Wszystkie Kolory Świata

Po raz kolejny razem postanowiliśmy zrobić coś dla

innych. "Wszystkie Kolory Świata" to globalny projekt

UNICEF, w którym zadaniem uczniów jest

przygotowanie charytatywnych laleczek. W naszej

szkole o planowanej akcji uczniowie dowiedzieli się

od koordynatora projektu oraz przez specjalną gazetkę informującą o celach i fazach realizacji projektu.

Kolejnym etapem

naszych działań było

szycie laleczek wg

otrzymanych

szablonów. W szycie

laleczek zaangażowali

się zarówno

uczniowie jaki ich

rodzice.

Przygotowane

Laleczki są symbolem

pomocy, jakiej dzieci

chcą udzielić swoim

rówieśnikom. Każda lalka została opatrzona

numerkiem i aktem urodzenia, w którym zamieszczono

szczegółowe informacje takie jak: imię lalki, kraj

pochodzenia, data urodzenia, imię i nazwisko autora

lalki oraz zainteresowania lalki. Trzeba wspomnieć, że

twórcy lalek wykazali się olbrzymią pomysłowością, dzięki niej powstały małe szmaciane dzieła sztuki. W

naszej szkole powstało 19 małych laleczek, każda

niepowtarzalna i wyjątkowa ponieważ uszyta

w szczytnym celu.

Jak w poprzednich edycjach w szkole przygotowaliśmy

specjalną wystawę i mieszkanko dla małych lokatorów,

wiedząc jak dużym zainteresowaniem cieszył się projekt w szkole. Teraz było tak samo, uczniowie,

rodzice, nauczyciele chętnie odwiedzali małych

lokatorów szkolnego korytarza. Następnie w naszej

szkole odbył się konkurs „na najpiękniejszą i najbardziej oryginalną laleczkę”. Zwyciężyła urocza

mała dama - Rokasana. Zgodnie z zasadami akcji

uczniowie mogli zaopiekować się wybrana laleczką wpłacając na rzecz UNICEF co najmniej 10 zł. Z akcji

udało nam się zebrać 620 zł. Serdecznie wszystkim

dziękuję wszystkim zaangażowanym w projekt

Agnieszka Smoleń-Zaborska

Nasze podróże…

Moja przygoda rozpoczęła się 04.09.2018r. wyjechaliśmy rano,

ponieważ musieliśmy jechać dwie

godziny do Katowic, na lotnisko,

stamtąd mieliśmy wylot do Egiptu. Podróż samolotem trwała cztery godziny, lecieliśmy do

hotelu w Marsa Alam, który jest położony na

bezkresnej pustyni z najpiękniejszą rafą koralową.

Widoki z samolotu były niesamowite, przez ostanie

pół godziny lecieliśmy nad turkusowo-zielonym

morzem.

Z pokoju

hotelowego

mieliśmy

widok na

piękne,

czerwone

morze.

Jedzenie

było dobre,

lecz

większość to były

potrawy morskie, nie przepadam za nimi, dlatego

ZZ NNAAMMII II OO NNAASS nnrr 11

jadłam same ziemniaki i makaron. Gdy raz na plaży

ujrzałam wielkiego kraba, następnego dnia, podobny

krab podany był na kolacje. W okresie moich wakacji

moja siostra miała urodziny, dlatego razem z moimi

rodzicami zrobiliśmy jej niespodziankę, kucharze

i kelnerzy zaśpiewali jej po arabsku sto lat, a następnie

wręczyli jej przepyszny

tort czekoladowy.

Słyszałam ciekawostkę, że zawsze o 6 rano

w morzu pływają żółwie, więc moi

rodzice codziennie o tej

porze byli nad morzem

i nurkowali, a ja wtedy

spałam, bo to

w końcu

wakacje, ale

skusiłam się i raz

postanowiła

m zanurzyć się pod

wodę,

zanurkowałam i widziałam piękne, kolorowe ryby

(murena, płaszczka, skrzydlica ognista, jeżowce, garbik

cytrynowy, nemo (błazenek), ale to tylko nieliczne

nazwy tych ryb), lecz jedna mnie przestraszyła, była to

najeżka olbrzymia, ponieważ swoimi wielkimi oczami

puściła mi oczko, co było straszne, przez nią nie

weszłam potem już w ogóle do morza. Moi rodzice nie

bali się takich gigantów i robili przepiękna zdjęcia tym

stworzeniom. Na szczęście z molo było widać dość

dużo,

dzięki

temu

obserwow

ałam

przepiękn

a faunę z pomostu.

Kiedy byłam na wschodzie słońca

zobaczyłam podekscytowanego

obcokrajowca, który wypłynął z wody

i wszystkim się chwalił, że pływał ze

stadem delfinów i wszystko

udokumentował na swoim aparacie. Ja

zobaczyłam tylko górne płetwy tych

ssaków, które odpływały w morska dal.

Jestem zachwycona morskim życiem, które jest takie

kolorowe i zapierające dech w piersiach, trudno to

opisać słowami ile kolorów jest pod wodą, dlatego

postanowiłam jeszcze tam wrócić z moimi rodzicami

i odwiedzić wyjątkowe miejsce - Satayah, jest to

wycieczka oko w oko z delfinami i krowami morskimi

w ich naturalnym środowisku. Warto też zobaczyć Coral Garden,

jest to punkt,

gdzie

wystarczy

położyć się na

wodzie by

przenieść się do

niezwykłego,

podwodnego,

bajecznie kolorowego ogrodu pełnego koralowców. Do

końca życia nie zapomnę tej przygody, którą przeżyłam

w Egipcie. Poniższe zdjęcia zrobił mój tata.

Magdalena Cieślik klasa 7 a

Origami w świetlicy

W szkolnej świetlicy zapanowała moda na składanie

karteczek – origami. Choć sztuka

ta pochodzi

z oddalonych od naszego

kraju Chin, to na dobre

zadomowiła się w naszej

szkole. Dzieci od razu

polubiły wszystkie

zagięcia, dopasowania,

załamania i składania

papieru, dzięki którym

ćwiczą swoje palce

i pamięć. Najwięksi

miłośnicy zajęć origami znają już kilkanaście

figur, a to jeszcze nie koniec, więc składamy dalej…

Bernadetta Mazur

Udział w Wojewódzkim konkursie ekologicznym „Na ratunek Ziemi” edycja XIX – Tajemnice ziół

W tym roku w kategorii klas 1- 3 do turnieju wiedzy

o ziołach przygotował się uczeń klasy 1a – Jan

Mrożkiewicz oraz uczennica klasy 3b – Anna

Mrożkiewicz.

Konkurs obejmował również kategorię - prace

plastyczne płaskie.

Pola Galas – uczennica klasy 1a „Zioła Dają moc”

Larysa Burns – uczennica klasy 4a

Praca przedstawia dziewczynę pijącą herbatę -

rumianek. Na stole stoi filiżanka

i opakowanie z herbaty, która przywodzi na myśl wszystkie zioła: pokrzywę, lawendę, bazylię, dziurawiec… Dziewczyna myśli także o naszej

planecie - Ziemi. Obraz został pokolorowany

pisakami i pastelami suchymi. Do tła użyłam

pasteli koloru różowego, fioletowego i niebieskiego,

wymieszanymi z białym. Dziewczyna i jej myśli

zostały pokolorowane pisakami, a jej skóra i rumianek

i pozostałe części obrazu, suchą pastelą.

Olga Zięcina – uczennica klasy 7a

Tajemnice ziół

Czasami lubię wracać do wspomnień z dzieciństwa, sięgnąć pamięcią do beztroskich chwil

spędzonych w gronie rodziny i przyjaciół. Niektóre

z nich pamiętam bardziej, inne widzę jakby przez mgłę, lecz jedno zapadło mi w pamięć szczególnie.

Zawsze, gdy przyjeżdżałam do babci na

wakacje, na stole, przy którym spotykała się cała

rodzina, w wazonie witały nas rozmaite zioła zebrane

przez moją babcię. Nigdy nie zapomnę ich magicznej

woni.

Zachowałam również w pamięci te trudne

chwile, kiedy przestawały oszałamiać swoim wyglądem

i zapachem. Przesuszone i zniekształcone, przetwarzała

babcia w magiczną miksturę. Pomagała ona, a raczej

herbata z niej zrobiona, na różne dolegliwości. Na

szczęście nigdy nie próbowałam tego wywaru,

ponieważ jestem okazem zdrowia, ale babcia zawsze

powtarzała, że ten zestaw ziół potrafi zdziałać cuda.

Otrzymaliśmy kiedyś od babuni dwa słoiczki

tajemniczego napoju, ponieważ (jak to powtarzała

nasza rodzinna czarodziejka) nigdy nie wiadomo, co się może zdarzyć. Niedawno przydarzyła mi się niesamowita historia, dzięki której uwierzyłam

w działanie tajemniczego wyciągu.

Jeśli dobrze

pamiętam, był

wtorek. Odrabiałam

lekcje i czekałam na

przyjazd reszty

rodziny. Jako

pierwsza w domu

pojawiła się siostra

i zaczęła okropnie

narzekać na bóle

brzucha, głowy oraz

na fatalne samopoczucie. Zaproponowałam, abyśmy

poczekały na powrót mamy, bo ona zawsze wie, co

robić w każdej sytuacji. Dzisiaj jednak miała wrócić później, a moja siostra coraz gorzej się czuła.

Postanowiłam więc sama zabawić się w uzdrowicielkę. Sięgnęłam do naszej rodzinnej

apteczki, w której znajdowały się przeróżne

medykamenty: syropy, tabletki, pastylki i różnorakie

substancje na niezliczone dolegliwości. Wśród nich

dostrzegłam dwa małe słoiki z przyczepioną etykietką: Na różne i jeszcze różniejsze kłopoty ze zdrowiem. Nie

trzeba być Alicją z Krainy Czarów, aby usłyszeć tajemniczy głos: Wypij mnie. Gdy zaczęłam

zastanawiać się nad zawartością szklanego pojemnika,

przypomniałam sobie też moment, w którym babcia

dawała mi do ręki słoiczek z ziołami. To jest to, czego

jej trzeba - pomyślałam i wyciągnęłam mały pojemnik.

Odkręciłam zakrętkę. Cała kuchnia napełniła się zmysłowym zapachem. Przelałam zawartość słoiczka

do małego rondelka i podgrzałam. Gorący napój

podałam siostrze dosłownie w ostatniej chwili, bo wijąc

się z bólu, nie wyglądała zbyt dobrze.

- To ci pomoże - powiedziałam, chociaż nie chciało mi

się wierzyć, by ten ekstrakt miał ją uzdrowić. Po kilku

minutach po chorobie nie było ani śladu.

Niektórzy mogą teraz pomyśleć, że to zwykła

mieszanka ziół, a ta historia jest zwykłą historią. Ja

natomiast uważam, że nie tylko magia ziół uzdrowiła

moją siostrę. To serce babci zdziałało cuda, to ono

zmieniło zwykły, ziołowy napar w czarodziejską miksturę przezwyciężającą bez trudu chorobę, ból i całe

zło tego świata. Miłość ma wielką moc, która potrafi

przywrócić życie.

Julia Balicka, kl. 8b

„Ballada o języku polskim”

Paweł Gomuła

To jest nasz ważny język ojczysty.

Każdy Polak go zna,

więc wielkie szczęście ma.

Uczymy się go dokładnie,

Aby umieć go przykładnie.

Uczy się go każdy chłopak,

Uczy się każda dziewczyna,

By szczęśliwa była nasza polska rodzina.

Zna go każdy patriota,

A nawet nędzny niecnota.

To jest język polski piękny nasz,

Który już pewnie dobrze znasz.

„Piękno języka polskiego”

Aleksander Jeżowski

Piękno języka polskiego

możesz dostrzec i Ty,

koleżanko z kolegą.

Czytając utwory największych Polaków,

Możesz zobaczyć wiele

skomplikowanych znaków.

Język polski jest najpiękniejszy na świecie,

Pewnie wszyscy

O tym wiecie.

Dzięki niemu się porozumiewamy

I w każdej potrzebie

Się wspieramy.

Daje nam dużo radości,

Bo pozwala na wyrażanie

Wszelkiej miłości.

Każdy Polak jest szczęśliwy,

Bo dzięki pięknie polskiej mowy

Do rozmowy jest gotowy.

Mieszkańcy Polski pamiętają, że:

„Polacy nie gęsi i swój język mają”.

Pielęgnujmy nasze tradycje

W języku, mowie i piśmie.

-------------------------------------------------------------------

„Ballada o języku polskim”

Natalia Bobek

Język polski jest jak wycie wilków przy pełni księżyca:

niektórych przerazi, a innych zachwyca.

Aby to piękno rozumieć, trzeba się przyjrzeć z bliska,

bo z daleka to tylko niewyraźna wizja tego zjawiska.

Dlatego uczę się go cierpliwie i poznaję z pokorą, a im

dłużej się znamy, tym większą staje się podporą.

Czasu na jego poznanie nie da się bardzo skrócić, bo

brak wiedzy może łatwo przeciw nam się obrócić.

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego w tym roku

przypadł na czwartek, 21 marca. To coroczne święto

zostało ustanowione przez UNESCO i jest obchodzone

od 1999 roku. Uczniowie naszej szkoły włączyli się

w tegoroczne obchody poprzez udział w różnorodnych

aktywnościach podczas lekcji języka polskiego.

Powyżej wyniki pracy niektórych z nich.

„Przerwa na czytanie”

Kwiecień i maj to miesiące zdominowane przez

różne uroczystości związane z zagadnieniami

czytelnictwa, książek, bibliotek oraz praw autorskich.

Wystarczy wspomnieć, że 2 kwietnia obchodzony jest

Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci, 23

kwietnia - Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich,

26 kwietnia – Światowy Dzień Własności

Intelektualnej, a 8 maja – Dzień Bibliotek

i Bibliotekarzy. W tym roku postanowiliśmy połączyć świętowanie i zorganizować tydzień czytelniczy,

w trakcie którego czytaliśmy i zachęcaliśmy do

czytania. A okazji ku temu było sporo – wzięliśmy

między innymi udział w akcji „Przerwa na czytanie”.

Jednym z zadań przewidzianych do realizacji w okresie

od 8 do 15 maja bieżącego roku było zorganizowanie

wspólnego czytania książek przez uczniów naszej

szkoły. Zadanie to zrealizowaliśmy – udało nam się

spotkać dwukrotnie w auli (tak wielu chętnych do

czytania nie zmieściłoby się na korytarzu). Każdy

uczeń miał ze sobą „coś” do czytania. Jedni przynieśli powieści, inni teksty popularnonaukowe, a najmłodsi –

bajeczki. Jeden z wierszowanych utworów udało się nawet przeczytać na głos. Podczas obchodów znalazł

się też czas na zapoznanie najmłodszych i trochę starszych z zagadnieniami własności intelektualnej.

Zaplanowane na niespełna dwudziestominutowe

spotkania przeciągnęły się w czasie ze względu na

niesamowity odbiór zaproponowanych aktywności -

czytanie przyniesionych przez siebie utworów okazało

się nie lada atrakcją dla uczniów.

Gazetka szkolna będzie ukazywała się cyklicznie, każdego miesiąca.

W stałych rubrykach miejsce znajdą:

• Szkolne wydarzenie miesiąca

• Podróże małe i duże

• Świetlicowe wieści

• Konkursowe zmagania

• Co w klasach piszczy

• Z twórczości dziecięcej

• Humory ze szkolnych zeszytów.

Zachęcamy uczniów i nauczycieli do nadsyłania materiałów do 15 dnia każdego miesiąca na adres.

Redaktor: Iwona Szyniec, Katarzyna Świergosz

Zespół redakcyjny: Agnieszka Smoleń-Zaborska,

Bernadetta Mazur

Magdalena Cieślik (kl. 7a)

Olga Zięcina (kl. 7a)

Julia Balicka (kl. 8b)

oraz: Paweł Gomuła

Aleksander Jeżowski

Natalia Bobek