XIV GIEŁDA WYNALAZKÓW - patenty.bg.agh.edu.plpatenty.bg.agh.edu.pl/prez/XIVgielda.pdf ·...

1

Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów Muzeum Techniki NOT

WYNALAZKI WYRÓŻNIONE na Międzynarodowych Wystawach Innowacji

w 2006 roku

MOSKWA Międzynarodowy Salon Własności Przemysłowej „ARCHIMEDES” SEWASTOPOL Międzynarodowy Salon Wynalazków GENEWA Międzynarodowa Wystawa Wynalazczości BUDAPESZT Międzynarodowa Wystawa Wynalazków „GENIUS” POZNAŃ INNOWACJE, TECHNOLOGIE, MASZYNY Nauka dla Gospodarki ZAGRZEB Międzynarodowa Wystawa Wynalazczości „ARCA” NORYMBERGA Międzynarodowa Wystawa Wynalazków „IENA” BRUKSELA Światowa Wystawa Innowacji „BRUSSELS-EUREKA” SEUL Międzynarodowe Targi Wynalazczości

XIV GIEŁDA WYNALAZKÓW Muzeum Techniki NOT w Warszawie

7 - 18 marca 2007 roku

2

Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów Muzeum Techniki NOT

XIV GIEŁDA wynalazków wyróżnionych w 2006 roku

na międzynarodowych wystawach innowacji Muzeum Techniki NOT, Warszawa, 7 - 18 marca 2007 roku

KOMITET HONOROWY

Michał SEWERYŃSKI Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Olaf GAIL Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Elżbieta WILCZYŃSKA Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki

Alicja ADAMCZAK Prezes Urzędu Patentowego RP

Danuta JABŁOŃSKA Prezes Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości

Wojciech RATYŃSKI Prezes Naczelnej Organizacji Technicznej

KOMITET ORGANIZACYJNY

Jerzy JASIUK, przewodniczący Dyrektor Muzeum Techniki NOT

Jerzy POLACZEK, wiceprzewodniczący Prezes Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów

Barbara HALLER, wiceprzewodnicząca Dyrektor „Eurobussines”

Krzysztof GULDA, członek Dyrektor Departamentu Rozwoju Gospodarki w Ministerstwie Gospodarki

Włodzimierz HAUSNER, członek Zastępca Sekretarza Generalnego Naczelnej Organizacji Technicznej

Paweł MIKUSEK, członek Dyrektor Departamentu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Irma PĘCIAK, członek Dyrektor w Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości

Marianna ZAREMBA, członek Dyrektor Departamentu w Urzędzie Patentowym RP

KOMISARZE GIEŁDY Marek SZULBIŃSKI, Dyrektor Biura Krajowej Rady SPWiR

Piotr ZARZYCKI, Muzeum Techniki NOT

3

XIV GIEŁDA WYNALAZKÓW 7 - 18 marca 2007 roku

wspierana finansowo przez

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów 01-793 Warszawa, ul. Rydygiera 8

Tel/fax. (+48 22) 633 84 82 e-mail: [email protected].

Wydawnictwo sponsorowane przez

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej

4

GIEŁDY WYNALAZKÓW ważnym czynnikiem promocji wynalazczości

Organizowane od 13 lat w Muzeum Techniki NOT imprezy noszące początkowo nazwę „POKAZ WYNALAZKÓW”, a trzy lata temu przekształcone w „GIEŁDĘ WYNALAZKÓW”, odgrywają istotną rolę w działaniach promocyjnych Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów. Służą one zaprezentowaniu polskiej publiczności i polskim biznesmenom tych innowacyjnych rozwiązań, które w roku poprzedzającym „Giełdę” zdobyły uznanie w świecie. „Giełdy” są dobrą okazją do torowania tym wynalazkom drogi do wdrożeń. Ceremonia otwarcia „Giełdy” jest corocznie dużym wydarzeniem dla środowiska wynalazczego w Polsce. Uczestniczy w niej ok. 200 wynalazców, którzy bardzo cenią sobie wręczane im z tej okazji puchary, dyplomy i listy gratulacyjne. W ceremoniach otwarcia uczestniczą przedstawiciele władz państwowych, goście i liczna grupa dziennikarzy. „Giełdy Wynalazków” pełnią także ważną funkcję popularyzatorską i edukacyjną wśród młodzieży. W minionym 2006 roku, SPWiR zorganizowało – przy wydatnej pomocy finansowej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego – narodowe stoiska na wystawach w Moskwie, Genewie, Budapeszcie, Sewastopolu, Zagrzebiu, Norymberdze, Brukseli i Seoulu, prezentując tam 126 innowacyjnych rozwią- zań techniczno-technologicznych, które zdobyły 98 medali oraz 14 specjalnych wyróżnień. Większość polskich innowacji wyróżnionych podczas wyżej wymienionych wystaw będzie uczestniczyć w tegorocznej XIV „Giełdzie” w dniach 7 – 18 marca. W „Giełdzie uczestniczyć będą także wynalazki prezentowane w 2006 roku na wystawach w Brukseli i w Paryżu przez firmę „Eurobussines – Haller” z Katowic. W czasie trwania „Giełdy” odbędą się branżowe prezentacje i seminaria na temat wynalazków z wybranych dziedzin: 12 marca, poniedziałek – mechanika, energetyka, elektrotechnika, elektronika 16 marca, piątek – chemia, inżynieria materiałowa, ochrona środowiska Zapraszamy do uczestnictwa w tych imprezach i życzymy nawiązania pożytecznych kontaktów biznesowych. Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów pragnie także wyrazić podziękowanie Sponsorom XIV Giełdy, przede wszystkim Ministerstwu Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Urzędowi Patentowemu Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydium Krajowej Rady SPWiR

5

Instytut Włókien Naturalnych 60-630 Poznań, ul. Wojska Polskiego 71B tel. (+48 61) 845 58 16; Fax. +48 61) 841 78 39 e-mail: [email protected].

VERBLOCKER – ogniozaporowy kompozyt płytowy Twórcy: prof. dr Ryszard Kozłowski, mgr inż. Mieleniak, Alojzy Przepiera, mgr Krzysztof Bujnowicz

Verblocker jest kompozytem ogniozaporowym odpornym na długotrwałe działanie temperatury do 1100oC, opartym na spęcznionym vermikulicie i płynnym mineralnym środku wiążącym. Środek wiążący jest produktem polikondensacji krzemianów fosforanów i związków aluminium. Zarówno masa ogniozaporowa jak i uformowane płyty kompozytowe stanowią niezależne produkty. Masa ogniozaporowa może być stosowana do zabezpieczania konstrukcji stalowych w budownictwie i transporcie. Kompozyt ogniozaporowy w postaci płyt może być stosowany jako materiał wypełniający drzwi przeciwpożarowych i ścian działowych oraz jako materiał okładzinowy w budownictwie i przemyśle okrętowym.

Kompozyt ogniozaporowy VERBLOCKER jest materiałem niepalnym zgodnie z normą: PN-93/B-02862/A2 (ISO 1182 190).

Testy odporności ogniowej prowadzone były zgodnie z normami:

� EN 1634-1:2000 (PN-EN 1634-1: 2002) Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych ,cz. 1: Drzwi i żaluzje przeciwpożarowe.

� EN 1363-1:1999 (PN-EN 1363-1: 2001) Badania odporności ogniowej Cz.1 Wymagania ogólne

Kompozyt ogniozaporowy VERBLOCKER posiada odporność ogniową od EI 30 do EI 120 w zależności od stosowanej grubości płyty. Dla płyty o grubości 60mm odporności ogniowa wynosi EI 120.

GENEWA - złoty medal z wyróżnieniem Jury BRUKSELA - złoty medal SEUL - złoty medal

6

Instytut Włókien Naturalnych 60-630 Poznań, ul. Wojska Polskiego 71B tel. (+48 61) 845 58 16; Fax. +48 61) 841 78 39 e-mail: [email protected]

Ogniochronny lakier pęczniejący “EXPANDER FR” oparty na “nano” modyfikatorach.

Twórcy: prof. dr Ryszard Kozłowski, dr Dorota Wesołek, dr Maria Władyka-Przybylak Rozwiązano technologię produkcji nowoczesnego, efektywnego systemu pęczniejącego o nazwie “EXPANDER FR” zabezpieczającego palne materiały przed działaniem ognia. Powłoki “EXPANDER FR” pod wpływem ciepła pęcznieją tworząc grubą warstwę zwęgloną i porowatą. Izoluje ona doskonale podłoże przed nadmiernym wzrostem temperatury i dostępem tlenu w rezultacie skutecznie zabezpieczając palne materiały przed ogniem oraz utratą własności wytrzymałościowych.

“EXPANDER FR” skutecznie zabezpiecza drewno i różne materiały drewnopochodne (sklejka, płyta wiórowa, płyta pilśniowa twarda, miękka) w stopniu niezapalnym już przy naniesieniu 250-350 g/m2. Opracowanie różnych kompozycji pęczniejących pozwoliło na poszerzenie zakresu stosowania “EXPANDER FR” również do uniepalniania tkanin i wytwarzania tzw. “fire blockers” tzn. materiałów elastycznych stosowanych jako materiały barierowe między innymi w układach tapicerskich.

Dzięki tworzeniu spęczniałej warstwy węgla EXPANDER FR skutecznie zabezpiecza materiały przed ich termiczną degradacją, poprzez opóźnianie ich zapłonu, obniżanie ilości i szybkości wydzielanego ciepła, efektywnego ciepła spalania, szybkości ubytku masy, co ma istotne znaczenie w fazie inicjowania potencjalnego pożaru.

EXPANDER FR jak i utworzona z niego powłoka nie emituje do otoczenia toksycznych substancji i nie stanowi zagrożenia dla środowiska i zdrowia przez co może być stosowany w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi.

“EXPANDER FR” znajduje szerokie zastosowanie w różnych gałęziach gospodarki, szczególnie w budownictwie i transporcie.

Stosowanie rozwiązania z pewnością ograniczy liczbę pożarów, poprzez podniesienie odporności na zapalenie wielu materiałów.

Opracowany system pęczniejący odpowiada najwyższym standardom światowym i pod względem zastosowania wysoko zdyspergowanych modyfikatorów w postaci “nanoczątek” jest nowością. BRUKSELA - złoty medal

7

Instytut Włókien Naturalnych 60-630 Poznań, ul. Wojska Polskiego 71B tel. (+48 61) 845 58 16; Fax. +48 61) 841 78 39 e-mail: [email protected] Instytut Technologii Eksploatacji, Radom

Urządzenie do obróbki materiałów organicznych oraz sposób obróbki materiałów organicznych

Twórcy: prof. dr Ryszard Kozłowski, mgr Wanda Konczewicz, dr hab. Jan Wojtysiak, mgr inż. Władysław Podsiedlik Przedmiotem wynalazku jest urządzenie oraz sposób do obróbki materiałów organicznych. Urządzenie przeznaczone jest do obróbki materiałów organicznych stałych, głównie pochodzenia roślinnego, o małym i średnim stopniu rozdrobnienia jak również materiałów organicznych o strukturze włóknistej. Obróbki dokonuje się za pomocą wody lub różnego rodzaju ciekłych roztworów wodnych substancji chemicznych, lub obróbki enzymatycznej czy też biologicznej.

Urządzenie stosowane jest do namaczania, prania, płukania, barwienia, impregnacji, nitracji materiałów organicznych stałych oraz materiałów organicznych o strukturze włóknistej, a w szczególności odklejanie włókna roślin łykowych.

BRUKSELA - złoty medal SEUL - brązowy medal

8


Sposób i urządzenie do pomiaru skrętu przędz

Twórca: dr inż. Zdzisław Czaplicki Sposób pomiaru skrętu przędz według wynalazku polega na dwustronnym rozkręcaniu, a następnie skręcaniu próbki przędzy przy zastosowaniu jednakowych lecz odwrotnych obrotów. Próbkę doprowadza się do linii załamanej dokładnie w połowie jej długości za pomocą zespołu naprężającego. Naprężenie próbki maleje w czasie jej rozkręcania, a następnie wzrasta w czasie jej skręcania. W sposobie według wynalazku wyznacza się liczbę obrotów zacisków obrotowych do momentu zrównoważenia wartości naprężenia z wartością początkową i doprowadzenia długości próbki do długości początkowej.

Urządzenie do pomiaru skrętu przędz według wynalazku ma dwa obrotowe zaciski o regulowanej stałej prędkości obrotowej lecz o przeciwnych kierunkach obrotów. Dodatkowo jest wyposażone w zespół naprężający próbkę, usytuowany w połowie długości między obrotowymi zaciskami. Zespół naprężający składa się z obciążnika, ogranicznika wydłużeń i rozmieszczonej z boku skali wydłużeń. Na próbce zawieszony jest obciążnik, pod którym usytuowany jest ogranicznik wydłużeń, osadzony na zadanej wysokości w podstawie. BRUKSELA - złoty medal

9


Przędza rdzeniowa lniana oraz sposób jej wytwarzania Twórcy: mgr inż. Natalia Sedelnik, mgr inż. Piotr Rutkowski

Włókno lniane poddaje się obróbce enzymatycznej suszy się, albo bieli się lub barwi się i suszy. W wyniku tych operacji technologicznych uzyskuje się miękkie modyfikowane włókno lniane o gładkiej powierzchni i zdolności do zginania. Następnie modyfikowane włókno lniane rozluźnia się, miesza i jednocześnie preparuje się emulsją wodną, zawierającą środki kationowe w ilości 0,5 do 1 % w stosunku do masy włókna i pozostawia się do równomiernego rozprowadzenia. Następnie włókno lniane zgrzebli się i formuje się w taśmę o masie liniowej od 2,5 ktex do 15 ktex.

Proces przędzenia prowadzi się znanym sposobem frykcyjnym umożliwiającym wytwarzanie dwóch rodzajów przędzy lnianej rdzeniowej: 1) przędzy składającej się z dwóch warstw: rdzenia i oplotu; 2) przędzy składającej się z trzech warstw: rdzenia, otoczki i oplotu.

W obu rodzajach przędzy lnianej rdzeniowej jako rdzeń mogą być stosowane przędze ciągłe poliestrowe lub poliamidowe, lub przędze staplowe lniane, bawełniane, bawełniano-poliestrowe i inne mieszankowe. Otoczka i oplot ww. przędz zawierają od 70 do 100 % włókien lnianych. Przy mniejszym udziale włókien lnianych mieszanka do 100% jest uzupełniana włóknami bawełnianymi lub wiskozowymi (tabela 1). W zależności od składu surowcowego rdzenia i oplotu lub otoczki i oplotu finalna przędza zawiera od 62 do 93 % włókien lnianych.

Przędza rdzeniowa lniana według wynalazku jest produkowana w Polsce w firmie BONITEX w Bolesławcu. BRUKSELA - srebrny medal

10


Masło modyfikowane olejem lnianym i sposoby jego wytwarzania

Twórcy: dr inż. Ryszard Kaniewski, dr inż. Jadwiga Kozłowska, Józef Gągało Przedmiotem wynalazku jest masło modyfikowane zimno tłoczonym olejem lnianym oraz sposób jego wytwarzania.

Masło jest uznawane za najszlachetniejszy tłuszcz zwierzęcy. Jego wysoka wartość odżywcza wynika m.in. z dużej zawartości NNKT (Niezbędnych Nienasyconych Kwasów Tłuszczowych: linolowego, linolenowego i arachidowego). NNKT nie są wytwarzane przez organizm człowieka, a zatem muszą być dostarczane razem z pożywieniem. Skład masła ulega zmianom zależnie od użytego surowca, zawartości dodatków oraz zastosowanej technologii.

Przedmiot wynalazku przeznaczony jest do celów spożywczych, przy czym charakteryzuje się niższą niż masło zawartością nasyconych tłuszczów i cholesterolu, a jednocześnie większym poziomem jedno- i wielo nienasyconych kwasów tłuszczowych.

W procesie technologicznym masła modyfikowanego zimno tłoczonym olejem lnianym nie stosuje się żadnych dodatków (stabilizatorów, emulgatorów, konserwantów), a produkt nie jest poddawany termizacji.

Istotne jest, że podczas dojrzewania śmietany na masło stosuje się zabieg biologiczny w wyniku czego w produkcie pozostają żywe szczepy bakterii fermentacji mlekowej, korzystne dla układu pokarmowego człowieka.

Produkt nie jest poddawany żadnym procesom konserwującym i nosi cechy wyrobu świeżego i naturalnego, zachowując cechy smakowo – zapachowe składników. Posiada orzeźwiający smak i zapach.

Przedmiot wynalazku zawiera w swoim składzie od 16 do 20 % zimno tłoczonego oleju lnianego w stosunku do ogólnej ilości tłuszczu. Olej ten zawiera 5 – 7 % kwasu palmitynowego C 16, 3 – 5 % kwasu stearynowego C 18:0, 12 – 18 % kwasu oleinowego C 18:1, 65 – 75 % kwasu linolowego C 18:2. BRUKSELA - srebrny medal

11


Sposób i instalacja do zagospodarowania odpadów glicerynowych: płynnych, quasi - stałych i stałych, powstających przy produkcji

bioestrów z olejów roślinnych i tłuszczów zwierzęcych Twórcy: dr inż. Jan Gąsiorek , Marian Kaczmarek Przedmiotem wynalazku “know how” jest sposób oraz urządzenie do zagospodarowania odpadów glicerynowych, powstających podczas wytwarzania biodiesla (estrów alifatycznych wyższych kwasów tłuszczowych) z olejów roślinnych, wytłaczanych z nasion np. z rzepaku a także z odpadowych tłuszczów roślinnych i zwierzęcych. Znane technologie produkcji biodiesla na własne potrzeby w gminach wiejskich wymagają prostego, technologicznie nieskomplikowanego sposobu zagospodarowania tzw. odpadów glicerynowych powstających przy produkcji biodiesla. W takich przypadkach niezwykle użyteczny, może okazać się sposób według wynalazku, który wykorzystuje proces katalitycznej rafinacji do przekształcenia stałych i quasi-stałych odpadów glicerynowych w olej opałowy o cieple spalania 46 185 k J /kg, a także nawóz mineralny z zawartością: 29,8 % K2O ( % wagowy w suchej masie).

Odpady glicerynowe podlegają procesowi rafinacji w oddzielnym reaktorze z udziałem katalizatora, którego skład chemiczny zgłoszono do ochrony patentowej. Proces rafinacji można prowadzić w otwartym reaktorze, w którym do umieszczonego odpadu glicerynowego wprowadza się stale mieszając katalizator. Po 12 godzinach reakcji w temperaturze poniżej 100 oC i pod normalnym ciśnieniem powstaje “glicerynowy” olej opałowy i osad soli nieorganicznej z zawartością do 30 % wag. K2O.

Warstwę rafinowanego oleju otrzymanego z odpadów glicerynowych przepompowuje się do separatora, gdzie następuje dalsza separacja grawitacyjna, zwykle w ciągu jednej doby. Dolną warstwę zawraca się ponownie do procesu rafinacji a górną glicerynową poddaje się filtracji, otrzymując produkt końcowy – “glicerynowy” olej opałowy, który przepompowuje się do beczek.

Pierwsze wdrożenie: Spółka “ENERGO-EKO” Poznań w 2005 roku.

BRUKSELA - srebrny medal

12


Sposób wytwarzania modyfikowanych włókien celulozowych

Twórcy: prof. dr hab. Bogumił Łaszkiewicz, dr Piotr Kulpiński, dr Jerzy Mańkowski, dr inż. Barbara Niekraszewicz, dr Piotr Czarnecki, dr Marcin Rubacha, Jolanta Jędrzejczak, Bogdan Pęczek, prof. dr hab. Ryszard Kozłowski, Maria Okraska, Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania modyfikowanych włókien celulozowych, z roztworów celulozy w N-tlenku-N-metylomorfoliny.

Sposób wytwarzania modyfikowanych włókien celulozowych, z roztworów celulozy w N-tlenku-N-metylomorfoliny, polega na zmieszaniu celulozy z wodnym roztworem NMMO, odparowaniu powstałego roztworu celulozy do uzyskania w nim zawartości celulozy 12 – 20% wagowych oraz zawartości wody poniżej 13,3% wagowych, przefiltrowaniu roztworu przędzalniczego, przetłoczeniu tego roztworu przez otwory dyszy przędzalniczej do przestrzeni powietrznej, z której zostaje wprowadzony do wodnej kąpieli przędzalniczej gdzie następuje koagulacja włókien. Następnie zachodzi rozciąganie włókna. Modyfikacja włókien według wynalazku polega na wprowadzeniu do roztworu przędzalniczego odpowiednich substancji takich jak: tlenki ceramiczne, tlenki metali lub mieszaniny tych tlenków, zawierających ewentualnie dodatek środków powierzchniowo-czynnych, węgiel. Węgiel, ewentualnie modyfikowany srebrem, środki antybakteryjne, wskaźniki alkacymetryczne, barwniki termochromowe o rozdrobnieniu nano- lub supramolekularnym, dodaje się do celulozy, rozpuszczalnika lub najkorzystniej do roztworu przędzalniczego w ilości nie większej niż 10% wagowych w stosunku do masy celulozy. Tlenki ceramiczne, korzystnie krzemionkę, tlenki metali lub mieszaniny tych tlenków stosuje się w postaci proszku lub zawiesiny tego proszku w wodzie lub wodnych roztworach NMMO. Węgiel stosuje się w postaci nanorurek lub proszku o rozdrobnieniu manometrycznym. Sposób według wynalazku pozwala stosunkowo łatwo i prosto otrzymać włókna celulozowe o specyficznych właściwościach na przykład: bakteriobójczych, elektroprzewodzących, chromoforowych, sensorowych, trudnopalnych i innych właściwościach bioaktywnych.

Wynalazek uzyskał patent europejski EP 1601824. Właścicielem patentu jest Instytut Włókien Naturalnych w Poznaniu oraz Politechnika Łódzka. NORYMBERGA - srebrny medal

13


Zastosowanie mąki lnianej do wytwarzania preparatu do wspomagającego leczenia, środek farmaceutyczny oraz sposób otrzymywania środka farmaceutycznego

Twórcy: dr Jadwiga Kozłowska, mgr inż. Zbigniew Grygorowicz

Przedmiotem wynalazku są zastosowanie mąki lnianej do wytwarzania leku wspomagającego leczenia nieżytu i choroby wrzodowej żołądka oraz dwunastnicy a także zaparć nawykowych, środek farmaceutyczny i dietetyczny oraz sposób otrzymywania środka farmaceutycznego i dietetycznego.

Preparat będący przedmiotem wynalazku stanowi środek laksacyjny, powlekający błony śluzowe przewodu pokarmowego i przeciwzapalny. W wyniku zagęszczenia śluzowatych substancji pęczniejących uzyskuje się także prawie dwukrotnie podwyższone wskaźniki fizyko-chemiczne charakteryzujące ich aktywność osłaniającą takie jak lepkość, ciągliwość, spoistość, czy zdolność do pęcznienia. Zawartość czynnika aktywnego w preparacie wynosi 10-24% wag. Sproszkowany preparat jest lekkostrawny, niskokaloryczny, dobrze tolerowany w wyniku usunięcia charakterystycznego oleistego posmaku oleju lnianego, łatwy w przyrządzaniu naparów czy maceratów czy też wykorzystania w innej postaci leku.

Korzystnie gdy wytwarzany preparat w formie sproszkowanej, granulowanej, tabletkowanej lub ekstrudowanej przeznaczony jest do podawania doustnego, korzystnie w dawkach do 70g dziennie. Korzystnie jest, gdy środek farmaceutyczny jest wzbogacany dodatkiem ogólnie stosowanych środków pomocniczych lub uzupełniających takich jak witaminy, antyoksydanty, środki smakowe, inne preparaty ziołowe.

Przeprowadzone badania farmakologiczne skuteczności środka w zakresie ochrony powierzchni błon śluzowych żołądka wykazały o 63-66% mniej uszkodzeń wywołanych doświadczalnie przez najczęściej występujące czynniki wrzodotwórcze takie jak silny stres, bardzo wysokie dawki etanolu i kwasu acetylosalicylowego.

Przeprowadzone badania farmakologiczne toksyczności ostrej wykazały, że produkt jest bezpieczny, praktycznie nietoksyczny zaliczony na podstawie badań do IV grupy wg klasyfikacji Hodge’a i Sternera po podaniu dożołądkowym. Farmakologiczne badania przewlekłe prowadzone w okresie 6 miesięcznego podawania dożołądkowego dawki 1/10 LD50 także nie wykazały działania toksycznego ani żadnych działań niepożądanych.

NORYMBERGA - srebrny medal

14

Instytut Chemii Przemysłowej im. prof. Ignacego Mościckiego 01-793 Warszawa, ul. Rydygiera 8 tel/fax. (+48 22) 568 22 43

Biopaliwo do silników wysokoprężnych z oleju palmowego Twórcy: prof. dr hab. Andrzej W. Lipkowski,, prof. dr hab. Jacek Kijeński, dr inż. Wiesława Walisiewicz-Niedbalska, mgr inż. Krzysztof Różycki Składnikami oleju palmowego są głownie nasycone kwasy tłuszczowe. Zarówno olej palmowy jak i jego estry metylowe lub etylowe mają zbyt wysoką temperaturę topnienia aby mogły być stosowanie w krajach klimatu umiarkowanego. Jednakże estry metylowe lub etylowe nasyconych kwasów tłuszczowych tworzą trwałe roztwory w octanie metylu lub octanie etylu. Dlatego też proponujemy zastosowanie jako biopaliwa mieszaniny, w której skład wchodzą estry kwasów tłuszczowych oleju pamowego, acetylowe pochodne gliceryny oraz octan etylu lub metylu. Taką mieszaninę otrzymuje się w prostej metodzie kwaśnej transestryfikacji.

MOSKWA - złoty medal GENEWA - złoty medal BUDAPESZT - złoty medal NORYMBERGA - złoty medal

15


Zastosowanie przeterminowanego masła do wytwarzania biopaliwa

do silników wysokoprężnych

Twórcy: prof. dr hab. Andrzej W. Lipkowski, prof. dr hab. Jacek Kijeński, dr inż. Wiesława Walisiewicz-Niedbalska Przeterminowane produkty spożywcze muszą być utylizowane. Do takich produktów należy masło konsumpcyjne. Głównymi składnikami masła są tłuszcze pochodzące z mleka oraz olej roślinny. Jednakże istotna, dochodząca do 40% zawartość innych substancji, w tym wody, białek, emulgatorów powoduje, że utylizowanie przeterminowanego masła w sposób tradycyjny, w tym spalanie, jest mało ekonomiczne. W naszym rozwiązaniu proponujemy wydzielenie i przekształcenie tłuszczów zawartych w maśle w biopaliwo do silników wysokoprężnych. Zasadniczy etap procesu polega na ekstrakcji octanem etylu tłuszczów z masła, a następnie transestryfikację kwaśną triacylogliceroli do estrów etylowych kwasów tłuszczowych. Otrzymana mieszanina kwasów tłuszczowych, triacetiny oraz octanu etylu stanowi biopaliwo, które może być stosowane jako dodatek do paliwa do silników wysokoprężnych. BRUKSELA - złoty medal GENEWA - srebrny medal

16


Nowe kompozyty polimerowe z odpadów poliwęglanów, zwłaszcza płyt kompaktowych

Nowa metoda recyklingu odpadów poliwęglanów, zwłaszcza płyt kompaktowych Twórcy: dr inż. Regina Jeziórska, prof. dr hab. inż.Jacek Kijeński,

doc. dr inż. Zbigniew Wielgosz, mgr Agnieszka Szadkowska, mgr Irena Leszczyńska, Jacek Dzierżawski, Teresa Jaczewska,

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania kompozytów polimerowych z odpadów poliwęglanów, zwłaszcza z płyt kompaktowych. Proces prowadzi się metodą wytłaczania reaktywnego z jednoczesnym napełnianiem (włókno szklane, montmoryllonit, grafit, itp.). W zależności od rodzaju i ilości napełniacza otrzymuje się nowe kompozyty polimerowe, w tym nanokompozyty o unikatowych właściwościach tj. znacznie większej sztywności, dużej wytrzymałości mechanicznej oraz lepszych właściwościach cieplnych. Nanokompozyty z grafitem charakteryzują się ponadto dobrymi właściwościami ślizgowymi i dużą odpornością na ścieranie. Większa sztywność wiąże się z większą stabilnością wymiarów i lepszym tłumieniem drgań mechanicznych. Kompozyty, w porównaniu z handlowymi gatunkami poliwęglanów, nie tylko mają konkurencyjne właściwości, ale również niższą cenę.

Zastosowanie: szyny prowadzące dla transporterów taśmowych i łańcuchowych, listwy przeciwścierne, koła zębate, koła łańcuchowe, rolki nośne, tuleje, zgarniacze, pierścienie samouszczelniające, pompy rotacyjne i dozujące, zawory, kurki, płyty i ramy filtracyjne, elementy ślizgowe, urządzenia do transportu materiałów sypkich, uchwyty kabli, wielobiegunowe wkładki kontaktów wtykowych, elementy maszyn pakujących i transportujących, listwy chroniące nabrzeża przed ścieraniem w portach, bieżnie w kręgielniach.

Zgłoszenie patentowe: P-371641 ZAGRZEB - złoty medal MOSKWA - srebrny medal NORYMBERGA - srebrny medal GENEWA - brązowy medal

17


Wielkogabarytowe wyroby użytkowe z odpadowych tworzyw termoplastycznych i gumy

Twórcy: doc. dr hab. Ewa Kowalska, doc. dr inż. Zbigniew Wielgosz, prof. dr hab. inż. Stanisław Pasynkiewicz, inż. Magdalena Żubrowska Nowy typ tanich kompozytów polimerowych z surowców odpadowych z przeznaczeniem na wielkogabarytowe wyroby użytkowe. Kompozyty te nazwano termoplastycznymi odpadami gumowymi, gdyż jako napełniacz stosowany jest w nich rozdrobniony, zwulkanizowany odpad gumowy w ilości 30 – 80% mas., a jako osnowa polimerowa recyklaty tworzywa termoplastycznego, głównie poliolefin. Kompozyty te mogą zawierać ponadto napełniacze mineralne w ilości do 30% mas. np. talk, kredę lub odpadowy uzdatniony fosfogips. Kompozyty te są przetwarzane jak tworzywa termoplastyczne na standardowych urządzeniach do tego celu. Głównie stosowana jest metoda wytłaczania, wytłaczania do formy lub wytłaczania a następnie prasowania.

Prezentowane kompozyty charakteryzują się dobrymi właściwościami wytrzymałościo-wymi, odpornością na ścieranie, odpornością na starzenie (próg zwalniający z tych kompozytów od 8 lat pracuje na terenie IChP). Kompozyty są tanie, gdyż są wykonane całkowicie lub częściowo z surowców odpadowych. Zastosowanie kompozytów przyczyni się do ochrony środowiska naturalnego poprzez jego odciążenie z odpadów tworzyw sztucznych i gumy (ze zużytych opon samochodowych i innych wyrobów gumowych) i ewentualnie fosfogipsu.

Z w/w kompozytów otrzymano różnego typu wielkogabarytowe wyroby użytkowe i przemysłowe: - urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego jak podstawy pod oznakowanie awaryjne,

progi zwalniające itp.; - ekrany akustyczne (izolacyjność akustyczna właściwa tych kompozytów > 30 dB); - siatki komórkowe do stabilizacji gruntów. MOSKWA - srebrny medal

18


Nanoproszki ceramiczne o zaprojektowanej strukturze do zastosowań przemysłowych

Twórcy: dr inż. Krzysztof Bajdor, dr Maria Zielecka Nanokulki krzemionkowe i krzemowo-tytanowe o małym rozrzucie rozmiarów i strukturze zaprojektowanej zgodnie z potencjalnymi zastosowaniami otrzymano metodą zol-żel. Homogeniczną strukturę nanokulek uzyskano dzięki starannie wybranym i ustalonym parametrom procesu zol-żel. Funkcjonalizowane nanoproszki krzemionkowe zastosowano jako immobilizowane składniki kompozytów polimerowych charakteryzujących się bardzo dobrymi właściwościami. Nanokulki krzemowo-tytanowe o “uszytej na miarę” strukturze porowatej umożliwiającej uzyskanie unikalnych właściwości katalitycznych otrzymano z zastosowaniem metody wbudowania wzorców organicznych. Wykazano również wpływ ilości i homogenicznego rozmieszczenia segmentów tytanowych w matrycy krzemionkowej na właściwości katalityczne nanokulek.

GENEWA - srebrny medal

19

Polska Akademia Nauk Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej 02-102 Warszawa, ul. Pawińskiego 5 tel. (+48 22) 608 65 45 e-mail: [email protected] Instytut Chemii Przemysłowej im. prof. Ignacego Mościckiego 01-793 Warszawa, ul. Rydygiera 8 tel/fax. (+48 22) 568 22 43

Nowe nutrakosmetyki z unikalną metodą aplikowania aktywnych komponentów do skóry

Twórcy: prof. dr hab. Andrzej W. Lipkowski, mgr inż. Anna Szczucinska, mgr inż. Katarzyna Kurzepa, mgr inż. Anna Grabowska, mgr Ewa Lipkowska Starzejąca się skóra zmienia swoją mikrostrukturę nie tylko na powierzchni, ale przede wszystkim w głębszych warstwach skóry właściwej. Kosmetyczne dostarczanie w kremach prostych związków korygujących patologiczne zmiany, takich jak wody i niezbędnych jonów jak również bardziej skomplikowanych substancji czynnych, jest bardzo ograniczone przez zewnętrzną warstwę naskórka. Stosowanym rozwiązaniem może być na przykład, wśród skórne wstrzykiwanie substancji aktywnych.

W prezentowanym wynalazku stosuje się specjalnie spreparowaną keratynę tworzącą sztywne mikrorurki. Mikrorurki mogą być impregnowane różnymi aktywnymi substancjami. Wprowadzone do kremu działają jak delikatny peeling penetrując głębsze warstwy skóry gdzie uwalniają substancje aktywne. SEWASTOPOL - złoty medal MOSKWA - srebrny medal BUDAPESZT - medal GENIUS

20

Polska Akademia Nauk Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej 02-102 Warszawa, ul. Pawińskiego 5 tel. (+48 22) 608 65 45 e-mail: [email protected] Instytut Chemii Przemysłowej im. prof. Ignacego Mościckiego 01-793 Warszawa, ul. Rydygiera 8 tel/fax. (+48 22) 568 22 43 Graduale School of Agriculter Kyoto University, Uji, Japan

Merlot et Matcha - nowe kosmetyki funkcjonalne zawierające unikalne komponenty, które transportują do skóry polifenole z czerwonego wina i zielonej herbaty

Twórcy: prof. dr hab. Andrzej W. Lipkowski, mgr inż. Anna Szczucinska, Masaaki Yoshikawa, mgr inż. Katarzyna Kurzepa, mgr inż. Anna Grabowska, prof. Barbara Gajkowska, mgr Ewa Lipkowska Obserwowane zmiany starzejącej się skóry są rezultatem ogromnych zmian w strukturze wszystkich warstw skóry. Wykazano, że polifenole zawarte w czerwonym winie oraz w zielonej herbacie bardzo skutecznie stymulują regenerację skóry. Skóra składa sie z trzech zasadniczych warstw. Niestety, podawanie związków aktywnych w zwykłych kremach jest mało skuteczne ponieważ związki nie są w stanie przeniknąć pierwszej ochronnej warstwy skóry.

Dokonaliśmy wynalazku unikalnego preparatu białka strukturalnego (MPP) jako aktywnego składnika bioaktywnych kosmetyków. Ten nowy preparat białka strukturalnego jest odpowiednio przetworzonym białkiem wełny. Ten preparat białkowy może być wypełniony aktywnymi czynnikami. Preparat białkowy napełniony aktywnymi substancjami jest zdolny wnikać do głębszych warstw skóry gdzie może powoli uwalniać substancje aktywne.

Obecny wynalazek prezentuje nowe kosmetyki bioaktywne, w których aktywny preparat białkowy jest nośnikiem polifenoli pochodzących z czerwonego wina (Merlot) lun zielonej herbaty (Matcha). Preparat białkowy penetruje do głębszych warstw skóry, uwalniając aktywne związki w miejscu pożądanego działania

BRUKSELA - złoty medal SEUL - złoty medal

21

Centrum Transferu Technologii 00-486 Warszawa, ul. Franciszka Nullo tel. (+48 22) 502 56 00; fa.x. (+48 22) 502 56 01 e-mail: [email protected].

Wytwarzanie alkoholu diacetonowego metodą ultradźwięków

Twórcy: prof. dr hab. inż. Jacek Kijeński, dr inż. Tomasz Zieliński, mgr inż. Ewa Śmigiera, dr inż. Antoni Migdał, Osazuwa Osawaru Prezentowana technologia dotyczy syntezy alkoholu diacetonowego na drodze reakcji dimeryzacji acetonu w fazie ciekłej, w obecności katalizatora zasadowego, w procesie ciągłym z zastosowaniem ultradźwięków o niskiej gęstości mocy. Dotychczas istniejące instalacje przemysłowe bazujące na zasadowych układach katalitycznych charakteryzują się niską selektywnością i w przypadku dążenia do uzyskania równowagowej konwersji - relatywnie długim czasem trwania procesu.

Unikatowe w skali światowej rozwiązanie polegające na prowadzeniu procesu w polu ultradźwięków, pozwala na otrzymywanie alkoholu diacetonowego – oczekiwany produkt - ze 100% selektywnością. Energia wprowadzana w postaci ultradźwięków jest przez układ: reagent/katalizator zużywana do selektywnego aktywowania jedynie pożądanej ścieżki reakcji. W ten sposób unika się wydzielania z mieszaniny poreakcyjnej produktów ubocznych np. tlenków mezytylu i izo-mezytylu pojawiających się w produkcie otrzymywanym w warunkach konwencjonalnych i wymagających budowania kosztownych instalacji destylacyjnych koniecznych do ich usunięcia.

Dodatkowym atutem prezentowanego procesu jest uzyskanie konwersji równowagowej, bądź bliskiej równowagowej w kilkakrotnie krótszym czasie niż konwencjonalnie, przy zachowaniu 100% selektywności.


22

Instytut Metali Nieżelaznych 44-100 Gliwice, ul. Sowińskiego 5 tel.(+48 32) 238 02 00; fax. (+48 32) 231 69 33 e-mail: [email protected]

Wysokowydajna technologia i urządzenie do wytwarzania magnetycznie miękkich taśm ze stopów nanokrystalicznych na

osnowie Fe, typu FeNbCuSiB i FeNbZrCuB

Twórcy: dr Roman Kolano, mgr Aleksandra Kolano-Burian , mgr Norbert Wójcik, mgr inż. Jan Szynowski, mgr inż. Marcin Polak, mgr inż. Krzysztof Koźlicki, Bogusław Kręgiel, Jarosław Jachimczyk, Jerzy Dziuba Rozwiązanie przedstawia wysokowydajną technologię i urządzenie do wytwarzania magnetycznie miękkich stopów nanokrystalicznych na osnowie Fe, typu FeNbCuSiB i FeNbZrCuB, w postaci taśm odlewanych na obracający się bęben, z których wytwarzane są rdzenie toroidalne do zastosowań w elektronice i energoelektronice.

Dotąd odlewanie na obracający się bęben prowadzono od góry, przez odpowiednio uformowaną dyszę w kadzi pośredniej.

Nowa technologia polega na nieznanym dotąd w skali światowej odlewaniu ciekłego stopu od dołu na obracający się bęben. Stop o ustalonym składzie chemicznym roztapia się, odlewa się z niego taśmy amorficzne metodą podawania ciekłego stopu na dolną powierzchnię bębna i ultraszybkiego schładzania.

Do realizacji tego sposobu służy nowe doświadczalne urządzenie opracowane w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach, w skład którego wchodzi zespół podgrzewająco - podający metal oraz umieszczony nad nim obrotowy bęben odlewniczy.

Technologię wytwarzania rdzeni nanokrystalicznych magnetycznie miękkich przeznaczonych do pracy w urządzeniach energoelektronicznych w szerokim zakresie częstotliwości, opartą o taśmę produkowaną według nowej technologii, wdrożono do produkcji doświadczalnej w specjalnym laboratorium Instytutu Metali Nieżelaznych, wykorzystując do tego celu dotychczasowe doświadczenie pracowników. Osiągnięty poziom doświadczalnej technologii w zakresie odlewania taśm amorficznych, zwijania rdzeni, obróbki cieplnej lub cieplno-magnetycznej rdzeni, umożliwia produkcję nowych magnetycznie miękkich stopów na osnowie Fe o własnościach nanokrystalicznych. BRUKSELA - srebrny medal

23

Instytut Metali Nieżelaznych 44-100 Gliwice, ul. Sowińskiego 5 tel.(+48 32) 238 02 00; fax. (+48 32) 231 69 33 e-mail: [email protected]

Technologia przerobu odpadów sprzętu elektronicznego z odzyskiem metali nieżelaznych i metali szlachetnych

Twórcy: dr inż. Jerzy Kozłowski, inż. Henryk Czyżyk

Produkcja urządzeń elektronicznych i elektrycznych jest najszybciej rozwijającą się dziedziną na świecie. Zaliczyć do tego należy również przemysł informatyczny. Rozwojowi temu towarzyszy unowocześnienie technologii, czyli postęp technologiczny i techniczny. Każdy sprzęt po okresie używalności stanowi surowiec wtórny składający się z metali i niemetali, posiadający często zanieczyszczenia szkodliwe dla środowiska naturalnego.

Odpady sprzętu elektrycznego i elektronicznego charakteryzują się różną zawartością metali oraz niemetali i różną postacią. W odpadach tych znajdują się oprócz niewielkiej ilości metali szlachetnych takich jak złoto, srebro, platyna również metale strategiczne (ang.SPM) jak pallad, rod. Podstawowymi metalami jest żelazo oraz metale nieżelazne: miedź i jej stopy, aluminium i jego stopy, cynk i jego stopy, nikiel i jego stopy, cyna, ołów i inne. Oprócz metali w odpadach sprzętu elektrycznego i elektronicznego znajdują się niemetale takie jak: tworzywa, drewno, ceramika. Niemetale podczas przerobu stanowią zanieczyszczenia.

Dla przedstawienia obiektywnej charakterystyki materiałowej wybranych odpadów sprzętu elektrycznego i elektronicznego występującego w największej ilości w kraju, odpad ten można pogrupować na 5 grup zasadniczo różniących się zawartością metali i niemetali: � odpady sprzętu radiowo-telewizyjnego, � odpady sprzętu komputerowego, � odpady telekomunikacyjne (centrale telefoniczne), � odpady drobnego sprzętu gospodarstwa domowego, � pozostałe odpady w którego skład wchodzi m.in. złom energetyczny, techniczny,

maszyny, narzędzia itp.

Instytut Metali Nieżelaznych prowadził pracę badawczą w ramach projektu Celowego-Zamawianego opracowując technologię otrzymywania metali nieżelaznych oraz metali szlachetnych z w/w odpadów otrzymując granulaty polimetaliczne Cu+stopy oraz Al+stopy. Oprócz granulatów polimetalicznych zawierających metale nieżelazne otrzymuje się również metale szlachetne takie jak Au, Ag, Pd i Pt

Badania odzysku metali szlachetnych z frakcji miedzionośnej odpadu komputerowego wykazały przykładowo następujące ich zawartości:

� Ag 3,170 g/kg odpadu � Au 0,300 g/kg odpadu � Pd 0,030 g/kg odpadu

Technologia została wdrożona w przedsiębiorstwach zajmujących się przerobem odpadów surowców wtórnych. „IENA”, Norymberga - srebrny medal

24

Instytut Metali Nieżelaznych Oddział Legnica 59-220 Legnica, ul. Złotoryjska 191 tel. (+48 76) 876 69 60; fax. (+48 76) 876 69 65)

Sposób odzysku renu Twórcy: doc. dr Ryszard Chamer, prof. dr hab. inż. Zbigniew Śmieszek, mgr inż. Zygmunt Kurek, dr inż. Andrzej Chmielarz, mgr inż. Ewa Szydłowska, inż. Ryszard Kalinowski, mgr inż. Gregorz Benke, mgr inż. Krystyna Anyszkiewicz, mgr inż. Jan Kopeć, mgr inż. Iwona Drabik

Przedmiotem wynalazku jest sposób odzyskiwania renianu (VII) amonu - NH4ReO4 z kwaśnych roztworów zawierających ren, zwłaszcza z odpadowych kwasów płuczących gazy, powstających w procesach technologicznych otrzymywania miedzi z koncentratów miedziowych.

Do odzysku renu zastosowano technologię opartą między innymi na wymianie jonowej polegającej na sorpcji renu z kwaśnego roztworu na złożu jonitowym, a następnie desorpcji. Otrzymuje się eluat zawierający renian (VII) amonu - NH4ReO4, który w kolejnych etapach przerobu poddawany jest procesom oczyszczania od zanieczyszczeń szczególnie potasu, sodu, wapnia, miedzi, ołowiu, niklu, molibdenu i innych.

Zastosowano innowacyjne rozwiązania techniczne i procesowe obejmujące wymianę jonową, umożliwiające uzyskanie wysokiej stabilności procesu technologicznego w zakresie uzysku i ilości, a także jakości produktu końcowego.

Skład chemiczny handlowego renianu (VII) amonu: Ok. 69,4% Re; K<20 ppm; Na<5 ppm; Ca<20 ppm; Cu<5 ppm; Pb<5 ppm; Ni<5 ppm; MO<5 ppm; Fe<5 ppm; Mg<5 ppm; H2O<0,1%.

BRUKSELA - złoty medal

25


Sposób i instalacja odzyskiwania metali z przepracowanych wymieniaczy jonowych

Twórcy: doc. dr Ryszard Chamer, mgr inż. Zygmunt Kurek, inż. Ryszard Kalinowski prof. dr hab. inż. Zbigniew Śmieszek, mgr inż. Ewa Szydłowska, mgr inż. Jan Kopeć,

Przedmiotem wynalazku jest sposób odzyskiwania użytecznych metali z przepracowanych wymieniaczy jonowych, zwłaszcza renu odzyskiwanego z odpadowych kwasów płuczących gazy powstające w procesach technologicznych otrzymywania miedzi z koncentratów miedziowych.

Sposób odzyskiwania renu ze zużytych jonitów polega na wykorzystaniu połączonych metod mechanicznych, termicznych i chemicznych.

Odzyskiwanie renu odbywa się w instalacji składającej się z reaktora do przemywania jonitu, młyna, rurowego pieca do prażenia utleniającego ogrzewanego przeponowo i wyposażonego w filtr tkaninowy oraz instalacji chemicznej składającej się z reaktora do ługowania renu do roztworu i kolumn jonowymiennych do sorpcji renu.


26


Selektywny sposób odzyskiwania metali nieżelaznych z odpadów przemysłowych

Twórcy: doc. dr Ryszard Chamer, prof. dr hab. inż. Zbigniew Śmieszek, mgr inż. Zygmunt Kurek, inż. Jacek Orski, mgr inż. Zbigniew Szołomicki, Mikołaj Śnieżewski, inż. Ryszard Kalinowski, mgr inż. Ewa Szydłowska Przedmiotem wynalazku jest sposób odzyskiwania metali nieżelaznych, głównie ołowiu, cynku i renu z przemysłowych odpadów, zwłaszcza z wtórnych pyłów ołowiowo-cynkowych otrzymywanych w procesie przerobu w piecach obrotowo-wahadłowych odpadowych szlamów i pyłów powstających w ciągach technologicznych produkcji miedzi.

Istota wynalazku polega na połączeniu metod pirometalurgicznej i hydrometalurgicznej oraz wymiany jonowej, co pozwala na selektywny odzysk wymienionych metali w postaci wysokowartościowych produktów wykorzystywanych do produkcji stopów ołowiu, soli cynku oraz renianu (VII) amonu. BRUKSELA - złoty medal

27


Przewoźne kolumny jonowe

Twórcy: doc. dr Ryszard Chamer, prof. dr hab. inż. Zbigniew Śmieszek, mgr inż. Iwona Drabik, mgr inż. Zygmunt Kurek, mgr inż. Ewa Szydłowska, mgr inż. Jan Kopeć, inż. Ryszard Kalinowski Przedmiotem wynalazku jest mobilna kolumna jonowymienna stosowana w procesie technologicznym odzyskiwania renianu (VII) amonu - NH4ReO4 z kwaśnych roztworów zawierających ren.

Celem wynalazku jest umożliwienie prowadzenia operacji desorpcji renu w innym miejscu niż operacji sorpcji oraz zwiększenie bezpieczeństwa pracy obsługujących kolumny jonowymienne, a także uzyskanie znacznie wyższej elastyczności i efektywności procesu odzyskiwania renianu (VII) amonu z kwaśnych roztworów zwierających ren.

Mobilna kolumna jonowymienna charakteryzuje się tym, że jej konstrukcja i wyposażenie pozwalają, po przeprowadzeniu operacji sorpcji i odłączeniu od rurociągu i stanowiącego część instalacji do produkcji kwasu siarkowego, na przetransportowanie jej do miejsca wytwarzania renianu (VII) amonu, począwszy od operacji desorpcji renu, do otrzymania produktu końcowego. Po przeprowadzeniu operacji desorpcji mobilną kolumnę jonowymienną przemieszcza się z powrotem w pobliże instalacji do produkcji kwasu siarkowego, podłącza się do rurociągu i prowadzi się następną sorpcję.


28

Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego Zakład Technologii Fermentacji 02-532 Warszawa, ul. Rakowiecka 38 tel. +48 22) 849 04 25; Fax. (+48 22) 848 04 28;

Sposób produkcji bezpiecznej żywności i pasz, o podwyższonej jakości

Twórcy: prof. dr hab. Roman A. Grzybowski, dr inż. Krystyna M. Stecka, dr inż. Krystyna J. Zielińska, mgr inż. Antoni H. Miecznikowski, mgr inż. Alina M. Suterska.

Szczepy - drożdży Saccharomyces diastaticus N-41 KKP 971 i bakterii Lactobacillus plantarum KKP/593/p i Lactobacillus plantarum KKP 788, wyizolowane ze środowisk naturalnych i wyselekcjonowane przy użyciu metod klasycznej mikrobiologii, charakteryzują się następującymi cechami użytkowymi: · zdolnością do biosyntezy i sekrecji alfa-amylazy i glukoamylazy, · wysoką aktywnością fermentacji alkoholowej (drożdże) oraz fermentacji mlekowej (bakterie), · zdolnością do rozkładu i poprawy strawności natywnej skrobi ziemniaczanej i zbożowej, · zdolnością do biosyntezy związków hamujących rozwój bakterii patogennych i grzybów

pleśniowych, · aktywnością probiotyczną, · zdolnością do biosyntezy związków poprawiających smak i aromat fermentowanych

produktów.

Amylolityczne drożdże i bakterie fermentacji mlekowej, charakteryzujące się tymi cechami, zastosowano w procesach produkcji: destylatu rolniczego, pieczywa i ciast, probiotyków dla zwierząt, fermentowanych pasz i żywności. Ich zastosowanie we wszystkich tych dziedzinach przyczyniło się do wzrostu jakości produktów i obniżenia kosztów ich wytwarzania.

Kultury starterowe bakterii, zawierające amylolityczne szczepy Lactobacillus plantarum KKP/593/p i Lactobacillus plantarum KKP 788, o statusie bezpiecznych dla zdrowia ludzi i zwierząt i szczególnej dla tego rodzaju i gatunku zdolności do biosyntezy alfa-amylazy i glukoamylazy oraz metabolitów hamujących rozwój bakterii patogennych zastosowano w przemyśle spożywczym i rolnictwie. Pozwoliło to na produkcję nowych asortymentów bezpiecznej żywności specjalnego przeznaczenia, a zwłaszcza fermentowanych warzyw i zbóż, o podwyższonej wartości odżywczej. Zastosowanie szczepów bakterii o działaniu probiotycznym i poprawiających strawność składników pokarmowych fermentowanych pasz objętościowych, przyczyniło się do poprawy zdrowia zwierząt żywionych tymi paszami, ograniczenia ich zużycia na produkcję mięsa i mleka, czyli obniżenia kosztów hodowli zwierzęcej. W aspekcie, ochrony środowiska amylolityczne bakterie mogą znaleźć zastosowanie do przyśpieszenia utylizacji opakowań z tworzyw biodegradowalnych zawierających skrobię.

BRUKSELA - złoty medal GENEWA - srebrny medal

29


Biopreparaty nowej generacji dla przemysłu spożywczego i rolnictwa

Twórcy: prof. dr hab. Roman Grzybowski, dr inż. Krystyna M. Stecka, dr inż. Krystyna J. Zielińska, dr inż. Katarzyna Piasecka-Jóźwiak mgr inż. Antoni M. Miecznikowski, mgr inż. Alina M. Suterska

Istotę prezentowanego rozwiązania stanowi rodzina biopreparatów zawierających bakterie fermentacji mlekowej o różnorakich zastosowaniach w przemyśle spożywczym i rolnictwie. Są to preparaty: - kultur starterowych dla piekarstwa, - probiotyczne, przeznaczone dla młodych zwierząt, - przeznaczone do kiszenia pasz

Tradycyjna metoda wytwarzania pieczywa żytniego i mieszanego wymaga prowadzenia procesu fermentacji w sposób wielofazowy, przy pomocy tzw. kwasów spontanicznych - naturalnie fermentujących lub zaczątków oddzielonych z fermentującego zakwasu. Zastoso-wanie kultury starterowej zapewnia zapoczątkowanie właściwego kierunku fermentacji, co jest możliwe dzięki ograniczeniu wzrostu niepożądanej mikroflory pochodzącej z mąki i surowców pomocniczych. Gwarantuje to powtarzalną, wysoką jakość pieczywa.

Stosowanie preparatów probiotycznych w żywieniu zwierząt ma na celu częściową elimi-nację niepożądanej mikroflory jelitowej, co w konsekwencji prowadzi do poprawy ogólnego stanu zdrowotnego organizmu i lepszego wykorzystania paszy.

Stosowanie preparatów do kiszenia pasz powoduje poprawę jakości i trwałości tlenowej kiszonek, podwyższenie strawności składników pokarmowych pasz, takich jak skrobia i włókno surowe oraz przyczynia się do poprawy efektów ekonomicznych hodowli zwierząt. Zastosowanie preparatów pochodzenia biologicznego eliminuje konserwanty chemiczne i w znacznym stopniu ogranicza potrzebę stosowania antybiotyków, a zatem ma wpływ na ochronę środowiska naturalnego.

SEWASTOPOL - złoty medal BUDAPESZT - złoty medal NORYMBERGA - srebrny medal SEUL - srebrny medal

30


Preparaty pochodzenia drożdżowego jako naturalne dodatki do żywności

Twórcy: dr Antonina Komorowska, mgr inż. Joanna Rozmierska, mgr Ewa Mrówka, dr inż. Krystyna Stecka, prof. dr hab. Roman Grzybowski, dr inż. Katarzyna Piasecka - Jóźwiak, Ewa Przygoda. Przedmiotem wynalazku są naturalne dodatki do żywności otrzymywane z drożdży piekarskich i poprodukcyjnych drożdży piwowarskich, w wyniku całkowitego wykorzystania komórek drożdży. W związku z coraz większym zapotrzebowaniem na dodatki do żywności poszukuje się nowych, naturalnych surowców do ich otrzymywania. Jednym z takich surowców są drożdże piekarskie. Dodatki do żywności pochodzenia drożdżowego takie jak: autolizaty drożdżowe i ekstrakty drożdżowe otrzymuje się w wyniku kontrolowanej autolizy drożdży (temp 50oC; pH 5,5; 24h) z zastosowaniem różnego rodzaju induktorów autolizy takich jak: glukoza, etanol, NaCl, kwasy organiczne. Po autolizie otrzymany autolizat drożdżowy suszy się rozpyłowo, albo odwirowuje ściany komórkowe drożdży celem otrzymania ekstraktu drożdżowego. Ekstrakt drożdżowy utrwala się do formy pasty drożdżowej lub suszy rozpyłowo. Ściany komórkowe po produkcji ekstraktu drożdżowego wykorzystuje się do otrzymywania glukanu, który uzyskuje się w wyniku ich ekstrakcji alkalicznej i oczyszczania za pomocą kwasów. Naturalne dodatki do żywności otrzymywane z drożdży wykazują właściwości funkcjonalne, sensoryczne i żywieniowe. Autolizaty drożdżowe wiążą tłuszcze i wodę, wnoszą cechy sensoryczne, charakteryzują się korzystnym składem aminokwasowym; stanowią składnik podłóż mikrobiologicznych, dodatek do pieczywa, farszów mięsnych i grzybowych. Ekstrakty drożdżowe bardzo dobrze rozpuszczają się w całym zakresie pH, wiążą tłuszcze, barwią żywność, wnoszą cechy sensoryczne do żywności, dzięki zawartości naturalnych intensyfikatorów smaku: MSG, 5’IMP, 5’GMP i związków Maillarda; ponadto ekstrakty drożdżowe charakteryzują się wysoką wartością odżywczą białka i dużą zawartością witamin z grupy B. Ekstrakty drożdżowe stosuje się w produkcji żywności gotowej do spożycia, koncentratach spożywczych, produktach mięsnych i garmażeryjnych. Ekstrakty drożdżowe w formie pasty stanowią cenny składnik dań wegetariańskich. Glukan otrzymywany z drożdży bardzo dobrze wiążę tłuszcz i wodę, jest neutralny smakowo, wspomaga system immunologiczny organizmu, chroniąc przed infekcjami bakteryjnymi, wirusowymi i nowotworami. Glukan stosuje się jako dodatek powlekający przy mikrokapsułkowaniu, wypełniacz i zagęstnik w żywności niskotłuszczowej. Ze względu na właściwości parafarmaceutyczne glukanu można go zastosować w produkcji żywności funkcjonalnej o cechach prozdrowotnych. Przedstawiony sposób otrzymywania naturalnych dodatków do żywności, pochodzenia drożdżowego, stanowi zasadną merytorycznie i ekonomicznie metodę zagospodarowania poprodukcyjnych drożdży piwowarskich. MOSKWA - srebrny medal

31

Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego Oddział Koncentratów 61-361 Poznań, ul. Starołęcka 40 tel. (+48 61) 879 32 41; fax. (+48 61) 879 34 83

Technologia wytwarzania beztłuszczowych makaronów instant

Twórcy: mgr inż. Ryszard Przygodzki, mgr inż. Jerzy Szumała, inż. Eugeniusz Korbas, prof. dr Henryk Świtek, doc. dr inż. Marian Remiszewski, Robert Marcinkiewicz, inż. Ireneusz Płowens, mgr inż. Franciszek Kwiatkowski.

.

Otrzymany beztłuszczowy makaron instant to produkt nowej generacji, ma szereg zalet – jest wyrobem: lekkostrawnym, niskotłuszczowym, bezcholesterolowym, o wysokiej zawartości węglowodanów złożonych, bez dodatków chemicznych, o wysokiej trwałości, niewymagającym gotowania i wygodnym w stosowaniu. Sposób jego przygotowania do spożycia jest bardzo szybki i prosty. Wystarczy zalać go wrzątkiem, np.: wodą, zupą, mlekiem lub innym płynem spożywczym, a już po ok. 2-5 minutach jest gotowy do spożycia. Posiada również wyjątkową właściwość – możliwość przygotowania do spożycia przez zalanie nawet zimną wodą ( innym płynem), po ok. 20 (30) minutach jest gotowy.

Opracowana technologia instantyzacji makaronu oparta jest na zastosowaniu odpowiednich parametrów czynników o charakterze wyłącznie fizycznym (ciśnienia, temperatury, wilgotności, czasu retencji, intensywności obróbki mechanicznej), co z punktu widzenia wartości żywieniowej gotowego makaronu, jest korzystniejsze niż powszechnie stosowana instantyzacja mieszanki makaronowej poprzez dodatek substancji chemicznych oraz smażenie w tłuszczu.

Zaprojektowano i zbudowano prototypową linię produkcyjną o zdolności 50 ton/m-c i uruchomiono pilotową produkcję beztłuszczowych makaronów instant w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu w Poznaniu.

Po przeprowadzeniu szeregu badań oceny konsumenckiej okazało się, iż szybki i łatwy sposób przyrządzania oraz duże możliwości zastosowania makaronów ( przy jednoczesnym zapewnieniu cechy żywności bezpiecznej dla zdrowia) zostały wysoko ocenione przez konsumentów. Z ich akceptacją spotkał się także smak, wygląd, forma i konsystencja makaronu. Zaowocowało to szeregiem kontaktów handlowych.


32

Instytut Mechaniki Precyzyjnej 01-796 Warszawa, ul. Duchnicka 3 tel. (+48 22) 560 26 95; fax. (+48 22) 560 28 01 e-mail: [email protected].; www.imp.edu.pl.

Technologia lutowania próżniowego stopem srebra złączy przewodów hydraulicznych do silników samolotowych

Twórcy: dr inż. Tomasz Babul, prof. dr hab. inż. Aleksander Nakonieczny, prof. dr hab. Jacek Senkara, mgr inż. Jan Kopeć, inż. Stefan Kowalski

Podstawowym etapem tej technologii jest proces lutowania elementów wchodzących w skład zespołów takich jak: przewody rurowe, złączki, kolanka, końcówki wtryskiwaczy, filtry, trójniki, wsporniki, uchwyty, półtulejki ochronne.

Wysokie wymagania stawiane wyrobom lotniczym, a w szczególności elementom lutowanym, w tym zwłaszcza niezawodność, wysoka wytrzymałość w podwyższonej temperaturze, szczelność pod wysokim ciśnieniem, sprawiają, że konieczne jest stosowanie odpowiednich lutów, np. specjalnych stopów z grupy Ag-Cu-Ni.

Technologia wykorzystuje przyjazny dla środowiska proces lutowania próżniowego, z zastosowaniem w odpowiedniej temperaturze ciśnienia cząstkowego argonu. Dzięki temu wyeliminowano toksyczne topniki stosowane w tradycyjnych metodach lutowania. Proces technologiczny nie powoduje powstawania żadnych odpadów poprodukcyjnych, a wytworzone w jego ramach elementy nadają się w 100 % do recyklingu. BUDAPESZT - złoty medal SEUL - złoty medal MOSKWA- srebrny medal GENEWA - brązowy medal ZAGRZEB - złoty medal

33

Instytut Mechaniki Precyzyjnej 01-796 Warszawa, ul. Duchnicka 3 tel: (+48 22) 560 26 95; fax: (+48 22) 560 28 01 e-mail: [email protected].; www.imp.edu.pl.

Technologia chromowania próżniowego

Twórcy: doc. dr inż. Ewa Kasprzycka, prof. dr hab. inż. Aleksander Nakonieczny, dr inż. Tomasz Babul, Bogdan Bogdański Technologia chromowania próżniowego polega na wygrzewaniu wyrobów stalowych w atmosferze par chromu w zakresie temperatur 1100 - 1200 0C przy obniżonym ciśnieniu (10-2 ÷

10 Pa), przy czym źródło par Cr stanowi rozdrobniony chrom metaliczny.

Chromowanie próżniowe dzieli się według zastosowań na antykorozyjne i utwardzające. Chromowanie antykorozyjne zwiększa odporność stali na działanie wody wodociągowej i morskiej, kwasu azotowego i kwasów organicznych, ponadto na korozję gazową w temperaturach do 850 0C.

Chromowanie próżniowe utwardzające polega na wytwarzaniu twardych warstw węglikowych, złożonych z węglików chromu, na powierzchni stali o wysokiej zawartości węgla. Warstwy chromowane o strukturze węglikowej wykazują odporność na zużycie przez tarcie, jak i również podwyższoną odporność na korozję, w szczególności na działanie kwasu azotowego i kwasów organicznych.

BRUKSELA - srebrny medal GENEWA - brązowy medal MOSKWA – dyplom

34

Instytut Mechaniki Precyzyjnej 01-796 Warszawa, ul. Duchnicka 3 tel: (+48 22) 560 26 95; fax: (+48 22) 560 28 01 e-mail: [email protected].; www.imp.edu.pl.

Obróbka cieplno-chemiczna zwiększająca ochronę przeciwkorozyjną wyrobów wykonanych ze spieków żelaza

Twórcy: inż. Zdzisław Obuchowicz, dr inż. Tomasz Babul, prof. dr hab. inż. Aleksander Nakonieczny W Zakładzie Obróbki Cieplnej Instytutu Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie została opracowana, wykonana i wdrożona technologia zwiększająca ochronę przeciwkorozyjną wyrobów wykonanych ze spieków żelaza.

Opracowana technologia składa się z obróbki cieplno-chemicznej w atmosferze wytworzonej z mieszaniny amoniaku i pary wodnej w temperaturach w zakresie 500 - 650 oC (antykorozyjna odmiana azotoutleniania AG) i nasączaniu powierzchni wyrobów szybkoschnącym inhibitorem. W wyniku azotoutleniania na powierzchni i w porach wyrobów powstają warstwy dyfuzyjne, składające się z wierzchniej strefy tlenkowej i głębiej położonej strefy wzbogaconej azotem, powodujące podwyższenie własności mechanicznych (mikrotwardość, odporność na zużycie) i zwiększenie odporności na oddziaływanie środowisk korozyjnych. Jednocześnie wierzchnia strefa tlenkowa nadaje powierzchni wyrobów estetyczne ciemne zabarwienie. Następne nasączenie szybkoschnącym inhibitorem głęboko penetrującym pory na powierzchni wyrobów, zwiększa kilkakrotnie odporność wyrobu na oddziaływanie środowisk korozyjnych a zwłaszcza w wodnych instalacjach domowych.

Do prowadzenia procesów azotoutleniania AG stosowane są piece wgłębne typu GOAT-700 produkcji IMP. Piece typu GOAT-700 są nowoczesnej konstrukcji z zastosowaniem włóknistych materiałów termoizolacyjnych. Wyposażone są w mikroprocesorowe sterowanie i kontrolę przebiegu obróbek. BRUKSELA - srebrny medal

35

Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia” 47-225 Kędzierzyn-Koźle, ul. Energetyków 9 tel. (+48 77) 487 34 70; fax. (+48 77) 487 30 60;

PCC Rokita S.A. Brzeg Dolny

Sposób wytwarzania propylofenoli Twórcy: dr Andrzej Krueger, dr inż. Marian Dul, mgr inż. Bogusław Tkacz, mgr inż. Teresa Rdesińska-Ćwik, mgr inż. Stanisław Matyja, Jerzy Jasienkiewicz Izopropylofenol (mieszanina izomerów monoizopropylofenoli) jest jednym z surowców do wytwarzania estrów fosforanowych stosowanych jako plastyfikatory zapewniające samogasnące właściwości wyrobów z tworzyw sztucznych, głównie do wyrobów elektrycznych i elektronicznych z polichlorku winylu (osłony kabli i przewodów, gniazdka i oprawki, obwody drukowane i laminaty), a także tapety, wyroby z gumy (taśmy transportowe dla górnictwa) oraz specjalne smary i płyny hydrauliczne.

Izopropylofenol (mieszaninę izomerów izopropylofenolu) otrzymuje się w katalizowanej reakcji fenolu z propylenem. Jako katalizator alkilacji fenolu zastosowano makroporowatą żywicę sulfonową. Proces otrzymywania izopropylofenoli realizowany jest w trzech etapach:

♦ wprowadzanie gazowego propylenu do mieszaniny reakcyjnej (mieszaniny fenolu i izomerów propylofenoli)

♦ alkilacja w obecności katalizatora ♦ izomeryzacja produktów ubocznych

W procesie stosowane są reaktory o specjalnej konstrukcji, zapewniające izotermiczne warunki reakcji. Włączenie etapu izomeryzacji jest dodatkowym innowacyjnym rozwiązaniem technicznym w syntezie izopropylofenoli, umożliwiającym jednoczesne przetworzenie produktów ubocznych.

Zalety procesu: � wysoka selektywność i wydajność reakcji alkilacji � zastosowanie katalizatora jonitowego � możliwość sterowania składem izomerycznym produktu przeznaczonego do pro-

dukcji plastyfikatorów (wysoki stosunek izomerów para- do ortoizopropylofenoli) � możliwość syntezy szerokiej gamy komponentów alkilofenolowych a następnie

plastyfikatorów fosforoorganicznych o zróżnicowanych właściwościach � wyeliminowanie dodatkowych operacji rozdzielania i oczyszczania produktów � niskie koszty operacyjne i inwestycyjne � produkty uboczne alkilacji są bezpośrednio utylizowane w etapie izomeryzacji � proces kontrolowany automatycznie � technologia przyjazna dla środowiska (brak ścieków, odpadów i minimalna ilość

odgazów) BRUKSELA - złoty medal

36


Zakłady Chemiczne „Organika-Sarzyna” S.A.

Sposób wytwarzania wysokocząsteczkowych żywic epoksydowych

Twórcy: doc. dr Marian Spadło, dr Lech Iwański, dr inż. Janusz Dula, Grażyna Kruk, mgr inż. Andrzej Brzezicki, mgr Damian Kiełkiewicz, Włodzimierz Pojasek Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej “Blachownia” w współpracy z Zakładami Chemicznymi “Organika-Sarzyna” S.A. opracował i zgłosił do ochrony patentowej oryginalny sposób wytwarzania wysokocząsteczkowych żywic epoksydowych – surowców stosowanych w przemyśle farb i lakierów, zwłaszcza do produkcji farb proszkowych, którym stawia się szczególnie duże wymagania.

Zastosowanie Wysokocząsteczkowe żywice epoksydowe używane są prawie wyłącznie do produkcji farb i lakierów. Żywice o mniejszych ciężarach cząsteczkowych stosuje się do lakierów utwardzanych aminami na zimno, a żywice o większych ciężarach cząsteczkowych do produkcji farb proszkowych, rozpuszczalnikowych lakierów piecowych i epoksyestrów.

Charakterystyka technologii Wysokocząsteczkowe żywice epoksydowe otrzymuje się z mało- lub średniocząsteczkowych żywic epoksydowych i węglowodoru polihydroksyfenolowego periodyczną metodą poli-addycji, w atmosferze beztlenowej, z intensywnym mieszaniem masy reakcyjnej, w obecności wysoko aktywnych katalizatorów poliaddycji. Opracowany sposób wytwarzania wysoko-cząsteczkowych żywic epoksydowych rozwiązuje problem odbioru ciepła reakcji i zapewnia precyzyjne utrzymywanie żądanej, zmiennej w czasie reakcji, temperatury procesu, co zabezpiecza żywice przed ich ciemnieniem i żelowaniem. Dzięki zmianie sposobu dozowania katalizatora i/lub inhibitora reakcji poliaddycji możliwe jest precyzyjne sterowanie procesem produkcji i otrzymywanie szerokiego asortymentu żywic o różnych właściwościach, w zależności od ich przewidywanych zastosowań.

Zalety procesu � wysoka selektywność i wydajność reakcji poliaddycji � zastosowanie wysoko aktywnego katalizatora � w procesie nie powstają żadne produkty uboczne, dzięki czemu niepotrzebne są operacje

oczyszczania żywicy � wysoka jakość produktu � stabilność i powtarzalność właściwości produktu � niskie wskaźniki zużycia surowców i mediów � proces jest bezpieczny dla środowiska BRUKSELA - srebrny medal

37


Ekologiczne bazy detergentowe z odpadowej frakcji glicerynowej z produkcji biodiesla

Twórcy: doc. dr Wojciech Jerzykiewicz, mgr Marek Lukosek, mgr Jacek Kosno, mgr inż. Renata Fiszer, mgr inż. Maria Majchrzak, Barbara Haliniak, Artur Zdunek, mgr inż. Bronisław Naraniecki, Aniela Harciarek, mgr inż. Krystyna Rolnik

Ogromny wzrost znaczenie produkcji biodiesla oraz jego udziału w rynku biopaliw, zwiększenie powstającej jako produkt uboczny frakcji glicerynowej, z której odzysk czystej gliceryny jest procesem kosztownym, stał się powodem, dla którego w ICSO „Blachownia” pojęliśmy starania nad stworzeniem ekonomicznie efektywnego i skutecznego sposobu przerobu frakcji glicerynowej dla otrzymania baz surfaktantowych.

Opracowana technologia rozwiązuje tym samym problem produktów ubocznych, a także stanowi alternatywne uzupełnienie technologii produkcji biodiesla.

Wykorzystanie ubocznie powstającej gliceryny stwarza warunki kompleksowo opłacalnej produkcji biodiesla w zakładach o różnej wielkości, a nowe bazy środków powierzchniowo czynnych i otrzymane produkty finalne będą stanowiły atrakcyjną ofertę dla małych i średnich przedsiębiorstw.

Cechą naszej technologii jest to, że frakcje glicerynowe poddaje się reakcji ze związkami zasadowymi, najlepiej z wodorotlenkami alkalicznymi, reakcji reestryfikacji kwasami tłuszczowymi, ewentualnie triglicerydami lub oksyelkilenowaniu tlenkiem etylenu lub propylenu.

Nowatorskie rozwiązanie otrzymywania baz detergentowych umożliwia otrzymanie produktu o korzystnych właściwościach niezależnie od jakości i pochodzenia stosowanych frakcji glicerynowych. W otrzymanych bazach detergentowych zawartość gliceryny w stosunku do otrzymywanego środka powierzchniowo czynnego skutkuje pozytywną charakterystyką jakościową produktów finalnych.

NORYMBERGA - brązowy medal

38

Instytut Nawozów Sztucznych 24-110 Puławy, Al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 13A tel. (081) 887 64 44; fax. (081) 87 63 36 e-mail: [email protected]

Sposób granulacji materiałów roślinnych, zwłaszcza szyszek chmielowych

Twórcy: doc. dr inż. Bolesław Skowroński, mgr inż. August Turczyn, mgr inż. Krzysztof Sitkiewicz, mgr inż. Józef Orłowski, dr inż. Edward Rój oraz zespół

Proces otrzymywania granulatów chmielowych w atmosferze gazów inertnych przeznaczonych do wykorzystania w procesie ekstrakcji nadkrytycznej charakteryzuje się tym, że szyszki chmielowe o zawartości wody 9-15 % poddaje się suszeniu w części suszącej aparatu susząco-chłodzącego. Szyszki zasypuje się na najwyższą półkę o konstrukcji żaluzjowej rozprowadzając je równomiernie na całej powierzchni tej półki. Następnie chmiel przesypuje się na kolejne, niższe półki o takiej samej konstrukcji, przez które w przeciwprądzie przepływa gorący gaz susząc szyszki do wilgotności 7-9%. Wysuszony materiał poprzez śluzę przesypuje się do części chłodzącej aparatu, w której chłodzi się szyszki do temperatury 10-25oC gazem zawróconym z części suszącej, po jego przefiltrowaniu, schłodzeniu i separacji od skroplonej wody. Schłodzone szyszki kieruje się w atmosferze gazu przez młyn, mieszalnik, do granulatora, a wytłoczone granule chłodzi się w chłodnicy zasilanej zimnym gazem.

Oryginalność technologii suszenia, chłodzenia i granulacji chmielu polega na: zastosowaniu w procesie gazu inertnego, ograniczeniu strat olejków eterycznych i alfa kwasów, opracowaniu nowej konstrukcja aparatu do suszenia i chłodzenia chmielu, recyrkulacji gazu suszącego i wykorzystaniu ciepła szyszek po suszarni. BRUKSELA - srebrny medal

39


Reaktor do syntezy amoniaku

Twórcy: dr inż. Wacław Hennel, mgr inż. Sylwester Mordecki, dr inż. Zofia Mordecka, mgr inż. Zdzisław Wojcik, Ryszard Koszuta

Celem wynalazku było pogodzenie korzyści wynikających z osiowego /tłokowego/ przepływu gazu reakcyjnego przez złoże katalizatora i zastosowania drobnego uziarnienia /1,5-3 mm/ tegoż katalizatora z wydłużonym kształtem naczynia ciśnieniowego reaktora. Ponieważ takim szczególnie wydłużonym kształtem charakteryzują się reaktory syntezy amoniaku starszej generacji, celem szczególnym wynalazku, choć nie wyłącznym jest modernizacja tych właśnie reaktorów, polegająca na wymianie zawartego w nich wsadu katalizatora, zwykle o uziarnieniu 6-12 mm, na drobnoziarnisty bez spowodowania wzrostu oporu dla przepływu gazu reakcyjnego, a tym samym bez podrażania jego sprężania.

Istota wynalazku, poprzez którą osiągnięto wskazany cel, polega na ograniczeniu /zmniejszeniu/ czynników decydujących o wielkości spadku ciśnienia strumienia gazu reakcyjnego przy przepływie przez katalizator, tj. prędkości oraz drogi przepływu przez złoże katalityczne. W wyniku tego cały wsad katalizatora jest dzielony na grupy złóż adiabatycznych /nie chłodzonych/, ogółem od trzech do dziewięciu złóż, ale najbardziej korzystnie pięć złóż, dwa w jednej grupie i trzy w drugiej. Złoża te umieszczone są w reaktorze jedno nad drugim, każde z osobna na dziurkowanym ruszcie podpartym obwodowo na ścianie naczynia katalitycznego.

Stworzony w obrębie każdej grupy złóż system przegród oraz połączeń przestrzeni nad złożami i pod nimi wymusza podział strumienia gazu na strugi, które płyną przez złoże katalizatora danej grupy nie szeregowo lecz równolegle. Strumień reakcyjny po przereagowaniu w pierwszej /górnej/ grupie złóż przed wlotem do złóz grupy drugiej /dolnej/ schładza się w jednym z dwóch wymienników ciepła, które umieszczone są w reaktorze poniżej złóż katalitycznych BRUKSELA - srebrny medal

40


Sposób przetwarzania wapna pokarbidowego

Twórca: dr inż. Stanisław Nastaj

Sposób przetwarzania wapna pokarbidowego na wapno hydratyzowane charakteryzuje się

tym, że do wapna pokarbidowego o uwodnieniu nie wyższym niż 60% dodaje się wapno palone w ilości 1,1 – 1,4 kg CaO w przeliczeniu na 1 kg wody zawartej w wapnie pokarbidowym. Szybko i dokładnie miesza się oba składniki i prowadzi się egzotermiczną reakcję w temperaturze wynikającej z wydzielającego się ciepła reakcji, przy czym kontaktuje się reagującą mieszaninę z powietrzem atmosferycznym, poprzez nadmuchiwanie i/lub przepuszczanie go przez złoże, w ilości do 1,5 kg na 1 kg wody zawartej wapnie pokarbidowym. Jednocześnie odprowadza się wydzielającą parę wodną, chłodzi się, następnie rozdrabnia i homogenizuje się powstałe wapno pokarbidowe.

BUDAPESZT - medal GENIUS

41

Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych 00-961 Warszawa, ul. Księcia Bolesława 6 tel. (+48 22) 833 82 14, 685 22 99; fax (+ 48 22) 685 22 99

Sposób i układ do generacji i detekcji homodynowej

Twórcy: dr inż. Edward Dzięcioł, mgr inż. Małgorzata Perz, mgr inż. Piotr Weryński Wynalazek służy do generowania sygnału sondującego za pomocą źródła impulsów subnanosekundowych w obwodzie falowym. Ma zastosowanie przy pomiarze przemieszczenia w czasie rzeczywistym ruchomych elementów maszyn wirnikowych podczas ich pracy w warunkach eksploatacyjnych. Jest szczególnie przydatny w miejscach o najwyższych narażeniach środowiskowych i ograniczonym dostępie, takich jak silniki lotnicze. Układ zawiera przewodzący pierścień linii paskowej, który w czterech z sześciu kolejnych punktów osobliwych struktury obwodu falowego, ma umieszczone bezpośrednio: diodę waraktorową, generator impulsów subnanosekundowych, linię falową drugim swym końcem połączoną z anteną mikrofalową oraz diodę detekcyjną. Sondujący sygnał mikrofalowy, nadany i odebrany przez antenę mikrofalową, jako odbita od ruchomych elementów wypromieniowana \wcześniej fala elektromagnetyczna, doprowadzany jest poprzez linię falową oraz punkty osobliwe do diody Gunna, jako generatora impulsów subnanosekundowych, w której jest częściowo tracony oraz do diody detektorowej, pobudzanej jednocześnie falą prądową jako odniesienia. Spełnia ona wówczas rolę detektora homodynowego. Sygnały z diody detektorowej podawane są do komputera, gdzie podlegają obróbce w celu zobrazowania przemieszczenia, a zwłaszcza chwilowego położenia ruchomych elementów zespołu wirnikowego maszyny wirnikowej. BRUKSELA - złoty medal

42

Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych 00-961 Warszawa, ul. Księcia Bolesława 6 tel. (+48 22) 833 82 14, 685 22 99; fax (+ 48 22) 685 22 99

Dalmierz bazowy, zwłaszcza do pomiaru odległości do szybko przemieszczających się obiektów

Twórcy: dr inż. Jarosław Spychała, dr inż. Ryszard Szczepanik, Krzysztof Suder mgr inż. Dariusz Chojnacki, mgr inż. Andrzej Gulewicz,

Głównym zastosowaniem wynalazku jest określanie współtorowości końców łopat wirnika nośnego śmigłowca.Generator wiązki laserowej zawiera anomorfotyczny układ bezogniskowy, formujący przekrój wiązki laserowej do postaci linii. Liniowy układ elementów fotoczułych jest pochylony względem normalnej do osi bazy o kąt, dla którego przeogniskowanie względem położenia obrazu kreski odbitej od obiektu z zakresu pomiarowego dalmierza jest minimalne.

Światło przechodzi przez anomorfotyczny pryzmatyczny układ bezogniskowy i jako wiązka laserowa o przekroju w postaci linii jest kierowane przez pryzmat na obiekt O1 lub O2, do którego jest mierzona odległość. Obrazy kresek K1 lub K2 utworzonych odpowiednio na obiektach O1 lub O2 obserwowane są przez optoelektroniczny układ odczytowy.

W celu wyeliminowania zakłóceń w układzie elementów fotoczułych, mogących wynikać z

promieniowania tła np. wpływu światła słonecznego, dalmierz wyposażony jest w układ wykrywania obiektu, złożony z pryzmatu, obiektywu i fotodetektora, sterujący czułością optoelektronicznego układu odczytowego.

Zaletą wynalazku jest jego szybkość działania obejmująca zjawiska związane z ruchem łopat

wirników nośnych śmigłowców oraz zdolność do pracy tego dalmierza w warunkach polowych, wykorzystując możliwości elektronicznej (cyfrowej) obróbki sygnałów pomiarowych.


43

Instytut Farmaceutyczny 01-793 Warszawa, ul. Rydygiera 8 tel. (+48 22) 456 38 00; fax. (+48 22) 456 38 38

Sposób otrzymywania pochodnych 13,14-dihydro-PGF

Twórcy: prof. dr bab. Andrzej Kutner, dr Jacek Martynow, dr Julita Joźwik, doc. dr Wiesław Szelejewski, prof. dr hab. Osman Achmatowicz, dr Krzysztof Wiśniewski, dr Jerzy Winiarski, dr Oliwia Zegrodzka-Stendel, mgr Piotr Gołębiewski Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania prostaglandyny znanej pod nazwą latanoprost. Związek ten jest używany jako substancja aktywna leków powodujących obniżenie ciśnienia wewnątrz gałkowego u pacjentów chorujących na jaskrę otwartego kąta.

Substancję tę wytwarza się w wyniku wieloetapowej syntezy chemicznej. Istotą wynalazku jest zastosowanie nowej strategii chemicznej w procesie wytwarzania. Chemiczną drogę syntezy przedstawia schemat. Z dostępnych handlowo surowców otrzymuje się sulfon V, który jest strategicznym półproduktem (syntonem) syntezy. Jest to związek nowy i jego użycie decyduje o nowości całego procesu. Posiada on grupę estrową zabezpieczoną w postaci reszty ortoestrowej na schemacie określonej jako R4. Ze związku V wytwarzany jest anion, który jest alkilowany czynnikiem VI o ustalonej stereochemii zgodnej z końcowym produktem. Takie podejście eliminuje, konieczność oddzielania niewłaściwego izomeru, nazywanego epi, z końcowego produktu. Następnie z otrzymanej pochodnej VII usuwa się grupę arylosulfonową za pomocą amalgamatu sodu. Po usunięciu grup zabezpieczających grupę estrową i grupy hydroksylowe ze związku VIII otrzymuje się właściwą prostaglandynę X, którą można teraz przeprowadzić w ester izopropylowi stosowany w znanych lekach. Przedmiotem zastrzeżeń patentowych jest także otrzymywanie strategicznego synton, sulfonu V z handlowych surowców oraz synteza czynnika alkilującego VI posiadającego właściwą konfigurację stereochemiczną i wysoką czystość optyczną.

Proces będący przedmiotem wynalazku jest już stosowany w doświadczalnej produkcji latanoprostu uruchamianej obecnie w Instytucie farmaceutycznym. Produkt, aktywna substancja farmaceutyczna będzie dostarczana do firmy farmaceutycznej, która wytwarzać będzie z niego produkt leczniczy – krople do oczy. Produkcja tych kropel jest na etapie pierwszych prób technologicznych.

Produkt, którego wytwarzanie jest opisane w przedstawionym patencie jest bardzo nowoczesnym lekiem, dotychczas wytwarzanym przez nielicznych producentów.


44

Instytut Metalurgii Żelaza im. St. Staszica 44-101 Gliwice, ul. K. Miarki 12/14 tel. (+48 32) 231 40 51; fax. (+48 32) 231 35 94 e-mail: [email protected].

Mieszanka tlenkowa w drucie rdzeniowym

do uzupełnienia mikrododatków stali Twórcy: dr inż. Bogdan Zdonek, dr inż. Lech Bulkowski, mgr inż. Krzysztof Glądała, mgr inż. Paweł Kumaszka, mgr inż. Kazimierz Ochab, mgr inż. Marian Rachwalski Mieszanka tlenkowa do uzupełniania mikrododatków w stali, stanowi mieszaninę tlenków tytanu, niobu, wanadu, boru i innych wraz z reduktorem w postaci aluminium. Uziarnienie mieszaniny jest zróżnicowane od 0 do 3 mm i ma ona postać skupioną w otulinie stalowej (drut rdzeniowy).

Mieszankę tlenkową w postaci drutu rdzeniowego można stosować w obróbce pozapiecowej ciekłej stali w kadzi i skutecznie zastępuje ona druty rdzeniowe zawierające żelazostopy z mikrododatkami. Druty rdzeniowe zawierające tlenki wraz z reduktorem są tańsze od standartowych drutów zawierających mikrododatki.

Zgłoszenie patentowe nr P-351534

SEWASTOPOL - srebrny medal

45

Instytut Inżynierii Materiałów Włókienniczych 90-520 Łódź, ul. Gdańska 118

Antyelektrostatyczna tkanina reliefowa na obicia tapicerskie

Twórcy: dr inż. Małgorzata Cieślak, mgr inż. Marek Lao, mgr inż. Iwona Krawczyńska, mgr inż. Irena Kamińska

Tkanina według wynalazku ma bardzo wysokie parametry użytkowe wymagane dla tego rodzaju tkanin, a jednocześnie charakteryzuje się wielofunkcyjnym zespołem cech dodatkowych, które umożliwiają je zastosowanie w strefach chronionych przed skutkami elektryczności statycznej, ograniczają zagrożenia pożarowe i zwiększają komfort fizjologiczny użytkowania.

• Właściwości antyelektrostatyczne zapewniają nitki konduktywne, które wprowadzone są w strukturę tkaniny w taki sposób, że nie tylko zapewniają optymalne odprowadzanie ładunków elektrostatycznych, ale nie pogarszają walorów estetycznych, ponieważ stanowią jednocześnie element wzoru. Nitki przewodzące umieszczone są w układzie nitek osnowy tak, że znajdują się w środkowej części wzdłużnych uwypukleń tworzących relief.

• Strukturę reliefową oraz wysoką elastyczność uzyskano dzięki regularnemu wprowadzenie w układzie wątku elastycznych nitek termokurczliwych. Zapewniają one trwałość reliefu i doskonałą układalność tkaniny podczas jej konfekcjonowania oraz użytkowania. Stabilność struktury reliefowej jest zachowywana dodatkowo poprzez połączenie w układzie osnowy dwóch rodzajów splotów; płóciennego w obszarach zagłębionych i rypsu podłużnego w obszarach wypukłych.

SEUL - srebrny medal

46

Instytut Technologii Eksploatacji Państwowy Instytut Badawczy 26-600 Radom, ul. Pułaskiego 6/10 tel. (048) 364 42 41; fax: (048) 364 47 60

Komora do badań termo-mechanicznych izolatorów energetycznych

Twórcy: dr inż. Jacek Wojutyński, dr inż. Tomasz Samborski, dr inż. Jerzy Dobrodziej, mgr inż. Andrzej Gospodarczyk, mgr Adam Komorowski

Jest to unikatowe urządzenie przeznaczone do termomechanicznego badania izolatorów wg normy PN-IEC 61109:1999. W komorze przeprowadzane są badania izolatorów energetycznych – ceramicznych i kompozytowych. Proces badawczy prowadzony jest w cyklu automatycznym. Komora jest wyposażona w oprogramowanie do akwizycji danych. Wyniki pomiarów są zapisywane do pliku tekstowego *.csv, co umożliwia ich przetwarzanie przez program np. Excel. Innowacyjnym rozwiązaniem, które umożliwia komora to przeprowadzanie badań z równoczesnym zadawaniem temperatury i siły. Do najważniejszych zalet tego urządzenia należy także zwiększony zakres badania izolatorów w ujemnych temperaturach do –650 C.

Parametry komory: ⇒ zadawanie czasów cyklów badawczych ⇒ stabilizacja temperatury ⇒ zakres temperatur -60 0 C ÷ +60 0C ⇒ zakres sił rozciągających do do 220 KN ⇒ zakres sił zginających do 22 KN ⇒ przestrzeń robocza komory 1,2 x 1,2 x 3 m (S x G x H) ⇒ masa badanych elementów do 80 kg NORYMBERGA - brązowy medal

47

Instytut Tele- i Radiotechniczny 03-450 Warszawa, ul. Ratuszowa 11 tel. (+48 22) 619 22 41; fax. (+48 22) 619 29 47;

Rodzina sterownych zdalnie urządzeń zabezpieczających MUPASZ-MiZaS o podwyższonej odporności na zakłócenia

elektromagnetyczne

Twórcy: mgr inż. Krzysztof Broda, mgr inż. Jerzy Chudorliński, mgr inż. Jarosław Dumała, mgr inż. Andrzej Gacek, mgr inż. Andrzej Jaworski, mgr inż. Adam Kalinowski, mgr inż. Zdzisław Kołodziejczyk, mgr inż. Grzegorz Kowalski, mgr inż. Henryk Kruszyński, mgr inż. Leszek Książek, dr inż. Andrzej Nowakowski, mgr inż. Piotr Prystupiuk, inż. Kazimierz Rojek, mgr inż. Zdzisław Stefankiewicz, mgr inż. Paweł Wlazło, mgr inż. Grzegorz Wojtaś Urządzenia z rodziny MUPASZ-MiZaS są przeznaczone do pracy jako nowoczesne wielo-funkcyjne zespoły zabezpieczeniowe w polach rozdzielczych średnich i niskich napięć. Spełniają wszystkie potrzebne funkcje zabezpieczeniowe, sterujące i ruchowe. Zastosowane w nich nowatorskie rozwiązania podnoszą odporność na zakłócenia, pewność działania i bezpie-czeństwo personelu. Mają wbudowany mechanizm testowania zewnętrznych obwodów zabezpieczeń ziemnozwarciowych. Zdalne sterowanie na podczerwień podnosi bezpieczeństwo pracy operatora. Sprawdzają się w trudnych warunkach eksploatacyjnych w przemyśle, w kopalniach i na Syberii. Są przystosowane do współpracy z systemami nadrzędnymi, rejestrują przebiegi w stanach zakłóceń, wspomagają podejmowanie decyzji przez operatora. Są w pełni programowalne i przyjazne dla użytkownika.

Wprowadzone nowości, takie jak: - kodowanie poleceń wewnętrznych dla podniesienia odporności na zakłócenia EMC i niezawodność działania - sterowanie na podczerwień dla podniesienia bezpieczeństwa eksploatacji - automatyczne testowanie zewnętrznych obwodów zabezpieczeń zwarciowych - autonomiczne rezerwowe zabezpieczenie zwarciowe działające bez zasilania pomocniczego - zasilanie urządzeń prądami mierzonymi - wbudowana funkcja analizy jakości sieci

Urządzenia z przedstawionej rodziny są wdrożone w zakładach produkujących nowoczesne bezobsługowe rozdzielnice energetyczne do zastosowania w wolnostojących i zabudowanych rozdzielniach, a także w kopalnianych rozdzielnicach oghnioszczelnych.

SEUL - srebrny medal

48

Instytut Chemii i Techniki Jądrowej 03-195 Warszawa, ul. Dorodna 16 tel. (+48 22) 811 30 21, ext. 1206 e-mail: [email protected].

Sposób otrzymywania katod Ni/NiO

Twórcy: mgr Wiesława Łada, doc. dr Andrzej Deptuła, mgr Tadeusz Olczak, prof. dr hab. Andrzej Chmielewski, A. Moreno (ENEA CRE. CASACCIA, Italia)

Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania katod Ni/NiO pokrytych warstwą LiCoO2

lub warstwą LiMg0.05Co0.95O2 w postaci dużych i trwałych płyt do ogniw paliwowych typu MCFC (Molten Carbonate Fuel Cells).

Ogniwa paliwowe są jednym z najbardziej przyszłościowych przy obecnym kryzysie paliwowym i ekologicznie bezpiecznych źródeł energii, w których ciepło spalania gazów jest prawie całkowicie przetwarzane na energię elektryczną.

Jakkolwiek energia uzyskiwana za pomocą ogniw paliwowych na razie jest wielokrotnie droższa aniżeli pozyskiwana w konwencjonalny sposób, to we wszystkich zaawansowanych naukowo krajach prowadzi się intensywne prace badawcze w szczególności nad typem ogniw, w których elektrolitem są stopione węglany Li/K lub Li/Na a elektrodami płyty Ni - anoda i Ni/NiO- katoda są one, bowiem tańsze niż w przypadku ogniw wodorowych gdzie stosuje się platynę jako elektrody.

Najpoważniejszym problemem hamującym przemysłowe wdrożenie tego typu ogniw w chwili obecnej jest rozpuszczalność katody Ni/NiO w elektrolicie stopionych węglanów K/Li w temperaturze pracy ogniwa, to jest około 600oC –700oC. Jest to powodem znacznego skrócenia czasu życia ogniwa. Pokrycie warstwą LiCoO2 lub warstwą LiMg0.05Co0.95O2 według wynalazku

zabezpiecza elektrodę przed rozpuszczaniem, przez co i wydłuża czas pracy ogniwa. BRUKSELA - złoty medal GENEWA - brązowy medal

49

Instytut Technologii Bezpieczeństwa “MORATEX”

90-965 Łódź, ul. M. Skłodowskiej-Curie 3 tel. (+48 42) 637 37 63; fax. (+48 42) 636 92 26; e-mail: [email protected]; www.moratex.eu

Osobisty zestaw kuloodporny

Twórcy: prof. dr inż. Witold Łuczyński, mgr inż. Henryk Dziśnieński, doc. dr inż. Elżbieta Witczak, mgr inż. Grażyna Grzybowska, Jadwiga Wałęza, dr inż. Jadwiga Polak Osobisty Zestaw Kuloodporny jest innowacyjnym rozwiązaniem indywidualnej ochrony ciała przeznaczonej dla żołnierzy i funkcjonariuszy m.in. Policji i Straży Granicznej wchodzących w skład zespołów pierwszego uderzenia narażonych na bezpośrednie ostrzeliwanie przy likwidacji grup terrorystycznych. Nowatorstwo to polega na zapewnieniu wysokiej odporności balistycznej dużej powierzchni chronionej ciała ludzkiego.

Oryginalność rozwiązania stanowi połączenie cech zastosowanych najnowocześniejszych materiałów balistycznych z budową poszczególnych elementów zestawu i sposobu ich łączenia w całość. Nowo opracowany wyrób jest lekki i pozwala na prowadzenie akcji antyterrorystycznych w trudnych warunkach, w których nie można użyć ciężkich tarcz kuloodpornych i skutecznie chroni życie funkcjonariuszy i żołnierzy.

Dzięki modułowej konstrukcji istnieje możliwość dokładnego dopasowania zestawu do sylwetki użytkownika, co pozwala na dużą swobodę ruchu, a tym samym daje wysoki komfort użytkowania.

Osobisty Zestaw Kuloodporny jest przewidziany do użytkowania w warunkach letnich i zimowych. Zachowuje właściwości ochronne przy temperaturze od -40 C do +500C oraz w stanie suchym i po deszczowaniu.

Zestaw nie traci zdolności ochronnych w czasie użytkowania i przechowywania. Okres trwałości wkładów balistycznych wynosi 10 lat od daty produkcji.

Masa zestawu wynosi 18,5 kg dla rozmiaru XL. BRUKSELA - złoty medal

50

Instytut Spawalnictwa 44-100 Gliwice, ul. Bł. Czesława 16/18 tel. (+48 32) 231 00 11; fax. (+48 32) 231 46 52;

Urządzenie indukcyjne NP-30

do prostowania konstrukcji spawanych Twórca: mgr inż. Wojciech Oborski

Przeznaczenie Urządzenie NP–30 jest pierwszą krajową tranzystorową nagrzewnicą indukcyjną przeznaczoną do prostowania konstrukcji: - nowych, zniekształconych przez naprężenia technologiczne powstające zwykle w wyniku

spawania, - odkształconych w wyniku uszkodzeń mechanicznych (prostowanie ram ciężkich pojazdów

mechanicznych pogiętych w wyniku wypadków).

Charakterystyka Urządzenie NP–30 zbudowane jest w oparciu o najnowszą generację tranzystorów IGBT. Stanowi alternatywne, w stosunku do nagrzewania płomieniowego, źródło ciepła umożliwiające prostowanie konstrukcji spawanych. Przewagą nagrzewania indukcyjnego w stosunku do nagrzewania płomieniowego jest eliminacja takich wad, jak: - wprowadzanie dodatkowych naprężeń od strony powierzchni nagrzewanej, - ryzyko przegrzania powierzchni na znacznym obszarze na skutek długiego czasu

nagrzewania, - hałaśliwa praca, - ogrzewanie otoczenia i wydzielanie toksycznych spalin.

Zalety Wykorzystanie nagrzewania indukcyjnego podczas prostowania konstrukcji metalowych zapewnia: - wytwarzanie ciepła we wnętrzu materiału – zmniejszone ryzyko przegrzania i utlenienia

powierzchni, - krótki czas nagrzewania, - możliwość dokładnego sterowania parametrami procesu, - nagrzewanie w czasie dobranym do grubości i rodzaju materiału przy właściwej

temperaturze, - ograniczenie strefy wpływu ciepła, - minimalne nagrzewanie otoczenia przy braku zanieczyszczenia środowiska przez toksyczne

spaliny, - oszczędność energii, - zmniejszenie zagrożenia pożarem. BRUKSELA - srebrny medal

51

Politechnika Łódzka Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych 93-590 Łódź, Al. Politechniki 11 tel.(+48 22) 631 26 45; fax. (+48 22) 636 03 27; e-mail: [email protected]. http://www.dmcs.pl.

Uniwersytet Medyczny Klinika Chirurgii i Onkologii Dziecięcej Katedra Pediatrii Zabiegowej 91-738 Łódź, ul. Sporna 36/50 tel. (+48 42) 817 77 05;

Metoda detekcji ryzyka niepłodności u nastolatków płci męskiej Twórcy: dr n. med. Wojciech Kuzański, mgr inż. Adam Olszewski,

prof. dr hab. n. med. Jerzy Niedzielski, prof. dr hab. inż. Andrzej Napieralski

Prezentowana metoda pozwala na wykrycie i ocenę ilościową choroby nazywanej żylakami powrózka nasiennego (varicocele). Choroba ta jest rozpoznawana u 41% niepłodnych dorosłych mężczyzn ale, dotyczy również młodych chłopców i młodzieży. Choroba przebiega najczęściej bezobjawowo i tylko nieliczni pacjenci, z daleko zaawansowaną chorobą, zgłaszają dolegliwości bólowe moszny.

Zaproponowana metoda różnicuje, dotąd jednorodną klinicznie, grupę III° zaawansowania (wg. Dubina i Amelara) żylaków powrózka nasiennego na dwie różniące się termograficznie grupy pacjentów

Przedstawiana metoda opiera się na nieinwazyjnej detekcji rozkładu pola temperaturowego na powierzchni moszny i następnie matematycznemu przetworzeniu uzyskanych obrazów. Do rejestracji wykorzystano kamerę termowizyjną z matrycowym, chłodzonym, detektorem pracującym w paśmie 3,5µm - 5µm. Rejestracji pola temperaturowego dokonuje się w kilku projekcjach. Na uzyskanych obrazach wybierane są obszary odpowiadające anatomicznemu położeniu jąder i szyi moszny. Dla każdego z obszarów wyznaczana jest temperatura średnia oraz dodatkowo parametry różnicujące stopień rozwoju choroby. Ważnymi elementami metody jest również technika wykonywania dokładnych, powtarzalnych i porównywalnych badań w dużej rozpiętości czasu.

BRUKSELA - złoty medal z wyróżnieniem Jury SEUL - złoty medal

52

Politechnika Łódzka Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych 93-590 Łódź, Al. Politechniki 11 tel.(+48 22) 631 26 45; fax. (+48 22) 636 03 27; e-mail: [email protected]. http://www.dmcs.pl.

Deutsche Elektronen-Synchrotron DESY e-mail: [email protected] http://www.desy.de

Łańcuchowy detektor fluencji neutronów

Twórcy: mgr inż. Dariusz Makowski, mgr inż. Grzegorz Jabłoński, dr inż. Mariusz Grecki, prof. dr hab. inż. Andrzej Napieralski, Stefan Simrock, Bhaskar Mukherjee

Nowatorskie zastosowanie łańcuchowej pamięci FIFO pozwoliło na skonstruowanie pracującego w czasie rzeczywistym, selektywnego detektora fluencji neutronów. Detektor wykorzystuje pasożytnicze zjawisko generacji odwracalnych błędów SEU w pamięciach SRAM spowodowanych oddziaływaniem promieniowania neutronowego. Zaproponowano architekturę taniego detektora promieniowania neutronowego. Użycie pamięci FIFO pozwala na integracje niewrażliwego na promieniowanie układu odczytowego z detektorem oraz na efektywniejsze wykorzystanie układu do pomiaru fluencji neutronów. Niewielkich rozmiarów układ posiada cyfrowy interfejs. Urządzenia współpracują z zewnętrznym koncentratorem. Dane z koncentratora przesyłane są do komputera i gromadzone są w bazie danych. W celu zapewnienia dużej czułości zaprojektowano dodatkowy moderator oraz zastosowano komórkę odpowiednio zmodyfikowanej pamięci.

Przeprowadzone badania wykazały, że zastosowanie optymalnej konstrukcji detektora pozwala na uproszczenie systemu odczytowego oraz konstrukcji samego detektora, co znacząco obniża koszty jego produkcji. Opracowane metody pozwalają na zwiększenie czułości detektora oraz zastosowanie pamięci o mniejszej pojemności. Przedstawiona architektura pozwala na budowę taniego detektora neutronów w postaci układu (ASIC) Application Specific Integrated Circuit.

Dane przesłane z poszczególnych systemów pomiarowych gromadzone są w bazie danych, co umożliwia ich późniejszą analizę. Graficzna prezentacja poziomu promieniowania oraz temperatury umożliwia określenie momentów, kiedy poziom promieniowania nagle wzrósł. Dalsza analiza danych może się okazać pomocna podczas minimalizacji strat wiązki przyspieszanych cząstek oraz emisji promieniowania. Zmniejszenie emisji promieniowania może przedłużyć czas życia układów oraz urządzeń elektronicznych umieszczonych w akceleratorze. Jest to również bardzo ważne dla pracowników oraz obsługi akceleratora, mającej bezpośredni kontakt z elementami akceleratora generującymi promieniowanie.

SEUL - złoty medal BRUKSELA - srebrny medal Politechnika Łódzka

53

Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych 93-590 Łódź, Al. Politechniki 11 tel.(+48 22) 631 26 45; fax. (+48 22) 636 03 27; e-mail: [email protected]. http://www.dmcs.pl.

Metoda redukcji szumu akcelerometrów mikromaszynowych na potrzeby systemu oceny stanu technicznego dużych maszyn

wirujących

Twórcy: mgr inż. Piotr Pietrzak, prof. dr hab. inż. Andrzej Napieralski Na podstawie pomiaru i analizy wibracji możliwe jest określenie stanu technicznego dużych maszyn wirnikowych, takich jak turbogeneratory prądotwórcze. Badania drgań pozwalają wskazać podzespoły pracujące w sposób nieprawidłowy, określić z pewnym przybliżeniem przewidywany czas bezawaryjnej pracy urządzenia oraz termin przeprowadzenia koniecznych napraw. Podstawowym czynnikiem wyznaczającym cenę systemów wibracyjnej oceny stanu technicznego dużych maszyn wirujących jest wysoki koszt akcelerometrów piezoelektrycznych, które są najpowszechniej stosowanymi czujnikami drgań. Alternatywę dla nich mogą stanowić nowoczesne mikroakcelerometry krzemowe. Niestety wysoki poziom szumów własnych dostępnych na rynku czujników ogranicza możliwość ich stosowania w diagnostycznych systemach pomiaru drgań. Rozwiązanie tego problemu stanowi zaproponowana metoda filtracji w podpasmach częstotliwościowych, wykorzystująca układ adaptacyjnego wydzielania linii spektralnych (ALE). Jedną z zalet przedstawionego rozwiązania jest łatwość jego realizacji sprzętowej. Zapewnia ją specjalnie opracowana modyfikacja algorytmu adaptacyjnego NLMS. Skuteczność działania filtru została potwierdzona doświadczalnie.


54

Politechnika Łódzka Katedra Elektrotechniki Ogólnej i Przekładników 90-924 Łódź, ul. Stefanowskiego 18/22 tel. (+48 42) 631 26 96; tel./fax: (+48 42) 637 20 30

Przetwornik prądowo - napięciowy

Twórcy: prof. dr hab. inż. Ryszard Nowicz, dr inż. Bogusław Kuczałek Obecnie w układach zabezpieczeń systemów elektroenergetycznych oraz ich obwodach pomiarowych stosuje się konwencjonalne, indukcyjne przekładniki prądowe o różnych znamionowych prądach pierwotnych. W obwodzie wtórnym takiego przekładnika otrzymuje się znormalizowany prąd wtórny 1A lub 5A z dokładnością transformacji 0,2%; 0,5% lub 1% przy zmianie prądu pierwotnego od 5% do 120% wartości znamionowej.

Gwałtowny rozwój elektroniki i jej zastosowanie w elektroenergetycznych układach pomiarowych i zabezpieczeniowych wymaga zasilania tych obwodów nie sygnałem prądowym lecz napięciowym otrzymywanym z przekładników prądowych. Opracowany i zgłoszony jako wynalazek przetwornik prądowo-napięciowy zmienia pierwotny sygnał prądowy na sygnał napięciowy w obwodzie wtórnym. Przetwornik umożliwia transformację sygnału pierwotnego w obwodach silnoprądowych o prądzie pierwotnym od 1A do 1000A. Zgodnie z normą IEC60044-8 “Instrument Transformers-Part8: Electronic Currrent Transformers” spełnia wymagania z dokładnością ±1% przy zmianie prądu pierwotnego w granicach od 0.01In do 10In. W zależności od zastosowanych układów elektronicznych wtórny sygnał napięciowy może osiągać wartości w przedziale od 1 mV do 100mV. Przetworniki prądowo napięciowe mogą być stosowane w obwodach pomiarowych, układach sterowania i regulacji prądu lub jako przetworniki pierwotne w przekładnikach niekonwencjonalnych w tym również w przekładnikach prądowych elektronicznych. BRUKSELA - srebrny medal

55

Politechnika Łódzka Katedra Informatyki Stosowanej 90-924 Łódź, ul. Stefanowskiego 18/22 tel. (+48 42) 631 27 50; FAX/ (+48 42) 631 27 55; e-mail: [email protected].; www.kis.p.lodz.pl.

Wysokotemperaturowy tester lutowności

Twórcy: prof. dr hab. inż. Dominik Sankowski, prof. dr hab. inż. Jacek Senkara, mgr inż. Wojciech Łobodziński, mgr inż. Tomasz Gozdecki, dr inż. Krzysztof Strzecha, mgr inż. Andrzej Albrecht, mgr inż. Hubert Kołodziejski, mgr inż. Rafał Wojciechowski Opracowany tester jest urządzeniem unikatowym, mogącym znaleźć zastosowanie zarówno w fazie opracowywania nowych technologii, doboru i optymalizacji parametrów procesów lutowania, jak i w kontroli prawidłowego przebiegu procesu dla technologii już wdrożonych oferując potencjalne możliwości adaptacji i wykorzystania w niemalże wszystkich dziedzinach przemysłu: przemyśle samochodowym, lotniczym, maszynowym, budownictwie, elektronice i pochodnych. Dotychczasowe rozwiązania umożliwiają przeprowadzenie jedynie testów w zakresie temperaturowym lutowania miękkiego, bez atmosfery ochronnej, natomiast w zakresie lutowania twardego takie możliwości dotąd nie istniały. Powyższa sytuacja wynika ze specyfiki procesów lutowania twardego, prowadzonych w temperaturze wysokiej aktywności metali, ponadto wymagając precyzyjnej kontroli składu atmosfery ochronnej, jak również regulacji procesów cieplnych. Zaprojektowane urządzenie oferuje możliwość pracy w szerokim zakresie temperatury 200 – 1000 şC, a więc nieosiągalnym dotąd przez testery lutów miękkich, z zastosowaniem atmosfery ochronnej, obojętnej lub redukcyjnej, w postaci gazów o różnym stopniu czystości: argonu, azotu, wodoru lub ich mieszanek. W podstawowej konfiguracji tester wyposażony jest w generator wodoru, zapewniający bezpieczeństwo instalacji gazowej i spełnienie bardzo ostrych wymagań w zakresie bezpieczeństwa obsługi. Tester umożliwia badanie lutowności materiałów w postaci blaszek, płytek, rurek, cylindrów i innej, w szerokim zakresie wymiarów. Dodatkowo, system został wyposażony w możliwość wyznaczenia gęstości właściwej lutu metodą zanurzania wzorca o znanej objętości.

Metoda pomiaru zaimplementowana w prototypowym urządzeniu (testerze) jest dokładną, wiarygodną i powtarzalną metodą, łatwą do przeprowadzenia w warunkach produkcyjnych. Tester jest urządzeniem w pełni automatycznym, sterowanym przez system komputerowy kontrolujący przebieg pomiaru oraz umożliwiający archiwizację danych pomiarowych.

SEUL - złoty medal

56

Politechnika Łódzka Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych 93-590 Łódź, Al. Politechniki 11 tel.(+48 22) 631 26 45; fax. (+48 22) 636 03 27; e-mail: [email protected]. http://www.dmcs.pl

Urządzenie wspomagające chodzenie osób z niedowładem kończyn dolnych

Twórcy: prof. dr hab. inż. Jan Burcan z zespołem Urządzenie zostało zaprojektowane głównie z myślą o ludziach z niedowładem kończyn dolnych. Urządzenie to spełnia funkcje: pionizowania, stabilizowania, wspomagania chodzenia oraz wymuszania ruchu z jednoczesną rehabilitacją kończyn dolnych. Dodatkowo, dzięki możliwości uniesienia pacjenta na konstrukcji, następuje odciążenie jego kończyn, co w niektórych przypadkach może zmniejszać ból, a zarazem polepszać komfort pacjenta przy przemieszczaniu.

Dzięki specjalnej konstrukcji można, poprzez proste modyfikacje, dopasować urządzenie do indywidualnych potrzeb i cech pacjenta, a także wymuszać kąty w stawach pacjenta, podobne do tych, jakie występują w stawach zdrowego człowieka. Kąty te również można zmieniać poprzez modyfikację konstrukcji.

Urządzenie jest lekkie dzięki wykonaniu jego elementów ze stopów aluminium, charakteryzujących się dużą wytrzymałością. Wytrzymała, lekka i prosta konstrukcja, łatwość montażu i demontażu pozwalają na używanie urządzenia jako przenośnego, dostępnego wszędzie tam, gdzie jest ono potrzebne. Może być stosowane jako wyposażenie indywidualne pacjenta, a także na oddziałach rehabilitacyjnych jako urządzenie usprawniające pierwsze możliwości ruchowe pacjentów po przebytych zabiegach chirurgicznych, jako etap wstępny nauki ponownego chodzenia. BUDAPESZT - medal GENIUS

57

Politechnika Gdańska Katedra Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji 80-952 Gdańsk, ul. Narutowicza 11/12

System identyfikacji zarysu kół pilarek taśmowych ZaK

Twórcy: dr hab. inż. Roman Wasielewski, dr hab. inż. Kazimierz Orłowski System identyfikacji zarysu kół pilarek taśmowych umożliwia określenie rzeczywistego profilu poprzecznego kół. Na jego podstawie jest możliwe przeprowadzenie prawidłowego procesu naprężania brzeszczotu piły na zautomatyzowanych specjalnych centrach, ze sterowaniem CNC, przeznaczonych do naprężania i prostowania pił taśmowych. Urządzenia te wymagają wprowadzania współrzędnych zarysu koła, na którym ma być osadzony naprężany brzeszczot. Dzięki temu dobrze naprężona piła będzie przylegała do koła na całej jego szerokości gwarantując poprawę warunków jej pracy, a także wzrost dokładności przecinania. Ponadto, porównanie profili obydwu kół pilarki daje możliwość oceny stopnia zużycia i podjęcia decyzji o ewentualnej regeneracji kół.

Dane techniczne: • szerokość kół <300 mm • dokładność pomiaru profilu ±2 um • krok próbkowania 0,1 mm BRUKSELA - złoty medal

58

Politechnika Krakowska 31-155 Kraków, ul. Warszawska 24 tel. (+48 0) 695 055 339; fax. (+48 12) 683 83 71;

PPHU PROMOS Sp. z oo. 31-750 Kraków, ul. Kocmyrzowska 13A

“AQUA STOPPER” pakiet powodziowy - ekologiczny zamiennik worków z piaskiem

Twórcy: prof. dr hab. inż. Jan Pielichowski, dr inż. Jerzy Polaczek, dr inż. Jolanta Polaczek, Bogdan Przybek Ważące 0,2 kg pakiety zawierające kompozycję polimerową po upływie 5 minut od wrzucenia do wody napełniają się samoczynnie wodą do objętości 15 litrów. Umożliwiają stawianie z nich barier i wzmacnianie wałów ziemnych podczas powodzi, bez kłopotliwego dowożenia ciężkiego piasku.

Po ustąpieniu powodzi dzięki innowacyjnemu składowi substancji czynnej zawartej w pakiecie:

1) można je suszyć i ponownie używać do tego samego celu 2) można ich zawartość wykorzystać jako biodegradowalny kondycjoner gleby wzbogacający ją w wilgoć w leśnictwie i ogrodnictwie 3) można ich zawartość wykorzystać do ekologicznego obniżania zdolności palenia się ściółki leśnej zwiększając trwale zawartość wody w pasach przeciwpożarowych

Zgłoszenie wynalazku w Urzędzie Patentowym RP „Pakiet Powodziowy” nr W115806 GENEWA - złoty medal

59

Politechnika Lubelska Katedra Procesów Polimerowych 20-618 Lublin, ul. Nadbystrzycka 36 tel./fax (+48 81) 525 59 83

Głowica wytłaczarska

Twórcy: prof. dr hab. inż. Robert Sikora, mgr inż. Aneta Tor, dr inż. Beata Kowalska Opracowano nową konstrukcję głowicy wytłaczarskiej obrotowej skokowo, zgodnie z polskim zgłoszeniem patentowym P380161. Głowica wytłaczarska jest stosowana w linii technologicznej wytłaczania tworzyw polimerowych i zwiększa istotnie efektywność procesu wytłaczania tych tworzyw. Głowica wytłaczarska obrotowa skokowo jest usytuowana bezpośrednio za wytłaczarką, a przed urządzeniem kalibrującym i składa się z czterech połączonych części podstawowych. Część pierwszą głowicy wytłaczarskiej stanowi kołnierz pierścieniowy oporowy, który od strony połączenia ruchomego z cylindrem układu uplastyczniającego wytłaczarki jest zaopatrzony w panewkę obwodową, współtworzącą połączenie ruchome z cylindrem wytłaczarki za pomocą łożyska ślizgowego czołowo – promieniowego centrującego. Część druga głowicy wytłaczarskiej, będąca korpusem, ma wewnętrzny stożek ścięty kołowy asymetryczny i jest od strony ślizgowego połączenia ruchomego z cylindrem układu uplastyczniającego wytłaczarki połączona na stałe z częścią pierwszą głowicy, zaś od strony połączenia stałego z częścią trzecią walcową asymetryczną posiada otwór przelotowy umiejscowiony mimośrodowo z mimośrodem w stosunku do osi wzdłużnej głowicy. Część ta w pobliżu największej grubości ścianki, ma niemal prostopadły do osi wzdłużnej głowicy otwór, w którym jest zamocowany trzpień chwytowy. Część trzecia głowicy wytłaczarkiej, walcowa asymetryczna charakteryzuje się tym, że ma od strony połączenia stałego z częścią tworzącą korpus kanał mimośrodowy – dyszę, będący przedłużeniem otworu mimośrodowego, o osi równoległej do osi wzdłużnej głowicy, zaś od strony przeciwległej ma położoną skrajnie zewnętrznie panewkę obwodową, współtworzącą z podstawą urządzenia kalibrującego łożysko ślizgowe czołowo – promieniowe centrujące. Część czwarta głowicy wytłaczarskiej w postaci wkładki kształtowej, w dowolnym przekroju promieniowym ma kształt zbliżony do trójkąta z wąską powierzchnią obwiedniową leżącą naprzeciw kanału mimośrodowego – dyszy o zmieniającej się grubości, przy czym najmniejsza jej skrajna grubość jest bliska zeru. Część ta przylega do kołowej powierzchni zewnętrznej części trzeciej walcowej asymetrycznej, ale nie przesłania kanału mimośrodowego – dyszy.

Główną zaletą głowicy wytłaczarskiej obrotowej skokowo jest realna technicznie i efektywna ekonomicznie możliwość wytłaczania makroheterogenicznej wytłoczyny z monopolimeru o cechach i właściwościach według żądań wynikających z warunków jej użytkowania. BRUKSELA - złoty medal

60

Politechnika Częstochowska Instytut Inżynierii Materiałowej 42-200 Częstochowa, al. Armii Krajowej 19 tel: 034 325 07 01; fax. 34 325 07 21 e-mail: [email protected]

Funkcjonalne powłoki wielowarstwowe Cu/Ni wytwarzane metodą elektrochemiczną

Twórcy: dr inż. Adam Tokarz, dr inż. Tadeusz Frączek prof. dr hab. inż. Zygmunt Nitkiewicz Powłoki wielowarstwowe o grubościach podwarstw rzędu 1-100 nm wykazują własności nieosiągalne dla materiałów objętościowych o takim samym całkowitym składzie chemicznym. Główne zainteresowanie takim typem materiałów jest związane z dużymi zmianami rezystywności w polu magnetycznym (efekt GMR) oraz znacznym wzrostem twardości wielowarstwy w stosunku do twardości materiałów ją tworzących.

Wielowarstwowe powłoki o nanometrycznej grubości podwarstw mogą być wytwarzane wieloma metodami np. PVD, MO CVD oraz metodami elektrochemicznymi. Ta ostatnia metoda ze względu na niski koszt i stosunkowo dużą prostotę technologiczną jest perspektywiczna do zastosowań przemysłowych. Mimo wielu prac dotyczących elektrochemicznego osadzania wielowarstw metalicznych nadal konieczne jest prowadzenie badań mających na celu powiązanie wpływu parametrów procesów elektrochemicznych, parametrów geometrycznych wielowarstwy oraz stosowanych podłoży na strukturę i własności wytworzonych wielowarstw.

W Instytucie Inżynierii Materiałowej zbudowano stanowisko służące do osadzania wielowarstw Cu/Ni metodą elektrochemiczną. Opracowano szczegółowo technologię wytwarzania wielowarstw Cu/Ni pozwalającą na precyzyjną kontrolę parametrów osadzania powłok wielowarstwowych Cu/Ni o oczekiwanej strukturze i własnościach. Ustalono wpływ parametrów geometrycznych wielowarstw takich jak grubości podwarstw Cu i Ni oraz grubość całkowita wielowarstwy na ich własności mechaniczne. GENEWA - srebrny medal

61

Politechnika Warszawska Szkoła Nauk Technicznych i Społecznych w Płocku Instytut Chemii 09-400 Płock, ul. Łukasiewicza 17

Sposób destylacji surowców naftowych, zwłaszcza ropy naftowej

Twórcy: dr inż. Maciej Paczuski, mgr inż. Andrzej Stegenta, mgr inż. Tadeusz Stokłosa, mgr inż. Zbigniew Bieniek, inż. Krystian Pater, Ryszard Puławski, inż. Jerzy Ziembicki, inż. Robert Durma, mgr inż. Wojciech Jakubowski, mgr inż. Tadeusz Gałecki, dr inż. Marek Orlowski Wynalazek dotyczy sposobu modyfikacji dyspersyjnej struktury ropy naftowej z wykorzystaniem strumienia mieszaniny węglowodorów aromatycznych, głównie alkilobenzenów i alkilonaftalenów, występujących w przemyśle petrochemicznym m.in. w oleju popirolitycznym. Dodatek powoduje wzrost zdolności rozpuszczania i dyspergowania cząstek asfaltenów przez ciekłą fazę dyspersji. W wyniku jego wprowadzenia do surowca naftowego następuje zmniejszenie masy składników ropy naftowej zatrzymywanych w warstwach solwatacyjnych (adsorpcyjnych) cząstek fazy stałej. Polarne żywice naftowe, połączenia heteroorganiczne i polaryzowalne policykliczne węglowodory aromatyczne przechodzą do fazy ciekłej dyspersji, dzięki czemu ulega zmniejszeniu entalpia parowania ropy naftowej. Zmiana budowy fizycznej ropy naftowej prowadzi do redukcji energii potrzebnej do rozdziału surowca na frakcje oraz zmiany bilansu destylacji. Wzrasta wydajność destylatów oleju napędowego i destylatów próżniowych a zmniejsza się ilość pozostałości próżniowej – gudronu.

ZAGRZEB - srebrny medal

62

Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica Katedra Transportu Linowego 30-059 Kraków, Al. Mickiewicza 30 tel. (+48 12) 634 35 37, fax: (+48 12) 636 01 44 e-mail: [email protected].

Liny stalowe o liniowym styku drutów

Twórcy: prof. dr hab. inż. Józef Hansel, dr inż. Wacław Oleksy, mgr inż. Leopold Mierzejewski

Liny stalowe o liniowym styku drutów (6 konstrukcji), chronione 4. polskimi patentami, 2. wzorami użytkowymi i 1. rozwiązaniem know-how, charakteryzują się bardzo dobrymi własnościami eksploatacyjnymi, do których należą: wysoka trwałość zmęczeniowa, duża elastyczność, odporność na naciski powierzchniowe itd.

Liny te stosowane w kolejach linowych spągowych i podwieszanych, wyciągach wiertniczych jako cięgna nośne w linach stalowo-gumowych i taśmach przenośnikowych itp. mają wymagane dopuszczenia do stosowania i certyfikaty Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, Transportowego Dozoru Technicznego i Urzędu Dozoru Technicznego.

Wyłącznym producentem prezentowanych lin jest Fabryka Lin i Drutu „Drumet” S.A., 87-800 Włocławek, ul. Polna 26/74, tel. (+48 54) 412 80 00). MOSKWA - złoty medal SEWASTOPOL - złoty medal

63

Uniwersytet Opolski Instytut Chemii

Sposób modyfikacji termoplastycznego tworzywa

Twórcy: prof. dr hab. Krystyna Czaja, dr Łukasz Korach Przedmiotem wynalazku jest sposób modyfikacji termoplastycznego tworzywa, z grupy poliolefin zawierającej homopolimery lub ich mieszaninę, stosowanego do wytwarzania folii opakowaniowych. Folia ta po użyciu łatwo ulega degradacji pod wpływem zarówno temperatury, jak i promieniowania ultrafioletowego, światła słonecznego, a także warunków atmosferycznych i warunków kompostowania, nie pozostawiając toksycznej pozostałości w środowisku przyrodniczym.

Sposób według wynalazku polega na tym, że polimer poddaje się procesowi reaktywnego wytłaczania w temperaturze z zakresu 130 - 250 0C, z nietoksyczny, trudno lotnym, nienasyconym związkiem polarnym zawierającym jedno lub więcej wiązań nienasyconych wybranym spośród alkoholi, aldehydów, ketonów, bezwodników kwasowych, kwasów i estrów w ilości od 1 do 40% wagowo oraz ewentualnie dodatkowo z udziałem nadtlenkowego inicjatora, korzystnie nadtlenku dikumylu, stosowanego w ilości od 0,01 do 2% wagowych. Na przedstawiony sposób modyfikacji uzyskano patent PL 191205.

ZAGRZEB - brązowy medal

64

Zakłady Magnezytowe „ROPCZYCE” S.A. 39-100 Ropczyce, ul. Przemysłowa 1 tel. (+48 17) 222 94 31 e-mail: public/[email protected].

Kształtka gazoprzepuszczalna dla kadzi stalowniczych

Twórcy: mgr inż. Marian Darłak, mgr inż. Zbigniew Czapka

Przedmiotem wynalazku jest konstrukcja kształtki gazoprzepuszczalnej do przepłukiwania ciekłej stali gazem obojętnym w kadziach stalowniczych. W kształtce tej zastosowano nowe rozwiązania, których podstawowym celem jest zwiększenie bezpieczeństwa eksploatacji. W tym celu w kształtce zastosowano następujące rozwiązania :

� Nową konstrukcję sygnalizatora zużycia kształtki. Sygnalizator został wykonany z materiału o większym współczynniku emisyjności promieniowania w zakresie widzialnym od pozostałego tworzywa kształtki tak, aby był widoczny w rozgrzanej zużytej kształtce pracującej w dnie kadzi stalowniczej, której temperatura wyłożenia po spuście stali jest bardzo wysoka. Kształt i wielkość sygnalizatora również został dobrany pod kątem jego dobrej widoczności. Rozwiązanie takie pozwala na pełne wykorzystanie eksploatacyjne kształtki i w sposób jednoznaczny określa moment konieczności jej wymiany.

� Labirynt zabezpieczający przed przeciekiem ciekłej stali zamontowany w dolnej części kształtki.

W kształtce zastosowano również dodatkowe zabezpieczenie w postaci labiryntu umieszczonego w jej dolnej części, który zabezpiecza przed przedostaniem się ciekłej stali do rurki zasilającej. Niebezpieczeństwo takie może powstać w przypadku eksploatacji nadmiernie zużytych kształtek. Układ labiryntu wydłużając i zwężając drogę do pokonania dla ciekłej stali ma za zadanie spowodować jej zakrzepnięcie.

Dzięki temu, że system zabezpieczenia wykonany jest bezpośrednio w kształtce gazoprzepuszczalnej, może być ona stosowana do wszystkich powszechnie używanych systemów mocowania kształtek gazoprzepuszczalnych w kadziach stalowniczych.


65

Polski Koncern Naftowy ORLEN S.A. 09-411 Płock, ul. Chemików 7 tel. (+48 24) 365 27 13 e-mail: [email protected].

Sposób odwadniania oleju napędowego Twórcy: mgr inż. Krystian Pater, Tadeusz Stokłosa, Jan Czarny, inż. Wiesław Kołodziejski, inż. Tadeusz Gałecki, mgr inż. Andrzej Ners, mgr inż. Jan Gutorski, inż. Jacenty Woroszyło, mgr inż. Władysław Nowak, mgr inż. Jerzy Maciejewski Ten bardzo istotny problem powodujący duże koszty jakości został rozwiązany w oryginalny i dosyć prosty sposób. Podczas pierwszych prób laboratoryjnych okazało się, że nieoczekiwanym efektem wynalazczym jest stripowanie hydrorafinatu gazem inertnym. Badania symulacyjne i w skali półtechnicznej to potwierdziły. Potwierdziła to również pierwsza pilotażowa instalacja, uruchomieniu której nadano bardzo szybką ścieżkę wdrożeniową, co trwało tylko pół roku od zgłoszenia projektu.. Ogromnie duże znaczenie problemu i uzyskane rewelacyjne wyniki spowodowały, że zaledwie w ciągu dwóch lat zastosowano wynalazek na czterech instalacjach.

Istota wynalazku polega na ty, że olej napędowy wprowadza się na górną półkę kolumny odwadniającej. Dół kolumny zasila się podgrzewanym gazem inertnym (N2) - mieszaniną gazu cyrkulacyjnego i gazy świeżego. Po procesie wymiany masy i ciepła u dołu kolumny uzyskuje się odwodniony olej napędowy (stosunek odwodnienia min. 60). U góry kolumny odbiera się mieszaninę gazu stripujacego, azotu i lekkich węglowodorów. Mieszaninę tę spręża się, chłodzi, a następnie odseparowuje z niej azot, który zawraca się do obiegu odwadniania.

Główne zalety wynalazku: bardzo duża skuteczność odwadniania, ekologiczność procesu, efektywność energetyczna.

SEWASTOPOL - srebrny medal

66

Med & Life Sp. z o.o. 05-806 Komorów, ul. M. Dąbrowskiej 45 tel.(022) 759 15 15; fax. (022) 752 15 19

Aparat do fizykoterapii Viofor JPS System Laser

Aparat do fizykoterapii Viofor JPS System Laser to nowoczesne opracowanie w dziedzinie wykorzystania w medycynie promieniowania laserowego z możliwością jednoczesnego oddziaływania polem magnetycznym niskiej częstotliwości (ELF-MF). Unikatowa konstrukcja aplikatorów typu “magnetolaser” pozwala na oddziaływanie promieniowaniem laserowym o specyficznych długościach fali – czerwonym lub podczerwonym, opcjonalnie z niejednorodnym zmiennym polem magnetycznym o parametrach magnetostymulacji w systemie JPS (po połączeniu z jednym z oferowanych przez Med & Life sterowników Viofor JPS z funkcją magnetostymulacji).

Laseroterapia niskoenergetyczna z zakresu widzialnego i podczerwieni wykazuje efekt proregeneracyjny, przeciwbólowy i przeciwzapalny. Miejscowe oddziaływanie światłem laserowym jest znaną i popularną metodą terapii fizykalnej. Zakres użycia laserów niskoenergetycznych ulega systematycznemu poszerzeniu. Znalazły one zastosowanie w wielu dyscyplinach klinicznych, m.in. w medycynie sportowej i ortopedii, reumatologii, neurologii i dermatologii.

Na poziomie tkankowym mechanizmy biologicznego oddziaływania promieniowania laserowego i magnetostymulacji mają zbliżony charakter. Szersze obszarowo spektrum działania pola magnetycznego może wspomagać silnie wyrażony miejscowy efekt leczniczy promieniowania laserowego. Spodziewany synergizm obu rodzajów promieniowania elektromagnetycznego jest szczególnie korzystny w przypadkach leczenia analgetycznego chorób zwyrodnieniowych stawów – zwłaszcza kręgosłupa, przeciążeń i urazów układu kostno-stawowego, oparzeń (zwłaszcza głębokich), owrzodzeń podudzi.

BUDAPESZT - medal GENIUS

67

Med & Life Sp. z o.o. 05-806 Komorów, ul. M. Dąbrowskiej 45 tel.(022) 759 15 15; fax. (022) 752 15 19

Aparat do fizykoterapii Viofor System Light Aparat do fizykoterapii Viofor JPS System Light stanowi nowatorskie rozwiązanie w dziedzinie stosowania w medycynie promieniowania optycznego (nielaserowego, generowanego przez diody LED) - ledoterapii, z możliwością jednoczesnego oddziaływania polem magnetycznym niskiej częstotliwości (ELF-MF). Ledoterapia pozwala na terapię energią światła dużych powierzchni ciała. Efekty stosowania tej metody są zbliżone do laseroterapii zaś sama ledterapia jest bezpieczniejsza dla pacjenta i obsługi.

Energia promieniowania optycznego z zakresu widzialnego i podczerwieni, generowana przez wysokoenergetyczne diody LED (ledoterapia), wykazuje efekt proregeneracyjny, przeciwbólowy i przeciwzapalny. Podobne korzystne oddziaływanie ma zmienne pole magnetyczne. Jednoczesne zastosowanie obu rodzajów promieniowania elektromagnetycznego może skutkować działaniem synergistycznym, niezmiernie korzystnym w przypadkach leczenia analgetycznego, rozległych stanów zapalnych skóry lub oparzeń, schorzeń bądź też urazów układu kostno-stawowego. Użycie panelowych aplikatorów magnetyczno-świetlnych umożliwia samodzielne zastosowanie promieniowania świetlnego lub łączne (zsynchronizowane lub niezsynchronizowane) zastosowanie pola magnetycznego i światła emitowanego przez diody LED. BUDAPESZT - medal GENIUS

68

mgr Bogusław Kornecki Konserwator Dzieł Sztuki 00-444 Warszawa, ul. Górnośląska 4A/7 tel/fa. (+48 22) 891 08 72; (+48 0) 501 343 001;

Nieinwazyjna metoda usuwania warstw cementowych z murów ceglanych

Twórca: mgr Bogusław Kornecki Metoda służy do usuwania warstw zewnętrznych cementowych i cementowo-wapiennych z murów ceglanych oraz innych wyrobów i materiałów ceramicznych. Jest chroniona patentem P-364842, jak również Prawem Autorskim.

Skuteczność nieinwazyjnej metody usuwania warstw sprawdzono doświadczalnie w warunkach laboratoryjnych oraz praktycznie potwierdzono jej skuteczność stosując z dużym powodzeniem przy oczyszczaniu elewacji budynku dawnej elektrowni tramwajowej powstałej w roku 1905 w Warszawie przy ul. Przyokopowej 28, zaadaptowanej obecnie dla potrzeb mieszczącego się tu Muzeum Powstania Warszawskiego .

Zastosowana metoda w dużej mierze opiera się ona wykorzystaniu właściwości fizycznych zapraw naniesionych wtórnie. Oddziaływaniu selektywnym tylko na warstwę zewnętrzną określonym rodzajem energii w określonym czasie specjalnymi narzędziami. Po przeprowadzeniu zabiegów opracowaną metodą warstwa zewnętrzna traci zdolność wiązania międzycząsteczkowego i adhezji.

Po oczyszczeniu tą metodą powierzchnia cegły pozostaje w pierwotnym stanie takim jak przed narzuceniem zaprawy. Na takiej oryginalnej powierzchni można prowadzić dalsze zabiegi konserwatorskie. Niewątpliwą zaletą metody jest łatwość wykonywania zabiegów duża wydajność, oraz stosunkowo niskie koszty pracy.

GENEWA - złoty medal z wyróżnieniem Jury BUDAPESZT - GRAND GENIUS NORYMBERGA - złoty medal BRUKSELA - złoty medal SEUL - srebrny medal

69

Igor Malinowski 00-141 Warszawa, Al. Jana Pawła II 32 m. 56 tel. (+48 22) 654 10 52

Karta czipowa do komunikowania się z linia telefoniczną za pomocą tonów DTMF

Twórca: mgr inż. Igor Malinowski Problem: Aby komunikować się z linią telefoniczną karty chipowe wymagają terminali lub innych kosztownych urządzeń

Rozwiązanie: Wytworzenie karty chipowej wyposażonej w przetwornik elektro-akustyczny i generatortonów DTMF (Dual Tone Multi Frequency), dla akustycznego komunikowania się z linią telefoniczną przez mikrofon zwykłego aparatu telefonicznego.

Tony DTMF (Dual Tone Multi Frequency): To system par tonów o ustalonych kombinacjach częstotliwości, które odtworzone parami odbierane są przez linię telefoniczną jako numery, bądź znaki. Tony DTMF odpowiadają za tak zwane “wybieranie tonowe” numerów telefonu,. (w przeciwieństwie do starszego – wybierania impulsowego).

Proponowana karta chipowa jest tzw. “Kartą Chipową Aktywną” – ma ona: A) własne źródło energii, (np. “papierowo cienką” baterię litową firmy Panasonic typu CS1634 lub CS2329 grubości 0,5 mm), B) własny czip pamięci numeru, wraz z generatorem dźwięków DTMF (np. taki jak KS5820 firmy Samsung Electronics), C) cienki przetwornik elektro-akustyczny - elektrodynamiczny (np. taki jak MSD 791701 produkcji TDK ), bądź też piezoelektryczny z materiału takiego jak piezoelektryczny plastik PVDF (nazwa firmowa Kynar-firmy Atochem), D) wyłącznik dotykowy powodujący “odegranie”, do mikrofonu aparatu telefonicznego, sekwencji tonów DTMF zaprogramowanych na karcie - na życzenie użytkownika

Zastosowanie: Elektroniczne wizytówki, samo-wybierające numer telefoniczny, bądź też karty dostępu do usług i serwisów telefonicznych i telekomunikacyjnych, umożliwiające prosty i szybki dostęp do określonych numerów telefonicznych. BRUKSELA - złoty medal

70

Włodzimierz Sosnowski 06-400 Ciechanów, ul. Mazowiecka 17 tel/fax. (+48 23) 673 57 97

Palenisko

Twórca: Włodzimierz Sosnowski

Palenisko zapewnia dokładne, prawie bezdymne spalanie podsuszonego drewna, które pali się płomieniem o efektownym wyglądzie.

Kołowy ruszt paleniska posiada otwory o niewielkiej średnicy, przez które wypadają drobne niedopałki węgla dopalając się w palenisku. W górnej części palenisko posiada otwory, przez które wpływa powietrze ogrzewając się o jego ściany do wysokiej temperatury. Poprawia to znacznie spalanie i daje efekt bezdymności.

Palenisko może być wykorzystywane w kominkach, szczególnie otwartych, a także na wolnym powietrzu.

Można na nim podgrzewać, a nawet gotować potrawy w garnku zawieszonym nad płomieniem. Można też zamocować nad nim rożen lub też opiekać na szpikulcu tak jak nad ogniskiem.

BUDAPESZT - złoty medal IFIA NORYMBERGA - brązowy medal

71

„COMPLEX-DROB” - Doświadczalne Gospodarstwo Rolne 05-520 Konstancin-Jeziorna, Habdzin 72d tel. (+48 22) 715 27 77 www.complex-drob.hg.pl.

Ekologiczna biotechnologia chowu drobiu – System “Słońce”

Twórca: Ryszard Wójcik Nowa technologia chowu drobiu opierająca się na maksymalnym wykorzystaniu energii barw światła słonecznego jako podstawowego czynnika regulującego przebiegi procesów życiowych ptaków, a jej celem jest uzyskanie bezpieczeństwa zdrowotnego żywności i dobrostanu zwierząt.

Światło słoneczne przenika do kurnika poprzez okna w ścianach bocznych i naświetlacze dachowe wyposażone w korygujące filtry optyczne o specjalnie wyselekcjonowanej charakterystyce spektralnej.

Współdziałanie energii barw światła i materii, jakie występuje w kurnikach “SYSTEM SŁOŃCE”, zauważalne jest w naturalnych przyrostach, dużej przeżywalności ok. 96%, dużej autoodporności, żywotności. Chów jest bezstresowy, bezkonfliktowy, a wyraźny behawioryzm świadczy o dobrostanie zwierząt, które odzyskały pierwotne, naturalne odruchy.

Intensywne natężenie skorygowanego światła słonecznego ma bardzo korzystny wpływ dla biologicznego rytmu organizmu ptaków i trzody chlewnej, odnowy i utrzymania naturalnych przemian metabolicznych i wzrostu odporności. Wysoka autoodporność ptaków eliminuje niebezpieczeństwo wystąpienia większości chorób.

Skarmiana pasza, wystawiona na działanie światła słonecznego w oświetlonym środowisku ulega energetyzacji, wykazując znacznie wyższą przyswajalność nie tylko w zakresie protein i węglowodanów, ale także w zakresie cynku, magnezu, żelaza, wapnia, fosforu i innych żywotnych elementów.

Uzyskane w technologii “SYSTEM SŁOŃCE” mięso ma nieosiągalny w tradycyjnym chowie (światłoszczelnych kurników) naturalny bukiet smaków i wzmagające dietę biopierwiastki:


72

ODZNACZENIA PAŃSTWOWE

Z okazji 50-lecia powstania Stowarzyszenia Wynalazców Polskich

na wniosek Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów

poparty przez Ministra Gospodarki

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Pan Lech Kaczyński

Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2006 roku

nadał odznaczenia państwowe następującym wyróżniającym się wynalazcom:

Czesław Pyć (Stalowa Wola) - Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Chachuła (Pabianice) - Srebrny Krzyż Zasługi

Wojciech Jerzykiewicz (Kędzierzyn-Koźle) - Srebrny Krzyż Zasługi

Józefa Kędzierska (Stalowa Wola) - Srebrny Krzyż Zasługi

Lesław Muliński (Wałbrzych) - Srebrny Krzyż Zasługi

Jerzy Adam Smolik (Radom) - Srebrny Krzyż Zasługi

Ryszard Józef Wójcik (Konstancin-Jeziorna) - Srebrny Krzyż Zasługi

Paweł Kamiński (Kielce) - Brązowy Krzyż Zasługi

Andrzej Majcher (Radom) - Brązowy Krzyż Zasługi

73

STOWARZYSZENIE POLSKICH WYNALAZCÓW I RACJONALIZATORÓW

ul. Rydygiera 8 tel/fax. (22) 633-84-82 01-793 Warszawa e-mail: [email protected]

[email protected] http: www.polskiewynalzki.pl Działające od 1989 roku Stowarzyszenie jest trzecią tego rodzaju ogólnopolską organizacją w powojennej historii Polski. Poprzednie dwa stowarzyszenia były w 1960 i 1982 roku rozwiązywane z przyczyn politycznych. Obecnie Stowarzyszenie zrzesza około 1150 wynalazców i racjonalizatorów oraz około 85 przedsiębiorstw, wyższych uczelni i instytutów jako członków wspierających.

Zgodnie ze statutem, Stowarzyszenie zajmuje się przede wszystkim:

* inspirowaniem i wspieraniem działalności wynalazczej, * promocją wynalazków w kraju i za granicą, * reprezentowaniem i obroną interesów wynalazców i racjonalizatorów.

Od 1990 r. Stowarzyszenie organizuje polskie stoiska podczas największych międzynarodowych wystaw wynalazków: Brussels-Eureka, Geneva, Genius-Budapeszt, IENA-Norymberga, INPEX-Pittsburgh, Hong Kong EXPO oraz w Pekinie, Moskwie, Casablance, Sztokholmie, Berlinie, Seulu i Szanghaju, a także w Polsce: Poznaniu, Warszawie, Łodzi, Katowicach i Gdańsku.

Stowarzyszenie było głównym współorganizatorem sześciu edycji Międzynarodowej Wystawy Wynalazków „INNOWACJE” w Gdyni i Gdańsku, jedynej tego rodzaju imprezy w tej części Europy.

SPWiR, wspólnie z organizacjami technicznymi i wynalazczymi z Czech i Słowacji, zorganizowało sześć edycji Międzynarodowego Konkursu Wynalazczego „EKO” na rozwiązania w dziedzinie ochrony środowiska.

Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów jest członkiem AEI - Stowarzyszenia Europejskich Wynalazców oraz IFIA - Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Wynalazców.

Współpracuje również ze Światową Organizacją Własności Intelektualnej - WIPO w Genewie.

ASSOCIATION OF POLISH INVENTORS AND RATIONALIZERS

74

Plan pracy w 2007 roku

1. Seminarium „Historia i przyszłość ruchu wynalazczego w Polsce” Warszawa, 9 stycznia (przesunięte z 2006 r.)

2. XIV. Giełda Wynalazków nagrodzonych na międzynarodowych wystawach innowacji w 2006 r., Warszawa, Muzeum Techniki NOT, marzec

3. X. Moskiewski Salon Własności Przemysłowej „ARCHIMEDES”, Moskwa, 27 - 30 marca

4. 35. Międzynarodowa Wystawa Wynalazków, Nowej Techniki i Produktów Genewa, 18 - 22 kwietnia

5. Wystawa Wynalazków INTARG, Katowice, kwiecień

6. Międzynarodowa Wystawa Wynalazków i Nowych Technologii CONCOURS LEPINE, Paryż, kwiecień/maj

7. ITEX MALAYSIA’07, Kuala Lumpur, Malezja, 18 - 30 czerwca

8. Międzynarodowa Wystawa Wynalazków i Nowych Produktów INPEX 2007, Pittsburg, USA, 6 - 9 czerwca

9. Międzynarodowa Wystawa Wynalazków IWIS, Warszawa, 30 - 31 maja

10. V. Zjazd SPWiR, Warszawa, 31 maja - 1 czerwca

11. VIII Seminarium-Spotkanie Kawalerów Honorowego Medalu SPWiR im. Tadeusza Sendzimira, Warszawa, 31 maja

12. Międzynarodowa Wystawa Wynalazków ARCA, Zagrzeb, Chorwacja, wrzesień

13. Wystawa „TECHNICON”, Gdańsk, październik

14. Zakończenie Konkursu „EKO 2007”, październik

15. Międzynarodowa Wystawa „Pomysły, Wynalazki, Nowe Produkty „IENA”, Norymberga, 1 - 4 listopada

16. 56. Światowa Wystawa Innowacji, Nauki i Nowych Technologii „BRUSSELS- EUREKA”, Bruksela, listopad

17. Zakończenie Konkursu „Kobieta - Wynalazca 2007”, Warszawa, grudzień

XIV GIEŁDA WYNALAZKÓW - patenty.bg.agh.edu.plpatenty.bg.agh.edu.pl/prez/XIVgielda.pdf ·...

Documents

Transcript of XIV GIEŁDA WYNALAZKÓW - patenty.bg.agh.edu.plpatenty.bg.agh.edu.pl/prez/XIVgielda.pdf ·...