5.7. Najważniejsze wydarzenie Starego Testamentu s. 140-145

Cele katechetyczne:

– ukazanie przymierza na Synaju jako budowania więzi Boga z ludźmi;

– wyjaśnienie związku między Przymierzem Synajskim a Nowym Przymierzem;

– wychowanie do świadomych wyborów opartych na Dekalogu.

Katecheta wybiera dwóch uczniów, którzy mają za zadanie zebranie informacji w klasie w czasie nieprzekraczającym

2 min na tematy:

• uczeń 1: Stare Przymierze,• uczeń 2: Nowe Przymierze.

uczniowie odpowiadają na pytania kolegów(koleżanek) szeptem.

Po upływie określonego czasu wybrane osoby prezentują efekty pracy.

STARE PRZYMIERZE ----------------------- NOWE PRZYMIERZE

„przymierze” ???

W Piśmie Świętym określenie to oznacza zasadniczo więź wspólnoty-komunii miedzy Bogiem i człowiekiem, rodzaj związku, który w różnych formach sam Bóg chciał ustanowić w trakcie historii zbawienia. (z)

• Przymierze, to jedno z najważniejszych słów w Biblii. Termin ten próbuje oddać istotę relacji, która występuje między Panem a Jego ludem.

• Pierwszeństwo należy do Boga, który przejmuje inicjatywę i ofiaruje bardziej stabilne i skuteczniejsze zobowiązanie.

• Dlatego można tu mówić bardziej o obietnicy, o przysiędze, o „testamencie” Bożym, na który człowiek odpowiada przyjęciem owego daru, a często – niestety – brakiem stałości w okazywaniu wdzięczności i niewiernością.

Zawieranie przymierza ma charakter rytualny. Najpierw Mojżesz spisał „wszystkie słowa”, jakie usłyszał od Pana, a wstawszy rano, przystąpił do dalszej pracy. Najpierw zbudował ołtarz u stóp góry Synaj, następnie w jego pobliżu ustawił dwanaście głazów „według dwunastu pokoleń izraelskich”. Na tym ołtarzu zostają złożone ofiary – zabito cielce na znak dziękczynienia. Naszej współczesnej wrażliwości raczej nie odpowiada taka forma

spełniania aktów kultowych, ale powinniśmy pamiętać, że w starożytności było to powszechne. Mojżesz postępuje jak kapłan – połowę krwi wylewa na ołtarz (reprezentujący

symbolicznie Boga). Następnie odczytuje Księgę Przymierza ludowi, który odpowiada: „Będziemy słuchać i wypełniać wiernie wszystko, co Pan nakazał” (Wj 24,7b). Po otrzymaniu tego potwierdzenia Mojżesz skropił lud krwią, wypowiadając uroczyste słowa: „Oto krew Przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie tych wszystkich słów (Wj 248b) ”. Krew dla Hebrajczyków jest symbolem życia. Krew wylana przez Mojżesza na ołtarz, a następnie pokropienie nią ludu oznaczało rytualny wyraz jedności życia Boga i człowieka. Dla chrześcijanina te słowa stanowią zapowiedź słów Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy dając uczniom kielich, będzie mówił, iż jest on napełniony krwią Nowego i wiecznego Przymierza.

(z)

• Czym różni się Stare Przymierze od Nowego?

• Co otrzymaliśmy na mocy obu przymierzy?

• W jaki sposób każdy z nas uczestniczy w Starym i Nowym Przymierzu?

Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!”. Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”. (Łk 22,19-20)

I rzekł Pan do Mojżesza: „Wstąp do Pana, ty, Aaron, Nadab, Abihu i siedemdziesięciu ze starszych Izraela i oddajcie pokłon z daleka. Mojżesz sam zbliży się do Pana, lecz oni się nie zbliżą i lud nie wstąpi z nim”. Wrócił Mojżesz i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: „Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy”. Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: „Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni”. Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: „Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów”. Wstąpił Mojżesz wraz z Aaronem, Nadabem, Abihu i siedemdziesięciu starszymi Izraela. Ujrzeli Boga Izraela, a pod Jego stopami jakby jakieś dzieło z szafirowych kamieni, świecących jak samo niebo. Na wybranych Izraelitów nie podniósł On swej ręki, mogli przeto patrzeć na Boga. Potem jedli i pili. (Wj 24,1-11)

Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja, Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram.W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.Nie będziesz zabijał.Nie będziesz cudzołożył.Nie będziesz kradł.Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego. (Wj 20,2-17)

• Czym różni się Stare Przymierze od Nowego?

• Co otrzymaliśmy na mocy obu przymierzy?

• W jaki sposób każdy z nas uczestniczy w Starym i Nowym Przymierzu?

Ćwiczenie Dekalog i ja

Uzupełniamy, wpisując w każdy kwiat jedną wartość wyrastającą z „ziarenka” konkretnego przykazania, która

sprzyja rozwojowi człowieka np.

•„Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną” – wierność.•„Czcij ojca swego i matkę swoją” – szacunek.•„Nie kradnij” – uczciwość.

Na zakończenie wybrani uczniowie prezentują swoje prace. Katecheta prosi, by uczniowie zaznaczyli jeden kwiat, z wartością, którą będą rozwijać w swoim życiu w ciągu

najbliższego miesiąca. W następnych miesiącach można wracać do ćwiczenia, rozwijając w życiu kolejne wartości.

(z)