WILLIAM SZEKSPIR

KORIOLAN William Szekspir

Przekbd - Sunisbw Buańcnk

Inscenizacja - Ja cek Głomb Reżyseria - Krzysztof Kopka

Scenograf il - Małgorzata Bulanda Muzyka - Orkiestra KORMORANY

Konsultacja kaskaderska - Muian Gańcn Gra- Orkiestra KORMORANY

Obsada:

Kajus Marcjusz Koriolan. wódz rzymski - Dariusz Maj Kominiusz. konsul rzymski - Bogdan Grzeszczak (gościnnie)

Tytus Lucjusz. senator rzymski - Paweł Wolak Meneniusz Agryppa.senator rzymski - Janusz Chabior

Sycyniusz Vclutus. trybun rzymski - Grzegorz Wojdon (gościnnie) Juniusz Brutus. trybun rzymski - Tomasz Sobczak

Tullus Aufidiusz. wódz Wolsków - Przemysław Bluszcz Diana. adiutant Aufidiusza - Małgorzata Urbańska

Wolumnia. matka Koriolana - Anita Podd~bniak Wirgilia. żona Koriolana - Joanna Gonschorek

Waleria. rzymska dama - Marzena Kipiel - Sztuka Hetera. przywódca rewolty w Rzymie - Katarzyna Dworak

Panter. obywatel rzymski - Piotr ~arzyński (g~ści~~ie) Kotus. obywatel rzymski - Darmsz Bronowicki

Posłaniec. szpieg Wolsków w Rzymie - Marek Sitarski Juliusz. obywatel rzymski - Jakub Rutkowski (gościnnie)

Agryppa. obywatel rzymski - !omasz Kanczewski (gościnnie) Velutus. obywatel rzymski - Wojciech Gabryś (gościnnie)

I Senator Wolsków - Bogdan Grzeszczak (gościnnie) II Senator Wolsków - Paweł Wolak

Messalina. szefowa baletu - E wclina Gronowska Młody Marcjusz. syn Koriolana - Mateusz Ogrodnik

oraz obywatele i żołnierze rzymscy i wolscyjscy inspicjent i sufler - Jolanta Naczyński

premiera 4 października 1998 roku- koszary pruskie przy ul. Nowy Świat

Fot. Tomasz Augustyn. fot. na okładce - Piotr Krzyżanowski

To spektakl o tym, jak polityka zabija podsta­wowe lądzkie wartości: miłość, przyjaźń, lojal­ność, wierność. Czy "Koriolan" stanie się "odtrutką" na wyborczą żaki­nadę?( ••• ) Warto przypomnieć, że nieczęste dotychczasowe wystawienia tej tragedii zbiegały się a to z dojściem Hitlera do władzy, a to z pożarem Reichstagu.

Piotr Kanikowski, Gazeta Wrocławska, 30.09.1998r.

Kr~y~~.tofa_ KoJ!ki notaki do prób czrtanych

To nie jest Ęzym z Kleopatry Man­kiewicza! Zadnego Hollywood, żadnych mannurów! W 493 r. p.n.e.- kiedy to, zdaniem Plutarcha i Liwiusza, dzieje się historia Koriolana - terytorium państwa rzym­skiego liczyło około dwa tysięce kilometrów kwadratowych. To jeszcze nie było Wieczne Miasto, stolica światowego Imperium. Rzym był niewiele większy od powia­tu legnickiego. Takie księstwo legnic­kie, którego granice wyznaczają Jawor i Lubin na osi północ-południe, Chojnów i Malczyce na zachodzie i wschodzie. Wojny, które tamten Rzym nieustannie prowadzi, to nie sąjeszcze pełne .r~zmachu kampanie przeciw Kartagirue. W 493 r. p.n.e. walczy się o tę wioskę, tamten kawał pola pod lasem. To są wojny wieśniaków, w których pożą­danym łupem jest stado owiec, "poduszki, blaszane łyżki, kubrak tak wytarty, że kat pogrzebałby go wraz z wisielcem". Spektakl polityczny? W pewnym sensie tak. Ale przede wszystkim - spektakl prze­ciw polityce! Polityce, jako sferze, w której nie istnieją wartości abso­lutne. Tu nie egzystuje Dobro jako takie, a tylko to co jest dobre dla mnie, mojego stronnictwa. Nikogo nie interesuje Prawda, a tylko korzystna dla nas wersja wydarzeń. Stąd też wybór poradzieckich koszar jako miejsca gry. Zagramy Koriolana w miejscu, w którym pełno jest jeszcze śladów obecności armii stojącej do niedawna na straży realizacji najwięk­szej utopii politycznej XX wieku. Utopii, która podporządkowała sobie setki milionów ludzi, zniszczyła

zmieniła ich życie, aby w końcu rozpaść się jak domek z kart.

Kiedy wreszcie milknę po wyłoże­niu po raz kolejny wszystkich argu­mentów, jakie mam przeciw realizacji Koriolana w teatrze legnickim, Jacek przez długą chwilę się nie odzywa. - Wiesz dlaczego powinniśmy zrobić Koriolana? - mówi w końcu - bo obaj nie mamy na kogo głosować. To prawda. Jest jakaś potworna gorycz w tej ostat­niej tragedii Szekspira. Jest, skryty za oschłą narracją, jad Przyprawiony rozpaczą i zniechęceniem sarkazm, gdy obnaża mechanizm ludzkiego świata. Bo jest to świat szalony. Nieuleczalnie szalony.

Od zawsze i po wsze czasy szaleń­stwem brzemienny. To poczucie, że nie mamy na kogo głosować pełne jest histerycznego żalu, że Nasi są tacy jak Tamci, że taplają się w żelatynie, że na­kładają embargo na informacje, że krę­cą... co się stało z naszą klasą? Jacek: - Zasadnicza sprawa: trzeba unikać obniżenia statusu postaci. Każda z nich ma swoje dobre racje, aby postępować tak jak postępuje. Lud jest głodny. Od kilkunastu dni nie można dostać w Rzymie chleba -"wieści o naszych zamiarach rozcho­dziły się już od dwóch tygodni." Trybunowie chcą w interesie ludu kontrolować decyzje senatu. Mają rację. Wiadomo powszechnie, że patrycjusze "wydają ustawy o lich­wie, które tylko pomagają lichwia­rzom, co dzień kasują jakieś zbawien­ne prawo, godzące w bogaczy, i co dzień uchwalają nowe, aby biedotę pognębić i utrzymać w ryzach ! ! " Wszystko prawda, ale trybunowie nie

chcą dostrzec, że za taką polityką wewnętrzną stoi nie tylko i nawet nie przede wszystkim chciwość czy żądza zysku ale konieczność gromadzenia środków na wojnę z Wolskami i An­cjatami. Patrycjat ma swoją polityczną ideę

Wielkiego Rzymu, o którym wprost mówi Meneniusz i którą można wyczy­tać z ideałów wychowawczych Wolum­nii. Jest to idea imperialna' i - jako taka -nie budzi dzisiaj sympatii. Nie należy jednak zapominać, że jej realizacja dała w efekcie całemu basenowi Morza Śródziemnego z przyległościami prze­szło dwieście lat Pax Romana, najdłuż-

szy okres pokojowego rozwoju, jaki w historii świata trwał na tym tery­torium.

Partia wojny (Koriolan, Larcjusz) prze do zbrojnego starcia, bo uważa iż trzeba koniecznie wykorzystać osła­bienie przeciwnika. Partia pokoju i re­form (Kominiusz) skupia się na popra­wie sytuacji wewnętrznej obawiając się, że koszta prowadzenia wojny dopro­wadzą do wybuchu w Rzymie.

Wśród postaci dramatu nie ma Kasja, ani Lady Makbet. Wszyscy bohaterowie Korio/ana dążą do rea­lizacji celów rozumnych i - przy­najmniej z własnego punktu widzenia - korzystnych dla swej ojczyzny.

Kierownik Techniczny: Elżbie13. Andryszczyk Z-cy Kierownika Technicznego: Ludwik Starzec. Wiktor Krysiak

Montażysta: Roman Sterna Brygadier Sceny: Mieczysław Gracz

Światło: Wbdysbw Sajda. Wbdysbw Kazimierczyk Dźwiirk: Józef D~browski

Pracownia kostiumów: Anna Szarzyńska. Maria Nestorowska. Stef an Jankowski

Prac. budowy dekoracji: Józef Wojewódzki. Małgorzata Mitek. Janusz Guzdek

Rekwizytor: Adam Wierzbicki Charakteryzacja: Gertruda Olszlegier

Garderobiana: Dorota Bliszczyk

Kierownik Artystyczny: Krzysztof Kopka Z-ca Kierownika Artystycznego: Ewa Orzechowska

Kierownik Działu Promocji i Reklamy: Maria Borowiec Z-ca Kierownika Działu Promocji i Reklamy: Grażyna Owczarek

Opracowanie graf. programu: Maria Antoniak

Fundacja Theatrum Gedanense uznała KORIOLANA za najlepszy w Polsce szekspirowski spektakl

teatrafny w sezonie artystycznym 1998/99

Pierwsza premiera sezonu 1998/99

TEATR IM. HELENY MODRZEJEWSKIEJ W LEGNICY 59 - 220 Legnica, łłynek 39

Dyrektor Naczelny i Artystyczny- Jacek Głomb

Sekretariat. tel: +48 (076) 852 29 48. td/fax: +481076\ 856 52 38 Centrala tel: +48 (076) 856 52 28. 856 5121

Dział Promoąi i Reklamy (bilety:\ td.: 852 58 50 Konto: Bank Zachodni S.A. O/Legnica Il to 1261- 45 87 -138 -3000