5.4 fryzjer

12
1 Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji Źródło:www.fotolia.pl KURS Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji MODUŁ Zasady skalowania fryzury i jej fragmentów

Transcript of 5.4 fryzjer

Page 1: 5.4 fryzjer

1

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

Źródło:www.fotolia.pl

KURS

Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

MODUŁ Zasady skalowania fryzury i jej fragmentów

Page 2: 5.4 fryzjer

2

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

4 Zasady skalowania fryzury i jej fragmentów

4.1 Skalowanie rysunku i jego fragmentu zgodnie z zasadami

Podstawowa w Polsce norma arkuszy papieru jest zgodna z międzynarodową normą ISO 216. Najbardziej rozpowszechnionym formatem tego rodzaju jest A4. Format ten ma tak dobrane boki, żeby po złożeniu arkusza na pół krótszymi bokami do siebie, można było uzyskać dwa mniejsze o jednakowych proporcjach odzwierciedlających arkusz wyjściowy.

Jako format podstawowy przyjęto arkusz o wymiarach 297 x 210 mm i oznaczono go symbolem A4.

Rozmiar arkusza A0 jest wyjściowym arkuszem, a każdy kolejny jest połową poprzedniego, zatem: A1 jest połową A0, A2 połową A1 itd., zawsze jednak z zaokrągleniem do pełnych milimetrów.

Rysunek 4.1 Oznaczenie formatu

Źródło: www.filprom.eu

4.1.1 Obramowanie i opis rysunku technicznego

Każdy rysunek techniczny, bez względu na format, powinien posiadać obramowanie. Ramkę należy wykonać linią ciągłą w odległości 5 mm od krawędzi arkusza.

Page 3: 5.4 fryzjer

3

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

Rysunek 4.2 Obramowanie format

Źródło: www.gimprzystajn.czest.net

W prawym dolnym rogu arkusza umieszcza się tabliczkę rysunkową, która zawiera objaśnienia i uwagi dotyczące rysunku. Informacje te powinny przylegać do linii obramowania.

Rysunek 4.3 Tabliczka rysunkowa

Źródło: www.gimprzystajn.czest.net

4.1.2 Linie

Do wykonania rysunku wykorzystywane są linie różnego rodzaju:

linia ciągła;

linia kreskowa;

linia punktowa;

linia dwupunktowa;

Page 4: 5.4 fryzjer

4

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

linia falista;

linia zygzakowata.

Tabela 4.1 Rodzaje linii

Źródło: www.sieradzka.zgora.pl

Wyróżnić można również grubość linii:

linia bardzo gruba;

linia gruba;

linia cienka.

Zróżnicowanie grubości linii wykorzystywane jest do oznaczenia wielkości rysowanego przedmiotu i stopnia jego złożoności, jak i samego formatu.

W rysunkach fryzjerskich gruba linia powinna mieć wymiary do 0,5 mm, a linia cienka mieć grubość ok. 0,18 mm.

Page 5: 5.4 fryzjer

5

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

Tabela 4.2 Zastosowanie linii

Źródło: Opracowanie własne

4.1.3 Podziałka

Podziałka (skala odwzorowania) – to iloraz wielkości zmierzonej na rysunku i wielkości rzeczywistej:

Podziałka rzeczywista 1:1;

Podziałki zwiększające 2:1, 5:1, 10:1;

Podziałki zmniejszające 1:2, 1:3, 1:200.

Tabela 4.3 Zastosowanie podziałki

Page 6: 5.4 fryzjer

6

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

Źródło: Opracowanie własne

4.1.4 Ołówki

Do kreślenia rysunków technicznych stosuje się ołówki o różnym stopniu twardości. Dzieli się je na trzy grupy:

miękkie – oznaczone symbolem B (1B, 2B, 3B);

średnie – oznaczone symbolem HB;

twarde – oznaczone symbolem H (1H, 2H, 3H).

Twarde ołówki służą do rysowania dokładnych rysunków technicznych, miękkie do rysunków artystycznych i odręcznych.

4.1.5 Skalowanie

Rysunki żurnalowe mogą być kopiowane z jednoczesną zmianą wymiarów. Kopiowanie takie określane jest jako skalowanie. Kopiowanie ze zmienioną skalą wykonuje się najczęściej przy pomocy siatki geometrycznej.

Technika skalowania za pomocą siatki, popularnie nazywana kopiowaniem za pomocą kratki, polega na naniesieniu na kopiowany rysunek układu linii pionowych i poziomych tworzących siatkę. Następnie wykonuje się taki sam układ siatki w zwiększonej lub zmniejszonej skali. Wszystkie elementy kopiowanego rysunku są przypisane do określonych pól siatki. Linie znajdujące się w określonym polu oryginału przenoszone są do odpowiedniego pola siatki w zwiększonej lub zmniejszonej skali. Zwrócić należy uwagę na poprawność kopiowania elementów pól, aby nie stracić kontroli nad powstawaniem całej kopii rysunku. W tym celu cały czas należy porównywać powstającą kopię z rysunkiem żurnalowym. Powodzenie wykonania zależy od dokładności wykonania poszczególnych elementów.

W celu wykończenia rysunku koloruje się go zgodnie ze wzorem. W przypadku małych rysunków stosuje się powiększenia wielkości, a w przypadku dużych – pomniejszenia. Rysunki te mogą służyć jako składowe części dokumentacji fryzury. Trudniejszą techniką skalowania rysunków jest użycie linii pomocniczych poziomych.

W miejscach charakterystycznych danego rysunku wykreśla się linie pomocnicze poziome. Należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie równoległego układu wyznaczanych linii względem siebie. Linii tych nie może być ani za mało, ani zbyt dużo, muszą zapewnić dokładne odtworzenie proporcji skalowanego rysunku. Na arkuszu rysuje się linie pomocnicze w takiej podziałce, jaka została założona do kopiowanego modelu. Po narysowaniu linii pionowej (oś rysunku) i poziomych wyznacza się punktami zasadnicze szerokości na odwzorowywanym rysunku. W wyznaczonych w ten sposób granicach wykonuje się kopię rysunku. Praca musi być na bieżąco porównywana z pierwowzorem. Na zakończenie usuwane są linie pomocnicze. Wykończeniem rysunku może być jego kolorowanie.

Page 7: 5.4 fryzjer

7

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

4.1.6 Skalowanie komputerowe

Skalowanie można wykonać łatwo i prosto przy pomocy komputera, a w zasadzie programów komputerowych, które są w stanie wykonać to zadanie perfekcyjnie. Najlepszą metodą jest skalowanie przy użyciu grafiki wektorowej.

4.1.7 Grafika wektorowa a rastrowa

W grafice wektorowej zapis obrazu oparty jest na formułach matematycznych, jest to obraz, którego poszczególne elementy to fragmenty linii prostych i łuków będących częściami figur geometrycznych oraz wszelkie złożenia tych tworów. Obraz przedstawiany na urządzeniu (monitorze, drukarce) jest „kreślony” element po elemencie. W odróżnieniu od grafiki rastrowej jest ona bardziej dokładna, gdyż rastrowa tworzy obraz z pikseli o różnym kolorze, które w efekcie składają się na pozorny obraz ciągły.

Rysunek 4.4 Porównanie jakości obrazków rastrowych (po lewej) i wektorowych (po prawej) podczas powiększania

Źródło: www.czn.uj.edu.pl

Skalowanie rysunku wektorowego polega na obliczeniu nowych współrzędnych dla obu punków, a następnie na obliczeniu na nowo punktów pośrednich i wyświetleniu ich na ekranie. Grafika ta znalazła swoje zastosowanie we wszelkiego rodzaju wykresach i rysunkach technicznych, prezentacjach danych i modelowaniu.

Formatami zapisu grafiki wektorowej są: SVG, PostScript, EPS, VRML. Programami, w których łatwo można dokonać obróbki grafiki, w tym wysokiej jakości skalowania są:

Adobe Illustrator;

Page 8: 5.4 fryzjer

8

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

CorelDraw;

Harvard Graphics;

Draw Perfect;

Designer.

4.1.8 Skalowanie warstwy bądź zaznaczenia

Pozwala to na zmianę rozmiaru wybranego fragmentu bądź całego obrazka. Program GIMP jest najprostszym programem pozwalającym na szybkie i proste skalowanie bez strat. Programy tego typu są rewelacyjnym rozwiązaniem pozwalającym np. zaprezentować fryzurę klientce. Jest to łatwy i bardzo widowiskowy proces, który może przekonać do wyboru uczesania bądź też stać się argumentem dla jego odrzucenia. Do tej wizualizacji niezbędny jest program komputerowy. Skalowanie wykonuje się bardzo prosto i szybko. Poniżej przedstawione są zasady skalowania z wykorzystaniem programu GIMP:

należy wybrać obraz, który ma być skalowany;

trzeba wybrać skalowanie na pasku narzędzi;

Rysunek 4.5 Wybór narzędzia skalowania w programie GIMP

Źródło: Opracowanie własne

narzędzie jest używane do zmiany rozmiaru warstwy, zaznaczenia lub ścieżki; kliknięcie na obraz spowoduje pojawienie się okna informacyjnego o skalowaniu, pozwalającego na zmianę szerokości i wysokości; ponad obrazem pojawi się siatka z uchwytami, które umożliwiają zmianę tych parametrów kursorem, niewielki okrąg w środku okna podglądu służy do jego przesuwania:

Page 9: 5.4 fryzjer

9

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

− narzędzie można aktywować na kilka sposobów: poprzez menu obrazu

Narzędzia Narzędzia przekształcania Skalowanie, klikając ikonę na pasku narzędzi lub przy pomocy skrótu klawiszowego Shift +T;

klawisz modyfikujący (domyślne) Ctrl, który po przytrzymaniu ogranicza wysokość skalowania;

opcje narzędzia pojawiają się po dwukrotnym kliknięciu ikony na pasku narzędzi:

Rysunek 4.6 Opcje skalowania w programie GIMP

Źródło: Opracowanie własne

Rysunek 4.7 Notatka 1

Źródło: Opracowanie własne

− stałe proporcje – stosunek szerokości i wysokości dla warstwy nie zmieni się;

Notatka

Page 10: 5.4 fryzjer

10

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

Rysunek 4.8 Okno informacyjne skalowania w programie GIMP

Źródło: Opracowanie własne

− pokazywane są początkowa szerokość i wysokość obiektu.

Opcje: przekształcenie, interpolacja, kierunek, stałe proporcje, przycinanie, podgląd opisano w części pt. „Ogólne opcje narzędzi przekształcania”.

4.1.9 Wybór zdjęcia

Wybór zdjęcia ma kluczowe znaczenie w uzyskaniu dobrego rezultatu. Dopasowanie fryzury może nastąpić tylko w przypadku zdjęcia „portretowego”. Aby uzyskać jak najlepsze rezultaty, nie należy:

stosować zdjęć wykonanych z boku, z góry, z dołu;

stosować zdjęć, na których twarz jest niewyraźna, źle oświetlona;

stosować zdjęć, na których twarz jest zasłonięta przez włosy (włosy powinny być zaczesane do tyłu).

Fryzurę można przygotować samemu przy użyciu własnych szkiców bądź też ściągnąć bazę fryzur na dysk komputera.

Fryzury należy dopasować poprzez skalowanie. Muszą być spasowane cztery warstwy z fryzurami. Zdjęcie trzeba wykadrować i przeskalować do następujących wymiarów: 45 x 65 mm, 300 dpi, i zapisać je w tylu wersjach, ile mamy fryzur.

Kolejnym punktem jest utworzenie obrazka, na którym będą wstawione i rozmieszczone gotowe zdjęcia z wszystkimi wariantami fryzjerskimi. Na potrzeby fotograficzne zaleca się rozdzielczość 300 dpi i wymiary np. 18 x 13 cm.

Page 11: 5.4 fryzjer

11

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

Rysunek 4.9 Dopasowanie fryzury z użyciem programu komputerowego

Źródło: Opracowanie własne

Jeśli chcesz podsumować informacje, zapoznaj się z prezentacją pt.: „Zasady skalowania fryzury i jej fragmentów”.

4.2 Literatura

4.2.1 Literatura obowiązkowa

Sumierska Z., Nowoczesne fryzjerstwo, chemia, technologie, techniki, SUZI, Warszawa 2010;

Sumierska Z., Nowoczesna stylizacja, SUZI, Warszawa 2011;

Sumierska Z., Bezpieczeństwo i higiena pracy w zawodzie fryzjer, SUZI, Warszawa 2002.

4.2.2 Literatura uzupełniająca

Chmat T., Wykłady z IDJ PAN.

4.2.3 Netografia

Ryba A., Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint, http://zsp10.pless.pl/zapis/tworzenie-prezentacji-w-powerpoint.pdf;

http://www.prezi.com;

Page 12: 5.4 fryzjer

12

Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji

www.digartfolio.pl;

www.iportfolio.pl;

www.photeria.pl;

www.carbonmade.com;

www.www.flickr.com.

4.2.4 Spis tabel i rysunków

Rysunek 4.1 Oznaczenie formatu .............................................................................................................. 2

Rysunek 4.2 Obramowanie format ........................................................................................................... 3

Rysunek 4.3 Tabliczka rysunkowa ........................................................................................................... 3

Rysunek 4.4 Porównanie jakości obrazków rastrowych (po lewej) i wektorowych (po prawej) podczas powiększania .................................................................................................................. 7

Rysunek 4.5 Wybór narzędzia skalowania w programie GIMP .................................................... 8

Rysunek 4.6 Opcje skalowania w programie GIMP ............................................................................ 9

Rysunek 4.7 Notatka 1 ................................................................................................................................... 9

Rysunek 4.8 Okno informacyjne skalowania w programie GIMP ............................................. 10

Rysunek 4.9 Dopasowanie fryzury z użyciem programu komputerowego ........................... 11

4.3 Spis treści

4 Zasady skalowania fryzury i jej fragmentów .............................................................................. 2

4.1 Skalowanie rysunku i jego fragmentu zgodnie z zasadami ............................................................. 2 4.1.1 Obramowanie i opis rysunku technicznego .......................................................................................................... 2 4.1.2 Linie ......................................................................................................................................................................................... 3 4.1.3 Podziałka ............................................................................................................................................................................... 5 4.1.4 Ołówki .................................................................................................................................................................................... 6 4.1.5 Skalowanie ........................................................................................................................................................................... 6 4.1.6 Skalowanie komputerowe ............................................................................................................................................. 7 4.1.7 Grafika wektorowa a rastrowa.................................................................................................................................... 7 4.1.8 Skalowanie warstwy bądź zaznaczenia .................................................................................................................. 8 4.1.9 Wybór zdjęcia .................................................................................................................................................................. 10

4.2 Literatura .......................................................................................................................................................... 11 4.2.1 Literatura obowiązkowa ............................................................................................................................................. 11 4.2.2 Literatura uzupełniająca ............................................................................................................................................. 11 4.2.3 Netografia .......................................................................................................................................................................... 11

4.3 Spis tabel i rysunków ................................................................................................................................... 12