Szkoła Podstawowa nr 8 im. Jana Brzechwy w Zielonej Górze · listopad – grudzień 2 /2019...

listopad – grudzień 2 /2019

Szkoła Podstawowa nr 8 im. Jana Brzechwy w Zielonej Górze

Niech te Święta, tak wspaniałe, będą całe jakby z bajek,

niechaj gwiazdka z nieba leci, niech Mikołaj tuli dzieci,

biały puch niech z góry spada, niechaj piesek w nocy gada,

niech choinka pachnie pięknie, no i radość będzie wszędzie!

życzy

Redakcja Zakręconej Ósemki


Rzecznikiem Praw Ucznia w naszej szkole została

pani J o a n n a R u d e k.

Gratulacje !!!!!

Sprawozdanie z uroczystości rozdania nagród i wyróżnień w konkursie o Janie Pawle II

W poniedziałek 4 listopada 2019 roku o godzinie 11:00 byliśmy całą klasą -VC na uroczystym rozdaniu nagród i apelu o Janie Pawle II. Apel i rozdanie nagród odbyły się na sali gimnastycznej w Szkole Podstawowej nr 8. Te wydarzenia rozgrywały się zamiast dwóch lekcji w szkole: informatyki i wf. Na początku odbyło się rozdanie wspaniałych nagród. Podczas nagradzania uczniów, oglądaliśmy zjawiskowe prace, które zostały przesłane na konkurs i nagrodzone. Następnie odbył się piękny apel ku czci Jana Pawła II. W trakcie występu były śpiewane piosenki, a także recytowane wiersze. Uważam, że apel był bardzo ciekawy, ponieważ cały czas byłam, zainteresowana, co dalej się wydarzy na scenie. Rozdanie nagród było też interesujące, ponieważ byłam ciekawa, kto jakie miejsca zajął.

Julia Z. Vc

11 listopada Święto Niepodległości

11 listopada odbył się apel z okazji oddzyskania przez Polskę niepodległości. Część artystyczną wykonała klasa 6a pod kierownictwem Pani Anny Zając. Przygotowali oni piękny występ pozwalający nam zobaczyć ciężką sytuację ludzi w tamtym okresie oraz pokazali trudną walkę, abyśmy teraz mogli żyć w wolnym kraju. Podczas takich uroczystości należy zachować

odpowiedni wygląd i prawidłową postawę aby oddać cześć i hołd ludziom walczącym za naszą ojczyznę.


W naszej szkole odbyły się miejskie igrzyska młodzieży w piłce siatkowej, w której

reprezentacje chłopców i dziewcząt z SP 8 zdobyły 3 miejsce w finale na 16 szkół podstawowych.

Gratulacje!!!!!!!

On- line Classes

Uczniowie naszej szkoły mieli okazję wziąć udział

w wyjątkowym projekcie organizowanym przez

BBC i Pearson. Uczestniczyli oni w wirtualnych

lekcjach prowadzonych przez brytyjskiego

nauczyciela wraz z sześcioma innymi szkołami z

różnych krajów. Było to cenne doświadczenie i

szansa na wejście do globalnej klasy

Andrzejki

28 listopada 2019 r. w klasie 4a odbyły się Andrzejki

klasowe. Wszyscy przenieśliśmy coś do jedzenia np. ciasta,

galaretki, itp. Puszczaliśmy również muzykę i

tańczyliśmy. Przygotowaliśmy ciasteczka

z wróżbami, serduszka z imionami, wróżbę pt. ,,Co będę robić w przyszłości” i wiele innych atrakcji. Miło spędziliśmy ze sobą czas i

dobrze się bawiliśmy.

Paulina Z., klasa 4 a


Mikołajki w kinie

5.12.2019 r. klasa 5a wybrała się do kina. Było to wyjście z okazji Mikołajek.

Wybraliśmy się na film pod tytułem Kraina Lodu 2. Na ekran powrócili dobrze nam znani bohaterowie z pierwszego filmu: Olaf, Anna,

Elsa i Kristoff.

Po kupieniu popcornu i odnalezieniu swoich miejsc, obejrzeliśmy film, który zawierał dużo dobrego humoru. Warto zauważyć, że film jest przepięknie nakręcony i wiele scen zachwyca bardzo realistycznie

wyglądającymi szczegółami.

Film wszystkim się podobał, bo było w nim dużo piosenek i przygód.

Oskar 5 a

W tym roku szkolnym Samorząd Uczniowski przeprowadził akcję „Mikołajkowe zdjęcie” bądź „Świąteczne zdjęcie”. Wystarczyło aby klasa zrobiła zdjęcie na wyżej podany temat, wysłała do

gazety szkolnej i zdobyła kolejne punkty do konkursu „Klasa na szóstkę”.

Przedstawiamy super zdjęcia !!!

V a


V D

VII C


VI B

VI A


6 grudnia 2019 r. klasa 8c wzięła udział w

akcji ,,Caritas” pod czujnym okiem księdza Michała Płończaka. Polegała ona na zbiórce

żywności (lub innych przedmiotów codziennego użytku) dla osób ubogich lub

potrzebujących wsparcia. Wolontariat bardzo często kojarzy się ludziom z pracą, z której nie ma żadnej korzyści, natomiast jest to błędne

myślenie. Moim zdaniem każdy chociaż raz w życiu powinien wziąć udział w takim

wydarzeniu. Dzięki temu będziemy umieli patrzeć na świat z większą miłością i

nauczymy cieszyć się z mniejszych rzeczy, których nie doceniamy, a czasem nawet nie

zwracamy na nie uwagi. Dla nas była to niezwykła lekcja, z której mogliśmy wyciągnąć

wiele refleksji, a przede wszystkim dać ludziom choć odrobinę uśmiechu w czasie zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia.

Natalia Z., klasa 8c

V B


Ks. Michał Płończak

Wymarzony prezent na gwiazdkę z dzieciństwa?

Pierwszym moim wymarzonym prezentem był

samochód sterowany na radio.

Gdzie spędza ksiądz w

tym roku święta?

Święta spędzam przede wszystkim na parafii.

Rozpoczynamy 24 grudnia w Wigilię, kiedy spędzam

wieczerzę wigilijną razem z księżmi na plebani. Jeśli jest taka możliwość, to odwiedzam jeszcze moją rodzinę i siadam z nimi

do wigilijnego stołu. Późnym wieczorem wracam na Mszę Pasterską w naszej parafii.

Ulubiona Świąteczna potrawa?

Barszcz z uszkami i Kutia

Kto u księdza czyta fragment Pisma Świętego?

W ubiegłym roku ja czytałem fragment Biblii, zarówno kiedy przeżywałem Wigilię we wspólnocie kapłańskiej jak i w domu.

Czy lubi ksiądz Boże Narodzenie i czy jest to księdza ulubione święto?

Bardzo lubię Boże Narodzenie, lubię klimat świąteczny, śnieg, kolędy i dekoracje na ulicach. Uwielbiam wchodzić do świątyni w której jest szopka bożonarodzeniowa. To wszystko buduje

atmosferę, dlatego lubię to święto. Przemawia do mnie Ewangelia która dotyczy wydarzeń Bożego Narodzenia. Jednak Narodzenie Pańskie to nie najważniejsze święta. Rozważając Słowo Boże

zauważam, że najważniejsze jest Zmartwychwstanie.

Czy odwiedził księdza zbłąkany wędrowiec?

Niestety nigdy nie miałem takiej sytuacji, choć w tradycji domu i plebanii mamy przygotowane miejsce dla potrzebującego. Kiedyś nasz ksiądz proboszcz podzielił się doświadczeniem podjęcia

osób które stały na dworze i marzły. Przyjął je na wieczerze wigilijną. Wówczas dało mi to do myślenia, że chętnie postawiłbym się w takiej sytuacji. Mam nadzieję że miałbym wystarczająco

odwagi, aby przyjąć takie osoby.


Jak długo ksiądz jest księdzem?

Rozpocząłem teraz 5 rok kapłaństwa.

Miejsce do którego chciałby ksiądz pojechać?

Po dłuższym zastanowieniu nie wiem gdzie jechać, byleby z naszą młodzieżą.

Czy zdarza się księdzu lepić jeszcze bałwany?

Dawno nie lepiłem bałwana. Jednak znając naszą młodzież i ich szalone pomysły, to wystarczy śnieg i świetnie przy tym byśmy się bawili.

Czy ma ksiądz jakieś tradycje typowe z domu?

Muszę powiedzieć o pewnej tradycji z przeszłości, jednak dzisiaj kontynuowanej w innej formie. Otóż ze świętami Bożego Narodzenia wiązała się u mnie tradycja budowy szopki betlejemskiej. Robiłem to jako małe dziecko. Kiedy zbudowałem pierwszą szopkę w moim pokoju, była ona

ułożona na łóżku. Z roku na rok coraz bardziej ją rozbudowywałem i cieszyła się zainteresowaniem gości którzy nas odwiedzali. W pewnym momencie mama pozwoliła mi

przygotować szopkę w salonie. Zajmowała sporo miejsca. Do 3 klasy liceum budowałem szopkę która zajmowała cały, dosłownie cały salon w naszym domu. Kiedy poszedłem do seminarium

niestety przestałem budować żłóbki z powodu braku czasu. Budowa zajmowała mi blisko miesiąc. Dzisiaj mogę wrócić do mojej tradycji i z radością buduję żłobek w kościele. Drugą tradycją są

kolędy, które śpiewamy zawsze po wigilii wspólnie z rodziną.

Ulubiona kolęda?

Moja ulubiona kolęda to Adeste fideles.

Ulubiona pora roku?

Wiosna.

Jakiej muzyki ksiądz słucha?

Klasycznej.

Z okazji zbliżających się Świąt życzę wszystkim czytelnikom gazetki, uczniom, nauczycielom, pracownikom odkrycia w sobie prawdy, że Chrystus prawdziwie się rodzi w naszych

sercach. Uwierzmy w to i cieszmy się!

Tymi słowami, pełnymi miłości, przesłanymi od Księdza Michała Płończaka zakończyliśmy wywiad, który przeprowadziła Anna D., z kl. VIII a.


Boże Narodzenie w różnych regionach Polski

Grudniowe święta wiążą się z mnóstwem zwyczajów. Bożonarodzeniowe obyczaje różnią się między sobą w zależności od danej części naszego kraju. Dziś zabieramy Was w podróż po mapie

świątecznych praktyk w kilku regionach Polski.

Święta Bożego Narodzenia słyną z cudownych dekoracji i niepowtarzalnej atmosfery. Kolacja wigilijna jest tradycyjnie uważana za najbardziej uroczystą wieczerzę w całym roku. Nic więc dziwnego, że wszystkie przygotowania do końca tego dnia muszą być dopięte na ostatni guzik. Niektóre ze świątecznych praktyk są nam dobrze znane. W większości domów ubiera się przecież choinkę, dzieli się opłatkiem czy śpiewa kolędy. Różnice są dostrzegalne na poziomie poszczególnych regionów. Co jest w nich charakterystycznego?

Kujawy i Pomorze

Dawniej w tych regionach ogromną wagę przywiązywano do świątecznych dekoracji. Nad stołem zazwyczaj wieszano sosnową gałązkę, a na niej orzechy i jabłka. Miało to zapewnić pomyślność i dobrobyt w nadchodzącym roku. Dziś jej miejsce zajęła choinka, na której spotkamy chlebowe ciastka w kształcie domowych zwierząt. W środku domu ustawia się snopki zboża i rozsypuje się na podłodze słomę. Ten zwyczaj wywodzi się z gospodarskich zabiegów o powodzenie w hodowli mlecznych krów.

Na Pomorzu kolacja rozpoczyna się wraz z ukazaniem się pierwszej gwiazdki na niebie. Jako jedną z potraw wigilijnych serwuje się zupę rybną. Do uszek często wkłada się pieniążek – kto go znajdzie na talerzu, ten będzie miał szczęście. Co ciekawe, dzieciom ustawia się osobny stolik, zwany “ryczką”. I na koniec zwyczaj, który szczególnie spodoba się paniom. Podczas wieczerzy gospodyni nie może wstawać od stołu – o pełne talerze biesiadników tym razem dba pan domu.

Małopolska i Podkarpacie

W tych regionach w okresie świątecznym na pewno napotkamy kolędników chodzących z tzw. turoniem (lub podhalańskim Capem). Częste są też herody – amatorskie widowiska teatralne obrazujące historię biblijnej rzezi niewiniątek i króla Heroda. Wśród wigilijnych potraw obowiązkowo serwuje się żurek (Małopolska) lub barszcz grzybowy (Podkarpacie). Na południu często podaje się opłatek posmarowany miodem. Ten obyczaj jest również znany na Śląsku – tzw. radośnik tradycyjnie był zarezerwowany dla najmłodszych. Na Podkarpaciu spotyka się niekiedy zwyczaj nakrywania do stołu dla dusz zmarłych przodków.

Wielkopolska

Tu prezenty przynosi Gwiazdor. Podobnie jak św. Mikołaj dzierży on w dłoni rózgę i pyta dzieci o dobre uczynki. Jeśli ktoś nie był grzeczny, zamiast pięknego prezentu otrzyma zgniłą “pyrę.” W samym Poznaniu krąży legenda o Mikołaju, który zanim zostawi gwiazdkowe paczki, sprawdza stan czystości butów domowników. Wśród świątecznych smakołyków w Wielkopolsce na pewno natkniemy się na makiełki, czyli makaron podawany z masą makową.


Podhale

Ten region obfituje w pełne magii gesty i obyczaje. Są one wyjątkowym splotem inspiracji kulturą ludową z religijnością. Część z nich ma nie tylko zapewnić dostatek, ale też uchronić od negatywnych wydarzeń. I tak np. opasanie wigilijnego stołu łańcuchem miało gwarantować, że żaden z biesiadników nie opuści w nowym roku rodziny, a zwierzęta będą trzymać się zagrody. Podczas całej wieczerzy należy pilnować swojej łyżki – jej upadek na podłogę miał zwiastować śmierć w rodzinie. Sama liczba łyżek także miała znaczenie. Powinno ich być dokładnie tyle, ilu jest biesiadników. Każda nadwyżka tego sztućca wróży rychłe narodziny i odwrotnie. Górale wierzą też, że w Wigilię powracają dusze zmarłych przodków. W związku z tym nie wolno np. się czesać ani używać ostrych akcesoriów, by nie “zranić” duszy.

Górny i Dolny Śląsk

Na Górnym Śląsku najbardziej popularną potrawą jest siemieniotka, czyli zupa z nasion konopi. Poza nią na śląskiej Wigilii spotkamy też makówki, zupę migdałową czy gołąbki postne. Jednak nie tylko to różni ten region od pozostałych części Polski. Za prezenty pod choinką jest bowiem odpowiedzialne tu Dzieciątko, a wieńce adwentowe towarzyszą

domownikom aż do samych Świąt. Według tradycji każda panna powinna w Wigilię o północy wyjść na zewnątrz i nasłuchiwać, z której strony szczeka

pies. Dlaczego? Otóż z tej właśnie strony przybędzie narzeczony.

Z kolei Dolnoślązacy zajadają się kutią – potrawą z ugotowanej pszenicy z dodatkiem maku, miodu, orzechów i suszonych owoców – kapustą z grochem i barszczem z uszkami. Zgodnie z przekonaniem w wigilijny wieczór na stole może znaleźć się tylko to, co pochodzi z lasu, pól, ogrodu, wody i sadu. Wciąż żywą tradycją jest pozostawianie pustego miejsca przy stole i serwowanie 7, 9 lub 12 potraw. W ten wyjątkowy wieczór nie powinno się też niczego komuś pożyczać (razem z daną rzeczą może uciec z naszego domu pomyślność) ani wieszać prania. W XIX wieku na Śląsku zagościł też obyczaj rozdawania prezentów po kolacji wigilijnej.

Podlasie

Ta część Polski słynie z “odtrąbywania adwentu na ligawkach”, których smutne dźwięki słychać do samej Wigilii. Tego dnia koniecznie trzeba wstać wcześnie – aby podołać licznym obowiązkom, ale i zapewnić sobie dobrą wróżbę ochoczego wstawania przez cały rok. Do świątecznego stołu powinno się zasiadać według wieku. Na Podlasiu ściśle przestrzega się kolejności spożywania potraw wigilijnych, zawsze zaczynając od kutii. Do picia podobnie jak na Śląsku podaje się kompot z suszu. Po skończonej wieczerzy nie sprząta się ze stołu, żeby dusze zmarłych mogły się pożywić resztkami jedzenia.

Wraz z upływem czasu pojawiły się nowe zwyczaje, inne uległy zmianie lub przetrwały w nielicznych domach. Wspólną częścią wigilijnego wieczoru w Polsce jest niewątpliwie zwyczaj ubierania choinki i rozdawania prezentów. Na tę chwilę najbardziej czekają oczywiście dzieci.


Boże Narodzenie w Polsce a Boże Narodzenie na Ukrainie.

Polacy i Ukraińcy równie mocno czekają na grudniowe święta. Kupujemy prezenty, zdobimy choinki, serwujemy pyszne dania, spotykamy się z bliskimi. Czekamy

jednak na zupełnie różne święta: Polacy na Boże Narodzenie, a Ukraińcy na Nowy Rok.

Tradycje bożonarodzeniowe na Ukrainie i w Polsce są dość podobne. W obu krajach, w przeddzień Bożego Narodzenia – odpowiednio 24 grudnia i 6 stycznia – obchodzimy wigilię lub, jak mówią na Ukrainie, Święty Wieczór. To rodzinne święto, gdy zbierają się krewni, by świętować narodziny Chrystusa. Przy stole siadamy po pojawieniu się na niebie pierwszej gwiazdy. Według tradycji gospodarz najpierw zapala świecę, czyta modlitwę i dopiero wtedy goście zaczynają jeść.

W Polsce ważnym zwyczajem wigilijnym, nieznanym na Ukrainie, jest łamanie opłatkiem przed wieczerzą. Opłatek to przaśny chleb przypominający cienkie wafle w postaci płytki. Tradycja ta pojawiła się w Polsce w końcu XVIII wieku. Bliscy wybaczają sobie wszystkie urazy i życzą nawzajem, żeby w przyszłym roku starczyło każdemu, chleba, w rozumieniu tak fizycznym, jak i duchowym. Nawiasem mówiąc, Polska jest największym eksporterem opłatków na świecie.

Na Ukrainie i w Polsce dzień przed Bożym Narodzeniem pości się. Duchowni prawosławni radzą, by w wigilię nie spożywać mięsa, mleka i jajek, a nawet alkoholu. Natomiast następnego dnia, w Boże Narodzenie, można już spokojnie cieszyć się różnymi smakołykami.

W obu krajach na wigilijnym stole powinno pojawić się 12 potraw. W Polsce, wśród nich na pewno będzie: barszcz czerwony z uszkami, kompot zrobiony z suszonych owoców, pieczony karp, a w wielu regionach np. kutia. Ukraińcy również przygotowują tę ostatnią. Dodają do niej mak, rodzynki, miód, orzechy. Wśród innych potraw znajdziemy ryby, grzyby, pierogi, ziemniaki, kompot itp.

W Polsce, w przeciwieństwie do Ukrainy, jest tradycja, żeby zostawić jedno wolne miejsce przy stole dla niespodziewanego gościa.

Zarówno w Polsce, jak i na Ukrainie w Boże Narodzenie śpiewa się kolędy. Nad Wisłą robi się to rodzinnie, przy stole, a także w kościele. Natomiast na Ukrainie kolędy, zgodnie z tradycją, śpiewają dzieci idące na kolędowanie do sąsiadów i krewnych. Składają one życzenia szczęścia, zdrowia i dostatku gospodarzom. W zamian obdarowywane są słodyczami i pieniędzmi. Uważa się, że im więcej kolędników odwiedziło nasz dom, tym lepszy będzie rok. Kolędowanie na Ukrainie trwa od 6 stycznia do 15 lutego. W Polsce ten zwyczaj również jest kultywowany w niektórych regionach.

Starym i ciekawym zwyczajem na Ukrainie jest chodzenie z szopką. To miniaturowy teatr lalek, który znajduje się w skrzynce. Z jego pomocą pokazywane są spektakle na temat Bożego Narodzenia. Szeroką popularność zdobyła także żywa szopka z prawdziwymi aktorami.


Święta w różnych krajach

W Niemczech "Boże Narodzenie" obejmuje trzy dni: 24 grudnia -"Wigilię", pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia, narodziny Jezusa Chrystusa (25.12.) i drugi dzień Świąt Bożego

Narodzenia (26.12.). W Wigilię w chrześcijańskich rodzinach przed lub po uczestnictwie w Mszy Świętej zapala się świece na choince i wtedy rozpoczyna się "gwiazdka" tzw. "Bescherung". Śpiewa

się lub słucha się kolęd i członkowie rodziny obdarowują się wzajemnie prezentami. Dzieciom opowiada się legendę mówiącą, iż prezenty przyniósł Święty Mikołaj lub Dzieciątko Jezus. Wiele

rodzin wynajmuje nawet Mikołaja, którego rolę odgrywają studenci przebrani w kostium. W pierwszym i drugim dniu Świąt Bożego Narodzenia wielu ludzi udaje się do kościoła na świąteczne

msze. 25 i 26 grudnia są dniami świątecznymi wolnymi od pracy.

Święta Bożego Narodzenia w Stanach Zjednoczonych - choć raczej właściwie należałoby użyć zwrotu święto - gdyż tradycyjna amerykańska rodzina nie obchodzi Wigilii, a 26

grudnia jest normalnym dniem pracy. Nie umniejsza to jednak roli, jaką Boże Narodzenie pełni w kulturze USA. Każda amerykańska rodzina pieczołowicie i z dużym wyprzedzeniem przygotowuje

się na ich nadejście. Ulice i domy przystrajane są tysiącem migocących światełek i lampek. W ogródkach i witrynach sklepowych pojawiają się świąteczne dekoracje. Wszędzie rozbrzmiewa

dźwięk kolęd, a w powietrzu unosi się zapach choinek. Jedną z ważniejszych tradycji związanych z Bożym Narodzeniem w Stanach Zjednoczonych jest dawanie prezentów - wzajemne

obdarowywanie się. W każdym domu pod choinką piętrzą się prezenty, a ich otwarcie następuje w świąteczny poranek przed śniadaniem. Kulminacyjnym punktem Bożego Narodzenia jest

uroczysty obiad, na którym nie może zabraknąć bliższej i dalszej rodziny.

Greckie Boże Narodzenie jest spokojnym, uroczystym okresem. Gorący okres rozpoczyna się 6 grudnia w dniu Świętego Mikołaja, kiedy to wszyscy wymieniają się podarunkami i trwa aż do 6

stycznia - święta Trzech Króli. Na dzień przed Bożym Narodzeniem i Nowym Rokiem dzieci śpiewają coś na wzór kolęd, chodząc od domu do domu. Te kolędy mają błogosławić domostwa. Często kolędy te są śpiewane przy akompaniamencie małych metalowych trójkącików i małych

glinianych bębenków. Za śpiew dzieci często nagradzane są słodyczami i suszonymi owocami. Na prawie każdym stole można znaleźć Christopsomo (Chleb Chrystusa). Jest to okrągły bochenek ozdobiony na szczycie krzyżem, wokół którego ludzie stawiają symbole z ciasta przedstawiające

wszystko to, co oznacza długotrwałość. Jeśli biesiadnicy pochodzą z wyspy i są rybakami na ich stole zobaczysz chleb z rybą. Choinki nie są powszechnie używane w Grecji, a prezenty są wręczane 1 stycznia. Obecnie w większych miastach można zobaczyć ulice przystrojone w lampki i dekoracje. Powoli zostaje też przejmowana

zachodnia tradycja wysłania kart z życzeniami świątecznymi do przyjaciół i rodziny.

Anastazja Z., kl. VIII a


PPPPIERNICZKI CAŁUSKI

Ten przepis otrzymałam od dawnej nauczycielki naszej szkoły Pani Krystyny Dziadury, która na własnych doświadczeniach odkryła idealny przepis na pyszne świąteczne pierniki.

Składniki: 500g miodu, 25dag margaryny, 1 szklanka cukru, 1kg mąki, 3 jajka , 3 łaskie łyżeczki sody (rozpuścić w ½ szklanki zimnego mleka), szczypta soli, przyprawa piernikowa. Wykonanie:

1) Miód, margarynę i cukier wymieszać i podgrzać prawie do wrzenia, 2) Do schłodzonej masy dodać pozostałe składniki, 3) Zostawić od 24h do 2 tygodni w chłodnym miejscu (im dłużej tym lepiej), 4) Rozwałkować i wykroić ciasteczka, 5) Piec w piekarniku w 180*C przez 15 min, 6) Można je ozdobić lukrem lub orzechami.

Smacznego!

Na lekcji przed świętami Bożego Narodzenia pani rozmawia z dziećmi o tym, kim chciałyby zostać w przyszłości. Uczniowie wybierają zawody aktorek, piosenkarzy, strażaków, policjantów,

polityków. W końcu pani pyta Jasia, kim chciałby zostać. – Chciałbym zostać Świętym Mikołajem – odpowiada chłopiec.

– Czy dlatego Jasiu, że Święty Mikołaj roznosi prezenty i sprawia tyle radości ludziom? – pyta uradowana nauczycielka.

– Nie, dlatego, że Mikołaj pracuje tylko raz w roku.

Jasio pisze list do świętego Mikołaja: - Chciałbym narty, łyżwy, sanki i grypę na zakończenie ferii świątecznych!

Anastazja Z., kl. VIII a


15 listopada spotkaliśmy się z zielonogórskim autorem książek i wierszy dla dzieci Panem Markiem Wnukowskim. Dowiedzieliśmy się skąd czerpie inspirację do swoich dzieł, dlaczego piszę dla dzieci i ile czasu poświęca na pisanie. Pan Marek otrzymał od nas ilustracje wykonane na podstawie jego opowiadania pt. "Mistrzostwa lasu w piłce nożnej". To było bardzo ciekawe spotkanie, które na długo zagości w naszej pamięci.

klasa I c

Uwaga !

Przypominamy, że w bibliotece – do połowy czerwca przyszłego roku – odbywa się konkurs na dokończenie opowiadania o księżniczce, która nie wiedziała, że jest księżniczką. Wprowadzenie do opowieści umieszczona jest na stronie biblioteki. Na razie mamy jedną próbę wyobraźni. Spróbujcie swoich sił w pisaniu książki. Czekają ciekawe nagrody.

Zapraszamy !

Dla klas IV –V

Drogi czytelniku jeżeli prawidłowo rozwiążesz łamigłówki z j. angielskiego zgłoś się do

nauczyciela j. angielskiego a dostaniesz + z aktywności.

REBUS ZAGADKA

Which room has no door, no windows, no floor, and no roof ?


Christmas NiGHTS into Dreams

Christmas NiGHTS into dreams to gra wydana w okresie świątecznym 1996 roku na konsolę Sega Saturn przez firmę która stworzyła konsolę,

Segę. Została Stworzona przez Sonic Team, jedno ze studiów tworzących gry dla Segi, które stworzyło także Jeża Sonica, maskotkę Segi. Christmas NiGHTS była reklamowana jako wersja próbna gry

NiGHTS into Dreams z świątecznym motywem zawierała jeden poziom w dwóch wariantach: zimowym i normalnym, a także walkę z bossem.

Gra była dodawana za darmo: w Japonii do nowych konsol, a w Ameryce i w Europie do niektórych gier. W grze wybierało się postać:

dziewczynkę Claris lub chłopca Elliota. Fabuła dzieje się po wydarzeniach z NiGHTS into Dreams i opowiada o tym, jak w okresie świątecznym miasto jest dekorowane. Claris i Elliot

zachwycają się dekoracjami, kiedy zauważają że na sczycie wieży w środku miasta, udekorowanej na wielką choinkę, nie ma gwiazdy. Bohaterowie postanawiają znowu przejść do

krainy snów, Nightopi, odnaleźć NiGHTS i znaleźć choinkową gwiazkę. Kiedy pokonują ostatniego przeciwnika, NiGHTS znajduje mieniącą się 7 kolorami gwiazdę na choinkę. Niestety

cała przygoda okazała się snem, oczywiście. Claris wywraca się na lodzie, a Elliot pomaga jej wstać. Na koniec narrator życzy graczowi wesołych świąt. NiGHTS to błaznopodobna postać,

która niema płci, ponieważ założenie jest takie, że to gracz sam wybrał dla "niej" płeć. Będę do tej postaci odnosić się w rodzaju żeńsko-osobowym, bo słowo postać w języku polskim jest w rodzaju żeńskim. Sama gra ma gameplay taki jak w NiGHTS into Dreams. Gra jest miksem

platformówki 3D i latania w 2D z grafiką 3D. Rozpoczynamy jako wybrana postać w poziomie, wtedy podlatują do nas różne złe istoty zabierające nam Ideye oprócz czerwonej, reprezentującą

odwagę. Głównym zadaniem jest zebranie 20 niebieskich kulek i doniesieniu ich do kapsuł w których są schowane Ideye. Możemy poruszać się dowolnie po poziomie, ale będzie nas gonić zegar który nas z niego zabierze, jerzeli nas złapie. Jeżeli podejdzie się do ołtarzyka pośrodku poziomu, to nasza postać połączy się z NiGHTS, i będziemy mogli nią sterować. Jako NiGHTS można latać, zbierając niebieskie kule, przelatując przez pierścienie dające nam punkty i robić

różne triki. Kiedy się przetransformujemy w NiGHTS pojawi się licznik czasu i jak doliczy on do zera, zmienimy się spowrotem w człowieka. Jednak kiedy przeleci się całą trasę, to czas się odnawia i trasa się zmienia. Można jednak spróbować skończyć poziom jako człowiek. Gra,

mimo iż z pozoru zwiera tylko jeden poziom, to posiada też całą masę dodatków. Gra posiada zegar oparty na zegarze systemowym, co odznacza się różnymi trybami gry:

-NiGHTS: Limited Edition: Tryb włącza się kiedy gra się w grę poza okresem zimowym, wygląda jak normalna gra NiGHTS into Dreams

-Winter NiGHTS: Tryb włącza się w Listopadzie i w Styczniu, poziom odznacza się wyglądem świątecznym, poziom pokryty jest śniegiem, Claris i Elliot noszą zimowe ubrania, gra także inna muzyka. W tym trybie zmienia się także pogoda w zależności od czasu w jakim uruchomiona jest

gra -Christmas NiGHTS: Główny tryb, można go włączyć w każdym dniu roku, poziom ma wygląd

świąteczny, Claris, Elliot i NiGHTS mają stroje w kolorach świętego mikołaja, muzyka w tle jest


zmieniona na instrumentalną wersję "Jingle Bells", jest inny boss i w napisach końcowych leci instrumentalna wersja piosenki "Dreams, Dreams"

-New Year's NiGHTS: Tryb włącza się w nowy rok. To to samo co Winter NiGHTS, ale ma inny ekran tytułowy i muzykę.

Kiedy zagra się w grę w odpowiednie dni, pojawiają się też małe bonusy w poziomie: Na święta pojawia się czasami Święty Mikołaj, W nowy rok pojawia się napis "Happy New Year!", Na

walentynki pojawią się serduszka, a 1 Kwietnia-Prima Aprilis można zagrać Realą, przeciwnikiem NiGHTS. Najciekawsza opcja to Prezenty. Kiedy ukończy się poziom można

zagrać w Memory, gdzie dopasowuje się pary obrazków. W Prezentach dostępne są: -Karaoke Mode: Kiedy się go uruchomi, to w poziome muzyka podmieniona jest na wersję

karaoke "Dreams, Dreams", z napisami do śpiewania piosenki pojawiającymi się na ekranie -Time Attack i Link Attack: W tych trybach dąży się do jak najszybszego czasu lub jak

największego wyniku w poziomie. To jedyne tryby w których jako NiGHTS nie ma ograniczenia czasowego

-Music Player: Jak sama nazwa mówi, w tym trybie można słuchać muzyki, ale można ją też lekko poedytować

-Większość prezentów to różne artworki postaci, zdjęcia i zapowiedzi NiGHTS into Dreams

-Jeżeli zagrało się raz jako Reala, to odblokowuje się możliwość gry nim w prezentach

-Sonic The Hedgehog into Dreams: W tej minigrze przejmuje się kontrolę nad maskotką Segi, Jeżem Soniciem. Cel jest taki sam, jak

normalnie, czyli zbieranie niebieskich kulek i odnoszenie ich do kapsuł zawierających Ideye. Sonic nie umie latać, tylko skakać i biegać. Gameplay to w dużej mierze to samo, co granie jako Elliot lub Claris, ale nie goni nas zegar, więc możemy wpełni eksplorować poziom. Jest inny boss, Dr. Eggman, w którym gra remix muzyki finalnego bossa z Sonic CD.

Tymek Walczak, kl. VII a


przygotowali: Alex F. i Oliwier B. z kl. VII a

Do zobaczenia w następnym numerze Do zobaczenia w następnym numerze Do zobaczenia w następnym numerze Do zobaczenia w następnym numerze

RedakcRedakcRedakcRedakcja:ja:ja:ja: Anastazja Zuba VIIIa, Anna Dziadura VIIIa, Tymek

Walczak VII a, Natalia Znamirowska VIII c, Paulina Znamirowska IVa.

Koordynator:Koordynator:Koordynator:Koordynator: Agnieszka Znamirowska, Anna Pilarek.

Przekazujcie swoje pomysły oraz piszcie pod adres: [email protected]

GAZETĘ MOŻNA RÓWNIEŻ PRZECZYTAĆ NA STRONIE INTERNETOWEJ NASZEJ SZKOŁY W ZAKŁADCE GAZETKA SZKOLNA.

Szkoła Podstawowa nr 8 im. Jana Brzechwy w Zielonej Górze · listopad – grudzień 2 /2019...

Documents

Transcript of Szkoła Podstawowa nr 8 im. Jana Brzechwy w Zielonej Górze · listopad – grudzień 2 /2019...