Przewodnik metodyczny

IdzIemy do Jezusa

Klasa IIszkoły podstawowej

Kielce 2012

Przewodnik metodyczny do nauczania religii rzymsko-katolickiej zgodny z programem nauczania „W rodzinie dzieci Bożych” nr AZ-1-01/12.

RedakcjaElżbieta KondrakKs. dr Jarosław Czerkawski

AutorzyEmilia Fert Andrzej Kobiałka Jolanta Konat Elżbieta Kondrak Dariusz Kurpiński Renata Skuza Jerzy Snopek Dorota Tokarska

WspółpracaBogusław Nosek

KorektaMichał Rowiński

Projekt okładkiJustyna Kułaga-Wytrych

Redakcja technicznaWiktor Idzik

Za zezwoleniem Władzy DuchownejNr OJ–109/12Kielce, 8 sierpnia 2012 r.Ks. Inf. Jan SzarekWikariusz Generalny

Wydanie studyjne

ISBN 978-83-7660-484-8

© Copyright by Wydawnictwo „JEDNOŚĆ”, Kielce 2012

WyDAWNICtWO „JEDNOŚĆ”25–013 Kielce, ul. Jana Pawła II nr 4Dział sprzedaży tel. 41 349 50 50Redakcja tel. 41 349 50 00www.jednosc.com.pl, e-mail: jednosc@jednosc.com.pl

Druk i oprawa:Drukarnia im. A. Półtawskiegowww.drukarnia.kielce.pl

Drodzy Katecheci

Z przyjemnością oddajemy do waszych rąk Przewodnik metodyczny do nauki religii w klasie II. Ma on posłużyć lepszemu przygotowaniu uczestników szkolnej katechezy do religijnego przeżywania prawd wiary. Zdajemy sobie sprawę, że dzieci w tym wieku potrzebują aktywnych metod nauczania, dlatego przewodnik prezentuje dużo ciekawych rozwiązań aktywizujących uczniów. Nie brakuje w nim piosenek, zabaw ruchowych czy prostych form teatralnych. Wspólna nauka i zabawa integruje z grupą i uczy życia społecznego. Każda katecheza zawiera „Słowo dnia”, które ma stać się podstawą do rozmów na temat wiary w domu ucznia.

W ciągu roku katechetycznego uczeń klasy II pozna podstawowe prawdy wiary i gesty liturgiczne oraz modlitwy. Przewodnik metodyczny podpowiada sposoby korzystania z podręcznika ucznia. Czyni to zazwyczaj w końcowej części katechezy, zatytułowanej „Pożegnanie”. Katecheta może jednak odwoływać się do podręcznika ucznia w chwili, którą sam uzna za najbardziej stosowną.

Naszym pragnieniem było, aby prowadzący katechezę wzrastał razem z dzieckiem do większej komunii z Bogiem, dlatego w przewodniku w każdej jednostce znajdują się skierowane do katechety: Słowo Boże, „Słowa dla du-cha” oraz „Słowa do przeczytania” będące propozycją literatury, która może być inspiracją dla jego osobistej refleksji i dla poszukiwania nowych rozwiązań metodycznych.

Życzymy Wam, Drodzy Katecheci, aby korzystanie z przewodnika metodycz-nego było dla Was wielką radością i pomocą w posłudze katechetycznej.

Redaktorzy

I

JA I MÓJ BÓG

8

1. Z JeZuseM w nowy roK sZKolny

Cele katechetyczne – wymagania ogólne– Poznanie prawdy, że katecheza to spotkanie z Bogiem.– Motywowanie do budowania dobrej atmosfery w klasie.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

WiedzaUczeń:– rozumie, że Jezus jest Nauczycielem, którego Bóg posłał do ludzi,– rozumie potrzebę Bożego błogosławieństwa w roku szkolnym.

UmiejętnościUczeń:– potrafi dzielić się wspomnieniami z wakacji,– wypowiada modlitwę dziękczynną związaną z przeżytymi wakacjami i roz-

poczynanym rokiem szkolnym,– potrafi w indywidualnej modlitwie prosić Boga o błogosławieństwo.

Kształtowane postawyUczeń:– wyraża pragnienie spotykania się z dobrym Bogiem,– wyraża Bogu wdzięczność za zdobywaną naukę,– wyraża ufność w Bożą pomoc w nauce i życiu.

Metody i techniki: rozmowa kierowana, zabawa przy piosence, śpiew, prezen-tacja podręcznika.

Środki dydaktyczne: tekst opowiadania, tekst wiersza, tekst piosenki.

I. POWITANIE

1. Przywitanie z dziećmi i modlitwaWitam was bardzo serdecznie na naszym pierwszym spotkaniu w nowym

roku szkolnym. Wstańcie, na modlitwie poprosimy naszych Aniołów Stróżów, aby opiekowali się nami przez cały ten rok.K. wraz z dziećmi odmawia modlitwę „Aniele Boży”.

2. Wysłuchanie wiersza i rozmowaUsiądźcie, proszę, i posłuchajcie uważnie wiersza.

Dzieci siadają na swoich miejscach i słuchają.

9

Czas wakacji płynął miło, lecz za szkołą się tęskniło, a dziś pierwszy dzień wrześniowy szkolny rok zaczyna nowy.

Klasy już przygotowane, ławki są poustawiane.Nowe książki, ćwiczeniówki, czekają na mądre główki.

Już tablica lśni na ścianie, kreda czeka na pisanie.Są tu także, bardzo nowe,pomoce komputerowe. Dziś wesoło dzwonek woła:Dzyń, dzyń! Dzieci, czeka szkoła!Katecheza to spotkanie,Jezus bardzo czeka na nie.

Prośmy, by w tym nowym czasieJezus błogosławił naszej klasie.

(Dariusz Kurpiński, Jerzy Snopek)

– O jakim dniu jest to wiersz?– Co czeka na dzieci w szkole, w nowym roku szkolnym?– O jakich lekcjach była mowa pod koniec wiersza?

II. ZAPROSZENIE DO SPOTYKANIA SIĘ JEZUSEM NA KATECHEZIE

1. Jezus jest z nami – pogadankaW szkole na katechezach będziemy się uczyć, jak żyć, aby potem z radością

iść do nieba. Będziemy też coraz lepiej poznawać kogoś, kto jest najlepszym nauczycielem – to Jezus. Na katechezie będziemy poznawać Jego życie, byśmy mogli Go naśladować, uczyć się od Niego.

Posłuchajcie, co Jezus powiedział o sobie:

„Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem” i dobrze mówicie, bo nim jestem”.

(J 13,13)

Będziemy wsłuchiwać się w słowa Jezusa, bo On chce nas nauczyć życia, dzięki któremu osiągniemy niebo, czyli szczęście na zawsze.

10

2. Przypomnienie znaczenia katechezy oraz powitania chrześcijańskiegoDzisiaj po raz pierwszy w tym roku szkolnym spotykamy się wspólnie. – Jak nazywa się lekcja religii, na której rozmawiamy o Bogu, poznajemy

go, modlimy się do Niego?– Jakimi słowami witamy się na katechezie?

3. OpowiadanieK. prosi, aby dzieci usiadły i posłuchały opowiadania.

Pierwszy dzień w nowej szkoleRodzina Janka przeprowadziła się na początku wakacji. Janek musiał zmie-

nić szkołę i trochę się tego obawiał. Jak to będzie, przecież nikogo nie zna...Pierwszego września Janek niezbyt chętnie wstawał rano, gdy mama

prosiła:Janku pospiesz się, bo już pierwszego dnia spóźnisz się do nowej szkoły.Mamo, a czy mogłabyś mnie odprowadzić? – pytał chłopiec, wychodząc

z domu.Wiesz przecież, że muszę zostać z małym Karolkiem. Szkoła jest po drugiej

stronie parku, to bardzo blisko, nie musisz nawet przechodzić przez ulicę. Poradzisz sobie – powiedziała mama i zrobiła znak krzyża na czole Janka. – Niech ci Pan Bóg błogosławi na cały dzisiejszy dzień. Anioł Stróż zaopiekuje się tobą – dodała mama i pomachała synowi na pożegnanie.

Gdy Janek ze smutną miną szedł do szkoły, usłyszał za sobą wołanie:– Cześć! Poznajesz mnie?Janek odwrócił się i rozpoznał dziewczynkę, z którą kilka razy w czasie

wakacji bawił się w parku. – No tak, bawiliśmy się razem. Do której idziesz klasy? – zapytał Janek.– Do „2a”, ale jestem tu nowa i jeszcze nikogo nie znam.– To tak jak ja. To znaczy już znam – ciebie, a ty mnie. Ja jestem Janek, nie

wiem, czy pamiętasz.– A ja jestem Zuzia. I razem weszli do szkoły. Janek, przekraczając próg szkoły, pomyślał: Mama miała rację. Pan Bóg

i anioł stróż wzięli mnie w opiekę.

Pytania do opowiadania:– O czym myślał Janek, gdy mama budziła go pierwszego dnia szkoły?– Jak mama pożegnała Janka?– Kogo spotkał Janek przy wejściu do szkoły?– Co pomyślał Janek, wchodząc do szkoły?

11

III. ODPOWIEDŹ – RADOŚĆ Z WZAJEMNEGO SPOTYKANIA SIĘ

1. Piosenka z pokazywaniem radości stworzeń – Cieszymy się, że jesteśmy razem

to, że możemy się razem spotykać, jest dla nas powodem do radości. teraz nauczymy się piosenki. Wspólnie zaśpiewamy refren oraz słowa „Kogo Pan Bóg kocha?”. Podzielę was na dwie grupy. Najpierw posłuchacie uważnie pierwszej części pierwszej zwrotki, a w drugiej postaracie się pokazać te stworzenia, które pojawiły się w części pierwszej. Pierwsza grupa – pierwsze stworzenie, a druga – drugie. Np. gdy w piosence będzie mowa o kotku i motylku – jedna grupa po-kazuje kotka, a druga motylka. W drugiej zwrotce pierwszej części posłuchacie, a drugą zaśpiewacie. W trzeciej znów słuchamy i pokazujemy.K. uczy dzieci piosenki:

Kogo Pan Bóg kocha?

Ref. Pan Bóg przecież kocha cały wielki świat. Stworzył go i dba o niego już od tylu lat. /2x

1. Kogo Pan Bóg kocha? Kotka i motylka, mrówkę i biedronkę, jeża oraz wilka. Kogo Pan Bóg kocha? Kotka i motylka, mrówkę i biedronkę, jeża oraz wilka, jeża oraz wilka.

2. Kiedy Pan Bóg spojrzy, umie w oka mgnieniu, dostrzec to, co piękne w każdym swym stworzeniu. Kiedy Pan Bóg spojrzy, umie w oka mgnieniu, dostrzec to, co piękne w każdym swym stworzeniu, w każdym swym stworzeniu.

3. Kocha żaby w stawie, ptaszki, hen, na niebie i pająka w trawie oraz mnie i ciebie. Kocha żaby w stawie, ptaszki, hen, na niebie i pająka w trawie oraz mnie i ciebie, oraz mnie i ciebie.

IV. POżEGNANIE

1. Praca z podręcznikiem Jeżeli wszystkie dzieci mają już podręczniki, K. wyjaśnia, jak należy z nich korzystać. Pokazuje ikony i tłumaczy, co one oznaczają. Potem prosi dzieci, aby otworzyły

;

12

podręczniki. Następnie czyta polecenie i wyjaśnia je w miarę potrzeby.

2. Słowo dniaSłowem dnia będzie dzisiaj:

DoBrZe, że JesTeŚ

3. Modlitwa Na zakończenie wszyscy stają na środku i trzymając się za ręce śpiewają refren piosenki „Kogo Pan Bóg kocha?”.

Ref. Pan Bóg przecież kocha cały wielki świat. Stworzył go i dba o niego już od tylu lat. 2x

Po wspólnym śpiewie wszyscy wykonują znak krzyża, a następnie odmawiają krótką modlitwę, np.:

Wspaniały Boże, dziękujemy Ci za Twoją opiekę, za czas wakacji oraz za dar nowego roku szkolnego.

Amen.

Po modlitwie K. przypomina uczniom, aby pożegnały go słowami „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.

słowa dla katechety

1. Słowo Boże„Pamiętaj, dziecko, na Pana przez wszystkie dni twoje! Nie popełniaj do-

browolnie grzechu i nie przestępuj nigdy Jego przykazań! Przez wszystkie dni twojego życia spełniaj uczynki miłosierne i nie chodź drogami nieprawości, ponieważ ci, którzy właściwie postępują, doznają powodzenia we wszystkich swych czynach”. (tb 4,5-6)

2. Słowa dla ducha„Oddech dzieci śpieszących do szkoły podtrzymuje świat”.

(talmud)

„Prawdziwa szkoła to warsztat pracy”. (Pierre Joseph Proudhon)

„Jeśli chcesz dotrzymać kroku dziecku, musisz przygotować się na dłuższą wędrówkę pełną niespodziewanych zwrotów, dziwnych miejsc, biegu bez po-wodu i postoju bez przyczyny.

Jeśli chcesz dotrzymać kroku dziecku, musisz podać mu rękę”.(Jerzy Snopek)

13

3. Słowa do przeczytaniaE. Brudnik, A. Moszyńska, B. Owczarska, Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie –

przewodnik po metodach aktywizujących, Kielce 2010.J.M. Łukasik, Spoko lekcja, czyli 65 sposobów na oryginalne zajęcia, Kielce

2009.