Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Jak skończyć kurs

szybkiego pisania? Kurs email od piskle.pl

Anna Mandzewska Grzegorz Frątczak

sierpień 2011 wersja 1.0

1

O autorach

Anna Mandzewska

Ukończyłam Liceum Ekonomiczne o specjalności technik ekonomista oraz

Akademię Ekonomiczną, specjalizacja: informatyka ekonomiczna. Uprawnienia

pedagogiczne uzyskałam jeszcze w trakcie studiów licencjackich. Pracując już

jako nauczyciel uzupełniłam kwalifikacje w kierunku nauczania matematyki.

Pisania na maszynie uczyłam się w liceum, jeszcze w sali wyposażonej w

prawdziwe, stare maszyny do pisania. Na studiach pracowałam już jednak

wyłącznie na komputerach. Po studiach przez rok pracowałam w prywatnej firmie

jako informatyk – programista współpracując zarówno z kierownictwem, jak

i szeregowymi pracownikami: sekretarkami, księgowymi, telemarketerami.

Tworzyłam dla nich programy, lub indywidualizowałam i dopasowywałam do ich

potrzeb istniejące. Dlatego też jako nauczyciel zostałam przydzielona głównie

(choć nie wyłącznie) do nauczania przedmiotów związanych z szeroko pojętą

techniką biurową, w tym także nauką pisania na klawiaturze komputera.

Grzegorz Frątczak

Jestem pasjonatem efektywności osobistej. W przeszłości sam miałem z tym

wiele problemów, które ostatecznie doprowadziły mnie do momentu, w którym

podjąłem decyzję o tym, że chciałbym coś zmienić w swoim życiu, coś co by

sprawiło, że stanę się bardziej efektywny. Zacząłem czytać , uczyć się , szkolić,

implementować różne techniki w swoim życiu. Bazując na swoim doświadczeniu i

drodze, którą przebyłem od tego czasu chcę pomóc innym w drodze do

osiągnięcia mistrzostwa w efektywności osobistej.

Kiedy narodził się pomysł na piskle.pl? Pewnego razu podczas wizyty u lekarza

zauważyłem, że cały personel medyczny, a w szczególności lekarze nie potrafią

szybko pisać na klawiaturze. Wypisanie recepty, czy wprowadzenie prostej

historii choroby do komputera zajmuje im bardzo dużo czasu i energii.

Pomyślałem, że w XXI wieku, w którym komputer stanowi podstawowe narzędzie

pracy w większości instytucji to wstyd nie używać wszystkich dziesięciu placów

do pisania. W tym właśnie momencie zdecydowałem, że spróbuję stworzyć

produkt, który pomoże takim osobom… Tak właśnie powstał pomysł portalu

piskle.pl.

2

Spis treści

O autorach ....................................................................................... 1

– 00 – Wstęp ................................................................................... 3

– 01 – Pobij siebie na głowę, czyli... jak skutecznie skończyć kurs? ......... 5

– 02 – Krótko o klawiaturze - przyjaciel czy wróg? .............................. 10

– 03 – Jak wygodnie przygotować się do nauki? rady praktyczne ......... 12

– 04 – Ręce na start, czyli jak ułożyć dłonie? ..................................... 15

– 05 – Kto lub co jest wrogiem publicznym? Czyli co nieco o

podglądactwie. ............................................................................... 18

– 06 – Duże litery? Mały problem. .................................................... 21

– 07 – O klawiaturowym feudalizmie, czyli … każdy palec ma swój

podwładny klawisz. ......................................................................... 24

– 08 – Dlaczego nie musisz uczyć się na błędach? .............................. 26

– 09 – Piękne frazy! - wreszcie praca z tekstem z sensem. ................. 29

– 10 – Trudny orzech do zgryzienia? Sięganie palcami do cyfr arabskich i

rzymskich. ..................................................................................... 32

– 11 – Koniec... czyli masz kurs w małym palcu ................................. 35

3

– 00 –

Wstęp

Na czym będzie polegał kurs?

Chcemy podpowiedzieć Ci na czym skupić się podczas nauki szybkiego pisania.

Kurs zawiera praktyczne informacje i wskazówki. Niektóre z nich będą Ci z

pewnością znane, ale niektóre mogą być nowością. Już z pierwszej lekcji dowiesz

się jak skutecznie skończyć kurs szybkiego pisania, ponieważ główną przyczyną

porzucania kursu jest zazwyczaj problem z wytrwałością i solidnością.

Jak osiągnąć cel?

Chcemy podpowiedzieć Ci także jak osiągnąć cel jakim jest szybkie pisanie z

Twoją wymarzoną prędkością XXX znaków na minutę.

A ile to jest w Twoim przypadku?

[odpowiedziałeś już? To przewiń poniżej… ]

Jak będzie wyglądał kurs?

Wskazówki będą proste. Czasami pomyślisz „to przecież banalne”, jednak bez

wypracowania nowych przyzwyczajeń i Twojej determinacji nie uda się daleko

zajść. Z tego powodu poradzę Ci także jak odnaleźć w sobie motywację i jak

czerpać z tego dalsze korzyści.

4

Kurs będzie miał 10 lekcji, codziennie dostaniesz jedną z nich. Każda składać się

będzie z małego spisu treści, głównej treści i podsumowania, w sumie około 900

wyrazów.

Czy to dużo? To tylko 4-5 minut czytania, albo krócej w zależności od tego jak

szybko czytasz. Kurs jest praktyczny, mówi o ciekawych rzeczach, z tego powodu

wierzę, że będzie dla Ciebie wartościowy.

Potrzebna pomoc?

Jeśli uznasz, że kurs nie odpowiada na jakieś pytania lub coś okaże się dla Ciebie

niezrozumiałe napisz do mnie. Ja Ci odpowiem, a Twoje uwagi posłużą do jego

poprawienia i ulepszenia.

Będę także wdzięczny za wszelkie opinie o portalu piskle.pl, jak i również o

kursie email, który będziesz otrzymywać już od jutra.

pozdrawiam Cię serdecznie

Grzegorz Frątczak

właściciel i twórca piskle.pl

konsultant ds. poprawy efektywności i optymalizacji

5

– 01 –

Pobij siebie na głowę, czyli... jak skutecznie skończyć kurs?

W tej lekcji opowiem Ci:

- o najskuteczniejszym sposobie ukończenia kursu,

- o motywacji,

- o celu,

- o formule „Najpierw najważniejsze”,

- o tym co ćwiczyć.

Nauka bezwzrokowego pisania jest całkiem prosta i jak często podkreśla Ania -

może być także przyjemna;) W pierwszej lekcji skupimy się jednak na

skutecznym ukończeniu kursu, co okazuje się być największym problemem dla

większości osób Pokażę Ci, dlaczego nie warto się poddawać!

By pomóc Ci cieszyć się efektami ukończenia kursu, stworzyłem krótką, 15-

minutową lekcję, która zawiera kilka cennych wskazówek. Kolejne lekcje będą

już krótsze. Obiecuję.

Sama wiedza, którą Ci przekażę, nie zaprocentuje jednak bez Twojego

zaangażowania, dlatego też poproszę Cię o wykonanie kilku zadań. Jeśli zrobisz

je zgodnie z poleceniami, to gwarantuję Ci , że efekt końcowy będzie znacznie

lepszy. Jeśli jednak nie masz ochoty na ćwiczenia, to od razu zapraszam Cię do

następnej lekcji.

Kilka mocnych powodów, dla których warto szybko pisać

Najważniejsze jest by odpowiedzieć sobie na pytanie „Dlaczego?”

Dlaczego uczę się szybkiego pisania?

Odpowiedź na to pytanie da Ci motywację na długi czas. Wszyscy lubimy

wiedzieć po co coś robimy i po co czemuś poświęcamy czas. Bez tej podstawowej

informacji realizacja większości naszych zamierzeń staje w miejscu już po

krótkim czasie. Dlatego weź kartkę i długopis i odpowiedz sobie na pytanie:

Dlaczego chcę się uczyć?

6

[przewiń w dół, gdy skończysz wypisywać …]

[wypisałeś już z 5 powodów Dlaczego? ]

Rozumiem, że masz już swoją listę. Dodatkowo ze strony piskle.pl mogę

podrzucić Ci kilka mocnych argumentów:

oszczędność czasu – stosując tę metodę piszesz nawet do trzech razy

szybciej w porównaniu do tradycyjnej metody dwupalcowej;

większa wydajność pracy;

odpowiednia higiena pracy – dbasz o swoje zdrowie ponieważ nie

nadwyrężasz stawów, barków oraz dłoni;

większa wygoda w użytkowaniu komputera na co dzień;

umiejętność bezwzrokowego pisania znajduje coraz większe uznanie na

rynku pracy;

możliwość śledzenia aktualnie pisanego tekstu bez konieczności ciągłego

spoglądania na klawiaturę;

7

Grosz do grosza, minuta do minuty...

Poniżej wzór, dzięki któremu dowiesz się, ile czasu oszczędzisz osiągając

poszczególne prędkości pisania. Wykonaj proste działanie:

Obecną prędkość pisania w znakach na minutę pomnóż przez swój średni

czas pisania na dzień, a następnie podziel przez docelowa prędkość pisania.

Od tego wyniku następnie odejmij swój średni czas pisania dziennie.

Jeśli masz z tym problem, to stworzyliśmy dla Ciebie specjalny kalkulator, który

jest tutaj.

Jeśli nie znasz swojej obecnej prędkości pisania to możesz to sprawdzić na teście

w piskle.pl.

Obliczona wartość to czas, który możesz codziennie oszczędzić.

Atrakcyjna wizja, prawda? Warto to sobie przypominać w momentach

zwątpienia:)

Robię to, bo... wyznacz cel

Kolejnym krokiem po odpowiedzi na pytanie „Dlaczego?” jest wyznaczenie sobie

celu. Zastanów się, w jakim czasie chcesz osiągnąć konkretny poziom szybkości i

poprawności.

Chcesz przyśpieszyć ze 120 znaków/minutę? Piszesz dwoma palcami?

Potrzebujesz około 2 tygodni codziennych ćwiczeń, a opanujesz podstawy

bezwzrokowego pisania. Jeżeli chcesz przyspieszyć do 300 znaków/minutę,

potrzebujesz około 30 dni codziennych ćwiczeń.

Pamiętaj - to jest w zasięgu Twojej ręki. Sam to osiągnąłem, więc wiem o czym

mówię ;) Bardzo ważne jest precyzyjne określenie swojego celu.

Na przykład:

Do 20 maja 2011 będę pisał z prędkością 300znaków/ minutę z

dokładnością 98%.

(98% to takie minimum).

W początkowej fazie trudno zmierzyć postępy, dlatego warto napisać podobne

zdanie, ale z określeniem czasu poświęconego na codziennie ćwiczenia. To

zdecydowanie lepszy cel, ponieważ jest bardziej mierzalny.

8

Na przykład:

Do 10 maja 2011 będę ćwiczył szybkie pisanie przynajmniej 20 minut

dziennie.

Oba te zdania warto napisać na kartce, na której będziesz notował swoje

codzienne postępy. Po co? Zapisanie swoich oczekiwań (konkretnej daty,

docelowej szybkości i dokładności) uporządkuje Twoją drogę do celu. Co raz

lepsze rezultaty to także najlepsza motywacja do dalszej pracy, dlatego warto je

wizualizować.

Przygotowałem dla Ciebie specjalną formatkę, w której codziennie zapisuj swoje

wyniki. Formatkę znajdziesz tutaj.

Cele wytyczone? Zapisz je. Obok zapisz początkowy wynik, dzięki czemu łatwo

będzie porównywać go z Twoją obecną prędkością. Dla przypieczętowania

obietnicy podpisz formularz. Następnie powieś go w widocznym miejscu albo

trzymaj go przy sobie w trakcie ćwiczeń.

Przed codziennym rozpoczęciem ćwiczeń warto rzucić okiem na nasze

zapiski, aby przez cały czas być skoncentrowanym na wykonaniu planu.

Zapisane cele mają potężną moc. Poprzez ich zapisanie stają się bardziej

namacalne i realne. Często stosuję tę prostą metodę. Jednym z moich

„zapisanych” celów jest między innymi stworzenie tego kursu. Codziennie

wieczorem lub rano notuję swoje wyniki. Przy okazji patrzę wstecz i widzę, ile

pracowałem i ile osiągnąłem. To daje niesamowite poczucie satysfakcji i

motywuje do dalszej pracy.

Kolejną prostą i bardzo niedocenianą metodą jest zwyczajne pochwalenie się

rodzinie i znajomym swoim zamierzeniami. Taka pozytywna presja świetnie

sprawdza się zwłaszcza wtedy, kiedy dopada Cię zwątpienie, co przecież może

zdarzyć się nawet najlepszym.

Jeśli chciałbyś poznać inne techniki motywacyjne - napisz do mnie. Na pewno coś

doradzę.

Bez wymówek - najpierw najważniejsze

Aby ukończyć kurs warto zapoznać się z podstawową zasadą skutecznego

działania: Najpierw najważniejsze. Skoro zacząłeś kurs, to zakładam, że jest

on dla Ciebie ważny. Nabyte umiejętności pozwolą Ci na oszczędzenie czasu już

9

po pierwszym miesiącu, dzięki czemu wygospodarujesz go na inne wartościowe i

ważne rzeczy.

Na początku proponuję Ci wyrobienie sobie jednego, prostego nawyku. Po

włączeniu komputera, ale przed uruchomieniem jakiegokolwiek programu,

załaduj piskle.pl z kursem i zrób 20 minutowe ćwiczenia.

Oczywiście możesz stwierdzić, że masz do zrobienia coś ważniejszego, ale

zastanów się: czy nie jest to tylko wymówka przed zmianą swoich

przyzwyczajeń? Konieczne jest minimum zaangażowania. W przeciwnym

wypadku istnieje niestety duże ryzyko, że nie pociągniesz dalej kursu. W ciągu

dnia może pojawić się tyle ważnych zadań, że czas na ćwiczenia niepostrzeżenie

skurczy się do zera. Czyż nie doświadczyłeś tego już wcześniej?

Jeśli rzeczywiście nie jesteś w stanie poświęcić 20 minut zaraz po włączeniu

komputera, to zacznij od 5 minut, by po tygodniu z łatwością przejść do

10minut, a następnie do kwadransa. Gwarantuję Ci, że po wypróbowaniu tego

sposobu stwierdzisz, że 20 minut poświęconych na ćwiczenia to nie tak dużo.

Indywidualny program ćwiczeń

Dobrą wiadomością jest to, że nie musisz robić wszystkich ćwiczeń, ale tylko

takie, z którymi masz problemy i takie, które będą Ci potrzebne. Przypuśćmy, że

jesteś księgowym i Twoim jedynym zadaniem jest wpisywanie cen produktów do

katalogu. W takim przypadku zacznij od nauki bezwzrokowego pisania cyfr na

klawiaturze alfanumerycznej. Na tym etapie nie potrzebne Ci są literki…

Wierzę, że będziesz wiedział jak dobrać ćwiczenia do swoich potrzeb. Jeśli jednak

miałbyś problem z doborem ćwiczeń, to napisz do mnie. Pomogę Ci.

To już koniec. Uff...

Tak, na dziś już kończę. Jeśli masz jakieś pytania - napisz do mnie.

A teraz oddaje głos Ani…

już od następnej lekcji.

10

– 02 –

Krótko o klawiaturze - przyjaciel czy wróg?

W tej lekcji opowiem Ci o:

- o najpopularniejszym micie o klawiaturze, - krótko o rodzajach klawiatur - jak wybrać klawiaturę do nauki

Decydując się na naukę bezwzrokowego pisania metodą dziesięciu palców, to

klawiatura będzie urządzeniem, które na długo skupi Twoją uwagę.

Paradoksalnie, bo cel kursu jest taki, by na klawiaturę niepotrzebnie nie zerkać.

Warto więc przyjrzeć się jej dobrze teraz i uświadomić sobie jej cechy, wady i

zalety, aby nauka była łatwiejsza i rzeczywiście efektywna.

O micie

W centrum klawiatury znajdują się klawisze z literami alfabetu. To one stanowią

pierwszy cel nauki, choć ostatecznie poznacie klawiaturę jako całość. Układ tych

klawiszy na klawiaturze jest w zasadzie jednakowy, niezależnie od tego z jakiej

klawiatury korzystacie. Popularnym mitem dotyczącym klawiatury jest

przeświadczenie, że układ klawiszy został dobrany do wygody piszącego, aby

łatwiej było odnajdować poszczególne klawisze.

W rzeczywistości układ nie ma nic wspólnego z alfabetem, a pogląd o układzie

dla wygody piszącego upada bardzo szybko - już podczas nauki pisania.

Zazwyczaj pierwszą ofiarą pada mały palec lewej ręki, który, choć najsłabszy,

obsługuje jedną z najpopularniejszych liter w alfabecie czyli „a”. Jednak o historii

powstania najpopularniejszego układu klawiatury kiedy indziej.

Rodzaje klawiatury – do wyboru, do koloru!

Wbrew pozorom klawiatury nie są jednakowe i wybór klawiatury, na której

będziesz się uczył, może Ci pomóc w późniejszej pracy albo utrudnić korzystanie

z nowych umiejętności. Klawiatury w różnych krajach różnią się. W Polsce można

wybierać między klawiaturą programisty – to typowa klawiatura dostępna w

polskich sklepach (określana nazwą QWERTY), albo klawiatury maszynistki,

zawierającej polskie klawisze: ą, ę, ś, ć, ź, ż, ó, ł, ń (zwana QWERTZ, przy użyciu

zwykłej klawiatury i odpowiednich ustawień w systemie komputerowym).

11

Wybierz klawiaturę dostosowaną do Twoich

indywidualnych potrzeb.

Świadomość tego, na jakiej klawiaturze będziemy pracować najczęściej, np. w

pracy, może nam pomóc w wyborze klawiatury, na której mamy się uczyć.

Powyższe różnice mogą być trudne do ominięcia, gdyż obecnie kursy opierają się

na klawiaturze programisty. Jednak warto zwrócić uwagę na inne różnice w

wyglądzie i układzie klawiatur. Dotyczą one przede wszystkim układu pozostałych

klawiszy i funkcjonalności klawiatury.

Ucząc się pisania na klawiaturze, uczymy nasze palce i ręce odpowiedniej pracy –

ruchów, przesuwania się o odpowiednie odległości. Jeśli siądziemy przy innej

klawiaturze – palce odruchowo będą przebywać tą samą drogę, ale będą trafiać

w inne klawisze lub nie trafiać precyzyjnie. Praca rąk nad klawiaturą staje się

odruchowa, podobnie jak przyzwyczajenie do wyłącznika światła na ścianie i

sposobu wyłączania i włączania światła. Jeśli zdarzyło się Ci kiedyś w trakcie

remontu zmienić wyłącznik np. z tradycyjnego na dotykowy, odwrócić przyciski

do góry nogami lub wręcz przesunąć wyłącznik w inne miejsce, to wiesz pewnie,

ile czasu zajmuje przyzwyczajenie się do nowego i wypracowanie nowych

odruchów.

To samo dzieje się, kiedy siadamy do klawiatury, która różni się od tej, na której

pracujemy lub uczymy się. O tym, jak wybierać nową klawiaturę napiszę w

następnej lekcji.

W kolejnych „lekcjach” opiszę jak przygotować biurko i klawiaturę do nauki, co

zrobić z rękami, oraz jak ćwiczyć, aby było to efektywne.

Zdecydowałeś się na naukę pisania na klawiaturze. To dobra decyzja. Jeśli w

niej wytrwasz, czeka Cię nagroda w postaci nowej, cennej umiejętności,

satysfakcji i większej wygody pracy. I tego Ci życzę.

Podsumowując

– Klawiaturę należy dobrać do naszej wygody i komfortu.

– Najlepiej uczyć się na klawiaturze takiej samej, lub jak najbardziej podobnej do

tej, na której będziemy w przyszłości pracować. Jeśli klawiatura do nauki bardzo

różni się od tej do pracy – warto rozważyć zakup klawiatury jak najbardziej

podobnej do tej drugiej.

12

– 03 –

Jak wygodnie przygotować się do nauki? rady praktyczne

W tej lekcji opowiem Ci o:

- biurku, krześle i postawie,

- pracy dłoni,

- pierwszych sygnałach, gdy coś jest nie tak,

- pracy z dokumentami,

- problemach z paznokciami i innymi ozdobami rąk.

Nauka pisania na klawiaturze jest prosta, a może być nawet przyjemnością. Pod

warunkiem, że prawidłowo się do niej przygotujesz i dobrze zorganizujesz swoje

miejsce pracy. Poniższe porady, a także informacje zawarte w kolejnych lekcjach

są wskazówkami, ze stosowania których nikt Cię nie będzie sprawdzał – możesz

je stosować, ale nie musisz. Są to porady sprawdzone, dzięki którym nauka

będzie łatwiejsza, (nie tylko ta pisania). Warto wyrobić prawidłowe nawyki, by

pracowało się lepiej.

Choć komputery w znacznym stopniu ułatwiają pracę i eliminują wiele

uciążliwości pisania na maszynie, to praca przy komputerze zazwyczaj jest

dłuższa, czasem trwa wiele godzin każdego dnia i jest bardziej wymagająca dla

organizmu. Prawidłowe, zdrowe i wygodne korzystanie z klawiatury

komputera wymaga spełnienia tych samych zasad, co praca na

komputerze w ogóle. To znaczy odpowiednie dopasowanie biurka, krzesła i

własnej pozycji.

Wybierz komfortowe biurko

Dobrze, jeśli biurko ma wysuwaną półkę na klawiaturę. Wygodniej pisze się na

klawiaturze, jeśli jest ona niżej, niż blat do pisania odręcznego. Dzięki temu blat

pozostaje wolny dla dokumentów potrzebnych przy pracy. Krzesło powinno być

na takiej wysokości, aby kolana zginały się pod kątem 90 stopni i nogi nie były

uciskane przez brzeg siedziska krzesła. Jeśli pojawia się dyskomfort, warto

rozważyć zakup podpórki pod stopy. To rada szczególnie dla pań noszących w

pracy buty na obcasie. Plecy powinny być proste, odpowiednio podparte, aby

utrzymanie prostej sylwetki było naturalne i nie wymagało wysiłku. Łokcie

powinny zginać się pod kątem prostym.

13

Dobre rady dla Twojej dłoni... od ręki!

Dłonie utrzymuj nad klawiaturą w powietrzu. Sporadycznie, np. podczas

dłuższych przerw w pisaniu, możesz je oprzeć dolną częścią o podpórkę pod

klawiaturą. Podczas pisania, dłoni nie podpieraj. Chociaż wydaje się, że

trzymanie dłoni nad klawiaturą w powietrzu będzie męczące, warto pamiętać, że i

tak dłonie będą cały czas pracować. Natomiast podpieranie dłoni o blat przed

klawiaturą wymaga silniejszego odgięcia nadgarstków. A taka pozycja szybko

prowadzi do skurczów nie tylko mięśni dłoni i przedramienia, ale może objawiać

się przeciążeniem i bólem różnych mięśni przedramienia, ramienia, barku a

nawet pleców. Dyskomfort? Siedź prosto!

Jeśli podczas pracy szybko odczuwasz dyskomfort, pogorszenie samopoczucia, to

znaczy że przyjąłeś złą pozycję przy biurku. Dobra pozycja to taka, której

utrzymane nie wymaga od nas wysiłku i która nie skutkuje dolegliwościami

bólowymi, drętwieniem, uciskiem jakichkolwiek partii ciała. Sygnałem

alarmowych powinno być już wiercenie się na krześle – to często pierwszy

objaw, jeszcze przed uświadomieniem sobie bólu czy dyskomfortu.

Pracuj z głową

Pisanie metodą bezwzrokową to unikanie patrzenia na klawiaturę – wzrok

powinien być skupiony na przepisywanym tekście, (dozwolone jest tu zerkanie na

monitor, ale w taki sposób, aby nie zakłóciło to ciągłości odczytywanego tekstu)

albo skupiony na monitorze, jeśli tworzymy teksty z głowy lub pracujemy na

tekstach wyświetlanych na monitorze.

Jeśli korzystasz z materiałów papierowych warto położyć je tak, aby nie leżały

płasko na biurko. Dlaczego? Będziesz odruchowo pochylać się nad tekstem

psując sobie pozycję pracy. Dokument unieś w swoją stronę. Można do tego celu

wykorzystać specjalne podpórki na dokumenty, lub położyć je np. na teczce,

ułożonej pod kątem 30-60 stopni, podpartej np. o stos innych dokumentów,

pudełko śniadaniowe, pojemnik na artykuły biurowe itp.

Klawiatura a kosmetyka? Czas na paznokcie

Należy także zadbać o dłonie. Ważne, aby zapewnić sobie wygodę ruchu palców i

odpowiednie czucie opuszków. Dłonie powinny być zadbane, o krótko obciętych

paznokciach. Krótko – to znaczy? Tyle, aby można było swobodnie dotykać

opuszkami palców powierzchni klawiszy, a paznokcie nie zahaczały przy

przechodzeniu na dalsze i bliższe klawisze, więc jest to sprawa indywidualna.

Oczywiście z długimi paznokciami też można pracować, ale może to utrudnić

14

naukę, a w przypadku uderzania w klawisze paznokciami – powodować ból w ich

podstawie, a nawet zmiany w budowie paznokcia. Nie polecam tego, szczególnie

podczas nauki.

Ozdoby? Mogą utrudniać sprawną pracę dłońmi. Ciężką biżuterię, plastry

oklejające opuszki palca lub stawy, zwisające elementy bransoletek, wyraźnie

ciężki zegarek lepiej zdjąć na czas pisania na klawiaturze. Dłonie nie będą się

tak męczyć.

Podsumowując

– Pozycja przy biurku powinna być wygodna i komfortowa, a przede wszystkim

bezpieczna i zdrowa dla naszego organizmu – wtedy będziemy mogli popracować

dłużej bez konsekwencji dla naszego samopoczucia.

– Odpowiednie zorganizowanie biurka może nam pomóc w nauce, a odpowiednie

przygotowanie rąk do pracy pozwoli uniknąć połamanych paznokci i bólu.

Więcej o prawidłowej pozycji przy klawiaturze możesz znaleźć w kursie online:

O doborze biurka

O prawidłowym trzymaniu rąk

a także dużo więcej w kursie online piskle.pl -> podstawy teoretyczne ->

prawidłowa pozycja przy komputerze

15

– 04 –

Ręce na start, czyli jak ułożyć dłonie?

W tej lekcji opowiemy Ci o:

- prawidłowym trzymaniu rąk na klawiaturze,

- pozycji palców na klawiaturze,

- pracy kciuka,

- ćwiczeniach rozluźniających,

Każdy kurs pisania na klawiaturze zaczyna się od nauki obsługiwania

poszczególnych klawiszy. I nieodmiennie jest to środkowy rząd zawierający litery

ASDF oraz JKL i znak ;.

Który palec obsługuje który znak? – informacje znajdziesz w kursie. Ja podam

jedynie garść praktycznych porad.

Trzymaj ręce przy..kładnie!

Ważne, aby spoczywały swobodnie na swoich miejscach, bez silnego uginania lub

naciągania.

Maczaj palce w klawiszach

Pozycja palców pewnie jest Ci już znana. Ważne, aby spoczywały swobodnie na

swoich miejscach, bez silnego uginania lub naciągania. Powinny delikatnie

dotykać opuszkami palców powierzchni „swoich” klawiszy. Jeśli oprzesz delikatne

palce na klawiszach, spróbuj wyczuć drobną nierówność pod palcami

wskazującymi – to klawisze F oraz J. Na klawiaturach oznaczane są wypukłą

kropką lub kreseczką, aby bez patrzenia na klawiaturę można je było odnaleźć

palcami. Jeśli odnajdziesz te dwa klawisze, reszta palców ułoży się sama. Jeśli

nie układają się – nie martw się, to przyjdzie z czasem.

Ruszaj kciukiem!

Kciuki obsługują klawisz spacji. Na razie tylko ten. Kursy nauki zazwyczaj

pomijają spację - pamiętaj, że spację zawsze wciskamy kciukiem

przeciwnej ręki, tzn. jeśli ostatni znak przed spacją wcisnęliśmy palcem lewej

16

ręki – spację wciskamy kciukiem prawej. Jeśli ostatni znak wymagał użycia palca

prawej ręki, spację obsługuje lewy kciuk.

Wskazówka praktyczna – kciuk nie powinien ani chować się pod dłoń, ani być

bardzo wysunięty – powinien być ułożony swobodnie. Jeśli przy tym będziesz

pamiętał, by wciskać spację naciskając ją w miarę blisko środka, a nie po

bokach, masz szansę uniknąć problemów z przesiadaniem się na klawiaturę o

węższej spacji.

Gimnastyka dla rześkich rąk, dłoni i palców

Jeśli zaczniesz ćwiczyć pisanie na klawiaturze, a wcześniej nie pisałeś dużo,

szybko odczujesz męczenie rąk, dłoni i palców. To normalne. Jeśli będziesz

stosował się do zaleceń dotyczących odpowiedniej pozycji, to zmęczenie będzie

mniejsze i organizm łatwiej przystosuje się do tych pozycji. Warto jednak, jeśli

pojawi się taki problem – wykonać kilka ćwiczeń. Proponuję rozpocząć od palców

i dłoni, poprzez nadgarstek, łokieć i bark, po czym powrotem wrócić do dłoni i

palców.

Ćwiczenia na bark: zrób ramionami kółka w przód i w tył, mając opuszczone

ręce. Unieś ręce do góry, opuść. Unieś ramiona i opuść. Podnieś ręce do poziomu

z przodu, przenieś do tyłu i z powrotem do przodu.

Ćwiczenia na łokcie: zegnij ręce w łokciach maksymalnie jak możesz, po 2 , 3

sekundach wyprostuj również najmocniej jak się da, napinając rękę w łokciu.

Pozwól rękom swobodnie opaść wzdłuż ciała i spróbuj nimi potrząsnąć, jakbyś

wyobrażał sobie, że nie ma w nich kości.

Ćwiczenia na nadgarstek: odginaj dłoń w górę, a po chwili w dół – na zmianę

przynajmniej kilka razy, tak by na zmianę pracowały mięśnie na górze oraz na

dole przedramienia. Pokręć kółka dłonią tak, aby pracował nadgarstek. Na koniec

rozluźnij ręce i strzepnij je kilkakrotnie, jakbyś próbował otrzepać je z wody.

Ćwiczenia na palce: napnij dłoń tak, aby rozprostować wszystkie palce – nie

próbuj ich utrzymywać razem – naturalnie się rozsuną. Zwiń dłoń w pięść i

ściśnij. Możesz powtórzyć obydwie pozycje kilka razy na zmianę. Wyprostuj palce

złączone razem. Odsuń palec wskazujący, po czym pojedynczo dokładaj do niego

kolejne palce – środkowy, serdeczny i mały. Ponownie otwórz dłoń i wyprostuj

palce, po czym spróbuj je zgiąć tylko w ostatnim stawie. Wyprostuj, spróbuj

zgiąć w drugim stawie. Wyprostuj, zegnij palce tak, aby były całe wyprostowane i

prostopadłe do reszty dłoni.

Pamiętaj, że to tylko przykłady ćwiczeń, możesz je wykonywać, ale nie musisz.

Może znasz inne, które też ci pomagają. Ćwiczenia możesz wykonywać przed

17

pisaniem na klawiaturze, albo w dowolnym momencie, kiedy wyda Ci się to

potrzebne. Pamiętaj jednak, że te ćwiczenia mają rozluźnić stawy i mięśnie

– więc powinny trwać krótko. Zbyt długie ćwiczenia zmęczą dłonie, a przecież

nie o to chodzi.

Więcej informacji znajdziesz na piskle.pl w lekcji ćwiczenia usprawniające pracę

dłoni i palców

Podsumowując

– Prawidłowo trzymaj ręce nad klawiaturą. Dla wszystkich początkujących to

trudne, ale dobry nawyk szybko się opłaca. A podpieranie dłoni nie tylko będzie

dłużej powodowało dyskomfort, ale nie pozwoli osiągnąć optymalnego tempa

pisania.

– Palce powinny znać swoje miejsce i znajdować się albo tuż nad „swoimi”

klawiszami, albo nawet lekko ich dotykać. Prawidłowy układ można odnaleźć

dzięki oznaczeniu klawiszy J i F.

– Spacji używamy na krzyż – zawsze uderzamy ją kciukiem drugiej ręki, wobec

ręki która wbiła ostatni przed spacją znak

– Jeśli odczuwasz dyskomfort, poćwicz palce, dłonie, nadgarstki, a jeśli trzeba to

także resztę ręki aż do barku. Wybierz ćwiczenia które przynoszą ci ulgę.

18

– 05 –

Kto lub co jest wrogiem publicznym? Czyli co nieco o podglądactwie.

W tej lekcji opowiem Ci o:

- wrogu publicznym numer 1, czyli zerkaniu,

- walce z wrogiem,

- wrogu publicznym numer 2, czyli szybkości.

Opanowanie zasad techniki bezwzrokowej i pisanie wszystkimi palcami to Twoje

cele kursu. Efektywny sposób pisania, którego chcesz się właśnie nauczyć,

zwany jest też metodą dziesięciopalcową.

Największym wrogiem w osiąganiu efektywności jest... nawyk zerkania na

klawiaturę podczas pisania!

Wróg publiczny w akcji

Konsekwencje zerkania na klawiaturę to dwa problemy:

1. Ciągłe zerkanie i wyszukiwanie klawiszy bardzo spowalnia –

poszukiwanie klawiszy powoduje niepotrzebne przerwy między kolejnymi

wpisywanymi znakami. Także później nawyk zerkania na klawiaturę

pozostaje, odruch ten nie mija z czasem, trzeba świadomie się go wyzbyć.

2. Zamiast skupiać się na kolejnym znaku do wpisania, skupiamy się na

każdym kolejnym uderzanym klawiszu. To tak, jakbyście czytając,

próbowali skupiać się na każdej literze w czytanym tekście…To da się

zrobić. Ale trudno przy tym skupić się na treści. A brak skupienia to błędy,

pomyłki, rozproszenie myśli, trudności w budowaniu zdań i wiele innych.

Technika „wzrokowa”, a właściwie „zerkania” przynosi same straty –

spowolnienie pracy, błędy i konieczność poprawek.

Jak zwalczyć wroga publicznego numer 1?

Pozbycie się tego złego nawyku nie jest trudne. W zasadzie chodzi tylko o dwie

sprawy:

1. Zapamiętanie gdzie leżą poszczególne klawisze.

19

2. Wyrobienie sobie nawyku w palcach – nawyku sięgania do konkretnych

klawiszy na odpowiednią odległość, aby osiągnąć zamierzony efekt.

Trzeba zapamiętać ok. 50 klawiszy. Wyćwiczenie palców to tylko kwestia czasu i

praktyki. Każdy z nas wiele czynności wykonuje odruchowo – zapalamy światło,

chwytamy klamkę, otwieramy szafkę, ocieramy łzę. Nie zastanawiamy się, gdzie

powinna powędrować dłoń, jak daleko – w końcu to gesty, które robiliśmy już

tyle razy…

Sposoby na wroga publicznego...

Trening czyni mistrza – ten frazes nadal jest prawdziwy. Jednak, aby pomóc

sobie warto zastosować prostą sztuczkę – przykryj klawiaturę i dłonie na czas

nauki. Ważne, aby bez problemu operować palcami na klawiaturze – odpada

zatem przykrycie rąk np. bawełnianą koszulką, bo jest za miękka i będzie Ci

przeszkadzać. Sposobów jest wiele, ale podam dwa przykłady, które można

zaaranżować niskim kosztem.

Proponuję dwa warianty:

Jeśli klawiatura znajduje się na półce wysuwanej spod blatu biurka,

można do brzegu blatu przykleić taśmą klejącą kartkę papieru tak, aby

wystawała poza blat i przykrywała klawiaturę. Schowanie półki z klawiaturą pod

blat, ogranicza miejsce na dłonie, utrudnia ruchy i pogarsza postawę.

Jeśli klawiaturę masz na blacie biurka, to do zamocowania kartki wykorzystaj

stos książek. Ustawiaj klawiaturę w wygodnej pozycji, za klawiaturą ustaw wieżę

z książek, a wysokość dopasowuj metodą prób i błędów, do swojej wygody. Pod

brzeg ostatniej książki wsuń kartkę w taki sposób, aby większość kartki opadała

swobodnie nad klawiaturą i ją przykrywała.

Jeśli miałbyś wątpliwości – w obydwu przypadkach ręce wkładamy POD papier,

tak że nie widzimy ani klawiatury, ani palców;) Ukrywanie klawiatury stosuje się

tak długo, aż wyeliminujesz odruch zerkania na ręce. Gdy zauważysz, że odruch

zniknął – można usunąć barierę. Może się zdarzyć, że zauważysz nawrót tego

złego nawyku – wtedy warto osłonkę klawiatury przywrócić.

Szybkość czy bezbłędność - oto jest pytanie...

20

Podczas treningów od początku zwróć uwagę na problem szybkości i

bezbłędności pisania. Większość osób stawia sobie za cel pisać szybko. I

dobrze. Ale pamiętaj, że głównym celem kursu jest najpierw zaznajomienie

się z klawiaturą, a dopiero potem ćwiczenie szybkości. Osoby które od

początku stawiają na szybkość, zwracają większą uwagę na tempo wpisywanych

znaków, a mniejszą na ich poprawność.

Tymczasem wyćwiczenie odpowiedniego tempa dla osoby, która bezbłędnie wbija

klawisze jest tylko kwestią czasu, często nie wymaga nawet specjalnych

treningów, bo tempo zwiększa się podczas codziennej pracy. Natomiast

pozbycie się błędnych nawyków, jeśli są już utrwalone, jest szczególnie

trudne u osób, które piszą szybko.

Dlatego początkowo należy skupić się na opanowaniu wszystkich potrzebnych

znaków klawiatury. Jeśli zdarzają się błędy – nie martw się. Lepiej zwolnić

tempo, by błędy skutecznie wyeliminować. Poprawianie błędów w tekście

zabiera zazwyczaj więcej czasu - nie zaoszczędzisz ani minuty na szybkim,

ale nieuważnym pisaniu.

Podsumowując

- Celem nauki jest pisanie wszystkimi palcami, bez zerkania na klawiaturę.

- Podczas nauki dobrze jest przykryć klawiaturę, aby pozbyć się nawyku

zerkania.

- Czas nauki to czas na wyćwiczenie poprawności i skuteczności pisania. Poprawa

tempa to zadanie na resztę życia :)

21

– 06 –

Duże litery? Mały problem.

W tej lekcji opowiem Ci o:

- klawiszu SHIFT,

- klawiszu ALT,

- klawiszu CAPSLOCK.

Nauka pisania wielkich liter wymaga użycia dwóch klawiszy. Podobnie

wpisywanie polskich znaków. Nauka pisania wymaga w tym momencie innego

podejścia.

Aby uzyskać wielkie litery, należy wcisnąć klawisz SHIFT i trzymając go wciśnięty

– klepnąć klawisz z odpowiednią literą. O klawiszu CAPS LOCK, napiszę za chwilę.

Polskie litery wyposażonych w znaki diakrytyczne – kreski, ogonki, kropki, jak

np. ą, ó, ż wymagają, aby w analogiczny sposób przytrzymać klawisz ALT.

Jeśli nauczysz się prawidłowo stosować SHIFT i ALT, napisanie: Świdnica,

Żywiec, Łódź, czy Ćmielów nie tylko nie sprawi Ci kłopotu, ale nawet nie

spowolnią tempa pisania. Więc po kolei zasady.

Kłopot z SHIFT

1. Na klawiaturze znajdują się dwa klawisze SHIFT – po prawej i po lewej

stronie. Do ich wciśnięcia używaj odpowiednio małego palca prawej ręki i

małego palca lewej ręki.

2. Zawsze najpierw wciskasz klawisz SHIFT do oporu i przytrzymujesz, potem

potrzebny znak – krótko, na koniec puszczasz SHIFT, (chyba że musisz

wpisać kolejny znak wielką literą). Jeśli wpisujesz więcej niż jedną wielką

literę, np. w skrócie PKO, PKP, SHIFT wciskaj przed pierwszym znakiem, a

puszczaj po wpisaniu ostatniego.

3. Obydwa klawisze SHIFT działają identycznie, więc nie ma znaczenia,

którego użyjesz, jeśli chodzi o efekt w tekście. Sprawność pisania będzie

lepsza, jeśli nauczysz się używać ich naprzemiennie względem

wpisywanej litery: jeśli litera, którą mamy wpisać z użyciem SHIFT

wymaga użycia lewej ręki, np. ż ź ć ś ą ę, to SHIFT wciskaj prawą ręką.

Jeżeli wpisujesz znak prawą ręką, np. ó ł ń, to SHIFT wciskaj lewą ręką.

22

Kłopot z ALT

1. Na klawiaturze znajdują się dwa klawisze ALT, ale standardowo tylko

prawy służy do tworzenia typowo polskich liter. Do drugiego

zazwyczaj przypisywane są inne funkcje, ale to nie znaczy, ze tak jest

zawsze. Jednak w najpopularniejszych programach tekstowych w systemie

Windows i platformach UNIX-owych zachowana jest ta zasada.

2. Do wciśnięcia klawisza ALT używaj kciuka lub palca wskazującego prawej

ręki. Jednak pamiętaj – jeśli zdecydujesz się na kciuk, to ucz się używać

kciuka i używaj go na stałe, podobnie jeśli zdecydujesz się na palec

wskazujący. Nie zaleca się używania tych palców zamiennie.

Wybór ten zależy jedynie od wygody, chyba że oprócz pisania po polsku,

tworzymy pisma w innym języku. Jeśli zdecydujesz się na palec

wskazujący, nie będziesz mógł wcisnąć klawiszy j, u oraz m, gdyż są one

przez ten palec obsługiwane. W języku polskim nie tworzą one żadnych

liter ze znakami diakrytycznymi, jednak w innych językach mogą one

tworzyć nowe litery, dlatego jeśli to możliwe – warto przemyśleć sprawę

już na etapie nauki.

Polecałabym jednak używanie kciuka, gdyż wtedy nie tylko nie musisz

się martwić dokumentacją obcojęzyczną, ale będzie to zdecydowanie

wygodniejsze zarówno w przypadku klawiatury z szeroką spacją, jak i przy

częstych zmianach klawiatur czy korzystaniu z różnych zestawów

komputerowych. Jeśli używa się programu wykorzystującego obydwa ALT,

lepiej wprowadzić zasadę naprzemienności, podobnie jak przy używaniu

SHIFT

3. Zawsze najpierw wciskasz klawisz ALT do oporu i przytrzymujesz, potem

potrzebny znak – krótko, na koniec puszczasz ALT, (chyba że musisz

wpisać kolejny znak z ALT-em). Jeśli wpisujesz więcej niż jedną polską

literę, np. w słowach: słów, żółty, róża wciskasz ALT przed pierwszym

znakiem, a puszczasz po wpisaniu ostatniego.

Jeśli klawisza ALT musisz użyć razem z klawiszem SHIFT, to wszystkie

powyższe zasady pozostają aktualne – najpierw wciskasz te dwa klawisze

(między nimi kolejność nie ma znaczenia, można jednocześnie), a na

końcu klawisz z odpowiednią literą – krótko. Puszczanie klawiszy SHIFT i

ALT może odbyć się w dowolnej kolejności, także jednocześnie.

23

Kłopot z CAPS LOCK

Klawisz CAPS LOCK daje ten sam efekt, co klawisz SHIFT, ale jego wciśnięcie

powoduje zmianę trybu wpisywania na wielkie litery, czyli bez przytrzymywania

żadnego klawisza – wszystkie litery będą wielkie.

Może kusić początkujących, by tym klawiszem zastępować klawisz SHIFT i unikać

przytrzymywania i wciskania podwójnych klawiszy, ale warto sobie uświadomić,

że wyłączenia trybu wielkich liter wymaga ponownego wciśnięcia klawisza CAPS

LOCK (albo SHIFT – w zależności od ustawień komputera), co sprawia, że

wpisanie tego samego znaku wymaga nie dwóch uderzeń w klawisze, a trzech.

Z tego trybu korzysta się, gdy do wpisania jest więcej znaków wielkimi literami,

np. tytuły czy wyróżnienia w tekście. Wpisywanie skrótów należy rozważyć

osobno, bo seria skrótów, wymienianych jednym ciągiem np.: PKP, PKS, KZK

GOP może być wygodniejsza z użyciem CAPS LOCK, ale już np. skrót WPKiW,

wymagający użycia w środku małej litery niekoniecznie.

Podsumowując

- Jeśli do uzyskania pożądanego znaku konieczne jest wciśnięcie dwóch lub

więcej klawiszy, to najpierw wciska się klawisze SHIFT i ALT, które przytrzymuje

się, a następnie krótko klawisz z potrzebną literą.

- Jeśli to możliwe, to SHIFT i ALT używa się naprzemiennie w stosunku do

klawisza z literą.

- CAPS LOCK powinien być wykorzystywany rozważnie, tylko wtedy, gdy

ewidentnie skorzystamy na ilości używanych klawiszy w stosunku do użycia

klawisza SHIFT, zazwyczaj do wpisywania wielkimi literami całych zwrotów, zdań

czy tytułów.

24

– 07 –

O klawiaturowym feudalizmie, czyli … każdy palec ma swój podwładny klawisz.

W tej lekcji opowiem Ci o:

- o rozkładzie klawiszy na klawiatury,

- zmienianiu przydziałów palców.

Typowa klawiatura zawiera: 26 znaków z literami, 10 znaków z cyframi, 10

znaków z najczęściej wykorzystywanymi znakami takimi jak np.: -];/?. Aby

sprawnie pisać wykorzystuje się także klawisze ALT, SHIFT, CASPS LOCK,

BACKSPACE, ENTER, TAB, a do obsługi programu tekstów także CTRL i 12

klawiszy przeznaczonych do zadań specjalnych oznaczonych od F1 do F12.

A palców jest tylko 10. Jeśli wydaje Ci się, że to za mało, to przypomnij sobie,

że jeszcze niedawno pisałeś używając 2… Jeśli dwa wystarczą do pisania, to 10

wystarczy do pisania efektywnego.

Bo do tanga trzeba dwojga, a nawet więcej czyli... przydział palców do klawiszy

Typowy przydział palców do klawiszy – podawany w każdym kursie – uwzględnia

wszystkie 10 palców. Nie znaczy to, że istnieją jakieś demokratyczne reguły

wśród palców - jedne są bardziej obciążone, drugie mniej. Wskazujące obsługują

mniej więcej dwa razy więcej niż pozostałe, kciuki tylko spacje, (choć to

najczęściej używany klawisz), małe palce lewej ręki mniej niż te prawej.

Za tym tradycyjnym układem przemawia doświadczenie niezliczonych rzeszy

maszynistek, sekretarek i użytkowników maszyn do pisania i komputerowych

klawiatur,. Choć pamiętać trzeba, że układ ten jest wskazówką, podpowiedzią, a

nie żelazną regułą.

Oznacza to, że dozwolone jest użycie innych palców niż wskazane w kursie, jeśli

będzie to wygodniejsze i bardziej efektywne. Przykładem tego może być

opisywane wcześniej obsługiwanie klawisza ALT, które wynika przede wszystkim

ze zmian w samej klawiaturze – dopasowujących do wymagań komputera. Można

szablon zmienić - dlaczego nie? W końcu nikt nie będzie Cię rozliczał w pracy za

to, czy używasz prawidłowych palców, ale czy piszesz sprawnie, szybko,

bezbłędnie.

25

Rewolucje „klawiszowe” - warto czy nie warto?

Jednak choć zmiany są dopuszczalne – nie zachęcam do nich. W nielicznych

przypadkach i tylko dla niektórych osób zmiany takie będą korzystne. Pamiętać

też należy, że jakiekolwiek zmiany byłyby wprowadzane, nie można łamać

podstawowej zasady – na klawiaturze piszemy 10-ma palcami. Nie możesz

wyeliminować któregoś palca, bo łatwo się męczy. Całkowite wyeliminowanie

użycia któregoś palca to sytuacje ekstremalne, takie jak całkowity brak palca lub

jego części a także jego niesprawność.

Muszę także zwrócić uwagę na fakt, że choć palce poruszają się o kilka

centymetrów w górę i w dół nad klawiszami (a także często na boki), to

powinny zawsze wracać „na swoje miejsce”. Pozycja wyjściowa rąk i palców

nie jest tylko układem przyjmowanym na rozpoczęcie korzystania z klawiatury.

Powinna być przyjmowana po każdym uderzeniu klawisza.

Nie jest to trudne, ale początkowo należy się skupić na pamiętaniu o

prawidłowym układzie nad klawiaturą. Wyćwiczenie właściwych nawyków

szybko zaprocentuje - jeśli palce będą zawsze w tym samym miejscu, to

sięgnięcie do jakiegokolwiek klawisza będzie szybsze, bo:

- droga palca nad klawiszami będzie krótsza, ale także dokładność uderzeń

będzie większa,

- do każdego znaku palec zawsze będzie wykonywał tą samą drogę – początek i

koniec ruchu zawsze w tych samych miejscach.

Efekt? Wyeliminowanie pewnej liczby błędów, które wynikają z niedokładnego

uderzania w klawisze.

Podsumowując

- Schemat przynależności klawiszy do poszczególnych palców jest sugestią, a nie

regułą bez wyjątków, ale jest rozsądnie opracowany i wykorzystywany

efektywnie przez pokolenia użytkowników, dlatego choć zmiany w schemacie są

dozwolone, a czasami konieczne, powinny być dokonywane z rozwagą i w

sytuacjach faktycznej konieczności

- Pozycja wyjściowa palców i dłoni powinna być przyjmowana cały czas w trakcie

pisania, po każdym uderzeniu w klawisze, dzięki temu unikasz popełniania

niektórych błędów i poprawiasz sprawność i efektywność pisania.

26

– 08 –

Dlaczego nie musisz uczyć się na błędach?

W tej lekcji opowiem Ci o:

- tekstach do nauki,

- literówkach i co wtedy,

- priorytecie bezbłędności pisania,

- wymaganej ilości ćwiczeń.

Pisanie na klawiaturze to technika, która wymaga wielu ćwiczeń, ale w której

każdy może dojść do mistrzostwa. Nie potrzeba do tego talentu ani dodatkowych

umiejętności, jak np. do gry na skrzypcach.

Choć obserwując mistrzów klawiatury, którzy pisząc bez popełniania błędów,

osiągają prędkości nawet powyżej 500, 800 czy 1000 znaków na minutę może

wydawać się, że to wirtuozeria wymagająca talentu albo magii. Tak naprawdę

potrzeba do tego ćwiczeń i skupienia. Tylko tyle. Albo aż tyle, bo jednak

ćwiczyć trzeba, a im więcej, tym szybciej widać efekty.

Jeśli chodzi o ćwiczenia w pisaniu, to praktycznie każde są efektywne, jeśli

pamiętamy o kilku zasadach.

Ćwicz z przyjemnością na odpowiednich tekstach

Każdy tekst nadaje się do ćwiczeń. Jedyny warunek, który tekst musi spełniać, to

dopasowanie tekstu do zakresu poznanych lub poznawanych klawiszy,

ale to też tylko na etapie nauki. Początkowo korzysta się z tekstów specjalnie

przeznaczonych do nauki, gdyż wykorzystują one tylko ograniczoną, określoną

pulę klawiszy – liter.

Po opanowaniu pełnego zestawu liter można ćwiczyć na tekstach popularnych,

jeśli tylko nie zawierają np. cyfr lub nawiasów. Po opanowaniu górnego rzędu

praktycznie nie ma ograniczeń. Teksty do ćwiczeń zawarte są w kursach, ale

można też znaleźć gotowe w Internecie lub skorzystać z książek do nauki pisania

lub starych podręczników do techniki biurowej. Potem można wybierać spośród

wierszy, powieści czy artykułów w gazetach. Jak tylko fantazja podpowiada.

27

Literówki? I z nimi sobie poradzisz!

Jeśli popełniasz w tekście dużo literówek, to najprawdopodobniej ćwiczysz na

tekście, który znasz. Zorientuj się, że nagle zaczynasz wypisywać wyrazy czy

zdania z pamięci, a to nie jest dobre przy nauce bezbłędnego pisania. Praca z

losowym układem znaków bez żadnej treści to dobra i ciekawa metoda. Na czym

ona polega? Przepisujesz teksty o treści totalnie niezrozumiałej lub zbyt trudnej,

tzn. - wystukujesz na klawiaturze tekst w obcym lub branżowym języku. To

działa!

Nauka ma na celu wyuczenie odpowiednio szybkiego i bezbłędnego wpisywania

znaków na klawiaturze, a nie czytania ze zrozumieniem. Teksty przepisujemy

litera po literze. Dobrze, jeśli kolejne litery następują po sobie jak najszybciej.

Pamiętaj, że efektem na być tekst bez błędów – jeśli chcesz się zapoznać z

treścią tekstu, to możesz go przeczytać w spokoju, bez dźwięku klawiszy:)Nudny

tekst? I na to jest sposób!

Jeśli teksty na skutek wielokrotnego wykorzystywania stają się nudne i zniechęca

to Was do ćwiczeń, spróbujcie przepisywać teksty od końca – litera po literze, ale

od ostatniej do pierwszej

Szlifuj bezbłędność do perfekcji

Podczas ćwiczeń priorytetem powinno być uzyskanie jak najlepszych wyników

bezbłędności pisania. Zawsze warto pamiętać, że tempo pisania przychodzi z

czasem, ale wyeliminowanie utrwalonych błędów jest bardzo trudne i

czasochłonne.

Ile i kiedy ćwiczyć?

Im częściej wykonuje się ćwiczenia, tym lepszy efekt. Codzienne ćwiczenia po 20

minut dają lepszy efekt, niż 2 razy w tygodniu po godzinie, choć czas włożony w

naukę jest taki sam. Z drugiej strony codzienne ćwiczenia po 45 minut dadzą

szybciej efekt, niż codzienne po 20 minut. Należy jednak we wszystkim zachować

umiar.

Ćwiczenia powinny być wykonywane, kiedy jesteśmy wypoczęci, a przynajmniej

nie zmęczeni, kiedy możemy się skupić na wykonywanym zadaniu. Lepiej ćwiczyć

co drugi dzień w dobrej kondycji, niż codziennie przy zmęczeniu. Najlepiej

ćwiczyć regularnie – systematyczności nic nie zastąpi. Jeśli bez praktyki

poświęcasz na trening 3 godziny, to zamiast efektywności uzyskasz jedynie

zmęczenie, ból rąk i palców, zniechęcenie.

28

Zamiast podsumowania

Jeśli nudzą Cię zestawy używane w trakcie nauki, nie opanowałeś jeszcze całego

zestawu liter, a chciałbyś poćwiczyć na innym tekście, wyszukaj „Mankografy” .

To zbiór tekstów autorstwa Barańczaka -teksty w formie wierszy. Napisane

żartobliwie, wykorzystują tylko część znaków na klawiaturze .Pisanie zaczyna się

od kilku znaków, które stanowią postawę nauki, później poziom trudności się

zwiększa. Całość jest zgodna z zasadami kursu Tymi tekstami trudno się znudzić!

29

– 09 –

Piękne frazy! - wreszcie praca z tekstem z sensem.

W tej lekcji opowiem Ci o:

- używaniu enter'a,

- używaniu spacji,

- automatycznym poprawianiu błędów,

- odpowiednim czasie na formatowanie tekstu.

Prawdziwy tekst, z jakim zmagamy się w codziennej pracy przy komputerze, to

nie zestaw liter i słów, a całe zdania z określonym sensem, akapity i określone

funkcje edytora tekstu.

W porównaniu do pisania na maszynie, to pisanie w edytorze tekstu wiele działań

mamy ułatwione. Praca może być znacznie szybsza i bardziej efektywna, jeśli

będziemy sobie zdawali z tego sprawę i wykorzystywali te ułatwienia wtedy,

kiedy trzeba.

Enter jak wygodny fotel

Przede wszystkim w edytorze tekstu nie musimy martwić się o koniec linii tekstu

i odpowiednie rozmieszczenie wyrazów – na końcu lub na początku nowego

wiersza. Edytor sam zadba o przeniesienie tekstu, który nie mieści się w wierszu

do nowej linii, w związku z tym z klawisza ENTER należy korzystać tylko wtedy,

kiedy to konieczne, tzn. na końcu akapitu, punktu, gdy jest konieczność przejścia

do nowej linii po zakończeniu pewnej sekcji w tekście. Pilnowanie tego ułatwi

późniejsze formatowanie tekstu.

Między słowami – spacja

Spacja to odstęp między wyrazami i do tego powinna być wykorzystywana.

Zawsze używa się tylko jednej spacji pod rząd. Jeśli potrzeba zwiększyć odstępy

miedzy wyrazami w celu estetycznego rozmieszczenia tekstu w wierszu –

korzysta się z opcji wyjustowania. Jeśli potrzebujemy większej przerwy np. w

celu stworzenia kolumn tekstu – używa się tabulatora.

30

Spacja zawsze następuje po znakach interpunkcyjnych takich jak: kropka,

przecinek, średnik, wykrzyknik, pytajnik. Jednocześnie znaki te stawia się zaraz

po tekście, bez spacji przed nimi.

Edytor – przyjaciel czy wróg?

Edytory tekstu często mają włączone automatyczne poprawianie popularnych

błędów. Jednak podczas nauki, kiedy błędów popełnia się więcej i często są one

nietypowe – warto wyłączyć poprawianie błędów, ponieważ lepiej mieć tekst

z błędem, który łatwo poprawić. Edytor często podkreśla na czerwono wyrazy,

które nie są zgodne z szablonem w słowniku, więc większość błędów jest łatwo

widoczna. Gdy edytor sam poprawi wyraz, nie będzie on zaznaczony, a możliwe

że zupełnie nie będzie na miejscu, nie pasujący do treści tekstu ani do zdania.

Na marginesie – poprawianie błędów warto także wyłączyć jeśli pracujemy z

tekstem o nietypowych słowach, których nie ma w słownikach, nazwiskach.

Warto też wiedzieć, że zazwyczaj kontrola wyrazów nie obejmuje wyrazów i

tekstów wpisanych wielkimi literami.

Edytor myśli za Ciebie – skup się na pisaniu

Edytor zdejmuje z Twojej głowy dużo obowiązków. Nie musisz już planować –

wystarczy automatyczne formatowanie, z którego bez problemu można korzystać

podczas pisania czy po nim, co znacznie ułatwia pracę. Z maszyną do pisania jest

już zdecydowanie gorzej:)

Jedynym zagadnieniem, które powinno przykuwać uwagę piszącego, powinno

być sprawne, bezbłędne wpisanie potrzebnego tekstu.

A skoro nie musisz podczas pisania myśleć o estetyce, formatowaniu,

rozmieszczaniu tekstu, to tym bardziej powinieneś przyłożyć się do efektywnego,

bezbłędnego i w odpowiednim tempie wpisania tekstu.

Podsumowując

- pisząc w edytorze tekstów należy używać klawisza ENTER tylko tam, gdzie to

konieczne, a spacji tylko raz pod rząd.

- spacja zawsze występuje po znakach interpunkcyjnych, a nigdy przed

- automatyczne poprawianie błędów ułatwia pracę, ale nie zawsze warto z niego

korzystać.

31

- automatyzacja pracy i liczne funkcje pomagają w pracy z tekstem, ale

bezbłędne i szybkie pisanie nadal zależy od naszych umiejętności i wyćwiczenia i

jest nie do zastąpienia przez żadne usprawniające pracę funkcje.

32

– 10 –

Trudny orzech do zgryzienia? Sięganie palcami do cyfr arabskich i rzymskich.

W tej lekcji opowiem Ci o:

- problemach z cyframi arabskimi,

- klawiaturze numerycznej,

- krótko o cyfrach rzymskich,

- podstawowych zasadach pisania cyfr.

Jak dosięgnąć cyfr arabskich?

Cyfry arabskie (tzn. używany u nas system cyfr od 1 do 9 oraz 0) to specyficzne

wyzwanie podczas nauki pisania, przynajmniej jeśli chodzi o fizyczny wysiłek

palców. Wynika to z faktu, że do klawiszy cyfr palce trzeba wyciągnąć najdalej –

większość używanych podczas pisania klawiszy znajduje się albo w głównym

wierszu albo wiersz w górę lub w dół. Rząd cyfr (a także znaków

matematycznych +, -, =, okrągłe nawiasy oraz klawisz BACKSPACE) znajduje się

o dwa wiersze w górę od wiersza bazowego.

Często zły układ rąk, np. opieranie podstawy dłoni przed klawiaturą, układ

palców zbyt wyprostowanych, sztuczny układ dłoni nad klawiaturą czy nadmierne

wygięcie nadgarstków powoduje, że wyciąganie palców do rzędu cyfr staje się

bardzo utrudnione i niewygodne. Często skutkiem jest przesuwanie całej dłoni i

przesunięcie palców znad podstawowych klawiszy w górę. Prawidłowy układ

palców nad klawiaturą ma tutaj szczególne znaczenie.

Co w znaczny sposób ułatwi wygodne sięganie do oddalonego rzędu

klawiszy? Unieś nadgarstki i ułóż dłonie nad klawiaturą tak daleko, aby ugięte

palce opadały prawie pod kątem prostym na klawisze..

W rzędzie tym nie ma znaków, które wymagałyby używania klawisza ALT, ale

każdy poza klawiszem BACKSPACE posiada drugi symbol uzyskiwany z pomocą

klawisza SHIFT. Odległość, na jaką trzeba wyciągnąć palce, aby uderzyć w

klawisz wymaga szczególnie pilnego przestrzegania zasady używania obydwu rąk

–jedną ręką klawisz SHIFT, a drugą ręką odpowiedni klawisz.

33

Klawiatura numeryczna prawie jak kalkulator

Warto też tutaj zauważyć, że klawiatury komputera posiadają klawiaturę

numeryczną, której nie było w klawiaturach maszyn do pisania. Jest ona

wygodna jak kalkulator i przy wpisywaniu dużej ilości cyfr często jest nie tylko

wygodniejsza, ale także umożliwia uzyskanie większej szybkości pisania. Istotny

jest tu też fakt, że znaki matematyczne mają własne klawisze i wywoływane są

bezpośrednio, bez używania klawisza SHIFT (na głównej klawiaturze trzeba w ten

sposób wpisywać znak mnożenia czyli * oraz znak dodawania czyli +).

Klawiaturę numeryczną obsługuje się prawą ręką utrzymując palce na

środkowym rzędzie „4 5 6”. Tak jak na klawiaturze tekstowej dla wygody

oznakowano klawisze F i J, tak na klawiaturze numerycznej oznaczono klawisz 5,

który obsługiwany jest palcem środkowym. Jednak przy wpisywaniu liczb

zawartych w tekście wygodniejsze i szybsze jest używanie rzędu cyfr nad

klawiaturą podstawową niż przenoszenie całej dłoni na klawiaturę numeryczną i

wracanie z powrotem.

I krótko o cyfrach rzymskich

Wpisywanie cyfr rzymskich jest nawet łatwiejsze niż cyfr arabskich. Rzymskie

cyfry składają się z dużych liter I, V, X, L, C, D, M. Wpisanie tych liter wymaga

użycia klawisza SHIFT… i to cała sztuka.

Warto jednak pamiętać o tym, że cyfry arabskie wpisujemy zawsze wielkimi

literami, małymi literami dopuszcza się właściwie tylko numerowanie punktów w

numerowaniu konspektowym (podpunkty w ramach punktów), po wykorzystaniu

typowych sposobów numerowania: 1, 2, 3…, a, b, c…, I, II, III…, A, B, C…

Na koniec jeszcze podpowiedź – ucząc się wpisywać cyfry i liczby warto od razu

nauczyć się 3 podstawowych zasad:

przed i po liczbach powinna znajdować się spacja, wyjątkiem jest sytuacja,

gdy za liczbą znajduje się znak interpunkcyjny, np. spacja lub kropka, albo

specjalny symbol: %, $,

liczby stosowane jako liczebniki, np. pierwszy, trzydziesty oznacza się

kropką postawioną zaraz za liczbą: „1.” „30.”,

jeśli za liczbami wstawiamy jednostkę miary, to przed oznaczeniem tej

jednostki powinna znajdować się spacja.

34

Podsumowując

- Wygodne i sprawne pisanie cyfr arabskich w dużej mierze zależy od

prawidłowego ułożenia dłoni,

- Klawiaturę numeryczną obsługuje się prawą ręką, a klawisz „5” jest oznaczony

dla łatwiejszego odnalezienia miejsca wiersza bazowego,

- Cyfry rzymskie to wielkie litery alfabetu wpisywane z użyciem SHIFT.

35

– 11 –

Koniec... czyli masz kurs w małym palcu

Czy wiesz, ile zyskałeś?

Gratuluję - to była dobra inwestycja w czas. I ulga dla rąk i kręgosłupa.

Dziś krótko.

Wczoraj otrzymałeś ostatnią lekcję z kursu. Dziś już nie będzie kolejnej. To, co Ci

wysłaliśmy razem z Anią, to naprawdę porządna dawka wiedzy. Mam nadzieję, że

cel tego kursu został zrealizowany. Z jednej strony chciałem, by klawiatura była

dla Ciebie, jak własna kieszeń, (na nią też nie zerkasz!;)) a z drugiej - by Cię

zmotywować do częstszego zaglądania na stronę piskle.pl, dzięki której

przekazane informacje możesz wygodnie wykorzystać w praktyce.

Co teraz? Niespodzianka!

Tak jak obiecałem – mam dla Ciebie małą niespodziankę. Jest to pełny kurs w

wersji pdf.

Teraz masz wszystko w jednym miejscu. Możesz ten pdf przekazywać znajomym

– na pewno się im przyda. Dobrze by było, gdyby zapisali się na kurs w piskle.pl.

Dzięki niemu wiedzę mogą efektywnie wdrażać w życie.

Specjalista ds. rachowania się z czasem

Specjalizuję się w efektywnym wykorzystywaniu czasu, więc mam się czym

dzielić! Pozwolę sobie co jakiś czas wysyłać Ci dodatkowe informacje czy to o

szybkim pisaniu, czy o poprawie swojej efektywności osobistej. Wychodzę z

założenia, że skoro chcesz szybciej pisać, to chcesz mieć więcej czasu. Sam

przeszedłem kurs szybkiego pisania. Wciąż jednak walczę ze sobą i klawiaturą.

Staram się o tytuł mistrza:)

Coś ekstra

Zapraszam do założenia konta premium na piskle.pl. Dlaczego? Konto premium

daje ekstra możliwości i jeszcze więcej satysfakcji i jeszcze więcej pozytywnych

36

efektów. W zasięgu Twojej ręki jest cenny certyfikat, dodatkowe lekcje, do tego

brak reklam.

Dowiedz się więcej na stronie o koncie premium

Coś ekstra

Za symboliczną cenę możesz wykupić nie tylko coś ekstra, ale i niezbędną

motywację. Psychologicznie udowodniono, że lepiej się angażujesz w sprawę,

która wymaga od Ciebie choć minimum nakładu finansowego. To tak jak w

szkole – na lekcji nie słuchasz, a na korepetycjach jesteś wyjątkowo

skoncentrowany. Płacisz – zyskujesz samozaparcie i gwarancję, że kurs

ukończysz. Kolejne lekcje będą dla Ciebie nie tylko pustą obietnicą, ale

wywiązaniem się z umowy. Konto premium to większa pewność, że zostaniesz

mistrzem klawiatury.

Możesz zyskać jeszcze więcej - do tego łatwiej, szybciej i przyjemniej.

By kurs mieć nie tylko w małym palcu, ale nawet w dziecięciu palcach.

Do usłyszenia,

Pozdrawiam serdecznie

Grzegorz Frątczak