Dr hab. n. med. Mariusz Klencki

Centrum Egzaminów Medycznych

Wojskowy Instytut Medyczny, 4 kwietnia 2013

Centrum Egzaminów

Medycznych

powstało w 2001 roku

zadania statutowe CEM obejmują

organizację egzaminów państwowych dla:

lekarzy i lekarzy dentystów

diagnostów laboratoryjnych

farmaceutów

osób uprawiających inne zawody mające

zastosowanie w ochronie zdrowia

Kształcenie podyplomowe

lekarzy i lekarzy dentystów

staż podyplomowy

szkolenie specjalizacyjne

nabywanie umiejętności

samokształcenie i inne formy kształcenia

UZLiLD: Art. 18. 1. Lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego,

w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

Staż podyplomowy

staż podyplomowy obejmuje pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz praktycznej nauki udzielania świadczeń zdrowotnych

okres trwania: min. 12 miesięcy - lekarze,12 miesięcy – lekarze dentyści

koordynowany przez okręgowe izby lekarskie

finansowany ze środków publicznych poprzez marszałków województw

jego ukończenie jest niezbędne do uzyskania prawa wykonywania zawodu lekarza/lekarza dentysty

Staż podyplomowy - przyszłość

zastąpienie przez praktyczną naukę [zawodu] prowadzoną na ostatnim roku studiów

praktyczne nauczanie będzie realizowane w podmiotach leczniczych, które zawarły w tym zakresie umowy z uczelniami medycznymi

dotyczy osób, które rozpoczęły studia1 października 2012 lub później

umożliwienie zdawania Lekarskiego Egzaminu Końcowego i Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego studentom ostatnich lat studiów

nowelizacja ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty

obowiązująca od 1 lipca 2011

Szkolenie specjalizacyjne - historia

Lata 50-te – zarządzenia Ministra Zdrowia

dwustopniowy system specjalizacji (8 specjalności jednostopniowych, 14 specjalności dwustopniowych)

9 października 1970 – utworzenie Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego

25 marca 1999 – rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie specjalizacji

lekarzy i lekarzy stomatologów:

jednostopniowe specjalizacje w dziedzinach podstawowych (30 lekarskich i 5 stomatologicznych) oraz

szczegółowych (31 lekarskich i 5 stomatologicznych)

6 sierpnia 2001 – rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie lekarzy i lekarzy dentystów

wprowadzenie systemu rezydentur

instytucjonalne oddzielenie organizacji procesu kształcenia i egzaminowania – powstanie CEM

35 + 33 specjalności lekarskich, 8+1 specjalności dentystycznych

20 października 2005 – rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie lekarzy i lekarzy dentystów

modyfikacja procesu kwalifikacji do odbywania szkolenia specjalizacyjnego – rola LEP i LDEP

Minister Zdrowia

CMKP

Samorząd

lekarski

Towarzystwa

naukowe

Konsultanci

Krajowi

Wydziały/Oddziały

Kształcenia

Podyplomowego

Uczelni

Medycznych

- kursy

specjalizacyjne

- akredytacja

jednostek

szkolących

- akredytacja

kursów

- opracowywanie

programów

specjalizacji

- funkcje kontrolne

- funkcje

administracyjne

- kursy

specjalizacyjne

System specjalizacji – „aktorzy”Wojewodowie

- kwalifikacja

- koordynacja

szkolenia

Centrum

Kształcenia

Podyplomowego

WIM

- funkcje

merytoryczne i

opiniodawcze

CEM

- egzaminy

Funkcje kierownika specjalizacji

1. kieruje do odbycia modułu podstawowego oraz modułu specjalistycznego;

2. kieruje do odbycia staży kierunkowych;

3. kieruje lekarza na kursy szkoleniowe;

4. występuje do pracodawcy lekarza odbywającego szkolenie specjalizacyjne lub odpowiednio kierownika studium doktoranckiego z wnioskiem o udzielenie mu urlopu szkoleniowego albo odpowiednio o zwolnienie go z obowiązku uczestniczenia w zajęciach programowych w ramach studiów doktoranckich, w celu odbycia modułu podstawowego, staży kierunkowych i kursów określonych w programie specjalizacji;

5. wyznacza lekarzowi pacjentów do prowadzenia;

6. ustala harmonogram dyżurów, w porozumieniu z kierownikiem jednostki szkolącej, oraz decyduje o dopuszczeniu lekarza do samodzielnego pełnienia dyżuru;

7. ocenia przygotowane przez lekarza opracowania teoretyczne objęte programem specjalizacji: pracę naukową lub poglądową;

8. przeprowadza sprawdziany z nabytych przez lekarza umiejętności praktycznych;

9. przeprowadza kolokwia i sprawdziany przewidziane do zaliczenia przez kierownika specjalizacji w programie specjalizacji;

10. potwierdza w indeksie wykonanych zabiegów i procedur medycznych uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie określonych zabiegów i procedur medycznych, w liczbie ustalonej w programie specjalizacji;

11. potwierdza zaliczenie szkolenia specjalizacyjnego niezwłocznie po jego zakończeniu;

12. informuje pracodawcę lekarza odbywającego szkolenie specjalizacyjne oraz wojewodę o odbyciu tego szkolenia zgodnie z programem specjalizacji oraz o terminie jego zakończenia, w terminie 7 dni od dnia potwierdzenia tego faktu w karcie szkolenia specjalizacyjnego.

0

1000

2000

3000

4000

5000

6000

7000

8000

Nowi specjaliści w latach 2003-2012

Nowi specjaliści w latach 2003-2012 cd

0

50

100

150

200

250

300

350

400

Łącznie w ciągu 10 lat wystawiono 36954 dyplomów

System modułowy

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 stycznia 2013 w

sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów

Likwidacja podziału na specjalności podstawowe i

szczegółowe

Szkolenie specjalizacyjne realizowane w formie modułu

podstawowego i modułu specjalistycznego bądź w ramach

modułu jednolitego

Moduł specjalistyczny rozpoczyna się bezpośrednio po

zakończeniu modułu podstawowego

Specjalności posiadające wspólny moduł

podstawowy w zakresie chorób

wewnętrznych:

1) alergologia;

2) angiologia;

3) balneologia i medycyna fizykalna;

4) choroby płuc;

5) choroby wewnętrzne;

6) diabetologia;

7) endokrynologia;

8) gastroenterologia;

9) geriatria;

10) hematologia;

11) immunologia kliniczna;

12) kardiologia;

13) medycyna lotnicza;

14) medycyna morska i tropikalna;

15) medycyna paliatywna;

16) medycyna pracy;

17) nefrologia;

18) onkologia kliniczna;

19) reumatologia;

20) toksykologia kliniczna;

21) transfuzjologia kliniczna.

Specjalności posiadające wspólny moduł

podstawowy w zakresie pediatrii:1) choroby płuc dzieci;

2) endokrynologia i diabetologia dziecięca;

3) gastroenterologia dziecięca;

4) kardiologia dziecięca;

5) nefrologia dziecięca;

6) neonatologia;

7) onkologia i hematologia dziecięca;

8) pediatria;

9) pediatria metaboliczna.

Specjalności posiadające wspólny moduł

podstawowy w zakresie chirurgii ogólnej:1) chirurgia dziecięca;

2) chirurgia klatki piersiowej;

3) chirurgia naczyniowa;

4) chirurgia ogólna;

5) chirurgia onkologiczna;

6) chirurgia plastyczna.

Specjalności posiadające wspólny moduł

podstawowy w zakresie otorynolaryngologii:

1) audiologia i foniatria;

2) otorynolaryngologia;

3) otorynolaryngologia dziecięca.

Specjalności posiadające wspólny moduł

podstawowy w zakresie patomorfologii:

1) neuropatologia;

2) patomorfologia.

Specjalności z modułem jednolitym:1) anestezjologia i intensywna terapia;

2) chirurgia szczękowo-twarzowa;

3) choroby zakaźne;

4) dermatologia i wenerologia;

5) diagnostyka laboratoryjna;

6) epidemiologia;

7) farmakologia kliniczna;

8) genetyka kliniczna;

9) kardiochirurgia;

10) medycyna nuklearna;

11) medycyna ratunkowa;

12) medycyna rodzinna;

13) medycyna sądowa;

14) medycyna sportowa;

15) mikrobiologia lekarska;

16) neurochirurgia;

17) neurologia;

18) neurologia dziecięca;

19) okulistyka;

20) ortopedia i traumatologia narządu ruchu;

21) położnictwo i ginekologia;

22) psychiatria;

23) psychiatria dzieci i młodzieży;

24) radiologia i diagnostyka obrazowa;

25) radioterapia onkologiczna;

26) rehabilitacja medyczna;

27) urologia;

28) zdrowie publiczne.

oraz 9 specjalności lekarsko-

dentystycznych

Specjalności quasi-szczegółowe:

1) endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość;

2) ginekologia onkologiczna;

3) perinatologia;

4) hipertensjologia;

5) intensywna terapia;

6) seksuologia;

7) transplantologia kliniczna;

8) urologia dziecięca.

Umiejętności lekarskie:

Art. 17 ust. 1. UZLiLD: Lekarz może uzyskać świadectwo

potwierdzające posiadanie umiejętności z zakresu węższych

dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń

zdrowotnych

szkolenie prowadzone przez podmioty wpisane na listę

uprawnionych podmiotów przez Ministra Zdrowia

koszty szkolenia ponosi lekarz

szkolenie zakończone egzaminem państwowym

organizowanym przez CEM

brak aktu wykonawczego

Samokształcenie i inne formy

kształcenia:Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów

dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów

Lekarze realizują obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez:

1. realizowanie programu specjalizacji lub umiejętności;

2. udział w kursie medycznym nieobjętym programem odbywanej specjalizacji lub

nabywanej umiejętności lub w kursie medycznym, realizowanym za pośrednictwem

środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który

uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej;

3. odbycie praktyki klinicznej w krajowym lub zagranicznym ośrodku specjalistycznym;

4. udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum

naukowym;

5. udział w posiedzeniu oddziału stowarzyszenia działającego jako "kolegium

specjalistów" albo "lekarskie towarzystwo naukowe", zwane dalej "towarzystwem

naukowym";

6. udział w szkoleniu wewnętrznym organizowanym przez zakład opieki zdrowotnej, w

którym lekarz udziela świadczeń zdrowotnych, lub przez grupę lekarzy;

7. wykłady lub doniesienia w formie ustnej lub plakatowej na kongresie, zjeździe,

konferencji lub sympozjum naukowym;

Samokształcenie i inne formy kształcenia

(cd):8. udział w programie edukacyjnym opartym o zadania testowe, akredytowanym przez

towarzystwo naukowe lub kolegium specjalistów lub w programie edukacyjnym,

realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej

z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej;

9. uzyskanie stopnia naukowego doktora, doktora habilitowanego lub tytułu profesora - w

zakresie nauk medycznych;

10. napisanie i opublikowanie fachowej książki medycznej, artykułu w fachowym,

recenzowanym czasopiśmie lub edukacyjnego programu multimedialnego;

11. napisanie i opublikowanie książki, artykułu lub programu mulitimedialnego o

charakterze popularnonaukowym;

12. przetłumaczenie i opublikowanie fachowej książki medycznej, rozdziału w książce,

artykułu w fachowym czasopiśmie medycznym lub edukacyjnego programu

multimedialnego;

13. kierowanie specjalizacją lekarzy lub nabywaniem przez lekarzy umiejętności;

14. prowadzenie szkolenia lekarzy stażystów;

15. indywidualną prenumeratę fachowego czasopisma medycznego indeksowanego

przez filadelfijski Instytut Informacji Naukowej lub Index Copernicus;

16. przynależność do kolegium specjalistów lub towarzystwa naukowego.

Dziękuję za uwagę!