Jubileuszowy album PROM

ISBN 978-83-936397-0-0

Redakcja: Beata Czechowska-Derkacz, Krzysztof Sławiński, Marcin Witkowski, Marek Zimnak

Redakcja merytoryczna: Marek Zimnak Redakcja językowa: Beata Czechowska-DerkaczTeksty o konferencjach: Marek Zimnak

Fotografie z archiwum Marka Zimaka, archiwum PRomoraz dzięki uprzejmości uczestników konferencji.

Skład i projekt okładki: Kuba Luberadzki / KREATTIVADruk: Drukarnia SPEED, Długołęka

Wydawca:Stowarzyszenie PR i Promocji Uczelni Polskich PRomul. Komandorska 118/12053-345 Wrocław

www.prom.edu.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone Stowarzyszenie PRom 2013 Wrocław

/5Z dumą i satysfakcją oddajemy w ręce środowiska ludzi odpowiedzialnych za wizerunek wyższej edukacji tę publikację - szczególną z kilku względów.

Przede wszystkim - chcemy się nią przedstawić tym wszystkim, którzy dotąd o nas nie słyszeli, bądź nie mieli świadomości naszego istnienia. Mamy na-dzieję, że zarówno forma jak i treść spełnią wszelkie warunki, by taka prezen-tacja była pełna.

Mamy także obowiązek wobec samych siebie. Najstarsi stażem z nas spotykają się już dekadę, a nasza numeracja konferencji wskazuje równie okrągły licznik. To właściwa okazja, by móc sobie odpowiedzieć na kilka ważnych pytań o wy-

miarze wręcz egzystencjalnym. Kim jesteśmy w systemie wyższej edukacji? Wyłącznie częścią uczelnianej administracji? Po co spotykamy się już tyle lat i co z tych spotkań wynika dla naszych kwalifikacji zawodowych, a zatem - dla naszych pracodawców? Czy nasza stowarzyszeniowa struk-tura odnajdzie się w nadchodzących latach wyzwań, wynikających zarówno z kryzysowych realiów, jak i z profesjonalizacji zarządzania uczelniami, wymuszonej nową ustawą o szkolnictwie wyższym?

W kolejnych rozdziałach niniejszej publikacji odniesiemy się do ważniejszych zjawisk związanych z pojawieniem się na polskich uczelniach środowiska, które profesjonalnie zajmuje się tworze-niem wizerunku uczelni i nauki. Przedstawimy okoliczności, w których rodziło się nasze środo-wisko i uczyło rozpoznawać swoje potrzeby oraz rozumieć konieczność współpracy. Opowiemy o rankingach jako narzędziu promocji i próbach, podejmowanych przez Stowarzyszenie, by obszar ten ucywilizować. Przedstawimy sukcesy krajowe i międzynarodowe Stowarzyszenia oraz zasady konkursu, premiującego najlepsze projekty generowane na uczelniach w celu promowania nauki i uniwersytetów. Zaprezentujemy wreszcie swoją wizję rozwoju środowiska odpowiedzialnego za kreowanie i wykorzystywanie wizerunku wiedzy, uczelni i ludzi nauki.

Jednak największą ilość stron tej publikacji stanowi przypomnienie, a może raczej - kronika mi-nionych konferencji. Czytelniku, szczególnie Ty o krótszym PRom-owskim stażu, zajrzyj do tych programów konferencyjnych. Łącznie jest to gigantyczny zasób wiedzy z obszaru wiedzy o komu-nikacji, marketingu, kreacji wizerunku. Prowadzili je dla nas bardzo często mistrzowie w swoich dziedzinach. Do wielu tematów pewnie warto wrócić przy budowie kolejnych programów konfe-rencyjnych, ale to Ty powinieneś nam o tym powiedzieć, bo Ciebie te atrakcje ominęły, a przecież szkoda… zwłaszcza że nasza branża się zmienia i do wielu tematów wrócić warto.

A dla najstarszych - PRom-owskim stażem - z nas niech ta książka stanowi również wspomnienie tych chwil wspólnej pracy i odpoczynku, które wielu z nas mocno zapadły w pamięć.

Wdzięcznej lektury życzy,Marek Zimnak

/6

Nazwa Stowarzyszenie PR i Promocji Uczelni Polskich „PRom” została zaproponowana przez Marcina Żukowskiego w trakcie prac nad pierwszą wersją statutu Stowarzyszenia zimą 2005/2006 i wraz ze statutem przyjęta na VI konferencji środowiska w Zielonej Górze w lutym 2006. Pod taką też nazwą Stowarzyszenie zarejestrowane zostało w kwietniu tego samego roku w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Jednym z uczestników tej konferencji był Mirosław Rusecki, artysta-plastyk reprezentujący katowicką Akademię Sztuk Pięknych. Podjął się stworzenia loga Stowarzyszenia i już w trakcie VII Konferencji w Koszalinie stało się ono oficjalnym znakiem graficznym symbolizującym naszą organizację. W niezmienionym kształcie obowiązuje nas do chwili obecnej.

p r o m. . ..s t o w a r z y s z e n i e p r i p r o m o c j i u c z e l n i p o l s k i c h

/7

INSPIRACJAEUROPEJSKA,

POTRZEBA LOKALNA

PRAPOCZĄTKI

/8

SZTUKA KO-MUNIKOWA-NIA O NAUCE, UCZELNIACH I WYŻSZEJ EDUKACJI

MAREK ZIMNAK

Promocja nauki, uczelni, uczonych - czy to wiedza prak-tyczna, czy zestaw norm? Pragmatyka czy nauka? Wize-runek nie zastąpi edukacji (a przynajmniej nie powinien). Najważniejsza pozostanie w uczelni i opinii o niej wartość dydaktyczna i badawcza uczelni, osiągnięcia uczonego, rozwój i znaczenie dyscypliny, a potem dopiero wizerunek, adekwatny do zawartości. Zatem promowanie „uniwersy-teckości” winno być w dziewięćdziesięciu pięciu procen-tach warsztatem, przez co rozumiemy rozpoznany zestaw aktywności (media relations, editing, tworzenie adekwat-nych form internetowych, zarządzanie kryzysem, lobbing). Reszta to błysk, który może nam dać przewagę konku-rencyjną na rynku, i to w obszarze nie badawczym, gdzie wartość jest sprawdzalna obiektywnie. Czym ma być ten błysk? Powinniśmy mieć swoją opowieść, własne prze-słanie; musimy umieć pokazywać ambicje, opakowywać marzenia, oswajać przyszłość. Jeśli to my wyzwolimy ma-

/9

rzenia u chętnego na studia, to przyjdzie studiować do nas. Z powyższego może wynikać, że sprowadzamy promocję do narzędzia, mającego usprawnić i zwiększyć rekrutację na studia. Jest to w dużym stopniu prawda i przyczyny ta-kiego podejścia biorą się z form, w jakie przekształcił się obszar wyższej edukacji w naszym kraju na skutek pro-cesów politycznych, administracyjnych i obyczajowych po

1945 roku. Odnotowując wszelkie międzynarodowe suk-cesy polskich uczonych, działających na stałe w kraju, wypada się zgodzić, że przychodzą one sporadycznie i nie czynią z Polski potęgi w nauce. Model kariery naukowej z dodatkowym, trudno przetłumaczalnym w wielu krajach stopniem doktora habilitowanego jako jedynej przepustki do profesury, dość powszechnie odbierany jest jako jedna

„ „...WIZERUNEK NIE ZASTĄPI EDUKACJI... NAJWAŻNIEJSZA POZOSTANIE W UCZEL-NI I OPINII O NIEJ WARTOŚĆ DYDAKTYCZ-NA I BADAWCZA...

/10 z głównych barier rozwoju młodych i zdolnych pracowni-ków nauki.

Toteż głównym zmartwieniem polskich uczelni u począt-ków XXI wieku jest takie działanie, które zapewni pełne akademickie ławy od 1 października. Bowiem tylko to gwa-rantuje obsadę zatrudnionym kadrom uczonych, odsunie perspektywę redukcji etatów, utrzyma dotację budżetową. Inaczej rzecz wygląda w przypadku uczelni niepublicznych, które pozbawione tej dotacji nieco wcześniej osiągnęły znaczny poziom zastosowań nowoczesnych narzędzi mar-ketingowych i promocyjnych. Są co prawda głosy, że różni-ca między uczelnią publiczną, a niepubliczną jest podobna do różnicy między publicznymi, a prywatnymi rozgłośniami radiowymi: te pierwsze potrzebują pieniędzy, żeby robić program, a te drugie programu, żeby robić pieniądze; jest wszelako coraz więcej przykładów uczelni niepublicznych dbających o najwyższe standardy nauczania.

Procesy wprowadzania do uczelni nowoczesnych kanałów komunikacji dla celów wizerunkowych i promocji marki były rozłożone w czasie. Jednak decydujący wpływ na ich intensywny rozwój miało kilka podstawowych czynników, z których wymieńmy trzy bodaj najważniejsze. Intensywny przyrost uczelni niepublicznych spowodował, że zaczęły one konkurować między sobą, a już wkrótce także z uczel-niami publicznymi, na co z kolei wpływ miał drugi czynnik - malejąca ilość chętnych na studia, spowodowana niżem demograficznym. Wreszcie trzecim czynnikiem było wstą-pienie naszego kraju do Unii Europejskiej, co otworzyło szeroko drzwi do studiów zagranicznych polskiej młodzie-ży, choć już wcześniej były one częściowo uchylone dzię-ki rozmaitym międzynarodowym programom wymiany. Wszystkie te czynniki skumulowały się w czasie powodu-

jąc, że rzeczywistość uczelniana po roku dwutysięcznym wygląda zupełnie inaczej niż przed nim, a na plan pierwszy wysunęły się te formy dbałości o uczelniany wizerunek, które skutkować mają „nieturbulentną” rekrutacją i - tym samym - zapewnić w miarę spokojną egzystencję.

Wprowadzanie nowoczesnych narzędzi marketingu do na-uki i do życia uczelni odbywało się w omawianym dzie-sięcioleciu z oporami różnorakiej natury. Zarówno stały, wysoki prestiż tytułu profesorskiego w naszym społeczeń-stwie, jak i przywiązanie kadry naukowej do tradycyjnych wartości uniwersyteckich często - zwłaszcza w latach 2003-2006 - powodowały, że część tej kadry niezbyt chęt-nie przyglądała się aktywności tego rodzaju. Niechęć ta miała - być może - dodatkowe źródło, wynikające niekie-dy z nieznajomości tychże narzędzi, pewnego zagubienia w realiach współczesnych mediów, a głównie jego naj-młodszego przejawu, czyli internetu. Również pewna gru-pa samodzielnych naukowców cechujących się czymś, to

Piotr Czarnowski, nestor PR-owców i juror proMYK-ów

/11

„tak zgrabnie język angielski opisuje określeniem „self-made-man”, nie doceniała po-czątkowo tych działań. Rezultaty były takie, że liczna już grupa zawodowa rzeczników prasowych, pracowników działów promocji i informacji, piarowców czy marketingowców w uczelniach polskich miała - a gdzieniegdzie nadal ma - niski komfort pracy i słabe poczucie stabilności zawodowej. Znane są przypadki, że - związana z wyborem nowych władz rektorskich - zmieniona sytuacja na uczelni skutkowała wymianą całości lub części pracowników takich działów. Na wielu uczelniach tak dzieje się nadal. Jak bardzo różni się takie podejście od tego, z czym mamy do czynienia na uczelniach w „starej Europie” niech świadczy fakt, że rotacja kadr w tym obszarze jest tam wielokrotnie mniejsza, o czym piszący te słowa miał okazję bezpośrednio przekonać się, działając od 2005 roku we władzach European Universities Public Relations&Information Officers Association (EUPRIO). Departamenty informacji i promocji, marketingowcy, rzecznicy prasowi - stali się na uczelniach zachodniej Europy ośrodkami pamięci uczelni o samej sobie. To oni wiedzą i przechowują dane o tym, gdzie, co, kto, kiedy i jak o uczelni powiedział lub na-pisał, to oni są bezpośrednim i codziennym łącznikiem uczelni ze światem zewnętrznym (media, biznes, administracja, społeczeństwo). To oni dzięki swoim kompetencjom wie-dzą, jak zarządzać wewnętrznymi mediami uczelnianymi, jak neutralizować ewentualne kryzysy medialne. To oni stoją bezpośrednio przy władzach uczelni mając pełnię wiedzy o aktualnym stanie uczelni, by móc ją wspomagać i chronić w sposób adekwatny do sy-tuacji. Ich kwalifikacje są szanowane i potrzebne. Na większości uczelni w naszym kraju do takiego stanu daleko.

TOTEŻ GŁÓWNYM

ZMARTWIENIEM POLSKICH

UCZELNI U POCZĄTKÓW XXI

WIEKU JEST TAKIE DZIAŁANIE,

KTÓRE ZAPEWNI PEŁNE

AKADEMICKIE ŁAWY

OD 1 PAŹDZIERNIKA.

„

/12

Podstawowym celem niniejszego tekstu jest przybliżenie niektórych zjawisk związanych z dziesięcioleciem pojawie-nia się i aktywności naszego środowiska. Jednak celem o charakterze - nazwijmy - ideologicznym jest przekonanie wszystkich obecnych w procesach wyższej edukacji, że po-trzebne są nam wysoko kwalifikowane kadry, które umieją zadbać o pamięć uczelni o samej sobie, o wizerunek nauki, o popularyzację jej osiągnięć - nie rezygnując z celów doraź-nych, takich jak rekrutacja na studia. Takie kadry potrzebne są każdej uczelni poważnie myślącej o swojej przyszłości. Nie wróci wiek dziewiętnasty, ani nawet dwudziesty. Nowo-czesne narzędzia informacyjne i marketingowe wdarły się do naszej rzeczywistości i przymykanie na ten fakt oczu da jak najgorsze rezultaty. Musimy umieć się tymi narzędzia-mi posługiwać. Musimy szanować tych, którzy to potrafią.

Autorzy opublikowanych tutaj artykułów związani są ści-śle ze Stowarzyszeniem PR i Promocji Uczelni Polskich „PRom”, którego aktywność biegnie dwutorowo. Dwukrot-nie w roku organizowane konferencje szkoleniowe Stowa-rzyszenia stały się unikalną okazją do bliższego poznania się osób, kierujących promocją i tworzeniem wizerunku

Profesor Ryszard Tadeusiewicz - rektor, który rozumiał swoich rzeczników

/13

na większości uczelni polskich, rzeczników prasowych na uczelniach, a także osób ze ścisłego kierownictwa uczel-ni, odpowiedzialnych za rozwój, promocję i informację. Mnóstwo przeprowadzonych rozmów, wiele panelowych dyskusji, setki problemów z tego obszaru, wymagających szybkich i trafnych decyzji stało się dla tych autorów odpo-wiednikiem badania ankietowego o wartości wielokrotnie przewyższającej badania zrealizowane w wersji standar-dowej. Także internetowa grupa dyskusyjna [email protected], licząca blisko dwustu abonentów, okazała się miejscem, dzięki któremu dostęp do problematyki za-wodowej, sposoby stawiania zagadnień oraz rozwiązywanie konkretnych sytuacji w codziennej rzeczywistości uczelnia-nej stał się dla użytkowników bezpośrednią pomocą w co-dziennej pracy.

Naszym zbiorowym doświadczeniem i środowiskową mą-drością jest bezpośrednia praktyka rzeczników prasowych

i specjalistów promocji, realizowana na polskich uczel-niach. Kreowane przez nas akcje i projekty opisywane są w codziennej prasie. By jednak głębiej wejrzeć w naszą branżę, sięgnęliśmy również po periodyki i publicystykę na tematy wyższej edukacji w naszym kraju - stały się one źró-dłem wiedzy o charakterze nieco ogólniejszym, a literatura naukowa, choć bardzo rzadko odnosząca się bezpośrednio do spraw popularyzacji nauki i wyższej edukacji, pomogła umiejscowić tę specyficzną tematykę na szerszej mapie zja-wisk z obszaru współczesnego public relations.

Niestety, nie udało się nam dotrzeć do wartościowych wy-powiedzi czy materiałów oficjalnych oraz naukowych, gdzie sprawa popularyzacji nauki, uczelni, czy tworzenia wizerun-ku uczonego omówiona byłaby w sposób pełny i kompe-tentny. Zbiorowe doświadczenie członków Stowarzyszenia PRom zaczyna wypełniać tę dotkliwą lukę.

/14

PIERWSZE PRÓBY INTEGRACJI ŚRODOWISKAKRZYSZTOF SŁAWIŃSKI

Osobami chcącymi scalić i zintegrować ze sobą środowisko rzecz-ników prasowych i pracowników biur promocji na początku lat dwutysięcznych byli Elżbieta Mulawa-Pachoł, rzeczniczka praso-wa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Artur

drugim spotkaniu w Warszawie rzecznik UW zaczął sondować środowisko, czy nie spróbo-wać sformalizować spotkań rzeczników pra-sowych i pracowników biur promocji uczelni polskich w stowarzyszenie.

Artur Lompart był jedną z pierwszych osób z Polski, które uczestniczyły w konferencji EU-PRiO i - jego zdaniem - organizacja stowarzy-szenia narodowego działającego na podobnej zasadzie jak EUPRiO oraz przyłączenie Polski do struktury EURRiO mogłoby być znaczącą wartością dodaną dla osób z branży. W wyniku dyskusji zauważono, że w Polsce działy pro-mocji czy public relations zaczynają się profe-sjonalizować, a uczelnie wyższe zaczynają ro-zumieć potrzebę szeroko rozumianych działań marketingowych i wizerunkowych. Uczestnicy konferencji w Warszawie już w 2003 roku po-stanowili przekonać środowisko, że warto by-łoby spróbować utworzyć formalnie działają-ce stowarzyszenie branżowe. Stowarzyszenie otrzymało roboczą nazwę KONPRiP (Konfe-rencja PR i Promocji), a uczestnicy konferencji powołali komitet organizacyjny stowarzysze-nia, w którego skład wchodzili miedzy inny-mi: Elżbieta Mulawa-Pachoł z UMCS Lublin, Ewa Sapeńko z Uniwersytetu Zielonogórskie-go, Marlena Chomska z Akademii Ekonomicz-nej w Poznaniu, Kinga Nemere-Czachowska z Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w To-runiu, Krzysztof Sławiński z Politechniki Opol-skiej, Artur Lompart z Uniwersytetu Warszaw-skiego jako pomysłodawca

Lompart rzecznik prasowy Uniwersytetu Warszawskiego. To oni w roku 2002 i 2003 zorganizowali pierwsze spotkania w Kazimie-rzu (UMCS) oraz w Warszawie (UW), na których pojawiło się około 30 osób zajmujących się promocją uczelni wyższej. Stwierdzono tam, że zasadne jest organizowanie cyklicznych spotkań branżo-wych. Spotkania z założenia miały być konferencjami szkolenio-wymi podnoszącymi umiejętności i wiedzę uczestników. Już na

Uczestnicy konferencji Euprio na Malcie 2002 - tam powstał pomysł na integrację polskiego środowiska.

/15

Na miejsce kolejnego spotkania wybrano Kraków - Uni-wersytet Jagielloński, zaś konferencja miała się odbyć w połowie stycznia 2004 roku. Do tego czasu komitet or-ganizacyjny miał za zadanie stworzenie propozycji statu-tu stowarzyszenia. Uczestnicy warszawskiej konferencji umówili się, że po przedyskutowaniu statutu i po dojściu do kompromisu w sprawie jego kształtu w Krakowie zo-stanie powołane Stowarzyszenie PR i Promocji.

Organizatorzy z Uniwersytetu Jagiellońskiego zaprosili rzeczników prasowych i pracowników biur promocji wszyst-kich polskich uczelni na spotkanie w dniach 16-17 I 2004 roku. Przyjechało blisko 100 osób z 56 uczelni reprezen-tujących każdy większy ośrodek akademicki w kraju. Nie-stety, większość z nich nie zdawała sobie sprawy z ustaleń uczestników konferencji warszawskiej - jaka idea przy-świeca temu spotkaniu i czemu ono miało służyć.Komitet założycielski konferencji przedstawił projekt re-gulaminu „KONPRIP”. Wskazanymi celami działalności miały być: utrzymywanie i stałe pogłębianie kontaktów za-wodowych, prowadzenie działań mających na celu rozwój zawodowy i podnoszenie kwalifikacji swoich członków, in-spirowanie i koordynowanie współpracy w zakresie public relations, promocji uczelni, wspomagania jej rozwoju oraz promocji zawodowej studentów i absolwentów szkół wyż-

szych, prowadzenia działań zmierzających do stworzenia efektywnego, zintegrowanego systemu promocji eduka-cji i nauki, działanie na rzecz rozwoju szkolnictwa wyż-szego (we współpracy z KRASP i centralnymi organami władzy państwowej), integracja środowiska i wzmocnienie współpracy oraz wymiany doświadczeń między członkami „KONPRIP”. Wystąpienie komitetu organizacyjnego spotkało się z du-żym zdziwieniem większości osób uczestniczących w spo-tkaniu.

Podczas spotkania zaproponowano sformalizowanie dzia-łań konferencji, ale projekt nie zyskał akceptacji większości uczestników. Formalizowanie działań w ramach stowarzy-szenia, zdaniem większości, było przedwczesne. Podjęcie ostatecznej decyzji w tej sprawie odłożono na późniejszy ter-min. Wybrano również datę i miejsce kolejnego spotkania miał to być lipiec 2004 roku, a organizatorem został Uni-wersytet Wrocławski.

/16

MARCIN WITKOWSKI

Jubileusz PRom i początek nowej kadencji władz Stowarzyszenia skłania i silnie mo-tywuje do zaproponowania wszystkim członkom udziału w dyskusji nad jego przy-szłością. Rolą i odpowiedzialnością Zarządu PRom jest m.in. dbałość i troska o to, aby Stowarzyszenie szło do przodu, przyciągało nowych ludzi, oferowało coraz lepszą i atrakcyjniejsza ofertę swoim członkom oraz aby było coraz wyraźniej postrzegane jako partner przez centralną administrację publiczną i media w sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego.

Projektowana Strategia Stowarzyszenia ma być dokumentem wychodzącym naprzeciw szybko zmieniającej się rzeczywistości zarówno w naszej branży jak i w społeczeństwie, jakie otacza polskie środowisko akademickie. Strategia powinna też być źródłem in-spiracji i punktem wyjścia do stworzenia katalogu dobrych praktyk, jako narzędzia w rękach członków „PRom”, by - coraz lepiej opancerzeni - stawiali czoła często fluk-tuującym zapotrzebowaniom i oczekiwaniom kolejnych ekip władz rektorskich, dzie-kańskich oraz innych interesariuszy, związanych z uczelnią.

Stoją przed nami pytania, na które nie łatwo znaleźć jedną bądź jednoznaczną odpo-wiedź. Musimy zmierzyć się z wyzwaniami, które każdy z nas zna z własnej pracy zawo-dowej i przygotować Stowarzyszenie do zmierzenia się z nimi. Wszystko po to, by marka „PRom” była pozycjonowana wysoko i przynosiła nam nie tylko radość z okazjonalnych spotkań towarzyskich, ale także wymierne korzyści zawodowe.

ZAŁOŻENIA STRATEGII ROZWOJU STOWARZYSZENIA PR I PROMOCJI UCZELNI POLSKICH „PRom” NA LATA 2012-2022

/17

„Proponowana tu lista zagadnień, które znajdą odniesienie w Strategii PRom jest otwar-ta, nie wyczerpuje ani nie ogranicza pola do dyskusji. Celem jest stworzenie dokumentu Strategii Stowarzyszenia, bazującego na naszych wspólnych przemyśleniach, doświad-czeniach i opiniach dotyczących pożądanego kierunku, w którym powinno iść przez najbliższe 10 lat, Stowarzyszenie PR i Promocji Uczelni Polskich.

Zakładamy, że Strategia będzie dokumentem dynamicznym, weryfikowanym przez członków przynajmniej dwukrotnie na przestrzeni pierwszych 10 lat i każdorazowo ak-ceptowana jako dokument programowy przez Walne Zgromadzenie członków PRom, podczas dorocznych konferencji. Kluczowe będzie więc zaangażowanie maksymalnie wielu spośród nas, których opinie, wizja, umiejętności myślenia i pracy zespołowej po-zwolą na możliwie szerokie ujęcie ważnych dla wszystkich nas, wątków.

Strategia nie ma na celu pogodzenia często rozbieżnych interesów szkół wyższych, re-prezentujących bardzo różne priorytety, zarówno marketingowe, jak i społeczne. Nie ma

„ WSZYSTKO PO TO, BY MARKA „PRom” BYŁA

POZYCJONOWANA WYSOKO I PRZYNOSIŁA

NAM NIE TYLKO RADOŚĆ Z OKAZJONALNYCH

SPOTKAŃ TOWARZYSKICH, ALE TAKŻE

WYMIERNE KORZYŚCI ZAWODOWE

/18

„ „Najistotniejsze założenia-cele Strategii, które poddajemy dyskusji, szukając dla nich rozstrzygnięć, także na poziomie operacyjnym to:

intensywniejsze otwarcie się na kontakty i pozyskanie moż-liwie największej liczby pracowników biur promocji, marke-tingu, biur prasowych, sekretariatów i kancelarii rektorów/kanclerzy, działów współpracy z zagranicą (IROS Forum), biur ds. absolwentów, obsługi akademickiej, fundraisingu, sponsoringu oraz innych, działających na styku public rela-tions i komunikacji z otoczeniem zarówno zewnętrznym jak i podmiotami otoczenia wewnętrznego uczelni wyższych;

rozszerzenie i zróżnicowanie oferty kierowanej do poten-cjalnych nowych członków oraz ciągłe wzbogacanie oferty dla obecnych członków;

szersza współpraca z przedstawicielami ciał reprezentują-cych opiniotwórcze gremia, skupiające rektorów/prorekto-rów zarówno szkół publicznych jak i niepublicznych;

prowadzenie intensywniejszej, profesjonalnej promocji zewnętrznej Stowarzyszenia, z wykorzystaniem nowocze-

być elementem przewagi czyjejkolwiek nad kimkolwiek. Strategia ma pozwolić najlepszemu zestawowi ludzi, skupionemu wokół ce-lów „PRom”, na osiągnięcie jak najwyższych kwalifikacji zawodo-wych, jak najmocniejszej pozycji zawodowej i w efekcie, przyczynić się do wzrostu znaczenia i poważania profesji, którą każdy z nas będzie mógł się szczycić, niezależnie od warunków politycznych i koniunktury personalnej na danej uczelni.

1

2

3

4

STRATEGIA NIE MA NA CELU POGODZENIA CZĘSTO

ROZBIEŻNYCH INTERESÓW SZKÓŁ WYŻSZYCH... ANI NIE MA

BYĆ ELEMENTEM PRZEWAGI CZYJEJKOLWIEK NAD KIMKOLWIEK...

/19

członków PRom i działających jako koordyna-torzy lokalnych sieci PRom (networking). Spo-tkania Rady Programowej weszłyby na stałe w program kolejnych Konferencji i prezentowały wnioski z planowania, wdrażania i monitorowa-nia poszczególnych elementów Strategii na Wal-nym Zgromadzeniu Członków. Skład Rady Pro-gramowej mógłby być poszerzany na wniosek Zarządu o wybranych profesjonalistów z branży, (np. niektórych wykładowców, gości konferencji) dla potrzeb merytorycznego uzupełniania kwe-stii strategicznych. Rada nie zajmowałaby się bieżącym zarządzaniem, natomiast jej podsta-wowym zadaniem byłoby określanie głównych kierunków działalności, aktualizacja założeń strategii, monitorowanie i przedstawianie wnio-sków Walnemu Zgromadzeniu.

Proponujemy zatem na bazie powyższych, ogól-nych haseł wywoławczych, dyskusję nad Stra-tegią „PRom” na najbliższe dziesięć lat. Obec-ny Zarząd Stowarzyszenia chce wypracować tę strategię przy zaangażowaniu wszystkich chęt-nych i ogłosić jej zredagowany tekst do przy-jęcia uchwałą Walnego Zgromadzenia podczas XXI konferencji PRom w Toruniu, a więc najpóź-niej do dnia 30 września 2013 roku. Zapraszam wszystkich, którzy uczestniczyli w dotychczaso-wych dyskusjach poprzez nasze forum na go-oglegroups.com i tych, którzy głos zechcą do-piero zabrać, do kontaktu bezpośredniego ze mną, jako osobą wyznaczoną w Zarządzie do spraw projektowania Strategii Stowarzyszenia 2012-2020.

Oby kolejne dziesięć lat działań Stowarzyszenia PR i Promocji Uczelni Polskich „PRom” przy-niosło nam wszystkim satysfakcję i poczucie nie tylko dobrze wykonanej roboty, ale również spełnienia własnych ambicji i planów profesjo-nalnego rozwoju zawodowego!

snych narzędzi komunikacji i nowych mediów, także pozy-cjonowanie członków jako ekspertów w mediach;

kreowanie pozycji Stowarzyszenia w środkach przekazu jako największego, opiniotwórczego gremium, reprezen-tującego życiowo ważne interesy kluczowego dla rozwoju zarówno społeczeństwa jak i gospodarki sektora uczelni wyższych/szkolnictwa wyższego, np. wyłonienie wąskiej grupy trenerów-praktyków, wygenerowanie oferty szkole-niowej i warsztatowej, pod egidą Stowarzyszenia, dla uczel-ni i podmiotów gospodarczych (barter-sponsoring);

pozyskiwanie środków finansowych z zewnątrz, niezbęd-nych dla realizacji celów statutowych i projektów łączących środowisko;

wspieranie rozwoju zawodowego i wymiany profesjonal-nych doświadczeń między członkami Stowarzyszenia, np. poprzez dbanie o coraz wyższy poziom merytoryczny i prak-tyczny wymiar organizowanych konferencji;

poprawienie struktury komunikacji władz Stowarzyszenia z członkami, narzędzi komunikacji dla członków między sobą, sposobów komunikacji Stowarzyszenia z otoczeniem zewnętrznym;

mocniejsze i powszechniejsze zaistnienie członków Stowa-rzyszenia na arenie europejskiego PR i marketingu edu-kacyjnego oraz wykorzystanie zasobów siostrzanych orga-nizacji, takich jak EUPRIO (European PR and Information Officers), EAIE (European Association for International Education), ESMU (European Center for Strategic Mana-gement of Universities), EUA (European University Associa-tion), HUMANE (Heads of University Management & Admi-nistration Network in Europe), ERCEA (European Research Council - Executive Agency), Coimbra Group, EARMA (Eu-ropean Association of Research Managers and Administra-tors), EACD (European Association of Communication Di-rectors), IPRA (International Public Relations Association);

Powołanie Rady Programowej PRom, składającej się z członków Zarządu (obecnego i przeszłych) oraz człon-ków Komisji Rewizyjnej, a także 16 przedstawicieli każde-go z regionów Polski, wybieranych na okres kadencji przez

5

6

7

8

9

10

/20

Zadanie uporządkowania problemu rankingów uczelni wyższych publikowanych w mediach od początku należało do priorytetów Stowarzysze-nia PR i Promocji Uczelni Polskich „PRom”. To efekt oczekiwań środowiska rzeczników pra-sowych i specjalistów promocji, którzy co roku wykonywali (i wciąż wykonują) ogromną pra-cę związaną z wypełnianiem pełnych rażących błędów rankingowych ankiet. Największym za-grożeniem jest sukcesywne obniżanie jakości rankingów, które w zdecydowanej większości wprowadzają w błąd kandydatów na studia i nie służą uczelniom, także tym, które biorą w nich udział. Coraz wyraźniejszy staje się rozdźwięk między oczekiwaniami poddanych badaniu uczelni a końcowym efektem rankingu. I coraz mniej informacyjnej misji rankingów, więcej za to rankingowych produktów z miejscem na re-klamę.

Problem z rankingami uczelni wyższych w Pol-sce wydaje się tyle skomplikowany, co nieroz-wiązywalny. Do postawienia takiej hipotezy skłaniają zarówno lata zmagań Stowarzyszenia PR i Promocji Uczelni Polskich „PRom” , jak i indywidualne „walki” stoczone przez uczel-nie wyższe z organizatorami rankingów. To nie oznacza jednak, że powinniśmy się poddać. Od-mowa udziału w rankingach niespełniających elementarnych zasad obiektywizmu i rzetelno-ści - przygotowanych bez znajomości podstaw metodologii badań ewaluacyjnych - która staje się udziałem coraz większej części publicznych i niepublicznych uczelni, współpraca i wymiana doświadczeń w ramach stowarzyszenia, nasze klęski i sukcesy w tym zakresie pokazują, że są to zmagania, które maja sens.

Dyskusja na temat rankingów tocząca się na fo-rum internetowym Stowarzyszenia PR i Promo-cji Uczelni Polskich „PRom” zaowocowała za-proszeniem na konferencję w Koszalinie (2006 rok, Politechnika Koszalińska) organizatorów znaczących rankingów w Polsce: m.in. przed-

RANKINGI. CHAOS PLANO-WANY, JAKOŚĆ DO POPRAWKIBEATA CZECHOWSKA-DERKACZ

/21

„

stawicieli tygodników „Wprost”, „Polityki”, „Newsweeka”. Na zaproszenie odpowie-działa tylko Fundacja Edukacyjna „Perspektywy”, która przygotowuje ranking wspólnie z „Rzeczpospolitą” i przysłała swojego przedstawiciela na konferencję. List do prezesa fundacji skierowany w imieniu stowarzyszenia z zaproszeniem do współpracy pozostał jednak bez odpowiedzi. Niemniej obecne cykliczne spotkania w Warszawie, dotyczące metodologii rankingu, na które zapraszani są przedstawiciele uczelni, to w dużej mie-rze efekt działań w ramach stowarzyszenia - dyskusji na forum internetowym, odmowy udziału w wielu przedsięwzięciach rankingowych, opinii i uwag - wspólnych i indywidula-nych - zgłaszanych do kryteriów ewaluacyjnych. I chociaż spotkania te nie zawsze speł-niają oczekiwania, są dobrą praktyką otwarcia dyskusji i wymiany opinii.

Kolejny ważny moment w rankingowych zmaganiach stowarzyszenia to odmowa udziału znaczącej części uczelni w rankingu „Wprost”. Poprzedzona była wielokrotnymi proś-bami o zmiany w rankingowej ankiecie, przede wszystkim wyeliminowanie możliwości dowolnej interpretacji pytań, braku narzędzi do sprawdzania danych, a zatem i porów-nywalności, wreszcie - rażących błędów, wskazujących na elementarny brak wiedz na temat uczelni wyższych. Przykłady można mnożyć, z tych najczęściej wskazywanych na forum stowarzyszenia można podać mylenie tytułów i stopni naukowych, pytania o za-

sady egzaminów na studia, czy wreszcie prośba o podanie dokładnych dat nadawania stopnia magistra na poszczególnych wydziałach od początku funkcjonowania uczelni. W rezultacie w talach 2008-2009 tygodnik „Wprost” rankingu nie opublikował, ale w la-tach kolejnych ukazywały się rankingi bez udziału największych uczelni, fałszujące mapę szkolnictwa wyższego. Wreszcie na konferencji stowarzyszenia w Opalenicy w styczniu 2012 roku odbyło się spotkanie z przedstawicielem „Wprost” , dające nadzieję na współ-pracę i znak jakości stowarzyszenia w rankingu tygodnika. Po kilku miesiącach otrzy-

W 2012 ROKU UKAZAŁ SIĘ WE

„WPROST” RANKING, W KTÓRYM

PORÓWNANO UCZELNIE, KTÓRE

ODMÓWIŁY W NIM UDZIAŁU Z TYMI,

KTÓRE ODESŁAŁY ANKIETĘ...

„

/22

maliśmy jednak niemal identyczną rankingową ankietę jak w latach ubiegłych i w 2012 roku ukazał się we „Wprost” ranking, w którym porównano uczelnie, które odmówiły w nim udziału z tymi, które odesłały ankietę. Publikacja została odczytana jako rodzaj szantażu, co znalazło od-dźwięk w opublikowanym przez stowarzyszenie proteście: Większość uczelni, szczególnie tych największych publicz-nych, nie wzięło udziału z rankingu „Wprost” nie z powodu strachu przed miejscem w rankingu czy też braku możli-wości organizacyjnych, jak napisał w artykule przewodnim

ły z wyboru ankiety, została odebrana na uczelniach jako nadużycie i rodzaj szantażu („jeśli nie weźmiecie udziału i tak was zamieścimy, ale na odległym miejscu”). Jak wy-nika z przesłanych przez tygodnik ankiet rankingowych dane, na podstawie których powstał ranking, nie są ogól-nodostępne. Nie można porównywać danych przesłanych przez uczelnie z wybiórczo zastosowanymi przez redakcję w stosunku do innych uczelni .

Nadzieję na ranking odchodzący od modelu listy najwięk-

do rankingu red. Rafał Pisera. Powodem są nieprecyzyjne, dające możliwość dowolnej interpretacji pytania ankieto-we, co w rezultacie prowadzi do niesprawdzalności i nie-porównywalności danych, a zatem także miejsca uczelni w rankingu. Decyzja Redakcji „Wprost” o umieszczeniu w rankingu w tym roku także uczelni, które nie odesła-

szych uczeni w Polsce, z którymi te mniejsze, pełniące waż-ną rolę w swoich regionach i często odnoszące sukcesy w określonych dziedzinach, nie mają szans, dawał wspólny projekt Stowarzyszenia „PRom” i Agory. We wrześniu 2009 roku w czasie konferencji w Jachrance odbyły się wspól-ne warsztaty rzeczników prasowych i specjalistów promo-

Jan Nicał w imieniu Fundacji Perspektywy wyjaśnia metodologię rankingów wyższych uczelni za rok 2006 - Koszalin, czerwiec 2006

/23

cji z firmą przygotowującą ranking na zlecenie Agory. Nasze uwagi i propozycje uwzględniono w bardzo ograniczonym zakresie, a efektem była tak bardzo rozbudowana ankieta z pytaniami do-tyczącymi kierunków studiów, że nakład pracy uczelni - zwłaszcza tych dużych, które kształcą na kilkudziesięciu kierunkach - okazał się nie-współmierny do potencjalnych oczekiwanych re-zultatów rankingu. W konsekwencji większość uczelni nie wzięła w nim udziału, a sam ranking ukazał się w mocno okrojonej formie i wspólny projekt upadł.

Dziś rankingu kierunków studiów nie publikuje już tygodnik „Polityka” i nie ukazuje się ranking „Newsweeka”, który z kolei koncentrował się na rynkowej wartości dyplomu (pod uwagę brane było zatrudnienie absolwentów z ostatnich lat na menadżerskich stanowiskach w 300 przedsię-biorstwach, wybranych przez firmę ewaluacyjną). Ze względu na małe zainteresowanie uczelni for-mułę rankingu zmieniło Akademickie Centrum Informacji z Poznania przechodząc od listy ran-kingowej największych po ranking najbardziej in-nowacyjnych i kreatywnych uczelni w Polsce. An-kieta ACI zawierała tak wielką ilość błędów, przy jednoczesnym założeniu interpretacyjności da-nych, że dobre miejsce w rankingu zależeć mogło od zastosowania kreatywnej statystyki.

Ukazują się co rusz nowe rankingowe inicjatywy - od gepardów biznesu, które uwzględniają nie-istniejący wpis uczelni wyższych do Krajowego Rejestru Sądowego po uczelnie medialne - gdzie renomę szkół wyższych mierzy się liczbą publika-cji w mediach (to nasze ostatnie doświadczenia z firmą monitorującą Press Service z Poznania). Wyciąganie fałszywych jakościowych wniosków na podstawie wyłącznie tylko ilościowych badań, w których nie zaproponowano chociażby podziału na informacje pozytywne, negatywne i neutralne, obnażył - częsty także w innych przypadkach - brak wiedzy na temat metodologii badań.

„„

... FRAGMENTY LISTÓW

OD STOWARZYSZENIA

DO REDAKCJI WPROST,

ŚWIADCZĄ, ŻE BYLE JA-

KOŚĆ RANKINGÓW BYŁA

DLA NAS ZAWSZE PRZY-

CZYNĄ STRESÓW... NIE-

STETY, LISTY OKAZYWAŁY

SIĘ BEZSKUTECZNE...

/24Coraz więcej na medialnym rynku tzw. certyfikowanych rankingów, w których udział jest bezpłatny, ale przyznawa-nie różnorodnych, chwytliwych z marketingowego punk-tu widzenia tytułów sporo kosztuje - od około tysiąca do kilkudziesięciu tysięcy złotych. W zamian na materiałach promocyjnych uczelnia może zamieścić wątpliwej pro-weniencji znak jakości i można wynegocjować materiał sponsorowany.

Na problem rankingów uczelni wyższych w Polsce składa się wiele aspektów. Na podstawie ostatnich lat doświad-czeń „PRom”, wymiany opinii w gronie stowarzyszenia, ale także głosów ekspertów, najważniejsze można zebrać w kilku punktach. To przede wszystkim: 1) jakość i liczba rankingów, 2) rozdźwięk między założeniami rankingów i ich końcowym rezultatem, 3) tabloidyzacja polskich me-diów, 4) rywalizacja uczelni wyższych o kandydatów w ob-liczu niżu demograficznego, 5) etyczny aspekt marketin-gowych działań organizatorów rankingów.

Wątpliwa jakość rankingów uczelni wyższych w Polsce wynika przede wszystkim z braku wiedzy na temat me-todologii badań i związanych z tym zastosowanych do ewaluacji kryteriów oraz przywiązywanych do nich pro-centowych wartości. Podstawowym problemem do roz-wiązania pozostaje sposób zbierania danych do rankingów. Powinny opierać się na dokumentacji przygotowywanej przez uczelnie dla instytucji państwowych, takich jak Mi-nisterstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego czy też Główny Urząd Statystyczny lub uznanych bazach danych, takich jak Scopus czy Thompson. Twórcy rankingów powinni tak-że uwzględniać rytm sprawozdawczości szkół wyższych, a zatem terminowe ramy badań.

Rozdźwięk między założeniami i rezultatami rankingów bierze się między innymi z niespełnialnego oczekiwania, że każda uczelnia - w określonym aspekcie - może być najlepsza. Tu trzeba wrzucić kamyczek do naszego środo-wiska. Problem trafnie określa opinia Radosława Orysz-czyszyna: Stanisław Ossowski już kilkadziesiąt lat temu

pisał, że politycy korzystają z socjologii jak pijak z latarni: nie poszukują w nich światła, ale oparcia. Wydaje się, że w podobny sposób dotychczasowe rankingi są traktowane przez wyższe uczelnie: nie chodzi o to, aby się nawzajem porównać i sprawdzić, ale bardziej po to, aby podbudować poczucie własnej wartości. A przecież nie na tym ostatnim polegają rankingi.

To dążenie do podbudowania własnej wartości i szukanie pola, gdzie można okazać się najlepszym, prowadzi do nie-bezpiecznej zgody na konstruowanie list rankingowych na podstawie drugorzędnych kryteriów i ustanawianie w ten sposób fałszywej hierarchii uczelni, które można nazwać krajową ligą pierwszej dziesiątki lub dwudziestki. Dopóki nie będzie zgody, że przy ogromnej liczbie ponad czterystu uczelni wyższych w Polsce, ich ogromnym zróżnicowaniu, wielości kierunków i sposobów kształcenia, znaczna część

Próba rankingowa podjęta przez Agorę i PRom przybrała niebanalną formę graficzną. Do treści wszyscy mieliśmy zastrzeżenia.

/25

z nich musi pozostać nawet poza pierwszą pięćdziesiątką, dopóty nie mające nic wspólne-go z rzeczywistością rankingowe listy „naj” będą królowały w polskich mediach. Pomocne w rozwiązaniu tej kwestii są rankingi kierunków studiów, rankingi regionalne czy też poka-zujące osiągnięcia uczelni w określonych dziedzinach, a zatem odejście od linearnych list rankingowych (generalnie chodzi, ale wyeliminowanie porównywania nieporównywalnego, gdzie na jednej liście rankingowej znajdują się uczelnie artystyczne i politechniki) . W jakiejś mierze w tę stronę zmierza wreszcie ranking „Perspektyw” i „Rzeczpospolitej” w ostatnich latach dzielony na kategorie główne i podkategorie, choć procentowe wagi przykładane do poszczególnych kryteriów i rozbudowana rankingowa ankieta budzą w akademickim śro-dowisku wiele sporów.

W kontekście kryteriów sytuuje się także elementarny problem odbiorców rankingów: naj-częściej nie wiadomo do kogo są kierowane: kandydatów na studia, kadry naukowej, insty-tucji decydujących o finansach, absolwentów, przedsiębiorstw, pracodawców? Najczęściej okazuje się, że do reklamodawców. W ślad za rankingową ankietą idą zawsze propozycje za-mieszczania kosztownych reklam. Tabloidyzacja mediów w połączeniu z rywalizacją uczelni wyższych o kandydatów na studia, która toczy się w cieniu niżu demograficznego, prowadzi do niepokojącego wyścigu. Ścierają się tu finansowe interesy mediów publikujących coraz bardziej wymyślne (i - po prostu - coraz głupsze) rankingi z dążeniem do rekrutacyjnego suk-cesu. Mieszanie informacyjnej misji rankingu z finansowym zyskiem z reklam budzi etyczne wątpliwości co do sensu takich przedsięwzięć. Najbardziej niepokojący jest fakt, że do opinii publicznej dociera ostateczny efekt medialno-handlowych zabiegów. Więcej nawet - zdarza się, że organizatorzy rankingów ukrywają kryteria. To sprawia, że w promowanym przez me-dia infotainmencie, także w zakresie różnorakich list rankingowych, to rozrywka właśnie, a nie informacja jest na pierwszym miejscu. Brakuje dyskusji na temat metodologii badań i kryteriów, ale łatwością przedzierają się proste hasła o najlepszych i najgorszych, silnych i słabych, medialnych i niemedialnych, biznesowych rekinach i „płotkach”, innowacyjnych i „analogowych”. Taki dychotomiczny obraz polskich uczelni jest z gruntu nieprawdziwy.

Nie sposób w jubileuszowej publikacji omówić wszystkie najważniejsze kwestie związane z rankingami uczelni wyższych. Trzeba także przyznać otwarcie, że nie znajdą się kryteria, które będą spełniały oczekiwania wszystkich uczelni: uniwersytetów, politechnik, uczelni medycznych, rolniczych, artystycznych, wojskowych, publicznych, niepublicznych, akade-mickich, zawodowych, mniejszych, większych, z tradycjami i tych nowych. Chaos jednak może wyeliminować poddanie rankingów naukowym rygorom badań ewaluacyjnych, które są gwarantem jakości, choć w oczywisty sposób nie zakończy to sporów, jakim zawsze będą podlegać kryteria i przykładane do nich wagi. Nie przeprowadzono dotąd żadnych kom-pleksowych badań, które dałyby odpowiedź, na ile miejsce uczelni na rankingowej liście (zwłaszcza że tych list jest tak wiele) ma wpływ na podejmowanie decyzji przez kandydatów na studia. Wydaje się, że odpowiedź mogłaby zaskoczyć wszystkie strony rankingowych spo-rów. Może zatem warto o takie badania się pokusić, pamiętając, że dowolność tworzenia i publikowania rankingów, zwłaszcza w mediach korzystających z możliwości wpływania na opinię publiczną, pozostaje w ścisłej synergii z dowolnością udziału w nich uczelni wyższych.

/26

Stowarzyszenie PR i Promocji Uczelni Polskich „PRom” w trakcie X Konferencji Stowarzyszenia w drugiej połowie lutego 2008 w Kliczkowie na Dolnym Śląsku stworzyło kompletny model promocyjny gminy, a następnie swój produkt w całości przekazało władzom gminy Osiecznica w powiecie bolesławieckim. Gmina otrzymała:

• portal promocyjny, • system identyfikacji wizualnej, • koncepcję działań public relations, • folder reklamowy,

MODEL PROMOCJI GMINY - NAGRA-DZANY PRODUKT STOWARZYSZENIA

„ „...W UZNANIU ZA REALIZACJĘ DZIAŁAŃ NA POLU SPOŁECZNYM ORAZ NOWATORSKIE WY-KORZYSTYWANIE METOD I TECHNIK PUBLIC RELATIONS W KREOWANIU WIZERUNKU...

• billboardy informacyjne oraz • zestaw reklam do bezpośredniego wykorzystania w mediach.

Z całości warsztatów, na których 120 specjalistów z całe-go kraju, na co dzień zajmujących się wizerunkiem wyż-szych uczelni, nakręcono ponadto film.

Portal dostępny jest pod adresem www.osiecznica.pl. Wykupiona grubo przed konferencją domena została „wypełniona treścią” w dniach 18 i 19 lutego 2008.

Projekt odbił się sporym echem w kraju, jako że nikt do tej pory nie oferował gminom praktycznych, sprawdzo-nych rozwiązań promocyjnych. Autor koncepcji - prezes

/27

Stowarzyszenia - był zapraszany na posiedzenia rad po-wiatów i gmin (m.in. Słupsk, Konin, Szklarska Poręba) i prezentował cały model zainteresowanym.

Projekt przyniósł również Stowarzyszeniu sympatycz-ny plon w postaci nagród - zarówno w kraju, jak i za granicą.

W trakcie VIII Kongresu Public Relations w Rzeszowie w kwietniu 2009 roku Stowarzyszenie otrzymało wyróż-nienie w konkursie „Mocni wizerunkiem”. Uzasadnie-nie brzmiało: „…w uznaniu za realizację działań na polu społecznym oraz nowatorskie wykorzystywanie metod i technik public relations w kreowaniu wizerunku”.

Również w 2009 roku Stowarzyszenie Specjalistów PR i Komunikacji Uniwersytetów Europejskich EUPRIO w trakcie konferencji w Aveiro w Portugalii wręczyło przedstawicielowi „PRom-u” drugą nagrodę w kon-kursie „Outstanding communication vision, practises and work in European Higher Education” za Complex Community Model Promotion.

„

„Wręczenie nagród Euprio Awards. Reprezentant PRom-u (drugi z prawej) - Aveiro, sierpień 2009

PROJEKT ODBIŁ SIĘ

SPORYM ECHEM

W KRAJU, JAKO ŻE

NIKT DO TEJ PORY

NIE OFEROWAŁ

GMINOM

PRAKTYCZNYCH,

SPRAWDZONYCH

ROZWIĄZAŃ

PROMOCYJNYCH.

/28

Nagroda Stowarzyszenia „PRom” przyznawana jest corocznie za ponadprzeciętne osiągnięcia w obszarze komunikacji, praktyki i działań promocyjnych w sektorze polskiego szkolnictwa wyższego.

Praca specjalisty komunikacji najczęściej ma charakter wspiera-jący misję uczelni, zadaniowy i funkcjonalny. Toteż “skromność” w opisywaniu naszej roli na uczelni wydaje się określeniem wła-ściwym. Ale wskazywanie i wyróżnianie tych z nas, którzy swoją pomysłowość, umiejętności zawodowe i znajomość rzeczy umieli podnieść na wyjątkowy poziom - jest bardzo ważne dla całej na-szej branży.

Coroczna nagroda stowarzyszeniowa nazwana “proMYK” ma uho-norować i docenić wartość ich osiągnięcia; ma również zachęcić wszystkich pozostałych do sięgania w swojej pracy po rozwiązania oryginalne, wartościowe koncepcyjnie i przynoszące nauce oraz ich uczelniom określone korzyści, a informacja o nagrodzie i jej zdo-bywcy rozpowszechniana będzie szeroko w środowisku.

Celem konkursu jest wspieranie i nagradzanie najlepszych, twór-czych i efektywnych działań w obszarze komunikacji, praktyki i działań promocyjnych w sektorze polskiego szkolnictwa wyższego.Konkurs organizowany jest w terminie od kwietnia do lipca każdego roku w następujących kategoriach:

• Działania popularyzujące naukę; • Działania promocyjne i komunikacyjne na rzecz uczelni.

Organizatorzy dopuszczają łączenie kategorii i zgłaszanie tego sa-mego projektu w obu kategoriach. W kolejnych edycjach konkursu

proMYK-i

możliwe jest tworzenie nowych kategorii. W konkursie nagradzany jest projekt, repre-zentowany przez autora/zespół autorski speł-niający następujące warunki:

• autor/zespół autorski jest zatrudniony na wyższej uczelni i etatowo zajmuje się dzia-łaniami promocyjnymi na jej rzecz;

• osoba zgłaszająca jest autorem projek-tu lub posiada pisemne upoważnienie ze-społu projektowego do reprezentowania go w konkursie;

• zgłoszony przez autora/autorkę lub oso-bę upoważnioną projekt/działanie rozpo-częło się nie wcześniej niż na początku poprzedniego roku akademickiego, a ko-

Łukasz Salwarowski w otoczeniu jurorów i ubiegłorocznych zwycięzców prezentuje dyplomy za dwa wyróżnienia zdobyte w drugiej edycji konkursu - Książ, lipiec 2012

/29

kadencję, a ze składu jury odchodzą dwaj członkowie zarządu. Tym samym co roku utrzymywany jest siedmioosobowy skład jury.

Prezes Stowarzyszenia jest Przewodniczącym Komisji i reprezen-tuje ją na zewnątrz; w latach przebywania poza jury funkcję Prze-wodniczącego Komisji pełni jeden z jego zastępców. Patronem me-dialnym Konkursu jest portal PRoto.pl .

Komisja dokonuje wyboru laureatów w każdej kategorii w oparciu o następujące kryteria:

1) innowacyjność i kreatywność oceniane na tle standardowych działań uczelni w tym obszarze,2) zgodność z powszechnie uznawanymi zasadami public rela-tions ze szczególnym uwzględnieniem ich aspektów etycznych, 3) racjonalność i efektywność ekonomiczna,4) uzyskane korzyści i siła oddziaływania.

Nagrodą w konkursie jest pakiet działań wizerunkowych na rzecz zwycięskiej uczelni. Laureaci otrzymują ponadto okolicznościową statuetkę oraz dyplom. Rodzaj i forma pakietu określana jest co-rocznie w ustaleniach z partnerami Stowarzyszenia i sponsorami konkursu oraz komunikowana wszystkim zainteresowanym w dniu ogłoszenia konkursu. Wśród dotychczasowych fundatorów nagród - kampanii wizerunkowo-reklamowych na portalach po święco-nych wyższej edukacji - wymieńmy Centrum Efekty, GoldenLine, miesięcznik COGITO, Zadane.pl i serwis Uczelnie.pl.

W celu przystąpienia do konkursu należy do dnia 31 maja każde-go roku przesłać kartę zgłoszeniową wraz z opisem projektu oraz materiały i pliki dokumentujące zgłaszany projekt. Każdy uczestnik może zgłosić maksymalnie dwa projekty (lub działania) w każdej z kategorii konkursu.

Wyniki konkursu są ogłaszane i nagrody wręczone podczas uro-czystej gali w trakcie letnich konferencji Stowarzyszenia oraz opu-blikowane na stronie internetowej Stowarzyszenia oraz w portalu branżowym PRoto.pl .Projekt raz zgłoszony nie może być zgłaszany w kolejnych latach.

Regulamin konkursu dostępny jest na stronie internetowej www.prom.edu.pl/promyk

W dalszej części niniejszej publikacji czytelnik znajdzie listę nagro-dzonych w dotychczasowych edycjach konkursu.

niec zaplanowany nie później niż do końca obecnego roku akademickiego (co w sumie obejmuje okres 21 miesięcy);

• złoży w określonych w niniejszym regu-laminie terminach wymagane dokumenty;

• wyraża zgodę na przetwarzanie przez or-ganizatora danych osobowych

W skład komisji konkursowej wchodzą człon-kowie zarządu organizatora, prezes agencji FIRST PR Piotr Czarnowski oraz dyrektor wy-dawniczy portalu PRoto.pl Kinga Kubiak - łącz-nie 7 osób.

W kolejnych edycjach do jury wchodzą zwycięz-cy ostatniej edycji konkursu - na jednoroczną

/30

PARTNERZY KONFERENCYJNI

W okresie przed formalnym powołaniem Stowarzyszenia do

życia poszczególne konferencje środowiska pozyskiwały part-

nerów z rynku mediów, biznesu i administracji dzięki staraniom

organizatorów, którymi byli rzecznicy i specjaliści promocji

uczelni organizującej dane wydarzenie. Rozpoznawalni part-

nerzy konferencji podnosili jej rangę; niektórzy wspierali ją fi-

nansowo, inni dzielili się swoja wiedzą czy też umiejętnościami.

Takim partnerem np. w trakcie jednej z pierwszych konferen-

cji - w Białymstoku - było wydawnictwo TELBIT. Już rok póź-

niej w Zielonej Górze na liście partnerów konferencji pojawiły

się roll-upy PRESS Service, IDEO, SARE, Net PR, Internet PR,

portalu edukacyjnego edu.info.pl, Grupy PRACUJ, firmy wy-

stawienniczej DISPLAY, ponownie TELBIT-u, a jako głównego

patrona medialnego Gazety Lubuskiej. Listę partnerów kon-

ferencyjnych poszerzyły w Koszalinie Fundacja Perspektywy,

w Białowieży miesięcznik BRIEF, w Zawierciu Tauron i mie-

sięcznik COGITO, w Kudowie portal PRoto.pl, a w Gdyni At Me-

dia, portal Uczelnie.pl i … StenaLine. W Opalenicy pojawiły się

na liście partnerów konferencji serwis Zadane.pl i Ośrodek

Edukacyjny FORUM ze Szczecina.

PARTNERZY STRATEGICZNI

W miarę krzepnięcia Stowarzyszenie zaczęło otrzymywać pro-

pozycje wejścia w partnerstwa strategiczne. Zgodnie z zawie-

ranymi umowami dobrem, które oferuje swoim partnerom

Stowarzyszenie, jest możliwość nawiązania bezpośredniego

kontaktu z liczną już i ważną grupą zawodową, wobec której

coraz liczniejsze podmioty deklarują zainteresowanie bizne-

PARTNERZY, PATRONI,

PRZYJACIELE

/31

sowe i wizerunkowe. Stowarzyszenie od nich otrzymuje z kolei dobra im właściwe

- czyli bądź darowizny finansowe, bądź wsparcie merytoryczne istotne dla działal-

ności PRom-u.

Pierwszym z nich była Grupa PRACUJ, która począwszy od 7. Konferencji w Kosza-

linie stała się partnerem strategicznym. Jej sukcesorem - po odprzedaniu serwisu

Edulandia.pl - stało się od roku 2009 wydawnictwo AGORA i partnerstwo trwa do

chwili obecnej.

Przez blisko dwa lata partnerem takim była również poznańska StudentTV, jednak

w wyniku zmian własnościowych w spółce zmieniła ona swój profil biznesowy. Od

roku 2008 strategicznym partnerem Stowarzyszenia jest do chwili obecnej poznań-

skie Centrum EFEKTY, zarządzające portalami edukacyjnymi związanymi z wyższą

edukacją. Od roku 2009 Stowarzyszenie związane jest również partnerstwem strate-

gicznym z miesięcznikiem FORUM AKADEMICKIE, a od roku 2011 z portalem spo-

łecznościowym GoldenLine.

PARTNERZY

INSTYTUCJONALNI

Ten rodzaj patrona pojawił się przy okazji X Konferencji w Kliczkowie, kiedy to wspierali

nas Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego i Urząd Gminy Osiecznica.

Rok później, gdy Stowarzyszenie po raz pierwszy (i jedyny jak dotąd) zorganizowało

konferencję bez współpracy z uczelnią, pojawili się patroni dla naszej branży najważ-

niejsi - Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich oraz Ministerstwo Nauki

i Szkolnictwa Wyższego i od tej pory towarzyszą nam stale. W 2012 roku w Książu do-

łączyli do nich Konferencja Rektorów Uczelni Wrocławia, Opola i Częstochowy oraz

Miasto Wałbrzych. Również częstym i ważnym naszym partnerem instytucjonalnym

jest Fundacja Rozwoju Systemów Edukacji.

/32

Wypowiedź rzecznika prasowego jest w mediach sprawą natu-ralną, toteż nie brakuje nazwisk członków Stowarzyszenia na co dzień zarówno w prasie, jak i w sieci, radiu czy TV. Stopniowo, w miarę jak tematyka wyższej edukacji zaczęła być coraz bardziej popularna - niezależnie od powodów tej popularności - członko-wie PRom-u coraz częściej są odpytywani i cytowani w mediach zarówno lokalnych, jak i ogólnopolskich. W latach 2011 i 2012 wywiadów takich ukazało się bardzo wiele.

Fakt, że duża część członków Stowarzyszenia zdecydowała się informację o swojej przynależności zamieścić w standardowym podpisie mailowym również ma spory wpływ na popularyzację funkcjonowania PRom-u.

GDZIE JESTEŚMY, GDZIE BYWAMY…

fot. K.F.Dobrovolskis, www.kafido.com

Pamiątkowe statuetki - nagrody Baltic PR Awards

/33

Pojawiamy się jednak również w innych miejscach. Późną jesie-nią 2008 roku, na początku poprzedniej kadencji na uczelniach publicznych, zespół nowo wybranych władz dziekańskich różnych wydziałów Uniwersytetu Gdańskiego zdecydował się na przejście szkolenia z relacji z mediami. Takie całodniowe szkolenie odbyło się 23 października 2008 roku, a prowadzone było przez Beatę Czechowską-Derkacz i Marka Zimnaka.

Rok później przedstawiciel Zarządu Stowarzyszenia wystąpił w innej roli - jako ekspert w sprawie sądowej, która toczyła się między zwolnionym pracownikiem naukowym a jego byłą uczel-nią. Pracownik podejmował rozmaite działania medialne - w swo-jej, jak twierdził - obronie. Sąd potrzebował eksperckiej wypowie-

fot. K.F.Dobrovolskis, www.kafido.com

Marcin Witkowski wręcza nagrodę międzynarodowego jury Baltic PR Awards za najlepszy projekt kampanii public affairs podczas listopadowego finału BPRA 2012 w Rydze

/34

W marcu 2012 roku zostaliśmy zaproszeni do wzięcia udziału w konferencji Mini-sterstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z okazji startu programu międzynarodowego „Ready, Study, Go! Poland”, gdzie braliśmy również udział w dyskusji panelowej. Pre-zentowaliśmy się zarówno przed Konferencją Rektorów Akademickich Szkół Polskich, jak i Konferencją Rektorów uczelni niepublicznych.

Biorąc pod uwagę dynamikę rozwoju naszej branży - przed dziesięciu laty było nas kilkadziesiąt osób na nielicznych polskich uczelniach, dzisiaj jest nas skromnie li-

dzi - na ile działania te pogarszały i zniekształcały wizerunek całej uczelni i do jakich bezpośrednich strat mogło ją to doprowadzić.

Od wielu już lat, od trzech do sześciu reprezentantów polskich uczelni bywa na kon-ferencjach EUPRIO. Szkoda, że tak niewielu - najnowsze trendy w promocji wyższej edukacji najłatwiej wypatrzyć właśnie tam. Z wydarzeń międzynarodowych wymieńmy jeszcze naszą obecność na Baltic PR Awards.

Coraz silniejsza obecność Stowarzyszenia w życiu wyższej edukacji w kraju przyno-si również rozmaite zaproszenia i prośby o patronaty przy okazji innych wydarzeń.

/35

cząc kilka tysięcy - można się spodziewać, że specjaliści od public relations wyższej edukacji będą obecni w życiu publicznym coraz częściej. A że jesteśmy także źró-dłem obiecujących karier, o tym świadczą biografie byłych naszych członków - Ar-tura Lomparta, Marcina Żukowskiego, Franciszka Bromberka, Aleksandry Rudzkiej, Krzysztofa Plażuka, Edyty Jurczak-Pejko, Anny Modrzejewskiej, Tomasza Ruska, Andrzeja Sołtysiaka, Sylwii Brzechwy, Beaty Górki, Kamila Melcera, Grzegorza Gaw-lika i wielu innych.

Aleksander Anikowski i Marcin Poznań sceptycznie oglądają resztki ministerialnego tortu „Ready, Study, Go! Poland” - Warszawa, marzec 2012

/37

KONFERENCJE

/38

„

„...OPRÓCZ INFORMACJI O TYM, ŻE SIĘ

ODBYŁY - NIEWIELE WIĘCEJ WIEMY...

KRZYSZTOF SŁAWIŃSKI WSPOMINA

O ZAŁOŻENIACH, OSOBACH,

DEKLARACJACH...

/39

W zasadzie, oprócz informacji o tym, że się odbyły - nie-wiele więcej wiemy. Wspomnieniowy tekst Krzysztofa Sławińskiego ze strony 14 wspomina o założeniach, oso-bach, deklaracjach. Czy coś ponadto w programie tych dwóch spotkań się znalazło - nie wiemy. Nie przechowały się żadne dokumenty związane z organizacją tych dwóch przedsięwzięć.Warto natomiast mieć świadomość, że były to czasy, gdy w strukturach bardzo wielu polskich uczelni nie funkcjonowały jeszcze biura promocji, gdy rzecznicy prasowi zdarzali się sporadycznie, gdy poję-cie university public relations wywoływać mogło wśród kierujących uczelniami co najwyżej wzruszenie ramion. Toteż - sądząc na podstawie przyjętych wówczas deklara-cji dalszej pracy na rzecz integracji nowego środowiska - podstawowym problemem zarówno w Warszawie, jak i na spotkaniu w Kazimierzu, zaaranżowanym przez UMCS, była próba zebrania sił, określenia się - kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, a przede wszystkim - czy jesteśmy sobie potrzebni. By dzisiaj mieć świadomość skali zjawi-ska, policzmy zasoby ludzkie w branży wówczas i dzisiaj. Otóż te dwadzieścia - trzydzieści spotykających się osób mogło stanowić kilka - kilkanaście procent osób zatrud-

2002/3I i II KONFERENCJA

WARSZAWA I KAZIMIERZ DOLNY

POCZĄTKIŚRODOWISKA

PRom

/40

nionych w uczelnianej promocji i marketingu na uczelniach niepu-blicznych. W skali kraju mogło to być 100 - 150 osób. Dzisiaj, przy ok. czterystu pięćdziesięciu uczelniach, i założeniu, że statystycznie na każdej w naszym obszarze pracuje 4 - 5 osób, jest nas grubo ponad dwa tysiące. Ta nowa grupa zawodowa może liczyć nawet i trzy tysiące, bo znamy co najmniej kilkanaście uczelni, gdzie suma kadry zatrudnionej w biurze rzecznika, gazecie uczelnianej, biurze promocji i/lub marketingu, rekrutacji, współpracy międzynarodo-wej liczy ponad 30 osób, a to właśnie tak nazwane jednostki orga-nizacyjne dzielą między siebie zadania promocyjno-informacyjne.

/41

„

„...NAUKA WYMAGA PRO-

MOCJI I REKLAMY. OSIĄ-

GNIĘCIA UCZONYCH SĄ

BOWIEM TAKIM SAMYM

TOWAREM, JAK JOGUR-

TY I PAMPERSY...

W tych strukturach pojawiają się również w całości - lub częściowo - działy informatyczne odpowiedzialne za uczelnianą stronę www, obsługę newslettera, strony wydziałowe… Trudno tu o precyzyjne informacje oraz rozdzielenie kompetencji i funkcji. Jedno jest pew-ne - zarówno rozwój konkurencyjności na rynku wyższej edukacji, jak i pojawienie się nowych narzędzi spowodowało, że sytuacja sprzed dziesięciu lat w niczym nie przypomina dzisiejszej. Jeste-śmy w zupełnie innym punkcie. Tym większy szacunek dla naszych „protoplastów”, którzy wykazali się w 2002 roku znakomitą intuicją i przewidzieli tę niezwykłą hossę dla pr-u wyższych uczelni.

Oczywiście, nie byli osamotnieni. Inspiracja przyszła z zewnątrz (udział polskich „rodzynków” w konferencji EUPRIO na Malcie w 2002 roku); również w kraju pojawiały się głosy, nawołujące do zbudowania sensownego systemu promocji polskiej nauki i uniwersytetów. W 2002 roku na łamach Forum Akademickiego pojawił się tekst Wiktora Niedzickiego, który pisał: „…Od lat po-wtarzam, że nauka wymaga promocji i reklamy. Osiągnięcia uczo-nych są bowiem takim samym towarem, jak jogurty i pampersy. Bez reklamy nie odniosą rynkowego sukcesu. Nauka potrzebuje pieniędzy. Te pieniądze mogą uczonym dać politycy, przedsię-biorcy i bankierzy. Mogą je przyznać organizacje międzynarodo-

/42

we i zagraniczne fundacje. Dadzą tylko ci, którzy zostali przekonani o korzyściach, jakie dają polskie badania naukowe. Im więcej przekonanych, tym więcej pieniędzy dla instytutów i laboratoriów...”.

Ta świadomość już się - szczęśliwie - pojawiła. Jesz-cze bywa traktowana instrumentalnie, gdy nowo-wybrane władze uczelni traktują te części struktury administracyjnej jako łup, do obsadzenia „swoimi”. Mamy sygnały, że tak się nadal zdarza. To wówczas właśnie marnują się z trudem pozyskane doświadcze-nie i umiejętności, dzięki którym uczelnia przechowuje w konkretnym miejscu pamięć o samej sobie. Nowe ka-dry uczą się od nowa, przez wiele miesięcy taka uczel-nia marnuje energię i poświęca wizerunek… Co kolejne wybory rektorskie skład personalny na naszych konfe-rencjach zmienia się w znaczącym stopniu, a przyczyna zawsze jest ta sama - każdy Polak zna się na polityce, sporcie i pogodzie. Na promocji wyższej edukacji też.

Warto dzisiaj zapamiętać, że nasze promowskie spo-tkania są możliwe, bo niewielka relatywnie grupka osób przed dziesięciu laty wykazała się wyobraźnią i posiada-niem wizji. To im będziemy pamiętać.

/43

NUMERACJA: DO WYJAŚNIENIA

Mroki średniowiecza, które otaczają pierwsze spotkania ludzi z naszego środowiska, przypominają historię pierw-szych chrześcijan. Kilkanaście osób, o chlebie, rybie i wi-nie usiłowało zlepić jakiś zalążek społecznej organiza-cji, grupującej rzeczników i szefów uczelnianej promocji. Szczegółowo te próby opisuje w naszym wydawnictwie Krzysztof Sławiński, uczestnik tamtych wydarzeń. Pierw-sze dwa spotkania - w Warszawie i Kazimierzu - odby-wały się wszelako w tak niewielkim gronie, że mogło to mieć bezpośredni wpływ na sposób, w jaki zaczęliśmy po kolejnych dwóch latach liczyć nasze konferencje. Mówiąc w skrócie – albo te dwie pierwsze uznaliśmy za jedną, albo ktoś coś źle policzył. Kolejnego spotkania – w 2004 roku w styczniu na UJ - nie numerowano, w lipcu na UWr nadano „słuszny” numer IV (patrz zdjęcie), w stycz-niu 2005 w Białymstoku numer ponownie zaginął, ale przyjmijmy, że było to nasze spotkanie nr 5, wobec tego letnie warsztaty w Szczecinowie były spotkaniem numer sześć. Tymczasem... numer 6 nosi konferencja z lutego 2006 roku w Zielonej Górze – vide zdjęcie!

I od tej pory już numerujemy po kolei. Przyczyn tego za-mieszania mogło być kilka. Pierwsza – i najbardziej praw-dopodobna: większość naszego środowiska to humaniści z upodobania i wykształcenia, toteż już prosta arytmety-ka bywa zadaniem nadludzkim. O drugiej wspomnieliśmy wcześniej – potraktowaliśmy pierwsze dwie próby jak jedną, z racji kiepskiej reprezentacji. Jest trzeci powód – być może warsztaty w Szczecinowie uznane zostały za kontynuację konferencji białostockiej i np. uzyskały wirtualną numera-cję 5 B…

Jak byśmy nie liczyli, rozpoczęcie spotkań środowiska na pograniczu lat 2002 i 2003 pozostaje faktem, zatem pełna dekada naszych spotkań stała się nim również. Jest zatem co podsumowywać; resztę zostawmy historykom.

/44

Obie konferencje środowiska, które odbyły się w roku 2004 także coś łączy - z perspektywy autorów niniej-szej publikacji. Otóż uczestników było już znacznie wię-cej, blisko setka, ale nie zachowały się do dzisiaj żadne dokumenty programowe. Trochę więc z pamięci, trochę z czasopism akademickich odtwarzamy tamte wydarze-nia, klimaty i tematy…

Sebastian Sahajdak, nasz szczeciński kolega napisał wówczas w Forum Akademickim: „…Uczelniane biura

2004III i IV KONFERENCJAKRAKÓW / 16 - 17.01WROCŁAW / 1 - 3.07

JESZCZE NIE STOWARZY-

SZENIE

/45

„ „...UCZELNIANE BIURA PROMOCJI

DYSPONUJĄ TYM, CO W DZISIEJSZYCH

CZASACH NAJCENNIEJSZE - INFORMACJĄ...

/46

promocji dysponują tym, co w dzisiejszych czasach naj-cenniejsze - informacją. Współpracują z mediami, wy-dają pisma akademickie, redagują strony internetowe, promują osiągnięcia pracowników naukowych, jednostek uczelnianych oraz ofertę edukacyjną. Pozyskują również środki finansowe. Posiadają bazy e-maili pracowników, studentów oraz absolwentów. Połączone w jedną ogól-nopolską sieć, miałyby możliwość skutecznej promocji polskiego szkolnictwa wyższego nie tylko w kraju, ale także za granicą.

Struktura jednostek promocyjnych uczelni jest zróżnico-wana. Trudno tak wiele odmiennych elementów poukła-dać w spójną całość. Integracja środowiska to cel, jaki postawiło sobie Biuro Promocji i Informacji Uniwersy-tetu Jagiellońskiego, organizując w dniach 16-17 stycz-nia „Konferencję PR i Promocji Uczelni Polskich (KON-PRIP)”. W spotkaniu udział wzięło 86 pracowników z 53 uczelni.

Podczas konferencji przedstawiono projekt sformali-zowania struktury KONPRIP na wzór konferencji rek-torów. Cele to m.in.: utrzymywanie i stałe pogłębianie kontaktów zawodowych; prowadzenie działań mających na celu rozwój zawodowy i podnoszenie kwalifikacji swo-ich członków; inspirowanie i koordynowanie współpracy w zakresie: PR, promocji uczelni, wspomagania jej roz-woju oraz promocji zawodowej studentów i absolwentów szkół wyższych; prowadzenie działań zmierzających do stworzenia efektywnego, zintegrowanego systemu pro-

mocji edukacji i nauki; działanie na rzecz rozwoju szkol-nictwa wyższego (we współpracy z KRASP i centralnymi organami władzy państwowej); integracja środowiska i wzmocnienie współpracy oraz wymiany doświadczeń między członkami KONPRIP.

Propozycja ta nie zyskała akceptacji większości uczest-ników, którzy uznali, że formalizowanie działań w formie stowarzyszenia jest przedwczesne.

Wrocławski Rynek i Aula Leopoldyńska goszczą uczestników konferencji nr 4 - Wrocław, lipiec 2004

/47

„ „...BLISKO SETKA UCZESTNIKÓW, MIMO

TO NIE ZACHOWAŁY SIĘ DO DZISIAJ

ŻADNE DOKUMENTY PROGRAMOWE...

Prof. Franciszek Ziejka, rektor UJ, przewodniczący KRASP, mówił m.in. o wy-zwaniach, jakie stoją przed środowiskiem akademickim. Dodał, że działanie i rola jednostek odpowiedzialnych za promocję zależą w dużej mierze od osobowości urzędującego rektora. Prof. Andrzej Kraśniewski, sekretarz ge-neralny KRASP, przedstawił możliwości promocji uczelni polskich w kraju i za granicą z perspektywy KRASP, a Katarzyna Frankowicz z biura KRASP zaprezentowała informator How to study in Poland. Z wykładami wystąpili: dr hab. Ewa Nowińska, prof. UJ, dyrektor Instytutu Dziennikarstwa UJ (Ochro-na wizerunku osób i renomy uczelni. Zasady autoryzacji tekstu) oraz prof. Zbigniew Nęcki, dyrektor Instytutu Zarządzania UJ (Warunki skutecznego

kształtowania postaw odbiorców w trakcie oddziaływań perswazyjnych).” Se-bastian Sahajdak nie wspomniał już, że uczestnicy świetnie bawili się w Piw-nicy pod Baranami, a jeszcze lepiej ci nieliczni, którzy po koncercie zawędro-wali na krakowski Kazimierz.

Kolejne, czwarte spotkanie - tym razem na Uniwersytecie Wrocławskim - zapamiętaliśmy głównie dla wrocławskich klimatów. I obrady w Auli Leopol-dina, i spacer statkiem po Odrze, i wałęsanie się po Rynku i okolicach Placu Grunwaldzkiego były miłym dodatkiem do kilku interesujących wystąpień. O języku mediów rozmawialiśmy z prof. Janem Miodkiem, o doświadczeniach z kamerą telewizyjną ze znaną wrocławską dziennikarką Leną Kaletową, a o dużych projektach, promujących uczelnię międzynarodowo usłyszeliśmy od prof. Adama Chmielewskiego, który jako członek władz rektorskich po-zyskał znaczne środki finansowe na realizację zadań promocyjnych i remon-towych uczelni, a także na organizację i sfinansowanie obchodów jubileuszu trzystulecia Uniwersytetu Wrocławskiego. Do integracji i formalnego stowa-rzyszenia się uczestnicy pozostali nieprzekonani, aczkolwiek coraz liczniejsze grono rozpoznawało się i utrzymywało kontakty w okresie już po konferencji.

/48

Ci uczestnicy konferencji w Białymstoku, którzy do-trwali do obecnych czasów, zgodzą się zapewne - chemia między naszymi ludźmi pojawiła się w stycz-niu 2005 roku w trakcie niesamowitych warsztatów na tamtejszym Uniwersytecie. Ich nazwy, które obej-rzeć możemy w programie konferencji, niewiele pew-nie dzisiaj powiedzą: Trening asertywności, Ekspre-sja sceniczna, Komunikowanie masowe. Istotne było - kto i co na nich robił, a przede wszystkim - jak ro-bił… Nieocenione kampanie prezydenckie, robione

2005V KONFERENCJA

BIAŁYSTOK / 27.01 - 30.01

PRZEŁOM BIAŁOSTOCKI

Debata Oksfordzka sprawnie prowadzona przez Marcina Żukowskiego - Białystok, styczeń 2005

/49

na warsztacie Agnieszki Tarasiuk (dzisiaj dyrektorki Muzeum Rzeźby w Królikarni) wspominane są przez uczestników do dzisiaj. Przypomnijmy, że w tamtej-szej symulacji prezydentem kraju został Janosik, który w pokonanym polu zostawił kaowca z „Rejsu” i Wokul-skiego… Były i inne konferencyjne nowalijki - deba-ta oksfordzka, w której rzecznicy prasowi przerzucali się argumentami z dziennikarzami, ale według ściśle określonych zasad. Swój wykład miał także pewien hi-storyk z IPN-u; część audytorium przestraszył, część

rozbawił, ale zapamiętać się dał z pewnością - pamię-tajmy, że atmosfera w kraju gęstniała, wybory 2005 były tuż przed nami.

Gospodarz naszej konferencji Marcin Żukowski pod-budowany ewidentnym sukcesem z marszu niejako zaoferował się z organizacją letnich warsztatów, jako że nie było innej uczelni, chcącej wziąć na siebie ten organizacyjny obowiązek. Tu trzeba - tytułem przypisu - wspomnieć, że był to bodaj ostatni raz, gdy musieli-

„„UCZESTNICY KONFERENCJI W BIAŁYMSTOKU...

ZGODZĄ SIĘ ZAPEWNE - CHEMIA MIĘDZY NASZYMI

LUDŹMI POJAWIŁA SIĘ W STYCZNIU 2005 ROKU

W TRAKCIE NIESAMOWITYCH WARSZTATÓW...

/50

„„ SWÓJ WYKŁAD

MIAŁ TAKŻE PEWIEN HISTORYK

Z IPN-U; CZĘŚĆ AUDYTORIUM

PRZESTRASZYŁ, CZĘŚĆ ROZBAWIŁ,

ALE ZAPAMIĘTAĆ SIĘ DAŁ Z PEWNOŚCIĄ

śmy się rozglądać za kolejnym organizatorem i Marcin zdjął nam wszystkim ten obowiązek z barków.

Letnie warsztaty odbyły się więc pół roku później w Szczecinowie - wiosce położonej w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Stare Juchy. Niestety, na te świetne warsztaty doje-chała nas zaledwie garstka - około trzydziestu osób, które oprócz zajęć z komunikacji miały okazję obco-wać z piękną lokalną naturą, a całość zwieńczył turniej ping-ponga o puchar proboszcza.

Gdy rozjeżdżaliśmy się w świat, Marcin Żukowski zadeklarował rozpoczęcie pracy nad statutem przy-szłego stowarzyszenia, rozpoczęła aktywność grupa dyskusyjna zlokalizowana pierwotnie pod adresem [email protected]; przyszłość zaczynała się ry-sować coraz bardziej interesująco.

Nieliczna grupa uczestników warsz-tatów w Szczecinowie nawiązała bli-ski kontakt z naturą.

/51

Program konferencji:

/28.01.2005

dr Alicja Kisielewska_Medialne praktyki manipulacyjne, czyli co media robią z ludźmi?

dr Patrycja Suwaj_Debata oxfordzka: Ta strona uważa, że in-formacja publiczna kształtowana jest przez środki masowego przekazu. Rzecznicy pra-sowi - media.

Warsztaty_Ekspresja sceniczna.Komunikowanie masoweTrening asertywności.

/29.01.2005

Janusz Kotański_Tylko prawda jest ciekawa” - jak tezę Józe-fa Mackiewicza mają przekazywać historycy w kontaktach z mediami.

Anna Pawłowska_Media w komunikacji marketingowej. Agencja prasowa jako kanał dystrybucji informacji.

Warsztaty_Ciąg dalszy bloków warsztatowych.

/52

W tygodniach poprzedzających datę 1 lutego 2006 przez grupę [email protected] przetoczyła się dyskusja nad propozycją statutu, przedstawioną przez Marcina Żukow-skiego. Gotowa wersja pojawiła się na konferencji w Zie-lonej Górze, organizowanej przez Uniwersytet, głównie w osobach Ewy Sapeńko i Anny Urbańskiej. Pozostał je-den ruch - zebranie minimum piętnastu podpisów pod zgłoszeniem Stowarzyszenia do Krajowego Rejestru Są-dowego. Ostatecznie podpisów pojawiło się szesnaście, a wydelegowane osoby zgłoszenie - wraz ze statutem - złożyły w warszawskim sądzie na Czerniakowie wkrótce po konferencji. W kwietniu 2006 roku sąd zarejestrował nas pod obecną nazwą. Tym samym czteroletnie starania uzyskały na tyle znaczące wsparcie całego środowiska, że stowarzyszenie mogło powstać - formalnie i lege artis.Konferencja okazała się również sukcesem merytorycz-nym. Przede wszystkim imponowała ilość partnerów merytorycznych i medialnych, którzy zechcieli wesprzeć

2006VI KONFERENCJA PRom

ZIELONA GÓRA / 1.02 - 3.02

PODWALINY PRAWNE

PRom

Niezaprzeczalna gwiazda konferencji, rektor AGH prof. Ryszard Tadeusiewicz opowiada o swoich relacjach z rzecznikami - Zielona Góra, luty 2006

/53

„ „W KWIETNIU 2006 ROKU SĄD ZAREJESTROWAŁ NAS POD OBECNĄ NAZWĄ. TYM SAMYM CZTERO-

LETNIE STARANIA UZYSKAŁY NA TYLE ZNACZĄCE WSPARCIE CAŁEGO ŚRODOWISKA,

ŻE STOWARZYSZENIE MOGŁO POWSTAĆ - FORMALNIE I LEGE ARTIS.

/54

Marcin Pietras szef Grupy Pracuj

dr Monika Kaczmarek-Śliwińska z Politechniki Koszalińskiej

/55


/2.02.2006

prof. Ryszard Tadeusiewicz_Praca rzecznika prasowego i biura promo-cji w odczuciu rektora

Panel dyskusyjny_Skąd brać pieniądze na promocję

dr Monika Kaczmarek-Śliwińska_Internet Public Relations państwowych szkół wyższych

Marcin Pietras_Czym kierują się maturzyści przy wyborze uczelni?

Warsztaty_Przewodnik dla rzecznika prasowego.Pozycjonowanie w internecie.E-mail marketing w komunikacji.Konkurs jako przykład skutecznej formy promocji w intrenecie.

/3.02.2006

dr Janusz Śnihur_Panel dyskusyjny. Internet oraz public rela-tions jako instrumenty kształtowania wize-runku szkoły wyższej.

Case study i panel dyskusyjny_Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych. Sposoby przeciwdziałania kryzysom na uczelni i prewencja antykryzysowa.

Sebastian Bykowski_Monitoring mediów w sytuacjach kryzysowych.

„„PRZEDE WSZYSTKIM

IMPONOWAŁA

ILOŚĆ PARTNERÓW

MERYTORYCZNYCH

I MEDIALNYCH,

KTÓRZY ZECHCIELI

WESPRZEĆ

ORGANIZACJĘ

KONFERENCJI.

organizację konferencji. W kulisach sali sesyjnej rozło-żyły się minitargi producentów gadżetów, a z mównicy brylowali i profesor Tadeusiewicz, i doktor Tworzydło; sześć warsztatów zarówno o pozyskiwaniu pieniędzy przez uczelnię, jak i o rozwijających się narzędziach sie-ciowych, a wieloletni - jak się okazuje - znajomy Sto-warzyszenia Sebastian Bykowski, prezes Press Service, opowiedział nam sporo o monitoringu mediów w sytuacji dla uczelni kryzysowej… O ducha na równi z ciałem orga-nizatorki zadbały aranżując „II Święty Turniej Ping-Pon-gowy”, sędziowany przez duszpasterza akademickiego ks. Dariusza Denuszka, a z wrażeń artystycznych w pa-mięci pozostały ponadto słynne zielonogórskie kabarety, które promowicze wieczorami odwiedzali.

/56

„ „SYLWIA BRZECHWA ZAARANŻOWAŁA

WYCIECZKĘ Z KOŁOBRZEGU NA

BORNHOLM I WYBORY ODBYŁY SIĘ

WŁAŚNIE NA - NOMEN OMEN - PROMIE

/57

Druga konferencja w roku 2006, odbywająca się na styku czerwca i lipca w Osiekach pod Koszalinem i pod patro-natem lokalnej Politechniki, przyniosła organizacji wiele nowych doświadczeń, z wielu względów przechodząc do pamięci ówczesnych uczestników.

Przede wszystkim - fakt, że sformalizowaliśmy swoje ist-nienie i rozpoczęliśmy żywot jako stowarzyszenie, dodał nam rangi i powagi na tyle, że zaczęliśmy odbierać pierw-sze propozycje stałej współpracy w postaci partnerstwa. Tą pierwszą propozycję złożył nam Marcin Pietras, szef Grupy Pracuj, która towarzyszyła naszemu środowisku jako konferencyjny partner już po raz kolejny.

Drugim istotnym elementem, który pojawił się w naszej konferencyjnej rzeczywistości, była sprawa rankingów wyższych uczelni. To, co nam w bieżącej pracy na uczelni często spędzało sen z powiek - zostało wreszcie wyar-tykułowane. Chcieliśmy usłyszeć, co mają nam do po-wiedzenia organizatorzy rankingów z tygodników Polity-ka, WPROST, z miesięcznika Perspektywy, publikującego swój ranking w Rzeczpospolitej. Na nasze zaproszenie

2006VII KONFERENCJA PRomKOSZALIN / 28.06 - 1.07

NA WODACH EKSTERYTO-RIALNYCH

fot.

Dav

e Ve

rwer

/ fli

ckr.c

om

/58

odpowiedziały wyłącznie Perspektywy, wysyła-jąc do Koszalina Janka Nicała i Artura Olczaka. I chociaż prezentacja Nicała nie rozwiała wielu naszych wątpliwości, to fakt podjęcia wyzwania przez Fundację Perspektywy jest jasnym punk-tem w kooperacji między nami.

I wreszcie rzecz dla istnienia nowego stowa-rzyszenia najważniejsza. Zarejestrowana dwa miesiące wcześniej organizacja miała statuto-wy obowiązek wybrania władz. Szefowa konfe-rencji Sylwia Brzechwa zaaranżowała wyciecz-kę z Kołobrzegu na Bornholm i wybory odbyły się właśnie na - nomen omen - promie. Do dzisiaj trwają dyskusje o ważności wyborów, dokonanych poza granicami kraju. Nie oglą-dając się jednak na prawomocność wyboru Zarząd władzę objął i ciężar od tej pory dźwi-ga na swych barkach. Trzyletni rytm wypełnia-nia swoich obowiązków rozpoczął tym samym zgodnie ze statutem i od tej pory, co trzy lata, w trakcie letniej konferencji, członkowie Sto-warzyszenia „PRom” wybierają ludzi kierują-cych organizacyjną nawą.

„„DO DZISIAJ

TRWAJĄ DYSKUSJE

O WAŻNOŚCI

WYBORÓW,

DOKONANYCH

POZA GRANICAMI

KRAJU...tuż przed wyborem...

/59


/29.06.2006

dr Monika Kaczmarek-Śliwińska_Analiza strategii Internet Public Relations uczelni wyższych - porównanie działań uczelni publicznych i niepublicznych.

mgr Arkadiusz Michno_Internet PR w praktyce - case study.

dr Marek Zimnak_Proces decyzyjny kandydata na studia - wy-niki badań wewnętrznych.

Marcin Pietras_Mediaplan: „Jak dobre planowanie pozwa-la ograniczyć koszty o 50% i dwukrotnie zwiększyć skuteczność.”

Marcin Pietras_Finanse w edukacji: „Gdzie najtaniej stu-diować? Czy studia bezpłatne naprawdę są droższe? Jak pokonać konkurencję?”

Prezentacja_„Metodologia tworzenia rankingów uczelni wyższych w Polsce”

Debata_„Dobór kryteriów tworzenia rankingów uczelni wyższych w Polsce.”

/30.06.2006

Dyskusja_Stowarzyszenie PRom - Sprawozdanie Komitetu Założyckielskiego; Zmiany w Sta-tucie Stowarzyszenia. Wybory Władz Sto-warzyszenia

Pierwszy zarząd Stowarzyszenia PRom wybrany! - Gdzieś Na Bałtyku, lipiec 2006

/60

2007VIII KONFERENCJA PRomBIAŁOWIEŻA / 25 - 28.02

SZTUKA KO-MUNIKOWANIA SIĘ W PUSZCZY

„„W NASZEJ KONFERENCYJNEJ

RZECZYWISTOŚCI CORAZ

WIĘKSZĄ ROLĘ ZACZĘŁY

ODGRYWAĆ WARSZTATY,

A CORAZ MNIEJ CZASU

ODDAWAĆ ZACZĘLIŚMY

„GADAJĄCYM GŁOWOM”

Na pierwszą konferencję roku 2007 Edyta Jurczak-Pej-ko z zespołem w osobach Izy Kozłowskiej i Marcina Podłubnego - wszyscy z Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku - zaprosiła nas do… Białowieży, gdzie w otoczeniu żubrów, dębów i Rusinów poznawaliśmy „Sztukę komunikowania się”, bo tak zatytułowana była nasza 8. Konferencja.

/61

Główny ciężar edukacyjny w tematycznej materii wziął na siebie profesor Jerzy Bral-czyk, którego zarówno wykład plenarny, jak i późniejsze wypowiedzi - już w luźniejszej atmosferze - pełne zaskakujących bon-mo-tów stanowiły wonny powiew wiosny tchnięty w bezkres zamarzniętej białowieskiej tundry. Występujący po profesorze Grzegorz Kiszluk, świadom swojej „przegranej pozycji” wynika-jącej z kolejności , usiłował nas przekonać do wyższości marketingu nad public relations. Jednak większość uczestników nie dała się wciągnąć w ten spór dwóch szkół i - przynaj-mniej w środowisku białowieskim - nie został on rozstrzygnięty.

W naszej konferencyjnej rzeczywistości co-raz większą rolę zaczęły odgrywać warsztaty, a coraz mniej miejsca oddawać zaczęliśmy „gadającym głowom”. I przy pełnej świado-mości wartości teoretycznej refleksji, ofero-wanej na wykładzie - jesteśmy jednak prak-tykami, którzy szukają narzędzi, rozwiązań i technik, pozwalających przeżyć tydzień w pracy bez zastraszających wpadek. Za-pewne ta myśl również towarzyszyła organi-zatorom odpowiedzialnym za program spo-tkania w Białowieży - warsztaty prowadzone przez dziennikarki telewizji białostockiej dały każdemu z nas okazję sprawdzenia - jak wy-glądam przed kamerą, ile zbędnych ruchów i słów generuję, jak walczyć z własnymi ogra-niczeniami…

Na Walnym Zebraniu w Białowieży mieli-śmy również okazję podziękować za inspira-cję, wkład organizacyjny i entuzjazm twórczy Arturowi Lompartowi. Przyjechał do nas na moment pożegnać się, przez swoim wyjaz-dem na placówkę dyplomatyczną do Indii, gdzie został attaché Ambasady RP do spraw kultury i edukacji.


/26.02.2007

prof. Jerzy Bralczyk_Mówienie publiczne.

Grzegorz Kiszluk_Miejsce Public Relations w marketingu szkół wyższych.

dr Marek Zimnak_Planowanie kampanii informacyjnej.

/27.02.2007

Warsztaty_Komunikacja z mediami.

Komunikacja interpersonalna.

fot.

Pero

tin20

11 /

flick

r.com

/63

2007IX KONFERENCJA PRom

BIAŁOBRZEGI / 27.06 - 30.06

PROMOCJA UCZELNI ZA

GRANICĄPod takim hasłem spotkaliśmy się po raz dziewiąty - tym razem w Białobrzegach nad Zalewem Zegrzyńskim. Miej-sce nie było przypadkowe - zamiast siedzieć w Warszawie, gdzie działają dwie uczelnie, współorganizujące konferen-cję (Szkoła Główna Handlowa i Uniwersytet Kardynała Ste-fana Wyszyńskiego) - wyjechaliśmy do ośrodka konferen-cyjnego bliżej natury, tak jak to było w Białowieży. I od tej pory stało się to naszą konferencyjną tradycją - unikanie dużych miast. Mamy je przecież na co dzień.

Internacjonalizacja szkół wyższych jako temat dla fachow-ców od promocji stała się od tej pory stałym punktem dys-kusji - zajmują się nim konferencje rektorów, nasze bran-

/64

żowe ministerstwo, bratnia organizacja IROS Forum. Po raz drugi na konferencji PRom-u pojawił się w związku z tym przedstawiciel MNiSW Paweł Mikusek, ale okazał się pierwszym na karuzeli ministerialnych stanowisk. Go-ściliśmy na kolejnych konferencjach kolejne cztery różne osoby z Hożej/Wspólnej.

W trakcie paneli, warsztatów i wykładów mogliśmy po-równać doświadczenie uczelni w promocji zagranicznej Francji, Holandii i Finlandii, przyjrzeć się generalnie pro-mocji marek narodowych na kontynentach, ale również pozyskać sporo umiejętności medialnych i telewizyjnych dzięki warsztatom z Krzysztofem Luftem i Mirosławem Oczkosiem. Niezwykle interesujące wystąpienie w ramach panelu „WIZERUNEK POLSKI A POLSKA NAUKA W SWIE-

Poważne osobistości polskiego dziennikarstwa, biznesu i nauki dyskutowały o międzynardowej promocji marki „POLSKA” - Białobrzegi, lipiec 2007

/65

„

„I OD TEJ PORY STAŁO SIĘ TO NASZĄ KONFERENCYJNĄ TRADYCJĄ - UNIKANIE DUŻYCH MIAST. MAMY JE PRZECIEŻ NA CO DZIEŃ

CIE” miał profesor Włodzimierz M. Kaczyński (zbieżność nazwisk przypadkowa) z University of Washington, wizytu-jący profesor w ramach stypendium Fulbrighta w Szkole Głównej Handlowej. W ocenie prof. Kaczyńskiego publi-kacje polskich naukowców w światowych wydawnictwach naukowych recenzowanych dostrzega się bardzo spo-radyczne. Nie lepiej wygląda udział polskich uczonych w konferencjach międzynarodowych. Bardzo niewielu jest stypendystów polskich na uniwersytetach amerykańskich - jeśli już są, to głównie fulbrightowcy. Nasz udział w mię-dzynarodowych projektach naukowo-badawczych fundo-wanych przez organizacje międzynarodowe jest także spo-radyczny, a nagrody, wyróżnienia lub cytowanie polskich autorów - nieliczne. Rozstawaliśmy się z nadzieją, że te niewesołe wnioski Paweł Mikusek zawiezie do centrali…


/28.06.2007

Panel dyskusyjny_Wizerunek kraju a polska nauka w świecie

Prezentacja_Porównanie doświadczeń promocji zagranicznej szkół wyższych we Francji, w Holandii i Finlandii

Panel dyskusyjny_Możliwości koordynacji promocji polskich uczelni za granicą na tle doświadczeń europejskich

Piotr Czarnowski_PR w perspektywie polskiej i międzynarodowej

/29.06.2007

Warsztaty_Warsztaty telewizyjne.Kreatywność w przekazie do mediówInternet w promocjiCase study - Edukacyjne otwarcie Wrocławia na Wschód

Warsztaty_Ciąg dalszy bloku warsztatów

/66

„ „UCZESTNICY EKSPERYMENTU ZOSTALI POSTAWIENI WOBEC SUROWYCH WARUNKÓW. NA REALIZACJĘ CAŁEGO OLBRZYMIEGO ZADANIA MIELI JEDYNIE DWA DNI

/67

Jubileuszowe spotkanie środowiska współorganizowała uczelnia zatrudniająca na co dzień prezesa Stowarzysze-nia, wrocławska Akademia Ekonomiczna (dzisiaj Uniwer-sytet Ekonomiczny). Okrągłą ilość spotkań postanowił za-tem prezes uczcić wydarzeniem nietypowym i wspólnie z wrocławskim zespołem przygotował nietypowe - jak na konferencje szkoleniowe - rozwiązanie.

Zaproszona do pałacu w Kliczkowie (gmina Osiecznica, powiat bolesławiecki, Dolny Śląsk) studwudziestuosobowa grupa rzeczników i speców promocji z uczelni całego kraju otrzymała zadanie wyjątkowe - stworzyć praktyczny mo-del promocji gminy. Przez dwa dni uczestnicy, podzieleni na piętnaście ośmioosobowych zespołów, przygotowywali portal gminny złożony z dziesięciu sekcji, system identyfi-kacji wizualnej, koncepcję działań public relations na dwa lata, billboard gminny, zestaw reklam „ready-to-use” oraz ulotkę o gminie. Wyniki swojej pracy, po ich zaprezentowa-

2008X KONFERENCJA PRomKLICZKÓW / 17 - 20.02

PRO PUBLICO BONO

/68

niu, uczestnicy przekazali do użytkowania władzom gminy na galowym wieczorze na koniec konferencji.

Uczestnicy eksperymentu zostali postawieni wobec suro-wych warunków. Na realizację całego olbrzymiego zada-nia mieli jedynie dwa dni. By do jego realizacji zostać choć wstępnie przygotowani, każda z piętnastu grup realizująca swoją porcję zadań otrzymała zestaw materiałów wstęp-nych, dotyczących gminy. Były to skopiowane i powielo-ne powszechnie dostępne materiały w rodzaju planów rozwojowych gminy, artykułów w prasie lokalnej, danych

statystycznych. Stanowiły one punkt wyjścia, pozwalający w krótkim czasie poznać danej grupie specyfikę gminy, jej geografię, główne uwarunkowania, atuty; pozwoliły także wstępnie zaplanować pracę.

Dodatkowym, nie mniej ważnym celem eksperymentu była próba podjęcia pewnej odpowiedzialności przez

branżę public relations za stan promocji na najniższym szczeblu administracyjnym kraju. Skalę owej odpowie-dzialności wyjaśnia dychotomia - oto jedni wiedzą, jak to robić, drudzy nie wiedzą. Jedni mają (nawet nieuświa-domione) potrzeby promocyjne, drudzy - dyskutując na konferencjach, stowarzyszając się w organizacje i temu podobne struktury - powinni podjąć odpowiedzialność za stan tego, na czym się znają i o czym dyskutują. Wielkie prywatne kompanie podejmują mnóstwo wysiłku, by re-alizować założenia CRS czyli Biznesu Odpowiedzialnego Społecznie. Wydaje się zupełnie naturalne, że takich zadań

podejmują się podmioty naukowe i stowarzyszenia, wywo-dzące się w swej istocie z odpowiedzialnego spojrzenia na sposoby funkcjonowania społeczeństwa, od jego najmniej-szych form organizacyjnych poczynając.

Po pięciu latach znaczące elementy tamtych rozwiązań nadal widać na stronie gminy www.osiecznica.pl, nato-

Tamara Chorążyczewska kieruje pracami grupy przygotowującej logotyp dla gminy Osiecznica - Kliczków, luty 2008

/69


/18.02.2008

Warsztaty_Szkolenie obsługi CMS

Zbieranie materiałów merytorycznych, określanie podstawowych funkcjonalności serwisu, wybór form i gatunków dzienni-karskich.

Zasady prac z bazami danych w redagowa-niu serwisów internetowych.

Praca nad materiałami cyfrowymi, przy-gotowanie materiałów do osadzenia w serwisach

/19.02.2008

Warsztaty_Tworzenie kampanii informacyjno-promo-cyjnej: identyfikacja potrzeb, misji, celów. Dobór środków i narzędzi.

Warsztaty_Zebranie i ocena materiałów, przygoto-wanie produktów ostatecznych w postaci strony www, projektu kampanii PR, systemu identyfikacji wizualnej, zestawu materiałów promocyjnych (reklamy do mediów, folder, plakat, ulotka)

Walne Zgromadzenie członków PRom

Prezentacja_Prezentacje, wspólna ocena zrealizowanych projektów

miast sam fakt, że komuś udało się stworzyć modelowe rozwiązanie, które może być stosowane na szeroką skalę, wzbudził zainteresowanie i uznanie zarówno w kręgach samorządowych, jak i w branży public relations. Organi-zatorzy konferencji byli kilkakrotnie proszeni o zaprezen-towanie modelu przez różne samorządy (Słupsk, Konin, Karpacz), a sam projekt uzyskał nagrody, o których wspo-minamy w innym miejscu niniejszej księgi. Z przebiegu konferencji powstał film Adama Bączkowskiego z Uniwer-sytetu Gdańskiego, a konferencja ze swoją specyfiką zo-stała szeroko odnotowana przez media.

/70

Mając już kilkuletnie doświadczenie i coraz lepiej roz-poznając własne braki i niedostatki warsztatowe na ko-lejnych konferencjach zapełnialiśmy „czarne dziury” w swoich umiejętnościach. Pod tym względem jedena-sta konferencja, zorganizowana w Zawierciu wspólnie ze Śląską Wyższą Szkołą Zarządzania im. gen. Jerzego Ziętka przyniosła kilka nowalijek, które uczestnicy za-pamiętali, a do których - zważywszy na sporą jednak ro-tację kadr w naszym środowisku - wypadnie już wkrótce powrócić.

Trenerka Renata Gut poprowadziła dla nas fascynujący warsztat, poświęcony zarządzaniu sobą i wykorzystywa-niu zasobów osobistych. Ta szczególna dyscyplina wy-

2008XI KONFERENCJA PRom

ZAWIERCIE / 3 - 6.09

UCZELNIE I OTOCZENIE

/71

„korzystuje współczesną wiedzę o budowie i funkcjono-waniu ludzkiego mózgu oraz pokazuje jej zastosowanie w zarządzaniu, umożliwia menedżerom rozpoznanie in-dywidualnych strategii działania, podejmowania decyzji, zarządzania sobą oraz zespołem. Podział uczestników na „lewopółkulowców” i „prawopółkulowców” - w odnie-sieniu do sposobu pracy naszego mózgu - był dla wielu z nas zaskoczeniem i sporo nam wyjaśnił…

Z kolei warszawski trener Wojciech Szymczak w trak-cie swojego warsztatu sprowadził pojęcie „dyplomaty-ki w firmie” do bardzo konkretnych działań i zachowań. Edukacja na temat odbierania gościa firmy z lotniska, pokazywania mu naszej firmy, sadzania do stołu, rodzaju

„...ROZPOZNAJĄC

WŁASNE BRAKI

I NIEDOSTATKI

WARSZTATOWE

NA KOLEJNYCH

KONFERENCJACH

ZAPEŁNIALIŚMY

„CZARNE DZIURY”...

/72

serwowanych potraw i napitków stosownie do rozmaitych okazji i sytuacji, zaproszenia, odpowiadanie na nie, strój, zachowanie w szczególnych sytuacjach korporacyjnych - ta wiedza i te umiejętności były dla bardzo wielu z nas również nowością.

Warsztaty treningu osobistego poszerzone dodatkowo o kulturę żywego słowa oraz reakcje społeczne wobec podejmowania jakiejkolwiek aktywności i radzenie so-bie z nimi wypełniły warsztatową część programu kon-ferencji otwierającej drugą dziesiątkę naszych spotkań, natomiast dzięki sesji plenarnej dowiedzieliśmy się, jak w skomplikowanej rzeczywistości Górnego Śląska radzą sobie uczelnie we współpracy z samorządami, biznesem i mediami. Nałożenie tego obrazu na doświadczenia wła-snego regionu i miasta przyniosło wielu z nas odpowiedź na pytanie - w którym miejscu się znajdujemy.

Unikalny klimat i krajobrazy Jury Krakowsko-Często-chowskiej dopełniły wydarzenia, świetnie zorganizowa-nego i prowadzonego przez Agnieszkę Szewczyk, jedną ze stowarzyszeniowych liderek…

Tomasz Rusek prowadzi panel dyskusyjny o współpracy uczelni z samorządami - Zawiercie, wrzesień 2008

/73


/4.09.2008

Debata_Relacje uczelni wyższych z samorządem, mediami i biznesem

Renata Gut_Mój wizerunek. Sprawdź, jak odbierają Cięinni.

Walne zgromadzenie Stowarzyszenia PRom

/5.09.2008

Warsztaty_Relacje personalne: warsztaty treningu osobistego w zawodach Public Relations.

Aktywność początek sukcesu lub wielka klapa.

Kultura żywego słowa.

Savoir vivre i dyplomatyka w życiu organizacji.

/74

2009XII KONFERENCJA PRom

ZAKOPANE / 4 - 7.02

WARSZTATY U STÓP TATR

fot. remik78 / flickr.com

/75

„ „...WIELU UCZESTNIKÓW Z ZAZDROŚCIĄ PO-

PATRYWAŁO NA TEN TRUDNO OSIĄGALNY

TYP „NOWOCZESNEGO REKTORA”…

/76

Stopniowe zamienianie formuły konferencji Stowarzysze-nia na typowe warsztaty, minimalizujące ilość „gadają-cych głów”, przyniosło interesujące owoce na konferencji zakopiańskiej, której logistyczne zaplecze zorganizowała Basia Bąk - Jezierska , a partnerem Stowarzyszenia na czas konferencji została krakowska Akademia Górniczo--Hutnicza.

Przyjęta formuła przewidywała zaproszenie zewnętrz-nego eksperta na prowadzącego warsztat. Ponieważ jednak dość często okazywało się, że ktoś taki nie do końca rozpoznaje nasze potrzeby i oczekiwania, wynika-jące z takiej formy edukacji, więc każdemu ekspertowi dodaliśmy moderatora - kogoś ze środka Stowarzysze-nia, kto umiałby sprowadzić „błądzącego” eksperta na właściwą drogę.

Tymi moderatorami z naszego grona zostali Beata Gór-ka, Tomek Rusek i Andrzej Sołtysiak; w co najmniej jed-nym przypadku coaching członka „PRom-u” okazał się niezbędny.

/77


/5.02.2009

dr Marek Zimnak_Promocja ośrodka akademickiego na przykładzie doświadczeń Wrocławia

Prezentacje_Zmierzmy się z internetem. Uczelnia w nowej przestrzeni.

Stawiamy na edukację. Jak złapać studenta w sieci?

Warsztaty_Uczelnia w przestrzeni międzynarodowej. Rekrutacja uwarunkowania lokalne, efektywność.

/6.02.2009

Warsztaty_Media - zagrożenie czy sojusznik? Techniki współpracy.

Zastosowania narzędzi z obszaru nowych mediów dla celów budowy wizerunku i jego pomiaru.

Również w Zakopanem przekonaliśmy się, co znaczą władze uczelni nastawione na nowoczesny wizerunek - przedstawiciel rektorów AGH, obecny w trakcie całej konferencji, zaprezentował pełne spektrum nowocze-snego myślenia o promocji nie tylko uczelni, ale i nauki, idei life-long learning i nowoczesnych form sponsoringu wokółuczelnianego. Wielu uczestników tamtej konferen-

cji z zazdrością popatrywało na ten trudno osiągalny na wielu uczelniach typ „nowoczesnego rektora”…

Również w Zakopanem po raz pierwszy pojawił się na konferencji Stowarzyszenia wieloletni redaktor naczel-ny miesięcznika Forum Akademickie Andrzej Świć. Był z nami przez sześć kolejnych konferencji, do swo-jej przedwczesnej śmierci. Od tego czasu staliśmy się - miesięcznik i Stowarzyszenie - dla siebie partnerami, a środowisko redaktorów gazet akademickich, rzeczni-ków prasowych i pracowników promocji, z natury współ-pracujące na uczelniach ze sobą, a często tożsame, zbli-żyło się do siebie jeszcze bardziej.

Barbara Jezierska jak po sznurku prowadzi uczestników konferencji od warsztatu do warsztatu - Zakopane, luty 2009

/78

Przy okazji trzynastej konferencji towarzyszyła nam re-fleksja - jak długą drogę już przeszliśmy. Oto pierwszych osiem konferencji organizowały - w sensie logistycznym i finansowym - wyłącznie uczelnie, które taką potrzebę poczuły i uznały, że podołają. Od dziewiątej konferencji Stowarzyszenie wzięło na siebie obowiązki finansowo--rozliczeniowe oraz programowe, a partnerska uczelnia wybierała miejsce, przygotowywała materiały konferen-cyjne, domawiała patronaty biznesowe i medialne. Kon-ferencję w Jachrance nad Zalewem Zegrzyńskim zrobi-liśmy sami, bez wsparcia uczelni. Był to z jednej strony test - sprawdzian naszych możliwości organizacyjnych, z drugiej - próba uzyskania pełnej niezależności w sytu-acji, gdy tematem konferencji były kontrowersje wokół rankingów.

2009XIII KONFERENCJA PRom

JACHRANKA / 3 - 6.09

RANKINGI SZKÓŁ

WYŻSZYCH

/79

„„

To organizacyjne zadanie powiodło się w stu procentach dzięki gigantycznej pracy wykonanej przez Martę Sikorę z poznańskiej Akademii Ekonomicznej. Marta przebywała wówczas na urlopie macierzyńskim i mała Zosia, z któ-rą przyjechała do Jachranki, stała się i pupilem, i pod-opieczną dla znacznej części uczestników konferencji, by jej mama mogła spokojnie prowadzić sprawy konferencji.

O tym, jak ważne, a równocześnie jak trudne są dla na-szego środowiska wszelkie tematy związane z ranko-waniem uczelni Czytelnik może przekonać się w trakcie lektury tekstu Beaty Czechowskiej - Derkacz zamiesz-czonego na wcześniejszych stronach. Temat wywołany trzy lata wcześniej w trakcie konferencji koszalińskiej na-

TEMAT WYWOŁANY

TRZY LATA WCZEŚNIEJ

W TRAKCIE KONFEREN-

CJI KOSZALIŃSKIEJ NA-

BRZMIEWAŁ, NIESTETY,

A POKRACZNE PRÓBY

RANKINGOWE PEWNE-

GO ZNANEGO TYGO-

DNIKA OPINII DODAT-

KOWO BURZYŁY NASZE

GRONO

fot.

Mic

hał S

acha

rew

icz

/ flic

kr.c

om

/80

brzmiewał, niestety, a pokraczne próby rankingowe pew-nego znanego tygodnika opinii dodatkowo burzyły nasze grono. Podzielone na obszary tematyczne trzy warsztaty o rankingach prowadzili dla uczestników konferencji nasi koledzy i koleżanki najbieglejsi w temacie, a więc wła-śnie Beata Czechowska-Derkacz z Uniwersytetu Gdań-skiego, Ewa Sapeńko z Uniwersytetu Zielonogórskiego i Leszek Śliwa z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pilnymi - jak sądziliśmy - słuchaczami warsztatów byli również przedstawiciele pewnej agencji badawczej, którzy mieli


/4.09.2009

Wykład_Rola rankingów w tworzeniu wizerunku uczelni. Silne i słabe strony rankingów. Trendy i rozwiązania europejskie.

Warsztaty_Kryteria związane z potencjałem naukowo-badawczym uczelni. Problemy weryfikacji danych.

Kryteria związane z warunkami studiowania i infrastrukturą uczelni. Rola wag i metodologii.

Kryteria związane z umiędzynarodowieniem działalności edukacyjnej i badawczej uczelni. Rola instytucji komercyjnych w umiędzynarodowieniu.

Walne Zebranie członków PRom

/5.09.2009

Dyskusja_Sposoby prezentacji uczelni w mediach. Kreacja czy rutyna?

Dyskusja panelowa_Współpraca instytucjonalna i tworzenie sieci na rzecz promocji polskiego szkolnictwa wyższego.

Warsztaty_Marketing internetowy zorientowany demograficznie.

Tworzenie stron www dla instytucji edukacyjnych

w naszym imieniu przygotować nową formułę rankingów wyższych uczelni.

Konferencja w Jachrance zakończyła pierwszą trzyletnią kadencję władz Stowarzyszenia. W trakcie Walnego Ze-brania Sprawozdawczo-Wyborczego dotychczasowy za-rząd uzyskał zaufanie członków i rozpoczął kontynuację swoich działań - z jednym wyjątkiem: Ewa Sapeńko zre-zygnowała z dalszego wiceprezesowania z racji zwięk-szonych obowiązków na uczelni. Jej stanowisko zajął do-tychczasowy skarbnik Kamil Melcer, a nową skarbniczką zgodziła się zostać Agnieszka Szewczyk.

p r o m. . ..s t o w a r z y s z e n i e p r i p r o m o c j i u c z e l n i p o l s k i c h

/81

Ewa Sapeńko podsumowuje swoją pracę w zarządzie 1. kadencji - Jachranka, wrzesień 2009

/82

Po raz pierwszy na konferencję zaprosiliśmy szeroką re-prezentację wybranego biura promocji z miasta, którego sukcesy wizerunkowe ustaliły pewien wzorzec, a do tego bazujący na bliskich związkach z uczelniami funkcjonu-jącymi w mieście. Zarówno szef Paweł Romaszkan, jak i towarzyszący mu zespół współpracowników z Biura Pro-mocji Urzędu Miasta Wrocławia zarówno w cyklu warszta-towym jak i w części plenarnej rozmawiali z nami o spo-sobie, w jaki można wykorzystać synergię napędzającą sukces miasta uczelniami, a sukces uczelni - miastem,

2010XIV KONFERENCJA PRom

KUDOWA ZDRÓJ / 14 - 17.02

MARKA UCZELNI

/83

osiągając dobre wyniki w promocji całego ośrodka aka-demickiego. Wszyscy doszliśmy do wniosku, że - by taki rezultat był możliwy - potrzebne jest spełnienie kilku wa-runków:

• Miasto powinno mieć znaczące atuty, które warto pro-mować, by przyciągać inwestorów, pracowników, tury-stów (tradycję, kulturę, potencjał gospodarczy, lokali-zację, być siedzibą regionu atrakcyjnego turystycznie);

• Uczelnie powinny reprezentować szerokie spectrum interesujących kierunków oraz zauważalną siłę edu-kacyjną i naukową;

• Władze miasta i władze zainteresowanych szkół wyż-szych muszą dostrzec wspólną szansę takiego dzia-łania i umieć przełamać wewnętrzne opory przed ko-operacją między konkurencyjnymi często uczelniami.

„„TEMATYKA WSPÓŁPRACY UCZELNI Z LOKALNYM

SAMORZĄDEM NABRAŁA POWAŻNEGO IMPETU

POCZĄWSZY OD KONFERENCJI W KUDOWIE

I W BARDZO INTENSYWNEJ FORMIE POJAWIAĆ

SIĘ ZACZĘŁA NA KOLEJNYCH KONFERENCJACH...

/84

Osobowości, które mocno się zaznaczyły w trakcie konferencji - z lewej od góry: Wiesław Gałązka - specjalista marketingu politycznego, Paweł Romaszkan dyrektor Biura Promocji Urzędu Miasta Wrocławia i Andrzej Ostrowski szef promocji Uniwersytetu Wrocławskiego - Kudowa Zdrój, luty 2010

/85


/15.02.2009

Paweł Romaszkan_PR regionu na przykładzie Wrocławia - pozycjonowanie na uczelnie

Prezentacja i warsztaty_Warsztat językowy, slogany reklamowe, redagowanie tekstów.

Tworzenie brandu uczelni jako narzędzia marketingowego w kontekście między narodowym.

Film korporacyjny - narzędzie komunikacji uczelni.

Zarządzanie sytuacjami kryzysowymi w organizacji.

Portale społecznościowe jako narzędzie komunikacji zewnętrznej.

Organizacja wydarzeń miejskich integrujących środowisko akademickie.

Bieżąca kooperacja miasto-uczelnie wokół wybranych projketów.

Zebranie członków Stowarzyszenia PRom

/16.02.2009

Wyjazd do Adrspachu - Skalne Miasto, Czechy

Warsztaty_Ciąg dalszy bloku warsztatów

Niestety, w dość powszechnym odczuciu uczestników konferencji dominuje obraz, w którym brakuje u lokalnej administracji samorzą-dowej wizji miasta opartej o uczelnie, mamy do czynienia z niemoż-nością pogodzenia wizji miasta z ambicjami władz uczelni, brakuje konsensusu co do argumentów, jakimi taka kampania krajowa mia-łaby się posługiwać, jeśli zaś nawet są sensowne próby stworzenia takiego projektu, to brak umiejętności stworzenia dobrej koncepcji finansowania całości.

Tematyka współpracy uczelni z lokalnym samorządem nabrała po-ważnego impetu począwszy od konferencji w Kudowie i w bardzo intensywnej formie pojawiać się zaczęła na konferencjach kolejnych. Tym razem całości dopełniły ciekawe warsztaty - jak zrobić dobry film o uczelni, jak radzić sobie z kryzysami wewnętrznymi, jak uwa-żać na język reklam i samemu sprawnie się nim posługiwać; poja-wił się również - bodaj po raz pierwszy - temat portali społeczno-ściowych i możliwości wprzęgnięcia ich w komunikację wewnętrzną.

/86

…a właściwie o wyzwaniach stojących przed uczelnią w nowych czasach, jako że - dzięki współpracy tym ra-zem z Politechniką Rzeszowską - pochyliliśmy się nad te-matem pozycjonowania uczelni.

Podstawowym pytaniem, jakie uczelnie - w kontekście zwiększenia rekrutacji i kreowania wizerunku - zaczęły sobie zadawać u progu nowego wieku, było pytanie o do-bór kanałów dystrybucji informacji o swojej ofercie. Za-chowania działów rekrutacji zdominowane były przez dwie postawy - zachowawczą, i - otwartą na nowe formy. Na jednej z większych uczelni technicznych w kraju zupełnie nieoczekiwanym rezultatem badania procesu decyzyjne-go kandydatów na studia okazała się statystyka danych metryczek uczestników badania. Uczelnia dowiedziała się, że - w przybliżeniu - jedna czwarta jej nowoprzyję-tych studentów pochodzi z miasta - siedziby uczelni, jedna czwarta - z regionu, w którym znajduje się miasto, a po-

2010XV KONFERENCJA PRom

POLAŃCZYK / 5 - 8.09

W BIESZ-CZADACH

O PRZETRWA-NIU...

/87

łowa - z pozostałej części kraju. Nie ma chyba potrzeby, w publikacji adresowanej do specjalistów promocji i osób zainteresowanych wizerunkiem uczelni wyjaśniać, jakie konsekwencje dla wyboru strategii marketingowej uczel-ni w kolejnych latach taka informacja rodzi bądź rodzić powinna. Oczywiście, jako kanał informacji o przyszłych studiach, wśród siedmiu tysięcy ankietowanych zdecydo-wanie wygrał internet. Ta - nie nazwana nigdzie i nie opi-sana - „bitwa” o szerokie wprowadzanie nowoczesnych technik komunikacyjnych do relacji uczelni ze światem zewnętrznym, o przełamanie starych przyzwyczajeń, stra-chu przed nowymi - nierozpoznanymi - narzędziami, roz-grywała się w pierwszym dziesięcioleciu obecnego wieku głównie w głowach uczelnianych decydentów. Jej rezulta-tem stało się jednoznaczne uznanie możliwości płynących z wykorzystania wielkiej sieci dla potrzeb promocyjnych uczelni. I to właśnie widać było w programie konferencji w Polańczyku. Rozmawialiśmy zarówno o znaczeniu mi-

/88


/6.09.2010

Barbara Turyła_Ranking kierunków Gazeta Edukacja 2010 - omówienie organizacji i wyników I edycji

Marta Filipek_Ranking kierunków - metodologia, prze-bieg, obszary dyskusyjne

Panel dyskusyjny_„Ranking kierunków - i co dalej”

Zebranie członków PRom

/7.09.2010

Warsztaty_Audyt komunikacyjny na uczelni.

Prawo prasowe i autorskie w kontekście działalności rzecznika uczelni.

Współpraca ze szkołami średnimi jako ele-ment budowania wizerunku uczelni.

Ile promocji na uczelni można zinformaty-zować.

Mikroblogi - nowa forma rekrutacji i inte-gracji środowisk uczelnianych

Krótka instrukcja obsługi dziennikarza w relacji z uczelnią

Strategia i technika budowania zespołów zadaniowych

Liczby nie kłamią - czy wierzyć statysty-kom? Analiza danych internetowych w re-krutacji na studia

kroblogów dla komunikacji uczelni, o tym - ile promocji da się zinformatyzować na uczelni, o zawodności i pułapkach w mierzeniu „klikalności”. Niezwykle interesujący projekt współpracy ze szkołami średnimi przedstawiła nam po-znańska Wyższa Szkoła Logistyki, a mecenas Krzysztof Zuber nie był w stanie zakończyć zajęć, gdyż rzecznicy pra-sowi mieli nieskończone morze pytań. A wyjątkową atrak-cją ufundowaną przez goszczącą nas uczelnię okazały się loty szybowcem - z okazji skorzystała bodaj trzydziestka najodważniejszych…

/89„„...PODSTAWOWYM PYTANIEM, JAKIE

UCZELNIE ZACZĘŁY SOBIE ZADAWAĆ

U PROGU NOWEJ DEKADY, BYŁO PYTANIE

O DOBÓR KANAŁÓW DYSTRYBUCJI

INFORMACJI O SWOJEJ OFERCIE...

Kamil Melcer łapie podmuch pod skrzydła i leci... aż do MNiSW - Polańczyk, wrzesień 2010

/90

fot. Jaroen Fossaert / flickr.com

/91

Gdyby wśród kadry zarządzającej polskimi uczelniami zrobić ankietę z pytaniem „Czy działy promocji powinny wydawać pieniądze, czy je zarabiać?”, zapewne opinie dzieliłyby się, tworząc możliwie najszersze spektrum od-powiedzi, pełne rozmaitych „tak, ale” czy też „nie, jeśli…”. Toteż organizatorzy konferencji zorganizowanej w Kazi-mierzu Dolnym nad Wisłą (PRom wspólnie z lubelską Wyższą Szkołą Ekonomii i Innowacji) tak właśnie sfor-mułowali zadanie, i postawili je przed prelegentami pro-wadzącymi warsztaty.

2011XVI KONFERENCJA PRom

KAZIMIERZ DOLNY / 23 - 26.01

WIZERUNEK UCZELNI

/92

Okazało się, że w różnych zakątkach naszej działalności poutykana jest możliwość gene-rowania jakichś dochodów - może nie zbaw-czych w perspektywie uczelni, ale dających ulgę budżetom promocyjnym. Na liście ma-jących najciekawsze osiągnięcia znaleźliśmy przede wszystkim trzy duże uczelnie, których przedstawiciele zgodzili się podzielić swoimi doświadczeniami.

Dobrze się dyskutuje o pieniądzach, jeśli się je ma. Tymczasem konferencją z Kazimierza wchodziliśmy w drugą dekadę lat dwutysięcz-nych i wszystkim nam kołdra zrobiła się za

krótka. Toteż zarówno warsztat prowadzony przez Justynę Adamską i Marcina Witkowskie-go z Uniwersytetu Adama Mickiewicza, warsz-tat o współpracy z biznesem Szkoły Głównej Handlowej prowadzony przez Annę Zalewską i Marcina Poznania oraz cała seria warszta-tów firmowanych przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika, a dotyczących szeroko tam skrojo-nej i wzorcowo prowadzonej współpracy z ab-solwentami - przyniosły sporo odpowiedzi na zadane i niezadane pytania. Całości progra-mu dopełnił warsztat o grantach, prowadzony przez przedstawiciela gospodarzy, lubelskiej WSEiI.

/93

„„


/24.01.2011

prof. dr Michał Jarmuł_Zarządzanie informacją w sytuacji zmiany organizacyjnej na uczelni

Warsztaty_Finansowanie zewnętrzne na amerykańskich uczelniach.

Klub Partnerów SGH jako przykład współpracy uczelni z biznesem.

Fundacja na rzecz rozwoju uczelni jako akcelerator działań promocyjnych.

Komunikacja z absolwentami.

Uczelnia dla absolwentów - absolwenci dla uczelni.

Rola projektów europejskich w marketingu uczelni.

Gadżety uczelniane: koszt czy przychód?

Prawo autorskie w Internecie.

Zebranie członków PRom

/25.01.2011

Warsztaty_Ciąg dalszy bloków warsztatowych.

W RÓŻNYCH

ZAKĄTKACH NASZEJ

DZIAŁALNOŚCI

POUTYKANA JEST

MOŻLIWOŚĆ

GENEROWANIA JAKICHŚ

DOCHODÓW - MOŻE

NIE ZBAWCZYCH

W PERSPEKTYWIE

UCZELNI, ALE

DAJĄCYCH ULGĘ

BUDŻETOM

PROMOCYJNYM

/94

2011XVII KONFERENCJA PRom

GDYNIA / 29.06 - 2.07

POLSKA UCZELNIA

W KONTEK-ŚCIE MIĘDZY-NARODOWYM

Zdecydowana większość programu konferencji organizo-wanej wspólnie z Akademią Marynarki Wojennej dotyczy-ła umiędzynarodowienia naszych uczelni, choć - z bar-dzo interesującymi wyjątkami. Zaliczyć do nich wypada w pierwszej kolejności wykład dr Marka Wrońskiego, znanego w obszarze wyższej edukacji bojownika o czy-stość zasad związanych z prawami autorskimi w nauce. Jego publikacje drukowane od wielu lat w Forum Aka-demickim wzbudziły wiele kontrowersji, jako że rzeczy-wistość bywa czasami bardziej skomplikowana, niż czar-no-białe podziały. Tym niemniej sam fakt, że jest ktoś na polskiej scenie naukowej, kto ma odwagę głośno podno-sić kwestie uczciwości w nauce, winien być odnotowany. Uczestnicy konferencji zafascynowani słuchali wykładu

/95

Marka Wrońskiego, choć obecni na sali prawnicy mie-li zastrzeżenia do używania przez prelegenta nazwisk w sprawach trwających i nie zakończonych werdyktami sądowymi.

Bogaty program całości wsparły dodatkowo zajęcia z personal branding, a obecny na naszych konferencjach już po raz drugi mecenas Krzysztof Zuber zapoznał nas z nieznanymi szerzej aspektami prawnymi pobytu cudzo-ziemca na polskiej uczelni.

Znaczącą i niespodziewaną dla uczestników korzyścią wynikającą z miejsca organizacji była możliwość zapo-znania się z działaniem uczelni wojskowej. Zarówno wi-

fot.

Mar

oone

d / fl

ickr

.com

/96


/30.06.2011

dr inż. Czesław Dyrcz_Umiędzynarodowienie uczelni polskich w kontekście uczelni specjalistycznych

Prezentacja_Zapoznanie się z bazą dydaktyczno-naukową Akademii Marynarki Wojennej

Marek Wroński_Plagiat a wizerunek uczelni - scenariusze wyjścia z kryzysu

Zebranie członków stowarzyszenia PRom

/1.07.2011

Warsztaty_Wykorzystanie edukacyjnych programów Unii Europejskiej do wzmocnienia procesu umiędzynarodowienia polskich uczelni.

Aspekty prawne pobytu cudzoziemca na polskiej uczelni.

Promocja polskiej uczelni na rynku zagranicznym - z doświadczeń Uniwersytetu Gdańskiego.

Audyt komunikacyjny na uczelni narzędziem dobrego rozeznania potrzeb.

Personal Branding czyli wizerunek rzecznika i szefa promocji uczelni.

Kampanie informacyjne w media relations.

System Identyfikacji Wizualnej na uczelni - uczelnia jako marka i znak towarowy.

Media relations - sytuacje kryzysowe - doświadczenia spoza podręcznika.

zyty na jednostkach pływających jak i w salach wykładowych ukazały nam specyfikę tak różnej od typowych uczelni dydaktyki i laboratoriów, a fakt, że znacząca część warszta-tów odbyć się mogła na promie Ste-na-Line wpisał się w kontekst całej konferencji doskonale.

Marek Wroński tropi nie tylko plagiaty - Gdynia, czerwiec 2011

/97

„

„UCZESTNICY KONFERENCJI ZAFASCYNOWANI

SŁUCHALI WYKŁADU MARKA WROŃSKIEGO, CHOĆ

OBECNI NA SALI PRAWNICY MIELI ZASTRZEŻE-

NIA DO UŻYWANIA PRZEZ PRELEGENTA NAZWISK

W SPRAWACH TRWAJĄCYCH...

I warsztaty i odpoczynek na promie Stena Line przy sztormowej pogodzie - Gdzieś Na Bałtyku, lipiec 2011

/98

Głównym naszym gościem w Opalenicy był Paolo Poma-ti, włoski szef prezydencji Euprio, który przedstawił nam swój wykład „Euprio - great opportunity for sharing expe-rience”. O roli i znaczeniu tej europejskiej organizacji dla powstania „PRom-u” piszemy w innym miejscu. Jednym z najważniejszych powodów wizyty Paolo na konferencji współorganizowanej z Uniwersytetem im. Adama Mickie-

2012XVIII KONFERENCJA PRom

OPALENICA / 15 - 18.01

MARKETING UCZELNI

W OTOCZE-NIU BIZNESO-

WYM

/99

Collegium Minus UAM w Poznaniu (fot.Krzysztof Kubiak)

/100

wicza była nadzieja na znaczący przyrost ilościowy pol-skich członków tego stowarzyszenia, jako że ich ilość od roku 2005 waha się między pięcioma a ośmioma osoba-mi… Nadzieje nadal pozostają żywe.

Oprócz licznych i bogatych w treści warsztatów w naszej pamięci pozostaną zapewne dwa wykłady otwierające kon-ferencję. Oto prorektor UAM prof. Jacek Guliński wykła-dem „Komercjalizacja badań naukowych w realiach nowej ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym” pokazał możli-wości, jakie niektóre polskie uczelnie potrafią już realizo-wać w tym trudnym obszarze. Wkrótce po naszej konfe-rencji prof. Guliński został wiceministrem w resorcie nauki

i szkolnictwa wyższego, aczkolwiek nie twierdzimy, że te dwa wydarzenia mają ze sobą bezpośredni związek.

Z kolei wykład prof. Henryka Mruka z poznańskiego Uni-wersytetu Ekonomicznego poświęcony szansom i zagro-żeniom związanym z neuromarketingiem zostawił nas

w podziwie zarówno dla aktorskich umiejętności profeso-ra, jak i w fascynacji nową dziedziną, wokół której opinie rozkładają się wyjątkowo skrajnie.

Po trzech latach wrócił do nas temat protokołu dyploma-tycznego na uczelniach, tym razem w świetnym warszta-

Stary przebój Alibabek „Przeleć mnie” zyskuje w Krzesinach nowy wymiar, o czym przekonały się Agnieszka Szewczyk i Sylwia Brzechwa - Opalenica, styczeń 2012

/101

„Program konferencji:

/16.01.2012

prof. Jacek Guliński_Komercjalizacja badań naukowych w re-aliach nowej ustawy.

Paolo Pomati_Zadania uczelnianego Public Relations we współczesnej Europie

prof. dr hab. Henryk Mruk_Neuromarketing - szansa czy zagrożenie?

Panel dyskusyjny_Promocja ośrodka akademickiego

Warsztaty_EUPRIO -great oppoprtunity for sharing experience.

Zamówienia publiczne w zakupie mediów.

Lobbing jako wywieranie wpływu na pro-ces decyzyjny oraz trwały i istotny element każdej demokracji.

Outdoor - obiecujący nośnik.

Media relations - prasa, radio i telewizja.

Media relations w nowych mediach.

Uczelniany savoir-vivre a protokół dyplo-matyczny.

Podstawowe zadania Corporate Identity uczelni.


/17.01.2012

Warsztaty_Ciąg dalszy bloku warsztatów.

„JEDNYM Z NAJWAŻNIEJ-SZYCH POWODÓW WIZYTY PAOLO POMA-TIEGO NA KONFERENCJI WSPÓŁORGANIZOWA-NEJ Z UNIWERSYTETEM IM. ADAMA MICKIEWI-CZA BYŁA NADZIEJA NA ZNACZĄCY PRZYROST ILOŚCIOWY POLSKICH CZŁONKÓW TEGO STO-WARZYSZENIA

cie dr Małgorzaty Lorenc, a sporo naszej uwagi zaprzątnę-ły także relacje z mediami - tymi tradycyjnymi na warsztacie Beaty Czechowskiej-Derkacz, i tymi nowymi - u Michała Bonarowskiego. W części plenarnej gościliśmy ponadto gościliśmy ponadto przedstawicieli MNiSW - w rezultacie środowisko od tej chwili zaczęło regularnie otrzymywać mi-nisterialny newsletter.

W powszechnej opinii uczesntików mocno wysycona me-rytorycznie konferencja opalenicka o bardzo wysokiej fre-kwencji okazała się bodaj jedną z najlepszych w dotychcza-sowej historii Stowarzyszenia. Sprawność organizacyjna Marcina Witkowskiego i Dominiki Narożnej, piękny ośrodek, w którym kilka miesięcy później gościli portugalscy piłkarze w trakcie Euro 2012, interesujący goście i wartościowy mate-riał telewizyjny, który ukazała się w poznanskiej telewizji po konferencji dopełniły powszechnej satysfakcji. Film dostęp-ny jest dla potencjalnych zinteresowanych w serwisie YT po wpisaniu tytułu: XVIII Konferencja Stowarzyszenia „PRom” - materiał Uniwersyteckiego Studia Filmowego WTK.

/102

TAJEMNICZY DOLNY ŚLĄSK

Taki tytuł nosił spot oglądany w licznych telewizjach przez widownie wielu telewizji w okresie trzech mie-sięcy bezpośrednio poprzedzających piłkarskie mi-strzostwa Europy. Widoczne w nim turystyczne atrak-cje z Zamkiem Książ i Górami Sowimi stały się w tym samym czasie miejscem, w którym po raz dziewiętnasty spotkało się środowisko speców promocji i rzeczników polskich uczelni.

Ostatnia, przed jubileuszową dwudziestą konferencja - w wyjątkowych dekoracjach - poświęcona była w du-żym stopniu warsztatom poszczególnych technik, tak

2012XIX KONFERENCJA PRom

KSIĄŻ / 1 - 4.07

WIZERUNEK UCZELNI

I KONKUREN-CJA

/103

i istotnych w codzienności uczelnianego biura promocji - a więc: jak sensownie fotografować wydarzenia, na co zwracać uwagę przy planowaniu ekspozycji targo-wych czy też jak rozmawiać z potencjalnymi sponsora-mi uczelnianych wydarzeń, o czym w wyjątkowo intere-sujący sposób opowiedział nam przedstawiciel drugiej strony, czyli szef corporate affairs japońskiego koncernu samochodowego w Wałbrzychu.

Godne odnotowania w tym miejscu są również prezenta-cje partnerów stowarzyszenia, którzy każdorazowo pro-szeni są przez organizatorów o możliwie merytorycz-ne podejście do własnych wystąpień i przedstawienie tej części własnych doświadczeń biznesowych, które

fot.

Smo_

Q /

flic

kr.c

om

/104

„

„GODNE ODNOTOWA-

NIA W TYM MIEJSCU SĄ

RÓWNIEŻ PREZENTA-

CJE PARTNERÓW STO-

WARZYSZENIA, KTÓRZY

KAŻDORAZOWO PRO-

SZENI SĄ PRZEZ ORGA-

NIZATORÓW O MOŻ-

LIWIE MERYTORYCZNE

PODEJŚCIE DO WŁA-

SNYCH WYSTĄPIEŃ

uczestnikom konferencji dostarczą wartościowej wie-dzy, przydatnej w codziennej pracy, a nieosiągalnej inną drogą. I właśnie w trakcie XIX konferencji, w siedzibie wałbrzyskiej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej, zarówno Adam Kryszkiewicz z Edulandii, jak i Krzysztof Domagała z GoldenLine przedstawili nam swoje kor-poracyjne doświadczenia i wiedzę, które ocenione zo-stały jako znacząca wartość dodana. Nie o wszystkich partnerskich warsztatach i prelekcjach zawsze da się to powiedzieć.

Tajemnicze zamkowe otoczenie sprzyjające tajemniczym zachowaniom - Wrocław - Książ - Góry Sowie, lipiec 2012

/105


/2.07.2012

Dwugłos ekspercki:prof. dr hab. Leon Kieresred. Wiesław Gałązka_Uczelnia i lokalny samorząd - jak i dlaczego współpracować.

Warsztaty_Prawa prasowe i autorskie w kontekście publikacji promocyjnych uczelni

Jak nie aplikować o pieniądze, czyli kłopoty sponsorów z petentami

Być albo nie być: prawdziwe korzyści i koszty obecności w social mediach dla uczelni wyższych (z elementami analizy stanu obecnego)

Fotografowanie eventów

Sztuka ekspozycji targowej i jej walory marketingowe

Aplikacje dedykowane pracy z wizerunkiem uczelni

Zasady rozliczania kampanii internetowych

Czy nauka może być showbiznesem? - czyli jak wzbudzić zainteresowanie me-diów


/3.07.2012


/106

2013XX KONFERENCJA PRom

BRENNA / 27 - 30.01

STRATEGIE KOMUNIKA-

CYJNE

Celem Konferencji jest zapoznanie uczestników z wy-zwaniami oraz poszukiwanie optymalnych rozwiązań dla uczelni w dobie mediów społecznościowych - technologii, form radzenia sobie z generowanymi przez nie kryzysa-mi, technikami pomiaru skuteczności ich stosowania - a więc elementami niezbędnymi w pracy uczelnianego biura promocji, marketingu i public relations.

W programie znajdą się również ważne propozycje dla biur prasowych i rzeczników uczelni, włącznie z warsz-tatem telewizyjnym.

Nasza uwaga zostanie również poświęcona wszelkim aspektom prawnym - uczestnicy Konferencji będą mo-gli podnieść swoją wiedzę i umiejętności zarówno w ob-szarze znowelizowanego prawa prasowego, jak i praw autorskich i pochodnych.


/28.01.2013

Paweł Tkaczyk_Frajda ze studiowania jest istotnym czynnikiem walki konkurencyjnej między uczelniami. Czy można do tego wykorzystać grywalizację?

Prezentacja_Strategia i PR Stowarzyszenia PRom. Kolejne konferencje.

Prezentacja_Kiedy i jak maturzysta szuka informacji na temat kierunków studiów?

PayperClick czyli o efektywności promocji w Internecie

Warsztaty_Monitoring w mediach społecznościowych.

Incydenty medyczna w pracy zawodowej.

Kryzys komunikacyjny na uczelni - środki zaradcze, konsekwencje

Praca siedząca „stresem” dla kręgosłupa

Wystąpienia publiczne - warsztaty z kamerą i mikrofonem

Social media starter - podstawowy pakiet narzędzi i działań uczelni wyższej

Mechanika serwisów społecznościowych, czyli jak matematyka decyduje o komunikacji.

Rewolucja w prawie prasowym - najnowsze zmiany

/29.01.2013


/109

APPENDIX

/110

ADAMCZUK JustynaUniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

ANIKOWSKI AleksanderUniwersytet Mikołaja Kopernika

ANTONIEWICZ Mirosław Dolnośląska Szkoła Wyższa

BEDNARSKI Piotr Uniwersytet Ekonomiczny Kraków

BIELEWICZ-POLAKOWSKA Ewa Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

BIRGIEL Rafał Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edu-kacji Narodowej w Krakowie

BOGUSZ Marta Wyższa Szkoła Administracji

BRZECHWA Sylwia Członkostwo honorowe

CZECHOWSKA-DERKACZ Beata Uniwersytet Gdański

CZERNECKA Julita Uniwersytet Łódzki

DEMBIŃSKI Bartosz Akademia Górniczo-Hutniczaim. Stanisława Staszica w Krakowie

DOŚ Paweł Politechnika Śląska

DYDERSKA MagdalenaDolnośląska Szkoła Wyższa

DYMARCZYK-KUROCZYCKA MariolaAkademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu

FLORCZYK Marek Członkostwo wspierające

CZŁONKOWIE STOWARZYSZENIA PRom

FURMAŃSKI Jarosław Gdański Uniwersytet Medyczny

GAJDA-PEREK IzabelaUniwersytet Ekonomiczny Katowice

GAWLIK Grzegorz Politechnika Łódzka

GŁOWNIAK - SIKORSKA JustynaUniwersytet Gdański

GUT Ewa Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowaim. Witelona w Legnicy

GRZEGORZEWSKI WiesławWojskowa Akademia Techniczna

HALL HannaPolitechnika Rzeszowska

JABŁOŃSKA MonikaWyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomicz-na we Włocławku

JANUS AnnaUniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

JASIŃSKA KamillaUniwersytet Wrocławski

JASKÓLSKA JustynaPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu

JENDRYCZKA MałgorzataUniwersytet Kazimierza Wielkiego

JEZIERSKA Barbara Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica

KCIUK Piotr Uniwersytet Pedagogiczny

KĘDZIERSKA-KOŚMIDER DariaUniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

KOROLSKI PiotrPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowaim. Witelona w Legnicy

KOWALCZYK AnnaPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku

KRASICKA MirosławaPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Gło-gowie

KRYCIA-CHOMIŃSKA AgataPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie

KRZYŻANOWSKA-SZEJNER Małgorzata Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu

KULESZA UrszulaUniwersytet Kazimierza Wielkiego

KUŚMIERZ Katarzyna Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

KWIATKOWSKI Piotr Uniwersytet Kazimierza Wielkiego

LATOS Agata Uniwersytet Kazimierza Wielkiego

LEWANDOWSKA Karolina Członkostwo wspierające

LEWIŃSKA MonikaAkademia Obrony Narodowej

ŁAZORKO KatarzynaPolitechnika Częstochowska

ŁUKASZUK MirosławAkademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

MADEJ EwaUniwersytet Warszawski

/111

MAKOWSKI MarekAkademia Jana Długosza

MALEC GrzegorzWyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania

MALSKA EwaPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie

MAREK AnżelinaStowarzyszenie Absolwentów Wydziału Me-talurgii i Inżynierii Materiałowej Politechniki Śląskiej

MARKOWICZ EwaPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

MELCER Kamil Uniwersytet Warszawski

MŁYNARCZYK AnnaUniwersytet im. Adama Mickiewicza

MOJSIEJ Urszula Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

MUNDT Wojciech Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte

NOWAK Maciej Wyższa Szkoła Zarządzania „Edukacja”Wrocław

OGÓREK Tomasz Politechnika Rzeszowska

OGRODOWCZYK BeataPolitechnika Łódzka

OKWIET MagdalenaAkademia Jana Długosza

OPITEK Jarosław Śląska Wyższa Szkoła Zarządzania im. gen. Jerzego Ziętka

OSICA NataliaSzkoła Wyższa Psychologii Społecznej

OSTROWSKI Andrzej Uniwersytet Wrocławski

PANASIUK Daria Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

PASŁAWSKI Paweł Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu

POLAK Aneta Uniwersytet Warszawski

POZNAŃ Marcin Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

PRZYGOCKI JacekUniwersytet Wrocławski

RADZISZEWSKA Anna Wyższa Szkoła Humanistyczna TWP

ROSOWSKA AgataWyższa Szkoła Administracji

RDZANEK MichałUniwerystet Jagieloński

SALWAROWSKI Łukasz Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

SAMBORSKA WiolaDolnośląska Szkoła Wyższa

SAPEŃKO EwaUniwersytet Zielogórski

SCHMID Agnieszka Uniwersytet Europejski VIADRINA

SŁAWIŃSKI Krzysztof Centrum Rozwoju Szkół Wyższych TEB - Akademia

SOKOLNICKI WojciechUniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

SOŁTYS RyszardGórnośląska Wyższa Szkoła Handlowa

SOŁTYSIAK Andrzej Członkostwo honorowe

SUJAK Michał Dolnośląska Szkoła Wyższa

SZCZEPAŃSKI PiotrWyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. Gen, T. Kościuszki

SZEWCZAK EdwardPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowaw Wałbrzychu

SZEWCZYK Agnieszka Członkostwo honorowe

SZWEJK Krzysztof Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

TRUSZCZYŃSKA PaulinaUniwersytet Warmińsko-Mazurski

TARADAJKO AleksanderPolitechnika Rzeszowska

WALAROWSKA IzabelaPolitechnika Częstochowska

WANKE-JAKUBOWSKA MałgorzataUniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

WANKE-JERIE Maria Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

WIERZBICKI Grzegorz Państwowa Wyższa Szkoła ZawodowaSkierniewice

WITKOWSKI Marcin Uniwersytet im. Adama Mickiewiczaw Poznaniu

WOJCIECHOWSKA MonikaPWSZ Konin

WOJTUŚ Radosław Wyższa Szkoła Administracji

WOROSZ AnnaPolitechnika Rzeszowska

WOŹNIAK Bogusław Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

WÓJT KamilaUniwersytet Opolski

ZACŁONA TomaszPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowaw Nowym Sączu

ZALEWSKA ANNAViamoda Industrial

ZALEWSKI WojciechWyższa Szkoła Logistyki

ZAMYŁKO Mariusz Collegium Mazovia Innowacyjna Szkoła Wyższa

ZARĘBA Agnieszka Społeczna Akademia Nauk

ZIMNAK MarekUniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

ZIÓŁKOWSKA AnnaSzkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

ZYLA Marcin Uniwersytet Warszawski

ŻURKOWSKA Monika Społeczna Akademia Nauk

/112

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Akademia Jana Długosza

Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni

Akademia Obrony Narodowej w Warszawie

Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu

Centrum Rozwoju Szkół Wyższych TEB - Akademia

Collegium Mazovia Innowacyjna Szkoła Wyższa w Siedlcach

Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu

Gdański Uniwersytet Medyczny

Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Witelona w Legnicy

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Skierniewicach

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu

Politechnika Częstochowska

Politechnika Łódzka

Politechnika Rzeszowska

Politechnika Śląska

Społeczna Akademia Nauk w Łodzi

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie

Śląska Wyższa Szkoła Zarządzania im. gen. Jerzego Ziętka w Katowicach

UCZELNIE OBECNE W STOWARZYSZENIU PRom

Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

Uniwersytet Europejski VIADRINA w Frankfurcie

Uniwersytet Gdański

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Uniwersytet Jagielloński

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Uniwersytet Łódzki

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Uniwersytet Opolski

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Uniwersytet Warszawski

Uniwersytet Wrocławski

Uniwersytet Zielogórski

Wojskowa Akademia Techniczna

Wyższa Szkoła Administracji

Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania

Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu

Wyższa Szkoła Humanistyczna TWP w Szczecinie

Wyższa Szkoła Logistyki w Poznaniu

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. Gen. T. Kościuszki we Wrocławiu

Wyższa Szkoła Zarządzania „Edukacja” Wrocław

/113

ZDOBYWCY proMYK-ów

2011

1. Zwycięzca w kategorii „Promocja Nauki”:Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej Projekt: Centrum Prasowe SWPS

2. Zwycięzca w kategorii „Promocja Uczelni”:Wyższa Szkoła Logistyki z Poznania Projekt: Trzecia Ogólnopolska Olimpiada Logistyczna

3. Wyróżnienie w kategorii „Promocja Nauki”:Dolnośląska Szkoła WyższaProjekt: Promocja i edukacja poprzez kulturę

4. Wyróżnienie w kategorii „Promocja Uczelni”:Wydział Zarządzania i Ekonomii Politechniki GdańskiejProjekt: Blogi wydziałowe

2012

1. Zwycięzca w kategorii „Promocja Nauki”: Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w ToruniuProjekt: Dzień Nauki „Medicalia”

2. Zwycięzca w kategorii „Promocja Uczelni”:Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Stanisława Staszica w Pile Projekt: Propaganda sukcesu- sukces propagandy

3. Wyróżnienie w kategorii „Promocja Nauki”:Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie Projekt: Uniwersytet Dziecięcy

4. Wyróżnienie w kategorii „Promocja Uczelni”: Uniwersytet Ekonomiczny w KrakowieProjekt: UEK dla Wschodu

/114

CZŁONKOWIE - ZAŁOŻYCIELE STOWARZYSZENIA (ALFABETYCZNIE)

1. Adam Bączkowski (Uniwersytet Gdański)2. Beata Górka (Katolicki Uniwersytet Lubelski)3. Monika Jabłońska (Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomicz-

na we Włocławku)4. Ilona Jakubowska (Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa we

Włocławku)5. Artur Lompart (Uniwersytet Warszawski)6. Patrycja Łykowska (Uniwersytet Zielonogórski)7. Łukasz Michniewicz (Politechnika Opolska)8. Tomasz Moskal (Uniwersytet Warszawski)9. Andrzej Ostrowski (Uniwersytet Wrocławski)10. Iwona Radzimirska (Szkoła Główna Handlowa)11. Ewa Sapeńko (Uniwersytet Zielonogórski)12. Krzysztof Sławiński (Politechnika Opolska)13. Andrzej Sołtysiak (Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna

we Włocławku)14. Anna Urbańska (Uniwersytet Zielonogórski)15. Marek Zimnak (Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu)16. Marcin Żukowski (Uniwersytet w Białymstoku)

KOMITET ZAŁOŻYCIELSKI

Wybrany w trakcie VI Konferencji środowiska rzeczników i pracowni-ków promocji polskich wyższych uczelni 22 lutego 206 roku w Zie-lonej Górze, który decyzją członków założycieli zobowiązany został do zarejestrowania Stowarzyszenia w Krajowym Rejestrze Sądowym w Warszawie: • Artur Lompart (Uniwersytet Warszawski)• Tomasz Moskal (Uniwersytet Warszawski)

• Iwona Radzimirska (Szkoła Główna Handlowa)

WŁADZE PRom

ZARZĄD I KADENCJI2006 - 2009

Marek Zimnak(Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu) - prezes

Ewa Sapeńko (Uniwersytet Zielonogórski) - wiceprezes Krzysztof Sławiński (Centrum Rozwoju Szkół Wyższych TEB - Akademia) - wiceprezesMarcin Żukowski (Uniwersytet w Białymstoku) - wiceprezes

Kamil Melcer (Uniwersytet Warszawski) - skarbnik

W lutym 2008 roku w trakcie X Konferencji w Kliczkowie Marcin Żukowski w związku ze zmianą miejsca pracy i utratą - tym samym - statutowych uprawnień członkowskich złożył rezygnację z pełnionej funkcji. W jego miejsce decyzją Walnego Zebrania Członków wybrany został Krzysztof Szwejk (Szkoła Główna Gospo-darstwa Wiejskiego).

KOMISJA REWIZYJNA I KADENCJI

Beata Górka(Katolicki Uniwersytet Lubelski)Ilona Jakubowska (PWSZ we Włocławku)Andrzej Ostrowski (Uniwersytet Wrocławski)

/115

ZARZĄD II KADENCJI 2009 - 2012

Marek Zimnak (Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu) - prezes

Kamil Melcer (Uniwersytet Warszawski) - wiceprezes Krzysztof Sławiński (Centrum Rozwoju Szkół Wyższych TEB - Akademia) - wiceprezesKrzysztof Szwejk(Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego) - wiceprezes

Agnieszka Szewczyk (Śląska Wyższa Szkoła Zarządzania im. Gen. Jerzego Zięt-ka) - skarbnik

KOMISJA REWIZYJNA II KADENCJI

Paweł Doś (Politechnika Śląska)

Maciej Okoń (Akademia Górniczo-Hutnicza)

Paweł Pasławski (Wyższa Szkoła Filologiczna)

ZARZĄD III KADENCJI2012 - 2015

Marek Zimnak (Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu) - prezes

Marcin Witkowski (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) - wiceprezes Beata Czechowska-Derkacz (Uniwersytet Gdański) - członek ZarząduKrzysztof Sławiński (TEB Akademia) - członek ZarząduKrzysztof Szwejk (Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego) - członek Za-rządu

Monika Żurkowska(Społeczna Akademia Nauk) - skarbnik

KOMISJA REWIZYJNA III KADENCJI

Wojciech Mundt(Akademia Marynarki Wojennej)

Andrzej Ostrowski(Uniwersytet Wrocławski)

Wojciech Zalewski(Wyższa Szkoła Logistyki)

/116

Rozdział I - Postanowienia ogólne

§ 11. Stowarzyszenie PR i Promocji Uczelni

Polskich zwane dalej Stowarzyszeniem, jest forum współpracy pracowników, zajmujących się promocją uczelni.

2. Stowarzyszenie jest dobrowolnym, sa-morządnym i trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych, określonych niniejszym Statutem.

§ 2Terenem działania Stowarzyszenia jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, jednak dla realizacji celów statutowych może ono prowadzić działa-nia także poza jej granicami.

§ 3Siedzibą Stowarzyszania jest miasto Warsza-wa.

§ 4Określenie adresu Stowarzyszenia w grani-cach jego siedziby należy do kompetencji Za-rządu Stowarzyszenia.

§ 51. Stowarzyszenie może używać wyróżnia-

jącego znaku graficznego, odznak, pie-częci i druków firmowych na zasadach określonych w przepisach szczególnych.

2. Angielskim odpowiednikiem nazwy Sto-warzyszenia jest „Polish Universites Pu-blic Relations&Information Officers”.

§ 61. Stowarzyszenie jest zawiązane na czas

nieograniczony.2. Stowarzyszenie posiada osobowość

prawną oraz podlega rejestracji w od-powiednich rejestrach sądowych.

3. Stowarzyszenie działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o Stowarzyszeniach (t.jedn. Dz. U. z 2001, Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), niniejszego Statutu oraz pozosta-łych przepisów obowiązującego prawa.

§ 7Stowarzyszenie może należeć do innych kra-jowych i międzynarodowych organizacji o po-dobnych celach.

§ 81. Działalność Stowarzyszenia oparta jest

przede wszystkim na pracy społecznej członków.

2. Do prowadzenia swych spraw Stowarzy-szenie może zatrudniać pracowników.

Rozdział II - Cele i sposoby działania

§ 9Celem Stowarzyszenia jest:1. utrzymywanie i stałe pogłębianie kon-

taktów zawodowych,2. prowadzenie działań mających na celu

rozwój zawodowy i podnoszenie kwalifi-kacji swoich członków,

3. inspirowanie i koordynowanie współ-

STATUT STOWARZYSZENIA PR I PROMOCJI UCZELNI POLSKICH „PRom”(STAN PO POPRAWKACH Z DNIA 2 LIPCA 2012 DECYZJĄ WALNEGO ZEBRANIA CZŁONKÓW)

pracy uczelni w zakresie: PR, promocji uczelni, wspomagania jej rozwoju oraz promocji zawodowej studentów i absol-wentów szkół wyższych poza granicami Polski,

4. prowadzenie działań zmierzających do stworzenia efektywnego, zintegrowa-nego systemu promocji edukacji i nauki poza granicami Polski,

5. działanie na rzecz rozwoju szkolnictwa wyższego, we współpracy ze środowi-skiem akademickim i organami admi-nistracji publicznej.

6. integracja środowiska i wzmocnienie współpracy oraz wymiany doświadczeń między członkami Stowarzyszenia.

§ 10Stowarzyszenie realizuje swoje cele poprzez:1. zapewnienie rektorom uczelni człon-

kowskich zaplecza informacyjnego i do-radczego w zakresie public relations promocji uczelni,

2. współpracę z krajowymi i zagranicznymi organizacjami o podobnym charakterze,

3. współpracę z organami kolegialnymi oraz stowarzyszeniami i korporacjami reprezentującymi polskie środowiska akademickie i naukowe,

4. Opracowywanie i przedstawianie opi-nii w sprawach istotnych dla rozwoju polskich systemów edukacji i promocji szkół wyższych.

5. współprace z właściwym ministrem do spraw szkolnictwa wyższego, organami

/117

administracji publicznej oraz pozosta-łymi instytucjami działającymi na rzecz nauki i szkolnictwa wyższego,

6. podejmowanie działań na rzecz promocji szkół wyższych poza granicami Polski,

7. przeprowadzanie szkoleń, warsztatów, wykładów oraz innych spotkań z zakresu public relations, promocji i wspomaga-nia rozwoju szkół wyższych.

Rozdział III - Członkowie, ich prawa i obowiązki

§ 11Członkami Stowarzyszenia mogą być pełnolet-nie osoby fizyczne oraz osoby prawne. Osoba prawna może być jedynie członkiem wspierają-cym Stowarzyszenia i działa w nim przez swo-jego przedstawiciela.

§ 12Stowarzyszenie skupia członków:1. zwyczajnych,2. wspierających,3. honorowych.

§ 131. Członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia

może być pracownik administracyjny lub naukowy szkoły wyższej zajmujący się działaniami promocyjnymi lub innymi związanymi z promocją uczelni, komu-nikowaniem nauki, współpracą między-narodową lub realizujący inne zadania z obszaru PR, pragnący wnieść swój wkład pracy w urzeczywistnianie celów Stowarzyszenia, który:

• złoży deklarację członkowską na piśmie,

• przedstawi pozytywną opinię dwóch członków Stowarzyszenia,

• korzysta z pełni praw publicznych,• nie został prawomocnie skazany

za przestępstwo popełnione z winy umyślnej.

2. Podstawą nabycia członkostwa jest uchwała Zarządu podjęta na podstawie deklaracji członkowskiej, o której mowa w ust. 1 pkt 1).

§ 141. Członkiem wspierającym Stowarzysze-

nia może zostać osoba fizyczna lub oso-ba prawna, zgadzająca się z jego celami i przedmiotem działalności oraz na rzecz których zadeklarowała pomoc finanso-

wą, rzeczową lub merytoryczną.2. Nabycie statusu członka wspierające-

go następuje na podstawie uchwały Za-rządu.

3. Formę i rodzaj pomocy członek wspie-rający ustala z Zarządem.

§ 151. Członkiem honorowym Stowarzyszenia

może być osoba fizyczna, która wniosła wybitny wkład w zakresie promocji oraz identyfikuje się i dba o dobre imię Sto-warzyszenia.

2. Nabycie statusu członka honorowego następuje na podstawie uchwały Wal-nego Zgromadzenia na wniosek co naj-mniej 10 członków Stowarzyszenia.

§ 161. Członkom zwyczajnym przysługuje:

• czynne i bierne prawo wyborcze,• prawo do korzystania z dorobku

i wszelkich form działalności Sto-warzyszenia,

• prawo udziału w spotkaniach orga-nizowanych przez Stowarzyszenie,

• prawo do zgłaszania wniosków co do działalności Stowarzyszenia.

2. Członkowie zwyczajni zobowiązani są do:• brania czynnego udziału w dzia-

łalności Stowarzyszenia i realizacji jego celów,

• przestrzegania niniejszego Statutu, Regulaminu oraz uchwał władz Sto-warzyszenia,

• regularnego opłacania składek członkowskich.

§ 171. § 16 ust. 1 stosuje się odpowiednio w sto-

sunku do członków wspierających, z wy-łączeniem czynnego i biernego prawa wyborczego, chyba że dalsze postanowie-nia Statutu stanowią inaczej. Członkowie wspierający mają także prawo zgłaszania wniosków, opinii i postulatów pod adre-sem władz Stowarzyszenia.

2. Członkowie wspierający mają obowiązek wywiązywania się z zadeklarowanych świadczeń oraz przestrzegania statutu Stowarzyszenia.

§ 181. Członkowie honorowi nie posiadają bier-

nego oraz czynnego prawa wyborczego, jednakże mogą brać udział z głosem do-

radczym w posiedzeniach statutowych władz Stowarzyszenia. W pozostałym zakresie stosuje się odpowiednio § 17 ust. 1 Statutu.

2. Członkowie honorowi są zwolnieni ze składek członkowskich.

§ 19Utrata członkostwa następuje na skutek:1. pisemnej rezygnacji złożonej Zarządowi,2. rozwiązania stosunku pracy pomiędzy

członkiem Stowarzyszenia, a szkołą wyższą przez niego reprezentowaną,

3. uchwały Zarządu podjętą:• z powodu nieprzestrzegania Statutu,

Regulaminu oraz uchwał władz Sto-warzyszenia,

• z powodu nieusprawiedliwionego niewywiązywania się z przyjętych wobec Stowarzyszenia zobowiązań,

• z powodu prowadzenia działalności sprzecznej, konkurencyjnej lub nie dającej się pogodzić z obowiązkami wynikającymi z członkostwa lub ce-lami Stowarzyszenia,

• zalegania w płatnościach składek członkowskich przez okres roku ka-lendarzowego,

• na podstawie pisemnego wniosku wraz z uzasadnieniem złożonego przez co najmniej trzech członków zwyczajnych Stowarzyszenia,

• skazania prawomocnych wyrokiem skazujących za przestępstwo popeł-nione z winy umyślnej,

4. utraty praw publicznych na mocy prawo-mocnego wyroku sądu,

5. śmierci członka oraz utraty osobowości prawnej przez osoby prawne.

§ 201. Od uchwał, o których mowa w § 13 ust.

2, § 14 ust. 2, § 15 ust. 2 oraz § 19 pkt 3 przysługuje odwołanie w terminie 14 dni od dnia ich ogłoszenia do Walnego Zgromadzenia Członków, poprzez Za-rząd. Złożenie odwołania nie wstrzymu-je skutków prawnych uchwał, o których mowa w zdaniu 1.

2. Uchwała Walnego Zgromadzenia Człon-ków, o której mowa w ust. 1 jest osta-teczna. Uchwała jest podejmowana na najbliższym posiedzeniu Walnego Zgro-madzenia Członków.

/118

Rozdział IV - Władze Stowarzyszenia

§ 211. Władzami Stowarzyszenia są:

• Walne Zgromadzenie Członków,• Zarząd,• Komisja Rewizyjna.

2. Kadencja Zarządu i Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia trwa trzy lata.

3. W przypadku utraty członkostwa w Za-rządzie i Komisji Rewizyjnej, powołanie nowego członka następuje do końca okresu trwającej kadencji.

§ 22Uchwały wszystkich władz Stowarzyszenia za-padają zwykłą większością głosów w obecno-ści co najmniej połowy członków uprawnionych do głosowania, chyba że inne postanowienia Statutu stanowią inaczej.

§ 23Walne Zgromadzenie Członków jest najwyższą władzą Stowarzyszenia.

§ 241. Walne Zgromadzenie Członków zbiera

się na posiedzenia zwyczajnych lub nad-zwyczajnych.

2. Posiedzenie zwyczajne Walnego Zgro-madzenia Członków jest zwoływane co najmniej raz w roku przez prezesa Zarządu Stowarzyszenia. O terminie, miejscu i porządku obrad posiedzenia zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków, informuje Zarząd listem po-leconym wszystkich członków Stowarzy-szenia na co najmniej 14 dni przed jego terminem.

3. Nadzwyczajne posiedzenie Walnego Zgromadzenia Członków jest zwoływa-ne przez Zarząd na podstawie:

• uchwały Zarządu,• uchwały Komisji Rewizyjnej,• pisemnego wniosku wraz z uzasadnie-

niem podpisanego przez co najmniej 1/3 ogólnej liczby członków zwyczaj-nych i wspierających Stowarzyszenia, w terminie 2 miesięcy od dnia podję-cia uchwały lub doręczenia Zarządowi wniosku.

§ 251. Głosowania Walnego Zgromadzenia

Członków są jawne, chyba że przepisy niniejszego Statutu stanowią inaczej.

2. W razie niemożliwości podjęcia uchwa-ły przez Walne Zgromadzenie Członków

z powodu braku wymaganego kworum, Zarząd niezwłocznie wyznaczy kolejny termin obrad Walnego Zgromadzenia Członków. Wówczas uchwały Walne-go Zgromadzenia Członków zapadają bezwzględną większością głosów, bez względu na liczbę obecnych członków.

§ 26Do kompetencji Walnego Zgromadzenia Członków należy:1. określenie głównych kierunków działa-

nia i rozwoju Stowarzyszenia,2. uchwalania zmian Statutu,3. wybór i odwoływanie wszystkich człon-

ków Zarządu i Komisji Rewizyjnej,4. udzielanie Zarządowi absolutorium na

wniosek Komisji Rewizyjnej,5. rozpatrywanie sprawozdań z działalno-

ści Zarządu i Komisji Rewizyjnej,6. uchwalanie budżetu Stowarzyszenia,7. uchwalanie wysokości składek człon-

kowskich oraz wszystkich innych świad-czeń na rzecz Stowarzyszenia,

8. podejmowanie uchwał w sprawie przy-jęcia członka honorowego,

9. rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawoz-dań władz Stowarzyszenia,

10. rozpatrywanie wniosków i postulatów zgłoszonych przez członków Stowarzy-szenia lub jego władze,

11. rozpatrywanie odwołań, o których mowa w § 20,

12. podejmowanie uchwał o rozwiązaniu Stowarzyszenia, przeznaczeniu jego majątku i likwidatora.

§ 271. W skład zarządu Stowarzyszenia wcho-

dzi od 5 do 7 osób, w tym Prezes, Wice-prezes oraz Skarbnik.

2. Prezes kieruje działalnością Zarządu oraz przewodniczy obradami Walnego Zgromadzenia Członków z zastrzeże-niem ust. 3.

3. Walne Zgromadzenie Członków może powołać na przewodniczącego innego członka Stowarzyszenia niż Prezes Za-rządu.

§ 281. Zarząd kieruje działalnością Stowarzy-

szenia i reprezentuje go na zewnątrz.2. Do zadań Zarządu należy w szczegól-

ności:• realizacja celów Stowarzyszenia,• wykonywanie uchwał Walnego Zgro-

madzenia Członków,• sporządzanie planów pracy i projek-

tu budżetu Stowarzyszenia,• sprawowanie zarządu nad mająt-

kiem Stowarzyszenia,• zwoływanie Walnego Zgromadzenia

Członków,• udzielanie pełnomocnictw,• podejmowanie uchwał w sprawie

utraty członkostwa zgodnie z § 14 ust. 2, oraz § 19 pkt 3,

• podejmowanie uchwał i decyzji we wszystkich sprawach nie zastrzeżo-nych do kompetencji innych władz Stowarzyszenia.

3. Posiedzenia Zarządu zwołuje Prezes, nie rzadziej niż raz na trzy miesiące.

§ 291. Prezes Zarządu jest powoływany w gło-

sowaniu tajnym przez Walne Zgro-madzenie Członków bezwzględną większością głosów w obecności co naj-mniej połowy członków Stowarzyszenia uprawnionych do głosowania.

2. Wyboru pozostałych członków Zarządu dokonuje w głosowaniu tajnym Walne Zgromadzenie Członków bezwzględ-ną większością głosów w obecności co najmniej połowy członków Stowarzy-szenia uprawnionych do głosowania, spośród kandydatów przedstawionych przez Prezesa.

3. W przypadkach określonych w § 30 ust. 1 pkt 1-3 członek Zarządu powoływa-ny jest uchwałą Zarządu jako „pełniący obowiązki”.

4. Uchwała, o której mowa w ust. 3 podle-ga zatwierdzeniu przez Walne Zgroma-dzenie Członków na najbliższym posie-dzeniu.

§ 301. Członkostwo w Zarządzie wygasa

z chwilą:• śmierci,• złożenia Zarządowi pisemnej rezygnacji,• utraty członkostwa,• odwołania przez Walne Zgromadzenie

Członków bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy członków uprawnionych do głosowania i powołania następcy.

2. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 3, § 20 stosuje się odpowiednio, przy czym odwołanie powinno być złożone Zarzą-dowi w formie pisemnej w ciągu 7 dni

/119

od dnia podjęcia uchwały. Do czasu pod-jęcia ostatecznej uchwały przez Walne Zgromadzenie Członków funkcje odwo-łanego członka Zarządu ulegają zawie-szeniu.

§ 311. Komisja Rewizyjna powoływana jest or-

ganem kontrolnym Stowarzyszenia.2. Komisja Rewizyjna składa się z 3 do 5

osób, w tym przewodniczącego, zastępcy oraz sekretarza.

3. Osoby będące członkami Komisji Rewi-zyjnej nie mogą być członkami Zarządu, ani pozostawać z nimi w stosunku po-krewieństwa, powinowactwa lub podle-głości z tytułu zatrudnienia.

§ 321. Do kompetencji Komisji Rewizyjnej na-

leży:• kontrolowanie działalności Zarządu,• składanie wniosków z kontroli na

posiedzeniu Walnego Zgromadzenia Członków,

• prawo wystąpienia z wnioskiem o zwołanie nadzwyczajnego po-siedzenia Walnego Zgromadzenia Członków oraz zebrania Zarządu,

• składanie wniosków w sprawie ab-solutorium dla Zarządu Stowarzy-szenia,

• składanie sprawozdań ze swojej działalności na posiedzeniu Walne-go Zgromadzeniu Członków.

2. Komisja Rewizyjna w celu wykonania swoich zadań kontrolnych jest upraw-niona do:• żądania od Zarządu przedstawienia

wszelkich dokumentów dotyczących działalności Stowarzyszenia,

• żądania od członków Stowarzysze-nia złożenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień.

Rozdział V - Majątek i fundusze Stowarzyszenia

§33Przychody Stowarzyszenia pochodzą w szcze-gólności z:1. składek członkowskich,2. wpłat członków wspierających,3. darowizn, spadków, zapisów,4. majątku nieruchomego i ruchomego,5. dotacji, subwencji.

§341. Majątek Stowarzyszenia służy wyłącznie

realizacji działalności statutowej.2. Darowizny, spadki, zapisy, mogą być

przeznaczane na oznaczone cele sta-tutowe zgodnie z decyzją Zarządu, o ile darczyńcy, spadkodawcy lub inni ofia-rodawcy nie wskazali określonego celu statutowego.

§ 35Do składania oświadczeń woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych uprawnieni są: Prezes Zarządu i Skarbnik lub trzej człon-kowie Zarządu - łącznie.

§ 36Stowarzyszenie nie prowadzi działalności go-spodarczej. Rozdział VI -Postanowienia końcowe

§ 37Zmiana Statutu może nastąpić na mocy uchwały podjętej przez Walne Zgromadzenie Członków większością 2/3 ważnie oddanych głosów w obecności co najmniej 3/4 wszyst-kich członków Stowarzyszenia uprawnionych do głosowania.

§ 38Stowarzyszenie może zostać rozwiązane na mocy uchwały podjętej przez Walne Zgroma-dzenie Członków większością 2/3 ważnie od-danych głosów w obecności co najmniej 3/4 wszystkich członków uprawnionych go głoso-wania. Uchwała o rozwiązaniu Stowarzyszenia określa likwidatora jego majątku.

ZAMIAST WSTĘPU

LOGO

SZTUKA KOMUNIKOWANIA O NAUCE,

UCZELNIACH I WYŻSZEJ EDUKACJI

PIERWSZE PRÓBY INTEGRACJI ŚRODOWISKA – PRAPOCZĄTKI

PRZYSZŁOŚĆ: WYZWANIA I STRATEGIE

RANKINGI I SPÓR O ICH JAKOŚĆ

NAGRADZAJĄ NAS

NAGRADZAMY: proMYK-i

PARTNERZY, PATRONI, PRZYJACIELE STORY

OBECNOŚĆ PRom-u W ŚWIECIE WYŻSZEJ EDUKACJI

KONFERENCJE, INTEGRACJA, ROZWÓJ

PIERWSZE SPOTKANIA (WARSZAWA, KRAKÓW, WROCŁAW)

POCZĄTKI INTEGRACJI (BIAŁYSTOK, SZCZECINOWO)

PRZEŁOM (ZIELONA GÓRA)

KONSTYTUCJA (KOSZALIN)

PRZECHODZIMY „NA SWOJE” (BIAŁOWIEŻA, BIAŁOBRZEGI)

SUKCES MERYTORYCZNY I WIZERUNKOWY (KLICZKÓW)

PROFESJONALIZACJA FORM WARSZTATOWYCH (ZAWIERCIE)

RELACJE Z OTOCZENIEM (ZAKOPANE)

PIERWSZY RAZ BEZ SZYLDU UCZELNI (JACHRANKA)

UNIWERSYTETY DLA REGIONU (KUDOWA ZDRÓJ)

POZYCJONUJEMY SWOJE UCZELNIE (POLAŃCZYK)

DOCHODOWOŚĆ WIZERUNKU (KAZIMIERZ DOLNY)

KONTEKST MIĘDZYNARODOWY (GDYNIA)

Z BIZNESEM WOKÓŁ UCZELNI (OPALENICA)

JAK DZIAŁAĆ W WARUNKACH KONKURENCJI (KSIĄŻ)

ZAMYKAMY WAŻNY ETAP (BRENNA)

APPENDIX

CZŁONKOWIE STOWARZYSZENIA (STAN NA WRZESIEŃ 2012)

UCZELNIE OBECNE W STOWARZYSZENIU

ZDOBYWCY proMYK-ów

WŁADZE PRom-u

STATUT

568

14162026283032

3844525660667074788286909498

102106

110112113114116

/121

NAJKRÓTSZA HISTORIA PRom-u

TAK ZACZYNALIŚMY... (SZCZECINOWO)

...POTEM BYŁO TROCHĘ LEPIEJ (WROCŁAW)

...POTEM JESZCZE LEPIEJ (KOSZALIN)

...A OSTATNIO JUŻ TAK (GDYNIA)

Jubileuszowy album PROM

Documents

Transcript of Jubileuszowy album PROM