WYDZIAŁ DUSZPASTERSTWA MISYJNEGO

KURII METROPOLITALNEJ W KRAKOWIE

ul. Franciszkańska 3, 31-004 Kraków

tel. 12 62 88 124

e-mail: krakowmisje@misje.pl

www.misje.diecezja-krakow.pl

Redakcja

Ks. Tadeusz Dziedzic

s. Bożena Najbar

s. Elżbieta Sołtysik

sierpień 2013 rok

2

3

Wierzę w Syna Bożego

Wprowadzenie

Nowy rok duszpasterski 2013/2014 przeżywamy pod hasłem:

„Wierzę w Syna Bożego”. Po przeżytym Roku Wiary nadal mamy

pogłębiać naszą wiarę. Syn Boży staje w centrum naszego życia. W Niego

mamy się wpatrywać, wsłuchując się w Słowo, które Bóg kieruje do nas.

Dlatego zachęcam do sięgania po Pismo Święte, aby razem

rozważać Słowo Boże, jakie Kościół podaje nam na każdy dzień.

To będzie najlepszym przygotowaniem do misyjnego kolędowania,

które podejmiecie niebawem: ludzie czekają, aby ktoś przyszedł

i z radością powiedział im o Panu Jezusie. Staniecie się w ten sposób

ewangelizatorami czyli małymi misjonarzami Jezusa.

ks. dyr Tadeusz Dziedzic

Kolędnicy Misyjni

Zwyczaj kolędowania misyjnego narodził się w krajach

niemieckojęzycznych, gdzie kolęduje się z okazji uroczystości Trzech

Króli. W Polsce, po raz pierwszy, kolędnicy misyjni wyruszyli w roku

1993 z inicjatywy centrali krajowej Papieskich Dzieł Misyjnych.

Kolędnicy misyjni, to dzieci z ognisk Papieskiego Dzieła

Misyjnego Dzieci oraz z różnych grup parafialnych, szkolnych, które

4

pomagają swoim rówieśnikom w krajach misyjnych. Wspierają ich

katecheci, wychowawcy, nauczyciele, rodzice oraz młodzież i dorośli

z parafialnych grup i stowarzyszeń.

Po uroczystym posłaniu kolędujące dzieci odwiedzają rodziny w swoich

parafiach i głoszą dobrą nowinę o narodzeniu Zbawiciela. Zazwyczaj

przedstawiają krótką scenę, śpiewają kolędy i zachęcają do troski

o potrzebujące dzieci w krajach misyjnych, które bardzo często, aby

przeżyć, muszą żebrać lub pracować. Zadaniem kolędników misyjnych

jest wspieranie modlitwą i ofiarą projektów Papieskiego Dzieła Misyjnego

Dzieci oraz misjonarzy z archidiecezji krakowskiej.

Każdy, kto chce pomagać dzieciom w krajach misyjnych, może

zostać kolędnikiem misyjnym. Przygotowanie kolędników misyjnych

rozpoczyna się już we wrześniu. Trzeba przygotować stroje, nauczyć się ról

krótkiego przedstawienia pozyskać opiekunów, ustalić trasę. Warto

pamiętać również o reklamie kolędników i rozwiesić plakaty. Zatroszczyć

się o fotografa, który udokumentuje to ważne wydarzenie. Przygotujmy się

do kolędowania misyjnego również przez codzienną modlitwę w intencji

dzieci żyjących w krajach misyjnych oraz dzieci kolędujących na ich

potrzeby. Podczas kolędowania dzieci rozdają domownikom pamiątki.

s. Bożena Najbar

5

Liturgia w dniu rozesłania kolędników misyjnych – 26 XII 2013Rozesłanie kolędników misyjnychWprowadzenie Męczeństwo św. Szczepana, które wspominamy podczas dzisiejszej Eucharystii, uczy nas, że prawdziwa wiara potrzebuje osobistych wyrzeczeń i ofiary. Prośmy, aby św. Szczepan wypraszał nam łaskę mężnego wyznawania wiary i dawania jej świadectwa w codziennym życiu. W czasie tej świętej liturgii będziemy uczestnikami posłania kolędników misyjnych. Niech trud kolędowania podjęty przez małych misjonarzy, obudzi w naszych sercach zapał misyjny i uzdolni nas do niesienia pomocy, materialnej również dzieciom z krajów misyjnych. Akt pokutyŚwiadomi swoich słabości, za brak odwagi w wyznawaniu wiary, za obojętność na potrzeby naszych braci i sióstr, przepraszajmy dobrego Boga. Modlitwa wiernychZ wiarą i ufnością do Boga, który jest naszym Ojcem, zanieśmy wspólne prośby i błagania:1. Za Kościół Święty, by z odwagą dzielił się wiarą z wszystkimi ludźmi. Ciebie prosimy2. Za Ojca świętego, biskupów i kapłanów, by idąc ścieżkami swojego powołania osiągnęli świętość życia. Ciebie prosimy3. O powołania misyjne, by nie zabrakło tych, którzy z wiarą pójdą przez świat, głosząc orędzie zbawienia. Ciebie prosimy4. Za misjonarzy i misjonarki, którzy głoszą Ewangelię na całym świecie, aby potrafili wykorzystać w dziele ewangelizacji wartości kultury ludzi, wśród których przebywają. Ciebie prosimy5. Za wszystkie dzieci świata, cierpiące wskutek wojen, ubóstwa i doznawanych krzywd, aby doznały pocieszenia i prawdziwej pomocy. Ciebie prosimy6. Za nas samych uczestniczących w świętej liturgii, aby nasza wiara była radosna i gotowa do współdziałania z innymi w misyjnym dziele. Ciebie prosimy

6

Boże Ojcze, wysłuchaj naszych modlitw i udziel nam siły oraz odwagi w codziennym przeżywaniu i wyznawaniu wiary. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.Procesja z daramiBóg jest miłością i chce, by wszyscy ludzie zostali zbawieni. Dlatego solidarni z narodami całego świata, przynosimy Ci Panie, symboliczne dary:Czerwoną świecę, symbol obu Ameryk, wraz z nią ofiarujemy radości i smutki dzieci z tej części świata. Przyjmij, Panie, nasze pragnienia, by nie zabrakło tam misjonarzy.Zielona świeca symbolizuje Afrykę, która jest najbardziej urodzajnym kontynentem na ziemi. Przyjmij, Panie, radości i problemy dzieci Afryki.Niebieska świeca jest symbolem ludów Oceanii. Wraz z nią przynosimy Ci, Panie, nasze pragnienie, by dzieci na wyspach tego archipelagu, poznały i pokochały Jezusa.Żółta świeca symbolizuje Azję. Wraz z nią, Panie, chcemy Ci ofiarować to, co jest piękne w kulturze ludów Azji oraz wszystkie zamieszkujące tam dzieci, by poznały Ciebie jako Jedynego i prawdziwego Zbawiciela świata.Biała świeca jest symbolem Europy, która teraz potrzebuje nowej ewangelizacji. Wraz z nią przynosimy Ci, Panie, nasze pragnienie, by e u r o p e j s k i e d z i e c i m o g ł y r o s n ą ć i w y c h o w y w a ć s i ę w chrześcijańskiej wierze i kulturze.Trzej królowie niosą symboliczne dary: złoto, kadzidło i mirrę.Przynosimy chleb i wino, które za chwilę staną się Ciałem i Krwią Chrystusa. Byśmy umocnieni tym pokarmem stali się prawdziwymi misjonarzami Jezusa.

Modlitwa na rozesłanie kolędnikówPan z wami.Pochylcie głowy na błogosławieństwo.Boże Ojcze, Ty ukochałeś człowieka i pragniesz, aby każdy Ciebie poznał i pokochał. Ty posłałeś swojego Syna, Jezusa Chrystusa, aby głosił ludziom dobrą nowinę o zbawieniu. Prosimy Cię, pobłogosław te dzieci i młodzież, którzy jako kolędnicy misyjni pragną nieść radość i pokój wszystkim rodzinom naszej parafii. Niech ich radosne kolędowanie przybliży

7

wszystkich do Chrystusa, a zebrane ofiary będą wsparciem dzieci żyjących w krajach misyjnych. Poślij przed nimi swojego anioła, by owocnie i bezpiecznie wypełnili swoją misję. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.Błogosławieństwo Boga Wszechmogącego Ojca i Syna i Ducha Świętego

(Pokropienie)Kolęda

Scena&kolędnicza

ChłopiecJestem kochany przez Boga ogromnie, On mnie prowadzi i troszczy się o mnie. Chciałbym, żeby wszyscy ludzie na ziemi o tej miłości Bożej wiedzieli.MaryjaKto słyszał nowinę, kto przyjął Dziecię, niech razem z nami głosi ją na świecie. Nie trzeba rzucać domu, wyjeżdżać daleko, wystarczy serca uchylić wieko.Dziecko z kraju misyjnegoGdy nie znasz tajemnicy Bożego Narodzenia, nie masz nadziei, nie znasz pokoju, stąd dzieci w niewoli, wojny i śmierć z głodu …AniołekWesprzeć misjonarzy codzienną modlitwą, wyrzeczeniem, cierpieniem – Bóg nagrodzi wszystko!(teksty pochodzą ze sceny jasełkowej kolędników misyjnych)

8

Katecheza!

Temat: Wierzyć!w!Syna!Bożego

Pomoce dydaktyczne:

- Pismo ŚwiętePismo Święte

- Pięć kolorowych kapeluszy: biały, czerwony, żółty, zielony, niebieski.

Cel ogólny:

- Ukazanie Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego, który narodził się, umarł i zmartwychwstał dla naszego zbawienia.

- Odpowiedzieć na pytanie: kim jest Jezus Chrystus w moim życiu.

- Ukazanie sytuacji dzieci żyjących na pięciu kontynentach.

- Znalezienie „lekarstwa” na bolączki dzieci z różnych kontynentów.

Cele szczegółowe:

- W jaki sposób wyraża się nasza wiara?

- Objaśnia treść poznanych fragmentów Pisma Świętego

- Według kolorowych kapeluszy dowiaduje się o sytuacji dzieci na poszczególnych kontynentach i próbuje zastosować odpowiednie lekarstwo.

Treść i przebieg katechezy

1. Modlitwa: Ojcze nasz

2. Wstęp i rozwinięcie: Dlaczego Bóg zesłał na świat swojego Syna?

9

Przedstawienie fragmentów z Pisma Świętego:

- o Bożym Narodzeniu (Łk 2, 1-14)

- o Chrzcie Pana Jezusa (Mt 3,13-17)

- o Przemienieniu Pańskim (Mt 17, 1-9)

Wiara w to, że Jezus jest Synem Bożym to nieodzowny element wiary chrześcijańskiej.

- Co znaczy wierzyć? Wiara jest gwarancją tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy (por. List do Hebrajczyków 11, 1). Wierzyć to bezgranicznie zaufać Bogu.

Aktywizacja

Uczestnicy siadają w kręgu. Dobrze byłoby przygotować główne punkty na piśmie i powielone strony rozdać uczniom. Prowadzący rozkłada na środku sali kolorowe papierowe kapelusze - tak, żeby uczestnicy mogli mieć do nich swobodny dostęp. Kapelusze można wykonać z kolorowego papieru. Prowadzący przedstawia zasady dyskusji.

1. Jeśli ktoś chce zabrać głos, musi założyć na głowę wybrany kapelusz. Wtedy ma prawo głosu.

2. Każdemu z kolorowych kapeluszy są przyporządkowane pewne rodzaje wypowiedzi. Ten, kto zabiera głos, musi wypowiadać się zgodnie z "kapeluszem".

3. W danym momencie tylko jedna osoba może mieć kapelusz na głowie.

4. Mając na głowie kapelusz biały należy mówić o sytuacji dzieci w Europie.

10

5. Mając na głowie kapelusz czerwony należy mówić o sytuacji dzieci w Ameryce Południowej i własnych emocjach, jakie budzą się w związku z przedstawionymi faktami.

6. Mając na głowie kapelusz żółty należy mówić o sytuacji dzieci w Azji. Kolor żółty jest to kolor słoneczny i pozytywny, wiąże się z nadzieją i pozytywnym myśleniem. Można rozpocząć zdanie od słów: Podoba mi się..., mocnym punktem jest...

7. Mając na głowie kapelusz zielony należy mówić o sytuacji dzieci w Afryce. Kolor ten to twórczość i nowe pomysły, marzenia. Można rozpocząć zdanie od słów: Marzy mi się, aby...

8. Mając na głowie kapelusz niebieski należy wypowiadać się o sytuacji dzieci w Oceanii.

9. PUENTA. Prowadzący podsumowuje dyskusję. Konieczne jest uporządkowanie zebranych wiadomości. Szczególnie warto zwrócić uwagę na nowe propozycje związane z dyskutowanymi sytuacjami. Pomoże w tym formularz lub zapis na tablicy: „Lekarstwo”.

(Katechezę można podzielić na dwie jednostki lekcyjne).

Przedstawienie!sytuacji!dzieci!żyjących!na!różnych!!kontynentach1. &Pismo!św.,!–&co!mówi! na!ten!temat.! Podać!„lekarstwo”! –!cytaty!!!!!!

z!Pisma!św.!oraz!swoje!uczynki,!by!uzdrowić!te!sytuacje.

11

Sytuacja&dzieci&na&świecie

„Lekarstwo”!

Co!ja!mogę!zrobić?

Głód&–!!Co!roku!umiera!15!milionów!dzieci!z!głoduBrak&leków&–&wystarczyłby!jeden!dolar,!by!zakupić!lekarstwo dla!dziecka,!a!przez!to!uratować!mu!życie.Brak&szkolnictwa&–&od!6!roku!życia!dzieci!posyła!się!do!pracy,!zamiast!posłać!je!do!szkoły.

50!%!dzieci!nie!ma!dostępu!do!szkołyDzieci&ulicy&–&około!100!milionów!dzieci!żyje!na!ulicyDzieci&żołnierze&–&ponad!120!tysięcy!afrykańskich!dzieci!służy!w!wojskuDzieci&robotnicy&–&250!milionów!dzieci!musi!pracować,!zwłaszcza!w!Afryce!i!Azji.Dzieci&niewolnicy&–&40!milionów!dzieci!traktowanych!jest!jak!niewolnicy,!pracują!po!12!godzin!dziennie

12

Inscenizacja „Dzieci wszystkich kontynentów”

Występują: narrator I, narrator II, przewodnik, misjonarz, dziewczynka, dziecko I, dziecko II, Afryka, Azja, Ameryka, Oceania, Europa Dziewczynka ze słuchawkami w uszach i walkmanem w kieszeni przechodzi przez scenę; z oddali dochodzi płacz dziecka; do dziewczynki podchodzi przewodnik i lekko ją trąca

PRZEWODNIK: Słyszysz?

DZIEWCZYNKA: Słucham? Nic nie słyszę!

PRZEWODNIK (ściąga dziewczynce słuchawki) : A teraz słyszysz? Ktoś płacze...

DZIEWCZYNKA: Rzeczywiście! Nie wiesz, kto tak płacze?

PRZEWODNIK: Wiem. To świat płacze. Chodź pokażę ci, dlaczego. Muzyka. Na scenę wchodzi AFRYKA (dziecko ubrane na zielono)

NARRATOR I: Afryka to piękny, egzotyczny kontynent z zielonymi, bujnymi lasami oraz wspaniałymi, dzikimi zwierzętami. Ale to tylko zewnętrzna oprawa. W rzeczywistości to kontynent z mnóstwem problemów. Jednym z nich jest ogromna bieda. W tej minucie umierają tam z głodu oraz różnych chorób setki dzieci.

Na scenę wchodzi AMERYKA (dziecko ubrane na czerwono)

NARRATOR II: Ameryka jest kontynentem głębokich kontrastów. Można tam spotkać wielkich bogaczy, ale również miliony nędzarzy. Mnóstwo bezdomnych dzieci żyje na ulicach miast, a tysiące małych mieszkańców Ameryki Południowej zmusza się do pracy. Na scenę wchodzi OCEANIA (dziecko ubrane na niebiesko)

13

NARRATOR I: Oceania, tak nazywamy tysiące wysp rozproszonych po Oceanie Spokojnym. Tam żyje bardzo dużo ludzi, którzy nie poznali jeszcze Pana Jezusa, a przecież mają do tego prawo.

Wchodzi EUROPA (dziecko ubrane na biało)

DZIEWCZYNKA: Europa też? Przecież tutaj wszyscy są tacy szczęśliwi.

PRZEWODNIK: Niestety, nawet nie wiesz, jak bardzo się mylisz. Najwyższy czas, żeby wszystkim otworzyć szeroko oczy, by zobaczyli, jak obok nas żyją ludzie.

NARRATOR II: Mówi się, że Europa to kontynent chrześcijański. Niestety, wiara Europejczyków coraz bardziej słabnie. Ludzie coraz częściej zapominają o tym, że Pan Jezus bardzo ich kocha. Żyją tu dzieci, które mają wszystko oprócz miłości. Rodzice nie mają dla nich czasu.

Wchodzi Azja (dziecko ubrane na żółto)

NARRATOR I: Azja to ogromny kontynent, na którym chrześcijanie są prześladowani za to, że wierzą w Jezusa. To tutaj żyje najwięcej dzieci, które są zmuszane do ciężkiej, niewolniczej pracy.

DZIECKO I: Dlaczego nikt im nie pomoże? Wchodzi misjonarz

MISJONARZ: My staramy się im pomagać. Jestem misjonarzem. Wyjechałem z mojego kraju, aby głosić miłość Jezusa tym, którzy Go jeszcze nie znają. Jednak bardzo jest mi potrzebna twoja pomoc.

DZIECKO II: Moja? A cóż ja mogę zrobić?

MISJONARZ: Możesz modlić się za misjonarzy...

DZIECI: My należymy do ogniska misyjnego PDMD, które istnieje przy

14

naszej parafii. Spotykamy się raz w tygodniu i modlimy za misjonarzy, za dzieci z krajów misyjnych, poznajemy ich problemy oraz ich rodziców... Robimy też wiele ciekawych rzeczy, żeby im wszystkim pomóc.

MISJONARZ: Możesz zrobić sobie skarbonkę, do której będziesz odkładała drobne oszczędności, a później przekażesz je dla tych dzieci.

DZIEWCZYNKA (do siebie) : Tak. Teraz dopiero zrozumiałam, że nie można pozostawać obojętnym, kiedy tak wielu ludzi nie zna Pana Jezusa. Muszę koniecznie coś zrobić!

DZIEWCZYNKA (zwraca się do publiczności) : Każdy z nas może i powinien włączyć się w misyjne dzieło Kościoła.

Na zakończenie można odśpiewać hymn PDMD lub inną piosenkę misyjną

S. Monika Złotnicka FRM , Gorzów Wielkopolski diec. zielonogórsko-gorzowsku

Sprawozdania kolędników misyjnych

Parafia św. Bartłomieja Ap. w Mogilanach

Kolejny raz nasza parafia, p.w. św. Bartłomieja Apostoła w Mogilanach,

włączyła się w dzieło kolędników misyjnych. W dniu św. Szczepana, dzieci

należące do kółka misyjnego, ubrane w ozdobne stroje, wzięły udział we

Mszy św., w czasie której odbyło się uroczyste ich pobłogosławienie

i rozesłanie. Dokonał tego ksiądz proboszcz Tadeusz Targosz, który

zachęcił parafian do przyjęcia dzieci w swoich domach. Przez dwa dni

kolędnicy misyjni wędrowali od domu do domu, niosąc mieszkańcom

naszej parafii radosną nowinę o Chrystusie. Było pięć grup, które, pod

15

opieką dorosłych, bezpiecznie poruszały się po ulicach. W domach dzieci

przedstawiały krótką inscenizację „Przyjmijcie kolędników misyjnych!”,

po czym zostawiały „rybki” na pamiątkę kolędy. Zebrana ofiara,

w wysokości 1.713 zł, została przekazana dla dzieci w Wietnamie. Z tym

samym przedstawieniem misyjnym uczniowie Szkoły Podstawowej im.

Józefa Nowiny Konopki w Mogilanach wystąpiły na IX Gminnym

Przeglądzie Grup Kolędniczych i Widowisk Bożonarodzeniowych

w Mogilanach, otrzymując wyróżnienie w kategorii grup kolędniczych.

Serdeczne podziękowania składamy na ręce osób zaangażowanych

w pomoc dla misji oraz ofiarodawców. Niech Pan błogosławi im w życiu.

Szczęść Boże.

Grupa misyjna z Mogilan pod opieką Beaty Kopty

Parafia św. Sebastiana w Niedźwiedziu

Dzieci z Misyjnego Koła parafii p.w. Św. Sebastiana

w Niedźwiedziu z ogromną gorliwością i radością włączyły się

w – „kolędnicy misyjni dzieciom na misjach”

W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, tj. w święto św.

Szczepana, kolędnicy misyjni z naszej parafii, 42 dzieci, uczestniczyli

w uroczystej Mszy Św., której przygotowali oprawę liturgiczną. Na

zakończenie ksiądz proboszcz Marek Wójcik udzielił im uroczystego

błogosławieństwa i rozesłał. Misyjni kolędnicy, pod opieką sióstr

Franciszkanek Rodziny Maryi, wędrowali w czterech grupach. Dzieci

16

ubrane były w odpowiednie stroje, aby ludzie, do których mieli

przychodzić z kolędą, wiedzieli, na jaki cel zbierane są materialne datki.

Dwie grupy dzieci, wierne tradycji, dźwigając dość ciężką

gwiazdę i nie zważając na niewygody, pod opieką siostry Krystyny,

zakrystianki, wesoło kolędowały po samym Niedźwiedziu.

Natomiast pod opieką S. Janiny, katechetki, wędrowali radośnie po

Podobinie, (wiosce należącej do parafii Niedźwiedź). Podzieleni na dwie

grupy, kolędowaliśmy przez dwa dni z rzędu.

Był to dla nas dość duży wysiłek, chociaż pogoda w tym roku

nawet nam dopisała; chodziliśmy od domu do domu śpiewając kolędy

i dzieląc się dobrym słowem i radością… Ludzie przyjmowali nas

z ogromną życzliwością i radością, najwyraźniej czekając na nas. Często

zapraszali do mieszkań i częstowali ciepłą herbatą i słodyczami.

Zebrane ofiary, od hojnych i radosnych dawców, przekazaliśmy na misje.

Niezapomniane przeżycia, rozmodlony duch, różne śmieszne sytuacje, to

wszystko nam towarzyszyło… i za to wszystko dziękujemy dobremu Bogu.

s. Janina Rokosz

Lipnica Wielka na Orawie

Zwyczaj kolędowania misyjnego w Lipnicy Wielkiej na

Orawie ma już pewną tradycję. Jako jego datę ustalono jeden dzień:

27 grudnia. Czasem, w wyjątkowych sytuacjach bywa przedłużane

do dnia następnego. Taka forma jest możliwa ze względu na dużą

17

ilość kolędujących, wcześniejsze doświadczenia, sprawną organizację

i współpracę wszystkich osób zaangażowanych. W tym roku dzieci

i młodzież zbierały potrzebne środki dla swoich rówieśników

w krajach misyjnych po raz dziesiąty. Przeżywaliśmy zatem nasz

mały Jubileusz dzieła wspierania misji. Przygotowania do

kolędowania trwały już właściwie od Adwentu. Wiele dzieci,

z pomocą swoich rodziców, sióstr i braci przygotowywało stroje,

i chętnie uczyło się ról, gdyż każda z grup, pod kierunkiem

katechetów, oprócz śpiewanych kolęd, przygotowywała montaż

w postaci krótkich „Jasełek”, nawiązujący do aktualnych potrzeb

misyjnych Kościoła oraz świąteczno–noworoczne życzenia.

W kolędowaniu wzięły udział dzieci z obu lipnickich parafii, tzn.

z parafii p.w. św. Łukasza Ewangelisty i z parafii w Murowanicy p.w.

św. Jadwigi Królowej. W tegorocznym kolędowaniu uczestniczyły

dzieci ze wszystkich pięciu szkół podstawowych a także młodzież

z tutejszego gimnazjum. Grupa kolędnicza w tym roku liczyła 95

osoby - 76 z parafii św. Łukasza Ewangelisty i 19 z parafii św.

Jadwigi Królowej. W jej skład weszły dzieci z następujących szkół,

przygotowane przez uczących je katechetów. Tworzyły ją dzieci

z klas: II-VI ze szkół pod opieką swych katechetów. Tradycyjnie,

w dniu poprzedzającym kolędowanie misyjne, w środę 26 grudnia,

w uroczystość św. Szczepana, kolędnicy przebrani w regionalne

18

stroje misyjne poszczególnych kontynentów, uczestniczyli w Mszy

św. o godz. 1000, której oprawę liturgiczną wcześniej przygotowali

(czytanie, psalm, modlitwę wiernych i dary ofiarne). Na zakończenie

Eucharystii, z rąk ks. Piotra Studnickiego, otrzymali uroczyste

błogosławieństwo i rozesłanie na czas misyjnego kolędowania

Swoje pielgrzymowanie po lipnickich grapach rozpoczęli

następnego dnia, w czwartek, 27 grudnia 2012 r. (w Kiczorach

w piątek 28 grudnia) w godzinach: 800-1730. Kolędnicy misyjni,

odwiedzając rodziny w Lipnicy Wielkiej, z właściwym sobie

entuzjazmem, dzielili się radością z narodzenia Syna Bożego. W tym

roku włączyli się w Misyjne Dzieło Dzieci, wspierając materialnie

swych rówieśników w Wietnamie i Argentynie.

Zebrane pieniądze 11 752 zł 35 gr i 25 euro w parafii p.w. św.

Łukasza oraz 2393 zł 46 gr i 1 euro w parafii p.w. św. Jadwigi,

przekazano do krakowskiej Kurii na potrzeby misyjne Kościoła.

W porozumieniu z Wydziałem Misyjnym Kurii, część pieniędzy

z parafii p.w. św. Łukasza 9 tysięcy przekazano do Wydziału, a resztę

zaprzyjaźnionym z lipnicką parafią misjonarzom w Argentynie.

Dzieląc się swymi wrażeniami z kolędowania, dzieci z radością

podkreślały, jak co roku, życzliwość, serdeczność, gościnność

19

i hojność ofiarodawców, z jaką się spotykali i byli przyjmowani we

wszystkich domach niby „mali apostołowie misji”.

Cieszy fakt, że z roku na rok systematycznie wzrasta liczba osób

zainteresowanych pomocą misjom, zarówno wśród dzieci, jak

i wśród dorosłych. To napawa nadzieją na przyszłość .

s. Miriam Tometczak ZSAPU, p. Iwona Rószczka-Wojdyła

Kraków, Mistrzejowice, parafia Matki Bożej Nieustającej

Pomocy

Dzieci z Koła Misyjnego, działającego przy parafii, wyruszyły po raz

trzeci z kolędą misyjną do mieszkańców osiedli : Piastów

i Bohaterów Września. Już przed adwentem rozpoczęliśmy

przygotowanie scenariusza i strojów. W tym roku odwiedziliśmy te

osoby, które wyraziły chęć przyjęcia nas, zapisując się na konkretny

dzień i godzinę. Wszyscy przyjmowali nas z ogromną serdecznością,

składając do puszki ofiary na misje. Nie zabrakło też słodkości dla

dzieci za ich trud i zaangażowanie misyjne. My natomiast

obdarowaliśmy ich kolorowymi „rybkami”. Zostaliśmy przyjęci

w około 40 rodzinach i zebraliśmy kwotę 1410 zł, którą

przekazaliśmy do Wydziału Misyjnego Kurii Metropolitalnej

w Krakowie. W imieniu wszystkich kolędników składamy Bóg

20

zapłać wszystkim rodzinom, które nas przyjęły, oraz rodzicom

małych kolędników za ich życzliwą pomoc w całym przygotowaniu.

Dzieci z koła misyjnego wraz z opiekunami

Krzeczów

W tym roku nasza grupa misyjna kolędowała dopiero pierwszy raz.

Ludzie chętnie przyjmowali nas w domach i obdarowywali różnymi

słodyczami. Tam, gdzie chętnie otwarto nam drzwi, przedstawiliśmy

krótkie jasełka. Kolędowaliśmy wszyscy wraz z całą mieszkającą

tam rodziną. Na pamiątkę pozostawiliśmy „rybki i gwiazdki”.

Parafianie wiedząc, że cel jest ważny chętnie wrzucali pieniądze do

skarbonki. Choć jest to mała wieś uzbieraliśmy około 2,5 tysiąca

złotych na pomoc dla dzieci, którym brakuje jedzenia. Wielkie

podziękowania należą się siostrze Krystynie, która zachęciła nas do

działania. Na pierwszy raz bardzo się nam to podobało i mamy

nadzieję, że w kolejnych latach też tak będzie.

Sabina Wierzycka, klasa IV SP w Krzeczowie

Płaza, parafia Podwyższenia Krzyża Świętego

Kolędnicy misyjni z Płazy po raz czwarty wyruszyli do mieszkańców

naszej miejscowości, aby im opowiedzieć o trudnej sytuacji dzieci

w krajach misyjnych i prosić o pomoc dla nich. Rodzice naszych

21

kolędników ochoczo włączyli się w przygotowanie do kolędowania

przygotowując m. in. stroje i gwiazdę. 26 grudnia 2012 r. braliśmy

udział w uroczystej Mszy świętej podczas której ks. proboszcz

Stanisław Makowski, udzielił nam uroczystego błogosławieństwa

i rozesłania. Wyruszyliśmy do domów parafian i tak wędrowaliśmy,

27 i 28 grudnia. Byliśmy bardzo serdecznie przyjmowani, częstowani

słodyczami i napojami. Nasi parafianie rozumieli potrzebę pomocy

dzieciom w Wietnamie i innych krajach, składając ofiary pieniężne.

Dziękujemy za waszą pomoc i wielkie serce. Zebraliśmy razem

1140 złotych i przekazaliśmy na konto Wydziału Misyjnego Kurii

Metropolitalnej w Krakowie.

Opiekunka kolędników misyjnych, katechetka, Dorota Kuś

Kraków, Szkoła Podstawowa nr 135

Dzieci należące do Grupy Misyjnej działającej w Szkole

Podstawowej nr 135 w Krakowie-Wróblowicach, to przede

wszystkim uczniowie klas piątych. Już drugi rok z radością włączają

się w działalność misyjną, a najwięcej sił, pracy i zaangażowania

wkładają w organizację konkretnych akcji pomocy. Dlatego

w grudniu po raz kolejny, zorganizowaliśmy kiermasz

przedświąteczny, na którym sprzedawaliśmy samodzielnie

przygotowane kartki i ozdoby bożonarodzeniowe. A w styczniu

kolejny raz wzięliśmy udział w akcji Kolędników Misyjnych.

22

Kolędowanie odbywało się na terenie szkoły. Poprzedzały je

specjalne katechezy, które miały uświadomić i zachęcić dzieci

i młodzież do włączenia się w pomoc potrzebującym. Wędrowanie

od klasy do klasy było bardzo radosne, a ze szczególnie życzliwym

przyjęciem spotykaliśmy się w klasach młodszych.

Aby włączyć do akcji, również rodziców, wykorzystaliśmy

odbywający się po południu w naszej szkole „Wieczór Kolęd”, na

którym też wystąpiliśmy z naszym kolędowaniem. Przeprowadzenie

w szkole tej akcji sprawiło wszystkim uczestnikom wiele radości,

choć nie obyło się bez tremy, a życzliwość naszych koleżanek,

kolegów i rodziców zachęcają nas do dalszych starań i wysiłków.

Dorota Zielińska, opiekun Grupy Misyjnej

Strumiany

W tradycję Parafii Strumiany wpisał się pięknie po raz kolejny

misyjny orszak kolędników. W tym roku, pod moją opieką,

w misyjnym kolędowaniu brały udział przede wszystkim dzieci ze

szkoły podstawowej w Śledziejowicach z klas III-VI. Nie zabrakło

też ochotników ze szkoły podstawowej i gimnazjum z Węgrzec

Wielkich.

Parafianie okazali wielkie zainteresowanie i przyjęli nas

bardzo życzliwie darząc słodkim poczęstunkiem oraz hojną ofiarą.

Wielką zachętą dla nas było to, że byliśmy oczekiwani, wielu

23

mieszkańców pytało, kiedy przyjdziemy do nich z kolędą. Sporo

nowych domów, po raz, pierwszy otworzyło nam drzwi przyjmując

nas serdecznie. W domach zostawialiśmy specjalne „rybki misyjne”,

wydrukowane przez Wydział Misyjny, jako symbol naszej wiary

chrześcijańskiej. Na nich został umieszczony adres internetowy

Wydziału Misyjnego w Krakowie, przez który można wiele

dowiedzieć się o pracy misyjnej naszych misjonarzy, planach

misyjnych, pracy wolontariuszy misyjnych świeckich. Nasze

kolędowanie przeciągnęło się do 10 stycznia; chcieliśmy bowiem

dotrzeć do wszystkich miejscowości naszej parafii, choć mamy

świadomość, że do wielu domów nie udało się dotrzeć. Przez cały

czas kolędowania towarzyszyła nam pogoda ducha, dobry humor

i zapał do niesienia słowa Bożego poprzez śpiew kolęd. Pogoda

pokazała swe różnorodne oblicze: wiatr, słońce, deszcz i śnieg.

W tym roku uzbieraliśmy 4.800 zł. Kwota ta została przekazana

Wydziałowi Misyjnemu w krakowskiej Kurii.

Chcę wyrazić ogromną wdzięczność Księdzu Kanonikowi

za rozpoczęcie tego dzieła 5 lat temu, Księdzu Proboszczowi za

serdeczne wsparcie, wszystkim mieszkańcom naszej parafii

za wszelkie dary złożone na cele misyjne. Na wielkie „dziękuję”

zasługują przede wszystkim dzieci, którym się chciało

bezinteresownie spędzić inaczej przerwę świąteczną, nie myśląc

24

o sobie, ale o innych bardziej potrzebujących. Znosili dzielnie trud

drogi, w wietrze i chłodzie, cierpliwie przyjmując moje uwagi

porządkowe. Na koniec pragnę podziękować rodzicom dzieci za

wsparcie tego dzieła, zaufanie, pozytywną zachętę wychowawczą dla

swoich pociech. Nagrodą dla dzieci będzie udział w spotkaniu

Kolędników misyjnych w Parafii MB Różańcowej w Krakowie na

osiedlu Nowe Piaski.

M. Jaworska

Niegowić

O umówionej wcześniej godzinie spotkaliśmy się pod plebanią

w Niegowici: dwoje dorosłych i siódemka dzieci. W pięknych

kolorowych strojach dzieciaki od razu rozświetliły całe otoczenie.

Na początek zrobiliśmy sobie próbę generalną. Pięknie zaśpiewana

kolęda w języku suahili, a potem wyrecytowane wierszyki - wypadły

świetnie. My opiekunki uznałyśmy, że dzieci są gotowe. Ruszyliśmy

więc kolędować ze śpiewem na ustach, energią i radością. Właściwie

w każdym domu byliśmy oczekiwani i przyjęci serdecznie, a często

też zapraszani na poczęstunek. Niektórzy się dziwili kolędzie, którą

dzieci zaczynały „występ”, ale wszyscy byli pod wielkim wrażeniem

tego, jak dzieci zostały przygotowane do kolędowania.

Zdecydowanie najbardziej dzieci zapamiętały dwie wizyty. Wizytę na

plebani i radość księdza prałata, proboszcza i pani gosposi. Ponieważ

25

była to pierwsza wizyta, więc zapamiętały ją jako pewnego rodzaju

sprawdzian, który oczywiście zdały na bardzo dobrze!

Druga taką znacząca wizytą było kolędowanie w Ośrodku Zdrowia.

Naprawdę było to serdeczne przyjęcie personelu, pani doktor

i pacjentów w poczekalni. Pani doktor zaprosiła kolędników, żeby co

roku odwiedzali ośrodek! Dla nas dorosłych była to także miła

niespodzianka, że ludzie w smutnym okresie choroby i w przypadku

personelu, miejscu pracy, po świętach potrafią tak się otworzyć na

nieoczekiwanych kolędników. I tak właśnie było przez te 5 godzin

kolędowania, serdeczność za serdecznością. Pomimo zmęczenia

i deszczu humory dopisywały do samego końca. Chciałabym jeszcze

raz podziękować dzieciakom za ich rozśpiewanie, bo niewiele było

chwil ciszy…

"opiekunka" Klaudia, mama uczennicy kl. III

Sikukuu, takatifu: Mwanzo wa heri yetu. Klae tulipotea wote Tukajaa

Djambi zote Yesu aleta neema - Cicha noc - kolęda, która jednoczy świat!

Tym razem w języku suahili rozbrzmiewała w małej miejscowości Liplas

w niegowickiej parafii.

26 grudnia 2012 r podczas Mszy świętej ksiądz udzielił szczególnego

błogosławieństwa wszystkim kolędnikom misyjnym z naszej parafii

i dzień później nasza grupa kolędnicza w składzie: Ola, Daria, Zuzia,

Wiktoria, Jasiu, Mateusz, Michał i Patryk wyruszyła, aby głosić wielką

26

radość z narodzenia Pana i zbierać datki na pomoc dla swoich rówieśników

z Wietnamu. Z wielkim entuzjazmem rozpoczęliśmy naszą misję!

Byliśmy bardzo serdecznie przyjmowani, a nasze stroje wzbudzały

ogromne zainteresowanie, zwłaszcza u małych dzieci. Chcieliśmy nimi

podkreślić misyjny charakter kolędy. Bardzo cieszyło nas to, że byliśmy

zapraszani do domów, gdzie mogliśmy jeszcze przy choince, w bardzo

świątecznym nastroju zaśpiewać wspólnie z mieszkańcami kolędę

i zamienić z nimi kilka słów. Na wielu twarzach pojawiało się wzruszenie,

a gościnność nie kończyła się tylko na wrzuceniu datków- dla nas nie

zabrakło gorącej herbaty oraz łakoci. Na pamiątkę naszej wizyty w każdym

domu zostawialiśmy „rybkę” i mamy nadzieje, że będzie to nie tylko

wspomnienie naszego spotkania, ale również przypomnienie o modlitwie

za naszych braci i siostry, którzy potrzebują naszej pomocy.

Bardzo gorąco dziękujemy wszystkim rodzinom za życzliwe przyjęcie

i wsparcie finansowe Papieskiego Dzieła Misyjnego! Do zobaczenia za

rok!

Krakuszowice

27. 12. 2012 roku przed godziną dziesiątą pod mój dom ( Katarzyna

Twardosz ) zjeżdżali się kolędnicy misyjni w składzie: Krzysztof Wojtas,

Weronika Wolska, Magdalena Bednarz, Radosław Świątkowski,

Aleksandra Sumara wraz z naszym opiekunem, panem Januszem Rzącą.

Wszyscy pięknie przebrani wyruszyliśmy odwiedzać domy w jednej

z wiosek parafii Niegowić – w Krakuszowicach. Na początku poszliśmy do

mojego domu, potem do mojej babci, a następnie do mojej cioci.

27

Wchodząc pod górkę zaczęły koło nas biegać psy, więc właściwie ku

naszej radości ta sytuacja przyśpieszyła nam tylko i ułatwiła pokonanie

tego nie zbyt łatwego dla nas odcinka trasy. Na samym końcu, czyli na

tzw. Dębinie umówiliśmy się z jedną z naszych mam i ona zawiozła nas na

drugą stronę tzw. Rakówki. W samochodzie była okazja na chwilę

odpoczynku. Kiedy byliśmy już na miejscu powędrowaliśmy do

pierwszych dwóch domów, ale niestety nikt nam nie otworzył…, a potem

to było już tylko śmiesznie… Szliśmy przez pola, gdy nagle pod naszymi

nogami pojawiło się straszliwe błoto, które kleiło nam się do butów.

Mieliśmy brudne spodnie i buty. Dobrze, że kozaki były wysokie, bo nie

wiem, jakbyśmy przeszli przez to okropne błoto… jednym słowem: dużo

śmiechu i zabawy w błocie… Kiedy weszliśmy do kolejnego domu

nareszcie nas zaprosili na ciepłą herbatę i na ciasto. No i wreszcie koniec

trasy! Wszyscy byliśmy zmęczeni, ale też zadowoleni, bo ostatecznie było

naprawdę bardzo miło i wesoło.

Katarzyna Twardosz, uczennica klasy VI, SP Niegowić

Babice

W tym roku po raz trzeci udaliśmy się na kolędowanie. Byliśmy podzieleni

na dwie grupy. W grupie młodszej opiekunem była siostra Katarzyna,

a grupą starszą opiekowała się siostra Alma. Przebraliśmy się w domu

sióstr, a później zostaliśmy podwiezieni przez rodziców do Olszyn.

W drugi dzień też kolędowaliśmy w Olszynach, natomiast w trzeci

28

wybraliśmy się do naszej miejscowości. Łącznie zebraliśmy ponad

2 tys. zł.

Aleksandra Piwowarczyk i Natalia Spuła.

Podczas kolędowania spotkaliśmy się z wielką życzliwością ludzi. Bardzo

często wychodzili przed domy swoje i zapraszali nas, częstowali

słodyczami, herbatą i ciastkami. Dzieci w mieszkaniach pilnie oglądały

nasze stroje i razem śpiewały kolędy. Było bardzo fajnie. Ofiary, które

zebraliśmy, siostra przeznaczyła dla potrzebujących w Wietnamie i Afryce.

Brygida Dębska, kl. IV, Babice

Marcówka, Szkoła Podstawowa, parafia Jana Chrzciciela

w Zembrzycach

Kolędowały 4 grupy kolędnicze. Szkoła liczy 69 uczniów, ale co roku

kolędnicy misyjni, to prawie połowa społeczności uczniowskiej.

W tym roku również tak było, jednak atak grypy zdziesiątkował

kolędników i, niestety, grupy były w znacznej mierze „okrojone

liczebnie”.

Podołałyśmy jednak zadaniu. Mieszkańcy Marcówki przyjmowali nas

bardzo chętnie i, jak co roku, mieli okazję posłuchać kolędników

misyjnych. Pogoda nam dopisywała, humory również, a i gospodarze

życzliwie częstowali nas słodyczami i owocami. Wiemy, że ten nasz

niewielki trud opłaci się i że ofiary zebrane przez nas przyniosą naszym

29

kolegom , gdzieś tam daleko, pomoc a Jezus będzie im błogosławił!

Zarębki, obok Marcówki, parafia Jana Chrzciciela w Zembrzycach

Kolędowała tam 1 grupa kolędnicza, tak jak zawsze, pod opieką p. Elżbiety

Talaga. Mieszkańców Zarębek jest niewielu, ale kolędnicy, pochodzący

właśnie z tej okolicy chętnie podejmują kolędniczy trud. Wspiera ich

w tym od zawsze p. E. Talagi.

Jabłonka, parafia Przemienienia Pańskiego

W naszej parafii tradycyjnie już przed Nowym Rokiem, w dniach 28-30

grudnia, podjęliśmy trud kolędowania misyjnego. Wyruszyliśmy do

mieszkańców naszej parafii z błogosławieństwem i wielką życzliwością

naszego ks. proboszcza, Kazimierza. Wspólnie z nami, ulicami naszej

wioski przemierzała siostra katechetka Natanaela. Odwiedzając rodziny,

w wybranej części parafii, spotkaliśmy się z wielką życzliwością

i gościnnością. Głosząc orędzie Bożej miłości staraliśmy się nie tylko

słowem, odpowiednim ubraniem, ale i śpiewem kolęd zachęcić wszystkich

do tego, by w swoim życiu każdego dnia stawali się misjonarzami. Wiele

radości sprawiło nam spotkanie z panem Wójtem w urzędzie gminy, który

podobnie, jak wielu mieszkańców, pytali o rozumienie idei Kolędników

Misyjnych oraz o charakter naszych spotkań w ramach kółka misyjnego.

Czas kolędowania był dla nas pięknym doświadczeniem Boga i drugiego

człowieka oraz zachętą do tego, byśmy nie zmarnowali szansy, by głosić

Dobrą Nowinę podobnie jak czynią to misjonarze.

Karolina Paś i Dawid Machaj

30

Siepraw

W tym roku dzieci z naszej parafii św. Michała Archanioła w Sieprawiu,

należące do koła misyjnego przy szkole Podstawowej w Sieprawiu,

włączyły się po raz kolejny w ogólnopolską akcję Kolędników Misyjnych,

tym razem na rzecz potrzebujących w Wietnamie.

Z misyjną kolędą wyruszyliśmy w przerwie świątecznej, 27- 31

grudnia 2012 r. Do kolędowania zaangażowanych było 50 osób z klas

IV-VI szkoły podstawowej, które podzielone były na 8 grup misyjnych,

aby mieszkańcom Sieprawia i Łyczanki zwiastować Dobrą Nowinę

o narodzeniu Pana Jezusa, opowiadać o pracy misjonarzy, aby dzielić się

wiarą z innymi i zachęcić do włączenia się w misyjne dzieło Kościoła

poprzez modlitwę i pomoc potrzebującym. Kiedy nadszedł czas

kolędowania nasze twarze rozświetlał uśmiech i pełni radości chodziliśmy

z kolędą misyjną. W wielu domach spotkaliśmy się z ogromną

życzliwością i gościnnością. Naszym odwiedzinom często towarzyszyło

głębokie wzruszenie i podziw dla wspaniałych małych kolędników.

Przedstawialiśmy goszczącym nas rodzinom, osobom samotnym,

wszystkim, którzy nas podejmowali krótkie jasełka, połączone ze

wspólnym śpiewem kolęd. W każdym, domu na pamiątkę kolędowania

zostawialiśmy mały upominek – „gwiazdkę” albo naklejkę „rybkę”. W tym

roku towarzyszyła nam wspaniała pogoda. Zebrane ofiary w kwocie

3 tysiące złotych, przekazaliśmy do sekretariatu misyjnego w Krakowie

na potrzeby misji. Wszystkim składamy serdeczne podziękowanie za

31

hojnie złożone ofiary oraz życzliwe przyjęcie kolędników misyjnych.

Kolędnicy misyjni z Sieprawia, z katechetą Krzysztofem Kowalczykiem

Kraków, parafia MB Ostrobramskiej

Zeszłorocznym zwyczajem, w drugim dniu świąt Bożego Narodzenia, na

mszy św., o godz. 11.00, otrzymaliśmy uroczyste błogosławieństwo,

a popołudniu wyruszyliśmy w „kolędniczą drogę”. Przez kilka dni

odwiedziliśmy domy parafian, które w tym roku jeszcze bardziej otwarły

się na kolędników misyjnych. Na początku naszej wędrówki towarzyszył

nam katecheta, o. Piotr Recki z Zakonu Ojców Pijarów, który również

starał się, aby wieść o wędrujących „Małych Misjonarzach” dotarła do jak

największego grona parafian. Otrzymaliśmy ponad 40 adresów od osób,

które zaprosiły kolędników i cierpliwie na nich czekały. Ci którzy wyrazili

życzenie, by ich odwiedzić przyjmowali nas bardzo serdecznie,

obdarowując dobrym słowem i różnymi smakołykami.

W tegorocznej akcji „Kolędnicy Misyjni” wzięło udział ponad 30 uczniów

ze Szkoły Podstawowej nr 114 oraz 12 uczniów ze szkół

ponadpodstawowych: gimnazjum i liceum. Najmłodsi nasi kolędnicy to:

Emilka (towarzysząca nam od kilku lat) i Bartek (po raz pierwszy w tym

roku) z klasy Ib. Podczas kolędowania zebraliśmy ofiarę w sumie 4 tysięcy

zł, którą przekazaliśmy do Wydziału Duszpasterstwa Misyjnego Kurii

w Krakowie, aby wspomóc papieskie dzieła misyjne.

W uroczystość Objawienia Pańskiego, kiedy obchodzony jest również

Misyjny Dzień Dzieci, o. Piotr wygłosił homilię, w której przybliżył ideę

32

„Kolędników Misyjnych”. Podczas mszy świętej kapłan zapraszał nas do

ołtarza i wyjaśniał, że wspólnie możemy pomóc misjom i misjonarzom,

poprzez modlitwę, ofiarę i czyny miłości. Każdy z nas może być

misjonarzem i powinien. Nie każdy może ma powołanie „misjonarskie”,

ale powołanie misyjne otrzymaliśmy wszyscy. Trzeba nam się dzielić

wiarą, tym bardziej teraz, w przeżywaniu Roku Wiary, dawać świadectwo

nadziei, Bóg ofiarował nam siebie i my mamy się Nim z ludźmi dzielić!

Z życzeniami, aby nie brakowało tych, którzy potrafią się dzielić!

Kolędnicy Misyjni z Wieczystej wraz z katechetką Elą

Kraków, Szkoła Podstawowa nr 1

Po raz pierwszy z kolędą misyjną wyruszyła mała grupa dzieci ze Szkoły

Podstawowej nr 1 w Krakowie. W okresie adwentu w czasie zajęć Koła

religijnego przygotowywaliśmy własnoręcznie skarbonkę i gwiazdę.

Chłopcy wykazali się przy tym zdolnościami technicznymi, a dziewczynki

plastycznymi. Gromadziliśmy również potrzebne na kolędę stroje.

W końcu nadszedł długo wyczekiwany dzień kolędowania. Zaczęliśmy od

zbierania ofiar pieniężnych od rodziców przychodzących na wywiadówkę,

którzy wykazali się hojnością. Następnego dnia odwiedzaliśmy każdą klasę

w szkole, aby zaprezentować krótki program artystyczny przybliżający

życie dzieci w krajach misyjnych. Dzieci - szczególnie te młodsze -

chętnie wrzucały do skarbonki swoje oszczędności. Wielką radość

sprawiały im naklejki, które otrzymywały w zamian za pieniążki.

Odwiedzaliśmy nie tylko uczniów, ale też kolędowaliśmy u pani dyrektor,

33

której bardzo spodobała się inicjatywa "Kolędników misyjnych". Po

południu razem z księdzem Grzegorzem i katechetkami udaliśmy się

z kolędą do kilku rodzin parafii św. Krzyża. Zostaliśmy bardzo mile

przyjęci i ugoszczeni. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy

przyłączyli się do tej akcji. Mamy nadzieję, że "Kolędnicy misyjni" staną

się tradycją w naszej szkole i co roku będą pomagać potrzebującym

w krajach misyjnych.

Kolędnicy ze Szkoły Podstawowej nr 1

Swoszowice

6 stycznia 2013 roku „ mali kolędnicy misyjni”, z parafii p.w. Opatrzności

Bożej w Krakowie –Swoszowicach, w ozdobnych strojach uczestniczyli

we Mszy świętej, podczas której odbyło się ich uroczyste pobłogosławienie

i rozesłanie. Dokonał tego ksiądz proboszcz Józef Palenica, który

przedstawił cel kolędy oraz zachęcił wiernych do przyjęcia dzieci w swoich

domach. Z wielką radością zanosiliśmy Dobrą Nowinę mieszkańcom

naszej parafii. Serdeczne podziękowanie dla księży i sióstr z Domu Księży

Chorych, którzy dostarczyli nam wiele wzruszeń. Uczniowie Szkoły

Podstawowej nr 43 kilka miesięcy przygotowywali się do tego ważnego

wydarzenia poprzez uczenie się ról, gry na fletach, szycie strojów,

wykonanie gwiazdy. Parafianie, oprócz kwoty pieniężnej przeznaczonej na

misje tj. 1207zł, dzielili się z kolędnikami słodyczami, pysznymi

wypiekami i napojami, bardzo im za to dziękujemy. Już trzeci rok

towarzyszy nam we wspólnym kolędowaniu pan Antoni Lembas

robiąc nam wiele zdjęć, dzięki którym możemy upamiętniać te piękne

34

chwile z serca dziękujemy mu za życzliwość, poczucie humoru i czas

poświęcony dobrej sprawie. Wszystkim pragniemy jeszcze raz

podziękować za życzliwe przyjęcie. Niech pokój i miłość zagoszczą

w waszych domach.

Niech Boże Dziecię wam błogosławi. Szczęść Boże!

Katechetka Agnieszka Sikora

Juszczyn

Po raz kolejny uczniowie Gimnazjum w Juszczynie włączyli się w akcję

"Kolędnicy Misyjni". Akcja przeprowadzona została 30 grudnia 2012 r. na

terenie Juszczyna i Kojszówki.

Kolędowało 45 kolędników, podzielonych na siedem grup. Mimo mrozu

zapał młodzieży do kolędowania był ogromny, a odwiedzane przez

kolędników rodziny życzliwe i hojne.

Ponadto, 2 oraz 9 grudnia przy kościele w Juszczynie sprzedawane były

kartki świąteczne i kalendarze. Nad przebiegiem akcji czuwały panie

Agnieszka Stasik wicedyrektor, i pani katechetka, Edyta Kantyka-Nabagło.

W tym roku na cele misyjne zebrano 4000 zł (w tym 600 zł ze sprzedaży

kartek i kalendarzy). Zebrana kwota zostanie przekazana na misje do

Wietnamu i Peru.

Cieszymy się, że kolejny raz mogliśmy wesprzeć swoim zaangażowaniem

dzieło misyjne. Wszystkim, którzy nas przyjęli i złożyli ofiary, serdecznie

dziękujemy. Edyta Kantyka-Nabagło

Niepołomice, Gimnazjum.

Kolędowanie jest już bożonarodzeniowym zwyczajem. Kolędują dorośli

35

i dzieci, niezależnie od wieku. I my postanowiliśmy swoim śpiewam

oznajmić dobrą nowinę. Zaczęliśmy od mieszkańców Niepołomic.

Przebrani za Józefa, Maryje, królów, aniołów a nawet diabły wyruszyliśmy

na miasto. Chodząc od domu do domu ze śpiewem i radością zbieraliśmy

pieniądze na szczytny cel. Wiadomość o narodzinach Jezusa

postanowiliśmy też zanieść naszym rodzicom podczas zebrania w szkole.

Chodząc i kolędując od klasy do klasy pomagaliśmy misjonarzom. Zebrane

bowiem pieniądze zostały przeznaczone na pomoc w misjach.

Gimnazjalne Koło Misyjne w Niepołomicach

Kraków-Prokocim, parafia Matki Bożej Dobrej Rady

Kolędowanie misyjne stało się już tradycją w naszej parafii. Młodzi

ludzie z entuzjazmem i zaangażowaniem spotykają się w okresie Adwentu,

by przygotować się do misyjnego kolędowania. Przy czym wiek nie ma tu

najmniejszego znaczenia. Chęć wzajemnej współpracy, jednoczenie się

w czynieniu dobra i otwarcie na drugiego człowieka jest podstawą

działania tych najmłodszych ze szkoły podstawowej, gimnazjalistów,

studentów, a także rodziców.

Wielkim przeżyciem dla każdego z nas było dawanie świadectwa naszej

wiary i misyjnego zaangażowania, kiedy mogliśmy dzielić się z innymi

radością Narodzenia Pańskiego i opowiadać o sytuacji dzieci na różnych

kontynentach.

Mieszkańcy parafii przyjmowali nas z niezwykłą serdecznością

i otwartym sercem składając ofiary pieniężne na realizację projektów

misyjnych i częstując świątecznymi przysmakami. Pięknym wyrazem

36

solidarności parafian był fakt, że ci, którzy z różnych powodów nie mogli

przyjąć kolędników, swój materialny dar serca na potrzeby misji

przekazywali bezpośrednio do skarbonki. Wspólnym spotkaniom

towarzyszyło zainteresowanie, uśmiech na twarzach, nie rzadko również

wzruszenie.

Bycie kolędnikiem misyjnym sprawia szczególną radość, bo

uświadamia, że wspólnie, my i dorośli, możemy służyć pomocą

potrzebującym. Z nadzieją na kolędowanie w następnym roku, wszystkim

ofiarodawcom składamy serdeczne Bóg zapłać.

Bożena Ciosińska, parafianka

Sułkowice

W tym roku szkolnym uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Sułkowicach

już po raz dwunasty pomagali rówieśnikom całego świata. Oprócz akcji dla

dzieci w Polsce (zbiórki żywności, podręczników i pomocy szkolnych,

zakrętek i in.) organizowali także pomoc dla dzieci z krajów misyjnych.

Włączyli się w zbiórki Fundacji „Redemptoris Missio” z Poznania, dla

której zbierali używane okulary i przybory szkolne, a także wzięli udział

w akcji „Opatrunek na ratunek”. Po raz kolejny przygotowali także paczkę

dla „Dzieci Wschodu” w ramach XIII akcji „Polacy Rodakom”. Wspierali

misje poprzez zbiórkę starych komórek oraz używanych znaczków. Po raz

drugi pomogli Salezjańskiemu Wolontariatowi Misyjnemu „Młodzi

Światu” w przeprowadzeniu akcji „Orawa Dzieciom Afryki” w Jabłonce.

Jednak największą naszą akcją było kolędowanie misyjne dla dzieci świata.

Przygotowania do akcji rozpoczęliśmy w listopadzie od zaproszenia

37

wszystkich chętnych klas IV–VI do udziału w II Szkolnym Przeglądzie

Misyjnych Grup Kolędniczych. Po miesiącu przygotowań i prób, w dniu

18 grudnia uczniowie zaprezentowali swoje osiągnięcia.

W przeglądzie wzięli udział uczniowie z pięciu klas. Niemal wszystkie

grupy uczniów swój występ uświetniły oryginalnie przygotowanymi

strojami, ciekawymi instrumentami oraz wykonaniem misyjnej gwiazdy

betlejemskiej.

Po pełnej emocji prezentacji przyszedł czas na wybór zwycięzcy. Jury

Przeglądu wybrało najlepszą grupę.

Najlepszymi zespołami okazali się kolędnicy z klas IVb i IVc, a drugie

miejsce zajęła klasa Vb. To właśnie oni zbierali pieniądze dla dzieci

z krajów misyjnych (przede wszystkim dla Wietnamu) na początku

stycznia 2013 r. A oto, jak akcję wspomina Monika, jedna z uczennic klasy

IVb:

„Kiedy dowiedzieliśmy się o tym, że będzie konkurs kolędników – od razu

się zgłosiliśmy. Pan Jasiu dał nam przygotowany przez siebie tekst. Potem

rozdzieliliśmy role. Jak zwykle najwięcej zamieszania było z rolą Maryi.

W końcu ruszyliśmy z próbami. Nasza wychowawczyni pani Ela

nadzorowała próby, a Pani Halinka uczyła nas śpiewu. Gdy w przeddzień

konkursu mieliśmy próbę generalną – to wszyscy w końcu znali swoje

teksty na pamięć. Nadszedł dzień konkursu. Wszyscy byliśmy

zdenerwowani i zaniepokojeni, ale nasza Pani powiedziała, że będzie

dobrze. Gdy po prezentacji wszystkich grup sędziowie ogłosili wyniki

okazało się, że... wygraliśmy. Mieliśmy pierwsze miejsce z klasą 4 c.

38

W dzień świętego Szczepana było rozesłanie kolędników misyjnych

i wieczorem chodziliśmy z panią Anią po kolędzie – i było nas widać

i słychać wszędzie. Kolędowaliśmy w naszym pięknym mieście Sułkowice.

Byliśmy przebrani, jak wszyscy kolędnicy. Na przedzie szedł gwiazdor, ale

za nim – nie król Herod, turoń i diabeł – tylko Peruwiańczyk,

Wietnamczyk, Murzyn, Indianin, Papuas i Polak, a także dwa aniołki.

Przychodziliśmy pod każdy kolejny dom, gwiazdor kręcił gwiazdą, a my

śpiewaliśmy na cały głos „Przybieżeli do Betlejem pasterze”, albo „Bóg się

rodzi, moc truchleje”, albo „Lulajże Jezuniu”. Od razu w oknach

pojawiały się uśmiechnięte twarze dzieci i dorosłych, którzy śpiewali

kolędy razem z nami. Kiedy gospodarze stawali w drzwiach,

wygłaszaliśmy powitanie, a następnie życzenia Wesołych Świat oraz

szczęścia, radości i miłości w Nowym Roku. Często byliśmy częstowani

cukierkami i ciastem. Chodziliśmy całe popołudnie, aż zapadł zmrok. Na

koniec rozeszliśmy się do domów szczęśliwi, że sprawiliśmy wiele radości

mieszkańcom naszego miasta.

Po Nowym Roku kolędowaliśmy jeszcze w naszej szkole dwa dni. I tak

szczęśliwie zakończyliśmy nasze kolędowanie. Pieniądze z kolędowania

wysłaliśmy na pomoc dzieciom z różnych krajów na świecie. M.in.

adoptowaliśmy dziewczynkę z Tanzanii. Hadija Kazi ma 8 lat i mieszka

w Kiabakari.

A w lutym pojechaliśmy jeszcze na spotkanie kolędników misyjnych do

Krakowa. Gdy dotarliśmy na miejsce najpierw wzięliśmy udział we Mszy

świętej prowadzonej przez księdza biskupa Szkodonia. Po Mszy poszliśmy

39

na quiz, a potem na spotkanie z misjonarką. Po spotkaniu czekał nas

posiłek, a po posiłku oglądaliśmy film i wysłuchaliśmy opowiadania

o misjach. No, niestety, wszystko ma swój kres. Musieliśmy wracać do

domu. W drodze powrotnej dostaliśmy upominki ufundowane przez

organizatorów spotkania oraz Pana Jasia.

To było niesamowite przeżycie! Za rok znów będziemy kolędować!”

Jan Płoszczyca, IMANI Sułkowice

Węglówka

6 stycznia nasza parafia przeżywała potrójną uroczystość : pożegnanie

księdza Eugeniusza Kowalskiego, sercanina, uroczystość Trzech Króli oraz

rozesłanie kolędników misyjnych. O godz. 11 przed przewodnictwem

ks. proboszcza Krzysztofa Ligockiego SCJ. Wprowadzono kolędników

misyjnych do kościoła w procesji. Podczas Mszy św. mali kolędnicy czytali

modlitwę wiernych oraz na zakończenie mszy św., przedstawili swoje

wiersze. Całość uroczystości uświetniła również nasza orkiestra dęta, która

dała koncert kolęd i pastorałek. Po Mszy św., z uroczystym

błogosławieństwem, rozpoczęliśmy kolędowanie misyjne na terenie naszej

parafii. Dzieci, w liczbie 35 osób, utworzyły 5 grup, które swym zasięgiem

objęły prawie całą parafię.

Mieszkańcy naszej wioski okazali się bardzo hojni i życzliwi dla małych

misjonarzy . Oprócz ofiary do skarbon częstowano zziębniętych

kolędników gorącym rosołem, herbatą i słodyczami. Wszystkie dzieci,

pokryte warstwą białego puchu, ale z uśmiechem na twarzy wracały do

swoich domów. Podczas tegorocznego kolędowania zebrano w sumie 2342

40

zł., Część tej ofiary została przekazana na misje, które prowadzą

księża sercanie w Afryce. Składamy wszystkim, którzy wspierali nas

duchowo i finansowo szczere „ Bóg zapłać”, a rodzicom dziękujemy za

zaangażowanie i okazane zaufanie

Opiekun: Elżbieta Gaweł-Kuchnia

Bukowina Tatrzańska

Już w Adwencie w czasie formacyjnych spotkań „Apostolska Grupa

Misyjna Dzieci” rozpoczęła przygotowania do podjęcia kolejny raz akcji

„kolędników misyjnych”. W naszą adwentową modlitwę włączaliśmy te

rodziny, które będziemy nawiedzać, prosząc Pana, by ich serca otwierał na

tych, których będziemy wspierać poprzez kolędowanie. 26 grudnia 2012 r.,

z błogosławieństwem naszego ks. proboszcza Władysława Pasternaka,

wyruszyliśmy z kolędą, gdzie zawsze napotykaliśmy otwarte serca i drzwi

domów. W kolędowaniu wzięło udział 42 dzieci. Kolędowanie podjęliśmy

w czterech grupach. W wielu domach napotykaliśmy życzliwą atmosferę,

ofiarne serca i zachętę do skorzystania z poczęstunku, czy innych łakoci,

które wrzucaliśmy do reklamówki, by później podzielić się nimi z całą

grupą. Odwiedzając domy, w barwnych strojach, mijaliśmy turystów

i narciarzy, dając im niejednokrotnie świadectwo naszej wiary i misyjnego

zaangażowania.

41

Konkursy

Podczas trwania spotkania kolędników misyjnych będzie konkurs wiedzy na temat bł. Jana Pawła II, jego życiorys, podróże apostolskie, zwłaszcza do krajów misyjnych. Oprócz tego będzie brana pod uwagę wiedza z zakresu podstawowych widomości na temat Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci, misji i misjonarzy z archidiecezji krakowskiej.

42

Misyjny Dzień Dzieci

Archidiecezjalne Spotkanie Kolędników Misyjnych

Wydział Duszpasterstwa Misyjnego zaprasza wszystkie grupy misyjne oraz grupy dzieci, które wzięły udział w kolędowaniu misyjnym na Misyjny Dzień Dzieci, który odbędzie się dnia 18 stycznia 2014 roku, w parafii Wniewbozwzięcia NMP w Niegowici. Początek o godz. 10.00, zakończenie około godz. 14.00. Szczegółowy program spotkania będzie podany na stronie internetowej Wydziału Duszpasterstwa Misyjnego Kurii: www.misje.diecezja-krakow.pl

W spotkaniu mogą wziąć udział także te dzieci, które nie były związane bezpośrednio z kolędowaniem, a które chciałyby poznać świat misji. Prosimy kapłanów, siostry zakonne, katechetów i animatorów o zgłaszanie grup do udziału w spotkaniu do 15 stycznia 2014 roku. Będzie to pomocne w organizacji spotkania.

Ofiary zebrane podczas kolędowania misyjnego prosimy przesłać na następujący adres:

Kuria Metropolitalna

31-004 Kraków, ul. Franciszkańska 3

nr konta: 88 1240 2294 1111 0000 3722 9887

z dopiskiem: KOLĘDNICY MISYJNI

43

Zgłoszenie udziału w spotkaniu kolędników

Grupa/klasa……………………………………………..…Imię i nazwisko opiekuna…………………………….…..Adres…………………………………………………….....Tel………………………………………………………...…Mail……………………………………………………...….Ilość uczestników………………………………………….Ilość opiekunów………………………………………..….Środek transportu………………………………………....Proszę o film ze spotkania (tak/nie)………………………

Pracownicy Wydziału Duszpasterstwa Misyjnego Kurii, mogą spotkać się z dziećmi w ramach katechez czy spotkań duszpasterskich, by przybliżyć misyjne dzieło Kościoła oraz zachęcić do udziału w kolędowaniu misyjnym.Datę oraz formę spotkania prosimy ustalić mailowo lub telefonicznie:

s. Bożena Najbar, tel. 668 688 096, bozena.najbar1@gmail.coms. Elżbieta Sołtysik, tel. 604 648 814, elzbieta.soltysik@gmail.com

44

Spis treści

-------------------------------------------Błogosławieństwo Ks. Kardynała 2

------------------------------------------------------------------Wprowadzenie 3

-------------------------------------------------------------Kolędnicy Misyjni 3

---------------------------------------------Liturgia rozesłania kolędników 5

---------------------------------------------------------------Scena kolędnicza 7

------------------------------------------------------------------------Katecheza 8

---------------------------------------------------------------------Inscenizacja 12

------------------------------------------------Sprawozdania z kolędowania 14

------------------------------------------------------------------------Konkursy 41

---------------------Archidiecezjalne spotkanie kolędników misyjnych 42

---------------------------------------Zgłoszenie na spotkanie kolędników 43

-----------------------------------------------------------------------Spis treści 44

45

46