Ustawa o podatku dochodowym

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.

1

USTAWA z dnia … … … r.

o podatku dochodowym

(projekt)

Spis treści:

Dział I. Przedmiot ustawy ..................................................................................................................................... 3 Rozdział 1. Podstawowe pojęcia ............................................................................................................................. 3 Rozdział 2. Właściwość organów podatkowych w zakresie podatku dochodowego .............................................. 9 Dział II. Podatnicy i płatnicy podatku ............................................................................................................... 11 Rozdział 3. Przepisy ogólne .................................................................................................................................. 11 Rozdział 4. Podatnicy ........................................................................................................................................... 11 Rozdział 5. Płatnicy .............................................................................................................................................. 14 Dział III. Przedmiot opodatkowania ................................................................................................................. 14 Rozdział 6. Przepisy ogólne .................................................................................................................................. 14 Rozdział 7. Przychody podatkowe ........................................................................................................................ 16 Rozdział 8. Obowiązek podatkowy ....................................................................................................................... 29 Rozdział 9. Przychody zwolnione ......................................................................................................................... 31 Dział IV. Koszty podatkowe ............................................................................................................................... 45 Rozdział 10. Przepisy ogólne ................................................................................................................................ 45 Rozdział 11. Koszty uzyskania przychodu............................................................................................................ 45 Rozdział 12. Szczególne przypadki poniesienia kosztów uzyskania przychodów ................................................ 46 Rozdział 13. Normatywne koszty uzyskania przychodów .................................................................................... 50 Rozdział 14. Amortyzacja ..................................................................................................................................... 56 Rozdział 15. Szczególne zasady określania kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu ................... 66 Rozdział 16. Wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów ................................................................................ 67 Dział V. Podstawa opodatkowania .................................................................................................................... 71 Rozdział 17. Przepisy ogólne ................................................................................................................................ 71 Rozdział 18. Skumulowana podstawa opodatkowania ......................................................................................... 74 Rozdział 19. Odrębne podstawy opodatkowania .................................................................................................. 77 Rozdział 20. Szczególne zasady obliczania podstawy opodatkowania ................................................................. 84 Rozdział 21. Odliczenia od podstawy opodatkowania .......................................................................................... 90 Dział VI. Podatek należny, zobowiązanie podatkowe, nadpłata podatku ...................................................... 96 Rozdział 22. Przepisy ogólne ................................................................................................................................ 96 Rozdział 24. Stawki podatku dotyczące zaliczek ................................................................................................ 100 Rozdział 25. Zmniejszenia lub zwiększenia podatku należnego ......................................................................... 101 Rozdział 26. Szczególna nadpłata podatku ......................................................................................................... 102 Dział VII. Zapłata podatku .............................................................................................................................. 102 Rozdział 27. Zapłata podatku i zaliczek na podatek przez podatników .............................................................. 102 Rozdział 28. Zapłata podatku i zaliczek na podatek przez płatników ................................................................. 110 Dział VIII. Dokumentacja, deklaracje, informacje i ewidencje podatkowe ................................................. 118 Rozdział 29. Przepisy ogólne .............................................................................................................................. 118 Rozdział 30. Dokumenty podatkowe .................................................................................................................. 119 Rozdział 31. Deklaracje podatkowe i informacje podatkowe ............................................................................. 120 Rozdział 32. Ewidencje ....................................................................................................................................... 128 Dział IX. Zryczałtowany podatek dochodowy ................................................................................................ 132 Rozdział 33. Karta podatkowa ............................................................................................................................ 132 Rozdział 34. Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych ....................................... 140 Rozdział 35. Zasady przekazywania części podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego ....... 142 Rozdział 36. Zryczałtowane opodatkowanie dochodów z odpłatnego zbycia przez osoby fizyczne nieruchomości

i niektórych praw majątkowych .......................................................................................................................... 143 Rozdział 37. Szczególny podatek dochodowy .................................................................................................... 146 Dział X. Przepis końcowy ................................................................................................................................. 146 Załącznik nr 1. Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych

dochodu rocznego ............................................................................................................................................... 147 Załącznik nr 2. Lista podmiotów, do których zastosowanie mają art. 62 ust. 3 pkt 7, art. 91 ust. 6, art. 149, art.

199 ustawy .......................................................................................................................................................... 149 Załącznik nr 3. Lista podmiotów, do których ma zastosowanie art. 70 ust. 6 i 22 ustawy ................................. 152 Załącznik nr 4. Lista podmiotów, do których mają zastosowanie art. 70 ust. 6 i 15 ustawy ............................... 155


2

Załącznik nr 5. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych ................................................................................ 157 Załącznik nr 6. Tabela miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej ..................... 167 Załącznik nr 7. Wykaz wyrobów rękodzieła ludowego i artystycznego (atestowanych przez komisje artystyczne i

etnograficzne)...................................................................................................................................................... 185 Załącznik nr 8. Charakterystyka działalności uslugowej i wytwórczo-usługowej objętej opodatkowaniem

podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej ......................................................................................... 192 Załącznik nr 9. Kwartalne stawki ryczałtu od przychodów proboszczów .......................................................... 205 Załącznik nr 10. Kwartalne stawki ryczałtu od przychodów wikariuszy ............................................................ 206 Załącznik nr 11. Wykaz usług do których stosuje się stawki określone w art. 169 ust. 2 pkt 3 i ust.7-9, oraz usług

których świadczenie wyłącza ten sposób opodatkowania ................................................................................... 207 Uzasadnienie ...................................................................................................................................................... 215 Cześć I. Zagadnienia ogólne ............................................................................................................................... 215 Cześć II. Zagadnienie szczegółówe .................................................................................................................... 216 Część III. Ocena skutków regulacji ..................................................................................................................... 257


3

DZIAŁ I. PRZEDMIOT USTAWY

ROZDZIAŁ 1. PODSTAWOWE POJĘCIA

Art. 1

1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym podmiotów będących podatnikami tego podatku.

2. Przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem ratyfikowanych umów międzynarodowych, będących źródłem

prawa powszechnie obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 2

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów:

1) z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów:

a) z działów specjalnych produkcji rolnej,

b) niewymienionych w lit. a, jeżeli podatnik wybrał opodatkowanie tych przychodów podatkiem

dochodowym;

2) z działalności leśnej w rozumieniu ustawy o lasach;

3) określonych w ustawie o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia;

4) podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn;

5) z tytułu zasiedzenia;

6) armatora opodatkowanego na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku

tonażowym (Dz. U. Nr 183, poz. 1353 oraz z 2008 r. Nr 209, poz. 1316); podatnicy będący armatorami w

rozumieniu tej ustawy, prowadzący działalność opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną

działalność opodatkowaną podatkiem dochodowym, są obowiązani w ewidencji podatkowej wyodrębnić

przychody i związane z nimi koszty na poszczególne rodzaje działalności podlegającej opodatkowaniu

podatkiem tonażowym i podatkiem dochodowym;

7) z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej

wspólności majątkowej;

8) z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z

nich;

9) będących świadczeniami na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego

i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską;

10) uzyskanych w wyniku czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Art. 3

1. Okresem podatkowym dla potrzeb podatku dochodowego jest rok podatkowy.

2. Rokiem podatkowym podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi jest rok

kalendarzowy.

3. Przepis ust. 1 stosuje się do podatników podatku dochodowego niebędących osobami fizycznymi, z

zastrzeżeniem art. 5, chyba że podatnik podatku dochodowego postanowi inaczej w statucie lub w umowie

spółki albo w innym dokumencie regulującym jego zasady ustrojowe, oraz zawiadomi o tym właściwy organ

podatkowy; rokiem podatkowym jest wówczas okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

4. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3, składane jest najpóźniej w terminie 30 dni, licząc od dnia

zakończenia ostatniego roku podatkowego.

5. Podmioty, które nie były wcześniej podatnikami podatku dochodowego, składają zawiadomienie, o którym

mowa w ust. 3, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności lub uzyskania statusu podatnika podatku

dochodowego.

6. Przepisy ust. 3-5 stosuje się odpowiednio do podatkowych grup kapitałowych, o których mowa w art. 27-30.

Dla każdej ze spółek tworzącej grupę:

1) dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez grupę jest dniem kończącym rok

podatkowy tych spółek;

2) dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła

status podatkowej grupy kapitałowej, jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.

Art. 4

1. Cząstkowymi okresami podatkowymi są miesiące lub kwartały kalendarzowe, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego wybrał rok podatkowy inny niż kalendarzowy, za miesiąc uznaje się

miesiąc kalendarzowy, a za kwartał uznaje się każde trzy kolejne miesiące, licząc od początku roku

podatkowego.


4

Art. 5

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego niebędący osobą fizyczną podejmuje po raz pierwszy działalność lub

uzyskuje status podatnika tego podatku, jego pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności

do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż

dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, podejmuje po raz pierwszy działalność lub

uzyskuje status podatnika tego podatku w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybiera rok podatkowy

pokrywający się z rokiem kalendarzowym – jego pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia

działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego niebędący osobą fizyczną zmienia rok podatkowy, za pierwszy po

zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego

roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż

dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

4. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami powstaje obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia

bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika podatku dochodowego roku podatkowego, za rok

podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku

podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych; następnym rokiem podatkowym jest wówczas okres

od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca stosowanego przez podatnika roku podatkowego.

Art. 6

1. Ilekroć w niniejszej ustawie mowa jest o:

1) odpisach amortyzacyjnych – rozumie się przez to kwoty odzwierciedlające zużycie fizyczne, prawne i

moralne środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości określonej zgodnie z

ustawą, w tym odpisy amortyzacyjne niebędące kosztami uzyskania przychodów;

2) dyskoncie – rozumie się przez to różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez

emitenta a ceną zakupu papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku

nabycia papierów wartościowych w drodze spadku lub darowizny - różnicę pomiędzy ceną wykupu a

ceną zakupu tych papierów przez spadkodawcę lub darczyńcę;

3) certyfikacie rezydencji – rozumie się przez to zaświadczenie o miejscu zamieszkania albo miejscu

siedziby podatnika podatku dochodowego w rozumieniu art. 25, wydane przez właściwy organ

podatkowy albo właściwy organ administracji podatkowej innego państwa, będącego państwem miejsca

zamieszkania lub miejsca siedziby podatnika;

4) zagranicznym zakładzie – rozumie się przez to:

a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce siedziby lub zarząd na terytorium innego

państwa, wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a

w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania

bogactw naturalnych,

b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

przez podmiot mający miejsce siedziby lub zarząd na terytorium innego państwa,

c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce siedziby lub zarząd na terytorium

innego państwa działa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do

zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska,

stanowi inaczej;

5) inwestycjach – rozumie się przez to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września

1994 r. o rachunkowości;

6) inwestycjach w obcych środkach trwałych – rozumie się przez to koszty poniesione przez podatnika

podatku dochodowego na utworzenie lub ulepszenie środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby

działalności gospodarczej podatnika podatku dochodowego, które nie stanowią jego własności;

7) gospodarstwie rolnym – rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia

15 listopada 1984 r. o podatku rolnym;

8) przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;

9) zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony

w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby, w momencie

zbycia lub podziału, stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania;

10) ofercie publicznej – rozumie się przez to publiczne proponowanie lub ofertę publiczną w rozumieniu

ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów

finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych;


5

11) pochodnych instrumentach finansowych – rozumie się przez to instrumenty finansowe, o których mowa

w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

12) funduszach kapitałowych – rozumie się przez to:

a) fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 27

maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych,

b) ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe, działające na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o

działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w ustawie z

dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

13) księgach rachunkowych – oznacza to księgi, o których mowa w rozdziale 2 ustawy z dnia 29 września

1994 r. o rachunkowości;

14) składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o

rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością

gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, zgodnie z art. 106 ust. 4;

15) papierach wartościowych - oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia

29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

16) samochodzie osobowym - oznacza to samochód osobowy oraz inny niż samochód osobowy pojazd

samochodowy w rozumieniu art. 282 ustawy o podatku od towarów i usług;

17) pracowniku - rozumie się przez to osobę uzyskującą przychody z tytułu stosunku służbowego, stosunku

pracy, spółdzielczego stosunku pracy lub pracy nakładczej;

18) ustawie o podatku od towarów i usług - oznacza to ustawę z dnia … o podatku od towarów i usług;

19) Ordynacji podatkowej - oznacza to ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa;

20) Kodeksie cywilnym - oznacza to ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny;

21) Kodeksie spółek handlowych - oznacza to ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych;

22) ubezpieczycielu - rozumie się przez to zakład ubezpieczeń albo zakład reasekuracji prowadzący

działalność na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej;

23) ustawie o kontroli skarbowej – oznacza to ustawę z dnia 30 września 1991 r. o kontroli skarbowej;

24) państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej;

25) państwie trzecim – rozumie się przez to państwo niebędące członkiem Unii Europejskiej;

26) podatku od towarów i usług – oznacza to podatek od towarów i usług w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z

dnia …. o podatku od towarów i usług;

27) podatku od wartości dodanej - rozumie się podatek od wartości dodanej w rozumieniu Dyrektywy

2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości

dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.) z wyjątkiem podatku od towarów i usług;

28) podatku obrotowym – rozumie się podatek mający cechy podatku od wartości dodanej, który obowiązuje

w państwie trzecim;

29) podatku rolnym - rozumie się przez to podatek rolny w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o

podatku rolnym.

2. Ilekroć w ustawie mowa jest o leasingu, użyte określenia oznaczają:

1) umowa leasingu - umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której

jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania

pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”,

podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty;

2) podstawowy okres umowy leasingu - czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem

czasu, na który może być przedłużona lub skrócona;

3) normatywny okres amortyzacji - w odniesieniu do:

a) środków trwałych - okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek

amortyzacyjnych określonych w załączniku nr 5, zrównują się z wartością początkową środków

trwałych,

b) wartości niematerialnych i prawnych - okres ustalony zgodnie z ustawą dla dokonywania odpisów

amortyzacyjnych od tych wartości;

4) rzeczywista wartość netto - wartość początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych zaktualizowaną zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszoną o sumę dokonanych zgodnie z

ustawą odpisów amortyzacyjnych;

5) hipotetyczna wartość netto - wartość początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych pomniejszoną o:

a) odpisy amortyzacyjne obliczone zgodnie z ustawą, z uwzględnieniem współczynnika 3, w odniesieniu

do środków trwałych,

b) odpisy amortyzacyjne obliczone przy zastosowaniu trzykrotnie skróconych okresów amortyzowania,

w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych;


6

6) spłata wartości początkowej - faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w

umowie leasingu równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych, w podstawowym okresie umowy leasingu; spłaty tej nie zmniejsza się o kwotę wypłaconą

korzystającemu przez finansującego w przypadku, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy

leasingu, finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych, będących przedmiotem tej umowy;

7) leasing podatkowy – umowę leasingu spełniającą łącznie następujące warunki:

a) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w lit. b, została zawarta

na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli

przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości

niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat - jeżeli jej przedmiotem są

podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

b) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności

gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

c) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w lit. a lub b, pomniejszona o należny

podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 26-27, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków

trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

8) leasing finansowy – umowę leasingu spełniającą łącznie następujące warunki:

a) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;

b) suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek o którym mowa w ust. 1

pkt 26-28, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości

niematerialnych i prawnych;

c) umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu odpisów

amortyzacyjnych dokonuje korzystający; w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna

nieprowadząca działalności gospodarczej, finansujący zgodnie z jej treścią nie dokonuje odpisów

amortyzacyjnych.

Art. 7

1. Działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa:

1) wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa;

2) polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;

3) polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat ekonomiczny, w sposób zorganizowany i

ciągły, niezależnie od miejsca jej prowadzenia.

2. Działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu, w tym w ramach działów specjalnych

produkcji rolnej, produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z

własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego,

hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja

roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt,

ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a

także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie

których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1) miesiąc - w przypadku roślin;

2) 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek;

3) 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego;

4) 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

3. Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy

grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego,

wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla

entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza

gospodarstwem rolnym.

4. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach

nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 1 do ustawy.

5. Działalnością leśną jest gospodarka leśna w rozumieniu ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, oraz

działalność określoną w przepisach o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia.

6. Pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność gospodarcza inna niż działalność rolna i działalność

leśna.


7

Art. 8

1. Za terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się terytorium lądowe oraz wnętrze ziemi znajdujące się pod

nim, morskie wody wewnętrzne i morze terytorialne oraz dno i wnętrze ziemi znajdujące się pod nimi,

przestrzeń powietrzną znajdująca się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem

terytorialnym oraz pokłady statków morskich i powietrznych zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Za terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również znajdującą się poza morzem terytorialnym

wyłączną strefę ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z

prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego

podglebia oraz ich zasobów naturalnych.

Art. 9

1. Osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas gdy posiada na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ośrodek interesów życiowych, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Osoby fizyczne, których pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej trwa łącznie w roku podatkowym dłużej niż 183

dni, traktowane są także jako mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Miejscem siedziby lub zarządu podatnika podatku dochodowego niebędącego osobą fizyczną dla celów

podatku dochodowego jest miejsce prawnej siedziby lub zarządu; z zastrzeżeniem ust. 4-5. Jeżeli miejsce

siedziby lub zarządu podlega ujawnieniu w odpowiednim rejestrze publicznym, domniemywa się, że jest to

miejsce siedziby lub zarządu dla celów podatku dochodowego.

4. Miejscem siedziby podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 27-30, jest miejsce siedziby spółki, o

której mowa w art. 28 ust. 1 pkt 4.

5. Przepis ust. 3 nie stosuje się do zagranicznych zakładów.

Art. 10

1. Jeżeli kwoty dla potrzeb podatku dochodowego wyrażone są w walutach obcych, podatnik lub płatnik

podatku dochodowego obowiązany jest przeliczyć je przy zastosowaniu kursu średniego walut obcych

ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem art. 11.

2. W przypadku przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym kurs określony w ust. 1

jest kursem ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

3. W przypadku kosztów w rozumieniu przepisów ustawy kurs określony w ust. 1 jest kursem ostatniego dnia

roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu lub dzień innego zdarzenia, z którym ustawa wiąże

powstanie kosztu.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku kosztów poniesionych na zakup lub wytworzenie

środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych oraz kwot wyłączanych przez podatnika z

podstawy opodatkowania, zmniejszenia podstawy opodatkowania oraz zmniejszenia należnego podatku

dochodowego.

Art. 11

1. Jeżeli kwoty, o których mowa w art. 10, wynikają z faktur wystawionych przez podatnika podatku

dochodowego będącego również podatnikiem podatku od towarów i usług, podatnik lub płatnik podatku

dochodowego może zastosować dla potrzeb podatku dochodowego zasady przeliczenia walut obcych

stosowane dla potrzeb podatku od towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Kwotę podatku od towarów i usług wyrażoną w fakturach, o których mowa w ust. 1, przelicza się zgodnie z

art. 136 ustawy o podatku od towarów i usług również w przypadku, gdy kwoty określone dla potrzeb

podatku dochodowego wynikające z tych faktur przeliczane są zgodnie z art. 10.

3. Przepis ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy naliczony podatek od towarów i usług wyrażony w fakturach

wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług nie zmniejsza kwoty podatku należnego w

rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 12

1. Jeżeli kwoty, o których mowa w art. 10, wynikają z faktur wystawionych przez podatnika podatku

dochodowego będącego również podatnikiem podatku od wartości dodanej, kwotę przychodu lub kosztu

podatkowego wynikającego z tych faktur oblicza się przeliczając je na złote w takiej proporcji, w jakiej

pozostaje kwota wyrażona w walucie obcej zmniejszona o kwotę podatku należnego, w kwocie wydatku lub

należności ogółem.

2. Przepis art. 10 stosuje się odpowiednio do przeliczenia kwot wyrażonych w walutach obcych dla potrzeb

sporządzenia informacji na podstawie ustawy.


8

Art. 13

1. Jeżeli podatnicy podatku dochodowego w związku z rozliczeniem tego podatku uzyskują lub mogą uzyskać

korzyści majątkowe związane z posługiwaniem się lub posiadaniem środków lub wartości pieniężnych w

walutach obcych, obowiązani są określić różnice kursowe dla potrzeb podatku dochodowego.

2. Dodatnie różnice kursowe są przychodem, a ujemne różnice kursowe są kosztem uzyskania przychodów

podatnika podatku dochodowego.

3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, określają różnice kursowe zgodnie z art. 14 i 15, z zastrzeżeniem ust. 4 i

5.

4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, prowadzący księgi rachunkowe, których sprawozdania finansowe są

badane przez podmioty uprawnione do ich badania, mogą określić różnice kursowe zgodnie z przepisami o

rachunkowości.

5. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, będący małymi podatnikami mogą zrezygnować z określania różnic

kursowych dla podatku dochodowego lub określać je metodą uproszczoną; określanie metody uproszczonej

lub rezygnacja z określania różnic kursowych następuje zgodnie z art. 226 ust. 1-5.

Art. 14

1. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego

ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego

otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego

ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty,

przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest

niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych

środków lub wartości pieniężnych, według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z

ostatniego dnia roboczego poprzedzającego każdy z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;

4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu

(pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank

Polski z tych dni;

5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu

(pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank

Polski z tych dni.

2. Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego

ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego

otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego

ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty,

przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest

wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych

środków lub wartości pieniężnych, według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z

ostatniego dnia roboczego poprzedzającego każdy z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;

4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu

(pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank

Polski z tych dni;

5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu

(pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank

Polski z tych dni.

3. Średnim kursem ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest kurs w

rozumieniu art. 10 ust. 2 i 3.

Art. 15

1. Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 pkt 1 i 2,

nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs

średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

2. Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 pkt 1 i 2, jest

wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego

ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie


9

zastosowanego kursu waluty, właściwy organ podatkowy może wezwać podatnika podatku dochodowego do

zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie

niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego

kursu waluty, właściwy organ podatkowy określi ten kurs w wysokości kursu walut ogłaszanego przez

Narodowy Bank Polski.

3. Kosztem poniesionym, o którym mowa w art. 14 ust. 1 i 2, jest koszt wynikający z otrzymanej faktury

(rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Dniem zapłaty, o którym mowa w

art. 14 ust. 1 i 2 jest dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia

wierzytelności.

4. Podatnicy podatku dochodowego wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w

walucie obcej, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w

rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

5. Przepisy art. 14 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do kapitałowych rat kredytów

(pożyczek).

Art. 16

1. Podatnicy podatku dochodowego, którzy wybrali metodę, o której mowa w art. 13 ust. 4, zaliczają

odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice

kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów

wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla

celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku

podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień

roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie

może być zmieniany.

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy

lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że

podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku

podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie

pisemnej właściwy organ podatkowy o wyborze tej metody.

3. W przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1, podatnicy podatku

dochodowego na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają

odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na

podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia

roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 1.

4. W przypadku rezygnacji ze stosowania metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1,

podatnicy podatku dochodowego są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwy organ podatkowy

w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować

ze stosowania tej metody. Rezygnacja może nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2.

5. W przypadku rezygnacji z metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w art. 13 ust. 4, podatnicy

podatku dochodowego:

1) zaliczają na ostatni dzień roku podatkowego, w którym stosowali tę metodę, odpowiednio do przychodów

lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o

rachunkowości;

2) od pierwszego dnia roku podatkowego, następującego po roku, w którym stosowali tę metodę, stosują

zasady, o których mowa w art. 14 i 15 ust. 1 pkt 1, ustalając różnice kursowe od dnia, o którym mowa w

pkt 1.

ROZDZIAŁ 2. WŁAŚCIWOŚĆ ORGANÓW PODATKOWYCH W ZAKRESIE PODATKU

DOCHODOWEGO

Art. 17 1. W sprawach podatku dochodowego dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

właściwy miejscowo jest organ podatkowy według miejsca ich zamieszkania.

2. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli osoba fizyczna nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej, właściwość miejscową ustala się według miejsca pobytu tej osoby.

3. Przy opodatkowaniu małżonków mających różne miejsca zamieszkania, jeżeli na ich wniosek składają

roczną deklaracje podatku dochodowego, właściwość miejscową ustala się według miejsca zamieszkania

jednego z małżonków, wskazanego w rocznej deklaracji.


10

4. Z zastrzeżeniem art. 18, w sprawach podatku dochodowego dla podatników podatku dochodowego nie

będących osobami fizycznymi właściwy miejscowo jest organ podatkowy według adresu miejsca siedziby

wynikającej:

1) z odpowiedniego rejestru publicznego lub

2) ze statutu lub umowy, jeżeli adres miejsca siedziby nie został ujawniony w odpowiednim rejestrze.

Art. 18 1. W sprawach podatku dochodowego dla podatkowej grupy kapitałowej jest organ podatkowy właściwy

miejscowo dla spółki reprezentującej taką grupę, wskazanej w umowie o jej utworzeniu.

2. Właściwym w sprawach podatku dochodowego dla podatników podatku dochodowego będących

zagranicznymi zakładami jest organ podatkowy właściwy miejscowo według adresu ich faktycznego

położenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Właściwym w sprawach podatku dochodowego dla spółki niemającej osobowości prawnej niebędącej

podatnikiem podatku dochodowego jest organ podatkowy właściwy miejscowo, w którym składa się

sprawozdanie finansowe dołączone do deklaracji podatkowej, który jest:

1) właściwy ze względu na adres miejsca siedziby spółki, jeżeli przynajmniej dla jednego wspólnika jest on

właściwy;

2) właściwy dla jednego ze wspólników wedle ich wyboru, jeżeli organ podatkowy, o którym mowa w pkt

1, nie jest właściwy dla żadnego ze wspólników;

3) właściwy dla wspólnika wskazanego w pierwszej kolejności w umowie spółki, jeżeli wspólnicy nie

dokonali wyboru, o którym mowa w pkt 2.

Art. 19 1. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany w art. 17 i 18 właściwym organem

podatkowym jest odpowiednio Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

2. Właściwość miejscowa w sprawach podatku dochodowego jest ustalana z uwzględnieniem również zakresu

zadań i terytorialnego zasięgu działania organów podatkowych, określonych na podstawie odrębnych

przepisów, w szczególności przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia określić właściwość

miejscową organów podatkowych dla podatników podatku dochodowego podlegających ograniczonemu

obowiązkowi podatkowemu uzyskujących przychody z działalności gospodarczej na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględniając podział terytorialny kraju na województwa, a także przypadki

prowadzenia działalności gospodarczej na terenie więcej niż jednego województwa oraz przypadki poboru

podatku dochodowego przez płatników.

Art. 20

Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach odpowiedzialności podatkowej płatnika ustala się

według:

1) miejsca zamieszkania płatnika, jeżeli płatnik jest osobą fizyczną;

2) adresu miejsca siedziby płatnika, jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną;

3) miejsca prowadzenia działalności przez płatnika, jeżeli nie można ustalić właściwości w sposób

wskazany w pkt 2.

Art. 21 1. Właściwym miejscowo organem podatkowym w sprawach należnego za dany rok podatkowy podatku

dochodowego:

1) dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, którzy zmienili miejsce

zamieszkania lub pobytu, wskutek czego właściwy stał się organ podatkowy inny niż dotychczasowy -

jest organ podatkowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu w ostatnim dniu roku

podatkowego, a gdy zamieszkanie lub pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustał przed tym

dniem - według ostatniego miejsca zamieszkania lub pobytu na jej terytorium;

2) dla podatników podatku dochodowego nie będących osobami fizycznymi, którzy zmienili adres miejsca

siedziby, wskutek czego właściwy stał się organ podatkowy inny niż dotychczasowy - jest organ

podatkowy właściwy według adresu miejsca siedziby w ostatnim dniu roku podatkowego, za który

składana jest deklaracja podatkowa.

2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami podatnik podatku dochodowego jest obowiązany do ujawnienia

adresu siedziby w odpowiednim rejestrze, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, gdy nowy adres miejsca siedziby

został ujawniony w tym rejestrze do końca roku podatkowego, za który składana jest roczna deklaracja

podatkowa podatku dochodowego.


11

Art. 22

1. Właściwym miejscowo organem podatkowym w sprawach zaliczek na podatek:

1) dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, którzy w trakcie roku

podatkowego zmienili miejsce zamieszkania lub pobytu, wskutek czego właściwy stał się organ

podatkowy inny niż dotychczasowy - jest organ podatkowy właściwy według miejsca zamieszkania lub

pobytu w ostatnim dniu tego okresu rozliczeniowego, a gdy zamieszkanie lub pobyt na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej ustał przed tym dniem - według ostatniego miejsca zamieszkania lub pobytu na

jej terytorium;

2) dla podatników podatku dochodowego nie będących osobami fizycznymi, którzy w trakcie roku

podatkowego zmienili adres miejsca siedziby, wskutek czego właściwy stał się organ podatkowy inny niż

dotychczasowy - jest organ podatkowy właściwy według adresu siedziby w ostatnim dniu tego okresu

rozliczeniowego.

2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami podatnik podatku dochodowego jest obowiązany do ujawnienia

adresu siedziby w odpowiednim rejestrze, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, gdy nowy adres miejsca siedziby

został ujawniony w tym rejestrze do końca okresu rozliczeniowego.

Art. 23

Przepisy art. 17, 18 i 19 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do określenia właściwości miejscowej organów

podatkowych dla płatników podatku dochodowego, a także podmiotów niebędących podatnikami ani płatnikami

podatku dochodowego, na których ciążą obowiązki informacyjne określone w przepisach ustawy.

DZIAŁ II. PODATNICY I PŁATNICY PODATKU

ROZDZIAŁ 3. PRZEPISY OGÓLNE

Art. 24

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają podmioty wymienione w art. 25 ust. 1 niezależnie od tego,

gdzie osiągają przychody podlegające opodatkowaniu.

ROZDZIAŁ 4. PODATNICY

Art. 25

1. Podatnikami podatku dochodowego są:

1) osoby fizyczne;

2) osoby prawne, z wyjątkiem spółek tworzących podatkową grupę kapitałową w czasie jej trwania;

3) spółki kapitałowe w organizacji;

4) spółki niemające osobowości prawnej utworzone na podstawie Kodeksu cywilnego lub Kodeksu spółek

handlowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5) jednostki niemające osobowości prawnej niebędące spółkami;

6) podatkowe grupy kapitałowe, utworzone przez dwie lub więcej spółki kapitałowe w rozumieniu Kodeksu

spółek handlowych;

7) spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, z zastrzeżeniem ust.

4;

8) położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczne zakłady obcych przedsiębiorstw;

- podlegające na podstawie przepisów ustawy obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 65.

2. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 4 są podatnikami podatku dochodowego, jeśli na podstawie przepisów o

rachunkowości są obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub wybrały prowadzenie tych ksiąg.

3. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 4 mogą być podatnikami podatku dochodowego, nawet gdy nie mają

obowiązku lub nie wybrały prowadzenia ksiąg rachunkowych, pod warunkiem zgłoszenia właściwemu

miejscowo organowi podatkowemu oświadczenia o wyborze opodatkowania podatkiem dochodowym, wraz

ze złożeniem (aktualizacją) zgłoszenia zgodnie z przepisami o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników

i płatników.

4. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 7 są podatnikami podatku dochodowego, jeżeli zgodnie z przepisami

prawa podatkowego państwa, w którym mają siedzibę lub zarząd, są traktowane jak osoby prawne i

podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich

osiągania.

Art. 26

1. Małym podatnikiem podatku dochodowego jest podmiot będący małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o

podatku od towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 2.


12

2. W przypadku spółek niemających osobowości prawnej niebędących podatnikiem podatku dochodowego, a

będących podatnikiem podatku od towarów i usług, do limitu uznania wspólnika takiej spółki lub spółek - za

małego podatnika podatku dochodowego wlicza się wyłącznie wartość obrotu, o którym mowa w ustawie o

podatku od towarów i usług, przypadającą na wspólnika z działalności prowadzonej w ramach tej spółki –

proporcjonalnie do jego udziału w zysku tej spółki.

3. W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą na własne nazwisko oraz jednocześnie

będących wspólnikami spółek niemających osobowości prawnej niebędących podatnikami podatku

dochodowego, dla obliczenia limitu obrotu w celu ustalenia statusu małego podatnika, wartość obrotu

uzyskanego przez tą osobę fizyczną z działalności gospodarczej prowadzonej na własne nazwisko sumuje się

z wartością obrotu określoną z tytułu udziału w tych spółkach z zastosowaniem proporcji określonej w ust. 2.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się wyłącznie do podatników podatku dochodowego uzyskujących przychody z:

1) pozarolniczej działalności gospodarczej;

2) najmu, dzierżawy;

3) działalności rolniczej;

4) działów specjalnych produkcji rolnej.

Art. 27

1. Podatnikami podatku dochodowego mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek, utworzonych na

podstawie Kodeksu spółek handlowych, mających osobowość prawną, które pozostają w związkach

kapitałowych i spełniają warunki określone w ust. 2, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.

2. Podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące

warunki:

1) podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub

spółki akcyjne mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

a) przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w art. 118 ust. 8, przypadający na

każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 500.000 zł,

b) jedna ze spółek, zwana dalej „spółką dominującą”, posiada bezpośredni co najmniej 95% udział w

kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej

"spółkami zależnymi", która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została

nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo

która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji,

c) spółki zależne nie posiadają udziałów w kapitale zakładowym innych spółek tworzących tę grupę,

d) w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu

państwa,

2) spółka dominująca i spółki zależne zawarły, w formie aktu notarialnego, umowę o utworzeniu, na okres

co najmniej 3 lat podatkowych, podatkowej grupy kapitałowej i umowa ta, zwana dalej "umową", została

zarejestrowana przez właściwy organ podatkowy;

3) po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają warunki wymienione w

pkt 1 lit. a-c, a ponadto:

a) nie korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,

b) nie pozostają w związkach powodujących zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 146, z

podatnikami podatku dochodowego niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej;

4) podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów w przychodach,

określony zgodnie z art. 127 ust. 1, w wysokości co najmniej 3 %.

3. Warunek określony w ust. 2 pkt 1 lit. d uważa się za spełniony również wtedy, gdy spółka po przystąpieniu

do podatkowej grupy kapitałowej dokona korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę zaległość wraz z

należnymi odsetkami w terminie 14 dni od dnia złożenia korekty deklaracji albo w terminie 14 dni od dnia

doręczenia decyzji organu pierwszej instancji, określającej wysokość zobowiązania, ureguluje tę zaległość

wraz z należnymi odsetkami.

Art. 28

1. Umowa, o której mowa w art. 27 ust. 2 pkt 2, musi zawierać co najmniej:

1) wykaz spółek tworzących podatkową grupę kapitałową oraz wysokość ich kapitału zakładowego;

2) informację o udziałowcach (akcjonariuszach) i wysokości ich udziału w kapitale zakładowym w spółce

dominującej i w spółkach zależnych tworzących podatkową grupę kapitałową, posiadających co najmniej

5% udziałów (akcji) tych spółek;

3) określenie czasu trwania umowy;

4) wskazanie spółki reprezentującej podatkową grupę kapitałową w zakresie obowiązków wynikających z

ustawy oraz z przepisów Ordynacji podatkowej;

5) określenie przyjętego roku podatkowego.


13

2. Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę, wskazaną zgodnie z ust. 1 pkt 4, do właściwego według jej

siedziby organu podatkowego, co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego

przez podatkową grupę kapitałową. Organ ten jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem

dochodowym podatkowej grupy kapitałowej.

3. Właściwy organ podatkowy dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie właściwy

organ podatkowy odmawia zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w

art. 27 ust. 2 pkt 1 i art. 28 ust. 1 i 3.

4. Po rejestracji umowy o której mowa w art. 27 ust. 2 pkt 2 podatkowa grupa kapitałowa nie może być

rozszerzona na inne spółki.

Art. 29

1. Podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę, o której

mowa w art. 28 ust. 1 pkt 4. Spółce tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania

podatku dochodowego od osób prawnych należnego od podatkowej grupy kapitałowej.

2. Spółka, o której mowa w art. 28 ust. 1 pkt 4, obowiązana jest zgłosić właściwemu organowi podatkowemu

wszelkie zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym spółek tworzących podatkową grupę

kapitałową - w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.

3. Do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej jest wymagane zawarcie nowej

umowy, podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu przez właściwy organ podatkowy; art. 27 ust. 2 pkt 2

stosuje się odpowiednio.

4. W razie gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym,

zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za

podatnika podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków, z zastrzeżeniem art. 30

ust. 1, oznacza utratę statusu podatnika podatku dochodowego oraz koniec jej roku podatkowego.

Art. 30

1. W przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w art. 27 ust. 2 pkt 4, za dzień utraty statusu

podatnika podatku dochodowego przez podatkową grupę kapitałową uznaje się ostatni dzień miesiąca, w

którym złożono deklarację roczną podatku dochodowego, nie później jednak niż dzień, na który przypada

termin złożenia tej deklaracji.

2. Zbycie udziałów (akcji), objętych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji lub w związku z

reprywatyzacją, oraz dalszy obrót tymi udziałami (akcjami) przez ich posiadaczy nie stanowi naruszenia

warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego.

3. Przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez którąkolwiek ze spółek wchodzących uprzednio

w skład grupy, która utraciła ten status ze względu na naruszenie warunków, o których mowa w art. 27 ust. 2

pkt 3 i 4, nie jest możliwe przed upływem roku podatkowego spółki, następującego po roku, w którym

podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika podatku dochodowego.

4. Spółki tworzące podatkową grupę kapitałową odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania z tytułu podatku

dochodowego należnego za okres obowiązywania umowy.

5. Informacje o utworzeniu i utracie statusu podatkowej grupy kapitałowej podlegają ogłoszeniu w Monitorze

Sądowym i Gospodarczym.

Art. 31

Zwalnia się od podatku:

1) Skarb Państwa;

2) Narodowy Bank Polski;

3) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, i zarządzane przez niego fundusze;

4) Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego

Ubezpieczenia Społecznego;

5) jednostki budżetowe;

6) państwowe fundusze celowe, o których mowa w ustawie o finansach publicznych;

7) wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej;

8) przedsiębiorstwa międzynarodowe i inne jednostki gospodarcze utworzone przez organ administracji

państwowej wspólnie z innymi państwami na podstawie porozumienia lub umowy, chyba że

porozumienia te lub umowy stanowią inaczej;

9) fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach

inwestycyjnych;

10) instytucje wspólnego inwestowania posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie

członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;


14

11) fundusze emerytalne utworzone na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy

emerytalnych;

12) podatników posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w

innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego prowadzących program

emerytalny, w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne;

13) agencje wykonawcze w rozumieniu ustawy o finansach publicznych niebędące spółkami prawa

handlowego, jeżeli zwolnienie wynika z odrębnych ustaw tworzących agencje;

14) Fundusz Rezerwy Demograficznej, o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie

ubezpieczeń społecznych;

15) Agencja Nieruchomości Rolnych;

16) Agencja Rezerw Materiałowych.

ROZDZIAŁ 5. PŁATNICY

Art. 32

1. Płatnikami podatku dochodowego są podmioty obowiązane do obliczania i pobrania od podatnika podatku

dochodowego i wpłacenia go we właściwym terminie właściwemu organowi podatkowemu w przypadku,

gdy przepisy ustawy nakładają na te podmioty obowiązki płatnika.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczek na podatek.

3. Płatnicy podatku dochodowego są obowiązani sporządzać i przekazać deklaracje i informacje dla celów

podatku dochodowego, a także gromadzić inne dokumenty określone w przepisach ustawy, zwłaszcza z

wykonywania obowiązków płatnika.

4. Podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy

opodatkowania – do wysokości kwoty zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik.

DZIAŁ III. PRZEDMIOT OPODATKOWANIA


Art. 33

1. Przychodami są wszelkie należne lub uzyskane przysporzenia podatnika podatku dochodowego będące

skutkiem świadczenia powodujące rzeczywisty lub potencjalny przyrost jego mienia lub zmniejszenie

zobowiązań albo brak uszczuplenia mienia wskutek poniesienia kosztu przez inny podmiot.

2. Świadczeniami powodującymi powstanie przychodu, o którym mowa w ust. 1, są pieniądze, wartości

pieniężne oraz wartość innych otrzymanych świadczeń w naturze, innych nieodpłatnych lub częściowo

odpłatnych świadczeń.

3. Przychodami są także dodatnie różnice kursowe, o których mowa w art. 13-16.

4. Do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym nie zalicza się:

1) należnego podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik podatku dochodowego jest również podatnikiem

tego podatku;

2) należnego podatku od wartości dodanej, jeżeli podatnik podatku dochodowego jest również podatnikiem

tego podatku;

3) zwrotu różnicy podatku od towarów i usług lub zwrotu naliczonego podatku od towarów i usług;

5. Do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym zalicza się:

1) należny podatek obrotowy, jeżeli podatnik podatku dochodowego jest również podatnikiem tego podatku;

2) zwrot podatku od wartości dodanej uzyskany w państwie członkowskim;

3) zwrot podatku obrotowego uzyskany w państwie trzecim;

4) kwotę naliczonego podatku od towarów i usług w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej

wzrost podatku naliczonego, który zmniejsza kwotę podatku należnego zgodnie art. 302-310 i art. 312

ustawy o podatku od towarów i usług;

5) kwotę naliczonego podatku od towarów i usług w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej

powstanie prawa do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, zgodnie art. 311

ustawy o podatku od towarów i usług, w tej części w której podatek ten był zaliczony do kosztów

uzyskania przychodów.

Art. 34

1. Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4, jest ich wartość

wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od

wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej

w wysokości wartości rynkowej.


15

2. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen

rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem

w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

3. Jeżeli wartość wyrażona w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tej nieruchomości, właściwy

organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej może określić ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

4. Właściwy organ podatkowy odstąpi od określenia przychodu, o którym mowa w ust. 3, w wysokości innej

niż wyrażona w umowie, jeżeli ze zgromadzonych dowodów wynika, że wartość wyrażona w cenie

określonej w umowie odbiega od wartości rynkowej z uzasadnionej przyczyny lub przyczyn.

5. Wartość wyrażona w cenie ani wartość rynkowa nie obejmują:

1) odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych, a także

oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług;

2) należnego podatku od towarów i usług;

3) zwróconej na podstawie odrębnych przepisów różnicy podatku od towarów i usług.

6. Przepis ust. 4 i 5 pkt 1-3 stosuje się odpowiednio.

Art. 35

1. Wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w

obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i

stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

2. Wartością rzeczy lub praw częściowo odpłatnych, stanowiącą przychód podatnika podatku dochodowego jest

różnica między wartością tych rzeczy lub praw, ustaloną według zasad określonych w ust. 5, a odpłatnością

ponoszoną przez podatnika tego podatku. Przepis art. 34 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

3. Wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego

świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki

przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;

4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub

udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich

stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

4. Wartością świadczeń częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika podatku dochodowego jest

różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 5, a odpłatnością

ponoszoną przez podatnika tego podatku. Przepis art. 34 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. W przypadku zamiany lub umów o podobnym charakterze, lub zapłaty ceny w formie innej niż pieniężna, w

przypadku działalności gospodarczej przychodem jest wartość świadczeń należnych choćby nie zostały

otrzymane.

Art. 36

1. Przychody z udziału w niebędącej podatnikiem podatku dochodowego spółce niebędącej osobą prawną, ze

współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub

praw majątkowych u każdego tego podatku określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku

(udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są

równe.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa,

osiągających ze źródła określonego w art. 40 ust. 1 pkt 9, przychody ze wspólnej własności, wspólnego

posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu

całości przychodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, należy złożyć właściwemu organowi podatkowemu najpóźniej do 20

dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany, ze źródła określonego w art. 40 ust. 1

pkt 9, pierwszy w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego

użytkowania rzeczy.

4. Wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o

którym mowa w ust. 3, obowiązuje przy rozliczeniu zaliczek przez cały rok podatkowy oraz przy składaniu

deklaracji podatkowej za ten rok, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił

podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie

ciążył obowiązek zapłaty zaliczek i składania deklaracji rocznej o wysokości osiągniętego dochodu

(poniesionej straty) z tego tytułu.


16

Art. 37

1. Wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się zgodnie z art. 35 ust. 1.

2. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego

świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu,

jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub

udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich

stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

3. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika podatku dochodowego jest różnica

pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 1 lub 2, a odpłatnością

ponoszoną przez podatnika tego podatku.

4. W przypadku zamiany lub umów o podobnym charakterze, lub zapłaty ceny w formie innej niż pieniężna, w

zakresie działalności gospodarczej przychodem jest wartość świadczeń należnych choćby nie zostały

otrzymane.

Art. 38

1. Momentem uzyskania przychodu w podatku dochodowym, w związku ze źródłem przychodu jest:

1) otrzymanie przez podatnika podatku dochodowego pieniędzy lub wartości pieniężnych lub innych

świadczeń, albo

2) postawienie do dyspozycji podatnika podatku dochodowego pieniędzy lub wartości pieniężnych, albo

3) powstanie należności na rzecz podatnika podatku dochodowego, albo

4) wypłatę należności podatnikowi podatku dochodowego, albo

5) zaistnienie zdarzenia faktycznego lub prawnego innego niż wymienione w pkt 1 – 4, z którym ustawa

wiąże uzyskanie przychodu.

2. Jeżeli przepis ustawy nie stanowi inaczej, podatnik podatku dochodowego uzyskuje przychód w momencie, o

którym mowa w ust. 1 pkt 1.

3. Datą otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest w szczególności dzień otrzymania przez

podatnika podatku dochodowego pieniędzy lub wartości pieniężnych, uznania jego rachunku bankowego,

dostarczenia mu świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

4. Datą powstania należności, z zastrzeżeniem ust. 5, jest dzień, w którym wymagalne stało się roszczenie

podatnika podatku dochodowego o zapłatę, a w szczególności dzień wydania rzeczy, zbycia prawa

majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) w którym wystawiono fakturę lub rachunek z tego tytułu, albo

2) nastąpiło uregulowanie należności.

5. W przypadku gdy podatnik podatku dochodowego działając w imieniu własnym, lecz na rzecz osoby trzeciej,

uczestniczy w świadczeniu usługi, przychód z tego tytułu powstaje w dniu otrzymania należności, nie później

jednak niż z dniem wystawienia przez niego faktury lub rachunku przez podatnika podatku dochodowego.

6. Jeżeli dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywana przez podatnika podatku dochodowego w

okresach rozliczeniowych lub okresach za które przysługuje płatność, datą powstania przychodów jest ostatni

dzień miesiąca, w którym dokonuje się tych czynności.

7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio w przypadku częściowego rozliczenia lub częściowego wykonania

dostawy towarów lub świadczenia usług.

8. Datą wypłaty należności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest w szczególności dzień obciążenia rachunku

bankowego dłużnika podatnika podatku dochodowego kwotą należną temu podatnikowi.

ROZDZIAŁ 7. PRZYCHODY PODATKOWE

Art. 39

Źródłem przychodów jest składnik majątkowy lub zespół takich składników, kapitały pieniężne lub prawa

majątkowe albo określona działalność lub stosunek prawny, które powodują powstawanie przychodów lub są

niezbędne dla uzyskania przychodów.

Art. 40

1. Źródłami przychodów są:

1) praca najemna;

2) członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;

3) emerytura lub renta;


17

4) działalność wykonywana osobiście przez osoby fizyczne;

5) pozarolnicza działalność gospodarcza;

6) działalność rolnicza inna niż działy specjalne produkcji rolnej;

7) działy specjalne produkcji rolnej;

8) umowy leasingu;

9) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również

dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego

składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem

składników majątku związanych z działalnością gospodarczą – uzyskane przez osoby fizyczne;

10) kapitały pieniężne osób fizycznych, z wyłączeniem przypadków o których mowa w pkt 17;

11) odpłatne zbycie przez osoby fizyczne, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu

jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w

przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem

pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w

przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

12) prawa majątkowe osób fizycznych, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w

pkt 11;

13) odpłatne zbycie innych rzeczy ruchomych przez osoby fizyczne, jeżeli nie następuje w wykonywaniu

działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w

którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej

zamiany;

14) przychody uzyskane od kontrolowanych jednostek zagranicznych;

15) przychody osób fizycznych nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące z

nieujawnionych źródeł;

16) działalność inna niż gospodarcza podatników podatku dochodowego niebędących osobami fizycznymi, z

zastrzeżeniem pkt 17 i 18;

17) dywidendy i inne formy udziału w zyskach osób prawnych;

18) inne źródła.

2. Przepisów ust. 1 pkt 11-13 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1) na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu

- do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;

2) w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki mającej osobowość prawną lub spółdzielni

środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

3) składników majątku, wykorzystywanych przez podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet

jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca

następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich

odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

3. Przepisy ust. 1 pkt 11 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z

działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku

mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną

nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego

gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego

własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu

jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Art. 41

1. Przychodami podatników z pracy najemnej są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy,

spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

2. Przychodami z pracy najemnej są wszelkiego rodzaju otrzymane lub postawione do dyspozycji wypłaty

pieniężne, środki pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu

na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze,

wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany

urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto

świadczenia pieniężne poniesione za pracownika, jak również wartość otrzymanych innych nieodpłatnych

świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.


18

3. Nie jest przychodem podatników wykonujących pracę nakładczą wartość surowców i materiałów

pomocniczych dostarczonych przez te osoby oraz zwrotu poniesionych przez nie kosztów z tytułu transportu,

zużytej energii, opału, konserwacji maszyn i urządzeń itp., jeżeli osoba, na rzecz której wykonywana jest

praca nakładcza, wypłaca należność z tych tytułów w wyodrębnionej pozycji.

Art. 42

Przychodem z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się

produkcją rolną są wszelkie przychody, uzyskane przez podatników podatku dochodowego będących członkami

spółdzielni lub jego domownikami z tytułu wkładu pracy oraz innych tytułów przewidzianych w statucie

spółdzielni, po wyłączeniu z tych przychodów udziałów w dochodzie podzielnym spółdzielni z tytułu

działalności rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, a także

świadczenia pieniężne ponoszone przez spółdzielnie za jej członka jak również wartość pieniężną otrzymanych

świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, jak również wartość otrzymanych innych świadczeń odpłatnych lub

częściowo odpłatnych.

Art. 43

Przychodem podatnika podatku dochodowego z rent i emerytur jest łączna kwota otrzymanych świadczeń

emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o

emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i

pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Art. 44

1. Przychodem podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną z działalności wykonywanej

osobiście przez tego podatnika są przychody z osobiście świadczonej przez podatnika podatku dochodowego

działalności innej niż działalność gospodarcza lub praca najemna, w następujących przypadkach:

1) z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i

publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz

dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na

podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

2) z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;

3) z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;

4) otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub

obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za

utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 6;

5) przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub

prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza

przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z

zastrzeżeniem ust. 2, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w

komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej;

6) otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad

nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

7) z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie

od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej

oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego

imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik podatku dochodowego wykonuje te usługi

wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów określonych w pkt 8;

8) uzyskane na podstawie umów na zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o

podobnym charakterze - z wyjątkiem przychodów określonych w pkt 6.

2. Przychodem określonym w ust. 1 pkt 5 nie jest wynagrodzenie płatników z tytułu:

1) terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa;

2) wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą

świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.

3. Przychodami, o których mowa w ust. 1, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika podatku

dochodowego pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze, innych

nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.


19

Art. 45

1. Przychodem podatników podatku dochodowego z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne,

choćby nie zostały faktycznie otrzymane, zmniejszone o wartość zwróconych towarów, udzielonych rabatów,

bonifikat lub skont, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku gdy podatnik podatku dochodowego uzyskuje w związku z działalnością gospodarczą

przychody z innego tytułu niż dostawa towarów lub świadczenie usług, przychód z tego tytułu powstaje

zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt 1.

Art. 46

1. Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są w szczególności:

1) należności z tytułu zbywanych towarów lub praw majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa

służącego prowadzeniu działalności gospodarczej, świadczonych usług;

2) dodatnie różnice kursowe;

3) wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw służących prowadzeniu

pozarolniczej działalności gospodarczej, a także wartość innych otrzymanych świadczeń w naturze,

nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń;

4) dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako

zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo

wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od

których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych;

5) otrzymane kary umowne;

6) otrzymane odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną

działalnością;

7) wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów

(pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy;

8) wartość zwróconych w całości lub w części wierzytelności, które zostały odpisane jako nieściągalne albo

na które utworzono rezerwy zaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów;

9) wartość zwróconych wierzytelności wynikających z umowy leasingu finansowego zaliczonych uprzednio

do kosztów uzyskania przychodów;

10) wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której

dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów;

11) równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania

przychodów, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano tych odpisów;

12) w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie

z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej

części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów;

13) równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania

przychodów;

14) przychody osiągnięte w związku ze zwrotem lub otrzymaniem pożyczki (kredytu), jeżeli pożyczka

(kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, w przypadku gdy:

a) pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości

wyższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwróconego

kapitału, a kwotą udzielonej pożyczki (kredytu),

b) pożyczkobiorca (kredytobiorca) zwraca tytułem spłaty pożyczki (kredytu) środki pieniężne

stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty otrzymanej pożyczki (kredytu) - w

wysokości różnicy pomiędzy kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału;

15) otrzymane wynagrodzenie za obsługę pracowniczego programu emerytalnego uczestnika, w związku ze

zwrotem środków pochodzących ze składki dodatkowej;

16) pobrane wynagrodzenia płatników z tytułu:

a) terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa,

b) wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą

świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń

społecznych;

17) przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze,

składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa służącego prowadzeniu działalności

gospodarczej;

18) otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną

działalnością gospodarczą;


20

19) środki zakładowego funduszu szkoleniowego, o którym mowa w art. 67 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004

r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), w

części uznanej za koszt uzyskania przychodów:

a) niewykorzystane w roku podatkowym, w którym zostały wpłacone do tego funduszu, lub w ciągu

roku podatkowego następującego po tym roku,

b) wykorzystane niezgodnie z przepisami ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy lub

przepisami ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i

przedsiębiorców,

c) w przypadku likwidacji funduszu szkoleniowego;

20) przychody z odpłatnego zbycia świadectw pochodzenia otrzymanych przez przedsiębiorstwa

energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii na

wniosek, o którym mowa w art. 9e ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U.

z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.);

21) w centrach badawczo-rozwojowych, o których mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych

formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730) - środki funduszu

innowacyjności, o którym mowa w art. 21 tej ustawy:

a) niewykorzystane w roku podatkowym, w którym zostały przekazane do tego funduszu, lub w ciągu


b) wykorzystane niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy z dnia 30 maja

2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej,

c) w przypadku utraty przez podatnika podatku dochodowego statusu centrum badawczo-rozwojowego;

22) środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej niebędącej

podatnikiem podatku dochodowego z tytułu wystąpienia z takiej spółki;

23) nagrody związane ze sprzedażą premiową otrzymane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością

gospodarczą;

24) gdy przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym

charakterze są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą oraz gdy wynajmujący lub

wydzierżawiający przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat wynikających z takich

umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do przychodów wynajmującego lub

wydzierżawiającego nie zalicza się kwot wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu przeniesienia

wierzytelności. Opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią

przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu wymagalności zapłaty;

25) wartość wywiezionego majątku przez podatników podatku dochodowego niebędących osobami

fizycznymi w przypadkach określonych w art. 160;

26) w centrach badawczo-rozwojowych, o których mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych

formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473,

Nr 96, poz. 620 i Nr 257, poz. 1726) - środki funduszu innowacyjności, o którym mowa w art. 21 tej

ustawy:

a) niewykorzystane w roku podatkowym, w którym zostały przekazane do tego funduszu, lub w ciągu


b) wykorzystane niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy z dnia 30 maja

2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej,

c) w przypadku utraty przez podatnika podatku dochodowego statusu centrum badawczo-rozwojowego.

2. Przychodami, o których mowa w ust. 1, nie są:

1) pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane

w następnych okresach sprawozdawczych;

2) otrzymane lub zwrócone pożyczki (kredyty), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek

(kredytów);

3) kwoty naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek

(kredytów);

4) zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty stanowiące dochody budżetu państwa albo

budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów;

5) zwrócone inne wydatki niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów;

6) zwrócone, umorzone lub zaniechane wpłaty dokonywane na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób

Niepełnosprawnych na podstawie odrębnych przepisów, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów;

7) przychody, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych - zwiększają

ten fundusz;

8) zwolnione od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług oraz zwrócona różnica podatku od

towarów i usług, dokonywana na podstawie odrębnych przepisów;


21

9) przychody z odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia

wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu

umowy;


podatnikiem podatku dochodowego z tytułu likwidacji takiej spółki;


podatnikiem podatku dochodowego z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej

uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o

których mowa w art. 36, pomniejszone o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce;

12) wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych

nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków

budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji

wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych

lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów;

13) wartości świadczeń wolontariuszy, udzielane na zasadach określonych w przepisach o działalności

pożytku publicznego i o wolontariacie;

14) wartości nieodpłatnie otrzymanych rzeczy lub praw, będące przedmiotem umowy o partnerstwie

publiczno-prywatnym, przekazane podmiotowi publicznemu lub innemu podmiotowi, o którym mowa w

art. 11 ust. 2 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, przez partnera prywatnego lub spółkę, o której

mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym;

Art. 47

1. Przychodami podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi z pozarolniczej działalności

gospodarczej są także:

1) przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą

podlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym składników majątku będących:

a) środkami trwałymi,

b) składnikami majątku, których wartość początkowa obliczona, zgodnie z przepisami dotyczącymi

środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, jest wyższa niż 2.000 zł i nie przekracza

5.000 zł,

c) wartościami niematerialnymi i prawnymi

- podlegających ujawnieniu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w

tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego

własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji

środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 3; przy określaniu

wysokości przychodów przepisy art. 34 ust. 3 stosuje się odpowiednio;

2) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

a) pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,

b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z

takiej spółki;

3) przychody należne na podstawie kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze, o ile nie

są przychodami z pracy najemnej lub działalności wykonywanej osobiście;


1) kwoty stanowiące równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także umorzone pożyczki (kredyty),

jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia

układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego;

2) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

a) pozostałe na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,

b) otrzymane w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z

takiej spółki

- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja

działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub

nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i

odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej;

3) przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych, związane z działalnością gospodarczą: budynku

mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną

nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania

wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do


22

domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie oraz przy prowadzeniu

działów specjalnych produkcji rolnej.

Art. 48

1. Przychodami podatników podatku dochodowego niebędących osobami fizycznymi są także:

1) w bankach:

a) wartość umorzonych lub przedawnionych środków na rachunkach bankowych, z zastrzeżeniem art. 48

ust. 3 pkt 13;

b) kwota stanowiąca wartość rezerwy na ryzyko ogólne, utworzonej zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia

1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.), rozwiązanej lub

wykorzystanej w inny sposób,

c) kwota stanowiąca wartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, tworzonych na pokrycie

wierzytelności których nieściągalność została uprawdopodobniona, zaliczonych uprzednio do kosztów

uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 9 lit. b;

2) dla uczestników funduszy inwestycyjnych - otrzymane dochody funduszu, w przypadku gdy statut

przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania

certyfikatów inwestycyjnych;

3) dla zarządców przedsiębiorstw państwowych –wynagrodzenia z tytułu realizacji umowy o zarządzanie, w

tym prawo do udziału w zysku przedsiębiorstwa;

4) u ubezpieczycieli - kwota stanowiąca równowartość zmniejszenia stanu rezerw techniczno-

ubezpieczeniowych, utworzonych zgodnie z odrębnymi;

5) nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian

za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art.

34 ust. 3 stosuje się odpowiednio;

6) wynagrodzenie podatnika podatku dochodowego otrzymane w wyniku umorzenia udziałów (akcji)

objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

7) w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez

wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią

zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na

spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 34 ust.

3 stosuje się odpowiednio.

2. Przychód określony w ust. 1 pkt 6 powstaje w dniu:

1) zarejestrowania spółki kapitałowej albo

2) wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki kapitałowej, albo

3) wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji związane jest z warunkowym podwyższeniem kapitału

zakładowego.


1) zwrócone udziały lub wkłady w spółdzielni, umorzone udziały lub akcje w spółce, w tym kwoty

otrzymane z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji)

oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej - w części stanowiącej koszt

ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych do

spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego

wniesienia;


podatnikiem podatku dochodowego z tytułu likwidacji takiej spółki,

3) wartości innych niż wymienione w pkt 4 składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki

niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest

jednak w przypadku odpłatnego zbycia tych składników majątku ich wartość wyrażona w cenie, za którą

wspólnik je zbywa; art. 34 ust. 3 stosuje się odpowiednio;

4) przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będące przedmiotem wkładu

niepieniężnego (aportu) wnoszone do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszone do takiej spółki

składniki majątku otrzymane przez podatnika podatku dochodowego w następstwie likwidacji spółki

niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki;

5) przychody otrzymane na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo

funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu

organizacyjnego ubezpieczyciela;

6) przychody otrzymywane przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych z tytułu zapisów na jednostki

uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne;

7) dopłaty wnoszone do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w

odrębnych przepisach, kwoty i wartości stanowiące nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji),


23

otrzymane przy ich wydaniu i przekazane na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach -

wartości wpisowego, przeznaczone na fundusz zasobowy;

8) w przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 62 ust. 3 pkt 7, przychody

udziałowca (akcjonariusza) spółki przejmowanej lub dzielonej stanowiące wartość nominalną udziałów

(akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną;

9) w bankach:

a) nominalna wartość akcji (udziałów) przedsiębiorców objętych programem restrukturyzacji

realizowanym na podstawie odrębnych ustaw, objęte za wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek)

udzielonych tym przedsiębiorcom, na które utworzono rezerwy zaliczone uprzednio do kosztów

uzyskania przychodów; w przypadku odpłatnego zbycia tych akcji (udziałów) nie ustala się kosztów

uzyskania przychodów,

b) rezerwy zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, rozwiązane lub zmniejszone w wyniku

zamiany wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) na akcje (udziały) przedsiębiorców objętych

programem restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,

c) przychody ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych

tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) - do wysokości

niespłaconej części udzielonych kredytów (pożyczek), z zastrzeżeniem ust. 6-7;

10) nominalna wartość udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny, którego przedmiotem są

środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w rozdziale 11, wniesiony przez

podmiot publiczny, o którym mowa w ustawie o partnerstwie publiczno-prywatnym, do spółki, o której

mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy;

11) przychody z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z

wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki

uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej zgodnie z ustawą z

dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych;

12) świadczenia związane z używaniem środków trwałych otrzymane przez samorządowe zakłady budżetowe

w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności

publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu

Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

13) kwoty stanowiące równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów),

jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej

przedsiębiorstw i banków lub

b) postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa

upadłościowego i naprawczego, lub

c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

4. W przypadku odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych, na zasadach określonych w

odrębnych przepisach (sprzedaż krótka), przychód ustala się na dzień zwrotu pożyczonych papierów

wartościowych lub na dzień, w którym miał nastąpić zwrot tych papierów wartościowych zgodnie z zawartą

umową pożyczki.

5. Jeżeli spółka kapitałowa nabywa od udziałowców (akcjonariuszy) innej spółki kapitałowej udziały (akcje) tej

innej spółki oraz w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje udziałowcom (akcjonariuszom) tej

innej spółki własne udziały (akcje) albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje udziałowcom

(akcjonariuszom) tej innej spółki własne udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej

niż 10% wartości nominalnej własnych udziałów (akcji), a w przypadku braku wartości nominalnej -

wartości rynkowej tych udziałów (akcji), oraz jeżeli w wyniku nabycia:

1) spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są

nabywane, albo

2) spółka nabywająca, posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są

nabywane, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce

- do przychodów nie zalicza się wartości udziałów (akcji) przekazanych udziałowcom (akcjonariuszom) tej

innej spółki oraz wartości udziałów (akcji) nabytych przez spółkę, pod warunkiem że podmioty biorące

udział w tej transakcji podlegają w państwie członkowskim lub innym państwie należącym do Europejskiego

Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich

osiągnięcia (wymiana udziałów).

6. Przepisu ust. 3 pkt 9 lit. c nie stosuje się do przychodów ze zbycia wierzytelności w części dotyczącej

odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych od kredytów (pożyczek).

7. Przepisu ust. ust. 3 pkt 9 lit. c nie stosuje się do otrzymanych kwot spłat kredytów (pożyczek),

nieprzekazanych funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu

fundusz sekurytyzacyjny - po upływie 5 dni roboczych od dnia wymagalności ich przekazania.


24

8. W przypadku gdy spółka nabywająca lub spółka, której udziały (akcje) są nabywane, nie jest podatnikiem

podatku dochodowego, objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym ust. 5 stosuje się, jeżeli jest

ona podmiotem mającym miejsce siedziby lub zarząd w kraju lub na terytorium wymienionym w

rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 147 ust. 9 lub spółką mającą miejsce siedziby lub zarząd w

innym niż państwo członkowskie państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

9. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 8 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego będących

spółdzielczymi kasami oszczędnościowo-kredytowymi.

Art. 49

1. Przychody z działów specjalnych produkcji rolnej określa się zgodnie z art. 46, jeżeli podatnik podatku

dochodowego prowadzi ewidencje wykazujące te przychody, w tym w szczególności księgi rachunkowe.

2. Przepis ust. 1 nie stosuje się, jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną nie prowadzi

ksiąg pozwalających na ustalenie przychodu; podstawę opodatkowania ustala się wówczas zgodnie z art. 156

ust. 1-6.

Art. 50

1. Podatnicy podatku dochodowego uzyskujący przychody z działalności rolniczej innej niż działy specjalne

produkcji rolnej, prowadzący tę działalność z wykorzystaniem gruntów posiadanych na podstawie

jakiegokolwiek tytułu prawnego, mają prawo wyboru opodatkowania prowadzonej działalności rolniczej

podatkiem dochodowym. W przypadku współwłasności wybór opodatkowania przez jednego ze

współwłaścicieli nie wywołuje skutku dla pozostałych współwłaścicieli.

2. Wyboru opodatkowania dokonuje się poprzez pisemne zawiadomienie właściwego organu podatkowego w

terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc od którego podatnik podatku dochodowego

dokonuje wyboru opodatkowania.

4. Podatnicy podatku dochodowego, którzy wybrali opodatkowanie dochodów z działalności rolniczej

podatkiem dochodowym są obowiązani do złożenia właściwemu organowi podatkowemu do dnia 20 stycznia

roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik

podatku dochodowego rozpoczyna prowadzenie działalności w trakcie roku podatkowego, oświadczenie

składa się właściwemu organowi podatkowemu, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

5. Podatnik podatku dochodowego, który wybrał opodatkowanie działalności rolniczej podatkiem

dochodowym, jest obowiązany prowadzić ewidencje podatkową w rozumieniu ustawy.

6. Do przychodów z działalności rolniczej stosuje się odpowiednio art. 46.

Art. 51

1. W przypadku umowy leasingu podatkowego od przychodów finansującego zalicza się opłaty ustalone w

umowie leasingu podatkowego ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu

używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym

przysługujących na podstawie:

1) art. 31;

2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych;

3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr

26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady dotyczące przychodów z leasingu finansowego.

3. W przypadku finansującego będącego spółką niemającą osobowości prawnej niebędącą podatnikiem podatku

dochodowego przepis ust. 2 stosuje się także do wspólników tych spółek.

Art. 52

1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego finansujący przenosi na

korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem

tej umowy przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich

wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej

wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w

wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 34 ust. 3.

2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego, finansujący przenosi na osobę

trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej

umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę - kwota otrzymana

przez korzystającego stanowi jego przychód w dniu jej otrzymania.

3. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego, w przypadku o którym mowa w art.

6 ust. 2 pkt 7 lit. a, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości


25

niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego są opłaty ustalone przez

strony tej umowy.


6 ust. 2 pkt. 7 lit. b, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości

niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego są opłaty ustalone przez

strony tej umowy, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.

Art. 53

1. W przypadku umowy leasingu finansowego do przychodów finansującego nie zalicza się opłat, o których

mowa w ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości

niematerialnych i prawnych. Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości

niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu,

ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy.

2. W przypadku umowy leasingu finansowego, gdy i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu

finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych

będących przedmiotem tej umowy przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych

i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona

znacznie od ich wartości rynkowej.

3. W przypadku umowy leasingu finansowego, gdy po upływie podstawowego okresu umowy leasingu

finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne,

będące przedmiotem umowy, przychodem finansującego są opłaty ustalone przez strony, także wtedy, gdy

odbiegają znacznie od wartości rynkowej.


finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę

przy ustalaniu przychodu ze sprzedaży kwota wypłacona korzystającemu jest przychodem korzystającego w

dniu jej otrzymania.

Art. 54

1. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są grunty, a suma ustalonych w niej opłat

odpowiada co najmniej wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie - do przychodów finansującego

nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie

tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości; przepis art. 53 ust.

1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy

po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w

art. 6 ust. 2 pkt 7 lit. c i art. 6 ust. 2 pkt 8 lit. b.

3. Do sumy opłat, o której mowa w ust. 2, nie zalicza się:

1) płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat

leasingowych;

2) podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z tytułu własności lub posiadania

środków trwałych, będących przedmiotem umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków

trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił ciężar tych podatków i

składek niezależnie od opłat za używanie;

3) kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego.

4. Kaucji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nie zalicza się do przychodów finansującego.

5. Jeżeli finansujący przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat należnych mu na mocy

umowy leasingu podatkowego, a nie została przeniesiona na osobę trzecią własność przedmiotu umowy tego

leasingu:

1) do przychodów finansującego nie zalicza się kwot wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu przeniesienia

wierzytelności;

2) kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub

wynagrodzenie.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, opłaty ponoszone przez korzystającego na rzecz osoby trzeciej

stanowią przychód finansującego w dniu wymagalności zapłaty.

7. Do opodatkowania stron umowy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze niespełniającej

warunków umowy leasingu podatkowego lub umowy leasingu finansowego stosuje się przepisy dotyczące

opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej, tak jak dla umów najmu i dzierżawy.

8. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu

finansujący przenosi na korzystającego lub osobę trzecią własność gruntów będących przedmiotem tej


26

umowy, albo oddaje je korzystającemu do dalszego używania, do ustalenia przychodów przepisy art. 53 ust.

2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 55

1. Przychodami podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną z najmu, podnajmu, dzierżawy,

poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów

specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na

prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku wchodzących w skład

przedsiębiorstwa związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą, są otrzymane z tytułu tego stosunku

prawnego pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze, świadczeń odpłatnych i

częściowo odpłatnych.

2. W przypadku, gdy przedmiotem stosunku prawnego, o którym mowa w ust. 1, nie są składniki majątku

wchodzące w skład przedsiębiorstwa związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą, przy określaniu

przychodów opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód

wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

3. Jeżeli przedmiot stosunku prawnego, o którym mowa w ust. 1, jest objęty małżeńską wspólnością majątkową

przychody i koszty uzyskania przychodów ustala się u każdego małżonka jako podatnika podatku

dochodowego w częściach równych, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Małżonkowie mogą złożyć właściwemu organowi podatkowemu oświadczenie o opodatkowaniu całości

dochodu przez jednego z nich. Oświadczenie należy złożyć najpóźniej do 20 dnia miesiąca następującego po

miesiącu, w którym został uzyskany pierwszy w roku podatkowym przychód ze źródła określonego w ust. 1.

5. Wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o

którym mowa w ust. 4, obowiązuje przy zapłacie zaliczek przez cały rok podatkowy oraz przy składaniu

deklaracji podatkowej o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), chyba że w wyniku rozwodu

albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy

przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek zapłaty zaliczek i składania deklaracji

podatkowej o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tego tytułu.

Art. 56

1. Przychodami z kapitałów pieniężnych podatników podatku dochodowego będącymi osobami fizycznymi są:

1) odsetki od pożyczek;

2) odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach

oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z

wykonywaną działalnością gospodarczą;

3) odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;

4) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 5;

5) należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

a) odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,

b) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z

dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

6) przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji

przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;

7) przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na

rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;

8) nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni

objętych w zamian za wkład niepieniężny;

9) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich

wynikających;


objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

2. Przychodami określonymi w ust. 1 są pieniądze i inne świadczenia faktycznie otrzymane z wyjątkiem

przypadków określonych w pkt 5, 8 i 9.

3. Przychód określony w ust. 1 pkt 8 powstaje w dniu:

1) zarejestrowania spółki albo

2) wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo

3) wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji jest związane z warunkowym podwyższeniem kapitału

zakładowego.

4. Przychód określony w ust. 1 pkt 9 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych

instrumentów finansowych.


27

5. Nie określa się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego

z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki

uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z

dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.).

6. Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, 6, 8 i 9, stosuje się odpowiednio

przepisy art. 34 ust. 3.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, gdy przedmiotem odpłatnego zbycia są pożyczone papiery

wartościowe, przepis art. 48 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 57

1. Przychodem podatników podatku dochodowego z praw majątkowych są w szczególności przychody z praw

autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw

do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego

zbycia tych praw.

2. Przychodami, o których mowa w ust. 1, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika podatku

dochodowego pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze, innych

nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

3. Do przychodów, o których mowa w ust. 1, nie zalicza się przychodów z praw majątkowych uzyskanych w

ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, pracy najemnej i działalności wykonywanej osobiście.

Art. 58

1. Przychodem podatników podatku dochodowego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w

art. 40 ust. 1 pkt 11, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak wartość

wyrażona w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tej nieruchomości przepis art. 34 stosuje się.

2. Przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości i praw, określonych w art. 40 ust. 1 pkt

11, jest u każdej ze stron umowy wartość nieruchomości, części nieruchomości lub udziału w nieruchomości

wyrażona w umowie. Jeżeli jednak wartość wyrażona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie

odbiega od wartości rynkowej tej nieruchomości, części nieruchomości lub udziału w nieruchomości, przepis

art. 34 ust. 3 stosuje się.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 wartość rynkową nieruchomości i praw, określa się na podstawie

cen rynkowych stosowanych w obrocie tymi nieruchomościami lub prawami.

4. W przypadkach określonych w ust. 1-3 przychód powstaje w dacie zawarcia prawnie skutecznej umowy, z

wyjątkiem umowy przedwstępnej, przenoszącej własność, prawo wieczystego użytkowania gruntów lub

prawa określone w art. 40 ust. 1 pkt 11 lit. c.

Art. 59

1. Przychodami podatników podatku dochodowego z odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych są otrzymane przez

podatnika podatku dochodowego pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w

naturze, innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

2. Przychód z odpłatnego zbycia w drodze zamiany rzeczy ruchomych, stanowi u każdej ze stron umowy

wartość rzeczy zbywanej w drodze zamiany.

3. Przypisu ust. 1 nie stosuje się do odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych w ramach prowadzonej działalności

gospodarczej.

Art. 60

1. Podatnik podatku dochodowego będący jednocześnie podatnikiem podatku od towarów i usług, może

określać przychody z tytułu odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług na podstawie

dokumentów oraz prawidłowo prowadzonej ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

2. Podatnik podatku dochodowego, który zamierza określać przychody z zastosowaniem metody, o której

mowa w ust. 1, ma obowiązek zawiadomić o tym właściwy organ podatkowy przed rozpoczęciem roku

podatkowego, w którym ma być stosowana ta metoda, zgodnie z art. 226 ust. 1.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego wybrał metodę określania przychodów, o której mowa w ust. 1, jest

obowiązany stosować ją do końca roku podatkowego.

4. Podatnik podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, może zrezygnować z obowiązków określonych w

art. 250 ust. 1 dotyczących tych przychodów, jeżeli prawidłowo prowadzi ewidencję obrotu i podatku

należnego dla potrzeb podatku od towarów i usług.

5. Jeżeli podatnik podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, nie zamierza kontynuować rozliczania

przychodów według metody określonej w tym przepisie w kolejnym roku podatkowym jest obowiązany

zawiadomić o tym właściwy organ podatkowy zgodnie z art. 226 ust. 5 do końca roku podatkowego, w

którym stosowana jest ta metoda.


28

6. Do przychodów, o których mowa w ust. 1, przepis art. 46 ust. 2 pkt 1 nie stosuje się.

Art. 61

Wysokość przychodów podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi nieznajdujących

pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie

poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia,

jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym przed poniesieniem tych wydatków

lub zgromadzeniem mienia, pochodzącym z przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od

opodatkowania.

Art. 62

1. Podatnik podatku dochodowego uzyskuje przychody z dywidend i innych form udziału w zyskach osób

prawnych, jeżeli posiada udziały lub akcje w spółce mającej osobowość prawną lub udziały w spółdzielni.

2. Momentem uzyskania przychodów określonych w ust. 1 jest moment uzyskania pieniędzy, środków

pieniężnych lub innych świadczeń w przypadkach wymienionych w ust.3.

3. Przychodami, o których mowa w ust. 1, są:

1) dywidendy;

2) przychód z umorzenia udziałów (akcji);

3) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej;

4) dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony

na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na

ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej;

5) zapłata, o której mowa w art. 48 ust. 5;

6) w przypadku połączenia lub podziału spółek - dopłaty w gotówce otrzymane przez udziałowców

(akcjonariuszy) spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych;

7) w przypadku podziału spółek, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez

wydzielenie także majątek pozostający w spółce, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa -

ustalona na dzień podziału nadwyżka nominalnej wartości udziałów (akcji) przydzielonych w spółce

przejmującej lub nowo zawiązanej nad kosztami nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej,

obliczonymi zgodnie z art. 81 ust. 2 albo 91 ust. 1 pkt 4; jeżeli podział spółki następuje przez

wydzielenie, kosztem uzyskania przychodów jest wartość lub kwota wydatków poniesionych przez

udziałowca (akcjonariusza) na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalona w takiej

proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość nominalna unicestwianych udziałów (akcji) w

spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed podziałem;

8) wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w

spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia;

9) oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach;

10) wartość dokonanych na rzecz udziałowców i akcjonariuszy będących osobami fizycznymi nieodpłatnych

lub częściowo odpłatnych świadczeń;

11) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach

ilościowych.

4. Jeżeli podatnik podatku dochodowego niebędący osobą fizyczną uzyskuje przychody z działalności rolniczej

oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, łączną kwotę przychodu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2-8,

zmniejsza się o dochód z działalności rolniczej, uzyskany za ten sam okres sprawozdawczy, z wyjątkiem

dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Gdy ustalenie dochodu zmniejszającego jego łączną kwotę

nie jest możliwe, dochód ten ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z działalności

rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej, w ogólnej kwocie przychodów.

5. Przepisów ust. 3 pkt 2 i 3 nie stosuje się w przypadku umorzenia udziałów (akcji) objętych za wkład

niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części

Art. 63

1. Przychodami z innych źródeł są faktycznie uzyskane przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem

dochodowym nie wymienione w art. 40 ust. 1 pkt 1-17.

2. Przychodami z innych źródeł są w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu

emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów

o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego

konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w

tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z

ubezpieczenia społecznego, alimenty i stypendia inne niż stypendia sportowe.


29

3. Przychodami podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi z innych źródeł, o których

mowa w ust. 1, są również należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody ze sprzedaży

produktów roślinnych i zwierzęcych w stanie przetworzonym przez rolników oraz przychody z działalności

wytwórczej w rolnictwie w zakresie wyrobu wina przez producentów będących rolnikami wyrabiającymi

mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku podatkowego, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12

maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina

(Dz. U. Nr 120, poz. 690).

4. Za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych

przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich,

opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.

Art. 64

1. Właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej może dokonać ustalenia przychodu szacując go

wyłącznie gdy:

1) podatnik podatku dochodowego wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji dla celów podatku

dochodowego;

2) ewidencja prowadzona jest w sposób nierzetelny;

3) podatnik podatku dochodowego mimo obowiązku nie posiada dokumentacji, o której mowa w art. 147

ust. 1-4, lub dokumentacja ta jest nierzetelna.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 szacowanie przychodów odbywa się przy zastosowaniu zasad

określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 152.

ROZDZIAŁ 8. OBOWIĄZEK PODATKOWY

Art. 65

Obowiązkiem podatkowym w podatku dochodowym jest obowiązek podatkowy określony w art. 4 Ordynacji

podatkowej w zakresie dotyczącym przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym.

Art. 66

1. Podatnicy podatku dochodowego podlegają:

1) obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce

położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), albo

2) obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów), które osiągają na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

2. Nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają:

1) podatnicy podatku dochodowego, którzy mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej;

2) podatnicy podatku dochodowego, którzy mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3) podatkowe grupy kapitałowe.

3. Ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają:

1) podatnicy podatku dochodowego, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub

zarządu;

2) podatnicy podatku dochodowego, którzy nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej;

3) zagraniczne zakłady, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4;

4) osoby fizyczne będące członkami personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych

oraz inne osoby fizyczne korzystające z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych

na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również członkowie

ich rodzin pozostający z nimi we wspólnocie domowej, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają

stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

Art. 67

1. Przychodami podatników podatku dochodowego osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są w

szczególności dochody przychody z:

1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego,

stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty

wynagrodzenia;

2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce

wypłaty wynagrodzenia;


30

3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej

nieruchomości.

2. Przychodami osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są się także w szczególności osiągane od

podatnika podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przychody:

1) z odsetek;

2) z praw autorskich lub praw pokrewnych;

3) z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze

sprzedaży tych praw;

4) z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego;

5) za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu,

urządzenia handlowego lub naukowego;

6) za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub

naukowej (know-how);

7) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej,

wykonywanej przez osoby fizyczne lub prawne mające miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą,

organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w

zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

8) z tytułu świadczeń doradczych;

9) z tytułu świadczeń księgowych;

10) z tytułu świadczeń badania rynku;

11) z tytułu świadczeń usług prawnych;

12) z tytułu świadczeń usług reklamowych;

13) z tytułu świadczeń zarządzania i kontroli;

14) z tytułu świadczeń przetwarzania danych;

15) z tytułu świadczeń usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu;

16) z tytułu świadczeń gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;

17) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich

przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów

tranzytowych;

18) z dywidend z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej;

19) z innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

20) uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi

powietrznej;

21) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą

premiową, uzyskanych w państwie członkowskim lub innym państwie należącym do Europejskiego

Obszaru Gospodarczego;

22) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z

zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym

stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych;

23) z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby przez funkcjonariuszy służb

mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie

odrębnych ustaw, przez okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co miesiąc przez okres

trzech miesięcy;

24) z wynagrodzeń za udzielanie pomocy Policji, organom kontroli skarbowej, funkcjonariuszom celnym,

Straży Granicznej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Żandarmerii

Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnemu Biuru

Antykorupcyjnemu, wypłacanych z funduszu operacyjnego;

25) z tytułu gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, w

rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych;

26) od jednorazowych odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia, wypłacanych żołnierzom

zwalnianym z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o

przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.

U. z 2009 r. Nr 67, poz. 570 i Nr 157, poz. 1241).

3. Przychodami osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są przychody z nieujawnionych źródeł

przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, jeżeli do postępowania w tym zakresie

uprawniony jest polski organ podatkowy lub kontroli skarbowej, bez względu na miejsce zgromadzenia

mienia lub dokonania wydatku.


31

ROZDZIAŁ 9. PRZYCHODY ZWOLNIONE

Art. 68

1. Wolne od podatku dochodowego są przychody podatników podatku dochodowego z tytułu:

1) dotacji z budżetu państwa otrzymane na dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych w ramach

Specjalnego Przedakcesyjnego Programu na Rzecz Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(SAPARD);

2) dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń, z zastrzeżeniem pkt 1, otrzymane na

pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem

we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje

się odpisów amortyzacyjnych zgodnie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów;

3) dopłat bezpośrednich stosowanych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, otrzymane na

podstawie odrębnych przepisów;

4) wkładu własnego, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, otrzymane

przez partnera prywatnego lub spółkę, o której mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy, i przeznaczone na cele

określone w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym; zwolnieniu nie podlegają środki stanowiące

zwrot wydatków poniesionych na realizację zadania publicznego lub przedsięwzięcia będącego

przedmiotem umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym przez partnera prywatnego lub za jego

pośrednictwem oraz środki przeznaczone na nabycie udziałów lub akcji w spółce handlowej;

5) dotacji otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat

do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach;

6) kwot otrzymanych od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na

ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie

określonym w odrębnych ustawach;

7) odsetek lub dyskonta od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i oferowanych na rynkach

zagranicznych oraz dochodów z odpłatnego zbycia tych obligacji uzyskane przez podatników podatku

dochodowego podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;

8) płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich,

otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez

wykonawców; zwolnienie nie ma zastosowania z pracy najemnej;

9) środków finansowych otrzymanych przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu

finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o

finansach publicznych;

10) przychodów uzyskanych z:

a) odszkodowań wypłacanych stosownie do przepisów ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych

zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w

wyniku działania żywiołu (Dz. U. Nr 84, poz. 906 oraz z 2010 r. Nr 149, poz. 996), w tym z tytułu

wywłaszczenia nieruchomości; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której

mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania

wywłaszczeniowego za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania,

b) odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części w trybie przepisów ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o

szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub

uszkodzonych w wyniku działania żywiołu,

c) odstąpienia od obowiązku wniesienia dopłaty, o którym mowa w art. 13h ust. 4 ustawy z dnia 11

sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych

zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu.

11) przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład

gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które na

skutek tej sprzedaży utraciły charakter rolny lub leśny; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze

sprzedaży, jeżeli sprzedaży dokonuje podatnik podatku dochodowego niebędący osobą fizyczną przed

upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części

zbywanej nieruchomości;

12) dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych,

otrzymanych na cele związane z działalnością rolniczą z budżetu państwa, budżetów jednostek

samorządu terytorialnego, od agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących

od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji

finansowych;


32

13) oprocentowania otrzymanego w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych

należności budżetowych, a także oprocentowanie zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w

rozumieniu odrębnych przepisów;

14) wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość

świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu

państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub

ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub

międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów;

15) wartości otrzymanych świadczeń od wolontariuszy, udzielanych na zasadach określonych w ustawie o

działalności pożytku publicznego;

16) przyznanych przez krajowe i zagraniczne organy władzy i ich urzędy, w tym jednostki organizacyjne im

podległe lub przez nie nadzorowane, oraz krajowe, zagraniczne i międzynarodowe organizacje

(instytucje) i ich organy, nagród za wybitne osiągnięcia z dziedziny nauki, kultury i sztuki - w części

przekazanej jako darowizna przez podatników podatku dochodowego, którzy otrzymali te nagrody, na

rzecz instytucji realizującej cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego;

zwolnienie stosuje się jeżeli wysokość przekazanej nagrody jest udokumentowana dowodem wpłaty na

rachunek bankowy obdarowanej instytucji, a w przypadku nagrody innej niż pieniężna oświadczeniem

obdarowanej instytucji o jej przyjęciu, a także nagroda została w roku podatkowym jej otrzymania lub w

roku po nim następującym;

17) przychody otrzymane przez podatnika , jeżeli:

a) pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych

instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych

badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na

podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub

instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze,

w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem

podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz

b) podatnik będący osoba fizyczną albo spółka niemająca osobowości prawnej niebędąca podatnikiem

bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma

zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu

zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym

przez niego programem;

18) odsetki od dochodów lub środków, o których mowa w pkt 17, lokowanych na bankowych rachunkach

terminowych;

19) dochody z tytułu urządzania przez uprawniony podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej loterii fantowych i gry bingo fantowe na podstawie zezwolenia wydanego na mocy odrębnych

przepisów, o ile zostały przeznaczone na realizację określonych w zezwoleniu i regulaminie gry celów

społecznie użytecznych;

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 17, nie ma zastosowania do otrzymanych przychodów z tytułu

realizacji projektu w ramach umowy o współpracy bliźniaczej (umowy twinningowej), zawartej na podstawie

prawa wspólnotowego, zgodnie z którą instytucją wdrażającą jest instytucja polskiej administracji publicznej.

Art. 69

1. Wolne od podatku dochodowego są przychody podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi z tytułu:

1) rent przyznanych na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych

oraz ich rodzin;

2) odszkodowań lub zadośćuczynień, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów

odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy

o pracę,

b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z

pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w

stosunku służbowym,

d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością

gospodarczą,


33

f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów

specjalnych produkcji rolnej, z których dochody ustalane są na podstawie ksiąg podatkowych (księga

rachunkowa, podatkowa księga przychodów i rozchodów),

g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe;

3) odszkodowań lub zadośćuczynień otrzymane na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń

wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego;

4) odszkodowań lub zadośćuczynień otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości

określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b) dotyczących korzyści, które podatnik podatku dochodowego mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie

wyrządzono;

5) odszkodowań w postaci renty otrzymanych na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie

uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub

częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły

widoki powodzenia na przyszłość;

6) odszkodowań otrzymanych na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego;

7) kwot otrzymanych z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością

gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody ustalane są

na podstawie ksiąg podatkowych (księga rachunkowa, podatkowa księga przychodów i rozchodów),

b) dochodu, z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą

na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z

funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek

wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy;

8) kwot zwracanych przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych w związku z wygaśnięciem zezwolenia na

utworzenie funduszu inwestycyjnego - w wysokości wpłat wniesionych do funduszu;

9) wygranych w kasynach gry oraz w grach bingo pieniężnych i fantowych urządzanych i prowadzonych

przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących na terytorium

Rzeczpospolitej Polskiej;

10) wygranych w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach

promocyjnych, loteriach audioteksowych i loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych

wygranych nie przekracza 2.280 zł, urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na

podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej;

11) odpraw pośmiertnych i zasiłków pogrzebowych;

12) świadczeń rodzinnych otrzymanych na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatków

rodzinnych i pielęgnacyjnych, świadczeń pieniężnych otrzymanych w przypadku bezskuteczności

egzekucji alimentów oraz zasiłków porodowych otrzymanych na podstawie odrębnych przepisów;

13) jednorazowych zasiłków z tytułu urodzenia dziecka, wypłacane z funduszów związków zawodowych;

14) zapomóg, innych niż wymienione w pkt 32 i 33, wypłacane z funduszy zakładowej lub

międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji, do wysokości

nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 638 zł;

15) wartości otrzymanego ubioru reprezentacyjnego i sportowego członka polskiej reprezentacji olimpijskiej i

paraolimpijskiej;

16) świadczeń rzeczowych i ekwiwalentów za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o

bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub

przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw;

17) świadczeń rzeczowych i ekwiwalentów za te świadczenia, wynikające z zasad bezpieczeństwa i higieny

pracy, w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom

pozostającym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów

wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw;

18) wartości otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów

uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów

bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z

przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków,

artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych;

19) kwot otrzymywanych przez pracowników będących w stosunku służbowym z tytułu zwrotu kosztów

przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem

służbowym, do wysokości 200 % wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło

przeniesienie;


34

20) diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych

ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości

oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub

samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza

granicami kraju;

21) diet i innych należności za czas podróży osoby nie będącej pracownikiem - do wysokości określonej w

przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków

ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej

jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju;

zwolnienie stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania

przychodów i zostały poniesione:

a) w celu osiągnięcia przychodów lub

b) w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów

odrębnych ustaw, lub

c) przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki

organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

d) przez osoby pełniące wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków obywatelskich, w

związku z wykonywaniem tych obowiązków;

22) diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z

pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie

kwoty 2.280 zł;

23) dodatków za rozłąkę przysługujących na podstawie odrębnych ustaw, przepisów wykonawczych

wydanych na podstawie tych ustaw lub układów zbiorowych pracy, do wysokości diet za czas podróży

służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania

należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce

sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju;

24) świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zbiorowego zakwaterowania pracowników - do

wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł; zwolnienie ma zastosowanie do pracowników

których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością; w której położony jest zakład pracy;

25) uzyskanych przez podatników podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,

przebywających czasowo za granicą, i przychodów z tytułu:

a) stypendiów - w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu podróży służbowych poza

granicami kraju, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności

przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery

budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym było

otrzymywane stypendium,

b) ryczałtów na koszty utrzymania i zakwaterowania wypłacanych z budżetu państwa w związku ze

skierowaniem do pracy dydaktycznej w szkołach i ośrodkach akademickich za granicą, przyznanych

na podstawie odrębnych przepisów;

26) zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność

pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów

przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów

innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej

kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych

przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu

pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu zawierającej informacje określone w

przepisach o kosztach uzyskania przychodu prowadzonej przez pracownika;

27) części przychodów osób fizycznych podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,

przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy,

pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym

podatnik podatku dochodowego pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej

oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30 % diety, określonej w przepisach w

sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w

państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami

kraju; zwolnienie nie ma zastosowania do wynagrodzenia:

a) pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej,

b) pracownika w związku z jego pobytem poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu udziału w

konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej,

akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji


35

obserwatora w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, o ile

otrzymuje świadczenia zwolnione od podatku na podstawie pkt 85 lub 86,

c) uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej;

28) świadczeń, dodatków i innych kwot oraz wartości nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo

odpłatnych z tytułu szkolenia, o których mowa w art. 31, art. 44 ust. 1, art. 80 ust. 1, art. 81, art. 83 ust. 1 i

4, art. 84 pkt 2 i 3, art. 140 ust. 1 pkt 1 i art. 156 ust. 4 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu

rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149 poz. 887) oraz środki finansowe na utrzymanie

lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym lub domu jednorodzinnego, o których mowa w art. 83

ust. 2 i art. 84 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w

części przysługującej na umieszczone w rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu dziecka dzieci i osoby,

które osiągnęły pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej;

29) ryczałtu energetycznego dla kombatantów;

30) dodatku kompensacyjnego przyznanego na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach

oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r.

Nr 42, poz. 371, późn. zm.);

31) świadczeń pieniężnych wypłacanych osobom uprawnionym na podstawie ustawy z dnia 16 listopada

2006 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom

działań wojennych (Dz. U. Nr 249, poz. 1824);

32) zapomóg otrzymanych w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, długotrwałej choroby lub śmierci

- do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 43 i 81;

33) zapomóg i innych świadczeń otrzymanych w przypadku klęsk żywiołowych i katastrof naturalnych - do

wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6.000 zł, z zastrzeżeniem pkt 34, 43 i 81;

34) świadczeń otrzymanych z tytułu jednorazowej pomocy materialnej finansowanej ze środków budżetu

państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego w związku z zaistniałym zdarzeniem

losowym;

35) kwot stanowiących zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną, otrzymanych na

podstawie przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw, finansowanych z

budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, Funduszu Pracy lub z budżetu Unii

Europejskiej;

36) otrzymywanych zgodnie z odrębnymi przepisami świadczeń na:

a) rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego

Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób

niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności,

b) doraźną lub okresową pomoc pieniężną dla kombatantów oraz pozostałych po nich członków rodzin

ze środków, o których mowa w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych

osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego;

37) odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu

odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży

nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o

gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa

w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania

wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50 % od

wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej

wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu;

38) sprzedaży prawa wieczystego użytkowania oraz nieruchomości nabytych stosownie do przepisów o

gospodarce nieruchomościami w zamian za mienie pozostawione za granicą;

39) realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do

rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej

(Dz. U. Nr 169, poz. 1418, z 2006 r. Nr 195, poz. 1437 oraz z 2008 r. Nr 197, poz. 1223), przez osoby

uprawnione na podstawie tej ustawy,

40) sprzedaży nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, nabytych w związku z realizacją prawa do

rekompensaty, o której mowa w ust. 39, do wysokości odpowiadającej procentowemu udziałowi wartości

tej rekompensaty w cenie nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego z dnia nabycia

nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego;

41) zamiany rzeczy lub praw, jeżeli z tytułu jednej umowy nie przekraczają kwoty 2.280 zł;

42) stypendiów otrzymywanych na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o

stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendiów doktoranckich otrzymywanych na podstawie przepisów -

Prawo o szkolnictwie wyższym oraz innych stypendiów naukowych i za wyniki w nauce, których zasady

przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po


36

zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do

spraw oświaty i wychowania;

43) świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób

uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek

samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie przepisów

o systemie oświaty oraz Prawo o szkolnictwie wyższym;

44) nagród wypłacanych przez Polski Komitet Olimpijski i Polski Komitet Paraolimpijski za uzyskanie

wyników na igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich;

45) stypendiów dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale

organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, oraz stypendiów dla uczniów i studentów

przyznanych przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku

publicznego, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do

publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych

(wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych - do wysokości

nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3.800 zł;

46) zwrotu kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o

systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.);

47) sprzedaży akcji narodowych funduszy inwestycyjnych, utworzonych na podstawie ustawy z dnia 30

kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z

późn. zm.) - w skali roku do łącznej wysokości połowy jednomiesięcznego przeciętnego wynagrodzenia

w gospodarce narodowej;

48) wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w

gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz przychody uzyskane z tytułu

wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5;

49) uczestnictwa w szkoleniach, akcjach ratowniczych i akcjach związanych z likwidowaniem klęsk

żywiołowych, uzyskane przez członków Ochotniczych Straży Pożarnych

50) świadczenia pieniężne przyznane na podstawie ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym

przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez

III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395, z późn. zm.);

51) uzyskanych z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego przychodów, do

których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego

warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, z

4.03.1968 r., z późn. zm.);

52) przychodów posłów wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej do Parlamentu Europejskiego otrzymane na

podstawie regulacji wewnętrznych Parlamentu Europejskiego na pokrycie kosztów związanych z

wykonywaniem przez nich mandatu posła;

53) kwot wypłaconych osobom wymienionym w art. 23 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o

zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398, z późn. zm.)

z tytułu odprawy mieszkaniowej;

54) ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z lokalu wypłacany na podstawie przepisów o Biurze

Ochrony Rządu;

55) zwrotu udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do

spółdzielni;

56) otrzymanego majątku w związku z likwidacją osoby prawnej w części stanowiącej koszt nabycia lub

objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni;

57) przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu)

wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku

otrzymanych przez podatnika podatku dochodowego w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą

prawną bądź wystąpienia z takiej spółki;

58) zwrotu dopłat wniesionych uprzednio, zgodnie z odrębnymi przepisami, do spółki mającej osobowość

prawną - do wysokości wniesionych dopłat;

59) wypłat:

a) transferowych środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego

pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu

przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,

b) środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonanych na rzecz uczestnika

lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika,

c) środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem

inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla


37

pracowników - do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych

programach emerytalnych

- z zastrzeżeniem ust. 3;

60) oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych

kontach emerytalnych, uzyskane w związku z:

a) gromadzeniem i wypłatą środków przez oszczędzającego,

b) wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci

oszczędzającego,

c) wypłatą transferową

- z tym że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na

więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką

możliwość;

61) wypłat środków z otwartego funduszu emerytalnego na rzecz byłego współmałżonka członka tego

funduszu, przekazanych na rachunek tego współmałżonka w otwartym funduszu emerytalnym;

62) składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października

1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, członka otwartego funduszu emerytalnego przekazane na

rzecz byłego współmałżonka na subkonto, o którym mowa w art. 40e tej ustawy;

63) umorzonych pożyczek studenckich lub kredytów studenckich udzielonych na podstawie przepisów o

pożyczkach i kredytach studenckich;

64) świadczeń pieniężnych oraz ryczałtów energetycznych przyznanych na podstawie ustawy z dnia 2

września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej

służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach

wydobywania rud uranu i batalionach budowlanych (Dz. U. z 2001 r. Nr 60, poz. 622, z późn. zm.);

65) dodatków do rent rodzinnych dla sierot zupełnych, wypłaconych na podstawie odrębnych przepisów;

66) zasiłków chorobowych wypłaconych na podstawie odrębnych przepisów o ubezpieczeniu społecznym

rolników oraz ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni

kółek rolniczych oraz ich rodzin, w części odpowiadającej udziałowi dochodu z tytułu działalności

rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, w dochodzie

podzielnym spółdzielni;

67) świadczeń niepieniężnych otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków

zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości

nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł;

68) świadczeń otrzymanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, związanych z pobytem dzieci

osób uprawnionych do tych świadczeń w żłobkach lub klubach dziecięcych;

69) wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego

przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i

sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych

lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą

premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika podatku dochodowego w związku z

prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą;

70) nieodpłatnych świadczeń, będących przychodami podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi z innych źródeł, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą -

jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania,

jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze

świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym,

71) sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli,

niestanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli

przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt

rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa;

72) sprzedaży surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów

leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0) - ze zbioru dokonywanego osobiście albo z udziałem członków

najbliższej rodziny;

73) jednorazowej pomocy finansowej wypłaconej ofiarom prześladowań hitlerowskich przez Fundację

Polsko-Niemieckie Pojednanie;

74) rent inwalidzkich z tytułu inwalidztwa wojennego, otrzymywane z zagranicy;

75) kwot zaopatrzenia przyznanych ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, otrzymywane z zagranicy;

76) rent wypadkowych osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach

w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945, otrzymywane z zagranicy;

77) rent wypłaconych osobom represjonowanym i członkom ich rodzin, przyznanych na zasadach

określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin;


38

78) diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów

oraz wartość wyżywienia dla tłumaczy (pilotów) towarzyszących tym gościom, z wyjątkiem

ekwiwalentów za to wyżywienie;

79) równoważników pieniężnych za brak kwatery, wypłaconych: funkcjonariuszom Policji i Służby

Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Służby

Celnej, Biura Ochrony Rządu oraz strażakom Państwowej Straży Pożarnej - do wysokości

nieprzekraczającej kwoty 2.280 zł;

80) dopłat do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w

formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu

sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-

opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i

młodzieży do lat 18:

a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi

przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,

b) z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł;

81) świadczeń z pomocy społecznej;

82) wynagrodzeń za sprawowanie opieki przyznane przez sąd na podstawie art. 162 Kodeksu rodzinnego i

opiekuńczego;

83) stosunku służbowego otrzymane w służbie kandydackiej przez funkcjonariuszy Policji, Biura Ochrony

Rządu, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej;

84) uposażenia funkcjonariuszy Organizacji Narodów Zjednoczonych, organizacji wyspecjalizowanych oraz

innych międzynarodowych instytucji i organizacji, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem i

których statuty przewidują zwolnienie od podatku wypłacanych przez nie uposażeń, jeżeli

funkcjonariusze znajdują się w wykazie Ministerstwa Spraw Zagranicznych;

85) świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na

podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami

państwa:

a) w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił

państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich

skutkom,

b) jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach

pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z

tytułu pełnienia służby;

86) świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na

podstawie tych ustaw policjantom, funkcjonariuszom celnym i Straży Granicznej, pracownikom

jednostek policyjnych lub jednostek organizacyjnych Straży Granicznej wykonującym zadania poza

granicami państwa w składzie kontyngentu w celu udziału w:

a) misji pokojowej, w tym jako obserwator w misji pokojowej organizacji międzynarodowych i sił

wielonarodowych,

b) akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,

c) organizowaniu i kontroli ruchu granicznego, organizowaniu ochrony granicy państwowej lub

zapewnieniu bezpieczeństwa w komunikacji międzynarodowej

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z

tytułu pełnienia służby;

87) świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego

kolejowego i autobusowego, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów

środkami publicznego transportu zbiorowego;

88) świadczeń z tytułu realizacji uprawnień do ulgowych lub bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji

miejskiej, przysługujących na podstawie odrębnych przepisów;

89) świadczeń przysługujących na podstawie odrębnych przepisów dotyczących emerytów i rencistów z

tytułu abonamentowych opłat telewizyjnych i radiowych;

90) świadczeń otrzymanych przez studentów od uczelni, na podstawie odrębnych przepisów, w związku ze

skierowaniem przez uczelnię na studenckie praktyki zawodowe - do wysokości nieprzekraczającej w roku

podatkowym kwoty 2.280 zł;

91) świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji

zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia

pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego;


39

92) wypłaconych, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach zagranicznych podwyżek

(zwiększeń) mających charakter dodatków rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi

dokumentu stwierdzającego wysokość podwyżki;

93) świadczeń otrzymanych na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych

pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku

podatkowym kwoty 2.280 zł;

94) zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych

najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną

zakupu;

95) wynagrodzeń otrzymywanych przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu

użytkowania przez spółdzielnie wniesionych wkładów gruntowych;

96) odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z pracy najemnej, członkostwa w

rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, z rent i emerytur,

a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego i powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego;

97) dodatków mieszkaniowych i ryczałtów na zakup opału, przyznane na podstawie odrębnych przepisów o

dodatkach mieszkaniowych;

98) dodatków kombatanckich oraz dodatków za tajne nauczanie przyznawanych na podstawie odrębnych

przepisów;

99) refundacji z tytułu opłaconej składki na obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej

posiadaczy pojazdów samochodowych lub na dobrowolne ubezpieczenie casco pojazdów

samochodowych, przyznanych na podstawie ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów

wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.);

100) zwrotu kwoty zniżki z tytułu opłacenia przez inwalidę wojennego i wojskowego składki na

obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej lub składki na dobrowolne ubezpieczenie casco,

otrzymanej od organu rentowego;

101) emerytur lub rent otrzymanych przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w

okresie wojny 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, pod

warunkiem posiadania przez podatnika podatku dochodowego:

a) orzeczenia o uznaniu za inwalidę wzroku I lub II grupy, wydanego przez właściwy organ,

b) dokumentacji leczniczej (szpitalnej) z okresu wypadku, potwierdzającej wypadek, bądź

poświadczonego notarialnie oświadczenia dwóch świadków potwierdzających utratę wzroku w

wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów pozostałych

po tej wojnie,

c) aktualnego zaświadczenia lekarskiego okulistycznego o urazowym uszkodzeniu wzroku bądź

aktualnego zaświadczenia z przeprowadzonej obdukcji sądowo-lekarskiej, potwierdzającego utratę

lub uszkodzenie wzroku w wyniku zdarzeń, o których mowa w lit. b, lub

d) ważnej legitymacji Stowarzyszenia Niewidomych Cywilnych Ofiar Wojny lub Związku

Ociemniałych Żołnierzy RP;

102) uzyskane przez krwiodawców ze sprzedaży pobranej od nich krwi lub jej składników;

103) zwrotu kosztów otrzymany przez bezrobotnego na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o

promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu:

a) przejazdu do miejsca pracy,

b) przejazdu na badania lekarskie lub psychologiczne,

c) przejazdu do miejsca odbywania stażu, szkolenia, przygotowania zawodowego dorosłych, zajęć z

zakresu poradnictwa zawodowego lub pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy,

d) przejazdu do miejsca wykonywania prac społecznie użytecznych,

e) zakwaterowania w miejscu pracy lub miejscu odbywania stażu, szkolenia lub przygotowania

zawodowego dorosłych,

f) przejazdu na egzamin;

104) otrzymania przez posła lub senatora świadczeń pieniężnych i wartości świadczeń rzeczowych (w

naturze) na podstawie art. 23 ust. 3, art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 1 i 2 oraz art. 46 ustawy z dnia 9 maja 1996

r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.);

105) zbycia akcji (udziałów) otrzymanych w drodze spadku albo darowizny - w części odpowiadającej:

a) kwocie zapłaconego podatku od spadków i darowizn,

b) w przypadku nabycia w drodze spadku – kwocie udokumentowanych wydatków poniesionych przez

spadkodawcę na nabycie tych akcji (udziałów);

106) odszkodowania otrzymanego na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych

wypłacone osobom poszkodowanym na skutek działań wojennych w Kuwejcie;


40

107) nagród wypłaconych na podstawie przepisów wydanych przez właściwego ministra w sprawie

organizowania zajęć rehabilitacyjnych w szpitalach psychiatrycznych i nagradzania uczestników tych

zajęć;

108) kwot pomocy pieniężnej i wartości innych świadczeń finansowanych ze środków budżetowych

przyznawanych repatriantom oraz osobom, które ubiegają się o status uchodźcy;

109) świadczeń przysługujących członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w

placówce zagranicznej oraz wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek

budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających z przepisów

odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wynagrodzeń

za pracę, ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, dodatku zagranicznego (należności

zagranicznej) oraz zasiłków chorobowych i macierzyńskich;

110) zwrotu kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez

zakład pracy wynika wprost z przepisów innych ustaw;

111) świadczeń otrzymanych przez wolontariuszy na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego;

112) wygranych i nagród otrzymanych przez uczniów za udział w konkursach, turniejach i olimpiadach

organizowanych na podstawie przepisów o systemie oświaty;

113) nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz świadczeń rzeczowych, z tytułu:

a) studiów podyplomowych,

b) szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych,

c) egzaminów lub licencji,

d) badań lekarskich lub psychologicznych,

e) ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków

- otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach

rynku pracy;

114) odsetek od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych

przez jednostki samorządu terytorialnego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy

nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta;

115) odszkodowań wypłaconych, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom

gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

a) ustanowienia służebności gruntowej,

b) rekultywacji gruntów,

c) szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych

przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów

rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust.

2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603,

z późn. zm.);

116) jednorazowych środków przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46

ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;

117) kwot zwrotu otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym

niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 oraz z

2007 r. Nr 23, poz. 138 i Nr 192, poz. 1382);

118) dopłat do oprocentowania kredytów preferencyjnych stosowanych na podstawie ustawy z dnia 8

września 2006 r. o finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu własnego mieszkania (Dz. U. Nr 183, poz.

1354, z 2007 r. Nr 136, poz. 955, z 2008 r. Nr 223, poz. 1465 oraz z 2009 r. Nr 50, poz. 403);

119) świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od osób zaliczonych do I i II

grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn; zwolnienie nie ma

zastosowania do świadczeń otrzymywanych z pracy najemnej oraz do przychodów z działalności

wykonywanej osobiście;

120) alimentów:

a) na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z

odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

b) na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a, otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody

sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 1.000 zł;

121) świadczeń wypłacanych bezrobotnym skierowanym do wykonywania prac społecznie użytecznych;

122) odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 11 – na

zasadach określonych w rozdziale 36;

123) przyznanych przez krajowe i zagraniczne organy władzy i ich urzędy, w tym jednostki organizacyjne im

podległe lub przez nie nadzorowane, oraz krajowe, zagraniczne i międzynarodowe organizacje

(instytucje) i ich organy, nagród z tytułu działalności na rzecz praw człowieka - w części przekazanej jako


41

darowizna przez podatników podatku dochodowego, którzy otrzymali te nagrody, na rzecz instytucji

realizującej cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego; zwolnienie stosuje się

jeżeli wysokość przekazanej nagrody jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy

obdarowanej instytucji, a w przypadku nagrody innej niż pieniężna oświadczeniem obdarowanej

instytucji o jej przyjęciu, a także nagroda została w roku podatkowym jej otrzymania lub w roku po nim

następującym

124) premii termomodernizacyjnej, premii remontowej i premii kompensacyjnej uzyskanej na podstawie

ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459

oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241);

125) świadczeń pieniężnych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o zadośćuczynieniu

rodzinom ofiar zbiorowych wystąpień wolnościowych w latach 1956-1989 (Dz. U. Nr 91, poz. 741);

126) należności umorzonych na podstawie ustawy z dnia 19 czerwca 2009 r. o pomocy państwa w spłacie

niektórych kredytów mieszkaniowych udzielonych osobom, które utraciły pracę (Dz. U. Nr 115, poz.

964);

127) nominalnej wartości udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni

- objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

128) przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu)

wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku

otrzymanych przez podatnika podatku dochodowego w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą

prawną bądź wystąpienia z takiej spółki;

129) wartości innych niż wymienione w pkt 128 składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki

niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest

jednak w przypadku odpłatnego zbycia tych składników majątku ich wartość wyrażona w cenie, za którą

wspólnik je zbywa; przepis art. 34 stosuje się odpowiednio;

130) zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzonych udziałów lub akcji w spółce, w tym

kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów

(akcji) oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej - w części stanowiącej

koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych

do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego

wniesienia;

131) dopłat wnoszonych do spółki kapitałowej, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach

określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną

udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w

spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonego na fundusz zasobowy;

132) w przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 62 ust. 1 pkt 7,

przychodów udziałowca (akcjonariusza) spółki przejmowanej lub dzielonej stanowiących wartość

nominalną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną;

133) umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi

subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa

innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej zgodnie z ustawą z dnia 27 maja

2004 r. o funduszach inwestycyjnych;

134) świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z

zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym

od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

2. Do przychodów pracowników tymczasowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, otrzymanych od

pracodawcy użytkownika ma zastosowanie ust. 1 pkt 16-18 i 20.

3. Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i

działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w

państwach członkowskich lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego

albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Art. 70

1. Wolne od podatku dochodowego są przychody podatników podatku dochodowego nie będących osobami

fizycznymi z tytułu:

1) składek członkowskich członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych - w części

nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą;

2) środków, o których mowa w art. 6 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu

Kapitałowym (Dz. U. Nr 57, poz. 491, z 2009 r. Nr 65, poz. 545 oraz z 2011 r. Nr 28, poz. 143);


42

3) kwot otrzymanych od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na

ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie

określonym w odrębnych ustawach.;

4) w przypadku podatników podatku dochodowego będących kościelnymi osobami prawnymi:

a) niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku

prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,

b) pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze,

naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów

katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz

kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na

punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze;

5) dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych określonych w art. 62 ust.

3 pkt 2 – 8, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

a) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka

będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium


b) uzyskującym przychody z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych,

o których mowa w lit. a, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż

Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego

Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez

względu na miejsce ich osiągania;

c) spółka, o której mowa w lit. b, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale

spółki, o której mowa w lit. a;

d) spółka, o której mowa w lit. b, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym

od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

- z zastrzeżeniem ust. 2-6.

6) odsetek, praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i

wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy

receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia

przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje

związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-

how) – jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 7 – 15;

7) dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, mających siedzibę lub

zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określonych w art. 62 ust. 3 pkt 2 – 8, jeżeli spełnione

są łącznie warunki, których mowa w ust. 16-22;

8) dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 66 ust.

1 pkt 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca

przychody z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub

zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności

w wysokości, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. c, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat

nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 1 pkt 5 lit. c, przez spółkę

uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych przychodów. W przypadku

niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 1 pkt 5 lit. c,

nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. b, jest obowiązana do zapłaty

podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, z zastosowaniem stawki o której mowa w art. 169 ust. 12 pkt 2 do 20

dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od

następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

4. Przepisy ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do:

1) spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia nr 1435/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w

sprawie statutu Spółdzielni Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003);

2) przychodów, o których mowa w art. 62 ust. 3 pkt 1-85, wypłacanych przez spółki, o których mowa w ust.

1 pkt 5 lit. a, spółkom podlegającym w Konfederacji Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem

dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przy czym określony

w ust. 1 pkt 5 lit c bezpośredni udział procentowy w kapitale spółki, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a,

ustala się w wysokości nie mniejszej niż 25%;

3) dochodów wypłacanych (przypisanych) na rzecz położonego na terytorium państwa członkowskiego lub

innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej


43

zagranicznego zakładu spółki, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. b, jeżeli spółka ta spełnia warunki

określone w ust. ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i 3.

5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, stosuje się:

1) jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit c, wynika z tytułu własności;

2) w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

a) własności,

b) innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby

posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

6. Przepisy ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 - 5 stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w

załączniku nr 4 do ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy ust. 1 pkt 5 oraz ust.

2 - 5 mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 4 pkt 2.

7. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, stosuje się, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) wypłacającym należności jest:

a) spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej albo

b) położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie

członkowskim opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na

miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności podlegają zaliczeniu

do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w


2) uzyskującym przychody jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie

członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego

opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich

osiągania;

3) spółka:

a) o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o

której mowa w pkt 2, lub

b) o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o

której mowa w pkt 1;

4) odbiorcą należności, o których mowa w ust. 1 pkt 6, jest:

a) spółka, o której mowa w pkt 2, albo

b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania

tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim, w którym ten zagraniczny

zakład jest położony.

8. Warunek posiadania udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 7 pkt 3, uważa się także za spełniony, jeżeli

zarówno w kapitale spółki, o której mowa w ust. 7 pkt 1, jak i w kapitale spółki, o której mowa w ust. 7 pkt

2, inna spółka podlegająca w państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego

Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu

na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio - nie mniej niż 25% udziałów (akcji). Przepisy ust. 11 i 12


9. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, stosuje się, jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w

ust. 7 pkt 3 i ust. 8, wynika z tytułu własności.

10. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, stosuje się, jeżeli spółka, o której mowa w ust. 7 pkt 2, nie

korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu

na źródło ich osiągania.

11. Przepis ust. 1 pkt 6 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 7 pkt 3, posiadają

udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w tym przepisie, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

12. Przepisy ust. 7 i 11 mają również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego

posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 7 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę,

o której mowa w ust. 7 pkt 2, przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 6. W przypadku niedotrzymania

warunku posiadania udziałów (akcji), o których mowa w ust. 7 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat,

spółka, o której mowa w ust. 7 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od

przychodów określonych w ust. 1 pkt 6 w wysokości 20% przychodów, z uwzględnieniem umów w sprawie

unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Odsetki nalicza się od

następnego dnia po upływie terminu, w którym miał być zapłacony podatek.

13. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie ma zastosowania do przychodów, które zgodnie z odrębnymi

przepisami zostaną uznane za:

1) przychody z podziału zysków lub spłaty kapitału spółki wypłacającej należności;

2) przychody z tytułu wierzytelności dającej prawo do udziału w zyskach dłużnika;


44

3) przychody z tytułu wierzytelności uprawniającej wierzyciela do zamiany jego prawa do odsetek na prawo

do udziału w zyskach dłużnika;

4) przychody z tytułu wierzytelności, która nie powoduje obowiązku spłaty kwoty głównej tej

wierzytelności lub gdy spłata jest należna po upływie co najmniej 50 lat od powstania wierzytelności.

14. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań, o których mowa w art. 146 ust. 1, między podmiotem

wypłacającym i uzyskującym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 6, zostaną ustalone lub narzucone

warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, w wyniku czego

kwota wypłaconych należności jest wyższa od tej, jakiej należałoby oczekiwać, gdyby powiązania te nie

istniały, zwolnienie stosuje się tylko do kwoty należności określonej bez uwzględniania warunków

wynikających z tych powiązań. Przepisy art. 146 ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio.

15. Przepisy ust. 7-14 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy.

16. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 7 ma zastosowanie, jeżeli:

1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka

podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości

swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

2) uzyskującym przychody z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o

których mowa w ust. 3 pkt 7, jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub

zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale

spółki, o której mowa w pkt 1;

4) spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od

całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

17. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 7, ma zastosowanie w przypadku, gdy spółka, o której mowa w ust.

16 pkt 2, posiada udziały (akcje) spółki, o której mowa w ust. 16 pkt 1, w wysokości określonej w ust. 16 pkt

3 nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

18. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 7, ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat

nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 16 pkt 3, upływa po dniu

uzyskania tych przychodów. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w

wysokości określonej ust. 16 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, która dokonała odliczenia

lub skorzystała ze zwolnienia, jest obowiązana zgodnie z odrębnymi przepisami do złożenia korekty

deklaracji rocznej podatku dochodowego za lata podatkowe, w których dokonała odliczenia lub korzystała ze

zwolnienia.

19. Przepisów ust. 16-18 nie stosuje się, jeżeli wypłata dywidendy lub innych należności z tytułu udziału w

zyskach osób prawnych została dokonana w wyniku likwidacji spółki dokonującej wypłaty.

20. Przepisy ust. 3 pkt 7 oraz ust. 17-19 stosuje się odpowiednio do:

1) spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia nr 1435/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w

sprawie statutu Spółdzielni Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003);

2) przychodów, o których mowa w ust. 3 pkt 7, wypłacanych przez spółki podlegające w Konfederacji

Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na

miejsce ich osiągania, spółkom, o których mowa w ust. 16 pkt 2, przy czym określony w ust. 16 pkt 3

bezpośredni udział procentowy w kapitale spółki, o której mowa w ust. 16 pkt 1, ustala się w wysokości

nie mniejszej niż 25%;

3) spółek podlegających w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od

całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, prowadzących działalność poprzez

położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, przy czym kwota odliczenia nie

może przekroczyć również tej części podatku zapłaconego w obcym państwie, jaka proporcjonalnie

przypada na dochód z tego źródła przypisany do zagranicznego zakładu.

21. Zwolnienie, o których mowa w ust. 3 pkt 7, stosuje się:

1) jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 16 pkt 3 i ust. 20 pkt 2, wynika z tytułu

własności;

2) w odniesieniu do przychodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

a) własności,

b) innego niż własność, pod warunkiem że te przychody korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie

tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

22. Przepisy ust. 3 pkt 7, 17-19 oraz 21 stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w

załączniku nr 4 do ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy te mają

zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 20 pkt 2.


45

DZIAŁ IV. KOSZTY PODATKOWE


Art. 71

1. Podatnik podatku dochodowego, który poniósł koszty będące w rozumieniu ustawy kosztami uzyskania

przychodu, zmniejsza kwotę opodatkowanych przychodów podatnika podatku dochodowego o kwotę tych

kosztów, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli płatnik jest obowiązany do poboru podatku dochodowego lub zaliczki na podatek, a podatnik podatku

dochodowego poniósł koszty, o których mowa w ust. 1, płatnik określając podstawę opodatkowania

uwzględnia kwotę tych kosztów w przypadku, gdy przepis ustawy tak stanowi.

Art. 72

1. Koszty określone w art. 71 ust. 1 poniesione są w dniu, w którym podatnik podatku dochodowego otrzymał

dokument, na podstawie którego powstało zobowiązanie do poniesienia wydatku przez podatnika

otrzymującego ten dokument, z zastrzeżeniem ust. 2 – 5.

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego jest obowiązany do prowadzenia ewidencji podatkowej w rozumieniu

ustawy, koszt określony w ust. 1 poniesiony jest w dniu, na który ujęto ten koszt w ewidencji na podstawie

otrzymanego dokumentu pod warunkiem, że zaksięgowanie dokumentu nastąpiło niezwłocznie oraz w

prawidłowej wysokości.

3. Jeżeli przepis ustawy stanowi, że koszt poniesiony jest w dniu zapłaty za podatnika podatku dochodowego,

poniesieniem kosztu jest obciążenie jego rachunku z tytułu tego zobowiązania, wypłata gotówki lub inna

forma rozliczenia, która powoduje wygaśnięcie tego zobowiązania.

4. Jeżeli koszt nie wiąże się bezpośrednio z powstaniem zobowiązania podatnika podatku dochodowego, jest on

poniesiony przez tego podatnika podatku dochodowego zawsze w dniu, w którym przepis ustawy tak

stanowi, nie wcześniej jednak niż w dniu, w którym ujęto ten koszt w prawidłowo prowadzonej ewidencji

podatkowej, chyba że podatnik nie jest obowiązany do jej prowadzenia.

5. Przepisy ust. 2 – 4 stosuje się odpowiednio do poniesionych przez podatnika podatku dochodowego kosztów,

które nie zmniejszają opodatkowanych kwoty przychodów, jeżeli podatnik podatku dochodowego jest

obowiązany do ich udokumentowania lub zaewidencjonowania.

Art. 73

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego ponosi koszty uzyskania przychodów dotyczące przychodów

opodatkowanych, oraz koszty związane z pozostałymi przychodami, a nie jest możliwe ustalenie kosztów

uzyskania przypadających na poszczególne przychody, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim

pozostają przychody opodatkowane w ogólnej kwocie przychodów, chyba że podstawą opodatkowania jest

przychód.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 12.

Art. 74

Podatnik podatku dochodowego określa koszty, o których mowa w art. 71 ust. 1, z tytułu: udziału w niebędącej

podatnikiem podatku dochodowego spółce niebędącej osobą prawną, ze współwłasności, wspólnego

przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw proporcjonalnie do jego

prawa do udziału w przychodzie z tego tytułu.

ROZDZIAŁ 11. KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU

Art. 75

1. Kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy są koszty poniesione przez podatnika podatku

dochodowego w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów

opodatkowanych podatkiem dochodowym, a także inne koszty, które zgodnie z przepisami ustawy są

zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej.

2. Podatnik podatku dochodowego jest obowiązany udokumentować poniesione koszty uzyskania przychodów

oraz zaewidencjonować ich kwoty, z zastrzeżeniem art. 261, chyba że płatnik jest obowiązany do określenia

podstawy opodatkowania z uwzględnieniem tych kosztów.

Art. 76

1. Koszty uzyskania przychodów są deklarowane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione,

z zastrzeżeniem ust. 2-6.


46

2. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających

rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są deklarowane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte

zostały odpowiadające im przychody.

3. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego

roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do

upływu terminu określonego do złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego, jeżeli podatnik

podatku dochodowego jest obowiązany do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego, nie później jednak niż do upływu terminu określonego

do złożenia tej deklaracji, jeżeli podatnicy podatku dochodowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie

są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są deklarowane w roku podatkowym, w którym uzyskane zostały odpowiadające im przychody.

4. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego

roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 albo pkt 2, są deklarowane w roku

podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składana jest

deklaracja podatku dochodowego.

5. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są deklarowane w

dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe

określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, koszty uzyskania przychodów określa się

proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

6. Jeżeli podatnik podatku dochodowego nie otrzymał dokumentu, o którym mowa w art. 72 ust. 1, natomiast

przychody uzyskał w danym roku podatkowym, podatnik ten może zarachować koszty jako koszty uzyskania

przychodów w wysokości wydatku, który został uregulowany, a podatnik otrzyma dokument będący

podstawą poniesienia tego kosztu.

Art. 77

1. Zasady określone w art. 76 ust. 2-5 stosuje się również do podatników podatku dochodowego prowadzących

podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że w każdym roku podatkowym księgi te będą

prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko

do tego roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników podatku dochodowego

określonych w ust. 1, którzy nie prowadzą tych ksiąg w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów

uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego, uważa się dzień wystawienia

faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) tego kosztu.

Art. 78

1. Należności z tytułów, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia

społecznego wypłacane przez podatnika podatku dochodowego będącego pracodawcą stanowią koszty

uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub

postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku

prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi koszty są poniesione w dniu, o

którym mowa w art. 72 ust. 3, chyba że należności te zostały postawione do dyspozycji osoby uprawnionej.

2. Składki z tytułu zobowiązań, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń

społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 i Nr 218, poz. 1690), w części finansowanej przez płatnika

składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z

zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który powstało

zobowiązanie z tytułu tych składek, pod warunkiem że składki zostaną zapłacone:

1) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w

terminie wynikającym z odrębnych przepisów;

2) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym - w terminie

wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony

- w przypadku uchybienia tym terminom koszty te są poniesione w dniu, o którym mowa w art. 72 ust. 3.

ROZDZIAŁ 12. SZCZEGÓLNE PRZYPADKI PONIESIENIA KOSZTÓW UZYSKANIA

PRZYCHODÓW

Art. 79 W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw nabytych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych

nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi przychód został określony


47

zgodnie z art. 37, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem ich aktualizacji

zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

1) wartość przychodu określonego zgodnie z art. 37;

2) wartość przychodu, określonego zgodnie z art. 37, powiększona o wydatki na nabycie częściowo

odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń

- pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 107.

Art. 80

Kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione przez podatnika podatku dochodowego będącego

pracodawcą na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu

przepisów o pracowniczych programach emerytalnych.

Art. 81

1. W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny

w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji)

lub wkładów, kosztem uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 5, jest:

1) wartość początkowa przedmiotu wkładu, zaktualizowana zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszona

o dokonaną przed wniesieniem tego wkładu sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 107,

jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne;

2) wartość:

a) nominalna wnoszonych w formie wkładu niepieniężnego udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w

spółdzielni, w przypadku gdy zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż

przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,

b) określona zgodnie z art. 91 ust. 1 pkt 4, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w

spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład

niepieniężny,

c) określona zgodnie z ust. 2, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni,

które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w

postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części

- jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni;

3) wartość faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na

nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika podatku dochodowego - jeżeli

przedmiotem wkładu są te inne składniki;

4) wartość wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania

przychodów w jakiejkolwiek formie, lub wartość początkowa takiego składnika majątku pomniejszona o

sumę dokonanych od tego składnika odpisów amortyzacyjnych - jeżeli składnik ten został otrzymany

przez podatnika podatku dochodowego w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub

wystąpieniem z takiej spółki.

2. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian

za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), wkładów, kosztem uzyskania przychodów jest

wartość:

1) nominalna objętych udziałów (akcji), wkładów z dnia ich objęcia -jeżeli te udziały (akcje), wkłady

zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego

zorganizowana część,

2) początkowa składnika majątkowego, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy o partnerstwie publiczno-

prywatnym, będącego przedmiotem wkładu własnego, o którym mowa w art. 2 pkt 5 tej ustawy,

zaktualizowana zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszona o dokonaną przed wniesieniem tego

wkładu sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 107, a w przypadku wniesienia gruntów

lub prawa wieczystego użytkowania gruntów - wartość równa wydatkom poniesionym na ich nabycie;

3) składników przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części przyjęta dla celów podatkowych,

wynikająca z ewidencji podatkowej, określona na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów, nie

wyższa jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.

3. W przypadku umorzenia udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny albo ich zbycia na rzecz

spółki w celu ich umorzenia, do kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 48 ust. 3 pkt 1,

przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki powstałej z przekształcenia przedsiębiorcy będącego

osobą fizyczną w spółkę kapitałową, koszt uzyskania przychodów ustala się na dzień zbycia tych udziałów

(akcji) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych wartości składników majątku, wynikającej z ksiąg,

ewidencji i wykazu, o których mowa w rozdziale 32, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie

wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.


48

Art. 82 1. W przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego

(aportu), wartość poszczególnych składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego

zorganizowanej części, ustala się:

1) w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do

środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

2) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego

wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.

2. W przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną, która nie jest podatnikiem podatku

dochodowego, rzeczy i praw będących wkładem do tej spółki, kosztem uzyskania przychodów jest:

1) wartość początkowa przyjęta przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i

prawnych, ustalona zgodnie z art. 106 ust. 1 pkt 6, pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych -

jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych

spółki,

2) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do

kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do

środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.

3. W przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej

części, nabytych w sposób, o którym mowa w ust. 1, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości

określonej w tym przepisie, pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane od tych składników.

Art. 83

1. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) objętych w wyniku podziału, o którym mowa w art. 62 ust.

3 pkt 7, kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce przejmującej lub nowo

zawiązanej jest ich wartość nominalna ustalona na dzień zarejestrowania podwyższenia kapitału

zakładowego spółki przejmującej albo na dzień zarejestrowania spółek nowo zawiązanych.

2. W przypadku odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych, o którym mowa w art. 48 ust. 4,

kosztem uzyskania przychodu są wydatki poniesione na odkupienie papierów wartościowych w celu ich

zwrotu.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego w związku z obejmowaniem udziałów (akcji) w zamian za wkład

niepieniężny poniósł wydatki związane z objęciem tych udziałów (akcji), to wydatki te są kosztem uzyskania

przychodów z tytułu objęcia udziałów (akcji).

Art. 84

W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze,

jeżeli wynajmujący lub wydzierżawiający przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat

wynikających z takich umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do kosztów uzyskania przychodów

wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza się zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie.

Art. 85

1. Kosztem uzyskania przychodów podatnika podatku dochodowego będącego również podatnikiem podatku

od towarów i usług jest:

1) naliczony podatek od towarów i usług:

a) jeżeli podatnik podatku dochodowego jest zwolniony od podatku od towarów i usług lub nabył

towary i usługi w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług zwolnionych od tego

podatku;

b) w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nie

przysługiwało prawo do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrot

różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 5;

2) należny podatek od towarów i usług z tytułu:

a) importu usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz nabycia towarów na terytorium

kraju, gdy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług ciąży na nabywcy towarów lub

usług będącym podatnikiem podatku dochodowego – jeżeli temu podatnikowi nie przysługiwało

prawo do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrotu różnicy podatku

z tytułu tych czynności;

b) nieodpłatnie świadczonych usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jeżeli

podatnikowi podatku dochodowego będącego podatnikiem podatku od towarów i usług nie


49

przysługiwało prawo do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrotu

różnicy podatku z tytułu tych czynności;

c) importu towarów, jeżeli podatnikowi podatku dochodowego będącemu podatnikiem podatku od

towarów i usług przysługiwało prawo do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek

naliczony lub zwrotu różnicy podatku z tytułu tych czynności.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik podatku dochodowego będący

podatnikiem podatku od towarów i usług wytworzył lub nabył środki trwałe lub nabył wartości niematerialne

i prawne wykorzystywane w całości lub w części do dostawy towarów i świadczenia usług zwolnionych od

podatku od towarów i usług; podatek naliczony z tego tytułu, który nie zmniejsza kwoty podatku należnego,

zwiększa wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

3. Kosztem uzyskania przychodów są kwoty zmniejszenia naliczonego podatku od towarów i usług, dokonane

przez podatnika podatku dochodowego będącego podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu

obowiązkowych korekt podatku naliczonego, dokonywanych na podstawie przepisów podatku od towarów i

usług, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Przepis ust. 3 stosuje się, jeżeli podatnik określony w tym przepisie zmniejszył kwotę podatku należnego o

korygowany podatek naliczony.

5. Przepis ust. 1 pkt 1 lit. b nie stosuje się, gdy naliczony podatek od towarów i usług zwiększa wartość

początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Art. 86

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego poniósł koszty uzyskania przychodów, które obejmują również kwotę

podatku od wartości dodanej, wartość podatku od wartości dodanej jest kosztem uzyskania przychodów,

chyba że zwiększa wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z

zastrzeżeniem ust. 2.

2. Kwota podatku od wartości dodanej, określona w ust. 1, nie jest uwzględniana w rozliczeniu podatku

dochodowego, jeżeli podatnik podatku dochodowego, będący jednocześnie podatnikiem podatku od wartości

dodanej, zmniejszył kwotę należnego podatku od wartości dodanej o tę kwotę.

3. Przepis ust. 1 i ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik podatku od wartości dodanej jest

podatnikiem podatku obrotowego.

Art. 87

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 11, reguluje art.

298.

Art. 88

1. Kosztami uzyskania przychodów podatników podatku dochodowego będących ubezpieczycielami są koszty

ustalone zgodnie z art. 75 ust. 1, a także:

1) rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe utworzone zgodnie z odrębnymi przepisami - do wysokości

stanowiącej przyrost tych rezerw na koniec roku podatkowego w stosunku do ich stanu na początek roku;

przy ustalaniu zaliczek za okresy cząstkowe, kosztem uzyskania przychodu jest przyrost stanu rezerw

techniczno-ubezpieczeniowych na koniec okresu, za który wpłacana jest zaliczka, w stosunku do stanu

tych rezerw na początek roku podatkowego;

2) odpisy na fundusz prewencyjny w wysokości określonej w odrębnych przepisach, jeżeli równowartość

odpisów zwiększy środki funduszu.

2. Kosztami uzyskania przychodów podatników podatku dochodowego będących powszechnymi

towarzystwami emerytalnymi są koszty ustalone zgodnie z art. 75 ust. 1, a także:

1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności otwartego funduszu emerytalnego;

2) kwoty przekazane na rachunek rezerwowy otwartego funduszu emerytalnego;

3) wydatki poniesione na pokrycie niedoboru w otwartym funduszu emerytalnym, jeżeli środki

zgromadzone na rachunku rezerwowym tego funduszu są niewystarczające na pokrycie tego niedoboru;

4) wpłaty dokonane na Fundusz Gwarancyjny, o których mowa w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o

organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 98, poz. 610,

Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 110, poz. 1256) - do wysokości określonej w

odrębnych przepisach;

5) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa w ustawie wymienionej w pkt 4.

3. Kosztami uzyskania przychodów podatników podatku dochodowego będących pracowniczymi

towarzystwami emerytalnymi są koszty ustalone zgodnie z art. 75 ust. 1, a także:

1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności pracowniczego funduszu emerytalnego;

2) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa w ustawie wymienionej w ust. 2

pkt 5.


50

4. Kosztami uzyskania przychodów podatników podatku dochodowego będących pracodawcami, którzy są

akcjonariuszami pracowniczego towarzystwa emerytalnego, kosztem uzyskania przychodów w roku

podatkowym są koszty ustalone zgodnie z art. 75 ust. 1, a także:

1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności pracowniczego towarzystwa emerytalnego;

2) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa w ustawie wymienionej w ust. 2

pkt 5.

5. Kosztami uzyskania przychodów w bankach będących podatnikami podatku dochodowego są koszty

ustalone zgodnie z art. z art. 75 ust. 1, a również:

1) rezerwa na ryzyko ogólne tworzona w roku podatkowym zgodnie z art. 130 ustawy, o której mowa w art.

48 ust. 1 pkt 1 lit. b;

2) strata ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu

fundusz sekurytyzacyjny wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek), stanowiąca różnicę pomiędzy

kwotą uzyskaną ze zbycia a wartością wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) - do wysokości

uprzednio utworzonej na tę część wierzytelności rezerwy zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów,

zgodnie z niniejszą ustawą;

3) przekazane funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu

fundusz sekurytyzacyjny:

a) pożytki z sekurytyzowanych wierzytelności,

b) kwoty główne z sekurytyzowanych wierzytelności,

c) kwoty uzyskane z tytułu realizacji zabezpieczeń sekurytyzowanych wierzytelności

- objęte umową o subpartycypację.

6. Przepisów ust. 5 pkt 2 i 3 nie stosuje się do otrzymanych kwot spłat kredytów (pożyczek), nieprzekazanych

funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz

sekurytyzacyjny - po upływie 5 dni roboczych od dnia wymagalności ich przekazania.

Art. 89

Kosztami uzyskania przychodów podatników podatku dochodowego będących przedsiębiorcami

telekomunikacyjnymi są koszty ustalone zgodnie z art. 75 ust. 1, a także:

1) kwota dopłaty, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne

(Dz. U. Nr 171, poz. 1800);

2) kwota rocznej opłaty telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 183 ustawy wymienionej w pkt 1.

Art. 90

Dla partnera prywatnego lub spółki, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym,

określonych w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym, w przypadku nieodpłatnego przeniesienia na rzecz

podmiotu publicznego lub innego podmiotu, o którym mowa w art. 11 ust. 2 tej ustawy, własności środków

trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w terminie określonym w tej umowie, kosztem uzyskania

przychodu jest wartość początkowa tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

ROZDZIAŁ 13. NORMATYWNE KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW

Art. 91

1. Kosztami uzyskania przychodów są wydatki:

1) na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste

użytkowanie gruntów;

2) na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa

lub jego zorganizowanych części;

3) na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 106 ust. 17 powiększają wartość środków trwałych,

stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych;

4) na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych

papierów wartościowych, a także wydatki na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w

funduszach kapitałowych w przypadku uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów,

udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów

wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach

kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów

inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 4;

5) związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych w momencie realizacji praw wynikających

z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich


51

odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 106 ust. 4 i 5, nie powiększają wartości

początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych;

6) poniesione przez udziałowca (akcjonariusza) spółek łączonych lub dzielonych na nabycie lub objęcie

udziałów (akcji) w tych spółkach w przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych, z

zastrzeżeniem art. 62 ust.3 pkt. 7; w przypadku uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów

(akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, w wysokości:

a) ustalonej na podstawie ust. 3 – jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały

objęte w zamian za wkład niepieniężny,

b) ustalonej zgodnie z ust. 2 - jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały nabyte

albo objęte za wkład pieniężny,

c) wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalonych zgodnie z lit. a lub

lit. b, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca (akcjonariusza) wartość nominalna

unicestwianych udziałów (akcji) w spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed

podziałem; pozostała część kwoty tych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego

zbycia udziałów (akcji) spółki podzielonej przez wydzielenie;

7) poniesione przez udziałowca (akcjonariusza) na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) przekazywanych

spółce nabywającej w drodze wymiany udziałów w przypadku uzyskania przychodów z odpłatnego

zbycia otrzymanych za nie udziałów (akcji) spółki nabywającej, ustalone zgodnie z ust. 2 i ust. 3;

8) poniesione przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów - w wysokości odpowiadającej nominalnej

wartości udziałów (akcji) wydanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki, której udziały są nabywane,

powiększonych o zapłatę w gotówce, o której mowa w art. 48 ust. 5 – w przypadku uzyskania przychodu

z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji);

9) na nabycie lub wytworzenie składnika majątku, otrzymanego przez wspólnika w związku z likwidacją

spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem z takiej spółki, niezaliczonych do kosztów uzyskania

przychodów w jakiejkolwiek formie w przypadku uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tego

składnika majątku; przepis art. 82 ust. 2 się odpowiednio;

2. Wydatki, o których mowa ust. 1 pkt 1-3, są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia

środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych bez względu na czas ich poniesienia; wydatki te

obejmują aktualizację dokonaną na podstawie przepisów o podatku dochodowym oraz są pomniejszone o

sumę odpisów amortyzacyjnych.

3. Przepis ust. 1 pkt. 1-3 oraz ust.2 stosuje się odpowiednio w przypadku podatników podatku dochodowego

będących osobami fizycznymi dokonującymi zbycia rzeczy określonych w art. 40 ust. 1 pkt 13, a także w

przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa

w art. 47 ust. 1 pkt. 1.

4. Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki

uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami,

dokonanej zgodnie z ustawą z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

5. Przez fundusze kapitałowe, o których mowa w ust. 1 pkt 4, rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze

zagraniczne, o których mowa w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

6. Przepisy ust. 1 pkt 6 i 7 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Art. 92

Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1) w miesiącu w którym zostały poniesione, albo począwszy od tego miesiąca, w równych częściach w

okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 113 ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i

prawnych, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3.

Art. 93

1. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i

prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami ustawy.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy

aktualizacji wyceny środków trwałych, oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Art. 94

Kosztem uzyskania przychodów są:

1) podstawowe odpisy i wpłaty na fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar

kosztów określają odrębne ustawy;


52

2) odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych

obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów

i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu,

- z zastrzeżeniem tych, które na podstawie przepisów ustawy nie są kosztami uzyskania przychodów.

Art. 95

1. Podatnik podatku dochodowego nie określa kosztów dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego w

przypadku, gdy podstawą opodatkowania jest przychód, a w szczególności, gdy uzyskuje przychody z

następujących tytułów:

1) emerytur, rent i zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego;

2) dywidend;

3) z tytułu opodatkowania zryczałtowanego, w tym - w przypadkach, gdy podstawę opodatkowania określa

się zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2;

4) karty podatkowej;

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi:

1) opodatkowanych w formie karty podatkowej, o której mowa w rozdziale 33;

2) osób duchownych z działalności wykonywanej osobiście opodatkowanych z zastosowaniem stawek

określonych w załączniku 9 i 10 do ustawy.

Art. 96

1. Miesięczne koszty uzyskania przychodów z pracy najemnej są sumą:

1) kwoty 120,00 zł, a w przypadku, gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania pracownika jest

położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, pracownik nie otrzymuje dodatku za

rozłąkę oraz złoży płatnikowi oświadczenie o spełnieniu tych warunków – kwoty 150,00 zł;

2) kwot składek:

a) określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych pobranych przez pracodawcę jako

płatnika ze środków pracownika, albo

b) na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, pobrane przez pracodawcę jako płatnika ze środków

pracownika – zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego

obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z


2. Składki określone w ust. 1 pkt 2 lit. b nie są kosztem uzyskania przychodów z pracy najemnej, jeśli:

1) podstawę ich wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu

podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;

2) zostały odliczone w innym Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej od dochodu

(przychodu) osiągniętego w tym państwie;

3) zostały odliczone od podatku w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym

państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej;

4) zostały odliczone od podatku dochodowego (zaliczki na podatek) na podstawie art. 179 ust. 1 pkt 2.

Art. 97

1. Koszty uzyskania przychodów z pracy najemnej za rok podatkowy ustala się jako sumę składek na

ubezpieczenia społeczne pobranych przez płatnika ze środków ubezpieczonego w tym roku oraz iloczynu

kwot określonych w art. 96 ust. 1 i liczby miesięcy, w których pracownik w roku podatkowym uzyskał

przychody z pracy najemnej, nie więcej rocznie niż 1440,00 zł, a w przypadku, gdy miejsce stałego lub

czasowego zamieszkania pracownika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy,

oraz pracownik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę – nie więcej rocznie niż 1800,00 zł, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. W przypadku składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2 lit. b,

przepis art. 96 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną, uzyskujący przychody z pracy najemnej, może

zrezygnować z ustalania kosztów uzyskania przychodów zgodnie ust. 1 – w części dotyczącej podanych w

nim kwot i zamiast nich zadeklarować w rocznej deklaracji podatku dochodowego poniesione koszty

uzyskania przychodów, dotyczące przychodów z pracy najemnej, obejmujące koszty:

1) dojazdu pracownika do zakładu pracy;

2) wydatkowane przez pracownika w związku wykonaniem obowiązków nałożonych na niego przez

pracodawcę zgodnie z prawem pracy;

3) świadczeń medycznych w celu zachowania stanowiska pracy;


53

4) usług remontowych lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego będącego miejscem zamieszkania

pracownika;

5) prac pomocniczych dotyczących lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego będącego miejscem

zamieszkania pracownika, w szczególności koszty sprzątania lokalu lub budynku, opieki nad dziećmi i

ludźmi starszymi mieszkającymi z pracownikiem we wspólnym gospodarstwie domowym.

4. Koszty określone w ust. 3 nie są kosztami uzyskania przychodów, jeśli zostały sfinansowane z przychodów

wolnych od podatku dochodowego albo z przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji

podatkowej zaniechano poboru podatku.

5. Wydatki określone w ust. 3 zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zostały udokumentowane

fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, wystawionymi przez czynnych

podatników nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku, z zastrzeżeniem ust. 6.

6. Wydatki określone w ust. 3 pkt 1, w przypadku dojazdu do zakładu pracy środkami transportu

autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, zalicza się do kosztów uzyskania

przychodów, jeżeli zostały udokumentowane:

1) imiennymi biletami okresowymi,

2) imiennymi elektronicznymi biletami (kartami) wraz z doładowaniami udokumentowanymi fakturami

VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

7. Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy oraz pracy nakładczej za rok

podatkowy, o których mowa w ust. 3, nie mogą być wyższe niż 30% przychodów z tego źródła uzyskanych

przez pracownika w roku podatkowym.

8. W przypadku podatników podatku dochodowego składających roczną deklarację za okres krótszy niż rok

podatkowy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio.

9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres

poniesionych wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów z tytułu pracy najemnej za rok

podatkowy, wraz z wymogami ich dokumentowania, kierując się zasadą, że są to koszty poniesione w celu

uzyskania przychodów z tego źródła.

Art. 98 1. Kosztem uzyskania przychodów podatników podatku dochodowego od osób fizycznych są koszty:

1) w wysokości 50 % uzyskanego przychodu z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności

wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego

lub wzoru zdobniczego;

2) w wysokości 50 % uzyskanego przychodu z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania

wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego

lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą

zawarto umowę licencyjną;

3) w wysokości 50 % uzyskanego przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i

artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania

przez nich tymi prawami, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez

płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie

chorobowe, o których mowa w art. 97 ust. 1, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

2. Kosztem uzyskania przychodów podatników podatku dochodowego od osób fizycznych są koszty:

1) w wysokości 20 % uzyskanego przychodu z tytułów określonych w art. 44 ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 7 - z tym, że

koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki

na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, których podstawę wymiaru

stanowi ten przychód;

2) z tytułów określonych w art. 44 ust. 1 pkt 4, 6 i 8 w wysokości 120 zł miesięcznie;

3) z innych źródeł, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 18, uzyskanych na podstawie umowy, do której

stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż

wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 1 i 2, koszty uzyskania przyjmuje się w

wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Art. 99

1. Za koszt uzyskania przychodu uważa się odpisane jako nieściągalne:

1) wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 45 zostały zarachowane jako przychody należne i

których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2;

2) wierzytelności udzielonych przez jednostki organizacyjne uprawnione, na podstawie odrębnych ustaw

regulujących zasady ich funkcjonowania, do udzielania kredytów (pożyczek) - wymagalnych, a


54

nieściągalnych kredytów (pożyczek), pomniejszonych o kwotę nie spłaconych odsetek i równowartość

rezerw na te kredyty (pożyczki), zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów;

3) strat poniesionych przez bank z tytułu udzielonych po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji albo poręczeń

spłaty kredytów i pożyczek, obliczonych zgodnie z pkt 2.

2. Za wierzytelności, o których mowa w ust. 1, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została

udokumentowana:

1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi

faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2) postanowieniem sądu o:

a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek

niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub

b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi

okoliczność wymieniona pod lit. a, lub

c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo

3) protokołem sporządzonym przez podatnika podatku dochodowego, stwierdzającym, że przewidywane

koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od

jej kwoty.

3. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość wierzytelności uprzednio zaliczonej do

przychodów należnych, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

4. Nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, w szczególności jeżeli:

1) dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub

została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo

2) zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów

prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe

w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo

3) wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę

postępowania egzekucyjnego, albo

4) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego,

5. Kosztem uzyskania przychodu w jednostkach organizacyjnych, które na podstawie odrębnych ustaw

regulujących zasady ich funkcjonowania, uprawnione są do udzielania kredytów (pożyczek) są również

rezerwy tworzone na pokrycie wierzytelności z tytułu wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek)

albo wymagalnych, a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.

gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

6. Nieściągalność wierzytelności, o której mowa w ust. 5, uznaje się za uprawdopodobnioną, w szczególności

jeżeli:

1) dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub

została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo

2) zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów

prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe

w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, lub

3) opóźnienie w spłacie kapitału kredytu (pożyczki) lub odsetek przekracza 6 miesięcy, a ponadto:

a) spełniony jest warunek określony w ust. 4 pkt 4 albo

b) wierzytelność została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo

c) miejsce pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony jego majątek mimo podjęcia przez

wierzyciela działań zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku.

7. Kosztem uzyskania przychodów są rezerwy tworzone na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność

została uprawdopodobniona:

1) w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 5:

a) wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek),

b) kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii straconych, udzielonych przedsiębiorcom

realizującym program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw;

2) wymagalnych, a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.

gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek;

3) zakwalifikowanych do kategorii straconych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia

1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, udzielonych przedsiębiorcom realizującym

program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw;

4) 25% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych oraz 25%

zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i

pożyczek - udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.;


55

5) 50% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych oraz 50%

zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i

pożyczek - udzielonych przez bank przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na podstawie

odrębnych ustaw.

8. Wierzytelności objęte rezerwami z tytułu kredytów (pożyczek) i udzielonych przez bank gwarancji

(poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, wymienionych w ust. 7, pomniejsza się, z zastrzeżeniem ust. 9, o

wartość:

1) gwarancji lub poręczeń Skarbu Państwa, Narodowego Banku Polskiego lub Bankowego Funduszu

Gwarancyjnego;

2) gwarancji lub poręczeń banku centralnego lub rządu kraju będącego członkiem OECD;

3) gwarancji lub poręczeń banku mającego siedzibę w kraju będącym członkiem OECD, w przypadku gdy

sytuacja ekonomiczno-finansowa tego banku nie budzi obaw;

4) gwarancji lub poręczeń państwowej osoby prawnej, z wyłączeniem banków i zakładów ubezpieczeń,

uprawnionej na podstawie odrębnych przepisów do ich udzielania w ramach realizacji powierzonych jej

zadań państwowych, w przypadku gdy w budżecie państwa określono źródła sfinansowania

ewentualnych zobowiązań;

5) przelewu wierzytelności z akredytywy zabezpieczającej (akredytywa typu stand-by) otwartej lub

potwierdzonej przez bank kraju będącego członkiem OECD, w przypadku gdy sytuacja ekonomiczno-

finansowa tego banku nie budzi obaw;

6) umowy ubezpieczenia eksportowego lub gwarancji ubezpieczeniowej Korporacji Ubezpieczeń Kredytów

Eksportowych S.A., zawartej lub udzielonej na podstawie przepisów o gwarantowanych przez Skarb

Państwa ubezpieczeniach eksportowych, dla określonej umowy kredytowej lub zobowiązania

pozabilansowego - do 100% sumy odpowiednio ubezpieczenia lub gwarancji, jeżeli konieczność

tworzenia rezerwy celowej jest następstwem zdarzeń objętych tym ubezpieczeniem lub gwarancją;

7) gwarancji lub poręczeń Banku Gospodarstwa Krajowego udzielonych na podstawie przepisów o

poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne;

8) gwarancji lub poręczeń jednostki samorządu terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej (gmin, powiatów i

województw) o dobrej sytuacji ekonomiczno-finansowej, przy czym uwzględniana kwota zabezpieczenia

powinna wynikać z uchwały właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego w sprawie ustalania

maksymalnej wysokości pożyczek, gwarancji i poręczeń udzielanych przez zarząd w roku budżetowym;

9) wpłaty określonej kwoty w złotych lub w innej walucie wymienialnej na rachunek banku, który

zobowiąże się, że zwróci tę kwotę po uzyskaniu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i

prowizją, do wysokości tej kwoty, przy czym przeliczenia na złote należy dokonać według kursu

średniego ustalonego przez Narodowy Bank Polski na dzień dokonywania klasyfikacji;

10) zastawu rejestrowego na wierzytelności z rachunku lokaty złożonej w banku:

a) posiadającym ekspozycję kredytową lub

b) mającym siedzibę w kraju będącym członkiem OECD, w przypadku gdy sytuacja ekonomiczno-

finansowa tego banku nie budzi obaw

- wraz z oświadczeniem o blokadzie lokaty oraz pełnomocnictwem do pobrania środków z rachunku

lokaty;

11) przeniesienia na bank przez dłużnika, do czasu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją,

prawa własności:

a) papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski,

b) papierów wartościowych emitowanych przez banki centralne lub rządy krajów będących członkiem

OECD,

c) bankowych papierów wartościowych emitowanych przez inne banki

- według ich wartości godziwej;

12) hipoteki ustanowionej na:

a) nieruchomości,

b) użytkowaniu wieczystym,

c) własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego,

d) spółdzielczym prawie do lokalu użytkowego,

e) prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

f) prawie do lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu

przeniesienia jej własności na członka;

13) gwarancji lub poręczeń podmiotu o dobrej sytuacji ekonomiczno-finansowej, jeżeli łączna kwota

gwarancji i poręczeń udzielonych przez gwaranta (poręczyciela) jednemu kredytobiorcy nie przekracza

15% aktywów netto tego gwaranta (poręczyciela), pomniejszonych o należne, lecz niewniesione wkłady

na poczet kapitałów (funduszy) podstawowych spółek akcyjnych i spółdzielni;


56


prawa własności rzeczy ruchomej, na warunkach określonych przez strony w umowie;


prawa własności papierów wartościowych, niewymienionych w pkt 11, będących w obrocie giełdowym

w krajach będących członkiem OECD;

16) hipoteki morskiej na statku morskim wpisanym do rejestru okrętowego;

17) zastawu na statku powietrznym wpisanym do rejestru państwowego statków powietrznych;

18) zastawu rejestrowego na:

a) prawach z papierów wartościowych, o których mowa w pkt 11, według ich wartości godziwej,

b) prawach z papierów wartościowych, o których mowa w pkt 15;

19) zastawu rejestrowego na rzeczy ruchomej;

20) przelewu wierzytelności z rachunku lokaty założonej w banku innym niż bank posiadający należność lub

udzielonego zobowiązania pozabilansowego, wraz z oświadczeniem o blokadzie lokaty oraz

pełnomocnictwem do pobrania środków z rachunku lokaty;

21) oświadczenia patronackiego podmiotu o dobrej sytuacji ekonomiczno-finansowej, zawierającego

zobowiązanie wystawcy do podjęcia działań wobec dłużnika, mających na celu utrzymanie terminowej

obsługi ekspozycji kredytowej banku oraz utrzymanie niebudzącej obaw sytuacji ekonomiczno-

finansowej dłużnika, pod warunkiem że:

a) treść oświadczenia zapewnia możliwość dochodzenia wobec wystawcy roszczeń w przypadku

konieczności utworzenia rezerwy celowej,

b) bank posiada opinię prawną dotyczącą skuteczności dochodzenia ewentualnych roszczeń wobec

wystawcy oświadczenia,

c) zobowiązanie ciążące na wystawcy oświadczenia jest ujęte w jego księgach,

d) łączna kwota oświadczeń patronackich, gwarancji i poręczeń udzielonych przez wystawcę jednemu

kredytobiorcy nie przekracza 15% aktywów netto tego wystawcy, pomniejszonych o należne, lecz

niewniesione, wkłady na poczet kapitałów (funduszy) podstawowych spółek akcyjnych i spółdzielni.

9. Przepisy ust. 8 stosuje się w takim zakresie, w jakim bank pomniejszy podstawę tworzenia rezerw

zaliczanych do kosztów banku, na podstawie przepisów o rachunkowości, o wartość zabezpieczeń

wymienionych w tych przepisach.

10. Za ekspozycje kredytowe, o których mowa w ust. 8 pkt 10 lit. a oraz pkt 21, rozumie się:

a) należności, z wyłączeniem odsetek, także skapitalizowanych,

b) udzielone zobowiązania pozabilansowe o charakterze finansowym i gwarancyjnym.

11. Przepisy ust. 8 pkt 3 dotyczą rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, utworzonych zgodnie z

przepisami o rachunkowości.

12. Przepisów ust. 7 nie stosuje się w przypadku rezerw utworzonych na pokrycie kredytów (pożyczek),

gwarancji (poręczeń) wymienionych w ust. 7, które zostały udzielone z naruszeniem prawa, przy czym

naruszenie to powinno być stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu.

13. Przepisu ust. 6 nie stosują banki uczestniczące w programie restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,

w zakresie rezerw na wierzytelności z tytułu zakwalifikowanych do straconych kredytów (pożyczek) oraz

wierzytelności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) - udzielonych przez bank.

14. W przypadku zakwalifikowania kredytów (pożyczek) oraz gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek

udzielonych przez bank, z zastrzeżeniem ust. 7 pkt 1 lit. a i ust. 7 pkt 3, do kategorii straconych, a których

nieściągalność nie została uprawdopodobniona, za koszty uzyskania przychodów uważa się wysokość

rezerwy ustalonej zgodnie z ust. 7 pkt 4.

ROZDZIAŁ 14. AMORTYZACJA

Art. 100 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 102, stanowiące własność lub współwłasność podatnika podatku

dochodowego, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia

do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika podatku

dochodowego na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do

używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 6 ust. 2 pkt 1, zwane

środkami trwałymi.

2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 102, niezależnie od przewidywanego okresu używania:


57

1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych

środkach trwałych";

2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie;

3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika podatku

dochodowego, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na

podstawie umowy określonej w art. 6 ust. 2 pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych

składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 15 odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

- zwane także środkami trwałymi;

4) tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług

(PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie

Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z

2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) w grupowaniu o symbolu 30.11 "Statki i konstrukcje

pływające".

Art. 101

1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 102, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w

dniu przyjęcia do używania:

1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego;

2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego;

3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej;

4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe;

5) licencje;

6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r.

Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.);

7) wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie

przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika podatku

dochodowego na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez

niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy

określonej w art. 6 ust. 2 pkt. 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 102, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej

części w drodze:

a) kupna,

b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,

c) wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji,

2) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na

potrzeby działalności gospodarczej podatnika podatku dochodowego, jeżeli:

a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych

wiarygodnie określone, oraz

b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika podatku dochodowego

odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podatku dochodowego podjął decyzję o

wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte

spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika podatku

dochodowego, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na

podstawie umowy określonej w art. 6 ust. 2 pkt. 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo

uprawnionymi do korzystania z tych wartości - odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane

także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Art. 102

Amortyzacji nie podlegają:

1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów;

2) budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub

służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe;

3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne;

4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 101 ust. 2 pkt 1;

5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej

na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te


58

składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca

następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność;

6) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące

prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,

jeżeli podatnik podatku dochodowego nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Art. 103

1. Podatnicy podatku dochodowego mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o

których mowa w art. 100 i 101, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 106 nie przekracza

5.000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu

oddania ich do używania.

2. Składniki majątku, o których mowa w art. 100-102, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych stanowiącej część ewidencji podatkowej podatnika podatku

dochodowego, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje

się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 107 ust. 1 pkt

4.

Art. 104

1. Jeżeli podatnicy podatku dochodowego nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku

wymienione w art. 100 ust. 1 i art. 101 ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 5.000 zł, i ze względu

na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych

albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy ci są

obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do

ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia;

2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a

kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla

środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek

amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 5 do ustawy, zwanym dalej "Wykazem stawek

amortyzacyjnych", a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w

art. 113;

3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów

amortyzacyjnych;

4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do właściwego organu podatkowego kwotę odsetek

naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie

we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i

naliczoną kwotę odsetek wykazać w deklaracji rocznej podatku dochodowego; odsetki od różnicy, o

której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych

obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we

własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 5.000 zł do kosztów uzyskana

przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do

dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona

nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach.

Art. 105

1. Podatnicy podatku dochodowego, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą

likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości

początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 100 ust. 1 i

ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 101.

2. Podatnicy podatku dochodowego będący armatorami, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną

upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, mogą dokonywać odpisów

amortyzacyjnych od zamówionego przez nich taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w

art. 100 ust. 2 pkt 4.

3. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 107-114, gdy wartość początkowa środka trwałego

albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 5.000 zł. W przypadku


59

gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 5.000 zł, podatnicy podatku dochodowego, z

zastrzeżeniem art. 103 ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 107-114, albo

jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

albo w miesiącu następnym.

4. Jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest

wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana -

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości,

budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia

działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej

nieruchomości, budynku lub lokalu.

5. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały

przewłaszczone w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu, dokonuje

dotychczasowy właściciel, w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca.

Art. 106

1. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust.

3-18, uważa się:

1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;

2) w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego

w art. 35;

3) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia;

4) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia

nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w

niższej wysokości;

5) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także

udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika podatku dochodowego na dzień wniesienia wkładu lub

udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą

jednak od ich wartości rynkowej;

6) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą

prawną:

a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był

amortyzowany,

b) wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów

uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,

c) wartość określoną zgodnie z art. 34 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie

przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i

przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności

gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika

we własnym zakresie;

7) w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową:

a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne,

b) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników majątku, niezaliczonych

do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były

amortyzowane;

8) w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 14 - ustaloną przez

podatnika podatku dochodowego wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

2. Przepis ust. 1 pkt 6 lit. a i b stosuje się odpowiednio w przypadku składnika majątku wnoszonego w postaci

wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki niebędącej osobą prawną przez wspólnika, który składnik ten

otrzymał w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

3. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego

zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 4 i 6, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów

w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład

kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego

zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do

spółki.

4. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do

dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o

koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia

programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz


60

pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami

podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi podatku dochodowego nie

przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w

rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i

podatek akcyzowy od importu składników majątku.

5. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych:

rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z

pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu

wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów

operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z

wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

6. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 4, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 5, koryguje się o

różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i

prawnej.

7. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 4-8, wymagających

montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.

8. Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na

obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 4-6.

9. W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika podatku dochodowego, wartość początkową

tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika podatku

dochodowego we własności tego składnika majątku. Art. 36 stosuje się odpowiednio.

10. W razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 22,

dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków

trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu przekształcanego, połączonego albo

podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

11. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego

zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych stanowi:

1) suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust.

3;

2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 4 i

6, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi

i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

12. Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w

drodze wkładu niepieniężnego.

13. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład

niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 10 stosuje się

odpowiednio.

14. W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem

wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 10 stosuje

się odpowiednio.

15. Dla podatnika podatku dochodowego będącego osobą prawną, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego

zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączna wartość początkowa nabytych środków

trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi sumę ich wartości rynkowej, nie wyższą jednak

od różnicy pomiędzy wartością przychodów, o której mowa w art. 35, uwzględnionych w podstawie

opodatkowania podatkiem dochodowym w roku podatkowym, w którym nabyto to przedsiębiorstwo lub jego

zorganizowaną część, a wartością składników zwiększających aktywa spadkobiercy lub obdarowanego,

niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.

16. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i

prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 4-8 oraz ust. 3, 11 i 15 stosuje się odpowiednio art. 34.

17. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub

modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 4-15 , powiększa się o sumę

wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych,

których jednostkowa cena nabycia przekracza 5.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma

wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym

roku podatkowym przekracza 5.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do

wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania,


61

zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i

kosztami ich eksploatacji.

18. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena

nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o

przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw

uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w

tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

19. W razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej wartość

początkową tego środka zmniejsza się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia

(kosztem wytworzenia) odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów

amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy

obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego.

20. Jeżeli odłączona część zostanie następnie przyłączona do innego środka trwałego, w miesiącu połączenia

zwiększa się wartość początkową tego innego środka o różnicę, o której mowa w ust. 19.

21. Przepis ust. 10 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z

przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku

wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu

przekształconego, połączonego albo podzielonego.

22. Przepisu ust. 10 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a

przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi

zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku dla wyceny przejmowanego majątku przepisy

ust. 1 pkt 5 lub ust. 11 stosuje się odpowiednio.

23. W razie zmiany formy opodatkowania z podatku tonażowego na podatek dochodowy podatnicy podatku

dochodowego w ewidencji, o której mowa w art. 256, uwzględniają odpisy amortyzacyjne przypadające za

okres opodatkowania w formie podatku tonażowego.

24. W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową,

podatnicy podatku dochodowego w ewidencji uwzględniają również odpisy amortyzacyjne przypadające za

okres opodatkowania osoby fizycznej Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami

prawnymi.

Art. 107

1. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się:

1) od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art.

110, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość

wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 104, do końca tego miesiąca, w którym następuje

zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w

stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również

odpisy, które zgodnie z art. 117 nie są kosztami uzyskania przychodów;

2) od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 100 ust.

2 pkt 4, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym armator poniósł

wydatki (w tym dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10% wartości

kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość kontraktową, o której mowa w

niniejszym punkcie, ustala się na dzień zawarcia umowy na budowę danego obiektu;

3) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich

wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej

kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku;

4) od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas

ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały

wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

2. Podatnicy podatku dochodowego, z zastrzeżeniem art. 111 i 112, dokonują wyboru jednej z metod

amortyzacji określonych w art. 108-110 dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich

amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

3. Podmioty, o których mowa w art. 106 ust. 10, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 9,

albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych

zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz

kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z

uwzględnieniem art. 108 ust. 2-7.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w

drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były


62

wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu

wnoszącego taki wkład.

5. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład

niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 3 stosuje się

odpowiednio.

6. W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem

wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 3 stosuje

się odpowiednio.

7. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 106 ust. 1 pkt 6 lit. a oraz w pkt 7 lit.

a.

8. Podatnicy podatku dochodowego mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc

albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art.

108. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie

może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do

końca tego roku podatkowego.

9. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a

przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi

zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku odpisów amortyzacyjnych od przejmowanych

składników majątkowych dokonuje się na zasadach określonych w art. 108-114.

Art. 108

1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 109-112, dokonuje się przy

zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których

mowa w art. 107 ust. 1 pkt 1.

2. Podatnicy podatku dochodowego mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:

1) dla budynków i budowli używanych w warunkach:

a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,

b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4;

2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych

bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności

technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4;

3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na

podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", poddanych szybkiemu postępowi

technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

3. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust.

2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym

zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.

4. Podatnicy podatku dochodowego mogą podwyższać stawki dla środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt

3 bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te

zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

5. Podatnicy podatku dochodowego mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla

poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te

zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

6. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy

zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować

jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka

trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

7. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności

technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi

technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Art. 109

1. Podatnicy podatku dochodowego, z zastrzeżeniem art. 111, mogą indywidualnie ustalić stawki

amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do

ewidencji danego podatnika podatku dochodowego, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:

a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,

b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,


63

c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;

2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy;

3) dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4-10 lat, z wyjątkiem:

a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103

Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale

związanych z gruntem,

b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych

- dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata;

4) dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek

amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich

oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika podatku dochodowego, z tym że okres

amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

2. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za:

1) używane, jeżeli podatnik podatku dochodowego udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane

co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub

2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika podatku

dochodowego na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.

3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1) używane, jeżeli podatnik podatku dochodowego wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co

najmniej przez okres 60 miesięcy, lub

2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika podatku

dochodowego na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

4. Podatnicy podatku dochodowego mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do

używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:

1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10

lat;

2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 okres amortyzacji ustala się

według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.

Art. 110

1. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do

grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym

podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych

podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach

podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej

na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna

kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody

określonej w art. 108 ust. 1, podatnicy podatku dochodowego dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych

zgodnie z art. 108.

2. W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w zakładzie położonym na terenie gminy o

szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją

społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów, stawki podane w

Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż

3,0, dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.

3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 2, podatnik

podatku dochodowego może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne.

4. Podatnicy podatku dochodowego w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust.

8, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej

środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku

podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty

50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

5. Podatnicy podatku dochodowego mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 4, nie

wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 107 ust. 8. Od następnego roku

podatkowego podatnicy ci dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 108; suma odpisów

amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów

uzyskania przychodów, zgodnie z art. 75 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków

trwałych.


64

6. Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 4, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od

nieprzekraczającej 5.000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i

prawnych, o których mowa w art. 105 ust. 3.

7. Pomoc, o której mowa w ust. 4, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych

w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de

minimis.

8. Przepisy ust. 4 nie mają zastosowania do podatników podatku dochodowego rozpoczynających działalność,

którzy zostali utworzeni:

1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników podatku dochodowego albo

2) w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo

3) przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio

prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości

przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro; wartość tych

składników oblicza się stosując odpowiednio art. 34.

9. Przeliczenia na złote kwot, o których mowa w ust. 4 i ust. 8 pkt 3, dokonuje się według średniego kursu euro

ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok

podatkowy, w którym wystąpiły zdarzenia, o których mowa w tych przepisach, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

10. W przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa

w ust. 4, dotyczy spółki.

Art. 111

1. Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego w budowie, wymienionego w art. 100 ust. 2 pkt 4,

dokonuje się w ratach co miesiąc przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych dla taboru

pływającego w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

2. Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów taboru wymienionych w ust. 1 stanowi część

wartości kontraktowej, o której mowa w art. 107 ust. 1 pkt 2, powiększona o kolejne wydatki (zaliczki),

ponoszone na budowę danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę dokonywania odpisów

amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu ich poniesienia.

3. Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się do końca miesiąca, w którym dany obiekt

taboru został przyjęty do używania; jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora

własność zamawianego taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o

dokonane odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z ust. 1 i 2, w miesiącu, w którym odstąpiono od umowy.

4. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru morskiego dokonuje się zgodnie z art. 108.

Suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z art. 108 i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa

w ust. 2, nie może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego.

Art. 112

1. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania,

zgodnie z umowami zawartymi na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji, jeżeli z tych umów

wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę ustaloną w umowach,

podatnicy podatku dochodowego dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 107

ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art. 108 i 113, ustala się w proporcji do okresu

wynikającego z umowy, z wyjątkiem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o

krótszym okresie amortyzacji niż okres trwania umowy.

2. W razie nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego

korzystania na podstawie umów, o których mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na jaki została zawarta

umowa, podatnicy podatku dochodowego dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych środków i

wartości, kontynuując stosowanie zasad i stawek, określonych w ust. 1.

3. W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy zawartej na podstawie przepisów, o których mowa w

ust. 1, stawki odpisów amortyzacyjnych ulegają obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia okresu

obowiązywania umowy, z wyjątkiem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o okresie

amortyzacji krótszym niż okres obowiązywania umowy; zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek

odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po miesiącu, w którym zmieniono

umowę.

4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na podstawie

innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów amortyzacyjnych od tych składników dokonują

odpowiednio finansujący lub korzystający na zasadach określonych w art. 107-110 i art. 113, z

uwzględnieniem art. 115-116.

5. Jeżeli umowy inne niż wymienione w ust. 1, dotyczą środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6

Klasyfikacji i zostały zawarte na okres co najmniej 60 miesięcy oraz zgodnie z przepisami rozdziału 14


65

odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, podatnik podatku dochodowego może stosować zasady

określone w ust. 1-3.

6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 15:

1) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający albo

2) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych

- oraz nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 lub 5, i w związku z tym

nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych, właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 106,

przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w

art. 6 ust. 2 pkt 6, oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art.

107 ust. 1 pkt 1.

Art. 113

1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 112 ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości

niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące;

2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące;

3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy;

4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.

2. Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy

od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy podatku dochodowego mogą dokonywać odpisów

amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy.

3. Podatnicy podatku dochodowego ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości

niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów

amortyzacyjnych.

4. Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego

prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje

się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5% (1,5%).

Art. 114

1. Zasady amortyzacji określone w art. 100-113 dotyczą także podatników podatku dochodowego będących

osobami fizycznymi z zastrzeżeniem ust. 2 – 7.

2. Jeżeli nie można dla podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną ustalić ceny nabycia

środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników podatku dochodowego przed dniem założenia

ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 256 i 257, wartość początkową tych środków

przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika podatku dochodowego, z

uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok

założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną nie może ustalić kosztu wytworzenia , o

którym mowa w art. 106 ust. 5, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z

uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 2, przez biegłego, powołanego przez podatnika

podatku dochodowego.

4. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi mogą ustalić wartość początkową budynków

mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez

właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku

podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub

używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za

powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

5. Dla podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczna przepis art. 106 ust. 10 stosuje się

odpowiednio w razie:

1) podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata;

2) zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale

dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki niebędącej osobą prawną;

3) zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną

samodzielnie przez drugiego z małżonków

- jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

6. Dla podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego

zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków

trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak

od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością


66

składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną

dla celów podatku od spadków i darowizn.

7. Przepis art. 110 ust. 4 nie ma zastosowania do podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną

rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także

w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność

gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką

prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

ROZDZIAŁ 15. SZCZEGÓLNE ZASADY OKREŚLANIA KOSZTÓW UZYSKANIA PRZYCHODÓW

W PRZYPADKU LEASINGU

Art. 115

1. W przypadku umowy leasingu podatkowego do kosztów uzyskania przychodów zalicza się opłaty ustalone w

umowie leasingu podatkowego ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu

używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2;

2. Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym

przysługujących na podstawie:

1) art. 31,

2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr

26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady dotyczące przychodów z leasingu finansowego.

3. W przypadku korzystającego będącego spółką niemającą osobowości prawnej niebędącą podatnikiem

podatku dochodowego przepis ust. 2 stosuje się także do wspólników tych spółek.

4. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego finansujący przenosi na

korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem

tej umowy, kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość

netto.

5. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego, finansujący przenosi na osobę

trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej

umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę - kwota wypłacona

korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego w dniu zapłaty do wysokości różnicy

pomiędzy rzeczywistą wartością netto a hipotetyczną wartością netto.


6 ust. 2 pkt 7 lit. a, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości

niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, kosztem uzyskania przychodów korzystającego są

opłaty ustalone przez strony tej umowy.

7. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego, w przypadku o którym mowa w 6

ust. 2 pkt 7 lit. b, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości

niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, kosztem uzyskania przychodów korzystającego są

opłaty ustalone przez strony tej umowy, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.

Art. 116

1. W przypadku umowy leasingu finansowego do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza

się opłat, o których mowa w art. 115 ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków

trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych

lub wartości niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w

umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy.


finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych

będących przedmiotem tej umowy kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez

strony, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej.


finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne,

będące przedmiotem umowy, kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony,

także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.


finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę,

do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie


67

lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot

umowy; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej. Kwota wypłacona

korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów u finansującego.

5. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są grunty, a suma ustalonych w niej opłat

odpowiada co najmniej wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie - do kosztów uzyskania

przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez

korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części

stanowiącej spłatę tej wartości; przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

6. Jeżeli finansujący przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat należnych mu na mocy

umowy leasingu podatkowego, a nie została przeniesiona na osobę trzecią własność przedmiotu umowy tego

leasingu kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub

wynagrodzenie.

ROZDZIAŁ 16. WYŁĄCZENIA Z KOSZTÓW UZYSKANIA PRZYCHODÓW

Art. 117

Za koszty stanowiące koszty uzyskania przychodów nie uważa się:

1) odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad

określonych w art. 100-114, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość

20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski

z dnia przekazania samochodu do używania;

2) odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

dokonywanych, zgodnie z art. 100-114 ustawy, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym

wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych

i prawnych, wyłączonym lub odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym lub

odliczonym od podatku należnego, a także zwróconym podatnikowi podatku dochodowego w

jakiejkolwiek formie;

3) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i

prawnych:

a) nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

– nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub

– dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

– nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru

podatku,

b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz nie zaliczone do środków trwałych albo

wartości niematerialnych i prawnych,

c) oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do

nieodpłatnego używania,

d) nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na

utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;

4) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do

spółki w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych

z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how);

5) strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów

amortyzacyjnych, o których mowa w art. 107 ust. 1 pkt 1;

6) strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły

przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności;

7) strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio była zadeklarowana

jako przychód należny w rozumieniu ustawy;

8) strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów

powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym;

9) odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika podatku dochodowego, chyba że

przepisy ustawy zaliczają je do kosztów podatkowych;

10) kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz

napojów, w tym alkoholowych;

11) strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów

akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków;

12) kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, w części pokrytej ze środków zakładowego

funduszu świadczeń socjalnych;

13) strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z


68

niewykonaniem umowy.

Art. 118

1. Za koszty stanowiące koszty uzyskania przychodów nie uważa się również:

1) odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w

okresie realizacji tych inwestycji;

2) odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika podatku dochodowego w źródło przychodów;

3) odsetek od dopłat wnoszonych do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a

także odsetek od dywidend i innych dochodów z udziału w zyskach osób prawnych;

4) odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do

których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej;

5) wydatków na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę dyskonta;

6) darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi

podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem

uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, zwolnionych

od podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku, z przeznaczeniem wyłącznie

na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje; minister właściwy do spraw

finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość wpłat dokonywanych

przez przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku,

sportu i rekreacji, na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, uznawaną za koszt uzyskania przychodów;

7) kwoty podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach;

8) kwoty podatku od wartości dodanej oraz podatku obrotowego w przypadku wydatków i innych kosztów

związanych z wydatkami nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów;

9) jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości

określonej przez właściwego ministra oraz dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku

stwierdzenia pogorszenia warunków pracy;

10) kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań;

11) grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym

i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar;

12) kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu:

a) nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,

b) niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie

bezpieczeństwa i higieny pracy;

13) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o

obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie

produktowej i opłacie depozytowej (Dz. U. Nr 63, poz. 639 i z 2002 r. Nr 113, poz. 984), z tym że

kosztem uzyskania przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 12 ust. 2 tej

ustawy;

14) dodatkowej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20

stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202), z tym że

kosztem uzyskania przychodów są poniesione opłaty, o których mowa w art. 12 ust. 2 i art. 14 tej ustawy;

15) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym

sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495), z tym że kosztem uzyskania

przychodów są poniesione opłaty, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 3 oraz art. 64 ust. 2 tej ustawy;

16) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o

bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666), z tym że kosztem uzyskania przychodów są

poniesione wydatki, o których mowa w art. 37 ust. 4, oraz poniesione opłaty, o których mowa w art. 38

ust. 2 tej ustawy;

17) kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz

zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych

robót i usług;

18) wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby

podatnika podatku dochodowego:

a) w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę

ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

b) w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego

albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra;

19) kwot dodatkowych, które zgodnie z przepisami o cenach podlegają wpłaceniu do budżetu państwa;

20) kwot dodatkowych opłat rocznych za niezabudowanie bądź niezagospodarowanie gruntów w określonym


69

terminie, wynikającym z przepisów o gospodarce nieruchomościami;

21) wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji

zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160,

poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz.

1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280 oraz z

2000 r. Nr 48, poz. 550);

22) składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika podatku dochodowego nie jest

obowiązkowa, z wyjątkiem:

a) składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej, z

tym że górną granicę składki określi minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze

rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej,

b) składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na

podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty

odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym,

stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne;

23) wydatków na:

a) na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów),

z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy

pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

– pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału

większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu

kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

– pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w

wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą

udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,

b) na spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń,

c) na umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub

ulepszeniem źródła przychodów,

d) z tytułu przekazania przez bank funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy

inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny, środków pochodzących ze spłat kredytów

(pożyczek), objętych sekurytyzacją wierzytelności;

24) składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na

podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach

wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym;

25) wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu

świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone

zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych;

26) składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w

takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu

średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w

wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia;

27) wydatków, z zastrzeżeniem pkt 18, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej,

samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika podatku dochodowego - w

części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu

pojazdu dla celów podatnika podatku dochodowego oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej

w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik podatku dochodowego jest

obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu;

28) wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku

podatnika podatku dochodowego, nie zaliczanych do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że

składniki te nie są wykorzystywane dla celów działalności prowadzonej przez podatnika podatku

dochodowego, lecz służą osobistym celom pracowników i innych osób albo bez uzasadnienia znajdują się

poza siedzibą podatnika podatku dochodowego;

29) opłat sankcyjnych, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają wpłacie do budżetu państwa lub

budżetów jednostek samorządu terytorialnego;

30) dodatkowej opłaty wymierzanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie przepisów o

systemie ubezpieczeń społecznych;

31) składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz

pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II

wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U.

Nr 124, poz. 1151) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa


70

ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub

odnowiono, wyklucza:

a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie,

32) wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z przychodów zwolnionych od podatku dochodowego

albo odliczonych od podstawy opodatkowania (lub podatku należnego?), a także ze środków, o których

mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o

wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, ze zm.);

33) poniesionych wydatków oraz wartości przekazanych rzeczy, praw lub wykonanych usług, wynikających z

czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w szczególności w związku z

popełnieniem przestępstwa określonego w art. 229 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.

U. Nr 88, poz. 553, ze. zm.).

2. W przypadku podatników podatku dochodowego nie będących osobami fizycznymi, za koszty uzyskania

przychodu nie uważa się również:

1) wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców

(akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych

przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i

innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części

dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego,

2) wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów

stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji,

3) dopłat, o których mowa w art. 48 ust. 3 pkt 1 ustawy, oraz ich zwrotu,

4) odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego

nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie

mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców

(akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów

posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie

trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę

wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do

spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni,

5) odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten

sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia

spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co

najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów

w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie

łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt)

przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio

do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni,

3. W przypadku podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, za koszty uzyskania

przychodu nie uważa się również:

1) podatku od spadków i darowizn z wyjątkiem przypadków określonych w rozdziale 36,

2) wartości własnej pracy podatnika podatku dochodowego, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w

przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także

małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

4. Przepis ust. 1 pkt 27 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu.

5. Ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu pojazdu, rozumie się przez to stawkę

określoną dla samochodów osobowych, uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika.

6. Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 18 i 27, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego,

udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika podatku dochodowego na

koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane:

nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność

silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych

kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie

przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika podatku dochodowego

(pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią

kosztu uzyskania przychodów.

7. Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 2 pkt 4 i 5, posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy)

udziałów (akcji) w spółce określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi

udziałami (akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom).


71

8. Wartość, o której mowa w ust. 2 pkt 4 i 5, funduszu udziałowego w spółdzielni lub kapitału zakładowego

spółki określa się bez uwzględnienia tej części tego funduszu lub kapitału, jaka nie została na ten fundusz lub

kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów) oraz z

tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów), przysługującymi członkom wobec tej spółdzielni lub

udziałowcom (akcjonariuszom) wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od

których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 100-114.

9. Przez pożyczkę, o której mowa w ust. 2 pkt 4 i 5 oraz w ust. 8, rozumie się każdą umowę, w której dający

pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje

się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o

charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Art. 119


1) naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek

(kredytów);

2) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych podatnikom podatku dochodowego będącym

osobami fizycznymi do dyspozycji wypłat z pracy najemnej, świadczeń oraz innych należności z

działalności wykonywanej osobiście z wyłączeniem art. 44 ust. 1 pkt 2, przychodów z praw

majątkowych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w

ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków

pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1;

3) nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem art. 118 ust. 1 pkt 24 oraz

art. 78 ust. 1 i ust. 2 określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń

społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem art. 118 ust. 1 pkt 24 oraz art. 78 ust. 1 i 2, do

składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Art. 120


1) wierzytelności odpisanych jako przedawnione;

2) wierzytelności odpisanych jako nieściągalne innych niż wierzytelności, o których mowa w art. 99 ust. 1

ustawy;

3) odpisów aktualizujących, z wyłączeniem odpisów aktualizujących, o których mowa w art. 99 ust.3

ustawy;

4) umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio zostały zadeklarowane jako przychody

należne w rozumieniu ustawy;

5) odpisów na fundusz rekultywacji w wysokości przekraczającej kwotę określoną przez podatnika podatku

dochodowego na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych, skorygowaną o kwotę

pozostałości środków tego funduszu według stanu na początek roku podatkowego.

2. U podatników podatku dochodowego nie będących osobami fizycznymi za koszty stanowiące koszty

uzyskania przychodów nie uważa się również:

1) rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z

wyjątkiem rezerw, o których mowa w art. 99 ust. 7 ustawy;

2) rezerw innych niż wymienione w pkt 1, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z

innych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą o

rachunkowości, inne niż określone w niniejszej ustawie jako taki koszt;

3) umorzonych kredytów (pożyczek) bankowych, jeżeli ich umorzenie nie jest związane z:

a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej

przedsiębiorstw i banków lub

b) postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa

upadłościowego i naprawczego, lub

c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

DZIAŁ V. PODSTAWA OPODATKOWANIA


Art. 121

1. Podstawą opodatkowania jest dochód będący nadwyżką opodatkowanych przychodów w roku podatkowym

nad kosztami uzyskania tych przychodów, z zastrzeżeniem ust. 2-10.


72

2. W przypadku przychodów, które są na podstawie art. 131 - 145 opodatkowane odrębnie, podstawę

opodatkowania określa się dla każdego z uzyskanych przychodów, chyba że przepisy ustawy nakazują

zsumować przychody z danego źródła uzyskane w okresie podatkowym dla potrzeb określania podstawy

opodatkowania.

3. Podstawą opodatkowania w przypadkach określonych w ust. 2, jest przychód, chyba że przepis ustawy

stanowi inaczej.

4. Jeżeli koszty uzyskania przychodów są wyższe od przychodów w roku podatkowym lub podatnik nie uzyskał

przychodów w roku podatkowym, w którym poniósł koszty uzyskania przychodów, różnica jest stratą

podatkową w rozumieniu ustawy.

5. Podatnik może obniżyć podstawę opodatkowania o kwotę straty poniesionej w roku podatkowym w co

najwyżej najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość

obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

6. Straty poniesionej przez podatkową grupę kapitałową nie pokrywa się z dochodu poszczególnych spółek w

razie upływu okresu obowiązywania umowy lub po utracie statusu podatkowej grupy kapitałowej.

7. W podatkowych grupach kapitałowych stratą jest nadwyżka sumy strat nad sumą dochodów poszczególnych

spółek tworzących podatkową grupę kapitałową. Z dochodu podatkowej grupy kapitałowej nie pokrywa się

strat spółek wchodzących w skład grupy, poniesionych przez nie w okresie przed powstaniem grupy.

8. Przepis ust. 5 ma zastosowanie do straty z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli dochód z działów

specjalnych produkcji rolnej przez okres następnych pięciu kolejnych lat podatkowych ustalany jest na

podstawie ewidencji podatkowej.

9. Przepis ust. 5 nie ma zastosowania do strat:

1) z odpłatnego zbycia:

a) udziałów w spółkach mających osobowość prawną, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego

zbycia pożyczonych papierów wartościowych (sprzedaż krótka),

b) pochodnych instrumentów finansowych,

2) realizacji praw wynikających z udziałów papierów wartościowych oraz instrumentów o których mowa w

pkt 1, oraz z tytułu objęcia udziałów;

3) tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach

w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

10. Przepis ust. 5 nie ma zastosowania do strat:

1) z odpłatnego zbycia rzeczy, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 11;

2) z przychodów, które są zwolnione od podatku lub nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym;

3) przedsiębiorców (podatników) przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych – w razie

przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia

spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową;

4) przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o

komercjalizacji i prywatyzacji;

5) instytucji kredytowej związanych z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe

zostały wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów

ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe.

Art. 122 1. Z dochodu określonego w art. 121 ust. 1 podatnika podatku dochodowego prowadzącego pozarolniczą

działalność gospodarczą wyłączana jest w deklaracji rocznej podatku dochodowego kwota wydatków

inwestycyjnych, o której mowa w art. 123, nie większa jednak niż 50% dochodu z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, wyłączenie, o którym

mowa w ust. 1, dotyczy dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

3. Wyłączenie, o którym mowa w ust.1, następuje w przypadku gdy podatnik:

1) złożył w terminie deklarację roczną podatku dochodowego;

2) składał w terminie deklaracje podatku dochodowego jako podatnik i płatnik w roku podatkowym, za

który składana jest roczna deklaracja podatku dochodowego;

3) uregulował zaliczki na podatek dochodowy oraz zobowiązania jako płatnik tego podatku w roku

podatkowym, z który składana jest roczna deklaracja podatku dochodowego;

4) nie posiada na dzień złożenia rocznej deklaracji podatkowej zaległości podatkowych w kwocie większej

niż 3% kwoty zobowiązań podatkowych w tych podatkach.

4. Przepis ust. 1-3 nie stosuje się do podstawy opodatkowania określonej zgodnie z art. 139-144, 146-151.


73

Art. 123 1. Kwotę wydatków inwestycyjnych, o której mowa w art. 122 ust. 1, stanowią wydatki poniesione przez

podatnika w roku podatkowym na zakup lub wytworzenie środków trwałych podlegających amortyzacji na

podstawie przepisów ustawy, oddawanych do użytkowania na terytorium kraju, z wyjątkiem zakupu:

1) samochodów osobowych i innych pojazdów, o których mowa w art. 282 ustawy o podatku od towarów i

usług;

2) towarów i usług, za które należności nie zostały w całości uregulowane przez podatnika do końca roku

podatkowego;

3) towarów i usług, których dostawa jest zwolniona albo nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów

i usług;

4) towarów i usług, które będą w całości lub części wykorzystywane przez podatnika podatku dochodowego

do uzyskania przychodów zwolnionych albo niepodlegających podatkowi dochodowemu.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do wydatków na ulepszenie środków trwałych oddanych do

użytkowania na terytorium kraju.

3. Przepisy ust. 1-2 nie mają zastosowania do wydatków podatnika podatku dochodowego sfinansowanych ze

źródeł bezzwrotnych lub zwróconych temu podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Art. 124 1. Jeżeli określenie podstawy opodatkowania na podstawie istniejących dowodów lub ewidencji podatkowej

jest niemożliwe, podstawę opodatkowania należy określić szacując jej rzeczywistą wysokość, z


2. W przypadku podatników podatku dochodowego podlegających ograniczonemu obowiązkowi

podatkowemu, obowiązanych do prowadzenia ewidencji podatkowych, gdy określenie podstawy

opodatkowania na podstawie tych ewidencji nie jest możliwe, podstawę opodatkowania określa się szacując

jej wysokość z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu w wysokości:

1) 5 % - z działalności w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego; przez działalność w zakresie handlu

hurtowego lub detalicznego wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników

podatku dochodowego podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, rozumie się odpłatne

zbycie towarów polskim odbiorcom bez względu na miejsce zawarcia umowy;

2) 10 % - z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie usług transportowych;

3) 60 % - z działalności w zakresie pośrednictwa, jeżeli wynagrodzenie jest określone w formie prowizji;

4) 80 % - z działalności w zakresie usług prawniczych, doradczych lub rzeczoznawstwa;

5) 20 % - z pozostałych źródeł przychodów.

3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której

Rzeczpospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem, na terytorium którego podatnik ma miejsce siedziby lub

miejsce zamieszkania, stanowi inaczej.

4. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do oszacowania straty.

Art. 125

1. Przy ustalaniu straty, o której mowa w art. 121 ust. 4, nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą,

jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od

podatku;

2) przychodów wymienionych w art. 131; w przypadku podatników podatku dochodowego podlegających

ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład przychody wymienione w art. 132 uwzględnia się tylko

wtedy, gdy są związane z działalnością tego zakładu.

2. Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się również:

1) strat podatników podatku dochodowego przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w

razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału tych podatników, z wyjątkiem przekształcenia

spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową;

2) strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o

komercjalizacji i prywatyzacji;

3) strat instytucji kredytowej związanych z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki

majątkowe zostały wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na utworzenie banku na

podstawie przepisów ustawy Prawo bankowe.

Art. 126

1. Jeżeli podatnicy podatku dochodowego podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu osiągają

również przychody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze


74

źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przychody te nie są

zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z

państwem, w którym przychody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu

podwójnego opodatkowania, przychody te łączy się z przychodami ze źródeł przychodów położonych na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. W przypadku podatników podatku dochodowego podlegających nieograniczonemu obowiązkowi

podatkowemu, uzyskujących wyłącznie przychody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej, które nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego

opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym przychody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła

umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadę określoną w ust. 1 stosuje się odpowiednio.

ROZDZIAŁ 18. SKUMULOWANA PODSTAWA OPODATKOWANIA

Art. 127

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego uzyskuje przychody z więcej niż jednego źródła przychodów,

podstawą opodatkowania w roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 131 – 145, suma dochodów

uzyskanych ze wszystkich źródeł przychodów.

2. Podstawą opodatkowania z działalności gospodarczej podatników podatku dochodowego prowadzących

ewidencję podatkową w formie ksiąg rachunkowych jest dochód wykazany na podstawie prawidłowo

prowadzonych ksiąg, zmniejszony z tytułu przychodów zwolnionych od podatku dochodowego i zwiększony

o wydatki niebędące kosztem uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio do kosztów uzyskania

przychodów.

3. Podstawą opodatkowania z działalności gospodarczej podatników podatku dochodowego prowadzących

podatkowe księgi przychodów i rozchodów, jest różnica pomiędzy przychodem z działalności a kosztami

uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów

handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku,

wyrobów gotowych, braków i odpadków - jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość

remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i

końcowego - jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

4. Dochodem podatników, o których mowa w ust. 3, z odpłatnego zbycia składników majątku,

wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów

specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących, jest przychód z odpłatnego zbycia składników

majątku, których wartość początkowa nie przekracza 5.000 zł z wyłączeniem składników, których wartość

początkowa nie przekracza 2.000 zł; w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między

przychodem z odpłatnego zbycia a:

1) wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i

prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu

niniejszej ustawy, dokonanych od tych środków i wartości lub

2) wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do

lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania

odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z niniejszą ustawą, powiększona o sumę odpisów

amortyzacyjnych w rozumieniu niniejszej ustawy, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim

prawie.

5. W przypadku podatników podatku dochodowego będących podatkowymi grupami kapitałowymi w celu

określenia podstawy opodatkowania tego podatnika sumuje się podstawy opodatkowania wszystkich spółek

tworzących podatkową grupę kapitałową, uwzględniając straty o których mowa w art. 121 ust. 6.

Art. 128

1. Podstawą opodatkowania za okresy cząstkowe dla celów określenia zaliczki na podatek dochodowy, zwana

dalej „zaliczką na podatek”, podatników obowiązanych do prowadzenia ewidencji podatkowej jest różnica

pomiędzy wynikającym z tych ksiąg przychodem i kosztami jego uzyskania, z zastrzeżeniem art. 130.

2. Jeżeli jednak podatnik na koniec miesiąca sporządza remanent towarów, surowców i materiałów

pomocniczych lub właściwy organ podatkowy zarządzi sporządzenie takiego remanentu, podstawę

opodatkowania określa się zgodnie z art. 127 ust. 3.

Art. 129

1. Podstawą opodatkowania za okresy cząstkowe podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną,

dla celów obliczenia zaliczki na podatek, są uzyskane w ciągu miesiąca przychody z pracy najemnej oraz


75

zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w

wysokości określonej w art. 96.

2. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne lub częściowo

odpłatne świadczenia przysługują podatnikowi podatku dochodowego będącemu osobą fizyczną za okres

dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w

wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń

przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby

niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, płatnik będący zakładem pracy, na

wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną, ograniczy pobór zaliczki za dany

miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Art. 130

1. Podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 127, zmniejsza się o:

1) dochody, z zastrzeżeniem ust. 3-5, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie

specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia

20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008

r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w

formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy,

dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie

z odrębnymi przepisami;

2) dochody z tytułu prowadzenia szkół w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w części wydatkowanej

w roku podatkowym lub trzech latach po nim następującym na:

a) zakup stanowiących środki trwałe pomocy dydaktycznych, środków transportu zbiorowego i innych

urządzeń niezbędnych do prowadzenia szkoły;

b) wydatki związane z organizowaniem wypoczynku wakacyjnego uczniów, w części stanowiącej

wynagrodzenie personelu wychowawczego i obsługi, jeżeli nie zostało pokryte przez wpłaty

rodziców.

3) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 7, których celem statutowym jest działalność naukowa,

naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w

zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz

budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony

zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w

części przeznaczonej na te cele,

4) dochody podatników z działalności pozarolniczej, w tym z działów specjalnych produkcji rolnej - w

części przeznaczonej na działalność rolniczą, o której mowa w art. 50, jeżeli w roku poprzedzającym rok

podatkowy, a w razie rozpoczęcia działalności - w pierwszym podatkowym roku tej działalności udział

przychodów z działalności rolniczej, ustalonych zgodnie z art. 50, powiększonych o wartość zużytych do

przetwórstwa rolnego i spożywczego surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej

i zwierzęcej, stanowił co najmniej 60% przychodów osiągniętych ze wszystkich rodzajów działalności;

5) dochody związków jednostek samorządu terytorialnego - w części przeznaczonej dla tych jednostek,

6) dochody banku prowadzącego kasę mieszkaniową, stanowiące równowartość dochodu uzyskanego przez

tę kasę z tytułów określonych w odrębnych przepisach - w części przeznaczonej wyłącznie na realizację

wymienionych w tych przepisach celów kasy mieszkaniowej;

7) przychody Narodowego Funduszu Zdrowia w części przeznaczonej na cele statutowe,

8) dochody spółek, których udziałowcami (akcjonariuszami) są wyłącznie organizacje działające na

podstawie ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, a których celem statutowym jest działalność wymieniona

w pkt 1 - w części przeznaczonej na te cele oraz przekazanej na rzecz tych organizacji;

9) dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr

127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim

następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych

młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23. roku życia;

10) dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku

publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem

działalności gospodarczej;

11) dochody z działalności pozarolniczej i z działów specjalnych produkcji rolnej przeznaczone na

wynagrodzenia za pracę członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni

zajmujących się produkcją rolną, a także ich domowników - jeżeli wynagrodzenia te są związane z

wymienioną działalnością;

12) dochody podmiotów zarządzających portami lub przystaniami morskimi w części przeznaczonej na

budowę, rozbudowę i modernizację infrastruktury portowej oraz na realizację zadań określonych w art. 7


76

ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2010 r. Nr

33, poz. 179);

13) dochody związków zawodowych, społeczno-zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb

gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych,

organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw - w części

przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej;

14) składki członkowskie członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych - w części

nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą;

15) środki, o których mowa w art. 6 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu

Kapitałowym (Dz. U. Nr 57, poz. 491, z 2009 r. Nr 65, poz. 545 oraz z 2011 r. Nr 28, poz. 143);

16) dochody spółek wodnych i ich związków, przeznaczone na cele statutowe;

17) dochody grupy producentów rolnych wpisanej do rejestru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia

15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U.

Nr 88, poz. 983, z późn. zm.), pochodzące ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla których

grupa została utworzona, wyprodukowanych w gospodarstwach jej członków - w części wydatkowanej na

rzecz członków tej grupy w roku podatkowym lub roku po nim następującym;

18) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego:

a) osiągnięte w związku z realizacją programów rządowych, w tym dochody ze zbycia udziałów, akcji

lub innych papierów wartościowych przekazanych Bankowi Gospodarstwa Krajowego w celu

finansowania tych programów,

b) ze zbycia udziałów lub akcji przekazanych nieodpłatnie Bankowi Gospodarstwa Krajowego przez

ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa przed dniem likwidacji Krajowego Funduszu Poręczeń

Kredytowych

- w części przeznaczonej wyłącznie na realizację programów rządowych.

2. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje podatnikowi podatku dochodowego wyłącznie z

tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

3. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest

obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

4. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 3, podatnik podatku dochodowego jest obowiązany

do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę, w odniesieniu do której utracił prawo zmniejszenia, a w

razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za okres cząstkowy, w którym

utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie cząstkowym, za który jest wpłacana zaliczka

w danym roku podatkowym - w deklaracji rocznej podatku dochodowego.

5. Zmniejszenia, o których mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe

lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczą:

1) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,

paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów

alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem

tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody

jednostek naukowych i instytutów badawczych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z

działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

2) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości

niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania w ramach umowy leasingu;

3) dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych

przepisach.


lub inne cele określone w tym przepisie, mają zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu

na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie

podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 9.

7. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania w:

1) przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach;

2) przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu

założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na

podstawie odrębnych przepisów;

3) samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości

prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich

działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w

zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych

oraz transportu zbiorowego.


77

8. Przy ustalaniu udziału, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, w kwocie przychodów osiągniętych ze wszystkich

rodzajów działalności nie uwzględnia się przychodów uzyskanych:

1) w związku z regulowaniem zobowiązań wobec Agencji Nieruchomości Rolnych wierzytelnościami

nabytymi od wierzycieli tej Agencji;

2) ze sprzedaży produktów produkcji rolniczej nabytych przez spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną od

członków tych spółdzielni - w części odpowiadającej cenie nabycia tych produktów.


lub inne cele określone w tym przepisie stosuje się również w przypadku lokowania dochodów poprzez

nabycie:

1) wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. obligacji Skarbu Państwa lub bonów skarbowych oraz

obligacji wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego po dniu 1 stycznia 1997 r.;

2) papierów wartościowych lub niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych, o

których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami

finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), o ile nabycie takie nastąpiło w ramach zarządzania

portfelem, o którym mowa w art. 75 tej ustawy, również w przypadku gdy zarządzanie portfelem odbywa

się na podstawie umowy z towarzystwem funduszy inwestycyjnych, które wykonuje tę działalność na

podstawie art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, pod warunkiem

zdeponowania tych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych na odrębnym rachunku

prowadzonym przez uprawniony podmiot w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie

instrumentami finansowymi;

3) jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych działających na podstawie ustawy z dnia 27 maja

2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

ROZDZIAŁ 19. ODRĘBNE PODSTAWY OPODATKOWANIA

Art. 131 1. Przychody określone w art. 132, 133, 139, 140, 143 i 144 stanowią odrębne podstawy opodatkowania

podatkiem dochodowym. Przychody te nie są łączone z innymi przychodami lub dochodami dla celów tego

podatku, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej.

2. W przypadkach określonych w art. 134, 135 – 138, 141, 142 i 145 podstawą opodatkowania, o której mowa

w ust. 1, jest dochód lub suma dochodów z danego źródła. Dochody te nie są łączone z innymi przychodami

lub dochodami.

Art. 132 1. Odrębną podstawę opodatkowania stanowią przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

przez podatników podatku dochodowego, o których mowa w art. 66 ust. 3:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków

towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za

udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do

użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub

naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej,

handlowej lub naukowej (know-how);


wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób

fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych,

rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) z tytułu usług: doradczych, księgowych, badania rynku, prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli,

przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz

świadczeń o podobnym charakterze;



tranzytowych;

5) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi

powietrznej.

2. W przypadku podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66

ust. 3, odrębną podstawę opodatkowania stanowią również przychody z działalności określonej w art. 44 ust.

1 pkt 1, 5-8.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi,

jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1 i 2, są uzyskane przez podatnika, o którym mowa w art. 66 ust. 3,

prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej


78

Polskiej zagraniczny zakład, pod warunkiem, że podatnik posiada zaświadczenie o istnieniu zagranicznego

zakładu wydane przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ma on miejsce zamieszkania, albo

przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Art. 133 1. Odrębną podstawę opodatkowania podatników podatku dochodowego stanowią przychody z dywidend oraz

innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z

tego udziału, w tym także:

1) dochód z umorzenia udziałów (akcji); dochodem z umorzenia udziałów (akcji) w spółkach mających

osobowość prawną jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami

uzyskania przychodu określonymi zgodnie z art. 81 ust. 2 pkt 1 lub 3, art. 81 ust. 4, albo art. 91 ust. 1 pkt

4; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, koszty określa się do wysokości wartości z

dnia nabycia spadku lub darowizny;

2) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej;

3) dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony

na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na

ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej;

4) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach

ilościowych;

5) w przypadku połączenia lub podziału spółek - dopłaty w gotówce otrzymane przez udziałowców

(akcjonariuszy) spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych;

6) w przypadku podziału spółek, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez

wydzielenie także majątek pozostający w spółce, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa -

ustalona na dzień podziału nadwyżka nominalnej wartości udziałów (akcji) przydzielonych w spółce

przejmującej lub nowo zawiązanej nad kosztami nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej,

określonymi zgodnie z art. 81 ust. 2 pkt 1 i 3 albo art. 91 ust. 1 pkt 4; jeżeli podział spółki następuje przez

wydzielenie, kosztem uzyskania przychodów jest wartość lub kwota wydatków poniesionych przez

udziałowca (akcjonariusza) na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, określona w takiej

proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość nominalna unicestwianych udziałów (akcji) w

spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed podziałem;

7) wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w

spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia.

3. Przepis ust. 2 stosuje się z uwzględnieniem art. 134-138.

Art. 134 1. Dochodem z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunku ilościowym członka pracowniczego funduszu

emerytalnego do aktywów tego funduszu jest różnica pomiędzy wartością tych akcji w dniu przeniesienia,

wycenionych według zasad wyceny aktywów funduszy emerytalnych, a kosztem nabycia tych akcji.

2. Dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na

podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami

kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu

ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

3. Dochód uzyskany z tytułu zamiany akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej lub prawa do

ekwiwalentu w spółce konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej, dokonywanej na podstawie ustawy z

dnia 7 września 2007 r. o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek

sektora elektroenergetycznego (Dz. U. Nr 191, poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 13, poz. 70) nie podlega

opodatkowaniu w momencie zamiany akcji lub prawa do ekwiwalentu na akcje. Dochód, o którym mowa w

zdaniu pierwszym, przypadający z zamiany akcji spółki konsolidowanej na zbyte akcje spółki konsolidującej

lub zamiany prawa do ekwiwalentu w spółce konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej podlega

opodatkowaniu w momencie uzyskania dochodu ze zbycia akcji spółki konsolidującej otrzymanych w

wyniku zamiany.

Art. 135 1. Jeżeli spółka nabywa od udziałowców (akcjonariuszy) innej spółki udziały (akcje) tej innej spółki oraz w

zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje udziałowcom (akcjonariuszom) tej innej spółki własne

udziały (akcje) albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje udziałowcom (akcjonariuszom)

tej innej spółki własne udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej niż 10 % wartości


79

nominalnej własnych udziałów (akcji), a w przypadku braku wartości nominalnej - wartości rynkowej tych

udziałów (akcji), oraz jeżeli w wyniku nabycia:

1) spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są

nabywane, albo

2) spółka nabywająca, posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są

nabywane, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce

– do przychodów nie zalicza się wartości udziałów (akcji) przekazanych udziałowcom (akcjonariuszom) tej

innej spółki oraz wartości udziałów (akcji) nabytych przez spółkę, pod warunkiem że podmioty biorące

udział w tej transakcji podlegają w państwie członkowskim lub innym państwie należącym do Europejskiego

Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich

osiągnięcia (wymiana udziałów).

2. W przypadku gdy spółka nabywająca lub spółka, której udziały (akcje) są nabywane, nie posiada siedziby

lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli jest ona podmiotem

wymienionym w załączniku nr 2 do ustawy, lub spółką mającą siedzibę lub zarząd w innym niż państwo

członkowskie państwie Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

3. Jeżeli podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych nabytych po różnych cenach i nie jest

możliwe określenie ceny nabycia zbywanych papierów wartościowych, przy ustalaniu dochodu z takiego

zbycia stosuje się zasadę, że każdorazowo zbycie dotyczy kolejno papierów wartościowych nabytych

najwcześniej. Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku

papierów wartościowych.

Art. 136 1. Dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby

uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie

(nabycie) nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia (nabycia) tych akcji. Zasadę określoną w zdaniu

pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji

a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła (nabyła) te

akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały

walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do dochodu osiągniętego ze zbycia akcji, przez osoby uprawnione na

podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji.

3. Przepisy ust. 1 i 2 mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia

(nabycia) akcji spółek, których siedziba znajduje się na terytorium państw członkowskich lub Europejskiego

Obszaru Gospodarczego.

4. W przypadku odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych na zasadach określonych w

odrębnych przepisach (sprzedaż krótka), dochód określa się na dzień, w którym nastąpił zwrot pożyczonych

papierów wartościowych lub miał nastąpić, zgodnie z zawartą umową pożyczki tych papierów.

5. Dochodem, o którym mowa w ust. 4, uzyskanym w roku podatkowym jest różnica między sumą przychodów

z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych a wydatkami poniesionymi na nabycie

zwróconych papierów wartościowych.

Art. 137 1. Dochód z tytułu objęcia udziałów lub akcji w spółce mającej osobowość prawną w zamian za wkład

niepieniężny w postaci know-how, w związku z realizacją celu Działania 3.1 Programu Operacyjnego

Innowacyjna Gospodarka "Inicjowanie działalności innowacyjnej", ustala się, z zastrzeżeniem ust. 2, na

dzień, w którym upływa 5 lat od dnia uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 56 ust. 3, w wysokości

określonej według stanu z dnia uzyskania przychodu.

2. W przypadku zbycia lub ustania bytu prawnego udziałów lub akcji, o których mowa w ust. 1, przed upływem

5 lat od dnia uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 56 ust. 3, dochód z tytułu objęcia tych udziałów

lub akcji ustala się na dzień ich zbycia lub ustania bytu prawnego w wysokości określonej według stanu z

dnia uzyskania przychodu.

Art. 138 1. W przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. art. 133 ust. 2 pkt 6, dochód

(przychód) udziałowca (akcjonariusza) spółki przejmowanej lub dzielonej, stanowiący nadwyżkę pomiędzy

wartością nominalną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną a

wydatkami na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) w spółce przejmowanej lub dzielonej nie podlega

opodatkowaniu w momencie połączenia lub podziału spółek; przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia

udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej udziałowiec (akcjonariusz) ustala koszt uzyskania

przychodów na podstawie:


80

1) art. 81 ust. 2 pkt 1 i 3 - jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały objęte w

zamian za wkład niepieniężny;

2) art. 91 ust. 1 pkt 4 - jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały nabyte albo objęte

za wkład pieniężny;

3) wysokości wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalonych zgodnie z

pkt 1 lub 2, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca (akcjonariusza) wartość nominalna

unicestwianych udziałów (akcji) w spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed

podziałem; pozostała część kwoty tych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego

zbycia udziałów (akcji) spółek podzielonych przez wydzielenie.

2. Przy połączeniu lub podziale spółek kapitałowych:

1) dla spółki przejmującej lub nowo zawiązanej nie stanowi dochodu, o którym mowa w art. 133 ust. 2,

nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną majątku spółki

przejmowanej lub dzielonej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom

(akcjonariuszom) spółki przejmowanej lub dzielonej;

2) dla spółki przejmującej, która posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział

w wysokości mniejszej niż 10%, dochód stanowi nadwyżka wartości przejętego majątku odpowiadająca

procentowemu udziałowi w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej nad kosztami

uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 81 ust. 2 lub art. 91 ust. 1 pkt 4; dochód ten określa się

na dzień wykreślenia spółki przejmowanej lub dzielonej z rejestru albo na dzień wydzielenia.

3. Przepisów ust. 2 pkt 1 oraz art. 48 ust. 3 pkt 8 nie stosuje się w przypadkach, gdy połączenie lub podział

spółek nie są przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, lecz głównym bądź jednym z

głównych celów takiej operacji jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

4. Przepis ust. 2 ma zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami podatku dochodowego:

1) podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przejmujących majątek innych spółek

mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo

2) podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przejmujących majątek spółek

podlegających w państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru

Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo

3) podlegającymi ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, podlegających w państwie członkowskim lub

w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości

swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących

podatnikami podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

5. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Art. 139

1. Odrębną podstawę opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

stanowią:

1) przychody z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze

sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim lub innym państwie należącym do

Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

2) przychody z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich

uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub

spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych;

3) przychody z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby przez

funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby

stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co

miesiąc przez okres trzech miesięcy;

4) wynagrodzenia za udzielanie pomocy Policji, organom kontroli skarbowej, funkcjonariuszom celnym,

Straży Granicznej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Żandarmerii

Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnemu Biuru

Antykorupcyjnemu, wypłacanych z funduszu operacyjnego;

5) przychody z tytułu, o którym mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1, 4-8, jeżeli kwota należności określona w

umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł;

6) dochody z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach;

7) dochody z tytułu gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym,

w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych;

8) przychody od jednorazowych odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia, wypłacanych

żołnierzom zwalnianym z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 25 maja

2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej

Polskiej (Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 570 i Nr 157, poz. 1241).


81

2. Podstawą opodatkowania w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, jest różnica między kwotą stanowiącą

wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne

konto emerytalne; podstawy tej nie zmniejsza się o straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych

poniesionych w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Art. 140

1. Odrębne podstawy opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

stanowią następujące przychody:

1) odsetki od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej;

2) odsetki i dyskonta od papierów wartościowych;

3) odsetki lub inne przychody od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych

formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na

podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną

działalnością gospodarczą;

4) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych;

5) kwoty wypłacane po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub

spadkobiercy:

a) w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,

b) z subkonta, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń

społecznych;

6) przychody członka pracowniczego funduszu emerytalnego z tytułu przeniesienia akcji złożonych na

rachunku ilościowym do aktywów tego funduszu;

7) przychody z tytułu zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w

imieniu członka funduszu;

8) kwoty jednorazowo wypłacanych przez otwarty fundusz emerytalny członkowi funduszu, któremu

rachunek funduszu otwarto w związku ze śmiercią jego współmałżonka;

9) kwoty jednorazowo wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z subkonta, o którym mowa w

art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku ze

śmiercią współmałżonka ubezpieczonego;

10) przychody oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego

zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na

tym koncie;

11) przychody uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w

ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych;

12) kwoty:

a) wypłaty gwarantowanej po śmierci uprawnionego do dożywotniej emerytury kapitałowej w

rozumieniu ustawy o emeryturach kapitałowych,

b) wypłaconych środków gwarantowanych po śmierci uprawnionego do dożywotniej emerytury

kapitałowej, o których mowa w art. 40f ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń

społecznych.

2. Jeżeli nie jest możliwa identyfikacja umarzanych jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,

umarzanych albo wykupywanych certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub w inny sposób

unicestwianych tytułów udziału w funduszach kapitałowych, przyjmuje się, że kolejno są to odpowiednio

jednostki, certyfikaty lub tytuły począwszy od nabytych przez podatnika najwcześniej (FIFO). Zasadę, o

której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku inwestycyjnego.

3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ustalania dyskonta od papierów wartościowych.

4. Podstawą opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą stanowiącą wartość

środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto

emerytalne.

5. Podstawą opodatkowania przy całkowitym zwrocie, który został poprzedzony zwrotami częściowymi, jest

różnica pomiędzy wartością środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym na dzień

całkowitego zwrotu a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne pomniejszoną o koszty częściowych

zwrotów.

6. W przypadku częściowego zwrotu, podstawą opodatkowania jest kwota zwrotu pomniejszona o koszty

przypadające na ten zwrot. Za koszt, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się iloczyn kwoty zwrotu i

wskaźnika stanowiącego udział sumy wpłat na indywidualne konto emerytalne do wartości środków

zgromadzonych na tym koncie.

7. Przy kolejnym częściowym zwrocie przepisy ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio, z tym że do ustalenia

wartości środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym bierze się aktualny stan środków

na tym koncie.


82

8. Przepisy ust. 5-7 stosuje się odpowiednio do określania przychodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 11.

Art. 141

1. Odrębną podstawę opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

stanowią dochody uzyskane z:

1) odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych;

2) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych;

3) odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną;

4) tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach

w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

2. Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:

1) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a

kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 3 lub art. 83 ust.

1, lub art. 91 ust. 1 pkt 4 z zastrzeżeniem art. 136 ust. 4 i 5;

2) różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów

wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie

instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 91 ust. 1

pkt 5;

3) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów

finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi

na podstawie art. 91 ust. 1 pkt 5;

4) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających

osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 1 oraz

pkt 3 lub art. art. 91 ust. 1 pkt 4;

5) różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość

prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż

przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na

podstawie art. 81 ust. 1;

6) różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej

powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę

kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 81 ust. 4.

- osiągnięta w roku podatkowym.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów

finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej

podatnika podatku dochodowego.

4. Jeżeli nie jest możliwa identyfikacja umarzanych jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,

umarzanych albo wykupywanych certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub w inny sposób

unicestwianych tytułów udziału w funduszach kapitałowych, przyjmuje się, że kolejno są to odpowiednio

jednostki, certyfikaty lub tytuły począwszy od nabytych przez podatnika najwcześniej (FIFO). Zasadę, o

której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku inwestycyjnego.

Art. 142

1. Odrębną podstawę opodatkowania stanowi dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działów

specjalnych produkcji rolnej lub działalności rolniczej, uzyskany przez podatników podatku dochodowego

będących osobami fizycznymi, którzy wybrali opodatkowanie tej działalności stawką, o której mowa w art.

169 ust. 1.

2. Do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepisy art. 127 i 128 stosuje się odpowiednio.

3. Podatnik podatku dochodowego może zmniejszyć podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1 i 2, o

składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 162 ust. 1 pkt 1 i 2. Wysokość składek ustala się na

podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

4. Składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 162 ust. 1 pkt 1 i 2, podlegają odliczeniu od

dochodu, jeżeli nie zostały:

1) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub

2) odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 170, lub

3) odliczone od przychodów na podstawie art. 143 lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia

2006 r. o podatku tonażowym, lub

4) zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

5. Przepisy art. 96 ust. 1 pkt 2 lit. b stosuje się odpowiednio.


83

Art. 143

1. Odrębną podstawę opodatkowania stanowią przychody podatników podatku dochodowego będących

osobami fizycznymi z pozarolniczej działalności gospodarczej w tym również, gdy działalność ta jest

prowadzona w formie niebędących podatnikami podatku dochodowego: spółki cywilnej osób fizycznych lub

spółki jawnej osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Odrębną podstawę opodatkowania stanowią przychody podatników podatku dochodowego będących

osobami fizycznymi otrzymane lub postawione do ich dyspozycji w roku podatkowym z tytułu umowy

najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze pieniądze i wartości

pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, również jeżeli

są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 144 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się, jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną:

1) w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a) uzyskał przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości

nieprzekraczającej 150.000 euro, lub

b) uzyskał przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów

wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro,

2) rozpoczął wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzysta z opodatkowania w formie karty

podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

4. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną w roku poprzedzającym rok podatkowy

prowadził działalność samodzielnie, a także w formie spółki, o której mowa w ust. 1, jego podstawa

opodatkowania w roku podatkowym podlega sumowaniu z tych dwóch tytułów.

5. Przepis ust. 1 stosują również podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, którzy w roku

poprzedzającym rok podatkowy prowadzili działalność samodzielnie lub w formie spółki, o której mowa w

ust. 1, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej, lub za część roku były

opodatkowane w formie karty podatkowej i za część roku na ogólnych zasadach, a łączne przychody w roku

poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 150.000 euro. Do podatników tych stosuje się

odpowiednio przepisy ust. 3 i 4.

6. Do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, rozpoczynających działalność w roku

podatkowym, którzy w poprzednim roku podatkowym nie prowadzili działalności, przepis ust. 1 stosuje się

od dnia uzyskania pierwszego przychodu. W przypadku nowo utworzonej spółki, o której mowa w ust. 1, za

rozpoczęcie działalności uważa się datę uzyskania pierwszego przychodu przez tę spółkę.

7. Nie stanowi rozpoczęcia działalności w roku podatkowym:

1) całkowita lub częściowa zmiana branży lub przedmiotu działalności;

2) zmiana umowy spółki, o której mowa w ust. 1, lub zmiana wspólnika.

Art. 144

1. Przepis art. 143 nie ma zastosowania do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi:

1) opodatkowanych w formie karty podatkowej;

2) korzystających, na podstawie przepisów ustawy, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3) osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a) prowadzenia aptek,

b) działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardów),

c) działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

d) prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów,

e) świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 11 cześć II do ustawy,

f) działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4) wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z

wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5) podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a) samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki, o której mowa w ust. 1, z małżonkiem,

b) w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z

małżonków,

c) samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek

dochodowy na ogólnych zasadach,

6) rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, o której mowa w ust. 1, jeżeli podatnik

lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku

poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy

czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.


84

2. Jeżeli podatnicy wymienieni w ust. 1 pkt 6 nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub

obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, o którym mowa w art. 143 ust. 6 i 7,

zawiadomić właściwy organ podatkowy o korzystaniu z opodatkowania w formie określonej w art. 143. W

przypadku gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub uzyska

przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo opodatkowania w

sposób określony w art. 171 ust. 1 i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku

podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

3. Jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa

w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie określonej w art. 143 z dniem

uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na ogólnych

zasadach.

Art. 145

Odrębną podstawę opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi stanowi

dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 40 ust. 1 pkt 11, określony zgodnie z art.

296-300.

ROZDZIAŁ 20. SZCZEGÓLNE ZASADY OBLICZANIA PODSTAWY OPODATKOWANIA

Art. 146

1. Jeżeli:

1) podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub

pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada

udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo

2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej

"podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem

krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo

3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu

podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych

podmiotów

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które

ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo

wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały -

dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z

tych powiązań.

2. Dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania stosując następujące metody:

1) porównywalnej ceny niekontrolowanej;

2) ceny odprzedaży;

3) rozsądnej marży ("koszt plus").

3. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku

transakcyjnego.

4. Jeżeli właściwy organ podatkowy wyda, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, decyzję o uznaniu

prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi,

stosuje się metodę w niej wskazaną w zakresie określonym w tej decyzji.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio, gdy:

1) podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym

lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo

2) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu

podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

6. W przypadku, gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania,

siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 147

ust. 9, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne

podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej

wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w

ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 34.

7. Przepisy ust. 5 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku

pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach

funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające

lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.


85

8. Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 5, oznacza sytuację, w której dany

podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%.

9. Określając wielkość udziału pośredniego, jaki podmiot posiada w kapitale innego podmiotu, przyjmuje się

zasadę, że jeżeli jeden podmiot posiada w kapitale drugiego podmiotu określony udział, a ten drugi posiada

taki sam udział w kapitale innego podmiotu, to pierwszy podmiot posiada udział pośredni w kapitale tego

innego podmiotu w tej samej wysokości; jeżeli wartości te są różne, za wysokość udziału pośredniego

przyjmuje się wartość niższą.

10. Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 7, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo

lub powinowactwo do drugiego stopnia.

11. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio przy określaniu części dochodu u podatnika podatku dochodowego

podlegającego ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, prowadzącego działalność poprzez położony na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, podlegającej przypisaniu temu zakładowi.

12. Jeżeli dochody podatnika będącego podmiotem krajowym zostaną przez administrację podatkową innego

państwa uznane za dochody powiązanego z podatnikiem podmiotu zagranicznego i zaliczone do

podlegających opodatkowaniu dochodów tego podmiotu zagranicznego, w celu wyeliminowania podwójnego

opodatkowania dokonuje się korekty dochodów podatnika będącego podmiotem krajowym, jeżeli przepisy

właściwych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, taką korektę przewidują.

13. Korekta dochodów, o której mowa w ust. 12, służy określeniu dochodów podatnika będącego podmiotem

krajowym, jakie byłyby przez ten podmiot uzyskane, gdyby warunki handlowe lub finansowe ustalone z

podmiotem zagranicznym, o którym mowa w ust. 12, odpowiadały warunkom, jakie byłyby uzgodnione

między podmiotami niezależnymi.

14. Przepisy ust. 12 i 13 stosuje się odpowiednio do podmiotu zagranicznego posiadającego na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, w zakresie dochodów uzyskanych za pośrednictwem tego

zakładu i uwzględnionych w jego dochodach.

15. Przepis ust. 5 nie ma zastosowania w przypadku świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę

kapitałową.

Art. 147

1. Podatnicy podatku dochodowego dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami, w

rozumieniu art. 146 ust. 1 i 5, lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich

transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania,

siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani

do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1) określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa

i podejmowane ryzyko);

2) określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;

3) metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;

4) określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku, gdy na wartość

transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;

5) wskazanie innych czynników - w przypadku, gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez

podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;

6) określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych

z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze

niematerialnym.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi,

w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku

podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1) 30.000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i

prawnych, albo

2) 50.000 euro - w pozostałych przypadkach.

3. Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z

którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz

podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym

szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub

rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń

przekracza równowartość 20.000 euro.

4. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, musi być sporządzona zgodnie ze stanem rzeczywistym (rzetelna),

oraz zgodnie z przepisami prawa (niewadliwa).

5. Przez transakcje rozumie się umowę lub umowy dotyczące nabycia lub zbycia towarów bądź praw

majątkowych lub świadczenia usług.


86

6. Na żądanie właściwych organów podatkowych podatnicy są obowiązani do przedłożenia dokumentacji, o

której mowa w ust. 1-3, w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji przez te organy.

7. Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 2 i 3, przelicza się na walutę polską po średnim kursie

ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego

poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta transakcja objęta obowiązkiem, o którym mowa

w ust. 1.

8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego podlegających

ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz krajów i

terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Sporządzając wykaz krajów i terytoriów, minister

właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności treść ustaleń w tym zakresie

podjętych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).

Art. 148

1. Właściwe organy podatkowe określając dochód podmiotu powiązanego szacują go w wysokości, jaką

określiłyby między sobą niezależne podmioty.

2. Oszacowanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności wszelkiego rodzaju transakcje, w wyniku

których dochodzi do przeniesienia własności lub przekazania do używania dóbr materialnych i

niematerialnych oraz udzielania pożyczek (kredytów) i świadczenia usług oraz realizacji wspólnych

przedsięwzięć.

Art. 149

1. Właściwe organy podatkowe określają wartość rynkową przedmiotu transakcji między podmiotami

powiązanymi w oparciu o dostępne dla tych organów informacje, mogące mieć wpływ na określenie tej

wartości.

2. Przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu transakcji oraz określaniu na tej podstawie dochodu organy

podatkowe zapewniają podatnikom możliwość czynnego udziału w każdym stadium postępowania, a w

szczególności przedstawienia tym organom dokumentów, notatek oraz innych danych, na podstawie których

dokonywana była kalkulacja ceny.

3. Przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu transakcji właściwe organy podatkowe nie biorą pod uwagę

okoliczności, które nie mogły być znane stronom transakcji w dniu jej zawarcia, a które - jeśli byłyby znane -

mogłyby powodować określenie przez strony wyższej lub niższej wartości przedmiotu takiej transakcji.

Art. 150

1. Jeżeli w transakcji (transakcjach) między podmiotami powiązanymi ustalone zostały warunki mniej

korzystne dla jednego z podmiotów od warunków, jakie ustaliłyby podmioty niezależne, a jednocześnie w

innej transakcji (transakcjach) między tymi samymi podmiotami określone zostaną warunki bardziej

korzystne dla tego podmiotu, właściwe organy podatkowe nie dokonują korekty cen przedmiotów takich

transakcji, w przypadkach gdy mniejsze korzyści uzyskane w związku z pierwszą transakcją (transakcjami)

są skompensowane większymi korzyściami uzyskanymi w związku z tą inną transakcją (transakcjami).

2. Kompensatę, o której mowa w ust. 1, należy uznać za zgodną z warunkami rynkowymi, jeżeli takiej

kompensaty dokonałyby podmioty niezależne.

Art. 151

1. Jeżeli właściwy organ podatkowy określi, na podstawie art. 146, dochód podatnika w wysokości wyższej

(stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o

których mowa w art. 147, a podatnik nie przedstawi tym organom dokumentacji podatkowej bądź przedstawi

dokumentację podatkową, która jest nierzetelna bez względu na zastosowaną metodę i sposób kalkulacji

zysku - różnica między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy jest

podstawą opodatkowania.

2. Podstawą opodatkowania, o której mowa w ust. 1, określa się w ten sam sposób w sytuacji, jeżeli podatnik

nie wykazał dochodu do opodatkowania a właściwy organ podatkowy taki dochód określił, z zastrzeżeniem

ust. 3.

3. Podstawę opodatkowania stanowi także kwota straty – w sytuacji, gdy podatnik nie ujawnia dochodu.

Art. 152

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb określania

dochodów w drodze oszacowania oraz sposób i tryb eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku

korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, uwzględniając w szczególności wytyczne Organizacji


87

Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, a także postanowienia Konwencji z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie

eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych oraz

Kodeksu postępowania wspierającego skuteczne wykonanie Konwencji w sprawie unikania podwójnego

opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz. Urz. UE C 176 z 28.07.2006,

str. 8-12).

Art. 153 1. Małżonkowie, z których co najmniej jeden jest podatnikiem podatku dochodowego, podlegają odrębnemu

opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

2. Małżonkowie podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, między którymi istnieje przez

cały rok podatkowy, wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy

mogą być, z zastrzeżeniem ust. 9, na wspólny wniosek wyrażony w deklaracji rocznej podatku

dochodowego, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 127 ust. 1, po

uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 161 i 162. Podstawę

opodatkowania określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od

połowy łącznych dochodów małżonków.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku

przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go

przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to

składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

4. Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie

uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 127 lub osiągnął dochody

w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

5. Zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 4, mają zastosowanie również do:

1) małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita

Polska państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru

Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2) małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej

Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska

państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego

albo w Konfederacji Szwajcarskiej

- jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w

wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje

małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla

celów podatkowych; przepisy ust. 9-11 stosuje się odpowiednio.

6. Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi

podatkowemu, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w

stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w

związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę

pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1) Małoletnie;

2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek)

pielęgnacyjny lub rentę socjalną;

3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty,

przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo

wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie

uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 127 ust. 1 lub art. 141

w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki

podatku, w wysokości 18%, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 9, na wniosek wyrażony w deklaracji rocznej podatku

dochodowego, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie

wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 155, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów

(przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

7. Zasada i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 6, mają zastosowanie również do podatników

podatku dochodowego podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, samotnie wychowujących

w roku podatkowym dzieci, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki:

1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie

członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w

Konfederacji Szwajcarskiej;


88

2) osiągnęły podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości

stanowiącej co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym;

3) udokumentowały certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

8. Do podatników, o których mowa w ust. 7, przepisy ust. 9-11 stosuje się odpowiednio.

9. Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 6, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do

jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy

art. 142, 143 lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

10. Zasada określona w ust. 9 nie dotyczy osób osiągający przychód ze źródła, określony w art. 40 pkt 9,

niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub

z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 142, 143, albo w ustawie z dnia 24

sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

11. Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 6, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek,

wyrażony w deklaracji rocznej podatku dochodowego, określony w ust. 2 i 6, złożą po terminie dla złożenia

deklaracji rocznej podatku dochodowego.

12. Za całkowite przychody, o których mowa w ust. 5 i 7, uważa się przychody osiągnięte ze źródeł określonych

w art. 40 ust. 1, bez względu na miejsce położenia tych źródeł przychodów.

13. Przepisy ust. 5 i 7 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu

podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest

Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu

podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

14. Na żądanie właściwych organów podatkowych podatnicy, o których mowa w ust. 5 i 7, są obowiązani

udokumentować wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym,

przedstawiając zaświadczenie wydane przez właściwy organ podatkowy innego niż Rzeczpospolita Polska

państwa członkowskim lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo

Konfederacji Szwajcarskiej, w którym osoby te mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych lub inny

dokument potwierdzający wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym.

Art. 154 1. Wniosek o łączne opodatkowanie dochodów małżonków, między którymi istniała w roku podatkowym

wspólność majątkowa, może być także złożony przez podatnika, który:

1) zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego małżonek zmarł w

trakcie roku podatkowego;

2) pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego małżonek zmarł po upływie

roku podatkowego przed złożeniem deklaracji rocznej podatku dochodowego.

2. Do podatników, którzy złożyli wniosek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 153, z

wyjątkiem ust. 6.

Art. 155

1. Dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów

oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje

prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

2. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich dzieci dolicza się po

połowie do dochodu każdego z małżonków.

3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do małżonków, w stosunku do których orzeczono separację w rozumieniu

odrębnych przepisów.

Art. 156

1. Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu

prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada

zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość

ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli

podatnik nie prowadzi ewidencji podatkowej dotyczącej tych przychodów, określa się przy zastosowaniu

norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej,

określonych w załączniku nr 1.

2. Normy szacunkowe dochodu rocznego, o których mowa w ust. 1, stosuje się od jednostek powierzchni upraw

lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 1, z tym że w przypadku:

1) upraw w szklarniach i tunelach foliowych - od 1 m2 powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej

długości ścian;

2) upraw grzybów i ich grzybni - od 1 m2 powierzchni zajętej pod te uprawy;


89

3) wylęgarni drobiu - od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu;

4) zwierząt laboratoryjnych - od 1 sztuki sprzedanych zwierząt - na podstawie zawartych umów dla potrzeb

laboratoryjnych, badań i doświadczeń naukowych, analiz i testów prowadzonych w laboratoriach, a także

kontroli procesów technologicznych;

5) hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit. b-h załącznika nr 1 - od 1 sztuki zwierząt

sprzedanych;

6) hodowli ryb akwariowych - od 1 dm3 objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości

krawędzi.

3. Jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 1,

opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich

jednostek produkcji.

4. Jeżeli w ciągu rocznego cyklu produkcji na tej samej powierzchni są prowadzone różne uprawy, dla których

są określane różne normy szacunkowe dochodu, dochód z każdego rodzaju uprawy określa się, z

zastrzeżeniem ust. 6, przy zastosowaniu właściwej dla niej normy, proporcjonalnie do liczby miesięcy, w

których była prowadzona taka uprawa, wliczając w to okres przygotowania do zaprowadzenia tej uprawy.

5. Przepis ust. 4 stosuje się również w razie rozpoczęcia lub zaprzestania w ciągu roku prowadzenia działów

specjalnych produkcji rolnej.

6. W szklarniach nieogrzewanych stosuje się normę roczną bez względu na okres i rodzaj prowadzonej uprawy.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw

rolnictwa ogłasza, w drodze rozporządzenia, normy szacunkowe, o których mowa w ust. 1, zmieniając je

corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego

przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej

"Monitor Polski".

Art. 157

Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 40 ust. 1 pkt 13, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia

nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego

zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania

rzeczy.

Art. 158

W podatkowych grupach kapitałowych podstawę opodatkowania stanowi nadwyżka dochodu wszystkich spółek

tworzących grupę nad sumą ich strat. Dochody i straty spółek określa się zgodnie z przepisami ustawy

dotyczącymi podstawy opodatkowania spółek.

Art. 159

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego uzyskał w roku podatkowym przychody zwolnione od podatku lub

niepodlegające opodatkowaniu od zagranicznej spółki, o której mowa w ust. 2, a przychody te są większe od

sumy podstaw opodatkowania o których mowa w art. 121 i 122 podatnika za ten rok, podstawę

opodatkowania podatnika, określoną w art. 121 ust. 1, zwiększa się o kwotę przychodów uzyskanych z tej

spółki.

2. Zagraniczną spółką, o której mowa w ust. 1, jest spółka mająca osobowość prawną, spółka kapitałowa w

organizacji oraz spółka niemająca osobowości prawnej mająca siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli

zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa traktowana jest jak osoba prawna i podlega w tym

państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania:

1) w której podatnicy podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej biorą udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu

przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli, posiadając łącznie co najmniej 50%

głosów, albo

2) w której podatnicy podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadają udział w kapitale tego przedsiębiorstwa wynoszący co

najmniej 50%.

3. Jeżeli podstawa opodatkowania podatnika została zwiększona, zgodnie z ust. 1, podatnik podatku

dochodowego uwzględnia tę zwiększoną podstawę o stratę, o której mowa w art. 121 ust. 4.

4. Przepisów ust. 1 – 3 nie stosuje się, gdy:

1) podatnik wykaże, że:

a) zagraniczna spółka, określona w ust. 2, wykonuje rzeczywistą działalność gospodarczą w innym niż

Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego

Obszaru Gospodarczego oraz że


90

b) zagraniczna spółka, o której mowa w ust. 2, nie została utworzona w celu zmniejszenia lub uniknięcia

opodatkowania podatkiem dochodowym;

2) przychód podatnika ze spółki, o której mowa w ust. 2, nie przekracza w roku podatkowym kwoty 0,5 %

ogólnych przychodów podatnika.

Art. 160

1. Podstawą opodatkowania określoną w art. 127 ust. 1, podatników podatku dochodowego niebędących

osobami fizycznymi, którzy prowadzą na terytorium kraju działalność gospodarczą, zwiększa się w

przypadku wywozu składników majątkowych poza terytorium kraju mających związek z tą działalnością, na

cele niezwiązane z działalności gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 4 .

2. Cele, o których mowa w ust. 1, dotyczą również wywozu składników majątkowych wiążącego się ze

zmniejszeniem lub uniknięciem opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu zbycia lub oddania w

odpłatne użytkowanie wywożonego majątku. Zwiększenie opodatkowania określone w ust. 1, następuje w

szczególności gdy ma miejsce wywóz składników majątkowych z zagranicznego zakładu będącego

podatnikiem podatku dochodowego do zakładu znajdującego się poza terytorium kraju.

3. Zwiększenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w ust. 1, określa się szacując rynkową majątku

składników majątku określonych w ust. 1; oszacowana wartość zwiększa kwotę dochodu, o którym mowa w

art. 127 ust. 1.

4. Przepis ust. 1-3 nie stosuje się do składników majątkowych wywożonego do innego niż Rzeczpospolita

Polska państwa członkowskiego lub do innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru

Gospodarczego.

ROZDZIAŁ 21. ODLICZENIA OD PODSTAWY OPODATKOWANIA

Art. 161

1. Podatnik podatku dochodowego może zmniejszyć kwotę podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 127

ust. 1, o wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

2. Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości

niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia

wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług oraz która nie jest stosowana na świecie przez

okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w

rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

3. Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust.

2, w drodze umowy o ich przeniesienie lub umowy o korzystanie z tych praw.

4. Prawo do zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania przysługuje podatnikowi uzyskującemu przychody

ze źródła określonego w art. 40 ust. 1 pkt 5; zmniejszenie kwoty podstawy opodatkowania nie może

przekroczyć w roku podatkowym kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła.

5. Prawo do zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje

podatnikowi podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził

działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

6. Zmniejszenie kwoty podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota będąca

równowartością wydatków poniesionych przez podatnika podatku dochodowego na nabycie nowej

technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona przez podatnika

podatku dochodowego w roku podatkowym.

7. Jeżeli podatnik podatku dochodowego dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust.

6 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych, wydatki te uprawniają do zmniejszenia kwoty podstawy

opodatkowania w roku jej wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i

prawnych.

8. Zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania dokonuje się w deklaracji rocznej podatku dochodowego za

rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 6 i 7. Jeżeli podatnik podatku

dochodowego osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika

jest niższa od kwoty przysługującego zmniejszenia, o której mowa w ust. 6 i 7, zmniejszenie następuje w

całej kwocie lub w rocznych deklaracjach podatku dochodowego za kolejno następujące po sobie trzy lata

podatkowe, licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych

oraz wartości niematerialnych i prawnych.

9. Zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć

75 % kwoty ustalonej zgodnie z ust. 6 i 7.


91

10. Podatnik traci prawo do zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania związanych z nabyciem nowej

technologii, jeżeli przed upływem pięciu lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym

wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1) udostępni innym podmiotom w całości lub w części prawa do nowej technologii; nie dotyczy to

przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału

dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek

handlowych, albo

2) zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan

likwidacji, albo

3) otrzyma w jakiejkolwiek formie zwrot wydatków na nabycie technologii.

11. Jeżeli wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 10, podatnik podatku dochodowego jest obowiązany w

deklaracji rocznej podatku dochodowego składanej za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do

zwiększenia podstawy określenia podatku (opodatkowania) o kwotę dokonanych zmniejszeń, do których

utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę.

12. W przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 3, kwotę zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania, do

której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości

początkowej nowej technologii.

13. Do zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania, o którym mowa w ust. 1, nie mają zastosowania przepisy

art. 117 pkt 2.

14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w uzgodnieniu z Ministrem Nauki i Szkolnictwa

Wyższego, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowe dodatkowe warunki kwalifikowania przez

podatników podatku dochodowego wydatków, o których mowa w ust. 1, jako wydatków na nabycie nowych

technologii.

Art. 162

1. Wydatkami zmniejszającymi kwotę podstawy opodatkowania podatników podatku dochodowego będących

osobami fizycznymi, o których mowa w ust. 1 są:

1) składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

a) zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe,

chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,

b) zadeklarowane w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku

podatnika osiągającego przychody określone w art. 40 ust. 1 pkt 2, tylko w części obliczonej, z

udziałem przychodu zwolnionego od podatku dochodowego w ogólnej kwocie wypłaty z tytułu

dniówek obrachunkowych, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

- odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od

podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na

podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;

2) składki zapłacone w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne

podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego

ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim

lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji

Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 18 i 19;

3) dokonane w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobrane świadczenia, które uprzednio zwiększyły

dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli

zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika;

4) wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności

życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub

podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne;

5) wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet, w wysokości nieprzekraczającej

w roku podatkowym kwoty 760 zł;

6) darowizny przekazane na cele:

a) określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3

ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących

działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie

członkowskim lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z

zastrzeżeniem ust. 7,

b) kultu religijnego,

c) krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22

sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z późn. zm.), w wysokości


92

ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11

ust. 2 tej ustawy

- w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6 % dochodu;

2. Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 6, nie może przekroczyć w roku podatkowym

kwoty stanowiącej 6 % podstawy opodatkowania, z tym że zmniejszeniu nie podlegają darowizny poniesione

na rzecz:

1) osób fizycznych;

2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących

działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego,

tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych

o zawartości alkoholu powyżej 1,5 %, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali,

lub handlu tymi wyrobami.

3. Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny

uważa się wartość towaru wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w części przekraczającej kwotę

podatku naliczonego, o którą podatnik ma prawo zmniejszyć kwotę należnego podatku od towarów i usług

zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu

wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 34.

4. Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 oraz wynikającego z odrębnych

ustaw, są obowiązani wykazać w deklaracji rocznej podatku dochodowego, kwotę przekazanej darowizny,

kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego

nazwę i adres.

5. W przypadku zwrotu dokonanej darowizny, obdarowany jest obowiązany przekazać urzędowi skarbowemu

informację o zwróconej podatnikowi darowiźnie, w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu.

6. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw.

7. Prawo do zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania o darowiznę, o której mowa w ust. 1 pkt 6 lit. a, na

rzecz organizacji określonej w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w

innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub innym państwie należącym do Europejskiego

Obszaru Gospodarczego, prowadzącej działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,

przysługuje podatnikowi pod warunkiem:

1) udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, iż na dzień przekazania darowizny

była ona równoważną organizacją do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności

pożytku publicznego, realizującą cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i

prowadzącą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych oraz

2) istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych

ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez

organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium

organizacja posiada siedzibę.

8. Zmniejszeń kwoty podstawy opodatkowania o darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 6, nie stosuje się w

przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów.

9. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 12, określa się na podstawie:

1) dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego - w przypadku darowizny pieniężnej;

2) dowodu, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z

oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu - w przypadku darowizny innej niż pieniężna lub innej niż

określona w ust. 1 pkt 6 lit. c;

3) zaświadczenia jednostki organizacyjnej realizującej zadania w zakresie pobierania krwi o ilości

bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników przez krwiodawcę;

4) dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące

kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru

lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

10. Wydatkami, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są wydatki poniesione na:

1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z

niepełnosprawności;

2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji

oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z

niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z

niepełnosprawności;

5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;


93

6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie

rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność

za zabiegi rehabilitacyjne;

7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością

narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym

2.280 zł;

8) utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z

niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego, o którym mowa

w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;

9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby

uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych

zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10) opłacenie tłumacza języka migowego;

11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie

ukończyły 25 roku życia;

12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu

a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone

leki (stale lub czasowo);

13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do

lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej

zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną

zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia,

dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w

wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;

15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a) na turnusie rehabilitacyjnym,

b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

11. Wydatki, o których mowa w ust. 10, zmniejszają kwotę podstawy opodatkowania, jeżeli nie zostały

sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych,

zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze

środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały

zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane

(dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami

a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

12. W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 10 pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów

stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie właściwych organów podatkowych podatnik jest

obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1) wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji

przewodnika;

2) okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;

3) okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.

13. Warunkiem zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania o wydatki, o których mowa w ust. 10, jest

posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności,

określonych w odrębnych przepisach, lub

2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową

albo rentę socjalną, albo

3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie

odrębnych przepisów.

14. Przepisy ust. 10-13 i 16 stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają

następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na

wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i

synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

15. Ilekroć w przepisach ust. 10 jest mowa o osobach zaliczonych do:

1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie

odrębnych przepisów, orzeczono:


94

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na

podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

16. Zmniejszenie kwoty podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 4, może być dokonane również w

przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez

właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

17. Kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 3, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może

zmniejszyć kwotę podstawy opodatkowania w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach

podatkowych.

18. Wydatki na cele określone w ust. 1 zmniejszają kwotę podstawy opodatkowania, jeżeli nie zostały zaliczone

do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie art. 163 lub od

dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone

podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

19. Zmniejszenie kwoty podstawy opodatkowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy składek:

1) których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o

unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;

2) odliczonych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej od dochodu

(przychodu) albo podatku osiągniętego w tym państwie, albo od podatku należnego na podstawie

przepisów ustawy.

20. Zmniejszenie kwoty podstawy opodatkowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się pod warunkiem

istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych

ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez

organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał

składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne.

Art. 163

1. Podatnicy podatku dochodowego uzyskujący przychody określone w art. 143, stosujący do podstawy

opodatkowania stawki określone w art. 169 ust. 2 pkt 3, ust. 7-10 i 15, mogą zmniejszyć podstawę

opodatkowania o stratę oraz wydatki określone w art. 162 ustawy, jeżeli nie zmniejszyły dochodu podatnika,

będącego podstawą opodatkowania lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego uzyskuje przychody określone w art. 143 opodatkowane różnymi

stawkami, i dokonuje zmniejszeń, o których mowa w ust. 1, zmniejszenia te dotyczą każdego rodzaju

przychodu w takim stosunku, w jakim w roku podatkowym pozostają poszczególne przychody

opodatkowane różnymi stawkami w ogólnej kwocie przychodów.

Art. 164

1. Wydatkami zmniejszającymi kwotę podstawy opodatkowania podatników podatku dochodowego nie

będących osobami fizycznymi są:

1) darowizny przekazane na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku

publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub

równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego,

obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w

sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10 % dochodu,

stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym;

2) w bankach - 20% kwoty kredytów (pożyczek) umorzonych w związku z realizacją programu

restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw, zakwalifikowanych do straconych kredytów (pożyczek) i

zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów;

3) darowizny na cele kultu religijnego - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10 % dochodu, o którym

mowa w stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.

2. Łączna kwota zmniejszająca kwotę podstawy opodatkowania z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 i 3 nie

może przekroczyć 10 % tej podstawy, z tym że nie zmniejszają podstawy opodatkowania darowizny na

rzecz:

1) osób fizycznych;

2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących

działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego,


95

tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych

o zawartości alkoholu powyżej 1,5 %, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali,

lub handlu tymi wyrobami.

3. Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, przepis art. 162 ust.


4. Zmniejszenie kwoty podstawy opodatkowania o darowizny o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3 oraz

wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem

wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z

którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

5. Podatnicy, z zastrzeżeniem kościelnych osób prawnych, otrzymujący darowizny, o których mowa w ust. 1

pkt 1 i 3 oraz w art. 162 ust. 1 pkt 6 ustawy, są obowiązani:

1) w deklaracji rocznej podatku dochodowego, wyodrębnić z przychodów kwotę ogółem otrzymanych

darowizn ze wskazaniem celu jej przeznaczenia zgodnie ze sferą działalności pożytku publicznego, o

której mowa w art. 4 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3,

wraz z wyszczególnieniem darowizn pochodzących od osób prawnych z podaniem nazwy i adresu

darczyńcy, jeżeli jednorazowa kwota darowizny przekracza 15.000 zł lub jeżeli suma wszystkich

darowizn otrzymanych w danym roku podatkowym od jednego darczyńcy przekracza 35.000 zł,

2) w terminie składania deklaracji rocznej podatku dochodowego, udostępnić do publicznej wiadomości,

poprzez publikacje w Internecie, środkach masowego przekazu lub wyłożenie dla zainteresowanych w

pomieszczeniach ogólnie dostępnych, informacje, o których mowa w pkt 1, i w formie pisemnej

zawiadomić o tym właściwy organ podatkowy. Z obowiązku tego zwolnieni są podatnicy podatku

dochodowego, których podstawa opodatkowania za dany rok podatkowy nie przekracza kwoty 20.000 zł.

6. Podatnicy otrzymujący darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3 oraz w art. 162 ust. 1 pkt 6 ustawy,

którzy nie składają deklaracji rocznej podatku dochodowego, są obowiązani w terminie do złożenia tej

deklaracji:

1) przekazać właściwemu organowi podatkowemu informacje o kwocie ogółem otrzymanych darowizn ze

wskazaniem celu jej przeznaczenia zgodnie ze sferą działalności pożytku publicznego, o której mowa w

art. 4 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wraz z

wyszczególnieniem darowizn pochodzących od osób prawnych z podaniem nazwy i adresu darczyńcy,

jeżeli jednorazowa kwota darowizny przekracza 15.000 zł lub jeżeli suma wszystkich darowizn

otrzymanych w danym roku podatkowym od jednego darczyńcy przekracza 35.000 zł,

2) udostępnić do publicznej wiadomości, poprzez publikacje w Internecie, środkach masowego przekazu lub

wyłożenie dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych, informacje, o których mowa w

pkt 1, i w formie pisemnej zawiadomić o tym właściwy organ podatkowy. Z obowiązku tego zwolnieni są

podatnicy podatku dochodowego, których podstawa opodatkowania za dany rok podatkowy nie

przekracza kwoty 20.000 zł.

7. Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3 oraz wynikającego z

odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w deklaracji rocznej podatku dochodowego, kwotę przekazanej

darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w

szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż

Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru

Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.

8. Do podatników podatku dochodowego będących kościelnymi osobami prawnymi, składających deklarację

roczną podatku dochodowego, otrzymujących darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3 oraz w art. 162

ust. 1 pkt 6 ustawy, przepisy ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.

9. Przepisy ust. 5, 6 i 8 stosuje się odpowiednio do podatników otrzymujących darowizny, które podlegają

odliczeniu na podstawie odrębnych ustaw.

10. Prawo do odliczenia darowizny na rzecz organizacji, określonej w przepisach regulujących działalność

pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub

innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącej działalność pożytku

publicznego w sferze zadań publicznych, przysługuje podatnikowi pod warunkiem:

1) udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, iż na dzień przekazania darowizny

była ona równoważną organizacją do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24

kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, realizującą cele określone w art. 4

ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie i prowadzącą

działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, oraz

2) istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub z

innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania

przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium

organizacja posiada siedzibę.


96

11. Zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania o darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się w

przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na

podstawie art. 118 ust. 1 pkt 6 ustawy.

DZIAŁ VI. PODATEK NALEŻNY, ZOBOWIĄZANIE PODATKOWE, NADPŁATA PODATKU


Art. 165

1. Stawki podatku określają podatek należny, jeżeli podatnik podatku dochodowego uzyskał podstawę

opodatkowania, która nie jest zwolniona od podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Stawki podatku dotyczące zaliczek na podatek określają podatek należny z tytułu zaliczki, jeżeli za

cząstkowy okres podatkowy, którego dotyczy zaliczka, podatnik podatku dochodowego uzyskał podstawę

opodatkowania, która nie jest zwolniona od podatku.

3. W przypadkach, o których mowa w art. 169 ust. 2 – 15, stawki określają odrębnie podatek należny od każdej

podstawy.

Art. 166

1. Zobowiązanie podatkowe jest równe podatkowi należnemu, chyba że podatnik lub płatnik dokona odliczeń

lub zwiększeń, o których mowa w art. 182.

2. Zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku, o którym mowa w art. 127, powstaje z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, w

pierwszym dniu następującym po zakończeniu roku podatkowego.

3. Zobowiązanie podatkowe z tytułu zaliczki powstaje w dniu następującym po okresie podatkowym, za który

powstaje podatek należny z tytułu zaliczki.

4. Zobowiązanie podatkowe z tytułu, o którym mowa w art. 165 ust. 3, powstaje w dniu uzyskania przychodu.

Art. 167

Podatnik podatku dochodowego może zmniejszyć kwotę podatku należnego określoną w art. 165 ust. 1

o nadpłatę, o której mowa w art. 183 – 185, chyba że właściwy organ podatkowy zaliczył tę nadpłatę na inne

zobowiązania podatkowe lub zaległości podatkowe.

Art. 168

1. Zadeklarowane przez podatnika podatku dochodowego kwoty: podatku należnego z tytułu podatku lub

zaliczki na podatek, zobowiązania podatkowego z tytułu podatku lub zaliczki na podatek oraz straty, a także

podstawy opodatkowania, w tym zwolnionej od podatku, przyjmuje się w kwocie podanej w deklaracji

rocznej podatku dochodowego, deklaracji kwartalnej podatku dochodowego, deklaracji miesięcznej podatku

dochodowego lub w innych deklaracjach podatkowych składanych na podstawie ustawy, chyba że właściwy

organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku gdy kwoty: podatku należnego z tytułu podatku lub zaliczki na podatek, zobowiązania

podatkowego z tytułu podatku lub zaliczki na podatek, nadpłaty, podstawy opodatkowania lub straty określa

płatnik, kwoty podatku należnego, zobowiązania podatkowego, nadpłaty, podstawy opodatkowania lub straty

przyjmuje się w wysokości określonej w deklaracji miesięcznej płatnika podatku dochodowego, chyba że

właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

ROZDZIAŁ 23. STAWKI PODATKU

Art. 169

1. Stawka podatku wynosi 19 % podstawy opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2 – 15, art. 170 oraz 174.

2. Stawka podatku wynosi 20 %:

1) podstawy opodatkowania określonej zgodnie z: art. 132 ust. 1 pkt 1 - 3 z tytułu przychodów uzyskanych

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników podatku dochodowego, o których mowa w art.

66 ust. 3;

2) podstawy opodatkowania określonej zgodnie z: art. 139 ust. 1 pkt 3, 4 oraz 8 dla podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi;

3) dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi wykonujących wolne zawody, o

których mowa w załączniku nr 11 część I lit. A do ustawy.


1) podstawy opodatkowania określonej zgodnie art. 132 ust. 1 pkt 4- 5 z tytułu przychodów uzyskanych na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników podatku dochodowego, o których mowa w art. 66

ust. 3;


97

2) podstawy opodatkowania określonej zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 1- 2 dla podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi.

4. Stawka podatku dla podatników podatku dochodowego wynosi 50 % podstawy opodatkowania określonej

zgodnie z art. 151 ust. 1 i 2.


zgodnie z art. 301 ust. 1.


zgodnie z art. 151 ust. 3.

7. Stawka dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi wykonujących usługi, o

których mowa w załączniku nr 11 część I lit. C do ustawy oraz uzyskujących podstawę opodatkowania,

określoną zgodnie z art. 143 ust. 2 wynosi 8,5%.


których mowa w załączniku nr 11 część I lit. D wynosi 5,5 %.


których mowa w załączniku nr 11 część I lit. E wynosi 3 %.


których mowa w załączniku nr 11 część I lit. B wynosi 17 %.

11. Stawka podatku dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi wynosi 18 %

podstawy opodatkowania określonej zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 5.


1) podstawy opodatkowania określonej zgodnie z art. 140, 141 oraz 145 dla podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi;

2) podstawy opodatkowania określonej zgodnie z art. 133-138, dla podatników podatku dochodowego

niebędącymi osobami fizycznymi.

13. Stawka podatku dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi wynosi 75 %

podstawy opodatkowania określonej zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 6 i 7.

14. Stawka podatkowa, o której mowa w ust. 1, ma zastosowanie również dla podatników podatku dochodowego

będących osobami fizycznymi w zakresie prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, działów

specjalnych produkcji rolnej i działalności rolniczej, w przypadku o którym mowa w art. 171 ust. 2 i 6.

15. Stawka, o której mowa w ust. 8, ma zastosowanie w razie gdy podatnik podatku dochodowego będący osobą

fizyczną, nie prowadzi ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów dla każdego rodzaju

działalności wymienionego w załączniku nr 6 cześć I do ustawy, z tym że w przypadku osiągania również

przychodów, o których mowa w załączniku nr 6 część I lit. A albo B do ustawy, stawka wynosi odpowiednio

20% albo 17%.

Art. 170

1. Podatek należny podatników podatku dochodowego, będących osobami fizycznymi z tytułu przychodów

określonych w art. 40 ust. 1 pkt 1 – 10 oraz 12, 13 i 18, z zastrzeżeniem art. 169 ust. 12 pkt 1, art. 171-173,

określa się według następującej skali:

Podstawa opodatkowania w złotych

Stawka podatku

Ponad Do

85.528 18 % minus kwota zmniejszająca

podatek 556 zł 02 gr

85.528 14.839 zł 02 gr + 32 % nadwyżki

ponad 85.528 zł

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1, oprócz podstawy

opodatkowania, dla której podatek należny został określony zgodnie z ust. 1, uzyskał również podstawę z

tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów

znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o

których mowa w art. 1 ust. 2 – podatek należny określa się w następujący sposób:

1) do podstawy opodatkowania, dla której określa się podatek należny dodaje się zwolnioną podstawę

opodatkowania i od tak ustalonej podstawy określa się podatek według skali określonej w ust. 1;

2) ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy podstaw opodatkowania;


98

3) ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do podstawy opodatkowania nie zwolnionej z

podatku określając podatek należny.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1, uzyskuje również podstawę

opodatkowania z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł

przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o której mowa w art. 1

ust. 2 nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 2, lub z państwem, w którym dochody są

osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o której mowa w art. 1 ust. 2 tę podstawę

opodatkowania sumuje się z podstawą opodatkowania uzyskaną z tytułu przychodów położonych na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od zsumowanej podstawy

opodatkowania odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie.

Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia,

która proporcjonalnie przypada na podstawę opodatkowania uzyskaną w państwie obcym.

4. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1, uzyskującego wyłącznie podstawę

opodatkowania z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł

przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która nie jest zwolniona od podatku

na podstawie umowy, o której mowa w art. 1 ust. 2 lub z państwem, w którym dochody są osiągane

Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o której mowa w art. 1 ust. 2, zasady określone w ust. 3 stosuje

się odpowiednio.

Art. 171

1. Podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 127 ust. 2, uzyskana przez podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi jest opodatkowana zgodnie z art. 170 ust. 1, z zastrzeżeniem

ust. 2 i 3, chyba że podatnicy podatku dochodowego złożą właściwemu organowi podatkowemu pisemny

wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w załączniku nr 11 część I do

ustawy. Podatnicy podatku dochodowego podejmujący pozarolniczą działalność gospodarczą wniosek lub

oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w załączniku nr 11 część I do ustawy mogą

złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

2. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób

opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej według stawki określonej w art. 169 ust.

4. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu organowi podatkowemu do dnia 20 stycznia

roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik

podatku dochodowego rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może

złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik podatku

dochodowego nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa

właściwemu organowi podatkowemu, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska

z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki

niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy,

odpowiadających czynnościom, które podatnik ten lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub

wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten

traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 169 ust. 14 i jest obowiązany

do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali

podatkowej, o której mowa w art. 170 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

4. Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat

następnych, chyba że podatnik podatku dochodowego, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego,

zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ podatkowy o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub

złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w

załączniku nr 6 do ustawy.

5. Jeżeli podatnik podatku dochodowego:

1) prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki lub spółek niemających

osobowości prawnej;

2) jest wspólnikiem spółek niemających osobowości prawnej

wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej

działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

6. Podatnicy podatku dochodowego, którzy uzyskali podstawę opodatkowania ze źródeł, o których mowa w art.

40 ust. 1 pkt 6 lub 7, ustalaną zgodnie z art. 127 ust. 2, mogą wybrać sposób opodatkowania tych dochodów

według stawki określonej w art. 169 ust. 14. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu

organowi podatkowemu, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, pisemnego

oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik ten rozpoczyna prowadzenie działów


99

specjalnych produkcji rolnej w trakcie roku podatkowego - w terminie 7 dni. Przepis ust. 5 stosuje się

odpowiednio.

7. Pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania na dany rok podatkowy, o którym mowa w ust. 1, podatnik

składa właściwemu, według miejsca zamieszkania podatnika, organowi podatkowemu, nie później niż do

dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności

gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a

jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa

właściwemu, według miejsca zamieszkania podatnika, organowi podatkowemu, nie później niż w dniu

uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił

likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal

prowadzi działalność opodatkowaną w sposób określony w art. 171 ust. 1.

8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki składają

wszyscy wspólnicy właściwym, według miejsca zamieszkania każdego ze wspólników, organom

podatkowym. Wspólnicy spółki cywilnej osób fizycznych rozpoczynający prowadzenie działalności

gospodarczej oświadczenie o wyborze opodatkowania, o którym mowa w ust. 1, mogą złożyć na podstawie

przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

9. W przypadku osiągania podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 143, przepisy dotyczące

oświadczenia, o którym mowa w ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie

takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie za dany rok podatkowy

właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika organowi podatkowemu, nie później niż do 20 dnia

miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku

podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Art. 172

Podstawa opodatkowania uzyskiwana przez podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

ze źródła, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 9, jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 170 ust. 1,

chyba że podatnicy podatku dochodowego złożą właściwemu organowi podatkowemu pisemne oświadczenia o

wyborze opodatkowania określonym w art. 144 ust. 2, do której stosuje się stawkę 8,5%.

Art. 173

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w art. 172, dotyczy również lat

następnych, chyba że podatnik podatku dochodowego, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego

rok podatkowy, zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ podatkowy o rezygnacji z tego sposobu

opodatkowania.

Art. 174

1. Jeżeli podatnicy podatku dochodowego niebędący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt

1, uzyskują również podstawę opodatkowania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podstawa ta

określa podatek należny w obcym państwie, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 70 ust. 1 pkt 8,

w rozliczeniu za rok podatkowy, podstawę tę łączy się z podstawą opodatkowania uzyskaną przez podatnika

podatku dochodowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku należnego

określonego od łącznej podstawy opodatkowania odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym

państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem

odliczenia, która proporcjonalnie przypada na podstawę opodatkowania uzyskaną w obcym państwie.

2. W przypadku gdy:

1) podatnik podatku dochodowego będący spółką posiadającą osobowość prawną podlega

nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1, uzyskuje

podstawę opodatkowania zgodnie z art. 133, oraz

2) podstawa opodatkowania, o której mowa w pkt 1, uzyskiwana jest z tytułu udziału w zyskach spółki

podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na

miejsce ich osiągania, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą

umowę, o której mowa w art. 1 ust. 2, niebędącego państwem członkowskim lub innym państwem

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, oraz

3) spółka, o której mowa w pkt 1, posiada w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, bezpośrednio nie mniej

niż 75% udziałów (akcji)

- odliczeniu podlega również kwota podatku należnego od dochodów, z których zysk został wypłacony,

zapłaconego przez spółkę, o której mowa w pkt 2, w państwie jej siedziby, w części odpowiadającej

udziałowi spółki, o której mowa w pkt 1, w wypłaconym zysku spółki, o której mowa w pkt 2.

3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podmiotów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym

od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w innym niż Rzeczpospolita Polska


100

państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

prowadzących działalność poprzez zagraniczny zakład, o ile umowa, o której mowa w art. 1 ust. 2, zawarta

między Rzeczypospolitą Polską a państwem siedziby tego podmiotu przewiduje przypisanie dochodów

uzyskiwanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do jego zagranicznego zakładu. Kwota odliczenia

nie może przekroczyć tej części podatku należnego, zapłaconego w obcym państwie, jaka proporcjonalnie

przypada na dochód z tego źródła przypisany do zagranicznego zakładu.

4. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do spółek podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od

całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w innym niż Rzeczpospolita Polska

państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

prowadzących działalność poprzez zagraniczny zakład, przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć tej

części podatku należnego, zapłaconego w obcym państwie, jaka proporcjonalnie przypada na dochód z tego

źródła przypisany do zagranicznego zakładu.

Art. 175

Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo

niepobranie podatku zgodnie z taką umową, jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby

podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

ROZDZIAŁ 24. STAWKI PODATKU DOTYCZĄCE ZALICZEK

Art. 176

1. Stawka podatku dotycząca zaliczki na podatek w przypadku podatników podatku dochodowego niebędących

osobami fizycznymi wynosi 19 % podstawy opodatkowania.

2. Stawkę podatku dotyczącą zaliczki na podatek w przypadku podatników podatku dochodowego będących

osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji

rolnej, którzy uzyskują podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 127 ust. 2 określa art. 170 ust. 1.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

będących również wspólnikami spółek niemających osobowości prawnej, które nie są podatnikami podatku

dochodowego.

4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego, którzy wybrali formę

opodatkowania, o której mowa w art. 171 ust. 2.

Art. 177

1. Stawka podatku dotycząca zaliczki pobieranej przez płatników, o których mowa w art. 206, za miesiące od

stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi:

1) 18 % podstawy opodatkowania uzyskanej przez podatnika podatku dochodowego w danym miesiącu za

miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym podstawa opodatkowania uzyskana od

początku roku w tym zakładzie pracy przekroczyła kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego

przedziału skali;

2) 32 % podstawy opodatkowania uzyskanej przez podatnika podatku za miesiące następujące po miesiącu,

w którym podstawa opodatkowania od początku roku przekroczyła kwotę, o której mowa w pkt 1.

2. Stawka podatku określona w ust. 1 pkt 1, ma również zastosowanie, jeżeli podatnik podatku dochodowego

złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź

na zasadach określonych w art. 153 ust. 6, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu:

1) dochody podatnika podatku dochodowego nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a

odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej

2) dochody podatnika podatku dochodowego przekroczą górną granicę pierwszego przedziału skali, a

odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub

dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali.

Art. 178

1. Stawki podatku dotyczące zaliczek, o których mowa w art. 177 ust. 1, mają zastosowanie odpowiednio do

zaliczek pobieranych przez płatników, o których mowa w art. 209 oraz art. 212 ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 8.

2. Stawka podatku dotycząca zaliczek wynosi 18% ma zastosowanie do zaliczek pobieranych przez płatników,

o których mowa w art. 210 ust. 1 oraz art. 212 ust. 1 pkt 3, 4, 6, 7 i 9.

3. Stawka podatku dotycząca zaliczek, o której mowa w ust. 2 ma zastosowanie do podatników podatku

dochodowego, o których mowa w art. 189 ust. 2.


101

ROZDZIAŁ 25. ZMNIEJSZENIA LUB ZWIĘKSZENIA PODATKU NALEŻNEGO

Art. 179

1. Kwota podatku należnego podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, określona

zgodnie z art. 170 ust. 1 lub art. 171 ust. 2, w pierwszej kolejności ulega zmniejszeniu o kwotę:

1) składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach

opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn.

zm.):

a) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach

opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,

b) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej

finansowanych ze środków publicznych.

2) składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne


ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim

lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji

Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 4.

2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek należny, nie może przekroczyć

7,75 % podstawy wymiaru tej składki.

3. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 2 określa się na podstawie dokumentów stwierdzających ich

poniesienie.

4. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem że:

1) nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest podstawa opodatkowania zwolniona od podatku na

podstawie umów o których mowa w art. 1 ust. 2;

2) składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska

państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub

w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od podstawy opodatkowania albo podatku w tym

państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 162 ust. 1 pkt 2;

3) istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy, o której mowa w art. 1 ust. 2, do uzyskania przez organ

podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki

na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

Art. 180

1. Podatnik ma prawo zmniejszyć kwotę podatku należnego określonego zgodnie z art. 170 ust. 1,

zmniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 179 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7-9, o kwotę określoną

zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1) wykonywał władzę rodzicielską;

2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy

zawartej ze starostą.

2. Podatnik dokonuje zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1, o kwotę stanowiącą 1/6 kwoty zmniejszającej

podatek w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 170 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w

którym wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę nad pierwszym lub drugim dzieckiem.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w

rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2) wstąpiło w związek małżeński.

3. Jeżeli w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona

funkcja lub sprawowana opieka, każdemu z podatników przysługuje zmniejszenie w kwocie stanowiącej

1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

4. Zmniejszenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych

pozostających w związku małżeńskim; kwota zmniejsza podatek należny w częściach równych lub w

dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

5. Przepisy ust. 1 - 4 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa

w art. 153 ust. 6 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku

alimentacyjnego, w rozumieniu przepisów prawa rodzinnego, oraz w związku ze sprawowaniem funkcji

rodziny zastępczej.

6. Przepisy art. 153 ust. 9 i 10 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 4 i 5.

7. Kwotę zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1, z tytułu wykonywania władzy, pełnienia funkcji albo

sprawowania opieki nad trzecim i czwartym dzieckiem określa się w wysokości 1/4 kwoty zmniejszającej


102

podatek w pierwszym przedziale skali podatkowej określonej w art. 170 ust. 1, za każdy miesiąc

wykonywania władzy, pełnienia funkcji albo sprawowania opieki.

8. Kwotę zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1, z tytułu wykonywania władzy, pełnienia funkcji albo

sprawowania opieki nad piątym i każdym następnym dzieckiem określa się w wysokości 1/2 kwoty

zmniejszającej podatek w pierwszym przedziale skali podatkowej określonej w art. 170 ust. 1, za każdy

miesiąc wykonywana władzy, pełnienia funkcji albo sprawowania opieki.

9. W przypadkach określonych w ust. 7 i 8 przepisy ust. 2 - 6 stosuje się odpowiednio.

Art. 181

Podatnik podatku dochodowego może zmniejszyć kwotę należnego podatku dochodowego w deklaracji rocznej

podatku dochodowego, o kwotę stanowiącą równowartość 50 % zapłaconego podatku rolnego za rok

podatkowy, którego dotyczy deklaracja, jeżeli podatnik wybrał opodatkowania podatkiem dochodowym

przychodów z działalności rolniczej na podstawie ustawy.

Art. 182

Kwotę podatku należnego, o której mowa w art. 165, podatnik podatku dochodowego obowiązany jest

zwiększyć zgodnie z art. 166 ust. 1 w następujących przypadkach:

1) w razie cofnięcia zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej, o której mowa w art. 130

ust. 1 pkt 1 o kwotę podatku należnego wynikającego z podstawy opodatkowania ustalonej z tytułu

prowadzenia działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej;

2) w razie otrzymania przez podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną zwrotu uprzednio

zapłaconych i odliczonych od podatku należnego składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa

w art. 179;

3) w razie otrzymania przez podatnika podatku dochodowego będącego osoba fizyczną zwrotu uprzednio

zapłaconego za granicą i odliczonego podatku należnego.

ROZDZIAŁ 26. SZCZEGÓLNA NADPŁATA PODATKU

Art. 183

1. Nadpłatą podatku dochodowego jest nadwyżka zapłaconych zaliczek przez podatników podatku

dochodowego bądź zaliczek pobranych przez płatników, nad kwotę podatku należnego pomniejszonego

zgodnie z art. 179-181.

2. Nadpłata podatku, o której mowa w ust. 1, powstaje z dniem następującym po pierwszym dniu następującym

po zakończeniu roku podatkowego.

Art. 184

Nadpłata, o której mowa w art. 183 ust. 1, powstaje również w przypadku nadpłacenia lub nienależnie

zapłaconego podatku przez płatnika podatku należnego określonego od podstawy opodatkowania, o której mowa

w art. 132 ust. 1 pkt 1-5.

Art. 185

1. Nadpłata podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego,

z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku skorygowania deklaracji rocznej podatku dochodowego przez podatnika podatku

dochodowego, nadpłata podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia jej skorygowania.

3. Nadpłata, o której mowa w art. 184, podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia korekty

miesięcznej deklaracji płatnika podatku dochodowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 186

W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale odpowiednio mają zastosowanie przepisy Rozdziału 9

Ordynacji podatkowej.

DZIAŁ VII. ZAPŁATA PODATKU

ROZDZIAŁ 27. ZAPŁATA PODATKU I ZALICZEK NA PODATEK PRZEZ PODATNIKÓW

Art. 187

Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 206, 208 – 210 i 212,

jeżeli osiągają inne dochody, od których płatnicy nie mają obowiązku poboru zaliczek na podatek, są obowiązani

wpłacić zaliczki na podatek należny od tych dochodów według zasad określonych w art. 189 ust. 4.


103

Art. 188

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, którzy osiągają przychody z działów

specjalnych produkcji rolnej, są obowiązani wpłacać do kasy lub na rachunek właściwego organu

podatkowego zaliczki miesięczne w wysokości ustalonej decyzją właściwego organu podatkowego obniżone

o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 179, opłaconej w tym miesiącu przez

podatnika w terminach określonych w art. 191 ust. 1.

2. Jeżeli podatnicy, o których mowa w ust. 1, osiągają poza dochodem z działów specjalnych produkcji rolnej

inne dochody, od dochodów tych opłacają zaliczki według zasad określonych w art. 187, bez łączenia tych

dochodów z dochodem z działów specjalnych produkcji rolnej.

Art. 189

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi osiągający dochody:

1) z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 7;

2) z najmu lub dzierżaw

- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według

zasad określonych w art. 190 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 190 ust. 5-8.

2. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi osiągający dochody bez pośrednictwa

płatników:

1) ze stosunku pracy z zagranicy;

2) z emerytur i rent z zagranicy;

3) z tytułów określonych w art. 44 ust. 1 pkt 1, 3, 5-8, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według

zasad określonych w art. 190 ust. 2.

3. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66 ust. 3 pkt 2,

uzyskujący przychody określone w art. 132 bez pośrednictwa płatników, są obowiązani bez wezwania

wpłacać podatek dochodowy na zasadach, o których mowa w art. 169 ust. 2 i 3, za miesiące, w których

uzyskali ten przychód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni. Podatek za grudzień

jest płatny w terminie złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego.

4. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną, uzyskujący przychody z innych źródeł, o których

mowa w art. 40 ust. 1 pkt 18, na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące

umowy zlecenia lub o dzieło, może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do

uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 170 ust. 1. Przy

obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w

art. 170.

5. Podatnik, o którym mowa w ust. 4, jeżeli dokonał w trakcie roku podatkowego wpłaty zaliczki jest

obowiązany do wpłacania kolejnych zaliczek od dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych

miesiącach, aż do końca tego roku podatkowego.

6. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 4 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o

której mowa w art. 179, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

7. Miesięczne zaliczki obliczone w sposób określony w ust. 4 i 6 podatnik jest obowiązany wpłacać, na

rachunek właściwego organu podatkowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w

którym uzyskał dochód, a za grudzień - w terminie złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego.

Art. 190 1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 189 ust. 1, są

obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z

zastrzeżeniem art. 190 ust. 6, ustala się w następujący sposób:

1) obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły

kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;

2) zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 162,

171 i 172;

3) zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu

osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.

2. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi uzyskujący dochody, o których mowa w art.

189 ust. 2, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był

uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego, wpłacać zaliczki

miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa

w art. 170 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca

przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 96-98 oraz


104

zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 162 ust. 1 pkt 1 i ust. 2. Przy obliczaniu

zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 170 ust.

1.

3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 2 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o

której mowa w art. 179, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

4. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66 ust. 3 pkt 2,

uzyskujący z zagranicy dochody z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie

stosunku pracy, są obowiązani wpłacać zaliczki na zasadach określonych w ust. 2 i 3, po przekroczeniu

okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z

opodatkowania tych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; w tym przypadku przy obliczaniu

pierwszej zaliczki podatnik jest obowiązany uwzględnić dochody uzyskane od początku roku podatkowego.

5. Przepisy art. 189 ust. 2 i art. 192 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego

opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 178 ust. 3 i 4 stosuje się

odpowiednio.

6. Podatnicy, o których mowa w art. 189 ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 150 i 177

ust. 14, są obowiązani wpłacać na rachunek właściwego organu podatkowego, zaliczki miesięczne w

wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym

zgodnie z art. 177 ust. 14, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 179.

7. Podatnicy, o których mowa w art. 189 ust. 1 pkt 1, będący małymi podatnikami oraz podatnicy

rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 114 ust. 7, mogą wpłacać

zaliczki kwartalne. Wysokość zaliczek za pierwszy, drugi i trzeci kwartał roku podatkowego, z zastrzeżeniem

ust. 8, ustala się w następujący sposób:

1) obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od kwartału, w którym dochody przekroczyły kwotę

powodującą obowiązek zapłacenia podatku;

2) zaliczkę za ten kwartał stanowi podatek obliczony od dochodu według zasad określonych w art. 162, 171

i 172;

3) zaliczkę za kolejne kwartały ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu

osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za poprzednie kwartały.

8. Podatnicy, o których mowa w ust. 6, będący małymi podatnikami oraz podatnicy rozpoczynający

prowadzenie działalności gospodarczej mogą wpłacać na rachunek właściwego organu podatkowego,

zaliczki kwartalne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku

roku, obliczonym zgodnie art. 143 i 169 ust. 14, a sumą należnych zaliczek za poprzednie kwartały, z

uwzględnieniem 179. Przepis art. 114 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

9. Mali podatnicy, którzy wybrali kwartalny sposób wpłacania zaliczek, są obowiązani do dnia 20 lutego roku

podatkowego zawiadomić właściwy organ podatkowy o wyborze tego sposobu wpłacania zaliczek.

Podatnicy, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności w trakcie roku podatkowego, składają

zawiadomienie w terminie do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż

w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Zawiadomienie dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik,

w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej do właściwego organu

podatkowego o rezygnacji z kwartalnego sposobu wpłacania zaliczek.

Art. 191

1. Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w art. 189 ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego

miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego

miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni

kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego.

Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do

jej wpłaty złoży deklarację roczną podatku dochodowego i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych

w art. 197.

2. Podatnicy, o których mowa w art. 189 ust. 1 pkt 1 oraz podatnicy określeni w art. 25 ust. 1 pkt 2-5, mogą

wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty

obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku

podatkowym określonej w art. 170, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów

specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 143, wykazanego w deklaracji

rocznej podatku dochodowego, złożonej:

1) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo

2) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata - jeżeli w deklaracji rocznej

podatku dochodowego, o której mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej

działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej

obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art.


105

170 ust. 1; jeżeli również w tej deklaracji podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności

gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nie przekraczającej kwoty niepowodującej

obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art.

170 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

3. Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani:

1) do dnia 20 lutego roku podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania

zaliczek, zawiadomić w formie pisemnej właściwy organ podatkowy o wyborze tej formy;

2) stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy;

3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1;

4) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 197 ust. 1.

4. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w

terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ podatkowy o

rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

5. Przepisy ust. 2-4, 8 i 9 nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w

roku podatkowym albo w roku poprzedzającym rok podatkowy.

6. Jeżeli podatnik złoży korektę rocznej deklaracji podatku dochodowego, powodującą zmianę wysokości

podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek wpłacanych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:

1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli

deklaracja korygująca została złożona we właściwym organie podatkowym do końca roku

poprzedzającego rok, w którym zaliczki są płacone w uproszczonej formie;

2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została

złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli deklaracja

korygująca została złożona w roku, w którym zaliczki są płacone w uproszczonej formie;

3) nie zmienia się - jeżeli deklaracja korygująca została złożona w terminie późniejszym niż wymieniony w

pkt 1 i 2.

7. W przypadku, gdy właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej stwierdzi inną

wysokość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej niż wysokość dochodu z tej działalności

wykazana w deklaracji rocznej podatku dochodowego, o której mowa w art. 197 ust. 1 lub 2 pkt 2, albo w

deklaracji korygującej, przepisy art. 189 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

8. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi opodatkowani w danym roku podatkowym na

zasadach określonych w art. 143 i 169 ust. 14, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, kwotę

zaliczek obliczają, z zastrzeżeniem ust. 9, od dochodu, o którym mowa w ust. 2, przy zastosowaniu stawki

podatku w wysokości 19 %.

9. Kwotę zaliczki podlegającą wpłacie, obliczoną w sposób określony w ust. 2 lub 8, zmniejsza się o kwotę

składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 179, zapłaconej w danym miesiącu przez

podatnika.

Art. 192

Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66 ust. 2 pkt 2, czasowo

przebywający za granicą, którzy osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym

wrócili do kraju, wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy. Jeżeli termin płatności przypada po zakończeniu roku

podatkowego, należny podatek jest płatny w terminie złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego. Do

obliczenia należnej zaliczki stosuje się odpowiednio art. 190 ust. 3 oraz 4.

Art. 193 Podatnik, o którym mowa w art. 189 ust. 1 pkt 1, który na podstawie przepisów o swobodzie działalności

gospodarczej zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z

obowiązków wynikających z art. 189 ust. 1 pkt 1, art. 190 ust. 2, 6 i 8 oraz art. 191 ust. 1 i 2 za okres objęty

zawieszeniem.

Art. 194 Podatnik, o którym mowa w art. 189 ust. 1 pkt 1, który jest wspólnikiem spółki nie mającej osobowości prawnej,

nie będącej podatnikiem podatku dochodowego, jeżeli spółka zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej

na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z

obowiązków wynikających z art. 189 ust. 1 pkt 1, art. 190 ust. 2, 6 i 8 oraz art. 191 ust. 1 i 2 za okres objęty

zawieszeniem.


106

Art. 195 Przepis art. 194 stosuje się, jeżeli podatnik będący wspólnikiem spółki nie później niż przed upływem 7 dni od

dnia złożenia wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej na podstawie

przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ podatkowy o

okresie zawieszenia wykonywania tej działalności.

Art. 196

Po okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie

działalności gospodarczej podatnicy, o których mowa w art. 193, wpłacają zaliczki według zasad, o których

mowa w art. 190 ust. 2, 6 i 8 oraz w art. 191 ust. 1 i 2.

Art. 197

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń i

zmniejszeń podstawy opodatkowania lub należnego podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot,

w deklaracji rocznej podatku dochodowego podatkowej składanej za rok podatkowy, w którym otrzymał ten

zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone odpowiednio do podstawy opodatkowania lub

podatku należnego.

2. W deklaracji, o której mowa w art. 189 ust. 1 lub ust. 2, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym

mowa w art. 169 ust. 2 pkt 1 i 2, ust. 3 pkt 1 i 2, ust. 10 pkt 1, ust. 11, jeżeli podatek ten nie został pobrany

przez płatnika.

3. W terminie określonym w art. 231 ust. 1 pkt 1, podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi

są obowiązani wpłacić:

1) różnicę między podatkiem należnym wynikającym z deklaracji, o której mowa w ust. 1, a sumą

należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników;

2) należny podatek dochodowy wynikający z deklaracji, o której mowa w art. 189 ust. 2 pkt 1;

3) należny podatek dochodowy wynikający z deklaracji, o której mowa w art. 189 ust. 2 pkt 2, albo różnicę

pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z deklaracji, o której mowa w art. 181 ust. 2 pkt 2, a sumą

należnych za dany rok zaliczek;

4) należny podatek wynikający z deklaracji, o której mowa w art. 189 ust. 2 pkt 3.

Art. 198

1. Podatnicy podatku dochodowego nie będący osobami fizycznymi, z zastrzeżeniem ust. 3, 8-12, art. 199, art.

200 ust. 1 - 2 oraz art. 132 i 133, są obowiązani wpłacać na rachunek właściwego organu podatkowego

zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od

początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

2. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za

miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 8. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w

terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za

ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży deklarację podatku dochodowego i dokona

zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 203.

3. Podatnicy podatku dochodowego rozpoczynający działalność, w pierwszym roku podatkowym, z

zastrzeżeniem ust. 4, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy

podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za

poprzednie kwartały.

4. Zaliczki kwartalne, o których mowa w ust. 3, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca

następującego po kwartale, za który jest wpłacana zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 8. Zaliczkę za ostatni

kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku

podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty

złoży deklarację roczną podatku dochodowego i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 203.

5. Do podatników rozpoczynających działalność, którzy zamierzają wpłacać zaliczki kwartalne, o których

mowa w ust. 3, przepisy art. 110 ust. 8 stosuje się odpowiednio.

6. Podatnicy, którzy wybrali kwartalne wpłaty zaliczek, o których mowa w ust. 3, mają obowiązek w terminie

do dnia 20 drugiego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwy organ podatkowy

o wyborze tej metody.

7. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6, dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie wpłaty

pierwszej zaliczki za dany rok podatkowy zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ podatkowy o

rezygnacji z kwartalnych wpłat zaliczek.

8. Podatnicy podatku dochodowego nie będący osobami fizycznymi uzyskujący w roku podatkowym

przychody z działalności rolniczej, określone w art. 7 ust. 2, oraz z innych źródeł, u których w roku

poprzedzającym rok podatkowy udział przychodów z działalności rolniczej w ogólnej kwocie przychodów,


107

ustalony zgodnie z art. 130 ust. 1 pkt 4, wynosił co najmniej 50%, mogą wpłacać zaliczki, o których mowa w

ust. 1-4, począwszy od dnia 20 października każdego roku.

9. Przepis ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 10, nie ma zastosowania do podatników podatku dochodowego, których

dochody w całości są wolne od podatku, z wyjątkiem podatników, o których mowa w art. 130 ust. 1 pkt 2-18,

przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie.

10. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania także do podatników podatku dochodowego wymienionych w art. 70 ust.

1 pkt 4.

11. Jeżeli podatnicy podatku dochodowego nie będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 129 ust. 1

uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten

wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym -

podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w

którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się

również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych

latach na cele określone w art. 130 ust. 1 pkt 2-18.

12. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji podatnika podatku dochodowego w okresie

uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia.

Art. 199

1. Podatnik podatku dochodowego nie będący osobą fizyczną, który złoży we właściwym organie podatkowym

w formie pisemnej oświadczenie, że:

1) zaprzestał działalności albo

2) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 198 ust. 11 i nie osiąga przychodów z działalności wymienionej

w art. 130 ust. 1 pkt 2-18 oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż określone w art. 130 ust. 1 pkt 2-

18

- jest zwolniony od obowiązków wynikających z art. 198 ust. 1 i 2 od dnia złożenia tego oświadczenia. W

przypadku zmiany stanu faktycznego uzasadniającego to zwolnienie podatnik, bez wezwania, jest

obowiązany stosować przepisy art. 198 ust. 1-8, 11 i 12.

2. W przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie

działalności gospodarczej podatnik podatku dochodowego nie będący osobą fizyczną jest zwolniony od

obowiązków wynikających z art. 198 ust. 1 i 2, albo art. 200 za okres objęty zawieszeniem.

3. Podatnik podatku dochodowego będący wspólnikiem spółki nie mającej osobowości prawnej nie będącej

podatnikiem podatku dochodowego, która zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie

przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków

wynikających z art. 198 ust. 1 i 2 albo art. 200 za okres objęty zawieszeniem.

4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się, jeżeli podatnik nie później niż przed upływem 7 dni od dnia złożenia wniosku

o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o

swobodzie działalności gospodarczej zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ podatkowy.

5. Po okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie

działalności gospodarczej podatnicy, o których mowa w ust. 3 i 4, wpłacają zaliczki według zasad, o których

mowa w art. 198 ust. 1-4 albo art. 200.

Art. 200

1. Podatnicy podatku dochodowego nie będący osobami fizycznymi mogą wpłacać zaliczki miesięczne w

danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w

deklaracji, o której mowa w art. 231 ust. 1 pkt 2, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy.

Jeżeli w tej deklaracji podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w

wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z deklaracji rocznej podatku dochodowego złożonej w roku

poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku

należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

2. Jeżeli deklaracja, o której mowa w art. 231 ust. 1 pkt 2, złożona w roku poprzedzającym dany rok podatkowy

dotyczy roku podatkowego, który trwał krócej lub dłużej niż 12 kolejnych miesięcy - podatnicy mogą

wpłacać zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w wysokości podatku należnego,

wykazanego w tej deklaracji, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego,

którego deklaracja dotyczy. Jeżeli w deklaracji tej podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać

zaliczki miesięczne w sposób wskazany powyżej, z tym że wysokość podatku należnego musi wynikać z

deklaracji złożonej w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Przepis ust. 1 zdanie ostatnie



108

Art. 201

1. Podatnicy podatku dochodowego nie będący osobami fizycznymi, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek

na zasadach określonych w art. 200, są obowiązani:

1) w formie pisemnej zawiadomić o tym właściwy organ podatkowy w terminie wpłaty pierwszej zaliczki w

roku podatkowym, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek;

2) stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym;

3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w art. 198 ust. 2 i 8 uwzględniając zasady wyrażone w tych

przepisach;

2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie wpłaty

pierwszej zaliczki za dany rok podatkowy zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ podatkowy o

rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

3. Przepisy ust. 1 i art. 200 nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w

roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym.

4. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, złoży korektę deklaracji, o której mowa w art. 231 ust. 1 pkt 2,

powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej

formie, kwota tych zaliczek:

1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli

deklaracja korygująca została złożona we właściwym organie podatkowym do końca roku podatkowego

poprzedzającego rok podatkowy, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej;

2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została

złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli deklaracja

korygująca została złożona w roku podatkowym, w którym za który zaliczki są płacone w formie

uproszczonej;

3) nie zmienia się - jeżeli deklaracji korygująca została złożona w terminie późniejszym niż wymieniony w

pkt 1 i 2.

5. W przypadku gdy właściwy organ podatkowy określi należny podatek dochodowy w wysokości innej niż

wykazana w deklaracji rocznej podatku dochodowego albo w deklaracji korygującej, przepisy ust. 4 stosuje

się odpowiednio.

Art. 202

1. W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 138 ust. 2, spółka przejmująca obowiązana jest, bez wezwania,

w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić na rachunek

właściwego organu podatkowego podatek, o którym mowa w art. 161 ust. 10 pkt 2.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Art. 203

Podatnicy podatku dochodowego nie będący osobami fizycznymi, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na

podstawie art. 31, art. 70 ust. 1 pkt 4 lit. a i przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach

działkowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1419), są obowiązani w terminie złożenia rocznej deklaracji

podatkowej wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w tej

deklaracji a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Art. 204

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi podlegający określający podstawę

opodatkowania zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2, są obowiązani za każdy miesiąc obliczać zaliczki na podatek i

wpłacać je na rachunek właściwego organu podatkowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za

miesiąc grudzień - w terminie złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego.

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą obliczać zaliczki na podatek i wpłacać je na rachunek właściwego

organu podatkowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, a za ostatni kwartał

roku podatkowego - w terminie złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego.

3. Przepis ust. 2 mogą stosować wyłącznie podatnicy, których przychody z działalności prowadzonej

samodzielnie albo przychody spółki - w roku poprzedzającym rok podatkowy - nie przekroczyły kwoty

stanowiącej równowartość 25.000 euro.

4. Podatnicy podatku dochodowego, o których mowa w ust. 2, są obowiązani do dnia 20 stycznia roku

podatkowego zawiadomić o tym właściwy organ podatkowy. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego

podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej, nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania

lub nie zawiadomił właściwego organu podatkowego o zaprzestaniu wpłacania zaliczek za okresy kwartalne,

uważa się, że nadal wpłaca zaliczki za te okresy.


109

5. Podatnik, który na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiesił wykonywanie

działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1

albo 2 za okres objęty zawieszeniem.

6. Podatnik, który jest wspólnikiem spółki jawnej nie będącej podatnikiem podatku dochodowego, jeżeli spółka

zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności

gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 albo 2 za

okres objęty zawieszeniem.

7. Przepis ust. 6 stosuje się, jeżeli podatnik nie później niż przed upływem 7 dni od dnia złożenia wniosku o

wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, zawiadomi w formie pisemnej

właściwy organ podatkowy o okresie zawieszenia wykonywania tej działalności.

8. Zaliczki na podatek dotyczące okresu zawieszenia, o którym mowa w ust. 5 i 6, w danym roku podatkowym,

podatnik jest obowiązany obliczyć i wpłacić na rachunek właściwego organu podatkowego, po wznowieniu

wykonywania działalności gospodarczej, w terminie:

1) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wznowiono wykonywanie działalności

gospodarczej - w przypadku podatników, o których mowa w ust. 1;

2) do 20 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym wznowiono wykonywanie działalności

gospodarczej - w przypadku podatników, o których mowa w ust. 2.

9. Jeżeli wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje w ostatnim miesiącu roku

podatkowego, zaliczki na podatek dochodowy dotyczące okresu zawieszenia, o którym mowa w ust. 5 i 6, w

danym roku podatkowym, podatnik jest obowiązany obliczyć i wpłacić na rachunek właściwego organu

podatkowego, w terminie złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego. W tym samym terminie zaliczki

na podatek dochodowy są obowiązani obliczyć i wpłacić na rachunek właściwego organu podatkowego

podatnicy, o których mowa w ust. 2, jeżeli wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje w

ostatnim kwartale roku podatkowego.

10. W przypadku gdy wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje w roku następującym po

roku podatkowym, w którym rozpoczęto zawieszenie, zaliczki na podatek dochodowy:

1) przypadające za okres zawieszenia w roku podatkowym, w którym zawieszenie rozpoczęto, podatnik jest

obowiązany określić i wpłacić w terminie, o którym mowa w ust. 9;

2) przypadające za okres zawieszenia w roku podatkowym, w którym wznowiono wykonywanie

działalności gospodarczej, podatnik jest obowiązany określić i wpłacić zgodnie z przepisami ust. 8 i 9.

11. W przypadku gdy wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje w roku następującym dwa

lata po roku podatkowym, w którym rozpoczęto zawieszenie:

1) zaliczki na podatek dochodowy przypadające za okres zawieszenia w roku podatkowym, w którym

zawieszenie rozpoczęto, podatnik jest obowiązany określić i wpłacić w terminie, o którym mowa w ust.

9;

2) należny podatek dochodowy przypadający za okres zawieszenia w roku podatkowym następującym po

roku, w którym zawieszenie rozpoczęto, podatnik jest obowiązany określić i wpłacić w terminie, o

którym mowa w ust. 9;

3) przypadający za okres zawieszenia w roku podatkowym, w którym wznowiono wykonywanie

działalności gospodarczej, podatnik jest obowiązany określić i wpłacić zgodnie z przepisami ust. 8 i 9.

Art. 205

1. Określając podstawę opodatkowania w deklaracji rocznej podatku dochodowego podatnik, o którym mowa w

art. 204 ust. 1 i 2, może odliczyć od przychodów:

1) stratę, o której mowa w art. 121 ust. 4, z okresu, w którym uzyskiwał przychody z pozarolniczej

działalności gospodarczej, w przypadkach gdy podstawa opodatkowania określana była na innych

zasadach niż zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2 i karta podatkowa;

2) wydatki określone w art. 162 ust. 1, jeżeli nie zostały odliczone od innej podstawy opodatkowania.

2. Jeżeli przychody podatnika są opodatkowane różnymi stawkami, odliczenia, o których mowa w ust. 1,

dokonuje się od każdego rodzaju przychodu w takiej proporcji, w jakiej w roku podatkowym pozostają

poszczególne przychody opodatkowane różnymi stawkami w ogólnej kwocie przychodów w przypadku

których podstawę opodatkowania określało się zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2.

3. Należny podatek dochodowy od podstawy opodatkowania określonej zgodnie z ust. 1, podatnik może

zmniejszyć o składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 179, o ile składek tych podatnik

nie odliczył od podatku określonego zgodnie z art. 170 ust. 1.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do zaliczek określonych w art. 204 ust. 1 i 2.


110

ROZDZIAŁ 28. ZAPŁATA PODATKU I ZALICZEK NA PODATEK PRZEZ PŁATNIKÓW

Art. 206

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej

"zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy

od podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, którzy uzyskują od tych zakładów

przychody z pracy najemnej – a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady

pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Art. 207

1. Zaliczki, o których mowa w art. 206, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 2, wynoszą:

1) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika podatku dochodowego

będący osobą fizyczną uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą

górną granicę pierwszego przedziału skali - 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu;

2) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o

której mowa w pkt 1 - 32 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok

zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach określonych w art. 146 ust. 6, a za

rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu:

1) dochody podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną nie przekroczą górnej granicy

pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z

wyjątkiem renty rodzinnej - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18 % dochodu

uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo zmniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12

kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, określonej w art.

162 ust. 1.

2) dochody podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną przekroczą górną granicę pierwszego

przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty

rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali, zaliczki za wszystkie miesiące

roku podatkowego wynoszą 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

3. Płatnicy, którym podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną złożył oświadczenie wymienione w

ust. 2, pobierają zaliczki według zasad określonych w ust. 2 począwszy od miesiąca następującego po

miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie.

4. Jeżeli nastąpi zmiana stanu faktycznego upoważniającego do obniżki zaliczek lub utrata możliwości do

opodatkowania dochodów zgodnie z art. 153, podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną jest

obowiązany poinformować o tym płatnika; w tym przypadku od miesiąca następującego po miesiącu, w

którym podatnik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, zaliczki są pobierane według zasad

określonych w ust. 1.

5. Zaliczkę określoną zgodnie z ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej

podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli podatnik podatku

dochodowego będący osobą fizyczną przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży

płatnikowi oświadczenie, w którym stwierdzi, że:

1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;

2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni

zajmującej się produkcją rolną;

3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 190 ust. 1;

4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu

Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;

5) ten płatnik jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.

6. Oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia

złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie.

7. Płatnik nie zmniejsza zaliczki zgodnie z ust. 5, jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną

złożył mu pisemną informację o zmianach stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia – od miesiąca

następującego po miesiącu złożenia tej informacji.

8. Płatnik przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 96 ust. 1 pkt 1, przy

czym kwotę 150,00 zł płatnik stosuje wówczas, gdy pracownik złoży mu oświadczenie, że jego miejsce

zamieszkania jest położone w innej miejscowości niż zakład pracy oraz nie otrzymuje dodatku za rozłąkę;

przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio.

9. Zaliczkę określoną zgodnie z ust. 5 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której

mowa w art. 179, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika podatku dochodowego

będącego osobą fizyczną.


111

10. Płatnik nie pobiera zaliczek na podatek od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej

poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać

opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika podatku dochodowego

będącego osobą fizyczną płatnik pobiera zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z ust. 1-9, z

uwzględnieniem art. 170 ust. 3 i 4.

Art. 208

1. Rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną są obowiązane jako

płatnicy pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od dokonywanych na rzecz podatników

podatku dochodowego będących członkami spółdzielni lub ich domownikami wypłat z tytułu dniówek

obrachunkowych, udziału w dochodzie podzielnym spółdzielni, a także uzyskiwanych od spółdzielni przez

tych podatników zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

2. Zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia określa się zgodnie z art. 207 ust. 1-4

zmniejszając je o kwotę określona zgodnie z art. 207 ust. 5 miesięcznie.

3. Dla określenia zaliczek od wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych do opodatkowania przyjmuje się ich

część ustaloną w takim stosunku procentowym, w jakim pozostawał w roku poprzedzającym rok podatkowy

udział dochodu zwolnionego od podatku dochodowego podatników podatku dochodowego nie będących

osobami fizycznymi, z tytułu dochodów z działalności pozarolniczej i działów specjalnych produkcji rolnej

przeznaczonych na wynagrodzenia za pracę członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych

spółdzielni zajmujących się produkcją rolną, a także ich domowników gdy wynagrodzenia związane są z ta

działalnością, w ogólnej kwocie wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, pomniejszoną o pobrane przez

płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 162 ust. 1 pkt 1 lit. b, zmniejszające przychody

podlegające opodatkowaniu. Jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy nie wystąpił dochód określony w

zdaniu poprzednim, płatnicy, o których mowa w ust. 1, nie pobierają w roku podatkowym zaliczek na

podatek.

4. Zaliczkę określoną zgodnie z ust. 2 i 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której

mowa w art. 179, pobranej w tym miesiącu przez spółdzielnię ze środków podatnika podatku dochodowego


5. Po zakończeniu roku podatkowego płatnicy, o których mowa w ust. 1, określają za ten rok, według zasad

wynikających z ust. 3, udział dochodu zwolnionego od podatku dochodowego tej spółdzielni w ogólnej

kwocie wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych oraz kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i

zdrowotne obliczonych od przychodów podlegających opodatkowaniu i rozliczają podatek.

Art. 209

1. Organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio

przez te organy przychodów z tytułu emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków

przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia

społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych.

2. Płatnik nie pobiera zaliczek na podatek od dochodów, o których mowa w art. 69 ust. 1 pkt 101, jeżeli

podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną przedłoży płatnikowi dokumenty określone w tym

przepisie.

3. Zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia, określa się zgodnie z art. 207 ust. 1-

4, zmniejszając o kwotę, o której mowa w art. 207 ust. 5 miesięcznie.

4. Płatnik na wniosek podatnika określa i pobiera zaliczki na podatek dochodowy w ciągu roku bez

pomniejszania o kwotę określoną w art. 207 ust. 5, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w

którym został złożony wniosek.

5. Zaliczkę określoną zgodnie z ust. 1, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której



Art. 210 1. Organ rentowy jako płatnik pobiera zaliczkę od zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych

bezpośrednio przez tego płatnika, stosując najniższą stawkę procentową.

2. Zaliczkę, o której mowa w ust. 1, określoną zgodnie z ust. 5, zmniejsza się o kwotę obliczoną zgodnie z art.

207 ust. 5, jeżeli:

1) wypłata zasiłków dotyczy okresu pełnego miesiąca kalendarzowego i związana jest z pozostawaniem w

stosunku służbowym, w stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy oraz

2) łącznie z dokumentacją uzasadniającą wypłatę zasiłków płatnikowi złożone zostanie przez zasiłkobiorcę

oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że w okresie zasiłkowym:


112

a) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,

b) nie osiąga innych dochodów poza dochodami uzyskiwanymi w zakładzie pracy, w którym

ubezpieczenie z tytułu zatrudnienia jest podstawą powstania prawa do zasiłku,

c) zakład pracy, o którym mowa w lit. b, określa zaliczki na podatek stosując z art. 207 ust. 5,

d) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu

Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

3. W przypadku zmian stanu faktycznego, określonych w ust. 2 pkt 2, przepis art. 207 ust. 7 stosuje się

odpowiednio.

4. Zaliczkę określoną zgodnie z ust. 1, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której



5. W przypadku wypłaty zasiłków bezpośrednio przez organ rentowy po ustaniu zatrudnienia, przepisy ust. 1-3

oraz art. 207 ust. 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 211

1. Organy rentowe jako płatnicy są obowiązane, w terminie do końca lutego, po upływie roku podatkowego,

sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku podatnikom podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń

przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych i nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych oraz

właściwemu organowi podatkowemu; obowiązek ten nie dotyczy podatników:

1) w stosunku do których ustał obowiązek poboru zaliczek;

2) którym zaliczki były ustalane zgodnie z art. 207 ust. 2-4, chyba że podatnik podatku dochodowego

będący osobą fizyczną przed końcem roku podatkowego złoży oświadczenie o rezygnacji z zamiaru

opodatkowania zgodnie z art. 153 ust. 2 i 6;

3) w stosunku do których, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zwolniono płatnika w całości lub

w części z obowiązku poboru zaliczek na podatek;

4) którym nie pobierano zaliczek na podatek stosownie do postanowień umów o unikaniu podwójnego

opodatkowania.

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną poza dochodami uzyskanymi od płatnika:

1) nie uzyskał w roku podatkowym innych dochodów, z wyjątkiem przypadków dla których określa się

szczególną podstawę opodatkowania;

2) nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 3-5;

3) nie korzysta z możliwości łącznego opodatkowania jego dochodów z dochodami małżonka bądź nie

korzysta z możliwości opodatkowania, o którym mowa w art. 153 ust. 6;

4) nie uzyskał przychodów powodujących obliczenie należnego podatku zgodnie z art. 170 ust. 3;

5) nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych, z zastrzeżeniem ust. 6

- podatek wynikający z rozliczenia rocznego obniżony o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której

mowa w art. 179 pobranej w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika podatku dochodowego

będącego osoba fizyczną, jest podatkiem należnym od tego podatnika.

3. Jeżeli podatnik podatku dochodowego dokonał zwrotu nienależnie pobranych przychodów z tytułu emerytur

i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń

przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych,

otrzymanych bezpośrednio z tego płatnika, a obowiązek poboru zaliczek przez tego płatnika trwa - płatnik

odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek

oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

4. W przypadku przyznania podatnikowi podatku dochodowego prawa do emerytury, renty z tytułu

niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, renty rodzinnej, renty strukturalnej lub zasiłków z

ubezpieczenia społecznego, za okres, za który podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną

pobierał świadczenie z innego organu rentowego w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek i składkę

na ubezpieczenie zdrowotne - płatnik odejmuje te kwoty od przyznanego świadczenia przy ustalaniu

wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu podatku, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie

informacje.

5. W przypadku przyznania podatnikowi podatku dochodowego będącemu osobą fizyczną prawa do emerytury,

renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłków z ubezpieczenia

społecznego lub renty rodzinnej, za okres, za który podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną

pobierał zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium albo inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania

bez pracy, nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, zasiłek przedemerytalny lub świadczenie

przedemerytalne, pobrane z tego tytułu kwoty w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek i składkę na

ubezpieczenie zdrowotne - płatnik odejmuje od przyznanego świadczenia przy ustalaniu wysokości zaliczek

oraz w rocznym obliczeniu podatku.


113

6. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną otrzymał bezpośrednio od tego płatnika zwrot

uprzednio zapłaconej i odliczonej składki na ubezpieczenie zdrowotne, a obowiązek poboru zaliczek przez

tego płatnika trwa - płatnik w rocznym obliczeniu podatku sporządzanym za rok, w którym dokonał zwrotu

składki, dolicza do podatku określonego zgodnie z art. 170 ust. 1 kwotę tej składki.

7. Różnicę między podatkiem wynikającym z rocznego określenia podatku a sumą zaliczek pobranych za

miesiące od stycznia do grudnia pobiera się z dochodu za marzec lub kwiecień roku następnego. Pobraną

różnicę płatnicy wpłacają na rachunek właściwego organu podatkowego, łącznie z zaliczkami za te miesiące.

Jeżeli z rocznego określenia podatku wynika nadpłata, zalicza się ją na poczet zaliczki należnej za marzec, a

jeżeli po pobraniu tej zaliczki pozostaje nadpłata, płatnik zwraca ją podatnikowi w gotówce. W razie gdy

stosunek uzasadniający pobór zaliczek ustał w styczniu albo w lutym, różnicę pobiera się z dochodu za

miesiąc, za który pobrana została ostatnia zaliczka. Zwrócone nadpłaty w gotówce płatnik potrąca z kwot

pobranych zaliczek przekazywanych organom podatkowym.

Art. 212

1. Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są również obowiązane:

1) osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od

wypłacanych przez nie emerytur i rent;

2) jednostki organizacyjne uczelni, placówki naukowe, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne - od

wypłacanych przez nie stypendiów;

3) organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy;

4) biura terenowe Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - od świadczeń wypłacanych z

Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;

5) areszty śledcze oraz zakłady karne - od należności za pracę przypadającej tymczasowo aresztowanym

oraz skazanym;

6) spółdzielnie - od oprocentowania wkładów pieniężnych członków spółdzielni, zaliczonego w ciężar

kosztów spółdzielni;

7) oddziały Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - od wypłacanych żołnierzom świadczeń pieniężnych

wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

8) centrum integracji społecznej - od wypłacanych świadczeń integracyjnych i motywacyjnej premii

integracyjnej, przyznanych na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz.

U. Nr 122, poz. 1143, z późn. zm.);

9) podmiot przyjmujący na praktykę absolwencką - od świadczeń pieniężnych wypłacanych z tytułu

odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach

absolwenckich.

- pomniejszonych o pobrane przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 162 ust. 1 pkt

1 lit. b lub pkt 2.

2. Za stypendia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się w szczególności stypendia przyznawane uczestnikom

studiów doktoranckich, stypendia naukowe, stypendia i inne należności otrzymywane przez osoby kierowane

za granicę w celach naukowych, dydaktycznych lub szkoleniowych, stypendia za rozwiązywanie zadań

badawczych i wdrożeniowych oraz przyznawane studentom studiów dziennych stypendia za wyniki w nauce

i stypendia ministra za osiągnięcia w nauce.

3. Zaliczki, w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 8, za miesiące od stycznia do grudnia określa się

zgodnie z art. 207 ust. 1-4, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się

postanowienia umów o których mowa w art. 1 ust. 2.

4. Podatnik podatku dochodowego przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, może

wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę pobraną przez płatnika.

5. Zaliczkę określoną zgodnie z ust. 2 zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 207 ust. 5, jeżeli zaliczkę

pobierają płatnicy określeni w ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 8, a podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną

przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym lub przed upływem miesiąca, w którym zaczął

osiągać takie dochody, złoży płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie osiąga równocześnie

innych dochodów, z wyjątkiem przypadków, dla których określa się szczególną podstawę opodatkowania.

6. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, pobiera się, stosując najniższą stawkę

procentową określoną w skali, o której mowa w art. 170 ust. 1, pomniejszoną o kwotę określoną w art. 207

ust. 5.

7. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, 7 i 9, pobiera się, stosując najniższą stawkę

procentową określoną w skali, o której mowa w art. 170 ust. 1.

8. Zaliczkę określoną zgodnie z ust. 2-7, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której




114

Art. 213

W stosunku do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, którzy osiągają wyłącznie

przychody z tytułu emerytur i rent niepodlegających podwyższeniu stosownie do art. 171, przy ustalaniu zaliczki

oraz dokonywaniu określenia rocznego stosuje się odpowiednio przepis art. 170 ust. 2, z tym że zaliczkę ustala

się w wysokości nadwyżki ponad 1/12 kwoty określonej w tym przepisie.

Art. 214

W przypadkach określonych w art. 236 różnicę między podatkiem wynikającym z rocznego określenia a sumą

zaliczek pobranych za miesiące od stycznia do grudnia pobiera się z dochodu za marzec roku następnego.

Różnicę tę, na wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną, pobiera się z dochodu za

kwiecień roku następnego. W razie gdy stosunek uzasadniający pobór zaliczek ustał w styczniu lub w lutym,

różnicę pobiera się z dochodu za miesiąc, za który pobrana została ostatnia zaliczka. Pobraną różnicę płatnicy

wpłacają na rachunek właściwego organu podatkowego, łącznie z zaliczkami za te miesiące. Jeżeli z określenia

rocznego wynika nadpłata, zalicza się ją na poczet zaliczki należnej za marzec, a jeżeli po pobraniu tej zaliczki

pozostaje nadpłata, płatnik zwraca ją podatnikowi podatku dochodowego będącemu osobą fizyczną w gotówce.

Zwrócone nadpłaty w gotówce płatnik potrąca z kwot pobranych zaliczek przekazywanych właściwym organom

podatkowym.

Art. 215

1. Płatnicy określeni w art. 206, 208-212 przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, kwoty pobranych zaliczek na

podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek

właściwego organu podatkowego. Jeżeli między kwotą pobranego podatku a kwotą wpłaconego podatku

występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 2.

2. Płatnicy będący:

1) zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów pracy najemnej oraz od

zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

a) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika podatku

dochodowego będącego osobą fizyczną uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę

stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 170 ust. 1, przekazują:

- w 40 % na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,

- w 60 % na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,

b) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika podatku dochodowego będącego

osobą fizyczną uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a,

przekazują na zasadach określonych w ust. 1;

2) zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów pracy najemnej

oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

a) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika podatku

dochodowego będącego osobą fizyczną uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę

stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 170 ust. 1, przekazują na

zakładowy fundusz aktywności,

b) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika podatku dochodowego będącego

osobą fizyczną uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a,

przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

3. Płatnicy, o których mowa w art. 206, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, zatrudniający osoby

niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z pracy najemnej oraz od

zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom:

1) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany

od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału

skali, o której mowa w art. 170 ust. 1, przekazują w wysokości:

a) 25 % na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników

osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 25 do 30 %,

b) 50 % na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników


c) 75 % na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników


d) 100 % na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych - w przypadku płatników

osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40%

- w pozostałej części na zasadach określonych w ust. 1;


115

2) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku

roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek

płatnicy przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

4. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 3, ustala się na podstawie art. 21 ust.

1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz

zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym płatnik utracił status zakładu

pracy chronionej, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach ustawy o rehabilitacji zawodowej.

Art. 216

1. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz

jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o

której mowa w art. 44 ust.1 pkt 1, 3, 5-8 oraz art. 57, osobom określonym w art. 66 ust. 2 pkt 2, są

obowiązane jako płatnicy, z zastrzeżeniem art. 218, pobierać zaliczki na podatek, stosując do przychodu

zmniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 98 oraz o pobrane

przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 162 ust. 1 pkt 1 lit. b, najniższą stawkę

procentową określoną w skali, o której mowa w art. 170 ust. 1.

2. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną zgodnie z tym przepisem zmniejsza się o kwotę

składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 179, pobranej ze środków podatnika przez

płatnika, o którym mowa w ust. 1.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach, gdy płatnik jest obowiązany pobrać należny podatek

dochodowy obliczony od szczególnej podstawy opodatkowania.

Art. 217

Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1 i 7,

jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego

usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 7 ust. 1.

Art. 218

1. Płatnicy, o których mowa w art. 216 ust. 1, są obowiązani pobierać należny podatek dochodowy, z

zastrzeżeniem ust. 3, od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika

pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w rozdziale 19 (Odrębne podstawy

opodatkowania), chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

2. Spółka przejmująca, nowo zawiązana lub powstała w wyniku przekształcenia jest obowiązana, jako płatnik,

pobierać należny podatek dochodowy od podstawy opodatkowania określonej w art. 133 ust. 2.

3. W razie przeznaczenia dochodu na powiększenie kapitału zakładowego lub akcyjnego, a w spółdzielniach

funduszu udziałowego płatnicy, o których mowa w ust. 6, pobierają należny podatek dochodowy w terminie

14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu

kapitału zakładowego lub akcyjnego, a w spółdzielniach od dnia podjęcia przez walne zgromadzenie

uchwały dotyczącej podwyższenia funduszu udziałowego.

4. Jeżeli przedmiotem:

1) wygranych i nagród, nie objętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 69 ust. 1 pkt 69;

2) świadczeń otrzymanych przez emerytów i rencistów od byłych zakładów pracy nie objętych

zwolnieniem, o którym mowa w art. 69 ust. 1 pkt 134;

3) świadczeń, o których mowa w art. 44 ust.1 pkt 1, 3, 5-8 oraz w art. 57

- nie są pieniądze, podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną jest obowiązany wpłacić

płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

5. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną uzyskujący przychody, o których mowa w ust. 4 pkt

1 i 2, jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę należnego podatku dochodowego przed terminem

określonym w art. 221 ust. 1.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera należny podatek dochodowy z tytułów określonych

w art. 132 bez względu na to, czy podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną ma miejsce

zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 66 ust. 2 pkt 2, jeżeli uzyska od tego

podatnika certyfikat rezydencji.

7. Płatnicy nie są obowiązani do poboru należnego podatku dochodowego od należności, do których stosuje się

stawki określone w art. 169 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1, pod warunkiem udokumentowania miejsca

zamieszkania podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną, o którym mowa w art. 66 ust. 3 pkt

2, prowadzącego działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz uzyskania pisemnego oświadczenia,

że należności te związane są z działalnością tego zakładu.


116

8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, powinno zawierać dane identyfikacyjne podatnika podatku

dochodowego będącego osobą fizyczną prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, a w szczególności pełną nazwę, adres i numer identyfikacji

podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu podatnika.

Art. 219 Płatnicy, o których mowa w art. 215 ust. 1, na wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą

fizyczną obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki

określonej w skali, o której mowa w art. 170 ust. 1, wyższą stawkę procentową określoną w tej skali.

Art. 220

Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń,

które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek)

płatnicy, o których mowa w art. 215 ust. 1, zmniejszają podstawę opodatkowania o kwotę dokonanych zwrotów,

łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Art. 221

Płatnicy, o których mowa w art. 216, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty podatku w

terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek

właściwego organu podatkowego.

Art. 222

1. W przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 206 dokonuje komornik sądowy lub

podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania dotyczące przychodów

z pracy najemnej, jest on obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek, stosując do wypłacanych

świadczeń najniższą stawkę procentową określoną w skali, o której mowa w art. 170 ust. 1.

2. Przy obliczaniu zaliczki, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się:

1) koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej zgodnie z ust.1;

2) składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 162 ust. 1 pkt 1 lit. b, pobrane w danym

miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami.

3. Zaliczkę obliczoną zgodnie ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę:

1) o której mowa w art. 207 ust. 5;

2) składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 179, pobranej w danym miesiącu ze środków

podatnika.

4. Kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnik przekazuje w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po

miesiącu, w którym pobrano zaliczki - na rachunek właściwego organu podatkowego.

Art. 223 1. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby

fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 62 ust. 3 pkt. 1-8 i art. 245 ust. 1

pkt. 1-5, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 10, w dniu dokonania wypłaty, należny

podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy

o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod

warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika podatku dochodowego nie będącego osobą

fizyczną dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

2. Należnego podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, nie pobiera się, jeżeli podatnicy podatku

dochodowego nie będący osobami fizycznymi, objęci zwolnieniem przychodów od podatku lub uprawnieni

zmniejszenie podstawy opodatkowania w związku z przeznaczeniem dochodów na cele statutowe lub inne

cele określone w tym przepisie, złożą płatnikowi najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności

oświadczenie, że przeznaczą dochody z dywidend oraz z innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach

osób prawnych - na cele wymienione w tym przepisie.

3. Jeżeli przychody, o których mowa w art. 70 ust. 1 pkt 6, są uzyskiwane od zleceniodawców zagranicznych,

zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej są obowiązane przed wyjściem statku z portu

polskiego wpłacić na rachunek właściwego organu podatkowego należny podatek obliczony od przychodu z

tytułu wywozu ładunku i pasażerów przyjętych do przewozu w porcie polskim. Dowód wpłaty podatku

zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej jest obowiązane przekazać właściwej miejscowo

Morskiej Agencji. Jeżeli jednak przed wyjściem statku z portu polskiego nie jest możliwe ustalenie

wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów, zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi

handlowej jest obowiązane wpłacić zaliczkę na podatek od przewidywanego przychodu, a następnie w ciągu

60 dni od dnia wyjścia z portu wpłacić różnicę między kwotą należnego podatku a kwotą wpłaconej zaliczki.


117

4. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z

tytułów wymienionych w art. 245 ust. 1 pkt 1 oraz art. 62 ust. 3 pkt 1-8, w związku ze zwolnieniem od

podatku dochodowego na podstawie art. 70 ust. 1 pkt 5 i 6, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów

wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 70 ust. 7 pkt 2 albo w art.

70 ust. 16 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym

państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego:

1) jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, lub

2) istnienia zagranicznego zakładu - zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji

podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo przez właściwy organ

podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

5. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby

fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 245 ust. 1 pkt 1-5 na rzecz

podatników podatku dochodowego nie będących osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66 ust. 3 pkt 1,

prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, nie

pobierają należnego podatku od dokonywanych wypłat pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby

podatnika podatku dochodowego nie będącego osobą fizyczną, o którym mowa w art. 66 ust. 3 pkt 1,

prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład,

uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, oraz uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te

związane są z działalnością tego zakładu; przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, powinno zawierać dane identyfikujące podatnika podatku

dochodowego nie będącego osobą fizyczną prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, a w szczególności pełną nazwę, adres i numer identyfikacji

podatkowej podatnika podatku dochodowego nie będącego osobą fizyczną oraz adres zagranicznego zakładu

podatnika podatku dochodowego nie będącego osobą fizyczną.

7. W przypadku należności, o których mowa w art. 245 ust. 1 pkt 1-5 oraz art. 62 ust. 3 pkt 1-8, wypłacanych

na rzecz spółki, o której mowa w art. 70 ust. 7 pkt 2 albo w art. 70 ust. 16 pkt 2, lub jej zagranicznego

zakładu, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych

należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 70 ust. 1 pkt 5 oraz pkt 6, z uwzględnieniem ust. 4, pod

warunkiem uzyskania pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały

warunki, o których mowa odpowiednio w art. 70 ust. 7, 9 lub ust. 16.

8. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby

fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 245 ust. 1 pkt 1-5 oraz art. 62 ust.

3 pkt 8 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 31 ust. 1 pkt 10 i 12, stosują zwolnienia wynikające z tych

przepisów wyłącznie pod warunkiem:

1) udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 31 ust.1 pkt 10 i 12, jego miejsca siedziby dla

celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji, oraz

2) złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 10 i 12, pisemnego oświadczenia, że jest

rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez płatnika należności oraz spełnia on warunki, o których

mowa w tych przepisach.

9. Ocena warunków określonych w ust. 8 dokonywana jest niezależnie od warunku istnienia podstawy prawnej

do wymiany informacji podatkowej między Rzeczypospolitą Polską a państwem należącym do

Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym podmiot wymieniony w art. 31 ust. 1 pkt 10 i 12 ma

siedzibę.

10. W razie przeznaczenia dochodu na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach funduszu

udziałowego, płatnicy, o których mowa w ust. 1, pobierają podatek w terminie 14 dni od dnia

uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu kapitału

zakładowego, a w spółdzielniach od dnia podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podwyższeniu

funduszu udziałowego. W tym przypadku podatnikom podatku dochodowego nie będącym osobami

fizycznymi nie przysługuje uprawnienie do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2.

11. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego

po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 10 pobrano podatek, na rachunek właściwego organu podatkowego.

Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom podatku dochodowego, o których mowa w:

1) art. 66 ust. 2 pkt 1 informację o wysokości pobranego podatku,

2) art. 66 ust. 3 pkt 1 oraz właściwemu organowi podatkowemu informację o dokonanych wypłatach i

pobranym podatku

- sporządzone według ustalonego wzoru.

12. Płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa w ust. 11 pkt 1, w terminie przekazania kwoty

pobranego podatku, a informację, o której mowa w ust. 11 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca

roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również


118

wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w

ust. 13.

13. Wypłata, o której mowa w ust. 1, 4 i 5, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym

poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Art. 224

1. Podatnicy podatku dochodowego nie będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 223 ust. 2, są

obowiązani, bez wezwania, wpłacić należny podatek na rachunek właściwego organu podatkowego

określonego w art. 223 ust. 11, jeżeli dochody z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziałów w

zyskach osób prawnych, od których płatnik nie pobrał podatku w związku z oświadczeniem, o którym mowa

w ust. 2, zostały wydatkowane na inne cele niż wymienione w art. 70.

2. Podatek, o którym mowa w ust. 1, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym

dokonano tego wydatku.

3. W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 62 ust. 3 pkt 7 i 8, spółka przejmująca, nowo zawiązana lub

powstała w wyniku przekształcenia jest obowiązana jako płatnik, w terminie do 7 dnia miesiąca

następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić podatek, według stawki o której mowa w art.

169 ust. 12 pkt 2, na rachunek właściwego organu podatkowego. Podatnik podatku dochodowego nie będący

osobą fizyczną jest obowiązany przed tym terminem przekazać płatnikowi kwotę tego podatku. W terminie

wpłaty podatku płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi podatku dochodowego nie będącemu osobą

fizyczną informację o wpłaconym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.

DZIAŁ VIII. DOKUMENTACJA, DEKLARACJE, INFORMACJE I EWIDENCJE PODATKOWE


Art. 225

1. Podatnicy podatku dochodowego, obowiązani do składania deklaracji podatkowych, obowiązani są do

rzetelnego i zgodnego z prawem dokumentowania, ewidencjonowania i deklarowania wysokości: podstawy

opodatkowania, straty, należnego podatku oraz zobowiązania podatkowego, w tym z tytułu zaliczek oraz

nadpłat, a także innych zdarzeń istotnych dla rozliczenia podatku dochodowego, z zastrzeżeniem art. 261.

2. Płatnicy podatku dochodowego obowiązani do składania deklaracji, obowiązani są do rzetelnego i zgodnego

z prawem dokumentowania, ewidencjonowania, obliczania, deklarowania i przekazywania na rachunek

właściwego organu podatkowego pobieranych zaliczek na podatek lub kwot podatku.

3. Podatnicy i płatnicy podatku dochodowego są obowiązani przechowywać wszelkie dokumenty związane z

rozliczeniem tego podatku, a w szczególności dokumenty do których sporządzenia bądź posiadania są

obowiązani na podstawie przepisów ustawy lub przepisów wydanych na jej podstawie, do czasu upływu

terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego albo prawa do zwrotu nadpłaty podatku, z którymi

związane są te dokumenty.

4. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego wymienionych w art. 31 oraz

podatników uzyskujących wyłącznie:

1) przychody zwolnione od podatku dochodowego na podstawie przepisów ustawy;

2) przychody od których zaniechano poboru podatku na podstawie odrębnych przepisów;

3) przychody nie podlegające podatkowi dochodowemu.

5. W przypadku, gdy w terminie określonym w ust. 3, podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną

zmarł, a osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej uległa likwidacji,

obowiązki określone w ust. 3 lub 4 ciążą na następcy prawnym podatnika przez okres dwóch lat od dnia

zdarzenia, które rodzi ten obowiązek.

Art. 226

1. Podatnicy podatku dochodowego prowadzący działalność gospodarczą mogą powiadomić w formie pisemnej

właściwy organ podatkowy o zasadach rozliczenia podatku, a w szczególności o przyjętych metodach

dokumentowania zdarzeń istotnych dla potrzeb tego rozliczenia, interpretacji stosowanych przez podatnika

podatku dochodowego przepisów podatkowych dotyczących tego rozliczenia oraz organizacji prowadzenia

ewidencji i miejscu przechowywania dokumentów i ewidencji, zwanym dalej „zasadami rozliczania

podatku”.

2. Właściwy organ podatkowy może złożyć uzasadnione zastrzeżenia do zasad rozliczania podatku, dotyczące

niezgodności z prawem sposobu prowadzenia rozliczenia lub interpretacji przepisów podatkowych.

3. Zastrzeżenia, o których mowa w ust. 2, doręczane są podatnikowi podatku dochodowego w ciągu trzech

miesięcy od dnia złożenia we właściwym organie podatkowym zasad rozliczenia podatku.


119

4. Postępowanie zgodne z treścią zasad rozliczenia podatku, do której właściwy organ podatkowy nie zgłosił

zastrzeżeń na podstawie ust. 3, nie rodzi odpowiedzialności za wykroczenie lub przestępstwo

karnoskarbowe, nawet gdy zaległości podatkowe w tym podatku ciążące na podatniku podatku

dochodowego, powstały po złożeniu tych zasad, za okres którego dotyczą te zasady.

5. Przepisy ust. 1-4 mają odpowiednio zastosowanie w przypadku zmiany zasad, o których mowa w ust. 1.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, formularz zasad

rozliczenia podatku określony w ust. 1, uwzględniając:

1) jednolitość działania organów podatkowych;

2) potrzebę zapewnienia kontroli prawidłowości oraz legalności rozliczeń podatkowych;

3) zakres oraz istotność informacji, które podatnik powinien zamieścić w tych zasadach.

ROZDZIAŁ 30. DOKUMENTY PODATKOWE

Art. 227

1. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną, ponoszący wydatki będące kosztami uzyskania

przychodów, który nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji podatkowej, o której mowa w art. 250

ust. 1, poniesione wydatki dokumentuje:

1) fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług;

2) rachunkami w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej;

3) zawartymi umowami.

2. Jeżeli poniesiony wydatek, o którym mowa w ust. 1, nie może być udokumentowany w sposób określony w

tym przepisie, podatnik może udokumentować jego poniesienie na podstawie zastępczych dowodów

księgowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Art. 228

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego prowadzi księgi rachunkowe, podstawą zapisów w tych księgach są

dowody księgowe określone w przepisach o rachunkowości.

2. Jeżeli podatnik podatku dochodowego obowiązany jest do prowadzenia ewidencji podatkowej, nie prowadzi

ksiąg, o których mowa w ust. 1, podstawą zapisów w ewidencji są dowody, którymi są:

1) faktury VAT, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej

"fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach;

2) inne dowody, wymienione w art. 229 i 230, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z

jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji

gospodarczej, której dowód dotyczy,

b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu,

wystarcza podanie jednej daty,

c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji

jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi

dokonanymi na jego podstawie.

3. Dowody, o których mowa w ust. 1 i 2, sporządzane są w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i

zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest

wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik podatku dochodowego

posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu

dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie. Wynik przeliczenia należy zamieścić

w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.

4. Błędy w dowodach, o których mowa w ust. 1 i 2, można poprawiać, z zastrzeżeniem ust. 5, wyłącznie przez

skreślenie niewłaściwie napisanego tekstu lub liczby, w sposób pozwalający odczytać tekst lub liczbę

pierwotną, i wpisanie tekstu lub liczby właściwej. Poprawka dokonana w dowodzie księgowym musi być

potwierdzona datą i podpisem osoby dokonującej poprawki.

5. Zasad, o których mowa w ust. 4, nie stosuje się do dowodów, o których mowa w ust. 1 i 2, dla których

ustalono odrębnymi przepisami zakaz dokonywania jakichkolwiek poprawek, oraz do dowodów obcych.

Dowody obce mogą być poprawione przez wystawienie i przesłanie kontrahentowi dowodu korygującego

(noty). Dowody własne zewnętrzne przesłane uprzednio kontrahentowi mogą być poprawione tylko przez

wystawienie dowodu korygującego (noty).


120

Art. 229

Dowodami, o których mowa w art. 228, są również:

1) dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich

zbiorczym zapisem;

2) noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej

z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;

3) dowody przesunięć;

4) dowody opłat pocztowych i bankowych;

5) inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające

dane, o których mowa w art. 228 ust. 2 pkt 2.

Art. 230

1. Na udokumentowanie zapisów w ewidencji podatkowej, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą

być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków

(dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w

innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

2. Dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć wyłącznie:

1) zakupu, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych,

nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób

polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i

obróbce poubojowej tych zwierząt;

2) zakupu od ludności, sklasyfikowanych w PKWiU, surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących

leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0);

3) wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej

przez podatnika;

4) zakupu w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;

5) kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu

podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;

6) zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu

(skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;

7) wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne

ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu

jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;

8) opłat sądowych i notarialnych;

9) wydatków związanych z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami

niezawierającymi danych, o których mowa w art. 228 ust. 2 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu

wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.

3. Dowody wewnętrzne dotyczące rozliczenia kosztów podróży służbowych pracowników oraz wartości diet z

tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących

powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko, cel podróży, nazwę miejscowości

docelowej, liczbę godzin i dni przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz powrotu),

stawkę i wartość przysługujących diet.

4. Zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów, środków czystości i bhp oraz materiałów biurowych

może być, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 4, dokumentowany paragonami zaopatrzonymi w datę i stempel

(oznaczenie) jednostki wydającej paragon - określającymi ilość, cenę jednostkową oraz wartość, za jaką

dokonano zakupu. Na odwrocie paragonu podatnik podatku dochodowego musi uzupełnić jego treść,

wpisując swoje nazwisko (nazwę zakładu), adres oraz rodzaj (nazwę) zakupionego towaru.

5. Wydatki poniesione za granicą na zakup paliwa i olejów mogą być dokumentowane paragonami lub

dowodami kasowymi. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

6. Oznaczenie "ex", zamieszczone w ust. 2 pkt 2, wskazuje, że zakres wymienionych wyrobów jest węższy niż

określony w podanym grupowaniu PKWiU.

ROZDZIAŁ 31. DEKLARACJE PODATKOWE I INFORMACJE PODATKOWE

Art. 231

1. Podatnicy podatku dochodowego, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 31, są obowiązani

składać właściwym organom podatkowym deklaracje o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku

podatkowym:

1) będący osobami fizycznymi - w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z

zastrzeżeniem art. 234 ust. 1 i art. 239;


121

2) nie będący osobami fizycznymi - w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku

podatkowym, z zastrzeżeniem art. 235.

2. Podatnicy podatku dochodowego:

1) będący osobami fizycznymi prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej,

2) będący kościelnymi osobami prawnymi prowadzącymi niegospodarczą działalność statutową,

3) będący osobami duchownymi, opłacający ryczałt

są zwolnieni od obowiązku składania deklaracji podatkowych w zakresie tych przychodów.

3. Obowiązek złożenia deklaracji nie dotyczy podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

wymienionych w art. 236.

4. Deklaracjami, o których mowa w ust. 1, nie obejmuje się odrębnych podstaw opodatkowania określonych w

art. 132, 134 i 135.

5. W deklaracji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 169

ust. 2 pkt 1 i 2, ust. 3 pkt 1 i 2, ust. 11, ust. 12 pkt 1, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Art. 232

1. Do złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego, o której mowa w art. 231 ust. 1, obowiązani są

również podatnicy :

1) wpłacający zaliczki w uproszczonej formie, na zasadach określonych w art. 191,

2) podatnicy podatku dochodowego, którzy utracili prawo do zwolnienia z obowiązków wynikających z art.

190 ust. 1- za rok podatkowy, w którym korzystali ze zwolnienia.

2. Podatnicy, którzy utracili prawo do zwolnienia po upływie terminu do złożenia deklaracji rocznej podatku

dochodowego, o którym mowa w art. 231 ust. 1, są obowiązani do złożenia korekty tej deklaracji za rok

podatkowy, w którym korzystali ze zwolnienia.

Art. 233

1. Podatnicy podatku dochodowego prowadzący księgi rachunkowe i obowiązani do sporządzenia

sprawozdania finansowego dołączają do deklaracji rocznej podatku dochodowego sprawozdanie finansowe.

2. Podatnicy podatku dochodowego, którym właściwy organ podatkowy, na podstawie przepisów Ordynacji

podatkowej, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny

transakcyjnej między podmiotami powiązanymi, dołączają do zeznania sprawozdanie o realizacji uznanej

metody ustalania ceny transakcyjnej.

3. Podatnicy podatku dochodowego obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do

właściwego organu podatkowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania

sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a

spółki - także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia

opinii i raportu nie dotyczy podatników podatku dochodowego, których sprawozdania finansowe, na

podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o

którym mowa w ust. 2, w celu usprawnienia weryfikacji stosowania metody określonej w decyzji o uznaniu

prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi,

uwzględniający w szczególności dane identyfikujące podmioty powiązane, wielkość sprzedaży uzyskanej

przy zastosowaniu uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej, ceny stosowane w transakcjach z

podmiotami powiązanymi oraz okres stosowania metody.

Art. 234

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66 ust.3 pkt 2, jeżeli

osiągnęli dochody ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez

pośrednictwa płatników lub za pośrednictwem płatników nieobowiązanych do dokonania rocznego

obliczenia podatku lub osiągnęli dochody określone w art. 142 i zamierzają opuścić terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej przed terminem, o którym mowa w art. 189 ust. 1, są obowiązani złożyć

deklaracje, o których mowa w art. 231 ust. 1 pkt 1, za rok podatkowy przed opuszczeniem terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem w art. 189 ust. 1.

2. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 66 ust. 3 pkt 2, którzy

wybrali sposób opodatkowania określony w art. 153 ust. 2, ust.4 i 6, składają deklaracje podatkowe w

terminie określonym w art. 189 ust. 1. Do deklaracji podatkowej podatnicy dołączają certyfikat rezydencji

dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Art. 235


122

Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, o których mowa w art. 190 ust. 4, są obowiązani

w ciągu trzech miesięcy po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego

opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania dochodów, złożyć deklarację o wysokości

dochodów z pracy uzyskanych w roku poprzedzającym rok podatkowy i wpłacić należny podatek. Jeżeli

zamierzają opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed terminem, o którym mowa w zdaniu pierwszym,

są obowiązani złożyć deklarację podatkową przed opuszczeniem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 236

1. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy,

może złożyć płatnikowi podatku dochodowego przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku

podatkowym oświadczenie, które traktuje się na równi z deklaracją.

2. W oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, podatnik stwierdza, że spełnia następujące warunki,

potwierdzając je podpisem, że:

1) poza dochodami uzyskanymi od płatnika nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów

określonych w art. 139- 142 i 145;

2) nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów w deklaracji rocznej, określonych w art. 71 ust. 1;

3) nie korzysta z odliczeń i zmniejszeń:

a) podstawy opodatkowania, z wyjątkiem:

- składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 162 ust. 1 i 2,

- zwróconych płatnikowi nienależnie pobranych świadczeń;

b) podatku należnego, z wyjątkiem składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 179;

4) nie korzysta z możliwości opodatkowania dochodów wspólnie z małżonkiem lub dzieckiem na zasadach

określonych w art. 153;

5) nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych;

3. Płatnik jest obowiązany sporządzić roczne obliczenie podatku od dochodu uzyskanego przez podatnika w

roku podatkowym.

4. Organy rentowe będące płatnikami są obowiązane, w terminie do końca lutego, po upływie roku

podatkowego, sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent

strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych i

nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych oraz właściwemu organowi podatkowemu; obowiązek ten nie

dotyczy podatników podatku dochodowego:

1) w stosunku do których ustał obowiązek poboru zaliczek;

2) którym zaliczki były ustalane w sposób określony w art. 208 ust. 2-4, chyba że podatnik przed końcem

roku podatkowego złoży oświadczenie o rezygnacji z zamiaru opodatkowania w sposób określony w art.

153.

3) w stosunku do których, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zwolniono organ rentowy w

całości lub w części z obowiązku poboru zaliczek na podatek;

4) którym nie pobierano zaliczek na podatek stosownie do postanowień umów o unikaniu podwójnego

opodatkowania.

5. Jeżeli podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi uzyskują przychody, o których mowa w

ust. 2, a także inne przychody podlegające kumulacji, są obowiązani do złożenia deklaracji rocznej, o której

mowa w art. 231. W tym przypadku roczne obliczenie podatku, o którym mowa w ust. 2, traktuje się jako

informację podatkową, o której mowa w art. 241 ust. 1.

Art. 237

1. Przy dokonywaniu rocznego określenia podatku, o którym mowa w art. 236, płatnik podatku dochodowego:

1) uwzględnia koszty uzyskania przychodu;

2) odlicza od dochodu pobrane w ciągu roku składki na ubezpieczenia społeczne, o ile nie zostały zaliczone

do kosztów uzyskania przychodów;

3) na wniosek podatnika odlicza od dochodu zwrócone płatnikowi nienależnie pobrane świadczenia - jeżeli

nie zostały one potrącone od dochodu przy poborze zaliczek;

4) odlicza od podatku kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w roku podatkowym ze środków

podatnika, zgodnie z art. 179;

5) dolicza do podatku obliczonego otrzymany za jego pośrednictwem zwrot uprzednio zapłaconej i

odliczonej składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie określonej w art. 179 ust. 1

pkt 1.

2. Deklaracje rocznego określenia podatku, płatnicy podatku dochodowego sporządzają w terminie do końca

lutego po upływie roku podatkowego i w tym samym terminie przekazują podatnikowi podatku

dochodowego oraz właściwemu organowi podatkowemu.


123

3. Płatnik, który otrzymał oświadczenie określone w ust. 1 sporządza roczne określenie podstawy

opodatkowania i podatku należnego zgodnie z art. 236.

Art. 238

1. Podatnicy podatku dochodowego, którzy osiągają dochody z działów specjalnych produkcji rolnej, a nie

prowadzą ksiąg rachunkowych albo podatkowej księgi przychodów i rozchodów, są obowiązani składać w

terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy właściwemu organowi podatkowemu

deklaracje o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku następnym.

2. Podatnicy podatku dochodowego, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zawiadomić właściwy organ

podatkowy w terminie 7 dni o:

1) zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji;

2) zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl

produkcji;

3) rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym

wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach

zamierzonej produkcji w tym roku.

Art. 239

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, opodatkowani w formie ryczałtu od

przychodów ewidencjonowanych są obowiązani złożyć do właściwego organu podatkowego deklarację o

wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego podatku - w terminie do dnia

31 stycznia następnego roku.

2. W razie niezłożenia deklaracji o wysokości osiągniętego przychodu, dokonanych odliczeniach i kwocie

należnego podatku, właściwy organ podatkowy wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania

podatkowego z tego tytułu.

Art. 240

1. Podatnicy podatku dochodowego, którzy obowiązani są wpłacać zaliczki w ciągu roku podatkowego, mają

obowiązek składać do właściwego organu podatkowego w ciągu roku podatkowego bez wezwania deklaracje

za okresy kwartalne o wysokości podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu zaliczki albo

straty za okres od początku roku podatkowego, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po każdym

kwartale, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą składać do właściwego organu podatkowego w ciągu roku

podatkowego deklaracje za okresy miesięczne o wysokości podstawy opodatkowania oraz podatku należnego

z tytułu zaliczki albo straty za okres od początku roku podatkowego, w terminie do dnia 20 miesiąca

następującego po każdym miesiącu.

3. Przepisu ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy zaliczkę zobowiązany jest pobrać płatnik, a także gdy

rozliczenie podatku z tytułu przychodu uzyskanego następuje w deklaracji rocznej.

4. Płatnicy podatku dochodowego obowiązani do poboru zaliczek w trakcie roku podatkowego, mają

obowiązek składać do właściwego dla płatnika organu podatkowego deklaracje miesięczne o wysokości

pobranych zaliczek na podatek w miesiącu, którego dotyczy deklaracja, w terminie do dnia 20 miesiąca

następującego po każdym miesiącu.

5. W deklaracji, o której mowa w ust. 4, płatnicy wykazują również podstawę opodatkowania oraz podatek

należny pobrany przez płatnika w miesiącu, którego dotyczy deklaracja.

Art. 241

1. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 5, płatnicy

podatku dochodowego, w przypadku gdy nie dokonują rocznego określenia podatku, są obowiązani

przekazać podatnikowi podatku dochodowego będącemu osobą fizyczną i właściwemu organowi

podatkowemu imienne informacje.

2. Imienną informację, o której mowa w ust. 1, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty:

1) dochodów otrzymanych przez podatnika podatku dochodowego, jeżeli:

a) pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych

instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych

badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na

podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub

instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze,

w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem

podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz


124

b) podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie

ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel

programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z

realizowanym przez niego programem;

2) otrzymywanych z zagranicy:

a) rent inwalidzkich z tytułu inwalidztwa wojennego,

b) kwot zaopatrzenia przyznanych ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin,

c) rent wypadkowych osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na

robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945;

3) kwot świadczeń zwolnionych od podatku dochodowego na podstawie art. 69, jeżeli przepisy tego

artykułu określają roczną kwotę wolną od podatku;

4) dochody zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umów o unikaniu podwójnego

opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

3. W informacji imiennej określonej w ust. 1 płatnik w szczególności podaje kwoty:

1) uzyskanych przez podatnika przychodów z poszczególnych źródeł;

2) kosztów uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł;

3) zaliczek pobranych od podatnika;

4) z tytułów wymienionych w ust. 2;

5) niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne o których mowa

w art. 162 ust. 1 pkt 1 i 2;

6) składek na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w art. 179 ust. 1

4. Jeżeli obowiązek poboru przez płatników podatku dochodowego zaliczek na podatek ustał w ciągu roku,

płatnicy na pisemny wniosek podatnika, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, są obowiązani do

sporządzenia i przekazania podatnikowi podatku dochodowego oraz właściwemu organowi podatkowemu

imiennej informacji, o której mowa w ust. 1.

5. Na pisemny wniosek podatnika podatku dochodowego podlegającego ograniczonemu obowiązkowi

podatkowemu, płatnik w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i

przesłania podatnikowi i właściwemu organowi podatkowemu informacji, o której mowa w ust. 1.

Art. 242

1. Organ rentowy sporządza informację, o której mowa w art. 241 ust.1, w terminie do końca lutego po upływie

roku podatkowego i w tym samym terminie przekazuje podatnikowi oraz właściwemu organowi

podatkowemu informację również w przypadku, gdy dokonuje wypłaty:

1) rent przyznanych na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych

oraz ich rodzin;

2) rent wypłaconych osobom represjonowanym i członkom ich rodzin, przyznanych na zasadach

określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin;

3) emerytur lub rent otrzymanych przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w okresie

wojny 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, pod warunkiem

posiadania przez podatnika:

a) orzeczenia o uznaniu za inwalidę wzroku I lub II grupy, wydanego przez właściwy organ,

b) dokumentacji leczniczej (szpitalnej) z okresu wypadku, potwierdzającej wypadek, bądź

poświadczonego notarialnie oświadczenia dwóch świadków potwierdzających utratę wzroku w

wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów pozostałych

po tej wojnie,

c) aktualnego zaświadczenia lekarskiego okulistycznego o urazowym uszkodzeniu wzroku bądź

aktualnego zaświadczenia z przeprowadzonej obdukcji sądowo-lekarskiej, potwierdzającego utratę

lub uszkodzenie wzroku w wyniku zdarzeń, o których mowa w lit. b, lub

d) ważnej legitymacji Stowarzyszenia Niewidomych Cywilnych Ofiar Wojny lub Związku

Ociemniałych Żołnierzy RP;

2. Płatnicy stypendiów, o których mowa w art. 69 ust. 1 pkt 42 i 43, są obowiązani w terminie do końca lutego

roku następującego po roku podatkowym sporządzić informację o wysokości wypłaconego stypendium i

przekazać ją podatnikowi podatku dochodowego oraz właściwemu organowi podatkowemu.

Art. 243

1. W terminie do końca miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego podmioty dokonujące

wypłat, o których mowa w ust. 5, obowiązane są przesłać imienne informacje o przychodach z tego tytułu:

1) faktycznemu albo pośredniemu odbiorcy, któremu wypłaca lub stawia do dyspozycji przychody i który

ze względu na miejsce zamieszkania lub odpowiednio siedzibę (miejsce prowadzenia działalności)

podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów:


125

a) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, lub

b) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii

i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w

sprawie opodatkowania przychodów z oszczędności osób fizycznych;

2) właściwemu organowi podatkowemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

2. Podmiotem wypłacającym, o którym mowa w ust. 1, jest:

1) osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która

wypłaca lub stawia do dyspozycji przychody, o których mowa w ust. 5, w związku z prowadzoną

działalnością gospodarczą, na rzecz faktycznego lub pośredniego odbiorcy;

2) pośredni odbiorca, mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który wypłaca

lub stawia do dyspozycji przychody, o których mowa w ust. 5, na rzecz faktycznego odbiorcy.

3. Faktycznym odbiorcą, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest osoba fizyczna, która osiąga przychody, o których

mowa w ust. 5.

4. Pośrednim odbiorcą, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2, jest podmiot, któremu są wypłacane lub

stawiane do dyspozycji przychody, o których mowa w ust. 5, osiągane przez faktycznego odbiorcę, chyba że

udokumentuje podmiotowi wypłacającemu, że:

1) jest osobą prawną inną niż spółki jawne i komandytowe utworzone według prawa Królestwa Szwecji

(handelsbolag (HB) i kommanditbolag (KB) i Republiki Fińskiej (avoin yhtiö (Ay) i kommandiittiyhtiö

(Ky)/öppet bolag i kommanditbolag) lub

2) jego dochody podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla opodatkowania dochodów z

działalności gospodarczej, lub

3) jest funduszem inwestycyjnym, lub

4) na podstawie wydanego przez właściwy organ zaświadczenia, jest traktowany jako fundusz inwestycyjny.

5. Imienne informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują przychody:

1) z odsetek wypłacanych lub stawianych do dyspozycji, związanych z wierzytelnościami wszelkiego

rodzaju, a w szczególności ze skarbowych papierów wartościowych, z obligacji lub skryptów dłużnych,

włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi papierami, obligacjami i skryptami

dłużnymi, z wyjątkiem opłat karnych za opóźnione płatności;

2) z odsetek naliczonych lub skapitalizowanych w momencie sprzedaży, zwrotu lub umorzenia

wierzytelności, o których mowa w pkt 1;

3) uzyskane z odsetek, bezpośrednio lub za pośrednictwem pośredniego odbiorcy, wypłacane przez:

a) podmioty, o których mowa w ust. 4 pkt 3 i 4,

b) przedsiębiorstwa wspólnego inwestowania ustanowione poza terytorium Unii Europejskiej,

4) uzyskane w związku ze sprzedażą, zwrotem lub umorzeniem akcji, udziałów lub jednostek w:

a) podmiotach, o których mowa w ust. 4 pkt 3 i 4,

b) przedsiębiorstwach wspólnego inwestowania ustanowionych poza terytorium Unii Europejskiej

- jeżeli zainwestowały one bezpośrednio lub pośrednio przez inne podmioty lub przedsiębiorstwa, ponad

40 % swoich aktywów w wierzytelności, o których mowa w pkt 1, w zakresie, w jakim przychód ten

odpowiada zyskom osiąganym bezpośrednio lub pośrednio z odsetek w rozumieniu pkt 1 i 2.

6. W przypadku, gdy podmiot wypłacający nie posiada imiennych informacji dotyczących:

1) przychodu uzyskanego z odsetek, o którym mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, za przychód z odsetek uznaje się

całość wypłaconej lub postawionej do dyspozycji kwoty;

2) udziału aktywów zainwestowanych w wierzytelności, akcje, udziały lub jednostki, o których mowa w ust.

5 pkt 4, uznaje się, że udział aktywów wynosi ponad 40 %; jeżeli podmiot wypłacający nie jest w stanie

określić kwoty przychodu uzyskanego przez faktycznego odbiorcę, uznaje się, że przychód odpowiada

zyskom ze sprzedaży, zwrotu lub umorzenia akcji, udziałów lub jednostek.

7. Udział procentowy, określony w ust. 5 pkt 4 oraz ust. 6 pkt 2 wynosi 25 %.

8. Przepisy art. 238 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 244

1. W celu sporządzenia imiennych informacji, o których mowa w art. 243 ust. 1, podmiot wypłacający:

1) ustala tożsamość faktycznego odbiorcy na podstawie przedstawionego przez niego dokumentu

stwierdzającego tożsamość;

2) przyjmuje, że państwem (terytorium), w którym faktyczny odbiorca podlega opodatkowaniu od całości

swoich dochodów, jest wskazane w przedstawionym przez niego dokumencie stwierdzającym tożsamość

państwo (terytorium) miejsca stałego zamieszkania, chyba że faktyczny odbiorca wykaże, że podlega

takiemu opodatkowaniu w innym państwie (terytorium).

2. Jeżeli podmiot wypłacający ma uzasadnione wątpliwości, czy osoba fizyczna, której wypłaca lub stawia do

dyspozycji przychody, o których mowa w art. 243 ust. 5, jest faktycznym odbiorcą, podejmuje czynności w


126

celu ustalenia tożsamości faktycznego odbiorcy zgodnie z ust. 1. Jeżeli podmiot wypłacający nie jest w stanie

ustalić tożsamości faktycznego odbiorcy, traktuje tę osobę fizyczną jako faktycznego odbiorcę.

3. Jeżeli przychody, o których mowa w art. 243 ust. 5, są wypłacane lub stawiane do dyspozycji osobie

fizycznej działającej w imieniu faktycznego lub pośredniego odbiorcy, to podmiot wypłacający jest

obowiązany uzyskać od takiej osoby imię i nazwisko albo nazwę oraz adres odpowiednio faktycznego albo

pośredniego odbiorcy. Jeżeli podmiot wypłacający nie jest w stanie ustalić tożsamości faktycznego odbiorcy,

traktuje tę osobę fizyczną jako faktycznego odbiorcę.

Art. 245

1. Płatnicy podatku dochodowego, którzy dokonują wypłat należności podatnikom podatku dochodowego

podlegającym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków

towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za

udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do

użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub

naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej,

handlowej lub naukowej (know-how);


wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób

fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych,

rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych,

zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu,

gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;



tranzytowych;

5) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi

powietrznej;

6) od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób

prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- obowiązani są przesłać właściwemu organowi podatkowemu oraz podatnikom podatku dochodowego

informację podatkową.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1 obejmuje w szczególności:

1) w przypadku podatników będących osobami fizycznymi – kwotę pobranego podatku;

2) w przepadku podatników nie będących osobami fizycznymi – kwoty dokonanych wypłat i pobranego

podatku.

3. Płatnicy podatku dochodowego są obowiązani przesłać informację, w przypadku określonym w ust. 2 pkt 1,

w terminie przekazania kwoty pobranego podatku, a w przypadku określonym w ust. 2 pkt 2, w terminie do

końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których

mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w

trybie przewidzianym w ust. 4.

4. Na pisemny wniosek podatnika podatku dochodowego podlegającego ograniczonemu obowiązkowi

podatkowemu, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i

przesłania podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu informacji, o której mowa w ust 1.

5. W razie zaprzestania przez płatnika podatku dochodowego prowadzenia działalności przed upływem

terminu, o którym mowa w ust. 3, płatnik przekazuje informację, o której mowa w ust. 1, w terminie do dnia

zaprzestania działalności.

6. Informację, o której mowa w ust. 1, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat

należności z tytułów wymienionych w ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego

opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 246

1. Płatnicy, o których mowa w art. 245, mają obowiązek złożyć do właściwego organu podatkowego oraz

przekazać podatnikom podatku dochodowego:

1) imienne informacje podatkowe o wysokości pobranego podatku w terminie do 15 dnia miesiąca

następującego po miesiącu, w którym nastąpił pobór podatku;

2) roczne informacje podatkowe o wysokości pobranego podatku w terminie do dnia 20 stycznia roku

następującego po roku podatkowym.


127

2. W razie zaprzestania przez płatników, o których mowa w ust. 1, prowadzenia działalności przed końcem

stycznia roku następującego po roku podatkowym informację podatkową, o której mowa w ust. 1, płatnik

przekazuje w terminie do dnia zaprzestania tej działalności.

3. W informacjach, o których mowa w ust. 1, nie wykazuje się kwot określonych zgodnie z art. 245 ust. 1.

Art. 247

1. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać

podatnikom podatku dochodowego będącym osobami fizycznymi, o których mowa:

1) w art. 66 ust.2 pkt 2, oraz właściwym organom podatkowym - imienne informacje o wysokości dochodu,

o którym mowa w art. 216 ust. 1;

2) w art. 66 ust.3 pkt 2, oraz właściwym organom podatkowym - imienne informacje, również gdy płatnik w

roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 5.

2. Na pisemny wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną, o którym mowa w art. 66

ust.3 pkt 2, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i

przesłania podatnikowi podatku dochodowego będącemu osobą fizyczną i właściwemu organowi

podatkowemu - imiennej informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w

art. 216, dokonujące wypłat świadczeń, o których mowa w art. 68 ust.1 pkt 17.

4. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w

art. 216, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do

poboru podatku od odrębnej podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 132 ust. 1, 139 ust. 1 i art. 140

ust. 1. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

5. W informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie wykazuje się przychodów (dochodów) wymienionych w art.

243 ust. 5, dla których sporządza się informację, o której mowa w art. 243 ust. 1.

Art. 248

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki

organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują na rzecz podatników podatku dochodowego

będących osobami fizycznymi wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 63, z wyjątkiem

dochodów (przychodów) wymienionych w art. 68 i 69 oraz dochodów, od których na podstawie przepisów

Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek,

są obowiązane sporządzić informację o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku

podatkowego i przekazać ją podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu.

Art. 249

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory:

1) deklaracji rocznej podatnika podatku dochodowego;

2) deklaracji kwartalnej podatnika podatku dochodowego;

3) deklaracji miesięcznej podatnika podatku dochodowego;

4) miesięcznej deklaracji płatnika podatku dochodowego;

5) deklaracji o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne dla podatnika podatku dochodowego

będącego osobą fizyczną w zakresie opodatkowania kartą podatkową;

6) deklaracji rozliczenia rocznego podatnika dokonywanego przez płatnika podatku dochodowego, w tym

przez organ rentowy;

7) oświadczenia podatnika traktowanego na równi z deklaracją roczną o rozliczeniu rocznym podatnika

podatku dochodowego dokonywanym przez płatnika tego podatku;

8) imiennych informacji podatkowych o wysokości dochodu;

9) imiennych informacji podatkowych o przychodach;

10) imiennych informacji podatkowych o wysokości pobranego podatku;

11) rocznych informacji podatkowych o wysokości pobranego podatku;

12) informacji podatkowej o dokonanych wypłatach i pobranym podatku;

13) wzór sprawozdania o realizacji uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami

powiązanymi;

14) imiennych informacji o przychodach, o których mowa w art. 243 ust. 1, wraz z objaśnieniami co do

sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania, w szczególności w celu umożliwienia podmiotowi

wypłacającemu wskazania faktycznego lub pośredniego odbiorcy, oraz wysokości wypłacanych lub

stawianych do dyspozycji przychodów, a także sposób ustalania tożsamości i miejsca stałego

zamieszkania faktycznych odbiorców, w celu umożliwienia podmiotom wypłacającym dokonywania

identyfikacji faktycznych odbiorców przychodów, o których mowa w art. 243 ust. 5;

15) deklaracje o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji.


128

ROZDZIAŁ 32. EWIDENCJE

Art. 250

1. Podatnicy podatku dochodowego obowiązani do składania deklaracji, o których mowa art. 231 ust. 1, są

obowiązani prowadzić ewidencję podatkową, zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia

deklaracji oraz informacji podatkowych, a w szczególności:

1) podstaw opodatkowania, w tym podstawy opodatkowania zwolnionej od podatku;

2) odliczeń od podstawy opodatkowania;

3) podatku należnego;

4) odliczeń od podatku należnego;

5) zobowiązania podatkowego i nadpłaty;

6) straty.

2. Podatnicy podatku dochodowego będący armatorami w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o

podatku tonażowym prowadzący działalność opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną działalność

opodatkowaną podatkiem dochodowym, są obowiązani w prowadzonej ewidencji, o której mowa w ust. 1,

wyodrębnić przychody i związane z nimi koszty na poszczególne rodzaje działalności podlegającej

opodatkowaniu podatkiem tonażowym i podatkiem dochodowym; jeżeli podmioty prowadzą działalność

opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną działalność opodatkowaną ryczałtem od przychodów

ewidencjonowanych, są obowiązane w ewidencji wyodrębnić przychody podlegające opodatkowaniu

podatkiem tonażowym i przychody, w przypadku których podstawę opodatkowania określa się zgodnie z art.

143 ust. 1 i 2.

3. W ewidencji księgowej dochodów i kosztów, prowadzonej przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub inne

spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną, powinny być wyodrębnione dochody i koszty dotyczące

produkcji rolniczej roślinnej i zwierzęcej niepolegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji

rolnej.

4. Przy ustalaniu wyodrębnionych dochodów i kosztów z działalności, o której mowa w ust. 3, stosuje się

odpowiednio zasady obowiązujące przy ewidencjonowaniu dochodów i kosztów z całokształtu działalności

spółdzielni.

5. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, osiągający przychody ze stosunku pracy, są

obowiązani do prowadzenia za dany rok podatkowy ewidencji poniesionych kosztów uzyskania przychodów

związanych ze stosunkiem pracy. Podatnik dokonuje zamknięcia ewidencji najpóźniej na dzień, w którym

upływa termin do złożenia deklaracji. Szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji zostaną określone w

drodze rozporządzenia.

Art. 251

1. Podatnik podatku dochodowego jest obowiązany prowadzić ewidencję rzetelnie i w sposób niewadliwy.

2. Za niewadliwą uważa się ewidencję prowadzoną zgodnie z odrębnymi przepisami.

3. Ewidencję uważa się za rzetelną, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.

4. W razie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu technik informatycznych, warunkiem uznania ksiąg za

prawidłowe jest:

1) określenie na piśmie szczegółowej instrukcji obsługi programu komputerowego, wykorzystywanego do

prowadzenia ksiąg;

2) stosowanie programu komputerowego zapewniającego bezzwłoczny wgląd w treść dokonywanych

zapisów oraz wydrukowanie wszystkich danych w porządku chronologicznym, zgodnie z wzorem księgi;

3) przechowywanie zapisanych danych na magnetycznych nośnikach informacji, do czasu wydruku

zawartych na nich danych, w sposób chroniący przed zatarciem lub zniekształceniem tych danych albo

naruszeniem ustalonych zasad ich przetwarzania.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, na koniec każdego miesiąca w czasie zapewniającym prawidłowe i

terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni,

podatnik podatku dochodowego jest obowiązany sporządzić wydruk zapisów dokonanych za dany miesiąc.

Art. 252

1. W przypadku, gdy podatnik podatku dochodowego, naruszając obowiązki w zakresie ewidencjonowania i

deklarowania, zaniżył lub nie wykazał w ewidencji podatkowej oraz w deklaracji rocznej podatku

dochodowego podstawy opodatkowania, a właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w

postępowaniu podatkowym określił zaległość podatkową będącą skutkiem tego zaniżenia, stawka odsetek za

zwłokę na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej od tej zaległości zwiększa się o 5 punktów

procentowych.


129

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik został zwolniony na podstawie ustawy z

obowiązku prowadzenia ewidencji.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy:

1) podstawa opodatkowania została określona przez właściwy organ w drodze oszacowania na podstawie

art. 64;

2) właściwy organ określił należny podatek w drodze decyzji.

Art. 253

1. Podatnicy podatku dochodowego są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z

odrębnymi przepisami.

2. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi, spółkami cywilnymi osób fizycznych, spółkami jawnymi osób fizycznych, spółkami

partnerskimi oraz spółdzielniami socjalnymi, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły w

walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Wyrażone w euro wielkości przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez

Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

3. Podatnik podatku dochodowego może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku

podatkowego, jeżeli przychody za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej

kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku podatnik przed rozpoczęciem

roku podatkowego jest obowiązany do zawiadomienia o tym właściwego organu podatkowego.

4. Podatnicy podatku dochodowego prowadzący, zgodnie z przepisami o rachunkowości, księgi rachunkowe są

obowiązani do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami rozdziału

14 ustawy.

Art. 254

1. Podatnicy podatku dochodowego wykonujący działalność gospodarczą, którzy nie są obowiązani do

prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 253, są obowiązani prowadzić podatkową księgę

przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów

amortyzacyjnych zgodnie z przepisami rozdziału 14 ustawy.

2. Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób:

1) wykonujących działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia, zawartych

na podstawie odrębnych przepisów;

2) prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg;

3) duchownych, które zrzekły się opłacania podatku dochodowego, zgodnie z przepisami rozdziału 34;

4) rolników prowadzących gospodarstwo rolne bez zatrudnienia w nim pracowników, członków rolniczych

spółdzielni produkcyjnych oraz pracowników rolnych, wykonujący działalność gospodarczą, osobiście

lub z udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli łączny

przychód z tej działalności gospodarczej nie przekracza 10.000 zł w roku podatkowym, są obowiązani

prowadzić księgę.

3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 2, w księdze wykazują również:

1) przychody zwolnione od podatku dochodowego,

2) koszty uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1.

4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do wykonujących działalność gospodarczą podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi określających podstawę opodatkowania zgodnie z art. 143 ust.

1 i 2.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określi sposób prowadzenia

podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga,

aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, oraz szczegółowy zakres

obowiązków związanych z jej prowadzeniem, a także terminy zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego

o prowadzeniu księgi.

Art. 255

1. Jeżeli na zlecenie podatnika podatku dochodowego prowadzenie księgi, o której mowa w art. 253, zostało

powierzone podmiotowi uprawnionemu do usługowego prowadzenia ewidencji, podatnik jest obowiązany:

1) w terminie siedmiu dni od dnia zawarcia umowy z podmiotem zawiadomić o tym właściwy organ

podatkowy, któremu zostało złożone zawiadomienie o prowadzeniu księgi, wskazując nazwę i adres

biura, miejsce (adres) prowadzenia oraz przechowywania księgi i dowodów związanych z jej

prowadzeniem;


130

2) prowadzić w miejscu wykonywania działalności ewidencję sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 2, a w razie

wykonywania działalności określonej w art. 260 - także ewidencje, o których mowa w tym przepisie.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy podatników podatku dochodowego, którzy

ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i

usług.

3. Podatnicy korzystający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jeżeli nie prowadzą odrębnej ewidencji

czynności opodatkowanych, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, mogą w ewidencji

sprzedaży w odrębnej kolumnie wykazywać przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i

usług oraz łączną kwotę dziennej sprzedaży wynikającą z faktur, nie później jednak niż przed dokonaniem

sprzedaży w dniu następnym.

Art. 256

1. Podatnicy podatku dochodowego prowadzący księgi rachunkowe albo księgę, o której mowa w art. 254, są

obowiązani również do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

zawierającej co najmniej:

1) liczbę porządkową;

2) datę nabycia;

3) datę przyjęcia do używania;

4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;

5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;

6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych;

7) wartość początkową;

8) stawkę amortyzacyjną;

9) kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów,

w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z

niej wykreślony i ponownie wprowadzony;

10) zaktualizowaną wartość początkową;

11) zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych;

12) wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową;

13) datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.

2. Nie podlegają objęciu ewidencją, o której mowa w ust. 1 budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i

własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo

do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art.

114 ust. 4.

3. Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji

najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za

ujawnienie środka trwałego.

4. W razie zmiany formy opodatkowania podatnicy, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 1,

uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające na okres opodatkowania, w przypadkach gdy

podstawę opodatkowania określa się zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2, lub opodatkowania podatkiem tonażowym.

5. W razie braku ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane odpisy

amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Art. 257

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi określający podstawę opodatkowania zgodnie

z art. 143 ust. 1 i 2, są obowiązani:

1) posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów;

2) prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych;

3) prowadzić ewidencję wyposażenia;

4) prowadzić odrębnie za każdy rok podatkowy ewidencję przychodów, zwaną dalej "ewidencją".

2. Obowiązek prowadzenia ewidencji powstaje od dnia, w którym podatnik spełnia warunki do określania

podstawy opodatkowania zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2.

Art. 258

1. Obowiązek prowadzenia ewidencji wyposażenia, o której mowa w art. 257 ust. 1 pkt. 3 nie dotyczy

podatników podatku dochodowego określających podstawę opodatkowania zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2, o

których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 9. W przypadku gdy podatnicy ci równocześnie osiągają przychody, o

których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 5, ewidencją wyposażenia obejmuje się wyłącznie wyposażenie związane z

prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.


131

2. Ewidencją wyposażenia obejmuje się rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną pozarolniczą

działalnością gospodarczą, niezaliczone do środków trwałych, których wartość początkowa, w rozumieniu

art. 106, przekracza 1.500 zł, zwane dalej "wyposażeniem".

3. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane:

1) numer kolejny wpisu;

2) datę nabycia;

3) numer faktury lub rachunku;

4) nazwę wyposażenia;

5) cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia;

6) datę likwidacji, w tym również datę sprzedaży lub darowizny, oraz przyczynę likwidacji wyposażenia.

4. Podatnicy podatku dochodowego, którzy w ciągu roku podatkowego utracili lub zrzekli się prawa do

opodatkowania podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej albo zakładają po raz pierwszy

ewidencję wyposażenia, dokonują wyceny wyposażenia według cen zakupu lub według wartości rynkowej z

dnia założenia ewidencji.

Art. 259

1. Podatnicy, o których mowa w art. 257, dokonujący pracownikom wypłat należności ze stosunku pracy, są

obowiązani prowadzić karty przychodów.

2. Karty przychodów powinny zawierać co najmniej następujące dane:

1) imię i nazwisko pracownika;

2) Numer Identyfikacji Podatkowej;

3) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL);

4) miesiąc, w którym nastąpiła wypłata;

5) sumę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto (w gotówce i w naturze);

6) koszty uzyskania przychodu;

7) składkę na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe);

8) podstawę obliczenia zaliczki w danym miesiącu;

9) razem dochód narastająco od początku roku;

10) kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy;

11) składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne;

12) należną zaliczkę na podatek dochodowy;

13) datę przekazania zaliczki na rachunek właściwego organu podatkowego.

3. Karty przychodów mogą być prowadzone przy zastosowaniu technik informatycznych. Na koniec każdego

miesiąca, nie później jednak niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, podatnik podatku

dochodowego jest obowiązany sporządzić wydruk zapisów dokonanych za dany miesiąc.

Art. 260

1. Podatnicy podatku dochodowego obowiązani do prowadzenia księgi, o której mowa w art. 254, wykonujący:

1) działalność kantorową - prowadzą również według zasad określonych w przepisach prawa dewizowego

ewidencję wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej,

zwaną "ewidencją kupna i sprzedaży wartości dewizowych";

2) działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów) - są obowiązani

prowadzić również ewidencję pożyczek i zastawionych rzeczy; ewidencja ta powinna zawierać co

najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko pożyczkobiorcy, adres, datę udzielenia

pożyczki, kwotę udzielonej pożyczki, wysokość umówionych odsetek w złotych, opis zastawionej rzeczy

i jej wartość rynkową, termin zwrotu pożyczki wraz z odsetkami, datę i kwotę zwróconej pożyczki wraz z

odsetkami, datę zwrotu zastawionej rzeczy, datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu tej sprzedaży,

kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży

zastawionej rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki.

2. W razie likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub

wystąpienia wspólnika ze spółki niemającej osobowości prawnej niebędącej podatnikiem podatku

dochodowego, sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub na

dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane:

1) liczbę porządkową;

2) określenie (nazwę) składnika majątku;

3) datę nabycia składnika majątku;

4) kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku;

5) kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania

przychodów;

6) wartość początkową;


132

7) metodę amortyzacji;

8) sumę odpisów amortyzacyjnych;

9) wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce

niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.

Art. 261

1. Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 250, podatników podatku

dochodowego:

1) osiągających przychody, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1-3;

2) kościelne osoby prawne w zakresie niegospodarczej działalności statutowej;

3) osiągających przychody, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 4;

4) prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, którzy ustalają dochód z tych działów na podstawie

norm szacunkowych

- wyłącznie w zakresie tych przychodów.

2. Podatnicy podatku dochodowego określający podstawę opodatkowania zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2 oraz

opodatkowani w karty podatkowej nie mają obowiązku prowadzenia ewidencji podatkowej, chyba że

przepisy ustawy stanowią inaczej.

3. Obowiązek prowadzenia ewidencji przychodów przez podatników podatku dochodowego określających

podstawę opodatkowania zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2 nie dotyczy podatników podatku dochodowego

osiągających przychody, o których mowa w art. art. 40 ust. 1 pkt 9, jeżeli ich wysokość wynika z umowy

zawartej w formie pisemnej. Podatnicy ci są obowiązani do prowadzenia uproszczonej ewidencji określającej

w szczególności podstawę opodatkowania.

4. Obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które:

1) wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym;

2) wykonują zawód adwokata wyłącznie w zespole adwokackim;

3) dokonują odpłatnego zbycia składników majątku:

a) po likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,

b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem z takiej

spółki.

Art. 262

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 250, podatnika podatku dochodowego

osiągającego przychody, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt. 1-4, 9-13, 15, 17, 18, jeżeli prowadzi on

prawidłowo ewidencję dla potrzeb podatku od towarów i usług, na podstawie której można dokonać rozliczenia

oraz sporządzić deklarację w podatku dochodowym.

DZIAŁ IX. ZRYCZAŁTOWANY PODATEK DOCHODOWY

ROZDZIAŁ 33. KARTA PODATKOWA

Art. 263 1. Podatek dochodowy w formie karty podatkowej może mieć zastosowanie do podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi prowadzących działalność:

1) usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 6 do ustawy,

zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 8 do ustawy - przy zatrudnieniu nie

przekraczającym stanu określonego w tabeli;

2) w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem

napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, zgodnie z warunkami określonymi w części II tabeli;

3) w zakresie handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi, zgodnie z warunkami określonymi w

części III tabeli, z wyjątkiem handlu: paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego,

częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z

wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem;

4) gastronomiczną - jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% - w

warunkach określonych w części IV tabeli;

5) w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu, zgodnie z warunkami

określonymi w części V tabeli;

6) w zakresie usług rozrywkowych, zgodnie z warunkami określonymi w części VI tabeli;

7) w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów

o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, zgodnie z warunkami określonymi w części VII tabeli;


133

8) w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, zgodnie z

warunkami określonymi w części VIII tabeli;

9) w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu przez lekarzy weterynarii usług weterynaryjnych, w

tym również sprzedaż preparatów weterynaryjnych (PKWiU ex 21.10.51.0, ex 21.20.13.0, ex 21.20.21.0

oraz ex 21.20.23.0), w związku ze świadczonymi usługami, zgodnie z warunkami określonymi w części

IX tabeli;

10) w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi, zgodnie z warunkami określonymi w części

X tabeli;

11) w zakresie usług edukacyjnych, polegającą na udzielaniu lekcji na godziny, zgodnie z warunkami

określonymi w części XI tabeli.

2. Podatek dochodowy w formie karty podatkowej może mieć zastosowanie, zgodnie z zasadami i warunkami

określonymi w części XII tabeli do osób fizycznych, w tym rolników prowadzących równocześnie

gospodarstwo rolne.

3. Stawki określone w załączniku nr 6 do ustawy oraz kwota, o której mowa w objaśnieniach do załącznika nr 6

do ustawy część I pkt 4, będą corocznie podwyższane w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen

towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok

podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego

Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

4. Przy obliczaniu kwot i stawek w sposób określony w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 5, pomija się końcówki

wyrażone w groszach.

5. Przy obliczaniu stawek określonych w części I tabeli w zakresie usług parkingowych, części VI oraz

częściach VIII-XI tabeli stawki zaokrągla się do pełnych dziesiątek groszy w ten sposób, że kwoty

wynoszące:

1) mniej niż 5 groszy pomija się;

2) 5 i więcej groszy podwyższa się do pełnych dziesiątek groszy.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok

podatkowy ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor

Polski" kwoty i stawki, obliczone zgodnie z ust. 3 - 5.

Art. 264 1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi prowadzący działalność opodatkowaną w

formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ewidencji podatkowych, składania

deklaracji podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek. Podatnicy ci są jednak obowiązani wystawiać

na żądanie klienta rachunki i faktury, o których mowa w odrębnych przepisach, stwierdzające sprzedaż

wyrobu, towaru lub wykonanie usługi, oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków i

faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę.

2. Do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, którzy w roku poprzedzającym rok

podatkowy podlegali podatkowi dochodowemu na ogólnych zasadach lub w innej formie niż karta

podatkowa albo którzy w roku podatkowym rozpoczęli działalność, nie stosuje się zwolnień, o których mowa

w ust. 1, w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej, nie

dłuższym jednak niż cztery miesiące. Kwoty zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym zapłacone w

okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej, zalicza się na

poczet podatku wynikającego z tej decyzji.

3. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, którzy w roku poprzedzającym rok

podatkowy prowadzili działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej, są obowiązani, do dnia

otrzymania decyzji ustalającej wysokość tego podatku, opłacać podatek dochodowy w formie karty

podatkowej w wysokości stawki określonej w decyzji ustalającej jej wysokość na rok poprzedni. Kwoty

podatku dochodowego zapłacone w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie

karty podatkowej zalicza się na poczet podatku wynikającego z tej decyzji.

Art. 265

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi podlegają opodatkowaniu w formie karty

podatkowej, jeżeli:

1) złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;

2) we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12

części tabeli;

3) przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie

umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;

4) nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 263, innej pozarolniczej

działalności gospodarczej;


134

5) małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie;

6) nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;

7) pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest

prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Opodatkowaniu w formie karty podatkowej nie stoi na przeszkodzie:

1) prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w elektrowniach

wodnych i wiatrowych, o mocy oddawanej do 5.000 kilowatów, oraz wytwarzanie biogazu;

2) osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o

podobnym charakterze

- z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych

zasadach.

3. Za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż

zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym

również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 8.

4. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną we wniosku o zastosowanie opodatkowania w

formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności, określonej w art. 263 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz w ust.

2, w różnym zakresie lub prowadzi działalność w odrębnych zakładach, łączne zatrudnienie nie może

przekroczyć stanu zatrudnienia określonego dla zakresu działalności, dla którego przewidziano najwyższy

stan zatrudnienia.

5. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi prowadzący działalność określoną w art. 263

ust. 1 pkt 1-6 mogą być opodatkowani w formie karty podatkowej również wtedy, gdy działalność ta jest

prowadzona w formie spółki cywilnej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego, pod warunkiem że

łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego w

tabeli.

6. Przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustalaniu wysokości

podatku dochodowego w odniesieniu do podatników, o których mowa w art. 263 ust. 1 pkt 1, do liczby

pracowników:

1) wlicza się również osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę nakładczą oraz członków rodziny

mających inne niż podatnik miejsce pobytu stałego lub czasowego;

2) nie wlicza się:

a) członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem podatku

dochodowego będącym osobą fizyczną, a w razie gdy działalność prowadzona jest przez wspólników

- tylko członków rodziny jednego ze wspólników,

b) osób zatrudnionych w celu nauki zawodu lub przyuczenia do wykonywania określonej pracy, zgodnie

z odrębnymi przepisami o nauce zawodu lub przyuczaniu do wykonywania określonej pracy - w

okresie nauki zawodu lub przyuczania oraz nie więcej niż trzech osób zatrudnionych w okresie

pierwszych dwunastu miesięcy po złożeniu przez nie egzaminu; na równi z osobami zatrudnionymi w

celu nauki zawodu lub przyuczenia do wykonywania określonej pracy traktuje się uczniów szkół

średnich oraz studentów, zatrudnionych w okresie wakacji letnich i zimowych,

c) pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi,

utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów -

pod warunkiem, że podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną określił na piśmie zakres

czynności tych pracowników,

d) osób, na których rachunek jest prowadzona działalność po śmierci podatnika podatku dochodowego

będącego osobą fizyczną, jeżeli osoby te nie biorą udziału w prowadzeniu działalności,

e) nie więcej niż czterech bezrobotnych absolwentów skierowanych, na podstawie odrębnych przepisów,

przez właściwy urząd pracy do odbywania stażu u pracodawcy przez okres nie przekraczający

dwunastu miesięcy,

f) łącznie nie więcej niż trzech zatrudnionych bezrobotnych lub absolwentów - w rozumieniu przepisów

o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - zarejestrowanych w urzędzie pracy, przy czym okres

zarejestrowania w urzędzie pracy bezrobotnego musi trwać co najmniej 6 miesięcy w okresie

bezpośrednio poprzedzającym jego zatrudnienie.

7. Przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustalaniu wysokości

stawek podatku w odniesieniu do podatników, o których mowa w art. 263 ust. 1 pkt 2-6 i 11, do liczby

pracowników nie wlicza się małżonka, z zastrzeżeniem pkt 2 objaśnień do części V tabeli oraz pkt 1

objaśnień do części XI tabeli, i niepełnoletnich członków rodziny pozostających we wspólnym

gospodarstwie domowym z podatnikiem. W razie prowadzenia działalności przez wspólników, do liczby

pracowników nie wlicza się małżonka i niepełnoletnich członków rodziny tylko jednego wspólnika. Przy

prowadzeniu działalności usługowej w zakresie handlu detalicznego i gastronomii, do liczby pracowników

nie wlicza się ponadto osób zatrudnionych w celu praktycznej nauki zawodu, zgodnie z odrębnymi


135

przepisami o nauce zawodu, oraz pracowników zatrudnionych wyłącznie do utrzymywania czystości w

zakładzie, pod warunkiem że podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną określił na piśmie

zakres czynności tych pracowników.

Art. 266 1. Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, z zastrzeżeniem art. 267 ust. 4, ustala się:

1) dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi prowadzących działalność

gospodarczą określoną w art. 263 ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem tabeli "Usługi inne, gdzie indziej w załączniku

niewymienione" i pkt 5-11 - według stawek miesięcznych określonych w tabeli,

2) dla podatników prowadzących działalność gospodarczą określoną w art. 263 ust. 1 pkt 1 w tabeli "Usługi

inne, gdzie indziej w załączniku niewymienione", pkt 2-4 i ust. 2 - w granicach stawek miesięcznych

określonych w tabeli, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiary tej

działalności.

2. W przypadkach, o których mowa w art. 265 ust. 5, wysokość podatku dochodowego w formie karty

podatkowej ustala się według stawki określonej dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie

wspólników i pracowników.

3. W przypadkach, o których mowa w art. 265 ust. 6 pkt 2 lit. d, wysokość podatku dochodowego w formie

karty podatkowej ustala się według stawki bezpośrednio poprzedzającej stawkę określoną dla stanu

zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników, z tym że stawka ta nie może być

niższa od określonej dla działalności wykonywanej bez zatrudnienia pracowników.

4. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną we wniosku o zastosowanie opodatkowania w

formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności wymienionej w art. 263 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 w

różnych zakresach lub różnych miejscowościach, dla których przewidziano różne wysokości stawek karty

podatkowej, wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej

dla tego zakresu działalności i miejscowości, dla których przewidziana jest stawka najwyższa. Przepis ten ma

odpowiednie zastosowanie do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

prowadzących działalność usługową w zakresie handlu detalicznego oraz działalność gastronomiczną.

5. Liczbę mieszkańców miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia

roku poprzedzającego rok podatkowy.

Art. 267

1. Stawki karty podatkowej:

1) określone w części I tabeli obniża się o 20% dla podatników, którzy ukończyli do dnia 1 stycznia roku

podatkowego 60 lat życia lub są osobami, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów,

orzeczono co najmniej lekki stopień niepełnosprawności, jeżeli przy prowadzeniu działalności określonej

w art. 263 ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem prowadzenia parkingów, nie zatrudniają pracowników, w tym

również osób określonych w art. 265 ust. 6 pkt 2 lit. a, nie licząc małżonka;

2) określone w części V tabeli obniża się o 20% dla podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi, którzy ukończyli do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat życia lub są osobami, w

stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono co najmniej umiarkowany lub lekki

stopień niepełnosprawności, jeżeli przy prowadzeniu działalności w zakresie usług transportowych nie

zatrudniają pracowników i członków rodziny;

3) określone w części I tabeli obniża się dla podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi, którzy zatrudniają pracowników będących osobami, w stosunku do których, na podstawie

odrębnych przepisów, orzeczono co najmniej lekki stopień niepełnosprawności, o 10% na każdą osobę;

obniżka stawki nie dotyczy osób wymienionych w art. 265 ust. 6 pkt 2 lit. c.

2. Na wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną właściwy organ podatkowy może

dodatkowo obniżyć stawkę karty podatkowej określoną w części I tabeli w przypadkach szczególnie

uzasadnionych - w stosunku do podatników, o których mowa w ust. 1.

3. Na wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną właściwy organ podatkowy może

obniżyć stawkę karty podatkowej określoną w części I tabeli, jeżeli rozmiar działalności podatnika, przy

zatrudnieniu nie przekraczającym jednego pracownika, wskazuje na to, że określona w tabeli stawka byłaby

oczywiście za wysoka.

4. W przypadku gdy podatnik prowadzi działalność wymienioną w art. 263 ust. 1 pkt 2-5 i pkt 8-11 oraz w art.

263 ust. 2 w rozmiarach wskazujących na to, że określone w częściach II-V i VIII-XII tabeli stawki byłyby

oczywiście nieodpowiednie, stawki te mogą być na wniosek podatnika podatku dochodowego będącego

osobą fizyczną lub z urzędu obniżone lub podwyższone, jednak nie więcej niż o 50%.

5. Podatnikom podatku dochodowego będącym osobami fizycznymi, którzy przy równoczesnym zatrudnieniu

na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy wykonują usługi i nie zatrudniają


136

pracowników oraz osób, o których mowa w art. 265 ust. 6, stawki karty podatkowej określone w części I

tabeli obniża się o 80%; podatnicy ci nie mogą równocześnie korzystać z obniżek przewidzianych w ust. 1-4.

6. W przypadkach określonych w art. 265 ust. 5 obniżkę stawki, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i w ust. 5, stosuje

się, jeżeli wszyscy wspólnicy spełniają warunki uprawniające do tej obniżki.

7. Przepisy ust. 1 i 4 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi, którzy przed dniem 1 września 1997 r. uzyskali orzeczenia o zakwalifikowaniu do jednej z

trzech grup inwalidzkich przez organy działające na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym i o

ubezpieczeniu społecznym.

Art. 268

1. W razie zatrudnienia przez podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną przy prowadzeniu

działalności określonej w art. 263 ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem prowadzenia parkingów, pełnoletnich członków

rodziny, nie licząc małżonka, a w przypadkach określonych w art. 265 ust. 5 - pełnoletnich członków rodziny

jednego ze wspólników, nie licząc małżonka, a także w razie zatrudnienia osób, o których mowa w art. 265

ust. 6 pkt 2 lit. c, podwyższa się stawkę karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za

miesiące, w których była zatrudniona:

1) o 40% stawki określonej dla działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników;

2) o 30% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu jednego pracownika;

3) o 20% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu dwóch pracowników;

4) o 15% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu trzech pracowników;

5) o 10% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu czterech i pięciu pracowników.

2. Wysokość stawki karty podatkowej ustalonej na podstawie ust. 1 nie może być wyższa od stawki

bezpośrednio następującej po stawce właściwej dla łącznej liczby wspólników i pracowników.

3. W przypadku rozwiązania umowy o pracę chociażby z jedną z osób, o których mowa w art. 265 ust. 6 pkt 2

lit. f, przed upływem 3 miesięcy od dnia zawarcia umowy, stawkę karty podatkowej podwyższa się o 50%,

poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę, do

upływu okresu 3 miesięcy, licząc od dnia zawarcia umowy, która została rozwiązana.

4. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania:

1) jeżeli pracodawca, na podstawie Kodeksu pracy, rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia;

2) w razie ponownego zawarcia umowy o pracę z inną osobą zarejestrowaną w urzędzie pracy, nie później

jednak niż w ciągu 10 dni po dniu rozwiązania poprzedniej umowy o pracę.

Art. 269

Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, za dany rok

podatkowy, podatnik składa właściwemu organowi podatkowemu, nie później niż do dnia 20 stycznia roku

podatkowego, a jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego - przed rozpoczęciem

działalności. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności

gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność

opodatkowaną w tej formie.

Art. 270

1. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok

podatkowy, podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną składa właściwemu organowi

podatkowemu, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna

działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu

organowi podatkowemu przed rozpoczęciem działalności lub może dołączyć do wniosku o wpis do

Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów o

swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik podatku

dochodowego będący osobą fizyczną nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru

innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie.

2. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o

zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników.

3. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o

pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w służbie weterynaryjnej organów administracji publicznej i

wykonują równocześnie działalność, o której mowa w art. 263 ust. 1 pkt 9, są obowiązani dołączyć do

wniosku oświadczenie w formie pisemnej o tym zatrudnieniu.


137

Art. 271 1. Właściwy organ podatkowy uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję

ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy.

Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w decyzji tej wymienia się wszystkich jej wspólników.

2. Jeżeli właściwy organ podatkowy stwierdzi brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty

podatkowej, wydaje decyzję odmowną. W tym przypadku podatnik podatku dochodowego będący osobą

fizyczną podlega:

1) opodatkowaniu z zastosowaniem podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 143 ust. 1 i 2, jeżeli

spełnia warunki określone w ustawie dla opodatkowania w tej formie, albo

2) podatkowi dochodowemu na ogólnych zasadach.

3. Podatnicy, o których mowa w ust. 2, korzystający dotychczas ze zwolnienia od obowiązku prowadzenia

ewidencji podatkowych, o których mowa w 257 ust. 1, są obowiązani do założenia i prowadzenia ewidencji

podatkowych, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została

doręczona decyzja odmawiająca im zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej.

Art. 272 1. Podatek dochodowy w formie karty podatkowej, wynikający z decyzji, o której mowa w art. 271, podatnik

podatku dochodowego będący osobą fizyczną obniża o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej

w roku podatkowym, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków

publicznych, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego. Zasadę tę stosuje się również do

podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, o których mowa w art. 265 ust. 5.

2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie powołanej w art. 179 ust. 1 pkt. 1, o

którą pomniejsza się podatek dochodowy w formie karty podatkowej, nie może przekroczyć 7,75% podstawy

wymiaru tej składki, określonej w odrębnych przepisach.

3. Wysokość wydatków na cele, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających

ich poniesienie.

4. Po upływie roku podatkowego, w terminie do dnia 31 stycznia, podatnik podatku dochodowego będący

osobą fizyczną jest obowiązany złożyć we właściwym organie podatkowym deklarację roczną podatku

dochodowego według ustalonego wzoru o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w

ustawie określonej w art. 179 ust. 1 pkt 1, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych

miesiącach.

5. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi płacą podatek dochodowy w formie karty

podatkowej, pomniejszony o zapłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie

określonej w art. 179 ust. 1 pkt 1, bez wezwania w terminie do dnia siódmego każdego miesiąca za miesiąc

ubiegły, a za grudzień - w terminie do dnia 28 grudnia roku podatkowego, na rachunek właściwego organu

podatkowego.

6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się do składek, o których mowa w art. 179 ust. 1 pkt 2. Przepis art. 179 ust. 4 stosuje

się odpowiednio.

Art. 273 1. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną może zrzec się opodatkowania w formie karty

podatkowej w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego w

formie karty podatkowej.

2. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany od pierwszego dnia miesiąca następującego po

zrzeczeniu się opodatkowania, o którym mowa w ust. 1, zaprowadzić:

1) ewidencję i stosować opodatkowanie, z zastosowaniem podstawy opodatkowania o której mowa w art.

143 ust. 1 i 2, jeżeli spełnia warunki określone w ustawie dla opodatkowania w tej formie, albo

2) ewidencję podatkową i rozliczać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

3. Do końca miesiąca, w którym podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną zrzekł się

zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, jest obowiązany rozliczać podatek dochodowy na

ogólnych zasadach. W tym przypadku podatnik jest obowiązany wpłacić - w terminie do 20 dnia miesiąca

następującego po miesiącu, w którym zrzekł się opodatkowania w formie karty podatkowej - różnicę

pomiędzy kwotą podatku dochodowego obliczonego na ogólnych zasadach za okres od początku roku do

końca miesiąca, w którym zrzekł się opodatkowania w formie karty podatkowej, a kwotą podatku

dochodowego zapłaconego w formie karty podatkowej, w okresie przed zrzeczeniem się opodatkowania w

tej formie.


138

Art. 274 1. W razie rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, podatek w formie karty podatkowej za okres od

dnia rozpoczęcia działalności do końca pierwszego miesiąca pobiera się w wysokości 1/30 miesięcznej

należności za każdy dzień.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi,

którzy korzystali ze zwolnienia od podatku dochodowego i którym okres tego zwolnienia upłynął z

pierwszym dniem danego miesiąca.

3. W razie likwidacji działalności w ciągu roku podatkowego i zgłoszenia tego właściwemu organowi

podatkowemu, podatek dochodowy w formie karty podatkowej za ostatni miesiąc prowadzenia działalności

pobiera się za okres do dnia zaprzestania działalności w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy

dzień.

Art. 275

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną zgłosi przerwę w prowadzeniu działalności w

danym roku podatkowym jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku w formie karty podatkowej za cały

okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 10 dni w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy

dzień przerwy pod warunkiem, że podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną zawiadomi o tej

przerwie najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia i w dniu poprzedzającym dzień jej zakończenia, z wyjątkiem ust.

2.

2. Jeżeli przerwa w prowadzeniu działalności została spowodowana chorobą, podatnik podatku dochodowego

będący osobą fizyczną zawiadamia właściwy organ podatkowy o okresie przerwy, wynikającym ze

zwolnienia lekarskiego, w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie.

3. W przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie

działalności gospodarczej podatnik podatku dochodowego jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku

dochodowego w formie karty podatkowej za cały okres zawieszenia w wysokości 1/30 miesięcznej

należności za każdy dzień zawieszenia.

4. Do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, którzy na podstawie przepisów o

swobodzie działalności gospodarczej zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, w okresie objętym

zawieszeniem, nie mają zastosowania przepisy ust. 1 i 2.

Art. 276 1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi opodatkowani w formie karty podatkowej są

obowiązani zawiadomić właściwy organ podatkowy:

1) o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o

zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, które:

a) powodują utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej,

b) mają wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, a w szczególności o

zmianach: w stanie zatrudnienia, miejsca prowadzenia działalności, rodzaju i zakresu prowadzonej

działalności, liczby stanowisk na parkingu oraz liczby i rodzaju urządzeń przy prowadzeniu usług

rozrywkowych, liczby godzin przeznaczonych na wykonywanie wolnego zawodu w zakresie ochrony

zdrowia ludzkiego oraz wolnego zawodu w zakresie usług weterynaryjnych, liczby sprzedawanych

posiłków domowych, liczby godzin sprawowania opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi,

liczby godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji,

2) o likwidacji prowadzonej działalności.

2. Przepis ustawy dotyczące zasad ustalania dochodu w przypadku likwidacji działalności gospodarczej stosuje

się odpowiednio w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w formie spółki cywilnej,

lub wystąpienia z takiej spółki, a także w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną

w jednoosobową spółkę kapitałową.

3. Nie uważa się za zwiększenie stanu zatrudnienia czasowego zatrudnienia pracownika lub pełnoletniego

członka rodziny w miejsce nieobecnego stałego pracownika, którego nieobecność trwa nieprzerwanie co

najmniej dziesięć dni i jest spowodowana szczególnymi względami, w tym chorobą, urlopem, powołaniem

na ćwiczenia wojskowe.

4. W przypadkach wymienionych w ust. 3, jeżeli w miejsce nieobecnego stałego pracownika podatnik podatku

dochodowego będący osobą fizyczną nie zatrudni innego pracownika lub pełnoletniego członka rodziny,

właściwy organ podatkowy obniża stawkę karty podatkowej w sposób określony w art. 277.

5. Nie stanowi przeszkody do opodatkowania w formie karty podatkowej przekroczenie stanu zatrudnienia

określonego w części I, z wyjątkiem tabeli "Usługi inne, gdzie indziej w załączniku niewymienione", II, III i

IV tabeli:

1) nie więcej niż o sześciu pracowników - jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną

prowadzi działalność na terenie gmin wymienionych w odrębnych przepisach, określających wykaz gmin


139

zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, oraz zawiadomi o tym właściwy organ

podatkowy, albo

2) nie więcej niż o pięciu pracowników - jeżeli podatnik prowadzący gospodarstwo rolne wykonuje

równocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą w miejscowości o liczbie mieszkańców do 5.000

oraz zawiadomi o tym właściwy organ podatkowy,

3) nie więcej niż o trzech pracowników w latach 2003-2005.

6. Podatnikowi podatku dochodowego będącemu osobą fizyczną spełniającemu równocześnie warunki

określone w ust. 5 pkt 1-3 przysługuje prawo do przekroczenia stanu zatrudnienia nie więcej niż o sześciu

pracowników.

7. Z tytułu zatrudnienia osób, o których mowa w ust. 5, stawka karty podatkowej nie ulega zmianie.

8. O zmianach, o których mowa w ust. 1, 3 i 5, podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną jest

obowiązany zawiadomić w formie pisemnej właściwy organ podatkowy, najpóźniej w terminie siedmiu dni

od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeżeli zawiadomienie dotyczy zatrudnienia osoby, o której

mowa w art. 265 ust. 6 pkt 2 lit. c, należy w nim również podać szczegółowy zakres czynności, które osoba

ta ma wykonywać.

9. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu gmin zagrożonych szczególnie

wysokim bezrobociem strukturalnym, preferencje, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i w ust. 6, podatnik

zachowuje do dnia 31 grudnia danego roku podatkowego.

10. Liczbę mieszkańców, o której mowa w ust. 5 pkt 2, przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku

poprzedzającego rok podatkowy.

Art. 277 W razie zawiadomienia o zmianach, o których mowa w art. 276 ust. 1 pkt 1 lit. b i ust. 4, zmiana wysokości

podatku w formie karty podatkowej następuje poczynając od miesiąca, w którym zaszły okoliczności

powodujące zmianę. Podatek za ten miesiąc pobiera się w wysokości 1/30 dotychczasowej miesięcznej

należności za każdy dzień części miesiąca przed dniem, w którym nastąpiła zmiana, zwiększonej lub

zmniejszonej o 1/30 nowej miesięcznej należności za każdy dzień pozostałej części tego miesiąca.

Art. 278 1. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną może zrzec się zastosowania opodatkowania w

formie karty podatkowej w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji zmieniającej wysokość podatku

dochodowego w formie karty podatkowej. Przepis art. 273 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Do końca miesiąca, w którym podatnik zrzekł się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej,

opłaca on za każdy miesiąc podatek dochodowy w formie karty podatkowej, w wysokości stawki określonej

w decyzji w sprawie ustalenia jej wysokości na dany rok.

Art. 279

1. Podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną, który zawiadomi w formie pisemnej właściwy organ

podatkowy o utracie warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej, jest obowiązany, poczynając

od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić:

1) ewidencję podatkową i rozliczać podatek dotyczący sytuacji, gdy podstawa opodatkowania jest określana

zgodnie z art. 143 ust. 1 i 2, jeżeli spełnia warunki określone w tych przepisach, albo

2) właściwe księgi, chyba że jest zwolniony od tego obowiązku, i rozliczać podatek dochodowy na ogólnych

zasadach.

2. W stosunku do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, o których mowa w ust. 1

pkt 2, podlegających za część roku opodatkowaniu na ogólnych zasadach, za podstawę do ustalenia podatku

dochodowego za ten okres przyjmuje się dochód osiągnięty od dnia utraty warunków do opodatkowania w

formie karty podatkowej.

Art. 280

1. W przypadku gdy podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną:

1) poda we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej dane niezgodne ze stanem

faktycznym, powodujące nieuzasadnione zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej bądź

ustalenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej w kwocie niższej od należnej, lub

2) prowadzi nierzetelnie (niezgodnie ze stanem faktycznym) ewidencję zatrudnienia bądź, mimo obowiązku,

nie prowadzi tej ewidencji, a stwierdzony stan zatrudnienia jest wyższy od zgłoszonego właściwemu

organowi podatkowemu, lub

3) nie zawiadomi właściwego organu podatkowego w terminie, o którym mowa w art. 276 ust. 8, o

zmianach powodujących utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej albo mających


140

wpływ na podwyższenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej, bądź w

zawiadomieniu poda dane w tym zakresie niezgodne ze stanem faktycznym, lub

4) w rachunku lub fakturze stwierdzających sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi poda dane

istotnie niezgodne ze stanem faktycznym właściwy organ podatkowy stwierdza wygaśnięcie decyzji, o

której mowa w art. 271 ust. 1.

2. W przypadkach określonych w ust. 1:

1) podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi są obowiązani rozliczać podatek

dochodowy na ogólnych zasadach za cały rok podatkowy;

2) obowiązek założenia ewidencji podatkowej powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po

miesiącu, w którym została doręczona decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość

podatku dochodowego w formie karty podatkowej.

Art. 281 W razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 280, kwoty wpłacone z tytułu karty podatkowej zalicza

się na podatek dochodowy określony na ogólnych zasadach za dany rok podatkowy.

Art. 282

Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi opodatkowani w formie karty podatkowej po

upływie roku podatkowego, w terminie do dnia 31 stycznia, są obowiązani złożyć do właściwego organu

podatkowego roczną deklarację o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie

określonej w art. 179 ust. 1 pkt 1, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach.

Art. 283

1. Podatnicy podatku dochodowego opodatkowani w formie karty podatkowej, z wyjątkiem prowadzących

parkingi, jeżeli przy prowadzeniu działalności zatrudniają pracowników, w tym również:

1) osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę nakładczą oraz członków rodziny mających inne niż

podatnik miejsce pobytu stałego lub czasowego;

2) członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem, a w razie gdy

działalność prowadzona jest przez wspólników - tylko członków rodziny jednego ze wspólników;

3) pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi,

utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów - pod

warunkiem, że podatnik określił na piśmie zakres czynności tych pracowników;

4) nie więcej niż czterech bezrobotnych absolwentów skierowanych, na podstawie odrębnych przepisów,

przez właściwy urząd pracy do odbywania stażu u pracodawcy przez okres nie przekraczający dwunastu

miesięcy;

5) łącznie nie więcej niż trzech zatrudnionych bezrobotnych lub absolwentów - w rozumieniu przepisów o

zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - zarejestrowanych w urzędzie pracy, przy czym okres

zarejestrowania w urzędzie pracy bezrobotnego musi trwać co najmniej 6 miesięcy w okresie

bezpośrednio poprzedzającym jego zatrudnienie

- są obowiązani prowadzić książkę ewidencji zatrudnienia tych osób, zwaną dalej "ewidencją zatrudnienia".

2. Podatnik jest obowiązany przechowywać ewidencję zatrudnienia w miejscu wykonywania działalności albo

w miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, jeżeli działalność jest wykonywana bez posiadania

zorganizowanego zakładu.

3. Przepis art. 256 stosuje się odpowiednio.

Art. 284

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia

ewidencji zatrudnienia.

ROZDZIAŁ 34. ZRYCZAŁTOWANY PODATEK DOCHODOWY OD PRZYCHODÓW OSÓB

DUCHOWNYCH

Art. 285 1. Osoby duchowne, osiągające przychody z opłat otrzymywanych w związku z pełnionymi funkcjami o

charakterze duszpasterskim, opłacają od tych przychodów podatek dochodowy w formie ryczałtu od

przychodów osób duchownych, zwany dalej "ryczałtem osób duchownych".

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, zawiadamiają właściwy organ podatkowy o rozpoczęciu pełnienia funkcji o

charakterze duszpasterskim w terminie 14 dni od dnia objęcia funkcji.


141

Art. 286 1. Kwartalne stawki ryczałtu osób duchownych od przychodów proboszczów i od przychodów wikariuszy

określone są odpowiednio w załącznikach nr 9 i 10 do ustawy.

2. Kwartalne stawki ryczałtu osób duchownych od przychodów proboszczów i od przychodów wikariuszy, o

których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do osób duchownych wszystkich wyznań, sprawujących

porównywalne funkcje.

3. Liczbę mieszkańców przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy.

4. Stawki określone w załączniku nr 9 i 10 do ustawy będą corocznie podwyższane w stopniu odpowiadającym

wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku

poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez

Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor

Polski".

5. Przy obliczaniu kwot i stawek w sposób określony w ust. 4, pomija się końcówki wyrażone w groszach.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok

podatkowy ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor

Polski" kwoty i stawki, obliczone zgodnie z ust. 4 i 5.

Art. 287

1. Ryczałt osób duchownych ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej zgodnie z

przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych bezpośrednio przez

podatnika podatku dochodowego będącego osobą duchowną w kwartale, za jaki uiszczany jest ten ryczałt, o

ile składka ta nie została odliczona od podatku dochodowego.

2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie określonej w art. 179 ust. 1 pkt 1, o

którą zmniejsza się stawkę ryczałtu osób duchownych, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej

składki, określonej w odrębnych przepisach.

3. Wysokość wydatków na cele, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających

ich poniesienie.

4. Do dnia 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym osoba duchowna jest obowiązana złożyć we

właściwym organie podatkowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca

wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim deklarację roczną podatku dochodowego, według

ustalonego wzoru, o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie określonej w

art. 179 ust. 1 pkt 1, zapłaconej i odliczonej od ryczałtu osób duchownych w poszczególnych kwartałach.

5. Przepisy ust. 1-4 i art. 292 stosuje się do składek, o których mowa w art. 179 ust. 1 pkt 2. Przepis art. 179 ust.


Art. 288 1. Wikariusze lub inni duchowni pełniący czasowo funkcje proboszczów opłacają ryczałt osób duchownych

według stawek określonych w załączniku nr 9.

2. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami duchownymi kierujące jednostkami kościelnymi

posiadającymi samodzielną administrację w wydzielonej części parafii (wikariaty eksponowane, kuracje,

lokacje itd.) opłacają ryczałt osób duchownych według stawek określonych w załączniku nr 9, właściwych

dla liczby mieszkańców tej części parafii. Proboszcz parafii opłaca w takim przypadku ryczałt osób

duchownych według stawki odpowiadającej liczbie mieszkańców, zmniejszonej o liczbę mieszkańców

wydzielonej części parafii.

3. Rektorzy i inne osoby duchowne kierujące jednostkami kościelnymi posiadającymi samodzielną

administrację bez wydzielonej części parafii opłacają ryczałt osób duchownych według stawek określonych

w załączniku nr 10, dla parafii o liczbie mieszkańców powyżej 1.000 do 3.000, w zależności od siedziby

kierowanej jednostki lub miejsca zatrudnienia.

4. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami duchownymi nie pełniący funkcji proboszczów,

wikariuszy i rektorów, którzy osiągają przychody wymienione w art. 285 ust. 1 z misji, rekolekcji oraz

innych posług religijnych, jeżeli zawiadomią naczelnika urzędu skarbowego o osiąganiu takich przychodów,

opłacają ryczałt osób duchownych według stawek określonych w załączniku nr 10 dla parafii o liczbie

mieszkańców powyżej 1.000 do 3.000, w zależności od miejsca zamieszkania.

Art. 289

1. Właściwy organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą wysokość ryczałtu osób duchownych, odrębnie na

każdy rok podatkowy.

2. Właściwy organ podatkowy, na wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą duchowną,

odpowiednio obniża stawki ryczałtu osób duchownych określone w załącznikach nr 9 i 10, jeżeli liczba

wyznawców na danym terenie stanowi mniejszość w ogólnej liczbie mieszkańców. Osoba duchowna jest


142

obowiązana dołączyć do wniosku oświadczenie o liczbie wyznawców. Przepis ust. 1 stosuje się

odpowiednio.

Art. 290

1. W razie zmiany miejsca wykonywania funkcji, podatnik podatku dochodowego będący osobą duchowną jest

obowiązany w terminie siedmiu dni zawiadomić o tym właściwe organy podatkowe według

dotychczasowego i nowego miejsca wykonywania funkcji oraz podać dane niezbędne do ustalenia wysokości

ryczałtu osób duchownych według nowego miejsca wykonywania funkcji. Obowiązek zawiadomienia

dotyczy również odpowiednio osób, których charakter wykonywanej funkcji ulega zmianie.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 właściwy organ podatkowy, ustalając wysokość ryczałtu osób

duchownych za okres do końca roku podatkowego, stosuje odpowiednio przepis art. 293 ust. 1.

Art. 291

1. Podatnicy podatku dochodowego będący osobami duchownymi mogą zrzec się opodatkowania w formie

ryczałtu osób duchownych za dany rok podatkowy, do dnia 20 stycznia roku podatkowego lub do dnia

poprzedzającego dzień rozpoczęcia pełnienia funkcji o charakterze duszpasterskim w przypadku rozpoczęcia

pełnienia tych funkcji w ciągu roku podatkowego, i opłacać za ten rok podatek dochodowy na ogólnych

zasadach, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów na zasadach określonych w odrębnych

przepisach.

2. Zrzeczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik podatku dochodowego będący osobą duchowną dokonuje

poprzez złożenie, właściwemu organowi podatkowemu, pisemnego oświadczenia lub w zawiadomieniu, o

którym mowa w art. 285 ust. 2, jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą duchowną zrzeka się

opodatkowania w formie ryczałtu osób duchownych począwszy od dnia rozpoczęcia wykonywania funkcji o

charakterze duszpasterskim.

3. Podatnik podatku dochodowego będący osobą duchowną może zrzec się opłacania ryczałtu osób

duchownych i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach, prowadząc podatkową księgę przychodów

i rozchodów na zasadach określonych w odrębnych przepisach, zawiadamiając o tym na piśmie właściwy

organ podatkowy w terminie 14 dni po otrzymaniu decyzji ustalającej wysokość ryczałtu osób duchownych.

Art. 292

Osoby duchowne wpłacają ryczałt osób duchownych, pomniejszony o zapłaconą w kwartale składkę na

ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie określonej w art. 179 ust. 1 pkt 1, bez wezwania - w terminie

do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, a za czwarty kwartał - do dnia 28 grudnia roku

podatkowego, na rachunek właściwego organu podatkowego.

Art. 293 Podatnicy, o których mowa w art. 292:

1) w razie rozpoczęcia wykonywania funkcji w ciągu kwartału, stawkę ryczałtu osób duchownych za okres

od dnia rozpoczęcia wykonywania funkcji do końca kwartału ustala się za każdy dzień w wysokości 1/90

części stawki kwartalnej;

2) w razie zaprzestania na stałe wykonywania funkcji i zgłoszenia tego faktu właściwemu organowi

podatkowemu, odpowiednio zmniejsza się stawkę ryczałtu osób duchownych w sposób określony w ust.

1;

3) w razie przerwy w wykonywaniu funkcji trwającej dłużej niż jeden miesiąc i zawiadomienia o tym

właściwego organu podatkowego w ciągu trzech dni od dnia rozpoczęcia przerwy, kwartalną stawkę

ryczałtu osób duchownych zmniejsza się w sposób określony w ust. 1 o każdy dzień przerwy trwającej

ponad miesiąc.

ROZDZIAŁ 35. ZASADY PRZEKAZYWANIA CZĘŚCI PODATKU NALEŻNEGO NA RZECZ

ORGANIZACJI POŻYTKU PUBLICZNEGO

Art. 294 1. Organ podatkowy właściwy miejscowo dla złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego przez

podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną, z zastrzeżeniem art. 295, na wniosek, o którym

mowa w ust. 3, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy

o działalności pożytku publicznego, wybranej przez podatnika z wykazu, o którym mowa w ustawie o

działalności pożytku publicznego, zwanej dalej "organizacją pożytku publicznego", kwotę w wysokości

nieprzekraczającej 1 % podatku należnego wynikającego:


143

1) z deklaracji rocznej podatku dochodowego złożonej przez podatnika podatku dochodowego, o którym

mowa w ust. 1, w terminie określonym dla jej złożenia, albo

2) z korekty deklaracji, o której mowa w pkt 1, jeżeli została dokonana w ciągu miesiąca od upływu terminu

dla jej złożenia

- po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.

2. Warunkiem przekazania kwoty, o której mowa w ust. 1, jest zapłata w pełnej wysokości podatku należnego

stanowiącego podstawę obliczenia kwoty, która ma być przekazana na rzecz organizacji pożytku

publicznego, nie później niż w terminie dwóch miesięcy od upływu terminu dla złożenia deklaracji rocznej

podatku dochodowego. Za zapłacony podatek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się również

zaległość podatkową, której wysokość nie przekracza trzykrotności wartości opłaty dodatkowej pobieranej

przez Pocztę Polską Spółkę Akcyjną za polecenie przesyłki listowej.

3. Za wniosek uważa się wskazanie przez podatnika podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1 , w

deklaracji rocznej podatku dochodowego albo w korekcie, o której mowa w ust. 1, jednej organizacji pożytku

publicznego poprzez podanie jej numeru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego oraz kwoty do przekazania

na rzecz tej organizacji, w wysokości nieprzekraczającej 1 % podatku należnego.

4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, organ podatkowy przekazuje w terminie od 1 maja do 31 lipca roku

następującego po roku podatkowym, za który składana jest deklaracja roczna podatku dochodowego, na

rachunek bankowy organizacji pożytku publicznego wskazany w wykazie, o którym mowa w ustawie o

działalności pożytku publicznego. Kwota ta nie jest pomniejszana o koszty przelewu bankowego.

5. Organ podatkowy właściwy według siedziby organizacji pożytku publicznego, we wrześniu roku

następującego po roku podatkowym przekazuje organizacji pożytku publicznego zbiorczą informację o:

1) danych identyfikacyjnych (imię, nazwisko i adres), w tym obojga małżonków, którzy na wniosek

podlegają łącznemu opodatkowaniu, oraz

2) wysokości kwoty, o której mowa w ust. 1, przekazanej na rzecz tej organizacji,

3) przeznaczeniu kwoty, o której mowa w ust. 1, przez organizację pożytku publicznego (cel szczegółowy)

- jeżeli podatnik podatku dochodowego, o którym mowa w ust.1 w deklaracji rocznej podatku dochodowego

lub w korekcie, o której mowa w ust. 2, wyraził zgodę na przekazanie organizacji pożytku publicznego

danych wymienionych w pkt 1 i 2, lub wskazał cel szczegółowy, o którym mowa w pkt 3.

6. Organ podatkowy odstępuje od przekazania 1 % podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego, jeżeli

organizacja ta nie podała lub nie zweryfikowała, zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego,

numeru rachunku bankowego lub podany numer rachunku bankowego do przekazania 1 % z rocznych

deklaracji podatku dochodowego za rok podatkowy zmieniła w okresie od dnia 15 marca do dnia 31 lipca

roku następującego po roku podatkowym. Zasada wyrażona w zdaniu pierwszym nie ma zastosowania, jeżeli

zmiana numeru rachunku bankowego nastąpiła z przyczyn niezależnych od organizacji.

7. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, którzy nie mają na terytorium RP miejsca zamieszkania, składający

roczną deklarację podatku dochodowego w trakcie roku podatkowego, wybierają organizację pożytku

publicznego z wykazu, o którym mowa w ust. 1, określonego za poprzedni rok podatkowy.

Art. 295 1. Przepisu art. 294 nie stosuje się w przypadku, gdy zobowiązanie podatkowe podatnika podatku

dochodowego ustala organ podatkowy oraz w przypadkach określonych w ust. 2.

2. Przepisów art. 294 nie stosuje się do podatników podatku dochodowego:

1) rozliczających podatek dochodowy w formie karty podatkowej;

2) rozliczających podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów osób duchownych;

3) osiągających przychody, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 11 opodatkowane na zasadach określonych

w art. 296 – 300.

ROZDZIAŁ 36. ZRYCZAŁTOWANE OPODATKOWANIE DOCHODÓW Z ODPŁATNEGO ZBYCIA

PRZEZ OSOBY FIZYCZNE NIERUCHOMOŚCI I NIEKTÓRYCH PRAW MAJĄTKOWYCH

Art. 296

1. Podstawą opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi w przypadku, o

którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 11, jest dochód.

2. Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest nadwyżka przychodów z odpłatnego zbycia nad kosztami

uzyskania przychodów określonymi zgodnie z art. 298.

3. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 11 w drodze

zamiany przychód powstaje u każdej ze stron umowy, a dochód określa się zgodnie z przepisem ust. 2.

4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się, jeżeli:

1) budowa i zbycie nieruchomości, części nieruchomości lub udziału w nieruchomości są przedmiotem

działalności gospodarczej podatnika podatku dochodowego;


144

2) przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw jest dla podatnika podatku dochodowego przychodem z

działalności gospodarczej.

Art. 297 1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną podlegający nieograniczonemu obowiązkowi

podatkowemu uzyskuje również przychody określone w art. 40 ust. 1 pkt 11 poza terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umów określonych

w art. 1 ust. 2, lub gdy z państwem, w którym przychody zostały uzyskane, Rzeczpospolita Polska nie

zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, przychody uznaje się za osiągnięte na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną

podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskującego przychody określone w art. 40

ust. 1 pkt 11 wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku

dochodowego na podstawie umów określonych w art. 1 ust. 2 lub gdy z państwem, w którym przychody

zostały uzyskane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z art. 298.

4. Art. 170 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

Art. 298

1. Kosztami uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 40 ust. 1 pkt 11, są

udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o

udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości i praw majątkowych, z zastrzeżeniem

ust. 2.

2. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw nabytych w drodze darowizny lub inny nieodpłatny

sposób kosztem uzyskania przychodów jest również kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn - w

takiej części odpowiadającej udziałowi wartości zbywanej nieruchomości lub prawa przyjętej do

opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w łącznej wartości przyjętej do opodatkowania podatkiem

od spadków i darowizn.

3. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu ustawy o

podatku od towarów i usług, faktur otrzymanych od podatnika podatku od wartości dodanej lub podatnika

podatku obrotowego oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych, z tym że

podatek od towarów i usług, podatek od wartości dodanej i podatek obrotowy jest kosztem uzyskania

przychodów wyłącznie w przypadkach wymienionych w art. 85 i art. 86.

4. Kwota kosztów nabycia i kosztów wytworzenia, o których mowa w ust. 1, jest corocznie podwyższana,

począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanej

nieruchomości lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich

zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie

pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego,

ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej

Polskiej "Monitor Polski".

5. Koszty uzyskania przychodów, określone zgodnie z ust. 1-4, zmniejsza się o sumę zaliczonych uprzednio,

zgodnie z przepisami ustawy, do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych

od zbywanych nieruchomości lub praw.

6. Przepis ust. 5 stosuje się również do dokonanych odpisów amortyzacyjnych zaliczonych przez podatnika do

kosztów uzyskania przychodów.

Art. 299

1. Wolne od podatku dochodowego są przychody określone w art. 40 ust. 1 pkt 11, jeżeli ich nabycie nastąpiło

w drodze spadku.

2. Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o

których mowa w art. 296 ust. 1-3 i art. 297, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i

udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia

nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie

dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, uzyskany przychód został

wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

3. Wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 2 uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego

zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Przepis art. 297 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

4. Wydatkami poniesionymi przez podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną na własne cele

mieszkaniowe, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, są:

1) wydatki poniesione na:


145

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego

stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub

udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie,

związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania

wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową

budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania

wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 2, grunt ten

zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego

części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku

niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia

niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru

Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2) wydatki poniesione na:

a) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika

przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cele określone w pkt 1,

b) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika

przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa

w lit. a,

c) spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego

przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na spłatę kredytu (pożyczki),

o których mowa w lit. a lub b

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub w ich odpowiedniku w rozumieniu

przepisów danego państwa, mających siedzibę w państwie członkowskim lub w innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z


3) wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie

członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w

Konfederacji Szwajcarskiej:

a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego

odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w

spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub

c) gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie

przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie

albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową

budynku mieszkalnego, lub

d) gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie,

związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a.

5. Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 4 pkt 1 lit. d i e, rozumie się

budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego

podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w

spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

6. W przypadku gdy kredyt (pożyczka) stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również

innych niż wymienione w ust. 4 pkt 2 zobowiązań kredytowych (pożyczkowych), za wydatki poniesione na

własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki na spłatę tego kredytu (pożyczki) - w części, która

proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki) na cele, o których mowa w ust. 4 pkt 2, w stosunku do

całej kwoty kredytu (pożyczki). Przepis zdania pierwszego stosuje się odpowiednio do spłaconych odsetek

od tego kredytu (pożyczki).

7. Za wydatki na własne cele mieszkaniowe nie uważa się wydatków poniesionych na:

1) nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim

prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.


146

8. W przypadku ponoszenia wydatków na własne cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska

państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w

Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 2, stosuje się pod warunkiem istnienia

podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych

umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy

informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na

cele mieszkaniowe.

Art. 300 1. W przypadku źródła przychodów określonego w art. 40 ust. 1 pkt 11, przychodu wymienionego w art. 58 nie

łączy się z przychodami z pozostałych źródeł przychodów.

2. Po zakończeniu roku podatkowego, podatnik podatku dochodowego jest obowiązany w deklaracji rocznej

podatku dochodowego wykazać:

1) podstawę opodatkowania i należny podatek;

2) przychody określone w art. 299 ust. 1 i 2.

3. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 299 ust. 2-4 i 6 podatnik podatku dochodowego

będący osoba fizyczną jest obowiązany do złożenia korekty deklaracji rocznej i do zapłaty podatku wraz z

odsetkami za zwłokę; odsetki za zwłokę nalicza się za okres od następnego dnia po upływie terminu

płatności do dnia zapłaty podatku włącznie, z zastosowaniem stawki, o której mowa w art. 252 ust. 1.

ROZDZIAŁ 37. SZCZEGÓLNY PODATEK DOCHODOWY

Art. 301

1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną nie deklaruje w deklaracji rocznej podatku

dochodowego podstawy opodatkowania lub zaniża tę podstawę opodatkowania, ponieważ przychody

ujawnia dla potrzeb podatku o podobnym charakterze do podatku dochodowego w państwie członkowskim

innym niż Rzeczpospolita Polska lub w państwie trzecim, zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym

ustala organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej; podstawa opodatkowania jest kwota nieujawniona lub

zaniżona.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 podatek określa się z zastosowaniem stawki, o której mowa w art. 169

ust. 5.

3. Podatnik ma prawo odliczyć od podatku należnego podatek zapłacony w państwie innym niż Rzeczpospolita

Polska pod warunkiem udokumentowania zapłaty tego podatku; przepis art. 10 ust. 1 stosuje się

odpowiednio.

4. Podatnik obowiązany jest, bez wezwania, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w

którym została wydana decyzja, o której mowa w ust. 1, wpłacić podatek na rachunek właściwego organu

podatkowego.

DZIAŁ X. PRZEPIS KOŃCOWY

Art. 302

Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie z dnia … przepisy wprowadzające

ustawę o podatku dochodowym.


147

ZAŁĄCZNIK NR 1. TABELA RODZAJÓW I ROZMIARÓW DZIAŁÓW SPECJALNYCH

PRODUKCJI ROLNEJ ORAZ NORM SZACUNKOWYCH DOCHODU ROCZNEGO

Lp. Rodzaje upraw i produkcji Jednostka powierzchni

upraw lub rodzajów

produkcji

Norma szacunkowa

dochodu rocznego

zł gr

1 2 3 4

1 Uprawy w szklarniach ogrzewanych powyżej

25 m2:

a) rośliny ozdobne 1 m2 9 42

b) pozostałe 1 m2 3 50

2 Uprawy w szklarniach nieogrzewanych

powyżej 25 m2

1 m2 2 16

3 Uprawy w tunelach foliowych ogrzewanych

powyżej 50 m2:

a) rośliny ozdobne 1 m2 7 02

b) pozostałe 1 m2 4 32

4 Uprawy grzybów i ich grzybni - powyżej 25 m

2

powierzchni uprawowej 1 m

2 4 05

5 Drób rzeźny - powyżej 100 szt.:

a) kurczęta 1 sztuka 12

b) gęsi 1 sztuka 1 05

c) kaczki 1 sztuka 28

d) indyki 1 sztuka 68

6 Drób nieśny powyżej 80 szt.:

a) kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym) 1 sztuka 2 67

b) kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym) 1 sztuka 2 24

c) gęsi (w stadzie reprodukcyjnym) 1 sztuka 1 48

d) kaczki (w stadzie reprodukcyjnym) 1 sztuka 2 76

e) indyki (w stadzie reprodukcyjnym) 1 sztuka 11 74

f) kury (produkcja jaj konsumpcyjnych) 1 sztuka 1 96

7 Wylęgarnie drobiu:

a) kurczęta 1 sztuka 01

b) gęsi 1 sztuka 07

c) kaczki 1 sztuka 02

d) indyki 1 sztuka 07

8 Zwierzęta futerkowe:

a) lisy i jenoty od 1 samicy stada

podstawowego 37 16

b) norki powyżej 2 szt. samic stada

podstawowego 16 34

c) tchórze powyżej 2 szt. samic stada

podstawowego 12 65

d) szynszyle powyżej 2 szt. samic stada

podstawowego 19 32


148

e) nutrie powyżej 50 sztuk samic stada

podstawowego

od 1 samicy stada

podstawowego 4 46

f) króliki powyżej 50 sztuk samic stada

podstawowego

od 1 samicy stada

podstawowego 4 46

9 Zwierzęta laboratoryjne:

a) szczury białe 1 sztuka 11

b) myszy białe 1 sztuka 02

10 Jedwabniki - produkcja kokonów 1 dm3 27

11 Pasieki powyżej 80 rodzin 1 rodzina 2 69

12 Uprawy roślin in vitro - powierzchnia półek 1 m2 161 71

13 Hodowla entomofagów - powierzchnia uprawy

roślin żywicielskich 1 m

2 134 75

14 Hodowla dżdżownic - powierzchnia łoża

hodowlanego 1 m

2 67 39

15 Hodowla i chów innych zwierząt poza

gospodarstwem rolnym:

a) krowy powyżej 5 sztuk 1 sztuka 269 49

b) cielęta powyżej 10 sztuk 1 sztuka 56 60

c) bydło rzeźne powyżej 10 sztuk (z wyjątkiem

opasów) 1 sztuka 29 63

d) tuczniki powyżej 50 sztuk 1 sztuka 33 69

e) prosięta i warchlaki powyżej 50 sztuk 1 sztuka 13 48

f) chów i hodowla owiec powyżej 10 sztuk od 1 matki 5 40

g) tucz owiec powyżej 15 sztuk 1 sztuka 8 08

h) konie rzeźne 1 sztuka 404 27

i) konie hodowlane 1 sztuka stada

podstawowego 323 41

j) hodowla ryb akwariowych powyżej 700 dm3

objętości akwarium, obliczonej według

wewnętrznych długości krawędzi

1 dm3 1 21

k) hodowla psów rasowych 1 sztuka stada

podstawowego 36 40

l) hodowla kotów rasowych 1 sztuka stada

podstawowego 13 48


149

ZAŁĄCZNIK NR 2. LISTA PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH ZASTOSOWANIE MAJĄ ART. 62 UST. 3

PKT 7, ART. 91 UST. 6, ART. 149, ART. 199 USTAWY

Lp. Państwo członkowskie

Unii Europejskiej Zakres podmiotowy

1 2 5

1 Królestwo Belgii

spółki utworzone według prawa belgijskiego, określane jako: "société

anonyme"/"naamloze vennootschap", "société en commandite par

actions"/"commanditaire vennootschap op aandelen", "société privée à

responsabilité limitée"/"besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid",

"société coopérative à responsabilité limitée"/"coöperatieve vennootschap met

beperkte aansprakelijkheid", "société coopérative à responsabilité

illimitée"/"coöperatieve vennootschap met onbeperkte aansprakelijkheid", "société

en nom collectif"/"vennootschap onder firma", "société en commandite

simple"/"gewone commanditaire vennootschap", przedsiębiorstwa publiczne,

które przybrały jedną z wymienionych wyżej form prawnych, i inne spółki

utworzone zgodnie z przepisami prawa belgijskiego podlegające opodatkowaniu

belgijskim podatkiem dochodowym od osób prawnych

2 Królestwo Danii

spółki utworzone według prawa duńskiego, określane jako: "aktieselskab" i

"anpartsselskab" oraz inne spółki podlegające opodatkowaniu zgodnie z ustawą o

podatku dochodowym od osób prawnych, w takim zakresie, w jakim ich dochód

podlegający opodatkowaniu jest obliczany i opodatkowany zgodnie z

ustawodawstwem podatkowym mającym zastosowanie do "aktieselskaber"

3 Królestwo Hiszpanii

spółki utworzone według prawa hiszpańskiego, określane jako: "sociedad

anónima", "sociedad comanditaria por acciones", "sociedad de responsabilidad

limitada", jak również podmioty prawa publicznego, które działają na podstawie

prawa prywatnego

4 Królestwo

Niderlandów

spółki utworzone według prawa niderlandzkiego, określane jako: "naamloze

vennootschap", "besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid", "open

commanditaire vennootschap", "coöperatie", "onderlinge waarborgmaatschappij",

"fonds voor gemene rekening", "vereniging op coöperatieve grondslag",

"vereniging welke op onderlinge grondslag als verzekeraar of kredietinstelling

optreedt" oraz inne spółki utworzone zgodnie z prawem niderlandzkim

podlegające opodatkowaniu niderlandzkim podatkiem dochodowym od osób

prawnych

5 Królestwo Szwecji

spółki utworzone według prawa szwedzkiego, określane jako: "aktiebolag",

"bankaktiebolag", "försäkringsaktiebolag", "ekonomiska föreningar", "sparbanker"

oraz "ömsesidiga försäkringsbolag"

6 Republika Malty

spółki utworzone według prawa maltańskiego, określane jako: "Kumpaniji ta'

Responsabilita Limitata" oraz "Socjetajiet en commandite li l-kapital taghhom

maqsum f'azzjonijiet"

7 Republika Austrii

spółki utworzone według prawa austriackiego, określane jako:

"Aktiengesellschaft", "Gesellschaft mit beschränkter Haftung" oraz "Erwerbs- und

Wirtschaftsgenossenschaften"

8 Republika Cypryjska spółki utworzone według prawa cypryjskiego: "εταιρείες" jak określono w

przepisach dotyczących podatku dochodowego

9 Republika Czeska spółki utworzone według prawa czeskiego, określane jako: "akciová společnost"

oraz "společnost s ručením omezeným"

10 Republika Estońska spółki utworzone według prawa estońskiego, określane jako: "täisühing",

"usaldusühing", "osaühing", "aktsiaselts" oraz "tulundusühistu"

11 Republika Federalna

Niemiec

spółki utworzone według prawa niemieckiego, określane jako:

"Aktiengesellschaft", "Kommanditgesellschaft auf Aktien", "Gesellschaft mit

beschränkter Haftung", "Versicherungsverein auf Gegenseitigkeit", "Erwerbsund

Wirtschaftsgenossenschaft", "Betriebe gewerblicher Art von juristischen Personen

des öffentlichen Rechts" i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa

niemieckiego podlegające opodatkowaniu niemieckim podatkiem dochodowym


150

od osób prawnych

12 Republika Finlandii

spółki utworzone według prawa fińskiego, określane jako:

"osakeyhtiö"/"aktiebolag", "osuuskunta"/"andelslag", "säästöpankki"/"sparbank"

oraz "vakuutusyhtiö"/"försäkringsbolag"

13 Republika Francuska

spółki utworzone według prawa francuskiego, określane jako: "société anonyme",

"société en commandite par actions", "société à responsabilité limitée", "sociétés

par actions simplifiées", "sociétés d'assurances mutuelles", "caisses d'épargne et de

prévoyance", "sociétés civiles", które automatycznie podlegają podatkowi

dochodowemu od osób prawnych, "coopératives", "unions de coopératives",

przemysłowe i handlowe instytucje publiczne oraz przedsiębiorstwa i inne spółki

utworzone zgodnie z przepisami prawa francuskiego podlegające opodatkowaniu

francuskim podatkiem dochodowym od osób prawnych

14 Republika Grecka spółki utworzone według prawa greckiego, określane jako: "ανώνσμη εταιρεία",

"εταιρεία περιορισμένης εσθύνης (Ε.Π.Ε.)"

15 Irlandia

spółki utworzone lub istniejące według prawa irlandzkiego, podmioty

zarejestrowane zgodnie z Industrial and Provident Societies Act, "building

societies", utworzone zgodnie z Building Societies Acts i "trustee savings banks"

w rozumieniu Trustee Savings Banks Act z 1989 r.

16 Republika Litewska spółki utworzone według prawa litewskiego

17 Republika Łotewska spółki utworzone według prawa łotewskiego, określane jako: "akciju sabiedrība"

oraz "sabiedrība ar ierobežotu atbildību"

18 Republika Portugalska

spółki handlowe lub spółki prawa cywilnego mające formę handlową, jak również

inne osoby prawne prowadzące działalność przemysłową lub handlową, które są

utworzone zgodnie z prawem portugalskim

19 Republika Słowacka spółki utworzone według prawa słowackiego, określane jako: "akciová

spoločnost'", "spoločnost' s ručením obmedzeným", "komanditná spoločnost'"

20 Republika Słowenii spółki utworzone według prawa słoweńskiego, określane jako: "delniška družba",

"komanditna družba", "družba z omejeno odgovornostjo"

21 Republika Węgierska

spółki utworzone według prawa węgierskiego, określane jako: "közkereseti

társaság", "betéti társaság", "közös vállalat", "korlátolt felelősségű társaság",

"részvénytársaság", "egyesülés", "közhasznú társaság" oraz "szövetkezet"

22 Republika Włoska

spółki utworzone według prawa włoskiego, określane jako: "società per azioni",

"società in accomandita per azioni", "società a responsabilità limitata", "società

cooperative", "società di mutua assicurazione" oraz jednostki publiczne i

prywatne, których działalność jest w całości lub w przeważającej części handlowa

23 Wielkie Księstwo

Luksemburga

spółki utworzone według prawa luksemburskiego, określane jako: "société

anonyme", "société en commandite par actions", "société à responsabilité limitée",

"société coopérative", "société coopérative organisée comme une société

anonyme", "association d'assurances mutuelles", "association d'épargne-pension",

"entreprise de nature commerciale, industrielle ou minière de l'État, des

communes, des syndicats de communes, des établissements publics et des autres

personnes morales de droit public" i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami

prawa luksemburskiego podlegające opodatkowaniu luksemburskim podatkiem

dochodowym od osób prawnych

24

Zjednoczone

Królestwo Wielkiej

Brytanii i Irlandii

Północnej

spółki utworzone według prawa Zjednoczonego Królestwa

25

spółki (SE) utworzone zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2157/2001 z

dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i dyrektywą

Rady 2001/86/EWG z dnia 8 października 2001 r. uzupełniającą statut spółki

europejskiej w odniesieniu do uczestnictwa pracowników; spółdzielnie (SCE)

utworzone zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca

2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) i dyrektywą Rady

2003/72/WE z dnia 22 lipca 2003 r. uzupełniającą statut spółdzielni europejskiej


151

w odniesieniu do zaangażowania pracowników

26 Republika Bułgarii

spółki prawa bułgarskiego, określane jako:

"събирателното дружество", "командитното дружество", "дружеството с

ограничена отговорност", "акционерното дружество", "командитното

дружество с акции", "кооперации", "кооперативни съюзи" oraz "държавни

предприятия" utworzone zgodnie z przepisami prawa bułgarskiego i prowadzące

działalność gospodarczą

27 Rumunia spółki prawa rumuńskiego, określane jako: "societăţi pe acţiuni", "societăţi în

comandită pe acţiuni", "societăţi cu răspundere limitată"


152

ZAŁĄCZNIK NR 3. LISTA PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH MA ZASTOSOWANIE ART. 70 UST. 6 I

22 USTAWY

Lp. Państwo Zakres podmiotowy

1 2 3

1 Królestwo Belgii

spółki utworzone według prawa belgijskiego, określane jako: "société

anonyme"/"naamloze vennootschap", "société en commandite par

actions"/"commanditaire vennootschap op aandelen", "société privée à

responsabilité limitée"/"besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid",

"société coopérative à responsabilité limitée"/"coöperatieve vennootschap met

beperkte aansprakelijkheid", "société coopérative à responsabilité

illimitée"/"coöperatieve vennootschap met onbeperkte aansprakelijkheid",

"société en nom collectif"/"vennootschap onder firma", "société en commandite

simple"/"gewone commanditaire vennootschap", przedsiębiorstwa publiczne,

które przybrały jedną z wymienionych wyżej form prawnych, i inne spółki

utworzone zgodnie z przepisami prawa belgijskiego podlegające opodatkowaniu

belgijskim podatkiem dochodowym od osób prawnych

2 Królestwo Danii

spółki utworzone według prawa duńskiego, określane jako: "aktieselskab" i

"anpartsselskab", oraz inne spółki podlegające opodatkowaniu zgodnie z ustawą o

podatku dochodowym od osób prawnych, w takim zakresie, w jakim ich dochód

podlegający opodatkowaniu jest obliczany i opodatkowany zgodnie z

ustawodawstwem podatkowym mającym zastosowanie do "aktieselskaber"


spółki utworzone według prawa hiszpańskiego, określane jako: "sociedad


limitada", jak również podmioty prawa publicznego, które działają według prawa

prywatnego, oraz inne podmioty utworzone zgodnie z przepisami prawa

hiszpańskiego podlegające opodatkowaniu hiszpańskim podatkiem dochodowym

od osób prawnych ("Impuesto sobre Sociedades")

4 Królestwo Niderlandów

spółki utworzone według prawa holenderskiego, określane jako: "naamloze

vennnootschap", "besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid", "Open

commanditaire vennootschap", "Coöperatie", "onderlinge

waarborgmaatschappij", "Fonds voor gemene rekening", "vereniging op

coöperatieve grondslag" i "vereniging welke op onderlinge grondslag als

verzekeraar of kredietinstelling optreedt", i inne spółki utworzone zgodnie z

przepisami prawa holenderskiego podlegające opodatkowaniu holenderskim

podatkiem dochodowym od osób prawnych

5 Królestwo Szwecji

spółki utworzone według prawa szwedzkiego, określane jako: "aktiebolag",

"försäkringsaktiebolag", "ekonomiska föreningar",

"sparbanker", "ömsesidiga försäkringsbolag"

6 Republika Malty

spółki ustanowione według prawa maltańskiego, określane jako: "Kumpaniji ta'

Responsabilita' Limitata", "Socjetajiet en commandite li 1-kapital taghhom

maqsum fazzjonijiet"

7 Republika Austrii

spółki utworzone według prawa austriackiego, określane jako:

"Aktiengesellschaft", "Gesellschaft mit beschränkter Haftung",

"Versicherungsvereine auf Gegenseitigkeit", "Erwerbs-und

Wirtschaftsgenossenschaften", "Betriebe gewerblicher Art von Körperschaften

des öffentliches Rechts", "Sparkassen", i inne spółki utworzone zgodnie z

przepisami prawa austriackiego podlegające opodatkowaniu austriackim

podatkiem dochodowym od osób prawnych

8 Republika Cypryjska spółki ustanowione według prawa cypryjskiego: "εταιρείες" zdefiniowane w

ustawie o podatku dochodowym

9 Republika Czeska spółki ustanowione według prawa czeskiego, określane jako: "akciová

společnost", "společnost s ručením omezeným"

10 Republika Estońska spółki ustanowione według prawa estońskiego, określane jako: "täisühing",

"usaldusühing", "osaühing", "aktsiaselts", "tulundusühistu"

11 Republika Federalna spółki utworzone według prawa niemieckiego, określane jako:


153

Niemiec "Aktiengesellschaft", "Kommanditgesellschaft auf Aktien", "Gesellschaft mit

beschränkter Haftung", "Versicherungsverein auf Gegenseitigkeit", "Erwerbsund

Wirtschaftsgenossenschaft", "betriebe gewerblicher Art von juristischen Personen

des öffentliches Rechts", i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa

niemieckiego podlegające opodatkowaniu niemieckim podatkiem dochodowym

od osób prawnych


spółki utworzone według prawa fińskiego, określone jako:

"osakeyhtiö"/"aktiebolag", "osuuskunta"/"andelslag", "säästöpankki"/"sparbank" i

"vakuutusyhtiö"/"försäkringsbolag"


spółki utworzone według prawa francuskiego, określane jako: "société anonyme",

"société en commandite par actions", "société à responsabilité limitée", "sociétés

par actions simplifiées", "sociétés d'assurances mutuelles", "caisses d'épargne et

de prévoyance", "sociétés civiles", które automatycznie podlegają podatkowi

dochodowemu od osób prawnych, "coopératives", "unions de coopératives",

przemysłowe i handlowe instytucje publiczne oraz przedsiębiorstwa i inne spółki

utworzone zgodnie z przepisami prawa francuskiego podlegające opodatkowaniu

francuskim podatkiem dochodowym od osób prawnych

14 Republika Grecka

spółki utworzone według prawa greckiego, określane jako: "ανώνσμη εταιρεία",

"εταιρεία περιωρισμένης σθύνης (Ε.Π.Ε.)", i inne spółki utworzone zgodnie z

przepisami prawa greckiego podlegające opodatkowaniu greckim podatkiem


15 Irlandia

spółki utworzone lub istniejące według prawa irlandzkiego, podmioty

zarejestrowane zgodnie z Industrial and Provident Societies Act, "building

societies" zarejestrowane zgodnie z Building Societies Acts i "trustee savings

banks" w rozumieniu Trustee Savings Banks z 1989 r.

16 Republika Litewska spółki ustanowione według prawa litewskiego

17 Republika Łotewska spółki ustanowione według prawa łotewskiego, określane jako: "akciju

sabiedrība", "sabiedrība ar ierobežotu atbildību"

18 Republika Portugalska

spółki utworzone według prawa portugalskiego będące spółkami handlowymi lub

spółki prawa cywilnego posiadające formę handlową oraz spółdzielnie i

przedsiębiorstwa publiczne

19 Republika Słowacka spółki ustanowione według prawa słowackiego, określane jako: "Akciová

spoločnost", "Spoločnost s ručením obmedzeným", "Komanditná spoločnost"

20 Republika Słowenii spółki ustanowione według prawa słoweńskiego, określane jako: "delniška

družba", "komanditna družba", "družba z omejeno odgovornostjo"


spółki ustanowione według prawa węgierskiego, określane jako: "közkereseti

társaság", "betéti társaság", "közös vállalat", "korlátolt felelõsségű társaság",

"részvénytársaság", "egyesülés", "szövetkezet"



"società in accomandita per azioni", "società a responsibilità limitata", "società

cooperative", "società di mutua assicurazione", oraz podmioty publiczne i

prywatne, których działalność jest w całości lub w przeważającej części handlowa


Luksemburga

spółki utworzone według prawa luskemburskiego, określane jako: "société

anonyme", "société en commandite par actions", "société à responsabilité

limitée", "société coopérative", "société coopérative organisée comme une société

anonyme", "association d'assurances mutuelles", "association d'épargne-pension",

"entreprise de nature commerciale, industrielle ou minière de l'Etat, des

communes, des syndicats de communes, des établissements publics et des autres

personnes morales de droit public", i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami

prawa luksemburskiego podlegające opodatkowaniu luksemburskim podatkiem


24

Zjednoczone Królestwo

Wielkiej Brytanii i

Irlandii Północnej

spółki ustanowione według prawa Zjednoczonego Królestwa

25 Konfederacja spółki utworzone według prawa szwajcarskiego, określane jako: "société


154

Szwajcarska anonyme"/"Aktiengesellschaft"/"societá anonima", "société à responsibilité

limitée"/"Gesellschaft mit beschränkter Haftung"/"societá a responsibilitá

limitata", "société en commandite par actions"/

"Kommanditaktiengesellschaft"/"societá in accomandita per azioni"


Spółki utworzone według prawa bułgarskiego i prowadzące działalność

gospodarczą, określane jako:

"cъбиpaтeлното дружество", "командитното дружество", "дружеството с

ограничена отговорност", "неперсонифицирано дружество", "акционерното

дружество", "командитното дружество c акции", "кооперации",

"кооперативни съюзи", "държавни предприятия"

27 Rumunia Spółki utworzone według prawa rumuńskiego, określane jako: "societăţi pe

acţiuni", "societăţi în comandită pe acţiuni", "societăţi cu răspundere limitată"


155

ZAŁĄCZNIK NR 4. LISTA PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH MAJĄ ZASTOSOWANIE ART. 70

UST. 6 I 15 USTAWY

Lp. Państwo Zakres podmiotowy

1 2 3

1 Królestwo Belgii

Spółki ustanowione według prawa belgijskiego, określane jako: "naamloze

vennootschap/société anonyme", "commanditaire vennootschap op aandelen/société

en commandite par actions", "besloten vennootschap met beperkte

aansprakelijkheid/société privée à responsabilité limitée", oraz te podmioty prawa

publicznego, które działają na podstawie prawa prywatnego

2 Królestwo Danii spółki ustanowione według prawa duńskiego, określane jako: "aktieselskab",

"anpartsslskab"


spółki ustanowione według prawa hiszpańskiego, określane jako: "sociedad


limitada", oraz te podmioty prawa publicznego, które działają na podstawie prawa

prywatnego

4 Królestwo

Niderlandów

spółki ustanowione według prawa holenderskiego, określane jako: "naamloze

vennootschap" i "besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid"

5 Królestwo Szwecji spółki ustanowione według prawa szwedzkiego, określane jako: "aktiebolag" oraz

"försäkringsaktiebolag"

6 Republika Malty

spółki ustanowione według prawa maltańskiego, określane jako: "Kumpaniji ta'

Responsabilita' Limitata", "Socjetajiet en commandite li 1-kapital taghhom maqsum

fazzjonijiet"

7 Republika Austrii spółki ustanowione według prawa austriackiego, określane jako:

"Aktiengesellschaft", "Gesellschaft mit beschränkter Haftung"

8 Republika Cypryjska

spółki ustanowione według prawa cypryjskiego, określane jako: spółki zgodnie z

prawem spółek, korporacyjne podmioty publiczne, a także jakiekolwiek inne

podmioty, które są traktowane jak spółki zgodnie przepisami o podatku

dochodowym

9 Republika Czeska

spółki ustanowione według prawa czeskiego, określane jako: "akciová společnost",

"společnost s ručením omezeným", "veřejná obchodní společnost", "komanditní

společnost", "družstvo"

10 Republika Estońska spółki ustanowione według prawa estońskiego, określane jako: "täisähing",

"usaldusühing", "osaühing", "aktsiaselts", "tulundusühistu"

11 Republika Federalna

Niemiec

spółki ustanowione według prawa niemieckiego, określane jako:

"Aktiengesellschaft", "Kommanditgesellschaft auf Aktien", "Gesellschaft mit

beschränkter Haftung" i "bergrechtliche Gewerkschaft"


spółki ustanowione według prawa fińskiego, określane jako:

"osakeyhtioe/aktiebolag", "osuuskunta/andelslag", "saeaestepankki/sparbank" oraz

"vakuutusyhtioe/foersaekringsbolag"


spółki prawa francuskiego, określane jako: "société anonyme, société en

commandite par actions", "société à responsabilité limitée", oraz przemysłowe i

handlowe zakłady i przedsiębiorstwa publiczne

14 Republika Grecka spółki ustanowione według prawa greckiego, określane jako: "ανώνσμη εταιρία"

15 Irlandia

spółki ustanowione według prawa irlandzkiego, określane jako: "public companies

limited by shares or by guarantee", "private companies limited by shares or by

guarantee", podmioty zarejestrowane zgodnie z Industrial and Provident Societies

Acts lub "building societies" zarejestrowane zgodnie z Building Societies Acts

16 Republika Litewska spółki ustanowione według prawa litewskiego

17 Republika Łotewska spółki ustanowione według prawa łotewskiego, określane jako: "akciju sabiedrība",

"sabiedrība ar ierobežotu atbildību"

18 Republika

Portugalska

utworzone według prawa portugalskiego spółki handlowe lub spółki prawa

cywilnego mające formę handlową oraz spółdzielnie i przedsiębiorstwa publiczne


156

19 Republika Słowacka

spółki ustanowione według prawa słowackiego, określane jako: "Akciová

spoločnost", "Spoločnost s ručením obmedzeným", "Komanditná spoločnost",

"Verejná obchodná spoločnost", "družstvo"

20 Republika Słowenii

spółki ustanowione według prawa słoweńskiego, określane jako: "delniška družba",

"komanditna delniška družba", "komanditna družba", "družba z omejeno

odgovornostjo", "družba z neomejeno odgovornostjo"


spółki ustanowione według prawa węgierskiego, określane jako: "közkereseti

társaság", "betéti társaság", "közös vállalat", "korlátolt felelõsségű társaság",

"részvénytársaság", "egyesülés", "közhasznú társaság", "szövetkezet"



"società in accomandita per azioni", "società a responsabilità limitata", oraz

podmioty publiczne i prywatne wykonujące działalność przemysłową i handlową


Luksemburga

spółki utworzone według prawa luksemburskiego, określane jako: "société

anonyme", "société en commandite par actions" i "société à responsabilité limitée"

24

Zjednoczone

Królestwo Wielkiej

Brytanii i Irlandii

Północnej

spółki ustanowione według prawa Zjednoczonego Królestwa

25 Konfederacja

Szwajcarska

spółki utworzone według prawa szwajcarskiego, określane jako:

"société anonyme"/"Aktiengesellschaft"/"societá anonima", "société à responsibilité

limitée"/"Gesellschaft mit beschränkter Haftung"/"societá a responsibilitá limitata",

"société en commandite par actions"/"Kommanditaktiengesellschaft"/"societá in

accomandita per azioni"


Spółki utworzone według prawa bułgarskiego i prowadzące działalność

gospodarczą, określane jako:

"cъбиpaтeлното дружество", "командитното дружество", "дружеството с

ограничена отговорност", "акционерното дружество", "командитното

дружество с акции", "кооперации", "кооперативни съюзи", "държавни

предприятия"

27 Rumunia

Spółki utworzone według prawa rumuńskiego, określane jako:

"societăţi pe acţiuni", "societăţi în comandită pe acţiuni", "societăţi cu răspundere

limitată"


157

ZAŁĄCZNIK NR 5. WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH

Pozycja

Stawka %

Symbol KŚT (grupa

lub podgrupa, lub

rodzaj)

Nazwa środków trwałych

Powiązanie z

KRŚT

1

2

3

4

5

01

1,5

11

Budynki mieszkalne

15, 16

122

Lokale mieszkalne

2,5

10

Budynki niemieszkalne

10, 11, 12

13, 14, 15

17, 18, 19

110

Z rodzaju 110 placówki opiekuńczo-

wychowawcze, domy opieki

154

159

społecznej bez opieki medycznej

121

Lokale niemieszkalne

4,5

102

Podziemne garaże i zadaszone parkingi

227

oraz budynki kontroli ruchu powietrznego

(wieże)

293

104

Zbiorniki, silosy oraz magazyny podziemne,

zbiorniki i komory podziemne (z wyłączeniem

budynków

200

202

203

magazynowych i naziemnych)

205

209

220

221

222

10

103

Kioski towarowe o kubaturze poniżej 500 m3

125

- trwale związane z gruntem

109

Domki kempingowe, budynki zastępcze

169

- trwale związane z gruntem

198

010

Plantacje wikliny

001

02

2,5

224

Budowle wodne, z wyjątkiem melioracji, doków

stałych

250

251

zalądowionych, wałów i grobli

253

254


158

255

259

293

297

21

Budowle sklasyfikowane jako budowle do

uzdatniania wód, z wyjątkiem studni wierconych

256

290

Budowle sportowe i rekreacyjne, z wyłączeniem

ogrodów i parków publicznych, skwerów,

ogrodów botanicznych i zoologicznych

28

291

Wieże przeciwpożarowe

291

225

Melioracje podstawowe

01

226

Melioracje szczegółowe

01

4,5

2

Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, z

wyłączeniem ogrodów i parków publicznych,

skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych

2

10

211

Przewody sieci technologicznych

wewnątrzzakładowych

651

221

Urządzenia zabezpieczające ruch pociągów

680

14

202

Z rodzaju 202 wieże ekstrakcyjne

507

20

200

Z rodzaju 200 wieże wiertnicze, wieżomaszty

510

03

7

3

Kotły i maszyny energetyczne

3

14

323

Silniki spalinowe na paliwo lekkie

323

324

Silniki spalinowe na paliwo ciężkie

324

325

Silniki spalinowe na paliwo gazowe

325

326

Silniki powietrzne

326

343

Z rodzaju 343 zespoły elektroenergetyczne

przenośne z silnikami spalinowymi na paliwo

lekkie

343

344

Zespoły elektroenergetyczne z silnikami

spalinowymi na paliwo ciężkie

344

349

Reaktory jądrowe

349

04

7

431

431 - 0 filtry (prasy) błotniarki

431

431 - 4 cedzidła mechaniczne

450

Piece do przerobu surowców (z wyjątkiem 450 -

50 piece do przerobu surowca wielokomorowe)

450


159

451

Piece do przetwarzania paliw (z wyjątkiem 451 -

0 piece koksownicze)

451

454

Piece do wypalania tunelowe

454

475

Aparaty bębnowe

475

477

Suszarki komorowe: 477-0 do 4 oraz 477-6 do 8

477

10

4

Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego

zastosowania

4

14

41

Obrabiarki do metali

40, 41

44

Maszyny i urządzenia do przetłaczania i

sprężania cieczy i gazów

44

46

Aparaty do wymiany ciepła (z wyjątkiem rodzaju

465 i 469-0)

46

47

Maszyny, urządzenia i aparaty do operacji i

procesów materiałowych (z wyjątkiem rodzaju

474, 475, 477-0 do 4 i 6-8 oraz 479-0)

47

18

449

Z rodzaju 449-90 urządzenia dystrybucyjne do

benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze

składowe do cieczy i paliw płynnych

449

465

Z rodzaju 465 wymienniki płynów obiegowych

przy produkcji sody

465

469

469-0 chłodnice odmulin i prób kołowych

rozkładni gazu

469

474

Kolumny nitracyjne i denitracyjne

474

479

479-0 odbieralnice hydrauliczne rozkładni gazu

479

481

Aparaty i urządzenia do powierzchniowej

obróbki metali sposobem chemicznym i

elektrogalwanicznym

481

482

Aparaty i urządzenia do powierzchniowej

obróbki metali sposobem cieplnym

482

484

484-0 urządzenia do spawania i napawania

łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i

napawania plazmowego

484

Z rodzaju 484-1 wytwornice acetylenowe

przenośne wysokiego ciśnienia,

484-3 zgrzewarki oporowe i tarcicowe

Z rodzaju 484-6 urządzenia do metalizacji

natryskowej i do natryskiwania tworzywami

sztucznymi

490

Maszyny i urządzenia do przygotowywania

maszynowych nośników danych oraz maszyny

490


160

analityczne

492

Samodzielne urządzenia do automatycznej

regulacji i sterowania procesami

492

493

Z rodzaju 493 roboty przemysłowe

493

20

434

434-01 maszyny do zamykania słoi

Z rodzaju 434-02 maszyny do zamykania puszek

434

465

Wymienniki przeponowe rurowe sklasyfikowane

jako chłodnice kwasu siarkowego

465

30

491

Zespoły komputerowe

491

05

7

506

506-1 i 506-2 aparaty do rektyfikacji powietrza

506

507

507-2 i 507-3 krystalizatory

507

507-4 komory potne

548

548-0 maszyny, urządzenia i aparaty do

produkcji materiału zecerskiego

548

583

583-0 koparki i zwałowarki w kopalniach

odkrywkowych węgla

583

583-1 koparki w piaskowniach przemysłu

węglowego

10

512

Maszyny i urządzenia do eksploatacji otworów

wiertniczych

512

513

Maszyny i urządzenia do przeróbki mechanicznej

rud i węgla

513

514

514-0 maszyny i urządzenia aglomerowni

514

514-1 maszyny i urządzenia wielkopiecowe

514-2 maszyny i urządzenia hutnicze stalowni

Z rodzaju 514-3 do 6 nożyce hutnicze do cięcia

na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy

514-9 inne maszyny, urządzenia i aparaty

hutnicze

520

Z rodzaju 520 maszyny i urządzenia przemysłu

kamieniarskiego:

520

520-0 i 520-1 traki ramowe i tarczowe

520-2 cyrkulaki

520-3 szlifierki

520-4 tokarki i wiertarki do kamienia

520-5 kombajny do robót przygotowawczych


161

523

Maszyny i urządzenia przemysłu cementowego

523

525

525-31 autoklawy

525

529

Z rodzaju 529 maszyny i urządzenia do produkcji

materiałów budowlanych:

529

529-81 do produkcji elementów z lastryko

529-82 do produkcji sztucznego kamienia

56

Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów

rolnych

56

582

Z rodzaju 582-1 pojemniki do bitumu stalowe

powyżej 20.000 l pojemności oraz z rodzaju 582-

2 odśnieżarki o mocy silników powyżej 120 KM

582

14

50

Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu

chemicznego

50

517

Maszyny i urządzenia torfiarskie

517

52

Maszyny dla przemysłu surowców mineralnych

52

53

Maszyny do produkcji wyrobów z metali i

tworzyw sztucznych

53

54

Maszyny, urządzenia i aparaty do obróbki i

przerobu drewna, produkcji wyrobów z drewna

oraz maszyny i aparaty papiernicze i

poligraficzne

54

55

Maszyny i urządzenia do produkcji wyrobów

włókienniczych i odzieżowych oraz do obróbki

skóry i produkcji z niej

55

561

561-6 maszyny, urządzenia i aparaty do

produkcji napoi

561

568

Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu

piekarniczego (z wyjątkiem 568-40 do 48)

568

57

Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów

spożywczych

57

59

Maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze i

gospodarki leśnej

59

18

505

505-1 piece prażalnicze fluidezyjne

505

51

Maszyny, urządzenia i aparaty wiertnicze,

górnicze, gazownicze, odlewnicze, torfiarskie

oraz geodezyjne i kartograficzne

51

58

Maszyny do robót ziemnych, budowlanych i

drogowych

58

20 506 506-3 odgazowywacze 506


162

510

Maszyny i urządzenia wiertnicze

510

511

Obudowy zmechanizowane

511

518

Z rodzaju 518 aparaty i urządzenia do:

518

518-01 pomiarów magnetycznych

518-02 pomiarów geologicznych

518-03 pomiarów sejsmicznych i

radiometrycznych

518-1 elektrycznego profilowania odwiertów,

karotażu gazowego, perforacji otworów

wiertniczych

535

Z rodzaju 535-0 aparaty specjalne do

wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do

redukcyjnych, próżniowych i specjalnych

wytopów metali

535

Z rodzaju 535-1 maszyny do produkcji

węglanów i past emulsyjnych

Z rodzaju 535-7 urządzenia do produkcji

półprzewodników

579

579-000 dystrybutory

579

579-003 młynki młotkowe

579-01 maszyny i urządzenia do przerobu

odpadów zwierzęcych na mąkę pastewną i

tłuszcze utylizacyjne

579-09 inne maszyny i urządzenia do przerobu

odpadów zwierzęcych

580

Maszyny do robót ziemnych i fundamentowych

580

581

Maszyny do robót budowlanych

581

582

582-3 szczotki mechaniczne i osprzęt do

utrzymania dróg

582

25

501

501-0 aparaty szklane i porcelanowe do

destylacji

501

501-1 porcelanowe młyny kulowe

511

Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów

zmechanizowanych

511

524

Z rodzaju 524 piece do topienia żużla

wielkopiecowego i bazaltu

524

571

571-8 autoklawy do hydrolizy

571


163

571-30 i 571-31 neutralizatory stalowe oraz

neutralizatory i hydrolizatory betonowe lub

murowane

581

581-2 wibratory

581

581-4 wibromłoty oraz z rodzaju 581-3

zacieraczki do tynku

06

4,5

600

Zbiorniki naziemne ceglane

600

601

Zbiorniki naziemne betonowe (z wyjątkiem z

wykładziną chemoodporną dla kwasu

ponitracyjnego)

601

623

623-7 urządzenia telefoniczne systemów

nośnych na liniach WN

623

641

Z rodzaju 641-7 wyciągi kopalniane (bez

wyciągów przy głębieniu szybów)

641

648

Towarowe kolejki linowe i dźwignie linowe

648

657

Akumulatory hydrauliczne

657

660

Wagi pojazdowe, wagonowe i inne wbudowane

660

10

6

Urządzenia techniczne

6

18

61

Z podgrupy 61 urządzenia rozdzielcze

610

i aparatura energii elektrycznej przewoźna

do 615

641

Dźwigniki, wciągarki i wciągniki przejezdne

oraz nieprzejezdne, kołowroty, wyciągniki (z

wyjątkiem rodzaju 641-63 oraz z rodzaju 641-7

wyciągniki kopalniane łącznie z wyciągami przy

głębieniu szybów, a także wyciągi kolei i kolejek

linowych)

641

662

662-1 projektory przenośne 16 mm i 35 mm

662

681

Kontenery

681

20

629

Telefony komórkowe

629

669

Kasy fiskalne i rejestrujące (z wyjątkiem

zaliczonych do poz. 04 - zespoły komputerowe)

669

633

Baterie akumulatorów elektrycznych

stacjonarnych

633

634

Baterie akumulatorów elektrycznych

zasadowych

634

662

662-5 ekrany kinowe

662

644

644-0 do 4 przenośniki w kopalniach i zakładach

przetwórczych rud i węgla

644


164

664

Z rodzaju 664 urządzenia do przeprowadzania

badań technicznych

664

25

644

644-0 przenośniki zgrzebłowe ciężkie i lekkie

644

07

7

70

Kolejowy tabor szynowy naziemny

70

71

Kolejowy tabor szynowy podziemny

71

72

Tramwajowy tabor szynowy

72

73

Pozostały tabor szynowy naziemny

73

77

Tabor pływający

77

14

700

700-7 drezyny i przyczepy do drezyn

700-7

710

710-01 lokomotywy akumulatorowe

710

do 03

710-02 i 710-03 lokomotywy ognioszczelne

710-02

i typu "Karlik"

i 710-03

710-10 do 14 wozy kopalniane

710-10

do 14

770

770-13 kontenerowce

770-13

773

773-1010 wodoloty

773-1010

780

Samoloty

780

781

Śmigłowce

781

743

Samochody specjalne

743

745

Z rodzaju 745 trolejbusy i samochody ciężarowe

o napędzie elektrycznym

745

746

Ciągniki

746

747

Naczepy

747

748

Przyczepy

748

750

751

752

753

754

76

Pozostały tabor bezszynowy (wózki jezdniowe

akumulatorowe, widłowe i inne wózki jezdniowe)

76


165

18

745

Z rodzaju 745 pozostałe samochody o napędzie

elektrycznym

745

783

Balony

783

788

Inne środki transportu lotniczego

788

79

Środki transportu pozostałe

20

740

Motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe

740

741

Samochody osobowe

741

742

Samochody ciężarowe

742

744

Autobusy i autokary

744

782

Szybowce

782

08

10

805

Z rodzaju 805 wyposażenie kin, teatrów,

placówek kulturalno-oświatowych oraz

instrumenty muzyczne

805

806

Kioski, budki, baraki, domki kempingowe

806

- niezwiązane trwale z gruntem

14

803

803-0 do 1 maszyny biurowe

803

803-30 dalekopisy do maszyn matematycznych

20

8

Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie

8

25

801

801-0 elektroniczna aparatura kontrolno-

pomiarowa do przeprowadzania badań

laboratoryjnych

801

802

802-0 aparaty i sprzęt do hydro- i mechanoterapii

802

804

Z rodzaju 804 wyposażenie cyrkowe

804

Objaśnienia: 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli uważa się używanie tych środków trwałych pod

ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych

czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

2. Za złe warunki używania budynków i budowli uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem

niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub

przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na

budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub

wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.

3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, rozumie się

te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym,

używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej

intensywne zużycie.

4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), poddanych szybkiemu

postępowi technicznemu w rozumieniu ustawy, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których

zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki


166

wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i

doświadczalno-produkcyjną.


167

ZAŁĄCZNIK NR 6. TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK PODATKU DOCHODOWEGO W

FORMIE KARTY PODATKOWEJ

Część I

Działalność usługowa oraz wytwórczo-usługowa

W miejscowości o liczbie

mieszkańców (wysokość

stawek w złotych)

Lp. Zakres działalności Oznaczenie

stawek

do

5 000

ponad

5 000 do

50 000

powyżej

50 000

1 2 3 4 5 6

1

usługi ślusarskie

0 335 391 430

1 579 626 722

2 739 851 966

3 927 1.062 1.180

2

usługi w zakresie wyrobu i naprawy naczyń blaszanych

0 239 261 298

1 462 497 533

2 569 626 703

3

usługi rusznikarskie

0 167 189 202

1 314 371 412

4

usługi w zakresie złotnictwa - jubilerstwa - dla ludności

0 391 430 430

1 667 764 764

2 1.001 1.116 1.116

5

usługi grawerskie

0 350 391 446

1 647 739 836

6

usługi w zakresie wyrobu pieczątek

0 314 371 412

1 592 647 739

7

usługi pobielania kotłów i naczyń

0 703 703 703

1 1.376 1.376 1.376

8

usługi kowalskie

0 167 189 202

1 335 391 430

2 462 497 533

3 509 556 603

9

usługi w zakresie elektromechaniki chłodniczej

0 350 412 446

1 647 739 836

2 986 1.125 1.235

3 1.235 1.364 1.482

10

usługi w zakresie kotlarstwa

0 314 371 412

1 569 626 703

11

usługi w zakresie mechaniki maszyn

0 279 314 350

1 509 547 592

2 647 739 836

3 780 891 1.001

4 949 1.080 1.196

12 usługi w zakresie mechaniki maszyn i urządzeń rolniczych 0 167 202 224


168

1 350 391 446

2 473 520 556

3 547 592 647

4 603 685 780

13

usługi w zakresie elektromechaniki sprzętu medycznego i

laboratoryjnego

0 202 239 261

1 462 509 547

2 592 647 739

3 722 816 927

14

usługi w zakresie mechaniki precyzyjnej

0 224 239 279

1 462 497 533

2 569 626 703

3 667 764 851

15

usługi w zakresie mechaniki maszyn biurowych

0 224 239 279

1 473 520 556

16

usługi w zakresie wyrobu i naprawy wag

0 279 314 350

1 533 579 626

17

usługi zegarmistrzowskie

0 167 202 224

1 371 412 462

2 485 533 569

3 556 618 685

18

usługi w zakresie antykorozyjnego zabezpieczania pojazdów

0 497 533 579

1 966 1.100 1.207

2 1.388 1.527 1.678

3 1.780 2.038 2.296

19

usługi w zakresie mycia oraz smarowania samochodów i

motocykli oraz inne usługi niezwiązane z ich naprawą

0 298 335 371

1 569 626 703

2 764 874 986

3 1.001 1.154 1.251

4 1.154 1.278 1.388

5 1.345 1.482 1.624

20

usługi w zakresie elektromechaniki, z wyjątkiem dźwigowej,

chłodniczej i pojazdowej

0 371 412 462

1 667 780 874

2 986 1.137 1.235

3 1.180 1.292 1.418

21

naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych

0 239 279 314

1 497 533 579

2 618 703 799

22

usługi w zakresie tele- i radiomechaniki

0 239 261 298

1 473 520 556

2 592 647 739

3 780 891 1.001

4 949 1.080 1.196

23

usługi w zakresie bieżnikowania opon

0 485 485 485

1 836 836 836

2 1.116 1.116 1.116


169

3 1.265 1.265 1.265

24

usługi wulkanizatorskie, z wyjątkiem bieżnikowania opon

0 335 391 430

1 592 647 739

2 836 966 1.080

3 1.042 1169 1.278

25

szklarstwo*

0 298 298 298

1 579 579 579

2 739 739 739

3 891 891 891

26

witrażownictwo*

0 224 239 279

1 462 509 547

2 569 626 703

3 579 739 836

27

usługi stolarskie, z wyjątkiem wyrobu trumien

0 298 335 371

1 533 579 626

2 703 799 910

3 891 1.001 1.137

28

kołodziejstwo*

0 224 224 224

1 446 446 446

2 547 547 547

29

usługi w zakresie pozłotnictwa

0 189 224 239

1 391 446 485

2 497 533 579

3 547 592 647

30

usługi tapicerskie

0 202 239 261

1 462 509 547

2 579 626 722

3 667 780 874

31

bednarstwo*

0 148 148 148

1 314 314 314

2 430 430 430

32

koszykarstwo*

0 371 371 430

1 851 851 851

2 1.207 1.207 1.207

33

wytwarzanie mioteł, wyrobów z gałęzi i słomy*

0 202 202 202

1 446 446 446

34

gręplarstwo*

0 111 129 148

1 298 335 371

2 391 446 485

35

kilimiarstwo*

0 261 261 261

1 533 533 533

2 667 667 667

36

koronkarstwo, z wyjątkiem maszynowego*

0 129 129 129

1 298 298 298

37 usługi hafciarskie 0 189 202 202


170

1 371 412 412

2 497 533 533

3 569 618 618

4 618 685 685

38

dziewiarstwo na drutach i szydełkach*

0 73 73 73

1 202 202 202

2 279 279 279

39

repasacja pończoch

0 73 73 73

1 202 202 202

40

usługi w zakresie bieliźniarstwa

0 129 148 167

1 314 350 391

2 430 473 509

41

usługi w zakresie gorseciarstwa

0 129 148 167

1 314 350 391

2 430 473 509

42

czapnictwo i kapelusznictwo męskie*

0 202 202 202

1 412 412 412

2 520 520 520

43

modniarstwo*

0 224 224 224

1 446 446 446

2 556 556 556

44

usługi krawieckie

0 111 129 148

1 239 279 314

2 391 446 485

3 497 533 579

4 533 579 626

5 603 685 780

45

cerowanie i naprawa odzieży, obciąganie guzików,

okrętkowanie, mereżkowanie, plisowanie

0 73 73 73

1 167 189 202

2 224 239 279

46

usługi w zakresie kożuszkarstwa

0 261 298 298

1 533 579 579

2 703 799 799

3 927 1.042 1.042

47

cholewkarstwo*

0 167 167 167

1 371 371 371

2 497 497 497

48

szewstwo miarowe

0 189 224 239

1 430 473 509

2 533 579 626

3 603 667 764

49

szewstwo ortopedyczne*

0 129 148 167

1 335 391 430

2 462 497 533

3 533 579 626


171

50

szewstwo naprawkowe

0 93 111 129

1 239 261 298

2 335 391 430

51

odświeżanie i renowacja wyrobów skórzanych i futrzarskich,

z wyjątkiem mechanicznego czyszczenia i farbowania

wyrobów futrzarskich

0 189 224 239

1 371 412 462

2 497 533 579

3 556 618 685

52

usługi w zakresie mechanicznego czyszczenia i farbowania


0 279 314 350

1 509 556 603

2 647 739 836

53

usługi w zakresie kuśnierstwa

0 279 314 314

1 547 592 592

2 739 836 836

3 949 1.062 1.062

54

rymarstwo, z wyjątkiem produkcji plandek*

0 129 148 167

1 298 335 391

2 412 462 497

55

rękawicznictwo - wyrób rękawiczek skórzanych i

skóropodobnych, z wyjątkiem roboczych, ochronnych i

sportowych*

0 202 202 202

1 412 412 412

2 520 520 520

56

młynarstwo*

0 111 111 111

1 202 202 202

2 298 298 298

57

przemiał i przerób zbóż w wiatrakach oraz śrutowanie

zboża*

0 73 73 73

1 93 93 93

2 148 148 148

58

wytwarzanie waty z cukru*, prażenie kukurydzy*

0 73 93 93

1 189 202 202

59

usługi w zakresie introligatorstwa

0 202 239 261

1 462 497 533

2 569 626 703

60

usługi w zakresie lutnictwa

0 167 189 202

1 314 371 412

2 462 497 533

61

usługi w zakresie organmistrzostwa

0 202 239 261

1 412 462 497

2 520 569 618

62

usługowy wyrób i naprawa instrumentów dętych

0 167 202 224

1 350 391 446

2 473 520 556

63

usługowy wyrób i naprawa instrumentów perkusyjnych

0 202 239 261

1 412 462 497

2 509 556 603

64 usługowy wyrób i naprawa instrumentów harmoniowych i 0 167 202 224


172

fortepianowych

1 371 412 462

2 497 533 579

65

usługowy wyrób i naprawa instrumentów muzycznych

elektrycznych i elektronicznych

0 202 239 261

1 446 485 520

66

ortopedyka*

0 93 93 111

1 202 239 261

2 314 350 391

3 350 391 446

67

usługi w zakresie lakiernictwa

0 239 239 239

1 509 509 509

68

usługowe wytwarzanie szyldów

0 202 239 261

1 462 497 533

2 569 626 703

69

konserwacja i naprawa przedmiotów zabytkowych i

artystycznych

0 224 239 279

1 462 497 533

2 569 626 703

3 667 780 874

70

usługi w zakresie robót budowlanych: murarskich,

ciesielskich, dekarskich, posadzkarskich, malarskich,

związanych z wykładaniem i tapetowaniem ścian,

izolatorskich, związanych z wznoszeniem i montażem

konstrukcji stalowych - dla ludności

0 298 335 371

1 509 547 592

2 703 799 910

3 986 1.116 1.235

4 1.154 1.265 1.388

5 1.334 1.474 1.609

71

usługi w zakresie sztukatorstwa - dla ludności

0 224 239 279

1 391 446 485

2 520 569 618

3 618 703 799

72

usługi w zakresie odgrzybiania budynków - dla ludności

0 298 335 371

1 509 547 592

73

usługi w zakresie cyklinowania - dla ludności

0 224 239 279

1 462 497 533

74

usługi w zakresie zduństwa - dla ludności

0 224 239 261

1 430 473 509

2 547 592 647

3 703 799 910

75

usługi w zakresie robót budowlanych instalacyjnych

związanych z zakładaniem instalacji: grzewczych,

wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, wodnokanalizacyjnych,

gazowych, elektrycznych i osprzętu elektrycznego - dla

ludności

0 391 446 485

1 703 799 910

2 1.042 1.169 1.277

3 1.235 1.376 1.500

76

studniarstwo, z wyjątkiem wiercenia studni o głębokości

ponad 30 m - dla ludności

0 371 371 371

1 473 473 473

2 927 927 927

77 obsługa maszynowa produkcji rolniczej i ogrodniczej 0 391 391 391


173

1 647 647 647

2 949 949 949

3 1.169 1.169 1.169

78

usługi zwalczania szkodników roślin i zwierząt

0 202 202 202

1 430 430 430

79

usługi utrzymania i pielęgnacji zwierząt 0 335 335 335

1 603 603 603

z czego usługi w zakresie zbiorowego wypasu owiec w

rejonach górskich w sezonie letnim 261 261 261

80

usługi w zakresie prania, prasowania i prężenia firanek

0 239 261 298

1 462 509 547

2 579 626 722

81

usługi w zakresie maglowania

0 93 111 129

1 239 261 298

2 314 371 412

82

usługi w zakresie chemicznego czyszczenia i farbowania, z

wyjątkiem czyszczenia i farbowania wyrobów futrzarskich

0 224 239 279

1 446 485 520

2 547 592 647

3 667 685 780

4 703 780 874

83

pranie pierza i puchu

0 167 202 224

1 371 412 462

2 497 533 579

84

kominiarstwo

0 148 167 189

1 350 391 446

2 473 520 556

85

usługi odkażania, tępienia owadów i odszczurzania

0 279 314 350

1 547 592 647

2 722 816 927

86

usługi fryzjerskie dla kobiet i dziewcząt

0 111 129 148

1 298 335 371

2 412 462 497

3 497 533 579

4 533 579 626

5 647 739 836

87

usługi fryzjerskie dla mężczyzn i chłopców

0 111 111 129

1 239 279 314

2 371 412 462

3 462 497 533

4 473 520 556

5 592 647 739

88

usługi kosmetyczne

0 111 129 148

1 298 335 371

2 430 473 509

3 509 556 603


174

4 547 592 647

5 592 647 739

89

manicure, pedicure

0 73 93 93

1 189 202 202

2 224 239 279

3 314 371 412

4 350 391 446

5 473 520 556

90

usługi fotograficzne:

świadczone z wykorzystaniem urządzeń do samoczynnego

automatycznego naświetlania odbitek (samoczynnych

printerów)

0 509 556 603

1 1.001 1.137 1.235

2 1.308 1.445 1.583

3 1.474 1.630 1.817

usługi pozostałe

0 202 239 261

1 446 485 520

2 547 592 647

3 618 703 799

4 703 816 907

91

wyświetlanie rysunków, planów i tekstów techniką

kserografii i diazotypii

0 462 497 533

1 891 1.001 1.137

92

sprzątanie wnętrz

0 202 239 261

1 412 462 497

2 520 569 618

93 ważenie osób 0 55 55 55

94 usługi w zakresie radiestezji 0 111 111 111

95 usługi świadczone w gospodarstwach domowych 0 202 239 261

Objaśnienia:

1. Stawki oznaczone w rubryce 3:

- "0" dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników,

- "1" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 1 pracownika,

- "2" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 2 pracowników,



- "5" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 5 pracowników.

2. Za pracowników nie uważa się osób wymienionych w art. 25 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.

o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zwanej

dalej "ustawą".

3. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w tej części tabeli dopuszczalne jest - poza usługami, o których

mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy - wytwarzanie:

a) przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego,

b) przedmiotów (wyrobów) na indywidualne zamówienie z materiałów własnych wykonawcy, w tym także

połączone z czynnościami ich instalowania, uwzględniające indywidualne cechy przedmiotów (wyrobów) lub

życzenia zamawiającego

- jeżeli przedmioty (wyroby) te nie są przeznaczone przez zamawiającego do dalszej odprzedaży lub nie służą

zamawiającemu do celów wytwórczych lub usługowych jako surowce, materiały, półfabrykaty, elementy,

części.

4. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w lp. 70-76 dopuszczalne jest - poza świadczeniami dla

ludności - wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców w rozmiarze nieprzekraczającym kwoty 58.277 zł

przychodu rocznie.


175

5. Za świadczenia dla ludności uważa się opłacane ze środków pieniężnych ludności świadczenia określone w

ust. 3 oraz usługi, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przez pojęcie "ludność" rozumie się osoby

fizyczne i gospodarstwa domowe oraz inne podmioty, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady

wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe, prowadzone przez osoby fizyczne i spółki niemające osobowości

prawnej, oraz zakłady prowadzone przez agentów. Pojęcie "ludność" obejmuje również organizacje wyznaniowe

i zakonne, placówki państw obcych (wyłącznie w rozumieniu służb dyplomatycznych i konsularnych) oraz rady

szkół i placówek, rady rodziców i inaczej nazwane reprezentacje rodziców.

6. Pojęcie świadczeń dla ludności nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (w tym

półfabrykatów, elementów, części, obróbki elementów) przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej

odprzedaży oraz wykonywania robót budowlano-montażowych w ramach tzw. podwykonawstwa, jeżeli

inwestorem są inne osoby i jednostki niż wymienione w ust. 5.

7. Zakres działalności oznaczonej w rubryce 2 tabeli symbolem "*" obejmuje działalność usługową i

wytwórczo-usługową.

8. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w lp. 79 w zakresie zbiorowego wypasu owiec w rejonach

górskich w sezonie letnim stawki określone w rubrykach 4-6 dotyczą działalności przy zatrudnieniu

nieprzekraczającym 4 pracowników.

Usługi parkingowe Objaśnienie: Stawki dotyczą działalności bez względu na stan zatrudnienia.

Lp. Parkingi o liczbie stanowisk Stawka

1 2 3

1 do 140 6,10 zł od każdego stanowiska

2 powyżej 140 do 180 854 zł + 9,10 zł od każdego stanowiska powyżej 140

3 powyżej 180 1.218 zł + 10,80 zł od każdego stanowiska powyżej 180

Usługi inne, gdzie indziej w załączniku niewymienione

Usługi inne, gdzie indziej w załączniku

niewymienione

W miejscowości o liczbie mieszkańców

(wysokość stawek w złotych)

do 5000 ponad 5000 do

50000

powyżej

50000

od do od do od do

1 2 3 4 5 6 7

1.817 3.031 2.426 3.638 3.031 4.245

Objaśnienia:

1. Stawki dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudniania pracowników (działalność prowadzona

samodzielnie). Przez pracownika rozumie się w szczególności osoby zatrudnione jedynie przy sprzedaży

wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości,

kierowców i konwojentów.

2. Do usług innych, gdzie indziej w załączniku niewymienionych, nie stosuje się przepisów rozdziału 3 ustawy,

w zakresie dotyczącym możliwości zwiększania stanu zatrudnienia, lub niewliczania do stanu zatrudnienia

pracowników.

3. Przez pojęcie usługi inne, gdzie indziej w załączniku niewymienione, rozumie się usługi w pojęciu PKWiU.

W przypadku wymienienia usług w innym miejscu załącznika nr 3 stosuje się zawsze stawki tam określone.

4. W razie wyłączenia danych usług z opodatkowania w formie karty podatkowej, zgodnie z ust. 5, nie stosuje

się do tych usług przepisów rozdziału 3 ustawy, chyba że dany rodzaj usług został wymieniony w innej części

załącznika nr 3 do ustawy.

5. Do usług innych, gdzie indziej w załączniku niewymienionych, nie zalicza się usług:

1) doradztwa w zakresie zarządzania lasem (PKWiU ex 02.40.10),

2) objętych grupowaniem "Pozostałe owoce i warzywa przetworzone i zakonserwowane" (PKWiU ex 10.39),

związanych wyłącznie z łatwo psującymi się gotowymi potrawami z warzyw i owoców (takimi jak: sałatki,

pakowane mieszanki sałatek, obrane lub pocięte warzywa, tofu (ser sojowy)),

3) mieszania alkoholi destylowanych (PKWiU ex 11.01),

4) związanych z zakupem win luzem i ich mieszaniem, oczyszczaniem i butelkowaniem (PKWiU ex 11.02),


176

5) naprawy i konserwacji maszyn biurowych, księgujących oraz fotokopiarek (PKWiU ex 33.12.16.0),

6) objętych grupowaniem "Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków; osady ze ścieków

kanalizacyjnych" (PKWiU dział 37),

7) związanych:

a) ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu (PKWiU 38.11.1),

b) ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu (PKWiU 38.11.2),

c) z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne (PKWiU 38.11.6),

d) ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych (PKWiU 38.12.1),

e) z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów niebezpiecznych nadających się do recyklingu

(PKWiU 38.12.30.0),

f) z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia (PKWiU 38.21.10.0),

g) z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne (PKWiU 38.21.2),

h) z przetwarzaniem pozostałych odpadów niebezpiecznych (PKWiU 38.22.19.0),

i) z unieszkodliwianiem odpadów promieniotwórczych i pozostałych odpadów niebezpiecznych (PKWiU ex

38.22.2), z wyłączeniem usług zagospodarowania odpadów promieniotwórczych (ponownego przetwarzania

paliw i odpadów) (PKWiU ex 38.22.21.0),

8) związanych z rekultywacją i pozostałych usług związanych z gospodarką odpadami (PKWiU dział 39),

9) realizacji projektów inwestycyjnych na własny rachunek obejmujących przedsięwzięcia finansowe,

techniczne i rzeczowe w celu budowy lub przygotowania budynków mieszkalnych i niemieszkalnych do

sprzedaży (PKWiU ex 41.00),

10) realizacji projektów inwestycyjnych na własny rachunek obejmujących przedsięwzięcia finansowe,

techniczne i rzeczowe w celu budowy lub przygotowania obiektów inżynierii lądowej i wodnej (PKWiU ex dział

42),

11) wynajmu sprzętu budowlanego i do wyburzeń wraz z obsługą operatorską (PKWiU ex 43.99),

12) w zakresie:

a) sprzedaży hurtowej i detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem

motocykli (PKWiU 45.1),

b) handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych (PKWiU 45.3),

c) sprzedaży hurtowej i detalicznej motocykli, ich naprawy i konserwacji oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej

części i akcesoriów do nich (PKWiU ex 45.40), z wyjątkiem usług objętych grupowaniem "Usługi konserwacji i

naprawy motocykli, włączając motorowery" (PKWiU 45.40.50.0),

13) objętych grupowaniem "Handel hurtowy, z wyłączeniem handlu hurtowego pojazdami samochodowymi"

(PKWiU dział 46),

14) w zakresie sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów samochodowych (PKWiU 47.00.81.0),

15) objętych grupowaniem:

a) "Transport lądowy i rurociągowy" (PKWiU dział 49),

b) "Transport wodny" (PKWiU dział 50),

c) "Transport lotniczy" (PKWiU dział 51),

d) "Magazynowanie i usługi wspomagające transport" (PKWiU dział 52),

16) pocztowych objętych obowiązkiem świadczenia usług powszechnych (operatora publicznego) (PKWiU

53.10), pozostałych pocztowych i kurierskich (PKWiU ex 53.20), z wyłączeniem usług dostarczania zakupów

żywności do domu (PKWiU 53.20.12.0) oraz pozostałych usług pocztowych i kurierskich w zakresie

dostarczania przesyłek, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 53.20.19.0),

17) związanych z zakwaterowaniem i usług gastronomicznych (PKWiU sekcja I),

18) związanych z:

a) wydawaniem książek, periodyków i innych publikacji on-line, licencyjnych związanych z nabywaniem praw

do książek, periodyków i innych publikacji (PKWiU ex 58.1),

b) wydawaniem oprogramowania (PKWiU 58.2), objętych grupowaniem "Pakiety pozostałego

oprogramowania użytkowego" (PKWiU ex 58.29.29.0), dotyczących wyłącznie taśm magnetycznych z zapisem

dźwiękowym i zapisem obrazu,


a) "Usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi" (PKWiU ex 59.1), z

wyłączeniem usług związanych z projekcją filmów (PKWiU 59.14.10.0),

b) "Usługi w zakresie nagrywania dźwięku i wydarzeń na żywo; oryginały nagrań dźwiękowych" (PKWiU

59.20.1),

c) "Usługi związane z produkcją programów radiofonicznych; oryginały nagranych programów radiowych"

(PKWiU 59.20.2),

20) związanych z nadawaniem programów ogólnodostępnych i abonamentowych (PKWiU dział 60),

21) telekomunikacyjnych (PKWiU dział 61),


177

22) związanych z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usług powiązanych, z wyłączeniem

instalowania komputerów osobistych i sprzętu peryferyjnego (PKWiU ex dział 62),

23) w zakresie informacji (PKWiU dział 63),

24) finansowych i ubezpieczeniowych (PKWiU ex sekcja K), z wyłączeniem usług holdingów finansowych

sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 64.20.10.0,

25) związanych z obsługą rynku nieruchomości (PKWiU dział 68),

26) objętych grupowaniem "Usługi profesjonalne, naukowe i techniczne" (PKWiU ex sekcja M), z wyłączeniem

usług zarządzania rynkiem rybnym,

27) wynajmu i dzierżawy (PKWiU dział 77),

28) wyszukiwania osób do pracy stałej, z wyłączeniem wyszukiwania osób na stanowiska kierownicze -

dotyczy wyłącznie usług biur i agencji castingowych (organizowanie obsady aktorskiej do filmów, programów

telewizyjnych, sztuk teatralnych) (PKWiU ex 78.10.12.0),

29) świadczonych:

a) przez agentów i pośredników turystycznych w zakresie rezerwacji biletów (PKWiU 79.11.1),

b) przez agentów i pośredników turystycznych w zakresie rezerwacji zakwaterowania, rejsów wycieczkowych i

wycieczek zorganizowanych (PKWiU 79.11.2),

c) przez organizatorów turystyki (PKWiU 79.12.1),

d) w zakresie informacji turystycznej (PKWiU ex 79.90.1),

e) przez pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (PKWiU 79.90.20.0),

f) w zakresie rezerwacji nieruchomości będących we współwłasności (PKWiU 79.90.31.0),

g) w zakresie rezerwacji centrów konferencyjnych i hal wystawienniczych (PKWiU 79.90.32.0),

h) w zakresie rezerwacji biletów wstępu na imprezy rekreacyjne, rozrywkowe i sportowe oraz pozostałych

usług w zakresie rezerwacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 79.90.39.0),

30) detektywistycznych i ochroniarskich, z wyłączeniem robót związanych z instalowaniem systemów

przeciwpożarowych i przeciwwłamaniowych z późniejszym monitoringiem (PKWiU ex dział 80),

31) pomocniczych związanych z utrzymaniem porządku (PKWiU 81.10.10.0), sprzątania obiektów (PKWiU

81.2),

32) związanych z administracyjną obsługą biura i pozostałych usług wspomagających prowadzenie działalności

gospodarczej (PKWiU dział 82),


a) "Usługi administracji publicznej i obrony narodowej; usługi w zakresie obowiązkowych zabezpieczeń

społecznych" (PKWiU dział 84),

b) "Usługi w zakresie edukacji" (PKWiU dział 85),

c) "Usługi w zakresie opieki zdrowotnej" (PKWiU dział 86),

d) "Usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem" (PKWiU dział 87),

34) pomocy społecznej bez zakwaterowania - w tym usług udzielania pomocy międzynarodowej ofiarom

katastrof, uchodźcom i imigrantom, włącznie z udzielaniem schronienia (PKWiU dział 88),

35) kulturalnych, rozrywkowych, sportowych i rekreacyjnych (PKWiU dział 90-93),

36) świadczonych przez organizacje członkowskie, z wyłączeniem usług promujących komercyjne myślistwo i

łowiectwo (PKWiU ex dział 94),

37) naprawy i konserwacji komputerów i urządzeń peryferyjnych (PKWiU 95.11.10.0),


a) "Pozostałe usługi indywidualne" (PKWiU dział 96),

b) "Usługi świadczone przez organizacje i zespoły eksterytorialne" (PKWiU 99.00.10.0).

Część II

Usługi w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami



Lp. Usługi w zakresie handlu detalicznego do 5 000 ponad 5 000 do 50 000 powyżej 50 000

od do od do od do

1 2 3 4 5 6 7 8 9

1 żywnością, w tym 0 335 509 462 626 509 799

owocami i warzywami, 1 462 626 509 799 626 1.023

napojami i wyrobami 2 509 808 626 1.023 799 1.169

tytoniowymi 3 626 1.023 799 1.169 1.078 1.457


178

2 kwiatami 0 462 626 509 799 626 1.023

1 509 799 626 1.023 799 1.169

2 626 1.023 799 1.169 1.078 1.457

Objaśnienia:






2. Za pracownika uważa się również pełnoletniego członka rodziny, z wyjątkiem małżonka.

3. W ramach detalicznej sprzedaży artykułów żywnościowych podatnicy mogą również dokonywać detalicznej

sprzedaży wydawnictw prasowych (PKWiU 58.13.10.0, 58.14.11.0, 58.14.12.0, 58.14.19.0), biletów

komunikacji miejskiej (PKWiU ex 58.19.19.0), opakowań z tworzyw sztucznych (toreb i torebek) (PKWiU ex

22.22.11.0, ex 22.22.12.0), zapałek (PKWiU 20.51.20.0), zapalniczek (PKWiU ex 32.99.41.0, ex 32.99.42.0) i

papieru toaletowego (PKWiU ex 17.22.11.0).

4. W ramach detalicznej sprzedaży kwiatów podatnicy mogą również dokonywać detalicznej sprzedaży ziemi i

odżywek do kwiatów (bez względu na symbol PKWiU), doniczek (bez względu na symbol PKWiU), kwiatów i

wieńców sztucznych (PKWiU ex 32.99.55.0), nasion kwiatów (PKWiU 01.19.22.0), sadzonek roślin

kwiatowych (PKWiU ex 01.30.10.0), zieleni ciętej spod szkła (PKWiU ex 01.19.21.0, ex 02.30.30.0), świec i

zniczy (PKWiU ex 32.99.54), kart okolicznościowych (bez względu na symbol PKWiU) oraz maskotek (bez

względu na symbol PKWiU).

Część III

Usługi w zakresie handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi



Lp. Działalność handlowa w zakresie sprzedaży

detalicznej do 5 000

ponad 5 000 do

50 000

powyżej

50 000

od do od do od do

1 2 3 4 5 6 7 8 9

1 artykułów 0 462 1.023 509 1.169 626 1.910

nieżywnościowych 1 509 1.169 626 1.910 799 2.831

2 618 1.457 853 2.567 1.078 3.756

Objaśnienia:






Część IV

Gastronomia

Lp. Prowadzenie działalności gastronomicznej bez sprzedaży

napojów o zawartości powyżej 1,5 % alkoholu

Oznaczenie

stawek

Wysokość

stawki w zł

1 2 3 4

1 w zakresie sprzedaży lodów z automatów 0 446-592

1 592-780

2 703-891

3 816-1.001


179

4 1.100-1.293

2 w zakresie pozostałej działalności gastronomicznej 0 371-520

1 520-722

2 618-816

3 739-927

4 997-1.221

Objaśnienia:








Część V

Usługi transportowe


(wysokość stawek w zł)

Lp. Rodzaj usługi do

25 000

ponad

25 000 do

100 000

ponad

100 000 do

500 000

powyżej

500 000

1 2 3 4 5 6

1 Usługi taksówkowe w zakresie przewozu osób 190 198 216 233

2 Usługi taksówkowe w zakresie przewozu

ładunków 288 314 342 381

3 Przewozy pasażerskie z wykorzystaniem

ludzkiej i zwierzęcej siły pociągowej 115 115 115 115

4

Usługi transportu wodnego śródlądowego

pasażerskiego i towarowego, z wyjątkiem

przewozu jednostkami o napędzie

mechanicznym z czego:

130 130 130 130

usługi w zakresie transportu osób na rzece

Dunajec przez flisaków pienińskich 55-93 55-93 55-93 55-93

Objaśnienia:

1. Stawki określone w lp. 1 i 2 mogą być podwyższone, nie więcej jednak niż o 50 %, w razie wykonywania

działalności ze zmiennikiem.

2. Za zmiennika uważa się również pełnoletniego członka rodziny, nie wyłączając małżonka.

3. Stawki określone w lp. 2 dotyczą działalności z użyciem samochodu ciężarowego o ładowności do 2 t.

4. Stawki określone w lp. 4 dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu nieprzekraczającym 1

pracownika lub 1 pełnoletniego członka rodziny, z wyjątkiem małżonka.

Część VI

Usługi rozrywkowe

Lp. Rodzaj świadczonych usług Liczba urządzeń

(samochodów) Stawka

1 2 3 4

1 Automaty zręcznościowe, do 2 39,40 zł od każdego

urządzenia


180

na których nie są prowadzone powyżej 2 do 4

78,80 zł + 92,70 zł

od każdego

urządzenia ponad 2

gry o wygrane pieniężne

lub rzeczowe (bilardy powyżej 4 do 6

264,20 zł + 113,80 zł

od każdego

urządzenia ponad 4

elektromechaniczne, gry telewizyjne, gry elektroniczne), powyżej 6 do 8

491,80 zł + 121,40 zł

od każdego

urządzenia ponad 6

zabawki bujane (ruchome powyżej 8 do 10

734,60 zł + 139,50 zł

od każdego

urządzenia ponad 8

figury) oraz szafy grające powyżej 10

1.013,60 zł + 159,20

zł od każdego

urządzenia ponad 10

2

Karuzele o obrocie prostym (poziome z wiszącymi lub

stojącymi sylwetkami dla dzieci, poziome gondolowe lub

krzesełkowe, pionowe gondolowe) i o obrocie złożonym

(elektrohydrauliczne gondolowe) dla dzieci

- o liczbie miejsc:

do 16 1* 7,70 zł od każdego

miejsca

powyżej 16 1*

123,20 zł + 7,70 zł

od każdego miejsca

ponad 16

3 Karuzele o obrocie złożonym (elektrohydrauliczne lub

elektropneumatyczne gondolowe) - o liczbie miejsc:

do 24 1* 24,40 zł od każdego

miejsca

powyżej 24 1*

585,60 zł + 19,80 zł

od każdego miejsca

ponad 24

4 Imprezy samochodowe do 6 91,00 zł od każdego

samochodu

(pawilony, tory, miasteczka powyżej 6 do 12

546,00 zł + 142,40 zł

od każdego

samochodu ponad 6

samochodowe) - o liczbie samochodów powyżej 12 do 24

1.400,40 zł + 181,80

zł od każdego

samochodu ponad 12

powyżej 24

3.582,00 zł + 227,40

zł od każdego

samochodu ponad 24

5 Strzelnice 1 283,50 zł

2 576,10 zł

powyżej 2

576,10 zł + 576,10 zł

od każdej strzelnicy

ponad 2

6 Imprezy zręcznościowe inne: 1 74,40 zł

a) rzuty różne, tasiemkarnie, 2 186,40 zł

tarcze obrotowe 3 436,60 zł

powyżej 3 436,60 zł + 300,30 zł


181

od każdego

urządzenia ponad 3

b) siłomierze, bajazzo, bilardy do 4 19,80 zł od każdego

urządzenia

ręczne powyżej 4 do 6

79,20 zł + 22,90 zł

od każdego

urządzenia ponad 4

powyżej 6

125,00 zł + 45,50 zł

od każdego

urządzenia ponad 6

7 Huśtawki (wahadłowe i kołowe) 1 77,60 zł

2 397,20 zł

powyżej 2

397,20 zł + 397,20 zł

od każdego

urządzenia ponad 2

8 Kolejki torowe 1* 12,20 zł

9 Zjeżdżalnie:

a) zjeżdżalnie "Gigant" 1* 71,30 zł

b) zjeżdżalnie przewoźne 1* 46,80 zł

10 Imprezy pozostałe:

a) pałac strachów, labirynt 1* 1.428,10 zł

b) ściana emocji 1* 1.162,90 zł

c) ściana lalkowa 1* 397,20 zł

d) głowa medium, pokazy gadów 1* 230,20 zł

e) gabinet złudzeń, pokazy iluzjonistyczne 1* 98,60 zł

f) gabinet luster 1* 51,70 zł

g) hipodrom - kuce 1* 32,00 zł

Objaśnienia:

1. Stawki dotyczą działalności przy zatrudnieniu nieprzekraczającym 2 pracowników lub 2 pełnoletnich

członków rodziny, z wyjątkiem małżonka.

2. Znak "*" oznacza, że w razie prowadzenia więcej niż jednego urządzenia stawkę karty podatkowej określa

się dla każdego urządzenia oddzielnie, a następnie sumę tych stawek podwyższa się o 50 %.

3. W razie świadczenia dwu lub więcej rodzajów usług, stawkę karty podatkowej określa się dla każdego

rodzaju usług oddzielnie, a następnie sumę tych stawek podwyższa się o 30%, niezależnie od podwyżki

określonej w ust. 2.

Część VII

Sprzedaż posiłków domowych w mieszkaniach

Lp. Rodzaj wykonywanej czynności

W miejscowości o

liczbie mieszkańców

(wysokość stawek w

zł)

do

25 000

powyżej

25 000

1 2 3 4

Sprzedaż śniadań, obiadów i kolacji w liczbie posiłków każdego

rodzaju, licząc w skali średniej tygodniowej:

1 do 10 na dobę 339 357


182

2 do 20 na dobę 467 493

3 do 30 na dobę 536 -

Sprzedaż jednodaniowych posiłków i napojów bezalkoholowych na

podstawie umowy zawartej z jednostką właściwą do prowadzenia

działalności gastronomicznej lub turystycznej w liczbie:

4 do 50 posiłków na dobę 408 444

5 do 100 posiłków na dobę 536 591

Część VIII

Wolne zawody - świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego

Lp. Rodzaj wykonywanego

zawodu

Liczba godzin przeznaczonych na

wykonywanie zawodu miesięcznie Stawka

1 2 3 4

1 Lekarz i lekarz

stomatolog do 48 13,50 zł za każdą godzinę

powyżej 48 do 96 648,00 zł + 18,00 zł za każdą

godzinę ponad 48

powyżej 96 1.512,00 zł

2 Felczer 4,00 za każdą godzinę

3 Technik dentystyczny do 24 12,00 zł za każdą godzinę


godzinę ponad 24

powyżej 96 1.404,00 zł

4 Pielęgniarka, położna 1,40 zł za każdą godzinę

Objaśnienia:

1. Stawka dotyczy również wykonywania zawodu przy zatrudnieniu jednej pomocy fachowej lub przyuczonej.

2. Stawka nie dotyczy działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych.

Część IX

Wolne zawody - świadczenie usług weterynaryjnych

Zakres wykonywanego

zawodu

Liczba godzin przeznaczonych na wykonywanie

zawodu miesięcznie Stawka

1 2 3

Lekarz weterynarii:

a) do 48 7,70 zł za każdą godzinę


godzinę ponad 48

powyżej 96 806,40 zł

b) - 394,20 zł

Objaśnienia:

1. Stawka dotyczy również wykonywania zawodu przy zatrudnieniu jednej pomocy fachowej lub przyuczonej.

2. Za pomoc fachową lub przyuczoną nie uważa się lekarza weterynarii.

3. Stawki nie dotyczą działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych.

4. Stawka określona w lit. b dotyczy wyłącznie podatników, którzy wykonują usługi weterynaryjne i są

równocześnie zatrudnieni na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w służbie

weterynaryjnej organów administracji publicznej.


183

Część X

Opieka domowa nad dziećmi i osobami chorymi

Liczba godzin przeznaczonych na wykonywanie usług

miesięcznie Stawka

1 2

do 48 1,40 zł za każdą godzinę

powyżej 48 do 96 67,20 zł + 3,00 zł za każdą godzinę

ponad 48


Objaśnienie:

Stawki dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, z wyjątkiem małżonka.

Część XI

Usługi edukacyjne w zakresie udzielania lekcji na godziny

Liczba godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji

miesięcznie Stawka

1 2

do 48 4,40 zł za każdą godzinę

powyżej 48 do 96 211,20 zł + 9,10 zł za każdą godzinę ponad

48


Objaśnienia:

1. Stawki dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, nie wyłączając małżonka.

2. Za udzielanie lekcji na godziny uważa się pomoc w nauce, polegającą głównie na odrabianiu

(przygotowaniu) z uczniem zadanych lekcji.

Część XII

Usługi osób fizycznych, o których mowa w art. 263 ust. 2 ustawy

Lp. Rodzaj usługi

W miejscowości o liczbie

mieszkańców

(wysokość stawek w zł)

do

5 000

ponad

5 000 do

20 000

powyżej

20 000

1 Usługi o charakterze agrotechnicznym i przewozowym,

świadczone na rzecz kół łowieckich 32-45 45-57 57-68

2

Usługi polegające na przewozie mleka do punktów skupu,

zrywce i wywózce drewna z lasu do punktów przeładunkowych

oraz przewozie uczniów do szkoły

32-45 45-57 57-68

3 Sprzedaż piasku, żwiru, kamieni, glinki, torfu i innych minerałów

wchodzących w skład gospodarstwa rolnego

80-

104 93-116 104-130

4

Usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i

domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli

łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie

przekracza 12

57-

130 104-227 202-408

5 Usługi w zakresie wytwórczości ludowej i artystycznej 32-45 45-57 45-68


184

Objaśnienia:

1. Usługi wymienione w lp. 1-3 mogą być wykonywane jedynie przez rolników równocześnie prowadzących

gospodarstwo rolne. Stawki określone w lp. 2 dotyczą działalności wykonywanej przez rolnika osobiście lub z

udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. Stawki określone w lp. 3

dotyczą działalności wykonywanej przy zatrudnieniu nieprzekraczającym 2 pracowników lub 2 członków

rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, nie wyłączając małżonka.

2. Stawki określone w lp. 4 dotyczą działalności przy zatrudnieniu nie więcej niż 2 pracowników lub 2

pełnoletnich członków rodziny, nie wyłączając małżonka.

3. Stawki określone w lp. 5 dotyczą działalności gospodarczej wykonywanej osobiście lub z udziałem

członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. Działalność ta polega na wytwarzaniu

i sprzedaży wyrobów lub świadczeniu usług w zakresie wytwórczości ludowej lub artystycznej, a także na

wytwarzaniu wyrobów o tym charakterze z materiałów powierzonych oraz naprawie tych wyrobów.

4. Wytwórczością ludową i artystyczną jest działalność polegająca na wytwarzaniu wyłącznie w sposób

rękodzielniczy, przy zastosowaniu obróbki maszynowej jedynie do wstępnej obróbki surowca, wyrobów

zakwalifikowanych przez komisje etnograficzno-artystyczne Stowarzyszenia Twórców Ludowych, Fundacji

"Cepelia" - Polska Sztuka i Rękodzieło oraz Fundacji Ochrony i Rozwoju Twórczości Ludowej, których wykaz

stanowi załącznik nr 1 do ustawy.


185

ZAŁĄCZNIK NR 7. WYKAZ WYROBÓW RĘKODZIEŁA LUDOWEGO I ARTYSTYCZNEGO

(ATESTOWANYCH PRZEZ KOMISJE ARTYSTYCZNE I ETNOGRAFICZNE)

Część I. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z metalu

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3

1

ex 25.71.1

Wyroby nożownicze i sztućce, z wyłączeniem PKWiU 25.71.15.0

2

ex 25.72.14.0

Zawiasy, zamocowania, obsady i podobne wyroby do pojazdów

silnikowych, drzwi, okien, mebli itp., wykonane z metali nieszlachetnych

3

ex 25.99.24.0

Statuetki i pozostałe wyroby dekoracyjne oraz ramki do fotografii,

obrazków lub podobne, ramki z lusterkami z metali nieszlachetnych - w

tym medale

4

ex 25.99.29.0

Wyroby z metali nieszlachetnych pozostałe, gdzie indziej

niesklasyfikowane

5

ex 26.52.26.0

Koperty do zegarków, obudowy zegarów i ich części

6

ex 27.40.2

Lampy i osprzęt oświetleniowy

7

ex 32.12.13.0

Biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota

i srebra lub platerowane metalem szlachetnym

8

ex 32.12.14.0

Pozostałe wyroby wykonane z metali szlachetnych; wyroby z pereł

naturalnych lub hodowlanych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych -

w tym medale z metali szlachetnych, z wyłączeniem pasków i bransoletek

do zegarków oraz ich części wykonanych z metali szlachetnych

9

ex 32.13.10.0

Biżuteria sztuczna i podobne wyroby - w tym medale oprawione w

biżuterię, z wyłączeniem pasków i bransoletek do zegarków oraz ich części

wykonanych z metali nieszlachetnych pokrytych metalem szlachetnym

Część II. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z ceramiki

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3

1

ex 23.41.11.0

Zastawy stołowe, naczynia kuchenne oraz pozostałe artykuły

gospodarstwa domowego i toaletowe, z porcelany, również chińskiej

2

ex 23.41.12.0

Zastawy stołowe, naczynia kuchenne oraz pozostałe artykuły

gospodarstwa domowego i toaletowe, z wyłączeniem z porcelany, również

chińskiej

3

ex 23.41.13.0

Statuetki i pozostałe ceramiczne wyroby dekoracyjne

4

ex 23.49.12.0

Pozostałe wyroby ceramiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane - z

wyłączeniem wyrobów budowlanych

5

ex 26.52.26.0

Koperty do zegarków, obudowy do zegarów i ich części


186

6

ex 27.40.2

Lampy i osprzęt oświetleniowy

7

ex 32.13.10.0

Biżuteria sztuczna i podobne wyroby

8

ex 32.99.41.0

Zapalniczki do papierosów i pozostałe zapalniczki; fajki do tytoniu

(włączając cybuchy), cygarniczki oraz części tych wyrobów

wyłącznie: fajki i cybuchy, cygarniczki do papierosów i cygar oraz ich

części, części fajek, z ceramiki

9

ex 90.03.12.0

Oryginały prac autorów, kompozytorów i pozostałych artystów, z

wyłączeniem artystów wykonawców, malarzy, grafików i rzeźbiarzy

dotyczy wyłącznie:

- współczesnych artystycznych wyrobów z ceramiki innych niż rzeźby i

posągi

10

ex 90.03.13.0

Oryginały prac malarzy, grafików i rzeźbiarzy


- współczesnych oryginałów rzeźb, posągów, z ceramiki

Część III. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego ze szkła

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3

1

ex 23.13.12.0

Kieliszki i szklanki z wyłączeniem szklano-ceramicznych

2

ex 23.13.13.0

Wyroby ze szkła w rodzaju stosowanych do celów stołowych, kuchennych,

toaletowych, biurowych, do dekoracji wnętrz itp.

3

ex 23.19.24.0

Części szklane do lamp i osprzętu oświetleniowego, podświetlane tablice

informacyjne itp.

4

ex 23.19.26.0

Wyroby szklane, gdzie indziej niesklasyfikowane

5

ex 32.13.10.0



- biżuterii sztucznej szklanej

6

ex 90.03.12.0




- współczesnych artystycznych wyrobów ze szkła innych niż rzeźby i posągi

7

ex 90.03.13.0



- współczesnych oryginałów rzeźb i posągów, ze szkła

Część IV. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z drewna, wikliny, słomy, rogożyny, trzciny, łuby

oraz papieru

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3

1 ex 16.24.12.0 Beczki i pozostałe wyroby bednarskie, z drewna


187


- beczek i kompletów beczkowych z drewna iglastego, z drewna liściastego,

baryłek do płynów z drewna

2

ex 16.29.12.0

Przybory stołowe i kuchenne, z drewna

3

ex 16.29.13.0

Intarsje i mozaiki, kasety i szkatułki na biżuterię lub sztućce i podobne

artykuły, statuetki oraz pozostałe ozdoby, z drewna

4

ex 16.29.14.0

Ramy do obrazów, fotografii, luster lub podobnych przedmiotów oraz

pozostałe wyroby, z drewna - z wyłączeniem:

1) części obuwia z drewna (bez cholewek i usztywniaczy);

2) części, ozdób i dodatków z drewna do wyrobów ujętych w grupowaniach

PKWiU: 15.12.11.0 i 32.99.21.0

5

ex 16.29.25.0

Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju

stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie

z wyłączeniem:

- mat z trzciny pospolitej izolacyjnych, mat z trzciny pospolitej

podtynkowych

- mat ze słomy izolacyjnych dla budownictwa

- wyrobów z materiałów do wyplatania pozostałych (z wyjątkiem

roślinnych), gdzie indziej niesklasyfikowanych

6

ex 17.22.11.0

Papier toaletowy, chusteczki do nosa, chusteczki i ręczniki higieniczne lub

kosmetyczne, obrusy i serwetki wykonane z masy celulozowej, papieru,

waty celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych


- serwetek i obrusów z papieru, waty celulozowej lub bibułki tissue

7

ex 17.22.12.0

Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki i wkładki dla niemowląt oraz

podobne wyroby sanitarne lub wyroby odzieżowe i akcesoria odzieżowe,

wykonane z masy celulozowej, papieru, waty celulozowej lub wstęg z

włókien celulozowych


- wyrobów do użytku domowego z papieru, waty celulozowej lub bibułki

tissue - firanek

8

ex 17.23.13.0

Rejestry, księgi rachunkowe, skoroszyty, zeszyty, formularze i pozostałe

artykuły piśmienne, z papieru lub tektury


- pamiętników

- albumów na próbki lub do kolekcji, z papieru lub tektury

9

ex 17.29.19.0

Papier do wyrobu papierosów, szpule, cewki, cewki przędzalnicze i

podobne nośniki z masy papierniczej; papier i tektura filtracyjne; pozostałe

artykuły z papieru i tektury, gdzie indziej niesklasyfikowane


- koronek i haftów z papieru lub tektury

10

ex 31.00.12.0

Meble do siedzenia o konstrukcji głównie drewnianej

11

ex 31.02.10.0

Meble kuchenne


- mebli kuchennych drewnianych regionalnych i artystycznych

12

ex 31.09.12.0

Meble drewniane, w rodzaju używanych w sypialniach, pokojach

stołowych i salonach


188

13

ex 31.09.13.0

Meble drewniane, gdzie indziej niesklasyfikowane

14

ex 31.09.14.0

Meble z tworzyw sztucznych oraz meble wykonane z pozostałych

materiałów (np. z trzciny, wikliny, bambusa)

15

ex 32.13.10.0



- biżuterii sztucznej, pozostałej - z drewna

16

ex 32.99.41.0

Zapalniczki do papierosów i pozostałe zapalniczki; fajki do tytoniu

(włączając cybuchy), cygarniczki oraz części tych wyrobów


- fajek i cybuchów, cygarniczek do papierosów i cygar oraz ich części,

części fajek - o charakterze pamiątkarskim, z drewna lub korzenia

Część V. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego włókiennicze

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3

1

ex 13.20.1

Tkaniny z włókien naturalnych innych niż bawełniane, z wyłączeniem

tkanin specjalnych

2

ex 13.20.20.0

Tkaniny bawełniane

3

ex 13.20.4

Tkaniny z okrywą runową, tkaniny ręcznikowe, włączając frotté oraz

pozostałe tkaniny specjalne

z wyjątkiem:

13.20.44.0

Gaza, z wyłączeniem taśm tkanych

13.20.46.0

Tkaniny z włókien szklanych, włącznie z taśmami tkanymi

4

ex 13.91.19.0

Pozostałe dzianiny metrażowe, włącznie z dzianinami futerkowymi


- tkanin o ściegu dzianinowym lub szydełkowym

5

ex 13.92.11.0

Koce i pledy, z wyłączeniem koców elektrycznych

6

ex 13.92.12.0

Pościel

7

ex 13.92.13.0

Obrusy i serwety

8

ex 13.92.14.0

Wyroby tekstylne toaletowe i kuchenne

9

ex 13.92.15.0

Firanki, włącznie z draperiami, zasłony i rolety wewnętrzne; lambrekiny

okienne i łóżkowe

10

ex 13.92.16.0

Wyroby wyposażenia wnętrz, gdzie indziej niesklasyfikowane; zestawy

tkanin i przędzy do wykonywania dywaników, gobelinów itp.

11

ex 13.93.11.0

Dywany, chodniki i pozostałe tekstylne pokrycia podłogowe wiązane

12 ex 13.93.12.0 Dywany, chodniki i pozostałe tekstylne pokrycia podłogowe tkane, z


189

wyłączeniem igłowych i flokowanych

13

ex 13.93.13.0

Dywany, chodniki i pozostałe tekstylne pokrycia podłogowe igłowe

14

ex 13.93.19.0

Pozostałe dywany, chodniki i tekstylne pokrycia podłogowe, włączając

filcowe

15

ex 13.96.17.0

Taśmy tkane; taśmy tkane z osnowy bez wątku, połączone za pomocą

kleju (bolducs); wykończenia itp.

16

ex 13.99.11.0

Tiule i pozostałe wyroby siatkowe, z wyłączeniem tkanin i dzianin;

koronki w sztukach, w postaci taśm lub aplikacji

17

ex 13.99.12.0

Hafty w sztukach, w postaci taśm lub aplikacji

Część VI. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego odzieżowe

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3

1

ex 13.92.12.0

Pościel

2

ex 13.92.13.0

Obrusy i serwety

3

ex 14.13

Pozostała odzież wierzchnia

z wyjątkiem:

14.13.4

Odzież używana i pozostałe używane artykuły, gdzie indziej

niesklasyfikowane

4

ex 14.14

Bielizna

z wyjątkiem:

14.14.25.0

Biustonosze, pasy, gorsety, szelki, pasy do pończoch, podwiązki i podobne

artykuły oraz ich części

5

ex 14.19

Pozostała odzież i dodatki odzieżowe

z wyjątkiem:

14.19.12.0

Dresy, ubiory narciarskie, stroje kąpielowe i pozostała odzież, z dzianin

metrażowych

6

ex 14.31.10.0

Rajstopy, pończochy, skarpetki i pozostałe wyroby pończosznicze

7

ex 14.39.10.0

Blezery, pulowery, swetry rozpinane, kamizelki i podobne wyroby dziane

Część VII. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego skórzane

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3


190

1

ex 14.11.10.0

Odzież ze skóry lub skóry wtórnej

2

ex 14.20.10.0

Odzież, dodatki odzieżowe i pozostałe wyroby ze skór futerkowych, z

wyłączeniem nakryć głowy

3

ex 15.12.11.0

Wyroby rymarskie z dowolnego materiału przeznaczone dla zwierząt - z

wyłączeniem biczy i szpicrut, lasek, lasek z siodełkiem i innych lasek

4

ex 15.12.19.0

Pozostałe wyroby ze skóry wyprawionej lub skóry wtórnej, gdzie indziej

niesklasyfikowane, włączając wyroby w rodzaju stosowanych w

maszynach lub urządzeniach mechanicznych itp.


- wyrobów ze skóry lub skóry wtórnej, gdzie indziej niesklasyfikowanych

5

ex 15.20

Obuwie

6

ex 90.03.12.0




- współczesnych artystycznych wyrobów ze skóry

7

ex 90.03.13.0



- współczesnych artystycznych wyrobów ze skóry

Część VIII. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego osobno niewymienione

Lp.

Symbol PKWiU

Nazwa wyrobu

1

2

3

1

ex 13.99

Wyroby tekstylne, gdzie indziej niesklasyfikowane


- puszków do pudru

2

ex 15.12

Wyroby rymarskie; torby bagażowe, torebki ręczne i podobne wyroby

kaletnicze

- dotyczy wyłącznie: batów i szpicrut

3

ex 16.29

Pozostałe wyroby z drewna; wyroby z korka, słomy i materiałów w rodzaju

stosowanych do wyplatania


- rączek do parasolek, lasek i podobnych przedmiotów,

- bloków do wyrobu fajek do palenia tytoniu

4

ex 17.29

Pozostałe wyroby z papieru i tektury


- papierowych ozdóbek

5

ex 20.51

Materiały wybuchowe; zapałki


- zapałek

6

ex 22.19

Pozostałe wyroby z gumy


- szczotek gumowych,

- cybuchów fajek z ebonitu,


191

- grzebieni, spinek, szpilek, wałków do włosów i podobnych artykułów z

ebonitu

7

ex 22.23

Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa


- sprężystych pokryć podłogowych, tj. płytek winylowych, linoleum, itp., z

tworzyw sztucznych

8

ex 22.29

Pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych


- cygarniczek, grzebieni, wałków do włosów, drobnych artykułów, z

tworzyw sztucznych

9

ex 25.99

Pozostałe gotowe wyroby metalowe, gdzie indziej niesklasyfikowane


- termosów i butelek metalowych,

- metalowych odznak i insygniów wojskowych, metalowych wałków do

włosów, metalowych rączek i ram parasolek

10

ex 26.51.32.0

Przyrządy traserskie

11

ex 28.99

Pozostałe maszyny specjalnego przeznaczenia, gdzie indziej

niesklasyfikowane


- karuzeli, huśtawek, strzelnic i pozostałych urządzeń dla wesołych

miasteczek

12

ex 30.92

Rowery i wózki inwalidzkie


- wózków dziecięcych

13

ex 32.20.12.0

Pozostałe strunowe instrumenty muzyczne - z wyłączeniem instrumentów

muzycznych strunowych smyczkowych oraz gitar i harf

14

ex 32.99

Pozostałe wyroby, gdzie indziej niesklasyfikowane


- globusów plastycznych

- tablic do pisania

15

ex 90.03.12.0




- prac wykonanych ręcznie np. druków reklamowych wykonanych przez

artystów innych niż autorzy, kompozytorzy, artyści wykonawcy, malarze,

graficy i rzeźbiarze

16

ex 90.03.13.0



- współczesnych obrazów, rysunków, pasteli, grafik, plakatów, druków

reklamowych wykonanych ręcznie,

- współczesnych oryginałów rzeźb, posągów z dowolnego materiału


192

ZAŁĄCZNIK NR 8. CHARAKTERYSTYKA DZIAŁALNOŚCI USLUGOWEJ I WYTWÓRCZO-

USŁUGOWEJ OBJĘTEJ OPODATKOWANIEM PODATKIEM DOCHODOWYM W FORMIE

KARTY PODATKOWEJ

Objaśnienie:

Zakres działalności oznaczonej w rubryce 2 tabeli symbolem "*" obejmuje działalność usługową i wytwórczo-

usługową.

Lp. Zakres działalności Przedmiot działalności

1 2 3

1 usługi ślusarskie

Wyrób, naprawa i konserwacja wyrobów z metali oraz przy

użyciu elementów z innych surowców, a w szczególności:

narzędzi,prostych narzędzi pomiarowych, mebli, sprzętu

gospodarstwa domowego i rolno-ogrodniczego; sprzętu i

urządzeń sportowo-rekreacyjnych; konstrukcji, okuć, części

armatur i innych elementów na potrzeby budownictwa; kas

pancernych i kaset; wózków dziecięcych i gospodarczych,

rowerów, części zamiennych i akcesoriów do pojazdów

jednośladowych i maszyn, ogrodzeń metalowych, wraz z ich

montażem, galanterii, artykułów powszechnego użytku z grupy

1001 drobiazgów oraz naprawa zabawek itp.

Naprawa części mechanicznych maszyn i urządzeń. Naprawa i

konserwacja sprzętu przeciwpożarowego. Inne prace i

czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i

wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi.

2 usługi w zakresie wyrobu i naprawy

naczyń blaszanych

Wyrób i naprawa naczyń blaszanych. Wyrób przedmiotów z

cyny (np. dzbanów, kufli, kielichów, mis, świeczników). Wyrób

rur i kolanek do pieców. Renowacja przedmiotów zabytkowych

z blachy. Obudowa blachą wszelkiego rodzaju sprzętu. Inne

prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego

wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi.

3 usługi rusznikarskie

Wyrób, naprawa i konserwacja broni palnej (myśliwskiej,

sportowej krótkiej i gazowej). Dorabianie części zamiennych do

broni i montowanie na niej lunet. Renowacja broni, np.

oksydowanie. Ocena stanu technicznego broni i jej

przestrzeliwanie. Zdobienie broni. Wyrób amunicji do broni

myśliwskiej i sportowej. Wyrób kopii dawnej broni palnej. Inne



4 usługi w zakresie złotnictwa-

jubilerstwa - dla ludności

Wyrób, naprawa, przeróbka i konserwacja biżuterii i innych

przedmiotów użytkowych i ozdobnych (np. wyrobów

korpusowych) z metali szlachetnych i innych metali. Obróbka i

oprawa

kamieni naturalnych i syntetycznych. Zdobienie wyrobów

różnymi technikami. Rytowanie w kamieniach. Usługowa

oprawa bursztynów. Inne prace i czynności towarzyszące,

niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu

lub świadczonej usługi.

5 usługi grawerskie

Zdobienie ręczne i maszynowe przedmiotów użytkowych i

dekoracyjnych z metali szlachetnych, kolorowych i żelaznych

technikami grawerskimi. Grawerowanie wklęsłe, płaskie i

wypukłe w metalu, kamieniach szlachetnych i ozdobnych oraz

innych materiałach. Wyrób stempli i matryc. Wyrób medali,

orderów, plakietek, znaczków, monogramów, wizytówek,

szyldzików, numeratorów, cechowników, wzorników itp. oraz

różnych ozdób technikami grawerskimi. Rytowanie walców.

Cyzelowanie. Emaliowanie, inkrustowanie i intarsjowanie. Inne



193


6 usługi w zakresie wyrobu pieczątek

Wykonywanie wszelkiego rodzaju pieczątek. Inne prace i


wykończenia świadczonej usługi.

7 usługi pobielania kotłów i naczyń

Nakładanie powłoki cynowej na powierzchnię powierzonych

kotłów, naczyń i urządzeń, wraz z pracami przygotowawczymi i

wykończeniowymi, np. trawienie, czyszczenie, polerowanie.

Naprawa pobielanych naczyń i przedmiotów. Inne prace i

czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania

świadczonej usługi.

8 usługi kowalskie

Naprawa i konserwacja narzędzi, sprzętu i maszyn rolniczych,

przedmiotów gospodarstwa domowego z metali żelaznych,

podwozi, przyczep do pojazdów mechanicznych, pojazdów

konnych i wózków ręcznych. Wyrób części do maszyn

rolniczych i pojazdów techniką plastycznej obróbki metali.

Wyrób kutych okuć budowlanych. Wyrób i naprawa kutych

parkanów, bram, balustrad i krat ozdobnych oraz innych

zdobniczych przedmiotów kutych, wykonywanie odkuwek do

dalszej obróbki. Podkuwanie koni. Wyrób, naprawa i

konserwacja resorów. Inne prace i czynności towarzyszące,



9 usługi w zakresie elektromechaniki

chłodniczej

Montaż, demontaż i naprawa podzespołów, zespołów oraz

członów funkcjonalnych urządzeń i aparatury chłodniczej oraz

zamrażającej. Wykonywanie, naprawa i konserwacja instalacji

elektrycznej do urządzeń chłodniczych i zamrażających.

Wykonywanie części zamiennych do urządzeń chłodniczych i

zamrażających, wraz z obróbką metali. Napełnianie agregatów

środkami chłodniczymi. Inne prace i czynności towarzyszące,

niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia


10 usługi w zakresie kotlarstwa

Wyrób, naprawa, konserwacja oraz instalowanie wszelkiego

rodzaju: kotłów centralnego ogrzewania (parowych i wodnych,

nisko-, średnio- i wysokoprężnych), kotłów warzelnych i o

innym przeznaczeniu, aparatów grzewczo-wentylacyjnych,

wymienników ciepła różnych typów i innych zbiorników

ciśnieniowych i bezciśnieniowych. Montowanie na kotłach i

zbiornikach osprzętu i aparatury kontrolno-pomiarowej;

czyszczenie kotłów i zbiorników. Wyrób elementów do kotłów,

zbiorników, wymienników ciepła itp. Inne prace i czynności

towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i


11 usługi w zakresie mechaniki maszyn

Wyrób, naprawa, konserwacja, montaż i demontaż maszyn i

urządzeń mechanicznych przemysłowych, hydraulicznych i

gospodarstwa domowego oraz pomp. Wyrób części zamiennych

do maszyn. Obróbka ręczna i maszynowa części maszyn.

Regulacja nowych, naprawianych i konserwowanych maszyn,

urządzeń oraz kontrola ich sprawnego działania. Projektowanie

wytwarzanych maszyn i urządzeń mechanicznych i

hydraulicznych. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne

do całkowitego


12 usługi w zakresie mechaniki maszyn i

urządzeń rolniczych

Wyrób, naprawa i konserwacja maszyn rolniczych i urządzeń

zmechanizowanego sprzętu rolniczego. Wyrób części

zamiennych. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do

całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej

usługi.


194

13 usługi w zakresie elektromechaniki

sprzętu medycznego i laboratoryjnego

Wyrób, instalowanie, naprawa i konserwacja aparatury i

urządzeń elektromedycznych. Wykonywanie, naprawa i

konserwacja instalacji elektromedycznych i uziemień dla

urządzeń elektromedycznych. Wyrób aparatury

elektromedycznej, z zastosowaniem podzespołów

elektronicznych. Inne prace i czynności towarzyszące,



14 usługi w zakresie mechaniki

precyzyjnej

Wyrób, naprawa, regeneracja i konserwacja narzędzi, aparatów

precyzyjnych, medycznych, geodezyjnych, optycznych,

nawigacyjnych, foto- i kinotechnicznych, w tym również

liczników samochodowych i taksometrów oraz innych aparatów

specjalistycznych. Inne prace i czynności towarzyszące,



15 usługi w zakresie mechaniki maszyn

biurowych

Naprawa i konserwacja wszelkich maszyn biurowych,

księgujących i liczących oraz urządzeń poligraficznych.

Dorabianie części do naprawianych maszyn i urządzeń. Inne


wykonania świadczonej usługi.

16 usługi w zakresie wyrobu i naprawy

wag

Wyrób, naprawa i konserwacja wag. Dorabianie części do

naprawianych wag. Wyrób odważników. Inne prace i czynności



17 usługi zegarmistrzowskie

Wyrób, naprawa, konserwacja i regulacja zegarów, w tym

elektronicznych i kurantów. Dorabianie części zamiennych.

Konstruowanie, wyrób, naprawa i regulacja drobnych

mechanizmów precyzyjnych. Zakładanie i naprawa pasków i

bransolet z metali nieszlachetnych do zegarków, wymiana

baterii. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do


usługi.

18 usługi w zakresie antykorozyjnego

zabezpieczania pojazdów Antykorozyjne zabezpieczanie środków transportu.

19

usługi w zakresie mycia oraz

smarowania samochodów i motocykli

oraz inne usługi nie związane z ich

naprawą

Mycie i czyszczenie środków transportu. Smarowanie i

wymiana oleju w środkach transportu, konserwacja podwozi

oraz inne usługi nie związane z naprawą środków transportu.

20

usługi w zakresie elektromechaniki, z

wyjątkiem dźwigowej, chłodniczej i

pojazdowej

Wyrób i naprawa silników i prądnic elektrycznych. Wyrób i

naprawa zmechanizowanego sprzętu gospodarstwa domowego,

spawarek i zgrzewarek elektrycznych, prostowników,

stabilizatorów i transformatorów, aparatury łączeniowej

(łączników), urządzeń elektromechanicznych. Wyrób i naprawa

urządzeń grzejnych i oświetleniowych. Wyrób i montaż

zapalarek piezoelektrycznych. Wykonywanie instalacji

elektrycznych do maszyn i urządzeń elektrycznych. Naprawa i

konserwacja instalacji elektrycznych. Wyrób podzespołów i

urządzeń elektromechanicznych i elektronicznych oraz

rozdzielni elektroenergetycznych do 1 kV. Pomiary elektryczne

i badania odbiorcze odbiorników elektrycznych. Wyrób,

regeneracja, naprawa i ładowanie akumulatorów. Inne prace i



21 naprawa i konserwacja urządzeń

elektronicznych

Naprawa zespołów i kompletnych urządzeń stosowanych w

elektronicznym sprzęcie powszechnego użytku, w energetyce,

elektronice, elektrotechnice i automatyce przemysłowej, jak np.

zasilacze, urządzenia sygnalizacyjne, alarmowe, sterownicze,


195

wzmacniacze elektroakustyczne, magnetowidy, kamery,

aparatura diagnostyczna, naukowa, elektroniczny sprzęt

pomiarowo-kontrolny, urządzenia cyfrowe służące do zbierania

i przetwarzania informacji itp. Naprawa i konserwacja

komputerów i urządzeń pomocniczych. Naprawa zegarków i

zegarów elektronicznych (z wyłączeniem analogowych). Inne


wykonania i wykończenia świadczonej usługi.

22 usługi w zakresie tele- i

radiomechaniki

Naprawa i konserwacja oraz instalowanie urządzeń i aparatów

radiowych, telewizyjnych, teletechnicznych,

elektroakustycznych, w tym również domofonów,

sygnalizacyjnych oraz

elektronicznych i elektromechanicznych urządzeń

współpracujących, w tym również anten telewizyjnych, z

wyjątkiem instalacji i montażu anten satelitarnych i sieci

telewizji kablowej. Konserwacja i naprawa telefonicznej sieci

wewnątrzzakładowej, central telefonicznych, aparatów

telefonicznych i urządzeń dyspozytorskich

wewnątrzzakładowych. Wykonywanie nietypowych urządzeń

stabilizacyjnych, antenowych oraz części zamiennych,

elementów i podzespołów. Inne prace i czynności towarzyszące,



23 usługi w zakresie bieżnikowania opon Bieżnikowanie i kolcowanie opon.

24 usługi wulkanizatorskie, z wyjątkiem

bieżnikowania opon

Naprawa wszelkiego rodzaju opon i dętek, montaż i demontaż

opon oraz wyważanie kół, naprawa wszelkich wyrobów z gumy

i gumopodobnych, w tym zabawek i artykułów sanitarnych,

naprawa obuwia gumowego oraz artykułów gumowo-

metalowych; powlekanie tkanin gumą, wykonywanie klejów do

gumy.

25 szklarstwo *

Szklenie ram okiennych, drzwiowych, świetlików, wystaw,

inspektów i szklarni. Szklenie akwariów i gablot oraz mebli i

pojazdów. Wykładanie ścian i kolumn szkłem. Łączenie szkła

przez klejenie. Oprawa obrazów, dyplomów, fotografii itp.

Sporządzanie kitów szklarskich. Wyrób, renowacja i osadzanie

luster. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do


usługi.

26 witrażownictwo *

Wyrób, rekonstrukcja, naprawa i konserwacja witraży,

wykonywanie kloszy do lamp lub innych kompozycji ze szkła

kolorowego wiązanego metalami. Osadzanie witraży. Barwienie

i wypalanie, matowanie, formatowanie i trawienie szkła,

przygotowywanie złączy. Wykonywanie towarzyszących robót

szklarskich. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do


usługi.

27 usługi stolarskie, z wyjątkiem wyrobu

trumien

Wyrób, naprawa, renowacja i konserwacja mebli z drewna i z

zastosowaniem innych materiałów oraz wykonywanie części

drewnianych do mebli o mieszanym wykonawstwie. Obudowa

wnętrz drewnem i materiałami drewnopochodnymi. Wyrób i

naprawa stolarki budowlanej z drewna lub materiałów

drewnopochodnych. Wykonywanie drewnianych schodów i

balustrad. Wyrób i naprawa przedmiotów galanteryjnych,

artykułów gospodarstwa domowego i sprzętu sportowego z

drewna. Usługowe wykonywanie elementów podłogowych.

Wyrób i naprawa futerałów z drewna itp. Wykonywanie i

naprawa budek, altanek i kiosków. Usługowa stolarska obróbka

drewna. Wyrób ram. Inne prace i czynności towarzyszące,


196



28 kołodziejstwo *

Wyrób i naprawa drewnianych pojazdów zaprzęgowych, np.

wozów gospodarczych, powozów, karawanów, karet, sań i

sanek. Wykonywanie obudowy drewnianej maszyn rolniczych i

przyczep. Wyrób drewnianych narzędzi rolniczych oraz

drewnianego sprzętu gospodarstwa wiejskiego, np. żłobków,

koryt, skrzyń, drabin itp. Naprawa wyrobów bednarskich i z

zakresu tokarstwa w drewnie. Inne prace i czynności



29 usługi w zakresie pozłotnictwa

Pozłacanie folią i farbą przedmiotów zabytkowych i

użytkowych, np. ram, rzeźb, listew, elementów sztukatorskich,

tablic nagrobkowych, elementów obiektów budowlanych itp.

Wyrób i naprawa pozłacanych ram stylowych i listew

ozdobnych. Renowacja i rekonstrukcja wyżej wymienionych

przedmiotów. Oprawa obrazów, dyplomów, fotografii itp.

30 usługi tapicerskie

Wyrób i renowacja kompletów, zestawów i pojedynczych mebli

tapicerskich konstrukcji skrzyniowej i szkieletowej o różnym

przeznaczeniu. Wyrób i naprawa tapicerskiego sprzętu

sportowego. Wykładanie wnętrz mieszkalnych i w środkach

transportu materiałami przeciwakustycznymi i ciepłochłonnymi

oraz

wykonywanie dekoracji okolicznościowych. Szycie i zakładanie

zasłon. Szycie pokrowców. Zszywanie i układanie dywanów i

chodników. Wykonywanie i naprawa tapicerki w środkach

transportu. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do


usługi.

31 bednarstwo *

Wyrób, naprawa i impregnowanie drewnianych naczyń

klepkowych (np. wiader, cebrzyków, beczek). Wyrób klepki

bednarskiej.

32 koszykarstwo *

Wyrób przedmiotów koszykarskich i plecionkarskich (np.

koszy, mebli, galanterii) z wikliny, trzciny, rogożyny i bambusa

oraz z zastosowaniem innych materiałów. Barwienie

wykonywanych wyrobów. Naprawa i konserwacja mebli

wiklinowych, trzcinowych itp.

33 wytwarzanie mioteł, wyrobów z gałęzi

i słomy*

Wyrób mioteł i kropideł. Wyrób mat, słomianek, wycieraczek,

koszyków oraz galanterii użytkowej i ozdobnej z gałęzi i słomy.

34 gręplarstwo *

Usługowe zgrzeblenie (gręplowanie) różnych surowców

włókienniczych, w szczególności wełny. Gręplowanie różnych

materiałów i odpadów produkcyjnych pochodzenia

włókienniczego.

35 kilimiarstwo *

Wyrób i naprawa na warsztatach ręcznych: gobelinów i

kilimów, makat, chodników, dywanów itp. oraz tkanin

artystycznych przy użyciu różnych materiałów, np. wełny, lnu,

bawełny, skóry, szkła, drewna, ceramiki, włosia końskiego,

włókien syntetycznych, piór. Barwienie i przędzenie surowca do

wytwarzania wyrobów.

36 koronkarstwo, z wyjątkiem

maszynowego *

Wyrób koronek oraz przedmiotów użytkowych i ozdobnych

metodą koronkarską.

37 usługi hafciarskie

Ręczne i maszynowe haftowanie szat liturgicznych, bielizny

stołowej, pościelowej, osobistej, odzieży itp. przy zastosowaniu

różnych stylów i metod wykonawczych. Szycie i haftowanie

sztandarów. Naprawa i renowacja haftowanych przedmiotów

zabytkowych. Wyrób firan, galonów, taśm, szychów, ozdób i


197

dystynkcji do mundurów, tarcz szkolnych itp. Szycie strojów

ludowych i regionalnych oraz elementów tych strojów,

zdobionych haftem i koronkami. Inne prace i czynności


wykończenia wyrobu lub świadczonej

usługi.

38 dziewiarstwo na drutach i szydełkach

*

Wyrób na drutach i szydełkach przedmiotów z przędzy,

włóczki, nici, sznurka itp.

39 repasacja pończoch Naprawa pończoch, rajstop, skarpet oraz innych wyrobów

dziewiarskich metodą podnoszenia oczek.

40 usługi w zakresie bieliźniarstwa

Wyrób, przerabianie i naprawa bielizny stołowej, pościelowej,

niemowlęcej, dziecięcej, damskiej i męskiej (dziennej i nocnej),

liturgicznej, podomek, szlafroków, płaszczy kąpielowych,

bonżurek męskich, czepków pielęgniarskich, kucharskich itp.

Wyrób kołder, śpiworów, poduszek, pierzyn, sienników. Wyrób

z materiałów włókienniczych odzieży, ubiorów i rękawiczek

oraz nakryć głowy dla dzieci do lat 6. Wyrób firanek i zasłon

okiennych, pledów, narzut, fartuchów, bluzek, krawatów,

chustek, apaszek, żabotów i muszek, śliniaków, kostiumów

plażowych itp. Usługowe okrętkowanie. Inne prace i czynności



41 usługi w zakresie gorseciarstwa

Wyrób i naprawa gorsetów (z wyłączeniem gorsetów

ortopedycznych), biustonoszy, pasków do pończoch, pasów

ciążowych, kostiumów plażowych, kąpielowych itp.

42 czapnictwo i kapelusznictwo męskie *

Wyrób, naprawa, przerabianie i odświeżanie męskich,

młodzieżowych, chłopięcych i dziecięcych nakryć głowy, np.

czapek cywilnych, mundurowych, szkolnych, kapeluszy,

pilotek, beretów, biretów, z wszelkiego rodzaju materiałów, w

tym również ze skór, futer i ich imitacji.

43 modniarstwo *

Wyrób, naprawa, przerabianie i odświeżanie kapeluszy

damskich, beretów, toczków, czapek i czapeczek dziecięcych

itp. nakryć głowy z wszelkiego rodzaju materiałów, w tym

również ze skóry, futer i ich imitacji. Wyrób sztucznych

kwiatów oraz innych ozdób, stroików do kapeluszy, welonów,

wianków itp. z tkanin i skóry. Szycie szalików jako kompletu z

nakryciem głowy. Szycie i upinanie welonów ślubnych,

żałobnych oraz kokard.

44 usługi krawieckie

Szycie miarowe ubiorów i okryć damskich, męskich i

dziecięcych, np.: kostiumy, kurtki, wdzianka, płaszcze letnie,

płaszcze zimowe, spodnie, marynarki, prochowce z podpinką,

ubiory sportowe, fraki, smokingi, sutanny, mundury, z

wszelkich materiałów, w tym również ze skór licowych i

materiałów skóropodobnych oraz pelis z użyciem skór

futerkowych naturalnych i sztucznych. Pokrywanie błamów.

Naprawa i renowacja ubrań i okryć.

Wyrób, naprawa i renowacja odzieży lekkiej damskiej i

dziecięcej, jak: bluzki, sukienki, suknie, spódnice, spodnie,

spodniumy, prochowce, wiatrówki, fartuchy, kombinezony,

ubiory sportowe, ubiory plażowe, odzież młodzieżowa lekka itp.

Szycie ocieplanej odzieży dla dzieci do lat 6. Inne prace i



45

cerowanie i naprawa odzieży,

obciąganie guzików, okrętkowanie,

mereżkowanie, plisowanie

Cerowanie odzieży, w tym cerowanie artystyczne. Naprawa

odzieży. Obciąganie guzików, klamer i pasków. Ręczne i

maszynowe okrętkowanie, mereżkowanie, plisowanie spódnic,

bluzek i innej garderoby oraz zasłon i firanek. Wszywanie


198

zamków błyskawicznych, obszywanie maszynowe i ręczne

dziurek, nabijanie zatrzasków i nap.

46 usługi w zakresie kożuszkarstwa

Szycie, naprawa, odświeżanie i zdobienie kożuchów oraz ich

imitacji. Szycie, naprawa i odświeżanie galanterii z kożucha

oraz imitacji. Wykonywanie błamów i wyrobów ze skór

baranich z włosem.

47 cholewkarstwo *

Modelowanie i wykonywanie wierzchnich części obuwia ze

skór, surowców skóropodobnych, materiałów włókienniczych i

innych. Naprawa i przeróbka wierzchnich części obuwia.

Naprawa wyrobów kaletniczych.

48 szewstwo miarowe

Usługowe wykonywanie, naprawa i odświeżanie obuwia ze

skóry, z materiałów zastępczych, skóropodobnych, tekstylnych,

drewna, tworzyw sztucznych itp.

49 szewstwo ortopedyczne *

Wykonywanie, naprawa oraz renowacja i odświeżanie obuwia

ortopedycznego (korekcyjnego, protezowego, aparatowego itp.)

ze skór i innych materiałów. Formowanie kopyt i cholewek do

obuwia ortopedycznego, wyrób i regeneracja wkładek

ortopedycznych. Naprawy z zakresu szewstwa.

50 szewstwo naprawkowe Naprawa i odświeżanie obuwia.

51

odświeżanie i renowacja wyrobów

skórzanych i futrzarskich, z wyjątkiem

mechanicznego czyszczenia i

farbowania


Odświeżanie i renowacja wyrobów skórzanych lub

skóropodobnych. Naprawa odzieży skórzanej i skóropodobnej,

drobne przeróbki (np. skracanie, zwężanie, przedłużanie).

Barwienie. Odświeżanie wyrobów futrzarskich lub ich części.

Renowacja wyrobów futrzarskich i naprawa odzieży

futrzarskiej, drobne przeróbki, np. skracanie, przedłużanie.

Czyszczenie włosa, czyszczenie skóry (mizdry), barwienie,

zszywanie i wprawianie brakujących części wyrobów.

52

usługi w zakresie mechanicznego

czyszczenia i farbowania wyrobów

futrzarskich

Czyszczenie i farbowanie wyrobów futrzarskich w

zmechanizowanych agregatach pralniczych przy użyciu

środków czyszczących lub farbujących.

53 usługi w zakresie kuśnierstwa

Szycie, naprawa i renowacja futer, kołnierzy, czapek, błamów

oraz innej odzieży i galanterii futrzanej ze skór szlachetnych,

półszlachetnych i zwykłych oraz z ich imitacji. Szycie

pokrowców,

narzut, makat dekoracyjnych, błamów, chodników itp. z futer

oraz z wszelkiego rodzaju ścinków i odpadów futrzarskich.

54 rymarstwo, z wyjątkiem produkcji

plandek *

Wyrób i naprawa przedmiotów użytkowych i ozdobnych (np.

uprzęży, siodeł, troków, pasów pędnych i transmisyjnych,

sprzętu sportowego i myśliwskiego, kagańców, smyczy, biczów,

waliz) ze skór rymarskich i materiałów zastępczych. Drobne

naprawy wyrobów kaletniczych i pokryć tapicerskich.

55

rękawicznictwo - wyrób rękawiczek

skórzanych i skóropodobnych, z

wyjątkiem roboczych, ochronnych i

sportowych *

Wyrób, naprawa i odświeżanie rękawiczek skórzanych i

skóropodobnych damskich, męskich i dziecięcych oraz

wkładów ocieplających do rękawiczek ze skóry i

skóropodobnych.

56 młynarstwo *

Przemiał i przerób zbóż i innych nasion na określone rodzaje i

gatunki mąki, kaszy, śruty i innych przetworów zbożowych.

Przygotowywanie ziarna zbóż i innych nasion do przemiału i

przerobu.

57 przemiał i przerób zbóż w wiatrakach

oraz śrutowanie zboża *

Przemiał i przerób zbóż w wiatrakach, śrutownikach i

mlewnikach na określone rodzaje i gatunki mąki, kaszy i śruty.

Przygotowywanie ziarna zbóż do przemiału i przerobu.

58 wytwarzanie waty z cukru*, prażenie

kukurydzy *

Wytwarzanie waty z cukru. Prażenie kukurydzy (pop corn), z

wyjątkiem prażenia kukurydzy przeznaczonej do dalszej

odprzedaży lub wykorzystania jako surowiec do celów


199

wytwórczych lub usługowych.

59 usługi w zakresie introligatorstwa

Oprawa książek, dokumentów, bloków, notesów itp., tłoczenie,

złocenie i barwienie napisów i ozdób introligatorskich.

Konserwowanie druków i naprawa zniszczonych kart, ksiąg i

opraw. Laminowanie. Naklejanie map, plansz, planów,

reprodukcji, fotografii itp. Wyrób albumów, bloków, ksiąg

handlowych, klaserów itp. Wyrób ozdobnych pudeł i pudełek,

etui do biżuterii, futerałów, kaset do nakryć stołowych itp.

Wyrób teczek na akta,

obwolut, opakowań z kartonu i papieru oraz zdobionej galanterii

papierniczej. Usługowe krojenie papieru, tektury i wszelkich

materiałów introligatorskich. Inne prace i czynności



60 usługi w zakresie lutnictwa

Wyrób, naprawa, korekta, konserwacja i strojenie instrumentów

smyczkowych i szarpanych, w tym z użyciem elementów

elektronicznych. Wyrób części i akcesoriów do instrumentów

smyczkowych i szarpanych. Naprawa futerałów i pulpitów.

61 usługi w zakresie organmistrzostwa

Wyrób, naprawa, rekonstrukcja i konserwacja organów i części

zamiennych do organów (z wyłączeniem organów

elektronicznych). Montaż, instalowanie i strojenie organów.

Naprawa fisharmonii.

62 usługowy wyrób i naprawa

instrumentów dętych

Wyrób, przeróbka, naprawa, renowacja i konserwacja oraz

strojenie, przestrajanie i korekta muzycznych instrumentów

dętych blaszanych i drewnianych. Wyrób, przeróbka i

montowanie części zespołów i podzespołów do instrumentów

muzycznych dętych blaszanych i drewnianych. Polerowanie

muzycznych instrumentów dętych. Naprawa pulpitów oraz

futerałów do instrumentów dętych.

63 usługowy wyrób i naprawa

instrumentów perkusyjnych

Wyrób, przeróbka, naprawa, konserwacja i strojenie oraz

korekta instrumentów perkusyjnych. Wyrób, przeróbka i

montowanie części detali, zespołów i podzespołów do

instrumentów perkusyjnych. Naprawa futerałów, pulpitów i

nośników do instrumentów perkusyjnych.

64

usługowy wyrób i

naprawa instrumentów harmoniowych

i fortepianowych

Wyrób, przeróbka, naprawa, korekta, przestrajanie i strojenie

instrumentów, np.: fortepiany, pianina, klawikordy, klawesyny,

pianole, fisharmonie oraz wszelkiego rodzaju harmonie,

akordeony i harmonijki ustne. Wytwarzanie, przeróbka i

montowanie części, zespołów i podzespołów do instrumentów

harmoniowych i fortepianowych. Naprawa pulpitów, futerałów i

nośników do instrumentów harmoniowych i fortepianowych.

65

usługowy wyrób i naprawa

instrumentów muzycznych

elektrycznych i elektronicznych

Wyrób, przeróbka, naprawa, konserwacja oraz strojenie,

przestrajanie i korekta instrumentów elektrycznych i

elektronicznych, np. klawisety, organy, gitary

elektroakustyczne. Wykonywanie,

przeróbka i montaż części, zespołów i podzespołów

elektronicznych do naprawianych instrumentów. Naprawa

aparatury nagłaśniającej i sprzętu elektroakustycznego (np.:

wzmacniaczy, głośników, mikrofonów, kamer pogłosowych,

mikserów wielokanałowych stereofonicznych) związanych z

instrumentem. Sprawdzanie i przystosowywanie poprawności

działania instrumentów elektroakustycznych oraz aparatury

nagłaśniającej.

66 ortopedyka *

Wykonywanie wszelkich prac z zakresu mechaniki

ortopedycznej i bandażownictwa. Wykonywanie i naprawa

protez kończyn dolnych i górnych, aparatów, gorsetów

ortopedycznych, pasów brzusznych i przepuklinowych,


200

zawieszeń protez, aparatów ortopedycznych itp. Wykonywanie

części do protez, aparatów, gorsetów ortopedycznych itp.

67 usługi w zakresie lakiernictwa

Lakierowanie powierzchni przedmiotów oraz zabezpieczanie

materiałami antykorozyjnymi konstrukcji metalowych, z

wyłączeniem środków transportu i obiektów budowlanych.

Lakierowanie mebli oraz stolarki i elementów budowlanych, np.

boazerii, balustrad, lamperii (nie związanych trwale z

budynkiem). Renowacja powłok lakierniczych. Lakierowanie

części, elementów zespołów, przedmiotów przez zanurzanie.

68 usługowe wytwarzanie szyldów

Wytwarzanie szyldów, tablic, wywieszek, reklam, znaków

firmowych, godeł i szablonów na różnych podkładach (blacha,

szkło, drewno sztuczne, płótno i inne), w tym również techniką

złocenia i srebrzenia.

69 konserwacja i naprawa przedmiotów

zabytkowych i artystycznych

Wykonywanie prac konserwatorskich i napraw wszelkiego

rodzaju przedmiotów artystycznych uznanych za zabytkowe,

np.: obrazy, ramy, rzeźby, meble, przedmioty muzealne, broń,

zbroje, zegary, tkaniny, stroje. Inne prace i czynności

towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania


70

usługi w zakresie robót budowlanych:

murarskich, ciesielskich, dekarskich,

posadzkarskich, malarskich,

związanych z wykładaniem i

tapetowaniem ścian, izolatorskich,

związanych ze wznoszeniem i

montażem konstrukcji stalowych - dla

ludności

Wykonywanie, naprawa i rozbiórka murowanych obiektów

budowlanych, ich części lub elementów, np. murów i stropów z

różnych materiałów. Wykonywanie i naprawa ław

fundamentowych, tynków wewnętrznych i zewnętrznych,

elewacji. Wykonywanie, naprawa i rozbiórka ogrodzeń i

kanałów murowanych i betonowych itp. Wykonywanie,

konserwacja i rozbiórka kominów. Układanie płytek

ceramicznych itp. Osadzanie w murach i ściankach stolarki i

ślusarki budowlanej. Wykonywanie podłoży pod posadzki oraz

posadzek betonowych i cementowych. Wykonywanie

rusztowań. Wykonywanie wykopów pod obiekty budowlane.

Wykonywanie, przebudowa, naprawa i rozbiórka drewnianych

obiektów budowlanych, konstrukcji dachowych, mostków,

ogrodzeń drewnianych. Wykonywanie napraw i konserwacji

drewnianych ścian, pokryć dachowych i stropów, podłóg z

desek i schodów. Wykonywanie konstrukcji drewnianych -

trybun, pomostów estradowych, przystani i drewnianych

elementów terenów osiedlowych i placów zabaw dziecięcych.

Deskowanie i stemplowanie konstrukcji betonowych i

żelbetowych. Montaż i demontaż rusztowań i pomostów

roboczych. Wykonywanie deskowań (szalunków) i

zabezpieczeń przy robotach ziemnych. Zabezpieczanie

elementów drewnianych impregnatami, środkami malarskimi i

ogniochronnymi. Krycie i naprawa wszelkiego rodzaju dachów

przy zastosowaniu tradycyjnych i współczesnych pokryć

dachowych. Wykonywanie napraw i konserwacji drewnianych

konstrukcji dachowych. Zakładanie izolacji dachowych.

Impregnacja elementów drewnianych budynków. Zakładanie,

naprawa i konserwacja urządzeń odwadniających. Naprawa i

wykonywanie (na własne potrzeby) rynien dachowych i

elementów blacharskich. Zakładanie i naprawa ław

kominowych. Zabezpieczanie antykorozyjne pokryć dachowych

i elementów blacharskich oraz innych stalowych elementów

dachów. Montaż żaluzji, folii antywłamaniowych i

przeciwsłonecznych. Układanie, remont i konserwacja podłóg i

posadzek z różnych materiałów, jak: drewno, kamień, ceramika,

tworzywo sztuczne, beton itp. Przygotowanie podłoży pod

posadzki. Układanie płytek ceramicznych na ścianach.

Malowanie elewacji i wnętrz budynków przy zastosowaniu


201

różnych technik malarskich. Przygotowanie podłoży.

Malowanie urządzeń w budynkach. Lakierowanie otworów i

elementów budowlanych, mebli ściennych itp. Nakładanie

różnego rodzaju tapet. Przygotowanie podłoży pod tapety.

Malowanie antykorozyjne obiektów budowlanych o konstrukcji

metalowej, np. ogrodzeń, latarni, słupów wysokiego napięcia,

urządzeń energetycznych itp. Wykonywanie rusztowań i

zabezpieczeń bhp. Wykonywanie przeciwwilgociowych,

termicznych, akustycznych, antykorozyjnych i biologicznych

izolacji budowlanych przy użyciu wszelkich materiałów

izolacyjnych. Przygotowanie obiektu budowlanego do

wykonania robót izolacyjnych. Sprawdzanie i kontrola działania

urządzeń izolacyjnych. Usuwanie uszkodzeń izolacji. Naprawa

drenażu odwadniającego budynki. Krycie, naprawa i

konserwacja dachów blachą. Wykonywanie, naprawa i

konserwacja wszelkich elementów blacharskich. Naprawa i

konserwacja pokryć dachowych krytych blachą. Malowanie i

zabezpieczanie antykorozyjne elementów dachowych.

Wykonywanie i montaż przewodów i elementów z blachy dla

instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Naprawa i

konserwacja rynien dachowych, rur spustowych itp. elementów.

Wykonywanie i naprawa taw kominowych. Inne prace i


wykończenia świadczonej usługi.

71 usługi w zakresie sztukatorstwa - dla

ludności

Wyrób elementów budowlanych z gipsu, jak: gzymsy, stiuki,

sztablatury itp. Wytwarzanie odlewów z gipsu, rzeźb,

płaskorzeźb, ornamentów i napisów oraz ich naprawa i

konserwacja. Wyrób gipsowych makiet budynków, modeli i

fragmentów elewacji. Wykonywanie tynków zwykłych,

specjalnych i szlachetnych, dokonywanie ich naprawy i

konserwacji. Przygotowanie różnych form gipsowych. Wyrób

przedmiotów zdobniczych z gipsu. Inne prace i czynności



72

usługi w zakresie odgrzybiania

budynków

- dla ludności

Odgrzybianie i osuszanie wszelkiego rodzaju obiektów

budowlanych różnymi technikami. Wzmacnianie

odgrzybionych ścian, np. poprzez ściągi. Inne prace i czynności


świadczenia.

73 usługi w zakresie cyklinowania

- dla ludności

Cyklinowanie podłóg, schodów drewnianych itp. - ręczne lub

maszynowe. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do

całkowitego wykonania świadczenia.

74 usługi w zakresie zduństwa

- dla ludności

Wykonywanie, rozbiórka i naprawa ceramicznych pieców

grzewczych i trzonów kuchennych. Budowa, rozbiórka i

naprawa pieców piekarniczych, wędzarni, suszarni itp. Budowa

i naprawa pieców przenośnych (ceramicznych). Budowa

kominków. Wykonywanie czopuchów. Remont i naprawa

kanałów dymowych i kominów. Inne prace i czynności


świadczenia.

75

usługi w zakresie robót budowlanych

instalacyjnych związanych z

zakładaniem

instalacji: grzewczych,

wentylacyjnych, klimatyzacyjnych,

wodnokanalizacyjnych, gazowych,

elektrycznych i osprzętu elektrycznego

- dla ludności

Wykonywanie, naprawa i konserwacja wszelkiego rodzaju

wewnętrznych i zewnętrznych instalacji oraz urządzeń:

wodociągowych, kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania,

ciepłej wody, klimatyzacyjnych, w tym również przemysłowych

i specjalnych (np. kuchni parowych, pralni mechanicznych,

suszarni). Czyszczenie wykonanej instalacji i zabezpieczenie jej

przed korozją, a w razie potrzeby położenie izolacji termicznej.

Wykonywanie nietypowych elementów instalacyjnych.


202

Wykonywanie, naprawa i konserwacja wszelkiego rodzaju

wewnętrznych i zewnętrznych instalacji i urządzeń gazowych,

w tym również przemysłowych i specjalnych (np. instalacji

gazów technicznych i sprężonego powietrza, instalacji

bezprzewodowej na gaz płynny). Czyszczenie instalacji i

zabezpieczanie antykorozyjne. Malowanie instalacji gazów

technicznych w kolorach ustalonych przez dozór techniczny.

Wykonywanie nietypowych elementów instalacyjnych.

Wykonywanie, naprawa i konserwacja: instalacji

elektroenergetycznych siły, światła i sygnalizacji sterowania i

słaboprądowych, instalacji piorunochronowej i uziemiającej,

linii elektroenergetycznych i telefonicznych napowietrznych i

kablowych, rozdzielnic elektrycznych i pulpitów sterujących,

instalacji w stacjach "trafo" i agregatów prądotwórczych.

Instalowanie i konserwacja odbiorników elektrycznych.

Pomiary i badania odbiorcze instalacji, odbiorników i urządzeń

elektrycznych. Wykonywanie pomiarów stanu izolacji i

skuteczności zerowania, uziemienia itp. Wykonywanie i

naprawa instalacji aparatury kontrolno-pomiarowej, sterowania i

automatyki. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do

całkowitego wykonania świadczenia.

76

studniarstwo, z wyjątkiem wiercenia

studni o głębokości ponad 30 m

- dla ludności

Kopanie szybów studziennych, wraz z wydobywaniem urobku

ręcznie lub za pomocą sprzętu zmechanizowanego.

Wykonywanie obudowy z kręgów lub murowanych z cegły i

innych materiałów. Czyszczenie, konserwacja i dezynfekcja

studni. Wykonywanie w otworach studni ekranów

wodoszczelnych, np. z iłu. Wykonywanie ze zbrojonego betonu

pokrywy studni z zamykanym włazem. Montowanie pomp

studziennych ręcznych lub hydroforowych. Naprawa pomp

studziennych. Montaż i demontaż pomp głębinowych.

Wykonywanie filarów studziennych. Wiercenie studzien do

głębokości 30 m i ich obudowa. Inne prace i czynności


świadczenia.

77 obsługa maszynowa produkcji

rolniczej i ogrodniczej

Wykonywanie za pomocą maszyn rolniczych zabiegów

agrotechnicznych, np. orek, podorywek, bronowań, wałowań,

rozrzucania obornika, rozsiewania nawozów sztucznych, siewu

zbóż i traw, sadzenia ziemiopłodów, opylania roślin środkami

chemicznymi, koszenia traw, sprzętu zbóż, wykopków

ziemniaków, buraków, omłotów, ustawiania stert, zwożenia

plonów.

78 usługi zwalczania szkodników roślin i

zwierząt

Zwalczanie szkodników roślin i zwierząt wszelkiego rodzaju

sposobami, np. środkami chemicznymi, biologicznymi i

mechanicznymi.

79 usługi utrzymania i pielęgnacji

zwierząt

Zapewnienie prawidłowego utrzymywania zwierząt przez

przygotowanie i podawanie paszy i pojenie. Wypas zwierząt.

Utrzymywanie w czystości zwierząt i pomieszczeń dla zwierząt.

Ręczne i mechaniczne dojenie zwierząt mlecznych.

Wykonywanie podstawowych zabiegów zootechnicznych.

Pielęgnacja zwierząt gospodarskich i domowych. Strzyżenie

psów i owiec.

80 usługi w zakresie prania, prasowania i

prężenia firanek

Pranie w wodzie i prasowanie bielizny, odzieży oraz firanek,

zasłon itp. Prężenie firanek i zasłon.

81 usługi w zakresie maglowania Maglowanie bielizny oraz firanek, zasłon itp. na gorąco i na

zimno.

82 usługi w zakresie chemicznego

czyszczenia i farbowania, z wyjątkiem

Chemiczne czyszczenie, odplamianie oraz pranie odzieży i

innych wyrobów włókienniczych. Chemiczne czyszczenie


203

czyszczenia i farbowania wyrobów

futrzarskich

wyrobów ze skóry. Barwienie, odbarwianie (wybielanie) tkanin,

dzianin, przędzy, wyrobów odzieżowych itp. Apreturowanie

wyrobów po praniu i farbowaniu.

83 pranie pierza i puchu Pranie pierza i puchu.

84 kominiarstwo

Czyszczenie, sprawdzanie i wydawanie opinii o stanie:

przewodów kominowych, dymowych, spalinowych i

wentylacyjnych, kanałów łączących paleniska z przewodami

kominowymi, kanałów przełazowych i nasad kominowych.

Badanie stanu przewodów kominowych, kominowo-

ogrzewczych i wentylacyjnych, kanałów oraz połączeń

paleniskowych w budynkach przed oddaniem ich do użytku,

wyszukiwanie przerw w ścianach przewodów kominowych i

wentylacyjnych oraz sprawdzanie połączeń paleniskowych w

budynkach już użytkowanych. Badanie przyczyn wadliwego

działania przewodów kominowych i kanałów. Wydawanie

opinii dotyczących połączenia palenisk i wentylacji na

podstawie przeprowadzonej kontroli przewodów kominowych.

Czyszczenie i sprawdzanie kominów wolno stojących.

Czyszczenie i konserwacja wszelkiego rodzaju palenisk i

urządzeń grzewczych oraz pieców i rur, a także kotłów

niskoprężnych i wysokoprężnych oraz kanałów spalinowych.

Czyszczenie wędzarni. Odgruzowywanie przewodów

kominowych i wentylacyjnych. Wypalanie sadzy w przewodach

kominowych. Montaż i demontaż ław kominowych oraz

naprawa głowic kominowych.

85 usługi odkażania, tępienia owadów i

odszczurzania

Tępienie owadów w pomieszczeniach mieszkalnych,

biurowych, produkcyjnych, magazynowych itp. środkami

chemicznymi. Tępienie gryzoni w pomieszczeniach użytkowych

za pomocą środków chemicznych. Odkażanie budynków,

pomieszczeń inwentarskich, klatek dla zwierząt hodowlanych

itp. oraz obiektów zagrożonych epidemiologicznie (szamb,

wysypisk śmieci i in.).

86 i 87

usługi fryzjerskie dla: kobiet i

dziewcząt

oraz mężczyzn i chłopców

Strzyżenie, upinanie i fryzowanie włosów. Strzyżenie oraz

pielęgnacja zarostu (brody, wąsów). Golenie twarzy i głowy.

Farbowanie i rozjaśnianie włosów. Farbowanie wąsów i brody.

Farbowanie brwi i rzęs, regulowanie brwi. Komputerowy dobór

fryzur. Wykonywanie masażu twarzy i głowy, z wyjątkiem

masaży leczniczych. Usługowe ostrzenie brzytew. Usługowy

wyrób peruk.

88 usługi kosmetyczne

Wykonywanie zabiegów z zakresu kosmetyki upiększającej:

stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs oraz

regulacja i farbowanie brwi, makijaż, manicure i pedicure.

Wykonywanie zabiegów z zakresu kosmetyki zachowawczej, z

zastosowaniem odpowiednich aparatów i preparatów:

oczyszczanie skóry twarzy i pleców, masaże pielęgnacyjne

twarzy, szyi, ramion, rąk, głowy itp., maski pielęgnacyjne (np.

ściągające, odżywcze, plastyczne i ziołowe). Wykonywanie

zabiegów z zakresu kosmetyki leczniczej, jak: lecznicze

oczyszczanie skóry z zaskórników, usuwanie prosaków oraz

wykwitów mięczaka zakaźnego, masaże lecznicze, masaże

refleksyjne, zabiegi z dziedziny światło-, wodo- i elektroterapii,

wchodzące w zakres kosmetyki zachowawczej i leczniczej.

89 manicure, pedicure

Nadawanie kształtu paznokciom przez skracanie i opiłowanie.

Wycinanie naskórka, lakierowanie paznokci. Usuwanie

zgrubień skóry i wycinanie nagniotków.

90 usługi fotograficzne Wykonywanie w zakładzie i poza zakładem fotografii, filmów i

przeźroczy: portretowych, reportażowych, okolicznościowych,


204

krajobrazowych, technicznych itp. Wykonywanie fotokopii.

Wykonywanie prac powierzonych. Sporządzanie odbitek

fotograficznych na papierze, porcelanie itp. Przedmiot

działalności nie obejmuje prac wykonywanych na kasetach

magnetowidowych.

91

wyświetlanie rysunków, planów i

tekstów techniką kserografii i

diazotypii

Wykonywanie odbitek rysunków, planów, tekstów itp. techniką

światłokopii (diazotypii) i kserografii.

92 sprzątanie wnętrz

Czyszczenie, mycie i odkurzanie pomieszczeń oraz mebli.

Czyszczenie i mycie urządzeń sanitarnych. Czyszczenie

dywanów itp. Pastowanie - froterowanie podłóg.

93 ważenie osób Ważenie osób i mierzenie wzrostu przy użyciu wag osobowych.

94 usługi w zakresie radiestezji

Wyznaczanie w terenie przebiegu żył wodnych, kreślenie ich

głębokości, wydajności i jakości wody. Wykrywanie stref

zadrażnień. Zabezpieczanie przed różnego rodzaju szkodliwym

promieniowaniem w mieszkaniach, budynkach inwentarskich,

zakładach pracy itp. oraz zabezpieczanie szklarni i ogródków

przed szkodliwym dla roślin promieniowaniem.

95 usługi świadczone w gospodarstwach

domowych

Obsługa gospodarstw domowych w zakresie prowadzenia

gospodarstwa domowego.


205

ZAŁĄCZNIK NR 9. KWARTALNE STAWKI RYCZAŁTU OD PRZYCHODÓW PROBOSZCZÓW

Objaśnienie:

Liczbę mieszkańców przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, za

który opłacany jest ryczałt, według danych właściwych organów administracji miast i gmin, prowadzących

ewidencje ludności.

W parafiach o liczbie mieszkańców Wysokość stawek w złotych

powyżej do

1 000 384

1 000 2 000 437

2 000 3 000 471

3 000 4 000 516

4 000 5 000 560

5 000 6 000 613

6 000 7 000 667

7 000 8 000 720

8 000 9 000 776

9 000 10 000 842

10 000 12 000 917

12 000 14 000 995

14 000 16 000 1.082

16 000 18 000 1.172

18 000 20 000 1.268

20 000 1.374


206

ZAŁĄCZNIK NR 10. KWARTALNE STAWKI RYCZAŁTU OD PRZYCHODÓW WIKARIUSZY

Objaśnienie:

Liczbę mieszkańców przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, za

który opłacany jest ryczałt, według danych właściwych organów administracji miast i gmin, prowadzących

ewidencję ludności.

W parafiach o liczbie

mieszkańców Jeżeli siedziba parafii znajduje się

powyżej do na terenie gminy lub miasta o liczbie

mieszkańców do 5 000

w mieście o liczbie

mieszkańców

powyżej 5 000 do

50 000

powyżej

50 000

wysokość stawek w złotych

1 000 118 242 349

1 000 3 000 349 366 366

3 000 5 000 366 387 404

5 000 8 000 374 404 414

8 000 10 000 387 424 435

10 000 404 435 446


207

ZAŁĄCZNIK NR 11. WYKAZ USŁUG DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKI OKREŚLONE W

ART. 169 UST. 2 PKT 3 I UST.7-9, ORAZ USŁUG KTÓRYCH ŚWIADCZENIE WYŁĄCZA TEN

SPOSÓB OPODATKOWANIA

Część I - Wykaz usług do których stosuje się stawki określone w art. 169 ust. 2 pkt 3 i ust.7-9

Lp. Symbol PKWiU Nazwa usługi

1 2 3

A

Usługi wykonywane w ramach wolnych zawodów w zakresie

pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej osobiście przez

lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników

dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz

nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających

na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli działalność ta nie jest

wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych

nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla

potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej,

z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się

wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o

pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym

charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego

zawodu

B Przychody ze świadczenia usług

1. 18.20.30.0 reprodukcji komputerowych nośników informacji

2.

45.11.41.0 pośrednictwa w sprzedaży hurtowej samochodów osobowych i furgonetek

prowadzonej przez Internet

45.11.49.0 pośrednictwa w sprzedaży hurtowej pozostałych pojazdów samochodowych

(z wyłączeniem motocykli) prowadzonej przez Internet

45.19.49.0 pośrednictwa w pozostałej sprzedaży hurtowej pozostałych pojazdów

samochodowych, z wyłączeniem motocykli

45.31.20.0 pośrednictwa w sprzedaży hurtowej części i akcesoriów do pojazdów

samochodowych, z wyłączeniem motocykli

45.40.40.0 pośrednictwa w sprzedaży motocykli oraz części i akcesoriów do nich

3. 46.1 pośrednictwa w sprzedaży hurtowej, z zastrzeżeniem części II załącznika nr

11 do ustawy

4. 52.21.24.0 parkingowych

52.21.29.0 obsługi centrali wyzwania radio- taxi

52.22.13.0 pilotowania na wodach morskich i przybrzeżnych

52.22.14.0 pilotowania na wodach śródlądowych

5. 55 związanych z zakwaterowaniem z zastrzeżeniem części II załącznika nr 11

do ustawy

6. ex 58.21.10.0 związanych z wydawaniem pakietów gier komputerowych z wyłączeniem

publikowania gier komputerowych w trybie on-line,

58.29.1 związanych z wydawaniem: pakietów oprogramowania systemowego

58.29.2 związanych z wydawaniem: pakietów oprogramowania użytkowego

58.29.3 związanych z wydawaniem: oprogramowania komputerowego pobieranego

z Internet, z wyłączeniem pobierania oprogramowania w trybie on-line,


208

7. 62.02.10.0 związanych z doradztwem w zakresie sprzętu komputerowego

ex 62.01.1 związanych z oprogramowaniem

62.01.2 objętych grupowaniem "Oryginały oprogramowania komputerowego" ,

związanych z doradztwem w zakresie oprogramowania

8. ex 63.11.1 przetwarzania danych

63.11.2 przesyłania strumieni audiowizualnych przez Internet

9. 68.32.1 zarządzania nieruchomościami na zlecenie, z zastrzeżeniem części II

załącznika nr 11do ustawy

10. Wynajmu i dzierżawy:

77.11.10.0 samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy

77.12.1 pozostałych pojazdów samochodowych (z wyłączeniem motocykli), bez

kierowcy

77.34.10.0 środków transportu wodnego bez załogi

77.35.10.0 środków transportu lotniczego bez załogi

77.39.11.0 pojazdów szynowych (bez obsługi)

77.39.12.0 kontenerów

77.39.13.0 motocykli, przyczep kempingowych i samochodów z częścią mieszkalną,

bez kierowcy

11. 78.20.1 przez agencje pracy tymczasowej

78.30.1 pozostałych związanych z udostępnianiem pracowników

12. 79.11.1 przez agentów i pośredników turystycznych w zakresie rezerwacji biletów

79.11.2 przez agentów i pośredników turystycznych w zakresie rezerwacji

zakwaterowania, rejsów wycieczkowych i wycieczek zorganizowanych

79.90.11.0 przez organizatorów turystyki (PKWiU 79.12.1), związanych z

promowaniem turystyki

79.90.12.0 w zakresie informacji turystycznej

79.90.20.0 przez pilotów wycieczek i przewodników turystycznych

79.90.31.0 w zakresie rezerwacji nieruchomości będących we współwłasności

13. ex 81.10.10.0 obsługi nieruchomości wykonywanej na zlecenie, polegającej m.in. na

utrzymaniu porządku w budynkach, kontroli systemów ogrzewania,

wentylacji, klimatyzacji, wykonywaniu drobnych napraw, z zastrzeżeniem

części II załącznika nr 11 do ustawy

81.29.11.0 dezynfekcji i tępienia szkodników

14. 74.20 fotograficznych, z zastrzeżeniem części II załącznika nr 11 do ustawy

15. 82.99.12.0 przyjmowania telefonów

82.20.10.0 centrów telefonicznych (call center)

82.19.11.0 powielania

82.30 związanych z organizowaniem kongresów, targów i wystaw

16. ex 85.60.10.0 poradnictwa dla dzieci dotyczącego problemów edukacyjnych

17. pomocy społecznej:


209

ex 88.10.11.0 bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej

świadczonych osobom w podeszłym wieku przez instytucje o charakterze

doraźnym

ex 88.10.12.0 bez zakwaterowania w zakresie opieki dziennej świadczonych osobom w

podeszłym wieku przez instytucje o charakterze doraźnym

88.10.13.0 bez zakwaterowania związane z przystosowaniem zawodowym dla osób

niepełnosprawnych

88.99.11.0 bez zakwaterowania w zakresie poradnictwa dla dzieci, gdzie indziej

niesklasyfikowanych

88.99.12.0 doraźnej bez zakwaterowania

bez zakwaterowania związane z przystosowaniem zawodowym dla osób

bezrobotnych - z zastrzeżeniem lit. A, i C-E

C Przychody:

1. o których mowa w art. 143 ust. 2

2. z tytułu działalności usługowej, w tym przychodów z działalności

gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu

powyżej 1,5 %, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz części II załącznika nr

11 do ustawy

3. 84.25.11.0 związane ze zwalczaniem pożarów i zapobieganiem pożarom

4. 85.10.10.0 z tytułu świadczenia usług wychowania przedszkolnego

5. 91.04.1 z tytułu świadczenia usług związanych z działalnością ogrodów

botanicznych i zoologicznych oraz obszarów i obiektów ochrony przyrody

6.

z tytułu działalności polegającej na wytwarzaniu przedmiotów (wyrobów) z

materiału powierzonego przez zamawiającego

7.

z tytułu prowizji uzyskanej przez komisanta ze sprzedaży na podstawie

umowy komisu

8. z tytułu prowizji uzyskanej przez kolportera prasy na podstawie umowy o

kolportaż prasy

9. o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 17 i 18

D Przychody:

1. z tytułu działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie

przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2

ton

2.

z tytułu uzyskanej prowizji z działalności handlowej w zakresie sprzedaży

jednorazowych biletów komunikacji miejskiej, znaczków do biletów

miesięcznych, znaczków pocztowych, żetonów i kart magnetycznych do

automatów

3. o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 20 ustawy

E Przychody:

1.

z tytułu działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze

sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%

2. z tytułu działalności usługowej w zakresie handlu

3. 01.62.10.0 z tytułu świadczenia usług związanych z produkcją zwierzęcą

4. z tytułu działalności rybaków morskich i zalewowych w zakresie sprzedaży


210

ryb i innych surowców pochodzących z własnych połowów, z wyjątkiem

sprzedaży konserw oraz prezerw z ryb i innych surowców z połowów

5. o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 4 i 6-16 ustawy

6. z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku będących środkami

trwałymi, ujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych oraz składników majątku, o których mowa w

art. 103 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników,

których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 106 ustawy, jest niższa

niż 1.500 zł, nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w pozarolniczej

działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z

tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca

następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z

działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Część II - Wykaz usług których świadczenie wyłącza podatnika podatku dochodowego z opodatkowania

podatkiem dochodowym według stawek, o których mowa w art. 169 ust. 2 pkt 3 i ust. 7-9

Lp. Symbol PKWiU Nazwa usługi

1 2 3

1.

ex 02.40.10

Usługi związane z leśnictwem


- doradztwa w zakresie zarządzania lasem

2. 41.00.10.0 Usługi objęte grupowaniem "Budynki mieszkalne"

3. 41.00.20.0 Usługi objęte grupowaniem "Budynki niemieszkalne"

4. ex 42.1 Drogi kołowe i szynowe; roboty ogólnobudowlane związane z budową dróg

kołowych i szynowych

dotyczy wyłącznie usług:

- realizacji projektów inwestycyjnych na własny rachunek obejmującej

przedsięwzięcia finansowe, techniczne i rzeczowe w celu przygotowania

lub budowy: dróg i autostrad, dróg szynowych i kolei podziemnej oraz

przejść podziemnych, mostów i tuneli

5. ex 42.21 Rurociągi przesyłowe i sieci rozdzielcze; roboty ogólnobudowlane

związane z budową rurociągów




lub budowy rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych

6. ex 42.22 Linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne; roboty ogólnobudowlane

związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych




lub budowy rozdzielczych linii elektroenergetycznych i

telekomunikacyjnych

7.

ex 42.91

Pozostałe obiekty inżynierii wodnej; roboty ogólnobudowlane związane z

budową pozostałych obiektów inżynierii wodnej



211



lub budowy portów morskich i pozostałych obiektów inżynierii wodnej

8.

ex 42.99

Pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej

niesklasyfikowane; roboty ogólnobudowlane związane z budową

pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej

niesklasyfikowane




lub budowy obiektów górniczych i produkcyjnych, obiektów innych niż

budynki i pozostałych obiektów inżynierskich

9.

46.12

Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej paliw, rud, metali i chemikaliów

przemysłowych

10.

46.14

Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej maszyn, urządzeń

przemysłowych, statków i samolotów

11.

46.18

Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej pozostałych określonych

towarów

12. 46.19 Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej towarów różnego rodzaju

13. 52.10.12.0 Magazynowanie i przechowywanie cieczy i gazów

14.

ex 52.10.19.0

Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów


- usług magazynowania i przechowywania towarów w sferach

wolnocłowych

15.

55.90.13.0

Usługi oferowania miejsc sypialnych w wagonach kolejowych i w

pozostałych środkach transportu

16.

58.11.60.0

Usługi licencyjne związane z nabywaniem praw do książek, broszur, ulotek,

map itp.

17.

58.12.30.0

Usługi licencyjne związane z nabywaniem praw do korzystania z wykazów

i list (np. adresowych, telefonicznych)

18.

58.14.40.0

Usługi licencyjne związane z nabywaniem praw do czasopism i pozostałych

periodyków

19.

58.19.30.0

Usługi licencyjne związane z nabywaniem praw do pozostałych wyrobów

drukowanych

20.

58.21.40.0

Usługi licencyjne związane z nabywaniem praw do korzystania z gier

komputerowych

21.

58.29.50.0

Usługi licencyjne związane z nabywaniem praw do korzystania z

programów komputerowych

22.

ex dział 59

Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów

telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych

z wyłączeniem:

- sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe w filmach, nagraniach

wideo i programach telewizyjnych (PKWiU 59.11.30.0),

- usług związanych z wydawaniem nagrań dźwiękowych (PKWiU 59.20.3),

- udzielania licencji na korzystanie z praw do oryginałów nagrań

dźwiękowych i muzycznych (PKWiU 59.20.40.0)


212

23.

dział 60

Usługi związane z nadawaniem programów ogólnodostępnych i

abonamentowych

24. 63.91.1 Usługi agencji informacyjnych

25. 63.99 Pozostałe usługi w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowane

26. Sekcja K Usługi finansowe i ubezpieczeniowe

27. 68.10.1 Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek

28. 68.20.1 Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub

dzierżawionymi****

29. ex 68.3 Usługi związane z obsługą rynku nieruchomości

z wyjątkiem:

68.32.1 Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie**

30. dział 69 Usługi prawne, rachunkowo-księgowe i doradztwa podatkowego

31.

ex dział 70

Usługi firm centralnych (head office); usługi doradztwa związane z

zarządzaniem

z wyłączeniem:

- usług związanych z zarządzaniem rynkiem rybnym (PKWiU ex

70.22.16.0)

32. dział 71 Usługi architektoniczne i inżynierskie; usługi badań i analiz technicznych

33. dział 72 Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych

34. dział 73 Usługi reklamowe; usługi badania rynku i opinii publicznej

35. 74.1 Usługi w zakresie specjalistycznego projektowania

36.

ex 74.20.2

Usługi fotograficzne specjalistyczne


- usług fotoreporterów,

- usług wykonywania fotografii reklamowych i podobnych

37. 74.3 Usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych*

38.

ex 74.90.1

Usługi profesjonalne i techniczne wspomagające i usługi doradztwa, gdzie

indziej niesklasyfikowane


- usług związanych z wykonywaniem obmiarów budowlanych,

- usług prognozowania pogody,

- usług pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny

nieruchomości i ubezpieczeń,

- usług doradztwa w zakresie bezpieczeństwa

39.

ex 74.90.20.0

Pozostałe usługi profesjonalne, techniczne i handlowe, gdzie indziej

niesklasyfikowane

z wyłączeniem:

- usług doradców w zakresie agronomii

40.

77.40

Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów z wyłączeniem

prac chronionych prawem autorskim


213

41. 78.10.1 Usługi świadczone przez urzędy/agencje pracy

42.

79.90.32.0

Usługi w zakresie rezerwacji centrów konferencyjnych i hal

wystawienniczych

43.

79.90.39.0

Usługi w zakresie rezerwacji biletów wstępu na imprezy rekreacyjne,

rozrywkowe i sportowe oraz pozostałe usługi w zakresie rezerwacji, gdzie


44.

dział 80

Usługi detektywistyczne i ochroniarskie

z wyłączeniem:

- robót związanych z instalowaniem systemów przeciwpożarowych i

przeciwwłamaniowych z późniejszym monitoringiem

45.

ex 81.10.10.0

Usługi pomocnicze związane z utrzymaniem porządku


- usług związanych z obsługą budynków będących własnością rządu lub

zajmowanych przez instytucje rządowe

46.

ex 82.9

Usługi wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie


z wyłączeniem:

- usług przyjmowania telefonów

47.

ex dział 84

Usługi administracji publicznej i obrony narodowej; usługi w zakresie

obowiązkowych zabezpieczeń społecznych

z wyłączeniem:

- usług związanych ze zwalczaniem pożarów i zapobieganiem pożarom

(PKWiU 84.25.11.0)***

48.

ex dział 85

Usługi w zakresie edukacji*

z wyłączeniem:

- usług wychowania przedszkolnego (PKWiU 85.10.10.0),***

- usług szkół pozwalających uzyskać zawodowe certyfikaty i uprawnienia w

zakresie prowadzenia statków oraz w zakresie pilotażu (PKWiU ex

85.53.12.0)

49. dział 86 Usługi w zakresie opieki zdrowotnej*

50.

87.10.10.0

Usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem zapewniającej opiekę

pielęgniarską*

51.

ex 87.20.1

Usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem świadczone osobom z

zaburzeniami psychicznymi


- usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem świadczonych osobom z

zaburzeniami psychicznymi przez placówki inne niż zarejestrowane

szpitale*

52.

ex 87.30.1

Usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem świadczone osobom w

podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym


- usług pomocy społecznej z zakwaterowaniem świadczonych osobom w

podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym przez placówki inne niż

zarejestrowane szpitale*


214

53.

ex 88.99.1

Pozostałe usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania, gdzie indziej

niesklasyfikowane


- usług pomocy społecznej świadczonych przez psychologów,

psychoterapeutów w placówkach innych niż zarejestrowane szpitale i

niezwiązanych z prowadzeniem praktyki prywatnej,*

- pomocy międzynarodowej dla ofiar katastrof, uchodźców i imigrantów,

włącznie z udzielaniem schronienia

54. dział 90 Usługi kulturalne i rozrywkowe

55.

ex dział 91

Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie

kultury

z wyłączeniem:

- usług związanych z działalnością ogrodów botanicznych i zoologicznych

oraz obszarów i obiektów ochrony przyrody (PKWiU 91.04.1)***

56. dział 93 Usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją

57. dział 94 Usługi świadczone przez organizacje członkowskie

58. 96.09.1 Pozostałe usługi indywidualne, gdzie indziej niesklasyfikowane

* Wyłączenie nie dotyczy pozarolniczej działalności gospodarczej świadczonej w ramach wolnych

zawodów.

** Usługi podlegają opodatkowaniu według stawki 17 % przychodów.

*** Usługi podlegają opodatkowaniu według stawki 8,5 % przychodów.

**** Wyłączenie nie dotyczy przychodów osiąganych z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy,

poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 143 ust. 2.


215

UZASADNIENIE

CZEŚĆ I. ZAGADNIENIA OGÓLNE

W dwudziestym roku obowiązywania podatki dochodowe w Polsce są w stanie katastrofy. Od pięciu lat

dramatycznemu obniżeniu ulega ich efektywność fiskalna: realnie i nominalnie zmniejszają się z ich tytułu

dochody budżetowe, w konsekwencji - udziały samorządu terytorialnego. Jednocześnie, stosowanie tych

podatków przez podatników oraz organy podatkowe można nazwać loterią interpretacyjną, gdyż ustalenie stanu

obowiązującego w większości nawet prostych przypadków graniczy z niemożliwością. Jak łatwo więc

zauważyć, stan ten nikogo nie może zadowolić. Po dwóch dekadach obowiązywania obecnych ustaw, czyli

ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatki te w Polsce charakteryzują się, w szczególności, następującymi wadami:

Po pierwsze, tworzą w pełni nieczytelny stan prawny, będący wynikiem ponad dwustu nowelizacji ustaw

o podatkach dochodowych,

Po drugie, brak im jakiejkolwiek myśli przewodniej oraz koncepcji ewolucji, przez co są one zbiorem

przypadkowych i nieskoordynowanych pomysłów pochodzących z różnych okresów,

Po trzecie, nie są przystosowane do obecnych realiów ekonomicznych, gospodarczych i społecznych,

przez co zawierają wiele rozwiązań anachronicznych lub dyskryminacyjnych. Dobrym przykładem jest

dyskryminacja dochodów z pracy w postaci nie faktycznych, a jedynie kwotowo określonych kosztów

uzyskania przychodu. Kolejny przykład to podatkowa dyskryminacja wydatków inwestycyjnych

ponoszonych przez przedsiębiorców,

Po czwarte, następuje obniżenie rangi przepisu ustawowego na rzecz interpretacji urzędowych, które

faktycznie są prawem, nawet gdy są sprzeczne z przepisami, zwykle zresztą na niekorzyść podatników,

Po piąte, podatnicy są obciążeni nadmierną liczbą szczegółowych i niejasnych wymogów i obowiązków,

których nikt nie jest w stanie rzetelnie sprawdzić. W związku z powyższym pogłębia się z jednej strony

przekonanie o całkowitej bezkarności zarówno nieprzestrzegania, jak i nieznajomości prawa, a z drugiej –

o wszechwładzy niekontrolowanego aparatu skarbowego i możliwości dręczenia podatników.

W efekcie następuje i nadal pogłębia się spadek znaczenia tych podatków w strukturze dochodów

budżetowych. Co więcej, część podatników uwierzyła, że może zaprzestać płacenia wspomnianych podatków,

gdyż obiektywna możliwość ich skontrolowania na większą skalę jest czymś mało realnym.

Cechą charakterystyczną obecnych regulacji jest także to, że systematycznie wzrasta obciążenie

podatkami dochodowymi tych podatników, którzy byli już wcześniej nimi istotnie obciążeni, przy

jednoczesnym istnieniu wielu sfer, które nie są w ogóle opodatkowane.

Jedyną rzeczą, jaką można zrobić obecnie dla naprawy podatków dochodowych, jest całkowite zerwanie ze

stanem obecnym i wprowadzenie nowego, jednolitego podatku dochodowego, adresowanego do wszystkich

podatników – czyli ogółu osób fizycznych i osób prawnych. Tylko w ten sposób można zlikwidować obecne

patologie oraz upowszechnić opodatkowanie podatkiem dochodowym.

Nowy podatek dochodowy musi być przede wszystkim jednolity – jego zasady ogólne powinny być takie

same dla każdego podatnika. Odrębne zasady opodatkowania powinny występować zupełnie wyjątkowo.

Nowa ustawa o podatku dochodowym to stworzenie od dawna oczekiwanego dzieła w postaci jednolitego,

powszechnego i precyzyjnie uregulowanego przepisami podatku. Trzeba podkreślić, że leży to w interesie

zarówno podatników jak i budżetu państwa.

Podatnicy od dawna oczekują, aby podatek dochodowy:

regulowały przepisy ustawowe, których treść pozwala precyzyjnie określić ciążące na podatnikach

obowiązki oraz przysługujące im prawa,

ograniczał do minimum ryzyko interpretacyjne,

był wolny od przepisów-pułapek, które tworzą pozorne przywileje, będące ex post pretekstem do działań

represyjnych,

pozwalał podatnikom na swobodę działania wszędzie tam, gdzie jest to możliwe i uzasadnione.

Podatek ten musi służyć również dobru publicznemu, które wymaga, aby:

nowy podatek był efektywny fiskalnie,

zdecydowana większość podatników dobrowolnie i bez przymusu egzekucyjnego wpłacała zobowiązania

podatkowe na podstawie rzetelnie i zgodnie z prawem sporządzanych deklaracji,

możliwe było skuteczne zwalczanie uchylania się od płacenia tego podatku, a samo uchylanie się było

utrudnione dzięki precyzyjnemu sformułowaniu przepisów.

Jak widać, podatnicy osiągną korzyść w postaci czytelnej regulacji prawnej, nie pozostawiającej wątpliwości

co do obowiązujących zasad opodatkowania. Dzięki zwiększonym wpływom z tego podatku zyska natomiast

budżet państwa, ponieważ lepsza efektywność fiskalna podatku dochodowego jest realna do osiągnięcia i to bez

podwyższania stawek.


216

Trzeba jednak zaznaczyć, że stworzenie jednej ustawy o podatku dochodowym nie jest celem samym w

sobie. Nie idzie bowiem o proste zastąpienie dotychczas obowiązujących regulacji prawnych dotyczących

opodatkowania dochodów podatników, rozproszonych do tej pory w różnych aktach prawnych, jedną ustawą.

Celem nadrzędnym jest stworzenie nowego jakościowo, jednolitego podatku dochodowego. Wszystkie

istotne elementy tego podatku zostaną zdefiniowane w identyczny sposób dla każdego podatnika, niezależnie od

tego, czy podatnikiem tym jest osoba fizyczna, osoba prawna czy inna jednostka organizacyjna. Nawet jeśli

pojawią się określone odrębności, to będą one tylko obiektywnie koniecznymi i czytelnymi wyjątkami od

zasady.

Niezwykle istotną kwestią jest upowszechnienie zakresu opodatkowania poprzez rozszerzenie go o

podmioty, które dotychczas podatku dochodowego nie płaciły. Oznacza to objęcie jego zakresem wszelkich

jednostek organizacyjnych – w tym, konsekwentnie, handlowych spółek osobowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód, który odpowiada realnemu

przysporzeniu majątkowemu podatnika w danym okresie. Sposób jego ustalenia polegać będzie na obniżeniu

przychodu o wszystkie realnie poniesione i udokumentowane koszty jego uzyskania - niezależnie od tego, jaką

działalność prowadzi podatnik. Nowa ustawa pozwoli np. na podatkowe rozliczenie rzeczywistych kosztów

ponoszonych przez osoby uzyskujące przychody ze stosunku pracy.

Ponadto nowa ustawa zawierać musi regulacje dotyczące wyłączenia z podstawy opodatkowania

zysków inwestowanych w majątek gospodarczy. Dochodem do opodatkowania u podatników prowadzących

działalność gospodarczą powinna być tylko ta część zysków, która przeznaczana jest na inne cele niż

inwestowanie w rozwój swego przedsiębiorstwa.

Wszystkie powyższe rozważania prowadzą do jednej konkluzji. Obecny stan podatków dochodowych nie

rokuje nadziei na poprawę, a pilnie muszą zostać wprowadzone zmiany radykalne. Taką zmianą będzie

wprowadzenie jednego, nowego podatku dochodowego i nie ma dla tego alternatywy.

Przedkładany projekt ustawy o podatku dochodowym spełnia wszystkie przedstawione wyżej

założenia.

CZEŚĆ II. ZAGADNIENIE SZCZEGÓŁÓWE

Dział I. Przedmiot ustawy

Dział I zawiera regulacje dotyczące przedmiotu ustawy. Składa się z następujących rozdziałów:

Podstawowe pojęcia,

Podatnicy i płatnicy podatku.

Rozdział 1. Podstawowe pojęcia

Art. 1 i 2

Celem projektowanej nowej ustawy jest stworzenie jednolitej regulacji powszechnego podatku dochodowego

- zastąpienie dotychczas obowiązujących regulacji prawnych dotyczących opodatkowania dochodów

podatników, rozproszonych dotychczas w różnych aktach prawnych oraz skodyfikowanie de novo w jednej

ustawie. Przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem ratyfikowanych umów międzynarodowych.

W zakresie wyłączeń od opodatkowania przychodów które nie podlegają ustawie nie proponuje się

radykalnych zmian; w zdecydowanej większości zachowuje się dotychczasowy katalog określony w ustawach

podatkowych regulujących daną materię. Zupełnie nową regulację stanowi możliwość wyboru przez podatników

podatku dochodowego opodatkowania podatkiem dochodowym działalności rolniczej.

Art. 3-5

Projektowane przepisy tych artykułów regulują problematykę roku podatkowego i okresów cząstkowych.

Podstawowym okresem podatkowym jest rok podatkowy, którym co do zasady jest rok kalendarzowy. Ustawa

dopuszcza wybór przez niektórych podatników innego roku podatkowego niż rok kalendarzowy – jest to

możliwe w sytuacji, gdy podatnik podatku dochodowego niebędący osobą fizyczną tak postanowi w statucie lub

w umowie spółki albo w innym dokumencie regulującym jego zasady ustrojowe, oraz zawiadomi o tym

właściwy organ podatkowy. Rokiem podatkowym w takiej sytuacji jest okres kolejnych dwunastu miesięcy.

Pod pojęciem okresów cząstkowych przepisy projektu ustawy określają miesiące lub kwartały kalendarzowe.

Jeżeli jednak podatnik podatku dochodowego wybierze rok podatkowy inny niż kalendarzowy, za miesiąc

uznaje się miesiąc kalendarzowy, a za kwartał uznaje się każde trzy kolejne miesiące, licząc od początku roku

podatkowego.

Przepisy regulują również przypadki, gdy podatnik podatku dochodowego niebędący osobą fizyczną

podejmuje po raz pierwszy działalność lub uzyskuje status podatnika tego podatku – wtedy pierwszy rok

podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia

wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. W sytuacji,


217

gdy podatnik podatku dochodowego niebędący osobą fizyczną podejmuje po raz pierwszy działalność lub

uzyskuje status podatnika tego podatku w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybiera rok podatkowy

pokrywający się z rokiem kalendarzowym – wtedy jego pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia

rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto

działalność. Dodatkowo przepisy określają dopuszczalne przypadki zmiany przez podatnika roku podatkowego i

skutki takiej decyzji w podatku dochodowym.

Art. 6-7

Przepisy zawierają tzw. ustawowy słowniczek określający znaczenie podstawowych pojęć ustawy oraz

określenie ustaw, do których odnoszą się poszczególne przepisy zawarte w projekcie ustawy. Dodatkowo został

wyszczególniony słowniczek dotyczący zagadnień związanych z leasingiem.

Art. 8

Przepis kompleksowo reguluje, czym dla celów podatku dochodowego jest terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej – przedstawiona definicja jest szersza od stosowanych dotychczas, regulując precyzyjnie to zagadnienie.

W przepisach obowiązujących uprzednio nie było wskazane wprost, co należy rozumieć pod pojęciem

terytorium – regulacja stanowiąca, że „za terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rozumieniu ustawy uważa się

również znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczną (…)” stanowiła niejasne

odniesienie do przepisów innych ustaw, regulujących wspomniane zagadnienie. W projekcie nowej ustawy o

podatku dochodowym pojęcie „terytorium” zdefiniowane zostało precyzyjnie i kompleksowo, z uwzględnieniem

terminologii wynikającej z obecnego systemu prawnego obowiązującego w Polsce. Szczegółowo wyliczone

zostały wszystkie elementy składowe terytorium, takie jak: terytorium lądowe oraz wnętrze ziemi znajdujące się

pod nim, morskie wody wewnętrzne i morze terytorialne oraz dno i wnętrze ziemi znajdujące się pod nimi,

przestrzeń powietrzna znajdująca się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem

terytorialnym, pokłady statków morskich i powietrznych zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz

wyłączną strefę ekonomiczną. Ta szczegółowa regulacja pozwoli uniknąć sporów interpretacyjnych związanych

z rozumieniem pojęcia terytorium.

Art. 9

Artykuł ten reguluje materię miejsca zamieszkania i miejsca siedziby podatników. Osoba fizyczna ma

miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas gdy posiada na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej ośrodek interesów życiowych. Dodatkowo osoby fizyczne, których pobyt w

Rzeczypospolitej Polskiej trwa łącznie w roku podatkowym dłużej niż 183 dni, traktowane są także jako mające

miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Miejscem siedziby lub zarządu podatnika

podatku dochodowego niebędącego osobą fizyczną dla celów podatku dochodowego jest natomiast miejsce

prawnej siedziby lub zarządu. Wprowadza się domniemanie, iż jeżeli miejsce siedziby lub zarządu podlega

ujawnieniu w odpowiednim rejestrze publicznym - jest to miejsce siedziby lub zarządu dla celów podatku

dochodowego.

W dotychczasowych ustawach podatkowych nie było przepisów – niezmiernie potrzebnych – regulujących

miejsce siedziby lub zarządu podatnika.

Art. 10-16

Przepisy tych artykułów regulują zagadnienie przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych oraz

problematykę dodatnich i ujemnych różnic kursowych. Dotyczą one wszystkich źródeł przychodów, określonych

w projektowanym art. 40, gdzie moment powstania przychodu ma charakter inny niż kasowy.

Generalna regułą jest, iż gdy kwoty dla potrzeb podatku dochodowego wyrażone są w walutach obcych,

podatnik lub płatnik podatku dochodowego obowiązany jest przeliczyć je przy zastosowaniu kursu średniego

walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. W przypadku przychodów kursem tym jest kurs z

ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, zaś w przypadku kosztów kursem tym

jest kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu lub dzień innego zdarzenia, z

którym wiąże się powstanie kosztu. Jeżeli kwoty, o których mowa powyżej, wynikają z faktur wystawionych

przez podatnika podatku dochodowego będącego również podatnikiem podatku od towarów i usług, podatnik

lub płatnik podatku dochodowego może zastosować dla potrzeb podatku dochodowego zasady przeliczenia

walut obcych stosowane dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Różnice kursowe, podobnie jak dotychczas, mogą być przeliczane w oparciu o przepisy ustawy o podatku

dochodowym lub przepisów ustawy o rachunkowości. Nowością jest, iż podatnicy podatku dochodowego,

będący małymi podatnikami mogą zrezygnować z określania różnic kursowych dla podatku dochodowego lub

określać je metodą uproszczoną.


218

Rozdział 2. Właściwość organów podatkowych w zakresie podatku dochodowego

Art. 17-23

Przepisy w kompleksowy sposób regulują zagadnienie właściwości organów podatkowych. Do ustawy

inkorporowano większość regulacji w dotychczasowym stanie prawnym znajdujących się w rozporządzeniu

wykonawczym dotyczącym tej materii. Tym samym zrealizowano jeden z celów stworzenia ustawy o podatku

dochodowym, jakim jest skumulowanie w ustawie wszystkich ważnych zagadnień – bez tworzenia zbędnych

merytorycznie aktów wykonawczych.

Podstawowo, w sprawach podatku dochodowego dla podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi właściwy miejscowo jest organ podatkowy według miejsca ich zamieszkania. W przypadku gdy

osoba fizyczna nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwość miejscową

ustala się według miejsca pobytu tej osoby. Przy opodatkowaniu małżonków mających różne miejsca

zamieszkania, jeżeli na ich wniosek składają roczną deklaracje podatku dochodowego, właściwość miejscową

ustala się według miejsca zamieszkania jednego z małżonków, wskazanego w rocznej deklaracji. Zaś w

przypadku podatników podatku dochodowego nie będących osobami fizycznymi właściwy miejscowo jest organ

podatkowy według adresu miejsca siedziby wynikającej z odpowiedniego rejestru publicznego lub ze statutu lub

umowy, jeżeli adres miejsca siedziby nie został ujawniony w odpowiednim rejestrze.

Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej, właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Trzeciego

Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Dodatkowo właściwość miejscową w sprawach podatku

dochodowego jest ustalana z uwzględnieniem również zakresu zadań i terytorialnego zasięgu działania organów

podatkowych, określonych na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności przepisów ustawy z dnia 21

czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych.

Dział II. Podatnicy i płatnicy podatku

Dział II zawiera regulacje dotyczące podatników i płatników podatku. Składa się z następujących rozdziałów:

Przepisy ogólne,

Podatnicy,

Płatnicy.

Rozdział 3. Przepisy ogólne i Rozdział 4. Podatnicy

Art. 24-25

Przepisy określają podmiotowy zakres ustawy. Podkreślić należy iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym

podlegają podmioty wymienione w ustawie - niezależnie od tego, gdzie osiągają przychody podlegające

opodatkowaniu. Podatnikami podatku dochodowego są osoby fizyczne, osoby prawne - z wyjątkiem spółek

tworzących podatkową grupę kapitałową, spółki kapitałowe w organizacji, prowadzące księgi rachunkowe

spółki niemające osobowości prawnej utworzone na podstawie Kodeksu cywilnego lub Kodeksu spółek

handlowych, jednostki niemające osobowości prawnej niebędące spółkami, podatkowe grupy kapitałowe,

utworzone przez dwie lub więcej spółki kapitałowe w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, spółki

niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, położone na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczne zakłady obcych przedsiębiorstw, podlegające obowiązkowi

podatkowemu.

Zasadniczą nowością jest rozszerzenie zakresu podmiotowego w podatku dochodowym o te krajowe spółki

cywilne i osobowe, które prowadzą księgi rachunkowe. W dotychczasowym stanie prawnym nie są one

podatnikami (są nimi ich wspólnicy). Należy wskazać, ze podmiotowość w nowym podatku uzyskują tylko duże

spółki obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Należy podkreślić, że jest to rozwiązanie

odzwierciedlające tendencje światową; obecne rozwiązania w Polsce są archaiczne. Co więcej, w aktualnie

obowiązującej ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest honorowana podmiotowość takich spółek,

ale zagranicznych – są one podatnikami w Polsce od uzyskanych w naszym kraju przychodów. Zatem omawiana

regulacja w projektowanej ustawie zrywa ze zbędnym i archaicznym różnicowaniem statusu takich spółek –

tylko ze względu na państwo ich siedziby.

Art. 26

Przepis określa szczególną kategorię podatników podatku dochodowego, jakimi są mali podatnicy. Małym

podatnikiem jest, co do zasady, podmiot będący małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od

towarów i usług. Jest to rozwiązanie nowe i prawidłowe. Kończy ono epokę, w której na skutek odrębnego

definiowania dla celów podatku od towarów i usług oraz dla potrzeb podatków dochodowych – ten sam podmiot

był małym podatnikiem jednego podatku, ale drugiego – już nie.

Istotne jest, iż w przypadku spółek niemających osobowości prawnej niebędących podatnikiem podatku

dochodowego, a będących podatnikami podatku od towarów i usług, do limitu uznania wspólnika takiej spółki

lub spółek - za małego podatnika podatku dochodowego wlicza się wyłącznie wartość obrotu, o którym mowa w


219

ustawie o podatku od towarów i usług, przypadającą na wspólnika z działalności prowadzonej w ramach tej

spółki – proporcjonalnie do jego udziału w zysku tej spółki.

Art. 27-30

Przepisy te dotyczą podatkowych grup kapitałowych. W stosunku do aktualnych regulacji obniżono

przeciętny kapitał zakładowy spółek tworzących grupę z 1000000 zł do 500000 zł. Dzięki temu nowemu

rozwiązaniu tworzy się realną możliwość tworzenia tych grup, gdyż obecnie jest to instytucja prawa

podatkowego niemal całkowicie martwa.

Art. 31

Przepis reguluje wyłączenia przedmiotowe od opodatkowania. Zakres ich pozostaje niezmieniony w

stosunku do dotychczas obowiązujących, gdyż obiektywnie nie ma takiej konieczności ani potrzeby.

Rozdział 5. Płatnicy

Art. 32

Przepis określa podmiotowość płatników podatku - są to podmioty obowiązane do obliczania i pobrania od

podatnika podatku dochodowego i wpłacenia go we właściwym terminie właściwemu organowi podatkowemu w

przypadku, gdy przepisy ustawy o podatku dochodowym nakładają na te podmioty obowiązki płatnika.

Podkreślone zostało, iż płatnicy podatku dochodowego są obowiązani sporządzać i przekazać deklaracje i

informacje dla celów podatku dochodowego, a także gromadzić inne dokumenty określone przepisach ustawy,

zwłaszcza związane z wykonywaniem obowiązków płatnika podatku dochodowego.

Dział III. Przychody podatkowe

Dział III zawiera regulacje dotyczące przedmiotu opodatkowania. Składa się z następujących rozdziałów:

Przepisy ogólne,

Przychody podatkowe,

Obowiązek podatkowy,

Przychody zwolnione.

Dotychczasowe regulacje dotyczące przedmiotu opodatkowania w ustawach o podatkach dochodowych były

niepełne, niespójne a wręcz - fragmentaryczne. Przede wszystkim, chociaż pojęcie przychodów jest kluczowe

dla podatku dochodowego, to w dotychczasowym stanie prawnym ustawodawca nie dokonał jego zdefiniowania.

W obowiązujących przepisach brak jest zatem definicji przychodów. Ustalenie zakresu tego pojęcia następowało

dotychczas poprzez wymienienie przypadków zaistnienia przychodu. Rozwiązanie to nie jest prawidłowe ze

względu na to, że kreuje niedookreślony zakres przedmiotu opodatkowania w podatkach dochodowych; nie

sprecyzowano, czy listy przychodów w podatkach dochodowych są zamknięte, czy stanowią katalogi otwarte.

Częstokroć trudno ustalić, czy dane zdarzenie (stan, czynność) kreuje przychód do opodatkowania.

Niejednokrotnie zaistnienie przychodu wynikało z interpretacji przepisów przez organy podatkowe i

orzecznictwo sądowe (niejednokrotnie wewnętrznie sprzeczne i niejednolite) lub w doktrynie. Do

najważniejszych zaniechań w zakresie dotychczasowej regulacji należy brak precyzyjnego momentu powstania

przychodu. W obowiązujących ustawach o podatkach dochodowych nie określono także obowiązku

podatkowego w podatku dochodowym, pozostawiając ten element konstrukcji podatku w sferze domysłu.

Celem zmiany dotychczasowego stanu prawnego w projektowanej ustawie wprowadzono kompleksowe i

precyzyjne regulacje dotyczące przedmiotu opodatkowania, na które przede wszystkich składają się: definicja

przychodów, przepisy określające kompleksowo moment powstania przychodu, katalog źródeł przychodów,

szczegółowe regulacje dotyczące przychodów z poszczególnych źródeł, definicja obowiązku podatkowego w

podatku dochodowym oraz katalog przychodów zwolnionych od podatku.

Rozdział 6. Przepisy ogólne

Art. 33

Projektowany artykuł zawiera – nieobecną w aktualnym ustawodawstwie podatkowym – definicję

przychodów. W dotychczasowym stanie prawnym żadna z ustaw o podatkach dochodowych nie zawiera

definicji przychodów. Ustawy o podatkach dochodowych aktualnie określają jedynie katalog zjawisk (zdarzeń,

stanów, czynności) uznanych za przychody. Jak pokazała jednak dwudziestoletnia praktyka stosowania

przepisów o podatkach dochodowych, rozwiązanie to nie zapewnia precyzyjnego ustalenia przedmiotu

opodatkowania, rodzi wiele sporów podatkowych, naraża budżet państwa na straty, a z drugiej strony powoduje

stan niepewności wśród podatników i płatników.

W celu wyeliminowania wskazanych nieprawidłowości, projektowane przepisy określają, że przychodami są

wszelkie należne lub uzyskane przysporzenia podatnika podatku dochodowego będące skutkiem świadczenia

powodujące rzeczywisty lub potencjalny przyrost jego mienia lub zmniejszenie zobowiązań albo brak


220

uszczuplenia mienia wskutek poniesienia kosztu przez inny podmiot. Wprowadzana definicja przychodów ma

szeroki zakres. Jest to zgodne z istotą nowego podatku dochodowego, który będzie podatkiem powszechnym.

Biorąc pod uwagę, że wiele sporów podatkowych dotyczy aktualnie kwestii uznania podatku od towarów i

usług oraz podatków mu równoważnych (podatek od wartości dodanej w państwach członkowskich Unii

Europejskiej oraz podatki obrotowe, czyli podatki o podobnych charakterze w krajach trzecich), w

projektowanych przepisach kazuistycznie uregulowano przypadki traktowania wskazanych podatków jako

przychodów oraz przypadki, gdy podatków tych nie zalicza się do przychodów.

Art. 34, 35 i 37

Projektowany przepis art. 34 reguluje, według jakiej wartości określa się przychody z tytułu zbycia rzeczy

lub praw majątkowych. Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość

wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od

wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w

wysokości wartości rynkowej. Celem tego przepisu jest przeciwdziałanie zawyżeniu lub zaniżeniu ceny

transakcyjnej w stosunku do cen rynkowych oraz ustalenie skutków ewentualnego zawyżania lub zaniżania tych

cen.

Wprowadzana zasada określania wartości zbycia rzeczy i praw majątkowych jest zbieżna z dotychczasową

regulacją w tym zakresie. Całkowicie jednak odmiennie względem dotychczasowego stanu prawnego

projektowane przepisy określają skutki przypadków, gdy cena rzeczy lub praw majątkowych w umowie

odbiegają od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw.

Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w

obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i

stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość wyrażona w umowie znacznie

odbiega od wartości rynkowej tej nieruchomości, właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej może

określić ten przychód w wysokości wartości rynkowej. Właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej

odstąpi od określenia przychodu w wysokości innej niż wyrażona w umowie, jeżeli ze zgromadzonych dowodów

wynika, że wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odbiega od wartości rynkowej z uzasadnionej

przyczyny lub przyczyn. Nowa regulacja ogranicza zatem, krytykowaną dotychczas, dowolność kwestionowania

cen przez organy podatkowe.

Zrezygnowano także z pojęcia „cen znacząco odbiegających od cen rynkowych”, co było określeniem

ocennym, nieostrym i nieprecyzyjnym. Ponadto w dotychczasowym stanie prawnym przy określaniu cen

preferowany był dowód z opinii biegłych. Projektowane przepisy nie wprowadzają tej preferencji; oznacza to, że

określenie cen musi nastąpić w oparciu o wszelkie dopuszczalne środki dowodowe, co sprzyjać będzie

rzetelnemu załatwieniu sprawy przez organ podatkowy.

Projektowany artykuł, inaczej niż dotychczasowe regulacje, nie przewiduje możliwości obciążenia podatnika

kosztami opinii biegłych przy ustaleniu prawidłowej wartości przychodu, co jest konsekwencją rezygnacji z tego

środka dowodowego, jako bezpodstawnie uprzywilejowanego w tym zakresie.

Zgodnie z projektowanym art. 35, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na

podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z

uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Szczegółowe

zasady określania wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw nie różnią się od dotychczas stosowanych

ze względu na to, że istniejące regulacje uznać należało za wystarczające.

Art. 36 Projektowany artykuł reguluje sposób rozliczania przez podatnika podatku dochodowego przychodów i

kosztów z tytułu wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw

majątkowych z innymi podmiotami, które mogą być podatnikami tego podatku lub nie. Opisane w nim zasady

stosuje się również w przypadku uczestniczenia przez podatnika podatku dochodowego w spółce nieposiadającej

osobowości prawnej, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego oraz do małżonków, między którymi

istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz

innych umów o podobnym charakterze.

Dotychczas kwestie te uregulowane były w ustawach o podatkach dochodowych oddzielnie dla osób

fizycznych i innych podatników. Taki podział jest zbędny, dlatego nowa regulacja dotyczy wszystkich

podatników podatku dochodowego niezależnie od ich statusu a odrębna specyfika dotyczy tylko małżonków

objętych wspólnością majątkową.

Za wspólne przedsięwzięcie nie uznaje się udziału w spółce nieposiadającej osobowości prawnej w

przypadku, gdy jest ona podatnikiem podatku dochodowego.


221

Art. 38 W projektowanym artykule wprowadza się kompleksową regulację dotyczącą momentu powstania

przychodu. W dotychczasowym stanie prawnym nie występują takie normy w żadnej ustawie regulującej

opodatkowanie podatkami dochodowymi. Momentem uzyskania przychodu w podatku dochodowym, w związku

ze źródłem przychodu, jest:

1) otrzymanie przez podatnika podatku dochodowego pieniędzy lub wartości pieniężnych lub innych

świadczeń, albo

2) postawienie do dyspozycji podatnika podatku dochodowego pieniędzy lub wartości pieniężnych, albo

3) powstanie należności na rzecz podatnika podatku dochodowego, albo

4) wypłatę należności podatnikowi podatku dochodowego, albo

5) zaistnienie zdarzenia faktycznego lub prawnego innego niż wymienione pkt 1 – 4, z którym ustawa wiąże

uzyskanie przychodu.

Projektowane przepisy szczegółowo określają, jaki dzień uznać należy za powstanie przychodu w

poszczególnych przypadkach.

Rozdział 7. Przychody podatkowe

Art. 39, 40

Nowy podatek dochodowy skonstruowano z uwzględnieniem źródeł przychodów. W dotychczasowym stanie

prawnym tylko podatek dochodowy od osób fizycznych uwzględniał podział na źródła przychodów. Pojęcie

źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych - z uwagi na brak precyzyjnie określonych

terminów ustawowych – rodziło jednak szereg problemów interpretacyjnych. W podatku dochodowym od osób

prawnych nie występował podział na źródła przychodów.

Projektowany art. 39 wprowadza nieistniejącą dotychczas definicję źródła przychodów – stanowiąc, że

źródłem przychodów jest składnik majątkowy lub zespół takich składników, kapitały pieniężne lub prawa

majątkowe albo określona działalność lub stosunek prawny, które powodują powstawanie lub są niezbędne dla

uzyskania przychodów. Definicja ta ma na celu nie tylko usunięcie problemów interpretacyjnych w zakresie

przychodów, ale także wyeliminowanie błędów przy określaniu kosztów podatkowych – gdzie istotne jest

powiązanie poniesionych kosztów z przychodami uzyskanymi w konkretnym źródle przychodów.

Projektowany art. 40 zawiera katalog źródeł przychodu obowiązujący wszystkich podatników podatku

dochodowego. Do źródeł przychodów zaliczono:

1) praca najemna;

2) członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;

3) emerytura lub renta;

4) działalność wykonywana osobiście przez osoby fizyczne;

5) pozarolnicza działalność gospodarcza;

6) działalność rolnicza inna niż działy specjalne produkcji rolnej;

7) działy specjalne produkcji rolnej;

8) umowy leasingu;

9) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również

dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego



10) kapitały pieniężne osób fizycznych, z wyłączeniem przypadków o których mowa w pkt 17;

11) odpłatne zbycie przez osoby fizyczne, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu


c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,


przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem

pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w

przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

12) prawa majątkowe osób fizycznych, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w

pkt 11;

13) odpłatne zbycie innych rzeczy ruchomych przez osoby fizyczne, jeżeli nie następuje w wykonywaniu



zamiany;

14) przychody uzyskane od kontrolowanych jednostek zagranicznych;


222

15) przychody osób fizycznych nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące z

nieujawnionych źródeł;

16) działalność inna niż gospodarcza podatników podatku dochodowego niebędących osobami fizycznymi, z

zastrzeżeniem pkt 17 i 18;

17) dywidendy i inne formy udziału w zyskach osób prawnych;

18) inne źródła.

Wskazany katalog potwierdza tezę o powszechności podatku dochodowego. Zakres źródeł przychodów w

projektowanym przepisie jest szerszy niż ten, który obowiązuje dotychczas w podatku dochodowym od osób

fizycznych. Jest to konsekwencją zasady, iż przy konstruowaniu źródła przychodów rozdzielać należy stany,

zdarzenia, czynności, które mają odmiennych charakter. Tylko daleko idące podobieństwa zjawisk

pretendujących do miana źródła przychodów należało połączyć w jednym źródle, czego przykładem mogą być

renty i emerytury.

Przepisy projektowanych art. 41 – 69 szczegółowo określają zasady określania przychodów uzyskanych z

poszczególnych źródeł.

Art. 41 Projektowany przepis wprowadza zasady określania przychodów z pracy najemnej. Hipoteza tego przepisu

nawiązuje do określenia zakresu tego źródła przychodów w projektowanym art. 40 ust. 1 pkt 1, gdzie posłużono

się pojęciem pracy najemnej. Przepis ten określa, że przychodami podatników z pracy najemnej są przychody ze

stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Dotychczasowa

regulacja prawna w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia stosunki prawne traktowane

jednakowo jako źródło przychodów, co rodzi wątpliwości, czy każdy z nich jest podobnym ale oddzielnym

źródłem przychodów, czy też stanowią jedno źródło. Nowa regulacja pozwala na precyzyjne ustalenie, że praca

najemna, to jednolite źródło przychodów, do którego należą wyłącznie bardzo podobne stosunki prawne

(stosunek służbowy, stosunek pracy, spółdzielczy stosunek pracy, praca nakładcza).

Przychodami z pracy najemnej, zgodnie z projektowanym art. 41 ust. 2, są wszelkiego rodzaju otrzymane

lub postawione do dyspozycji wypłaty pieniężne, środki pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze

bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:

wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody,

ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z

góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne poniesione za pracownika, jak również wartość otrzymanych

innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosowanie projektowanego art. 41 ust. 2 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu

pozwala usunąć wszelkie rozbieżności interpretacyjne w zakresie określenia momentu (daty) powstania tej

kategorii przychodów.

Art. 42 Członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną jest

w tej ustawie nowym, wyodrębnionym źródłem przychodów. Projektowany przepis wprowadza zasady

określania przychodów z tego źródła. Są to wszelkie przychody, uzyskane przez podatników podatku

dochodowego będących członkami spółdzielni lub jego domownikami z tytułu wkładu pracy oraz innych

tytułów przewidzianych w statucie spółdzielni, po wyłączeniu z tych przychodów udziałów w dochodzie

podzielnym spółdzielni z tytułu działalności rolniczej, a także świadczenia pieniężne ponoszone przez

spółdzielnie za jej członka jak również wartość pieniężną otrzymanych świadczeń w naturze bądź ich

ekwiwalenty, jak również wartość otrzymanych innych świadczeń odpłatnych lub częściowo odpłatnych.

Do przychodów z tego źródła nie zalicza się działalności polegającej na prowadzeniu działów specjalnych

produkcji rolnej, które stanowią odrębne źródło przychodów.

Stosowanie projektowanego art. 42 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu - pozwala

precyzyjnie określić dzień powstania tej kategorii przychodów.

Art. 43

Emerytury i renty w ustawie o podatku dochodowym są odrębnym źródłem przychodów. Projektowany

przepis wprowadza zasady określania przychodów z tego źródła. Podobieństwo stosunków prawnych będących

podstawą tych świadczeń uzasadnia ich połączenie w jednym źródle. Inaczej niż w dotychczasowym stanie

prawnym, nie stanowią przychodów z tego tytułu świadczenia postawione do dyspozycji podatnika podatku

dochodowego. Przychód w analizowanym zakresie powstaje dopiero w momencie faktycznego otrzymania

świadczeń z tytułu emerytur i rent. Przyjęte rozwiązanie ma na celu szczególną ochronę podatników podatku

dochodowego będących emerytami lub rencistami.


223

Art. 44 Projektowany przepis wprowadza zasady określania przychodów z tytułu działalności wykonywanej

osobiście. Co do zasady przychodem podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną z działalności

wykonywanej osobiście są przychody z osobiście świadczonej działalności przez podatnika podatku

dochodowego – z wyjątkiem tych rodzajów działalności, które stanowią odrębne źródła przychodów, czyli:

działalności gospodarczej lub pracy najemnej.

Celem precyzyjnego określenia zakresu tego źródła w projektowanym art. 44 ust. 1 pkt 1 – 8 wymienione

zostały przypadki przychodów z działalności wykonywanej osobiście, a w ust. 2 enumeratywnie określono

wyłączenia w tym zakresie.

Projektowany art. 44 ust. 3 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu - usuwa wszelkie

rozbieżności interpretacyjne w zakresie określenia dnia powstania tej kategorii przychodów.

Art. 45 – 48

Projektowane przepisy art. 44 – 48 wprowadzają zasady określania przychodów z tytułu pozarolniczej

działalności gospodarczej. Dotychczas przepisy dotyczące tych przychodów zawarte były w trzech różnych

ustawach: ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o podatku dochodowym od osób

prawnych oraz ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez

osoby fizyczne. Taki stan rzeczy powodował liczne problemy związane z niejednolitym sposobem ustalania

skutków prawnopodatkowych podobnych bądź tych samych zdarzeń faktycznych lub prawnych. Pozarolnicza

działalność gospodarcza prowadzona jest – co do zasady - według tych reguł przez wszystkich przedsiębiorców

– niezależnie od tego czy są osobami fizycznymi, osobami prawnymi czy jednostkami niemającymi osobowości

prawnej. Odmienny jest tylko najczęściej rozmiar, w jakim prowadzona jest ta działalność – co jest nieistotne z

punktu widzenia opodatkowania podatkiem dochodowym, który ma powszechny charakter.

Ze względu na konieczność zmiany dotychczasowego stanu prawnego, w projektowanym przepisach zawarto

jednolite zasady określania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zasadą przewodnią jest, iż

przychodem podatników podatku dochodowego z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne,

choćby nie zostały faktycznie otrzymane, zmniejszone o wartość zwróconych towarów, udzielonych rabatów,

bonifikat lub skont. Projektowany art. 45 ust. 1 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu -

umożliwia usunięcie wszelkich rozbieżności interpretacyjne w zakresie określenia dnia powstania tej kategorii

przychodów (podobnie jak w każdym innym przypadku).

Z kolei przepisy art. 46, 47 i 48 zawierają katalogi zdarzeń, które w szczególności traktowane są jako

przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz wyłączenia w tym zakresie, czyli przypadki, gdy

określone zdarzenia nie są traktowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przy określaniu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uwzględniono, że określone zdarzenia

powodujące powstanie przychodu są właściwe dla każdego podatnika podatku dochodowego albo specyficzne

dla odpowiednio: podatników będących osobami fizycznymi oraz podatników niebędących osobami fizycznymi.

Te trzy przypadki uregulowane zostały w oddzielnych artykułach.

Art. 49 Projektowany przepis art. 49 wprowadza zasady określania przychodów z działów specjalnych produkcji

rolnej. Co do zasady przychody z działów specjalnych produkcji rolnej określa się zgodnie z projektowanymi

przepisami dotyczącymi pozarolniczej działalności gospodarczej i w tym zakresie projektowany przepis zawiera

stosowne odesłanie. Warunkiem jest jednak, aby podatnik podatku dochodowego prowadził ewidencje

wykazujące te przychody, w tym w szczególności księgi rachunkowe.

Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną nie prowadzi ksiąg pozwalających na ustalenie

przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej podstawę opodatkowania ustala się wówczas w oparciu o tzw.

normy szacunkowe (patrz uzasadnienie do art. 156). W celu usunięcia dotychczasowych rozbieżności

interpretacyjnych, w projektowanym art. 49 ust. 2 przewidziano możliwość szczególnego określenia przychodu z

działów specjalnych produkcji rolnej w oparciu o tzw. normy szacunkowe tylko dla podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi. Przyjęto zasadę, że inni podatnicy - będący różnego rodzaju

jednostkami organizacyjnymi, nie mają możliwości „zrezygnowania” z prowadzenia ksiąg w jakimkolwiek

zakresie.

Art. 50 Projektowany przepis art. 50 wprowadza zasady określania przychodów z działalności rolniczej. Przepis ten

dotyczy podatników podatku dochodowego uzyskujących przychody z działalności rolniczej innej niż działy

specjalne produkcji rolnej, prowadzący tę działalność z wykorzystaniem gruntów posiadanych na podstawie

jakiegokolwiek tytułu prawnego. Ci podatnicy mają prawo wyboru opodatkowania prowadzonej działalności

rolniczej podatkiem dochodowym. Wyboru opodatkowania dokonuje się poprzez pisemne zawiadomienie


224

właściwego organu podatkowego w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc od którego

podatnik podatku dochodowego dokonuje wyboru opodatkowania.

Do przychodów z działalności rolniczej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przychodów z

pozarolniczej działalności gospodarczej.

Regulacja prawna wynikająca z projektowanego art. 50 nie ma odpowiednika w dotychczasowym stanie

prawnym. W ustawach o podatkach dochodowych obowiązujących dotychczas przyjęto zasadę, że do

działalności rolniczej nie stosuje się przepisów o podatkach dochodowych. W celu zapewnienia powszechności

opodatkowania projektowanym podatkiem dochodowym przewidziano prawo (a nie obowiązek) podatnika

podatku dochodowego opodatkowania działalności rolniczej podatkiem dochodowym.

Art. 51 - 54

Umowy leasingu są w tej ustawie nowym, wyodrębnionym źródłem przychodów. Projektowane przepisy art.

51 – 54 wprowadzają zasady określania przychodów z tego źródła.

W dotychczasowym stanie prawnym opodatkowanie stron umów leasingu traktowane było jako szczególne

zasady opodatkowania. Było to sprzeczne z systematyką podatku dochodowego i niekonieczne z istoty rzeczy.

W projektowanej ustawie o podatku dochodowym, poza przepisami w zakresie określania przychodów z umów

leasingu, znalazły się szczególne przepisy regulujące koszty podatkowe dotyczące umów leasingu.

Zasady określania przychodów z umów leasingu wprowadzone zostały – co do zasady - z podziałem na dwa

rodzaje tych umów: leasing podatkowy oraz leasing finansowy. Oba te rodzaje umów leasingu zostały

zdefiniowane w projektowanym art. 6.

Art. 55 Projektowany przepis art. 55 wprowadza zasady określania przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy,

poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów

specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na

prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku wchodzących w skład

przedsiębiorstwa związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą. Za przychody te uznaje się otrzymane z

tytułu tego stosunku prawnego pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze,

świadczeń odpłatnych i częściowo odpłatnych.

W projektowanych przepisach art. 55 ust. 2 – 5 określono odrębne zasady w przypadkach gdy:

przedmiotem stosunku prawnego nie są składniki majątku wchodzące w skład przedsiębiorstwa

związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz

przedmiot stosunku prawnego jest objęty wspólnością małżeńską.

Opisane tu zasady określenia przychodów stosuje się niezależnie od wybranego sposobu opodatkowania

(zasady ogólne bądź zryczałtowana forma opodatkowania).

Art. 56

Projektowany art. 56 wprowadza zasady określania przychodów z kapitałów pieniężnych. Przepis ten

zawiera zamknięty katalog przypadków, gdy podatnik będący osobą fizyczną uzyskuje przychody w tym źródle.

Są to następujące przypadki.

1) odsetki od pożyczek;

2) odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach

oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z

wykonywaną działalnością gospodarczą;

3) odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;

4) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 5;

5) należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

a) odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,

b) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z

dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

6) przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji

przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;

7) przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na

rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;

8) nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni

objętych w zamian za wkład niepieniężny;

9) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich

wynikających;


objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.


225

Przepisy ust. 2 – 7 zawierają szczegółowe regulacje co do momentu powstania przychodu z kapitałów

pieniężnych, których zastosowanie łącznie z projektowanym art. 38 (a zwłaszcza art. 38 ust. 1 pkt 5) pozwala na

precyzyjne ustalenie daty powstania przychodu.

Art. 57

Projektowany przepis art. 57 wprowadza zasady określania przychodów z praw majątkowych. Przychodem

podatników podatku dochodowego z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw

autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do

topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia

tych praw; nie jest to katalog zamknięty.

Do przychodów z praw majątkowych nie zalicza się przychodów uzyskanych w ramach stosunków prawnych

takich jak: pozarolnicza działalność gospodarcza, praca najemna i działalność wykonywana osobiście. Są to

bowiem odrębne źródła przychodów.

Przepis ust. 2 zawiera regulacje co do momentu powstania przychodu z praw majątkowych, których

zastosowanie łącznie z projektowanym art. 38 pozwala na precyzyjne ustalenie daty powstania tego przychodu.

Art. 58

Projektowany przepis art. 58 wprowadza zasady określania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i

praw określonych w projektowanym art. 40 ust. 1 pkt 11. Należą do nich także udział w nieruchomości,

spółdzielcze własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu

jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Szczególna regulacja dotyczy zamiany nieruchomości i praw określonych powyżej; wszystkie strony takiej

umowy uzyskują przychód.

Art. 59

Przepis wprowadza zasady określania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych – z

wyjątkiem zbycia tych składników majątku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż są to

przychody odrębnego źródła. Odpłatne zbycie rzeczy ruchomych stanowi w tej ustawie nowe, wyodrębnione

źródło przychodów.

Art. 60

W projekcie ustawy w art. 60 wprowadza się zasadę, iż podatnik podatku dochodowego będący jednocześnie

podatnikiem podatku od towarów i usług, może określać przychody z tytułu odpłatnej dostawy towarów oraz

odpłatnego świadczenia usług na podstawie dokumentów oraz prawidłowo prowadzonej ewidencji dla potrzeb

podatku od towarów i usług. Jest to rozwiązanie nie mające swego odpowiednika w dotychczasowym stanie

prawnym.

Podatnik podatku dochodowego, który zamierza określać przychody z zastosowaniem wskazanej metody, ma

obowiązek zgodnie z projektowanym z art. 226 ust. 1 zawiadomić o tym właściwy organ podatkowy przed

rozpoczęciem roku podatkowego, w którym ma być stosowana ta metoda i musi ją stosować do końca roku

podatkowego. W kolejnych latach podatnik może kontynuować wybraną metodę bądź z niej zrezygnować.

Jeżeli podatnik wybierze metodę określania przychodów wynikającą z projektowanego przepisu art. 60, to –

inaczej niż w pozostałych przypadkach – otrzymane wpłaty na poczet dostawy towarów i usługi przyszłe

(zaliczki) stanowić będą przychody do opodatkowania (w powstaje bowiem obrót, jako podstawa opodatkowania

w podatku od towarów i usług).

Proponowane rozwiązanie ma rewolucyjny charakter i prowadzi w konsekwencji do istotnego zmniejszenia

obowiązków ewidencyjno - dokumentacyjnych przedsiębiorców.

Art. 61

Projektowany przepis art. 61 normuje zasady określania przychodów z tytułu nieznajdujących pokrycia w

ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Wysokość tych przychodów ustala się na

podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku

mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym przed poniesieniem tych

wydatków lub zgromadzeniem mienia, pochodzącym z przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od

opodatkowania.

Art. 62

Projektowany przepis art. 62 wprowadza zasady określania przychodów z tytułu z dywidend i innych form

udziału w zyskach osób prawnych. Jest to nowe, wyodrębnione źródło przychodów w tej ustawie, które ma

zastosowanie do wszystkich podatników podatku dochodowego, niezależnie od odrębnych zasad rozliczeń

podatku w tym zakresie, dla poszczególnych grup podatników.


226

Art. 63 Projektowany przepis art. 63 wprowadza zasady określania przychodów z innych źródeł. W projektowanym

przepisie wymieniono, jakie przypadki traktować należy w szczególności za inne źródła przychodów. Jest to

jednak katalog otwarty, co jest zgodne z formułą nowego podatku dochodowego, jako podatku powszechnego.

Zatem do tego źródła zalicza się przychody podlegające podatkowi dochodowemu, tj. nie objęte wyłączeniami

określonymi w art. 2, które nie są zaliczone do przychodów ze źródeł określonych w art. 40 ust. 1 pkt 1 – 17.

Art. 64 Projektowany przepis art. 64 dotyczy szacowania przychodów. Właściwy organ podatkowy lub organ

kontroli skarbowej może dokonać ustalenia przychodu szacując go wyłącznie wówczas, gdy:

1) podatnik podatku dochodowego wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji dla celów podatku

dochodowego;

2) ewidencja prowadzona jest w sposób nierzetelny;

3) podatnik podatku dochodowego mimo obowiązku nie posiada dokumentacji.

Szacowanie przychodu jest wyjątkiem od zasady samookreślenia przychodu przez podatnika.

Rozdział 8. Obowiązek podatkowy

Art. 65 – 67

W obowiązujących ustawach o podatkach dochodowych nie zdefiniowano obowiązku podatkowego w

podatku dochodowym, pozostawiając ten element konstrukcji podatku w sferze domysłu. Projektowany art. 65

ustawy zawiera definicję obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.

W projektowanym art. 66 dokonano znanego w dotychczasowym stanie prawnym podziału na podatników

objętych nieograniczonym obowiązkiem podatkowym i ograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Nieograniczony obowiązek podatkowy oznacza, iż podatnik podatku dochodowego podlega obowiązkowi

podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł

przychodów.

Ograniczony obowiązek podatkowy oznacza, iż podatnik podatku dochodowego podlega obowiązkowi

podatkowemu tylko od dochodów (przychodów), które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

(ograniczony obowiązek podatkowy).

Kryterium rozgraniczającym nieograniczony i ograniczony obowiązek podatkowy jest miejsce zamieszkania,

miejsce siedziby lub zarządu podatnika podatku dochodowego.

Projektowany art. 66 zawiera normatywne określenie miejsca powstania niektórych rodzajów przychodów

podatników podatku dochodowego. Celem tego przepisu jest zapobieżenie unikaniu obowiązku podatkowego w

na terytorium RP w niektórych przypadkach.

Rozdział 9. Przychody zwolnione

Ponieważ projektowana ustawa o podatku dochodowym nie jest prawną kontynuacją ustawy z dnia 26 lipca

1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym

od osób prawnych, ani ustawy z dnia z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od

niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – niezbędne jest określenie listy przychodów

zwolnionych od tego podatku. Opracowując ją przyjęto następujące założenia:

kontynuowanie zwolnienia od podatku tych przychodów, które nadal nie powinny podlegać

opodatkowaniu,

eliminacja zwolnień „historycznych”, tj. przypadków, gdy ustawy szczególne, do których odsyłają

przepisy podatkowe, już dawno wygasły,

faktyczne koszty podatkowe „ukryte” jako zwolnienia muszą być ustawowymi kosztami uzyskania

przychodów (zerwanie z fikcją normatywną zwolnień),

zlikwidowanie przypadków patologicznych zwolnień, wskutek których budżet traci znaczące kwoty,

objęcie zwolnieniami wyłącznie przychodów; dochody dotychczas wolne od podatku (zwłaszcza na mocy

art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są zamieszczone w projekcie ustawy w

przepisach regulujących podstawę opodatkowania – ma to na celu ustalenie nieznanej dotychczas kwoty

dochodów nieopodatkowanych,

podział zwolnień pod względem kryterium podmiotowego na trzy kategorie: zwolnienia dotyczące

wszystkich podatników podatku dochodowego, zwolnienia dotyczące tylko osób fizycznych oraz

zwolnienia adresowane do podatników nie będących osobami fizycznymi.

Kierując się powyższymi założeniami w projekcie ustawy uporządkowano i – w porównaniu z aktualnie

obowiązującymi przepisami – istotnie skrócono listę przychodów wolnych od podatku dochodowego. Należy

przy tym podkreślić, że zwolnienia zawarte w projekcie ustawy zachowują prawa nabyte przez podatników pod

rządami znoszonych ustaw, zwłaszcza przez osoby fizyczne.


227

Zwolnienia przedmiotowe dotyczące podatników będących osobami fizycznymi

Art. 69

W artykule tym skodyfikowano wszystkie zwolnienia, które są specyficzne tylko dla podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi. Na wstępie należy podkreślić, że korzystają oni także ze zwolnień

wymienionych w art. 68.

Tworząc listę przychodów zwolnionych od podatku dochodowego ipso facto należało kierować się

katalogiem zawartym w art. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie

jest to jednak „prosta kalka” obecnych przepisów. We wstępie do rozdziału 9 wskazano założenia, jakimi

kierowali się autorzy projektowanej ustawy. Stąd też nie uwzględniono w regulacji art. 69 tych przychodów,

które obecnie są zwolnione od podatku, gdyż są zakamuflowanymi kosztami uzyskania przychodów ze stosunku

pracy. W projektowanej ustawie kończy się z tą fikcją; są one kosztem uzyskania przychodów z pracy najemnej.

Zatem przestaną być wolne od podatku:

ekwiwalenty pieniężne wypłacane pracownikom za używane przez nich przy wykonywaniu pracy

narzędzia, materiały i sprzęt będące ich własnością,

wartość ubioru służbowego i ekwiwalent za ten ubiór.

Niektóre zwolnienia adresowane do pracowników zostały zmodyfikowane. Należy zwłaszcza wskazać na

przepis art. 69 ust. 1 pkt 24, zgodnie z którym zwolnieniem objęte (do 500 zł miesięcznie) zostaną przychody

wyłącznie w przypadku zbiorowego zakwaterowania pracowników. Tym samym przywraca się pierwotny sens

tego zwolnienia, wypaczony nowelizacją na 2009 r., w myśl której beneficjantami zwolnienia stały się

faktycznie osoby należące do kadr kierowniczych, a zatem z reguły dobrze sytuowane. To zwolnienie musi mieć

bowiem charakter socjalny.

Nowo dodane zwolnienie – nota bene to jeden z nielicznych takich przypadków – jest określone w pkt 33 art.

69 ust. 1. Dotyczy ono zapomóg i innych świadczeń otrzymanych przez podatnika w związku ze szkodami

poniesionymi wskutek klęski żywiołowej lub katastrofy naturalnej. Należy jednak podkreślić, że nie jest nowa

jakość, gdyż w aktualnym stanie prawnym świadczenia te nie są opodatkowane – nie na mocy przepisu ustawy,

tylko rozporządzeniem o zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.

W wyniku kodyfikacji nie kontynuuje się zwolnień w tych przypadkach, gdy takich świadczeń od dawna już

nie ma, ale w aktualnym stanie prawnym nadal są uwzględnione w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od

osób fizycznych. Tytułem przykładu należy wskazać rekompensaty otrzymane na podstawie przepisów o

zasadach realizacji przedpłat na samochody osobowe.

Poważna modyfikacja dotyczy zwolnień dla wygranych w kasynach, grach bingo, grach liczbowych,

zakładach wzajemnych itp. (art. 69 ust. 1 pkt 9 i 10 w projekcie ustawy); przepisy te mają dotyczyć wygranych

wyłącznie na terytorium Polski. Należy wskazać, że nie ma podstaw prawnych w prawie międzynarodowym

wymuszających rozszerzanie zwolnień na analogiczne wygrane w innych państwach. Ponadto, w

postępowaniach dotyczących nieujawnionych źródeł przychodów, w ten sposób eliminuje się proste

wskazywanie przez podatników na pokrycie wydatków owymi wygranymi (co nota bene nie podlega

dokumentowaniu).

Eliminowanie patologii znajduje odzwierciedlenie w zwolnieniu określonym w pkt 67 art. 69 ust. 1. Obecnie

pracodawcy mają możliwość niekontrolowanego wypłacania wynagrodzeń ze środków zakładowego funduszu

świadczeń socjalnych do 380 zł – nie tylko nieopodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ale

również wyłączonych z podstaw obliczania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Wskutek tego

rozwiązania – wprowadzonego od 2009 r. – budżet państwa traci co najmniej 567 mln zł rocznie. W

projektowanej ustawie to zwolnienie zostało skasowane, a wolne od podatku mają być udzielane z tego funduszu

i funduszy związków zawodowych świadczenia niepieniężne.

Pozostałe zachowane zwolnienia od podatku są potrzebne. Ponieważ nie tworzy się nowych zwolnień, budżet

państwa, a w konsekwencji – poprzez udziały we wpływach z podatku dochodowego – również budżety

jednostek samorządu terytorialnego, nie dozna uszczuplenia. Wręcz przeciwnie, dochody budżetowe ulegną

istotnemu zwiększeniu.

Zwolnienia przedmiotowe dotyczące podatników niebędących osobami fizycznymi

Art. 70

W przepisach projektowanego art. 70 zawarty jest katalog przychodów zwolnionych podatników podatku

dochodowego niebędących osobami fizycznymi. W odróżnieniu do katalogu zwolnień zawartego w dotychczas

obowiązującym art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lista ta ma istotnie ograniczony

charakter. Zamiast większości dochodów wolnych od podatku zawartych we wskazanej dotychczas

obowiązującej ustawie, ustawa o podatku dochodowym przewiduje zmniejszenie podstawy opodatkowania. Jest

to zgodne z systematyka nowego podatku dochodowego.


228

Projektowany art. 70 ust. 1 pkt 5 – 7 stanowi implementację prawa wspólnotowego, zwłaszcza Dyrektywy

Rady 2003/49/WE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności

licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich.

Dział IV. Koszty podatkowe

Dział IV zawiera regulacje dotyczące kosztów. Składa się z następujących rozdziałów:

Koszty podatkowe,

Koszty uzyskania przychodów,

Szczególne przypadki poniesienia kosztów uzyskania przychodów,

Normatywne koszty uzyskania przychodów,

Amortyzacja,

Szczególne zasady określania kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu,

Koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Dotychczasowe regulacje dotyczące kosztów podzielone były na: koszty stanowiące koszty uzyskania,

koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, amortyzację oraz leasing. Podział ten nie był jednak

zgodny z systematyką podatku dochodowego, a ponadto w zakresie pierwszych dwóch grup nie było

przejrzystego podziału na poszczególne rodzaje kosztów, tym bardziej podziału według zasad ich poniesienia, a

także zadeklarowania. Systematyka ustawy w powyższym zakresie odpowiada więc konstrukcji podatku

dochodowego. W zakres kosztów podatkowych wchodzą bowiem koszty uzyskania przychodu oraz koszty

niestanowiące kosztów uzyskania przychodu. W zakresie kosztów uzyskania przychodu należy wyróżnić:

szczególne przypadki poniesienia kosztów uzyskania przychodów, normatywne koszty uzyskania przychodów,

amortyzację oraz szczególne zasady określania kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu.


Art. 71

Projektowany artykuł stanowi o obowiązku zmniejszenia kwoty opodatkowanych przychodów o kwotę, która

w rozumieniu ustawy jest kosztem uzyskania przychodu, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej.

Jeżeli płatnik jest obowiązany do poboru podatku dochodowego lub zaliczki na podatek, a podatnik podatku

dochodowego poniósł koszty, o których mowa powyżej, płatnik określając podstawę opodatkowania uwzględnia

kwotę tych kosztów w przypadku, gdy przepis ustawy tak stanowi.

Dotychczasowa regulacja nie wskazuje wprost o obowiązku uwzględnienia kosztów podatkowych przy

obliczaniu dochodów. W doktrynie, a także judykaturze wskazuje się na prawo, a nie obowiązek ich

uwzględnienia.

Powyższa regulacja nakłada na podatników, a także na płatników obowiązek zadeklarowania

(uwzględnienia) kosztów podatkowych w obliczaniu dochodu. Powyższe wynika z istoty (konstrukcji) podatku

dochodowego, w którym - oprócz przychodów - koszty podatkowe są drugim najważniejszym jego elementem.

Art. 72

Przepis zawiera zupełnie nową oraz kompletną definicję poniesienia kosztu. Koszt jest poniesiony:

w dniu, w którym podatnik podatku dochodowego otrzymał dokument, na podstawie którego powstało

zobowiązanie do poniesienia wydatku przez tego podatnika podatku dochodowego,

w dniu, na który ujęto ten koszt w ewidencji na podstawie otrzymanego dokumentu pod warunkiem, że

zaksięgowanie dokumentu nastąpiło niezwłocznie oraz w prawidłowej wysokości - jeżeli podatnik

podatku dochodowego jest obowiązany do prowadzenia ewidencji podatkowej,

w dniu zapłaty za podatnika podatku dochodowego, poniesieniem kosztu jest obciążenie jego rachunku z

tytułu tego zobowiązania, wypłata gotówki lub inna forma rozliczenia, która powoduje wygaśnięcie tego

zobowiązania,

w dniu, w którym przepis ustawy tak stanowi, nie wcześniej jednak niż w dniu, w którym ujęto ten koszt

w prawidłowo prowadzonej ewidencji podatkowej, chyba że podatnik nie jest obowiązany do jej

prowadzenia - jeżeli koszt nie wiąże się bezpośrednio z powstaniem zobowiązania podatnika podatku

dochodowego,

Powyższe zasady stosuje się do poniesionych przez podatnika podatku dochodowego kosztów, które nie

zmniejszają kwoty przychodów, jeżeli podatnik podatku dochodowego jest obowiązany do ich

udokumentowania lub zaewidencjonowania.

W dotychczasowych regulacjach brak było definicji poniesienia kosztu, z wyjątkiem przypadków, gdy

podatnik był obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów

na zasadzie tzw. memoriału. W pozostałych przypadkach istniała wątpliwość, w jakiej sytuacji można uznać

koszt podatkowy za poniesiony.


229

Wprowadzenia definicji poniesienia kosztu podatkowego skutkuje usunięciem wątpliwości co do faktu

poniesienia kosztu podatkowego, który - jako poniesiony - może następnie być zadeklarowany jako koszt

podatkowy.

Art. 73

Przepis stanowi, że w przypadku, gdy podatnik podatku dochodowego ponosi koszty uzyskania przychodów

dotyczące przychodów opodatkowanych oraz koszty związane z pozostałymi przychodami, a nie jest możliwe

ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne przychody, koszty te ustala się w takim stosunku,

w jakim pozostają przychody opodatkowane w ogólnej kwocie przychodów, chyba że podstawą opodatkowania

jest przychód. Przepis określający zasadę określenia wysokości kosztu poniesionego związanego z przychodami

opodatkowanymi w zasadzie odpowiada dotychczasowym zasadom określania tych kosztów.

Art. 74

Przepis stanowi, że podatnik podatku dochodowego określa koszty, o których mowa w art. 71 ust. 1, z tytułu:

udziału w niebędącej podatnikiem podatku dochodowego spółce niebędącej osobą prawną, ze współwłasności,

wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw proporcjonalnie

do jego prawa do udziału w przychodzie z tego tytułu.

W stosunku do dotychczasowej regulacji koszty określane będą w proporcji do prawa podatnika do udziału w

przychodzie a nie w zysku, który po pierwsze jest pojęciem niezdefiniowanym, a po drugie pojęciem prawa

bilansowego a nie podatkowego. Przychód jest natomiast pojęciem zdefiniowanym w ustawie, w oparciu o

udział podatnika w przychodach należy więc określać wysokość kosztów.

ROZDZIAŁ 11. KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU

Art. 75

Kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy są koszty poniesione przez podatnika podatku

dochodowego w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów

opodatkowanych podatkiem dochodowym, a także inne koszty, które zgodnie z przepisami ustawy są zaliczone

do kosztów uzyskania przychodów, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej. Poniesione koszty uzyskania

przychodów podatnik obowiązany jest zaewidencjonować, chyba że brak tego obowiązku wynika wprost z

ustawy.

Definicja kosztów uzyskania przychodów odpowiada dotychczasowej. Nowa regulacja wprowadza jednak

ustawowy obowiązek ewidencji tych kosztów jako jednego z dwóch podstawowych elementów podatku

dochodowego.

Art. 76 i 77

Koszty uzyskania przychodów są deklarowane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Przepis wprowadza rozróżnienie na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty

inne niż bezpośrednio związane z tymi przychodami. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z

przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są deklarowane w

tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Przepis ten wprowadza

zasady deklarowania kosztów także w przypadku, gdy są poniesione po zakończeniu tego roku, którego

przychodów dotyczą.

Powyższe zasady są już uregulowane w dotychczasowych przepisach. Nowym rozwiązaniem jest natomiast

wprowadzenie zasady, że jeżeli podatnik podatku dochodowego nie otrzymał dokumentu, na podstawie którego

koszt jest poniesiony, natomiast przychody, uzyskał w danym roku podatkowym, może zarachować koszty jako

koszty uzyskania przychodów w wysokości wydatku, który został uregulowany, a podatnik otrzyma dokument

będący podstawą poniesienia tego kosztu.

Ponadto powyższa regulacja wprowadza pojęcie "zadeklarowania" kosztu w miejsce dotychczasowego

"potrącenia" kosztu będącego pojęciem z dziedziny prawa bilansowego a nie podatkowego.

Nowe rozwiązania mają na celu zmianę terminologii związanej z rozliczaniem kosztów w czasie, a także

wprowadzenie zasady, że brak dokumentu przy jednoczesnym poniesieniu kosztu rozumianego jako wydatek

daje prawo do zadeklarowania tego kosztu jako kosztu uzyskania przychodu. Powyższa zasada dotyczy także

podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów wg tzw. memoriału.

Art. 78

Powyższy przepis stanowi, że należności z tytułów, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz zasiłki

pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez podatnika podatku dochodowego będącego pracodawcą

stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne pod warunkiem, że zostały wypłacone

lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku

prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi koszty są poniesione w dniu o którym


230

mowa w art. 72 ust. 3, chyba że należności te zostały postawione do dyspozycji osoby uprawnionej. Podobne

zasady dotyczą składek z tytułów określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń

społecznych. Powyższe regulacje są zbieżne z dotychczasowymi rozwiązaniami w tym zakresie.

Rozdział 12. Szczególne przypadki poniesienia kosztów uzyskania przychodów

Art. 79 Przepis stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw nabytych nieodpłatnie lub częściowo

odpłatnie, w związku z którymi uzyskano przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z

uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest wartość przychodu albo wartość przychodu

powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń pomniejszona

o sumę odpisów amortyzacyjnych. Powyższa regulacja jest zbieżna z dotychczasowym stanem prawnym.

Art. 80

Kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione przez podatnika podatku dochodowego będącego

pracodawcą na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu

przepisów o pracowniczych programach emerytalnych.

Powyższa regulacje określa obowiązek pracodawcy do zadeklarowania kosztów związanych z realizacją

pracowniczego programu emerytalnego. Przepis ten odpowiada dotychczasowej regulacji w tym zakresie.

Art. 81

Przepis reguluje zasady określania kosztów uzyskania przychodów w przypadku objęcia udziałów (akcji) w

zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w zależności

od przedmiotu wkładu, a także zasady określania tych kosztów w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji)

objętych za ten wkład niepieniężny.

Powyższa regulacja odpowiada dotychczasowym uregulowaniom w tym zakresie. Ze względu na

prawidłowość rozwiązania w tym zakresie zasady określania kosztów uzyskania przychodów zostały

zachowane.

Art. 82 i 83 Przepisy powyższych artykułów regulują zasady określania kosztów uzyskania przychodu w przypadku

nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), odpłatnego

zbycia udziałów (akcji) objętych w wyniku podziału.



zachowane.

Art. 84

W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym

charakterze, jeżeli wynajmujący lub wydzierżawiający przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu

opłat wynikających z takich umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do kosztów uzyskania

przychodów wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza się zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub

wynagrodzenie.



zachowane.

Art. 85

Przepis ten określa zasady uznawania za koszt uzyskania przychodu naliczonego oraz należnego podatku od

towarów i usług. Ust. 1 pkt 1 tego artykułu stanowi, że kosztem uzyskania przychodów podatnika podatku

dochodowego będącego również podatnikiem podatku od towarów i usług jest naliczony podatek od towarów i

usług

a) jeżeli podatnik podatku dochodowego jest zwolniony od podatku od towarów i usług lub nabył towary i

usługi w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług zwolnionych od tego podatku;

b) w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nie

przysługiwało prawo do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrot różnicy

podatku,

W zakresie uznawania za koszt uzyskania przychodu naliczonego nieodliczonego podatku od towarów i

usług powyższa regulacja jest zbieżna z dotychczasową.

Ust. 1 pkt 2 tego artykułu stanowi natomiast, że kosztem uzyskania przychodu jest należny podatek od

towarów i usług z tytułu:


231

a) importu usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz nabycia towarów na terytorium kraju, gdy

obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług ciąży na nabywcy towarów lub usług będącym

podatnikiem podatku dochodowego – jeżeli temu podatnikowi nie przysługiwało prawo do zmniejszenia

kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrotu różnicy podatku z tytułu tych czynności,

b) nieodpłatnie świadczonych usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnikowi

podatku dochodowego będącego podatnikiem podatku od towarów i usług nie przysługiwało prawo do

zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrotu różnicy podatku z tytułu tych

czynności,

c) importu towarów, jeżeli podatnikowi podatku dochodowego będącemu podatnikiem podatku od towarów

i usług przysługiwało prawo do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrotu

różnicy podatku z tytułu tych czynności,

W zakresie uznawania za koszt uzyskania przychodu należnego podatku od towarów i usług ustawa

wprowadza istotne zmiany w stosunku do dotychczasowych rozwiązań w tym zakresie.

W ustawie zrezygnowano z kontynuowania regulacji, zgodnie z którą kosztem uzyskania przychodu jest

należny podatek od towarów i usług w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów na potrzeby

reprezentacji i reklamy. Opodatkowanie czynności przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy wiąże

się bowiem z prawem podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia naliczonego podatku od towarów i

usług z tytułu nabycia (wytworzenia) tych towarów. Opodatkowanie czynności przekazania towarów podatkiem

od towarów i usług oznacza, że czynność ta jest w sensie ekonomicznym neutralna dla podatnika. W tym

przypadku prawo do zaliczenia należnego podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów

stanowiłoby nieuzasadnioną ekonomicznie preferencję - z negatywnymi skutkami finansowymi dla budżetu

państwa.

W ustawie zrezygnowano także z rozwiązania, że kosztem uzyskania przychodu jest należny podatek od

towarów i usług w przypadku świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy. Wyłącznie w przypadku,

gdy podatnikowi podatku dochodowego będącego podatnikiem podatku od towarów i usług nie przysługiwało

prawo do zmniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony lub zwrotu różnicy podatku z tytułu tych

czynności, będzie on miał prawo do zaliczenia należnego podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania

przychodów. Zasada ta dotyczy wszystkich czynności polegających na nieodpłatnym świadczeniu usług.

Ust. 2 wprowadza zasadę, że w przypadku, gdy podatnik podatku dochodowego będący podatnikiem podatku

od towarów i usług wytworzył lub nabył środki trwałe lub nabył wartości niematerialne i prawne

wykorzystywane w całości lub w części do dostawy towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku od

towarów i usług; podatek naliczony z tego tytułu nie zmniejsza kwoty podatku należnego, zwiększa jednak

wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ust. 3 i ust. 4 stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są kwoty zmniejszenia naliczonego podatku od

towarów i usług dokonane przez podatnika podatku dochodowego będącego podatnikiem podatku od towarów i

usług z tytułu obowiązkowych korekt podatku naliczonego dokonywanych na podstawie przepisów podatku od

towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 4. Powyższą zasadę stosuje się w przypadku, gdy podatnik określony w

tym przepisie zmniejszył kwotę podatku należnego o korygowany podatek naliczony.

Przepisy ust. 2 – 4 są zbieżne z dotychczasowymi regulacjami w analizowanym zakresie.

Regulacja wprowadzona tą ustawą ma wymierny wpływ na dochody budżetu państwa. Należy w tym

zakresie zwrócić przede wszystkim uwagę, ze zniesienie dotychczasowego prawa do zaliczenia do kosztów

uzyskania przychodów należnego podatku od towarów i usług związanego z przekazaniem lub zużyciem

towarów oraz świadczeniem usług na potrzeby reprezentacji i reklamy będzie skutkować wyższymi wpływami

do budżetu państwa rzędu kilkuset milionów złotych rocznie.

Art. 86

Przepis wprowadza nowe uregulowania dotyczące zasad uznawania za koszty uzyskania przychodu kwoty

podatku od wartości dodanej oraz podatku obrotowego; ta problematyka nie istnieje w obecnych ustawach: ani o

podatku dochodowym od osób prawnych, ani o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ust. 1 wprowadza zasadę, zgodnie z którą, jeżeli podatnik podatku dochodowego poniósł koszty uzyskania

przychodów, które obejmują również kwotę podatku od wartości dodanej, wartość podatku od wartości dodanej

jest kosztem uzyskania przychodów, chyba że zwiększa wartość początkową środków trwałych oraz wartości

niematerialnych i prawnych. W ust. 2 zastrzeżono jednak, że kwota podatku od wartości dodanej, określona w

ust. 1, nie jest uwzględniana w rozliczeniu podatku dochodowego, jeżeli podatnik podatku dochodowego,

będący jednocześnie podatnikiem podatku od wartości dodanej, zmniejszył kwotę należnego podatku od

wartości dodanej o tę kwotę. Powyższa zasada – stosownie do ust. 3 – jest stosowana odpowiednio w przypadku,

gdy podatnik podatku od wartości dodanej jest podatnikiem podatku obrotowego.

W dotychczasowych regulacjach na gruncie podatku dochodowego brak było przepisów dotyczących tego

zagadnienia. Powodowało to szereg wątpliwości i problemów dla podatników odnośnie podatkowej kwalifikacji

podatku od wartości dodanej oraz podatku obrotowego jako kosztu uzyskania przychodów. Regulacja


232

wprowadzana ustawą eliminuje te wątpliwości, ponieważ stanowi wprost, że kwota podatku od wartości dodanej

(podatku obrotowego) jest kosztem uzyskania przychodu w przypadkach, gdy kwota tego kosztu stanowi koszt

uzyskania przychodu, a ponadto w przypadkach, gdy podatnik podatku od wartości dodanej (podatku

obrotowego) nie obniżył kwoty należnego podatku od wartości dodanej (kwoty podatku obrotowego) o kwotę

naliczonego podatku od wartości dodanej (podatku obrotowego).

Art. 88 i 89

Przepis wymienia rodzaje kosztów, które stanowią koszty uzyskania przychodów u wymienionych

podmiotów - podatników podatku dochodowego. Powyższa regulacja odpowiada dotychczasowym

uregulowaniom w tym zakresie. Ze względu na prawidłowość rozwiązania w tym zakresie, zasady określania

kosztów uzyskania przychodów zostały zachowane.

Art. 90

Przepis stanowi, że dla partnera prywatnego lub spółki, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o partnerstwie

publiczno-prywatnym, określonych w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym, w przypadku nieodpłatnego

przeniesienia na rzecz podmiotu publicznego lub innego podmiotu, o którym mowa w art. 11 ust. 2 tej ustawy,

własności środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w terminie określonym w tej umowie,

kosztem uzyskania przychodu jest wartość początkowa tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i

prawnych, pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.



zachowane.

Rozdział 13. Normatywne koszty uzyskania przychodów

Art. 91

Projektowany przepis reguluje zasady ustalania i deklarowania kosztów uzyskania przychodów w przypadku:

1) nabycia gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste

użytkowanie gruntów;

2) nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa

lub jego zorganizowanych części;

3) ulepszenia środków trwałych,

4) objęcia lub nabycia udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych

papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa

w funduszach kapitałowych,

5) nabycia pochodnych instrumentów finansowych,

6) poniesienia przez udziałowca (akcjonariusza) spółek łączonych lub dzielonych na nabycie lub objęcie

udziałów (akcji) w tych spółkach w przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych,

7) poniesienia przez udziałowca (akcjonariusza) na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) przekazywanych

spółce nabywającej w drodze wymiany udziałów,

8) poniesienia przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów,

9) nabycia lub wytworzenia składnika majątku, otrzymanego przez wspólnika w związku z likwidacją spółki

niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem z takiej spółki, niezaliczonych do kosztów uzyskania

przychodów w jakiejkolwiek formie,

Zasadą jest, że wymienione wydatki (koszty) są kosztami uzyskania przychodów w dacie uzyskania

przychodów z ich odpłatnego zbycia. Powyższa regulacja jest zbieżna z dotychczasowymi rozwiązaniami.

Przepis ten - w przeciwieństwie do dotychczasowych regulacji - zawarty jest w rozdziale ustawy dotyczącym

kosztów uzyskania przychodów, a nie jak dotychczas – niepoprawnie - w katalogu kosztów nie stanowiących

kosztów. Powyższa zmiana ma na celu stosowanie prawidłowej systematyki w ustawie o podatku dochodowym

poprzez umieszczenie zasad ustalania i deklarowania kosztów uzyskania przychodów w części ustawy

dotyczącej kosztów podatkowych.

Art. 92

Przepis reguluje zasady deklarowania kosztów prac rozwojowych. Zgodnie z nim, mogą być one zaliczane

do kosztów uzyskania przychodów:

1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w

okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane.


233


prawidłowość regulacji w tym zakresie zasady określania kosztów uzyskania przychodów zostały zachowane.

Art. 93

Przepis stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami

ustawy.

W ustawie zawarto delegację dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia, w

drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, oraz wartości niematerialnych i

prawnych. Przepis ten odpowiada dotychczasowej regulacji w tym zakresie.

Art. 94

Zgodnie z tym artykułem, kosztem uzyskania przychodów są podstawowe odpisy i wpłaty na fundusze, jeżeli

obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy, a także odpisy i

zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty

działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały

wpłacone na rachunek Funduszu, z zastrzeżeniem tych, które na podstawie przepisów ustawy nie są kosztami

uzyskania przychodów. Przepis ten odpowiada dotychczasowej regulacji w tym zakresie.

Art. 95 Podatnik podatku dochodowego nie określa kosztów dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego w

przypadku, gdy podstawą opodatkowania jest przychód, a w szczególności, gdy uzyskuje przychody z

następujących tytułów:

1) emerytur, rent i zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego;

2) dywidend;

3) z tytułu opodatkowania zryczałtowanego.

Powyższa zasada dotyczy podatników opodatkowanych w formie karty podatkowej, a także osób

duchownych z działalności wykonywanej osobiście, opodatkowanych z zastosowaniem stawek określonych w

załączniku 7 i 8 do ustawy.


prawidłowość rozwiązania w tym zakresie; zasady określania kosztów uzyskania przychodów zostały

zachowane.

Art. 96

Zgodnie z tym przepisem, miesięczne koszty uzyskania przychodów z pracy najemnej są sumą:

kwoty 120,00 zł, a w przypadku, gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania pracownika jest

położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, pracownik nie otrzymuje dodatku za

rozłąkę oraz złoży płatnikowi oświadczenie o spełnieniu tych warunków – kwoty 150,00 zł;

kwot składek:

a) określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych pobranych przez pracodawcę jako

płatnika ze środków pracownika, albo

b) na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, pobrane przez pracodawcę jako płatnika ze środków

pracownika – zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego

obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym państwie

należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej.

Składki określone powyżej nie są kosztem uzyskania przychodów z pracy najemnej, jeśli:

podstawę ich wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu

podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;

zostały odliczone w innym Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w

innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej

od dochodu (przychodu) osiągniętego w tym państwie;

zostały odliczone od podatku w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim lub w innym

państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej;

zostały odliczone od podatku dochodowego (zaliczki na podatek).

Regulacja dotycząca kosztów uzyskania przychodów z pracy najemnej jest całkowicie odmienna od

dotychczasowej. Już od dnia 1 stycznia 1999 r. należało wprowadzić zmiany w zakresie kosztów uzyskania

przychodów w źródle przychodów jakim jest praca najemna, tak by nie było dyskryminacji kosztowej pracy. Do

projektowanych tą ustawą rozwiązań w tym przypadku należy zaliczyć:

prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne,

dwuskładnikowość miesięcznych kosztów uzyskania przychodów,


234

prawo do wyboru rzeczywistych lub kwotowych rocznych kosztów uzyskania przychodów.

Podwyższenie kwotowej części tych kosztów wynika przede wszystkim z "urealnienia" kwoty kosztów w

związku ze zmniejszeniem się wartości pieniądza - "inflacji'.

Art. 97

Ust. 1 tego artykułu stanowi, że koszty uzyskania przychodów z pracy najemnej za rok podatkowy ustala się

jako sumę składek na ubezpieczenia społeczne pobranych przez płatnika ze środków ubezpieczonego w tym

roku oraz iloczynu kwot określonych w art. 96/13F ust. 1 i liczby miesięcy, w których pracownik w roku

podatkowym uzyskał przychody z pracy najemnej, nie więcej rocznie niż 1440,00 zł, a w przypadku, gdy

miejsce stałego lub czasowego zamieszkania pracownika jest położone poza miejscowością, w której znajduje

się zakład pracy, oraz pracownik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę – nie więcej rocznie niż 1800,00 zł, z


Zgodnie z ust. 3 tego artykułu, podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną, uzyskujący

przychody z pracy najemnej, może zrezygnować z ustalania kosztów uzyskania przychodów zgodnie ust. 1 – w

części dotyczącej podanych w nim kwot i zamiast nich zadeklarować w rocznej deklaracji podatku

dochodowego poniesione koszty uzyskania przychodów, dotyczące przychodów z pracy najemnej, obejmujące

koszty:

dojazdu pracownika do zakładu pracy;

wydatkowane przez pracownika w związku wykonaniem obowiązków nałożonych na niego przez

pracodawcę zgodnie z prawem pracy;

świadczeń medycznych w celu zachowania stanowiska pracy;

usług remontowych lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego będącego miejscem zamieszkania

pracownika;

prac pomocniczych dotyczących lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego będącego miejscem

zamieszkania pracownika, w szczególności koszty sprzątania lokalu lub budynku, opieki nad dziećmi i

ludźmi starszymi mieszkającymi z pracownikiem we wspólnym gospodarstwie domowym.

Powyższe wydatki nie są jednak kosztami uzyskania przychodów, jeśli zostały sfinansowane z przychodów

wolnych od podatku dochodowego albo z przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji

podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wydatki określone powyżej zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zostały udokumentowane

fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług wystawionymi przez czynnych

podatników nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku, w przypadku dojazdu do zakładu pracy środkami

transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, zalicza się do kosztów uzyskania

przychodów, jeżeli zostały udokumentowane: imiennymi biletami okresowymi, imiennymi elektronicznymi

biletami (kartami) wraz z doładowaniami udokumentowanymi fakturami VAT w rozumieniu ustawy o podatku

od towarów i usług.

Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy oraz pracy nakładczej za rok

podatkowy nie mogą być jednak wyższe niż 30% przychodów z tego źródła uzyskanych przez pracownika w

roku podatkowym.

Ust. 8 wprowadza zasadę, zgodnie z którą powyższe zasady stosuje się w przypadku podatników podatku

dochodowego składających roczną deklarację za okres krótszy niż rok podatkowy.

W ustawie zawarta jest delegacja ustawowa dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do

określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres poniesionych wydatków zaliczanych do kosztów

uzyskania przychodów z tytułu pracy najemnej za rok podatkowy, wraz z wymogami ich dokumentowania,

kierując się zasadą, że są to koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tego źródła.

Art. 98 Projektowany przepis reguluje przypadki, w których koszty uzyskania przychodu wynoszą 50% uzyskanego

przychodu oraz 20% uzyskanego przychodu. Przepis ten wprowadza także zasadę, że jeżeli podatnik podatku

dochodowego udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy

procentowej określonej powyżej, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Powyższa regulacja odpowiada dotychczasowym unormowaniom w tym zakresie. Ze względu na


zachowane.

Art. 99

Przepis reguluje:

1) rodzaje wierzytelności, które stanowią koszty uzyskania przychodu,

2) zasady uznawania za koszty uzyskania przychodu wierzytelności nieściągalnych,

3) warunki do zaliczenia odpisów aktualizujących wartość wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu,


235

4) zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów rezerw w bankach.

Powyższa regulacja odpowiada dotychczasowym unormowaniom w tym zakresie. Ze względu na


zachowane.

Rozdział 14. Amortyzacja

Regulacje dotyczące amortyzacji pozostały w znacznej mierze analogiczne w stosunku do przepisów ustaw

obowiązujących obecnie. Początek obowiązywania nowych przepisów nie będzie więc prowadził do problemów

interpretacyjnych dotyczących ich stosowania. Przepisy zostały tak sformułowane, aby mogły odnosić się do

wszystkich podatników podatku dochodowego, natomiast przepisy odnoszące się tylko do podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi zostały określone w art. 114. Celem było uczynienie regulacji

przejrzystą i przyjazną w stosowaniu zarówno dla podatników jak i właściwych organów podatkowych.

Najistotniejszą zmianą było podwyższenie do 5000 zł kwoty, od której środki trwałe oraz wartości niematerialne

i prawne uznawane są za podlegające amortyzacji (po spełnieniu pozostałych warunków). Koszty poniżej tej

kwoty (środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zwane „niskokosztowymi”), nie podlegają amortyzacji, a

są zaliczane do kosztów podatkowych na zasadach ogólnych. Przyjęty w dotychczas obowiązujących ustawach

próg w tym zakresie, na poziomie 3500 zł, to regulacja która nie uległa zmianie przez ostatnie kilkanaście lat, nie

uwzględnia więc obecnych uwarunkowań społeczno-gospodarczych.

Art. 100 – 102

W art. 100 wymienione zostały środki trwałe, które podlegają odpisom amortyzacyjnym oraz określone

zostały warunki, jakie muszą zostać spełnione aby wspomnianych odpisów można było dokonać. Analogiczną

treść zawiera art. 101 w stosunku do wartości niematerialnych i prawnych. W art. 102 znajduje się natomiast

katalog środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które z mocy ustawy amortyzacji nie

podlegają .

W przepisach tych zawarte są więc podstawowe uregulowania dotyczące kwestii związanych z odpisami

amortyzacyjnymi. Pozostały one w niezmienione w stosunku do przepisów obowiązujących uprzednio, jako że

dotychczasowa praktyka ich stosowania nie dawała podstaw do twierdzenia, że potrzebna jest zmiana w tym

zakresie. W tej sytuacji dokonane zostały zmiany redakcyjne, polegające na uczynieniu wspomnianych

przepisów bardziej czytelnymi oraz przejrzystymi.

Art. 103 - 105

Art. 103 stanowi, że podatnicy podatku dochodowego mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od

składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 5000 zł, ponieważ wydatki poniesione na ich

nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Ust. 2 tego

artykułu zawiera dodatkowy wymóg - wprowadzenie składników majątku do ewidencji podatkowej podatnika

podatku dochodowego, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

W art. 104 znajduje się natomiast regulacja dotycząca obowiązków podatnika podatku dochodowego w

sytuacji, gdy nabędzie lub wytworzy we własnym zakresie składniki majątku o wartości początkowej

przekraczającej 5000 zł, i ze względu na przewidywany przez niego okres używania równy lub krótszy niż rok

nie zaliczy ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania

przekroczy rok.

W stosunku do przepisów uprzednio obowiązujących oba przepisy pozostały w znacznej mierze bez zmian.

W innej wysokości została określona jednak kwota granicznej wartości początkowej. Została ona podwyższona z

obowiązującej dotychczas kwoty 3500 zł. Zmiana ta podyktowana jest względami ekonomicznymi, gdyż

dotychczasowa wysokość wspomnianej kwoty była zbyt niska, przez co ograniczała możliwość zaliczenia

danego kosztu od razu w poczet kosztów uzyskania przychodów. Należy zauważyć, że od momentu

wprowadzenia przepisów o amortyzacji do systemu prawnego kwota ta nie była zmieniana, a w tym czasie

wartość pieniądza uległa osłabieniu w wyniku procesów ekonomicznych, zwłaszcza inflacji.

Art. 106-109

W artykule 106 znajdują się regulacje dotyczące tego, co należy rozumieć pod pojęciem wartości

początkowej z uwzględnieniem sytuacji szczególnych. W ust. 17 tego artykułu podwyższona została kwota,

której poniesienie na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego w

danym roku podatkowym przekracza 5000 zł powoduje uznanie danego wydatku za ulepszenie. Powyższa

zmiana również uzasadniona jest spadkiem wartości pieniądza od momentu wprowadzenia regulacji o

amortyzacji do systemu prawnego.

Art. 107 zawiera regulacje określające od czego dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. W art. 108 i 109

zawarte są regulacje dotyczące stawek odpisów amortyzacyjnych (metoda liniowa), natomiast w art. 109 -

dotyczące indywidualnego określenia stawek odpisów amortyzacyjnych.


236

W pozostałym zakresie, regulacje zawarte we wskazanych powyżej przepisach inkorporują zasady zawarte w

do przepisach dotychczasowych. Dokonane zostały jedynie zmiany ujednolicające nomenklaturę ustawową oraz

poprawki redakcyjne, aby uczynić regulację bardziej przejrzystą i dzięki temu prostszą w stosowaniu.

Art. 110 – 113

Art. 110 dotyczy tzw. metody degresywnej amortyzacji, którą stosować można tylko dla środków trwałych z

grup 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów

osobowych. Art. 111 normuje sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego.

Art. 112 zawiera regulacje szczegółowe dotyczące szczególnego sposobu dokonywania odpisów

amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego

korzystania, zgodnie z umowami zawartymi na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji, jeżeli z

tych umów wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę ustaloną w

umowach. Art. 113 dotyczy natomiast okresu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości

niematerialnych i prawnych. Powyższe zasady są analogiczne do zawartych w ustawach obowiązujących

obecnie. Dokonane zostały poprawki redakcyjne w celu uczynienia regulacji bardziej czytelną.

Art. 114

W przepisie tym znajdują się regulacje dotyczące wyłącznie podatników podatku dochodowego będących

osobami fizycznymi. Specyfika tych podmiotów uniemożliwiła włączenie tych regulacji do części niniejszego

rozdziału dotyczącej wszystkich podatników. Zadaniem tego artykułu jest utrzymanie możliwości dokonywania

odpisów amortyzacyjnych przez podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi na

podobnych zasadach, jak wynikające z dotychczas obowiązującej ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych.

Rozdział 15. Szczególne zasady określania kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu

W rozdziale 15 zawarte są regulacje dotyczące leasingu podatkowego, związane z problematyką kosztów

uzyskania przychodów. Przepisy te stosuje się w sposób niemal identyczny dla podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi oraz dla podatników podatku dochodowego niebędących osobami

fizycznymi. Wyjątki od tej zasady określone są wyraźnie w przepisach opisywanego rozdziału. Najistotniejszą

zmianą w stosunku do przepisów obecnie obowiązujących ustaw jest oddzielenie regulacji dotyczących kosztów

uzyskania przychodów od zagadnień związanych z identyfikacją przychodu.

Art. 115 i 116

Art. 115 określa, co może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu

podatkowego. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu są to opłaty ustalone w umowie leasingu podatkowego ponoszone

przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych lub wartości

niematerialnych i prawnych.

W ust. 4-6 zawarte są regulacje szczególne, dotyczące określania tego, co może być rozpoznane jako koszt

uzyskania przychodów, związany z umową leasingu podatkowego. Ust. 4 omawianego artykułu zawiera normę

stanowiącą, że jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego finansujący przenosi na

korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej

umowy, kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.

Ust. 5 odnosi się do sytuacji, gdy po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego, finansujący

przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących

przedmiotem tej umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę. Wtedy

kwota wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego w dniu zapłaty do

wysokości różnicy pomiędzy rzeczywistą wartością netto a hipotetyczną wartością netto. Z kolei zgodnie z ust.

6, gdy po upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego, w przypadku o którym mowa w art. 6

ust. 2 pkt 7 lit. a, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości

niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy. Kosztem uzyskania przychodów korzystającego są

wtedy opłaty ustalone przez strony tej umowy. Natomiast ust. 7 analizowanego artykułu dotyczy sytuacji, gdy po

upływie podstawowego okresu umowy leasingu podatkowego, w przypadku o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 7

lit. b, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i

prawne, będące przedmiotem tej umowy. W tym przypadku kosztem uzyskania przychodów korzystającego są

opłaty ustalone przez strony tej umowy, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.

Zasady uregulowane w ust. 4-7 art. 115 pozostały niezmienione w stosunku do przepisów obowiązujących

uprzednio. Zostały one uporządkowane oraz napisane w sposób czytelny i jasny, co znacznie uprości ich

stosowanie.


237

Z kolei w art. 116 znajdują się przepisy dotyczące leasingu finansowego. Określono w nim wprost sytuacje

odnoszące się do umowy leasingu podatkowego, rezygnując ze stosowanej dotychczas metody opisywania tego

zjawiska. Zabieg ten niewątpliwie uczynił regulację znacznie bardziej przejrzystą.

W ust. 1 znajduje się regulacja, że w przypadku umowy leasingu finansowego do kosztów uzyskania

przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 115 ust. 1, w części stanowiącej spłatę

wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Przepis ten stanowi ponadto,

że jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych

przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu, to ustala się ją proporcjonalnie do

okresu trwania tej umowy.

Ust. 2 i 3 odnoszą się do sytuacji, gdy upłynął już podstawowy okres umowy leasingu finansowego. Ust. 2

dotyczy przypadku, gdy po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na

korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej

umowy, natomiast ust. 3 - stanu faktycznego, gdy po upływie podstawowego okresu umowy leasingu

finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. W

tych sytuacjach do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć można opłaty ustalone przez strony, także wtedy,

gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej. Nowym rozwiązaniem w ust. 2 jest regulacja przeniesienia

własności przedmiotu leasingu finansowego. W przepisach dotychczasowych ustaw zawarta była regulacja, że

do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub

wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy

leasingu. Kosztem uzyskania przychodów były jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej.

Nowe rozwiązanie podyktowane jest koniecznością uproszczenia i ujednolicenia regulacji prawnych w

sytuacjach analogicznych.

Ust. 4 odnosi się do przypadku, gdy po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi

na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem

umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę. W tym przypadku do

kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub

wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy.

Kosztem uzyskania przychodów są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej. Kwota

wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów u finansującego.

Jest to kontynuacja dotychczasowych zasad; zmienił się natomiast sposób redakcji przepisu, który został

napisany w sposób jasny, czytelny i precyzyjny.

Przepisy ust. 5 i 6 dotyczą każdego rodzaju leasingu podatkowego. W tym przypadku również przyjęto

zasadę kontynuacji dotychczasowych zasad, dokonując niezbędnych poprawek redakcyjnych

Rozdział 16. Wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów

W rozdziale tym znajduje się zamknięty katalog wydatków, które z woli ustawodawcy nie mogą zostać

uznane przez podatnika podatku dochodowego za koszty uzyskania przychodów, choć poniesione zostały w celu

osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów opodatkowanych podatkiem

dochodowym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów pozostał co do zasady niezmieniony w

stosunku do obecnie obowiązujących regulacji. Najistotniejszą zmianą w stosunku do przepisów uprzednio

obowiązujących ustaw było uregulowanie wprost i w ten sposób rozdzielenie przypadków które są kosztami

uzyskania przychodów, choć moment ich poniesienia określa ustawa od przypadków definitywnie wyłączonych

tej kategorii. W tej ustawie nie występuje sytuacja, w której przepisy dotyczące w istocie kosztów uzyskania

przychodów, znajdowały się wśród przepisów dotyczących kosztów nie będących kosztami uzyskania

przychodów.

Przepisy dotyczące przypadków, które nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, zostały

pogrupowane w sposób tematyczny. Przykładem jest zamieszczenie w odrębnej regulacji - art. 117 - że za

koszty uzyskania przychodów nie uważa się odpisów amortyzacyjnych z tytułów określonych w tym przepisie.

Ponadto rozdział 16 został usystematyzowany ze względu kryterium adresatów norm prawnych zawartych w

jego przepisach. Na początku znajdują się przepisy dotyczące wszystkich podatników podatku dochodowego. W

następnej kolejności zamieszczono uregulowania odnoszące się do podatników podatku dochodowego

niebędących osobami fizycznymi, a na końcu - przepisy dotyczące wyłącznie podatników podatku dochodowego

będących osobami fizycznymi.

Przyczyną takiego ułożenia katalogu kosztów nie będących kosztami uzyskania przychodów była

konieczność uczynienia bardziej przejrzystymi przepisów dotyczących wydatków, które nie mogą zostać

rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów. Jest to niezwykle istotne zarówno dla podatników podatku

dochodowego, jak i dla właściwych organów podatkowych, gdyż precyzyjna regulacja dotycząca tej

problematyki minimalizuje ryzyko powstawania zaległości podatkowych, a zarazem redukuje pracę organów

podatkowych. Regulacja ta wpłynie więc pozytywnie na zakres realizacji postulatu pewności prawa w polskim


238

prawie podatkowym. Jednocześnie, ponieważ większość przepisów nie została zmieniona w porównaniu z

aktualnym stanem prawnym, to wprowadzenie nowych, czytelnych oraz precyzyjnych przepisów dotyczących

przypadków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, nie będzie wpłynie negatywnie na

dochody budżetu państwa z podatku dochodowego.

Dział V. Podstawa opodatkowania


Art. 121

Artykuł ten realizuje podstawową zasadę podatku dochodowego, jaką jest opodatkowanie dochodu,

rozumianego jako nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Przepis ust. 1 wyraża zasadę, że opodatkowany jest dochód zsumowany ze wszystkich źródeł uzyskania

przychodów. W ust. 2 i 3 zawarto wyjątek od tej zasady, ustanawiając szczególne podstawy opodatkowania w

postaci przychodów wymienionych w Rozdziale 19, których nie łączy się z przychodami z pozostałych źródeł;

są to samodzielne podstawy opodatkowania.

Przepisy ust. 4 -10 definiują pojęcie straty oraz sposób jej uwzględnia przy określaniu podstawy

opodatkowania. Podatnik będzie mógł, podobnie jak teraz, obniżyć podstawę o wysokość straty w ciągu co

najwyżej pięciu kolejnych po sobie następujących lat podatkowych – jest to sprecyzowanie funkcjonujących

obecnie uregulowań.

Sposób rozliczania straty w podatkowych grupach kapitałowych jest określony w ust. 6 i 7. Stratę będzie

można rozliczać w obrębie podatkowej grupy kapitałowej wyłącznie w okresie istnienia tej grupy, bez

możliwości uwzględniania strat spółek powstałych przed zawiązaniem grupy oraz powstałych po zakończeniu

istnienia grupy.

Przepisy ust. 8 -10 regulują szczególne przypadki, w których prawo do uwzględniania straty przy określaniu

podstawy opodatkowania nie przysługuje. W tym zakresie kontynuują one zasady zawarte w obecnie

obowiązujących przepisach dotyczących rozliczania straty, zawartych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. i w

ustawie z dnia 26 lipca 1991 r..

Art. 122 W dotychczasowym stanie prawnym wydatki o charakterze inwestycyjnym podatników prowadzących

działalność gospodarczą nie miały bezpośredniego wpływu na wielkość podstawy opodatkowania tym

podatkiem - wydatki te ponoszone są z dochodu po opodatkowaniu, co powoduje, że podmiot gospodarczy

inwestujący jest efektywnie wyżej opodatkowany od podmiotów, które nie wydatkują dochodu na te cele lub

przeznaczają go na konsumpcję.

Nowa ustawa o podatku dochodowym zmienia ten stan rzeczy. Regulacja zawarta w ust. 1 i 2 pozwala na

usunięcie istniejącej obecnie dyskryminacji poprzez umożliwienie podatnikom podatku dochodowego

prowadzącym działalność gospodarczą na wyłączenie z podstawy opodatkowania określonej w art. 121 ust. 1

wydatków o charakterze inwestycyjnym.

Wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę wyłączenia nie mogą jednak być wyższe niż 50% dochodu

podatnika.

Przepis ust. 3 wskazuje na warunki, jakie powinien spełnić podatnik dla zastosowania odliczenia.

Art. 123

Przepis ust. 1 stanowi definicję wydatków inwestycyjnych, o których mowa w art. 122. Wydatkami

inwestycyjnymi są wszelkie wydatki na zakup lub wytworzenie środków trwałych podlegających amortyzacji,

oddawanych do użytkowania na terytorium kraju, z wyjątkiem czterech wymienionych w tym artykule

wyjątków, których wyłączenie spowodowane jest względami celowościowymi. Ta definicja pozwala wyłączyć

zyski inwestowane w majątek gospodarczy z podstawy opodatkowania, zaś uznaje za podlegającą

opodatkowaniu tylko tę część zysków, która jest nieinwestowana albo przeznaczana na inne cele niż

inwestowanie w rozwój majątku trwałego swego przedsiębiorstwa. To rozwiązanie zapewni poprawę

efektywności fiskalnej podatku dochodowego w aspekcie globalnym i, w perspektywie, przyczyni się do

rozwoju gospodarczego. Przepis ust. 2 stanowi dopełnienie ust. 1 poprzez uzupełnienie wydatków

inwestycyjnych o wydatki na ulepszenie środków trwałych.

Wyłączeniu od podstawy opodatkowania nie będą mogły jednak podlegać wydatki podatnika sfinansowane

ze źródeł bezzwrotnych lub zwrócone temu podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Art. 124 Przepis ten umożliwia określenie podstawy opodatkowania (straty) w podatku dochodowym w drodze

szacowania w przypadku, gdy ustalenie tej podstawy na podstawie dostępnej dokumentacji nie jest możliwe.

Nawiązuje częściowo do dotychczasowych regulacji zawartych w art. 24b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. oraz

art. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Jest jednak regulacją bardziej uporządkowaną i przejrzystą.


239

Art. 125 Artykuł ten stanowi dopełnienie art. 121 ust. 4-13 w zakresie ustalania straty. Zgodnie z nim przychodów

osiąganych z należności licencyjnych, praw autorskich, dywidend oraz innych, stanowiących odrębne podstawy

opodatkowania, nie uwzględnia się przy ustalaniu straty. Prawo do uwzględnienia pozostawiono wyłącznie

podatnikom podlegającym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu prowadzącym zakład na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej - pod warunkiem, że:

1) przychody te są osiągane z należności licencyjnych itp. praw oraz

2) przychody te są związane z działalnością tego zakładu.

Przepis ust. 2 przewiduje również brak prawa do uwzględniania w stracie podatkowej strat spółek

dokonujących przekształceń oraz w przypadku prywatyzacji i komercjalizacji.

Art. 126

Przepis ten ustanawia ogólną zasadę, zgodnie z którą przychody osiągane przez podatników podatku

dochodowego podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (rezydentów) osiągane za granicą,

w przypadku braku zwolnienia lub braku umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania regulującej tę kwestię

– wchodzą w skład podstawy opodatkowania podatku dochodowego, a co za tym idzie - podlegają

opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w ustawie. Przepis ten odnosi się do

wszystkich podstaw opodatkowania.

Rozdział 18. Skumulowana podstawa opodatkowania

Art. 127

Przepis ust. 1 ustanawia zasadę ogólną opodatkowania skumulowanego dochodu podatnika podatku

dochodowego uzyskanego ze wszystkich źródeł uzyskania przychodów. Dochody nie podlegają kumulacji tylko

i wyłącznie w przypadkach enumeratywnie wyliczonych w ustawie.

Przepisy ust. 2 - 4 regulują sposoby ustalania skumulowanego dochodu podatnika podatku dochodowego

przypadku prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Przepis ust. 2 odnosi się w tym zakresie do

dochodu ustalonego na podstawie ksiąg rachunkowych, ust. 3 - do dochodu ustalonego na podstawie podatkowej

księgi przychodów i rozchodów, zaś ust. 4 - do dochodu uzyskiwanego z odpłatnego zbycia składników majątku

wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Przepisy te nawiązują częściowo do obecnych regulacji art. 24 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. oraz art. 9

ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Art. 128

Projektowany artykuł reguluje sposób określania zaliczki na podatek dochodowy podatników podatku

dochodowego prowadzących ewidencję w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczególny

sposób obliczania tej zaliczki w przypadku remanentu. Przepis ten nawiązuje częściowo do obecnej regulacji art.

44 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., stanowiąc jego bardziej precyzyjne uregulowanie.

Art. 129

Ustalenia podstawy opodatkowania dla obliczania zaliczek z tytułu pracy najemnej podatnika podatku

dochodowego będącego osobą fizyczną jest materią tego artykułu. Przepis ust. 2 stanowi dopełnienie ust. 1 w

zakresie, w jakim podatnik z tytułu pracy najemnej otrzymuje świadczenia niepieniężne, uwzględniając ich

wartość w podstawie opodatkowania jednorazowo bądź – na wniosek pracownika – rozłożoną w czasie.

Art. 130

Są w nim wymienione dochody zmniejszające podstawę opodatkowania oraz warunki dokonywania tych

zmniejszeń. Nawiązuje on w swojej treści do regulacji zawartej w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

dotyczącym zwolnień przedmiotowych, nie zawiera jednak wszystkich jego regulacji a jedynie te, które powinny

zostać zaliczone do kwot zmniejszających podstawę opodatkowania.

Rozdział 19. Odrębne podstawy opodatkowania

Art. 131

Przepis ten wyraża zasady ogólne niniejszego rozdziału, dotyczącego odrębnych podstaw opodatkowania.

Podstawy te nie łączą się z innymi dochodami, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej. Jest to przepis

stanowiący lex specialis – nie podlegają kumulacji z innymi podstawami opodatkowania tylko i wyłącznie

podstawy opodatkowania opisane w niniejszym rozdziale.


240

Art. 132 Ust. 1 stanowi implementację Dyrektywy Rady 2003/49/WE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania

stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych

Państw Członkowskich. Jest on odpowiednikiem dotychczas obowiązujących: art. 29 ustawy z dnia 26 lipca

1991 r. oraz art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Art. 133

Przepis ust. 1 niniejszego artykułu stanowi implementację Dyrektywy Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca

2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek. Przepis ust. 2

definiuje pojęcie udziału w zyskach osób prawnych. Ostatni przepis tego artykułu nakazuje, przy ustalaniu

przychodu z tego tytułu, kierować się unormowaniami zawartymi w art. 134-138.

Art. 134-138

Przepisy te precyzują regulację zawartą w art. 133. Ich celem jest ułatwienie podatnikowi rozpoznania i

właściwego opodatkowania przychodu z udziału w zyskach osób prawnych. Przepisy te nawiązują do

dotychczasowej regulacji zawartej w art. 24 ust. 5-18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., zostały jednak znacząco

poprawione i uporządkowane.

Art. 139 - 142 i 145

Regulacje te bazują częściowo na obowiązujących dotychczas przepisach art. 30-30c i 30e ustawy z dnia 26

lipca 1991 r. Przy zachowaniu dotychczasowych zasad opodatkowania przychodów, a w niektórych przypadkach

dochodów, z regulacji tych usunięto wszelkie elementy niezwiązane z określeniem podstawy opodatkowania –

zostały one przesunięte do odpowiednich rozdziałów ustawy o podatku dochodowym. W ten sposób, zgodnie z

celami niniejszej kodyfikacji podatku dochodowego, uwypuklony został element stanowiący podstawę

opodatkowania, co ułatwi podatnikom stosowanie tych przepisów.

W art. 139 określono szczególne podstawy opodatkowania występujące u podatników będących osobami

fizycznymi, które nie są przychodami z kapitałów pieniężnych ani papierów wartościowych. Art. 140 określa

szczególne podstawy opodatkowania występujące u podatników będących osobami fizycznymi będące

przychodami kapitałowymi, natomiast art. 141 szczególne podstawy opodatkowania występujące u podatników

będących osobami fizycznymi będące przychodami z papierów wartościowych notowanych w obrocie

publicznym.

Przepis art. 142 określa szczególną podstawę opodatkowania w przypadku prowadzenia pozarolniczej

działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej lub działalności rolniczej (podstawa

opodatkowania w tzw. podatek liniowy). Przepis ten jest odpowiednikiem dotychczasowego art. 30c ustawy z

dnia 26 lipca 1991 r.

Natomiast w art. 145 określono szczególną podstawę opodatkowania w przypadku uzyskania dochodów z

odpłatnego zbycia nieruchomości.

Art. 143 i 144

Przepisy tych dwóch artykułów określają podstawę opodatkowania u podatników podatku dochodowego

będący osobami fizycznymi opodatkowanymi w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W art.

143 uregulowany został sposób określania tej szczególnej podstawy opodatkowania oraz warunki, jakie

podatnicy muszą spełnić dla zastosowania tej formy opodatkowania, w tym również przesłanki powodujące

utratę prawa do zastosowania tego sposobu opodatkowania. Przepis art. 144 wymienia te kategorie podmiotów,

wobec których podstawa opodatkowania opisana w art. 143 nie może znaleźć zastosowania.

Przepisy te stanowią odpowiedniki dotychczasowych regulacji zawartych w art. 6-8 ustawy z dnia 20

listopada 1998 r.

Rozdział 20. Szczególne zasady obliczania podstawy opodatkowania

Art. 146 - 152

Wskazane przepisy regulują zasady, jakimi mają kierować się podatnicy podatku dochodowego będący

podmiotami powiązanymi, gdy dochodzi między nimi do zawarcia transakcji.

Art. 146 zawiera podstawowe zasady dotyczące obowiązku sporządzania dokumentacji transakcji pomiędzy

takimi podmiotami. Określono w nim m.in. definicję podmiotów powiązanych, specyficzne sposoby szacowania

powstałych dochodów w wyniku tego typu transakcji, a także przypadki, w których przepisy te mają

odpowiednie zastosowanie. Opisane regulacje mają charakter porządkujący w stosunku do przepisów zawartych

w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 11 ustawy o podatku dochodowym od

osób prawnych.

Art. 147 określa dane, które ma zawierać dokumentacja takich transakcji, oraz warunki, po spełnieniu

których podmioty są obowiązane do jej sporządzenia. Ust 4 i ust. 5 tego przepisu stanowią nowość. Zgodnie z


241

nimi, dokumentacja musi być sporządzona zgodnie ze stanem rzeczywistym, oraz zgodnie z przepisami prawa.

Powoduje to, że jej wymaganymi cechami są rzetelność i niewadliwość. Celem wprowadzenia tych zmian jest

zwrócenie uwagi na doniosłość poprawnego sporządzania tej dokumentacji, co ma ograniczyć błędy w jej

sporządzaniu. Ponadto, w ust. 5 zawarto definicję samej transakcji; jest to umowa lub umowy dotyczące nabycia

lub zbycia towarów bądź praw majątkowych lub świadczenia usług. Zmiana ta ma charakter ułatwiający

poprawne stosowanie omawianych przepisów.

Art. 148, art. 149 i art. 150 to przepisy (§ 3, 4 i 5) zawarte dotychczas w rozporządzeniu Ministra Finansów

w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu

eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów

powiązanych. Co istotne, Minister Finansów zawarł tego samego typu informacje w rozporządzeniu dotyczącym

sposobu i trybu określania dochodów osób fizycznych. Określono również sposób, w jaki właściwe organy

podatkowe ustalają dochód podmiotu powiązanego oraz to, w oparciu o jakie informacje to robią. Projektowana

ustawa zawiera znajdujące się w rozporządzeniach przepisy, gdyż wymagają tego zasady techniki legislacyjnej,

a zarazem zapewni to przejrzystość regulacji oraz ułatwi stosowanie przepisów o tzw. cenach transferowych.

Art. 151 normuje postępowanie organu podatkowego w przypadku, gdy podatnik podatku dochodowego, w

związku z dokonaniem transakcji, nie przedstawi tym organom dokumentacji, albo jego dokumentacja będzie

nierzetelna.

Z kolei art. 152 to upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych, aby określił, w

drodze rozporządzenia, sposób i tryb określania dochodów w drodze oszacowania oraz sposób i tryb

eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych,

uwzględniając w szczególności m.in. wytyczne Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

Należy podkreślić, że nierzetelna dokumentacja jest równoznaczna w skutkach z brakiem dokumentacji.

Art. 153 - 155

Wskazane przepisy stanowią odzwierciedlenie dotychczasowych regulacji zawartych odpowiednio w art. 6,

art. 6a oraz art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Regulują one szeroko rozumiane zasady

dotyczące wspólnego opodatkowania małżonków, a także dotyczące dochodów małoletnich dzieci własnych i

przysposobionych.

Uznano, że powyższe przepisy ustawy obowiązującej są niezbędne i skonstruowane w sposób niebudzący

wątpliwości i dlatego powinny zostać częścią projektowanej ustawy. Przyjęto bowiem założenie, że jeżeli dane

przepisy są prawidłowe i korzystne dla podatnika, nie należy w nie ingerować.

Art. 156

Przepis ten reguluje sposób określania podstawy opodatkowania w przypadku uzyskiwania przychodów z

działów specjalnych produkcji rolnej.

Opiera się on częściowo na uregulowaniach zawartych dotychczas w art. 24 ustawy o podatku dochodowym

od osób fizycznych. Ponadto zawarte w nim zostało upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów

publicznych, aby w porozumieniu w ministrem właściwym do spraw rolnictwa ogłosić, w drodze

rozporządzenia, normy szacunkowe dochodu rocznego z działów produkcji rolnej.

Zmiany mają charakter porządkowy, ponieważ stosowanie tychże przepisów nie budzi wątpliwości.

Art. 157

Przepis ten określa szczególny sposób obliczania podstawy opodatkowania w przypadku wystąpienia u

podatnika dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych, o ile nie nastąpiło ono w ramach wykonywanej

działalności gospodarczej.

Art. 158

Treść art. 158 została zaczerpnięta z obowiązującego dotychczas art. 7a ustawy o podatku dochodowym od

osób prawnych. Zawiera zasadę określającą, co stanowi podstawę opodatkowania w podatkowych grupach

kapitałowych, a także wskazanie sposobu, w jaki oblicza się dochody i straty spółek wchodzących w skład takiej

grupy.

Art. 159

Przepis ten wprowadza nieznaną dotychczas polskim ustawom o podatkach dochodowych instytucję

opodatkowania kontrolowanej spółki zagranicznej. Obowiązujące dotychczas przepisy, oparte na prawie

unijnym i umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, pozwalały na:

- swobodę przepływu kapitału na terytorium Unii Europejskiej, co należało rozumieć jako brak ograniczeń

w przepływie m. in. zysków osiąganych ze spółek położonych na tym terytorium,

- opodatkowaniu zysków osiąganych ze spółek położonych w innych państwach w państwie źródła, tzn.

wyłącznie w kraju, w którym te zyski zostały osiągnięte.


242

Ten stan rzeczy prowadził niekiedy do patologii, powodując „wyprowadzanie” spółek do państw

posiadających mniejsze obciążenie podatkowe, umożliwiając podatnikom opodatkowanie wypracowanego zysku

niższą, zagraniczną stawką podatku - przy jednoczesnym uniknięciu obciążenia podatkiem polskim.

Niniejszy przepis zmienia ten stan rzeczy, umożliwiając opodatkowanie w Polsce zysku osiągniętego z takich

spółek. Będzie on jednak znajdować zastosowanie wyłącznie w przypadkach, gdy założenie spółki za granicą

miało na celu uniknięcie opodatkowania polskim podatkiem dochodowym; jeżeli podatnik wykaże, że spółka

założona za granicą prowadzi tam rzeczywistą działalność gospodarczą oraz że jej utworzenie nie miało na celu

uniknięcia opodatkowania wyższym podatkiem w Polsce – zysk z tej spółki nie będzie podlegać w naszym kraju

opodatkowaniu. Przepis ten jest zgodny z prawem unijnym – prawo do wprowadzenia takiej formy

opodatkowania potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 12 września 2006 r.

(C-196/04).

Art. 160

Przepis ten, podobnie jak art. 159, ma na celu zapobieżenie unikania opodatkowania podatkiem dochodowym

przez podatników prowadzących działalność gospodarczą. Ma on „zniechęcić” podatników będących

przedsiębiorcami do podejmowania działań mających na celu likwidację rzeczywistej działalności na terytorium

Polski i przenoszeniu jej do krajów o niższym obciążeniu podatkowym. Oprócz tego ma stanowić utrudnienie

dla podatników zamierzających przenieść prowadzoną działalność do państwa o np. niższych kosztach pracy.

Jeżeli podatnik zdecyduje się na takie działanie, wyprowadzenie majątku służącego do prowadzenia działalności

gospodarczej opodatkowane zostanie zgodnie z tym przepisem.

Rozdział 21. Odliczenia od podstawy opodatkowania

Art. 161

Przepis ten pozwala na odliczenie od skumulowanej podstawy opodatkowania wydatków poniesionych przez

podatnika podatku dochodowego prowadzącego działalność gospodarczą na zakup nowych technologii. Przepis

ten stanowi nawiązanie do rozwiązań zawartych w dotychczasowych regulacjach art. 26 ustawy z dnia 26 lipca

1991 r. i art. 18b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.; zostały jednak dostosowane do potrzeb nowej kodyfikacji

podatku dochodowego, zaktualizowane i napisane w sposób bardziej zrozumiały.

Najistotniejsze zmiany w porównaniu z dotychczasowym stanem prawnym dotyczą warunków zastosowania

tego odliczenia. Przedmiotowy przepis pozwala na odliczenie podstawy opodatkowania do 75 % kwoty będącej

równowartością wydatków poniesionych przez podatnika podatku dochodowego na nabycie nowej technologii,

uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona przez podatnika podatku

dochodowego w roku podatkowym. Dotychczasowe przepisy pozwalały jedynie na odliczenie 50 % tej kwoty.

Jednocześnie wydłużono do 5 lat termin, w którym podatnik może utracić prawo do tej ulgi, w przypadku gdy:

1) udostępni innym podmiotom w całości lub w części prawa do nowej technologii; nie dotyczy to

przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału

dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek

handlowych, albo

2) zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan

likwidacji, albo

3) otrzyma w jakiejkolwiek formie zwrot wydatków na nabycie technologii.

Dodano jednocześnie fakultatywne upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

powalające na określenie szczegółowych dodatkowych warunków kwalifikowania przez podatników podatku

dochodowego wydatków jako wydatków na nabycie nowych technologii. Przepis ten dodano w celu

uniemożliwienia zastosowania przedmiotowej regulacji do niepożądanej i gospodarczo szkodliwej pozornej

optymalizacji podatkowej.

Art. 162 - 164

Przepisy te stanowią odzwierciedlenie znajdujących się w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych, art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych

przez osoby fizyczne, a także art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ich przedmiotem jest,

przede wszystkim, lista wydatków zmniejszających podstawę opodatkowania. Art. 162 ma zastosowanie do

podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, a art. 163 - do opłacających ryczałt od

przychodów ewidencjonowanych, zaś art. 164 – do podatników niebędących osobami fizycznymi.

Zostały w nich określono również m. in. takie kwestie: jaką część podstawy opodatkowania może stanowić

łączna kwota odliczeń, szczególne zasady związane z odliczeniem darowizn., reguła dotycząca obliczania

wysokości wydatków zmniejszających podstawę do odliczenia. Określono także, czego nie dotyczy zmniejszenie

kwoty podstawy opodatkowania.

Zawarto w nich także regułę mającą zastosowanie do podatników podatku dochodowego opłacających

ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, która reguluje zmniejszenie podstawy opodatkowania o stratę i


243

wydatki określone w art. 131, jeżeli nie zmniejszyły one podstawę opodatkowania lub nie zostały zaliczone do


Omawiane regulacje mają charakter porządkujący.

Dział VI. Podatek należny, zobowiązanie podatkowe, nadpłata podatku

Rozdział 22. Zasady ogólne

Art. 165.

Artykuł ten definiuje pojęcie „podatku należnego” będącego wynikiem iloczynu wysokości podstawy

opodatkowania oraz odpowiedniej stawki podatku. Ponadto określa również pojęcie podatku należnego z tytułu

zaliczki. Warunkiem powstania podatku należnego jest uzyskanie przez podatnika podatku dochodowego

podstawy opodatkowania w roku podatkowym, bądź w przypadku podatku należnego z tytułu zaliczki podstawy

opodatkowania w okresie cząstkowym. Przepis 165 ust. 1 i 2 definiuje podatek należny, z tytułu uzyskania

przez podatnika podatku dochodowego skumulowanej podstawy opodatkowania.

Ust. 3 tego artykułu odnosi się z kolei do przypadków, w których podatek należny powstaje z tytułu

uzyskania odrębnych podstaw opodatkowania, które nie podlegają kumulacji - takich jak m.in. dochody z

nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach uzyskiwanych przez

osoby fizyczne. Podatek należny jest wówczas określany według stawek określonych w art. 169 ust. 2-15.

Art. 166

Przepis ten wprowadza do systemu prawnego instytucję, która na gruncie przepisów o podatkach

dochodowych nie miała odpowiednika w dotychczasowym stanie prawnym. Zasadą jest, że zobowiązanie

podatkowe jest równe podatkowi należnemu. Podatnik może lub musi w przypadkach określonych w ustawie

dokonać odpowiednich zmniejszeń bądź zwiększeń tego podatku. Przypadki, w których kwota podatku

należnego ulega zwiększeniu, są określone w art. 182, tj.:

1) w razie cofnięcia zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej, o kwotę podatku

należnego wynikającego z podstawy opodatkowania ustalonej z tytułu prowadzenia działalności

gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej;



w art. 179;



Termin powstania zobowiązania podatkowego dla skumulowanej podstawy opodatkowania określono na

pierwszy dzień następujący po zakończeniu roku podatkowego. Ustawa określa również pojęcie zobowiązania

podatkowego w przypadku podatku należnego z tytułu zaliczki – jest nim pierwszy dzień następujący po okresie

podatkowym, za który powstaje podatek należny z tego tytułu.

W odniesieniu do podstaw opodatkowania, które stanowią wyjątek od zasady kumulacji zobowiązanie

podatkowe powstaje w dniu uzyskania przychodu.

Art. 167

Art. 167 pozwala podatnikowi podatku dochodowego zmniejszyć kwotę podatku należnego o szczególny

rodzaj nadpłaty podatku, który został określony w rozdziale 26 ustawy. Prawo do obniżenia podatku należnego o

nadpłatę podatku jest więc instytucją odrębną i dodatkową w stosunkach do innych kategorii nadpłaty podatku

określonych w Ordynacji podatkowej.

Możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę tej nadpłaty została również wyłączona w przypadku, gdy

właściwy organ podatkowy zaliczył ten rodzaj nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych powstałych z tytułu

innych podatków bądź też z tytułu zaległości podatkowych.

Art. 168

W ustawie określono domniemanie prawdziwości danych, którymi posługuje się podatnik - poza

przypadkami, gdy właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi te dane w innej wysokości.

Przyjęto więc fundamentalną zasadę, że zadeklarowane przez podatnika kwoty: podatku należnego,

zobowiązania podatkowego, straty, a także podstawy opodatkowania, w tym zwolniony od podatku, przyjmuje

się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej. Przepis ten jest zarazem przejawem obowiązującej w polskim

porządku prawnym zasady samoobliczenia podatku.

Rozdział 23. Stawki podatku

Art. 169

Art. 169 określa katalog procentowych stawek podatku dochodowego dla podatników podatku dochodowego

będących zarówno osobami fizycznymi jak i podatnikami niebędącymi osobami fizycznymi. Zasadą jest, że dla


244

skumulowanej podstawy opodatkowania stawka podatku wynosi 19 %. Wyjątkiem od tej zasady są stawki

podatkowe wymienione w ust. 2-15 oraz w art. 170, przewidującym skalę podatkową dla podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi uzyskującym podstawy opodatkowania wynikające z określonych

w tym przepisie źródeł przychodów. Pozostałe wyjątki dotyczą szczególnych form opodatkowania, np. karty

podatkowej.

W stosunku do wcześniej obowiązującego stanu prawnego ustawa o podatku dochodowym w jednym

miejscu jasno i precyzyjnie odnosi poszczególne stawki podatku do konkretnych podstaw opodatkowania, które

zostały szczegółowo określone w Dziale V ustawy. Stawki podatku pogrupowane na stawki odnoszące się do

podatku należnego pobieranego u źródła z tytułu przychodów uzyskiwanych przez podatników

nieposiadających rezydencji podatkowej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (art. 169 ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt

1).

Ustawa również określa stawki podatku, które wcześniej były definiowane jako ryczałt od przychodów

ewidencjonowanych. Stawki określone w art. 169 odnoszą się do poszczególnych liter części I załącznika nr 11

do ustawy.

Art. 169 zawiera również stawki, które można określić mianem stawek sankcyjnych. W szczególności należy

wskazać na stawkę określoną w ust. 6 art. 169. Jest to stawka przewidziana dla podstawy opodatkowania

stanowiącą stratę, jaką generują podatnicy podatku dochodowego niebędący osobami fizycznymi nielegalnie

transferując zyski poza terytorium Polski. Pozostałe stawki sankcyjne zostały określone w wysokości 50 % i

75 % oraz 8,5 %, 17 % i 20 % dla podatników podatku dochodowego którzy są opodatkowani z tytułu

świadczenia usług, o których mowa w części I załącznika nr 11 do ustawy.

Art. 170 i 171

Ustawa przewiduje dwa przedziały skali: pierwszy opodatkowany z zastosowaniem stawki 18 % do

wysokości podstawy opodatkowania określonej jako 85.528 zł; drugi opodatkowany według stawki 32 %, w

przypadku osiągnięcia przez podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną podstawy

opodatkowania ponad 85.528 zł.

Opodatkowanie według skali jest zasadą i przewidziane jest dla podatników podatku dochodowego

uzyskujących przychody z tytułu:

1) pracy najemnej;

2) członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;

3) emerytury lub renty;

4) działalności wykonywana osobiście przez osoby fizyczne;

5) pozarolniczej działalności gospodarczej;

6) działalności rolniczej innej niż działy specjalne produkcji rolnej;

7) działów specjalnych produkcji rolnej;

8) umowy leasingu;

9) najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również

dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego



10) kapitały pieniężne osób fizycznych, z wyłączeniem dywidend i innych form udziału w zyskach osób

prawnych;

11) praw majątkowych osób fizycznych, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w

pkt 11;

12) odpłatnego zbycia innych rzeczy ruchomych przez osoby fizyczne, jeżeli nie następuje w wykonywaniu



zamiany;

13) innych źródeł.

Ustawa przewiduje, że podatnik podatku dochodowego może opodatkować się na wg stawek przewidzianych

dla świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 11 jeżeli złoży właściwemu organowi podatkowemu

pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania w nim określonych.

Ponadto podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi mogą wybrać sposób opodatkowania

dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej według stawki w wysokości 19 %. W tym przypadku są

obowiązani do złożenia właściwemu organowi podatkowemu do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego

oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik podatku dochodowego rozpoczyna

prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o

swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik podatku dochodowego nie złożył oświadczenia na

podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu organowi podatkowemu, nie później niż

w dniu uzyskania pierwszego przychodu.


245

Ustawa w art. 171 ust. 2-4 określa również metody unikania podwójnego opodatkowania w przypadku, gdy

podatnika uzyskuje również podstawę opodatkowania poza terytorium RP. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu jeżeli

podatnik podatku dochodowego oprócz podstawy opodatkowania, dla której podatek należny został określony

zgodnie ze skalą podatkową, uzyskał również podstawę z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania do ustalenia podatku

należnego stosuje się metodę wyłączenia z progresją.

Z kolei ust. 3 i 4 przewidują metodę zaliczenia proporcjonalnego (kredytu podatkowego) w sytuacji, kiedy

podatnik oprócz dochodów na terytorium RP uzyskał również dochody poza jej granicami, a umowa o unikaniu

podwójnego opodatkowania przewiduje tego rodzaju metodę lub w sytuacji, kiedy podatnik uzyskuje podstawę

opodatkowania na terytorium kraju, z którym Polska nie zawarła stosowanej umowy. Podobna metoda znajduje

zastosowanie w sytuacji, kiedy podatnik uzyskuje jedynie podstawę opodatkowania poza granicami RP która nie

jest zwolniona od podatku na podstawie umowy lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita

Polska nie zawarła umowy.

Wyjątek od zasady opodatkowania wg skali przewiduje w zakresie przychodów z najmu art. 172. Ustawa

dopuszcza bowiem opodatkowanie wg stawki 8,5% tego rodzaju podstawy opodatkowania, jeżeli podatnik złoży

właściwemu organowi podatkowemu pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania określonej w art. 144 ust.

2.

Art. 173

Ustawa w szczególnym przypadku, tj. jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną nie

ujawnia w Rzeczypospolitej Polskiej podstawy opodatkowania lub zaniża podstawę opodatkowania, ponieważ

przychody ujawnia dla potrzeb podatku o podobnym charakterze do podatku dochodowego w państwie

członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczypospolita Polska lub w państwie trzecim. Wówczas określa w

drodze decyzji administracyjnej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym organ podatkowy lub organ

kontroli skarbowej według stawki w wysokości 50 %.

Art. 174

Jeżeli podatnicy podatku dochodowego niebędący osobami fizycznymi, posiadający siedzibę na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskują również podstawę opodatkowania poza jej granicami i podstawa ta nie jest

zwolniona z podatku w rozliczeniu za rok podatkowy, podstawę tę łączy się z podstawą opodatkowania

uzyskaną przez podatnika podatku dochodowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od

podatku należnego określonego od łącznej podstawy opodatkowania odlicza się kwotę równą podatkowi

zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego

przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na podstawę opodatkowania uzyskaną w obcym

państwie. Ustawa zatem przewiduje w tym zakresie metodę zaliczenia proporcjonalnego, która ulega pewnej

modyfikacji. W przypadku bowiem gdy:

1) podatnik podatku dochodowego będący spółką posiadającą osobowość prawną podlega

nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskuje przychody z dywidend oraz innych przychodów

z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej, oraz

2) podstawa opodatkowania, o której mowa w pkt 1, uzyskiwana jest z tytułu udziału w zyskach spółki

podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na

miejsce ich osiągania, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą

umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącego państwem członkowskim lub innym

państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, oraz

3) spółka, o której mowa w pkt 1, posiada w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, bezpośrednio nie mniej

niż 75% udziałów (akcji)

- odliczeniu podlega również kwota podatku należnego od dochodów, z których zysk został wypłacony,

zapłaconego przez spółkę, o której mowa w pkt 2, w państwie jej siedziby, w części odpowiadającej

udziałowi spółki, o której mowa w pkt 1, w wypłaconym zysku spółki, o której mowa w pkt 2.

Art. 175

Podobnie jak w dotychczasowym stanie prawnym, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej

umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową, jest możliwe

pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika

certyfikatem rezydencji.


246

Rozdział 24. Stawki podatku dotyczące zaliczek

Art. 176 - 178

Konsekwencją wprowadzenia przepisu definiującego podatek należny z tytułu zaliczki (art. 165 ust. 2) oraz

zobowiązania podatkowego z tego samego tytułu jest wprowadzenie przepisów określających stawki podatku

dotyczące zaliczek.

Ustawa przewiduje, że dla podatników podatku dochodowego niebędących osobami fizycznymi oraz dla

osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną w sposób liniowy, stawka

podatku dotycząca zaliczki wynosi 19 %.

W przypadku zaś osób fizycznych będących podatnikami podatku dochodowego rozliczających się według

skali stawkę podatku dotyczącej zaliczki określa tabela zawierająca progresywną skalę podatkową (art. 170 ust.

1 ustawy).

W art. 177 ustawa określa wysokość stawki podatku dotyczącego zaliczki pobieranej przez płatników,

którzy są podatnikami podatku dochodowego będącymi osobami fizycznymi w okresie od stycznia do grudnia,

które wynoszą:

18 % podstawy opodatkowania uzyskanej przez podatnika podatku dochodowego w danym miesiącu za

miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym podstawa opodatkowania uzyskana od

początku roku w tym zakładzie pracy przekroczyła kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego

przedziału skali,

32 % podstawy opodatkowania uzyskanej przez podatnika podatku za miesiące następujące po miesiącu,

w którym podstawa opodatkowania od początku roku przekroczyła kwotę stanowiącą górną granicę

pierwszego przedziału skali.

Stawka 18%, o której mowa w art. 177, ma także zastosowanie do podatnika podatku dochodowego, który

oświadczy, że za dany rok zamierza opodatkować dochody wraz z małżonkiem bądź od dochodów rodzica lub

opiekuna prawnego, podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, będącego panną,

kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację

w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został

pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku

podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1) małoletnie,

2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek)

pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty,

przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe

obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, natomiast za rok podatkowy przewidywane i

określone w oświadczeniu:

1) dochody podatnika podatku dochodowego nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a

odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej

2) dochody podatnika podatku dochodowego przekroczą górną granicę pierwszego przedziału skali, a

odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub

dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali.

Powyższe stawki podatku dotyczące zaliczek, mają zastosowanie odpowiednio do zaliczek pobieranych

przez następujących płatników:

1) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane

"zakładami pracy",

2) organy rentowe pobierający zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy

przychodów z tytułu emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych,

nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent

strukturalnych oraz rent socjalnych,

3) organ rentowy pobierający zaliczkę od zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych bezpośrednio

przez tego płatnika, stosując najniższą stawkę procentową.


wypłacanych przez nie emerytur i rent,


wypłacanych przez nie stypendiów;

6) organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy;


Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;


oraz skazanym;

http://srv2.abc.online.wolterskluwer.pl/WKPLOnline/index.rpc#hiperlinkDocsList.rpc?hiperlink=type=merytoryczny:nro=Powszechny.832179:part=a6u4:nr=5&full=1

http://srv2.abc.online.wolterskluwer.pl/WKPLOnline/index.rpc#hiperlinkDocsList.rpc?hiperlink=type=merytoryczny:nro=Powszechny.832179:part=a6u4p2:nr=1&full=1




247


kosztów spółdzielni;


wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;



U. Nr 122, poz. 1143, z późn. zm.).

Rozdział 25. Zmniejszenia lub zwiększenia podatku należnego

Art. 179 - 181

Art. 179 normuje kwotę podatku należnego podatników podatku dochodowego będących osobami

fizycznymi określonych według skali oraz dla podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

w zakresie prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, która ulega w kolejności zmniejszeniu o

następujące kwoty:

1) składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach

opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn.

zm.):

a) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach

opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,

b) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej

finansowanych ze środków publicznych

2) składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne


ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim

lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji

Szwajcarskiej, pod warunkiem że:

a) nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest podstawa opodatkowania zwolniona od podatku na

podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,

b) składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w inny, niż Rzeczpospolita Polska

państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego

lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od podstawy opodatkowania albo podatku w

tym państwie albo nie została odliczona na podstawie składki zapłacone w roku podatkowym ze

środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim

współpracujących,

c) istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych

ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania

przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik

opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

W artykule tym, prawie nie ma zmian w stosunku do stanu poprzedniego. Został wykreślony następujący

zapis: ,,obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od

podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie

przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku’’, ponieważ i tak kwota ta nie może przekroczyć

7,75% podstawy wymiaru tej składki, zatem jest znacząco niższa od kwoty pobranej bądź wpłaconej składki na

ubezpieczenie zdrowotne.

Art. 180 dotyczący ulgi na wychowywanie dzieci pozostaje w stanie niezmienionym w stosunku do

przepisów obecnie obowiązujących.

Przepis ten określa wszelakiego typu przypadki i prawa z jakich może skorzystać podatnik zmniejszając

kwotę podatku należnego zgodnie ze skalą, zmniejszonego o kwotę składki jaka przypada na każde małoletnie

dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1) wykonywał władzę rodzicielską,

2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy

zawartej ze starostą.

Art. 181 jest całkowita nowością, upoważnia podatnika podatku dochodowego, który wybrał opodatkowanie

przychodów z działalności rolniczej podatkiem dochodowym do zmniejszenia kwoty należnego podatku

dochodowego w deklaracji rocznej podatku dochodowego, o kwotę stanowiącą równowartość 50 %

zapłaconego podatku rolnego za rok podatkowy, którego dotyczy deklaracja.

http://n45bis.lex.pl/WKPLOnline/#hiperlinkText.rpc?hiperlink=type=tresc:nro=Powszechny.393708&full=1



248

Art. 182

Artykuł ten określa przypadki, w których podatnik podatku dochodowego zobowiązany jest do zwiększenia

kwota podatku należnego, w następujących sytuacjach:

1) w razie cofnięcia zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej, o kwotę podatku

należnego wynikającego z podstawy opodatkowania ustalonej z tytułu prowadzenia działalności

gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej,



w art. 179,



W tym zakresie ustawa o podatku dochodowym kontynuuje rozwiązania zawarte w znoszonych jej mocą

ustawach.

Rozdział 26. Szczególna nadpłata podatku

Art. 183 - 186

Nadpłata podatku dochodowego jest nową instytucją prawną, odrębną od nadpłaty, o której mowa w

Ordynacji podatkowej i dopełnia jej regulację.

Przepis ten definiuje pojęcie „nadpłaty podatku dochodowego’’: jest to nadwyżka zapłaconych zaliczek przez

podatników podatku dochodowego bądź zaliczek pobranych przez płatników, nad kwotą podatku należnego

pomniejszonego zgodnie z art. 179-181.

Nadpłata ta powstaje w dniu następującym po pierwszym dniu następującym po zakończeniu roku

podatkowego, a także w sytuacji której dochodzi do nadpłacenia lub nienależnej zapłaty podatku przez płatnika

podatku należnego określonego od podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 132 ust. 1 pkt 1-5.

Nadpłata podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego,

chyba że dochodzi do skorygowania deklaracji rocznej podatku dochodowego przez podatnika podatku

dochodowego – wówczas nadpłata podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia jej skorygowania.

Nadpłatę podatku dochodowego zwraca się w terminie 3 miesięcy licząc od dnia złożenia korekty

miesięcznej deklaracji płatnika podatku dochodowego.

Dział VII. Zapłata podatku

Rozdział 27. Zaplata podatku i zaliczek na podatek przez podatników

Art. 187 - 205

Ustawa w odrębnym rozdziale określa szczegółowo obowiązki podatników w zakresie obliczania oraz

zapłaty podatku i zaliczek na podatek. Zebranie wszystkich przepisów określających obowiązki podatnika w

zakresie zapłaty podatku i zaliczek na podatek w jednym rozdziale ma na celu usystematyzowanie regulacji w

tym zakresie, które dotychczas znajdowały się w różnych częściach ustaw. Zasadniczo przepisy określające

obowiązki podatników w zakresie sposobu obliczania oraz zapłaty podatku i zaliczek na podatek nie uległy

zmianie w porównaniu z dotychczasowymi regulacjami w tym zakresie.

Wprowadzone zmiany polegają w głównej mierze na ujednoliceniu pojęć i instytucji, które zostały

zdefiniowane we właściwych częściach ustawy. W odrębnym rozdziale została określona właściwość organów

podatkowych w zakresie podatku dochodowego, przez co w treści przepisów niniejszego rozdziału nie

występuje już wskazanie, jaki organ jest właściwy w sprawie; pojawia się natomiast określenie „właściwy organ

podatkowy”, a właściwość została określona w Rozdziale 2 ustawy. Takie ukształtowanie treści przepisów

eliminuje bałagan legislacyjny, gdyż dana materia jest całościowo uregulowana w jednym rozdziale i nie jest

rozrzucona w treści całej ustawy.

W ustawie pozostawiono wszelkie dotychczasowe udogodnienia związane z rozliczeniem podatku dla tzw.

małych podatników i podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej.

W Rozdziale 27 skodyfikowane zostały zasady zapłaty podatku i zaliczek na podatek przez podatników

podatku dochodowego będących zarówno osobami fizycznymi, jak i prawnymi. W związku z wprowadzeniem

jednolitego podatku dochodowego, który obejmuje również zryczałtowane formy opodatkowania określone

dotychczas w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez

osoby fizyczne, w niniejszym rozdziale określono również zasady zapłaty podatku przez podatników podatku

dochodowego będących osobami fizycznymi podlegających opodatkowaniu ryczałtem ewidencjonowanym.

Rozdział 28. Zapłata podatku i zaliczek na podatek przez płatników

Ustawa w kolejnym rozdziale określa szczegółowo obowiązki płatników w zakresie obliczania, pobierania i

zapłaty podatku i zaliczek na podatek. Zebranie wszystkich przepisów określających obowiązki płatnika w

jednym rozdziale ma na celu usystematyzowanie regulacji w tym zakresie, które dotychczas znajdowały się w

różnych częściach ustaw. Zasadniczo przepisy określające obowiązki płatników nie uległy zmianie w zakresie


249

sposobu obliczania, pobierania i zapłaty podatku i zaliczek na podatek w porównaniu z dotychczasowymi

regulacjami w tym zakresie. Nowością jest uwzględnianie przez płatników będących zakładami pracy nowej

formuły określania kosztów uzyskania przychodów z pracy najemnej.

W Rozdziale 28 skodyfikowane zostały zasady obliczania, pobierania i zapłaty podatku i zaliczek na podatek

przez podatników podatku dochodowego będących zarówno osobami fizycznymi, jak i prawnymi.

Art. 206 – 207

Pierwszą grupą płatników, których obowiązki regulowane są w Rozdziale 28 ustawy są osoby fizyczne,

osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane w ustawie – tak jak to

było dotychczas - "zakładami pracy", które są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku

zaliczki na podatek dochodowy od podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, którzy

uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub

spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a

w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Ustawa nie wprowadza zmian w sposobie poboru zaliczek przez płatników – „zakłady pracy” przyjmując

dotychczas obowiązujące zasady w tym zakresie – z jednym niezmiernie ważnym wyjątkiem. Zmianie uległy

jedynie zasady dotyczące potrącania kosztów uzyskania przychodów z pracy najemnej.

Na dotychczasowych zasadach określono również sposób pobierania zaliczek na podatek dochodowy od

dochodów uzyskanych przez podatnika będącego osobą fizyczną z pracy wykonywanej poza terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej. Płatnik nie pobiera zaliczek od tych dochodów - pod warunkiem, że dochody te

podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Płatnik pobiera zaliczki

na podatek dochodowy z tego tytułu - na wniosek podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną.

Art. 208

W ustawie nie uległy zmianie w porównaniu do dotychczas obowiązujących regulacji, obowiązki rolniczych

spółdzielni produkcyjnych oraz innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną. Podmioty te, jako płatnicy,

są obowiązane na zasadach analogicznych z dotychczasowymi pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek

dochodowy od dokonywanych na rzecz podatników podatku dochodowego będących członkami spółdzielni lub

ich domownikami wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, udziału w dochodzie podzielnym spółdzielni, a

także uzyskiwanych od spółdzielni przez tych podatników zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Art. 209 – 211 i 213

Nie uległy zmianie - w porównaniu do dotychczas obowiązujących regulacji - obowiązki organów

rentowych, które są obowiązane, na zasadach analogicznych z dotychczasowymi, jako płatnicy pobierać zaliczki

miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy przychodów z tytułu emerytur i rent, świadczeń

przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, rent

strukturalnych oraz rent socjalnych, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Art. 212

Analogicznie jak w dotychczasowych przepisach ukształtowane zostały zasady poboru miesięcznych

zaliczek przez następujących płatników:


wypłacanych przez nie emerytur i rent,


wypłacanych przez nie stypendiów,

3) organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy,


Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,


oraz skazanym,


kosztów spółdzielni,


wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,



U. Nr 122, poz. 1143, z późn. zm.),

9) podmiot przyjmujący na praktykę absolwencką - od świadczeń pieniężnych wypłacanych z tytułu

odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach

absolwenckich.





250

Art. 214

Przepis ten reguluje na dotychczasowych zasadach termin poboru różnicy między podatkiem wynikającym z

rocznego określenia (dokonanego przez płatnika na wniosek podatnika), a sumą zaliczek pobranych za miesiące

od stycznia do grudnia.

Art. 215

Na dotychczas obowiązujących zasadach określone zostały terminy wpłaty zaliczek na podatek przez

płatników – zakłady pracy, rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją

rolną i organy rentowe. Zaliczki są płatne w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym

pobrano zaliczki, na rachunek właściwego organu podatkowego. Zmianie nie uległy również zasady

przekazywania zaliczek przez płatników będących zakładami pracy chronionej i zakładami aktywności

zawodowej.

Art. 216 - 221

Zmianie nie uległy również zasady pobierania i zapłaty zaliczek na podatek przez płatników wypłacających

niektóre świadczenia a tytułu działalności wykonywanej osobiście, z praw majątkowych. Analogicznie do

dotychczasowych regulacji ukształtowano pobór przez płatników podatku dochodowego od dokonywanych

wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych. Nie zmieniły

się również terminy wpłaty zaliczek, sporządzania i przekazywania rocznych deklaracji i imiennych informacji

w tym zakresie.

Wprowadzono analogiczne do dotychczasowych regulacje, zgodnie z którymi płatnicy na wniosek podatnika

podatku dochodowego będącego osobą fizyczną obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek

dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali podatkowej, wyższą stawkę podatkową

określoną w tej skali. Analogiczne są również regulacje dotyczące uwzględniania przez płatnika zwrotu przez

podatnika nienależnie pobranych świadczeń.

Art. 222

W analogiczny sposób jak dotychczas ukształtowano obowiązki płatnika, którym jest komornik sądowy lub

podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku

służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy.

Art. 223 i 224

W analogiczny sposób jak dotychczas ukształtowano obowiązki płatnika dokonującego wypłat należności z

tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Dział VIII. Dokumentacja, deklaracje, informacje i ewidencje podatkowe.


Art. 225

Podatnik oraz płatnik podatku dochodowego (następca prawny) obowiązany do składania deklaracji

podatkowych ma również obowiązek rzetelnego i zgodnego z prawem dokumentowania, ewidencjonowania i

deklarowania zdarzeń istotnych dla rozliczenia tego podatku oraz przechowywania wszelkich dokumentów

związanych z rozliczeniem podatku. Obowiązek przechowywania dokumentów dotyczy również podatników

zwolnionych podmiotowo od podatku dochodowego oraz uzyskujących wyłącznie przychody zwolnione od

podatku dochodowego na podstawie przepisów ustawy, przychody od których zaniechano poboru podatku na

podstawie odrębnych przepisów oraz przychody nie podlegające podatkowi dochodowemu.

Art. 226

Artykuł uszczegóławia określoną w art. 60 całkowicie nową instytucję, nieznaną w obecnym podatku

dochodowym – „zasadę rozliczania podatku”, zgodnie z którą podatnik może powiadomić właściwy organ

podatkowy w formie pisemnej o sposobie rozliczenia podatku, w tym m. in. interpretacjach stosowanych przez

podatnika przepisów podatkowych dotyczących tego rozliczenia. Właściwy organ podatkowy może złożyć

zastrzeżenia do zasad rozliczania podatku przez podatnika (w terminie trzech miesięcy), dotyczące niezgodności

z prawem sposobu prowadzenia rozliczenia lub interpretacji przepisów podatkowych. W przypadku braku takich

zastrzeżeń, postępowanie podatnika nie skutkuje odpowiedzialnością za wykroczenie lub przestępstwo

karnoskarbowe, nawet w przypadku, gdy zaległości podatkowe w tym podatku ciążące na podatniku, powstały

po złożeniu tych zasad. Przesłanką wprowadzenia niniejszej regulacji jest konieczność realizowania, a

faktycznie - zbudowania zasady zaufania obywateli (podatników) do organów podatkowych.

W ust. 6 zawarto fakultatywne upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych, na

podstawie której może określić w drodze rozporządzenia, formularz zasad rozliczenia podatku dochodowego


251

Rozdział 30. Dokumenty podatkowe

Art. 227

Projektowany artykuł wprowadza obowiązek dokumentowania przez osoby fizyczne, które nie prowadzą

ewidencji podatkowej, poniesionych wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodów: fakturami VAT,

rachunkami oraz zawartymi umowami. Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie wskazanych dokumentów, podatnik

podatku dochodowego sporządza zastępczy dowód księgowy w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Art. 228 - 230

Przepisy określają, jakie dokumenty stanowią podstawę zapisów w prowadzonej ewidencji podatkowej.

Jeżeli ewidencję podatkową stanowią księgi rachunkowe – podstawą zapisów są dowody księgowe określone w

przepisach o rachunkowości. Pozostali podatnicy, tj. prowadzący ewidencję podatkową inną niż księgi

rachunkowe, dokonują zapisów na podstawie dokumentów określonych w art. 228 ust. 2 i 3, art. 229 i art. 230.

Przepisy art. 228 ust. 4 – 5 określają zasady poprawiania błędów w dokumentach stanowiących postawę

zapisów w ewidencji podatkowej; inny sposób korygowania błędów nie jest – w podatku dochodowym –

dopuszczalny.

Rozdział 31. Deklaracje podatkowe i informacje podatkowe.

Art. 231 - 233

Przepis wprowadza obowiązek składania deklaracji rocznych podatku dochodowego oraz dokonania wpłaty

podatku należnego albo różnicy między podatkiem należnym od podstawy opodatkowania a sumą wpłaconych

przez podatnika lub pobranych przez płatnika zaliczek za okres od początku roku:

a) przez podatników będących osobami fizycznymi - w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po

roku podatkowym,

b) nie będących osobami fizycznymi - w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku

podatkowym;

Ust. 2 wymienia podmioty zwolnione z obowiązku składania deklaracji rocznych podatku dochodowego.

Przepis art. 233 określa podatników obowiązanych do złożenia we właściwym organie podatkowym – poza

deklaracją roczną podatku dochodowego - dodatkowych dokumentów, tj.:

a) sprawozdania wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych w

terminie 10 dni od daty zatwierdzenia sprawozdania rocznego (spółki składają odpis uchwały

zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe),

b) sprawozdania o realizacji uznanej przez właściwy organ podatkowy w drodze decyzji metody ustalania

ceny transakcyjnej.

Art. 234

Mocą tego artykułu zobowiązuje się podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

podlegającymi ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, którzy zamierzają opuścić terytorium RP, do

złożenia deklaracji rocznej podatku dochodowego, jeżeli osiągają przychody bez pośrednictwa płatników lub w

przypadku, gdy płatnik nie jest obowiązany do dokonania rocznego obliczenia podatku.

Art. 235

Podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, są obowiązani w ciągu trzech miesięcy po

przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi warunek

wyłączenia z opodatkowania dochodów, złożyć deklarację o wysokości dochodów z pracy uzyskanych w roku

poprzedzającym rok podatkowy i wpłacić należny podatek. Jeżeli zamierzają opuścić przed tym terminem

terytorium RP, są obowiązani złożyć deklarację podatkową przed opuszczeniem terytorium kraju.

Art. 236 i 237

W tych przepisach określono przypadki, w których płatnik podatku dochodowego obowiązany jest

sporządzić roczne obliczenie podatku od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym oraz zakres

składanego przez podatnika płatnikowi oświadczenia. Ust. 4 nakłada obowiązek sporządzenia rozliczenia

rocznego na organy rentowe będące płatnikami oraz określa wyłączenia z tego obowiązku.

Przepis ust. 5 stanowi, że jeżeli podatnik uzyskuje przychody wypłacane przez organ rentowy oraz inne

przychody podlegające kumulacji, obowiązany jest do sporządzenia i złożenia rocznej deklaracji podatku

dochodowego; w tym przypadku rozliczenie roczne sporządzone przez organ rentowy stanowi informację

podatkową przekazywaną podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu.

Szczegółowe zasady sporządzania rocznego obliczenia podatku przez płatnika podatku dochodowego określa

art. 237.


252

Art. 238 i 239

Przepisy dotyczą określają obowiązki w zakresie deklaracji składanych przez podatników podatku

dochodowego prowadzących działy specjalne produkcji rolnej oraz opodatkowanych w formie ryczałtu od

przychodów ewidencjonowanych, tj.:

a) podatnicy podatku dochodowego osiągający dochody z działów specjalnych produkcji rolnej, którzy nie

prowadzą ewidencji podatkowej w postaci ksiąg rachunkowych albo podatkowej księgi przychodów i

rozchodów – składają deklaracje o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku następnym - w

terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy. Przepis nakłada również obowiązek

informowania o innych zdarzeniach mających wpływ na informacje podane w deklaracji;

b) podatnicy podatku dochodowego opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych -

składają deklaracje o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego

ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

Przepisy te są kontynuacją dotychczasowych rozwiązań w tym zakresie.

Art. 240

Projektowany artykuł wprowadza nowe rozwiązania w zakresie obowiązku składania deklaracji w trakcie

roku podatkowego. Rozwiązanie to jest konieczne w celu bieżącego nadzoru oraz weryfikacji rozliczeń

podatkowych oraz w celu wyeliminowania zjawiska permanentnej niepewności, czy wpłata należności jest

prawidłowej wysokości. Obecnie ze względu na brak deklaracji podatkowych składanych w trakcie roku

podatkowego, podatnicy napotykają dziś na utrudnienia w uzyskaniu zaświadczenia o nie zaleganiu z

zobowiązaniami podatkowymi.

Przepis wprowadza obowiązek składania kwartalnych deklaracji w terminie do dnia 20 miesiąca

następującego po każdym kwartale oraz możliwość składania deklaracji miesięcznych w terminie do dnia 20

miesiąca następującego po każdym miesiącu. Deklaracje nie są składane, jeżeli zaliczkę zobowiązany jest pobrać

płatnik, a także gdy rozliczenie podatku z tytułu przychodu następuje w deklaracji rocznej.

Płatnicy pobierający zaliczki trakcie roku podatkowego obowiązani są do składania deklaracji miesięcznych

o wysokości pobranych zaliczek na podatek dochodowy w miesiącu, którego dotyczy deklaracja, w terminie do

dnia 20 miesiąca następującego po każdym miesiącu. Zlikwidowano istniejący obecnie obowiązek składania

deklaracji rocznych przez płatnika dla potrzeb tego podatku.

Art. 241 - 248

Przepisy określają przypadki, w których płatnicy podatku dochodowego obowiązani są sporządzić i

przekazać właściwemu organowi podatkowemu - imienne informacje o wysokości dochodu, tj:

a) płatnicy podatku dochodowego, którzy nie dokonują rocznego określenia podatku, w terminie do końca

lutego roku następującego po roku podatkowym; wyjątek określony w ust. 5 przewidziany jest dla

podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, którzy mogą wystąpić do

płatnika z wnioskiem o sporządzenie informacji – w tym przypadku termin przekazania dokumentu

wynosi 14 dni,

b) organ rentowy będący płatnikiem oraz płatnik stypendiów - w terminie do końca lutego, po upływie roku

podatkowego,

c) płatnicy podatku dochodowego, którzy dokonują wypłat należności podatnikom podlegającym

ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułów wymienionych w art. 245 ust. 1 – w terminie do

końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym; płatnicy ci mają również obowiązek

złożyć do właściwego organu podatkowego oraz przekazać podatnikowi imienną informację w terminie

do 15 dnia miesiąca po miesiącu pobrania podatku oraz roczną informację – do dnia 20 stycznia roku

następującego po roku podatkowym.

d) podmioty dokonujące wypłat odsetek oraz przychodów uzyskanych w związku ze sprzedażą, zwrotem lub

umorzeniem akcji, udziałów lub jednostek we wskazanych przypadkach - w terminie do końca miesiąca

następującego po zakończeniu roku podatkowego; określa zasady sporządzania imiennych informacji w

tym przypadku,

e) podmioty dokonujące wypłat należności lub świadczeń wymienionych w art. 63 ustawy – w terminie do

końca lutego następującego po roku podatkowym.

Art. 249

Niniejszy przepis zawiera upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do

określenia w drodze rozporządzenia wzorów deklaracji i informacji podatkowych.


253

Rozdział 32. Ewidencje

Art. 250

Przepis określa ogólne zasady dotyczące wszystkich ewidencji prowadzonych dla potrzeb podatku

dochodowego. Ewidencje podatkowe mają zawierać dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji

oraz informacji podatkowych.

Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną działalność

opodatkowaną podatkiem dochodowym, są obowiązani w prowadzonej ewidencji wyodrębnić przychody i

związane z nimi koszty oraz przyporządkować je do poszczególnych rodzajów działalności - podlegającej

opodatkowaniu podatkiem tonażowym i podatkiem dochodowym.

Rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną wyodrębniają

dochody i koszty dotyczące produkcji rolniczej roślinnej i zwierzęcej niepolegającej na prowadzeniu działów

specjalnych produkcji rolnej.

Art. 251

Podatnik podatku dochodowego jest obowiązany prowadzić ewidencję rzetelnie i w sposób niewadliwy.

Przepis określa warunki uznania ewidencji za prowadzoną w sposób prawidłowy oraz za odzwierciedlającą stan

rzeczywisty.

Ustawa nakłada na podatników podatku dochodowego obowiązek sporządzenia wydruków zapisów

dokonywanych za dany miesiąc, gdy ewidencja podatkowa jest prowadzona przy zastosowaniu technik

informatycznych.

Art. 252

W przypadku, gdy podatnik podatku dochodowego zaniża przychody lub w ogóle nie wykazuje ich w

ewidencji podatkowej oraz jednocześnie w deklaracji rocznej podatku dochodowego, a właściwy organ

podatkowy lub organ kontroli skarbowej w postępowaniu podatkowym określił zaległość podatkową będącą

skutkiem tego zaniżenia, stawka odsetek za zwłokę na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej od tej

zaległości zwiększa się o 5 punktów procentowych.

Sankcja nie ma zastosowania do podatników zwolnionych na podstawie ustawy z obowiązku prowadzenia

ewidencji oraz jeżeli podstawa opodatkowania została określona przez właściwy organ w drodze oszacowania

lub organ określił należny podatek w drodze decyzji.

Art. 253

Przepis określa podatników, dla których księgi rachunkowe prowadzone zgodnie z odrębnymi przepisami

stanowią ewidencję podatkową dla potrzeb podatku dochodowego. Podatnicy ci są obowiązani do uwzględnienia

w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia

wysokości odpisów amortyzacyjnych – również nie będących kosztami uzyskania przychodów.

Art. 254

Podatnicy uzyskujący przychody z działalności gospodarczej, a nie prowadzący ewidencji podatkowej w

postaci ksiąg rachunkowych oraz inne podmioty wskazane w tym przepisie obowiązani są prowadzić podatkową

księgę przychodów i rozchodów oraz uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych

i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Art. 255

W przypadku zlecenia przez podatnika prowadzenia księgi podmiotowi uprawnionemu do usługowego

prowadzenia ewidencji, podatnik jest obowiązany powiadomić o tym właściwy organ podatkowy oraz prowadzić

w miejscu wykonywania działalności ewidencję sprzedaży oraz inne ewidencje wymienione w tym przepisie.

Podatnicy korzystający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jeżeli nie prowadzą odrębnej ewidencji

czynności opodatkowanych dla potrzeb podatku od towarów i usług, mogą w ewidencji sprzedaży w odrębnej

kolumnie wykazywać przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz łączną kwotę

dziennej sprzedaży wynikającą z faktur, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Art. 256 - 260

Przepisy wprowadzają obowiązek oraz zasady prowadzenia poszczególnych ewidencji, tj.:

a) ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) ewidencji przez podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi opodatkowanymi w

formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

c) ewidencji wyposażenia,

d) ewidencji zatrudnienia przez podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

opodatkowanymi w formie karty podatkowej,


254

e) kart przychodów przez podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi

opodatkowanymi w formie karty podatkowej, dokonujący pracownikom wypłat należności ze stosunku

pracy,

f) ewidencję kupna i sprzedaży wartości dewizowych przez podatników prowadzących działalność

kantorową,

g) ewidencję pożyczek i zastawionych rzeczy przez podatników prowadzących działalność w zakresie

udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów).

Art. 261

Projektowany artykuł zawiera katalog podatników zwolnionych z obowiązku prowadzenia ewidencji dla

potrzeb podatku dochodowego.

Art. 262

Z obowiązku prowadzenia ewidencji zwolnieni są również podatnicy osiągający przychody z najmu,

podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, jeżeli prowadzą oni

prawidłowo ewidencję dla potrzeb podatku od towarów i usług, na podstawie której można dokonać rozliczenia

oraz sporządzić deklarację w podatku dochodowym.

Dział IX. Zryczałtowany podatek dochodowy.

Rozdział 33. Karta podatkowa

Art. 263 - 284

Celem nowej ustawy jest stworzenie jednolitej regulacji powszechnego podatku dochodowego - zastąpienie

dotychczas obowiązujących regulacji prawnych dotyczących opodatkowania dochodów podatników,

rozproszonych dotychczas w różnych aktach prawnych, jedną ustawą.

W Tabeli 1 (zestawienie wpływów budżetowych za lata 2005 – 2010 z tytułu karty podatkowej) została

przedstawiona symulacja z której wynika, że od 2008 r. widoczna jest znaczna tendencja spadkowa dochodów

budżetu z tej formy opodatkowania. W analizowanym okresie nastąpił istotny spadek efektywności fiskalnej

tego podatku - wystąpił nominalny i realny spadek dochodów. Jednak mimo ciągłego spadku zainteresowania tą

formą opodatkowania znaczna liczba podatników wciąż z niej korzysta, co stanowi istotne wpływy dla budżetów

gmin.

Tabela 1.

Podatek od działalności gospodarczej osób fizycznych opłacany w formie karty podatkowej

Rok

Dochody planowane

Dochody wykonane

2005 131 123 481 120 528 519

2006 114 787 453 114 827 109

2007 107 422 368 108 136 686

2008 102 392 047 100 088 659

2009 95 446 785 94 256 048

2010 90 925 162 89 227 716

W związku z powyższym postanowiono tę formę opodatkowania działalności gospodarczej osób fizycznych

pozostawić na dotychczas obowiązujący zasadach. Został utrzymany i inkorporowany do ustawy o podatku

dochodowym dotychczasowy zakres opodatkowania oraz zasady ustalania i poboru zryczałtowanego podatku

dochodowego w formie karty podatkowej określone dotychczas w ustawie o zryczałtowanym podatku

dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Postanowiono pozostawić dotychczasowy zakres podatników mogących skorzystać z tej formy

opodatkowania oraz warunki, jakie muszą być spełnione, aby osoby te mogły skorzystać z karty podatkowej.

Ponadto wysokość tego podatku została ustalona na zasadach dotychczasowych według stawek miesięcznych

określonych w załączniku nr 6 do ustawy, które mogą być obniżone w przypadkach szczególnie uzasadnionych

w przypadku, gdy podatnik złoży wniosek do właściwego organu podatkowego.

Utrzymano dotychczasowe zasady waloryzacji stawki zryczałtowanego podatku w formie karty podatkowej.

Przepisy te dotyczą wysokości stawek określonych w załączniku nr 8 do ustawy, które będą corocznie

podwyższane w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie

pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku

ubiegłego.


255

Rozdział 34. Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych

Art. 285 - 286

W zakresie zryczałtowanej formy opodatkowania osób duchownych następuje kontynuacja zasad

określonych w dotychczasowych przepisach. Utrzymuje się stawki ryczałtu zarówno od przychodów

proboszczów, jak i przychodów wikariuszy, które określone są kwotowo w załącznikach 9 i 10 do ustawy o

podatku dochodowym. Wysokość stawek uzależniona jest od liczby mieszkańców parafii. Podstawą do

obliczenia wysokości podatku jest więc liczba mieszkańców danej parafii, a nie liczba wiernych.

Utrzymano dotychczasowe zasady waloryzacji stawki zryczałtowanego podatku od przychodów osób

duchownych. Przepisy te dotyczą wysokości stawek określonych w załączniku nr 9 i 10 do ustawy, które będą

corocznie podwyższane w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych

w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego

okresu roku ubiegłego.

Art. 287 - 288

Wprowadzono regulację dotyczącą obniżenia ryczałtu dla osób duchownych o kwotę składki na

ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze

środków publicznych bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale, za jaki płacony jest podatek (ryczałt).

Należy zauważyć, że właściwy organ podatkowy, na wniosek osoby duchownej, może obniżyć stawkę

podatku, jeżeli liczba wyznawców na danym terenie stanowi mniejszość w ogólnej liczbie mieszkańców. Osoba

duchowna w zaistniałym przypadku zobowiązana jest dołączyć do wniosku oświadczenie o liczbie wyznawców.

Art. 289-293 Przepisy dotyczące zapłaty podatku oraz składania rocznych deklaracji również zostały uregulowane według

zasad dotychczasowych określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych

przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Osoby duchowne opłacają ryczałt, pomniejszony o zapłaconą w

kwartale składkę na ubezpieczenie zdrowotne bez wezwania - w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po

upływie kwartału, a za czwarty kwartał - do dnia 28 grudnia roku podatkowego, na rachunek właściwego urzędu

skarbowego.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym do dnia 31 stycznia roku następującego po roku

podatkowym mają one obowiązek złożenia we właściwym organie podatkowym, którym kieruje naczelnik

urzędu skarbowego właściwy według miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim, rocznej

deklaracji. W deklaracji tej wykazuje się jedynie wysokość zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie

zdrowotne. Wartości całkowitych dochodów rocznych podawać nie trzeba. W ciągu roku deklaracji

podatkowych nie składa się.

Rozdział 35. Zasady przekazywania części podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego

Art. 294 i 295

Ustawa o podatku dochodowym zawiera regulacje dotyczące przekazywania 1 % podatku należnego od

podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Rozwiązanie to odpowiada mechanizmowi, który aktualnie określony jest w ustawie o podatku dochodowym od

osób fizycznych i jako spełniające ważne funkcje społeczne – zasługuje na kontynuację.

Rozdział 36. Zryczałtowane opodatkowanie dochodów z odpłatnego zbycia przez osoby fizyczne

nieruchomości i niektórych praw majątkowych.

Art. 296

Przepis określa co stanowi podstawę opodatkowania w przypadku odpłatnego zbycie przez osoby fizyczne:

1) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

2) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu


3) prawa wieczystego użytkowania gruntów,


przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w pkt 1 - 3 - przed upływem

pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku

zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podstawą opodatkowania w tych przypadkach jest dochód, tj. nadwyżka przychodów z odpłatnego zbycia

nad kosztami ich uzyskania (koszty te zostały określone w art. 298 ustawy o podatku dochodowym).

Przepis ten nie ma zastosowania w przypadkach, gdy budowa lub zbycie nieruchomości, części

nieruchomości lub udziału w nieruchomością są przedmiotem działalności gospodarczej podatnika podatku


256

dochodowego; przychód ze sprzedaży nieruchomości i prawa jest dla podatnika podatku dochodowego

przychodem z działalności gospodarczej.

Powyższy przepis określa także sposób określenia dochodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości

lub praw w drodze zmiany; w tych przypadkach dochód powstaje u każdej ze stron umowy i jest określony

zgodnie z ust. 2 tego przepisu.

Art. 297

Przepis ten określa sposób opodatkowania w przypadku podatników podatku dochodowego będących

osobami fizycznymi objętych nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, którzy osiągają przychody z

odpłatnego zbycia nieruchomości lub niektórych praw majątkowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

gdy dochody te nie są zwolnione na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania – przychody te

łączy się z przychodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższa zasada znajduję

zastosowanie także do podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną podlegającą

nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskującego przychody, o których mowa w tym rozdziale

wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku dochodowego na

podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Koszty uzyskania przychodów określa się wówczas zgodnie z art. 298 ustawy o podatku dochodowym.

Art. 298

W tym artykule określono, jakie wydatki uważa się za koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego

zbycia nieruchomości lub praw majątkowych (o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku

dochodowym). Kosztami tymi są udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia,

powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości i praw majątkowych.

Wysokość tych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i

usług, faktur otrzymanych od podatnika podatku od wartości dodanej lub podatnika podatku obrotowego oraz

dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przepis ust. 2 określa sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia

nieruchomości i praw nabytych w drodze darowizny lub inny nieodpłatny sposób.

W ust. 5 i 6 zawarta jest zasada, że koszty uzyskania przychodów zmniejsza się o kwotę odpisów

amortyzacyjnych dokonanych od zbywanych odpłatnie dóbr, jeśli odpisy te uprzednio podatnik zaliczył do


Art. 299

Przepis ten określa przypadki, w których wolne od podatku dochodowego są przychody osiągnięte z tytułu

odpłatnego zbycia nieruchomości i niektórych praw majątkowych. Wolne od podatku dochodowego są

przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku (jest to rozwiązanie

obowiązujące do końca 2006 r.), a także dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o

których mowa w art. 296 ust. 1-3 i art. 297, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału

wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw

majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku

podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, uzyskany przychód został wydatkowany na własne cele

mieszkaniowe.

Przepis ust. 4 enumeratywnie wymienia także wydatki poniesione przez podatnika podatku dochodowego

będącego osobą fizyczną na własne cele mieszkaniowe. Z wydatków tych ustawa wyłącza wydatki poniesione na

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie,

budynku, jego części lub udziału w budynku lub budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub

remont budynku albo jego części przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Art. 300

Przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i niektórych praw majątkowych nie łączy się z przychodami

z pozostałych źródeł przychodów – nie podlegają one zatem kumulacji. Podstawę opodatkowania i podatek

należny z tego tytułu podatnik wykazuje w deklaracji rocznej podatku dochodowego. W przypadku niespełnienia

tego warunku podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną jest obowiązany do złożenia korekty

deklaracji rocznej i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki za zwłokę nalicza się za okres od

następnego dnia po upływie terminu płatności do dnia zapłaty podatku włącznie, stosując stawkę, o której mowa

w art. 252 ust. 1 ustawy (stawka odsetek za zwłokę na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zwiększoną o

5 punktów procentowych.)


257

Rozdział 37. Szczególny podatek dochodowy

Art. 301

Przepisy projektowanego art. 301 dotyczą przypadku, gdy podatnik podatku dochodowego będący osobą

fizyczną nie deklaruje w deklaracji rocznej podatku dochodowego podstawy opodatkowania lub zaniża tę

podstawę opodatkowania, ponieważ przychody ujawnia dla potrzeb podatku o podobnym charakterze do

podatku dochodowego w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska lub w państwie trzecim. Jest

to przypadek unikania obowiązku podatkowego na terytorium RP. W takim przypadku zobowiązanie podatkowe

w podatku dochodowym ustala organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej; podstawą opodatkowania jest

kwota nieujawniona lub zaniżona.

Jest to nowa, nieznana dotychczas polskiemu ustawodawstwu podatkowemu, instytucja prawna.

Wprowadzane rozwiązanie nawiązuje do najnowszych kierunków zmian prawa podatkowego w Europie i służy

ochronie interesu budżetu Państwa w przypadku, gdy zobowiązania podatkowe rozliczane są w obcym państwie

pomimo że podatnik podatku dochodowego rzeczywiście powiązany jest z terytorium RP.

Podatek w tym przypadku określa się w wysokości 50 % podstawy opodatkowania, ale podatnik ma prawo

odliczyć od podatku należnego podatek zapłacony w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska - pod

warunkiem udokumentowania zapłaty tego podatku.

CZĘŚĆ III. OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Wskazanie podmiotów, na które oddziałuje akt normatywny

Projekt zawiera regulacje mające wpływ na podatników podatku oraz administrację podatkową.

Administracja podatkowa jest przygotowana do wprowadzenia w życie regulacji wynikających z nowej ustawy.

Projektowane regulacje różnią się w aspekcie techniki legislacyjnej od dotychczasowych rozwiązań, oraz

modyfikują podstawowe mechanizmy regulujące rozliczanie podatku dochodowego. Dlatego w początkowym

okresie obowiązywania ustawy mogą występować trudności z jej stosowaniem, jednak w dłuższej perspektywie

projektowane przepisy ułatwią rozliczanie podatku przez podatników tego podatku.

Ustawa nie wpływa na sytuację prawną ani ekonomiczną konsumentów, bowiem nie zakłada zmian

wysokości opodatkowania.

2. Wpływ aktu normatywnego na:

a) sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego

Oszacowanie wszystkich istotnych skutków fiskalnych wprowadzenia nowego podatku dochodowego w roku

jego wejścia w życie, czyli w 2013 r. oraz latach następnych, jest z oczywistych względów niełatwym zadaniem.

I to z wielu zasadniczych powodów:

nie znamy jeszcze kwot wykonania dochodów budżetowych z podatku dochodowego od osób fizycznych

i od osób prawnych w roku 2011,

nie wiadomo również, jak ukształtują się zwroty nadpłat za ten rok w 2012 roku,

wykonanie oficjalnej prognozy wpływów budżetu państwa oraz wpływów brutto z tych podatków na rok

2012 jest niepewne, zarówno z punktu widzenia makroekonomicznego jak i ściśle podatkowego,

w roku 2013 i częściowo nawet w roku 2014 będą obowiązywały równolegle zarówno stary jak i nowy

system podatkowania dochodów: podatnicy znoszonych podatków będą dokonywać rozliczenia rocznego

za 2012 r. (do dnia 31 marca i 30 kwietnia 2013 r.), a część podatników podatku dochodowego od osób

prawnych, stosujących rok podatkowy inny niż kalendarzowy, będzie rozliczać jeszcze stary podatek do

końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2012 r., czyli jeszcze w 2013 r.

Najprościej mówiąc, pierwszy najważniejszy rok obowiązywania nowego podatku będzie

niereprezentatywny dla jego efektywności fiskalnej, gdyż kwotę wpływów budżetowych z opodatkowania

dochodów będzie określać również wielkość zwrotów nadpłat znoszonych podatków nawet w 2014 r.

Pierwszym reprezentatywnym rokiem budżetowym, w którym będzie można w pełni uzyskać efekty

funkcjonowania nowego systemu, będzie rok 2015.

Strategicznym celem wprowadzenia nowej ustawy jest zwiększenie efektywności fiskalnej opodatkowania

dochodów w naszym kraju i cel ten może być i zostanie osiągnięty. Będzie on jednak rozłożony w czasie.

Oznacza to, że pozytywne skutki fiskalne nowych rozwiązań podatkowych pojawią się również z pewnym

opóźnieniem. Należy również dodać, że nowe rozwiązania, które mogą mieć bezpośredni wpływ na

zmniejszenie wpływów budżetowych z tych podatków, również pojawią się z opóźnieniem; w zasadzie ominą

one rok 2013 i pojawią się dopiero w 2014 r., choć będą rekompensowane pozytywnymi skutkami fiskalnymi

innych nowych rozwiązań.


258

Niestety, głęboki spadek efektywności fiskalnej obecnych podatków dochodowych będzie jeszcze ciążył

przez pewien czas na wpływach z opodatkowania dochodów również pod rządami nowej ustawy o podatku

dochodowym. Warto dodać, że należny podatek dochodowy od osób prawnych w roku 2008 wzrósł nominalnie

tylko o 0,47 % w stosunku do roku ubiegłego, w roku 2009 r. obniżył się do ubiegłego roku aż o 18,66 %, a w

roku 2010 nie osiągnął jeszcze poziomu z roku 20081. W roku 2011 będzie sukcesem jeśli zostanie zrealizowana

prognoza na ten rok, która wciąż jest niższa niż wykonanie w 2008 r.

Przyjmując ostrożne założenia kształtowania się sytuacji makroekonomicznej w roku 2012, które nie

odbiegają w istotnym stopniu od dotychczasowych tendencji oraz oficjalnych założeń do projektu budżetu

państwa na ten rok, a także prognozę dochodów budżetowych w roku 2011, punktem wyjścia dla szacunku

skutków wprowadzenia nowego podatku są następujące wielkości (w tys. zł):

1) wpływy budżetowe w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. (w tys. zł):

podatek dochodowy od osób prawnych: 27 891 932

podatek dochodowy od osób fizycznych: 62 487 000

łącznie: 90 378 932

2) wpływy budżetowe w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. (w tys. zł) –

prognoza:

podatek dochodowy od osób prawnych: 28 700 000

podatek dochodowy od osób fizycznych: 62 800 000

łącznie: 91 500 000

Powyższe wpływy są dochodami brutto, czyli obejmują również udziały budżetów samorządów

terytorialnych w tych podatkach. Zakłada się, że udziały te nie ulegną w 2013 r. zmianie, czyli:

ta sama co dotychczas część procentowa nowego podatku dochodowego od podatników będących

osobami fizycznymi będzie udziałem budżetów jednostek samorządu terytorialnego,

ta sama co dotychczas część procentowa nowego podatku dochodowego od podatników będących

osobami prawnymi będzie udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

Prognozowana kwota wpływów z nowego podatku dochodowego, obejmująca również rozliczenie

zniesionych podatków dochodowych, w tym zwłaszcza dodatkowe wpływy oraz zwroty nadpłat podatków,

wyniesie w 2013 r. za okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. (w tys. zł) ok. 106 700 000.

Najistotniejszy wpływ na wzrost dochodów budżetowych z nowego podatku będą mieć:

a) przywrócenie obowiązku składania deklaracji kwartalnych (lub miesięcznych) z tytułu zaliczek na ten

podatek przez podatników; obecnie istnieją bardzo duże możliwości zaniżania wpływów z zaliczek, które

oblicza sam podatnik; jest to działanie faktycznie bezkarne i poza kontrolą publiczną. Jest rzeczą

oczywistą, że to właśnie zaliczki w tym podatku tworzą i tworzyć będą najważniejszą część wpływów z

tego podatku,

b) przywrócenie obowiązku składania deklaracji miesięcznych z tytułu zaliczek na ten podatek oraz podatku

niekumulowanego przez płatników; brak obowiązku składania miesięcznych deklaracji przez płatników

podatku dochodowego, w tym zwłaszcza w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-4),

spowodował, że płatnicy niewiele ryzykują pomijając część podstawy opodatkowania przy poborze tych

zaliczek, a organy władzy publicznej nie są w stanie zmusić płatników do ścisłego wykonywania swoich

obowiązków,

c) ograniczenia zwolnień przedmiotowych od tego podatku, które dotyczą:

eliminacji zwolnień będących zakamuflowanymi kwotami kwot kosztów uzyskania przychodów przez

pracowników, a w szczególności ekwiwalentów pieniężnych za narzędzia, materiały lub sprzęt

używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy, oraz wartość ubioru służbowego lub

ekwiwalentu za ten ubiór; wydatki pracownika z tego tytułu będą od dnia 1 stycznia 2013 r. kosztem

uzyskania przychodu z pracy najemnej,

ograniczenia zwolnienia przychodów z tytułu zakwaterowania pracowników przez pracodawcę

wyłącznie do zakwaterowania zbiorowego,

ograniczenia zwolnień dla wygranych w kasynach gry, grach liczbowych, itp. wyłącznie do

wygranych uzyskanych na terytorium kraju,

uchylenia zwolnienia dla rekompensat z tytułu realizacji przedpłat na samochody osobowe,

ograniczenia zwolnienia świadczeń dla pracowników finansowanych z zakładowego funduszu

świadczeń socjalnych wyłącznie do świadczeń niepieniężnych,

1 Ministerstwo Finansów Departament Podatku Dochodu, informacja dotycząca rozliczenia podatku

dochodowego od osób prawnych za 2010 r., w dniu 1 lipca 2011 r.


259

d) faktyczne rozszerzenie zakresu opodatkowania dochodów (również obrotów podatku od towarów i usług)

podmiotów świadczących usługi na rzecz osób fizycznych, których faktury (rachunki) będą kosztem

uzyskania przychodu ze stosunku pracy najemnej; dziś usługi te w większości nie są opodatkowane

jakimikolwiek podatkami, tworząc prawie w całości szarą strefę nie płacącą jakichkolwiek podatków,

e) zwiększenie wpływów budżetowych z opodatkowania dochodów (i obrotów) od podmiotów

sprzedających towary i usługi w wyniku pojawienia się popytu inwestycyjnego na towary i usługi, które

to wydatki dają podstawę do wyłączenia z podstawy opodatkowania: wpływy z tego tytułu będą już w

roku 2013, natomiast efekt ujemny (wyłączenie) w 2014 r.

Na wielkość dochodów budżetowych z tytułu opodatkowania dochodów w 2013 r. będą mieć jednak wpływ

zjawiska, na które ustawodawca nie ma wpływu. Są to w szczególności:

kwoty wpłat w 2013 r. z tytułu rozliczenia rocznego podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 r.;

prawdopodobna kwota (w tys. zł) wyniesie 6 600 000,

kwoty wpłat w 2013 r. z tytułu rozliczenia rocznego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012

r., która prawdopodobnie wyniesie (w tys. zł): 6 100 000,

kwota zwrotu nadpłat w 2013 r. z tytułu rozliczenia rocznego podatku dochodowego od osób prawnych

wyniesie za rok 2012 i częściowo lata poprzednie; prawdopodobna kwota (w tys. zł) wyniesie 4 100 000,

kwota zwrotu nadpłat w 2012 r. z tytułu rozliczenia rocznego podatku dochodowego od osób fizycznych

za rok 2012 i częściowo lata poprzednie; prawdopodobna kwota (w tys. zł) wyniesie 11 000 000.

Dziś oszacowanie tych kwot może być obciążone pewnym ryzykiem, bo ich wielkość będzie zależna wprost

od kształtowania się tych podatków w roku 2012 r., na co oczywiście nikt z projektujących nowe rozwiązania

nie ma wpływu. Zakładamy, że podatki te nie będą podlegać dalszej destrukcji i ich efektywność fiskalna nie

zmniejszy się w stosunku do roku 2001.

Powyższe prognozy zostały sformułowane przy założeniach następujących danych dotyczących podatników

nowego podatku:

liczba podatników podatku dochodowego, nie będących osobami fizycznymi nie ulegnie istotnej zmianie

(345 000),

liczba podatników podatku będących osobami fizycznymi ulegnie niewielkiemu zwiększeniu 25 400 000,

suma przychodów podatników nowego podatku nie będących osobami fizycznymi będzie wzrastać

nominalnie w dotychczasowym tempie,

suma przychodów podatników będących osobami fizycznymi będzie wzrastać nominalnie w

dotychczasowym tempie,

udział kwot dotychczasowych odliczeń, które zostaną zachowane w nowym podatku nie ulegną zmianie.

Na marginesie warto zauważyć, że liczba podatników, którzy prawdopodobnie skorzystają z nowej ulgi z

tytułu nowych technologii będzie niewielka i nie przekroczy łącznie 500 podmiotów. Przykładowo w 2010 r.

liczba podatników będących osobami prawnymi, którzy korzystają z tej ulgi pod rządami znoszonych ustaw to

tylko 33 podmioty, a kwota przeciętnego odliczenia wynosiła 948 zł, natomiast w przypadku podatników

będących osobami fizycznymi było to w 2010 r. 398 podatników, a kwota przeciętnego odliczenia wynosiła 648

zł. Ulga ta nie stanowi więc istotnego zagrożenia dla dochodów budżetowych. W przypadku osób fizycznych

najważniejszym odliczeniem jest i pozostanie ulga na dzieci, której skutek fiskalny nie ulega istotnej zmianie.

Najistotniejsze znaczenie będzie mieć wprowadzenie dwóch nowych rozwiązań w postaci prawa do kosztów

uzyskania przychodów z pracy najemnej oraz wyłączenia wydatków inwestycyjnych z podstawy opodatkowania.

Oba powyższe rozwiązania będą wprowadzane stopniowo, więc również ich skutek fiskalny będzie rozłożony w

czasie. W trakcie roku 2013 nie pojawią się tu ujemne skutki fiskalne, gdyż rozwiązania te będą stosowane

dopiero w deklaracji za rok podatkowy. Procentowy limit odliczeń z tytułu kosztów uzyskania przychodów z

pracy najemnej za rok 2013 wyniesie 10 opodatkowanych przychodów z pracy najemnej, co oznacza

zwiększenie kwot zwrotu nadpłat w 2014 r. o około jedną trzecią.

Również wyłączenie z podstawy opodatkowania wydatków inwestycyjnych jest rozłożone w czasie i wywoła

ujemne skutki fiskalne dopiero w 2014 r. w postaci zwiększenia zwrotów nadpłat. Trudno obecnie oszacować

wielkość kwot, które za rok 2013 zmniejszą podstawy opodatkowania tym podatkiem. Tu również będą

obowiązywać przepisy przejściowe, które limitować będą wielkość tych wyłączeń jako procent podstawy

opodatkowania (20 za 2013 r., 30 za 2014 i 40 za 2015 r.). Przyjmując realistyczne założenie, że limit ten

będzie wykorzystany w połowie kwoty, zwrot nadpłat z tego tytułu w 2014 r. będzie większy o 40 w stosunku

do roku poprzedniego. Ten ubytek zostanie zrekompensowany brakiem uznania amortyzacji wybranych środków

trwałych za koszt uzyskania przychodu.

Projektowana ustawa nie narusza zasad udziału budżetów jednostek samorządu terytorialnego w dochodach z

podatków bezpośrednich. Szczegółowe uregulowania tej materii są zawarte w art. 9 projektu ustawy z dnia … -

przepisy wprowadzające ustawę o podatku dochodowym. Nowelizowana w tym artykule ustawa o dochodach

jednostek samorządu terytorialnego zachowuje dotychczasowe stawki udziału budżetów jednostek samorządu

terytorialnego w dochodach budżetu państwa z tytułu obecnych podatków dochodowych.


260

b) rynek pracy

Wejście w życie ustawy nie ma bezpośredniego wpływu na rynek pracy. Poprawa warunków funkcjonowania

przedsiębiorstw (zmniejszenie obowiązków administracyjnych, poprawa bezpieczeństwa podatkowego

podatników), może przyczynić się do wzrostu zatrudnienia.

c) konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczości, w tym funkcjonowanie przedsiębiorstw

Ustawa zawiera rozwiązania, które przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności polskich podatników

wglądem działającej na rynku polskim konkurencji z innych krajów UE i państw trzecich.

d) sytuację i rozwój regionów

Wejście w życie ustawy nie będzie miało wpływu na rozwój regionów.

3. WSTĘPNA OCENA ZGODNOŚCI PROJEKTU Z PRAWEM UNII EUROPEJSKIEJ.

Projekt jest zgodny z prawem UE.

Ustawa o podatku dochodowym

Documents

Transcript of Ustawa o podatku dochodowym