Czarna owieczka (J. Grabowski)Bliźniaczki Zosia i Wisia, córki listonosza Popiołka, miały czarną owcę Perełkę. Perełka była ulubienicą dziewczynek, chodziła za nimi krok w krok i pobekiwała, gdy się ją wołało po imieniu.

Pewnego dnia wydarzył się nieszczęśliwy wypadek. Zosia i Wisia rozpaczały, ponieważ ich pupilka nie żyła. Osierociła malutką owieczkę Metkę. Dziewczynki nie wiedziały, co z nią zrobić. Była zbyt mała, żeby karmić ją butelką.

Sąsiad dziewczynek miał sukę Wierną. Wierna wychowywała w tym samym czasie szczeniaczka Misia. Postanowiono, że suka zaopiekuje się owieczką-sierotką. Dziewczynki przyniosły jagnię, a Wierna delikatnie przeniosła je do swojej budy. Dni mijały, małe Popiołkówny odwiedzały Wierną, przynosiły jej różne smakołyki. Było jednak zbyt zimno i owieczka nie wychodziła na podwórko.

Nadeszły wreszcie cieplejsze dni. Maluchy, Metka i Miś wyszły z budy, żeby popatrzeć na świat. Owieczka Metka wychowywała się w psiej budzie, dlatego zachowywała się jak pies. Miś gonił kury i Metka goniła kury, Miś szczekał na kaczki i wróble i Metka odpędzała je od jedzenia. Zwierzęta spały razem w budzie i wspólnie się bawiły. Różniły się od siebie tylko sposobem odżywiania. Miś jadł kaszę z psiej miski, Metka skubała trawę i lizała sól zawieszoną specjalnie dla niej w siatce na słupie.

Miś i Metka bawiły się wspólnie kością, obszczekiwały obcych: Miś szczekał, a Metka beczała donośnym głosem. Miś nauczył się służyć, a Metka potrafiła chodzić na dwóch nogach jak baletnica.

Minęły wakacje i dziewczynki wróciły do domu. Ze zdziwieniem stwierdziły, że ich owieczka Metka różni się od swej matki, Perełki. Nie jest smutna, czuła, ale rozbrykana i wesoła. Mimo to kochały ją taką, jaką była. Wiedziały, że trzeba kochać każdego takim, jakim jest.

Metka wróciła do dziewczynek, a bliźniaczki były bardzo dumne z tego, że mają owieczkę, która zachowuje się jak pies.

W domu listonosza od dawna panowała pustka, samotność. Jedną z nielicznych istot, które to zmieniały była ukochana owca- perełka. nadszedł jednak taki dzień, kiedy kochana perełka umarła. Jednak pozostawiła po sobie podobnie jak ona - piękną czarną owieczkę - córkę metkę. była jednak bardzo mała. obawiano się,że umrze zaraz. jednak znalazła się dobra opiekunka dla maleństwa. okazała się nią być wierna psina, która postanowiła zostać matką zastępczą. Wierna psina miała syna- misia. dla owieczki więc pies był teraz przykładem. tak więc zachowała się identycznie jak wierna psina oraz jej syn. dała sobie go za przykład. Tak więc była przeciwieństwiem perełki, która zupełnie nie zachowywała się tak jak pies. metka więc już w prawie 100% przypominała psa., jedyne co ją rózniło od misia to to ,ż eon był mięsożerny , natomiast ona jedynie trawki i roślinki., nie lubiła mięsa. jej natomiast specjałem i przysmakiem była bryła soli. znowu bryłą soli to było coś czego miś nienawidził i uporczywie od tego stronił. to ich poróżniło. małe popiołki wracają do cioci. odiwedzają zaraz potem metkę. ta natomiast chcąc zaimponować misiowi, na ich widok obszczekała je. proszono metkę o rózne zahcowania. genialnie naśladowała psa. nakazywano jej robić różne

rzeczy, które robiła. dziewczynki bliźniaczki różne rzeczy kazały jej robić . ona wszystko robiłą. dziewczynki były zadoowlone bardzo z tego. popiołki wtedy wzięły metkę do innego nowego domu. bardzo się jej podobało,lecz były pustki, żadnych znajomych twarzy,. nikogo nie znała, prawie nikogvo nie było. jednak nie trzeba było długo czekać- wkrótce potem pojawili się tam inni ludzie, którzy podziwiali owieczkę i jej psie zachowania ,triki.