2. Kinematyka punktu materialnego: 3. DYNAMIKA PUNKTU...

51
1 FIZYKA wykład 3 DYNAMIKA 3. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO 3.1. Oddziaływania podstawowe 3.2. Masa, pęd i siła 3.3. Zasady dynamiki Newtona 3.4. Prawo powszechnego ciążenia 3.5. Siły kontaktowe i siły tarcia (…) Siła nośna równoważy się z wypadkowym wektorem siły odśrodkowej i ciężaru. Samolot znajduje się w stanie równowagi. 2. Kinematyka punktu materialnego: WYKŁAD 3

Transcript of 2. Kinematyka punktu materialnego: 3. DYNAMIKA PUNKTU...

  • 1 FIZYKA – wykład 3

    DYNAMIKA

    3. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

    3.1. Oddziaływania podstawowe

    3.2. Masa, pęd i siła

    3.3. Zasady dynamiki Newtona

    3.4. Prawo powszechnego ciążenia

    3.5. Siły kontaktowe i siły tarcia

    (…)

    Siła nośna równoważy się z wypadkowym wektorem siły odśrodkowej i ciężaru.

    Samolot znajduje się w stanie równowagi.

    2. Kinematyka punktu materialnego:

    WYKŁAD 3

  • 2 FIZYKA – wykład 3

    DYNAMIKA to dział mechaniki, w którym zajmiemy się przyczynami ruchu, badaniem

    związków między wzajemnymi oddziaływaniami ciał i zmianami ich ruchu.

    DYNAMIKA

    3.1 CZTERY PODSTAWOWE ODDZIAŁYWANIA (siły)

    • Rozważania ograniczymy do przypadku ciał poruszających się z małymi prędkościami ( w porównaniu z prędkością c), tzn. zajmiemy się mechaniką klasyczną.

    Żeby móc przewidzieć jaki będzie ruch ciała wywołany siłą na nie działającą, trzeba wiedzieć jakiego rodzaju jest to siła i skąd się bierze.

    Siła grawitacji -siła powszechnego ciążenia lub oddziaływanie grawitacyjne, dotyczy ciał posiadających masę (jest siłą powszechną) ,

    ma długi zasięg i najmniejsze względne natężenie .

    Powoduje spadanie ciał i rządzi ruchem ciał niebieskich.

  • 3 FIZYKA – wykład 3

    ODDZIAŁYWANIA PODSTAWOWE c.d.

    Oddziaływanie elektromagnetyczne - są to siły działające między

    ładunkami elektrycznymi:

    Siły międzyatomowe mają charakter elektromagnetyczny ponieważ atomy zawierają naładowane elektrony i protony. Większość sił z jakimi spotykamy się na co dzień np. tarcie, siła sprężystości jest wynikiem oddziaływania atomów, są to więc siły elektromagnetyczne. Oddziaływanie elektromagnetyczne ma wielokrotnie większe natężenie od grawitacyjnego;

    Oddziaływanie to jest dalekozasięgowe.

    Przykładowe skutki: uderzenia piorunów, prąd elektryczny, struktura atomów, cząsteczek, ciał stałych.

  • 4 FIZYKA – wykład 3

    ODDZIAŁYWANIA FUNDAMENTALNE c.d.

    Oddziaływanie jądrowe (silne) - występuje na poziomie jądra atomowego

    i cząstek elementarnych. Siła utrzymująca w całości jądra atomowe pomimo

    odpychania między protonami (ładunki dodatnie).

    Jądro atomowe

    Kwarki łączą się w protony i neutrony dzięki gluonom, które przenoszą oddziaływanie silne.

    Protony i neutrony noszą wspólną nazwę „nukleony”.

    Nukleony łączą się w jądra również przez oddziaływanie silne

    Oddziaływanie to ma bardzo krótki zasięg i największe względne natężenie.

  • 5 FIZYKA – wykład 3

    ODDZIAŁYWANIA FUNDAMENTALNE c.d.

    Oddziaływanie słabe - temu oddziaływaniu podlegają wszystkie cząstki elementarne,

    w szczególności oddziaływanie to odpowiada za rozpad niektórych cząstek elementarnych.

    np. neutronu

    Oddziaływanie to jest również krótkozasięgowe.

    Tab. Cztery oddziaływania fundamentalne

  • 6 FIZYKA – wykład 3

    (3.1)

    3.2. DYNAMIKA -podstawowe pojęcia

    Punkt materialny to ciało, którego rozmiary są do zaniedbania w danym zagadnieniu dynamiki.

    Zaniedbujemy również rozkład przestrzenny masy tego ciała.

    DEFINICJE

    Masa m (1 kg)

    oJeżeli położymy na podłodze piłkę tenisową i kulę do kręgli i kopniemy je z jednakowa siłą, to…? Bez doświadczenia wiesz jaki będzie wynik

    o Zaproponowana metoda postępowania jest jednym ze sposobów definiowania masy.

    Opiera się ona na porównaniu nieznanej masy mx z wzorcem masy np. m0 = 1 kg.

    x

    x

    a

    a

    m

    m 0

    0

    Ale co to właściwie jest masa ciała?

    Hipoteza:

    a0 ax

    x

    Stąd , masę mx definiujemy jako:

    xx

    a

    amm 00 ( kg)

    Masa ciała to wielkość fizyczna, charakteryzująca ciało;miara „liczebności”.

  • 7 FIZYKA – wykład 3

    (3.2)

    DYNAMIKA -podstawowe pojęcia c.d.

    vmp

    Siła F (1N),

    Jest wielkością wektorową, która jest miarą oddziaływania innych ciał na dane ciało. Może być teraz zdefiniowana jako zmiana pędu w czasie.

    dt

    pdF

    Pęd p

    Pęd ciała definiujemy jako iloczyn jego masy i jego prędkości (wektorowej).

    )(smkg

    (3.3)

  • 8 FIZYKA – wykład 3

    Jednostka siły.

    SIŁA- równanie dynamiczne

    Podstawiając wyrażenie (? ) i wykonując różniczkowanie otrzymujemy:

    Dla ciała o stałej masie m = const. Uzyskujemy równanie dynamiczne siły:

    amdt

    dvmF

    )11(2s

    mkgN Jednostka siły

    Siła, która nadaje ciału wzorcowemu o masie 1 kg ,przyspieszenie 1m/s2, ma wartość 1 N

    (3.4)

    (3.5)

    (3.6)

  • 9 FIZYKA – wykład 3

    DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

    3.3. ZASADY DYNAMIKI NEWTONA

    Sir Isaac Newton, (4 January 1643 - 31 March 1727)

    Isaac Newton „Phylosophiae Naturalis Principia Mathematica” - „Matematyczne zasady filozofii przyrody” w 1687r.

    Jeżeli na ciało nie działają siły lub działające się równoważą (siła wypadkowa jest równa zeru), to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.

    I. ZASADA ( inaczej zasada bezwładności) :

    00 aFwyp (3.7)

    Uwagi:

    Układ odniesienia, w którym spełniona jest I zasada dynamiki, nazywamy układem inercjalnym. Każdy układ poruszający się względem układu inercjalnego z prędkością o stałej wartości i kierunku jest też układem inercjalnym. Stany spoczynku oraz ruchu jednostajnego, prostoliniowego są równoważne z punktu widzenia zasad dynamiki.

  • 10 FIZYKA – wykład 3

    II. ZASADA DYNAMIKI NEWTONA

    II. ZASADA DYNAMIKI NEWTONA W POSTACI UOGÓLNIONEJ

    Zmiana pędu ciała jest proporcjonalna do siły wypadkowej działającej na to ciało i zachodzi wzdłuż kierunku jej działania:

    dt

    pdFwyp

    (3.8)

    Dla ciał o stałej masie: , stąd:

    m

    Fa

    wyp

    (3.9)

    (3.10)

    Jeżeli na ciało działa stała, niezrównoważona siła wypadkowa ,to ciało to porusza się ruchem

    jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem proporcjonalnym do tej siły, a odwrotnie

    proporcjonalnym do masy – miary bezwładności tego ciała.

    wypF

    II. ZASADA DYNAMIKI NEWTONA

    am

    dt

    vdm

    dt

    vmd

    dt

    pdF

  • 11 FIZYKA – wykład 3

    ABBA FF

    Te siły występujące między ciałami nazywane są siłami reakcji (albo: siłami oddziaływania).

    Uwaga: Siły reakcji działają na INNE ciała, więc siły wzajemnego oddziaływania nie równoważą się !

    (3.11)

    III ZASADA DYNAMIKI NEWTONA

  • 12 FIZYKA – wykład 3

    Dynamika punktu materialnego

    Masa ciała a ciężar ciała

  • 13 FIZYKA – wykład 3

    3.5. Prawo powszechnego ciążenia

    Podstawy dynamiki

    • W roku 1665 , 23-leni Isaac Newton dokonał wielkiego odkrycia w fizyce- spadanie ciał.

    Skoro istnieje siła przyciągania pomiędzy dowolnym ciałem i Ziemią, to musi istnieć siła między każdymi dwoma masami

    m1 i m2. Skoro siła jest proporcjonalna do masy ciała to musi być proporcjonalna do każdej z mas m1 i m2 oddzielnie czyli:

    F m1m2

    Wykazał , że siła utrzymująca księżyc na orbicie to ta sama siła, która sprawia, że jabłko spada z drzewa na Ziemię. Każde ciało we Wszechświecie przyciąga każde inne. Tę skłonność zbliżania się ciał do siebie nazwał ciążeniem

    (grawitacją).

    2

    21~r

    mmF

  • 14 FIZYKA – wykład 3

    PRAWO GRAWITACJI

    Przyciąganie ciał opisuje prawo powszechnego ciążenia (prawo grawitacji):

    2

    21

    r

    mmGF

    gdzie: m1 i m2- masy cząstek, r- odległość między nimi,

    G- stała grawitacji.

    Na powierzchni Ziemi: 1 2

    2

    1 2

    Z

    Z

    m mG mg

    R

    m m m M

    Z

    Z

    M

    gRG

    2

    (3.15)

    jeżeli

    Otrzymujemy:

  • 15 FIZYKA – wykład 3

    3.4. SIŁY KONTAKTOWE I SIŁY TARCIA.

    Siły kontaktowe:

    Siła F jest przyłożona do klocka o masie m1 ale nadaje przyspieszenie a obu klockom, stąd:

    Siła kontaktowa Fk z jaką klocek o masie m1 działa na klocek o masie m2 nadaje przyspieszenie klockowi m2. Ponieważ klocek m2 porusza się z przyspieszeniem a, więc siła kontaktowa wynosi :

    amFk 2

    Gdy dwa ciała są dociskane do siebie, występują miedzy nimi siły kontaktowe, których źródłem jest siła odpychająca między atomami obu ciał.

    Oczywiście, zgodnie z III zasadą dynamiki Newtona klocek o masie m2 działa na

    klocek o masie m1 siłą reakcji -Fk.

    (3.12)

    (3.13)

  • 16 FIZYKA – wykład 3

    TARCIE

    Podstawy dynamiki

    Siły kontaktowe, o których mówiliśmy są normalne (prostopadłe) do powierzchni.

    Istnieje jednak składowa siły kontaktowej leżąca w płaszczyźnie powierzchni.

    Współczynniki tarcia statycznego i kinetycznego:

    N

    kst

    ksF

    F ,,

    siła nacisku ciała na drugie ciało

    siła tarcia

    (3.14)

    Tablica- rozwiązywanie zadań.

    Z II z. d. Newtona wiemy, że jeżeli ciało porusza się z przyspieszeniem (opóźnieniem) to musi na nie działać siła.

    NF

    Jeżeli ciało pchniemy wzdłuż stołu to po pewnym czasie ciało zatrzyma się.

    Tę siłę, która przeciwstawia się ruchowi nazywamy siłą tarcia. Siła tarcia występuje w konsekwencji istnienia sił kontaktowych. Jest prostopadła do normalnej do powierzchni siły nacisku i może istnieć nawet wówczas, gdy powierzchnie są nieruchome względem siebie.

  • 17 FIZYKA – wykład 3

    Co ważniejsze siły

    Przykład 1 Pasażer o masie m=72,2 kg, stoi na wadze w kabinie windy. Jakie jest wskazanie siły normalnej FN,

    działającej na pasażera ze strony wagi

    a) gdy winda pozostaje w bezruchu,

    b) gdy winda porusza się do góry z przyspieszeniem a = 3,2m/s2 (lub w dół)?

    Wyrażenie ogólne na siłę FN , słuszne dla każdego rodzaju ruchu windy:

    Otrzymujemy:

    Ad a) a = 0, otrzymujemy FN 708 N.

    Ad b) dla a > 0 , otrzymujemy FN 939 N

    gdy a < 0 , to FN 477 N.

    Uwaga: Kabina windy nie jest układem inercjalnym, stąd

    wybieramy układ odniesienia związany z ziemią –układ inercjalny.

  • 18 FIZYKA – wykład 3

    Co ważniejsze siły

    Przykład 2. (tablica)

    Mikołaj ciągnie sanie o łącznej masie m= 75 kg, po poziomej powierzchni i ze stałą prędkością.

    Współczynnik tarcia kinetycznego między płozami sań a śniegiem wynosi 0,1, a kąt nachylenia

    liny = 420. Wyznacz wartość siły FN działającej na sanie ze strony liny.

    NF

    NFk

    N

    k

    mgF

    cos sin

    91NF N

    Odp.:

  • 19 FIZYKA – wykład 3

    Co ważniejsze siły

    Przykład 3.(tablica)

    Moneta o masie m, pozostaje w spoczynku na okładce książki, nachylonej do poziomu pod kątem

    = 130. Wyznacz współczynnik tarcia statycznego k między monetą a książką.

    Odp.: s

    sintg

    cos

    0 23s ,

  • 20 FIZYKA – wykład 3

    DYNAMIKA UKŁADU PUNKTÓW MATERIALNYCH

    Obłok Oorta

    Pas Kupiera

    Pluton

    Neptun

    Uran

    Saturn

    Jowisz

    Planetoidy

    Mars

    Księżyc

    Ziemia

    Wenus

    Merkury

    Słońce

    Układ planetarny, w którym planety i Słońce można traktować jak układ punktów materialnych

    UKŁAD PUNKTÓW MATERIALNYCH – zbiór skończonej liczby punktów materialnych o zadanej

    konfiguracji przestrzennej.

  • 21 FIZYKA – wykład 3

    Załóżmy, że układ jest złożony z n punktów materialnych o masach: .

    (3.1)

    UKŁADY CZĄSTEK

    ŚRODEK MASY (środek bezwładności)

    n

    i

    iiS rmM

    r1

    1

    n

    i

    imM1

    wektor położenia

    środka masy układu ciał

    wektor położenia ciała

    o masie mi

    (3.2)

    Rys. źródło: http://semesters.in

    Środek masy ciała lub układu ciał to punkt,

    który porusza się tak, jak gdyby była w nim

    skupiona cała masa układu, a wszystkie siły

    zewnętrzne były przyłożone w tym właśnie

    punkcie.

    Masa całego układu

    Położenie punktu ś.m., dane jest wzorem:

  • 22 FIZYKA – wykład 3

    Środek masy układu ciał - przykłady

    xs

    dmM

    mx

    KZ

    Ks

    kmR

    kmd

    kgkgM

    kgm

    Dane

    Z

    z

    K

    14,6378

    384400

    1061098,5

    1035,7

    :

    2424

    22

    kmxs 28,4667

  • 23 FIZYKA – wykład 3

    Przykład.

    Cząstka

    Rys. źródło: D. Holliday, R. Resnick, J. Walker,

    "Podstawy fizyki ”.

    Środek masy układu ciał - przykłady

  • 24 FIZYKA – wykład 3

    (3.3)

    (3.4)

    Środek masy – ciało rozciągłe

    Obiekt o ciągłym rozkładzie masy

    ndmdmdm ,...,, 21

    Gdy liczba części , wtedy n

    n

    i

    i

    n

    i

    ii

    nS

    m

    rm

    r

    1

    1lim

    Granice sum w powyższym wzorze wyrażają się odpowiednimi całkami oznaczonymi, stąd

    PROMIEŃ

    WODZĄCY ŚRODKA MASY:

    V

    M

    M

    S dVrM

    dm

    dmr

    r0

    0

    0 1

    całkowita masa - gęstość ciała.

    W przypadku ciała o ciągłym rozkładzie masy

    dzielimy je w myśli na n- małych części o

    masach

    Wzór (3.1) przyjmuje:

    wektor położenia

    środka masy danego ciała

  • 25 FIZYKA – wykład 3

    Środek masy – ciało rozciągłe. Przykład

    Układy cząstek

    Stożek jest bryłą symetryczną – środek

    masy leży na osi symetrii.

  • 26 FIZYKA – wykład 3

    (3.5)

    (3.6)

    ŚRODEK MASY C.D.

    PĘD UKŁADU PUNKTÓW MATERIALNYCH

    Każde ciało można traktować jako układ punktów materialnych. Dlatego pęd ciała możemy

    obliczyć jako sumę pędów wszystkich n- punktów materialnych ciała:

    n

    i

    iivmp1

    Pamiętając o wyrażeniu na prędkość:

    n

    i

    ii

    n

    i

    ii

    n

    i

    ii rmdt

    d

    dt

    rdmvmp

    111

    Po podstawieniu do wyrażenia (3.6) wzoru (3.1) , otrzymamy:

    (przypomnienie)

    pęd środka

    masy układu

    (3.7)

    Zatem:

    Suma pędów układu

    punktów materialnych = Pędowi jego środka masy

    (3.8)

    SSSsm vMdt

    rdMrM

    dt

    dp

  • 27 FIZYKA – wykład 3

    PRĘDKOŚĆ I PRZYSPIESZENIE ŚRODKA MASY

    (3.9)

    (3.10)

  • 28 FIZYKA – wykład 3

    (3.11)

    nn F

    dt

    pdF

    dt

    pdF

    dt

    pdF

    dt

    pd

    ,...,,, 33

    22

    11

    Sumując stronami: oraz uwzględniając zależność:

    n

    i

    i

    n

    i

    i Fdt

    pd

    11

    n

    i

    ism F

    dt

    pd

    1

    dt

    pd

    dt

    pd smn

    i

    i

    1

    Otrzymujemy równanie

    ruchu środka masy układu :

    II zasada dynamiki Newtona dla układu cząstek

    Założenie: M – całkowita masa układu nie może się zmieniać – układ zamknięty.

    II zasada dynamiki Newtona

    dla układu cząstek

    Szybkość zmian pędu środka masy układu cząstek jest równa wypadkowej sił

    działających na układ i ma kierunek tej siły.

  • 29 FIZYKA – wykład 3

    Inna postać II ZASADY DYNAMIKI NEWTONA DLA UKŁADU CZĄSTEK :

    Swyp aMF

    Środek masy układu punktów materialnych porusza się tak, jak punkt materialny, w

    którym skupiona jest całkowita masa układu, i na który działa siła, równa wypadkowej sił

    zewnętrznych przyłożonych do układu.

    Z równania ruchu środka masy układu wynika, twierdzenie o ruchu środka masy:

    (3.12)

    II ZASADA DYNAMIKI NEWTONA DLA UKŁADU CZĄSTEK

    Fwyp – wypadkowa wszystkich sił zewnętrznych,

    M – całkowita masa układu.

    as – przyspieszenie środka masy

  • 30 FIZYKA – wykład 3

    Gdy , to przyspieszenie środka masy jest równe zeru, czyli środek masy albo

    porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym, albo spoczywa.

    (3.15)

    (3.13)

    Ze wzoru (3.10) wynika, że na każdy punkt działają siły wewnętrzne i zewnętrzne

    )()( z

    i

    w

    iii FFF

    dt

    pd

    Oddziaływania dowolnych dwóch ciał w układzie znoszą się wzajemnie (III zasada dynamiki),

    zatem:

    n

    i

    z

    i

    n

    i

    i Fdt

    pd

    1

    )(

    1

    (3.14)

    WNIOSKI:

    Siły wewnętrzne nie mają wpływu na ruch układu.

    0)( zF

    Czy siły wewnętrzne mają wpływ na ruch układu?

  • 31 FIZYKA – wykład 3

    Dynamika punktu materialnego

    3.4. ZASADA ZACHOWANIA PĘDU

    Układ odosobniony (zamknięty, izolowany): jest to układ, na który nie działają

    żadne siły zewnętrzne (źródła wszystkich sił znajdują się w obrębie samego

    układu; są to siły oddziaływania między ciałami układu).

    Rozpatrzmy układ odosobniony złożony z n ciał o masach .Ciała te mają prędkości

    . Oznaczmy siły (wewnętrzne!) jakimi ciała działają na siebie jako: – siła, jaką ciało

    k-te działa na ciało i-te.

    nmmm ,...,, 21nvvv ,...,, 21 ikF

    Z II zasady dynamiki Newtona:

    nFFFvmdt

    d1131211 ...

    wypFdt

    pd

    nFFFvmdt

    d2232122 ...

    nnnnnn FFFvmdt

    d ...21

    1121121

    ...

    nnnnn

    i

    ii FFFFvmdt

    d Dodając stronami powyższe równania:

    (3.16)

  • 32 FIZYKA – wykład 3

    (3.19)

    (3.17)

    Zasada zachowania pędu c.d.

    Z III zasady dynamiki Newtona mamy: kiik FF

    Podstawiając ten warunek do poprzedniego równania (3.15), otrzymujemy:

    n

    i

    ii

    n

    i

    ii vmdt

    dvm

    dt

    d

    11

    0

    Pęd układu równy jest sumie pędów poszczególnych elementów:

    n

    i

    ii

    n

    i

    i vmpp11

    Ostatecznie, otrzymujemy:

    0dt

    pd

    constp

    stąd

    (3.18)

    ZASADĘ ZACHOWANIA PĘDU

    Jeśli na układ cząstek nie działają siły zewnętrzne lub ich wypadkowa jest

    równa zeru, to całkowity pęd układu nie ulega zmianie.

  • 33 FIZYKA – wykład 3

    Zasada zachowania pędu - konsekwencje

    Przykład: ”rakieta” z butelki

    Z butelki plastikowej, w połowie wypełnionej wodą i odwróconą do góry dnem, wypompowujemy

    powietrze. Zwolnienie spustu umożliwia wytrysk wody w dół, zaś butelka szybuje w górę.

    Pęd układu pozostaje równy zeru.

  • 34 FIZYKA – wykład 3

    POJĘCIE BRYŁY SZTYWNEJ

    Każde ciało możemy uważać za układ n punktów materialnych, których suma mas równa się całkowitej

    masie ciała: M

    n

    i

    imM1

    Bryła sztywna ,to takie ciało, które pod działaniem sił nie ulega odkształceniom, tzn.

    średnie odległości pomiędzy poszczególnymi jego elementami nie zmieniają się, niezależnie

    od działających sił.

    Dla bryły sztywnej obowiązują wszystkie wnioski i zależności słuszne dla układu punktów materialnych.

    Rodzaje ruchów bryły sztywnej:

    Pierwszym człowiekiem, który opisał śrubę, był grecki uczony i fizyk -Archimedes (około 287-212 p.n.e.).

    W całym antycznym świecie śruba Archimedesa używana była do podnoszenia poziomu wody.

    a) ruch postępowy- dowolny odcinek łączący dwa dowolne punkty

    bryły pozostaje równoległy do swoich poprzednich położeń.

    b) ruch obrotowy – wszystkie punkty danego ciała

    poruszają się po okręgach, których środki znajdują się

    na jednej prostej – osi obrotu.

    3.5. DYNAMIKA BRYŁY SZTYWNEJ

    RUCH OBROTOWY

  • 35 FIZYKA – wykład 3

    (3.22)

    (3.23)

    MOMENTEM BEZWŁADNOŚCI - wielkość charakterystyczna dla danego ciała

    i określonej osi obrotu:

    W przypadku ciał rzeczywistych, takich dla których masa jest rozłożona w sposób ciągły

    stosuje się postać całkową definicji pozwalającą obliczać rzeczywiste momenty

    bezwładności:

    gdzie: r2- oznacza zmienną określającą odległość elementu masy dm od osi obrotu.

    POSTAĆ CAŁKOWA:

    DYNAMIKA BRYŁY SZTYWNEJ

  • 36 FIZYKA – wykład 3

    Momenty bezwładności kilku popularnych brył:

    a) rura b) walec pełny

    c) kula d) pręt

    (WYPROWADZENIA WZORÓW NA TABLICY)

    DYNAMIKA BRYŁY SZTYWNEJ

  • 37 FIZYKA – wykład 3

    d

    O O’

    m

    (3.24)

    3.5.2. TWIERDZENIE STEINERA (twierdzenie o osiach równoległych)

    Jeżeli moment bezwładności danego ciała względem osi

    przechodzącej przez środek masy wynosi I0, to moment

    bezwładności I liczony względem innej osi równoległej do niej i

    oddalonej od niej o d, wynosi :

    2

    0 mdII

    WNIOSKI: * Moment bezwładności zależy od wyboru osi obrotu.

    *Gdy środek masy ciała oddala się od osi obrotu, to moment bezwładności

    ciała względem tej osi wzrasta.

    RUCH OBROTOWY

    .

  • 38 FIZYKA – wykład 3

    MOMENT SIŁY (względem punktu O).

    .

    FrM

    (3.29)

    )(M

    RUCH OBROTOWY.

    ramię siły •

    FrFrM

    sin

    Zdolność siły do wprawiania ciała

    w ruch obrotowy zależy także od

    tego jak daleko od punktu (osi)

    obrotu jest ona przyłożona.

  • 39 FIZYKA – wykład 3

    I

    M

    (3.31)

    (3.32)

    II ZASADA DYNAMIKI NEWTONA DLA RUCHU OBROTOWEGO

    Przyspieszenie kątowe bryły sztywnej (obracającej się wokół nieruchomej osi) jest

    wprost proporcjonalne do wypadkowego momentu sił zewnętrznych działających na

    ciało, a odwrotnie proporcjonalne do momentu bezwładności tego ciała.

    Ir

    arm

    r

    rramrFMskalarnie 2:

    2rmI

    Punkt materialny A , porusza się po okręgu o promieniu

    pod wpływem siły F , stycznej do okręgu.

    :wektorowo

  • 40 FIZYKA – wykład 3

    Przykład. Dla danych: M, R i m, znajdź przyspieszenie układu przedstawionego na rysunku. Pomiń opór powietrza oraz tarcie na osi krążka.

    RUCH OBROTOWY .

    M

    m

    Fa w

    I

    Mw

  • 41 FIZYKA – wykład 3

    •Środek ciężkości

    Warunki równowagi ciała

    STATYKA

    Jeśli dla wszystkich elementów ciała przyspieszenie g jest jednakowe,

    to środek ciężkości ciała i jego środek masy znajdują się w tym samym punkcie.

    Przykład -tablica.

  • 42 FIZYKA – wykład 3

    Gdzie należy umieścić przeciwwagę żurawia,

    gdy ładunek jest podnoszony z ziemi?

    (Przeciwwaga jest zazwyczaj przenoszona

    automatycznie przez czujniki i silniki, aby precyzyjnie

    kompensować obciążenie).

    Rys. źródło: http://www.chegg.com

    Równowaga ciała - przykład dla zainteresowanych

    Żuraw wieżowy (rys.) musi być zawsze starannie wyważony, tak że nie ma żadnego

    momentu obrotowego. Żuraw na placu budowy ma podnieść klimatyzator

    m = 3300 kg. Wymiary żurawia są pokazane na rysunku 2. Przeciwwaga żurawia ma

    masę M = 10000 kg. Zignoruj masę belki.

  • 43 FIZYKA – wykład 3

    Związek między

    momentem pędu a prędkością kątową

    Czy wektory momentu pędu i prędkości kątowej bryły sztywnej zawsze są równoległe?

    (3.31)

    RUCH OBROTOWY c.d.

    . Moment pędu - ciało punktowe

    (3.33)

  • 44 FIZYKA – wykład 3

    Moment pędu bryły

    sztywnej

    RUCH OBROTOWY

    .

    (3.35)

    (3.36)

  • 45 FIZYKA – wykład 3

    (3.37)

    Szybkość zmiany momentu pędu ciała względem nieruchomej osi obrotu równa się

    wypadkowemu momentowi sił zewnętrznych działających na ciało.

    UOGÓLNIONA- II ZASADA DYNAMIKI NEWTONA DLA RUCHU OBROTOWEGO

  • 46 FIZYKA – wykład 3

    (3.38)

    ENERGIA KINETYCZNA RUCHU OBROTOWEGO

    2

    2IEK

    Aby zwiększyć energie kinetyczną ciała w ruchu obrotowym trzeba nie tylko nadać mu

    dużą prędkość kątową, ale także uczynić możliwie dużym jego moment bezwładności.

    Można to zrealizować zwiększając masę ciała lub poprzez rozmieszczenie masy

    w możliwie dużej odległości od osi obrotu.

    WNIOSEK:

    Energia kinetyczna ciała

    w ruchu obrotowym

    DYNAMIKA BRYŁY SZTYWNEJ

  • 47 FIZYKA – wykład 3

    CAŁKOWITA ENERGIA KINETYCZNA

    RUCH OBROTOWY

    .

    Toczenie – złożenie ruchu postępowego i obrotowego.

    obrót ruch postępowy toczenie

    (3.39)

  • 48 FIZYKA – wykład 3

    Dwa walce (rys.) o tej samej masie i średnicy staczają się z tej samej równi pochyłej.

    Który pierwszy osiągnie podstawę ? Co jest powodem tej różnicy?

    Przykład. (Rola momentu bezwładności)

    DYNAMIKA BRYŁY SZTYWNEJ

  • 49 FIZYKA – wykład 3

    (3.40)

    ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU

    Z II z. d. N. dla ruchu obrotowego: Mdt

    Ld

    wynika wprost: tconstLdt

    LdM

    00

    Jeśli działający na układ wypadowy moment sił jest równy zeru, to całkowity

    moment pędu układu jest stały.

    Można pokazać, że również: moment pędu zamkniętego układu ciał względem dowolnego

    punktu nieruchomego jest stały.

    Podobnie: jeśli siły zewnętrzne dają moment względem nieruchomej osi równy zeru, to

    moment pędu ciała względem tej osi nie zmienia się podczas ruchu.

    (Pokazy: wahadło Oberbecka, żyroskop, stołeczek + hantle, koło rowerowe)

    DYNAMIKA BRYŁY SZTYWNEJ

  • 50 FIZYKA – wykład 3

    RUCH OBROTOWY

    .

    Przykład. Zasada zachowania momentu pędu

  • 51 FIZYKA – wykład 3

    Dziękuję za uwagę !