DWÓJKAM i e s i ę c z n i k Z e s p o ł u S z k ó ł P o n a d g i m n a z j a l n y c h n r 2 w K o l u s z k a c h

„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy”. Albert Einstein

STYC

ZEŃ/

LUTY

2014

Nr 4/

2013

/14 (

10)2 ****

MOTORYZACJA...

W NUMERZE między innymi:

Str. 3 - 5: Zawsze walczę do końca – wywiad numeru z Krzysztofem HOŁOWCZYCEM

Str. 7: MUZA RZĄDZI! Dział Wojtka Karlińskiego

Str. 8 - 9: temat numeru: MOTORYZACJA.

Str. 10 - 12: Wywiad z Jarosłąwem Niżnikowskim, przedsiębiorcą i naszym absolwentem

Str. 13: Wieża Babel

Str. 14: NASZE RECENZJE

Str. 15: SPORT:Przemek Nowak o zbijaniu wagi na wiosnę

Współczesny świat stanowczo za szybko pędzi do przodu, lu-dzie są zabiegani, zapracowani, każda chwila jest na wagę zło-ta. W tym biegu zaoszczędzić cenny czas pomagają nam… POJAZDY! I trudno jest z nich zrezygnować, chociaż nie są ta-nie i mają negatywny wpływ na środowisko. Zatem dlaczego branża samochodowa przeży-wa tak poważny kryzys? Tematem przewodnim lutowe-go numeru „Dwójki” jest mo-toryzacja i jej problemy, więc nie zabraknie w nim ciekawych artykułów i wywiadów związa-nych z branżą motoryzacyjną, bo warto spojrzeć na pewne zagad-

nienia oczami profesjonalistów, osób, które z motoryzacją mają do czynienia na co dzień. Hitem numeru jest zapewne wuwiad z Krzysztofem Hołowczycem (całość będzie opublikowana w internecie). Paweł Krawczyk i Robert Siedlecki publikują dwu-głos o współczesnej motoryzacji: idylla, czy kryzys? Rozmawiamy także z Jarosławem Niżnikow-skim, przedsiębiorcą i naszym absolwentem. Jest również „mo-toryzacyjny” Dział Muzyczny Wojtka Karlińskiego. A Przemek Lewandowski pisze o grach kom-puterowych z motoryzacją w tle.To wszystko odnajdziecie w naj-nowszym numerze „Dwójki”.

KWIEC

IEŃ-M

AJ 20

14Nr

6/20

13/1

4 (12

)

W NUMERZE między innymi:

Str. 3 - 4: „Tolerancja to nie obojętość”, Ro-bert Siedlecki, „Granice tolerancji”, Wojciech Kłosowski,

Str. 5: „Święta wiosenne”, Przemek Lewandowski,

Str. 6 - 7: „Muza rządzi” Dział muzyczny Wojtka Karlińskiego,

Str. 8 – stały dział: NASZE RECENZJE

Str. 10 - 11: „Piękny Kaloryfer na lato”, Przemek Nowak,

Str. 12: „Sukcesy naszych drużyn siatkarskich”, Ania Lewandowska

Co czujecie, widząc na uli-cy dwóch chłopaków, tulą-cych się do siebie? Albo małą dziewczynkę o innym kolorze skóry? Czy rodzi się w Was uczucie buntu, niechęci i zło-ści? A może przechodzicie obok nie zwracając szczegól-nej uwagi? Bo niby co w tym dziwnego. TOLERANCJA to nie tylko tolerowanie. Tole-rancja, to przede wszystkim niedyskryminowanie drugiego człowieka ze względu na jego usposobienie, rasę, religię, za-interesowania czy orientację seksualną. Przecież człowiek nie jest gorszy tylko dlatego, że słucha disco polo czy metalu!

Uzmysłowienie sobie tego sta-nowi podstawę do wypraco-wania u samego siebie posta-wy tolerancji.

Wierzę głęboko, że każdy z nas taki fundament już posiada! „Dwójka”, która spoczywa w Waszych dłoniach jest pretek-stem a zarazem – mam nadzie-ję – impulsem do głębszego zastanowienia nad ważnością TOLERANCJI w dzisiejszym świecie, w którym szeroko rozumianą różnorodność spo-tykmy dodziennie tuż za ro-giem. Dobrej lektury!

Anna Lewandowska

Tole

ranc

ja...

2

Pokój nauczycielski A tymczasem w innych szkołach...Koniec roku szkolnego. Pod wie-czór matka zagląda do pokoju có-reczki i znajduje na łóżku następu-jący liścik:

Droga Mamo! Nareszcie koniec szkoły. Dla mnie już na zawsze. Jestem od dawna zakochana i postanowi-liśmy z moim chłopakiem wreszcie „się urwać”. Wiem, ze Tobie się to nie spodo-ba, ale on jest taki słodki! Te jego tatuaże i piercing na każdym kawałku ciała... A ten jego motocykl! Ali (tak nazywa się mój miły) twierdzi, że jazda na nim w kasku to grzech. Ali jest kompletnie na moim punkcie zwariowany. Mówi, ze go uratowałam, bo ten alkohol by go w końcu zabił... Aha, i najważniejsze. Będziesz miała wnuka! Tak się cieszę! Kolega Alego ma gdzieś w lesie drewnia-ną chatkę. Trzeba ją wyremontować i nie ma w niej światła ani wody, ale to będzie nasz nowy dom. Nie martw się! Będzie-my mieli z czego żyć. Ali ma kapitalny pomysł: będziemy uprawiać marihuanę i sprzedawać ja w mieście. Ma być z tego kupa forsy. Tak się cieszę! I nie martw się proszę. Wkrótce będę miała 14 lat i na-prawdę mogę na siebie sama uważać. Mam tylko nadzieje, ze szybko pojawi się ta szczepionka przeciwko AIDS. Alemu bardzo by to pomogło...

Twoja ukochana córeczka.

P.S. To wszystko żart! Jestem u Mar-tyny i oglądamy telewizję. Chciałam Ci tylko uświadomić, ze są rzeczy gorsze, niż to świadectwo, które znajdziesz na nocnym stoliku. Buziaczki!

Drodzy Czytelnicy!

Gościnne łamy naszej gazetki z utęsknie-niem wyczekują na apetyczne kąski z ży-cia szkoły. Ponawiamy apel do wszystkich UCZNIÓW i NAUCZYCIELI o przysyłanie na nasz adres: gazetka.dwojka@gmail.com nie tylko tego, co Was szczególnie ubawiło, ale również zaniepokoiło, czy zaintrygowa-ło. Jak widzicie, w dzisiejszej rubryce „Pokój nauczycielski” zabrakło naszych „suchar-ków”. Redakcja rozumie, że święta i matury to czas, kiedy człowiek (czytaj: uczeń) ma inne sprawy na głowie: grille, ogniska, ma-jówki. Ale bez waszego wkładu Dwójka nie rozkwitnie. Więc - do roboty!

Nauczyciele! Dajcie dobry przykład i sami nadsyłajcie smakowite teksty koleżanek i kolegów, bo bez Was „Pokój Nauczycielski” będzie świecił pustkami, tak jak teraz.

Całkiem pusto nie będzie :) Na szczę-ście niezawodny Daniel Włóka uraczył nas na osłodę uroczą kary-katurą ulubionego wychowawcy klasy 3LA, pana Marcina Batora

Robert Siedlecki

„Tolerancja musi być nietole-rancyjna wobec nietolerancji” – te słowa Immanuela Kanta podkreślają jak ważne jest przeciw-stawienie się wszelkiej dyskrymi-nacji, rasizmowi, nieakceptacji, odrzuceniu.

Tolerancja – słowo, które wywodzi się z łaciny – ozna-cza cierpliwą wyrozumia-łość. Kto głosi tolerancję ten uznaje równość między ludźmi, zaprzecza nienawi-ści i odrzuca bezinteresowną zawiść. Ogromna część spo-łeczeństwa uważa się za tole-rancyjnych tylko dlatego, że nie mają nic do ludzi innych wyznań, ras, poglądów, do subkultur czy – mówiąc po-tocznie – odmieńców. „Nie przeszkaszają mi” – mówią. Ale obojętność, ta plaga XXI wieku, ma się nijak do praw-dziwej tolerancji.

Więc czym jest prawdziwa tolerancja? Nie jest łatwo zrozumieć jej istotę, bo w dzisiejszych czasach nie-mal każdy nagina to słowo według własnych potrzeb.

Czy chodzi po prostu o ak-ceptację? Sama akceptacja to jeszcze za mało, potrzeba również zrozumienia, posza-nowania wolności, otwarto-ści na dialog i ludzi, potrzeba szacunku dla różnorodnych religii, poglądów, ras...

Wszystko to ładnie brzmi, póki to czytamy, ale jeśli przychodzi nam zmierzyć się z „innością” w prakty-ce, łatwo o tym wszystkim zapomnieć. Tymczasem nie wolno myśleć, że od homoseksualisty zarazimy się „innością”. Jedynie mo-żemy szukać w nim praw-dy o tolerancji, która już na szczęście powoli staje się czymś zwyczajnym. Trak-towanie na równi żyda i katolika to jest właśnie ta prawdziwa tolerancja. Równość między religiami, poglądami politycznymi, rasami ludzi, kobietą a męż-czyzną, wierzącym a ateistą pomaga w zrozumieniu drugiego człowieka, zbliże-niu się do niego, akceptacji jego niedoskonałości czy po prostu „inności”.

Na świecie niemal każde zło ma swój początek w nietole-rancji. Czasami wydaje się nam że wystarczy postawa

3

Tolerancja to nie obojętność

O granicach tolerancji...

Tolerancja, to wcale niełatwy temat. Tylko na pierwszy rzut oka wszystko jest proste: mamy tolerować innych, akceptować ich odmienność, nie dys-kryminować ich. Ale przy głębszym zastanowieniu przychodzą zaraz do głowy pytania – choćby takie, jakie stawia Robert Siedlecki w tekście obok – na które nie ma już prostych odpowiedzi. Czy mamy być toleran-cyjni wobec tych, co sami są nieto-leracyjni? A jeśli ich nie tolerujemy wedle zaleceń Kanta, to czy nie staje-my się przez to właśnie tacy sami, jak oni? Czy mamy akceptować innych wówczas, gdy oni nie akceptują nas? Czy moja tolerancja ma objąć także to, z czym się najgłębiej nie zgadzam? A jeśli tak, to czy żądanie tolerancji nie odbiera mi prawa do własnych przekonań?

Spróbujmy przybliżyć się choć o  krok do odpowiedzi na te ważne pytania. Po pierwsze warto uświadomić sobie, że postulat tolerancji jest zakorzenio-ny w idei sprawiedliwości. Gdybyśmy uznali, że wolno bez ograniczeń uprzykrzać życie innym tylko za to, że nie są tacy jak my – że wierzą w coś innego, mają odmienny kolor skóry, są w innym wieku, słuchają innej muzyki, kochają inaczej, lub mają inne przekonania polityczne – to natychmiast okazałoby się, że świat jest wygodny tylko dla tych najsilniej-

4

neutralna; stajemy z boku, mówiąc sobie: „Ja nie mam nic do innych, więc jestem spoko”. Jednak to tak nie wystarczy. Ważne są słowa Immanuela Kanta, które wskazują, by nietolerancję zwalczać aktywną toleran-cją wobec tych, któych nie-tolerancja chce wykluczyć.

Wiele państw usiłuje zwalczać dyskryminację poprzez szereg różnych przedsięwzięć, inicjatyw m. in. akcje społeczne, któ-re mają na celu oddziały-wanie na opinię publiczną, mobilizowanie do walki z objawami nietolerancji (ksenofobii, homofobii, rasizmu, antysemityzmu itp.), a świetnym przykła-dem jest Przystanek Wo-odstock – wielki festiwal przeciw rasizmowi, w ra-mach którego rozgrywany jest czterodniowy turniej piłkarski ‚Wykopmy Ra-sizm ze Stadionów, orga-nizowany przez Stowarzy-szenie „Nigdy więcej”.

Przykładami działań po-dejmowanych przez wie-le organizacji, pojedyn-czych obywateli czy rządy państw w celu ogranicze-

nia dyskryminacji są rów-nież: monitorowanie i do-kumentowanie przejawów nietolerancji, zapobieganie dyskryminującym przepi-som i praktykom w życiu publicznym i codziennym i przeciwdziałanie lub re-agowanie na akty agresji i nietolerancji.

W jaki sposób jednak mo-żemy wzbudzić w sobie to-lerancję wobec tego, co nas oburza, wstrząsa, z czym się nie zgadzamy? Czy można dawać przyzwole-nie dla aborcji, eutanazji? Czy można akceptować to, że ludzie popełniają samo-bójstwa, być tolreancyjnym dla morderców? Przecież ludzie XXI wieku powinni też uważać na szeroko ro-zumianą obojętność, która w ubiegłym stuleciu do-prowadziła niemal do za-głady ludzkości.

„Obojętność i lekcewa-żenie często wyrządzają więcej krzywd niż jawna niechęć” – pisała Joan-ne Kathleen Rowling w „Harrym Potterze i Zakon ie Feniksa”, nie mając naj-mniejszych zamiarów by zachęcić do nietolerancji.

szych. A wszyscy inni – w sumie dużo liczniejsi – znaleźliby się w opresji. I to byłaby niesprawiedliwość.

Wielki teoretyk sprawiedliwości, Jere-my Bentham głosił, że sprawiedliwe jest tylko takie rozwiązanie, na które ludzie rozumni zgodziliby się „za zasło-ną niewiedzy”, nie znając z góry swego położenia w przyszłej sytuacji. Jeśli chcę wyrobić sobie sprawiedliwy sąd o euta-nazji, to przecież na ogół myślę o tym, czy zgodziłbym się pozwolić na śmierć kogoś innego. Ale – gdybym to ja sam cierpiał niewypowiedziane męki i prosił o prawo do śmierci? Mam obowiązek przemyśleć sobie szczerze także taką sytuację. A gdyby to była osoba mi naj-bliższa? Co sądziłbym wtedy?

Immanuel Kant, którego zacytował Ro-bert, napisał też: „postępuj tylko według takiej zasady, co do której mógłbyś słusz-nie chcieć, aby stała się powszechnym prawem”. Czy można wyśmiewać kogoś, kto słucha disco polo? Odpowiedź brzmi: a czy zaakceptowałbyś powszechne prawo do wyśmiewania się z tego, kto słucha muzyki innej, niż większość jego środowiska? Czy zgodziłbyś się, aby wy-śmiewano się z twojego metalu czy hip-hop’u? Jeżeli nie chcesz tego, uznaj, że i ty nie możesz wyśmiewać się z innych.

Właśnie dlatego uznajemy tole-rancję za słuszną zasadę, że nigdy nie wiemy, czy za chwilę to my sami nie znajdziemy się w sytuacji tego, kogo dotyka nietolerancja.

Wojciech Kłosowski

5

Przemek Lewandowski

Oto kolejny zbiór świąt, które obchodziliśmy w kwietniu i maju, a raczej ich część, gdyż na dobrą sprawę o tej porze roku są prawie codziennie, ale mniej ważne.

Zaczynając od początku: 1 kwietnia obchodzimy „prima aprilis”, lubiany przez wszystkich, a dla-czego? Bądźmy szczerzy: uwielbiamy kawały! Jest bardzo wiele sposobów na zrobienie sobie z kogoś żar-tów, każdy ma na to swój własny sposób. Dorośli też potrafią zrobić na przykład swojemu pracownikowi psikusa, którym jest „zwol-nienie z pracy” (oczywiście to tylko żart). Jeżeli po-zostali pracownicy o tym wiedzą, to na bank wszyscy będą mieli kupę śmiechu. No, może z wyjątkiem pod-denerwowanej osoby, którą wkręciliśmy.

Następnie, idąc wolnym kro-kiem, nadchodzi 20 kwiet-nia czyli Wielkanoc, dzień, w którym jemy na śniadanie wcześniej poświęcone w Ko-ściele potrawy, na obiad za-zwyczaj wpada rodzina i to chyba tylko tyle. Dniem ko-lejnym jest 21 kwietnia czyli

Lany Poniedziałek. Woda przelewa się litrami z wia-der, torebek, pistoletów i wszelakich przedmiotów, do których można ją nalać. W tym roku pogoda nas pozytywnie zaskoczyła, da-jąc wysoką temperaturę bez deszczu i burzy.

22 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Ziemi. Tutaj można napisać tyle, że społeczeństwo uświa-damiane jest wtedy o tym, żeby nie zaśmiecać ziemi, dbać o przyrodę i pomóc się jej rozwijać, by zapewnić również lepsze życie nam i następnym pokoleniom.

Maj, czyli jesteśmy coraz bliżej wakacji... Miesiąc ten przynosi nam następujące święta: 1 maja obchodzimy Święto Pracy, czyli w tym dniu odpoczywanie i wolne od pracy należy się, jak psu buda, ale większość osób

raczej wyjeżdża gdzieś z rodziną, by nie nudzić się w domu i zrobić coś z tym czasem po swojemu.

2 maja jest Dniem Flagi RZeczypospolitej Pol-skiej, kiedy to na balko-nach wywieszana jest fla-ga Polski, by następnego dnia ,3 maja, czyli w dzień Konstytucji 3 Maja powie-wała radośnie na wietrze.

Moje ulubione święto przy-pada 4 maja, kiedy to ob-chodzimy Dzień Strażaka. Tego dnia strażacy zbierają się z rodzinami, znajomymi by świętować. Co roku rów-nież wręczane są odznaki za lata służb,y bądź jakieś szczególne osiągnięcia.

26 maja, czyli Dzień Matki. Dzień ten obchodzony jest jako wyraz miłości i szacun-ku dla mam. Zazwyczaj od swoich dzieci dostają jakieś upominki, kwiaty bądź coś słodkiego, ale tak naprawdę wystarczy im tylko nasza obecność tego dnia z nimi.

Święta wiosenne

„Muzyka uspokaja umysł, ułatwia wzlot myśli, a gdy trzeba, pobudza do walki”.

- Agrippa Von Nettesheim

„Wszystko mogę wytłumaczyć lepiej poprzez muzykę. Hipnotyzuję ludzi, aż dochodzą oni do podstawowego stanu, a gdy osiągnę moment największej słabości, mogę przemówić do ich podświadomości i wmówić im, co chcę”

-Jimi Hendrix

„Niektórzy pytają mnie, co widzę w kobiecie, którą kocham. Mógłbym wymieniać jej cechy charakteru, które lubię i cenię, ale czy to one są istotą miłości? Nie. To energia, którą człowiek emanuje sprawia, że się zakochujesz, że czujesz, że to jest ta osoba. Po prostu.Podobnie jest z muzyką – ona ma w sobie prze-potworną adrenalinę, moc, agresję, ale też może uwodzić wielką subtelnością. Każdy może się w niej wyrazić, pod warunkiem, że jest naprawdę zainspirowany.Absolutnie nie uznałem tego za gwałt. (...) Rock’n’roll to zabawa. Cóż, często niebezpieczna i na krawędzi ryzyka, ale wciąż zabawa. Każdy ma swoją etykę i oceni to sam. Najwyraźniej to, co tobie wydaje się czymś strasznym i niemoral-nym, dla mnie jest emanacją dionizyjskiej po-stawy i ekstatycznym uniesieniem lub po prostu czystym hedonizmem z odrobiną perwersji”

- NERGAL (Adam Nergal Darski)

6

Tolerancja? Lubisz coś albo nieMetal nie jest muzyką tolerancji, lecz gniewu. W Sta-nach Zjednoczonych czas największej popularności muzyki metalowej przypadał na lata 80. Za rządów Republikanów, czyli prawicy, zaczynali najwięksi – Slayer i Metallica. W latach 90., gdy ludziom żyło się dobrze i komfortowo metal przeszedł do niszy. Renesans przyszedł za rządów Busha, kiedy zaczęła się wojna w Iraku i Afganistanie. To gniew napędza twórczość. Także w Polsce, szczególnie ostatnio.

Tolerancja to w muzyce niezbyt popularne słowo. Po prostu jak komuś się coś nie podoba, strzelają sobie po razie i jakoś leci. Kumulacją nietolerancji jest tak zwany wybuch super nowej, czyli gdy każ-dy każdego równo klepie. Najbardziej neutralna i tolerancyjną częścią muzyki jest tak zwana „ma-sówka”, czyli wszystko to, co jest puszczane w ra-diu, leci w MTV czy innym badziewiu. Muzyczna tolerancja jest bardzo prosta do zdefiniowania: albo się coś lubi, albo nie. Ktoś toleruje gatunek, który ty preferujesz ale ty nie koniecznie musisz przepadać za muzyką innych. Tolerancja muzyczna jest dość specyficznym i sprzecznym zjawiskiem. Można to podzielić na dwa rodzaje: są pewne muzyczne strefy które się podobają oraz te strefy których w ogóle nie chce się słuchać. Drugą stroną jest tole-rancja subkulturowa. Członkowie danych części muzyki upodobali sobie tylko tę jedną część i mają w d*pie całą resztę, a gdy dochodzi do spięć, jest naprawdę ostro. Różnice wytworzone przez dane style powodują spięcia między ludźmi z danych subkultur. Jedni nie lubią dresów czy metali, inni punków czy organistów. Chodzi jedynie o to, by znaleźć sens w tym co się robi, a to jaki masz sto-sunek do innych części muzycznego świata nikogo nie obchodzi. No, chyba że szukasz powodu, żeby oberwać ale to już inna bajka.

DZIAŁ MUZYCZNY. Redaguje Wojtek „Priest of Darkness” Karliński

m u z a r z ą d z i ! . . . . . . . . . . . . . .

7DZIAŁ MUZYCZNY. Redaguje Wojtek „Priest of Darkness” Karliński

Nergal to artysta, o którym trudno powiedzieć, że jest tolerancyjny, przynajmniej w tradycyjnym rozumieniu tego słowa. Kontrowersyjny, irytujący- to najłagodniejsze z padających pod jego adresem epitetów. Jest inny od wszystkich i to, moim zdaniem, wystarczający argument, by zaproponować Wam recenzję jego płyty w Numerze „Dwójki”, którego przewodnim tematem jest tolerancja.

O tolerancji jest dużo płyt, ale jak wiadomo najwię-cej kontrowersji emanuje z tych metalowo–rocko-wych. Ostatnio wpadła mi w ręce najnowsza płyta grupy Behemoth pod ty-tułem „The Satanist”. Płyta wyczekiwana przez fanów od dłuższego czasu.

Pierwsze co przyszło mi na myśl, to że będzie to kolejna płyta, która nic nie zmieni w repertuarze ze-społu. Na moje szczęście się myliłem. Płyta okaza-ła się świetnym zbiorem kawałków, gdzie zespół powraca do korzeni death metalu. Sama ideologia czy pomysł na zespól pro-wadzony przez Nergala został jak najbardziej za-chowany. Nie wprowadza bardzo nowych elemen-tów, a wręcz przeciwnie- powraca do korzeni Black metalu. Cała otoczka wo-kół zespołu jest jak najbar-dziej zachowana. Płyta ma skłaniać do przemyśleń słuchacza, który jest bom-bardowany przez dobrych kilkanaście minut ostrą energią i profesjonalizmem

grupy Behemoth. Można wyszczególnić oddzielne sekwencje poszczególnych instrumentów, nie zmienia to jednak faktu, że ta pły-ta jest bardziej perkusyjno – basowa od pozostałych, lecz to nie tylko nie zepsu-ło, a wręcz przeciwnie- poprawiło cale brzmienie albumu. Ogólnie płyta jest świetna i lekko odświeży-

ła repertuar Behemotha, który nie zrezygnował ze swoich poglądów, tak wy-różniających zespół spo-śród innych.

Warta posłuchania i cho-ciaż z pewnością każdy zdobędzie się na własne odczucia, ja już ją wam polecam. Poczujcie moc polskiego metalu!

Behemoth: „The Satanist”

8

„Za blisko domu” – niebanalna fabuła

Anna Lewandowska

Chęć spędzenia odrobi-ny czasu w samotności ze swoją dziewczyną w domu sąsiadów, jest dla piętnastoletniego Dere-ka pierwszą i nie ostatnią błędną decyzją.

Kiedy chłopak zakrada się do domu rodziny swojego najlepszego kumpla, która planowała wyjazd, staje się świadkiem potrójne-go morderstwa. I chociaż Derek nie mówi nikomu o wizycie na miejscu zbrod-ni, to miejscowa policja znajduje niepodważalne dowody na to, ze to nasto-latek jest sprawcą zajścia!

Rozpoczyna się walka z władzami, prywatne śledztwo i wewnętrzne rozterki bohaterów.

Książka Linwood Barc-lay jest godna polecenia, szczególnie tym, którzy uwielbiają niebanalną fa-bułę, w której poznajemy problemy nie tylko głów-nego bohatera, ale i jego rodziców, mieszkańców małej miejscowości i jej władz. Co wspólnego z tym wszystkim ma pro-fesor, samobójstwo jego dawnego studenta, prze-szłość opiekunów Dereka i stary „przedpotopowy” komputer?

Sięgnijcie! Polecam!

Saint Row the Third : alternatywa dla GTA

Oliwia Zalewska

Saint Row 3 jest grą akcji. Jest to już trzecia odsłona tej gry. Jest ona alterna-tywą do popularnej serii GTA, jednak w Saint Row jest o wiele więcej komi-zmu i humoru. W roz-grywce wcielamy się w gangstera, który swoją hi-storię rozpoczyna na uli-cach Steelport.

Sterujemy tą samą po-stacią, co w poprzednich częściach. Podejmujemy walkę o utrzymanie nasze-go gangu na powierzchni społecznej. Na przeszko-dzie staje nam zorganizo-wana grupa przestępcza „Jutrzenka”, która próbuje nam uniemożliwić udany rozwój gangu.

Podczas rozgrywki poru-szane są wszelakie wątki między innymi gangster-stwo i inwazje UFO. Opra-wa graficzna jest na wyso-kim poziomie.

Osobiście grałam w tą grę i polecam ją wszystkim tym, którzy lubią postrze-lać i dobrze się bawić nie tylko w jednym klimacie fabularnym.

Nasze recenzje .............................

9

Toleracja w różnych językach:

• Ανοχή (grec.)

• Tolerantia (łac.)

• Tolérance (fr.)

• Toleranz (niem.)

• Толерантность (ros.)

• Tolleranza (wł.)

• Uvumilivu (suahili)

• Toleremo (esperanto)

• Toleranse (norw)

• Toleranssi (fiński)

O tolerancji powiedzieli...Toleranz ist ein Beweis des Mißtrauens gegen ein eige-nes Ideal.

Friedrich Wilhelm Nietzsche

„Tolerancja nie polega na odwracaniu oczu od od-mienności. Poza tym nikt nie potrzebuje przyzwolenia od innych na bycie sobą”

Joanna Piotrowska

“Tolerance becomes a cri-me when applied to evil.”

Thomas Mann

“Religion is like a pair of shoes.....Find one that fits for you, but don’t make me wear your shoes.”

George Carlin

Терпимость хороша, если она распространяется на всех – или если не распрос- траняется ни на кого.

Эдмунд Берк,

Die Toleranz in der Ge-sellschaft muß jedem Bür-ger die Freiheit sichern zu glauben, was er will.

Friedrich II., der Große

Toleranz ist gut, aber nicht gegenüber den Intoleranten.

-Wilhelm Busch

Rozwiąż REBUS:

10

Też jestem w polu z formą, no może troszkę przesa-dzam, ale muszę się spi-nać, bo najbliższe zawody mam 13 września.

Ale do rzeczy: większość z Was, zarówno mężczyźni jak i kobiety, zapomniała że najlepszy okres, by zbu-dować ładną sylwetkę jest za wami. No cóż „zacznę od poniedziałku treno-wać”, słyszane kilka mie-sięcy z rzędu nie sprawdza się w 70%. Dlatego pod-kreślam, jeśli mamy coś zrobić, zróbmy to teraz! Nie odkładajmy niczego na później! Ale spokojnie, nie wszystko stracone! Po-niżej napiszę wam parę „myków”, które możecie zastosować przy spalaniu zbędnych kilogramów, aby móc pochwalić się tym, co „wyhodowaliście”.

Po pierwsze zapiszcie so-bie, co jedliście przez ostat-ni tydzień. W jakich ilo-ściach, o jakiej porze oraz przybliżoną kaloryczność. Potem rozłóżcie sobie ilość spożywanych kalorii w posiłkach na 4-5 posiłków, zachowując bilans (białko – węglowodany – tłusz-cze). Do tego dołóżcie so-bie trening FBW (Full Body

Workout, czyli całe ciało na jednym treningu) podczas waszego cyklu zmiany „bojlera w kaloryfer”, któ-ry powinien trwać 8 tygo-dni. Taki trening może być wykonywany nawet w wa-runkach domowych (około 3 razy w tygodniu zwięk-szając sobie intensywność do 5). Powinien on trwać 30 bardzo intensywnych mi-nut!! Dochodząc do mak-symalnego tętna 170-180/min. Przerwy między da-nymi seriami około minuty max! Do tego wszystkiego możecie powoli wrzucać treningi cardio (np. jaz-da na rowerze, bieganie), zaczynając ze spokojnym tętnem 130-135 uderzeń na minutę, przez początkowo 25 min, zwiększając co 3 sesje 5 minut, aż dojdziecie do 45 minut na sesję.

Kiedy tym samym zbudu-jecie wytrzymałość organi-zmu na dany wysiłek, za-czynacie trening mieszany. Klasyczne Cardio + trening interwałowy przeplatany, czyli 2 razy w tygodniu Cardio klasyczne + 2 razy w tygodniu interwały (w miarę możliwości docho-dząc do 85% tętna maksy-malnego przy biegu przez około 20-30 sekund na

zmianę z szybkim mar-szem około minuty).

Następnie zwiększcie czas biegu, a obniżcie czas szyb-kiego marszu. Takim spo-sobem uzyskacie deficyt kaloryczny. Przy spożywa-niu tej samej ilości kolorii, ale zmuszając ciało do wy-siłku chudniecie!

Jeśli chodzi o jedzenie, po-starajcie się mniej więcej w drugim tygodniu zmienić już wasze nawyki żywie-niowe tj.: odpuści sobie produkty wysoko prze-tworzone, nabiał, cukry proste, słodzone napoje gazowane, produkty o wysokim indeksie glike-micznym ( takie spożywa-my około treningowo ). Zwiększcie ilość spożywa-nej wody nawet do 4-5 L na cały dzień, ilość warzyw i witamin z owoców.

Uwaga! Te ostanie najle-piej spożywać do 2 pierw-szych posiłków!

Piękny kaloryfer na lato... Jak to zrobić?! Zostało tak mało czasu, a Ty dalej w polu!

11

Na zakończenie rozpi-szę przykładowy trening w warunkach domowych, który śmiało możecie wy-konać. Na początek zrób-cie 3 rundy czasowe po 40 sekund każde ćwiczenie (wykonajcie jak najwięcej powtórzeń „technicznie” w danym czasie).

• trucht w miejscu

• pajacyki

• pompki w szerokim rozstawie rąk

• Pompki na krzesłach: stawiamy dwa krze-sła na jednym nogi na drugim ręce nadgarst-kami do przodu

• Wysoki z przysiadem

• Przysiady z plecakiem

• Prostowanie ramion z butelką wody zza głowy

• Uginanie przedra-mion z Butelkami wody (ewentualnie gumami)

• Przenoszenie piłki na boki: Siedzimy na równym podłożu unosimy nogi lekko podkurczone do góry składając się w „w” i przenosimy piłkę/bu-telkę z jednej strony na drugą

• Unoszenie boczne z lekko ugiętymi ręko-ma w stawie łokcio-wym

• Brzuszki klasyczne bez odrywania odcin-ka lędźwiowego

Have Fun! Mierzcie się, sprawdzajcie wasze postę-py, poprawcie swój wygląd jeszcze przed wakacjami. Trening najlepiej wykonać na czczo po przebudzeniu, ewentualnie godzinę po posiłku. Trening aerobowy interwałowy wykonujemy podobnie po treningu, do-datkowo w dni nietrenin-gowe na czczo :)

Ps. Najlepszym rozwiąza-niem będzie dla was od-wiedzić mnie na siłowni Papaj Gym po zasięgnięcie informacji na temat trenin-gu i jedzenia.

12

Anna Lewandowska

W ostatnich dniach kwietnia obchodzone było jedno z ważniejszych lokalnych wy-darzeń w kalendarzu znane pod wieloma nazwami: Dni Powiatu, Święto Powiatu, Obchody patrona powiatu Łódź-Wschód. Jedną z form obchodzenia uroczystego okresu jest Turniej Piłki Siat-kowej o puchar św. Woj-ciecha rozgrywany przez drużyny męskie i żeńskie ze szkół ponadgimnazjalnych. Międzyszkolnej rywalizacji towarzyszyły wielkie emo-cje, szczególnie podczas ostatniego seta finałowego

meczu w kategorii mężczyź-ni, w którym naprzeciw sie-bie stanęły zespoły z LO w Tuszynie i … naszej szkoły! To nasza reprezentacja zdo-była tytuł najlepszego zespo-łu w powiecie i puchar św. Wojciecha, uzyskując wynik 2:1 (ostatni set zakończył się wynikiem aż 31:29!!!).

Wyniki prezentują się na-stępująco:

DZIEWCZĘTA:• I miejsce – I LO w Ko-

luszkach

• II miejsce – LO w Tuszynie

• III miejsce – ZSP nr 2 w Koluszkach

CHŁOPCY:• I miejsce – ZSP nr 2

w Koluszkach

• II miejsce – LO w Tuszy-nie

• III miejsce – I LO w Ko-luszkach

• IV miejsce – ZSP nr 1 w Koluszkach

Cieszymy się i serdecznie gratulujemy naszym dru-żynom oraz ich trenerom!

Sukcesy naszych drużyn siatkarskich

Redaktor naczelny:Anna LewandowskaZespół: Robert Siedlecki, Oliwia Zalewska, Pzemek Lewandowski, Wojtek Karliński,

Justyna Rochala, Wiola Bed-narska, Kamil Lesiak, Sebastian Grzegorczyk.Rysunki: Daniel WłókaOpiekun: Jolanta Wnykowicz

Wydawca: ZSP nr 2 w Koluszkach. (CC) Przedruk materiałów dozwolony pod warunkiem podania źródła i autora.