ZJAWISKO DEPRESJI WŚRÓD MŁODZIEŻY

mgr Agnieszka Haumięcka

... mam doła... ... nie mogę spać... ... nie mam sił... ... nie mam apetytu... ... boli mnie brzuch... ... jest mi ciągle jakoś tak źle...

• …moje dziecko wiecznie narzeka…• ...nigdy mu nie dogodzi… • …jest wiecznie nadąsany i

niezadowolony…• …Czego mu brakuje…?• …ma wszystko , czego mu

potrzeba…?• … ja w jego wieku…• .. nie chce rozmawiać, całe dnie

przed komputerem…

Forum Młodzieżowe życia nastolatków

1) Ostatnio jest ze mną coś nie tak. Napiszę to po kolei(…)Jestem jakby to określić: mogę przebywać w samotności ( samotnik ? ). Może wynika to z mojej nieśmiałości. Ostatnio jestem przygnębiony, smutny ale tylko to w domu lub w drodze do jakiegoś miejsca ( np. ze szkoły do domu ). W szkole mam jakby 2 charaktery od zewnątrz nawet wesoły a od wewnątrz smutny/ tajemniczy. Zawsze byłem posłuszny rodzicom, nauczycielom. Idealne dziecko. Źle się uczę tzn. wykuje wszystko na sprawdzian a po tygodniu za wiele z tego nie pamiętam ( ok. 90% materiały wychodzi z głowy). Mam jakby to określić? Brak poczucia własnej wartości? Nieraz mówię: jestem głupi , tępy itp. Ale nauczyciele: Marcin jesteś zdolny, dostaniesz się do LO, a później na studia informatyczne ( Marcin, 16 lat)

2) Ja mam tak ... wstaje rano dołek , idę do szkoły mam super humor , wracam do domu dołek ... jak jestem w czyimś towarzystwie to jest Ok . Ale jak zostaję sama to mam kolosalnego Doła

3)Mają mnie za nic - w ich oczach jestem wiecznie obrażona, leniwa - tylko wymyślam. A ja już nie daję rady. Po prostu nie mogę. Cały czas chudnę - zjadam ledwo jeden posiłek dziennie, dzisiaj np. było to pół kromki chleba z masłem i kilka pierogów... Całe dnie przesypiam. Nie chcę wstawać - nie mam po co. Dzień spędzam z głową pod kołdrą, płacząc. W nocy nie mogę spać, kiedy zasnę, rano budzę się bardziej zmęczona. Boję się ludzi, wręcz panicznie. Przechodząc obok kogokolwiek odczuwam strach, paniczny lęk. Jestem sztuczna. Cały czas smutna, przygnębiona. nie umiem podjąć żadnej decyzji, ciągle zmieniam zdanie. Nie chcę tak żyć, ale co mam zrobić? Czuję, że wszystkich zawiodłam, mam do siebie wielki żal. Chciałabym uciec jak najdalej, ale nie mogę. Gdzie szukać pomocy, skoro wszyscy z mojego otoczenia mnie odrzucili. ( Paulina, 17 lat)

„Kiedy spytają cię, jak się masz, odpowiedz po prostu, że wcale.”

Kłapouchy

DepresjaEpizod depresyjny (ICD 10):

„Obniżony nastrój, utrata zainteresowańi zdolności do radowania się, zmniejszenie

energii prowadzące do wzmożonejmęczliwości i zmniejszenia aktywności”

Zespół negatywnych przekonań nt. siebie, świata i przyszłości

wyuczona bezradność

Depresja - objawy Smutek, poczucie pustki i beznadziei Zaburzenia snu, apetytu Utrata energii Trudności z jasnym myśleniem i

koncentracją Utrata zainteresowań, brak odczuwania

przyjemności Lęk, ataki paniki, drażliwość, myśli o

śmierci Poczucie bezradności

Depresja - statystyki 10% populacji dorosłych 15% populacji po 65 r.ż. 40% populacji pacjentów szpitali i

rezydentów domów opieki po 65 r.ż. Kobiety chorują 2-krotnie częściej Ponad połowa chorych nie korzysta z

pomocy lekarskiej

Depresja – coraz więcej zachorowań (wg WHO)

1990 – depresja na czwartym miejscu w rankingu zaburzeń zdrowotnych obciążających społeczeństwa

1/4 – koszty bezpośrednie (pobyt w szpitalu, badania, leczenie, leki)

3/4 – koszty pośrednie (absencja w pracy, bezrobocie, opieka socjalna, koszty samobójstw)

prognoza 2020 – depresja na 1. miejscu jako przyczyna zgonów

Reakcja na depresję

współczucie, współbrzmienie emocjonalne,rady, wsparcie

bezradność, poszukiwanie pomocy na zewnątrz

obniżone poczucie własnej skuteczności,złość, agresja

poczucie winy, izolacja (unikanie)

zagrożenia 50% samobójstw popełniają ludzie chorzy

na depresję Ryzyko samobójstwa w depresji – 15% Ryzyko samobójstwa w roku, w którym

wystąpił epizod depresyjny - 1%

Depresja maskowana

Występuje u osób, u których w pojmowaniu siebie nie ma miejsca na bezradność, smutek, obniżoną sprawność i aktywność życiową.

Niemożność odczuwania depresji

zaburzenia rytmów biologicznych, bóle, zaburzenia zachowania

Depresja młodzieżowa

Wg badań ( 2009) wśród grupy uczniów trzech klas szkół ponadpodstawowych, na zaburzenia depresyjne cierpiało już prawie 50% uczących się w liceach i 65% ich rówieśników z zawodówek. Z tej liczby 25% wymagało leczenia.

Przyczyną w znacznym stopniu są m. in. zmiany w wyglądzie spowodowane przyspieszonym rozwojem biologicznym. Zmiany, które szokują, być może nie podobają się, zmieniają obraz siebie, co może się przełożyć na spadek poczucia własnej wartości. W tej sytuacji młody człowiek próbuje ratować się różnymi sposobami, nie zawsze skutecznie.

Depresja młodzieżowa

Nie należy oczekiwać, że nastolatek przyjdzie do swojego rodzica z informacją, że ma depresję. On sam nie wie, co się z nim dzieje. Otoczenie - rodzice, szkoła i przyjaciele - powinni zwracać uwagę na niepokojące objawy u młodego człowieka.

Powszechnie się mówi o zniechęceniu, apatii, marazmie. Jednak najczęściej depresja u młodych ludzi objawia się wzmożonym buntem, który jest mylony z buntem okresu dorastania. To sposób nastolatka na zakomunikowanie społeczeństwu, że dzieje się coś niedobrego.

Gdzie szukać pomocy?

Sopocki Projekt wsparcia psychoterapeutycznego dla nastolatków zagrożonych depresją

„Jasna Strona Mocy”,Pracownia Psychoterapii

Ul. Żeromskiego 15/2, Sopot

Tel. 605 553 928