Ufam Synowi BożemuPodręcznik do nauki religii

dla klasy V szkoły podstawowej

pod redakcją

ks. Andrzeja Krasińskiego

WYDZIAŁ KATECHETYCZNY KURII DIECEZJALNEJ PŁOCKIEJ

PŁOCK 2016

Podręcznik nr PL-22-01/15-PL-1/16 do nauczania religii rzymsko-katolickiejw klasie V szkoły podstawowej na terenie diecezji płockiej,zgodny programem nauczania nr AZ-2-01/15

Zespół redakcyjny: ks. dr Andrzej Krasiński, ks. dr Marek Wilczewski, ks. dr Rafał Bednarczyk, s. mgr Dominika Dudzik CSP

Autorzy katechez: Jagienka Cesarek, Dołęgowska Emilia, Drubkowska Barbara, Zofia Hołubicka, Wioletta Kaluszkiewicz, ks. Andrzej Krasiński, ks. Łukasz Kubisiak, Alicja Popek, Agnieszka Rogowska, Marzena Sadowska, Bernadetta Staniszewska, Barbara Stańczak, ks. Marek Wilczewski

Korekta językowa: ks. Tomasz Opaliński

Rysunki: Kazimierz Wasilewski

Nihil obstatks. dr Tomasz Lewicki Cenzor

ImprimaturL.dz. 1431/2016Dnia 29 czerwca 2016 r.† Piotr LiberaBiskup Płockiks. dr Dariusz RogowskiNotariusz

Copyright © 2016 by Wydział Katechetyczny Kurii Diecezjalnej Płockiej

Przygotowanie do drukuPłocki Instytut WydawniczyPl. Narutowicza 309-400 Płocktel. 24 262 68 44; e-mail: piw@plock.home.plwww.wydawnictwo.plock.pl

DrukDrukarnia J. J. Maciejewscy – Przasnysz

ISBN 978-83-65397-27-0

6

Pan Bóg zapowiedział, że przyjdzie Mesjasz, który zbawi ludzi. Na Jego nadejście czekano przez całe wieki. Tę tęsknotę podtrzymywali prorocy, którzy zapowiadali Jego przyjście na wiele wieków przed Jego narodzeniem. Te zapowiedzi nazywamy obietnicami mesjańskimi. Mesjaszem jest narodzony z Maryi Dziewicy Jezus.

Imię „Jezus” oznacza: „Bóg zbawia”. „Chrystus” z kolei to nie imię własne, lecz zaszczytny tytuł, wskazujący na doniosłą rolę Jezusa z Nazaretu. Już w No-wym Testamencie stał się jakby Jego drugim imieniem. Greckie słowo „Chri-stos”, jak też hebrajskie „Mesjasz” oznacza „Pomazaniec”, czyli „Namaszczony”. W Izraelu namaszczane były osoby, które miały do spełnienia jakąś ważną misję, np. królowie, kapłani, prorocy. Jezus był namaszczony Duchem Świętym.

W stosunku do Jezusa używano jeszcze wielu innych określeń, tytułów, które potwierdzają, że Jezus był oczekiwanym Mesjaszem.

„Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domo-wych i  polnych; na  brzuchu będziesz się czołgał i  proch będziesz jadł po  wszystkie dni twego ist-nienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie

i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».” (Rdz 3,14-15)

W raju pierwsi Rodzice nie posłuchali Pana Boga. Kuszeni przez węża (sza-tana) złamali Boży zakaz i w ten sposób popełnili grzech. Ten grzech nazywa-my „grzechem pierworodnym”. Pan Bóg jednak tak mocno kochał ludzi, że już w  raju zapowiedział, że przyjdzie Ktoś, kto zgładzi grzech. Tym Kimś będzie Jezus, który narodzi się z Maryi i zwycięży szatana.

7

Nie tylko w  Księdze Rodzaju możemy znaleźć zapowiedź Mesjasza. Jego przyjście przepowiadali też wybrani przez Boga prorocy.

Proroctwo Izajasza„I znowu Pan przemówił do Achaza tymi słowami: «Proś dla siebie o znak

od  Pana, Boga twego, czy to głęboko w  Szeolu, czy to wysoko w  górze!» Lecz Achaz odpowiedział: «Nie będę prosił, i nie będę wystawiał Pana na próbę». Wte-dy rzekł [Izajasz]: «Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzy-krzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel. Śmietanę i miód spożywać będzie, aż się nauczy odrzucać zło, a wybierać dobro».”

(Iz 7,10-15)Izajasz zapowiada, że Mesjasz narodzi się z Dziewicy. Jezus jest Emmanuelem, co

oznacza „Bóg z nami”. To imię sugeruje nieustanną troskę Boga o swój lud.

Proroctwo Micheasza „A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie

mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto [Pan] wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca po-rodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. A Ten będzie pokojem.”

(Mi 5,1-4)Obietnice mesjańskie były często precyzyjne i zapowiadały konkretne wydarzenie

z życia Mesjasza. Micheasz, który żył na siedem wieków przed przyjściem na świat Jezusa, zapowiedział, że narodzi się On w Betlejem.

Proroctwo Zachariasza „Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój

idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny — jedzie na osiołku, na ośląt-ku, źrebięciu oślicy. (…) W owym dniu sprawię, że wszystkie ludy, które targnęły się na Jeruzalem, będą zniszczone. Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad  pierworodnym. W  owym dniu będzie wielki płacz w  Jeruzalem, podobny do płaczu w Hadad-Rimmon na równinie Megiddo.” (Za 9,9.12,9-11)

Obietnice mesjańskie zapowiadały nie tylko przyjście Jezusa – Zbawiciela, ale także Jego misję. Przepowiednia Zachariasza mówi o uroczystym wjeździe do Jero-zolimy oraz o Męce i Śmierci Pana Jezusa.

Wielu innych proroków także zapowiadało nadejście Mesjasza. W tabeli zostały zamieszczone niektóre z tych proroctw.

8

Temat Proroctwo WypełnieniePrarodzicem Mesjasza będzie Abraham Rdz 12,3 Mt 1, 1Mesjasz będzie potomkiem Dawida 2 Sm 7,12-13 Mt 1, 1Narodzi się z Dziewicy Jr 31, 22 Łk 1, 34-35Urodzi się w Betlejem Mi 5,1 Mt 2, 5-6Urodzi się w  czasach, gdy pokolenie Judy utraci już godność królewską (czyli w czasach króla Heroda i cesarstwa rzymskiego)

Rdz 49, 10 J 9, 15Ga 4, 4

Mesjasz przyniesie królestwo Boże, które na początku będzie małe i nic nieznaczące jak kamyk, ale potem skruszy wszystkie wielkie królestwa i stanie się górą trwającą na wieki

Dn 2, 31-45 Mt 13, 31

Jego narodzeniu towarzyszyć będą znaki na niebie (gwiazda) Lb 24, 17-19 Mt 2, 2

Oddadzą Mu pokłon królowie Wschodu i ofiarują Mu złoto i kadzidło

Ps 72, 10-11Iz 60 Mt 2, 1-11

Mesjasz objawi się przede wszystkim w Galilei Iz 9, 1-2 Mt 4,12-17

Mesjasz będzie uzdrawiał ślepych i głuchych Iz 35, 5-6Iz 42, 7

Mk 10, 51-52Mk 7, 32-35Mt 9, 27-30

Mesjasz będzie uzdrawiał chromych i  nie-mych Iz 35, 6 Mt 12, 10-13;

Mt 9, 32-33Mesjasz będzie głosił dobrą nowinę ubogim, ludziom złamanym na  duchu, niewolnikom wolność, wyzwolenie więźniom i miłosierdzie od Pana

Iz 61, 1-3 Łk 4, 17-21

Mesjasz będzie mówił w przypowieściach Iz 6, 9 Mt 13,13-15Mesjasz będzie przemawiał jak ten, kto ma władzę od Boga Pwt 18, 15-19 J 12,48-50

Mesjasz objaśni Pisma, które odnosiły się do Niego, i na Nim spełnią się proroctwa Ps 40, 8-9 Łk 24,44

Mesjasz będzie człowiekiem, ale objawi się jako Bóg Jr 23, 5-6 J 10,33

Mesjasz zawrze Nowe Przymierze, a Jego Pra-wo będzie wypisane w sercach Jr 31, 31-34 Mt 26,28

Hbr 8,6-7; 8,13; 10Zostanie wydany za trzydzieści srebrnych mo-net wrzuconych do skarbca świątyni Za 11, 12-13 Mt 26, 14-15;

Mt 27, 3-5Mesjasz zostanie skazany na  śmierć niespra-wiedliwym wyrokiem Iz 53, 8 J 18, 13-22.29-32;

J 19, 6-7.12-16Zostanie zaliczony do złoczyńców, ponieważ weźmie na siebie grzechy innych Iz 53, 12 Łk 23,32

J 19,18Będzie się modlić za swoich wrogów Iz 53, 12 Łk 23,34

9

– Jaki wpływ na twoje życie ma Jezus – zapowiadany przez proroków Mesjasz i Zbawiciel?

Jezus najwyższe Imię

Jezus najwyższe Imię,nasz Zbawiciel, Książę Pokoju.Emmanuel, Bóg jest z nami.Odkupiciel, Słowo Żywota.Święty Bóg, Mesjasz prawdziwy,jedyny Ojca Syn, umiłowany.Zgładził grzech, Baranek na wieki,Królów Król i Panów Pan.

Wykonaj zadanie 3. w „Zeszycie ćwiczeń”.

Podzielą między siebie Jego szaty Ps 22, 19 J 19, 23-24

Mesjasz zmartwychwstanie trzeciego dnia Oz 6, 1-3Łk 24, 1J 20, 11 Kor 15, 4-8

Pan pokona śmierć Iz 25, 8 Ap 1, 18; 21, 4Mesjasz wstąpi do  nieba, skąd pochodzi i gdzie otrzyma wieczną władzę nad wszystki-mi narodami

Dn 7,13-14Prz 30,4

Dz 1, 9-11J 3, 13

Mesjasz jest Synem Bożym i Bogiem, i będzie królował na wieki

1 Krn 17,11-14Iz 9,5-6 Łk 1, 30-33

Zmartwychwstały Zbawiciel żyje na zawszeIz 53,10Dn 7,14Iz 9,6

Mk 16, 20Mt 28, 20Łk 1, 31-33

Tabela opracowana na podstawie książki pt. „Śledztwo w sprawie Jezusa” Antonio Socci.

Jezus wypełnił wszystkie proroctwa mesjańskie Starego Testamentu.

10

„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augu-sta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym pań-stwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego

miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do  Judei, do  miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiąza-nia. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.” (Łk 2, 1-7)

Jezus musiał być ważną postacią historyczną, skoro zapamiętano Go, mimo że pochodził z małej i niewiele znaczącej Palestyny. Informacje o Nim znaleźć możemy nie tylko w tekstach pochodzenia chrześcijańskiego, ale również w po-zabiblijnych źródłach historycznych.

Jednymi z najważniejszych są: „Świadectwo” Flawiusza, „Roczniki” Tacyta i Talmud.

Józef Flawiusz to starożytny pisarz, który żył na przełomie I i II wieku naszej ery. Działał jako pisarz na  dworze rzymskich cesarzy. Jego ważne dzieło nosi tytuł: „Dawne dzieje Izraela”. Napisał w nim tak:

Każdy z  nas zna wiele różnych osób. Jedne z  nich są bardziej znane, inne mniej. O  ludziach, którzy odegrali ważną rolę w historii, uczymy się w szko-le na lekcjach. Poznajemy te osoby z zachowanych źródeł historycznych. Jedną z najbardziej znanych osób na świecie jest Jezus Chrystus. Wiadomości o nim czerpiemy z Pisma Świętego, dokumentów Kościoła, świadectw świętych.

11

„W tym czasie stał się przyczyną nowych zaburzeń niejaki Jezus, człowiek mądry, jeżeli w  ogóle można nazwać go człowiekiem. Czynił bowiem rzeczy niezwykłe i był nauczycielem ludzi, którzy z radością przyjmują prawdę. Zjed-nał sobie wielu Żydów, jak i też Greków. Uchodził on za Mesjasza, ale nim nie był. A gdy w skutek doniesienia najznakomitszych u nas mężów, Piłat skazał go na śmierć krzyżową, jego dawni miłujący go uczniowie nie przestali o nim gło-sić, że trzeciego dnia ukazał się im znów jako żywy, co o nim, jak i wiele innych zdumiewających rzeczy przepowiadali boscy prorocy. I odtąd, aż po dzień dzi-siejszy, istnieje plemię chrześcijan, którzy od niego otrzymali tę nazwę.”

Autor potwierdza historyczność opisów Nowego Testamentu. Dowodzi on, że Jezus był postacią historyczną. Ten fragment nazywamy „świadectwem Fla-wiusza” (Testimonium Flavianum). Starożytny historyk mówi w nim, że Jezus był znaną postacią oraz że uważano Go za Żyda o niezwykłych cechach. Podaje następnie, że zginął skazany przez Poncjusza Piłata. Potwierdza też, że głoszono Zmartwychwstanie Jezusa i to, że jest Mesjaszem. Mówi także, że od Niego biorą nazwę chrześcijanie.

Autorem kolejnego tekstu jest Tacyt – rzymski historyk, retor, adwokat i po-lityk. Żył na przełomie I i II wieku naszej ery. Jest autorem wielu dzieł. Wśród nich są także „Roczniki” (Annales), w których pisze:

„Ani pod wpływem zabiegów ludzkich, ani darowizn cesarza i ofiar błagalnych na rzecz bogów nie ustępowała hańbiąca pogłoska i nadal wierzono, że pożar był nakazany. Aby ją usunąć, podstawił Neron winowajców i dotknął najbardziej wy-szukanymi kaźniami tych, których znienawidzono dla ich bezwstydu, a których gmin nazywał chrześcijanami (ludzie nazywali chrześcijanami - przypis autora). Początek tej nazwie dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza został skazany na śmierć przez prokuratora Poncjusza Piłata; a przytłumiony na razie zgubny zabobon wybuchnął, nie tylko w Judei, gdzie się to zło wylęgło, lecz także w stoli-cy, dokąd wszystko, co potworne i sromotne zewsząd napływa i znajduje licznych zwolenników. Schwytano więc najpierw tych, którzy tę wiarę wyznawali publicz-nie, potem na podstawie ich zeznań ogromne mnóstwo innych, i udowodniono im nie tyle zbrodnię podpalenia, ile nienawiść ku rodzajowi ludzkiemu.”

Tacyt odnosi się do pożaru Rzymu za cezara Nerona. O wywołanie pożaru cesarz oskarżył chrześcijan (co było nieprawdą, ponieważ sam kazał podpalić Rzym). W tym dziele Tacyt pisze o Jezusie, który został skazany i ukrzyżowany.

Trzecim pozabiblijnym źródłem wiedzy o Jezusie jest Talmud – bardzo waż-na księga dla Żydów, zawierająca komentarz, wyjaśnienie Tory (Pięcioksięgu Mojżesza, czyli najważniejszych dla Żydów ksiąg Pisma Świętego.: Rdz, Wj, Kpł, Lb, Pwt). Talmud pochodzi z pierwszych wieków naszej ery i zwiera klika wzmianek o Jezusie.

12

„W wigilę Paschy został powieszony Jezus. Czterdzieści dni wcześniej herold głosił: On zostanie wyprowadzony na ukamienowanie, ponieważ zajmował się magią i zwiódł Izraela na bezdroża. Jeżeli kto ma coś na jego obronę, niech wy-stąpi i to powie. Ponieważ nic nie powiedziano na jego obronę, dlatego został powieszony w wigilię Paschy.”

Talmud ukazuje Pana Jezusa jako kogoś złego w oczach Żydów (co jest zro-zumiałe, gdyż Żydzi byli przeciwni Jezusowi, jako twórcy nowej religii). Mówi o próbach zgładzenia Jezusa, o Jego śmierci przed świętem Paschy.

– O co zapytałbyś Józefa Flawiusza i Tacyta, gdybyś mógł się z nimi spotkać?

Dzięki Jezu

Ref. Dzięki Jezu /x2 Dzięki Ci, że kochasz mnie. Dzięki Jezu /x2 Dzięki Ci o dzięki Ci, że kochasz mnie.

1. Tam na Golgocie umarłeś za mnie Dzięki Ci, że kochasz mnie...

2. Zmartwychwstałeś, żyjesz we mnie Dzięki ci, że kochasz mnie...

Wykonaj zadanie 2. i 3. w „Zeszycie ćwiczeń”.

„Świadectwo” Flawiusza, „Roczniki” Tacyta, „Talmud” – to dzieła niechrześci-jan, a nawet ludzi wrogich chrześcijaństwu. Można więc uznać, że nie chcieli oni promować Jezusa i Jego religii. Mimo to wspominają o Nim w swoich dzie-łach. Jest to dowód, że Jezus jest postacią historyczną.

I Jezus zapowiedziany przez Boga

1. Obietnicemesjańskie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .62. Jezuspostaciąhistoryczną . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .103 . Cztery Ewangelie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .134. ZapowiedźnarodzinJanaChrzciciela . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .165 . Zwiastowanie Maryi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .196. MaryjauElżbiety . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .227. JanChrzcicielprzygotowujenaprzyjścieJezusaiwzywadonawrócenia . . . . .25

II.JezusposłanyprzezBoga

8. NarodzinyJezusa–wypełnieniemBożejobietnicy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .309. UcieczkadoEgiptu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3310.ŻycieukryteJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3511.ChrzestPanaJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3812.PostikuszenieJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4113.WybórDwunastu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4314.PierwszyznakwKanieGalilejskiej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4615.PublicznadziałalnośćJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .48

III . Jezus naucza

16.KazanienaGórze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5217.OsiemBłogosławieństw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5418.AntytezyzKazanianaGórze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5619.PrzypowieścijakoformanauczaniaJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5920.Domnaskale . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6121.Światłopodkorcem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6322.Przypowieśćowiernyminiewiernymsłudze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6523.Przypowieśćoskarbieiperle . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6824.Przypowieśćotalentach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7025.Przypowieśćochwaście . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7326.Przypowieśćoprzewrotnychrolnikach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7627.Przypowieścioziarnkugorczycyiozaczynie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7828.Przypowieśćouczcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8129.Zagubionaowcaidrachma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .84

SPIS TRESCI

30.PrzypowieśćobogaczuiŁazarzu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .86 31.Przypowieśćonieurodzajnymfigowcu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8932.Pierwszemiejscanauczcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9133.Przypowieśćodziesięciupannach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9334.Nielitościwydłużnik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9735.PrzypowieśćomiłosiernymSamarytaninie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10136.SądOstateczny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .104

IVJezusdziała

37.Jezusuzdrawiachorych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10838.Jezuswyrzucazłeduchy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11139.Jezusprzywracadożycia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11340.Jezuskarmigłodnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11641.Jezuspanujenadsiłaminatury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11942.Jezusodwiedzaprzyjaciół . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12243.Jezusprzebaczagrzechy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12544.Jezusumacniawiaręuczniów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .127

V.Jezusumieraizmartwychwstaje

45 . Wjazd do Jerozolimy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .13246.WielkiCzwartek–UstanowienieEucharystiiikapłaństwa . . . . . . . . . . . . . . . .13547.ŻalPiotraiżalJudasza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .13848.Jezusprzedsądem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14149.UkrzyżowanieJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14450.ZmartwychwstanieJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14751.SpotkaniazeZmartwychwstałym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15252.WniebowstąpienieJezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15553.Posłanieuczniów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .158

VI.Katechezyokolicznościowe

54.DoJezusaprzezMaryję . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16455.Maranatha . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16856.WielkiPost . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .170Pacierz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .175