DOKUMENTACJA WNIOSKU O URUCHOMIENIE KIERUNKU ...kandydat.us.edu.pl/files/kandydat/pliki/SKK/22...

Uniwersytet Śląski

Wydział Nauk Społecznych

Instytut Nauk Politycznych i Dziennikarstwa

DOKUMENTACJA WNIOSKU

O URUCHOMIENIE KIERUNKU

DZIENNIKARSTWO

I KOMUNIKACJA SPOŁECZNA

STUDIA PIERWSZEGO I DRUGIEGO STOPNIA

STACJONARNE I NIESTACJONARNE

Od roku akademickiego 2012/2013

Katowice 2011

Spis treści Uzasadnienie wniosku

Uchwała Rady Wydziału Nauk Społecznych

Szczegółowa koncepcja programu studiów

Plany studiów (wg standardów kształcenia)

Programy nauczania (sylabusy) – studia pierwszego stopnia

Programy nauczania (sylabusy) – studia drugiego stopnia

Kwalifikacje absolwenta

Opis bazy lokalowej

Kadra dydaktyczna

Wstępny kosztorys

D Z I E K A N

WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH

UNIWERSYTETU ŚLĄSKIEGO

D E A N

FACULTY OF SOCIAL SCIENCES

UNIVERSITY OF SILESIA

_____________________________________________________________________________________________________ 40-007 Katowice ; ul. Bankowa 11

tel./fax: 48 32 3592125 tel.: 48 32 3591112 e-mail: [email protected]

11 Bankowa Street ; PL - 40-007 Katowice tel./fax: 48 32 3592125 tel.: 48 32 3591112 e-mail: [email protected]

Katowice, 30 maja 2011 roku

Jego Magnificencja

Rektor Uniwersytetu Śląskiego

Prof. zw. dr hab. Wiesław Banyś

w miejscu

Szanowny Panie Rektorze,

Zwracam się do Jego Magnificencji z wnioskiem o utworzenie w Instytucie Nauk

Politycznych i Dziennikarstwa Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego studiów

stacjonarnych i niestacjonarnych I i II stopnia na kierunku „Dziennikarstwo i komunikacja

społeczna”.

Kształcenie dziennikarzy zapoczątkowane zostało na Uniwersytecie Śląskim w 1969

roku w formie dwuletniego studium podyplomowego.

W roku 1975 została utworzona specjalizacja dziennikarska na kierunku studiów:

nauki polityczne. Od tej pory datuje się kształcenie na Uniwersytecie Śląskim kandydatów do

zawodu dziennikarskiego w ramach jednolitych studiów. 1 października 1977 roku powołana

specjalna jednostka dydaktyczna i naukowo-badawcza – Zakład Dziennikarstwa.

Obecnie w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa istnieją dwa Zakłady

związane bezpośrednio z kształceniem dziennikarzy, a mianowicie: Zakład Dziennikarstwa

i Zakład Komunikacji Społecznej. Obie jednostki dysponują kadrą dydaktyczno-naukową

zapewniającą kształcenie studentów na kierunku „ Dziennikarstwo i komunikacja społeczna”

we wszystkich obszarach problemowych, które obejmuje standard kształcenia na tym

kierunku. W Zakładach zatrudnionych jest na pełnych etatach 5 samodzielnych pracowników

naukowych oraz 9 młodszych pracowników naukowych. Kadra dydaktyczna jest

wspomagana przez 2 samodzielnych pracowników naukowych oraz 3 młodszych

pracowników naukowych. Zajęcia warsztatowe prowadzone są przez doświadczonych

dziennikarzy z redakcji prasy, radia i telewizji ze śląskiego regionu prasowo-wydawniczego.

Zapleczem kadrowym dla prowadzenia przedmiotów politologicznych jest kadra naukowa

Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa.

Ponadto przy Zakładzie Dziennikarstwa od lat 90. prowadzone są Podyplomowe

Studia Dziennikarskie.

Zakład Dziennikarstwa i Zakład Komunikacji Społecznej dysponują kadrą

dydaktyczną spełniającą wymogi minimum kadrowego do kształcenia na kierunku

„Dziennikarstwo i komunikacja społeczna”. Zakład Dziennikarstwa jest znaną w Polsce

jednostką naukową specjalizującą się od lat 70. ubiegłego wieku w badaniach nad

dziennikarstwem i komunikowaniem lokalnym. Pracownicy Zakładu Komunikacji Społecznej

są uznanymi specjalistami z zakresu komunikacji politycznej. Dorobek naukowy obu

jednostek oraz charakter kadry naukowo-dydaktycznej uzasadnia starania o utworzenie

nowego kierunku.

Polskie szkolnictwo wyższe, w zakresie kształcenia, realizuje od kilku lat bolońską

ideę edukacji w trybie 3-stopniowym. W związku z tym w obszarze funkcjonowania

Uniwersytetu Śląskiego powstało kilka szkól niepublicznych, na których kształci się zarówno

studentów na 1 stopniu kierunku „Dziennikarstwo i komunikacja społeczna” jak

i specjalizacje z zakresu dziennikarstwa oraz komunikacji społecznej. Po ich ukończeniu

w województwie śląskim są bardzo ograniczone możliwości kształcenia na II stopniu.

Dlatego też naturalnym staje się utworzenie zarówno I i II stopnia tego typu studiów

na Uniwersytecie Śląskim. Ważnym jest także aspekt ekonomiczny gdyż większość

studentów ze szkół niepublicznych będzie się kształcić w trybie niestacjonarnym. Można

zatem przypuszczać, a wskazują na to dokonane analizy, że kierunek będzie dochodowy.

Wspomagającym argumentem może być fakt, iż po utworzeniu nowego kierunku

nazwa Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa, w pełni odzwierciedli realizowane

w jego ramach kierunki studiów.

Łączę wyrazy szacunku,

UNIWERSYTET ŚLĄSKI

INSTYTUT NAUK POLITYCZNYCH

I DZIENNIKARSTWA


INSTITUTE OF POLITICAL SCIENCE

AND JOURNALISM

40-007 Katowice ul. Bankowa 11

tel./fax (48-32) 359 21 31

e-mail: [email protected]

ul. Bankowa 11 40-007 Katowice POLAND

tel./fax (48-32) 359 21 31


Dotyczy:

Utworzenia w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa WNS Uniwersytetu Śląskiego

studiów I i II stopnia na kierunku „ Dziennikarstwo i komunikacja społeczna”.

Szczegółowa koncepcja programu studiów

1.Cele kształcenia

W Polsce ukształtowała się koncepcja teoretyczno-praktycznego kształcenia

dziennikarzy. Dlatego też struktura przedmiotów realizowana na tym kierunku obejmuje

zarówno zagadnienia z zakresu politologii, filozofii, ekonomii, psychologii, socjologii jak

również problematykę związaną z samym zawodem dziennikarskim i zawodami pokrewnymi.

Wzrost znaczenia komunikacji społecznej dla rozwoju nowoczesnego społeczeństwa sprawia,

iż celem kształcenia na tym kierunku nie może być tylko przygotowanie do pracy w mediach

periodycznych ale wszystkich zawodach dla których obieg i przetwarzanie informacji jest

podstawą funkcjonowania. Celem kształcenia jest nie tylko pozyskanie wiedzy

umożliwiającej rozumienie i analizę podstawowych procesów zachodzących w nowoczesnych

społeczeństwach informacyjnych, ale także umiejętności bycia aktywnym uczestnikiem

dokonujących się zmian w zakresie funkcjonowania informacji społecznej. Dlatego jednym

z istotnych celów procesu kształcenia będzie wyposażenie absolwenta w umiejętności

wykorzystywania wiedzy teoretycznej w praktyce społecznej. Dotyczyć ma to szczególnie

tych dziedzin funkcjonowania społeczeństwa gdzie informacja zarówno masowa jak

i organizacyjna czy interpersonalna decyduje o powodzeniu działań zarówno w wymiarze

jednostkowy, grupowym jak i masowym. Celem kształcenia, zwłaszcza na drugim stopniu,

powinno być takie ukształtowanie wiedzy absolwenta aby mógł on świadomie i podmiotowo

uczestniczyć w procesach szybkich zmian sfery informacyjno-komunikacyjnej. Ma to

dotyczyć, nie tyle zmian technologiczno-organizacyjnych , co społeczno-politycznych. Celem

mailto:[email protected]


zatem powinno być takie przygotowanie procesu dydaktycznego aby absolwent był

podmiotem procesów zmierzających do budowy społeczeństwa opartego na wiedzy.

2. Ogólne zasady realizacji programu

Program studiów zawiera zasadniczo dwie grupy treści: podstawowych

i kierunkowych. Celem pierwszej grupy jest wyposażenie absolwenta w wiedzę z zakresu

nauk humanistycznych oraz rozumienie procesów komunikacyjnych w funkcjonowaniu

dynamicznie zmieniającego się społeczeństwa w tym zakresie. Treści kierunkowe mają

za zadanie ukierunkować na znajomość zagadnień umożliwiających pogłębianie wiedzy

z zakresu problemów szczegółowych związanych z kształceniem na tym kierunku.

Program ogólnie realizowany jest w oparciu o przedmioty teoretyczne-praktyczne,

które prowadzą zarówno pracownicy dydaktyczno-naukowi Instytutu jak i praktycy

dziennikarstwa z redakcji mediów periodycznych. Poszczególne treści programowe

realizowane są zarówno w postaci wykładów, wykładów monograficznych jak i ćwiczeń,

seminariów jak i konwersatoriów. Ogólną zasadą realizacji programu ma być harmonijne

połączenie wiedzy teoretycznej i praktycznej aby absolwent I i II stopnia posiadał wiedzę,

która będzie mógł wykorzystać w praktyce społecznej.

Zasadą realizacji programu będzie umiejętne wdrażanie studentów do procesu

samokształcenia, korzystania z najnowszych ustaleń zarówno teorii jak i praktyki

funkcjonowania mediów periodycznych, w ich coraz bardziej skomplikowanych formach

i typach. Zasadą powinno być także kształtowanie analityczno-krytycznego stosunku do treści

kształcenia oraz źródeł pozyskiwanych w tym względzie informacji.

Zasadą realizacji programu będzie harmonijny układ poszczególnych treści

programowych, które mają stanowić logiczny, przejrzysty układ. Treści programowe

realizowane na poszczególnych semestrach i latach powinny wzajemnie się uzupełnić w celu

lepszego rozumienia funkcjonowania komunikacji periodycznej społeczeństwa

informacyjnego.

Programy nauczania (sylabusy)

– studia pierwszego stopnia

II (B) OPIS POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW

II B 1. Nazwa przedmiotu

(course title) Filozofia

(wykład, ćwiczenia)

II B 2. Kod przedmiotu

(course code)

II B 3. Typ przedmiotu

(type of course)

Obowiązkowy

II B 4. Poziom przedmiotu

(level of course)

Podstawowy

II B 5. Rok studiów, semestr

(year of study,

semester/trimester)

I semestr

Rok I

II B 6. Liczba punktów

(number of credits)

2

II B 7. Metody nauczania

(teaching methods)

Wykłady – 15 godz.

Ćwiczenia – 15 godz. analiza tekstów źródłowych, dyskusja, dyskusja panelowa, referat,

wykład;

II B 8. Język wykładowy

(language of course)

polski

II B 9. Imię i nazwisko

wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. dr hab. B. Dembiński, dr M. Sułkowska

II B 10. Wymagania wstępne

(prerequisites)

Przedmiot jest realizowany w trakcie pierwszego semestru

studiów, w związku z czym student powinien posiadać ogólną

wiedzę z przedmiotów realizowanych w szkole średniej.

II B 11. Cele przedmiotu

(wskazane jest

określenie celów jako

efektów kształcenia i

kompetencji)

(objectives of the

course, preferably

expressed in terms of

learning outcomes and

competences)

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowym aparatem

pojęciowym dotyczącym historii filozofii oraz metodami i

narzędziami analizy filozoficznej, dającymi umiejętności

rozumienia historii filozofii współczesnej oraz dostrzegania

filozoficznych założeń tkwiących u podstaw współczesnych nauk

społecznych; Cel ten realizowany jest w oparciu o

wieloaspektową, osadzoną w kontekście historycznym prezentację

kluczowych zagadnień filozoficznych, ukazującą rolę, jaką

zagadnienia te pełnią we współczesnej kulturze a także rolę w

indywidualnym rozwoju, poszukiwaniu i wyrażaniu swojej

własnej tożsamości.

II B 12. Treści merytoryczne

przedmiotu

(course contents)

Zajęcia obejmują następujące grupy zagadnień:

1. Podstawowe zagadnienia z zakresu historii filozofii;

główne pytania filozofii współczesnej;

2. Poznanie filozoficzne (z dziejów pojmowania filozofii,

problematyka filozoficzna, koncepcje filozofii: klasyczna,

pozytywistyczna, neopozytywistyczna,

irracjonalistyczna)

3. Wybrane działy filozofii (podział filozofii, teoria

poznania, teoria bytu, teoria wartości, filozofia przyrody,

filozofia człowieka, etyka),

4. Poznanie naukowe (poznanie naukowe a poznanie

potoczne, określenie nauki, zagadnienie wiedzy

koniecznej, typy i struktura nauk)

5. Klasyczna filozofia niemiecka i jej dwudziestowieczne

kontynuacje (metafizyka w ujęciu Martina Heideggera,

ontologia Nicolaia Hartmann, neokantyzm badeński i

marburski);

6. Główne kierunki filozofii współczesnej i podstawowe

style filozofowania (filozofia analityczna,

egzystencjalizm, personalizm, fenomenologia,

hermeneutyka, filozofia dialogu)

7. Hipoteza „kryzysu filozofii XX wieku”;

8. Filozofia postmodernistyczna i jej związki z filozofią

kultury (dekonstrukcjonizm Jacquesa Derridy,

postfilozofia Richarda Rorty’ego); rola estetyki i sztuki w

kulturze medialnej (Jean Baudrillard; Wolfgang Welsch,

Zygmunt Bauman); homo aestheticus - kłopoty z

tożsamością: globalizacja-glokalizacja kulturowa; nowy

paradygmat myślenia.

II B 13. Metody oceny

(assessment methods)

Pozytywna ocena bieżących postępów w nauce i zaliczenie

kolokwium

II B 14. Spis zalecanych

lektur

(recommended

reading)

Literatura:

Podstawowa

1. Filozofia i socjologia XX wieku. T. I-II. Pod red. Bronisława

Baczki. Wiedza Powszechna, Warszawa 1965.

2. A. B. Stępień, Elementy filozofii, Lublin 1982 (lub inne

wydania).

3. Filozofia współczesna. T. I-II. Pod red. Zbigniewa

Kuderowicza. Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.

4. Witold Mackiewicz: Filozofia współczesna w zarysie. Witmark,

Warszawa 1996.

5. Etienne Gilson, Thomas Longan, Armand Augustine Maurer:

Historia filozofii współczesnej; od Hegla do czasów

najnowszych. Przeł. Bohdan Chwedeńczuk i Sylwester

Zalewski. PAX, Warszawa 1979.

6. Władysław Tatarkiewicz: Historia filozofii. T. III. PWN,

Warszawa 1997.

7. A. B. Stępień, Wstęp do filozofii, Lublin 1995 (lub inne

wydania).

8. A. Anzenbacher, Wprowadzenie do filozofii, Kraków 1987.

9. R. Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów

(dowolne wyd.)

Uzupełniająca

1. Roman Ingarden: Z badań nad filozofią współczesną. PWN,

Warszawa 1963.

2. Andrzej Miś: Filozofia współczesna. Główne nurty. Wyd.

Naukowe Scholar, Warszawa 1995.

3. A. J. Ayer: Filozofia w XX wieku. Przeł. Tadeusz Basznia.

PWN, Warszawa 1997.

4. Fenomenologia i socjologia. Pod red. Zdzisława

Krasnodębskiego. PWN, Warszawa 1989. 5. Przewodnik po literaturze filozoficznej XX wieku. T. I-V. Pod

red. Barbary Skargi. PWN, Warszawa 1995-1997.



(course title)

Socjologia – wykład, ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

Pierwszy, semestr pierwszy


(number of credits)

2


(teaching methods)

Wymiar: 15 godz. wykładu + 15 godz. ćwiczeń

Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. x 15 tygodni – wykład, ćwiczenia

– co dwa tygodnie.

Metody realizacji przedmiotu:

Prowadzenie wykładów i ćwiczeń obejmujących szerokie spektrum

zagadnień wiążących się z podstawowymi mechanizmami

wyznaczającymi treść i formę zjawisk oraz procesów życia

społecznego



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Grażyna Pawlik


(prerequisites)


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami socjologicznymi

(rozumienie i samodzielna interpretacja podstawowych pojęć i

kategorii socjologicznych) oraz mechanizmami rządzącymi

zbiorowościami ludzkimi (ocena mechanizmów rządzących

zachowaniem jednostki i większych grup społecznych). Poznanie

głównych kierunków i nurtów w socjologii współczesnej oraz

dokonanie charakterystyki zmian struktury społecznej po 1989 roku

w Polsce.

Omawianie podstawowych pojęć, problemów i koncepcji

socjologicznych pozwala dostrzec, iż wiele zdarzeń na pozór

dotyczących jednostki, w rzeczywistości odzwierciedla szersze

kwestie i dominujące tendencje społeczne.


przedmiotu

(course contents)

Socjologia jako nauka - przedmiot badań socjologii

- socjologiczna zasada ogólnej teorii działania

- różnice między socjologią naukową a potoczną

- błędne założenia socjologii praktycznej

- działy badań i zakresy teorii ogólnych we współczesnej

socjologii

- metoda socjologiczna

Metody badań stosowane w socjologii - techniki zbierania, opracowywania i interpretacji materiału

socjologicznego

- wpływ kwestii etycznej i politycznej na przebieg procesu

badawczego i interpretację uzyskanych wyników

- socjologia a inne nauki społeczne

Warunki przyrodnicze wywierające wpływ na życie społeczne - życie społeczne roślin i zwierząt

- biologiczne podstawy życia społecznego ludzi

- dziedziczne cechy organizmu ludzkiego wpływające na życie

społeczne i kulturalne człowieka

Ekonomiczne podstawy życia społecznego

Ważne kierunki teoretyczne w socjologii - kierunek rasowo-antropologiczny

- kierunek geograficzny

- kierunek demograficzny

- kierunek bioorganicystyczny

Kultura – ujęcie definicyjne - definiowanie terminu „kultura”

- struktura wewnętrzna kultury (elementy kultury, konfiguracje

kulturowe, kompleksy kulturowe)

- kultura osobista jednostki a kultura zbiorowości

- skrajne ujęcia kultury

- dziedzictwo kultury

- pojęcia związane z kulturą np. stereotyp kulturowy

Proces socjalizacji jako efekt wpływu kultury na życie społeczne - etapy i rodzaje socjalizacji

- efekty socjalizacji

- resocjalizacja

- systemy wartości i kryteria określające wartości

- kulturowo ustalone wzory społecznych zachowań ludzi

- kulturowe modele (ideały) osobowości

- problem rozwoju kultury

- kultura i socjobiologia

Socjologiczna koncepcja człowieka i osobowości - różne teorie człowieka (kim lub czym jest człowiek)

- pojęcie natury ludzkiej

- teorie instynktywistyczne

- określenie osobowości i indywidualności

- elementy składowe osobowości (biogenne, psychogenne i

socjogenne)

- teoria osobowości Z. Freuda

- integracja elementów osobowości

- przyczyny dezintegracji osobowości

- wpływ osobowości na role społeczne i ról społecznych na

osobowość

- typologie osobowości

Człowiek istotą społeczną - przypadki życia poza społeczeństwem

- jednostka a społeczeństwo (teorie na temat stosunku jednostki do

społeczeństwa)

- prawa osoby ludzkiej a dobro wspólne

- pojęcie postawy (możliwości wpływania na postawy) Więź społeczna w grupie

- teorie wskazujace na różne czynniki łączące ludzi w trwałe

zbiorowości (etapy tworzenia więzi)

- styczność społeczna, działania społeczne, interakcje, stosunki

społeczne, zależności społeczne, instytucje społeczne

Kontrola i przymus w społeczeństwie - dewiacja (określenie definicyjne) oraz społeczne konsekwencje

dewiacji

- system aksjo-normatywny

- sankcje (rodzaje)

- systemy normatywne (obyczaje, prawo, moralność, religia)

- religia (poglądy funkcjonalistów, religia w ujęciu teorii konfliktów) - główne religie świata

Zbiorowości społeczne - kategoria społeczna, krąg społeczny

- grupa społeczna (teorie grupy społecznej, podstawowe elementy

grupy, struktury grupowe, przynależność do grupy)

- prestiż, status, pozycja i autorytet w grupie

- komunikacja i łączność w grupie

- teoria grupy odniesienia

- typologia grup społecznych

Socjologiczna analiza rodziny - rodzina w etnosocjologii

- definicja rodziny (zadania, funkcje, formy rodziny)

- przejawy dezorganizacji w rodzinie

- zmiana rodziny na przestrzeni dziejów

Grupy celowe - definicja grupy celowej (rodzaje, cechy wspólne wszystkich grup

celowych, cechy mające podnieść efektywność realizacji celów)

- typy kierownictwa w grupach celowych

- typ idealny biurokracji wg Maxa Webera

Analiza socjologiczna państwa - koncepcje powstania państwa (fazy kształtowania się państwa)

- funkcje, typy i formy państwa

- modele sprawowania władzy państwowej (prawomocność

władzy)

- władza a panowanie

- państwo a grupy nacisku, elity, partie polityczne

- warunki i elementy demokratycznego systemu władzy

- demokracja a liberalizm

- kultura polityczna

- współczesne państwo a reprezentacja interesów grupowych

Nierówności społeczne - klasy i warstwy społeczne (koncepcje teoretyczne)

- świadomość klasowa

- warstwy klasopodobne i kasty

- teorie nierówności

Zbiorowości terytorialne - związek z terytorium w znaczeniu subiektywnym i obiektywnym

- proces urbanizacji i industrializacji

- schematy ułożenia miasta w przestrzeni

- cechy charakterystyczne dla społeczności miejskich i wiejskich

Zbiorowości wyróżniane na podstawie odrębnej kultury - określenie zbiorowości etnicznej

- etnogeneza (teoria rozwoju zbiorowości etnicznych)

- naród jako społeczność ideologiczno-kulturowa

- koncepcje i geneza narodu

- kształtowanie świadomości narodowej

- nacjonalizm – podstawowe idee nacjonalizmu jako idei

- socjologia stosunków międzynarodowych

- wojna jako szczególna forma stosunków międzynarodowych

- globalizacja stosunków międzynarodowych po II wojnie

światowej

Zbiorowości oparte na podobieństwie zachowań - zbiegowisko, publiczność

- tłum (rodzaje, cechy, powstawanie oraz kierowanie tłumem)

Ważniejsze procesy społeczne - pojęcie i rodzaje procesów

- problemy społeczne i metody ich rozwiązywania

- proces przystosowania, współzawodnictwa, równowagi i

dezorganizacji

- proces ruchliwości społecznej (rodzaje ruchliwości)

Konflikty społeczne - rozwój poglądów na temat konfliktów społecznych

- uwarunkowania, podmioty i funkcje konfliktów społecznych

- wpływ konfliktów na przeobrażenia systemów społecznych

- negocjacje i inne sposoby przezwyciężania konfliktów

społecznych

Zagadnienia rozwoju społecznego - pojęcia zmiany społecznej, rozwoju i postępu

- teorie rozwoju społecznego i ich krytyka

- czynniki wprowadzające zmiany społeczne (ruchy społeczne,

prawo, przenikanie kultur)

- ruchy społeczne jako czynnik rozwoju społecznego

- rozwój społeczny a rewolucje (teorie rewolucji)

Refleksja teoretyczna nad mechanizmami powstawania i oddziaływania

opinii publicznej - świadomość społeczna jako nadrzędny mechanizm sterujący

zachowaniem ludzi

- dziedziny aktywności społecznej których celem jest

oddziaływanie na świadomość ludzką (wychowanie, oświata,

nauka i reklama)

- wpływ mediów na postawy i opinię publiczną

- tworzenie klimatów opiniotwórczych

- wpływ treści kultury masowej i popularnej na opinię publiczną

- socjologiczne czynniki działań propagandowych

- etyczny aspekt stosowania propagandy

- wpływ opinii publicznej na inne elementy systemu społecznego

Utajone elementy struktury społeczeństwa - grupy nacisku, kliki, mafie, gangi, lokalne kręgi towarzyskie,

sekty

* Analiza zmian zachodzących w społeczeństwie polskim po 1989 roku.



kolokwium (forma pisemna)


lektur

(recommended

reading)

Literatura podstawowa:

Szacka B., Wprowadzenie do socjologii. Warszawa 2007

Sztompka P., Socjologia, Kraków 2002

Giddens A. Socjologia, Warszawa 2004

Turowski J., Socjologia. Małe i wielkie struktury społeczne, Lublin 1994

Goodmann N., Wstęp do socjologii, Poznań 1997

Wnuk-Lipiński E., Socjologia życia publicznego, Warszawa 2005

Sztumski J., Konflikty społeczne i negocjacje jako sposoby ich

przezwyciężania, Częstochowa 2000

Le Bon G., Psychologia tłumu, Warszawa 1997

Walczak-Duraj D. Podstawy socjologii, Łódź 1998

Bolesta –Kukułka K., Socjologia ogólna, Warszawa 2003

Literatura uzupełniająca: Wiatr J., Socjologia polityki, Warszawa 1999

Scott J. Władza, Warszawa 2006

Dyoniziak R., Społeczeństwo w procesie zmian. Zarys socjologii ogólnej,

Kraków 1994

Markowski R. Populizm a demokracja., Warszawa 2004

Szczurkiewicz T. Studia socjologiczne

Krzysztofek K., Szczepański M., Zrozumieć rozwój. Od społeczeństw

tradycyjnych do informacyjnych., Katowice 2002

Sułek A., W terenie, w archiwum i w laboratorium. Studia nad warsztatem

socjologa., Warszawa1990

Szczepański J. Elementarne pojęcia socjologii., Warszawa 1972

Znaniecki F., Wstęp do socjologii., Warszawa 1988

Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2008

Aronson E., Pratkanis A., Wiek propagandy, Warszawa 2008



(course title) NAUKA O PAŃSTWIE I PRAWIE

(wykład, ćwiczenia)


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

I semestr

Rok I


(number of credits)

4


(teaching methods)

Wykłady – 15 godz.

Ćwiczenia – 15 godz.

rozmowa moderowana przez prowadzącego

prezentacje multimedialne przygotowywane przez studentów

Konsultacje – 2 godz. tygodniowo



polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Rafał Glajcar


(prerequisites)

Przedmiot jest realizowany w trakcie pierwszego semestru studiów,

w związku z czym student powinien posiadać ogólną wiedzę z

przedmiotów realizowanych w szkole średniej, a zwłaszcza Wiedzy

o społeczeństwie oraz Historii.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Student powinien po zaliczeniu przedmiotu swobodnie posługiwać

się podstawowymi kategoriami z zakresu teorii państwa i prawa.

Powinien potrafić scharakteryzować poszczególne reżimy

polityczne, w tym przede wszystkim podstawowe zasady

funkcjonowania demokratycznego państwa prawnego.

Umiejętnością praktyczną powinno być samodzielne korzystanie ze

źródeł prawa.


przedmiotu

(course contents)

Sposoby pojmowania i definiowania państwa.

Cechy konstytutywne i przymiotne państwa.

Typy państw.

Państwo demokratyczne, autorytarne i totalitarne.

Zasady demokratycznego państwa prawnego.

Modele systemów rządów.

Ustrój terytorialny państwa.

Przepis prawny – norma prawna – norma polityczna.

System prawa.

Sposoby powstawania prawa.

Podmioty prawa.

Wykładnia prawa.



Pozytywna ocena bieżących postępów w nauce i zaliczenie

kolokwium z części ćwiczeniowej.

Egzamin pisemny obejmujący całość materiału.


lektur

(recommended

reading)

Wprowadzenie do nauki o państwie i polityce, red. Bogumił Szmulik,

Marek Żmigrodzki, Lublin 2002.

Współczesne państwo w teorii i praktyce, red. Jerzy Oniszczuk, Warszawa

2008.

Eugeniusz Zieliński, Nauka o państwie i polityce, Warszawa 1999.

Jerzy Kuciński, Podstawy wiedzy o państwie, Warszawa 2003.

Józef Nowacki, Zygmunt Tobor, Wstęp do prawoznawstwa, Warszawa-

Kraków 2007.



(course title) System polityczny RP


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

zaawansowany


(year of study,

semester/trimester)

I rok – semestr II


(number of credits)

5


(teaching methods)

Wykład – 30 godz.

Ćwiczenia – 15 godz.

Rozmowa moderowana przez prowadzącego na podstawie literatury

przedmiotu

Konsultacje – 2 godz. tygodniowo



polski


wykładowcy

(name of lecturer)

dr Rafał Glajcar

II B

10.

Wymagania wstępne

(prerequisites)

Wiedza z zakresu teorii państwa i prawa

II B

11.

Cele przedmiotu

(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studenta ze znaczeniem instytucji i

procedur w procesie sprawowania władzy. Studenci powinni nabyć

umiejętność wykazania, iż rzeczywista rola instytucji ustrojowych zależy nie

tylko od ich konstytucyjnej regulacji, ale także od tradycji ustrojowej,

kontekstu sytuacyjnego oraz osobowości i zachowań ich piastunów. Studenci

powinni umieć określić zasady i wolności, na jakich winien się opierać

system polityczny demokratycznego państwa prawa.

II B

12.

Treści merytoryczne

przedmiotu

(course contents)

Podstawowe formy udziału obywateli w polskim systemie

politycznym

Demokracja bezpośrednia a demokracja pośrednia w polskiej

rzeczywistości ustrojowej

Partie polityczne i system partyjny w RP

System wyborczy i zachowania wyborcze w RP

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej – jego organizacja i funkcje

Senat Rzeczypospolitej Polskiej i Zgromadzenie Narodowe

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

Rada Ministrów i administracja rządowa

Instytucje kontrolne i ich rola w systemie politycznym RP

Wymiar sprawiedliwości – jego organizacja i funkcjonowanie

Terenowe organy administracji rządowej oraz samorządu

terytorialnego

Etapy transformacji polskiego systemu politycznego

II B

13.

Metody oceny


Jednym z warunków zaliczenia przedmiotu jest obecność studentów na

wszystkich ćwiczeniach w semestrze. Każdą nieobecność student jest

zobligowany zaliczyć, na wyznaczonych przez prowadzącego dyżurach, w

terminie 2 tygodni od dnia, w którym odbywały się ćwiczenia. Podstawowym

kryterium uzyskania wpisu obok wyżej wymienionego jest jednak zaliczenie

kolokwium na przedostatnich zajęciach. Negatywny wynik kolokwium

oznacza konieczność ponownego pisania testu przez studenta i może wiązać

się z przesunięciem terminu uzyskania wpisu (prowadzący dopuszcza

zamiast formy pisemnej poprawy kolokwium odpytanie ustne studenta). Nie

wyklucza się również okresowych ocen postępów w nauce w postaci

niezapowiedzianych krótkich testów pisemnych na początku każdych zajęć.

II B

14.

Spis zalecanych

lektur

(recommended

reading)

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.

(Dz.U. Nr 78, poz. 483)

Garlicki L.: Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu. Warszawa

2005.

Glajcar R.: Instytucja prezydenta w Polsce, Czechach i Słowacji w

latach 1989-2000. Toruń 2004.

Glajcar R., Okrzesik J., Wojtasik W.: Ustrój polityczny RP.

Wprowadzenie. Bielsko-Biała 2006.

Jednaka W.: Gabinety koalicyjne w III RP. Wrocław 2004.

M. Migalski, M. Mazur, W. Wojtasik: Polski system partyjny. PWN.

Warszawa 2006.

Polskie prawo konstytucyjne. Red. W. Skrzydło. Lublin 2006.

Prezydent w Polsce po 1989 r. Studium politologiczne. Red. R.

Glajcar, M. Migalski. Warszawa 2006.

Sarnecki P.: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz do

przepisów. Zakamycze 2000.

Słomka T.: Prezydent Rzeczypospolitej po 1989 roku. Ujęcie

porównawcze. Warszawa 2005.

System organów państwowych w Konstytucji Rzeczypospolitej

Polskiej. Red. H. Zięba-Załucka. Warszawa 2005.

System polityczny Rzeczypospolitej Polskiej. Red. H. Lisicka.

Wrocław 2005.

System polityczny Rzeczypospolitej Polskiej. Red. M. Gulczyński, R.

Zaradny. Wrocław 2000.

Transformacja ustrojowa w Polsce 1989-2009. Próba bilansu. Red.

R. Glajcar, W. Wojtasik Katowice 2009.

Wiatr J.J.: Prezydent w systemie demokratycznym. Koszalin 2001.

Wybory do Parlamentu Europejskiego w Polsce 2009. Red. R.

Glajcar, W. Wojtasik. Katowice 2010.

Wybory prezydenckie w Polsce 2010. Red. J. Okrzesik, W. Wojtasik.

Katowice 2011.

Zaleśny J.: Odpowiedzialność konstytucyjna w prawie polskim

okresu transformacji ustrojowej. Wyd. Adam Marszałek. Toruń

2004.

Wybrane akty prawne:

Ustawa z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym.

(Dz.U. Nr 102, poz. 643 ze zm.)

Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. ordynacja wyborcza do Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

(Dz.U. Nr 46, poz. 499 ze zm.)

Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym

(Dz.U. Nr 57, poz. 507 ze zm.)

Ustawa z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (t.j.

Dz.U. z 2001 r. Nr 14, poz. 147)

Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. ordynacja wyborcza do rad gmin,

rad powiatów i sejmików województw. (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 159,

poz. 1547 ze zm.)

Ustawa z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta,

burmistrza i prezydenta miasta. (Dz.U. Nr 113, poz. 984 ze zm.)

Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r o Najwyższej Izbie Kontroli. (t.j.

Dz.U. z 2000 r. Nr 85, poz. 937 ze zm.)

Ustawa z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym. (Dz.U. Nr

240, poz. 2052 ze zm.)

Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy

ustawodawczej przez obywateli. (Dz.U. Nr 62, poz. 688)

Ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu. (t.j. Dz.U. z

2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.)

Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (t.j. Dz.U.

z 2001 r. Nr 79 poz. 857 ze zm.)

Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa.

(Dz.U. Nr 100, poz. 1082ze zm.)

Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów

powszechnych.(Dz.U. Nr 98 poz. 1070 ze zm.)

Ustawa z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta

Rzeczypospolitej Polskiej. (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 47 poz. 544 ze

zm.)

Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej.

(j.t. Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz.928 z późn. zm.)

Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w

województwie (j.t. Dz. U. z 2001 r. Nr 80, poz. 872, z późn. zm.)

Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. (Dz.U.

Nr 91 , poz. 578)

Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa.

(Dz.U. Nr 91, poz. 576)

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. (t.j. Dz.U. z

2001 r. Nr 142, poz. 1591)

Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów. (t.j. Dz.U. z

1999 r. Nr 82, z późn. zm.)

Ustawa z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i

senatora (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199 ze zm.)



(course title)

Historia Polski XX w. – wykład, ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)



(number of credits)

5


(teaching methods)



Metody realizacji przedmiotu: Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, ćwiczenia jako

uzupełnienie treści wykładu.

Konsultacje: 2 godz. x 15 tygodni



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. dr hab. Jan Kantyka


(prerequisites)


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej węzłowych problemów

związanych z walką na przełomie XIX i XX wieku o odrodzenie państwa

polskiego, jego ustrój i granice. Wskazanie – na przykładzie analizowanego

opisu wydarzeń – konieczności opanowania podstawowego zasobu

wiadomości oraz kształtowania umiejętności samodzielnej analizy

wydarzeń i procesów historycznych i oceniania ich wpływu, także

współcześnie, na świadomość społeczeństwa. Nabycie umiejętności analizy

i syntezy, związanej z przyczynami i skutkami ewolucji systemu

politycznego.


przedmiotu

(course contents)

Program przedmiotu:

Tematyka wykładów obejmuje węzłową problematykę związaną z dziejami

II Rzeczypospolitej, okresem II wojny światowej, Polską Ludową i genezą

III RP. Omówione są następujące tematy:

1. Koncepcje dróg do niepodległości w polskiej myśli politycznej na

przełomie XIX i XX wieku.

2. Odbudowa niepodległego państwa; wewnętrzne i zewnętrzne

uwarunkowania.

3. Walka o kształt ustrojowy i terytorialny II Rzeczypospolitej.

4. Społeczeństwo II Rzeczypospolitej (układ klasowy, narodowy,

religijny).

5. Polska w latach demokracji parlamentarnej.

6. Geneza i następstwa przewrotu majowego.

7. Wielki kryzys ekonomiczny i jego następstwa społeczne i polityczne.

8. Kształtowanie się opozycji antysanacyjnej (Centrolew, „wybory

brzeskie”).

9. Zmiany układu sił w latach 30-tych.

10. Dekompozycja obozu sanacyjnego.

11. IV rozbiór Polski.

12. Polityka zaborców na podbitych ziemiach polskich.

13. Geneza Polski Ludowej i przemiany społeczno-ustrojowe w pierwszych

latach po wojnie.

14. Specyfika polskiego stalinizmu i istota przemian okresu 1947-1956.

15. Kryzysy społeczno-polityczne lat 1956-1980 oraz ich następstwa.

Geneza III RP i przemiany w pierwszym dziesięcioleciu.



Egzamin w formie pisemnej (tzw. zerówka) lub ustnej (I termin i egzamin

poprawkowy).


lektur

(recommended

reading)

Literatura podstawowa:.

1. Czubiński A.: Historia Polski XX wieku. Poznań 2003.

2. Dudek A.: Pierwsze lata III Rzeczypospolitej 1989-2001. Kraków

2002.

3. Friszke A. : Polska – losy państwa i narodu 1939-1989. Warszawa

2003.

4. Paczkowski A.: Pół wieku dziejów Polski 1939-1989. Warszawa 2000.

5. Roszkowski W.: Najnowsza historia Polski 1918-1989. Warszawa

2000.

6. Zieliński H. : Historia Polski 1914-1939. Warszawa 1983.

Literatura uzupełniająca:

1. Ajnenkiel A.: Polska po przewrocie majowym. Warszawa 1980.

2. Czubiński A.: Ewolucja systemu politycznego w Polsce w latach 1914-

1998. T. 1: Odbudowanie niepodległego państwa i jego rozwój do 1945.

Cz. 1 i 2. Poznań 2000.

3. Friszke A.: Opozycja polityczna w PRL 1945-1980. Londyn 1994.

4. Garlicki A.: Od maja do Brześcia. Warszawa 1981.

5. Kersten K.: Polska 1944-1956. Między wyzwoleniem a zniewoleniem.

Londyn 1996.

6. Leczyk M.: Oblicze społeczno-polityczne Drugiej Rzeczypospolitej.

Warszawa 1988.

7. Łuczak C.: Polska i Polacy w drugiej wojnie światowej. Poznań 1993.

8. Słabek H.: Spór o PRL. Kraków 1996.

9. Paczkowski Andrzej: Strajki, bunty, manifestacje jako „polska droga”

przez socjalizm. Poznań 2003. 10. Topolski J.: Polska dwudziestego wieku 1914-1999. Poznań 1999.



(course title)

Ekonomia – wykład, ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)



(number of credits)

5


(teaching methods)



– co dwa tygodnie.

Metody realizacji przedmiotu: Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, ćwiczenia jako

uzupełnienie treści wykładu.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Mirosław Czerwiński


(prerequisites)

Podstawowe działania matematyczne, rozumienie zależności funkcyjnych,

pojęcia związane ze strukturą i funkcjonowaniem społeczeństwa demokracji

liberalnej


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Rozumienie podstawowych pojęć, zjawisk i procesów ekonomicznych,

racjonalnych zachowań podmiotów gospodarczych i łączących ich

zależności. Umiejętność oceny, decyzji mikro i makroekonomicznych i ich

konsekwencji, porządkowania rzeczywistości ekonomicznej. Rozumienie

warunków i znaczenia równowagi makroekonomicznej oraz ekonomicznych

i społecznych skutków polityki gospodarczej państwa.


przedmiotu

(course contents)

Zagadnienia wprowadzające

I. Ekonomia jako nauka o ograniczonych zasobach

ekonomicznych

-Problem rzadkości i jego konsekwencje.

-Wybór ekonomiczny, główne problemy ekonomiczne, pojęcie dóbr

publicznych.

-Krzywa możliwości produkcyjnych jako ilustracja problemu

rzadkości.

-Rodzaje czynników produkcji.

-Metodologia ekonomii - pojęcia i prawidłowości ekonomiczne.

-Narzędzia analizy ekonomicznej.

II. Zarys rozwoju myśli ekonomicznej

-Klasyczny nurt liberalny.

-Nurt gospodarki kolektywnej.

-Nurt keynesowski.

Elementy mikroekonomii

I. Teoria popytu i podaży

-Rola konsumpcji i gospodarstwa domowego w ekonomii.

-Popyt i jego rodzaje. Struktura popytu.

-Czynniki określające popyt, funkcja popytu.

-Podaż, jej czynniki. Funkcja podaży

-Równowaga rynkowa: cena równowagi, wielkość równowagi.

-Funkcjonowanie mechanizmu rynkowego.

-Ingerencja w mechanizm rynkowy: cena minimalna, cena

maksymalna.

II. Elastyczności

-Elastyczność cenowa popytu, powiązanie z utargiem całkowitym.

-Elastyczność dochodowa popytu, prawo Engla.

-Elastyczność cenowa popytu mieszana.

-Elastyczność cenowa podaży.

-Praktyczne przykłady zastosowania elastyczności.

III. Teoria podaży i przedsiębiorstwa

-Rodzaje kosztów produkcji i zależności pomiędzy nimi.

-Optimum technologiczne produkcji.

-Optimum ekonomiczne produkcji, próg rentowności.

-Podaż przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji doskonałej.

-Konkurencja niedoskonała: monopol, oligopol, koszty społeczne i

regulacja.

Wprowadzenie do makroekonomii

I. Podstawowe problemy makroekonomiczne

-Podstawowe cele makroekonomiczne oraz środki ich realizacji.

-Pojęcie cyklu koniunkturalnego, produktu potencjalnego, luki PKB,

prawo Okuna.

-Pojęcie globalnej podaży oraz globalnego popytu.

-Krzywe globalnej oraz globalnego popytu.

II. Pomiar produkcji

-PKB, PNB, PNN, DN, ODL, DDL.

-PKB realny a PKB nominalny, deflator PKB, stopy wzrostu PKB.

-Wady PKB jako miernika wzrostu gospodarczego.

-Inne mierniki wzrostu gospodarczego.

III. Konsumpcja, oszczędności, inwestycje

-Struktura wydatków gospodarstw domowych.

-Funkcja konsumpcji oraz funkcja oszczędności.

-Krańcowa skłonność do konsumpcji oraz do oszczędzania.

-Determinanty poziomu inwestycji, krzywa popytu na inwestycje.

-Realna a nominalna stopa procentowa.

IV. Spór pomiędzy makroekonomią klasyczną a keynesowską

-Problem zrównania oszczędności i inwestycji, równowaga

makroekonomiczna.

-Elastyczność czy lepkość płac i cen.

-Kształt krzywej globalnej podaży – konsekwencje polityczne.

-Rozwinięcie makroekonomii keynesowskiej: model mnożnikowy.

V. Polityka makroekonomiczna państwa.

-Budżet państwa – istota, zasady i funkcje.

-Rodzaje podatków, krzywa Laffera.

-Deficyt budżetowy i sposoby jego finansowania, tzw. efekt

wypychania.

-Dług publiczny: wewnętrzny i zewnętrzny.

-Popyt na pieniądz, podaż pieniądza a stopa procentowa.

-Instrumenty polityki monetarnej: rezerwy obowiązkowe, stopa

dyskontowa, operacje otwartego rynku.

-Ekspansywna i restrykcyjna polityka fiskalna i monetarna. Skutki

makroekonomiczne.

-Rola informacji w procesach gospodarczych.

-Analiza polityki gospodarczej w Polsce po 1989 roku.

VI. Bezrobocie i inflacja

-Pomiar stopy bezrobocia, rodzaje bezrobocia.

-Popyt na pracę, podaż pracy, pojęcie elastycznego rynku pracy.

-Pomiar inflacji, rodzaje inflacji.

-Ilościowa teoria pieniądza Irvinga Fishera.

-Krótko i długookresowa krzywa Phillipsa.

VII. Wymiana międzynarodowa

-Teoria kosztów komparatywnych, protekcjonizm czy polityka

wolnego handlu.

-Struktura bilansu płatniczego.

-Sposoby finansowania deficytu obrotów bieżących.

-Kurs walutowy a bilans handlowy, ryzyko wystąpienia kryzysu

walutowego.

VIII. Współczesne szkoły makroekonomiczne

-Ekonomia keynesowska: skrajni i umiarkowani keynesiści.

-Szkoła monetarystyczna.

-Ekonomia podaży.

-Nowa ekonomia klasyczna (szkoła racjonalnych oczekiwań).



Egzamin pisemny z całości materiału.

Czas trwania egzaminu: 1 godz.


lektur

(recommended

reading)


D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch: Ekonomia. T. I i II, PWN,

Warszawa 2003.

P. Samuelson, W.Nordhaus: Ekonomia. T. I i II, PWN, Warszawa

2004.

R. Milewski, E. Kwiatkowski: Podstawy ekonomii. PWN, Warszawa

2005.

M. Nasiłowski: System rynkowy. Podstawy mikro i makroekonomii.

Wyd. Key Text, Warszawa 2002,

Literatura zalecana:

R.E. Hall., J.B. Taylor: Makroekonomia. Teoria, Funkcjonowanie i

Polityka. PWN, Warszawa 1995.

H.R. Varian: Mikroekonomia. PWN, Warszawa 1995.

Z. Fallenbuchl: Wstęp do analizy makroekonomicznej gospodarki

otwartej. Akademia Ekonomiczna, Kraków 1995.

A. Każmierczak: Polityka pieniężna w gospodarce rynkowej. PWN,

Warszawa 2000.

R.J. Barro: Makroekonomia, Warszawa, PWE 1997.



(course title) Nauka o komunikowaniu - wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Średnio zaawansowany

II B 5. Rok studiów,

semestr

(year of study,

semester/trimester)

Stacjonarne studia I stopnia

Kierunek: dziennikarstwo i komunikacja społeczna

I rok

II semestr


(number of credits)

punkty ETCS – 6 pkt


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz., wykład.

Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. x 15 tygodni


- wykład,

- prezentacje,

- analizy studium przypadku.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. UŚ dr hab. Marian Gierula

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawy socjologii i psychologii


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Zdobycie i porządkowanie wiedzy z zakresu teorii komunikowania.

Poznanie mechanizmów funkcjonowania komunikowania w

społeczeństwie. Teorie i hipotezy objaśniające skutki i uwarunkowania

skutecznego komunikowania się. Umiejętność analizy procesów

komunikowania społecznego. Znajomość podstawowych systemów

komunikowania społecznego i ich specyficznych cech.


przedmiotu

(course contents)

Kształtowanie się wiedzy o środkach masowego przekazu;

Interdyscyplinarność nauki o komunikowaniu; ośrodki , instytucje i

czasopisma zajmujące się problematyką komunikowania masowego;

Podstawowe pojęcia i terminy w nauce o komunikowaniu;

Komunikowanie jako proces;

Sposoby porozumiewania się ludzi;

Formy i typy komunikowania się;

Pojęcie skuteczności komunikowania;

Podstawowe teorie w nauce o komunikowaniu;

Modele komunikowania;

Porozumiewanie się ludzi w perspektywie fragmentaryzacji

komunikowania masowego.



Podstawą zaliczenia przedmiotu są:

- egzamin

pozytywna ocena z kolokwium, które odbywa się w okresie

poprzedzającym sesję egzaminacyjną,

obecność na zajęciach,

aktywne uczestnictwo w zajęciach (udział w dyskusji,

znajomość lektur itp.).

Uwaga!

Brak zaliczenia z ćwiczeń uniemożliwia przystąpienie do egzaminu.


lektur

(recommended

reading)

Baran, S.J., Davis, D.K.: Teorie komunikowania masowego. Kraków

2007.

Dobek –Ostrowska, B.(red.): Nauka o komunikowaniu Podstawowe

orientacje teoretyczne. Wrocław 2001.

Filipiak, M.: Homo Communicas. Wprowadzenie do teorii masowego

komunikowania, Lublin 2003.

Goban-Klas, T.: Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy

prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa-Kraków 1999.

Griffin, E.: Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk 2003.

Kunczik, M, Zipfel, A.: Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i

komunikowaniu, Warszawa 2000.

Mc Quail, D.: Teoria komunikowania masowego. Warszawa 2007.

Mikułowski Pomorski, J., Nęcki, J.: Komunikowanie skuteczne.

Kraków 1983.

Mikułowski Pomorski, J.: Informacja i komunikacja. Pojęcia, wzajemne

relacje, Wrocław-Warszawa 1988.

Nęcki, Z.: Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996.

Pisarek, W.: Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008.

Taylor,L., Willis, A.: Medioznawstwo. Kraków 2006.



(course title)

Nauka o komunikowaniu -ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Podstawowy


(level of course)

Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

Rok I, semestr II


(number of credits)

6


(teaching methods)

ćwiczenia, 2 godziny tygodniowo, 15 tygodni



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Patrycja Szostok, dr


(prerequisites)

Brak


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z elementarną wiedzą na

temat nauki o komunikowaniu – jej zakresu, historii, najważniejszych

orientacji teoretycznych i metod badawczych. W perspektywie ma to

ułatwić zrozumienie funkcjonowania nie tylko mediów masowych, ale i

komunikowania w ogóle, dzięki czemu możliwe będzie wprowadzanie

treści kierunkowych.


przedmiotu

(course contents)

1. Pojęcie komunikowania, analiza procesu, jego poziomy, cele i

funkcje

2. Historia komunikowania się ludzi i mediów masowych

3. Historia nauki o komunikowaniu

4. Model aktu i procesu komunikowania

5. Badania w USA i Europie Zachodniej oraz Bloku Wschodnim

6. Badania nad komunikowaniem w Polsce

7. Badania prasoznawcze na Śląsku

8. Metody badań prasoznawczych

9. Funkcjonalizm amerykański w nauce o komunikowaniu

10. Teoria użytkowania i korzyści

11. Teoria agenda-setting

12. Hipoteza spirali milczenia

13. Ekonomia polityczna komunikowania

14. Teoria działania komunikacyjnego J. Habermasa

15. Determinizm technologiczny



Zaliczenie na podstawie aktywności na zajęciach, kolokwium pisemne


lektur

(recommended

reading)

Baran, S.J., Davis, D.K.: Teorie komunikowania masowego. Kraków

2007.

Dobek-Ostrowska B. (red.): Podstawy komunikowania społecznego,

Wrocław 1999

Dobek –Ostrowska, B.(red.): Nauka o komunikowaniu. Podstawowe

orientacje teoretyczne. Wrocław 2001.

Filipiak, M.: Homo Communicas. Wprowadzenie do teorii masowego

komunikowania, Lublin 2003.

Goban-Klas, T.: Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy,

radia, telewizji i Internetu. Warszawa-Kraków 1999.

Griffin, E.: Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk 2003.

Kunczik, M, Zipfel, A.: Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i

komunikowaniu, Warszawa 2000.

Mądry J. (red.): Wstęp do prasoznawstwa. Katowice 1982.

Mc Quail, D.: Teoria komunikowania masowego. Warszawa 2007.

Komunikacja międzykulturowa. Zderzenia i spotkania.Antologia tekstów

pod redakcją Aliny Kapciak, Leszka Korporowicza i Andrzeja Tyszki.

Warszawa 1996.

Mikułowski Pomorski, J., Nęcki, J.: Komunikowanie skuteczne. Kraków

1983.

Nęcki, Z.: Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996.

Pisarek W.: Wstęp do teorii komunikowania. Kraków 2008

Taylor,L., Willis, A.: Medioznawstwo. Kraków 2006.



(course title) Współczesne systemy polityczne


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)


semestr

(year of study,

semester/trimester)

Stacjonarne studia

Kierunek: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna

II rok semestr 4


(number of credits)

6 punktów ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz. wykład.

30 godz. ćwiczenia


Metody realizacji przedmiotu: ,

- prezentacje,

- dyskusja,





Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. UŚ dr hab. Jan Iwanek – wykład

Dr Małgorzata Domagała - ćwiczenia

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Celem przedmiotu jest przedstawienie w formie analizy

porównawczej podstawowych instytucji politycznych

i prawnokonstytucyjnych, typowych dla rozwiniętych

europejskich państw demokratycznych i wybranej grupy

nowych demokracji Europy Środkowej i Wschodniej. Ponadto,

zagadnienia transformacji ustrojowej w krajach Europy

Środkowej i Wschodniej, analiza ustrojów demokratycznych

tych państw w perspektywie porównawczej. W ostatniej

części: geneza, rozwój i typologia systemów nie-

demokratycznych.


przedmiotu

(course contents)

Tematyka wykładu:

1. Pojęcie demokracji, systemu politycznego, główne nurty w

teoriach demokracji.

2. Zasady demokratycznego ustroju politycznego:

- zasada suwerenności narodu,

- zasada trójpodziału władz, zagadnienie "czwartej władzy",

- zasada konstytucjonalizmu,

- zasada praworządności i demokratycznego państwa

prawnego,

- zasada praw i wolności jednostki, bezpieczeństwo

państwowe i międzynarodowe a wolności i prawa jednostki.

1. Zasady i charakterystyka systemów wyborczych:

większościowego, proporcjonalnego i mieszanego.

2. Systemy podziału mandatów.

3. Przywództwo polityczne w systemach demokratycznych i w nie-

demokracjach.

4. Modele systemów politycznych (klasyfikacje prawnicze i

politologiczne).

5. Państwo federalne, państwo unitarne, podstawowe kategorie

współczesnego decentralizmu: samorząd, autonomia

terytorialna, struktury władz samorządowych.

6. Struktury polityczne parlamentu, bikameralizm, struktura

organizacyjna parlamentu, klasyfikacja.

7. Powoływanie i odwoływanie rządu.

8. Procesy decyzyjne – postępowanie ustawodawcze,

prawodawcza rola władz wykonawczych.

9. Kontrolna funkcja parlamentu.

10. Kontrola stanowienia prawa, zagadnienia sądownictwa

konstytucyjnego.

11. System ochrony gwarancji konstytucyjnych praw i wolności

jednostki. (wymiar sprawiedliwości, ombudsman, skarga

konstytucyjna, ochrona sądownictwa międzynarodowego).

12. Zagadnienia stanów nadzwyczajnych.

13. Bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe a ochrona praw

człowieka.

14.Proces transformacji ustrojowej w krajach Europy Środkowej i

Wschodniej.

14. Cechy nowych demokracji w ujęciu porównawczym.

15. Zagadnienia zmiany, stabilności i rywalizacji politycznej w

krajach Europy Zachodniej, Środkowej i Wschodniej.

16. Demokracja międzynarodowa.

17. Zagadnienia reprezentacji a system stanowienia prawa i

podejmowania decyzji w Unii Europejskiej.

16. Systemy nie-demokratyczne: geneza, cechy, rozwój, typologie.

Zakres tematyczny ćwiczeń:

I. Systemy polityczne następujących państw: Wielkiej Brytanii,

Niemiec, Francji, Włoch, Hiszpanii, Szwajcarii, Szwecji, USA,

Rosji, Czech i Słowacji.

Każdy z wymienionych systemów politycznych będzie analizowany

według następującego schematu:

1.Geneza ustroju

2.Źródła prawa konstytucyjnego

3.System wyborczy

4.Główne organy państwa: głowa państwa, władza ustawodawcza,

rząd, władza sądownicza, główne problemy praktyki ustrojowej.

II. Parlament Europejski a parlamenty narodowe.

III. Współczesne systemy nie-demokratyczne.




Zaliczenie: aktywność na zajęciach+ kolokwia

Zaliczenie przedmiotu: egzamin w formie testu


lektur

(recommended

reading)


1. Zagadnienia ochrony praw konstytucyjnych obywateli. Red.

J.Iwanek. Katowice 1993

2. Postępowanie ustawodawcze. Red. E.Zwierzchowski. Warszawa

1993

3. Izby drugie parlamentu. Red. E. Zwierzchowski. Białystok 1996

4. Demokracje zachodnioeuropejskie. Red. A. Antoszewski, R.

Herbut. Wrocław 1997

5. A.Antoszewski, R.Herbut: Systemy polityczne współczesnego

świata. Gdańsk 2001.

6. Ustroje państw współczesnych, tom 2. Red.E.Gdulewicz. Lublin

2002.

7. P. Sarnecki: Ustroje konstytucyjne państw współczesnych.

Zakamycze 2003

8. Parlament Europejski a parlamenty narodowe. Red.B.Banaszak.

Wrocław 2004.

9. A.Antoszewski: Systemy polityczne Europy Środkowej i

Wschodniej. Wrocław 2006

10. A.Antoszewski, R.Herbut: Systemy polityczne współczesnej

Europy. Warszawa 2007


1. Seria Wydawnictwa Sejmowego "Systemy konstytucyjne

państw świata" wspomnianych w programie państw.

2. Konstytucje wydawnictwa Sejmowego wspomnianych w

programie państw.

3. A.Antoszewski: Wzorce rywalizacji politycznej we

współczesnych demokracjach europejskich. Wrocław 2004.

4. Ciągłość a zmiana w ewolucji systemów politycznych. Red.

M.Grzybowski. Kraków 1991.

5. L.Garlicki: Sądownictwo konstytucyjne w Europie Zachodniej.

Warszawa 1987.

6. E.Zieliński, I.Bokszczanin: Rządy w państwach Europy.

Warszawa 2003.

7. A.Stelmach: Zmiana i stabilność w systemie politycznym

współczesnej Rosji

8. Systemy polityczne państw Europy Środkowej i Wschodniej.

Red.M.Barański, E;Pioskowik. Katowice 2004.

9. Demokracje Europy Środkowo-Wschodniej w perspektywie

porównawczej. Red.A.Antoszewski, R.Herbut. Wrocław 1997.

10. W.Sokół, A.Zmigrodzki: Systemy polityczne państw Europy

Środkowej i Wschodniej. Lublin 2005

11. M.Barański (red): Systemy polityczne państw Europy

Środkowej i Wschodniej. Katowice 2005.



(course title) Partie i systemy partyjne - konwersatorium


(course code)


(type of course)

Podstawowy


(level of course)

Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

Rok II, semestr III


(number of credits)

2


(teaching methods)

konwersatorium po 2 godziny zajęć tygodniowo

Rozmowa moderowana przez prowadzącego i prezentacje

multimedialne przygotowywane przez studentów.



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Waldemar Wojtasik, dr


(prerequisites)

Brak


(wskazane jest


efektów kształcenia

i kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Przedstawienie podstawowych zasad funkcjonowania oraz

problematyki teorii partii politycznych i systemów partyjnych.

Funkcjonalne powiązanie partii politycznych z innymi instytucjami

systemu politycznego w świetle obowiązujących regulacji

normatywnych i tradycji demokratycznych.

Relacje pomiędzy partiami politycznymi w zakresie wzorców

rywalizacji politycznej, tworzenia koalicji gabinetowych, stosunków

rząd-opozycja i układu lewica-prawica w zakresie oddziaływujących

podziałów socjopolitycznych.

Przedstawienie transformacji i ewolucji polskiego systemu partyjnego,

ze szczególnym uwzględnieniem okresu po 1989 roku. Omówienie roli

poszczególnych elekcji parlamentarnych, prezydenckich

i samorządowych w kształtowaniu systemu partyjnego w Polsce.


przedmiotu

(course contents)

Polski system partyjny w świetle koncepcji Huntingtona, Maira i Kitschelta.

Rola wyborów w kształtowaniu się systemu partyjnego w Polsce.

Zmiana modelu partii politycznej w Polsce po 1989 r.

Koalicje gabinetowe w Polsce po 1989 r.

Polskie ugrupowania parlamentarne na tle diady lewica-prawica.

Charakterystyka zachowań wyborczych w Polsce po 1989 r.

Proces profesjonalizacji kampanii wyborczych w Polsce po 1989 r,

Systemy partyjne i partie polityczne w krajach anglosaskich.

Systemy partyjne i partie polityczne w państwach zachodnio-europejskich

Systemy partyjne i partie polityczne w państwach Europy Środkowej

i Wschodniej.

Systemy partyjne i partie polityczne w wybranych państwach

demokratycznych na świecie

Systemy partyjne i partie polityczne w państwach totalitarnych, autorytarnych

oraz juntach i reżimach wojskowych

Europartie: przyszłość czy ślepa uliczka w globalizującym się świecie.



Zaliczenie na podstawie aktywności na zajęciach, w tym prezentacji

przygotowywanych przez studentów oraz kolokwium pisemnego na

przedostatnich zajęciach.


lektur

Antoszewski A. (red.), Demokratyzacja w III RP, Wrocław 2002.

Antoszewski A., Partie polityczne Europy Środkowej i Wschodniej,

(recommended

reading)

Poznań-Wrocław 2005.

Antoszewski A (i. in.), Partie i systemy partyjne Europy Środkowej,

Wrocław 2003

Antoszewski A., Erozja systemu politycznego PRL w latach

osiemdziesiątych, Wrocław 1992.

Antoszewski A. (red.), Ewolucja polskiego systemu politycznego po

1989 roku w świetle komparatystycznej teorii polityki, Wrocław 1994.

Antoszewski A., Herbut R. (red.), Polityka w Polsce w latach 90.

Wybrane problemy, Wrocław 1999.

Chmaj M., Sejm „kontraktowy” w transformacji systemu politycznego

Rzeczypospolitej Polskiej, Lublin 1996.

Dudek A., Pierwsze lata III Rzeczypospolitej 1989-2001, Kraków 2002.

Grabowska B., Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy

polityki w Polsce, Warszawa 2004

M. Grabowska, T. Szawiel, Budowanie demokracji, Warszawa 2002.

Iwanek J. (red.), Partie i systemy partyjne państw wysokorozwiniętych,

Katowice 2002

Jednaka W., Gabinety koalicyjne w III RP, Wrocław 2004.

K. Kowalczyk, J. Sielski (red.), Polskie partie i ugrupowania

parlamentarne, Toruń 2004.

K. Kowalczyk, Ł. Tomczak, Partie i system partyjny RP. Stan i

perspektywy, Toruń 2007.

Markowski R., System partyjny i zachowania wyborcze. Dekada

polskich doświadczeń, Warszawa 2003

M. Migalski(red.), Systemy partyjne państw Europy Środkowej i

Wschodniej, Sosnowiec 2004.

Migalski M., Wojtasik W., Mazur M., Polski system partyjny,

Warszawa 2006.

Myślik-Sobolewska K., Partie i systemy partyjne na świecie, Warszawa

2005

Nohlen D., Prawo wyborcze i system partyjny. O teorii systemów

wyborczych, Warszawa 2004.

Raciborski J., Polskie wybory. Zachowania wyborcze społeczeństwa

polskiego 1989-1995, Warszwa 1997.

Sokół W., Żmigrodzki M., Współczesne partie i systemy partyjne,

Lublin 2002

Wiatr J.J. i in., Demokracja polska 1989-2003, Warszawa 2003.

Wiszniowski R., Europejska przestrzeń polityczna. Zachowania

elektoratu w wyborach do Parlamentu Europejskiego, Wrocław 2008.



(course title)

Historia mediów – wykład i ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Zaawansowany


semestr

(year of study,

semester/trimester)

Rok I

Sem. II


(number of credits)

punkty ETCS 6


(teaching methods)

Wykład + ćwiczenia



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr hab. Marek Jachimowski

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawy wiedzy z zakresu teorii komunikacji, historia myśli,

historii powszechnej, historii Polski, historii Europy i innych

części świata


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

1. Poznanie etapów i mechanizmów rodzenia się oraz rozwoju

prasy periodycznej i mediów masowych

2. Ukształtowanie wiedzy odnoszącej się do etapów rodzenia się

i rozwoju prasy na ziemiach polskich

3. Poznanie mechanizmów i okresów budowy radiofonii w

Polsce i na świecie

4. Poznanie mechanizmów i etapów rozwojowych telewizji w

Polsce i na świecie

5. Poznanie historii powstania i rozwoju mediów

periodycznych na Śląsku i Zagłębiu

6. Powstanie i rozwój “nowych mediów”


przedmiotu

(course contents)

1.Pismo a przekaz ustny. Wyjaśnienie różnic między tymi dwoma

środkami przekazu. "Depersonifikacja" komunikatu pisanego i

jego uniezależnienie od czasoprzestrzennych aspektów

nadawania

2. Historyczne uwarunkowania kształtowanie się prasy

periodyczne

3.Historia radia i jego rola jako środka periodycznej komunikacji

medialnej

4.Historia telewizji jako przykład syntezy wszystkich dostępnych

dotąd człowiekowi mediów

7.Prasa polska do 1795 roku

7. 8. Prasa polska okresu zaborów :

8.Prasa dwudziestolecia międzywojennego

9.Prasa w okresie II wojny światowej

10.Historia radiofonii polskiej

11. Historia telewizji polskiej

12. Historia mediów periodycznych Śląska i Zagłębia.

13.Prasa, radio, telewizja , Internet - współczesny stan i

współzależności mediów – w perspektywie historycznej




pozytywna ocena z sprawdzianów; obecność na zajęciach

(dopuszczalne są 2 nieobecności studenta( studnia

dzienne) i 1 nieobecność (studnia niestacjonarne) ),



Uwaga!

Brak zaliczenia z ćwiczeń uniemożliwia przystąpienie do

egzaminu.

- Egzamin


lektur

(recommended

reading)

1. Prasa Polska 1661 – 1864 , pod red. Jerzego Łojka ,

Warszawa 1976

2. Prasa polska 1864 - 1918, Warszawa 1976

3. Lankau Jan, Prasa staropolska na tle rozwoju prasy w

Europie 1513- 1729.Kraków 1960

4. Giełżyński Witold, Prasa warszawska 1661-1914, Warszawa

1962

5. Paczkowski Andrzej, Prasa polonijna w latach 1870 – 1939.

Zarys problematyki. Warszawa 1977

6. Nałęcz Daria, Środowisko dziennikarskie Drugiej

Rzeczypospolitej, Łódź 1982

7. Andrzej Notkowski, Prasa w systemie propagandy rządowej

w Polsce ( 1926- 1939.Studium techniki władzy. Łódź 1987

8. Goban Klas T., Zarys historii i rozwoju mediów . Kraków

2001

9. Gabon Klas T., Sienkiewicz P., Społeczeństwo informacyjne

: szanse , zagrożenia, wyzwania. Kraków 1999

10. Paczkowski A., Czwarta władza, Warszawa 1973

11. Rudziński Eugeniusz Informacyjne agencje prasowe w Polsce

1926 - 1939. Warszawa 1970

12. Miszczak Stanisław, Historia radiofonii i telewizji w Polsce.

Warszawa 1972

13. Kwiatkowski Maciej Józef, 60 lat Polskiego Radia. Próba

syntezy , “Zeszyty Prazoznawcze”, 1986 , nr 1

14. Myśliński Jerzy, Mikrofon i polityka. Polskie Radio w latach

1944-1960.Warszawa 1990

15. Miszczak Stanisław, Radiofonia i telewizja na świecie 1920

– 1970, Warszawa 1971

16. 70 lat Polskiego Radia 1925 – 1995. Wydawnictwo

TENTEN

17. Bajka Z. Historia Mediów. Krakow 2008

18. Briggs A., Burke P.,. Społeczna historia mediów. Od

Gutenbergs do Internetu. Warszawa 2010



(course title) POLSKI SYSTEM MEDIALNY


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

I


semestr

(year of study,

semester/trimester)

Rok III

Sem. VI


(number of credits)

punkty ETCS 6


(teaching methods)




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Wiedza z zakresu teorii komunikacji, historii mediów, historii

mediów polskich, medioznastwa, teorii systemów, doktryn

politycznych, ekonomiki mediów


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

1. Kształcenie systemowej analizy kształtowania się

poszczególnych sektorów mediow periodycznych Polsce

przed i w okresie transformacji społeczno – ustrojowej,

2. Opanowania umiejętności operowania wiedzą z akresu

doktryn medialnych.

3. Poznanie specyfiki mediów periodycznych na poziomie

regionalnym i ogólnokrajowym ,

4. Poznanie regionów medialnych w Polsce

5. Opanowanie w stopniu podstawowym umiejętności

analizy rynków medialnych ( prasy, radia, telewizji

Internetu ) w Polsce

6. Wykształcenie umiejętności oceny wpływu sfery władzy,

sfery korporacyjnej i sfery publicznej na kształtowanie się

pluralizmu strukturalnego w mediach periodycznych i

komunikowaniu masowym


przedmiotu

(course contents)

system mediów periodycznych w Polsce w okresie

transformacji społeczno- politycznej

proces konstytuowania się regionów medialnych w Polsce

etapy transformacji mediów w Polsce

kształtowanie się polityki medialnej w Polsce

kształtowanie się systemu wydawniczego i kolportażowego

w Polsce

transformacja radia i telewizji w Polsce

organizacje dziennikarskie w Polsce

agencje prasowe w Polsce

kapitał zagraniczny w mediach polskich

wpływ zmian w prasie polskiej po 1989 roku na

kształtowanie się systemu informacji społecznej

instytucje medialne i okołomedialne w polskim systemie

mediów periodycznych




- prace studyjne odnoszących się do określonych mediów z każdego

segmentu sytemu mediów periodycznych lub instytucji medialnych

- praca semestralna


(dopuszczalne są 2 nieobecności studenta),



Uwaga!


Egzamin


lektur

(recommended

reading)

1. Materiały pomocnicze do najnowszej historii

dziennikarstwa. Praca zbiorowa pod redakcją Aliny

Słomkowskiej .Warszawa 1992, 1993, Tom XX, XXI

2. Jacek Sobczak , Prawo środków masowej informacji. Prasa,

radio, telewizja. Toruń 1999

2. Media i dziennikarstwo w Polsce 1989 – 1995. Praca

zbiorowa po redakcją: Gerda Koppera, Ignacego

3. Rutkiewicza, Kathariny Schliep. Kraków 1996

4. Transformacja telewizji w Polsce. Praca zbiorowa pod

redakcja Wiesława Dudka. Katowice 1996

5. Transformacja radia w Polsce i na świecie. Praca zbiorowa

pod redakcją Jana Kantyki i Marka Jachimowskiego.

Katowice 1996

6. Stanisław Jędrzejewski, Radio renesans. Od monopolu do

konkurencji. Warszawa 1997

7. Tomasz Mielczarek, Między monopolem a pluralizmem.

Kielce 1998

8. Religia a mass media. Znaczenie środków społecznego

przekazu w kulturze religijnej Polski. Praca zbiorowa pod

redakcja Witolda Zdanowicza

9. Wiesław Sonczyk, Media w Polsce. Warszawa 1999

10. Środki masowej informacji w Polsce po likwidacji

instytucji cenzury ( 1990- 2000). Warszawa 2000

11. Polskie media u progu XXI wieku. Praca zbiorowa pod

redakcją Janusza Adamowskiego i Marka Jabłonowskiego,

Warszawa 2001

12. Media w Polsce . Pierwsza władza IV RP. Redakcja

naukowa Marek Sokołowski, Warszawa 2007



(course title)

Systemy medialne na świecie - wykład.


(course code)

Opcjonalnie, zgodnie z przyjętymi zasadami kodowania

przedmiotów.


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



III rok

V semestr


(number of credits)

6 punktów ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godzin wykładu



Wykład

Konsultacje: 1 godz, x 15 tygodni



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. UŚ dr hab. Zbigniew Oniszczuk


(prerequisites)

Wiadomości z zakresu historii mediów i polskiego systemu medialnego

uzyskane na studiach I stopnia.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

10. rozumienie mechanizmów i uwarunkowań decydujących o

funkcjonowaniu mediów masowych w wybranych krajach i w

skali globalnej

11. porównywanie i klasyfikowanie różnych systemów medialnych

12. umiejętność analizowania rynku medialnego pod kątem

prawnym, politycznym i ekonomicznym


przedmiotu

(course contents)

pojęcie systemu medialnego, jego elementy składowe oraz

otoczenie. Globalny i narodowy system medialny.

Politologiczna i medioznawcza koncepcja systemu medialnego

uniwersalna koncepcja modeli systemów medialnych Sieberta,

Schramma i Petersona z 1955 roku (modele: autorytarny,

liberalny, komunistyczny i odpowiedzialności społecznej

trzy główne modele systemów medialnych w warunkach

ustabilizowanej demokracji Manciniego i Hallina z 2002 roku

(1. Północnoatlantycki model liberalny, 2. Model

demokratycznego korporacjonizmu, 3. Śródziemnomorski

model spolaryzowanego pluralizmu),

czynniki stymulujące rozwój globalnego systemu medialnego

oraz jego zasadnicze tendencje rozwojowe (konwergencja,

specjalizacja, internacjonalizacja, glokalizacja itp.,

charakterystyka głównych faz przeobrażeń medialnych

powiązanych z czterema fazami procesu demokratyzacji w

sferze polityki,

media masowe w procesie transformacji politycznej – specyfika

przemian w krajach Europy Środkowo-Wschodnie.

historia i współczesność prasy na świecie

historyczny rozwój radiofonii i telewizji na świecie

6. „nowe media” i ich znaczenia w światowym komunikowaniu.

7. koncentracja medialna i próby jej powstrzymywania

i kontrolowania



Egzamin ustny z całości materiału. Warunkiem przystąpienia do

egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń.


lektur

(recommended

reading)

T. Flew. Media globalne, Kraków 2010

J.W. Adamowski (red.).. Wybrane zagraniczne systemy

medialne. Warszawa 2008.

Z. Bajka. Historia mediów. Kraków 2008.

E. Chudziński. (red.) Słownik wiedzy o mediach. Warszawa -

Bielsko-Biała 2007.

B. Dobek-Ostrowska (red.) Media masowe na świecie. Modele

systemów medialnych i ich dynamika rozwojowa.. Wrocław

2007.

D.C.Hallin, P. Mancini. Systemy medialne. Trzy modele mediów

i polityki w ujęciu porównawczym. Kraków 2007.

K. Jakubowicz. Media publiczne. Początek końca czy nowy

początek. Warszawa 2007.

Z. Oniszczuk, M. Gierula. (red.) Mało znane systemy medialne.

Sosnowiec 2007.

T. Sasińska-Klas, A. Hess (red.). Media a integracja europejska.

Kraków 2004.



(course title)

Systemy medialne na świecie - ćwiczenia


(course code)


przedmiotów.


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



Rok III

V semestr


(number of credits)

6 punkty ECTS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godzin ćwiczeń

Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. x 15 tygodni.


1. dyskusja

2. indywidualne prezentacje wybranych zagadnień

Zajęcia mają charakter konwersatorium opartego o lekturę

opracowań naukowych i tekstów źródłowych dotyczących mediów

masowych na świecie.. Dyskusja ma na celu uchwycenie

charakterystycznych cech systemów medialnych w wybranych

krajach świata..




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites)

Wiadomości z zakresu współczesnych systemów politycznych i

polskiego systemu medialnego uzyskane na studiach I stopnia.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

określenie charakterystycznych cech współczesnych

systemów medialnych w wybranych krajach świata,

zwrócenie uwagi na znaczenie uwarunkowań politycznych,

prawnych, ekonomicznych i społecznych dla

funkcjonowania mediów masowych w różnych państwach

ukazania znaczenia instytucji medialnych działających w

skali globalnej (agencje informacyjne, globalne sieci

telewizyjne itp.)


przedmiotu

(course contents)

Światowe agencje informacyjne (AP, Reuter, AFP) i ioch

znaczenie dla mediów masowych

Globalne sieci telewizyjne i międzynarodowe rozgłośnie

radiowe – skutki ich działania

Historyczne, polityczne, ekonomiczne, prawne i społeczne

uwarunkowania amerykańskiego systemu medialnego

Prasa, radio i telewizja oraz nowe media w USA

Wpływ rezultatów II wojny światowej na kształt

niemieckiego systemu medialnego

Charakterystyka współczesnych mediów masowych w RFN,

Różnorodne uwarunkowania brytyjskiego systemu

medialnego

Prasa, radio i telewizja w Wielkiej Brytanii

Charakterystyczne cechy francuskiego systemu medialnego

Prasa, radiofonia i telewizja we Francji

Czynniki kształtujące specyfikę rosyjskiego systemu

medialnego

Charakterystyka rosyjskich mediów masowych

Kulturowe podłoże odmienności japońskiego systemu

medialnego

Prasa, radio, telewizja i internet w Japonii




ocena indywidualnej prezentacji wybranych zagadnień

obecność na zajęciach


znajomość zalecanej literatury.

Uwaga ! Brak zaliczenia z ćwiczeń uniemożliwia przystąpienie do

egzaminu.


lektur

(recommended

reading)

K. Williams. Media w Europie, Warszawa 2008.

J.W. Adamowski (red.).. Wybrane zagraniczne systemy

medialne. Warszawa 2008.

B. Dobek-Ostrowska (red.) Media masowe na świecie.

Modele systemów medialnych i ich dynamika rozwojowa..

Wrocław 2007.

Z. Oniszczuk, M. Gierula. (red.) Mało znane systemy

medialne. Sosnowiec 2007.

T. Sasińska-Klas, A. Hess (red.). Media a integracja

europejska. Kraków 2004.

J. Olędzki. Komunikowanie w świecie. Warszawa 2001.



(course title) Kultura języka


(course code)


(type of course)

Kierunkowy


(level of course) Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

Rok I, semestr I i II


(number of credits)

4


(teaching methods) Seminaria i warsztaty grupowe, łącznie 20 godzin, 30

tygodni



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Maria Piekorz, dr


(prerequisites)

Brak


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

W części teoretycznej studenci poznają podstawowe pojęcia z

zakresu kultury języka i stylistyki. Poznają rozstrzygnięcia

konkretnych faktów językowych, sprawiających szczególną

trudność użytkownikom języka polskiego. Część praktyczna

dotyczy analizy poprawnościowej i stylistycznej tekstów. Studenci

sami zbierają i interpretują materiał językowy.


przedmiotu

(course contents)

1. Język i jego funkcje. Język jako wartość. Pojęcie świadomości

językowej. Postawy użytkowników wobec języka.

2. Pojęcie kultury języka. Omówienie składników kultury języka

(poprawność językowa, sprawność językowa, etyka słowa,

estetyka słowa).

3. Kryteria poprawności językowej.

4. Podstawowe pojęcia kultury języka: system językowy, norma

językowa i uzus. Dwa poziomy normy: wzorcowa i użytkowa.

5. Błędy językowe. Typy błędów językowych. Innowacje

językowe.

6. Odmiany języka polskiego. Język pisany a język mówiony.

Kwestia oficjalności i nieoficjalności języka.

7. Problematyka stylu. Odmiany stylowe języka polskiego (styl

potoczny, naukowy, artystyczny, dziennikarsko-

publicystyczny, przemówień, urzędowo-kancelaryjny).

8. Zagadnienia poprawności fleksyjnej: odmiana nazw własnych

(imiona, nazwiska, nazwy miejsc), zagadnienia

poprawnościowe związane z odmianą poszczególnych części

mowy.

9. Zagadnienia poprawności składniowej.

10. Zagadnienia poprawności frazeologicznej i leksykalnej:

definicja frazeologizmu, istota doboru wyrazów i związków

frazeologicznych.

11. Kwestie związane z emisją głosu.

12. Pojęcie grzeczności językowej.



Zaliczenie na podstawie aktywności, prezentacji własnych

komentarzy do zebranych faktów językowych, sprawności i

poprawności językowej studentów oraz na podstawie kolokwium

pisemnego.


lektur

(recommended

reading)

M. Bugajski: Pół wieku kultury języka w Polsce 1945-1995,

Warszawa 1999.

D. Buttler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz: Kultura języka

polskiego. Zagadnienia poprawności leksykalnej, Warszawa 1973.

Ćwiczenia z poetyki, red. A. Gajewska, T. Mizerkiewicz,

Warszawa 2006.

Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, T. 2, Współczesny język

polski. red. J. Bartmiński. Wrocław 1993.

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K.

Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001.

S. Grabias: Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1997.

H. Jadacka: Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo,

składnia, Warszawa 2006.

H. Kurkowska, S. Skorupka: Stylistyka polska. Zarys. Warszawa

2001.

W. Lubaś: Społeczne uwarunkowania współczesnej polszczyzny,

Kraków 1979.

A. Markowski: Kultura języka polskiego. Zagadnienia leksykalne.

Warszawa 2006.

Nowy słownik poprawnej polszczyzny, red. A. Markowski,

Warszawa 1999.

Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2006.

R. Przybylska: Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla

szkół wyższych, Kraków 2003.

J. Puzynina: Słowo - wartość – kultura, Lublin 1997.

A. Wilkoń: Typologia odmian językowych współczesnej

polszczyzny, Katowice 1987.

Współczesne odmiany języka narodowego, red. K.

Michalewskiego, Łódź 2006.

www.poradniajęzykowa.pl, red. K. Wyrwas, Katowice 2007.



(course title) Retoryka i erystyka


(course code)


(type of course)

Kierunkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)

Rok II, semestr IV,

Rok III, semestr V


(number of credits)

ECTS 4


(teaching methods)

Seminaria i warsztaty grupowe, łącznie 20 godzin, 30 tygodni



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Maria Piekorz, dr


(prerequisites)

Ukończony kurs z zakresu kultury języka


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi

pojęciami z zakresu retoryki i erystyki, z istotą, funkcją i strukturą

argumentacji, jak również wykształcenie umiejętności

swobodnego posługiwania się technikami argumentacyjnymi.

Wykształcenie sprawności komunikacyjnych z zakresu technik

poprawnego tworzenia i wygłaszania tekstów.


przedmiotu

(course contents)

1. Wprowadzenie - czym jest retoryka i erystyka?

2. Działy retoryki (inwencja, dyspozycja, elokucja, memoria,

pronuncja).

3. Zarys historii retoryki.

4. Tropy i figury (figury myśli i figury słowne).

5. Funkcje wypowiedzi.

6. Kompozycja wystąpienia.

7. Maksymy konwersacyjne.

8. Typy argumentacji ( argumenty logiczne, rzeczowe

i emocjonalne).

9. Kompozycja tekstu.

10. Styl przemówienia.

11. Retoryka a autoprezentacja, mowa ciała.

12. Etyka wypowiedzi publicznej.

13. Prezentacja wielkich mówców, politycznych przemówień.

14. Erystyka i chwyty erystyczne.

15. Sztuka negocjacji.

16. Retoryka w języku polityków.

17. Retoryka a reklama.

18. Retoryka dziennikarska.

19. Cechy dobrego negocjatora.



Zaliczenie na podstawie aktywności na zajęciach, kolokwium

ustne.


lektur

(recommended

reading)

Arystoteles: Retoryka, tłum. i oprac. H. Podbielski, Warszawa

1988.

J. Bralczyk: Język propagandy politycznej w latach 90,

Warszawa 2003.

R. Fisher, W. Ury: Dochodząc do tak, Warszawa 1999.

M. Kochan: Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w

publicznych sporach. Kraków 2005.

M. Korolko: Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny.

Warszawa 1998.

Z. Nęcki: Negocjacje w biznesie, Kraków 2000.

W. Pisarek: Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2001.

C. Perelman, Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, tłum.

M. Chomicz, Warszawa 2002.

Retoryka codzienności : zwyczaje językowe współczesnych

Polaków, red. M. Marcjanik, Warszawa 2006.

M. Rusinek: Między retoryką a retorycznością, Kraków 2003.

Schopenhauer: Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów,

Warszawa 2003.

Sztuka perswazji, red. R. Garpiel, K. Leszczyńska, Kraków 2004.

E. Thiel: Mowa ciała zdradzi więcej niż tysiąc słów, Wrocław

1998.

E. Wierzbicka-Piotrowska: ABC dobrego mówcy, [w:]

Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2006.

Wiszniewski: Jak przekonująco mówić i przemawiać, Warszawa

1994.

J. Ziomek: Retoryka opisowa, Wrocław 1990.



(course title) Gatunki dziennikarskie - wykład


(course code)


(type of course)

obowiązkowy


(level of course)

podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

Studia stacjonarne I stopnia


Rok I

II semestr


(number of credits)

6 pkt ECTS


(teaching methods)

30 godz. wykładów, przedstawiających wiedzę teoretyczną, którą

student powinien efektywnie wykorzystać na ćwiczeniach, biorąc w nich

aktywny udział oraz wykonując prace zlecane przez prowadzącego.



polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Anna Mielczarek, dr nauk humanist.


(prerequisites)

Student przystępujący do zajęć z Gatunków dziennikarskich ma już za

sobą odpowiednią wiedzę z teorii literatury, zdobytą w szkole średniej

oraz wiedzę językową, zdobytą na zajęciach z kultury języka – potrafi

więc zrozumieć i skojarzyć procesy zachodzące w obrębie genologii, a

zdobyta już na studiach wiedza językowa pozwoli ocenić poprawność i

zasadność użytych w wypowiedziach dziennikarskich form

gatunkowych.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest opanowanie w dobrym stopniu wiedzy

teoretycznej i umiejętne jej zastosowanie we własnej praktyce

dziennikarskiej i pr, chodzi bowiem o to, by wiedza o gatunkach i

indywidualna refleksja nad gatunkowymi problemami była pomocna w

doskonaleniu warsztatu zawodowego; przyszły dziennikarz powinien

podać definicje poszczególnych gatunków, zastosować najlepszą formę

językową, która najpełniej i najlepiej przedstawi temat, wiedzieć, kiedy

może operować indywidualnym stylem, a kiedy powinien z niego

zrezygnować.


przedmiotu

(course contents)

GATUNEK JAKO ZESPÓŁ ZMIENIAJĄCYCH SIĘ KONWENCJI

KOMPOZYCYJNO_STYLISTYCZNYCH.

STYLE FUNKCJONALNE JĘZYKA A GATUNKI

DZIENNIKARSKIE – podział gatunków na trzy grupy: wypowiedzi

sprawozdawcze, (wpływ stylu administracyjnego) wypowiedzi

analityczne i dyrektywne (wpływ stylu naukowego), wypowiedzi

pogranicza (wpływ stylu artystycznego).

PRASOWOŚĆ, RADIOGENICZNOŚĆ, TELEWIZYJNOŚĆ,

INTERNETOWOŚĆ – charakterystyka wyróżników każdej z tych form.

WYPOWIEDZI DZIENNIKARSKIE SPRAWOZDAWCZE-

szczegółowa charakterystyka poszczególnych gatunków wg schematu:

rys historyczny, definicja gatunku, cechy gatunkowe, struktura i

kompozycja: wiadomości i jej odmian, notki, korespondencji, depeszy,

komunikatu, doniesienia, flesza, wzmianki, zajawki,

WYPOWIEDZI DZIENNIKARSKIE ANALITYCZNE I

DYREKTYWNE – szczegółowa charakterystyka gatunków zaliczanych

do tej grupy: apelu, artykułu i jego odmian, analizy, oceny, rozprawki,

recenzji, komentarza, rozmowy, dyskusji, debaty, polemiki itd.

WYPOWIEDZI DZIENNIKARSKIE POGRANICZA.

DZIENNIKARSTWO A LITERATURA- wyznaczniki literatury-

wyznaczniki publicystyki; charakterystyka genologiczna gatunków

pogranicza wg podziału na gatunki o właściwościach faktograficzno-

opisowych: reportażu i jego odmian, szkicu, gawędy, feature, anegdoty

itd. oraz o właściwościach omawiająco-oceniających: felietonu i jego

odmian, glosy, kursywki, camera obscura, eseju.

CHARAKTERYSTKA GATUNKÓW RADIOWYCH – tradycyjnych

i w radiu sformatowanym, charakterystyka poszczególnych gatunków.

GATUNKI TELEWIZYJNE – przestrzeń i czas w neotelewizji a

gatunki; charakterystyka gatunków.

GATUNKI INTERNETOWE – specyfika funkcjonowania gatunków w

Internecie; charakterystyka newsa, raportu „big picture, artykułu i in.

PRZEŁAMYWANIE WZORCÓW GATUNKOWYCH CECHĄ

WSPÓŁCZESNYCH MEDIÓW: wzorce kanoniczne, alternacyjne i

adaptacyjne.

INDYMEDIA – ODBIORCA W ROLI NADAWCY.

GATUNKI PARATEKSTOWE w prasie, radiu, telewizji i Internecie;

powody wzrostu ich znaczenia; charakterystyka poszczególnych

pratekstów.



Na ocenę z przedmiotu składa się: ocena pracy na ćwiczeniach, ocena z prac

pisemnych oraz egzamin ustny w sesji zimowej.


lektur

(recommended

reading)

S. Adams, W. Hiks, Wywiad dziennikarski, Kraków 2007,

S. Allan, Kultura newsów, Kraków 2004,

S. Allan, Newsy w sieci. Internet i dziennikarstwo, Kraków 2008,

A. Boyd, Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne, Kraków 2006,

Dziennikarstwo i świat mediów, pod red. Z. Bauera i E. Chudzińskiego,

Kraków 2000 i nast.,

Dziennikarstwo od kuchni, pod red. A. Niczyperowicza, Poznań 2001,

J. Fras, Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999 i nast.,

W. Godzic, Telewizja i jej gatunki, Kraków 2004,

Internetowe gatunki dziennikarskie, red. Naukowa: K. Wolny-

Zmorzyński, Wojciech Furman, Warszawa 2010,

I. Loewe, Gatunki pratekstowe w komunikacji medialnej, Katowice

2007,

R. McLeish, Produkcja radiowa, Kraków 2007,

Manipulacja w języku, pod red. P. Krzyżanowskiego i P. Nowaka,

Lublin 2003,

L Olszański, Dziennikarstwo internetowe, Warszawa 2006,

T. Piekot, Dyskurs polskich wiadomości prasowych, Kraków 2006,

W. Pisarek, O mediach i języku, Kraków 2007,

G. Stachyra, Gatunki w radiu sformatowanym, Lublin 2008,

M. Wojtak, Analiza gatunków prasowych, Lublin 2008,

M. Wojtak, Gatunki prasowe, Lublin 2004,

K. Wolny-Zmorzyński, Fotograficzne gatunki dziennikarskie, Warszawa

2007,

K. Wolny-Zmorzyński, A. Kaliszewski, M. Furman, Gatunki

dziennikarskie. Teoria, praktyka język, Warszawa 2006.



(course title) Gatunki dziennikarskie - ćwiczenia


(course code)


(type of course)

obowiązkowy


(level of course)

podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

Studia stacjonarne I stopnia


I rok

II semestr


(number of credits)

6 pkt ECTS


(teaching methods)

30 godz. ćwiczeń, utrwalających wiedzę teoretyczną -

przygotowywanie przez studentów prezentacji na zadane tematy,

dyskusje o sposobach realizacji poszczególnych gatunków w

różnych mediach, prace pisemne, zlecane przez prowadzącego.



polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Anna Mielczarek, dr nauk humanist.


(prerequisites)

Student przystępujący do zajęć z Gatunków dziennikarskich ma

już za sobą odpowiednią wiedzę z teorii literatury, zdobytą w

szkole średniej oraz wiedzę językową, zdobytą na zajęciach z

kultury języka – potrafi więc zrozumieć i skojarzyć procesy

zachodzące w obrębie genologii, a zdobyta już na studiach wiedza

językowa pozwoli ocenić poprawność i zasadność użytych w

wypowiedziach dziennikarskich form gatunkowych.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest opanowanie w dobrym stopniu wiedzy

teoretycznej i umiejętne jej zastosowanie we własnej praktyce

dziennikarskiej i pr, chodzi bowiem o to, by wiedza o gatunkach i

indywidualna refleksja nad gatunkowymi problemami była

pomocna w doskonaleniu warsztatu zawodowego; przyszły

dziennikarz powinien podać definicje poszczególnych gatunków,

zastosować najlepszą formę językową, która najpełniej najlepiej

przedstawi temat, wiedzieć, kiedy może operować

indywidualnym stylem, a kiedy powinien z niego zrezygnować.


przedmiotu

(course contents)

Ustalane wspólnie ze studentami, skorelowane z wykładami, ale i

uwzględniające indywidualne zainteresowania studentów.



Na ocenę pracy na ćwiczeniach składa się efektywne w nich

uczestnictwo oraz oceny z przygotowanych prezentacji i prac

pisemnych.


lektur

(recommended

reading)

S. Adams, W. Hiks, Wywiad dziennikarski, Kraków 2007,


S. Allan, Newsy w sieci. Internet i dziennikarstwo, Kraków 2008,

A. Boyd, Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne, Kraków 2006,

Dziennikarstwo i świat mediów, pod red. Z. Bauera i E.

Chudzińskiego, Kraków 2000 i nast.,

Dziennikarstwo od kuchni, pod red. A. Niczyperowicza, Poznań

2001,

J. Fras, Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999 i nast.,

W. Godzic, Telewizja i jej gatunki, Kraków 2004,

Internetowe gatunki dziennikarskie, red. Naukowa: K. Wolny-

Zmorzyński, Wojciech Furman, Warszawa 2010,

I. Loewe, Gatunki pratekstowe w komunikacji medialnej,

Katowice 2007,

R. McLeish, Produkcja radiowa, Kraków 2007,

Manipulacja w języku, pod red. P. Krzyżanowskiego i P. Nowaka,

Lublin 2003,

L Olszański, Dziennikarstwo internetowe, Warszawa 2006,

T. Piekot, Dyskurs polskich wiadomości prasowych, Kraków

2006,

W. Pisarek, O mediach i języku, Kraków 2007,

G. Stachyra, Gatunki w radiu sformatowanym, Lublin 2008,

M. Wojtak, Analiza gatunków prasowych, Lublin 2008,


K. Wolny-Zmorzyński, Fotograficzne gatunki dziennikarskie,

Warszawa 2007,

K. Wolny-Zmorzyński, A. Kaliszewski, M. Furman, Gatunki

dziennikarskie. Teoria, praktyka język, Warszawa 2006.

II (B) OPIS POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW II B 1. Nazwa przedmiotu

(course title) Prawo mediów – wykład


(course code)


(type of course) obowiązkowy


(level of course) podstawowy


(year of study,

semester/trimester)



rok

semestr


(number of credits)


(teaching methods) Wymiar: 30 godz. wykładu



Wykład z odwołaniem do tekstów aktów prawnych



(language of course) Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Franciszek Szpor


(prerequisites) Podstawowe wiadomości z zakresu prawoznawstwa (wiedzy o państwie

i prawie)


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

- wprowadzenie w prawno-ustrojowe aspekty funkcjonowania

mediów i dziennikarzy oraz zaznajomienie z całokształtem

uprawnień obywateli wobec mediów


przedmiotu

(course contents)

1.Wolność myśli i słowa, informacji, opinii, mediów - źródła w

prawie zewnętrznym i w Konstytucji RP;

2. Dostęp do informacji publicznej;

3.Pojęcie prawa prasowego; terminologia ustaw medialnych

4.Organizacja działalności prasowej, radiowej i telewizyjnej;

5.Szczególne zasady programowej działalności radia i telewizji;

6. Dobra osobiste – pojęcie, ochrona prawna, przesłanki

wykluczenia bezprawności naruszenia;

7. Wybrane zagadnienia prawa autorskiego - dziennikarz jako

autor i jako korzystający z cudzych utworów;

8. Obowiązki mediów i dziennikarzy – katalog zakazów i

nakazów;

9.Odpowiedzialność cywilna i karna dziennikarzy;

10. Reklama i ogłoszenia w mediach – reglamentacja prawna;

11. Prawne aspekty funkcjonowania Internetu II B 13. Metody oceny

(assessment methods) Egzamin pisemny – test pytań otwartych


Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń. II B 14. Spis zalecanych

lektur

(recommended

reading)

Literatura podstawowa: - akty prawne: Konstytucja RP; Kk, Kpk; Kc; Ustawa - Prawo

prasowe; Ustawa o dostępie do informacji publicznej; Ustawa o

prawie autorskim i prawach pokrewnych; Ustawa o radiofonii i

telewizji;

- I. Dobosz, Prawo prasowe. Podręcznik, Kraków 2006

- R. Golat, Prawo autorskie. Pytania, kazusy, tablice, Warszawa

2002

- J. Barta, R. Markiewicz, B. Matlak, Prawo mediów, Kraków

2005

- M. Zaremba, Prawo prasowe. Ujęcie praktyczne, Warszawa

2007

- J. Sobczak, Prawo prasowe. Komentarz, Warszawa 2008


- J. Sobczak, Prawo prasowe, Warszawa 2000

- J. Sobczak, Radiofonia i telewizja. Komentarz do ustawy,

Kraków 2001

- J. Marcinkowska, Dozwolony użytek w prawie autorskim.

Podstawowe zagadnienia, Kraków 2004

- M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznej, Toruń 2002

- J. Sadomski, Naruszanie dóbr osobistych przez media,

Warszawa 2003

- M. Puwalski, Prawo do prywatności osób publicznych, Toruń

2003

- I. C. Kamieński, Swoboda wypowiedzi w orzeczeniach

Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, Kraków

2003

- R. Golat, Internet – aspekty prawne, Warszawa 2003

- E. Ferenc-Szydełko, Prawo prasowe. Komentarz., Warszawa

2008

II (B) OPIS POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW II B 1. Nazwa przedmiotu

(course title)

Prawo mediów – ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Kierunkowy - obowiązkowy


(level of course)

podstawowy


(year of study,

semester/trimester)



rok

semestr


(number of credits)


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz. ćwiczeń


Metody realizacji przedmiotu: grupowa (w ramach wprowadzenia i

dyskusji) analiza instytucji prawa prasowego w obszarze obowiązków

zakazów i nakazów dziennikarskich; rozwiązywanie kazusów




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Franciszek Szpor


(prerequisites)

Podstawowa wiedza o normie i przepisie prawnym, ich strukturze


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Uzdolnienie do samodzielnej, poprawnej oceny zgodności z prawem

czynów i zachowań dziennikarza i mediów


przedmiotu

(course contents)

- szczególna staranność i rzetelność dziennikarska

- obowiązek autoryzacji

- sprawozdawczość sądowa

- ochrona dóbr osobistych

- tajemnica dziennikarska

- sprostowania i odpowiedzi

- reklama (i kryptoreklama) w prasie, radio i TV

- listy do redakcji

- prasa internetowa (w Internecie)

- lojalność wobec linii programowej oraz pracodawcy

- prawne nakazy i zakazy dot. treści przekazów medialnych

- dziennikarstwo śledcze, prowokacja dziennikarska



Podstawą zaliczenia ćwiczeń jest średnia z ocen uzyskanych za

przygotowane wprowadzenia do dyskusji oraz za znajomość przepisów

wykazaną w trakcie analizy rozpatrywanych kazusów. Dopuszcza się 2

nieobecności na zajęciach w semestrze.


lektur

(recommended

reading)

- T. Kononiuk, B. Michalski, Problemy prawne zawodu

dziennikarskiego, Warszawa 1998

- B. Michalski, Podstawowe problemy prawa prasowego, Warszawa

1998

- J. Sobczak, Dziennikarz – sprawozdawca sądowy. Prawa i obowiązki,

Warszawa 2000

- M. Kępiński (red), Sport i media – problemy prawne, Poznań 1997

- A. Młynarska-Sobaczewska, Wolność informacji w prasie, Toruń 2003

+ całość literatury podstawowej i zalecanej do wykładów



(course title)

Etyka dziennikarska - konwersatorium


(course code)


(type of course)


II B 4. Poziom

przedmiotu

(level of course)

podstawowy


semestr

(year of study,

semester/trimester)



rok

semestr


(number of credits)


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz. konwersatoryjnych



Dyskusja z wprowadzeniami uczestników zajęć; analiza kazusów w

świetle zasad kodeksów deontologii dziennikarskiej



(language of

course)

Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Franciszek Szpor

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Wprowadzenie do filozofii i jej działów;

śledzenie i bieżąca orientacja w treściach społecznych debat nad

etycznymi „ekscesami” mediów


(wskazane jest

określenie celów

jako

efektów kształcenia

i

kompetencji)

(objectives of the

course, preferably

expressed in terms

of

learning outcomes

and competences)

ukazanie etycznego aspektu mediów i zawodu dziennikarskiego (jako

odrębnego wobec aspektu prawnego); wdrożenie do myślenia o

dziennikarstwie w kategoriach odpowiedzialności moralnej;

zapoznanie z polskimi i międzynarodowymi zbiorami (kodeksami)

zasad etycznych dziennikarstwa.

II B 12. Treści

merytoryczne

przedmiotu

(course contents)

- Moralność, etyka – podstawowe pojęcia.

- Moralność i prawo – wzajemne relacje

- Etyka szczegółowa; deontologia.

- Historyczne i współczesne uwarunkowania wolności oraz

odpowiedzialności dziennikarskiej.

- Aksjologia mediów

- Zbiory dziennikarskich zasad etycznych (dziennikarskie kodeksy

obyczajowe); sposoby i struktury ich egzekwowania.

- Etyczne zasady dziennikarstwa – międzynarodowe i polskie.

- Typowe konflikty etyczne dziennikarstwa


(assessment

methods)

Podstawą oceny zaliczeniowej są: ocena aktywność na zajęciach,

ocena powierzonego wprowadzenia do zajęć oraz ocena pisemnej

analizy kazusu


lektur

(recommended

reading)

- M. Ossowska, Normy moralne. Próba systematyzacji, Warszawa

1985

- Jan Pleszczyński, Etyka dziennikarska, Warszawa 2007

- Claude-Jean Bertrand, Deontologia mediów Warszawa 2007

- P. Czarnecki, Deontologia mediów, Warszawa 2008

- M. Sułek, J. Świniarski, Etyka jako filozofia dobrego działania

zawodowego, Warszawa 2001

- Z. Kobylińska, R.D. Grabowski (red.), Dziennikarski etos. Z

wybranych zagadnień deontologii dziennikarskiej, Olsztyn 1996

- W. L. Rivers, C. Mathews, Etyka środków przekazu, Warszawa

1995

- M. Kunczik, A. Zipfel, Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i

komunikowaniu, Warszawa 2000

- T. Zasępa, Media, człowiek, społeczeństwo, Częstochowa 2000

- T. Płonkowski, Amerykańska koncepcja społecznej

odpowiedzialności dziennikarzy, Warszawa 1995

- Z. Bauer, E. Chudziński (red.), Dziennikarstwo i świat mediów,

Kraków 1996

- T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa -

Kraków 1999

- Dziennikarski Kodeks Obyczajowy SDRP; Kodeks Etyki

dziennikarskiej SDP; Karta etyczna mediów polskich; Vademecum

dziennikarstwa BBC



(course title)

Warsztat dziennikarski - Znaczenie i projektowanie szaty

graficznej w prasie.


(course code)


przedmiotów.


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



Rok 1

Semestr 2


(number of credits)

2 punkty ETCS


(teaching methods)

Ćwiczenia/zajęcia praktyczne



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites)

Wiadomości z zakresu historii mediów i ogólnej wiedzy o prasie


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

charakterystyka znaczenia i funkcji szaty graficznej pisma

poznanie specyfiki pracy redaktorów technicznych, ich zadań i

obowiązków

nabycie praktycznych umiejętności, niezbędnych w procesie

projektowania i tworzenia szaty graficznej pisma.


przedmiotu

(course contents)

elementy składowe szaty graficznej, ich funkcje i znaczenia dla

czytelnictwa prasy

makietowania a łamanie, typy łamania

podstawowe środki ekspozycji tekstu (miejsce na kolumnie,

tytuł, lid, boczek, kolor, ozdobniki techniczne),

rola korekty i adiustacji technicznej (wybór wielkości i kroju

czcionki, określenie szerokości składu, poznanie znaków

korektorskich

zasady makietowania tekstu i tytułu publikacji, rola i znaczenia

lidu

zasady makietowania fotografii, rysunków, tabel i innych

materiałów graficznych

sposoby makietowania dużych tekstów, wykorzystanie

śródtytułów i inicjałów, stosowanie wyróżników i ozdobników

technicznych

wykorzystanie tekstów agencyjnych, sposoby ich wzbogacania

eksponowanie małych tekstów – stosowane metody i zabiegi

techniczne

makietowanie całych kolumn – wykorzystywane rozwiązania i

nowości techniczne

współpraca działów redakcyjnych w procesie planowania i

kształtowania szaty graficznej gazet i czasopism



Analiza zalecanej literatury oraz ćwiczenia praktyczne z makietą i

materiałami dziennikarskimi.


lektur

(recommended

reading)

8. B. Garlicki. Metodyka redagowania gazety. Kraków 1978.

9. M. Kafel. Zarys techniki wydawniczej. Warszawa 1976.

10. Red. M.F. Mallette. Zasady i tajniki dziennikarstwa. Podręcznik

dla dziennikarzy Europy Środkowej i Wschodniej. Warszawa

1996.

11. Red. A. Niczyperowicz. Dziennikarstwo od kuchni.

Poznań 2001.



(course title) Warsztat dziennikarski - Dziennikarstwo sportowe


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)

Stacjonarne studia


III rok

V semestr


(number of credits)

2 punkty ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz., laboratorium



- prezentacje,

- dyskusja,

- analizy studium przypadku

- zajęcia praktyczne.



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Red. Henryk Grzonka

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi

metodami pracy dziennikarza sportowego. a w szczególności

pogłębianie umiejętności posługiwania się najważniejszymi

informacyjnymi i publicystycznymi gatunkami dziennikarskimi

wykorzystywanymi w pracy dziennikarzy i sprawozdawców

sportowych. Duży nacisk zostaje położony na doskonalenie

umiejętności praktycznych związanych z dokumentowaniem

tematu, selekcją zebranego materiału dziennikarskiego, wyborem

kompozycji itp., zwłaszcza w odniesieniu do mediów

elektronicznych (radio i telewizja) oraz próby obsługi wydarzenia

sportowego dla potrzeb redakcji prasowej oraz próby pracy

sprawozdawczej dla potrzeb stacji radiowej. W trakcie zajęć

analizowane są wybrane materiały dziennikarskie o znaczących

walorach warsztatowych, charakterystyczne dla danego gatunku i

jego odmian. Dokonywana jest analiza kompozycji, zawartości,

języka, oraz cech gatunkowych. Prowadzone jest konwersatorium

ze studentami na podstawie wcześniej zaprezentowanych audycji

i innych publikacji oraz materiałów samodzielnie

przygotowanych przez studentów. Prezentacja najważniejszych

zagadnień związanych z historią dziennikarstwa sportowego a w

szczególności z rozwojem tzw. „formuły sprawozdawczości”.


przedmiotu

(course contents)

- Wpływ mediów na sport i sportu na media

- Funkcjonowanie działu sportowego (redakcji) w prasie i mediach

elektronicznych, rola redaktora sportowego, kalendarz wydarzeń i

proces planowania pracy, grafik, opracowanie redakcyjne materiału.

- Źródłą informacji dla dziennikarzy sportowych, znaczenie i

wykorzystanie serwisów depeszowych i stron internetowych,

informatorzy, informacje oficjalne i konferencje prasowe

- Podstawowe zasady redagowania informacji sportowych w tym

pisanie wstępów, budowa informacji prasowej radiowej i telewizyjnej,

styl informacji oraz charakterystyka informacji rozwojowych i

kontynuacji

- Relacje sportowe i ich funkcja, tzw. „cykl życiowy” wydarzenia

sportowego, formy relacji zdarzeń sportowych, formy dziennikarskie

publikowane przed wydarzeniem, w trakcie jego trwania i po jego

zakończeniu

- Publicystyka sportowa i inne formy dziennikarstwa sportowego,

budowa i styl sportowych publikacji publicystycznych, zasady

tworzenia sylwetek i reportaży uczestniczących

- Wywiad dziennikarski, jego funkcje, aranżowanie wywiadu, zbieranie

materiału i jego selekcja

- Szczególne wymogi dziennikarstwa sportowego radiowego i

telewizyjnego, język dziennikarski charakterystyczny dla mediów

elektronicznych, pisanie scenariuszy i ich odczytywanie, organizacja

radiowych i telewizyjnych relacji na żywo, transmisje zewnętrzne,

prawa do przekazów radiowych i telewizyjnych

- Dziennikarstwo sportowe w Internecie, styl pisania informacji,

artykułów publicystycznych, internetowe transmisje on line, Internet

jako źródło wyszukiwania informacji

- Prawda i wiarygodność w procesie relacjonowania wydarzenia

sportowego, problem obiektywizmu w dziennikarstwie, etyczne aspekty

przekazywania informacji, analiza faktów. Problem stronniczości

niektórych przekazów sportowych Prezentacja wybranych produkcji

dziennikarskich obrazujących to zagadnienie

- Specyficzne warunki pracy dziennikarza sportowego w zależności od

rodzaju obsługiwanej imprezy.

Najistotniejsze różnice w sposobach relacjonowania

najpopularniejszych dyscyplin sportowych (piłka nożna, piłka ręczna,

siatkówka, koszykówka, hokej na lodzie, żużel, kolarstwo boks, zapasy,

szermierka i inne sporty walki, lekka atletyka, dyscypliny rozgrywane

daleko od stanowiska reporterskiego – żeglarstwo, szybownictwo, i inne

- Umiejętność posługiwania się podstawowymi narzędziami pracy

dziennikarza sportowego– dyktafon, magnetofony radiowe, kamera,

laptop, kodek ISDN, programy do obróbki dźwięku oraz organizacja

tzw. stanowiska komentatorskiego

- Historia dziennikarstwa sportowego w Polsce i na świecie




udział i aktywność na zajęciach (udział w dyskusji, znajomość

lektur itp.).

udziału w konwersacjach warsztatowych oraz uzyskanych ocen

cząstkowych


lektur

(recommended

reading)

A.Magdoń : Reporter i jego warsztat, Kraków 1993

Z.Bauer,E.Chudziński: Dziennikarstwo i świat mediów, Kraków

2000

B. Garlicki : Metodyka dziennikarska, Kraków 1981

P. Andrews: Dziennikarstwo sportowe. Praktyczny przewodnik,

Kraków 2009

B. Tuszyński: Radio i sport, Warszawa 1993

B.Tuszyński: Telewizja i sport, Warszawa 1995

B.Tuszyński: Sprintem przez prasę sportową, Warszawa 1975



(course title) Public relations


(course code)


(type of course)



(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)

tudia I stopnia


I rok

III semestr


(number of credits)

punkty ETCS – 6 pkt


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz., wykład. Ćwiczenia 30 godz.



-wykład, prezentacje, analizy studium przypadku, ćwiczenia praktyczne




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Bernard Grzonka

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Wiedza z zakresu nauki o komunikowaniu


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Przedmiot ma przygotować studentów do znajomości podstaw public relations,

do odróżniania działań PR od innych działań promocyjnych oraz innych technik

komunikowania, definiowania celów public relations, stosowania narzędzi

komunikacyjnych adekwatnie do sytuacji; sprawnego kształtowania

pozytywnych relacji reprezentowanej organizacji z otoczeniem –

klientami, kontrahentami, mediami, pracownikami.


przedmiotu

(course contents)

Public relations jako proces komunikacji z otoczeniem. Historia, istota,

modele

PR w świecie i w Polsce

PR a propaganda, reklama, marketing i innych działania promotion mix–

wzajemne zależności

Tożsamość, wizerunek organizacji

Komunikacja zewnętrzna

Komunikacja wewnętrzna

Znaczenie kontaktów ze społecznościami lokalnymi, społeczna

odpowiedzialność organizacji

. Fazy procesu PR - dobór technik public relations

Współpraca z mediami

Zarządzanie sytuacją kryzysową, rola PR w sytuacjach kryzysowych

Ocena efektów programów public relations

Public relations różnego typu organizacji i instytucji

Działanie państwowych służb informacyjnych, organów samorządowych w

zakresie kształtowania wizerunku instytucja i powiadamiania o

podejmowanych inicjatywach

Etyka public relations




- egzamin




aktywne uczestnictwo w zajęciach (udział w dyskusji, znajomość lektur

itp.).


lektur

(recommended

reading)

Literatura:

Andrzejewski P., Kot W.: Media Realations – budowanie reputacji

firmy. Poltex, Warszawa 2002.

Black S. Public ralations, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2001

Bland M., Theaker A., Wragg D.: Jak utrzymywać dobre relacje z

mediami. Helion, Gliwice 2005.

Goban-Klas T.: Public Relations, czyli promocja reputacji.

Businessman Book, Warszawa 1996.

Green A.: Kreatywność w public relations. PWE Warszawa 2004

Gregory A (red.) Public Relations w praktyce, Wydawnictwo

Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1997

Kadragic A., Czarnowski P.: Public Relations, czyli promocja

reputacji. Praktyka działania. Businessman Book, Warszawa 1996.

Laermer R., Prichnello M.: Public Relations, GWP, Gdańsk 2004

Mitroff J.I., Pearson M.: Zarządzanie sytuacją kryzysową. Czyli jak

ochronić firmę przed najgorszym. Businessman Book, Warszawa

1998.

Murdoch A. Komunikowanie w kryzysie. Jak ratować wizerunek

firmy. Poltext, Warszawa 2003

Olędzki J., Tworzydło D (red.): Public relations. Znaczenie

społeczne i kierunki rozwoju, PWN Warszawa 2006

Pluta E.: Public Relations – Moda czy konieczność? Teoria

i praktyka. Twigger, Warszawa 2001.

Rozwadowska B.: Public Relations. Teoria praktyka perspektywy,

Wydawnictwo Studio EMKA, Warszawa 2002

Smektała T,: Public Relations w sytuacjach kryzysowych

przedsiebiorstw, Astrum, Wrocław 2001.

Stankiewicz J.: Komunkowanie się w organizacji, Astrum, Wrocław

1999

Święckowska T.: Public relations a demokracja, Wyd. UW,

Warszawa 2008

Szymańska A.: Public Relations w zintegrowanej komunikacji

marketingowej, Unimex, Wrocław 2004.

Wojcik K.: Public Relations od A do Z, Wyd. III. Placet Warszawa

2006.

Żbikowska A.: Public relations. Strategie firm międzynarodowych w

Polsce. PWE Warszawa 2005



(course title)

Reklama – wykład i ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Zaawansowany


semestr

(year of study,

semester/trimester)

Rok II

Sem. III


(number of credits)

punkty ETCS 5


(teaching methods)




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawy wiedzy z zakresu teorii komunikacji, i komunikowania

perswazyjnego, systemu medialnego.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Zrozumienie roli reklamy w społeczeństwie

Opanowanie wiedzy pozwalającej określić istotę i funkcje

reklamy w komunikowaniu perswazyjnym

Opanować umiejętność wykorzystania mediów masowych jako

środków reklamy i kryteria ich doboru ,

Umiejętność opracowania planu mediów

Poznanie zasad doboru mediów


przedmiotu

(course contents)

- Rola reklamy w społeczeństwie

- Rodzaje reklamy

- Społeczno – prawne aspekty reklamy

- Organizacje i instytucje reklamy

- Reklama a marketing mix

- Postępowanie konsumentów i segmentacja rynku

- Reklama prasowa

- Reklam radiowa

- Reklama telewizyjna

- Reklama zewnętrzna

- Reklama w Internecie

- Inne formy reklamy

- Komunikacja marketingowa





(dopuszczalne są 2 nieobecności studenta( studnia dzienne) i 1

nieobecność (studnia niestacjonarne) ),

aktywne uczestnictwo w zajęciach- w tym przygotowanie

prezentacji w grupach studyjnych kształtujących kreratywnośc

studenta i jego umiejętności operowania wiedzą

Uwaga!


- Egzamin


lektur

(recommended

reading)

1. Marian Golka Świat reklamy. ARTIA 1994

2. Philip Kotler, Marketing, Warszawa 1994

3. Dell Dennison i Linda Tobey, Podręcznik reklamy,

Lublin 1994

4. Jacek Kall, Reklama, Warszawa 1995

5. Theresa M. Rosania, Advertising, Warszawa 1996

6. Joanna Łodziana – Grabowska, Efektywność Reklamy,

Warszawa 1996

7. Robert Skubisz, Prawo reklamy, Lublin 1997

8. Dariusz Doliński, Psychologia Reklamy, Warszawa 1998

9. Wojciech Budzyński, Reklama, Warszawa 1999

10. Jerzy Bralczyk, Język na sprzedaż

11. Andrzej Pitrus, Znaki na sprzedaż, Kraków 2000

12. J. Thomas Russel, W.Ronald Lane, Reklama według

Ottona Kleppnera. FELBERG 2000

13. Robert Nowacki, Reklama .Warszawa 2005

14. Grzegorczyk Adam. Reklama .Warszawa 2010



(course title)

Praca dziennikarza w języku obcym – ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



II rok

4 i 5 semestr


(number of credits)

4 punktów ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz., ćwiczenia.



- dyskusja

- konwersacja

- analizy porównawcze

Zajęcia mają charakter konwersatorium realizowane poprzez

dyskusję; wypowiedzi na określone tematy; porównywanie

wypowiedzi dziennikarskich w różnych mediach; poznawanie

specyfiki języka poszczególnych typów mediów masowych.




Język angielski


wykładowcy

(name of lecturer)

Mgr Janina Gierula

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Dobra i średnia znajomość języka angielskiego


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Podstawowym celem przedmiotu jest pogłębienie znajomości

języka angielskiego. Poznanie specyfiki języka mediów

masowych ze szczególnym uwzględnieniem ich poszczególnych

typów. Pogłębienie znajomości języka poprzez rozumienie języka

mediów w wersji pisanej i słuchanej. Umiejętność zachowania

się w typowych sytuacjach zawodowych.


przedmiotu

(course contents)

-umiejętność tłumaczenia tekstu medialnego z pomocą słownika;

- określenie znaczenia informacji w tekście medialnym od

podstawowej do uzupełniającej;

- krytyczna ocena wiarygodności tekstów medialnych;

- umiejętność prowadzenia rozmowy na temat treści tekstu

medialnego;

- wykorzystywanie w tekście mówionym i pisanym zwrotów

charakterystycznych dla języka mediów;

- praca korespondenta zagranicznego;

- konferencja prasowa;

- umiejętność przeprowadzenia wywiadu dziennikarskiego;

- przygotowanie materiału dziennikarskiego w podstawowych

gatunkach dziennikarskich;

- umiejętność pisania tytułów materiałów dziennikarskich;




pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny),


aktywne uczestnictwo w zajęciach (udział w dyskusji).

przygotowanie pisemne wypowiedzi w określonym

gatunku dziennikarskim.


lektur

(recommended

reading)

- Andrzej Diniejko, English-Speaking Countries. T.I I II,

Warszawa 1999

- Zbigniew Nadstoga, Wrinting business letters,

Włocławek 1994

- Oxford Guide to British and American Culture, Oxford

University Press,1999.

- Raymond Murphy, English Grammar In Use. Cambridge

University Press, 1992.

- Michael Swan, Catherine Walter, The Good Grammar

Book. Oxford University Press, 2003.

- Michael Swan, Catherine Walter, How English works a

grammar practice book. Oxford University Press, 1998.

- B.D. Graver, Advanced English Practice. Oxford

University Press, 1996.

- Lucyna Gołębiowska, Przewodnik po czasach w języku

angielskim. Warszawa 1991.

- Tomasz Szarfemberg, Czasy w języku angielskim.

Zasady użycia i ćwiczenia. Altravox Press Włocławek

1996.

- Janusz Siuda, Gramatyka angielska w teorii i

ćwiczeniach. Katowice 2004.

- Maciej Matysek, Ćwiczenia oraz repetytorium

gramatyczne. Altravox Press Włocławek 1998.

- Małgorzata Cieślak, English Repetytorium tematyczno-

leksykalne. Wagros Poznań 1998.

- E.F. Teleń, Anglijskij dla zurnalistow, Moskwa 2000.



(course title)

Komunikowanie się w organizacji (wykłady i ćwiczenia)


(course code)


(type of course)

Dodatkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)

Semestr IV, rok II


(number of credits)

4


(teaching methods) Wykłady, 2 godziny tygodniowo, 15 tygodni

Ćwiczenia, 1 godzina tygodniowo, 15 tygodni



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites)

Zaliczenie z przedmiotu nauka o komunikowaniu


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest wskazanie podstawowych różnic między

zasadami komunikowania się w różnych sytuacjach i różnego rodzaju

grupach i instytucjach. Praktyczną konsekwencją jest wykształcenie u

studentów kompetencji skutecznego komunikowania się w

organizacjach formalnych i grupach nieformalnych.


przedmiotu

(course contents)

1. Pojęcie komunikowania – jego rodzaje, poziomy, cele i

funkcje

2. Kompetencje komunikacyjne – ich rodzaje, sposoby

przyswajania, wpływ czynników dziedzicznych,

osobowościowych i środowiskowych

3. Komunikacja werbalna, pisemna i niewerbalna

4. Aktywne słuchanie jako podstawa skutecznej komunikacji

5. Komunikowanie prywatne a komunikowanie publiczne

6. Komunikacja perswazyjna z perspektywy psychologicznej

7. Komunikowanie w rodzinie

8. Komunikowanie w przyjaźni i związkach

9. Komunikowanie w sytuacjach towarzyskich

10. Komunikowanie w szkole i placówkach oświatowych

11. Kultura organizacyjna a komunikowanie

12. Modele komunikowania w organizacji

13. Komunikowanie w Internecie

14. Znaczenie płci w komunikowaniu

15. Komunikowanie w sytuacjach kryzysowych



Zaliczenie z ćwiczeń na podstawie aktywności na zajęciach, w razie jej

braku kolokwium pisemne. Zaliczenie z wykładu – egzamin ustny.


lektur

(recommended

reading)

1. M. Armstrong, Zarządzanie zasobami ludzkimi, Dom

Wydawniczy ABC, Kraków 2000;

2. R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi, GWP Gdańsk 2003;

3. B. Dobek – Ostrowska Podstawy komunikowania społecznego,

Wydawnictwo Astrum Wrocław 1999;

4. M. Filipiak Homo Comunicans – wprowadzenie do teorii

masowego komunikowania, Wydawnictwo UMCS, Lublin

2004;

5. T. Goban – Klas Media i komunikowanie masowe,

Wydawnictwo Naukowe PWN 2005;

6. E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, GWP Gdańsk

2003;

7. G. Hofstede, Kultury i organizacje, Polskie Wydawnictwo

Ekonomiczne, Warszawa 2000;

8. M. Leary, Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce

autoprezentacji, GWP Gdańsk 2004;

9. M. McKay, M. Davis, P. Fanning, Sztuka skutecznego

porozumiewania się, GWP Gdańsk 2003;

10. Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 2002;

11. H. Nonaka, M. Takeuchi, Kreowanie wiedzy w organizacji,

Poltext, Warszawa 2000;

12. A. Pratkanis, E. Aronson, Wiek propagandy, PWN Warszawa

2003;

13. J. Stewart (red), Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się

między ludźmi, PWN Warszawa 2002;

14. P. Thomson, Sposoby komunikacji interpersonalnej, Zysk i S –

ka, Poznań 1998;



(course title)

Wprowadzenie do ekonomiki mediów – wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



III rok

V semestr


(number of credits)

6 punktów ETCS


(teaching methods)




- wykład

- prezentacje multimedialne





Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawowa wiedza z zakresu ekonomii. Znajomość struktury i

funkcjonowania rynku medialnego w Polsce.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Podstawowym celem przedmiotu jest charakterystyka

funkcjonowania rynku środków masowej informacji jako segmentu

rynku ekonomicznego. Zaznajomienie się studentów z

podstawowymi pojęciami i terminami dotyczącymi ekonomicznego

funkcjonowania mediów masowych. Poznanie zasad jego

organizacji, specyfiki ekonomicznej poszczególnych jego typów i

rodzajów. Kurs ma za zadanie poznanie konsekwencji dualnego

funkcjonowania rynku ekonomicznego mediów masowych.

Umiejętność oceny trendów funkcjonowania segmentów mediów

masowych na rynku.


przedmiotu

(course contents)

- Podstawowe kategorie i pojęcia rynku ekonomicznego mediów;

- Rynek informacyjny, prawidłowości formowania i rozwoju,

aspekty i struktura;

- Ekonomiczno-prawne formy organizacji przemysłu medialnego;

- Konkurencja rynkowa mediów;

- Marketing na rynku środków masowego przekazu;

- Finansowa polityka redakcji; .

- Zarządzanie środkami masowego przekazu;



Egzamin


pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny), które odbywa

się w okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną,

obecność na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności

studenta),



Uwaga!



lektur

(recommended

reading)

- Dacko M., Wielkie fiasko. Fuzja AOL i Time Warner. Studium

przypadku Warszawa 2007.

- Doktorowicz, K., Dudek W.: Brytyjski model komercjalizacji

telewizji i początek transformacji telewizji w Polsce. Katowice

1995. ,

- Gmerek-Rajchel M., Formatowanie radia lokalnego. Toruń 2005.

- Grudzewski, W., Hejduk. I..: Przedsiębiorstwo wirtualne/

Warszawa 2002.

- Jupowicz-Ginalska A., Marketing medialny. Warszawa 2010.

- Katalog Mediów Polskich. Kraków 1995-2000.

- Kowalski, T.: Media i pieniądze. Ekonomiczne aspekty

działalności środków komunikowania masowego. Warszawa 1998.

- Kowalski, T.: Między twórczością a biznesem. Wprowadzenie do

zarządzania w mediach i rozrywce, Warszawa 2008

- Kania, J.: Model działalności przedsiębiorstwa hurtu prasowego.

Szczecin 2000.

- Kowalski, T., Jung, B.: Media na rynku. Wprowadzenie do

ekonomiki mediów. Warszawa 2006.

- Mika, C.: Media masowe w europejskim prawie wspólnotowym.

Toruń 1999.

- Oleński, J.: Ekonomika informacji. Warszawa 2001.

- Patrzałek, W.: Segmentacja rynku prasowego. Wrocław 2002.

- Patrzałek, W.: Elementy marketingu na rynku prasy. Wrocław

2001.

- Żabiński, R.: Marketing na rynku prasowym. Warszawa 2010.



(course title)

Wprowadzenie do ekonomiki mediów – ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



III rok

V semestr


(number of credits)

6 punktów ETCS


(teaching methods)




- dyskusja

- przygotowanie projektu badawczego



dyskusję na podstawie literatury przedmiotu jak i przygotowanie

konkretnego projektu badawczego dotyczącego ekonomicznej

pozycji mediów na rynku. Analizy sondażowe konkurencji

rynkowej w wymiarze lokalnym, regionalnym i ogólnokrajowym.

Analizy struktur organizacyjnych mediów masowych z różnych

segmentów rynku. Praktyczna analiza strategii marketingowych

wybranych mediów masowych.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)




(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)


funkcjonowania rynku środków masowej informacji jako

segmentu rynku ekonomicznego. Poznanie zasad jego


rodzajów. Przedmiot bazuje zarówno na wiedzy dotyczącej

funkcjonowania całego systemu informacji, jego wybranych

segmentów jak i aspektach prawnych organizacji środków

masowej informacji. Kurs ma na celu nabycie praktycznej wiedzy

w zakresie praktycznej analizy funkcjonowania mediów

masowych na rynku ekonomicznym zarówno w wymiarze

segmentu medialnego jak i konkretnego medium masowego.


przedmiotu

(course contents)

- Badanie rynku informacyjnego;



- Ekonomiczne podstawy pracy dziennikarskiej;

- Funkcjonowanie poszczególnych segmentów rynku medialnego

prasa, radio, telewizja, Internet;

- Analiza wybranego segmentu rynku prasowego. Zarówno w

wymiarze lokalno0regionalnym jak i ogólnokrajowym




pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny), które

odbywa się w okresie poprzedzającym sesję

egzaminacyjną,




zaliczenie praktycznego projektu badawczego.

Uwaga!


egzaminu.


lektur

(recommended

reading)

- Jung, B. (red.): Media, komunikacja, biznes elektroniczny.

Warszawa 2001.





1995. ,

- Gmerek-Rajchel M., Formatowanie radia lokalnego. Toruń

2005.

- Grudzewski, W., Hejduk, I.: Przedsiębiorstwo wirtualne.

Warszawa 2002.




działalności środków komunikowania masowego. Warszawa

1998.

- Kowalski, T.: Między twórczością a biznesem. Wprowadzenie

do zarządzania w mediach i rozrywce, Warszawa 2008

- Kania, J.: Model działalności przedsiębiorstwa hurtu

prasowego. Szczecin 2000.



- Mika, C.: Media masowe w europejskim prawie

wspólnotowym. Toruń 1999.




2001.

- Żabiński, R.: Marketing na rynku prasowym. Warszawa 2010 .



(course title) Prawo własności intelektualnej – wykład


(course code)


(type of course) obowiązkowy


(level of course) podstawowy


(year of study,

semester/trimester)



III rok

V semestr


(number of credits) 2


(teaching methods) Wymiar: 15 godz. wykładu

Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. co drugi tydzień


Wykład z odwołaniem do tekstów aktów prawnych





wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Franciszek Szpor


(prerequisites) Podstawowe wiadomości z zakresu prawoznawstwa (wiedzy o prawie)


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Uświadomienie doniosłości i obowiązku respektowania we

współczesnym świecie społecznych reguł chroniących

rezultaty oryginalnej, twórczej pracy intelektualnej


przedmiotu

(course contents)

- zakres pojęcia „prawo własności intelektualnej”, źródła prawa

zewnętrznego i wewnętrznego;

- przedmioty ochrony prawa wł. przemysłowej;

- przedmiot i podmioty prawa autorskiego;

- różnica w metodzie udzielania ochrony prawnej między pr.aut. a

pr.wł. przem.

- prawa autorskie – osobiste, majątkowe; ich przenoszenie i obrót;

organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi;

- licencje ustawowe w zakresie pr. autorskiego

- prawa pokrewne pr. autorskiemu

- odpowiedzialność prawna za naruszenie praw autorskich

- nieuczciwa konkurencja a zwł. nieuczciwa reklama. II B 13. Metody oceny

(assessment methods) Kolokwium zaliczeniowe pisemne – test pytań otwartych


lektur

(recommended

reading)

Literatura podstawowa: - akty prawne: Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

Ustawa Prawo własności przemysłowej; Ustawa o zwalczaniu

nieuczciwej konkurencji

- J. Sieńczyło-Chlabicz (red), Prawo własności intelektualnej,

Warszawa 2009

- M. Załucki (red), Prawo własności intelektualnej. Repetytorium,

Warszawa 2010

- R. Golat, Prawo autorskie. Pytania, kazusy, tablice,


- A. Szewc (red), Leksykon własności przemysłowej i intelektualnej,

Kraków 2003

- J. Marcinkowska, Dozwolony użytek w prawie autorskim.


- P. Białecki, H. Tuchołka, Nieuczciwa lub zakazana reklama,

Warszawa 2002



(course title) konwersatorium monograficzne - Problemy społeczeństwa

informacyjnego


(course code)


(type of course)

fakultatywny


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)

Stacjonarne studia


III rok

V semestr


(number of credits)

2 punkty ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz., konwersatorium.



- prezentacje,

- dyskusja,





Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Nauka o komunikowaniu; Podstawy socjologii i psychologii.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Podstawowym celem jest charakterystyka pojęcia społeczeństwa

informacyjnego, jego cechy i funkcje. Poznanie sfer

funkcjonowania społeczeństwa informacyjnego. Szanse i

zagrożenia społecznego obiegu informacji. Implikacje społeczne

tworzenia się społeczeństwa informacyjnego. Analiza

społeczeństwa informacyjnego – przypadek Polski.

Efektem kształcenia ma być umiejętność analizy sytuacji

jednostki, grupy, społeczeństwa w warunkach funkcjonowania

społeczeństwa informacyjnego.


przedmiotu

(course contents)

- pojęcie, istota i cechy społeczeństwa informacyjnego;

- rola technologii w rozwoju społeczeństwa

informacyjnego; przemysł informacyjny;

- sfery i aspekty społeczeństwa informacyjnego;

- szanse i zagrożenia rozwoju sfery informacji we

współczesnym społeczeństwie;

- implikacje społeczno-polityczno-prawne funkcjonowania

społeczeństwa informacyjnego;

- problemy ekonomiczno-psychologiczno-kulturowe w

społeczeństwie informacyjnym;

- polskie dylematy u progu społeczeństwa informacyjnego;

- edukacja medialna w społeczeństwie informacji – szansa

harmonijnego rozwoju.




- przygotowanie prezentacji multimedialnej,





lektur

(recommended

reading)

Chyrowicz B. (red.), Społeczeństwo informacyjne: szanse czy

zagrożenia? Lublin 2003.

Castells M., Galaktyka Internetu. Poznań 2003.

Doktorowicz K., Społeczeństwo informacyjne. Wyzwania dla

gospodarki, polityki i kultury. Katowice 2002.

Gajda J., Juszczyk S., Siemieniecki B., Wenta K., Edukacja

medialna. Toruń 2002.

Goban-Klas T., Sienkiewicz P., Społeczeństwo informacyjne.

Szanse, zagrożenia, wyzwania. Kraków 1999.

Krzysztofek K., Szczepański M.S., Zrozumieć rozwój. Od

społeczeństw tradycyjnych do informacyjnych. Katowice 2002.

Kulczyński R. W., Społeczeństwo informacyjne – cyberkultura.

Poznań 2002.

Lubacz J. (red.), W drodze do społeczeństwa informacyjnego.

Warszawa 1999.

Mattelart A., Społeczeństwo informacji. Karków 2004.

Ogonowska M., Edukacja medialna. Klucz do zrozumienia

społecznej rzeczywistości. Kraków 2003.

Szewczyk A. (red.) Dylematy cywilizacji informatycznej.

Warszawa 2004.

Szweda R.(red.), Społeczeństwo wirtualne. Społeczeństwo

informacyjne. Lublin 2003.

Wallace P., Psychologia Internetu. Poznań 2004.

Zacher W.(red.), Problemy społeczeństwa informacyjnego.

Elementy analizy, ewolucji i prognozy. Warszawa 1997.

Zacher L. W. (red.), Rewolucja informacyjna i społeczeństwo.

Niektóre trendy. zjawiska i kontrowersje. Warszawa 1997.

Zasępa T. (red.), Internet, fenomen społeczeństwa

informacyjnego. Częstochowa 2001.



(course title) KONWERSATORIUM MONOGRAFICZNE

POLSKI DOKUMENT


(course code)


(type of course)

fakultatywny


(level of course)

średnio zaawansowany


(year of study,

semester/trimester)

Studia stacjonarne


Rok III,

V semestr ,


(number of credits)


(teaching methods)

30 godz. zajęć konwersatoryjnych, których przedmiotem jest analiza

treściowa i formalna polskich filmów dokumentalnych i reportaży,

wybranych bądź przez prowadzącą, bądź przez studentów



polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Anna Mielczarek, dr nauk humanistycznych


(prerequisites)

Wiedza na temat różnych form komunikacji, którą student III

roku zdobył już na studiach


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Pogłębienie wiedzy w zakresie zarówno historii polskiego filmu

dokumentalnego i reportażu, jak i ich kondycji współczesnej. Na

pierwszych zajęciach wspólnie ustalamy tematy, które będziemy

realizować.

Następnie próbujemy od strony merytorycznej przygotować się do

zajęć /na podstawie literatury wskazanej przez prowadzącą/.

Kolejne zajęcia odbywają się wg schematu: prezentacja

wybranego wcześniej dokumentu, dyskusja nad jego walorami

treściowymi i formalnymi.


przedmiotu

(course contents)

Podstawą dyskusji będą na początek: dokumenty zebrane w dwóch

seriach:

1. Czarna seria. Polska szkoła dokumentu, wyd. przez Narodowy

Instytut Audiowizualny;

2. Polskie debiuty 2009/2010, wyd. przez Studio Munka i

Stowarzyszenie Filmowców Polskich.

Dalsze tematy – ustalone ze studentami na zajęciach



Zaliczenie zajęć na podstawie aktywnego uczestnictwa w

dyskusjach.


lektur

(recommended

reading)

A. Helman, Co to jest kino, Kraków 1992,

A. Helman, Słownik pojęć filmowych, t.1-3, Wrocław 1991,

Z. Duś, Podstawy montażu filmowgo, Katowice, 2002,

M. Przylipiak, Poetyka kina dokumentalnego, Gdańsk 2000,

P. Witek, Kultura. Film. Historia, Lublin 2005.

Programy nauczania

– studia drugiego stopnia



(course title) Psychologia społeczna - wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy (compulsory / obligatory),


(level of course)

Podstawowy


(year of study,

semester/trimester)

Rok pierwszy, semestr pierwszy


(number of credits)

3


(teaching methods)

Wykłady, 30 godzin



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Eugenia Mandal, Prof. UŚ dr hab.


(prerequisites)

Brak


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Cele, metody nauczania: Treści przedmiotu:

Podstawowe kategorie psychologii społecznej i jej główne nurty. Mechanizmy

i wzorce ludzkich zachowań. Zagadnienia konformizmu, agresji, stereotypów

oraz pozytywnych i negatywnych relacji międzyludzkich. Analiza zjawisk

społecznych w mikro- i makroskali.

Cele i metody:

Zaznajomienie z podstawowymi pojęciami, koncepcjami teoretycznymi i

metodam badawczymi w psychologii społecznej,

Zapoznanie z wiedzą na temat podstaw znajomości psychologicznych zasad

komunikowania społecznego, umiejętności dostrzegania i analizowania różnic

społeczno-psychologicznych, diagnozowania aktualnej sytuacji społecznej

oraz pojawiających się problemów i negatywnych zjawisk społecznych

Zapoznanie z wybranymi problemami psychologii społecznej w praktyce.


przedmiotu

(course contents)

1. Wprowadzenie do zagadnień psychologii społecznej. Definicja i

zakres. Metody badawcze w psychologii społecznej. Wpływ i

kontrola w badaniu psychologicznym. Problemy etyczne badaniach

psychologicznych.

2. Społeczna natura człowieka. Struktura polityczna, ekonomiczna,

ekologiczna, religia i ideologia a socjalizacja. Socjalizacja w różnych

kulturach.

3. Tożsamość człowieka. Tożsamość podmiotowa i przedmiotowa.

Tożsamość osobista i społeczna. Tożsamość pozytywna i negatywna.

Tożsamość narodowa. Tożsamość i emigracja.

4. Percepcja społeczna. Główne podejścia teoretyczne wyjaśniające

proces spostrzegania ludzi. Ukryte teorie osobowości. Cechy

centralne w percepcji społecznej.

5. Percepcja społeczna. Efekty, tendencje i błędy. Zjawisko

samospełniającego się proroctwa. Czynniki wpływające na proces

spostrzegania. Implikacje praktyczne w polityce.

6. Komunikacja niewerbalna. Ogólne prawidłowości. Prawda i fałsz w

komunikacji niewerbalnej. Znaczenie przestrzeni osobistej i dystansu

fizycznego. Postawa ciała i gesty. Twarz i ręka. Oczy, usta, czoło.

Reakcje wegetatywne.

7. Komunikacja niewerbalna. Rola wyglądu fizycznego. Atrakcyjność

fizyczna. Ubiór i fryzura. Znaczenie otoczenia i rekwizytów.

Empatia. Znaczenie komunikacji niewerbalnej w polityce.

8. Natura procesów atrybucji – w jaki sposób odpowiadamy na pytanie:

dlaczego? Teorie wnioskowania o przyczynach zachowań innych

ludzi i swoich własnych.

9. Błędy i tendencje w procesach atrybucji. Egotyzm i egocentryzm

atrybucyjny. Efekt fałszywej powszechności. Znaczenie i funkcje

procesów atrybucji. Procesy atrybucji a polityka.

10. Atrakcyjność interpersonalna. Teorie wymiany i teorie zasobów a

atrakcyjność. Atrakcyjność interpersonalna w teoriach podobieństwa

i w teoriach przyciągania się przeciwieństw. Analiza transakcyjna.

11. Władza. Psychologiczne teorie władzy. Psychologiczne

konsekwencje posiadania i podlegania władzy. Władza w organizacji

i w bliskich relacjach interpersonalnych.

12. Stereotypy. Geneza stereotypów. Funkcje poznawcze, egotystycze i

tożsamościowe. Znaczenie indywidualne i zbiorowe. Dwustopniowy

model poznawczego przetwarzania stereotypowego.

13. Uprzedzenia w życiu społecznym i w polityce. Konflikt

międzygrupowy i rola kozła ofiarnego. Społeczna kategoryzacja i

dziedziczenie społeczne. Uprzedzenia jawne i ukryte. Neorasizm i

neoseksizm. Polityczna poprawność. Metody badania uprzedzeń.

Sposoby osłabiania stereotypów i uprzedzeń.



Egzamin po 1 semestrze


lektur

(recommended

reading)

Literatura podstawowa

- Aronson E., Wilson T.D., Akert R.M. (1995). Psychologia

społeczna. Serce i umysł. Gdańsk: GWP.

- Cialdini R.(1994). Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka.

Gdańsk: GWP.

- Doliński D (red.) (2008). Psychologia. Gdańsk: GWP. (tom

2).(Rozdz. Psychologia społeczna).

- Mika S. (1987). Psychologia społeczna. Warszawa: PWN. (rozdz. 5.

Grupy społeczne)

- Mandal E. (2008). Miłość, władza i manipulacja w bliskich

związkach. Warszawa: PWN (rozdz. 1. Władza. Rozdz. 2. Władza i

płeć. Rozdz. 3. Wpływ społeczny, władza, płeć)

Literatura zalecana

- Kenrick D.T., Neuberg S. L., Cialdini R. B. (2002). Psychologia

społeczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

- Leary M. (1999). Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce

autoprezentacji. Gdańsk, GWP.

- Macrae C., Stangor Ch., Hewstone M. (1999). Stereotypy i

uprzedzenia. Najnowsze ujęcie. Gdańsk: GWP.

- Mandal E. (2000). Podmiotowe i interpersonalne konsekwencje

stereotypów związanych z płcią. Wydawnictwo Uniwersytetu

Śląskiego.

- Mądrzycki T .(1986). Deformacje w spostrzeganiu ludzi. Warszawa:

PWN.

- Reykowski J.(red.) (1976). Osobowość a społeczne zachowanie

ludzi. KiW. Warszawa.

- Skarżyńska K. (1981). Spostrzeganie ludzi. Warszawa: PWN.

- Skarżyńska K. (2006). Psychologia polityczna. Warszawa: Scholar.

- Strelau J. Doliński D (red.) (2008). Psychologia. Gdańsk: GWP. (tom

2).

- Wojciszke B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Warszawa: Scholar

- Zimbardo P.G., Ruch F.L. (1996). Psychologia i życie. Warszawa:

PWN.



(course title)

GŁÓWNE NURTY KULTURY ŚWIATOWEJ I POLSKIEJ XX

I XXI WIEKU.


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)

Stacjonarne studia II stopnia


I semestr


(number of credits)

5 punktów ECTS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz. wykładu



Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

dr Mirosława Wielopolska-Szymura


(prerequisites)

Podstawowe wiadomości z zakresu historii kultury polskiej

i światowej objęte programem nauczania na poziomie szkoły

średniej.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze zjawiskami

współczesnego świata; przemianami w obrębie kultury, które

wpływają na postawy społeczne oraz zachowania kulturowe

współczesnych społeczeństw. Analiza porównawcza wybranych

dzieł kultury XX i XXI w. pozwoli prześledzić główne tendencje

zmiany kulturowej. Po ukończeniu kursu student powinien

posiadać umiejętność identyfikowania zjawisk kulturowych, ich

analizowania oraz dostrzegania/przewidywania możliwych

efektów społecznych istniejących zjawisk kulturowych. Powinien

także rozumieć rolę instytucji publicznych w oddziaływaniu na

kulturę.


przedmiotu

(course contents)

Kultura masowa – kultura globalna – podstawowe pojęcia

i cechy;

Konsumpcjonizm i hedonizm jako nowe paradygmaty

kultury;

Modernizm i postmodernizm w kulturze;

Wielokulturowość i poszukiwanie „nowej” tożsamości;

Problemy komunikacji międzykulturowej;

Płeć kulturowa; gender studies; współczesny feminizm;

Determinizm technologiczny a zmiana kulturowa;

Nowe media i hipermedialność kultury;

Cyberkultura – wirtualna rzeczywistość i życie w „second

life”;

Co zamiast boga? – substytuty życia duchowego;

Nowe formy uczestnictwa w kulturze – „nowi odbiorcy”;

Komercjalizacja kultury – przemysły kultury; Rynek

sztuki.

Wpływ instytucji publicznych na proces kulturowy.

Elementy polityki kulturalnej.



Egzamin pisemny z całości materiału obejmującego tematy

wykładów i ćwiczeń (termin: w sesji egzaminacyjnej semestru

zimowego).

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń.


lektur

(recommended

reading)


Bokszański Z., Tożsamości zbiorowe. Warszawa 2005;

Golka M. (red.), Kłopoty z tożsamością, Poznań 2006;

Jawłowska A., Kempny M. (red.), Kultura w czasach

globalizacji, Warszawa 2004;

Mikułowski-Pomorski J.,. Jak narody porozumiewają się

ze sobą w komunikacji międzykulturowej i

komunikowaniu medialnym. Kraków 2007;

Scholte J. A., Globalizacja: krytyczne wprowadzenie,

Sosnowiec 2006;

Strinati D., Wprowadzenie do kultury popularnej, Poznań,

1998;

Tong R.P., Myśl feministyczna, Warszawa 2002;

Wilkoszewska K., Wariacje na postmodernizm, Kraków

2000;


Agacinski S., Polityka płci, Warszawa 2000;

Burszta W. J., Kuligowski W., , Sequel. Dalsze przygody

kultury w globalnym świecie, Warszawa 2005;

Giddens A., Nowoczesność i tożsamość. Warszawa 2001;

Krajewski M., Kultury kultury popularnej, Poznań 2003;

Stiglitz J., Globalizacja, Warszawa 2004;



(course title)

GŁÓWNE NURTY KULTURY ŚWIATOWEJ I POLSKIEJ XX

I XXI WIEKU.


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



I semestr


(number of credits)

5 punktów ECTS


(teaching methods)




dyskusja

prezentacje multimedialne (także

przygotowywane w grupach przez studentów)

elementy samokształcenia (zapoznanie się

z wybranymi dziełami kultury polskiej

i światowej)

Zajęcia mają charakter konwersatorium w oparciu o lekturę

tekstów źródłowych, poruszających zagadnienia związane

z najważniejszymi osiągnięciami kultury polskiej i światowej.

Uzupełnieniem tekstów źródłowych są treści podręcznikowe oraz

filmy dokumentalne związane z omawianymi zagadnieniami.

Dyskusja ma na celu porównanie zjawisk charakterystycznych dla

twórczości artystycznej poszczególnych krajów i nurtów

artystycznych.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

dr Mirosława Wielopolska-Szymura


(prerequisites)

Podstawowe wiadomości z zakresu historii kultury polskiej

i światowej objęte programem nauczania na poziomie szkoły

średniej.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze zjawiskami

współczesnego świata; przemianami w obrębie kultury, które

wpływają na postawy społeczne oraz zachowania kulturowe

współczesnych społeczeństw. Analiza porównawcza wybranych

dzieł kultury XX i XXI w. pozwoli prześledzić główne tendencje

zmiany kulturowej, z uwzględnieniem najważniejszych

problemów i wartości, do których odnosi się sztuka współczesna.

Po ukończeniu kursu student powinien posiadać umiejętność

identyfikowania zjawisk kulturowych, ich analizowania oraz

dostrzegania/przewidywania możliwych efektów społecznych

istniejących zjawisk kulturowych. Powinien także rozumieć rolę

instytucji publicznych w oddziaływaniu na kulturę. Powinien

także wykazać się znajomością najistotniejszych osiągnięć

artystycznych XX i XXI wieku, tak aby poza ogólną wiedzą

zyskać także możliwość podejmowania tematów dziennikarskich

w zakresie krytyki artystycznej.

II B 12. Treści merytoryczne Główne nurty w literaturze polskiej i światowej XX

przedmiotu

(course contents)

i XXI w. - omówienie najistotniejszych autorów i dzieł

literackich, z uwzględnieniem „noblistów”, ale także dzieł

kultury popularnej. Omówienie głównych wątków

literackich i ich społecznego oddziaływania. (4 godz.)

Główne nurty w malarstwie i sztukach plastycznych

w Polsce i na świecie w XX i XXI w. - omówienie

najważniejszych trendów i twórczości wybranych

artystów. (2 godz.)

Nowe media, film i sztuki wizualne w Polsce i na świecie

w XX i XXI w. (4 godz.)

Przemiany w teatrze polskim i światowym w XX i XXI w.

(2 godz.)

Główne nurty w muzyce polskiej i światowej w XX

i XXI w. - omówienie najistotniejszych autorów i dzieł

muzycznych, z uwzględnieniem twórczości w obszarze

kultury elitarnej, ale także twórczości w kulturze

popularnej. (3 godz.)




Przygotowanie prezentacji multimedialnych na

wybrany temat przez wydzielone grupy

studentów,

pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny),

które odbywa się w okresie poprzedzającym sesję

egzaminacyjną (styczeń),

obecność na zajęciach (dopuszczalna jest

1 nieobecność studenta),

aktywne uczestnictwo w zajęciach (udział

w dyskusji, znajomość lektur itp.).

Uwaga!


egzaminu.


lektur

(recommended

reading)

Clifford J., Kłopoty z kulturą. Dwudziestowieczna

etnografia, Literatura i sztuka, Wydawnictwo KR, 2000

Battistini M., Symbole i alegorie, Warszawa 2005

Eco U., (red.), Historia piękna, Poznań 1995;

Estreicher K., Historia sztuki w zarysie, wyd. X,

Warszawa 1990 (lub inna pozycja z zakresu historii

sztuki);

Kieniewicz J., Wprowadzenie do historii cywilizacji

Wschodu i Zachodu, Warszawa 2003;

Kowalska B., Od impresjonizmu do konceptualizmu.

Odkrycia sztuki, Warszawa 1989;

Porębski M., Kubizm. Wprowadzenie do sztuki XX wieku,

Warszawa 1986;

Richter H., Dadaizm. Sztuka i antysztuka, Warszawa 1986;

Rose B., Malarstwo amerykańskie dwudziestego wieku,

Warszawa 1991.



(course title)

Międzynarodowe stosunki polityczne – wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



I rok

I semestr


(number of credits)

4 punkty ETCS


(teaching methods)



Metody realizacji przedmiotu: Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. UŚ dr hab. Mieczysław Stolarczyk

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawowe wiadomości z zakresu wiedzy o Polsce i świecie

współczesnym


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z najważniejszymi zjawiskami i

procesami występującymi w stosunkach międzynarodowych w okresie

pozimnowojennym. Szerzej omówione zostaną kwestie związane z

procesami integracyjnymi w Europie, procesem globalizacji i jego

głównymi implikacjami, rolą organizacji międzynarodowych we

współczesnym świecie oraz uwarunkowaniami i przebiegiem głównych

konfliktów międzynarodowych. Ukazana zostanie ewolucja

pozimnowojennego ładu międzynarodowego, w tym charakter polityki

zagranicznej państw pełniących rolę mocarstw oraz miejsce i rola Polski

we współczesnej polityce światowej


przedmiotu

(course contents)

Uwarunkowania i najważniejsze przejawy rozpadu układu

bipolarnego i systemu jałtańsko-poczdamskiego;

Wizje i ewolucja porządku międzynarodowego w okresie

pozimnowojennym;

Główne problemy polityczne i ekonomiczne świata

pozimnowojennego - wyzwania i zagrożenia;

Terroryzm jako zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego i

międzynarodowego;

Istota i najważniejsze implikacje procesów globalizacji;

Charakter procesów integracji w ramach Unii Europejskiej;

Geneza, przebieg i implikacje najważniejszych konfliktów

międzynarodowych;

Rola organizacji międzynarodowych we współczesnych

stosunkach międzynarodowych;

Polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych, RFN, Rosji, ChRL,

Indii i Japonii na początku XXI wieku;

Polityka zagraniczna Polski w okresie pozimnowojennym;

Wiedza o międzynarodowych stosunkach politycznych a praca

dziennikarza.

II B 13. Metody oceny Egzamin pisemny z całości materiału (termin: styczeń – luty).

(assessment methods) Czas trwania egzaminu: 1 godz.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń!


lektur

(recommended

reading)

Literatura:

Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie. Red. R.

Zięba. Warszawa 2008;

Bieleń S.: Tożsamość międzynarodowa Federacji Rosyjskiej.

Warszawa 2006;

Brzeziński Z.: Druga szansa. Warszawa 2008;

Cziomer E.: Polityka zagraniczna Niemiec. Warszawa 2005;

Globalizacja polityki światowej. Red. J. Baylis, S. Smith. Kraków

2008;

Integracja europejska. Red. A. Marszałek. Warszawa 2004;

Kiwerska J.: Świat w latach 1989-2009. Wydarzenia – konflikty -

procesy. Poznań 2009

Międzynarodowe stosunki polityczne. Red. M. Pietraś. Lublin

2006;

Wiśniewski J, Żodź-Kuźnia K.: Mocarstwa współczesnego świata.

Problem przywództwa światowego. Poznań 2008;

Zięba R.: Główne kierunki polityki zagranicznej Polski. Warszawa

2010.



(course title)

Międzynarodowe stosunki polityczne– ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



I rok

I semestr


(number of credits)

3 punkty ETCS


(teaching methods)


Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. co dwa tygodnie

Metody realizacji przedmiotu: dyskusja Zajęcia mają charakter konwersatorium w oparciu o lekturę

podstawowej literatury z zakresu polskiej polityki zagranicznej po roku

1989.



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Barbara Osadnik

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawowe wiadomości z zakresu wiedzy o Polsce i świecie

współczesnym


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z najważniejszymi

uwarunkowaniami, celami, kierunkami i problemami polityki

zagranicznej Polski po roku 1989. Akcent zostanie postawiony na

ukazanie charakteru bilateralnych stosunków Polski z Niemcami, Rosją,

Ukrainą oraz Stanami Zjednoczonym. Szerzej omówiona zostanie także

polityka integracyjna Polski w ramach Unii Europejskiej oraz polska

polityka bezpieczeństwa realizowana w ramach NATO. Słuchacze

zostaną zapoznani z ewolucją polskiej doktryny integracyjnej oraz z

ewolucją polskiej polityki bezpieczeństwa.


przedmiotu

(course contents)

Nowe uwarunkowania i cele polskiej polityki zagranicznej po

roku 1989;

Polska w procesie stowarzyszenia i członkostwa z Unią Europejską

(przebieg negocjacji akcesyjnych Polski z UE; efekty i warunki

akcesyjne zapisane w traktacie akcesyjnym; Polska w UE w latach

2004-2010 – główne implikacje ekonomiczne i polityczne; Polska

wobec głównych dylematów integracyjnych UE; Udział Polski w

kształtowaniu tzw. wymiaru wschodniego UE;

Polska w pozimnowojennym systemie bezpieczeństwa

europejskiego: stanowisko Polski wobec modeli bezpieczeństwa w

pozimnowojennej Europie; Polska w procesie członkostwa z

NATO; główne implikacje członkostwa Polski w NATO;

stanowisko Polski wobec głównych kontrowersji w relacjach

transatlantyckich;

Stosunki polsko-niemieckie w latach 1989-2010;

Stosunki polsko-amerykańskie;

Polska polityka wschodnia w okresie pozimnowojennym: charakter

stosunków polsko-rosyjskich; stosunki polsko-ukraińskie; stosunki

polsko-litewskie i polsko-białoruskie; główne problemy polskiej

polityki wschodniej na początku XXI wieku;

Zaangażowanie militarne Polski w Iraku i w Afganistanie;

Główne problemy i wyzwania polskiej polityki zagranicznej i

bezpieczeństwa pod koniec pierwszej dekady XXI wieku.




pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny), które odbywa się

w okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną (styczeń),


studenta),



Uwaga!



lektur

(recommended

reading)

Bezpieczeństwo Polski i bezpieczeństwo europejskie na początku

XXI wieku. Red. M. Stolarczyk. Katowice 2004;

Domagała A.: Integracja Polski z Unią Europejską. Warszawa 2008;

Kuźniar R.: Droga do wolności. Polityka zagraniczna III

Rzeczypospolitej. Warszawa 2008;

Polityka zagraniczna RP 1989-2002. Red. R. Kuźniar, K.

Szczepanik. Warszawa 2002;

Problemy polityki zagranicznej Polski i stosunków

międzynarodowych. Red. M. Stolarczyk. Katowice 2008;

Unia Europejska i Polska wobec dylematów integracyjnych na

początku XXIwieku. Red. M. Stolarczyk. Toruń 2006;

Zięba R.: Główne kierunki polityki zagranicznej Polski. Warszawa

2010.



(course title) MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE – wykład


(course code)


(type of course) Obowiązkowy


(level of course) Średnio zaawansowany

II B 5.

Rok studiów, semestr

(year of study,

semester/trimester)



Specjalność:

I rok

II semestr


(number of credits) 5 punkty ETCS


(teaching methods)








II B 9.

Imię i nazwisko

wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Małgorzata KUBICKA


(prerequisites) Podstawowe wiadomości z wiedzy o świecie współczesnym, geografii

politycznej i gospodarczej

II B 11.

Cele przedmiotu

(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem zajęć jest wyjaśnienie zasad i współzależności funkcjonujących we

współczesnej gospodarce światowej. Omówione zostaną mechanizmy

ekonomiczne działające w sferze międzynarodowych stosunków

gospodarczych. Celem zajęć jest również wyrobienie umiejętności

rozumienia i interpretacji zjawisk i procesów zachodzących w

zglobalizowanej gospodarce.

II B 12.


przedmiotu

(course contents)

I. Gospodarka światowa

Pojęcie i zakres międzynarodowych stosunków gospodarczych.

Podmioty gospodarki światowej .

Międzynarodowy podział pracy a gospodarka światowa.

Tendencje rozwoju gospodarki światowej po II wojnie światowej.

II. Teoretyczne podstawy wymiany międzynarodowej .

Klasyczne i neoklasyczne teorie.

Teorie neoczynnikowe.

Neotechnologiczne teorie wymiany międzynarodowej.

Modele popytowo – podażowe.

III. Międzynarodowe stosunki walutowe i finansowe.

Kurs walutowy i rynek walutowy.

Międzynarodowy system walutowy

Rozliczenia międzynarodowe.

IV. Bilans płatniczy i równowaga płatnicza kraju.

Pojęcie i istota bilansu płatniczego.

Mechanizmy równoważenia bilansu płatniczego.

Polityka przywracania równowagi bilansu płatniczego.

Długookresowa równowaga bilansu płatniczego.

V. Międzynarodowe obroty czynnikami produkcji

Międzynarodowe przepływy kapitału.

Migracja siły roboczej w skali międzynarodowej i jej skutki. VI. Ceny w handlu międzynarodowym.

Pojęcie ceny światowej.

Terms of trade.

Krótkookresowe zmiany cen na rynku światowym.

Długookresowe tendencje kształtowania się cen na rynku świa-

towym.

VII. Kryzys zadłużeniowy i możliwości jego rozwiązania.

Przyczyny światowego kryzysu zadłużeniowego.

Meksyk – początek kryzysu.

Zadłużone kraje średnio rozwinięte – przykład Polski.

VIII. Międzynarodowa polityka handlowa.

Pojęcie, narzędzia polityki handlowej.

Cła , bariery parataryfowe, bariery pozataryfowe w handlu.

Rola i funkcjonowanie GATT/WTO w gospodarce światowej.

IX. Globalizacja i regionalizacja w gospodarce światowej.

Istota i przejawy globalizacji.

Washington Consensus – geneza, wartości, zasady.

Procesy integracyjne w Europie.

Pozaeuropejskie ugrupowania integracyjne. X. Nowe Kraje Przemysłowe w gospodarce światowej.

Japonia i Korea pd. jako przykład gospodarki szybko uprzemysła-

wiającej się.

Strategie rozwojowe azjatyckich tygrysów.

Wzrastająca rola Chin w gospodarce światowej.



Egzamin pisemny testowy z całości materiału (termin: czerwiec,wrzesień).



II B 14.

Spis zalecanych

lektur

(recommended

reading)


- A.Budnikowski: Międzynarodowe stosunki gospodarcze. PWE

Warszawa 2000 rok.

- E. Kawecka-Wyrzykowska, A. Budnikowski: Międzynarodowe sto-

sunki gospodarcze. PWE 1999 rok.

- Współczesna gospodarka światowa pod red. A.B. Kisiel – Lowczyc.

Gdańsk 1997 rok.

- K. Zabielski: Finanse międzynarodowe. PWN, Warszawa 1997 rok.

- P. Bożyk, J. Misala, M.Puławski: Międzynarodowe stosunki ekonomiczne.

PWE, Warszawa 2002 r.


A.Gwiazda: Globalizacja i regionalizacja gospodarki światowej. Toruń

2000 rok.

T.L.Friedman: Leksus i drzewo oliwne. Zrozumieć globalizację. Poznań

2001 rok.

J.Stiglitz: Globalizacja. Warszawa 2004 rok.



(course title) MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE – ćwiczenia


(course code)





II B 5.

Rok studiów, semestr

(year of study,

semester/trimester)



Specjalność:

I rok

II semestr


(number of credits) 5 punkty ETCS


(teaching methods)




dyskusja

warsztaty grupowe

prezentacje multimedialne

prezentacje audiowizualne

elementy samokształcenia



II B 9.

Imię i nazwisko

wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Małgorzata KUBICKA


(prerequisites) Wiedza o świecie współczesnym

II B 11.

Cele przedmiotu

(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem zajęć jest: wyrobienie umiejętności rozumienia i interpretacji

zjawisk oraz procesów zachodzących we współczesnym świecie,

wyjaśnienie zasad i współzależności funkcjonujących we współczesnej

gospodarce światowej.

II B 12.


przedmiotu

(course contents)

I. Międzynarodowa konkurencyjność państw

składniki konkurencyjności

ranking konkurencyjności państw.

II. Nowe Kraje Przemysłowe w gospodarce światowej

- sukcesy azjatyckich tygrysów

III. Problem zadłużenia międzynarodowego

- geografia zadłużania,

- próby rozwiązania problemu

IV. Triada w gospodarce światowej

- USA, UE, Chiny/Japonia

V. Wybrane problemy współczesnej gospodarki światowej

VI. Miejsce i znaczenie Polski w gospodarce światowej




aktywny udział w dyskusjach,

praca w grupach,

cząstkowe kolokwia.

Uwaga!


II B 14.

Spis zalecanych

lektur

(recommended

reading)


- A.Budnikowski: Międzynarodowe stosunki gospodarcze. PWE

Warszawa 2000 rok.

- E. Kawecka-Wyrzykowska, A. Budnikowski: Międzynarodowe sto-

sunki gospodarcze. PWE 1999 rok.

- Współczesna gospodarka światowa pod red. A.B. Kisiel – Lowczyc.

Gdańsk 1997 rok.

- K. Zabielski: Finanse międzynarodowe. PWN, Warszawa 1997 rok.

- P. Bożyk, J. Misala, M.Puławski: Międzynarodowe stosunki

ekonomiczne. PWE, Warszawa 2002 r.


A.Gwiazda: Globalizacja i regionalizacja gospodarki światowej.

Toruń 2000 rok.

T.L.Friedman: Leksus i drzewo oliwne. Zrozumieć globalizację.

Poznań 2001 rok.

- J.Stiglitz: Globalizacja. Warszawa 2004 rok.



(course title)

Teoria komunikowania masowego – wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Zaawansowany


semestr

(year of study,

semester/trimester)



Specjalność:

I rok

I i II semestr


(number of credits)

6 punktów ETCS


(teaching methods)




Konsultacje: 1,5godz. x 15 tygodni



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawowa wiedza z języka polskiego, semiotyki, lingwistyki,

teorii komunikacji

Uczestniczenie w wykładach i ćwiczeniach : Podstawy teorii

komunikowania masowego


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

- Przybliżenie studentom podstawowych pojęd i zagadnieo teoretycznych z zakresu komunikowania masowego i periodycznej komunikacji medialnej ,

-Przedstawienie, głównych nurtów w nauce o komunikacji

zapośredniczonej z uwzględnieniem myśli europejskiej i

amerykańskiej,

- dominujące paradygmaty i teorie komunikowania masowego

Student po zakończeniu kursu powinien posiadać kompetencje

samodzielnej, wszechstronnej analizy zjawisk periodycznej

komunikacyjnych medialnej i procesów komunikowania masowego


przedmiotu

(course contents)

Istota i przedmiot badań nad zjawiskami komunikacji

zapośredniczonej i komunikowania masowego (przedmiot i

zadania teorii komunikacji masowego )

- Główne założenia podstawowych orientacji teoretycznych w badaniach

nad komunikowaniem masowym i periodyczna komunikacją medialną z

uwzględnieniem specyfiki nowych mediów.

- Przedstawienie różnorodnych sposobów rozumienia najważniejszych

problemów związanych ze współczesną kulturą masową z perspektywy

medioznawczej.



Egzamin pisemny z całości materiału (termin: czerwiec).

Czas trwania egzaminu; 2 godz.



lektur

(recommended

reading)

Literatura podstawowa: BARAN S.J., DAVIS D.K., Teorie komunikowania masowego, Wyd. UJ,

Kraków 2007.

GOBAN-KLAS T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy,

radia, telewizji i Internetu, PWN, Warszawa 2001 (2004).

MCQUAIL D., Teoria komunikowania masowego, PWN 2007.

MROZOWSKI M., Media masowe. Władza, rozrywka i biznes, ASPRA-JR,

Warszawa 2001.

FISKE J., Wprowadzenie do badan nad komunikowaniem, Astrum, Wrocław

1999.

STRINATI D., Wprowadzenie do kultury popularnej, ZYSK I S-KA, POZNAN

1998.

LITERATURA UZUPEŁNIAJACA

BARKER Ch., Studia kulturowe. Teoria i praktyka, Wyd UJ, Kraków 2005.

GRIFFIN E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdanskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2003.

KŁOSKOWSKA A., Kultura masowa. Krytyka i obrona, PWN, Warszawa

2005.

KUNCZIK M., ZIPFEL A., Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i

komunikowaniu, Scholar, Warszawa 2000.

MATTELART A., Społeczeństwo informacji, Universitas 2001.

SORLIN P., Mass media. kluczowe pojecia, Astrum, Wrocław 2001..

STOREY J., Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Teorie i metody,

Wyd. UJ, Kraków 2003.

TAYLOR L., WILLIS A., Medioznawstwo. Teksty, instytucje i odbiorcy,




(course title)

Teoria komunikowania masowego – ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Zaawansowany,


semestr

(year of study,

semester/trimester)



Specjalność:

I rok

II semestr


(number of credits)

6 punktów ETCS


(teaching methods)




Konsultacje: 1,5godz. x 15 tygodni



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawowa wiedza z języka polskiego, semiotyki, lingwistyki,

podstawy teorii komunikacji

Uczestniczenie w wykładach i ćwiczeniach : Podstawy teorii

komunikowania masowego


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

- Celem przedmiotu jest opis współczesnych badao dotyczących komunikowania masowego;

-Przedstawienie głównych modeli w nauce o komunikacji

zapośredniczonej z uwzględnieniem myśli europejskiej i

amerykańskiej,

- Przestudiowanie przez studentów i omówienie na ćwiczeniach

instytucji komunikowania masowego, jego wytworów , przestrzeni

medialnych i komunikowania

Student po zakończeniu kursu powinien posiadać kompetencje

samodzielnej, wszechstronnej analizy zjawisk periodycznej

komunikacyjnych medialnej i procesów komunikowania masowego


przedmiotu

(course contents)

Istota i przedmiot badań nad zjawiskami komunikacji

zapośredniczonej i komunikowania masowego (przedmiot i

zadania teorii komunikacji masowego )

- Główne założenia podstawowych orientacji teoretycznych w badaniach

nad komunikowaniem masowym i periodyczną komunikacją medialną z

uwzględnieniem specyfiki nowych mediów.

- Przedstawienie różnorodnych sposobów rozumienia najważniejszych

problemów związanych ze współczesną kulturą masową z perspektywy

medioznawczej.



Egzamin pisemny z całości materiału (termin: czerwiec).

Czas trwania egzaminu; 2 godz.



lektur

(recommended

reading)

Literatura podstawowa: BARAN S.J., DAVIS D.K., Teorie komunikowania masowego, Wyd. UJ,

Kraków 2007. Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, wyd. PWN, Warszawa 2006.

MCQUAIL D., Teoria komunikowania masowego, PWN 2007.

MROZOWSKI M., Media masowe. Władza, rozrywka i biznes, ASPRA-JR,

Warszawa 2001.

FISKE J., Wprowadzenie do badan nad komunikowaniem, Astrum, Wrocław

1999.

STRINATI D., Wprowadzenie do kultury popularnej, ZYSK I S-KA, POZNAN

1998.

LITERATURA UZUPEŁNIAJACA

BARKER Ch., Studia kulturowe. Teoria i praktyka, Wyd UJ, Kraków 2005.

GRIFFIN E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2003.

KŁOSKOWSKA A., Kultura masowa. Krytyka i obrona, PWN, Warszawa

2005.

KUNCZIK M., ZIPFEL A., Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i

komunikowaniu, Scholar, Warszawa 2000.

MATTELART A., Społeczeństwo informacji, Universitas 2001.

SORLIN P., Mass media. kluczowe pojęcia, Astrum, Wrocław 2001..

STOREY J., Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Teorie i metody,


TAYLOR L., WILLIS A., Medioznawstwo. Teksty, instytucje i odbiorcy,




(course title)

Metody badań medioznawczych - konwersatorium


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



I rok

I semestr


(number of credits)

4 punkty ETCS


(teaching methods)




- dyskusja





konkretnego projektu badawczego dotyczącego zawartości

mediów lub społecznego odbioru. Analizy sondażowe pomiaru

funkcjonowania konkretnych mediów masowych. Praktyczna

nauka zastosowania metod badawczych mediów masowych jak i

opracowania i wnioskowania.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu badań społecznych

oraz metod i technik badań.

Podstawowa znajomość systemu medialnego w Polsce.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Zapoznanie się z podstawowymi procedurami badań

medioznawczych. Wykorzystanie wyników badań

medioznawczych w pracy dziennikarza. Praktyczna nauka

konstruowania narzędzi badawczych oraz techniki posługiwania

się nimi. Interpretacja i analiza wyników badań medioznawczych.

Opracowywanie materiałów badawczych; programy

komputerowe w badaniach.


przedmiotu

(course contents)

- Wybrane aspekty metodologiczne badań medioznawczych;

- Pojęcie metody, techniki, procedury badawczej;

- Analiza zawartości mediów i jej praktyczne zastosowanie;

- Badania oparte na dokumentach;

- Badania całościowe i reprezentacyjne;

- Badania ankietowe, rodzaje ankiet;

- Zasady opracowywania ankiet, struktura i forma;

- Sondaże opinii publicznej; formy i techniki;

- Sondaże a manipulowanie społeczeństwem;

- Metody i techniki pomiaru społecznego zasięgu mediów;

- Metody analiz statystycznych.









Uwaga!



lektur

(recommended

reading)

Babbie E., Badania społeczne w praktyce. Warszawa 2004.

Frankfort-Nachmias Ch., Nachmias D., Metody badawcze w naukach

społecznych. Poznań 2001.

Gruszczyński L., Kwestionariusze w socjologii.

Budowa narzędzi do badań surveyowych, Katowice 1991.

Dyoniziak R., Sondaże a manipulowanie społeczeństwem, Kraków

1997.

Jupowicz-Ginalska., Marketing medialny. Warszawa 2010.

Pamuła S., Metoda analizy zawartości prasy i jej zastosowanie w

wybranych tygodnikach, Częstochowa 1996.

Pisarek W., Analiza zawartości prasy, Kraków 1983.

Siwek H., Sondaże terenowe w ekspertyzach prasoznawczych, Kraków

1974.

Siwek H., Wartość praktyczna wskaźników zasięgu czytelnictwa prasy,

„Zeszyty Prasoznawcze” 1973, nr. 2.

Sołoma L., Metody i techniki badań socjologicznych, Olsztyn 1999.

Sztumski J., Wstęp do metod i technik badań społecznych, Katowice

1999.

Wimmer Roger D., Dominick Joseph R., Mass media. Metody badań.

Kraków 2008.



(course title)

Społeczne i kulturowe oddziaływanie mediów - wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

zaawansowany


(year of study,

semester/trimester)



Rok II

Semestr IV


(number of credits)

Wykład+ćwiczenia 4 punkty ECTS


(teaching methods)




wykład

Zajęcia mają formę podającą.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. UŚ dr hab. Stanisław Michalczyk


(prerequisites)

Podstawowa wiedza z zakresu socjologii mediów.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z

ćwiczeń „Społeczne i kulturowe oddziaływanie mediów”


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

W społeczeństwie medialnym (informacyjnym) istotną rolę odgrywają

media i ich możliwości wpływania na życie jednostek i grup

społecznych. Celem przedmiotu jest omówienie mechanizmów

oddziaływania mediów, zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i

praktycznym. Omówione zostaną podstawowe hipotezy i teorie wpływu

oraz przeanalizowane zostaną efekty oddziaływania mediów.


przedmiotu

(course contents)

Skuteczność mediów jako obszar badań w nauce o komunikowaniu

Społeczny odbiór mediów i jego wymiary

Klasyczne koncepcje społeczno-psychologiczne

Klasyczne koncepcje socjologiczne

Nowe perspektywy badania wpływu mediów

Recepcja i społeczno-indywidualne przetwarzanie informacji

Medialne efekty kognitywne

Problem przemocy w mediach

Budowanie tożsamości w Internecie



Przedmiot kończy się pisemnym egzaminem przeprowadzonym w sesji

egzaminacyjnej (czerwiec).


lektur

(recommended

reading)

J. Mikułowski Pomorski, Z. Nęcki: Komunikowanie

skuteczne? Kraków 1983

Kozłowska: Oddziaływanie mass mediów. Warszawa 2005

T. Goban-Klas: Media i komunikowanie masowe. Teorie i

analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa-Kraków

1999

M. Mrozowski: Media masowe. Władza, rozrywka i biznes.

Warszawa 2001

Dobek-Ostrowska (red.): Nauka o komunikowaniu.

Podstawowe orientacje teoretyczne. Wrocław 2001

J. Mikułowski Pomorski: Jak narody porozumiewają się ze

sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu

medialnym. Kraków 2006



(course title)

Społeczne i kulturowe oddziaływanie mediów - ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

zaawansowany


(year of study,

semester/trimester)



Rok II

Semestr IV


(number of credits)

Wykład+ćwiczenia 4 punkty ECTS


(teaching methods)




dyskusja



elementy aktywizujące

Zajęcia mają charakter konwersatorium w oparciu o lekturę tekstów

źródłowych, poruszających problematykę procesu oddziaływania

mediów. Uzupełnieniem tekstów źródłowych są treści podręcznikowe

oraz filmy dokumentalne związane z omawianymi zagadnieniami.

Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Agnieszka Turska-Kawa


(prerequisites)

Podstawowa wiedza z zakresu socjologii mediów.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

omówienie mechanizmów oddziaływania mediów, zarówno w

wymiarze teoretycznym, jak i praktycznym.

omówienie podstawowych hipotez i teorii wpływu społecznego

przeanalizowane efektów oddziaływania mediów

analiza poznawczych, emocjonalnych i osobowościowych

uwarunkowań oddziaływania mediów


przedmiotu

(course contents)

Skuteczność mediów jako obszar badań w nauce o komunikowaniu

Psychologiczne aspekty komunikacji masowej

Społeczny odbiór mediów i jego wymiary

Klasyczne koncepcje oddziaływania mediów

Nowe perspektywy badania wpływu mediów

Recepcja i społeczno-indywidualne przetwarzanie informacji

Poznawcze i emocjonalne uwarunkowania oddziaływania mediów

Problem patologii w mediach

Budowanie tożsamości w Internecie




pozytywna ocena z kolokwium (pisemne), które odbywa się w

okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną (maj),

obecność na zajęciach (dopuszczalna jest 1 nieobecność

studenta),

aktywne uczestnictwo w zajęciach (udział w dyskusji, znajomość

lektur itp.).


lektur

(recommended

reading)

J. Mikułowski Pomorski, Z. Nęcki: Komunikowanie skuteczne?

Kraków 1983

J. Stewart (red.): Mosty zamiast Murów. Warszawa 2008

W. Gruszczyński, A. Hebla: Człowiek a media. Obserwacje-

wizje-obawy. Warszawa 2008.

R. Cialdini: Wywieranie wpływu na ludzi. Gdańsk 2003

Kozłowska: Oddziaływanie mass mediów. Warszawa 2005


analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa-Kraków

1999

M. Mrozowski: Media masowe. Władza, rozrywka i biznes.

Warszawa 2001

Dobek-Ostrowska (red.): Nauka o komunikowaniu.

Podstawowe orientacje teoretyczne. Wrocław 2001

J. Mikułowski Pomorski: Jak narody porozumiewają się ze

sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu

medialnym. Kraków 2006



(course title) Komunikowanie międzynarodowe i międzykulturowe –

wykład


(course code)






(year of study, semester/trimester)

Stacjonarne studia II stopnia Kierunek: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna II rok

III semestr


(number of credits) 5 punktów ETCS


(teaching methods) Wymiar: 30 godzin wykładu Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. x 15 tygodni Metody realizacji przedmiotu:

Wykład

Konsultacje: 1 godz, x 15 tygodni


(language of course) Język polski.


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites) Wiadomości z zakresu teorii kultury i stosunków

międzynarodowych uzyskane na studiach I stopnia.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the course, preferably



competences)

Głównymi celami przedmiotu są:

ukazanie koncepcji, poziomów, kanałów i typów

komunikowania międzynarodowego i międzykulturowego,

uświadomienie znaczenia kultury jako źródła barier i

szans w komunikacji międzykulturowej.

wskazanie na wielowymiarowość procesu

globalizacji w komunikowaniu międzynarodowym i

międzykulturowym.

Po ukończeniu kursu student powinien posiadać kompetencje

pozwalające na rozumienie różnych wymiarów i aspektów

komunikowania w skali międzynarodowej, a także

umiejętność oceny wagi i znaczenia różnych problemów

związanych z komunikowaniem międzynarodowym i

międzykulturowym.


przedmiotu

(course contents)

- pojęcie i zakres komunikowania międzynarodowego - narzędzia i formy komunikowania

międzynarodowego

- główne podmioty i obszary współczesnego

komunikowania międzynarodowego

- przepływ informacji i komunikowanie w skali

globalnej, znaczenie procesu globalizacji

- media masowe a polityka zagraniczna

- podstawowe regulacje prawne dotyczące

komunikowania międzynarodowego

- znaczenie public relations w komunikowaniu

międzynarodowym

- rola języka w komunikowaniu międzynarodowym

- komunikowanie międzykulturowe jak dyscyplina

naukowa – podstawowe podejścia badawcze

- różne sposoby pojmowania kultury i i ich społeczne

konsekwencje

- kultura i jej miejsce w komunikacji społecznej

- kulturowe postacie komunikacji (style poznawcze,

język, style komunikacji, medialne ramy komunikacji,

metafora, dyskurs, gatunkowe odmiany komunikacji)

- charakter społeczny a charakter narodowy

- kultura jako źródło barier w komunikacji

międzykulturowej - typologie kultur i różnice kulturowe


(assessment methods) Egzamin ustny z całości materiału (termin: styczeń – luty).

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń.


lektur

(recommended reading

T. Goban-Klas. Media i komunikowanie masowe.

Warszawa-Kraków 1999.

K. Krzysztofek. Komunikowanie międzynarodowe.

Warszawa 1983.

J. Mikułowski Pomorski. Jak narody porozumiewają

się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i

komunikowaniu medialnym. Kraków 2006.

C. Mik. Media masowe w europejskim prawie


B. Ociepka. Komunikowanie międzynarodowe.

Wrocław 2002.

J. Olędzki. Komunikowanie w świecie. Warszawa 1998..



(course title)

Ekonomika mediów – wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



II rok

III semestr


(number of credits)

5 punktów ETCS


(teaching methods)




- wykład






Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)




(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)


funkcjonowania rynku środków masowej informacji jako segmentu

rynku ekonomicznego. Zaznajomienie się studentów z

podstawowymi pojęciami i terminami dotyczącymi ekonomicznego

funkcjonowania mediów masowych. Poznanie zasad jego


rodzajów. Kurs ma za zadanie poznanie konsekwencji dualnego

funkcjonowania rynku ekonomicznego mediów masowych.

Umiejętność oceny trendów funkcjonowania segmentów mediów

masowych na rynku.


przedmiotu

(course contents)

- Podstawowe kategorie i pojęcia rynku ekonomicznego mediów;

- Rynek informacyjny, prawidłowości formowania i rozwoju,

aspekty i struktura;

- Ekonomiczno-prawne formy organizacji przemysłu medialnego;

- Konkurencja rynkowa mediów;



- Zarządzanie środkami masowego przekazu;



Egzamin


pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny), które odbywa

się w okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną,


studenta),



Uwaga!



lektur

(recommended

reading)





1995. ,

- Gmerek-Rajchel M., Formatowanie radia lokalnego. Toruń 2005.




działalności środków komunikowania masowego. Warszawa 1998.

- Kowalski, T.: Między twórczością a biznesem. Wprowadzenie do

zarządzania w mediach i rozrywce, Warszawa 2008

- Kania, J.: Model działalności przedsiębiorstwa hurtu prasowego.

Szczecin 2000.



- Mika, C.: Media masowe w europejskim prawie wspólnotowym.

Toruń 1999.


- Sobczak, J.: Prawo środków masowej informacji. Prasa, radio,

telewizja. Toruń 1999.



2001.



(course title)

Ekonomika mediów – ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



II rok

III semestr


(number of credits)

5 punktów ETCS


(teaching methods)


Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. x 7 tygodni + 1 godz. x 1

tydzień


- dyskusja





konkretnego projektu badawczego dotyczącego ekonomicznej

pozycji mediów na rynku. Analizy sondażowe konkurencji

rynkowej w wymiarze lokalnym, regionalnym i ogólnokrajowym.

Analizy struktur organizacyjnych mediów masowych z różnych

segmentów rynku. Praktyczna analiza strategii marketingowych

wybranych mediów masowych.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)




(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)


funkcjonowania rynku środków masowej informacji jako

segmentu rynku ekonomicznego. Poznanie zasad jego


rodzajów. Przedmiot bazuje zarówno na wiedzy dotyczącej

funkcjonowania całego systemu informacji, jego wybranych

segmentów jak i aspektach prawnych organizacji środków

masowej informacji. Kurs ma na celu nabycie praktycznej wiedzy

w zakresie praktycznej analizy funkcjonowania mediów

masowych na rynku ekonomicznym zarówno w wymiarze

segmentu medialnego jak i konkretnego medium masowego.


przedmiotu

(course contents)

- Badanie rynku informacyjnego;



- Ekonomiczne podstawy pracy dziennikarskiej;

- Funkcjonowanie poszczególnych segmentów rynku medialnego

prasa, radio, telewizja, Internet;

- Analiza wybranego segmentu rynku prasowego. Zarówno w

wymiarze lokalno0regionalnym jak i ogólnokrajowym




pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny), które

odbywa się w okresie poprzedzającym sesję

egzaminacyjną,




zaliczenie praktycznego projektu badawczego.

Uwaga!


egzaminu.


lektur

(recommended

reading)

Jung, B. (red.): Media, komunikacja, biznes elektroniczny.

Warszawa 2001.





1995. ,

- Gmerek-Rajchel M., Formatowanie radia lokalnego. Toruń

2005.




działalności środków komunikowania masowego. Warszawa

1998.

- Kowalski, T.: Między twórczością a biznesem. Wprowadzenie

do zarządzania w mediach i rozrywce, Warszawa 2008

- Kania, J.: Model działalności przedsiębiorstwa hurtu

prasowego. Szczecin 2000.



- Mika, C.: Media masowe w europejskim prawie



- Sobczak, J.: Prawo środków masowej informacji. Prasa, radio,

telewizja. Toruń 1999.



2001.



(course title)

Prawo autorskie - wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Średnio zaawansowany (słuchacze zaliczyli podstawowy kurs

prawa własności intelektualnej)


(year of study,

semester/trimester)

Rok II, semestr 3


(number of credits)

4 punkty ETCS


(teaching methods)

Wykład w łącznym wymiarze 15 godzin (co drugi tydzień w ciągu

15 tygodni).




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Franciszek Szpor


(prerequisites)

Podstawowa wiedza o prawie, podstawowa znajomość prawa

mediów i prawa własności intelektualnej


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Poszerzenie i pogłębienie znajomości prawa autorskiego ukierunkowane

na prawidłową ocenę sytuacji własnej – zarówno jako autora jak i

korzystającego z cudzej twórczości (zwłaszcza z Internetu)


przedmiotu

(course contents)

Samoistność i zależność - utworów, twórców

Utwory zbiorowe, współautorstwo, wydawca i producent

jako podmioty pr. aut.

Kiedy „ustawa stanowi inaczej” – niż w art. art. 16 i 17?

Relacja między ustawowymi a umownymi regulacjami

autorskoprawnymi.

Licencje ustawowe a umowa licencyjna w pr. aut.

Analiza treści przekazów radiowych, telewizyjnych i

internetowych w aspekcie ich możliwych statusów

autorskoprawnych.

Tajemnica, wizerunek, korespondencja w prawie

autorskim.

Korzystanie z utworów a organizacje zbiorowego

zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi.



Egzamin pisemny – pytania w ramach testu wyboru oraz kazusy do

rozwiązania


lektur

(recommended

reading)

R. Golat, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2002

J. Sieńczyło-Chlabicz (red.) Prawo własności intelektualnej,

Warszawa 2009

M. Załucki (red.) Prawo własności intelektualnej.Repetytorium,

Warszawa 2010

R. Golat, Internet – aspekty prawne, Warszawa 2003

K.Golat, R. Golat, Prawo autorskie w praktyce, Warszawa 2003

R. Golat, Prawo autorskie. Poradnik dla twórców Warszawa 2004

J. Marcinkowska, Dozwolony użytek w prawie autorskim.


J. Barta, R. Markiewicz, B. Matlak, Prawo mediów, Kraków 2008

R.M. Sarbiński, Utwór fotograficzny i jego twórca w prawie

autorskim, Kraków 2004



(course title)

Prawo autorskie - ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

Średnio zaawansowany (słuchacze zaliczyli podstawowy kurs prawa

własności intelektualnej)


(year of study,

semester/trimester)

Rok II, semestr 3


(number of credits)

4 punkty ETCS


(teaching methods)

Ćwiczenia w łącznym wymiarze 15 godzin (co drugi tydzień w ciągu

15 tygodni). Zajęcia tematycznie skorelowane są z naprzemiennie

prowadzonymi wykładami. Uczestnicy analizują bądź rozwiązują

kazusy.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Franciszek Szpor


(prerequisites)

Podstawowa wiedza o prawie, podstawowa znajomość prawa

mediów i prawa własności intelektualnej


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Ukształtowanie kompetencji do prawidłowego pod względem prawnym

oceniania stanów faktycznych w obszarze twórczości i korzystania z cudzej

twórczości, oraz zdolności do podejmowania poprawnych decyzji w tym

zakresie.


przedmiotu

(course contents)

Granica między opracowaniem cudzego utworu a plagiatem,

ze szczególnym uwzględnieniem twórczości dziennikarskiej

Status współtwórców utworu a pozycja jego producenta lub

wydawcy

Relacja między ustawowymi a umownymi regulacjami

autorskoprawnymi.

Istotne elementy treści umowy autorsko prawnej – wzory

umów

Autorstwo w przekazach radiowych i telewizyjnych a prawo

do nadań

Prawo autorskie a „prasa internetowa”

Problemy prawne fotografowania i filmowania oraz

legalnego rozpowszechniania takich materiałów

Warunki powstania obowiązku opłacenia tantiem i praktyka

w tym zakresie



Zaliczenie zajęć na podstawie:

- obecności na zajęciach (dopuszczalna jest 1 nieobecność)

- uzyskanie dwóch pozytywnych ocen za przeprowadzone w ramach zajęć

analizy lub rozwiązanie kazusów.


lektur

R. Golat, Umowy z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych.

Wzory i komentarz. Warszawa 2001

(recommended

reading)

R. Golat, Prawo autorskie. Pytania, kazusy, tablice, Warszawa 2002

R. Golat, Internet – aspekty prawne, Warszawa 2003

K.Golat, R. Golat, Prawo autorskie w praktyce, Warszawa 2003

R. Golat, Prawo autorskie. Poradnik dla twórców Warszawa 2004

R.M. Sarbiński, Utwór fotograficzny i jego twórca w prawie

autorskim, Kraków 2004 P.

Kostański, D. Marek (red.) Prawo własności intelektualnej. Testy dla

studentów Warszawa 2008



(course title)

PRAGMATYKA JĘZYKOWA, ćwiczenia


(course code)


(type of course)

kierunkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)


(number of credits)

3 ECTS


(teaching methods)

Liczba godzin: 30, 2 godziny x 15 tygodni

Metody realizacji przedmiotu: dyskusja, warsztaty, prezentacje

audiowizualne, ćwiczenia w oparciu o lektury tekstów źródłowych i

użytkowych; odniesienie kategorii teoretycznych do praktycznego używania

języka, dbałość o skuteczność wypowiedzi.



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Maria Piekorz, doktor


(prerequisites)

Znajomość podstawowych pojęć, takich jak np., semiotyka, ogólna

teoria znaku, syntaktyka, kontekst, język, pragmatyka.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem zajęć jest zapoznanie z podstawowym aparatem pojęciowym

związanym z pragmatyką języka, wykształcenie umiejętności

posługiwania się polszczyzną, rozumienia relacji w procesie

komunikowania się ludzi, rozumienia zagadnień komunikacji

nieskutecznej, rozumienia kontekstu w interpretacji aktów

komunikacyjnych, dostrzegania różnic między językiem pisanym a

mówionym oraz werbalnym i niewerbalnym.


przedmiotu

(course contents)

Definicja i zakres językoznawstwa pragmatycznego.

Komunikowanie- wyrażanie- rozumienie.

Pojęcie aktów mowy (Austin – lokucja, illokucja, perlokucja).

Warunki fortunności komunikacyjnej – kulturowe uwarunkowania

kompetencji pragmatycznej.

Akty mowy w ujęciu Searle’a.

Teoria argumentacji. Rola topoi w komunikacji językowej.

Grzeczność językowa. Teoria godności (face) a inne teorie

grzeczności – wybór stylu (etykieta językowa).

Struktura informacyjna wypowiedzi i języka.

Problemy perswazji i manipulacji językowej.

Język jako narzędzie autoprezentacji.

Poprawne użycie języka.

Performatywy.

Społeczne uwarunkowania zachowań językowych.

Kulturowe uwarunkowania kompetencji pragmatycznej.

Komunikacja nie wprost – pojęcia: presupozycja, konotacja

semantyczna.



Aktywność na zajęciach, praca pisemna.


lektur J. Austin: „Mówienie i poznawanie”, Warszawa 1993

Awdiejew: „Pragmatyczne podstawy interpretacji

(recommended

reading)

wypowiedzi”, Kraków 1987

T. Dobrzyńska: „Tekst w kontekście”, Wrocław 1990

M. Marcjanik: „Grzeczność w komunikacji językowej”,

Warszawa 2007

D. Ostaszewska, R. Cudak: „Polska genologia

lingwistyczna”, Warszawa 2008

S. Grabias: „Społeczne uwarunkowania zachowań

językowych”, Lublin 1997

B. Witosz: „Lingwistyka a teoria aktów mowy”, Katowice

1998

J. Puzynina: „Język wartości”, Warszawa 1992

A. Skudrzykowa, K. Urban: „Mały słownik terminów z

zakresu socjolingwistyki i pragmatyki językowej”, Kraków –

Warszawa 2000



(course title) ANALIZA DYSKURSU MEDIALNEGO - ćwiczenia


(course code)






(year of study,

semester/trimester)

Stacjonarne studia II stopnia,

kierunek: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna,

rok I, semestr II


(number of credits)

3 punkty ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godzin ćwiczeń,

Liczba godzin tygodniowo: 2 godz. x 15 tygodni,


konwersatoryjna z elementami wykładu,

prezentacja multimedialna,

konsultacje /w miarę potrzeb/.



Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Anna Mielczarek


(prerequisites)

Wiedza z zakresu nauki o komunikowaniu, historii mediów oraz

genologii dziennikarskiej, podstawowe wiadomości z zakresu teorii

i historii kultury.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem zajęć jest opanowanie przez studentów umiejętności definiowania

i analizowania dyskursu medialnego w przekazach prasowych

radiowych, telewizyjnych i internetowych oraz określenie ról

komunikacyjnych uczestników dyskursu w relacji do dyskursu

publicznego, a także ocena współkreowanej przez media

rzeczywistości.


przedmiotu

(course contents)

- Dyskurs we współczesnej humanistyce.

- Dyskurs publiczny a dyskurs medialny- uwarunkowania i ograniczenia

kulturowe.

- Dyskurs medialny jako struktura i jako proces.

- Dyskurs medialny czy dyskurs w mediach.

- Treści i tematy dyskursu- autor - nadawca - twórca - uczestnik

dyskursu.

- Rytualizacja dyskursu.

- Gatunek, formuła, format medialny.

- Strategie interakcyjne w dyskursach medialnych.

- Czas i przestrzeń w dyskursie audiowizualnym.

- Retoryka dyskursów medialnych, różnice i podobieństwa.

- Translokacje międzymedialne.



Egzamin ustny na ocenę, termin: czerwiec.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest obecność na zajęciach i

czynne w nich uczestnictwo.


lektur

(recommended

reading)


Dyskurs jako struktura i proces, pod. Red. T. van DijkaWarszawa 2001,

A. Duszak, Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Warszawa

1998,

Dziennikarstwo, media, sp, ołeczeństwo, red. naukowa S. Mocek,

Warszawa 2005,

H. Grzmil-Tylutki, Gatunek w świetle francuskiej teorii dyskursu,

Kraków 2007,

Internetowe gatunki dziennikarskie, red. naukowa K. Wolny-

Zmorzyński, W. Furman, Warszawa 2010,

W. Jabłoński, Kreowanie informacji, Warszawa 2006,

M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym,

Kraków 2006,

Nowe media - nowe w mediach, red. A. Woźny i J. Borkowski,

Wrocław 2001,

M. Poprawa, Telewizyjne debaty polityków jako przykład dyskursu

publicznego, Kraków 2009,

L. Pułka, Kultura mediów i jej spektakle, Wrocław 2004,

Punkt widzenia w tekście i dyskursie, pod. red. J. Bartmińskiego, S.

Niebrzegowskiej-Bartmińskiej, R. Nycza, Lublin 2004,

G. Stachyra, Gatunki audycji w radiu sformatowanym, Lublin 2008,

Teksty kultury. Oblicza komunikacji XXI wieku, pod red. J. Mazura i

M. Rzeszutko-Iwan, Lublin 2006,


W kulturze pierwszych stron, pod red. I. Borkowskiego i A. Woźnego,

Wrocław 2005.



(course title)

Media lokalne i środowiskowe - konwersatorium


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



II rok

III semestr


(number of credits)

3 punkty ETCS


(teaching methods)


Liczba godzin tygodniowo: 2 godz.x 15 tygodni


- dyskusja




dyskusję na podstawie literatury przedmiotu jak i prezentacje

multimedialne poszczególnych typów i rodzajów mediów

lokalnych i środowiskowych. Analizy funkcjonowania

konkretnych mediów lokalnych i środowiskowych mają być

podstawą odniesień teoretycznych do praktycznej oceny realizacji

medium lokalnego.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)


II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu systemu medialnego,

Podstawowa znajomość systemu medialnego w Polsce.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Podstawowym celem przedmiotu jest zaznajomienie się ze

specyfiką komunikowania lokalnego oraz poznanie struktury

mediów lokalnych środowiskowych w Polsce, jej typów i

rodzajów. Znaczenie mediów lokalnych w systemie medialnym

Polski oraz ich rola w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego.

Celem kursu jest poznanie przez studentów specyfiki i

uwarunkowań pracy dziennikarza w mediach lokalnych.


przedmiotu

(course contents)

- Pojecie komunikowania lokalnego;

- Miejsce w systemie komunikowania w systemie

komunikowania;

- Współczesne media lokalne w Polsce:

- prasa lokalna – typologia i struktura

- radiofonia lokalna – typologia i struktura

- telewizja lokalna

- media lokalne w Internecie.

- Społeczny odbiór i funkcjonowanie mediów lokalnych;

- Dziennikarz mediów lokalnych, specyfika pracy;

- Media lokalne w procesie budowy społeczeństwa

obywatelskiego;

- Media mniejszości narodowych w Polsce;

- Media lokalne iśrodowiskowe w wybranych zagranicznych

systemach medialnych




pozytywna ocena z kolokwium, które odbywa się w

okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną,




Uwaga!


egzaminu.


lektur

(recommended

reading)

Chłopecki J., Polak R. (red.): Media lokalne a demokracja

lokalna. Rzeszów 2005.

Chorązki W.: Obraz niezależnej prasy lokalnej w Polsce w I

połowie 1994 roku. Kraków 1994.

Furman W., Wolny K. (red.): Media lokalne i regionalne a

demokracja na szczeblu lokalnym. Rzeszów 1998.

Gierula M.: „Kurier Miejski” i radio „Rezonans” na tle rozwoju

mediów lokalnych. W: „Rocznik Sosnowiecki”. Red. K. Gołosz.

Sosnowiec 1999.

Gierula M.: Polska prasa lokalna 1989-2000.Typologia i

społeczne funkcjonowanie. Katowice 2005.

Goban-Klas T.: Prasa lokalna i środowiskowa w Stanach

Zjednoczonych w cieniu gigantów. Wrocław 1989.

Habryń M.: Polskie media katolickie 1989-1999. „Zeszyty

Prasoznawcze” 1999, nr 3-4.

Hejman A. (red.): Poradnik dla wydawców i dziennikarzy prasy

lokalnej. T. 1-3. Warszawa 1997-1998.

Jachimowski M.: Dziennikarze w społeczności lokalnej. Wybrane

aspekty problemu. W: Elity w transformacji społeczno-

gospodarczej. Red. J. Sztumski, Katowice 1995.

Jarowiecki J., Paszko A., Kolasa W.M (red.): Polskie media

lokalne na przełomie XX i XXI wieku. Historia – teoria –

zjawiska. Kraków 2007.

Kowalczyk R., Media lokalne w Polsce. T.I-III. Poznań 2008.

Maciejewska K.: Prasa lokalna w kampaniach wyborczych.

Łysomice 2008.

Michalczyk S.: Media lokalne w systemie komunikowania.

Katowice 2000.

Polskie media lokalne na przełomie XX i XXI wieku. Historia,

teoria, zjawiska, pod redakcją naukową Jerzego Jarowieckiego,

Artura Paszko, Władysława Marka Kolasy, Kraków 2007.



(course title)

Opinia publiczna - konwersatorium


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



Rok I Semestr II


(number of credits)

2 punkty ECTS


(teaching methods)




dyskusja z elementami wykładu



źródłowych, poruszających problematykę opinii publicznej.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Grażyna Pawlik


(prerequisites)

Podstawowa wiedza z zakresu komunikowania społecznego.


(wskazane jest



kompetencji) (objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teoretycznymi i

praktycznymi aspektami opinii publicznej i jej roli we współczesnych

demokracjach. Omówiona zostanie także rola mediów w kształtowaniu

opinii publicznej. Studenci zapoznani zostaną z metodami badania opinii

publicznej.


przedmiotu

(course contents)

Pojęcie opinii publicznej

Historyczny rozwój opinii publicznej

Proces kształtowania się opinii publicznej (czynniki społeczne)

Media jako narzędzie kształtowania opinii publicznej

Rola mechanizmu agenda setting w kształtowaniu opinii publicznej

Cechy i funkcje opinii publicznej

Metodologia badań opinii publicznej

Omówienie rezultatów badawczych w Polsce



Egzamin pisemny przeprowadzony w sesji egzaminacyjnej (czerwiec).


lektur

(recommended

reading)

S. Kuśmierski: Świadomość społeczna. Opinia publiczna. Propaganda.

Warszawa 1987.

M. McCombs: Ustanawianie agendy. Media masowe i opinia publiczna.

Kraków 2008

S. Michalczyk: Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty

procesu. Katowice 2005

M. Gierula, M. Wielopolska-Szymura (red.): Władza. Media. Polityka.

Katowice 2006

H. M. Kepplinger: Demontaż polityki w społeczeństwie informacyjnym.

Kraków 2007

S. Michalczyk (red.): Media i komunikowanie w społeczeństwie

demokratycznym. Sosnowiec 2006



(course title)

Marketing i reklama - wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



Rok I

Semestr II


(number of credits)

Ćwiczenia+wykład 5 punktów ECTS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz. wykładów



wykład z elementami dyskusji




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Marek Mazur


(prerequisites)


Uzyskanie pozytywnego zaliczenia z ćwiczeń „Marketing i reklama”.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zdobycie przez studentów umiejętności i

kompetencji: rozumienia istoty procesu marketingu oraz zjawiska

reklamy (wykraczającego poza marketingowe funkcje), analizy

komunikacji marketingowej, ze szczególnym uwzględnieniem reklamy,

wykorzystywania wiedzy z zakresu marketingu i reklamy w praktyce.


przedmiotu

(course contents)

Rola marketingu w organizacjach i społeczeństwie.

Proces marketingu - koncepcja, podstawowe metody i techniki.

Promocja (komunikacja marketingowa) w strategii

marketingowej.

Reklama w kulturze współczesnych społeczeństw.

Język i obraz w reklamie.

Psychologiczne uwarunkowania marketingu i reklamy.

Reklama jako forma komunikacji perswazyjnej.

Planowanie kampanii reklamowej.

Rola mediów w działaniach reklamowych.

Zastosowanie marketingu i reklamy w organizacjach non-profit:

marketing społeczny, marketing polityczny, marketing

terytorialny.

Prawne i etyczne aspekty marketingu i reklamy.

Rozwój marketingu i reklamy w przyszłości – rola

determinantów społecznych, ekonomicznych, politycznych,

technologicznych.

Marketing społeczny i polityczny



Podstawą zaliczenia przedmiotu jest egzamin ustny, przeprowadzony w

sesji egzaminacyjnej (czerwiec)

II B 14. Spis zalecanych Bogunia – Borowska Małgorzata, Reklama jako tworzenie

lektur

(recommended

reading)

rzeczywistości społecznej, Wydawnictwo Uniwersytetu

Jagiellońskiego, Karków 2004

Bralczyk Jerzy, Język na sprzedaż, Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2005

Brock Timothy C., Green Melanie C. (red), Perswazja.

Perspektywa psychologiczna, Kraków 2007

Czarnecki Adam, Korsak Rafał, Planowanie mediów w

kampaniach reklamowych, Polskie Wydawnictwo

Ekonomiczne, Warszawa 2001

Dobek – Ostrowska Bogusława (red.), Kampania wyborcza:

marketingowe aspekty komunikowania politycznego,

Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005

Doliński Dariusz, Psychologiczne mechanizmy reklamy,

Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003

Maison Dominika, Wasilewski Piotr, Propaganda dobrych serc

czyli rzecz o reklamie społecznej, Agencja Wasilewski, Kraków

2002

Jabłoński Andrzej, Sobkowiak Leszek (red.), Marketing

polityczny w teorii i praktyce, Wydawnictwo Uniwersytetu

Wrocławskiego, Wrocław 2002

Kall Jacek, Reklama, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne,

Poznań 1998

Jeźiński Marek, Marketing polityczny a procesy

akulturacyjne, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja

Kopernika, Toruń 2004

Jones John Ph. (red), Jak działa reklama, Gdańskie

Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004

Kolczyński Mariusz., Mazur Marek, Broń masowego wrażenia,

Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2009

Lewiński Piotr H., Retoryka reklamy, Wydawnictwo

Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1999

Mazur Marek, Marketing polityczny, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 2004

Kotler Philip, Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i

kontrola, Rebis, Warszawa 2004

Sutherland Max, Sylwester Alice K., Reklama a umysł

konsumenta, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003

Wiktor Jan W., Promocja. System komunikacji przedsiębiorstwa

z rynkiem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006

Zimbardo Philip, Leippe Michael, Psychologia zmiany postaw i

wpływu społecznego, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2004



(course title)

Marketing i reklama - ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

zaawansowany


(year of study,

semester/trimester)



Rok I

Semestr II


(number of credits)

Ćwiczenia+wykład 5 punktów ECTS


(teaching methods)




dyskusja

warsztaty grupowe





źródłowych, poruszających problematykę marketingu i reklamy.

Uzupełnieniem tekstów źródłowych są treści podręcznikowe oraz

ćwiczenia praktyczne, wykorzystujące zdobytą wiedzę.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites)



(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zdobycie przez studentów umiejętności i

kompetencji: rozumienia istoty procesu marketingu oraz zjawiska

reklamy (wykraczającego poza marketingowe funkcje), analizy

komunikacji marketingowej, ze szczególnym uwzględnieniem reklamy,

wykorzystywania wiedzy z zakresu marketingu i reklamy w praktyce.


przedmiotu

(course contents)

Rola marketingu w organizacjach i społeczeństwie.

Proces marketingu - koncepcja, podstawowe metody i techniki.

Psychologia przekazu reklamowego

Mechanizmy wpływu społecznego

Reklama w kulturze współczesnych społeczeństw.

Język, obraz i dźwięk w reklamie.

Planowanie kampanii reklamowej.

Rola mediów w działaniach reklamowych.

Rozwój marketingu i reklamy w przyszłości – rola

determinantów społecznych, ekonomicznych, politycznych,

technologicznych.




pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny), które odbywa się

w okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną (maj),

obecność na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności studenta),


lektur itp.).

Uwaga!



lektur

(recommended

reading)

Bogunia – Borowska Małgorzata, Reklama jako tworzenie

rzeczywistości społecznej, Wydawnictwo Uniwersytetu

Jagiellońskiego, Karków 2004

Bralczyk Jerzy, Język na sprzedaż, Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2005

Brock Timothy C., Green Melanie C. (red), Perswazja.

Perspektywa psychologiczna, Kraków 2007

Czarnecki Adam, Korsak Rafał, Planowanie mediów w

kampaniach reklamowych, Polskie Wydawnictwo

Ekonomiczne, Warszawa 2001

Dobek – Ostrowska Bogusława (red.), Kampania wyborcza:

marketingowe aspekty komunikowania politycznego,

Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005

Doliński Dariusz, Psychologiczne mechanizmy reklamy,

Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003

Maison Dominika, Wasilewski Piotr, Propaganda dobrych serc

czyli rzecz o reklamie społecznej, Agencja Wasilewski, Kraków

2002

Jabłoński Andrzej, Sobkowiak Leszek (red.), Marketing

polityczny w teorii i praktyce, Wydawnictwo Uniwersytetu

Wrocławskiego, Wrocław 2002

Kall Jacek, Reklama, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne,

Poznań 1998

Jeźiński Marek, Marketing polityczny a procesy

akulturacyjne, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja

Kopernika, Toruń 2004

Jones John Ph. (red), Jak działa reklama, Gdańskie

Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004

Kolczyński Mariusz., Mazur Marek, Wojna na wrażenia,

Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2007

Lewiński Piotr H., Retoryka reklamy, Wydawnictwo

Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1999

Mazur Marek, Marketing polityczny, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 2004

Kotler Philip, Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i

kontrola, Rebis, Warszawa 2004

Sutherland Max, Sylwester Alice K., Reklama a umysł

konsumenta, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003

Szromnik Andrzej, Marketing terytorialny, Oficyna a Wolter

Kluwer Business, Kraków 2007

Wiktor Jan W., Promocja. System komunikacji przedsiębiorstwa

z rynkiem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006

Zimbardo Philip, Leippe Michael, Psychologia zmiany postaw i

wpływu społecznego, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2004



(course title)

Analiza języka mediów – seminarium warsztatowe


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)

Studia stacjonarne II stopnia



(number of credits)

ECTS: 2 punkty


(teaching methods)




prezentacja tekstów medialnych (prasowych, radiowych,

telewizyjnych i internetowych)

dyskusja

Zajęcia mają charakter warsztatów polegających na analizie wybranych

tekstów dziennikarskich.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

mgr Magdalena Ślawska


(prerequisites)

Uczestniczenie w zajęciach: analiza dyskursu medialnego


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Przedstawienie systematycznego (teoretycznego i praktycznego) opisu,

umożliwiającego studentom rozeznanie i interpretację form tekstowych

w coraz bardziej komplikującym się świecie komunikacji medialnej.

Zajęcia mają uwrażliwić na formę językową różnych tekstów medialnych,

rozwijać zdolność ich krytycznej oceny przy użyciu naukowo umotywowanej

argumentacji.

Analiza poszczególnych tekstów powinna uczyć konstruowania tekstów

dziennikarskich, pokazywać przemiany w polu genologicznym.


przedmiotu

(course contents)

Kwalifikacja gatunkowa i stylistyczna jako niezbywalne

atrybuty tekstu. Główne elementy struktury dzieła literackiego,

kompozycja utworu.

Analiza wyznaczników tekstu za pomocą narzędzi teoretycznych

(spojrzenie na teksty dziennikarskie z perspektywy lingwistyki

tekstu). Omówienie strategicznych pozycji w tekście (tytuły,

akapity, strategie nadawczo-odbiorcze).

Analiza konkretnych tekstów np. reportaży R. Kapuścińskiego,

H. Krall, J. Hugo-Badera, W. Tochmana, M. Szczygła,

felietonów S. Kisielewskiego, S. Stommy, J. Pilcha, wywiadów

P. Najsztuba, J. Żakowskiego, P. Mucharskiego, K. Janowskiej.

Omawianie tekstów ciekawych z punktu widzenia kompozycji,

przyjętej konwencji, układu treści czy zatarcia granic

gatunkowych.



Konwersatorium zalicza się na podstawie bieżącego udziału w zajęciach:

wypowiedzi w dyskusjach, prezentacji własnych komentarzy do

przeczytanych tekstów dziennikarskich, praktycznej analizy wybranych

tekstów medialnych.


lektur

(recommended

reading)

S. Bortnowski: Warsztaty dziennikarskie, Warszawa 1999.

Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński,

Kraków 2000.

Dziennikarstwo od kuchni, red. A. Niczyperowicz, Poznań 2001.

M. Bugajski: Język w komunikowaniu, Warszawa 2006.

J. Fras: Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999.


analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2004.

Język w perswazji publicznej, red. K. Mosiołek-Kłosińska,

Poznań 2003.

I. Loewe: Gatunki paratekstowe w komunikacji medialnej,

Katowice 2007.

A. Magdoń: Reporter i jego warsztat, Kraków 2000.

K. Mroziewicz: Dziennikarz w globalnej wiosce, Warszawa

2004.

O warsztacie dziennikarskim, red. J. Adamowski, Warszawa

2002.

W. Pisarek: Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2001.

Tekst w mediach, red. K. Michalewski, Łódź 2002.

Wilkoń: Spójność i struktura tekstu, Kraków 2001.

Witosz: Genologia lingwistyczna. Zarys problematyki, Katowice

2005.

M. Wojtak: Analiza gatunków prasowych, Lublin 2008.

M. Wojtak: Gatunki prasowe, Lublin 2004.

K. Wolny-Zmorzyński, A. Kaliszewski, W. Furman: Gatunki

dziennikarskie. Teoria – praktyka – język, Warszawa 2006.

U. Żydek-Bednarczuk: Wprowadzenie do lingwistycznej analizy

tekstu, Kraków 2005.

Oprócz wymienionej literatury, wykorzystane zostaną teksty

dziennikarskie, które zostaną poddane analizie w trakcie zajęć, na

przykład:

J. Hugo-Bader: Biała gorączka, Wołowiec 2009.

W. Nowak: Obwód głowy, Wołowiec 2007.

W. Nowak: Serce narodu koło przystanku, Wołowiec 2009.

M. Szczygieł: Gottland, Wołowiec 2006.

W. Tochman: Schodów się nie pali, Kraków 2006.

W. Tochman: Wściekły pies, Kraków 2007.

(Propozycje tekstów modyfikowane będą z uwzględnieniem

zainteresowań studentów i tekstów nagrodzonych np. Grand Press, Prix

Italia).



(course title)

Język reklamy – seminarium warsztatowe


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)

Studia stacjonarne II stopnia



(number of credits)

ECTS: 2 punkty


(teaching methods)




prezentacja tekstów reklamowych

dyskusja

ćwiczenia w grupach

Zajęcia mają charakter warsztatowy i analityczny wybranych

przekazów reklamowych.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

mgr Magdalena Ślawska


(prerequisites)

Podstawowa wiedza dotycząca przekazu reklamowego ze studiów

I stopnia.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Część teoretyczna przedmiotu wprowadza wiedzę z zakresu

języka reklamy, usytuowania reklamy w polu genologicznym.

Zasadnicza część zagadnień poświęcona jest analizie reklamy

osadzonej na stałe w kulturze masowej, realizująca jej główne cele

oraz reklamy jako najbardziej reprezentatywnego gatunku

komunikacji perswazyjnej.

Student otrzymuje wiedzę językowo-kulturową o reklamie jako o

gatunku oraz o tekście, który ma miejsce charakterystyczne w

kulturze masowej. Celem jest filologiczne doskonalenie

umiejętności analizy tekstu reklamowego, obnażania

zastosowanych strategii.


przedmiotu

(course contents)

Miejsce reklamy wśród innych technik promocyjnych.

Swoistość gatunkowa reklamy.

Mechanizmy perswazji. Chwyty, figury, tropy retoryczne.

Definicje w reklamie. Slogan jako wyróżnik reklamy.

Reklama a autopromocja.

Reklama a specyfika medium. Rodzaje reklam: prasowa,

radiowa, telewizyjna, internetowa, zewnętrzna. Wielość

kodów w reklamie. Współdziałanie słowa, obrazu i

dźwięku.

Stereotypizacja w reklamie: akceptacja stereotypów i ich

obalanie. Językowe obrazy świata w reklamie. Społeczny

kontekst reklamy.



Konwersatorium zalicza się na podstawie bieżącego udziału w

zajęciach: wypowiedzi w dyskusjach, prezentacji własnych

komentarzy do analizy poszczególnych reklam, analiza zadanego

tekstu reklamowego.


lektur

(recommended

reading)

Bajka Z.: Krótka historia reklamy na świecie i w Polsce,

„Zeszyty Prasoznawcze”, 3-4/1993.

Bralczyk J.: Język na sprzedaż, Gdańska 2004.

Doliński D.: Psychologia reklamy, Wrocław 2001.

Golka M.: Świat reklamy, Warszaw 1994.

Goślicki J.: Sztuka reklamy, Kraków 1993.

Język w perswazji publicznej, red. K. Mosiołek-Kłosińska,

Poznań 2003.

Kall J.: Reklama. Warszawa 1999.

Kamińska-Szmaj I.,1996: Slogan reklamowy – budowa

składniowa. „Poradnik Językowy” z. 4.

Kochan M.: Slogany w reklamie i polityce. Warszawa

2005.

Kuśmierski S.: Reklama jest sztuką, Warszawa 1996.

Lewiński P. H.: Retoryka reklamy. Wrocław 1999.

Lewicki A.: Frazeologizmy w sloganach reklamowych.

[w] Kreowanie świata w tekstach. Red. A. Lewicki,

R.Tokarski. Lublin 1995.

Lisowska-Magdziarz M.: Bunt na sprzedaż. Przemysł

muzyczny – reklama – semiotyka, Kraków 2000.

Loewe I.: Stylistyczny aspekt tekstu perswazyjnego. [w]

Stylistyka a pragmatyka. Red. B. Witosz. Katowice. 2001.

Maćkiewicz J.: Metafora w reklamie. [w] Kreowanie

świata w tekstach. Red. A. Lewicki, R.Tokarski. Lublin

1995.

Szczęsna E.: Poetyka reklamy, Warszawa 2001.

Skowronek K.: Reklama. Studium pragmalingwistyczne,

Karków 1993.

Werner U.: Reklama, Warszawa 1992.



(course title) Seminarium warsztatowe – dziennikarstwo społeczne


(course code)


(type of course)

ograniczonego wyboru


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)

Przedmiot realizowany na każdym semestrze studiów, w zależności od

zapotrzebowania (ilości chętnych)


(number of credits)

1


(teaching methods)

Warsztaty



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites)

Podstawowe wiadomości na temat warsztatu i gatunków dziennikarskich


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest doskonalenie warsztatu dziennikarskiego studentów w

zakresie dziennikarstwa na temat problemów społecznych. Celem

dodatkowym jest wykształcenie u studentów umiejętności poszukiwania

ciekawych tematów, ich opracowywania, zbierania informacji, jak również

stosowania różnorodnych gatunków dziennikarskich.


przedmiotu

(course contents)

W trakcie warsztatów studenci przygotowują materiały prasowe na tematy

społeczne, które są czytane na forum grupy a następnie dyskutowane.

Wprowadzeniem do każdych zajęć jest dyskusja na temat omawianego

problemu społecznego oraz omówienie zadanego gatunku dziennikarskiego.

Inicjatywa doboru tematu kolejnych zajęć należy do studentów, którzy

przygotowują prace na temat takich problemów społecznych jak

przestępczość, agresja, patologia rodziny, samobójstwa, zaburzenia

psychiczne, aborcja, eutanazja, korupcja, problemy młodzieży, narkomania,

alkoholizm. Ewentualne inne tematy są włączane z inicjatywy uczestników

zajęć.



Studenci są oceniani na podstawie przygotowania do zajęć. Oceniana jest

aktywność merytoryczna na warsztatach oraz jakość przygotowanych tekstów.

Szczególny nacisk jest położony na inicjatywę i inwencję w poszukiwaniu

tematów i materiałów.


lektur

(recommended

reading)

Adamowski J. (red): O warsztacie dziennikarskim, Warszawa 2002;

Bauer Z., Chudziński E.: Dziennikarstwo i świat mediów, Uniwersitas,

Kraków 2008;

Bogołębska B., Kudra A. (red.): Wypowiedź dziennikarska. Teoria i

praktyka, Łódź 2008;

Bralczyk J.: Język na sprzedaż, Kraków 2000;

Chyliński M., Russ-Mohl S.: Dziennikarstwo, Warszawa 2008;

Fras J.: Dziennikarski warsztat językowy, Wydawnictwo Uniwersytetu

Wrocławskiego, Wrocław 1999;

Mroziewicz K.: Dziennikarz w globalnej wiosce, WSiP, Warszawa 2004;

Palczewski M., Worsowicz M. (red.): O dziennikarstwie śledczym.

Normy, zagrożenia, perspektywy, Łódź 2009;

Pisarek W. : Nowa retoryka dziennikarska, Universitas, Kraków 2002

Pospiszyl I. Patologie społeczne, PWN, Warszawa 2008



(course title)

DZIENNIKARSTWO INTERNETOWE – seminarium

warsztatowe


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



I rok

II semestr


(number of credits)

2 punkty ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 15 godz.


dyskusja

praca z hipertekstem

warsztaty grupowe





Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Michał Kaczmarczyk

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu informatyki i

komunikowania masowego, znajomość podstawowych gatunków

dziennikarskich.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Celem zajęć jest przekazanie studentom wiedzy na temat

teoretycznych i praktycznych aspektów komunikacji

dziennikarskiej w Internecie, scharakteryzowanie warsztatu

dziennikarza internetowego, kształtowanie umiejętności

posługiwania się podstawowymi formami wypowiedzi

dziennikarskiej w Internecie oraz przygotowywania przekazu

dotyczącego wydarzeń i faktów, zgodnego ze specyfiką Internetu.

Zajęcia mają także zapoznać z rudymentarną wiedzą z zakresu

projektowania i uruchamiania portalu internetowego.


przedmiotu

(course contents)

1) Tradycje dziennikarstwa internetowego na świecie.

2) Media internetowe w Polsce – historia i stan obecny.

3) Uwarunkowania i determinanty rozwoju mediów

internetowych.

4) Tradycyjne media w Internecie.

5) Cechy dziennikarstwa internetowego.

6) Zasady redagowania tekstów prasowych na potrzeby

Internetu.

7) Gatunki prasowe w dziennikarstwie internetowym.

8) Język wypowiedzi dziennikarskiej w Internecie

9) Tworzenie serwisów internetowych.

10) Dziennikarstwo obywatelskie w Internecie.





studenta),


wykonywanie praktycznych zadań dziennikarskich itp.).


lektur

(recommended

reading)


L. Olszański, Dziennikarstwo internetowe, Warszawa 2006

S. Allan, Newsy w siec, Kraków 2000.

J. Wrycza, Galaktyka języka Internetu, Gdynia 2008.

Nowe media a tradycyjne środki przekazu, (red.) P. Drzazga,

Tychy 2007.


Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku: antologia,

(red.) Maryla Hopfinger, Warszawa 2005.

Nowe media, nowe w mediach, (red.) Igor Borkowski,

Aleksander Woźny, Wrocław 2001.

Kulturowe instrumentarium wolności: dziennikarstwo, Internet,

rynek, (red.). Ryszard Paradowski, Poznań 2004.

R. Golat, Internet - aspekty prawne, Warszawa 2003.

M. Chyliński, S. Russ-Mohl, Dziennikarstwo, Warszawa 2008.

S. Allan, Kultura newsów, Kraków 2006.



(course title)

Komunikowanie polityczne - wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

zaawansowany


(year of study,

semester/trimester)



Rok II

Semestr III


(number of credits)

Wykład+ćwiczenia 5 punktów ECTS


(teaching methods)




wykład

elementy samokształcenia Zajęcia mają formę podającą.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Prof. UŚ dr hab. Stanisław Michalczyk


(prerequisites)

Wiedza ogólna o komunikowaniu społecznym.

Przystąpienie do egzaminu możliwe jest po uzyskaniu pozytywnej

oceny z ćwiczeń.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Współcześnie w państwach demokratycznych coraz większego

znaczenia społecznego nabierają relacje między komunikacją a

polityką, czyli stosunki między systemem politycznym a

systemem komunikacyjnym (medialnym). Komunikowanie

polityczne jako subdyscyplina nauki o komunikowaniu stała się

przedmiotem penetracji i refleksji teoretycznej w wielu państwach

(głównie USA, Niemcy). Jest zatem celowe przedstawienie

studentom dziennikarstwa głównych problemów i ustaleń w tej

dziedzinie. Zagadnienie to obejmowałoby także treści dotyczące

propagandy i marketingu politycznego.


przedmiotu

(course contents)

Pojęcie komunikowania politycznego

Teoretyczne podstawy komunikowania politycznego

Polityka a komunikacja

Procesy polityczne a komunikowanie polityczne

Komunikowanie polityczne jako przedmiot refleksji

naukowej

Aktorzy i instytucje komunikowania politycznego

Media i społeczeństwo medialne

Obywatele – publiczność

Pierwotne funkcje polityczne mediów

Udział mediów w kampaniach wyborczych

Dziennikarze i dziennikarstwo w komunikowaniu

politycznym

Polityczne Public Relations

Propaganda polityczna jako forma komunikowania

politycznego

Marketing polityczny i wyborczy

Komunikowanie polityczne w przestrzeni lokalnej



Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym sprawdzającym

wiedzę studentów przyswojoną podczas wykładów. Egzamin

będzie przeprowadzony podczas sesji egzaminacyjnej

(styczeń/luty).


lektur

(recommended

reading)

S. Michalczyk: Komunikowanie polityczne. Teoretyczne

aspekty procesu. Katowice 2004.

B. Dobek-Ostrowska: Media masowe i autorzy polityczni w

świetle studiów nad komunikowaniem politycznym. Wrocław

2004.

S.J. Rittel: Komunikacja polityczna. Dyskurs polityczny.

Język w przestrzeni politycznej. Kielce 2003.

B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski: Teoria

komunikowania publicznego i politycznego. Wprowadzenie.

Wrocław 2002.

B. McNair: Wprowadzenie do komunikowania politycznego.

Poznań 1998.

H. Mazur: Marketing polityczny. Wyczerpujący przegląd

technik i metod stosowanych w kampanii wyborczej.

Warszawa 2002.



(course title)

Komunikowanie polityczne - ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



Rok II

Semestr III


(number of credits)



(teaching methods)




- dyskusja monitorowana przez prowadzącego

studia przypadków




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Marek Mazur


(prerequisites)

Podstawy komunikacji społecznej.

Wstęp do teorii polityki.

Przystąpienie do egzaminu możliwe jest po uzyskaniu pozytywnej

oceny z ćwiczeń.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Współcześnie w państwach demokratycznych coraz większego

znaczenia społecznego nabierają relacje między komunikacją a

polityką, czyli stosunki między systemem politycznym a

systemem komunikacyjnym (medialnym). Komunikowanie

polityczne jako subdyscyplina nauki o komunikowaniu stała się

przedmiotem penetracji i refleksji teoretycznej w wielu państwach

(głównie USA, Niemcy). Jest zatem celowe przedstawienie

studentom dziennikarstwa głównych problemów i ustaleń w tej

dziedzinie. Zagadnienie to obejmowałoby także treści dotyczące

propagandy i marketingu politycznego.


przedmiotu

(course contents)

Pojęcie komunikowania politycznego

Teoretyczne podstawy komunikowania politycznego

Polityka a komunikacja

Procesy polityczne a komunikowanie polityczne

Komunikowanie polityczne jako przedmiot refleksji

naukowej

Aktorzy i instytucje komunikowania politycznego

Media i społeczeństwo medialne

Obywatele – publiczność

Pierwotne funkcje polityczne mediów

Udział mediów w kampaniach wyborczych

Dziennikarze i dziennikarstwo w komunikowaniu

politycznym

Polityczne Public Relations

Propaganda polityczna jako forma komunikowania

politycznego

Marketing polityczny i wyborczy

Komunikowanie polityczne w przestrzeni lokalnej



- aktywność na zajęciach oraz wypowiedź pisemna


lektur

(recommended

reading)

S. Michalczyk: Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty

procesu. Katowice 2004.

B. Dobek-Ostrowska: Media masowe i autorzy polityczni w

świetle studiów nad komunikowaniem politycznym. Wrocław

2004.

S.J. Rittel: Komunikacja polityczna. Dyskurs polityczny. Język w

przestrzeni politycznej. Kielce 2003.

B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski: Teoria komunikowania

publicznego i politycznego. Wprowadzenie. Wrocław 2002.

B. McNair: Wprowadzenie do komunikowania politycznego.

Poznań 1998.

M. Mazur: Marketing polityczny. Wyczerpujący przegląd

technik i metod stosowanych w kampanii wyborczej. Warszawa

2002.



(course title)

Wyborcze strategie komunikacyjne - wykład


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



Rok II

Semestr IV


(number of credits)



(teaching methods)

Wymiar: 30 godz. wykładu: 2 godz. x 15 tygodni

Zajęcia mają formę podającą.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr hab. Mariusz Kolczyński


(prerequisites)

Podstawowa wiedza z zakresu systemów politycznych i komunikowania.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Poznanie i charakterystyka współczesnych koncepcji

organizowania i prowadzenia kampanii wyborczych.

Poznanie specyfiki komunikowania wyborczego

zorientowanego strategicznie.

Metody analizy strategii komunikacyjnych realizowanych w

kampaniach wyborczych.


przedmiotu

(course contents)

Polityczne strategie komunikacyjne – podstawowe pojęcia.

Typologia politycznych strategii komunikacyjnych.

Strategia polityczna a strategia wyborcza.

Strategie komunikacyjne jako kluczowy obszar strategii

politycznych.

Polityczne strategie propagandowe – historia i współczesność.

Geneza i rozwój wyborczych strategii zorientownych rynkowo.

Polityczne strategie premodernizacyjne.

Polityczne strategie komunikacyjne w erze mediów elektronicznych.

Proces modernizacji (amerykanizacji) kampanii politycznych w

Europie.

Czynniki (egzo- i endogenne) determinujące przebieg kampanii

politycznych.

Informacyjne podstawy komunikacyjnych strategii wyborczych –

badania rynku politycznego.

Marketigowe strategie komunikacyjne.

Długookresowe komunikacyjne strategie polityczne w ujęciu

marketingowym.

Marketingowe strategie komunikacyjne w kampaniach wyborczych.

Perspektywy rozwoju koncepcji strategicznego komunikowania

wyborczego.



Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z

egzaminu końcowego (ustny) Przeprowadzony będzie w sesji

egzaminacyjnej (czerwiec).

Uwaga!



lektur

(recommended

reading)

M. Kolczyński, Strategie komunikowania politycznego,

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2007.

M. Kolczyński (red.), Marketing polityczny; założenia teoretyczne –

reguły działania – praktyka kampanijna, Wydawnictwo GWSH,

Katowice 2005.

M. Jeziński (red.), Marketing polityczny – w poszukiwaniu strategii

wyborczego sukcesu, Wy-dawnictwo Duet, Toruń 2004.

M. Kolczyński, M. Mazur, Wojna na wrażenia. Strategie polityczne i

telewizja w kampaniach wyborczych 2005 r. w Polsce,

Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2007.

M. Kolczyński, M. Mazur, Broń masowego wrażenia, Wydawnictwo

Sejmowe, Warszawa 2009.

D. McQuail, Teoria komunikowania masowego, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 2007.

T. Święćkowska, Public relations a demokracja, Wydawnictwo

Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2008.

P. Kotler, Marketing, Wydawnictwo Rebis, Poznań 2005.

W. Cwalina, A. Falkowski, Marketing polityczny – perspektywa

psychologiczna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,

Gdańsk 2005.

D. Shea, M.J. Burton, Campaign Craft. The Strategies, Tactics and

Art of Political Campaign Management, Praeger, Wesport –

London 2001.



(course title)

Wyborcze strategie komunikacyjne - ćwiczenia


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



Rok II

Semestr IV


(number of credits)



(teaching methods)




prezentacja metod analizy strategii kampanijnych,

kształtowanie umiejętności kreowania strategii

komunikacyjnych,

dyskusja w oparciu o teksty źródłowe.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr hab. Mariusz Kolczyński


(prerequisites)

Podstawowa wiedza z zakresu systemów politycznych i komunikowania.


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Poznanie i charakterystyka współczesnych koncepcji

organizowania i prowadzenia kampanii wyborczych.

Poznanie specyfiki komunikowania wyborczego

zorientowanego strategicznie.

Metody analizy strategii komunikacyjnych realizowanych w

kampaniach wyborczych.


przedmiotu

(course contents)

Typologia politycznych strategii komunikacyjnych –

charakterystyka poszczególnych typów; analiza case studies .

Strategia polityczna a strategia wyborcza.

Strategie komunikacyjne jako kluczowy obszar strategii

wyborczych.

Polityczne strategie komunikacyjne w erze mediów

elektronicznych; omówienie roli mediów masowych we współczesnych

działaniach politycznych; charakterystyka procesu mediatyzacji polityki.

Marketigowe strategie komunikacyjne - istota procesu

modernizacji (amerykanizacji) kampanii politycznych w Europie;

analiza przykładów.

Profesjonalizacja kampanii politycznych.

Metody badania rynku politycznego; prezentacja procedur

badawczych; przygotowanie standardowych narzędzi badawczych.

Znaczenie tradycyjnych działań bezpośrednich we

współczesnych strategiach wyborczych.

Reklama polityczna.

Debaty polityczne w kampaniach wyborczych.

Analiza strategii wyborczych polskich podmiotów politycznych

w wyborach różnego szczebla (Wybory parlamentarne, prezydenckie,

samorządowe, europejskie).




ocena przygotowywanych przez studentów projektów

strategicznych,



lektur itp.).

Uwaga!



lektur

(recommended

reading)

M. Kolczyński, Strategie komunikowania politycznego,

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2007.

M. Kolczyński (red.), Marketing polityczny; założenia

teoretyczne – reguły działania – praktyka kampanijna,

Wydawnictwo GWSH, Katowice 2005.

M. Jeziński (red.), Marketing polityczny – w poszukiwaniu

strategii wyborczego sukcesu, Wy-dawnictwo Duet, Toruń

2004.

M. Kolczyński, M. Mazur, Wojna na wrażenia. Strategie

polityczne i telewizja w kampaniach wyborczych 2005 r. w

Polsce, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2007.

M. Kolczyński, M. Mazur, Broń masowego wrażenia,

Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2009.



T. Święćkowska, Public relations a demokracja, Wydawnictwo

Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2008.

P. Kotler, Marketing, Wydawnictwo Rebis, Poznań 2005.

W. Cwalina, A. Falkowski, Marketing polityczny – perspektywa

psychologiczna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,

Gdańsk 2005.

D. Shea, M.J. Burton, Campaign Craft. The Strategies, Tactics

and Art of Political Campaign Management, Praeger, Wesport –

London 2001.



(course title)

Edukacja medialna - konwersatorium


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



(year of study,

semester/trimester)



I rok

I semestr


(number of credits)

3 punkty ECTS


(teaching methods)




dyskusja

warsztaty grupowe






źródłowych, poruszających problematykę edukacji medialnej.

Uzupełnieniem tekstów źródłowych są treści podręcznikowe oraz filmy

dokumentalne związane z omawianymi zagadnieniami.




Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites)



(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Zapoznanie słuchaczy z teorią edukacji medialnej – aspekt

historyczny, założenia programowe, cele, zakres.

Analiza społecznych konsekwencji oddziaływań technologii

informacyjnych ze szczególnym zwróceniem uwagi na młodych

ludzi. Szanse i zagrożenia.

Analiza mechanizmów oddziaływania i wpływu mediów.

Umiejętność świadomego i krytycznego odbioru przekazów

medialnych.

Kształtowanie kompetencji medialnych.


przedmiotu

(course contents)

Edukacja medialna – zakres, cele, założenia programowe.

Przedmiot i zadania mediów w komunikacji.

Kompetencje medialne.

Media jako narzędzia rozwoju intelektualnego w pracy

zawodowej i życiu codziennym.

Wpływ mediów na zachowania językowe.

Chat, blog, gadu-gadu i inne – nowe formy komunikacji –

szanse i zagrożenia.

Różne techniki i technologie projektowania i wytwarzania

komunikatów medialnych

Zawartość mediów. Analiza relacji między komunikatem

medialnym a rzeczywistością.

II B 13. Metody oceny Podstawą zaliczenia przedmiotu są:

(assessment methods) pozytywna ocena z kolokwium (pisemne), które odbywa się w

okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną (styczeń),



lektur itp.).


lektur

(recommended

reading)

Aronson E., Wilson T. D., Aker R. M., Psychologia społeczna,

serce i umysł, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 2008/

B. Siemieniecki (red.), Pedagogika medialna, tom. 1 i 2,

Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.

B. Błoch, D. Doliński, Ukryte sensy zachowania. Rozmowy o

wywieraniu wpływu i reklamie, Wydawnictwo ZNAK, Kraków

2006.

Edukacja medialna w społeczeństwie informacyjnym, (red.)

Stanisław Juszczyk, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2002

„Edukacja medialna” – kwartalnik, Wyd. eMPi2, Poznań

Juszczyk S., Człowiek w świecie elektronicznych mediów –

szanse i zagrożenia, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego,

Katowice 2002

Goban-Klas T., Społeczeństwo informacyjne: szanse,

zagrożenia, wyzwania. Wyd. Fundacji Postępu

Telekomunikacji, Kraków 1999

Juszczyk S., Komunikacja człowieka z mediami, Wyd. Śląskie,

Katowice 1998

W drodze do społeczeństwa informacyjnego, (red.) Lubacz J.,

Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999

Siemieniecki B., Komputer w edukacji. Podstawowe problemy

technologii informacyjnej, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 1997

Media w edukacji, (red.) Strykowski W., trzy tomy, Wyd.

eMPi2, Poznań 1997,1998, 2000

Toffler A., Toffler H., Budowa nowej cywilizacji, Wyd. Zysk i

S-ka, Poznań 1996

Postman N., Technopol, tryumf techniki nad kulturą, PIW,

Warszawa 1996



(course title)

Rola mediów w kształtowaniu społeczeństwa obywatelskiego – wykład

monograficzny


(course code)


(type of course)

do wyboru


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



I rok

III semestr


(number of credits)

1 punkt ETCS


(teaching methods)








Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr hab. prof. UŚ Marek Barański

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Podstawowe wiadomości z zakresu nauki o polityce

Uczestniczenie w zajęciach


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Celem wykładów jest zapoznanie studentów z rolą mediów

tradycyjnych i najnowszej generacji w procesie kształtowania opinii

publicznej i kreowania świata wartości społeczeństwa obywatelskiego.

Zajęcia mają z jednej strony wszechstronne przedstawienie

problematyki, ale także pobudzenie studentów do własnej refleksji i

oceny analizowanych zjawisk


przedmiotu

(course contents)

Pojęcie, geneza i charakterystyka społeczeństwa obywatelskiego.

Społeczeństwo sektor biznesu i trzeci sektor. Struktura instytucjonalna

oraz zjawiskowa społeczeństwa obywatelskiego. Media i ich rola w

procesie kształtowania opinii publicznej i świadomości społecznej.

Media publiczne i prywatne we współczesnym społeczeństwie. Rola

mediów w procesie kształtowania kultury politycznej społeczeństwa.

Media w lokalnym społeczeństwie obywatelskim. Media prowadzone

przez organizacje pozarządowe i społeczne i ich wpływ na

kształtowanie i rozwój trzeciego sektora. Prasa lokalna, samorządowa i

BiP w procesie kształtowania lokalnej opinii publicznej i komunikacji

społecznej. Wpływ mediów partyjnych na kształt społeczeństwa

obywatelskiego



Zaliczenie.

Warunkiem otrzymania zaliczenia jest aktywna obecność (dyskusja) na

wykładach


lektur

(recommended

reading)


1. Lokalne społeczności obywatelskie, pod red. J. Kurczewskiego,

Warszawa 2003;

2. W.P. Gliński, B. Lewenstein, A. Siciński, Samoorganizacja

społeczeństwa polskiego: III sektor w jednoczącej się Europie,

Warszawa 2004;

3. Nowe zarządzanie w polskim samorządzie terytorialnym, pod red. W.

A. Zalewskiego, Warszawa 2005

4. Stanisław Michalczyk: Społeczeństwo medialne. Studia z teorii

komunikowania masowego. Katowice 2008

5. Pieńkowska Dorota, Public Relations w organizacjach

pozarządowych, Boris, 2001.

6. Marian Gierula, Polska prasa lokalna 1989 –2000. Typologia i

społeczne funkcjonowanie, Katowice 2005

7. Ani książę, ani kupiec: obywatel. Idea społeczeństwa obywatelskiego

w myśli współczesnej, pod red. J. Szackiego, Kraków Warszawa 1997

8. D. Pietrzyk-Reeves, Idea społeczeństwa obywatelskiego.

Współczesna debata i jej źródła, Wrocław 2004



(course title) Psychologia komunikowania masowego - konwersatorium


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)

średnio zaawansowany, warunki wstępne: podstawowa wiedza z

psychologii społecznej


(year of study,

semester/trimester)

Rok pierwszy, semestr drugi


(number of credits)

3


(teaching methods)

konwersatorium 2 godziny tygodniowo, 15 tygodni



Polski


wykładowcy

(name of lecturer)



(prerequisites)

Psychologia społeczna – wykład w pierwszym semestrze


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably



competences)

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z mechanizmami

psychologicznymi obecnymi w komunikowaniu, ze szczególnym

uwzględnieniem komunikowania masowego. Świadomość zjawisk

psychologicznych ma pomóc w trafnym diagnozowaniu ich stosowania i

wykorzystywania w mediach masowych. W trakcie zajęć Studenci

zostają zapoznani ze specyfiką funkcjonowania mediów i ich

oddziaływania, z metodami wpływu stosowanymi w mediach masowych,

uczą się wykorzystywać poznane techniki, jak również bronić się przed

ich wpływem. Odbywa się to zarówno drogą studiowania tekstów

źródłowych, jak i analizy przekazów medialnych pod kątem stosowanych

zabiegów psychologicznych.


przedmiotu

(course contents)

Wprowadzenie – przypomnienie podstawowych informacji na

temat komunikowania masowego i teorii z nim związanych

Komunikacja niewerbalna w środkach masowego przekazu

Autoprezentacja w mediach

Komunikowanie kobiet i mężczyzn w mediach

Reguły wywierania wpływu w komunikowaniu masowym

Stereotypy w komunikowaniu

Psychologia reklamy

Psychologia kampanii społecznej

Psychologiczne skutki oddziaływania mediów

Psychologia komunikacji w Internecie



Zajęcia odbywają się co tydzień w wymiarze dwóch godzin. Studenci są

oceniani na podstawie aktywności na zajęciach, przygotowanej

prezentacji na wybrany temat oraz kolokwium zaliczeniowego.


lektur

(recommended

reading)

R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańskie

Wydawnictwo Psychologiczne, 2003

B. Dobek – Ostrowska Podstawy komunikowania społecznego,

Wydawnictwo Astrum Wrocław 1999

Dobek – Ostrowska B. Komunikowanie polityczne i publiczne,

PWN 2006

Dobek – Ostrowska B., Wiszniowski R., Teoria komunikowania

publicznego i politycznego, Wrocław 2001

M. Filipiak Homo Comunicans – wprowadzenie do teorii

masowego komunikowania, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2004

Fras J., Komunikacja polityczna. Wybrane aspekty gatunków i

języka wypowiedzi, Wrocław 2005

J. Fras, Studia nad mediami i komunikowaniem masowym,

Wydawnictwo Adam Marszałek, Warszawa 2007.

E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, GWP Gdańsk

2003

D. Kenrick, S. Neuberg, R. Cialdini, Psychologia społeczna.

Rozwiązane tajemnice, GWP, Gdańsk 2002.

M. Leary, Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce

autoprezentacji, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2004

M. McKay, M. Davis, P. Fanning, Sztuka skutecznego

porozumiewania się, GWP Gdańsk 2003



A. Pratkanis, E. Aronson, Wiek propagandy, PWN Warszawa

2003

J. Stewart (red.), Mosty zamiast murów. Podręcznik

komunikacji interpersonalnej, Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa 2008.



(course title)

RZECZNICTWO PRASOWE – konwersatorium


(course code)


(type of course)

Obowiązkowy


(level of course)



semestr

(year of study,

semester/trimester)



II rok

IV semestr


(number of credits)

3 punkty ETCS


(teaching methods)

Wymiar: 30 godz.



dyskusja

warsztaty grupowe







Język polski


wykładowcy

(name of lecturer)

Dr Michał Kaczmarczyk

II B 10. Wymagania

wstępne

(prerequisites)

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu public relations, ekonomii

i komunikowania masowego


(wskazane jest



kompetencji)

(objectives of the

course, preferably


learning outcomes

and competences)

Celem przedmiotu jest dokonanie refleksji naukowej nad

zagadnieniami media relations oraz przekazanie studentom wiedzy na

temat zadań, zasad, narzędzi i efektów profesjonalnie prowadzonych

działań z zakresu MR. Na zajęciach omówione zostaną problemy z

pogranicza nauki o zarządzaniu, medioznawstwa, socjologii i

politologii. Studenci uzyskają wiedzę teoretyczną, a także zdobędą

umiejętności praktyczne przydatne w pracy rzecznika prasowego,

specjalisty ds. public relations i kreowania medialnego wizerunku

organizacji i osób.


przedmiotu

(course contents)

Komunikowanie instytucjonalne – perspektywa

teoretyczna

Pojęcie media relations. Media relations a public

relations.

Dziennikarstwo a PR

Kompetencje rzecznika prasowego.

Funkcje i zadania rzecznika prasowego.

Komunikat dla mediów i zasady jego redagowania.

Poetyka tekstu promocyjnego.

Internet w działalności media relations.

Konferencja prasowa jako narzędzie media relations.

Inne instrumenty media relations.

Standardy w media relations.

Rzecznik prasowy w sytuacji kryzysowej.

Rzecznik prasowy w strukturze organizacyjnej firmy.

Psychologiczne aspekty pracy rzecznika prasowego.




pozytywna ocena z kolokwium (test pisemny), które odbywa się w

okresie poprzedzającym sesję egzaminacyjną,



lektur itp.).


lektur

(recommended

reading)

- H. Pietrzak, J. B. Hałaj, Rzecznik prasowy: teoria i praktyka,

Rzeszów 2003.

- S. Gawroński, Media relations: współpraca dziennikarzy i

specjalistów PR, Rzeszów 2006.

- W. Jabłoński, Kreowanie informacji: media relations, Warszawa

2007.

- Rzecznicy prasowi a public relations, (red.) K. Gajdka, J. Legomska,

Katowice 2007.

- P. Andrzejewski, W. Kot, Medialne public relations, Poznań 2006.

- K. Wojcik, Public relations: wiarygodny dialog z otoczeniem,

Warszawa 2005.

Kwalifikacje absolwenta



I DZIENNIKARSTWA



AND JOURNALISM


tel./fax (48-32) 359 21 31



tel./fax (48-32) 359 21 31


Dotyczy:



Kwalifikacje absolwenta I stopnia

Absolwent jest przygotowany do zawodu dziennikarza pracującego we wszystkich typach i

rodzajach periodycznych mediów masowych (prasa, radio, telewizja, Internet). Absolwent

rozumie i jest w stanie ocenić znaczenie podstawowych zjawisk i procesów życia

społecznego, politycznego, gospodarczego i kulturalnego, zarówno w skali lokalno-

regionalnej jak i krajowo-międzynarodowej. Zachodzące wydarzenia potrafi przekazać w

sposób komunikatywny, zrozumiały dla przeciętnego obywatela. Rozumie mechanizmy

funkcjonowania mediów masowych w nowoczesnym społeczeństwie informacyjnym. Zdaje

sobie sprawę ze znaczenia, zwłaszcza mediów elektronicznych, w życiu i funkcjonowaniu

współczesnego społeczeństwa. Absolwent uzyskuje podstawowe umiejętności umożliwiające

mu wykonywanie różnych zawodów związanych z szeroko pojętą dziedziną komunikacji

społecznej – w stosunkach publicznych, promocji, reklamie, instytucjach prowadzących

edukację medialną. Absolwent zna język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego

Opisu Kształcenia Językowego rady Europy oraz umie posługiwać się językiem

specjalistycznym niezbędnym do wykonywania zawodu. Absolwent jest przygotowany do

podjęcia studiów drugiego stopnia.





I DZIENNIKARSTWA



AND JOURNALISM


tel./fax (48-32) 359 21 31



tel./fax (48-32) 359 21 31


Dotyczy:



Kwalifikacje absolwenta II stopnia

Absolwent studiów II stopnia ma ugruntować i poszerzyć wiedzę uzyskaną na studiach

I stopnia. W wyniku realizacji programu na tym stopniu kształcenia, absolwent uzyska

wiedzę, która umożliwi mu dobre funkcjonowanie na zmieniającym się rynku pracy.

Absolwent posiada widzę umożliwiającą pracę nie tylko na stanowisku dziennikarza czy

redaktora ale i kierowania lub zarządzania instytucjami medialnymi. Może to dotyczyć

zarówno redakcji jak i większych struktur organizacyjnych. Absolwent posiada umiejętności

i widzę, która mu pozwala rozumieć i poznać główne tendencje rozwojowe rynków

medialnych jako całości jak i poszczególnych segmentów. Potrafi ocenić ich rolę w różnych

aspektach funkcjonowania nowoczesnego społeczeństwa informacyjnego. Rozumie znaczenie

obiegu informacji dla sprawnego zarządzania zarówno małymi grupami jak i większymi

zbiorowościami. Absolwent potrafi wypełniać rolę dziennikarza jako zawodu zaufania

publicznego. Posiada wiedzę i umiejętności umożliwiające mu podejmowanie samodzielnych

decyzji, związanych z obiegiem informacji i wpływu środków masowej komunikacji na

społeczeństwo. Potrafi sprostać wyzwaniom, które niesie dla zawodu dziennikarskiego,

dynamicznie zmieniająca się rzeczywistość, zwłaszcza w wymiarze technologicznym.

Absolwent potrafi samodzielnie organizować i przeprowadzać procedury badawcze,

pozwalające na obiektywną ocenę funkcjonowania mediów masowych w całym przebiegu

procesu komunikowania. Jest także w tym względzie profesjonalnie przygotowany do

współpracy z ośrodkami badającymi media periodyczne. Absolwent posiada wiedzę

i umiejętności do dalszego samokształcenia jak i do kontynuacji edukacji na studiach

trzeciego stopnia.



Opis warunków studiowania



I DZIENNIKARSTWA



AND JOURNALISM


tel./fax (48-32) 359 21 31



tel./fax (48-32) 359 21 31


Dotyczy:



Opis bazy lokalowej

W budynku Wydziału Nauk Społecznych w Katowicach, gdzie prowadzone są

również inne kierunki, studenci dziennikarstwa i komunikacji społecznej mogą odbywać

zajęcia w następujących pomieszczeniach dydaktycznych:

2 aule (na 252 i 369 osób);

1 sala sympozjalna (106 miejsc); z możliwością w razie potrzeby korzystania

z 2 dodatkowych (106 i 90 miejsc)

17 sal ćwiczeniowych (od 30 do 96 osób); dla studiów zaocznych są wypożyczane, w

ramach uczelni, sale dydaktyczne zgodnie z bieżącym zapotrzebowaniem (z uwzględnieniem

pracowni komputerowych na innych wydziałach);

2 sale komputerowe (10 i 14 stanowisk) oraz dostęp do 18 komputerów w czytelni,

3 komputery przy portierni budynku;

Aula im. K. Popiołka jest w pełni przystosowana do zajęć multimedialnych, podobnie

jak sale sympozjalne. W przypadku pozostałych istnieje możliwość ich adaptacji, poprzez

zaciemnienie sali i wykorzystanie projektorów multimedialnych, rzutników foliowych,

przenośnych ekranów i innego sprzętu audio-video. Ogólnie do dyspozycji Instytutu są:

4 notebooki i 16 projektorów multimedialnych, 3 rzutniki foliowe, 3 telewizory,

2 magnetowidy, 1 odtwarzacz DVD, 1 kamera filmowa, 3 skanery.

Pozostałe pomieszczenia będące w dyspozycji Instytutu to 28 pokoi dla pracowników

naukowo–dydaktycznych (niemal wszystkie wyposażone w komputery), sekretariat Instytutu,

archiwum dziennikarstwa. Wszystkie pomieszczenia pracowników mają dostęp do

uczelnianej sieci komputerowej, na Wydziale jest dostęp bezprzewodowy do Internetu dla

studentów i pracowników.



Kadra dydaktyczna



I DZIENNIKARSTWA



AND JOURNALISM


tel./fax (48-32) 359 21 31



tel./fax (48-32) 359 21 31


Dotyczy:



Kadra dydaktyczna zaliczana do minimum kadrowego:

I. Samodzielni pracownicy naukowi:

1. Prof. UŚ dr hab. Marian Gierula

2. Dr hab. Marek Jachimowski

3. Dr hab. Mariusz Kolczyński

4. Prof. UŚ dr hab. Stanisław Michalczyk

5. Prof. UŚ dr hab. Zbigniew Oniszczuk

6. Prof. UŚ dr hab. Marek Barański

II. Młodsi pracownicy naukowi:

1. Dr Bernard Grzonka

2. Dr Zofia Hrebenda

3. Dr Marek Mazur

4. Dr Anna Mielczarek

5. Dr Grażyna Pawlik

6. Dr Patrycja Szostok

7. Dr Franciszek Szpor

8. Dr Agnieszka Kawa-Turska

9. Dr Mirosława Wielopolska-Szymura



III. Pozostała kadra dydaktyczna uczestnicząca w procesie kształcenia:

1. Prof. zw. dr hab. Jerzy Mikułowski Pomorski.

2. Prof. zw. dr hab. Jan Kantyka

3. Prof. UŚ dr hab. Eugenia Mandal

4. Prof. UŚ dr hab. Jan Iwanek

5. Prof. UŚ dr hab. Mieczysław Stolarczyk

6. Dr Maria Piekorz.

7. Dr Małgorzata Kubicka.

8. Dr Małgorzata Domagała

9. Dr Mirosław Czerwiński

10. Dr Michał Kaczmarczyk.

11. Dr Katarzyna Kozub-Kulik.

12. Dr Barbara Osadnik

13. Mgr Magdalena Ślawska.

14. Mgr Matylda Sęk

15. Dr Marek Chyliński - dziennikarz

16. Mgr Henryk Grzonka – dziennikarz.

17. Mgr Arkadiusz Gruchot – dziennikarz.

18. Mgr Jarosław Juszkiewicz - dziennikarz

19. Mgr Andrzej Wasik – dziennikarz.

20. Mgr Katarzyna Jarośka – dziennikarz.

21. Mgr Jacek Dokutowicz - dziennikarz

22. Mgr Zbigniew Markowski – dziennikarz.

23. Mgr Wojciech Wypusz – dziennikarz.

24. Dziennikarze mediów periodycznych według potrzeb seminaryjno-konwersatoryjnych.

DOKUMENTACJA WNIOSKU O URUCHOMIENIE KIERUNKU ...kandydat.us.edu.pl/files/kandydat/pliki/SKK/22...

Documents

Transcript of DOKUMENTACJA WNIOSKU O URUCHOMIENIE KIERUNKU ...kandydat.us.edu.pl/files/kandydat/pliki/SKK/22...