Василеостровский район

W zamierzeniach Piotra I Wielkiego ta

największa wyspa delty Newy miała stanowić administracyjne serce nowej stolicy. Jednakże jej niedostępność i niebezpieczeństwo powodzi sprawiły, że projekt Piotra zarzucono. Życie wyspy skupia się na jej wschodnim cyplu, tzw. Striełce , gdzie znajduje się zespół eleganckich budynków publicznych. Obecnie większa część wyspy jest oazą spokoju, ciągną się tu aleje wysadzane drzewami, jest kilka muzeów i interesujących przykładów XIX-wiecznej architektury.

Widok na wyspę z Newy

Mieści się w pięciu pałacach, znajdujących się w Sankt Petersburgu, nad brzegiem Newy. Nazwa muzeum pochodzi od skromnego pałacu zimowego Piotra I. Pałac w galerię sztuki przemieniła cesarzowa Katarzyna II. Głównym budynkiem Ermitażu jest barokowy Pałac Zimowy wzniesiony dla carycy Elżbiety w latach 1754 - 1762 według projektu Bartolomea Rastrellego. W 1766 caryca Katarzyna II poprosiła francuskiego filozofa Denisa Diderota by w jej imieniu kupował obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Watteau, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana i wielu innych znakomitych malarzy. Obecnie Ermitaż to jedno z największych muzeów sztuki i malarstwa w Europie.

Obrazuje historię rosyjskiej i radzieckiej floty od czasów Piotra I do współczesności. Najważniejszym eksponatem jest botik - mała łódź, na której Piotr I uczył się żeglować. Są tam również inne ciekawe obiekty, od modeli okrętów po mundury i łodzie podwodne uzbrojone w pociski rakietowe. Na podeście pierwszego piętra efektowna diorama przedstawia szturm na Pałac Zimowy.

Jego zbiory, jedne z najliczniejszych na świecie, to ponad

100 000 eksponatów. Niektóre wypchane zwierzęta pochodzą jeszcze z kolekcji Piotra I. Na dioramach odtworzono naturalne środowiska życia różnych zwierząt. Muzeum słynie z eksponowanych tu mamutów.

W XVIII-wiecznym gmachu mieści się obecnie Muzeum Antroplogii i Etnografii. W centralnie położonej rotundzie można obejrzeć pozostałości niesamowitej kolekcji Piotra I. Eksponatami są m.in. serce i szkielet pokojowca carskiego, który miał 2,27 m wzrostu, a także gablota z zębami wyrwanymi przez cara, który był zapalonym dentystą amatorem. Najbardziej makabryczną część kolekcji stanowią spreparowane dziwy natury, m.in. syjamskie bliźnięta oraz dwugłowa owca. Uroczo staromodne sale zawierają bogate zbiory wytworów kultury materialnej, od eskimoskiego kajaka po lalki z jawajskiego teatru cieni.

Tę wspaniałą aleję wytyczono na początku XVIII w., by połączyć posiadłości Mienszykowa z Zatoką Fińską. Stojące tu budowle reprezentują rozmaite style, od eleganckiego klasycyzmu luterańskiego kościoła św. Katarzyny po prosty barokowy dom Trojekurowa z początku XVIII w.

Спасибо за Ваше внимание

by

Jakub Zamelczyk

II c