numer 1/10 (256), styczeƒ 2010

publ

ikac

ja b

ezp∏

atna

Co dalej z OFE?Jak nas widzà zza oceanu?

Poznajmy si´Taƒczàca SGH

Koncert Talentów 2009

Co dalej z OFE?Jak nas widzà zza oceanu?

Poznajmy si´Taƒczàca SGH

Koncert Talentów 2009

❄

❄

❄

❄

❄

❄

❆

❆

❆

❆

❆

❆

❆

❆ ❆

❆

❆

❆

3styczeƒ 2009

AKTUALNOÂCI

SPIS TREÂCI

Miesi´cznik Szko∏y G∏ównej Handlowej w Warszawie al. Niepodleg∏oÊci 162, 02-554 Warszawa, budynek G,pokój 146, tel. 22 564 95 34WydawcaSzko∏a G∏ówna Handlowa w Warszawie al. Niepodleg∏oÊci 162, 02-554 WarszawaRedaktor naczelnaBarbara Minkiewicz, e-mail: bminki@sgh.waw.plZ-ca redaktora naczelnegoJacek Wójcik, e-mail: jacek.wojcik@sgh.waw.pl Sekretarz redakcji: tel. 22 564 95 34Anna Domalewska, e-mail: adomal@sgh.waw.plZdj´ciaMaciej Górski, Kamil Miros∏aw RadomskiSerwis internetowyhttp://www.sgh.waw.pl/gazeta/Sk∏adStudio GEMMApl. Konstytucji 2, 00-552 WarszawaNak∏ad 2000 egz.ISSN: 1644-2237

GAZETA SGH

AKTUALNOÂCI

Wsz´dzie wko∏o… Ênieg?Nie, konferencje! 3

Z posiedzeƒ Senatu SGH 3

Akademickie dylematy.Zmieƒmy si´, ale jak? 4

Innowacyjna SGH 4

EkonomiÊci SGH najlepsi w Polsce 5

Nagrody, wyró˝nienia, stypendia 5

DYDAKTYKA I NAUKA

Studia doktoranckie w j´zyku angielskim 6

Dlaczego KES uruchamia PodyplomoweStudia Akademia Lobbingu 6

Dyplomy MBA dla absolwentów... 7

Uroczyste wr´czenie Êwiadectw... 9

Ko∏a naukowe i nie tylko 10

CRPM informuje 10

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Konferencja – Zarzàdzanie... 13

Rozwój regionalny i polityka... 14

Daj(my) szans´ lobbingowi 15

„Stany Zjednoczone Europy” – debata 16

Wyzwania przysz∏oÊci 17

Otwarte fundusze emerytalne… 18

Co dalej z OFE? 20

Jak inwestowaç w kapita∏ ludzki… 25

Polska w handlu mi´dzynarodowym... 26

Young Project Management Program 27

Koncert, ˝e hej! 28

Odchody 5-lecia ZPiT SGH 29

Drogowskazy kariery 31

Konferencja CEE M&A Days 2010 31

Targi Wydawnictw Ekonomicznych… 32

Recenzje 33

POZNAJMY SI¢

Zak∏ad Analizy Historii Zdarzeƒ... 34

OBOK

Jak nas widzà zza oceanu? 36

Czytajàc Gazet´ SGH 38

ABSOLWENT

Zima za oknem, a w SGH konferen-cja za konferencjà. Cz´Êç tego numeruma charakter biuletynu konferencyjne-go. Z jednej strony to nas cieszy. Gaze-ta sta∏a si´ forum popularyzacji doko-naƒ Êrodowiska Uczelni, zarówno pra-cowników, jak i studentów. Takich tek-stów nam trzeba, dlatego zapraszamydo ich nadsy∏ania. Z drugiej jednakstrony martwi nas sprawozdawczy cha-rakter wielu z nich. Nie chcemy odma-wiaç ich publikacji, ale zale˝y nam natym, aby zawiera∏y jak najwi´kszy ∏a-dunek wiedzy, która zaciekawi tak˝einnych czytelników spoza kr´gu danejdyscypliny. W tym numerze jest kilkatakich tekstów, m.in. poÊwi´cone kon-ferencji nt. Otwartych Funduszy Eme-rytalnych. Debat´ nt. OFE – czy to real-na emerytura czy iluzja – zorganizowa-no z rozmachem, wi´c i jej pok∏osie jestobszerne, a co wi´cej jest to temat, któ-ry interesuje ka˝dego z nas. Relacj´z debaty wzbogaca wypowiedê prof.L. Or´ziak. Liczymy na wypowiedzi in-nych jej uczestników, i nie tylko ich.

ChcielibyÊmy zasygnalizowaç tak˝etemat „lobbingu”. „Dajemy mu szan-s´” – ju˝ po raz drugi publikujemy ma-teria∏ na ten temat. B´dziemy Êledziç lo-sy lobbingu w SGH. Temat jest interesu-jàcy ze wzgl´du na wyst´pujàcà – na-szym zdaniem – rozbie˝noÊç, mi´dzy je-go spo∏ecznà u˝ytecznoÊcià a popytemze strony rynku, który pozwoli∏by sfi-nansowaç edukacyjne przedsi´wzi´cialobbingowe. Takich rozbie˝noÊci mo˝naznaleêç w SGH wi´cej, pytanie jak sobieporadzimy z takimi dylematami. To te-mat, który chcielibyÊmy rozwinàç w nu-merach wiosennych (wszak za∏o˝enia doStrategii SGH ju˝ uchwalone – o nichw numerze lutowym).

Zapraszamy Paƒstwa tak˝e na strony28–30. Wracamy tam do obchodów5-lecia uczelnianego Zespo∏u PieÊnii Taƒca i Âwiàtecznego Koncertu Ta-lentów. Chyba – po tej lekturze – mo˝-na postawiç znak zapytania obok przy-wo∏ywanego cz´sto stereotypu „esgie-howca”, czyli cz∏owieka goniàcego zakarierà…

Tekstem D. Bartosiƒskiej (na str. 34)rozpoczynamy cykl Poznajmy si .́ Chcie-libyÊmy, aby w kolejnych numerach„przedstawia∏y si´” kolejne uczelnianezespo∏y. DziÊ – Zak∏ad Analizy HistoriiZdarzeƒ i Analiz WielopoziomowychISiD KAE SGH.

Na deser wywiad z naszym absolwen-tem – Marcinem Kacperczykiem, obec-nie pracownikiem jednego z presti˝o-wych uniwersytetów amerykaƒskich.Kilka Jego uwag wydaje si´ szczególniecelnych, np. te, które uderzajà w mecha-nizmy spo∏eczne panujàce nie tylkow naszej Szkole, ale tak˝e w kanon edu-kacji na poziomie akademickim. Kon-trowersyjnych tematów poruszanychw tym wywiadzie jest kilka, a sà tom.in. praktyczny wymiar edukacji, licz-ba i jakoÊç publikacji, wp∏yw habilitacji(a raczej jej braku) na jakoÊç edukacji(tak˝e na poziomie studiów doktoranc-kich) oraz kilka innych. Do tego tekstunawiàzuje krótka notka o miejscu pra-cowników SGH w rankingu polskichuczelni i instytutów badawczych o pro-filu ekonomicznym sklasyfikowanychw systemie Ideas/Repec. Kto tam jest,a mo˝e kogo tam nie ma, to warto zoba-czyç, to trzeba naszym zdaniem prze-czytaç!

Zapraszamy do lektury!Barbara Minkiewicz, Jacek Wójcik

Wsz´dzie wko∏o... Ênieg?Nie, konferencje!

Gazeta zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów, redakcji stylistycznej i adjustacji.Autorem zdj´cia na ok∏adce jest Andrzej Domalewski

Na posiedzeniu 16 grudnia SenatSGH zatwierdzi∏ (Uchwa∏à nr 249) orga-nizacj´ roku akademickiego 2010–2011.(DziÊ mo˝e tylko informacja, ˝e zaj´ciarozpocznà si´ 1 paêdziernika, zakoƒ-czà – 5 czerwca). Po dyskusji podjà∏uchwa∏´ (nr 250) w sprawie tworzeniaspecjalnoÊci na studiach pierwszego

i drugiego stopnia. Za∏àcznikiem do niejsà zasady i tryb tworzenia specjalnoÊcikierunkowych na obu stopniach i nawszystkich rodzajach studiów prowa-dzonych w SGH. Od nowego roku aka-demickiego (2010/2011) z wnioskiemo utworzenie specjalnoÊci mo˝e wystà-piç (do Senackiej Komisji Programo-

Z posiedzeƒ Senatu SGH

4 GAZETA SGH 1/10 (256)

AKTUALNOÂCI

wej) albo kierownik jednostki nauko-wo-dydaktycznej albo przewodniczàcyodpowiedniej rady programowo--dydaktycznej. Po zaopiniowaniu go,SKP wnosi wniosek – z rekomendacjà –pod obrady Senatu. Kolejny punkt obraddotyczy∏ zmian w Zasadach przyj´çkandydatów na studia do SGH na rokakademicki 2010/2011 (Uchwa∏anr 251). Zmiany sà niewielkie, dotyczàtylko terminu z∏o˝enia dokumentówprzez kandydatów. Zmianie uleg∏y tak˝ezasady finansowania i funkcjonowania

organizacji studenckich (Uchwa∏anr 252) – na ten temat wi´cej na str. 10.Nast´pna przyj´ta uchwa∏a dotyczy∏aspraw mi´dzynarodowych: Senat SGHwyrazi∏ zgod´ na zawarcie porozumie-nia o przed∏u˝eniu wspó∏pracy pomi´-dzy SGH a Instituto Tecnológico Autó-nomo de México (Uchwa∏a nr 253).

Na posiedzeniu w dniu 20 styczniaSenat wyrazi∏ zgod´ na zawarcie umo-wy o wspó∏pracy pomi´dzy SGH a Insti-tute of Commerce and Business (Mon-golia) i o wymianie studentów pomi´dzy

SGH a Royal Melbourne Institute ofTechnology (Australia). Podjà∏ tak˝e –na wniosek Rady Kolegium Zarzàdzaniai Finansów – uchwa∏´ w sprawiewszcz´cia post´powania o nadanie tytu-∏u doktora honoris causa SGH prof. drhab. Stanis∏awowi So∏tysiƒskiemu. Pro-motorem post´powania b´dzie prof. drhab. Zygmunt Niewiadomski, recenzen-tami – prof. dr hab. Andrzej Ca∏us, prof.dr hab. Jan G∏uchowski, prof. dr hab.Andrzej Kidyba.

bm

Innowacyjna SGH = wiedza + doÊwiadczenie– projekt dla ca∏ego Êrodowiska SGH

SGH rozpocz´∏a realizacj´ czteroletniego projektu Innowa-cyjna SGH = wiedza + doÊwiadczenie wspó∏finansowanegoprzez Uni´ Europejskà. Ma on na celu popraw´ jakoÊci kszta∏-cenia w naszej Szkole oraz lepsze dostosowanie wiedzyi kompetencji absolwentów do potrzeb rynku pracy. Poszcze-gólne zadania tego przedsi´wzi´cia adresowane sà do studen-tów, absolwentów, kadry dydaktycznej i pracowników admi-nistracji.

Na jakim etapie jesteÊmy?Nauczyciele akademiccy oraz doktoranci zacz´li ju˝ odp∏at-

nie tworzyç studia przypadku, które wejdà w sk∏ad Banku Stu-diów Przypadku SGH. B´dà z nich mogli korzystaç dydakty-cy podczas zaj´ç ze studentami. Pierwsze prace ju˝ powsta∏y(zapraszamy do w∏àczenia si´ w pisanie kolejnych), trwajàwarsztaty wprowadzajàce do techniki studium przypadkuw dydaktyce (pod kàtem teoretycznym oraz praktycznym).

Pracowników dydaktycznych oraz doktorantów SGH zain-teresowanych odp∏atnym napisaniem studium przypadku pro-simy o kontakt z biurem projektu: www.sgh.waw.pl/innowa-cyjnasgh.

W nowym roku akademickim, w Gazecie Wyborczej, uka-za∏a si´ ca∏a seria artyku∏ów na temat sytuacji w szkolnictwiewy˝szym. Tytu∏y niektórych z nich brzmia∏y jednoznacznie:Szko∏y wy˝sze w oparach absurdu (Klaus Bachmann), O mi-cie masowego kszta∏cenia (Jerzy Marcinkowski), Plagiaty –wstydliwa uniwersytecka przypad∏oÊç (rozmowa MarkaWroƒskiego i Tomasza Wysockiego), w innych treÊç syntety-zowa∏a teza wyj´ta przez redakcj´ GW „przed nawias”:„Kiepsko kszta∏ci uczelnia, na której nie prowadzi si´ badaƒ,i u∏omny jest uczony, który nie uczy” (Karol Modzelewski,Szko∏y wy˝sze w oparach kampanii), „W Polsce jest co naj-mniej 30 proc. szkó∏ o tak niskim standardzie, ˝e nale˝a∏oby jezamknàç. Kszta∏cà 7 do 10 proc. studentów. To ok. 200 tysi´-cy ludzi, których mogà przyjàç uczelnie lepsze” (Andrzej Koê-miƒski, Jak poprawiç jakoÊç studiów? Wprowadziç op∏aty),by∏y tak˝e i takie, których autorzy wskazywali kierunki najpil-niejszych rozwiàzaƒ: „Nie b´dziemy mieç Êwietnie wykszta∏-conych i zdolnych do reformowania kraju elit, jeÊli nie b´dzie-my mieç co najmniej kilku doskona∏ych uczelni – tak jakw Ameryce, w Wielkiej Brytanii czy we Francji” (Jerzy Thie-me, Zróbmy sobie Oxford), „Lepsze ogólne i porzàdne wy-kszta∏cenie wy˝sze zawodowe ni˝ magisterskie, ale kiepskiejjakoÊci” (Krzysztof Rybiƒski, Zawodowe nie znaczy gorsze),

„Polskie uczelnie muszà byç otwarte na studentów z zagrani-cy, kszta∏ciç nie tylko ludzi m∏odych i skupiç si´ na tych dzie-dzinach, które sà naprawd´ potrzebne” (Piotr Ci˝kowicz, Pa-we∏ Opala, Krzysztof Rybiƒski, Jakie powinny byç wy˝szeuczelnie: Zanim przyjdzie tsunami), „Albo uczelnie wyka˝àducha inicjatywy, albo b´dà permanentnie niedomagaç. Innejmo˝liwoÊci nie ma” (Cezary KoÊcielniak, Uniwersytet musibyç przedsi´biorczy). Wszystkie znaleêç mo˝na pod adresemwww.uczelnie2020.pl. Tam tak˝e zespó∏ (konsorcjumErnst&Young i Instytut Badaƒ nad Gospodarkà Rynkowà)opracowujàcy na zlecenie MNiSzW projekt strategii rozwojuszkolnictwa wy˝szego do 2020 udost´pni∏ przedstawionà nakonferencji prasowej (7 stycznia br.) diagnoz´ stanu szkolnic-twa wy˝szego w Polsce. Uzupe∏niona o analizy trendów glo-balnych w szkolnictwie wy˝szym i kluczowych uwarunkowaƒrozwoju szkolnictwa wy˝szego stanie si´ podstawà opracowa-nia projektu strategii (do koƒca pierwszego kwarta∏u br.).

WczeÊniej, 2 grudnia 2009 r., Êrodowiskowy projekt strate-gii szkolnictwa wy˝szego zaprezentowa∏o na NadzwyczajnymPosiedzeniu Zgromadzenia Plenarnego KRASP konsorcjumFRP, KRASP i KRZASP. Publikacje konsorcjum: Strategiarozwoju szkolnictwa wy˝szego 2010–2020. Projekt Êrodowi-skowy oraz Polskie szkolnictwo wy˝sze. Stan, uwarunkowa-nia i perspektywy znaleêç mo˝na na stronach http://www.frp.org.pl/ i http://www.krasp.org.pl/index.php?sect=strategia.

Zach´camy do lektury, zapraszamy do wypowiedzi. Wi´cejna ten temat w nast´pnym numerze Gazety.

bm

Akademickie dylematy

Zmieƒmy si´, ale jak?

5styczeƒ 2009

Edukacja bez barier to krok w kierunku przystosowywa-nia gmachu G dla niepe∏nosprawnych. W ramach tego zadaniaSzko∏a wprowadzi nast´pujàce udogodnienia: budowa rampyprzy wejÊciu do budynku, wymiana drzwi od al. Niepodleg∏o-Êci na automatycznie otwierane oraz przebudowa toalety. Abyprzybli˝yç pracownikom problemy osób niepe∏nosprawnychw naszej Szkole i pokazaç, jak uczyniç jà bardziej przyjaznà,zorganizowaliÊmy w styczniu 2 warsztaty. Kolejne 2 odb´dàsi´ w kwietniu. Zach´camy do wzi´cia w nich udzia∏u.

P∏atne sta˝e dla studentów i absolwentów SGH sà rów-nie˝ interesujàcym i oferujàcym praktyczne wsparcie przed-si´wzi´ciem, które umo˝liwi im lepsze przygotowanie do wej-Êcia na rynek pracy. Trwajà prace nad tworzeniem regulaminu,poszukujemy pracodawców, którzy wystàpià z takà ofertà –p∏atnymi 3-miesi´cznymi sta˝ami. Pierwsze sta˝e b´dzie mo˝-na odbyç w lipcu 2010 r.

W najbli˝szych dniach zacznie funkcjonowaç serwis Ka-riera SGH (kariera.sgh.waw.pl) stworzony i koordynowanyprzez Centrum Karier i Fundraisingu. Jest to narz´dzie, którema usprawniç komunikacj´ mi´dzy pracodawcami a studenta-mi i absolwentami naszej Szko∏y. W ramach realizacji projek-tu Innowacyjna SGH serwis ten zostanie poszerzony o nast´-pujàce funkcjonalnoÊci: wersj´ angloj´zycznà oraz serwis dlaosób niedowidzàcych i niedos∏yszàcych, narz´dzie do badaniakompetencji po˝àdanych przez pracodawców u studentówi absolwentów, forum dyskusyjne, a tak˝e system komentarzy.

Kolejnym zadaniem, realizowanym we wspó∏pracy z Cen-trum Karier i Fundraisingu, jest organizacja warsztatów pod-noszàcych kompetencje mi´kkie studentów (warsztaty me-ned˝erskie oraz interpersonalne przeznaczone sà dla studen-tów kierunków zarzàdzanie oraz metody iloÊciowe w ekono-mii i systemy informacyjne. Podczas tych spotkaƒ studencispotkajà si´ z takimi formami nauki, jak: studia przypadku,symulacje, wymiana doÊwiadczeƒ, çwiczenia wykonywaneindywidualnie oraz grupowo, scenki i dyskusja. Najbli˝sza re-krutacja na warsztaty (w ramach 3 edycji) odb´dzie w kwiet-niu br.

W tym roku przyszli studenci b´dà zdawali (obowiàzkowo)matematyk´ na egzaminie maturalnym. Zró˝nicowany poziomjej nauczania w szko∏ach Êrednich przek∏ada si´ na trudnoÊciw odbiorze zaj´ç na poziomie akademickim. Dlatego w paê-dzierniku br., w ramach projektu, rozpocznie si´ pierwszycykl warsztatów wyrównujàcych poziom znajomoÊci mate-matyki. Warsztaty ka˝dorazowo dost´pne b´dà dla 600 stu-dentów, którzy zostanà przyj´ci na pierwszy rok studiów I i IIstopnia w paêdzierniku 2010, 2011 oraz 2012 roku.

Zapraszamy do odwiedzania naszego serwisu: www.sgh.waw.pl/innowacyjnasgh oraz do kontaktu z biurem projektuw celu wzi´cia udzia∏u w koordynowanych przez nas przed-si´wzi´ciach (tel.: 22 564 98 59). MK

Projekt wspó∏finansowany ze Êrodków Unii Europej-skiej w ramach Europejskiego Funduszu Spo∏ecznego.

AKTUALNOÂCI

˚yczliwy czytelnik poinformowa∏ nas (dzi´kujemy!) o interesujàcej notatce na temat SGH w serwisie informacyjnymNBP News. W Êlad za nià ukaza∏a si´ tak˝e informacja na stronie g∏ównej SGH. Oto ona: „Szko∏a G∏ówna Handlowa zaj-muje pierwsze miejsce w rankingu polskich uczelni i instytutów badawczych o profilu ekonomicznym sklasyfikowanychw systemie Ideas/Repec. Jest to mi´dzynarodowy system, który obejmuje zarejestrowanych ekonomistów i reprezentowa-ne przez nich instytucje, pozwala udost´pniaç w sieci prace naukowe, rejestruje liczb´ pobraƒ i liczb´ cytowaƒ. Obecniew systemie sklasyfikowanych jest ponad 22.000 ekonomistów z ca∏ego Êwiata i ponad 800.000 publikacji naukowych. Ran-king powstaje na podstawie szeregu kryteriów, dotyczàcych przede wszystkim mi´dzynarodowej cytowalnoÊci prac. W sys-temie zarejestrowanych jest niemal 100 polskich ekonomistów. Pierwsze miejsce w rankingu polskim (z listopada 2009 r.)zajmuje Rafa∏ Weron z Politechniki Wroc∏awskiej, a w pierwszej dziesiàtce znajduje si´ a˝ pi´cioro ekonomistów z SGH.Sà to: Micha∏ Brzoza-Brzezina (miejsce 2), Jakub Growiec (miejsce 4), Ma∏gorzata Knauff (miejsce 6), Cezary Wójcik(miejsce 8) i Marcin Kolasa (miejsce 9). Dalsze miejsca w tym rankingu zajmujà P. Ci˝kowicz (miejsce 14) oraz M. Ruba-szek (miejsce 17)”. (èród∏o: http://www.sgh.waw.pl/katedry/kpp/nowe). Tyle notka. Pierwsza reakcja – serdecznie gratulu-jemy! Druga – fantastyczny temat (tematy) do rozwini´cia.

Popytamy, poszukamy, do tematu wrócimy wiosnà.JW

EkonomiÊci SGH najlepsi w Polsce

Anna Sankowska otrzyma∏a presti˝owe stypendium na-ukowo-badawcze w University of Sydney przyznane przeztzw. Group of Eight. Dr Sankowska jest jednà z oÊmiu osóbz Europy i drugà w historii konkursu stypendystkà w zakresiezarzàdzania z Polski. Gratulujemy!

Rozstrzygni´ta zosta∏a VI edycja Konkursu na najlepszeprace magisterskie na temat funduszy inwestycyjnych organi-zowanego przez Êrodowisko funduszy inwestycyjnych.

Celem konkursu jest propagowanie tematyki rynków finan-sowych w szczególnoÊci funduszy inwestycyjnych wÊród stu-

dentów, a tak˝e wzrost zainteresowania rozwojem wiedzyi promocjà tego rynku.

Wyró˝nienie wraz z mo˝liwoÊcià odbycia sta˝u w Towarzy-stwie Funduszy Inwestycyjnych, otrzyma∏a:

Pani Beata Sójka – za prac´ pod tytu∏em Rozwój rynkuzamkni´tych funduszy nieruchomoÊci w Polsce w latach2004–2008 na przyk∏adzie analizy ich rentownoÊci, napisa-nà w Katedrze Zarzàdzania Finansami Przedsi´biorstwaSzko∏y G∏ównej Handlowej w Warszawie pod kierunkiemprof. dr hab. Jacka Grzywacza (http://www.izfa.pl/pl/in-dex.php?id= 10080&id_news=67)

NAGRODY, WYRÓ˚NIENIA, STYPENDIA

6 GAZETA SGH 1/10 (256)

DYDAKTYKA I NAUKA

Studia doktoranckie w j´zyku angielskim2 grudnia 2009 r. Rada Naukowa Kole-

gium Gospodarki Âwiatowej przyj´∏a pro-gram i plan czteroletnich studiów dokto-ranckich w j´zyku angielskim. Kierowni-kiem studiów jest prof. dr hab. MariannaStrzy˝ewska posiadajàca wieloletnie do-Êwiadczenie zwiàzane z organizacjà i za-rzàdzaniem studiami doktoranckimi. Uru-chomienie studiów mo˝liwe by∏o dzi´kizaanga˝owaniu prof. dr hab. El˝biety Ka-weckiej-Wyrzykowskiej, prorektora ds.wspó∏pracy z zagranicà oraz prof. dr hab.Jolanty Mazur, dziekana Kolegium Go-spodarki Âwiatowej.

Studia doktoranckie w j´zyku angiel-skim b´dà realizowane na podstawie pro-jektu wspó∏finansowanego ze ÊrodkówEFS w ramach Programu OperacyjnegoKapita∏ Ludzki, Priorytet IV. W sk∏ad ze-spo∏u projektowego wchodzà: dr Piotr Za-borek (kierownik projektu), dr Lidia Da-nik (z-ca kierownika projektu ds. admini-stracyjnych) oraz mgr Honorata Nyga--¸ukaszewska (sekretarz). Dzi´ki uzyska-nemu finansowaniu studia b´dà bezp∏at-ne, zaÊ najlepsi studenci studiów dzien-nych otrzymajà stypendia. Ârodki unijnepozwolà tak˝e na zakup literatury, sprz´tukomputerowego oraz oprogramowanianiezb´dnego w procesie dydaktycznym.

Program studiów zosta∏ skonstruowa-ny w taki sposób, aby wykszta∏ciç na-

ukowców biegle pos∏ugujàcych si´ no-woczesnymi metodami badawczymi orazporuszajàcych si´ swobodnie w mi´dzy-narodowym Êrodowisku akademickim.Kszta∏cenie na studiach doktoranckichb´dzie przebiega∏o w dwóch nurtach.Pierwszy nurt stanowi∏y b´dà wyk∏adypolskich i zagranicznych naukowców.Odb´dà si´ one w ciàgu pierwszychdwóch lat studiów. Ich podstawowym ce-lem b´dzie przedstawienie doktorantompog∏´bionej myÊli teoretycznej i metodo-logicznej z obszarów obj´tych progra-mem studiów. Drugi nurt studiów realizo-wany b´dzie w formie zebraƒ zespo∏ówspecjalizacyjnych sk∏adajàcych si´ z pro-fesorów oraz doktorów z ró˝nych ka-tedr/instytutów zainteresowanych tymprocesem kszta∏cenia. W czasie posiedzeƒzespo∏ów specjalizacyjnych doktoranciuzyskajà pomoc w sformu∏owaniu pro-blemu badawczego, tez i hipotez orazw opracowaniu metody badawczej. Ze-spo∏y dyskutowa∏y b´dà tak˝e nad rezul-tatami poszczególnych etapów prac nadrozprawà doktorskà, co ma zapewniç naj-wy˝szà jakoÊç powstajàcych rozpraw.

Zak∏ada si ,́ i˝ skutecznoÊç programub´dzie bardzo wysoka, tzn. przynajmniej20% studentów w terminie obroni prac´doktorskà. Do rozwiàzaƒ, które majà po-móc osiàgnàç ten cel nale˝à:

● du˝a selektywnoÊç podczas rekruta-cji,

● du˝y udzia∏ przedmiotów z zakresumetodologii badaƒ naukowych i metody-ki pracy nad doktoratem w programie na-uczania,

● wprowadzenie trzech zespo∏ów spe-cjalizacyjnych z zakresu zarzàdzaniai ekonomii,

● zapewnienie intensywnych konsulta-cji indywidualnych z promotorami ju˝ odpierwszego semestru studiów,

● rozpocz´cie sformalizowanej wspó∏-pracy z organizacjà zrzeszajàcà praco-dawców w zakresie proponowania i reali-zacji projektów badawczych.

Studia adresowane sà do osób pochodze-nia polskiego oraz do cudzoziemców. Dowymagaƒ stawianych kandydatom nale˝eçb´dà m.in.: uzyskany tytu∏ magistra, dosko-na∏a znajomoÊç j´zyka angielskiego i eko-nomii oraz… silna motywacja. W pierw-szym roku na studia zostanie przyj´tych 60osób (30 osób na studia dzienne i 30 – nazaoczne). Termin sk∏adania aplikacji up∏y-wa 19 kwietnia 2010 r. Szczegó∏owe infor-macje na temat studiów i rekrutacji znaleêçmo˝na na stronie internetowej: www.sgh.waw.pl/ doctoralstudies.

Lidia DanikInstytut Mi´dzynarodowego Zarzàdzania

i Marketingu

Kolegium Ekonomiczno-Spo∏eczne wy-daje si´ byç optymalnym oÊrodkiemw SGH dla tego typu inicjatywy. Dlaczego?

Po pierwsze: Lobbing jest zjawiskieminterdyscyplinarnym, rozgrywa si´ bo-wiem na styku prawa, polityki, biznesu,administracji, ale tak˝e czynników kultu-rowo-spo∏ecznych (np. tradycja, spo∏e-czeƒstwo obywatelskie, aktywnoÊç oby-watelska, kapita∏ spo∏eczny). W∏aÊnieKES jest interdyscyplinarne.

Po drugie: KES posiada doÊwiadcze-nie w prowadzeniu studiów podyplomo-wych i doktoranckich, dysponuje zatemknow-how, które zostanie wykorzystanew Akademii Lobbingu.

Po trzecie: wyk∏adowcy KES, prowa-dzàc dzia∏alnoÊç eksperckà, dysponujàkontaktami z instytucjami, otoczeniemzewn´trznym (administracjà, organizacja-mi pozarzàdowymi), które tak˝e prowa-dzà dzia∏alnoÊç lobbingowà i rzeczniczà.Z tych doÊwiadczeƒ mo˝emy skorzystaç.

O potrzebie lobbingu przypominamysobie zazwyczaj w momentach pora˝ek,wystarczy przywo∏aç: nieudane staraniao Expo 2012, o siedzib´ EuropejskiegoInstytutu Technologicznego. Lepiej, cytu-jàc prof. W. Gasparskiego, „uczyç si´ niena w∏asnych b∏´dach, ale uniwersytecie”.

Proponowany program Studiów Pody-plomowych Akademii Lobbingu to 170godzin dydaktycznych w 4 blokach mery-torycznych: Lobbing w perspektywie mi´-dzynarodowej – 50 godz., Lobbing na fo-rum Unii Europejskiej – 36 godz., Lob-bing w Polsce – 40 godz., Lobbing w prak-tyce: metody i techniki – 44 godz. Oferu-jemy interaktywne metody nauczania, ró˝-norodny zespó∏ wyk∏adowców – anality-ków i praktyków tej problematyki. Patro-nat nad studiami obj´∏o StowarzyszenieProfesjonalnych Lobbystów w Polsce.

Idealny profil europejskiego lobbystynakreÊli∏ Rinus van Schendelenemw ksià˝ce Machiavelli w Brukseli: „oso-

ba taka powinna byç potrójnym mi-strzem: Sokratesem zadajàcym te samepytania w odniesieniu do ka˝dej sprawy,Maksem Weberem opracowujàcym od-powiedzi na podstawie prac przygoto-wawczych i Machiavellim dzia∏ajàcymwnikliwie i z du˝à intuicjà”. I takich ab-solwentów Akademii Lobbingu chcieli-byÊmy wychowaç.

Przy opracowywaniu programu stu-diów korzysta∏am z francuskich wzorów(m.in. tzw. „grandes ecoles” – InstytutuKatolickiego w Pary˝u, Sciences Po), czyszkoleƒ prowadzonych w Brukseli.

W styczniu zorganizowane zostanie spo-tkanie informacyjne dla zainteresowanychstudiami. Poinformujemy Paƒstwa o termi-nie na stronie: http://www. sgh.waw.pl/in-stytuty/ism/akademialobbingu/

Zapraszamy!Ma∏gorzata Mol´da-Zdziech

kierownik Podyplomowych Studiów Akademia Lobbingu KES SGH

Dlaczego Kolegium Ekonomiczno-Spo∏eczne uruchamiaPodyplomowe Studia Akademia Lobbingu KES SGH?

7styczeƒ 2009

DYDAKTYKA I NAUKA

Akredytowany w EPAS programCEMBA – lider studiów Master of Bu-siness Administration w Polsce – za-koƒczy∏ rok 2009 uroczystoÊcià wr´-czenia dyplomów tegorocznym absol-wentom. Graduacja w Canadian Execu-tive MBA odby∏a si´ 13 grudnia w Au-li I w budynku C. Dyplomy MBA ode-brali absolwenci czternastej kohorty(edycji) programu. To sà dyplomy wy-dane przez University of Quebec atMontreal (UQAM) – autentyczne kana-dyjskie dyplomy MBA. Nasi absolwen-ci otrzymali jednoczeÊnie dyplomyukoƒczenia studiów specjalnych w za-kresie MBA wydane przez Szko∏´G∏ównà Handlowà.

Samo wr´czenie dyplomów w CEM-BA ma zawsze opraw´ uroczystà i jestuÊwietniane wystàpieniami wa˝nych go-Êci. Poczàtek graduacji to hymny polskii kanadyjski, które tradycyjnie wykonu-je nasz znakomity Chór SGH. Tak te˝by∏o i tym razem. W imieniu w∏adz aka-demickich powita∏a absolwentów orazzaproszonych goÊci profesor El˝bietaKawecka-Wyrzykowska, prorektor ds.wspó∏pracy z zagranicà. PodkreÊli∏a pre-sti˝ studiów MBA, pogratulowa∏a obec-nym na sali absolwentom faktu do∏àcze-nia do elitarnej grupy – ju˝ ponad 400 –absolwentów CEMBA.

Znamienici goÊcie wieczoru dyplo-mowego w CEMBA to mi´dzy innymi:Jego Ekscelencja Ambasador Kanady

w Polsce Daniel Costello, WojciechChybowski – prezes Zarzàdu i wspó∏-w∏aÊciciel Pentacomp S.A., profesor Mi-chel Librowicz – koordynator CEMBAze strony UQAM. Serdecznie powitali-Êmy tak˝e cz∏onków Advisory Boardprogramu CEMBA – Mariana Czakaƒ-skiego (by∏ego Radc´ Handlowego Pol-ski w Kanadzie), Cristiano Pinzautiego(wiceprezydenta Polskiej KonfederacjiPracodawców Prywatnych Lewiatan)oraz Bogus∏awa Hassa – absolwentaCEMBA (i w∏aÊciciela Beta Soap Sp.z o.o.). Obecni byli tak˝e profesorowie:Robert Madden – sztandarowy wyk∏a-dowca w CEMBA z SXF Universityw Kanadzie oraz dr Miros∏aw Jarosiƒ-ski, prowadzàcy w CEMBA od wielu latwysoko oceniany wyk∏ad Strategic Ma-nagement.

CEMBA ma przywilej trwa∏ych kon-taktów z Ambasadà Kanady w Polsce.Niektórzy pracownicy Ambasady sà na-szymi absolwentami. JesteÊmy dumni,˝e ambasador Kanady zwykle zabierag∏os na graduacji. Tak te˝ by∏o obecnie:pierwszym mówcà by∏ Ambasador Ka-nady w Polsce, Daniel Costello. To by∏apierwsza graduacja CEMBA dla nowomianowanego ambasadora Kanady. Da-niel Costello okaza∏ si´ znakomitymmówcà – nic dziwnego, jest by∏ym pro-fesorem kanadyjskich uczelni. Ambasa-dor pogratulowa∏ absolwentom ukoƒ-czenia trudnych studiów i zach´ca∏ do

kontaktów biznesowych z Kanadà.Cz´Êç przemówienia zosta∏a wyg∏oszo-na po polsku – co oczywiÊcie bardzospodoba∏o si´ s∏uchaczom. I co nas zdu-mia∏o, bowiem ambasador Costelloprzyjecha∏ do Polski zaledwie 3 miesià-ce temu!

Wyk∏ad graduacyjny (keynote ad-dress) wyg∏osi∏ Wojciech Chybowski,prezes Zarzàdu Pentacomp S.A., absol-went CEMBA i by∏y cz∏onek AdvisoryBoard. Wojciech Chybowski jest przed-si´biorcà z sukcesem. Po studiach MBAosiàgnà∏ – jak twierdzi, dzi´ki nabytymu nas kompetencjom – trwa∏y rozwójswojej firmy, która obecnie plasuje si´w czo∏ówce dynamicznych przedsi´-biorstw IT w Polsce. W rankingu Tele-info 500 za rok 2009 Pentacomp zajà∏ 9.pozycj´ wÊród firm realizujàcych us∏ugitworzenia oprogramowania na zamó-wienie. Ostatnio Pentacomp zosta∏ zali-czony do „Gazel Biznesu” przez „PulsBiznesu” (14.12.2009). W swoim wystà-pieniu Wojciech Chybowski dzieli∏ si´istotnymi uwagami i radami w zwiàzkuz prowadzeniem przedsi´biorstwa i kie-rowaniem du˝ym zespo∏em pracowni-ków. Bez szerokiego spojrzenia, jakiedaje MBA rozwój mojej firmy by∏bywolniejszy, a pracownicy byliby mniejmotywowani do wspólnego dzia∏ania –powiedzia∏ W. Chybowski.

Profesor Michel Librowicz z Univer-sity of Quebec at Montreal przekaza∏ ab-

DYPLOMY MBA DLA ABSOLWENTÓW PROGRAMU CEMBA

8 GAZETA SGH 1/10 (256)

DYDAKTYKA I NAUKA

solwentom list dziekana Szko∏y Zarzà-dzania UQAM z serdecznymi gratula-cjami z okazji ukoƒczenia studiówMBA. Prof. Librowicz wskaza∏ na zbli-˝ajàcà si´ 20. rocznic´ utworzenia BiuraKanadyjskiego w SGH, które zapoczàt-kowa∏o wspó∏prac´ naszej Uczelni z Ka-nadà w zakresie edukacji mened˝erskiej.˚yczy∏ absolwentom – przedsi´biorcomsukcesów, a tak˝e zach´ca∏ do podtrzy-mywania kontaktów z CEMBA – choç-by w postaci uczestnictwa w CEMBAAlumni Association.W najwa˝niejszym punkcie uroczysto-Êci 33 absolwentów odebra∏o kanadyj-skie dyplomy MBA z ràk prof. MichelaLibrowicza z UQAM oraz dyplomySGH ukoƒczenia studiów specjalnychw zakresie MBA z ràk prof. El˝bietyKaweckiej-Wyrzykowskiej. Dodatko-wo, E. Kawecka-Wyrzykowska wr´czy-

∏a jedenastu najlepszym studentom dy-plomy w wyró˝nieniem.

W imieniu absolwentów g∏os zabra∏aAnna Tutak-Kordyl, najlepsza studentkaz kohorty XIV. Dzi´kujàc profesoromwyk∏adajàcym w programie, pracowni-kom biura CEMBA, rodzinom i przyja-cio∏om, podkreÊli∏a z jakà dumà i rado-Êcià absolwenci stan´li na podium i ode-brali dyplomy MBA, do∏àczajàc tym sa-mym do elitarnej grupy absolwentówjednego z najlepszych programów MBAw Polsce.

Na zakoƒczenie g∏os zabra∏a JoannaLipiƒska, prezes CEMBA Alumni Asso-ciation. Gratulujàc swoim kole˝ankomi kolegom, zach´ci∏a ich do zasileniaszeregów Stowarzyszenia AbsolwentówCEMBA.

W finale uroczystoÊci absolwenciCEMBA podrzucili w gór´ swoje czapki

z okrzykami radoÊci i zwyci´stwa. Towidzimy na zdj´ciach. Czego nie widzi-my, to autentyczna radoÊç wszystkichz dobrni´cia do upragnionego celu. Gra-tulacje od wyk∏adowców, rodzin, krew-nych, przyjació∏ i znajomych – te oczy-wiÊcie by∏y, i by∏y bardzo zas∏u˝one.Ukoƒczenie programu to dowód wy-trwa∏oÊci, pracowitoÊci i hartu ducha.They did it!.

UroczystoÊç prowadzi∏ prof. MarekGruszczyƒski, koordynator programuCEMBA ze strony SGH. Biuro CEMBAsk∏ada raz jeszcze serdeczne gratulacjeabsolwentom programu i podzi´kowa-nia dla wszystkich przyjació∏ i sympaty-ków CEMBA. Serdecznie gratulujemyi dzi´kujemy!

Maria BanasiewiczMBA

(relacja z uroczystoÊci na kolorowej wk∏adce)

LISTA ABSOLWENTÓW CEMBA – GRADUACJA 13.12.2009 r.

El˝bieta AndersRobert AntczakMicha∏ BàkMiros∏aw DejnekaJeremi El˝anowskiBeata FràczakGrzegorz GabryelPawe∏ Ga∏àzkaAneta Ga∏àzka-GergontVioletta Jasiƒska-JaÊkowiakKatarzyna KaczmarekAleksandra KalinowskaAnna Tutak-KordylIneza KuczalskaGrzegorz Liszka

Maciej ¸oziƒskiZbigniew MarcinkowskiKrzysztof MatuszewskiS∏awomir MundryMarcin NiewolskiWaldemar NowakowskiMagdalena OpalaSebastian PaluchWoranuch ParkAndrzej PasekKatarzyna PichalskaRichard PiotrowskiMartyna RatajczakRoman RussockiTomasz Sobczyk

Marek ÂlesickiRafa∏ WiraszkaPiotr WolskiDyplomy z wyró˝nieniem otrzymaliMicha∏ BàkVioletta Jasiƒska-JaÊkowiakKatarzyna KaczmarekAnna Tutak-KordylMaciej ¸oziƒskiKrzysztof MatuszewskiMarcin NiewolskiWaldemar NowakowskiRoman RussockiMarek ÂlesickiPiotr Wolski

9styczeƒ 2009

DYDAKTYKA I NAUKA

W uroczystoÊci, którà prowadzi∏dziekan Kolegium – prof. dr hab. Ja-nusz Ostaszewski, wzi´li udzia∏ uczest-nicy pi´ciu edycji niestacjonarnych stu-diów doktoranckich (dwóch w dyscy-plinie ekonomia oraz trzech w dyscy-plinie nauki o zarzàdzaniu), a tak˝e kie-rownicy i sekretarze poszczególnychedycji studiów. Kierownikami niesta-cjonarnych studiów doktoranckichw KZiF w dyscyplinie ekonomia byli:I edycji – dr hab. prof. SGH WojciechPacho oraz II edycji – prof. dr hab. Ja-nusz Ostaszewski. Sekretariat prowa-dzi∏y: dr Irmina Cisek-Cicirko (I edy-cja) oraz mgr Maria Ociepa-Georgije-wa (II edycja). Kierownikami studióww dyscyplinie nauki o zarzàdzaniu byli:prof. dr hab. Marian Stru˝ycki (I edy-cja), prof. dr hab. Maria Romanowska(II edycja) oraz prof. dr hab. Micha∏Trocki (III edycja), a sekretarzami –w kolejnoÊci – mgr Dorota K´pka, drhab. prof. SGH Agnieszka Sopiƒskai mgr Anna Sosnowska.

Jako pierwszy zabra∏ g∏os dziekanKolegium Zarzàdzania i Finansów prof.dr hab. Janusz Ostaszewski – dokona∏podsumowania trzech lat nauki na stu-diach doktoranckich. Niestacjonarnestudia doktoranckie w KZiF rozpocz´∏ytrzy lata temu 204 osoby, z tego 76osób w dyscyplinie ekonomia i 128osób w dyscyplinie nauki o zarzàdza-niu. Âwiadectwo ukoƒczenia studiówuzyska∏o w sumie 156 osób (76%),w tym z ekonomii 56 osób (74%) i 100osób (78%) z nauk o zarzàdzaniu.W trakcie trwania studiów wielu dokto-rantów nawiàza∏o wspó∏prac´ naukowàz przysz∏ymi promotorami, z czegooÊmiu ma ju˝ otwarte przewody dok-torskie. Sà to: Micha∏ Rot (nt. Wp∏ywkapita∏u publicznego na wzrost gospo-darczy w Polsce w latach 1995–2007;promotorem jest dr hab. prof. SGHWojciech Pacho)1; Mariola Szewczyk--Jarocka (nt. Szara strefa w bran˝y bu-dowlanej w Polsce; promotorem jest drhab., prof. SGH Bogdan Mróz); AgataPrzygoda (nt. Kryterium rynkowe

a kryterium zaufania publicznego wewspó∏czesnym banku komercyjnym;promotorem jest prof. dr hab. Bogus∏awPietrzak); Ma∏gorzata ¸ukasik (nt. Za-le˝noÊci przyczynowe mi´dzy gie∏do-wym rynkiem akcji a wybranymizmiennymi charakteryzujàcymi kryzy-sy gospodarcze w Stanach Zjednoczo-nych z prze∏omu XX i XXI wieku; pro-motorem jest prof. dr hab. Zenon Mar-ciniak); Andreas Lipa (nt. Kluczowedeterminanty sukcesu transakcji typuM&A w sektorze bankowym UE; pro-motorem jest dr hab., prof. SGH Ma∏-gorzata Iwanicz-Drozdowska); Arka-diusz Kamiƒski (nt. Zarzàdzanie pro-cesami obs∏ugi klientów indywidual-nych, jako element strategii banku;promotorem jest prof. dr hab. MarianStru˝ycki); Bo˝ena Wróblewska (nt.Zarzàdzanie procesami na rynku gazup∏ynnego; promotorem jest prof. drhab. Marian Stru˝ycki) oraz AlfredaKamiƒska (nt. Ma∏e i Êrednie przedsi´-biorstwa w gospodarce regionu lubel-skiego; promotorem jest prof. dr hab.Marian Stru˝ycki). Powy˝sze rezultatydziekan Kolegium uzna∏ za satysfak-cjonujàce. JednoczeÊnie zach´ci∏ pozo-sta∏ych absolwentów do pójÊcia w Êla-dy swych kolegów i zaoferowa∏ pe∏nàgotowoÊç do niesienia pomocy w roz-woju naukowym absolwentów.

Nast´pnie g∏os zabra∏ prof. dr hab.Marian Stru˝ycki. W swoim wystàpie-niu prof. Stru˝ycki podkreÊli∏ rol´ stu-diów doktoranckich w rozwoju nauko-wym doktorantów oraz zach´ci∏ absol-wentów, by dalej kontynuowali wspó∏-prac´ z Uczelnià i Kolegium. Zdaniemprofesora, doktoranci powinni wyko-rzystaç dane im przez studia szansei jak najszybciej przygotowaç rozpra-wy doktorskie.

Chcàc wyró˝niç osoby o najwy˝szejÊredniej uzyskanej ze studiów, dziekanosobiÊcie wr´czy∏ Êwiadectwa wytypo-wanym trzem doktorantom z ka˝dejedycji. Âwiadectwa z ràk dziekanaotrzymali: Micha∏ Rot, Ma∏gorzata ¸u-kasik, Agata Przygoda, Andreas Lipa,

Micha∏ Krawczyk, Joanna Michalska,Arkadiusz Kamiƒski, Bo˝ena Wró-blewska, Edyta ˚elazko, Urszula Mate-j-Bil, Joanna Cecelak, Krzysztof G´bal,Alfreda Kamiƒska, Rados∏aw Szukie-wicz oraz Anna Zgódka. Pozosta∏ymabsolwentom Êwiadectwa wr´czyli kie-rownicy poszczególnych edycji stu-diów.

Dziekan podkreÊli∏, i˝ zarówno wy-ró˝nieni, jak i wszyscy pozostali dokto-ranci z chwilà otrzymania Êwiadectwstali si´ absolwentami trzeciego stopniastudiów w Szkole G∏ównej Handlowejw Warszawie.

W imieniu doktorantów wystàpi∏ Ar-kadiusz Kamiƒski, który odczyta∏ listotwarty doktorantów I edycji niestacjo-narnych studiów doktoranckichw KZiF w dyscyplinie nauki o zarzà-dzaniu skierowany do kierownika tej˝eedycji – prof. dr. hab. Mariana Stru˝yc-kiego. W liÊcie doktoranci wyrazili ser-deczne podzi´kowania i s∏owa uznaniaza wyjàtkowà opiek´ i zaanga˝owanieProfesora.

Dalsza czeÊç uroczystoÊci zakoƒcze-nia studiów przebieg∏a w podziale naposzczególne edycje.

Agnieszka Sopiƒska(relacja z uroczystoÊci na kolorowej

wk∏adce)1 Obrona doktoratu odby∏a si´ 30 listopada

2009 roku.

Niestacjonarne studia doktoranckie w Kolegium Zarzàdzania i Finansów

Uroczyste wr´czenie Êwiadectw27 listopada 2009 roku odby∏o si´ uroczyste wr´czenieÊwiadectw pierwszym absolwentom niestacjonarnychstudiów doktoranckich prowadzonych w KolegiumZarzàdzania i Finansów, uwzgl´dniajàcych podzia∏ nadyscypliny naukowe: ekonomi´ i nauki o zarzàdzaniu.

10 GAZETA SGH 1/10 (256)

DYDAKTYKA I NAUKA

I. Mi´dzynarodowe programy badawcze

NOWE KURSY NA PROJEKTY BADAWCZEI ROZWOJOWE

Czwarty konkurs w Competitiveness and InnovationFramework Programme

W styczniu 2010 r. zostanie otwarty nast´pny, czwarty ju ,̋konkurs w Programie CIP-ICT PSP. Przewidywany termin za-mkni´cia konkursu to czerwiec 2010. Polska strona programuCIP-ICT PSP: http://www.cip.gov.pl/ict-psp-kpkippt. StronaKomisji Europejskiej dotyczàca Programu CIP-ICT PSP:

http://ec.europa.eu/information_society/activities/ict_psp/in-dex_en.htm

SZKOLENIACykl szkoleƒ i konsultacji dla wnioskodawców Europe-

an Research Council Advanced Research GrantsKrajowy Punkt Kontaktowy Programów Badawczych UE

rozpoczyna kolejny cykl spotkaƒ warsztatowych i konsultacjidla osób przygotowujàcych wnioski do najbli˝szego konkursudla doÊwiadczonych naukowców (ERC-2010-AdG). Spotka-nie dla przedstawicieli nauk spo∏eczno-ekonomicznych i hu-manistycznych przygotowujàcych wnioski na 7 kwietnia2010 r. odb´dzie si´ 4 marca (w godz. 10.00–13.00). Programzaj´ç obejmie m.in. szczegó∏y systemu EPSS, cz´Êç admini-

CRPM informuje

Kó∏ naukowych w SGH dostatek, ale cz´Êç z nich funk-cjonuje przede wszystkim na papierze. Sà jednak takie, któ-re dzi´ki swojej aktywnoÊci mogà byç wzorem nie tylko dlastudentów. Poczàtek roku przyniós∏ Zarzàdzenie rektora (nr1 z 4 stycznia 2010 r.) w sprawie szczegó∏owych zasad funk-cjonowania i finansowania uczelnianych organizacji stu-denckich (UOS) w SGH. Zarzàdzenie, z którym powinni si´zapoznaç zarówno studenci zrzeszajàcy si´ w uczelnianychorganizacjach studenckich, jak i ich opiekunowie. Powodysà dwa. Po pierwsze, funkcjonowanie UOS uporzàdkowano,po drugie, w ramach tego porzàdkowania wprowadzono ry-gorystyczne rozwiàzania, których niedope∏nienie spowodujezlikwidowanie organizacji. Kilka wybranych kwestii przyta-czam poni˝ej, po szczegó∏y odsy∏am do zarzàdzenia i jegoza∏àczników. A liczba tych ostatnich imponujàca, a˝ 11!Wszelkie kwestie zosta∏y szczegó∏owo opisane, proceduryi formularze narzucone. Od razu widaç, jakà dyscyplin´ na-ukowà uprawia spiritus movens tego zarzàdzenia, czyli pro-rektor Anna Karmaƒska. MyÊl´ jednak, ˝e w przypadku ru-chu studenckiego narzucenie gotowych szablonów bardzopomo˝e w jego funkcjonowaniu, wszak to jedynie szablonporzàdkujàcy zasady funkcjonowania UOS w SGH, a nie-przesàdzajàcy o wartoÊci merytorycznej tego, co robià orga-nizacje.

Zacznijmy od tego, ˝e zarzàdzenie kompleksowo porzàd-kuje wszelkie sfery dzia∏alnoÊci studenckiej, a wi´c dzia∏al-noÊç: kó∏ naukowych, klubów, zespo∏ów artystycznychi sportowych. Mówi si´ w nim tak˝e o zespo∏ach projekto-wych. To jest bardzo ciekawe rozwiàzanie, gdy˝ pozwalastworzyç zespó∏ osób pod kàtem realizacji jednego przedsi´-wzi´cia (po zrealizowaniu projektu zespó∏ projektowy ulegarozwiàzaniu). Mimo tymczasowoÊci takiego podmiotu, maon wszystkie najwa˝niejsze prawa UOS, a wi´c mo˝esprawnie przygotowaç i przeprowadziç swoje przedsi´wzi´-cie, tak˝e w sferze finansowej.

Wspomniana na poczàtku liczba kó∏ naukowych mo˝e si´wkrótce szybko zmniejszyç, gdy˝ przewiduje si´, ˝e w ter-minie do 1 maja oraz do 1 grudnia ka˝dego roku UOS zo-bowiàzana jest do z∏o˝enia pó∏rocznego sprawozdaniaz dzia∏alnoÊci. Sprawozdanie obejmuje opis zrealizowa-

nych inicjatyw, rozliczenie ich finansowania, a tak˝e wska-zanie aktualnej listy cz∏onków. Niez∏o˝enie takiego spra-wozdania traktowane b´dzie jako równoznaczne z zakoƒ-czeniem dzia∏alnoÊci przez danà organizacj´. Opiekunowiei szefowie UOSów – te dwie daty od razu do wpisania dokalendarza!

Kilka krytycznych uwag, aby ten opis nie by∏ zbyt s∏odki.Paragraf 16 mówi, i˝: „UOS, chcàce zaprosiç do udzia∏uw projekcie przedstawicieli paƒstw, w∏adz RP lub osoby pu-bliczne, zobowiàzane sà do wczeÊniejszego poinformowa-nia o tym zamiarze rektora oraz dyrektora Biura Informacjii Promocji (BIiP) poprzez z∏o˝enie w BIiP kopii wnioskuo merytorycznà akceptacj´ projektu lub osobnego pisma, je-˝eli udzia∏ wy˝ej wymienionych osób nie by∏ potwierdzonyw chwili sk∏adania wniosku”. Nie jestem prawnikiem, aleten punkt interpretowa∏bym jak koniecznoÊç uzyskania zgo-dy, na takowe zaproszenie. Z jednej strony to wa˝ne, abyo wizytach wszelkich oficjeli wiedzia∏y w∏adze Uczelni,z drugiej, rodzi si´ obawa, ˝e nie wszystkie zapraszane oso-by mogà zostaç… no w∏aÊnie, czy swoboda ruchu studenc-kiego dopuszcza zapraszanie dowolnych osób? I jeszczejedna kwestia – „osoba publiczna”, czy jej definicja jest ta-ka prosta? Czy nie otwiera to furtki do potencjalnych niepo-rozumieƒ?

Druga uwaga krytyczna zwiàzana jest z postulatem, abyko∏o naukowe tworzy∏o minimum 15 osób. OsobiÊcie uwa-˝am, ˝e jeÊli 5 osób jest w stanie stworzyç sprawnie dzia∏a-jàce ko∏o naukowe, to dlaczego im na to nie pozwoliç. Przytak rygorystycznym rozliczaniu kó∏, nie ma obawy, ˝e b´dàto fasadowe organizacje, które nic nie robià. W praktycei tak dzia∏a kilka osób (pomijajàc te najwi´ksze organizacjei ko∏a naukowe), a reszta pe∏ni raczej rol´ mniej lub bar-dziej aktywnych kibiców. Im mniej osób, tym wi´kszaszansa, ˝e wszyscy b´dà aktywni, a nie b´dà si´ oglàdaç nainnych.

Zobaczymy jak nowe zasady i procedury b´dà funkcjono-wa∏y w praktyce, do tematu wrócimy po 1 maja, kiedy b´dàdane o tym, ile organizacji z∏o˝y∏o sprawozdania ze swojejdzia∏alnoÊci, a tak˝e co z tych sprawozdaƒ wynika.

Jacek Wójcik

Ko∏a naukowe i nie tylko Aby si´ lepiej „kr´ci∏y”

11styczeƒ 2009

DYDAKTYKA I NAUKA

stracyjnà wniosku (formularze A1-A3), opis projektu (B1-B2),jak i kwestie finansowe. Osobiste konsultacje dla naukowcówprzygotowujàcych ostatecznà wersj´ projektu mo˝liwe sà pouzgodnieniu terminu z KPK (wieslaw.studencki@kpk.gov.pl).Dodatkowe konsultacje prowadzone sà przez RPK Politechni-ka Âlàska w Gliwicach. Osoba kontaktowa: Dominika Raróg--OÊliêlok tel. 32 2371998

WYJAZDY ZAGRANICZNEFulbright-Schuman ProgramProgram stypendialny Fulbright-Schuman jest wspó∏finan-

sowany przez Departament Stanu USA i Komisj´ Europejskà.Zg∏oszenia kandydatów przyjmuje Komisja Fulbrightaw Brukseli. Stypendia sà przyznawane na realizacj´ projektówdotyczàcych stosunków pomi´dzy USA i Unià Europejskà lubzwiàzanych ze sprawami Unii Europejskiej.

Warunki finansowe: równowartoÊç 3,000 euro miesi´cznieprzeznaczone na koszty utrzymania i jednorazowo 3,000 eurona koszt podró˝y i zagospodarowania. Stypendysta otrzymujewiz´ J1 i ubezpieczenie.

Kategorie stypendiów:Grants for Research or University Study: stypendia

w amerykaƒskich uczelniach przeznaczone dla specjalistówz krajów Unii Europejskiej (pracownicy naukowi, pracownicyadministracji publicznej, przemys∏u, Êrodków masowego prze-kazu), na prowadzenie indywidualnej pracy badawczej, wyk∏a-dów lub udzia∏ w zaj´ciach.

Stypendia przeznaczone sà dla kandydatów posiadajàcychwczeÊniejsze doÊwiadczenie akademickie lub zawodowe w conajmniej 2 krajach Unii Europejskiej, minimum 2 lata pracyzawodowej po uzyskaniu dyplomu magisterskiego oraz bar-dzo dobrà znajomoÊç j´zyka angielskiego.

Stypendia mogà byç przyznane na okres od trzech miesi´cydo roku akademickiego. Preferowane b´dà projekty, którychrealizacja b´dzie przewidziana na cztery miesiàce. Kandydacinie posiadajàcy tytu∏u doktora mogà ubiegaç si´ o stypendiumnie d∏u˝sze ni˝ 6 miesi´cy.

Professionals in International Education: sta˝e zawodo-we dla specjalistów zajmujàcych si´ wspó∏pracà mi´dzynaro-dowà w zakresie edukacji, administracjà programów badaw-czych, wymianà naukowà, studiami zagranicznymi. Wymaga-ne zaproszenie z wybranego oÊrodka/instytucji i bardzo dobraznajomoÊç j´zyka angielskiego. Stypendia przyznawane sà naczas nie d∏u˝szy ni˝ 4 miesiàce.

EU Scholar in Residence Program: stypendia na jedensemestr roku akademickiego dla pracowników naukowychz tytu∏em co najmniej doktora na prowadzenie wyk∏adówz szeroko rozumianej tematyki dotyczàcej Unii Europejskiej.Wyk∏ady w uczelniach amerykaƒskich, które zg∏osi∏y zainte-resowanie udzia∏em w programie Fulbright-Schuman. Infor-macje o uczelniach mo˝na otrzymaç w Komisji Fulbrightaw Brukseli.

Zasady ubiegania si´ o stypendia:Osoby zainteresowane udzia∏em w programie powinny jak

najszybciej przes∏aç wst´pne zg∏oszenie na adres Komisji Ful-brighta w Brukseli zawierajàce:

● wype∏niony formularz Preliminary Application dost´pnyna stronie www.fulbright.be

● CV i opis proponowanego projektu nieprzekraczajàcyjednej strony.

Po zaakceptowaniu zg∏oszenia przez Komisj´, pe∏na do-kumentacja kandydata musi byç dostarczona do 1 marca2010.

Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej: Program KolumbStypendia zagraniczne Fundacji na rzecz Nauki Polskiej

przyznawane sà m∏odym polskim uczonym, którzy nie prze-bywali jeszcze po doktoracie na d∏ugoterminowym sta˝u za-granicznym (d∏u˝szym ni˝ 6 miesi´cy), aby umo˝liwiç impobyt (od 6 do 12 miesi´cy) w najlepszych oÊrodkach nauko-wych Êwiata. O stypendium mogà ubiegaç si´ naukowcy,którzy:

● posiadajà stopieƒ naukowy doktora,● sk∏adajà wniosek o stypendium nie póêniej ni˝ cztery la-

ta (lub nie póêniej ni˝ szeÊç lat, w przypadku kandydatów,którzy korzystali z urlopów wychowawczych) od chwiliuzyskania stopnia doktora,

● w terminie sk∏adania wniosków b´dà zatrudnieni w szko-le wy˝szej lub w innej krajowej instytucji, do której celówstatutowych nale˝y prowadzenie badaƒ naukowych,

● podczas planowanego wyjazdu nie b´dà jednoczeÊnie be-neficjentami innych programów stypendialnych FNP(z wyjàtkiem stypendium konferencyjnego).

Szczegó∏owe informacje dotyczàce warunków, które muszàspe∏niç kandydaci, znajdujà si´ w Regulaminie konkursu nastronie www.fnp. org.pl.

Wnioski o stypendia w programie KOLUMB w 2010 r. b´-dà przyjmowane dwa razy do roku. Najbli˝szy termin sk∏a-dania wniosków w programie: 1 lutego br., drugi termin –15 paêdziernika 2010 r.

Informacje o stypendiach uzyskaç mo˝na u Magdaleny Zu-berek-Wàsiƒskiej, tel.: 22 845 95 20, e-mail: magdalena.zube-rek@fnp. org.pl. Tekst za www.fnp. org.pl

Oferta University of Leeds dla doktorantówUniversity of Leeds oferuje przynajmniej 9 pe∏nych stypen-

diów pobytowych dla doktorantów rozpoczynajàcych badanianaukowe w semestrze zimowym 2010/2011, zwiàzane z pracàdoktorskà. Stypendia mogà trwaç maks. 3 lata. Stypendiumobejmuje czesne oraz koszty utrzymania, na które mo˝na uzy-skaç 13 490 funtów. Ostateczny termin aplikowania: 29 stycz-nia br. Wi´cej informacji: http://www.leeds.ac.uk/rds/postgra-duate_scholarships/ firs-info.doc Kontakt: pg_scholarships-at--leeds. ac.uk

Józef Tischner Fellowships for Polish and Polish-Ame-rican Scholars

Granty adresowane sà do m∏odych badaczy, w tym z dzie-dziny nauk spo∏eczno-ekonomicznych i humanistycznych. Re-alizacja badaƒ b´dzie odbywaç si´ w Institut für die Wissen-schaften vom Menschen w Wiedniu. Stypendium trwa od lip-ca do grudnia 2010. Jego wysokoÊç to 9000 EUR. Ostatecznytermin aplikowania: 28 lutego. Wi´cej informacji:

http://www.iwm.at/index.php?option=com_content&task=view&id=78&Itemid=151

KONFERENCJE MI¢DZYNARODOWESympozjum European Academy of Business in Society

(EABIS) „The Future of Economics in a Post-CrisisWorld”, Mediolan 15–16 kwietnia

Ostateczny termin nadsy∏ania streszczeƒ referatów: 26 lute-go (abstrakt maks. 500 s∏ów).

Kontakt: giovanni.marseguerra@unicatt.itGie∏da kontaktów pt. „Udane badania i rozwój w Euro-

pie”, Dusseldorf, 4 marca4 marca br. w Dusseldorfie odb´dzie si´ gie∏da kontak-

tów pt. „Udane badania i rozwój w Europie”. Organizowa-na po raz drugi konferencja adresowana jest do naukowcówi przedsi´biorców z Nadrenii Pó∏nocnej-Westfalii i euro-

12 GAZETA SGH 1/10 (256)

DYDAKTYKA I NAUKA

pejskich regionów partnerskich, aby umo˝liwiç im znale-zienie nowych, europejskich partnerów do projektów ba-dawczo-rozwojowych (B+R) 7. PR. Regiony partnerskiew 2010 r. to: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Pol-ska i Rosja. Uczestnicy z innych regionów Europy równie˝b´dà mile widziani. Gie∏da kontaktów odb´dzie si´ w for-mie równoleg∏ych sesji informacyjno-kontaktowych, po-Êwi´conych trzem tematom: technologie informacyjne i ko-munikacyjne, energia oraz nanotechnologie i technologieprodukcyjne. Wydarzenie jest skierowane g∏ównie do ma-∏ych i Êrednich przedsi´biorstw oraz uczelni wy˝szych.Uczestnicy zaproszeni sà tak˝e do wzi´cia udzia∏u w istnie-jàcych oraz nowych sieciach technologicznych, tworzonychprzez naukowców, przedsi´biorców i inne podmioty zwià-zane z 7. PR.

Wi´cej informacji: http://www.frp.nrw.de/frp2/en/fpa/evt/aga/?v=408&lce=EN. èród∏o: „Granty Europejskie”

Doroczna konferencja European Foundation for Mana-gement Development, Frankfurt 6–8 czerwca

Podczas konferencji zaprezentowane zostanà case studiesz dziedziny wspó∏pracy uniwersytetów z biznesem. Najlepszeformy wspó∏pracy otrzymajà nagrod´ „EFMD Excellence inPractice Award 2010”, natomiast studia przypadków zostanàopublikowane przez Emerald Group Publishing. Ostatecznytermin aplikowania: 1 lutego.

Wi´cej informacji: www.efmd.org/eipKonferencja „Ageing and technology”, 23–25 marca,

Vechta, Dolna SaksoniaKonferencja jest zorganizowana przez Lower Saxony Rese-

arch Network „Design of Environments for Ageing”. Wi´cejinformacji oraz rejestracja: http://www.altersgerechte-lebens-welten.de/index.php?id =24&L=1

6th International Seminar QUALITY MANAGEMENTIN HIGHER EDUCATION QMHE2010, Tulcea, Rumu-nia, 8–9 lipca

Artur Mika

II. Fundusz stypendialny i szkoleniowy

Centrum Rozwoju Programów Mi´dzynarodowych infor-muje, i˝ w lutym 2010 r. zostanie og∏oszony IV – ostatni w tejedycji – nabór wniosków sk∏adanych w ramach FunduszuStypendialnego i Szkoleniowego na nast´pujàce dzia∏ania:

I. MobilnoÊç studentów i pracownikówII. Kursy j´zykoweIII. Stypendia indywidualneTermin sk∏adania wniosków na poszczególne dzia∏ania

up∏ywa 31 marca 2010 r.Dzia∏anie I – MobilnoÊç Studentów i Pracowników obej-

muje nast´pujàce kategorie dzia∏aƒ:1. MobilnoÊç studentów:

● wyjazdy polskich studentów oraz przyjazdy studentówzagranicznych na okres studiów od 3 do 12 miesi´cy(w jednym roku akademickim), wliczajàc przygotowaniej´zykowe (udzia∏ w intensywnym kursie j´zykowymw kraju docelowym przed lub w trakcie okresu studiowa-nia);

● wyjazdy polskich studentów na praktyki do wspó∏pracu-jàcych instytucji, firm lub organizacji na okres od 3 do 12miesi´cy (w trakcie jednego roku akademickiego), wlicza-jàc przygotowanie j´zykowe (udzia∏ w intensywnym kur-

sie j´zykowym w kraju paƒstwa – darczyƒcy przed lubw trakcie okresu studiowania).

2. MobilnoÊç pracowników uczelni● wyjazdy polskich pracowników do zagranicznych uczelni

partnerskich i przyjazdy zagranicznych pracowników doPolski w celu prowadzenia zaj´ç dydaktycznych wymia-rze min. 5 godzin dydaktycznych, na okres od 1 dnia do 6tygodni,

● wyjazdy polskich pracowników do zagranicznych uczelnipartnerskich i przyjazdy zagranicznych pracowników doPolski w celu udzia∏u w seminariach, szkoleniach, warsz-tatach, konferencjach, doskonalenia umiej´tnoÊci i kwali-fikacji, wymiany doÊwiadczeƒ, poszerzania wiedzy, naokres od 1 dnia do 6 tygodni,

● work shadowing – sta˝ towarzyszàcy, zarówno polskichpracowników w uczelniach paƒstw-darczyƒców, jaki pracowników zagranicznych w Polsce, na okres od 1dnia do 6 tygodni.

O dofinansowanie w ramach FSS – MobilnoÊç studentówi pracowników szkó∏ wy˝szych mogà si´ ubiegaç polskieuczelnie posiadajàce Kart´ Uczelni Erasmusa, które zamierza-jà otrzymaç Êrodki z Funduszu na sfinansowanie mobilnoÊcistudentów i pracowników w projekcie z Norwegià, Islandiàczy Liechtensteinem. Studenci i pracownicy zainteresowaniwyjazdem do Norwegii, Islandii czy Liechtensteinu sk∏adajàwnioski i inne dokumenty zgodnie z wymogami uczelni ma-cierzystej.

Wi´cej informacji o Dzia∏aniu I, takich jak zasady finanso-wania oraz kwoty stypendiów, mo˝na znaleêç na stronie:http://www.fss.org.pl/pl/dzialanie1 oraz na stronie interneto-wej CRPM http://www.sgh.waw.pl/crpm_/erasmus/fss-pl/.

W ramach Dzia∏ania III – Stypendia Indywidualne –istnieje mo˝liwoÊç dofinansowania projektów majàcych nacelu:

● wyjazdy doktorantów i m∏odych naukowców (do 40 roku˝ycia) w celu przeprowadzenia badaƒ naukowych w in-stytucjach badawczych krajów – darczyƒców (Islandia,Liechtenstein, Norwegia),

● przyjazdy doktorantów i m∏odych naukowców z paƒstw –darczyƒców w celu prowadzenia badaƒ naukowychw polskich instytucjach badawczych,

● indywidualne wizyty studyjne obywateli polski i paƒstw –darczyƒców – przedstawicieli instytucji dzia∏ajàcych narzecz szkolnictwa wy˝szego (na przyk∏ad KonferencjeRektorów, Paƒstwowa Komisja Akredytacyjna, Ârodowi-skowa Komisja Akredytacyjna),

● indywidualne wizyty studyjne przedstawicieli instytucjiedukacyjnych w Polsce i krajach paƒstw – darczyƒców(dzia∏ajàcych w sektorze szkolnictwa podstawowego, za-wodowego i kszta∏cenia osób doros∏ych).

O dofinansowanie w ramach Dzia∏ania III – Stypendia indy-widualne – mogà si´ ubiegaç nast´pujàce osoby:

● doktoranci i m∏odzi naukowcy (do 40 roku ˝ycia) z Polskii paƒstw-darczyƒców,

● przedstawiciele instytucji dzia∏ajàcych w sektorze eduka-cji (poza przedstawicielami uczelni wy˝szych zaanga˝o-wanymi w projekty „MobilnoÊç studentów i pracowni-ków”).

Wi´cej informacji o Dzia∏aniu I, takich jak zasady finanso-wania oraz kwoty stypendiów, mo˝na znaleêç na stronie:http://www.fss.org.pl/pl/dzialanie2 oraz na stronie interneto-wej CRPM http://www.sgh.waw.pl/crpm_/erasmus/fss-pl/.

Ma∏gorzata Chromy

13styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Zarzàdzanie wartoÊcià klientóww przedsi´biorstwach stanowi najnow-szy nurt w zarzàdzaniu marketingowym.Problem ten jest doÊç szeroko reprezen-towany w Êwiatowej literaturze przed-miotu i coraz szerzej uwzgl´dnianyw badaniach naukowych w Polsce. 19 li-stopada 2009 r. odby∏a si´ pierwsza naten temat konferencja, zorganizowanaprzez Katedr´ Marketingu SGH. Otwie-rajàc t´ konferencj ,́ dziekan KNOPprofesor dr hab. Andrzej Herman powie-dzia∏, ˝e jest ona wa˝nym wydarzeniemrównie˝ z dwóch innych powodów: popierwsze – to spotkanie naukowcówi praktyków, podczas którego prezento-wane sà wyniki badaƒ z tego zakresuprowadzonych w przedsi´biorstwachoraz po drugie, uczestnikami konferen-cji jest m∏odzie ,̋ która b´dzie mog∏akontynuowaç te badania w przysz∏oÊci.Zarzàdzanie wartoÊcià klienta ma silnàpodbudow´ teoretycznà, jak i praktycz-nà, przede wszystkim w teorii konkuren-cji, czy teorii analizy rynków.

Do g∏ównych celów konferencji orga-nizatorzy zaliczyli wymian´ poglàdóww zakresie:

● podejÊç do definiowania i pomia-rów wartoÊci klientów,

● podejÊcia do pomiaru wartoÊciklientów – czy sà skuteczne i mo˝liwedo wykorzystania w praktyce,

● strategii, które mogà stosowaçprzedsi´biorstwa w celu budowy i wzro-stu wartoÊci klientów przedsi´biorstwa,

● podejÊç do budowy i zarzàdzaniaportfelem klientów,

● wyzwaƒ zarzàdzania wartoÊciàklientów.

Wa˝nym celem konferencji by∏oprzygotowanie i wydanie ksià˝ki zbio-rowej uczestników konferencji pt. „Za-rzàdzanie wartoÊcià klientów” (z∏o˝onado druku).

Zarzàdzanie wartoÊcià klienta, jakoproblem badawczy, ma swoje dwa êró-d∏a. Jedno jest ÊciÊle powiàzane z pod-stawowym celem dzia∏alnoÊci wspó∏-czesnego przedsi´biorstwa, tj. maksy-malizacjà wartoÊci dla jego wszystkichinteresariuszy oraz drugi, ÊciÊle zwiàza-ny z ewolucjà dzia∏aƒ marketingowychi pomiarem ich skutecznoÊci oraz efek-tywnoÊci w warunkach narastania barie-ry popytu i globalnej konkurencji o kon-sumentów.

Na ten aspekt wskaza∏a profesor drhab. Barbara Dobiega∏a-Korona, kie-rownik Katedry Marketingu, w swoim

wystàpieniu otwierajàcym pierwszy pa-nel konferencji poÊwi´cony istocie i po-miarowi wartoÊci klientów.

W cz´Êci pierwszej konferencji zosta-∏y poddane szerokiej interpretacji i dys-kusji nie tylko metody pomiaru wartoÊciklientów, ale metody i narz´dzia analizyoraz segmentacji klientów (prof. dr hab.Ma∏gorzata Rószkiewicz), metody prze-ciwdzia∏ania odchodzenia klientów(m.in. dr Piotr Masiukiewicz), budowaportfela klientów z wykorzystaniem no-wych technologii (m.in. dr TymoteuszDoligalski, mgr Dawid Pacha).

Strategie konkurowania wartoÊcia-mi dla klientów by∏y przedmiotem cz´-Êci drugiej konferencji, prowadzonejprzez profesora dr hab. Henryka Mrukaz Uniwersytetu Ekonomicznego w Po-znaniu. Zwróci∏ on uwag´ na koniecz-noÊç ró˝nicowania strategii wartoÊci dlaró˝nych klientów. Na zró˝nicowanieklientów z uwzgl´dnianiem wzrostu do-chodów konsumentów oraz na rosnàcàrol´ rynku dóbr luksusowych jako war-toÊciowego i obiecujàcego pola do kon-kurowania wskazywa∏ prof. dr hab. Bog-dan Mróz; na wzrost roli e-us∏ug w za-chowaniach nabywczych konsumentówwskaza∏a prof. dr hab. Anna Dàbrowska.Budowa skutecznych strategii wartoÊcidla klientów wymaga skutecznego za-rzàdzania wiedzà o klientach, tymcza-sem prawie 90% przedsi´biorstw gro-madzi g∏ównie dane teleadresowe, a nie-wiele firm korzysta z badaƒ marketingo-wych (dr Sylwia Sobolewska).

W budowie strategii coraz wi´kszàrol´ pe∏ni koncepcja spo∏ecznie odpo-wiedzialnego biznesu. W Polsce oko∏o50% przedsi´biorstw wskazuje, i˝ kon-cepcja ta wp∏ywa na konkurencyjnoÊçoraz wzrost lojalnoÊci klientów (dr Ka-tarzyna Majchrzak). Choç satysfakcjaklientów jest uznawana jako bardzowa˝ny cel dzia∏alnoÊci przedsi´biorstw,to polityka cenowa warunkowana jestciàgle jeszcze kosztami ponoszonymi

przez przedsi´biorstwa (dr Jan Pindakie-wicz). Jako istotnà wartoÊç dla klientówstanowi wspó∏czeÊnie kod porozumieniafirm z klientami, jako przes∏anki dialogui poszukiwania wspólnych celów i war-toÊci (dr Ewa Lewandowska Tarasiuk).

Trzecia cz´Êç konferencji poÊwi´conaby∏a strategiom wzrostu wartoÊciklientów dla firm i by∏a prowadzonaprzez profesor dr hab. Edyt´ Rudawskàreprezentujàcà Uniwersytet Szczeciƒski.Wskaza∏a ona tak˝e na klienta jakowspó∏twórc´ wartoÊci oraz êród∏o dar-mowej, aktualnej informacji potrzebnejdo budowania takich strategii, które pro-wadzà do wzrostu wartoÊci klientów.

W tej cz´Êci konferencji wiele uwagipoÊwi´cono problemom przes∏anek za-chowaƒ konsumentów, wskazujàc z jed-nej strony na nieracjonalne ich zachowa-nia (dr Jacek Wójcik), z drugiej strony nawzrost ich si∏y rynkowej (dr T. Doligal-ski), a tak˝e – czy i w jakim stopniu mo-gà byç generalizowane trendy zachowaƒkonsumentów (prof. B. Mróz).

Do strategii wzrostu wartoÊci klien-tów zalicza si´ strategie d∏ugookreso-wych relacji klient–firma, tymczasemfirmy w tym zakresie wykorzystujàprzede wszystkim programy lojalno-Êciowe (dr Alicja Krzepicka), a nienp. strategie wspó∏tworzenia wartoÊci.

èród∏em podnoszenia wartoÊci klien-ta dla firmy jest wspó∏czeÊnie tak˝e edu-kacja klientów. Firmy muszà edukowaçswoich klientów nie tylko w zakresieobs∏ugi produktów, ale te˝ jak najlepiejwykorzystaç ofert´ firm oraz relacjez firmà w rozwiàzywaniu ich proble-mów (mgr ¸ukasz Âwier˝ewski).

Uwzgl´dniajàc zakresy i poziomy re-feratów w dyskusji, konferencja spe∏ni∏aoczekiwania i cele przyj´te przez orga-nizatorów i uczestników, a jej material-nym wynikiem b´dzie ksià˝ka pt. Za-rzàdzanie wartoÊcià klientów wydanaprzez wydawnictwo Poltext.

Dawid Pacha

Konferencja pt. Zarzàdzanie wartoÊcià klienta

14 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

W dniach 26–27 listopada 2009 r. od-by∏a si´ w Poznaniu mi´dzynarodowakonferencja naukowa „Rozwój regional-ny i polityka regionalna w Polsce.Pierwsze doÊwiadczenia i nowe wyzwa-nia cz∏onkostwa w Unii Europejskiej”.Konferencja zosta∏a zorganizowanaprzez Instytut Geografii Spo∏eczno--Ekonomicznej i Gospodarki Prze-strzennej na Wydziale Nauk Geogra-ficznych i Geologicznych UniwersytetuAdama Mickiewicza.

W ciàgu dwóch dni, obejmujàcychcztery sesje plenarne i osiem sekcji spo-tkaƒ, przedyskutowane zosta∏y starei nowe kierunki w unijnej polityce regio-nalnej. Omówiono wykorzystanie fun-duszy strukturalnych i ich rol´ w ∏ago-dzeniu skutków obecnego kryzysu fi-nansowego. Zaprezentowano poszcze-gólne aspekty prowadzenia polityki re-gionalnej i korzystania z funduszy unij-nych, takie jak problemy identyfikacjii delimitacji obszarów problemowychpolityki regionalnej, czy jej monitoringi ewaluacja. Przedstawiono tak˝e do-Êwiadczenia województw (szczególniewoj. wielkopolskiego) w tym wzgl´dzie.

Szczególnie interesujàcà grupà wystà-pieƒ i dyskusji by∏y te, które podejmo-wa∏y dylemat spójnoÊci i zró˝nicowaniaw polityce regionalnej. Problem ten jestw Polsce podejmowany w ostatnich la-tach szczególnie ch´tnie, z jednej stronyze wzgl´du na znacznie szybszy rozwój

obszarów metropolitalnych ni˝ regio-nów peryferyjnych, z drugiej zaÊ – naobj´cie naszego kraju politykà spójnoÊciw zwiàzku z wstàpieniem do Unii Euro-pejskiej.

NierównoÊci przestrzenne sà po-wszechnie postrzegane jako zjawiskoniekorzystne. Stàd te˝ sà one jednymz podstawowych wyzwaƒ w polityce re-gionalnej paƒstwa, które dà˝y do ichograniczenia. Ograniczanie nierównoÊcizaÊ wià˝e si´ cz´sto z dà˝eniem do tego,aby wszystkie regiony charakteryzowa∏ysi´ podobnym poziomem rozwoju go-spodarczego, mimo ˝e ka˝dy z nich po-siada swojà specyfik ,́ a dzia∏alnoÊç go-spodarcza wykazuje tendencje do kon-centracji. Dlatego te˝ zasadne jest posta-wienie pytaƒ, czy szybszy wzrost niektó-

rych regionów i zwiàzane z tym powi´k-szanie dysproporcji mi´dzy nimi jest zja-wiskiem niekorzystnym, a tak˝e czy na-le˝y i mo˝na temu przeciwdzia∏aç.

Prof. dr hab. Boles∏aw Domaƒskiz Uniwersytetu Jagielloƒskiego wskazu-je, ˝e podczas oceny nierównoÊci prze-strzennych powinno si´ zwracaç uwag´na ich skal´ przestrzennà i czasowà. Niebez znaczenia jest fakt, czy dotyczà onepoziomu ˝ycia, czy aktywnoÊci gospo-darczej, a tak˝e jakie sà ich d∏ugofaloweskutki dla poszczególnych regionóworaz dla obszarów o niskim poziomie˝ycia. Celem paƒstwa powinno byçzmniejszenie nierównoÊci w poziomie˝ycia, a nie ograniczanie koncentracjidzia∏alnoÊci gospodarczej, zw∏aszczaw obr´bie poszczególnych regionów. Odzmniejszenia nierównoÊci w nat´˝eniutej dzia∏alnoÊci wa˝niejsze jest, abyszybki wzrost gospodarczy w obszarachsilnych sprzyja∏ wzrostowi poziomu ˝y-cia w obszarach s∏abych. Interwencjapubliczna powinna wi´c skupiaç si´ narelacjach mi´dzy nimi, w taki sposób,aby zrealizowaç wspomniany cel. Spój-noÊç terytorialna zaÊ powinna byç rozu-miana w kategoriach integracji ekono-micznej i spo∏ecznej, a nie wyrównywa-nia nierównoÊci przestrzennych.

Magdalena SenderowskaSKN Geografii Ekonomicznej

i Badaƒ Regionalnych, Katedra Geografii Ekonomicznej

(Fot. Barbara Szmyt)

Rozwój regionalny i polityka regionalna w Polsce.Pierwsze doÊwiadczenia i nowe wyzwania cz∏onkostwa

w Unii Europejskiej

Minister Rozwoju RegionalnegoEl˝bieta Bieƒkowska

Uczestnicy przys∏uchiwali si´ wystàpieniom dotyczàcym problemowych obszarów politykiregionalnej.

15styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

7 grudnia 2009 r. w Auli G∏ównej im.Oskara Langego w Szkole G∏ównejHandlowej odby∏a si´ debata „Lobbingw Polsce – czy i dlaczego potrzeba namedukacji w zakresie lobbingu?”.

Debata zapoczàtkowa∏a promocj´ no-wej inicjatywy edukacyjnej – Podyplo-mowych Studiów Akademia LobbinguKES SGH, których I edycja rusza 20 lu-tego 2010 roku. Spotkanie otworzy∏ pro-fesor Joachim Osiƒski, dziekan KES,który przywita∏ wszystkich i uzasadni∏potrzeb´ tej nowej propozycji.

Nast´pnie g∏os zabra∏a dr Ma∏gorzataMol´da-Zdziech, kierownik AkademiiLobbingu, która podzi´kowa∏a dzieka-nowi prof. Joachimowi Osiƒskiemui prodziekanowi prof. S∏awomirowiSztabie za odwag´ i „zielone Êwiat∏o”dla Akademii. Odwag ,́ bo przy obec-nym wizerunku lobbingu w Polsce, tejodwagi rzeczywiÊcie potrzeba. Nega-tywny stereotyp lobbingu jest bardzosilny i aby go zmieniç, potrzeba dzia∏aƒedukacyjnych, bo to wiedza jest najsku-teczniejszà technikà takiej zmiany.

Debata podzielona by∏a na dwie cz´-Êci: pierwsza – poÊwi´cona diagnoziesytuacji i dalszym rozwiàzaniom lobby-stycznym w Polsce i druga – edukacjiw zakresie lobbingu.

W pierwszym panelu udzia∏ wzi´∏ooÊmiu goÊci. Jako pierwsze, g∏os zabra∏yosoby zaanga˝owane w dzia∏alnoÊç Sto-warzyszenia Profesjonalnych Lobbystóww Polsce (SPLP): Grzegorz Ziemniak –dyrektor SPLP, Marek Matraszek – cz∏o-nek SPLP, dyrektor CEC GovernmentRelations, którzy krytycznie wypowie-dzieli si´ o obowiàzujàcej w Polsce usta-wie o dzia∏alnoÊci lobbingowej w proce-sie stanowienia prawa. Zarzucili jej nie-równe traktowanie lobbystów, bowiemobecnie obowiàzek rejestracji w reje-strze MSWiA dotyczy jedynie lobby-stów zawodowych, czyli reprezentujà-

cych swoich klientów, w zamian za ho-norarium. LobbyÊci reprezentujàcynp. organizacje gospodarcze, zwiàzki za-wodowe czy organizacje pozarzàdowe,nie podlegajà obowiàzkowi rejestracji.Nast´pnie Witold Micha∏ek z BCC (rów-nie˝ cz∏onek–za∏o˝yciel SPLP) podkre-Êla∏, i˝ lobbysta jest rzecznikiem intere-sów. Opowiada∏ si´ za takimi samymizasadami dla wszystkich lobbystów,a tak˝e za potrzebà redukcji psychozypojawiajàcej si´ w momentach dyskusjina ten temat oraz wyraênymi zasadamijawnoÊci i otwartoÊci w prowadzeniulobbingu. Katarzyna Urbaƒska, dyrektorDepartamentu Prawnego w PKPP Le-wiatan, uzna∏a, i˝ obecnie nie nale˝y no-welizowaç zasad i regulacji. To nie jestdobry moment. Jej zdaniem nale˝y two-rzyç regulacj´ lobbingu we wspó∏pracyz ekspertami, gdy˝ „im wi´cej podmio-tów, tym lepsza jakoÊç prawa”. Stwier-dzi∏a, i˝ edukacja potrzebna jest wszyst-kim, aby „odczarowaç lobbing” i wy-strzegaç si´ atmosfery skandali. Wspo-mina∏a równie˝ o Brukseli, gdzie nie maregulacji prawnej lobbingu, tylko obo-wiàzuje rejestr w Parlamencie Europej-skim i przy Komisji Europejskiej.

Kolejna panelistka Gra˝yna Kopiƒ-ska, dyrektor Programu Przeciwko Ko-rupcji Fundacji im. Stefana Batorego,zaznaczy∏a, ˝e ustaw´ o lobbingu nale˝ynowelizowaç nie uchylaç. PodkreÊla∏a

sensowne rozwiàzania w niej zawarte(np. obowiàzek publikowania pó∏rocz-nych planów legislacyjnych rzàdu orazwys∏uchania publiczne). G. Kopiƒskawskaza∏a równie˝ na kanadyjskà ustaw´lobbingowà – jako wzorcowà, którawprowadza zró˝nicowane kategorie lob-bingu i dzia∏alnoÊci lobbingowej. Da-mian Zaczek (redaktor naczelny i wy-dawca „Decydenta”) mówi∏ o dewasta-cji ustawy, o braku odpowiedzialnoÊciza s∏owo i czyny, co – jego zdaniem – le-˝y u podstaw negatywnego i korupcjo-gennego postrzegania lobbingu. Nawo-∏ywa∏ do powa˝nego podejÊcia do tego,co si´ robi.

Anna Mazgal (ekspertka ProgramuRzecznictwa i Wspó∏pracy Mi´dzynaro-dowej Ogólnopolskiego Forum Organi-zacji Pozarzàdowych) podkreÊla∏a po-trzeb´ regulacji. Po∏o˝y∏a nacisk na wag´relacji z obywatelami i interesariuszamioraz Êledzenie ich postulatów. Akcento-wa∏a potrzeb´ podniesienia jakoÊci deba-ty publicznej w tym zakresie. Adam San-kowski (prezes Polskiej Izby PoÊredni-ków Ubezpieczeniowych i Finanso-wych) mówi∏ tak˝e o istotnej roli inicja-tywy obywatelskiej, jako formie lobbin-gu. PodkreÊli∏, ˝e nale˝y konsultowaçwiele êróde∏ i projektów, by podejmo-waç racjonalne i optymalne decyzje.

Na koniec tej cz´Êci g∏os zabra∏a Do-minika Wielowieyska (Gazeta Wybor-

Konferencja Lobbing w Polsce – czy i dlaczego potrzeba nam edukacji w zakresie lobbingu?

„Daj(my) szans´ lobbingowi!”

16 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

cza, Radio TOK FM), która prowadzi∏ai moderowa∏a ca∏y panel dyskusyjny.Zdecydowanie opowiedzia∏a si´ za regu-lacjà lobbingu, podkreÊlajàc, ˝e nale˝y jàzaczàç nawet teraz – im szybciej, tym le-piej. Podsumowa∏a, i˝ mimo ˝e wed∏uglobbystów omawiana ustawa jest z∏a, niemo˝na zapominaç o jej jasnych stronach.Doda∏a, i˝ nale˝y wywa˝aç interesy ró˝-nych lobbies i eliminowaç nierównowa-g ,́ w przypadku niereprezentowanychgrup, typu konsumenci i klienci.

W drugiej cz´Êci spotkania poÊwi´co-nej stricte potrzebie edukacji w zakresielobbingu w Polsce i za granicà, wypo-wiedzia∏o si´ szeÊciu profesorów. Pierwszy z nich, dr hab. Krzysztof Ja-siecki (docent w Instytucie Filozofiii Socjologii PAN), mówi∏ o konieczno-Êci demitologizacji lobbingu. Uzna∏ tozjawisko za najciekawszy obszar socjo-logii i nauk spo∏ecznych. Dr Ma∏gorza-ta Mol´da-Zdziech (Instytut StudiówMi´dzynarodowych KES SGH, eks-pertka mi´dzynarodowej organizacjipozarzàdowej Association EUROPAEntretiens Universitaires pour l’Admi-nistration Publique) przedstawi∏a obraz

bardzo negatywnego wizerunku lobbin-gu we Francji, a tak˝e podkreÊli∏a faktistnienia zaj´ç o tej tematyce w ofercieSGH, UW, KSAP i Collegium Civitas.Doda∏a, i˝ na wczeÊniejszym poziomieedukacji, w liceum, nauczyciele bojàsi´ kontrowersyjnych tematów, jakimjest lobbing. Dr Urszula Kurczewska(Katedra Studiów Politycznych KESSGH i Instytut Socjologii UW) wspo-mnia∏a o USA jako kolebce lobbingu,a tak˝e przytoczy∏a przyk∏ady postrze-gania tego zagadnienia w Europie(w Europie dominuje wymiar komuni-kacyjny, a w USA raczej kontekst sys-temu i kultury politycznej). Prof. drhab. Artur Nowak-Far (kierownik Ka-tedry Prawa Europejskiego, KES SGH)mówi∏ o sensie edukacji: potrzebie le-gitymizacji decyzji, eliminacji asyme-trii informacyjnej. Doda∏, ˝e uczyç si´mo˝na bawiàc, ˝e edukacja – zdoby-wanie wiedzy – powinna byç przy-jemnoÊcià. Dr hab. S∏awomir Sztaba(prof. nadzw. SGH, prodziekan Kole-gium Ekonomiczno-Spo∏ecznego SGH)przytoczy∏ anegdot´ o w∏oskiej rodzi-nie i kotach, aby zobrazowaç wa˝ne

zjawisko wyra˝ania w∏asnych, prywat-nych interesów. Pokaza∏ ró˝nic´ mi´-dzy interesem publicznym, prywatnymi paƒstwowym.

Na koniec tej cz´Êci panelu g∏os za-bra∏ prof. dr hab. Wojciech Gasparski(dyrektor Centrum Etyki Biznesuw Akademii Leona Koêmiƒskiego), któ-ry w sposób satyryczny mówi∏ o kwe-stiach etycznych w lobbingu. PodkreÊli∏istniejàce ró˝nice w zaufaniu spo∏eczeƒ-stwa i nawo∏ywa∏ do dbania o wymiaretyczny profesjonalizmu i o rang´ za-chowaƒ (nie obni˝ajàc jej).

Spotkanie zakoƒczono koktajlemi rozmowami kuluarowymi.

Konferencj´ zorganizowa∏ IMS KESwe wspó∏pracy ze StowarzyszeniemProfesjonalnych Lobbystów w Polsceoraz Stowarzyszeniem Francja–Polska.Patronat medialny nad konferencjà spra-wowa∏y: Dziennik Gazeta Prawna, Busi-ness Manager Magazine, Radio TOKFM, Decydent.pl, Gazeta SGH.

Monika Kisiel(studentka 3. roku kierunku Mi´dzynarodo-we Stosunki Gospodarcze, Promotion Team

Manager CEMS Club Warszawa)

26 XI 2009 roku w sali 112 gmachug∏ównego Szko∏y G∏ównej Handlowejodby∏a si´ debata „Stany ZjednoczoneEuropy? Unia Europejska po przyj´-ciu Traktatu Lizboƒskiego”. Spotka-nie zorganizowane zosta∏o przez SKNMi´dzynarodowych Stosunków Gospo-darczych. By∏a to czwarta kolejna dys-kusja z zaproponowanego przez Stowa-rzyszenie Koliber cyklu „Sto∏eczne De-baty M∏odych”. Zdecydowano si´ na ta-kà tematyk´ ze wzgl´du na jej aktual-noÊç oraz zainteresowanie organizacjistudenckich procesem integracji euro-pejskiej, sposobem jej przeprowadzaniaoraz mo˝liwymi nast´pstwami.

WÊród zaproszonych goÊci znaleêlisi´ publicysta Bronis∏aw Wildstein orazprzedstawiciele ró˝nych organizacjim∏odzie˝owych: Micha∏ Jarczewski(Ko∏o Naukowe im. Miros∏awa Dziel-skiego), Tymoteusz Paprocki (Niezale˝-ne Zrzeszenie Studentów), Adam Wit-kowski (Stowarzyszenie Koliber) orazWiktor Klimiuk (Forum M∏odych PiS).Na debat´ nie dotar∏, niestety, przedsta-wiciel M∏odych Demokratów. Dyskusj´prowadzi∏ Karol Rozenberg (SKN MSGSGH). Wzbudzi∏a ona du˝e zaintereso-wanie wÊród studentów, szczególnie

tych zwiàzanych z kierunkiem Mi´dzy-narodowe stosunki gospodarcze. Salaby∏ wype∏niona „po brzegi”.

Debata rozpocz´∏a si´ od zabraniag∏osu przez przedstawicieli organizacjim∏odzie˝owych. Jako pierwszy wypo-wiedzia∏ si´ Micha∏ Jarczewski, pokrót-ce omawiajàc historyczne próby budo-wy ponadnarodowych struktur na Sta-rym Kontynencie. Nast´pnie poruszy∏wàtek procesu kszta∏towania TraktatuLizboƒskiego i konsekwencji jegowprowadzenia w ˝ycie na p∏aszczyênieprawnej oraz politycznej. Jako g∏ówneskutki polityczne, wskaza∏ utworzenieurz´du Przewodniczàcego Rady Euro-pejskiej oraz Wysokiego Przedstawicie-la Unii do spraw zagranicznych i polity-ki bezpieczeƒstwa oraz zmian´ systemug∏osowania, na faworyzujàcy paƒstwa„du˝e”, tj. Niemcy i Francj .́

Kolejny panelista, Wiktor Klimiuk,wypowiedê swà rozpoczà∏ od zaznacze-nia zale˝noÊci mi´dzy trybem wprowa-dzania dokumentów europejskich, a sa-mym ich dzia∏aniem. Szczególnie zwró-ci∏ uwag´ na przyk∏ad ratyfikowaniaTraktatu Lizboƒskiego w Irlandii, gdziedopiero w drugim referendum uzyskanowynik pozytywny. Postawiona zosta∏a

teza niezgodnoÊci i naruszeƒ w tym pro-cesie na tle prawa mi´dzynarodowego.

G∏os zabra∏ kolejny zaproszony goÊç,Tymoteusz Paprocki, wysuwajàc myÊl,i˝ koncepcja Stanów ZjednoczonychEuropy nie ma racji bytu, chocia˝by zewzgl´du na odmiennoÊç tradycji, j´zyka,kultury i historii narodów europejskich.Podobnie jak Micha∏ Jarczewski, zwró-ci∏ uwag´ na fakt stopniowego zaw∏asz-czania mocy decyzyjnej przez paƒstwa„du˝e”, chocia˝by w przypadku wyboruPrzewodniczàcego Rady Europejskiejoraz Wysokiego Przedstawiciela Uniido Spraw Zagranicznych i Polityki Bez-pieczeƒstwa. Podjà∏ krytyk´ TraktatuLizboƒskiego, a dok∏adniej zapisów do-tyczàcych wspólnej polityki energetycz-nej. Poda∏ przyk∏ad Gazociàgu Pó∏noc-nego, po∏o˝onego na dnie Morza Ba∏tyc-kiego, którym wkrótce transportowanyb´dzie gaz z Rosji do Niemiec, z pomi-ni´ciem krajów ba∏tyckich oraz Polski.

Jako ostatni z przedstawicieli organi-zacji m∏odzie˝owych wypowiedzia∏ si´Adam Witkowski, cz∏onek Stowarzy-szenia Koliber. W odró˝nieniu od przed-mówców skupi∏ si´ na ekonomicznychaspektach funkcjonowania Unii Euro-pejskiej oraz skutkach wprowadzenia

”Stany Zjednoczone Europy?” – debata

17styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Traktatu Lizboƒskiego dla ˝ycia gospo-darczego paƒstw Starego Kontynentu.Mocno skrytykowa∏ wspólnà polityk´rolnà Unii, która, jego zdaniem, prowa-dzi do ogromnego marnotrawstwa.

Kolejnà cz´Êcià debaty by∏a wypo-wiedê g∏ównego goÊcia – Bronis∏awaWildsteina. Na wst´pie stwierdzi∏ on, ˝ePolska nie jest ma∏ym, nieliczàcym si´krajem, bowiem pod wzgl´dem ludno-Êci jest piàtà „si∏à” w Unii Europejskiej.Nast´pnie przeszed∏ do tematu historiiintegracji europejskiej oraz zmian wizjizjednoczenia Europy na przestrzeni lat.StreÊci∏ histori´ tworzenia KonstytucjiEuropejskiej, zwracajàc uwag´ na faktbraku jakiegokolwiek upowa˝nieniatwórców tego dokumentu, by stanowiçkonstytuant .́ Mówi∏ o tym, i˝ Traktat

Lizboƒski jest w du˝ej cz´Êci powtórze-niem Konstytucji Europejskiej, oraz ˝eÊwiadomie, z premedytacjà, nadano mutak nieczytelnà form .́ Te nieprecyzyjnezapisy w dokumentach Unii Europej-skiej przyrówna∏ do wiszàcej na Êcianiestrzelby z dramatów Antoniego Cze-chowa, która w koƒcu musi kiedyÊ wy-paliç.

Po zabraniu g∏osu przez wszystkichpanelistów nadszed∏ czas na pytaniaz sali. Dotyczy∏y przeró˝nych tematów,poczynajàc od kwestii bezpieczeƒstwa,w tym bezpieczeƒstwa energetycznegow Êwietle wspó∏pracy z unijnymi partne-rami, a koƒczàc na zagadnieniu mo˝li-woÊci stworzenia przez Polsk´ „we-wnàtrzunijnego” bloku, czy te˝ sojuszuz paƒstwami oÊciennymi.

Podsumowujàc, nale˝y uznaç debat´za udanà. Poruszy∏a ona wa˝ne orazbardzo aktualne zagadnienie post´pujà-cej integracji europejskiej. Mimoznacznej ró˝norodnoÊci Êrodowisk,z których wywodzili si´ paneliÊci, sto-sunkowo ∏atwo zauwa˝yç zaskakujàcàzbie˝noÊç ich poglàdów. Zwracajàuwag´ na sporo nieprawid∏owoÊci wy-st´pujàcych w procesie integracji, wi-docznych tak˝e przy wprowadzaniuw ˝ycie Traktatu Lizboƒskiego. Alar-mujà, i˝ ten „grzech pierworodny” mo-˝e okazaç si´ przywo∏anà przez Broni-s∏awa Wildsteina strzelbà z dramatówCzechowa.

Jakub J´czmyk,SKN Mi´dzynarodowych Stosunków

Gospodarczych

Sprawozdanie z konferencji

Wyzwania przysz∏oÊciW dniach 17–18 grudnia 2009 r.

w Màdralinie k/Otwocka odby∏a si´konferencja Komitetu Prognoz „Polska2000 Plus” przy Prezydium PANpt. „Wyzwania przysz∏oÊci”. By∏o tospotkanie naukowe z okazji i jednocze-Ênie podsumowujàce czterdziestà rocz-nic´ za∏o˝enia Komitetu Prognoz.W tym roku odby∏y si´ równie˝ dwie in-ne konferencje z tego cyklu – postrzega-nia roli przysz∏oÊci i jej roli w rozwiàzy-waniu obecnych dylematów ˝ycia spo-∏eczno-gospodarczego, zarówno w per-spektywie krótko-, jak i d∏ugookreso-wej. Zatytu∏owane one by∏y: „Rola na-uki w myÊleniu o przysz∏oÊci” (kwiecieƒ2009 r.) oraz „Co ekonomiÊci myÊlào przysz∏oÊci?” (listopad 2009 r., patrz:sprawozdanie w Gazecie SGH z grudnia2009 r.).

Konferencja „Wyzwania przysz∏oÊci”podzielona zosta∏a na cztery sesje ple-narne. Ka˝dà z nich otwiera∏a prezenta-cja panelistów, a koƒczy∏a – dyskusja.Tematy kolejnych sesji by∏y nast´pujàce:

1. Ekonomiczne modele przysz∏oÊci.2. Instytucjonalno-prawny ∏ad Êwiata.3. Cz∏owiek i spo∏eczeƒstwo przed za-

gro˝eniem przysz∏oÊci.4. Deficyty naturalne i intelektualne.We wprowadzeniu do konferencji

prof. J. Kleer podkreÊli∏ globalny cha-rakter obserwowanych zmian spo∏ecz-no-gospodarczych, na które wp∏ywajàm.in. polityka poszczególnych paƒstw,globalizacja, spo∏eczeƒstwa i szybkoÊçzmian spo∏ecznych, deficyty naturalne

i mechanizmy dostosowawcze, a tak˝eniedopasowanie mentalne spo∏eczeƒstwdo zmieniajàcego si´ otoczenia.

Jednym z wa˝nych zagadnieƒ porusza-nych na konferencji by∏ wp∏yw kryzysuekonomicznego na wspó∏czesnà gospo-dark´ Êwiatowà. Zaakcentowano wielo-wymiarowoÊç i z∏o˝onoÊç kryzysu, a tak-˝e zwrócono uwag´ na jego „wyjàtko-woÊç” przejawiajàcà si´ w nowych, nie-konwencjonalnych sposobach niwelowa-nia jego negatywnych skutków, takich jaknp. liczne programy stabilizacyjne (prof.B. Liberska). Zarzucono ekonomistomp∏ytkoÊç analiz dotyczàcych przyczynkryzysu, dominacj´ celów krótkookreso-wych w dzia∏aniach podejmowanychprzede wszystkim przez rzàdy i instytucjefinansowe majàcych na celu wyjÊcie z re-cesji. Sformu∏owana zosta∏a równie˝ opi-nia, ˝e kryzys jest leczony jedynie obja-wowo, a nie docieka si´ jego prawdzi-wych przyczyn (prof. E. Màczyƒska).Rozwa˝ania o kryzysie sk∏oni∏y do posta-wienia wielu pytaƒ dotyczàcych przysz∏o-Êci gospodarki Êwiatowej i spo∏eczeƒstww niej funkcjonujàcych. Pod dyskusj´poddano m.in. rol´ i charakter instytucjimi´dzynarodowych i korporacji transna-rodowych, rol´ nowych pot´g gospodar-czych, takich jak Chiny czy Indie, w mi´-dzynarodowych stosunkach gospodar-czych, charakter wewn´trznej wolnoÊcigospodarczej krajów, czy te˝ sposoby za-pobiegania potencjalnym przysz∏ym kry-zysom. PodkreÊlona zosta∏a koniecznoÊçzbudowania nowej architektury wspó∏-

pracy mi´dzynarodowej, opartej na glo-balnych porozumieniach i wspólnym (re-alizowanym m.in. przez rzàdy, organiza-cje mi´dzynarodowe, korporacje transna-rodowe), skoordynowanym przeprowa-dzaniu dzia∏aƒ i reform o charakterze po-nadnarodowym.

Innà kwestià poruszanà na konferencjiby∏a iluzorycznoÊç wspó∏czesnego Êwia-ta. Stwierdzono, ˝e ca∏y otaczajàcy nasÊwiat jest pe∏en z∏udzeƒ. ˚e ˝yjemyw iluzji wolnego rynku, który w rzeczy-wistoÊci jest oligopolem, wzmacnianymszeregiem regulacji i koncepcji. Kolejnàiluzjà jest istnienie demokracji, liberali-zmu i neoliberalizmu oraz ∏adu spo∏ecz-no-gospodarczego: przy dok∏adniejszejanalizie stwierdzamy, ˝e ich realny wy-miar rozmija si´ z tym, z czym wed∏ugdefinicji powinny si´ charakteryzowaç.

Wymienione tematy stanowià najcie-kawsze i najcz´Êciej powtarzajàce si´zagadnienia omawiane w czasie tegospotkania. Uczestnicy i organizatorzymajà ÊwiadomoÊç, ˝e by∏y to przedewszystkim rozwa˝ania teoretyczne, któ-re mia∏y na celu w pierwszej kolejnoÊciidentyfikacj´ wyzwaƒ wspó∏czesnegoÊwiata oraz sposobów zmierzenia si´z nimi w przysz∏oÊci. Jednak majà oninadziej ,́ ˝e sformu∏owane tezy, propo-zycje i argumentacje stanà si´ znanespo∏eczeƒstwu podejmujàcemu decyzjeo globalnych skutkach.

Barbara Szmytdoktorantka w KNoP,

Katedra Geografii Ekonomicznej

18 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Otwarte fundusze emerytalne (OFE)funkcjonujà w Polsce od 1999 roku. Zo-sta∏y ustanowione jako drugi filar nowe-go systemu emerytalnego, majàcego za-pewniç bezpieczeƒstwo wyp∏aty emery-tur w przysz∏oÊci, wtedy, gdy pokoleniepracujàcych Polaków b´dzie znaczniemniej liczne ni˝ obecnie. Za∏o˝eniem no-wego systemu by∏o zatem zró˝nicowanieêróde∏ zaopatrzenia emerytalnego,a w efekcie zwi´kszenie jego bezpie-czeƒstwa i przewidywalnoÊci, gdy˝ eme-ryturze z pierwszego filaru, czyli z Za-k∏adu Ubezpieczeƒ Spo∏ecznych (ZUS)ma towarzyszyç emerytura wyp∏acana zeÊrodków zgromadzonych przez kilka-dziesiàt lat w OFE.

Oszcz´dzanie w funduszach emery-talnych wyst´puje w Êwiecie doÊç po-wszechnie, ale zasadniczo nie ma cha-rakteru obowiàzkowego. Polska jest jed-nym z niewielu krajów, gdzie wprowa-dzony zosta∏ powszechny, dotyczàcyogó∏u pracujàcych, obowiàzek przeka-zywania cz´Êci sk∏adki emerytalnej dofunduszy emerytalnych, zarzàdzanychprzez prywatne instytucje finansowe.Obowiàzek taki istnieje bowiem jedyniew niektórych krajach Ameryki ¸aciƒ-skiej oraz w cz´Êci krajów Europy Ârod-kowej i Wschodniej. W tych ostatnichobecny kryzys powa˝nie zredukowa∏ ro-l´ funduszy w systemie emerytalnym,albo doprowadzi∏ do ich faktycznego de-monta˝u. Wi´kszoÊç krajów wysokorozwini´tych nie zdecydowa∏a si´ nawprowadzenie powszechnego obowiàz-ku wp∏acania sk∏adki do funduszy eme-rytalnych obawiajàc si´ zwiàzanej z nimkreacji d∏ugu publicznego oraz trudno-Êci w utrzymaniu realnej wartoÊcioszcz´dnoÊci gromadzonych przez kil-kadziesiàt lat w funduszach. Chodzizw∏aszcza o to, ˝e aktywa finansowe naogó∏ nie sà odporne na wysokà inflacj´oraz kryzysy finansowe. W ca∏ym Êwie-cie obecny kryzys finansowy spowodo-wa∏ drastyczny spadek wartoÊci akty-wów znajdujàcych si´ w portfelach fun-duszy emerytalnych, zarówno tych,w których udzia∏ jest przymusowy, jaki tych, w których udzia∏ jest dobrowolny.Kryzysy takie sà wysoce prawdopodob-ne tak˝e w przysz∏oÊci, m.in. ze wzgl´duna ograniczonà skutecznoÊç nadzorupaƒstwowego nad instytucjami finanso-wymi i trudnoÊci w monitorowaniu ry-zyka zwiàzanego z tzw. innowacjami fi-nansowymi, tworzonymi w pogoni zazyskiem przez te instytucje. Mo˝liwe sà

wi´c kolejne baƒki spekulacyjne rujnu-jàce aktywa finansowe.

W Polsce do OFE przekazywana jestcz´Êç sk∏adki emerytalnej, naliczanejw stosunku do miesi´cznego wynagro-dzenia pracownika. Sk∏adka, wynoszàca19,52% tego wynagrodzenia, jest dzielo-na w ten sposób, ˝e co miesiàc do ZUStrafia 12,22%, a do OFE 7,3% wynagro-dzenia. Ârodkami wp∏acanymi do OFEprzez 14,3 milionów zatrudnionych za-rzàdzajà prywatne instytucje finansowe,jakimi sà Powszechne TowarzystwaEmerytalne (PTE). Jest ich obecnieczternaÊcie. Od ca∏oÊci Êrodków wp∏y-wajàcych do OFE towarzystwa potràcajàsobie od razu op∏at´ od sk∏adek wyno-szàcà obecnie do 3,5%. Op∏ata ta, b´dà-ca w istocie podatkiem obcià˝ajàcymkilkanaÊcie milionów Polaków, nale˝ydo najwy˝szych w naszym regionie.W Szwecji, która powo∏ywana jest cz´-sto jako przyk∏ad kraju, gdzie te˝ istniejepowszechny obowiàzek oszcz´dzaniaw funduszach, takiej op∏aty od sk∏adekw ogóle si´ nie pobiera. Warto podkre-Êliç, ̋ e w tym kraju emerytura pochodzà-ca z funduszy z za∏o˝enia ma charaktermarginesowy, gdy˝ przekazuje si´ donich sk∏adk´ ponad trzykrotnie mniejszàni˝ w Polsce (w uj´ciu wzgl´dnym, gdy˝sk∏adka w wysokoÊci 18,5% wynagro-dzenia jest dzielona nast´pujàco: 2,5%do funduszy, 16% do systemu paƒstwo-wego). Kryzys finansowy spowodowa∏powa˝ny spadek wartoÊci aktywów znaj-dujàcych si´ w portfelach przysz∏ychszwedzkich emerytów, co wywo∏a∏oo˝ywione dyskusje w spo∏eczeƒstwie natemat ryzyka zwiàzanego z tym syste-mem i sensu jego kontynuacji.

Do kosztów funkcjonowania OFEw Polsce nale˝y zaliczyç tak˝e pobiera-ne co miesiàc op∏aty za zarzàdzanie ak-tywami zgromadzonymi w OFE. Stoso-wanie tych op∏at przez ponad czterdzie-Êci lat oszcz´dzania na emerytur ,́ mo˝ejednak oznaczaç skumulowany ubytekwp∏aconej sk∏adki nawet o kilkanaÊcieprocent.

Najwa˝niejszà konsekwencjà istnie-nia OFE jest to, ˝e wp∏acane do nichsk∏adki pomniejszajà Êrodki dost´pnew finansach publicznych, co przyczy-nia si´ nieustannie do narastania d∏u-gu publicznego. Od 1999 roku do koƒcagrudnia 2009 roku ZUS przekaza∏ doOFE sk∏adki na kwot´ 139,2 mld z∏.Kwota ta zawiera tak˝e odsetki, jakieZUS musia∏ p∏aciç OFE za opóênienia

w przekazywaniu sk∏adek, wynikajàcez trudnej sytuacji finansów publicznych.Problemy tych finansów nie pozosta∏ybez wp∏ywu na fakt przejÊciowego ko-rzystania przez ZUS z kredytów w ban-kach komercyjnych i ponoszenia zwià-zanych z tym kosztów. Gdyby sk∏adkaemerytalna nie zosta∏a „wyj´ta” z finan-sów publicznych, nie musia∏oby docho-dziç do tego marnotrawstwa. Kluczoweznaczenie ma jednak to, ˝e ubytek z sek-tora finansów publicznych Êrodkóww wysokoÊci ponad 139 mld z∏ oznacza∏,przy innych czynnikach niezmienionych,koniecznoÊç emitowania przez SkarbPaƒstwa dodatkowych obligacji w∏aÊniena t´ kwot ,́ by pokryç bie˝àce wydatkibud˝etowe. Gdyby ta ogromna kwotapozosta∏a w bud˝ecie, paƒstwo nie mu-sia∏oby si´ dodatkowo zad∏u˝aç. Fak-tyczny wzrost zad∏u˝enia publicznegoz powodu przekazania sk∏adek do OFEjest jednak wy˝szy, gdy˝ nominalnà war-toÊç dodatkowo emitowanych obligacjinale˝y powi´kszyç o odsetki od nich zaokres ju˝ ponad 11 lat, co daje dodatko-wo kilkadziesiàt miliardów z∏otych. Nakoniec wrzeÊnia 2009 r. zad∏u˝enie sek-tora finansów publicznych (∏àcznie sek-tora rzàdowego, samorzàdowego orazsektora ubezpieczeƒ spo∏ecznych) osià-gn´∏o poziom 660 mld z∏. W 2010 rokumo˝e znacznie przekroczyç 700 mld z∏,w tym z powodu istnienia OFE o co naj-mniej kilkanaÊcie miliardów z∏otych(np. w grudniu 2009 r. ZUS przekaza∏ doOFE sk∏adki wraz z odsetkami na kwot´1,9 mld z∏). Mo˝na zatem istnienie OFEuznaç za jeden z g∏ównych czynnikówpogarszania si´ stanu finansów publicz-nych w Polsce.

W Êlad za wiceministrem finansówLudwikiem Koteckim, który wzià∏udzia∏ w organizowanej w SGH 10 grud-nia 2009 r. debacie publicznej „Co dalejz OFE?”, warto wskazaç, ˝e OFE od1999 r. przyczyni∏y si´ do wykreowa-nia jawnego d∏ugu publicznego w wy-sokoÊci ok. 13% PKB. Zatem obecnied∏ug ten móg∏by wynosiç ok. 37%PKB, a nie ok. 50% PKB. Utrzymanieobecnych zasad oznacza, ˝e z powoduOFE d∏ug b´dzie, w∏aÊciwie bez koƒca,rós∏ dalej w sposób znaczàcy. Istniejepowa˝ne ryzyko, ˝e w niezbyt odleg∏ymczasie mogà zostaç przekroczone kolej-ne progi ostro˝noÊciowe dotyczàce d∏u-gu. Chodzi o progi: 50% PKB i 55%PKB, okreÊlone w ustawie o finansachpublicznych, oraz o próg konstytucyjny

Otwarte fundusze emerytalne – problem do rozwia,zania

19styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

wynoszàcy 60%. Art. 217 KonstytucjiRP stanowi, ˝e „Nie wolno zaciàgaç po-˝yczek lub udzielaç gwarancji i por´czeƒfinansowych, w nast´pstwie którychpaƒstwowy d∏ug publiczny przekroczy3/5 wartoÊci rocznego produktu krajo-wego brutto”. By nie dopuÊciç do tej dra-matycznej sytuacji, oznaczajàcej ko-niecznoÊç zrównowa˝enia bud˝etu i sta-wiajàcej pod znakiem zapytania mo˝li-woÊç terminowej sp∏aty istniejàcego ju˝d∏ugu oraz odsetek od niego, radykalnedzia∏ania powinny zostaç podj´te ju˝przy zbli˝aniu si´ d∏ugu do wskazanychwy˝ej progów poÊrednich. JeÊli te dzia∏a-nia oka˝à si´ nieskuteczne i d∏ug b´dziebliski limitowi konstytucyjnemu, mi´-dzynarodowa wiarygodnoÊç kredytowaPolski mo˝e znacznie spaÊç, co skutko-waç mo˝e redukcjà ratingu i konieczno-Êcià zaoferowania przez polski rzàdznacznie wy˝szych odsetek od obligacjiskarbowych, a w skrajnym przypadkumo˝e si´ to skoƒczyç kryzysem p∏atni-czym paƒstwa, a w konsekwencji tak˝ekryzysem walutowym.

By utrzymaç OFE i nie przekroczyçtego niebezpiecznego progu, trzeba d∏ugpowstajàcy z innych tytu∏ów szybkozredukowaç do zera i osiàgnàç na sta∏eodpowiednio wysokà nadwy˝k´ w bu-d˝ecie. Nie zastanawiajàc si´ w tymmiejscu nad ewidentnymi zaletami po-siadania w ogóle nadwy˝ki bud˝etowej,warto postawiç pytanie, czy osiàgni´ciejej dla utrzymania OFE warte jest bole-snych kosztów spo∏ecznych. Rzàdzàcystanà bowiem nieuchronnie przed dyle-matem, jakie wydatki bud˝etowe ob-ciàç: na s∏u˝b´ zdrowia, wojsko, policj ,́sàdownictwo, wi´ziennictwo, zasi∏kispo∏eczne, edukacj ,́ drogi, a mo˝e pod-nieÊç podatki?

Wyraênie widaç, ˝e istnienie OFE jestsprzeczne z ustanowionymi progamiostro˝noÊciowymi. Tak d∏ugo, jak uby-tek sk∏adki emerytalnej z finansów pu-blicznych by∏ rekompensowany wp∏y-wami z prywatyzacji oraz ci´ciami ró˝-nych wydatków, tak d∏ugo ten problemnie by∏ wyraênie widoczny, a funduszefunkcjonowa∏y bez rozg∏osu. Mo˝liwo-Êci pokrywania tego ubytku sà corazmniejsze, a kryzys finansowy przyÊpie-szy∏ tylko ujawnienie si´ tego automa-tycznego mechanizmu nap´dzania d∏ugupublicznego. Ka˝dy, kto popiera istnie-nie OFE powinien wyraênie powie-dzieç, ˝e akceptuje ten mechanizm na-rastania d∏ugu oraz wskazaç, na rzeczjakich grup spo∏eczeƒstwa trzebaistotnie zredukowaç wydatki publicz-ne, ˝eby fundusze utrzymaç.

Byç mo˝e jednak OFE sà tak dobrymsposobem oszcz´dzania na emerytur ,́ ˝edla jego zachowania warto ciàç wydatkinawet na szpitale, domy dziecka, p∏acew policji i sàdownictwie. Zatem wartodokonaç oceny tego êród∏a zaopatrzeniaemerytalnego.

Przede wszystkim nale˝y podkreÊliç,˝e oko∏o dwie trzecie aktywów OFE jestzainwestowanych w skarbowe instru-menty d∏u˝ne. JeÊliby pozwolono inwe-stowaç znacznie wi´cej w akcje, tooszcz´dzanie w OFE sta∏oby si´ bardzoryzykowne. Zatem pozostaje utrzymaniedotychczasowej struktury portfela inwe-stycyjnego, w której dominujà papieryskarbowe. To oznacza, ˝e przysz∏y eme-ryt otrzyma zaoszcz´dzone w fundu-szach Êrodki tylko wtedy, gdy w bud˝e-cie za te kilkadziesiàt lat b´dà pieniàdze.Muszà wi´c wtedy do bud˝etu wp∏ynàçodpowiednio du˝e podatki i sk∏adkiemerytalne, pobrane od pracujàcegow przysz∏oÊci pokolenia. JeÊli w bud˝e-cie nie b´dzie doÊç pieni´dzy, to paƒstwonie b´dzie w stanie wyp∏acaç nie tylkoemerytur z ZUS, ale tak˝e nie wykupiobligacji zgromadzonych w portfelachemerytów. JeÊli b´dà powa˝ne trudnoÊcize sp∏atà zobowiàzaƒ publicznych, to czyte akurat obligacje b´dà sp∏acanew pierwszej kolejnoÊci, przed wszystki-mi innymi wierzycielami? Znacznacz´Êç emerytury z OFE jest zatem ca∏ko-wicie uzale˝niona od przysz∏ego stanufinansów publicznych, a ten z kolei odliczby Polaków pracujàcych, p∏acàcychpodatki i sk∏adki na ubezpieczenie spo-∏eczne. Pokazuje to jasno absurd zwiàza-ny z istnieniem OFE: zosta∏y one prze-cie˝ stworzone po to, by uniezale˝niçprzynajmniej cz´Êç emerytury od przy-sz∏ej sytuacji demograficznej i stanu bu-d˝etu paƒstwa. Jest to wi´c, jak powie-dzia∏ wiceminister Kotecki, w istociesystem repartycyjny, udajàcy system ka-pita∏owy. Nie tylko nie zapewnia wi´k-szego bezpieczeƒstwa, ni˝ standardowaemerytura z ZUS, ale przez dziesi´ciole-cia generuje wielkie koszty w postaciop∏at pobieranych przez PTE od sk∏adeki aktywów, co istotnie uszczupla wyso-koÊç przysz∏ego Êwiadczenia emerytal-nego. Nie mo˝na tu pominàç tego, ˝e ma-∏o skomplikowana us∏uga PTE, polegajà-ca na zainwestowaniu w papiery skarbo-we Êrodków OFE, kosztuje obecnie 3,5%(przedtem 7%, a nawet 10%). Czy niema w Polsce pilniejszych wydatków?

Warto odnieÊç si´ do cz´sto prezento-wanego przez zwolenników OFE argu-mentu, ˝e w∏aÊnie dobrze, ˝e dzi´ki fun-duszom pokazuje si´ w sposób otwarty

d∏ug emerytalny, gdy˝ emerytura zapisa-na na indywidualnym koncie w ZUS jesttak samo d∏ugiem paƒstwa, tylko d∏u-giem ukrytym, co jakoby mia∏oby ozna-czaç tzw. „zamiatanie pod dywan” tychzobowiàzaƒ. Warto zatem wskazaç naró˝nice mi´dzy jawnym d∏ugiem, po-wsta∏ym na skutek ubytku z finansówpublicznych sk∏adki przekazywanej doOFE (nazwijmy go „d∏ug z powoduOFE”), a hipotetycznym d∏ugiem emery-talnym, wynikajàcym z zapisów na kon-tach ZUS w odniesieniu do przysz∏ychemerytów („d∏ug ZUS”). Otó˝ „d∏ugz powodu OFE” wymaga po˝yczeniaprzez paƒstwo prawdziwych pieni´dzyju˝ teraz, by móc pokrywaç wydatki bu-d˝etowe, w tym wyp∏acaç emerytury.Trzeba zatem emitowaç wi´cej obligacjiskarbowych oraz znaleêç na nie nabyw-ców na rynku krajowym i mi´dzynaro-dowym, oferujàc odpowiednio wysokieoprocentowanie. Odsetki od tych obliga-cji zwi´kszajà koszty obs∏ugi d∏ugu. Ku-mulowanie si´ zad∏u˝enia publicznegoz tego tytu∏u nara˝a Polsk´ na wszystkieproblemy zwiàzane z przekroczeniemprogów ostro˝noÊciowych, ∏àcznie z na-ra˝eniem kraju na formalnà i faktycznàniewyp∏acalnoÊç. Kilkadziesiàt latoszcz´dzania w OFE mo˝e wykreowaçtaki d∏ug publiczny, z którym trudno b´-dzie sobie poradziç. Z kolei „d∏ug ZUS”nie wp∏ywa na bie˝àcà ocen´ wiarygod-noÊci Polski, nie trzeba od niego terazp∏aciç odsetek i przewidywaç na ten celwydatków w bud˝ecie. D∏ug ten w od-niesieniu do poszczególnych osób staniesi´ wymagalny w dniu przejÊcia na eme-rytur´ za kilka, kilkanaÊcie lub kilkadzie-siàt lat, i to nie w ca∏oÊci, tylko stopnio-wo, wraz z up∏ywem lat bycia na emery-turze. Jeden i drugi d∏ug b´dzie sp∏acanytylko wtedy, gdy nie nastàpi krach finan-sów publicznych. „D∏ug z powodu OFE”mo˝e Polsk´ do tego krachu przybli˝yçznacznie wczeÊniej ni˝ obecny cz∏onekOFE doczeka wieku, gdy b´dzie mu si´nale˝a∏a emerytura z ZUS. Z szacunkówopublikowanych w paêdzierniku 2009przez Komisj´ Europejskà, a uwzgl´d-niajacych tendencje demograficzne orazbrak zmian w systemie finansów pu-blicznych wynika, ˝e relacja d∏ugu doPKB w Polsce w 2040 r. mo˝e wynieÊç155%, w 2050 r. 225%, a w 2060 r.318%. KoniecznoÊç unikni´cia tego ne-gatywnego scenariusza wymaga podj´-cia ju˝ teraz wielu dzia∏aƒ zapobiegaw-czych.

Poprzez OFE stworzona zosta∏a iluzja,˝e bezpiecznà emerytur´ da si´ zapewniçunikajàc rozwiàzania prawdziwych pro-

20 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

blemów zwiàzanych z post´pujàcym sta-rzeniem si´ spo∏eczeƒstwa. Jest to iluzjakosztowna dla finansów publicznychi niesprawiedliwa dla milionów ludzi comiesiàc przekazujàcych pieniàdze doOFE.

6 stycznia 2010 roku MinisterstwoPracy i Polityki Spo∏ecznej przedstawi∏oprojekt zmian w przepisach dotyczàcychorganizacji i funkcjonowania OFE orazwyp∏aty emerytur kapita∏owych. Naj-wa˝niejsza propozycja dotyczy obni˝e-

nia poziomu cz´Êci sk∏adki przekazywa-nej do OFE z 7,3% do 3% podstawy wy-miaru tej sk∏adki. JeÊli uda∏oby si´ do tejzmiany doprowadziç, to by∏oby to jedy-nie po∏owiczne rozwiàzanie wskazanychwy˝ej problemów. Jaki jest sens utrzy-mywania pozosta∏ej cz´Êci tych fundu-szy? Ka˝dy dzieƒ ich istnienia generujetylko koszty i przybli˝a wskazane wy˝ejzagro˝enia. Zwa˝ywszy na ogromnà nie-racjonalnoÊç przep∏ywu Êrodków pu-blicznych zwiàzanych z istnieniem OFE

i wynikajàce stàd marnotrawstwo, ca∏yten system wymaga nie tylko powa˝nejkontroli przez instytucje majàce czuwaçnad bezpieczeƒstwem finansów publicz-nych, ale wi´kszej ÊwiadomoÊci ze stro-ny ogó∏u spo∏eczeƒstwa. Wa˝ne jest za-tem, by w mediach na temat zmianw OFE wypowiadali si´ tak˝e eksperciniezale˝ni od PTE lub innych instytucjifinansowych.

Leokadia Or´ziakWarszawa, 14 stycznia 2010 r.

10 grudnia 2009 roku odby∏a si´ w SGH debata publiczna natemat „Co dalej z OFE? Otwarte Fundusze Emerytalne – realnaemerytura czy iluzja?”. Debata zosta∏a zorganizowana przez Ko-legium Gospodarki Âwiatowej SGH, a jej uczestnikami byli: prof.Marek Góra (SGH), Ludwik Kotecki (wiceminister finansów),Ewa Lewicka (prezes IGTE), prof. Leokadia Or´ziak (SGH), prof.Witold Or∏owski (PW) oraz prof. Tadeusz Szumlicz (SGH).

Debat´ oficjalnie otworzyli rektor SGH, prof. dr hab. AdamBudnikowski oraz prof. dr hab. Jolanta Mazur, dziekan KGÂ.

Rozpoczynajàc debat ,́ prof. Leokadia Or´ziak stwierdzi∏a, ˝epowszechny obowiàzek przynale˝noÊci do prywatnych funduszyemerytalnych zosta∏ ustanowiony tylko w krajach Ameryki ¸a-ciƒskiej i kilku krajach Europy Ârodkowo-Wschodniej (którew∏aÊnie od tego systemu odesz∏y). Kraje wysoko rozwini´te niewprowadzi∏y takiego obowiàzku uznajàc aktywa finansowe zanieodpowiedni sposób oszcz´dzania na emerytur´ (m.in. z uwagina kryzysy finansowe i inflacj )́, a same fundusze – za powa˝neêród∏o kreacji d∏ugu publicznego. SpoÊród tych krajów wyjàt-kiem jest Szwecja, ale tu do funduszy przekazuje si´ jedynie nie-wielkà cz´Êç sk∏adki, a ponadto w ogóle nie pobiera si´ op∏atydystrybucyjnej, wynoszàcej w Polsce do koƒca 2009 r. 7% kwo-ty pobranych sk∏adek (a poprzednio nawet 10%). Od 2010 r. op∏a-ta ta wynosi 3,5% i obcià˝a ponad 14 mln osób zatrudnionychw naszym kraju. Trafia ona co miesiàc do 14 dzia∏ajàcych obec-nie prywatnych Powszechnych Towarzystw Emerytalnych (PTE),które zarzàdzajà OFE.

Prof. Witold Or∏owski wskaza∏, ˝e reklamy na temat OFEstworzy∏y du˝e oczekiwania spo∏eczne wobec tego êród∏a przy-sz∏ej emerytury. Do niekorzystnych rozwiàzaƒ zwiàzanych z ist-nieniem OFE profesor zaliczy∏ du˝e wydatki PTE na akwizycj .́Stwierdzi∏ tak˝e, ˝e obecny system móg∏by istnieç tak˝e bezOFE, gdyby w ZUS powsta∏ subfundusz inwestujàcy Êrodki zesk∏adek emerytalnych.

Prof. Marek Góra scharakteryzowa∏ korzyÊci wynikajàcez obecnego systemu emerytalnego. PodkreÊli∏, ˝e ustanowienieOFE by∏o cz´Êcià reformy emerytalnej, w której chodzi∏o g∏ów-nie o dywersyfikacj´ ryzyka dzi´ki utworzeniu dwóch kana∏ówzarzàdzania Êrodkami pochodzàcymi ze sk∏adek.

Wiceminister finansów, Ludwik Kotecki, przedstawi∏ kilkaistotnych problemów zwiàzanych z istnieniem OFE. Pierwszy,i najwa˝niejszy: OFE przyczyniajà si´ do zwi´kszania si´ d∏ugupublicznego o ok. 2% PKB rocznie, gdy˝ sk∏adka emerytalnaprzekazywana funduszom oznacza ubytek Êrodków z finansówpublicznych. Po 10 latach fundusze spowodowa∏y w efekciewzrost jawnego d∏ugu publicznego o ok. 13% PKB. Zatem, bez

OFE relacja d∏ugu do PKB wynosi∏aby obecnie ok. 37% (a nie50%) i by∏aby zbli˝ona do wyst´pujàcej np. w Czechach (tam niema OFE). Istnienie OFE jest niekompatybilne z obowiàzujàcymiw Polsce progami ostro˝noÊciowymi dotyczàcymi relacji d∏ugudo PKB (50%, 55% i 60%). Przekazywanie sk∏adki do tych fun-duszy generuje i b´dzie bez koƒca generowaç narastanie jawne-go d∏ugu publicznego. Drugi problem to zmniejszenie szans Pol-ski na wejÊcie do strefy euro ze wzgl´du na corocznie wy˝szyo ok. 2% PKB deficyt bud˝etowy, ni˝ ten, który móg∏by byç, gdy-by nie koniecznoÊç rekompensowania z bud˝etu ubytku sk∏adkiemerytalnej, przekazywanej do OFE. Trzeci problem to bardzowysokie koszty zwiàzane z istnieniem OFE, zarzàdzanych przezPTE. Czwarty problem: OFE stanowià w rzeczywistoÊci reparty-cyjny system emerytalny, udajàcy tylko system kapita∏owy, gdy˝dwie trzecie ich Êrodków ulokowanych jest w obligacjach skarbo-wych, za które odpowiedzialnoÊç ponosi Skarb Paƒstwa (tak, jakza emerytury z ZUS). PTE pobiera∏y dotychczas od tego prowi-zj´ w wysokoÊci 7%, zdaniem ministra Koteckiego, niezas∏u˝onà.

Prezes Ewa Lewicka stwierdzi∏a, ˝e w ramach nowego systemuemerytalnego sk∏adka zosta∏a podzielona po to, by choç jeden jegoelement uczyniç odpornym na wp∏ywy polityczne. Wskaza∏a, ˝eefektywnoÊç zarzàdzania OFE zale˝y g∏ównie od sytuacji na rynkachfinansowych oraz od wielkoÊci sk∏adki, która jest im przekazywanai ˝e nie powsta∏y instytucje, które mia∏by wyp∏acaç emerytury.

Prof. Tadeusz Szumlicz stwierdzi∏, ˝e reforma systemu emery-talnego w Polsce stanowi przyk∏ad z∏ego zarzàdzania zmianà. Niepotrafiono wykorzystaç przychylnoÊci spo∏eczeƒstwa do tego, bydokoƒczyç zmiany w systemie. Profesor zwróci∏ te˝ uwag´ nafakt, ˝e w ustawie o OFE uchwalona zosta∏a wy˝sza sk∏adkaprzekazywana do funduszy, ni˝ ta, którà poczàtkowo planowano.

W dyskusji zabra∏o g∏os wiele osób, m.in. prof. Ryszard Do-maƒski (SGH), który uwa˝a, ˝e gdyby op∏aty przekazane PTEw ciàgu 10 lat przeznaczyç na polityk´ prorodzinnà, to pomog∏o-by to polskiemu systemowi emerytalnemu bardziej, ni˝ ustano-wienie OFE. Podsumowujàc debat´ prof. L. Or´ziak podkreÊli∏a,˝e przysz∏e emerytury, tak˝e te z OFE, zale˝à ostatecznie od sta-nu finansów publicznych. Oszcz´dzanie w OFE stwarza milio-nom ludzi iluzj ,́ ̋ e jest inaczej. Jest to iluzja kosztowna, gdy˝ ge-neruje w nieskoƒczonoÊç narastanie d∏ugu publicznego i nie-uchronnie przyczynia si´ do przekroczenia przez Polsk´ konsty-tucyjnego progu (60% PKB) i za∏amania si´ wiarygodnoÊci kre-dytowej naszego kraju. Zanim zostanà podj´te decyzje o dalszymci´ciu wydatków publicznych, m.in. na s∏u˝b´ zdrowia, wojskoi policj ,́ nale˝y rozwa˝yç czy potencjalne, w istocie wàtpliwe,korzyÊci z OFE warte sà ogromnych kosztów i zagro˝eƒ, którez tymi funduszami sà zwiàzane.

Leokadia Or´ziak, Aneta Waszkiewicz(relacja z konferencji na kolorowej wk∏adce)

Fot. S∏awomir Miklaszewicz

Co dalej z OFE?

Co dalej

z OFE?

CEMBA

GRADUATION

2009

Uroczyste wr´czenie ÊwiadectwNiestac jonarne studia doktoranckiew Kolegium Zarzàdzania i Finansów

PPOOLLSSKKAA WW HHAANNDDLLUU MMII¢¢DDZZYYNNAARROODDOOWWYYMMkkoonnffeerreennccjjaa zz ookkaazzjjii 7700.. uurrooddzziinn PPaaww∏∏aa BBoo˝̋yykkaa

25styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Na to pytanie próbowali odpowie-dzieç uczestnicy mi´dzynarodowej kon-ferencji Investment in human capitaland long-term financing zorganizowa-nej przez Confrontations Europew dniach 10–11 grudnia 2009 rokuw Europejskim Komitecie Ekonomicz-no-Spo∏ecznym w Brukseli.

G∏ównym celem konferencji by∏oomówienie programów walki z kryzy-sem realizowanych w Unii Europejskieji w USA oraz dyskusja na temat ichefektywnoÊci oraz nowych wyzwaƒzwiàzanych z procesem wychodzeniaz kryzysu. Okazuje si´ bowiem, ˝ewp∏yw za∏amania ekonomicznego i fi-nansowego na realnà sfer´ gospodarkiokaza∏ si´ powa˝niejszy ni˝ poczàtkowoprzypuszczano, szczególnie przyczyni∏si´ do powstania powa˝nych problemóww sektorze przemys∏u oraz do wzrostustopy bezrobocia. W opinii ekspertówConfrontations, dzi´ki aktywnej politycewsparcia dla sektora bankowego i wpro-wadzeniu pakietów finansowych, mo˝naoczekiwaç zmniejszenia lub nawet za-koƒczenia recesji do koƒca 2010 roku.

Pierwsze spotkanie poÊwi´cone tejproblematyce mia∏o miejsce 23 czerwca2009 roku i zosta∏o poÊwi´cone dyskusjinad stworzeniem takiego klimatu dlazmian, który sprzyja∏yby przetrwaniuprzedsi´biorstw w sytuacji kryzysu, dru-gie – jak wspomnia∏yÊmy wczeÊniej –odby∏o si´ w grudniu.

W pierwszym dniu konferencji omó-wiono doÊç szczegó∏owo kluczowe pro-blemy i dzia∏ania podejmowane przezUni´ Europejskà oraz polityk´ USA,której celem jest wyjÊcie z kryzysu, na-tomiast Philippe Herzog – honorowy

prezydent Confrontations Europe – za-prezentowa∏ scenariusze dalszego roz-woju. Dyskutowane by∏y takie zagadnie-nia, jak: wspó∏praca pomi´dzy USAi Europà (w jakich dziedzinach powinnato byç kooperacja, a w jakich – rywali-zacja), czy te˝ rola rzàdów w kreowaniuposzczególnych polityk. Dyskutancizgodnie podkreÊlali, ˝e zarówno Europa,jak i USA majà wiele wspólnych proble-mów do rozwiàzania. Sà nimi, m.in. bez-robocie, ochrona Êrodowiska czy w∏a-Ênie kryzys. PodkreÊlano rol´ spo∏ecznejodpowiedzialnoÊci ca∏ych grup i organi-zacji w opracowywaniu sposobów wy-chodzenia z tej trudnej sytuacji.

Wa˝nà kwestià poruszanà w trakciedyskusji by∏o tak˝e starzenie si´ wspó∏-czesnych spo∏eczeƒstw i zwiàzane z tymproblemy. Stàd te˝ bardzo du˝o uwagipoÊwi´cono w nich sprawom spo∏ecz-nym: zatrudnieniu, podnoszeniu kwalifi-kacji, tworzeniu nowych zawodów i no-wych miejsc pracy. Analizowano instru-menty i programy szkoleƒ zawodowychadekwatnych do wymogów zmieniajà-cego si´ rynku pracy i nowe formy za-wieranych kontraktów. PodkreÊlano, ˝ew tej sytuacji, musi rosnàç rola i odpo-wiedzialnoÊç zwiàzków zawodowychi organizacji pracodawców za kreowa-nie i wspieranie nowych rozwiàzaƒ narynku pracy; takich, które pomaga∏ybyograniczaç podzia∏ na „wygranych”i „przegranych”.

Dyskutanci zwracali uwag ,́ ˝e w no-wej sytuacji szkolenia muszà byç trakto-wane jako proces otwarty dla ka˝dego,kto jest nimi zainteresowany. I ˝e ozna-czajà one nie tylko zdobycie nowej wie-dzy, ale przede wszystkim – nowych na-wyków, zachowaƒ, czy wr´cz – nowejkultury. Stàd, tak istotna staje jej jakoÊç.Jeden z dyskutantów wskaza∏ na poj´ciejakim jest entrepreneurship personali-sty (Andres Flodstrom z ETI), jako kie-runek przysz∏ego systemu kszta∏cenia.

Kolejnym zagadnieniem, poruszanymw dyskusjach, by∏o pytanie o adekwat-noÊç dotychczasowego systemu kszta∏-cenia dla potrzeb zmieniajàcego si´ ryn-ku pracy. Co robiç, aby pracownicy bylijak najlepiej przygotowywani do nad-chodzàcych zmian. Jak kszta∏ciç przy-sz∏ych pracowników i kto ma to robiç?

Dyskutowana by∏a kwestia konfliktu po-mi´dzy uczelniami prywatnymi i paƒ-stwowymi; jak temu zaradziç? Jak wi-daç, w trakcie wystàpieƒ, pojawia∏o si´bardzo wiele pytaƒ.

A to, co wydaje si´ byç bardzo istotne,to zwrócenie wi´kszej uwagi na nowerole inwestorów, na wr´cz koniecznoÊçstworzenia nowej klasy inwestorów,którzy byliby bardziej odpowiedzialnispo∏ecznie i nastawieni na d∏ugofalowecele.

Najwa˝niejsze konkluzje z obradw pierwszym dniu dotyczy∏y konieczno-Êci tworzenia d∏ugoterminowych pro-gramów wsparcia finansowego, g∏ównieprzez instytucje ponad- i mi´dzynarodo-we oraz wspó∏pracy stowarzyszeƒ biz-nesu, zwiàzków zawodowych, organiza-cji pozarzàdowych i instytucji rzàdo-wych w przygotowywaniu i wdra˝aniutych programów.

PodkreÊlano tak˝e to, ˝e obecny kry-zys mo˝e byç szansà na stworzenie i re-alizacj´ nowego bardziej prospo∏eczne-go modelu zarzàdzania gospodarkà.

W drugim dniu konferencji bardziejszczegó∏owo analizowano ró˝ne strate-gie dla d∏ugookresowego finansowaniaró˝nych sektorów oraz okreÊlano formyi ramy dialogu mi´dzy instytucjami fi-nansowymi a inwestorami. ReprezentantBusinessEurope podkreÊla∏ znaczenieaktywnego zaanga˝owania organizacjipracodawców w tworzenie bardziejprzychylnych warunków dla inwesto-rów. Prof. Matthieu de Nanteuil z Uni-versite Catholique de Louvain, zapre-

Konferencja Confrontations Europe w Brukseli

Jak inwestowaç w kapita∏ ludzki i skutecznie wykorzystaçd∏ugookresowe programy finansowe?

Urszula Serafin, kieruje biuremConfrontations Europe w Brukseli

M. Mol´da-Zdziech, U. Kurczewska

26 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

zentowa∏ wprowadzanà obecnie w insty-tucjach UE reform´ zarzàdzania, którarównie˝ jest powa˝nym wyzwaniem dlapaƒstw cz∏onkowskich i obywateli UE.

Warto przypomnieç, ˝e Confronta-tions Europe to europejskie stowarzy-szenie za∏o˝one w 1992 roku przez by-∏ego eurodeputowanego Phillippe’a He-rzoga. Skupia szefów przedsi´biorstw,przedstawicieli zwiàzków zawodo-wych, organizacji pozarzàdowych, inte-lektualistów, studentów „zainteresowa-nych uczestnictwem spo∏eczeƒstwaobywatelskiego w budowie Europy”.Has∏em Stowarzyszenia jest „Europeneeds all of us to forge its future”. Samaorganizacja przedstawia si´ jako ruch

obywatelski, think tank, lobby interesuspo∏ecznego. Na co dzieƒ dzia∏a po-przez organizacj´ konferencji, monito-rowanie prac komisji w ParlamencieEuropejskim, prowadzenie badaƒ o ró˝-norodnej tematyce. Obejmuje ona za-gadnienia aktualne, np. problematyk´kryzysu w jego ró˝nych wymiarach, jaki m.in. kwestie polityk w zakresie ener-gii, energii nuklearnej, wspólnego ryn-ku, relacji Europy ze Êwiatem, sektorabankowego i ubezpieczeniowego, ˝yw-noÊci, polityki zdrowotnej, kulturyi edukacji.

Stowarzyszenie publikuje „La Re-vue” w nak∏adzie 30 tysi´cy egzempla-rzy, rozsy∏a elektroniczny newsletter In-terface, przygotowywany przez Biurow Brukseli, wydaje l’Option, zawierajà-cy artyku∏y pokonferencyjne oraz ksià˝-ki w serii „L’Europe apres l’Europe”wydawane przez Editions Le Manuscrit.

Bud˝et Stowarzyszenia wynosi 1,5miliona euro, z czego 2/3 pochodzi zesk∏adek cz∏onkowskich (zbiorowychi indywidualnych), a 1/3 z subwencji in-stytucjonalnych, w tym m.in. od dyrek-cji generalnych Komisji Europejskiej(m.in. DG ds. Zatrudnienia i Spraw Spo-∏ecznych).

Na uwag´ zas∏uguje fakt, ˝e w konfe-rencjach zawsze uczestniczà decydenciz instytucji Unii Europejskiej, przedsta-wiciele pracodawców i pracobiorców,z naciskiem na szerokà i zró˝nicowanà

reprezentacj´ z Europy Ârodkowo--Wschodniej. Dba o to niestrudzeniepani Urszula Serafin, Polka od kilkuna-stu lat mieszkajàca w Pary˝u, a oddwóch lat kierujàca z sukcesem(o czym Êwiadczy∏a m.in. organizacjatej konferencji) biurem Confrontationsw Brukseli. To dzi´ki jej staraniomi wysi∏kom nowe kraje cz∏onkowskieUnii sà zawsze dobrze reprezentowanei traktowane po partnersku. Pani Sera-fin, oprócz pracy organizacyjno-me-nad˝erskiej, monitoruje kwestie polity-ki spo∏ecznej, uczestniczàc w pracachkomisji parlamentarnej, jest bardzo do-brze merytorycznie zorientowanaw tych zagadnieniach.

Udzia∏ w konferencji pozwoli∏ namspojrzeç na problemy Polski, z nieco in-nej, szerszej perspektywy. Stanowi∏ bar-dzo cenne doÊwiadczenie, pozwalajàcena lepsze zrozumienie problemów przedjakimi staje globalizujàcy si´ Êwiat.

Mimo bardzo napi´tego czasu, uda∏onam si´ jednak zobaczyç brukselskàStarówk´ i uwieczniç nasz pobyt. ˚y-czymy Czytelnikom Gazety SGH w No-wym Roku, aktywnego uczestnictwaw realizacji któregoÊ z licznych progra-mów UE.Jolanta G∏adys-Jakóbik, Katedra Socjologii

Urszula Kurczewska, Katedra Studiów PolitycznychMa∏gorzata Mol´da-Zdziech,

Instytut Studiów Mi´dzynarodowych

11 grudnia 2009 r. Instytut Mi´dzyna-rodowych Stosunków GospodarczychKolegium Gospodarki Âwiatowej, kiero-wany przez prof. A. Budnikowskiego,obecnego rektora SGH, zaprosi∏ na kon-ferencj´ nt. „Polska w handlu mi´dzyna-rodowym”. Konferencj´ zorganizowanoz okazji obchodów 70. urodzin d∏ugolet-niego kierownika Katedry, a nast´pnieInstytutu Mi´dzynarodowych Stosun-ków Gospodarczych – prof. P. Bo˝yka.To spotkanie naukowe zgromadzi∏o naj-lepszych wyk∏adowców mi´dzynarodo-wych stosunków gospodarczych zewszystkich wa˝nych oÊrodków akade-mickich z ca∏ej Polski. Konferencj´otworzy∏ rektor SGH – prof. A. Budni-kowski. Sylwetk´ naukowà i rol´ prof.P. Bo˝yka w rozwoju Katedry oraz Ko-legium Gospodarki Âwiatowej przedsta-wi∏a prof. J. Mazur, dziekan Kolegium.

Wspomnienia by∏y przepe∏nione ciep∏y-mi s∏owami, nosi∏y silnà doz´ odczuçi wra˝eƒ osobistych, wyniesionychz kontaktów z prof. P. Bo˝ykiem. Lauda-cj´ wyg∏osi∏ prof. S. ¸adyka, te˝ d∏ugo-letni wspó∏pracownik Profesora. Wewspomnieniach przewija∏y si´ wàtkiosobiste, naukowe, zwiàzane z funkcja-mi, które Profesor pe∏ni∏ w naszejUczelni. PodkreÊlano, ˝e jest absolwen-tem Uniwersytetu Warszawskiego, nato-miast swojà karier´ naukowà zwiàza∏ odpoczàtku z SGPiS/SGH i Wydzia∏emHandlu Zagranicznego, a potem – z Ko-legium Gospodarki Âwiatowej. Przezkilka lat pracowa∏ w Instytucie Ko-niunktur i Cen Handlu Zagranicznego.

W czasie konferencji wspominanozas∏ugi prof. P. Bo˝yka dla Katedry i jejrozwoju, m.in. dot. sk∏aniania najzdol-niejszych m∏odych absolwentów SGH

do robienia kariery naukowej. Niektó-rzy z nich pozostali w Uczelni, inni –po okresie pracy w Katedrze, a póêniejw Instytucie MSG – przenieÊli si´ dobiznesu. I jedni, i drudzy ciep∏o i z sen-tymentem wspominali czasy, kiedyprof. P. Bo˝yk kierowa∏ Katedrà i In-stytutem. Konferencji towarzyszy∏awystawa publikacji prof. P. Bo˝yka.Uczestnikom rozdano pi´knie wydanyfolder z krótkim ˝yciorysem Profesorai listà wypromowanych przez Niegodoktorów, wÊród których kilku jest ju˝profesorami. Folder zawiera równie˝skróconà list´ publikacji Profesora –∏àcznie 698 pozycji. Publikacj´ zamy-ka∏o 18 streszczeƒ referatów przygoto-wanych na konferencj .́ B´dà one wy-dane w PWE. Konferencja by∏a przygo-towana przez Komitet obchodów uro-czystoÊci, na czele którego sta∏ prof.

J. G∏adys-Jakóbik, U. Kurczewska

Konferencja z okazji 70. urodzin profesora Paw∏a Bo˝yka

POLSKA W HANDLU MI¢DZYNARODOWYM

27styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

J. Misala, równie˝ wychowanek prof.P. Bo˝yka i wspó∏autor wielu publika-cji Jubilata. W sk∏ad Komitetu wcho-dzili ponadto dr J. Biskup, dr E. Chili-moniuk-Przeêdziecka, dr A. Kuênar,H. Nyga-¸ukaszewska i prof. K. ˚u-krowska.

Konferencja sk∏ada∏a si´ z dwóch cz´-Êci. Wyg∏oszono osiem referatów. Doty-czy∏y one zagadnieƒ kszta∏towania si´mi´dzynarodowej konkurencyjnoÊci go-spodarki Polski i jej miejsca w handlumi´dzynarodowym. Przewodniczàcympierwszej cz´Êci konferencji by∏ prof.J. Misala. Po przerwie ster przej´∏a prof.K. ˚ukrowska. Referaty, a zw∏aszczaforma ich prezentacji by∏y interesujàce.Jednak najciekawszà i zarazem najbar-dziej ˝ywà cz´Êcià spotkania by∏a dys-kusja naukowców, którzy dzielili si´swoimi komentarzami, uwagami i zada-wali pytania. JesteÊmy przekonani, ˝edyskusja wzbogaci przygotowywane dodruku teksty. Tym bardziej, ˝e wieleuwag mia∏o charakter uÊciÊlajàcy lubpolemiczny.

Wystarczy∏o równie˝ czasu na dys-kusj´, a tematy i poszczególne prezen-tacje do tego prowokowa∏y. Zw∏aszczakiedy poruszano kwesti´ konkurencyj-noÊci polskiej gospodarki, polskichprzedsi´biorstw, czy kwestie zwiàzanez inwestycjami zagranicznymi. Dysku-sje trwa∏y równie˝ podczas przerwykawowej i lunchu. Nie mo˝na powie-dzieç, ˝e uczestnicy spotkania k∏ócilisi´ ze sobà, co czasami ma miejscepodczas tego typu spotkaƒ. Tu takichincydentów nie odnotowano. Niemniejjednak ró˝nice zdaƒ by∏y widocznei podsyca∏y dyskusj´.

Wzruszajàcà cz´Êcià tego naukowegospotkania by∏y wspomnienia pracowni-ków o prof. P. Bo˝yku. Mówili o Nim ci,którzy wspó∏pracujà z Nim teraz i ci,którzy wspó∏pracowali kiedyÊ. Mówililudzie z SGPiS/SGH i osoby dziÊniezwiàzane z Uczelnià. Zastanawianosi ,́ kto z obecnych zna profesora najd∏u-˝ej. Okaza∏o si ,́ ˝e dr B. Durka, wielo-letni dyrektor Instytutu Koniunkturi Cen Handlu Zagranicznego. B. Durkapozna∏a prof. P. Bo˝yka podczas stu-diów. Obok pracowników nauki na kon-ferencji obecny by∏ syn Profesora z ˝o-nà. Zabrak∏o jednak ˝ony prof. P. Bo˝y-ka – pani Hanny Bo˝yk. Ale wielokrot-nie jà wspominano. Zrobi∏ to jakopierwszy sam Jubilat mówiàc, ˝e ˝onajako dokumentalistka, pracujàcaw PISM, bardzo mu pomaga∏a w jegobadaniach, w wyszukiwaniu aktualnychêróde∏ i nowoÊci. Zespo∏owà prac´ na-ukowà ma∏˝onków mo˝na do dzisiaj po-dziwiaç w publikacjach profesora. Toprzede wszystkim w nich mo˝na by∏oznaleêç informacje o najnowszych osià-gni´ciach w tej dziedzinie (red.: MSG).

WÊród anegdotycznych reminiscencji,które Êwietnie charakteryzujà sylwetk´i usposobienie prof. P. Bo˝yka mo˝naodnotowaç chocia˝by takà scenk´: pro-fesor w zimie wraca po kilku dniachszusowania na nartach, wchodzi do Ka-tedry i pyta: co jest nieza∏atwione? Cotrzeba za∏atwiç? Zaraz si´ do tego bior´!Dla Profesora nigdy nie by∏o i nie marzeczy niemo˝liwych. Jest pracowity,sumienny, ambitny, zawsze pomaga∏i pomaga wszystkim, jeÊli tylko osoba,którà chcia∏ i chce wesprzeç zas∏ugujena takie wsparcie. We wspomnieniach

przewinà∏ si´ tak˝e wàtek pewnego na-ukowca (ju˝ od dawna profesora), którymia∏ trudnoÊci zwiàzane ze swojà prze-sz∏oÊcià politycznà. Opinia o nim hamo-wa∏a jego awans naukowy i tym samymmo˝liwoÊç kariery. Jubilat pojecha∏ dorodzinnego miasta swego kolegi i popar∏jego awans osobiÊcie. Zabieg ten okaza∏si´ nie tylko skuteczny, ale i wart zaan-ga˝owania si .́ Chodzi∏o o osob´ odwa˝-nà, pracowità i zdolnà. Takimi ludêmi,podobnymi charakterologicznie do Nie-go samego, Profesor otacza∏ si´ zawsze.Mia∏ dobrà r´k´ do swoich doktorantów,asystentów, wspó∏autorów, wspó∏pra-cowników. Nie od poczàtku by∏ kierow-nikiem, wczeÊniej i Nim kierowano,a On si´ temu poddawa∏ i ceni∏ prac´ zeswoimi szefami. Jednym z nich by∏ prof.W. Trzeciakowski.

Dobrze, ˝e w SGH pami´ta si´ o rocz-nicach. Dobrze, ˝e mo˝na z tej okazjispotkaç si´ i podyskutowaç, zapraszajàcnajlepszych specjalistów z danej dzie-dziny z ca∏ej Polski. ObecnoÊç wieluprzedstawicieli nauki o ekonomii mi´-dzynarodowej wydaje si´ byç najlep-szym prezentem jubileuszowym dlaProfesora. To dowód, ˝e jest cenionyi szanowany. Teraz nie pozostaje namnic innego, jak tylko czekaç na publika-cj .́ Zw∏aszcza, ˝e na konferencji, z uwa-gi na ograniczony czas spotkania, wy-g∏oszono tylko cz´Êç referatów. Resztaautorów ujawni moc swoich argumen-tów nie w s∏ownej prezentacji, alew wersji pisanej przygotowanych wy-stàpieƒ.

Katarzyna ˚ukrowska, Józef MisalaEliza Chilimoniuk-Przeêdziecka

(relacja z konferencji na kolorowej wk∏adce)

O tym, ˝e czas szybko leci nie trzeba chyba nikogo przeko-nywaç. W tym roku ogólnopolski konkurs Young Project Ma-nagement Program zostanie zorganizowany ju˝ po raz 10!Mo˝e w∏aÊnie z tej okazji, ˝e b´dzie to jubileuszowa edycjazdecydujesz si´ wziàç w nim udzia∏?

Przez ostatnie 10 lat z pewnoÊcià s∏yszeliÊcie ju˝ o inicjaty-wie studenckiej Ko∏a Naukowego Project Management Poli-techniki Gdaƒskiej. Przez minione lata coroczny konkurs sta∏si´ jednà z najbardziej znanych i rozpoznawalnych szans dlazdolnych oraz ambitnych studentów z ca∏ej Polski o szczegól-nych predyspozycjach do zawodu Project Managera. Wartozaznaczyç, ˝e konkurs ma na celu pomoc m∏odym ludziomw udanym rozpocz´ciu kariery zawodowej. Najlepsi z nich zo-stanà nagrodzeni p∏atnà praktykà na stanowisku AsystentaProject Managera w jednej z renomowanych firm.

Z roku na rok konkurs cieszy si´ coraz wi´kszym zaintere-sowaniem i zdobywa popularnoÊç zarówno wÊród m∏odzie˝y

akademickiej, jak i przedsi´biorstw zorientowanych projekto-wo w swojej dzia∏alnoÊci. Patronem, partnerem a zarazem ini-cjatorem YPMP jest wspierajàce organizatorów merytorycz-nie oraz organizacyjnie Stowarzyszenie Project ManagementPolska wraz z Platformà Young Crew Polska (www.spmp.org.pl).

W dotychczasowych edycjach z profitów, jakie daje uczest-nictwo w Konkursie, skorzysta∏o ju˝ kilkuset studentów, a kil-kudziesi´ciu odby∏o wymarzonà praktyk .́ Niektórym z nichuda∏o si´ nawet kontynuowaç karier´ zawodowà na stanowi-sku Project Managera w tych przedsi´biorstwach. W poprzed-nich edycjach praktyki zaoferowa∏y nam m.in. takie firmy jak:Carlsberg, Alstom, British American Tobacco, Accenture,Ericpol Telecom, IBM Polska, Nestle czy Philips.

Je˝eli czujesz si´ na si∏ach, wierzysz, ˝e masz w sobie zadat-ki na organizatora i ju˝ dziÊ chcesz zadbaç o swojà karier´ za-wodowà, zg∏oÊ si´ do udzia∏u w jubileuszowym konkursie!

10 jubileuszowa edycja YOUNG PROJECT MANAGEMENT PROGRAM

28 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Podczas gdy ca∏a Polska emocjonujesi´ kolejnym rekordem pobitym przezWielkà Orkiestr´ Âwiàtecznej Pomocyprzypomnijmy sobie o naszej „mniej-szej orkiestrze”, która miesiàc temu,16 grudnia, zagra∏a charytatywnie ju˝po raz trzeci. Âwiàteczny Koncert Ta-lentów, bo o nim oczywiÊcie mowa,znów obali∏ wszystkie stereotypy krà-˝àce wokó∏ Szko∏y G∏ównej Handlo-wej i we wspania∏ym stylu wprowadzi∏nas w bo˝onarodzeniowy nastrój.

Najbardziej utalentowani muzyczniestudenci naszej Uczelni, wspomaganiprzez muzyków z Uniwersytetu Mu-zycznego im. Fryderyka Chopina,przyciàgn´li w mury Auli Spadochro-nowej niespotykane t∏umy widzówi wype∏nili jà Êwiàtecznymi utworami.Tego wieczoru mo˝na by∏o us∏yszeçzarówno kol´dy, jak i popularne, Êwià-teczne przeboje. Wszystko wykonanenie tylko w klasycznych, ale tak˝ew nowoczesnych aran˝acjach, pe∏nychrockowych i jazzowych brzmieƒ.

Jednà z atrakcji wieczoru by∏ niewàt-pliwie wyst´p dr. Paw∏a Lesiaka – na-uczyciela akademickiego, który odpierwszej edycji Koncertu dzieli si´swoim muzycznym talentem ze spo-∏ecznoÊcià akademickà SGH, wspiera-jàc tym samym charytatywnà ide´ Kon-certu. Kol´da Na Kuondrackiej Holi,w wykonaniu pi´knie prezentujàcegosi´ na scenie Zespo∏u PieÊni i TaƒcaSGH, równie˝ wzbudzi∏a zachwyt pu-blicznoÊci. Olbrzymie emocje towarzy-szy∏y tak˝e ka˝demu wystàpieniu pro-

wadzàcego Koncert Szymona Majew-skiego, który zyska∏ sobie sympati´ wi-dzów nie tylko zapowiadajàc utworyz charakterystycznym dla siebie przy-mru˝eniem oka, ale tak˝e aktywnie w∏à-czajàc si´ w charytatywnà akcj´ prowa-dzonà podczas Koncertu i ch´tnie pozu-jàc do setek zdj´ç ze studentami.

Wydarzeniem wieczoru by∏a premie-ra pierwszego w Polsce Lip Dub’a, czy-li specyficznego typu teledysku, wizjikr´conej do materia∏u dêwi´kowegowybranego utworu w taki sposób, byosoby w nim wyst´pujàce, poruszajàcustami w sposób zsynchronizowanyz muzykà, wyglàda∏y jakby Êpiewa∏ys∏owa piosenki. Nie tylko studenci za-anga˝owali si´ w realizacj´ tego przed-si´wzi´cia. W Lip Dub’ie wzi´∏a rów-nie˝ udzia∏ dr Katarzyna Górak--Sosnowska oraz dyrektor Biura Infor-macji i Promocji – Tomasz Rusek. LipDub SGH odbi∏ si´ szerokim echem nietylko w internecie (ponad 150 tysi´cyods∏on na portalu YouTube), ale rów-nie˝ w ogólnopolskich mediach.

Te goÊcinne wyst´py i towarzyszàceatrakcje nie powinny jednak przyçmiçprawdziwych bohaterów ÂwiàtecznegoKoncertu Talentów – studentów naszejUczelni oraz zaproszonych do wspó∏-pracy goÊci m.in. z Uniwersytetu War-szawskiego, czy ∏ódzkiej „filmówki”.To dzi´ki ich zaanga˝owaniu 16 grud-nia mogliÊmy delektowaç si´ wyjàtko-wym show, wspierajàc przy okazji Fun-dacj´ HEYPRZYGODO, a wspierali-Êmy jà w najró˝niejszy sposób. 75 upie-

czonych przez studentów ciast, 30„Ênie˝ynek” zbierajàcych datki, 12 ko-lacji do wylicytowania ze studentamii studentkami, kilkadziesiàt przedmio-tów na aukcji, to wszystko z∏o˝y∏o si´∏àcznie na rekordowy wynik. W tym ro-ku uda∏o nam si´ zebraç ponad 13 ty-si´cy z∏otych! Ten niesamowity rezul-tat by∏by niemo˝liwy do zrealizowania,gdyby nie poÊwi´cenie kilkudziesi´ciustudentów z szeÊciu najwi´kszych or-ganizacji studenckich SGH (NMS SGHMAGIEL, ZSP, NZS, Samorzàd Stu-dentów, ASK Soli Deo, AIESEC),wspó∏praca ze strony pracownikówUczelni, pomoc firm, instytucji, ludzidobrej woli. W ramach podzi´kowania,pod koniec Koncertu, Szymon Majew-ski otrzyma∏ koszulk´ z has∏em „Niejestem ∏osiem, pomagam przy Koncer-cie!”. Ludzi mogàcych w ten sposóbo sobie powiedzieç jest jednak znacz-nie wi´cej i w∏aÊnie dzi´ki tym ludziomKoncert jest i pozostanie tak wyjàtko-wym wydarzeniem w naszej Uczelni.

Przygotowania do IV ÂwiàtecznegoKoncertu Talentów ruszajà ju˝w kwietniu, przes∏uchania odb´dà si´jednak dopiero w po∏owie paêdzierni-ka. Byç mo˝e jest jeszcze czas, by zaj-rzeç na strych, wyciàgnàç zakurzonàgitar´ czy wiolonczel´, troch´ poçwi-czyç i, Êladem dr. Lesiaka, wziàç ak-tywny udzia∏ w kolejnej edycji? Gorà-co zach´camy!

Maciej Jakubczyk(relacja z koncertu na str. 2

Fot. Maciej Jakubczyk)

Koncert, ˝e HEY!

Aby to zrobiç, wystarczy jedynie zarejestrowaç si´ na stro-nie konkursu www.ypmp.pl i przes∏aç wraz z CV esej na je-den z wymienionych poni˝ej tematów:

1. Zmiana w projekcie szansà na sukces2. KreatywnoÊç w projekcie – niekonwencjonalne rozwià-

zania problemów3. Od grupy do zespo∏u – umiej´tnoÊç motywowania si∏à lidera4. Jak „ugryêç” projekt IT? – najtrudniejszy pierwszy krok5. CSR + PM = strza∏ w 10? Czy to po∏àczenie wspomaga

czy utrudnia osiàgni´cie celów projektu? (CSR – CorporateSocial Responsibility; PM – Project Management)

Termin nadsy∏ania prac up∏ywa 19 kwietnia 2010 roku.SpoÊród kilkudziesi´ciu tysi´cy studentów uczelni technicz-

nych i ekonomicznych autorzy najciekawszych esejów zosta-nà zaproszeni do udzia∏u w drugim etapie konkursu, którymb´dzie rozmowa kwalifikacyjna z kandydatem oraz case stu-dy. W tym etapie tak˝e zostanie wy∏oniona grupa osób przy-gotowanych merytorycznie do asystowania przy zarzàdzaniu

projektem. W póêniejszym czasie b´dà one weryfikowane podkàtem wczeÊniej przygotowanych profili osobowych i przed-stawiane do akceptacji firmom oferujàcym praktyki. Za ocen´w ka˝dym etapie b´dzie odpowiada∏a komisja kwalifikacyjna,w której sk∏ad wejdà: cz∏onkowie Stowarzyszenia Project Ma-nagement Polska, sponsor g∏ówny oraz przedstawiciele fundu-jàcy praktyki w swoich firmach.

Organizatorzy YPMP 10 serdecznie wszystkich zapraszajà!BezpoÊredni kontakt z nami znajdziesz na stroniewww.ypmp.pl

Nie zwlekaj – Ty te˝ mo˝esz wygraç!YPMP to program, powo∏any w 2000 roku przez Stowarzy-

szenie Project Management Polska pod przewodnictwem Mi-cha∏a Ha∏asa. Jego celem jest rozwój Zarzàdzania Projektamiw Êrodowisku studenckim i przygotowanie ekipy silnych Me-ned˝erów Projektów, którzy b´dà z powodzeniem konkurowa-li na Êwiatowych rynkach pracy.

Natalia Tyszka

29styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Zespó∏ PieÊni i Taƒca Szko∏y G∏ów-nej Handlowej w Warszawie ma ju˝ 5lat!

Obchody pierwszego Jubileuszu dzia-∏alnoÊci artystycznej rozpocz´liÊmy13 grudnia 2009 roku koncertem na de-skach Teatru Dramatycznego im. Gusta-wa Holoubka w Warszawie. By∏ to naj-wi´kszy z dotychczas organizowanychprzez Zespó∏ koncertów. ¸àcznie naszepoczynania na scenie oglàda∏o blisko 600osób. Jak dotàd przed wi´kszà publiczno-Êcià mieliÊmy okazj´ wyst´powaç tylkow trakcie festiwali zagranicznych.

W tych niezapomnianych dla zespo-∏owiczów i instruktorów Zespo∏u

dwóch godzinach wyst´pu towarzyszy-∏y nam w∏adze Uczelni i Warszawy, pra-cownicy i studenci SGH oraz rodzinyi przyjaciele.

W koncercie poprowadzonym przeznaszà niezawodnà opiekunk´ z ramieniaSGH mgr Ann´ Markowskà wystàpi∏o100 wykonawców: muzyków, tancerzy,solistów oraz chórzystów. Zaprezento-waliÊmy najciekawszà, najbardziej wi-dowiskowà cz´Êç naszego ludowego re-pertuaru. Widzowie mieli okazj´ obej-rzeç taƒce z a˝ 8 regionów Polski,w tym premierowe wykonania: taƒcówlubelskich, Poloneza Powitalnego, orazoberka. Po raz pierwszy pokazaliÊmynasze uk∏ady w wykonaniu a˝ 24 tance-

rzy – Taƒce Ziemi Rzeszowskiej oraz16 tancerek w Zabawach dziewcz´cychw Beskidzie Âlàskim.

ZaÊpiewaliÊmy tak˝e kilka ludowychpiosenek z Polski i zagranicy. Tradycyj-nie szczególny aplauz zdoby∏y wyst´pyPaw∏a Âwieca i Marcina Króla w humo-rystycznej piosence lwowskiej „Mydwaj, oba cwaj” oraz Artura Toniszew-skiego, naszego nieocenionego tenora.Do taƒca i Êpiewu akompaniowa∏a nam10-cio osobowa kapela pod kierownic-twem Dariusza ¸apiƒskiego.

Szczególnie wa˝nym momentemkoncertu by∏o wr´czenie trzech tytu∏ówCz∏onków Honorowych Zespo∏u.

W uznaniu szczególnych zas∏ug dla za-poczàtkowania dzia∏alnoÊci i funkcjo-nowania Zespo∏u PieÊni i Taƒca Szko∏yG∏ównej Handlowej w Warszawie wy-˝ej wymienionymi tytu∏ami zostali od-znaczeni: dziekan Kolegium AnalizEkonomicznych, dr hab. Marek Rocki,dziekan Kolegium Zarzàdzania i Finan-sów, prof. dr hab. Janusz Ostaszewskii by∏y kanclerz SGH dr Piotr Wacho-wiak.

Zorganizowanie i przedstawienie takbogatego koncertu nie by∏oby mo˝liwe,gdyby nie pomoc finansowa Uczelnioraz sponsorów Zwiàzku Artystów Wy-konawców STOART, StowarzyszeniaMuzyków Rozrywkowych w Polsce

STOMUR oraz firmy Partner Sp. z o.o.z Che∏ma.

Ogromnà ˝yczliwoÊç okaza∏y namrównie˝ zaprzyjaênione zespo∏y ludo-we: Zespó∏ Taƒca Ludowego „Sanok”,Ludowy Zespó∏ Artystyczny „Promni”oraz Zespó∏ PieÊni i Taƒca PolitechnikiWarszawskiej.

Patronat medialny nad wydarzeniemobj´li: Gazeta SGH, Niezale˝ny Mie-si´cznik Studentów SGH MAGIEL,portale: KulturaLudowa.pl, ˚ycieWar-szawy.pl oraz Polskie Radio Euro.

Organizacja koncertu by∏a ogrom-nym przedsi´wzi´ciem logistycznym,które wymaga∏o wielu staraƒ. Tu˝ po je-

go zakoƒczeniu organizatorzy mogliz czystym sumieniem stwierdziç, ˝e by∏to kolejny wielki sukces w 5-letniej hi-storii Zespo∏u.

Przygotowania rozpocz´liÊmy ju˝w grudniu 2008 roku, kiedy to ówcze-sny zarzàd studencki rozpoczà∏ prowa-dzenie negocjacji z teatrami, zaczyna∏tworzyç pomys∏ na koncert, a im bli˝ejkoncertu tym oczywiÊcie robi∏o si´ co-raz gor´cej!

W semestrze letnim Zespó∏ wzià∏jeszcze udzia∏ w wielu wydarzeniach naUczelni i poza nià, by od poczàtku se-mestru zimowego ostro wziàç si´ za od-budow´ kondycji po wakacyjnym odpo-czynku, nauk´ nowych i doskonalenie

Obchody 5-lecia ZPiT SGH

30 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

starych uk∏adów tanecznych, przypo-mnienie piosenek…

„Sedno pracy nad koncertem z okazji5-lecia zacz´liÊmy od ustalenia i og∏o-szenia planu pracy na kolejne miesiàcedzia∏alnoÊci. Dzi´ki temu uda∏o si´ zor-ganizowaç prac´ ze 100 osobami zaan-ga˝owanymi w koncert. Próby odbywa-∏y si´ trzy razy w tygodniu, po 3 godzi-ny lub nawet „po godzinach”, gdy za-chodzi∏a taka potrzeba. Do tego wyst´-pujàcy wzi´li tak˝e udzia∏ w dwóchzgrupowaniach weekendowych orazkoncertowej próbie generalnej w saliwidowiskowej Klubu Dowództwa Gar-nizonu Warszawa na tydzieƒ przed13 grudnia”, mówi Kasia Dziuban, doniedawna prezes ZPiT SGH i koordy-natorka przygotowaƒ do koncertu.

Czym by∏yby jednak próby, gdyby nienasi wspaniali instruktorzy tanecznii wokalni: Anna Skalska-Toho, Krysty-na Kowalska, Jan Tatsuhiko Makólski--Toho i Adam K∏udczyƒski? To dzi´kizaanga˝owaniu, cierpliwoÊci, wiedzynaszych fachowców Zespo∏owiczompracowa∏o si´ tak dobrze.

W mi´dzyczasie, w ramach wspó∏pra-cy z Polskim Radiem Euro, trzyosobowareprezentacja Zespo∏u wzi´∏a udzia∏w audycji „BIS Up” Polskiego Radia,gdzie mia∏a nawet okazj´ zaprezento-waç swoje uzdolnienia wokalne. Kilkadni póêniej w innej audycji – „Z kraju,Êwiata i kosmosu” – pojawi∏ si´ reporta˝z naszej próby, na której obecna by∏adwójka reporterów radiowych. Po razdrugi w historii mogliÊmy o sobie us∏y-szeç w ogólnopolskiej rozg∏oÊni radio-wej, a na jej stronie internetowej zoba-czyç tak˝e film zarejestrowany w czasiewizyty reporterów.

Próby, próby i jeszcze raz próby… a˝nadesz∏a, jak to si´ mówi „godzina zero”.

To jak koncert wyglàda∏ od kuchnijest szczególnie interesujàce dla osób,

które nigdy nie mia∏y okazji znaleêç si´za kulisami takiego koncertu jak nasz.

13 grudnia prace nad przygotowa-niem sceny na potrzeby wyst´pu Zespo-∏u trwa∏y jednak od rana. Monta˝yÊcirozwiesili mikrofony nad scenà, orazrozstawili statywy na jej froncie, roz∏o-˝yli równie˝ mat´ baletowà wypo˝yczo-nà przez Zespó∏ od samego „Mazow-sza”! Dzi´ki tym zabiegom skórzane po-deszwy butów nie b´dà si´ Êlizga∏y, gdywywijamy obertasy, a Êpiew tancerzyw czasie wykonywania poszczególnychuk∏adów nie zginie w przestrzeni sali te-atralnej.

Zespo∏owicze pojawili si´ w teatrze ju˝na 7 godzin przed rozpocz´ciem wyst´pu,by rozpakowaç kostiumy, dopracowaçswój wizerunek sceniczny, przeprowadziçprób ,́ przyzwyczaiç si´ do sceny, dopaso-waç Êwiat∏a, nag∏oÊnienie kapeli, solistóworaz chóru i czekaç na goÊci, którzy ju˝ zakilka godzin mieli zgromadziç si´ po dru-giej stronie kurtyny.

Mi´dzy dwoma pi´trami teatralnychgarderób s∏ychaç okrzyki i nawo∏ywa-nia. KtoÊ poszukuje wstà˝ek, ktoÊ zespo-∏owej kosmetyczki ze scenicznymi spe-cyfikami do makija˝u, jeszcze ktoÊ wo∏akoleg ,́ bo przecie˝ próba jego uk∏aduzaczyna si´ ju˝ na scenie!

Wszyscy w poÊpiechu biegajà z ele-mentami swoich strojów, by u∏o˝yç je nastanowiskach za horyzontem sceny(czarne t∏o za tancerzami), konieczniew kolejnoÊci odwrotnej do ich zak∏ada-nia, by potem bez problemu zdà˝yç jew∏o˝yç w czasie trwania jednego uk∏a-du. Z „Lublina” do Êpiewu przed „Rze-szowem” na przebiórk´ jest 6 minut, ze„Âlàska” do „Beskidu” – 7 minut, z obe-rka do kujawiaka oberkiem – 3 minutyi 20 sekund, bo tyle trwa nasz uk∏ad Kra-kowski.

W gotowoÊci na odtaƒczenie i odÊpie-wanie Poloneza Powitalnego us∏yszeli-

Êmy kilka ciep∏ych s∏ów od prof. dr hab.Anny Karmaƒskiej, prorektor ds. dydak-tyki i studentów SGH. W swoim prze-mówieniu inaugurujàcym koncertA. Karmaƒska powiedzia∏a: „Zespó∏PieÊni i Taƒca jest pere∏kà wÊród organi-zacji uczelnianych, które zajmujà si´kulturà i jej krzewieniem. Swojà obec-noÊcià uÊwietnia wiele ró˝nych wyda-rzeƒ w Uczelni, a nawet poza granicamikraju. Wa˝ny jest fakt, ˝e nasi studencinie tylko wspaniale uk∏adajà biznespla-ny i projekty strategiczne, ale potrafiàte˝ z ogromnà wra˝liwoÊcià prezento-waç to, co drzemie g∏´boko w ich du-szach”.

Kilka sekund póêniej koncertowa ma-china ruszy∏a… szybkie przebiórki z po-mocà kolegów, poÊpieszne ocieranie po-tu z twarzy, poprawki makija˝u jeÊli wy-starczy czasu i gotowoÊç, by wejÊç nascen´ do kolejnego taƒca. To wszystkoporozumiewajàc si´ tylko szeptem, po-niewa˝ mikrofony na scenie rejestrujàg∏oÊniejsze dêwi´ki.

Choç ka˝dy z tancerzy i tancerekwychodzi na scen´ po kilka razy, bywykonaç kolejne taƒce czy piosenkiw czasie trwania koncertu, zm´czenienie jest odczuwalne. Dopada nas do-piero po zakoƒczeniu wyst´pu, ponie-wa˝ w jego trakcie poziom adrenalinyjest zbyt wysoki.

W ten sposób po niespe∏na dwóch go-dzinach wszyscy wyst´pujàcy zespo∏o-wicze oraz kadra zespo∏u znaleêli si´ nascenie, by tym razem wys∏uchaç zbior-czych braw za ca∏y koncert i odebraçgratulacje m.in. od innych studenckichzespo∏ów ludowych z Warszawy.

Dzi´ki ogromnej ˝yczliwoÊci pracow-ników Dzia∏u Obs∏ugi MultimedialnejCentrum Informatycznego SGH ju˝ ty-dzieƒ póêniej mieliÊmy mo˝liwoÊç obej-rzenia koncertu z pozycji widza, filmunagranego w trakcie koncertu. Projekcjasta∏a si´ wspania∏ym wst´pem do baluz okazji Jubileuszu 5-lecia dzia∏alnoÊciZespo∏u, który odby∏ si´ 19 grudniaw Klubie profesorskim „Jajko”. Rozpo-cz´liÊmy tradycyjnie, polonezem. O pó∏-nocy gromkie „Sto lat” towarzyszy∏owprowadzeniu na sal´ tortu na 5 urodzi-ny Zespo∏u.

Dzi´kujemy wszystkim, którzy towa-rzyszyli nam w tych wa˝nych chwilach.Dzi´kujemy za brawa, ˝yczliwoÊç, przy-jazne uÊmiechy i ˝yczenia kolejnychsukcesów.

Katarzyna DziubanZPiT SGH

Zapraszamy do obejrzenia galeriizdj´ç z koncertu na www.zpitsgh.pl

31styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

MyÊl ,́ ˝e ka˝dy zgodzi si´ z faktem, ˝e programy takie jakDrogowskazy Kariery sà potrzebne studentom. Na podstawienaszych trzyletnich obserwacji i badaƒ wyciàgn´liÊmy wnio-ski, ˝e wi´kszoÊç studentów Wielkiej Ró˝owej na problemz okreÊleniem, co b´dzie robiç w przysz∏oÊci. Mo˝na by po-wiedzieç, ˝e struktura nauczania w naszej Alma Mater poma-ga studentom podejmowaç decyzj´ o ich przysz∏oÊci – pierw-sze pó∏tora roku przedmiotów podstawowych pozwala mniejwi´cej okreÊliç, które bran˝e ekonomii interesujà danego stu-denta i – co za tym idzie – daje znak, jaki kierunek studiówwybraç. Inne uczelnie nie majà tego „luksusu” – ˝acy od razurekrutujà si´ na dany kierunek i czasem zdarza si ,́ ˝e jest towybór nietrafiony.

Pomimo tych swojego rodzaju udogodnieƒ studenci (nawet3 roku) nadal nie potrafià dok∏adnie okreÊliç preferencji doty-czàcych przysz∏ej pracy. OczywiÊcie znajdà si´ i tacy, którzyju˝ po maturze majà okreÊlone cele i czasem nawet wybranà„firm´ marzeƒ”, w której chcieliby pracowaç, jednak nale˝àoni do zdecydowanej mniejszoÊci.

G∏ównym problemem wi´kszoÊci uczelni w Polsce jest wy-∏àcznie teoretyczne podejÊcie do edukacji. Dlatego te˝ dwa la-ta temu Niezale˝ne Zrzeszenie Studentów SGH stworzy∏oProgram Drogowskazy Kariery, którego jednym z celów jestuzupe∏nienie wiedzy zdobywanej na uczelni o wiedz´ i do-Êwiadczenia praktyczne. Pozwala to studentom na lepsze przy-gotowanie si´ do wejÊcia na rynek pracy. Projekt obejmujeprezentacje bran˝owe, warsztaty, case studies, debaty, paneledyskusyjne, targi praktyk i pracy oraz projekt pt. InternetowaBaza Praktyk. Jednym s∏owem wszystko, co pozwala studen-towi na stworzenie wizji w∏asnej kariery, poznanie bran˝ „odkuchni” i wypowiadanie si´ na cz´sto doÊç dyskusyjne tema-ty.

Przed ka˝dà edycjà organizatorzy przeprowadzajà ankiet´wÊród studentów, którzy wybierajà 3–5 bran˝ najbardziej dlanich interesujàcych. Dzi´ki temu projekt jest dostosowywanydo indywidualnych potrzeb studentów ka˝dej uczelni bioràcejudzia∏ w Drogowskazach. Mamy wi´c pewnoÊç, ˝e swoimidzia∏aniami odpowiadamy na popyt ze strony studentów.

Ka˝dy ma mo˝liwoÊç zapisania si´ na dowolnà liczb´warsztatów i case studies, które odbywajà si´ w danej edycji.Pozwala to studentowi na sprawdzenie si´ w ró˝nych dziedzi-nach i – w konsekwencji – wybranie tej, która mu najbardziejodpowiada. Spotkania prowadzà tylko specjaliÊci w danejdziedzinie, którzy ch´tnie i rzeczowo opowiadajà na czym po-

lega dana praca, a tak˝e odpowiadajà na pytania studentów.Zaj´cia sà przeprowadzane w sposób kompetentny i ciekawy,dlatego te˝ pomimo zwi´kszajàcej si´ co edycj´ liczby warsz-tatów, cz´sto brakuje miejsc dla wszystkich zainteresowanych.

Jednak Drogowskazy Kariery to nie tylko dwa tygodniew marcu. Przez ca∏y rok na stronie internetowej projektu(www.drogowskazykariery.pl) dzia∏a Internetowa Baza Prak-tyk. Firmy wspó∏pracujàce z Programem umieszczajà w niejswoje og∏oszenia wraz z bezpoÊrednim kontaktem. Mo˝na tamznaleêç zarówno oferty p∏atnych, jak i niep∏atnych praktyki sta˝y, i co najwa˝niejsze, wysy∏ane dokumenty trafiajà prostodo firmy (nie ma poÊrednika, który móg∏by odrzucaç cz´Êçwniosków). Je˝eli ju˝ wspominamy o stronie internetowejDrogowskazów Kariery, to trzeba koniecznie zaznaczyç, ˝eoprócz aktualnych informacji na temat projektu (co? gdzie?kiedy?), podsumowaƒ poprzednich edycji i wspomnianej Inter-netowej Bazy Praktyk, zamieszczane sà tam tak˝e pomocnewskazówki dla studentów, tj. jak napisaç list motywacyjny/CV,jak przygotowaç si´ do rozmowy kwalifikacyjnej i inne.

Co roku dokonujemy wszelkich staraƒ, aby spe∏niç rosnàceoczekiwania uczestników, tych nowych i tych z poprzednichedycji. Ka˝dy projekt jest przez nas dok∏adnie analizowanypod wzgl´dem zainteresowania studentów (frekwencji nawarsztatach), liczby miast i nowych uczelni przyst´pujàcychdo Programu, a tak˝e zainteresowania samych firm przepro-wadzajàcych warsztaty i uczestniczàcych w promocji czysponsoringu. Z roku na rok „Drogowskazy” rozwijajà si´i obejmujà swoim zasi´giem coraz wi´cej miast i uczelni, coudowadnia nam (jako organizatorom), ˝e warto staraç si´ dlanaszych kolegów i kole˝anek, aby i oni odnaleêli w koƒcuswojà Êcie˝k´ kariery.

Wszystkie szczegó∏y pojawià si´ na stronie internetowejDrogowskazów (www.drogowskazykariery.pl) ju˝ pod konieclutego. 3 edycja odb´dzie si´ w terminie od 15 do 26 marca.Szukajcie organizatorów w Auli Spadochronowej, gdzie tak˝eb´dziecie mogli poznaç szczegó∏y dotyczàce zapisów nawarsztaty, terminów i organizowanych debat i spotkaƒ. Zapra-szamy serdecznie wszystkich zainteresowanych

– ODNAJDèCIE Z NAMI SWOJÑ ÂCIE˚K¢ KARIERY!Karolina ¸ysik

(nadtytu∏ redakcji)

Ju˝ wkrótce, kolejne…

Drogowskazy Kariery

Konferencja CEE M&A Days 2010

Studenckie Ko∏o Naukowe Konsultingu i Uniwersytet Jagielloƒski majà zaszczyt zaprosiç Paƒstwa do udzia∏u w kon-ferencji naukowej CEE M&A Days Kraków 2010. W dniach 22–24 kwietnia 2010 roku wyk∏adowcy i studenci uczelniz Polski i Ukrainy wyg∏oszà seri´ referatów nt. fuzji i przej´ç w Europie Ârodkowo-Wschodniej. Udzia∏ w konferencjistanowi wspania∏à okazj´ do poszerzenia swojej wiedzy i nawiàzania cennych kontaktów. Warunkiem uczestnictwa jestprzygotowanie i wyg∏oszenie referatu zwiàzanego z szeroko poj´tà tematykà fuzji i przej´ç w regionie. Serdecznie zapra-szamy ch´tnych wyk∏adowców i studentów. Wszystkie zg∏oszenia i zapytania prosimy kierowaç na adres t.nisztuk@gma-il.com. Termin przesy∏ania prac up∏ywa 28.02.2009.

32 GAZETA SGH 1/10 (256)

Z ˚YCIA SZKO Y̧

W listopadzie 2009 roku rozstrzygni´to „Konkurs na najlep-szà publikacj´ ekonomicznà roku akademickiego 2008/2009”.Jury wyró˝ni∏o ksià˝ki w szeÊciu kategoriach: „Teoria i prak-tyka biznesu”, „Finanse i bankowoÊç”, „Zarzàdzanie i marke-ting”, „Technologie informacyjne”, „Nauki polityczne” i „Na-uki prawne”. Nagrod´ g∏ównà w Konkursie przyznano publi-kacji Doskonalenie struktur organizacyjnych przedsi´biorstww gospodarce opartej na wiedzy, pod red. Adama Stabry∏y.

Konkurs jest wydarzeniem towarzyszàcym Targom Wydaw-nictw Ekonomicznych, organizowanym przez StowarzyszenieAkademickie MagPress, wydawc´ Niezale˝nego Miesi´cznikaStudentów SGH Magiel. Mimo i˝ nagrody przyznano dopieropo raz drugi, Konkurs cieszy si´ zainteresowaniem zarównowydawnictw, jak te˝ i autorów ksià˝ek. G∏ównym celem przed-si´wzi´cia jest popularyzowanie publikacji ekonomicznychwÊród studentów i wyk∏adowców Szko∏y G∏ównej Handlowej.

Katarzyna Borzym, MagielLista laureatówNagroda g∏ówna: red. Adam Stabry∏a, Doskonalenie struk-

tur organizacyjnych przedsi´biorstw w gospodarce opartejna wiedzy, C.H. Beck

W kategoriach:Teoria i praktyka biznesuNagroda g∏ówna: Aswath Damodaran, Ryzyko strategiczne.

Podstawy zarzàdzania ryzykiem, Wydawnictwa Akademickiei Profesjonalne

Wyró˝nienie: red. Marek Panfil, Wycena biznesu w prakty-ce, Poltext; Ryszard Borowiecki, Barbara Siuta-Tokarska,Problemy funkcjonowania i rozwoju MSP w Polsce. Syntezabadaƒ i kierunki dzia∏ania, Difin

Finanse i bankowoÊçNagroda g∏ówna: Katarzyna ˚ukrowska, Bud˝et ogólny Unii

Europejskiej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne,

Wyró˝nienie: red. Andrzej Szablewski, Migracja kapita∏uw globalnej gospodarce, Difin; Ma∏gorzata Mikita, WandaPe∏ka, Rynki inwestycji alternatywnych, Poltext; Czes∏awBywalec, Ekonomika i finanse gospodarstw domowych, Wy-dawnictwo Naukowe PWN; red. Piotr Masiukiewicz, Mi´dzy-narodowe bankructwa i afery bankowe, Oficyna Wydawni-cza SGH

Zarzàdzanie i marketingNagroda g∏ówna: red. Katarzyna Biliƒska-Reformat, Rela-

cje podmiotów rynkowych w warunkach zmian, PlacetWyró˝nienie: Urszula Podraza, Kryzysowe PR, DifinTechnologie informacyjneNagroda g∏ówna: red. Adam Stabry∏a, Doskonalenie struk-

tur organizacyjnych przedsi´biorstw w gospodarce opartejna wiedzy, C.H. Beck

Wyró˝nienie: Jacek Woêniak, E-learning w biznesie i edu-kacji, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne; WitoldAbramowicz, Filtrowanie informacji, Wydawnictwo Uniwer-sytetu Ekonomicznego w Poznaniu

Nauki prawneNagroda g∏ówna: Agnieszka Jankowska, Robert Knopik,

Fundusze strukturalne oraz fundusz spójnoÊci, C.H. BeckWyró˝nienie: red. S∏awomir Sojak, Za∏o˝yç firm´ i nie

zbankrutowaç. Aspekty prawne, DifinNauki polityczneWyró˝nienie: red. Olga Kowalczyk, Stanis∏aw Kamiƒski,

Wymiary polityki spo∏ecznej, Wydawnictwo UniwersytetuEkonomicznego we Wroc∏awiu; Marek Âwistak, Rafa∏ Willa,Jan Wiktor Tkaczyƒski, Leksykon funduszy Unii Europej-skiej, C.H. Beck

Nagroda specjalna: Philip Kotler, John A. Caslione,Chaos. Zarzàdzanie i marketing w erze turbulencji,Poltext

NAGRODY DLA AUTORÓW Z SGHWYDAWNICTWA Z NASZEJ UCZELNI

Ksià˝ki z SGH zosta∏y dwukrotnie wyró˝nione w konkursiezorganizowanym podczas Targów Wydawnictw Ekonomicz-nych. Targi odby∏y si´ 19 i 20 listopada 2009 r. w Auli Spado-chronowej SGH. Organizowane sà one od szeÊciu lat; majà re-nom´ najwa˝niejszego wydarzenia tego typu na rynku ksi´-garskim wydawnictw ekonomicznych. Impreza ta budzi du˝ezainteresowanie zarówno wydawców, jak i czytelników,m.in. dlatego, ˝e jest to jedyny tak bogaty przeglàd publikacjiprzygotowywanych z tematyki ekonomicznej, ˝e wystawie to-warzyszà na ogó∏ konferencje, panele i dyskusje.

Jurorami w konkursie byli eksperci z ró˝nych dziedzin. Mato szczególne znaczenie, poniewa˝ pretendujàce do wyró˝nie-nia publikacje oceniane sà za zawartoÊç merytorycznà, aktual-noÊç tematyki, ale równie˝ za estetyk´ wydania oraz szat´ gra-ficznà. W jury zasiadali specjaliÊci z ekonomii, grafiki i rynkuwydawniczego: Henryk Podolski (przewodniczàcy), JerzyBurski, Piotr Dobro∏´cki, Andrzej Gawerski, Izabela Sobiech.Zostali oni powo∏ani przez NMS SGH Magiel. W tym rokukonkurs zosta∏ rozstrzygni´ty po raz drugi. Przyznano nagro-dy g∏ówne i wyró˝nienia, w sumie 18.

Wszystkie nagrodzone publikacje by∏y wydane w 2009 r.Najwi´cej wyró˝nieƒ uzyska∏o wydawnictwo Difin (cztery),Wydawnictwa Profesjonalne i Akademickie oraz C.H. Beck

(po trzy), Wydawnictwo Poltext (dwa). Wydawnictwa uczel-niane Uniwersytetu Ekonomicznego we Wroc∏awiu, Uniwer-sytetu Ekonomicznego w Poznaniu oraz Oficyna WydawniczaSGH, Wydawnictwo PWN oraz Placet – po jednym. Dobrze,˝e taka inicjatywa powsta∏a. Mobilizuje ona do poprawy jako-Êci wydawanych ksià˝ek, dbania o zawartoÊç oraz aktualnoÊçporuszanej tematyki. Czytelnik mo˝e tylko na tym skorzystaç.

Od zesz∏ego roku zwi´kszono liczb´ kategorii, w którychprzyznaje si´ nagrody. Do tematyki ekonomicznej i politolo-gicznej do∏àczono równie˝ tematyk´ prawniczà.

Katarzyna ˚ukrowska

Targi Wydawnictw Ekonomicznych 2009 (dwug∏os)

Redaktor Ewa Skuza z Wydawnictw Akademickich i Profesjonalnych, Katarzyna ˚ukrowska i Andrzej Chrzanowski, prezes Wydawnictwa.

KONKURS NA NAJLEPSZÑ PUBLIKACJ¢ EKONOMICZNÑ ROKU AKADEMICKIEGO 2008/2009

33styczeƒ 2009

Z ˚YCIA SZKO Y̧

Ksià˝ka pod redakcjà prof. Barbary Dobiega∏a-Korona jestwyjàtkowà publikacjà, gdy˝ jej autorami sà s∏uchacze drugie-go roku niestacjonarnych studiów doktoranckich prowadzo-nych w Kolegium Nauk o Przedsi´biorstwie SGH. Celem pu-blikacji by∏o przede wszystkim zach´cenie i oÊmielenie stu-dentów do formu∏owania w∏asnych przemyÊleƒ i dzielenia si´nimi. Prezentowane teksty sà cz´sto pierwszà próbà w∏àczeniasi´ tych m∏odych naukowców w badania z dziedziny naukekonomicznych i zarzàdzania, stàd ró˝ny poziom ich dojrza∏o-Êci oraz oryginalnoÊci.

Ze wzgl´du na cel, jaki postawiono przed tà publikacjà,równie˝ prezentowana tematyka jest zró˝nicowana i odzwier-ciedla bogactwo zainteresowaƒ jej autorów. W zbiorze znajdu-jà si´ teksty poÊwi´cone zarówno ogólnym rozwa˝aniom teo-retycznym, jak i analizie skutecznoÊci ró˝nych metod zarzà-dzania.

Publikacja zosta∏a podzielona na cztery cz´Êci. W pierwszejz nich zamieszczono teksty poÊwi´cone zagadnieniom wspó∏-

czesnych uwarunkowaƒ zarzàdzania przedsi´biorstwem.Cz´Êç druga poÊwi´cona jest kierunkom doskonalenia metodi technik zarzàdzania przedsi´biorstwem, a zawarte w niej tek-sty – mo˝liwoÊci efektywnego wykorzystania nowych techno-logii, zarzàdzaniu projektowemu, Lean Management, ERP itp.W cz´Êci trzeciej zebrano teksty zwiàzane z nowym podej-Êciem do zarzàdzania marketingowego, ukierunkowanego nabudow´ wartoÊci klientów. W ostatniej, czwartej cz´Êci znaj-dujà si´ opracowania z zakresu zarzàdzania kapita∏em ludz-kim, jego roli we wspó∏czesnym kierowaniu organizacjà, po-wiàzania ze standardami zarzàdzania jakoÊcià i procesem de-legowania pracowników za granic ,́ czy doskonalenia syste-mów motywacyjnych.

Publikacja ta powinna zainteresowaç nie tylko doktorantóworaz ich opiekunów naukowych, ale równie˝ kandydatów nastudia doktoranckie. Ksià˝ka ta to równie˝ wa˝ny g∏os w dys-kusji nad podnoszeniem skutecznoÊci pracy z doktorantami.

Katarzyna Majchrzak

RECENZJA

Zarzàdzanie przedsi´biorstwem w pracach doktorantówredakcja naukowa Barbara Dobiega∏a-Korona

Mi´dzynarodowe bankructwa i afery bankowewyró˝nione na Targach Wydawnictw Ekonomicznych 2009

Jest to ksià˝ka nie tylko dla ekonomistów i osób zajmujàcych si´ zawodowo sprawami obrotufinansami, chocia˝ to oni w∏aÊnie sà jej g∏ównymi adresatami. Laicy w zagadnieniach ekonomicz-nych mogà si´ bowiem pogubiç w zawi∏oÊciach specjalistycznych oraz s∏ownictwie fachowymz zakresu operacji finansowych. Niemniej sam temat ma charakter sensacyjny i wydaje si´ stano-wiç gratk´ dla wszystkich czytelników lubujàcych si´ w lekturach o wszelakich aferach, nadu˝y-ciach i kradzie˝ach, w tym przypadku dokonywanych w ramach bankowych systemów. Autorzytej zbiorowej pracy omawiajà upadki s∏awnych i mniej znanych banków w ró˝nych krajach Êwia-ta, do których przyczyni∏y si´ dzia∏ania nieuczciwych prezesów, kierowników oraz pracowników.Ale nie tylko, bo niejedna placówka bankowa upad∏a na skutek pope∏nianych b∏´dów, którychskutki spot´gowa∏ aktualny, wchodzàcy na szcz´Êcie ju˝ w faz´ zmierzchu, Êwiatowy kryzys eko-nomiczny. Tak by∏o przyk∏adowo z bankiem hipotecznym Northern Rock czy bankowoÊcià is-landzkà. Ju˝ same tytu∏y poszczególnych cz´Êci ksià˝ki mówià o ich zawartoÊci treÊciowej, a sà tomi´dzy innymi: Banco Ambrosiano. Spektakularna upad∏oÊç, Pranie pieni´dzy i upad∏oÊç Bank of

Credit and Commerce International, Transakcje futures przyczynà bankructwa Barings Banku, B∏´dy w nadzorze korpora-cyjnym w banku Societe Generale. Autorzy omawiajà tak˝e ró˝norodne mechanizmy dzia∏ania funduszy mi´dzynarodo-wych niosàcych pomoc zagro˝onym bankom czy interwencj´ bud˝etów poszczególnych paƒstw.

Praca powsta∏a pod redakcjà naukowà doktora Piotra Masiukiewicza z warszawskiej SGH, a wÊród autorów poszczegól-nych cz´Êci sà ekonomiÊci i analitycy bankowoÊci z innych polskich uczelni. Jest to kolejna pozycja wypuszczona na rynekprzez Oficyn´ Wydawniczà SGH, która coraz mocniej zaznacza swojà pozycj´ interesujàcymi ksià˝kami traktujàcymi nietylko o handlu sensu stricto, lecz poszukuje drogi do czytelnika spoza specjalistycznego kr´gu merytorycznego.

Piotr KitrasiewiczRecenzja uka˝e si´ w miesi´czniku „Magazyn Literacki Ksià˝ki”

Ksià˝ka Mi´dzynarodowe bankructwa i afery bankowe pod redakcjà naukowà Piotra Masiu-kiewicza wydana nak∏adem Oficyny Wydawniczej SGH zdoby∏a wyró˝nienie na Targach Wy-dawnictw Ekonomicznych w kategorii „Finanse i bankowoÊç”.

Korzystajàc z uprzejmoÊci redaktora Magazynu Literackiego „Ksià˝ki” Piotra Kitrasiewicza,mamy przyjemnoÊç przybli˝yç nieco zawartoÊç tej ciekawej publikacji.

Iwona Witt-Czuprzyƒska, Oficyna Wydawnicza

34 GAZETA SGH 1/10 (256)

POZNAJMY SI¢

Ogólne informacje o Zak∏adzie: Za-k∏ad Analizy Historii Zdarzeƒ i AnalizWielopoziomowych zosta∏ powo∏anyUchwa∏à nr 118 Senatu SGH z dnia24 maja 2006 r. W zak∏adzie zatrudnio-nych jest 6 pracowników: dr hab. prof.SGH Ewa Fràtczak, dr Dorota Bartosiƒ-ska, dr Wioletta Grzenda, dr Zdzis∏awPiasta, dr Aneta Ptak-Chmielewska, mgrUrszula Sienkiewicz. Stale z Zak∏ademwspó∏pracujà: mgr Urszula Zwierz, mgrMarek P´czkowski (Uniwersytet War-szawski) oraz doktoranci: mgr Iga Si-korska, mgr Aleksandra Jaworska, mgrMa∏gorzata Mianowska.

Dzia∏alnoÊç naukowo-badawcza:w Zak∏adzie jest prowadzona szerokadzia∏alnoÊç naukowo-badawcza zarów-no krajowa, jak i mi´dzynarodowa.

Zainteresowania naukowe pracowni-ków Zak∏adu w zakresie metod i modelito: modele i metody analizy historii zda-rzeƒ; modele makro-symulacyjne i mo-dele mikro-symulacyjne; metody i mo-dele analizy wielopoziomowej; metodyi modele badaƒ jakoÊciowych.

Zainteresowania badawcze (badaniai analizy empiryczne oraz aplikacyjne)pracowników Zak∏adu to: badania prze-krojowe i retrospektywne; badania pa-nelowe i kontekstowe bazy danych, ba-dania jakoÊciowe w odniesieniu do pro-cesów spo∏ecznych (w tym demogra-ficznych) i ekonomicznych; badania me-chanizmu przyczynowoÊci, interakcjii wspó∏zale˝noÊci odniesione do proce-sów spo∏ecznych (w tym demograficz-nych) i ekonomicznych; ocena ryzykaz wykorzystaniem ww. metod i modelido rynków ubezpieczeniowych, finanso-wych, telekomunikacyjnych – szerzejw zastosowaniach biznesowych; analizyw kontekÊcie cyklu ˝ycia, szeroko defi-niowane (w tym cyklu ˝ycia jednostkii rodziny, karier równoleg∏ych).

Wykaz badaƒ statutowych i w∏asnychrealizowanych w Zak∏adzie w 2009 r.: 1.

Przemiany p∏odnoÊci i rodziny w Pol-sce; 2. Zaawansowane metody analizystatystycznej i demograficznej; 3. Dia-gnoza póênej p∏odnoÊci i dzietnoÊci –wsparcie prac organizacyjnych i anali-tycznych zwiàzanych z realizacja II pa-nelu i analiza merytoryczna zebranegomateria∏u; 4. Metoda reprezentacyjnai statystyka ma∏ych obszarów z wyko-rzystaniem SAS; 5. Bayesowska esty-macja modelu regresji Poissona; 6. Za-stosowanie metod analizy demograficz-nej do oceny dynamiki populacji przed-si´biorstw w Polsce.

Obecnie realizowane w Zak∏adzieprojekty badawcze:

1. Epidemiologia zagro˝eƒ prokre-acyjnych w Polsce – wielooÊrodkowe,prospektywne badania kohortowe. Grantzamawiany MNiSzW, decyzja nr. K140/P01/2007, Repro_PL, kierownikprojektu: prof. dr hab. med. WojciechHanke, Instytut Medycyny Pracy im.J. Nofera w ¸odzi. Okres realizacji pro-jektu lata: 2007–2011; w ramach tegoprojektu Zak∏ad realizuje dwa zadaniabadawcze: (1) Uwarunkowania demo-graficzne i spo∏eczno-ekonomiczne ni-skiej p∏odnoÊci i dzietnoÊci w Polsce –analizy opisowe i modelowe. Prze-sz∏oÊç, stan obecny, perspektywy; (2)Diagnoza póênej p∏odnoÊci i dzietnoÊci-kohortowe badania prospektywne (ilo-Êciowe i jakoÊciowe) czynników demo-graficznych, spo∏eczno-ekonomicznychi zdrowotnych;

2. Reconciling Work and Welfare inEurope RECWOWE; Okres realizacjiprojektu lata: 2006–2011, finansowanie6 Program Ramowy UE, Zak∏ad koordy-nuje projekt ze strony polskiej;

3. Changes in child care provision inVisegrad 4, Okres realizacji projektu la-ta: 2009-2010, International VisegradFund nr projektu 10920137.

Udzia∏ w szkoleniach i konferen-cjach: pracownicy Zak∏adu biorà ak-tywny udzia∏ w wielu szkoleniach i kon-ferencjach zarówno krajowych, jak i za-granicznych.

Wspó∏praca z SAS Institute: Zak∏adprowadzi efektywnà wspó∏prac´ z SASInstitute, dzi´ki której przeprowadzanesà wysoce zaawansowane analizy staty-styczne w dzia∏alnoÊci naukowo-badaw-czej. Nowoczesne technologie wspierajàrównie˝ proces dydaktyczny. Wspó∏pra-

ca mi´dzy Szko∏à G∏ównà Handlowàa SAS Institute rozpocz´∏a si´ w 1993 r.Obecnie w ramach tej wspó∏pracy SGHposiada bardzo rozbudowanà licencj´oprogramowania SAS, ponadto dla stu-dentów studiów stacjonarnych prowa-dzony jest program „Certyfikat AnalitykStatystyczny SAS”. Zosta∏y zorganizo-wane i uruchomione studia podyplomo-we „Analizy Statystyczne i Data Miningw Biznesie” oraz opublikowano wieleksià˝ek na temat analiz statystycznychz wykorzystaniem systemu SAS. Dzi´kiwspó∏pracy SGH z SAS Institute, ka˝dyze studentów SGH zainteresowany no-woczesnà analitykà na rzecz biznesu mo-˝e otrzymaç do w∏asnego u˝ytku opro-gramowanie (oczywiÊcie w okreÊlonymobszarze) i zainstalowaç je na w∏asnymsprz´cie komputerowym.

Warto podkreÊliç, ˝e w 2004 r. pod-czas konferencji u˝ytkowników SAS„SAS Forum International” Szko∏aG∏ówna Handlowa zosta∏a wyró˝nionanagrodà SAS Academic IntelligenceAward za innowacyjnoÊç w dziedzinienauczania w oparciu o platform´ SAS.Co roku w ramach globalnego spotkaniau˝ytkowników „SAS Global Forum” or-ganizowana jest specjalna sesja poÊwi´-cona prezentacji najciekawszych projek-tów badawczych przeprowadzanychprzez studentów z wykorzystaniem roz-wiàzaƒ SAS. WÊród laureatów znaleêlisi´ równie˝ studenci SGH.

Dydaktyka: Zak∏ad posiada bogatàofert´ dydaktycznà dla studentów stu-diów stacjonarnych oraz niestacjonar-nych popo∏udniowych i sobotnio-nie-dzielnych, a tak˝e doktoranckich i pody-plomowych.

Przedmioty podstawowe, kierunkowei specjalizacyjne: Statystyka, Projekto-wanie badaƒ i metody analizy staty-stycznej I, Metody analizy statystycznejII, Metoda reprezentacyjna i statystykama∏ych obszarów z wykorzystaniemSAS oraz przedmioty zwiàzane z Certy-fikatem „Analityk Statystyczny SAS”.

Certyfikat „Analityk StatystycznySAS”: Studenci studiów stacjonarnychSGH mogà realizowaç pojedynczeprzedmioty z wykorzystaniem SAS lubrealizowaç wszystkie przedmioty w celuotrzymania Certyfikatu „Analityk Staty-styczny SAS”. W ramach Certyfikaturealizowane sà nast´pujàce przedmioty:

Zak∏ad Analizy Historii Zdarzeƒ i Analiz WielopoziomowychInstytut Statystyki i Demografii Kolegium Analiz Ekonomicznych SGH

35styczeƒ 2009

POZNAJMY SI¢

przetwarzanie danych – SAS; statystykaod podstaw z wykorzystaniem narz´dziSAS; analiza szeregów czasowychz systemem SAS; wielowymiarowa ana-liza statystyczna z wykorzystaniem na-rz´dzi SAS; regresja logistyczna z wy-korzystaniem narz´dzi SAS; analiza hi-storii zdarzeƒ z wykorzystaniem narz´-dzi SAS; zaawansowane metody analizystatystycznej z wykorzystaniem narz´-dzi SAS; metodologia tworzenia hur-towni danych – SAS. Po ukoƒczeniui zaliczeniu tego bloku przedmiotówstudenci uzyskujà wiedz´ z zakresu za-awansowanych metod analiz statystycz-nych, dajàcà podstaw´ do realizacji sa-modzielnych projektów analitycznych.Certyfikat „Analityk Statystyczny SAS”jest uznawany nie tylko w Polsce, ale wewszystkich krajach na Êwiecie, gdziewykorzystywany jest System SAS.

Studia podyplomowe „Analizy Staty-styczne i Data Mining w Biznesie”:skierowane do pracowników zajmujà-cych si´ przygotowaniem raportówi analiz w bankach, firmach konsultin-gowych, ubezpieczeniowych, telekomu-nikacyjnych, produkcyjnych, handlo-wych, instytucjach nadzorczych czy ad-ministracji publicznej; pracowników na-ukowo-dydaktycznych uczelni wy˝-szych pragnàcych poszerzyç swójwarsztat naukowo – badawczy; absol-wentów uczelni wy˝szych, którzy posia-dajà wykszta∏cenie matematyczne, in-formatyczne, statystyczne, a którzy chcàdokszta∏ciç si´ w zakresie nowocze-snych metod w zastosowaniach bizneso-wych. Program studiów obejmuje ∏àcz-nie 182 godziny dydaktyczne w formiewyk∏adów, çwiczeƒ i seminariów w 12blokach tematycznych: dane statystycz-ne – przygotowanie na u˝ytek analiz sta-tystycznych; analiza struktury – opis sta-tystyczny; wnioskowanie statystyczne;analiza wspó∏zale˝noÊci – korelacja i re-gresja; regresja logistyczna; analizazmiennych jakoÊciowych i ukrytych;

wielowymiarowa analiza statystyczna;analiza szeregów czasowych; analiza hi-storii zdarzeƒ; Data Mining; wybranezaawansowane metody analiz staty-stycznych; warsztaty zastosowaƒ bizne-sowych. Studia te trwajà dwa semestry,sà uruchamiane co semestr, obecnietrwa ju˝ czwarta ich edycja. W przy-sz∏ym roku planowane jest uruchomie-nie II zaawansowanego poziomu tychstudiów.

Seminaria licencjackie i magisterskie:Prace licencjackie i magisterskie sà przy-gotowywane z wykorzystaniem nast´pu-jàcych metod i zagadnieƒ: analizazmiennych jakoÊciowych; zastosowaniemodeli regresji logistycznej oraz wielo-wymiarowej analizy statystycznej w mo-delach behavioralnych i skoringowych;zastosowanie modeli analizy historiizdarzeƒ w analizie zjawisk i procesówdemograficznych oraz rynków: ubezpie-czeniowych i telekomunikacyjnych;aplikacje uogólnionych modeli linio-wych, modeli mieszanych do analizy zja-wisk i procesów: spo∏ecznych, politycz-nych i ekonomicznych; modele i metodyanalizy wielopoziomowej w teoriii praktyce; wykorzystanie metod MCMCw statystyce bayesowskiej – wybranemodele statystyczne w podejÊciu kla-sycznym i bayesowskim; efektywnoÊçschematów losowania próby, efektyw-noÊç estymatorów w badaniach staty-stycznych; zastosowanie technik datamining w procesie pozyskiwania wiedzyz danych; zastosowanie technik plano-wania eksperymentu w wielokryterialnejoptymalizacji statystycznej procesówi produktów. Atutami prowadzonychw Zak∏adzie seminariów sà: dodatkowezaj´cia z zakresu zaawansowanego pro-gramowania, metod skoringu klientów,technik data miningowych, doskonaleniajakoÊci danych, obszaru Business Intelli-gence, technik eksperymentu, wielokry-terialnej optymalizacji statystycznej, es-tymacji bayesowskiej, data mining; wy-

k∏ady naukowców i analityków zarównoz kraju, jak i z zagranicy.

Specjalizacja „Analizy statystycznei data mining”: celem jest przekazaniestudentom wiedzy teoretycznej wrazz umiej´tnoÊciami praktycznego jej za-stosowania w zakresie szeroko rozumia-nych metod, modeli, technik analiz sta-tystycznych oraz analiz „data mining”w stopniu niezb´dnym dla wspó∏cze-snych zastosowaƒ biznesowych. Zakrestematyczny specjalnoÊci stanowi kom-pleksowy przeglàd metod analiz staty-stycznych (ze szczególnym uwzgl´dnie-niem rozwoju nowych metod, techniki ich aplikacji za okres 10-15 lat), znaj-dujàcych praktyczne zastosowaniew pracach analityków zajmujàcych si´ró˝nymi dziedzinami: zarzàdzaniem re-lacjami z klientami, ryzykiem, kontro-lingiem, sprzeda˝à, planowaniem czyanalizami rynkowymi. W ramach spe-cjalizacji sà prowadzone 4 wyk∏ady:(∏àcznie 150 godzin): Zaawansowanemetody analiz statystycznych; Data Mi-ning; Regresja logistyczna z wykorzy-staniem narz´dzi SAS; Analiza historiizdarzeƒ z wykorzystaniem narz´dziSAS lub Analiza historii zdarzeƒ w de-mografii i naukach spo∏ecznych. Koor-dynatorem specjalizacji jest dr hab. prof.SGH Ewa Fràtczak.

Na zakoƒczenie: zmieniajàce si´ pa-radygmaty w naukach spo∏ecznychi ekonomicznych wymuszajà rozwóji dostosowania zarówno badaƒ empi-rycznych, jak i metod analiz. Wymagajàrozwoju nowych teorii bàdê reinterpre-tacj´ teorii ju˝ istniejàcych do ocenyzmian zjawisk i procesów. PracownicyZak∏adu Analizy Historii Zdarzeƒ i Ana-liz Wielopoziomowych wychodzà na-przeciw tym wyzwaniom.

Szczegó∏owe informacje o Zak∏adzieAnalizy Historii Zdarzeƒ i Analiz Wielo-poziomowych znajdujà si´ na stronie:http://www.sgh.waw.pl/zaklady/zahziaw/

Opracowa∏a: dr Dorota Bartosiƒska

36 GAZETA SGH 1/10 (256)

OBOK

Skoƒczy∏ Pan SGH, potem zrobi∏ doktorat University ofMichigan. Co by∏o przyczynà wyjazdu do Stanów?

SGH skoƒczy∏em w 1998 na kierunku finanse i banko-woÊç. Ju˝ podczas pisania pracy magisterskiej zauwa˝y∏em,˝e wiele teorii, o których czyta∏em, opublikowano w za-chodnich czasopismach naukowych. Jako, ˝e nauka zawszemnie bardzo fascynowa∏a, a profesorem chcia∏em zostaçmniej wi´cej od czasów przedszkola, uzna∏em, ˝e warto byby∏o zapoznaç si´ z tymi badaniami (o których czyta∏em)bli˝ej. Stàd zrodzi∏ si´ pomys∏ wyjazdu do Stanów Zjedno-czonych. Z perspektywy czasu uwa˝am, ˝e pobyt na stu-diach w Michigan wiele mnie nauczy∏, zarówno bezpoÊred-nio o finansach, jak i ogólnie o systemie nauczania.

Jak Pan ocenia poziom studiów magisterskich w SGH –na przyk∏adzie kierunku, który Pan skoƒczy∏ – w stosunkudo studiów, które oferujà New York University Stern Scho-ol of Business (obecny Pana pracodawca), jak i Universityof British Columbia (poprzedni pracodawca). Co nas(SGH) ró˝ni na plus, a co na minus od tych uczelni?

Wydaje mi si´, ˝e SGH jest bardzo dobrà szko∏à na pozio-mie pomaturalnym. Przez 3 lata mojego pobytu w Warsza-wie uda∏o mi si´ poszerzyç wiadomoÊci z wielu dziedzin,które potem by∏y wykorzystywane na studiach w Michigan.Szczególnie przygotowanie z dziedziny matematyki, staty-styki i ekonometrii by∏o bardzo cenne (i przydatne). Z dru-giej strony wydaje mi si´, ˝e w porównaniu do studiów Ma-sters w Stanach to, czego uczono w Polsce z finansów czyte˝ ekonomii nie by∏o zg∏´biane na takim samym poziomiejak w Stanach. Mog∏em to zauwa˝yç na przyk∏ad w zesz∏ymroku, gdy moja siostra Kasia studiowa∏a ekonomi´ na Uni-wersytecie Columbia i poziom jej kursu, pomimo tego, ˝eby∏ to program Masters, nie ró˝ni∏ si´ niczym od najbardziejzaawansowanych kursów studiów doktoranckich. Byç mo˝eteraz, w dwustopniowym systemie studiów (moje by∏y wy-∏àcznie magisterskie), ta ró˝nica zaczyna si´ zacieraç. Dru-ga ró˝nica, którà zauwa˝y∏em, to du˝o wi´ksze odniesienieteorii do praktyki. W SGH teorie cz´sto podawane by∏y bezokreÊlonych aplikacji, przez co cz´sto trzeba by∏o po prostuje zapami´tywaç, a nie wykorzystywaç. W Stanach k∏adziesi´ bardzo du˝y nacisk na zrozumienie, a nie tylko zapami´-tywanie problemu. Egzaminy nigdy nie sprawdzajà wiedzypami´ciowej, a raczej zrozumienie problemu, co niewàtpli-wie wp∏ywa na to, w jaki sposób studiuje si´ dane zagadnie-nia. JeÊli chodzi o ró˝nice mi´dzy szko∏ami, w których uczy-∏em (UBC, NYU, Michigan) to wydaje mi si´, ˝e sà onemniejsze na poziomie licencjackim, natomiast zaczynajà si´zwi´kszaç na poziomie Masters i doktoratu, g∏ównie dlate-go, ˝e lepsze szko∏y majà lepszà kadr´ profesorskà. Jednym

z faktów, który na pewno mog´ obiektywnie stwierdziç jestto, ˝e poziom przygotowania studentów w SGH na poczàt-ku studiów jest porównywalny do tego, który obserwuje si´za granicà (jeÊli nie lepszy). Po zakoƒczeniu studiów zaÊ, ta-ka jest moja opinia, wiedza studentów polskich i amerykaƒ-skich ró˝ni si´. Przy tej okazji chcia∏em obaliç pewien mit,który cz´sto wykorzystywany jest przez przeciwników sys-temu amerykaƒskiego. Mówi si´, ˝e edukacja w USA jest nabardzo niskim poziomie, a studenci to w wi´kszoÊci niedo-uczeni luzacy w d˝insach. Studiowa∏em zarówno w Polsce,jak i w USA i mog´ powiedzieç, ˝e najlepsze uczelnie ame-rykaƒskie, przynajmniej w dziedzinie ekonomii i biznesu,oferujà poziom nauki, który nie ma konkurencji w ˝adnyminnym miejscu na Êwiecie, zaÊ studenci, którzy tam studiujà,wk∏adajà maksimum czasu i zaanga˝owania, by jak najwi´-cej z tego skorzystaç.

Kto w uczelniach amerykaƒskich mo˝e promowaç dokto-rów? Czy sà to regu∏y, które obowiàzujà we wszystkich sta-nach? W Polsce do tego niezb´dna jest habilitacja. Jak towyglàda w kraju, gdzie habilitacji nie ma?

W Stanach promotorem pracy doktorskiej mo˝e byç ka˝-dy profesor (tzn. osoba posiadajàca PhD). OczywiÊcie, zwy-kle przewodniczàcym jest ktoÊ z du˝ym doÊwiadczeniem,ale nie jest to narzucone przez system, a raczej przez korzy-Êci, które wynikajà z tytu∏u posiadania dobrego promotora.

Wróçmy jeszcze do doktoratu. Mówi si´, ˝e doktoranciw USA sà bardzo wykorzystywani przez swoich promoto-rów. Czy to prawda? Jak przebiega∏a Pana wspó∏pracaz promotorem? I jak Pan, jako promotor (jeÊli ju˝ mo˝e byçPan promotorem), wspó∏pracuje z doktorantami?

Nie s∏ysza∏em nigdy takiej opinii (mo˝e raczej odwrotnà),wi´c ci´˝ko mi si´ do niej odnieÊç. Mog´ jednak powie-dzieç, ˝e wspó∏praca na studiach z promotorem jest bardzopartnerska. Wydaje mi si´, ˝e jest bardzo du˝a ró˝nica po-mi´dzy tym, co widzia∏em w Stanach, a tym, co widzia∏emlub o czym s∏ysza∏em w Polsce. Zatem, na pewno doktoran-ci nie sà wykorzystywani przez promotorów, a raczej od-wrotnie, to promotorzy cz´sto poÊwi´cajà d∏ugie godziny,by wypromowaç swoich studentów. Jednym z g∏ównychmotywów jest splendor, który ma promotor w przypadkuwypromowania dobrego studenta. W moim przypadku mia-∏em bardzo dobry kontakt z promotorem. Tak naprawd´ by∏on i jest moim dobrym przyjacielem, na którego zawsze mo-g´ liczyç. OczywiÊcie, zawsze mia∏ dla mnie wolny czasi wspiera∏ w trudnych momentach moich studiów. Przy oka-zji jednak równie˝ dba∏ o moje dobre samopoczucie, cz´stozapraszajàc mnie do siebie na ró˝nego rodzaju spotkania.

Marcin Kacperczyk

Absolwent SGH, kierunek: finanse i bankowoÊç (1998). Doktorat z finansów w University of Michi-gan, Ann Arbor. Prac´ akademickà rozpoczà∏ jako assistant professor of finance w University of Bri-tish Columbia, a od wrzeÊnia 2008 roku zatrudniony jest na tym samym stanowisku, ale w New YorkUniversity Stern School of Business. Publikowa∏ mi´dzy innymi w Journal of Finance oraz Review ofFinancial Studies. Dwie z jego prac zosta∏y nominowane do presti˝owej nagrody the Smith BreedenPrize.

Jak nas widzà zza oceanu?

37styczeƒ 2009

OBOK

Jednym s∏owem, mia∏em promotora, jakiego tylko mog∏emsobie wymarzyç. Mo˝e dlatego ja równie˝ staram si´ po-Êwi´caç du˝o czasu swoim studentom. Pomimo tego, ˝ejeszcze nie wypromowa∏em ˝adnego doktora, to ju˝ by∏emopiekunem trzech studentów studiów doktoranckich. Takjak wspomnia∏em, opieka taka zajmuje du˝o czasu, z drugiejstrony mo˝na si´ przy tym wiele nauczyç. Czasem te˝ stu-denci piszà prace ze swoimi opiekunami (tak by∏o w moimprzypadku), ale nie jest to regu∏a. Nie jest te˝ tak, ˝e promo-tor mówi swoim studentom, aby dodali jego nazwisko do li-sty autorów. Pod tym wzgl´dem nie ma mowy o jakimÊ wy-korzystywaniu swojej pozycji.

Polskie uczelnie majà problem z nawiàzywaniem wspó∏-pracy z biznesem. Z drugiej strony i biznes nie bardzo wi-dzi korzyÊci z takiej wspó∏pracy. Brak jest tak˝e uregulo-waƒ prawnych, które by sprzyja∏y takiemu wspó∏dzia∏aniu,czyni∏y je op∏acalnym. Jak to wyglàda w Stanach? Jak nawspó∏prac´ z biznesem zapatruje si´ Paƒski dziekan?

Zadaniem profesora na uczelni jest publikowanie artyku-∏ów i rozpowszechnianie wiedzy. Pod tym wzgl´dem szko-∏y nie zach´cajà, by poÊwi´caç du˝o czasu na prac´ ze sferàbiznesu, gdy˝ ogranicza to czas, jaki profesor mo˝e poÊwi´-ciç na prac´ naukowà. Z drugiej strony, taki kontakt mo˝ebyç przydatny, szczególnie w sytuacji, gdy praca próbujerozwiàzywaç jakiÊ praktyczny problem. Przy takich oka-zjach, cz´sto kontaktujemy si´ ze sferà biznesu, by zasi´-gnàç opinii na temat praktycznego funkcjonowania danegotematu. JeÊli chodzi o specyficzne regu∏y, to zasada jest ta-ka, ˝e profesor nie mo˝e pracowaç dla biznesu wi´cej ni˝ je-den dzieƒ w tygodniu, bo do tego zobowiàzuje go kontraktpodpisywany z uczelnià. Szko∏y sà bardzo wyczulone natym punkcie i zwykle karzà osoby, które si´ temu nie pod-porzàdkowujà.

Czy zna Pan innych absolwentów SGH, którzy za oce-anem robià karier´ akademickà lub innà?

Jest sporo Polaków po SGH, którzy tworzà silna grup´akademickà w Stanach. Pewnie najbardziej znany z nichobecnie jest Andrzej Skrzypacz, profesor ekonomii na Uni-wersytecie Stanforda. Poza tym, jest te˝ kilka osób, któreskoƒczy∏y Uniwersytet Warszawski lub nawet bezpoÊredniouczelni´ zagranicznà, jak np. moja siostra Oleƒka, któraobecnie jest profesorem strategii na MIT. Liczba ta stale ro-Ênie i miejmy nadziej´, ˝e ju˝ wkrótce doÊcigniemy pod tymwzgl´dem inne kraje, jak Rosja czy te˝ Holandia, majàcedu˝o wi´kszy odsetek profesorów w naukach ekonomicz-nych. Polacy sà w ró˝nych uczelniach; mamy Harvard, MIT,Princeton, Columbi´, Stanford, Kellogg i oczywiÊcie NYU.Jak zatem widaç, nie mamy powodu do wstydu. Poza tym,dwie osoby z Polski (Wojciech Kopczuk z Columbii i ja) sàcz∏onkami presti˝owej organizacji NBER (National Bureauof Economic Research), zrzeszajàcej najlepszych ekonomi-stów na Êwiecie. Mam nadziej´, ˝e ju˝ wkrótce b´dzie nasw tym gronie wi´cej.

Czy utrzymuje Pan kontakty z absolwentami ze swojegorocznika? Czy wspó∏pracuje Pan z nimi na polu nauko-wym?

B´dàc w SGH mia∏em szcz´Êcie poznaç wiele wybitnychosób, z których wi´kszoÊç pozosta∏a w Polsce, osiàgajàcsukcesy na polu zawodowym. Cz´Êç z nich wyjecha∏a zagranic´. Co do pracy naukowej, to niestety nie uda∏o mi si´

stworzyç szerokiej wspó∏pracy, choç przez krótki okreswspó∏pracowa∏em z moim przyjacielem ze studiów, Zbysz-kiem Kominkiem, który obecnie jest starszym ekonomistàw Europejskim Banku Rozwoju w Londynie.

Czy widzi Pan jakieÊ mo˝liwoÊci bli˝szej wspó∏pracy mi´-dzy SGH a University of Michigan? Rozmawia∏ Pan z w∏a-dzami SGH – mo˝e zapad∏y jakieÊ konkretne ustalenia?

Wydaje mi si´, ˝e uczelnie w Polsce, w tym SGH, wcià˝za ma∏o wykorzystujà ten fakt, ˝e wielu Polaków pracuje na-ukowo za granicà. Bardzo nad tym ubolewam, bo zale˝y mina tym, by moja ojczyzna liczy∏a si´ w Êwiecie nauki. Jestwiele dzia∏aƒ, które mo˝na by by∏o podjàç, by t´ luk´ zape∏-niç, zaczynajàc od tego, by zapraszaç na goÊcinne wyk∏adyPolaków (pracujàcych naukowo za granicà) podczas ich wi-zyt w Polsce. Wi´kszoÊç z nich przynajmniej raz w roku jestw Warszawie i myÊl´, ˝e ch´tnie pokazaliby si´ w SGH. Po-za tym, na pewno jest wiele mo˝liwoÊci zorganizowaniakrótkich wizyt polskich naukowców w czo∏owych uczel-niach amerykaƒskich, szczególnie bioràc pod uwag´ du˝ewsparcie oferowane przez UE w tego typu projektach. Ogól-nie, warto równie˝ przenosiç pewne elementy systemu edu-kacji z USA, szczególnie te dotyczàce motywacji i wynagra-dzania pracy naukowej.

Jeszcze do niedawna mia∏em wra˝enie, ˝e nasz kraj niechce korzystaç z amerykaƒskich doÊwiadczeƒ. Pami´tam, ˝egdy kilka lat temu oferowa∏em swojà pomoc, profesorowieSGH z którymi rozmawia∏em nie byli zainteresowaniwspó∏pracà, mimo i˝ takà pomoc chcia∏em zaoferowaç zadarmo. MyÊl´ jednak, ˝e teraz wreszcie pojawi∏o si´ Êwiate∏-ko w tunelu. Rektor Adam Budnikowski to osoba, którejbardzo zale˝y na tym, by SGH stawa∏a si´ coraz lepszàuczelnià nie tylko w Polsce, ale równie˝ w Europie i naÊwiecie. Pomimo napi´tego kalendarza spotkaƒ przed Êwi´-tami, z w∏asnej inicjatywy zorganizowa∏ bardzo owocnespotkania zarówno z mojà siostrà z MIT, jak i ze mnà. Wra-˝enia z tego spotkania by∏y jak najbardziej pozytywnei mam nadziej´, ˝e ju˝ wkrótce uda nam si´ wspólnie wdro-˝yç kilka ciekawych pomys∏ów. Jako absolwent SGH, bar-dzo si´ ciesz´, ˝e Uczelnià zarzàdzajà osoby takie jak rektorBudnikowski, czy prof. Kawecka-Wyrzykowska odpowie-dzialna za wspó∏prac´ mi´dzynarodowà. MyÊl´, ˝e ich de-terminacja, otwartoÊç i ch´ç wprowadzania dobrych zmiansà czymÊ bardzo cennym i wyjàtkowym. Jestem przekonany,˝e cierpliwoÊç i konsekwencja w dzia∏aniu rektora Budni-kowskiego przyniosà SGH ogromne korzyÊci.

Czy planuje Pan powrót na sta∏e do Polski?Bardzo bym chcia∏, tym bardziej, ˝e mieszka tu znaczna

cz´Êç mojej rodziny, z którà jestem bardzo silnie zwiàzany.Czuj´ si´ równie˝ Polakiem z krwi i koÊci i nie wyobra˝amsobie, bym kiedykolwiek przyjà∏ obywatelstwo innego kraju.Niestety, z punktu widzenia zawodowego, taki powrótw chwili obecnej by∏by trudny i boj´ si ,́ ˝e nie odnalaz∏bymsi´ w obecnej rzeczywistoÊci naukowca, a praca w sektorzeprywatnym w chwili obecnej mnie nie interesuje. MyÊl ,́ ˝enadszed∏ czas, by zreformowaç polski system edukacji i za-czàç k∏aÊç wi´kszy nacisk na sfer´ badaƒ. JeÊli tak si´ nie sta-nie, ucierpi na tym ca∏e paƒstwo. Wiele krajów, choçby Chi-ny, Indie, Szwajcaria czy te˝ Holandia, ju˝ teraz silnie promu-jà badania z zakresu ekonomii i biznesu i myÊl ,́ ˝e jest to bar-dzo pomocne w ich ogólnym rozwoju. Uwa˝am, ˝e w Polscenale˝y wprowadziç zmiany w systemie wynagradzania pracy

38 GAZETA SGH 1/10 (256)

OBOK

naukowej. Z mojego punktu widzenia du˝o bardziej warto-Êciowe jest opublikowanie jednej pracy w czo∏owym czasopi-Êmie w ciàgu 5-10 lat ni˝ opublikowanie 20 artyku∏ów w ma-∏o znanych (i ma∏o znaczàcych) lokalnych czasopismach. Na-le˝y te˝ znieÊç regu∏ ,́ w której wiek jest jedynym wyznacz-nikiem sukcesu. Osoby o wi´kszej liczbie dobrych publikacjipowinny byç bardziej promowane ni˝ te, które tego dorobkunie posiadajà. Wiem, ˝e takie zmiany nie mogà byç radykal-ne, ale wydaje mi si ,́ ˝e muszà one nastàpiç, abyÊmy naglenie zostali w tyle za Êrednià europejskà. Mo˝e nale˝y zaczàçod najni˝szego stopnia (Assistant Professor) i wymagaç nieiloÊci, a jakoÊci. JeÊli potem ta jakoÊç b´dzie te˝ odpowiedniowynagradzana finansowo i poprzez Êrodki na badania to wie-rz ,́ ˝e polski system podniesie swojà konkurencyjnoÊç.

Podsumowujàc, nale˝y okreÊliç sprawiedliwe zasady, któ-re sprawià, ˝e m∏odzi naukowcy b´dà mieli odpowiedniebodêce, by pracowaç nad ciekawymi projektami badawczy-

mi. Poza tym, mam wra˝enie, ˝e Polski nie staç na darmowàedukacj´. Wcià˝ traktujemy nauk´ jako dobro publiczne, zaktóre nie nale˝y p∏aciç, pomimo tego, ˝e przynosi ona wy-mierne korzyÊci materialne. W USA studentom wpajane jestpodejÊcie, które mówi, ˝e nauka to inwestycja, która op∏acasi´ w d∏ugim okresie, stàd te˝ wielu studentów gotowychjest p∏aciç spore sumy pieni´dzy za otrzymywanà wiedz´.Dodatkowe zyski, które szko∏y z tego tytu∏u generujà spra-wiajà, i˝ sà one w stanie zatrudniç najlepszych profesorów,a ci z kolei kszta∏cà coraz lepszych studentów na ka˝dympoziomie wykszta∏cenia. Tak w∏aÊnie powinien funkcjono-waç dobry system szkolnictwa.

Serdecznie pozdrawiam wszystkich studentów i absol-wentów SGH, jak równie˝ jej pracowników i ˝ycz´ samychsukcesów w 2010 roku.

Marcin Kacperczyk(tytu∏ Redakcji)

Studia zaoczne w latach 60-tychmia∏y wady i zalety.

Do wad nale˝a∏y oczywiÊcie cy-kliczne dojazdy z Koszalina do War-szawy trwajàce kilkanaÊcie godzin w IIklasie pociàgu pospiesznego, chyba, ˝euda∏o si´ po kilkugodzinnej przerwiew Gdyni „dorwaç” tzw. Lux Torped´.Wadà by∏a koniecznoÊç ka˝dorazowe-go zapewnienia sobie noclegu w mo˝-liwie najtaƒszych hotelach stolicy, bozwyczaj uprzedniej rezerwacji jeszczenie zaistnia∏.

Ale najwi´kszà chyba wadà by∏a„technologia” pisania referatów,a zw∏aszcza kolejnych wersji pracymagisterskiej. Ka˝da z nich zaczyna∏asi´ oczywiÊcie od r´kopisu, który wy-maga∏ przepisania na mechanicznejmaszynie do pisania na kartce papierumaszynowego i 4 tzw. przebitek prze-∏o˝onych „kalkami”. W ten sposóbuzyskiwa∏o si´ pi´ç, w miar´ czytel-nych, egzemplarzy. Wszystko jednakzale˝a∏o od samej maszynistki, którànamawiaç trzeba by∏o usilnie z zasto-sowaniem metody marchewki bez kija.JeÊli êle odczyta∏a s∏owo lub zdarzy∏jej si´ inny b∏àd, to ca∏à stron´ trzebaby∏o przepisaç od nowa. Brudnopis ko-lejnej, po konsultacji z promotorem,wersji sk∏ada∏ si´ ze strz´pów zapisówodr´cznych i wycinków z poprzedniejwersji maszynowej, posklejanychw monstrualne „tasiemce”, którychprzepisywanie udawa∏o si´ tylko wy-jàtkowo uzdolnionym maszynistkom.

Kto dziÊ pisze swoje „wypociny” nakomputerze, ten nie wie, przez co my-Êmy przeszli.

JeÊli nie wyrabia∏o si´ w terminie,jedynym, w miar´ wiarygodnym,usprawiedliwieniem by∏a nag∏a „cho-roba” maszynistki. Utopienie pen-driv’a nie mog∏o mieç jeszcze miejsca.

Najwi´kszà niewàtpliwie zaletà stu-diów zaocznych by∏ fakt, ˝e telewizjazaledwie „raczkowa∏a” i nie kusi∏anadmiernà ofertà. Podziwiam dzisiej-szych studentów zaocznych, bo dziÊtrudniej jest uciekaç od tego „z∏odziejaczasu”.

Lektura GAZETY SGH wymaga,od takich by∏ych wychowanków jakja, nie byle jakich poszukiwaƒ ency-klopedycznych. Za „naszych” czasów(studiowa∏em w latach 1960-1966)poj´cia takie jak: outsourcing, Procesboloƒski, Strategia boloƒska, potrójnahelisa, Bank Analiz Przypadków, kan-wa kejsów, kejsogodziny, dumpingdydaktyczny, metody foresight, inte-resariusze by∏y kompletnie nieznanei dzisiaj wymagajà od „starego” ab-solwenta niema∏ego wysi∏ku w ustale-niu, o co tu chodzi, w czym czasamipomaga, lektura niektórych „casów”przytoczonych w niejednym numerzeGAZETY SGH. Trzeba wi´c „z m∏o-dymi naprzód iÊç po nauk´ si´gaç no-wà”.

Ale mimo najszczerszych ch´ci, niebardzo rozumiem o co chodzi, tak kon-kretnie, w pracy pt. Wyniki z zakresuistnienia i numerycznej charakterysty-ki czasowo niespójnych decyzji odno-Ênie spadków mi´dzypokoleniowychw warunkach stochastycznych. Ale

mam czas, by∏em dobry w ekonometrii,wi´c pewnie sobie poradz´.

Czytajàc miesi´cznik „ABSOL-WENT”…

I w moim ˝yciu (rocznik 1932) nad-szed∏ moment, kiedy nagle wystàpi∏„nadmiar wolnego czasu”. Nie by∏owówczas Uniwersytetów TrzeciegoWieku. Ale potrafi∏em si´ do nowej sy-tuacji dostosowaç. Opanowa∏em, do-s∏ownie, komputer wraz z mo˝liwo-Êciami jakie dajà kontakty w interne-cie. Opracowa∏em Zarys historii go-spodarczej Pomorza Ârodkowego orazRol´ Koszalina w ˝yciu gospodarczymPomorza Ârodkowego w ostatnich 740latach. Udziela∏em si´ dorywczo jakodoradca ekonomiczny i t∏umacz a˝ i tookaza∏o si´ ponad si∏y.

Zazdroszcz´ jednak wychowankomSGH z Warszawy i jej bli˝szych oko-lic mo˝liwoÊci korzystania z tak boga-tej, jak przedstawiona w ABSOL-WENCIE, oferty Uniwersytetu Trze-ciego Wieku SGH. Sà to us∏ugi w∏aÊci-we dla du˝ych oÊrodków akademic-kich, do których jeszcze d∏ugo,zw∏aszcza w warunkach Polski, nieb´dzie dost´pu dla mieszkaƒcówmniejszych miast, a tym bardziej wsi,gdzie obecnie zamieszkuj´. W pew-nym zakresie ich ofert´ zast´powaçmo˝e telewizja, zw∏aszcza satelitarnaoraz ró˝ne fora internetowe, alenp. zwiedzanie Kancelarii Prezesa Ra-dy Ministrów to oferta ABSOLWEN-TA nie do pobicia, ani przez telewizj´,ani przez internet.

dr Raczkowski Wincenty

Czytajàc Gazet´ SGH…

Jan ¸ukasz Rybak jest wicepreze-sem Stowarzyszenia AbsolwentówSGH od kilku kolejnych kadencji. War-szawiak, rocznik 1929, imatrykulacjaw SGH w 1948 r., magisterium 1954 r.W czasie studiów by∏ asystentem przyKatedrze Planowania Gospodarki Na-rodowej. Sta˝e i praktyki w ramach or-ganizacji GATT, UNCTAD w Gene-wie, Brukseli, Monachium, Sztokchol-mie, Londynie i Wiedniu.

Absolwent American Studies w Sal-zburgu, uczestnik seminarium dokto-ranckiego w SGPiS. Otrzyma∏ nakazpracy w Centralnym Domu Towaro-wym. Nast´pnie w 1958 r. podjà∏ prac´w Ministerstwie Handlu Zagranicznego(specjalizacja joint venture z udzia∏emkapita∏u obcego).

Dzi´ki pracy mia∏ mo˝liwoÊç pozna-nia prawie stu krajów i prezentowaniana targach i wystawach osiàgni´ç pol-skiego przemys∏u takim osobowo-Êciom, jak: Janos Kadar, Nikita Chrusz-czow, Jawahrial Nehru, Raza Pahlavi,Urho Kekkonen, Broz Tito i wielu in-nych. Autor licznych publikacjiw „Handlu Zagranicznym”, „˚yciu Go-spodarczym”, „Rynkach Zagranicz-nych” czy „Polish News” na temat zna-czenia handlu zagranicznego dla go-spodarki.

Udziela si´ spo∏ecznie w ZwiàzkuKombatantów RP (wiceprezes ko∏a),w Zwiàzku Powstaƒców Warszaw-skich, w Êrodowisku Synów Pu∏ku,w Polskim Towarzystwie Ekonomicz-nym, wspó∏pracuje z Zak∏adem DzieciOciemnia∏ych w Laskach, jest w zarzà-dzie Ârodowiska b. ˚o∏nierzy PolskiejArmii Ludowej. Jest oficerem WP. Po-siada liczne odznaczenia, takie jak:Krzy˝ Kawalerski Orderu OdrodzeniaPolski, Z∏oty i Srebrny Krzy˝ Zas∏ugi,Warszawski Krzy˝ Powstaƒczy, Krzy˝Partyzancki, odznak´ „Akcja Burza”AK, Z∏otà Syrenk´ za zas∏ugi dla m.st.Warszawy, odznak´ Zas∏u˝ony Pra-cownik Handlu Zagranicznego, z∏otàodznak´ PTTK.

Aktualnie emeryt, ˝onaty, ma dwojedzieci: syna i córk .́

Zainteresowania to: aktywna turysty-ka rowerowa, egzotyczne wycieczki(ostatnio Chiny), lektura varsavianów,ksià˝ek poÊwi´conych II RP i II wojnieÊwiatowej ze szczególnym uwzgl´dnie-niem Powstania Warszawskiego orazhistoria SGH/SGPiS.

Teresa Topolskaukoƒczy∏a Wydzia∏Ekonomiczno-Spo∏e-czny Szko∏y G∏ównejPlanowania i Staty-styki w 1972 r.

W ca∏ym swoimokresie zawodowym pracowa∏a w s∏u˝-bach ekonomicznych, przechodzàcprzez wszystkie szczeble stanowisko-we. Przez ostatnich kilkanaÊcie lat by∏azatrudniona w Agencji Informacji Te-lewizji Polskiej S.A. Aktualnie jest naemeryturze.

Z du˝ym zadowolenie podj´∏a si´pracy w Zarzàdzie Stowarzyszenia Ab-solwentów jako skarbnik, którego funk-cj´ i dzia∏alnoÊç okreÊla jego statut.

W wolnym czasie du˝o podró˝uje,poznaje Polsk´ i Êwiat wraz ze wszyst-kimi ich dobrodziejstwami.

Joanna Betaukoƒczy∏a Szko∏´G∏ównà Handlowàw Warszawie na kie-runku stosunki mi´-dzynarodowe orazUniwersytet War-szawski na kierunku

translatoryka, j´zyk angielski. Karier´zawodowà rozpocz´∏a jeszcze podczasstudiów. DoÊwiadczenie zdobywa∏a za-równo w ma∏ych biznesach rodzinnych,dzia∏ajàcych lokalnie, jak i w firmachmi´dzynarodowych. Zajmowa∏a nast´-pujàce stanowiska: Mened˝er ds. Roz-woju, Mened˝er ds. Nowych Rynków,M∏odszy Specjalista ds. Marketingu,kierownik projektu, t∏umacz i lektor j´-zyka angielskiego. Obecnie prowadzibiuro t∏umaczeƒ, które dostarcza us∏ugit∏umaczeniowe firmom i instytucjomz obszaru UE.

Ma szeroki wachlarz zainteresowaƒ.Te biznesowe dotyczà przede wszyst-kim zarzàdzania projektami i metodzwi´kszania sprzeda˝y. NatomiastwÊród zainteresowaƒ pozabiznesowychznajdujà si´: gotowanie, fitness, taniec,podró˝e, ksià˝ki i sztuka publicznychwystàpieƒ. Ostatnia wymieniona pasjasta∏a si´ przyczynkiem do wspó∏pracyz Uniwersytetem Trzeciego WiekuSGH – w roku akademickim 2008/2009poprowadzi∏a dwa wyk∏ady z serii„Zrozumieç Afganistan”.

W Zarzàdzie Stowarzyszenia Absol-wentów SGH pe∏ni funkcj´ sekretarza.W plany na najbli˝szà przysz∏oÊç wpi-suje wspó∏prac´ ze Stowarzyszeniem,szczególnie przy organizacji ZjazduAbsolwentów Szko∏y G∏ównej Handlo-wej 2012 z okazji 100-lecia jego istnie-nia.

Ma tak˝e nadziej ,́ ˝e wkrótce do∏à-czy do grona doktorantów Szko∏yG∏ównej Handlowej w Warszawie.

And˝elika Kuê-nar jest absolwent-kà Szko∏y G∏ównejHandlowej w War-szawie z 1998 r.Ukoƒczy∏a kierunekmi´dzyna rodowestosunki gospodar-

cze i polityczne. Nast´pnie w 2005 r.w Kolegium Gospodarki Âwiatowejuzyska∏a stopieƒ doktora nauk ekono-micznych. Od poczàtku zwiàzana jestzawodowo z Instytutem Mi´dzynaro-dowych Stosunków Gospodarczych.Swojà karier´ zawodowà wià˝e z SGH.Jej hobby to podró˝e.

Utrzymuje bliskie relacje ze Stowa-rzyszeniem Absolwentów. Jest jegoaktywnym cz∏onkiem i pe∏ni funkcj´sekretarza Komisji Rewizyjnej. Odczerwca 2008 r. jest pe∏nomocnikiemrektora ds. absolwentów. Najwi´k-szym projektem zrealizowanym do tejpory jest organizacja uroczystoÊciwr´czenia dyplomów absolwentomstudiów magisterskich 14 listopada2009 r.

Miesi´cznik Stowarzyszenia Absolwentów SGH

ABSOLWENTwww.sgh.waw.pl/absolwent/ numer 1/10, styczeƒ 2010

W styczniowym wydaniu „Absolwenta”, zgodnie z wczeÊniejszà zapowiedzià, prezentujemy sylwetki kolejnych cz∏on-ków Zarzàdu Stowarzyszenia. W tym numerze przedstawiamy Pana Jana Rybaka oraz Panie: Teres´ Topolskà, Joann´Bet´ i And˝elik´ Kuênar.

2 ABSOLWENT 1/10 (18)

Olga Biaduƒ: Jak wspomina Panczasy studiów w SGH?

Tomasz Wrzodak: Studia w SGH tonajwspanialszy okres w moim ˝yciu, latawchodzenia w doros∏oÊç, zawiàzywaniaprzyjaêni, które przetrwa∏y do dziÊ…Z perspektywy tych kilkunastu lat musz´powiedzieç, ˝e wspominam te˝ z ogrom-nà satysfakcjà wszystkich moich wyk∏a-dowców – ka˝dy z nich czegoÊ mnie na-uczy∏, pokory, ci´˝kiej pracy, ale i zada-wania pytaƒ, szukania odpowiedziw przeró˝nych êród∏ach (ksià˝kach, cza-sopismach itd. – Internet wtedy chyba by∏doÊç s∏abo w Polsce dost´pny). Na pewnoto, czego nauczy∏em si´ na studiach, to pa-trzenie na wiele aspektów ˝ycia, gospo-dark ,́ polityk´ z doÊç szerokiej perspek-tywy. Procesy, dzia∏ania zachodzàcew danym momencie zawsze majà jakàÊhistori´ i w konsekwencji przewidywalnàprzysz∏oÊç. To, do czego zach´ci∏y mniestudia w SGH, to poszukiwanie historii,korzeni zdarzeƒ dziejàcych si´ dzisiaj (py-tanie: dlaczego?) i próba przewidzenia doczego te zdarzenia doprowadzà (pytania:po co?, w jakim celu?).

O.B.: Dlaczego zdecydowa∏ si´ Panna wybór uczelni ekonomicznej?

T.W.: Studia w SGH (wtedy jeszczeSGPiS) rozpoczà∏em w 1987 roku na Wy-dziale Ekonomiczno-Spo∏ecznym. Wybórtej Uczelni by∏ naturalnà konsekwencjàmojego zainteresowania turystykà i hote-larstwem oraz ukoƒczenia wczeÊniej stu-dium o tej specjalnoÊci na ul. Krasno∏´c-kiej.

O.B.: Jakie by∏y Pana ulubioneprzedmioty podczas studiów?

T.W.: Z punktu widzenia moich prefe-rencji najmilej wspominam wyk∏adyzwiàzane z szeroko poj´tà historià, choçmam wra˝enie, ˝e najwi´cej wynios∏emz zaj´ç zwiàzanych z przedmiotami lo-gicznymi (matematyka, statystyka, ekono-metria).

Z okresu studiów niezwykle mi∏owspominam te˝ praktyczne aspekty naukiekonomii – czyli coroczne wyjazdy z gru-pà kolegów latem na zbieranie ogórkówi truskawek do Szwecji. By∏y one nie tyl-ko zgodne z kierunkiem moich zaintere-sowaƒ (turystyka), ale i zdecydowanie po-prawia∏y mój ca∏oroczny bud˝et…

O.B.: W którym roku ukoƒczy∏ Panstudia?

T.W.: W 1992 roku. Broni∏em prac´magisterskà na temat strategii komunika-cji w przedsi´biorstwach hotelarskich.

O. B.: Czy nadal utrzymuje Pan kon-takty z kole˝ankami i kolegami z Uczel-ni?

Zdecydowanie tak. Jestem dumny, ˝eprzyjaênie, które wtedy si´ nawiàza∏y,trwajà do dziÊ.

O.B.: Czym obecnie Pan si´ zajmu-je?

T.W.: Obecnie jestem DyrektoremGeneralnym w spó∏ce Electrolux Po-land – b´dàcej drugim na Êwieciei w Polsce producentem sprz´tu AGDz roczymi przychodami na poziomieoko∏o 10 mld euro. W Polsce opróczsprzeda˝y naszych produktów GrupaElectrolux posiada cztery fabryki du˝egosprz´tu AGD i Centrum Transakcyjno--Ksi´gowe Êwiadczàce us∏ugi dla wszyst-kich krajów Europy i Ameryki Pó∏nocnej.¸àcznie zatrudniamy w Polsce blisko3,5 tys. pracowników, a nasze ∏àczne obro-ty w 2008 roku wynios∏y ponad 2 mld z∏.

O.B.: Czy lubi Pan swojà prac´?T.W.: Praca daje mi ogromnà satysfak-

cj .́ Z jednej strony wymaga podejmowa-nia szybkich i czasami niestandardowychdecyzji, z drugiej zaÊ konsekwencji w dà-˝eniu do osiàgni´cia za∏o˝onych celów.

O.B.: Jak wyglàda∏a Pana Êcie˝ka za-wodowa, które doprowadzi∏a Pana natak wysokie stanowisko?

T.W.: BezpoÊrednio po obronie pracymagisterskiej rozpoczà∏em poszukiwaniapracy zgodnej z kierunkiem moich stu-diów. Po miesiàcu poszukiwaƒ kolegaz SGH zaproponowa∏ mi zg∏oszenie si´do banku, w którym on w∏aÊnie zaczà∏pracowaç. I tak rozpoczyna∏em swojà ka-rier´ zawodowà – jako pracownik dzia∏ureklamacji w jednym z banków w War-szawie.

Po kilku miesiàcach zobaczy∏em og∏o-szenie z ofertà pracy jednego z najwi´k-szych producentów RTV, zosta∏em przy-j´ty i rozpoczà∏em prac´ jako przedsta-wiciel handlowy. Po pracy w DzialeSprzeda˝y, kolejne kilka lat sp´dzi∏emjako produkt manager w Dziale Marke-tingu, poznajàc dog∏´bnie asortymentz ró˝nych kategorii produktów kon-sumpcyjnych. W 1998 roku zapropono-wano mi prac´ w europejskiej centralikoncernu w Wielkiej Brytanii, gdzie sp´-dzi∏em niemal 3 lata.

Kolejnym krokiem w mojej karierzeby∏a praca w jednej z firm tzw. WielkiejDystrybucji jako Dyrektor Centrali Zaku-pów. Po kilku latach tam sp´dzonych za-proponowano mi prac´ w Elektrolux Po-

land, w której od 6 lat pe∏ni´ obecne obo-wiàzki.

O.B.: Czy tak wyobra˝a∏ sobie Panswojà karier´, b´dàc na studiach?

T.W.: Dzisiaj mam wra˝enie, ˝e mojeoczekiwania zwiàzane z karierà zawodo-wà w czasie studiów by∏y co najmniej tro-ch´ idealistyczne, a na pewno nie do koƒ-ca praktyczne, i to pomimo podj´cia pra-cy jeszcze w czasie studiów.

O.B.: Co wed∏ug Pana jest kluczowew osiàgni´ciu sukcesu zawodowego?

T.W.: Moim zdaniem to przedewszystkich ch´ç, wola osiàgni´cia suk-cesu i determinacja w dà˝eniu do celu,choç nie za wszelkà cen .́ MyÊl´ te ,̋ ˝eistotna jest umiej´tnoÊç wykorzystywa-nia nadarzajàcych si´ okazji i elastycz-noÊç w realizacji za∏o˝onego planu. Dzi-siaj, gdy rozmawiam z kandydatami dopracy, pytam ich: co chcesz robiç zawo-dowo, osiàgnàç za 5 lat? Cz´sto nie do-staj´ jasnej odpowiedzi lub s∏ysz´sztampowà formu∏k´: „Chc´ byç szefemdzia∏u, firmy, do której id´ pracowaç”.Moim zdaniem nie stanowisko – jegonazwa – jest wa˝ne, lecz to, co tak na-prawd´ robi si ,́ jakie kandydat ma do-Êwiadczenie, jak planuje swój rozwójzawodowy.

Zapyta∏em kiedyÊ jednego z moichobecnych partnerów biznesowych jak tosi´ sta∏o, ˝e ma tak pot´˝nà i pr´˝nie dzia-∏ajàcà firm .́ Us∏ysza∏em, ˝e gdy zaczyna∏dzia∏alnoÊç, stawia∏ sobie dzienne cele –przynieÊç do domu 1000 z∏ – i tak d∏ugonie wraca∏, a˝ tego nie osiàgnà∏.

O.B.: Co by∏o do tej pory dla Pananajwi´kszym wyzwaniem?

T.W.: Na pewno praca z ludêmi – za-rzàdzanie zespo∏em. Wykorzystanie mak-symalnego potencja∏u intelektualnegoka˝dego pracownika do osiàgni´ciawspólnego celu. Nie mam na myÊli zmu-szania do pracy po godzinach, ponad si∏yitd., ale zestrojenie ró˝nie drgajàcychi wydajàcych odmienne dêwi´ki strunw taki sposób, aby powsta∏a najpi´kniej-sza, zgodna z partyturà muzyka.

O.B.: Czy Pana praca pozwala na re-alizowanie w∏asnych zainteresowaƒ,pasji?

T.W.: Zdecydowanie tak. Po pierwszemoja praca jest mojà pasjà, ale oprócz te-go regularnie gram w tenisa, w pi∏k´ no˝-nà, czytam sporo ksià˝ek i to wcale nieza-wodowych.

O.B.: Czy jest mo˝liwie pogodzenie˝ycia rodzinnego z pracà na tak odpo-

Praca mojà pasjà – wywiad z Tomaszem Wrzodakiem,Dyrektorem Generalnym firmy Electrolux w Polsce

3styczeƒ 2010

Stefan Starzyƒski by∏ w latach1911–1914 studentem Wy˝szych Kur-sów im. Augusta Zieliƒskiego w War-szawie. Jako student, majàcy przekona-nia lewicowe, by∏ szczególnie wra˝liwyna sytuacj´ materialnà swoich kolegów,którzy chcieli zdobywaç wiedz ,́ a niemieli w∏aÊciwych warunków material-nych. Stefan Starzyƒski razem z grupàkolegów zainicjowa∏ i za∏o˝y∏ „Bratniàpomoc” – organizacj´ utrzymujàcà si´ze sk∏adek i drobnych darów, a majàcàna celu w szerokim zakresie samopo-moc kole˝eƒskà. „Bratnia pomoc” sta∏asi´ wzorem dla innych uczelni w Polsce.

W po∏owie lat 30. ubieg∏ego wiekuStefan Starzyƒski zosta∏ wyk∏adowcàakademickim w SGH, specjalizujàcsi´ w problematyce znaczenia mono-poli i przedsi´biorstw paƒstwowychw gospodarce narodowej. Jest autoremwielu publikacji na tematy ekono-miczne i spo∏eczne, udziela∏ si´

w licznych organizacjach i stowarzy-szeniach, jak np. Towarzystwo Bada-nia Zagadnieƒ Mi´dzynarodowych,Towarzystwo Ekonomistów i Statysty-ków (póêniejsze Polskie TowarzystwoEkonomiczne), Instytut GospodarstwaSpo∏ecznego. By∏ ekonomistà z pasjài przyczynia∏ si´ do realizacji wielu za-daƒ w gospodarce narodowej, finan-sach, bankowoÊci, jak te˝ w obrocie to-warowym z zagranicà.

Stefan Starzyƒski, znajàc gospodark´ZSSR i problemy spo∏eczne tego kraju,wyciàga∏ wnioski praktyczne z korzy-Êcià dla gospodarki polskiej. Przeciwsta-wia∏ si´ nieograniczonemu liberalizmo-wi, postulujàc udzia∏ paƒstwa i jego in-terwencjonizm w odniesieniu do roz-wiàzywania spraw gospodarczych istot-nych dla przemys∏u obronnego, energe-tyki, hutnictwa, transportu czy gospo-darki zasobami surowcowymi oraz bo-gactwami naturalnymi. Za swoje poglà-

dy ekonomiczne by∏ zwalczany przezagresywnych libera∏ów, mi´dzy innymiprzez W∏adys∏awa Jaroszewicza (Komi-sarza Rzàdu), Obóz Zjednoczenia Naro-dowego (OZON) i jego przedstawicieli,takich jak: W∏adys∏aw Studnicki czy Je-rzy Kowalski, którzy nie chcieli uznaçcelowoÊci interwencjonizmu paƒstwa.Aktualne doÊwiadczenia gospodarczewielu krajów i badania teoretyczne (Jo-seph E. Stiglitz – laureat Nagrody Noblaz ekonomii w 2001 r.) w pe∏ni potwier-dzi∏y s∏usznoÊç poglàdów ekonomicz-nych Stefana Starzyƒskiego.

J.E. Stiglitz dowodzi, ˝e bez okreÊlo-nych warunków dzia∏anie „niewidzial-nej r´ki rynku” jest w najwy˝szym stop-niu niedoskonale i po˝àdane sà inter-wencje rzàdu, aby poprawiç efektyw-noÊç gospodarki i rynku”1.

Stefan Starzyƒski by∏ znany jakocz∏owiek o wielkiej uczciwoÊci osobi-stej i obywatelskiej prawoÊci.

Jan Rybak1 J.E. Stiglitz, Globalizacja, PWN, Warszawa

2004.

Stefan Starzyƒski w SGH

Poczàtki utworzenia szkolnictwaekonomicznego w Polsce si´gajà koƒcaXII wieku. W przeciwieƒstwie do Euro-py Zachodniej nie wyrasta∏y one z po-trzeb gospodarki kapitalistycznej, leczz dà˝eƒ do tworzenia warunków dla jejrozwoju. Pierwszà polskà placówkàkszta∏càcà ekonomistów by∏ Oddzia∏Handlowy w Instytucie Politechnicz-nym w Warszawie, dzia∏ajàcy w latach1826–1831, zorganizowany przezS. Staszica i L. Platera. W latach1875–1900 czyni∏a to dalej Szko∏a Han-dlowa L. Kronenberga. W roku 1906

kronenberczyk A. Zieliƒski za∏o˝y∏w Warszawie Kursy Handlowe, od któ-rych liczy si´ historia naszej Uczelni.

W okresie obejmujàcym powstaniei dzia∏alnoÊç Szko∏y w warunkach bra-ku niepodleg∏ego Paƒstwa kszta∏ci∏aona fachowców do przedsi´biorstwhandlowych, przemys∏owych i banko-wych. W 1915 roku Kursy Handlowezosta∏y przekszta∏cone w Wy˝szà Szko-∏´ Handlowà. W wolnej Polsce WSHuzyskuje uprawnienia uczelni akade-mickiej, a w roku 1933 zmienia nazw´na Szko∏´ G∏ównà Handlowà. Okres

okupacji (lata 1939–1944) nie przerwa∏dzia∏alnoÊci Uczelni, funkcjonowa∏aona jako I Miejska Szko∏a Handlowapod kierownictwem prof. E. Lipiƒskie-go. Dzia∏alnoÊç jawnà SGH podj´∏a ju˝w marcu 1945 r., poczàtkowo w Cz´sto-chowie, potem w ¸odzi, a nast´pniew Warszawie. W roku 1949 SGH zosta-je upaƒstwowiona i zmienia nazw´ naSzko∏´ G∏ównà Planowania i Statystyki.4 kwietnia 1991 r. na mocy ustawy sej-mowej przywrócono Uczelni tradycyjnànazw´ Szko∏y G∏ównej Handlowej.

Jan Rybak

Z kart historii – poczàtki SGH

wiedzialnym stanowisku?T.W.: Mam wra˝enie, ˝e mnie si´ to

udaje, choç prosz´ o to samo nie pytaçmojej ˝ony.

O.B.: Co poradzi∏by Pan m∏odym ab-solwentom, którzy w∏aÊnie wkroczylina rynek pracy?

T.W.: ˚eby si´ nie zniech´cali pierw-szymi niepowodzeniami, je˝eli takie bysi´ zdarzy∏y.

Zach´ca∏bym te˝ do stworzenia sobieplanu w∏asnej kariery zawodowej na naj-bli˝sze kilka lat, a nast´pnie wykorzysty-wanie nadarzajàcych si´ okazji rozwoju

zawodowego, nawet niezgodnych z tymplanem. Jedynà rzeczà, o której nale˝ypotem pami´taç, to modyfikacja planu.Zdecydowanie zgadzam si´ ze stwier-dzeniem, i˝ jedynà niezmiennà rzeczàw ˝yciu sà ciàg∏e zmiany.

Dzi´kuj´ za rozmow´.

Z poczàtkiem stycznia 2010 r. w sie-ci pojawi∏ si´ nowy serwis interneto-wy Centrum Karier i Fundraisingu –Kariera SGH, który dost´pny pod ad-resem http://kariera.sgh.waw.pl. Ser-wis ten to nie tylko strona internetowaz ofertami pracy, praktyk i sta˝y. To

przede wszystkim nowoczesna platfor-ma komunikacji pomi´dzy pracodaw-cami a studentami i absolwentamiSGH. Wi´cej informacji na temat ser-wisu w lutowym wydaniu „GazetySGH”, a ju˝ dzisiaj zapraszamywszystkich do rejestracji! am

Nowy serwis Kariera SGH

Dwudziestolecie transformacji sys-temowej w Polsce sta∏o si´ okazjà dowielu podsumowaƒ, ocen i refleksji,które dotyczà ˝ycia spo∏ecznego, kul-turowego i gospodarczego. W tymkontekÊcie warto pochyliç si´ tak˝enad przekszta∏ceniami polskiego prze-mys∏u i politykà przemys∏owà. Taostatnia cieszy∏a si´ du˝à popularno-Êcià w latach 90. ubieg∏ego wieku,a tak˝e w okresie poprzedzajàcymprzystàpienie Polski do Unii Europej-skiej. Polityka przemys∏owa koncen-trowa∏a si´ wówczas przede wszyst-kim na restrukturyzacji takich sekto-rów, jak: górniczy, hutniczy, stocznio-wy, motoryzacyjny, elektroniczny,drzewny czy lekki. Wyrazem tej poli-tyki w odniesieniu do wskazanychsektorów by∏y rzàdowe programyi strategie sektorowe, zaÊ narz´dziamijej realizacji instrumenty polityki fi-nansowej (np. kredyty niskooprocen-towane), polityki podatkowej (np. ulgii zwolnienia podatkowe), politykihandlowej (np. bariery taryfowe) orazsubwencje z bud˝etu paƒstwa. Wa˝-nym elementem tej restrukturyzacjiw wielu sektorach by∏a tak˝e prywa-tyzacja (sektor cementowy, hutnictwa˝elaza i stali). Po 1 maja 2004 rokumo˝liwoÊci w zakresie wspierania re-strukturyzacji przedsi´biorstw przezpaƒstwo zosta∏y znacznie ograniczo-ne, g∏ównie za sprawà ograniczeƒzwiàzanych z udzielaniem pomocypublicznej.

Czy oznacza to eliminacj´ politykiprzemys∏owej? Odpowiedê na tak po-stawione pytanie mo˝e brzmieç „tak”,jeÊli mamy na myÊli polityk´ przemy-s∏owà uto˝samianà z restrukturyzacjàwybranych sektorów przemys∏owych.Restrukturyzacja przedsi´biorstw mu-si odbywaç si´ na warunkach okreÊlo-nych prawem wspólnotowym i paƒ-stwo nie ma tu swobody dzia∏ania: naj-lepszym przyk∏adem jest restruktury-zacja hut ˝elaza i stali czy stoczni, któ-rych programy restrukturyzacji by∏yzatwierdzane przez Komisj´ Europej-skà. Z drugiej strony na polityk´ prze-mys∏owà mo˝na spojrzeç w inny spo-sób: paƒstwo nadal dysponuje olbrzy-mim zestawem narz´dzi, dzi´ki któ-rym mo˝e wspieraç konkurencyjnoÊçprzedsi´biorstw, jak: narz´dzia legi-slacyjne (np. upraszczanie regulacjiprawnych, tworzenie norm i standar-dów) czy analityczne (np. studia i ana-lizy sektorowe, foresight technolo-

giczny). Narz´dzia te szeroko wyko-rzystuje Komisja Europejska, co znaj-duje potwierdzenie w Komunikatachz 2005 i 2007 roku1. Nowym spojrze-niem na polityk´ przemys∏owà jesttak˝e idea rynków wiodàcych (leadmarkets)2 czy kluczowych technologiiwspomagajàcych (key enabling tech-nologies)3. We wszystkich tych dzia-∏aniach Komisja Europejska opiera si´na narz´dziach legislacyjnych i anali-tycznych. Dzia∏ania te wyró˝nia rów-nie˝ poszukiwanie obszarów wspól-nych dla ró˝nych sektorów i transfernajlepszych praktyk mi´dzy nimi (ho-ryzontalna polityka przemys∏owa),a tak˝e nastawienie na wspó∏prac´i zaanga˝owanie z wieloma partnera-mi (partycypacyjna polityka przemy-s∏owa).

Polska ma olbrzymie doÊwiadczeniew zakresie restrukturyzacji sektorówprzemys∏owych – wyjàtkowe w skaliUnii Europejskiej, a tak˝e Êwiata. Podwudziestu latach mo˝na wskazaçsektory, takie jak: cementowy, wapien-niczy, stalowy czy motoryzacyjny,które nale˝à do najnowoczeÊniejszychpod wzgl´dem technologicznymw Europie. Z drugiej strony przyk∏adstoczni pokazuje, ˝e nie zawsze (przy-najmniej na ten moment) wieloletniarestrukturyzacja prowadzi∏a do tak po-zytywnych efektów. Opinie dotyczàcerestrukturyzacji w Polsce sà zarównopozytywne, jak i negatywne, ale tymbardziej warto szczegó∏owo przeanali-zowaç procesy restrukturyzacji i wy-ciàgnàç z nich wnioski, gdy˝ te mogàokazaç si´ bardzo przydatne, zw∏asz-cza w kontekÊcie dyskusji nad przy-sz∏oÊcià polskiego górnictwa czy sek-tora zbrojeniowego. Warto tak˝e pod-kreÊliç, ˝e zmienia si´ sposób patrze-nia na polityk´ przemys∏owà, która niejest kojarzona wy∏àcznie z restruktu-ryzacjà sektorów: obecnie polityka taintegruje aspekty sektorowe i hory-zontalne oraz w coraz wi´kszym stop-niu skupia si´ na takich sektorach, jakbiotechnologia czy techniki satelitar-ne. Reasumujàc, polityka przemys∏o-wa by∏a wa˝nym elementem transfor-macji systemowej oraz jest nadal ele-mentem aktywnoÊci w∏adz publicz-nych, chocia˝ g∏ównie w obszarze le-gislacyjnym (np. regulacje dotyczàceoddzia∏ywania przemys∏u na Êrodowi-sko naturalne) i analitycznym. Polity-ka przemys∏owa mo˝e staç si´ tak˝einteresujàcym polem dyskusji o obec-

nej sytuacji i przysz∏oÊci przemys∏uw Polsce oraz w Europie, w tym wp∏y-wu globalizacji czy zmian klimatycz-nych.

Marcin Kardas

Autor jest pracownikiem Departa-mentu Strategii w Ministerstwie Naukii Szkolnictwa Wy˝szego, gdzie zajmu-je si´ m.in. reformà sektora naukiw Polsce. WczeÊniej pracowa∏ w Pol-skiej Agencji Rozwoju Przedsi´bior-czoÊci, gdzie zajmowa∏ si´ projektamidotyczàcymi regionalnych strategii in-nowacji i wspieraniem innowacyjno-Êci przedsi´biorstw, a tak˝e w Mini-sterstwie Gospodarki gdzie zajmowa∏si´ m.in. politykà przemys∏owà, zrów-nowa˝onym rozwojem, restrukturyza-cjà sektora stalowego oraz górnictwanieenergetycznego w Polsce. Jestcz∏onkiem Rady Naukowej InstytutuMetalurgii ˚elaza w Gliwicach orazwspó∏pracuje ze Zwiàzkiem Praco-dawców Przemys∏u Hutniczego. Jegozainteresowania naukowe obejmujàprocesy globalizacji i regionalizacji,polityk´ przemys∏owà i innowacyjnàoraz foresight technologiczny. Ukoƒ-czy∏ studia doktoranckie w SGH. W li-stopadzie 2009 r. obroni∏ prac´ doktor-skà na temat: „Wp∏yw potencja∏u glo-balizacyjnego sektora stalowego naumi´dzynarodowienie przedsi´biorstwtego sektora”.

1 COM (2005) 474 z 5.10.2005 r. i COM(2007) 374 z 7.07.2007 r.

2 COM (2007) 860 z 21.12.2007 r.3 COM (2009) 512 z 30.09.2009 r.

4 ABSOLWENT 1/10 (18)

ABSOLWENTMiesi´cznik Stowarzyszenia

Absolwentów SGH

redaktor naczelnyPiotr Wachowiak

redaktor prowadzàcyAnna Matysiaktel. 22 564 98 36e-mail: swsgh@sgh.waw.pl

zespó∏ redakcyjnyKrystyna LewkowiczBartosz MajewskiOlga Biaduƒ

Adres redakcjiStowarzyszenie Absolwentów SGH„Absolwent” al. Niepodleg∏oÊci 162, pok. 13302-554 Warszawa

Polityka przemys∏owa... mit czy rzeczywistoÊç?

Mamy ju˝ 5 lat!