Post on 27-Feb-2019
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Anatomia prawidłowa człowieka
KOD ECTS: 120-26-10-A6
PUNKTY ECTS: 6 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR :I/1 i 2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
20 Ćwiczenia – liczba godzin
40
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
znajomość biologii na poziomie
szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu anatomii
człowieka.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), Ćwiczenia laboratoryjne (L), Ćwiczenie audotytoryjne (A).
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Kości kończyny górnej i dolnej.
Wk2 Czaszka. Kręgosłup, kręgi, żebra.
Wk3 Stawy kończyny górnej i dolnej
Wk4 Mięśnie kończyny górnej
Wk5 Mięśnie kończyny dolnej
Wk6 Mięśnie klatki piersiowej i ściany brzucha.
Wk7 Układ krwionośny.
Wk8 Układ pokarmowy, przewód pokarmowy.
Wk9 Układ pokarmowy, narządy gruczołowe.
Wk10 Układ dokrewny. Powłoka ciała.
Nr Temat ćwiczeń
A1 Zapoznanie z przedmiotem, plan pracy i regulamin zaliczenia, piśmiennictwo.
Schemat budowy ciała. Pojęcie narządu i układu. Osie, płaszczyzny.
L2 Budowa ogólna kości, rodzaje kości. Zasada budowy szkieletu.
Kości jako element podporowy i dynamiczny.
L3 Kości kończyny górnej – praktyczna znajomość.
L4 Kości kończyny dolnej - praktyczna znajomość.
L5 Budowa klatki piersiowej, żebra. Budowa czaszki.
A6 Rodzaje połączeń kości. Biomechanika połączeń. Podział stawów.
Budowa ogólna stawu.
L7 Stawy kończyny górnej. Stawy kończyny dolnej.
L8 Połączenia kręgosłupa. Połączenia klatki piersiowej.
L9 Ogólna budowa i podział mięśni. Mechanika mięśni.
Pojęcie grup mięśniowych, taśmy mięśniowe, mięsnie synergistyczne i antagonistyczne.
Mięśnie kończyny górnej, przyczepy i funkcje - praktyczna znajomość.
L10 Mięśnie kończyny dolnej, przyczepy i funkcje - praktyczna znajomość.
Punkty orientacyjne na kończynach, położenie i przebieg mięśni, przyczepy mięśni.
Więzadła i mięśnie -stabilizatory i ograniczniki ruchu.
L11 Mięśnie klatki piersiowej i brzucha, rozcięgna mięśniowe. Topografia mięśni grzbietu.
A12 Układ nerwowy- podział, budowa mózgowia, budowa rdzenia kręgowego, drogi
rdzeniowe,
A13 Sploty nerwowe. Nerwy rdzeniowe, nerwy obwodowe kończyn.
Unerwienie segmentarne i obwodowe.
A14 Poziomy uszkodzeń układu nerwowego, uszkodzenie nerwów. Nerwy czaszkowe.
Układ nerwowy autonomiczny.
A15 Narząd wzroku, Narząd słuchu i równowagi.
L16 Mięśnie twarzy Mięśnie szyi.- ćwiczenia na modelach. Budowa i topografia przepony.
Mięsnie krocza.
L17 Topografia naczyń krwionośnych, budowa serca, układ chłonny- znajomość praktyczna.
L18 Drogi oddechowe i płuca. Topografia narządów klatki piersiowej.
Granice płuc i mechanika klatki piersiowej.
L19 Topografia narządów wewnętrznych jamy brzusznej.
L20 Topografia narządów miednicy. Układ płciowy. Położenie narządów dokrewnych.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. A. Michajlik i W. Ramotowski - Anatomia i fizjologia człowieka. PZWL, Warszawa, 2003.
2. A. Krechowiecki, F. Czerwiński. -Zarys anatomii człowieka. PZWL, Warszawa, 2004.
3. F. Netter- Atlas anatomii człowieka. Urban& Partner, Wrocław, 2008.
Literatura uzupełniająca: 1. J. Sokołowska-Pituchowa –Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa, 2006.
2. R. Putz, R. Past , – Atlas anatomii człowieka Soboty- II tomy. Urban& Partner, Wrocław, 2006.
3. W. Kahle-Podręczny atlas anatomii człowieka. III tomy. Wyd.Med. Słowiński, Verlag, 1998.
4. P. MacKinnon – Oksfordzki podręcznik anatomii czynnościowej III tomy. PZWL, Warszawa, 1997
5. Z. Ignasiak.- Anatomia układu ruchu. Urban& Partner, Wrocław, 2007.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 Użyć i rozumieć nomenklaturę
anatomiczną. Poprawnie opisać budowę
anatomiczną człowieka. Definiować
narządy i układy człowieka.
K_W07 OM1_W01
OM1_W02
02 Wyjaśnić szczegóły budowy i
funkcjonowania: szkieletu, aparatu
ruchu, układów i narządów człowieka.
K_W08 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
03 Analizować punkty i części anatomiczne
kości, mięśni i narządów wewnętrznych.
Zaprezentować położenie narządów
wewnętrznych. Wykorzystywać opis
anatomiczny do analizy budowy ciała
człowieka.
K_U04 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09
04 Rozumie potrzebę stałego uaktualniania
swojej wiedzy z zakresu nauk
podstawowych oraz medycznych.
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
P1 – egzamin pisemny- SSQ.
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10,
A12, A 13, A14, A15.
F1, F2, F3, P1.
02 L2, L5, A6, L7, L8, L9, L10, L11, A12, A13, A14, A15. F1, F2, F3, P1.
03 L3, L4, L16, L17, L18, L19, L20. F1, F3, P1.
04 A1, A14,A15 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ……………………………………………………………………..20 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych …………………………………………………... 12 h
− udział w zajęciach laboratoryjnych …………………………………………………….. 28 h
− konsultacje ………………………………………………………………………………...4 h
− egzamin pisemny ............................................................................................................. ....2 h
RAZEM: 66 h
2. Samodzielna praca studenta:
- przygotowanie do ćwiczeń………………………………………………………………… 40 h
− przygotowanie do kolokwiów ……………………………………………………………25 h
− przygotowanie do egzaminu pisemnego z przedmiotu:…………………………………. 20 h
RAZEM: 85 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 109 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 6 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 3,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1
− udział w zajęciach laboratoryjnych ....................................................... 28 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr n. med. Janusz Godlewski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Antropologia
KOD ECTS: 147-26-10-A15
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające:
biologia medyczna, anatomia
prawidłowa człowieka
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z rozwojem rodowym człowieka, ze zróżnicowaniem wewnątrzgatunkowym oraz wybranymi
problemami rozwoju osobniczego. Analiza uwarunkowań fizycznej aktywności człowieka, zmian
morfofunkcjonalnych zachodzących w organizmie ludzkim pod wpływem różnych form aktywności
fizycznej.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk 1 Antropologia jako nauka o ewolucji właściwości biologicznych i kulturowych człowieka.
Antropologia filogenetyczna – czynniki hominizacji, filogenetyczne zmiany motoryczności
człowieka.
Wk 2 Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe człowieka – przegląd wybranych klasyfikacji
rasowych.
Wk 3 Antropologia populacyjna – zmienność morfologiczna i fizjologiczna człowieka
Wk 4 Biotyp człowieka – wybrane systemy somatotypologiczne.
Wk 5 Etapy ontogenezy. Czynniki rozwoju osobniczego- determinanty, stymulatory i
modyfikatory rozwoju. Środowiskowe uwarunkowania rozwoju.
Nr Temat ćwiczenia
P1 Metody badań antropologicznych – przyrządy pomiarowe, punkty antropometryczne, karta
badań antropometrycznych. Pomiary antropometryczne.
P2 Wskaźniki antropologiczne – wybrane wskaźniki głowy i wskaźniki somatyczne
P3 Określanie typu budowy ciała metodą Kretschmera i metodą Wankego
P4 Szacowanie masy tkanki tłuszczowej i tkanek aktywnych. Należyta masa ciała.
P5 Metody badań antropologicznych - antroposkopia (kefaloskopia i somatoskopia).
Zastosowanie metod antropometrycznych dla potrzeb fizjoterapii.
V. Literatura
Literatura podstawowa: Charzewski J. (red.). Antropologia. Wyd. Dydaktyczne AWF Warszawa, 2004.
Wolański N. Rozwój biologiczny człowieka. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 006.
Drozdowski Z. Antropometria w wychowaniu fizycznym. Wyd. AWF Poznań, 1998.
Gołąb S., Chrzanowska M. (red.). Przewodnik do ćwiczeń z antropologii. Wyd. AWF Kraków, 2007.
Iwanek B., Rogowska E. Antropologia. Materiały do ćwiczeń. Wyd. AWFiS , Gdańsk, 2006.
Literatura uzupełniająca:
Juśkiewicz-Swaczyna B. Pochodzenie i ewolucja człowieka. Materiały dydaktyczne. Szkice Humanistyczne
t. X, vol. 21, str.180-189. OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn, 2010.
Siniarska A., Tomczyk J. Skrypt do ćwiczeń z antropologii. Wyd. Wszechnicy Mazurskiej, 2005.
Drozdowski Z. Antropologia a kultura fizyczna. Wyd. AWF Poznań, 1996.
Drozdowski Z. Antropologia sportowa. Wyd. AWF Poznań, 1984.
Chip W. Kciuki, paluchy i łzy oraz inne cechy, które czynią nas ludźmi. Dom Wydawniczy "Rebis", Poznań,
2008.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować etapy ontogenezy człowieka
wymienić czynniki rozwoju osobniczego i
określić ich wpływ na rozwój fizyczny
K_W01 OM1_W01
02 opisać proces kształtowania się cech
motorycznych człowieka w aspekcie
filogenetycznym i ontogenetycznym
K_W01 OM1_W01
03 zdefiniować pojęcie kultury fizycznej,
podstawowe różnice między wychowaniem
fizycznym, sportem, rekreacją ruchową i
rehabilitacją ruchową
K_W32 OM1_W10; OM1_W09
04 wyjaśnić zróżnicowanie morfologiczne i
fizjologiczne człowieka
K_W02 OM1_W01; OM1_W02
05 wymienić podstawowe przyrządy pomiarowe i
potrafi zastosować podstawowe techniki
pomiarów antropometrycznych do oceny
rozwoju fizycznego i dla potrzeb fizjoterapii
K_W11
K_U04
K_U07
K_U14
OM1_W03; OM1_W07;OM1_W10
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;
OM1_U08; OM1_U09
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05
OM1_U05; OM1_U02; OM1_U08
06 interpretować wyniki przeprowadzonych
badań antropometrycznych i ocenić ich
przydatność dla potrzeb fizjoterapii
K_U15 OM1_U05; OM1_U06; OM1_U07;
OM1_U08; OM1_U10
07 samodzielnie wykonywać pomiary
antropometryczne i właściwie organizować
pracę własną na zajęciach
K_K10 OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06; OM1_K07
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny
F7 – kontrola karty pomiarów
P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk5; Wk4; Wk3 P2
02 Wk1; Wk3,Wk5 P2
03 Wk1; P2
04 Wk2; Wk3; P2; P5 F7, P2
05 P1; P2; P3; F2, F7
06 P3; P5 P2
07 P1; P4; P5 F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................................................10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .. ....................................................................................... .....10 h
− konsultacje ......................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium……………. .....................................................................................10 h
− przygotowanie opracowania pomiarów (wskaźniki, biotyp) ........................................................... 10 h
− przygotowanie prezentacji ppt. ………………………………………………………………….......5 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego z zakresu wykładów ………………………………....... 10 h
RAZEM: 35 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8
− udział w ćwiczeniach praktycznych .. .............................................................................10 h
− przygotowanie opracowania pomiarów (wskaźniki, biotyp) ............................ 10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna
Mgr Aleksandra Kolwicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Biofizyka
KOD ECTS: 132-26-10-A4
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: 1/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
10 Ćwiczenia – liczba godzin
10 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: znajomość fizyki na poziomie
szkoły średniej Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Nabycie przez studentów umiejętność opisu i interpretacji podstawowych wielkości fizycznych. Poznanie
właściwości fizycznych tkanek; opisu i interpretacji zjawisk fizycznych zachodzących w organizmie
człowieka, wpływu na organizm zewnętrznych czynników fizycznych (temperatury, ciśnienia, pól
elektromagnetycznych, prądów, fal dźwiękowych, promieniowania elektromagnetycznego i jonizującego.
Wykłady mają na celu ukazać studentom jedności między zjawiskami fizycznymi zachodzącymi w
otaczającym nas świecie i organizmie człowieka. Ukazanie wpływu różnych czynników fizycznych na
organizm człowieka ( np. ciśnienia, naprężenia, temperatury, prądu elektrycznego, pól
elektromagnetycznych, promieniowania laserowego i in. ukazanych w treściach programowych).
Ćwiczenia laboratoryjne mają na celu praktyczne (przez uczestnictwo w bezpośrednich pomiarach i
przeprowadzonych doświadczeniach laboratoryjnych) zapoznanie studentów ze zjawiskami zachodzącymi w
organizmie żywym: z transportem masy, pędu (zjawisko lepkości) i transportem ciepła, rozchodzeniem się
fal mechanicznych i in. Poznanie sposobów wyznaczenia podstawowych wielkości fizycznych
charakteryzujących te zjawiska. Ćwiczenia te pozwalają na bezpośrednią dyskusję ze studentami o
zjawiskach biofizycznych, w trakcie wykonywania przez nich doświadczeń, pozwalają na samodzielną
interpretację otrzymanych wyników doświadczalnych przez opracowanie i wyciągnie wniosków z
otrzymanych wyników. Obejmują również opracowanie kilku referatów mających na celu wyrobienie przez
studenta umiejętności samodzielnego opracowywania zagadnień biofizycznych.
III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L) i audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Definicja podstawowych wielkości fizycznych (np. siły, ciężaru, pędu, gęstości, ciężaru
właściwego, ciśnienia, naprężeń ) i opis dynamiki układu (modelowanie matematyczne). Wpływ
podwyższonego i obniżonego ciśnienia na organizm człowieka. Odkształcenia: skręcanie,
zginanie, złamanie. Prawo Hooke’a. Rozciąganie i ściskanie tkanek. Pomiar naprężeń w kościach
podczas prób wytrzymałościowych. Wstęp do opisu praw transportu: masy, pędu i energii. Ogólne
równanie transportu. 1. Transport masy - zjawisko dyfuzji i osmozy.
Wk2 2. Transport pędu: elementy mechaniki płynów – biofizyka układu krążenia. Zjawisko lepkości.
Lepkość krwi. Kinematyka, kinetyka, mechanika płynów. Zjawisko napięcia powierzchniowego.
Obliczanie oporów areodynamicznych oraz parametrów przepływu.
Wk3 Podstawy bioenergetyki i termokinetyki. Sposoby rozchodzenia się ciepła. Bilans cieplny.
Zjawisko transportu energii. Rodzaje energii. Energia wewnętrzna, entalpia i entropia.
I i II zasada termodynamiki. Transport energii w organizmie żywym.
Wk4 Drgania harmoniczne. Ruch falowy. Fale mechaniczne – głosowe (akustyczne). Zakresy
słyszalności fal głosowych. Pomiary słyszenia wybranych częstotliwości. Ultradźwięki i
infradźwięki. Sposoby wytwarzania ultradźwięków. Wpływ ultradźwięków i infradźwięków na
organizm człowieka. Pole elektryczne, magnetyczne i prąd. Obwody prądu stałego. Praca i moc
prądu elektrycznego. Oddziaływanie prądu elektrycznego i pól elektromagnetycznych na
organizm człowieka. Właściwości elektryczne komórki – przewodnictwo i potencjały elektryczne
w układzie nerwowym. Pomiar oporności ciała człowieka.
Wk5 Fale elektromagnetyczne (rodzaje fal, zakresy i zastosowanie) i ich wpływ na organizm
człowieka. Korpuskularno-falowy charakter światła. Podstawowe zagadnienia z zakresu optyki
geometrycznej. Podstawowe zagadnienia z zakresu optyki falowej. Zjawisko interferencji i
polaryzacji światła. Zjawisko absorpcji światła. Biofizyka procesu widzenia. Zjawiska związane z
akcją laserową (fluorescencja, emisja spontaniczna i wymuszona). Działanie laserów.
Charakterystyka promieniowania laserowego. Podstawy cybernetyki.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Definicje podstawowych wielkości fizycznych. Omówienie sposobów wyznaczania gęstości ciał.-
audytoryjne (2h)
L2 Wyznaczenie gęstości ciał stałych i cieczy (2 h)
L3 Wyznaczanie bezwzględnego współczynnika lepkości metodą Stokesa. (2 h)
L4 Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych. (2 h)
A5 Charakterystyka promieniowania laserowego. Obliczanie dawek. Ćwiczenie zaliczeniowe. (2 h)
Uwaga: na ćwiczeniach laboratoryjnych liczebność grup nie więcej niż 16 osób.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Pilawski A. Podstawy biofizyki. Podręcznik dla studentów medycyny. Zakład Wydawnictw Lekarskich,
Warszawa, 1985.
2. Jaroszyk F. Biofizyka. Podręcznik dla studentów. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2002.
3. Grajek H. Przewodnik do ćwiczeń laboratoryjnych z biofizyki. OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn 2010
Literatura uzupełniająca: 1. Bobrowski Cz. Fizyka - krótki kurs. WNT Warszawa, 1998
2. Skorko M. Fizyka. PWN, Warszawa, 1976
3. Jóźwiak Z. Bnartosz G. Biofizyka. PWN, Warszawa, 2008
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 scharakteryzować procesy fizyczne
zachodzące w organizmie ludzkim, opisać
prawa fizyczne i biofizyczne oraz
biofizyczne mechanizmy funkcjonowania
organizmu
K_W03 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W07
02 objaśnić mechanizmy działania czynników
fizykalnych (prądów, ultradźwięków,
światła) stosowanych w zabiegach z zakresu
K_W25 OM1_W07
OM1_W01
03 wykorzystywać podstawowe metody i
techniki fizyczne do oceny rozwoju
fizycznego i diagnostyki (stosowanie fal
elektromagnetycznych, prądów, fal
akustycznych w terapii)
K_U04
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09
04 rozumie potrzebę stałego uaktualniania
swojej wiedzy z zakresu nauk
podstawowych oraz medycznych
K_K01
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny (wykonanie ćwiczenia + sprawozdanie)
F4 – kolokwium
F6 – prezentacja (referat)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5, A1, L1-L5 F4, F6
02 Wk4-Wk5 F4, F3, F6
03 Wk3-Wk5, L5, A6 F3, F6
04 Wk5 F6
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ...............10 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ............................................................................................ 6 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .... 4 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 2 h
RAZEM: 22 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ...............................................................................................................10 h
− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ............................................................................................ ......6 h
− przygotowanie do kolokwiów z ćwiczeń i wykładów ..................................................................... 12 h
RAZEM: 28 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,2
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ ...6 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Hanna Grajek
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Biologia medyczna
KOD ECTS: 120-26-10-A2
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające: znajomość biologii na poziomie
szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z budową i czynnościami życiowymi na poziomie komórkowym
oraz organizmalnym.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Komórka – podstawowa jednostka funkcjonalna organizmu człowieka. Czynności
życiowe na poziomie komórkowym. Budowa i funkcje organelli komórkowych.
Wk2 Kariokinezy i ich rola biologiczna. Kontrola cyklu komórkowego. Gametogeneza.
Programowana śmierć komórki – apoptoza.
Wk3 Podstawy genetyki molekularnej - etapy realizacji informacji genetycznej w komórce.
Mutacje. Wybrane problemy z zakresu genetyki człowieka.
Wk4 Powstawanie tkanek w rozwoju zarodkowym. Klasyfikacja i charakterystyka tkanek.
Wk5 Budowa tkankowa i funkcje wybranych narządów człowieka.
Nr Temat ćwiczenia
L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Technika
obserwacji mikroskopowych. Różnorodność budowy komórek – obserwacje
mikroskopowe. Podstawowe czynności życiowe na poziomie komórkowym.
L2 Zasady transportu błonowego. Procesy transportu przez błony cytoplazmatyczne
(dyfuzja prosta, transport bierny, transport aktywny) i ich rola w czynnościach
życiowych na poziomie komórkowym. Transport z udziałem błon cytoplazmatycznych
(transport pęcherzykowy) jako podstawowy mechanizm wchłaniania i wydzielania.
L3 Cykl życiowy komórki - fazy cyklu komórkowego, podziały komórkowe i ich
biologiczna rola. Molekularny mechanizm zatrzymania cyklu komórkowego w wyniku
uszkodzenia DNA. Zjawisko apoptozy i nekrozy.
A4 Molekularne podstawy dziedziczenia. Etapy realizacji informacji genetycznej na
poziomie komórkowym. Podstawy genetyki człowieka - powstawanie i dziedziczenie
wybranych wad genetycznych człowieka.
A5 Rola badań cytogenetycznych w medycynie (komórki macierzyste, strategia klonowania
terapeutycznego, nowotwory jako skutek nagromadzenia się mutacji, genetyczne
uwarunkowania nowotworów).
L6 Budowa tkankowa organizmu człowieka - obserwacje mikroskopowe tkanek
L7 Anatomia mikroskopowa skóry, gonad. Histologiczna budowa naczyń krwionośnych.
L8 Zaliczenie praktyczne – rozpoznawanie tkanek na podstawie preparatów
mikroskopowych.
V. Literatura
Literatura podstawowa: Bal J. (red.). Biologia molekularna w medycynie: elementy genetyki klinicznej. Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa, 2013.
Alberts B. (red). Podstawy biologii komórki. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2009
Jarygin W. Biologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych. PZWL, Warszawa, 2004.
Auguściak-Duma et al. Medical biology. Wyd. Koliber, Lublin, 2009.
Fletcher H.L., Hickey G.I., Winter P.C. Genetyka. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, 2010
Zabel M (red.). Histologia: podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Elsevier Urban &
Partner, Wrocław, 2010. Sawicki W. Histologia. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2008.
Galewicz W (red.). Początki ludzkiego życia. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych
UNIVERSITAS, Kraków, 2010.
Literatura uzupełniająca: Konieczny L., Roterman I., Spólnik P. Biologia systemów: strategia działania organizmu żywego. Wyd.
Nauk. PWN, Warszawa, 2010.
Cichocki T. Litwin J.A., Mirecka J. Kompendium histologii. Wyd. UJ, Kraków 2009.
Baum E. Komórki macierzyste jako bioetyczny problem współczesnej medycyny. Wyd. Nauk. Uniwersytetu
Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, Poznań 2010. Passarge E. (red.). Genetyka: ilustrowany
przewodnik. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2004.
Jaworek J., Czupryna A. (red.). Biologia medyczna a zdrowie człowieka. Uniwersyteckie Wydawnictwo
Medyczne Vesalius, Kraków, 2007.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować budowę mikroskopową oraz
właściwości i funkcje komórek, tkanek i
narządów człowieka;
K_W06 OM1_W01
OM1_W02
02 wyjaśnić istotę podstawowych procesów
życiowych zachodzących na poziomie
komórkowym (odżywianie, oddychanie,
wzrost, ruch, rozmnażanie, starzenie się,
śmierć);
K_W02
K_W04
OM1_W01, OM1_W02
OM1_W01, OM1_W02,
OM1_W03
03 przedstawić podstawową charakterystykę
etapów embriogenezy człowieka;
K_W01 OM1_W01
04 prowadzić obserwacje mikroskopowe
komórek, tkanek, narządów;
K_U07 OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05
05 wykazać się zrozumieniem potrzeby
uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk o
człowieku poprzez przygotowanie i
prezentację zagadnień z zakresu zastosowania
badań biologicznych w medycynie
K_K01
K_U26
OM1_K01, OM1_K02, OM1_K01
OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja
P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk4, Wk5,
L1, L2, L3, L6, L7, L8
F1, P2
02 Wk1,Wk2,
L1, L2, L3, A4
F2, F6, F5, P2
03 Wk2, Wk3, Wk4, L7 F2, P2
04 L1, L2, L3, L6, L7, L8 F3, F6, F5, P2
05 L3, A5 F6, F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..............10 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ............................................................................................11 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .... 4 h
− konsultacje .........................................................................................................................................2 h
RAZEM: 27 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ........................................................................................ .....................10 h
− przygotowanie do sprawdzianów .............................................................................................. ....15 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...................................................... ............................7 h
− zebranie materiałów i przygotowanie prezentacji ppt ..................................................................... 5 h
RAZEM: 37 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 64 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ...........................................................................11 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...............................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Edukacja zdrowotna
KOD ECTS: 120-26-10-O6
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU
do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Uzyskanie wiedzy z zakresu edukacji zdrowotnej promującej zdrowy styl
życia (całożyciową troskę o zdrowie). Określenie czynników kształtujących zachowania ważne dla zdrowia,
zarówno jego formy sprzyjające, jak i związane z ryzykiem zdrowotnym.
III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Pojęcie zdrowia w kontekście filozoficznym, religijnym, kulturowym i społecznym.
Wk2 Priorytety w naszym życiu a zdrowie.
Wk3 Społeczeństwo wobec zagrożeń cywilizacyjnych
Wk4 Obszary edukacji zdrowotnej.
Wk5 Rola nauczyciela wychowania fizycznego, fizjoterapeuty oraz animatora turystyki i
rekreacji w edukacji zdrowotnej.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Gawęcki J., Hryniewiecki L., (red.), Podstawy nauk o żywieniu, Warszawa 1998.
2. Bielawski P. (red.), AIDS & Ty, Warszawa 1993.
3. Drabik J., Aktywność fizyczna w edukacji zdrowotnej społeczeństwa, cz. I, Gdańsk 1995.
4. Heszen- Niejodek I., Sęk H., Psychologia zdrowia, Warszawa 1997.
5. Moneta Malewska M., Narkotyki w szkole i w domu. Zagrożenie, Warszawa 1995.
6. Promocja zdrowia nauki społeczne i medycyna, kwartalniki 1999-2009, Warszawa.
7. Sygit M., Wychowanie zdrowotne, Szczecin 1997.
Literatura uzupełniająca: 1. Celejowa I., Klucz do zdrowego żywienia. W nowym stuleciu żyjemy długo i zdrowo, Warszawa 2001.
2. Kuński H., Trening zdrowotny osób dorosłych, Warszawa 2003.
3. Makowska B., Przygotowanie nauczycieli do prowadzenia edukacji zdrowotnej z zreformowanej szkole.
[W:] B. Woynarowska, M. Kapica (red.), Teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej. Stan
i oczekiwania, Warszawa 2001.
4. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, miesięczniki 2000-2009, Warszawa.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 posługiwać się podstawowymi pojęciami z
zakresu edukacji zdrowotnej oraz dokonać
wyjaśnień terminologicznych.
K_W20
OM1_W03,OM1_W04,
OM1_W05,OM1_W06,
02 wyjaśnić związek pomiędzy stylem życia a
zdrowiem.
K_W21
OM1_W06,
OM1_W02,
OM1_W03, OM1_W07
03 przygotować pracę pisemną dotyczącą roli
edukacji zdrowotnej, świadomych wyborów
oraz działań sprzyjających zdrowiu
K_U25 OM1_U11, OM1_U13,
OM1_U06
04 wykorzystać wiedzę z edukacji zdrowotnej
w rozwiązywaniu problemów związanych z
pracą fizjoterapeuty
K_K16 OM1_K06, OM1_K02,
OM1_K03, OM1_K05,
OM1_K07
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4 P2
02 Wk2, Wk3, Wk4 P2
03 Wk2, Wk5 P2
04 Wk5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach......................................................................................... ................................10 h
− konsultacje ................................................................................................................. .......................1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− samodzielne studiowanie literatury ............................................................................................. ......5 h
− przygotowanie do zaliczenia z przedmiotu (test pisemny)................................................................10 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 1 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Jerzy Urniaż
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Etyka zawodowa
KOD ECTS: 129-26-10-C2
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak
Język wykładowy Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Wyposażenia studentów w wiedzę niezbędną do trafnego identyfikowania i rozwiązywania dylematów
moralnych z jakimi przyjdzie im się zetknąć w przyszłej pracy zawodowej.
III. Forma zajęć:
Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny (Wk).
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Etyka jako nauka. Pojęcie dobra jako wartości moralnej. - Opisowy a normatywny charakter etyki.
- Moralność jako przedmiot etyki.
- Moralność a prawo stanowione i obyczaj.
- Psychologia i socjologia moralności.
- Poglądy na pochodzenie i sposób istnienia wartości moralnych.
- Dobro moralne w różnych systemach normatywnych.
- Istota konfliktu moralnego. Wk2 Normy i oceny moralne. Etyka zawodowa a etyka ogólna.
- Typologia norm moralnych.
- Ocena moralna i rodzaje sankcji moralnych.
- Wzorce moralne.
- Pojęcie zawodu zaufania społecznego.
- Kodeks zawodowy. Wk3 Historia etyki lekarskiej. Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty.
- Przysięga Hipokratesa.
- Dzieje etyki lekarskiej w Polsce.
- Doświadczenia II Wojny Światowej.
- Ogólne zasady etyki fizjoterapeuty: zasada dobroczynności, nieszkodzenia, autonomii pacjenta i solidarności.
- Analiza dokumentu. Wk4 Obowiązek udzielania pomocy.
- Ramy moralne i prawne.
- Zgoda i brak zgody pacjenta. Wk5 Prawa pacjenta. Relacje. Tajemnica zawodowa.
- Karta praw pacjenta.
− Godność lekarza i fizjoterapeuty.
− - Zakres obowiązywania, wyjątki. Wk6 Ryzyko diagnostyczne.
- Błąd lekarski.
Wk7 Fizjoterapeuta a współpracownicy i uczniowie. Fizjoterapeuta a zdrowie
publiczne. - Solidarność zawodowa.
- Fizjoterapeuta jako nauczyciel.
- Postępowanie w obliczu niedomogów środków i sprzętu.
- Dopuszczalne formy protestu zawodowego. Wk8 Dobre obyczaje w praktyce prywatnej.
- Granice konkurencji zawodowej.
- Reklama a manipulacja. Wk9 Wymóg podnoszenia wiedzy i umiejętności.
- Etyczny wymiar prowadzonych badań naukowych. Wk10 Bioetyka.
- Etyczne problemy biogenezy i bioterapii.
- Tanatologia.
V. Literatura
Literatura podstawowa: − Brzeziński T., Etyka lekarska, PZWL, Warszawa 2002.
− Gillon R., Etyka lekarska. Problemy filozoficzne, PZWL, Warszawa 1997.
− Olejnik S., Etyka lekarska, Unia, Katowice 1995.
− Hołówka J., Etyka w działaniu, Prószyński i Ska, Warszawa 2001.
− Gubiński A., Kodeks Etyki Lekarskiej. Komentarz, Wyd. NIL, Warszawa 1995.
Literatura uzupełniająca: 1. Przewodnik po etyce, red. Singer P., Warszawa 2000.
2. Tulibacki W., Etyka i nauki biologiczne, ART, Olsztyn 1994.
3. Tyburski W., Wachowiak A., Wiśniewski R., Historia filozofii i etyki. Do współczesności. Źródła i komentarze,
Toruń 2002.
4. Jedynak S., Z teorii i historii etyki, KiW, Warszawa 1983.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów obszarowych
01 ma świadomość istnienia wartości
oraz norm moralnych odnoszących
się do życia i zdrowia
człowieka.
K_W15
K_W18
OM1_W04, OM1_W03, OM1_W05, OM1_W08,
OM1_W10
OM1_W05, OM1_W04
02 wskazuje i wyjaśnia zasady etyczne
obowiązujące w pracy z pacjentem.
K_W29 OM1_W08, OM1_W04, OM1_W05
03 potrafi dokonać właściwego wyboru
w sytuacji konfliktu moralnego.
K_U13
K_U21
OM1_U04, OM1_U10
OM1_U07, OM1_U06, OM1_U08, OM1_U11
04 postępuje zgodnie z zasadami
Kodeksu Fizjoterapeuty, przestrzega
tajemnicy dotyczącej stanu pacjenta
oraz przebiegu fizjoterapii oraz
wszelkich praw pacjenta
K_K14
K_K06
K_K07
K_K08
K_K15
OM1_K05, OM1_K03, OM1_K04, OM1_K07,
OM1_K09
OM1_K03, OM1_K02, OM1_K05, OM1_K06,
OM1_K07, OM1_K08
OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06
OM1_K03, OM1_K05
OM1_K05, OM1_K03
05 przyjmuje odpowiedzialność za
decyzje i działanie
K_K12 OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03, OM1_K05,
OM1_K06, OM1_K07, OM1_K08
06 dba o podnoszenie swojej wiedzy i
umiejętności.
K_K01 OM1_K01, OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji
P3 – zaliczenie ustne
P7 – esej/analiza tekstu
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk10 Sposób oceny
02 Wk4, Wk5, Wk9 F5, P3, P7
03 Wk1, Wk7, Wk8 F5, P3, P7
04 Wk3, Wk5, Wk9 F5, P3, P7
05 Wk4, Wk6, Wk7 F5, P3, P7
06 Wk7 F5, P3, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− konsultacje ....................................................................................................................... ............... 3 h
RAZEM: 13 h
2. Samodzielna praca studenta
− dopracowanie sprawozdań z wykładów...........................................................................................3 h
− przygotowanie do sprawdzianu ................................................................................................ .......6 h
− przygotowanie pracy zaliczeniowej……………………………………………………………….6 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 28 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 punkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Bogusław Pliszka
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Etykieta
KOD ECTS: 159-26-10-O2
PUNKTY ECTS: 0,25 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: I stopnia OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 5
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie/egzamin
zaliczenie polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu:
Celem wykładów jest zapoznanie studentów z normami współżycia społecznego i zachowania się w różnych
sytuacjach oraz zagadnieniami dotyczącymi procedencji i znajomości dobrych obyczajów. Omówione
zostaną podstawowe zasady etykiety w relacjach interpersonalnych.
III. Forma zajęć: Wykład problemowy (Wp)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wp1 Image – znak czasów.
Wp2 Etyczne wyznaczniki zachowań człowieka.
Wp3 Savoir – vivre w relacjach zawodowych.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Kamińska – Radomska I. Etykieta biznesu czyli międzynarodowy język kurtuazji, Warszawa 2003
2. Krajski S. Savoir vivre jako sztuka życia. Warszawa 2010.
3. Pernal E. Taktownie, profesjonalnie, elegancko czyli etykieta w biznesie, Gdańsk 2000
4. Tautz-Wiessner G. Savoir – vivre w życiu zawodowym, Wrocław 2000
Literatura uzupełniająca: 1. Brzozowski M.; Sztuka bycia i obycia, Warszawa 2006.
2. Bonneau E. Wielka księga dobrych manier. Warszawa 2012.
3. Grzeczność nasza i obca, red. Małgorzata Marcjanik, Warszawa 2005.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu
etykiety i zastosować w zależności od
sytuacji komunikacyjnej;
K_W19 OM1_W05; OM1_W04;
OM1_W08; OM1_W03
02 odpowiednio zachować się (przestrzegając
norm i reguł, unikając gaf i nietaktów);
K_K07
K_K08
OM1_K03; OM1_K05;
OM1_K06
OM1_K03; OM1_K03;
OM1_K05
03 komunikować się z innymi przestrzegając
zasad kultury języka.
K_U08 OM1_U03; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U10
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): test pisemny (P1)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wp1, Wp2 P1
02 Wp3 P1
03 Wp3 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ........................................................................... .............................................. 5
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1
RAZEM: 6 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego: ......................................................................................... 1 h
RAZEM: 1 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 7,5 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 0,25 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,2 pkt. ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,05 pkt. ECTS.
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): Barbara Królikowska – Wunderlich
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Fizjologia człowieka
KOD ECTS: 120-26-10-A7
PUNKTY ECTS: 5
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
20 Ćwiczenia – liczba godzin 30 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Biologia medyczna, Anatomia
prawidłowa człowieka, Podstawy
biochemii, Antropologia
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: tematyka przedmiotu obejmuje podstawy wybranych zagadnień z fizjologii
człowieka. Treści wykładów i ćwiczeń ukierunkowane są namówienie podstawowych praw fizjologicznych
człowieka, reakcjami fizjologicznymi organizmu w różnych warunkach środowiska zewnętrznego, w
zależności od płci i wieku oraz wybranych zagadnień z patofizjologii człowieka.
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z mechanizmami funkcjonowania organizmu człowieka na
poziomie komórkowym i systemowym, praktyczne poznanie metod i technik badawczych stosowanych do
oceny wybranych funkcji organizmu, zdobycie umiejętności samodzielnego wykonania wybranych testów
diagnostycznych oraz interpretacji uzyskanych wyników.
III. Forma zajęć:
wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Wprowadzenie do fizjologii. Podstawowe mechanizmy integracji i regulacji procesów
fizjologicznych organizmu. Układ nerwowy. Czynności komórek nerwowych. Czucie i
ruch. Odruchy.
Wk2 Układ nerwowy. Nerwowa kontrola postawy ciała i czynności motorycznych. Czynności
mózgowia. Fizjologia wyższych czynności psychicznych. Procesy uczenia się i
zapamiętywania.
Wk3 Układ mięśniowy.
Wk4 Kontrola środowiska wewnętrznego. Wydzielanie wewnętrzne. Czynność gruczołów
dokrewnych.
Wk5 Układ krwiotwórczy. Funkcje krwi.
Wk6 Układ sercowo-naczyniowy.
Wk7 Oddychanie zewnętrzne. Nerwowa i chemiczna regulacja oddychania. Oddychanie
wewnętrzne. Przemiana materii.
Wk8 Układ trawienny. Odżywianie. Regulacja bilansu energetycznego. Otyłość i
niedożywienie.
Wk9 Płyny i elektrolity ustrojowe. Czynność nerek. Regulacja bilansu wodno –
elektrolitowego organizmu. Równowaga kwasowo-zasadowa. Termoregulacja.
Wk10 Fizjologia rozrodu
Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 3-godz.)
A1 Sprawy organizacyjne. Układ nerwowy. Oznaczanie pobudliwości odruchowej
metodą Turcka. Zjawiska pobudzania i hamowania w układzie nerwowym. Hamowanie
odruchów zginania – doświadczenie Sieczenowa. Odruchowa kontrola napięcia
mięśniowego. Doświadczenie Brondgeesta. Wpływ strychniny na pobudliwość OUN.
Rola neuronów hamujących.
Układ mięśniowy. Zjawiska bioelektryczne w mięśniach. Skurcz wtórorzędny.
Bioelektryczne potencjały czynnościowe mięśnia szkieletowego. Zjawisko zmęczenia
mięśnia i jego fizjologiczne podstawy. Zapis zmęczenia mięśnia szkieletowego przy
drażnieniu pośrednim i bezpośrednim.
L2 Układ nerwowy. Odruchy rdzeniowe u człowieka.
Odruch kolanowy z mięśnia czworogłowego uda. Odruch zginania mięśnia dwugłowego
ramienia. Odruch ze ścięgna Achillesa. Odruch podeszwowy Babińskiego. Odruch
źreniczny. Układ równowagi i jego rola w regulacji napięcia mięśniowego w utrzymaniu
postawy ciała (próba Romberga, doświadczenie Barany’ego). Badanie odruchu
przedsionkowowo-ocznego (oczopląs obrotowy i poobrotowy). Badanie czucia skórnego
(dotyku, bólu, temperatury). Badanie czucia dyskryminacji przestrzennej bodźca (czucie
umiejscowienia, próg odległości dotykowej). Badanie zmysłu słuchu. Badanie zdolności
lokalizacji źródła dźwięku u człowieka. Określanie progu słuchowego zegarkiem,
szeptem i mową potoczną.
A3 Układ krążenia. Struktura i funkcja układu bodźcoprzewodzącego serca.
Elektrofizjologia komórek układu bodźcoprzewodzącego serca. Potencjały
czynnościowe komórek mięśnia sercowego. Elektrokardiografia (EKG). Sprzężenie
elektromechaniczne w komórkach mięśnia serca. Modulujący wpływ autonomicznego
układu nerwowego (współczulnego i przywspółczulnego) na układ bodźcoprzewodzący
mięśnia sercowego człowieka. Regulacja funkcji mięśnia sercowego przez odruch z
baroreceptorów tętniczych, chemoreceptorów tętniczych i receptorów czuciowych
mięśnia sercowego. Praca mechaniczna mięśnia sercowego. Objętość wyrzutowa serca,
pojemność minutowa serca, wzajemne zależności w czasie spoczynku i wysiłku.
Obserwacja prądów czynnościowych serca. Badanie układu przewodzącego serca za
pomocą przewiązek Stanniusa. Wpływ adrenaliny i acetylocholiny na pracę serca.
Wpływ drażnienia nerwu błędnego na czynność serca. Wpływ jonów wapnia i potasu
na pracę serca. Wpływ obniżonej i podwyższonej temperatury na pracę serca.
L4 Układ krążenia. Rejestracja potencjałów czynnościowych serca – elektrokardiografia
(EKG). Osłuchiwanie serca. Tony serca. Pomiar częstości skurczów serca i ciśnienia
tętniczego krwi w różnych warunkach. Badanie autonomicznej regulacji układu
krążenia. Badanie odruchów z baroreceptorów wysokociśnieniowych. Ocena sprawności
antygrawitacyjnych mechanizmów kompensacyjnych. Próba ortostatyczna wg
Cramptona i modyfikacja próby ortostatycznej wg Malareckiego.
L5 Krew. Wybrane metody badań hematologicznych. Oznaczanie 16 podstawowych
wskaźników hematologicznych we krwi krążącej człowieka (badanie własnej krwi).
Zapoznanie się z przeciętnymi wartościami wskaźnika hematokrytowego u
człowieka.
Omówienie powiązań zawartości hemoglobiny we krwi z liczbą i objętością krwinek
czerwonych. Mechanizmy hemostatyczne: badanie czasu krwawienia i czasu
krzepnięcia krwi.
L6 Komponenty tkankowe ciała. Pomiary masy i komponentów tkankowych ciała metodą
BIA.
Ocena proporcji komponentów tkankowych ciała na podstawie BMI. Nadwaga i
otyłość. Ocena wpływu komponentów tkankowych ciała na obciążenie fizjologiczne
organizmu człowieka. Ocena zagrożeń dla zdrowia wynikających z nieprawidłowych
proporcji komponentów tkankowych ciała.
A7 Podstawowa przemiana materii. Obliczanie podstawowej przemiany materii metodą
kalorymetryczną. MET. Obliczanie podstawowej przemiany materii i MET na
podstawie komponentów tkankowych ciała.
Układ oddychania. Objętości i pojemności oddechowe. Obliczanie wartości
podstawowych wskaźników sprawności funkcjonalnej płuc: pojemności życiowej (VC);
funkcjonalnej pojemności rezydualnej (FRC); wentylacji minutowej (VE).
L8 Układ oddychania. Obserwacja ruchów oddechowych klatki piersiowej człowieka
podczas czytania, śmiechu, kaszlu, picia wody - obserwacja intensywności i amplitudy
ruchów klatki piersiowej w zależności od czynników wewnętrznych i zewnętrznych.
Wykazanie roli elementów sprężystych płuc oraz przepony w oddychaniu. Obserwacja
mechanizmu wdechu i wydechu na uproszczonym modelu klatki piersiowej (model
Dondersa). Badanie spirometryczne. Spirometria statyczna i dynamiczna.
S9 Wykorzystanie wiedzy z zakresu fizjologii człowieka w prewencji zaburzeń
metabolicznych, zaburzeń równowagi, chorób układu krążenia
A10 Zaliczenie ćwiczeń.
V. Literatura
Literatura podstawowa: Ganong W. F. Fizjologia. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2007
Górski J. (red.). Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
2006.
Górski J. (red.). Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2011.
Konturek S., Brzozowski T. Fizjologia człowieka. Fizjologia ogólna, krew i mięśnie. Tom I. Kraków,
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2003.
Konturek S. Fizjologia człowieka. Układ krążenia. Tom II. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu
Jagiellońskiego 2003.
Konturek S. Fizjologia człowieka. Oddychanie, czynności nerek, równowaga kwasowo-zasadowa, płyny
ustrojowe. Tom III. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2001.
Konturek S. Fizjologia człowieka. Neurofizjologia. Tom IV. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu
Jagiellońskiego 1998.
Longstaff A. Neurobiologia – krótkie wykłady. Warszawa, PWN 2002.
Traczyk W. Z. Fizjologia człowieka w zarysie. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2005
Traczyk W. Z. (red.). Diagnostyka czynnościowa człowieka. Fizjologia stosowana. Warszawa,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1999.
Literatura uzupełniająca
Halicka-Ambroziak D., Jusiak R., Martyn A., Opaszowski B., Szarska I., Tyszkiewicz M., Wit B.
Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów wychowania fizycznego. Warszawa, AWF 2001.
Hansen J. T., Koeppen B.M. Atlas fizjologii człowieka Nettera. Wrocław, Wydawnictwo Medyczne Urban
& Partner 2005.
Jaskólski A, Jaskólska A. Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. Wrocław,
AWF 2006.
Kozłowski S., Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
1999.
Kowalski J., Kosiorowski A., Radwan L. (red.). Ocena czynności płuc w chorobach układu oddechowego.
Warszawa, Borgis Wydawnictwo Medyczne 2004.
Malarecki I., Wit B., Martyn A., Opaszowski B., Buśko K. Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii wysiłku
fizycznego. Warszawa, AWF 1997.
Ronikier A. Diagnostyka czynnościowa osób niepełnosprawnych. Warszawa, AWF 1997.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 opisać podstawowe procesy biochemiczne i
metaboliczne na poziomie narządowym i
ustrojowym, w tym zjawiska regulacji
hormonalnej oraz ich zmiany pod wpływem
różnych czynników środowiskowych i w
efekcie niektórych schorzeń.
K_W02
K_W04
K_W07
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
02 scharakteryzować podstawowe reakcje
fizjologiczne zachodzące w ustroju pod
wpływem zewnętrznych czynników
fizycznych w zależności od płci i wieku.
K_W03 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W07
03 scharakteryzować podstawowe procesy K_W08 OM1_W01
związane z funkcjonowaniem układu
nerwowego i narządów zmysłów oraz
sterowaniem ruchami dowolnymi człowieka.
OM1_W02
OM1_W03
04 wykorzystywać podstawowe metody,
techniki pomiarów oraz wykorzystywać i
obsługiwać podstawową aparaturę i
sprzęt do badań funkcjonalnych do oceny
stanu zdrowia człowieka.
K_U04
K_U07
OM1_U01, OM1_U02
OM1_U05, OM1_U08
OM1_U09, OM1_U01
OM1_U02, OM1_U05
05 interpretować wyniki podstawowych
badań stosowanych w diagnostyce
funkcjonalnej do oceny stanu zdrowia i
możliwości zastosowania podstawowych
metod terapeutycznych.
K_U15 OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
06 przygotować i przedstawić prezentację
zagadnień z zakresu fizjologii człowieka,
niezbędnych do optymalizacji procesu
rehabilitacji pacjenta, co potwierdza
zrozumienie potrzeby pogłębiania i
uaktualniania swojej wiedzy
K_U26
K_K01
OM1_U12
OM1_U13
OM1_U06
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja P2 – egzamin pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1,
L2, A3, L4, L5, L6, A7, L8, S9, A10.
F1, F2, P2
02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1,
L2, A3, L4, L5, L6, A7, L8, S9, A10.
F1, F2, P2
03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1,
L2, A3, L4, L5, L6, A7, L8, S9, A10.
F1, F2, P2
04 L2, L4, L5, L6, L8. F1, F3
05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1,
L2, A3, L4, L5, L6, A7, L8, S9, A10.
F1, F2, F5
06 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1,
L2, A3, L4, L5, L6, A7, L8, A9, A10.
F5, F6
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................... ............... 20 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ .... 15 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych. .............................................................................................. 15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...2 h
− egzamin pisemny ............................................................................................................................. .. 2 h
RAZEM: 54 h
2. Samodzielna praca studenta
5. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .......20 h
6. opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ..................................................................................... ....... 15 h
7. przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. ... 10 h
8. przygotowanie do egzaminu................................................................................... ................... 30 h
RAZEM: 75 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 129 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,7
- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .. ....................................................... ......................18 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Tomasz Boraczyński, e-mail
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Fizjoterapia ogólna
KOD ECTS: 126-26-10-B1
PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 20
Ćwiczenia – liczba godzin
20 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Przyswojenie wiedzy z zakresu podstawowych pojęć, metod
diagnostycznych oraz terapeutycznych stosowanych w fizjoterapii.
III. Forma zajęć: Wk - wykład kursowy (informacyjny), A - ćwiczenia audytoryjne,
W – warsztaty, S - seminarium
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 - Zajęcia organizacyjne. Zapoznanie studentów z celami kształcenia, zalecanymi
podręcznikami oraz formą zaliczenia wykładów.
- Historia rozwoju rehabilitacji w Polsce i na świecie. Medycyna i kultura fizyczna w
starożytnych: Chinach, Grecji, Rzymie. Okres średniowiecza. Narodziny fizjoterapii w
Anglii i Francji. Szwedzka gimnastyka lecznicza. Rozwój metod fizjoterapeutycznych-
najwybitniejsi przedstawiciele. Rozwój rehabilitacji w Polsce. Twórcy polskiej
współczesnej rehabilitacji leczniczej.
Wk2 - Podstawowe pojęcia fizjoterapii - rehabilitacja, fizjoterapia. Działy rehabilitacji -
medyczna, społeczna, zawodowa. Znaczenie fizjoterapii w rehabilitacji medycznej.
- Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii. Rehabilitacja szpitalna, ambulatoryjna i
domowa oraz w uzdrowisku i ośrodku rehabilitacyjnym. Obozy i turnusy
rehabilitacyjne.
Wk3 - Problematyka niepełnosprawności – podstawowe pojęcia i definicje. Kalectwo. Inwalidztwo. Niepełnosprawność. Kryteria definicji niepełnosprawności
(def. WHO, ONZ). Wymiar czasowy niepełnosprawności (okresowy, trwały). Rodzaje
niepełnosprawności (obniżona sprawność: ruchowa, sensoryczna, intelektualna,
funkcjonowania społecznego, komunikowania się, psychofizyczna). Stopnie
niepełnosprawności (znaczna, umiarkowana, lekka). Klasyfikacja
niepełnosprawności. Uszkodzenia- zaburzenia. Definicja i klasyfikacja uszkodzeń.
Ograniczenia. Definicja, kryteria podziału oraz stopnie ciężkości ograniczeń (0°-6°).
Upośledzenia. Klasyfikacja upośledzeń. Inwalidztwo. Dysfunkcje i ich rodzaje.
Niepełnosprawność we współczesnym świecie. Przyczyny niepełnosprawności. Dane
epidemiologiczne w Polsce i na świecie. Niepełnosprawność u dzieci.
Wk4 Fizjologiczne podstawy fizjoterapii Nerwowe mechanizmy czynności ruchowych. Torowanie. Hamowanie. Odruchy.
Sterowanie ruchami człowieka. Edukacja ruchowa, integracja sensomotoryczna.
Fizjopatologiczne podstawy Fizjoterapii Fizjopatologia. Czynniki chorobotwórcze. Przebieg choroby. Rokowanie
Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych. Adaptacja. Regeneracja. Kompensacja. Rola
aktywności ruchowej jako czynnika stymulacji, adaptacji, kompensacji i korektywy.
Czynniki, warunki i środki rozwoju aktywności ruchowej.
Wk5 Efektywność rehabilitacji. Plastyczność ośrodkowego układu nerwowego.
Plastyczność pamięciowa, rozwojowa, kompensacyjna. Jak poprawić plastyczność
mózgu? Potencjał rehabilitacyjny.
Wk6 Metodyczne podstawy fizjoterapii. Cele i zadania fizjoterapii. Programowanie
rehabilitacji. Podstawowe ogniwa programowania rehabilitacji i fizjoterapii - diagnoza, prognoza,
ordynacja, kontrola uzyskiwanych wyników. Cele rehabilitacji leczniczej: naczelny,
ogólny, etapowe, szczegółowe. Elementy programowania rehabilitacji. Aspekt
funkcjonalny planowania rehabilitacji. Zadania fizjoterapeuty. Prakseologiczny model
przebiegu rehabilitacji. Ogólne zasady fizjoterapii. Ogólna metodyka rehabilitacji i
taktyka postępowania fizjoterapeutycznego. Ogólne zasady doboru form, środków i
metod fizjoterapii. Fizjoterapia jako element rehabilitacji kompleksowej
- Formy organizacyjne fizjoterapii. Czynniki czasowe. Czynniki przestrzenne. Transport
i przemieszczanie chorych. Czynniki organizacyjne. Formy organizacyjne pracy z osobą
usprawnianą. Budowa jednostki ćwiczeniowej.
- Środki fizjoterapii. Baza materialno-techniczna fizjoterapii. Wyposażenie i sprzęt do
fizjoterapii.
- Metodyczne środki kinezyterapii. Sposoby nauczania ruchu (syntetyczna, analityczna,
mieszana). Metody nauczania ruchu (reproduktywne, proaktywne, kreaktywne).
Wk7 Rodzaje diagnostyki rehabilitacyjnej. Metody oceny stanu chorych. Ocena stanu
funkcjonalnego, dokumentacja tego stanu i zabiegów fizjoterapeutycznych. Badanie
podmiotowe i przedmiotowe. Składowe badania czynnościowego w kinezyterapii.
Wk8 Systematyka Fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział ćwiczeń
leczniczych. Cel ćwiczeń leczniczych. Cele i zadania kinezyterapii. Formy
kinezyterapii. Metody kinezyterapii. Zasięg oddziaływania ćwiczeń leczniczych. Cel
ćwiczeń leczniczych. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział zabiegów fizykalnych.
Podział zabiegów fizykalnych. Rodzaj zastosowanej energii. Rodzaj działających
czynników fizykalnych. Cel zastosowanych zabiegów. Czy zabiegi fizykalne pomagają
na zasadzie placebo?
Wk9 Badania diagnostyczne i funkcjonalne w weryfikacji i modyfikacji programów
rehabilitacji oraz kontroli ich wyników. Ocena sprawności fizycznej. Dokumentacja w
fizjoterapii. Etyka zawodowa fizjoterapeuty kompetencje oraz odpowiedzialność
moralna i prawna. Podstawowe kryteria etyczne. Zasady szczegółowe. Prawa i
obowiązki fizjoterapeutów w Polsce i na świecie.
Wk10 Holistyczne oraz zespołowe podejście do terapii pacjentów z wybranymi jednostki
chorobowymi.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Część organizacyjna. Zapoznanie studentów z formą organizacyjną ćwiczeń oraz
sposobem oceny wyników nauczania.
Fizjoterapia w systemie nauk. Interdyscyplinarność rehabilitacji medycznej. Związek
rehabilitacji z naukami medycznymi humanistycznymi i o kulturze fizycznej.
Kształcenie fizjoterapeutów w Polsce i na świecie. Podstawowe działy fizjoterapii
(film). Podstawowe testy diagnostyczne skolioz (pokaz). Polski model rehabilitacji.
Organizacja rehabilitacji w Polsce. Zespół rehabilitacyjny
W2 Wymiary niepełnosprawności: biologiczny, społeczny, kulturowy. -Integracja i reintegracja osób niepełnosprawnych. Formy integracji. Postawy otoczenia
wobec osób niepełnosprawnych. Czynniki rozwoju rehabilitacji. Bariery utrudniające
rozwój fizjoterapii.
-Kształcenie osób niepełnosprawnych i możliwości ich zatrudnienia. Ergonomiczne
rozwiązania w rehabilitacji zawodowej. Rehabilitacja zawodowa osób z różnymi
rodzajami niepełnosprawności.
- Przewodnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz dostosowania stanowiska
pracy
Techniki energizacji mięśni wg Leona Chaitowa (pokaz, film). Próba wykonania przez
studentów w parach bądź grupach, diagnozowanie metodą palpacyjną.
Autoterapia wg Rakowskiej M. – praca w grupach.
W3 Wpływ ćwiczeń na organizm człowieka. Wpływ zmniejszonej aktywności ruchowej
na ustrój człowieka (hipokinezja, akinezja). Zmiany spowodowane unieruchomieniem
lokalnym oraz bezczynnością ogólną. Następstwa bezczynności ruchowej. Ćwiczenia
fizyczne dla pacjentów z bólami krzyża, dyskopatią, osób starszych oraz na
określone grupy mięśniowe celem wykorzystania ich w terapii (pokaz).
Wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka (samodzielna realizacja poza
zajęciami) Czynniki fizyczne: mechaniczne, kinetyczne, czynniki termiczne (niska i
wysoka temperatura), czynniki fotochemiczne, elektrochemiczne, elektrokinetyczne,
czynniki o działaniu złożonym. Odczyn miejscowy, odczyn ogólny.
Niekorzystny wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka (samodzielna
realizacja poza zajęciami): w światłolecznictwie, ciepłolecznictwie, elektroterapia,
ultradźwięki, ćwiczenia fizyczne. Ból (samodzielna realizacja poza zajęciami).
Charakterystyka jakościowa bólu. Klasyfikacja bólu. Charakterystyka i ocena bólu. Ból
przewlekły. Leczenie bólu.
A4 Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych. Przykłady adaptacji, regeneracja,
kompensacji. Wydolność i sprawność fizyczna. Potencjał rehabilitacyjny.
Testy oceniające wydolność fizyczną (film). Dyskusja dotycząca modyfikacji testów dla
osób niepełnosprawnych. Analiza przebiegu rehabilitacji leczniczej wybranych
pacjentów w oparciu o studium przypadku. Opracowania studentów na podstawie
dostarczonych materiałów- referaty. Dyskusja, podsumowanie, przyjęcie wspólnych
wniosków.
W5 Metody kinezyterapeutyczne. Krótka charakterystyka wybranych metod
fizjoterapeutycznych. Cele założenia, podstawy metodyczne, oczekiwane efekty
terapeutyczne. Metody reedukacji nerwowo-mięśniowej. Inne metody
kinezyterapeutyczne.
A6 Przeprowadzanie wywiadu. Zasady przeprowadzania wywiadu. Składowe wywiadu.
Specyfika wywiadu w różnych jednostkach chorobowych. Praca w małych grupach (2-3
osobowych).
W7 Charakterystyka osoby niepełnosprawnej poprzez diagnozowanie funkcji fizycznych,
umysłowych, emocjonalnych i socjalnych. Skale i testy funkcjonalne. Testy i
kwestionariusze psychologiczne określające stan umysłowy osoby niepełnosprawnej.
Praca w grupach z kwestionariuszami.
− Testy funkcjonalne stosowane w fizjoterapii – dobór odpowiedniego testu,
trafność oceny, przydatność i znaczenie dla doboru środków fizjoterapii oraz
kontroli wyników rehabilitacji.
Testy specyficzne dla różnych metod fizjoterapii. Testy specyficzne dla różnych
schorzeń i dysfunkcji. Wykorzystanie aparatury diagnostyczno-pomiarowej w
diagnostyce funkcjonalnej – prezentacja i interpretacja wyników, przydatność i
znaczenie różnych badań aparaturowych dla doboru środków fizjoterapii oraz kontroli
wyników rehabilitacji.
S8 Aspekty psychologiczne w rehabilitacji. Specyfika rehabilitacji w geriatrii i pediatrii.
Osobowość pacjenta. Uzasadnienie rehabilitacji psychicznej z punktu widzenia
specyfiki choroby. Choroba jako wartość i przeszkoda. Lęk i depresja.
Formy oddziaływań psychologicznych w procesie rehabilitacji osób
niepełnosprawnych. Informacja jako forma terapii. Psychoterapia w praktyce
rehabilitacyjnej. Niektóre metody terapii behawioralnej.
W9 Testy funkcjonalne do badania kończyny górnej i dolnej.
W10 Testy funkcjonalne do badania kręgosłupa. Zaliczenie.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Marciniak W., Szulc A., Ortopedia i rehabilitacja, tom 1 i 2, PZWL, Warszawa 2003
2. Wrzosek Z., Bolanowski J., Rehabilitacja, Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we
Wrocławiu, Wrocław 2008
3. Stryła W., Pogorzała A., Rehabilitacja medyczna, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego,
Poznań, 2013
4. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż., Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty,
2009, Wydawnictwo Medyczne Górnicki
5. Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Red.. Wyd. 2 zm. i uzup. Warszawa 2006.
6. Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, 2010, PZWL
7. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner
8. Kiwerski J. (red.), Rehabilitacja medyczna, 2007, PZWL
9. Kochański J.W. Wademecum Fizykoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii Wrocław 2003
10. Kochański J.W; Kompendium Balneoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii, Wrocław 2000
11. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna t.1 i 2; Wrocław 2004, Urban & Partner
12. Milanowska K., Kinezyterapia, 2008, PZWL
13. Nowotny J., Podstawy fizjoterapii tom 1 i 3. Podstawy teoretyczne i wybrane aspekty praktyczne,
2007, Kasper
14. Rakowska-Muskat M., Codzienność bez bólu, Wydawnictwo: Centrum Autoterapii Humanus,
Zakopane 2011
15. Reed A. Ward J. Low, Robertson V., red. Łukowicz M., Fizykoterapia. Aspekty kliniczne i
biofizyczne, 2009, Urban & Partner
16. Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych
2009, PZWL
17. Stokes M., red. Kwolek A., Lennon S., Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, 2009, Urban &
Partner
18. Ward A.B., Barnes M.P., red. Opara J., Podręcznik rehabilitacji medycznej, 2008, Urban & Partner
19. Wilk K.E., red. Dziak A., Brotzman S.B., Rehabilitacja ortopedyczna. Tom 1, 2
2008, Urban & Partner
20. Zembaty A. (2000) Fizjoterapia. PZWL Warszawa
Literatura uzupełniająca:
1. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu stawów, kości i mięśni, red. wyd. pol. Tadeusz Gaździk,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, wyd.3
2. Chaitow L., DeLany J. Manualna terapia nerwowo-mięśniowa. Przypadki kliniczne, Elsevier
Urban & Partner, 2009
3. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy. Badanie i leczenie mięśniowo-powięziowych punktów
spustowych Elsevier Urban & Partner, 2009
4. Kaltenborn Freddy M. Manualne mobilizacje stawów kończyn, [tłum.] Mirosław Dębski,
Wydawnictwo Rolewski, Toruń 1999, wyd.3
5. Levit K., Leczenie manualne zaburzeń czynności narządu ruchu, PZWL Warszawa, 1984
6. Sadowska L. Neurokinezjologiczna diagnostyka i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju
psychoruchowego, AWF Wrocław, Wrocław 2001, wyd.2
7. Wołyńska – Ślężyńska A. (2000) Zmiany wydolności fizycznej osób po zabiegach
kardiochirurgicznych pod wpływem ćwiczeń ruchowych. AWF Wrocław.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wymienić i scharakteryzować metody oceny stanu
narządu ruchu człowieka dla wyjaśnienia zaburzeń ich
struktury i funkcji
K_W09
K_W11
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
02 wymienić i opisać narzędzia diagnostyczne (skale i
testy funkcjonalne) i metody oceny pacjenta dla
potrzeb fizjoterapii
K_W12
K_W15
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
03 wskazać metody oceny zaburzeń strukturalnych i
funkcjonalnych wywołanych chorobą lub urazem oraz
podstawowe reakcje człowieka na chorobę
K_W19 OM1_W03
OM1_W02
OM1_W04
OM1_W05
04 zna zasady prawne obowiązujące w placówkach
zajmujących się rehabilitacją osób niepełnosprawnych,
w kontekście prawa cywilnego, prawa pracy, BHP,
wskazuje i wyjaśnia zasady etyczne obowiązujące w
pracy z pacjentem
K_W28
K_W29
OM1_W08
OM1_W04
OM1_W05
OM1_W10
05 posiada wiedzę z zakresu historii rehabilitacji i
fizjoterapii w Polsce i na świecie, wskazuje i wyjaśnia
K_W31
K_W30
OM1_W10
OM1_W04
umiejscowienie fizjoterapii w krajowych strukturach
ochrony zdrowia,
definiuje i wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu
rehabilitacji medycznej i fizjoterapii, zna podstawową
terminologię w języku obcym
OM1_W09
06 stosować zasady i normy etyczne w
podejmowanej działalności, dostrzega i analizuje
dylematy etyczne
K_U13 OM1_U04
OM1_U10
07 rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej
wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz
medycznych
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
08 okazać zrozumienie dla problemów wynikających
z niepełnosprawności, kalectwa czy przewlekłej
choroby
K_K07 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
F6 – prezentacja
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A4, W2, W3, W5, W8,W9,W10; Wk6,Wk7 F3, F4, P1
02 A4,W2,W9,W8,W9,W10; Wk 6, Wk7 F6, P1
03 W2, A4,W8,W9,W10; Wk3, Wk4, Wk6, Wk7 F6, P1
04 W2,W3; Wk3, Wk9 F3, P1
05 A1, Wk1, Wk2, Wk3, Wk8 F4, P1
06 A1, W2, Wk3, Wk9 F3, P1
07 A4, W9, W10; Wk5, Wk9 F5, P1
08 W2, A2, A4, Wk 3, Wk4, Wk10 F3, F4, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
- udział w wykładach ...................................................................................................... 20 h
- udział w ćwiczeniach audytoryjnych .................. ......................................................... 8 h
- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. .........................................................12 h
- konsultacje ...................................................................................................................... 3 h
- egzamin …………………………………………………………………………….….. 2 h
RAZEM: 45 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................ 10 h
- przygotowanie do kolokwiów ...................................................................... 10 h
- przygotowanie do egzaminu pisemnego.........................................................10 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 91 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,6
- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. ............................................ .............12 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Prof. dr hab. Wanda Stryła, Dr Ewa Rydzewska, mgr Anna Malwina Kamelska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Gry i zabawy osób niepełnosprawnych
KOD ECTS: 162-26-10-D2
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Kształcenie ruchowe i
metodyka nauczania,
warsztaty psychologiczne
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia gier i zabaw w
grupach integracyjnych: umiejętność doboru gier, zabaw i ćwiczeń, pisania konspektów lekcyjnych,
stosowanie odpowiednich form, metod i środków dydaktycznych.
III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A), ćwiczenia treningowe (T), konwersatoria (Kw)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczeń
A1 Zapoznanie studentów z tematyką niepełnosprawności i ich rodzajami
T2 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń oraz rodzaje przyborów możliwych do wykorzystanie w
grach i zabawach integracyjnych
T3 Rodzaje gier i zabaw dla osób upośledzonych umysłowo oraz z niepełnosprawnością
T4 Rodzaje gier i zabaw dla osób z wadami wzroku, słuchu oraz dla osób starszych
Kw5 Dyskusja na temat niepełnosprawności, student wczuwa się w rolę niepełnosprawnego
T6 Samodzielne planowanie zajęć ruchowych dla osób niepełnosprawnych.
T7 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.
T8 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.
T9 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.
Kw10 Podsumowanie przedmiotu w formie duskusji
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Gawlik K., Walaszczyk A.. Gry i zabawy ruchowe w szkołach specjalnych, AWF Katowice, Katowice
2002
2. Karásková V. Zabawy ruchowe, GWP, Gdańsk 2007
3. Owczarek S., Bondarowicz M. Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, WSiP, Warzsawa 1997
4. Bronikowski M. i in. Wychowanie fizyczne poprzez gry i zabawy ruchowe, AWF Poznań, Poznań 2007
5. Bogdanowicz M. Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dzieci, WSiP, Warszawa
1996
Literatura uzupełniająca: 1. Janikowska-Siatka M. i in. Zabawy i gry ruchowe na lekcjach WF i festynach sportowo-rekreacyjnych,
WSiP, Warszawa 1999
2. Mielczuk M., Staniszewski T. Stare i nowe gry drużynowe, TELBIT, Warszawa 1999
3. Bronikowski M. i in. Wychowanie fizyczne poprzez gry i zabawy ruchowe, AWF Poznań, Poznań 2007
4. Bondarowicz M., Owczarek S, Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, AWF, Warszawa, 1997
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wskazać i objaśnić podstawy edukacji
zdrowotnej, promocji zdrowia oraz
profilaktyki niepełnosprawności
K_W20 OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
02 prawidłowo dobierać różne formy
aktywności fizycznej dla osób
niepełnosprawnych
K_W22 OM1_W06
OM1_W03
OM1_W07
03 wykorzystywać różne formy aktywności
fizycznej w nauczaniu ruchów oraz
planowaniu i kontrolowaniu procesu
opanowywania umiejętności ruchowych u
osób niepełnosprawnych
K_U02 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
04 rozpoznawać i interpretować podstawowe
problemy psychologiczne osoby
niepełnosprawnej funkcjonującej w
społeczeństwie
K_U11 OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
05 okazywać zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności,
kalectwa czy przewlekłej choroby
K_K07 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
06 brać odpowiedzialność za pracę własną K_K11 OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
07 Student okazuje zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności,
kalectwa czy przewlekłej choroby
K_K07 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F7 – ocena pracy studenta - arkusz obserwacji
P2 – zaliczenie pisemne – interpretacja tekstu (wykonanie plakatu)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A1, Kw10 F5
02 T2, T3, T4, T6, T7, T8, T9 F3
03 T2, T3, T4, T5, T6, T7, KW10 F3
04 A1, Kw10, F5
05 A1, Kw10 F5
06 T6, T7, T8, T9 F3, P2
07 Kw10 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych i konwersatoriach................................................................ 3 h
− udział w ćwiczeniach treningowych .................. ........................................................................ ... 7 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .............................................................................................................6 h
− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ............................................................................................ ...2 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego..................................................................................... 6 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
− w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
− w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,5
− udział w ćwiczeniach treningowych .................. ........................................................................ ... 7 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego……………………………………………………..6 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Karolina Białobrzewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Obóz szkoleniowo-rekreacyjny
KOD ECTS: 161-01-10-D5
PUNKTY ECTS: 3,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 6
Ćwiczenia – liczba godzin
64
Wymagania wstępne: KR i
MNR, Wychowanie fizyczne
(pływanie)
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem głównym obozu szkoleniowo-rekreacyjnego (letniego) jest zapoznanie studentów kierunku
fizjoterapii z różnymi turystyczno - rekreacyjnymi formami aktywności ruchowej, które można wykorzystać
w pracy rehabilitacyjnej z pacjentem oraz osobami niepełnosprawnymi z różnymi dysfunkcjami
zdrowotnymi.
Rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych spełnia istotną rolę w tworzeniu możliwości zaspokajania
potrzeb aktywności fizycznej, przywracania wiary we własne siły, korzystania z bogatych zasobów natury,
kontaktu z przyrodą, jako czynników mogących korzystnie wpływać na dobre samopoczucie i zdrowie
pacjentów.
Zadania przedmiotu: szkoleniowe i organizacyjne Zadania szkoleniowe obozu letniego:
- zapoznanie z techniką i metodyką nauczania poszczególnych dyscyplin sportowych realizowanych na
obozie, przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia różnych turystyczno –
rekreacyjnych form zajęć ruchowych z wykorzystaniem środowiska naturalnego,
a szczególnie akwenu wodnego oraz rozbudzanie zainteresowań do uprawiania zwłaszcza sportów
wodnych: atletyki terenowej, gier terenowych i obozownictwa, turystyki kajakowej, turystyki rowerowej,
pływania i ratownictwa wodnego na akwenach otwartych, żeglarstwa jachtowego
i żeglarstwa deskowego.
Zadania organizacyjne obozu:
a). pokazanie studentom wzorowo zorganizowanego i przeprowadzonego obozu z zajęciami
na akwenach wodnych,
b). umiejętności organizacji obozów rekreacyjnych dla młodzieży i osób dorosłych, w tym osób
niepełnosprawnych,
c). udział w apelach, służbach na terenie obozu: dyżurach i wachtach, szczególnie w porcie żeglarskim,
d). przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia imprez sportowych,
rekreacyjnych i turystycznych w okresie letnim zwłaszcza nad wodą dla osób z różnymi
dysfunkcjami zdrowotnymi,
e). wyrabianie u studentów świadomej dyscypliny oraz przestrzegania regulaminów,
instrukcji i zarządzeń.
III. Forma zajęć:
Obóz szkoleniowy (Ob), wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia treningowe (T)
Tla (atletyka terenowa, gry terenowe i obozownictwo),
Tk (turystyka kajakowa),
Tż (żeglarstwo jachtowe),
Tp ( pływanie i ratownictwo wodne),
Tr ( turystyka rowerowa),
Tw (żeglarstwo deskowe).
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1,Wk2 Zasady bezpieczeństwa podczas wypoczynku i pływania na wodach otwartych.
Odpowiedzialność prawna ratownika. Zasady udzielania pierwszej pomocy przed
medycznej. Reanimacja.
Organizacja i zasady wytyczania kąpielisk na wodach otwartych.
Wk3, WK4, Historia i rozwój żeglarstwa jachtowego w Polsce i na świecie.
Podstawy teorii z żeglarstwa.
Wiadomości o jachtach żaglowych – budowa jachtu.
Teoria manewrowania jachtem żaglowym.
Manewry główne, manewr alarmowy ,, człowiek za burtą ”.
Wk5,Wk6 Historia i rozwój żeglarstwa deskowego w Polsce i na świecie.
Podstawy teorii z windsurfingu.
Rozwój sprzętu, klasy desek i ich przeznaczenie.
Manewry główne.
Nr Temat ćwiczenia
Ob1,Ob2 Spotkanie organizacyjno-techniczne w sprawie organizacji i realizowania oraz
bezpieczeństwa na obozie rekreacyjno- szkoleniowym.
Ob3,Ob4 Realizacja określonej wersji Triatlonu.
Tla1,Tla2 Kształtowanie ogólnej sprawności fizycznej przy wykorzystaniu specyfiki terenowej
danego miejsca w formie zajęć atletyki terenowej. Orientowania się w terenie,
poruszania się w zmiennym i różnie ukształtowanym terenie.
Tla3,Tla4
Tla5,Tla6
Zasady bezpieczeństwa podczas prowadzenia gier i zabaw terenowych w różnych
warunkach terenowych i atmosferycznych.
Właściwy dobór gier i zabaw terenowych do zajęć w zależności od specyfiki i formy
organizacyjnej letniego wypoczynku oraz możliwości uczestników tzn. sprawności
fizycznej i kondycyjnej, wieku, warunków ukształtowania terenu i rejonu i położenia
geograficznego. Prowadzenie gier i zabaw terenowych przez studentów.
Tla7,Tla8 Organizacja zajęć w terenie ze szczególnym uwzględnieniem różnych gier
i zabaw terenowych.
Tla9,Tla10 Organizowanie czasu wolnego z wykorzystaniem walorów środowiska naturalnego w
ramach propagowania turystyki krajoznawczej ( w ramach obozownictwa poznanie
podstawowych zasad i umiejętności organizowania turystyki pieszej). Doskonalenia
spostrzegawczości, orientacji, obserwacji, maskowania, rozbijanie obozów,
przygotowywanie noclegów. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami
problematyki ekologii środowiska naturalnego.
Tk11,Tk12 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z kajakarstwa i w czasie spływów kajakowych.
Wodowanie kajaka. Zasady i sposoby wsiadania do kajaka z wody i pomostu oraz
wysiadania przy pomoście i z brzegu. Dopływanie kajakiem do pomostu oraz różnego
rodzaju brzegów naturalnych. Pozycja kajakarza w kajaku. Chwyt wiosła. Technika
wiosłowania. Fazy pracy wiosła w wodzie. Start
i hamowanie.
Tk13,Tk14 Zabawy i ćwiczenia doskonalące umiejętność manewrowania kajakiem. Wykonanie
zbiórki grupą kajakarzy: tratwa i gwiazda. Manewrowanie kajakiem po określonych
torach. Sposoby trzymania kajaka na określonym kursie.
Tk15,Tk16 Manewrowanie kajakiem. Wybrane elementy ratownictwa. Wiosłowanie na stojąco i
klęcząco, wysiadanie na dziób i rufę kajaka, zamiana miejsc w kajaku, kontrolowana
wywrotka z kajakiem, wchodzenie do kajaka z wody. Nauka pływania na fali i przy
bocznym wietrze.
Tk17,Tk18 Wycieczka – zasady pływania w szyku, wzajemna asekuracja, rola i zadania
przewodnika i zamykającego.
Organizacja imprezy sportowo – rekreacyjnej.
Tk19,Tk20 Zaliczenie toru kajakowego na czas, wykazanie się podstawowymi umiejętnościami
manewrowania kajakiem.
Tż21,Tż22 Zasady bezpieczeństwa podczas zajęć z żeglarstwa jachtowego.
Praca załogi na jachcie w porcie i na wodzie w czasie żeglugi. Komendy żeglarskie.
Klarowanie jachtu do odejścia – klar postojowy i portowy.
Tż23,Tż24 Węzły żeglarskie Ćwiczenia przygotowawcze do manewrów głównych. Manewry
główne: zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do
nabrzeża. Wędrówka żeglarska po jeziorze.
Tż25,Tż26 Węzły żeglarskie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i zwroty z
wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do nabrzeża. Manewr alarmowy ,,
człowiek za burtą ”. Ratownictwo jachtowe: zasady zachowania się po wywrotce jachtu
mieczowego. Wędrówka żeglarska po jeziorze.
Tż27,Tż28 Węzły żeglarskie - zaliczenie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i
zwroty z wiatrem. Manewr alarmowy ,, człowiek za burtą ”. Ratownictwo jachtowe:
zasady zachowania się po wywrotce jachtu mieczowego. Wędrówka żeglarska po
jeziorze.
Tż29,Tż30 Zaliczenie zajęć: podstawy budowy jachtu, podstawy teorii i praktyki żeglowania,
Mini regaty żeglarskie.
Tp31,Tp32 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z pływania. Pływanie w zakresie podstawowym
trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie. Doskonalenie umiejętności
pływania: ćwiczenia oddechowe w wodzie, ćwiczenia wypornościowe, ruchy ramion
oraz nóg w poszczególnych stylach pływackich.
Tp33,Tp34 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.
Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: nauczanie uwalniania się od chwytów
tonącego, doskonalenie technik pływania stosowanych
w ratownictwie. Skoki ratownicze. Nauczanie techniki holowania tonącego.
Tp35,Tp36 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.
Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: posługiwanie się sprzętem ratunkowym,
rzuty kołem i rzutką ratowniczą do tonącego
Tp37,Tp38 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.
Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: prowadzenie akcji indywidualnej.
Podejmowanie i przenoszenie ratowanego na brzeg. Reanimacja – ćwiczenia
praktyczne.
Tp39,Tp40 Pływanie długodystansowe na akwenie otwartym, określone dystanse z
zabezpieczeniem.
Tr41,Tr42 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z turystyki rowerowej. Podstawowe przepisy ruchu
drogowego dla rowerzysty.
Praktyczna znajomość budowy i konserwacji sprzętu rowerowego.
Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie.
Tr43,Tr44 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych
miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wędrówka rowerowa.
Tr45,Tr46 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych
miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wycieczka rowerowa.
Tr47,Tr48 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych
miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wycieczka rowerowa.
Wykorzystanie elementów ochrony środowiska naturalnego w zadaniach do
zrealizowania.
Tr49,Tr50 Zaliczenie rowerowego toru na czas. Wykazanie się umiejętnościami manewrowania
rowerem w różnych sytuacjach rowerowego toru przeszkód .
Tw51,Tw52 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z żeglarstwa deskowego. Praktyczne zapoznanie
z budową deski i pędnika. Przygotowanie sprzętu do zajęć.
Ćwiczenia równoważne na desce w formie zabawowej, zadaniowej i ze
współćwiczącym.
Tw53,Tw54 Nauka podstawowych węzłów, taklowania pędnika i jego wynoszenie na wodę. Nauka
startu. Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla.
Tw55,Tw56 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem
wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.
Tw57,Tw58 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem
wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.
Tw59,Tw60 Zaliczenie praktyczne zajęć - przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu
poprawnej techniki, udział w mini regatach.
V. Literatura
Literatura podstawowa: I. Gry terenowe z elementami atletyki terenowej i obozownictwa:
1. Bondarowicz M., Zabawy i gry terenowe. Wychowanie fizyczne i Zdrowie 1993, Nr 2.
2. Borowiecki S., Klimowa M., Gry i zabawy na koloniach i zimowiskach. I.W. CRZS, Warszawa
1976.
3. Cendrowski Z., Wakacje na sportowo-Propozycje ćwiczeń, zawodów i innych pożytecznych
zajęć ruchowych przydatnych dla organizatorów obozów, kolonii i innych form aktywnego
wypoczynku. ZG SZS. Agencja Promo- Lider, Warszawa 1998.
II. Turystyka kajakowa:
1. Kiełb M., Vademecum turysty kajakarza. Sport i Turystyka. Warszawa 1971.
2. Kowalski J., Kajakarstwo i wioślarstwo. Sport i Turystyka. Warszawa 1976.
3. Drabik J., Kajakarstwo na wesoło. W F i HS 1985, nr 4
4. Opiela A., Sadowski G., Kajakarstwo dla wszystkich. WF i Z 2007, nr 4.
III. Pływanie i ratownictwo wodne:
1. Czabański B., Fiłon M., Zatoń K., Elementy teorii pływania. Wyd. AWF Wrocław, 2003.
2.Gwiaździński T., Ratownictwo wodne bez tajemnic. Sport i Turystyka. Warszawa 1985.
3. Skalski W., Wademekum ratownika wodnego. Wyd. Stowarzyszenie Instytut Kociewski,
Skarszewy 2011.
4. Sych M., Atlas podstawowych zabiegów reanimacyjnych. PZWL. Warszawa 1982.
5. Witkowski M., Pływanie i udzielanie pomocy tonącemu. WS i T Warszawa 1985.
6. Ziółkowska R ., Baturo L., Dobrzeniecki J., Roszczyńska D., Pływanie i ratownictwo wodne.
AWF Gdańsk 1984.
IV. Żeglarstwo deskowe:
1. Kołacz T., ABC Żeglarstwa deskowego. Interster. Yachting S.A., Warszawa 1986.
2. Jankowiak P., Żeglowanie na desce . Sport i Turystyka. Wyd. II. Warszawa 1988.
3. Wirga Z., Windsurfing dla wszystkich. KAW Poznań 1988.
V. Żeglarstwo jachtowe
1. Chodnikiewicz Z., Metodyka nauczania żeglarstwa. Sport i Turystyka. Warszawa 1977.
2. Dziewulski J., Wiadomości o jachtach żaglowych. Alma – Press. Warszawa 1995..
3. Panicz A., Zarys teorii żeglowania i manewrowania jachtem. Główna Komisja Szkolenia PZŻ.
Warszawa 1988.
4. Pawelec J., Locja śródlądowa. Sport i Turystyka. Warszaw1988.
5. Przewodnik dla żeglarzy jachtowych. Oprac. zb. AWF Warszawa 1989.
6. Red. Wiadomości o żeglarstwie na stopień żeglarza jachtowego. Oprac. zb. Wyd. WOZŻ
Warszawa 1981.
7. Wysocki S., Żeglarstwo – żeglarza jachtowy. Sport i Turystyka. Warszawa 1989.
VI. Turystyka rowerowa:
1. Buczyński A., Mazury i Suwalszczyzna. Przewodnik rowerowy. Wyd. Pascal, 2008.
2. Buczyński A., Czub K., Kłaczkow M., Muszczynko R., Na rowerze. Mazury, Warmia
Suwalszczyzna. Wyd. Pascal 2006.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 Wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu uczenia się i
nauczania dyscyplin sportów, które realizowane są w
turystyczno-rekreacyjnych formach aktywności
fizycznej na obozie letnim w zakresie
poszczególnych przedmiotów.
Zna technikę wykonania, asekuracji i metodykę
nauczania w zakresie atletyki terenowej, gier
terenowych, turystyki rowerowej oraz zajęć
prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:
pływania i ratownictwa wodnego, turystyki
kajakowej, żeglarstwa jachtowego i deskowego oraz
zasady bezpiecznego organizowania tych sportów w
formie zajęć edukacyjnych, zawodów i imprez
sportowo-rekreacyjnych.
K_W16
K_W23
OM1_W04
OM1_W06
OM1_W10
OM1_W07
OM1_W04
OM1_W06
02 wymienić podstawowe zasady bezpiecznej
organizacji turystyczno-rekreacyjnych form zajęć
ruchowych z atletyki terenowej, gier terenowych,
obozownictwa, turystyki rowerowej oraz zajęć
prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:
pływania i ratownictwa wodnego, turystyki
kajakowej, żeglarstwa jachtowego i deskowego.
K_W28 OM1_W08
OM1_W10
03 wyjaśnić podstawy edukacji zdrowotnej, promocji
zdrowia oraz profilaktyki niepełnosprawności w
turystyczno-rekreacyjnych formach aktywności
fizycznej, które można zaproponować osobom
zdrowym i niepełnosprawnym.
K_W33
K_W20
OM1_W06
OM1_W07
OM1_W10
OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
04 nabywa umiejętności w zakresie różnych form
aktywności ruchowej przydatne do wykorzystania w
nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu
opanowywania umiejętności ruchowych przez
pacjentów.
K_U02 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
05 dobierać metody nauczania, formy organizacyjne
oraz środki dydaktyczne podczas zajęć ruchowych z
atletyki terenowej, gier terenowych, obozownictwa,
turystyki rowerowej oraz zajęć prowadzonych z
wykorzystaniem akwenu wodnego: pływania i
ratownictwa wodnego, turystyki kajakowej,
żeglarstwa jachtowego i deskowego, w zależności od
warunków, celu, wieku i możliwości uczestników.
K_U24 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
06 angażuje się w pracę na rzecz środowiska lokalnego,
np.: dyżury na przystani, dyżury obozowe grup oraz
organizowanie ognisk i przedstawień prezentujących
poszczególne grupy obozowe na wesoło.
K_K10 OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
07 korzystać z różnych form sportu i aktywności
fizycznej oraz rozwija własne upodobania sportowe
z dyscyplin poznanych na obozie, uczestniczy w
życiu sportowym przyczyniając się do wprowadzenia
jednostek i grup środowiskowych w kulturę sportu.
K_K19
K_K20
OM1_K09
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F7 – konspekt zajęć
F7 – ocena prowadzącego obóz
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób oceny
01 Ob1,2,Wk1-6,Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50,
Tw51-60
F2, F3
02 Ob1,2,Wk1-6, Tla1-10, Tk11- 20,
Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50,
Tw51-60
F1, F2, F3, F5
03 Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F1, F2, F5
04 Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F3
05 Ob1,Ob2,Ob3, Ob4,Tla3-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-
50, Tw51-60
F1, F5,F7
06 Ob1,Ob2,Tla1-10 F7
07 Ob3,Ob4, Tk19,Tk20,
Tż29,Tż30,Tp39,Tp40,Tr49,Tr50,
Tw59,Tw60
F5,F7,
Warunek zaliczenia poszczególnych przedmiotów:
1. Atletyka terenowa, gry i zabawy terenowe, obozownictwo: 9. aktywny udział we wszystkich zajęciach,
10. uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
2. Turystyka kajakowa 11. aktywny udział we wszystkich zajęciach,
12. uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
- przepłynięcie kajakiem toru manewrowego w określonym limicie czasu.
3. Pływanie i ratownictwo wodne
13. aktywny udział we wszystkich zajęciach,
- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
14. przepłynięcie dystansu 1000 metrów,
15. holowanie tonącego na dystansie 25 metrów,
16. przeprowadzenie akcji reanimacyjnej.
4. Żeglarstwo deskowe
- aktywny udział we wszystkich zajęciach,,
17. uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach
18. pływanie półwiatrami,
19. przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu poprawnej techniki.
5. Żeglarstwo jachtowe
- aktywny udział we wszystkich zajęciach,
- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach:
− znajomość podstawowych manewrów,
− asystowanie sternikowi przy podstawowych manewrach,
− podstawowa znajomość budowy jachtu,
− znajomość podstawowych węzłów żeglarskich,
− praca załogi na jachcie.
6. Turystyka rowerowa 20. aktywny udział we wszystkich zajęciach,
21. uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
22. umiejętność zorganizowania rajdu rowerowego,
- zaliczenie wyznaczonego toru przeszkód, jako sprawdzianu techniki jazdy na rowerze.
B. Warunki zaliczenia obozu:
Warunkiem zaliczenia obozu rekreacyjnego jest
- obligatoryjny udział w zajęciach praktycznych i teoretycznych,
- uzyskanie pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym ze wszystkich realizowanych
na obozie przedmiotów,
- zaliczenie testu z wiadomości dotyczących treści wykładów,
- udział w różnych formach życia obozowego – dyżury grup, pełnienie wacht na przystani
żeglarskiej, organizacja obozowego przedstawienia i prezentacji poszczególnych grup,
- zaliczenie określonej wersji Triatlonu na ocenę pozytywną.
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 6 h
− udział w ćwiczeniach treningowych .... ..........................................................................................64 h
− konsultacje ................................................................................................................. ........................4 h
RAZEM: 74 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zajęć ..................................................................................................... ........ .........5 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.....................................................................................10 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM : 89 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3 punktów ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 3,5
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Jarosław Marcinkowski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Patologia ogólna
KOD ECTS: 120-26-10-A8
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
anatomia prawidłowa
człowieka, biologia medyczna,
fizjologia człowieka
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Umiejętność opisu i interpretacji podstawowych pojęć z zakresu patologii
ogólnej i głównych zmian patofizjologicznych w stopniu ułatwiającym zrozumienie problematyki zmian
patologicznych w różnych schorzeniach; wykorzystywania wiedzy z zakresu patologii ogólnej w stosowaniu
różnych zabiegów fizjoterapeutycznych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Ogólny pogląd na zdrowie i chorobę. Homeostaza. Choroba jako zaburzenie regulacji
funkcji.
Wk2 Pojęcie etiologii. Czynniki chorobotwórcze wewnętrzne i zewnętrzne. Choroby
psychosomatyczne. Choroba czynnościowa i organiczna.
Wk3 Czynniki chorobotwórcze zewnątrzpochodne
Wk4 Zapalenie. Etiopatogeneza gorączki
Wk5 Etiopatogeneza procesu nowotworowego.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Maśliński S., Ryżewski J. Patofizjologia. PZWL. Warszawa 1992
2. Wróblewski T., Miechowiecka N. Patologia. Podręcznik dla szkół medycznych. PZWL. Warszawa 1993
Wyższa Szkoła Fizjoterapii
3. Wójtowicz S. Patofizjologia ogólna dla studentów Wydziału Wychowania Fizycznego kierunku
rehabilitacji ruchowej. Wydawnictwo AWF. Kraków 1991 nr 115
4. Horst A. Fizjologia patologiczna- podręcznik dla studentów medycyny. PZWL. Warszawa 1986
5. Groniowski J. Patomorfologia- podręcznik dla studentów medycyny. PZWL. Warszawa 1981
Literatura uzupełniająca: 1. Kruś S. Patologia. Podręcznik dla licencjackich studiów medycznych. Warszawa 2006
2. Stevens A., Lowe J. Patologia. Lublin 2004
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować zmiany patologiczne w
wybranych schorzeniach oraz zaburzeniach
strukturalnych wywołanych chorobą,
urazem lub inną formą niepełnosprawności -
choroby psychosomatyczne, choroby
czynnościowe i organiczne, etiopatogenezę
procesu nowotworowego, rodzaje nowotworów.
K_W14 OM1_W03, OM1_W02
02 zdefiniować czynniki chorobotwórcze
zewnątrzpochodne, zna wykładniki stanu
zapalnego, potrafi określić rolę układu
immunologicznego w procesie zapalnym;
definiuje mechanizm powstawania gorączki
K_W14
OM1_W03, OM1_W02
03 interpretować wyniki podstawowych badań
klinicznych
K_U15 OM1_U05, OM1_U06,
OM1_U07, OM1_U08,
OM1_U10
04 wykazać się świadomością własnych ograniczeń
i wie, kiedy należy zasięgnąć opinii lekarza,
stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu
(na przykładzie postępowania z pacjentem z
cukrzycą, choroba wieńcową, itp.)
K_K03
K_K06
OM1_K02, OM1_K03,
OM1_K01, OM1_K04,
OM1_K05, OM1_K06
OM1_K03, OM1_K02,
OM1_K05, OM1_K06,
OM1_K07, OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P1 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk5 P1
02 Wk2, Wk3, Wk4 P1
03 Wk1, Wk3, Wk4 P1
04 Wk1-Wk5 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− konsultacje .................................................................................................................................. .... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego.. ……………………..………………………………… 15 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr n. med. Sławomir Piotrowski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Pedagogiczne aspekty fizjoterapii
KOD ECTS: 059-26-10-A5
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I /1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z czynnikami determinującymi rozwój nauki a zwłaszcza
pedagogiki. Wskazanie na zmiany w praktyce edukacyjnej i zmiany zachodzące w edukacyjnych potrzebach
współczesnego człowieka. Wskazanie podstawowych kategorii pojęciowych służących opisywaniu i
rozpoznawaniu sytuacji edukacyjnych. Wskazanie wielowarstwowych elementów środowiska
wychowawczego i jego wpływów na zintegrowane funkcjonowanie relacji pacjent – fizjoterapeuta, rodzina
pacjenta, szkoła.
Wskazanie potencjalnych zagrożeń mających miejsce w procesie socjalizacji. Zapoznanie z formą
kształcenia integracyjnego, zjawiskiem włączania i wykluczania osób niepełnosprawnych. Kształtowanie
wrażliwości na popularne trendy w kulturze współczesnej mające wpływ na rozwój człowieka.
III. Forma zajęć:
Wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Pedagogika jako nauka, wielość języków pedagogiki w kontekście jej tożsamości.
Główne nurty i kierunki w pedagogice
Wk2 Zadania, treści procesu wychowania, różne formy wychowania(moralne, fizyczne ect).
Fizjoterapeuta jako osoba nauczająca w kontekście procesu nauczania
Wk3 Potrzeby edukacyjne młodzieży i jej współczesny wizerunek w kontekście profilaktyki
niepełnosprawności.
Wk4 Osoba fizjoterapeuty jako edukatora a przyczyny niepowodzeń szkolnych.
Wk5 Trzy poziomy profilaktyki: rodzina, szkoła, grupa rówieśnicza a zjawiska włączania i
wykluczania osób z niepełnosprawnością.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Przedmiot i funkcje pedagogiki. Wybrane współczesne prądy i kierunki pedagogiczne
Proces wychowania. Wychowanie naturalne a wychowanie instytucjonalne, transmisja
kulturowa jako istota wychowania, zmiana spojrzenia na osobę niepełnosprawną
A2 Proces socjalizacji. Środowisko wychowawcze jego rola i elementy. Metody
wychowania, ich wady i zalety w kontekście zmieniającej się rzeczywistości.
A3 Kultura popularna jako element środowiska wychowawczego, wpływ mediów i reklamy
na tożsamość człowieka.
A4 Rodzina jej funkcje i wpływ na wychowanie. Osoba z niepełnosprawnością w rodzinie.
Typy relacji opiekuńczych.
A5 Pedagogiczna i socjologiczna rola oceny. Agresja i przemoc w szkole.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Kwieciński Z., Śliwerski B. (red), Pedagogika podręcznik akademicki, T1i2, Wydawnictwo Naukowe
PWN , Warszawa 2003
2. Jaworska T., Leppert R. (red), Wprowadzenie do pedagogiki, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków
2001
3.Hejnicka - Bezwińska, (red), Pedagogika ogólna, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa
2008
Literatura uzupełniająca: 1. Kunowski Z., Podstawy współczesnej pedagogiki, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1997
2. Meighan R., Socjologia edukacji, UMK, Toruń 1994
3. Klus – Stańska D., Nowicka M., Bezpieczeństwo dzieci, Oficyna Wydawnicza Impuls ,Kraków 1999
4.Melosik Z. (red), Ciało i zdrowie w społeczeństwie konsumpcji, UMK, Toruń- Poznań 1999
5. Lipowska – Teutsch A.., Rodzina a przemoc, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995
6. M. Nowak, A. Gaweł, Zdrowie – wartość – edukacja, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2007
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu
pedagogiki i wykorzystać je w kontekście
zawodu fizjoterapeuty jako osoby
nauczającej oraz wykazać znaczenie tej
wiedzy w praktyce zawodowej
K_W16
K_U11
K_K01
OM1_W04, M1_W06,
OM1_W10
OM1_U04,OM1_U03,
OM1_U05
OM1_K01,OM1_K02,
02 wyjaśnić cele edukacji zdrowotnej i
wyodrębnić w procesie edukacji procesy
związane z profilaktyką niepełnosprawności
i zagrożeniami społecznymi
K_W20
K_U11
OM1_W06, M1_W03,
OM1_W04, M1_W05
OM1_U04, M1_U03,
OM1_U05
03 zna różne formy wychowania i ich
przemiany w kontekście transmisji
kulturowej, definiuje różnice między
wychowaniem fizycznym, sportem a
rehabilitacją ruchową
K_W32
OM1_W10, M1_W09
04 dostrzec indywidualne problemy osoby
niepełnosprawnej w sytuacjach
edukacyjnych oraz okazać zrozumienie dla
problemów wynikających z
niepełnosprawności oraz tolerancję dla
zachowań wynikających z wieku pacjenta,
różnych uwarunkowań społecznych i
kulturowych
K_U11
K_K07
K_K08
OM1_U04, M1_U03,
OM1_U05
OM1_K03,OM1_K05,
OM1_K06
OM1_K03, OM1_K05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny
P2 – zaliczenie - praca pisemna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1,Wk2,A1, A2, F2, P2
02 Wk2,Wk3,Wk4,Wk5,A4, F2, P2
03 Wk2,A2,A2,A3,A4, F2, P2
04 Wk3,Wk4,Wk5, A3,A4,A5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ...10 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ................................................................................. 10 h
− konsultacje.................................................................................................................. .......... 2 h
RAZEM: 22 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..15 h
− wykonanie pracy pisemnej zaliczającej przedmiot .................................................................15 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 52 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Małgorzata Sakowicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy biochemii
KOD ECTS: 136-26-10-A3
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
znajomość chemii i biologii na
poziomie szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zrozumienie podstaw energetycznego i biochemicznego funkcjonowania
organizmu człowieka, poprzez poznanie integracji szlaków metabolicznych, ich regulacji, działania i funkcji
enzymów.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), seminarium (S)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Molekularne podstawy ewolucji życia na Ziemi i kształtowanie się mechanizmów
biochemicznych funkcjonowania organizmu człowieka. Kataboliczne i anaboliczne
szlaki metaboliczne służące wyprodukowaniu energii z pokarmów i syntezie związków
budulcowych organizmu człowieka. Rola wody, buforów i wolnych rodników w
organizmie człowieka.
Wk2 Enzymy, koenzymy, kofaktory i witaminy.
Wk3 Charakterystyka szlaków katabolicznych: białek, kwasów nukleinowych, lipidów i
polisacharydów.
Wk4 Charakterystyka szlaków anabolicznych: biosynteza aminokwasów, glukozy i jej
pochodnych, kwasów tłuszczowych i ich pochodnych.
Wk5 Regulacja metabolizmu : enzymatyczna, za pomocą sygnałów metabolicznych, kanałów
jonowych, hormonów. Transport błonowy: biochemiczne funkcje błony komórkowej.
Metabolizm wyspecjalizowanych tkanek. Cykl mocznikowy. Cykl Cori.
Nr Temat ćwiczenia
L 1 Enzymy proteolityczne – kinetyka hydrolizy pepsynowej białka.
L 2 Enzymy amylolityczne – hydroliza amylazą skrobi.
L 3 Enzymy lipolityczne – hydroliza tłuszczu preparatem lipolitycznym.
S 4 Ćwiczenie seminaryjne – charakterystyka budowy i działania enzymów.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Bańkowski E., Biochemia (Podręcznik dla studentów uczelni medycznych), Elsevier Urban & Partner,
Wrocław, 2009.
2. Hames B. D., Hooper N. M., Biochemia (Krótkie wykłady), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa,
2002.
3. Bereta J., Koj A., Zarys biochemii, Wydawnictwo „EJB”, Kraków, 2009.
Literatura uzupełniająca: 1. Angielski S., Jakubowski Z., Dominiczak M. H., Biochemia kliniczna, Wydawnictwo PERSEUSZ, Sopot,
2007.
2. Gaw A., Murphy M. J., Cowan R. A., O’ Reilly D., St., J., Steward M., J., Shephared J., Clinical
Biochemistry, Elsevier, Churchill Livingstone, 2008.
3. Kłyszejko-Stefanowicz L., Ćwiczenia z biochemii, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 1999.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 przedstawić molekularne podstawy życia na
Ziemi
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
02 scharakteryzować kataboliczne i anaboliczne
szlaki metaboliczne
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
03 opisać podstawowe mechanizmy regulacji
metabolizmu komórkowego
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
04 wyjaśnić rolę wody i buforów w organizmie
człowieka w oparciu o doświadczenia
laboratoryjne
K_U07 OM1_U01; OM1_U02
OM1_U05
05 zinterpretować działanie wolnych rodników i
ich udział w procesie powstawania chorób i
starzenia się organizmu człowieka
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
06 uzasadnić rolę najnowszej wiedzy z zakresu
biochemii w naukach medycznych, o
zdrowiu i kulturze fizycznej
K_U26
K_K01
OM1_U12, OM1_U13,
OM1_U06
OM1_K01, OM1_K02,
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F5 – udział w dyskusji
P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, S4, F1, F2, F5, P2
02 Wk3, Wk4, L1, L2, L3, S4 F1, F2, P2
03 Wk5 F2, P2
04 Wk1 F2
05 Wk1 F2, P2
06 Wk1, Wk3, Wk4 F1, F2, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach………………………………….. 10 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................. ....... 9 h
− udział w ćwiczeniach seminaryjnych ............................ 1 h
− konsultacje ................................................................... 2 h
RAZEM: 22 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ....................................................................... 5 h
− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ........................................................ 7 h
− przygotowanie do kolokwiów .................................................................. 10 h
− przygotowanie do zaliczenia ..................................................................... 7 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 punkty ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,4
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........... ....... 9 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Prof. dr hab. Henryk Kostyra
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy ekonomii
KOD ECTS: 143-26-10-O9
PUNKTY ECTS:1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zdobycie przez studenta wiedzy na temat podstawowych zasad i mechanizmów funkcjonowania rynku,
przedsiębiorstwa oraz gospodarki jako całości.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (informacyjny) Wk
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Wprowadzenie do ekonomii. Mechanizm rynkowy
Wk2 Rola państwa w kształtowaniu systemu ochrony zdrowia w Polsce
Wk3 Dochód narodowy jako miernik rozwoju ekonomicznego i jakości życia
Wk4 Budżet państwa a finansowanie systemu ochrony zdrowia
Wk5 Bezrobocie i inflacja a zachowania konsumentów i przedsiębiorstw
V. Literatura
Literatura podstawowa: 23. Nojszewska E., Podstawy ekonomii, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2010.
24. Podstawy ekonomii, red. naukowa E. Kwiatkowski, R. Milewski, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2007.
Literatura uzupełniająca: − Makro i mikroekonomia. Podstawowe problemy, red. S. Marciniak, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2007.
− Czarny B., Wstęp do ekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarow
01 zna i rozumie uwarunkowania
środowiskowe, ekonomiczne wpływające na
stan zdrowia populacji
K_W18 OM1_W05
OM1_W04
02 zna i rozumie uwarunkowania ekonomiczne
w ochronie zdrowia
K_W35 OM1_W12
OM1_W08
OM1_W05
OM1_W09
03 rozumie znaczenie podstawowej wiedzy z
zakresu ekonomii w prawidłowym
planowaniu własnej działalności
gospodarczej
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: P – podsumowująca
P1 - test pisemny z pytaniem otwartym
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4 P1
02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, P1
03 Wk1, Wk2, Wk4, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................................10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ................1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do testu ...................................................................................................... ....... 15 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 1 ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 punktów ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6 punktów ECTS.
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Rafał Warżała
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy prawa
KOD ECTS: 100-26-10-O5
PUNKTY ECTS – 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU
do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia pierwszego stopnia OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: 1/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10 Ćwiczenia – liczba godzin
Wymagania wstępne:
podstawowe informacje z
zakresu wiedzy o społeczeństwie
ze szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii.
II. Cele i zadania przedmiotu: Zaznajomienie studentów z podstawowymi kategoriami z zakresu
prawa, źródłami prawa, zasadami uniwersalnymi oraz systemem organów tworzących, stosujących i
kontrolujących prawo. Zwrócenie uwagi na prawne aspekty wykonywania zawodów medycznych i
związaną z tym kwestię odpowiedzialności prawnej, a także na prawo do ochrony zdrowia i prawa
pacjenta w szerszym kontekście praw człowieka.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
W01 Prawo jako zjawisko społeczne. Podstawowe kategorie prawne. Prawo a inne
regulatory zachowań.
W02 Źródła prawa. Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik zasad
uniwersalnych.
W03 System organów tworzących i stosujących prawo oraz gwarantujących
praworządność.
W04
W05
Prawo do ochrony zdrowia, prawa pacjenta oraz odpowiedzialność osób
wykonujących zawody medyczne i zakładów opieki zdrowotnej.
Podstawy i formy prawne wykonywania zawodów medycznych.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Karkowska D., Prawa pacjenta, Warszawa 2004.
2. Nestorowicz M., Prawo medyczne, Toruń 2007.
3. Zimna T., Zawieranie umów na świadczenia medyczne, 2004.
4. Żebrowski W., Teoria współczesnych systemów politycznych, Olsztyn 2009.
5. Żebrowski W., Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik systemu politycznego, „Szkice
Humanistyczne” 2008, t. 8, nr 3, s. 129-137.
6. Chauvin T., Stawecki T., Winczorek P., Wstęp do prawoznawstwa, Wyd. 7, Warszawa 2012.
Literatura uzupełniająca: 1. Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, red. E. Małuszyńska, B. Gruchman, Warszawa 2007.
2. Filar M. i in., Odpowiedzialność lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej, Warszawa 2005.
3. Paździoch S., Prawo zdrowia publicznego – zarys problematyki, Kraków 2004.
4. Sieńko A., Prawo ochrony zdrowia, Kraków 2006.
5. Zielińska E., Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Warszawa 2008.
6. Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. 1991, nr 91, poz. 408 z późn.
zm.).
7. Muras M., Podstawy prawa, Warszawa 2008.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 Zna podstawy prawa, procedurę
ustawodawczą oraz hierarchię źródeł prawa;
wie jakie zasady prawne obowiązują w
placówkach zajmujących się rehabilitacją
osób chorych i niepełnosprawnych, zna
prawne uwarunkowania prowadzenia
własnej działalności, rozumie kwestie
prawnej odpowiedzialności z tytułu
wykonywanego zawodu.
K_W28,
K_W35
OM1_W08,
OM1_W10
OM1_W05,
OM1_W09,
OM1_W12
02 Potrafi wskazać uniwersalne zasady prawa,
inne niż prawo regulatory zachowań,
rozróżniać akty prawne i z nich korzystać
oraz posłużyć się zdobytą wiedzą w
zawodowym doświadczeniu, z zachowaniem
norm moralnych obowiązujących w
reprezentowanej grupie zawodowej.
K_U13 OM1_U04, OM1_U10
03 Rozumie potrzebę poszanowania porządku
prawnego, w tym praw pacjenta, oraz
uwzględniania uwarunkowań prawnych
podczas realizacji zarówno zadań
indywidualnych, jak i zespołowych.
K_K06,
K_K15
OM1_K02,
OM1_K03,
OM1_K05,
OM1_K06,
OM1_K07,OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F – formująca; P – podsumowująca)
P3 – zaliczenie ustne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 P3
02 Wk2, Wk4, Wk5 P3
03 Wk2, Wk4 P3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... .......10 h
− konsultacje .................................................................................................................................1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przedmiot kończy się zaliczeniem - przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu: 15 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 1 ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 punktów ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6 punktów ECTS.
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu: prof. dr hab. Waldemar Żebrowski.
XI. Pieczęć i podpis Dziekana
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy psychologii
KOD ECTS: 144-01-10-A1
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z ogólną wiedzą z zakresu psychologii naukowej,
dotyczącą w szczególności jej historii, koncepcji psychologicznych człowieka oraz różnic
indywidualnych. Student powinien umieć wymienić i scharakteryzować główne kierunki w psychologii,
jak również podać zagadnienia z obszaru różnic indywidualnych, z uwzględnieniem wpływu czynników
środowiskowych i genetycznych na rozwój ontogenetyczny człowieka.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej. Metody stosowane w
praktyce badań psychologicznych. Psychologia introspekcyjna i początki naukowej
psychologii. Psychoanaliza: geneza, istota i znaczenie nurtu dla rozwoju psychologii.
Wk2 Psychologia behawioralna jako nowe spojrzenie na psychikę człowieka. Psychologia
poznawcza: geneza, istota i znaczenie nurtu dla rozwoju badań nad psychiką człowieka.
Psychologia humanistyczna, jako czwarta siła w nurcie psychologicznych koncepcji
człowieka. Próba rozstrzygnięcia o trafności omówionych paradygmatów.
Wk3 Temperament i osobowość: rys historyczny zagadnienia; koncepcje temperamentu: I.
Pawłowa,E. Kretschmera, J. Strelaua; Początki badań lingwistycznych nad
osobowością; koncepcje cech osobowości na przykładzie teorii H. J. Eysencka, R.
Cattella oraz P. Costy i R. McCrae.
Wk4 Zagadnienie inteligencji i upośledzenia umysłowego. Teorie Inteligencji: Ch.
Spearman’a, F. Vernona, R. Cattella, L. Thurstona; Teorie Inteligencji: J. Guilforda,
teoria rozwoju inteligencji J. Piageta, koncepcja inteligencji emocjonalnej D. Golemana.
Wk5 Psychologia rehabilitacji: psychospołeczne aspekty funkcjonowania osób z wybranymi
rodzajami niepełnosprawności.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej oraz metody stosowane w
praktyce badań psychologicznych. Przedstawienie głównych nurtów w psychologii-
podejście psychodynamiczne, behawioralne i humanistyczne.
A2 Psychologia zachowania: praktyczne wskazówki w kształtowaniu zachowania w
kontekście praw warunkowania klasycznego i instrumentalnego.
A3 Czym jest temperament i osobowość?- wybrane koncepcje i metody badania
osobowości. Prezentacja FCZ-KT - Kwestionariusz Temperamentu oraz EPQ-R -
Kwestionariusz Osobowości Eysencka
A4 Psychologiczne koncepcje stresu. Choroba i niepełnosprawność jako stresory.
Psychologiczne konsekwencje choroby i niepełnosprawności.
A5 Psychologia w procesie rehabilitacji. Studium przypadku. Próba opisu reakcji na i
sposobów radzenia sobie z niepełnosprawnością/ chorobą przewlekłą w kontekście
poznanych koncepcji psychologicznego funkcjonowania człowieka.
Test pisemny i zaliczenie ćwiczeń.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Trzecieniecka-Green, A. (red.). Psychologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych.
Universitas, Kraków, 2012
2.Doliński, D., Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik akademicki, Tom I, II. GWP, Gdańsk, 2008.
3.Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik Akademicki, TOM I, II, III. GWP, Gdańsk, 2007.
Literatura uzupełniająca:
1. Pervin, L. A., Oliver, P. J. Psychologia osobowości. GWP, Gdańsk, 2002.
2. Gasiul, H. Teorie emocji i motywacji. WUKSW, Warszawa, 2007.
3. Oleś, P. Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa,2005.
4. Zimbardo, P., G., Gerrig R., J. Psychologia i życie. Wydanie nowe. PWN, Warszawa, 2006.
5. Kowalik, S., Psychologia rehabilitacji. WAiP, Warszawa, 2007
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 zdefiniować przedmiot, metodę i cel
psychologii naukowej jak również
posiada wiedzę na temat podstawowych
koncepcji psychologicznych człowieka.
K_W15
OM1_W04; OM1_W03;OM1_W05;
OM1_W08; OM1_W10
02 scharakteryzować psychospołeczne
aspekty funkcjonowania osób z różnymi
rodzajami niepełnosprawności, opisać
podstawowe reakcje na chorobę oraz
sytuacje problemowe w opiece nad
pacjentem
K_W15
K_W19
OM1_W04; OM1_W03;OM1_W05;
OM1_W08; OM1_W10
OM1_W05; OM1_W04;
OM1_W08;
OM1_W03
03 dokonać wstępnej diagnozy kondycji
psychospołecznej podopiecznego oraz
sprawnie komunikuje się z zespołem
współpracowników.
K_U11
K_U10
OM1_U04; OM1_U03; OM1_U05
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U05
OM1_U07; OM1_U10
04 wykorzystać w praktyce zagadnienia z
zakresu różnic indywidualnych oraz
psychospołecznego funkcjonowania
osób niepełnosprawnych.
K_K07
K_K16
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K06; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K07
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji
F7 – praca pisemna – studium przypadku
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2
A1, A2, A3
F5, P1
02 A4, A5 F5, F7, P1
03 Wk1, Wk3, Wk4
A1, A4, A5
F5, F7, P1
04 Wk3, Wk4, Wk5
A4, A5
F5, F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ....................................................................................................10 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ...........................................................................10 h
− konsultacje ........................................................................... ...........................................2 h
RAZEM: 22 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń............................................................................................ 8 h
− przygotowanie studium przypadku ..............................................................................10 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego (test)..................................... ……………...10 h
RAZEM: 28 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
XI. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Karol Suszczewicz
mgr Joanna Roszak
XII. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy socjologii z elementami socjologii zdrowia
KOD ECTS: 142-26-10-B4
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu:
Zapoznanie studentów w podstawowymi pojęciami z zakresu socjologii. Omówienie podstawowych
koncepcji teoretycznych w socjologii. Zapoznanie z pojęciami socjologicznymi. Wskazanie na procesy
społeczne i ich związki z funkcjonowaniem człowieka w obszarach zdrowia i choroby. Przedstawienie
społeczno – kulturowych wyznaczników zachowań w zdrowiu i chorobie.
III. Forma zajęć:
Wykład kursowy -Wk, ćwiczenia audytoryjne -A
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Powstanie socjologii jako nauki. Główne założenia podstawowych teorii
socjologicznych
Wk2 Pojęcie struktury społecznej. Klasy i warstwy społeczne.
Wk3 Teorie dewiacji społecznej- etiologiczne i reakcji społecznych
Wk4 Socjologiczne teorie zdrowia i choroby
Wk5 Społeczne podstawy zdrowia; zdrowie a klasa społeczna, zdrowie a płeć, zdrowie a rasa
Nr Temat ćwiczenia
A 1 Proces socjalizacji i jego rodzaje, osobowość społeczna. Interakcje społeczne, kontrola
społeczna
A 2 Grupa społeczna i jej rodzaje, rodzina jako specyficzna grupa społeczna, subkultury
młodzieżowe
A 3 Funkcje rodziny i ich zmiany, rodzaje rodzin, rodzina we współczesnym świecie.
Wsparcie rodzinno – społeczne jako czynnik wspierający proces zdrowienia.
A 4 Stratyfikacje społeczne a stan zdrowia, stratyfikacja etniczna i płciowa, płeć jako
czynnik zróżnicowania społecznego, mniejszości etniczne, uprzedzenia, dyskryminacja.
Wpływ choroby na położenie społeczne.
A 5 Rola społeczna, społeczno – kulturowe wyznaczniki ról zawodowych w medycynie.
Rodzaje instytucji społecznych – instytucje medyczne
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003
2. Giddens A. ,Socjologia, PWN, Warszawa 2004
3. Tobiasz – Adamczyk B., Wybrane elementy socjologii zdrowia i choroby, Impuls, Kraków 2000
4. Turner J., Socjologia. Koncepcje i jej zastosowanie, Zysk i spółka, Poznań 1998
Literatura uzupełniająca: 1. Berger P. Zaproszenie do socjologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999
2.Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczna, Znak, Kraków 2003
3.Sokołowska M. Socjologia medycyny, PZWL, Warszawa 1986
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów obszarowych
01 rozróżnić i wyjaśnić podstawowe pojęcia z
zakresu socjologii i socjologii zdrowia,
relacje pomiędzy zdrowiem a
funkcjonowaniem społeczeństwa, orientuje
się w podstawowych teoriach
socjologicznych
K_W15
OM1_W04, OM1_W03, OM1_W05,
OM1_W08, OM1_W10,
02 wskazać przyczyny zróżnicowania
społecznego, zaburzeń występujących w
relacjach społecznych i rodzinnych.
Wskazać i objaśnić kulturowe oraz religijne
normy i tradycje różnych społeczności.
K_W12
K_W18
OM1_W03, OM1_W02, OM1_W04,
OM1_W05,
OM1_W05, OM1_W04
03 interpretować zjawiska społeczne w
kategoriach socjologicznych
K_U11
OM1_U04, OM1_U03, OM1_U05
04 okazać zrozumienie dla problemów
wynikających z choroby,
niepełnosprawności
K_K07 OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F7 - wykonanie recenzji filmu lub książki podejmującej tematykę socjologiczną
P1 – test pisemny, połączony z pytaniem otwartym
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2,Wk3, Wk4, Wk5 A1,
A2, A3, A4, A5
F7, P1
02 Wk5, A3, A4, A5 F7, P1
03 Wk3, A1,A2,A3,A4 F7, P1
04 A3, A4, A5 F7, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................ ..........................................................10 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... 10 h
− konsultacje ....................................................................................................................................1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................ ................................ 8 h
− opracowanie recenzji ........................................................................................................ ............ 12 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego..................................................................................... 10 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu
mgr Małgorzata Sakowicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Praktyki zawodowe – praktyka asystencka
KOD ECTS: 126-26-10-D9
PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Praktyka kliniczna – liczba godzin 80 Praktyka w pracowni kinezyterapii – liczba godzin 40
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Praktyczne zapoznanie z zadaniami dotyczącymi pracy fizjoterapeuty.
III. Forma zajęć: Praktyki studenckie (Pr)
IV. Treści programowe:
Nr Tematyka praktyki asystenckiej
Pr1 Zapoznanie z organizacją pracy w zakładach opieki zdrowotnej (oddział, poradnia,
przychodnia).
Pr2 Poznanie wyposażenia gabinetu fizykoterapii, kinezyterapii, masażu leczniczego.
Pr3 Poznanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów.
Pr4 Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego.
Pr5 Poznanie zasad rehabilitacji indywidualnej i zespołowej.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż., Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty, 2009,
Wydawnictwo Medyczne Górnicki
2. Kochański J.W. Wademecum Fizykoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii Wrocław 2003
3. Kiwerski J. (red.), Rehabilitacja medyczna, 2007, PZWL
Literatura uzupełniająca: 1. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wymienić i opisać narzędzia diagnostyczne i
metody oceny pacjenta dla potrzeb
fizjoterapii
K_W11 OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
02 wprowadzić dane i uzyskane informacje oraz
opis efektów zabiegów do dokumentacji
pacjenta
K_U22 OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
03 prowadzić dokumentację pacjentów, zakładu
fizjoterapii oraz inną w zakresie fizjoterapii
K_U23 OM1_U09
OM1_U08
OM1_U06
04 akceptuje opinie członków zespołu i innych
specjalistów
K_K05 OM1_K02
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
05 stosuje zasady etyczne obowiązujące w
Kodeksie Fizjoterapeuty
K_U13
K_K14
OM1_U04
OM1_U10
OMI_K03
OMI_K04
OMI_K05
OMI_K07
OMI_K09
06 realizuje zadania stosując zasady BHP
obowiązujące w placówkach ochrony
zdrowia
K_K18 OMI_K07
OMI_K03
OMI_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F3 – sprawdzian praktyczny
F1 – odpowiedz ustna
P5 – ocena opiekuna praktyki
P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Pr1, Pr2, Pr4, Pr5 F1, P5, P6
02 Pr1, Pr4, Pr5 F3, P5, P6
03 Pr1, Pr4, Pr5 F3, P5, P6
04 Pr4, Pr5 F3, P5, P6
05 Pr4, Pr5 F3, P5, P6
06 Pr3 F3, P5, P6
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
- udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................120 h
RAZEM: 120 h
2. Samodzielna praca studenta
- prowadzenie dzienniczka praktyki ............................................................................................. ..... .. 5 h
- przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................. .............10 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 135 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 4 - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................120 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Leonard Januszko
Mgr Jolanta Kapla
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Przysposobienie biblioteczne
KOD ECTS:154-26-10-O4
PUNKTY ECTS: 0,25 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin 2
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: − Przygotowanie studentów do korzystania z uczelnianego systemu biblioteczno-informacyjnego
− Przygotowanie studentów do samodzielności w poszukiwaniu wiedzy niezbędnej w procesie
studiowania
− Wskazanie na różnorodność źródeł wiedzy i informacji i zasady korzystania, sposoby wyszukiwania
literatury
− Zapoznanie z innymi instytucjami w środowisku lokalnym, udostępniającymi dokumenty
piśmiennicze
III. Forma zajęć:
Ćwiczenia audytoryjne (A), warsztaty (W)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia
A1 Konieczność ustawicznego kształcenia. Uczenie się a studiowanie – ukazanie różnic.
Źródła wiedzy w studiowaniu. Rola biblioteki w uczelnianych procesach dydaktyczno-
naukowych. Regulamin biblioteczny, podstawowe zasady zachowania w bibliotece.
Zasady wypożyczania książek. Zasady korzystania ze zbiorów w czytelni. Zasady
korzystania z komputerów i internetu. Inne usługi biblioteki. Podstawowe zasady
ochrony własności intelektualnej.
W2 Warsztat informacyjny – katalogi i kartoteki. Posługiwanie się katalogiem on-line. Inne
instytucje w środowisku lokalnym gromadzące i udostępniające dokumenty –
korzystanie z katalogów on-line innych bibliotek. Elektroniczne bazy danych. Zapisanie
do biblioteki.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Regulamin biblioteki – dokument wewnętrzny
2. Instrukcja korzystania z katalogu on-line w systemie Libra 2000
Literatura uzupełniająca
-
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 korzystać z uczelnianego systemu
biblioteczno-informacyjnego
K_U25
K_U18
OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U12
02 wyjaśnić podstawowe zasady prawa
autorskiego i ochrony własności
intelektualnej
K_W34 OMI_W11
OMI_W08
03 opanował obsługę komputera w zakresie
korzystania z katalogów on-line i baz danych
K_U18 OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U11
OM1_U12
04 korzystać z różnorodnych źródeł wiedzy i
informacji
K_U25 OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
05 rozumie potrzebę stałego uaktualniania
swojej wiedzy
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji, F3 – sprawdzian praktyczny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A1, W2 F3
02 A1 F5
03 W2 F3
04 A1, W2 F5, F3
05 A1 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach praktycznych ................................................................................ 2 h
− konsultacje ................................................................................................... .....................1 h
RAZEM: 3 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………. ..........3 h
RAZEM: 3.h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 6 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 0,25 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,125
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,125
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): Elżbieta Budnik
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Technologia informacyjna
KOD ECTS:113-26-10-O1
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
20
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie na ocenę
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie studentów do posługiwania się technologią informacyjną w zakresie
korzystania z komputerów i komunikacji oraz do stosowania tej technologii w poznawaniu innych dziedzin.
III. Forma zajęć: ćwiczenia laboratoryjne - komputerowe (L)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia L1 Podstawy technik informatycznych i użytkowanie komputerów.
L2 Przetwarzanie tekstów MS Word – style, element składowe dokumentu (tabele, autokształty,
równania, tworzenie konspektu, przypisy).
L3 Przetwarzanie tekstów MS Word – szablony, recenzowanie dokumentów, korespondencja
seryjna).
L4 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – podstawy, operacje, funkcje.
L5 Arkusze kalkulacyjny MS Excel –formanty, wykresy i tabele przestawne.
L6 Grafika menedżerska i prezentacyjna MS PowerPoint.
L7 Bazy danych jako magazyn informacji.
L8 Usługi w sieciach informatycznych. Naukowe bazy danych. Aspekty humanistyczne, etyczno-
prawne i społeczne w dostępie do TI i w korzystaniu z tej technologii.
L9 Sprawdzian praktyczny z MS Word.
L10 Sprawdzian praktyczny z MS Excel.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Tomaszewska-Adamarek A. ABC Word 2007 PL. ISBN: 978-83-246-1039-6, Wydawnictwo Helion 2007
2. Walkenbach J. Excel 2007 Pl. Biblia. ISBN 978-83-246-1021-1, Wydawnictwo Helion 2007
3. Zimek R. PowerPoint 2007 PL. Ćwiczenia ISBN: 978-83-246-1052-5, Wydawnictwo Helion 2007
Literatura uzupełniająca: 1. Wróblewski P. ABC komputera. Wydanie VI. ISBN: 978-83-246-1064-8, Wydawnictwo Helion 2007
2. Mendral D. Szeliga M. ABC systemu Windows Vista PL. ISBN: 978-83-246-0812-6, Wydawnictwo Helion 2007
3. Usługi w sieciach informatycznych. Wojciechowski A. Wydawnictwo Naukowe PWN SA 2007
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 Posługiwać się terminologią dotyczącą
użytkowania komputerów, wykorzystać funkcje
porządkujące środowisko pracy każdego
użytkownika komputera w celu zwiększenia
efektywności jego wykorzystania. Umie
zarządzać oknami aplikacji, plikami, folderami, a
także procesami instalacji i deinstalcji
oprogramowania oraz urządzeń peryferyjnych
komputera
K_W34 OM1_W11, OM1_W08
02 poprawnie używać komputera do tworzenia,
edycji, formatowania, przechowywania i
drukowania dokumentów. Stosować się do zasad
edycji tekstu, umiejętność pracy z dużymi
dokumentami, w tym respektowanie zasad
pisania prac naukowych.
K_U18
K_U25
K_U26
OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U11,OM1_U13,OM1_U06,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
03 wykorzystać oprogramowanie MS Excel do
przeprowadzania powtarzalnych obliczeń:
przygotowania budżetów, opracowywania
prognoz, sporządzania wykresów i raportów
finansowych.
K_U18 OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,
OM1_U11, OM1_U12
04 Przygotować i przedstawić prezentację
multimedialną wykonaną w PowerPoincie z
uwzględnieniem podstawowych zasad tzw.
„prezentacji dla prelegenta”.
K_U18
K_U25
K_U26
OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U11,OM1_U13,OM1_U06,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
05 Wykorzystać zasoby ogólnoświatowej sieci
komputerowej do pozyskiwania informacji i
szybkiego komunikowania się z innymi
użytkownikami komputerów.
K_U26 OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 L1 F3
02 L2, L3, L9, L10 F3
03 L4, L5 F3
04 L6 F3
05 L7, L8 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................20 h
− konsultacje ................................................................................... ................................................... 2 h
RAZEM: 22 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........10 h
− opracowanie i przygotowanie prezentacji w PowerPoint….............................................................6 h
− przygotowanie do sprawdzianów................................................................................................ .... 12 h
RAZEM: 28 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Waldemar Andrzejczyk
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Turystyka i rekreacja osób niepełnosprawnych
KOD ECTS: 162-26-10-D1
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Kształcenie ruchowe i
metodyka nauczania ruchu,
Warsztaty psychologiczne
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu turystyki i rekreacji. Przygotowanie studentów
do planowania i organizowania turystyki dla osób niepełnosprawnych. Zapoznanie studentów z zasadami i
metodami prowadzenia zajęć rekreacyjnych z osobami z różnym rodzajem niepełnosprawności.
III. Forma zajęć:
Ćwiczenia audytoryjne (A)
Ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczeń
A1/P1 Istota i zasady usług turystycznych i sportowych osób niepełnosprawnych: podstawowe
definicje i pojęcia. Możliwości uprawiania turystyki przez osoby niepełnosprawne.
A2/P2 Sporty wodne w turystyce i rekreacji osób niepełnosprawnych.
A3/P3 Rodzaje i organizacja turnusów rehabilitacyjnych i innych form aktywności osób
niepełnosprawnych.
A4 Dostępność obiektów sportowych, rekreacyjnych i turystycznych do potrzeb osób z
różnymi rodzajami niepełnosprawności.
A5 Programy i dofinansowania inicjatyw w zakresie sportu, turystyki i rekreacji osób
niepełnosprawnych
V. Literatura
Literatura podstawowa: 25. Bifron. Funkcjonowanie PFRON w systemie rehabilitacji społecznej i zawodowej. PFRON
Warszawa, 2004.
26. Błądek Z. Hotele bez barier. Albus Poznań, 2003.
27. Górniak K.: Sport dla wszystkich- rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych. Wyd. KFSF,
Warszawa, 2001.
28. Łobożewicz T. Turystyka i rekreacja ludzi niepełnosprawnych. Warszawa, 2000.
29. Mikulski J. Niepełnosprawni u wrót Zjednoczonej Europy. Praca zbiorowa pod red. Henryka
Waszkiewicza .P.T.W.K w Rzeszowie, 2003.
Literatura uzupełniająca: − Błądek Z., Gałkowski A.E. Udostępnienie obiektów hotelarskich dla osób niepełnosprawnych.
UKFiT. Warszawa, 1997.
− Dudek B. Turystyka ludzi niepełnosprawnych. U.K.FiT Warszawa, 1991.
− Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych,
2000.
− Standardy w zakresie organizacji turnusów rehabilitacyjnych przy udziale środków Państwowego
Funduszu Osób Niepełnosprawnych oraz kierowanie osób niepełnosprawnych do uczestnictwa w
tych turnusach.
− Sport niepełnosprawnych w Polsce, PZSN’’Start’’, 2003.
− Skalska T. Ochrona turystów niepełnosprawnych w Polsce na tle rozwiązań stosowanych w
wybranych państwach Unii Europejskiej, W; ‘’Unia Europejska a przyszłość polskiej turystyki’’.
Warszawa; SGH, 2003, s. 255-279
− Pilawska A.,Pilawski A., Petrynski W.: Zarys teorii i metodyki rekreacji ruchowej. Wyd. GWSH,
Katowice, 2003.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wskazać i objaśnić podstawy edukacji
zdrowotnej, promocji zdrowia oraz
profilaktyki niepełnosprawności
K_W20 OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
02 zna problematykę dyscyplin sportowych i
potrafi prawidłowo dobierać różne formy
aktywności fizycznej dla osób zdrowych i
dotkniętych niepełnosprawnością
K_W22
K_W33
OM1_W06
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
03 wykorzystywać różne formy aktywności
fizycznej w nauczaniu ruchów oraz
planowaniu i kontrolowaniu procesu
opanowywania umiejętności ruchowych u
osób niepełnosprawnych
K_U02 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
04 rozpoznawać i interpretować podstawowe
problemy psychologiczne osoby
niepełnosprawnej funkcjonującej w
społeczeństwie
K_U11 OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
05 okazywać zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności,
kalectwa czy przewlekłej choroby,
przestrzega właściwych relacji z pacjentem,
z rodziną pacjenta, z najbliższym otoczeniem
i społeczeństwem
K_K07
K_K13
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06 OM1_K08
06 angażuje się w pracę na rzecz osób
niepełnosprawnych, potrafi działać np. w
wolontariacie, akcjach użytecznych
społecznie i potrafi brać odpowiedzialność
za pracę własną
K_K09
K_K11
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
07 korzysta z różnych form sportu i aktywności
fizycznej
K_K19 OM1_K09
VII. Sposoby oceny: (F – formująca; P – podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja - plakat stworzony na podstawie tekstu specjalistycznego z dziedziny Turystyki i rekreacji
osób niepełnosprawnych
F7- stworzenie planu turnusu rehabilitacyjnego dla osób z różnym poziomem niepełnosprawności
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A1 F1, F5, F6, F7
02 A1 F1, F5, F6, F7
03 A2 F1, F5, F6, F7
04 A1, A3 F1, F5, F6, F7
05 A5 F1, F5, F6, F7
06 A3 F1, F5, F7
07 A4 F1, F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... .. 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .............................................................................................................7 h
− przygotowanie do zaliczenia ustnego…........................................................................................ 8 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
XI. Autor programu (dane kontaktowe): Mgr Grzegorz Prokopowicz
Mgr Karolina Białobrzewska
XII. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT:
Warsztaty psychologiczne umiejętności interpersonalnych
KOD ECTS: 144-26-10-C9
PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
10 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: − Edukacja zdolności komunikacyjnych:
zdobycie wiedzy o komunikacji interpersonalnej
doskonalenie własnych umiejętności interpersonalnych, wzmacnianie poczucia własnej
skuteczności w sytuacjach społecznych, budowanie pozytywnej samooceny
poznanie swojej roli zawodowej w relacjach interpersonalnych wymagającej umiejętności
efektywnego funkcjonowania w sytuacjach społecznych
poznanie swoich kompetencji niezbędnych do realizacji zadań zawodowych, asertywność w
relacjach z innymi, reakcja na krytykę, umiejętność zarządzania własnymi emocjami
2. Zautomatyzowanie umiejętności, zintegrowanie z innymi kompetencjami, przećwiczenie,
zapewnienie informacji zwrotnych.
3. Nabycie umiejętności nawiązania kontaktu z pacjentem i reprezentowania siebie w roli
zawodowej.
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia
W 1 Integracja grupy, ocena samego siebie, moje zalety i wady, wgląd w siebie.
W 2 Prezentacja pojęć (kompetencje społeczne, umiejętności komunikacyjne, kompetencje
miękkie).Zdolności i umiejętności, sztuka nawiązywania kontaktu, asertywność,
komunikacja niewerbalna i jej znaczenie w kontakcie.
W 3 Komunikacja interpersonalna – zdefiniowanie trudności w zaspokajaniu potrzeb
pacjenta, umiejętności komunikacyjne -aktywne słuchanie, przebieg komunikacji jedno-
i dwustronnej, bariery komunikacyjne). Ćwiczenie danej umiejętności przy pomocy
metod aktywnych. Symulacja sytuacji, nabywanie nowych doświadczeń i umiejętności
w sytuacjach ćwiczeniowych. Dostarczanie informacji zwrotnych.
W 4 Nakłanianie do wypróbowania umiejętności grania roli przez ćwiczących z
uwzględnieniem uzyskanych informacji zwrotnych. Rozpoznawanie indywidualnych
predyspozycji – ćwiczenia w małych grupach, określanie własnych granic
psychologicznych w kontakcie z pacjentem. Symulacja realnych zdarzeń z jakimi mogą
spotkać się studenci w pracy zawodowej (sztuka nawiązania kontaktu, podmiotowe
traktowanie pacjenta).
W 5 Autorefleksja, rozpoznawanie swojego wzorca komunikacyjnego. Omówienie korzyści
płynących z nabytych umiejętności, praktyczne wypracowanie schematów
komunikowania i postępowania.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 30. Bocheńska-Włostowska K. Akademia umiejętności interpersonalnych, Oficyna Wydawnicza Impuls,
Kraków 2009
31. Hartley P. Komunikacja w grupie, Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 2002
32. Majewska-Gałęziak A.(red): Metoda warsztatowa w kształceniu umiejętności interpersonalnych. Praca
zbiorowa.1998
33. Smółka P. Jak skutecznie szkolić umiejętności interpersonalne, w:Kaczmarek, A. Kucharski, M. Stencel
(red).Komunikowanie się. Problemy i perspektywy. Wydawnictwo UMCS.Lublin2006
34. Thomson P. Sposoby komunikacji interpersonalnej, Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 1998
35. Thorsten B. Zabawy ułatwiające nawiązywanie kontaktów. Jedność, Kielce 2002
Literatura uzupełniająca: 1. Jakubowska U, Wokół pojęcia „kompetencja społeczna”- ujęcie komunikacyjne. Przegląd
Psychologiczny,39,29-40.
2. Strelau J, Psychologia różnic indywidualnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar,2002
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 komunikować się z pacjentem i jego rodziną,
opisuje przebieg i organizację spotkań z
pacjentem, potrafi przewidzieć potencjalne
trudności, jest otwarty na potrzeby pacjenta i
przeciwdziała sytuacjom problemowym
K_U08
K_K03
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
02 interpretować komunikaty niewerbalne
pacjenta, oceniać postęp lub jego brak w
przebiegu usprawniania, jest zorientowany
na efekt i otwarty na poszukiwanie pomocy
ekspertów
K_K03
K_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
03 zachować krytycyzm w ocenie własnych
działań i w wyrażaniu opinii dotyczących
osób współpracujących z pacjentem, dąży do
analizy przypadku i nazywa działania
wymagające weryfikacji, umiejętnie je
komunikuje
K_K03
K_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
04 okazuje zrozumienie dla subiektywnie
trudnych sytuacji pacjenta, komunikuje
swoje oczekiwania z szacunkiem dla
odmienności lub niepełnosprawności osoby
chorej,
K_K07
K_K08
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja
F7 - inny tj. informacja zwrotna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 W1, W2, W3, W4 F5,F7
02 W3, W4 F5,F6,F7
03 W4, W5 F5,F7
04 W3,W4 F5,F6,F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ............. 10 h
− konsultacje .................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ................................................................. ............................................15 h
− przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........12 h
RAZEM: 27 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: .38 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne .- 0,4
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ............. 10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Irena Mysakowska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)