Człowiek od urodzenia zmienia się i ewoluuje. Zmienia się jego otoczenie, środowisko oraz warunki życia. Rozwija się fizycznie, intelektualnie oraz emocjonalnie. Już pierwsze życiowe porażki i wzloty zaczynają kształtować osobowość człowieka oraz mają wpływ na jego psychikę. Sprawiają że zaczyna dojrzewać. Wiele znaczących wydarzeń i doświadczeń z przeszłości każdego człowieka przygotowuje go do życia, uczy pokory, otwartości oraz odporności na czynniki zewnętrzne. Dzięki nim człowiek uczy się myśleć, kochać, podejmować mądre decyzje. Nasze przeżycia są dla nas lekcjami, można je traktować jako skarbiec niezbędnej i bardzo pożytecznej wiedzy, z której skorzystamy w przyszlosci. Będzie kształtowała ona nasze życie indywidualne jak i zbiorowe, pośród społeczeństwa. Szczególnie nasze współżycie w innymi ludźmi, wspólne przeżycia i doświadczenia uczą nas wrażliwości, uczuciowości, empatii, bliskości i co najważniejsze tego, że stajemy się bardziej ludzcy dla innych ludzi. W miarę rozwoju i wspólnego życia z drugim człowiekiem coraz częściej kierujemy się miłością, oddaniem, odpowiedzialnością i zdrowym rozsądkiem. Inność jaką wnosi drugi człowiek do naszego życia sprawia, że my sami zaczynamy najpierw poznawać siebie, swoje możliwość i ograniczenia, a także wszystkich i wszystko dokoła. To dzięki innym mamy szansę zobaczyć to, czego sami nie widzimy.

Moim zdaniem to doświadczenie życiowe człowieka oraz życie z drugim człowiekiem sprawiło że ze ludzie stali się ludźmi. To dzięki temu wszystkiego co dzieje się Naszym życiu jesteśmy dziś tym kim jesteśmy .