1

Szanowni Państwo!W Polsce, inaczej niż w większości rozwiniętych krajów, pomocy prawnej szuka się

wówczas, kiedy zaistnieje spór i groźba procesu sądowego. Wtedy pomoc prawnika okazuje się niezbędna.

Lepiej jednak zapobiegać problemom, niż rozstrzygać je za pomocą wymiaru sprawiedliwości. Doświadczony adwokat czy radca prawny powie zatem, że lepiej i taniej jest zasięgnąć porady przed podpisaniem umowy, niż później spierać się na temat jej interpretacji.

Udział w decyzjach biznesowych wykwalifikowanych prawników nie doprowadzi zapewne do zwiększenia zysku ale z pewnością zagwarantuje bezpieczeństwo w biz-nesie. Ważne jest i to żeby zwrócić się do właściwego człowieka.

W ostatnim czasie powstało w Polsce kilka tysięcy firm doradczych czy windyka-cyjnych, które zajmują się udzielaniem pomocy prawnej, ale nie są kancelariami adwokackimi lub radców prawnych.

Czy ma znaczenie do kogo się zwrócimy? Niech każdy odpowie sam na to pytanie. Czy chcemy korzystać z pomocy osoby, która skończyła jedynie studia prawnicze, czy z takiego doradcy, który po studiach przez dalsze trzy lata pogłębiał swoją wiedzę praktyczną i teoretyczną na aplikacji pod okiem doświadczonego prawnika i musiał zdawać trudny egzamin zawodowy?

Czy chcemy pracować z adwokatem lub radcą prawnym, którego ustawowo obowiązuje tajemnica zawodowa i reguły etycznego postępowania pod groźbą odpowiedzialności dyscyplinarnej, czy z doradcą, który takimi prawami i obowiązkami nie jest związany?

Czy chcemy korzystać z pomocy osoby, która jest uprawniona do występowania przed sądami, czy od takiej, która będzie musiała i tak przekazać sprawę komu innemu w razie postępowania sądowego?

Przesłanie „Adwokat lub radca prawny – polisa bezpieczeństwa w biznesie” było jedną z przyczyn powstania sieci renomowanych kancelarii adwokackich i radców prawnych IURIS LINK.

Redaktor NaczelnyJerzy Szczepaniak

2

Wydawca: Stowarzyszenie Prawników Iuris Linkul. Zamenhofa 20/2, 90-510 Łódź, KRS 300424Redaktor Naczelny:adw. Jerzy SzczepaniakAdres redakcji:ul. Zamenhofa 20/2, 90-510 Łódźinfo@iurislink.pl, www.iurislink.plBiuletyn zaewidencjonowany w rejestrze Dzienników i CzasopismSądu Okręgowego w Poznaniu pod nr RPR 2213nr 2/2009

AKTUALNOŚCI PRAWNE str. 3

PRAKTYCZNE INFORMACJE DLA PROWADZĄCYCH FIRMY

Dominik Wieszczek Biuro Informacji Kredytowej S.A. w Warszawie – podmiot uprawniony do gromadzenia i przetwarzania informacji o kredytobiorcach polskich banków str. 7

Mariola Więckowska Co wynika dla przedsiębiorcy z ustawy o łagodzeniu kryzysu str. 9Filip Geburczyk

Anna Biel Czy obawiać się sądu polubownego? Najważniejsze pytania i odpowiedzi str. 11

Anna Biel Czym jest bankowy tytuł egzekucyjny i jak obronić się przed „niesłuszną” egzekucją str. 13

Tomasz Nowakowski Przestępne zachowania w obrocie gospodarczym w świadomościTomasz Raczyński Przedsiębiorcy – punkt wyjścia dla umiejętności podjęcia Przezeń skutecznych kroków obrończych str. 14

TEMIDA NA WESOŁO str. 16

PREZENTACJA CZŁONKÓW STOWARZYSZENIA PRAWNIKÓW IURIS LINK str. 17

SPIS TREŚCI

3

PRAWO CYWILNE

�� Odpowiedzialność współorganizatora wycieczki. W przypadku organizowania wycieczki przez kilka firm, każda z nich może odpowiadać za skutki wypadku. Odszkodowania można zatem żądać od każdego współorganizatora. Jeżeli pozwana firma współorganizowała wyjazd, to może zwolnić się z odpowiedzialności wyłącznie, gdy wykaże, że nie można jej zarzucić winy w wyborze organizatora jednej z wchodzącej w skład wyjazdu atrakcji (wyrok Sądu Apelacyjnego w War-szawie w sprawie I ACa 427/2009).

�� Rozszerzenie kręgu spadkobierców ustawowych. Od dnia 28 czerwca 2009 r. w przypadku niepozostawienia testamentu i braku przez spadkodawcę zstępnych (dzieci), małżonka, rodziców, rodzeństwa i zstępnych rodzeństwa spadkodawcy, cały spadek przypadnie dziadkom (babka lub dziadek). Udziały dziadków w spadku są jednakowe. Jeżeli którekolwiek z dziadków nie dożyło otwarcia spadku, spa-dek przypadnie jego zstępnym. Dopiero w razie braku zstęp-nych dziadków, spadek przypadnie gminie na terenie, której spadkodawca ostatnio mieszkał przed śmiercią lub Skarbowi Państwa, gdy ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Rzeczypospolitej Polskiej nie da się ustalić albo ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy znajdowało się za granicą. Do kręgu spadkobierców zaliczono nadto pasierbów. Będą dziedziczyć, gdy żadne z rodziców pasierba oraz krewnych w chwili otwarcia spadku nie żyje (Dz. U. 2009 Nr 79 poz. 662).

�� Odpowiedzialność sprzedawcy w umowach konsu-menckich. W obrocie konsumenckim sprzedawca odpo-wiada za niezgodność towaru konsumenckiego z umową wyłącznie, gdy kupujący o tej niezgodności wiedział lub oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć w chwili zawarcia umowy. Praktyczne znaczenie dokonanych zmian oznacza, że zwolnienie sprzedawcy z odpowiedzialności za niezgod-ność sprzedanego towaru z umową może nastąpić poprzez udowodnienie, że konsument w chwili transakcji wiedział o wadzie towaru lub, racjonalnie rzecz oceniając, powinien o niej wiedzieć (zmiana obowiązuje od dnia 28 czerwca 2009 r. Dz. U. 2009, Nr 115 poz. 960).

�� Zmniejszono wymogi formalne skargi kasacyjnej. Od dnia 22 maja 2009 r. jeśli skarga kasacyjna będzie za-wierała braki formalne w postaci braku wniosku o przyjecie skargi do rozpoznania i jego uzasadnienia, przewodniczący w sądzie drugiej instancji wezwie wnoszącego do usunięcia braków w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia skargi. Dotychczas skarga zawierające wskazane braki podle-gała odrzuceniu bez wzywania (Dz. U. 2009, Nr 69 poz. 593).

�� Zawarcie umowy ubezpieczenia na życie na cudzy rachunek. Zawarcie takiej umowy po wprowadzeniu od dnia 18 czerwca 2009 r. nowelizacji art. 829 § 2 k.c. nie wymaga już zgody osoby ubezpieczonej. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczynać się będzie najwcześniej od na-

stępnego dnia, po którym ubezpieczony oświadczył stronie wskazanej w umowie, że chce skorzystać z zastrzeżenia ochro-ny ubezpieczeniowej na jego rzecz. Zgoda konieczna będzie także dla zmiany umowy na niekorzyść ubezpieczonego lub osoby uprawnionej do otrzymania sumy ubezpieczenia w ra-zie śmierci ubezpieczonego (Dz. U. 2009, Nr 42 poz. 341).

�� Zaskarżalność orzeczenia o kosztach wydanego przez sąd II instancji. Nowa regulacja przepisu art. 394 1 § 1 k.p.c. umożliwia wniesienie do Sądu Najwyższego zaża-lenia na postanowienie sądu drugiej instancji, co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji (Zmiana obowiązuje od dnia 22 maja 2009 r., Dz. U. 2009, Nr 69 poz. 592).

�� Obowiązek oddania do recyklingu zużytych aku-mulatorów i baterii. Od dnia 12 czerwca 2009 r. zużyte akumulatory i baterie trzeba oddać w sklepie, punkcie ser-wisowym albo w punkcie zbierania odpadów. Sprzedawca przenośnych baterii lub akumulatorów nie może odmówić przyjęcia zużytego urządzenia, inaczej narazi się na karę grzywny. Również za wyrzucenie baterii na śmietnik gro-zi kara grzywny. Koszty odzysku ponoszą przedsiębiorcy (Dz. U. 2009, Nr 79 poz. 666).

�� Odszkodowanie za niespełnioną obietnicę spadku. „Spadku za życia nie można darować, ale niespełnienie obiet-nicy może wymagać odszkodowania”, co podkreślił w wy-roku z dnia 21 sierpnia 2009 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 395/2008). Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 1047 k.c. umowa o spadek po osobie żyjącej jest nieważna. Angażu-jąc jednak opiekunkę w zamian za obietnicę spadku, który może być odwołany, osoba obiecująca spadek powinna się liczyć z tym, że zostanie zobowiązana do zrekompensowania (zapłaty) opiekunce jej pracy.

PRAWO HANDLOWE I GOSPODARCZE

�� Zwrot zarzutów lub sprzeciwu w postępowaniu gospodarczym dopiero po bezskutecznym wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych. Z dniem 1 lipca 2009 r. został uchylony przepis art. 479 8a k.p.c. Od tej daty uchybienia formalne pism procesowych w sprawach gospodarczych podlegają regulacji art. 494 § 1 k.p.c. w po-stępowaniu nakazowym i art. 504 § 1 k.p.c. w postępowaniu upominawczym. Powyższe oznacza, że zarzuty lub sprzeciw wniesione w tych postępowaniach przez pozwanego, które nie spełniają warunków formalnych, będą podlegały od-rzuceniu przez sąd I instancji, dopiero po upływie terminu do usunięcia braków. Przedstawione rozwiązanie jest konse-kwencją wyroku z dnia 15 kwietnia 2009 r. Trybunału Kon-stytucyjnego opublikowanego 5 maja 2009 r. (SK 28/2008).

�� Tylko wypowiedzenie bezwarunkowe jest skuteczne. „Jeśli wspólnik uzależnił wypowiedzenie umowy spółki

AKTUALNOŚCI PRAWNE

4

od przyjęcia przez pozostałych wspólników wskazanych przez niego warunków rozliczenia udziałów, to takie jego oświadczenie nie prowadzi do rozwiązania spółki” Twierdze-nie to wynika z wyroku Sądu Najwyższego w sprawie II CSK 614/2008. Sąd Najwyższy uznał, że nie można uzależniać skutków jednostronnego oświadczenia woli od warunku, rozumianego zgodnie z art. 89 k.c. Sprzeciwia się temu wła-ściwość takiej czynności.

�� Rodzina w spółce, a dobre obyczaje. „Zdominowa-nie właścicielskie spółki przez rodzinę wspólników nie daje dodatkowych uprawnień udziałowcom mniejszościowym. Zgodnie z art. 211 kodeksu spółek handlowych członek za-rządu spółki z o.o. nie może się bez zgody spółki zajmować interesami konkurencyjnymi ani też uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik czy członek władz bądź po-siadać udziałów lub akcji (powyżej 10 proc.). Zgody udziela (jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej) organ uprawnio-ny do powołania zarządu (w tym wypadku zgromadzenie wspólników)”, co wynika z wyroku z dnia 7 maja 2009 r. Sądu Apelacyjnego w Warszawie (VI ACa 1438/2008).

�� Decyduje formalne stanowisko we władzach spół-ki. Na podstawie art. 299 k.s.h. członkowie zarządu spółki z o.o. odpowiadają solidarnie wobec jej wierzycieli, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna. Sąd Apelacyjny w Warszawie podkreślił, że „Bycie papierowym członkiem władz spółki nie zwalnia z odpowiedzialności. Liczą się formalne uprawnienia. Tak jest, choćby faktycz-nie decyzje podejmował kto inny” (wyrok z dnia 9 czerwca 2009 r. w sprawie I ACa 154/2009).

�� Ograniczenie prawa głosu akcjonariuszy powyżej 1/10 ogółu głosów. Wprowadzona z dniem 1 sierpnia 2009 r. zmiana, polega na oznaczeniu wielkości pakietu akcji na 1/10 ogółu głosów, powyżej którego statut spółki akcyjnej może ograniczyć prawo głosu osoby nim dysponującej. Do tej pory w statucie można było zastrzec ograniczenie prawa głosu akcjonariuszy dysponujących powyżej 1/5 wszystkich głosów w spółce. Ograniczenie to dotyczy również uprawnionych na podstawie innego tytułu prawnego np. zastawników oraz użytkowników (Dz. U. 2009, Nr 104 poz. 860).

�� Odpowiedzialność zarządu upadłej spółki wobec ZUS. „Jeżeli po licytacji majątku upadłej spółki nie wystar-czy pieniędzy na spłatę zaległości wobec ZUS, to członkowie zarządu muszą pokryć je z własnych pieniędzy.” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 sierpnia 2009 r. w sprawie III UK 14/2009). Sąd zaznaczył w treści orzeczenia, że regulowanie należności z tytułu składek należy do zwykłych obowiązków zarządu. W razie zaniechania tej czynności, organ rentowy może żądać zapłaty zaległych składek.

�� Ułatwienia dla inwestorów. Obowiązujące od dnia 9 wrze-śnia 2009 r. regulacje prawne mają zachęcić przedsiębiorców do inwestowania. Ułatwienia dotyczą w szczególności:

• udzielenia pomocy publicznej w procesach prywatyzacji w formie rozłożenia na raty należności Skarbu Państwa

ze stawką oprocentowania korzystniejszą od oferowanej na rynku, a w przypadku tzw. leasingu pracowniczego zwolnienie z części opłat dodatkowych do wysokości 2/3 tych opłat przypadających do zapłaty w okresie pierwszych ośmiu kwartałów obowiązywania umowy;

• przy nowych inwestycjach doprecyzowano koszty, które kwalifikują się do objęcia pomocą i są to np. koszty inwe-stycji w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niemate-rialne i prawne związane z rozbudową przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji lub zmianą procesu technolo-gicznego, koszty nabycia środków trwałych związanych bezpośrednio z przedsiębiorstwem, które jest w likwidacji lub zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte;

• w razie obliczania pomocy na podstawie kosztów płacy, ustanowiono regułę, że miejsca pracy muszą być bezpo-średnim efektem realizacji nowej inwestycji;

• określono także wielkość pomocy na realizację nowej in-westycji od 30% do 50 % jej kosztów, zależnie od terenu województwa, gdzie inwestycja będzie realizowana (rozpo-rządzenie Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2009 r. zmieniają-ce rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej w procesach prywatyzacji, Dz. U. 2009, Nr 134 poz. 1104.

PRAWO RODZINNE I OPIEKUŃCZE

�� Obszerne zmiany w prawie rodzinnym i opiekuńczym (Dz. U. Nr 220 poz. 1431), które weszły w życie dnia 13 czerwca 2009 r. dotyczą w szczególności:

1. Definicji pokrewieństwa. Krewnymi w linii prostej są osoby, gdzie jedna pochodzi od drugiej. Osoby pocho-dzące od wspólnego przodka nie będące krewnymi w linii prostej są krewnymi w linii bocznej. Powinowactwo wyni-ka z małżeństwa między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka i trwa po ustaniu małżeństwa.

2. Macierzyństwa. Matką dziecka jest kobieta, która je uro-dziła. Wyłącznym dowodem potwierdzającym pochodze-nie dziecka pozostaje nadal akt urodzenia, który może zostać podważony tylko na drodze sądowej. Ustalenie macierzyństwa może domagać się dziecko, matka oraz prokurator w przypadkach i terminach określonych w ko-deksie. Powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa mogą złożyć: dziecko, kobieta wpisana w akcie urodzenia jako jego matka, kobieta, która dziecko urodziła, mąż kobie-ty wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako matka, męż-czyzna, który uznał ojcostwo względem dziecka kobiety wpisanej do aktu urodzenia jako jego matka, mężczyzna, którego ojcostwo ustalono sądownie na tej podstawie, że obcował w okresie koncepcyjnym z kobietą wpisaną w akcie urodzenia jako jego matka oraz prokurator prze-ciwko osobom i w terminach określonych w kodeksie.

3. Ojcostwa.

• Uznania ojcostwa można dokonać tylko przed osiągnię-ciem przez dziecko pełnoletniości. Później tylko dziecko i prokurator mogą decydować o ustaleniu pochodzenia.

5

• Uznanie ojcostwa może nastąpić w drodze powództwa sądowego lub przez złożenie stosownego oświadczenia przed organem państwowym przez osobę, która ukończyła szesnaście lat i nie istnieją względem niej przesłanki do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia. Uznanie wymaga dla swej ważności potwierdzenia przez matkę dziecka.

• Ustanowiono zakaz uznania ojcostwa po wszczęciu postę-powania procesowego o ustalenie ojcostwa w celu wyeli-minowania przypadków uznania w złej wierze.

• Utrzymano zasadę uznania dziecka poczętego i niena-rodzonego. Wprowadzona reguła, że uznania ojcostwa może dokonać tylko taki mężczyzna, od którego dziecko pochodzi, przesądziła, że decydujące dla ustalenia stanu cywilnego dziecka jest jego uznanie przed urodzeniem, nie zaś domniemanie pochodzenia od męża matki.

• Matka, która mylnie uważała, że ojcem jej dziecka jest męż-czyzna, który uznał ojcostwo, może w sześciomiesięcznym terminie od dowiedzenia się o tym zakwestionować uznanie.

4. Władzy rodzicielskiej. Sformułowana została jako obo-wiązek i prawo rodziców do sprawowania pieczy nad dzieckiem i jego majątkiem. Nowelizacja zezwala ro-dzicom, którzy nie mają pełnej zdolności do czynności prawnych, na uczestniczenie w sprawowaniu pieczy nad dzieckiem i jego wychowaniu, chyba że sąd opiekuńczy postanowi inaczej.

5. Kontaktów z dzieckiem. Rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów nie-zależnie od władzy rodzicielskiej. Kontakty mogą zostać ograniczone jedynie poprzez sąd kierujący się wyłącznie dobrem dziecka. Powyższe dotyczy na równi kontaktów dziecka z rodzeństwem, dziadkami, powinowatymi w linii prostej, a także innymi osobami, jeżeli sprawowały one przez dłuższy czas pieczę nad dzieckiem.

�� Partnerzy życiowi mogą domagać się zwrotu nakła-dów. „Po rozstaniu życiowych partnerów każdy z nich może się domagać zwrotu nakładów poczynionych na majątek partnera w czasie konkubinatu. W razie śmierci partnera ad-resatami takiego żądania będą jego spadkobiercy” Pogląd taki przedstawił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 maja 2009 r. (IV CSK 27/2009). Zdaniem Sądu podstawą rozliczeń są tutaj przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu.

PRAWO PODATKOWE

�� Obowiązek ujawnienia źródeł finansowania wy-datków. „Podatnik jest zobowiązany do wykazania źródła finansowania wydatków, co oznacza, że powinien wykazać, iż konkretne wydatki zostały sfinansowane środkami po-chodzącymi z określonych źródeł” (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lipca 2009 r., II FSK 440/2008).

�� Sprostowanie faktury elektronicznej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (III SA/Wa 650/2009) stwierdził, że „Przedsiębiorca może stosować faktury elektroniczne, nawet jeśli użytkowany

przez niego system informatyczny nie pozwala na wystawia-nie korekt i duplikatów przez internet”. Powyższe oznacza, że fakturę wystawioną w systemie elektronicznym, można sprostować także w formie papierowej.

�� Niezwrócony podatek jako nadpłata. Nadpłatą jest różnica podatku niezwrócona przez urząd skarbowy w ter-minie. Nadpłata ta podlega w konsekwencji, oprocentowa-niu w rozumieniu przepisów ordynacji podatkowej (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w z dnia 21 kwietnia 2009 r., I FSK 96/2008).

�� Nieoprocentowana pożyczka od rodziny to korzyść powodująca obowiązek zgłoszenia do urzędu skarbowego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 4 czerwca 2009 r. (I SA/Kr 957/2008) wyraził stano-wisko, że „Nieoprocentowana pożyczka na: mieszkanie, samochód, wesele syna – to korzyść, którą trzeba wyka-zać przed urzędem skarbowym”. Pogląd ten odnosi się do wszystkich nieformalnych pożyczek uzyskanych od ro-dziny czy znajomych, bez konieczności płacenia odsetek od pożyczonej kwoty.

PRAWO PRACY

�� Nie jest przychodem pracowniczy abonament medyczny. Zgodnie z wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2009 r. (III SA/Wa 225/2009) „Pracownik, któremu pracodawca finansuje abonament umożliwiający korzystanie ze świadczeń medycznych, nie uzyskuje dzięki temu przychodu”. Konsekwencją tego twierdzenia jest brak podstaw do pobierania od pracowników z powyższego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych

�� Zwolnienie dyscyplinarne za udostępnienie dokumen-tu firmowego. Pracownik, który udostępnił firmowy dokument innemu przedsiębiorcy, może zostać zwolniony w trybie dyscy-plinarnym, nawet gdy dokument ten nie był tajny, co wynika wprost z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2009 r. (II PK 46/2009). W uzasadnieniu podano, że dokument stanowił efekt pracy kilku pracowników. Wyłączne prawo do dysponowania dokumentem miał pracodawca, a udostępnianie go innemu przedsiębiorcy narusza interes firmy.

�� Minimalne wynagrodzenie za pracę w 2010 r. Wy-sokość minimalnego wynagrodzenia za pracę od stycznia 2010 r. wyniesie 1.317,00 zł brutto (obwieszczenie Preze-sa Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wy-sokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2010 r., M. P. Nr 48 poz. 709).

�� Zmniejszenie lub zwiększenie wymiaru czasu pracy, a wysokość wynagrodzenia. Na podstawie art. 80 w związ-ku z art. 292 k.p. pracownikowi przysługuje wynagrodze-nie za wykonaną pracę, a w przypadku świadczenia pracy w niepełnym wymiarze, pensja ma być ustalona w wysokości proporcjonalnej do zarobku za pracę pełnowymiarową. Sąd Najwyższy przedstawił jednak opinię, że zwiększenie lub

6

zmniejszenie wymiaru czasu pracy nie musi powodować au-tomatycznie zwiększenia bądź zmniejszenia wynagrodzenia (wyrok SN z dnia 23 stycznia 2009 r., I PK128/2008).

PRAWO KARNE

�� Kompensata państwowa dla ofiar przestępstw. Oso-by, które ucierpiały także na skutek niektórych przestępstw nieumyślnych mogą domagać się kompensaty państwowej. Dotychczas tylko ofiary pewnych przestępstw umyślnych mo-gły dochodzić naprawienia szkody od państwa. Właściwym w tych sprawach jest sąd rejonowy, miejsca zamieszkania ofiary. Prowadzenie postępowania i rozstrzygnięcie należy do kompetencji referendarzy sądowych. Na orzeczenie refe-rendarza przysługuje skarga do sądu. Wniosek o przyznanie kompensaty może złożyć ofiara przestępstwa lub w jej za-stępstwie prokurator. Zmiany obowiązują od dnia 12 czerwca 2009 r. (Dz. U. 2009, Nr 79 poz. 665).

�� Wpisy w Krajowym Rejestrze Karnym dotyczące osób fizycznych prowadzących firmy, które popełniły prze-stępstwa. Od dnia 16 kwietnia 2009 r. w KRK gromadzone są informacje dotyczące przedsiębiorców będącymi osobami fizycznymi, które popełniły przestępstwa finansowe. Oprócz tych przedsiębiorców w KRK zamieszczane są dane doty-czące podmiotów zbiorowych, względem których za prze-stępstwa finansowe orzeczono kary pieniężne, przepadek, zakaz wykonywania działalności lub podanie wyroku do publicznej wiadomości. Podmioty te nie mogą brać udziału w przetargach dotyczących wykorzystania środków unijnych. Ponadto Rejestr będzie miał obowiązek informowania mi-nistrów: Finansów, Rozwoju Regionalnego oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi o prawomocnych wyrokach skazujących, m.in. za oszustwo finansowe, korupcję czy udział w organizacji przestępczej szkodzących finansowym interesom Wspólnot Europejskich (Dz. U. 2009, Nr 53 poz. 432).

�� Skarga na przewlekłość postępowania przygoto-wawczego. Nowe rozwiązanie umożliwia wniesienie skargi na przewlekłość postępowania przygotowawczego, gdy na skutek działania bądź bezczynności prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nie-uzasadnionej zwłoki. Skargę należy wnieść do prokuratora, którego ona dotyczy. Sądem właściwym do rozpoznania skargi jest sąd przełożony nad sądem, który byłby właściwy rzeczowo do rozpoznania sprawy. Efektem złożenia skargi mogą być;

• wydanie przez Sąd odpowiednich zaleceń prokuratorowi, którego skarga dotyczy;

• odszkodowanie dla ofiary przestępstwa w wysokości od 2.000,00 zł do 20.000,00 zł.

Uzyskanie odszkodowania nie wyklucza możliwości docho-dzenia naprawienia szkody w postępowaniu cywilnym. W ra-zie nieuwzględnienia skargi można ją ponownie wnieść po upływie 12 miesięcy, a w wypadku tymczasowego aresztowa-nia po 6 miesiącach. Nowe uprawnienia przysługują od dnia 1 maja 2009 r. (Dz. U. 2009, Nr 61 poz. 498).

�� Rozszerzenie uprawnień straży miejskiej. Za takie wy-kroczenia jak m.in. gapiostwo, żebractwo, nielegalny handel na ulicach, wykonywanie czynności przewodnika bez upraw-nień, niszczenie znaków, wprowadzenie strażników miejskich w błąd, co do danych osobowych, wyrzucanie śmieci, złomu i innych nieczystości w lesie, a także sprzedaż papierosów nieletnim czy wypalanie trawy Straż Miejska może od dnia 3 września 2009 r. wypisać mandat. Dotychczas strażnicy miej-scy za wskazane wykroczenia mogli jedynie kierować do sądu wnioski o ukaranie, co przedłużało postępowanie.

�� Odbywanie kary pozbawienia wolności we własnym domu. Nowe rozwiązanie prawne obowiązujące od dnia 1 września 2009 r. umożliwia odbywanie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym. Dotyczy to skazanych na maksymalną karę połowy roku pozbawienia wolności albo do roku, jeśli czas do końca jej odbycia nie przekracza sze-ściu miesięcy. Zezwolenie na zastosowanie Systemu Dozoru Elektronicznego (SDE) wydaje sąd penitencjarny na wniosek zainteresowanego. Sąd ten wskaże przy tym, godziny w któ-rych skazany będzie musiał przebywać w domu, a w jakich poza nim. Poza miejscem zamieszkania, skazany będzie mógł przebywać najwyżej 12 godzin na dobę. Skazany może zostać nadto zobowiązany m.in. do: kontaktowania się z sądowym kuratorem zawodowym, dbania o powierzone mu elektronicz-ne urządzenie rejestrujące i nadajnik, poddania się czynno-ściom kontrolnym upoważnionego podmiotu dozorującego mającym na celu sprawdzenie prawidłowości funkcjonowania urządzenia rejestrującego oraz nadajnika itp. W przypadku naruszenia nałożonych obowiązków lub naruszenia prawa skazany trafi do więzienia. (Dz. U. 2008 r. Nr 172 poz. 1069).

POSTĘPOWANIEADMINISTRACYJNO SĄDOWE

�� Powtórne doręczenie w postępowaniu administracyj-no sądowym. Od dnia 23 kwietnia 2009 r. nieobecny w domu adresat pisma procesowego otrzyma zawiadomienie o możli-wości jego odbioru w terminie 7 dni. Jeśli nie odbierze pisma w tym terminie otrzyma zawiadomienie powtórne o moż-liwości jego odbioru w ciągu kolejnych 7 dni. Po upływie 2 tygodni od pierwszego doręczenia pismo zostanie uznane za skutecznie dokonane. Do tego czasu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi praktyką był siedmiodniowy termin przechowywania pism procesowych bez wymogu ponownego zawiadamiania (Dz. U. 2009 r. Nr 53 poz. 433).

7

PRAKTYCZNE INFORMACJE DLA PROWADZĄCYCH FIRMY

Tym samym mamy do czynienia ze swego rodzaju paradok-sem. Z jednej strony klienci chcą (albo zmusza ich do tego sytuacja życiowa) korzystać z produktów bankowych i często robią wszystko, aby podpisać z bankiem stosowną umowę dotyczącą wnioskowanego przez nich produktu bankowego. Z drugiej strony, już po nawiązaniu relacji z konkretnym bankiem, ci sami klienci zaczynają krytykować i narzekać na dany bank. Najczęściej przyczyną tego typu zachowań jest nie dostrzeganie, że banki udzielając kredytów, korzy-stają ze zdeponowanych przez innych klientów środków finansowych, które z odpowiednim oprocentowaniem muszą zwrócić, a także niefrasobliwość w zapoznawaniu się przez osoby podpisujące umowy kredytowe z ich warunkami oraz ogólnymi zasadami obowiązującymi w konkretnym banku. W wielu przypadkach prowadzi to do problemów z termino-wym wywiązywaniem się ze zobowiązań względem banku. Problem ten jest aktualny szczególnie dzisiaj, kiedy na świe-cie mamy do czynienia z kryzysem finansowym, a wartość polskiej waluty mocno się obniżyła w porównaniu z okre-sem sprzed kilkunastu miesięcy. Raty kredytów walutowych (szczególnie tych we frankach szwajcarskich) gwałtownie wzrosły, powodując problemy w spłacie zobowiązań u dużej rzeszy klientów banków. Oczywiście działania niektórych banków (takie jak podnoszenie stóp procentowych i marż, czy bliżej niesprecyzowane zmiany zasad przeliczania kursów walut) także przyczyniły się do pogorszenia sytuacji finanso-wej klientów banków.

Przy ocenie działalności banków trzeba jednak pamiętać, iż działalność ta niesie za sobą wiele ryzyk, których skutki banki różnymi metodami starają się ograniczyć do minimum. Jedno z najważniejszych zagrożeń stanowi tzw. ryzyko kre-dytowe definiowane jako ryzyko straty finansowej spowodo-wane zaprzestaniem przez klienta spłaty zobowiązań. Straty z powodu niespłaconych kredytów w fundamentalny sposób

wpływają na sytuację finansową banków i ich funkcję insty-tucji zaufania publicznego.

W celu zminimalizowania ryzyka kredytowego banki wy-korzystują wiele rozwiązań pozwalających im na dokonanie zobiektywizowanej oceny zdolności kredytowej jak i analizy ryzyka kredytowego w stosunku do konkretnej osoby. Jednym z ważnych elementów oceny wiarygodności finansowej klien-ta jest wykorzystywanie przez banki informacji oferowanych przez Biuro Informacji Kredytowej S.A. w Warszawie (BIK).

Z czego wynika ta szczególna rola BIK w ograniczaniu ryzyka kredytowego banków? Otóż Biuro Informacji Kredytowej S. A. jest instytucją utworzoną i działającą na podstawie art. 105 ust. 4 i art. 105 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. nr 72, poz. 665 z późn. zm.). Zgod-nie z tym przepisem banki, wspólnie z bankowymi izbami gospodarczymi mogą utworzyć instytucję do gromadzenia, przetwarzania i udostępniania bankom informacji, stanowią-cych tajemnicę bankową w zakresie, w jakim informacje te są potrzebne w związku z wykonywaniem czynności bankowych.

Powołany powyżej przepis stanowi jednocześnie podstawę prawną do przetwarzania przez BIK baz danych o klientach banków. Ponadto podstawą prawną przetwarzania danych przez BIK jest w szczególności art. 23 ust. 1 pkt. 5 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r., Nr 101, poz. 926) oraz umowy zawarte pomiędzy BIK, a poszczególnymi bankami i instytucjami ustawowo upoważnionymi do udzielania kredytów.

Aktualnie BIK posiada w swoim zbiorze danych informacje na temat ponad 23 mln osób, które posiadają łącznie 65 mln rachunków bankowych. Informacje te pochodzą z banków i Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych, co sta-nowi 97 % rynku kredytowego w Polsce.

BIK należy odróżnić od BIG-ów, czyli Biur Informacji Go-spodarczej, które to podmioty działają w oparciu o inne prze-

Biuro Informacji Kredytowej S.A. w Warszawie – podmiot uprawniony do gromadzenia i przetwarzania informacji o kredytobiorcach polskich banków

Dominik Wieszczek

Banki, czy ogólniej instytucje finansowe, szczególnie w ostatnim okresie wywołują raczej negatywne skojarzenia. Związane jest to przede wszystkim z ich odpowiedzialnością za globalny kryzys gospodarczy, który rzutuje również

na indywidualne losy poszczególnych osób. Banki postrzegane są więc jako podmioty, których działania ukierunkowane są przede wszystkim na maksymalizację zysków, ale niestety najczęściej kosztem swoich klientów.

8

pisy prawne, a w szczególności na podstawie ustawy z dnia 14 lutego 2003r. o udostępnianiu informacji gospodarczych (Dz. U. z 2003 r., Nr 50, poz. 424). W bazach danych BIG-ów przetwarzane są tylko informacje negatywne tzn. informacje o podmiotach nieprawidłowo wywiązujących się ze swoich zobowiązań względem swoich partnerów. Natomiast w zbio-rze danych BIK przetwarzane są informacje na temat całej historii kredytowej konkretnej osoby, czyli zarówno informa-cje o rzetelnym regulowaniu swoich zobowiązań bankowych, jak i wszelkich zaległościach. Mając to na uwadze należy podkreślić, iż to jaki charakter będą miały dane przetwarza-ne przez BIK (czy będą to dane pozytywne czy negatywne) zależy tylko i wyłącznie od tego, w jaki sposób dana osoba wywiązuje się ze swoich zobowiązań względem banków lub SKOK-ów. Dzieje się tak dlatego, ponieważ dane osób fizycz-nych wprowadzane są przez banki do zbioru danych BIK już w momencie złożenia przez klienta w banku wniosku o konkretny produkt bankowy (kredyt, pożyczkę, kartę kre-dytową itd.). Następnie, po podpisaniu umowy, bank, aż do chwili spłaty zobowiązania przez klienta (chyba, że istnieją przesłanki do dalszego przetwarzania danych klienta po wy-gaśnięciu zobowiązania), co miesiąc aktualizuje jego dane i tym samym przekazuje do BIK informacje, jak przebiega harmonogram spłat kredytu konkretnej osoby. W zbiorze danych BIK przetwarzane są również dane osobowe doty-czące poręczycieli i współkredytobiorców.

16 czerwca 2005 r. weszła w życie nowelizacja ustawy prawo bankowe, która doprecyzowała zasady i okresy prze-twarzania danych przez podmioty takie jak BIK Zgodnie z art. 105 a w/w ustawy, BIK może przetwarzać dane osoby fizycznej bez jej zgody – przez cały okres spłaty zobowiązania, aż do momentu jego wygaśnięcia. W takiej sytuacji bank, z którego produktu dana osoba skorzystała, ma obowiązek poinformować ją o fakcie przekazania jej danych do zbioru danych BIK. Banki odpowiednie klauzule informacyjne za-mieszczają z reguły na wniosku o konkretny produkt ban-kowy lub na podpisywanej z klientem umowie.

Inaczej kształtuje się sytuacja po wygaśnięciu zobowiąza-nia. Jeżeli dana osoba prawidłowo wywiązywała się ze swoich zobowiązań (tzn. brak było opóźnień w spłatach) BIK może dane tej osoby przetwarzać w celu oceny jej zdolności kre-dytowej i analizy ryzyka kredytowego, ale tylko po uzyskaniu pisemnej zgody tej osoby.

Natomiast jeżeli dana osoba nieterminowo wywiązywała się ze swoich zobowiązań wówczas BIK może przetwarzać jej dane (w celu oceny jej zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredy-towego) bez zgody tej osoby – przez okres 5 lat od dnia wyga-śnięcia zobowiązania, jednak po spełnieniu dwóch przesłanek:

• opóźnienie w spłacie zobowiązania wyniosło co najmniej 60 dni,

• po upływie w/w terminu upłynęło co najmniej 30 dni od poinformowania klienta przez bank o zamiarze prze-twarzania jego danych bez jego zgody.

Niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 105 a ust. 4 usta-wy prawo bankowe, BIK może przetwarzać dane dotyczące osób fizycznych bez ich zgody, w celu stosowania przez ban-ki metod statystycznych – przez okres 12 lat od momentu

wygaśnięcia zobowiązania. Oznacza to, że dane przetwarzane w tym celu nie są wykorzystywane przez banki dla celów oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego potencjalnych klientów banku.

Każda osoba, której dane przetwarzane są w zbiorze da-nych BIK ma prawo wglądu do swoich danych. Uprawnie-nie to ma umocowanie w art. 32 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. 1997, nr 133, poz. 883 z późn. zm.), zgodnie z którym, każdej osobie przysługuje prawo do kontroli przetwarzania danych, które jej dotyczą, zawartych w zbiorach danych. Osoba zaintere-sowana może skorzystać z prawa do informacji nie częściej niż raz na 6 miesięcy.

BIK, spełniając wymogi ustawowe, umożliwia osobom fizycznym sprawdzanie zakresu danych ich dotyczących przetwarzanych w jego zbiorze danych, za pomocą tzw. Ra-portu Standard. Raport ten można bezpłatnie otrzymać raz na 6 miesięcy w Biurze Obsługi Klienta BIK w Warszawie przy ul. Postępu 17 A. Jeżeli klient życzy sobie, aby raport został mu przesłany drogą pocztową musi na stronie inter-netowej BIK (www.bik.pl) wypełnić wniosek i uiścić zryczał-towaną opłatę za wysyłkę raportu w wysokości 10 zł. Osoby, które chciałyby częściej niż raz na 6 miesięcy uzyskiwać in-formacje na temat swoich danych zgromadzonych w zbiorze danych BIK, mogą zamówić tzw. Raport Plus. Dostępny jest on dla klienta drogą internetową w dowolnym momencie, po uiszczeniu przez niego opłaty w wysokości 30 zł.

Zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych każda osoba, która uzna, iż zgromadzone na jej temat dane są niekompletne, nieaktualne, nieprawdziwe lub zostały ze-brane z naruszeniem ustawy, może żądać ich poprawienia, uaktualnienia, sprostowania lub czasowego bądź stałego zaprzestania ich przetwarzania.

Podkreślenia wymaga fakt, iż BIK współpracując z bankami jest tylko tzw. wtórnym administratorem danych. Oznacza to, że na podstawie zawartych umów z bankami i wewnętrznych regulaminów, BIK pełni rolę „służebną” wobec banku i nie jest uprawniony do zmiany ani modyfikacji informacji od nich otrzymywanych. Jednocześnie BIK odpowiada wobec banku za zgodność danych w bazie z danymi otrzymanymi od banku. Tym samym BIK może poprawić lub usunąć dane przekaza-ne przez bank wyłącznie na podstawie pisemnego wniosku pochodzącego z banku. Ma to istotne znaczenie z punktu widzenia klienta ponieważ jeżeli uzna on, iż zgromadzone na jego temat dane należy poprawić albo usunąć musi udać się do banku, który takie dane przekazał i złożyć wniosek o ich poprawienie, uaktualnienie, sprostowanie albo usunięcie.

Reasumując należy dodać, iż tylko i wyłącznie bank, z któ-rego pochodzą określone dane, może dokonać ich korekty, w bazie danych BIK z własnej inicjatywy albo na wniosek klienta banku.

Podsumowując, należy pamiętać, iż BIK zostało utworzone przede wszystkim w celu wspomagania podejmowania decy-zji kredytowych przez banki, powiązane z nimi organizacje sektora usług finansowych, jak również podmioty kredytu-jące w innych sektorach gospodarki. Wbrew powszechnie panującej opinii, ponad 95 % danych zgromadzonych w BIK to dane pozytywne, które budują pozytywną historię kredy-tową osób, których dotyczą.

9

Banki, poprzez dostęp do tych informacji, mogą sprawnie oszacować zdolność i wiarygodność kredytową klienta przed udzieleniem mu kredytu. Klienci posiadający pozytywną historię kredytową mają szanse na otrzymanie od banku lepszych niż standardowe warunków korzystania z ofert bankowych. Tacy klienci mogą liczyć m. in. na niższe opro-centowanie kredytu, skrócenie lub uproszczenie procedur kredytowych bądź obniżenie opłat i prowizji. Jeśli klient chce być postrzegany jako atrakcyjny uczestnik rynku finansowego powinien sam dążyć do tego, aby pozytywna historia spłat jego zobowiązań była dostępna dla innych instytucji sektora finansowego, nie tylko w trakcie, ale również po spłaceniu zobowiązania. Wydaje się, że ten aspekt funkcjonowania BIK jest ciągle zbyt mało znany zwłaszcza wśród klientów banków, którzy świadomie budując swoją pozytywną historię kredyto-

wą mogą korzystać ze swego rodzaju certyfikatu rzetelności finansowej nie tylko w relacjach z bankami, ale także wszę-dzie tam gdzie potwierdzenie naszej rzetelności finansowej stanowi istotny element ułatwiający transakcje handlowe. System korzystania z tego typu dokumentów jest bardzo rozbudowany w rozwiniętych gospodarkach rynkowych.

Dominik Wieszczek, radca prawnyKancelaria Radcy PrawnegoZygmunt Wieszczek(autor artykułu jest także StarszymSpecjalistą w Departamencie Organizacji BIK S.A. w Warszawie)

1. Na czym polega pomoc finansowa i kto, wedle prze-pisów ustawy, może ubiegać się o nią?

Ustawa przewiduje trzy rodzaje świadczeń dla przedsiębiorców:

a) Wypłaty świadczeń finansowanych z Funduszu Gwaran-towanych Świadczeń Pracowniczych.

b) Wypłaty na dofinansowanie kosztów szkoleń i studiów podyplomowych pracowników.

c) Wypłaty stypendiów dla pracowników, finansowanych ze środków Funduszu Pracy.

Ogólnie rzecz ujmując ustawa reguluje sytuację prawną przedsiębiorców w rozumieniu ustawy o swobodzie dzia-łalności gospodarczej, spełniających warunki określone w ustawie oraz pracowników przedsiębiorstw dotkniętych kryzysem ekonomicznym. Przedsiębiorca, aby zostać objętym przepisami ustawy w zakresie uzyskania pomocy finansowej musi spełnić szereg warunków:

a) Przedsiębiorca powinien móc wykazać spadek obrotów gospodarczych (sprzedaży), o co najmniej 25% w ciągu trzech kolejnych miesięcy po dniu 1 lipca 2008 w odnie-sieniu do tych samych trzech miesięcy w okresie od 1 lipca 2007 do 30 czerwca 2008.

b) Przedsiębiorca nie może zalegać z regulowaniem zobowią-zań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne,

ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz pracy. Wyjątko-wo dopuszczono sytuacje gdy: • zadłużony pracodawca zawarł porozumienie w sprawie

spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności;

• zaległość w regulowaniu składek na w/w instytucje po-wstała za okres rozliczeniowy po dniu 1 lipca 2008 r., a opracowany przez przedsiębiorcę program naprawczy przewiduje pełną spłatę tych zobowiązań.

c) Wobec przedsiębiorcy nie zachodzą przesłanki z art. 11-13 ustawy prawo upadłościowe do ogłoszenia upadłości.

d) Przedsiębiorca w dniu 1 lipca 2008 r. nie znajdował się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu przepisów unijnych: Komunikatu Komisji – Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restruktu-ryzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244, z 01.10. 2004, str. 2) oraz art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji WE nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008 r.) (obydwa rozporządzenia są dostępne na stronie internetowej http://eur-lex.europa.eu).

e) Przedsiębiorca musi przygotować roczny program na-prawczy.

f) Przedsiębiorca po dniu 1 lutego 2009 r. nie otrzymał pomo-cy publicznej na wyposażenie lub doposażenie stanowiska

Co wynika dla przedsiębiorcyz ustawy o łagodzeniu kryzysu?Mariola Więckowska, Filip Geburczyk – młodszy asystent

W dniu 22 sierpnia 2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicz-nego dla pracowników i przedsiębiorców. Zgodnie z jej rządowym uzasadnieniem jej celem jest wprowadzenie

rozwiązań przeciwdziałających lub łagodzących skutki kryzysu.

10

pracy dla skierowanego bezrobotnego ze środków Fundu-szu Pracy lub pomoc tę otrzymał, ale od wydania decyzji w tej sprawie minęło, co najmniej 12 miesięcy.

g) Przedsiębiorca powinien otrzymać zaświadczenie o speł-nieniu warunków a-f z Biura Terenowego Funduszu Gwa-rantowanych Świadczeń Pracowniczych.

O pomoc finansową przewidzianą w ustawie nie mogą ubiegać się m.in. przedsiębiorcy zajmujący się działalno-ścią w sektorze rybołówstwa i akwakultury w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000 r.) oraz przed-siębiorcy zajmujący się działalnością w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załącz-niku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

2. Zasady dofinansowania kosztów szkoleń i studiów podyplomowych, płac oraz wypłaty stypendiów dla pracowników.

Przedsiębiorstwo w celu uzyskania dofinansowania kształ-cenia ustawicznego musi utworzyć fundusz szkoleniowy, a dofinansowanie otrzyma pod warunkiem, że takie do-kształcenie pracowników jest uzasadnione jego przyszłymi lub obecnymi potrzebami. Żeby uzyskać dofinansowanie pracodawca będzie musiał zawrzeć dwie umowy: jedną z pra-cownikiem kierowanym na szkolenie lub studia podyplomo-we, drugą ze starostą. To właśnie na podstawie tej drugiej wypłacane będą dofinansowania do szkoleń i stypendia dla pracowników.

Starosta będzie mógł dofinansować z Funduszu Pracy koszty maksymalnie sześciomiesięcznego szkolenia lub mak-symalnie rocznych studiów podyplomowych pracownika – na wniosek przedsiębiorcy. Z Funduszu Pracy będzie można pokryć do 80% kosztów. Pracownikom, którzy zgodzili się na obniżenie wymiaru czasu pracy lub objęcie ich przesto-jem produkcji, w czasie szkolenia lub studiów przysługuje stypendium, które pracodawca będzie musiał wypłacić nie-zwłocznie po otrzymaniu środków z Funduszu Pracy. Należy przy tym zwrócić uwagę, że takie stypendium będzie stano-wiło podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Dla podwładnych, którzy zgodzą się na obniżenie wymiaru czasu pracy lub objęcie ich przestojem w produkcji ustawa przewiduje subsydia do płacy, o które będzie mógł się ubie-gać przedsiębiorca.

Istnieją w tej kwestii jednak pewne ograniczenia. O sub-sydia płacowe do końca 2010 r. nie będą mogli ubiegać się przedsiębiorcy, którzy w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. otrzymywali z różnych źródeł i w róż-nych formach pomoc de minimis o wartości przekraczającej 500 000 euro. O subsydia płacowe nie będą się mogli ubie-gać również przedsiębiorcy, którzy otrzymywali ze środków Funduszu Pracy pomocy publicznej na wyposażenie lub do-posażenie stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, chyba, że od dnia wydania decyzji o jej przyznaniu minęło, co najmniej 12 miesięcy. Wedle ustawy, takie świadczenie przysługuje pracownikowi przez łączny okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.

3. Charakter pomocy finansowej, procedury.

Należy zwrócić uwagę, że pomoc finansowa w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2010 r. jest pomocą publiczną udzielaną na zasadach, o których mowa w pkt 4.2.2 Komunikatu Komisji – Tymczasowe wspólno-towe ramy prawne w zakresie pomocy państwa ułatwiające dostęp do finansowania w dobie kryzysu finansowego i go-spodarczego (Dz. Urz. UE C 16 z 22.01.2009, str. 5), z kolei w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. jest pomocą publiczną udzielaną na zasadach po-mocy de minimis. Pomoc ta może być udzielana wraz z inną pomocą publiczną lub wsparciem ze środków Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do tych samych kosztów kwa-lifikowalnych, jeżeli łączna wartość pomocy nie przekroczy maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego przeznaczenia w przepisach prawa UE.

Ustawa ponadto przewiduje szereg procedur dotyczących składania poszczególnych wniosków związanych z omawianą materią ustawową.

4. Zmiany w zatrudnianiu pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, zasadach skracania i wydłużania czasu pracy oraz jego rozliczania.(Regulacja ta dotyczy każdego przedsiębiorcy w rozumie-niu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia-łalności gospodarczej).

a) Wymiar czasu pracy określony w umowie o pracę może być obniżony przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy i nie więcej niż do połowy pełnego wymiaru czasu pracy. Istot-ne jest, że taka sytuacja pociąga za sobą proporcjonalne obniżenie wynagrodzenia za pracę.

b) Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a również łączny okres zatrudnienia na podsta-wie kolejnych umów o pracę na czas określony między tymi samymi stronami z kolei nie może przekraczać 24 miesię-cy. Nie jest to zatem nowelizacja art. 251 Kodeksu Pracy, ale ograniczenie jego stosowania tylko do określonych stosunków prawnych. Nie stosuje się go do umów o pracę zawartych na czas określony trwających w dniu wejścia w życie ustawy.

c) Pracodawca może przedłużyć okres rozliczeniowy czasu pracy do 12 miesięcy, jeżeli zgodzą się na to pracownicy. Pozwoli to na dowolne wydłużanie lub skracanie czasu pracy w zależności od zindywidualizowanych potrzeb przedsiębiorstwa w danym okresie. Jeżeli zatem w jed-nym miesiącu jest to uzasadnione ilością pracy (np. ilością otrzymanych zamówień), pracodawca może ustalić taki harmonogram pracy, żeby podwładni pracowali więcej niż 8 godzin dziennie. Jeżeli z kolei w innym miesiącu ilość zamówień spadnie pracodawca może równoważyć okres dłuższej pracy okresem pracy krótszym niż 8 godzin dziennie.

d) Wydłużony okres rozliczeniowy spowoduje, że pracodawca nie będzie musiał wypłacać pracownikom dodatku za nad-godziny, a mimo to przedsiębiorstwo będzie mogło pro-dukować więcej w okresie dobrej koniunktury. Pracodaw-ca zapłaci pracownikowi za przepracowane nadgodziny

11

dopiero po zakończeniu wydłużonego okresu rozliczenio-wego, a w trakcie jego stosowania ma obowiązek rozpla-nowania harmonogramu pracy na co najmniej 2 miesiące.

e) Podczas trwania wydłużonego okresu rozliczeniowego miesięczne wynagrodzenie pracownika nie może być niż-sze od płacy minimalnej.

f) Umożliwia się pracodawcy, za zgodą pracowników, do-stosowanie godzin rozpoczynania i kończenia pracy podwładnych w poszczególne dni bez równoczesnego obowiązku wypłacania dodatku z tytułu naruszenia doby pracowniczej.

Przewiduje się również ułatwienia dla rodziców – osoby opiekujące się dzieckiem do lat 14 (lub niesamodzielnym członkiem rodziny) będą mogły wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o ustalenie indywidualnego czasu pracy, a ten będzie musiał wniosek uwzględnić, chyba, że będzie to nie-możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy

wykonywanej przez pracownika. Nieuwzględnienie takiego wniosku pracodawca będzie musiał uzasadnić pisemnie.

Jak wyżej wspomniano, na wszelkie zmiany (wydłużenie okresu rozliczeniowego, skracanie i wydłużanie czasu pracy) muszą zgodzić się pracownicy przedsiębiorstwa. Ustawa, jako procedurę wprowadzenia takiej zmiany przewiduje wpisanie jej do zbiorowego układu pracy lub zawarcie porozumienia z zakładowymi organizacjami związkowymi.

Mariola Więckowska, radca prawnyKancelaria CSW Więckowskai Partnerzy Radcy Prawni

Czy obawiać się sądu polubownego? Najważniejsze pytania i odpowiedzi

Czy przedsiębiorca powinien obawiać się zapisu na sąd polubowny?

Absolutnie nie, ale trzeba pamiętać, że wyrok sądu polu-bownego inaczej zwany arbitrażowym oraz ugoda przed nim zawarta mają moc prawną na równi z wyrokiem sądu powszechnego. Należy być świadomym, jakie skutki niesie ze sobą zapis na sąd polubowny np. w umowie, którą podpi-sujemy oraz być przekonanym, że rzeczywiście w przypadku, gdy na tle tej umowy wyniknie spór, chcielibyśmy, aby rozpo-znawał go nie sąd powszechny, ale właśnie sąd polubowny. Co więcej, jeżeli w umowie jest zapis na sąd polubowny instytucjonalny, to taki sąd musi istnieć.

Co to oznacza w praktyce?

Zdarzają się pomyłki, które mogą prowadzić do bardzo niekorzystnych skutków, w tym finansowych dla określonej strony sporu. Taka sytuacja miała miejsce niedawno w spra-wie, jaka toczyła się przed Sądem Polubownym przy Północ-nej Izbie Gospodarczej w Szczecinie. W sprawie dotyczącej umowy o dużej wartości, bo ponad 10 mln zł, strony dosyć niefortunnie dokonały zapisu na sąd polubowny albowiem wpisały, że spory będzie rozpoznawał Sąd Polubowny przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Szczecinie. Pozew trafił do Sądu Polubownego przy Północnej Izbie Gospodarczej w Szczecinie, zaś druga strona zarzuciła, że Sąd ten nie jest właściwy, że chodziło o Sąd Polubowny przy Krajowej Izbie

Gospodarczej w Warszawie. Druga strona zaprzeczyła temu. W rezultacie, po wysłuchaniu stron, wraz z pozostałymi arbi-trami w sprawie uznaliśmy naszą niewłaściwość. W tej spra-wie stronom bardziej chodziło o miejsce arbitrażu, które w przypadku Sąd Polubownego przy KIG w Warszawie może być przez nich wyznaczone w dowolnym mieście.

Czy zawsze w umowie trzeba wskazać instytucjonalny sąd np. przy Północnej Izbie Gospodarczej w Szczecinie, czy też Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie?

Nie. Oprócz zapisu na sąd polubowny instytucjonalny tzw. stały, który funkcjonuje w pewnych strukturach i po-siada regulamin, możemy w konkretnej umowie dokonać zapisu na sąd polubowny ad hoc. Z reguły sądy stałe działają przy większych izbach gospodarczych, stowarzyszeniach, posiadają własną organizację i organa, a postępowanie toczy się na podstawie regulaminów. Przy zapisie na sąd polubowny ad hoc zainteresowane strony mogą wskazać imiennie arbitrów, superarbitra (przewodniczącego) i za-kres ich działania, albo tylko podać liczbę sędziów i sposób powoływania ich. Taki sąd ulega rozwiązaniu po spełnieniu swego zadania.

Który sąd jest lepszy?

Z praktyki wynika, że zawsze lepiej zapisywać się na sąd stały niż ad hoc, a to dlatego, że reguły działalności są bardziej

Anna Biel

12

czytelne. Jest regulamin, określone są reguły postępowania. Przy sądach ad hoc należy te reguły dopiero ustalić. Jak stro-ny są już w sporze może to być trudne. Ponadto strony mają kłopot z ustaleniem ile ma kosztować spór, gdyż nie wiado-mo ile policzą sobie arbitrzy. W sądach stałych jest to zapisane w taryfie, a za określoną wartość przedmiotu sprawy płaci się ustaloną kwotę. Również godząc się na zapis o sądzie polubownym ad hoc należy mieć na uwadze osobę arbitra, który jest w stanie obiektywnie ocenić sytuację. Arbiter to nie pełnomocnik. Musi on być niezależny i w żaden sposób nie może być związany ze stroną. Powinien dystansować się od sprawy i oceniać ją chłodnym okiem.

Jakie spory może rozstrzygać sąd polubowny?

Aktualnie może rozstrzygać spory nie tylko o prawa majątko-we, jak to było do tej pory, ale również o prawa niemajątko-we, które mogą być przedmiotem ugody sądowej z wyjątkiem spraw o alimenty. Ponadto spory wynikające ze stosunku z zakresu prawa pracy, ale wynikłe tylko po jego powstaniu. Wolno go bowiem dokonać dopiero po powstaniu sporu. Siłą rzeczy nie może się zatem znaleźć w umowie o pracę. Podpisując taką umowę, strony jeszcze się przecież o nic nie spierają. Kłopoty pojawiają się ewentualnie później.

Czy od wyroku sądu polubownego można się odwołać?

Jest to w zasadzie postępowanie jednoinstancyjne, od wy-roku nie przysługuje odwołanie. Jest tylko jeden środek odwoławczy, to skarga o uchylenie wyroku sądu polubow-nego. Jednak odwołanie od wyroków sądu arbitrażowego byłoby zaprzeczeniem zapisów na tego typu sąd, dlatego możliwe jest zaskarżenie wyroków do sądu powszechnego tylko w wyjątkowych wskazanych w Kodeksie Postępowanie Cywilnego przypadkach. Nowelizacja k.p.c. wprowadziła jed-nak od niedawna nowość dotyczącą możliwości powołania przez strony sądu polubownego drugiej instancji. W praktyce nie spotkałam się jednak do tej pory z takim zapisem.

Jak sporządzić zapis i skąd przedsiębiorca powinien wiedzieć, że lepiej, aby jego spór rozstrzygnął sąd po-lubowny, a nie powszechny?

Sąd polubowny wolno powołać do sporu już istniejącego lub na wypadek przyszłych nieporozumień wynikających jednak z konkretnego stosunku prawnego. Zaznaczyć należy, że za-pis na sąd polubowny powinien być sporządzony na piśmie. Wymaganie to uważa się za spełnione także wtedy, gdy zapis zamieszczony został w wymienionych między stronami pi-smach lub oświadczeniach złożonych za pomocą środków porozumienia się na odległość, które pozwalają utrwalić ich treść np. fax. Umawianie się na arbitraż już po zaistnie-niu sporu jest jednak ryzykowne, gdyż strona, która czeka na ruch drugiej może nie być skłonna zgodzić się na sąd polubowny i w jej interesie może być przewlekanie sprawy. Dlatego o ewentualnym arbitrażu powinno się pomyśleć wcześniej. Zwykle przy zawieraniu kontraktu przedsiębiorcy skupiają się na negocjacjach, co do ceny i innych warunków umowy i w tym momencie daleko od siebie odsuwają myśl,

że w przyszłości może między nimi powstać spór. Jak jednak wskazuje praktyka, należy także ten element mieć na uwadze. O zapisie na sąd polubowny warto pomyśleć przede wszyst-kim w sytuacji, w której do rozstrzygnięcia sporu bardziej pożądani byli by specjaliści z danej dziedziny.

Dlaczego jest to tak istotne?

W sądach powszechnych, w sytuacji gdy wymagana jest wie-dza specjalistyczna sędziowie powołują biegłych. To, na ja-kiego biegłego się trafi jest loterią. W przypadku zaś sądu polubownego, do jego składu możemy wybrać znanego nam określonego specjalistę z danej dziedziny. Poza tym, sąd polubowny jest mniej „skrępowany” niż sąd powszechny. Jeżeli strony wspólnie wyrażą taką wolę może kierować się nawet zasadami słuszności. Widma „prekluzji” dowodowej będące aktualnie zmorą sądzących się przedsiębiorców, a ra-czej ich pełnomocników nie zobaczymy przed sądem polu-bownym. Ponadto warto rozważyć zastosowanie zapisu na sąd polubowny w sprawach umów pomiędzy wspólnikami czy akcjonariuszami, np. co do wykonywania prawa głosu, gdzie „nielojalność” zagrożona jest karą umowną.

A co w przypadku sądu polubownego, gdy kontrahen-tem jest przedsiębiorca zagraniczny, który wymaga zapisu na sąd polubowny?

Jeśli kontrahenci umówią się na zagraniczny arbitraż, to przed podpisaniem klauzuli bezwzględnie należy poznać regulamin instytucji, przed którą w razie czego toczyłby się proces oraz przejrzeć taryfę opłat. Przed parafowaniem zapisu o sądzie po-lubownym należy sprawdzić czy państwo, na którego terenie mieści się sąd, podpisało międzynarodowe umowy arbitra-żowe, czy wskazany arbitraż jest członkiem jakichś organiza-cji lub stowarzyszeń gospodarczych. Należy pamiętać, iż nie sprawdzenie powyższych informacji może pociągnąć duże wydatki i ogromną frustrację, a rezultaty mogą być mizerne.

Czy zapis na sąd polubowny mogą zawrzeć tylko przed-siębiorcy miedzy sobą, czy też inne podmioty, w tym instytucje państwowe?

Nie ma ograniczeń, poza oczywiście posiadaniem przez stronę tzw. zdolności do czynności prawnych. Tak więc zarówno oso-by fizyczne, osoby prawne, spółdzielnie, jak i Skarb Państwa, czy samorządy mogą zawrzeć umowę arbitrażową. Przykładem jest tutaj słynna sprawa i wieloletni konflikt toczący się przed Trybunałem Arbitrażowym w Brukseli pomiędzy Eureko i re-sortem Skarbu Państwa, dotyczący realizacji umowy prywaty-zacyjnej PZU z 1999 r., m.in. w kwestii giełdowego debiutu i kupna kolejnego pakietu 21 proc. akcji ubezpieczyciela.

A co się dzieje w sytuacji, gdy mimo zapisu na sąd po-lubowny sprawa znajdzie się w sądzie powszechnym?

Jeżeli wszczęte zostanie postępowanie przed sądem powszech-nym pomimo istnienia zapisu na sąd polubowny, sąd może wziąć ten fakt pod uwagę jedynie na zarzut zgłoszony przez pozwanego przed wdaniem się w spór, co do istoty sprawy.

13

Czym jest bankowy tytuł egzekucyjny i jak obronić się przed „niesłuszną” egzekucją

Anna Biel

Banki podobnie jak inni przedsiębiorcy, dokonują czynności prawnych na podstawie, których powstają po ich stronie zobowiązania i wierzytelności. W przypadku wierzytelności, dłużników banku obciążają niespłacone kredyty, pożyczki,

salda debetowe na rachunkach oszczędnościowych, niespłacone karty kredytowe. Sytuacja banków w zakresie ich egzekucji jednak różni się bardzo od sytuacji innych podmiotów gospodarczych, które od dłużników dochodzą zapłaty wierzytelności.

Bank ma bowiem prawo pominięcia drogi sądowej w do-chodzeniu należności. Wystawia bankowy tytułów egzeku-cyjny, który po nadaniu przez sąd klauzuli wykonalności może być podstawą egzekucji. O tym, że sąd nadaje klauzulę wykonalności zwykle dłużnik banku nie wie. Sąd robi to bo-wiem na posiedzeniu niejawnym. Częstokroć dowiaduje się w momencie, gdy komornik dokonuje pierwszej czynności egzekucyjnej np. zajmuje konta bankowe lub ruchomości. Powstaje wtedy problem i to większy, gdy np. dana osoba nie jest dłużnikiem głównym banku ale np. poręczycielem i często nawet dowiaduje się „w ostatniej chwili” od banku, że dłużnik nie spłaca kredytu np. od roku. Zanim wyjaśni sytuację, komornik przystępuje do działań.

Co zrobić aby zabezpieczyć swoje interesy? Jak się bronić przed nadużyciami? Zdarzają się bowiem wypadki, gdy eg-zekucja jest prowadzona na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego mimo, że należność została spłacona albo także gdy posłużono się skradzionym dowodem w celu wy-łudzenia kredytu.

Należy pamiętać, że:

• W banku zaciągając zobowiązanie podpisujemy zobo-wiązanie o poddanie się dobrowolnej egzekucji. To ten dokument uprawnia bank do wystawienia bankowego ty-tułu egzekucyjnego. W pierwszej kolejności należy więc przed złożeniem podpisu sprawdzić dokładnie jego treść, w szczególności, do zapłaty jakiej kwoty jesteśmy zobo-wiązani, czy obejmuje ona odsetki i w jakiej wysokości i do jakiego terminu bank może wystąpić do sądu o nada-nie klauzuli wykonalności.

• Tylko gdy z bankiem bezpośrednio dokonywaliśmy czyn-ności bankowej (np. zaciągnięcie kredytu) lub zabezpiecza-liśmy kredyt (np. poręczenie) bank w sądzie może żądać nadania klauzuli wykonalności. W innych sytuacjach nie ma takiego uprawnienia.

• Gdy jesteśmy poręczycielem żądajmy zapisania w umowie poręczenia obowiązku informowania nas przez bank o każ-dej zaległości oraz jak się uda, dochodzenia wierzytelności od nas dopiero wtedy, gdy nie uda się wyegzekwować od dłużnika głównego.

Gdy już do naszych drzwi zapuka komornik okazując ban-kowy tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalno-ści mamy – uprzednio koniecznie zażądawszy od komornika wręczenia zawiadomienia o wszczęciu egzekucji wraz z tre-ścią bankowego tytułu oraz postanowieniem sądu o nadaniu klauzuli – dwa wyjścia, zależne od okoliczności danej sprawy:

• W terminie 7 dni od tej daty wnieść zażalenie na posta-nowienie sądu tylko, jeżeli kwestionujemy podstawy for-malne nadania klauzuli np. nie złożyliśmy oświadczenia o poddaniu się egzekucji, kwestionujemy treść bankowego tytułu z treścią oświadczenia o podaniu się egzekucji.

• Wnieść do sądu pozew (terminu tu nie ma, można to zro-bić do czasu zakończenia egzekucji), gdy kwestionuje-my samą wierzytelność np. należność już nie istnieje, przedawniła się.

Gdy jesteśmy poręczycielem nie oglądajmy się zatem na to, co zrobi dłużnik główny. Aby się ochronić należy bezwzględ-nie podjąć kroki, o których wyżej mowa.

Anna Biel, radca prawnyKancelaria Radców Prawnych Biel – Judek – Poczobut – Odlanicki Spółka partnerska

14

Rzecz w tym, aby ostatnie powodowane było jedynie prawami rynku, czy też innymi przyczynami mającymi swe źródło w – można by rzecz określić – „normalnych” oko-licznościach. Przedsiębiorca powinien bez wątpienia być świadomym, że nie w każdym wypadku za jego niepowodze-niem mogą stać takie właśnie okoliczności, a w gospodarce wolnorynkowej występują też zdarzenia iście patologiczne, uznane przez Państwo za przestępstwa.

Obserwacja obrotu gospodarczego wskazuje bez wątpie-nia, iż wcale w nierzadkich wypadkach dochodzi do sytuacji, w której działający w dobrej wierze przedsiębiorca zostaje pokrzywdzony w obrocie gospodarczym w okolicznościach, które wskazywać mogą na celowe i wątpliwe na płaszczyźnie zasad dobrego kupiectwa działanie innych osób.

Z tych przyczyn koniecznym wydaje się uświadomienie przedsiębiorcom, że w obowiązującym porządku prawnym istnieje instrumentarium umożliwiające im ubieganie się o naprawienie poniesionej przezeń w powyższych warun-kach szkody także z udziałem organów państwa, które na-prawienie szkody powinny, a nawet zobowiązane są ułatwić. Pozostawiając poza artykułem liczne możliwości działania, jakie daje postępowanie cywilne zauważyć należy, iż jeśli określone zachowanie towarzyszące obrotowi gospodar-czemu okaże się być przestępstwem, to w ramach procesu karnego, przedsiębiorca może dochodzić naprawienia wy-rządzonej mu szkody z pomocą niesioną przez Państwo.

Pomijając również w tym miejscu katalog środków, które w postępowaniu karnym mogą prowadzić do naprawienia szkody przedsiębiorcy, a które to zagadnienie być może wy-maga odrębnego omówienia, już w tym miejscu spostrzec należy, że często warunkiem wszelkich dalszych skutecznych z punktu widzenia możliwości uzyskania naprawienia szkody jest świadomość samego przedsiębiorcy, że oto mógł stać się ofiarą przestępstwa.

Aby taka świadomość zaistniała, przedsiębiorca powi-nien podjąć wiedzę, że określone działanie lub zaniechanie uczestników obrotu gospodarczego zostało opisane w prze-

pisach karnych, jako przestępstwo, co w zamierzeniu ma ułatwić tenże artykuł.

Plan artykułu

Dla przejrzystości dalszych uwag wskazać już teraz należy, iż w warunkach niniejszego opracowania nie jest możliwym głębsze pochylenie się nad zagadnieniami przestępczości w obrocie gospodarczym. Już tylko katalog przestępstw tego rodzaju zamieszczony w kodeksie karnym (KK) wymagałby, co najmniej serii podobnych artykułów dla jego zresztą zu-pełnie syntetycznego przedstawienia.

Powodowany względami praktycznymi autor zamierza przedstawić w pierwszej kolejności utrwalone w obrocie prawnym nazwy różnych przestępnych zachowań, tak aby Czytelnik mógł zapoznać się w ogóle z aparaturą poję-ciową tematyki – co być może pozwoli mu w przyszłości uczynić ze zdobytej wiedzy praktyczny użytek, w dalszej kolejności zaś, w zakresie właściwym dla miejsca publika-cji, zostanie omówiony znamienny dla obrotu gospodar-czego, bardzo często występujący w praktyce sądowej i tym samym – jak wydaje się – bardzo istotny dla przedsiębiorcy typ przestępstwa jakim jest przestępstwo nadużycia zaufa-nia w obrocie gospodarczym, o którym stanowi przepis art. 296 § 1 KK.

Katalog przestępstw z rozdziału XXXVI Kodeksu karnego

Ustawa z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks karny w rozdziale XXXVI pt. „Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarcze-mu” zawiera kilkanaście tzw. typów podstawowych prze-stępstw związanych z obrotem gospodarczym. Jest to wyraz chęci zwalczania przez Ustawodawcę patologii gospodarczej. Wszystkie zawarte tu typy przestępstw są związane z postula-tem realizacji występowania w obrocie gospodarczym zasad uczciwości i rzetelności1.

Przestępne zachowania w obrociegospodarczym w świadomości Przedsiębiorcy – punkt wyjścia dla umiejętności podjęcia Przezeń skutecznych kroków obrończych

Tomasz Nowakowski, apl. adw. Tomasz Raczyński

Prowadzenie działalności gospodarczej niestety nie zawsze związane jest ze zdarzeniami przynoszącymi przedsiębior-cy jedynie zadowolenie osobiste i korzyści majątkowe. Zdarza się, co jest skądinąd wkalkulowane w tą działalność,

że przedsiębiorca nie osiąga zakładanego celu

1. M. Kulik [w:] Kodeks karny. Praktyczny komentarz., Zakamycze 2006, s. 576.

15

W obrocie prawnym, choć nie są to pojęcia ustawowe, często spotyka się następujące nazwy dla tychże przestępstw (autor celowo zaniechał wyróżniania kwalifikowanych oraz uprzywilejowanych typów przestępstw):

1. art. 296 KK – „nadużycie zaufania w obrocie gospodar-czym”;

2. art. 296 a KK – „oszustwo menadżerskie”;3. art. 296 b KK – „oszustwo sportowe”;4. art. 297 KK – „oszustwo kapitałowe”;5. art. 298 KK – „oszustwo ubezpieczeniowe vel wyłudzenie

odszkodowania”;6. art. 299 KK – „pranie brudnych pieniędzy”;7. art. 300 KK – „utrudnianie dochodzenia roszczeń wie-

rzycieli przez zagrożonego niewypłacalnością dłużnika”;8. art. 301 KK – „bankructwo celowe”;9. art. 302 KK – „zaspokajanie niektórych wierzycieli

ze szkodą dla pozostałych”;10. art. 303 KK – „nieprowadzenie albo prowadzenie nierze-

telnie lub nieprawdziwie dokumentacji”;11. art. 304 KK – „wyzysk przymusowego położenia kon-

trahenta”;12. art. 305 KK – „utrudnianie lub udaremnianie przetargu

publicznego”;13. art. 306 KK – „usuwanie, podrabianie lub przerabianie

znaków identyfikacyjnych” .

Zapoznanie się przez Czytelnika już tylko z powyższą aparaturą pojęciową daje nadzieję, co już sygnalizowano, że podejmie on cenną w praktyce wiedzę, iż zdarzenie, z ja-kim być może przyjdzie mu się spotkać w obrocie gospodar-czym stanowić może czyn będący przestępstwem. Skutkiem praktycznym tej wiedzy będzie wniosek, że przedsiębiorcy przysługuje szczególna ochrona prawna oraz droga do napra-wienia szkody, którą poniósł. Łatwo wyobrazić sobie, że bez tego wniosku przedsiębiorcy trudniej może być znaleźć wy-równanie poniesionej szkody.

Przestępstwo nadużycia zaufania w obrocie gospodar-czym w typie podstawowym – art. 296 § 1 KK.

Zgodnie z przepisami art. 296 § 1 do § 5 KK:

§ 1. Kto, będąc obowiązany na podstawie przepisu usta-wy, decyzji właściwego organu lub umowy do zajmo-wania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, przez nadużycie udzielonych mu uprawnień lub niedopełnie-nie ciążącego na nim obowiązku, wyrządza jej znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 lub 2 wyrządza szkodę majątkową w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§ 4. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 lub 3 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 5. Nie podlega karze, kto przed wszczęciem postępowania karnego dobrowolnie naprawił w całości wyrządzoną szkodę.

Tak właśnie Ustawodawca opisał przestępstwo tradycyjnie nazywane przestępstwem nadużycia zaufania w obrocie go-spodarczym, przy czym wskazać należy, że zachowanie opi-sane w § 2 i 3 stanowi tzw. kwalifikowany typ przestępstwa (zagrożone surowszą karą), zaś w § 4 przewidziany został uprzywilejowany typ przestępstwa (zagrożony łagodniejszą karą niż typ podstawowy przestępstwa wyrażony w § 1). Typy te nie będą omawiane w ramach niniejszego artykułu z przyczyn praktycznych.

Dla jasności wskazać należy, iż w dogmatyce prawa karne-go wyróżnia się elementy, których jedynie łączna realizacja pozwala na uznanie określonego stanu rzeczy za przestęp-stwo. Dla omawianego podstawowego typu przestępstwa z art. 296 § 1 KK także koniecznym jest, aby określone ele-menty zaistniały łącznie, by można było twierdzić o prze-stępstwie. Nie wdając się w teoretyczne rozważania, stwier-dzić należy, że aby konkretne zachowanie lub zaniechanie w obrocie gospodarczym uznane być mogło za przestępstwo nadużycia zaufania w obrocie gospodarczym (za typ podsta-wowy przestępstwa), koniecznym jest, aby łącznie:

1. Jego sprawcą była osoba, która na podstawie obowiązują-cego przepisu ustawy, decyzji właściwego organu lub umo-wy obowiązana była w chwili jej działania lub zaniechania do zarządzania przedsiębiorstwem. Osoba taka musi być obowiązana do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością przedsiębiorstwa. Podmiotem tego prze-stępstwa może być np. dyrektor przedsiębiorstwa, członek zarządu spółki kapitałowej, radca prawny zajmujący się sprawami majątkowymi jednostki, prokurent czy syndyk. Z tego względu komentowany typ przestępstwa można nazwać oszustwem menadżerskim.

2. Osoba taka działała umyślnie. Ustawa wymaga, aby sprawca obejmował swoim zamiarem, a zatem m.in. świadomością i wolą wszystkie znamiona strony przedmiotowej (o któ-rej mowa w punkcie 4) rozważanego czynu, w tym także wyrządzoną szkodę2 (sprawca musi bądź chcieć poprzez własne czynności wyrządzić znaczną szkodę, bądź przewi-dując możliwość wystąpienia znacznej szkody godzić się na jej wyrządzenie podejmując określone zachowanie).

3. Zachowanie sprawcy godziło w interesy majątkowe przed-siębiorstwa oraz jego właścicieli, czy też mówiąc inaczej interesy majątkowe podmiotów gospodarczych, które powierzyły prowadzenie swoich spraw gospodarczych innym osobom3.

2. Sąd Najwyższy w wyroku z 11 grudnia 1998 r., III KKN 461/98.

3. cyt. za R. Zabłocki [w:], Komentarz, KK, s. 1159 - 1170.

16

Kiedy do adwokata przyszła kobieta, żądając wystąpienia o rozwód, zaczął on wypytywać jaki możliwy byłby powód rozwodu. Dowiedział się, że mąż zachowuje się w stosunku do żony nienagannie, pomaga w pracach domowych i dba o dzieci, nie interesują go inne kobiety, oddaje zarobione

pieniądze, nie nadużywa alkoholu etc. Na koniec adwokat zadał ostatnie pytanie „A może Pani mąż ma dziecko poza-małżeńskie?”, na co kobieta odpowiedziała „Tak, tak. To dru-gie nie jest jego”

• W lesie zastaliśmy drzewa, krzaki oraz towary niewiado-mego pochodzenia

• Rozpytywany nie widział poszukiwanej, ani niczego bo był niewidomy

• Pies powąchał ślad i rzygał jak kot• Sklepowa dawała znajomym od tyłu• Był to pies marki wilczur

Nietypowa sprawa

Autentyczne fragmenty z raportów policyjnychi sądowych

TEMIDA NA WESOŁO

4. Czynność sprawcy polegała na wyrządzeniu znacznej szko-dy i – co już sygnalizowano – może wynikać to z działania jak i zaniechania sprawcy. Zgodnie z art. 115 § 7 w zw. z § 5 KK znaczną szkodą jest szkoda, która w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza dwustukrotność najniż-szego miesięcznego wynagrodzenia. Chodzi tutaj zarówno o stratę w majątku już istniejącym, jak i o utracone zyski (korzyści). Nadto czynność ta musi polegać na nadużyciu przez sprawcę jego uprawnień lub niedopełnienie cią-żących nań obowiązków (muszą to być uprawnienia lub obowiązki ściśle skonkretyzowane, przyznane sprawcy wprost lub pośrednio poprzez przepis ustawy, decyzję właściwego organu lub umowę).

Dopiero łączna realizacja warunków z punktów 1 do 4 pozwoli uznać, że mamy do czynienia z przestępstwem.

Konkluzja

W konkluzji założyć trzeba – patrząc przez pryzmat mno-gości spraw mających za podstawę przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, którymi zajmuje się Wymiar Spra-wiedliwości, że minimalna już świadomość przedsiębiorcy przedstawionych zagadnień może w znaczący sposób ułatwić mu dochodzenie wyrównania ewentualnie poniesionej prze-zeń szkody w warunkach patologii gospodarczej.

Asumptem do tego ułatwienia będzie jednak niemal za-wsze, umiejętność przedsiębiorcy zakwalifikowania faktu,

z którym się spotyka, jako noszącego znamiona przestęp-stwa. W takim wypadku, przedsiębiorca najpewniej bę-dzie umiał podjąć dalsze kroki, często jako pierwsza osoba w sprawie, które będą miały nierzadko istotne znaczenia dla jego globalnej sytuacji gospodarczej. Należy mieć świa-domość, że częstokroć jakakolwiek opieszałość w obroń-czych działaniach przedsiębiorcy może przynieść bowiem katastrofalne skutki.

Tomasz Raczyński,aplikant adwokacki

Tomasz Nowakowski, adwokatAdwokacka Spółka PartnerskaŁuć, Nachmann, Nowakowski i Koksztys

17

PREZENTACJA CZŁONKÓW STOWARZYSZENIA PRAWNIKÓW IURIS LINK

Kancelaria Nowosielski Gotkowicz i Partnerzy – Adwokaci i Radcy Prawni istnieje od 1994 roku. Jej domeną jest kom-pleksowa obsługa prawna polskich i zagranicznych podmio-tów – w językach angielskim, niemieckim oraz rosyjskim. Kancelaria specjalizuje się zwłaszcza w szeroko rozumianych sprawach gospodarczych, w tym w szczególności w zakre-sie problematyki prawa zamówień publicznych, procesu inwestycyjnego, obrotu nieruchomościami i kompleksowej obsługi spółek.

W trakcie wieloletniej działalności na rynku usług praw-nych Kancelaria wyspecjalizowała się także, w sprawach o ochronę dóbr osobistych, oraz z zakresu prawa praso-wego i autorskiego.

Od wielu lat Kancelaria wszechstronnie zajmuje się także zagadnieniami reprywatyzacyjnymi oraz sprawami dotyczą-cymi zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.

Liczne sukcesy Kancelaria notuje także w sprawach kar-nych, w tym w sprawach karnych gospodarczych.

Zespół prawników Kancelarii to odpowiednio dobrana mieszanka doświadczenia, niezwykle ważnego w działalności na rynku usług prawnych i młodości pozwalającej na dyna-miczne świadczenie usług, dostosowane do potrzeb każdego klienta. Dzięki temu działalność zawodowa prawników Kan-celarii doprowadziła wielokrotnie do wydania przełomowych orzeczeń przez Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny oraz Krajową Izbę Odwoławczą.

Kancelaria od lat zajmuje wysokie miejsca w rankingach firm prawniczych prowadzonych przez renomowane dzien-niki, w tym Rzeczpospolitą, Gazetę Prawną oraz Home-&Market. W ogłoszonym dnia 17 września 2008 roku przez Gazetę Prawną rankingu kancelarii prawnych Kancelaria zajęła trzecie miejsce w Polsce w kategorii małe kancelarie. W 2006 i 2007 roku Kancelaria uzyskała także rekomendacje w zakresie sporów sądowych prestiżowego, międzynarodo-wego wydawnictwa The Legal 500.

Partnerami Kancelarii są:

Roman Nowosielski, adwokate-mail: r.nowosielski@ng.gda.pl

roman.nowosielski@iurislink.pl

Bogusław Gotkowicz, adwokat e-mail: b.gotkowicz@ng.gda.pl

boguslaw.gotkowicz@iurislink.pl

Monika Tarnowska, radca prawnye-mail: m.tarnowska@ng.gda.pl

monika.tarnowska@iurislink.pl

Michał Sowiński, adwokate-mail: m.sowinski@ng.gda.pl

michal.sowinski@iurislink.pl

KANCELARIA NOWOSIELSKI GOTKOWICZ I PARTNERZY – ADWOKACI I RADCY PRAWNI SPÓŁKA PARTNERSKAul. Targ Drzewny 3/7, 80-886 GdańskTel: 0048 58 346 27 56, 0048 58 305 29 75,Fax: 0048 58 305 28 55 e-mail: office@ng.gda.pl

gdansk@iurislink.pl

Biuro w Warszawieal. Jerozolimskie 53, 00-697 WarszawaII piętro p. 212Tel: 0048 22 356 24 81Fax: 0048 22 356 24 82e-mail: warszawa@iurislink.pl

Kancelaria Nowosielski Gotkowicz i Partnerzy – Adwokaci i Radcy Prawni Spółka partnerska

GDAŃSK • WARSZAWA

Zespół Kancelarii Nowosielski Gotkowicz i Partnerzy –

Adwokaci i Radcy Prawni Spółka partnerska

18

Adwokacka Spółka Partnerska Łuć, Nachmann, Nowa-kowski i Koksztys powstała z przekształcenia w 2004 r. Spół-ki Adwokatów i Radców Prawnych Łuciowie, Nachmann i Koksztys s.c. Spółka rozpoczęła działalność w styczniu 2000 r. w trzyosobowym składzie: adwokaci Aurelia Kokszty-s-Łuć i Bartosz Łuć oraz radca prawny Władysław Koksztys. Rok później do spółki przystąpił adwokat Piotr Nachmann. Po śmierci naszego nieocenionego przyjaciela i wspólnika mecenasa Władysława Koksztysa do spółki przystąpił ad-wokat Tomasz Nowakowski z Wrocławia. Jesienią 2006 r. do grona wspólników przystąpiła adwokat Ewa Makarska-Zaremba z Dzierżoniowa.

Spółka od początku starała się działać kompleksowo, po-wierzając poszczególnym wspólnikom specjalizację w róż-nych dziedzinach prawa. Dzięki temu szybko uzyskała stabil-ną pozycję na lokalnym rynku usług prawniczych. Kolejnym krokiem było wyjście poza Jelenią Górę i otwarcie oddziału we Wrocławiu. Po przyjęciu wspólnika z Dzierżoniowa zakres terytorialny spółki obejmuje właściwość sądów okręgowych we Wrocławiu, Jeleniej Górze i Świdnicy. Dzięki oddziałowi we Wrocławiu spółka ma pełne zabezpieczenie w dostę-pie do Sądu Apelacyjnego oraz KRS. Spółka stale obsługuje kilkanaście różnego rodzaju podmiotów, w tym prywatne spółki prawa handlowego oraz podmioty powiązane z sa-morządem terytorialnym. Partnerzy spółki indywidualnie prowadzą sprawy ze wszystkich dziedzin prawa starając się jednak specjalizować w wybranych zagadnieniach. Położe-nie Jeleniej Góry na styku trzech granic sprzyja również ak-tywności w zakresie szeroko rozumianej pomocy prawnej świadczonej podmiotom zagranicznym. Partnerzy z Jeleniej Góry ukończyli podyplomowe studia z zakresu praktycznego zastosowania prawa europejskiego.

Spółka w siedzibie i oddziałach posiada zaplecze lokalowe pozwalające prowadzić działalność w komfortowych warun-kach zarówno dla prawników jak i ich klientów. Wszyscy part-nerzy i pracownicy są dostępni za pośrednictwem internetu. Wspólnicy i współpracownicy władają najpopularniejszymi językami obcymi, w związku z tym spółka może zapewnić obsługę w języku niemieckim, angielskim i rosyjskim.

Partnerami Kancelarii są:

Aurelia Koksztys-Łuć – adwokat z Jeleniej Góry. Specjalizuje się w kompleksowej obsłudze podmiotów gospodarczych, w szczególności niemieckojęzycznych. Dodatkowo specjali-zuje się w sprawach cywilnych oraz rodzinnych. Od 2004 r. została wpisana na listę adwokatów niemieckojęzycznych polecanych przez konsulat niemiecki i austriacki.Bartosz Łuć – adwokat z Jeleniej Góry. Specjalizuje się w sprawach cywilnych odszkodowawczych oraz karnych związanych z dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych. Dodatkowo prowadzi sprawy administracyjne.

Piotr Nachmann – adwokat z Jeleniej Góry. W latach 1995-1998 pracował naukowo na Uniwersytecie Wrocław-skim. Specjalizuje się w kompleksowej obsłudze podmiotów gospodarczych oraz w sprawach karnych – gospodarczych. Dodatkowo prowadzi sprawy cywilne i pracownicze.Tomasz Nowakowski – adwokat z Wrocławia. Reprezentuje spółkę we Wrocławiu. Specjalizuje się w sprawach cywilnych – odszkodowania i sprawy ubezpieczeniowe. Ponadto zaj-muje się obsługą podmiotów gospodarczych. Biegle włada językiem angielskimEwa Makarska-Zaremba – adwokat z Dzierżoniowa. Repre-zentuje spółkę w Dzierżoniowie. Specjalizuje się w sprawach cywilnych i rodzinnych. Ponadto zajmuje się kompleksową obsługą podmiotów gospodarczych.

Wszyscy partnerzy jako adwokaci podejmują się prowadzenia spraw karnych jako obrońcy bądź pełnomocnicy.

Współpracownicy:Każdy z partnerów wspierany jest przez osobistego asystenta. Spółka stale współpracuje z młodymi prawnikami i aplikanta-mi adwokackimi. Ponadto stale współpracujemy z adwokata-mi i radcami prawnymi aplikującymi do przyjęcia do spółki.

ADWOKACKA SPÓŁKA PARTNERSKA ŁUĆ, NACHMANN, NOWAKOWSKI I KOKSZTYSSiedziba: ul. Grottgera 12/1, 58-580 Jelenia Górasekretariat: Tel: 0048 75 753 56 30,Fax: 0048 75 753 56 40, Handy: +48 600 432 253e-mail: adwokacka.spolka@neostrada.pl, aspp@iurislink.pl

jelenia.gora@iurislink.pl, wroclaw@iurislink.pldzierzoniow@iurislink.pl

Szczegółowe dane i informacje na stronie:www.adwokaci-online.pl

Oddział Wrocław: Tel: +48 609 226 806Oddział Dzierżoniów: Tel: +48 509 400 443

JELENIA GÓRA • WROCŁAW • DZIERŻONIÓW

Adwokacka Spółka Partnerska Łuć, Nachmann, Nowakowski i Koksztys

Zespół Adwokackiej Spółki Partnerskiej Łuć, Nachmann,

Nowakowski i Koksztys

19

KOSZALIN

Kancelaria Adwokacka Elżbieta Nowak

Kancelaria Adwokacka Elżbiety Nowak aktywnie działa od grudnia 1990 r., jako jedna z pierwszych prywatnych kancelarii w Koszalinie. Od roku 2003 współpracuje z Kan-celarią Adwokacką Andrzeja Nowaka, który prowadzi dzia-łalność w tym samym lokalu.

Kancelaria Adwokacka Elżbiety Nowak zajmuje się spra-wami karnymi, cywilnymi, gospodarczymi, obsługą spółek prawa handlowego w zakresie prowadzonej przez nie działal-ności, zagadnieniami prawa europejskiego, a także sprawami rodzinnymi. Prowadzi kompleksową obsługę pozasądową i sądową. Obsługujemy klientów zagranicznych w języku angielskim, francuskim oraz rosyjskim.

Adwokat Andrzej Nowak prowadzi sprawy z zakresu prawa gospodarczego i karnego (w szczególności sprawy karne gospodarcze) oraz handlowego. Jest on autorem jednego z pierwszych komentarzy do Kodeksu Handlowego (Polski Dom Wydawniczy Ławica Warszawa/Poznań 1992).

Współpraca oraz zatrudnienie w kancelarii osób o stosow-nie wysokich kwalifikacjach zawodowych pozwala na kom-pleksową obsługę klientów krajowych i zagranicznych, także w języku angielskim, francuskim i rosyjskim, zapewniając obsługę we wszystkich wskazanych dziedzinach prawa.

Kancelaria Adwokacka Elżbiety Nowak od wielu lat prowa-dzi obsługę klientów krajowych i zagranicznych, świadcząc pomoc prawną i reprezentując podmioty zagraniczne w pol-skich spółkach prawa handlowego. Utrzymuje ścisły kontakt z wieloma adwokatami i radcami prawnymi, pracującymi w dużych kancelariach prawniczych polskich i zagranicznych, wymieniając doświadczenia i wiedzę przydatną do rozwiązy-wania konkretnych problemów prawnych.

Nadto w zakresie prac wykraczających poza zagadnienia bieżących zagadnień prawnych i ekonomicznych, Kancelaria

korzysta z doradztwa biegłych księgowych, ekonomistów, a w przypadkach obligatoryjnego udziału, także z usług współpracujących z kancelarią tłumaczy przysięgłych języka angielskiego, niemieckiego, francuskiego oraz rosyjskiego.

Adwokat Elżbieta Nowak aktywnie działa w samorządzie zawodowym pełniąc funkcje Kierownika Szkolenia przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Koszalinie oraz Przewod-niczącej Komisji Rewizyjnej ORA w Koszalinie. Jest także członkiem Komisji Kształcenia Aplikantów Adwokackich i Ko-misji ds. Działalności Publicznej Adwokatury przy Naczelnej Radzie Adwokackiej w Warszawie.

KANCELARIA ADWOKACKA ELŻBIETA NOWAKul. Zwycięstwa 147/2, 75-603 Koszalin Tel/Fax: 0048 94 346 20 46, Handy: +48 601 726 280e-mail: jurist@poczta.fm

elzbietanowak@adwokatura.plelzbieta.nowak@iurislink.pl

Adwokat Elżbieta Nowak

LUBLIN

Sendecki i Drozd – Adwokaci –Spółka partnerska

Adwokaci Piotr Sendecki i Krystyna Drozd prowadzą praktykę adwokacką w ramach spółki partnerskiej od 2002 r. Wcześniej – od 1989 r. prowadzili indywidualne kancelarie adwokackie w Lublinie, specjalizując się w szeroko rozumianej cywilistyce.

Adwokat Krystyna Drozd specjalizuje się w prawie cywil-nym. Prowadzi praktykę z zakresu prawa rzeczowego (ob-sługa nieruchomości), spadkowego, zobowiązaniowego, handlowego i spółdzielczego. Zajmuje się także problema-tyką prawa rodzinnego (sprawy rozwodowe oraz majątkowe

małżeńskie). Ma doświadczenie procesowe i umiejętności negocjacyjne. Uczestniczy w obsłudze prawnej firm.

Adwokat Piotr Sendecki prowadzi działalność adwokacką w zakresie prawa cywilnego oraz, specjalizując się w sprawach gospodarczych, uczestniczy jako doradca w procesach two-rzenia nowych i przekształceniach istniejących podmiotów gospodarczych, a także w bieżącej obsłudze prawnej spół-ek. Uczestniczył w postępowaniach prywatyzacyjnych i ko-mercjalizacyjnych. Utrzymując związek z prawem sądowym

20

występuje jako obrońca w procesach karnych, zwłaszcza w tych, w których z prawem karnym łączy się element cywilistyczny lub gospodarczy. Od 2006 jest wiceprzewodniczącym Rady Nadzor-czej Mennica Polska S.A., notowanej na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Jest także arbitrem Trybunału Ar-bitrażowego ds. Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim.

Z uwagi na odbywane zagraniczne staże i praktyki zawodo-we (m.in. przez adw. P. Sendeckiego w Ministerstwie Finansów Rządu Kanady, jako stypendysta Canadian Bar Association, a także w Holandii i Niemczech) oraz częste kontakty z klienta-mi i adwokatami z innych krajów, spółka Sendecki i Drozd ma doświadczenie w obsłudze klientów zagranicznych. Świadcząc pomoc prawną zagranicznym osobom fizycznym i prawnym spółka prowadzi obsługę w języku angielskim i niemieckim.

Wspólnicy uczestniczą od lat w międzynarodowych kon-ferencjach prawniczych z zakresu prawa gospodarczego (konferencje IBA) oraz ochrony praw człowieka (seminaria ELENA/ECRE oraz Komisji Praw Człowieka przy NRA, której Piotr Sendecki jest przewodniczącym). Zagadnienia ochrony praw człowieka, są ważnym elementem świadczonej przez spółkę pomocy prawnej. W ramach tej problematyki prowa-dzone są sprawy przed organami międzynarodowymi, takimi jak Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu.

Spółka współpracuje z innymi adwokatami – głównie były-mi aplikantami partnerów spółki – w konkretnych sprawach, wymagających współdziałania większej liczby prawników. Aktualnie Spółka zatrudnia pięć osób niebędących adwoka-tami. Wspólnicy udzielają pomocy prawnej pro bono: stałym

beneficjentem świadczonej pomocy jest Lubelskie Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia. Wspólnicy poświęcają się także pracy w samorządzie adwokackim.

SENDECKI I DROZD – ADWOKACISPÓŁKA PARTNERSKAul. Ogrodowa 10/2, 20-075 Lublin Tel: 0048 81 534 20 76, Fax: 0048 81 534 55 36e-mail: info@sendecki.pl, piotr.sendecki@adwokatura.pl

piotr.sendecki@iurislink.plkrystyna.drozd@adwokatura.plkrystyna.drozd@iurislink.pl, lublin@iurislink.pl

Krystyna Drozd, adwokat

Piotr Sendecki,adwokat

ŁOMŻA

Adwokat Ewa Krasowska

Jestem adwokatem od 1985r, po ukończeniu aplikacji sę-dziowskiej i aplikacji adwokackiej.

Kancelaria Adwokacka Adwokat Ewa Krasowska – działa od kilkunastu lat w siedzibie jak niżej, a od 1992 r. jako Kan-celaria indywidualna. W Kancelarii pracuje dwoje aplikantów. Profil działania Kancelarii jest dostosowany do miejscowego zapotrzebowania na usługi prawne, dlatego też Kancelaria obsługuje przede wszystkim osoby fizyczne.

Specjalizuję się w sprawach rodzinnych, cywilnych – spadkowych. Prowadzone są też w kancelarii sprawy karne. W kancelarii udzielane są porady prawne pro bono.

Od kilkunastu lat adwokat Ewa Krasowska jest członkiem władz samorządowych – w tym członkiem Naczelnej Rady Ad-wokackiej drugiej kadencji. Pod koniec poprzedniej kadencji NRA pełniła funkcję sekretarza NRA. Pracuje też w Komisji Szkolenia Aplikantów Naczelnej Rady Adwokackiej, jest także wizytatorem Centralnego Zespołu Wizytatorów.

ADWOKAT EWA KRASOWSKAKancelaria Adwokacka:ul. Dworna 23 a, 18-400 ŁomżaFilia: ul. Dworna 18, 18-400 ŁomżaTel/Fax: 0048 86 216 46 03,Tel/Fax: 0048 86 216 48 26 Tel. komórkowy: +48 602 121 239e-mail: ewa.krasowska@adwokatura.pl

ewa.krasowska@iurislink.pl

Ewa Krasowska,adwokat

21

ŁÓDŹ

Kancelaria AdwokackaJerzy Szczepaniak

Kancelaria Adwokacka Jerzego Szczepaniaka rozpoczęła swoją działalność w czerwcu 1989 roku i jest jedną z pierw-szych prywatnych Kancelarii Adwokackich działających na łódzkim rynku.

Adwokat Jerzy Szczepaniak wykonuje zawód adwokata od 1979 roku, po uprzednim odbyciu aplikacji sądowej, dwu-letnim wykonywaniu funkcji sędziego w Sądzie Rejonowym i odbyciu aplikacji adwokackiej.

Głównym obszarem działalności zawodowej Kancelarii jest szeroko rozumiane prawo cywilne i gospodarcze zarówno w zakresie doradztwa prawnego, jak i sporów sądowych.Kancelaria ma bogate doświadczenie w pomocy prawnej udzielanej zarówno dużym firmom, w tym międzynarodo-wym koncernom, jak i przedsiębiorcom prowadzącym in-dywidualną działalność. Szczególne doświadczenia wiążą się z praktyką w zakresie ochrony praw autorskich, ochrony dóbr osobistych, prawa własności przemysłowej, a także zawieraniem i realizacją wszelkiego rodzaju umów gospodar-czych. Adwokat Jerzy Szczepaniak jest wieloletnim członkiem organów samorządowych Adwokatury – Okręgowej Rady Adwokackiej w Łodzi, a obecnie jest sędzią Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury.

Kancelaria była i jest zaangażowana w wiele przedsięwzięć pozazawodowych, jest Członkiem British Polish Chamber of Commerce (Brytyjsko Polskiej Izby Handlowej), fundato-rem stypendiów dla młodych prawników z Polski i zagranicy.Obecnie Kancelaria zatrudnia 5 prawników, przy czym każ-dy z młodszych prawników ma kilkuletnie doświadczenie zawodowe, w tym występowanie przed sądami.

Obsługujemy na zasadzie stałych zleceń, a także doraźnie zarówno firmy międzynarodowe (z Belgii, Niemiec, Włoch, Szwajcarii), jak i Klientów z Polski. Prowadzimy również sprawy indywidualne z zakresu prawa rodzinnego, spadko-wego i rzeczowego.

Kancelaria współpracuje z renomowaną Kancelarią Paten-tową oraz Kancelarią Doradztwa Gospodarczego, a także z za-granicznymi Kancelariami z Niemiec, Holandii, Włoch i Belgii.

Priorytetem Kancelarii jest świadczenie usług na wysokim poziomie prawniczym. Kancelaria jest wyposażona w nowocze-sną i profesjonalną infrastrukturę techniczną. Z naszymi Klien-tami porozumiewamy się w języku angielskim i niemieckim.

Kancelaria Adwokata Jerzego Szczepaniaka w 2004 roku została uznana w rankingu Rzeczypospolitej za najlepszą Kancelarię Prawniczą w regionie łódzkim świadczącą usługi w dziedzinie Spory sądowe, cywilne i gospodarcze.

KANCELARIA ADWOKACKA JERZY SZCZEPANIAKul. Zamenhofa 20/2, 90-510 ŁódźTel: 0048 42 632 52 25, Fax: 0048 42 632 76 96e-mail: jerzy_szczepaniak@kancelaria-adwokacka.net.pl

info@iurislink.comjerzy.szczepaniak@iurislink.pl

Zespół Kancelarii Adwokackiej Jerzy Szczepaniak

ŁÓDŹ

Kancelaria Radcy Prawnego Zygmunt Wieszczek

Kancelaria powstała w listopadzie 2003 roku. W działalno-ści kancelarii wykorzystywana jest praktyczna wiedza, umie-jętności i doświadczenie prowadzącego – radcę prawnego Zygmunta Wieszczka, który przez wiele lat samodzielnie za-rządzał różnymi podmiotami gospodarczymi i stowarzysze-niami albo doradzał ich Zarządom lub właścicielom w spra-wach organizacyjnych, prawnych i finansowych.

Kancelaria świadczy usługi podmiotom gospodarczym – osobom fizycznym i prawnym, w zakresie pełnej obsługi prawnej, organizacyjnej, zarządzania i consultingu.

Prawnicy kancelarii są członkami Stowarzyszenia Praw-ników IURISLINK zrzeszającego prawników z terenu całej Polski. Kancelaria współpracuje z kancelariami prawniczy-mi z krajów Unii Europejskiej, z biurami rachunkowymi,

22

doradcami podatkowymi, firmami consultingowymi, biegły-mi rewidentami oraz z firmami windykacyjnymi.

W bieżącej działalności na rzecz i w interesie naszych klientów:

• pomagamy – przy tworzeniu, przekształcaniu, łączeniu oraz rejestracji spółek, stowarzyszeń, fundacji;

• doradzamy – podczas prowadzenia, restrukturyzacji albo likwidacji działalności gospodarczej;

• prowadzimy negocjacje – z kontrahentami naszych klientów;

• przygotowujemy lub opiniujemy – umowy, oferty, pisma urzędowe, wnioski unijne itp.;

• dokonujemy analiz i prognoz – rozwojowych, finanso-wych, ryzyka inwestycyjnego itp.;

• sporządzamy biznes plany – rozwojowe, inwestycyjne, restrukturyzacyjne, naprawcze i układowe;

• uczestniczymy i pomagamy – w sporządzaniu wniosków kredytowych i unijnych;

• reprezentujemy klientów – w postępowaniach sądowych, administracyjnych i egzekucyjnych;

• podejmujemy działania – pojednawcze albo windyka-cyjne w celu skutecznego wyegzekwowania należności;

• podejmujemy się – czasowego nadzoru nad majątkiem klienta albo zarządzania firmami naszych klientów;

• chronimy prawa – osobiste, autorskie oraz dotyczące własności przemysłowej;

• udzielamy porad i opinii prawnych – także przez Internet.

KANCELARIA RADCY PRAWNEGOZYGMUNT WIESZCZEKul. Marii Skłodowskiej-Curie 30, lok. 71, 90-571 ŁódźTel: 0048 42 636 17 87, Tel/Fax: 0048 42 637 04 73,Tel. komórkowy: +48 504 078 878e-mail: zw@iurislink.pl,

zygmunt.wieszczek@iurislink.pl strona internetowa: www.kancelaria-iurislink.pl

Cabała Mazur Grochowska (CMG) spółka cywilna powstała w 2000 roku z połączenia indywidualnej kancelarii adwokac-kiej Stanisława Cabały i wspólnej kancelarii adwokata Pawła Mazura oraz radcy prawnego Marty Grochowskiej. Ideą fuzji było stworzenie średniej wielkości firmy prawniczej, działa-jącej aktywnie w regionie południowej Polski i świadczącej kompleksowe usługi dla podmiotów gospodarczych.

Obecnie firma liczy 10 osób (8 prawników w tym dwóch adwokatów, radca prawny, aplikant radcowski i 3 aplikan-tów adwokackich), pracujących w siedzibie spółki w Nowym Sączu oraz jej oddziałach w Krakowie oraz Gorlicach. Kan-celaria świadczy stałą obsługę prawną dla kilkudziesięciu polskich i zagranicznych spółek prawa handlowego, spół-ek cywilnych i osób fizycznych, prowadzących różnorodną działalność gospodarczą: w przemyśle ciężkim, transporcie i spedycji, przetwórstwie, budownictwie, informatyce, ener-getyce, handlu i usługach. Główny obszar zainteresowań i działalności kancelarii to prawo cywilne i gospodarcze, prawo spółek, inwestycje zagraniczne, prawo pracy oraz restytucja mienia.

Kancelaria prowadzi znaczącą liczbę sporów sądowych przed sądami powszechnymi i polubownymi, jest pełnomoc-nikiem Komisji Europejskiej w postępowaniu karnym toczą-cym się w Krakowie. CMG współpracuje również z uznany-

mi biurami prawnymi w innych miastach Polski oraz poza jej granicami. Kancelaria udziela również pomocy prawnej klientom indywidualnym, prowadząc sprawy z zakresu prawa cywilnego, karnego i administracyjnego. Oddział krakowski Kancelarii zajmuje się głównie obsługą podmiotów zagra-nicznych i pomocą dla firm polskich wchodzących aktywnie na rynek europejski.

Zespół Kancelarii:

Stanisław Cabała, adwokatur. 1957 r., studia na Wydziale Prawa UJ ukończone w 1980 r., wpis na listę adwokatów w grudniu 1988. Preferencje zawo-dowe: prawo cywilne (prawo zobowiązań, nieruchomości, odszkodowania), gospodarcze (transport i spedycja, umowy budowlane, projekty finansowe), prawo karne (przestępstwa skarbowe, celne), prawo administracyjne. Członek Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie.

Paweł Mazur, adwokatur. 1962 r., studia na Wydziale Prawa UJ ukończone w 1986 r., wpis na listę adwokatów w lutym 1993 r., stypen-dysta Know-How Fund, kurs prawa biznesu na Uniwersyte-cie Londyńskim w 1990 r., staż De Paul Univeristy w Chicago

NOWY SĄCZ • KRAKÓW • GORLICE

Kancelaria Prawnicza Cabała Mazur Grochowska s.c.

Zygmunt Wieszczek,radca prawny

23

Paweł Mazur,adwokat

Marta Trzaskoś-Grochowska,radca prawny

w 1992, praktyka w renomowanych firmach prawniczych w Londynie i Cardiff. Egzamin ministerialny na członka Rad Nadzorczych spółek Skarbu Państwa. Od 1989 czło-nek Sekcji Prawa Biznesu Międzynarodowego Zrzeszenia Adwokatury w Londynie i Wschodnioeuropejskiego Forum, uczestnik konferencji m.in. Strassburg, Hong-Kong, Vanco-uver, Paryż, Praga, Bratysława, Oslo, Amsterdam, San Fran-cisco. Preferencje zawodowe: prawo cywilne i gospodarcze, inwestycje zagraniczne, umowy handlowe, reprywatyzacja. Biegle posługuje się językiem angielskim.

Marta Trzaskoś-Grochowska, radca prawnyur. 1960 r., studia na Wydziale Prawa UJ ukończone w 1984 r., wpis na listę radców prawnych w grudniu 1989 roku. Studia podyplomowe z zakresu prawa europejskiego na UJ ukończone w 2004 roku. Preferencje zawodowe: prawo pracy, prawo gospodarcze (przekształcenia i fuzje spółek, prywatyzacja, upadłość, prawo energetyczne, umo-wy w przemyśle ciężkim).

Karolina Janowska-Niedziela, aplikantka adwokackaur. 1981 r., studia na Wydziale Prawa URZ ukończone w 2005 roku, studia licencjackie z zakresu Integracji Europejskiej ukończone w 2006 r., aplikacja adwokacka rozpoczęta w 2007 roku. Preferencje zawodowe: prawo pracy i ubez-pieczeń społecznych, prawo gospodarcze, cywilne oraz re-jestracja podmiotów.

Paulina Kukla, aplikantka radcowskaur. 1983 r., studia na Wydziale Prawa UJ ukończone w 2007 roku, aplikacja radcowska rozpoczęta w 2007 roku., stypen-

dystka Socrates-Erasmus na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Tilburgu w Holandii, stypendystka Funduszu Stypendial-nego Can-Pack S.A. na Wydziale Nauk Prawnych Akademii Kijowsko-Mohylańskiej w Kijowie na Ukrainie. Preferencje zawodowe: prawo gospodarcze i cywilne, umowy handlowe, reprywatyzacja oraz prawo ochrony środowiska. Biegle po-sługuje się językiem angielskim, językiem rosyjskim – w stop-niu komunikatywnym.

KANCELARIA PRAWNICZA CABAŁA MAZUR GROCHOWSKA s.c.Siedziba: ul. Pijarska 15, 33-300 Nowy Sącztel. (0-18) 442 21 37tel./fax. (0-18) 443 76 87

Oddział w Krakowie: ul. Topolowa 48/2, 31-506 Krakówtel./fax. (0-12) 426 13 15

Filia w Gorlicach: ul. Michalusa 16, 38-300 Gorlicetel.(0-18) 353 78 31tel./fax. (0-18) 353 78 36

Adwokat Joanna Kaczorowska posiada ponad 20-letnie doświadczenie w zawodzie adwokata, początkowo pracowała w Zespole Adwokackim nr 1 w Płocku, a od maja 1991 r. w Indywidualnej Kancelarii Adwokackiej.

Kancelaria świadczy usługi prawne na rzecz osób fi-zycznych, z ukierunkowaniem na spory sądowe, szcze-gólnie z zakresu prawa cywilnego (m.in. zobowiązania, pr. rzeczowe, pr. spadkowe), zajmuje się problematyką prawa rodzinnego (sprawy z zakresu stosunków rodzice

– dzieci, rozwodowe, małżeńskie majątkowe), a także pra-wem karnym.

Adwokat Joanna Kaczorowska ma doświadczenia proce-sowe i negocjacyjne.

Kancelaria zatrudnia stale 1 aplikanta adwokackiego, do-raźnie współpracuje z innymi aplikantami adwokackimi, organizuje praktyki studenckie.

Kancelaria mieści się we wspólnym lokalu z Kancelaria-mi adwokatów: Marii Skorupskiej, Małgorzaty Chojnackiej

PŁOCK

Kancelaria Adwokacka Joanna Kaczorowska

Stanisław Cabała,adwokat

24

Kancelaria Celichowski – Szyndler i Partnerzy świadczy do-radztwo dla firm oraz osób fizycznych w kraju i za granicą. Doradzamy naszym klientom w bieżącej działalności, w szcze-gólności w zakresie prawa handlowego, cywilnego, prawa pra-cy i administracyjnego. Dokonujemy analizy i sporządzamy umowy handlowe oraz opinie prawne. Doradzamy naszym klientom przy zakładaniu firm oraz przekształcaniu formuły ich działania. Reprezentujemy Klientów przed sądami, urzędami i organami ścigania w zakresie prawa cywilnego, gospodar-czego, rodzinnego, spadkowego, karnego i karno-skarbowego oraz prowadzimy procesy zmierzające do windykacji należno-ści. Diagnozujemy i ustalamy stan prawny majątków przedsię-biorstw oraz nieruchomości na potrzeby wszelkich transakcji gospodarczych (due diligence). Obsługa ta dotyczy zarówno osób fizycznych, jednoosobowych przedsiębiorców, jak i spółek prawa handlowego. Prowadzimy obsługę prawną w językach polskim, angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim.

Dla ułatwienia pracy i skoncentrowania naszych doświad-czeń stworzyliśmy trzy departamenty:1. Departament Przedsiębiorstw i Nieruchomości:2. Departament Sądowy3. Departament Prawa Administracyjnego i Prawa Pracy

Kancelaria jest członkiem Kancelarii międzynarodowych PRAGMA – www.pragma.eu.comKancelaria jest członkiem Francuskiej Izby Przemysłowo- -Handlowej w Warszawie – www.ccifp.pl

Partnerzy:

Wojciech Celichowski, adwokatPartner Zarządzający Kancelarii. Zawód adwokata wykonu-je od 1989 r. Wcześniej wykonywał zawód radcy prawnego.

W Kancelarii prowadzi Departament Przedsiębiorstw i Nie-ruchomości wspólnie z adwokatem Markiem Matyjaszczy-kiem. Specjalizuje się w prawie gospodarczym. Prowadzi i koordynuje prace zwłaszcza dla przedsiębiorców z Francji, francuskiego obszaru językowego oraz spółek z kapitałem zagranicznym. Doradza w zakresie rozpoczęcia działalności tych podmiotów w Polsce i prowadzi stałą obsługę prawną ich dalszej działalności. Zakładał m.in. jedną z sieci super-marketów, spółki produkcyjne i handlowe oraz inne osoby prawne (fundacje, stowarzyszenia, uczelnię wyższą). Negocju-je w imieniu Klientów znaczące kontrakty prawa handlowego, w tym związane z inwestycjami w nieruchomości. Przepro-wadził szereg przekształceń własnościowych i skomplikowa-nych procedur z zakresu prawa handlowego dla inwestorów polskich i zagranicznych. Reprezentuje wierzycieli i dłużni-ków w sprawach upadłościowych. Od 1979 do 1983 roku był asystentem w Zakładzie Prawa Cywilnego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pełnił przez wiele lat funk-cję Prezesa Stałego Sądu Polubownego przy Wielkopolskiej Izbie Budownictwa, występował również jako arbiter i peł-nomocnik strony w procesach przed sądami polubownymi.

Jest wieloletnim wykładowcą i egzaminatorem prawa go-spodarczego dla aplikantów adwokackich Wielkopolskiej Izby Adwokackiej w Poznaniu. Zna biegle język francuski i angielski.

Elżbieta Celichowska, radca prawnyOd 1993 roku jest radcą prawnym. Specjalizuje się w prawie administracyjnym, cywilnym i w prawie pracy. W kancelarii prowadzi Departament Prawa Administracyjnego i Prawa Pracy. Prowadzi obsługę prawną zamówień publicznych i gospodarowania nieruchomościami. Ma na swoim kon-cie publikacje, akty wewnętrzne prawa pracy, regulaminy wynagradzania i zakładowych układów zbiorowych pracy,

POZNAŃ

CSP Celichowski – Szyndler i Partnerzy. Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych

i Wojciecha Skorupskiego, z którymi współpracuje w świad-czeniu pomocy prawnej.

Adwokat Joanna Kaczorowska aktywnie działa na rzecz sa-morządu adwokackiego, w kadencji 2007-2010 pełni funkcję Skarbnika Naczelnej Rady Adwokackiej.

KANCELARIA ADWOKACKA JOANNA KACZOROWSKAul. Kwiatka 37/1, 09-400 PłockTel: 0048 24 264 02 92, Tel/Fax: 0048 24 266 89 43Tel: komórkowy: +48 601 269 745e-mail: joanna.kaczorowska@adwokatura.pl

jo.ka@interia.pl, joanna.kaczorowska@iurislink.pl Adwokat Joanna Kaczorowska

25

prowadzi też analizy stanu tych regulacji. Prowadzi stałą obsługę jednostek samorządu terytorialnego, wzięła udział w prywatyzacji przedszkoli gminnych. Tworzyła akty prawne statuujące utworzenie Związku Międzygminnego Puszcza Zielonka i nadal prowadzi jego obsługę prawną. Obsługuje spółki prawa handlowego w tym spółki z Grupy Muszkiete-rów ITM, Gmina Murowana Goślina, Związek Międzygminny Puszcza Zielonka, V-33 Sp. z o.o. z siedzibą w Zakrzewie oraz Cid Lines Sp. z o.o. z siedzibą w Zakrzewie.

Dariusz Szyndler, adwokatWykonuje zawód adwokata od 1993 roku. W kancelarii pro-wadzi Departament Sądowy. Prowadzi największą ilość spraw sądowych Klientów kancelarii. Doradza głównie w sprawach spornych i reprezentuje Klientów przed sądami, urzędami oraz organami ścigania. W najszerszym zakresie prowadzi sprawy rodzinne, w tym rozwody, ustalanie ojcostwa, podział majątku, alimentacyjne, cywilne, w tym skomplikowane po-stępowania spadkowe. Z powodzeniem przeprowadził sze-reg spraw karnych i karno-skarbowych oraz gospodarczych. Specjalizuje się też w prawie mieszkaniowym i wszelkich regulacjach związanych z nieruchomościami, w tym z ich administrowaniem, zarządzaniem, eksmisjami i ustalaniem tytułu prawnego. Współtworzył Stowarzyszenie Właścicieli Domów i Nieruchomości w Poznaniu. Jest stałym arbitrem Sądu Polubownego przy Wielkopolskiej Izbie Budownictwa w Poznaniu. Do jego Klientów należeli T.M. PRESSTA S.A. w Bolechowie, RKS Buszewko, Fabryka Pojazdów Szynowych – H. Cegielski Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu.

Marek Matyjaszczyk, adwokatAdwokat, Partner Zarządzający Kancelarii. Specjalizuje się przede wszystkim w prowadzeniu spraw z zakresu doradztwa gospodarczego. Uczestniczy w procesie zakładania i obsługi prawnej spółek handlowych. Tworzy dla Klientów Kancelarii umowy handlowe oraz opinie prawne. Uczestniczy w due diligence stanu prawnego przedsiębiorstw i transakcjach w zakresie strategii kapitałowych. Przygotowuje i negocjuje umowy sprzedaży przedsiębiorstwa. Zajmuje się także trans-akcjami dotyczącymi nieruchomości: bierze udział w nego-cjowaniu i zawieraniu umów. Przygotowuje też analizy sta-

nu prawnego nieruchomości. Największym jego projektem w tym zakresie jest doradztwo dla deweloperów hiszpańskich przy transakcjach zakupu nieruchomości pod zabudowę mieszkaniową. Reprezentuje Klientów w postępowaniach przed sądami powszechnymi w sprawach z zakresu prawa gospodarczego i upadłościowego. Prowadzi kompleksową obsługę procesów sądowych Klientów kancelarii, w szcze-gólności procesy dotyczące sporów powstałych na tle nie-ruchomości. Jest stałym arbitrem Sądu Polubownego przy Wielkopolskiej Izbie Budownictwa w Poznaniu, a także wy-kładowcą prawa gospodarczego dla aplikantów adwokackich Wielkopolskiej Izby Adwokackiej w Poznaniu.

Karolina Służewska-Woźnicka, adwokatSpecjalizuje się w reprezentowaniu osób fizycznych oraz podmiotów gospodarczych przed sądami powszechnymi, administracyjnymi oraz organami ścigania. W szczególności prowadzi sprawy sądowe z zakresu prawa cywilnego, rodzin-nego i spadkowego, prawa karnego, prawa pracy oraz prawa gospodarczego. W ramach Departamentu Sądowego kance-larii prowadzi kompleksową obsługę procesów sądowych Klientów kancelarii oraz negocjacje w imieniu Klientów. W zakresie prawa własności intelektualnej oraz prawa kon-kurencji współpracuje z Departamentem Przedsiębiorstw i Nieruchomości kancelarii. Włada biegle językiem francu-skim oraz angielskim.

CSP Celichowski-Szyndler i PartnerzyKANCELARIA ADWOKATÓW I RADCÓW PRAWNYCHtel: +48 61 852 32 61 fax: +48 61 852 32 62www. kancelaria-csp.pl

Wojciech Celichowski,adwokat

Elżbieta Celichowska,radca prawny

Dariusz Szyndler,adwokat

Marek Matyjaszczyk,adwokat

Karolina Służewska – Woźnicka,adwokat

26

O kancelarii

Jesteśmy niezależną kancelarią o polskim kapitale. Od 18 lat świadczymy doradztwo dla osób fizycznych i prawnych w kraju i za granicą. Współpracujemy z audytorami, biegły-mi rzeczoznawcami, rzecznikami patentowymi, tłumacza-mi przysięgłymi, notariuszami, naukowcami i ekspertami z wielu dziedzin.

Profil działania Kancelarii:• analiza i diagnoza stanu prawnego przedsiębiorstw;• obsługa procesów emisji akcji, sporządzanie dokumen-

tów informacyjnych i prospektów emisyjnych w związku z ofertą publiczną (IPO, NewConnect, kolejne emisje), negocjacje i obsługa prawna w procesie pozyskiwania in-westora strategicznego;

• przekształcenia formy prawnej działalności gospodarczej;• fuzje i przejęcia;• restrukturyzacja finansowa i organizacyjno-prawna (proce-

sy oddłużania przedsiębiorstw, negocjacje z bankami, ZUS i innymi wierzycielami, zawieranie ugód itp.);

• przygotowanie i prowadzenie postępowań układowych, także w ramach upadłości;

• tworzenie aktów założycielskich spółek i aktów we-wnętrznych podmiotów gospodarczych (umowy, statuty, regulaminy);

• prowadzenie spraw w zakresie ochrony konkurencji i kon-sumentów oraz zwalczania nieuczciwej konkurencji;

• kompleksowa obsługa prawną procesów inwestycyjnych w tym w nieruchomości;

• doradztwo w zakresie prawa pracy, w tym sporządzanie projektów regulaminów i zakładowych układów, zbioro-wych pracy, ocena uprawnień i roszczeń pracowniczych oraz reprezentacja przed sądami pracy.

Kancelaria jest:

• Autoryzowanym Doradcą na Rynku NewConnect • Partnerem Giełdy Papierów Wartościowych S.A. w Warsza-

wie w programach IPO.

Partnerzy:

Mariola Więckowska, radca prawny Wykonuje pracę radcy prawnego od roku 1990. Specjali-zuje się w doradztwie prawnym dla realizacji strategii wła-ścicielskiej przez przedsiębiorców. Obsługuje przekształ-cenia, fuzje, emisje akcji, wprowadzanie spółek na Giełdę Papierów Wartościowych i rynek NewConnect. Negocjuje w procesach pozyskania inwestorów i umowach towarzy-szących pozyskaniu kapitału. Prowadzi zespół specjalistów kancelarii w procesach diagnozowania stanu prawnego

przedsiębiorstw, sporządzania prospektów emisyjnych i do-kumentów informacyjnych. Jest wykładowcą i prelegentem na licznych konferencjach, gdzie prezentuje praktyczne aspekty doradztwa prawnego dla przedsiębiorców, w tym regulacje rynku kapitałowego. Specjalizację rozpoczęła od analiz i diagnoz stanu prawnego przedsiębiorstw w celu wyboru wariantu ich prywatyzacji oraz w charakterze do-radcy Ministra Skarbu Państwa w procesach pozyskiwania inwestorów. W latach 90-tych prowadziła i przewodniczyła radom wierzycieli w bankowych postępowaniach ukła-dowych (np. Zakłady Automatyki Przemysłowej ZAP S.A. w Ostrowie Wlkp.). Zdobyła specjalizację w zakresie re-strukturyzacji przedsiębiorstw związaną z finansowaniem ich działalności przez Wielkopolski Bank Kredytowy S.A. Nadzorowała działalność spółek prawa handlowego za-siadając w Radach Nadzorczych RELPOL S.A. z siedzibą w Żarach i ELZAB S.A. z siedzibą w Zabrzu, ZAP-PETRO Sp. z o.o. w Ostrowie Wlkp, ATON-HT z siedzibą we Wrocławiu. Aktualnie zasiada w Radzie Nadzorczej spółki giełdowej TELL S.A. z siedzibą w Poznaniu. W procesach fuzji wy-konała kompleksową obsługę prawną np. fuzji Cefarmu-Poznań z Polską Grupą Farmaceutyczną S.A. Uczestniczyła w obsłudze licznych procesów ofert publicznych, w tym: TALEX S.A., PGF S.A., dwie emisje dla PBG S.A., TELL S.A., NFI PIAST S.A., BBI Development NFI S.A., HARDEX S.A., BBI ZENERIS S.A.

e-mail: mwieckowska@kancelaria-csw.pl, mariola.wieckowska@iurislink.pl

Tomasz Buczak, radca prawnyWykonuje zawód radcy prawnego od 1999 roku. Związany jest z kancelarią od lipca 2004 roku. Partnerem w kancelarii jest od stycznia 2006 roku. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z funkcjonowaniem rynku kapitałowego – jest kluczowym prawnikiem kancelarii w procesach IPO i SPO oraz ofertach niepublicznych, zarówno na rynku regulowa-nym, jak i na Rynku NewConnect. Doradza w sprawach zwią-zanych z wykonywaniem obowiązków informacyjnych oraz przestrzeganiem zasad ładu korporacyjnego przez spółki publiczne, a także kształtowaniem ustroju oraz funkcjonowa-niem spółek prawa handlowego. Zajmuje się także obsługą przedsięwzięć związanych z pozyskiwaniem finansowania oraz procesów przekształcania, fuzji i restrukturyzacji. Pro-wadzi także sprawy z zakresu zwalczania nieuczciwej kon-kurencji. Ma znaczące doświadczenie w zakresie stosowania prawa bankowego i tworzenia produktów bankowych. Od roku 2005 zasiada w Radzie Nadzorczej giełdowej spółki TELL S.A. z siedzibą w Poznaniu. e-mail: tbuczak@kancelaria-csw.pl,

tomasz.buczak@iurislink.pl

POZNAŃ • WARSZAWA

Kancelaria CSW Więckowska i Partnerzy Radcy Prawni

27

Julita Ludwiniak, radca prawnyWykonuje zawód radcy prawnego od 2001 roku. Doświadcze-nie zawodowe rozpoczęła od specjalizacji w zakresie prawa bankowego. Współuczestniczyła przy tworzeniu regulaminów produktów bankowych, wewnętrznych aktów korporacyjnych oraz negocjowaniu umów z zakresu rozwiązań informatycz-nych i teleinformatycznych. Własną praktykę zawodową pro-wadzi od roku 2002, świadcząc pomoc prawną podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym w obszarze prawa cywil-nego, handlowego i prawa pracy. Z kancelarią stale współ-pracuje od lipca 2004 roku, a do grona Partnerów Kancelarii CSW dołączyła w styczniu 2006 roku. Specjalizuje się w pra-wie cywilnym i gospodarczym. Prowadzi obsługę procesów obejmujących analizę stanu prawnego przedsiębiorstw oraz zakładanie i rejestrację spółek prawa handlowego. W ramach Departamentu Obsługi Kapitału uczestniczy w wielu proce-sach przekształcania, fuzji i przejęć podmiotów gospodarczych oraz zajmuje się doradztwem i obsługą emisji akcji, szczegól-nie w zakresie publicznych emisji akcji (IPO, SPO). Ma również doświadczenie w prowadzeniu postępowań sądowych i win-dykacji wierzytelności, a także w zagadnieniach związanych z zamówieniami publicznymi, prawem pracy i prawem budow-lanym. W zakresie jej zainteresowań zawodowych znajduje się także problematyka obejmująca ochronę praw konsumenta.

e-mail: jludwiniak@kancelaria-csw.pl, julita.ludwiniak@iurislink.pl

Kancelaria CSW Więckowska i Partnerzy Radcy Prawni [CSW]ul. Szkolna 5/1861-832 PoznańTelefon: 0048 61 852 18 15, Fax: 0048 61 852 18 15e-mail: kancelaria@kancelaria-csw.pl strona internetowa: www.kancelaria-csw.pl

Biuro w WarszawieAl. Jerozolimskie 53, lok.21200- 697 Warszawatel. (+48) 22 356 24 81, fax (+48) 22 356 24 82 e-mail: warszawa@iurislink.pl

Julita Ludwiniak,radca prawny

Tomasz Buczak,radca prawny

Mariola Więckowska,radca prawny

Kancelaria Radców Prawnych Biel, Judek, Poczobut- -Odlanicki Spółka partnerska powstała w wyniku połącze-nia istniejących od wielu lat na rynku szczecińskim dwóch Kancelarii: Kancelarii Radców Prawnych Biel, Poczobut-Odlanicki spółka partnerska i Kancelarii Radcy Prawnego Krzysztofa Judka. Główny profil Kancelarii to komplekso-wa obsługa przedsiębiorców w tym banków i spółdzielni oraz gmin. Specjalizujemy się w prawie gospodarczym, spółdzielczym, samorządowym, administracyjnym, han-dlowym, farmaceutycznym i bankowym. Aktualnie zespół osobowy Kancelarii składa się z 16 radców prawnych, jed-nego adwokata, 5 aplikantów radcowskich, 4 prawników oraz 2 osób obsługi biura Kancelarii. Kancelarie obsługuje biuro rachunkowo-księgowe doradców podatkowych oraz

firma informatyczna. Posługujemy się językiem angielskim, niemieckim i włoskim.

Partnerzy kancelarii:

Anna Biel, radca prawny Ukończyła w 1984 roku Wydział Prawa Uniwersytetu Wro-cławskiego. Do 1988 roku aplikant, asesor, a następnie sędzia Sądu Rejonowego w Legnicy. Od 1988 roku radca prawny, a także adwokat (nie wykonujący zawodu). Anna Biel była członkiem zespołu do spraw utworzenia Pekao Bank Hipo-teczny S.A. z siedzibą w Szczecinie oraz jest sędzią Wyższego Sądu Dyscyplinarnego KIRP. Specjalizacja: prawo bankowe, handlowe, farmaceutyczne.

SZCZECIN

Kancelaria Radców Prawnych Biel, Judek, Poczobut – Odlanicki Spółka partnerska

28

Krzysztof Judek,radca prawny

Sławomir Poczobut-Odlanicki, radca prawny

ZIELONA GÓRA

Kancelaria Adwokacka Anna Pawlikowska-Filar

Anna Pawlikowska-Filar – adwokat, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowa-dzi indywidualną praktykę od stycznia 2004 r. początkowo w Świdnicy, a od 2007 r. w Zielonej Górze.

Zajmuje się sprawami z zakresu prawa cywilnego, ze szcze-gólnym uwzględnieniem prawa rzeczowego i spadkowego, ponadto sprawami rodzinnymi, reprezentuje klientów indy-widualnych w postępowaniu sądowym. Występuje również jako obrońca w postępowaniu karnym.

KANCELARIA ADWOKACKA ANNA PAWLIKOWSKA-FILARul. Pod Filarami 2/9, 65-068 Zielona Góra

Tel: +48 695 589 530, Fax: 0048 68 323 97 05e-mail: annpawlik@poczta.onet.pl

anna.pawlikowska_filar@iurislink.pl

Anna Pawlikowska-Filar adwokat

Anna Biel,radca prawny

Krzysztof Judek, radca prawny Ukończył w 1976 roku Wydział Prawa Uniwersytetu Po-znańskiego, do 1998 r. adwokat, a następnie radca prawny. Specjalizuje się w prawie gospodarczym, w szczególności handlowym oraz w prawie spółdzielczym i administracyjnym.

Sławomir Poczobut-Odlanicki, radca prawny Ukończył w 1989 roku Wydział Prawa Uniwersytetu Gdańskie-go. W 1991 roku zdał egzamin sędziowski, a w 1993 roku roz-począł pracę w Departamencie Prawnym Centrali Pomorskie-go Banku Kredytowego S.A. Od 1995 roku jest radcą prawnym. Specjalizuje się w szeroko pojętym prawie gospodarczym, ze szczególnym uwzględnieniem prawa bankowego, prawa papierów wartościowych, ustaw antymonopolowych i po-stępowań o udzielenie zamówienia publicznego. Przez dwie kadencje był sędzią Sądu Giełdowego przy Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. oraz sędzią Sądu Polubow-nego przy Centralnej Tabeli Ofert S.A. w Warszawie.

KANCELARIA RADCÓW PRAWNYCH BIEL, JUDEK,POCZOBUT-ODLANICKI SPÓŁKA PARTNERSKASiedziba Kancelarii:ul. P. Skargi 23, 70-487 SzczecinTel: 0048 91 431 67 83, 431 67 80, Fax: 0048 91 431 67 89e-mail: kancelaria@radcy.szczecin.pl szczecin@iurislink.pl