W czwartek 17 grudnia 2009 Sejm RP uchwalił jednogłośnie (406 głosów za) ustawę o zmianie ustawy o działalności pożytku pu-blicznego i wolontariatu. Nad ostatecznym kształtem tej ustawy Sejm pracował od lutego 2009. Rozpatrywano wnikliwie liczne zgłoszone w czasie konsul-tacji propozycje zmian. Wiele z nich przyjęto. Dla seniorów najważniejszy jest zapis ujęty w art.4 ust. 1. Pkt.1 ppkt.10 : „działalność na rzecz osób w wieku emerytal-nym” Tę poprawkę zgłosili poznańscy radni z komisji zdrowia i spraw społecznych Rady Miasta Poznania. Odtąd działania na rzecz ludzi starszych należą jednoznacznie do obszaru pożytku publicznego – są elementem długookresowej strategii na rzecz wykorzystania i wzmocnienia kapitału ludzkiego osób starszych oraz wsparcie tych seniorów, którzy są niesprawni lub niesamodzielni. Seniorzy zyskali umocowanie w prawodawstwie centralnym, co jest wartością nie do przecenienia. FORUM 50+ pragnie wyrazić podziękowania Pani Marii Nowickiej Prezes Stowarzyszenia Ludzi III Wieku - członka FORUM 50+ i Radnej Rady Miasta Poznania za wysiłki na rzecz wprowadzenia poprawki.

Zapis dot. Seniorów w ustawie o zmianie ustawy o pożytku publicznym i wolontariacie!

STYCZEŃ 2010, numer 18 Wiadomości FORUM 50+

1 grudnia 2009 Fundacja na Rzecz Kobiet „JA KOBIETA” rozpoczęła realizację dwuletniego międzynarodowego projektu dotyczącego przeciwdziałaniu prze-mocy wobec osób starszych. Celem projektu EuROPEAN jest stworzenie ogól-noeuropejskiej sieci informacyjnej poświęconej zapobieganiu przemocy wobec osób starszych.

Liderem projektu jest holenderska organizacja ANBO, partnerami są organizacje ze Słowacji (Fórum pre po-moc starším – národná siet), Czech (Zivot 90), Słowenii (ZDUS), Grecji (KMOP), Włoch (Anziani E non Solo), Austrii (EURAG Austria), Irlandii (AgeAction) i Holandii (Movisie).

Projekt ma się przyczynić do zwiększenia ochrony osób starszych przed wykorzystywaniem i lekceważeniem, aby mogły żyć godnie i bezpiecznie. Cel ma być osiągnięty poprzez stworzenie sieci informacyjnej, która rozpo-wszechni informacje na temat zapobiegania przemocy wobec osób starszych i połączy ekspertów oraz zaintere-sowane grupy (naukowców, polityków, organizacje pozarządowe, prawników i in.). Projekt EuROPEAN został zaprojektowany w taki sposób, iż pozwala na włączenie się w tworzenie sieci informacyjnej poprzez współtwo-rzenie strony www.prevenelderabuse.eu.

Kontakt: Fundacja na Rzecz Kobiet „JA KOBIETA” Ul. Szpitalna 5/5 00-031 Warszawa Email: Fundacja-jakobieta@o2.pl, Tel. 0 694 45 16 04, Więcej informacji: www.preventelderabuse.eu

EuROPEAN - Międzynarodowy projekt przeciwdziałania przemocy wobec osób starszych

2010, numer 18 Str. 2

FORUM 50+ przystąpiło do Koalicji na Rzecz Równych Szans

FORUM 50+ przyjęło zaproszenie do udziały w pracach Koalicji na Rzecz Równych Szans. Prace Koalicji koor-dynuje Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego (PTPA) – stowarzyszenie prawników działających na rzecz ochrony praw człowieka oraz przeciwdziałania dyskryminacji ze względu na płeć, wiek, rasę i pochodze-nie etniczne, orientację seksualną, religię i przekonania i niepełnosprawność.

Koalicja powstała w odpowiedzi na niezadowalające i niedostatecznie przejrzyste prace rządu nad projektem ustawy o równym traktowaniu. Organizacje wchodzące w skład koalicji są wiodącymi polskimi organizacjami eksperckimi od lat aktywnymi w obszarze przeciwdziałania dyskryminacji. Głównym celem platformy jest pro-wadzenie merytorycznego dialogu z rządem odpowiedzialnym za opracowanie kompleksowego i skutecznego prawa antydyskryminacyjnego.

Koalicja ma charakter nieformalny, a jednym z głównych jej celów jest zaktywizowanie organizacji pozarządo-wych działających w obszarze równości i niedyskryminacji i wypracowanie wspólnych postulatów zmiany prawa w Polsce.

FORUM 50+ w pracach Koalicji reprezentować będzie Pani Małgorzata Ciecholińska z Miejskiego Ośrodka Po-mocy Społecznej w Tczewie - osoba aktywnie działająca na rzecz ochrony praw człowieka i przeciwdziałania dys-kryminacji. Pani Ciecholińska jest m.in. współautorką projektu "Pracownia równych szans" w ramach którego przeprowadziła w ubiegłym roku cykl szkoleń antydyskryminacyjnych dla uczniów/uczennic szkół ponadpod-stawowych.

FORUM 50+ będzie reprezentowało również dwóch prawników - Pan Sławomir Holtz, referent prawny MOPS w Tczewie oraz sędzia Władysław Bagiński współpracujący ze Stowarzyszeniem RAZEM w Elblągu.

W tygodniku Cooltura nr 47 (296) ukazały się dwa artykuły, których tematem jest problem samotności i izolacji osób starszych.

Artykuł „Ciągle myślę o tej pustce” autorstwa Pauliny Got-fryd opisuje działania angielskiej organizacji Contact the Elderly (CtE) – spotkania dla samotnych seniorów. Grupy CtE spotykają się raz w miesiącu w tym samym składzie, dzięki czemu uczestnicy mogą się lepiej poznać. W artykule cytowane są wywiady z polskimi seniora-mi doświadczającymi osamotnienia. Wywiady były częścią ogólnopol-skiego badania zrealizowanego w ramach projektu „Bądź blisko – kampania przeciw samotności i społecznej izolacji osób starszych”

Cooltura - Polish Weekly Magazine jest najpopularniejszym polskim tygodnikiem w Wielkiej Brytanii. Informacje: www.cooltura.co.uk

Artykuły poświęcone seniorom do przeczytania w archiwum tygodni-ka (s.36-40; 42-43):

www.e-pages.dk/saraint/82/

Cooltura o Seniorach, Londyn

Projekt „Bądź blisko” na łamach Forum Opieki Długoterminowej

W grudniowym numerze kwartalnika MEDI - Forum Opieki Długoterminowej ukazał się artykuł prezentujący wyniki ba-dania na temat osamotnienia osób starszych zrealizowanego w ramach projektu "Bądź blisko" przez Fundację na Rzecz Kobiet JA KOBIETA.

Autorzy artykułu, dr Marta Olcoń-Kubicka i dr Paweł Kubicki, realizujący badanie na zlecenie FORUM 50+, informują, iż przeprowadzone badanie pozwo-liło wskazać najważniejsze czynniki mające wpływ na inten-sywność odczuwania osamotnienia przez osoby starsze. Wśród sposobów na walkę z wykluczeniem społecznym osób starszych wskazują na kluczową rolę rodziny, znajomych i przyjaciół. Wywiady z osobami starszymi pokazały, że do wła-snej starości warto się przygotować we wcześniejszych eta-pach życia. Dodatkowym efektem takich przygotowań mogło-by być większe wzajemne zrozumienie młodszego i starszego pokolenia.

Str. 3 Wiadomości FORUM 50+

W czwartek 19 listopada poznańscy seniorzy dowiedzieli się, jak słuchać przebojów z ich młodości za pomocą Internetu. Dowiedzieli się także, jak można znaleźć w sieci teledyski, fotografie i życiorysy znanych przed laty piosenkarzy.

Kiedyś w barach i klubach stały grające szafy. Po wrzuceniu monety maszyna wybierała odpowied-nią płytę i odtwarzała ją. Dzisiaj jest to o wiele prostsze. Wystarczy siąść przy komputerze i wpisać nazwisko Anny German, czy Piotra Szczepanika. W ostatni czwartek poznańscy seniorzy nauczyli się, jak można to robić. Dzięki temu będą mogli, choćby u swoich wnuków, miło spędzać czas. Spotkanie poprowadził znany promotor polskich piosenkarzy Krzysztof Wodniczak. Nie zabrakło także „żywej” muzyki. Zespół „Bardowie” zaśpiewał wiele znanych przebojów sprzed lat. Spotkanie zgromadziło prawie 100 poznańskich seniorów spragnionych nauki możliwości korzystania z Internetu.

Impreza „Grająca szafa” była współfinansowana ze środków Wojewody Wielkopolskiego i została przygotowana przez Polskie Towarzystwo Arty-stów, Autorów, Animatorów Kultury PTAAAK przy współpracy z ODK „Słońce”.

Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego zaprasza pracowników oraz wolon-tariuszy organizacji pozarządowych prowadzących działalność na terenie całe-go kraju do udziału w II edycji Akademii Trzeciego Sektora.

Akademia Trzeciego Sektora (ATS) jest ogólnopolskim projektem szkoleniowym, skierowanym do pracowników i wolontariuszy organizacji pozarządowych. Celem projektu jest podniesienie kompetencji i umiejętności pracowników i wolontariuszy organizacji pozarządowych, a tym sa-mym podniesienie jakości i efektywności działań prowadzonych w trzecim sektorze. II edycję Akademii Trzeciego Sektora objął Patronatem Honorowym Marszałek Województwa Małopol-skiego.

W szkoleniach i warsztatach może wziąć udział każdy pracownik organizacji pozarządowej pro-wadzącej działalność i mającej siedzibę na terenie całej Polski. Na szkolenia ATS zaprasza rów-nież wolontariuszy współpracujących z organizacjami pozarządowymi. Pierwszeństwo w przyję-ciu na listę uczestników szkoleń mają przedstawiciele małych i młodych organizacji.

Więcej informacji: www.wolontariat.info.pl

II Edycja Akademii Trzeciego Sektora

Str. 4 Wiadomości FORUM 50+

Grająca Szafa

Słuchacze podczas debaty Od lewej: Zbigniew Jagielski, Krzysztof Szerkus, Alina Rocka, Beata Czechowicz – Derkacz, Ludwika Sikorska

Nieuczciwi akwizytorzy, oferujący różnego rodzaju usługi i produkty, sztuczki reklamowe pośredników udzielających pożyczki, skomplikowane umowy bankowe czy ubezpieczeniowe - wszystko to sprawia, że szczególnie ludzie starsi, coraz częściej padają ofiarami oszustw lub nieuczciwych praktyk, przed którymi nie potrafią się bronić, zauważa Ludwika Sikorska Pełnomocnik JM Rektora UG ds. Uniwersytetu Trzeciego Wieku, członek Gdańskiej Rady Seniorów.

Problem ubożenia osób starszych został zauważony i poruszony m.in. podczas debaty Parla-mentarnego Zespołu ds. Osób Starszych, spotkania w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich oraz siódmego posiedzenia Gdańskiej Rady Seniorów.

Wyłudzania pieniędzy od osób starszych są dzisiaj realnym problemem. Seniorzy mają mniejszą zdolność obrony przed manipulacją ze strony nieuczciwych akwizy-torów i instytucji co sprawia, że często podejmują decyzje, które mają później przykre, a by-wa, że dramatyczne konsekwencje finansowe. Kłopoty finansowe sprawiają zaś, że ludzie starsi ubożeją i żyją poniżej minimum socjalnego.

Aby zapobiec sytuacji ubożenia osób starszych, 14 października 2009 na Wydziale Prawa i Administracji , Uniwersytetu Gdańskiego, pomimo szalejącej wichury, odbyły się dwie de-baty otwarte dla słuchaczy Gdańskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku oraz Seniorów mia-sta Gdańska zatytułowane „Akwizytor i bankier - przyjaciel czy wróg?".

W debatach wzięli udział:

Alina Rocka – Miejski Rzecznik Praw Konsumenta, Krzyszof Szerkus - Pełnomocnik Rzecznika Praw Obywatelskich, podinspektor Zbigniew Jagielski z Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku, na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż wyżej wymienione osoby uczestniczyły w debatach SPOŁECZNIE! Moderatorem debaty była, Rzecznik prasowy Uniwersytetu Gdańskiego Beata Czechowicz-Derkacz.

Gdańsk mówi STOP nieuczciwym akwizytorom!

Str. 5 Wiadomości FORUM 50+

Praktyczne wskazówki dla Seniorów wynikające z debaty

Jeżeli akwizytor proponuje Ci zawarcie umowy w miejscu zamieszkania pamiętaj :

• Nie wpuszczaj do mieszkania osób, które nie okazały dokumentu tożsamości, a także doku-mentu potwierdzającego prowadzenie działalności gospodarczej lub pełnomocnictwa przedsię-biorcy.

• Nic nie podpisuj zanim dokładnie nie przeczytasz i nie zrozumiesz.

• Zapewnij sobie czas (przynajmniej jeden - dwa dni) na zastanowienie się, czy rzeczywiście chcesz kupić towar lub usługę i czy proponowane warunki (m. in. cena) są atrakcyjne.

• Sprawdź firmę np. przeglądając wpisy na forach internetowych, telefonując do rzecznika kon-sumentów, Inspekcji Handlowej lub Federacji Konsumentów.

• W razie jakichkolwiek wątpliwości skontaktuj się z rodziną lub znajomymi i przedyskutuj spra-wę.

• Pamiętaj, że nie ma nic za darmo – przedsiębiorcy nie prowadzą działalności charytatyw-nej.

• Od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa możesz odstąpić w terminie dziesięciu dni, składając na piśmie oświadczenie woli. Pamiętaj jednak, że towar musisz zwrócić (na własny koszt) w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłe-go zarządu.

• W przypadku umowy ubezpieczenia prawo odstąpienia nie przysługuje chyba, że umowa takie prawo określa.

Umowa kredytu / pożyczki :

• Zanim zdecydujesz się na kredyt porównaj oferty kilku banków i wybierz najkorzystniejszą.

• Nie ufaj bez zastrzeżeń reklamom – zanim zdecydujesz się na ofertę danego banku sprawdź nie tylko oprocentowanie nominalne kredytu, ale również rzeczywistą roczną stopę oprocentowania, a także całkowity koszt jego uzyskania (wysokość opłat, prowizji i innych kosztów).

• Dokonując zakupu towaru lub usługi na raty przeczytaj uważnie umowę kredytową, zwracając szczególną uwagę na zasady i terminy spłaty; ma to ogromne znaczenie przy tzw. kredycie odnawial-nym lub karcie kredytowej.

• Nie podpisuj formularza umowy kredytowej, jeżeli nie wszystkie rubryki zostały należycie wy-pełnione (dotyczy to w szczególności umów zawieranych za pośrednictwem akwizytorów sprzedają-cych towary lub usługi).

• Pamiętaj, że od umowy kredytu konsumenckiego (do 80.000,00 zł) masz prawo odstąpić w terminie dziesięciu dni, składając oświadczenie na piśmie i zwracając kwotę kredytu; bank jed-nak ma prawo zatrzymać lub domagać się zapłaty opłaty przygotowawczej, jeśli taka była przewi-dziana umową.

• Unikaj firm nie będących bankami, a oferujących pożyczki na szczególnie korzystnych warun-kach, również dla osób nie mających zdolności kredytowej; możesz bardzo łatwo stracić zamiast zy-skać.

Lista ważnych telefonów na stronie FORUM 50+: http://www.forum.senior.info.pl/a/aktualnosci/gdansk-mowi-stop-nieuczciwym-akwizytorom/0

Opracowała: Agnieszka Nikodem

2010, numer 18 Str. 6

Wyniki II Wyborów Miss i Mistera Trzeciej Młodości, Poznań

2010, numer 18 Str. 7

Hasłem przewodnim drugich wyborów było „Piękne wnętrze czyni pięknym ciało”. Miss i Mister 08 przekazali tegorocznym Zwycięzcom honorowe insygnia tj. koronę Miss i puchar Mistera oraz miano Ambasadora Kampanii Społecznej na rzecz przełamywania stereotypów na temat starości.

21 października 2009 r. w Teatrze Polskim publiczność przyznała tytuł Miss Trzeciej Młodości 2009 p. Barbarze Orłowskiej z Klubu Seniora w Kicinie. Tytuł Mistera przyznano p. Włodzimierzowi Florkowskiemu, muzykowi z Zespołu Wrzosy.

Wicemiss została p. Krystyna Rydz z Zespołu Zakręcone babki. Tytuł Wicemistera otrzymał p. Ireneusz Harłoziński z Klubu Seniora Królewska Oaza.

Pozostałe Panie i Panowie otrzymują tytuły przyznane im przez Jury!

Ewa Klupczyńska - MISS PASJI

Stanisław Sobczak - MISTER KRASOMÓWSTWA I MISTER ODWAGI

Danuta Płótniak - MISS POETYCKIEJ DUSZY

Stanisława Rabikowska - MISS WITALNOŚCI i MISS ODWAGI

Jolanta Górna - MISS GRACJI

Mirosława Biniak - MISS DOBROCI

Olga Hubska - Kluczyńska - MISS ELEGANCJI

Ignacy Piwonii - MISTER SZARMANCJI

Czesława Warzych - MISS SCENY

Maria Rosadzińska - MISS WDZIĘKU

Aleksander Antonio Buchholz - MISTER SCENY

Łucja Luković - MISS RADOŚCI ŻYCIA

Maria Pańczak - MISS ZDROWEGO STYLU ŻYCIA

Janina Bela - MISS ŻYCZLIWOŚCI

Genowefa Rożkowska - MISS POGODY DUCHA

Barbara Spychała - MISS OPTYMIZMU

Zofia Biskupska – Grylewicz - MISS OBIEKTYWU

Henryk Majchrzak - MISTER INTELEKTU

Janina Wąs - MISS UŚMIECHU

Stanisław Leśny - MISTER DOWCIPU

Publiczność zgromadzona na III edycji Festiwalu Twórczości Trzeciej Młodości wybrała drogą gło-sowania swych ulubieńców i tak :

W kategorii poezja wygrała p. Jagoda Podleśna Klub Seniora Kopernik, w kategorii śpiew i muzyka: p. Zdzisław Aksamski C. K. w Grabowie nad Prosną, w kategorii taniec: grupa Zakręcone babki, w kategorii kabaret: zespół Jesienne róże (ze sztuką Wawelski smok) DDPS nr.1 w kategorii chóry i zespoły: zespół Jesienne róże DDPS nr.1 ul. Konopnickiej 18 w kategorii sztuka: p. Łucja Jakubowska Klub Seniora Słoneczna przystań

Warszawski Oddział Stowarzyszenia „mali bracia Ubogich” we współ-pracy z Freunde alter Menschen z siedzibą w Berlinie realizuje międzynarodo-wy projekt skierowany do Seniorów powyżej 65 roku życia, w szczegól-ności do ofiar nazizmu. Jednym z działań projektu jest cykl spotkań pod nazwą „Opowiem Ci o mojej Warszawie” odbywający się raz w miesiącu w księgarnio-kawiarni „Tarabuk”(Warszawa, ul.Browarna 6)

Każde spotkanie z cyklu poświęcone jest wybranym Seniorom, którzy wyrażają chęć podzielenia się swo-imi wspomnieniami z czasów życia w Warszawie w latach 1939-45 ze słuchaczami obecnymi na spotka-niach zainteresowanymi tematem życia w stolicy w czasach okupacji niemieckiej.

„Opowiem Ci o mojej Warszawie” to przede wszystkim okazja do powrotu do przeszłości

i odnalezienia w niej momentów, które warto uwiecznić i przekazać kolejnym pokoleniom. To szansa na zobrazowanie, jak ludność cywilna radziła sobie każdego dnia życia w latach 30-tych i 40-tych XX wie-ku. To również wspaniała okazja do integracji międzypokoleniowej oraz nawiązania nowych przyjaźni.

Bohaterami ostatniego spotkania byli rodowici warszawiacy, pani Elżbieta Persa wraz z mężem, którzy skontaktowali się ze Stowarzyszeniem z wielką chęcią opowiedzenia swoich przeżyć z lat wojny oraz pani Janina Szumna, utalentowana śpiewaczka i podopieczna Stowarzyszenia.

Warto podkreślić, że opowieści snutych podczas spotkań w księgarnio-kawiarni „Tarabuk” (Warszawa, ul. Browarna 6) może posłuchać każdy! Wstęp jest nieodpłatny!

Więcej o projekcie:

* Koordynator Projektu: Monika Jaworska, e-mail: mjaworska@malibracia.org.pl tel. 022 635 13 64, tel. kom. 501 13 85 13

Do pozostałych działań projektu należą:

→ Cykl Spotkań Środowych „Opowiem Ci o mojej Warszawie” odbywający się w siedzibie warszawskiego Oddziału Stowarzyszenia.

Każde Spotkanie Środowe poświęcone jest jednemu konkretnemu tematowi dotyczącemu życia codzien-nego w Warszawie w latach 1939-45 (np. "W starym kinie", "List do przyszłych pokoleń", "Zakazane pio-senki”, ”Gry, zabawy i zabawki z dzieciństwa").

→ Nieodpłatne konsultacje dla osób starszych u specjalistów z dziedziny prawa, pracy socjalnej, psycho-logii oraz medycyny. Każdy ze specjalistów przyjmuje zainteresowanych raz w miesiącu w siedzibie Sto-warzyszenia „mbU” przy ul. Gen. Andersa 13 lok.28 w Warszawie

→ Uwiecznienie wspomnień seniorów dot. życia ludności cywilnej w okupowanej Warszawie, ar-chiwizacja przetrwałych źródeł materialnych, sesje fotograficzne, jak też szereg warsztatów skiero-wanych do wolontariuszy.

Wysłuchiwanie i dokumentowanie wspomnień to nie tylko ocalenie historii „zwykłych” mieszkańców okupowanej Warszawy - to przede wszystkim skuteczne narzędzie terapeutyczne kierowane ku senio-rom.

Projekt współfinansowany jest przez niemiecką fundację „Pamięć, odpowiedzialność, przyszłość”.

Kontakt: Ogólnopolskie Stowarzyszenie „mali bracia Ubogich” e-mail:info@malibracia.org.pl, tel. 022 635 13 64, www.malibracia.org.pl

Cykl Spotkań „Opowiem Ci o mojej Warszawie”

Str. 8 Wiadomości FORUM 50+

Stowarzyszenie „mali bracia Ubogich” jest organizacją pozarządową, która pragnie przeciwdziałać marginalizacji osób starszych, łamać stereotypy na temat starości, alarmować społeczeństwo na temat trudnej sytuacji seniorów, ale przede wszystkim chce być blisko samotnej osoby starszej, trzymać ją za rękę i sprawić, aby dotarła do końca swej drogi z uśmiechem i wiarą w życzliwość drugiego człowieka. (www.malibracia.org.pl).Stowarzyszenie „mali bracia Ubogich” należy do międzynarodowej Federa-cji des petits freres des Pauvres i działa w Polsce od 1 grudnia 2002 roku w Oddziałach w Warszawie, Po-znaniu i w Lublinie

W 2008 roku Stowarzyszenie otoczyło opieką ok. 300 potrzebujących

seniorów.

Stowarzyszenie posiada status Organizacji Pożytku Publicznego, NR KRS 0000160750

2010, numer 18 Str. 9

XXI Bieg Niepodległości z Nordic Walking

Już po raz drugi w historii na trasie warszawskiego Biegu Niepodległości pojawili się entuzjaści Nor-dic Walking. 11 listopada 2009 roku uczestnicy marszu Nordic Walking mieli do pokonania 4-kilometrową trasę. Na starcie stanęła rekordowa liczba 230 zawodników. Ostatecznie sklasyfikowa-nych zostało 205 osób. Najstarsza uczestniczka ukończyła 83 lata, najmłodsi urodzili się zaledwie sie-dem lat temu.

„Tak duża rozpiętość wieku startujących świadczy o tym, że Nordic Walking można uprawiać na-prawdę w każdym wieku” – powiedziała po marszu Anna Majerkiewicz-Lenart, prezes fundacji Ak-tywni, organizatora marszu Nordic Walking.

Mimo, że Nordic Walking to aktywność typowo rekreacyjna, część zawodników potraktowała marsz jako sportowe wyzwanie. Najszybciej czterokilometrową trasę pokonał Tomasz Latawiec z Warszawy, który uzyskał czas 29:07. Czasy poniżej 30 minut osiągnęli również: Krzysztof Kmito z Elbląga (29:26), Małgorzata Polewacz z Olsztyna (29:38), Bożena Ruszkowska z Elbląga (29:41), Andrzej Fol-ga z Warszawy (29:51) oraz Leszek Mielcarek z Bytomia (29:51). Wśród wszystkich uczestniku mar-szu Nordic Walking rozlosowano nagrody ufundowane przez fundację Aktywni oraz Warszawski ośrodek Sportu i Rekreacji.

W XXI Biegu Niepodległości wzięła udział rekordowa liczba zawodników. Limit siedmiu tysięcy uczestników został wyczerpany na dwa dni przed imprezą. Oprócz biegaczy i Nordic Walkerów na trasie pojawili się również zawodnicy na wózkach oraz rolkarze.

Wśród biegaczy najlepszy był Rafał Wójcik z czasem 30.27, drugie miejsce zajął Michał Smalec (30.42), trzeci był Kamil Poczwardowski (30.53). Rywalizację kobiet wygrała Agnieszka Gortel z czasem (34.44), która wyprzedziła Annę Jakubczak (34.51) i Marię Cześnik (36.30). Wśród zawodników niepełnosprawnych na wózkach najlepszy był Bogdan Król (21.53), drugie miejsce zajął Antoni Pardo (22.02), a trzecie Monika Pudlis (22.28). Spośród wszystkich startujących w war-szawskim Biegu Niepodległości najszybszy był Paweł Milewski, który 10-kilometrową trasę pokonał w czasie 20:51.

Kontakt: FUNDACJA AKTYWNI ul. Bracka 3 m. 5, 00-501 Warszawa

www.aktywni.info; www.aktivpro.pl

2010, numer 18 Str. 10

W Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie rozpoczęła działalność Sek-cja Artystyczna. Działania prowadzone są w ramach "Szkoły @ktywnego Senio-ra" i stanowią jeden z elementów aktualnie realizowanego przez Towarzystwo Polsko-Niemieckie w Krakowie międzynarodowego projektu HEuRIT(AGE).

Seniorzy samodzielnie przygotowali ozdoby świąteczne. Wolontariuszka, pani Barbara Zugaj, pokazuje jak tworzyć z kartonu, różnego rodzaju makaronów, czy koralików oryginalne choinki, gwiazdki, stroiki. W styczniu 2010 będą przygotowywane ozdoby karnawałowe.

Spotkania są bezpłatne; mają charakter otwarty.

Projekt jest finansowany przez Komisje Europejską (Program Grundtvig). Uczestniczy w nim 9 państw europejskich.

Więcej informacji: www.tpnk.org.pl/stronysn/strona.php?idwyb=7

Sekcja Artystyczna „Szkoły @ktywnego Seniora”, Kraków

Nikt ich nie odwiedza, rodziny odmawiają zabrania ich do domu. Liczba starych osób przywożonych przed świętami do szpitali rośnie nawet dwukrotnie. Dyrektorzy lecznic nie radzą sobie z problemem.

Córka od trzech tygodni nie chce zabrać ojca po ciężkiej operacji do domu. Jest już zdrowy, mógłby wyjść ze szpitala. Nie mamy jednak gdzie go przewieźć – mówi doc. Janusz Olędzki, zastępca kierownika kliniki nowotworów jelita grubego w Centrum Onkologii w Warszawie. – Wyleczony pacjent blokuje miejsce cho-rym. A na przyjęcie do naszej kliniki czeka 116 osób. Tymczasem córka konsekwentnie odmawia opieki nad nim. Mówi, że się ojca brzydzi – opowiada.

Nikt nie prowadzi statystyk, ilu starych ludzi podrzucono do szpitala i tam pozostawiono. Lekarze twierdzą jednak, że zjawisko się nasila. Z szacunków wynika, że w stołecznych szpitalach niepotrzebnie zajmuje łóż-ka co najmniej 100 takich pacjentów. Z rodziną nie ma kontaktu, nie odbiera telefonów, nie przyjeżdża do szpitala. Zdarza się nawet, że nikt nie otwiera drzwi, gdy karetka przywozi pacjenta do domu. – Wtedy wracamy z nim na oddział – opowiada Agnieszka Jeziorska.

Dyrektorzy lecznic nie zawsze radzą sobie z problemem. Powrotem do domu ze szpitala osób porzuconych powinni zajmować się pracownicy socjalni. Ale nie każdy szpital ich zatrudnia. Jeśli ich nie ma, może zawiadomić Ośrodek Pomocy Społecznej.

– Gdy mam sygnał o pozostawionym pacjencie, to jadę do rodziny. Przypominam o obowiązku zabrania bliskiego ze szpitala – mówi pani Małgorzata Kozińska, która od roku „obsługuje“ stołeczne szpitale.

Bogusława Biedrzycka, dyrektor OPS na Woli, przekonuje, że rodzina, która nie wie, jak poradzić sobie z osobą starszą, powinna zgłosić się do ośrodka. Jego pracownicy pomogą w umieszczeniu staruszka w domu opieki. Jeżeli zgodzi się, może ten pobyt finansować ze swojej emerytury. – Pracownik socjalny może usta-lić też indywidualny plan pomocy. Organizujemy nawet usługi specjalistyczne m.in. pielęgnacyjne, uspraw-niające, readaptacyjne – dodaje dyrektor Biedrzycka. Tylko na Woli taką pomoc otrzymuje 1000 osób.

Źródło: www.onet.pl

Porzuceni w Szpitalach

Str. 11 Wiadomości FORUM 50+

W dniu pierwszego października w Lublinie odbyło się wiele imprez poświęconych obchodom Mię-dzynarodowego Dnia Osób Starszych. Duży Festyn dla lubelskich seniorów odbył się w dzielnicy Bronowice. Uroczystość ta rozpoczęła się mszą św. poświęconą osobom starszym, którą prowadził Proboszcz parafii Św. Maksymiliana Kolbe. Część oficjalna i artystyczna odbyła się na świeżym po-wietrzu. Wszystkich zebranych w imieniu organizatorów-Sekcji Pracy Socjalnej Nr.7 MOPR, Wielo-pokoleniowego Klubu Wolontariusza oraz Parafii pod wezwaniem Św. Maksymiliana Kolbe powitała Pani mgr Ewa Tuszowska, która przypomniała genezę tego dnia powiedziała:

- Dzisiejsze spotkanie jest ukłonem w kierunku upływającego czasu. Czternastego grudnia 1990 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ ustanowiło dzień 1 października Międzynarodowym Dniem Osób Starszych. Pod określeniem „Ludzie Starsi” kryją się przeważnie osoby powyżej 60 roku życia. Granica oddzielająca osobę starszą od tej, w średnim wieku jest bardzo płynna i zmienia się na prze-strzeni dziejów. Prognozuje się, iż w 2050 roku populacja osób starszych przekroczy 2 miliardy i po raz pierwszy będzie większa od populacji dzieci do 14-go roku życia. W opinii GUS-u proces starzenia się polskiego społeczeństwa trwa już od lat i wciąż postępuje. Starzenie się społeczeństw to jeden z problemów współczesnego świata. Problemem nie jest oczywiście samo starzenie się ludzi jako natu-ralny proces, a wykluczenie ich i spychanie na margines życia społecznego.

- Dzisiejsze obchody są apelem do „Młodszych”, żeby wiedzieli i pamiętali, że nikt z nas nie zatrzyma czasu. Uczmy więc naszych zastępców szacunku do „Jesieni życia” i wspólnie dbajmy o to, aby nie była ona smutna i ponura. Wybitny amerykański polityk B. Franklin powiedział: „Nie starzeje się ten, kto nie ma na to czasu”.

Wszyscy uczestnicy mieli okazję wysłuchać koncertu zespołu „Zielona Dolina „i Gloria Victis”. W pro-gramie Festynu odbyło się darmowe badanie słuchu, pomiary ciśnienia, porady zdrowotne. Dodatko-wymi atrakcjami było: wspólne biesiadowanie, śpiewy, darmowy poczęstunek, bigos, kiełbasa, pie-czeń rzymska, herbata ufundowane przez restaurację PIKOLO.

Piękny gest ze strony seniorów to owoce z przyniesione z ich ogrodów. Wnukowie częstowali przyby-łych gości owocami. Organizatorzy otrzymali dużo podziękowań od uczestników za świetną zabawę i niepowtarzalny klimat. Kolejny raz mogliśmy się upewnić, że nasze działania są potrzebne i mobilizu-ją nas do dalszych działań.

Elżbieta Iwanicka Wielopokoleniowy Klub Wolontariusza TWWP- LUBLIN

Międzynarodowy Dzień Osób Starszych 1 października 2009, Lublin

„KU JESIENI”

2010, numer 18 Str. 12

19 Października 2009r w Lublinie obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem

była to duża impreza medialna, którą patronatem objął Prezydent Miasta Lublina Środowi-

skowy Hufiec Pracy, Lubelski Bank Żywności, OHP ,TVP –Lublin.

Uroczystość rozpoczęła Komendant Hufca Pani Urszula Małek, która przybliżyła historię tego dnia. - Spotykamy się po raz trzeci mówiła, aby podkreślić znaczenie tego dnia gdyż jest on hoł-dem dla ofiar nędzy na całym świecie oraz znakiem solidarności i braterstwa z najuboższymi. Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem, jest wezwaniem społeczności światowej o solidarne wsparcie dla osób dotkniętych brakiem podstawowych środków do życia, który jest powodem utrudnienia dostępu do podstawowych usług w zakresie kształcenia czy ochrony zdrowia, a także wykluczenia społecznego, marginalizacji i dyskryminacji. Pani Małek powitała wszystkich przy-byłych gości. Następnie głos zabrała Pani wice Prezydent Miasta Lublina Elżbieta Wnuk–Kołodziej.

W wystąpieniu swoim podkreśliła, że problem ubóstwa i wykluczenia społecznego jest nadal jed-nym z najważniejszych problemów społecznych w naszym mieście i kraju. Prosiła, aby każdy oby-watel nie był obojętny na krzywdę ludzką, aby każdy z nas czuł się zobowiązany do rozwiązywa-nia problemów społecznych, miał otwarte serce na potrzeby innych. Pani Prezydent podziękowa-ła wszystkim organizacjom pozarządowym, wolontariuszom za pracę na rzecz innych.

W części artystycznej wystąpił chór ”Jarząbki” oraz zespół Couler Cafe. Po części artystycznej był poczęstunek grochówką, pierogami lubelskimi i herbatą.

Cieszymy się bardzo, że problem ubóstwa jest bardzo nagłaśniany w naszym mieście, że coraz więcej młodzieży, organizacji, szkół bierze udział w proteście i żądaniu „żeby choć na chwilę świat zatrzymał się nad dolą najuboższych”.

Elżbieta Iwanicka Wielopokoleniowy Klub Wolontariusza TWWP- LUBLIN

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem, Lublin

Zofia Malanowska z domu Świeżyńska urodziła się w 1915 roku we wsi Wil-czycach w Ziemi Sandomierskiej. Jej ojciec - Kazimierz Świeżyński – wła-ściciel majątku Wilczyce, był aktywnie zaangażowany w działalność spo-łeczną, typu pracy organicznej. Matka – Kazimiera z Cichowskich - własnym przykładem uczyła dzieci wielkiej pracowitości i sumienności. W rodzinie żywe były zainteresowania plastyczne. Starsza siostra Zofii – Wanda (Schinzlowa) – ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, a jej ciotecznym bratem był znany malarz kolorysta i krytyk sztuki – Jerzy Wolff. Ona sama od wczesnego dzieciństwa wykazywała zain-teresowania artystyczne, co nie znalazło jednak wyrazu w formalnych studiach. Ukończyła Gimna-zjum ss. Niepokalanek w Nowym Sączu, a w 1936 roku wyszła za mąż za Władysława Malanowskiego, z którym miała dwoje dzieci. Mąż jej poległ we Francji w 1940 roku, w szeregach 10 Pułku Strzelców Konnych. Okupację hitlerowską spędziła, wraz z dziećmi, w Wilczycach. Przebywał tam również i in-tensywnie malował Jerzy Wolff. Rozbudził on zainteresowania malarskie swojej kuzynki, która pod jego kierunkiem dużo malowała – akwarele i tempery – głownie martwe natury i pejzaże. Termino-wanie u Jerzego Wolffa pogłębiło wrodzoną wrażliwość Zofii na kolor.

W lecie 1944 roku, Armia Radziecka sforsowała Wisłę pod Baranowem i utworzyła tzw. Przyczółek Sandomierski. Wilczyce znalazły się po stronie rosyjskiej, parę kilometrów od linii frontu, który utrzy-mał się na tym samym miejscu, aż do stycznia 1945 roku. Cała ludność z przyfrontowych wiosek zo-stała ewakuowana. Rodzina Zofii znalazła schronienie w Sandomierzu, wywożąc ze sobą tylko najpo-trzebniejsze rzeczy. Wszystkie jej prace malarskie uległy zniszczeniu. Do Wilczyc nigdy już nie powró-ciła. Majątek został zabrany w ramach reformy rolnej. Zofia Malanowska rozpoczęła pracę w charak-terze księgowej, najpierw w Sandomierzu, a potem w Otwocku. Praca zawodowa i konieczność zajęcia się dziećmi nie pozostawiała jej wiele miejsca na kontynuowanie zainteresowań artystycznych. Od czasu do czasu malowała niewielkie akwarelki, o które zupełnie nie dbała i które w większości zaginę-ły.

W latach 70-tych, gdy mieszkała już w Warszawie, zainteresowała się tkactwem, by wreszcie odnaleźć swój oryginalny wyraz artystyczny w haftach, które stwarzają możliwości artystyczne a jednocześnie narzucają dyscyplinę rzemieślniczą. W ciągu kilkudziesięciu lat wyrobiła własny styl. Haftuje naj-prostszym płaskim ściegiem na szarym płótnie. W jej małych obrazkach, „malowanych” igłą, zasadni-czą rolę odgrywa subtelny dobór wąskiej gamy kolorystycznej. Zróżnicowane tło stanowi integralną część haftu. Pod względem tematycznym jej prace są bardzo różnorodne. Poza kompozycjami własny-mi wykorzystuje fotografie, a także reprodukcje dzieł mistrzów – ikony bizantyjskie i ruskie, malar-stwo gotyckie i renesansowe, ale także obrazy Paula Cezanne’a, Egona Schielego, Witolda Wojtkiewi-cza, Olgi Boznańskiej, Jerzego Wolffa… Często skupia się tylko na fragmencie jakiegoś obrazu. Nigdy nie są to kopie, lecz własne impresje na temat dzieł, które ją zafascynowały.

Pracuje bardzo systematycznie i z wielkim zaangażowaniem emocjonal-nym. Dzień w dzień całe przedpołudnie – około czterech godzin – poświę-ca haftowaniu. Pozwala jej na to dobry wzrok, który zachowała do tej pory. Haftowanie jest dla niej nie tylko przeżyciem artystycznym, ale i rodzajem terapii na stany depresyjne.

Zofia Malanowska Uwiecznić to co minęło, uwiecznić niezmienione

Str. 13 Wiadomości FORUM 50+

Karnawałowe spotkanie, 18 i 20 stycznia

W każdej chorobie tak i w chorobie Parkinsona, stres i przygnębienie, bardzo źle wpływają na pa-cjentów, jest to przyczyną wycofywania się z czynnego życia i zamykania w swoich domach, co z kolei pogarsza standard życia codziennego chorych. Natomiast pozytywne nastawienie i próba zaakcepto-wania swojej choroby dają możliwość podjęcia aktywności psychofizycznej i ruchowej oraz przeby-wania z innymi ludźmi. Przy dobrze przygotowanym repertuarze muzycznym, kawie, herbatce i ciastku, chorzy uczestniczący w dwóch spotkaniach, poznali się bliżej, wymienili się doświadczenia-mi, spostrzeżeniami co do życia codziennego z chorobą Parkinsona. Sukcesem organizatorów jest to, iż 80 osób chorych opuściło swoje domy, pozwoliło im to na chwilę zapomnieć o chorobie.

Żyję z chorobą Parkinsona – audycja radiowa, 15 lutego

Program edukacyjno-informacyjny wyemitowany w ogólnopolskim radiu. Wiedza polskiego społe-czeństwa o chorobie Parkinsona jest zadziwiająco uboga, zwłaszcza w małych miejscowościach, co jest bardzo niekorzystne dla osób żyjących z tą chorobą. Stowarzyszenie z radością przyjęło propozy-cję przygotowania audycji radiowej przedstawiającej problemy związane z chorobą Parkinsona oraz udzielenia zainteresowanym słuchaczom rad i wskazówek w codziennym radzeniu sobie z tą choro-bą. W dwóch wyemitowanych audycjach uczestniczyli Pani mgr Anna Barałkiewicz – specjalista re-habilitacji, Pan Tadeusz Stajkowski – osoba z chorobą Parkinsona oraz Pani Iwona Szymańska – prawnik. Po programie otrzymaliśmy bardzo wiele listów, telefonów z całej Polski zawierających prośby o dalszą pomoc we wskazaniu lekarzy, rehabilitantów i instytucji, które mają wpływ na polep-szenie życia osób z chorobą Parkinsona.

Drzwi otwarte dla choroby Parkinsona, 22 lutego

Akcja profilaktyczna mająca na celu wykrycie choroby Parkinsona u osób podejrzewających u siebie tę chorobę. Podczas trwania akcji przebadano w Inowrocławiu 231 osób, które zgłosiły się do dyżuru-jących lekarzy: Jolanty Piaskowskiej, Hanny Zielezińskiej-Kaczmarek oraz Aleksandry Fołdy. Czter-dziestu pięciu osobom została udzielona porada potrzeby leczenia choroby Parkinsona poprzez czyn-ną rehabilitację, której udzielili mgr Reh. Anna i Michał Barałkiewicz. W trakcie akcji psycholog To-masz Kuczma udzielił wsparcia psychologicznego czternastu osobom.

Kujawsko-Pomorskie Stowarzyszenie Osób z Chorobą Parkinsona Kalendarz wydarzeń roku 2009

Str. 14 Wiadomości FORUM 50+

Hafty Zofii Malanowskiej były eksponowane na dziesięciu wystawach, w tym siedmiu indywidualnych. W 2009 roku w Bibliotece „Więzi” ukazała się jej książka zatytułowana „Wilczyckie Wspomnienia”, w której opisuje swoje wrażenia z dzieciństwa i młodości spędzonej na wsi. Jak pisze „chciała choć trochę uwiecznić to co minęło, uwiecznić niezmienione”.

Link do albumu haftów Pani Zofii Malanowskiej: http://picasaweb.google.pl/kmalanowski/HAFTY?authkey=Gv1sRgCJW0pcjiqJmrfg#

2010, numer 18 Str. 15

Konferencja „Starość i młodość”, 10 marca

Stowarzyszenie zorganizowało konferencję wojewódzką, która poświęcona była poszukiwaniu per-spektyw do budowania porozumienia między ludźmi starszymi, chorymi a młodymi.

Nasilające się przejawy gorszego traktowania ludzi starszych i niepełnosprawnych, lekceważenie ich potrzeb oraz zapewnienie im bezpieczeństwa, to główne tematy które zostały poruszone podczas kon-ferencji. Wypracowana w trakcie spotkania wizja to przyszłość, w której ludzie starsi będą cieszyć się powszechnym uznaniem i poważaniem, a ich głos oraz opinie będą wysłuchiwane. Zamierzony cel to ochrona i podtrzymanie praw ludzi chorych i niepełnosprawnych w każdej dziedzinie życia. Organi-zatorzy wierzą, że opowiadając się za potrzebami osób starszych możliwa jest poprawa warunków ich życia. Poprzez edukację i współpracę ze szkołami podniesiona zostanie świadomość młodych ludzi i wypracowane zostaną optymalne rozwiązania potrzebne do poprawy wizerunku osoby starszej i nie-pełnosprawnej.

Polska po pięciu latach w Unii Europejskiej, 4 maja

Pani Joanna Kuchta z Powiatowego Centrum Informacji Europejskiej w Inowrocławiu w wystąpieniu zatytułowanym: „Unia Europejska bez tajemnic dla osób niepełnosprawnych” przekazała podstawo-we informacje na temat tego, co osoba niepełnosprawna zyskała, a co straciła po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Prowadząca w rzeczowy sposób odpowiedziała na zadane jej pytania. Był też czas na relaks, wystąpił zespół dziecięcy „Canzonetta” ze szkoły muzycznej Yamacha. Stowarzyszenie pra-gnie podziękować Prezydentowi Miasta Inowrocławia Panu Ryszardowi Brejzie, za osobisty udział w spotkaniu, w którym uczestniczyło 120 osób.

Wycieczka po parku solankowym, 4 czerwca

Piesza wycieczka osób chorych i ich opiekunów po parku solankowym, impreza miała charakter re-kreacyjno-integracyjny, celem było pobudzenie aktywności ruchowej oraz poznanie historii powsta-nia i leczenia w inowrocławskim uzdrowisku. Po zwiedzaniu uczestnicy zaproszeni zostali na herbatę, kawę i lody.

W roku 2009 w wyniku działalności Stowarzyszenia:

• 236 osób otrzymało bezpłatnie Informator – Przewodnik osoby niepełnosprawnej

• 48 chorych skorzystało z leczenia rehabilitacyjnego na oddziale długoterminowym Szpitala Powia-towego w Inowrocławiu

• 15 chorych było rehabilitowanych w domu

• 13 naszym członkom zrefundowaliśmy jednorazowo koszty zakupu leków

Wszystkie zrealizowane i zaplanowane przez nas zadania na rzecz osób niepełnosprawnych z cho-robą Parkinsona, członków Kujawsko-Pomorskiego Stowarzyszenia Osób z Chorobą Parkinsona służą celowi: wszechstronnej pomocy, ulżeniu w cierpieniu, wsparciu psychofizycznemu oraz obda-rowaniu promykiem nadziei na lepsze i godniejsze życie. Poprzez zrealizowane zadania przywra-camy wiarę w siebie i radość życia.

Lucjan Piekański

Prezes Kujawsko-Pomorskiego Stowarzyszenia Osób z Chorobą Parkinsona

Pragniemy pogratulować Wielopokoleniowemu Klubowi Wolontariusza wyróżnienia jakie otrzymał w konkursie Barwy wolontariatu. Na to zaszczytne wyróżnienie pracowali wszyscy wolontariusze seniorzy, studenci, młodzież. Jest to dowód na to, jak dużo można zrobić w grupie wielopokoleniowej.

BARWY WOLONTARIATU dla Wielopokoleniowego Klubu Wolontariusza, Lublin

Str. 16 Wiadomości FORUM 50+

2010, numer 18 Str. 17

Spotkanie Andrzejkowe w Wielopokoleniowym Klubie Wolontariusza zostało zorganizowane w ra-mach projektu „Kurtyna w Górę”. Była to świetna zabawa, która podobała się dzieciom, studentom i seniorom. Wszyscy poznawali tradycje andrzejkowe. Wróżka Zenia wróżyła z kart i przepowiadała przyszłość. Dla każdego uczestnika zabawy były przygotowane losy – „co najprzyjemniejszego spotka Cię w tym roku” i „Czy Mikołaj będzie łaskawy”. W czasie tej zabawy ujawniły się umiejętności i do-świadczenia seniorów. Nauczycielki zostały wróżkami, księgowe tańczyły, psycholożki robiły kwiatki - każdy znalazł coś dla siebie i mógł się zrealizować. A więc-bawmy się i spełniajmy swe marzenia.

Elżbieta Iwanicka

Zdjęcia dotyczą projektu realizowanego przez Wielopokoleniowy Klub Wolontariusza "KURTYNA W GÓRĘ" w ramach konkursu "Seniorzy w Akcji" Towarzystwa Inicjatyw Twórczych "ę"

Andrzejki w Lublinie

Hospicjum to też Życie

Nie podadzą leku i nie zdiagnozują choroby, ale upieką ciasto, przeczytają książkę lub w milczeniu i bez pośpiechu posiedzą przy łóżku. Bez nich hospicjum nie byłoby tak podobne do domu, a tak różne od większości szpitali. Wolontariusze. To dzięki nim o wiele łatwiej o uśmiech w miejscu, w którym kończy się życie.

Aby hospicjom nie zabrakło wolontariuszy, już po raz szósty Fundacja Hospicyjna organizuje kampa-nię społeczną "Hospicjum to też Życie". Jej celem jest pokazanie Polakom, czym są hospicja, komu i w jaki sposób pomagają, ale też -- jak każdy z nas może pomóc im i ich podopiecznym.

W tym roku szczególny akcent położony jest na zachęcenie do wolontariatu hospicyjnego osób, które mają już za sobą okres pracy zawodowej. Z doświadczeń hospicjów wynika bowiem, że osoby w wieku emerytalnym mają bardzo dużo do zaoferowania hospicjom. Co więcej, praca na rzecz innych może być dla nich cennym uzupełnieniem luki powstałej po przejściu na emeryturę, usamodzielnieniu się dzieci lub śmierci bliskiej osoby. Dla hospicjów wolontariusz w dojrzałym wieku to wolontariusz, który anga-żuje się na dłużej, posiada cenne doświadczenie zawodowe i życiowe, a także ma sporo wolnego czasu.

Jak wykazują badania przeprowadzone w tym roku przez Fundację Hospicyjną i PBS DGA na repre-zentatywnej grupie 1072 dorosłych Polaków, spora część z nas nie angażuje się w wolontariat hospicyj-ny, ponieważ:

• nikt nam tego nie zaproponował (20% odpowiedzi),

• nie jesteśmy w stanie przebywać w towarzystwie osób umierających (18%),

• nie posiadamy umiejętności przydatnych w hospicjum (17%).

Zwłaszcza takim osobom Fundacja Hospicyjna pragnie powiedzieć, że:

• gorąco zapraszają do pracy w hospicjum i zapewniają, że wolontariat to nie tylko pomoc potrze-bującym, ale też wielka satysfakcja dla udzielających pomocy.

• wolontariat hospicyjny to nie tylko praca przy chorym, ale też pomoc w biurze, ogrodzie, trans-porcie sprzętu medycznego i rodzin chorych, organizowaniu akcji charytatywnych. Poza tym do bezpośredniego kontaktu z chorymi i ich bliskimi wolontariusze dochodzą stopniowo, zwykle do-piero w trakcie kilkumiesięcznego kursu medycznego, po szkoleniu z psychologiem i wielu roz-mowach z pracownikami hospicjum i bardziej doświadczonymi wolontariuszami.

• prawie każdy z nas posiada umiejętności, które przydadzą się w hospicjum. Większość hospicjów potrzebuje pomocy kierowców, ogrodników, malarzy, pracowników biurowych, prawników, osób pracujących z młodymi wolontariuszami lub specjalizujących się w pozyskiwaniu finansów dla hospicjum itp. Oczywiście, bardzo cenni są dla hospicjów wolontariusze z doświadczeniem me-dycznym, ale brak takiego doświadczenia w żadnym stopniu nie przeszkadza w tym, żeby poma-gać hospicjum i osobom chorym.

W VI kampanii "Hospicjum to też Życie", jak co roku bierze udział ok. 100 ośrodków paliatywno-hospicyjnych z całego kraju. Ich pracownicy i wolontariusze organizują wyda-rzenia, które mają przybliżyć lokalnym społecznościom działalność i potrzeby hospicjów.

Więcej informacji: www.httz.pl i www.hospicja.pl

Str. 18 Wiadomości FORUM 50+

Gorąco zachęcamy do zapoznania się z drugim wydaniem publikacji pt. "Fundusze unijne dla or-ganizacji pozarządowych w latach 2007 – 2013. Przewodnik".

W swoim budżecie na lata 2007 – 2013 Unia Europejska przewidziała wiele możliwości dofinansowania projek-tów organizacji pozarządowych w różnorodnych programach i funduszach. Przewodnik jest naszym skromnym wkładem w promowanie i przybliżanie organizacjom tych możliwości. W jego drugim wydaniu znacznie poszerzy-liśmy liczbę programów unijnych, w których szeroko rozumiane organizacje pozarządowe z państw członkowskich UE oraz z innych państw Europy i świata mogą się ubiegać o pieniądze na swoje działania.

Zdecydowana większość działających na poziomie unijnym programów i instrumentów finansowych oferuje moż-liwości finansowania organizacjom pozarządowym. W I części znajdą Państwo opisy kilkunastu z nich. W II części opisane zostały programy przygotowane przez Polskę w celu wykorzystania ogromnej puli pieniędzy, jaką przy-znała nam Unia w ramach swojej polityki spójności. Z pewnością nie raz zetknęli się już Państwo z terminem „fundusze strukturalne”, „fundusze unijne” czy „fundusze europejskie”. Taką formę pomocy, która ma skutkować bardziej spójnym rozwojem społeczno-gospodarczym regionów, Unia zaoferowała wszystkim nowym państwom członkowskim. Część II A zawiera opisy programów operacyjnych realizowanych na poziomie krajowym (w tym Programu Kapitał Ludzki, którego elementy wdrażane są na poziomie regionalnym we wszystkich wojewódz-twach), natomiast część II B prezentuje wyciąg z regionalnych programów operacyjnych.

Celem Przewodnika jest wyłącznie dostarczenie informacji zainteresowanym tym dofinansowaniem organizacjom pozarządowym. Sygnalizujemy, że zasady i procedury ubiegania się o dotacje są skomplikowane i w praktyce do-stęp do tych pieniędzy nie jest łatwy. Barier i trudności, jakie napotykają beneficjenci, jest mnóstwo, a mimo to na publikowanych przez Komisję listach przyznanych grantów odnajdujemy wiele polskich organizacji pozarządo-wych. Organizacje, którym udało zdobyć dofinansowanie, zrealizować projekt i właściwie go rozliczyć, są z całą pewnością nieocenionym źródłem informacji dla tych, które dopiero się do tego przymierzają.

Marcela Wasilewska Koordynatorka Programu Europejskiego Federacja Organizacji Pozarządowych Centrum Szpitalna

Publikacja została przygotowana przez Federację Organizacji Pozarządowych Centrum Szpitalna przy finanso-wym wsparciu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.

Przewodnik po funduszach UE dla organizacji pozarządowych

Str. 19 Wiadomości FORUM 50+ Przewodnik dostępny jest w wersjach: drukowanej i elektronicznej.

Wersję drukowaną można otrzymać w 16 regionalnych Punktach Informacyj-nych o Funduszach Europejskich. Mapę punktów i dane teleadresowe można znaleźć w portalu Ministerstwa Rozwoju Regionalnego poświęconym fundu-szom UE: www.funduszeeuropejskie.gov.pl/dzialaniapromocyjne/PI/Strony/Ogolne_informacje_mapa_wojewodztw.aspx

UWAGA! Nie wszystkie punkty zamówiły Przewodnik. Z informacji podanych przez MRR wynika, że Przewodnika nie zamówił Główny Punkt Informacyjny Funduszy Europejskich w Białymstoku przy Urzędzie Marszałkowskim Woje-wództwa Podlaskiego. Czekamy na informacje od MRR na temat pozostałych punktów (zostaną zamieszczone w portalu ngo.pl na stronie:

http://wiadomosci.ngo.pl/wiadomosci/507880.html).

Wersja elektroniczna (.pdf): www.wiadomosci.ngo.pl/files/wiadomosci.ngo.pl/public/korespondenci/Marcela_pliki/Fundusze_UE_dla_NGOs-ow-wyd.II.pdf

Konkurs „Praktyki przyjazne pracownikom 50+” rozstrzygnięty

Książka „BIGOS W PAPILOTACH”

Maria Biłas-Najmrodzka (absolwentka filologii polskiej) i Elżbieta Narbutt (dziennikarka, z wykształcenia lekarz weterynarii) postanowiły podzielić się swoim spojrzeniem na wiek dojrzały. Napisały pełną ciepła i optymizmu książkę, której treścią jest zwyczajne życie – bez fajerwerków i sensacyjnych doniesień. Na pierwsze danie: kłopoty z pamięcią, nadkwasotą, siwe włosy i choroba psa. Na drugie: dużo wolnego czasu i wspomnienia. A przecież świat można oswoić, co akurat autorkom udaje się skutecznie robić. Najprostsza recenzja „Bigosu w papilotach”: po jego lekturze chce się po prostu żyć peł-nią życia i PESEL, który, chcąc nie chcąc, mamy w dowodzie, nie ma na to żadnego wpływu. Książka została wydana przez wydawnictwo BAOBAB. Maria Biłas –Najmrodzka współautorka książki w 2009 roku uruchomiła w Warszawie wspólnie z gronem przyjaciół „Wędrujący Klub Czytających Dzie-ciom” – akcję w której panie 50 + czytają dzieciom w przedszkolach, szpita-lach i świetlicach. Założenie Klubu zostało sfinansowane z dotacji przekaza-nej w ramach konkursu „Seniorzy w akcji” przez Towarzystwo Inicjatyw Twórczych ę i Polsko-Amerykańską Fundację Wolności.

2010, numer 18 Str. 20

19 listopada na finałowej gali w Warszawie przyznane zostały nagrody w ogólnopolskim konkur-sie "Praktyki przyjazne pracownikom 50+" zorganizowanym przez Akademię Rozwoju Filantro-pii w Polsce. Nagrodzone zostały firmy i instytucje publiczne wspierające praktyki sprzyjające zatrudnieniu oraz rozwojowi zawodowemu pracowników 50 plus.

Konkurs był częścią projektu „Zysk z dojrzałości” realizowanego przez Akademię Rozwoju Filan-tropii pod patronatem Minister Pracy i Polityki Społecznej. Ma on na celu przeciwdziałanie ni-skiej aktywności zawodowej osób w wieku 50+, poprzez uświadamianie pracodawcom i służbom zatrudnienia wagi problemu, pokazanie korzyści wynikających z zatrudnienia osób w tym wieku oraz popularyzację dobrych praktyk i skutecznych rozwiązań w tym zakresie. Jest to pierwsza tego typu inicjatywa w Polsce, pozwalająca na promocję coraz częściej podkreślanych i ważnych dla funkcjonowania na współczesnym rynku pracy rozwiązań w obszarze zarządzania wiekiem.

Pełne uzasadnienie decyzji oraz opis praktyk realizowanych przez nagrodzone firmy i instytucje znajduje się pod adresem: www.zysk50plus.pl/storage/fck/file/aktualnosci/ZYSK_Z_DOJRZALOSCI_nagrodzone_praktyki.pdf

2010, numer 18 Str. 21

Warsztaty prowadzi Andżelika Korczak-Urban, psycholog, trener pra-cy z grupą, posiadająca certyfikat europejski 101 EATA/ITAA z analizy transakcyjnej. Zajmuje się projektowaniem, organizowaniem i prowadze-niem warsztatów grupowych dla młodzieży, dorosłych i osób po 50 roku życia z tematyki: efektywnego uczenia się, technik radzenia sobie ze stre-sem, asertywności. Zorganizowała i poprowadziła warsztaty wyjazdowe "Siła W Wieku", których celem było odkrywanie poprzez taniec, muzy-kę, pracę z rzeźbą, fotografię i własną historię, swojego potencjału oraz wyznaczanie sobie nowych celów w czasie, jakim jest emerytura.

PROGRAM WARSZTATÓW pamięci dla osób 50+ obejmuje m.in. naukę zasad funkcjonowania pamięci; określenie indywidualnego stylu uczenia się; ćwiczenie umiejętności koncentracji, relaksowania się; określenie wpływu stresu na funkcjonowanie pamięci, sposoby radzenia sobie ze stresem.

CELEM WARSZTATÓW jest:

a/ zwiększenie możliwości aktywnego uczestnictwa osób starszych w życiu osobistym, społecznym, kulturalnym;

b/ przeciwdziałanie marginalizacji i izolacji seniorów w społeczeństwie;

c/ likwidowanie utrwalonych barier w funkcjonowaniu poznawczym seniorów;

d/ integracja międzypokoleniowa;

e/ wykorzystywanie potencjału osób starszych;

f/ stymulacja rozwoju osobistego.

W rezultacie uczestnicy warsztatów zyskują świadomość własnego potencjału, umiejętność korzystania z technik pamięci, umiejętność relaksowania i koncentrowania, świadomość wpływu aktywności fizycznej na poprawę funk-cjonowania poznawczego.

Seniorzy, podsumowując zajęcia, wymieniają korzyści płynące z uczestnictwa w warsztatach:

- "Przekonałem się, że wiek nie dyskryminuje człowieka i nie jest usprawiedliwieniem na godzenie się z faktem np. pogarszającej się pamięci, poznałem narzędzia i sposoby, które zamierzam stosować"

- "Poznałam możliwości swojego umysłu, nauczyłam się technik rozwijania pamięci, przez te dwie godziny w tygo-dniu nie myślałam o problemach dnia codziennego, spędziłam chwile na relaksujących zajęciach z muzyką w tle, otrzymałam dużą porcję optymizmu"

- "Poznałam metody zapamiętywania wiadomości użytecznych w codziennym życiu"

Opinia seniorów na temat trenera Andżeliki Korczak-Urban:

- "Pani Andżelika prowadzi zajęcia profesjonalnie, bardzo ciekawie, lek-ko, z humorem"

- "Wytwarza bardzo dobrą atmosferę wykładów, jest kontaktowa, cier-pliwa, potrafi docenić wysiłek tych, którym jest trudniej podążyć za to-kiem zajęć"

- "Posiada ogromny dar przekazywania wiedzy, potrafi zachęcić do pra-cy i umie docenić każdy wysiłek, dzięki niej podniosłam się na duchu, korzystnie wpływa na nastrój, emocjonalnie się wyciszyłam"

WARSZTATY PAMIĘCI dla osób 50+

FORUM 50+ jest nieformalnym, otwartym związkiem

organizacji, które łączy wspólna misja - poprawa jako-

ści życia ludzi starszych w Polsce. FORUM jest otwarte

na współpracę z innymi organizacjami pozarządowy-

mi i instytucjami w kraju i za granicą, którym bliskie

są nasze cele.

W W W . F O R U M . S E N I O R . I N F O . P L

FORUM 50+ SENIORZY XXI

Centrum Szpitalna

Ul. Szpitalna 5, lok.5 00-031 Warszawa

Wtorki: 9.00-17.00

Czwartki: 12.00-17.00

Tel: 022 828 91 28 wew.140 Fax: 022 828 91 29

mail:

forum50plus@free.ngo.pl