(tzw. sylabusy), moduł specjalności dodatkowej

1

Sylabusy przedmiotów modułu II/1 –

studia 1. stopnia stacjonarne KIERUNEK: FILOLOGIA POLSKA, rok akademicki 2014/2015

(rok rozpoczęcia zajęć specjalności 2015/2016) Specjalność dodatkowa przy specjalizacji nauczycielskiej

MODUŁ II/1: SPECJALNOŚĆ DODATKOWA** LLOOGGOOPPEEDDYYCCZZNNAA ZZ KKSSZZTTAAŁŁCCEENNIIEEMM PPOOLLOONNIISSTTYYCCZZNNYYMM

((PPRRAACCAA ZZ UUCCZZNNIIEEMM ZZEE SSPPEECCJJAALLNNYYMMII PPOOTTRRZZEEBBAAMMII EEDDUUKKAACCYYJJNNYYMMII)) IIII//11 AA -- MMOODDUUŁŁ JJĘĘZZYYKKOOWWYY IIII//11 BB –– MMOODDUUŁŁ MMEEDDYYCCZZNNYY

IIII//11 CC –– MMOODDUUŁŁ LLOOGGOOPPEEDDYYCCZZNNYY IIII//11DD –– MMOODDUUŁŁ PPEEDDAAGGOOGGIICCZZNNYY

II//11EE MMOODDUUŁŁ DDYYDDAAKKTTYYCCZZNNYY

SSPPIISS TTRREEŚŚCCII::

IIII//11 AA -- MMOODDUUŁŁ JJĘĘZZYYKKOOWWYY

II/1A/1. Fonetyka z ortofonią dla logopedów …………………………………………………………………………………… 2 II/1A/2. Budowanie systemu językowego ………………………………………………………………………………………… 6 II/1A/3. Psycholingwistyka ……………………………………………………………………………………………………………… 10

IIII//11 BB –– MMOODDUUŁŁ MMEEDDYYCCZZNNYY II/1B/4. Anatomia, fizjologia i patofizjologia narządów mowy, głosu i słuchu …………………………………. 14 II/1B/5. Współpraca logopedy z lekarzami (foniatria, ortodoncja, audiologia) ……………………………….. 18

IIII//11 CC –– MMOODDUUŁŁ LLOOGGOOPPEEDDYYCCZZNNYY

II/1C/6. Wstęp do logopedii …………………………………………………………………………………………………………….. 22 II/1C/7. Warsztat logopedy ……………………………………………………………………………………………………………… 27 II/1C/8. Diagnoza i terapia dyslalii i alalii ……………………………………………………………………………………….. 31 II/1C/9. Dydaktyka postępowania logopedycznego …………………………………………………………………………. 36 II/1C/10. Diagnoza i terapia oligofazji ……………………………………………………………………………………………... 40 II/1C/11. Klasyfikacja wad wymowy (dysartria, anartria, dysglosja, autyzm i zespół Asbergera, afazja, surdologopedia, jąkanie) ………………………………………………………………………………………………………………….. 45 II/1C/12. Praktyka w gabinecie logopedycznym (Instytut Filologii Polskiej) …………………………………… 49

IIII//11DD –– MMOODDUUŁŁ PPEEDDAAGGOOGGIICCZZNNYY

II/1D/13. Rozwój mowy i zdolności komunikacyjnych dziecka …………………………………………………………. 54 II/1D/14. Pedagogika specjalna ………………………………………………………………………………………………………... 57 II/1D/15. Zaburzenia komunikacji językowej – dysleksja ………………………………………………………………… 61 II/1D/16. Alternatywne metody pomocy dziecku z trudnościami (metoda Alexandra, muzykoterapia, teatr z łyżki) …………………………………………………………………………………………………………………………………………………. 73


II/1E/17. Metodyka pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych ………………………………… 79 II/1E/18. Warsztaty edukacji twórczej …………………………………………………………………………………………….. 85 II/1E/19. Literaturoterapia ……………………………………………………………………………………………………………… 85 II/1E/20. Dialogi edukacyjne ze sztuką ……………………………………………………………………………………………. 89 II/1E/21. Warsztaty dramy ……………………………………………………………………………………………………………… 97 II/1E/22. Media w pracy z dzieckiem ………………………………………………………………………………………………. 100 II/1.23. Praktyka asystencko-hospitacyjna w szkole podstawowej (w klasach integracyjnych) ……….. 100

2

IIII//11 AA -- MMOODDUUŁŁ JJĘĘZZYYKKOOWWYY

II/1A/1. FONETYKA Z ORTOFONIĄ DLA LOGOPEDÓW

Nazwa przedmiotu Fonetyka z ortofonią dla logopedów

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Wydział Filologiczny

Instytut Filologii Polskiej UR

Zakład Języka Polskiego

Kod przedmiotu II/1A/1

Studia

Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów

Filologia polska;

Specjalność logopedyczna

z kształceniem polonistycznym

Studia pierwszego stopnia Studia stacjonarne

Rodzaj przedmiotu Przedmiot sp. logopedycznej

Rok i semestr studiów Rok II, semestr 3.

Imię i nazwisko koordynatora

przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka

Imię i nazwisko osoby prowadzącej

( osób prowadzących) zajęcia z

przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka

Dr Ewa Oronowicz-Kida

Dr Małgorzata Kułakowska

Cele zajęć z przedmiotu

C1: nabycie przez słuchaczy kompleksowej wiedzy na temat fonetyki współczesnego języka polskiego;

C2: wykształcenie umiejętności prawidłowej artykulacji głosek i opisu artykulacji poprawnych i wadliwych;

C3: poznanie reguł współczesnego systemu fonetycznego oraz różnych odmian wymowy

C4: kształcenie umiejętności krytycznej oceny i analizy zjawisk fonetycznych zachodzących we współczesnym

języku polskim;

C5: kształcenie słuchu fonetycznego i umiejętności analizy dźwięków mowy;

C6: przygotowanie do diagnozowania nieprawidłowości wymowy.

3

Wymagania wstępne Zaliczona fonetyka opisowa języka polskiego

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1A/1_W01 Student/ka ma uporządkowaną wiedzę podstawową, obejmującą zagadnienia

z zakresu fonetyki języka polskiego (szczególnie cechy artykulacyjne głosek polskich i w

ich wymowa w izolacji i w różnych kontekstach), zorientowaną na zastosowania

praktyczne w terapii logopedycznej oraz doskonaleniu wymowy [odniesienie: K1A_W04]

II/1A/1_W02 Student/ka ma świadomość kompleksowej natury języka oraz jego

złożoności; wie, że w skład kompetencji językowej wchodzi zarówno wiedza deklaratywna

(np. gramatyka, leksyka), jak i proceduralna (np. umiejętności językowe), szczególnie w

zakresie fonetyki; zna pojęcie normy i odstępstwa od niej [Odniesienie: K1A_W20]

Umiejętności:

II/1A/1_U01 Student/ka wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i integruje informacje

dotyczące fonetyki języka polskiego; wykorzystuje przy tym różne źródła, sposoby i

metody; potrafi analizować wymowę poszczególnych osób i ocenić jej poprawność oraz

wskazać wszelkie odstępstwa od normy [odniesienie: K1A_U01]

II/1A/1_U02 Student/ka analizuje przykłady badań wymowy oraz konstruuje i prowadzi

proste badania logopedyczne (diagnostyczne); formułuje wnioski, opracowuje i prezentuje

wyniki oraz wskazuje kierunki dalszych badań [K1A_U04]

Kompetencje społeczne:

II/1A/1_K01: Student/ka uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych mediów i

różnych jego form, w szczególności potrafi śledzi wzorcową wymowę inteligencji polskiej i

potrafi ją krytycznie oceniać [odniesienie: K1A_K07]

Forma(y) zajęć, liczba realizowanych godzin

Ćwiczenia audytoryjne - 30 godz.

Treści programowe

Tematyka zajęć: Liczba

godz.

Fonetyka i fonologia – przedmiot badań; pojęcia: głoska, fonem, litera, sylaba. Wada wymowy a

błąd wymowy; rodzaje błędów wymowy

2

Podstawowe zasady ortografii polskiej (historyczna, morfologiczna, umowna, fonetyczna). Geneza

różnic między pisownią i wymową. Wydawnictwa poprawnościowe dotyczące wymowy (słowniki

ortofoniczne)

2

Pismo fonetyczne – powtórzenie; znaki fonetyczne dla głosek artykułowanych nienormatywnie;

ćwiczenia słuchu fonetycznego.

2

Cechy artykulacyjne spółgłosek: dźwięczność – bezdźwięczność, stopień zbliżenia narządów mowy, 4

4

miejsce artykulacji, twardość – miękkość, ustność – nosowość; norma a realizacje błędne -

ćwiczenia w słuchaniu i zapisywaniu.

Obrazy głosek – rentgenogramy, labiogramy, komputerowe symulacje głosek – ćwiczenia w

rozpoznawaniu głosek i opisie cech artykulacyjnych (normatywnych i nienormatywnych, np.

międzyzębowych, niesymetrycznych bocznych itp.).

4

Nieprawidłowe realizacje głosek polskich – substytucje, elizje, deformacje – jak je rozpoznać, na

czym one polegają, komputerowe symulacje nieprawidłowych realizacji.

2

Kryteria opisu samogłosek; cechy artykulacyjne samogłosek – rentgenogramy i labiogramy.

Ćwiczenia warg i języka przy wykorzystaniu samogłosek.

2

Samogłoski nosowe – realizacja nosówek w wygłosie, synchroniczna i diachroniczna realizacja w

śródgłosie; realizacja nosówek w wyrazach obcych; wariantywne realizacje, artykulacje błędne;

realizacja spółgłoski n w różnych pozycjach.

2

Uwrażliwianie artykulatorów; fonetyczne przekształcenia głosek; ćwiczenia słuchu fonetycznego -

wstępna diagnoza logopedyczna oparta na kryterium słuchowym i wzrokowym

4

Upodobnienia: ze względu na położenie więzadeł głosowych, ze względu na miejsce artykulacji, ze

względu na stopień zbliżenia narządów mowy; Wadliwe i błędne realizacje połączeń

wewnątrzwyrazowych i grup spółgłoskowych.

4

Akcent – zasady akcentowania w języku polskim; odstępstwa od akcentu paroksytonicznego w

wyrazach rodzimych i obcych; akcent w skrótowcach, proklitykach i enklitykach; akcent inicjalny;

akcent logiczny.

2

Metody dydaktyczne Prezentacja multimedialna, pogadanka, ćwiczenia w grupach, metody poglądowe,

ćwiczenia z programami multimedialnymi, analiza nagrań

Sposób(y) i forma(y)

zaliczenia

Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział; zaliczenie dwóch pisemnych

kolokwiów

Metody weryfikacji efektów

kształcenia

Efekt Metoda weryfikacji

II/1A/1_W01 Kolokwia na ćwiczeniach, obserwacja ciągła w czasie

ćwiczeń

II/1A/1_W02 Wypowiedzi w czasie ćwiczeń, pierwsze kolokwium

zaliczeniowe

II/1A/1_U01 Obserwacja ciągła na zajęciach; wypowiedzi studenta/ki,

sprawdzanie zadań domowych

II/1A/1_U02 Obserwacja zadań wykonywanych w trakcie ćwiczeń;

aktywność; drugie kolokwium zaliczeniowe

II/1A/1_K01 aktywność w czasie ćwiczeń (ocena wypowiedzi ustnych)

Metody i kryteria oceny Ćwiczenia oceniane w skali: bdb, +db, db, +dst, dst, ndst

5

Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział; zaliczenie dwóch pisemnych

kolokwiów

Na ocenę:

bardzo dobrą – co najmniej jedno kolokwium zaliczone na ocenę bardzo dobrą

(drugie nie gorzej, niż na ocenę dobrą), duża aktywność na zajęciach,

przygotowanie samodzielnej analizy mowy;

plus dobrą – co najmniej jedno kolokwium zaliczone na ocenę plus dobrą (drugie

nie gorzej, niż na ocenę dobrą), duża aktywność na zajęciach,

przygotowanie analizy mowy;

dobrą – co najmniej jedno kolokwium zaliczone na ocenę dobrą (drugie nie

gorzej, niż na ocenę plus dostateczną), duża aktywność na zajęciach,

przygotowanie analizy mowy;

plus dostateczną – średnia ocena z dwóch kolokwiów nie jest niższa, niż 3,3 a

student wykazywał średnią aktywność na zajęciach;

dostateczną – średnia ocen z dwóch kolokwiów nie jest niższa niż 2,8;

niedostateczną – co najmniej jedno kolokwium niezaliczone (ocena

niedostateczna), a drugie zaliczone na ocenę dst; niska aktywność na

zajęciach, brak przygotowania analizy mowy;

Całkowity nakład pracy

studenta potrzebny do

osiągnięcia założonych

efektów w godzinach oraz

punktach ECTS

Forma aktywności Liczba godzin

Ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie do ćwiczeń (w tym przygotowywanie

materiałów, czytanie podręczników i artykułów)

7 godz.

Konsultacje indywidualne (w tym także za

pośrednictwem Internetu)

3 godz.

Samokształcenie (praca z programami

multimedialnymi)

5

SUMA GODZIN 45

LICZBA PUNKTÓW ECTS 1

Język wykładowy polski

Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura

Z listy wybierane są

pozycje

bibliograficzne (w

porozumieniu z

prowadzącym

przedmiot na zajęciach

organizacyjnych).

Literatura podstawowa:

Ostaszewska D., Tambor J., 2000, Fonetyka i fonologia współczesnego języka

polskiego, Warszawa.

Tambor J., 2007, Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego. Ćwiczenia,

Warszawa.

Wierzchowska B., 1981, Wymowa polska, Warszawa.

Materiały multimedialne:

6


pozycje

bibliograficzne (w

porozumieniu z

prowadzącym


organizacyjnych).

Trening słuchu fonematycznego - Komlogo

Rentgenogramy - Komlogo

www.fonem.eu

Literatura uzupełniająca:

(red.) Wróbel H., 1995, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka

i fonologia, Kraków.

Benni T., 1931, Palatogramy polskie, Kraków.

Dłuska M., 1983, Fonetyka polska. Artykulacje głosek polskich, Warszawa.

Dunaj B., 2003, Zagadnienia poprawności językowej. Wymowa samogłosek nosowych,

„Język Polski” LXXXIII, z. 2.

Dunaj B., 2006, Zasady poprawnej wymowy polskiej, „Język Polski” LXXXVI, z. 3.

Koneczna H., 1965, Charakterystyka fonetyczna języka polskiego, Warszawa.

Madejowa M., 1992, Zasady współczesnej wymowy polskiej (w zakresie samogłosek

nosowych i grup spółgłoskowych) oraz ich przydatność w praktyce szkolnej, „Język

Polski”, z. 2-3.

Madelska L., Witaszek-Samborska M., 2000, Zapis fonetyczny. Zbiór ćwiczeń, Poznań.

Nauka o języku dla polonistów, 1997, red. S. Dubisz, Warszawa.

Strutyński J., 1995, Gramatyka polska część 1. Wprowadzenie. Fonetyka, Fonologia,

Kraków.

Wierzchowska B., 1980, Fonetyka i fonologia języka polskiego, Wrocław – Warszawa –

Kraków – Gdańsk.

Wiśniewski M., 1997, Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, Toruń.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

II/1A/2. BUDOWANIE SYSTEMU JĘZYKOWEGO

Nazwa przedmiotu Budowanie systemu językowego


przedmiot




Kod przedmiotu II/1A/2

7

Studia


Filologia polska;







przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka

Dr Ewa Oronowicz-Kida



C1: nabycie przez słuchaczy kompleksowej wiedzy na temat struktury języka;

C2: nabycie wiedzy na temat rozwoju kompetencji językowych dziecka

C3: kształcenie umiejętności krytycznej oceny i analizy zdolności komunikacyjnych pacjentów w odniesieniu do

norm rozwojowych;

C4: przygotowanie do diagnozowania zaburzeń komunikacji

Wymagania wstępne Zaliczona fonetyka opisowa języka polskiego i fonetyka dla logopedów

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1A/2_W01: Student/ka zna terminologię z zakresu gramatyki języka polskiego i

komunikacji językowej i używa jej do opisu kompetencji językowej pacjentów

[odniesienie: K1A_W02]

II/1A/2_W02: Student/ka zna i rozumie mechanizmy funkcjonowania języka i mowy,

ma świadomość złożonej struktury języka, zna uwarunkowania jego rozwoju i

sposoby stymulacji rozwoju zdolności komunikacyjnych [odniesienie: K1A_W20]

Umiejętności:

II/1A/2_U01: Student/ka planuje i prowadzi terapię polegającą na budowaniu

kompetencji językowych i komunikacyjnych lub ich odbudowywaniu (np. w afazji),

stosuje przy tym odpowiednie metody i narzędzia terapeutyczne [odniesienie:

K1A_U05]

8

II/1A/2_U02: Student/ka analizuje wypowiedzi pacjentów pod kątem ich zgodności

z normami rozwojowymi i z zasadami gramatyki języka polskiego i opisuje

specyfikę zaburzeń [odniesienie: K1A_U4]


II/1A/2_K01: Student/ka planuje działania terapeutyczne uwzględniając cel tych

działań, wiek pacjenta, środowisko itp. [odniesienie: K1A_K06]


Ćwiczenia audytoryjne - 15 godz.

Treści programowe


godz.

Kompetencja językowa a kompetencja komunikacyjna 1

Język jako system znaków; poziomy organizacji języka 1

Rozwój mowy dziecka - logopedyczna klasyfikacja faz rozwojowych wg Leona Kaczmarka 1

Charakterystyka kompetencji językowych dziecka w pierwszych dwóch latach życia - rozumienie a

możliwości realizacyjne

1

Charakterystyka rozwoju mowy w okresie przedszkolnym 2

Charakterystyka rozwoju kompetencji komunikacyjnych w okresie wczesnoszkolnym 1

2

2

2

2




zaliczenia

Zaliczenie na ocenę

Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział; zaliczenie pisemnego kolokwium


kształcenia


II/1A/2_W01 Obserwacja ciągła na zajęciach, ocena kolokwium

II/1A/2_W02 Obserwacja ciągła na ćwiczeniach, ocena wykonywanych

zadań, ocena wypowiedzi ustnych na zajęciach i

9

konsultacjach

II/1A/2_U01 Ocena kolokwium pisemnego, ocena wykonywanych zadań,

ocena przygotowanej analizy bądź prezentacji

II/1A/2_U02 Ocena kolokwium pisemnego, ocena ciągła w czasie

ćwiczeń, ocena wykonywanych zadań, ocena przygotowanej

analizy bądź prezentacji

II/1A/2_K01 ocena ciągła w czasie ćwiczeń i indywidualnych konsultacji

.


Ocena końcowa jest wypadkową następujących elementów

obecność na zajęciach (10%)

aktywny udział w zajęciach (30%)

kolokwium z rozwoju kompetencji językowych (25%)

przygotowanie referatu, prezentacji, analizy (20%)

zadania wykonywane w trakcie zajęć (15%) .





punktach ECTS

Forma aktywności Liczba

godzin

Ćwiczenia 15 godz.

Przygotowanie do ćwiczeń (w tym przygotowywanie materiałów,

referatów, czytanie podręczników i artykułów)

8 godz.

Przygotowanie do kolokwium 7 godz.

Konsultacje indywidualne (w tym także za pośrednictwem

Internetu)

2 godz.

SUMA GODZIN 32


Język wykładowy Polski

Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura Klemensiewicz Zenon, 1986, Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego,

Warszawa.

Rocławski Bronisław, 2000, Podstawy wiedzy o języku polskim, Gdańsk.

Rocławski Bronisław, 1986, Podstawy wiedzy o języku polskim dla pedagogów i

logopedów szkolnych, Gdańsk.

Zarębina Maria, Język polski w rozwoju jednostki.

Minczakiewicz Elżbieta Maria, 1997, Mowa. Rozwój – zaburzenia – terapia, Kraków.

Podpis koordynatora

przedmiotu

10

Podpis kierownika

jednostki

II/1A/3. PSYCHOLINGWISTYKA

(1) Nazwa przedmiotu Psycholingwistyka

(2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Filologii Polskiej

(3) Kod przedmiotu II/1A/3

(4) Studia


Filologia polska Studia 1. stopnia stacjonarne

(5) Rodzaj przedmiotu Przedmiot specjalności logopedycznej

(6) Rok i semestr studiów III rok – piąty semestr

(7) Imię i nazwisko koordynatora

przedmiotu

Dr hab. prof. UR Urszula Kopeć

(8) Imię i nazwisko osoby prowadzącej

( osób prowadzących) zajęcia z przedmiotu

Dr hab. prof. UR Urszula Kopeć

(9)Cele zajęć z przedmiotu

C1 - student zdobywa wiedzę ogólną o zachowaniach werbalnych i pozawerbalnych człowieka w

aspekcie psychologicznym;

C2 - doskonali umiejętność samodzielnego planowania i realizowania projektów związanych z

kompetencjami nauczyciela polonisty - logopedy.

(10) Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotów językoznawczych i psychologii

11

(11) Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1A/3_WO1 - Ma podstawową wiedzę z zakresu

psycholingwistyki oraz jej znaczeniu w nauczaniu języka

polskiego - co weryfikuje efekty kierunkowe: H1A_W02

II/1A/3_WO2 – Ma uporządkowaną wiedzę obejmującą

terminologię używaną w obrębie wybranej specjalności –

co weryfikuje efekty kierunkowe: H1A_W06

II/1A/3_WO3 – ma świadomość złożoności komunikacji

międzyludzkiej (komunikacja werbalna oraz pozawerbalna)

– co weryfikuje efekty kierunkowe: H1A_W09

Umiejętności:

II/1A/3_UO1 – Potrafi analizować, oceniać i użytkować

informacje z wykładanego przedmiotu w obrębie

studiowanej specjalności – co weryfikuje efekty

kierunkowe: H1A_U01

II/1A/3_UO2 – Samodzielnie planuje i realizuje projekty

związane z wybranym tematem, co weryfikuje efekty

kierunkowe: H1A_U08


II/1A/3_KO1 – Zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy z

zakresu psycholingwistyki oraz rozumie konieczność

dalszego jej uzupełniania – co weryfikuje efekty

kierunkowe: H1A_K01

II/1A/3_KO2 – Potrafi organizować działanie innych – co

weryfikuje efekty kierunkowe: H1A_K02

II/ 1A/3_KO3 - Potrafi zaplanować, z uwzględnieniem

priorytetów, działania mające na celu uzyskanie realizacji

stawianych sobie zadań – co weryfikuje efekty kierunkowe:

H1A_K03

(12) Forma(y) zajęć, liczba realizowanych godzin

Wykład – 10 godzin

(13) Treści programowe

1. Definicja i zakres psycholingwistyki

2. Funkcjonowanie mózgu w czasie tworzenia i odbierania mowy

12

3. Porównanie mowy ludzkiej z systemami komunikacyjnymi zwierząt

4. Planowanie i formułowanie wypowiedzi

5. Teoretyczne i praktyczne aspekty językowego funkcjonowania człowieka dorosłego.

Okresy w dziejach psycholingwistyki

A. Język jako kod oraz pozawerbalne sposoby komunikowania się ludzi.

B. Język jako gramatyka (teoria Chomsky’ego).

C. Język jako dyskurs (akty mowy wg Austina i Searle’a).

D. Język jako gramatyka uniwersalna oraz teoria umysłu (lingwistyka kognitywna).

E. Język jako narracja (pierwsza dekada XXI wieku).

(14) Metody dydaktyczne Wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, metoda

projektu

(15) Sposób(y) i forma(y) zaliczenia Zaliczenie z oceną

(16) Metody i kryteria oceny Na ogólną ocenę składają się:

1. Obecność na wykładach (20%).

2. Ocenianie bieżące (30%) - weryfikujące efekty kształcenia

– II/1A/3_W01, II/1A/3_W02, II/1A/3_W03, II/1A/3_U01,

II/1A/3, II/1A/3_K01, II/1A/3_K02.

Ocena punktowa: 1-2 punkty - ocena dost.

3-4 punkty - ocena db

5-6 punktów – ocena bdb

3. Samodzielne przygotowanie projektów na wybrany

temat, np. Dyskurs jako pojęcie nadrzędne do pojęcia tekst

(50%) WO1, WO3, UO2, KO3.

Ocena punkowa, uwzględniająca poprawność merytoryczną

i dydaktyczną projektu:

dost.: 5-6 punktów,

db.: 7-8 punktów

bdb.: 9-10 punktów

(17) Całkowity nakład pracy studenta

potrzebny do osiągnięcia założonych

efektów w godzinach oraz punktach

Ćwiczenia – 15 godzin

Przygotowanie do ćwiczeń – 7

13

ECTS Samodzielne przygotowanie projektu - 6 godzin.

Udział w konsultacjach – 2 godz.

Suma godzin –30

Liczba punktów ECTS – 1

(18) Język wykładowy Polski

(19) Praktyki zawodowe w ramach

przedmiotu

Brak

(20) Literatura

Z listy wybierane są pozycje bibliograficzne (w

porozumieniu z prowadzącym przedmiot na zajęciach

organizacyjnych).

Aitchison J., Ssak, który mówi. Wstęp do

psycholingwistyki, tłum. M. Czarnecka,

Warszawa 1991.

Chmielnicka-Kuttner E. i Puchalska-Wasyl M.,

(red.) Polifonia osobowości. Aktualne problemy

psychologii narracji, Lublin 2005.

Głowiński M., Nowomowa i ciągi dalsze. Szkice

dawne i nowe, Kraków 2009.

Kopeć U., Definicje językowego obrazu świata.

Metafora w ujęciu językoznawstwa

kognitywnego. W: tejże Językowy obraz

wartości w wypowiedziach licealistów (przyjaźń

– miłość – nienawiść), Rzeszów 2008, s. 22-33;

161-168; 193-199.

Kurcz I., Psychologia języka i komunikacji,

Warszawa 2005.

Kurcz I., Okuniewska H., (red. naukowa) Język

jako przedmiot badań psychologicznych.

Psycholingwistyka ogólna i neurolingwistyka,

Warszawa 2011.

Skowroński T., Znaczenie – interpretacje

psychologiczne. W: Kurcz I., (red.) Psychologia

14

a semiotyka, Warszawa 1993.

Podpis koordynatora przedmiotu

Podpis kierownika jednostki

IIII//11 BB –– MMOODDUUŁŁ MMEEDDYYCCZZNNYY

II/1B4. ANATOMIA, FIZJOLOGIA I PATOFIZJOLOGIA NARZĄDÓW MOWY, GŁOSU I SŁUCHU

Nazwa przedmiotu

Anatomia, fizjologia i patofizjologia narządów

mowy, głosu i słuchu


przedmiot




Kod przedmiotu II/1B4

Studia


Filologia polska;





Rok i semestr studiów Rok II, semestr 3


przedmiotu

Pracownik Wydziału Medycznego

Imię i nazwisko osoby (osób)

prowadzącej zajęcia z przedmiotu

Pracownik Wydziału Medycznego


C1: zdobycie przez słuchaczy wiedzy na temat budowy i fizjologii narządów głosu, mowy i słuchu w zakresie

15

niezbędnym dla logopedy; poznanie przez słuchaczy możliwych patologii rozwojowych

C2: dostarczenie słuchaczom wiedzy na temat anatomicznych podstaw rozwoju mowy oraz na temat metod

badania narządów głosu oraz zapoznanie się z podstawami terapii narządów głosu;

C3: poznanie możliwości wykorzystania wiedzy o budowie narządów głosu oraz wyników badań foniatrycznych w

terapii zaburzeń emisji głosu

Wymagania wstępne Przedmiot prowadzony od poziomu zerowego

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1B4_W01: Student/ka posiada ogólną znajomość budowy i funkcji organizmu

człowieka (w tym nazwy anatomiczne części twarzoczaszki), a zwłaszcza

budowy narządów głosu, mowy i słuchu; rozumienie złożoności zjawisk, od

których zależy prawidłowy rozwój mowy, a także analiza i ocena mowy z

punktu widzenia jej rozwoju i normy [odniesienie: K1A_W03]

II/1B4_W02: Student/ka zna ograniczenia dla mowy wynikające z uszkodzeń lub

niedorozwoju układu słuchu oraz układu artykulacyjnego o różnym podłożu,

zna przyczyny tych ograniczeń [odniesienie: K1A_W20]

Umiejętności:

II/1B4_U01: Student/ka wstępnie ocenia i wskazuje nieprawidłowości w zakresie

anatomii układu nerwowego, narządów głosu, mowy i słuchu; interpretuje

dokumentację medyczną w zakresie niezbędnym dla logopedy [odniesienie:

K1A_U05]


II/1B4_K01: Student/ka jest świadoma własnych ograniczeń i wie, kiedy zwrócić się

do lekarza specjalisty w celu uzupełnienia diagnozy lub podjęcia leczenia

[odniesienie: K1A_K01]


Wykład - 15 godz.

Treści programowe


godz.

Medyczne i anatomiczne podstawy mowy człowieka; złożoność zjawisk, od których zależy

prawidłowy rozwój mowy i słuchu.

1

Nasada – jej budowa, funkcje, patologia. 1

Anatomia i fizjologia jamy nosowej – budowa nosa zewnętrznego i wewnętrznego, kości sitowej,

błony śluzowej, jamy nosowo-gardłowej, trąbek słuchowych i zatok przynosowych.

1

Budowa jamy ustnej – patologie w rozwoju języka i uzębienia. 1

16

Jama gardłowa – budowa i fizjologia, wskazania do usunięcia migdałków, rynolalie i ich przyczyny,

rozszczepy podniebienia i ich leczenie.

1

Anatomia i fizjologia krtani – budowa krtani, funkcje ważniejszych mięśni, rola strun głosowych,

unerwienie krtani i jego porażenia, mechanizm fonacji; mowa laryngektomowanych.

1

Ucho – anatomia, fizjologia i patologia. 1

Zaburzenia rozwojowe narządów głosu, mowy i słuchu – skazy i wady wrodzone. 1

Budowa układu nerwowego człowieka. 1

Ośrodkowy układ nerwowy. 1

Obwodowy i centralny układ nerwowy (nerwy czaszkowe a mowa, budowa centralnego układu

nerwowego).

1

Podział mózgowia według kryteriów rozwojowych i czynnościowych; lokalizacja poszczególnych

funkcji w korze mózgowej.

1

Procesy nadawania i odbioru mowy- mózgowe obszary mowy; struktury podkorowe odgrywające

rolę w czynnościach mowy.

1

Wpływ środowiska na powstawanie wad rozwojowych w okresie prenatalnym oraz sposoby

zapobiegania tym wadom.

1

Współpraca logopedy z lekarzami różnych specjalności. 1

.

Metody dydaktyczne Wykład, prezentacja multimedialna, metody poglądowe (prezentacja schematów,

modeli anatomicznych)


zaliczenia Zaliczenie bez oceny + egzamin


kształcenia


II/1B4_W01 Test egzaminacyjny

II/1B4_W02 Test egzaminacyjny

II/1B4_U01 Test egzaminacyjny

II/1B4_K01 Obserwacja ciągła w czasie zajęć i dyskusji po

wykładach

.

Metody i kryteria oceny Egzamin pisemny oceniany w skali: bdb, +db, db, +dst, dst, ndst

Na ocenę:

17

bardzo dobrą – 100%-91% poprawnych odpowiedzi,

plus dobrą – 85%- 90% poprawnych odpowiedzi,

dobrą – 75%-84% poprawnych odpowiedzi,

plus dostateczną – 70-74% poprawnych odpowiedzi,

dostateczną – 60-69% poprawnych odpowiedzi,

niedostateczną – poniżej 60% poprawnych odpowiedzi





punktach ECTS


Wykład 15 godz.

Przygotowanie do egzaminu 11 godz.



2 godz.

Przygotowanie do zajęć (czytanie zaleconej literatury,

przygotowywanie schematów, obrazów budowy

anatomicznej)

2

SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura


pozycje

bibliograficzne (w

porozumieniu z

prowadzącym


organizacyjnych).

Literatura

uzupełniająca dla

studentów szczególnie

zainteresowanych

problematyką zajęć do

wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.


Łączkowska M., 1981, Wprowadzenie do anatomii, fizjologii i patologii narządu głosu,

mowy i słuchu, Lublin.

Łączkowska M., 1976, Podstawy anatomii i fizjologii narządu głosu i mowy, Lublin.

Obrębowski A., 1993, Anatomiczne i fizjologiczne podstawy zaburzeń mowy,

„Logopedia” 20, Lublin.


(red.) Pruszewicz A., 1992, Foniatria kliniczna, Warszawa.

(red.) Rocławski B., 1993, Opieka logopedyczna od poczęcia, Gdańsk.

Bardach J., 1967, Rozszczepy wargi górnej i podniebienia, Warszawa.

Bochenek A., Reicher M., 1969, Anatomia człowieka, t. 2, Warszawa.

Feneis H., 1986, Ilustrowany słownik międzynarodowego mianownictwa anatomicznego,

przekł. I. Modrewska-Winowska i J. Winowski, Warszawa.

Gałkowski T., 1993, Zaburzenia słuchu, „Logopedia” 20, Lublin.

Gołąb B. K., 1980, Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego,

Warszawa.

Grossman J, 1993, Wyniki rehabilitacji dzieci z rozszczepem podniebienia, „Logopedia”

20, Lublin.

Grossman J., 1993, Rozszczepy podniebienia a wady wymowy, „Logopedia” 20, Lublin.

18

Iwankiewicz S., 1980, Ćwiczenia z otolaryngologii, Warszawa.

Kmita S., 1967, Otolaryngologia dziecięca, Warszawa.

Kozołub A., 2003, Biomedyczne podstawy logopedii, [w:] Logopedia. Pytania i

odpowiedzi. Podręcznik akademicki, t I, red. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Opole, s.

85-126.

Mitrinowicz-Modrzejewska A., 1963, Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy.

Rozpoznawanie, leczenie i rehabilitacja.

Sadowski B., 2005, Rola mózgu w procesach nadawania i odbioru mowy, [w:] Podstawy

Neurologopedii. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G.

Jastrzębowska, Opole, s. 43-97.

Sobotta J., 1994, Atlas anatomii człowieka, t. I: Głowa, szyja i kończyna górna,

Wrocław.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

II/1B5. WSPÓŁPRACA LOGOPEDY Z LEKARZAMI (FONIATRIA, ORTODONCJA, AUDIOLOGIA)

Nazwa przedmiotu

Współpraca logopedy z lekarzami

(foniatria, ortodoncja, audiologia)


przedmiot

Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej UR, Zakład Języka

Polskiego

Kod przedmiotu II/1B5

Studia


Filologia polska;




Rodzaj przedmiotu Przedmiot kierunkowy

19



przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



Dr Agnieszka Myszka



C1: przypomnienie i uporządkowanie wiedzy na temat budowy zgryzu, narządów mowy i słuchu, a także na temat

wpływu różnych czynników na prawidłowy rozwój anatomiczny,

C2: poznanie metod badania zgryzu, słuchu i krtani, analiza wyników badań medycznych

C3: poznanie możliwości wykorzystania wiedzy o budowie narządów mowy i słuchu oraz wadach zgryzu w terapii

zaburzeń wymowy

Wymagania wstępne

Zaliczony przedmiot Anatomia, fizjologia i patofizjologia narządów mowy, głosu i

słuchu

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1B5_W01: słuchacz zna elementy ortodoncji, foniatrii i audiologii w zakresie

niezbędnym dla logopedy, rozumie wpływ wad zgryzu, słuchu i fonacji na

wymowę, a także na harmonię i mimikę twarzy [odniesienie: K1A_W03]

II/1B5_W02: słuchacz zna podstawowe pojęcia i mechanizmy związane z

profilaktyką głosu, słuchu i wad zgryzu; wie, które nawyki są szkodliwe, a

jakie zachowania i działania wpływają stymulująco na rozwój i ochronę

narządów mowy i słuchu [odniesienie: K1A_W20]

Umiejętności:

II/1B5_U01: słuchacz wstępnie ocenia nieprawidłowości w zakresie fonacji, układu

zgryzu i w zakresie słuchu; ocenia wpływ stanu zgryzu na fonację;

interpretuje i odczytuje wyniki diagnoz ortodontycznych, foniatrycznych i

audiologicznych, uświadamia pacjentowi (i/lub jego rodzicom) potrzebę

leczenia [odniesienie: K1A_U04]


II/1B5_K01: słuchacz jest świadomy własnych ograniczeń i wie, kiedy zwrócić się

do specjalisty w celu przeprowadzenia szczegółowych badań i

skonsultowania konkretnego problemu [odniesienie: K1A_K01]


Wykład - 15 godz.

20

Treści programowe


godz.

Związek logopedii z foniatrią - podstawowe podobieństwa i różnice. Anatomia i fizjologia narządu

głosu.

1

Metody badania narządu głosu. Choroby narządu głosu – rola czynników zewnętrznych i

wewnętrznych. Postępowanie terapeutyczne w chorobach narządu głosu.

1

Zasady emisji głosu. Profilaktyka zaburzeń głosu. Głos jako narzędzie pracy. 2

Zasady współpracy między foniatrą i logopedą – przydatność diagnozy foniatrycznej dla logopedy. 1

Przedmiot i zadania ortodoncji. Rozwój funkcji pokarmowych. 1

Definicja wad zgryzu. Geneza wad zgryzu wrodzonych i nabytych. Częstotliwość występowania wad

zgryzu. Stymulacja prawidłowego rozwoju zgryzu; profilaktyka ortodontyczna w żłobkach,

przedszkolach i młodszych klasach szkolnych.

1

Wady zgryzu a wady wymowy – diagnoza zaburzeń mowy u osób z wadami zgryzu. Wady wymowy

u osób z wadami zgryzu z uwzględnieniem wad dotylnych, doprzednich, pionowych i poprzecznych.

Zasady leczenia ortodontycznego; wpływ różnego typu aparatów ortodontycznych na wymowę.

2

Zasady współpracy między ortodontą i logopedą – potrzeby, możliwości, cele. 1

Wpływ słyszenia na mowę; związki audiologii z logopedią. 1

Budowa ucha: ucho zewnętrzne, wewnętrzne i środkowe. Drogi impulsów słuchowych. Centralne

zaburzenia słuchu. Obwodowe mechanizmy mowy. Budowa i funkcje błędnika.

1

Udział kory mózgu, dróg piramidowych i pozapiramidowych w nadawaniu i odbiorze słuchowym. 1

Urządzenia wspomagające słyszenie – różne rodzaje aparatów słuchowych 1

Audiogram – jak należy go odczytać i interpretować. Inne badania audiologiczne przydatne

logopedzie. Współpraca logopedy z audiologiem – zakres, zasady, potrzeby itp.

1

.

Metody dydaktyczne

Wykład, prezentacja multimedialna, metody poglądowe (prezentacja schematów,

modeli anatomicznych, aparatów ortodontycznych)


zaliczenia

Zaliczenie bez oceny (na podstawie obecności i zadania domowego)



II/1B5_W01 Obserwacja ciągła w czasie zajęć i konsultacji

indywidualnych

21

kształcenia II/1B5_W02 Obserwacja ciągła na zajęciach, ocena zadania domowego

II/1B5_U01 Obserwacja ciągła na zajęciach, ocena zadania domowego

II/1B5_K01 Obserwacja ciągła na zajęciach

Metody i kryteria oceny

Wykład oceniany w skali: bdb, +db, db, +dst, dst, ndst

Ocena z wykładu jest wypadkową następujących elementów:

Obecność na zajęciach (30%)

Aktywny udział w dyskusjach na zakończenie każdego wykładu i w

konsultacjach indywidualnych (30%)

Przygotowanie zadania domowego (interpretacja logopedyczna wyników

badań foniatrycznych, audiologicznych i ortodontycznych) (40%)





punktach ECTS


Wykład 15 godz.

Przygotowanie do zajęć (w tym czytanie zadanych

materiałów)

6 godz.



2 godz.

Przygotowanie zadania domowego 2

SUMA GODZIN 25



Praktyki zawodowe Nie przewidziano

Literatura


pozycje

bibliograficzne (w

porozumieniu z

prowadzącym


organizacyjnych).

Literatura

uzupełniająca dla


zainteresowanych


wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.


Gałkowski T., 1993, Zaburzenia słuchu, „Logopedia” 20, Lublin.

Łabiszewska-Jaruzelska F. (red.), 1977, Ortodoncja. Zasady i praktyka, Warszawa.

Mackiewicz B. (red.), 1983, Wybrane zagadnienia ortodontyczne dla logopedów, Gdańsk.

Mitrinowicz-Modrzejewska A., 1963, Fizjologia i patologia głosu, Warszawa.

Styczek I., 1980, Logopedia, Warszawa.


Bregy W., 1974, Elementy techniki wokalnej, Warszawa.

Gołąb B. K., 1980, Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego, Warszawa.

Grossman J., 1993, Rozszczepy podniebienia a wady wymowy, „Logopedia” 20, Lublin.

Iwankiewicz S., 1980, Ćwiczenia z otolaryngologii, Warszawa.

Kasperska K., 1967, Mioterapia w ortodoncji, Warszawa.

Łabiszewska-Jaruzelska F. (red.), 1995, Ortopedia szczękowa. Zasady i praktyka. Podręcznik dla studentów somatologii, Warszawa.

Masztelarz A. (red.), 1977, Zarys ortopedii szczękowej (ortodoncji), Warszawa.

Obrębowski A., Tarkowski Z., 2003, Zaburzenia procesu komunikatywnego, Lublin.

Pruszewicz A., 1994, Zarys audiologii klinicznej, Poznań.

22

Pruszewicz A> (red.), 1992, Foniatria kliniczna, Warszawa.

Rokitańska M., Laskowska H., 2003, Zdrowy głos, Bydgoszcz.

Sobotta J., 1994, Atlas anatomii człowieka, tom I: Głowa, szyja i kończyna górna, Wrocław.

Śliwińska-Kowalska M., Głos narzędziem pracy, Łódź.

Zaleski T., 1993, Centralne zaburzenia słuchu, „Logopedia” 20, Lublin.

Zaleski T., 1993, Obwodowe mechanizmy mowy, „Logopedia 20”, Lublin.

Zaleski T., 1993, Obwodowe mechanizmy mowy, „Logopedia 20”, Lublin.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

IIII//11 CC –– MMOODDUUŁŁ LLOOGGOOPPEEDDYYCCZZNNYY

II/1C6. WSTĘP DO LOGOPEDII

Nazwa przedmiotu Wstęp do logopedii


przedmiot




Kod przedmiotu II/1C6

Studia


Filologia polska;

Specjalność logopedyczna z kształceniem polonistycznym

Studia pierwszego

stopnia

Studia stacjonarne




przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



Dr Agnieszka Myszka


23


C1: zdobycie przez słuchaczy wiadomości dotyczących genezy i przedmiotu badań logopedii, a także

subdyscyplin w obrębie logopedii;

C2: dostarczenie słuchaczom wiedzy na temat statusu zawodowego logopedy w Polsce;

C3: zdobycie przez słuchaczy wiedzy dotyczącej organizacji opieki logopedycznej oraz instytucji

współpracujących i wspierających logopedów.

Wymagania wstępne Przedmiot jest prowadzony od poziomu zerowego

Efekty kształcsenia

Wiedza:

II/1C6_W01: Student/ka zna miejsce logopedii w systemie nauk oraz jej specyfikę

przedmiotową i metodologiczną; zna miejsce logopedii w organizacji systemu

ochrony zdrowia na poziomie krajowym; zna główne kierunki rozwoju i

najważniejsze osiągnięcia tej nauki oraz ma wiedzę o ośrodkach i formach

doskonalenia logopedów; zna instytucje wspierające logopedów i zrzeszające

logopedów [odniesienie: K1A_W01]

II/1C6_W02: Student/ka zna dyscypliny powiązane z logopedią, zna prawne,

organizacyjne i etyczne uwarunkowania wykonywania zawodu logopedy; rozumie

społeczne i ekonomiczno-gospodarcze uwarunkowania działalności zawodowej –

zna zasady opieki logopedycznej w placówkach ochrony zdrowia (poradnie,

szpitale, przychodnie), w placówkach opiekuńczo-wychowawczych (żłobki,

przedszkola, ośrodki terapeutyczne) oraz oświatowych (różnego typu szkoły –

państwowe, społeczne, specjalne itp.) [odniesienie K1A_W10]

Umiejętności:

II/1C6_U01: Student/ka rozstrzyga dylematy etyczne, w razie wątpliwości zwraca

się do odpowiednich osób i instytucji, poszukuje pomocy u specjalistów z

pokrewnych dziedzin [odniesienie: K1A_U08]


II/1C6_K01: Student/ka ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób

profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej;

zna normy zachowań etycznych w zawodzie logopedy; dostrzega i formułuje

problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą, poszukuje

optymalnych rozwiązań, postępuje zgodnie z zasadami etyki


Wykład - 15 godz.

Treści programowe


godz.

24

Termin logopedia i jego znaczenie. Historia rozwoju logopedii w Polsce i na świecie. Logopedia jako

jeden z działów fonetyki stosowanej

1

Komunikacja językowa, mowa i jej zaburzenia jako przedmiot badań logopedii. 2

Interdyscyplinarny charakter logopedii i jej miejsce w systemie nauk. Związek logopedii z naukami

medycznymi, pedagogicznymi i społecznymi

2

Zadania i działy logopedii. Specjalizacje logopedyczne. 2

Organizacje zrzeszające logopedów. Działalność Polskiego Towarzystwa Logopedycznego.

Certyfikat logopedy

1

Kształcenie logopedów w Polsce. Metody i formy doskonalenia umiejętności 1

Status zawodowy logopedy w świetle prawa polskiego. Logopeda w placówkach oświatowych i

medycznych

1

Opieka logopedyczna w Polsce – założenia i stan faktyczny. Zasady opieki logopedycznej w

placówkach ochrony zdrowia (poradnie, szpitale, przychodnie), w placówkach opiekuńczo-

wychowawczych (żłobki, przedszkola, ośrodki terapeutyczne) oraz oświatowych (różnego typu

szkoły – państwowe, społeczne, specjalne itp.)

2

Logopedia „w sieci”. 1

Prawne i etyczne aspekty zawodu logopedy. 2

Metody dydaktyczne Prezentacja multimedialna, wykład, metody poglądowe


zaliczenia

Zaliczenie na ocenę

Test wyboru na zakończenie wykładów


kształcenia


II/1C6_W01 Test wyboru na zakończenie wykładów

II/1C6_W02 Test wyboru na zakończenie wykładów

II/1C6_U01 Obserwacja słuchaczy na wykładach, w czasie dyskusji po

wykładach i w czasie konsultacji

II/1C6_K01 Obserwacja słuchaczy na wykładach, w czasie dyskusji po

wykładach i w czasie konsultacji

Metody i kryteria oceny Wykład oceniany w skali: bdb, +db, db, +dst, dst, ndst

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność na zajęciach + czytanie literatury

w ramach przygotowania do wykładu;

osiągnięcie zakładanych efektów jest weryfikowane za pomocą krótkiego testu

wyboru (wymagane jest nin. 60% poprawnych odpowiedzi)

25

Na ocenę:











punktach ECTS


Wykład 15 godz.

Przygotowanie do testu 5 godz.



2 godz.

Samokształcenie (czytanie zadanych artykułów i

materiałów)

5

SUMA GODZIN 27



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura


pozycje

bibliograficzne (w

porozumieniu z

prowadzącym


organizacyjnych).

Literatura

uzupełniająca dla


zainteresowanych


wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.


Antos D., Demel G., Styczek I., 1971, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy, Warszawa.

Kania J.T., 1982, Szkice logopedyczne, Warszawa.

Sołtys-Chmielowicz A., 2011, Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka, Kraków.


(red.) Gałkowski T., Diagnoza i terapia zaburzeń mowy

(red.) Gałkowski T., Jastrzębowska G., 2003, Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Opole.

(red.) Szumska J., 1982, Zaburzenia mowy u dzieci, Warszawa.

Błachnio K., 1995, Kompleksowość logopedyczna podstawą skuteczności terapeutycznej, „Logopedia”, t. 22..

Cieszyńska J., 2003, Metody wywoływania głosek, Kraków.

Datkun- Czerniak K., 2004, Logopedia. Jak usprawniać mowę dziecka, Kielce.

Demel G., 1979, Wady wymowy, Warszawa.

Grabias S., 2001, Perspektywy opisu zaburzeń mowy, [w:] Zaburzenia mowy, red. tenże, Lublin.

Jastrzębowska G, 1999, Diagnoza i terapia logopedyczna, [w:] Logopedia. Pytania i odpowiedzi, red. T. Gałkowski, Opole.

Kaczmarek L., 1953, Nasze dziecko uczy się mowy, Warszawa.

Kaczmarek Leon, 1991, Model opieki logopedycznej w Polsce, Lublin.

Kozłowska K., 1996, Pomagajmy dzieciom z zaburzeniami mowy, Warszawa.

26

Lichota E. J., 2009, Terapia wad wymowy, Kraków.

Łobacz P., 2001, Wymowa patologiczna a norma fonetyczna w świetle analizy akustycznej, [w:] Zaburzenia mowy, red. S. Grabias, Lublin.

Minczakiewicz E. M., 1997, Mowa. Rozwój – zaburzenia – terapia, Kraków.

Minczakiewicz E., 1990, Logopedia. Wybrane zagadnienia z materiałami do ćwiczeń, Kraków.

Parol U., 1989, Dziecko z niedokształceniem mowy, Warszawa.

Rocławski B., 1981, Poradnik fonetyczny dla nauczycieli, Warszawa.

Rodak H., 1997, Terapia dziecka z wadą wymowy, Warszawa.

Rodak H., 1998, Uczymy się poprawnie mówić r. Poradnik logopedyczny z ćwiczeniami, Warszawa.

Sachajska E., 1992, Uczymy poprawnej wymowy, Warszawa.

Sawa B., 1990, Dzieci z zaburzeniami mowy, Warszawa.

Skorek E. M., 2010, Reranie. Profilaktyka, diagnoza, korekcja, Kraków.

Skorek E. M., 2001, Oblicza wad wymowy, Warszawa.

Sołtys-Chmielowicz A., 1994, Dyslalia – problemy terminologiczne. Próba oceny przydatności klasyfikacji objawowych, [w:] Polska terminologia logopedyczna, red. J. Ożdżyński, Kraków.

Sołtys-Chmielowicz A., 2000, Klasyfikacje wad wymowy, „Logopedia”, t. 28.

Sołtys-Chmielowicz A., 2005, Analiza lingwistyczna wypowiedzi dziecka z rozległą dyslalią, „Logopedia”, t. 34.

Sovák M., 1971, Alalia, „Logopedia”, t. 10.

Spałek E., Piechowicz-Kułakowska C., 2009, Jak pomóc dziecku z wadą wymowy, Kraków.


Styczek I., 1982, Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, Warszawa.

Szletyńscy Z. i H., 1975, Prawidłowe mówienie, Olsztyn.

Wójtowiczowa J., 1991, Logopedyczny zbiór wyrazów, Warszawa.

Zaleski T., 2002, Opóźnienia w rozwoju mowy, Warszawa.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

27

II/1C7. WARSZTAT LOGOPEDY

Nazwa przedmiotu Warsztat logopedy


przedmiot



Zakład Retoryki i Pragmatyki Komunikacyjnej i Zakład Języka

Polskiego


Studia


Filologia polska;







przedmiotu

Dr Robert Słabczyński


zajęcia z przedmiotu

Dr Robert Słabczyński

Dr Agnieszka Myszka


C1: zdobycie przez studentów wiadomości o sposobie elektronicznego prowadzenia dokumentacji

logopedycznej, o stronach internetowych przydatnych logopedom i ich zawartości, o materiałach

multimedialnych przydatnych w pracy logopedy;

C2: wykształcenie umiejętności związanych z obsługą komputera i sprzętu audiowizualnego; nauczenie obsługi

programów terapeutycznych i ułatwiających prowadzenie dokumentacji logopedycznej;

C3: zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu własności intelektualnej i prawa autorskiego

Wymagania wstępne Przedmiot jest prowadzony od poziomu zerowego

Wiedza:

II/1C7_W01: Student/ka sprawnie wyszukuje informacje dotyczące logopedii, zna

strony internetowe dedykowane logopedom i korzysta z nich w miarę potrzeb;

krytycznie je ocenia [odniesienie: K1A_W23]

28

Efekty kształcenia II/1C7_W02: Student/ka zna podstawowe pojęcia z zakresu własności

intelektualnej i prawa autorskiego [odniesienie: K1A_W20]

Umiejętności:

II/1C7_U01: Student/ka sprawnie obsługuje programy terapeutyczne, dobiera je w

zależności od celów terapii i możliwości pacjenta [odniesienie: K1A_U01]

II/1C7_U01: Student/ka przygotowuje materiały multimedialne i prowadzi

dokumentację elektroniczną [odniesienie: K1A_U24]


II/1C7_K01: Student/ka sprawnie planuje terapię dostosowaną do zaplanowanych

celów, wykorzystującą narzędzia tradycyjne i multimedialne [odniesienie: K1A_K06]


Ćwiczenia warsztatowe - 15 godz.

Treści programowe


godz.

Nowoczesny logopeda - kształcenie multimedialne;

Strony, które dokształcają logopedów (strona Polskiego Towarzystwa Logopedycznego, firmy

Komlogo i inne);

2

Czasopisma logopedyczne on line (http://www.logopeda.org.pl/ http://www.pka.org.pl/podstrony

/wydawnictwo.html, http://www.logopedia.umcs.lublin.pl, internetowe księgarnie logopedyczne i e-

sklepy z pomocami logopedycznymi

2

Multimedialna dokumentacja logopedy (np. pakiet edusensuLogopedia);

programy użytkowe: edytor tekstu (zapis fonetyczny tekstu), arkusz kalkulacyjny, rejestrator

dźwięków, prezentacje multimedialne. Prawo autorskie – wykorzystywanie pomocy terapeutycznych

oraz programów komputerowych a aspekty prawne.

2

Programy komputerowe w terapii logopedycznej – ich zalety i wady;

Programy wspomagające diagnozę logopedyczną (np. multimedialny kwestionariusz obrazkowy).

2

Programy do ćwiczeń usprawniających motorykę narządów mowy, programy pomagające utrwalić

wywołane głoski, rozwijać słuch fonematyczny, praksję.

2

Pogramy wspomagające terapię afazji, jąkania (echokorektory w służbie logopedii). 2

Ćwiczenia praktyczne z różnymi programami terapeutycznymi 3


http://www.logopeda.org.pl/

http://www.pka.org.pl/podstrony/wydawnictwo.html


http://www.logopedia.umcs.lublin.pl/

29



zaliczenia

Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział; przygotowanie prezentacji


kształcenia


II/1C7_W01 Obserwacja aktywności na zajęciach, prezentacja

multimedialna

II/1C7_W02 Obserwacja ciągła na ćwiczeniach

II/1C7_U01 Obserwacja ciągła na zajęciach; obserwacja wykonywanych

ćwiczeń

II/1C7_U01 Obserwacja zadań wykonywanych w trakcie ćwiczeń;

prezentacja multimedialna

II/1C7_K01 Aktywność w czasie ćwiczeń (ocena wypowiedzi ustnych)


Ćwiczenia oceniane w skali: bdb, +db, db, +dst, dst, ndst

Ocena jest wypadkową następujących elementów:

obecność na zajęciach i aktywny w nich udział (35% oceny);

sposób wykonywania zadanych ćwiczeń i zadań (30% oceny);

przygotowanie prezentacji multimedialnej (35% oceny).





punktach ECTS


Ćwiczenia 15 godz.


prezentacji, materiałów)

7 godz.



3 godz.

Samokształcenie (praca z programami

multimedialnymi)

5

SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura


pozycje

bibliograficzne (w

porozumieniu z


Gałkowski T., Jarzębowska G., 2000, Logopedia – pytania i odpowiedzi, Opole.

Gruba J., 2009, Technologia informacyjna w logopedii, Gliwice.

30

prowadzącym


organizacyjnych).

Literatura

uzupełniająca dla


zainteresowanych


wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.

Materiały multimedialne:

http://www.logopeda.org.pl

http://www.logopedia.pl

http://www.logolandia.pl

www.encyklopedialogopedii.pl

www.fonem.eu

www.logopedyczna.pl

www.komlogo.pl

www.ydp.com.pl

www.demostenes.pl

http://www.oskarpomoceedukacyjne.pl

www.lideria.pl

www.ksiazkiedukacyjne.pl

http://www.eduksiegarnia.pl/logopedia


http://www.logopedia.umcs.lublin.pl

Trening słuchu fonematycznego - Komlogo

Rentgenogramy - Komlogo


(red.) Siemieniecki B., 1996, Komputer w diagnostyce i terapii pedagogicznej, Toruń.

Bogdanowska Z., 2005, Multimedialne programy edukacyjne wspomagające diagnozą i terapią logopedyczną, [w:] Wspomaganie rozwoju i edukacji dziecka z zaburzeniami mowy, red. L. Hurło, M. Zaorska, Olsztyn.

Borowiecki R., Kwieciński M., 2004, Informacja i wiedza w zintegrowanym świecie zarządzania, Kraków.

Dońska-Olszko M., Lechowicz A., 1998, Komputerowe wspomaganie nauczania dzieci z ciężkim uszkodzeniem narządu ruchu, [w:] Dziecko niepełnosprawne ruchowo, red. E. Mazanek, cz. 3, Warszawa.

Gruba J., 2002, Komputerowe wspomaganie umiejętności czytania u dzieci sześcioletnich, Kraków.

Lemirowski A., Surowaniec J., 1997, Programy komputerowe w metodyce surdologopedycznej, [w:]Sprawności językowe, red. J. Ożdżyński, T. Rittel, Kraków.

Surowaniec J., 1995, Funkcje zabaw i gier komputerowych w metodyce postępowania logopedycznego [w:] Językowy obraz świata dzieci i młodzieży, red. J. Ożdżyński, Kraków.

Walencik-Topiłko A., Miklaszewska A., 2000, Charakterystyka polskich programów komputerowych wspomagających terapię logopedyczną, [w:] Kształcenie logopedyczne. Cele i formy, red. E. Łuczyński, Gdańsk.

Wojtowicz J., 2006, Organizacyjne i technologiczne aspekty zarządzania wiedzą w organizacji, http://www.centrum wiedzy.edu.pl.

Podpis koordynatora

przedmiotu

http://www.logopeda.org.pl/

http://www.logopedia.pl/

http://www.logolandia.pl/

http://www.encyklopedialogopedii.pl/

http://www.fonem.eu/

http://www.logopedyczna.pl/

http://www.komlogo.pl/

http://www.ydp.com.pl/

http://www.demostenes.pl/

http://www.oskarpomoceedukacyjne.pl/

http://www.lideria.pl/

http://www.ksiazkiedukacyjne.pl/

http://www.eduksiegarnia.pl/logopedia


http://www.logopedia.umcs.lublin.pl/

31

Podpis kierownika

jednostki

II/1C8. DIAGNOZA I TERAPIA DYSLALII I ALALII

Nazwa przedmiotu Diagnoza i terapia dyslalii i alalii

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Filologiczny




Studia


Filologia polska;







przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



Dr Agnieszka Myszka



C1: zdobycie przez słuchaczy wiadomości na temat przyczyn powstawania wad wymowy, rodzajów tych wad,

klasyfikacji, sposobów badania mowy i diagnozowania;

C2: dostarczenie słuchaczom wiedzy na temat metod terapii wad wymowy;

C3: wykształcenie umiejętności rozpoznawania wad wymowy i terapii tych wad;

32

C4: wykształcenie umiejętności planowania terapii logopedycznej i prowadzenia dokumentacji.

Wymagania wstępne

Zaliczone przedmioty: Wstęp do logopedii, Warsztat logopedy, Dydaktyka

postępowania logopedycznego

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1C8_W01: Student/ka zna mechanizm działania, zalety i skutki uboczne

zabiegów terapeutycznych stosowanych w terapii dyslalii; wie, jak należy

programować terapię zaburzeń mowy i potrafi ją dopasować do potrzeb pacjenta i

jego otoczenia [odniesienie: K1A_W05]

II/1C8_W02: Student/ka rozumie zasady funkcjonowania sprzętu i aparatury

stosowanych w terapii logopedycznej (m.in. programy komputerowe, wibratory

logopedyczne, sondy, szpatułki itp.) [odniesienie: K1A_W18]

Umiejętności:

II/1C8_U01: Student/ka diagnozuje i różnicuje wady wymowy wchodzące w obręb

dyslalii; prowadzi proste badania logopedyczne, w tym badania przesiewowe;

formułuje wnioski, opracowuje i prezentuje wyniki oraz wskazuje kierunki dalszych

badań [odniesienie: K1A_U04]

II/1C8_U02: Student/ka zna metody wywoływania głosek i używa ich w praktyce;

sprawnie posługuje się sprzętem i aparaturą oraz pomocami stosowanymi w terapii

dyslalii; umie w razie potrzeby przygotować pomoce według własnego pomysłu

[odniesienie: K1A_U05]


II/1C8_K01: Student/ka odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy,

projektuje i wykonuje działania terapeutyczne; ma przekonanie o sensie, wartości i

potrzebie podejmowania działań terapeutycznych w środowisku społecznym; jest

gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje

trud i odznacza się wytrwałością w realizacji celów [odniesienie: K1A_K06]


Wykład - 15 godzin + ćwiczenia aud. - 30 godz.

Treści programowe

Wykład:


godz.

Pojęcie dyslalii – terminologia, rodzaje dyslalii, miejsce dyslalii w różnych klasyfikacjach zaburzeń

mowy. Kryteria oceny wad wymowy. Wada wymowy a błąd wymowy.

1

Przyczyny dyslalii – endogenne i egzogenne. 1

33

Klasyfikacje wad wymowy; terminologia służąca do nazywania wad wymowy. Substytucje a

deformacje.

1

Diagnoza dyslalii – sposoby badania, objawy. 1

Etapy pracy logopedycznej w różnych typach dyslalii (strategia postępowania logopedycznego w

przypadku dyslalii). Kolejność wywoływania głosek

2

Rotacyzm, sygmatyzm, rynolalia, palatolalia, mowa bezdźwięczna – przyczyny i istota tych wad. 2

Metody wywoływania głosek dentalizowanych. 1

Metody wywoływania r. Etapy terapii rotacyzmu. 1

Terapia mowy bezdźwięcznej. 1

Inne wady zaliczane do dyslalii (kappacyzm, rynolalia i inne). 1

Alalia – problemy terminologiczne, klasyfikacje, alalia a afazja dziecięca. 2

Dokumentacja logopedyczna 1

Ćwiczenia:


godz.

Mowa jako narzędzie komunikacji. Realizacja mowy w 3 sferach: biologicznej, psychicznej i

społecznej. Wada wymowy a błąd wymowy.

2

Kryteria oceny wad wymowy. Norma rozwojowa a opóźnienie rozwoju mowy (etapy kształtowania

się mowy dziecka wg L. Kaczmarka).

2

Diagnoza logopedyczna – metody badania pacjentów, badania przesiewowe i indywidualne,

składniki diagnozy, próby diagnozowania pacjentów (analiza nagrań).

2

Diagnoza - wypełnianie arkuszy diagnostycznych. 2

Programowanie terapii – etapy pracy terapeutycznej, kolejność wywoływania głosek, wiek dziecka a

metody i tempo pracy.

2

Ćwiczenia na etapie przygotowawczym – oddechowe, fonacyjne, usprawniające motorykę

narządów mowy.

2

Głoski detalizowane – prawidłowa artykulacja, wady, ich przyczyny, metody wywoływania głosek. 2

Głoska r – prawidłowa artykulacja, substytucje i deformacje, metody fonetyczne i mechaniczne

wywoływania r. Etapy terapii rotacyzmu.

2

Mowa bezdźwięczna – przyczyny, objawy, sposoby udźwięczniania głosek, etapy pracy korekcyjnej. 2

34

Terapia kappacyzmu i rynolalii. 2

Ćwiczenia wyrazistości samogłosek – prawidłowe artykulacje, możliwe zniekształcenia. 2

Analiza nagrań video – próby pisania scenariuszy terapii. 4

Pomoce logopedyczne i ich rola w poszczególnych etapach terapii. 4

.

Metody dydaktyczne

Wykład: prezentacja multimedialna, prezentacja nagrań video,

Ćwiczenia: pogadanka, ćwiczenia praktyczne indywidualne i w grupach, analiza

nagrań video i audio, praca z komputerem


zaliczenia Wykład: zaliczenie bez oceny + egzamin pisemny

Ćwiczenia: zaliczenie z oceną


kształcenia


II/1C8_W01 Obserwacja ciągła w czasie ćwiczeń;

egzamin

II/1C8_W02 Obserwacja ciągła na ćwiczeniach, kolokwium ustne z metod

wywoływania głosek, ocena konspektów

Test egzaminacyjny

II/1C8_U01 Obserwacja ciągła na zajęciach; wypowiedzi w czasie zajęć,

sprawdzanie zadań domowych i wykonywanych w trakcie

zajęć

II/1C8_U02 Obserwacja zadań wykonywanych w trakcie ćwiczeń;

kolokwium ustne z metod wywoływania głosek

Test egzaminacyjny

II/1C8_K01 Aktywność w czasie ćwiczeń (ocena wypowiedzi ustnych)

Obserwacja ciągła

I


Wykład oceniany w skali: bdb, +db, db, +dst, dst, ndst

Test egzaminacyjny

Na ocenę:


35







ocena z ćwiczeń jest wypadkową następujących elementów:

obecność na zajęciach (10%)

aktywny udział w zajęciach (30%)

kolokwium ustne z metod wywoływania głosek (40%)

złożenie konspektów przykładowych zajęć terapeutycznych (20%)





punktach ECTS


Wykład 15 godz.

Ćwiczenia 30 godz.



3 godz.

Przygotowanie do kolokwium ustnego i do egzaminu 10 godz.



2 godz.

SUMA GODZIN 60



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura


pozycje

bibliograficzne (w

porozumieniu z

prowadzącym


organizacyjnych).

Literatura

uzupełniająca dla


zainteresowanych


wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.


Antos D., Demel G., Styczek I., 1971, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy,

Warszawa.







Błachnio K., 1995, Kompleksowość logopedyczna podstawą skuteczności

terapeutycznej, „Logopedia”, t. 22..




36

Grabias S., 2001, Perspektywy opisu zaburzeń mowy, [w:] Zaburzenia mowy, red. tenże,

Lublin.

Jastrzębowska G, 1999, Diagnoza i terapia logopedyczna, [w:] Logopedia. Pytania i

odpowiedzi, red. T. Gałkowski, Opole.




Łobacz P., 2001, Wymowa patologiczna a norma fonetyczna w świetle analizy

akustycznej, [w:] Zaburzenia mowy, red. S. Grabias, Lublin.


Minczakiewicz E., 1990, Logopedia. Wybrane zagadnienia z materiałami do ćwiczeń,

Kraków.




Rodak H., 1998, Uczymy się poprawnie mówić r. Poradnik logopedyczny z ćwiczeniami,

Warszawa.





Sołtys-Chmielowicz A., 1994, Dyslalia – problemy terminologiczne. Próba oceny

przydatności klasyfikacji objawowych, [w:] Polska terminologia logopedyczna, red. J.

Ożdżyński, Kraków.


Sołtys-Chmielowicz A., 2005, Analiza lingwistyczna wypowiedzi dziecka z rozległą

dyslalią, „Logopedia”, t. 34.


Spałek E., Piechowicz-Kułakowska C., 2009, Jak pomóc dziecku z wadą wymowy,

Kraków.






Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

37

II/1C9. DYDAKTYKA POSTĘPOWANIA LOGOPEDYCZNEGO

Nazwa przedmiotu

Dydaktyka postępowania logopedycznego

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Filologiczny




Studia


Filologia polska;







przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



Dr Agnieszka Myszka



C1: zdobycie przez słuchaczy podstawowych wiadomości na temat metodologii postępowania logopedycznego,

roli logopedy w społeczeństwie, o instytucjach prowadzących szkolenia i kursy dla logopedów, o

podstawowych wydawnictwach logopedycznych;

C2: zdobycie przez studentów umiejętności prowadzenia dokumentacji logopedycznej (konspekty, karty

pacjentów, karty badania mowy itp.)

C3: zapoznanie słuchaczy z prawnymi i etycznymi ograniczeniami zawodu logopedy; zapoznanie z sytuacją

logopedy na rynku pracy.

Wymagania wstępne Nienaganna artykulacja, znajomość zasad pisania konspektów

Wiedza:

38

Efekty kształcenia

II/1C9_W01: Student/ka zna podstawy metodologiczne postępowania

logopedycznego, zna podstawowe metody i narzędzia do badań przesiewowych i

diagnozy logopedycznej [odniesienie: K1A_W05]

II/1C9_W01: Student/ka zna wydawnictwa logopedyczne, zna instytucje

prowadzące szkolenia i kursy dla logopedów [odniesienie: K1A_W23]

Umiejętności:

II/1C9_U01: Student/ka wypełnia kwestionariusze logopedyczne, karty pacjenta,

pisze konspekty zajęć terapeutycznych; formułuje problem badawczy i wstępnie

programuje dalsze postępowanie [odniesienie: K1A_U05]


II/1C9_K01: Student/ka zna prawne i etyczne ograniczenia zawodu logopedy,

rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego [odniesienie: K1A_W02]


Ćwiczenia warsztatowe - 15 godz.

Treści programowe

Tematyka zajęć: Liczba godz.

Warsztat logopedy – różne rozumienie terminu „warsztat”; cechy dobrego logopedy; kto jest

pacjentem logopedy, współpracownicy logopedy

2

Źródła wiedzy logopedycznej – wydawnictwa tradycyjne i on-line, czasopisma logopedyczne,

instytucje zrzeszające logopedów, możliwości dokształcania, kursy i szkolenia.

2

Miejsce pracy logopedy – wygląd i wyposażenie gabinetu, niezbędne pomoce. 2

Dokumentacja logopedy – karty pacjentów, karty badań mowy, dzienniki itp.; 2

Metody stosowane w terapii logopedycznej 2

Zasady programowania terapii logopedycznej - pisanie konspektów 2

Pomoce logopedyczne: diagnostyczne i terapeutyczne: kwestionariusze do badań, pomoce do

ćwiczeń oddechowych, artykulacyjnych, ćwiczeń motoryki i praksji

2

Etyka w zawodzie logopedy 1

…




zaliczenia

Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział; napisanie konspektu zajęć

terapeutycznych

Metody weryfikacji efektów Efekt Metoda weryfikacji

39

kształcenia II/1C9_W01 Obserwacja na ćwiczeniach; referaty

II/1C9_W01 Obserwacja ciągła na ćwiczeniach, wypowiedzi ustne, ocena

konspektu zajęć

II/1C9_U01 Ocena wypełnionych kwestionariuszy i przedstawionych

konspektów;

Obserwacja zadań wykonywanych w trakcie ćwiczeń

II/1C9_K01: Obserwacja ciągła w czasie ćwiczeń


Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział;

oddanie do oceny konspektu zajęć i wypełnionych kwestionariuszy badania

mowy, badania motoryki narządów artykulacyjnych, lateralizacji, zdolności

narracyjnych, słuchu fonetycznego itp.





punktach ECTS


godzin

Ćwiczenia 15 godz.


czytanie podręczników i artykułów)

7 godz.


Internetu)

3 godz.

Samokształcenie (w tym praca z programami multimedialnymi) 5

SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura

Literatura uzupełniająca dla


zainteresowanych problematyką

zajęć do wykorzystania w

przyszłej pracy zawodowej.


Gałkowski T., Jarzębowska G., 2000, Logopedia – pytania i odpowiedzi, Opole.


Bilewicz G., Zioło B., 2006, Kwestionariusz badania mowy, Impuls.


Wojtowicz J., 2006, Organizacyjne i technologiczne aspekty zarządzania wiedzą w organizacji, http://www.centrum wiedzy.edu.pl.


Gałkowski T., Tarkowski Z., Zalewski T., 1993, Diagnoza i terapia zaburzeń

mowy, Lublin.

Minczakiewicz E., 1997, Mowa – rozwój – zaburzenia – terapia, Kraków.

40


Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

II/1C10. DIAGNOZA I TERAPIA OLIGOFAZJI

Nazwa przedmiotu Diagnoza i terapia oligofazji


przedmiot




Kod przedmiotu II/1C/10

Studia


Filologia polska;





Rok i semestr studiów Rok III, semestr 5.


przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka

Imię i nazwisko osoby (osób) pro-

wadzącej/ych zajęcia z przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



C1: zdobycie przez słuchaczy wiadomości z zakresu terapii mowy u dzieci z upośledzeniem umysłowym, a także

41

wiedzy na temat systemu kształcenia i pomocy terapeutyczno-pedagogicznej dla dzieci upośledzonych;

C2: wykształcenie u słuchaczy umiejętności diagnozowania oraz programowania terapii mowy u dzieci

upośledzonych umysłowo;

C3: zapoznanie słuchaczy z charakterem pracy z dziećmi upośledzonymi i zapoznanie słuchaczy z

możliwościami komunikacyjnymi takich dzieci

Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot Diagnoza i terapia dyslalii

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1C/10_W01: Student/ka zna terminologię używaną w logopedii, dotyczącą opisu

wad wymowy i ich przyczyn neurologicznych, medycznych i środowiskowych

[odniesienie K1A_W03]

II/1C/10_W02: Student/ka słuchacz zna ograniczenia związane z mową u osób

upośledzonych, zna zasady prowadzenia terapii logopedycznej w tej grupie

pacjentów

Umiejętności:

II/1C/10_U01: Student/ka podejmuje działania diagnostyczne, profilaktyczne,

terapeutyczne w zakresie oceny i terapii mowy odpowiadające potrzebom pacjentów

z niepełnosprawnością intelektualną i ich rodzin [odniesienie K1A_U04]

II/1C/10_U02: Student/ka formułuje plan działań terapeutycznych i podejmuje

terapię mowy stosując odpowiednie metody i narzędzia badawcze [odniesienie

K1A_U05]


II/1C/10_K01: Student/ka zachowuje się w sposób profesjonalny, przestrzega zasad

etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne

związane z opieką i wychowywaniem dziecka upośledzonego, poszukuje

optymalnych rozwiązań, postępuje z rozwagą, wyczuciem, zgodnie z zasadami etyki

[odniesienie K1A_K06]


Wykład - 15 godz. + ćwiczenia aud. - 15 godz.

Treści programowe

Wykład:


Pojęcie oligofrenologopedii – geneza terminu, przedmiot zainteresowań, cele i zadania. 1

Oligofazja – zakres terminu, problemy z klasyfikacją. 1

42

Przyczyny oligofazji. Rozwój mowy dzieci upośledzonych intelektualnie; zależność mowy od

stopnia niepełnosprawności

2

Diagnozowanie przy różnych stopniach upośledzenia; sprzężenie upośledzenia umysłowego i

innych zaburzeń rozwoju (np. ruchowych, niedosłuchu itp.)

2

Mowa dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. 2

Procedura postępowania logopedycznego w przypadku terapii mowy dzieci upośledzonych. 2

Metody terapii mowy dzieci upośledzonych w stopniu lekkim. 1

Metody terapii mowy dzieci upośledzonych w stopniu umiarkowanym i znacznym. 1

Budowanie kompetencji gramatyczno-leksykalnej u dzieci dotkniętych oligofazją. 2

Dokumentacja logopedyczna w przypadku terapii mowy dzieci upośledzonych umysłowo. 1

Ćwiczenia:


Opóźnienia rozwoju mowy w różnych stopniach upośledzenia umysłowego; psychofizyczne

umiejętności warunkujące nabywanie języka u dzieci upośledzonych.

1

Strategia postępowania logopedycznego - analiza filmów instruktażowych. 3

Relacja mowy i myślenia w różnych stopniach upośledzenia umysłowego. Zaburzenia mowy

na płaszczyźnie fonetyczno-fonologicznej, morfologicznej, składniowej, semantycznej i

pragmatycznej.

2

Sprawności językowe i komunikacyjne dzieci z zespołem Downa i mózgowym porażeniem

dziecięcym.

2

Wybrane metody terapii dzieci ze sprzężonymi zaburzeniami rozwojowymi 2

Pomoce logopedyczne i ich rola w poszczególnych etapach terapii. 2

Terapia dzieci z oligofazją – analiza nagrań wideo. 2

Wczesna interwencja logopedyczna w przypadku dzieci dotkniętych oligofazją. 1

Metody dydaktyczne Wykład: wykład, prezentacja multimedialna, filmy instruktażowe

Ćwiczenia: metoda zajęć praktycznych, problemowa, pogadanka


zaliczenia Wykład: Zaliczenie bez oceny + egzamin

Ćwiczenia: zaliczenie na ocenę


kształcenia


II/1C/10_W01 Test egzaminacyjny;

43

Obserwacja ciągła w czasie ćwiczeń

II/1C/10_W02 Test egzaminacyjny,

obserwacja ciągła na ćwiczeniach

II/1C/10_U01 Test egzaminacyjny;

Obserwacja ciągła na zajęciach; aktywność w czasie

współnego programowania terapii; ocena konspektów zajęć

II/1C/10_U02 Test egzaminacyjny;

Obserwacja zadań wykonywanych w trakcie ćwiczeń; ocena

konspektu zajęć

II/1C/10_K01 Obserwacja ciągła w czasie ćwiczeń


Test egzaminacyjny

Na ocenę:








ocena z ćwiczeń jest wypadkową następujących elementów:

obecność na zajęciach,

aktywny udział w zajęciach i przygotowanie do zajęć (czytanie zalecanej literatury),

złożenie konspektów przykładowych zajęć terapeutycznych





punktach ECTS


godzin

Ćwiczenia 15 godz.

Wykład 15 godz.



10 godz.



Internetu)

3 godz.

44

Samokształcenie (praca z programami multimedialnymi,

oglądanie filmów instruktażowych itp. )

5 godz.

SUMA GODZIN 60



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura

Literatura

uzupełniająca dla


zainteresowanych


wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.



Sołtys-Chmielowicz A., 1993, Usprawnianie mowy u dzieci specjalnej troski, Lublin.


(red.) Bałachowicz J., Paluszewski J., 1995, Sprawności językowe dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, Warszawa.

(red.) T. Gałkowsk, G. Jastrzębowska, 1999, Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Opole.

Bogdanowicz M., 1985, Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym, Warszawa.

Borzyszkowska H., 1985, Oligofrenopedagogika, Łódź.

Carr J., 1984, Pomoc dziecku upośledzonemu, Warszawa.

Cieszyńska J., Korendo M., 2007, Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 roku życia, Kraków.

Dziedzic S., 1970, Rewalidacja upośledzonych umysłowo, Warszawa.

Hetman A., Migocka D., 2001, Krok po kroku. Program nauczania zintegrowanego w klasach I-III szkoły podstawowej specjalnej dla dzieci z niedorozwojem umysłowym w stopniu lekkim oraz niepełnosprawnościami złożonymi, Kraków.

Lovaas O. I., 1997, Nauczanie dzieci niepełnosprawnych umysłowo, Warszawa.

Maas V., 1998, Uczenie się przez zmysły. Wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej, Warszawa.

Michalik M., 2005, Peryferyjna prototypowość w postrzeganiu rzeczywistości przez osoby dotknięte oligofazją, „Logopedia”, t. 34.

Michalik M., 2006, Diagnozowanie kompetencji lingwistycznej ucznia szkoły specjalnej, Kraków.

Mickiewicz E., 1984, Kształtowanie i usprawnianie mowy dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym, „Szkoła Specjalna” , nr 4.

Minczakiewicz E. M., 1994, Zaburzenia mowy u osób z upośledzeniem umysłowym. Próba klasyfikacji, [w:] Polska terminologia logopedyczna, red. J. Ożdżyński, Kraków.

Minczakiewicz E. M., 2001, Jak pomóc w rozwoju dziecka z zespołem Downa. Poradnik dla rodziców i wychowawców, Kraków.

Minczakiewicz E., 1986, Spontaniczne czynności i zabawy dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym, znacznym, głębokim, „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny” WSP w Krakowie, z. 100, Kraków.

Minczakiewicz E., 1997, Umiejętności komunikacyjne i językowe dzieci z zespołem Downa w wieku od 4 do 8 lat, „Logopedia”, t. 24.

Obuchowska I., 1991, Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, Warszawa.

Olechowicz H., 1994, Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo, Warszawa.

Rakowska A., 2001, Oligofazja. Ogólne tendencje w edukacji, [w:] Zaburzenia mowy, red. S. Grabias, Lublin.

45

Różycki J., 1978, Dziecko o obniżonej sprawności umysłowej, Wydawnictwo Ossolineum.

Sherborne W., 1997, Ruch rozwijający dla dzieci, Warszawa

Sołtys-Chmielowicz A., 1993, Usprawnianie mowy u dzieci specjalnej troski, Lublin.

Sołtys-Chmielowicz A., Tkaczyk G., 1993, Terapia mowy u dzieci specjalnej troski, Lublin.

Tarkowski Z., 1988, Zaburzenia mowy u dzieci upośledzonych umysłowo – postępowanie logopedyczne, [w:] Praca z dzieckiem upośledzonym umysłowo, red. T. Świszewska, Lublin.

Tarkowski Z., 1997, Mowa upośledzonych umysłowo, „Biuletyn Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów Mowy” , nr 5.

Twardowski A., 2005, Dialogowa kompetencja komunikacyjna u dzieci upośledzonych umysłowo, „Logopedia”, t. 34.

Waszczuk H., 2003, Poradnik logopedyczny dla dzieci z zespołem Downa, Gdańsk.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

II/1C11. KLASYFIKACJA WAD WYMOWY (DYSARTRIA, ANARTRIA, DYSGLOSJA, AUTYZM I ZESPÓŁ ASBERGERA, AFAZJA, SURDOLOGOPEDIA,

JĄKANIE)

Nazwa przedmiotu

Klasyfikacja wad wymowy (dyslalia, ologofazja,

dysartria, anartria, dysglosja, autyzm i zespół

Aspergera, afazja, surdologopedia, jąkanie)


przedmiot




Kod przedmiotu II/1C/11

Studia

46


Filologia polska;





Rok i semestr studiów Rok III, semestr 5


przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



Dr Agnieszka Myszka



C1: uporządkowanie wiedzy na temat kryteriów typologii wad wymowy

C2: doskonalenie umiejętności rozpoznawania wad wymowy i opisywania ich według, przyczyn, objawów, metod

terapii;

C3: wykształcenie umiejętności rozpoznawania wad wymowy innych niż dyslalia i oligofazja (przyczyny,

symptomatologia)

Wymagania wstępne Zaliczona dyslalia i oligofazja

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1C/11_W01: Student/ka zna rolę komunikacji w życiu człowieka, zna zasady

skutecznego komunikowania się, określa rodzaj zaburzeń komunikacji, zna

przyczyny i objawy różnych zaburzeń mówienia i porozumiewania się [odniesienie:

K1A_W21]

Umiejętności:

II/1C/11_U01: Student/ka wskazuje zależności pomiędzy problemami

komunikacyjnymi pacjentów a ich problemami zdrowotnymi i środowiskowymi,

wstępnie określa rodzaj zaburzenia mowy i kieruje do specjalisty [odniesienie:

K1A_U08]


II/1C/11_K01: Student/ka zna zakres posiadanej wiedzy i rozumie potrzebę

ciągłego dokształcania się, zna konsekwencje społeczne stawianych diagnoz i

podejmowanych działań terapeutycznych [odniesienie: K1A_K01 i K1A_K02]


47

Wykład - 30 godz.

Treści programowe


godz.

Komunikacja językowa – aspekty fizyczne, biologiczne, neurologiczne. 2

Norma wymowy – wada wymowy – błąd wymowy – niezakończony/opóźniony rozwój mowy 2

Klasyfikacje zaburzeń mowy według kryteriów objawowych. 2

Klasyfikacje zaburzeń mowy według kryteriów przyczynowych. 2

Zaburzenia mowy o podłożu anatomicznym (dysglosja) 2

Zaburzenia mowy o podłożu neurologicznym (dysartria, anartria) 4

Zaburzenia mowy o podłożu genetycznym. Zaburzenia mowy w różnych zespołach chorobowych.

(autyzm, zespół Aspergera, zespół Downa)

4

Złożone zaburzenia mowy. 2

Zaburzenia płynności mowy (jąkanie, giełkot) 4

Afazja u dzieci i u dorosłych 4

Zależność planowania terapii od różnych czynników (wewnętrznych i zewnętrznych) 2

Metody dydaktyczne Prezentacja multimedialna, wykład, pogadanka, metody poglądowe, analiza

nagrań


zaliczenia

Obecność na zajęciach; zaliczenie testu sprawdzającego wiedzę


kształcenia


II/1C/11_W01 Obserwacja ciągła na zajęciach;

Test sprawdzający

II/1C/11_U01 Obserwacja ciągła na zajęciach;

Test sprawdzający

II/1C/11_K01 Obserwacja ciągła na zajęciach;

Test sprawdzający


Obecność na zajęciach i zaliczenie testu sprawdzającego wiedzę:

48

Na ocenę:











punktach ECTS


Wykład 30 godz.

Przygotowanie do testu 7 godz.



3 godz.

SUMA GODZIN 40



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewidziano

Literatura

Student zapoznaje się z fragmentami

literatury wybranej przez prowadzącego

przedmiot w trakcie prowadzenia zajęć.

Literatura

uzupełniająca dla


zainteresowanych


wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.



Logopedia 2008 – Standardy postępowania logopedycznego. T.37


Gałkowski T., Tarkowski Z., Zalewski T., 1993, Diagnoza i terapia zaburzeń mowy, Lublin.

Grabias S., 1994, Logopedyczna klasyfikacja zaburzeń mowy, „Audiofonologia”, t. 6.


Grabias S., 1996, Typologie zaburzeń mowy. Narastanie refleksji logopedycznej, „Logopedia”, t. 23.



(red.) Porayski – Pomsta J., 2008, Diagnoza i terapia w logopedii. Warszawa.



Spionek H., 1965, Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka, Warszawa.

Stecko E., 1994, Zaburzenia mowy dzieci – wczesne rozpoznawanie i postępowanie logopedyczne, Warszawa.


49

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

II/1C12. PRAKTYKA W GABINECIE LOGOPEDYCZNYM

Nazwa przedmiotu

Praktyka w gabinecie logopedycznym


przedmiot





Studia


Filologia polska;





Rok i semestr studiów Rok II, semestr 4,

Rok III, semestr 5


przedmiotu

Dr Agnieszka Myszka



Dr Agnieszka Myszka



C1: głównym celem przedmiotu jest możliwość skonfrontowania zdobytej w czasie studiów wiedzy teoretycznej z

50

sytuacją realnej terapii pacjenta w gabinecie logopedycznym;

C2: praktyczne zapoznanie słuchaczy z różnymi formami diagnozy i terapii logopedycznej w odniesieniu do

konkretnych pacjentów;

C3: podniesienie kompetencji słuchaczy i umożliwienie im sprawdzenia się w zawodzie logopedy; zapoznanie

słuchaczy z prawnymi i etycznymi ograniczeniami zawodu logopedy; zapoznanie z sytuacją logopedy na

rynku pracy

Wymagania wstępne Zaliczone przedmioty: warsztat logopedy, wstęp do logopedii, dydaktyka

postępowania logopedycznego

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1C12_W01: Student/ka ma rozeznanie w metodologii postępowania

logopedycznego, zna strategię postępowania w przypadkach badań przesiewowych,

dyslalii i oligofazji [odniesienie: K1A_W05]

Umiejętności:

II/1C12_U01: Student/ka formułuje problem badawczy, stawia diagnozę i programuje

terapię logopedyczną dziecka z dyslalią lub oligofazją; posługuje sie przy tym

właściwymi metodami i narzędziami badawczymi [odniesienie: K1A_U04]


II/1C12_K01: Studentka planuje działania mające na celu uzyskanie konkretnego

efektu terapeutycznego; uwzględnia przy tym priorytety (cel terapii, możliwości

dziecka, współpraca z rodziną itp.) [odniesienie: K1A_K06]


Praktyka - 30 godz. + 30 godzin

Treści programowe

Semestr 4

Tematyka zajęć*: Liczba

godz.

Badania przesiewowe dzieci - zasady przeprowadzania badań, narzędzia i metody badawcze -

przygotowanie gabinetu i materiałów

2

Badania przesiewowe pacjentów gabinetu. 2

Badania wymowy dzieci wyselekcjonowanych w trakcie badań przesiewowych. 2

Badania dodatkowe: lateralizacji, motoryki narządów artykulacyjnych, słuchu fizycznego i

fonetycznego itp; diagnoza logopedyczna.

2

Usprawnianie narządów artykulacyjnych - ćwiczenia oddechowe, motoryczne, fonacyjne. Ćwiczenia 4

51

słuchu fonetycznego - różnicowanie głosek sprawiających problemy

Wywoływanie głosek - metody fonetyczne i mechaniczne - w zależności od potrzeb. 4

Utrwalanie głosek w izolacji i w sylabach. 4

Utrwalanie głosek w sylabach i wyrazach. 4

Utrwalanie głosek w wyrazach i zdaniach - połączenia wyrazowe, zagadki, wierszyki 2

Utrwalanie głosek w zdaniach - ćwiczenia coraz trudniejszych połączeń, różnicowanie głosek

podobnych.

2

Automatyzacja głosek 2

*Program zajęć jest uzależniony od wad pacjentów gabinetu i modyfikowany w miarę potrzeb

Semestr 5

Zajęcia z pacjentami prowadzą sami studenci - przygotowują konspekty dostosowane do potrzeb i możliwości

pacjentów

Metody dydaktyczne Hospitacja zajęć, metoda problemowa, terapia – praca z pacjentem


zaliczenia

Obecność na zajęciach i aktywny udział w ich omawianiu;

przeprowadzenie minimum dwóch zajęć z pacjentem

Metody weryfikacji

efektów kształcenia


II/1C12_W01 Aktywność na zajęciach, ocena konspektu przygotowanej

terapii i ocena samej terapii

II/1C12_U01: Aktywność na zajęciach, ocena konspektu przygotowanej

terapii i ocena samej terapii

II/1C12_K01 Obserwacja ciągła na zajęciach;

Metody i kryteria oceny Ćwiczenia warsztatowe oceniane w skali: bdb, +db, db, +dst, dst, ndst

Obecność na zajęciach i aktywny w nich udział; prowadzenie minimum dwóch zajęć

terapeutycznych i przedstawienie konspektów tych zajęć

Na ocenę:

bardzo dobrą – student/ka bez pomocy planuje postępowanie logopedyczne, dobiera

prawidłowe i różnorodne narzędzia i metody badawcze i bez problemu się nimi

posługuje; elastycznie dostosowuje się do potrzeb i możliwości pacjenta;

plus dobrą – student/ka bez pomocy planuje postępowanie logopedyczne, dobiera

prawidłowe narzędzia i metody badawcze i na ogół bez problemu się nimi

52

posługuje; elastycznie dostosowuje się do potrzeb i możliwości pacjenta;

dobrą – student/ka z niewielką pomocą planuje postępowanie logopedyczne, dobiera

prawidłowe narzędzia i metody badawcze i raczej bez problemu się nimi

posługuje; potrafi dostosować się do potrzeb i możliwości pacjenta;

plus dostateczną – student/ka ze znaczącą pomocą prowadzącego planuje

postępowanie logopedyczne, na ogół dobiera prawidłowe narzędzia i metody

badawcze i posługuje się nimi z niewielkimi problemami; niezbyt elastycznie

dostosowuje się do potrzeb i możliwości pacjenta; czasami nie potrafi ich

określić;

dostateczną – student/ka ze znaczącą pomocą planuje postępowanie logopedyczne,

z pomocą dobiera prawidłowe narzędzia i metody badawcze, wymaga pomocy

przy interpretacji ich wyników; nie potrafi dostosować się do potrzeb i

możliwości pacjenta;

niedostateczną – student nie przedstawił konspektów zajęć i nie przeprowadził

minimum dwóch zajęć terapeutycznych;




efektów w godzinach

oraz punktach ECTS


godzin

Ćwiczenia 60 godz.


czytanie podręczników i artykułów)

10 godz.

Przygotowanie konspektów zajęci i terapii logopedycznej 10 godz.


Internetu)

3 godz.

Samokształcenie (w tym praca z programami multimedialnymi) 7

SUMA GODZIN 90



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Przedmiot prowadzony w ramach praktyk

Literatura


pozycje bibliograficzne

(w porozumieniu z

prowadzącym przedmiot

na zajęciach

organizacyjnych).

Literatura

uzupełniająca dla

studentów

szczególnie

zainteresowanych

problematyką zajęć

do wykorzystania w

przyszłej pracy


Antos D., Demel G., Styczek I., 1971, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy, Warszawa.







Błachnio K., 1995, Kompleksowość logopedyczna podstawą skuteczności terapeutycznej, „Logopedia”, t. 22..

53

zawodowej.





Jastrzębowska G, 1999, Diagnoza i terapia logopedyczna, [w:] Logopedia. Pytania i odpowiedzi, red. T. Gałkowski, Opole.




Łobacz P., 2001, Wymowa patologiczna a norma fonetyczna w świetle analizy akustycznej, [w:] Zaburzenia mowy, red. S. Grabias, Lublin.


Minczakiewicz E., 1990, Logopedia. Wybrane zagadnienia z materiałami do ćwiczeń, Kraków.




Rodak H., 1998, Uczymy się poprawnie mówić r. Poradnik logopedyczny z ćwiczeniami, Warszawa.









Spałek E., Piechowicz-Kułakowska C., 2009, Jak pomóc dziecku z wadą wymowy, Kraków.






Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

54

IIII//11DD –– MMOODDUUŁŁ PPEEDDAAGGOOGGIICCZZNNYY

II/1D13. ROZWÓJ MOWY I ZDOLNOŚCI KOMUNIKACYJNYCH DZIECKA

Nazwa przedmiotu

ROZWÓJ MOWY I ZDOLNOŚCI KOMUNIKACYJNYCH

DZIECKA


przedmiot

IFP UR

Kod przedmiotu II/1D13

Studia


Filologia polska; Specjalność

logopedyczna z kształceniem

polonistycznym





przedmiotu

dr Tomasz Gosztyła



dr Tomasz Gosztyła oraz Pracownicy Instytutu Psychologii


C1: zdobycie przez studentów wiadomości z zakresu psychologii rozwoju mowy dziecka (biologiczne i społeczne

podstawy zachowań komunikacyjnych człowieka)

C2: dostarczenie studentom wiedzy na temat społecznych podstaw zachowań komunikacyjnych człowieka oraz

współczesnych teorii przyswajania języka przez dziecko;

C3: poznanie przez studentów etapów rozwoju mowy dziecka, kolejności przyswajania fonemów (norma

rozwojowa a odstępstwo);

C4: poznanie rozwoju percepcji mowy, słowotwórstwa dziecka, uczenia się tworzenia i rozumienia zdań oraz

uczenia komunikowania się (społecznego zastosowania języka).

Wymagania wstępne Brak wymagań wstępnych; przedmiot prowadzony od poziomu zerowego

55

Efekty kształcenia

Wiedza:

W01: ma podstawową wiedzę na temat rozwoju mowy człowieka w cyklu życia

zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym, zna etapy

przyswajania mowy oraz rozwoju percepcji mowy

W02: ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach

wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących; wie, jakie czynniki

środowiskowe wpływają stymulująco na rozwój mowy, a jakie ten rozwój spowalniają

Umiejętności:

U01: analizuje wyniki badań (zwłaszcza przesiewowych) i samodzielnie przeprowadza

badania rozwoju mowy dziecka (potrafi ocenić, co jest normą, a co odstępstwem od

niej na różnych etapach rozwoju dzieci); formułuje wnioski, opracowuje i prezentuje

wyniki badań

U02: zna kolejne etapy rozwoju mowy, określa, co jest prawidłowością rozwojową, a

co wymaga korekty; analizuje czynniki wspomagające rozwój mowy i zdolności

komunikacyjnych dzieci


K01: ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań

pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań

zawodowych; wykazuje aktywność w zakresie dbałości


Wykład, 15 godz.

Treści programowe


godz.

Biologiczne i społeczne podstawy zachowań komunikacyjnych

Teorie przyswajania języka przez dzieci

Rozwój percepcji mowy

Etapy rozwoju mowy

Słownik dziecka

Uczenie się tworzenia i rozumienia zdań

Uczenie się komunikowania – społeczne zastosowanie języka

56

Charakterystyka mowy dziecka w kolejnych latach życia

Metody dydaktyczne Wykład, prezentacja multimedialna, metody poglądowe


zaliczenia

Zaliczenie z oceną

Metody weryfikacji



W01, W02,

U01, U02,

K01

ocena pracy przygotowywanej samodzielnie oraz obserwacja

bieżąca w czasie zajęć

Metody i kryteria oceny Zaliczenie wykładu – na podstawie: obecności na zajęciach i aktywności,

ewentualnie praca zaliczeniowa lub prezentacja





oraz punktach ECTS


godzin

Wykład 15 godz.

Przygotowanie do zajęć (w tym przygotowywanie materiałów,

czytanie podręczników i artykułów, samokształcenie)

10 godz.


Internetu)

5 godz.

SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

-

Literatura

Literatura

uzupełniająca dla

studentów

szczególnie

zainteresowanych


do wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.


Matuszewski M., 1970, Mowa a mózg, Warszawa.



(red.) Gleason J., Ratner N., 2005, Psycholingwistyka, Gdańsk.PSL/P1

(red.) Harwas-Napierała B., Trempała J., 2008, Psychologia rozwoju człowieka, t. 2:

Charakterystyka okresów życia człowieka, Warszawa.

Bartkowska T., 1968, Rozwój mowy dziecka przedszkolnego jako wynik oddziaływań

wychowawczych rodziny i przedszkola, Warszawa.

Birch A., 2006, Psychologia rozwojowa w zarysie, Warszawa.

Boyd D., Bee H., 2009, Psychologia rozwoju człowieka, Poznań.

Jastrzębowska G., 2003, Lingwistyczne, biomedyczne i psychologiczne ujęcie mowy,

[w:] Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, t. I, red. T. Gałkowski, G.

57

Jastrzębowska, Opole.

Kaczmarek B., 1998, Mózg, język, zachowanie, Lublin.

Kilar-Turska M., 1989, Mowa dziecka. Słowo i tekst, Kraków.

Ligęza M., 2003, Podstawy psycholingwistyki rozwojowej, [w:] Logopedia. Pytania i

odpowiedzi. Podręcznik akademicki, t. I, red. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Opole, s.

279-297.

Styczek I., 1980, Logopedia, Warszawa

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

II/1D14. PEDAGOGIKA SPECJALNA Nazwa przedmiotu

Pedagogika specjalna


przedmiot

IFP UR


Studia


Filologia polska; Specjalność

logopedyczna z kształceniem

polonistycznym



Rok i semestr studiów Rok III, semestr 5


przedmiotu

dr Małgorzata Zaborniak-Sobczak



dr Małgorzata Zaborniak-Sobczak oraz Pracownicy Instytutu Pedagogiki

58


C1: zdobycie przez studentów podstawowej wiedzy na temat zakresu badań pedagogiki specjalnej (podstawowe

pojęcia, metodologia badań, zasady terapii)

C2: dostarczenie studentom podstawowej wiedzy na temat systemu szkolnictwa specjalnego i opieki

wychowawczej dzieci niepełnosprawnych w Polsce;

C3: poznanie możliwości wykorzystania wiedzy z zakresu pedagogiki specjalnej w logopedii.

Wymagania wstępne Brak wymagań wstępnych; przedmiot prowadzony od poziomu zerowego

Efekty kształcenia

Wiedza:

W01: zna elementarną terminologię używaną w pedagogice specjalnej i rozumie jej

źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych; ma

elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych

i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi, zwłaszcza

logopedią;

W02: ma podstawową wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; celach,

podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych,

wychowawczych, opiekuńczych, terapeutycznych, kulturalnych i pomocowych; wie,

jakie szanse i możliwości edukacyjne ma dziecko niepełnosprawne, zwłaszcza z

opóźnieniami w procesie przyswajania mowy;

W03: ma elementarną wiedzę o bezpieczeństwie i higienie pracy w instytucjach

edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i pomocowych; ma uporządkowaną

wiedzę na temat zasad i norm etycznych; zna etyczne uwarunkowania wykonywania

zawodu logopedy

Umiejętności:

U01: wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki specjalnej w

celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych i

opiekuńczych; planuje organizację opieki dziecku z niepełnosprawnością ntelektualną,

a także ocenia przydatność typowych metod i procedur do realizacji zadań

związanych z opieką logopedyczną nad dzieckiem niepełnosprawnym, w

szczególności – z zaburzonym rozwojem mowy;

U02: słuchacz posługuje się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej

działalności, dostrzega i analizuje dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych

działań terapeutycznych


K01: odpowiednio określa priorytety służące realizacji zapewnienia opieki

logopedycznej dziecku z niepełnosprawnością intelektualną

K02: ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań

pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań

59

zawodowych polegających na organizowaniu opieki i pomocy dzieciom

niepełnosprawnym i ich rodzinom


Wykład, 15 godz.

Treści programowe


godz.

Przedmiot badań pedagogiki specjalnej.

Wyjaśnienie podstawowych pojęć: uszkodzenie – niepełnosprawność – upośledzenie.

Umiejscowienie i działy pedagogiki specjalnej w systemie nauk.

Subdyscypliny pedagogiki specjalnej – wybrane zagadnienia z zakresu rehabilitacji osób

niepełnosprawnych.

Założenia współczesnego systemu kształcenia specjalnego.

Wpływ określonej niepełnosprawności na zachowania językowe i komunikacyjne.

Pedagogika specjalna jako wstęp do oligofrenologopedii i surdologopedii.

Metody dydaktyczne Wykład, prezentacja multimedialna, metody poglądowe


zaliczenia

Zaliczenie z oceną

Metody weryfikacji



wszystkie ocena pracy przygotowywanej samodzielnie oraz obserwacja

bieżąca w czasie zajęć

Metody i kryteria oceny Zaliczenie wykładu – na podstawie: obecności na zajęciach i aktywności,

ewentualnie praca zaliczeniowa lub prezentacja





oraz punktach ECTS


godzin

Wykład 15 godz.

Przygotowanie do zajęć (w tym przygotowywanie materiałów,

czytanie podręczników i artykułów, samokształcenie)

10 godz.

Konsultacje indywidualne (w tym także za pośrednictwem 5 godz.

60

Internetu)

SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

-

Literatura

Literatura

uzupełniająca dla

studentów

szczególnie

zainteresowanych


do wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.


(red.) Dykcik W., 1998, Pedagogika specjalna, Poznań.

Sękowska Z., 1998, Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa.


Błeszyński J., 2006, Pedagogika specjalna, [w:] Pedagogika. Subdyscypliny wiedzy

pedagogicznej, red. B. Śliwerski, t. 3, Gdańsk.

Brauner A. i F., 1995, Postępowanie wychowawcze w upośledzeniu umysłowym, WSiP,

Warszawa.

Kosakowski Cz., 2003, Węzłowe problemy pedagogiki specjalnej, Toruń.

Minczakiewicz E., 1997, Mowa – Rozwój – Zaburzenia – Terapia, Kraków.

Olechowicz H., 1987, Metody aktywizowania głębiej upośledzonych umysłowo, WSiP,

Warszawa.

Olechowicz H., 1994, Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo,

WSiP, Warszawa.

Piszczak M., 1990, Edukacja dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim,

Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, Warszawa.

Rakowska A., 2003, Język, komunikacja, niepełnosprawność. Wybrane zagadnienia.

Kraków.-

Smith D.D., 2009, Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki, t. 1-2, Warszawa.

Tarkowski Z., 1989, Przegląd problematyki dotyczącej rozwoju mowy i języka u dzieci

lekko upośledzonych umysłowo, [w:] Wybrane zagadnienia kształcenia i wychowania

dzieci i młodzieży, red. S. Popka, Wydawnictwo UMCS, Lublin.

Tkaczyk G., 1997, Metodyka nauczania i wychowania początkowego w szkole

specjalnej, Wydawnictwo UMCS, Lublin.

Witkowski T., 1985, Poziom rozwoju społecznego upośledzonych umysłowo, Kraków.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

61

II/1D15. ZABURZENIA KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ – DYSLEKSJA Nazwa przedmiotu Zaburzenia komunikacji językowej – dysleksja

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Filologii Polskiej Zakład Metodyki Nauczania

Literatury i Języka Polskiego


Studia


filologia polska studia pierwszego stopnia stacjonarne

Rodzaj przedmiotu Specjalność dodatkowa logopedia z kształceniem

polonistycznym

Rok i semestr studiów II rok, semestr 4


przedmiotu

Dr Dorota Karkut



przedmiotu

ćwiczenia audytoryjne: dr Dorota Karkut, dr hab. prof.

UR Alicja Jakubowska-Ożóg, dr hab. prof. UR Urszula

Kopeć, dr Danuta Hejda, dr Elżbieta Kozłowska, dr

Elżbieta Mazur , dr Tadeusz Półchłopek, dr Agata

Kucharska-Babula


C1. Zapoznanie studenta z formami diagnozy psychologicznej, pedagogicznej oraz logopedycznej i

innej specjalistycznej niezbędnej do opracowania programu korekcyjnego dziecka z zaburzeniami

dysleksji.

C2. Poznanie specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu, czyli dysleksji rozwojowej oraz zaburzeń

mowy i języka

C3. Poznanie metod i form pracy z uczniem dyslektycznym stosowanych w ramach zajęć lekcyjnych,

jak również korekcyjnych

C4. Poznanie uregulowań prawnych dotyczących sytuacji uczniów z dysleksją w szkolnictwie.

62

Wymagania wstępne Student posiada podstawową wiedzę psychopedagogiczną.

Student posiada podstawowe wiadomości z zakresu fonetyki, fonologii i

gramatyki języka polskiego i umiejętność opisu fonetycznego głosek.

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1D15_W01 Student/ka zna różne typy zaburzeń mowy i komunikacji

językowej.

II/1D15_W02 Student/ka posiada podstawową wiedzę na temat

przyczyn, symptomów i terapii ryzyka dysleksji.

II/1D15_W02 Student/ka zna zasady, metody i etapy postępowania

terapeutycznego w pracy z uczniem z dysleksją rozwojową.

Umiejętności:

II/1D15_U01 Student/ka potrafi rozpoznać objawy dysleksji.

II/1D15_U02 Student/ka potrafi zaprojektować ćwiczenia rozwijające

umiejętność płynnego czytania i poprawnego pisania.

II/1D15_U03 Student/ka umie poprowadzić zajęcia z dzieckiem

dyslektycznym, dostosowane do rodzaju trudności i ich przyczyn.


II/1D15_K01 Student/ka student potrafi określić swój stan wiedzy i

umiejętności wskazując obszary konieczne do dalszego doskonalenia.

II/1D15_K02 Student/ka ma gotowość do uczestniczenia w programach

o charakterze pomocowym i badawczym mającym na celu pomoc

osobom z zaburzeniami komunikacji językowej.



Treści programowe

Ilość godzin

Mowa i jej mechanizmy. Klasyfikacja zaburzeń mowy. 1

Teorie dotyczące przyczyny i powstawania zaburzeń związanych z

dysleksją.

63

Zasady diagnozy dzieci z trudnościami w uczeniu. 1

Zasady organizacji procesu terapeutycznego. 1

Definicja dysleksji rozwojowej. Badania trudności w czytaniu i pisaniu

w perspektywie historycznej.

1

Przyczyny dysleksji rozwojowej. 1

Rodzaje dysleksji. 1

Dysleksja rozwojowa a rozwój językowy. 1

Lateralizacja i jej wpływ na naukę czytania i pisania. 1

Ryzyko dysleksji - symptomy i diagnoza. 1

Charakterystyczne objawy specyficznych zaburzeń w czytaniu i

pisaniu.

2

Elementy diagnozy specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. 1

Terapia dysleksji rozwojowej w szkole podstawowej. 1

Funkcjonowanie poznawcze i społeczno - emocjonalne dzieci w

zaburzeniami mowy.

1

RAZEM 15 godzin

Metody dydaktyczne Wykład z prezentacją multimedialną, analiza i interpretacja

tekstów źródłowych, analiza przypadków, dyskusja.

Sposób(y) i forma(y) zaliczenia Ocena formatywna (bieżąca):

F1. Ocena komunikowania się na linii student-prowadzący,

aktywność, rozumienie omawianej tematyki;

F2. Przygotowanie projektu konspektu zajęć terapeutycznych

F3. Frekwencja na zajęciach

Ocena podsumowująca:

P1. Ocena z egzaminu na koniec semestru (obejmująca tematykę z

wszystkich zajęć)*.

*Wskazane formy ocen odnoszą się do wszystkich założonych w

64

niniejszym sylabusie efektów kształcenia.

Metody i kryteria oceny Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

Efekt 1 II/1D15_

W01

Student/ka

nie zna różnych

typów

zaburzeń

mowy i

komunikacj

i

językowej.

Nie

orientuje się

w pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu.

Student/ka

pobieżnie

zna różne

typy

zaburzeń

mowy i

komunikacji

językowej.

Orientuje

się w

wybranych

pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu

w stopniu

ogólnym.

Student/ka

zna w

dobrym

stopniu

różne typy

zaburzeń

mowy i

komunikacji

językowej.

Orientuje

się w

zalecanej

literaturze

przedmiotu

dobrze.

Student/ka zna w

bardzo dobrym

stopniu różne

typy zaburzeń

mowy i

komunikacji

językowej.

(omówione

podczas zajęć i

uzyskane w

procesie

samokształcenio

wym). Orientuje

się w zalecanej

literaturze

przedmiotu

bardzo dobrze.

Efekt 2

II/1D15_

W02

Student/ka

nie ma

wiedzy na

temat zasad,

metod i

etapów

postępowani

a

terapeutycz

nego w

pracy z

uczniem z

dysleksją

rozwojową.

Nie

orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka

ma ogólną

wiedzę na

temat zasad,

metod i

etapów

postępowani

a

terapeutycz

nego w

pracy z

uczniem z

dysleksją

rozwojową.

Orientuje

się w

wybranych

pozycjach

zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka

ma wiedzę

na temat

specyfiki

funkcjonow

ania

uczniów ze

specjalnymi

potrzebami

edukacyjny

mi, w tym

uczniów

szczególnie

uzdolnionyc

h.

Orientuje

się w

zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

szczegółową

wiedzę na temat

zasad, metod i

etapów

postępowania

terapeutycznego

w pracy z

uczniem z

dysleksją

rozwojową.

Orientuje się w

zalecanej

literaturze

przedmiotu

bardzo dobrze.

Efekt 3

II/1D15_

U01

Student/ka

nie potrafi

zdobywać

wiedzy ani

rozwijać

umiejętnośc

i

związanych

z wybraną

sferą

Student/ka

umie z

pomocą

prowadzące

go

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętnośc

i

Student/ka

umie w

większości

przypadków

samodzielni

e zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętnośc

i

Student/ka umie

samodzielnie

zdobywać wiedzę

i rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

65

działalności

wychowawc

zo-

edukacyjnej.

profesjonaln

e związane

z wybraną

sferą

działalności

wychowawc

zo-

edukacyjnej.

profesjonaln

e związane

z wybraną

sferą

działalności

wychowawc

zo-

edukacyjnej

.

edukacyjnej.

Efekt 4

II/1D15_

U02

Student/ka

nie potrafi

planować

ani

realizować

projektów

związanych

z

wybranymi

kompetencj

ami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowe

j w klasach

integracyjny

ch.

Student/ka z

pomocą

prowadzące

go planuje i

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencj

ami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowe

j w klasach

integracyjny

ch

Student/ka z

niewielką

pomocą

planuje i

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencj

ami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowe

j w klasach

integracyjny

ch.

Student/ka

samodzielnie

planuje i

realizuje typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela

języka polskiego

w szkole

podstawowe w

klasach

integracyjnych.



osiągnięcia założonych efektów

w godzinach oraz punktach ECTS

Aktywność Liczba godzin/

nakład pracy

studenta

wykład 15 godz.

udział w konsultacjach 2 godz.


SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w ramach

przedmiotu

Nie przewiduje się

Literatura


porozumieniu z prowadzącym przedmiot na

zajęciach organizacyjnych).

Literatura podstawowa

Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji - problem i diagnozowanie,

Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2004.

Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki, red. A. Grabowska, K.

Rymarczyk, Warszawa 2004.

Porayski-Pomsta J., red., Diagnoza i terapia w logopedii,

Warszawa 2008.

66

Literatura uzupełniająca dla studentów szczególnie

zainteresowanych problematyką zajęć do

wykorzystania w przyszłej pracy zawodowej.

Mickiewicz J., Dysleksja rozwojowa : podstawy diagnozy i

terapii. Toruń 2011.

Krasowicz-Kupis G., Język, czytanie i dysleksja, Wyd. 3 popr.

Lublin 2003.

Ministerstwo Edukacji Narodowej o dysleksji czyli specyficznych

trudnościach w nauce [zeszyt oprac. Wojciech Brejnak i in.].

Warszawa : MEN. Biuro Administracyjno-Gospodarcze, 1999.

Wiatrowska L., Pokonywanie trudności w uczeniu się dzieci z

dysleksją, Kraków 2013.

Sazon-Brykajło J.J., Trudności dzieci w posługiwaniu się kodem

językowym: metody terapii, Kraków 2009.

Wspomaganie rozwoju dziecka z ryzyka dysleksji, pod red. A.

Rudzińskiej-Rogoży. Kraków 2011.

Pietras I., Dysortografia - uwarunkowania psychologiczne,

Gdańsk 2008.

Diagnoza dysleksji : najważniejsze problemy, pod red. G.

Krasowicz-Kupis. Gdańsk 2009.

Dyrda J., Style uczenia się dzieci dyslektycznych a wymagania

poznawcze szkoły. Wyd. 2 zm. - Gdańsk 2004.

Trudności w czytaniu i pisaniu : rozważania teoretyczne i

praktyczne, red. nauk. I. Pietras. Warszawa 2012.

W kręgu specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania,

pod red. nauk. M. Sinicy [i in.] ; Uniwersytet Zielonogórski.

Zielona Góra 2005.

Wokół dysleksji : co warto wiedzieć o dysleksji i nowoczesnych

sposobach przeciwdziałania jej, pod red. nauk. Z. Pomirskiej.

Warszawa 2010.

Zaburzenia mowy, red. S. Grabias, Lublin 2001.


Bogdanowicz M., Adryjanek A., Rożyńska M., Uczeń z dysleksją

w domu, poradnik nie tylko dla rodziców. Gdynia 2007,

Wydawnictwo Pedagogiczne Operon.

Bogdanowicz M., Adryjanek A, Uczeń z dysleksją w szkole,

poradnik nie tylko dla polonistów. Gdynia 2009, Wydawnictwo

Pedagogiczne Operon.

Davis R.D., Eldon E.M., Dar dysleksji : dlaczego niektórzy zdolni

ludzie nie umieją czytać i jak mogą się nauczyć; przekł. [z ang.]

Grażyna Skoczylas. Poznań 2010.

Dysleksja : problem znany czy nieznany? red. M. Kostka-

Szymańska [i in.]. Lublin 2007.

Podpis koordynatora

przedmiotu

67


Nazwa przedmiotu Zaburzenia komunikacji językowej – dysleksja


przedmiot

Instytut Filologii Polskiej Zakład Metodyki Nauczania



Studia


filologia polska studia pierwszego stopnia Stacjonarne

Rodzaj przedmiotu Specjalność dodatkowa logopedia z kształceniem

polonistycznym

Rok i semestr studiów II rok, semestr 4


przedmiotu

Dr Dorota Karkut


(osób prowadzących) zajęcia z

przedmiotu

ćwiczenia audytoryjne: dr Dorota Karkut, dr hab. prof. UR

Alicja Jakubowska-Ożóg, dr hab. prof. UR Urszula Kopeć, dr

Danuta Hejda, dr Elżbieta Kozłowska, dr Elżbieta Mazur , dr

Tadeusz Półchłopek, dr Agata Kucharska-Babula


C1. Zapoznanie studenta z formami diagnozy psychologicznej, pedagogicznej oraz logopedycznej i

innej specjalistycznej niezbędnej do opracowania programu korekcyjnego dziecka z zaburzeniami

dysleksji.

C2. Poznanie specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu, czyli dysleksji rozwojowej oraz zaburzeń

mowy i języka

C3. Poznanie metod i form pracy z uczniem dyslektycznym stosowanych w ramach zajęć lekcyjnych,

jak również korekcyjnych

C4. Poznanie uregulowań prawnych dotyczących sytuacji uczniów z dysleksją w szkolnictwie.

C5. Nabycie umiejętności koniecznych do optymalizacji procesu terapii trudności w czytaniu i pisaniu.

Wymagania wstępne Student posiada podstawową wiedzę psychopedagogiczną

Student posiada podstawowe wiadomości z zakresu fonetyki, fonologii i

68

gramatyki języka polskiego i umiejętność opisu fonetycznego głosek

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1D15_W01 Student/ka zna różne typy zaburzeń mowy i komunikacji

językowej.

II/1D15_W02 Student/ka posiada podstawową wiedzę na temat przyczyn, symptomów i terapii ryzyka dysleksji.

II/1D15_W02 Student/ka zna zasady, metody i etapy postępowania

terapeutycznego w pracy z uczniem z dysleksją rozwojową.

Umiejętności:

II/1D15_U01 Student/ka potrafi rozpoznać objawy dysleksji.

II/1D15_U02 Student/ka potrafi zaprojektować ćwiczenia rozwijające

umiejętność płynnego czytania i poprawnego pisania

II/1D15_U03 Student/ka umie poprowadzić zajęcia z dzieckiem

dyslektycznym, dostosowane do rodzaju trudności i ich przyczyn.


II/1D15_K01 Student/ka student potrafi określić swój stan wiedzy i

umiejętności wskazując obszary konieczne do dalszego doskonalenia

II/1D15_K02 Student/ka ma gotowość do uczestniczenia w programach o

charakterze pomocowym i badawczym mającym na celu pomoc osobom z

zaburzeniami komunikacji językowej


Ćwiczenia – 15 godzin

Treści programowe

Ilość godzin

Charakterystyka zaburzeń funkcji percepcyjno-motorycznych i ich

konsekwencje w powstawaniu trudności szkolnych.

2

Specyficzne trudności w uczeniu się - dysleksja, dysgrafia i dysortografia. 2

69

Definicja dysleksji oraz jej objawy. 1

Koncepcje przyczyn dysleksji – omówienie wyników najnowszych

badań neuropsychologicznych.

2

Diagnoza dysleksji. Działania zapobiegające rozwojowi dysleksji

w ramach wczesnej interwencji logopedycznej – ryzyko dysleksji

2

Praca z uczniem dyslektycznym na lekcjach języka polskiego –

wybrane metody i techniki.

2

Projektowanie ćwiczeń rozwijających umiejętność płynnego czytania i

poprawnego pisania.

2

Dziecko dyslektyczne w szkole: uprawnienia, formy pomocy, akty prawne,

zasady oceniania, tworzenie minimum programowego.

2

RAZEM 15 godzin

Metody dydaktyczne Projekt, elementy wykładu z prezentacją multimedialną, analiza i

interpretacja tekstów źródłowych, analiza przypadków, dyskusja.


zaliczenia

Ocena formatywna (bieżąca):

F1. Ocena komunikowania się na linii student-prowadzący,

aktywność, rozumienie omawianej tematyki;

F2. Przygotowanie prezentacji multimedialnej i projektu konspektu

zajęć korekcyjno-kompensacyjnych;

F3. Frekwencja na zajęciach.


P1. Ocena z kolokwium na koniec semestru (obejmująca tematykę z




Metody i kryteria oceny Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

Efekt 1 II/1D15_W

01

Student/ka

nie zna różnych

typów

zaburzeń

mowy i

Student/ka

pobieżnie

zna różne

typy

zaburzeń

mowy i

Student/ka

zna w

dobrym

stopniu

różne typy

Student/ka zna w

bardzo dobrym

stopniu różne typy

zaburzeń mowy i

komunikacji

językowej.

70

komunikacji

językowej.

Nie orientuje

się w

pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu.

komunikacji

językowej.

Orientuje się

w wybranych

pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu

w stopniu

ogólnym.

zaburzeń

mowy i

komunikacji

językowej.

Orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu

dobrze.

(omówione

podczas zajęć i

uzyskane w

procesie

samokształceniow

ym). Orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu bardzo

dobrze.

Efekt 2

II/1D15_W

02

Student/ka

nie ma

wiedzy na

temat zasad,

metod i

etapów

postępowani

a

terapeutyczn

ego w pracy

z uczniem z

dysleksją

rozwojową.

Nie orientuje

się w

zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka

ma ogólną

wiedzę na

temat zasad,

metod i

etapów

postępowani

a

terapeutyczn

ego w pracy

z uczniem z

dysleksją

rozwojową.

Orientuje się

w wybranych

pozycjach

zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka

ma wiedzę

na temat

specyfiki

funkcjonowa

nia uczniów

ze

specjalnymi

potrzebami

edukacyjnym

i, w tym

uczniów

szczególnie

uzdolnionyc

h.

Orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

szczegółową

wiedzę na temat

zasad, metod i

etapów

postępowania

terapeutycznego w

pracy z uczniem z

dysleksją

rozwojową.

Orientuje się w

zalecanej

literaturze

przedmiotu bardzo

dobrze.

Efekt 3

II/1D15_U

01

Student/ka

nie potrafi

zdobywać

wiedzy ani

rozwijać

umiejętności

związanych z

wybraną

sferą

działalności

wychowawcz

o-

edukacyjnej.

Student/ka

umie z

pomocą

prowadząceg

o zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną

sferą

działalności

wychowawcz

o-

edukacyjnej.

Student/ka

umie w

większości

przypadków

samodzielnie

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonaln

e związane z

wybraną

sferą

działalności

wychowawc

zo-

edukacyjnej.

Student/ka umie

samodzielnie

zdobywać wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

edukacyjnej.

Efekt 4

II/1D15_U

02

Student/ka

nie potrafi

planować ani

realizować

Student/ka z

pomocą

prowadząceg

o planuje i

Student/ka z

niewielką

pomocą

planuje i

Student/ka

samodzielnie

planuje i realizuje

typowe projekty

71

projektów

związanych z

wybranymi

kompetencja

mi

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej

w klasach

integracyjnyc

h.

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencja

mi

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej

w klasach

integracyjnyc

h

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencja

mi

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej

w klasach

integracyjny

ch.

związane z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela języka

polskiego w szkole

podstawowe w

klasach

integracyjnych.





punktach ECTS


nakład pracy

studenta

ćwiczenia 15 godz.


czas na przygotowanie projektu lub

prezentacji

7 godz.

przygotowanie do zajęć 6 godz.

SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewiduje się

Literatura

Z listy wybierane są pozycje bibliograficzne

(w porozumieniu z prowadzącym przedmiot

na zajęciach organizacyjnych).


Bogdanowicz M., Diagnoza dysleksji rozwojowej w Polsce [w:]

Diagnoza dysleksji, red. B. Kaja, Bydgoszcz 2003

Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji - problem i diagnozowanie,

Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2004.

Diagnoza dysleksji : najważniejsze problemy, pod red. G. Krasowicz-

Kupis. Gdańsk 2009.

Dyrda J., Style uczenia się dzieci dyslektycznych a wymagania

poznawcze szkoły. Wyd. 2 zm. - Gdańsk 2004.

Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki, red. A. Grabowska, K.

Rymarczyk, Warszawa 2004.

Huget P., Specyficzne trudności w uczeniu się - dysleksja,

dysgrafia i dysortografia, w: Doskonalenie warsztatu

nauczyciela polonisty, red. A. Janus-Sitarz Wydawnictwo

Universitas, Kraków 2005.

Huget P., Terapia specyficznych trudności w nauce czytania i

72

Literatura uzupełniająca dla studentów

szczególnie zainteresowanych problematyką

zajęć do wykorzystania w przyszłej pracy

zawodowej.

pisania - zajęcia korekcyjno - kompensacyjne, w: Doskonalenie

warsztatu nauczyciela polonisty, red. A. Janus-Sitarz,

Wydawnictwo Universitas, Kraków 2005.

Jurek. A., Kształcenie umiejętności ortograficznych uczniów z

dysleksją, Gdańsk 2008.

Krasowicz-Kupis G., Język, czytanie i dysleksja, Wyd. 3 popr. Lublin

2003.

Ministerstwo Edukacji Narodowej o dysleksji czyli specyficznych

trudnościach w nauce [zeszyt oprac. Wojciech Brejnak i in.].

Warszawa : MEN. Biuro Administracyjno-Gospodarcze, 1999.

Pietras I., Dysortografia - uwarunkowania psychologiczne, Gdańsk

2008.

Porayski-Pomsta J., red., Diagnoza i terapia w logopedii, Warszawa

2008.

Sazon-Brykajło J.J., Trudności dzieci w posługiwaniu się kodem

językowym: metody terapii, Kraków 2009.

Trudności w czytaniu i pisaniu : rozważania teoretyczne i praktyczne,

red. nauk. I. Pietras. Warszawa 2012.

Wiatrowska L., Pokonywanie trudności w uczeniu się dzieci z

dysleksją, Kraków 2013.

Wokół dysleksji : co warto wiedzieć o dysleksji i nowoczesnych

sposobach przeciwdziałania jej, pod red. nauk. Z. Pomirskiej.

Warszawa 2010.

Wspomaganie rozwoju dziecka z ryzyka dysleksji, pod red. A.

Rudzińskiej-Rogoży. Kraków 2011.


Bogdanowicz M., Adryjanek A., Rożyńska M., Uczeń z dysleksją w

domu, poradnik nie tylko dla rodziców. Gdynia 2007, Wydawnictwo

Pedagogiczne Operon.

Bogdanowicz M., Adryjanek A, Uczeń z dysleksją w szkole, poradnik

nie tylko dla polonistów. Gdynia 2009, Wydawnictwo Pedagogiczne

Operon.

Davis R.D., Eldon E.M., Dar dysleksji : dlaczego niektórzy zdolni

ludzie nie umieją czytać i jak mogą się nauczyć; przekł. [z ang.]

Grażyna Skoczylas. Poznań 2010.

Dysleksja : problem znany czy nieznany? red. M. Kostka-Szymańska

[i in.]. Lublin 2007.

Podpis koordynatora

przedmiotu


73

II/1D16. ALTERNATYWNE METODY POMOCY DZIECKU Z TRUDNOŚCIAMI

(METODA ALEXANDRA, MUZYKOTERAPIA, TEATR Z ŁYŻKI)

Nazwa przedmiotu Alternatywne metody pomocy dziecku z

trudnościami

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Filologii Polskiej/ Zakład Metodyki

Nauczania Literatury i Języka Polskiego


Studia


Filologia polska pierwszego stopnia Stacjonarne

Rodzaj przedmiotu przedmiot specjalności dodatkowej logopedycznej z

kształceniem polonistycznym (praca z uczniem ze

specjalnymi potrzebami edukacyjnymi)

Rok i semestr studiów drugi/ semestr czwarty

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu Dr Agata Kucharska-Babula

Imię i nazwisko osoby prowadzącej ( osób

prowadzących) zajęcia z przedmiotu

Prof. dr hab. A. Jakubowska-Ożóg, prof. dr hab. U.

Kopeć, prof. dr hab. Z. Sibiga, dr D. Hejda, dr D.

Karkut, dr E. Kozłowska, dr Agata Kucharska-

Babula, dr E. Mazur, dr Tadeusz Półchłopek


C1. Rozpoznanie i klasyfikacja trudności występujących u dzieci w wieku szkolnym.

C2. Klasyfikacja alternatywnych metod pomocy dziecku z trudnościami.

C3. Poznanie zasad organizacji procesu terapeutycznego, struktury zajęć, sposobów

organizowania pracy terapeutycznej.

C4. Poznanie zasad arteterapii. Zastosowanie arteterapii w lecznictwie, procesach rewalidacji i

resocjalizacji.

74

Wymagania wstępne Psychologia społeczna i wychowawcza,

Teoria kształcenia i wychowania,

Warsztaty metodyczne,

Praktyka ogólnopedagogiczna, asystencko-hospitacyjna

oraz ciągła w szkole podstawowej.

Efekty kształcenia Wiedza:

II/1D16_W01 Student/ka ma podstawową wiedzę o funkcjach i

organizacji systemu oświatowego,

II/1D16_W02 Student/ka ma podstawową wiedzę o celach,

organizacji i funkcjonowaniu szkół podstawowych, gimnazjów i

liceów oraz ich działalności oświatowej.

Umiejętności:

II/1D16_U01 Student/ka umie samodzielnie zdobywać wiedzę i

rozwijać umiejętności profesjonalne związane z wybraną sferą

działalności wychowawczo-edukacyjnej,

II/1D16_U02 Student/ka samodzielnie planuje i realizuje typowe

projekty związane z wybranymi kompetencjami nauczyciela

języka polskiego w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum.


II/1D16_K01 Student/ka zna zakres posiadanej wiedzy i

umiejętności i rozumie perspektywy i konieczność dalszego

rozwoju,

II/1D16_K02 Student/ka potrafi współdziałać w grupie,

przyjmując w niej różne role.


Ćwiczenia audytoryjne – 15 godzin

Treści programowe Ilość godzin

Rozpoznanie i klasyfikacja trudności występujących u dzieci w wieku

szkolnym.

2

Klasyfikacja alternatywnych metod pomocy dziecku z trudnościami.

2

Poznanie zasad organizacji procesu terapeutycznego, struktury zajęć,

sposobów organizowania pracy terapeutycznej.

.

2

Poznanie zasad arteterapii. Zastosowanie arteterapii w lecznictwie, procesach 2

75

rewalidacji i resocjalizacji.

Wprowadzenie do teatroterapii, choreoterapii, muzykoterapii, baśnioterapii. 4

Terapia przez twórczość plastyczną - warsztaty zabaw manualnych. 4

2

2

Zasady organizacji wyjść pozaszkolnych i wycieczek. 2

Zasady pracy z uczniem posiadającym opinię poradni psychologiczno-

pedagogicznej.

2

Organizacja dodatkowych zajęć z uczniami najzdolniejszymi i słabymi. 2

RAZEM 30 godzin

Metody dydaktyczne Elementy wykładu z prezentacją multimedialną, analiza i interpretacja

tekstów źródłowych, praca w grupach, analiza przypadków, dyskusja,

projekt.


zaliczenia


F1. Ocena komunikowania się na linii student-prowadzący, aktywność,

rozumienie omawianej tematyki;

F2. Ocena przygotowania do zajęć – każdorazowo podczas ćwiczeń;

F3. Przygotowanie prezentacji multimedialnej i projektu.


P1. Ocena z kolokwium na koniec semestru (obejmująca tematykę z




Metody i kryteria

oceny

Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

Efekt 1

IXC12/M

Student/ka nie

zna zasad

Student/ka zna

ogólnie zasady

Student/ka Student/ka

76

_W01 organizacji

systemu

oświatowego i

jego funkcji

(omówionych

podczas zajęć).

Nie orientuje się

w pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu.

organizacji

systemu

oświatowego i

jego funkcje

(omówione

podczas zajęć).

Orientuje się w

wybranych

pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu w

stopniu

ogólnym.

zna w dobrym

stopniu

zasady

organizacji

systemu

oświatowego i

jego funkcje

(omówione

podczas

zajęć).

Orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu

dobrze.

zna w bardzo

dobrym stopniu

zasady

organizacji

systemu

oświatowego i

jego funkcje

(omówione

podczas zajęć i

uzyskane w

procesie

samokształcenio

wym). Orientuje

się w zalecanej

literaturze

przedmiotu

bardzo dobrze.

Efekt 2

IXC12/M

_W02)

Student/ka nie

ma wiedzy o

celach,

organizacji i

funkcjonowaniu

szkół

podstawowych,

gimnazjów i

liceów oraz ich

działalności

oświatowej.

Nie orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu .

Student/ka ma

ogólną wiedzę

o celach,

organizacji i

funkcjonowani

u szkół

podstawowych,

gimnazjów i

liceów oraz ich

działalności

oświatowej.

Orientuje się w

wybranych

pozycjach

zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

wiedzę o

celach,

organizacji i

funkcjonowan

iu szkół

podstawowyc

h, gimnazjów

i liceów oraz

ich

działalności

oświatowej.

Orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

szczegółową

wiedzę o celach,

organizacji i

funkcjonowaniu

szkół

podstawowych,

gimnazjów i

liceów oraz ich

działalności

oświatowej.

Orientuje się w

zalecanej

literaturze

przedmiotu

bardzo dobrze.

Efekt 3

IXC12/M

_U01

Student/ka nie

potrafi

zdobywać

wiedzy ani

rozwijać

umiejętności

związanych z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

edukacyjnej.

Student/ka

umie z pomocą

prowadzącego

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

edukacyjnej.

Student/ka

umie w

większości

przypadków

samodzielnie

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

działalności

wychowawcz

o-

edukacyjnej.

Student/ka umie

samodzielnie

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

edukacyjnej.

Efekt 4

IXC12/M

Student/ka nie

potrafi

planować ani

Student/ka z

pomocą

prowadzącego

Student/ka z

niewielką

pomocą

Student/ka

samodzielnie

planuje i

77

_U02 realizować

projektów

związanych z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej,

gimnazjum i

liceum.

planuje i

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej,

gimnazjum i

liceum.

planuje i

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencja

mi

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej,

gimnazjum i

liceum.

realizuje typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej,

gimnazjum i

liceum.

Całkowity nakład

pracy studenta

potrzebny do



oraz punktach ECTS

Aktywność Liczba godzin/ nakład

pracy studenta

ćwiczenia 15 godz.

przygotowanie do ćwiczeń 5 godz.


czas na przygotowanie projektu 4 godz.

przygotowanie do kolokwium 3 godz.

SUMA GODZIN 29



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Nie przewiduje się.

Literatura

Z listy wybierane są pozycje

bibliograficzne (w porozumieniu z

prowadzącym przedmiot na


Konieczna E. J., Arteterapia w teorii i praktyce, Impuls, Kraków

2004.

Gilroy A., Aretetrapia – badania i praktyka, Wydawnictwo

Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź, 2009.

Buchalter S.I., Terapia sztuką, Zysk i S-ka, Poznań 2006.

Jąder M., Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Impuls,

78




zajęć do wykorzystania w przyszłej

pracy zawodowej.

Kraków 2007.

Read H., Wychowanie przez sztukę, Warszawa 1976.

Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego – zarys

problematyki, Warszawa 1984.

Bielańska A., Teatr, który leczy, Kraków 2002.

Pankowska K., Pedagogika dramy, Warszawa 2000.

Arciszewska-Binnebesel, A., Arteterapia. Szczęśliwy świat

tworzenia, Wydawnictwo BEA, 2003.

Czajka, S., Jeśli chcesz malować, Warszawa 1989.

Garda-Łukaszewska,J. ,Szperkowski, T., Współtworzenie.

Zajęcia plastyczne z osobami upośledzonymi umysłowo,

Warszawa 1992.

Karolak, W., Sztuka jako zabawa. Zabawa jako sztuka,

Warszawa 2001.

Piszczek, M., Terapia zabawą. Terapia przez sztukę, Warszawa

1997.

Heaton J.A., Podstawy umiejętności terapeutycznych,

GWP, Gdańsk 2009.

Żychowska T., Walory terapeutyczno-wychowawcze muzykoterapii

dzieci i młodzieży w wieku szkolnym [w:] Nowe trendy w edukacji

muzycznej, Lublin 2005. s.261-269.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

79


II/1E17. METODYKA PRACY Z UCZNIEM O SPECJALNYCH POTRZEBACH

EDUKACYJNYCH

Nazwa przedmiotu Metodyka pracy z uczniem o specjalnych

potrzebach edukacyjnych

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Filologii Polskiej/ Zakład Metodyki

Nauczania Literatury i Języka Polskiego

Kod przedmiotu II/1E17

Studia


Filologia polska pierwszego stopnia Stacjonarne

Rodzaj przedmiotu Specjalność dodatkowa logopedyczna z

kształceniem polonistycznym

Rok i semestr studiów Drugi, semestr trzeci

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu Dr Dorota Karkut




Kopeć, dr D. Hejda, dr D. Karkut, dr E.

Kozłowska, dr Agata Kucharska-Babula, dr E.

Mazur, dr Tadeusz Półchłopek


C1. Zapoznanie studenta z aktualną wiedzą na temat specjalnych potrzeb edukacyjnych

dzieci i młodzieży

C2. Poznanie metod i form pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych oraz

wzorów postępowania dydaktycznego (zarówno w zespole klasowym, jak i

indywidualnych)

C3. Rozwijanie kompetencji merytorycznych i metodycznych w zakresie pracy z uczniem

dyslektycznym, zarówno w ramach zajęć lekcyjnych, jak również korekcyjnych

C4. Nabycie kwalifikacji do prowadzenia zajęć terapii pedagogicznej,

C5. Nabycie umiejętności pracy z uczniem z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej

80

z zaburzeniami koncentracji uwagi.

C6. Wdrożenie do pracy z uczniem zdolnym i słabym.



Warsztaty metodyczne,

Praktyka ogólnopedagogiczna, asystencko-hospitacyjna

oraz ciągła w szkole podstawowej.

Efekty kształcenia Wiedza:

II/1E17_W01 Student/ka ma podstawową wiedzę na temat

projektowania i prowadzenia badań diagnostycznych

uwzględniających specjalne potrzeby edukacyjne uczniów,

również z zaburzeniami w rozwoju,

II/1E17_W02 Student/ka ma podstawową wiedzę na temat

specyfiki funkcjonowania uczniów ze specjalnymi potrzebami

edukacyjnymi, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych.

Umiejętności:

II/1E17IXC12/M_U01 Student/ka umie samodzielnie zdobywać

wiedzę i rozwijać umiejętności profesjonalne związane z wybraną

sferą działalności wychowawczo-edukacyjnej,

II/1E17_U02 Student/ka samodzielnie planuje i realizuje typowe

projekty związane z wybranymi kompetencjami nauczyciela

języka polskiego w szkole podstawowej w klasach integracyjnych.


II/1E17_K01 Student/ka zna zakres posiadanej wiedzy i


rozwoju,

II/1E17_K02 Student/ka ma świadomość istnienia etycznego

wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów



Treści programowe

Ilość godzin

Regulacje prawne w obszarze kształcenia uczniów ze specjalnymi

potrzebami edukacyjnymi.

1

Dziecko ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w przestrzeni

edukacyjnej i społecznej.

2

81

Zasady pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych;

zakres i sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych do aktualnych

możliwości psychofizycznych ucznia.

2

Metody i narzędzia do specjalistycznej diagnozy zaburzeń zdolności

edukacyjnych.

2

Praca z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w teorii i

praktyce.

2

Ocenianie osiągnięć ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 1

Formy współpracy nauczyciela z rodzicami ucznia ze specjalnymi

potrzebami edukacyjnymi.

2

Diagnoza i edukacja dzieci z zespołem nadpobudliwości

psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi.

1

Uczeń zdolny - wybrane problemy diagnozy, wspierania rozwoju i

edukacji.

2

RAZEM 15 godzin

Metody dydaktyczne Wykład z prezentacją multimedialną, analiza i interpretacja tekstów

źródłowych, analiza przypadków, dyskusja.


zaliczenia


F1. Ocena komunikowania się na linii student-prowadzący, aktywność,

rozumienie omawianej tematyki;

F2. Przygotowanie prezentacji multimedialnej i projektu konspektu zajęć

terapeutycznych

F3Frekwencja na zajęciach


P1. Ocena z egzaminu na koniec semestru (obejmująca tematykę z




Metody i kryteria

oceny

Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

Efekt 1

IXC12/M

Student/ka nie

zna zasad

projektowania i

Student/ka

pobieżnie zna podstawowe

Student/ka

zna w dobrym

Student/ka zna

w bardzo

dobrym stopniu

82

_W01 prowadzenia

badań

diagnostycznyc

h

uwzględniający

ch specjalne

potrzeby

edukacyjne

uczniów,

również z

zaburzeniami w

rozwoju,

Nie orientuje się

w pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu.

zasady

projektowania i

prowadzenia

badań

diagnostycznyc

h

uwzględniający

ch specjalne

potrzeby

edukacyjne

uczniów,

również z

zaburzeniami w

rozwoju,

Orientuje się w

wybranych

pozycjach

zalecanej

literatury

przedmiotu w

stopniu

ogólnym.

stopniu

zasady

projektowania

i prowadzenia

badań

diagnostyczny

ch

uwzględniając

ych specjalne

potrzeby

edukacyjne

uczniów,

również z

zaburzeniami

w rozwoju,

Orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu

dobrze.

zasady

projektowania i

prowadzenia

badań

diagnostycznyc

h

uwzględniający

ch specjalne

potrzeby

edukacyjne

uczniów,

również z

zaburzeniami w

rozwoju,

(omówione

podczas zajęć i

uzyskane w

procesie

samokształcenio

wym). Orientuje

się w zalecanej

literaturze

przedmiotu

bardzo dobrze.

Efekt 2

IXC12/M

_W02)

Student/ka nie

ma wiedzy na

temat specyfiki

funkcjonowania

uczniów ze

specjalnymi

potrzebami

edukacyjnymi,

w tym uczniów

szczególnie

uzdolnionych.

Nie orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

ogólną wiedzę

na temat

specyfiki

funkcjonowani

a uczniów ze

specjalnymi

potrzebami

edukacyjnymi,

w tym uczniów

szczególnie

uzdolnionych.

Orientuje się w

wybranych

pozycjach

zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

wiedzę na temat

specyfiki

funkcjonowan

ia uczniów ze

specjalnymi

potrzebami

edukacyjnymi

, w tym

uczniów

szczególnie

uzdolnionych.

Orientuje się

w zalecanej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

szczegółową

wiedzę na temat

specyfiki

funkcjonowania

uczniów ze

specjalnymi

potrzebami

edukacyjnymi,

w tym uczniów

szczególnie

uzdolnionych.

Orientuje się w

zalecanej

literaturze

przedmiotu

bardzo dobrze.

Efekt 3

IXC12/M

_U01

Student/ka nie

potrafi

zdobywać

wiedzy ani

rozwijać

umiejętności

związanych z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

edukacyjnej.

Student/ka

umie z pomocą

prowadzącego

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

Student/ka

umie w

większości

przypadków

samodzielnie

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

Student/ka umie

samodzielnie

zdobywać

wiedzę i

rozwijać

umiejętności

profesjonalne

związane z

wybraną sferą

działalności

wychowawczo-

83

edukacyjnej. działalności

wychowawcz

o-

edukacyjnej.

edukacyjnej.

Efekt 4

IXC12/M

_U02

Student/ka nie

potrafi

planować ani

realizować

projektów

związanych z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej w

klasach

integracyjnych.

Student/ka z

pomocą

prowadzącego

planuje i

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej w

klasach

integracyjnych

Student/ka z

niewielką

pomocą

planuje i

realizuje

typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencja

mi

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowej

w klasach

integracyjnyc

h.

Student/ka

samodzielnie

planuje i

realizuje typowe

projekty

związane z

wybranymi

kompetencjami

nauczyciela

języka

polskiego w

szkole

podstawowe w

klasach

integracyjnychj.

Całkowity nakład

pracy studenta

potrzebny do



oraz punktach ECTS


pracy studenta

Wykłady 15 godz.


czas na przygotowanie projektu i

przygotowanie do zajęć

10 godz.

SUMA GODZIN 30



Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Praktyka asystencko-hospitacyjna w szkole podstawowej (w klasach

integracyjnych)

Literatura




Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B., Ja i mój uczeń pracujemy

84

prowadzącym przedmiot na


aktywnie, Kielce 2000.

Guza A., Krzyżyk D., Praca z uczniem o specjalnych potrzebach

edukacyjnych Tom 1, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 2012.

Dziecko o specjalnych potrzebach edukacyjnych, pod red. nauk. Cz.

Kosakowskiego [i in.]. - Toruń : "Akapit", 2000.

Dyrda B., Zjawiska niepowodzeń szkolnych uczniów zdolnych:

rozpoznawanie i przeciwdziałanie, Oficyna Wydawnicza Impuls,

Kraków 2007.

Byers R. i Rose R, Jak zaplanować pracę z dziećmi o specjalnych

potrzebach edukacyjnych. Opracowanie metodyczne dla nauczycieli.

Warszawa 2002.

Logopedia a specjalne potrzeby edukacyjne w obliczu reformy szkolnej,

red. nauk. W. Brejnak, E. Wolnicz-Pawłowska. - Warszawa :

Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2011.

Uczeń o specjalnych potrzebach w przestrzeni współczesnego systemu

edukacji, red. nauk. Z. Janiszewska-Nieścioruk ; Uniwersytet

Zielonogórski. - Zielona Góra : Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu

Zielonogórskiego, 2010.

Wyczesany J., Gajdzica Z., Uwarunkowania edukacji i rehabilitacji

uczniów o specjalnych potrzebach w rozwoju, Kraków : Wydaw.

Naukowe AP 2006.

Dąbrowska M., Rozesłaniec M., Korygowanie zaburzeń zachowania

dzieci nadpobudliwych psychoruchowo i agresywnych w grupie

socjoterapeutycznej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2004.

King G., Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, Gdańskie

Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004

Portman R. , ADHD nadpobudliwość psychoruchowa : istota

zagadnienia.Kielce2006.

Święcicka M. ( red. ), Problemy psychologiczne dzieci z zespołem

nadpobudliwości psychoruchowej, Warszawa 2003.

Wolańczyk T., Kołakowski A., Skotnicka M., Nadpobudliwość

psychoruchowa u dzieci. Prawie wszystko co chcielibyście wiedzieć.

Książka dla rodziców, nauczycieli i lekarzy, Lublin 1999.

Patycka B. , Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami

koncentracji uwagi , „Życie Szkoły”. 2002, nr 7, s. 414-419

Smykaj J. , Jak rozpoznać ADHD u dziecka? „ Edukacja i Dialog”.

2005, nr 7, s. 14-18

Chrzanowska B., Święcicka J., Oswoić ADHD! „ Edukacja i Dialog”.

85




zajęć do wykorzystania w przyszłej

pracy zawodowej.

2006, nr 6, s. 52-57

Hłobił A., Działalność szkoły we wspomaganiu rozwoju ucznia

zdolnego, Kraków : Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2010.

Dyrda B., Edukacyjne wspieranie rozwoju uczniów zdolnych: studium

społeczno-pedagogiczne, Warszawa : Wydawnictwo Akademickie "Żak"

2012.

Odkrywanie talentów : wybrane problemy diagnozy, wspierania rozwoju

i edukacji, red. K. Barłóg, A. Mach, M. Zaborniak-Sobczak, Rzeszów :

Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012.

Teoria i praktyka edukacji uczniów zdolnych, red. W. Limont. - Wyd. 2.

- Kraków : Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2005.


Człowiek ze specjalnymi potrzebami w przestrzeni edukacyjnej i

społecznej Polski oraz Republiki Czeskiej, pod red. nauk. Z. Gajdzicy, I.

Bieńkowskiej. Kraków, Katowice: Uniwersytet Śląski, 2012.

Kołakowski A. , ADHD - zespół nadpobudliwości psychoruchowej:

przewodnik dla rodziców i wychowawców. Gdańsk 2007.

Pfiffner Linda J . , Wszystko o ADHD : kompleksowy, praktyczny

przewodnik dla nauczycieli. Poznań 2004.

Limont W., Uczeń zdolny : jak go rozpoznać i jak z nim pracować,

Gdańsk : Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2010.

Wybrane artykuły z następujących czasopism: „Język Polski dla Klas

IV-VI”, „Język Polski w Gimnazjum”, „Polonistyka”, „Pomagamy

uczyć. Język Polski”, „Nowa Polszczyzna”, „Zeszyty Szkolne. Edukacja

Humanistyczna”.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

II/1E18. WARSZTATY EDUKACJI TWÓRCZEJ Nie udostępniono sylabusa w wersji elektronicznej

II/1E19. LITERATUROTERAPIA

Nazwa przedmiotu LITERATUROTERAPIA


przedmiot

Instytut Filologii Polskiej

86

Kod przedmiotu I/1E19

Studia


Filologia Polska – specjalność

nauczycielska

Studia I stopnia Studia stacjonarne

Rodzaj przedmiotu Obowiązkowy/na specjalności dodatkowej

Rok i semestr studiów II rok / II semestr


przedmiotu

Dr hab. Alicja Jakubowska-Ożóg



przedmiotu

Pracownicy Zakładu Metodyki Nauczania Literatury i

Języka Polskiego


C. 01 Wprowadzenie w problematykę literaturoterapii jako techniki terapeutycznego oddziaływania

poprzez tekst oraz wykorzystania jej w pracy pedagogicznej

C. 02 Wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie interpretacji tekstu literackiego, tekstu kultury

w praktyce.

C. 03 Uświadomienie znaczenia tekstu literackiego (tekstu kultury) w wychowaniu i kształtowaniu

postaw

Wymagania wstępne Ogólne przygotowanie w zakresie czytelnictwa, odbioru

tekstów, komunikacji literackiej Znajomość metod

aktywizujących.

Efekty kształcenia

Wiedza:

I/1E19_W02. Zna i właściwie stosuje terminologię właściwą

dla specjalności – odpowiada efektom: H1W_02

I/1E19_W03. Dysponuje uporządkowana wiedzą ogólną z

zakresu literaturoznawstwa, językoznawstwa, kulturoznawstwa

– odpowiada efektom: H1A_W03

Umiejętności:

I/1E19_U10 – potrafi przeprowadzić analizę i interpretację

tekstu literackiego (tekstu kultury) z uwzględnieniem znaczeń,

oddziaływania społecznego – odpowiada efektom: H1A_U05

I/1E19_U13 – potrafi krytycznie czytać utwory literackie –

87

odpowiada efektom: H1A_U05


I/1E19_K04 – umie współdziałać i pracować w grupie,

przyjmując w niej różne role – odpowiada efektom: H1A_K02

I/1E19_K06 – potrafi zaplanować, zorganizować działania

mające uzyskanie realizacji stawianych zadań – odpowiada

efektom: H1A_K03


15 GODZ. (ĆWICZENIA)

Treści programowe

L.p. Treści merytoryczne przedmiotu

Liczba

godzin

1 Literaturoterapia/ Biblioterapia – geneza, historia, współczesny stan badań. 3

2 Wykorzystanie literatury pięknej w literaturoterapii dzieci. Listy lektur

terapeutycznych dla dzieci i młodzieży 3

3 Interpretacja wybranych utworów pod kątem walorów terapeutycznych. 3

4 Ćwiczenia w zakresie redagowania bajek terapeutycznych 3

5 Scenariusze zajęć literaturoterapeutycznych.

2

--------------------------------------------------------------------------------------------------------RAZEM – 15

Metody dydaktyczne Analiza i interpretacja tekstów źródłowych

Dyskusja

Problemowa

Ćwiczeniowa

Sposób(y) i forma(y) zaliczenia Zaliczenie z oceną.

Metody i kryteria oceny Przygotowanie do zajęć

Aktywne uczestnictwo

Przygotowanie scenariusza zajęć dla wybranej grupy

88

wiekowej uczniów

Na ocenę końcową z ćwiczeń składa się:

– 30 % obecność na zajęciach

– 50% aktywność studenta podczas zajęć konwersatoryjnych

oceniająca wszystkie efekty kształcenia;

– 20% przygotowanie scenariusza zajęć – sprawdza efekty:

H1W_02, H1A_W03, H1A_U05, H1A_K02, H1A_K03

Całkowity nakład pracy studenta



ECTS

Ćwiczenia – 15 godz. – semestr – II

PUNKTY ECTS – 15 (II SEM) = 1

Zajęcia – 15 godz.

Przygotowanie do zajęć – 5 godz.

Lektura indywidualna – 4 godz.

Przygotowanie scenariuszy zajęć – 6 godz.



przedmiotu

Literatura Bettelheim B., Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i

wartościach baśni, przeł. D. Danek, t. 1, 2, Warszawa, 1985.

„Biblioterapeuta” (wybrane numery).

Borecka I., Biblioterapia. Teoria i praktyka. Poradnik,

Warszawa 2001.

Borecka I., Biblioterapia w szkole podstawowej i gimnazjum,

Wałbrzych 2002

Brett D., Bajki, które leczą, przekł. M. Trzebiatowska, cz. 1,

Gdańsk 2005.

Brett D., Bajki, które leczą, przekł. H. Dankiewicz, cz. 2,

Gdańsk 2003.

Meyer-Glitza Erika: Kiedy Pani Złość przychodzi z wizytą:

terapeutyczne opowiadania dla impulsywnych dzieci, Tłum.

Magdalena Jałowiec. Kielce: Wydaw. Jedność 2001

Molicka M., Bajki terapeutyczne dla dzieci, Poznań 1999.

Molicka M., Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie

89

II/1E20. DIALOGI EDUKACYJNE ZE SZTUKĄ

Nazwa przedmiotu Dialogi edukacyjne ze sztuką

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Filologii Polskiej Zakład Metodyki Nauczania



Studia


filologia polska studia pierwszego stopnia stacjonarne

Rodzaj przedmiotu specjalność logopedyczna z kształceniem

polonistycznym

Rok i semestr studiów III rok, 5 semestr

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu dr Elżbieta Mazur



przedmiotu

ćwiczenia audytoryjne: dr Elżbieta Mazur, dr Danuta

Hejda, dr Dorota Karkut, dr hab. prof. UR Urszula Kopeć,

dr hab. prof. UR Alicja Jakubowska-Ożóg, dr hab. prof.

UR Zygmunt Sibiga, dr Elżbieta Kozłowska, dr Tadeusz

Półchłopek, dr Agata Kucharska-Babula


C1. Nabywanie przez studentów kompetencji w zakresie pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami

edukacyjnymi.

C2. Doskonalenie umiejętności z zakresu terapii logopedycznej.

C3. Przyjmowanie przez studentów zaangażowanej postawy dotyczącej poszerzania kompetencji

terapii, Poznań 2002.

G. Ortner, Nowe bajki na dobry sen, Warszawa 1996.

W. Szulc, Sztuka i terapia, Warszawa 1993.



90

w zakresie organizowania dialogu edukacyjnego ze sztuką.

Wymagania wstępne Student uzyskał zaliczenia z wszystkich przedmiotów modułu

dydaktycznego obowiązujących na II roku studiów.

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1E20_W01 – student/ka ma podstawową wiedzę o specyfice pracy z

uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych;

II/1E20_W02 – student/ka zna sposoby analizy i interpretacji różnych

wytworów kultury.

Umiejętności:

II/1E20_U01 – student/ka analizuje i interpretuje teksty kultury;

II/1E20_U02 – student/ka rozwiązuje problemy uczniów o specjalnych

potrzebach edukacyjnych;

II/1E20_U03 – student/ka projektuje scenariusze zajęć logopedycznych

obejmujących dialogi edukacyjne ze sztuką.


II/1E20_K01 – student/ka wykazuje odpowiedzialność za nabywanie

kompetencji i doskonalenie warsztatu;

II/1E20_K02 – student/ka pracuje w zespole, przyjmując w nim różne

role.


ćwiczenia audytoryjne – 15 godz.

Treści programowe

91

Problematyka ćwiczeń audytoryjnych:

Treści merytoryczne Liczba godzin

Ćwiczenia rozwijające twórcze myślenie

uczniów

2 godz.

Wspomaganie edukacyjne ucznia z dysleksją 2 godz.

Praca z uczniem zdolnym 2 godz.

Dyskurs ikoniczny a dyskurs werbalny 2 godz.

Kolaż współczesności 1 godz.

Edukacja teatralna (artykulacja, dykcja,

intonacja)

2 godz.

Przekład intersemiotyczny w projektowaniu

sytuacji odbioru tekstów kultury (na przykładzie

komiksu)

2 godz.

Projektowanie przez studentów scenariuszy

zajęć logopedycznych obejmujących dialogi

edukacyjne ze sztuką

2 godz.

Suma godzin 15

Metody

dydaktyczne

problemowa, prezentacja multimedialna, dyskusja, zajęć praktycznych

Sposób(y) i

forma(y)

zaliczenia

Zaliczenie z oceną

1. Ocenianie formatywne (bieżące): F1. aktywność studenta podczas zajęć, F2.

przygotowanie scenariusza zajęć logopedycznych.

2. Ocenianie podsumowujące: P1. kolokwium ustne*

Metody i

kryteria oceny

Na ocenę z ćwiczeń składa się:

- ocenianie bieżące, czyli aktywność studenta podczas ćwiczeń audytoryjnych: (30 %

udziału w ocenie końcowej) jako sposób weryfikacji wszystkich założonych efektów

kształcenia;

- scenariusz zajęć (30%) oceniany według: zaproponowanych etapów lekcji;

kreatywnych czynności nauczyciela i uczniów; wielostronnych umiejętności

kluczowych; kart pracy – weryfikuje efekty kształcenia w zakresie umiejętności

i kompetencji społecznych;

92

- kolokwium: (40%) obejmuje sprawdzenie kompetencji studenta w zakresie

organizowania dialogu edukacyjnego ze sztuką, wspierającego pracę z uczniem ze

specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; ocenia efekty: II/1E20_W01, II/1E20_W02,

II/1E20_U01, II/1E20_U02, II/1E20I_K01.

*Wskazane formy oceniania odnoszą się do wszystkich założonych w niniejszym

sylabusie efektów kształcenia według następujących kryteriów:

Na ocenę

dostateczną (3)

Na ocenę dobrą

(4)

Na ocenę bardzo

dobrą (5)

Efekt 1

II/1E20_W01

Student/ka zna

niektóre sposoby

pracy z uczniem

z uczniem

o specjalnych

potrzebach

edukacyjnych

(rozpoznaje

dysleksję, zna

wybrane

ćwiczenia

rozwijające

twórcze myślenie

uczniów).

Zna bazową

literaturę

przedmiotu.

Student/ka zna

sposoby pracy

z uczniem

z uczniem

o specjalnych

potrzebach

edukacyjnych

(rozpoznaje

dysleksję, zna

ćwiczenia

rozwijające

twórcze myślenie

uczniów).

Sprawnie

korzysta

z zaleconej

literatury

przedmiotu.

Student/ka

wyczerpująco

charakteryzuje

sposoby pracy

z uczniem z uczniem

o specjalnych

potrzebach

edukacyjnych

(rozpoznaje

dysleksję, zna

ćwiczenia rozwijające

twórcze myślenie

uczniów).

Komentuje i ocenia

funkcjonalność

literatury

przedmiotu.

Efekt 2

II/1E20_W02

Student/ka

wymienia

kryteria analizy

i interpretacji

różnych

wytworów

kultury.

Student/ka

wymienia

i wyjaśnia

kryteria analizy

i interpretacji

różnych

wytworów

kultury.

Student/ka zna

szczegółowe kryteria

analizy

i interpretacji

różnych wytworów

kultury.

Efekt 3 Student/ka Student/ka

potrafi

Student/ka potrafi

szczegółowo

93

II/1E20_U01 na ogół potrafi

analizować i

interpretować

teksty kultury,

wskazuje

podobieństwa

i różnice między

dyskursem

werbalnym

i ikonicznym.

Stara się

posługiwać

słownictwem

specjalistycznym.

analizować i

interpretować

teksty kultury,

wskazuje

podobieństwa

i różnice między

dyskursem

werbalnym

i ikonicznym.

Posługuje się

słownictwem

specjalistycznym.

analizować i

interpretować teksty

kultury, wskazuje

podobieństwa

i różnice między

dyskursem

werbalnym

i ikonicznym.

Swobodnie operuje

słownictwem

specjalistycznym.

Efekt 4

II/1E20_U02

Student/ka stara

się rozwiązywać

problemy

uczniów o

specjalnych

potrzebach

edukacyjnych.

W stopniu

dostatecznym

dostosowuje

warunki

dydaktyczne

do

indywidualnych

możliwości

edukacyjnych

uczniów.

Student/ka

trafnie

diagnozuje

i rozwiązuje

problemy

uczniów

o specjalnych

potrzebach

edukacyjnych.

W stopniu

dobrym

dostosowuje

warunki

dydaktyczne do

indywidualnych

możliwości

edukacyjnych

uczniów

z trudnościami

w uczeniu się;

proponuje formy

wspierania

uczniów

zdolnych.

Student/ka trafnie

diagnozuje

i rozwiązuje

problemy uczniów

o specjalnych

potrzebach

edukacyjnych.

Dostosowuje warunki

dydaktyczne

do indywidualnych

możliwości

edukacyjnych

uczniów

z trudnościami

w uczeniu się;

proponuje różne

formy wspierania

uczniów zdolnych.

94

Efekt 5

II/1E20_U03

Student/ka

z pomocą

prowadzącego

ćwiczenia

projektuje

scenariusze zajęć

logopedycznych,

obejmujące

dialogi

edukacyjne

ze sztuką.

Student/ka

z niewielką

pomocą

prowadzącego

ćwiczenia

projektuje

scenariusze zajęć

logopedycznych,

obejmujące

dialogi

edukacyjne

ze sztuką.

Student/ka

samodzielnie

projektuje

scenariusze zajęć

logopedycznych,

obejmujące dialogi

edukacyjne ze sztuką.

Efekt 6

II/1E20I_K01

Student/ka

wykazuje

zainteresowania

w kierunku

doskonalenia

warsztatu

i rozwoju

zawodowego.

Student/ka

wykazuje się

odpowiedzialnoś-

cią i przejawia

zainteresowania

w kierunku

doskonalenia

warsztatu

i rozwoju

zawodowego.

Student/ka wykazuje odpowiedzialność za rozwój zawodowy i rozumie konieczność ciągłego dokształcania się, aktywizacji, poszerzania kompetencji oraz doskonalenia warsztatu.

Efekt 7

II/1E20_K02

Student/ka

z pomocą

prowadzącego

ćwiczenia planuje

i realizuje

zadania

przewidziane

w formie pracy

grupowej,

przyjmując

w zespole różne

role.

Student/ka

z niewielką

pomocą

prowadzącego

ćwiczenia planuje

i realizuje

zadania

przewidziane

w formie pracy

grupowej,

przyjmując

w zespole różne

role, służące

poszukiwaniu

efektywnych

sposobów

Student/ka

samodzielnie planuje

i realizuje zadania

przewidziane

w formie pracy

grupowej, przyjmując

w zespole różne role,

służące poszukiwaniu

efektywnych

sposobów organizacji

pracy

oraz proponując

kreatywne

rozwiązania.

95

organizacji pracy.

Całkowity

nakład pracy

studenta

potrzebny

do osiągnięcia

założonych

efektów

w godzinach

oraz punktach

ECTS


pracy studenta

ćwiczenia 15 godz.

przygotowanie do ćwiczeń 2 godz.

czas na przygotowanie

prezentacji i scenariuszy

3 godz.


przygotowanie

do kolokwium

3 godz.

udział w kolokwium 1 godz.

SUMA GODZIN 25 godz.


Język

wykładowy

polski

Praktyki

zawodowe

w ramach

przedmiotu

praktyka asystencko-hospitacyjna w szkole podstawowej (w klasach integracyjnych)

Literatura


pozycje bibliograficzne

(w porozumieniu z

prowadzącym


organizacyjnych).


Bogdanowicz M., Adryjanek A., Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko

dla polonistów, Gdynia 2005.

Bowkett S., Wyobraź sobie, że … Ćwiczenia rozwijające twórcze myślenie uczniów,

tłum. K. Kruszewski, Warszawa 2000.

Czajkowska I., Herda K., Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole, Warszawa

1996.

Drabarek B., Rowińska I., Stachowicz A., Szkoła analizy tekstów kultury. Nowa

96

Literatura

uzupełniająca dla


zainteresowanych


wykorzystania w

przyszłej pracy

zawodowej.

matura z języka polskiego, Warszawa 1999; wyd. drugie popr. Warszawa 2000.

Dyduch B., Między słowem a obrazem. Dylematy współczesnej polonistyki, Kraków

2007.

Grygier U., Sikorska I., Mój uczeń pracuje inaczej. Wskazówki metodyczne, Kraków

2008.

Janus-Sitarz A., Lekcje teatru. Książka dla nauczyciela i ucznia, Kraków 1999.

Książek-Szczepanikowa A., Komiks – propedeutyka przekładu intersemiotycznego

[w:] tejże, Ekranowy czytelnik – wyzwanie dla polonisty, Szczecin 1996.

Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych, T. I, pod red. naukową

A. Guzy i D. Krzyżyk, Kielce 2012.

Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury, red. A. Janus-Sitarz,

Kraków 2004.

Taraszkiewicz M., Karpa A., jak wspierać zdolnego ucznia? Warszawa 2009.

Współczesne problemy kształcenia humanistycznego. Warsztaty nauczycieli

humanistów w Sokołowie Małopolskim 2007 r., praca zbiorowa pod red. naukową

K. Ożoga, Rzeszów 2009.

Wyrazić i odnaleźć siebie, czyli o sztuce, ekspresji, edukacji i arteterapii, red.

K. Krasoń i B. Mazepa-Domagała, Katowice-Mysłowice 2008.


Bortnowski S., Zdziwienia polonistyczne, czyli o sztuce na lekcjach polskiego,

Warszawa 2003.

Integracja wczoraj i dziś w kształceniu polonistycznym, T. I, pod red. naukową

A. Jakubowskiej-Ożóg, E. Kozłowskiej, A. Kucharskiej-Babuli, Rzeszów 2013.

Kurczab H., Pogranicza sztuk i konteksty literatury pięknej, Rzeszów 2001.

Wysłouch S., Literatura i semiotyka, Warszawa 2001.

Podpis

koordynatora

przedmiotu

Podpis

kierownika

jednostki

97

II/1E21. Warsztaty dramy

Nazwa przedmiotu Warsztaty dramy

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej, Zakład

Metodyki Nauczania Literatury i Języka Polskiego


Studia


Filologia polska Studia pierwszego stopnia Studia stacjonarne

Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

Rok i semestr studiów Rok drugi, semestr trzeci

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu Dr Elżbieta Kozłowska



Dr Elżbieta Kozłowska, dr hab. prof. UR Alicja

Jakubowska-Ożóg, dr hab. prof. UR Urszula Kopeć,

dr Danuta Hejda, dr Dorota Karkut, dr Elżbieta

Mazur, dr Tadeusz Półchłopek, dr Agata

Kucharska-Babula


Poznanie wybranych technik dramowych i sposobów ich wykorzystania w pracy z uczniem o

specjalnych potrzebach edukacyjnych.

Kształcenie umiejętności projektowania jednostek dydaktycznych realizowanych z zastosowaniem

technik dramowych.

Doskonalenie umiejętności prowadzenia dyskusji dydaktycznej.

Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotów specjalności logopedycznej przewidzianych

w semestrze drugim.

98

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1E21 W01 student potrafi zdefiniować dramę i podać jej

podstawowe wyróżniki

II/1E21 W02 student wymienia od kilku do kilkunastu technik

dramowych i opisuje ich przebieg

Umiejętności:

II/1E21 U01 student poddaje krytycznej analizie w toku dyskusji

przestudiowane materiały na temat dramy

II/1E21 U02 student samodzielnie projektuje jednostkę

dydaktyczną z zastosowaniem wybranych technik dramowych


II/1E21 K01 student nabywa umiejętności współpracy w grupie

II/1E21 K02 student doskonali się w indywidualnych wystąpieniach

publicznych


Ćwiczenia warsztatowe -15 godzin

Treści programowe

1. Istota dramy i jej rola w pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych – 1 godz.

2. Zasady organizacji zajęć prowadzonych metodą dramy – 1 godz. 3. Techniki dramowe –2 godz. 4. Projektowanie zajęć dydaktycznych z wykorzystaniem wybranych technik dramowych –

1godz. 5. Prezentacja projektów dydaktycznych, dyskusja, ewaluacja zajęć – 10 godz.

Metody dydaktyczne Dyskusja, projekt, ćwiczenia praktyczne

Sposób(y) i forma(y) zaliczenia Zaliczenie z oceną: ocenianie ciągłe, ocena projektu

dydaktycznego

Metody i kryteria oceny Na ocenę z przedmiotu składa się:

1.Ocenianie cząstkowe aktywności na zajęciach –

30%oceny(efekty W01, W02, U01, K01)

ocena dostateczna: student zna kilka technik dramowych,

sporadycznie zabiera głos w dyskusji,

ocena dobra: student zna kilkanaście technik dramowych,

99

często uczestniczy w dyskusji,

ocena bardzo dobra: student zna kilkanaście technik

dramowych, często zabiera głos w dyskusji, dokonuje

krytycznej analizy literatury przedmiotu

2. Ocena projektu dydaktycznego i sposobu jego

prezentacji – 70% oceny końcowej (efekty U02, U03, K01,

K02)

Ocena punktowa; za projekt można uzyskać 0 – 10

punktów, co przekłada się na oceny wyrażone stopniem:

5 –6 punktów :dostateczny,

7- 8 punktów: dobry,

9 – 10 punktów: bardzo dobry

Całkowity nakład pracy studenta



ECTS

15 godz. - uczestnictwo w zajęciach

5 godz. – przygotowanie do zajęć

5 godz. - samodzielna lektura

5 godz. – przygotowanie projektu zajęć dydaktycznych

Razem: 30 godz. – 1 pkt ECTS



przedmiotu

-

Literatura


porozumieniu z prowadzącym przedmiot na zajęciach

organizacyjnych).

Literatura uzupełniająca dla studentów szczególnie

zainteresowanych problematyką zajęć do wykorzystania w

przyszłej pracy zawodowej.


Dziedzic A., Pichalska J, Świderska E., Drama na lekcjach

języka polskiego w szkole średniej, Warszawa 1992.

Machulska H., Pruszkowska A., Tatarowicz J., Drama w

szkole podstawowej. Lekcje języka polskiego w klasach 4 –

6, Warszawa 1997.

Pankowska K., Pedagogika dramy: teoria i praktyka,

Warszawa 2000.


Dyduchowa A., Jak integrować doskonalenie sprawności

językowej z kształceniem literackim i kulturalnym,

„Polonistyka” 1983, nr 2.

100

Gudro M., Przygoda z dramą, Wrocław 1994.

Ogłoza E., Polański E., Szymik E., Drama na lekcjach języka

polskiego w klasach 4 – 8, Kielce 1997.

Szymik E., Gry dramatyczne formą kształcenia sprawności

językowej uczniów, „Język Polski w Szkole dla klas IV – VIII”

1992/93, nr 4.



II/1E22. MEDIA W PRACY Z DZIECKIEM

Nie udostępniono elektronicznej wersji sylabusa

II/1.23. PRAKTYKA ASYSTENCKO-HOSPITACYJNA

W SZKOLE PODSTAWOWEJ (W KLASACH INTEGRACYJNYCH)

Nazwa przedmiotu Praktyka asystencko-hospitacyjna z języka

polskiego w szkole podstawowej w klasach

integracyjnych

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Filologiczny Uniwersytetu

Rzeszowskiego, Instytut Filologii Polskiej, Zakład

Metodyki Nauczania Literatury i Języka Polskiego

Kod przedmiotu II/1.23

Studia


Filologia polska pierwszego stopnia stacjonarne

Rodzaj przedmiotu Przedmiot kierunkowy dla specjalności dodatkowej

logopedycznej z kształceniem polonistycznym

Rok i semestr studiów drugi/ semestr czwarty; trzeci/ semestr piąty

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu Dr Agata Kucharska-Babula




Kopeć, prof. dr hab. Z. Sibiga, dr D. Hejda, dr D.

Karkut, dr E. Kozłowska, dr Agata Kucharska-

101

Babula, dr E. Mazur, dr Tadeusz Półchłopek


C1. Zapoznanie się z dokumentacją szkolną (Statut, Szkolny Program Profilaktyczny,

arkusze ocen, dzienniki, itp.).

C2. Poznanie procedur związanych z organizacją pracy w szkole podstawowej w

klasach integracyjnych.

C3. Zaznajomienie się z zadaniami i metodami pracy nauczyciela wspomagającego.

C4. Odbycie hospitacji lekcji prowadzonych przez nauczyciela języka polskiego

współpracującego z nauczycielem wspomagającym oraz pozostałych studentów z

grupy.

C5. Prowadzenie lekcji w obecności metodyka, nauczyciela prowadzącego klasę oraz

pozostałych studentów z grupy.



Metodyka nauczania języka polskiego,

Podstawy dydaktyki,

Praktyka asystencko-hospitacyjna z języka polskiego oraz

ciągła z nauczania języka polskiego oraz ogólno

pedagogiczna w szkole podstawowej.

Efekty kształcenia

Wiedza:

II/1.23_W01 Student/ka ma uporządkowaną, pogłębioną i

rozszerzoną wiedzę z zakresu dydaktyki szczegółowej (metodyka

nauczania literatury i języka polskiego na II etapie edukacyjnym

w klasach integracyjnych).

II/1.23_W02 Student/ka ma uporządkowaną, pogłębioną i

rozszerzoną wiedzę dotyczącą podstawy programowej i

programów nauczania języka polskiego w szkołach

podstawowych integracyjnych.

II/1.23_W03 Student/ka ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o

metodach nauczania języka polskiego i literatury polskiej oraz

dobrych praktykach w szkołach podstawowych z klasami

integracyjnymi.

Umiejętności:

II/1.23_U01 Student/ka samodzielnie planuje i realizuje

oryginalne projekty związane z edukacją polonistyczną w

szkołach podstawowych w klasach integracyjnych.

II/1.23_U02 Student/ka potrafi wykorzystać wiedzę z

językoznawstwa, historii literatury, teorii literatury i kultury

102

polskiej oraz pedagogiki i psychologii w nauczaniu języka

polskiego na poziomie szkoły podstawowej w klasach

integracyjnych.


II/1.23_K01 Student/ka zna zakres posiadanej wiedzy i


rozwoju.

II/1.23_K02 Student/ka potrafi współdziałać w grupie, przyjmując

w niej różne role.


Praktyki – 60 godzin (30+30)

Treści programowe

Ilość godzin

Zapoznanie z dokumentacją szkolną (statut, szkolny program wychowawczy,

arkusze ocen, dzienniki itd.)

4

Poznanie zasad bhp w szkole. 2

Zaznajomienie się ze strukturą pracy szkoły z klasami integracyjnymi. 2

Hospitacja lekcji prowadzonych przez nauczyciela języka polskiego we

współpracy z nauczycielem wspomagającym.

6

Zapoznanie się z zadaniami i metodami pracy nauczyciela wspomagającego. 4

Samodzielne prowadzenie lekcji języka polskiego we współpracy z

nauczycielem wspomagającym.

2

Ewaluacja przeprowadzonej lekcji, autorefleksja. 2

Hospitowanie lekcji prowadzonych przez pozostałych studentów z grupy. 34

Ewaluacja odbytych praktyk. 4

RAZEM 60 GODZIN

Metody dydaktyczne Analiza dokumentacji, ćwiczenia praktyczne, analiza i interpretacja

tekstów źródłowych, praca w grupach, analiza przypadków, dyskusja.


zaliczenia


F1. Ocena pracy włożonej w przygotowanie samodzielnie

103

prowadzonych lekcji.

F2. Ocena lekcji przeprowadzonych przez studenta.

F3. Ocena umiejętności dokonania przez studenta samooceny i

ewaluacji.

F4. Ocena aktywności studenta w toku dyskusji na temat lekcji

prowadzonych przez pozostałych członków grupy.


P1. Ocena dwóch lekcji przeprowadzonych przez studenta.

P2. Ocena dokumentacji z praktyki (konspekty lekcji, notatki

hospitacyjne).


efekty na ocenę

dostateczną

na ocenę dobrą na ocenę bardzo

dobrą

efekt 1

II/1.23_W01

Student/ka ma

chaotyczną wiedzę

z zakresu dydaktyki

szczegółowej

(metodyka

nauczania literatury

i języka polskiego

na II etapie

edukacyjnym w

klasach

integracyjnych).

W znikomym

stopniu orientuje się

w zaleconej

literaturze

przedmiotu.

Student/ka ma

uporządkowaną,

wiedzę z zakresu

dydaktyki

szczegółowej

(metodyka

nauczania literatury

i języka polskiego

na II etapie

edukacyjnym w

klasach

integracyjnych).

Orientuje się w

wybranych

pozycjach zaleconej

literatury

przedmiotu.

Student/ka ma

uporządkowaną,

pogłębioną i

rozszerzoną wiedzę z

zakresu dydaktyki

szczegółowej

(metodyka nauczania

literatury i języka

polskiego na II etapie

edukacyjnym w

klasach

integracyjnych).

Bardzo dobrze

orientuje się w

zaleconej literaturze

przedmiotu.

efekt 2

II/1.23_W02

Student/ka ma

chaotyczną wiedzę

dotyczącą podstawy

programowej i

programów

nauczania języka

polskiego w

szkołach

podstawowych

integracyjnych. W

znikomym stopniu

orientuje się w


Student/ka ma

uporządkowaną,

wiedzę dotyczącą

podstawy

programowej i

programów

nauczania języka

polskiego w

szkołach

podstawowych

integracyjnych.

Orientuje się w

wybranych

Student/ka ma

uporządkowaną,

pogłębioną i

rozszerzoną wiedzę

dotyczącą podstawy

programowej i

programów nauczania

języka polskiego w

szkołach

podstawowych

integracyjnych.

Bardzo dobrze

orientuje się w

104

przedmiotu. pozycjach zaleconej

literatury

przedmiotu.


przedmiotu.

efekt 3

II/1.23_W03

Student/ka ma

chaotyczną wiedzę

o metodach

nauczania języka

polskiego i

literatury polskiej

oraz dobrych

praktykach w

szkołach

podstawowych z

klasami

integracyjnymi.

Student/ka ma

wiedzę o metodach

nauczania języka

polskiego i

literatury polskiej

oraz dobrych

praktykach w

szkołach

podstawowych z

klasami

integracyjnymi.

Student/ka ma

pogłębioną i

rozszerzoną wiedzę o

metodach nauczania

języka polskiego i

literatury polskiej

oraz dobrych

praktykach w

szkołach

podstawowych z

klasami

integracyjnymi.

.

efekt 4

II/1.23_U01

Student/ka z

pomocą metodyka

planuje i realizuje

projekty związane z

edukacją

polonistyczną w

szkołach

podstawowych w

klasach

integracyjnych.

Student/ka

samodzielnie

planuje i realizuje


edukacją

polonistyczną w

szkołach

podstawowych w

klasach

integracyjnych..

Student/ka

samodzielnie planuje i

realizuje oryginalne


edukacją

polonistyczną w

szkołach

podstawowych w

klasach

integracyjnych.

efekt 5

II/1.23_U02

Student/ka z

pomocą metodyka

potrafi

wykorzystać

elementy wiedzy

z

językoznawstwa,

historii literatury,

teorii literatury i

kultury polskiej

oraz pedagogiki i

psychologii w

nauczaniu języka

polskiego na

poziomie szkoły

podstawowej w

klasach

integracyjnych.

Student/ka potrafi

wykorzystać

elementy wiedzy

z

językoznawstwa,


teorii literatury i

kultury polskiej

oraz pedagogiki i

psychologii w

nauczaniu języka

polskiego na

poziomie szkoły

podstawowej w

klasach

integracyjnych.

Student/ka potrafi

wykorzystać

wiedzę z

językoznawstwa,


teorii literatury i

kultury polskiej oraz

pedagogiki i

psychologii w

nauczaniu języka

polskiego na

poziomie szkoły

podstawowej w

klasach

integracyjnych..






nakład pracy

studenta

Udział w ćwiczeniach 46 godz.

105

oraz punktach ECTS

Obserwacja pracy szkoły 8 godz.

Konsultacje z nauczycielem języka

polskiego i nauczycielem wspomagającym

8 godz.

Konsultacje z metodykiem 4 godz.

Przygotowanie konspektu lekcji i

materiałów dydaktycznych

8 godz.

Przygotowanie do zajęć 8 godz.

Czas na przygotowanie dokumentacji z

praktyk

6 godz.

SUMA GODZIN 88

LICZBA PUNKTÓW ECTS 1,5+1,5


Praktyki zawodowe w

ramach przedmiotu

Praktyka asystencko-hospitacyjna w szkole podstawowej w klasach

integracyjnych.

Literatura



prowadzącym przedmiot na zajęciach

organizacyjnych).

CHODKOWSKA Maria, Socjopedagogiczne konteksty postaw

nauczycieli wobec edukacji integracyjnej / Maria Chodkowska,

Zdzisław Kazanowski. – Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii

Curie–Skłodowskiej, 2007. – 252 s. : il. ; 25 cm. – Bibliogr. s. 235–

242.

ISBN 978–83–227–2648–8

3. CZŁOWIEK z niepełnosprawnością intelektualną : praca

zbiorowa. T. 1, Wybrane problemy osobowości, rodzin i

edukacji osób z niepełnosprawnością intelektualną / pod

red. Zdzisławy Janiszewskiej–Nieścioruk ; Uniwersytet

Zielonogórski w Zielonej Górze. – Kraków : „Impuls”,

2003. – 315, [1] s. ; 24 cm. – Bibliogr. przy oprac.

ISBN 83–7308–332–4

4. DRYŻAŁOWSKA, Grażyna

Rozwój językowy dziecka z uszkodzonym słuchem a

integracja edukacyjna : model kształcenia integracyjnego /

Grażyna Dryżałowska. – Wyd. 2 zm. i rozsz. – [Warszawa]

: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, cop. 2007. –

186, [1] s. ; 24 cm. – Bibliogr. s. 178–[187].

ISBN 978–83–235–0266–1

5. DZIECKO niepełnosprawne ruchowo. Cz. 3,

Wychowanie i nauczanie dzieci z mózgowym porażeniem

dziecięcym : praca zbiorowa / pod red. Ewy Mazanek. –

Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998. –

290, [1] s. : fot., rys., 1 wykr. ; 21 cm. – Bibliogr. s. 283–

[291].

ISBN 83–02–06363–0

6. LIS–KUJAWSKI, Andrzej

Moje „ja” i szkoła integracyjna : zjawiska ukrytego

programu w nauczaniu uczniów niepełnosprawnych /

Andrzej Lis–Kujawski. – Kraków : Oficyna Wydawnicza

106

„Impuls”, 2008. – 253 s. : il. ; 24 cm. – Bibliogr. s. 225–

232.

ISBN 978–83–7587–065–7

7 NOWICKA, Agnieszka

Psychospołeczna integracja dzieci przewlekle chorych w

szkole podstawowej / Agnieszka Nowicka. – Kraków

: Oficyna Wydawnicza „Impuls” : [„Poligrafia

Salezjańska”], 2001. – 223, [1] s. ; 24 cm. – Bibliogr. s.

213–[224].

ISBN 83–7308–044–9 ISBN 83–86473–81–9

10. O TRUDNEJ sztuce bycia razem, czyli różne oblicza

integracji / pod red. Adama Stankowskiego i Małgorzaty

Balukiewicz. – Kraków : Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2006.

– 271 s. : il. ; 24 cm. – Bibliogr. przy niektórych pracach.

ISBN 83–7308–806–7 ISBN 978–83–7308–806–1

12. PORADNIK metodyczny dla nauczycieli kształcących

uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim w

szkołach ogólnodostępnych i integracyjnych : praca zbiorowa /

pod red. Grażyny Tkaczyk, Teresy Serafin. – Warszawa :

Ministerstwo Edukacji Narodowej, 2001. – 251 s. : il. ; 24 cm

13. PROBLEMY edukacji integracyjnej dzieci i młodzieży z

niepełnosprawnością intelektualną / pod red. nauk. Zdzisławy

Janiszewskiej–Nieścioruk ; Uniwersytet Zielonogórski w

Zielonej Górze. – Kraków : Oficyna Wydawnicza „Impuls”,

2007. – 292 s. ; 24 cm. – Bibliogr. przy pracach.

ISBN 978–83–7308–770–5

14. ROZWÓJ i funkcjonowanie osób niepełnosprawnych :

konteksty edukacyjne i prawne / pod red. Zenona Gajdzicy. –

Kraków : Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2007. – 194, [2] s. ;

24 cm. – (Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób

Niepełnosprawnych ; t. 3). – Bibliogr. przy rozdz.

ISBN 978–83–7308–878–8

15. SPOŁECZNE i edukacyjne uwarunkowania rozwoju dzieci

i młodzieży z niepełnosprawnością / pod red. Zenona

Gajdzicy. – Kraków : Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2009.

– 184 s. ; 24 cm. – (Problemy Edukacji, Rehabilitacji i

Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych ; t. 8). – Bibliogr. s.

183–184.

ISBN 978–83–7587–125–8

16. SZUMSKI, Grzegorz

Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych : sens i granice

zmiany edukacyjnej / Grzegorz Szumski. – Wyd. 1, 1 dodr.

– Warszawa : Wydawnictwo APS : Wydawnictwo

Naukowe PWN, 2009. – 290, [2] s. : il. ; 21 cm. – (Krótkie

Wykłady z Pedagogiki). – Bibliogr. s. 257–[279]. –

Indeksy.

ISBN 978–83–01–14711–2

107

17. TOMKIEWICZ–BĘTKOWSKA, Aleksandra

ABC pedagoga specjalnego : poradnik dla nauczycieli ze

specjalnym przygotowaniem pedagogicznym pracujących z

dziećmi niepełnosprawnymi, dla studentów kierunków

pedagogicznych oraz dla osób zainteresowanych

kształceniem integracyjnym / Aleksandra Tomkiewicz–

Bętkowska, Alicja Krztoń. – Wyd. 2. – Kraków : Oficyna

Wydawnicza „Impuls”, 2008. – 168 s. ; 24 cm. – Bibliogr.

s. 167–168.

ISBN 978–83–7308–959–4

18. UCZEŃ niepełnosprawny i jego nauczyciel w przestrzeni

szkoły / pod red. Zenona Gajdzicy, Jerzego Rottermunda,

Anny Klinik. – Kraków : Oficyna Wydawnicza „Impuls”,

2008. – 149, [3] s. : il. ; 24 cm. – (Problemy Edukacji,

Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych ; t. 5 ).

– Bibliogr. przy rozdz.

ISBN 978–83–7308–926–6

19. UCZEŃ niewidomy i słabo widzący w ogólnodostępnej

szkole średniej : poradnik dla nauczycieli : praca zbiorowa /

pod red. Stanisława Jakubowskiego ; Ministerstwo Edukacji

Narodowej i Sportu. – Warszawa : MENiS, 2005. – 177,

[23] s. : il. ; 24 cm. – Na okł. podt. : Poradnik dla

nauczycieli szkół ogólnodostępnych. – Bibliogr. s. [198–

199]

20. UCZEŃ z niepełnosprawnością ruchową w szkole

ogólnodostępnej : poradnik dla nauczycieli szkół

ogólnodostępnych : praca zbiorowa / pod red. Magdaleny

Loska, Doroty Myślińskiej ; Ministerstwo Edukacji

Narodowej i Sportu. – Warszawa : MENiS, 2005. – 239 s. :

fot. [kolor.], rys. ; 24 cm. – Bibliogr. s. 229–237 i przy

rozdz.

21. UCZEŃ z przewlekłą chorobą i uczeń z zaburzeniami

psychicznymi w szkole ogólnodostępnej : poradnik dla

nauczycieli szkół ogólnodostępnych : praca zbiorowa / pod

red. Tadeusza Kotta ; Ministerstwo Edukacji Narodowej i

Sportu. – Warszawa : MENiS, 2005. – 252 s. : mapy, rys.,

wykr. ; 24 cm. – Bibliogr. s. [246]–249 i przy rozdz.

22. UCZEŃ z wadą słuchu chce zrozumieć świat : poradnik dla

nauczycieli ogólnodostępnych szkół ponadpodstawowych /

Urszula Buryn [i in.] ; Ministerstwo Edukacji Narodowej i

Sportu. – Warszawa : MENiS, 2005. – 174, [2] s. : rys. ; 24

cm

23. WCZESNE wspomaganie rozwoju dzieci z uszkodzonym

wzrokiem z dodatkowymi niepełnosprawnościami :

poradnik dla nauczycieli / red. Grażyna Walczak ;

Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu. – Warszawa :

MENiS, 2005. – 134, [2] s. : fot. kolor., rys. ; 24 cm. –

Bibliogr. przy rozdz.

108

Artykuły z czasopism

24. ADAMSKA–JANIAK, Wioletta

Dzieci z wadami słuchu w szkole podstawowej / Wioletta

Adamska–Janiak // Wszystko dla Szkoły. – 2005, nr 1, s. 9–

11

25. BARANOWICZ, Krystyna

Społeczna gotowość dzieci niepełnosprawnych do integracji

edukacyjnej // Krystyna Baranowicz // Szkoła Specjalna. –

2004, nr 4, s. 293–303

26. BARAŃSKA, Jolanta

Dzieci z uszkodzonym słuchem w nauczaniu

integracyjnym / Jolanta Barańska // Szkoła Specjalna. –

2003, nr 4, s. 236–239

27. BĄBKA, Jarosław

Edukacja integracyjna dzieci pełnosprawnych i

niepełnosprawnych / Jarosław Bąbka // Wychowanie w

Przedszkolu. – 2003, nr 8, s. 458–462

28. BĄBKA, Jarosław

Spostrzeganie dzieci niepełnosprawnych przez nauczycieli i

specjalistów realizujących założenia edukacji integracyjnej /

Jarosław Bąbka // Szkoła Specjalna. – 2001, nr 4, s. 203–

207

29. BŁAZIAK, Mirosława

Warunki optymalnego funkcjonowania ucznia z dysfunkcją

wzroku w klasie integracyjnej / Mirosława Błaziak, Aldona

Kałkus // Szkoła Specjalna. – 2002, nr 5, s 290–295

30. CZEPULONIS, Irena

Dziecko niedosłyszące w szkole powszechnej / Irena

Czepulonis // Nowa Szkoła. – 2004, nr 4, s. 59–60

31. CZUCHNOWSKA, Jolanta

Warsztaty integracyjne / Jolanta Czuchnowska // Nowa

Szkoła. – 2002, nr 1, s. 23–26

32. ERENC, Janusz

Dylematy nauczycieli : o skutkach wspólnej nauki dzieci

niepełnosprawnych z dziećmi sprawnymi / Janusz Erenc //

Szkoła Specjalna. – 2008, nr 5, s. 346–359

33. FIRKOWSKA–MANKIEWICZ, Anna

Edukacja włączająca – wyzwaniem dla polskiej szkoły /

Anna Firkowska–Mankiewicz // Szkoła Specjalna. – 2004,

nr 1, s. 19–26

34. FODER, Bożena

Szkoła integracyjna i szkoła specjalna w Danii / Bożena

Foder, Barbara Trochimiak // Szkoła Specjalna. – 2007, nr

4, s. 312–315

35. GAJDZICA, Zenon

109

Przestrzeń w procesie integracyjnego kształcenia uczniów

niepełnosprawnych / Zenon Gajdzica // Szkoła Specjalna. –

2007, nr 5, s. 333–341

36. GRYGIER, Urszula

Pomoc dziecku w klasie integracyjnej / Urszula Grygier //

Problemy Opiekuńczo–Wychowawcze. – 2002, nr 3, s. 43–

44


Program współpracy nauczycieli w klasach integracyjnych /

Urszula Grygier // Nowa Szkoła. – 2002, nr 1, s. 12–16


Znaczenie różnorodności uczniów w klasach integracyjnych

/ Urszula Grygier // Problemy Opiekuńczo–Wychowawcze.

– 2003, nr 7, s. 38–41

39. GURTAT, Dorota

Klasy integracyjne w Zespole Szkół Publicznych nr 2 w

Kobyłce / Dorota Gurtat // Szkoła Specjalna. – 2005, nr 3, s.

224–226

40. IGIELSKA, Beata

Krętymi ścieżkami integracji / Beata Igielska // Nowa

Szkoła. – 2002, nr 1, s. 16–19

41. KLACZAK, Marzena

Praca z uczniem niesłyszącym w szkole ogólnodostępnej /

Marzena Klaczak // Nowa Szkoła. – 2003, nr 4, s. 32–33

42. KOSSAKOWSKA, Elżbieta

Dziecko niepełnosprawne w szkole / Elżbieta Kossakowska

// Problemy Opiekuńczo–Wychowawcze. – 2003, nr 4, s.

42–43

43. KOTECKA, Katarzyna

Zabawy integracyjne w Biskupcu / Katarzyna Kotecka //

Wychowanie w Przedszkolu. – 2003, nr 8, s. 492–494

44. KOWALCZYK, Elżbieta

Chcemy być razem / Elżbieta Kowalczyk // Życie Szkoły. –

2003, nr 6, s. 344–345

45. KRAWCZYK, Bogdan J.

Uczeń niepełnosprawny w szkole masowej / Bogdan J.

Krawczyk // Nowa Szkoła. – 2002, nr 1, s. 9–11

46. KULIK, Beata

Klasy integracyjne szansą rozwoju dzieci

niepełnosprawnych / Beata Kulik // Problemy Opiekuńczo–

Wychowawcze. – 2008, nr 9, s. 38–40

47. KUPISIEWICZ, Małgorzata

Kształcenie dzieci z wadą słuchu w systemie integracyjnym

jako wyzwanie dla surdopedagogiki // Szkoła Specjalna. –

2006, nr 5, s. 330–337

48. KUSS–KONDRAT, Alicja

110

Ja – jako nauczyciel w klasie integracyjnej (własne

przemyślenia, obserwacje i uwagi) / Alicja Kuss–Kondrat //


49. KWAPISZ, Jacek

Aspekty prawne i organizacyjne kształcenia uczniów ze

specyficznymi potrzebami edukacyjnymi / Jacek Kwapisz //


50. KWAPISZ, Jacek

Kształcenie integracyjne uczniów niepełnosprawnych /

Jacek Kwapisz // Nowa Szkoła. – 2002, nr 1, s. 4–6

51. LABOCHA, Wojciech

Czy wyjazdy zagraniczne sprzyjają integracji młodzieży

zdrowej z niesłyszącymi? / Wojciech Labocha // Szkoła

Specjalna. – 2003, nr 4, s. 235–236

52. LEWCZUK, Joanna

Zróżnicowanie środowiska rówieśniczego a stosunek dzieci

z grupy integracyjnej i grupy nie integracyjnej do obcych /

Joanna Lewczuk // Szkoła Specjalna. – 2004, nr 5, s. 337–

346

53. LIPIŃSKA, Jolanta

Dzieci niepełnosprawne w klasach integracyjnych / Jolanta

Lipińska // Problemy Opiekuńczo–Wychowawcze. – 2000,

nr 7, s. 39–41

54. LIPIŃSKA, Jolanta

Rady dla nauczycieli uczących dzieci niepełnosprawne /

Lipińska Jolanta, Maciarz Aleksandra // Życie Szkoły. –

2000, nr 10, s. 602–603

55. LORENC, Barbara

Integracja inna niż wszystkie / Barbara Lorenc, Maria

Rzempowska // Szkoła Specjalna. – 2001, nr 5, s. 291–293

56. MACIARZ, Aleksandra

Integracja edukacyjna w świetle oczekiwań i doświadczeń

dzieci niepełnosprawnych / Aleksandra Maciarz // Szkoła

Specjalna. – 2003, nr 4, s. 196–201

57. MATERKA, Ewa

Nauczyciel i pedagog w klasie integracyjnej / Ewa Materka

// Nowa Szkoła. – 2002, nr 1, s. 19–22

58. MIDURA, Teresa

Nasza integracja / Teresa Midura // Szkoła Specjalna. –

2001, nr 2, s. 99–101

59. MINCZAKIEWICZ, Elżbieta M.

Miejsce i funkcje pedagoga specjalnego jako „innego” we

wspólnym nurcie kształcenia pełno– i niepełnosprawnych /

Elżbieta M. Minczakiewicz // Szkoła Specjalna. – 2008, nr

5, s. 369–377

60. MISZTAL, Marek

111

Praca z uczniami dysfunkcyjnymi w szkole ogólnodostępnej

/ Marek Misztal // Problemy Opiekuńczo–Wychowawcze. –

2008, nr 3, s. 50–51

61. NAREWSKA, Jolanta

Integracja czy izolacja? / Jolanta Narewska, Elżbieta

Woźniak // Życie Szkoły. – 2003, nr 6, s. 367–369

62. NAREWSKA, Jolanta

Integracja dziecka autystycznego z rówieśnikami / Jolanta

Narewska, Elżbieta Woźniak // Problemy Opiekuńczo–

Wychowawcze. – 2003, nr 4, s. 43–44

63. OLEŃSKA–PAWLAK, Teresa

Wspomaganie uczniów przewlekle chorych w szkołach

ogólnodostępnych / Teresa Oleńska–Pawlak // Nowa

Szkoła. – 2003, nr 4, s. 22–27

64. PIASECKA, Aleksandra

Ewelinka / Aleksandra Piasecka // Wychowanie w

Przedszkolu. – 2002, nr 10, s. 609–610

65. PRZYBYŁOWSKA, Beata

Czy Piotruś sobie poradzi? / Beata Przybyłowska, Bożena

Wodniok // Wychowanie w Przedszkolu. – 2004, nr 3, s.

18–19

66. RORAT, Marzena

Pedagogiczne uwarunkowania rehabilitacji dziecka

dotkniętego epilepsją / Marzena Rorat // Nowa Szkoła. –

2003, nr 4, s. 28–31

67. SADOWSKA, Sławomira

Ścieżka edukacyjna ucznia z niepełnosprawnością

intelektualną w stopniu lekkim : aspekty trajektorii

społecznej / Sławomira Sadowska // Szkoła Specjalna. –

2006, nr 5, s. 344–352

68. SAKOWICZ–BOBORYKO, Agnieszka

Pytanie o szanse na dalsze uczestnictwo uczniów z wadą

słuchu w edukacji integracyjnej / Agnieszka Sakowicz–

Boboryko // Szkoła Specjalna. – 2003, nr 4, s. 212–216

69. SAKOWICZ–BOBORYKO, Agnieszka

Warsztaty integracyjne / Agnieszka Sakowicz–Boboryko //

Nowa Szkoła. – 2002, nr 1, s. 23–26

70. SIKORSKA, Marzena

Pomóż dziecku niepełnosprawnemu w klasie integracyjnej /

Marzena Sikorska // Wychowanie na co Dzień. – 2001, nr 9,

s. 20–21

71. SOWIŃSKA, Magdalena

Kacper – dziecko autystyczne / Magdalena Sowińska //

Wychowanie w Przedszkolu. – 2006, nr 10, s. 43–45

72. STRACHOTA, Urszula

Pracujemy w klasie integracyjnej / Urszula Strachota,

112



zainteresowanych problematyką zajęć

do wykorzystania w przyszłej pracy

zawodowej.

Wioletta Kossowska // Życie Szkoły. – 2003, nr 6, s. 365–

366

73. SZLENDAK, Aleksandra

Oddział dzieci niewidomych i słabo widzących /

Aleksandra Szlendak // Wychowanie w Przedszkolu. –

2002, nr 9, s. 550–552

74. TOKARZ, Elżbieta

Jak pracuję z dzieckiem słabo widzącym? / Elżbieta Tokarz

// Nowa Szkoła. – 2003, nr 4, s. 34–37

75. ŻUBER, Anna

Uczeń niepełnosprawny w szkole / Anna Żuber // Nowa

Szkoła. – 2003, nr 4, s. 17–21


Wybrane artykuły z następujących czasopism: „Dydaktyka”, „Język

Polski dla Klas IV-VI”, „Język Polski w Gimnazjum”, „Polonistyka”,

„Pomagamy uczyć. Język Polski”, „Nowa Polszczyzna”, „Zeszyty

Szkolne. Edukacja Humanistyczna”.

Podpis koordynatora

przedmiotu

Podpis kierownika

jednostki

(tzw. sylabusy), moduł specjalności dodatkowej

Documents

Transcript of (tzw. sylabusy), moduł specjalności dodatkowej