Biografia Adama Mickiewicza - Szkoła Podstawowa Nr 15 im....
Transcript of Biografia Adama Mickiewicza - Szkoła Podstawowa Nr 15 im....
Biografia Adama Mickiewicza
(1798-1855)
Przodkowie wieszcza Według wzmianki zawartej w herbarzu Niesieckiego
Mickiewiczowie herbu Poraj wywodzili się z rodu kniaziów Giedroyciów. Poeta był synem Mikołaja Mickiewicza herbu Poraj, adwokata przy sądach niższych w Nowogródku i komornika mińskiego oraz Barbary z Majewskich. Jako drobna i niebogata szlachta, Mickiewiczowie mieli kłopoty z powodu braku stosownych dokumentów z dowiedzeniem swego szlachectwa. Ostatecznie w roku 1842 Heroldia w Petersburgu uznała ich tytuł szlachecki, co zakończyło bolesne dla Mickiewiczów spekulacje wokół ich plebejskiego rzekomo pochodzenia.
Narodziny i dzieciństwo Adama Mickiewicza
Adam Mickiewicz przyszedł na świat 24 grudnia 1798r. Jeden z pięciu synów Mikołaja Mickiewicza oraz jego żony Barbary. Urodził się w Zaosiu pod Nowogródkiem na Białorusi. Jego ojciec był niezamożnym szlachcicem. Tuż po urodzeniu syna wraz z rodziną przeniósł się do Nowogródka, gdzie objął posadę adwokata przy miejscowym sądzie powiatowym. Przyszły poeta rozpoczął tu naukę szkolną w prowadzonej przez dominikanów szkole.
Młodość poety Po ukończeniu miejscowej, prowadzonej przez
dominikanów szkoły (1815) udał się na studia filologiczno-historyczne do Wilna. Utrzymywał się ze stypendium, które po ukończeniu studiów (1819) musiał odpracować jako nauczyciel szkoły powiatowej w Kownie (1819 – 1823). W czasie studiów wpływ na kształtowanie się jego osobowości, poziomu wiedzy i poetyckiego talentu wywarli zwłaszcza profesorowie, jak filolog klasyczny Ernest Grodek, historyk i teoretyk literatury Leon Borowski oraz historyk Joachim Lelewel, J. i A. Śniadeccy. W czasach studenckich był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Filomatów tajnej organizacji, która z czasem przekształciła się w spiskową organizację narodową.
Więzienie, zesłanie i emigracja W Kownie mieszkał do roku 1823. Podczas pobytu w Kownie
napisał rozprawę, za którą w roku 1822 otrzymał tytuł magistra filozofii. W 1823 r. został aresztowany i uwięziony w klasztorze bazylianów w Wilnie (od jesieni 1823 roku do marca 1824), a następnie skazany za udział w tajnych młodzieżowych organizacjach na zesłanie w głąb Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Odessie, Moskwie oraz na Krymie. W Rosji zetknął się ze środowiskiem przyszłych dekabrystów; poznał też Aleksandra Puszkina. Następnie podróżował po Europie – początkowo w roku 1829 udał się do Niemiec, potem do Włoch i Szwajcarii. W 1831 r. przyjechał do Wielkopolski z zamiarem przekroczenia granicy i udania się do ogarniętego powstaniem Królestwa Polskiego, lecz ostatecznie pozostał w Dreźnie do roku 1832. Czytał wtedy wnikliwie dzieła Henriego de Saint-Simona.
Pobyt w Paryżu Z Drezna udał się do Paryża, gdzie osiadł na emigracji. W 1834
ożenił się z Celiną Szymanowską, z którą miał sześcioro dzieci – córki Marię i Helenę oraz czterech synów: Władysława (1838-1926), Józefa (1850-1938), Aleksandra oraz Jana. W Paryżu nawiązał współpracę z działaczami emigracyjnymi, pisał artykuły i pisma publicystyczne. W latach 1839-1840 był profesorem literatury łacińskiej w Lozannie w Szwajcarii, a w roku 1840 objął katedrę języków słowiańskich w College de France. W latach 1841-1844 był prezesem Wydziału Historycznego Towarzystwa Literackiego w Paryżu. W Paryżu zaprzyjaźnił się z fotografem Michałem Szweycerem, oraz w roku 1841 związał się z reprezentantem nurtu polskiego mesjanizmu – Andrzejem Towiańskim. W 1844 roku władze francuskie zawiesiły Mickiewicza w czynnościach profesora z powodu politycznej wymowy wykładów oraz propagowania towianizmu. W swoich wykładach głosił poglądy jawnie antykatolickie (Wykład IV).
Twórczość Adama Mickiewicza
Ostatnie lata życia wielkiego poety• 26 listopada Adam Mickiewicz umiera. Zmarł w czasie
epidemii cholery panującej wówczas w Konstantynopolu. Jego zwłoki zostały przewiezione do Paryża, gdzie został pochowany na cmentarzu Montmorency. W 1890 prochy Mickiewicza spoczęły w katedrze na Wawelu. Śmierć wieszcza wywarła ogromne poruszenie i żałobę narodową.
• Symboliczny grób poety znajduje się w powstałym w 1955 Muzeum Adama Mickiewicza w Stambule. Syn poety Władysław Mickiewicz ufundował w 1903 w Paryżu Muzeum, gromadzące pamiątki po ojcu i niektóre rękopisy jego utworów. Znajduje się ono w gmachu Biblioteki Polskiej na Wyspie Świętego Ludwika.
Zakończenie
Chociaż od narodzin Mickiewicza minęło już 200 lat, nie pojawił się żaden poeta, który
mógłby odebrać mu miano największego z największych. Dla udręczonego narodu poeta
był symbolem wolności i uosobienia patriotyzmu, a jego poezja - orężem w walce o niepodległość. Chłopiec z Nowogródka stał się Adamem Mickiewiczem, któremu dane
było spocząć w krypcie wawelskiej obok królów i bohaterów.
Szkoły imienia Adama Mickiewicza
Gimnazjum nr 30 im. Adama Mickiewicza w Łodzi
Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza w Zatorze