DZIECKO–PACJENT I JEGO PRAWA

Teza: żadna forma leczenia nie może ograniczać praw dziecka, w tym prawa do

nauki.

JEDNYM Z NAJISTOTNIEJSZYCH WARUNKÓW WPŁYWAJĄCYCH NA HARMONIJNY ROZWÓJ DZIECKA, JEST DOBRZE SKONSTRUOWANE

PRAWO

DZIECKO JEST CZŁOWIEKIEM, KTÓRY DOMAGA SIĘ ZAPEWNIENIA MU ODPOWIEDNICH

WARUNKÓW DO PEŁNI ROZWOJU

DZIECKO JEST ISTOTĄ O SZCZEGÓLNYCH POTRZEBACH,

DLATEGO WYMAGA ODPOWIADAJĄCEGO TYM

POTRZEBOM TRAKTOWANIA ZE STRONY ŚWIATA DOROSŁYCH

DZIECKO JAKO PACJENT POSIADA PRAWO W SZCZEGÓLNOŚCI DO

• świadczeń medycznych, • leczenia w odpowiednich warunkach, • otrzymywania informacji o swoim stanie

zdrowia w sposób odpowiedni do jego wieku i możliwości pojmowania,

• tajemnicy lekarskiej, poszanowania godności, intymności,

• ochrony stanu psychicznego, kontaktu z rodzicami, niekontrolowanego kontaktu korespondencyjnego z rodziną.

DZIECKO JAKO UCZEŃ POSIADA PRAWO DO

• zapewnienia mu uczęszczania do szkoły,

• przygotowania merytorycznego kadry,

• dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych pacjentów-dzieci/uczniów,

• stworzenia możliwość zabawy i odpoczynku,

• dobrej atmosfery i przyjaznych relacji z osobami dorosłymi.

ISTNIEJĄ DOSTATECZNE REGULACJE PRAWNE PRZYGOTOWANE PRZEZ

MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ, UMOŻLIWIAJĄCE UKIERUNKOWANIE

EDUKACJI DZIECKA-PACJENTA NA TAKĄ ORGANIZACJĘ NAUKI DZIECKA Z

NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ CZY DZIECKA CHOREGO, ABY MOGŁO ONO KORZYSTAĆ

Z NAUCZANIA DOSTOSOWANEGO DO JEGO POTRZEB I MOŻLIWOŚCI

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!