Karta modułu/przedmiotu...Materiały do zajęć zagadnienia do przygotowania na seminaria 20.3....

Karta modułu/przedmiotu

Informacje ogólne o module/przedmiocie

1. Kierunek studiów: analityka medyczna

2. Poziom kształcenia: jednolite studia magisterskie 3. Forma studiów: stacjonarne

4. Rok: IV 5. Semestr: VII

6. Nazwa modułu/przedmiotu: MARKERY MOLEKULARNE W DIAGNOSTYCE I TERAPII

7. Status modułu/przedmiotu: przedmiot do wyboru

8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, tel. (0-32) 364-10-20, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab.n.med. Urszula Mazurek [email protected] 10. Cel kształcenia: Zapoznanie studentów z grupami markerów molekularnych stosowanych w diagnostyce i terapii oraz w wykrywaniu organizmów transgenicznych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Wiedza: Student posiada wiedzę z zakresu biologii molekularnej oraz biochemii Umiejętności: Potrafi interpretować wyniki badań uzyskanych technikami biologii molekularnej w podstawowym zakresie Inne kompetencje: Potrafi pracować w zespole

12. Efekty kształcenia

Numer efektu

kształcenia

Efekty kształcenia Student, który zaliczył moduł/przedmiot:

Odniesienie do efektów kształcenia

dla programu

Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru

01 Wskazuje i charakteryzuje markery molekularne chorób nowotworowych, metabolicznych, infekcyjnych

K_W13 M2_W02

M2_W03

M2_W05

M2_W07

02 Ocenia potencjalne zagrożeń zdrowia na podstawie wyników oznaczeń biomarkerów wrażliwości

K_W09

K_W11

M2_W04

M2_W06

M2_W04

M2_W06

13. Formy zajęć w odniesieniu do efektów kształcenia

Numer efektu

kształcenia

Forma zajęć dydaktycznych

wykład seminarium ćwiczenia

laboratoryjne ćwiczenia

praktyczne inne e-learning

01 x

02 x

14. Treści programowe

14.1. Forma zajęć: Wykłady Liczba godzin

W1

W2

Łącznie

mailto:[email protected]


14.2. Forma zajęć:

S1 Markery molekularne w badaniach in vitro i in situ. 2

S2 Biomarkery w ocenie narażenia środowiskowego populacji. 2

S3 Markery i metody stosowane w ocenie genotoksyczności 2

S4

Markery molekularne schorzeń nowotworowych. Metody typowania

genów różnicujących tkanki prawidłowe i patologiczne w terapii

molekularnie ukierunkowanej

2

S5 Biomarkery schorzeń metabolicznych. 2

S6 Markery molekularne w diagnostyce zaburzeń czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego.

2

S7 Biomarkery wirusowego zapalenia wątroby – diagnostyka różnicowa czynników infekcyjnych

2

S8 Molekularne markery wrażliwości osobniczej na działanie ksenobiotyków. 2

S9 Markery molekularne w medycynie regeneracyjnej 2

S10 Markery molekularne oraz cele terapii genowej w schorzeniach układu

sercowo-naczyniowego

2

S11 Markery molekularne w personalizacji osiągnięć sportowych i

wykrywaniu dopingu genetycznego

2

S12 Zastosowanie markerów molekularnych w wykrywaniu żywności

modyfikowanej genetycznie

2

S13 Markery molekularne w ksenotransplantacji 2

S14 Kody kreskowe DNA jako markery molekularne w ekologii 2

S15 Projektowanie analizy molekularnej w odpowiedzi na postawiony

problem

2

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: ćwiczenia …

C1

C2

Łącznie

Łączna liczba godzin z przedmiotu

15. Metody kształcenia

15.1. seminaria Narzędzia bioinformatyczne, prezentacje multimedialne, metody przypadków, metody sytuacyjne, dyskusje dydaktyczne

15.2.

15.3.

15.4.

16. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia i sposoby oceny

Numer efektu

kształcenia Sposoby weryfikacji Forma zaliczenia

01 Zadania zamknięte Test zaliczeniowy


17. Obciążenie pracą studenta

Forma aktywności Przeciętna liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

udział w seminariach 30

obecność na teście zaliczeniowym 1

konsultacje 3

…

łącznie 34

Samodzielna praca studenta

przygotowanie do zajęć seminaryjnych 10

Przygotowanie do testu zaliczeniowego 10

…

…

łącznie 20

Łącznie 54

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 2

18. Sumaryczne wskaźniki charakteryzujące przedmiot

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Ciechanowicz A., Kokot F. (red): Genetyka molekularna w chorobach wewnętrznych. PZWL, Warszawa

2009

2. Bal J. (red): Biologia molekularna w medycynie, elementy genetyki klinicznej. PWN, Warszawa 2006

3. Dembińska-Kieć A., Naskalski J. (red): Diagnostyka Laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej.

Urban&Partner, Wrocław 2002

19.2. Uzupełniająca 1. Nishevitha NS, Angeline T, Nirmala Jeyaraj. Endothelial nitric oxide synthase (eNOS) Glu298 Asp

polymorphism (G894T) among south Indians. Indian J Med Res 129, January 2009, pp 68-71 2. Żebrowski M, Dębiec R. Współczesne badania genetycznego podłoża choroby wieńcowej. Polski

przegląd kardiologiczny 2005, 7(3):261-264 3. Ewa Straburzyńska-Migaj. Czy nadszedł już czas na diagnostykę genetyczną w niewydolności serca?

Kardiol Pol 2007; 65: 63-70 4. Schmidt M. Comet Assay. www.kucharczyk.com.pl

20. Inne przydatne informacje o module/przedmiocie

20.1. Liczebność grup Grupa seminaryjna maksymalnie 20 osób

20.2. Materiały do zajęć zagadnienia do przygotowania na seminaria

20.3. Miejsce odbywania się zajęć

Sosnowiec, ul. Jedności 8.

20.4. Miejsce i godzina konsultacji

Sosnowiec, ul. Jedności 8 – zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie internetowej Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej

20.5. Inne

http://www.kucharczyk.com.pl/

21. Formy oceny – szczegóły

Efekt Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Na ocenę celującą

Efekt 01

poniżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście

zaliczeniowym

powyżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście zaliczeniowym


(powyżej 90% poprawnych odpowiedzi w teście zaliczeniowym

Efekt 02

poniżej 70% poprawnych

odpowiedzi w teście zaliczeniowym

powyżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście

zaliczeniowym

powyżej 80% poprawnych odpowiedzi w

teście zaliczeniowym

(powyżej 90% poprawnych




1. Kierunek studiów: Analityka medyczna 2. Poziom kształcenia: jednolite studia magisterskie 3. Forma studiów: stacjonarne


6. Nazwa modułu/przedmiotu: NOWE WYZWANIA MEDYCYNY LABORATORYJNEJ (TESTY

POINT OF CARE, POCT) 7. Status modułu/przedmiotu: DO WYBORU

8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Chemii Klinicznej i Diagnostyki Laboratoryjnej [email protected] 32/364 11 50 , ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec www. chemklin.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): dr n. farm. Paweł Olczyk; [email protected]

10. Cel kształcenia: Przygotowanie studentów do implementacji badań przyłóżkowych w medycznym laboratorium

diagnostycznym. Nabycie umiejętności wyboru optymalnego testu czy analizatora POCt, oraz metod

pobierania i przygotowania materiału biologicznego do badań przyłóżkowych. Nauczenie wykonywania

pomiarów i analiz oraz interpretacji uzyskanych wyników badań rozproszonych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Znajomość: struktury oraz funkcjonowania poszczególnych tkanek, układów i narządów; podstawowych zjawisk fizykochemicznych oraz ich implikacji dla wybranych procesów biochemicznych; wpływu zaburzeń ustrojowego metabolizmu na funkcjonowanie narządów i układów, rutynowych parametrów laboratoryjnych w diagnostyce i monitorowaniu przebiegu chorób.


Numer efektu

kształcenia



dla programu

01

Potrafi interpretować wyniki podstawowych badań laboratoryjnych

M2_U06

M2_U13

02 Posiada praktyczne umiejętności wykonania szybkich testów

diagnostycznych

M2_W07

M2_W09

M2_W10

03 Posiada praktyczne umiejętnościw dziedzinie obsługi

„przyłóżkowych” aparatów diagnostycznych

M2_W07

M2_W09

M2_W10

04 Potrafi rozpoznawać i eliminować wpływ leków na wyniki badań

laboratoryjnych

M2_U02

M2_U05

M2_U07

M2_U08


Numer efektu Forma zajęć dydaktycznych



kształcenia wykład seminarium

ćwiczenia laboratoryjne

ćwiczenia praktyczne

inne e-learning

01 X

02 X

03 X

04 X


14.1. Forma zajęć: … Liczba godzin

W1

W2

W3

Łącznie

14.2. Forma zajęć: Seminaria

S1 Testy ciążowe 2

S2 Testy owulacyjne 2

S3 Szybka diagnostyka urologiczna 2

S4 Szybka diagnostyka kardiologiczna – Accutrend Plus, Cardiac

marker test kits 2

S5 Szybka diagnostyka koagulologiczna, CoaguChek 2

S6 Szybka diagnostyka gastroenterologiczna część I – testy

wykrywające obecność H.P 2

S7 Szybka diagnostyka gastroenterologiczna część II – testy

wykrywające obecność krwi utajonej w kale 2

S8 Nycocard Reader 2

S9 Szybka diagnostyka gazometryczna krwi, DCA, RapidLab 2

S10 Szybka kontrola glikemii – glukometry 2

S11 Szybka diagnostyka zakażeń 2

S12 Szybka diagnostyka uzależnień 2

S13 Szybka diagnostyka zaburzeń hormonalnych – menopauzy 2

S14 Szybka diagnostyka zaburzeń hormonalnych – andropauzy 2

S15 Szybka diagnostyka fazy zapalnej 2

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: …

C1

C2

C3

Łącznie

Łączna liczba godzin z przedmiotu 30


15.1. seminaria Prezentacja multimedialna i dyskusja problemowa, pokazy oraz praktyczna nauka obsługi analizatorów oraz testów POCT

15.2. …

15.3. …


Numer efektu kształcenia

Sposoby weryfikacji Warunki zaliczenia

01 kolowium

60% poprawnych odpowiedzi w teście

02 kolowium


03 kolowium


04 kolowium





udział w seminariach 15 x 2h = 30h

obecność na egzaminie pisemnym 1 x 2h = 2h

konsultacje 2 x 1h = 2h

łącznie 34 h


przygotowanie do seminariów 15 x 1h = 15h

przygotowanie do egzaminu pisemnego z przedmiotu 1 x 15h = 15h

łącznie 30 h

Łącznie 64 h




2

19. Literatura

19.1. Podstawowa

1.Marshall W., Bangert S.: Clinical chemistry. Mosby Elsevier, 2008.

2.Young D.S.: Effects of preanalytical variables on clinical laboratory tests. AACC Press, 2007.

3.Baynes J.W., Dominiczak M.H.: Medical biochemistry. Elsevier Mosby, 2005.

4.Dembińska-Kieć A., Naskalski J.W.(red): Diagnostyka Laboratoryjna

z elementami biochemii klinicznej. Volumed. Wrocław, 2010.

5.Lieberman M., Marks A.: Marks' basic medical biochemistry. Wolters Kluwer/Lippincott

Williams & Wilkins, 2009. 19.2. Uzupełniająca

1. Gajewski P.,Szczeklik A. (red.): Interna Szczeklika 2013 - Podręcznik chorób wewnętrznych.

Medycyna Praktyczna. Kraków 2013.

2.Dembińska-Kieć A., Naskalski J.W.(red): Diagnostyka Laboratoryjna z elementami biochemii

klinicznej. Volumed. Wrocław, 2010.

3.Farmaceutyczne i medyczne czasopisma – polsko i angielsko języczne.


20.1. Liczebność grup 10-12 osób

20.2. Materiały do zajęć Zeszyt seminaryjny, instrukcje szybkich testów i aparatów diagnostycznych, biały fartuch

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Sala seminaryjna Katedry i Zakładu Chemii Klinicznej i Diagnostyki Laboratoryjnej

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Katedra i Zakład Chemii Klinicznej i Diagnostyki Laboratoryjnej Wydziały Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, godzina konsultacji ustalana na pierwszych ćwiczeniach z przedmiotu


Efekt Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

Efekt 01 nie ma podstawowej wiedzy z zakresu interpretacji wyników podstawowych badań laboratoryjnych

posiada wiedzę z zakresu interpretacji wyników podstawowych badań laboratoryjnych

posiada wiedzę szerszą i pogłębioną z zakresu interpretacji wyników podstawowych badań laboratoryjnych

posiada ugruntowaną wiedzę i przejawia umiejętność krytycznej analizy z zakresu interpretacji wyników podstawowych badań laboratoryjnych

Efekt 02 nie ma podstawowej wiedzy z zakresu metodyki wykonania szybkich testów dostępnych w aptece

posiada wiedzę z zakresu metodyki wykonania szybkich testów dostępnych w aptece

posiada szerszą i pogłębioną wiedzę oraz potrafi zademonstrować obsługę szybkich testów dostępnych w aptece

posiada szerszą i pogłębioną wiedzę oraz potrafi zademonstrować obsługę jak i samodzielnie zinterpretować wynik oznaczenia przy użyciu szybkich testów dostępnych w aptece

Efekt 03 nie ma podstawowej wiedzy z zakresu obsługi aparatów diagnostycznych dostępych w aptece

posiada wiedzę z zakresu obsługi aparatów diagnostycznych dostępych w aptece

posiada szerszą i pogłębioną wiedzę oraz potrafi zademonstrować obsługę aparatów diagnostycznych dostępych w aptece

posiada szerszą i pogłębioną wiedzę oraz potrafi zademonstrować obsługę jak i samodzielnie zinterpretować wynik oznaczenia przy użyciu aparatów diagnostycznych dostępych w aptece

Efekt 04 nie ma podstawowej wiedzy z zakresu wpływu leków na wyniki badań laboratoryjnych

posiada wiedzę z zakresu wpływu leków na wyniki badań laboratoryjnych

posiada wiedzę szerszą i pogłębioną z zakresu wpływu leków na wyniki badań laboratoryjnych

posiada ugruntowaną wiedzę i przejawia umiejętność krytycznej analizy z zakresu wpływu leków na wyniki badań laboratoryjnych

* ocena celująca – wiedza i umiejętności wykraczają poza wymagania określone dla oceny 5 „bardzo

dobry”



1. Kierunek studiów: analityka medyczna 2. Poziom kształcenia: jednolite studia magisterskie 3. Forma studiów: stacjonarne


6. Nazwa modułu/przedmiotu: ALERGIE

7. Status modułu/przedmiotu: fakultatywny

8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Immunologii i Serologii

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab. n. med. Zdzisława Kondera-Anasz [email protected]

10. Cel kształcenia: Celem tych seminariów jest poszerzenie wiedzy z zakresu patologii układu odpornościowego. Zapoznanie studentów ze złóżonymi przyczynami i mechanizmami procesów alergicznych. Wykształcenie umiejętności właściwego doboru badań, a następnie ich interpretacji w diagnostyce i monitorowaniu terapii chorób alergicznych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Podstawowe pojęcia i zagadnienia z immunologii i immunopatologii


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Zna i potrafi opisać mechanizmy reakcji nadwrażliwości

K_W01 K_W02 K_W09 K_W11 K_W16 K_W17 K_W26

M2_W01 M2_W02 M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_W09 M2_W10

02 Zna i potrafi scharakteryzować mechanizmy alergii skórnych

K_W01 K_W02 K_W09 K_W11 K_W16 K_W17 K_W26 K_W27

M2_W01 M2_W02 M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_W09 M2_W10

03 Zna i potrafi scharakteryzować mechanizmy alergii pokarmowych


M2_W01 M2_W02 M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_W09 M2_W10

04 Zna i potrafi scharakteryzować mechanizmy alergii wziewnych

K_W01 K_W02 K_W09

M2_W01 M2_W02 M2_W03

K_W11 K_W16 K_W17 K_W26 K_W27

M2_W05 M2_W07 M2_W09 M2_W10

05 Zna testy stosowane w diagnostyce chorób alergicznych oraz potrafi je interpretować


M2_W01 M2_W02 M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_W09 M2_W10







01 x

02 x

03 x

04 x

05 x



W1 0

Łącznie 0

14.2. Forma zajęć: seminaria

S1 Mechanizmy procesów alergicznych. 2

S2 Atopowe zapalenie skóry. 2

S3 Pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy. 2

S4 Alergiczny nieżyt nosa. 2

S5 Astma oskrzelowa. 2

S6 Choroby alergiczne płuc wywołane pyłami organicznymi. 2

S7 Alergiczna aspergiloza oskrzelowo-płucna. 2

S8 Alergiczne zapalenie spojówek. 2

S9 Rośliny wywołujące alergie. 2

S10 Rola zwierząt w powstawaniu alergii. 2

S11 Alergia na leki. 2

S12 Alergie pokarmowe. 2

S13 Diagnostyka alergii. 2

S14 Immunoprofilaktyka. 2

S15 Immunoterapia alergii. 2

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: ćwiczenia

C1 0

Łącznie 0



15.1. Seminaria Wykład informacyjny, wykład problemowy, dyskusja, metody programowe



Sposoby weryfikacji Forma zaliczenia

01 -05 Przygotowanie prezentacji i pracy poglądowej, czynny udział w dyskusji, ocena i interpretacja wyników badań

Wygłoszenie prezentacji i złożenie pracy poglądowej




udział w seminariach 15 x 2

konsultacje 5

łącznie 35


przygotowanie do seminarium 15 x 1

Przygotowanie prezentacji 5

Przygotowanie pracy poglądowej 5

łącznie 25

Łącznie 60




1


0

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Gołąb J, Jakóbisiak M, Lasek W, Stokłosa T: Immunologia. Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa 2012. 2. Male D., Brostoff J., Roth D.B., Roitt I., red. wyd. pol. Żeromski J.: Immunologia. Elsevier Urban &

Partner, Warszawa 2008. 3. Kowalski M. (red.): Immunologia kliniczna. Mediton Oficyna Wydawnicza 2000. 4. Chapel H, Haeney M, Misbah S, Snowden N, [red. wyd. pol.] Senatorski G: Immunologia

kliniczna. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2009

19.2. Uzupełniająca 1. Ptak W., Ptak M. Szczepanik M: Podstawy immunologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL,

Warszawa 2008. 2. Pawliczak R. Alergologia-kompendium. Termedia, Poznań 2013


20.1. Liczebność grup 20 studentów

20.2. Materiały do zajęć Protokoły i wyniki badań

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Katedra i Zakład Immunologii i Serologii ul. Jedności 8 Sosnowiec Sala ćwiczeń

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Katedra i Zakład Immunologii i Serologii ul. Jedności 8 Sosnowiec Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne


Efekt Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 3,5 Na ocenę 4 Na ocenę 4,5 Na ocenę 5 Na ocenę celującą

Efekt 01-05

Student nie przygotował prezentacji, pracy poglądowej, nie brał czynnego udziału w dyskusji, nie potrafi zinterpretować wyników badań pacjentów z chorobami alergicznymi.

Przygotowanie prezentacji.

Przygotowanie prezentacji i czynny udział w dyskusji.

Przygotowanie prezentacji, czynny udział w dyskusji i przygotowanie pracy poglądowej.

Przygotowanie prezentacji, czynny udział w dyskusji, przygotowanie pracy poglądowej i interpretacja wyników badań pacjentów z chorobami alergicznymi.

Przygotowanie prezentacji, czynny udział w dyskusji, przygotowanie pracy poglądowej w oparciu o dane literaturowe z recenzowanych czasopism naukowych oraz interpretacja wyników badań pacjentów z chorobami alergicznymi.

Przygotowanie prezentacji, czynny udział w dyskusji, przygotowanie pracy poglądowej w oparciu o dane literaturowe z recenzowanych czasopism naukowych oraz interpretacja wyników badań pacjentów z chorobami alergicznymi. Zna molekularne mechanizmy działania leków alergicznych oraz metody odczulania pacjentów.



1. Kierunek studiów: analityka medyczna 2. Poziom kształcenia: jednolite studia magisterskie 3. Forma studiów: stacjonarne


6. Nazwa modułu/przedmiotu: ANALIZA DNA W MEDYCYNIE SĄDOWEJ


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, tel. (0-32) 364-10-20, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab.n.med. Urszula Mazurek [email protected]

10. Cel kształcenia: Opanowanie przez studenta wiedzy i umiejętności w zakresie analizy DNA w medycynie sądowej w aspekcie

prawnym, metodycznym i orzeczniczym

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Wiedza: Student posiada wiedzę z zakresu biologii molekularnej oraz biochemii Umiejętności: Potrafi interpretować wyniki badań uzyskanych technikami biologii molekularnej w podstawowym zakresie Inne kompetencje: Potrafi pracować w zespole


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Zna podstawy prawne analizy DNA i zasady akredytacji

laboratoriów medycyny sądowej K_W36

M2_W05

M2_W08

M2_W12

02 Zna sekwencje polimorficzne genomu człowieka i zastosowanie

genetyki populacyjnej K_W04

M2_W02

M2_W03

03 Definiuje i opisuje metody badań stosowane w analizie DNA na

potrzeby medycyny sądowej K_W14

M2_W03

M2_W07

04 Interpretuje wyniki analizy DNA w aspekcie śladów biologicznych

i ustalania ojcostwa, potrafi wydać opinię w sprawie K_U46

M2_U01

M2_U05

M2_U07

M2_U14

M2_U15

13. Formy zajęć w odniesieniu do efektów kształcenia K2_K09

Numer efektu

kształcenia





01 x

02 x

03 x

04 x



W1


http://www.biolmol.sum.edu.pl/


W2

Łącznie 15 godzin

14.2. Forma zajęć:

S1 Ustawodawstwo dotyczące śladów biologicznych. 2

S2 Etapy badania śladów biologicznych, działy kryminalistyki. 2

S3 Rola badań laboratoryjnych w toku śledztwa. 2

S4 Polimorfizmy sekwencji DNA jądrowego w badaniach kryminalistycznych. 2

S5 Polimorfizm YSTR, SNP oraz polimorfizmy sekwencji mtDNA 2

S6 Genetyka populacyjna w medycynie sądowej. 2

S7 Przygotowanie materiału dowodowego do analizy DNA. 2

S8 Metodyka wyznaczania profilu DNA w zależności od typu badanego materiału. 2

S9 Metody oznaczania DNA w próbkach wątpliwych 2

S10 Analiza DNA w identyfikacji zwłok i szczątków ludzkich. 2

S11 Problemy interpretacyjne wyników analizy DNA w medycynie sądowej. 2

S12 Identyfikacja materiału genetycznego w wykrywaniu ataku bioterrorystycznego.

Zastosowanie znaczników genetycznych w wykrywaniu fałszerstw i podróbek

towarów. 2

S13 Aspekt prawny zastosowania analizy DNA w sądowych sprawach spornego

ojcostwa 2

S14 Zasady opiniowania w sprawach spornego ojcostwa 2

S15 Opiniowanie w nietypowych sprawach spornego ojcostwa na podstawie

przykładów. Trudności opiniodawcze i możliwości ich rozwiązania 2

Łącznie 30


C1

C2

Łącznie

Łączna liczba godzin z przedmiotu


15.1. seminaria wykłady informacyjne, wykłady problemowe, metody przypadków, metody sytuacyjne,

dyskusje dydaktyczne

15.2.

15.3.

15.4.


Numer efektu





04 zadania otwarte Test zaliczeniowy





udział w konsultacjach 3

udział w teście zaliczeniowym 1

udział w …

…

łącznie 34


przygotowanie do seminariów 15


…

…

łącznie 25

Łącznie 59





19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. . John M. Butler. Forensic DNA typing. Biology, technology, and genetics of STR markers. Second edition. Elsevier

Academic Press, UK, 2005

2. Gola J., Mazurek U., Raczek E. Analiza DNA w medycynie sądowej. Śląski Uniwersytet Medyczny 2012 19.2. Uzupełniająca

1. Willerslev E, Cooper A. Ancient DNA. Proc R Soc B, 2005; 272:3–16

2. Niemcunowicz-Janica A i wsp. Oznaczanie loci zestawu PowerPlex Y w wybranych tkankach przechowywanych w

zróżnicowanych warunkach środowiska zewnętrznego. Arch Med Sąd Krym, 2007; 57:385-388

3. Grubwieser P. i wsp. Airbag contact in traffic accidents: DNA detection to determine the driver identity. Int J Legal

Med, 2004 118 : 9–13)

4. Castello i wsp. DNA from a Computer Keyboard. Forensic Science Communications, 2004; 6

5. Sołtyszewski i wsp. Kryminalistyczne i sądowo-lekarskie metody identyfikacji zwłok i szczątków ludzkich. Problemy

kryminalistyki 2003; nr 239

6. Ruitberg C.M., Reeder D.J., Butler J.M. STRBase: a short tandem repeat DNA database for the human identity testing

community. Nucleic Acids Research, 2001, 29 (1):320-322

7. Kleinowska M. 2006a. Analiza śladów genetycznych jako dowód w procesie karnym – cz. I. Problemy kryminalistyki,

252:13-20

8. Kleinowska M. 2006b. Analiza śladów genetycznych jako dowód w procesie karnym – cz. II. Problemy

kryminalistyki, 253:9-14


20.1. Liczebność grup maksymalnie 10 osób

20.2. Materiały do zajęć instrukcje do ćwiczeń, zagadnienia do przygotowania na ćwiczenia


Sosnowiec, ul. Jedności 8 (seminaria)


Sosnowiec, ul. Jedności 8 (seminaria) – zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej

20.5. Inne



Efekt 01 poniżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście zaliczeniowym




Efekt 02 poniżej 70% poprawnych




powyżej 80% poprawnych odpowiedzi

w teście zaliczeniowym

(powyżej 90% poprawnych odpowiedzi


Efekt 03 poniżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście zaliczeniowym




Efekt 04 poniżej 70% poprawnych




powyżej 80% poprawnych odpowiedzi


(powyżej 90% poprawnych odpowiedzi






6. Nazwa modułu/przedmiotu: LABORATORYJNA DIAGNOSTYKA CHORÓB REUMATYCZNYCH

7. Status modułu/przedmiotu: Fakultatywny

8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Chemii Klinicznej i Diagnostyki Laboratoryjnej ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec (32) 364 11 50, e-mail: [email protected] http://chemklin.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab. n. med. Krystyna Olczyk, [email protected]

10. Cel kształcenia: Poznanie cech klinicznych i immunologicznych wybranych chorób reumatycznych oraz podstawowych i specjalistycznych badań diagnostycznych, niezbędnych do prawidłowego rozpoznania chorób reumatycznych i monitorowania ich efektów leczenia.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Podstawowe wiadomości z zakresu: Podstaw fizjologii człowieka, histologii, biochemii, immunologii, chemii klinicznej.


Numer efektu

kształcenia



dla programu

Odniesienie do efektów

kształcenia dla obszaru

01 rozumie cechy kliniczne i immunologiczne wybranych chorób reumatycznych

K_W09 M2_W01 M2_W02

02 zna uwarunkowania środowiskowe i epidemiologiczne najczęściej występujących chorób reumatycznych

K_W10 M2_W04 M2_W06

03 wskazuje zależności pomiędzy nieprawidłowościami morfologicznymi a funkcją zmienionych tkanek, narządów i układów objawami klinicznymi, strategią diagnostyczną i farmakologiczną wybranych chorób reumatycznych

K_W11 M2_W03 M2_W10

04 zna rolę, kryteria doboru oraz metodologię badań laboratoryjnych stosowanych w rozpoznawaniu, rokowaniu, terapii i monitorowaniu wybranych chorób reumatycznych

K_W16 M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_W10

05 umie określić przydatność diagnostyczną badania laboratoryjnego w rozpoznaniu, rokowaniu, monitorowaniu terapii wybranych chorób reumatycznych

K_U10 M2_U05 M2_U06 M2_U08


Numer efektu

kształcenia






http://chemklin.sum.edu.pl/


01 X

02 X

03 X

04 X

05 X



W1

…

Wn

Łącznie 0


S1 Zajęcia organizacyjne. Zapoznanie studentów z programem i sposobem zaliczenia fakultetu. Materiał biologiczny i metody badawcze wykorzystywane w diagnostyce chorób reumatycznych.

3

S2 Etiopatogeneza, obraz kliniczny oraz diagnostyka reumatoidalnego zapalenia stawów.

3

S3 Etiopatogeneza, obraz kliniczny oraz diagnostyka młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. 3

S4 Etiopatogeneza, obraz kliniczny oraz diagnostyka tocznia rumieniowatego układowego.

3

S5 Etiopatogeneza, obraz kliniczny oraz diagnostyka twardziny układowej.

3

S6 Etiopatogeneza, obraz kliniczny oraz diagnostyka choroby zwyrodnieniowej stawów.

3

S7 Rola podstawowych badań laboratoryjnych oraz diagnostyki serologicznej w rozpoznaniu chorób reumatycznych.

3

S8 Badanie płynu stawowego w diagnostyce chorób reumatycznych.

3

S9 Biochemiczne wskaźniki syntezy i degradacji układu kostno-stawowego wykorzystywane w diagnostyce i monitorowaniu terapii chorób reumatycznych.

3

S10 Test zaliczeniowy. 3

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: Ćwiczenia laboratoryjne

C1

…

Cn 0

Łącznie



15.1. Wykład

15.2. Seminarium Studenci przygotowują się do zajęć w trakcie, których wygłaszają prelekcję multimedialną i odbywa się dyskusja nadzorowana przez nauczyciela akademickiego.

15.3. Ćwiczenia laboratoryjne


Numer efektu


kształcenia

01 Ocena przygotowanego referatu i udziału w zajęciach. Końcowy test zaliczeniowy

Powyżej 50% poprawnych odpowiedzi











udział w seminariach 30 godz.

udział w konsultacjach 1 godz.

łącznie 31 godz.


przygotowanie do seminarium 8 x 3 godz. = 24 godz.

przygotowanie do końcowego testu zaliczeniowego 5 godz.

łącznie 31 godz.

Łącznie 60 godz.




1


0

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Zimmermann-Górska I. (red.): Reumatologia Kliniczna. Tom I i II. PZWL, Warszawa 2009. 2. Odrowąż-Sypniewska G. (red.): Diagnostyka laboratoryjna wybranych chorób reumatycznych.

MedPharm Polska, Wrocław 2011. 3. Kokot F. (red.): Choroby wewnętrzne. PZWL, Warszawa 2004. 4. Dębińska-Kieć A., Naskalski J.W.: Diagnostyka Laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej.

Urban & Partner, Wrocław 2009.

5. Solnica B. (red.): Diagnostyka Laboratoryjna. PZWL, Warszawa 2014.

6. Kokot F., Kokot S.: Badania laboratoryjne. Zakres norm i interpretacja. PZWL, Warszawa 2005.

19.2. Uzupełniająca Artykuły publikowane w czasopismach kierunkowych, związane z tematyką przedmiotu.


20.1. Liczebność grup 20

20.2. Materiały do zajęć

20.3. Miejsce odbywania się Sala seminaryjna Katedry i Zakładu Chemii Klinicznej i Diagnostyki

zajęć Laboratoryjnej


Katedra i Zakład Chemii Klinicznej i Diagnostyki Laboratoryjnej Wydziały Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej w Sosnowcu, godzina konsultacji ustalana na pierwszych zajęciach z przedmiotu.

20.5. Inne



01 Brak zaliczenia seminariów. Test zaliczeniowy poniżej 50%

Zaliczenie seminariów. Test zaliczeniowy 50 – 75%




Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 50 – 75%

Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 75 –

90%

Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 90 –

100%


Zaliczenie

seminariów. Test


Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 75 –

90%

Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 90 –

100%


Zaliczenie

seminariów. Test


Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 75 –

90%

Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 90 –

100%


Zaliczenie

seminariów. Test


Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 75 –

90%

Zaliczenie

seminariów. Test

zaliczeniowy 90 –

100%


dobry”



1. Kierunek studiów: analityka medyczna 2. Poziom kształcenia:

3. Forma studiów:


6. Nazwa modułu/przedmiotu: “LET’S TALK AGAIN” - KONWERSATORIUM W JĘZYKU

ANGIELSKIM


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot:

Studium Języków Obcych Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, ul.

Ostrogórska 30, 41-200 Sosnowiec, Tel. (32) 364 13 30, e-mail: [email protected],

http://sjo.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail):

Dr n. hum. Agata Sitko, [email protected]

10. Cel kształcenia:

Kształtowanie umiejętności aktywnego udziału w dyskusji na wybrane zagadnienia.

Doskonalenie umiejętności swobodnej komunikacji.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

grupy o poziomie średniozaawansowanym: znajomość języka angielskiego na poziomie B1


Numer

efektu

kształcenia

Efekty kształcenia

Student, który zaliczył moduł/przedmiot:

Odniesienie

do efektów

kształcenia

dla

programu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

dla obszaru

EK_U01 Posługuje się efektywnymi technikami komunikowania

interpersonalnego w języku angielskim w stopniu

określonym dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu

Kształcenia Językowego.

K_U43 M2_U01

M2_U04

M2_U03

M2_U15

EK_K01 Posiada nawyk i umiejętność stałego dokształcania się. K_K11 M2_K01

03

…

0n


Numer efektu

kształcenia



laboratoryjne

ćwiczenia


EK_U01 x

EK_K01 x

03

…

0n


14.1. Forma zajęć: Wykłady Liczba

godzin

W1

W2

W3

…

Wn

Łącznie

14.2. Forma zajęć: …

S1

S2

S3

…

Sn

Łącznie

14.3. Forma zajęć: ćwiczenia

C1 Rola organizacji studenckich w akcjach profilaktycznych 2

C2 Studiowanie za granicą 4

C3 Kształcenie podyplomowe absolwentów kierunku analityka

medyczna 2

C4 Rynek pracy dla absolwentów kierunku analityka medyczna 2

C5 Praca w laboratorium a praca z pacjentem 10

C6 Bioetyka 2

C7 System opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii 2

C8 System opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych 2

C9 Epidemie 2

C10 Choroby cywilizacyjne - nowe sposoby leczenia 2

Łącznie 30



15.1. ćwiczenia praca z tekstami, objaśnianie słownictwa, dyskusja, film, ćwiczenia w parach,

ćwiczenie rozumienia ze słuchu (nagrania audio)

15.2. …

15.3. …


Numer efektu

kształcenia Sposoby weryfikacji Warunki zaliczenia

EK_U01 wypowiedź ustna, praca pisemna

zaliczenie ustne, sprawdzian

pisemny,

EK_K01 praca własna studenta ocena pracy domowej

03

…

0n



Godziny kontaktowe

z nauczycielem

akademickim:

udział w wykładach

udział w ćwiczeniach 30

udział w …

udział w …

…

łącznie 30

Samodzielna praca

studenta

przygotowanie do …

ćwiczeń 30

kolokwiów z ćwiczeń 6

…

…

…

łącznie 36

Łącznie 66



Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających

bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich 1

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze

praktycznym 1

19. Literatura

19.1. Podstawowa

1. Materiały autorskie lektorów

2.

19.2. Uzupełniająca

1.

2.


20.1. Liczebność grup

20.2. Materiały do zajęć teksty, audio CD, video

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Studium Języków Obcych

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Studium Języków Obcych, godziny ustalane na początku każdego

semestru dla poszczególnych lektorów

20.5. Inne



EK_U01 Student nie posiada

umiejętności

komunikowania się w

języku angielskim.

Popełnia liczne błędy

gramatycznie i

leksykalne.

Student posiada

umiejętność

podstawowego


języku angielskim.

Popełnia błędy

gramatycznie i

leksykalne.

Student posiada

umiejętność


języku angielskim.

Popełnia drobne

błędy gramatycznie i

leksykalne.

Student posiada

umiejętność


języku angielskim.

Posługuje się

zaawansowanymi

strukturami

gramatycznymi i

bogatym

słownictwem.

EK_K01 Student nie

wykazuje aktywności

w procesie

samodzielnego

uczenia się oraz nie

odrabia prac

domowych.

Student wykazuje w

niewielkim stopniu

aktywność w procesie

samodzielnego

uczenia się oraz

sporadycznie odrabia

prace domowe.

Student wykazuje

aktywność w procesie

samodzielnego

uczenia się oraz

często odrabia prace

domowe.

Student wykazuje

dużą aktywność w

procesie

samodzielnego

uczenia się oraz

zawsze odrabia prace

domowe.

…

Efekt 0n


dobry”





6. Nazwa modułu/przedmiotu: SUROWICE I SZCZEPIONKI


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii, Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4, Tel. (32)3641621, [email protected]

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): dr hab. n. med. Tomasz Wąsik Prof. SUM, [email protected]

10. Cel kształcenia: Przedstawienie różnych rodzajów szczepionek, sposobów ich opracowania, od projektu badawczego poprzez proces biotechnologiczny po rynek farmaceutyczny oraz ich szczególnej roli na światowym rynku farmaceutycznym i aktualnych problemów związanych z rozwojem wakcyno logii. Zapoznanie ze sposobami pozyskiwania i znaczeniem surowic diagnostycznych i odpornościowych

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Podstawy biochemii, immunologii, biologii mikroorganizmów


Numer efektu

kształcenia



dla programu

01 zna i rozumie szczególną rolę surowic i szczepionek na światowym rynku farmaceutycznym oraz aktualną sytuację epidemiologiczną i problematykę w zakresie leczenia chorób zakaźnych, zna działania niepożądane szczepionek i aktualne kontrowersje związane ze szczepieniami ochronnymi, prawidłowo je interpretuje

A.W6 A.W14 A.W29

02 zna i rozumie historię rozwoju wakcynologii, rodzaje i budowę szczepionek przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych, nowe kierunki rozwoju wakcynologii oraz aktualny kalendarz szczepień obowiązkowych i dodatkowych

A.W27 C.W9 C.W31 E.W45

03 zna i rozumie procesy biotechnologiczne wytwarzania szczepionek przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych oraz surowic odpornościowych i diagnostycznych

A.W27 C.W15

04 zna i rozumie rolę adiuwantów jako substancji pomocniczych oraz działania niepożądane związane z ich stosowaniem

C.W27

05 zna zasady opracowania, produkcji, kontroli i dopuszczenia szczepionek na rynek farmaceutyczny

C.W.29 E.W10 E.W28 E.W.29




wykład seminarium ćwiczenia ćwiczenia inne e-learning

laboratoryjne praktyczne

01 X

02 X

03 X

04 X

05 X


14.1. Forma zajęć: Seminaria Liczba godzin

S1 Podstawy prawne, program szczepień, zasady dystrybucji szczepionek 2

S2 Aktualny kalendarz szczepień obowiązkowych i dodatkowych. Sczepienia dla podróżujących za granicę.

2

S3 Immunologiczne podstawy wakcynologii – cz. I 2

S4 Immunologiczne podstawy wakcynologii – cz. II 2

S5 Nowe kierunki rozwoju wakcynologii oraz szczepionki nowej generacji: podjednostkowe, DNA, jadalne

2

S6 Szczepionki przeciwko odrze, śwince, różyczce 2

S7 Szczepionki przeciwko HIV, HBV i HAV 2

S8 Szczepionki przeciwko HPV 2

S9 Szczepionki przeciwko grypie

S10 Szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi 2

S11 Szczepionki przeciwko gruźlicy, cholerze i durowi brzusznemu 2

S12 Szczepionki przeciw pneumokokom i meningokokom 2

S13 Reakcje niepożądane i odczyn poszczepienne, ruchy antyszczepionkowe 2

S14 Surowice odpornościowe i diagnostyczne 2

S15 Kolokwium zaliczeniowe 2

Łącznie 30



15.1. Seminaria Wykład konwersatoryjny, pokaz z użyciem komputera, dyskusja, klasyczna metoda problemowa




01 Sprawdzian pisemny opisowy z pytaniami 60% poprawnych odpowiedzi



… Sprawdzian pisemny opisowy z pytaniami 60% poprawnych odpowiedzi

0n Sprawdzian pisemny opisowy z pytaniami 60% poprawnych odpowiedzi




udział w wykładach 0


udział w ćwiczeniach 0

obecność na egzaminie 0

konsultacje 2

łącznie 32



przygotowanie do ćwiczeń 0

przygotowanie do kolokwiów z ćwiczeń 0

przygotowanie do egzaminu ustnego 0

łącznie 30

Łącznie 62




1


1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. "Wakcynologia praktyczna" - Dorota Mrożek - Budzyn, alfa-medica press, 2012, ISBN 978-83-7522-082-7 2. "Wakcynologia" pod. red. Wiesław Magdzik, Danuta Naruszewicz - Lesiuk, Andrzej Zieliński. alfa-medica press, 2007, ISBN 83-88778-26-9

19.2. Uzupełniająca 1. DZIENNIK URZĘDOWY MINISTRA ZDROWIA dnia 31 października 2014 r. Poz. 72 - KOMUNIKAT GŁÓWNEGO INSPEKTORA SANITARNEGO z dnia 30 października 2014 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2015 2. USTAWA z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi Dz. U. Nr 234, poz. 1570 - OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 19 kwietnia 2013 r. Poz. 947 w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi


20.1. Liczebność grup 20 osób

20.2. Materiały do zajęć podręczniki, zeszyt

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4

20.5. Inne



Efekt 01-05

Nie spełnia wymagań na ocenę dostateczną

Odpowiedź zawierająca część wymaganych informacji 60 -74%)

Odpowiedź zwięzła, zawierająca większość 75 – 89%) wymaganych informacji

Odpowiedź samodzielna, pełna, swobodna i spójna, zawierająca wszystkie (90 – 100%) wymagane informacje


dobry”




4. Rok: IV 5. Semestr: VIII

6. Nazwa modułu/przedmiotu: BADANIA CYTOGENETYCZNE W PRAKTYCE KLINICZNEJ


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Genetyki Medycznej, ul. Jedności 8 (kampus B), 41-200 Sosnowiec, tel. 32 364 12 45; e-mail: [email protected]

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab. n. med. Jan Kowalski, e-mail: [email protected]

10. Cel kształcenia: Cel ogólny przedmiotu: przekazanie podstaw teoretycznych oraz wiedzy odnośnie zastosowania technik cytogenetyki klasycznej i molekularnej w praktyce klinicznej. Ogólna informacja o przedmiocie: Przedmiot badania cytogenetyczne w praktyce klinicznej zaznajamia studentów z obowiązującymi standardami cytogenetycznymi oraz z technikami powalającymi badać liczbę i strukturę chromosomów w celu określenia prawidłowości kariotypu. Student uczy się rozpoznawać chromosomy na podstawie różnicowych wzorów prążkowych, rozróżniania zmian polimorficznych od aberracji, zostaje zapoznany z technikami molekularnymi wykorzystywanymi w ocenie kariotypu. Intencje nauczyciela akademickiego prowadzącego przedmiot: intencją nauczyciela jest jak najlepsze przekazanie wiedzy w zakresie technik wykorzystywanych w badaniach cytogenetycznych oraz ich praktycznego zastosowania klinicznego.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Pojęcie genu; organizacja genomu człowieka; budowa i funkcja chromosomu; klasyfikacja i morfologia chromosomów człowieka; typy chromatyny; mitoza, mejoza i ich znaczenie genetyczne; podstawowe pojęcia z dziedziny cytogenetyki; pojęcie aberracji chromosomowych, typy aberracji chromosomowych; determinacja płci; typy i mechanizmy dziedziczenia.


Numer efektu

kształcenia


Odniesienie do efektów

kształcenia dla programu


01 Student potrafi wskazać standardy, których należy przestrzegać podczas wykonywania badania cytogenetycznego oraz porównać normy obowiązujące w Polsce i innych krajach UE.

K_W17 K_W18 K_W24 K_W34 K_W38 K_U38 K_U41

M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_W08 M2_W10 M2_W11 M2_W12 M2_U01 M2_U03 M2_U04 M2_U05 M2_U07 M2_U08 M2_U10

02 Student zna klasyczne techniki cytogenetyczne (hodowli, K_W12 M2_W02

barwień), potrafi interpretować wyniki badań uzyskanych po zastosowaniu technik cytogenetyki klasycznej. Potrafi dobrać rodzaj technik badawczych (hodowla komórkowa, barwienie) oraz poziom analizy (ilość płytek metafazowych, rozdzielczość prążkowa) do wskazania do wykonania badania kariotypu.

K_W13 K_U07 K_U10 K_U23 K_U34 K_U36 K_U40 K_K10 K_K11

M2_W03 M2_W06 M2_W07 M2_U01 M2_U02 M2_U03 M2_U04 M2_U05 M2_U06 M2_U07 M2_U08 M2_U13 M2_U14 M2_K02 M2_K01

03 Student zna molekularne techniki wykorzystywane w diagnostyce cytogenetycznej i potrafi interpretować wyniki badań molekularnych.

K_W12 K_W13 K_U10 K_U22 K_U36 K_U40 K_K10 K_K11

M2_W02 M2_W03 M2_W06 M2_W07 M2_U01 M2_U02 M2_U04 M2_U05 M2_U06 M2_U07 M2_U08 M2_U13 M2_U14 M2_K02 M2_K01

04 Student potrafi rozróżniać chromosomy o różnej rozdzielczości prążkowej oraz rozpoznawać aberracje chromosomowe i zmiany polimorficzne w chromosomach w oparciu o wzór prążków G.

K_W03 K_W13 K_U23 K_U36 K_K10

M2_W02 M2_W03 M2_W07 M2_U01 M2_U02 M2_U03 M2_U04 M2_U05 M2_U07 M2_U08 M2_K02

05 Student odróżnia aberracje strukturalne proste od złożonych oraz mozaikowatość od chimeryzmu. Zna przykłady zespołów związanych z disomią jednorodzicielską i niestabilnością chromosomową oraz zaburzeniami imprintingu genomowego.

K_W09 K_U23 K_K11

M2_W01 M2_W02 M2_U02 M2_U04 M2_U05 M2_U07 M2_U08 M2_K01

06 Student potrafi zanalizować wynik badania cytogenetycznego i zaproponować dalsze postępowanie diagnostyczne.

K_W24 K_U23

M2_W03 M2_W05

K_U40 M2_U01 M2_U02 M2_U04 M2_U05 M2_U07 M2_U08 M2_U13 M2_U14


Numer efektu

kształcenia





01 x

02 x

03 x

04 x

05 x

06 x

07 x

08 x



S1 Polskie normy obowiązujące w badaniach cytogenetycznych vs. normy obowiązujące w innych krajach UE.

2

S2 Identyfikacja chromosomów o różnej rozdzielczości prążków G w oparciu o analizę płytek metafazowych.

2

S3 Omówienie i porównanie technik hodowli limfocytów, amniocytów, trofoblastu, fibroblastów skóry, szpiku do badań cytogenetycznych.

2

S4 Techniki cytogenetyki klasycznej cz I (barwienie prążków euchromatynowych, zasady analizy preparatów po barwieniu).

2

S5 Techniki cytogenetyki klasycznej cz II (barwienie prążków heterochromatynowych, barwienie AgNOR, zasady analizy preparatów po barwieniu).

2

S6 Główne założenia technik molekularnych. Fluorescencyjna hybrydyzacja in situ i jej wykorzystanie w cytogenetyce klinicznej

2

S8 Wybrane techniki cytogenetyki molekularnej oparte o FISH i ich zastosowania w praktyce klinicznej. Zasady interpretacji wyników.

2

S9 Techniki cytogenetyki molekularnej oparte o PCR. Zasady interpretacji wyników.

2

S10

Analiza wskazań do wykonania badania kariotypu pod kątem aberracji liczbowych oraz przegląd wybranych przypadków klinicznych. Problem mozaikowatości i disomii jednorodzicielskiej w praktyce klinicznej. Elementy poradnictwa genetycznego.

2

S11 Analiza wskazań do wykonania badania kariotypu pod kątem aberracji strukturalnych oraz przegląd wybranych przypadków klinicznych. Chromosomy markerowe – trudny problem diagnostyczny.

2

S12 Zmiany polimorficzne w chromosomach oraz „aberracje” bez konsekwencji fenotypowych. Rozróżnianie zmian polimorficznych od aberracji.

2

S13 Zapis i interpretacja wyników badań cytogenetycznych wykonywanych technikami: GTG, FISH, CGH oraz array-CGH.

2

S14 Markery cytogenetyczne w diagnostyce onkologicznej. Zmiany w kariotypie a 2

rokowanie.

S15 Referaty studentów polegające na analizie ciekawych przypadków literaturowych.

2

Łącznie 30 godzin 30


15.1. Seminarium Seminarium z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej, dyskusja, referat, film, pokaz, zadania problemowe.


Numer efektu

kształcenia Sposoby weryfikacji Warunki zaliczenia

01 Obecność na zajęciach, aktywny udział w dyskusji, rozwiązanie zadań problemowych, przygotowanie referatu na zadany temat.

Udział w dyskusji, wygłoszony referat oraz 50% poprawnie udzielonych odpowiedzi ustnych.














udział w seminariach 30h

konsultacje 2h

łącznie 32h


przygotowanie do seminariów 30h

łącznie 30h

Łącznie 62h

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 2 (średnio 2,3)



1 (średnio 1,2)

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym 1 (średnio 1,1)

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Srebniak MI, Tomaszewska A. Badania cytogenetyczne w praktyce klinicznej. PZWL 2008

2. E. Tobias, M. Connor, M. Ferguson-Smith. “Genetyka medyczna”. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2013.

3. Jorde LB i in. Genetyka medyczna, Elsevier Urban&Partner, 2013.

4. Drewa G, Ferenc T. Genetyka medyczna. Podręcznik dla studentów. Elsevier Urban&Partner 2011

5. Shaffer LG, Slovak ML, Campbell LJ, eds (2009) ISCN 2009: An International System for Human Cytogenetic

Nomenclature. Basel, S. Karger.

19.2. Uzupełniająca 1. Wybrane artykuły naukowe polsko- lub angielskojęzyczne wskazywane na bieżąco przez asystentów 2. Gardner RJM, Sutherland GR, Shaffer LG. Chromosome Abnormalities and Genetic Counseling. Oxford University Press, 2011.


20.1. Liczebność grup 20 osób

20.2. Materiały do zajęć preparaty cytogenetyczne przedstawiające różne techniki barwienia chromosomów, preparaty po fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ, wydrukowane płytki metafazowe przedstawiające kariotypy prawidłowe oraz z różnymi aberracjami liczbowymi i strukturalnymi chromosomów, wydrukowane schematy służące do analizy mechanizmów powstawania aberracji chromosomowych, zestawy nieprawidłowych ideogramów służące do rozpoznawanie poszczególnych aberracji strukturalnych, wydrukowane wyniki analiz technikami CGH, array-CGH i MLPA

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Sala seminaryjna wewnątrz Katedry i Zakładu Genetyki Medycznej, ul Jedności 8, Kampus B (III p.)

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Pokój asystentów i adiunktów, godzina konsultacji jest ustalana ze studentami tak, aby nie kolidowała z ich planem zajęć oraz obowiązkami pracowników.

20.5. Inne



Efekt 01

Brak znajomości standardów obowiązujących w badaniach cytogenetycznych.

Student zna podstawowe zalecenia dotyczące funkcjonowania laboratorium cytogenetycznego.

Student zna większość standardów dotyczących postępowania z materiałem do badań, poszczególnych etapów wykonywania badania, zasad oceny jakości preparatów.

Student dodatkowo zna zasady wewnętrznej i zewnętrznej kontroli jakości badań w laboratorium cytogenetycznym oraz minimalne standardy dotyczące skuteczności metod badań cytogenetycznych.

Efekt 02

Brak dostatecznej znajomości technik hodowli komórek do badań cytogenetycznych, klasycznych technik barwienia chromosomów oraz znajomości zasad analizy cytogenetycznej.

Student potrafi wymienić typy hodowli komórek do badań cytogenetycznych oraz omówić hodowle prowadzone rutynowo, zna podstawowe techniki klasycznego barwienia chromosomów i potrafi interpretować wyniki barwienia oraz zna podstawowe zasady analizy cytogenetycznej.

Student potrafi krótko scharakteryzować hodowle inne niż prowadzone rutynowo, zna wszystkie klasyczne techniki barwienia chromosomów, potrafi interpretować wyniki barwienia oraz dobrać ilość analizowanych płytek i odpowiednią rozdzielczość prążkową

Student potrafi bezbłędnie dopasować techniki badań chromosomów do omawianych przypadków literaturowych, bardzo dobrze ocenia rozdzielczość prążkową chromosomów oraz interpretuje wyniki badań, potrafi omówić więcej niż jedną procedurę wybarwiania prążków

chromosomów dla większości badań.

R.

Efekt 03

Student wykazuje brak dostatecznej znajomości technik molekularnych wykorzystywanych w diagnostyce cytogenetycznej i nie potrafi poprawnie interpretować wyników badań opartych o techniki molekularne.

Student posiada podstawową wiedzę na temat technik molekularnych wykorzystywanych w diagnostyce cytogenetycznej , potrafi dokonywać interpretacji prostych wyników.

Student wykazuje się dobrą wiedzą na temat technik molekularnych wykorzystywanych w diagnostyce cytogenetycznej, potrafi zinterpretować większość wyników, także analiz opartych o techniki CGH, array-CGH i MLPA.

Student posiada bardzo dużą wiedzę na temat technik molekularnych wykorzystywanych w diagnostyce cytogenetycznej, potrafi bardzo dobrze interpretować wyniki badań molekularnych oraz potrafi powiązać wyniki uzyskane drogą klasycznej diagnostyki cytogenetycznej z wynikami badań molekularnych (FISH, M-FISH, micro-FISH, CGH, array-CGH, MLPA).

Efekt 04

Student nie potrafi rozróżnić najbardziej charakterystycznych chromosomów (1, 2, 21), nie rozróżnia poszczególnych aberracji chromosomowych oraz nie potrafi wskazać polimorficznych regionów w chromosomach w oparciu o wzór prążków G.

Student potrafi rozróżnić chromosomy z grup A, D i G w oparciu o wzór prążków G, rozpoznaje podstawowe aberracje chromosomowe liczbowe i strukturalne oraz potrafi wskazać polimorficzne regiony w chromosomach

Student rozróżnia większość chromosomów, rozpoznaje większość aberracji liczbowych i strukturalnych chromosomów i potrafi powiązać je z określonym zespołem klinicznym, potrafi odróżnić zmianę polimorficzną od aberracji.

Student rozróżnia wszystkie chromosomy, potrafi wytypować płytkę metafazową do analizy wykorzystując całą zdobytą wiedzę, potrafi dodatkowo rozpoznawać bardziej złożone aberracje strukturalne chromosomów oraz posiada bardzo dużą wiedzę na temat polimorfizmu chromosomów.

Efekt 05

Student nie posiada podstawowej wiedzy odnośnie aberracji liczbowych i strukturalnych chromosomów oraz mechanizmy ich powstawania. Nie odróżnia mozaikowatości od chimeryzmu.

Student posiada dostateczną wiedzę odnośnie aberracji liczbowych i strukturalnych chromosomów, potrafi wskazać i krótko scharakteryzować mechanizmy powstawania aberracji liczbowych oraz większości aberracji strukturalnych. Potrafi wskazać różnice

Student posiada dobrą wiedzę odnośnie aberracji liczbowych i strukturalnych chromosomów, potrafi wyjaśnić mechanizmy powstawania wszystkich aberracji liczbowych i prostych aberracji strukturalnych chromosomów.

Student posiada bardzo dobrą wiedzę odnośnie aberracji liczbowych i strukturalnych chromosomów, potrafi wyjaśnić mechanizmy powstawania wszystkich aberracji liczbowych oraz prostych i złożonych aberracji strukturalnych chromosomów. Potrafi

pomiędzy mozaikowatością i chimeryzmem. Zna pojęcie niestabilności chromosomowej.

Potrafi wskazać różnice pomiędzy mozaikowatością i chimeryzmem oraz dokładnie omówić mechanizmy ich powstawania. Zna pojęcie niestabilności chromosomowej i potrafi wskazać jej konsekwencje.

wskazać różnice pomiędzy mozaikowatością i chimeryzmem, dokładnie omówić mechanizmy ich powstawania oraz zasady analizy cytogenetycznej w przypadku stwierdzenia mozaikowatości w badanym materiale. Zna pojęcie niestabilności chromosomowej, potrafi wskazać jej konsekwencje kliniczne z uwzględnieniem nazw zespołów spowodowanych niestabilnością chromosomową.

Efekt 06

Student nie zna podstawowych zasad zapisu kariotypu, nie potrafi poprawnie wykonać zapisu kariotypu oraz dokonać jego poprawnej interpretacji.

Student potrafi zapisać kariotyp prawidłowy, zna podstawowe symbole i zasady zapisu wszystkich aberracji liczbowych i ważniejszych aberracji strukturalnych chromosomów, potrafi dokonywać interpretacji prostych zapisów.

Student zna większość symboli używanych w zapisie kariotypu po barwieniu GTG oraz po zastosowaniu technik molekularnych, potrafi zapisywać kariotyp na podstawie opisu, dobrze interpretuje większość zapisów, potrafi wskazać większość błędów w zapisie.

Student posiada szeroką wiedzę odnośnie zasad zapisu kariotypu, bezbłędnie (lub z niewielkimi błędami) dokonuje zapisów kariotypu, słownych opisów zapisu kariotypu oraz potrafi wyszczególnić błędy w zapisie. Trudności nie sprawia mu zapis wyniku badań przy wykorzystaniu technik cytogenetyki molekularnej (FISH, CGH, array-CGH) oraz zapis zmian polimorficznych w chromosomach.


dobry”



1. Kierunek studiów: analityka medyczna

2. Poziom kształcenia: jednolite magisterskie 3. Forma studiów: stacjonarne

4. Rok: IV 5. Semestr: VIII

6. Nazwa modułu/przedmiotu: ANALIZA KWASÓW NUKLEINOWYCH W DIAGNOSTYCE KLINICZNEJ


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, tel. (0-32) 364-10-20, email: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. Urszula Mazurek [email protected]

10. Cel kształcenia: Opanowanie przez studenta wiedzy i umiejętności w zakresie zastosowania i planowania strategii badań z wykorzystaniem technik biologii molekularnej w rozwiązywaniu problemów diagnostycznych w różnych patologiach.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Student posiada wiedzę i umiejętności z zakresu biologii molekularnej i genetyki


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Definiuje i opisuje metody badań stosowane w diagnostyce molekularnej

K_W13 M2_W03

M2_W07

02 Wykazuje znajomość i zrozumienie molekularnego podłoża procesów patologicznych

K_W12 M2_W02

M2_W03

03 Planuje proces diagnostyczny z wykorzystaniem technik biologii molekularnej; dobiera metody badań molekularnych stosownie do problemu diagnostycznego, wskazuje metody weryfikacji wyników w przebiegu analizy molekularnej

K_U45

K_U10

M2_U05

M2_U08

04 Interpretuje wyniki analizy molekularnej K_U40 M2_U07


Numer efektu

kształcenia





01 X

02 X

03 X

04 X



W1

W2

W3

W4

W5



W……

Łącznie

14.2. Forma zajęć: seminaria

S1

Biologia molekularna w diagnostyce klinicznej – wprowadzenie do przedmiotu Zasady pracy w laboratorium biologii molekularnej - regulamin pracowni, zasady bezpiecznego

postępowania z odczynnikami szkodliwymi. Zasady przygotowania i pobierania materiału biologicznego od człowieka do badań molekularnych.

2

S2 Zabezpieczanie materiału biologicznego do analizy molekularnej.

2

S3

Diagnostyka molekularna chorób nowotworowych Planowanie założeń i przebiegu analizy ilościowej kwasów nukleinowych w wykrywaniu czynników

infekcyjnych. Przygotowanie materiału molekularnego do badań

2

S4 znaczenie badań genomicznych w badaniach mutacji i polimorfizmów Ocena specyficzności i

wydajności QRT-PCR. Interpretacja wyników dla prób kontrolnych w przebiegu analizy

molekularnej, interpretacja uzyskanych wyników badań ilościowych w analizie kwasów nuleinowych

2

S5 . Enzymy restrykcyjne w analizie RFLP. Techniki elektroforetyczne w analizie kwasów nukleinowych

2

S6 Sekwencjonowanie kwasów nukleinowych metodami : chemiczną, enzymatyczną i pirosekwencjonowania.

2

S7 Diagnostyka molekularna chorób zakaźnych na przykładzie diagnostyki wirusowego zapalenia wątroby

2

S8

Wyznaczanie liczby kopii DNA i RNA w badanym materiale. Znaczenie kontroli endogennej w analizie kwasów nukleinowych. Ilościowe metody analizy kwasów nukleinowych. Zasady

obliczania protokołu amplifikacji z uwzględnieniem stężenia wyjściowego matrycy, kontrole ujemne i

dodatnie w przebiegu analizy molekularnej, zasady optymalizacji warunków chemicznych i termicznych - rozwiązywanie problemu kontaminacji próbek

2

S9 Strategie genotypowania na podstawie analizy DNA. - detekcja DNA z zastosowaniem

hybrydyzacji. Interpretacja uzyskanych wyników 2

S10 Hybrydyzacja in vitro i in situ – rodzaje sond hybrydyzacyjnych 2

S11

Wyznaczanie transkryptomów techniką mikromacierzy oligonukleotydowych. Planowanie

testów screeningowych w badaniach transkryptomicznych.Technika mikromacierzy oligonukleotydowych (zastosowanie w diagnostyce molekularnej, ocena jakości uzyskanych

wyników, analiza i interpretacja wyników)

2

S12 Strategie typowania genów różnicujących tkanki prawidłowe od patologicznych. Interpretacja wyników badań transkryptomicznych

2

S13 Wyznaczanie plejotropowej aktywności cytokin i hormonów i ich znaczenie patogenezie schorzeń

2

S14 Modelowanie aktywności transkrypcyjnej genów zastosowaniem: interferencyjnego RNA, mikroRNA lub czynników epigenetycznych.

2

S15 Diagnostyka molekularna w indywidualizacji leczenia. Strategie interpretacji wyników analizy

molekularnej w medycynie. Rozwiązywanie problemów metodycznych 2

Łącznie: 30 godzin


C1 .

C2

C3

C4

C…..

Łącznie



15.1. Wykład wykłady informacyjne, wykłady problemowe, wykłady konwersatoryjne

15.2. ćwiczenia ćwiczenia laboratoryjne, pokazy, symulacje, metody przypadków, metody sytuacyjne,

dyskusje dydaktyczne

15.3.

15.4.


Numer efektu


01 Zadania otwarte Test zaliczeniowy



04 Przygotowanie projektu badań

Przedstawienie projektu badań




obecność na teście zaliczeniowym 1

…

łącznie 30



Przygotowanie projektu 5


…

…

łącznie 30

Łącznie 60





19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Słomski R. (red.): Przykłady analiz DNA. Wydawnictwo Akademii Rolniczej, Poznań 2004

2. Słomski R. (red.): Analiza DNA teoria i praktyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego, Poznań 2008

3. Bal J. (red): Biologia molekularna w medycynie, elementy genetyki klinicznej. PWN, Warszawa 2006

19.2. Uzupełniająca 1. Pierzchalski P, Zazula M, Stój A, Wójcik P, Sińczak-Kuta A, Klimkowska A. Czy onkologiczna diagnostyka

molekularna jest potrzebna? Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska 2009; 6 (1): 65-67

2. Bartkowiak J. Badania molekularne w rozpoznawaniu i różnicowaniu chorób zakaźnych. Przegl Epidemiol

2003;57:381-9

3. Kozak-Cięszczyk M. Diagnostyka molekularna w parazytologii. KOSMOS 2005; 54 (1):49–60

4. Dmitrzak-Węglarz M, Hauser J. Wykorzystanie badań proteomicznych w poszukiwaniu markerów biologicznych dla

chorób psychicznych. Psychiatria 2006; 3 (3):118–127


20.1. Liczebność grup maksymalnie 20 osób

20.2. Materiały do zajęć instrukcje do seminariów - zagadnienia do przygotowania


Sosnowiec, ul. Jedności 8


Sosnowiec, ul. Jedności 8, indywidualne spotkania ze studentami – zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej

20.5. Inne



Efekt 01 Nie potrafi definiować i

opisywać większości z

omówionych metod

badań stosowanych w

diagnostyce molekularnej

(poniżej 70%

poprawnych odpowiedzi

w teście zaliczeniowym)

Potrafi w stopniu podstawowym

definiować i opisywać większość z

omówionych metod badań

stosowanych w diagnostyce

molekularnej (powyżej 70%

poprawnych odpowiedzi w teście

zaliczeniowym)

Definiuje i opisuje omówione

metody badań stosowane w

diagnostyce molekularnej,

popełnia nieliczne błędy (powyżej

80% poprawnych odpowiedzi w

teście zaliczeniowym)

Bezbłędnie definiuje i opisuje

omówione metody badań

stosowane w diagnostyce

molekularnej (powyżej 90%

poprawnych odpowiedzi w

teście zaliczeniowym)

Efekt 02 Nie zna i nie rozumie

molekularnego podłoża

procesów patologicznych

(poniżej 70%


w teście zaliczeniowym)

Wykazuje w stopniu podstawowym

znajomość molekularnego podłoża

procesów patologicznych, nie potrafi

wyjaśnić wszystkich aspektów

omawianej tematyki (powyżej 70%


zaliczeniowym)

Wykazuje znajomość i

zrozumienie molekularnego

podłoża procesów patologicznych,

ma problemy ze zrozumieniem

tylko nielicznych aspektów

tematyki (powyżej 80%


zaliczeniowym)

Wykazuje znajomość i

zrozumienie molekularnego

podłoża procesów

patologicznych


odpowiedzi w teście

zaliczeniowym)

Efekt 03 Nie potrafi zaplanować

procesu diagnostycznego

z wykorzystaniem technik

biologii molekularnej jak

również dobrać metod

badań molekularnych

stosownie do problemu

diagnostycznego, nie

potrafi wskazać metod

weryfikacji wyników w

przebiegu analizy

molekularnej

(poniżej 70%


w teście zaliczeniowym,

nie przedstawia projektu

Z trudnością planuje proces

diagnostyczny z wykorzystaniem

technik biologii molekularnej, nie

wszystkie metody badań

molekularnych i metody weryfikacji

wyników dobiera stosownie do

problemu diagnostycznego (powyżej


zaliczeniowym, przedstawiony projekt

zawiera błędy lub jest niekompletny,

np. nie zawiera metod weryfikacji)

Potrafi zaplanować proces

diagnostyczny z wykorzystaniem

technik biologii molekularnej,

dobór metod badań molekularnych

i metod weryfikacji wyników


diagnostycznego sprawia mu

niewielkie trudności (powyżej

80% poprawnych odpowiedzi w

teście zaliczeniowym;

przedstawiony projekt jest

kompletny, ale zawiera nieliczne

błędy dotyczące weryfikacji

wyników)

Planuje proces diagnostyczny

z wykorzystaniem technik

biologii molekularnej; dobiera

metody badań molekularnych


diagnostycznego, potrafi

wskazać bezbłędnie metody

weryfikacji wyników w

przebiegu analizy

molekularnej



zaliczeniowym, przedstawiony

projekt jest w pełni kompletny

i bezbłędnie przygotowany)

badań lub projekt jest

przygotowany w całości

błędnie)

Efekt 04 , nie potrafi interpretować

wyników analizy

molekularnej (poniżej

70% poprawnych


zaliczeniowym)

nie zawsze prawidłowo interpretuje

uzyskane wyniki

(przedstawia niekompletne

sprawozdania, powyżej 70%


zaliczeniowym)

interpretuje uzyskane wyniki



zaliczeniowym)

interpretuje uzyskane wyniki

(, powyżej 90% poprawnych


zaliczeniowym)

Karta modułu/przedmiotu...Materiały do zajęć zagadnienia do przygotowania na seminaria 20.3....

Documents

Transcript of Karta modułu/przedmiotu...Materiały do zajęć zagadnienia do przygotowania na seminaria 20.3....