ZMIANY ŚTĘŻEN ORAZ PROFILU GLIKOZYLACJI WYBRANYCH BIAŁEK OSTREJ FAZY U PACJENTÓW Z REUMATOIDALNYM

ZAPALENIEM STAWÓW LECZONYCH INFLIKSIMABEM

Klinika Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytet Medyczny w

BiałymstokuDomysławska I., Klimiuk P.A., Sierakowski S.

• Przebieg reumatoidalnego zapalenia stawów (r.z.s.) zależy od wczesnego rozpoznania schorzenia, a także prawidłowo prowadzonego postępowania terapeutycznego. Dodatkowe badania laboratoryjne, w tym określanie stężenia i profilu białek ostrej fazy (b.o.f.) są bardzo pomocne w postawieniu rozpoznania choroby oraz w określeniu stopnia jej aktywności.

• Celem pracy było określenie wpływu leczenia infliksimabem na przebieg choroby, stężenia oraz profil glikozylacji bof. Heterogenność glikoprotein jest wynikiem heterogennej budowy reszt cukrowych- zawartością różnej ilości wariantów dwu-, trój-czteroantenarnych. W przebiegu zapalenia dochodzi do zaburzeń budowy reszt cukrowcowych

• Do badania zakwalifikowano 32 chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (r.z.s.) w wieku od 21 do 72 lat. Chorzy otrzymywali niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), a także leki modyfikujące przebieg choroby w tym metotreksat w dawce 20-25 mg/tydz., glikokortykosteroidy od 5 do 25 mg/tydz. Aktywność choroby analizowano za pomocą indeksu DAS 28. W badanych grupach wykluczono obecność infekcji. Badania wykonano przed włączeniem terapii a także po 3, 6 i 12 miesiącach jej stosowania. Grupę kontrolną stanowiło 15 zdrowych osób, którzy dobrowolnie wyrazili zgodę na pobranie krwi na badania.

Charakterystka badanej grupyCharakterystyka

Wiek (lata) 42,3

Kobiety (%) 76

Obecny czynnik reumatoidalny 78

Średni czas trwania choroby (lata) 6,4

Czas trwania choroby<2 lata (%) 39

Liczba wcześniej stasowanych lekłów DMARDs

2,4

Średnia dawka metotreksatu (mg) 20

Osoby stosujące doustne steroidy (%) 49

Charakterystyka badanej grupyCharakterysyka

Wskaźnik DAS 28 6,7

Liczba bolesnych stawów (44) 32,4+/-14,6

Liczba obrzękniętych stawów (44) 18,8 +/-10,6

CRP (mg/dl) 45,5 +/- 22,1

OB 52,4+/-21,3

Charakterystyka badanej grupy- czas stosowanej terapii

infliksimabem• Średni czas terapii: 14,6 miesiąca• 7 osób zakończyło leczenie przed 6 miesiącem– 3: reakcje alergiczne– 1: nasilenie objawów niewydolności krążenia– 3: nabyte zakażenia

• 5 osób zakończyło leczenie w 6 miesiącu z powodu braku odpowiedzi na leczenie

Metody

• Stężenia kwaśnej glikoproteiny (AGP), antychymotrypsyny (ACT), białka C-reaktywnego (CRP) zostało oznaczone metodą immunoelektroforezy rakietkowej wg Laurella. Heterogenność białek ostrej fazy badano przy użyciu immunoelektroforezy dwóch kierunków z zastosowaniem konkanawaliny A jako liganda

Wyniki: zmniejszenie stężeń białek ostrej fazy

Wyniki: zmniejszenie stężeń białek ostrej fazy

• Stężenia AGP Norma:700-900 mg/dl

• Stężenie ACT Norma: 350-450 mg/dl

Stężenie badanego białka

Przed leczeniem

3 miesiąc leczenia

6 miesiąc leczenia

12 miesiąc leczenia

Kwaśna glikoproteina (AGP)

1456 mg/l 960 mg/l 890 mg/l 910 mg/l

P<0,05

Antychymotrypsyna (ACT)

723,6 621,6 543,1 432,1

P<0,05

Po leczeniu infliksimabem poziom wszystkich badanych białek ostrej fazy uległ istotnemu obniżeniu (p< 0,05) już

w trzecim miesiącu terapii

Profil glikozylacji białek ostrej fazy u chorych na r.z.s. był typowy dla przewlekłego procesu zapalnego. Leczenie infliksimabem spowodowało zmniejszenie wartości form dwuantenarnych, ale wciąż wartość współczynnika glikozylacji była znamiennie obniżona w stosunku do grupy kontrolnej (p<0,001) i nie osiągała wartości prawidłowej w pierwszych 6 miesiącach od rozpoczęcia leczenia.

Wartość współczynnika glikozylacji

Przed leczeniem

3 miesiąc leczenia

6 miesiąc leczenia

12 Miesiąc leczenia

Grupa kontrolna

AGP-RC(Norma: 1,1-1,4)

0,71+/-0,27 0,98 +/-0,3 0,99 +/-0,3 1,02 +/-0,4 1,1+/-0,3

ACT-RC (Norma: 2,75-5,1)

2,65 +/-1,1 3,1 +/- 1,3 3,24 +/-1,3 3,47 +/- 1,6 3,56 +/-1,5

Poprawa stanu klinicznego

Poprawa stanu klinicznego

Poprawa stanu klinicznego

Zmniejszenie wartości OB

Wnioski

• Leczenie infliksimabem skutecznie wpływa na obniżenie aktywności choroby już w 3 miesiącu od rozpoczęcia terapii

• Spadek parametrów zapalnych utrzymuje się przez cały rok terapii

• Monitorowanie skuteczności leczenia wymaga oceny wielu parametrów laboratoryjnych oraz stanu klinicznego pacjenta

• Ocena stężeń białek ostrej fazy jest skutecznym parametrem laboratoryjnym w planowaniu terapii pacjenta.