K O C H A M Y D O B R E G O B O G A

Jesteśmy dziećmi Boga

Poradnik metodyczny do religii dla klasy 0

Wydawnictwo WAM • Księża JezuiciKraków 2011

© Wydawnictwo WAM, 2011

Poradnik metodyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej według podręcznika nr AZ-03-01/10-KR-1/11 zgodnego z programem nauczania nr AZ-0-01/10

Recenzencidr Elżbieta Dziwosz, ks. prof. dr hab. Ryszard Czekalski

Redakcjaks. Władysław Kubik SJ (kierownik zespołu),Teresa Czarnecka, ks. Grzegorz Łuszczak SJ

AutorzyIzabella Czarnecka, Teresa Czarnecka,

ks. Władysław Kubik SJ, ks. Grzegorz Łuszczak SJ

Współautorzys. Teresa Biłyk CSFF, Anna Duka, Barbara Surma

Projekt okładki, opracowanie graficzne, łamanieTomasz Mieloch

Płyta w formacie mp3Do odtwarzania w komputerze lub dowolnym odtwarzaczu mp3.

W nagraniu piosenek udział wzięli uczniowie z Zespołu Szkół w Nowosielcach.śpiewają: Kinga Biały, Aleksandra Harpula, Karolina Kruk, Urszula Sowa, Patrycja Biały,

Weronika Jakielaszek • materiały muzyczne: Mateusz Nikiel • aranżacja: Tadeusz Kałamarzrealizacja nagrania: Paweł Nawrocki, Grzegorz Rozwadowski

muzyka instrumentalna: Maksymilian Czarneckiilustracje: Izabella Czarnecka

NIHIL OBSTATProwincja Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego,

ks. Wojciech Ziółek, prowincjał.Kraków, 16 maja 2011 r., l.dz. 104/2011.

ISBN 978-83-7505-808-6

WYDAWNICTWO WAMul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków

tel. 12 62 93 200 • faks 12 42 95 003e-mail: wam@wydawnictwowam.pl

www.wydawnictwowam.pl

DZIAŁ HANDLOWYtel. 12 62 93 254-255 • faks 12 43 03 210e-mail: handel@wydawnictwowam.pl

KSIĘGARNIA INTERNETOWAtel. 12 62 93 260, 12 62 93 446-447

faks 12 62 93 261e.wydawnictwowam.pl

Drukarnia Wydawnictwa WAMul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków

ogólna prezentacja podręcznika „Jesteśmy dziećmi Boga”

Podręcznik i ćwiczenia do religii dla klasy 0

Treści programu są zawarte w podręczniku ćwiczeń przeznaczonym dla dziecka oraz w Poradniku metodycznym dla katechety.

Do wymienionych materiałów jest dołączona płyta z nagraniami piosenek i opowiadań.

Podręcznik dziecka jest przygotowany w formie książeczki z ćwiczeniami uzu-pełniającymi i utrwalającymi treści oraz umiejętności zdobywane na katechezie zgodnie ze scenariuszami zajęć zawartymi w poradniku metodycznym.

Na pierwszej karcie podręcznika dla dziecka umieściliśmy „List do Rodzi-ców”. Dziecko podpisuje ten list rysunkiem (lub imieniem, jeśli potrafi je na-pisać). Na drugiej stronie listu dziecko wykonuje rysunek dla rodziców. Kartkę z tym listem dziecko wycina i oddaje rodzicom.

Na następnej kartce umieściliśmy „List do Ciebie”, czyli list skierowany do ucznia. Tutaj rodzice lub katecheta wpisują imię i nazwisko dziecka.

Na końcu podręcznika są umieszczone „Modlitwy dziecka” z poszczególnych katechez zebrane razem – rodzice mogą wyciąć je z podręcznika dziecka i ko-rzystać z nich w domu podczas modlitwy z dzieckiem. Na końcu podręcznika znajdują się też kartki z naklejkami oraz wycinanki, które dziecko wklei we wskazanym miejscu.

Oprócz zróżnicowanych dydaktycznie ćwiczeń podręcznik dziecka zawiera także teksty Pisma Świętego zredagowane odpowiednio do percepcji dzieci, tytuły poznanych na zajęciach piosenek religijnych z odpowiednim numerem piosenki oraz krótkie teksty podsumowujące ważne treści katechezy.

Poradnik metodyczny dla katechety składa się z VI rozdziałów.Katecheta znajdzie tu Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkol-

nym; Grupa pięciolatków – zatwierdzony przez Komisję Wychowania Katolic-kiego Konferencji Episkopatu Polski w 2010 r.

Poradnik zawiera także wprowadzenie do pracy z podręcznikiem dziecka oraz tabelkę z rozpisanymi m.in. celami katechetycznymi, zadaniami nauczyciela religii, treściami katechezy oraz wymaganiami szczegółowymi, a także odpo-wiednie treści Podstawy programowej. Tabelka taka jest pomocna do tworzenia indywidualnego planu pracy katechety.

5

Zasadniczą pomocą dla katechety są propozycje scenariuszy 54 katechez. Każ-dy scenariusz katechezy zawiera opisane cele katechetyczne, zadania nauczyciela religii oraz treści i wymagania szczegółowe, a także metody i środki dydaktyczne oraz scenariusz katechezy i propozycje współpracy z rodziną i parafią. Scena-riusz składa się z czterech części: „Wprowadzenie do katechezy”, „Odkrywanie wezwania Bożego”, „Odpowiedź na wezwanie Boże” oraz „Utrwalenie”. Każda katecheza zawiera „Modlitwę dziecka”.

Katechezy mają na celu doprowadzenie do otwarcia się dziecka na głoszone orędzie zbawcze tak, aby mogło kształtować postawy życiowe oparte na warto-ściach chrześcijańskich. Celem katechez jest także kształtowanie dziecięcej mo-dlitwy: zarówno tradycyjnej, jak i innych rodzajów modlitw, ujętych w formie parafraz psalmów, piosenek, pozdrowień.

Podczas proponowanych zajęć wskazujemy różne metody pracy z małym dzieckiem, zabawę, taniec, piosenkę, grę dydaktyczną, puzzle, inscenizacje, opowiadania, uzupełnianie ilustracji (rysunkami, naklejkami lub prostymi elementami do wycięcia), a także rysunek spontaniczny itp. Metody te służą otwieraniu wszystkich sfer osobowości dziecka na Boga i mają się przyczynić do kształtowania biblijnego obrazu Boga w życiu i postawie dziecka.

PŁYTA zawiera nagrania opowiadań, piosenek i muzyki do wykorzystania na zajęciach. Piosenki są nagrane w ten sposób, że katecheta może ich słuchać razem z dziećmi, a następnie śpiewać z grupą na tle podkładu muzycznego. Ka-techeta znajdzie także na płycie pomoce dydaktyczne na zajęcia, czyli materiały do wydruku.

Ogólna prezentacja podręcznika

Plan wynikowy

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy20

Tem

at

jedn

ostk

i le

kcyj

nej

Cele

kat

eche

tycz

net

Treś

ci z

Pro

gram

u na

ucza

nia

relig

iiTr

eści

z P

odst

awy

pro-

gram

owej

Zada

nia

nauc

zyci

ela

relig

ii

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

:1.

Wie

dza

– co

ucz

eń w

ie?

2. U

mie

jętn

ości

– c

o uc

zeń

potr

afi?

3. I

nter

iory

zacj

a w

arto

ści –

co

ucze

ń ce

ni?

Rozd

ział

I. R

odzi

na d

ziec

i Boż

ych

1. B

óg m

nie

bard

zo

koch

a

– Pr

zybl

iżani

e pr

awdy

, że

jest

Kto

ś, K

to b

ardz

o ch

ce si

ę z s

potk

ać lu

dź-

mi –

Pan

Bóg

.

– Pa

n Bó

g je

st K

imś,

kto

czek

a na

czł

owie

kaz m

iłośc

ią.

– Bó

g m

ówi o

swoj

ejm

iłośc

i: Iz

54,

10.

– Pa

n Bó

g za

pras

za

czło

wie

kana

spot

kani

e.–

Świe

ca ja

ko sy

mbo

lob

ecno

ści B

oga.

– D

obry

Bóg

koc

ha

wsz

ystk

ich

ludz

i.–

Wsz

yscy

ludz

ie są

dz

iećm

i Bog

a.–

Każ

dy c

złow

iek

żyje

ra

zem

z in

nym

i lud

źmi

– dz

iećm

i. Bo

ga.

– Po

dsta

wow

e zn

aki

i sym

bole

relig

ijne.

– Tw

orze

nie

klim

atu

Boże

j obe

cnoś

ci,

popr

zez b

udow

anie

atm

osfe

ry se

rdec

z-no

ści i

wza

jem

nego

zauf

ania

.–

Zadb

anie

, aby

każ

dedz

ieck

o zn

alaz

ło sw

oje

mie

jsce

w g

rupi

e i c

zuło

się

dow

arto

-śc

iow

ane.

– D

awan

ie św

iade

ctw

aw

iary

w o

becn

ość

miłu

jące

go B

oga.

1) w

ie, ż

e w

cza

sie k

atec

hezy

będ

zie

pozn

awał

o Bo

ga;

2) p

otra

fi zn

aleź

ć sw

oje

mie

jsce

w g

ru-

pie

prze

dszk

olne

j;3)

cie

szy

ze sp

otka

nia

z kat

eche

tą i

chce

po

znaw

ać B

oga.

2. C

hcę

bar-

dzo

koch

ać

Boga

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y ot

war

tośc

i na

rzec

zyw

i-sto

ść m

iłośc

i Boż

ej.

– Pr

owad

zeni

e do

ko

ntak

tu z

Bogi

em,

jako

odp

owie

dzi n

a Je

go

miło

ść.

– C

złow

iek

posz

ukuj

e K

ogoś

wię

ksze

go n

iż on

sam

.–

Praw

dziw

ą je

dnoś

ć se

rc m

iędz

y lu

dźm

i tw

orzy

sam

Bóg

.–

Mod

litw

a ja

ko

nieu

stann

ie d

ostę

pne

połą

czen

ie z

Bogi

em–

Bóg

zaw

sze

na n

as

czek

a, a

to c

zeka

nie

jest

miło

ścią

.

– W

szys

cy lu

dzie

są

dzie

ćmi B

oga.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: m

odlit

wa.

– M

odlit

wa

jako

rozm

o-w

a z B

ogie

m, w

cza

sie

któr

ej m

ożna

Bog

u dz

ięko

wać

, chw

alić

Go,

pr

zepr

asza

ć G

o i p

rosić

.

– U

kazy

wan

ie d

zieck

u rz

eczy

wist

ości

Bo

ga, k

tóry

cze

ka n

a ni

e z m

iłośc

ią,

chcą

c m

u po

móc

odn

aleź

ć od

pow

iedź

na

pyt

anie

, kim

ono

jest.

– W

ycho

wyw

anie

do

posta

wy

zauf

ania

w

obec

Bog

a i z

apro

szen

ia G

o do

sw

ojeg

o ży

cia.

– D

awan

ie św

iade

ctw

a w

iary

i m

odli-

twy

1) w

ie, ż

e w

cza

sie k

atec

hezy

będ

zie si

ę sp

otyk

ać z

Bogi

em;

2) p

otra

fi od

różn

ić p

osta

wę

mod

litw

y od

rozm

owy

z lud

źmi;

3) c

hce

ufać

Bog

u i z

apra

szać

Go

do

swoj

ego

życi

a –

mod

lić si

ę.

21 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

3. K

to je

st w

ielk

im

skar

bem

Pa

na B

oga?

– Ro

zwija

nie

świa

do-

moś

ci, ż

e Bó

g dą

ży d

o sp

otka

nia

z każ

dym

cz

łow

ieki

em i

naw

iąza

-ni

a z N

im re

lacj

i w k

on-

kret

nych

sytu

acja

ch

życi

owyc

h.–

Budz

enie

zauf

ania

do

Boga

i po

czuc

ia w

łasn

ej

godn

ości

– U

kaza

nie

praw

dy,

że k

ażdy

czł

owie

k je

st sk

arbe

m d

la B

oga

i dla

in

nych

.

– W

szys

tkic

h lu

dzi ł

ączy

w

spól

na g

odno

ść b

ycia

cz

łow

ieki

em.

– C

złow

iek

jest

z nat

ury

dobr

y, stw

orzo

ny d

o pr

zyja

źni z

Bog

iem

, ze

sobą

sam

ym i

z cał

ym

stwor

zeni

em.

– M

ężcz

yzna

i ko

biet

a są

in

nym

„ja”

tego

sam

ego

czło

wie

czeń

stwa.

– D

obry

Bóg

koc

ha

wsz

ystk

ich

ludz

i.-B

óg tr

oszc

zy si

ę o

wsz

ystk

ich

ludz

i.

– D

ostr

zega

nie

każd

ego

dzie

cka

indy

wi-

dual

nie

i w ze

spol

e, a

by m

iało

poc

zuci

e be

zpie

czeń

stwa.

– St

war

zani

e dz

ieck

u m

ożliw

ość

wyr

a-ża

nia

siebi

e po

prze

z rel

acje

w g

rupi

e.–

Uka

zani

e dz

iała

nia

Boga

w ró

żno-

rodn

ości

, tw

orzą

cego

har

mon

ię ży

cia

w N

im, g

dzie

każ

dy m

a sw

oje

mie

jsce

jedy

ne i

niep

owta

rzal

ne.

1) w

ie, ż

e w

szys

cy lu

dzie

maj

ą w

spól

ne

imię

: CZ

ŁOW

IEK

;2)

śpie

wa

w g

rupi

e pi

osen

kę H

a, h

a, h

a,

allel

uja!

;3)

szan

uje

i cen

i sie

bie

i dru

gieg

o cz

łow

ieka

.

4. K

ażdy

cz

łow

iek

jest

skar

bem

Pa

na B

oga

– N

auka

wsp

ółpr

acy

z inn

ymi o

part

ej n

a w

zaje

mny

m za

ufan

iu

i odp

owie

dzia

lnoś

ci za

dr

ugie

go c

złow

ieka

.

– C

złow

iek

jest

najw

ięk-

szym

skar

bem

Bog

a. T

o Bó

g da

je c

złow

ieko

wi

godn

ość,

naz

ywa

go

czło

wie

kiem

.–

Czł

owie

k je

st pr

zez

Boga

koc

hany

i Bó

g m

u uf

a.–

Czł

owie

k je

st ko

chan

y dl

a sie

bie

sam

ego,

jest

podm

iote

m B

ożej

m

iłośc

i.–

Bóg

pier

wsz

y cz

ło-

wie

kow

i zau

fał,

dlat

ego

czło

wie

k m

oże

zauf

ać

Bogu

.

– W

szys

cy lu

dzie

są

dzie

ćmi B

ożym

i.–

Wsz

yscy

ludz

ie są

pr

zed

Bogi

em ró

wni

.–

Każ

dy c

złow

iek

żyje

ra

zem

z in

nym

i lud

źmi,

któr

zy są

dzie

ćmi B

oga.

– Pr

zybl

iżani

e dz

ieck

u pr

awdy

, że

wsz

y-sc

y lu

dzie

maj

ą w

spól

ne im

ię: c

złow

iek.

– U

czen

ie b

udow

ania

wza

jem

nych

re

lacj

i opa

rtyc

h na

szac

unku

życz

liwoś

ci

i zai

nter

esow

ania

pot

rzeb

ami i

nnyc

h

1) w

ie, ż

e cz

łow

iek

jest

cenn

y dl

a Bo

ga;

2) p

otra

fi w

ymie

nić

rasy

(kol

ory

skór

y);

3) c

hce

szan

ować

dru

gieg

o cz

łow

ieka

be

z wzg

lędu

na

kolo

r skó

ry i

płeć

.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy22

5. P

an

Bóg

daje

cz

łow

ieko

wi

życi

e

– U

moż

liwie

nie

dzie

cku

dośw

iadc

zeni

a, że

Bóg

je

st źr

ódłe

m ży

cia.

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

zad

ania

sobi

e py

tani

a: „K

to je

st po

-cz

ątki

em te

j taj

emni

czej

m

ocy,

któr

a po

zwal

a m

i dzia

łać,

twor

zyć

i wzr

asta

ć?”.

– Bó

g m

ówi n

am o

nas

sa

myc

h.–

Bóg

prze

lał w

czł

owie

-ka

czą

stkę

sam

ego

siebi

e.

Czł

owie

k ży

je n

ieja

ko

„odd

eche

m sa

meg

o Bo

ga”,

nos

i w so

bie

Jego

T

chni

enie

.–

Każ

dy c

złow

iek

jest

wez

wan

y do

oso

bow

ej

rela

cji z

Bog

iem

.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: B

óg O

jcie

c.–

Istn

ieni

e św

iata

nie

-m

ater

ialn

ego.

– Z

drow

ie i

życi

e ja

ko

dar B

oga.

– M

odlit

wa

uwie

lbie

nia.

– O

dkry

wan

ie z

dzie

ckie

m źr

ódła

jego

ży

cia.

– Pr

owad

zeni

e do

rado

ści i

ksz

tałto

wa-

nie

posta

wy

wdz

ięcz

nośc

i wob

ec B

oga,

za

tchn

ieni

a Je

go ży

cia.

– U

czen

ie fo

rm p

rzek

azyw

ania

poz

dro-

wie

nia

Bogu

.

1) w

ie, ż

e Bó

g je

st pr

awdz

iwym

Daw

cą

życi

a;2)

pot

rafi

skup

ić si

ę i s

łuch

ać sw

ojeg

o od

dech

u;3)

pra

gnie

poz

draw

iać

każd

ego

rank

a Bo

ga.

6. P

an B

óg

obda

rza

czło

wie

ka

wol

nośc

ią

– Pr

owad

zeni

a dz

ieck

a do

doś

wia

dcza

nia

i sm

a-ko

wan

ia d

aru

wol

nośc

i, ab

y ot

wor

zyło

ono

swoj

e se

rce

na T

ego,

któ

ry je

st je

j źró

dłem

.–

Budz

enie

wdz

ięcz

-no

ści i

rado

ści z

a da

r w

olno

ści.

– C

złow

iek

chce

być

w

olny

.–

Wol

ność

czł

owie

ka

jest

dare

m B

oga.

– W

olno

ści p

rzed

e w

szys

tkim

doś

wia

dcza

się

w c

odzie

nnym

życi

u.

Uzd

alni

a cz

łow

ieka

„d

o cz

egoś

”, d

aje

mu

moż

liwoś

ć po

dejm

owa-

nia

taki

ch c

zy in

nych

in

icja

tyw.

– W

olno

ść B

oża

jest

wył

ączn

ie w

olno

ścią

„do

czeg

oś”.

– D

ary,

któr

e lu

dzie

ot

rzym

ują

od B

oga.

– Bó

g ja

ko D

awca

.–

Bóg

jako

źród

ło

war

tośc

i i n

orm

.

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

poz

nani

a, że

„w

Nim

żyje

my,

poru

szam

y się

i je

ste-

śmy”

(Dz 1

7, 2

8).

– W

ycho

wyw

anie

do

świa

dom

ego

prze

byw

ania

z Bo

giem

od

pocz

ątku

ka

żdeg

o dn

ia.

1) w

ie, ż

e Bó

g ob

darz

ył c

złow

ieka

w

olno

ścią

, jes

t Wyb

awic

iele

m;

2) p

otra

fi w

yraz

ić B

ogu

swoj

ą w

dzię

cz-

ność

za d

ar w

olno

ści;

3) c

hce

prze

byw

ać z

Bogi

em o

d po

cząt

-ku

dni

a.

23 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

7. Je

śli

chce

sz,

moż

esz b

yć

dobr

y

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y „n

asłu

chiw

ania”

Bog

a i k

ontro

low

ania

swoi

ch

wyb

orów

.–

Uka

zani

e pr

awdy

, że

szcz

ęści

e cz

łow

ieka

po

lega

na

tym

, iż c

hce

czyn

ić to

, co

czyn

ić

pow

inie

n.

– Pr

awdz

iwą

wol

no-

ścią

jest

tylk

o w

olno

ść

w p

osłu

dze

dobr

a i s

praw

iedl

iwoś

ci.

– W

olno

ść p

ozw

ala

czło

wie

kow

i wzr

asta

ć:

dla

siebi

e, d

la in

nych

, dl

a Bo

ga.

– Im

wię

cej c

złow

iek

czyn

i dob

ra, t

ym b

ar-

dzie

j sta

je si

ę w

olny

m

i szc

zęśli

wym

.–

Bóg

w tr

osce

o sz

czę-

ście

czł

owie

ka p

okaz

uje

mu

drog

ę w

ybor

ów

popr

zez S

łow

a za

war

te

w K

siędz

e Ży

cia.

– Bó

g ja

ko źr

ódło

w

arto

ści i

nor

m.

– Pr

awo

Boże

dom

aga

się ro

zwija

nia

miło

ści.

– K

ażdy

czł

owie

k ży

je

raze

m z

inny

mi l

udźm

i –

dzie

ćmi B

oga.

– Pi

smo

Świę

te ja

ko

słow

a Bo

ga.

– U

czen

ie św

iado

myc

h w

ybor

ów, d

oko-

nyw

ania

kon

front

acji

swoi

ch w

ybor

ów

z tek

stam

i Pism

a Św

ięte

go. N

auka

w

ybie

rani

a te

go, c

o po

leca

Bóg

.–

Ksz

tałto

wan

ie św

iado

moś

ci, ż

e ni

e w

szys

tko

moż

na w

życi

u zr

ozum

ieć

(Bóg

ma

swoj

e ta

jem

nice

), le

cz tr

zeba

w

ybra

ć po

słusz

eństw

o Bo

gu, b

o O

n w

ie, d

lacz

ego

coś n

ależ

y uc

zyni

ć.

1) w

ie, ż

e m

a się

nau

czyć

wyb

iera

ć;2)

pot

rafi

wyb

rać

wła

ściw

ą po

staw

ę op

isaną

w ć

wic

zeni

u –

zaba

wie

;3)

chc

e w

ybie

rać

zgod

nie

z wol

ą Bo

ga,

któr

ą po

znaj

e w

Piśm

ie Ś

wię

tym

.

8. C

złow

iek

nazw

ał

wsz

ystk

o,

co je

st na

św

ieci

e

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y sz

acun

ku i

trosk

i wob

ec

świa

ta.

-Uka

zani

e pr

awdy

, że

Bóg

pole

cił c

złow

ieko

wi

nazw

ać to

, co

jest

na

świe

cie.

– U

czen

ie d

zieck

a,

że m

oże

wsz

ystk

o na

zyw

ać (t

akże

to, c

zego

do

świa

dcza

) i że

z rz

eczy

stw

orzo

nych

moż

e po

znać

Bog

a –

pocz

ątek

i c

el w

szys

tkie

go.

– C

złow

iek

jest

zarz

ądcą

u

Boga

i cz

yni s

obie

zie-

mię

pod

porz

ądko

wan

ą.–

Czł

owie

k m

oże

nazy

-w

ać to

, co

prze

żyw

a.–

Czł

owie

k m

a po

mag

ać

stwor

zeni

u.–

Czł

owie

k po

siada

m

ożliw

ości

sam

odzie

l-ne

go p

orus

zani

a się

, tw

órcz

ego

kszt

ałto

wan

ia,

rozw

ijani

a się

i w

zros

tu

w w

olno

ści.

– Pr

zyro

da ja

ko d

ar

Boga

dla

czł

owie

ka.

– M

odlit

wa

dzię

kczy

nie-

nia

i uw

ielb

ieni

a.

– U

czen

ie k

onkr

etny

ch fo

rm o

kazy

-w

ania

tros

ki w

szys

tkie

mu,

co

żyje

na

świe

cie,

takż

e so

bie

sam

emu.

– Ro

zmaw

iani

e z d

zieck

iem

, w ja

ki

spos

ób m

a w

ypeł

niać

te za

dani

a.

1) w

ie, ż

e Bó

g po

leci

ł czł

owie

kow

i tro

skę

o św

iat;

2) p

otra

fi na

zwać

, co

się z

nim

dzie

je

w k

onkr

etny

ch sy

tuac

jach

życi

owyc

h;3)

chc

e uc

zestn

iczy

ć w

tros

ce B

oga

o św

iat.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy24

9. M

oje

ciał

o je

st da

rem

Pan

a Bo

ga

– Po

mag

anie

dzie

cku

w o

dkry

wan

iu c

iele

-sn

ości

jako

war

tośc

i, kt

óra

jest

wie

lkim

dar

em

Boga

.–

Uka

zani

e pr

awdy

, że

prze

z sw

oją

ciel

esno

ść

moż

emy

odkr

ywać

rz

eczy

wist

ość

Boga

.–

Budz

enie

wdz

ięcz

nośc

i w

obec

Bog

a za

cia

ło.

– C

ały

czło

wie

k je

st ch

cian

y pr

zez B

oga.

C

iało

i du

sza

stano

wią

dl

a cz

łow

ieka

jede

n og

rom

ny d

ar B

ożej

m

iłośc

i.–

Cia

ło je

st „s

poj-

rzen

iem

” Bo

ga. T

ak

patr

ząc

na sw

oje

ciał

o,

pozn

ajem

y o

sobi

e to

, co

pra

gnie

prz

ekaz

ać

nam

Bóg

.–

Dus

za i

ciał

o w

spół

dzia

łają

ze so

bą

i z B

ogie

m w

miło

ści.

– Bó

g ch

ce, a

by c

zło-

wie

k ci

eszy

ł się

swoi

m

ciał

em.

– Tr

oska

o ży

cie

i zdr

o-w

ie ja

ko o

dar

Bog

a.–

Mod

litw

a ge

stem

, za

baw

ą, ta

ńcem

.–

Posta

wa

wdz

ięcz

nośc

i za

dar

y Bo

ga.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y ra

dośc

i, pł

yną-

cej z

pos

iada

nia

ciał

a.–

Budz

enie

szac

unku

i tro

ski w

obec

w

łasn

ego

ciał

a ja

ko d

aru

Boga

. Nau

ka

patr

zeni

a na

sieb

ie ta

k, ja

k pa

trzy

na

ludz

i Bóg

.–

Ucz

enie

różn

ych

gestó

w c

iała

, jak

imi

moż

na p

oroz

umie

wać

się

z Bog

iem

, w

yraż

ać sw

oje

uczu

cia

wob

ec N

iego

.

1) w

ie, ż

e ci

ało

jest

dare

m B

oga;

2) p

otra

fi w

ymie

nić,

co

moż

e ro

bić

dzię

ki c

iału

: słu

chać

, cho

dzić

itd.

;3)

chc

e sz

anow

ać i

dbać

o c

iało

i dz

ię-

kow

ać za

nie

Bog

u.

10. Ś

lady

Bo

ga i

czło

-w

ieka

na

ziem

i

– Bu

dzen

ie p

odziw

u w

obec

Bog

a i t

ego,

co

On

uczy

nił.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y uw

ielb

ieni

a Bo

ga za

Jego

w

ielk

ość

i wsp

ania

łość

w

idoc

zną

w a

kcie

stw

o-rz

enia

i op

ieko

wan

ia si

ę św

iate

m.

– Św

iat j

est m

ądrz

e ur

ządz

ony

i dzia

ła

w n

im sa

m B

óg.

– Bó

g dz

iała

dla

czł

o-w

ieka

, a c

złow

iek

dzia

ła

z Nim

, bo

Bóg

zapr

asza

go

do

wsp

ółpr

acy.

– Bó

g i c

złow

iek

raze

m

zosta

wia

ją w

świe

cie

swoj

e śla

dy.

– Bó

g ja

ko D

awca

.–

Przy

roda

jako

dar

Bo

ga.

– Bó

g ko

cha

każd

ego

czło

wie

ka, a

le st

awia

mu

wym

agan

ia i

zapr

asza

do

wsp

ółpr

acy.

– M

odlit

wa

popr

zez

prac

ę pl

asty

czną

.

– Po

mag

anie

dzie

cku

w p

ozna

niu

róż-

nic

mię

dzy

tym

, co

uczy

nił B

óg, a

tym

, co

ucz

ynił

czło

wie

k. U

kaza

nie

na c

zym

po

lega

chw

ała

czło

wie

ka i

chw

ała

Boga

.–

Uśw

iada

mia

nie

dzie

cku,

że p

ozos

ta-

wia

w św

ieci

e sw

oje

dobr

e śla

dy p

rzez

to

, co

czyn

i.

1) w

ie, ż

e św

iat j

est d

ziełe

m B

oga,

któ

ry

pom

aga

takż

e cz

łow

ieko

wi t

wor

zyć;

2) p

otra

fi w

ymie

nić

dzie

ła B

oga

i czł

owie

ka;

3) c

hce

wyc

hwal

ać B

oga

za Je

go d

zieła

.

25 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

11. P

an B

óg

daje

świa

t cz

łow

ieko

wi

– U

kazy

wan

ie d

zieck

u,

ile B

óg d

la n

iego

czy

ni

prze

z róż

ne d

ary,

któr

e da

je m

u na

świe

cie.

– U

czen

ie o

dpow

iada

nia

na za

pros

zeni

e Pa

na

Boga

do

wsp

ółpr

acy

z Nim

.

– Je

dyny

m p

owo-

dem

, dla

któ

rego

Bóg

stw

arza

, jes

t Jeg

o m

iłość

i d

obro

ć. C

hwał

ą Bo

ga

jest

to, a

by ta

miło

ść

i dob

roć

ukaz

ywał

a się

i u

dzie

lała

.–

Bóg

czek

a na

oso

bistą

tw

órcz

ość

czło

wie

ka. O

n da

je c

złow

ieko

wi m

oc

i zdo

lnoś

ć, a

by tw

orzy

ł św

iat.

To O

n sp

raw

ia, ż

e cz

łow

iek

śpie

wa,

cie

szy

się, t

ańcz

y i o

dkry

wa

wie

lkie

dzie

ła, k

tóre

Bóg

zł

ożył

w je

go rę

ce.

– Bó

g ko

cha

każd

ego

czło

wie

ka, a

le st

awia

mu

wym

agan

ia i

zapr

asza

do

wsp

ółpr

acy.

– U

kaza

nie

różn

icy

mię

dzy:

prz

ymu-

sem

, pos

łusz

eństw

em i

wsp

ółdz

iała

-ni

em.

– K

szta

łtow

anie

poc

zuci

a od

pow

iedz

ial-

nośc

i i o

bow

iązk

owoś

ci.

– W

ycho

wyw

anie

do,

twor

zeni

a z z

apa-

łem

różn

ych

prze

dmio

tów

ora

z wyr

a-ża

nia

swoi

ch m

yśli

i ucz

uć w

pio

senc

e,

rysu

nku,

geś

cie,

a ta

kże

wyb

iera

nia

dobr

ych

dzie

ł, kt

óre

rozw

ijają

życi

e na

św

ieci

e i w

ielb

ią B

oga.

1) w

ie, ż

e cz

łow

iek

wyk

onuj

ąc ró

żne

prac

e, w

spół

prac

uje

z Bog

iem

;2)

pot

rafi

wym

ieni

ć pr

ace

różn

ych

zaw

odów

i pr

ace,

któ

re w

ykon

uje

sam

odzie

lnie

;3)

chc

e z z

apał

em w

ykon

ywać

różn

e pr

ace,

aby

wsp

ółpr

acow

ać z

Bogi

em.

12. C

o m

i się

na

jbar

dzie

j na

świe

cie

podo

ba

– Po

mag

anie

dzie

cku

w o

dkry

wan

iu sw

oich

up

odob

ań.

– U

kazy

wan

ie, ż

e Bó

g pi

erw

szy

upod

obał

sobi

e w

nim

i pr

zyjm

uje

je

taki

m, j

akie

jest.

– Pr

agni

enie

Bog

a je

st w

pisa

ne w

serc

e cz

ło-

wie

ka. B

óg n

ie p

rzes

taje

po

ciąg

ać c

złow

ieka

do

siebi

e i t

ylko

w B

ogu

czło

wie

k zn

ajdu

je p

raw

-dę

i sz

częś

cie.

– Pu

nkte

m w

yjśc

ia d

róg

prow

adzą

cych

do

Boga

je

st stw

orze

nie.

– Pa

n Bó

g m

a up

odo-

bani

e w

czł

owie

ku i

to

On

tak

uksz

tałto

wał

se

rce

czło

wie

ka, ż

e cz

łow

iek

moż

e so

bie

coś

upod

obać

.

– Pi

ękno

prz

yrod

y i o

tacz

ając

ego

świa

ta.

– Bó

g ja

ko D

awca

tego

pi

ękna

.–

Mod

litw

a uw

iel-

bien

ia p

oprz

ez p

racę

pl

asty

czną

.

– Li

czen

ie si

ę z t

ym, ż

e dz

ieck

o m

a sw

ój

gust,

swoj

e up

odob

ania

.–

Wła

ściw

e uk

ieru

nkow

ywan

ie p

ra-

gnie

ń dz

ieck

a.–

Ksz

tałto

wan

ie w

dzie

cku

posta

wy

odw

agi w

wyr

ażan

iu sw

oich

upo

do-

bań

wob

ec in

nych

, aby

czu

ło si

ę so

bą

i w sw

ojej

inno

ści c

zuło

się

koch

ane.

– W

spom

agan

ie d

zieck

a w

pos

zuki

wa-

niu

swoj

ego

mie

jsca

w św

ieci

e.

1) w

ie, ż

e m

a pr

awo

mie

ć sw

oje

upod

oban

ia;

2) p

otra

fi w

ymie

nić

lub

opow

iedz

ieć

o ty

m, c

o na

jbar

dzie

j lub

i;3)

akc

eptu

je sw

oje

upod

oban

ia i

upod

o-ba

nia

inny

ch d

zieci

.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy26

13.

Otr

zym

uję

i um

iem

da

wać

– K

szta

łtow

anie

w d

ziec-

ku p

osta

wy

wdz

ięcz

-no

ści z

a da

ry, j

akie

ot

rzym

ało

i otr

zym

uje.

– W

szys

tko,

co

mam

y, je

st w

ielk

im d

arem

od

Boga

. Od

Nie

go te

ż po

chod

zi zd

olno

ść c

zło-

wie

ka d

o da

wan

ia.

– D

ar B

oży

jest

rów

no-

cześ

nie

zada

niem

dla

cz

łow

ieka

.–

Bóg

wyp

osaż

ył n

as

w ró

żne

dary

, któ

re są

dl

a na

s, al

e i d

la in

nych

. M

ożna

je d

awać

, zam

ie-

niać

, dzie

lić si

ę ni

mi.

W

szys

tko,

co

mam

y, m

oże

kom

uś sł

użyć

, po

dobn

ie ja

k na

m sł

użą

dary

Bog

a.

– Pr

awo

Boże

dom

aga

się ro

zwija

nia

miło

ści.

– K

ażdy

czł

owie

k ży

je

raze

m z

inny

mi l

udźm

i, kt

órzy

są d

ziećm

i Bog

a.–

Dzia

łani

e na

rzec

z in

nych

.

– U

czen

ie d

zieck

a do

strze

gani

a da

rów,

kt

óre

sam

o po

siada

ora

z któ

re m

ają

inni

.–

Prow

adze

nie

dzie

cka

do d

ośw

iadc

ze-

nia,

że je

go d

ary

są p

otrz

ebne

inny

m,

a on

o po

trze

buje

dar

ów o

d in

nych

lu

dzi.

– N

auka

dzie

leni

a się

dar

ami z

inny

mi

i z B

ogie

m.

1) w

ie, ż

e w

szys

tko,

co

potr

afi zr

obić

sa

mod

zieln

ie, j

est d

arem

Boż

ym;

2) p

otra

fi za

śpie

wać

w g

rupi

e pi

osen

kę

Ty je

steś d

arem

;3)

pra

gnie

dzie

lić si

ę z i

nnym

i sw

oim

i da

ram

i i o

kazy

wać

Bog

u w

dzię

czno

ść za

w

szys

tkie

Jego

dar

y.

14. J

este

m

ukoc

hany

m

dzie

ckie

m

Boga

– W

prow

adze

nie

taje

m-

nicę

dzie

cięc

twa

Boże

go

otrz

yman

ego

na c

hrzc

ie

świę

tym

.–

Budz

enie

świa

dom

ości

w

spól

noty

dzie

ci B

ożyc

h (r

odzin

y Bo

żej).

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y w

dzię

czno

ści z

a da

r dz

ieci

ęctw

a Bo

żego

.

– C

hrze

st je

st za

nurz

e-ni

em w

miło

ści B

oga.

– Bó

g ok

azuj

e pr

zez

chrz

est s

woj

ą sz

czeg

ólną

m

iłość

, prz

yjm

ując

cz

łow

ieka

jako

swoj

e dz

ieck

o.–

Bóg

obda

rza

czło

wie

ka

błog

osła

wie

ństw

em

takż

e po

prze

z inn

ych

ludz

i.–

Każ

dy c

złow

iek

moż

e pr

zeka

zyw

ać in

nym

Bo

żą m

iłość

.

– Zw

iąze

k z B

ogie

m za

-po

cząt

kow

ane

w c

hrzc

ie

świę

tym

i w

ynik

ając

e z n

iego

kon

sekw

encj

e.–

Wsz

yscy

och

rzcz

enie

ja

ko ro

dzin

a dz

ieci

Bo

żych

.

– U

kaza

nie

chrz

tu ja

ko d

aru

życi

a Bo

żego

(dzie

cięc

twa

Boże

go).

– U

czen

ie d

zieck

a bł

ogos

ław

ieni

a Bo

gu

i lud

ziom

: rod

zicom

, rod

zeńs

twu,

ko

lego

m i

kole

żank

om.

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

doś

wia

d-cz

enia

rado

ści i

wdz

ięcz

nośc

i, gd

y pr

zyjm

uje

błog

osła

wie

ństw

o i g

dy sa

mo

błog

osła

wi i

nnyc

h lu

dzi.

1) w

ie, ż

e pr

zez c

hrze

st św

ięty

stał

o się

dz

ieck

iem

Bog

a; i

nale

ży d

o ro

dzin

y Bo

żej,

2) p

otra

fi w

ykon

ać g

est b

łogo

sław

ieni

a dr

ugie

go c

złow

ieka

, prz

ez zn

ak k

rzyż

a na

jego

czo

le;

3) c

hce

dzię

kow

ać (b

łogo

sław

ić) B

ogu

za Je

go m

iłość

i ch

rzes

t św

ięty

.

27 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

15. P

ozdr

a-w

iam

Pan

a Bo

ga

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y ży

czliw

ości

i se

rdec

zno-

ści w

obec

sieb

ie i

inny

ch

ludz

i ora

z wob

ec P

ana

Boga

.–

Budo

wan

ie p

oczu

cia

wsp

ólno

ty –

rodz

iny

dzie

ci B

ożyc

h.

– C

złow

iek

błog

osła

-w

i Bog

u i b

łogo

sław

i in

nym

ora

z bło

gosła

wi

całe

stw

orze

nie,

pro

wa-

dząc

wsz

ystk

o ku

Bog

u.–

Bóg

pier

wsz

y bł

ogos

ław

ił św

iatu

i c

złow

ieko

wi,

obda

-rz

ając

go

życi

em. T

eraz

cz

łow

iek,

pop

rzez

swoj

e bł

ogos

ław

ieńs

two

i po-

zdro

wie

nia,

ucz

estn

iczy

w

bło

gosła

wie

ństw

ie

sam

ego

Stw

órcy

.

– W

szys

cy o

chrz

czen

i ja

ko ro

dzin

a dz

ieci

Bo

żych

.–

Każ

dy c

złow

iek

żyje

ra

zem

z in

nym

i lud

źmi,

któr

zy są

dzie

ćmi B

oga.

– O

bow

iązk

i wyn

ikaj

ące

z chr

ztu

świę

tego

.

– U

czen

ie d

zieck

a, ja

k pr

akty

czni

e m

oże

inny

m b

łogo

sław

ić.

– Za

pozn

anie

z po

zdro

wie

niam

i chr

ze-

ścija

ński

mi,

któr

e w

yraż

ają

nasz

pod

ziw

i wdz

ięcz

ność

za lu

dzi –

naj

wię

kszy

dar

po

Bog

u (p

rzez

nic

h ot

rzym

ujem

y Je

go

dary

) .

1) w

ie, j

ak p

ozdr

awia

ją si

ę lu

dzie

w ro

-dz

inie

dzie

ci B

ożyc

h i j

ak p

ozdr

awia

ją

Boga

;2)

pot

rafi

wym

ieni

ć ki

lka

pozd

row

ień

chrz

eści

jańs

kich

;3)

pra

gnie

poz

drow

ieni

ami o

kazy

wać

lu

dzio

m se

rdec

znoś

ć i s

woj

e pr

zyw

iąza

-ni

e do

Bog

a.

Rozd

ział

II. R

odzi

na d

ziec

i Boz

ych

spot

yka

się

z Bo

giem

16. P

ozna

ję

Pana

Bog

a pr

zez J

ezus

a

– Bu

dzen

ie w

iary

w Je

-zu

sa ja

ko B

oga.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y za

ufan

ia d

o Je

zusa

i J

ego

nauk

i prz

ekaz

anej

w

Piśm

ie Ś

wię

tym

.

– Bó

g pr

agni

e ud

ziela

ć sw

ojeg

o Bo

skie

go ży

cia

ludz

iom

, by

w sw

oim

je-

dyny

m S

ynu

uczy

nić

ich

przy

bran

ymi s

ynam

i.–

Obj

awia

jąc

się, B

óg

uzda

lnia

ludz

i do

daw

ania

Mu

odpo

wie

dzi

miło

ści.

– Sy

n Bo

ży, B

óg W

cie-

lony

, w p

ełni

obj

awił

miło

ść B

oga.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: B

óg O

jcie

c,

Jezu

s Chr

ystu

s.–

Pism

o Św

ięte

jako

sło

wa

Boga

.

– Za

pozn

awan

ie d

zieci

z Je

zuse

m –

Bo

giem

i N

aucz

ycie

lem

, któ

ry u

kazu

je

nam

Bog

a O

jca.

– U

czen

ie sz

acun

ku d

o Pi

sma

Świę

tego

.

1) w

ie, ż

e Bo

ga p

ozna

jem

y pr

zez J

ezus

a,

któr

ego

nauk

a za

war

ta je

st w

Piśm

ie

Świę

tym

;2)

pot

rafi

w g

rupi

e śp

iew

ać p

iose

nkę

Rado

ścią

moj

ą Je

zus;

3) p

ragn

ie p

ozna

wać

Bog

a i J

ezus

a C

hrys

tusa

.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy28

17. J

este

m

wyb

rany

pr

zez B

oga

– Ro

zwija

nie

w d

zieck

u sz

acun

ku d

o sie

bie

sam

ego,

jako

oso

by,

któr

a je

st pr

zez P

ana

Boga

uko

chan

a, je

dyna

i n

iepo

wta

rzal

na.

– K

szta

łtow

anie

świa

do-

moś

ci w

arto

ści c

hrzt

u św

ięte

go.

– Bu

dow

anie

na

rela

cji

z Bog

iem

pod

staw

zdro

-w

ej m

iłośc

i do

sam

ego

siebi

e.

– Im

ię w

yraż

a ist

otę,

to

żsam

ość

osob

y i s

ens

jej ż

ycia

.–

Imię

nad

ane

w c

hrzc

ie

świę

tym

jest

znak

iem

to

żsam

ości

dzie

cka

Boże

go.

– Bó

g zn

a cz

łow

ieka

po

imie

niu,

prz

yjm

uje

go

i sza

nuje

jego

imię

.

– D

obry

Bóg

koc

ha

wsz

ystk

ich

ludz

i.–

Zwią

zek

z Bog

iem

za-

pocz

ątko

wan

y w

chr

zcie

św

ięty

m.

– Bó

g tro

szcz

y się

o

wsz

ystk

ich

ludz

i.

– Po

moc

dzie

cku

w d

ocen

ieni

u da

ru

chrz

tu św

ięte

go.

– U

czen

ie sz

acun

ku d

o sw

ojeg

o im

ieni

a i i

mie

nia

drug

iego

czł

owie

ka.

1) w

ie, j

akie

są is

totn

e ob

rzęd

y ch

rztu

św

ięte

go (p

okro

pien

ie w

odą

i sak

ram

en-

taln

e sło

wa)

; wie

, że

jego

imię

nad

ane

na c

hrzc

ie św

ięty

m je

st w

ażne

dla

Bog

a;2)

pot

rafi

dzię

kow

ać B

ogu

za c

hrze

st i s

iebi

e (s

woj

e im

ię);

3) sz

anuj

e sw

oje

imię

i im

ię d

rugi

ej

osob

y.

18. B

óg

chce

być

z n

ami

na zi

emi

i w n

iebi

e

– Bu

dzen

ie św

iado

mo-

ści i

wia

ry, ż

e je

steśm

y m

iesz

kańc

ami n

ie ty

lko

ziem

i, al

e i n

ieba

.

– W

yraż

enie

«nie

bo

i zie

mia

» w P

iśmie

Św

ięty

m o

znac

za to

w

szys

tko,

co

istni

eje

– ca

łe st

wor

zeni

e.–

«Zie

mia

» jes

t św

iate

m

ludz

i, «n

iebo

» lub

«nie

-bi

osa»

mog

ą oz

nacz

ać

firm

amen

t, al

e ta

kże

wła

sne

«mie

jsce»

Bog

a.

– K

ości

ół ja

ko sz

czeg

ól-

ne m

iejsc

e sp

otka

nia

z Bog

iem

.–

Bóg

trosz

czy

się

o w

szys

tkic

h lu

dzi.

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

doś

wia

dcze

-ni

a w

ielk

iej r

adoś

ci i

zach

wyt

u w

obec

rz

eczy

wist

ości

nie

ba.

– Za

pozn

awan

ie z

praw

dą, ż

e ka

żdy

z nas

ma

swoj

e m

iejsc

e pr

zy B

ogu.

1) w

ie, ż

e do

m B

oży

przy

pom

ina

nam

o

nieb

ie, k

tóre

Bóg

prz

ygot

ował

dla

lu

dzi;

2) p

otra

fi w

gru

pie

śpie

wać

Nieb

o jes

t w

serc

u m

ym;

3) k

ojar

zy n

iebo

z po

zyty

wny

mi

prze

życi

ami.

19. K

ażdy

cz

łow

iek

ma

swoj

e m

iejsc

e w

nie

bie

– Bu

dzen

ie tę

skno

ty za

ni

ebem

i Bo

giem

.–

Bóg

zapr

asza

ludz

i do

sieb

ie, a

by im

po-

daro

wać

wsz

ystk

o, c

o po

siada

.–

Nie

bo je

st w

spól

notą

sz

częś

cia

w B

ogu.

– M

sza

Świę

ta je

st za

-pr

osze

niem

ludz

i prz

ez

Boga

.

– D

obry

Bóg

koc

ha

wsz

ystk

ich

ludz

i.–

Wsp

ólno

ta d

zieci

Bo

żych

spot

yka

się

w k

ości

ele.

– K

szta

łtow

anie

w d

zieck

u pr

zeko

nani

a,

że je

st z m

iłośc

ią o

czek

iwan

e w

nie

bie,

– Bu

dzen

ie w

dzie

cku

prag

nien

ia, a

by

chci

ało

być

z Bog

iem

już t

utaj

na

ziem

i.

1) w

ie, ż

e Bó

g pr

zyw

ołuj

e do

sieb

ie

każd

e dz

ieck

o;2)

koj

arzy

Msz

ę Św

iętą

z w

ezw

anie

m

czło

wie

ka p

rzez

Bog

a i z

nie

bem

;3)

pra

gnie

odp

owie

dzie

ć na

wez

wan

ie

Boga

, by

być

blisk

o N

iego

.

29 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

20. P

an B

óg

poda

row

ał

mi ż

ycie

pr

zez r

odzi-

ców

– W

spom

agan

ie d

zieck

a w

odc

zuw

aniu

i ok

a-zy

wan

iu w

dzię

czno

ści

Bogu

i ro

dzic

om za

dar

sw

ojeg

o ży

cia.

– Ży

cie

ludz

kie

jest

świę

te, p

onie

waż

po

chod

zi do

Bog

a. S

am

Bóg

jest

Pane

m ży

cia,

od

jego

poc

zątk

u aż

do

końc

a.–

Bóg

jest

Daw

cą w

szel

-ki

ego

życi

a. B

óg je

st ży

ciem

, On

daje

życi

e i u

zdal

nia

czło

wie

ka d

o pr

zeka

zyw

ania

życi

a.–

Dzie

cko

słuch

a bi

cia

swoj

ego

serc

a. W

dom

u słu

cha

bici

a se

rca

swoi

ch

rodz

iców

.

– Bó

g da

wca

życi

a.–

Bóg

trosz

czy

się

o w

szys

tkic

h lu

dzi.

– Bó

g oc

zeku

je, a

by

ludz

ie si

ę w

zaje

mni

e w

spie

rali.

– k

onta

kty

z naj

bliżs

zym

i, do

ro-

słym

i.

– Bu

dzen

ie w

dzie

cku

rado

ści,

płyn

ącej

z d

aru

życi

a, o

raz w

dzię

czno

ści w

zglę

-de

m ro

dzic

ów i

wzg

lęde

m P

ana

Boga

za

ten

dar.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y za

wie

rzen

ia

Bogu

.–

Ksz

tałto

wan

ie p

rzek

onan

ia, ż

e Bó

g oc

hran

ia to

, co

jest

mał

e i s

łabe

.

1) w

ie, ż

e ży

cie

jest

dare

m m

iłują

cego

Bo

ga. B

óg o

bdar

zył r

odzic

ów m

iłośc

ią,

któr

ą on

i prz

ekaz

ali d

zieck

u;2)

pot

rafi

dzię

kow

ać ro

dzic

om i

Bogu

pi

osen

ką Ja

jeste

m;

3) c

eni d

ar ży

cia.

21. K

ocha

m

moi

ch n

aj-

bliżs

zych

– K

szta

łtow

anie

w d

ziec-

ku p

osta

wy

szac

unku

i m

iłośc

i wob

ec si

ebie

, w

obec

swoi

ch n

ajbl

iż-sz

ych

(naj

częś

ciej

rodz

i-có

w) i

wob

ec B

oga.

– Bó

g je

st dl

a cz

łow

ieka

i o

jcem

, i m

atką

. On

nigd

y ni

e op

uści

czł

o-w

ieka

.–

Bóg

prow

adzi

czło

wie

ka p

rzez

wie

lu

ludz

i, kt

óryc

h sta

wia

na

drod

ze je

go ży

cia.

– C

złow

iek

pow

inie

n do

strze

gać

ten

wie

lki

dar o

becn

ości

dru

gieg

o cz

łow

ieka

– zw

łasz

cza

rodz

iców

.

– W

szys

cy są

prz

ed

Bogi

em ró

wni

.–

Dob

ry B

óg k

ocha

w

szys

tkic

h lu

dzi.

– Pr

awo

Boże

dom

aga

się ro

zwija

nia

miło

ści.

– dz

iała

nie

na rz

ecz

wsp

ólno

ty.

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

prz

yjęc

ia

z wia

rą p

raw

dy, ż

e Bó

g je

st D

awcą

w

szel

kieg

o ży

cia.

– U

czen

ie, j

ak d

zieck

o m

a w

yraż

ać sw

o-ją

miło

ść n

ajbl

iższy

m w

kon

kret

nych

sy

tuac

jach

.

1) w

ie, ż

e m

iłość

jest

dare

m B

oga;

2) p

otra

fi na

ryso

wać

„rod

zinne

drz

ewo”

;3)

chc

e sz

anow

ać i

koch

ać si

ebie

, sw

o-ic

h ro

dzic

ów i

Boga

.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy30

22. P

an B

óg

dał m

i Ani

o-ła

Stró

ża

– Bu

dzen

ie w

iary

we

wsz

echo

becn

ość

Boga

, w

Jego

miło

ść i

trosk

ę.–

Budz

enie

prz

ekon

ania

o

tym

, że

Bóg

udzie

la

się n

a ró

żne

spos

oby

czło

wie

kow

i, ta

kże

prze

z sw

oich

wys

łann

ików

, an

iołó

w.

– An

ioło

wie

są w

ysła

n-ni

kam

i Boż

ymi,

któr

zy

zwia

stują

i op

iew

ają

obec

ność

Bog

a–

Gdz

ieko

lwie

k sp

o-ty

kam

y się

z do

broc

ią,

jedn

ości

ą, h

arm

onią

, ta

m je

st an

ioł B

oga.

– O

bok

anio

łów

obe

c-no

ści B

oga,

są a

nioł

owie

O

patr

znoś

ci B

oga,

to

znac

zy a

nioł

owie

op

ieku

now

ie, k

tórz

y na

s oc

hran

iają

.

– Bó

g tro

szcz

y się

o

wsz

ystk

ich

ludz

i.–

Pods

taw

owe

poję

cia

relig

ijne:

ani

ołow

ie.

– M

odlit

wa:

Ani

ele

Boży

.

– Pr

zeds

taw

ieni

e an

iołó

w ja

ko o

piek

u-nó

w (A

nioł

Stró

ż) i

posła

ńców

Bog

a,

czyl

i wys

łann

ików

Opa

trzn

ości

Boż

ej

i zw

iastu

nów

Jego

zam

ierz

eń.

1) w

ie, ż

e Bó

g op

ieku

je si

ę lu

dźm

i tak

że

prze

z ani

ołów

;2)

pot

rafi

pow

iedz

ieć,

jak

Anio

ł Stró

ż ch

roni

prz

ed n

iebe

zpie

czeń

stwam

i;3)

dzię

kuje

Bog

u za

Jego

opi

ekuń

czą

obec

ność

.

23. C

ałym

se

rcem

ch

wal

ę Pa

na

Boga

– W

prow

adza

nie

w ta

-je

mni

cę E

ucha

rysti

i jak

o cz

asu

i mie

jsca

spot

kani

a z k

ocha

jący

m B

ogie

m

prze

z Jez

usa

Chr

ystu

sa.

– Po

mag

anie

dzie

cku

w o

kazy

wan

iu B

ogu

miło

ści p

oprz

ez u

czes

t-ni

ctw

o w

Euc

hary

stii.

– M

sza

Świę

ta je

st m

ister

ium

taje

mni

cy

zbaw

ieni

a, sp

otka

niem

z k

ocha

jący

m B

ogie

m,

któr

ego

ukaz

uje

nam

Je

zus C

hrys

tus.

– To

spot

kani

e z m

i-ło

ścią

Bog

a je

st up

o-rz

ądko

wan

e, m

a sw

oje

okre

ślone

pos

taw

y, ge

sty

i zac

how

ania

, któ

rych

uc

zą si

ę w

szys

cy je

go

ucze

stnic

y.

– K

ości

ół ja

ko sz

czeg

ól-

ne m

iejsc

e sp

otka

nia

z Bog

iem

.–

Pods

taw

owe

znak

i cz

ynio

ne p

odcz

as M

szy

Świę

tej.

– U

waż

ne u

czes

tnic

two

we

Msz

y Św

ięte

j, go

dne

zach

owan

ie w

koś

ciel

e.

– U

czen

ie p

osta

w i

gestó

w li

turg

iczn

ej

mod

litw

y or

az o

dpow

iedn

iego

zach

owa-

nia

w k

ości

ele.

1) w

ie, ż

e z B

ogie

m lu

dzie

spot

ykaj

ą się

w

koś

ciel

e na

Msz

y Św

ięte

j;2)

pot

rafi

zade

mon

strow

ać p

osta

wy

i ges

ty m

odlit

ewne

;3)

chc

e go

dnie

i z s

zacu

nkie

m za

chow

y-w

ać si

ę w

koś

ciel

e ze

wzg

lędu

na

miło

ść

Bożą

.

31 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

Rozd

ział

III.

Bóg

dał n

am Je

zusa

24. O

cze-

kuje

my

na

Świa

tłość

od

Boga

– W

prow

adze

nie

w o

kres

Adw

entu

.–

Przy

goto

wan

ie d

zieck

a do

cel

ebra

cji n

arod

zin

Jezu

sa o

raz w

zbud

za-

nie

w n

im p

ragn

ieni

a i n

adzie

i na

wsp

ólno

to-

we

i oso

biste

spot

kani

e z W

ybaw

icie

lem

.

– Bó

g je

st św

iatło

ścią

i t

ę św

iatło

ść c

hce

dać

tym

, któ

rzy

chod

zą

w c

iem

nośc

i.–

Zba

wic

iel p

rzy-

nosi

ludz

iom

now

e po

znan

ie B

oga,

dla

tego

na

zwan

y je

st pr

awdz

iwą

Świa

tłośc

ią n

arod

ów.

Dzię

ki N

iem

u na

sze

serc

e i u

mys

ł w p

ełni

w

łącz

ają

się w

akt

wol

i za

wie

rzen

ia B

ogu.

– Po

dsta

wow

e zw

ycza

je

zwią

zane

z ob

chod

ami

roku

litu

rgic

zneg

o.–

Zna

czen

ie sy

mbo

lu

świa

tła.

– W

ycho

wan

ie d

o zr

ozum

ieni

a sy

mbo

liki ś

wia

tła w

litu

rgii

i w ży

ciu

chrz

eści

jani

na.

– Pr

zygo

tow

anie

do

duch

oweg

o pr

zeży

-ci

a św

iąt B

ożeg

o N

arod

zeni

a.–

Dal

sze

wpr

owad

zani

e w

mod

litw

ę –

dial

og z

Bogi

em.

1) w

ie, ż

e w

Adw

enci

e pr

zygo

tow

ujem

y się

na

przy

jście

Wyb

awic

iela

– Ś

wia

tło-

ści n

arod

ów –

Jezu

sa C

hrys

tusa

;2)

pot

rafi

z inn

ymi z

aśpi

ewać

Oto

Pan

Bó

g pr

zyjd

zie;

3) c

iesz

y się

z pr

zygo

tow

ań d

o Bo

żego

N

arod

zeni

a.

25. Z

Mar

y-ją

ocz

ekuj

e-m

y na

rodz

in

Jezu

saAd

wen

t

– Pr

zybl

iżani

e dz

ieck

u Ta

jem

nicy

Wci

elen

ia.

Bóg,

dąż

ąc d

o pe

łneg

o zje

dnoc

zeni

a się

z cz

ło-

wie

kiem

, rea

lizuj

e sw

ój

plan

, wyb

iera

jąc

osob

ę M

aryi

Pan

ny.

– Ta

k ja

k ka

żdy

czło

wie

k, ró

wni

eż Je

zus

potr

zebu

je m

atki

, aby

się

nar

odzić

. W je

go

naro

dzen

iu je

st je

dnak

w

yjąt

kow

ość:

pro

rok

Izaj

asz n

azyw

a G

o im

ieni

em „E

mm

anue

l”

-„Bó

g z n

ami”

, to

taje

m-

nica

cią

głej

obe

cnoś

ci

Boga

wśr

ód n

as.

– W

Chr

ystu

sie B

oża

Obe

cnoś

ć uk

azuj

e się

na

m w

spos

ób sz

cze-

góln

y.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: Je

zus C

hrys

tus,

Mar

yja.

– Z

nacz

enie

słow

a:

Amen

.

– Pr

zygo

tow

anie

dzie

cka

do p

rzyj

ęcia

z w

iarą

Taj

emni

cy W

ciel

enia

na

wzó

r M

aryi

.–

Uśw

iado

mie

nie

dzie

cku,

że w

Jezu

sie

spot

ykam

y się

z pr

awdz

iwym

Bog

iem

i z

pra

wdz

iwym

czł

owie

kiem

1) w

ie, ż

e Em

man

uel t

o im

ię W

ybaw

i-ci

ela

i zna

czy

„Bóg

z na

mi”

;2)

pot

rafi

z inn

ymi ś

piew

ać M

ów: a

men

, ja

k M

aryja

;3)

chc

e pr

zygo

tow

ać si

ę pr

zez d

obre

uc

zynk

i na

przy

jście

Jezu

sa.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy32

26.

Posła

niec

za

pow

iada

M

aryi

wie

l-ką

rado

śćAd

wen

t

– W

prow

adza

nie

w ta

-je

mni

cę W

ciel

enia

prz

ez

zapo

znan

ie z

bibl

ijnym

op

isem

Zw

iasto

wan

ia.

– U

czen

ie d

zieck

a ot

wie

rani

a se

rca

na g

łos

Boga

, któ

ry p

rzem

awia

do

ludz

i.

– Bó

g ko

ntyn

uuje

real

i-za

cję

sweg

o zb

awcz

ego

plan

u–

Anio

ł zw

iastu

je M

aryi

w

ielk

ą ra

dość

: zos

tani

e M

atką

Syn

a Bo

żego

.–

Mar

yja

odpo

wia

da

z wia

rą B

ogu

i za

spra

wą

Duc

ha Ś

wię

tego

staj

e się

M

atką

.–

Wyp

ełni

ła si

ę O

biet

-ni

ca d

ana

Nar

odow

i W

ybra

nem

u. N

adch

odzi

Zba

wic

iel,

czas

wie

lkie

j ra

dośc

i.

Pods

taw

owe

poję

cia

relig

ijne:

Ani

oł, M

aryj

a,

Jezu

s Chr

ystu

s.–

Mod

litw

a: Z

drow

aś

Mar

yjo.

– Pi

smo

Świę

te ja

ko

słow

a Bo

ga.

– U

kaza

nie

Mar

yi ja

ko w

zoru

: Bóg

w

ybie

ra i

wzy

wa,

a M

aryj

a od

pow

iada

Bo

gu z

wia

rą –

akc

eptu

je i

real

izuje

zb

awcz

y pl

an.

– U

czen

ie m

odlit

wy

„Zdr

owaś

Mar

yjo”

z w

ykor

zysta

niem

słów

pio

senk

i.

1) w

ie, ż

e do

Mar

yi p

rzys

zedł

ani

oł

i zw

iasto

wał

Jej,

że b

ędzie

Mam

ą Pa

na

Jezu

sa;

2) p

otra

fi m

odlić

się

z inn

ymi m

odlit

wą

Zdro

waś

Mar

yjo;

3) p

ragn

ie ja

k M

aryj

a ot

wie

rać

się n

a sło

wa

Boga

.

27. N

aro-

dzen

ie Je

zu-

sa i

pokł

on

paste

rzy

Boże

Nar

o-dz

enie

– W

prow

adze

nie

dzie

c-ka

w ta

jem

nicę

cel

ebra

-cj

i Boż

ego

Nar

odze

nia:

ot

o dz

iś ro

dzi s

ię d

la

nas C

hrys

tus,

zstę

puje

Św

iatło

ść, n

adch

odzi

czas

rado

ści,

wyp

ełni

a się

Obi

etni

ca d

ana

nam

pr

zez B

oga.

– N

arod

zeni

e Je

zusa

to

wyp

ełni

enie

się

zam

ysłu

zje

dnoc

zeni

a się

Bog

a z c

złow

ieki

em.

– M

aryj

a ja

ko ta

, „kt

óra

wsz

ystk

o za

chow

ywał

a w

serc

u” i

ukaz

ała

po-

staw

ę ad

orac

ji Ta

jem

nic

Boży

ch.

– Pa

sterz

e ja

ko w

zór

posta

wy

rado

ści,

uwie

l-bi

enia

i dz

iękc

zyni

enia

za

Boż

e N

arod

zeni

e.

– Po

dsta

wow

e zw

ycza

je

zwią

zane

z Bo

żym

Nar

o-dz

enie

m.

– Pi

smo

Świę

te ja

ko

słow

a Bo

ga.

– Bó

g tro

szcz

y się

o

wsz

ystk

ich

ludz

i –

Nar

odze

nie

Jezu

sa.

– M

odlit

wa

uwie

lbie

nia

i dzię

kczy

nien

ia.

– Pr

oste

pie

śni l

iturg

icz-

ne, k

olęd

y.

– Za

znaj

omie

nie

dzie

cka

z tek

stem

Pi

sma

Świę

tego

o B

ożym

Nar

odze

niu.

– U

czen

ie m

odlit

wy

i odd

awan

ia c

zci

Bogu

na

wzó

r Mar

yi i

paste

rzy.

– W

ycho

wyw

anie

do

przy

jęci

a i z

rozu

-m

ieni

a m

isji p

aste

rski

ej.

1) w

ie, ż

e M

aryj

a ur

odził

a Je

zusa

ora

z zn

a w

ydar

zeni

e po

kłon

u pa

sterz

y;2)

pot

rafi

śpie

wać

wsp

ólni

e ul

ubio

ne

kolę

dy;

3) c

hce

dzię

kow

ać B

ogu

za B

oże

Nar

odze

nie

i wie

lbić

Now

onar

odzo

nego

–

Jezu

sa.

33 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

28. W

igili

j-ne

świę

to-

wan

ieBo

że N

aro-

dzen

ie

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y dz

iele

nia

się m

iłośc

ią

podc

zas p

osiłk

u.–

Uka

zani

e, że

pod

czas

po

siłku

wig

ilijn

ego

Bóg

jest

pośr

ód n

as i

dzie

li na

szą

rado

ść i

całe

nas

ze

życi

e.

– Bó

g pr

zych

odzi

jako

po

jedn

anie

, miło

ść,

pokó

j, pr

zeba

czen

ie.

– Je

go d

om je

st po

śród

na

szyc

h do

mów

na

zie-

mi,

a na

sze

dom

y sta

ją

się Je

go d

omem

prz

ez

miło

ść i

poje

dnan

ie–

Wie

lkim

pra

gnie

niem

Bo

ga je

st pr

zeby

wan

ie

pośr

ód n

as i

dzie

leni

e na

szeg

o ży

cia

w Je

go m

i-ło

ści (

to w

yraż

a w

igili

jny

opła

tek

i pre

zent

y).

– Po

dsta

wow

e zw

ycza

je

zwią

zane

z ob

chod

ami

roku

litu

rgic

zneg

o Bo

że

Nar

odze

nie.

– pr

oste

pie

śni l

iturg

icz-

ne, k

olęd

y.–

Dob

ry B

óg k

ocha

w

szys

tkic

h lu

dzi i

tros

z-cz

y się

o n

ich.

– Pr

zyka

zani

e m

iłośc

i Bo

ga i

bliźn

iego

.

– K

szta

łtow

anie

w d

zieck

u um

ieję

tnoś

ci

dzie

leni

a się

rado

ścią

we

wsp

ólno

cie

rodz

inne

j.–

Ucz

enie

rodz

inny

ch tr

adyc

ji św

ięto

-w

ania

Boż

ego

Nar

odze

nia

(św

iąte

czne

zw

ycza

je W

igili

i Boż

ego

Nar

odze

nia,

ry

tuał

rodz

inny

).

1) w

ie, j

ak p

rzyg

otow

ać st

ół w

igili

jny,

aby

podz

ielić

się

przy

nim

opł

atki

em

(opł

atek

, św

ieca

, Pism

o Św

ięte

);2)

pot

rafi

dzie

lić si

ę op

łatk

iem

;3)

chc

e pr

zeży

wać

Wig

ilię

jako

rado

sne

świę

to re

ligijn

e.

29. P

okło

n Tr

zech

Kró

liBo

że N

aro-

dzen

ie

– Bu

dow

anie

w d

alsz

ym

ciąg

u w

dzie

cku

wia

ry

w Je

zusa

, któ

ry je

st Bo

giem

.–

Budz

enie

w d

zieck

u po

trze

by w

ielb

ieni

a N

owon

arod

zone

go i

od-

daw

ania

Mu

pokł

onu.

– Je

zus j

est ś

wia

tłem

dla

w

szys

tkic

h na

rodó

w.–

Męd

rcy

ze W

scho

-du

– p

rzed

staw

icie

le

naro

dów

pog

ańsk

ich

jako

pie

rwsi

odda

ją h

ołd

Jezu

sow

i: Bo

gu, K

rólo

wi

i czł

owie

kow

i.–

Sym

bolic

zne

znac

zeni

e da

rów

– zn

ak u

znan

ia

Jezu

sa ja

ko M

esja

sza.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: Je

zus C

hrys

tus.

– M

odlit

wa

uwie

lbie

nia.

– za

chow

ania

god

ne

uczn

iów

Jezu

sa.

– Pr

zybl

iżeni

e ta

jem

nicy

świę

ta O

b-ja

wie

nia

Boże

go p

oprz

ez p

rokl

amac

ję

teks

tu E

wan

gelii

: Mt 2

, 1-1

2.–

Pom

oc d

zieck

u w

odp

owie

dzi n

a py

-ta

nie:

„Kim

jest

Jezu

s dzis

iaj d

la m

nie?

”.

1) w

ie, ż

e Je

zusa

jako

Kró

la sz

ukal

i M

ędrc

y, ab

y zł

ożyć

Mu

hołd

(pok

łon)

;2)

pot

rafi

pow

iedz

ieć,

jaki

e da

ry o

n m

oże

złoż

yć P

anu

Jezu

sow

i;3)

pra

gnie

mod

lić si

ę i d

obrz

e cz

ynić

, ab

y uc

iesz

yć D

zieci

ątko

Jezu

s.

30. G

dzie

zn

ajdz

iem

y Je

zusa

?

– O

dkry

wan

ie z

dzie

c-ki

em w

ielk

iego

zada

nia

czło

wie

ka, j

akim

jest

posz

ukiw

anie

Bog

a.–

Pom

agan

ie d

ziec-

ku w

naw

iązy

wan

iu

kont

aktu

z Bo

giem

po

prze

z ucz

estn

ictw

o w

mod

litw

ie w

spól

noty

K

ości

oła.

– D

wun

asto

letn

i Jez

us

w św

iąty

ni m

ówi d

o na

s: „P

o to

prz

ysze

dłem

na

świa

t, ab

y by

ć po

słusz

-ny

m m

emu

Ojc

u” (p

or.

Łk 2

, 48)

.–

Nas

ze st

aran

ia o

to,

aby

z Bog

iem

rozm

awia

ć i z

Nim

prz

ebyw

ać.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: Je

zus C

hrys

tus.

– K

ości

ół ja

ko sz

czeg

ól-

ne m

iejsc

e sp

otka

nia

z Bog

iem

.–

Mod

litw

a w

spól

no-

tow

a.

– Za

chęc

anie

dzie

cka,

aby

prz

ebyw

ało

z Jez

usem

w k

ości

ele

– w

dom

u O

jca.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y m

odlit

wy

we

wsp

ólno

cie

Koś

cioł

a.

1) w

ie, ż

e Je

zus p

ragn

ie b

yć w

dom

u sw

ojeg

o O

jca;

2) p

otra

fi „r

ozm

awia

ć” ze

świę

tym

i po

znan

ymi z

kar

t Bib

lii.

3) c

eni d

ar, j

akim

jest

obec

ność

Jezu

sa

w k

ości

ele.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy34

31. K

ogo

zoba

czył

ni

ewid

omy

– K

szta

łcen

ie u

mie

-ję

tnoś

ci p

rzyg

ląda

nia

się (k

onte

mpl

owan

ia)

świa

ta, k

tóry

stw

orzy

ł Bó

g.–

Uka

zani

e do

broc

i Je

zusa

i m

ocy

wia

ry

w N

iego

.

– Pe

ryko

pa o

uzd

row

ie-

niu

Bart

ymeu

sza

(Mk

10, 4

6-52

)–

Co

moż

emy

dostr

zec

ocza

mi.

– U

czym

y się

pat

rzeć

na

świa

t i lu

dzi.

– D

ary,

któr

e lu

dzie

ot

rzym

ują

od B

oga:

ży

cie,

zdro

wie

, prz

yrod

a.–

Dar

y Bo

że ja

ko m

oty-

wy

mod

litw

y uw

ielb

ie-

nia

i dzię

kczy

nien

ia.

– U

wie

lbie

nie

Boga

i d

ziękc

zyni

enie

za Je

go

dary

.

– Po

głęb

iani

e w

dzię

czno

ści z

a da

r w

zrok

u i o

bser

wac

ji –

w k

onte

kści

e cu

du Je

zusa

.–

Zwró

ceni

e uw

agi d

zieck

a na

szcz

egół

y ot

ocze

nia

oraz

na

inny

ch lu

dzi –

jako

na

dary

, któ

re d

ostr

zega

my

dzię

ki o

czom

.

1) w

ie, ż

e Je

zus p

ragn

ie, b

yśm

y do

strze

-ga

li i p

odziw

iali

świa

t stw

orzo

ny p

rzez

Bo

ga;

2) p

otra

fi św

iado

mie

zwró

cić

uwag

ę na

sz

czeg

óły

swoj

ego

otoc

zeni

a i d

zięko

wać

za

nie

Bog

u;3)

pos

trze

ga w

zrok

jako

dar

dan

y pr

zez

Boga

i św

iat –

jako

war

tość

, dar

Bog

a.

32.

Z Je

zuse

m

pom

agam

y ch

orym

– U

kaza

nie

Pana

Jezu

sa,

któr

y tro

szcz

y się

o c

ho-

rych

i sła

bych

, oka

zują

c im

miło

ść ja

k uz

drow

io-

nem

u pa

ralit

ykow

i.–

Wyc

how

anie

do

mod

litw

y za

cho

rych

i c

ierp

iący

ch.

– Pe

ryko

pa o

uzd

row

ie-

niu

para

lityk

a (M

k 2,

1-

12)

– M

odlit

wa

wsta

wie

nni-

cza

jako

„prz

ynie

sieni

e”

kogo

ś pot

rzeb

ując

ego

pom

ocy

do Je

zusa

. Pr

zejśc

ie o

d uc

zynk

ów

miło

ści d

o m

odlit

wy

za

inny

ch.

– Bó

g tro

szcz

y się

o

wsz

ystk

ich

ludz

i: ży

cie

Jezu

sa i

Jego

tros

ka

o ka

żdeg

o cz

łow

ieka

– Sz

acun

ek d

o sta

rszy

ch,

bied

nych

, cho

rych

, po

niew

aż u

koch

ał ic

h Je

zus

– M

odlit

wa

proś

by

– U

kaza

nie

praw

dy, ż

e ta

k ja

k kr

ewni

pa

ralit

yka

przy

nieś

li go

do

Jezu

sa,

tak

my

moż

emy

„prz

ynos

ić”

nasz

ych

blisk

ich

chor

ych

do B

oga

popr

zez

mod

litw

ę.–

Ucz

enie

mod

litw

y za

cho

rych

i ci

er-

piąc

ych.

1) w

ie, ż

e Bo

gu za

leży

na

chor

ych

i sła

bych

;2)

pot

rafi

mod

lić si

ę za

cho

rych

i ci

er-

piąc

ych;

3) c

eni B

oży

dar z

drow

ia.

33. J

ezus

ka

rmi g

łod-

nych

– U

kaza

nie

Boże

j tro

ski

o lu

dzi,

któr

ych

Bóg

karm

i, da

je im

chl

eb.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y w

dzię

czno

ści w

obec

Bo

ga i

ludz

i, pr

zez

któr

ych

Bóg

dzia

ła.

– O

pis r

ozm

noże

nia

chle

ba (J

6, 1

-14)

jako

sp

otka

nie

z Bog

iem

za-

trosk

anym

o to

, aby

śmy

nie

byli

głod

ni.

-Pot

rzeb

a w

dzię

czno

ści

za p

okar

m i

szac

unku

dl

a ni

ego

(upo

min

ek

dla

prze

dszk

olny

ch

kuch

arek

).

– Bó

g tro

szcz

y się

o

wsz

ystk

ich

ludz

i: ży

cie

Jezu

sa i

Jego

tros

ka

o ka

żdeg

o cz

łow

ieka

.–

Dar

y Bo

że ja

ko

mot

ywy

mod

litw

y dz

iękc

zynn

ej.

– U

wie

lbie

nie

Boga

i d

ziękc

zyni

enie

za Je

go

dary

.

– Bu

dzen

ie w

dzię

czno

ści z

a ch

leb

i inn

e po

karm

y. K

szta

łtow

anie

szac

unku

w

obec

tych

Boż

ych

daró

w.–

Ucz

enie

oka

zyw

ania

wdz

ięcz

nośc

i os

obom

, któ

re tr

oszc

zą si

ę o

to, b

yśm

y m

ieli

co je

ść (r

odzic

om, p

anio

m k

u-ch

arko

m w

prz

edsz

kolu

).

1) w

ie, ż

e ch

leb

jest

Boży

m d

arem

;2)

pot

rafi

okaz

ać w

dzię

czno

ść B

ogu

i lud

ziom

za p

ożyw

ieni

e;3)

szan

uje

chle

b i i

nne

poka

rmy.

35 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

34. J

ezus

ra-

tuje

ucz

niów

po

dcza

s bu

rzy

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y za

ufan

ia d

obre

mu

Bogu

.–

Prow

adze

nie

dzie

ci

do te

go, a

by p

rzyl

gnęł

y do

tros

kliw

ego

Boga

i p

owie

rzał

y się

Mu.

– Pe

ryko

pa o

uci

szen

iu

burz

y na

jezio

rze

(Łk

8,

22-2

5).

– Pr

zeży

cie

pery

kopy

–

insc

eniza

cja.

– O

dnie

sieni

e do

nas

ze-

go ży

cia:

gdy

się

boim

y, cz

ujem

y się

sam

otni

, Bó

g je

st pr

zy n

as i

ofia-

ruje

swoj

ą po

moc

.

– Pi

smo

Świę

te ja

ko

słow

a Bo

ga.

– Bó

g tro

szcz

y się

o

wsz

ystk

ich

ludz

i.–

Bóg

prze

jaw

ia sw

ą m

iłość

do

czło

wie

ka

w c

odzie

nnym

życi

u –

znak

i miło

ści B

oga.

– W

opa

rciu

o p

eryk

opę

o uc

iszen

iu

burz

y na

jezio

rze

ukaz

anie

pra

wdy

, że

Bóg

nigd

y na

s nie

opu

szcz

a. Je

st z n

ami

takż

e w

tedy

, gdy

czu

jem

y się

sam

otni

, bo

imy

się lu

b ni

e po

trafi

my

sobi

e z c

zym

ś por

adzić

.

1) w

ie, ż

e Bó

g je

st z n

ami w

trud

nych

sy

tuac

jach

, wte

dy g

dy si

ę bo

imy

i czu

je-

my

się sa

mot

ni;

2) p

otra

fi zw

róci

ć się

do

Boga

, gdy

się

czeg

oś b

oi i

czuj

e się

sam

otne

;3)

pra

gnie

odd

ać si

ę Bo

gu w

opi

ekę.

Rozd

ział

IV. J

este

śmy

uczn

iam

i Pan

a Je

zusa

35. J

ezus

pr

zyjm

uje

dzie

ci

– Pr

zybl

iżani

e dz

ieck

u ob

razu

Bog

a, k

tóry

pr

agni

e, a

by d

zieck

o sta

wał

o się

sam

odzie

lne.

– O

dkry

wan

ie z

dzie

c-ki

em c

zułe

j miło

ści

Jezu

sa d

o dz

ieci

.–

Budz

enie

w d

zieck

u za

ufan

ia d

o ko

chaj

ąceg

o Bo

ga.

– Je

zus m

ówi:

„Poz

wól

-ci

e dz

ieci

om p

rzyc

ho-

dzić

do

Mni

e” (M

k 10

, 14

b).

– Bó

g pr

zyga

rnia

swoj

e dz

ieci

jak

orze

ł sw

oje

pisk

lęta

, aby

mog

ły b

yć

bezp

iecz

ne, a

le p

ragn

ie

rów

nież

, by

staw

ały

się

sam

odzie

lne

i pok

ony-

wał

y ró

żne

trud

nośc

i.

– W

szys

cy lu

dzie

są

koch

ani p

rzez

Bog

a.–

Bóg

trosz

czy

się

o w

szys

tkic

h lu

dzi.

– Bó

g ko

cha

każd

ego

czło

wie

ka, a

le st

awia

mu

wym

agan

ia.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: Je

zus C

hrys

tus.

– W

spom

agan

ie d

zieck

a w

doś

wia

dcze

-ni

u op

ieki

Boż

ej m

iłośc

i.–

Ksz

tałto

wan

ie p

osta

wy

zauf

ania

do

Jezu

sa, k

tóry

prz

yjm

uje

dzie

cko

taki

e,

jaki

e on

o je

st.

1) w

ie, ż

e Bó

g pr

agni

e je

go ro

zwoj

u;2)

pot

rafi

opow

iedz

ieć

na p

odsta

wie

ilu

strac

ji w

pod

ręcz

niku

o P

anu

Jezu

sie

i dzie

ciac

h;3)

ufa

, że

Bóg

otac

za je

swoj

ą op

ieką

, cz

uje

się p

rzy

Nim

bez

piec

znie

.

36. J

ezus

na

pełn

ia

puste

siec

i ry

bakó

w

– K

szta

łtow

anie

św

iado

moś

ci p

owoł

ania

Bo

żego

, któ

re id

zie

w p

arze

z ob

daro

wyw

a-ni

em p

rzez

Bog

a.–

Kon

tynu

acja

w

ycho

wan

ia d

zieci

do

wdz

ięcz

nośc

i za

Boże

da

ry i

posta

wy

dzie

leni

a się

nim

i.

– C

ud p

ołow

u to

dar

Je-

zusa

, któ

ry id

zie w

par

ze

z pow

ołan

iem

.–

Bóg

obda

row

uje,

a

czło

wie

k od

pow

iada

w

dzię

czno

ścią

i po

dję-

ciem

pow

ołan

ia.

– U

czni

owie

Jezu

sa

potr

afią

dzie

lić si

ę z i

nnym

i.

– Bó

g ko

cha

każd

ego

czło

wie

ka, a

le st

awia

mu

wym

agan

ia i

zapr

asza

do

wsp

ółpr

acy.

– Za

chow

ania

w c

o-dz

ienn

ym ży

ciu

godn

e uc

znia

Jezu

sa.

– U

kaza

nie

Jezu

sa, k

tóry

obd

arow

uje

nas t

ak, j

ak ry

bakó

w, w

zyw

a, ta

k ja

k ry

bakó

w, b

yśm

y by

li Je

go u

czni

ami.

1) w

ie, ż

e Je

zus u

czyn

ił cu

d w

ielk

iego

po

łow

u ry

b i n

iekt

órzy

ryba

cy zo

stali

Jego

ucz

niam

i;2)

pot

rafi

wym

ieni

ć da

ry, j

akie

Bóg

daj

e m

u pr

zez i

nnyc

h;3)

chc

e zo

stać

uczn

iem

Jezu

sa i

dzie

lić

się z

inny

mi o

trzy

man

ymi d

aram

i.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy36

37. B

ogac

z w

szko

le

Pana

Jezu

sa

– M

otyw

owan

ie d

zieck

a do

prz

yjm

owan

ia p

osta

-w

y uc

znia

Jezu

sa.

– K

szta

łtow

anie

w d

al-

szym

cią

gu n

asta

wie

nia

otw

arto

ści n

a po

trze

by

inny

ch.

– Pr

zypo

wie

ść o

bog

aczu

i Ł

azar

zu.

– K

ażdy

ma

boga

ctw

a,

któr

ymi m

oże

obda

ro-

wyw

ać in

nych

.

– Za

chow

ania

w c

o-dz

ienn

ym ży

ciu

godn

e uc

znia

Jezu

sa.

– Pr

awo

Boże

dom

aga

się ro

zwija

nia

miło

ści.

– Bó

g oc

zeku

je, a

by

ludz

ie w

spie

rali

się i

po-

mag

ali s

obie

wza

jem

nie.

– U

wra

żliw

iani

e dz

ieck

a na

pot

rzeb

y in

nych

ludz

i.–

Ucz

enie

ofia

rnoś

ci i

bezin

tere

sow

nośc

i w

obd

arow

ywan

iu.

1) w

ie, ż

e za

wsz

e m

oże

kom

uś c

oś

poda

row

ać;

2) p

otra

fi za

uważ

yć p

otrz

ebuj

ącyc

h w

okół

sieb

ie;

3) ja

ko u

czeń

Jezu

sa c

iesz

y się

, gdy

ko

goś o

bdar

owuj

e.

38. S

łow

o Bo

że

posia

ne

w n

aszy

ch

serc

ach

– Bu

dzen

ie w

dzie

cku

prag

nien

ia, b

y m

iało

do

bre

serc

e uc

znia

Pan

a Je

zusa

.

– Pr

zypo

wie

ść o

siew

cy.

– Sł

owo

Boże

chc

e za

mie

szka

ć w

nas

zym

se

rcu.

– Pi

smo

Świę

te ja

ko

słow

a Bo

ga.

– za

sady

obo

wią

zują

ce

dzie

cko

Boże

i uc

znia

Je

zusa

.

– Po

moc

dzie

cku

w zr

ozum

ieni

u pr

zy-

pow

ieśc

i o si

ewcy

i od

nies

ieni

u je

j do

rzec

zyw

istoś

ci, w

któ

rej d

zieck

o ży

je.

1) w

ie, ż

e w

jego

serc

u je

st do

bro,

któ

re

moż

e cz

ynić

;2)

pot

rafi

pow

iedz

ieć,

jaki

e ce

chy

ma

ucze

ń Je

zusa

: dob

re se

rce

i got

owoś

ć do

do

bryc

h uc

zynk

ów;

3) p

ragn

ie, b

y w

jego

serc

u m

iesz

kało

sło

wo

Boże

, i c

hce

czyn

ić d

obro

.39

. Jez

us

przy

chod

zi do

mał

ych

i duż

ych

– U

kaza

nie

ogro

mu

i pow

szec

hnoś

ci B

ożej

m

iłośc

i, og

arni

ając

ej

rów

nież

tych

, któ

rzy

pope

łnia

ją zł

o.–

Prow

adze

nie

do

prze

życi

a pr

awdy

, że

Jezu

s „za

trzy

muj

e się

pr

zy k

ażdy

m”,

daj

ąc m

u sw

oją

miło

ść.

– Sp

otka

nie

Jezu

sa z

Za-

cheu

szem

(Łk

19, 1

-9).

– Je

zus s

am za

uważ

a Za

cheu

sza,

zatr

zy-

muj

e się

, roz

pocz

yna

rozm

owę,

obd

arza

m

iłośc

ią. M

iłość

Jezu

sa

zmie

nia

Zach

eusz

a –

on

takż

e pr

agni

e dz

ielić

się

miło

ścią

z in

nym

i.–

Przy

kład

Zac

heus

za

ma

zach

ęcić

dzie

cko

do c

zyni

enia

dro

bnyc

h uc

zynk

ów m

iłośc

i.

– D

obry

Bóg

koc

ha

wsz

ystk

ich

ludz

i.–

Bóg

koch

a ka

żdeg

o cz

łow

ieka

, ale

staw

ia

wym

agan

ia.

– Pr

zyka

zani

e m

iłośc

i Bo

ga i

bliźn

iego

.

– W

skaz

anie

dzie

cku

drob

nych

uc

zynk

ów m

iłośc

i, pr

zez k

tóre

moż

emy

odw

dzię

czyć

się

Jezu

sow

i za

Jego

miło

ść

i oka

zać

prag

nien

ie b

ycia

Jego

ucz

niam

i.

1) w

ie, ż

e Bó

g je

koc

ha i

prag

nie

się

z nim

spot

ykać

;2)

pot

rafi

wsk

azać

pro

ste sp

osob

y ok

azan

ia m

iłośc

i inn

ym;

3) p

ragn

ie b

yć b

lisko

koc

hają

cego

Bog

a i z

osta

ć uc

znie

m P

ana

Jezu

sa.

37 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

40. K

ocha

j bl

iźnie

go

jak

siebi

e sa

meg

o

– K

szta

łtow

anie

obr

azu

Boga

, któ

rem

u sz

cze-

góln

ie za

leży

na

słaby

ch

i skr

zyw

dzon

ych.

– W

skaz

anie

na

Jezu

sow

e w

ezw

anie

sk

iero

wan

e do

ucz

niów

, ab

y po

mag

ać w

szys

tkim

po

trze

bują

cym

pom

ocy

(kon

tynu

acja

).

– Pr

zypo

wie

ść o

miło

-sie

rnym

Sam

aryt

anin

ie

(Łk

10, 3

0-37

).–

Bogu

zale

ży sz

czeg

ól-

nie

na sk

rzyw

dzon

ych,

sła

bych

i ci

erpi

ącyc

h.–

Bóg

chce

dzia

łać

prze

z na

s.

– Pr

zyka

zani

e m

iłośc

i Bo

ga i

bliźn

iego

.–

konk

retn

e dz

iała

nia

na

rzec

z wsp

ólno

ty.

– U

kaza

nie

praw

dy, ż

e ko

chaj

ący

Bóg

chce

dzia

łać

prze

z nas

, że

słow

a Je

zusa

uc

zą n

as, j

ak m

amy

pom

agać

cie

rpią

-cy

m, c

hory

m i

skrz

ywdz

onym

.–

W d

alsz

ym c

iągu

ksz

tałto

wan

ie p

osta

-w

y ot

war

tośc

i na

potr

zeby

inny

ch.

1) w

ie, ż

e do

bry

Bóg

trosz

czy

się o

sła-

bych

i sk

rzyw

dzon

ych;

2) p

otra

fi w

skaz

ać k

ilka

spos

obów

, jak

m

oże

pom

óc in

nym

;3)

pra

gnie

wsp

ółpr

acow

ać z

Jezu

sem

, po

mag

ając

słab

szym

.

Rozd

ział

V. Z

Pan

em Je

zuse

m u

wie

lbia

my

Boga

41. Ś

piew

a-m

y Pa

nu:

Hos

anna

!N

iedz

iela

Pa

lmow

a

– W

prow

adze

nie

dzie

c-ka

w o

bcho

dy N

iedz

ieli

Palm

owej

: odd

awan

ie

Panu

Jezu

sow

i chw

ały.

– Pe

ryko

pa o

uro

czy-

stym

wje

ździe

do

Jero

zo-

limy

(Łk

19, 2

9b-3

6; J

12, 1

2-13

).–

Jezu

s sze

dł d

o Je

ro-

zolim

y, by

odd

ać sw

oje

życi

e dl

a na

s na

krzy

żu,

zmar

twyc

hwsta

ć i o

two-

rzyć

nam

nie

bo.

– Zw

ycza

je c

hrze

ścija

ń-sk

ie zw

iąza

ne z

obch

o-da

mi r

oku

litur

gicz

nego

–

Nie

dzie

la P

alm

owa

– M

odlit

wa

Uw

ielb

ieni

a

– Za

pozn

anie

dzie

cka

z wyd

arze

niam

i zw

iąza

nym

i z u

rocz

ysty

m w

jazd

em

Jezu

sa d

o Je

rozo

limy

– W

prow

adze

nie

w a

tmos

ferę

uw

iel-

bien

ia Je

zusa

Chr

ystu

sa w

pro

cesji

z p

alm

ami.

1) w

ie o

uro

czys

tym

wje

ździe

Jezu

sa d

o Je

rozo

limy;

2) p

otra

fi śp

iew

ać z

inny

mi H

osan

na

mem

u Bo

gu!;

3) c

hce

wzią

ć ud

ział w

pro

cesji

z pa

lma-

mi w

ielk

anoc

nym

i.

42. N

owe

przy

kaza

nie

mło

ści

Wie

lki

Czw

arte

k

– Bu

dow

anie

z d

zieck

iem

hie

rarc

hii

war

tośc

i, w

śród

któ

rych

na

jważ

niej

sza

jest

miło

ść

bliźn

iego

.–

Wpr

owad

zeni

e w

znac

zeni

e O

statn

iej

Wie

czer

zy.

– O

statn

ia W

iecz

erza

: um

ycie

nóg

Apo

stoło

m

prze

z Jez

usa.

– N

owe

przy

kaza

nie

miło

ści.

– Pr

zem

ieni

enie

chl

eba

i win

a w

Cia

ło i

Kre

w

Jezu

sa.

– Zw

ycza

je c

hrze

ścija

ń-sk

ie zw

iąza

ne z

obch

o-da

mi r

oku

litur

gicz

nego

–

Trid

uum

Pas

chal

ne

(Wie

lki C

zwar

tek)

.–

Przy

kaza

nie

miło

ści

bliźn

iego

.–

Koś

ciół

jako

szcz

egól

-ne

mie

jsce

spot

kani

a z B

ogie

m (M

sza

Świę

ta).

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

doś

wia

dcze

-ni

a, c

zym

jest

now

e pr

zyka

zani

e m

iłośc

i ja

ko p

odsta

wow

e pr

awo

w k

róle

stwie

Bo

żym

.–

Wpr

owad

zeni

e w

taje

mni

ce T

riduu

m

Pasc

haln

ego:

Wie

lki C

zwar

tek.

1) w

ie, ż

e Je

zus p

rzem

ieni

ł win

o i c

hleb

w

swoj

e C

iało

i K

rew

;2)

pot

rafi

raze

m z

kate

chet

ą po

wtó

rzyć

no

we

przy

kaza

nie

miło

ści;

3) p

ragn

ie w

ypeł

niać

prz

ykaz

anie

miło

-śc

i prz

ez sł

użen

ie in

nym

.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy38

43. C

hcem

y cz

uwać

z J

ezus

emW

ielk

i Pi

ątek

– W

prow

adze

nie

dzie

c-ka

w ta

jem

nicę

zbaw

czej

m

ęki J

ezus

a: m

odlit

wa

w O

grod

zie O

liwny

m,

drog

a kr

zyżo

wa

i śm

ierć

na

krz

yżu.

– U

świa

dom

ieni

e dz

iec-

ku w

arto

ści c

zuw

ania

.

– Se

ns c

zuw

ania

.–

Mod

litw

a Je

zusa

w

Ogr

odzie

Oliw

nym

: pe

łnie

nie

wol

i Bog

a O

jca.

– W

ezw

anie

do

czuw

a-ni

a i m

odlit

wy.

– K

rzyż

jako

znak

miło

-śc

i Jez

usa

do lu

dzi.

– Zw

ycza

je c

hrze

ścija

ń-sk

ie zw

iąza

ne z

obch

o-da

mi r

oku

litur

gicz

nego

–

Trid

uum

Pas

chal

ne

(Wie

lki P

iąte

k).

– M

odlit

wa

jako

ro

zmow

a z B

ogie

m

(czu

wan

ie).

– K

rzyż

jako

znak

miło

-śc

i Jez

usa.

– M

odlit

wa

Ojc

ze N

asz

(frag

men

t).

– U

świa

dom

ieni

e pr

awdy

, jak

trud

no

jest

czuw

ać.

– U

kaza

nie

Jezu

sa, k

tóry

peł

ni w

olę

Ojc

a z m

iłośc

i do

Nie

go i

do lu

dzi.

– W

prow

adze

nie

w ta

jem

nice

obc

ho-

dzon

e po

dcza

s Trid

uum

Pas

chal

nego

: M

ęka

Pana

Jezu

sa.

1) w

ie, ż

e Pa

n Je

zus m

odlił

się

prze

d śm

ierc

ią w

Ogr

odzie

Oliw

nym

, zos

tał

pojm

any

i um

arł n

a kr

zyżu

;2)

pot

rafi

pow

tórz

yć z

kate

chet

ą m

odli-

twę

„Ojc

ze n

asz,

bądź

wol

a Tw

oja”

;3)

jest

wdz

ięcz

ne P

anu

Jezu

sow

i za

Jego

m

iłość

, któ

ra ta

k w

iele

Go

kosz

tow

ała.

44. P

an

Jezu

s Zm

ar-

twyc

hwsta

ł!W

ielk

anoc

– Bu

dzen

ie w

iary

w

zmar

twyc

hwsta

nie

i bud

zeni

e na

dzie

i życ

ia

wie

czne

go z

Chr

ystu

-se

m.

– O

rędz

ie w

ielk

anoc

ne:

Jezu

s dla

czł

owie

ka

umar

ł na

krzy

żu i

zmar

-tw

ychw

stał –

zwyc

ięży

ł śm

ierć

, wyp

row

adził

lu

dzi z

cie

mno

ści z

ła

i sm

utku

do

świa

tła

nadz

iei.

– Zw

ycza

je c

hrze

ścija

ń-sk

ie zw

iąza

ne z

obch

o-da

mi r

oku

litur

gicz

nego

–

Wie

lkan

oc.

– K

ości

ół ja

ko sz

czeg

ól-

ne m

iejsc

e sp

otka

nia

z Bog

iem

(Chr

ystu

sem

).

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

prz

yjęc

ia

oręd

zia W

ielk

anoc

nego

.1)

wie

, że

Jezu

s zm

artw

ychw

stał,

2) ro

zum

ie, ż

e sło

wo

allel

uja

wyr

aża

rado

ść,

3) c

iesz

y się

, że

Jezu

s żyj

e i j

est z

nam

i.

45. J

ezus

je

st z n

ami

w sm

utku

i r

adoś

ciW

ielk

anoc

– W

dal

szym

cią

gu

kszt

ałto

wan

ie w

iary

w

zmar

twyc

hwsta

nie

Pana

Jezu

sa i

w Je

go

obec

ność

w n

aszy

m

życi

u.–

Budz

enie

nad

ziei

esch

atol

ogic

znej

.

– Tr

udne

doś

wia

dcze

nia

dzie

ci. N

awią

zani

e do

ci

erpi

enia

tych

, któ

rzy

byli

z Pan

em Je

zuse

m.

– Sp

otka

nie

Jezu

sa

Zm

artw

ychw

stałe

go

prze

z Mar

ię M

agda

le-

nę: J

ezus

zam

ieni

a łz

y w

rado

ść.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: Je

zus C

hrys

tus.

– K

ości

ół ja

ko sz

czeg

ól-

ne m

iejsc

e sp

otka

nia

z Bog

iem

(Chr

ystu

sem

).–

Cod

zienn

e do

świa

d-cz

enia

wid

ziane

w św

ie-

tle w

iary

.

– U

czen

ie o

ddaw

ania

swoi

ch c

ierp

ień

i sm

utkó

w Je

zuso

wi z

mar

twyc

hwsta

-łe

mu.

1) w

ie, ż

e Je

zus z

mar

twyc

hwsta

ł: w

stał

żyw

y z g

robu

;2)

pot

rafi

w g

rupi

e za

śpie

wać

Zm

ar-

twyc

hwsta

ł Pan

.3)

z uf

nośc

ią o

ddaj

e sw

oje

trud

ne

prze

życi

a Z

mar

twyc

hwsta

łem

u.

39 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

46. Ś

wię

-tu

jem

y ni

edzie

lę

– W

ycho

wyw

anie

do

szac

unku

wob

ec w

spól

-ne

go p

osiłk

u w

dom

u i b

udze

nie

rado

ści z

e w

spól

nego

spot

kani

a w

koś

ciel

e pr

zy st

ole

słow

a Bo

żego

i sto

le

chle

ba, k

tóry

staj

e się

C

iałe

m P

ańsk

im.

– W

Euc

hary

stii B

óg

przy

chod

zi do

nas

jako

Te

n, k

tóry

zasta

wia

stó

ł. Ja

ko G

ospo

darz

do

mu,

ale

i Pr

zyja

ciel

pr

zy st

ole.

Daw

ca c

hleb

a i r

adoś

ci.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: K

ości

ół.

– K

ości

ół ja

ko sz

czeg

ól-

ne m

iejsc

e sp

otka

nia

z Bog

iem

.–

Mod

litw

a w

spól

no-

tow

a–

Pods

taw

owe

znak

i cz

ynio

ne p

odcz

as M

szy

Świę

tej.

– Bu

dzen

ie w

dzie

cku

potr

zeby

m

odlit

wy

raze

m z

blisk

imi w

rodz

inie

i w

spól

noci

e pa

rafia

lnej

.–

Zapo

znaw

anie

z w

arto

ścią

wsp

ólne

j m

odlit

wy,

świę

tow

ania

.

1) w

ie, ż

e w

nie

dzie

lę g

rom

adzim

y się

w

okół

wsp

ólne

go st

ołu

– oł

tarz

a;2)

pot

rafi

pow

iedz

ieć,

na

czym

pol

ega

nied

zieln

e św

ięto

wan

ie;

3) c

hce

ucze

stnic

zyć

w n

iedz

ieln

ym

świę

tow

aniu

w d

omu

i w k

ości

ele.

47. I

dźci

e na

ca

ły św

iata

!W

nieb

o-w

stąpi

ecni

e Pa

ński

e

– U

kaza

nie

moc

y Pa

na

Jezu

sa zm

artw

ychw

sta-

łego

, któ

ry w

stępu

je d

o ni

eba,

obi

ecuj

e D

ucha

Św

ięte

go, z

apew

nia

o sw

ojej

obe

cnoś

ci

w K

ości

ele

i roz

syła

uc

znió

w n

a ca

ły św

iat.

– Ro

zróż

nien

ie n

ieba

i k

osm

osu

od n

ieba

Bo

żego

.–

Wni

ebow

stąpi

enie

Pa

na Je

zusa

.–

Obi

etni

ca D

ucha

Św

ięte

go.

– Ro

zesła

nie

uczn

iów.

– Pr

aca

misj

onar

zy.

– O

bcho

dy ro

ku li

tur-

gicz

nego

– W

nieb

owstą

-pi

enie

Pań

skie

.–

Jezu

s pos

łał s

woi

ch

uczn

iów

na

cały

świa

t (m

isjon

arze

).–

Mod

litw

a za

mi-

sjona

rzy

jako

spos

ób

włą

czen

ia si

ę w

misy

jne

dzie

ło K

ości

oła.

– Za

pozn

anie

z w

ydar

zeni

em w

nieb

o-w

stąpi

enia

Pan

a Je

zusa

.–

Budz

enie

wia

ry w

obe

cnoś

ć Pa

na

Jezu

sa w

śród

nas

.–

Zapo

znan

ie z

posła

nnic

twem

misj

o-na

rzy.

1) w

ie, ż

e Pa

n Je

zus w

stąpi

ł do

nieb

a,

a pr

zedt

em d

ał u

czni

om za

dani

e;2)

pot

rafi

zaśp

iew

ać z

inny

mi p

iose

nkę;

Pa

n jes

t wśró

d na

s;3)

cie

szy

się o

becn

ości

ą Pa

na Je

zusa

prz

y ni

m i

mod

li za

misj

onar

zy.

48. D

uch

Świę

ty d

aje

nam

odw

agę

Zesła

nie

Duc

ha Ś

wię

-te

go

– W

prow

adza

nie

dzie

ci w

wia

rę w

Duc

ha

Świę

tego

.

– Z

nacz

enie

wia

tru

i ogn

ia.

– Ze

słani

e D

ucha

Św

ięte

go –

znak

wia

tru

i ogn

ia.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: D

uch

Świę

ty.

– O

bcho

dy ro

ku

litur

gicz

nego

– Z

esła

nie

Duc

ha Ś

wię

tego

.

– U

czen

ie m

odlit

wy

do D

ucha

Św

ię-

tego

.1)

wie

, że

Pan

Jezu

s um

ocni

ł Apo

stołó

w

Duc

hem

Św

ięty

m i

daje

Go

ludz

iom

;2)

pot

rafi

z pom

ocą

kate

chet

y za

śpie

wać

pi

osen

kę D

uchu

Św

ięty,

przy

jdź!;

3) w

ierz

y w

moc

Duc

ha Ś

wię

tego

.

Rozd

ział

VI.

Spot

kani

a z

Pane

m Je

zuse

m49

. Mam

a Je

zusa

koc

ha

nas w

szys

t-ki

chM

odlit

wa

róża

ńcow

a

– Pr

zygo

tow

anie

dzie

cka

do u

dzia

łu w

kul

cie

Ma-

ryi j

ako

Mat

ki B

oga.

– Bu

dzen

ie p

raw

dziw

ej

pobo

żnoś

ci m

aryj

nej,

któr

a pr

owad

zi do

C

hrys

tusa

.

– Re

lacj

e w

rodz

inie

.–

Pan

Jezu

s zos

taw

ia

nam

Mat

kę (J

19,

26

-27a

).–

Mod

litw

a ró

żań-

cow

a: „P

ozdr

owie

nie

Anie

lskie”

.

– Pr

oste

znak

i rel

igijn

e (r

óżan

iec)

.–

Pods

taw

owe

poję

cia

relig

ijne:

Mar

yja.

– W

prow

adze

nie

dzie

cka

w m

odlit

wę

róża

ńcow

ą.1)

wie

, do

czeg

o słu

ży ró

żani

ec;

2) p

otra

fi po

wie

dzie

ć, k

im je

st M

aryj

a (M

atka

Bog

a i k

ocha

jąca

Mat

ka lu

dzi);

3) c

hce

mod

lić si

ę do

Mat

ki B

ożej

sz

czeg

ólni

e w

inte

ncja

ch ro

dzin

y.

Kochamy dobrego Boga. Plan wynikowy40

50. M

oje

imię

za

pisa

ne je

st w

nie

bie

Uro

czys

tość

W

szys

tkic

h Św

ięty

ch

– Bu

dzen

ie w

dzie

cku

świa

dom

ości

jego

god

-no

ści i

god

nośc

i inn

ych

ludz

i jak

o dz

ieci

Boż

ych.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y m

odlit

wy

i poc

zuci

a łą

czno

ści z

mie

szka

ńca-

mi n

ieba

w u

wie

lbie

niu

Boga

.

– K

ażdy

czł

owie

k je

st je

dyny

i ni

epow

tarz

alny

, a

jego

imię

, ma

rów

nież

sw

ój w

ymia

r wie

czny

(e

scha

tolo

gicz

ny).

– Se

rce

czło

wie

ka n

iesie

w

sobi

e ni

esko

ńczo

ną

tęsk

notę

za sz

częś

ciem

. C

ałko

wite

jej u

koje

nie

to ży

cie

wie

czne

.–

Nie

bo za

czyn

a się

już

tera

z w n

aszy

ch se

rcac

h w

ypeł

nion

ych

miło

ścią

.

– O

bcho

dy ro

ku li

tur-

gicz

nego

– U

rocz

ysto

ść

Wsz

ystk

ich

Świę

tych

.–

Pods

taw

owe

poję

cia

relig

ijne:

świę

ci.

– W

szys

cy lu

dzie

są

koch

ani p

rzez

Bog

a.

– U

mac

nian

ie w

dzie

cku

posta

wy

rado

ści,

któr

a pł

ynie

z te

go, ż

e m

amy

mie

szka

nie

w n

iebi

e.–

Prow

adze

nie

dzie

cka

do d

ośw

iadc

ze-

nia,

że d

zięki

Bog

u je

st ki

mś j

edyn

ym

i nie

pow

tarz

alny

m.

– Po

mag

anie

dzie

cku

w o

dkry

wan

iu

war

tośc

i sw

ojeg

o ży

cia

nie

tylk

o na

zie

mi.

1) w

ie, ż

e Bó

g ch

ce d

ać lu

dzio

m n

iebo

(s

zczę

ście

);2)

pot

rafi

pow

tórz

yć im

iona

dzie

ci

w g

rupi

e ta

k, ja

k lu

bią

być

nazy

wan

e;3)

cie

szy

się, ż

e Bó

g da

je n

am n

iebo

.

51. W

ielk

ie

przy

goto

-w

ania

Środ

a Po

piel

cow

a i W

ielk

i Pos

t

– W

prow

adze

nie

w c

zas

Wie

lkie

go P

ostu

jako

cz

asu

naw

róce

nia

i prz

ygot

owan

ia se

rca

do

Świą

t Wie

lkie

j Noc

y.

– W

ezw

anie

litu

rgii

Środ

y Po

piel

cow

ej: „

Na-

wra

cajc

ie si

ę i w

ierz

cie

w E

wan

gelię

” to

Boż

e pr

zyw

ołan

ie, b

yśm

y w

róci

li do

dom

u, d

o Bo

ga: p

rzez

dob

re c

zyny

i m

odlit

wę,

z w

iarą

i na

-dz

ieją

w Je

go zb

awcz

ą m

oc.

– O

bcho

dy ro

ku

litur

gicz

nego

– Ś

roda

Po

piel

cow

a, W

ielk

i Pos

t.–

Bóg

koch

a ka

żdeg

o cz

łow

ieka

, ale

staw

ia m

u w

ymag

ania

.–

dobr

e za

chow

ania

go

dne

dzie

cka

Boże

go

i ucz

nia

Chr

ystu

sa.

– Za

znaj

omie

nie

dzie

cka

z obr

zęde

m

posy

pani

a po

pioł

em w

Śro

dę P

opie

l-co

wą.

– Po

rusz

enie

wyo

braź

ni d

zieck

a w

kie

-ru

nku

dobr

ych

czyn

ów.

1) w

ie, ż

e w

Śro

dę P

opie

lcow

ą ks

iądz

po

sypu

je g

łow

y po

pioł

em n

a zn

ak

naw

róce

nia;

2) p

otra

fi po

wie

dzie

ć, ja

kie

dobr

e cz

yny

moż

e sp

ełni

ć w

Wie

lkim

Poś

cie;

3) p

ragn

ie p

rzyg

otow

ywać

się

do Ś

wią

t W

ielk

iej N

ocy,

czyl

i naw

róci

ć się

.

52. M

aryj

a pr

owad

zi na

s do

Jezu

saN

abo-

żeńs

two

maj

owe

– K

szta

łtow

anie

chr

ysto

-ce

ntry

czne

j pob

ożno

ści

mar

yjne

j.–

Ucz

enie

dzie

cka

naw

iązy

wan

ia re

lacj

i z B

ogie

m p

oprz

ez

słow

a w

łasn

ej m

odlit

wy

proś

by.

– M

aryj

a m

ówi d

o na

s: „U

czyń

cie

to, c

o w

am

pole

ca Je

zus”

.–

Mod

litw

a pr

ośby

.

– Po

dsta

wow

e po

jęci

a re

ligijn

e: M

aryj

a, Je

zus

Chr

ystu

s.–

Mod

litw

a sp

onta

-ni

czna

.–

Obc

hody

roku

litu

r-gi

czne

go (n

aboż

eństw

a m

ajow

e).

– W

spom

agan

ie d

zieck

a w

mod

litw

ie

spon

tani

czne

j.–

Wpr

owad

zeni

e w

mod

litw

ę na

bo-

żeńs

tw m

ajow

ych.

1) w

ie, ż

e pr

zez M

aryj

ę m

oże

zwra

cać

się d

o Pa

na Je

zusa

;2)

pot

rafi

swoi

mi s

łow

ami p

rosić

Jezu

sa

i Mar

yję

w ró

żnyc

h po

trze

bach

;2)

doc

enia

mod

litw

ę do

Mat

ki B

ożej

.

41 Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym

53. C

hcem

y iść

z Pa

nem

Je

zuse

mBo

że C

iało

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y w

dzię

czno

ści z

a ob

ec-

ność

Jezu

sa w

śród

nas

.–

Przy

goto

wan

ie d

o od

daw

ania

czc

i Jez

usow

i w

Naj

świę

tszym

Sa-

kram

enci

e, sz

czeg

ólni

e po

dcza

s pro

cesji

w U

ro-

czys

tość

Cia

ła i

Krw

i Pa

ński

ej.

– Eu

char

ystia

to źr

ódło

i s

zczy

t chr

ześc

ijańs

kieg

o ży

cia.

Ona

urz

eczy

wist

-ni

a ko

mun

ię z

Bogi

em

i jed

ność

Koś

cioł

a–

Euch

arys

tycz

na o

bec-

ność

Chr

ystu

sa tr

wa

od c

hwili

kon

sekr

acji,

do

póki

istn

ieją

pos

taci

e eu

char

ysty

czne

. Czc

imy

Ją p

odcz

as M

szy

Świę

tej,

publ

iczn

ej a

dora

cji,

proc

esji,

klę

kają

c lu

b kł

ania

jąc

się g

łębo

ko n

a zn

ak a

dora

cji.

– O

bcho

dy ro

ku li

tur-

gicz

nego

(Uro

czys

tość

C

iała

i K

rwi P

ańsk

iej).

– K

ości

ół ja

ko sz

czeg

ól-

ne m

iejsc

e sp

otka

nia

z Bog

iem

.–

Pods

taw

owe

prze

d-m

ioty

znaj

dują

ce si

ę w

koś

ciel

e:ta

bern

akul

um, m

on-

stran

cja,

ołta

rz.

– w

łaśc

iwe

zach

owan

ia

w k

ości

ele.

– W

ycho

wyw

anie

do

wyr

ażan

ia c

zci

wob

ec N

ajśw

iętsz

ego

Sakr

amen

tu

(ukl

ękni

ęcie

na

dwa

kola

na, a

kt u

wie

l-bi

enia

prz

y w

ejśc

iu i

wyj

ściu

z ko

ścio

ła,

proc

esja

).–

Zapo

znan

ie z

tabe

rnak

ulum

i m

on-

stran

cją.

1) w

ie, ż

e na

Boż

e C

iało

w p

roce

sji

idzie

my

za P

anem

Jezu

sem

ukr

ytym

po

d po

staci

ą ch

leba

w m

onstr

ancj

i;2)

pot

rafi

wyr

ażać

cze

ść w

obec

Naj

-św

iętsz

ego

Sakr

amen

tu o

dpow

iedn

imi

gesta

mi i

mod

litw

ami;

3) c

hce

czci

ć Pa

na Je

zusa

w N

ajśw

ięt-

szym

Sak

ram

enci

e i w

ziąć

udzia

ł w

pro

cesji

Boż

ego

Cia

ła.

54. W

akac

je

z Bog

iem

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

doś

wia

dcze

nia,

że

Bóg

jest

z nim

obe

cny

zaw

sze

i wsz

ędzie

ja

ko k

ocha

jący

Ojc

iec

i Prz

yjac

iel.

– K

szta

łtow

anie

pos

taw

y w

iern

ości

prz

ez p

amię

ć o

Bogu

i in

nych

w k

aż-

dym

mie

jscu

i cza

sie.

– O

dkry

wan

ie p

owoł

a-ni

a, d

o pr

zeka

zyw

ania

Bo

żej r

adoś

ci, m

iłośc

i i c

iepł

a in

nym

.

– Ży

cie

i zdr

owie

są

cenn

ymi d

obra

mi p

o-w

ierz

onym

i nam

prz

ez

Boga

, o k

tóre

mam

y się

tro

szcz

yć.

– W

akac

je są

tros

ką

o ży

cie

i zdr

owie

.–

Dba

my

nie

tylk

o o

zdro

wie

fizy

czne

, ale

i d

ucho

we.

Jest

to je

dna

wie

lka

cało

ść d

uszy

i c

iała

czł

owie

ka.

– Ży

cie

i zdr

owie

jako

da

r Bog

a.–

Bóg

trosz

czy

się

o w

szys

tkic

h lu

dzi.

– M

odlit

wa

jako

rozm

o-w

a z B

ogie

m.

– U

kaza

nie

wak

acji

jako

cza

su, n

a le

psze

po

znan

ie i

zapr

zyja

źnie

nie

się z

Bogi

em.

– Pr

owad

zeni

e dz

ieck

a do

doś

wia

dcze

-ni

a, że

Bóg

je d

ocen

ia.

– Bu

dzen

ie p

ragn

ieni

a sta

wan

ia si

ę „s

łońc

em”

dla

Pana

Bog

a i d

la in

nych

pr

zez s

woj

e do

bre

czyn

y, pr

zez p

amię

ć se

rca

w m

odlit

wie

.–

Wpr

owad

zeni

e pe

rspe

ktyw

y es

chat

o-lo

gicz

nej (

„wie

czne

wak

acje”

).

1) w

ie, ż

e na

wak

acja

ch w

szęd

zie o

bec-

ny je

st Bó

g;2)

pot

rafi

pow

iedz

ieć,

jak

moż

e ok

azy-

wać

Bog

u sw

oją

pam

ięć

i wie

rnoś

ć;3)

chc

e by

ć w

iern

e Bo

gu.

ROZDZIAŁ I

rodzina dzieci Bożych

Katecheza 3Kto jest wielkim skarbem Pana Boga?

1. Cele katechetyczneRozwijanie w dziecku świadomości, że Bóg dąży do tego, aby człowiek mógł z Bogiem się spotkać i nawiązywać z Nim relacje w konkretnych sytuacjach życiowych.

Budzenie w dziecku zaufania do Boga, który kocha wszystkich ludzi i wyni-kającego z tej miłości poczucia własnej godności. Dziecko ma doświadczyć, że każdy człowiek jest skarbem dla Boga i dla innych.

2. Zadania nauczyciela religiiDostrzeżenie każdego ucznia, aby dziecko miało poczucie bezpieczeństwa. Przez relacje w grupie stwarzanie dziecku możliwości wyrażania siebie. Dzięki temu dziecko może zauważyć różnice istniejące między ludźmi, jak również i to, jak wiele ludzi łączy. Bóg działa w tej różnorodności, tworząc harmonię życia w Nim. Każdy ma tutaj swoje miejsce, które jest jedyne i niepowtarzalne.

3. Treści – wymagania szczegółoweW kolejnych katechezach dziecko rozpoznaje, co zasadniczego łączy wszystkich ludzi: łączy ich człowieczeństwo, wspólna godność człowieka. Dziecko szuka, skąd ta godność się bierze, gdzie jest jej źródło. „Człowiek został stworzony nie tylko jako dobry, ale jako żyjący w przyjaźni ze swoim Stwórcą, z sobą samym i ze stworzeniem […], kobieta i mężczyzna są chciani przez Boga jedno dla dru-giego, są oni innym «ja» tego samego człowieczeństwa. Mają oni swoją godność, która pochodzi wprost od Boga” (por. Katechizm Kościoła Katolickiego [dalej: KKK], 371-374).

Dziecko:• wie, że wszyscy ludzie mają wspólne imię: CZŁOWIEK;• śpiewa w grupie piosenkę Ha, ha, ha, alleluja!;• szanuje i ceni siebie i drugiego człowieka.

53Katecheza 3. Kto jest wielkim skarbem Pana Boga?

4. Metody i pomoceNauka piosenki, zabawa: Poszukiwacz skarbu, wprowadzenie słowa Bożego (Rdz 1, 26a), praca z podręcznikiem, taniec.

Pomoce:• „skrzynia ze skarbem” przygotowana przez katechetę (np. z dużego kar-

tonu),• wycięte z papieru części ciała (12 puzzli), z których dzieci złożą obraz

człowieka (Materiały do wydruku) oraz kilkanaście wyciętych małych serc,• nagranie, piosenka nr 2: Ha, ha, ha, alleluja!.

5. Scenariusz katechezy

Wprowadzenie do katechezyNauka piosenki nr 2: Ha, ha, ha, alleluja! (piosenka nr 2):

Ha, ha, ha, alleluja! (wznosimy stopniowo ręce w górę)Ho, ho, ho, Hosanna! (powiewając rękami, opuszczamy je w dół)Mój Pan kocha mnie! (kolejno pokazujemy na siebie, na niebo, na serce)Jego radość jest w sercu mym. (obracamy się dookoła własnej osi)

Modlitwa na rozpoczęcie. Zapalamy świecę i śpiewamy poznaną piosenkę nr 2: Ha, ha, ha, alleluja!.

Zabawa Poszukiwacz skarbu. Dzieci siadają w kręgu.

Cel zabawy: Wprowadzenie w tajemnicę niezbywalnej wartości i godności człowieka jako stworzenia Boga.

– Kto z was poszukiwał kiedyś skarbu? Jaki to był skarb?Krótka rozmowa na temat rzeczy, które dzieci uznają za skarby, np. zabawki.– Proponuję, abyśmy się zabawili w poszukiwaczy szczególnego skarbu.Dzieci siadają w kręgu, trzymają ręce za sobą. W kręgu stawiamy skrzynię ze skarbem

(czyli wyciętymi z papieru „puzzlami”, które utworzą obraz człowieka oraz serduszkami, które ułożą wokół obrazu).

Wszyscy kilkakrotnie wołają: Skrzynko, skrzynko, otwórz się!Katecheta otwiera skrzynię, wyjmuje wszystkie elementy i, chodząc po zewnętrznej

stronie kręgu, rozdaje je dzieciom, które mają je trzymać za sobą. Dzieci mogą je obej-rzeć dopiero wtedy, gdy każdy otrzyma swoją część. Dzieci siadają.

– Kto odnalazł skarb ukryty w ręce, kładzie go przed sobą.Dzieci oglądają „skarb”.

Odkrywanie wezwania BożegoCiąg dalszy zabawy: Poszukiwacz skarbu

– Kto z was otrzymał serce? Ułożymy z serc ramę dla skarbu.

Rozdział I. Rodzina dzieci Bożych54

Dzieci układają serca w rodzaj ramy.– W środku tej ramy ułożymy skarb. Dostaliście elementy obrazu, które

przedstawiają coś, co jest wam znajome. Co to jest?Dzieci określają wylosowane części ciała. Podchodzą do ramy ułożonej z serc i próbu-

ją ułożyć postać człowieka. W razie potrzeby katecheta przychodzi im z pomocą.– To jest właśnie nasz skarb, który odkryliśmy. Co widzicie?Wprowadzenie słowa Bożego. Katecheta zapala świecę, otwiera Pismo Święte i czyta.

Rzekł Bóg: uczyńmy człowieka (Rdz 1, 26a).

Odpowiedź na wezwanie BożeKatecheta modli się głośno przy dzieciach:

Dziękuję Ci, Panie, za to, że jestem człowiekiem. Cieszę się, że wszyscy mamy wspólne imię: CZŁOWIEK. Ono jest wielkie i święte.

Dzieci dziękują Bogu przez posłanie pocałunku (całują swoją dłoń i „zdmuchują” po-całunek w stronę nieba). Potem katecheza czyta Modlitwę dziecka.

Modlitwa dzieckaPanie Boże, mam różne małe skarby. Tyle rzeczy mnie cieszy! Teraz uśmiech-

nę się do Ciebie: to ja, Twój skarb. Na pewno mnie bardzo kochasz, skoro jestem dla Ciebie taki drogi. Chcę Ci dzisiaj powiedzieć, że Ty też jesteś moim Skarbem. Jesteśmy bardzo bogaci! Mamy siebie nawzajem! Dziękuję!

UtrwaleniePraca z podręcznikiem: rysowanie odkrytego skarbu. Dzieci kolorują „witrażyk” z ukrytą w nim sylwetką człowieka.

Taniec na zakończenie. Piosenka nr 2: Ha, ha, ha, alleluja!– Teraz zatańczymy, śpiewając naszą piosenkę Ha, ha, ha, alleluja!. Utworzy-

my krąg, następnie dobierzemy się w pary. Gdy usłyszymy melodię, w dowolnie wybranych ruchach zaczynamy taniec.

Tańczymy razem z dziećmi. Po zakończeniu tańca dzieci dziękują sobie nawzajem. Żegnamy się z dziećmi.

6. Współpraca z rodziną i parafiąProsimy, aby dziecko na katechezę 4. przyniosło kolorowe wstążki w barwach różnych flag narodowych lub kolorach białym, brązowym, żółtym i czerwo-nym.

Wspólna modlitwa w domu.

ROZDZIAŁ I I

rodzina dzieci Bożych spotyka się z Bogiem

Katecheza 22Pan Bóg dał mi anioła stróża

1. Cele katechetyczneProwadzenie dziecka do wiary we wszechobecność Boga, w Jego miłość i troskę oraz budzenie przekonania o tym, że Bóg udziela się na różne sposoby człowie-kowi, także przez swoich wysłanników, aniołów.

2. Zadania nauczyciela religiiZapoznanie dziecka z aniołami jako opiekunami (Anioł Stróż) i posłańcami Boga, czyli przybliżenie dziecku aniołów jako wysłanników Opatrzności Boga i zwiastunów Jego zamierzeń.

3. Treści katechezy – wymagania szczegółoweAniołowie są wysłannikami Bożymi. Anioł jest w sposób szczególny obecno-ścią Boga: Jego głosem. Gdziekolwiek spotykamy się z dobrocią, jednością, harmonią, tam jest anioł Boga. Mieć anioła, to znaczy uczestniczyć w łasce, w obecności piękna, dobroci i umieć je okazywać. Kiedy doświadczamy czyjejś dobroci, możemy powiedzieć, że objawia się nam w tym człowieku dobroć, piękno i moc Boga. Aniołowie są zwiastunami Boga w tym, co piękne, dobre, wartościowe dla człowieka. Aniołowie zwiastują i opiewają obecność Boga. Jest to obecność pełna dobroci i opiekuńczości, opatrzności. Obok aniołów obec-ności Boga, są aniołowie Opatrzności Boga, to znaczy aniołowie opiekunowie, którzy nas ochraniają. Prawda ta wzywa nas do tego, aby nie tylko śpiewać Bogu z aniołami, ale aby postępować jak aniołowie. Dziecko ma wyrażać mi-łość w uczynkach: zwiastować dobro, towarzyszyć potrzebującym i walczyć ze złem. Zwiastować to znaczy mówić ludziom: Pan jest z Tobą! Nie lękaj się! Pan jest! Towarzyszyć ludziom to znaczy troszczyć się o nich i strzec ich. Pomagać im w potrzebach. Gdy napotykamy na przeszkody, powinniśmy występować przeciwko złu, aby odkrywać prawdziwe oblicze Boże.

Dziecko:• wie, że Bóg opiekuje się ludźmi także przez aniołów;• potrafi powiedzieć, jak Anioł Stróż chroni przed niebezpieczeństwami;

125Katecheza 22. Pan Bóg dał mi Anioła Stróża

• dziękuje Bogu za Jego opiekuńczą obecność.

4. Metody i pomoceZabawa: Przeszkody, wprowadzenie słowa Bożego (Ps 91, 11), praca z podręcz-nikiem.

Pomoce:• nagranie, piosenka nr 14: Miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam.

5. Scenariusz katechezy

Wprowadzenie do katechezyWitamy dzieci wezwaniem: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Śpiewamy piosenkę nr 14: Miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam.Zabawa: Przeszkody.

Cel zabawy: Doświadczenie przez dziecko trudności (bez tworzenia sytuacji streso-wej) i potrzeby opiekuna.

Część 1. Katecheta lub wyznaczone dzieci ustawiają między startem i metą (np. między dwoma krzesłami) przeszkody (nie więcej niż 5 – mogą to być jakieś małe, nie-groźne przy nadepnięciu przedmioty, np.: mała wieża z drewnianych klocków, misiek, piłka itp.). Dzieci podzielone na grupy (np. dwie) przypatrują się uważnie przeszkodom i starają się zapamiętać ich ułożenie. Każda grupa wybiera jedno dziecko, które z za-wiązanymi oczami postara się tak przejść między przeszkodami, aby ich nie dotknąć. Zwycięża ta grupa, z której dziecko ominie przeszkody lub najmniej razy ich dotknie. Można zorganizować dwa jednakowe „tory przeszkód” i wtedy „zawodnicy” z obu grup startują w tym samym czasie.

Część 2. Ta sama zabawa, ale dziecko z zawiązanymi oczami otrzymuje opiekuna, któ-ry nie ma zasłoniętych oczu i podpowiada mu, jak trzeba iść. Całość zabawy może trwać nawet 15 minut.

Podsumowanie:– Jak czułyście się podczas zabawy?– Kiedy było łatwiej przechodzić między przeszkodami?– Co czułyście, gdy przy was był opiekun?– Co chcecie teraz powiedzieć swojemu opiekunowi?

Odkrywanie wezwania BożegoWprowadzenie słowa Bożego. Dzieci wstają.

Bóg mówi, że każdy człowiek ma swojego szczególnego opiekuna. Jest nim anioł. Nazywamy go często Aniołem Stróżem. Posłuchajmy, co mówi Pismo Święte o aniołach.

[Bóg] aniołom swym rozkazał,Aby cię strzegli na wszystkich twych drogach (Ps 91, 11).

Rozdział II. Rodzina dzieci Bożych spotyka się z Bogiem126

Dzieci przechodzą do stolików z podręcznikami i siadają. Jeszcze raz można przeczy-tać tekst Pisma.

– Jakie zadanie Bóg wyznaczył aniołom?– Kogo aniołowie strzegą?– Gdzie aniołowie strzegą ludzi?– Czyje polecenie aniołowie wypełniają?

Odpowiedź na wezwanie BożePraca z podręcznikiem. Dzieci zamalowują „dziury” w moście na obrazie z Aniołem Stróżem.

– Kogo przedstawia rysunek? (Anioła Stróża) Jak Anioł Stróż nam pomaga?Rozwijając wypowiedzi dzieci, przechodzimy do następnego ćwiczenia.– Człowiek może stanąć wobec różnych niebezpieczeństw. Anioł Stróż pod-

powiada nam, co powinniśmy robić, aby ich uniknąć.Dzieci znajdują z tyłu podręcznika odpowiednie obrazki (patrz: Wycinanki, s. 143),

wycinają je i zaklejają nimi niewłaściwe zachowania stwarzające niebezpieczeństwo.

Utrwalenie

Modlitwa dzieckaKatecheta czyta modlitwę.

Mam swojego anioła! Dziękuję! On mi towarzyszy i przypomina o tym, że Ty, Boże, zawsze ze mną jesteś.

Aniele Boży, Stróżu mój, / Ty zawsze przy mnie stój.Rano, wieczór, we dnie, w nocy, / bądź mi zawsze do pomocy.Strzeż duszy i ciała mego, / zaprowadź mnie do żywota wiecznego.AmenŚpiewamy piosenkę nr 14: Miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam.

6. Współpraca z rodziną i parafiąProsimy, by rodzice pomogli dziecku nauczyć się modlitwy Aniele Boży, Stróżu mój.

ROZDZIAŁ I I I

Bóg dał nam Jezusa

Katecheza 24oczekujemy na światłość od Boga

adWeNt

1. Cele katechetyczneWprowadzenie dziecka w okres Adwentu. „Celebrując co roku liturgię Adwen-tu, Kościół aktualizuje to oczekiwanie Mesjasza; uczestnicząc w długim przygo-towaniu pierwszego przyjścia Zbawiciela, wierni odnawiają gorące pragnienie Jego drugiego Przyjścia” (KKK 524). Przygotowując dziecko do celebracji na-rodzin Jezusa, powinniśmy wzbudzić w nim również pragnienie i nadzieję na wspólnotowe i osobiste spotkanie z Wybawicielem.

2. Zadania nauczyciela religiiWychowanie do zrozumienia symboliki światła w liturgii i w życiu chrześcija-nina. Przygotowanie do duchowego przeżycia świąt Bożego Narodzenia. Dalsze wprowadzanie w modlitwę – dialog z Bogiem.

3. Treści katechezy – wymagania szczegółoweBóg jest światłością i tę światłość chce dać tym, którzy chodzą w ciemności. Zbawiciel przynosi ludziom nowe poznanie Boga, dlatego nazwany jest praw-dziwą Światłością narodów. Jezus sam o sobie także mówi „Jestem światłością świata” (J 9, 5). Dzięki Niemu nasze serce i umysł w pełni włączają się w akt woli zawierzenia Bogu.

Dziecko:• wie, że w Adwencie przygotowujemy się na przyjście Wybawiciela  –

Światłości narodów – Jezusa Chrystusa;• potrafi z innymi zaśpiewać Oto Pan Bóg przyjdzie;• cieszy się z przygotowań do Bożego Narodzenia.

4. Metody i pomoceUrządzenie (zmiana) kącika modlitwy, wprowadzenie słowa Bożego, nauka pie-śni, malowanie jako wyrażenie doświadczeń inspirowanych tekstem biblijnym (światłość – ciemność), praca z podręcznikiem.

133Katecheza 24. Oczekujemy na Światłość od Boga

Pomoce:• fioletowy obrus, cztery świece, zapałki (w kąciku modlitwy),• nagranie, pieśń nr 16: Oto Pan Bóg przyjdzie.

5. Scenariusz katechezy

Wprowadzenie do katechezyWitamy się wezwaniem: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Urządzamy kącik modlitwy (lub zapowiadamy jego zmianę, jeśli już funkcjonował). Pokazujemy fioletowy obrus i cztery świece (lub wieniec adwentowy).

– Jaki to jest kolor? Fioletowy kolor w kościele oznacza czas oczekiwania. Właśnie zaczęliśmy czas, w którym przygotowujemy się na Boże Narodzenie. Ten czas radosnego oczekiwania nazywa się Adwentem.

Stawiamy w widocznym miejscu kartkę z dużym napisem ADWENT. Powtarzamy z dziećmi tę nazwę, wskazując na napis (uczymy czytać globalnie to słowo).

– W Adwencie ksiądz w kościele ubiera szaty w kolorze fioletowym i dlatego również w naszym kąciku modlitwy obrus będzie tego koloru. Te cztery świe-ce przypominają nam, że już zaczęliśmy czas radosnego oczekiwania na Boże Narodzenie. Każda świeca oznacza jedną niedzielę Adwentu. Ile niedziel ma Adwent?

Wskazujemy na świece, więc dzieci mogą policzyć.

Odkrywanie wezwania BożegoWprowadzenie słowa Bożego. Dzieci siadają.

– Jak się czujecie, gdy jest ciemno? Czy łatwo jest się poruszać w ciemno-ściach? Co nam grozi, gdy idziemy po ciemku?

– Gdy ktoś źle postępuje, też mówimy, że jego uczynki są uczynkami ciem-ności. Ciemność oznacza wtedy zło. Żeby ludzie czynili dobrze, Bóg posyła do nas Wybawiciela. Zapowiada to w Piśmie Świętym. Wstańcie, zapalimy pierw-szą świecę na znak pierwszego tygodnia Adwentu i posłuchajcie.

Pan jest moją światłością i zbawieniem moim. Kogo miałbym się lę-kać? (por. Ps 27, 1).

– Jak myślicie, Kto jest tą wielką Światłością?Pomagamy dzieciom zapamiętać, że Światłością i Wybawicielem jest Jezus Chrystus,

którego pamiątkę narodzenia będziemy świętować w Boże Narodzenie.– Nauczymy się śpiewać pieśń adwentową (nr 16): Oto Pan Bóg przyjdzie.

Śpiewamy ją w kościele w czasie Adwentu.

Oto Pan Bóg przyjdzie,z rzeszą świętych k’nam przybędzie.

Rozdział III. Bóg dał nam Jezusa134

Światłość wielka w dzień ów będzie.Alleluja! Alleluja!

Odpowiedź na wezwanie BożeĆwiczenie: Chodzenie z zamkniętymi oczyma

Cel ćwiczenia: Dziecko ma doznać trudności w chodzeniu „po ciemku”, aby doświad-czyło różnicy między „ciemnością”, a „światłem”.

Zapowiadamy, że dzieci za chwilę pójdą do stolików, ale najpierw wykonują ćwi-czenie: odwracają się do swoich krzeseł, zamykają oczy i robią trzy kroki w ich stronę. Otwierają oczy, patrzą gdzie są i znowu zamykają na chwilę oczy i powtórnie wykonują trzy kroki. Potem normalnie przechodzą do stolików.

– Siądźcie. Znowu zamknijcie oczy. Kto widzi tylko czerń? Kto widzi jakieś plamy? Otwórzcie oczy. Teraz jest jasno. Wyobraźcie sobie światłość, która ma rozjaśnić każdą ciemność.

Zapraszamy dzieci do wykonania ćwiczenia: na obrazie przedstawiającym ciemność dzieci naklejają postać Bożego Dzieciątka w jasności.

Rozmowa z dziećmi i podsumowanie. Zbieramy namalowane prace w jednym miej-scu i wspólnie je oglądamy. Siadamy w kręgu. Następnie nawiązujemy do Pisma Świę-tego, zadając pytania.

– Kto jest naszą Światłością, na którą czekamy?– Jak możemy przygotować się na przyjście Światłości?Wypowiedzi dzieci. Możemy podpowiedzieć, że chodzi o modlitwę, dobre uczynki,

podzielenie się czymś z rodzeństwem, oddanie zabawki, którą chce się bawić koleżanka lub kolega, pomoc w domu itp.

UtrwaleniePraca z podręcznikiem.

– W Adwencie codziennie jest Msza Święta, na której szczególnie przygoto-wujemy się na Boże Narodzenie. Ta Msza Święta nazywa się roraty. Chodzimy na tę Mszę z lampionami. To znak, że narodził się Wybawiciel, który jest Świa-tłem narodów. Naszym Światłem.

Dzieci rysują szlaczek (lampiony) i dorysowują płomień na świecy w wieńcu adwen-towym. Na obrazie przedstawiającym noc dzieci wklejają, np. przed kościołem lub na środku, postać Nowonarodzonego (naklejka nr 7).

Modlitwa dzieckaPrzechodzimy do kącika modlitwy.

Nie boję się, ponieważ Ty, Boże, jesteś ze mną. Nie boję się ciemności ani smutku. Wiem, że przyjdzie światłość i radość. Chcę się przygotowywać na przyjście światłości, na Boże Narodzenie.

135Katecheza 24. Oczekujemy na Światłość od Boga

Pan jest moją światłością i zbawieniem moim. Kogo miałbym się lękać? (por. Ps 27, 1).

Śpiewamy z dziećmi pieśń nr 16: Oto Pan Bóg przyjdzie.

6. Współpraca z rodziną i parafiąDzieci śpiewają w domu bliskim pieśń Oto Pan Bóg przyjdzie.

spis nagrań i materiałów na dołączonej płycie

Materiały do wydruku, piosenki, pieśni i kolędy01_Piosenka nr 1 [Dobrze, że jesteś] ..................................................................................................... 2’34”01_Piosenka nr 1_playback [Dobrze, że jesteś; playback] ............................................................... 2’34”02_Piosenka nr 2 [Ha, ha, ha, alleluja!] ................................................................................................. 1’12”02_Piosenka nr 2_playback [Ha, ha, ha, alleluja!; playback] ........................................................... 1’13”03_Piosenka nr 3 [Rośnie sobie stokrotka] ......................................................................................... 2’13”03_Piosenka nr 3_playback [Rośnie sobie stokrotka; playback] .................................................... 2’12”04_Piosenka nr 4 [Cieszę się.Alleluja!] ................................................................................................... 1’57”04_ Piosenka nr 4_playback [Cieszę się.Alleluja!; playback]............................................................ 1’57”05_Piosenka nr 5 [Wiem to]..................................................................................................................... 1’34”05_Piosenka nr 5_playback [Wiem to; playback] .............................................................................. 1’33”06_Pieśń nr 6 [Pan jest mocą swojego ludu] ....................................................................................... 2’43”06_Pieśń nr 6_playback [Pan jest mocą swojego ludu; playback] ................................................. 2’45”07_Piosenka nr 7 [Ty jesteś darem] ....................................................................................................... 1’31”07_Piosenka nr 7_playback [Ty jesteś darem; playback] ................................................................. 1’30”08_Piosenka nr 8 [Dzieckiem Bożym jestem]...................................................................................... 1’36”08_Piosenka nr 8_playback [Dzieckiem Bożym jestem; playback] ............................................... 1’36”09_Piosenka nr 9 [Szczęść Boże] ............................................................................................................ 1’06”09_Piosenka nr 9_playback [Szczęść Boże; playback] ...................................................................... 1’26”10_Piosenka nr 10 [Radością moją Jezu] .............................................................................................. 2’24”10_Piosenka nr 10_playback [Radością moją Jezus; playback] ...................................................... 2’24”11_Piosenka nr 11 [Niebo jest w sercu mym] ..................................................................................... 1’39”11_Piosenka nr 11_playback [Niebo jest w sercu mym; playback] ............................................... 1’39”12_Piosenka nr 12 [Ziarenko do ziarenka (refren)] ............................................................................ 1’58”12_Piosenka nr 12_playback [Ziarenko do ziarenka (refren); playback] ...................................... 1’59”14_Piosenka nr 14 [Miłość Bożą w sercu mym dzisiaj mam] ........................................................... 1’57”14_Piosenka nr 14_playback [Miłość Bożą w sercu mym dzisiaj mam; playback] ..................... 1’57”15_Piosenka nr 15 [Wznoszę ręce me wzwyż].................................................................................... 2’07”15_Piosenka nr 15_playback [Wznoszę ręce me wzwyż; playback] ............................................. 2’07”16_Pieśń nr 16 [Oto Pan Bóg przyjdzie]................................................................................................ 1’44”16_Pieśń nr 15_playback [Oto Pan Bóg przyjdzie; playback] ......................................................... 1’44”17_Piosenka nr 17 [Mów: Amen – jak Maryja] .................................................................................... 3’06”17_Piosenka nr 17_playback [Mów: Amen – jak Maryja; playback] ............................................. 3’06”18_Modlitwa nr 18 [Zdrowaś Maryjo] ................................................................................................... 1’23”18_Modlitwa nr 18_playback [Zdrowaś Maryjo; playback] ............................................................. 1’23”19_Kolęda nr 19 [Jezus malusieńki] ...................................................................................................... 3’18”19_Kolęda nr 19_playback [Jezus malusieńki; playback] ................................................................ 3’18”20_Kolęda nr 20 [Przybieżeli do Betlejem] .......................................................................................... 1’44”20_Kolęda nr 20_playback [Przybieżeli do Betlejem; playback] .................................................... 1’44”

21_Pastorałka nr 21 [Gdy pierwsza na niebie zapali się gwiazdka] ............................................... 3’26”21_Pastorałka nr 21_playback [Gdy pierwsza na niebie zapali się gwiazdka; playback] ......... 3’26”22_Kolęda nr 22 [Mędrcy świata] ........................................................................................................... 1’09”22_Kolęda nr 22_playback [Mędrcy świata; playback] ..................................................................... 1’09”23_Piosenka nr 23 [Jak odnaleźć mam Chrystusa?] .......................................................................... 3’49”23_Piosenka nr 23_playback [Jak odnaleźć mam Chrystusa?; playback] .................................... 3’48”24_Piosenka nr 24 [Gdy na morzu] ........................................................................................................ 1’22”24_Piosenka nr 24_playback [Gdy na morzu; playback] .................................................................. 1’22”25_Piosenka nr 25 [Kiedyś o Jezu] ......................................................................................................... 1’47”25_Piosenka nr 25_playback [Kiedyś o Jezu; playback] ................................................................... 1’46”26_Piosenka nr 26 [Hosanna memu Bogu] ......................................................................................... 1’31”26_Piosenka nr 26_playback [Hosanna memu Bogu; playback] ................................................... 1’30”27_Piosenka nr 27 [Przykazanie nowe daję wam] ............................................................................. 1’32”27_Piosenka nr 27_playback [Przykazanie nowe daję wam; playback] ....................................... 1’31”28_Piosenka nr 28 [Alleluja! Miłość Twa] .............................................................................................. 1’55”28_Piosenka nr 28_playback [Alleluja! Miłość Twa; playback] ........................................................ 1’54”29_Piosenka nr 29 [Zmartwychwstał Pan] ........................................................................................... 1’38”29_Piosenka nr 29_playback [Zmartwychwstał Pan; playback] ..................................................... 1’38”30_Piosenka nr 30 [Oto jest dzień] ........................................................................................................ 2’44”30_Piosenka nr 30_playback [Oto jest dzień; playback] .................................................................. 2’44”31_Piosenka nr 31 [Pan jest wśród nas] ................................................................................................ 2’07”31_Piosenka nr 31_playback [Pan jest wśród nas; playback] ......................................................... 2’07”32_Piosenka nr 32 [Duchu Święty, przyjdź] ......................................................................................... 2’17”32_Piosenka nr 32_playback [Duchu Święty, przyjdź; playback]................................................... 2’17”33_Piosenka nr 33 [Jezus swoją Matkę pozostawił] .......................................................................... 1’29”33_Piosenka nr 33_playback [Jezus swoją Matkę pozostawił; playback] .................................... 1’29”34_Pieśń nr 34 [Chwalcie łąki umajone] ............................................................................................... 3’11”34_Pieśń nr 34_playback [Chwalcie łąki umajone; playback] ......................................................... 3’08”35_Piosenka nr 35 [Panie, dobry jak chleb] ......................................................................................... 4’43”35_Piosenka nr 35_playback [Panie, dobry jak chleb: playback] ................................................... 4’42”36_Piosenka nr 36 [Słońce niech wschodzi (refren)] ......................................................................... 1’51”36_Piosenka nr 36_playback [Słońce niech wschodzi (refren); playback] ................................... 1’51”

Muzyka instrumentalnaA_ katecheza_4........................................................................................................................................... 4’27”B_katecheza_5 ............................................................................................................................................ 6’09”C_katecheza_6 ............................................................................................................................................ 3’50”D_katecheza_8 ........................................................................................................................................... 1’34”E_katecheza_9 ............................................................................................................................................ 4’04”F_katecheza_11 .......................................................................................................................................... 1’25”G_katecheza_32 ......................................................................................................................................... 4’28”H_katecheza_35 ......................................................................................................................................... 3’16”I_katecheza_39 ........................................................................................................................................... 3’32”

spis treści

Ogólna prezentacja podręcznika „Jesteśmy dziećmi Boga” ........................3Program nauczania religii dzieci w wieku przedszkolnym ..........................7Plan wynikowy .......................................................................................19

rozdział i. rodzina dzieci Bożych .........................................................431. Bóg mnie bardzo kocha ......................................................................442. Chcę bardzo kochać Boga ...................................................................483. Kto jest wielkim skarbem Pana Boga? .................................................524. Każdy człowiek jest skarbem Pana Boga ..............................................555. Pan Bóg daje człowiekowi życie ..........................................................596. Pan Bóg obdarza człowieka wolnością .................................................637. Jeśli chcesz, możesz być dobry ............................................................668. Człowiek nazwał wszystko, co jest na świecie ......................................719. Moje ciało jest darem Pana Boga ........................................................7410. Ślady Pana Boga i człowieka na ziemi ...............................................7811. Pan Bóg daje świat człowiekowi ........................................................8112. Co mi się najbardziej na świecie podoba? ..........................................8613. Otrzymuję i umiem dawać ...............................................................8914. Jestem ukochanym dzieckiem Boga ..................................................9315. Pozdrawiam Pana Boga .....................................................................97

rozdział ii. rodzina dzieci Bożych spotyka się z Bogiem ....................10116. Poznaję Pana Boga przez Jezusa ......................................................10217. Jestem wybrany przez Boga.............................................................10618. Bóg chce być z nami na ziemi i w niebie .........................................11019. Każdy człowiek ma swoje miejsce w niebie .....................................11420. Pan Bóg podarował mi życie przez rodziców ...................................11721. Kocham moich najbliższych ...........................................................12022. Pan Bóg dał mi Anioła Stróża .........................................................12423. Całym sercem chwalę Pana Boga ....................................................127

rozdział iii. Bóg dał nam Jezusa .........................................................13124. Oczekujemy na Światłość od Boga. Adwent ....................................13225. Z Maryją oczekujemy narodzin Jezusa. Adwent ..............................13626. Posłaniec zapowiada Maryi wielką radość. Adwent .........................13927. Narodzenie Jezusa i pokłon pasterzy. Boże Narodzenie ...................14328. Wigilijne świętowanie. Boże Narodzenie ........................................147

29. Pokłon Trzech Króli. Boże Narodzenie ...........................................15130. Gdzie znajdziemy Jezusa? ...............................................................15431. Kogo zobaczył niewidomy ..............................................................15832. Z Jezusem pomagamy chorym ........................................................16233. Jezus karmi głodnych......................................................................16534. Jezus ratuje uczniów podczas burzy.................................................168

rozdział iV. Jesteśmy uczniami Pana Jezusa ........................................17335. Jezus przyjmuje dzieci .....................................................................17436. Jezus napełnia puste sieci rybaków ..................................................17937. Bogacz w szkole Pana Jezusa ...........................................................18338. Słowo Boże posiane w naszych sercach............................................18639. Jezus przychodzi do małych i do dużych .........................................19040. Kochaj bliźniego jak siebie samego .................................................194

rozdział V. z Panem Jezusem uwielbiamy Boga ..................................19741. Śpiewamy Panu: Hosanna! Niedziela Palmowa ...............................19842. Nowe przykazanie miłości. Wielki Czwartek ..................................20143. Chcemy czuwać z Jezusem. Wielki Piątek .......................................20544. Pan Jezus zmartwychwstał! Wielkanoc ............................................20945. Pan Jezus jest z nami w smutku i radości. Wielkanoc ......................21246. Świętujemy niedzielę ......................................................................21547. Idźcie na cały świat!. Wniebowstąpienie Pańskie .............................21848. Duch Święty daje nam odwagę. Zesłanie Ducha Świętego ..............221

rozdział Vi. spotkania z Panem Jezusem ............................................22549. Mama Jezusa kocha nas wszystkich. Modlitwa różańcowa ..............22650. Moje imię zapisane jest w niebie. Uroczystość Wszystkich Świętych ......................................................................23051. Wielkie przygotowania. Środa Popielcowa i Wielki Post .................23452. Maryja prowadzi nas do Jezusa .......................................................23853. Chcemy iść z Panem Jezusem. Boże Ciało ......................................24254. Wakacje z Bogiem ..........................................................................246

Spis nagrań i materiałów na dołączonej płycie .......................................249