Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty...

72
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego Cykl kształcenia 2013-2016 PRZEDMIOT: Anatomia prawidłowa człowieka KOD ECTS: 120-26-10-A6 PUNKTY ECTS: 6 KIERUNEK: Fizjoterapia SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: A POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M ROK/ SEMESTR :I/1 i 2 PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny Wykłady – liczba godzin 30 Ćwiczenia – liczba godzin 60 Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: znajomość biologii na poziomie szkoły średniej Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin polski I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu anatomii człowieka. III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), Ćwiczenia laboratoryjne (L), Ćwiczenie audotytoryjne (A). IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Kości kończyny górnej i dolnej. Wk2 Czaszka. Kręgosłup, kręgi, żebra. Wk3 Stawy kończyny górnej i dolnej Wk4 Mięśnie kończyny górnej Wk5 Mięśnie kończyny dolnej Wk6 Mięśnie klatki piersiowej i ściany brzucha. Wk7 Układ nerwowy- podział, budowa mózgowia. Wk8 Budowa serca. Wk9 Naczynia krwionośne. Wk10 Drogi oddechowe i płuca. Wk11 Układ pokarmowy, przewód pokarmowy. Wk12 Układ pokarmowy, narządy gruczołowe. Wk13 Układ dokrewny. Powłoka ciała. Wk14 Narząd wzroku, Narząd słuchu i równowagi. Wk15 Układ płciowy. Nr Temat ćwiczeń A1 Zapoznanie z przedmiotem, plan pracy i regulamin zaliczenia, piśmiennictwo. L2 Schemat budowy ciała. Pojęcie narządu i układu. L3 Osie, płaszczyzny. Sposoby obrazowania w anatomii. A4 Budowa ogólna kości, rodzaje kości. A5 Zasada budowy szkieletu. Kości jako element podporowy i dynamiczny. L6 Kości kończyny górnej – praktyczna znajomość. L7 Kości kończyny dolnej - praktyczna znajomość. L8 Punkty anatomiczne kości – obrazowanie rentgenowskie. L9 Budowa klatki piersiowej, żebra. L10 Budowa czaszki.

Transcript of Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty...

Page 1: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Anatomia prawidłowa człowieka

KOD ECTS: 120-26-10-A6

PUNKTY ECTS: 6 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR :I/1 i 2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

30 Ćwiczenia – liczba godzin

60

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

znajomość biologii na poziomie

szkoły średniej

Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu anatomii

człowieka.

III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), Ćwiczenia laboratoryjne (L), Ćwiczenie audotytoryjne (A).

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Kości kończyny górnej i dolnej.

Wk2 Czaszka. Kręgosłup, kręgi, żebra.

Wk3 Stawy kończyny górnej i dolnej

Wk4 Mięśnie kończyny górnej

Wk5 Mięśnie kończyny dolnej

Wk6 Mięśnie klatki piersiowej i ściany brzucha.

Wk7 Układ nerwowy- podział, budowa mózgowia.

Wk8 Budowa serca.

Wk9 Naczynia krwionośne.

Wk10 Drogi oddechowe i płuca.

Wk11 Układ pokarmowy, przewód pokarmowy.

Wk12 Układ pokarmowy, narządy gruczołowe.

Wk13 Układ dokrewny. Powłoka ciała.

Wk14 Narząd wzroku, Narząd słuchu i równowagi.

Wk15 Układ płciowy.

Nr Temat ćwiczeń

A1 Zapoznanie z przedmiotem, plan pracy i regulamin zaliczenia, piśmiennictwo.

L2 Schemat budowy ciała. Pojęcie narządu i układu.

L3 Osie, płaszczyzny. Sposoby obrazowania w anatomii.

A4 Budowa ogólna kości, rodzaje kości.

A5 Zasada budowy szkieletu. Kości jako element podporowy i dynamiczny.

L6 Kości kończyny górnej – praktyczna znajomość.

L7 Kości kończyny dolnej - praktyczna znajomość.

L8 Punkty anatomiczne kości – obrazowanie rentgenowskie.

L9 Budowa klatki piersiowej, żebra.

L10 Budowa czaszki.

Page 2: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

A11 Rodzaje połączeń kości.

A12 Biomechanika połączeń. Podział stawów.

A13 Budowa ogólna stawu.

L14 Stawy kończyny górnej.

L15 Stawy kończyny dolnej.

L16 Połączenia kręgosłupa.

L17 Połączenia klatki piersiowej.

A18 Ogólna budowa i podział mięśni. Mechanika mięśni. Pojęcie grup mięśniowych, taśmy

mięśniowe, mięsnie synergistyczne i antagonistyczne.

L19 Mięśnie kończyny górnej, przyczepy i funkcje - praktyczna znajomość.

L20 Mięśnie kończyny dolnej, przyczepy i funkcje - praktyczna znajomość.

L21 Punkty orientacyjne na kończynach, położenie i przebieg mięśni, przyczepy mięśni.

A22 Więzadła i mięśnie -stabilizatory i ograniczniki ruchu.

L23 Mięśnie klatki piersiowej i brzucha, rozcięgna mięśniowe.

L24 Topografia mięśni grzbietu.

A25 Ośrodkowy układ nerwowy- budowa rdzenia kręgowego, drogi rdzeniowe,

A26 Sploty nerwowe.

A27 Nerwy rdzeniowe, nerwy obwodowe kończyn. Unerwienie segmentarne i obwodowe.

A28 Nerwy czaszkowe.

L29 Poziomy uszkodzeń układu nerwowego, uszkodzenie nerwów.

A30 Układ nerwowy autonomiczny.

A31 Mięśnie twarzy - ćwiczenia na modelach.

A32 Mięśnie szyi.

A33 Budowa i topografia przepony.

A34 Mięsnie krocza.

L35 Topografia naczyń krwionośnych- znajomość praktyczna.

L36 Topografia narządów klatki piersiowej.

L37 Granice płuc i mechanika klatki piersiowej.

A38 Duży i mały krwiobieg. Krążenie płodowe. Układ chłonny.

L39 Topografia narządów wewnętrznych jamy brzusznej.

L40 Topografia narządów miednicy.

A41 Charakterystyka i położenie narządów dokrewnych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. A. Michajlik i W. Ramotowski - Anatomia i fizjologia człowieka. PZWL, Warszawa, 2003.

2. A. Krechowiecki, F. Czerwiński. -Zarys anatomii człowieka. PZWL, Warszawa, 2004.

3. F. Netter- Atlas anatomii człowieka. Urban& Partner, Wrocław, 2008.

Literatura uzupełniająca: 1. J. Sokołowska-Pituchowa –Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa, 2006.

2. R. Putz, R. Past , – Atlas anatomii człowieka Soboty- II tomy. Urban& Partner, Wrocław, 2006.

3. W. Kahle-Podręczny atlas anatomii człowieka. III tomy. Wyd.Med. Słowiński, Verlag, 1998.

4. P. MacKinnon – Oksfordzki podręcznik anatomii czynnościowej III tomy. PZWL, Warszawa, 1997

5. Z. Ignasiak.- Anatomia układu ruchu. Urban& Partner, Wrocław, 2007.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 Użyć i rozumieć nomenklaturę

anatomiczną. Poprawnie opisać budowę

anatomiczną człowieka. Definiować

narządy i układy człowieka.

K_W07 OM1_W01

OM1_W02

02 Wyjaśnić szczegóły budowy i

funkcjonowania: szkieletu, aparatu

ruchu, układów i narządów człowieka.

K_W08 OM1_W01

OM1_W02

OM1_W03

03 Analizować punkty i części anatomiczne

kości, mięśni i narządów wewnętrznych.

K_U04 OM1_U01

OM1_U02

Page 3: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

Zaprezentować położenie narządów

wewnętrznych. Wykorzystywać opis

anatomiczny do analizy budowy ciała

człowieka.

OM1_U05

OM1_U08

OM1_U09

04 Rozumie potrzebę stałego uaktualniania

swojej wiedzy z zakresu nauk

podstawowych oraz medycznych.

K_K01 OM1_K01

OM1_K02

OM1_K01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny

F5 – udział w dyskusji

P1 – egzamin pisemny- SSQ.

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10,

Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A25, A 26, A27, A28.

F1, F2, F3, P1.

02 L2, A4, L9, L10, A11, A12, A13, L14, L15, L16, L17, A18,

L29, A30, A31, A32, A33, A34, A38.

F1, F2, F3, P1.

03 L3, A5, L6, L7, L8, L19, L20, L21, A22, L23, L24, L 35, L36, L

37, L39, L40.

F1, F3, P1.

04 A1, A38, A41 F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ……………………………………………………………………..30 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych …………………………………………………... 35 h

− udział w zajęciach laboratoryjnych …………………………………………………….. 25 h

− konsultacje ………………………………………………………………………………...4 h

− egzamin pisemny ............................................................................................................. ... 2 h

RAZEM: 96 h

2. Samodzielna praca studenta:

- przygotowanie do ćwiczeń………………………………………………………………… 30 h.

− przygotowanie do kolokwiów ……………………………………………………………10 h

− przygotowanie do egzaminu pisemnego z przedmiotu:…………………………………. 15 h

RAZEM: 55 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 151 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 6 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

− udział w zajęciach laboratoryjnych - 25 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr n. med. Janusz Godlewski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 4: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Antropologia

KOD ECTS: 147-26-10-A15

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: I/1 lub 2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin

15

Wymagania wstępne/zaliczone

przedmioty poprzedzające: biologia medyczna, anatomia

prawidłowa człowieka

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z rozwojem rodowym człowieka, ze zróżnicowaniem wewnątrzgatunkowym oraz wybranymi

problemami rozwoju osobniczego. Analiza uwarunkowań fizycznej aktywności człowieka, zmian

morfofunkcjonalnych zachodzących w organizmie ludzkim pod wpływem różnych form aktywności

fizycznej.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk 1 Antropologia jako nauka o ewolucji właściwości biologicznych i kulturowych człowieka.

Formy kultury fizycznej - wychowanie fizyczne, sport, rekreacja ruchowa, rehabilitacja

ruchowa.

Wk 2 Antropologia filogenetyczna – ewolucja gatunku Homo sapiens (antropogeneza), czynniki

hominizacji. Filogenetyczne zmiany motoryczności człowieka.

Wk 3 Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe człowieka – przegląd wybranych klasyfikacji

rasowych. Antropologiczne aspekty zdolności ruchowych przedstawicieli różnych odmian i

ras.

Wk 4 Biotyp człowieka – wybrane systemy somatotypologiczne.

Wk 5 Etapy ontogenezy. Czynniki rozwoju osobniczego- determinanty, stymulatory i

modyfikatory rozwoju.

Środowiskowe uwarunkowania rozwoju.

Wk 6 Antropologia populacyjna – zmienność morfologiczna człowieka.

Wk 7 Antropologia populacyjna – zmienność fizjologiczna człowieka.

Wk 8 Uwarunkowania morfologiczne aktywności ruchowej. Aktywność ruchowa jako czynnik

prawidłowego stylu i trybu życia.

Nr Temat ćwiczenia

P1 Metody badań antropologicznych – przyrządy pomiarowe, punkty antropometryczne, karta

badań antropometrycznych.

Page 5: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

P2 Metody badań antropologicznych - antroposkopia (kefaloskopia i somatoskopia).

P3 Pomiary antropometryczne.

P4 Wskaźniki antropologiczne – wybrane wskaźniki głowy i wskaźniki somatyczne

P5 Określanie typu budowy ciała metodą Kretschmera

P6 Określanie typu budowy ciała metodą Wankego

P7 Szacowanie masy tkanki tłuszczowej i tkanek aktywnych. Należyta masa ciała.

P8 Zastosowanie metod antropometrycznych dla potrzeb fizjoterapii.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Charzewski J. (red.). Antropologia. Wyd. Dydaktyczne AWF Warszawa, 2004.

Wolański N. Rozwój biologiczny człowieka. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 006.

Drozdowski Z. Antropometria w wychowaniu fizycznym. Wyd. AWF Poznań, 1998.

Gołąb S., Chrzanowska M. (red.). Przewodnik do ćwiczeń z antropologii. Wyd. AWF Kraków, 2007.

Iwanek B., Rogowska E. Antropologia. Materiały do ćwiczeń. Wyd. AWFiS , Gdańsk, 2006.

Literatura uzupełniająca:

Juśkiewicz-Swaczyna B. Pochodzenie i ewolucja człowieka. Materiały dydaktyczne. Szkice Humanistyczne

t. X, vol. 21, str.180-189. OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn, 2010.

Siniarska A., Tomczyk J. Skrypt do ćwiczeń z antropologii. Wyd. Wszechnicy Mazurskiej, 2005.

Drozdowski Z. Antropologia a kultura fizyczna. Wyd. AWF Poznań, 1996.

Drozdowski Z. Antropologia sportowa. Wyd. AWF Poznań, 1984.

Chip Walter. Kciuki, paluchy i łzy oraz inne cechy, które czynią nas ludźmi. Dom Wydawniczy

"Rebis", Poznań, 2008.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie

do efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 scharakteryzować etapy ontogenezy człowieka

wymienić czynniki rozwoju osobniczego i

określić ich wpływ na rozwój fizyczny

K_W01 OM1_W01

02 opisać proces kształtowania się cech

motorycznych człowieka w aspekcie

filogenetycznym i ontogenetycznym

K_W01 OM1_W01

03 zdefiniować pojęcie kultury fizycznej,

podstawowe różnice między wychowaniem

fizycznym, sportem, rekreacją ruchową i

rehabilitacją ruchową

K_W32 OM1_W10; OM1_W09

04 wyjaśnić zróżnicowanie morfologiczne i

fizjologiczne człowieka

K_W02 OM1_W01; OM1_W02

05 wymienić podstawowe przyrządy pomiarowe i

potrafi zastosować podstawowe techniki

pomiarów antropometrycznych do oceny

rozwoju fizycznego i dla potrzeb fizjoterapii

K_W11

K_U04

K_U07

K_U14

OM1_W03; OM1_W07;OM1_W10

OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;

OM1_U08; OM1_U09

OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05

OM1_U05; OM1_U02; OM1_U08

06 interpretować wyniki przeprowadzonych

badań antropometrycznych i ocenić ich

przydatność dla potrzeb fizjoterapii

K_U15 OM1_U05; OM1_U06; OM1_U07;

OM1_U08; OM1_U10

07 samodzielnie wykonywać pomiary

antropometryczne i właściwie organizować

pracę własną na zajęciach

K_K10 OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;

OM1_K05; OM1_K06; OM1_K07

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny

F7 – kontrola karty pomiarów

P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych

Page 6: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk4; Wk5; Wk8; P2

02 Wk2; Wk8; P2

03 Wk1; P2

04 Wk3; Wk4; Wk6; Wk7; P4; P5; P6; P7 F7, P2

05 Wk1; P1; P2; P3; F2, F7

06 P5; P6; P7; P8 P2

07 P1; P2; P3; P4 F7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ........................................................................................................................15 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych .. ....................................................................................... .....15 h

− konsultacje .........................................................................................................................................1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do kolokwium……………. ................................................................... ............................. 5 h

− przygotowanie prezentacji ppt. …………………………………………………………………………….5 h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego z zakresu wykładów ………………………………………....... 10 h

RAZEM: 20 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,6

- udział w ćwiczeniach praktycznych .. .............................................................................15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna

Mgr Aleksandra Kolwicz

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 7: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Biofizyka

KOD ECTS: 132-26-10-A4

PUNKTY ECTS:2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: 1/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15 Ćwiczenia – liczba godzin

15 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające: znajomość fizyki na poziomie

szkoły średniej Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Nabycie przez studentów umiejętność opisu i interpretacji podstawowych wielkości fizycznych. Poznanie

właściwości fizycznych tkanek; opisu i interpretacji zjawisk fizycznych zachodzących w organizmie

człowieka, wpływu na organizm zewnętrznych czynników fizycznych (temperatury, ciśnienia, pól

elektromagnetycznych, prądów, fal dźwiękowych, promieniowania elektromagnetycznego i jonizującego.

Wykłady mają na celu ukazać studentom jedności między zjawiskami fizycznymi zachodzącymi w

otaczającym nas świecie i organizmie człowieka. Ukazanie wpływu różnych czynników fizycznych na

organizm człowieka ( np. ciśnienia, naprężenia, temperatury, prądu elektrycznego, pól

elektromagnetycznych, promieniowania laserowego i in. ukazanych w treściach programowych).

Ćwiczenia laboratoryjne mają na celu praktyczne (przez uczestnictwo w bezpośrednich pomiarach i

przeprowadzonych doświadczeniach laboratoryjnych) zapoznanie studentów ze zjawiskami zachodzącymi w

organizmie żywym: z transportem masy, pędu (zjawisko lepkości) i transportem ciepła, rozchodzeniem się

fal mechanicznych i in. Poznanie sposobów wyznaczenia podstawowych wielkości fizycznych

charakteryzujących te zjawiska. Ćwiczenia te pozwalają na bezpośrednią dyskusję ze studentami o

zjawiskach biofizycznych, w trakcie wykonywania przez nich doświadczeń, pozwalają na samodzielną

interpretację otrzymanych wyników doświadczalnych przez opracowanie i wyciągnie wniosków z

otrzymanych wyników. Obejmują również opracowanie kilku referatów mających na celu wyrobienie przez

studenta umiejętności samodzielnego opracowywania zagadnień biofizycznych.

III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L) i audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Definicja podstawowych wielkości fizycznych (np. siły, ciężaru, pędu, gęstości, ciężaru

właściwego, ciśnienia, naprężeń ) i opis dynamiki układu (modelowanie matematyczne). Wpływ

podwyższonego i obniżonego ciśnienia na organizm człowieka. Odkształcenia: skręcanie,

zginanie, złamanie. Prawo Hooke’a. Rozciąganie i ściskanie tkanek. Pomiar naprężeń w kościach

podczas prób wytrzymałościowych.

Wk2 Wstęp do opisu praw transportu: masy, pędu i energii. Ogólne równanie transportu. 1. Transport

masy - zjawisko dyfuzji i osmozy. 2. Transport pędu: elementy mechaniki płynów – biofizyka

układu krążenia. Zjawisko lepkości. Lepkość krwi. Kinematyka, kinetyka, mechanika płynów.

Zjawisko napięcia powierzchniowego. Obliczanie oporów areodynamicznych oraz parametrów

przepływu.

Page 8: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

Wk3 Podstawy bioenergetyki i termokinetyki. Sposoby rozchodzenia się ciepła. Bilans cieplny.

Zjawisko transportu energii. Rodzaje energii. Energia wewnętrzna, entalpia i entropia.

I i II zasada termodynamiki. Transport energii w organizmie żywym.

Wk4 Drgania harmoniczne. Ruch falowy. Fale mechaniczne – głosowe (akustyczne). Zakresy

słyszalności fal głosowych. Pomiary słyszenia wybranych częstotliwości. Ultradźwięki i

infradźwięki.

Wk5 Sposoby wytwarzania ultradźwięków. Wpływ ultradźwięków i infradźwięków na organizm

człowieka. Pole elektryczne, magnetyczne i prąd. Obwody prądu stałego. Praca i moc prądu

elektrycznego.

Wk6 Oddziaływanie prądu elektrycznego i pól elektromagnetycznych na organizm człowieka.

Właściwości elektryczne komórki – przewodnictwo i potencjały elektryczne w układzie

nerwowym. Pomiar oporności ciała człowieka. Fale elektromagnetyczne (rodzaje fal, zakresy i

zastosowanie) i ich wpływ na organizm człowieka. Światło jako fala elektromagnetyczna i foton

Wk7 Podstawowe zagadnienia z zakresu optyki falowej. Zjawisko interferencji i polaryzacji światła.

Zjawisko absorpcji światła. Biofizyka procesu widzenia. Zjawiska związane z akcją laserową

(fluorescencja, emisja spontaniczna i wymuszona). Działanie laserów.

Wk8 Charakterystyka promieniowania laserowego. Podstawy cybernetyki.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Definicje podstawowych wielkości fizycznych. Omówienie sposobów wyznaczania gęstości ciał.-

audytoryjne (1h)

L2 Wyznaczenie gęstości ciał stałych i cieczy (3 h)

L3 Wyznaczanie bezwzględnego współczynnika lepkości metodą Stokesa. (3 h)

L4 Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych. (3 h)

L5 Wyznaczanie długości oraz częstotliwości fali głosowej metodą rezonansu. Obliczanie

częstotliwości fal elektromagnetycznych. (3 h)

A6 Charakterystyka promieniowania laserowego. Obliczanie dawek. Ćwiczenie zaliczeniowe. (2 h)

Uwaga: na ćwiczeniach laboratoryjnych liczebność grup nie więcej niż 16 osób.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Pilawski A. Podstawy biofizyki. Podręcznik dla studentów medycyny. Zakład Wydawnictw Lekarskich,

Warszawa, 1985.

2. Jaroszyk F. Biofizyka. Podręcznik dla studentów. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2002.

3. Grajek H. Przewodnik do ćwiczeń laboratoryjnych z biofizyki. OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn 2010

Literatura uzupełniająca: 1. Bobrowski Cz. Fizyka - krótki kurs. WNT Warszawa, 1998

2. Skorko M. Fizyka. PWN, Warszawa, 1976

3. Jóźwiak Z. Bnartosz G. Biofizyka. PWN, Warszawa, 2008

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 scharakteryzować procesy fizyczne

zachodzące w organizmie ludzkim, opisać

prawa fizyczne i biofizyczne oraz

biofizyczne mechanizmy funkcjonowania

organizmu

K_W03 OM1_W01

OM1_W02

OM1_W07

02 objaśnić mechanizmy działania czynników

fizykalnych (prądów, ultradźwięków,

światła) stosowanych w zabiegach z zakresu

K_W25 OM1_W07

OM1_W01

03 wykorzystywać podstawowe metody i

techniki fizyczne do oceny rozwoju

fizycznego i diagnostyki (stosowanie fal

elektromagnetycznych, prądów, fal

akustycznych w terapii)

K_U04

OM1_U01

OM1_U02

OM1_U05

OM1_U08

OM1_U09

04 rozumie potrzebę stałego uaktualniania

swojej wiedzy z zakresu nauk

podstawowych oraz medycznych

K_K01

OM1_K01

OM1_K02

OM1_K01

Page 9: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny (wykonanie ćwiczenia + sprawozdanie)

F4 – kolokwium

F6 – prezentacja (referat)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk7, A1, L2-L6 F4, F6

02 Wk4-Wk7 F4, F3, F6

03 Wk3-Wk7, L5, A6 F3, F6

04 Wk7, Wk8, A6 F6

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ...............15 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................................................................ ............................11 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .... 4 h

− konsultacje ............................................................................. ......................................................... 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ...........12 h

− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ............................................................................................ ......4 h

− przygotowanie do kolokwiów z ćwiczeń i wykładów ........................................................... .......... 12 h

RAZEM: 28 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 59 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,5

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych/ ...........................................................................................12 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Prof. dr hab. Hanna Grajek

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 10: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Biologia medyczna

KOD ECTS: 120-26-10-A2

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin

20

Wymagania wstępne/zaliczone

przedmioty poprzedzające: znajomość biologii na poziomie

szkoły średniej

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z budową i czynnościami życiowymi na poziomie komórkowym

oraz organizmalnym.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Komórka – podstawowa jednostka funkcjonalna organizmu człowieka. Czynności

życiowe na poziomie komórkowym.

Wk2 Budowa i funkcje organelli komórkowych.

Wk3 Kariokinezy i ich rola biologiczna. Kontrola cyklu komórkowego. Programowana

śmierć komórki – apoptoza.

Wk4 Podstawy genetyki molekularnej - etapy realizacji informacji genetycznej w komórce.

Mutacje.

Wk5 Prawa dziedziczenia. Wybrane problemy z zakresu genetyki człowieka.

Wk6 Klasyfikacja i charakterystyka tkanek.

Wk7 Budowa tkankowa i funkcje wybranych narządów człowieka.

Wk8 Wybrane zagadnienia z embriologii – gametogeneza, rozwój zarodkowy i płodowy.

Nr Temat ćwiczenia

L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Metody badań

biologicznych. Technika obserwacji mikroskopowych. Różnorodność budowy komórek

– obserwacje mikroskopowe. Podstawowe czynności życiowe na poziomie

komórkowym.

L2 Zasady transportu błonowego. Procesy transportu przez błony cytoplazmatyczne

(dyfuzja prosta, transport bierny, transport aktywny) i ich rola w czynnościach

życiowych na poziomie komórkowym. Transport z udziałem błon cytoplazmatycznych

(transport pęcherzykowy) jako podstawowy mechanizm wchłaniania i wydzielania.

L3 Cykl życiowy komórki - fazy cyklu komórkowego, podziały komórkowe i ich

biologiczna rola. Molekularny mechanizm zatrzymania cyklu komórkowego w wyniku

uszkodzenia DNA. Zjawisko apoptozy i nekrozy.

A4 Molekularne podstawy dziedziczenia. Etapy realizacji informacji genetycznej na

Page 11: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

poziomie komórkowym.

A5 Podstawy genetyki człowieka - powstawanie i dziedziczenie wybranych wad

genetycznych człowieka. Rola badań cytogenetycznych w medycynie (komórki

macierzyste, strategia klonowania terapeutycznego, nowotwory jako skutek

nagromadzenia się mutacji, genetyczne uwarunkowania nowotworów).

L6 Budowa tkankowa organizmu człowieka - obserwacje mikroskopowe tkanki

nabłonkowej i łącznej.

L7 Budowa tkankowa organizmu człowieka - obserwacje mikroskopowe tkanki

mięśniowej i nerwowej.

L8 Anatomia mikroskopowa skóry. Histologiczna budowa naczyń krwionośnych.

L9 Anatomia mikroskopowa układu rozrodczego.

L10 Podsumowanie wiadomości. Zaliczenie praktyczne – rozpoznawanie tkanek na

podstawie preparatów mikroskopowych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Bal J. (red.). Biologia molekularna w medycynie: elementy genetyki klinicznej. Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa, 2013.

Alberts B. (red). Podstawy biologii komórki. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2009

Jarygin W. Biologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych. PZWL, Warszawa, 2004.

Auguściak-Duma et al. Medical biology. Wyd. Koliber, Lublin, 2009.

Fletcher H.L., Hickey G.I., Winter P.C. Genetyka. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa, 2010

Zabel M (red.). Histologia: podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Elsevier Urban &

Partner, Wrocław, 2010. Sawicki W. Histologia. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2008.

Galewicz W (red.). Początki ludzkiego życia. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych

UNIVERSITAS, Kraków, 2010.

Literatura uzupełniająca: Konieczny L., Roterman I., Spólnik P. Biologia systemów: strategia działania organizmu żywego. Wyd.

Nauk. PWN, Warszawa, 2010.

Cichocki T. Litwin J.A., Mirecka J. Kompendium histologii. Wyd. UJ, Kraków 2009.

Baum E. Komórki macierzyste jako bioetyczny problem współczesnej medycyny. Wyd. Nauk. Uniwersytetu

Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, Poznań 2010. Passarge E. (red.). Genetyka: ilustrowany

przewodnik. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2004.

Jaworek J., Czupryna A. (red.). Biologia medyczna a zdrowie człowieka. Uniwersyteckie Wydawnictwo

Medyczne Vesalius, Kraków, 2007.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie

do efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 scharakteryzować budowę mikroskopową oraz

właściwości i funkcje komórek, tkanek i

narządów człowieka;

K_W06 OM1_W01

OM1_W02

02 wyjaśnić istotę podstawowych procesów

życiowych zachodzących na poziomie

komórkowym (odżywianie, oddychanie,

wzrost, ruch, rozmnażanie, starzenie się,

śmierć);

K_W02

K_W04

OM1_W01, OM1_W02

OM1_W01, OM1_W02,

OM1_W03

03 przedstawić podstawową charakterystykę

etapów embriogenezy człowieka;

K_W01 OM1_W01

04 prowadzić obserwacje mikroskopowe

komórek, tkanek, narządów;

K_U07 OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05

05 wykazać się zrozumieniem potrzeby

uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk o

człowieku poprzez przygotowanie i

prezentację zagadnień z zakresu zastosowania

badań biologicznych w medycynie

K_K01

K_U26

OM1_K01, OM1_K02, OM1_K01

OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06

Page 12: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny

F5 – udział w dyskusji

F6 – prezentacja

P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk6, Wk7, L1, L6, L7, L8, L9, L10 F1, P2

02 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5, L1, L2, L3, A4, A5 F2, F6, F5, P2

03 Wk8, L9 F2, P2

04 L1, L2, L3, L6, L7, L8, L9, L10 F3, F6, F5, P2

05 L3, A4, A5 F6, F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ........................................................................................................................15 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ ....16 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .... 4 h

− konsultacje ...................................................................................................... ...................................2 h

RAZEM: 37 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........5 h

− przygotowanie do sprawdzianów ..................................................................................................10 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ..................................................................................7 h

− zebranie materiałów i przygotowanie prezentacji ppt ..................................................................... 5 h

RAZEM: 27 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 64 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,0

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,92

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ...........................................................................16 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ..................................................................7 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 13: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Edukacja zdrowotna

KOD ECTS: 120-26-10-O6

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU

do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin -

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Uzyskanie wiedzy z zakresu edukacji zdrowotnej promującej zdrowy styl

życia (całożyciową troskę o zdrowie). Określenie czynników kształtujących zachowania ważne dla zdrowia,

zarówno jego formy sprzyjające, jak i związane z ryzykiem zdrowotnym.

III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Pojęcie zdrowia w kontekście filozoficznym, religijnym, kulturowym i społecznym.

Wk2 Priorytety w naszym życiu a zdrowie.

Wk3

Wk4

Społeczeństwo wobec zagrożeń cywilizacyjnych

Wk5

WK6

Wk7

Obszary edukacji zdrowotnej.

Wk8 Rola nauczyciela wychowania fizycznego, fizjoterapeuty oraz animatora turystyki i

rekreacji w edukacji zdrowotnej.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Gawęcki J., Hryniewiecki L., (red.), Podstawy nauk o żywieniu, Warszawa 1998.

2. Bielawski P. (red.), AIDS & Ty, Warszawa 1993.

3. Drabik J., Aktywność fizyczna w edukacji zdrowotnej społeczeństwa, cz. I, Gdańsk 1995.

4. Heszen- Niejodek I., Sęk H., Psychologia zdrowia, Warszawa 1997.

5. Moneta Malewska M., Narkotyki w szkole i w domu. Zagrożenie, Warszawa 1995.

6. Promocja zdrowia nauki społeczne i medycyna, kwartalniki 1999-2009, Warszawa.

7. Sygit M., Wychowanie zdrowotne, Szczecin 1997.

Literatura uzupełniająca: 1. Celejowa I., Klucz do zdrowego żywienia. W nowym stuleciu żyjemy długo i zdrowo, Warszawa 2001.

2. Kuński H., Trening zdrowotny osób dorosłych, Warszawa 2003.

3. Makowska B., Przygotowanie nauczycieli do prowadzenia edukacji zdrowotnej z zreformowanej szkole.

[W:] B. Woynarowska, M. Kapica (red.), Teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej. Stan

i oczekiwania, Warszawa 2001.

4. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, miesięczniki 2000-2009, Warszawa..

Page 14: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 posługiwać się podstawowymi pojęciami z

zakresu edukacji zdrowotnej oraz dokonać

wyjaśnień terminologicznych.

K_W20

OM1_W03,OM1_W04,

OM1_W05,OM1_W06,

02 wyjaśnić związek pomiędzy stylem życia a

zdrowiem.

K_W21

OM1_W06, OM1_W02,

OM1_W03, OM1_W07

03 przygotować pracę pisemną dotyczącą roli

edukacji zdrowotnej, świadomych wyborów

oraz działań sprzyjających zdrowiu

K_U25 OM1_U11, OM1_U13,

OM1_U06

04 wykorzystać wiedzę z edukacji zdrowotnej

w rozwiązywaniu problemów związanych z

pracą fizjoterapeuty

K_K16 OM1_K06, OM1_K02,

OM1_K03, OM1_K05,

OM1_K07

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób

oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P2

02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P2

03 Wk3, Wk4 P2

04 Wk8 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach................................................................................ .........................................15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

− samodzielne studiowanie literatury .......................................................................................... .........5 h

− przygotowanie do zaliczenia z przedmiotu (test pisemny)................................................................ 5 h

RAZEM: 10 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 1 pkt ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Jerzy Urniaż, prof. OSW

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 15: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Etyka zawodowa

KOD ECTS: 129-26-10-C2

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW :studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: C

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin -

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

Brak

Język wykładowy Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Wyposażenia studentów w wiedzę niezbędną do trafnego identyfikowania i rozwiązywania dylematów moralnych z

jakimi przyjdzie im się zetknąć w przyszłej pracy zawodowej.

III. Forma zajęć: Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny (Wk).

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Etyka jako nauka. - Opisowy a normatywny charakter etyki.

- Moralność jako przedmiot etyki.

- Moralność a prawo stanowione i obyczaj.

- Psychologia i socjologia moralności. Wk2 Pojęcie dobra jako wartości moralnej.

- Poglądy na pochodzenie i sposób istnienia wartości moralnych.

- Dobro moralne w różnych systemach normatywnych.

- Istota konfliktu moralnego. Wk3 Normy i oceny moralne.

- Typologia norm moralnych.

- Ocena moralna i rodzaje sankcji moralnych.

- Wzorce moralne. Wk4 Etyka zawodowa a etyka ogólna.

- Pojęcie zawodu zaufania społecznego.

- Kodeks zawodowy. Wk5 Historia etyki lekarskiej.

- Przysięga Hipokratesa.

- Dzieje etyki lekarskiej w Polsce.

- Doświadczenia II Wojny Światowej. Wk6 Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty.

- Ogólne zasady etyki fizjoterapeuty: zasada dobroczynności, nieszkodzenia,

autonomii pacjenta i solidarności.

- Analiza dokumentu. Wk7 Obowiązek udzielania pomocy.

- Ramy moralne i prawne.

- Zgoda i brak zgody pacjenta. Wk8 Prawa pacjenta. Relacje

- Karta praw pacjenta.

- Godność lekarza i fizjoterapeuty.

Page 16: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

Wk9 Tajemnica zawodowa. - Zakres obowiązywania, wyjątki.

Wk10 Ryzyko diagnostyczne. - Błąd lekarski.

Wk11 Fizjoterapeuta a współpracownicy i uczniowie. - Solidarność zawodowa.

- Fizjoterapeuta jako nauczyciel. Wk12 Fizjoterapeuta a zdrowie publiczne.

- Postępowanie w obliczu niedomogów środków i sprzętu.

- Dopuszczalne formy protestu zawodowego. Wk13 Dobre obyczaje w praktyce prywatnej.

- Granice konkurencji zawodowej.

- Reklama a manipulacja. Wk14 Wymóg podnoszenia wiedzy i umiejętności.

- Etyczny wymiar prowadzonych badań naukowych. Wk15 Bioetyka.

- Etyczne problemy biogenezy i bioterapii.

- Tanatologia.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

− Brzeziński T., Etyka lekarska, PZWL, Warszawa 2002.

− Gillon R., Etyka lekarska. Problemy filozoficzne, PZWL, Warszawa 1997.

− Olejnik S., Etyka lekarska, Unia, Katowice 1995.

− Hołówka J., Etyka w działaniu, Prószyński i Ska, Warszawa 2001.

− Gubiński A., Kodeks Etyki Lekarskiej. Komentarz, Wyd. NIL, Warszawa 1995.

Literatura uzupełniająca: 1. Przewodnik po etyce, red. Singer P., Warszawa 2000.

2. Tulibacki W., Etyka i nauki biologiczne, ART, Olsztyn 1994.

3. Tyburski W., Wachowiak A., Wiśniewski R., Historia filozofii i etyki. Do współczesności. Źródła i

komentarze, Toruń 2002.

4. Jedynak S., Z teorii i historii etyki, KiW, Warszawa 1983.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot

potrafi:

Odniesienie

do efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów obszarowych

01 ma świadomość istnienia wartości

oraz norm moralnych odnoszących

się do życia i zdrowia

człowieka.

K_W15

K_W18

OM1_W04, OM1_W03, OM1_W05, OM1_W08,

OM1_W10

OM1_W05, OM1_W04

02 wskazuje i wyjaśnia zasady etyczne

obowiązujące w pracy z pacjentem.

K_W29 OM1_W08, OM1_W04, OM1_W05

03 potrafi dokonać właściwego wyboru

w sytuacji konfliktu moralnego.

K_U13

K_U21

OM1_U04, OM1_U10

OM1_U07, OM1_U06, OM1_U08, OM1_U11

04 postępuje zgodnie z zasadami

Kodeksu Fizjoterapeuty, przestrzega

tajemnicy dotyczącej stanu pacjenta

oraz przebiegu fizjoterapii oraz

wszelkich praw pacjenta

K_K14

K_K06

K_K07

K_K08

K_K15

OM1_K05, OM1_K03, OM1_K04, OM1_K07,

OM1_K09

OM1_K03, OM1_K02, OM1_K05, OM1_K06,

OM1_K07, OM1_K08

OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06

OM1_K03, OM1_K05

OM1_K05, OM1_K03

05 przyjmuje odpowiedzialność za

decyzje i działanie

K_K12 OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03, OM1_K05,

OM1_K06, OM1_K07, OM1_K08

06 dba o podnoszenie swojej wiedzy i

umiejętności.

K_K01 OM1_K01, OM1_K02

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F5 – udział w dyskusji

P3 – zaliczenie ustne

P7 – esej/analiza tekstu

Page 17: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1 do Wk6, Wk15 F5, P3, P7

02 Wk7, Wk8, Wk9, Wk14 F5, P3, P7

03 Wk2, Wk12, Wk13 F5, P3, P7

04 Wk6, Wk9, Wk14 F5, P3, P7

05 Wk7, Wk10, Wk12 F5, P3, P7

06 Wk11, Wk12 F5, P3, P7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ................................................................ ......................................................... 15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianu ................................................................................................ .......5 h

− przygotowanie pracy zaliczeniowej……………………………………………………………….5 h

RAZEM: 10 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 pkt ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Dr Bogusław Pliszka

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 18: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Etykieta

KOD ECTS: 159-26-10-O2

PUNKTY ECTS: 0,25 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

FORMA STUDIÓW: stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: I stopnia OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 5

Ćwiczenia – liczba godzin -

Wymagania wstępne/

zaliczenie

przedmiotów

poprzedzających: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie/egzamin

zaliczenie polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu:

Celem wykładów jest zapoznanie studentów z normami współżycia społecznego i zachowania się w różnych

sytuacjach oraz zagadnieniami dotyczącymi procedencji i znajomości dobrych obyczajów. Omówione

zostaną podstawowe zasady etykiety w relacjach interpersonalnych.

III. Forma zajęć: Wykład problemowy (Wp)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wp1 Image – znak czasów.

Wp2 Etyczne wyznaczniki zachowań człowieka.

Wp3 Savoir – vivre w relacjach zawodowych.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Kamińska – Radomska I. Etykieta biznesu czyli międzynarodowy język kurtuazji, Warszawa 2003

2. Krajski S. Savoir vivre jako sztuka życia. Warszawa 2010.

3. Pernal E. Taktownie, profesjonalnie, elegancko czyli etykieta w biznesie, Gdańsk 2000

4. Tautz-Wiessner G. Savoir – vivre w życiu zawodowym, Wrocław 2000

Literatura uzupełniająca: 1. Brzozowski M.; Sztuka bycia i obycia, Warszawa 2006.

2. Bonneau E. Wielka księga dobrych manier. Warszawa 2012.

3. Grzeczność nasza i obca, red. Małgorzata Marcjanik, Warszawa 2005.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu

etykiety i zastosować w zależności od

sytuacji komunikacyjnej;

K_W19 OM1_W05; OM1_W04;

OM1_W08; OM1_W03

Page 19: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

02 odpowiednio zachować się (przestrzegając

norm i reguł, unikając gaf i nietaktów);

K_K07

K_K08

OM1_K03; OM1_K05;

OM1_K06

OM1_K03; OM1_K03;

OM1_K05

03 komunikować się z innymi przestrzegając

zasad kultury języka.

K_U08 OM1_U03; OM1_U04;

OM1_U05; OM1_U10

VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): test pisemny (P1)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny

01 Wp1, Wp2 P1

02 Wp3 P1

03 Wp3 P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 5

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1

RAZEM: 6 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego: ......................................................................................... 1 h

RAZEM: 1 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 7,5 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 0,25 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,2 pkt. ECTS,

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,05 pkt. ECTS.

X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): Barbara Królikowska – Wunderlich

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 20: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Fizjologia człowieka

KOD ECTS: 120-26-10-A7

PUNKTY ECTS: 5

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU; obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

30 Ćwiczenia – liczba godzin 45 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające: Biologia medyczna, Anatomia

prawidłowa człowieka, Podstawy

biochemii, Antropologia

Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: tematyka przedmiotu obejmuje podstawy wybranych zagadnień z fizjologii

człowieka. Treści wykładów i ćwiczeń ukierunkowane są namówienie podstawowych praw fizjologicznych

człowieka, reakcjami fizjologicznymi organizmu w różnych warunkach środowiska zewnętrznego, w

zależności od płci i wieku oraz wybranych zagadnień z patofizjologii człowieka.

Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z mechanizmami funkcjonowania organizmu człowieka na

poziomie komórkowym i systemowym, praktyczne poznanie metod i technik badawczych stosowanych do

oceny wybranych funkcji organizmu, zdobycie umiejętności samodzielnego wykonania wybranych testów

diagnostycznych oraz interpretacji uzyskanych wyników.

III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Wprowadzenie do fizjologii. Podstawowe mechanizmy integracji i regulacji procesów

fizjologicznych organizmu.

Wk2 Układ nerwowy. Czynności komórek nerwowych

Wk3 Układ nerwowy. Czucie i ruch. Odruchy.

Wk4 Układ nerwowy. Nerwowa kontrola postawy ciała i czynności motorycznych.

Wk5 Czynności mózgowia. Fizjologia wyższych czynności psychicznych. Procesy uczenia się i

zapamiętywania.

Wk6 Układ mięśniowy.

Wk7 Kontrola środowiska wewnętrznego. Wydzielanie wewnętrzne.

Wk8 Kontrola środowiska wewnętrznego. Czynność gruczołów dokrewnych. Cz. 2

Wk9 Układ krwiotwórczy. Funkcje krwi.

Wk10 Układ sercowo-naczyniowy.

Wk11 Oddychanie zewnętrzne. Nerwowa i chemiczna regulacja oddychania. Oddychanie wewnętrzne.

Przemiana materii.

Wk12 Układ trawienny. Odżywianie. Regulacja bilansu energetycznego. Otyłość i niedożywienie.

Wk13 Płyny i elektrolity ustrojowe. Czynność nerek. Regulacja bilansu wodno – elektrolitowego

organizmu.

Wk14 Równowaga kwasowo-zasadowa. Termoregulacja.

Wk15 Fizjologia rozrodu

Page 21: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 3-godz.)

A1 Sprawy organizacyjne. Układ nerwowy. Oznaczanie pobudliwości odruchowej metodą Turcka.

Zjawiska pobudzania i hamowania w układzie nerwowym. Hamowanie odruchów zginania –

doświadczenie Sieczenowa. Odruchowa kontrola napięcia mięśniowego. Doświadczenie

Brondgeesta. Wpływ strychniny na pobudliwość OUN. Rola neuronów hamujących.

L2 Układ nerwowy. Odruchy rdzeniowe u człowieka.

Odruch kolanowy z mięśnia czworogłowego uda. Odruch zginania mięśnia dwugłowego

ramienia. Odruch ze ścięgna Achillesa. Odruch podeszwowy Babińskiego. Odruch źreniczny.

Układ równowagi i jego rola w regulacji napięcia mięśniowego w utrzymaniu postawy ciała

(próba Romberga, doświadczenie Barany’ego). Badanie odruchu przedsionkowowo-ocznego

(oczopląs obrotowy i poobrotowy). Badanie czucia skórnego (dotyku, bólu, temperatury).

Badanie czucia dyskryminacji przestrzennej bodźca (czucie umiejscowienia, próg odległości

dotykowej). Badanie zmysłu słuchu. Badanie zdolności lokalizacji źródła dźwięku u człowieka.

Określanie progu słuchowego zegarkiem, szeptem i mową potoczną.

A3 Układ mięśniowy. Zjawiska bioelektryczne w mięśniach. Skurcz wtórorzędny. Bioelektryczne

potencjały czynnościowe mięśnia szkieletowego. Zjawisko zmęczenia mięśnia i jego

fizjologiczne podstawy. Zapis zmęczenia mięśnia szkieletowego przy drażnieniu pośrednim i

bezpośrednim.

L4 Krew. Wybrane metody badań hematologicznych. Oznaczanie 16 podstawowych wskaźników

hematologicznych we krwi krążącej człowieka (badanie własnej krwi). Zapoznanie się z

przeciętnymi wartościami wskaźnika hematokrytowego u człowieka.

Omówienie powiązań zawartości hemoglobiny we krwi z liczbą i objętością krwinek

czerwonych. Mechanizmy hemostatyczne: badanie czasu krwawienia i czasu krzepnięcia krwi.

A5 Układ krążenia. Struktura i funkcja układu bodźcoprzewodzącego serca. Elektrofizjologia

komórek układu bodźcoprzewodzącego serca. Potencjały czynnościowe komórek mięśnia

sercowego. Elektrokardiografia (EKG). Sprzężenie elektromechaniczne w komórkach mięśnia

serca. Modulujący wpływ autonomicznego układu nerwowego (współczulnego i

przywspółczulnego) na układ bodźcoprzewodzący mięśnia sercowego człowieka. Regulacja

funkcji mięśnia sercowego przez odruch z baroreceptorów tętniczych, chemoreceptorów

tętniczych i receptorów czuciowych mięśnia sercowego. Praca mechaniczna mięśnia

sercowego. Objętość wyrzutowa serca, pojemność minutowa serca, wzajemne zależności w

czasie spoczynku i wysiłku.

A6 Układ krążenia. Obserwacja prądów czynnościowych serca. Badanie układu przewodzącego

serca za pomocą przewiązek Stanniusa. Wpływ adrenaliny i acetylocholiny na pracę

serca. Wpływ drażnienia nerwu błędnego na czynność serca. Wpływ jonów wapnia i

potasu na pracę serca. Wpływ obniżonej i podwyższonej temperatury na pracę serca.

L7 Układ krążenia. Rejestracja potencjałów czynnościowych serca – elektrokardiografia (EKG).

Osłuchiwanie serca. Tony serca. Pomiar częstości skurczów serca i ciśnienia tętniczego krwi w

różnych warunkach. Badanie autonomicznej regulacji układu krążenia. Badanie odruchów z

baroreceptorów wysokociśnieniowych. Ocena sprawności antygrawitacyjnych mechanizmów

kompensacyjnych. Próba ortostatyczna wg Cramptona i modyfikacja próby ortostatycznej wg

Malareckiego.

L8 Układ oddychania. Obserwacja ruchów oddechowych klatki piersiowej człowieka podczas

czytania, śmiechu, kaszlu, picia wody - obserwacja intensywności i amplitudy ruchów klatki

piersiowej w zależności od czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Wykazanie roli

elementów sprężystych płuc oraz przepony w oddychaniu. Obserwacja mechanizmu wdechu i

wydechu na uproszczonym modelu klatki piersiowej (model Dondersa).

L9 Układ oddychania. Badanie spirometryczne. Spirometria statyczna i dynamiczna.

A10 Układ oddychania. Objętości i pojemności oddechowe. Obliczanie wartości podstawowych

wskaźników sprawności funkcjonalnej płuc: pojemności życiowej (VC); funkcjonalnej

pojemności rezydualnej (FRC); wentylacji minutowej (VE).

L11 Komponenty tkankowe ciała. Pomiary masy i komponentów tkankowych ciała metodą BIA.

Ocena proporcji komponentów tkankowych ciała na podstawie BMI. Nadwaga i otyłość.

Ocena wpływu komponentów tkankowych ciała na obciążenie fizjologiczne organizmu

człowieka. Ocena zagrożeń dla zdrowia wynikających z nieprawidłowych proporcji

komponentów tkankowych ciała.

A12 Podstawowa przemiana materii. Obliczanie podstawowej przemiany materii metodą

kalorymetryczną. MET. Obliczanie podstawowej przemiany materii i MET na podstawie

komponentów tkankowych ciała.

Page 22: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

A13 Wykorzystanie wiedzy z zakresu fizjologii człowieka w prewencji zaburzeń metabolicznych,

zaburzeń równowagi, chorób układu krążenia A14

A15 Zaliczenie ćwiczeń.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Ganong W. F. Fizjologia. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2007

Górski J. (red.). Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL

2006.

Konturek S., Brzozowski T. Fizjologia człowieka. Fizjologia ogólna, krew i mięśnie. Tom I. Kraków,

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2003.

Konturek S. Fizjologia człowieka. Układ krążenia. Tom II. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu

Jagiellońskiego 2003.

Konturek S. Fizjologia człowieka. Oddychanie, czynności nerek, równowaga kwasowo-zasadowa, płyny

ustrojowe. Tom III. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2001.

Konturek S. Fizjologia człowieka. Neurofizjologia. Tom IV. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu

Jagiellońskiego 1998.

Longstaff A. Neurobiologia – krótkie wykłady. Warszawa, PWN 2002.

Traczyk W. Z. Fizjologia człowieka w zarysie. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2005

Traczyk W. Z. (red.). Diagnostyka czynnościowa człowieka. Fizjologia stosowana. Warszawa,

Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1999.

Literatura uzupełniająca

Halicka-Ambroziak D., Jusiak R., Martyn A., Opaszowski B., Szarska I., Tyszkiewicz M., Wit B.

Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów wychowania fizycznego. Warszawa, AWF 2001.

Hansen J. T., Koeppen B.M. Atlas fizjologii człowieka Nettera. Wrocław, Wydawnictwo Medyczne Urban

& Partner 2005.

Jaskólski A, Jaskólska A. Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. Wrocław,

AWF 2006.

Kozłowski S., Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL

1999.

Kowalski J., Kosiorowski A., Radwan L. (red.). Ocena czynności płuc w chorobach układu oddechowego.

Warszawa, Borgis Wydawnictwo Medyczne 2004.

Malarecki I., Wit B., Martyn A., Opaszowski B., Buśko K. Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii wysiłku

fizycznego. Warszawa, AWF 1997.

Ronikier A. Diagnostyka czynnościowa osób niepełnosprawnych. Warszawa, AWF 1997.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 opisać podstawowe procesy biochemiczne i

metaboliczne na poziomie narządowym i

ustrojowym, w tym zjawiska regulacji

hormonalnej oraz ich zmiany pod wpływem

różnych czynników środowiskowych i w

efekcie niektórych schorzeń.

K_W02

K_W04

K_W07

OM1_W01

OM1_W02

OM1_W03

02 scharakteryzować podstawowe reakcje

fizjologiczne zachodzące w ustroju pod

wpływem zewnętrznych czynników

fizycznych w zależności od płci i wieku.

K_W03 OM1_W01

OM1_W02

OM1_W07

03 scharakteryzować podstawowe procesy

związane z funkcjonowaniem układu

nerwowego i narządów zmysłów oraz

sterowaniem ruchami dowolnymi człowieka.

K_W08 OM1_W01

OM1_W02

OM1_W03

04 wykorzystywać podstawowe metody,

techniki pomiarów oraz wykorzystywać i

obsługiwać podstawową aparaturę i

sprzęt do badań funkcjonalnych do oceny

stanu zdrowia człowieka.

K_U04

K_U07

OM1_U01, OM1_U02

OM1_U05, OM1_U08

OM1_U09, OM1_U01

OM1_U02, OM1_U05

Page 23: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

05 interpretować wyniki podstawowych

badań stosowanych w diagnostyce

funkcjonalnej do oceny stanu zdrowia i

możliwości zastosowania podstawowych

metod terapeutycznych.

K_U15 OM1_U05

OM1_U06

OM1_U07

OM1_U08

OM1_U10

06 przygotować i przedstawić prezentację

zagadnień z zakresu fizjologii człowieka,

niezbędnych do optymalizacji procesu

rehabilitacji pacjenta, co potwierdza

zrozumienie potrzeby pogłębiania i

uaktualniania swojej wiedzy

K_U26

K_K01

OM1_U12

OM1_U13

OM1_U06

OM1_K01

OM1_K02

OM1_K01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny

F5 – udział w dyskusji

F6 – prezentacja

P2 – egzamin pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk6, Wk7, Wk8, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A3, A5,

A6, L7, A10, L11, A12, S13, S14

F1, F2, P2

02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, Wk11,

Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A1, L2, A3, A5, A6, L7, S13, S14

F1, F2, P2

03 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A1, L2, A3, S13, S14 F1, F2, P2

04 L2, L4, A5, L7, L9, L11 F1, F3

05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5,Wk6, Wk7, Wk8, Wk8, Wk9, Wk10,

Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, L2, L4, A5, L7, L9, L11, S13,

S14

F1, F2, F5

06 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5,Wk6, Wk7, Wk8, Wk8, Wk9, Wk10,

Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A1, L2, A3, L4, A5, A6, L7,

L8, L9, A10, L11, A12, A13, A14

F5, F6

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .................................................................................................... ............... 30 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ .... 18 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ............................................................................................. . 27 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...1 h

− egzamin pisemny ................................................................................................................................ 2 h

RAZEM: 78 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .......15 h

− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ..................................................................................... ....... 15 h

− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. ... 10 h

− przygotowanie do egzaminu................................................................................... ................... 10 h

RAZEM: 50 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 128 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 5 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,7

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .. ....................................................... ......................18 h

Page 24: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Dr Tomasz Boraczyński

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 25: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Fizjoterapia ogólna

KOD ECTS: 126-26-10-B1

PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 30

Ćwiczenia – liczba godzin

30 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Przyswojenie wiedzy z zakresu podstawowych pojęć, metod

diagnostycznych oraz terapeutycznych stosowanych w fizjoterapii.

III. Forma zajęć: Wk - wykład kursowy (informacyjny), A - ćwiczenia audytoryjne,

W – warsztaty, S - seminarium

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 - Historia rozwoju rehabilitacji w Polsce i na świecie. Medycyna i kultura fizyczna

w starożytnych: Chinach, Grecji, Rzymie. Okres średniowiecza. Narodziny fizjoterapii

w Anglii i Francji. Szwedzka gimnastyka lecznicza. Rozwój metod

fizjoterapeutycznych- najwybitniejsi przedstawiciele. Rozwój rehabilitacji w Polsce.

Twórcy polskiej współczesnej rehabilitacji leczniczej.

Wk2 - Podstawowe pojęcia fizjoterapii. Etymologia i definicja słowa: rehabilitacja,

fizjoterapia. Działy rehabilitacji. Rehabilitacja medyczna, społeczna, zawodowa. Cele

i zadania poszczególnych działów rehabilitacji. Podstawowe składowe rehabilitacji

leczniczej. Znaczenie fizjoterapii w rehabilitacji medycznej.

- Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii. Rehabilitacja szpitalna, ambulatoryjna

i domowa oraz w uzdrowisku i ośrodku rehabilitacyjnym. Obozy i turnusy

rehabilitacyjne.

Wk3 - Problematyka niepełnosprawności – podstawowe pojęcia i definicje.

Kalectwo. Inwalidztwo. Niepełnosprawność. Kryteria definicji niepełnosprawności

(def. WHO, ONZ). Wymiar czasowy niepełnosprawności (okresowy, trwały). Rodzaje

niepełnosprawności (obniżona sprawność: ruchowa, sensoryczna, intelektualna,

funkcjonowania społecznego, komunikowania się, psychofizyczna). Stopnie

niepełnosprawności (znaczna, umiarkowana, lekka).

Wk4 Klasyfikacja niepełnosprawności.

Uszkodzenia- zaburzenia. Definicja i klasyfikacja uszkodzeń.

Ograniczenia. Definicja, kryteria podziału oraz stopnie ciężkości ograniczeń (0°-6°).

Upośledzenia. Klasyfikacja upośledzeń. Inwalidztwo. Dysfunkcje i ich rodzaje.

Niepełnosprawność we współczesnym świecie. Przyczyny niepełnosprawności. Dane

epidemiologiczne w Polsce i na świecie. Niepełnosprawność u dzieci.

Page 26: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

Wk5 Fizjologiczne podstawy fizjoterapii

Nerwowe mechanizmy czynności ruchowych. Torowanie. Hamowanie. Odruchy.

Sterowanie ruchami człowieka. Edukacja ruchowa, integracja sensomotoryczna.

Wk6 Fizjopatologiczne podstawy fizjoterapii

Fizjopatologia. Czynniki chorobotwórcze. Przebieg choroby. Rokowanie

Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych. Adaptacja. Regeneracja. Kompensacja. Rola

aktywności ruchowej jako czynnika stymulacji, adaptacji, kompensacji i korektywy.

Czynniki, warunki i środki rozwoju aktywności ruchowej.

Wk7 Efektywność rehabilitacji. Plastyczność ośrodkowego układu nerwowego.

Plastyczność pamięciowa, rozwojowa, kompensacyjna. Jak poprawić plastyczność

mózgu? Potencjał rehabilitacyjny.

Wk8 Metodyczne podstawy fizjoterapii. Cele i zadania fizjoterapii. Programowanie

rehabilitacji.

Podstawowe ogniwa programowania rehabilitacji i fizjoterapii - diagnoza, prognoza,

ordynacja, kontrola uzyskiwanych wyników. Cele rehabilitacji leczniczej: naczelny,

ogólny, etapowe, szczegółowe. Elementy programowania rehabilitacji. Aspekt

funkcjonalny planowania rehabilitacji. Zadania fizjoterapeuty. Prakseologiczny model

przebiegu rehabilitacji. Ogólne zasady fizjoterapii.

Wk9 Ogólna metodyka rehabilitacji i taktyka postępowania fizjoterapeutycznego.

Ogólne zasady doboru form, środków i metod fizjoterapii. Fizjoterapia jako element

rehabilitacji kompleksowej

Wk10 Rodzaje diagnostyki rehabilitacyjnej. Metody oceny stanu chorych. Ocena stanu

funkcjonalnego, dokumentacja tego stanu i zabiegów fizjoterapeutycznych. Badanie

podmiotowe i przedmiotowe. Składowe badania czynnościowego w kinezyterapii.

Wk11 Systematyka fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział ćwiczeń

leczniczych. Cel ćwiczeń leczniczych. Cele i zadania kinezyterapii. Formy

kinezyterapii. Metody kinezyterapii. Zasięg oddziaływania ćwiczeń leczniczych. Cel

ćwiczeń leczniczych

Wk12 Systematyka fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział zabiegów

fizykalnych. Rodzaj zastosowanej energii. Rodzaj działających czynników fizykalnych.

Cel zastosowanych zabiegów.

Wk13 Badania diagnostyczne i funkcjonalne w weryfikacji i modyfikacji programów

rehabilitacji oraz kontroli ich wyników. Ocena sprawności fizycznej. Dokumentacja

w fizjoterapii.

Wk14 Etyka zawodowa fizjoterapeuty kompetencje oraz odpowiedzialność moralna

i prawna. Podstawowe kryteria etyczne. Zasady szczegółowe. Prawa i obowiązki

fizjoterapeutów w Polsce i na świecie.

Wk15 Holistyczne oraz zespołowe podejście do terapii pacjentów z wybranymi

jednostkami chorobowymi.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Część organizacyjna. Zapoznanie studentów z formą organizacyjną ćwiczeń oraz

sposobem oceny wyników nauczania.

Fizjoterapia w systemie nauk. Podstawowe pojęcia i definicje w fizjoterapii.

Interdyscyplinarność rehabilitacji medycznej. Związek rehabilitacji z naukami

medycznymi humanistycznymi i o kulturze fizycznej. Cele i zadania fizjoterapii.

Kształcenie fizjoterapeutów w Polsce i na świecie. Podstawowe działy fizjoterapii.

Podstawowe testy diagnostyczne skolioz.

A2 Polski model rehabilitacji. Zrozumienie i interpretacja poszczególnych zasad oraz ich

odniesienie w praktycznych aspektach fizjoterapii (dyskusja).

Organizacja rehabilitacji w Polsce. Kształcenie specjalistów na potrzeby rehabilitacji.

System organizacji bazy rehabilitacyjnej w Polsce (poziomy referencyjności w

rehabilitacji). Nadzór specjalistyczny w rehabilitacji medycznej.

Zespół rehabilitacyjny. Cele i zadania poszczególnych członków zespołu

rehabilitacyjnego. Optymalny skład zespołu rehabilitacyjnego w usprawnianiu

pacjentów w przykładowych jednostkach chorobowych i grupach wiekowych. Rola

specjalisty w rehabilitacji medycznej i fizjoterapii.

Rehabilitacja szpitalna, ambulatoryjna i domowa oraz w sanatorium i ośrodku

rehabilitacyjnym. Obozy i turnusy rehabilitacyjne. Podstawowe zabiegi

fizjoterapeutyczne stosowane w sanatorium.

Page 27: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

W3 Wymiary niepełnosprawności: biologiczny, społeczny, kulturowy.

- Integracja i reintegracja osób niepełnosprawnych. Formy integracji. Postawy

otoczenia wobec osób niepełnosprawnych. Czynniki rozwoju rehabilitacji. Bariery

utrudniające rozwój fizjoterapii.

- Kształcenie osób niepełnosprawnych i możliwości ich zatrudnienia. Ergonomiczne

rozwiązania w rehabilitacji zawodowej. Rehabilitacja zawodowa osób z różnymi

rodzajami niepełnosprawności.

- Przewodnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz dostosowania stanowiska

pracy.

A4 Przeprowadzanie wywiadu. Zasady przeprowadzania wywiadu. Składowe wywiadu.

Specyfika wywiadu w różnych jednostkach chorobowych. Dokumentacja medyczna.

Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta, dokumentacja tego stanu i zabiegów

fizjoterapeutycznych.

Etyka zawodowa fizjoterapeuty, kompetencje oraz odpowiedzialność moralna

i prawna. Dylematy etyczne fizjoterapeutów oraz podstawowe zasady BHP.

A5 Wpływ ćwiczeń na organizm człowieka. Problematyka wysiłków fizycznych. Wpływ

lokalny i globalny. Wysiłki statyczne i dynamiczne. Zagadnienia zmęczenia. Wpływ

ćwiczeń fizycznych na aparat kostno-stawowy, mięśniowy, układ nerwowy, oddechowy

i krążenia. Następstwa unieruchomienia dla funkcji organizmu.

Wpływ zmniejszonej aktywności ruchowej na ustrój człowieka (hipokinezja,

akinezja). Zmiany spowodowane unieruchomieniem lokalnym oraz bezczynnością

ogólną. Następstwa bezczynności ruchowej.

Ocena funkcjonalna chodu i innych form lokomocji pacjentów niepełnosprawnych.

W6 Wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka Czynniki fizyczne: mechaniczne,

kinetyczne, czynniki termiczne (niska i wysoka temperatura), czynniki fotochemiczne,

elektrochemiczne, elektrokinetyczne, czynniki o działaniu złożonym. Odczyn

miejscowy, odczyn ogólny.

Niekorzystny wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka: w

światłolecznictwie, ciepłolecznictwie, elektroterapia, ultradźwięki, ćwiczenia fizyczne.

Ból. Charakterystyka jakościowa bólu. Klasyfikacja bólu. Charakterystyka i ocena bólu.

Ból przewlekły. Leczenie bólu.

A7 Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych. Przykłady adaptacji, regeneracja,

kompensacji. Wydolność i sprawność fizyczna. Potencjał rehabilitacyjny.

Testy oceniające wydolność fizyczną. Dyskusja dotycząca modyfikacji testów dla osób

niepełnosprawnych.

A8 Analiza przebiegu rehabilitacji leczniczej wybranych pacjentów w oparciu o

studium przypadku. Opracowania studentów na podstawie dostarczonych materiałów-

referaty. Dyskusja, podsumowanie, przyjęcie wspólnych wniosków.

A9 Praca z czasopismem naukowym. Krótka prezentacja artykułu wybranego ze

specjalistycznego czasopisma na temat oceny efektywności leczenia z wykorzystaniem

fizjoterapii. Indywidualne referaty. Czasopisma: Fizjoterapia; Fizjoterapia Polska;

Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja; Rehabilitacja Medyczna.

W10 Metody kinezyterapeutyczne. Krótka charakterystyka wybranych metod

fizjoterapeutycznych. Cele założenia, podstawy metodyczne, oczekiwane efekty

terapeutyczne. Metody reedukacji nerwowo-mięśniowej. Inne metody

kinezyterapeutyczne.

W11 Testy funkcjonalne stosowane w fizjoterapii – dobór odpowiedniego testu, trafność

oceny, przydatność i znaczenie dla doboru środków fizjoterapii oraz kontroli wyników

rehabilitacji.

Testy specyficzne dla różnych metod fizjoterapii. Testy specyficzne dla różnych

schorzeń i dysfunkcji. Wykorzystanie aparatury diagnostyczno-pomiarowej

w diagnostyce funkcjonalnej – prezentacja i interpretacja wyników, przydatność

i znaczenie różnych badań aparaturowych dla doboru środków fizjoterapii oraz kontroli

wyników rehabilitacji. W12 Charakterystyka osoby niepełnosprawnej poprzez diagnozowanie funkcji

fizycznych, umysłowych, emocjonalnych i socjalnych. Skale i testy funkcjonalne.

Testy

i kwestionariusze psychologiczne określające stan umysłowy osoby niepełnosprawnej.

Page 28: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

Praca w grupach z kwestionariuszami.

Testy funkcjonalne stosowane w fizjoterapii – dobór odpowiedniego testu,

trafność oceny, przydatność i znaczenie dla doboru środków fizjoterapii oraz

kontroli wyników rehabilitacji.

Testy specyficzne dla różnych metod fizjoterapii. Testy specyficzne dla

różnych schorzeń i dysfunkcji. Wykorzystanie aparatury diagnostyczno-

pomiarowej w diagnostyce funkcjonalnej – prezentacja i interpretacja wyników,

przydatność i znaczenie różnych badań aparaturowych dla doboru środków

fizjoterapii oraz kontroli wyników rehabilitacji.

S13 Aspekty psychologiczne w rehabilitacji. Specyfika rehabilitacji w geriatrii i pediatrii.

Osobowość pacjenta. Uzasadnienie rehabilitacji psychicznej z punktu widzenia

specyfiki choroby. Choroba jako wartość i przeszkoda. Lęk i depresja.

Formy oddziaływań psychologicznych w procesie rehabilitacji osób

niepełnosprawnych. Informacja jako forma terapii. Psychoterapia w praktyce

rehabilitacyjnej. Niektóre metody terapii behawioralnej.

W14 Testy funkcjonalne do badania kończyny górnej i dolnej.

W15 Testy funkcjonalne do badania kręgosłupa. Zaliczenie.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Marciniak W., Szulc A., Ortopedia i rehabilitacja, tom 1 i 2, PZWL, Warszawa 2003

2. Wrzosek Z., Bolanowski J., Rehabilitacja, Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we

Wrocławiu, Wrocław 2008

3. Stryła W., Pogorzała A., Rehabilitacja medyczna, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego,

Poznań, 2013

4. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż., Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty,

2009, Wydawnictwo Medyczne Górnicki

5. Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Red.. Wyd. 2 zm. i uzup. Warszawa 2006.

6. Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, 2010, PZWL

7. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner

8. Kiwerski J. (red.), Rehabilitacja medyczna, 2007, PZWL

9. Kochański J.W. Wademecum Fizykoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii Wrocław 2003

10. Kochański J.W; Kompendium Balneoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii, Wrocław 2000

11. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna t.1 i 2; Wrocław 2004, Urban & Partner

12. Milanowska K., Kinezyterapia, 2008, PZWL

13. Nowotny J., Podstawy fizjoterapii tom 1 i 3. Podstawy teoretyczne i wybrane aspekty praktyczne,

2007, Kasper

14. Rakowska-Muskat M., Codzienność bez bólu, Wydawnictwo: Centrum Autoterapii Humanus,

Zakopane 2011

15. Reed A. Ward J. Low, Robertson V., red. Łukowicz M., Fizykoterapia. Aspekty kliniczne i

biofizyczne, 2009, Urban & Partner

16. Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych

2009, PZWL

17. Stokes M., red. Kwolek A., Lennon S., Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, 2009, Urban &

Partner

18. Ward A.B., Barnes M.P., red. Opara J., Podręcznik rehabilitacji medycznej, 2008, Urban & Partner

19. Wilk K.E., red. Dziak A., Brotzman S.B., Rehabilitacja ortopedyczna. Tom 1, 2

2008, Urban & Partner

20. Zembaty A. (2000) Fizjoterapia. PZWL Warszawa

Literatura uzupełniająca:

1. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu stawów, kości i mięśni, red. wyd. pol. Tadeusz Gaździk,

Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, wyd.3

2. Chaitow L., DeLany J. Manualna terapia nerwowo-mięśniowa. Przypadki kliniczne, Elsevier

Urban & Partner, 2009

3. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy. Badanie i leczenie mięśniowo-powięziowych punktów

spustowych Elsevier Urban & Partner, 2009

4. Kaltenborn Freddy M. Manualne mobilizacje stawów kończyn, [tłum.] Mirosław Dębski,

Wydawnictwo Rolewski, Toruń 1999, wyd.3

5. Levit K., Leczenie manualne zaburzeń czynności narządu ruchu, PZWL Warszawa, 1984

Page 29: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

6. Sadowska L. Neurokinezjologiczna diagnostyka i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju

psychoruchowego, AWF Wrocław, Wrocław 2001, wyd.2

7. Wołyńska – Ślężyńska A. (2000) Zmiany wydolności fizycznej osób po zabiegach

kardiochirurgicznych pod wpływem ćwiczeń ruchowych. AWF Wrocław.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 potrafi wymienić i scharakteryzować metody oceny

stanu narządu ruchu człowieka dla wyjaśnienia

zaburzeń ich struktury i funkcji

K_W09

K_W11

OM1_W01

OM1_W02

OM1_W03

02 wymienić i opisać narzędzia diagnostyczne (skale i

testy funkcjonalne) i metody oceny pacjenta dla

potrzeb fizjoterapii

K_W12

K_W15

OM1_W03

OM1_W07

OM1_W10

03 wskazać metody oceny zaburzeń strukturalnych i

funkcjonalnych wywołanych chorobą lub urazem

oraz podstawowe reakcje człowieka na chorobę

K_W19 OM1_W03

OM1_W02

OM1_W04

OM1_W05

04 zna zasady prawne obowiązujące w placówkach

zajmujących się rehabilitacją osób

niepełnosprawnych, w kontekście prawa cywilnego,

prawa pracy, BHP,

wskazuje i wyjaśnia zasady etyczne obowiązujące w

pracy z pacjentem

K_W28

K_W29

OM1_W08

OM1_W04

OM1_W05

OM1_W10

05 posiada wiedzę z zakresu historii rehabilitacji i

fizjoterapii w Polsce i na świecie, wskazuje i

wyjaśnia umiejscowienie fizjoterapii w krajowych

strukturach ochrony zdrowia,

definiuje i wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu

rehabilitacji medycznej i fizjoterapii, zna

podstawową terminologię w języku obcym

K_W31

K_W30

OM1_W10

OM1_W04

OM1_W09

06 stosuje zasady i normy etyczne w podejmowanej

działalności, dostrzega i analizuje dylematy

etyczne

K_U13 OM1_U04

OM1_U10

07 rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej

wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz

medycznych

K_K01 OM1_K01

OM1_K02

OM1_K01

08 okazuje zrozumienie dla problemów

wynikających z niepełnosprawności, kalectwa

czy przewlekłej choroby

K_K07 OM1_K03

OM1_K05

OM1_K06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny

F4 – kolokwium

F6 – prezentacja

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób

oceny

01 A2, W3, A4,W6,W10,W12,W13,W14; Wk 8,9,10 F3, F4, P1

02 A2,W3,W10,W12,S13,W14,W15; Wk 8,9,10 F6, P1

03 W3, A2,W12,S13,W14,W15; Wk 4, 5, 8, 9, 10 F6, P1

04 A2,W3; Wk 3, 14 F3, P1

05 A1, A2; Wk 1,2,3,11,12 F4, P1

06 A2, W3; Wk 3, 14 F3, P1

07 A8, A9, W14, W15; Wk 7, 13 F6, P1

08 W3, A2, A7, A9; Wk 3, 6, 14 F3, F4, P1

Page 30: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

- udział w wykładach ...................................................................................................... 30 h

- udział w ćwiczeniach audytoryjnych .................. ......................................................... 16 h

- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. .........................................................14 h

- konsultacje ...................................................................................................................... 3 h

- egzamin …………………………………………………………………………….….. 2 h

RAZEM: 65 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................ 10h.

- przygotowanie do kolokwiów ....................................................................... 6h.

- przygotowanie do egzaminu pisemnego......................................................... ..10h

RAZEM: 26 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 91 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 3 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,33

- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. .............................................. ...........10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Prof. dr hab. Wanda Stryła

Dr Ewa Rydzewska

mgr Anna Malwina Kamelska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 31: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Gry i zabawy osób niepełnosprawnych

KOD ECTS: 162-26-10-D2

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: D

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin Ćwiczenia – liczba godzin

15

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

Kształcenie ruchowe i

metodyka nauczania,

warsztaty psychologiczne

Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia gier i zabaw w

grupach integracyjnych: umiejętność doboru gier, zabaw i ćwiczeń, pisania konspektów lekcyjnych,

stosowanie odpowiednich form, metod i środków dydaktycznych.

III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A), ćwiczenia treningowe (T), konwersatoria (Kw)

IV. Treści programowe:

Nr Temat ćwiczeń

A1 Tematyka niepełnosprawności, jej rodzaje.

T2 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń oraz rodzaje przyborów możliwych do wykorzystanie w

grach i zabawach integracyjnych.

T3 Rodzaje gier i zabaw osób upośledzonych umysłowo.

T4 Rodzaje gier i zabaw osób z wadami wzroku.

T5 Rodzaje gier i zabaw osób z wadami słuchu.

T6 Rodzaje gier i zabaw dla osób z niepełnosprawnością.

T7 Rodzaje gier i zabaw dla osób starszych.

A8 Utrwalenie zdobytych wiadomości w formie praktycznej i teoretycznej.

Kw9 Dyskusja na temat niepełnosprawności, student wczuwa się w rolę niepełnosprawnego.

T10 Samodzielne planowanie zajęć ruchowych dla osób niepełnosprawnych.

T11 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.

T12 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.

T13 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.

T14 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.

Kw15 Podsumowanie przedmiotu w formie dyskusji.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Gawlik K., Walaszczyk A.. Gry i zabawy ruchowe w szkołach specjalnych, AWF Katowice, Katowice

2002

Page 32: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

2. Karásková V. Zabawy ruchowe, GWP, Gdańsk 2007

3. Owczarek S., Bondarowicz M. Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, WSiP, Warzsawa 1997

4. Bronikowski M. i in. Wychowanie fizyczne poprzez gry i zabawy ruchowe, AWF Poznań, Poznań 2007

5. Bogdanowicz M. Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dzieci, WSiP, Warszawa

1996

Literatura uzupełniająca: 1. Janikowska-Siatka M. i in. Zabawy i gry ruchowe na lekcjach WF i festynach sportowo-rekreacyjnych,

WSiP, Warszawa 1999

2. Mielczuk M., Staniszewski T. Stare i nowe gry drużynowe, TELBIT, Warszawa 1999

3. Bronikowski M. i in. Wychowanie fizyczne poprzez gry i zabawy ruchowe, AWF Poznań, Poznań 2007

4. Bondarowicz M., Owczarek S, Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, AWF, Warszawa, 1997

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 wskazać i objaśnić podstawy edukacji

zdrowotnej, promocji zdrowia oraz

profilaktyki niepełnosprawności

K_W20 OM1_W06

OM1_W03

OM1_W04

OM1_W05

02 prawidłowo dobierać różne formy

aktywności fizycznej dla osób

niepełnosprawnych

K_W22 OM1_W06

OM1_W03

OM1_W07

03 wykorzystywać różne formy aktywności

fizycznej w nauczaniu ruchów oraz

planowaniu i kontrolowaniu procesu

opanowywania umiejętności ruchowych u

osób niepełnosprawnych

K_U02 OM1_U01

OM1_U02

OM1_U05

OM1_U07

04 rozpoznawać i interpretować podstawowe

problemy psychologiczne osoby

niepełnosprawnej funkcjonującej w

społeczeństwie

K_U11 OM1_U04

OM1_U03

OM1_U05

05 okazywać zrozumienie dla problemów

wynikających z niepełnosprawności,

kalectwa czy przewlekłej choroby

K_K07 OM1_K03

OM1_K05

OM1_K06

06 brać odpowiedzialność za pracę własną K_K11 OM1_K04

OM1_K01

OM1_K02

OM1_K03

OM1_K05

OM1_K06

OM1_K07

07 okazać zrozumienie dla problemów

wynikających z niepełnosprawności,

kalectwa czy przewlekłej choroby

K_K07 OM1_K03

OM1_K05

OM1_K06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny

F5 – udział w dyskusji

F7 – ocena pracy studenta - arkusz obserwacji

P2 – zaliczenie pisemne – interpretacja tekstu (wykonanie plakatu)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A1, A8, Kw9 F5

02 T2, T3, T4, T5, T6, T7 F3

03 T2, T3, T4, T5, T6, T7, KW9 F3

04 A8, Kw9, T10 F5

05 A1, Kw9 F5

06 T10, T11, T12, T13, T14 F3, P2

07 Kw9 F5

Page 33: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych i konwersatoriach................................................................ 4 h

− udział w ćwiczeniach treningowych .................. ........................................................................ ... 11h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1h

RAZEM: 16h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................ .................................5h

− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ............................................................................................ ...1h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................5h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego....................................................................................... 4 h

RAZEM: 15h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 31h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 punktów ECTS,

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,5

− udział w ćwiczeniach treningowych .................. ........................................................................ ... 11h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ..................................................................................5h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

mgr Karolina Białobrzewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 34: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Obóz szkoleniowo-rekreacyjny

KOD ECTS: 161-01-10-D5

PUNKTY ECTS: 3,5 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: D

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 6

Ćwiczenia – liczba godzin

64

Wymagania wstępne: KR i

MNR, Wychowanie fizyczne

(pływanie)

Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem głównym obozu szkoleniowo-rekreacyjnego (letniego) jest zapoznanie studentów kierunku

fizjoterapii z różnymi turystyczno - rekreacyjnymi formami aktywności ruchowej, które można wykorzystać

w pracy rehabilitacyjnej z pacjentem oraz osobami niepełnosprawnymi z różnymi dysfunkcjami

zdrowotnymi.

Rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych spełnia istotną rolę w tworzeniu możliwości zaspokajania

potrzeb aktywności fizycznej, przywracania wiary we własne siły, korzystania z bogatych zasobów natury,

kontaktu z przyrodą, jako czynników mogących korzystnie wpływać na dobre samopoczucie i zdrowie

pacjentów.

Zadania przedmiotu: szkoleniowe i organizacyjne Zadania szkoleniowe obozu letniego:

- zapoznanie z techniką i metodyką nauczania poszczególnych dyscyplin sportowych realizowanych na

obozie, przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia różnych turystyczno –

rekreacyjnych form zajęć ruchowych z wykorzystaniem środowiska naturalnego,

a szczególnie akwenu wodnego oraz rozbudzanie zainteresowań do uprawiania zwłaszcza sportów

wodnych: atletyki terenowej, gier terenowych i obozownictwa, turystyki kajakowej, turystyki rowerowej,

pływania i ratownictwa wodnego na akwenach otwartych, żeglarstwa jachtowego

i żeglarstwa deskowego.

Zadania organizacyjne obozu:

a). pokazanie studentom wzorowo zorganizowanego i przeprowadzonego obozu z zajęciami

na akwenach wodnych,

b). umiejętności organizacji obozów rekreacyjnych dla młodzieży i osób dorosłych, w tym osób

niepełnosprawnych,

c). udział w apelach, służbach na terenie obozu: dyżurach i wachtach, szczególnie w porcie żeglarskim,

d). przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia imprez sportowych,

rekreacyjnych i turystycznych w okresie letnim zwłaszcza nad wodą dla osób z różnymi

dysfunkcjami zdrowotnymi,

e). wyrabianie u studentów świadomej dyscypliny oraz przestrzegania regulaminów,

instrukcji i zarządzeń.

Page 35: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

III. Forma zajęć:

Obóz szkoleniowy (Ob), wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia treningowe (T)

Tla (atletyka terenowa, gry terenowe i obozownictwo),

Tk (turystyka kajakowa),

Tż (żeglarstwo jachtowe),

Tp ( pływanie i ratownictwo wodne),

Tr ( turystyka rowerowa),

Tw (żeglarstwo deskowe).

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1,Wk2 Zasady bezpieczeństwa podczas wypoczynku i pływania na wodach otwartych.

Odpowiedzialność prawna ratownika. Zasady udzielania pierwszej pomocy przed

medycznej. Reanimacja.

Organizacja i zasady wytyczania kąpielisk na wodach otwartych.

Wk3, WK4, Historia i rozwój żeglarstwa jachtowego w Polsce i na świecie.

Podstawy teorii z żeglarstwa.

Wiadomości o jachtach żaglowych – budowa jachtu.

Teoria manewrowania jachtem żaglowym.

Manewry główne, manewr alarmowy ,, człowiek za burtą ”.

Wk5,Wk6 Historia i rozwój żeglarstwa deskowego w Polsce i na świecie.

Podstawy teorii z windsurfingu.

Rozwój sprzętu, klasy desek i ich przeznaczenie.

Manewry główne.

Nr Temat ćwiczenia

Ob1,Ob2 Spotkanie organizacyjno-techniczne w sprawie organizacji i realizowania oraz

bezpieczeństwa na obozie rekreacyjno- szkoleniowym.

Ob3,Ob4 Realizacja określonej wersji Triatlonu.

Tla1,Tla2 Kształtowanie ogólnej sprawności fizycznej przy wykorzystaniu specyfiki terenowej

danego miejsca w formie zajęć atletyki terenowej. Orientowania się w terenie,

poruszania się w zmiennym i różnie ukształtowanym terenie.

Tla3,Tla4

Tla5,Tla6

Zasady bezpieczeństwa podczas prowadzenia gier i zabaw terenowych w różnych

warunkach terenowych i atmosferycznych.

Właściwy dobór gier i zabaw terenowych do zajęć w zależności od specyfiki i formy

organizacyjnej letniego wypoczynku oraz możliwości uczestników tzn. sprawności

fizycznej i kondycyjnej, wieku, warunków ukształtowania terenu i rejonu i położenia

geograficznego. Prowadzenie gier i zabaw terenowych przez studentów.

Tla7,Tla8 Organizacja zajęć w terenie ze szczególnym uwzględnieniem różnych gier

i zabaw terenowych.

Tla9,Tla10 Organizowanie czasu wolnego z wykorzystaniem walorów środowiska naturalnego w

ramach propagowania turystyki krajoznawczej ( w ramach obozownictwa poznanie

podstawowych zasad i umiejętności organizowania turystyki pieszej). Doskonalenia

spostrzegawczości, orientacji, obserwacji, maskowania, rozbijanie obozów,

przygotowywanie noclegów. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami

problematyki ekologii środowiska naturalnego.

Tk11,Tk12 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z kajakarstwa i w czasie spływów kajakowych.

Wodowanie kajaka. Zasady i sposoby wsiadania do kajaka z wody i pomostu oraz

wysiadania przy pomoście i z brzegu. Dopływanie kajakiem do pomostu oraz różnego

rodzaju brzegów naturalnych. Pozycja kajakarza w kajaku. Chwyt wiosła. Technika

wiosłowania. Fazy pracy wiosła w wodzie. Start

i hamowanie.

Tk13,Tk14 Zabawy i ćwiczenia doskonalące umiejętność manewrowania kajakiem. Wykonanie

zbiórki grupą kajakarzy: tratwa i gwiazda. Manewrowanie kajakiem po określonych

torach. Sposoby trzymania kajaka na określonym kursie.

Tk15,Tk16 Manewrowanie kajakiem. Wybrane elementy ratownictwa. Wiosłowanie na stojąco i

klęcząco, wysiadanie na dziób i rufę kajaka, zamiana miejsc w kajaku, kontrolowana

wywrotka z kajakiem, wchodzenie do kajaka z wody. Nauka pływania na fali i przy

bocznym wietrze.

Tk17,Tk18 Wycieczka – zasady pływania w szyku, wzajemna asekuracja, rola i zadania

Page 36: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

przewodnika i zamykającego.

Organizacja imprezy sportowo – rekreacyjnej.

Tk19,Tk20 Zaliczenie toru kajakowego na czas, wykazanie się podstawowymi umiejętnościami

manewrowania kajakiem.

Tż21,Tż22 Zasady bezpieczeństwa podczas zajęć z żeglarstwa jachtowego.

Praca załogi na jachcie w porcie i na wodzie w czasie żeglugi. Komendy żeglarskie.

Klarowanie jachtu do odejścia – klar postojowy i portowy.

Tż23,Tż24 Węzły żeglarskie Ćwiczenia przygotowawcze do manewrów głównych. Manewry

główne: zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do

nabrzeża. Wędrówka żeglarska po jeziorze.

Tż25,Tż26 Węzły żeglarskie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i zwroty z

wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do nabrzeża. Manewr alarmowy ,,

człowiek za burtą ”. Ratownictwo jachtowe: zasady zachowania się po wywrotce jachtu

mieczowego. Wędrówka żeglarska po jeziorze.

Tż27,Tż28 Węzły żeglarskie - zaliczenie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i

zwroty z wiatrem. Manewr alarmowy ,, człowiek za burtą ”. Ratownictwo jachtowe:

zasady zachowania się po wywrotce jachtu mieczowego. Wędrówka żeglarska po

jeziorze.

Tż29,Tż30 Zaliczenie zajęć: podstawy budowy jachtu, podstawy teorii i praktyki żeglowania,

Mini regaty żeglarskie.

Tp31,Tp32 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z pływania. Pływanie w zakresie podstawowym

trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie. Doskonalenie umiejętności

pływania: ćwiczenia oddechowe w wodzie, ćwiczenia wypornościowe, ruchy ramion

oraz nóg w poszczególnych stylach pływackich.

Tp33,Tp34 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.

Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: nauczanie uwalniania się od chwytów

tonącego, doskonalenie technik pływania stosowanych

w ratownictwie. Skoki ratownicze. Nauczanie techniki holowania tonącego.

Tp35,Tp36 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.

Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: posługiwanie się sprzętem ratunkowym,

rzuty kołem i rzutką ratowniczą do tonącego

Tp37,Tp38 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.

Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: prowadzenie akcji indywidualnej.

Podejmowanie i przenoszenie ratowanego na brzeg. Reanimacja – ćwiczenia

praktyczne.

Tp39,Tp40 Pływanie długodystansowe na akwenie otwartym, określone dystanse z

zabezpieczeniem.

Tr41,Tr42 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z turystyki rowerowej. Podstawowe przepisy ruchu

drogowego dla rowerzysty.

Praktyczna znajomość budowy i konserwacji sprzętu rowerowego.

Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na

celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym

i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej

trasie.

Tr43,Tr44 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na

celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym

i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej

trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych

miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wędrówka rowerowa.

Tr45,Tr46 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na

celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym

i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej

trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych

miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wycieczka rowerowa.

Tr47,Tr48 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na

celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym

i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej

trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych

miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wycieczka rowerowa.

Wykorzystanie elementów ochrony środowiska naturalnego w zadaniach do

Page 37: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

zrealizowania.

Tr49,Tr50 Zaliczenie rowerowego toru na czas. Wykazanie się umiejętnościami manewrowania

rowerem w różnych sytuacjach rowerowego toru przeszkód .

Tw51,Tw52 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z żeglarstwa deskowego. Praktyczne zapoznanie

z budową deski i pędnika. Przygotowanie sprzętu do zajęć.

Ćwiczenia równoważne na desce w formie zabawowej, zadaniowej i ze

współćwiczącym.

Tw53,Tw54 Nauka podstawowych węzłów, taklowania pędnika i jego wynoszenie na wodę. Nauka

startu. Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla.

Tw55,Tw56 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem

wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.

Tw57,Tw58 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem

wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.

Tw59,Tw60 Zaliczenie praktyczne zajęć - przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu

poprawnej techniki, udział w mini regatach.

V. Literatura

Literatura podstawowa: I. Gry terenowe z elementami atletyki terenowej i obozownictwa:

1. Bondarowicz M., Zabawy i gry terenowe. Wychowanie fizyczne i Zdrowie 1993, Nr 2.

2. Borowiecki S., Klimowa M., Gry i zabawy na koloniach i zimowiskach. I.W. CRZS, Warszawa

1976.

3. Cendrowski Z., Wakacje na sportowo-Propozycje ćwiczeń, zawodów i innych pożytecznych

zajęć ruchowych przydatnych dla organizatorów obozów, kolonii i innych form aktywnego

wypoczynku. ZG SZS. Agencja Promo- Lider, Warszawa 1998.

II. Turystyka kajakowa:

1. Kiełb M., Vademecum turysty kajakarza. Sport i Turystyka. Warszawa 1971.

2. Kowalski J., Kajakarstwo i wioślarstwo. Sport i Turystyka. Warszawa 1976.

3. Drabik J., Kajakarstwo na wesoło. W F i HS 1985, nr 4

4. Opiela A., Sadowski G., Kajakarstwo dla wszystkich. WF i Z 2007, nr 4.

III. Pływanie i ratownictwo wodne:

1. Czabański B., Fiłon M., Zatoń K., Elementy teorii pływania. Wyd. AWF Wrocław, 2003.

2.Gwiaździński T., Ratownictwo wodne bez tajemnic. Sport i Turystyka. Warszawa 1985.

3. Skalski W., Wademekum ratownika wodnego. Wyd. Stowarzyszenie Instytut Kociewski,

Skarszewy 2011.

4. Sych M., Atlas podstawowych zabiegów reanimacyjnych. PZWL. Warszawa 1982.

5. Witkowski M., Pływanie i udzielanie pomocy tonącemu. WS i T Warszawa 1985.

6. Ziółkowska R ., Baturo L., Dobrzeniecki J., Roszczyńska D., Pływanie i ratownictwo wodne.

AWF Gdańsk 1984.

IV. Żeglarstwo deskowe:

1. Kołacz T., ABC Żeglarstwa deskowego. Interster. Yachting S.A., Warszawa 1986.

2. Jankowiak P., Żeglowanie na desce . Sport i Turystyka. Wyd. II. Warszawa 1988.

3. Wirga Z., Windsurfing dla wszystkich. KAW Poznań 1988.

V. Żeglarstwo jachtowe

1. Chodnikiewicz Z., Metodyka nauczania żeglarstwa. Sport i Turystyka. Warszawa 1977.

2. Dziewulski J., Wiadomości o jachtach żaglowych. Alma – Press. Warszawa 1995..

3. Panicz A., Zarys teorii żeglowania i manewrowania jachtem. Główna Komisja Szkolenia PZŻ.

Warszawa 1988.

4. Pawelec J., Locja śródlądowa. Sport i Turystyka. Warszaw1988.

5. Przewodnik dla żeglarzy jachtowych. Oprac. zb. AWF Warszawa 1989.

6. Red. Wiadomości o żeglarstwie na stopień żeglarza jachtowego. Oprac. zb. Wyd. WOZŻ

Warszawa 1981.

7. Wysocki S., Żeglarstwo – żeglarza jachtowy. Sport i Turystyka. Warszawa 1989.

VI. Turystyka rowerowa:

1. Buczyński A., Mazury i Suwalszczyzna. Przewodnik rowerowy. Wyd. Pascal, 2008.

2. Buczyński A., Czub K., Kłaczkow M., Muszczynko R., Na rowerze. Mazury, Warmia

Suwalszczyzna. Wyd. Pascal 2006.

Page 38: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu uczenia się i

nauczania dyscyplin sportów, które realizowane są w

turystyczno-rekreacyjnych formach aktywności

fizycznej na obozie letnim w zakresie

poszczególnych przedmiotów.

Zna technikę wykonania, asekuracji i metodykę

nauczania w zakresie atletyki terenowej, gier

terenowych, turystyki rowerowej oraz zajęć

prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:

pływania i ratownictwa wodnego, turystyki

kajakowej, żeglarstwa jachtowego i deskowego oraz

zasady bezpiecznego organizowania tych sportów w

formie zajęć edukacyjnych, zawodów i imprez

sportowo-rekreacyjnych.

K_W16

K_W23

OM1_W04

OM1_W06

OM1_W10

OM1_W07

OM1_W04

OM1_W06

02 wymienić podstawowe zasady bezpiecznej

organizacji turystyczno-rekreacyjnych form zajęć

ruchowych z atletyki terenowej, gier terenowych,

obozownictwa, turystyki rowerowej oraz zajęć

prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:

pływania i ratownictwa wodnego, turystyki

kajakowej, żeglarstwa jachtowego i deskowego.

K_W28 OM1_W08

OM1_W10

03 wyjaśnić podstawy edukacji zdrowotnej, promocji

zdrowia oraz profilaktyki niepełnosprawności w

turystyczno-rekreacyjnych formach aktywności

fizycznej, które można zaproponować osobom

zdrowym i niepełnosprawnym.

K_W33

K_W20

OM1_W06

OM1_W07

OM1_W10

OM1_W06

OM1_W03

OM1_W04

OM1_W05

04 nabywa umiejętności w zakresie różnych form

aktywności ruchowej przydatne do wykorzystania w

nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu

opanowywania umiejętności ruchowych przez

pacjentów.

K_U02 OM1_U01

OM1_U02

OM1_U05

OM1_U07

05 dobierać metody nauczania, formy organizacyjne

oraz środki dydaktyczne podczas zajęć ruchowych z

atletyki terenowej, gier terenowych, obozownictwa,

turystyki rowerowej oraz zajęć prowadzonych z

wykorzystaniem akwenu wodnego: pływania i

ratownictwa wodnego, turystyki kajakowej,

żeglarstwa jachtowego i deskowego, w zależności od

warunków, celu, wieku i możliwości uczestników.

K_U24 OM1_U01

OM1_U02

OM1_U04

OM1_U05

OM1_U07

OM1_U10

06 angażuje się w pracę na rzecz środowiska lokalnego,

np.: dyżury na przystani, dyżury obozowe grup oraz

organizowanie ognisk i przedstawień prezentujących

poszczególne grupy obozowe na wesoło.

K_K10 OM1_K04

OM1_K02

OM1_K03

OM1_K05

OM1_K06

OM1_K07

07 korzystać z różnych form sportu i aktywności

fizycznej oraz rozwija własne upodobania sportowe

z dyscyplin poznanych na obozie, uczestniczy w

życiu sportowym przyczyniając się do wprowadzenia

jednostek i grup środowiskowych w kulturę sportu.

K_K19

K_K20

OM1_K09

OM1_K01

Page 39: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny

F5 – udział w dyskusji

F7 – konspekt zajęć

F7 – ocena prowadzącego obóz

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Ob1,2,Wk1-6,Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50,

Tw51-60

F2, F3

02 Ob1,2,Wk1-6, Tla1-10, Tk11- 20,

Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50,

Tw51-60

F1, F2, F3, F5

03 Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F1, F2, F5

04 Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F3

05 Ob1,Ob2,Ob3, Ob4,Tla3-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-

50, Tw51-60

F1, F5,F7

06 Ob1,Ob2,Tla1-10 F7

07 Ob3,Ob4, Tk19,Tk20,

Tż29,Tż30,Tp39,Tp40,Tr49,Tr50,

Tw59,Tw60

F5,F7

Warunek zaliczenia poszczególnych przedmiotu:

1. Atletyka terenowa, gry i zabawy terenowe, obozownictwo: − aktywny udział we wszystkich zajęciach,

− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

− uzyskanie pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jako średniej ocen cząstkowych.

2. Turystyka kajakowa − aktywny udział we wszystkich zajęciach,

− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

- przepłynięcie kajakiem toru manewrowego w określonym limicie czasu.

3. Pływanie i ratownictwo wodne

− aktywny udział we wszystkich zajęciach,

- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

− przepłynięcie dystansu 1000 metrów,

− holowanie tonącego na dystansie 25 metrów,

− przeprowadzenie akcji reanimacyjnej.

4. Żeglarstwo deskowe

- aktywny udział we wszystkich zajęciach,,

− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach

− pływanie półwiatrami,

− przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu poprawnej techniki.

5. Żeglarstwo jachtowe

- aktywny udział we wszystkich zajęciach,

- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach:

− znajomość podstawowych manewrów,

− asystowanie sternikowi przy podstawowych manewrach,

− podstawowa znajomość budowy jachtu,

− znajomość podstawowych węzłów żeglarskich,

− praca załogi na jachcie.

6. Turystyka rowerowa − aktywny udział we wszystkich zajęciach,

− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

− umiejętność zorganizowania rajdu rowerowego,

- zaliczenie wyznaczonego toru przeszkód, jako sprawdzianu techniki jazdy na rowerze.

Page 40: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

B. Warunki zaliczenia obozu: Warunkiem zaliczenia obozu rekreacyjnego jest

- obligatoryjny udział w zajęciach praktycznych i teoretycznych,

- uzyskanie pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym ze wszystkich realizowanych

na obozie przedmiotów,

- zaliczenie testu z wiadomości dotyczących treści wykładów,

- udział w różnych formach życia obozowego – dyżury grup, pełnienie wacht na przystani

żeglarskiej, organizacja obozowego przedstawienia i prezentacji poszczególnych grup,

- zaliczenie określonej wersji Triatlonu na ocenę pozytywną.

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 6 h

− udział w ćwiczeniach treningowych .... ...................................................................................... ....64 h

− konsultacje ............................................................................................. ............................................4 h

RAZEM: 74 h

2. Samodzielna praca studenta

5. przygotowanie do zajęć ..................................................................................................... ........ .........5 h

6. przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .10 h

RAZEM: 15 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM : 89 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 3,5 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3 punktów ECTS,

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 3,5

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr Jarosław Marcinkowski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 41: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Patologia ogólna

KOD ECTS: 120-26-10-A8

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

anatomia prawidłowa

człowieka, biologia medyczna,

fizjologia człowieka

Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Umiejętność opisu i interpretacji podstawowych pojęć z zakresu patologii

ogólnej i głównych zmian patofizjologicznych w stopniu ułatwiającym zrozumienie problematyki zmian

patologicznych w różnych schorzeniach; wykorzystywania wiedzy z zakresu patologii ogólnej w stosowaniu

różnych zabiegów fizjoterapeutycznych.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Ogólny pogląd na zdrowie i chorobę. Homeostaza. Choroba jako zaburzenie regulacji

funkcji.

Wk2 Pojęcie etiologii. Czynniki chorobotwórcze wewnętrzne i zewnętrzne. Choroby

psychosomatyczne. Choroba czynnościowa i organiczna.

Wk3 Czynniki chorobotwórcze zewnątrzpochodne

Wk4 Czynniki chorobotwórcze. Cd.

Wk5 Zapalenie

Wk6 Etiopatogeneza gorączki

Wk7 Etiopatogeneza procesu nowotworowego.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Maśliński S., Ryżewski J. Patofizjologia. PZWL. Warszawa 1992

2. Wróblewski T., Miechowiecka N. Patologia. Podręcznik dla szkół medycznych. PZWL. Warszawa 1993

Wyższa Szkoła Fizjoterapii

3. Wójtowicz S. Patofizjologia ogólna dla studentów Wydziału Wychowania Fizycznego kierunku

rehabilitacji ruchowej. Wydawnictwo AWF. Kraków 1991 nr 115

4. Horst A. Fizjologia patologiczna- podręcznik dla studentów medycyny. PZWL. Warszawa 1986

5. Groniowski J. Patomorfologia- podręcznik dla studentów medycyny. PZWL. Warszawa 1981

Literatura uzupełniająca: 1. Kruś S. Patologia. Podręcznik dla licencjackich studiów medycznych. Warszawa 2006

2. Stevens A., Lowe J. Patologia. Lublin 2004

Page 42: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 scharakteryzować zmiany patologiczne w

wybranych schorzeniach oraz zaburzeniach

strukturalnych wywołanych chorobą,

urazem lub inną formą niepełnosprawności -

choroby psychosomatyczne, choroby

czynnościowe i organiczne, etiopatogenezę

procesu nowotworowego, rodzaje nowotworów.

K_W14 OM1_W03, OM1_W02

02 zdefiniować czynniki chorobotwórcze

zewnątrzpochodne, zna wykładniki stanu

zapalnego, potrafi określić rolę układu

immunologicznego w procesie zapalnym;

definiuje mechanizm powstawania gorączki

K_W14

OM1_W03, OM1_W02

03 interpretować wyniki podstawowych badań

klinicznych

K_U15 OM1_U05, OM1_U06,

OM1_U07, OM1_U08,

OM1_U10

04 wykazać się świadomością własnych ograniczeń

i wie, kiedy należy zasięgnąć opinii lekarza,

stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu

(na przykładzie postępowania z pacjentem z

cukrzycą, chorobą wieńcową, itp.)

K_K03

K_K06

OM1_K02, OM1_K03,

OM1_K01, OM1_K04,

OM1_K05, OM1_K06

OM1_K03, OM1_K02,

OM1_K05, OM1_K06,

OM1_K07, OM1_K08

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P1 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, P1

02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P1

03 Wk1, Wk3, Wk4 P1

04 Wk1-Wk7 P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ........................................................................... .............................................. 15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego.. ……………………..………………………………… 15 h

RAZEM: 15 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 31 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr n. med. Sławomir Piotrowski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 43: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Pedagogiczne aspekty fizjoterapii

KOD ECTS: 059-26-10-A5

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I /1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin

15

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

Brak

Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z czynnikami determinującymi rozwój nauki a zwłaszcza

pedagogiki. Wskazanie na zmiany w praktyce edukacyjnej i zmiany zachodzące w edukacyjnych potrzebach

współczesnego człowieka. Wskazanie podstawowych kategorii pojęciowych służących opisywaniu i

rozpoznawaniu sytuacji edukacyjnych. Wskazanie wielowarstwowych elementów środowiska

wychowawczego i jego wpływów na zintegrowane funkcjonowanie relacji pacjent – fizjoterapeuta, rodzina

pacjenta, szkoła.

Wskazanie potencjalnych zagrożeń mających miejsce w procesie socjalizacji. Zapoznanie z formą

kształcenia integracyjnego, zjawiskiem włączania i wykluczania osób niepełnosprawnych. Kształtowanie

wrażliwości na popularne trendy w kulturze współczesnej mające wpływ na rozwój człowieka.

III. Forma zajęć:

Wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Pedagogika jako nauka, wielość języków pedagogiki w kontekście jej tożsamości.

Wk2 Główne nurty i kierunki w pedagogice

Wk3 Zadania, treści procesu wychowania, różne formy wychowania(moralne, fizyczne ect)

Wk4 Fizjoterapeuta jako osoba nauczająca w kontekście procesu nauczania

Wk5 Potrzeby edukacyjne młodzieży i jej współczesny wizerunek w kontekście profilaktyki

niepełnosprawności.

Wk6 Osoba fizjoterapeuty jako edukatora a przyczyny niepowodzeń szkolnych.

Wk7 Trzy poziomy profilaktyki: rodzina, szkoła, grupa rówieśnicza a zjawiska włączania i

wykluczania osób z niepełnosprawnością.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Przedmiot i funkcje pedagogiki. Wybrane współczesne prądy i kierunki pedagogiczne

A2 Proces wychowania. Wychowanie naturalne a wychowanie instytucjonalne, transmisja

kulturowa jako istota wychowania, zmiana spojrzenia na osobę niepełnosprawną

A3 Proces socjalizacji. Środowisko wychowawcze jego rola i elementy.

A4 Metody wychowania, ich wady i zalety w kontekście zmieniającej się rzeczywistości.

A5 Kultura popularna jako element środowiska wychowawczego, wpływ mediów i reklamy

na tożsamość człowieka.

Page 44: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

A 6 Rodzina jej funkcje i wpływ na wychowanie. Osoba z niepełnosprawnością w rodzinie.

Typy relacji opiekuńczych.

A7,8 Pedagogiczna i socjologiczna rola oceny. Agresja i przemoc w szkole.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1.Kwieciński Z., Śliwerski B. (red), Pedagogika podręcznik akademicki, T1i2, Wydawnictwo Naukowe

PWN , Warszawa 2003

2. Jaworska T., Leppert R. (red), Wprowadzenie do pedagogiki, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków

2001

3.Hejnicka - Bezwińska, (red), Pedagogika ogólna, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa

2008

Literatura uzupełniająca: 1. Kunowski Z., Podstawy współczesnej pedagogiki, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1997

2. Meighan R., Socjologia edukacji, UMK, Toruń 1994

3. Klus – Stańska D., Nowicka M., Bezpieczeństwo dzieci, Oficyna Wydawnicza Impuls ,Kraków 1999

4.Melosik Z. (red), Ciało i zdrowie w społeczeństwie konsumpcji, UMK, Toruń- Poznań 1999

5. Lipowska – Teutsch A.., Rodzina a przemoc, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995

6. M. Nowak, A. Gaweł, Zdrowie – wartość – edukacja, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2007

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu

pedagogiki i wykorzystać je w kontekście

zawodu fizjoterapeuty jako osoby

nauczającej oraz wykazać znaczenie tej

wiedzy w praktyce zawodowej

K_W16

K_U11

K_K01

OM1_W04, M1_W06,

OM1_W10

OM1_U04,OM1_U03,

OM1_U05

OM1_K01,OM1_K02,

02 wyjaśnić cele edukacji zdrowotnej i

wyodrębnić w procesie edukacji procesy

związane z profilaktyką niepełnosprawności

i zagrożeniami społecznymi

K_W20

K_U11

OM1_W06, M1_W03,

OM1_W04, M1_W05

OM1_U04, M1_U03,

OM1_U05

03 zna różne formy wychowania i ich

przemiany w kontekście transmisji

kulturowej, definiuje różnice między

wychowaniem fizycznym, sportem a

rehabilitacją ruchową

K_W32

OM1_W10, M1_W09

04 dostrzec indywidualne problemy osoby

niepełnosprawnej w sytuacjach

edukacyjnych oraz okazać zrozumienie dla

problemów wynikających z

niepełnosprawności oraz tolerancję dla

zachowań wynikających z wieku pacjenta,

różnych uwarunkowań społecznych i

kulturowych

K_U11

K_K07

K_K08

OM1_U04, M1_U03,

OM1_U05

OM1_K03,OM1_K05,

OM1_K06

OM1_K03, OM1_K05

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny

P2 – zaliczenie - praca pisemna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1,Wk2,Wk3,A1, A2, A3, F2, P2

02 Wk4,Wk5,Wk6,Wk7,A6, F2, P2

03 Wk3,A2,A4,A5,A6, F2, P2

04 Wk5,Wk6,Wk7A5,A6,A7,A8, P2

Page 45: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ................................................................. ............................................15 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ................................................................................. 15 h

− konsultacje..............................................................................................................................2 h

RAZEM: 32 h

2. Samodzielna praca studenta

7. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..10 h

8. wykonanie pracy pisemnej zaliczającej przedmiot .................................................................10 h

RAZEM: 20 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 52 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 pkt ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Małgorzata Sakowicz

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 46: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Podstawy biochemii

KOD ECTS: 136-26-10-A3

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15

Ćwiczenia – liczba godzin

15

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

znajomość chemii i biologii na

poziomie szkoły średniej

Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zrozumienie podstaw energetycznego i biochemicznego funkcjonowania

organizmu człowieka, poprzez poznanie integracji szlaków metabolicznych, ich regulacji, działania i funkcji

enzymów.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), seminarium (S)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Molekularne podstawy ewolucji życia na Ziemi i kształtowanie się mechanizmów

biochemicznych funkcjonowania organizmu człowieka. Kataboliczne i anaboliczne

szlaki metaboliczne służące wyprodukowaniu energii z pokarmów i syntezie związków

budulcowych organizmu człowieka.

Wk2 Enzymy, koenzymy, kofaktory i witaminy.

Wk3 Charakterystyka szlaków katabolicznych: katabolizm białek i kwasów nukleinowych.

Cykl mocznikowy.

Wk4 Charakterystyka szlaków katabolicznych: katabolizm lipidów i polisacharydów.

Wk5 Charakterystyka szlaków anabolicznych: biosynteza aminokwasów. Cykl Cori.

Wk6 Charakterystyka szlaków anabolicznych: biosynteza glukozy i jej pochodnych,

biosynteza kwasów tłuszczowych i ich pochodnych.

Wk7 Regulacja metabolizmu: enzymatyczna, za pomocą sygnałów metabolicznych, kanałów

jonowych, hormonów. Transport błonowy: biochemiczne funkcje błony komórkowej.

Metabolizm wyspecjalizowanych tkanek.

Wk8 Rola wody, buforów i wolnych rodników w organizmie człowieka.

Nr Temat ćwiczenia

L1 Enzymy proteolityczne – hydroliza pepsynowa białka, wykrywanie białek,

aminokwasów, peptydów, denaturacja i koagulacja białka.

L 2 Enzymy amylolityczne – hydroliza amylazą skrobi, wykrywanie cukrów nie- i

Page 47: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

redukujących, wpływ temperatury na aktywność enzymu, kinetyka działania enzymu,

wykrywanie skrobi.

L 3 Enzymy lipolityczne – hydroliza tłuszczu preparatem lipolitycznym, wykrywanie

kwasów tłuszczowych, glicerolu, działanie żółci na tłuszcze.

S 4 Ćwiczenie seminaryjne – charakterystyka budowy i działania enzymów.

S 5 Ćwiczenie seminaryjne – integracja procesów metabolicznych.

S 6 Ćwiczenie seminaryjne - résumé przedzaliczeniowe

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1.Bańkowski E., Biochemia (Podręcznik dla studentów uczelni medycznych), Elsevier Urban & Partner,

Wrocław, 2009.

2. Hames B. D., Hooper N. M., Biochemia (Krótkie wykłady), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa,

2002.

3. Bereta J., Koj A., Zarys biochemii, Wydawnictwo „EJB”, Kraków, 2009.

Literatura uzupełniająca: 1. Angielski S., Jakubowski Z., Dominiczak M. H., Biochemia kliniczna, Wydawnictwo PERSEUSZ, Sopot,

2007.

2. Gaw A., Murphy M. J., Cowan R. A., O’ Reilly D., St., J., Steward M., J., Shephared J., Clinical

Biochemistry, Elsevier, Churchill Livingstone, 2008.

3. Kłyszejko-Stefanowicz L., Ćwiczenia z biochemii, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 1999.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 przedstawić molekularne podstawy życia na

Ziemi

K_W02,

K_W04

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W03

02 scharakteryzować kataboliczne i anaboliczne

szlaki metaboliczne

K_W02,

K_W04

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W03

03 opisać podstawowe mechanizmy regulacji

metabolizmu komórkowego

K_W02,

K_W04

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W03

04 wyjaśnić rolę wody i buforów w organizmie

człowieka w oparciu o doświadczenia

laboratoryjne

K_U07 OM1_U01; OM1_U02

OM1_U05

05 zinterpretować działanie wolnych rodników i

ich udział w procesie powstawania chorób i

starzenia się organizmu człowieka

K_W02,

K_W04

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W01; OM1_W02

OM1_W03

06 uzasadnić rolę najnowszej wiedzy z zakresu

biochemii w naukach medycznych, o

zdrowiu i kulturze fizycznej

K_U26

K_K01

OM1_U12, OM1_U13,

OM1_U06

OM1_K01, OM1_K02,

OM1_K01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F5 – udział w dyskusji

P2 – zaliczenie pisemne

Page 48: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, L1, L2, L3, L4 F1, F2, F5, P2

02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, L1, L2, L3, S4 F1, F2, P2

03 Wk7 F2, P2

04 Wk10 F2

05 Wk10 F2, P2

06 Wk9, S5,S6 F1, F2, P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach………………………………….. 15 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................. ....... 9 h

− udział w ćwiczeniach seminaryjnych ............................ 6 h

− konsultacje ................................................................... 2 h

RAZEM: 32 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ....................................................................... 6h

− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ........................................................ 5h

− przygotowanie do kolokwiów .................................................................. 8h

− przygotowanie do zaliczenia ..................................................................... 6 h

RAZEM: 25h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 57h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,36

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........... ....... 9 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Prof. dr hab. Henryk Kostyra

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 49: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Podstawy ekonomii

KOD ECTS: 143-26-10-O9

PUNKTY ECTS:1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin

- Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak

Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zdobycie przez studenta wiedzy na temat podstawowych zasad i mechanizmów funkcjonowania rynku,

przedsiębiorstwa oraz gospodarki jako całości.

III. Forma zajęć: Wykład kursowy (informacyjny) Wk

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Wprowadzenie do ekonomii. Mechanizm rynkowy

Wk2 Rola państwa w kształtowaniu systemu ochrony zdrowia w Polsce

Wk3 Dochód narodowy jako miernik rozwoju ekonomicznego i jakości życia

Wk4 Determinanty dochodu narodowego a zachowania uczestników rynku

Wk5 Budżet państwa a finansowanie systemu ochrony zdrowia

Wk6 Pieniądz i polityka pieniężna jako narzędzie oddziaływania państwa na gospodarkę

Wk7 Bezrobocie i inflacja a zachowania konsumentów i przedsiębiorstw

Wk8 Cykl koniunkturalny i jego skutki dla polityki ekonomicznej państwa

V. Literatura

Literatura podstawowa: − Nojszewska E., Podstawy ekonomii, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2010.

− Podstawy ekonomii, red. naukowa E. Kwiatkowski, R. Milewski, Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca: 9. Makro i mikroekonomia. Podstawowe problemy, red. S. Marciniak, Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa 2007.

10. Czarny B., Wstęp do ekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006.

Page 50: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

01 zna i rozumie uwarunkowania

środowiskowe, ekonomiczne wpływające na

stan zdrowia populacji

K_W18 OM1_W05

OM1_W04

02 zna i rozumie uwarunkowania ekonomiczne,

organizacyjne i prawne w ochronie zdrowia

K_W35 OM1_W12

OM1_W08

OM1_W05

OM1_W09

03 rozumie znaczenie podstawowej wiedzy z

zakresu ekonomii w prawidłowym

planowaniu własnej działalności

gospodarczej

K_K01 OM1_K01

OM1_K02

VII. Sposoby oceny: P – podsumowująca P1 - test pisemny z pytaniem otwartym

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk5, Wk6 P1

02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8 P1

03 Wk1, Wk2, Wk4, Wk5 P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ......................................................................................................................... 15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do testu ...................................................................................................... ............ 12 h

RAZEM: 12 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr Rafał Warżała

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 51: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Podstawy prawa

KOD ECTS: 100-26-10-O5

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:

do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia pierwszego stopnia OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne:

podstawowe informacje z

zakresu wiedzy o społeczeństwie

ze szkoły średniej

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii.

II. Cele i zadania przedmiotu: Zaznajomienie studentów z podstawowymi kategoriami z zakresu prawa,

źródłami prawa, zasadami uniwersalnymi oraz systemem organów tworzących, stosujących i kontrolujących

prawo. Zwrócenie uwagi na prawne aspekty wykonywania zawodów medycznych i związaną z tym kwestię

odpowiedzialności prawnej, a także na prawo do ochrony zdrowia i prawa pacjenta w szerszym kontekście

praw człowieka.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

W01 Prawo jako zjawisko społeczne. Podstawowe kategorie prawne.

W02 Źródła prawa. Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik ustroju

państwa.

W03 Uniwersalne zasady prawa. Prawo a inne regulatory zachowań.

W04 System organów tworzących i stosujących prawo oraz gwarantujących

praworządność.

W05

W06

W07

W08

Prawa i wolności człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem prawa do ochrony

zdrowia i praw pacjenta.

Odpowiedzialność osób wykonujących zawody medyczne i zakładów opieki

zdrowotnej.

Podstawy prawne wykonywania zawodów medycznych.

Formy prawne wykonywania zawodów medycznych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Karkowska D., Prawa pacjenta, Warszawa 2004.

2. Nestorowicz M., Prawo medyczne, Toruń 2007.

3. Zimna T., Zawieranie umów na świadczenia medyczne, 2004.

4. Żebrowski W., Teoria współczesnych systemów politycznych, Olsztyn 2009.

5. Żebrowski W., Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik systemu politycznego, „Szkice

Humanistyczne” 2008, t. 8, nr 3, s. 129-137.

Page 52: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

6. Chauvin T., Stawecki T., Winczorek P., Wstęp do prawoznawstwa, Wyd. 7, Warszawa 2012.

Literatura uzupełniająca: 1. Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, red. E. Małuszyńska, B. Gruchman, Warszawa 2007.

2. Filar M. i in., Odpowiedzialność lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej, Warszawa 2005.

3. Paździoch S., Prawo zdrowia publicznego – zarys problematyki, Kraków 2004.

4. Sieńko A., Prawo ochrony zdrowia, Kraków 2006.

5. Zielińska E., Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Warszawa 2008.

6. Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. 1991, nr 91, poz. 408 z późn.

zm.).

7. Muras M., Podstawy prawa, Warszawa 2008.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 Zna podstawy prawa, procedurę

ustawodawczą oraz hierarchię źródeł prawa;

wie jakie zasady prawne obowiązują w

placówkach zajmujących się rehabilitacją

osób chorych i niepełnosprawnych, zna

prawne uwarunkowania prowadzenia

własnej działalności, rozumie kwestie

prawnej odpowiedzialności z tytułu

wykonywanego zawodu.

K_W28,

K_W35

M1_W08, M1_W10

M1_W05, M1_W09,

M1_W12

02 Potrafi wskazać uniwersalne zasady prawa,

inne niż prawo regulatory zachowań,

rozróżniać akty prawne i z nich korzystać

oraz posłużyć się zdobytą wiedzą w

zawodowym doświadczeniu, z zachowaniem

norm moralnych obowiązujących w

reprezentowanej grupie zawodowej.

K_U13 M1_U04, M1_U10

03 Rozumie potrzebę poszanowania porządku

prawnego, w tym praw pacjenta, oraz

uwzględniania uwarunkowań prawnych

podczas realizacji zarówno zadań

indywidualnych, jak i zespołowych.

K_K06, K_K15 M1_K02, M1_K03,

M1_K05, M1_K06,

M1_K07, M1_K08

VII. Sposoby oceny: (F – formująca; P – podsumowująca)

P3 – zaliczenie ustne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk4, Wk6, Wk7,

Wk8

P3

02 Wk2, Wk3, Wk5, Wk7 P3

03 Wk2, Wk5, Wk6 P3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .................................................................................................................15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ................1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

− przedmiot kończy się zaliczeniem - przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu: 12 h

RAZEM: 12 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 28 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 1 ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 punktów ECTS,

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.

Page 53: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu: prof. dr hab. Waldemar Żebrowski.

XI. Pieczęć i podpis Dziekana

Page 54: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Podstawy psychologii

KOD ECTS: 144-26-10-A1

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU

obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin

15 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z ogólną wiedzą z zakresu psychologii naukowej,

dotyczącą w szczególności jej historii, koncepcji psychologicznych człowieka oraz różnic

indywidualnych. Student powinien umieć wymienić i scharakteryzować główne kierunki w psychologii,

jak również podać zagadnienia z obszaru różnic indywidualnych, z uwzględnieniem wpływu czynników

środowiskowych i genetycznych na rozwój ontogenetyczny człowieka.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej. Metody stosowane w

praktyce badań psychologicznych.

Wk2 Psychologia introspekcyjna i początki naukowej psychologii.

Psychoanaliza: geneza, istota i znaczenie nurtu dla rozwoju psychologii.

Wk3 Psychologia behawioralna jako nowe spojrzenie na psychikę człowieka. Psychologia

poznawcza: geneza, istota i znaczenie nurtu dla rozwoju badań nad psychiką człowieka.

Wk4 Psychologia humanistyczna, jako czwarta siła w nurcie psychologicznych koncepcji

człowieka. Próba rozstrzygnięcia o trafności omówionych paradygmatów.

Wk5 Temperament i osobowość: rys historyczny zagadnienia; koncepcje temperamentu: I.

Pawłowa,E. Kretschmera, J. Strelaua; Początki badań lingwistycznych nad

osobowością; koncepcje cech osobowości na przykładzie teorii H. J. Eysencka, R.

Cattella oraz P. Costy i R. McCrae.

Wk6 Zagadnienie inteligencji i upośledzenia umysłowego. Teorie Inteligencji: Ch.

Spearman’a, F. Vernona, R. Cattella, L. Thurstona; Teorie Inteligencji: J. Guilforda,

teoria rozwoju inteligencji J. Piageta, koncepcja inteligencji emocjonalnej D. Golemana.

Wk7 Psychologia rehabilitacji: psychospołeczne aspekty funkcjonowania osób z wybranymi

rodzajami niepełnosprawności.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej oraz metody stosowane w

praktyce badań psychologicznych. Główne nurty w psychologii – podejście

psychodynamiczne, behawioralne i humanistyczne.

A2 Psychologia zachowania – praktyczne wskazówki w kształtowaniu zachowania w

Page 55: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

kontekście praw warunkowania klasycznego i instrumentalnego.

A3 Czym jest temperament i osobowość? – wybrane koncepcje i metody badania

osobowości. Prezentacja FCZ-KT – Kwestionariusz Temperamentu oraz EPQ-R –

Kwestionariusz Osobowości Eysencka.

A4 Psychologia procesów poznawczych i emocjonalno-motywacyjnych. Znaczenie w

postrzeganiu własnej choroby i radzeniu sobie z niepełnosprawnością.

A5 Psychologiczne koncepcje stresu. Choroba i niepełnosprawność jako stresory.

Psychologiczne konsekwencje choroby i niepełnosprawnosci.

A6 Psychologia w procesie rehabilitacji.

A7 Studium przypadku. Próba opisu reakcji na i sposobów radzenia sobie z

niepełnosprawnością/ chorobą przewlekłą w kontekście poznanych koncepcji

psychologicznego funkcjonowania człowieka.

Test pisemny.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Trzecieniecka_Green A. (red.). Psychologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych.

Universitas, Kraków, 2012.

2. Doliński, D., Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik akademicki, Tom I, II. GWP, Gdańsk, 2008.

3. Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik Akademicki, TOM I, II, III. GWP, Gdańsk, 2007.

Literatura uzupełniająca: 1. Pervin, L. A., Oliver, P. J. Psychologia osobowości. GWP, Gdańsk, 2002.

2. Gasiul, H. Teorie emocji i motywacji. WUKSW, Warszawa, 2007.

3. Oleś, P. Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa,

2005.

4. Zimbardo, P., G., Gerrig R., J. Psychologia i życie. Wydanie nowe. PWN, Warszawa, 2006.

5. Kowalik S. psychologia rehabilitacji. WAiP, Warszawa, 2007.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot

potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 zdefiniować przedmiot, metodę i cel

psychologii naukowej jak również

posiada wiedzę na temat podstawowych

koncepcji psychologicznych człowieka,

K_W15

OM1_W04; OM1_W03;OM1_W05;

OM1_W08; OM1_W10

02 scharakteryzować psychospołeczne

aspekty funkcjonowania osób z różnymi

rodzajami niepełnosprawności, opisać

podstawowe reakcje na chorobę oraz

sytuacje problemowe w opiece nad

pacjentem

K_W15

K_W19

OM1_W04; OM1_W03;OM1_W05;

OM1_W08; OM1_W10

OM1_W05; OM1_W04; OM1_W08;

OM1_W03

03 dokonać wstępnej diagnozy kondycji

psychospołecznej podopiecznego oraz

sprawnie komunikuje się z zespołem

współpracowników.

K_U11

K_U10

OM1_U04; OM1_U03; OM1_U05

OM1_U03; OM1_U04; OM1_U05

OM1_U07; OM1_U10

04 wykorzystać w praktyce zagadnienia z

zakresu różnic indywidualnych oraz

psychospołecznego funkcjonowania

osób niepełnosprawnych.

K_K07

K_K16

OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06

OM1_K06; OM1_K02; OM1_K03;

OM1_K05; OM1_K07

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji

F7 – praca pisemna – studium przypadku

P1 – test pisemny

Page 56: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób

oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, A1, A2, A3, A4, F5, P1

02 Wk6, Wk7, A4, A5, A6, A7 F5, F7, P1

03 Wk1, Wk5, Wk6, A1, A5, A6, A7 F5, F7, P1

04 Wk5, Wk6, Wk7, A5, A6, A7 F5, F7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ....................................................................................................15h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ...........................................................................15 h

− konsultacje ......................................................................................................................2h

RAZEM: 32

2. Samodzielna praca studenta

11. przygotowanie do ćwiczeń............................................................................................ 6 h

12. przygotowanie studium przypadku ...............................................................................10h

13. przygotowanie do zaliczenia pisemnego (test)..................................... ………………10h

RAZEM: 26 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 58 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe):

mgr Karol Suszczewicz

mgr Joanna Roszak

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 57: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Podstawy socjologii z elementami socjologii zdrowia

KOD ECTS: 142-26-10-B4

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: B

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15

Ćwiczenia – liczba godzin

15 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów w podstawowymi pojęciami z zakresu socjologii. Omówienie podstawowych koncepcji

teoretycznych w socjologii. Zapoznanie z pojęciami socjologicznymi. Wskazanie na procesy społeczne i ich

związki z funkcjonowaniem człowieka w obszarach zdrowia i choroby. Przedstawienie społeczno – kulturowych

wyznaczników zachowań w zdrowiu i chorobie.

III. Forma zajęć:

Wykład kursowy -Wk, ćwiczenia audytoryjne -A

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

Wk1 Powstanie socjologii jako nauki

Wk2 Główne założenia podstawowych teorii socjologicznych

Wk3 Pojęcie struktury społecznej. Klasy i warstwy społeczne.

Wk4 Teorie dewiacji społecznej- etiologiczne i reakcji społecznych

Wk5 Grupy społeczne, rodzina jako specyficzna grupa społeczna

Wk6 Socjologiczne teorie zdrowia i choroby

Wk7,8 Społeczne podstawy zdrowia; zdrowie a klasa społeczna, zdrowie a płeć, zdrowie a rasa

Nr Temat ćwiczenia

A 1 Przedmiot i funkcje socjologii jako nauki

A 2 Proces socjalizacji i jego rodzaje, osobowość społeczna

A 3 Grupa społeczna i jej rodzaje, subkultury młodzieżowe

A 4 Funkcje rodziny i ich zmiany, rodzaje rodzin, rodzina we współczesnym świecie.

Wsparcie rodzinno – społeczne jako czynnik wspierający proces zdrowienia.

A 5 Interakcje społeczne, kontrola społeczna

A 6 Stratyfikacje społeczne a stan zdrowia, stratyfikacja etniczna i płciowa, płeć jako

czynnik zróżnicowania społecznego, mniejszości etniczne, uprzedzenia, dyskryminacja.

Wpływ choroby na położenie społeczne.

A 7 Rola społeczna, społeczno – kulturowe wyznaczniki ról zawodowych w medycynie.

A 8 Rodzaje instytucji społecznych – instytucje medyczne

Page 58: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1.Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003

2. Giddens A. ,Socjologia, PWN, Warszawa 2004

3. Tobiasz – Adamczyk B., Wybrane elementy socjologii zdrowia i choroby, Impuls, Kraków 2000

4. Turner J., Socjologia. Koncepcje i jej zastosowanie, Zysk i spółka, Poznań 1998

Literatura uzupełniająca: 1. Berger P. Zaproszenie do socjologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999

2.Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczna, Znak, Kraków 2003

3.Sokołowska M. Socjologia medycyny, PZWL, Warszawa 1986

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 rozróżnić i wyjaśnić podstawowe pojęcia z

zakresu socjologii i socjologii zdrowia,

relacje pomiędzy zdrowiem a

funkcjonowaniem społeczeństwa, orientuje

się w podstawowych teoriach

socjologicznych

K_W15

OM1_W04, OM1_W03, OM1_W05,

OM1_W08, OM1_W10,

02 wskazać przyczyny zróżnicowania

społecznego, zaburzeń występujących w

relacjach społecznych i rodzinnych.

Wskazać i objaśnić kulturowe oraz religijne

normy i tradycje różnych społeczności.

K_W12

K_W18

OM1_W03, OM1_W02, OM1_W04,

OM1_W05,

OM1_W05, OM1_W04

03 interpretować zjawiska społeczne w

kategoriach socjologicznych

K_U11

OM1_U04, OM1_U03, OM1_U05

04 okazać zrozumienie dla problemów

wynikających z choroby,

niepełnosprawności

K_K07 OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F7 - wykonanie recenzji filmu lub książki podejmującej tematykę socjologiczną

P1 – test pisemny, połączony z pytaniem otwartym

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2,Wk4, Wk6, Wk7, Wk8, A1, A2, A5,

A6, A7, A8

F7, P1

02 Wk3, Wk4, Wk5, A2, A4, A6 F7, P1

03 Wk3,Wk4, A1,A3,A4,A5,A6,A8 F7, P1

04 A4, A6, A7 F7, P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............15h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... 15h

− konsultacje ................................................................................................................ ....................1h

RAZEM: 31h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ........8 h

− opracowanie recenzji ........................................................................... ......................................... 7 h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego..................................................................................... 10h

RAZEM: 25 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS

Page 59: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu

mgr Małgorzata Sakowicz

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 60: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Praktyki zawodowe – praktyka asystencka

KOD ECTS: 126-26-10-D9

PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: D

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0

OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/2

PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Praktyka kliniczna – liczba godzin 80 Praktyka w pracowni kinezyterapii – liczba godzin 40

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Praktyczne zapoznanie z zadaniami dotyczącymi pracy fizjoterapeuty.

III. Forma zajęć: Praktyki studenckie (Pr)

IV. Treści programowe:

Nr Tematyka praktyki asystenckiej

Pr1 Zapoznanie z organizacją pracy w zakładach opieki zdrowotnej (oddział, poradnia,

przychodnia).

Pr2 Poznanie wyposażenia gabinetu fizykoterapii, kinezyterapii, masażu leczniczego.

Pr3 Poznanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów.

Pr4 Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego.

Pr5 Poznanie zasad rehabilitacji indywidualnej i zespołowej.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż., Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty, 2009,

Wydawnictwo Medyczne Górnicki

2. Kochański J.W. Wademecum Fizykoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii Wrocław 2003

3. Kiwerski J. (red.), Rehabilitacja medyczna, 2007, PZWL

Literatura uzupełniająca: 1. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot

potrafi:

Odniesienie

do efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów obszarowych

01 wymienić i opisać narzędzia

diagnostyczne i metody oceny

pacjenta dla potrzeb fizjoterapii

K_W11 OM1_W03, OM1_W07, OM1_W10

02 wprowadzić dane i uzyskane

informacje oraz opis efektów

K_U22 OM1_U06, OM1_U08, OM1_U09

Page 61: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

zabiegów do dokumentacji pacjenta

03 prowadzić dokumentację

pacjentów, zakładu fizjoterapii oraz

inną w zakresie fizjoterapii

K_U23 OM1_U09, OM1_U08, OM1_U06

04 akceptuje opinie członków zespołu

i innych specjalistów

K_K05 OM1_K02, OM1_K03, OM1_K04,

OM1_K05, OM1_K06

05 stosuje zasady etyczne

obowiązujące w Kodeksie

Fizjoterapeuty

K_U13

K_K14

OM1_U04, OM1_U10

OMI_K03, OMI_K04, OMI_K05,

OMI_K07, OMI_K09

06 realizuje zadania stosując zasady

BHP obowiązujące w placówkach

ochrony zdrowia

K_K18 OMI_K07, OMI_K03, OMI_K04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F3 – sprawdzian praktyczny

F1 – odpowiedz ustna

P5 – ocena opiekuna praktyki

P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Pr1, Pr2, Pr4, Pr5 F1, P5, P6

02 Pr1, Pr4, Pr5 F3, P5, P6

03 Pr1, Pr4, Pr5 F3, P5, P6

04 Pr4, Pr5 F3, P5, P6

05 Pr4, Pr5 F3, P5, P6

06 Pr3 F3, P5, P6

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

- udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................120 h

RAZEM: 120 h

2. Samodzielna praca studenta

- prowadzenie dzienniczka praktyki ............................................................................................. ..... .. 5 h

- przygotowanie do zaliczenia ..............................................................................................................10 h

RAZEM: 15 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 135 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 4 - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................120 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Dr Leonard Januszko

Mgr Jolanta Kapla

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 62: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Przysposobienie biblioteczne

KOD ECTS:154-26-10-O4

PUNKTY ECTS: 0,25 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:O

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR:I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin 2

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: 14. Przygotowanie studentów do korzystania z uczelnianego systemu biblioteczno-informacyjnego

15. Przygotowanie studentów do samodzielności w poszukiwaniu wiedzy niezbędnej w procesie

studiowania

16. Wskazanie na różnorodność źródeł wiedzy i informacji i zasady korzystania, sposoby wyszukiwania

literatury

17. Zapoznanie z innymi instytucjami w środowisku lokalnym, udostępniającymi dokumenty

piśmiennicze

III. Forma zajęć:

Ćwiczenia audytoryjne (A), warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

Nr Temat ćwiczenia

A1 Konieczność ustawicznego kształcenia. Uczenie się a studiowanie – ukazanie różnic.

Źródła wiedzy w studiowaniu. Rola biblioteki w uczelnianych procesach dydaktyczno-

naukowych. Regulamin biblioteczny, podstawowe zasady zachowania w bibliotece.

Zasady wypożyczania książek. Zasady korzystania ze zbiorów w czytelni. Zasady

korzystania z komputerów i internetu. Inne usługi biblioteki. Podstawowe zasady

ochrony własności intelektualnej.

W2 Warsztat informacyjny – katalogi i kartoteki. Posługiwanie się katalogiem on-line. Inne

instytucje w środowisku lokalnym gromadzące i udostępniające dokumenty –

korzystanie z katalogów on-line innych bibliotek. Elektroniczne bazy danych. Zapisanie

do biblioteki.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Regulamin biblioteki – dokument wewnętrzny

2. Instrukcja korzystania z katalogu on-line w systemie Libra 2000

Literatura uzupełniająca

-

Page 63: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 korzystać z uczelnianego systemu

biblioteczno-informacyjnego

K_U25

K_U18

OM1_U11

OM1_U13

OM1_U06

OM1_U08

OM1_U09

OM1_U12

02 wyjaśnić podstawowe zasady prawa

autorskiego i ochrony własności

intelektualnej

K_W34 OMI_W11

OMI_W08

03 opanował obsługę komputera w zakresie

korzystania z katalogów on-line i baz danych

K_U18 OM1_U06

OM1_U08

OM1_U09

OM1_U11

OM1_U12

04 korzystać z różnorodnych źródeł wiedzy i

informacji

K_U25 OM1_U11

OM1_U13

OM1_U06

05 rozumie potrzebę stałego uaktualniania

swojej wiedzy

K_K01 OM1_K01

OM1_K02

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F5 – udział w dyskusji, F3 – sprawdzian praktyczny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A1, W2 F3

02 A1 F5

03 W2 F3

04 A1, W2 F5, F3

05 A1 F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach praktycznych ................................................................................ 2 h

− konsultacje ................................................................................................................. .......1 h

RAZEM: 3 h

2. Samodzielna praca studenta

przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………. ..........3 h

RAZEM: 3.h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 6 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 0,25 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,125

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,125

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): Elżbieta Budnik

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 64: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Technologia informacyjna

KOD ECTS:113-26-10-O1

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny

RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

30 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie na ocenę polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie studentów do posługiwania się technologią informacyjną w zakresie

korzystania z komputerów i komunikacji oraz do stosowania tej technologii w poznawaniu innych dziedzin.

III. Forma zajęć: ćwiczenia laboratoryjne - komputerowe (L)

IV. Treści programowe:

Nr Temat ćwiczenia

L1 Podstawy technik informatycznych i użytkowanie komputerów.

L2 Przetwarzanie tekstów MS Word – style, element składowe dokumentu (tabele, autokształty,

równania).

L3 Przetwarzanie tekstów MS Word – tworzenie konspektu, przypisy, narzędzia do sprawdzania

pisowni i gramatyki, szablony).

L4 Przetwarzanie tekstów MS Word – recenzowanie dokumentów, korespondencja seryjna.

L5 Przetwarzanie tekstów MS Word – pola specjalne, hiperłącza, zakładki, odwołania, formularze.

L6 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – podstawy.

L7 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – operacje.

L8 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – funkcje.

L9 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – formanty.

L10 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – wykresy i tabele przestawne.

L11 Grafika menedżerska i prezentacyjna MS PowerPoint.

L12 Bazy danych jako magazyn informacji.

L13 Usługi w sieciach informatycznych. Naukowe bazy danych. Aspekty humanistyczne, etyczno-

prawne i społeczne w dostępie do TI i w korzystaniu z tej technologii.

L14 Sprawdzian praktyczny z MS Word.

L15 Sprawdzian praktyczny z MS Excel.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Tomaszewska-Adamarek A. ABC Word 2007 PL. ISBN: 978-83-246-1039-6, Wydawnictwo Helion 2007

2. Walkenbach J. Excel 2007 Pl. Biblia. ISBN 978-83-246-1021-1, Wydawnictwo Helion 2007

3. Zimek R. PowerPoint 2007 PL. Ćwiczenia ISBN: 978-83-246-1052-5, Wydawnictwo Helion 2007

Page 65: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

Literatura uzupełniająca: 1. Wróblewski P. ABC komputera. Wydanie VI. ISBN: 978-83-246-1064-8, Wydawnictwo Helion 2007

2. Mendral D. Szeliga M. ABC systemu Windows Vista PL. ISBN: 978-83-246-0812-6, Wydawnictwo Helion 2007

3. Usługi w sieciach informatycznych. Wojciechowski A. Wydawnictwo Naukowe PWN SA 2007

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do efektów

obszarowych

01 Posługiwać się terminologią dotyczącą

użytkowania komputerów, wykorzystać funkcje

porządkujące środowisko pracy każdego

użytkownika komputera w celu zwiększenia

efektywności jego wykorzystania. Umie

zarządzać oknami aplikacji, plikami, folderami, a

także procesami instalacji i deinstalcji

oprogramowania oraz urządzeń peryferyjnych

komputera

K_W34 OM1_W11, OM1_W08

02 poprawnie używać komputera do tworzenia,

edycji, formatowania, przechowywania i

drukowania dokumentów. Stosować się do zasad

edycji tekstu, umiejętność pracy z dużymi

dokumentami, w tym respektowanie zasad

pisania prac naukowych.

K_U18

K_U25

K_U26

OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,

OM1_U11, OM1_U12

OM1_U11,OM1_U13,OM1_U06,

OM1_U11, OM1_U12

OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06

03 wykorzystać oprogramowanie MS Excel do

przeprowadzania powtarzalnych obliczeń:

przygotowania budżetów, opracowywania

prognoz, sporządzania wykresów i raportów

finansowych.

K_U18 OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,

OM1_U11, OM1_U12

04 Przygotować i przedstawić prezentację

multimedialną wykonaną w PowerPoincie z

uwzględnieniem podstawowych zasad tzw.

„prezentacji dla prelegenta”.

K_U18

K_U25

K_U26

OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,

OM1_U11, OM1_U12

OM1_U11,OM1_U13,OM1_U06,

OM1_U11, OM1_U12

OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06

05 Wykorzystać zasoby ogólnoświatowej sieci

komputerowej do pozyskiwania informacji i

szybkiego komunikowania się z innymi

użytkownikami komputerów.

K_U26 OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 L1 F3

02 L2, L3, L4, L5 F3

03 L6, L7, L8, L9, L10 F3

04 L11 F3

05 L12, L13 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................30 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 2 h

RAZEM: 32 h

2. Samodzielna praca studenta

18. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........15 h

19. opracowanie i przygotowanie prezentacji w PowerPoint….............................................................7 h

20. przygotowanie do sprawdzianów................................................................................................ .... 8 h

RAZEM: 30 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 62 h

Page 66: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................30 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

mgr Waldemar Andrzejczyk

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 67: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT: Turystyka i rekreacja osób niepełnosprawnych

KOD ECTS: 162-26-10-D1

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: D

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

15

Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

Kształcenie ruchowe i

metodyka nauczania ruchu,

Warsztaty psychologiczne

Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu turystyki i rekreacji. Przygotowanie studentów

do planowania i organizowania turystyki dla osób niepełnosprawnych. Zapoznanie studentów z zasadami i

metodami prowadzenia zajęć rekreacyjnych z osobami z różnym rodzajem niepełnosprawności.

III. Forma zajęć:

Ćwiczenia audytoryjne (A), Ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe:

Nr Temat ćwiczeń

A1/P1 Istota i zasady usług turystycznych i sportowych osób niepełnosprawnych: podstawowe

definicje i pojęcia

A2/P2 Możliwości uprawiania turystyki przez osoby niepełnosprawne

A3/P3 Sporty wodne w turystyce i rekreacji osób niepełnosprawnych

P4 Rodzaje i organizacja turnusów rehabilitacyjnych i innych form aktywności osób

niepełnosprawnych

A5 Dostępność obiektów sportowych, rekreacyjnych i turystycznych do potrzeb osób z

różnymi rodzajami niepełnosprawności.

A6 Podstawowe przepisy i akty prawne regulujące funkcjonowanie osób

niepełnosprawnych w Polsce

A7 Programy i dofinansowania inicjatyw w zakresie sportu, turystyki i rekreacji osób

niepełnosprawnych

A8 Podsumowanie wiadomości z zakresu turystyki i rekreacji osób niepełnosprawnych

V. Literatura

Literatura podstawowa: − Bifron. Funkcjonowanie PFRON w systemie rehabilitacji społecznej i zawodowej. PFRON

Warszawa, 2004.

− Błądek Z. Hotele bez barier. Albus Poznań, 2003.

− Górniak K.: Sport dla wszystkich- rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych. Wyd. KFSF,

Warszawa, 2001.

− Łobożewicz T. Turystyka i rekreacja ludzi niepełnosprawnych. Warszawa, 2000.

Page 68: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

− Mikulski J. Niepełnosprawni u wrót Zjednoczonej Europy. Praca zbiorowa pod red. Henryka

Waszkiewicza .P.T.W.K w Rzeszowie, 2003.

Literatura uzupełniająca: − Błądek Z., Gałkowski A.E. Udostępnienie obiektów hotelarskich dla osób niepełnosprawnych.

UKFiT. Warszawa, 1997.

− Dudek B. Turystyka ludzi niepełnosprawnych. U.K.FiT Warszawa, 1991.

− Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych,

2000.

− Standardy w zakresie organizacji turnusów rehabilitacyjnych przy udziale środków Państwowego

Funduszu Osób Niepełnosprawnych oraz kierowanie osób niepełnosprawnych do uczestnictwa w

tych turnusach.

− Sport niepełnosprawnych w Polsce, PZSN’’Start’’, 2003.

− Skalska T. Ochrona turystów niepełnosprawnych w Polsce na tle rozwiązań stosowanych w

wybranych państwach Unii Europejskiej, W; ‘’Unia Europejska a przyszłość polskiej turystyki’’.

Warszawa; SGH, 2003, s. 255-279

− Pilawska A.,Pilawski A., Petrynski W.: Zarys teorii i metodyki rekreacji ruchowej. Wyd. GWSH,

Katowice, 2003.

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 wskazać i objaśnić podstawy edukacji

zdrowotnej, promocji zdrowia oraz

profilaktyki niepełnosprawności

K_W20 OM1_W06

OM1_W03

OM1_W04

OM1_W05

02 zna problematykę dyscyplin sportowych i

potrafi prawidłowo dobierać różne formy

aktywności fizycznej dla osób zdrowych i

dotkniętych niepełnosprawnością

K_W22

K_W33

OM1_W06

OM1_W03

OM1_W07

OM1_W10

03 wykorzystywać różne formy aktywności

fizycznej w nauczaniu ruchów oraz

planowaniu i kontrolowaniu procesu

opanowywania umiejętności ruchowych u

osób niepełnosprawnych

K_U02 OM1_U01

OM1_U02

OM1_U05

OM1_U07

04 rozpoznawać i interpretować podstawowe

problemy psychologiczne osoby

niepełnosprawnej funkcjonującej w

społeczeństwie

K_U11 OM1_U04

OM1_U03

OM1_U05

05 okazywać zrozumienie dla problemów

wynikających z niepełnosprawności,

kalectwa czy przewlekłej choroby,

przestrzega właściwych relacji z pacjentem,

z rodziną pacjenta, z najbliższym otoczeniem

i społeczeństwem

K_K07

K_K13

OM1_K03

OM1_K05

OM1_K06 OM1_K08

06 angażuje się w pracę na rzecz osób

niepełnosprawnych, potrafi działać np. w

wolontariacie, akcjach użytecznych

społecznie i potrafi brać odpowiedzialność

za pracę własną

K_K09

K_K11

OM1_K01

OM1_K02

OM1_K03

OM1_K04

OM1_K05

OM1_K06

OM1_K07

07 korzysta z różnych form sportu i aktywności

fizycznej

K_K19 OM1_K09

VII. Sposoby oceny: (F – formująca; P – podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F5 – udział w dyskusji

F6 – prezentacja - plakat stworzony na podstawie tekstu specjalistycznego z dziedziny Turystyki i rekreacji

osób niepełnosprawnych

F7- stworzenie planu turnusu rehabilitacyjnego dla osób z różnym poziomem niepełnosprawności

Page 69: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A1, A8 F1, F5, F6, F7

02 A2, A8 F1, F5, F6, F7

03 A3, A8 F1, F5, F6, F7

04 A6, A8 F1, F5, F6, F7

05 A7, A8 F1, F5, F6, F7

06 A4, A8 F1, F5, F7

07 A5, A8 F1, F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... .. 15 h

− konsultacje ......................................................................................................... ............................. 1h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

21. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........7h

22. przygotowanie do zaliczenia ustnego…........................................................................................ 8 h

RAZEM: 15h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 31h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 punktów ECTS,

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): Grzegorz Prokopowicz

Karolina Białobrzewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 70: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

Cykl kształcenia 2013-2016

PRZEDMIOT:

Warsztaty psychologiczne umiejętności interpersonalnych

KOD ECTS: 144-26-10-C9

PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: C

POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0

OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

20 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

Zaliczenie z oceną

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu:

Edukacja zdolności komunikacyjnych:

zdobycie wiedzy o komunikacji interpersonalnej

doskonalenie własnych umiejętności interpersonalnych, wzmacnianie poczucia własnej

skuteczności w sytuacjach społecznych, budowanie pozytywnej samooceny

poznanie swojej roli zawodowej w relacjach interpersonalnych wymagającej umiejętności

efektywnego funkcjonowania w sytuacjach społecznych

poznanie swoich kompetencji niezbędnych do realizacji zadań zawodowych, asertywność w

relacjach z innymi, reakcja na krytykę, umiejętność zarządzania własnymi emocjami

2. Zautomatyzowanie umiejętności, zintegrowanie z innymi kompetencjami, przećwiczenie,

zapewnienie informacji zwrotnych.

3. Nabycie umiejętności nawiązania kontaktu z pacjentem i reprezentowania siebie w roli

zawodowej.

III. Forma zajęć: warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

Nr Temat ćwiczenia

W 1 Integracja grupy, ocena samego siebie, moje zalety i wady, wgląd w siebie.

W 2 Prezentacja pojęć (kompetencje społeczne, umiejętności komunikacyjne, kompetencje

miękkie).Zdolności i umiejętności, sztuka nawiązywania kontaktu, asertywność,

komunikacja niewerbalna i jej znaczenie w kontakcie.

W 3 Komunikacja interpersonalna – zdefiniowanie trudności w zaspokajaniu potrzeb

pacjenta, umiejętności komunikacyjne -aktywne słuchanie, przebieg komunikacji jedno-

i dwustronnej, bariery komunikacyjne).

W 4 Dalsze usprawnianie skuteczności interpersonalnej. Ćwiczenie danej umiejętności przy

pomocy metod aktywnych.

W 5 Symulacja sytuacji, nabywanie nowych doświadczeń i umiejętności w sytuacjach

ćwiczeniowych. Dostarczanie informacji zwrotnych.

W 6 Nakłanianie do wypróbowania umiejętności grania roli przez ćwiczących z

uwzględnieniem uzyskanych informacji zwrotnych.

Page 71: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

W 7 Rozpoznawanie indywidualnych predyspozycji – ćwiczenia w małych grupach,

określanie własnych granic psychologicznych w kontakcie z pacjentem.

W 8 Symulacja realnych zdarzeń z jakimi mogą spotkać się studenci w pracy zawodowej

(sztuka nawiązania kontaktu, podmiotowe traktowanie pacjenta).

W 9 Autorefleksja, rozpoznawanie swojego wzorca komunikacyjnego.

W 10 Omówienie korzyści płynących z nabytych umiejętności, praktyczne wypracowanie

schematów komunikowania i postępowania.

V. Literatura

Literatura podstawowa: − Bocheńska-Włostowska K. Akademia umiejętności interpersonalnych, Oficyna Wydawnicza Impuls,

Kraków 2009

− Hartley P. Komunikacja w grupie, Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 2002

− Majewska-Gałęziak A.(red): Metoda warsztatowa w kształceniu umiejętności interpersonalnych. Praca

zbiorowa.1998

− Smółka P. Jak skutecznie szkolić umiejętności interpersonalne, w:Kaczmarek, A. Kucharski, M. Stencel

(red).Komunikowanie się. Problemy i perspektywy. Wydawnictwo UMCS.Lublin2006

− Thomson P. Sposoby komunikacji interpersonalnej, Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 1998

− Thorsten B. Zabawy ułatwiające nawiązywanie kontaktów. Jedność, Kielce 2002

Literatura uzupełniająca: 1. Jakubowska U, Wokół pojęcia „kompetencja społeczna”- ujęcie komunikacyjne. Przegląd

Psychologiczny,39,29-40.

2. Strelau J, Psychologia różnic indywidualnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar,2002

VI. Efekty kształcenia:

Nr

efektu

Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot potrafi:

Odniesienie do efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów obszarowych

01 komunikować się z pacjentem i jego rodziną,

opisuje przebieg i organizację spotkań z

pacjentem, potrafi przewidzieć potencjalne

trudności, jest otwarty na potrzeby pacjenta i

przeciwdziała sytuacjom problemowym

K_U08

K_K03

OM1_U03

OM1_U04

OM1_U05

OM1_U10

OM1_K02

OM1_K03

OM1_K01

OM1_K04

OM1_K05

OM1_K06

02 interpretować komunikaty niewerbalne

pacjenta, oceniać postęp lub jego brak w

przebiegu usprawniania, jest zorientowany

na efekt i otwarty na poszukiwanie pomocy

ekspertów

K_K03

K_K04

OM1_K02

OM1_K03

OM1_K01

OM1_K04

OM1_K05

OM1_K06

03 zachować krytycyzm w ocenie własnych

działań i w wyrażaniu opinii dotyczących

osób współpracujących z pacjentem, dąży do

analizy przypadku i nazywa działania

wymagające weryfikacji, umiejętnie je

komunikuje

K_K03

K_K04

OM1_K02

OM1_K03

OM1_K01

OM1_K04

OM1_K05

OM1_K06

04 okazuje zrozumienie dla subiektywnie

trudnych sytuacji pacjenta, komunikuje

swoje oczekiwania z szacunkiem dla

odmienności lub niepełnosprawności osoby

chorej,

K_K07

K_K08

OM1_K03

OM1_K05

OM1_K06

Page 72: Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty ...osw.olsztyn.pl/pliki/2014/06/sylabusy_lic_stacj_2013_2015.pdf · A11 Rodzaje połączeń kości. A12 Biomechanika połączeń.

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F5 – udział w dyskusji

F6 – prezentacja

F7 - inny tj. informacja zwrotna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 W1, W2, W3, W4, W5, W6 F5,F7

02 W5, W6,W7 F5,F6,F7

03 W7, W8, W9, W10 F5,F7

04 W3,W4,W8 F5,F6,F7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

23. przygotowanie do ćwiczeń .............................................................. ...............................................10h

24. przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........10

RAZEM: 20 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 41 h

1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,7

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8

− udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Irena Mysakowska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)