1 STRONA

*STYCZEŃ

201

8*

Kolejny roK modlitwy i pracy za nami….Kochani dobiegł końca Rok Pański 2017, który otrzymaliśmy w darze od Pana Dziejów 1 stycznia 2017 roku. Patrząc na mi-nione 12 miesięcy możemy powiedzieć, że dla naszej parafii był to dobry rok. Wiele udało się osiągnąć zarówno w sferze ducho-wej i materialnej. Nasza parafia dalej się rozwija i pięknieje. U schyłku mija-jącego 2017 roku i u progu Nowego 2018 roku trzeba powiedzieć że mamy wielu wspaniałych, ofiarnych, o cudownym, dobrym sercu i wielkiej mądrości parafian, którzy rozumieją że kościół, probostwo, dom katechetyczny, cmen-tarz to nasze wspólne dobro a zarazem wizytówka naszej wia-ry. Wielu parafian dostrzega i widzi jak wiele robimy i jak wiele w parafii się zmienia. Są za to wdzięczni i gotowi do dalszej pomocy. Bardzo też cieszy kiedy to co robimy dostrzegają przyjeżdżający do nas goście i podziwiają nas za troskę o dom Boży i to co wokół niego. Kochani Parafianie i Dobrodzieje jako Wasz proboszcz chylę przed Wami głowę i z całego serca Wam dziękuję. Dzięku-ję za każdą ofiarę. Za te ofiary bardzo hojne składane nieraz co miesiąc i te małe skromne. Za ofiary złożone specjalnie na powstanie naszej Kalwarii Wapienickiej. Wszystkie są znakiem dobroci i wrażliwości Waszego serca. Wiem że rozumiecie, że to co składacie i ofiarujecie nie jest dla proboszcza czy innego księdza ale dla naszego dobra jednak jako proboszcz parafii Wam dziękuję i zapewniam, że żadna ofiara nie pozostanie bez nagrody u Pana o co bardzo często w naszej świątyni się mo-dlimy. I dziękuję, że mi ufacie iż żadna z tych ofiar nie zostanie

zmarnowana o czym dalej i na zawsze Was zapew-niam. Drodzy trochę szko-da i stratą dla całej parafii jest fakt, że to grono ofiar-nych i zaangażowanych parafian jest tak małe, bo obejmuje niespełna jedną trzecią rodzin parafii. Zbyt wiele rodzin dostrzega, że wiele się dzieje, że wiele się robi ale swojej cząsteczki nie dołoży, nie pomoże ale za to bardzo chętnie i czę-sto zabierają głos najczę-ściej krytykując czy nawet osądzając. Te rodziny i Ci

parafianie, którzy zwalniają się z troski o swój kościół i parafię niech zastanowią się nad swoją postawą. To też Wasz kościół, to też dla Was i też o Was świadczy. Kochani pragnę także w tym miejscu z całego serca podzię-kować.- najpierw moim współpracownikom – ks. Markowi, ks. Krzysztofowi i ks. Adrianowi - ministrantom i lektorom oraz nadzwyczajnym szafarzom eu-charystii- składam podziękowania całej służbie kościelnej – panu ko-ścielnemu Grzegorzowi, panu organiście Januszowi, wszyst-kim katechizującym, sprzątającej kościół – pani Krystynie, paniom na probostwie – pani Alfredzie naszej gospodyni oraz paniom Wandzie i Danucie.- pani Marii opiekującej się biblioteką- paniom pomagającym w kancelarii i poradni życia, - wszystkim grupom duszpasterskim i ich opiekunom- zacnym i bliskim mojemu sercu parafianom, którzy zawsze, na każde moje słowo na każdy telefon służą swoją pomocą, ale

2 STRONA

i dobrą, mądrą radą. Nie wymieniam Was z imienia i nazwiska ale Wy wiecie kogo mam na myśli i w sercu.- Bóg zapłać życzliwym parafianom którzy mają dla nas kała-nów serdeczne słowo czy zwyczajny uśmiech. - chorym i starszym parafianom, którzy swe cierpienia ofiarują w naszej intencji a także tym którzy wspomagają nas swoimi modlitwami – a zwłaszcza naszym Margaretkom.

- wszystkim wymienionym ale i nie wymienionym za wszel-kie dobro, za każdą modlitwę, pracę, służbę i ofiarę serdeczne Bóg zapłać. Naprawdę wiele tego dobra na co dzień jest mię-dzy nami, wiele wspaniałych rzeczy dzieje się w naszej parafii. Umiejmy to dostrzec, dalej pomnażać i oby poszarzał się krąg ludzi, którzy dołożą swoją bezcenną cząstkę, by tego dobra było jeszcze więcej. To wszystko na chwałę Bożą. To wszystko także dla naszego dobra bo Pan Bóg wszystko widzi, docenia i nagradza a sądzeni będziemy z miłości.Kochani aby dobrze zakończyć Stary Rok a potem dobrze roz-począć Rok Nowy chcę w tym miejscu także wypowiedzieć słowo przeproszenia wobec wszystkich, którzy poczuli się kiedykolwiek urażeni czy skrzywdzeni przeze mnie czy moich współpracowników. Wierzcie nie było to ze złośliwości lecz jeśli się zdarzyło to jest to wynikiem ludzkiej słabości. Was też proszę abyście mnie i sobie wzajemnie przebaczyli wszystko co jeszcze w sercu jest jakąś zadrą, abyśmy czyści wobec Boga i ludzi rozpoczęli Nowy Rok.Kochani Parafianie przed nami Nowy 2018 Rok. Nowy Rok to i nowe łaski Boże i nowe zasługi, nowe zadania, nowe radości i pewnie świeże kłopoty. Jaki ten rok będzie dla ciebie i dla mnie? Bóg to tylko wie! Jedno jest pewne dla wielu z nas ten Nowy Rok będzie krótszy od starego. Oby ten wielki skarb dostał się w dobre ręce. Uczyńmy kochani co tylko w naszej mocy, aby Nowy Rok był dla każdego z nas jeszcze lepszy, by było miedzy nami jeszcze więcej miłości, jedności, zgody, tro-ski, odpowiedzialności ale przede wszystkim wiary i świętości. Kończąc te podsumowania pragnę Wam złożyć szczere życzenia.

W Nowym Roku Pańskim 2018 z całego serca życzę Wszystkim Parafianom,

Dobroczyńcom, Waszym Krewnym i Znajomym, Tym, z którymi spędzacie te radosne chwile

Nowego Roku - - przede wszystkim wielkiej ufności, nadziei i pokoju.

Obyście zawsze mieli ufność w to, że Chrystus jest z Wami w Waszych radościach i smutkach, że to On pierwszy do Was wychodzi, by Wam błogosławić.Życzę Wam też spełnienia nadziei, a zwłaszcza tych małych, o których mówimy, że są przyziemne. Obyście mogli cieszyć się przez cały rok dobrym zdrowiem, zwy-kłym ludzkim szczęściem i pomyślnością. Niech Wasze rodziny umacnia prawdziwa i szczera miłość.Życzę Wam pokoju. Jednak aby pokój panował na świe-cie, najpierw musi zapanować w ludzkich sercach. Dlate-go niech Chrystus napełni też Wasze serca prawdziwym pokojem, abyście byli radosnymi świadkami Jego Miło-ści. I na koniec niech nas błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec, Syn Boży i Duch Święty, zarówno w życiu osobi-stym, zawodowym, jak i w służbie wzajemnej wobec in-nych ludzi. Zdrowia, szczęścia, bliskich blisko i miłości ponad wszystko. Samych pięknych i szczęśliwych dni w Nowym 2018 Roku z całego serca życzy:

Wasz proboszcz ks. Jerzy Matoga

modlitwa na nowy rokWszechmogący Boże, prosimy o błogosławieństwo Twojena ten nowy rok.Nie wiemy, co on nam przyniesie, co nam w nim dasz.Jakie przeżyjemy w nim radości, jakie cierpienia?To wiesz tylko Ty, Ojcze miłosierny. Ty znasz początek,trwanie i kres naszego życia. Ty prowadzisz nas wszystkichprzez czas do wieczności.Daj mi, Ojcze, trwać przy Tobie, iść wiernie drogą Twoichprzykazań, abym poddany Tobie, w mocy Twojej spokojnie,pokornie i ufnie czynił to, co się Tobie podoba, co do mnie należy, i znosił to, co Ty ześlesz na mnie.Ojcze, Ty kochasz Twoje dzieci.Niech rozpocznę ten rok w miłości Twojej i pozostanę Ciwierny. Nie dozwól, aby cokolwiek odłączyło mnie od miłości Twojej.Kieruj mną według świętej woli Twojej. W Tobie i w Twojejwoli znajdę pokój, bo wola Twoja jest naszym pokojem, pokojem wiecz-nym u Ciebie. Amen.

BÓG ZAPŁAĆ!Pięknym zwyczajem w naszej parafii stało się ofiarowanie cho-inek do kościoła na świąteczny wystrój świątyni. Jest to pięk-ny znak łączący rodziny parafii z wielką rodziną jaką stanowi parafia – rodzina ofiaruje coś dla rodzin. W tym roku chcemy choinki ofiarowały następujące rodziny: państwo Marcin i Mag-dalena Duraj z ul. Wapienickiej, Piotr i Janina Kasperkiewicz z ul. Antycznej oraz pani Maria Wojtuś z ul. Antycznej. W imie-niu całej naszej Rodziny Parafialnej składamy najserdeczniejsze podziękowanie za ten dar dzięki któremu nasza świątynia zosta-ła pięknie przyozdobiona. Dobroć serca niech Pan Bóg wyna-gradza wszelkimi potrzebnymi Wam łaskami.

3 STRONA

Rocznica Narodzin Boga – Człowieka, to oczekiwany przez wszystkich najpiękniejszy okres roku liturgicznego. Wiąże się z niezwykłą atmosferą radości i ciepła rodzinnego domu, zapa-chu choinki, smaku wigilijnych potraw, podarków i wielu oznak okazywania sobie miłości w rodzinie oraz w bliższym i dalszym otoczeniu przyjaciół i znajomych. Ludzie mówią, że ten czas charakteryzuje niemal magiczna aura. Chodzi też jednak o to, aby w niezwykłości tego klimatu nie zagubić jego istoty, aby ta radość wynikająca z tego, co jest tylko otoczką nie przesłoniła najważniejszego, mianowicie Narodzin Boga, który z miłości do człowieka wybrał zwyczajną drogę narodzin z ludzkiej Kobiety – Matki Maryji. Uświęcił tym samym oraz wskazał na to, jak ważne jest rodzicielstwo. Rodzicielstwo które daje życie. Życie – każde życie jest ważne i cenne, bo powstaje nie tylko z woli ro-dziców, ale przede wszystkim dlatego, że powstaje z woli Boga. Pragniemy wyrazić dziś parę refleksji na temat życia człowieka, które jak wiadomo jest najważniejszym darem i prawem każde-go. Żyjemy dziś jednak w czasach, w których, jak mówi wielu, życie niezwykle potaniało. Ludzkość stoczyła się w tej kwestii głęboko. Od lat zło wkradło się w mentalność człowieka oswa-jając go z możliwością zamachu na to życie. Pisząc o kulturze śmierci św. Jan Paweł II zaznaczył, że zamachy na ludzkie życie są prastare, tak jak pierwotny był zamach na życie niewinnego Abla. Dziś jednak zjawisko zamachu na ludzkie życie zostało znacznie poszerzone. Od niszczenia, czy też utylizacji ludzkich komórek zarodkowych w początkowej fazie życia człowieka, aż po różne postacie eutanazji w fazie terminalnej. Spośród tych wszystkich rodzajów form zamachu na ludzkie życie w świecie jedną z nich – aborcję – św. Jan Paweł II nazywa „odrażającą zbrodnią”. O radykalnej różnicy w zamachach na życie w cza-sach Abla i Kaina, a dzisiejszą epoką nie decyduje jednak ilość i intensywność zabójstw, ale sprawa spojrzenia i ocena zjawiska. Kiedyś oceniano zabicie człowieka jako patologię, czyn wysoce

haniebny. Dziś dokonuje się tego legalnie, prawnie dopuszczalne i to w imię demokracji! Odrażająca zbrodnia, jaką jest aborcja, traktowana jest dziś jako „prawo reprodukcyjne kobiet”. Do ja-kiego skrzywienia w myśleniu doprowadziły chore, libertyńskie ideologie, że człowiek pozwolił sobie wmówić iż zbrodnia jest dobrem – prawem. Jeśli jeszcze dodamy, że dotyczy ona naj-mniejszych istot, tych które nie potrafią się same obronić, to stwierdzić musimy, że jest ona wyjątkowo haniebna. Myślenie zaczyna się od zanegowania prawdy o człowieku wmawianiem wbrew logice i naukowym stwierdzeniom, że embrion nie jest człowiekiem, które doprowadziło do hasła: „mój brzuch jest moją własnością i mam prawo nim dysponować, jak chcę”. Zabicie prawdy i oddzielenie od niej wolności doprowadziło tę wolność do patologicznych rozmiarów. We współczesnym kli-macie człowiek w swym chorym myśleniu porwał się z zamia-rem uśmiercenia Boga i w konsekwencji zamachem na ludzkie życie. Wszystko zaś, jak widać, usankcjonowane przez świato-we agendy polityczne na szczeblach najwyższych jak ONZ, czy Unia Europejska i wiele państw im podległych. W tym miejscu wypadałoby się nam zastanowić, jak my, jak ja widzę te sprawy? Czy czasem nie uległem temu patologicznemu myśleniu i za-czynam również z wyrozumieniem patrzeć na zbrodnię. Może znajdują dziesiątki usprawiedliwień dla niektórych sytuacji? Czy czasem nie odszedłem już za daleko od Dekalogu? Piąte przy-kazanie mówi jednoznacznie – „nie zabijaj”! I nie ma żadne-go usprawiedliwienia dla jego negacji. Wobec panującej kultury śmierci, działającej w sposób zorganizowany w świecie św. Jan Paweł II przedstawił jasny program zawarty w encyklice „Ewan-gelium vitae”. We wstępie do niej napisał słowa: „Ewangelia mi-łości Boga do człowieka, Ewangelia godności osoby ludzkiej i Ewangelia życia stanowią jedną i niepodzielną całość. Znaczy to, że każde ludzkie życie bez wyjątku jest wpisane w miłość Boga do człowieka. W każdym akcie stwarzania jest Bóg ze swą miłością. Każde ludzkie życie pochodzi od Boga i powinno zmierzać ku Bogu – życie ludzkie jest święte”. Także to życie człowieka niepełnosprawnego z zespołem Downa. Dziś w wie-lu krajach istnieje nakaz zabicia takiego dziecka, jeśli w czasie badań prenatalnych stwierdzi się podejrzenie o trisomię (Do-wna). Barbarzyństwo sięgnęło dna. W Polsce wprawdzie, nie ma nakazu zabicia człowieka w fazie prenatalnej z podejrzeniem o Downa ale upoważnia matkę do aborcji. Zebrane prawie blisko około miliona podpisów za zniesieniem takiego prawa w na-szym kraju, zostały niedawno złożone w Sejmie. Mamy nadzieję, że Parlament ostatecznie doprowadzi do likwidacji nieludzkiego prawa. Na koniec powtórzmy raz jeszcze, że każde ludzkie ży-cie ma wartość bezcenną niezależnie od wieku, bo i to dopiero poczęte i to niepełnosprawne, a także to u swego schyłku scho-rowane i wymagające tym bardziej miłości. Niech więc Narodzi-ny Bożego Dziecięcia pobudzą nas w tej kwestii do prawidłowe-go myślenia opartego o wiarę i jedyną Prawdę.

Doradca rodzinny

W służBie mAłżeńsTWu i rODziNie

BOże NArODzeNie – rOzWAżANie O żyCiu.

4 STRONA

Nowy rok się zaczynaWlewa w serca nadziejęŻe coś się znów zaczynaI coś ważnego się dzieje. Posłuchajcie kochani Czy można żyć bez Boga? Jaki zamęt i rozpacz w domu I jaka kręta jest każda droga.Stojąc na progu Nowego RokuWarto się zastanowić Co ja zrobić mogęJak zmienić swoje życieI w którą skręcić drogę Jest tyle trudnych spraw W rządzie, rodzinie i kościele Jeden człowiek nie zrobi nic Ale grupa może już wiele.Nowy Rok stoi przed namiWięc bierzmy się do robotyRóżańce do ręki z ochotą weźmy I świat zmieniajmy kochani.

Któż jak Bóg.

Zakochaj się w Bogu, nie zwlekaj Spróbuj choćby dzisiaj Doznały tej miłościMiliony ludzi: Staszek, Władek, Dorotka, Ania i Marysia.Pan Bóg kocha każdegoNiezmiennie od latTylko otóż swe serceI poznać mu się daj. On stworzył ludzi, ptaki Zwierzęta i całą przyrodę Nie gniewaj się na Boga Podaj rękę na zgodę.Może ci w życiu coś nie wyszłoLub zło pokierowało w inną drogę –Zawróć z powrotemOdmień życie swojeI dalej idź z Panem Bogiem.

Kazimiera Kogut

nowy roK

5 STRONA

urOCzysTOść OBJAWieNiA PAńsKiegO

6 stycznia Kościół obchodzi uroczystość Objawienia Pańskiego, w tradycji znaną jako Trzech Króli. Na Wschodzie była ona zna-na już w III w. Sto lat później pojawiła się także na Zachodzie, gdzie przeobraziła się w święto Trzech Króli. W liturgii uroczy-stość ta wiąże się nierozerwalnie z Bożym Narodzeniem.Ewangelia św. Mateusza mówi o Magach lub - według innych tłumaczeń - Mędrcach ze Wschodu, którzy idąc za gwiazdą przybyli do Jerozolimy i Betlejem szukając nowo narodzonego króla żydowskiego: „Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Mat-ką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otwo-rzywszy swe skarby ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę”.Objawienie, nazywane z grecka Epifanią, oznacza zjawienie się, ukazanie się bóstwa w ludzkiej postaci. W liturgii zachodniej ak-cent uroczystości Objawienia pada na Trzech Królów. Pokłon magów-mędrców, których do Jezusa przywiodła gwiazda, wska-zuje, że cały wszechświat (gwiazda, a więc kosmos) został po-ruszony narodzeniem Chrystusa. Przybywają do Niego poganie (mędrcy), aby oddać cześć Bogu. Wydarzenie wskazuje na moż-liwość poznania Boga dzięki rzetelnemu poszukiwaniu prawdy o świecie i człowieku.Mędrcy, którzy przybyli do Jezusa złożyli dary. Wedle tradycji były nimi: złoto - symbol godności królewskiej, kadzidło - god-ności kapłańskiej, mirrę - symbol wypełnienia proroctw mesjań-skich oraz zapowiedź śmierci Zbawiciela. Jednocześnie był to wyraz wiary w Chrystusa prawdziwego człowieka (mirra), praw-dziwego Boga (kadzidło) oraz Króla (złoto).Z uroczystością Objawienia Pańskiego wiąże się zwyczaj świę-cenia kredy, kadzidła i wody. Poświęconą kredą wypisuje się na drzwiach mieszkania K+M+B oraz aktualny rok. Litery te, in-terpretuje się jako inicjały trzech króli. W średniowieczu odczy-tywano to inaczej. Napis „C+M+B” (imię Kacper po łacinie pisane jest przez C) wyrażał błogosławieństwo: Niech Chrystus

błogosławi mieszkanie! (Christus mansionem benedicat).Dom kropi się wodą święconą, a spalane kadzidło podkreśla, że jest on miejscem modlitwy.Nie ma zbyt wiele źródłowych dokumentów na temat perso-naliów Trzech Króli, natomiast więcej jest legend i spekulacji. Pobożność ludowa ze względu na ilość darów ustaliła, że było ich trzech. Dopiero jednak w tradycji VI w. zaczęto mówić o nich jako o królach, a zanim nazwano ich Kacprem, Melchiorem i Baltazarem, upłynęło kolejnych 300 lat.W sztuce Kacper przedstawiany jest najczęściej jako ofiarujący mirrę Afrykańczyk, Melchior - jako dający złoto Europejczyk i Baltazar - jako król azjatycki przynoszący do żłóbka kadzidło.Nie ma ostatecznej pewności co do tego, czy rzeczywiście ist-nieją relikwie Trzech Króli. Jak głosi legenda, przechowywano je początkowo w Konstantynopolu. W późniejszym okresie znala-zły się w Mediolanie.Od XII wieku tradycja Trzech Króli związana jest z Kolonią. Pewne jest, że w 1164 r. abp Rainald von Dassel kierujący kance-larią cesarza Fryderyka Barbarossy przywiózł nad Ren jako zdo-bycz z podbitego Mediolanu szczątki, czczone tam jako relikwie Trzech Króli.O tym, jak wcześniej dostały się one do Italii, wiadomo z dzie-jów życia biskupa Eustorgiusza: według tego dokumentu, do-czesne szczątki Trzech Króli miała znaleźć w IV w. w Jerozo-limie św. Helena, matka cesarza Konstantyna i w IX w. zostały przewiezione do kościoła w Mediolanie. Według innych źródeł Mediolańczycy do 1158 r. nic nie wiedzieli o posiadanym przez siebie skarbie. Dowiedzieli się o ich pochodzeniu dopiero wów-czas, gdy z powodu oblężenia miasta musieli zabrać relikwie z położonego u jego bram kościoła.Trzej Królowie czczeni są jako patroni podróżujących, pielgrzy-mów, handlowców, właścicieli gospód oraz kuśnierzy.

6 STRONA

Jak długo można ją trzymać i co zrobić z nadmiernym zapasem?

WODA ŚWIĘCONA SIĘ NIE PSUJE, ani nie traci ważno-ści, więc można używać tej samej przez kilka lat, np. podczas wizyty duszpasterskiej (kolędy). Ale jeśli co roku przynosisz w Wielkanoc nową święconą wodę z kościoła i masz jej w domu już dużo za dużo, najpierw zapytaj czy ktoś w rodzinnie albo wśród sąsiadów nie zechciałby jej wziąć? Jeśli nikt nie potrze-buje, to trzeba ją po prostu wylać, ale w godne miejsce, gdzie nie będzie mieszała się z tym co brudne. Najłatwiej podlać nią kwiaty w domu lub ogródku. Jeśli wybierzemy ogródek, wylejmy ją w miejscu do którego zwierzęta nie przychodzą się załatwić. PODOBNIE NALEŻY POTRAKTOWAĆ INNE POŚWIĘCONE RZECZY. Kredę, która została po Święcie Trzech Króli czy opakowanie po święconej wodzie można za-kopać w ogródku lub w godnym miejscu – np. na cmentarzu lub w miejscu, gdzie nie chodzą psy, nie wysypuje się śmieci itp.

18 grudnia alumni V roku naszego Seminarium (14. z archidie-cezji krakowskiej i 9. z diecezji bielsko-żywieckiej) otrzymali bło-gosławieństwo Admissio w tym kleryk z naszej parafii Krzysztof Kruczek i w ten sposób zostaną włączeni do grona kandydatów bezpośrednio przygotowujących się do święceń diakonatu i prezbi-

teratu. Mszy Świętej w kaplicy seminaryjnej tradycyjnie przewod-niczył ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej, bp Roman Pindel. Prosimy o modlitwę w intencji naszych kleryków szczególnie w intencji Krzysztofa, aby dobrze i godnie przygotowali się do święceń.

CO zrOBić z NiezużyTą WODą śWięCONą?

admissio 2017 Wyższe semiNArium DuChOWNe

7 STRONA

Drogie Dzieci! Zakończył się radosny czas oczekiwania - Adwent. Każdego dnia, podczas Rorat poznawaliście życie św. Józefa opiekuna skarbu jakim jest Pan Jezus i Maryja. Dziś poznamy natomiast jeszcze kilkoro osób, które przyszły przywitać Pana

Jezusa w Jego Urodziny ponad 2000 temu. Po narodzeniu Jezusa do stajenki przyszło wiele osób, które chciało złożyć pokłon nowemu Królowi. Byli to m.in. pastuszkowie i Mędrcy ze Wschodu. Biedni pastuszkowie nie mieli wiele, przyszli wraz ze swo-

im bydłem i oddali pokłon Jezusowi. Trzech Królowie przynieśli natomiast dary: złoto, kadzidło i mirrę.

MIRRA – to wonna żywica otrzymywana z balsamowców. Drzewa te rosną głównie w Etiopii, Somalii, Jemenie i Arabii. Mirrę często wykorzystywano w starożytnej medycynie. Starożytni Egipcjanie używali mirry do wytwarzania olejków wyko-rzystywanych przy balsamowaniu ciał. Stąd niektórzy uważają, że w Biblii symbolizowała ona zapowiedź śmierci Chrystusa.

Współcześnie mirra dalej jest stosowana w kosmetykach, m.in. w wielu olejkach do ciała.

KADZIDŁO – jest, podobnie jak mirra, rodzajem żywicy. Otrzymuje się je głównie z drzew, które rosną na półpustyniach i obrzeżach pustyń północno-wschodniej Afryki oraz na granicy Omanu i Jemenu. Ze względu na przyjemny cytrusowy

aromat kadzidło często wykorzystywano w produkcji kosmetyków oraz w medycynie, jako środek, który zwiększa odporność organizmu. Uważa się, że ka dzidło mogło symbolizować boską naturę Jezusa.

ZŁOTO – jest najmniej tajemniczym z wszystkich darów ofiarowanych Chrystusowi. Podobnie jak obecnie, również w daw-nych czasach było jednym z najcenniejszych kruszców na świecie. Dwory zawsze ociekały złotem, stąd uznaje się je za symbol

królewskiego pochodzenia. Surowiec ten został podarowany Jezusowi, aby podkreślić, że jest On władcą świata.

Dziś BOże NArODzeNie!!!☺ KąCiK DLA DzieCi ☺

KUPON KONKURSOWY

1) Kto przyszedł do stajenki, aby przywitać Pan Jezusa:

........................................................................................................................................................................................................................

........................................................................................................................................................................................................................

2) Co ofiarowałem Jezusowi w Jego Urodziny?

.......................................................................................................................................................................................................................

........................................................................................................................................................................................................................

uWAgA, KONKurs!

8 STRONA

Nasz kontakt: blizejsiebiewapienica@wp.pl, pytania i pro-pozycje tematów można także wrzucać do skrzynki pytań w kościele.

Chrzty i roCzki

Chrzty - w ostatnią niedzielę miesiąca w czasie Mszy św. o godz. 13.00 - w sobotę poprzedzającą chrzty o godz. 17 w domu katechetycznym katecheza przed chrzcielna.Msza św. i błogłosławienie dzieci w drugą niedzielę miesiąca o godz. 10.30

odwiedziny ChoryCh

Z posługą sakramentalną w pierwszą sobotę miesiąca po Mszy św. o godz. 7.00. Nadzwyczajni Szafarze Komunii św. zanoszą Komunię św. wszystkim chorym i starszym niemo-gącym uczestniczyć we Mszy św. w każdą niedzielę. Pragnie-nie przyjęcia Komunii św. należy zgłosić w kancelarii para-fialnej lub zakrystii.

GRUDZIEŃChRZTY

POGRZEBY

ŚlUBY

Kopaczko RóżaJanik ZofiaKozaczka MajaLorenc Nina

Niebrzydowska-Biernat JowitaBartków LenaGóral HannaKlus Kacper

sAKrAmeNTy i POgrzeBy

Karczewski LonginKubica JuliaBartków Bogusław

Kimla Nikodem Gawlas Gertruda Wieja Karol

Beszter Maciej i Jędrzejczyk Jolanta