The Festival Issue

#59 september/october 2012Fancy joining us? Write to: [email protected] 3Fancy joining us? Write to: [email protected]

W NUMERZE:/IN THIS ISSUE:#594-6

7

8-9

10-13

14-15

16-17

18-19

20

21

22-23

23

24-25

26

The Festival IssueNumer Festiwalowy

Za parę tygodni w północno--wschodniej Anglii będzie gło-śno o Polakach. Wszystko za sprawą szóstej edycji festiwalu ‘Made in Poland’. Myślimy, że warto przypominać Polakom, co ciekawego dzieje się w pol-skiej kulturze, a Brytyjczyków zapoznawać z artystami, któ-rych nie mieliby okazji poznać w żaden innych sposób. Mamy się czym chwalić! Festiwal pozwala spotkać się lokalnym społecznościom i każ-dy powinien znaleźć tu coś dla siebie. Z roku na rok festiwal się rozwija. W tym roku do ekipy organizatorów dołączyły nowe twarze. Z zupełnie świeżych pomysłów, zaproponujemy warsztaty gotowania polskich potraw. Już teraz niektórzy za-cierają ręce na taką możliwość, bo polska kuchnia w Newcastle cieszy się dużą popularnością. Ponadto będą koncerty, czyta-nie poezji, pokazy polskich fil-mów, a także wystawy polskich plakatów oraz rysunku saty-rycznego. Ten numer „2B” jest pełen nowych, nigdzie wcze-śniej niepublikowanych infor-macji na temat festiwalu. Dobra frekwencja na impre-zach w poprzednich latach utwierdza nas w przekonaniu, że warto kontynuować ten wo-lontariacki projekt. Naprawdę mam nadzieję, że zobaczymy się na wydarzeniach.

Miłej lektury!

In a few weeks’ time there will be lots of talk about Polish pe-ople in North-East England. It will be because of the sixth ‘Made in Poland’ festival. We think that it is worth reminding Polish people about some of the interesting things happening in our culture and to introdu-ce the British people to artists that they may not have heard of otherwise. We have plenty to be proud of! The Made in Poland festival encourages local communities to come together, and by put-ting on a wide variety of events, we hope everyone will be able to find something to enjoy. The festival continues to evolve from year to year. New event organisers have joined the team this year. One of the exciting new ideas is a cookery work-shop on how to prepare Polish dishes. Some people are already really looking forward to this opportunity as Polish cuisine is very popular in Newcastle. There will also be concerts, live performances, screenings of Polish films, a fashion show, an exhibition and a poetry re-ading event. You will find deta-ils about all of the events in this festival issue of 2B Magazine. Good attendance at the events in previous years makes us co-nvinced that it is worth conti-nuing this project. I really hope to see you there!

Enjoy reading!

Inspiracja życiem

Czy wiesz, że ...?

Poezji jest tam bardzo mało!

Made in...!? No właśnie, to ważne gdzie i jak!

Uśmiech jest uniwersalny

Festiwal, który łączy

Mobilny festiwal polskich filmów rusza na podbój Wysp

Brytyjskich

Kompleksowa obsługa księgowa

Do nabycia: kawałek polskości

Mania biegania

Dolma w „kąpieli”

Ona to umie gadać o futbolu!

Już wkrótce nowy sezon!

Inspired by life

Do you that...?

Not enough poetry there!

Made in…? It’s important… when and how?

The smile is universal

Purchase: a piece of Polishness

Running Mania

Dolma in “water bath”

She can talk about football

The new season coming soon!

Szczegóły dotyczące wydarzeń festiwalowych można znaleźć na stronie: www.madeinpolandfestival.co.uk

The details are available on the website: www.madeinpolandfestival.co.uk.

2b.nepco.org.uk#59 wrzesień/październik 2012 2b.nepco.org.uk4

2B: You link traditions with sounds and languages. You sing, write and dance. How would you describe your work?Monika Lidke: When an idea comes to my mind I do not try to immediately give it a direc-tion or rein it in. I let it live its own life and sometimes it is a question of minutes, some-times of years but when the story completes then a song appears. When I lived in Paris I used French every day and I wrote more in that language. I have lived in London since 2005 and here I have made links with Polish and English poets and now I write more in Polish and English. The surroundings and what I experience at any given moment have the greatest in-fluence on my work. I think it is very personal and stylistically you could describe it as songs with elements of Folk and Jazz.

2B: On one hand your music is delicate and melodious; you can hear a lot of emotions in it. On the other hand you are not afraid to experiment. Please, tell us a bit about the process of creation. How do you come up with the ideas for music or lyrics? Is it hard work or waiting for the right moment? What inspires you?ML: The ideas just come to me and they work on me until I do something with them. Of course it has not always been like that. When I was starting to write songs I was trying to make as many of my ideas as possible into some shape that I would find satisfactory, sometimes a bi too forcefully. I now think that it was a way of developing my technique. I am lucky that I

am inspired by everyday life: a man falling asleep, a train going over the bridge, English break-fast being eaten, curiosity and innocence of a child and a speck of dust swirling in the air... all this finds its place in my songs. I listen to different types of mu-sic, from Classic Rock to Jazz and this also inspires me and helps me create without limit-ing myself to one specific style. With sharpened senses, open-ness to another human being and a bit of experience in writ-ing, there will never be a short-age of ideas.

2B: You sing in Polish, English and French. Why? Do differ-ent languages let you express different emotions? What helps you in your contact with the audience?ML: When you live in a foreign country you have to try to un-derstand the people that live there. For me the most impor-tant thing is to have harmonious contact with another person. Each language has its character and way of expressing thoughts or describing the reality, and it has its own melody and rhythm. As I have mentioned previously, I do not control my ideas, they come to me in a specific lan-guage and I convey it to the world as best as I can. I sing in those three languages because I know them very well and I know that thanks to that I can reach different people.

2B: I can see that you are hap-py to share your work with others. One can listen to your songs on MySpace and You-Tube. Do you create for your-self or for others?ML: I think that my work does

not belong to me. I am an instru-ment for conveying a particular type of energy. I have trained diligently and for a long time and I try to express the values that are most important for me in my singing: love for the sur-rounding world, gratitude for the time given to me, patience for the lessons given to me by life. For me the music is what a prayer is for other people: it gives my heart direction.

2B: “Waking up to Beauty” – it is the title of your most recent album. Where does it come from?ML: This is one of the lucky co-incidences or creative mistakes which often happen in life! When I sent the information about the record to my friend Agnieszka Kolman (a photog-rapher and graphic designer for the record cover) the title was “Waking up the Beauty”. Ag-nieszka accidentally changed one word and I liked the new title so much that I decided to keep it as“Waking up to Beau-ty”. I think it describes a stage in maturity, which wakes up the inner peace in us. There appears an acceptance that al-lows us to look at ourselves and others in a more gentle way. We stop wasting our energy on our futile fights and we have more of it for what is good for us and for the world.

2B: Someone wrote about you: “Can one sing better? Interpret? Create? Monika is the entire art.”What do you say to this?ML: I do not know who wrote it, but thank you for those kind words! I will let others have their opinion. I try to prepare

for my performances, record-ings and meetings with the au-dience professionally. It is not about being better than others but about doing things the best you can.

2B: You were born in Poland, you lived in France and now you live in England. What next? In what direction would you like to go? What are your plans for the future that you could share with the readers of 2B magazine?ML: I got married and gave birth to my son in England and this is my home. I would like all those places where there are people with sensitivity similar to mine to be my creative home. I have recently performed in Poland together with Elżbieta Adamiak and I hope that we will create a performance to-gether with which we will tour round the world. I have recently recorded a song together with Basia Trzmielewska and who knows what will come out of that? I write music to the poet-ry by Marlena Zygner so there definitely will be some new re-cordings in Polish as a result. I want to perform where my au-dience is.

2B: What will you offer to the audience who come to the concert on 28th October? What do you expect from the visit in the North East of Eng-land?ML: I will sing my own pieces accompanied by the guitar and cello. There will be songs with my own lyrics and I will also sing the poems by Marlena Zyger with my own musical in-terpretation and there will also be a few surprises! I hope that

At the end of October Monika Lidke will perform at the ‘Made in Poland’ Festival in Newcastle, accompanied by guitar and cello.

Inspired by life

5

we will establish a working re-lationship for the future. Maybe one day we will organise sing-ing workshops that will con-clude in a concert. A concert in cooperation with Elżbieta Ada-miak? An evening of poetry set to music? The ideas are endless! My regards to your readers, thank you for the invitation and I am looking forward to seeing you there.

2B: I am convinced that any-one who has listened to Mon-ika Lidke at least once will be definitely with us at this concert. I cannot wait! You are cordially welcome: 28th October, at “Krakow”, 2-6 Shakespeare Street, Newcas-tle Upon Tyne, NE1 6AQ.

Questions: Danka Kudlacik

Inspired by life

#59 september/october 2012Fancy joining us? Write to: [email protected] joining us? Write to: [email protected]


2B: Łączysz tradycje, dźwięki, języki. Śpiewasz, piszesz, tań-czysz. Jak określiłabyś swoją twórczość? Monika Lidke: Kiedy przycho-dzi mi do głowy jakiś pomysł, nie staram się go od razu ukierun-kować lub okiełznać. Pozwalam mu żyć swoim życiem i czasem jest to kwestia kilku minut, cza-sem kilku lat, ale kiedy historia się dopełnia, pojawia się piosen-ka. Kiedy mieszkałam w Paryżu i na co dzień posługiwałam się językiem francuskim, pisałam więcej w tym języku. Od 2005 roku mieszkam w Londynie, tutaj nawiązałam kontakty z polskimi i angielskimi poetami i teraz najwięcej piszę po polsku i po angielsku. Otoczenie oraz to, co w danej chwili przeżywam, mają największy wpływ na moją twórczość. Myślę, że jest ona bar-dzo osobista, stylistycznie zaś określić ją można jako piosenkę z domieszką folku i jazzu.

2B: Z jednej strony Twoja mu-zyka jest delikatna, melodyj-na, słychać w niej wiele emocji. Nie brakuje Ci jednak odwagi na eksperymenty. Opowiedz trochę o procesie tworzenia. Jak rodzi się pomysł na tekst, na melodię? Co jest Twoją in-spiracją? To ciężka praca?, właściwy moment?, natchnie-nie? ML: Pomysły przychodzą do mnie same i tak długo nade mną pracują, aż coś z nimi zrobię. Oczywiście nie zawsze tak było; kiedy zaczynałam pisać piosen-ki, starałam się jak najwięcej tych pomysłów doprowadzić do pewnego satysfakcjonującego dla mnie kształtu, czasem trochę na siłę. Teraz myślę, że była to praca nad warsztatem. Mam to szczęście, że inspiruje mnie życie na co dzień: zasypiający mężczy-zna, pociąg przejeżdżający przez most, jedzone właśnie angielskie śniadanie, ciekawość i niewin-ność dziecka, wirujący w powie-trzu kurz... Wszystko to znajduje

swoje miejsce w moich piosen-kach. Słucham dużo różnej mu-zyki, od klasyki, przez rock do jazzu, i to również mnie inspiruje i pomaga tworzyć, nie zamykając się w jednym określonym stylu. Przy wyostrzonych zmysłach, otwartości na drugiego człowie-ka i odrobinie doświadczenia w pisaniu, pomysłów nigdy nie za-braknie.

2B: Śpiewasz po polsku, po an-gielsku, po francusku. Dlacze-go? Czy różne języki pozwalają wyrazić inne emocje? Czy to pomaga w kontakcie z publicz-nością? ML: Kiedy żyje się w obcym kra-ju, trzeba starać się zrozumieć ludzi, którzy w nim mieszkają. Dla mnie najważniejszy w życiu jest harmonijny kontakt z dru-gim człowiekiem. Każdy język ma swoją specyfikę i sposób wyrażania myśli, określania rze-czywistości oraz swoją własną melodię i rytm. Jak już wcześniej wspomniałam, nie kontroluję swoich pomysłów; przychodzą do mnie w danym języku, a ja przekazuję je światu najlepiej jak mogę. Śpiewam w tych trzech ję-zykach, ponieważ bardzo dobrze je znam i wiem, że mogę w ten sposób docierać do różnych osób.

2B: Widzę, że bardzo chętnie dzielisz się swoją twórczością. Twoich piosenek można posłu-chać na przykład na Myspace czy na You Tube. Tworzysz dla siebie czy dla innych?

ML: Myślę, że moja twórczość do mnie nie należy. Jestem in-strumentem do przekazywania pewnego typu energii. Kształci-łam się długo i rzetelnie, i staram się moim śpiewaniem wyrażać najważniejsze dla mnie warto-ści: miłość do otaczającego nas świata, wdzięczność za dany mi czas, cierpliwość w podejmowa-niu lekcji, które życie mi zadaje. Dla mnie muzyka jest jak dla in-nych osób modlitwa: nadaje ona

kierunek mojemu sercu.

2B: „Waking up to Beauty” – „Budzenie się do piękna” - to tytuł Twojeg o ostatniego al-bumu. Skąd się wziął? ML: To jeden ze szczęśliwych przypadków albo kreatywnych pomyłek, które tak często przy-trafiają się w życiu! Kiedy wy-słałam informację o płycie mojej przyjaciółce Agnieszce Kolman (autorce fotografii i projektu graficznego okładki płyty), tytuł brzmiał: „Waking up the Beauty”, czyli „Budzenie Piękna”. Agniesz-ka przez pomyłkę zmieniła jeden wyraz, a nowy tytuł spodobał nam się tak bardzo, że pozostało „Budzenie się do Piękna”. Myślę, że określa on pewien etap doj-rzałości, która powoduje, że bu-dzi się w nas spokój wewnętrzny i pojawia się akceptacja, pozwa-lająca spojrzeć na samego siebie i innych odrobinę łagodniej. Prze-stajemy tracić energię na walkę z wiatrakami, za to mamy jej wię-cej na to, co dobre i dla nas, i dla świata.

2B: Ktoś o Tobie napisał: „Czy można lepiej śpiewać, inter-pretować, tworzyć? Monika jest cała sztuką.” Co Ty na to?ML: Nie wiem, kto to napisał, ale bardzo dziękuję! Ocenę po-zostawiam innym, natomiast sama staram się profesjonalnie przygotowywać do występów, nagrań, spotkań z publicznością. Nie chodzi o to, żeby coś robić le-piej niż inni, tylko najlepiej, jak się potrafi.

2B: Urodziłaś się w Polsce, mieszkałaś we Francji, teraz jesteś w Anglii. Co dalej? W którym kierunku chciałabyś pójść? Jakie masz plany na przyszłość, którymi możesz się podzielić z czytelnikami ‘2B’?ML: W Anglii wyszłam za mąż i urodziłam synka, tutaj jest mój dom. Natomiast chciałabym, aby moim artystycznym domem były

wszystkie te miejsca, gdzie są lu-dzie o podobnej do mojej wrażli-wości. Niedawno występowałam w Polsce z Elżbietą Adamiak i mam nadzieję, że stworzymy razem spektakl, z którym bę-dziemy podróżować po świecie. Nagrałam niedawno piosenkę z Basią Trzetrzelewską i kto wie, co z tego wyniknie? Piszę muzy-kę do poezji Marleny Zynger, na pewno będą z tego nowe nagra-nia po polsku. Chcę występować tam, gdzie jest moja publiczność.

2B: Co zaproponujesz słucha-czom, którzy przyjdą na kon-cert w Newcastle 28 paździer-nika? Czego oczekujesz po wi-zycie w północno-wschodniej Anglii?ML: Zaśpiewam własne utwory przy akompaniamencie gitary i wiolonczeli. Będą to piosenki do moich tekstów, zaśpiewam wiersze Marleny Zyger we wła-snym opracowaniu muzycznym, będzie również kilka niespo-dzianek! Mam nadzieję, że uda nam się nawiązać współpracę na przyszłość. Być może kiedyś zor-ganizujemy warsztaty śpiewu zakończone koncertem? Wspól-ny koncert z Elżbietą Adamiak? Wieczór poezji śpiewanej? Po-mysłów nie brakuje! Serdecznie pozdrawiam państwa czytelni-ków, dziękuję za zaproszenie i czekam na nasze spotkanie!

2B: Jestem przekonana, że kto-kolwiek raz posłuchał Moniki Lidke, na pewno będzie z nami na tym koncercie. Ja już nie mogę się doczekać! Serdecznie zapraszamy: 28 października, „Kraków”, 2-6 Shakespeare Street, Newcastle Upon Tyne, NE1 6AQ.

Pytania: Danka Kudłacik

Inspiracja życiemMonika Lidke pod koniec października wystąpi na festiwalu ‘Made in Poland’ w Newcastle przy akompaniamencie gitary i wiolonczeli

#59 september/october 2012Fancy joining us? Write to: [email protected]

?

Fancy joining us? Write to: [email protected] 7

‘Made in Poland’ Festival w North East rozpoczął się w 2008 r. i od tej pory nieprzerwanie - rok w rok - gości na

mapie lokalnych festiwali?

W decyzji o to, jaki polski deser ma być gwoździem pro-gramowym warsztatów gotowania Culture Kitchen, typo-wa polska szarlotka przegrała z chrustem. Ciężki wybór!

Festiwal mógł nazywać się ‘Polish Your May’, ale nazwa ‘Made in Poland’ zwyciężyła. I dobrze, bo co byśmy zrobili

z październikowymi wydarzeniami..?

„Podglądanie ciszy” to tomik poezji Grażyny Winniczuk, który będzie miał swoją światową premierę podczas wy-

darzenia ‘Dress the poetry”

Organizatorzy ciągle spotykają ludzi, którzy mówią: „ Cieszymy się, że festiwal jest!”

(DK)

The ‘Made in Poland’ Festival was established in 2008 and since then has been organised year after year?

In the process of deciding the menu for the Polish Cuisine Workshops, the classic Polish apple pie was narrowly beaten by pastry straws? What a difficult choice that was!

One of the ideas for the name of the Festival was “Polish your May” as the first festival was in May, but the name “Made in Poland” won. And rightly so, as what would we do with the October festival this year…?

‘Peeping at the Silence” is the title of a poetry book by Grazyna Winniczuk which will make its world premiere during the festival event ‘Dress the Poetry”.

The organisers of “Made in Poland” are frequently approached by people saying, “We are so happy that the festival exists!”(DK)

Daniel Krzyszczak (ICOS) i Danka Kudłacik (Nepco CIC) – koordynatorzy festiwalu Made in Poland 2012 / coordinators of the ‘Made in Poland’ Festival Grażyna Winniczuk – organizator wydarzenia ‘Dress the Poetry”, spotkania muzyczno-po-etyckiego z pokazem mody etycznej Asi Lompart – Chlaściak / organiser of ‘Dress the Poetry”, poetry and music event with the Fairtrade Fashion Show by Asia Lompart Chlaściak Kasia Bobrzak – organizator wystawy polskiej sztuki / the organiser of the art exhibition Wielokulturowa Organizacja Challenger – organizatorzy festiwa-lowych zajęć dla dzieci i rodzin „Kto ty jesteś? Polak mały” / the organisers of the festival’s children’s and families activities ‘Who are you? I’m a little Pole?’ +Dziesiątki wolontariuszy, którzy będą nas wspierać, dzielić się informacjami na temat wydarzeń festiwalowych, rozdawać ulotki, przyklejać plakaty, wozić gości, rozdawać ankiety, pokazywać artystom okolice, wieszać obrazy, itd. Many volunteers who support us by sharing information about the festival, giving out leaflets, putting posters up, preparing exhibition spaces, driving guests, giving out question-naires, showing artists around Newcastle and the North-East, etc.

Who is behind it???????????

Did you know that...?

???

Czy wiesz, że ...?

Artur Burchardt fotografem na ‘Made in Poland’ 2012Artur pochodzi z Wielkopolski, ukończył studia w Poznaniu. Zaj-muje się fotografią, którą chciałby uczynić głównym źródłem utrzymania w Anglii: „Nie dorabiam filozofii do mojej pasji, uczę się codziennie czegoś nowego i wierzę, że najlepsze jest ciągle przede mną . Staram się promować efekty swojej pracy, nie samą pracę lub siebie. Moją nową stronę, nad którą właśnie pracuję, bę-dzie można znaleźć pod adresem: www.northeastphoto.co.uk”. Zapraszamy na popołudnie pełne zabaw dla dzieci oraz wielu in-

nych atrakcji, na którym będziemy Państwa częstować polskimi pysznościami ze sklepów Małgosia i European Foods. Już 14 paź-dziernika w Toy Cafe (Summerhill Street, Newcastle upon Tyne, NE4 6EL) w ramach festiwalu ‚Made in Poland’ odbędzie się wyda-

rzenie: ‚Kto ty jesteś? Polak mały’.Więcej informacji możecie Państwo znaleźć na naszym blogu:

www.polskiesklepy.blogspot.comDavid i Małgosia

We are supporting the Polish community in the North East by sponsoring a food tasting session during the „Who are you? I’m a little Pole” fa-mily event, which is part of the Made in Poland

Festival.

Na skrzynkę magazynu 2B (to be) przyszło wiele dobrych słów na temat ostatniego wydania. Cieszymy się, że Wam się podoba i dziękujemy za miłe słowa. Dodają nam skrzydeł!Pismo wygląda fantastycznie - czy byłaby możliwość zamówienia prenumeraty 2 egzemplarzy? Asia BartonJesteście super! Edward SułekTekst o przesądach strasznie mi się podoba. Piotr PiastaFantastyczny numer. Dobra robota! Arnold CieślakCałkiem ciekawe artykuly, tak trzymać :) Aleksander G.Pozdrawiam serdecznie z wakacji i jednoczesnie gratuluje wspa-niałego wydania 2B. Jest naprawdę zadziwiający! Bardzo mi się podoba. Kasia Bobrzak

Dziękujemy!

2b.nepco.org.uk#59 wrzesień/październik 20128 2b.nepco.org.uk

2B: Czego możemy się spo-dziewać podczas imprezy? Czy powinni na nią przyjść wyłącznie miłośnicy poezji? Opowiedz, proszę, czytelni-kom 2B, co będzie się działo podczas „Dress the Poetry”?GW: Dress The Poetry to nie tylko poezja. Kiedy patrzę na program, jaki ułożyłam, to wy-daje mi się nawet, że poezji jest tam bardzo mało! Ale poezja oczywiście będzie, choć nieco przemycona, na przykład w piosenkach, jakie będzie śpie-wał zaproszony chórek Silver Belles albo Graham Moffitt. Jeden lub dwa moje wiersze będą z podkładem muzycznym i animacjami Tymoteusza Suł-ka, będzie również coś słod-kiego, na dodatek z wierszem! Będziemy również mieli krótki film o tym, co robi z poezją nasz gość z Warszawy Juliusz Erazm Bolek. Podczas trzech godzin programu będziemy mieli oka-zję posłuchać wspaniałych gitarzystów: Jamie Adams za-gra muzykę flamenco, Simon O’Byrne jazz i muzykę klasycz-ną, Melanie King zaśpiewa kilka piosenek ze znanych musicali. No i dwa mini pokazy mody od-powiedzialnej. Piętro wyżej bę-dzie można obejrzeć wystawę grafik i malarstwa zorganizo-waną przez Pegaz. 2B: Wydarzenie „Dress the Poetry” zostało włączone do festiwalu „Made in Poland” ze względu na uczestnictwo w nim Polaków. Jak przedsta-wiłabyś osoby, które będą się prezentować?GW: Mamy bardzo zmiksowa-ną grupę Polaków i Anglików, ale to przecież świadczy o na-szej integracji. Pośród Polaków mamy Asię Lompart-Chlaściak z modą fair-trade ze swojego internetowego sklepu Zielona Nitka, Tymoteusza Sułka, stu-denta ostatniego roku animacji, który zaprezentuje swoje ani-

macje, modelki (niektóre to Po-lki) będzie czesać Kasia Dryfik, moja i nie tylko ulubiona fry-zjerka, będziemy mieli wypieki Pani Basi Kulikowskiej, poeta Juliusz Erazm Bolek przyjedzie do nas z Warszawy, zamienimy słowo z Marcinem Czarnym, który niedawno opublikował swoją powieść, Kasia Bobrzak zorganizuje wystawę lokalnych polskich artystów...2B: Podejrzewam, że niewiele osób przychodzi do biblioteki na 4 godziny. Czy polecasz uczestnikom przyjście na cały dzień czy tylko na wy-brane punkty programu?GW: Oczywiście polecam cały program, czyli dwie półtora-godzinne części z przerwą na ciasto Basi i kawę z kawiarni na tym samym piętrze. Program jest bardzo napięty, każdy ele-ment będzie miał od dwóch, trzech minut (na przykład ani-macja do wiersza) do pół go-dziny (muzyka w wykonaniu zaproszonych gości). 2B: Dlaczego zdecydowałaś się na promocję poezji? Czy poezja jest ważna w codzien-nym życiu? Czy ktoś w ogóle ma na nią dzisiaj czas?GW: Myślę, że każdy styka się z poezją w ten czy inny sposób, najczęściej słuchając muzyki. Słowa piosenek to przecież czę-sto wiersze i często to właśnie słowo powstaje przed muzyką. Poezja zawsze miała na mnie wpływ, więc trudno nie promo-wać i nie dzielić się swoją pasją. Nie znaczy to, że codziennie czytam jakieś wiersze, codzien-nie jednak próbuję wydobyć z szarej codzienności choćby jedną myśl, która być może kie-dyś zamieni się w wiersz. Bo codziennie na pisanie a nawet czytanie rzeczywiście czasu nie ma. 2B: O tym, że chcesz zorgani-zować wydarzenie poetyckie, wiedziałaś już od zeszłego

roku. Czego nauczyłaś się przez te miesiące organizacji wydarzenia? Czy zajmuje Ci dużo czasu?GW: Im bliżej wydarzenia, tym mniej czasu i więcej stresu, bo mimo wszystko wiele spraw za-łatwia się w ostatniej minucie, bo inaczej się nie da. Czasowo to kilkanaście godzin spotkań i rozmów z ludźmi, wiele roz-mów telefonicznych i wysła-nych maili, no i myślenie o tym non stop! Najgorsze jednak przede mną - prowadzenie tej imprezy!2B: Masz tremę, że coś może

się nie udać?GW: Trema będzie i jest ogrom-na. Nie mam pojęcia, jak w praktyce wypadnie podwójna wersja językowa, bo druga oso-ba prowadząca, Chris Morrison, nie zna polskiego... 2B: Czy już planujesz tego typu imprezy w przyszłości? GW: To chyba zależy od powo-dzenia tej pierwszej! Ale myślę, że tak, bo mam nadzieję na-uczyć się na błędach, jakie nie-wątpliwie popełnię!

Pytania zadała: Danka Kudłacik

Poezji jest tam bardzo małoGrażyna Winniczuk „Gaby Winn”, organizator „Dress the Poetry”, wydarzenia festiwalu ‘Made in Poland’, w którym będzie można uczestniczyć 20 października w Bibliotece Miejskiej w Newcastle upon Tyne.


2B: What can we expect during your event? Is it only for poetry enthusiasts? Grażyna Gabi Winniczuk: Dress the Poetry is not only about poetry. In fact looking at the pro-gramme we have put together, I think there’s not enough poetry there! It is present, naturally, but somehow masked, for example in the songs of the invited perform-ers: the Silver Belles or Graham Moffitt. One or two of my poems will be presented with a music background and animations by Tymoteusz Sulek; we will also have a little something sweet to

go with the poems! We will pre-sent a short film portraying our guest Juliusz Erazm Bolek, an acclaimed Warsaw-based poet. During the three-hour event we will listen to great guitarists: Jamie Adams who will play Fla-menco and Simon O’Byrne per-forming Jazz and Classical mu-sic; Melanie King will sing some great songs from well-known musicals. Woven in between the music performances will be a couple of Fair Trade fashion shows. On the floor above, an art exhibition will take place. 2B: The Dress the Poetry event

was added to the Made in Po-land festival since Polish peo-ple are taking part in it. What can you tell us about the Pol-ish artists and tradesmen in-volved?GW: The people involved are both Polish and English, which I believe shows our integration. Amongst the Poles we have Joan-na Lompart-Chlasciak present-ing Fair Trade fashion from her Internet shop Zielona Nitka (The Green Thread), Tymoteusz Sulek, a student of Animation, who will show us some of his work, Katar-zyna Dryfik, a very popular hair stylist, will be working with our models (some of whom are Polish too), Basia Kulikowska will of-fer a taste of her delicious cakes, Kasia Bobrzak (representing the Polish community organisation Pegaz) has organised the art exhibition presenting the work of local Polish artists, the poet Juliusz Erazm Bolek is coming from Warsaw, and we will talk to Marcin Czarny who has recently published his novel. 2B: I suppose not so many peo-ple come to the library to spend four hours in there. Would you encourage people to come for the duration of the event, or perhaps pick their favourites out of the programme?GW: Of course I would recom-mend the whole thing. The pro-gramme is bursting with var-ied attractions that last from 2-3 minute presentations to 30-minute performances. It is organised into two 90-minute halves with an interval that will offer you the temptation of Ba-sia’s cakes served in the café on the same floor. 2B: Why did you decide to promote poetry? Is poetry im-portant in everyday life? Does anyone today have time for po-etry?GW: I think we are all exposed to poetry in our everyday lives

one way or another, for example while listening to music. The lyr-ics of songs are often poems and they often come into existence before the music. I have always been influenced by poetry so it is nothing but natural for me to try and share my passion. It does not mean that I read or write poetry every day, but I do try to catch an interesting thought each day that might eventually turn into a poem. In our everyday lives there is indeed little time for writing, or even reading. 2B: You have been tempted by the idea of organising a poetry event for over a year. What have you learnt during the months of organising it, and did it take up a lot of your time?GW: The closer to the event the less time and more stress there is, because so many things can only be organised at the last minute! As far as the time ele-ment is concerned, it took several hours of talks and meetings, an uncountable number of phone calls and e-mails plus it is con-stantly on your mind! However, the most harrowing thing is yet ahead of me - to actually have to host it!2B: Do you get stage fright? Do you worry that something might go wrong?GW: Stage fright is and will be enormous for me. I have no idea how we will manage to conduct the event in two languages, as my co-presenter, Chris Morrison, doesn’t speak Polish. 2B: Are you planning similar events in the future?GW: I suppose it will depend on how successful the first one is! But yes, I would like to and I fully intend to learn from any mis-takes!

Translation into English: Kasia Makarewicz

Not enough poetry!Grażyna Winniczuk, ‘Gaby Winn’, talks about her event, Dress the Poetry, which is part of the Made in Poland Festival and will be taking place on the 20th of October in Newcastle City Library.


2B: Asia, what is your role in this event ?ALC:I will be there to dress up the poetry, literally. The performances poets and mu-

Made in...!? It does matter where and how!Asia Lompart-Chlasciak set up an Internet store a year ago. Zielona Nitka (Green Thread) was established to promote ethical fashion. The “Made in Poland” Festival will be presenting an event called “Dress the Poetry’’ at which Asia will say more about the concept responsible shopping. The event will take place in Newcastle City Centre Library on 20th of October 2012.

sicians (along with delicious Polish treats on offer) will be accompanied by my two mini fashion shows. What’s uni-que about it is that we intend to promote British clothes manufacturers who create people-friendly fashion ac-cording to Fair Trade policy, using organic fabrics. This sort of fashion is created by sensitive, conscientious pe-ople: public-spirited people, travellers, even poets! The main organiser of this event is Grazynka Winniczuk who is passionate about reading and books. Her love for po-etry will shortly result in publishing her first poetry volume.2B: How did you and Grazy-na get together?ALC: We have been friends for a few years. The idea to organise this event distilled during the conversations we had. She was telling me a lot about her love for poetry and I brought up my interest in responsible fashion. It was Grazyna’s idea to merge both ideas into one performance.2B: What is the aim of this event and what do you expect to achieve ?ALC: Many people associate poetry with something eleva-ted and detached from reali-ty, so they do not find it appe-aling. We would like to show

poetry is not necessarily like that. Poems are written by ordinary people, Polish im-migrants as well as British people. Poetry can be hila-

rious, sensual or saucy. It can be read, spoken and sung. It can also reflect our everyday matters, e.g. how we dress. During the event we will aim to show all those aspects of poetry – both in English and Polish. Additionally, my se-cret desire is to spread the fashion awareness among the audience. 2B: In your blog, zielona-nitka.wordpress.com, you have said, ‚’I suddenly re-alised that my clothes can change the world’’. Can you remember when you got interested in Fair Trade fa-shion products?ALC: I found out about the Fair Trade movement shor-tly after my relocation to En-gland. Living in Poland, I ba-rely knew about such things. While shopping here it’s easy to find the Fair Trade logo, whenever you buy a coffee or chocolate. Newcastle has an official status of a Fair Trade - friendly city (in Poland, the cities of Poznan and Gdansk are currently working to-wards becoming Fair Tra-de - friendly venues). I came across some leaflets promo-ting Fair Trade in Newcastle, and that is how my interest started. One day, while shop-ping at M&S, I found t-shirts with the Fair Trade logo and it was then that I realised it’s

not only about tea and coffee. I gathered more and more information, browsing the Internet. I found out about the horrendous conditions

in which some big - label garments are manufactured. Certain facts about conven-tional cotton farming and its impact on the environment were also striking. The deta-ils on the exploitation of un-derage workers in jewellery

manufacturing were horrify-ing as well. I also attended a lecture on “Fair Trade in the Fashion Industry” at Nor-thumbria University, which

was a part of last year’s New-castle Fashion Week. Slowly, I began to realise that I knew absolutely nothing about where the garments I wore came from. From my chil-dhood memories I can recall my grandmother who was a


Made in...!? It does matter where and how!dress maker. She would sew clothes for us and I can vivi-dly picture how much effort and skill she put into that. All that had a positive impact on me and inspired me to create the Zielona Nitka internet store. 2B: What is ‚’responsible fashion’’?ALC: I can give three prin-

ciples that contribute to re-sponsible fashion: common sense, imagination and con-sumers’ awareness. Firstly, let’s take good care of the clothes we already have so that they serve us well for a long time, or for second-hand

users. Make them weara-ble for as long as possible by washing and ironing accor-ding to manufacturer’s in-structions (I admit burning a few of my blouses myself by setting an iron to a wrong temperature!) Swap clothes with family and friends or by attending special events such as those organised by the Gateshead-based compa-

ny, Daisy Green. We can also use charity shops and pass on our unwanted clothes the-re. Secondly, let’s play with fashion and dare to become creators ourselves. Vivien-ne Westwood said recently that today’s fashion clothes

buyers are more like clones – they dress up identically. It’s time we took lessons in crot-chet-hooking or knitting and tried to create something for ourselves to emphasize our unique personalities and at the same time join the trend of recycling and upcycling in fashion. I have recently made my first brooch using crot-chet-hook myself! Lastly, buy

new clothes responsibly. Do not be tempted by the latest promotions. Buy clothing you really need. Classic designs that really fit you will last for a lot longer than tempo-rary fashion trends. Pay at-tention to brands too – not for status, but to be aware of which manufacturers use to-xic pigments or which produ-cer uses a child labour force to manufacture their clothes. Every two years “Labour Be-hind the Label” issue reports on brands present on the Bri-tish fashion market. It is easy to find out about manufactu-rers who diminish the impact on the environment in their process of production and who employ the rules of Fair Trade. Let’s take an interest in alternative brands who-se philosophy is to support Fair Trade policy as well. The most recognizable is People Tree which is a manufactu-rer of clothes made of organic cotton and hand-woven fa-brics. Their role is to support small, local communities that use manufacturing income to boost their schools or hospi-tals.2B: Is one Zielona Nitka capable of changing the global machine that is the clothing industry? ALC: I don’t think Zielona Nit-ka can do that alone. I aspire

to change our ways and make us become more aware as fashion consumers. I like the words spoken by Yvon Cho-uinard, the founder of the (strictly ecological) fashion label Patagonia. Yvon said: ‚’Be a part of a solution, don’t create a pro-b l e m ’ ’ a n d t h a -

t ’ s t h e way it s h o u l d work. Glo-bally, initial changes are be-ing seen. Fashion giants tend to launch small collections made of recycled fabrics. Last spring collection by H&M was exactly like that. It shows that customers’ prefe-rences and the way they want to spend their money motiva-te big manufacturers to pro-mote and sell eco and Fair Trade collections. Thanks to our combined effort (that is buying only eco and Fair Tra-de products) we can have a positive impact on the chan-ges within the clothing indu-stry. Zielona Nitka will parti-cipate in some bigger fashion events this year. You can see our mini fashion show in the Re-Act fashion gala (an in-ternational competition for eco fashion creators) in the city of Lodz, which will take place between 12th and 14th of October. You will also find us at Poland’s first Fair of Re-sponsible Fashion Wear. I am certainly looking forward to that! Questions: Danka KudłacikTranslation to English: Arek Alberciak, e-mail: [email protected]

2b.nepco.org.uk#59 wrzesień/październik 2012

2B: Asiu, na czym polega Twój udział w tym wydarze-niu?ALCh: Ja tę poezję ubiorę! Do wierszy, muzyki i piose-

Made in...!? No właśnie, to ważne gdzie i jak!Asia Lompart-Chlaściak rok temu założyła sklep internetowy Zielona Nitka, w którym promuje etyczną modę. 20 października w ramach festiwalu „Made in Poland” w Bibliotece Miejskiej w Newcastle odbędzie się niezwykłe wydarzenie „Ubieranie Poezji”, podczas którego będzie można dowiedzieć się trochę więcej o odpowiedzialnych zakupach.

nek (oraz pysznych polskich ciasteczek), recytowanych, granych i śpiewanych (i pała-szowanych) w czasie imprezy Dress the Poetry dodam dwa małe pokazy mody. Będą to jednak pokazy niezwykłe, gdyż zaprezentujemy ubrania brytyjskich marek, które two-rzą modę przyjazną ludziom i planecie. Z ekologicznych tka-nin, z poszanowaniem praw człowieka i zasad sprawiedli-wego handlu. Tak się składa, że modę taką tworzą ludzie bardzo wrażliwi – społeczni-cy, podróżnicy i również poeci. Główną organizatorką wyda-rzenia jest Grażynka Winni-czuk - miłośniczka czytania, bibliotek i poezji, która nie-długo będzie wydawać swój pierwszy tomik wierszy.2B: W jakiś sposób doszło do współpracy między Tobą a Grażyną?ALCh: Znamy się z Grażynką już od kilku dobrych lat. Po-mysł na imprezę powstał w czasie naszych rozmów. Ona o poezji, ja o moich zaintere-sowaniach odpowiedzialną modą i tak od słowa do słowa, Grażyna wpadła na pomysł, by te dwie sprawy połączyć.2B: Jaki jest cel całego przed-sięwzięcia i czego się po nim spodziewasz?ALCh: Wielu osobom poezja kojarzy się z czymś patetycz-nym i oderwanym od rzeczy-

wistości. Nie jest atrakcyjna. Chciałybyśmy pokazać, że tak wcale nie musi być. Wiersze piszą zwykli ludzie – zarów-no Polacy na emigracji, jak i

Brytyjczycy, wśród których mieszkamy. Poezja może być zabawna, rubaszna, zmysło-wa... Można ją czytać, mó-wić, śpiewać. Można z niej się śmiać. Może też dotykać na-szych codziennych spraw – jak na przykład to, w co się ubiera-my. W czasie imprezy chcemy więc te różne oblicza poezji pokazać – zarówno po polsku, jak i po angielsku. A dodatko-wo moim cichym pragnieniem jest to, by uczestnicy, oprócz wierszy, „zarazili się” również odpowiedzialną modą.2B: Na swoim blogu zielo-nanitka.wordpress.com piszesz, że „nagle uświado-miłaś sobie, że Twoje ciuchy mogą zmienić świat”. Pamię-tasz dokładnie, skąd wzięło się Twoje zainteresowanie produktami fair trade, czyli zgodnymi z zasadami spra-wiedliwego handlu?ALCh: O ruchu sprawiedli-wego handlu dowiedziałam się po przeprowadzce do An-glii. Wcześniej, mieszkając w Polsce, nigdy o nim nawet nie słyszałam. A tu, robiąc zaku-py w supermarketach, bardzo łatwo można natrafić na kawę czy czekoladę z logo Fairtrade. Newcastle ma też oficjalny sta-tus Miasta Przyjaznego Spra-wiedliwemu Handlowi, (w Polsce starają się teraz o niego Gdańsk i Poznań), więc wpa-dły mi w ręce jakieś ulotki na

ten temat. I tak to się zaczęło. A gdy pewnego dnia na dziale bieliźnianym w Marks&Spen-cer zauważyłam podkoszulki z bawełny Fairtrade, uderzyło

mnie, że to nie tylko o kawę i herbatę chodzi. Zaczęłam szperać po Internecie i znala-złam masę informacji na temat skandalicznych warunków, w jakich produkowane są ubra-nia dla wielkich marek odzie-żowych. O tym, jak konwencjo-

nalna uprawa bawełny może doprowadzić do katastrof ekologicznych. O wykorzy-stywaniu dzieci do produkcji biżuterii. Poszłam też na wy-

kład o fair trade w modzie na Uniwersytecie Northumbria w ramach zeszłorocznego New-castle Fashion Week. I uświa-domiłam sobie, że nie wiem absolutnie nic o tym, skąd się wzięły moje ubrania. A z dzie-ciństwa pamiętam, jak moja

12

#59 september/october 2012Fancy joining us? Write to: [email protected]

Made in...!? No właśnie, to ważne gdzie i jak!babcia – krawcowa, szyła dla nas. I ile pracy i umiejętności to wymagało. To chyba bardzo zadziałało na moją wyobraź-nię. I tak powoli powstała Zie-lona Nitka.2B: Czym właściwie jest „od-powiedzialna moda”?ALCh: Dla mnie są to trzy rzeczy: zdrowy rozsądek, wy-obraźnia i świadomość kon-sumencka. Po pierwsze więc:

szanujmy ciuchy, które już mamy, by jak najdłużej słu-żyły nam lub innym i jak naj-później trafiły na wysypisko. Sprowadza się to do prostych rzeczy typu: pierzmy i prasuj-my zgodnie z instrukcją, by nic nam się nie zbiegło, czy nie

spaliło (a muszę się przyznać, że mam na swym koncie kilka spalonych zbyt gorącym żelaz-kiem bluzek...). Wymieniajmy się ciuchami z rodziną i zna-jomymi albo na specjalnych imprezach zwanych „szafin-giem” czy „swapem” - polecam te organizowane w North East przez firmę z Gateshead: Daisy Green. Zaglądajmy do charity shops i oddawajmy tam swe

niechciane już rzeczy. Po drugie - bawmy się modą i nie bójmy się samemu jej two-rzyć. Vivienne Westwood po-wiedziała niedawno, że wyglą-damy coraz bardziej jak klony – wszyscy ubieramy się tak samo. Czas więc zacząć same-

mu przerabiać, szydełkować, robić na drutach, szyć. Podkre-ślimy w ten sposób swą osobo-wość i pięknie dołączymy do coraz bardziej popularnego nurtu recycklingu i upcycklin-gu w modzie. Ja ostatnio zrobi-łam swą pierwszą broszkę na szydełku! A po trzecie, i ostat-nie – kupujmy nowe ubrania z głową! Nie róbmy tego pod wpływem impulsu – bo jest

promocja. Kupujmy tylko to, czego na prawdę potrzebuje-my. Wybierajmy fasony bar-dziej klasyczne i dopasowane do naszego typu sylwetki, ta-kie, które nie wyjdą z mody za kilka tygodni. I jeszcze bardzo ważne: zwracajmy uwagę na marki. Ale nie po to, by obnosić się potem z modnym logo, ale by nie kupować ubrań firm, które np. używają toksycz-nych barwników czy szyją w fabrykach, gdzie pracują dzieci i panują niewolnicze warunki. Organizacja Labour Behind the Label co dwa lata publikuje raporty o markach obecnych na brytyjskim rynku – łatwo jest więc dowiedzieć się, któ-ra z nich faktycznie zmniejsza swój wpływ na środowisko i wprowadza zasady sprawie-dliwego handlu. Zainteresuj-my się też alternatywnymi markami – tymi, których filo-zofia opiera się na fair trade i ekologii. Jedną z najbardziej uznanych jest People Tree, która produkuje ubrania z ekologicznej bawełny i ręcz-nie tkanych materiałów oraz wspiera małe, lokalne społecz-ności, które dochód ze swej pracy przeznaczają na prowa-dzenie szkoły czy szpitala. 2B: Ale czy jedna Zielona Nit-ka może zmienić tę globalną machinę, którą jest prze-mysł odzieżowy?ALCh: O, jedna Zielona Nitka

oczywiście całego świata nie zmieni! Zielona Nitka, czy to jako blog, czy sklep, czy strona na Facebooku, chce tylko po-móc nam stać się świadomym konsumentem mody. Bardzo podoba mi się to, co powie-dział Yvon C h o -uinard, zało-ż y -

ciel

( ba r-d z o ekologicz-nej) marki odzieży sportowej Patagonia: „bądź częścią roz-wiązania, a nie problemu”. I to właśnie mi chodzi. A globalnie - widać już pierwsze jaskół-ki zmian. Giganci odzieżowi zaczynają wprowadzać małe kolekcje np. z tkanin z recyc-lingu. Na przykład ostatnia wiosenna kolekcja H&M mia-ła taki akcent. Świadczy to o tym, że klienci „głosują swymi portfelami”. To, na co przezna-czamy nasze pieniądze, bar-dzo interesuje międzynarodo-we koncerny. Działając razem (czyli wybierając ubrania z tkanin eko i fair trade) może-my mieć ogromny wpływ na przemysł odzieżowy! Zielona Nitka włącza się też w większe inicjatywy. Od 12 do 14 paź-dziernika będzie na przykład w Łodzi: najpierw z mini poka-zem mody w ramach gali Re--Act (jest to międzynarodowy konkurs dla projektantów eko mody), a potem ze stoiskiem na pierwszych w Polsce Tar-gach Odpowiedzialnej Mody Wear Fair. Już się nie mogę do-czekać!Pytania: Danka Kudłacik

13


2B: Mieszkając w Polsce i po-dróżując dużo po świecie co zmotywowało Cię, aby wziąć udział w Festiwalu Made in Poland w Newcastle? SzS: Od daw-na staram się p r z e k o n a ć Pol a ków

mieszkających poza krajem, że polska kultura to nie tylko Mic-kiewicz, Chopin, a więc wielkie projekty promujące polską kul-turę, na które Polska wydaje duże pieniądze. Mamy XXI wiek, świat w dobie nowych mediów skurczył się. Jeśli Polacy poza krajem mają się zintegrować i pokazać innym naszą kulturę, powinni t o robić inaczej niż 100 lat temu. Nie każda polonijna impreza musi być śmiertelnie poważna, nudna i podobna do pozostałych. Stąd moje pomy-sły, aby pokazywać Polskę w inny sposób niż dotychczas. Polska kultura, to także polski humor. Nie tylko: Bóg, honor i Ojczyzna, ale także optymizm, poczucie humoru i uśmiech. Wystawy polskiego humoru (nie tylko z moimi rysunkami), które proponuję Polakom na świecie, mają pokazać, że uśmiech jest uniwersalny. Że w ten sposób łatwiej nam dotrzeć do innych narodowości, a przy okazji świetnie się bawić. Przygoto-wana przeze mnie wystawa ry-sunku satyrycznego o Pegazie i mitologii, w której uczestniczyli

(nie tylko) polscy karykaturzy-ści, prezentowana kilka miesię-cy temu w Newcastle,

potwierdziła to. Teraz przyszła kolej na wystawę moich weso-łych rysunków podczas festiwa-lu Made in Poland. Śmiejcie się, bo śmiech to zdrowie.2B: Jakimi pasjami jesteś po-chłonięty w Polsce, jakie zna-czenie ma dla Ciebie kontakt z Polonią i jakie projekty reali-zujesz w świecie?SzS: Moje rysunki od lat istnieją w polskich mediach i równocze-śnie w świecie, w tym również w mediach polonijnych - od Eu-ropy po USA. Wystawy moich rysunków satyrycznych moż-na oglądać w Polsce, a także w innych krajach świata. Polacy mieszkający w różnych krajach chętnie organizują ekspozycje moich rysunków, bo są ponad-czasowe i zrozumiałe pod każdą szerokością geograficzną, więc mogą się z nich śmiać nie tylko Polacy. Za udostępnienie rysun-ków na niekomercyjne wysta-wy, nie oczekuję honorariów. To okazja do nawiązania kontak-tów z interesującymi osobami, które myślą podobnie do mnie. Przykłady? Po polskich szko-łach w USA od kilku miesięcy

krąży moja wy-stawa „Sadurski polskim dzie-ciom w Amery-ce”, przygotowa-na przez portal Dobra Polska Szkoła. Nama-lowane przeze mnie polskie stroje ludowe na wesoło, co jakiś czas pokazywa-ne są w różnych krajach świata. I jeszcze, jeśli cho-dzi o tematykę polonijną, pro-wadzę portal Su-perPolonia.info, który pokazuje Polskę i sprawy

polonijne w inny sposób niż ro-bią to inni. Na co dzień

tworzę wiele rysunków i kary-katur, z czego od lat słynę i dzię-ki czemu mogę rozwijać moje inne, pozazawodowe pasje.2B: Czym charakteryzować się będzie Twoja wystawa w Newcastle i w jaki sposób chciałbyś zainteresować od-biorców?SzS: Przygotowałem 50 moich rysunków humorystycznych, które mogą oglądać osoby w każdym wieku. Połowa z nich nie ma tekstu, więc także Bry-tyjczycy wrócą z tej wystawy w dobrym humorze.2B: Czy masz jakieś plany związane z Polonią w północ-nej Anglii i jakie chciałbyś na-wiązać kontakty?SzS: Niestety, termin wysta-wy w Newcastle pokrywa się z terminem mojego wyjazdu do Nowego Jorku na zaproszenie Polonia of Long Island, gdzie otworzę kilka moich ekspozycji i będę miał spotkania z Polo-nią. Chciałbym do was zawitać, może przy okazji kolejnej wy-stawy? Zresztą rysunki, które zostaną pokazane w Newcastle, można potem pokazywać w in-

nych miejscach Wielkiej Bryta-nii. Może znajdą się osoby, które chciałyby zorganizować podob-ną ekspozycję u siebie, na przy-kład przy okazji jakiejś imprezy polonijnej? Jestem otwarty na ciekawe propozycje, proszę o e--maile.2B: Jakie znaczenia ma dla Ciebie dobry humor, zabawa, satyra i karykatura? SzS: Często nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale uśmiech i opty-mizm szalenie pomagają w ży-ciu. Na ile to możliwe, warto tak zorganizować sobie życie, aby na co dzień częściej się uśmiechać. Rozweselaniem innych zawodo-wo zajmuję się od lat, w dodat-ku 11 lat temu założyłem Partię Dobrego Humoru, która ma już 3 tysiące członków na świecie, a jej składka członkowska wynosi 3 uśmiechy dziennie. Należę do tych, którzy całe życie się śmie-

ją i jeszcze z tego się utrzymują, to

mój sposób na życie. Cały czas staram się „zarażać” innych uśmiechem, na różne sposoby.2B: Co sądzisz o Festiwalu Made in Poland, porównując go do innych imprez kultu-ralnych organizowanych w świecie?SzS: Każda taka inicjatywa jest warta poparcia, szczególnie je-śli jest wartościowa i powstaje mimo tego, że właściwie nie ma na nią pieniędzy, a osoby, które ją tworzą, wkładają w nią wiele serca i wysiłku. Pieniądze to nie wszystko, czasem warto zro-bić coś tylko dla s a t y s f a k c j i własnej i i n n y c h . G d y b y o s ó b , k t ó r e m y ś l ą p o d o b -nie było w i ę c e j , byłoby i wię-cej takich cieka-wych inicjatyw niż obecnie.2B: Dziękuję za rozmowę i ży-czę powodzenia z wystawą.

2b.nepco.org.uk14

Kasia Bobrzak, szefowa organizacji Pegaz oraz organizator wystawy

polskich artystów jako części festiwalu ‘Made in Poland’, w rozmowie ze Szczepanem Sadurskim, który 20 października

zaprezentuje swoje rysunki wszystkim, którzy przyjdą do Biblioteki Miejskiej w Newcastle upon Tyne.


2B: You are currently living in Poland but often travel around the world too. What motivated you to take part in the “Made in Poland” Fe-stival in Newcastle?SzS: I have spent a long time convincing Poles living abro-ad that Polish culture is not only represented by the works of Mickiewicz or Cho-pin, projects attracting finan-cial sponsorship. It is the 21st century and thanks to new technologies we can commu-nicate with the world better and faster, therefore we sho-uld promote our culture diffe-rently than the way it was 100 years ago. In my opinion, Po-lish culture is represented not only by “God, Honour and Fa-

Kasia Bobrzak, the president of Pegasus Organisation and the organiser of the exhibition for the “Made in Poland” Festival, in

conversation with Szczepan Sadurski, who is going to present his drawings on 20th Oct. in the City Library in

Newcastle.

ther-l a n d ” , but also by the optimism and the sense of humour and smiles of the Polish people. Polish humour exhibitions which I’ve pre-sented in the past proved that the smile is universal and can also cross international boun-daries. This was confirmed at a previous exhibition presen-ted a few months ago in New-castle, of satirical drawings of Pegasus and mythology, with the participation of (not only) Polish cartoonists. Now I have decided to show only my own drawings and take part at the “Made in Poland” festival to promote the idea that “It’s good to laugh”. 2B: What are your passions in Poland and how impor-tant to you is contact with Poles around the World? What projects are you cur-

rently working on?SzS: My drawings are often used in the media within Po-land, and also in publications of interest to Poles across Eu-rope and the United States. Po-les living in different countries often organise exhibitions of my drawings because they are timeless and can appeal to a wide range of viewers. I do not expect the royalties from my exhibitions; I value new contacts and reviews of my work. I am currently showing drawings at the “Sadurski for Polish children in Ameri-ca” exhibition, where Polish folk costumes can be admi-red by children and adults from a satirical perspective. My work can also be seen on my website SuperPolonia.info

de-dicated to Polish a f f a -irs all around the World, pre-sented in a unique satirical way. I also create many other drawings, and the caricature, which is my great passion.2B: Can you explain the re-asons for the Sadurski Exhi-bition in Newcastle and how do you want to engage the audience?SzS: I have created 50 humo-

rous drawings for all ages to see. Half of them do not have any writing, so they can be enjoyed without the constra-ints of language, and I hope that all viewers will enjoy them as much as the Po-les. 2B: Do you have any plans for the Polish com-munity in the North of England, and who would you like to work with and engage with?SzS: I am unable to make it for the exhibition in Newcastle due to a visit with the Polish community in New York, but I would love to take part next

time. Also I would like to encourage eve-ryone to show my drawings elsewhere; maybe there are other people or organisations happy to organise my exhibi-tion in other parts of the UK? Please send me an e-mail if you would be interested.2B: What does good humo-ur, fun, satire and caricatu-re means to you personally?SzS: Often we do not realise

that a smile and optimism can help you in your every-day life. Consequently I would suggest: reorganise your life

and make space for lau-ghter. 11 years ago

I decided to set up the Good Humo-ur Party. Now professionally I am cheering up

others and I am collecting the mem-

bership fee of three smiles per year from each

member of my Party. I am among those who laugh all his life and this is my way of life. I always try to “infect” others with a smile and I have to say that I succeed in many diffe-rent ways.2B: What do you think abo-

u t the fe-

stival “Made in Poland” compared

with the other Polish cultu-ral events organized aro-und the world?SzS: All initiatives such as the “Made in Poland” festival are worthy of support, especially if there is very little or no mo-ney involved. It is important to support the volunteers who put all their heart and efforts into it. Money is not every-thing. Sometimes it is more rewarding and satisfying to do something for others. If more people thought and felt this way, such interesting events would be far more nu-merous than there are at the moment. 2B: Thank you for the inte-rview and good luck with your exhibition.


Ania „FrAnia” Fraszczyk: Co pamiętasz z organizacji pierwszej edycji Made in Po-land? Ja pamiętam pierwszy plakat i PL dialogue.Dorota Antoniak: Ja pamię-tam pierwszą ulotkę.AF: Czerwoną, z maluchem i papieżem? DA: Składaną na trzy w knaj-pie the Forth. I ten mały druk. Zbyt długie opisy jak na ulot-kę, ale chcieliśmy zmieścić wszystko. Do tej pory mam tę ulotkę i wszystkie kolejne do kolekcji.AF: Tak, druk był faktycznie mały. Ale wszyscy się wtedy uczyliśmy.... Najważniejsza była chyba nazwa. Pamiętam, że ją akurat wymyślił Matej (Mateusz Błaszczyk, współ-organizator pierwszych edycji festiwalu – przyp.red.). Mój pomysł był „Polish your May”, bo festiwal był w maju.DA: To chyba było najfajniej-sze, że mieliśmy tak dużo pomysłów. Jeszcze mało do-świadczenia i praktyki, mało ‚know how’, ale dużo entuzja-zmu i samozaparcia.AF: Tak. I wielu wolontariu-szy do pomocy.DA: Właściwie nawet mało się znaliśmy, bo wszystko zaczęło się od tego spotkania w polskim klubie. Było jedno spotkanie, dużo chętnych, dużo pomysłów, a potem... ci-sza i nic, aż w ostatniej chwili zabraliśmy się do pracy i się udało. AF: Tak, udało się i trwa do dziś. A pamiętam jeszcze film o Polakach i rozmowę

z autorką. Było bardzo mało ludzi, ale film oglądaliśmy ze znajomymi już wcześniej w lokalnej TV. Wtedy u mnie w domu było ponad 10 osób – bohaterów. Wszyscy jakoś żyli bliżej siebie, a dziś mają już swoje mieszkania, swoje rodziny... DA: Ale nadal są chętni do organizacji i do brania udzia-łu w imprezach. Pula stałych bywalców, znajomych twarzy, ale zawsze jest też ktoś nowy. AF: Tak. Wiesz, ostatnio w parku spotkałam Polkę, któ-ra ma 2 dzieci; mieszkają w Northumberland i nigdy nie słyszeli o festiwalu Made in Poland. Jest szansa, że przyj-dą na nową edycję w paź-dzierniku. Brakuje ci trochę tamtego organizowania? DA: To było dużo stresu: czy będą pieniądze, czy się wszystko uda zorganizować, a przede wszystkim czy uda się dobrze rozreklamować, czy przyjdą ludzie. Obdzwa-nianie wszystkich znajomych, z pracy i wszystkich z innych źródeł, ale potem dużo rado-ści i satysfakcji.AF: Tak, ale pamiętasz te tłumy w galerii na Ouseburn? Ona już dziś nie istnieje... DA: Pamiętam, jak ciągle sprawdzałam w kasie w kinie, ile biletów się sprzedało. Do tej pory śledzę sukcesy Jame-sa (Jamesa Hopkinsa, autora książki Winter under water” – przyp.red.). Był później z nim wywiad w „Wysokich Obcasach”, a kiedy my go za-prosiliśmy był jeszcze raczej

mało znany. Pamiętam, jak odbierałam Jamesa z dworca i on był trochę przerażony night life w Newcastle, że ho-tel tak blisko dworca i że nie będzie mógł się wyspać. Na szczęście udało się zamienić pokój na jakiś od podwórka.AF: Z kolejnych edycji to najlepiej pamiętam koncert Ani Marii Jopek. To było duże „coś”. Wiesz, te wydarzenia to jak historia Newcastle i śle-dzenie zmian zachodzących w mieście. Tamtej galerii już nie ma, Gospoda zmieniła się w Kraków... DA: Naturalnie, że dużo się zmieniło. Wszystko i wszy-scy. My mamy już dzieci. Ja się przeprowadziłam na południe. Mamy inne prace. Dzisiaj już nie mogłabym się tak zaangażować w MIP jak wtedy. AF: Czas na młodych. Wiele osób i projektów przewinęło się przez festiwal Tak na-prawdę byliśmy we właści-wym czasie i miejscu.DA: Ale cieszę się, że Made in Poland nadal istnieje, że idea przetrwała. Dla mnie było najważniejsze, żeby festiwal łączył ludzi, wszystkie po-lonijne organizacje i grupy. I tak też się dzieje. Oczywiście jest tego cena i czasami fe-stiwal jest ‚nierówny’ - wy-darzenia w różnym stylu i na różnym poziomie, ale tak jest, jak ma być „coś dla każdego”...AF: Mmmm, no właśnie, ja nie wierzę w imprezy dla każdego, ale pod parasolem MiP jednak było ich wiele

skierowanych do różnych grup i funkcjonowało to do-brze. Naszą strategią od po-czątku było integrować ludzi poprzez kulturę. MiP do dziś boryka się z tym, że jest two-rzony przez wolontariuszy, którzy mają swoje prace na pełen etat i brakuje im czasu np. na szukanie sponso-rów.DA:

Myślę też, że wtedy była kom-pletnie inna sy-tuacja. Polacy byli nowi. Był 2007-2008 rok wszyscy byli cie-kawi Polaków. Było już na tyle dużo Polaków, że stali się widoczni, ale jeszcze mało zna-ni. Teraz sytuacja jest już zupełnie inna. Anglicy się już chyba przyzwycza-ili, że Polacy tu po prostu mieszkają. DA: W każdym razie przed festiwalem dzisiaj stoi dużo większe wyzwa-nie. Wydarzenia muszą być na coraz lepszym poziomie, żeby przyciągnąć publicz-ność. Naprawdę życzę powo-dzenia dzisiejszym organi-zatorom i mam nadzieję, że publiczność będzie się dobrze bawić.AF: Chodzi mi już po głowie jakiś projekt na 10-lecie wej-ścia Polski do Unii… (...)

Festiwal, który łączyW tym numerze FrAnia i Dorota, inicjatorki i organizatorki pierwszej edycji Made in Poland, wspominają początki festiwalu i współpracy.


Ania “FrAnia” Fraszczyk: What do you remember about organising the first festival? I remember the first poster and the Polish Dialogue event. Dorota Antoniak: I remember the first leaflet.AF: The red one? With the pic-ture of “The Little Fiat” (a type

of a car popular in the 80’s) and the Pope?

DA: Being folded in three in The Forth

Pub. And this tiny print. The de-

scriptions were too long for the leaflet, but we wanted to fit everything on. I still have

this one and all the others.

AF: Yes, this print was really

small. But we all were learning at

that time. The most important was the name,

I think. I remember that Ma-tej (Mateusz Błaszczyk, the co--organiser of the first festival) came up with it. My idea was “Polish your May”, because the festival was in May.DA: I think that the best thing was that we had so many ideas. Not a lot of experience and practice, very little “know how”, but a lot of enthusiasm and perseverance.AF: Yes. And many volunteers to help.DA: We didn’t even know each other that well, because everything started from this meeting in the Polish Club. The- re was one

meeting, lots of keen people and ideas and then… nothing. Silence up to the last minute when we started working on it but it turned out well.AF: Yes, it went well and it’s still going today. I also re-member this film about Polish people and the conversation with the director. There were only a few people, but we wat-ched it beforehand on the local TV. There were more than 10 people at my house. We were all living closer at that time, but today everybody has their own houses, their families…DA: But there are still people willing to organise events and take part in them. A group of frequent visitors and familiar faces, but there are new people joining in too.AF: You know, recently I met a Polish woman with two children in the park, they live in Northumberland and had never heard of the Made in Po-land Festival. There is a chance that they will come for the events in October. Do you miss being involved in organizing the festival? DA: It was very stressful trying to raise enough money. We did-n’t know if we would manage to organise everything on time, and if people would come. I was calling friends, colleagues, everybody I could get a hold of. But then it was lots of joy and satisfaction. AF: Yes, but do you remember the crowds in the Gallery in Ouseburn? It doesn’t exist

anymore.DA: I remem-

ber that I was

constantly checking how many tickets for the film screening had been sold. Today I still follow the success of James (James Hopkins – the author of ‘Winter Under Water”). There was an interview with him in “High Heels” (Wysokie Obcasy, a Polish women’s magazine), but when we invited him, he wasn’t well known. I remem-ber when I was picking him up from the station, he was a bit scared of the Newcastle night life and that the hotel was so close to the station and he wouldn’t sleep well. Fortunate-ly, we managed to change the reservation to the room facing the yard. AF: From the following festival, I remember the concert of Ania Maria Jopek. It was really something! You know, these events are like the history of Newcastle following the changes that happened in the city. That gallery is no more, Gospoda Restaurant has been renamed to Krakow…DA: Naturally – lots of things have changed. Everyone and everything. We all have children now. I moved down south. We have different jobs. I couldn’t have got involved with the festival as I used to. AF: It’s time for the young! There were lots of projects and people, but to be honest, we were in the right place at the right time. DA: But I’m happy that the Made in Poland Festival still exists, that the idea lasts. For me, it is important that the festival connects people, all Po-lish organisations and groups.

And it does! Of course, there is a price to pay and so-metimes the festival events are on different levels and styles, but that is what happens when you want to deliver “something for everybody”. AF: I don’t believe in events for ‘everybody’, but under the umbrella of “Made in Poland’, it worked well. Our strategy was to integrate people through culture. Today, Made In Poland still struggles with the fact that it is organised by volunte-ers who have full time jobs and not enough time, for example to look for sponsors.DA: I think that the situation was completely different back then. The Poles were new. It was 2007-2008 and everybody was curious about the Polish people. They were becoming more visible, but still quite obscure. Today the situation is totally different. English people have become used to Poles living nearby. Anyway, today the festival faces an even bigger challenge. The events need to be on a better and better level to attract specta-tors. I really wish good luck to the organisers and I hope that everybody will have lots of fun.AF: I have a project in mind to celebrate Poland’s 10th an-niversary as a member of the European Union…(…)

The Festival that ConnectsIn this issue of ‘2B’ FrAnia and Dorota, the organisers and initiators of the first Made in Poland Festival, talk about the festival itself and the co-operation.


Play Poland Film Festival to cykl projekcji filmowych i im-prez towarzyszących, który wyróżnia w jesiennym kalen-darzu wydarzeń kulturalnych w Zjednoczonym Królestwie polski koloryt i poparcie wielu renomowanych instytucji kul-turalnych. Polish Art Europe, organizacja non-profit, promu-jąca polską kulturę i sztukę na Wyspach Brytyjskich, zadbała o pozyskanie znaczących part-nerów i doskonały dobór reper-tuaru. Polskie współczesne kino jest zjawiskiem fascynującym. Fil-my nagradzanych w świecie re-żyserów, operatorów i twórców muzyki filmowej, opowiadają zajmujące historie z perspek-tywy mieszkańca państwa po transformacji ustrojowej, który próbuje rozliczać się ze swoim dziedzictwem. Niekoniecznie jest to kino zaangażowane spo-łecznie albo historyczne. To często kino autorskie, intymne, takie, w którym reżyserzy opo-wiadają o własnych doświad-czeniach – komentuje Bartosz Konopka, reżyser „Lęku wyso-kości”, który będzie można zo-baczyć podczas festiwalu. Jego zdaniem polskie kino powinno spodobać się widzom z Zacho-

du, ponieważ jest w nim spora dawka humanizmu. W kinie z innych krajów panuje nurt apokaliptyczny, melancholijny, nastrój zwątpienia w człowie-ka. My mamy w sobie nadzieję. Zastanawiamy się nad ludzką kondycją i ciągle wierzymy w człowieka – dodaje Konopka. Wydarzenia festiwalowe w Zjednoczonym Królestwie zain-auguruje projekcja wielokrot-nie nagradzanego filmu „Joan-na” Feliksa Falka (28 września Birmingham, 11 października Edynburg, 25 października Liverpool). To dramatyczna historia kobiety, która w oku-powanej przez Niemców War-szawie opiekuje się opuszczoną kilkuletnią Żydówką. Z czasem obecność dziewczynki staje się dla Joanny źródłem strachu i cierpienia, a odruch serca za-mienia się w przekleństwo. Czy to znaczy, że człowieczeństwo przegrywa z lękiem? „Joanna” to przewrotna opowieść o waż-nych wyborach i losie, obda-rowującym miłością, za którą trzeba zapłacić ogromną cenę, nakręcona i zagrana z nerwem i wrażliwością, właściwą twórcy tak głośnych filmów, jak „Wo-dzirej” czy „Był jazz”. Kolejny obraz festiwalu, który

będzie można zobaczyć w Bir-mingham czwartego, a w Edyn-burgu 18 października, to „80

milionów” Waldemara Krzyst-ka. Dolnośląska historia z cza-sów tuż przed ogłoszeniem sta-nu wojennego portretuje mło-dych działaczy Solidarności, którzy organizują brawurową

akcję wyprowadzenia z wro-cławskiego banku 80 milionów związkowych pieniędzy, zanim

konto zostanie zablokowane. Funkcjonariusze SB podążają za nimi krok w krok. W pasjo-nującą rozgrywkę zaangażowa-ni zostają duchowni i… cinkcia-rze. Każda ze stron ma asy w

Mobilny festiwal polskich filmów rusza na podbój Wysp BrytyjskichPolskie kino jesienią po raz drugi podbijać będzie serca kinomanów w Zjednoczonym Królestwie, Norwegii i Kanadzie. Obok starannie wyselekcjonowanych polskich filmów pełnometrażowych z ostatnich lat, organizatorzy przygotowali pokazy specjalne oraz jedyne w swoim rodzaju wystawy polskich plakatów filmowych m.in. z okresu socjalizmu. Celebracja polskiego filmu na Wyspach rozpocznie się 28 września w Birmingham pokazem dramatu „Joanna” w reżyserii Feliksa Falka.


Mobilny festiwal polskich filmów rusza na podbój Wysp Brytyjskich

rękawie. Miłośnicy bardziej osobi-stego kina będą mieli okazję obejrzeć wspomniany już „Lęk wysokości” Bartosza Konopki (12 października Birmingham, 25 października Edynburg, 10 listopada Oxford, 15 listopada Liverpool). Reżyser, skupiony na intymnych, rodzinnych re-lacjach, przyznaje, że opowieść zrodziła się z potrzeby zmie-rzenia się z sytuacją odejścia jego własnego ojca. Główny bohater robi karierę w telewi-zji, ma udane życie osobiste, gdy nagle dowiaduje się o po-ważnych problemach ojca. Czy umiemy poradzić sobie z lękiem przed bliskością z inną osobą?

Wg reżysera „Lęk wysokości” jest opowieścią o poszukiwaniu miłości. To męski melodramat, z trudnymi emocjami, które pojawiają się tylko pomiędzy

mężczyznami. I wreszcie, 18 października w Birmingham, 1 listopada w Edynburgu i 15 listopada w Bel-faście będzie można obejrzeć brawurową polsko-amerykań-ską produkcję „Wygrany”, w re-żyserii Wiesława Saniewskie-go. Nakręcony z rozmachem film opowiada historię utalen-towanego amerykańskiego pia-nisty polskiego pochodzenia, który stracił w życiu wszystko: miłość, uznanie, karierę. Dzięki przypadkowemu spotkaniu z byłym profesorem matematyki bohater odnajduje własną dro-gę i prawdziwą miłość. Dosko-nałą grę aktorów (gwiazdorska obsada, m.in. Janusz Gajos, Woj-

ciech Pszoniak, Grażyna Barsz-czewska, Robert Gonera) uzu-pełnia ścieżka dźwiękowa, w której obok utworów Chopina znalazły się np. przeboje Elvisa

Presley’a. W Glasgow, Edynburgu, Bir-mingham, Belfaście, Sunder-land, Newcastle i Londynie, jak również w kanadyjskiej Ottawie oraz norweskim Oslo od września będą też mieć miejsce pokazy specjalne, czyli projekcje najlepszych polskich filmów krótkome-trażowych, dokumentalnych i animacji. Ze względu na głębię i urok wizualny na szczególną uwagę zasługują obrazy powstałe w Studiu Andrzeja Munka, takie jak „Kawałek lata” Marty Miro-nowicz, pełna poezji i nostalgii animacja Grzegorza Wacławka „Poza starością” czy nagrodzo-

ne „Ciemnego poko-ju nie trzeba się bać” Kuby Czekaja oraz wiele innych filmów, by wymienić tylko no-minowaną do Oskara „Katedrę” Tomka Ba-gińskiego. Widzowie tegorocznej edycji festiwalu będą mieli także okazję zoba-czyć wystawę polskie-go plakatu filmowego „Plakat wyobraźni”, w ramach której zostaną pokazane afisze z okre-su zimniej wojny przy-gotowane do filmów amerykańskich. O ich wyjątkowości zdecydo-wało zderzenie szarego polskiego socjalizmu oraz blichtru Hollywo-od. Sytuacja polityczna i ograniczony dostęp do materiałów dys-trybutora sprawiły, że

plakaciści mogli polegać tylko na własnej percepcji świata „zza że-laznej kurtyny”, co zaowocowało oryginalnym stylem. Wystawa obejmuje ponad 40 plakatów ta-

kich twórców, jak m.in. Edward Lutczyn i Henryk Sawka. Pla-katy zostały zaprojektowane do filmów takich reżyserskich sław, jak Steven Spielberg, Alfred Hitchcock, Clint Eastwood i Fran-cis Coppola. Więcej informacji na temat pro-gramu imprezy, która potrwa do grudnia, miejsc emisji filmów i dostępności biletów można znaleźć w rozbudowanym o in-teresujące wiadomości filmowe serwisie internetowym festiwa-lu www.playpoland.org.uk oraz na fan page’u festiwalu na Face-booku www.facebook.com/#!/PlayPoland. Projekt jest dofinansowany ze środków: Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, Wspólnoty Pol-skiej, Ministerstwa Spraw Zagra-nicznych, Polskiego Konsulatu Generalnego w Edynburgu oraz Ambasady Rzeczypospolitej Pol-skiej w Ottawie. Oficjalnymi sponsorami Play Poland Film Festival 2012 są Ry-anair, MoneyGram, Justycja oraz Orfin Studio. Wśród patronów medialnych imprezy są m.in.: TVP Kultura, NK, Filmweb, Emito, Londynek, Fotka, Panorama, Polish Express, Dziennik Polski, Goniec Polski, Ipla, The Polish Observer, Ma-gazyn Emigrant, Halo TV, Nowy Czas, Polacy, Strefa, Polska Plus, GazetaE, KobietaWUK, Donca-ster4u, Nasz Express, a także media brytyjskie takie jak: The Skinny, MovieScope Magazine, Screen International, Eyeforfilm, Subtitledonline oraz Film-News. Wydarzenia festiwalowe wspiera kilkadziesiąt brytyj-skich, polskich, irlandzkich, kanadyjskich oraz norweskich organizacji polonijnych, uni-wersytetów, festiwali, wytwor-ni i szkół filmowych.


2B: Pani Moniko, prowadzi Pani Polskie Biuro Księgo-we w Newcastle i w Sunder-land. Czym dokładnie się Pani zajmuje?Monika Skibińska: Nasza działalność nie ogranicza się jedynie do tych dwóch miast. Myślę, że można śmia-ło powiedzieć, że obsługuje całe North East, bowiem moi klienci to właściciele małych, średnich oraz dużych bizne-sów właśnie z tego regionu. Moja działalność polega głów-nie na kompleksowej obsłu-dze księgowej polskich firm, włączając w to rozliczenia podatkowe oraz rozliczenia z pracownikami. Prowadzi-my również konsultacje dla osób, które mają za-miar rozpocząć działal-ność gospodarczą w UK. Doradzamy, jaką formę działalności wybrać, po-magamy w rejestracji i na życzenie klienta reprezen-tujemy go przed urzędem skarbowym. Jednym słowem dbamy o to, aby klient mógł się skupić na prowadzeniu bizne-su i dążeniu do sukce-su, bez potrzeby zajmo-wania się rozliczeniami, pamiętaniu o terminach i śledzeniem coraz to zmieniających się prze-pisów podatkowych.2B: Jakie były począt-ki firmy PLGB? Jak dłu-go istnieje ona na rynku?MS: Powstanie PLGB po-dyktowane zostało potrzebą rynku. Ponie-waż jesteśmy narodem bardzo przedsiębior-czym, w przeciągu ostat-nich kilku lat pojawiło się bardzo dużo małych oraz średnich polskich przed-siębiorców, którzy poszu-kiwali usług księgowych. Na początku zajmowałam się głównie doradztwem w zakresie rozpoczęcia działal-ności oraz rozliczeniami po-datkowymi małych firm. W tej chwili nasza działalność

obejmuje wszystkie aspekty szeroko pojętej księgowości oraz obsługi podatkowej i ka-drowej. Już od ponad 3 lat cie-szymy się zaufaniem naszych klientów.2B: Kim są najczęściej Pani klienci?MS: Nasi klienci to zarówno osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jak i średnie i duże firmy Ltd. Począwszy od firm sprząta-jących poprzez wszelkiego r o d z a j u

drobne usługi, skle-

py, na dużych firmach budow-lanych skończywszy. Obsłu-gujemy w tej chwili ponad 20 polskich firm i liczba ta ciągle rośnie. Nasi klienci to firmy z Newcastle, Sunderland, Middles- brough, Darling-t o n , H a r t l e p o o l i Consett a

n a w e t S z -

koc ji I Irlan-

dii.2B: Jak ra-

dzą sobie na rynku an-

gielskim polscy przedsiębiorcy? MS: Radzą sobie świetnie. Pomimo niezbyt sprzyjającej koniunktury wielu naszych klientów z

małych jednoosobo-wych firm zamieniło

się w firmy limited, stało się pracodawcami i przedsiębior-cami liczącymi się w swojej dziedzinie. Trzeba tutaj wspo-mnieć, że polscy fachowcy są bardzo cenieni za swój pro-fesjonalizm oraz rzetelność i cieszą się coraz większym za-ufaniem angielskich klientów.

2B: Jak można się z Panią skontaktować w celu skorzystania z usług

PLGB?MS: Osoby, które

chciałyby skorzy-stać z naszych

usług lub potrze-bują konsultacji mogą skontakto-wać się z nami t e l e f o n i c z n i e pod numerem 07713118 830, mailowo [email protected] lub od-wiedzając naszą stronę www.biu-

roksiegowe.co.uk. Ponieważ w chwili

obecnej jesteśmy na etapie zmiany siedzi-

by naszej firmy, aktu-alny adres będzie można

niebawem znaleźć na stro-nie internetowej.

2B: Jakie są powody, dla których postanowiła Pani wesprzeć festiwal kultury polskiej ‘Made in Poland”?MS: To była naturalna reak-cja. Made in Poland Festival to jedno z wielu, o ile nie najważ-niejsze tego typu, wydarzenie w naszym regionie, które z roku na rok nabiera rozpę-du i jest czymś bardzo pozy-tywnym z wielu powodów. Po pierwsze, mamy okazję pokazać, jak wiele mamy do zaoferowania, przybliżyć na-szą kulturę osobom, które nie znając jej, nie do końca nas za-wsze rozumieją. Zbliża do sie-bie również samych Polaków, daje szansę do nawiązania no-wych znajomości i kontaktów. Poza tym to świetna zabawa. Pytania zadała: Danka Kudłacik

Artykuł sponsorowany

Kompleksowa obsługa księgowa


2B: Nasze Targowisko [Our Marketplace] (www.naszetargowisko.com) is a website for Polish people in the UK, dedicated mainly to books. But statistically, Pol-ish people read only one book a year... Marek Trybull, the founder and operator of the website: Naszetargowisko.com is a Pol-ish online marketplace in the UK. It is similar to e-bay or al-legro, but without auctions and charges. It is a place where Pol-ish people can buy and sell both new and second hand things - not only books - but anything else that the law and website regulations allow. It just so

happens that at the moment the majority of the things are books. And do the Poles really read so little? Well, now they have no excuses, as here they can quickly and cheaply buy books in Polish. 2B: Where did the idea for the website come from?M.T.: Over two years ago I bought a book from one of the Polish online bookshops in the UK. I had to wait for over 4 weeks for the book because it was ‘travelling to me’ from Po-land! Apart from that I couldn’t find Polish music and second hand Polish books anywhere in the UK.2B: Are you idealists or busi-

nessmen? M.T.: Idealists with the mak-ings of businessmen. In the fu-ture there may be some money in it but it does not drive us. We want to make it easier for Polish people to trade with each other and to create a space where you can purchase ‘a piece of Polishness’ - a book, film or mu-sic- without the need to wait 3- 4 weeks for it. The website is completely free and we do not charge any commission for ei-ther sales or photo galleries of the items. We do not limit the number of products that can be displayed. Naszetargowisko.com is 100% secure because all our payments are done via

PayPal. 2B; How do you differ from other websites of this type? M.T.: In the UK there is no other page like ours so we encourage everyone to visit naszetargow-isko.com – let’s make history!2B: Why have you decided to sponsor the ‘Made in Poland” festival?M.T.: We think it is a great idea and a way of spreading knowl-edge about Polish art, culture and customs. 2B: Thank you for the inter-view.Interviewer: Danka Kudłacik

2B: Nasze Targowisko (www.naszetargowisko.com) to strona dla Polaków w UK po-święcona głównie książkom, a przecież Polacy statystycz-nie czytają tylko jedną książ-kę rocznie... Marek Trybull, założyciel i operator portalu: Naszetar-gowisko.com jest polskim tar-gowiskiem on-line w UK. Jest to miejsce, gdzie Polacy mogą sprzedawać i kupować rzeczy, zarówno nowe, jak i używa-ne. To odpowiednik e-Bay lub Allegro, tylko bez aukcji i bez-płatnie. Ale nie tylko książki – wszystko, na co pozwala prawo i regulamin strony. Akurat tak wyszło, że książek na chwilę obecną jest najwięcej. A czy Polacy naprawdę tak mało czy-tają? No cóż, teraz już nie mają wymówki, u nas można szybko i tanio kupić książki w języku polskim.2B:Skąd wziął się pomysł na taką stronę? M.T.: Ponad dwa lata temu ku-piłem książkę w pewnej pol-skiej księgarni on-line w UK, na którą czekałem ponad 4 tygo-dnie, ponieważ książka jechała do mnie z Polski! Poza tym ni-gdzie nie mogłem znaleźć pol-

skiej muzyki oraz używanych książek w UK. 2B: Jesteście idealistami czy biznesmenami?M.T.: Idealistami z zadatkiem na biznesmenów. W przyszłości może będą z tego jakieś pienią-dze, ale nie jest to nasza myśl przewodnia. Chcemy ułatwić Polakom handel między sobą i stworzyć miejsce, w którym można nabyć „kawałek polsko-ści” - książkę, film, muzykę - i nie czekać na to 3-4 tygodnie. Strona jest kompletnie bezpłatna, nie pobiera-my żadnej prowizji od sprzedaży ani galerii zdjęć wystawianych rzeczy. Nie ogranicza-my ilości wystawionych produktów. Naszetargowisko.com jest bezpieczne w 100 proc., ponieważ wszystkie płatności odbywają się za po-mocą PayPal. 2B: Czym różnicie się od in-nych tego typu stron?M.T.: W UK nie ma drugiej ta-kiej polskiej strony, dlatego za-praszam wszystkich na nasze-targowisko.com - stwórzmy historię! 2B: Dlaczego zdecydowali-ście się wesprzeć festiwal

„Made in Poland”?M.T.: Uważamy jest to wspa-niały pomysł i sposób na rozpo-wszechnianie polskiej sztuki, kultury i obycza-jów.2B: Dziękuję za rozmowę.Pytania za-dała: Dan-ka Kudła-cik

Artykuł sponsorowany / A sponsored article

Purchase: a piece of Polishness

Do nabycia: kawałek polskości


I took part in the BUPA Great North Run for the… first time. My preparations for the mara-thon started… in March, but got derailed by a knee injury. I did a lot of cycling cross-training to get fit instead of running.This half-marathon was unique for me because… it was my first. I had wanted to do it for quite a while, and was encour-aged by a friend who is a very good runner and has finished in the top 250 the last two years. By comparison, I finished in the top 13,000!The atmosphere amongst the runners at the start point was… incredible, there was a great sense of anticipation and a lot of pent up energy!Supporters along the streets were… amazing, really doing their bit to help people along.In this race the most difficult

Brałam udział w Great North Run po raz… trzeci.Moje przygotowania do pólma-ratonu zaczęły się od… zaczęło się od krótkich biegów, które wydłużałam. Oprócz tego dołą-czyłam się do lokalnego klubu biegaczy.Ten bieg był dla mnie wyjątko-wy bo… biegłam dla organizacji która jest dla mnie bardzo waż-na. Moj synek urodził się martwy i wiem, jak bardzo ważne jest wsparcie od osób, które prze-szły to samo. Zebrane pieniądze pozwolą Newcastle Sands kon-tynuować to wsparcie (www.newcastle-sands.org.uk). Atmosfera wśród uczestników na starcie była… wspaniała, trochę nerwów, ale wszyscy byli w dobrym humorze.Na trasie kibice… byli SUPER! Rozdawali miski, ciastka, napoje, pomarańcze. Niesamowite!Najtrudniejsze dla mnie w tym biegu było… wyprzedzanie ludzi. Bo jak nogi ledwo niosą, to jest to spory wysiłek.Aby nie opaść z sił w czasie bie-gu jadłam … żelki, które miałam w torebce! Oprócz tego zjadłam pomarańcze i zamrożony sok,

Mania biegania16 września br. wystartował Bupa Great North Run. Jest to największy półmaraton w północno-wschod-niej Anglii, który co roku przyciąga około 50 tys. (tak! pięćdziesiąt tysięcy!) uczestników. Są wśród nich zarówno dorośli, którzy biegną na dystansie 13,1 lub 5 km, jak i dzieci, które w zależności od kategorii wiekowej pokonują dystans miedzy 1,5 a 4 km jeden dzień przed głównym wyścigiem. Trasa maratonu wiedzie ulicami hrabstwa Tyne and Wear ze startem w Newcastle i metą w South Shields. W ubiegłym roku biegacze z ponad 40 krajów spotkali się w Newcastle, żeby kontynuować tradycje biegu, którego po-czątki w regionie sięgają 1981 r. Pytamy czterech biegaczy amatorów z północno-wschodniej Anglii, po co im ten pot i łzy, co jedzą, gdy biegną i jak smakuje dotarcie na metę po ponad godzinnym biegu.

Brałem udział w Great North Run po raz… drugi, rok temu był pierwszy raz i złapałem bakcyla.Moje przygotowania do pół-maratonu zaczęły się od… mniej więcej od maja, z małymi przerwami. W zależności od dostępnego czasu biegi do 10 km.Ten bieg był dla mnie wyjąt-kowy bo… na bieg przyjechali moi rodzice, a dodatkowo zde-cydowałem się wspierać Diabe-tes UK z powodu choroby babci mojej żony i mojego taty.Atmosfera wśród uczestni-ków na starcie była… eks-cytująca, wszyscy oczekiwali startu z niecierpliwością, by moc w końcu ruszyć i radować się ze wszystkimi.Na trasie kibice… jak zwykle

Imię: Edyta Werońska-Bowles, Lat: 37Organizacja wspierana: Sands (Stillbirth and neona-tal death charity; szczególnie dla grupy Newcastle Sands), Kwota zebrana: 565 £

Name: Corry GellatlyAge: 36Charity supported: Jubilee Debt Campaign, Oxfam and Stop AidsAmount raised: £175

Imię: Jacek ChlaściakLat: 34Miejscowość: Newcastle upon TyneWspierana organizacja: Diabetes UKZebrana kwota: 45 £

wspierający i gorąco dopingu-jący. Myślę, że bez tak wielkiej rzeszy kibiców nie byłoby ta-kiej wspanialej atmosfery. Mam takie poczucie, że w tym biegu nie jest ważne kto wygrywa, ale ogromny doping i emocje towarzyszące startowi. Każdy kto biegnie czuje się zwycięzcą.Najtrudniejsze dla mnie w tym biegu było… ostatnie 6 km. Dwa razy musiałem się zatrzymać z powodu skurczy mięśni i niemożliwości dalsze-go biegu.Aby nie opaść z sił w czasie biegu jadłem… raczej piłem, ale rozpuszczalna guma do żucia i kawałki pomarańczy podarowane przez kibiców podniosły mnie na siłach.W przyszłym roku… na pew-no jeszcze raz wystartuję. Pomimo ogromnego wysiłku i bólu następnego dnia, na pew-no warto i wszystkim polecam.Wszystkim, którzy myślą o przyłączeniu się do Great North Run w 2013… propo-nuję się dobrze przygotować. Z pewnością nie można tego biegu przebiec bez treningu, na który trzeba poświecić ok 2-3 miesięcy. Jeśli jesteś w stanie przebiec 10 km, to na pewno dasz radę. Nie myśl o czasie, w jakim to zrobisz. A ostatnia mila biegu jest niesamowita…

który dostałam od „widzów”.W przyszłym roku… też chciała-bym wziąć udział w Great North Run i pobić tegoroczny czas 2 godzin 16 minut i 37 sekund!Wszystkim, którzy myślą o przyłączeniu się do Great North Run w 2013… warto, a tak naprawdę trzeba, szczególnie jak się mieszka w Newcastle. Atmos-fera jest wspaniała, biegnie się przez Tyne Bridge i ma się okazje zebrać pieniądze na ważne cele!Zebrała: Anna Fraszczyk

#59 september/october 2012Fancy joining us? Write to: [email protected] 23

I took part in the BUPA Great North Run for the… second time.My preparations for the mara-thon started… recently - only 5 runs before the event!This half-marathon was unique for me because… I ran together with my friend, trying to encourage her the whole way.The atmosphere amongst the runners at the start point was… friendly.Supporters along the streets were… brilliant, they are the best thing about the run.In this run the most difficult thing for me was… all the queu-ing before and after the event.To keep me up and running during the half-marathon I ate/drank… oranges given out by the crowd and water, energy drinks and jelly babies given out by the sponsors.Next year… I can’t do it because my joints don’t like running!All people who are thinking about joining the GNR in 2013… DO IT. It is loads of fun and the crowd and the bands give you the energy you need to get round.

thing for me was… John Reid road, which is a long steady run uphill, between 10.5 - 12 miles; The last 800 meters were also really tough, because I had upped the pace for the last mile and those last meters seemed to go on forever. To keep me up and running during the half-marathon I drank… water and Powerade, even though it tastes horrible and makes your teeth furry, which was handed out at the side of the road.Next year… I’m aiming for 1:45! I’m hoping to run it with my brother, maybe for a Parkinson’s charity, as our Granddad suffered from the disease before he died.All people who are thinking about joining the GNR in 2013... I would recommend everyone to give it a go at least once; it’s a great experience, but also a seri-ous challenge. If you are prepared to train and push yourself, then go ahead and do it!

Name: Pauline ThomasAge: 31Charity supported: ME North EastAmount raised: £800 (with my running partner)

Przygotowanie:Wymieszaj mięso mielone z przyprawami, solą i ziołami. Zawiń kulki mięsne w liście z winogron. Włóż wszystko do miski i dodaj oliwę z oliwek (lub tłuszcz barani). Włóż mi-skę do garnka z gotującą się wodą tak, żeby poziom wody był poniżej krawędzi miski.Przykryj i zmniejsz ogień pod garnkiem. Zostaw na około 40 minut do 1 godziny. Gotową po-trawę można poznać p o pysznym aromacie. Wyłącz ogień, podnieś p r z y -k r y w k ę .

Zobaczysz liście z winogron w wywarze „z kąpieli”. Przełóż je na talerz, dodaj odrobinę oli-wy z oliwek lub kilka kropel z cytryny. Można serwować z jo-gurtem albo kwaśną śmietaną w zależności od upodobań.W przypadku trudności w zna-lezieniu świeżych liści winoro-śli, można wykorzystać liście z puszki.

Svetlana Rakhimova (tłum. DK)

Dolma w „kąpieli”Faszerowane liście z winogron w wodzie (przepis uzbecki)

Składniki:225 gramów ryżu700 g mielonej wołowiny lub baraniny½ łyżki soli½ łyżki kminku½ łyżki kolendry w proszkutrochę pietruszki lub kolen-dry1 posiekana cebula2 łyżki oliwy z oliwek (cho-ciaż lepszy byłby tłuszcz z ogona baraniego)liście winorośli

Dolma in „water-bath”Stuffed vine leaves in a “water-bath” (Uzbek recipe)

INGREDIENTS1 cup white rice,700 g beef or lamb minced meat1/2 tsp salt1/2 tsp cumin1/2 tsp coriander (powder)a few sprigs of green pars-ley or coriander1 chopped onion,2 tbsp. olive oil (although melted sheep/lamb tail fat would be better)Vine leaves

PREPARATION Mix the mince meat with spices and salt and herbs.Wrap meat balls in vine leaves.Put them in a bowl and add the olive oil (or a dollop of lamb fat).Put the bowl in a pan of boiling water so that the water level is below the edges of the bowl with stuffed vine leaves.Tightly close the pan with a lid and lower the heat.

Leave for approximately 40

min to 1 hour. You will know when it’s ready by the delicious smell of the cooked dolma.Turn off the heat, open the lid. You will see your dolma shiny and in a little soup, which condensed from the boiling “water-bath”. Remove and place on a serving plate. Drizzle with olive oil, and

if desired, sprinkle with a little fresh lemon juice or yogurt or soured cream as you wish. Canned vine leaves will do if you can’t find fresh.

Svetlana Rakhimova


2B: Bardzo proszę o przedsta-wienie swojej osoby czytelni-kom magazynu 2B?Kay Murray: Nazywam się Kay Murray. Urodziłam się i wycho-wałam w Middlesbrough. Obec-nie mieszkam w Madrycie, gdzie pracuję jako dziennikarka dla oficjalnego kanału telewizyjnego Real Madryt TV. Wszystko zaczę-ło się od pasji do futbolu, którą odkryłam w sobie gdy miałam 6 lat, wtedy to mój dziadek zaczął zabierać mnie na stadion Ayreso-me Park na mecze Middlesbrough FC. Później nadeszły Mistrzostwa Świata w 1990 r. we Włoszech i poczułam, że to jest właśnie to co chcę robić w życiu. Chęć bycia bli-sko futbolu wciągnęła mnie bez reszty!2B: Z czego jesteś najbardziej dumna jako dziennikarka?KM: Byłam współgospodarzem rozdania nagród dla najlepszych piłkarzy na świecie – FIFA Bal-lon D’or. Uroczystość odbyła się w styczniu w Szwajcarii, i wspól-nie z Ruudem Gullitem miałam

przyjemność poprowadzenia gali. To było niesamowite

przeżycie i swego rodza-ju ukoronowanie mojej dotychczasowej pracy dziennikarskiej.2B: Jak wygląda Twój

typowy dzień w pra-cy? Co w Twojej pracy

najbardziej Cię ekscytuje?KM: Życie dziennikarza jest bar-dzo zróżnicowane. Jeśli nie pra-cuję przy porannych wiadomo-ściach, nie produkuję programu lub mam wolne od prowadzenia Extra Time; to wtedy obserwuje zespół jak trenuje i przeprowa-dzam z zawodnikami wywiady. W dniu meczu, zanim ustawię się na stanowisku dla dziennikarzy przy murawie, po tej stronie na którą atakują zawodnicy Realu Madryt, przeprowadzam wywia-dy z fanami oraz przygotowuję przegląd informacyjny. Później przenoszę się do mix zone, aby porozmawiać z zawodnikami i wracam do studia, aby wszystko zmontować. Tak wygląda dzień gdy gramy u siebie. Jeśli mecz jest wyjazdowy zazwyczaj wszyscy

spieszymy się na samolot powrot-ny. Czasem zdarza się, że mam możliwość wbiec na boisko lub lecieć prywatnym samolotem do Szwajcarii z kapitanem Mistrzów Świata! Najlepszym momen-tem mojej pracy jest oczywiście oglądnie meczów i zdobywanie trofeów.2B: Opowiedz o największych gwiazdach Realu Madryt.KM: Są bardzo popularni w po-równaniu do reszty piłkarskie-go świata, ale bardzo dobrze się z nimi pracuje dzięki temu, że są bardzo miłymi ludźmi. Z ze-wnątrz wydawać by się mogło, że życie piłkarzy jest łatwe, ponie-waż zarabiają olbrzymie pienią-dze, odnoszą sukcesy i są słynni, ale żeby to wszystko osiągnąć trzeba wiele samozaparcia i po-święcenia. Poza tym, znajdują się bezustannie pod olbrzymią pre-sją, cały czas wystawieni na ko-mentarze opinii publicznej. Zawo-dowi piłkarze to tacy sami ludzie jak my, pełni normalnych emocji, których my także doświadczamy.2B: W sezonach 2009/10 i 2010/11 w kadrze Realu Ma-dryt znajdował się polski bramkarz Jerzy Dudek. Czy możesz powiedzieć kilka słów na Jego temat?KM: Tak. Jerzy jest obdarzony imponującą osobowością i niesa-mowitym charakterem. Przepro-wadziłam z nim niezliczoną ilość wywiadów, a jeden z nich obej-mował najważniejsze momenty z finału Ligi Mistrzów z 2005 roku, w którym opowiadał o tym jak się czul tej nocy oraz zdradził trochę szczegółów z szatni. Był bardzo dumny z tego, że jest Polakiem oraz z faktu, że Polacy odwiedzają Santiago Bernabeu, aby zobaczyć jak gra.2B: Podróżowanie to część Twojej pracy. Jakie są Twoje ulubione miejsca, które odwie-dziłaś? Czy miałaś już okazje zobaczyć Polskę?KM: W Hiszpanii uwielbiam Se-willę. Natomiast jeśli chodzi o podróżowanie poza Hiszpanią, to moim ulubionym miejscem są Włochy, zwłaszcza jeśli chodzi o wycieczki związane z piłką noż-

ną. We Włoszech można wszę-dzie spotkać się z olbrzymią kibi-cowską pasją. Nie byłam jeszcze w Polsce, ale mam polskich zna-jomych, więc jestem pewna, że wkrótce odwiedzę wasz kraj.2B: Kay, odniosłaś wiele sukce-sów zawodowych. Jaką radę da-łabyś młodym ludziom którzy właśnie rozpoczynają swoją karierę zawodową?KM: Zawsze wierzcie w siebie i nigdy nie pozwólcie sobie wmó-wić, że czegoś nie potraficie zre-alizować. Nie wszystko można osiągnąć natychmiast, ale zawsze należy podążać za tym, co podpo-wiada serce i bezwzględnie nigdy nie można się poddawać. Nie jest łatwo zrealizować swoje ambicje, ale ciężkie wyzwania budują cha-rakter i wzmagają determinację, a poprzez to osiągnięty efekt daje więcej satysfakcji. Próbujcie się wyróżniać i znaleźć swoją niszę, to pozwoli Wam wybić się z tłu-mu. Na początku kariery warto pomyśleć o wolontariacie, gdyż często jest to niezbędne, aby na-być potrzebne doświadczenie na dalszą drogę zawodową. 2B: Opowiedz o swoim zaan-gażowaniu w prace organizacji charytatywnej.KM: Wspólnie z prezenterką BBC Breakfest Steph McGo-vern zakładamy organizację charytatywną, ale zanim za-inaugurujemy jej działalność nie chce za dużo mówić na ten temat. Celem organizacji będzie inspirowanie i poma-ganie młodym osobom z Te-esside. 2B: Jesteś znana z olbrzy-miego zamiłowania do Mid-dlesbrough? Co sprawia, że to miejsce jest takie szcze-gólne.KM: Wyjątkowi są ludzie. Lu-dzie z Middlesbrough mają specyficzne poczucie humo-ru, często rozumiane jedynie przez mieszkańców tego re-gionu. Ze względu na pracę dużo podróżuje po świecie, lecz nigdzie nie jest mi tak do-brze jak u siebie w domu. Wra-cam do Teesside tak często jak jest to tylko możliwe i jestem

dumna z mojego akcentu. Akcent ludzi z Middlesbrough jest tak wyróżniający, że ciężko pomylić go z innym. Poza tym to piękny zakątek świata, z mnóstwem pięknych okolicznych wiosek i miasteczek.2B: Wielu naszych czytelni-ków przeprowadziło się do North East z różnych części świata? Czy mogłabyś wska-zać swoje ulubione miejsca w North East.KM: Moim ulubionym miejscem w Anglii jest Whitby. Jest tam mnóstwo cie-kawych miejsc do zobaczenia, które przywołują wiele wspomnień z mojego dzieciństwa. Uwielbiam również takie miejsca jak She-epwash w North York Mors i Salt-burn, które są idealne na długie spacery po plaży.2B: Jakie jest Twoje hobby?KM: Kocham biegać i robię to tak często jak to tylko możliwe. Poza tym uwielbiam czytać powieści i rysować.2B: Bardzo dziękuję za poświę-cony czas.

Ona t umie gadać futb lu!Z Kay Murray, prezenterką telewizji Real Madryt TV, na temat piłki nożnej, „Królewskich” i dziennikarstwa rozmawia Łukasz Samek.


2B: Could you introduce your-self to 2B readers?Kay Murray: I’m Middlesbrough

born and bred, but now live in Madrid, Spain, where I work

as a Broadcast Journalist for Real Madrid’s official club channel, Real Madrid TV. My passion for football

stems back to the age of 6, when my granddad started

taking me to see Middlesbro-ugh play at Ayresome Park. Then came Italia 90 when I was just 9 years old and that was it, I was hooked!2B: What’s your proudest mo-ment as a journalist?KM: Co-presenting the FIFA Bal-lon D’or in January of this year with Ruud Gullit in Switzerland. It was such an amazing experience and felt like the icing on the cake for all the hard work I have put in over the years in my career in fo-otball broadcasting.2B: What’s your typical day at work? What is the best part of your job?KM: It is extremely varied. My working week depends on the day. If I am not working on the morning news shift or the pro-duction and hosting of the twice-

-weekly talk show I present, Extra Time, then I am out watching the team train or doing player inte-rviews and sound bites. Match days involve interviewing the fans and working on a match pre-view before positioning ourselves pitch side at whichever end Real Madrid are attacking. Once that’s done, we hotfoot it to the private mixed zone to catch up with our players for an interview and then it’s back to the TV to cut it all. Tha-t’s if we’re not away from home and then it’s usually a mad rush to make the team flight in time after the game! On a brilliant, brilliant day I may just find myself inva-ding a pitch or sat on a private jet to Switzerland with the World Cup winning captain! But the best part of the job is of course, wat-ching the football and the trophy wins.2B: Could you describe in few sentences the biggest stars of Real Madrid? Well they are super famous to the rest of the football world, but they are all easy to work around and are actually nice people too. The-re’s a side you don’t see to these football superstars. On the outsi-de, people often assume that the-

ir lives are easy becau-se they earn m i l l i o n s and are suc-cessful and famous, but there are a lot of sacri-fices that have to be made to be at this level as a sport-sman and they are under a lot of pressure and public scrutiny all the time, which a lot of people seem to forget. Un-derneath it,

they are just human beings like the rest of us and are not immune to the normal emotions that the rest of us feel.2B: In seasons 2009/10 and 2010/11 goal-keeper Jerzy Du-dek played for Real Madrid. Co-uld you tell us something more about Jerzy?KM: Jerzy was one of the biggest and best characters I have ever worked with in football. I car-ried out numerous interviews with him, one of which involved watching the 2005 Champions League final highlights with him, while he talked through how he felt that night and told us some of the behind-the-scenes stories. He was very proud to be Polish and to have the Polish fans come to the Bernabeu to see him play.2B: Travelling is part of your job. What’s your favourite pla-ce? Did you have a chance to vi-sit Poland?KM: In Spain I love Sevilla, but when it comes to travelling out-side of Spain, then my favourite place is Italy, especially when it comes to football trips due to the passion the fans display there on Champions League nights. I have yet to visit Poland but I have a number of Polish friends and I’m sure I’ll get there soon enough.2B: Kay, you are a very success-ful person. What kind of advice you would like to give to young people, who aren’t sure what to do?KM: To always believe in yourself and never let anyone tell you that you can’t do something. You don’t need all the answers now, but al-ways follow your heart and never give up. It is not always easy to achieve your ambition, but it’s the knock backs and tough times that build your character and determi-nation, and make the end product all the more rewarding. Also, try and make yourself stand out in your field and look for a niche; this sets you apart from others. In the beginning of many careers, you find yourself volunteering or carrying out work experience, but this can often be essential and will allow you to learn so much

more about your trade as it is hands-on experience.2B: Could you tell us abort your involvement in different chari-ty works?KM: BBC Breakfast presenter Steph McGovern and I are setting up a charity, we are not saying too much just yet until we launch it, but it is being set up with the aim of inspiring and helping Teesside-’s youngsters to be the best they can be in life.2B: You are known as a per-son who loves Middlesbrough. What makes Middlesbrough so special?KM: Its people; People from Middlesbrough boast a sense of humour like no other, one that is instantly, and sometimes only, understood by people from the region. I’ve been lucky enough to travel the world with my job, but there’s no place like home and there are no people like our own. I come back to Teesside as much as I possibly can and I’m proud to have kept my accent. It’s such a distinctive accent that there’s no mistaking it when you hear it. It’s a beautiful part of the world as well, with so much scenery surro-unding the town in nearby towns and villages.2B: A lot of our readers moved to North East from dif-ferent coun-tries. Could you recom-mend your f avou r it e s places in North East?KM: Whitby is ac-tually my favourite place in England, there’s so much to see there and it holds some very special childhood memories too. I also love places such as She-epwash in the North York Moors and Saltburn for long walks on the beach.2B: What’s your hobby?KM: I love running and get out as much as possible. I also love to read novels and draw.2B: Thank you for your time.

Ona t umie gadać futb lu! She can talk ab ut f tballReal Madrid TV presenter, Kay Murray talks about football, Real Madrid and journalism in an interview with Lukasz Samek.


Boro have lost a number of experienced players over the summer with Spaniards Ernes-to Casan, Marc Caballeria and Samu Gallego all moving on as well as last season’s top scorer, the experienced Mikey Roberts and ‘keeper Elliot Brown. How-ever, manager Damon Shaw has moved quickly to replace them with a torrent of rising Tees-side talent as he seeks to build a team squad bursting with local players that he can develop over a number of years. Shaw has put his faith in a number of players

Mimo tak poważnych ubytków kadrowych manager zespołu Damon Shaw pozyskał na ich miejsce młodych, utalentowa-nych zawodników z Teesside, mając na celu budowanie zespołu i ustabilizowanie składu na wiele sezonów. Shaw zaufał także wie-lu zawodnikom wywodzącym się z klubowej szkółki. Jednym z nich jest Bradley Mills, 16–letni zawodnik powołany niedawno

FREE TICKETSIf you want to get a free ticket for the next home game send email with your name and telephone number to: [email protected] (one ticket per email address).

COMPETITIONTo be in with a chance of winning a rare Mid-

dlesbrough Futsal Club shirt, simply answer the following question:

Where do Middlesbrough Futsal Club play their home games?Send the answer to: [email protected] (deadline 15th October).

Już

wkr

ótce

now

y se

zon!

The

new

sea

son

com

ing

soon

!Middlesbrough Fut-sal Club przygotowu-je się do rozpoczęcia kolejnego sezonu futsalowego. Inau-guracja FA National League nastąpi 23 września meczem z Sheffield. W ubie-głym sezonie Boro zakończyło rozgryw-ki regionalne na drugim miejscu, a w finałach przegrało je-dynie z późniejszym mistrzem kraju - dru-żyną Helvecia. Przed sezonem drużynę opuściło kilku pod-stawowych zawod-ników: Ernesto Ca-san, Marc Caballeria, Samu Gallego, najlep-szy strzelec ubiegłe-go sezonu Mikey Ro-berts oraz bramkarz Elliot Brown.

na konsultacje narodowej kadry futsalu. Mills zadebiutował w barwach Boro pod koniec ubie-głego sezonu oraz zdobył bram-kę w finałach. Zawodnik ten z pewnością będzie decydował o sile zespołu w nadchodzących sezonach. W czasie gdy Mills przebywał na zgrupowaniu ka-dry, jego klubowi koledzy odnieśli imponujące zwycięstwo 10:4 z Leeds. Mecz udowodnił, że nowi zawodnicy są już gotowi wziąć na swoje barki trudy nadchodzącego sezonu. Boro oczekuje powrotu do składu dwóch zawodników: Theo Furnessa i Bena Eversona, którzy obecnie występują w lidze islandzkiej. Wymienieni zawodni-cy nie będą dostępni na początku sezonu, lecz manager zespołu nie obawia wystawić młodych fut-salowców do pierwszego składu. „Mecz z Sheffield będzie chrztem bojowym dla nowych zawodni-ków i nie powinniśmy wywie-rać na nich zbyt dużej presji. Być może minie trochę czasu, nim młodzi zawodnicy przywykną do standardów rozgrywek ligowych, lecz w dłuższej perspektywie cza-sowej jestem pewien, że ci zawod-nicy mają odpowiednie umiejęt-ności” - powiedział Damon Shaw. Mecz inaugurujący sezon futsa-lowy pokaże czego będzie można oczekiwać od drużyny w tym se-zonie. W przedsezonowych roz-ważaniach, specjaliści wskazują drużynę Sheffield jako faworyta do wygrania dywizji. Niezależnie od wyniku, nadchodzący sezon będzie bardzo ciekawy dla najpo-pularniejszego zespołu futsalu w kraju. Więcej na temat zespołu znaleźć można na stronie www.BoroFut-sal.com i profilu www.facebook.com/BoroFutsal

Łukasz Samek

DARMOWE BILETYJeśli chcesz otrzymać darmową wejściówkę na na-stępny mecz ligowy napisz maila ze swoim imie-niem, nazwiskiem i numerem telefonu na adres: [email protected]. Na jeden adres mailowy przypada jeden bilet.

KONKURSWygraj koszulkę Middlesbrough Futsal Club! Odpo-wiedz na pytanie: Gdzie swoje mecze rozgrywa ze-spół Middlesbrough Futsal Club? Odpowiedzi prosi-my przesyłać do 15 października na adres: [email protected]

Middlesbrough Futsal Club are preparing for another tilt at silverware when they open their FA Nation-al League cam-paign against Sheffield on S e p t e m b e r 23rd. Boro en-joyed a solid season last year, finishing second in their regional league and only losing out to eventual winners Helve-cia at the na-tional finals.

from the club’s flourishing acad-emy setup and the early signs look promising. Bradley Mills, 16, is one prospect who has al-ready been rewarded for the potential he’s shown with a call up to the England development squad. Mills made his Boro de-but at the end of last season and even scored in the national fi-nals. He is set to play a key role in the coming season. Whilst Mills was away on international duty, his team mates impressed in a 10-4 pre-season victory away to Leeds in a performance that showed the new faces are ready for the campaign ahead. Boro are hoping to welcome back Theo Furness and Ben Everson who are currently playing foot-ball in the Icelandic top flight. They will not be available for the start of the season but Shaw is not afraid to throw his young-sters straight in. He said: “Shef-field will be a baptism of fire for some of the new players and we shouldn’t put pressure on them. It could take a while for the boys to get used to national league futsal, but long term I am confi-dent they’ll have what it takes.” The opening game of the season is sure to be a clear indicator of what Boro can expect to achieve this season when they come up against a Sheffield side that on paper appear to be the strongest team in the division. Regardless, it is sure to be another roller coaster season for the country’s most supported futsal team. To find out more about Middles-brough Futsal Club visit www.BoroFutsal.com and www.face-book.com/BoroFutsal

Łukasz Samek

The Festival Issue

Documents

Transcript of The Festival Issue