Sylabus - Chemia fizyczna
Transcript of Sylabus - Chemia fizyczna
Strona 1 z 9
Sylabus - Chemia fizyczna
1. Metryczka
Nazwa Wydziału: Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny
Laboratoryjnej
Program kształcenia: Farmacja, jednolite studia magisterskie, profil praktyczny,
studia stacjonarne i niestacjonarne
Rok akademicki: 2017/2018
Nazwa modułu/przedmiotu: Chemia fizyczna
Kod przedmiotu: 34636
Jednostka prowadząca kształcenie: Zakład Chemii Fizycznej
Kierownik jednostki: Dr hab. Dariusz Pisklak
Rok studiów: II
Semestr studiów: zimowy
Typ modułu/przedmiotu: podstawowy
Osoby prowadzące: Prof. dr hab. n. farm. Iwona Wawer,
dr n. chem. Tomasz Gubica,
mgr farm. Jakub Harwacki,
dr n. farm. Katarzyna Paradowska,
dr n. farm. Dariusz Maciej Pisklak,
mgr farm. Joanna Sajkowska-Kozielewicz,
mgr farm. Paweł Siudem
dr n. farm. Łukasz Szeleszczuk,
dr n. chem. Katarzyna Zawada,
dr n. farm. Agnieszka Zielińska.
Erasmus TAK/NIE: NIE
Osoba odpowiedzialna za sylabus: Dr n. chem. Katarzyna Zawada
Liczba punktów ECTS: 7
2. Cele kształcenia
Strona 2 z 9
1. Umiejętne posługiwanie się pojęciami z zakresu podstawowych działów chemii fizycznej oraz
wyjaśnianie podstaw wielu zjawisk i procesów zachodzących w przyrodzie.
2. Samodzielne posługiwanie się metodami pomiarowymi do wyznaczania wielkości fizykochemicznych
(np. stałej równowagi reakcji, lepkości, stałej szybkości reakcji, stopnia dysocjacji, skręcalności
właściwej).
3. Przedstawianie wyników badań eksperymentalnych i wyciąganie wniosków dotyczących wielkości i
praw fizykochemicznych na postawie przeprowadzonych eksperymentów.
4. Samodzielne rozwiązywanie podstawowych problemów rachunkowych z chemii fizycznej w zakresie:
przemian gazowych, termodynamiki (w tym termochemii), równowag fazowych, równowag
chemicznych i kinetyki chemicznej.
3. Wymagania wstępne
Zaliczone następujące przedmioty: (a) matematyka; (b) statystyka; (c) biofizyka i (d) chemia ogólna i
nieorganiczna.
4. Przedmiotowe efekty kształcenia
Lista efektów kształcenia
Symbol przedmiotowego efektu kształcenia
Treść przedmiotowego efektu kształcenia Odniesienie do efektu kierunkowego (numer)
W1
Zna mechanizmy tworzenia i rodzaje wiązań
chemicznych (w zakresie chemii teoretycznej) oraz
mechanizmy oddziaływań międzycząsteczkowych w
różnych stanach skupienia materii (w zakresie równowag
fazowych, zjawisk powierzchniowych).
B.W6
W2 Zna rodzaje i właściwości roztworów. B.W7
W3 Definiuje i objaśnia procesy utleniania i redukcji. B.W8
W4
Zna klasyfikację instrumentalnych technik analitycznych,
objaśnia podstawy teoretyczne i metodyczne technik
spektroskopowych, elektrochemicznych,
chromatograficznych i spektroskopii mas oraz tłumaczy
zasady funkcjonowania aparatów stosowanych w tych
technikach ze szczególnym uwzględnieniem
spektroskopii molekularnej (NMR, EPR, IR, R, UV-vis).
B.W13
W5
Zna podstawy mechaniki kwantowej, termodynamiki (z
uwzględnieniem statyki chemicznej) i kinetyki chemicznej
poparte aparatem matematycznym.
B.W15
Strona 3 z 9
W6
Zna mechanizmy katalizy, fizykochemię układów
wielofazowych i zjawisk powierzchniowych oraz podstawy
elektrochemii poparte aparatem matematycznym.
B.W16
W7
Zna metody testowania hipotez statystycznych oraz
znaczenie korelacji i regresji; za pomocą korelacji i
regresji potrafi określić charakter zależności pomiędzy
wyznaczanymi wielkościami fizykochemicznymi.
B.W25
W8
Zna podstawy technik informatycznych oraz zasady pracy
z edytorami tekstu, arkuszami kalkulacyjnymi i
programami graficznymi do obróbki danych
eksperymentalnych i danych z obliczeń teoretycznych.
B.W26
W9 Tworzy bazy danych oraz korzysta z internetowych baz
danych. B.W27
U1
Mierzy lub wyznacza wielkości fizykochemiczne oraz
opisuje i analizuje właściwości i procesy fizykochemiczne
stanowiące podstawę farmakokinetyki.
B.U9
U2 Dokonuje opisu matematycznego procesów
zachodzących w przyrodzie w zakresie chemii fizycznej. B.U11
U3 Wykorzystuje metody i modele matematyczne w
opracowaniu i interpretacji wyników analiz i pomiarów. B.U12
U4
Wykorzystuje metody matematyczne w opracowaniu i
interpretacji wyników analiz i pomiarów w zakresie chemii
fizycznej.
B.U13
U5
Obsługuje komputer w zakresie edycji tekstu, grafiki,
analizy statystycznej, gromadzenia i wyszukiwania
danych oraz przygotowania prezentacji w zakresie chemii
fizycznej.
B.U15
U6
Wykorzystuje technologie informacyjne do wyszukiwania
potrzebnych informacji oraz do samodzielnego i
twórczego rozwiązywania problemów w zakresie chemii
fizycznej.
B.U17
K1
Posiada nawyk korzystania z technologii informacyjnych
do wyszukiwania i selekcjonowania informacji w zakresie
chemii fizycznej.
B.K1
K2 Wyciąga i formułuje wnioski z własnych pomiarów i B.K2
Strona 4 z 9
obserwacji w zakresie chemii fizycznej.
K3 Posiada umiejętność pracy zespołowej podczas pracy w
laboratorium. B.K3
5. Formy prowadzonych zajęć
Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób
w grupie
Wykład 30 1,00 1
Seminarium 15 8,10 20
Ćwiczenia 60 32,40 5
6. Tematy zajęć i treści kształcenia
W1-Wykład 1- Układ, równanie stanu, I zasada termodynamiki, definicja energii wewnętrznej i entalpii.
Termochemia: ciepło molowe, ciepło reakcji, prawa Kirchoffa i Hessa - W1, W5.
W2-Wykład 2- II zasada termodynamiki, definicja entropii. Zmiana entropii i entalpii w procesie
odwracalnym i nieodwracalnym. Energia swobodna i entalpia swobodna, związki między funkcjami U, H, G,
F i S, kryteria samorzutności procesów - W5.
W3-Wykład 3- Termodynamika procesów nieodwracalnych (termodynamika równowagowa,
nierównowagowa: liniowa i nieliniowa; struktury dyssypatywne, kryteria samoorganizacji a powstanie życia)
- W5.
W4-Wykład 4- Powinowactwo chemiczne, równanie Gibbsa-Helmholtza. Potencjał chemiczny, reguła faz,
równanie Clausiusa-Clapeyrona, ciepła przemiany fazowej, diagramy fazowe - W1, W6.
W5-Wykład 5- Statyka. Stałe równowagi, prawo działania mas, metody wyznaczania stałej równowagi.
Reguła przekory. Izobara oraz izochora van't Hoffa. Równowagi Donnana - W1, W5
W6-Wykład 6- Chwilowa i średnia szybkość reakcji chemicznej. Równania reakcji I, II, III oraz ułamkowego i
zerowego rzędu. Stale szybkości. Czasy połówkowe. Metody wyznaczania rzędu reakcji i stałych
szybkości. Reakcje równolegle i następcze. Reakcje odwracalne - W5.
W7-Wykład 7- Wpływ temperatury na szybkość reakcji. Równanie Arrheniusa. Teoria zderzeń aktywnych i
kompleksu aktywnego. Energia aktywacji i metody jej wyznaczania. Reakcje z udziałem katalizatorów.
Kataliza: dodatnia i ujemna, homogeniczna, heterofazowa, autokataliza. Kinetyka reakcji enzymatycznych,
równanie Michaelisa-Menten - W1, W5, W6.
W8-Wykład 8- Prawo Daltona, prawo Henry'ego. Roztwór cieczy w cieczy o nieograniczonej
rozpuszczalności. Prawa Raoulta, homozeotropia dodatnia i ujemna. Układy ciekłe z ograniczoną
mieszalnością. Wpływ temperatury na mieszalność. Heterozeotropia dodatnia i ujemna. Ciecze
niemieszające się - W1, W2, W6.
W9-Wykład 9- Roztwory ciał stałych w cieczach. Obniżenie prężności pary nad roztworem. Podwyższenie
Strona 5 z 9
temperatury wrzenia, obniżenie temperatury krzepnięcia. Dwuskładnikowe układy z ograniczoną
mieszalnością i całkowitą niemieszalnością. Układy trójskładnikowe ciekłe, trójkąt Gibbsa. Prawo podziału
Nernsta - W1, W2, W6.
W10-Wykład 10- Elektrochemia. Oddziaływanie jon-rozpuszczalnik, jon-jon, dyfuzja, ruchliwość jonów,
przewodnictwo w roztworach, podwójna warstwa elektryczna, rodzaje półogniw, ogniwa, siła
elektromotoryczna i jej pomiar, elektroliza, zjawiska elektrokinetyczne (elektroforeza, elektroosmoza)- W1,
W2, W3, W4.
W11-Wykład 11- Zjawiska na granicy faz. Lepkość, napięcie powierzchniowe, adsorpcja fizyczna i
chemiczna. Rodzaje koloidów, własności optyczne, kinetyczne i elektryczne koloidów, koagulacja. Układy
dyspersyjne: emulsje, żele, zawiesiny, mikrocząstki, liposomy - W1, W2, W6.
W12-Wykład 12- Spektroskopia molekularna. Polaryzowalność i momenty dipolowe molekuł, rotacje i
oscylacje. Widma absorpcyjne w podczerwieni i widma Ramana. Widma elektronowe, absorpcyjne UV-vis.
Luminescencja, fluorescencja, fosforescencja. Fotochemia: Prawo Grotthusa-Drapera. Wydajność
kwantowa reakcji fotochemicznej. Przykłady reakcji fotochemicznych - W4.
W13-Wykład 13- Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego. Przesunięcie chemiczne i stała
sprzężenia spinowo-spinowego. Widma 1H, 13C, 15N, 31P NMR, identyfikacja związków biologicznie
czynnych i leków. NMR in vivo, tomografia magnetyczno-rezonansowa - W4.
W14-Wykład 14- Spektroskopia elektronowego rezonansu paramagnetycznego. Współczynnik
rozszczepienia spektroskopowego i stała sprzężenia spinowo-spinowego. Widma EPR prostych rodników
organicznych, rodniki tlenowe i ich rola. Wolne rodniki w organizmach, atmosferze oraz w materiałach
medycznych i żywności sterylizowanej radiacyjnie. Znaczniki spinowe, pułapki spinowe - W4.
W15-Wykład 15- Modelowanie molekularne. Budowa przestrzenna molekuł: długości wiązań, kąty
walencyjne, kąty torsyjne. Oddziaływania wewnątrz- i międzymolekularne. Konfiguracja, konformacja.
Kryteria optymalizacji geometrii. Podstawy mechaniki molekularnej. Zastosowanie metod komputerowych w
projektowaniu leków - W5.
S1-Seminarium 1- Pierwsza zasada termodynamiki - W5, U1, U2.
S2-Seminarium 2- Termochemia - W5, U1, U2.
S3-Seminarium 3- Adiabatyczne przemiany gazu doskonałego - W5, U1, U2.
S4-Seminarium 4- Druga zasada termodynamiki - W5, U1, U2.
S5-Seminarium 5- Inne funkcje termodynamiczne - W5, U1, U2.
S6-Seminarium 6- Inne funkcje termodynamiczne c.d. - W5, U1, U2.
S7-Seminarium 7- Roztwory i równowagi fazowe - W1, W2, W6, U1, U2.
S8-Seminarium 8- Równowagi chemiczne - W5, U1, U2.
Strona 6 z 9
S9-Seminarium 9- Kinetyka chemiczna - W5, W6, U1, U2.
C1-Ćwiczenie 1- Badanie równowagi reakcji metodą spektrofotometryczną - W1, W2, W4, W7, W8, U1, U2,
U3, U4, U5, K2, K3.
C2-Ćwiczenie 2- Wyznaczanie współczynnika podziału kwasu organicznego - W1, W2, W6, W7, W8, U1,
U2, U3, U4, U5, K2, K3.
C3-Ćwiczenie 3- Badanie równowagi ciecz-para w układzie dwuskładnikowym - W1, W2, W6, U1, U2, U3,
U4, U5, K2, K3.
C4-Ćwiczenie 4- Wyznaczenie krzywej binoidalnej w układzie trójskładnikowym - W1, W6, U1, U2, U3, U4,
U5, K2, K3
C5-Ćwiczenie 5- Wyznaczenie wartości funkcji termodynamicznych reakcji elektrodowej. Wyznaczanie
wartości stopnia dysocjacji kwasu metodą potencjometryczną - W2, W3, W4, W5, W7, W8, U1, U2, U3, U4,
U5, K2, K3.
C6-Ćwiczenie 6- Wyznaczanie stałej dysocjacji słabego kwasu metodą konduktometryczną - W2, W4, W8,
U1, U2, U3, U4, U5, K2, K3.
C7-Ćwiczenie 7- Wyznaczanie molowego ciepła rozpuszczania kwasu w wodzie - W1, W2, W5, W8, U1,
U2, U3, U4, U5, U6, K2, K3.
C8-Ćwiczenie 8- Kinetyka reakcji pierwszego rzędu: badanie kinetyki reakcji rozkładu nadtlenku wodoru w
roztworach wodnych katalizowanych jonami Fe3+ - W2, W3, W5, W6, W7, W8, U1, U2, U3, U4, U5, K2, K3.
C9-Ćwiczenie 9- Kinetyka reakcji odwracalnych. Pomiar polarymetryczny kinetyki mutarotacji D-glukozy -
W2, W4, W5, W8, U1, U2, U3, U4, U5, K2, K3.
C10-Ćwiczenie 10- Wyznaczanie izotermy adsorpcji w układzie węgiel aktywny-wodny roztwór kwasu - W1,
W2, W6, W7, W8, U1, U2, U3, U4, U5, K2, K3.
C11-Ćwiczenie 11- Wyznaczanie izotermy adsorpcji Gibbsa metodą pomiaru napięcia powierzchniowego -
W2, W6, W8, U1, U2, U3, U4, U5, K2, K3.
C12-Ćwiczenie 12- Wyznaczanie punktu izoelektrycznego wodnego roztworu koloidu metodą pomiaru
lepkości - W2, W4, W7, U1, U2, U3, U4, U5, K2, K3.
C13-Ćwiczenie 13- Interpretacja widm 1D i 2D 1H i 13C NMR wysokiej rozdzielczości - W2, W4, W9, U1,
U2, U3, U4, U5, U6, K1, K2, K3.
C14-Ćwiczenie 14- Teoretyczny opis cząsteczek, obliczenia wybranych właściwości fizykochemicznych, w
tym parametrów geometrycznych i energetycznych - W2, W5, W8, W9, U1, U2, U3, U4, U5, U6, K1, K2,
K3.
7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia
Symbol przedmiotowego
efektu kształcenia
Symbole form prowadzonych zajęć
Sposoby weryfikacji efektu kształcenia
Kryterium zaliczenia
Strona 7 z 9
W1, W2, W3, W5, W6,
W, S, C Egzamin, kolokwium, kartkówka, raport z ćwiczeń
Kryterium zaliczenia egzaminu podane jest poniżej w pkt. 8. „Kryteria oceniania”. Kryterium zaliczenia kolokwiów jest uzyskanie łącznie (z 3 kolokwiów) minimum 52 punktów z 95 możliwych. Kryterium zaliczenia kartkówki jest uzyskanie minimum 2 punktów z 5 możliwych. Kryterium zaliczenia raportu z ćwiczeń jest jego zgodność z wytycznymi zawartymi w instrukcji do ćwiczenia, oceniana przez prowadzącego zajęcia.
W4 W, C Egzamin, kartkówka, raport z ćwiczeń
Kryterium zaliczenia egzaminu podane jest poniżej w pkt. 8. „Kryteria oceniania”. Kryterium zaliczenia kartkówki jest uzyskanie minimum 2 punktów z 5 możliwych. Kryterium zaliczenia raportu z ćwiczeń jest jego zgodność z wytycznymi zawartymi w instrukcji do ćwiczenia, oceniana przez prowadzącego zajęcia.
W7, W8, W9 C Raport z ćwiczeń
Kryterium zaliczenia raportu z ćwiczeń jest jego zgodność z wytycznymi zawartymi w instrukcji do ćwiczenia, oceniana przez prowadzącego zajęcia.
U1, U2 S, C Kolokwium, kartkówka, raport z ćwiczeń
Kryterium zaliczenia kolokwiów jest uzyskanie łącznie (z 3 kolokwiów) minimum 52 punktów z 95 możliwych. Kryterium zaliczenia kartkówki jest uzyskanie minimum 2 punktów z 5 możliwych. Kryterium zaliczenia raportu z ćwiczeń jest jego zgodność z wytycznymi zawartymi w instrukcji do ćwiczenia, oceniana przez prowadzącego zajęcia.
U3, U4, U5, U6, K1, K2, K3
C Raport z ćwiczeń
Kryterium zaliczenia raportu z ćwiczeń jest jego zgodność z wytycznymi zawartymi w instrukcji do ćwiczenia, oceniana przez prowadzącego zajęcia.
8. Kryteria oceniania
Forma zaliczenia przedmiotu: Egzamin z pytaniami testowymi i otwartymi. Student dopuszczony jest do egzaminu
po otrzymaniu zaliczenia seminariów i ćwiczeń.
ocena kryteria
2,0 (ndst) Ocenę negatywną wystawia się w przypadku niezaliczenia egzaminu (poniżej 60% sumy punktów).
Strona 8 z 9
3,0 (dost)
Student uzyskuje ocenę pozytywną w przypadku uzyskania co najmniej 60% sumy punktów z egzaminu. Ocena końcowa wystawiana jest na podstawie średniej ważonej ocen uzyskanych z egzaminu (50%) oraz seminariów i ćwiczeń (po 25%).
3,5 (ddb)
4,0 (db)
4,5 (pdb)
5,0 (bdb)
9. Literatura
Literatura obowiązkowa:
1. T.W. Hermann (red.), Chemia fizyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2007.
2. T. Gubica (red.), Ćwiczenia laboratoryjne z chemii fizycznej, Skrypt dla studentów Farmacji i Analityki
Medycznej, Oficyna Wydawnicza WUM 2015.
3. S. Warycha, K. Zawada, Ćwiczenia rachunkowe z chemii fizycznej, Skrypt dla studentów Farmacji,
Oficyna Wydawnicza WUM 2011.
Literatura uzupełniająca:
1. P.W. Atkins, Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN 2003.
2. P.W. Atkins, Podstawy chemii fizycznej, Wydawnictwo Naukowe PWN 2009.
3. K. Pigoń, Z. Ruziewicz, Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN 2009.
4. L. Komorowski, A. Olszowski (red.), Chemia fizyczna. Laboratorium fizykochemiczne, Wydawnictwo
Naukowe PWN 2013.
5. R.M. Silverstein, F.X. Webster, D.J. Kiemle, Spektroskopowe metody identyfikacji związków
organicznych, Wydawnictwo Naukowe PWN 2012.
6. Z. Kęcki, Podstawy spektroskopii molekularnej, Wydawnictwo Naukowe PWN 1992.
10. Kalkulacja punktów ECTS
Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
Wykład 30 1,00
Seminarium 15 0,50
Ćwiczenia 60 2,00
Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy):
Przygotowanie studenta do zajęć 55 1,83
Przygotowanie studenta do zaliczeń 50 1,67
Strona 9 z 9
Razem 210 7
11. Informacje dodatkowe
Dane kontaktowe osoby odpowiedzialnej za dydaktykę: Dr n. chem. Katarzyna Zawada e-mail: [email protected] tel. 22 57 20 950 Dane kontaktowe Kierownika Koła Naukowego „Free radical” przy Zakładzie Chemii Fizycznej: Dr n. farm. Katarzyna Paradowska e-mail: [email protected] tel. 22 57 20 950 Zajęcia odbywają się w laboratorium Zakładu Chemii Fizycznej (dot. ćwiczeń) oraz w salach seminaryjnych Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej (dot. wykładów i seminariów). Adres: ul. Banacha 1; 02-097 Warszawa. Student ma obowiązek zakładać własny fartuch ochronny (z długimi rękawami, zapinany z przodu, najlepiej bawełniany) podczas wykonywania ćwiczeń. Link do strony internetowej Zakładu Chemii Fizycznej: http://chemiafizyczna.wum.edu.pl/.
Podpis Kierownika Jednostki
Podpis osoby odpowiedzialnej za sylabus