mgr inż. Marek Miller

SPIS TREŚCI

Chordofony – slajd 3,4

Podział instrumentów strunowych – slajd 5

Instrumenty smyczkowe – slajd 6,7

Instrumenty szarpane – slajd 8-13

Instrumenty młoteczkowe – slajd 14-17

Bibliografia – slajd 18

Chordofony , strunowe instrumenty muzyczne – grupa instrumentówmuzycznych w systematyce instrumentologicznej opracowanej przez Curta Sachsa oraz Ericha M. von Hornbostelaw których wibratorem (źródłem dźwięku) jest drgająca struna.

Instrumenty strunowe należą do najstarszych instrumentów muzycznych. Prawdopodobnie prototypem instrumentów strunowych był łuk z drgającą cięciwą. Najstarszy znany wizerunek instrumentu strunowego pochodzi z malunków odkrytych we francuskich jaskiniach. Przedstawiają one mężczyznę grającego na jednostrunowym instrumencie za pomocą smyczka.

W celu wzmacniania dźwięku takiego rodzaju instrumentów początkowo używano ust, a potem innych komór rezonansowych o naturalnym pochodzeniu. Pierwsze instrumenty strunowe, przypominające współczesne odpowiedniki z grupy szarpanych, powstały na Bliskim Wschodzie już w trzecim tysiącleciu p.n.e., skąd w wyniku ekspansji kulturowej dotarły także do Europy.

Droga rozwojowa tych instrumentów prowadzi przez dodanie rezonatorów, zwiększenie ilości strun i odkrycie możliwości ich skracania.

Instrumenty strunowe dzielą się na:

• instrumenty smyczkowe

• instrumenty szarpane

• instrumenty młoteczkowe

PODZIAŁ INSTRUMENTÓW STRUNOWYCH

INSTRUMENTY SMYCZKOWE

Instrument smyczkowy – instrument muzyczny z grupy chordofonów, w których struna wprowadzana jest w stan wibracji za pomocą smyczka, przesuwanego po strunie – legato, detaché, lub uderzając w nią włosiem – spiccato. Inną metodą wydobycia dźwięku z instrumentu smyczkowego jest col legno - czyli uderzenie struny drzewcem smyczka lub pizzicato, czyli szarpniecie struny palcem oraz klang (pizzicato bartokowskie, pizzicato à la Bartók) – szarpnięcie struny tak silne, by uderzyła o gryf.

Instrumenty smyczkowe składają się z następujących elementów:

pudło rezonansowe przestrzeń gdzie wzmacniany jest dźwięk produkowany przez drgające struny

struny (najczęściej cztery)  strojone do odpowiednich częstotliwości, oparte na podstawku

gryf z podstrunnicą do której przyciskane, są struny tak by zmienić ich długość, a co za tym idzie częstotliwość drgań. Gryf zakończony jest śrubami pozwalającymi stroić instrument, zapewniając odpowiednie napięcie strun

DO KLASYCZNYCH INSTRUMENTÓW SMYCZKOWYCH

ZALICZAMY

SKRZYPCE ALTÓWKA WIOLONCZELA KONTRABAS

INSTRUMENTY SZARPANE

Instrument szarpany - muzyczny instrument strunowy, w którym wzbudzenie drgań struny odbywa się poprzez jej

szarpnięcie. Może być to bezpośrednie szarpnięcie gołymi lub uzbrojonymi palcami, lub - jak to ma miejsce w klawiszowych

instrumentach szarpanych za pomocą drewnianego pióra (klawesyn) - uderzenie w klawiaturę.

DO INSTRUMENTÓW SZARPANYCH ZALICZAMY

BAŁAŁAJKA

BANDŻOLA

BANJO

CYTRA

LIRA

GITARA GITARAELEKTRYCZNA GITARA BASOWA

HARFA

KOTO

LUTNIA

KLAWESYN

MANDOLINA

INSTRUMENTY MŁOTECZKOWE

Instrument młoteczkowy - instrument strunowy, w którym wibracja strun wzbudzana jest uderzeniem młoteczka. Młoteczki

mogą być trzymane w dłoniach lub być częścią mechanizmu uruchamianego przez klawiaturę.

DO INSTRUMENTÓW MŁOTECZKOWYCH

ZALICZAMY

PIANINO PIANOLA

CYMBAŁY WĘGIERSKIE

CYMBAŁY

FORTEPIAN

BIBLIOGRAFIA:

S. Śledziński – „Mała Encyklopedia Muzyki”, PWN Warszawa 1970

M. Drobner – „Instrumentoznawstwo i akustyka”, PWM Kraków 1968

http://pl.wikipedia.org/wiki/Strona_główna