Zapraszamy do Ołownika

Błękit jeziora dokołaA tam w oddali gdzieś las

Słońce i przestrzeń nas wołaTutaj więc spędź wolny czas

Hej, Mazury, jakie cudneGdzie jest taki drugi kraj

Tu przeżyjesz chwile trudne

Tu przeżyjesz życia majDo namiotu od ogniskaTrzeba wracać, pora,

czasJuż nadchodzi nocka

bliskaHej, Mazury, witam was

Żeglarz z dziewczyną ze wzgórzaPatrzą na las, w głębi wód

Słońce się w falach zanurzaNadchodzi zmierzch, pora snów

Piękna jest nasza krainaDomy bielutkie jak śnieg

A nad jeziorem dziewczynaChciałbym z nią przeżyć choć wiek

Za Dzikiej Róży zapachem idź na zawsze upojony wśród dróg -

będzie cię wiódł jak czarodziejski flet i będziesz szedł, i będziesz szedł,

aż zobaczysz furtkę i próg.

Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś i dla niej nawiewaj modre sny.

Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż. I te olchy. Widzisz. I już -

będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.

O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń i śmieje się, złoty znacząc ślad…

Dzika Różo! Świecisz przez mrok. Dzika różo! Słyszysz mój krok?

Idę - twój zakochany wiatr.

Kochasz ty dom, rodzinny dom, Co w letnią noc, skroś srebrnej mgły,

Szumem swych lip wtórzy twym snom,

A ciszą swą koi twe łzy?

Kochasz ty dom, ten stary dach, Co prawi baśń o dawnych dniach,

Omszałych wrót rodzinny próg,

Co wita cię z cierniowych dróg?

Kochasz ty dom, rzeżwiącą woń Skoszonych traw i płowych zbóż,

Wilgotnych olch i dzikich róż,

Co głogom kwiat wplatają w skroń?

Kochasz ty dom, ten ciemny bór, Co szumów swych potężny śpiew

I duchów jęk, i wichrów chór

Przelewa w twą kipiącą krew?

Kochasz ty dom, rodzinny dom, Co wpośród burz, w zwątpienia dnie,

Gdy w duszę ci uderzy grom, Wspomnieniem swym ocala cię?

O. jeśli kochasz, jeśli chcesz żyć pod tym dachem, chleb jeść zbóż,

Sercem ojczystych progów strzeż, Serce w ojczystych ścianach złóż!...

Zapraszamy do bajkowej

krainy Opracował

krtek45tekst M. Konopnicka

I. Gałczyński