Współpraca pomiędzy szkołą i rodzicem Wsparcie procesu ... · Pomoc w zrozumieniu dziecka i...
Transcript of Współpraca pomiędzy szkołą i rodzicem Wsparcie procesu ... · Pomoc w zrozumieniu dziecka i...
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
Projekt Comenius Regio:
„Edukacja w regionach charakteryzujących się brakiem dostępu do
infrastruktury i zawodów o wysokich kwalifikacjach w kontekście
strategii „Europa 2020"”
Współpraca pomiędzy
szkołą i rodzicem.
Wsparcie procesu
edukacyjnego
Poradnik dla szkół i rodziców
Chciałem zmienić świat. Doszedłem jednak do wniosku,
że mogę jedynie zmieniać samego siebie”
Aldous Huxley
Partnerzy projektu w Polsce:
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
I Wstęp Będąc nauczycielem na co dzień dotykamy środowiska szkolnego, stykami się z realiami,
problemami różnej natury. Niektóre możemy rozwiązywać na bieżąco, inne wymagają działań
długofalowych, zmian organizacyjnych, czy nawet systemowych, jeszcze inne zupełnie od
nas nie zależą. Niemniej jednak słowem kluczem, który zainicjował pomysł na projekt
Comenius Regio była zmiana właśnie. Zmiana wymaga siły, czasu, autorefleksji, wymiany
poglądów, dojrzałości, zmiany w sposobie myślenia, szybkiej reakcji na otaczający świat,
stałej aktywności. To wszystko się wydarzyło dzięki naszemu projektowi EDU – P.A.S.S.
Udało nam się zauważyć potrzebę zmian i wypracować konkretne pomysły usprawniające
szkołę, umożliwiające rozwój osobisty uczniom i nauczycielom, udało nam się choć uchylić
drzwi, żeby zaprosić zamiany na lepsze.
Niniejsza publikacja jest wynikiem rozmów i działań międzyinstytucjonalnych i
międzynarodowych. To zbiór pomysłów i reguł, jakie polecamy wdrożyć, żeby „zaprzyjaźnić
się ze szkołą”, widzieć w niej pozytywy. Przyjaźń ma dotyczyć wszystkich ogniw tej
układanki – rodziców, nauczycieli i uczniów. Przypominamy niniejszym, jak istotne jest
nawiązanie efektywnej współpracy pomiędzy szkołą a rodzicem, podpowiadamy, dlaczego
warto to robić i jak to zorganizować. Krytycznym okiem spojrzeliśmy na to co już istnieje i
zaproponowaliśmy zmiany, jakie przyczynią się do pełniejszego wsparcia procesu
edukacyjnego.
II Cele współpracy nauczycieli z rodzicami
Efektywna praca wychowawcza to ścisła współpraca między rodzicem a wychowawcą.
Wypracować należy taki model współdziałania, aby przynosił on jak najszersze i najlepsze
efekty. Istotne jest uświadomienie sobie celów, jakie stoją za nawiązywaniem relacji z
rodzicami:
- udział rodziców w organizowaniu procesu wychowawczo- dydaktycznego,
- dążenie do ujednolicenia oddziaływań dydaktyczno- wychowawczych szkoły i
środowiska rodzinnego,
- współdziałanie w zakresie rozpoznawania możliwości rozwojowych uczniów,
- podnoszenie świadomości edukacyjnej rodziców,
- przekazanie wiedzy na temat funkcjonowania dziecka w szkole,
- poznanie oczekiwań rodziców wobec szkoły,
- tworzenie partnerskich relacji pomiędzy rodzicami a środowiskiem szkolnym.
Odpowiednio zorganizowane i celowe współdziałanie szkoły i rodziny przynosi wymierne
korzyści. Może ono sprzyjać lepszemu poznaniu i rozumieniu uczniów przez nauczycieli i
rodziców, uzgodnieniu właściwego podejścia wychowawczego, udzieleniu sobie wzajemnej
pomocy oraz stwarzaniu właściwej atmosfery wychowawczej w szkole i w domu.
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
III Kreowanie współpracy pomiędzy rodzicem a szkołą
Zarówno dom, jak i szkoła oddziałują na ucznia wychowawczo. Aby efekty pracy były
zadowalające i wymiernie wysokie, oba środowiska muszą ściśle ze sobą współpracować.
Współpraca będzie efektywna, jeśli stworzy się odpowiednie warunki.
1. Warunki dobrej współpracy środowiska szkolnego z domowym.
Założenie: Pracujemy dla dobra tego samego dziecka. Zjednoczmy siły i ujednolićmy
wymagania i metody wychowawcze, aby osiągnąć lepszy efekt.
Dobry kontakt wymaga: dobrej woli, otwartości, szacunku i sympatii, uczciwości,
dyskrecji. W procesie budowania kontaktu ważne jest wykonanie kilku kroków:
o Diagnozy wzajemnych relacji,
o Uzgodnienie oczekiwań,
o Ustalenie jasnych zasad współpracy,
Aby współpraca z rodzicami przebiegała sprawnie i efektywnie, warto spełnić kilka
warunków:
Do nauczycieli należy:
wykonanie pierwszego ruchu w kierunku dobrej współpracy,
odrzucenie uprzedzeń i gotowość do kontaktu z każdym rodzicem,
przekonanie, że efektywność współpracy zależy od obu stron,
przyznanie rodzicom takich praw, jakie sami chcą mieć,
tworzenie przyjaznej, spokojnej atmosfery rozmowy,
angażowanie do współpracy wszystkich rodziców,
przyjmowanie i spokojne analizowanie krytyki,
zmieniać co się da, być otwartym na nowe propozycje,
Istotne jest, aby przeważały kontakty:
- bezpośrednie, bo integrują, budują zaufanie, minimalizują dystans utrudniający
kontakt i wymianę informacji,
- na terenie szkoły, co czyni ją głównym miejscem i płaszczyzną współpracy,
- dobrowolne, sprzyjające traktowaniu współdziałania jako prawa i przywileju, a nie
przykrego obowiązku,
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
- mające charakter otwartej rozmowy, co powoduje, że wzrasta u rodziców poczucie
podmiotowości.
„Recepta” na dobrą współpracę z rodzicami:
Poznaj ucznia i jego środowisko rodzinne,
Bądź szczery, otwarty i komunikatywny,
Wysłuchaj, pozwól się wygadać, okaż zrozumienie i troskę,
Nie uważaj, że zawsze masz racje i wszystko wiesz,
Nie trzymaj się kurczowo utartych schematów i przekonań,
Patrz, słuchaj, odczuwaj i poszukuj.
Bądź elastyczny, otwarty na zmiany i propozycje,
Przemyśl formę i treść rozmowy dobierając odpowiednie miejsce i czas,
Mów wyraźnie i stanowczo o swoich wymaganiach i oczekiwaniach, tak, aby
były one znane i zrozumiałe dla rodziców,
Chcąc przekazać rodzicowi złe wiadomości zacznij od wyszukania w dziecku
jego pozytywnych cech,
W przypadku krytyki - nie obrażaj się. Przemyśl, spokojnie przeanalizuj
zarzuty,
Na bieżąco monitoruj postępy ucznia, tak, aby rodzic mógł być informowany o
sytuacji edukacyjno - wychowawczej swojego dziecka,
Nie zostawiaj rodzica z problemem- oferuj pomoc, pokaz sposoby radzenia
sobie, bądź skieruj do odpowiedniej osoby.
2. Korzyści z dobrej współpracy szkoły ze środowiskiem domowym:
Istnieje wspólny cel- rodzicom i nauczycielom zależy na jak najlepszym rozwoju
dziecka,
Ujednolicenie systemu wychowawczego szkoły i domu, a co za tym idzie większa
możliwość wpływania na ucznia
Budowanie wspólnej przyjaznej atmosfery wychowawczej sprzyjającej rozwojowi
dziecka, spójnej co do zasad,
Pomoc wzajemna w rozwiazywaniu trudności wychowawczych i innych,
Udział rodziców w aktywności na rzecz szkoły,
Dobra i przyjazna atmosfera potrzebna do realizowania działań szkoły,
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
Wsparcie placówki przez rodziców wobec organów prowadzących
Opinie i oczekiwania rodziców mogą wpłynąć na szkołę i planowanie jej rozwoju i
zmian,
Poczucie zrozumienia u nauczycieli, wiedza, że ich praca jest doceniana,
Wzajemne partnerstwo w kontaktach z rodzicami to większe zaufanie i wzajemne
docenianie wpływu.
3. Trudności we współpracy szkoły i środowiska rodzinnego ucznia:
Bariery w
dobrych
kontaktach
nauczyciela
i rodzica
i ich
przyczyny
Po stronie nauczyciela Po stronie rodziców
Brak czasu
Poczucie, że nie jest się słuchanym
przez drugą stronę,
Brak wiary, że rozmowa coś zmieni,
Poczucie braku realnego wpływu na
postępowanie rodziców wobec
własnych dzieci („I tak w domu
zrobią swoje”).
Dotychczasowe doświadczenia
własne lub innych nauczycieli
wskazujące na braku efektów
współpracy z rodzicami lub brak
pozytywnych reakcji rodziców na
podejmowane przez nauczyciela
starania (niedocenienie)
Poczucie, że problem tkwi nie w
uczniu, lecz w rodzinie i nauczyciel
nie jest w stanie zmienić całej tej
złożonej sytuacji
Lęk przed występami publicznymi
Obiektywne trudności w zakresie
organizacji zebrań, np.: brak miejsca
i czasu na spokojną rozmowę itp.
Wypalenie zawodowe, niechęć do
podejmowania kontaktów z tzw.
Brak czasu
Poczucie, że nie jest się słuchanym
przez drugą stronę,
Brak wiary, że rozmowa coś zmieni.
Obawa, by nie zniechęcić do siebie
nauczyciela, co może mieć
negatywny wpływ na sposób
traktowania ich dzieci. Brak
zaufania.
Brak poczucia realnego wsparcia ze
strony nauczyciela, tylko tzw.:
pouczanie
Obawa przez usłyszeniem „złych
informacji” o dziecku, przez to także
przed obniżeniem swojej wartości
jako rodziców.
Ucieczka przed podejmowaniem
(nieświadomie) roli ucznia -
bezbronnego wobec autorytetu
nauczyciela (zachowania jak w
dzieciństwie: rodzice zapominają, że
są dorosłymi ludźmi).
Brak poczucia oczekiwania na
własną osobę – nauczyciele muszą
(nie chcą) zorganizować spotkanie;
presja czasowa; ogólnie zła
organizacja zebrań.
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
„trudnymi rodzicami” z uwagi na
koszty emocjonalne tego typu
relacji.
Brak poczucia potrzeby
rzeczywistego zaangażowania
rodzica w sprawy szkoły. Poczucie
„gry pozorów”.
Negatywne doświadczenia
rodziców, że decyzje w stosunku do
ich dzieci zapadają odgórnie, bez ich
udziału, pytania o zdanie.
Brak integrowania rodziców – obce
osoby mają problem by
zorganizować się wokół wspólnego
celu, zaangażować.
IV Formy współpracy nauczycieli z rodzicami:
„Nie tak ważne żeby człowiek dużo wiedział, ale żeby dobrze wiedział,
nie żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał,
nie żeby go wszystko troszkę obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało, żeby miał
zamiłowanie.”
Janusz Korczak
Zadaniem szkoły i domu rodzinnego jest wytworzenie w dzieciach pewnych umiejętności,
ciekawości świata, otwartości, zaradności, empatii, współistnienia i współdziałania. Skoro
oba środowiska mają takie same cele, to tym bardziej powinny działać wspólnie, idąc razem,
a nie tylko obok, w jedną stronę. Aby wspólna droga była efektywna wesprzeć się można
narzędziami danymi do ręki, opisanymi szczegółowo poniżej.
1. Narzędzia wykorzystywane do współpracy z rodzicami
Wywiadówki inaczej zwane zebraniami rodziców, które organizowane są zazwyczaj
nie częściej niż 4 –6 razy wciągu roku szkolnego, a na celu mają omówienie różnych
spraw organizacyjnych klasy, osiągnięć szkolnych uczniów i napotykanych przez
nauczycieli trudności w toku nauczania i wychowania ;
spotkania towarzyskie, umożliwiające lepsze poznanie przez rodziców panującej w
szkole atmosfery, a organizowane najczęściej z okazji uroczystości i imprez
klasowych lub ogólnoszkolnych;
zebrania trójki klasowej bądź rady rodziców, najczęściej stosowane przy organizacji
różnego rodzaju imprez szkolnych czy klasowych;
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
spotkania z ekspertem, odbywające się z udziałem specjalnie zaproszonej na nie osoby
udzielającej rodzicom pomocy w sprawach wykraczających poza kompetencje
zawodowe wychowawcy klasy, przybierające często formę:
spotkań dotyczących trudności wychowawczych, w których mogą brać udział
rodzice wszystkich uczniów danej klasy lub szkoły,
spotkań poświęconych pedagogizacji rodziców, które mają miejsce na ogół w
ramach spotkań ogólnoszkolnych, a ich przebieg może przybrać charakter prelekcji
bądź konferencji.
Indywidualne formy współdziałania nauczycieli i rodziców są uzupełnieniem i
wzbogaceniem ich zbiorowych kontaktów. Zalicza się do nich:
dyżury konsultacyjne- dydaktyczne cykliczne, min. raz w miesiącu, w trakcie których
rodzice mają możliwość zapoznania się z wymaganiami i oczekiwaniami nauczycieli
oraz z sytuacją edukacyjną swego dziecka;
konsultacje indywidualne- wychowawcze w trakcie których można wyjaśnić czy
omówić trudności, sposoby pomocy, bądź konkretne działania ułatwiające uczniowi
funkcjonowanie w szkole;
wizyty domowe, których celem jest bliższe i bezpośrednie poznanie warunków, w
jakich żyją uczniowie oraz nawiązanie osobistego kontaktu ze wszystkimi członkami
rodziny;
kontakty korespondencyjne, polegające na pisemnym porozumiewaniu się, przy czym
może to być porozumiewanie się za pomocą:
o dzienniczka ucznia, który służy przede wszystkim informowaniu rodziców o
otrzymywanych przez dziecko ocenach;
o listów do rodziców, które mogą być :
otwarte, o tematyce wychowawczej;
listy przeznaczone dla rodziców poszczególnych uczniów;
Korespondencja z rodzicami powinna:
- być opatrzona elementami wzajemnego szacunku,
- zawierać konkretna informację napisana jasnym językiem,
- dotyczyć wszystkich ważnych informacji, nie tylko negatywnych,
- mieć elegancką formę edytorską,
- być poufna, jeśli zawiera treści przeznaczone tylko dla dorosłych.
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
pisemne relacje o wynikach w zachowaniu i nauce ucznia, stosowane najczęściej w
trakcie spotkań roboczych, czyli tzw. wywiadówek ( są to przygotowane wcześniej
kartki z ocenami z poszczególnych przedmiotów nauczania oraz zachowania);
rozmowy telefoniczne, mające na celu okolicznościową wymianę informacji o uczniu
lub służące udzielaniu porad w sprawach wychowawczych.
Różnorodność sposobów na usprawnienie kontaktu z rodzicami sprawia, że można wybrać
najbardziej dogodne dla swojego środowiska, dopasowane do możliwości, odpowiadające na
potrzeby szkoły i rodziców. Warto pamiętać, iż każda kolejna sposobność może przyczynić
się do nawiązania relacji pomiędzy szkołą a rodzicem, tym samym polepszenia sytuacji
dziecka i jego wyników w nauce.
Dlaczego warto wykorzystać wymienione narzędzia do kontaktu z rodzicami? Poniżej
przedstawiono ich zalety. Każde z narzędzi poddano krytycznej analizie podczas spotkania
międzynarodowego w ramach projektu Comenius Regio. Pomimo wskazanych niedogodności
uznano, iż warto stosować liczne metody nawiązania kontaktu, aby skutecznie trafić do
rodzica.
Narzędzia Zalety i możliwości
Dziennik elektroniczny Umożliwia bieżącą kontrolę wyników nauki i
frekwencji w szkole.
Wywiadówki/konsultacje
Częste spotkania (raz w m-cu) umożliwiają
bieżące monitorowanie frekwencji i wyników
nauczania. Jest to umożliwienie bezpośredniej
współpracy rodzica, który może angażować się w
pracę szkoły
Indywidualny kontakt Szybkie i bieżące rozwiązywanie indywidualnego
problemu z uczniem lub problemu, jaki wyniknął
w szkole lub w klasie.
Dobra współpraca z rodzicem.
Dzienniczki informacyjne Wszystkie zwolnienia, usprawiedliwienia są
zawarte w jednym zeszycie (w razie potrzeby do
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
ucznia wglądu).
Ułatwienie monitoringu nieobecności.
Szybka korespondencja z rodzicami.
Wspólna organizacja
wycieczek, kuligów, imprez
klasowych itp.
Integracja rodzica ze szkołą, klasą, wychowawcą.
Poczucie przynależności do społeczności szkolnej
oraz zaangażowania w życie dziecka.
Współpraca z pedagogiem
szkolnym
Wspólne rozwiązywanie problemów z nauką,
finansowych, rodzinnych
Kierowanie uczniów na dodatkowe badania np. do
specjalisty.
Możliwość uzyskania wsparcia.
Strona internetowa szkoły Dostęp do bieżących informacji, dokumentacji
szkolnej, również do pobrania.
Pedagogizacja rodziców -
warsztaty / spotkania dla
rodziców
Przekazywanie podstawowych zasad i reguł.
Umożliwienie kontaktu ze specjalistą
Pomoc w zrozumieniu dziecka i jego rozwoju.
Rada Rodziców – wpływ na
decyzje dotyczące uczniów.
Łatwiejsza współpraca , większa motywacja
rodziców do współpracy.
Dawanie szansy na zmianę, udział w budowaniu
zasad, reguł, możliwości rozwoju młodzieży.
Lekcje otwarte dla rodziców Otwartość wskazuje przejrzystość i troskę
nauczycieli o edukację młodzieży.
Indywidualne zbliżenie rodzica do problemów
wychowawczych.
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
Poczucie monitorowania jakości nauczania.
Podniesienie jakości nauczania.
Opiekun klas pierwszych
eFKa ( FAJNY KUMPEL)
– pomysł zaczerpnięty z
austriackiej szkoły
partnerskiej
Wyznaczeni uczniowie starszych klas opiekują się
uczniami klas pierwszych.
Uczniowie - opiekunowie mają duże poczucie
własnej wartości.
Uczniowie klas pierwszych mają poczucie
zainteresowania, bezpieczeństwa w nowym
środowisku.
2. Zasady organizacji idealnego spotkania nauczyciela i rodziców
Po co organizować kolejne spotkanie dla rodziców?
„I tak przyjdą tylko rodzice zdolnych uczniów…”
„Nikt nie będzie chciał współpracować…”
„Znów przeprowadzę szybkie spotkanie i skończy się na kolejce rodziców w sprawach
indywidualnych…”
„I znów nie dowiem się nic ciekawego…”
„Będę słuchał, jak źle uczy się mój syn / córka…”
„Po co mam jechać do szkoły na 10 minut zebrania…”
Rodzicu i nauczycielu powiedziałeś tak kiedyś? Pomyślałeś podobnie? Czas to zmienić,
wykorzystajmy sposobność spotkania z rodzicami efektywnie i sprawmy, żeby dla wszystkich
uczestników była to okazja do konstruktywnego rozwiązywania problemów, radzenia sobie ze
słabościami własnymi i uczniów. Pamiętaj! To uczeń ma być celem spotkań, to dla niego
poświęcamy czas i wysiłek! Warto!!
Należy pamiętać, iż ogniwem do wytworzenia owocnej, długotrwałej i szczerej współpracy
pomiędzy szkoła a rodzicem nie są tylko nauczyciele i opiekunowie uczniów. W tworzenie
zasad współpracy i budowanie relacji muszą włączyć się także dyrekcja szkoły, pedagog
szkolny. Elementy te powinny być źródłem informacji, wsparcia, mentoringu, wiedzy i
kompetencji.
Oto kilka przydatnych wskazówek, jak sprawić, by wywiadówka była inna niż
dotychczasowe, żeby spełniała wreszcie swoją funkcję:
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
Nauczycielu:
Przygotuj się do spotkania – wyznacz czas, miejsce, cel (co chciałbyś
osiągnąć, spróbuj przewidzieć trudności, tak by móc im przeciwdziałać,
nastaw się pozytywnie)
Zamiast zaczynać od mówienia o tym, co jest nie w porządku (znowu nie
odrobił zadania domowego), Zacznij od tego, co dobre (podoba mi się
poczucie humoru Jurka)
Zamiast wyliczać, czego dziecko nie zrobiło (śni na jawie, nie nauczył się
tabliczki mnożenia, …), Opisz, co dziecko powinno zrobić (musi nadrobić te
partię materiału, którą przerabialiśmy, gdy był chory)
Zamiast kończyć negatywnym stwierdzeniem i tracić wiarę w powodzenie (no
cóż Einstein to z niego nie jest …), Zakończ spotkanie jakimś pozytywnym
stwierdzeniem, które można powtórzyć uczniowi (proszę powiedzieć
Andrzejowi, że wierzę, iż jest w stanie nauczyć się ….)
Rodzicu:
Zamiast ukrywać istotne informacje (4 godz. spędza przed komputerem),
Przekaż informacje mające związek ze sprawą (w związku z czym jest już
zmęczony, by siadać do lekcji)
Zamiast zapominać o po spotkaniu o poczynionych ustaleniach …,
Postępujcie zgodnie z planem (Kasia pomaga Małgosi i Małgosia dostała
wczoraj 3 z kartkówki, mąż ma ostatnio więcej czasu i pomaga synowi w
lekcjach – Bartek nie spędza już tyle czasu przy komputerze.)
Rodzicu i nauczycielu:
Zamiast udzielać sobie nawzajem rad (pan i pańska żona powinniście …, nie
powinna pani zadawać tyle do czytania), opiszcie, co dzieje się w domu i
szkole, co przynosi dobre efekty (zauważyłem, że po przerwie ma więcej
energii, lepiej mu idzie nauka, kiedy robi sobie przerwę co 15 min.)
Ustalcie wspólnie plan działania (poproszę Katarzynę, by pomogła Małgosi z
matematyki, a ja dopilnuję, by moja córka nie spędzała tyle czasu przed TV)
A może pół żartem, pół serio . Poniższą „recepturę” podajemy również w formie plakatu do
druku w załączniku do niniejszej publikacji.
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
Pomysł na „Wywiadówkę”:
Składniki:
1 nauczyciel
Ok. 30 rodziców
15 ławek
30 krzeseł
1 kg dobrych chęci
50 dag uśmiechu
50 dag wyrozumiałości
1 kg otwartości
Przygotowanie:
Nauczycielu!!!
1. Rodzic to twój sojusznik - uśmiechnij się do niego.
2. Przygotuj się do wywiadówki!
3. Stwórz miłą atmosferę - poproś o zdjęcie płaszczy, zaaranżuj ławki w mniej szkolnym
stylu, podziękuj za przybycie, a może przygotuj jakieś atrakcje - kawa / herbata.
4. Nie siedź za biurkiem - siądź z rodzicami.
5. Wyznacz sobie cele wywiadówki - zrób notatkę z porządkiem spotkania.
6. Zacznij od pozytywnej oceny uczniów, wspomnij ich osiągnięcia. Imiennie pochwal
uczniów.
7. Omów wyniki w nauce - problemowo, nie personalnie.
8. Omów problemy związane z nauką / szkołą - problemowo, nie personalnie.
9. Indywidualne osiągnięcia ucznia omów na osobności, ale w sposób szczery, rzeczowy
i konstruktywny.
10. Rzeczowo przekaż sprawy organizacyjne / przygotuj “informator” dla rodziców
11. Przywiązuj większą wagę do spraw organizacyjnych i wychowawczych, aniżeli
finansowych.
12. Przedstawiaj i przypominaj zasady obowiązujące w szkole.
13. Konsekwentnie ich przestrzegaj i wymagaj tego od rodziców.
14. Zaproponuj dyskusję w sprawach problematycznych.
15. Angażuj rodziców w sprawy klasowe (organizację wycieczek, imprez szkolnych).
16. Przygotuj krótką prelekcję pedagogizującą rodziców.
17. Proponuj pomoc rodzicom.
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
18. Powiedz, jak mogą pomagać uczniom w domu.
19. Diagnozuj problemy klasowe przy pomocy ankiet.
20. Postaraj się, aby rodzic wyszedł ze spotkania z czymś w ręku: ulotką, informatorem,
cytatem, wskazówką wychowawczą, itp.
Dyrekcjo !!!
1. Przygotuj dla nauczyciela spis najważniejszych informacji na wywiadówkę
odpowiednio wcześniej.
2. Przypominaj rodzicom i uczniom o wywiadówkach z odpowiednim wyprzedzeniem
(poprzez stronę internetową, facebook’a, na tablicy ogłoszeń itp)
3. Wesprzyj młodych wychowawców swoją obecnością lub wiedzą na pierwszych
spotkaniach z rodzicami (zorganizuj dla nich “odprawę”)
4. Wysyłaj listy gratulacyjne / podziękowania do rodziców.
5. Zapraszaj rodziców na uroczystości szkolne (rozpoczęcie roku szkolnego, rozdanie
świadectw)
Pedagogu Szkolny!!!
1. Zaproponuj wychowawcom temat na prelekcję pedagogizującą i krótkie materiały.
2. Proponuj warsztaty ze specjalistą.
3. Wesprzyj młodych wychowawców swoją obecnością lub wiedzą na pierwszych
spotkaniach z rodzicami (zorganizuj dla nich odprawę)
4. Dostarcz ankiety diagnozujące wychowawcom.
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
V Podsumowanie
Współpraca nauczyciela, dyrekcji i pedagoga szkolnego musi być profesjonalna, składać się z
wielu aspektów, odbywać się na kilku płaszczyznach, ale przede wszystkim musi być
nastawiona na zainicjowanie i wykorzystanie współpracy pomiędzy instytucją edukacyjną a
rodzicem. To do nauczycieli należy nawiązanie pierwszego kontaktu, sprawienie, aby był on
trwały, efektywny, a w rezultacie przynosił efekty w postaci lepszych wyników w nauce
młodzieży. To wydaje się być jedno z najtrudniejszych zadań dla pedagoga. Pomóc może
zarówno wewnętrzna organizacja szkoły i otwarcie na współpracę z rodzicami, ale i
uświadamianie rodziców w zakresie konieczności kontaktu ze szkołą, możliwości, jakie daje
dobrze zorganizowana współpraca i korzyści dla wszystkich stron (nauczycieli, uczniów i
rodziców). Mamy nadzieję, że podpowiedzi i rady zawarte w niniejszej publikacji przyczynią
się do zmian w szkołach, do realnych efektów i zmiany myślenia. Na koniec podsuwamy
kilka rad dla rodziców. Poniższy „Bank Dobrych Praktyk” przedstawiamy również w formie
plakatu do wydruku, w załączeniu do niniejszej publikacji.
BANK DOBRYCH PRAKTYK
RODZICU!!!
1. Przychodź na zebrania i konsultacje - bądź na bieżąco!
2. Poznaj miejsce, gdzie twoje dziecko spędza połowę dnia.
3. Poznaj nauczycieli, którzy wspólnie z tobą kształtują twoje dziecko.
4. Wykorzystaj nowe media - strona www, dziennik elektroniczny, facebook, mail.
Sprawdzaj! Czytaj! Dowiaduj się!.
5. Nie bądź pasywny - miej wpływ na szkołę. Wyraź swoje zdanie podczas zebrania.
6. Ucz się - pomóż sobie zrozumieć nastolatka. Korzystaj z warsztatów pedagogicznych
w szkole.
7. Kontrola to nie inwigilacja - musisz wiedzieć, jak radzi sobie Twoje dziecko
8. Korzystaj z porad fachowca (psychologa, pedagoga)
9. “Jak było w szkole” to za mało! A może wspólna herbata i rozmowa
10. Rodzicu przychodź w miarę możliwości punktualnie na wywiadówki.
11. Postaraj się czas przeznaczony na wywiadówkę wykorzystać w pełni -nie “ myśl” że
za chwilę autobus odjedzie, a następny jest za pół godziny.
12. Dzwoń do szkoły, jeśli masz pytania!
Opracowali:
Nauczyciele Zespołu Szkół im. W. Szybińskiego w Cieszynie
Psycholodzy i Pedagodzy z Zespołu Poradni Psychologiczno – Pedagogicznych w Cieszynie
Projekt współfinansowany ze środków programu Uczenie się przez całe życie
Bibliografia:
Adele Faber, Elaine Mazlish: „Jak mówić, żeby dzieci się uczyły”
http://www.interklasa.pl/portal/index/strony?mainSP=subjectpages&mainSRV=lwych&page=
article&article_id=310584