MANDALA * wielkanocna lub dowolna* w grupie lub samodzielnie

* technika dowolna (oprócz komputerowej)

Wielka Encyklopedia PWN [2003] podaje:

mandala [sanskr. mandala 'okrąg'], w

religiach indyjskich (hinduizm, buddyzm) geometryczny diagram, symbol Kosmosu, w którego centrum znajduje się istota boska; (...) podstawowa forma mandali składa się z okręgu z wpisanymi weń kwadratami

(o bokach zorientowanych według stron świata).

Mandala pojawiła się w Tybecie w VIII w., sprowadził

ją z Indii guru Padmasambhawa.

W życiu tybetańskich mnichów pełni ona bardzo ważną rolę -

jantry- czyli rytualnego instrumentu, który służy do

medytacji.

Wspomaga ona koncentrację poprzez zawężenie pola

widzenia i ograniczenie go do centrum.

Mandala przybiera bardzo różnorodne formy: rysunków, rzeźb, a nawet układów tanecznych.

Wielodniowe usypywanie mandali jest jedną z najbardziej widowiskowych tybetańskich ceremonii religijnych.

Przez całe wieki była ona wykonywana wyłącznie w zaciszu tybetańskich klasztorów.

Obecnie, kiedy kultura Tybetu jest zagrożona, Dalaj Lama zgodził się, by była wykonywana publicznie.

Podczas usypywania mandali należy przestrzegać kolorów opisanych w modlitwach.

Szczególnie dotyczy to kierunków świata: biały-wschód, żółty-południe, czerwony-zachód, północ-zielony.

Po zakończeniu sypania mandali, następuje jej zniszczenie. Oznacza to przemijanie i brak trwałości świata doczesnego. Uczestnicy ceremonii mogą otrzymać piasek z mandali. Trzymanie go w domu ma podobno przynieść pomyślność całej rodzinie. Reszta piasku zostaje uroczyście wrzucona do rzeki płynącej do morza. W ten sposób poprzez wodę błogosławieństwo dobrych życzeń ma dotrzeć do jak największej liczby istot żywych.

Motywy łowickie w sztuce wielkanocnej i nie tylko