CZTERY BAJKI BEZ PIĄTEJ KLEPKI

Scenariusze na dobry czas udostępniamy Wam za darmo, jednak wymagają one sporo pracy całej naszej redakcji. Jeśli dobrze spędziłaś/eś z nami czas i chcesz nas wesprzeć - wpłać dowolną kwotę na podany niżej numer konta. Wspierając nas, pomagasz również rodzicom osób z niepeł-nosprawnością - 10% wpłat wędruje do sto-warzyszenia Mudita, realizujacego projekt SPA dla mam. Wspieramy mamy. W ramach tego projektu od ponad roku troszczymy się o bliskich osób z niepełno-sprawnością.Stowarzyszenie Mudita:Nr konta 13 1090 2053 0000 0001 4450 9513Tytuł przelewu: Darowizna

scenariusz 04/

tekst bajki i zabawy animacyjne: Dagna Ślepowrońskailustracje: Weronika Żurowskakonsultacje: Roszek i Iduszka

Drodzy Rodzice,przesyłamy Wam czwartą odsłonę z naszego Podpowiadacza na Dobry Czas. Jeśli chcecie, bajkę można wydrukować i schować w domu. Niech już wspólne poszukiwania będą zabawą!Bajkę można czytać z dzieckiem na kolanach, rozwiązując zadania, które są zaznaczone na zielono lub pomijając je. Można też przyjąć, że rodzic czyta a dziecko równolegle rysuje postaci bajki. Na końcu przedstawione są propozycje zabaw związanych z bajką.Miłej lektury i radosnej zabawy! Możecie się podzielić zdjęciami prac po-wstałych na podstawie inspiracji ze scenariusza, na naszym fanpage: @Scenariusze na Dobry Czas

1

2

PIERWSZA

Dziewczynka, której wcale nie byłoByła sobie dziewczynka, której wcale nie było. Miała mamę, której nie było, tatę, którego nie było, siostrę, której nie było, a nawet brata, którego nie było. Żyli sobie wszyscy razem bardzo szczę-śliwie. Aż przyszedł kot, który był.- Zjem cię dziewczynko – powiedział.- Coś ty, kocie. Mnie przecież nie ma – odpowiedziała dziewczynka.- Ale ja jestem bardzo głodny! – miauknął kot i zaczął gonić dziewczynkę.Gonił ją, gonił ją, gonił. Już – już by złapał… Ale się obudził.

ZADANIEJak myślisz, gdzie mieszkała rodzina, której w ogóle nie było? Co jedli? W jakim mówili języku?

DRUGA:

Ola, której rozsypało się imięPoszła Ola na wycieczkę. Szła przez las, szła przez strumień. Gdy przeskakiwała z kamienia na kamień „O” jej się odkręciło. Poturlało się dróżką. Tyle jednak działo się wokoło – latały motyle, śpiewały ptaki – że nic nie zauważyła. Wędrowała sobie la dalej. Aż tu „a” zaczepiło się ogonkiem o krzak tarniny. Nie ma „O”, nie ma „a”. „l”, które jej zostało, na pociechę zamieniło się w lizaka. Więc je zjadła. Dopiero teraz spostrzegła, że nie ma imienia. - Ojej, co ja zrobię? Nikt mnie teraz nie będzie mógł zawołać – zadumała się dziewczynka. Już była gotowa się rozpłakać, wpadła jednak na pomysł, że lepiej będzie poszukać imienia. Zawróciła więc. Rozejrzała się dookoła. „O” leżało w rowie. Podniosła je i poturlała przed sobą. Pięknie się toczyło! Tak jej się ta zabawa spodobała, że zapomniała o poszukiwaniu imienia. Na szczęście „O” toczyło się prędzej i prędzej. Wpadło w krzaki tarniny. A tam na gałązce wisiało „a”Wzięła „O” pod pachę. „a” pod drugą. Gdzie jednak szukać „l”, które zjadła? - Mam „O”, mam „a”, lecz i tak nie będę miała imienia, albo będę się nazywała „Oa” – martwiła się dziewczynka.Strasznie jej się tego „l” zrobiła szkoda. Usiadła na drodze i zaczęła płakać. Szedł drogą pies. - Czemu płaczesz dziewczynko? – zapytał.- Bo zjadłam „l” z imienia. - O, to ja ci pomóc nie potrafię. Leciały ptaszki. - Dlaczego płaczesz? – zapytały. - Bo zjadłam „l” z mojego imienia.- Niestety my ci pomóc nie możemy. Szedł drogą kot.Dlaczego płaczesz? - Bo zjadłam „l” z mojego imienia.- Jakie było to „l”?- Podłużne , u dołu zakręcone. Jak odwrócona laseczka.- Jak laseczka, powiadasz… To ja ci pomogę. Bo ja jestem kotem cieśli. – powiedział kot i zapro-wadził ja do swojego pana, który wystrugał jej bardzo ładne „l”. Podobne do odwróconej laseczki. Znowu miała całe imię. Cieszyła się bardzo i zawsze od tej pory pilnowała, żeby jej się nie zgubiło.

3

ZADANIE: Jak brzmiało, by Twoje imię jeśli zgubiłbyś poszczególne literki?

TRZECIA

Chłopiec, który mierzył butPewien chłopiec znalazł but.- Zmierzę go – pomyślał. Tak też zrobił. Gdy tylko włożył nogę do buta, stał się bardzo, bardzo malutki. Taki malutki, że cały schował się do buta. - Ależ tu duszno! – zawołał. Wyskoczył z buta. – Wówczas znowu zrobił się duży. - Zmierzę go jednak – postanowił. Włożył nogę do buta. – Znowu był malutki w środku ogromnego buciora.- Tu jest jednak stanowczo za duszno. – stwierdził i wyskoczył.Powtórzył wszystko dwa albo trzy razy i poszedł dalej boso.

ZADANIE:Narysuj takie zaczarowane buty. CZWARTA

Bajka, która nie miała piątej klepkiByła sobie bajka, która nie miała piątej klepki. Cztery klepki miała, a piątej nie.Cztery klepki, to wcale nie tak mało. Można z nich wyklepać całkiem ładną bajkę. Rzeczywiście, ładna to była bajeczka. Okrąglutka jak beczułka. Wszystko w niej się mieściło – i krasnoludki, i dobre wróżki, i baby Jagi, i trolle, i elfy.A, że nie miała piątej klepki? To nic nie szkodzi!Przez dziurę w miejscu, gdzie byłaby piąta klepka wpadło do niej dużo słońca.

ZADANIA:

1. ZABAWYTe bajeczki, były troszkę inne od naszych wcześniejszych propozycji. Nieco zwariowane, prawda? Dlatego teraz proponujemy Wam troszkę podobnych szalonych zabaw. Można przy nich nieźle rozruszać mózg. Mamy nadzieję, że będzie przy nich dużo śmiechu.

To wcale nie jest…Usiądź razem z rodzicem na podłodze. Między sobą połóżcie piłkę. Weź ją i powiedz:- To wcale nie jest piłka tylko… (i pokaż co to może być, np. jabłko, pufa, dzidziuś, dezodorant i tp.)Następnie rodzic bierze piłkę, mówi to samo ale pokazuje coś zupełnie innego. Zabawa kończy się kiedy już zupełnie nie macie pomysłów na to w co może się zamienić piłka. Oczywiście za-miast piłki możecie wziąć np. długopis albo stołek.

Kot grasujący w mieszkaniuJedna osoba jest domownikiem a druga kotem. Domownik zamyka oczy a w tym czasie kot robi odchodzi na niezbyt daleką odległość od Domownika i wykonuje jakąś czynność. Np. idzie do kuchni i nalewa sobie wody z kranu do szklanki albo zdejmuje książkę z półki. Następnie wraca a domownik ma powiedzieć (na podstawie tego co usłyszał) co kot zrobił.

4

„Zupełnie nie wiem kim jestem”Przyklejcie sobie nawzajem na plecach samoprzylepne karteczki (może też być po prostu kar-teczka przyklejona taśmą). Narysuj rodzicowi któregoś z bohaterów powyższych bajeczek (dziewczynkę, kota, ptaszki, psa, but, chłopca, babę Jagę, elfa, wróżkę albo kogoś jeszcze innego: jabłuszko, zająca, sukienkę – wszak czwarta bajeczka mieściła wszelkich bohaterów bajek) a rodzic niech narysuje Tobie. Następnie za pomocą pytań spróbujcie odgadnąć kto lub co, zdobi Wam plecy. Ważne by na pyta-nia można było odpowiedzieć tylko „tak lub nie” np.- Czy to jest zwierzę?- Czy to coś do jedzenia?- Czy mamy to w domu?I td.

Cienie uczućNa małych karteluszkach narysujcie minki różnych emocji i uczuć: smutku, złości, radości, zdzi-wienia, zakochania, strachu… Następnie włóżcie te karteluszki do miseczki. Wieczorową porą lub przy zasłoniętych zasłonach przy pomocy rodzica rozciągnij w pokoju sznur (np. między dwoma krzesłami ale lepiej aby udało się trochę wyżej). Trzeba to zrobić tak, by za-równo po jednej jak i drugiej stronie było sporo miejsca. Następnie powieś na nim prześcieradło. Postaw lampę tak by świeciła bezpośrednio na prześcieradło. Obok lampy postaw miskę z karte-luszkami. Usiądźcie teraz po odwrotnej stronie niż lampa. Jedna osoba idzie do lampy i losuje jedną emocję. Ma teraz za zadnie by za pomocą samych ge-stów lub postawy (bez użycia dźwięków i słów) pokazać ową emocję. Druga emocja musi zgadnąć o jaką emocję chodzi.

Warkocz z literekPoproś rodzica by napisali na kartce w rozsypce różne literki. Jedna na dole, drugie na dole. Niech pierwsza litera twojego imienia powtarza się 10 razy. Następnie połącz czerwoną kredką każdą z tych powtarzających się literek, jakbyś nawlekał na nitkę.Kot w workuWybierz rozmaite niewielkie rzeczy z mieszkania (np. książkę, widelec, jabłko, pierścionek) i włóż do dużej poszewki lub innego worka. Niech będzie ich około dziesięć. Następnie włóż rękę do środka i bez zaglądania, po samym dotyku odgadnąć co to za rzecz. Następnie zamieńcie się i niech rodzic zgaduje.

5

2. EKSPERYMENT

3. POMYSŁ NA PRACĘ PLASTYCZNĄ

„Znikający płomień”Podobała się Wam bajka o niewidzialnej dziewczynce? Jeśli tak, to zapraszamy Was do ekspery-mentu ze znikaniem. – Do tego zadania potrzebujesz: Zakrętka od słoika Szklanka – na tyle duża by mogła przykryć zakrętkę świeczka, woda,sokiem lub krepina, zapałki– Do dzieła:1. Nalej do zakrętki od słoika wody a następnie zabarw ją sokiem lub krepiną 2. Przy pomocy dorosłego zapal świeczkę i postaw ją na zakrętce , na której znajduje się woda.3. Przykryj świeczkę szklanką. 4. Świeczka zgaśnie, a woda wessana do szklanki powinna trochę zmienić kolor.– Dlaczego tak się dzieje? Płomień świecy pali się dzięki tlenowi. Kiedy tlenu pod szklanką zabraknie, płomień zniknie. Po-wietrze, które zostanie w szklance, oziębi się i skurczy. W związku z tym powstanie miejsce dla wody, która zostanie wessana do szklanki.

Narysuj kota na różne sposoby:1. Trzymając kredkę palcami od stopu2. Z zamkniętymi oczami3. Trzymając w dłoni dwie kredki jednocześnie4. Trzymając kredkę w buzi5. Trzymając kredkę jednocześnie z rodzicem albo rodzeństwem6. Po jednym elemencie, raz rysujesz Ty (np. kółko) , raz rodzić (np. rodzic dorysowuje ogon)7. Bardzo słabo naciskając kredkę…8. I bardzo mocno naciskając kredkę. 9. Zamarz całą kartkę ołówkiem a następnie wygumkuj kota10. Świecą a następnie zamalowując kartkę farbą11. Narysuj bardzo maleńkiego kota…12. I bardzo wielkiego13. Narysuj kota kredką na papierze a następnie popraw go pędzelkiem zamoczonym w wodzie14. Z samych figur geometrycznych15. Nie odrywając kredki od papieru

6

4. KRZYŻÓWKAOdgadnij hasła i przeczytaj rozwiązanie.

Znajdź 8 szczegółów, które odróżniają te obrazki.

5. QUIZY I REBUSY

1. Był i nie ma, co to za zjawisko?2. Kształt litery “l” (zajrzyj do bajki o Oli, której rozsypało się imię.3. Wkładasz go na stopę, gdy wychodzisz z domu.4. Dużo w nim drzew, zwierząt, grzybów, jagód...5. Włosy pod nosem u panów.6. Lata na miotle i czaruje.

7

Które cienie pasują do buta?

Pomóż Oli dostać się labiryntem do jej imienia.

Rozw

iąż rebus.

8

Odnajdź i policz wszystkie krasnoludki dobre wróżki, i baby Jagi, trolle i elfy obrazku.

Połącz cyferki.

6

8910

11

12

13 1415

1617

18 1920

21

22

23

24

25

26

2728

29 30

7

5 4

1 2 3

DC

B

A

9

Pokoloruj Olę, możesz jej dorysować ptaszki, kota i psa.

6. KOLOROWANKA

Dopasuj rodzaje butów do ich właścicieli.

10

7. GRA

8. Teatrzyk

Na dużej kartce lub kartonie stwórz 30 pól (możesz w tym celu odrysować spód kieliszka do jajek. Pięć pól zaznacz na żółto, pięć pokoloruj na czerwono, pięć na zielono, pięć na niebiesko a resztę zostaw bez koloru. Wyobraźcie sobie, że jesteście bohaterami tej bajki (jedna osoba jest kotem a pozostałe dziećmi). Przy mecie narysujcie sałatkę owocową (lub jakiś inny przysmak – w zależności co najbardziej lubisz). Trwa wyścig kto pierwszy dotrze do talerza z przekąską. Jeśli gracz stanie na polu ŻÓŁTYM, drugi może dać u zadanie – podaje jakieś słowo a gracz, który rzucał kostką musi podać jakieś słowo , która jest jego odwrotnością (w przypadku przymiot-ników lub zjawisk) lub, która się kojarzy z ową rzeczą (w przypadku przedmiotów)

Jeśli gracz stanie na polu CZERWONYM ma po drodze nieprzyjemną przygodę – 1. Zgubił literki ze swojego imienia i musiał cofnąć się o tyle pól do tyłu ile ma liter w imieniu aby je pozbierać 2. Skurczył i musi przeczekać kolejkę aby znowu urosnąć 3. Zniknął, więc powinien zatańczyć ( ale tak by ruszały się wszystkie części ciała) aby znowu odzyskać widzialność4. Musi odpowiedzieć na zagadkę zadaną przez drugiego gracza, inaczej cofa się o trzy pola do tyłu. 5. Zgubił piątą klepkę, więc musi rozśmieszyć drugiego gracza, inaczej traci kolejkę W związku z tym czeka jedną kolejkę.Jeśli gracz stanie na polu ZIELONYM ma przyjemną przygodę – 1. Cieśla wyrzeźbił mu piękną z literkę jego imienia a on porusza się o tyle pól do przodu ile jest sylab w jego imieniu2. Może uściskać drugiego gracza 3. Może dać zadanie drugiemu graczowi 4. Dostał super moc od wróżki z czwartej bajeczki i rzuca jeszcze raz kostką 5. W stumilowym bucie idzie o pięć pól do przoduNa NIEBIESKICH polach gracz musi odpowiedzieć na pytanie (może być kilka odpowiedzi):1) Co jest na świecie tylko jedno?2) Czego jest na świecie zawsze dwoje lub tylko dwa?3) Czego jest na świecie trzy?4) Czego jest na świecie cztery?5) Czego jest na świecie pięć?Wygrywa gracz, który jako pierwszy dojdzie do smakołyka.

Wytnij figurki Oli i kota, pokoloruj je i przyklej taśmą do długich pałeczek od szaszłyków (mogą to też być inne patyczki albo np ołówki). W podobny sposób możesz zrobić też innych bohaterów bajki. Kiedy kukiełki będą gotowe, zaprezentuj rodzicom (lub dziadkom, bratu, siostrze) przedst-awienie. Możesz to zrobić na dwa sposoby:- Teatrzyk TradycyjnyMiędzy dwoma krzesłami rozciągnij koc, wejdź za niego i wystawionymi zza koca figurkami odgrywaj przygody, które usłyszałeś w bajce. A może całkiem inne? Zadbaj o bilety dla widzów oraz wygodne miejsca do siedzenia dla nich.- Teatrzyk CieniMiędzy dwoma krzesłami rozciągnij prześcieradło. Tym razem warto, by prześcieradło było zaw-ieszone wyżej (możesz pomóc sobie klamerkami do bielizny lub spinaczami do papieru). Oświetl je lampą (ze swojej strony, czyli od tyłu - widzowie nie mogą widzieć lampy!) i odgrywaj teatrzyk kukiełkami umieszczonymi tuż za prześcieradłem. Pamiętaj - nie wychylaj się zza prześcieradła!

11

9. RELAKSACJA

Budzący się kocur/zasypiający kocurCzy widziałeś choć raz budzącego się kota? Wyobraź sobie, że teraz ty jesteś takim kocurem. Zaproś do tej zabawy też rodzica. Taki kot przez chwilę patrzy na świat przez na wpół otwarte oczy. Potem powoli podnosi głowę, oblizuje pyszczek. Na końcu powoli się przeciąga. Wy-ciągnijcie się przyjemnie od głowy aż po najmniejszy palec u nogi. Na koniec przetrzyjcie oczy i pogłaszcz się po twarzy, szyi i karku. Możecie też zrobić na odwrót – naśladować kota, który dopiero idzie spać. Przeciągnijcie się a potem powoli zwińcie w kłębek. Jeśli macie w domu kociego ulubieńca, to możecie go zaobser-wować i naśladować.