WYKŁAD 8 FALE ELEKTROMAGNETYCZNE W OŚRODKU JEDNORODNYM I ANIZOTROPOWYM
description
Transcript of WYKŁAD 8 FALE ELEKTROMAGNETYCZNE W OŚRODKU JEDNORODNYM I ANIZOTROPOWYM
WYKŁAD 8
FALE ELEKTROMAGNETYCZNE
W OŚRODKU JEDNORODNYM I ANIZOTROPOWYM
PLAN WYKŁADU
Rozwiązania równań Maxwella dla ośrodka anizotropowego jednoosiowego
Płytki falowe
Dichroizm w materiałach dwójłomnych, polaryzatory
Wektor Jonesa i rachunek Jonesa
PODSUMOWANIE
Rozwiązania równań Maxwella dla ośrodka anizotropowego, jednoosiowego
ED 0r
Dla ośrodka izotropowego:
Rozwiązania równań Maxwella dla ośrodka anizotropowego, jednoosiowego
ED 0r
Dla ośrodka izotropowego:
j
jiji EDDla ośrodka anizotropowego:
Rozwiązania równań Maxwella dla ośrodka anizotropowego, jednoosiowego
ED 0r
Dla ośrodka izotropowego:
j
jiji EDDla ośrodka anizotropowego:
z0zzy0yyx0xx E = D ; E = D ; E = D
W układzie osi głównych:
Główne stałe dielektryczne: , , zyx
Główne stałe dielektryczne:
Główne współczynniki załamania:
, , zyx
zzyyxx = n , = n , = n
Główne stałe dielektryczne:
Główne współczynniki załamania:
W ośrodku jednoosiowym:
, , zyx
zzyyxx = n , = n , = n
Główne stałe dielektryczne:
Główne współczynniki załamania:
W ośrodku jednoosiowym:
, , zyx
zzyyxx = n , = n , = n
oyx n = n = n „o” od ordinary, zwyczajny
Główne stałe dielektryczne:
Główne współczynniki załamania:
W ośrodku jednoosiowym:
, , zyx
zzyyxx = n , = n , = n
oyx n = n = n
n n = n oez
„o” od ordinary, zwyczajny
„e” od extraordinary, nadzwyczajny
Równania Maxwella dla dielektryka bez prądów i ładunków swobodnych:
tD
= H
0 = HtB
- = E
0 = D
Równania Maxwella dla dielektryka bez prądów i ładunków swobodnych:
Poszukujemy najprostszych rozwiązań; płaskie fale harmoniczne.
tD
= H
0 = HtB
- = E
0 = D
trkiexpHH
trkiexpEE
trkiexpDD
0
0
o
Równania Maxwella dla dielektryka bez prądów i ładunków swobodnych:
Poszukujemy najprostszych rozwiązań; płaskie fale harmoniczne.
tD
= H
0 = HtB
- = E
0 = D
trkiexpHH
trkiexpEE
trkiexpDD
0
0
o
HB 0
Otrzymamy:
00
0
000
0
Di- = Hki
0 = Hk
HiEki
0 = Dk
Otrzymamy:
00
0
000
0
Di- = Hki
0 = Hk
HiEki
0 = Dk
Po przemnożeniu drugiego równania przez i wykorzystaniu czwartego równania
otrzymamy:
ki
Otrzymamy:
00
0
000
0
Di- = Hki
0 = Hk
HiEki
0 = Dk
0
020
0
02
2
002
0D
k = D
c = D = Ekiki
Po przemnożeniu drugiego równania przez i wykorzystaniu czwartego równania
otrzymamy:
ki
Po skorzystaniu z tożsamości:
CBABCACBA
Po skorzystaniu z tożsamości:
mamy:
CBABCACBA
0
0200
200
Dk = EkkEkEkiki
Po skorzystaniu z tożsamości:
mamy:
CBABCACBA
0
0200
200
Dk = EkkEkEkiki
00r0 ED
Dla ośrodka izotropowego
mielibyśmy:
Po skorzystaniu z tożsamości:
mamy:
CBABCACBA
0
0200
200
Dk = EkkEkEkiki
00r0 ED
Dla ośrodka izotropowego
mielibyśmy:
a więc, z pierwszego równania Maxwella: 0Ek 0
i równanie: 0
0200
20
Dk = EkkEk
i równanie: 0
0200
20
Dk = EkkEk
sprowadziłoby się do:0r
200
2 Ek = Ek
i równanie: 0
0200
20
Dk = EkkEk
sprowadziłoby się do:0r
200
2 Ek = Ek
czyli: 220
2 nk = k
i równanie:
Dla ośrodka anizotropowego takie uproszczenie jest niemożliwe.
Musimy rozwiązać pełne równanie.
0
0200
20
Dk = EkkEk
sprowadziłoby się do:0r
200
2 Ek = Ek
czyli: 220
2 nk = k
i równanie:
Dla ośrodka anizotropowego takie uproszczenie jest niemożliwe.
Musimy rozwiązać pełne równanie.
0
0200
20
Dk = EkkEk
sprowadziłoby się do:0r
200
2 Ek = Ek
czyli: 220
2 nk = k
0ky
Przyjmiemy:
Ponieważ x i y są równoważne, zatem wszystkie możliwe k są dopuszczone (obrót układu współrzędnych wokół osi z)
W konsekwencji równanie:
0
0200
20
Dk = EkkEk
W konsekwencji równanie:
0
0200
20
Dk = EkkEk
sprowadzi się do:
W konsekwencji równanie:
0
0200
20
Dk = EkkEk
sprowadzi się do:
0 = EkE kkk EkEk
0 = EkE kk
0 = EkE kkk EkEk
z0z20z0
2z
2xzz0zx0x
y0y20y0
2z
2x
x0x20x0
2z
2xxz0zx0x
Wykorzystując główne współczynniki załamania otrzymamy:
0 = EkkE nkk z0zxx02o
20
2z
0 = E nkk 0y2o
20
2
0 = E nkk+Ekk- 0z2e
20
2x0xzx
Wykorzystując główne współczynniki załamania otrzymamy:
0 = EkkE nkk z0zxx02o
20
2z
0 = E nkk 0y2o
20
2
0 = E nkk+Ekk- 0z2e
20
2x0xzx
; 0 = E = E
0 E
'0z
'x0
'0y I-sze rozwiązanie: 2
o20
2 ' nk = k a zatem:
Wykorzystując główne współczynniki załamania otrzymamy:
0 = EkkE nkk z0zxx02o
20
2z
0 = E nkk 0y2o
20
2
0 = E nkk+Ekk- 0z2e
20
2x0xzx
; 0 = E = E
0 E
'0z
'x0
'0y I-sze rozwiązanie: 2
o20
2 ' nk = k a zatem:
Długość wektora k’ nie zależy od kierunku; rozwiązanie „zwyczajne”.
POLARYZACJA!!!
0 = EkkE nkk z0zxx02o
20
2z
0 = E nkk 0y2o
20
2
0 = E nkk+Ekk- 0z2e
20
2x0xzx
0 = EkkE nkk z0zxx02o
20
2z
0 = E nkk 0y2o
20
2
0 = E nkk+Ekk- 0z2e
20
2x0xzx
0 E, E 0; E '0z
''x0
''0y
II-gie rozwiązanie:
2o
20
2 ' nk k wobec tego:
0 = EkkE nkk z0zxx02o
20
2z
0 = E nkk 0y2o
20
2
0 = E nkk+Ekk- 0z2e
20
2x0xzx
0 E, E 0; E '0z
''x0
''0y
II-gie rozwiązanie:
2o
20
2 ' nk k wobec tego:
0 = E nkk+Ekk-
0 = EkkE nkk
0z2e
20
2x0xzx
z0zxx02o
20
2z
i układ 3 r-ń redukuje się do:
0 = E nkk+Ekk-
0 = EkkE nkk
0z2e
20
2x0xzx
z0zxx02o
20
2z
Wyznacznik po przyrównaniu do zera da równanie:
0 = E nkk+Ekk-
0 = EkkE nkk
0z2e
20
2x0xzx
z0zxx02o
20
2z
0 = kk nkk nkk 2z
2x
2e
20
2x
2o
20
2z
Wyznacznik po przyrównaniu do zera da równanie:
0 = E nkk+Ekk-
0 = EkkE nkk
0z2e
20
2x0xzx
z0zxx02o
20
2z
0 = kk nkk nkk 2z
2x
2e
20
2x
2o
20
2z
2e
2o
20 nnkktóre po przemnożeniu, uproszczeniu i
podzieleniu przez:
Wyznacznik po przyrównaniu do zera da równanie:
0 = E nkk+Ekk-
0 = EkkE nkk
0z2e
20
2x0xzx
z0zxx02o
20
2z
da równanie:
0 = kk nkk nkk 2z
2x
2e
20
2x
2o
20
2z
2e
2o
20 nnkktóre po przemnożeniu, uproszczeniu i
podzieleniu przez:
202
e
2 ' 'x
2o
2 ' 'z k =
n
k
n
k
w kierunku z, i w kierunku x i y:
Wektor k’’ leży na elipsoidzie obrotowejo półosiach głównych:
0okn 0ekn
w kierunku z, i w kierunku x i y:
Wektor k’’ leży na elipsoidzie obrotowejo półosiach głównych:
0okn 0ekn
Powierzchnia wektora falowego, albo indykatrysa optyczna
w kierunku z, i w kierunku x i y:
Wektor k’’ leży na elipsoidzie obrotowejo półosiach głównych:
0okn 0ekn
Długość wektora k’’ wyznaczająca „efektywny” współczynnik załamania dla danego kierunku,
zależy od tego kierunku; rozwiązanie „nadzwyczajne”
Powierzchnia wektora falowego, albo indykatrysa optyczna
Stosunek składowych z i x pola E wyniesie:
2e
2o
' 'z
' 'x
' 'z
' 'x
2e
2o
2 ' 'x
' 'z
' 'x
2o
20
2 ' 'z
' 'x0
' 'z0
n
n
k
k- =
kkn
nk- =
kk
nkk =
E
E
Stosunek składowych z i x pola E wyniesie:
2e
2o
' 'z
' 'x
' 'z
' 'x
2e
2o
2 ' 'x
' 'z
' 'x
2o
20
2 ' 'z
' 'x0
' 'z0
n
n
k
k- =
kkn
nk- =
kk
nkk =
E
E
eo nn Gdyby: E prostopadłe do k’’
Stosunek składowych z i x pola E wyniesie:
2e
2o
' 'z
' 'x
' 'z
' 'x
2e
2o
2 ' 'x
' 'z
' 'x
2o
20
2 ' 'z
' 'x0
' 'z0
n
n
k
k- =
kkn
nk- =
kk
nkk =
E
E
eo nn Gdyby: E prostopadłe do k’’
eo nn Dla: D prostopadłe do k’’
Stosunek składowych z i x pola E wyniesie:
2e
2o
' 'z
' 'x
' 'z
' 'x
2e
2o
2 ' 'x
' 'z
' 'x
2o
20
2 ' 'z
' 'x0
' 'z0
n
n
k
k- =
kkn
nk- =
kk
nkk =
E
E
eo nn Gdyby: E prostopadłe do k’’
eo nn Dla: D prostopadłe do k’’
Polaryzacja liniowa, E leży w płaszczyźnie wyznaczonej przez wektory k’’ i osi z, stycznie do elipsy wektora falowego
Powierzchnie wektora falowegodla rozwiązania
zwyczajnego(okrąg; kula) i
nadzwyczajnego (elipsa; elipsoida
obrotowa)
OŚRODEK JEDNOOSIOWY, UJEMNY
Przypadki specjalne; k wzdłuż i prostopadłe do osi opt.
Wyjaśnienie dwójłomności:
4 +
m4Nq - 1 = n
220
0002
0
0
00
,n,n
Załóżmy, że wskutek naprężenia zmienia się częstość własna (NIEHARMONICZNOŚĆ).
Wówczas:
Rozchodzenie się światła w ośrodkach jednoosiowych
Rozchodzenie się światła w ośrodkach jednoosiowych
Polaryzacja prostopadła: bez załamania (zgodnie z prawem Snelliusa)
Rozchodzenie się światła w ośrodkach jednoosiowych
Polaryzacja prostopadła: bez załamania (zgodnie z prawem Snelliusa)
Polaryzacja równoległa: przesunięcie równoległe
PŁYTKI FALOWE
Powierzchnia kryształu zawiera oś optyczną
(z). Wektor falowy fali padającej prostopadły
do osi optycznej.
PŁYTKI FALOWE
Powierzchnia kryształu zawiera oś optyczną
(z). Wektor falowy fali padającej prostopadły
do osi optycznej.
o0
'z
txki0yy nk = k ; 0 = E ,eE = E
'
Dwa dozwolone rozwiązania:
zw.
PŁYTKI FALOWE
Powierzchnia kryształu zawiera oś optyczną
(z). Wektor falowy fali padającej prostopadły
do osi optycznej.
o0
'z
txki0yy nk = k ; 0 = E ,eE = E
'
e0
' 'y
t-xki0zz nk = k ; 0 = E ,eE = E
' '
Dwa dozwolone rozwiązania:
zw.
nadzw.
Dla polaryzacji liniowej, 45° do osi optycznej mamy, na wejściu do płytki falowej:
Dla polaryzacji liniowej, 45° do osi optycznej mamy, na wejściu do płytki falowej:
ti-0
0=xtxkni
z0txkni
0y
e c+b2
E =
eEceEb = 0xE 0e0o
21
45sin45cos gdyż:
Dla polaryzacji liniowej, 45° do osi optycznej mamy, na wejściu do płytki falowej:
ti-0
0=xtxkni
z0txkni
0y
e c+b2
E =
eEceEb = 0xE 0e0o
21
45sin45cos gdyż:
Po przejściu przez płytkę:
tdknii0 0oe ec+b2
E = dxE
gdzie: dknn 0oe
Dla ośrodka dodatniego jest dodatnie, oś z jest wolną a oś prostopadła będzie osią szybką
Dla ośrodka dodatniego
Gdy:
2
jest dodatnie, oś z jest wolną a oś prostopadła będzie osią szybką
mamy ćwierćfalówkę
cib2
E0 Amplituda wyniesie:
i mamy polaryzację kołową (jednakowe amplitudy b i c)
Dla ośrodka dodatniego
Gdy:
2
jest dodatnie, oś z jest wolną a oś prostopadła będzie osią szybką
mamy ćwierćfalówkę
cib2
E0 Amplituda wyniesie:
i mamy polaryzację kołową (jednakowe amplitudy b i c)
Działanie ćwierćfalówki, zmiana polaryzacji dla różnych przypadków, liniowa na eliptyczną lub kołową, kołowa na liniową, eliptyczna na eliptyczną lub liniową
DICHROIZM, polaryzatory
Dichroizm, różna absorpcja dla różnych polaryzacji w krysztale
DICHROIZM, polaryzatory
Dichroizm, różna absorpcja dla różnych polaryzacji w krysztale
Prawo Malusa: 20 cosII
eliminacja jednej składowej, natężenie (Poynting)
DICHROIZM, polaryzatory
Dichroizm, różna absorpcja dla różnych polaryzacji w krysztale
Prawo Malusa: 20 cosII
Skrzyżowane polaryzatory, trzeci polaryzator, dyskusja
eliminacja jednej składowej, natężenie (Poynting)
DICHROIZM, polaryzatory
Dichroizm, różna absorpcja dla różnych polaryzacji w krysztale
Prawo Malusa: 20 cosII
Skrzyżowane polaryzatory, trzeci polaryzator, dyskusja
Polaryzator i ćwierćfalówka, określanie stanu polaryzacji
eliminacja jednej składowej, natężenie (Poynting)
Wektor Jonesa:
Wektor Jonesa i rachunek Jonesa
z
y
E
E
Wektor Jonesa:
Wektor Jonesa i rachunek Jonesa
z
y
E
E
Wektor Jonesa dla różnych polaryzacji:
i-
1
21
, i
1
21
, 1
1
21
, 0
1 ,
1
0
Wektor Jonesa:
Wektor Jonesa i rachunek Jonesa
z
y
E
E
Wektor Jonesa dla różnych polaryzacji:
i-
1
21
, i
1
21
, 1
1
21
, 0
1 ,
1
0
Normowanie, dzielimy przez: 2z
2y EE
Po przejściu przez dowolny element optyczny:
z
y
'E
'E
Po przejściu przez dowolny element optyczny:
z
y
'E
'E
z
y
z
y
E
E
d,c
b,a
'E
'E
Po przejściu przez dowolny element optyczny:
z
y
'E
'E
z
y
z
y
E
E
d,c
b,a
'E
'E
d,c
b,aMacierz Jonesa elementu optycznego:
Po przejściu przez dowolny element optyczny:
z
y
'E
'E
z
y
z
y
E
E
d,c
b,a
'E
'E
d,c
b,aMacierz Jonesa elementu optycznego:
Macierz Jonesa ćwierćfalówki:
i0
01
21
Po przejściu przez dowolny element optyczny:
z
y
'E
'E
z
y
z
y
E
E
d,c
b,a
'E
'E
d,c
b,aMacierz Jonesa elementu optycznego:
Macierz Jonesa ćwierćfalówki:
i0
01
21
Macierz Jonesa polaryzatora,
kąt α z osią z:
2
2
coscossin
sincossin2
1
PODSUMOWANIE W ośrodku anizotropowym polaryzacja P ośrodka,
stała dielektryczna (przenikalność elektryczna) zależą od kierunku zewnętrznego pola
elektrycznego; współczynnik załamania także będzie zależał od kierunku drgań wektora natężenia pola
elektrycznego.
Dla monochromatycznej płaskiej fali em rozchodzącej się w ośrodku jednoosiowym istnieją
dwa rozwiązania; zwyczajne (współczynnik załamania nie zależy od kierunku wektora k) i
nadzwyczajne (współczynnik załamania zależy od kierunku wektora k)
PODSUMOWANIE
współczynnik załamania dla rozwiązania zwyczajnego:
yxon
współczynnik załamania dla rozwiązania nadzwyczajnego zależy od kierunku (indykatrysa),
i zawarty jest pomiędzy:
zen yxon
PODSUMOWANIE
różnica współczynników załamania dla rozwiązania zwyczajnego i nadzwyczajnego
przyjmuje wartość maksymalną:
eo nn
dla wektora falowego skierowanego prostopadle do osi optycznej
promień zw i nadzw rozdzielają się przestrzennie gdy wektor falowy k fali padającej na kryształ
tworzy kąt z osią optyczną (inny niż 0 i 90°)
PODSUMOWANIE
kierunek polaryzacji wektora E dla rozwiązania zwyczajnego to kierunek prostopadły do osi
optycznej (z) i wektora k
kierunek polaryzacji dla rozwiązania nadzwyczajnego leży w płaszczyźnie wyznaczonej przez oś optyczną i wektor k (stycznie do elipsy
wektora falowego)
PODSUMOWANIE
Ćwierćfalówka to element optyczny wykonany z kryształu jednoosiowego z osią optyczną w
płaszczyźnie wejściowej. Ćwierćfalówka wprowadza różnicę faz równą 90° pomiędzy dwoma
nierozdzielonymi przestrzennie składowymi(o ortogonalnych polaryzacjach)
PODSUMOWANIE
Dwuwymiarowy wektor Jonesa składa się z unormowanych amplitud składowych pola
elektrycznego całkowicie spolaryzowanej płaskiej fali em. Elementom układu optycznego
przypisujemy macierze Jonesa o dwóch wierszach i dwóch kolumnach.