STRATEGIA DZIAŁAŃ WYCHOWAWCZYCH,

ZAPOBIEGAWCZYCH ORAZ INTERWENCYJNYCH

MŁODZIEŻOWEGO OŚRODKA WYCHOWAWCZEGO W

PODGŁĘBOKIEM

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

2. Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

3. Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu

alkoholizmowi.

4. Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich.

5. Ustawa z dnia 6 IV 1990 o Policji.

6. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2003 r. w

sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród

dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.

7. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 5 czerwca 2001 r. w

sprawie szczegółowych warunków i sposobu użycia środków przymusu

bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych,

schroniskach dla nieletnich, placówkach opiekuńczo-wychowawczych i ośrodkach

szkolno-wychowawczych ( Dz. U. Nr 67, poz. 680).

8. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lipca 2004 r. w

sprawie szczegółowych zasad kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i

pobytu w młodzieżowym ośrodku wychowawczym oraz młodzieżowym ośrodku

socjoterapii.

9. Procedury postępowania nauczycieli i metody współpracy szkół z policją w sytuacjach

zagrożenia dzieci młodzieży przestępczością i demoralizacją, w szczególności

narkomanią, alkoholizmem i prostytucją.

10. Zarządzenie Nr 15/97 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 VI 1997 r. w sprawie

form i metod działań policji w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji i

przestępczości nieletnich.

11. Krajowy Program Zapobiegania Niedostosowaniu Społecznemu i Przestępczości

wśród Dzieci i Młodzieży. Przyjęty przez Radę Ministrów 13 stycznia 2004 r.

Strategia obejmuje:

1. Diagnozę niedostosowania społecznego.

2. Mapę ryzyka – zagrożeń zawierającą:

1. analizę problemu: przyczyny, symptomy, okoliczności, okresy nasilania się

zjawiska, potencjalnych uczestników,

2. działania wychowawcze podejmowane w celu eliminowania potencjalnego

zagrożenia oraz minimalizowania rozmiarów zjawiska,

3. działania interwencyjne – doraźnego reagowania,

4. procedury formalne.

ZAGROŻENIA:

1. PRZEMOC FIZYCZNA

2. PRZEMOC PSYCHICZNA

3. PRZEMOC SEKSUALNA

4. SAMOOKALECZENIA

5. UZALEŻNIENIA

6. UCIECZKI

7. KRADZIEŻE

8. BUNT

OBJAWY NIEDOSTOSOWANIA SPOŁECZNEGO

Niedostosowanie społeczne objawia się nieprzestrzeganiem przez dzieci i młodzież

podstawowych norm i zasad postępowania w postaci trudności wychowawczych w rodzinie,

szkole, środowisku. Jest to uogólniona postawa, którą cechuje negacja autorytetów i

społecznie aprobowanych wartości. Osoby niedostosowane społecznie przeżywają najczęściej

negatywne uczucia, tj. strach, gniew, lęk, zazdrość. Skutkuje to w konsekwencji trudnościami

w nawiązywaniu poprawnych kontaktów z innymi.

W praktyce resocjalizacyjnej u osób niedostosowanych społecznie wczesne objawy to

niepowodzenia szkolne, wagary, ucieczki, kradzieże, uleganie nałogom, zachowania

neurotyczno - lękowe (fobie), objawy histeryczne.

Inny podział symptomów niedostosowania społecznego obejmuje:

1.

1. Zachowania demonstracyjno- wrogie ( gwałtowne reakcje nieadekwatne do

bodźców, agresję werbalną i niewerbalną, bójki).

2. Zachowania zahamowane( stany depresyjne, zamkniecie w sobie, brak

kontaktu z otoczeniem, ucieczka w chorobę).

3. Zachowania niekonsekwentne ( działania pod wpływem impulsów, reakcje

spontaniczne, natychmiastowe, bez przemyślenia, kłopoty w nauce, nadmierna

pobudliwość).

4. Zachowania aspołeczne ( egoizm, konfabulacja, kłamstwa, bezpodstawne

oskarżenia, impulsywność, agresywność, brak poczucia obowiązku,

dezorganizacja zorganizowanych zajęć, przejawianie tendencji sadystycznych).

Środowiska rodzinne osób niedostosowanych społecznie, wychowanek ośrodka

wychowawczego, to najczęściej rodziny patologiczne, które cechuje kryminogenność,

alkoholizm, narkomania, choroby psychiczne lub niewydolność wychowawcza. Wzorce

środowiskowe nabyte drogą modelowania i treningu społecznego, nawyki przyzwyczajenia

przyswojone w patologicznym środowisku automatycznie się utrwalają, gdyż wychowanki

stale przebywają w swoim towarzystwie ( o podobnych wzorcach zachowania).

Osoby z niedostatecznym poziomem społecznego przystosowania muszą nauczyć się

radzić sobie z własnymi problemami, żeby stopniowo podążyć do osiągnięcia umiejętności

normalnego życia zgodnie z obowiązującymi normami.

I. PRZEMOC FIZYCZNA

Przyczyny:

- doświadczenia wyniesione z domu i środowiska rówieśniczego,

- zaimponowanie rówieśnikom,

- podporządkowanie sobie słabszych,

- potrzeba dominacji,

- rozładowanie napięć, emocji,

- konflikty.

Symptomy:

- widoczne uszkodzenia ciała ( siniaki, malinki),

- zamknięcie się w sobie,

- unikanie kontaktu z dorosłymi,

- ucieczki,

- zastraszenie, nieufność,

- identyfikowanie się ze sprawcą,

- poczucie winy,

- usprawiedliwianie sprawcy.

Okoliczności:

- brak bezpośredniego dozoru i niedostateczna kontrola,

- grupowe przebywanie wychowanek w jednym miejscu ( toalety, szatnia w szkole),

- klasa/ grupa podczas nieobecności nauczyciela/wychowawcy,

- przejście ze szkoły do internatu ( i odwrotnie).

- manipulacja, plotki.

Okresy nasilania się zjawiska:

- początek roku szkolnego,

- okresy przed wyjazdami i po powrotach z przepustek i wyjazdów okolicznościowych,

- przybycie nowej wychowanki,

- karne przeniesienie,

- otrzymanie oceny szczególnie nagannej,

- długotrwałe konflikty.

Potencjalni uczestnicy:

- osoby karnie przeniesione z innych ośrodków,

- nowoprzybyłe wychowanki,

- wychowanki słabsze, podporządkowane oraz wychowanki dominujące,

- osoby wyróżniające się w nauce,

- osoby z wzorowym zachowaniem,

- strony konfliktów.

Działania wychowawcze:

- wzmożona kontrola wychowawcza,

- organizowanie specjalistycznych zajęć,

- nagradzanie pozytywnych zachowań,

- udział w terapiach,

- rozwiązywanie konfliktów

Działania interwencyjne - doraźnego reagowania:

- odizolowanie sprawcy od ofiary,

- udzielenie pomocy medycznej,

- podejmowanie działań wyjaśniających

- przesłuchiwanie wszystkich wychowanek,

- włączenie do w/w działań psychologa i pedagoga,

- zapewnienie bezpieczeństwa wychowankom ( klasy/grupy),

- powiadomienie dyrekcji,

- wezwanie policji,

- sporządzanie notatki z zajścia,

- zebranie Zespołu ds. Okresowej Oceny Sytuacji Wychowanki w celu ustalenia

dalszych działań,

- powiadomienie rodziców, sądu ( prośba o zmianę ośrodka).

II. PRZEMOC PSYCHICZNA

Przyczyny:

- niska samoocena,

- brak umiejętności odreagowania napięć emocjonalnych,

- brak pozytywnego wzorca wychowawczego,

- zaburzenia psychiczne,

- jakakolwiek inność.

Ofiara

- uległość, brak umiejętności asertywnych,

- brak umiejętności społecznych (nie potrafi określić, czego chce, nie potrafi określić

swoich uczuć)

Agresor

- trudności szkolne,

- wysoka samoocena,

- chęć dominacji nad wszystkim i poczucie przewagi,

- brak systemu wartości

- mikro uszkodzenia mózgu,

- osiągnięcie satysfakcji ( uczucie radości),

- uzależnienie,

Symptomy:

Ofiara

- izolacja, zamknięcie, wycofanie się, unikanie grupy,

- bierność,

- podporządkowanie się ( brak własnego zdania),

- oddawanie własnych rzeczy, przedmiotów,

- branie odpowiedzialności za innych ( przyjmowanie bez słowa kar),

- płacz, gniew, moczenie nocne,

- samookaleczenie,

Agresor

- wysoka pozycja w grupie,

- pewność siebie (brak samokrytycyzmu),

- jawne prezentowanie swoich postaw, chęci,

- manipulowanie osobami (wymuszanie na innych),

- agresja słowna wobec osób dorosłych i koleżanek,

- brak papierosów, środków czystości, odzieży, dóbr materialnych.

Okoliczności:

Ofiara

- w czasie zainteresowania się ta osobą

- na życzenie sprawcy,

- kiedy jest brak środków ekonomicznych,

Agresor

- w momencie, gdy ma braki w jakiejkolwiek sferze, np. brak listu z domu,

- kiedy jest brak środków ekonomicznych,

- kiedy chce zaspokoić swoje potrzeby

Okresy nasilania:

ofiara/ agresor

- powroty z wszelkich przepustek, wakacji, urlopów,

- wyłonienie lidera, agresora,

- ustalanie hierarchii,

- kształtowanie się grupy.

P$otencjalny uczestnik:

- nowa wychowanka,

- wychowanka pasywna,

- wychowanka z silnym poczuciem własnej wartości.

Działania wychowawcze:

- podnoszenie samooceny ofiar,

- działania kontrolne, zapobieganie wykorzystywaniu siebie nawzajem,

- przepływ informacji,

- ćwiczenia asertywności i umiejętności rozładowania napięć,

- ćwiczenia umiejętności społecznych ( mówienie, rozpoznawanie własnych uczuć,

potrzeb ),

- demokratyczny podział obowiązków,

- uczenie rozwiązywania konfliktów w sposób akceptowany społecznie,

- osłabienie cech przywódcy.

Działania interwencyjne – doraźnego reagowania:

- obserwacja sytuacji w grupie,

- szczególna analiza problemów,

- konsultacje z psychologiem i pedagogiem,

- skierowanie na badania specjalistyczne.

- zebranie Zespołu ds. Okresowej Oceny Sytuacji Wychowanki w celu ustalenia

dalszych działań.

III. PRZEMOC SEKSUALNA

Przyczyny:

- rozbudzenie seksualne w czasie dojrzewania i zmiany hormonalne organizmu,

- brak partnera,

- niezaspokojone potrzeby emocjonalne i psychiczne,

- potrzeba bliskości i ciepła,

- chęć dominacji,

- chęć akceptacji,

- ciekawość, szukanie wrażeń,

- nuda, moda,

- wykorzystywanie seksualne w przeszłości.,

Symptomy:

- wycofywanie się, izolowanie.

- dotykanie genitaliów,

- zmuszanie do pokazywania genitaliów,

- prowokacyjne rozbieranie się w obecności drugiej osoby,

- całowanie, przytulanie się,

- grypsera,

- pisanie listów.

Okoliczności:

- przyjazd nowej wychowanki,

- nuda,

- sposób wymierzania kary,

- chęć podporządkowania,

- nasilone trudności w zaspokajaniu potrzeb emocjonalnych, psychicznych, seksualnych,

- pora nocna – warunki sprzyjające tego typu zachowaniom.

- izolacja,

- niezaspokojone potrzeby psychiczne, seksualne, emocjonalne.

Okresy nasilania się zjawiska:

- nasilające się trudności,

- konflikt w grupie,

- wymierzanie kary,

- brak zainteresowania.

Potencjalni uczestnicy:

- wszystkie wychowanki

Działania wychowawcze:

- obserwowanie i rozpoznanie sytuacji,

- organizować czas wolny,

- kontrolować,

- zapewnić pomoc np. psychologiczną i terapeutyczną,

- uświadomienie zjawiska przemocy seksualnej i zachowań aseksualnych,

- brak przyzwolenia na najmniejsze symptomy zachowań mających znamiona przemocy

seksualnej ze strony otoczenia,

- uczenie sposobów obrony,

Działania interwencyjne – doraźnego reagowania:

- zapewnienie bezpieczeństwa,

- rozmowy z wychowankami,

- ujawnianie sytuacji,

- zapewnić pomoc psychologiczną,

- powiadomienie dyrekcji,

- zgłoszenie sprawy do sądu, prokuratury lub na policję,

- powiadomienie rodziny.

Działania formalne:

Nadużycie seksualne nie musi wiązać się z gwałtem, często odbywa się bez fizycznej

przemocy. Wciąganie w relacje seksualną osób poniżej 15 roku życia przez dorosłego zawsze

traktowane jako nadużycie seksualne –przestępstwo, niezależnie od tego czy sprawca użył

przemocy, czy też posłużył się podstępem, przekupstwem, szantażem, uwodzeniem czy

wreszcie miał przyzwolenie – zgodę na tego typu zachowanie.

IV. SAMOOKALECZENIA

Przyczyny:

- zakochanie, zawód miłosny,

- brak kontaktu z domem,

- kłótnia z koleżanką,

- konflikt z wychowawcą, nauczycielem,

- uzależnienia,

- solidarność koleżeńska,

- chęć potwierdzenia swojej pozycji w grupie,

- manipulacja, szantaż,

- chęć rozładowania emocji,

- niskie poczucie własnej wartości.

Symptomy:

- poszukiwanie miejsc odosobnionych,

- izolacja od otoczenia,

- brak kontaktu z wychowawcą,

- specyficzny rodzaj ubioru lub ozdób.

Okoliczności:

- miejsca odosobnione /łazienka/,

- w grupie akceptującej takie zachowania,

- po spożyciu używek,

- w przypadku niezaspokojenia potrzeb.

Okresy występowania:

- przed urlopami okolicznościowymi,,

- po powrocie z przepustki / brak środka uzależniającego/,

- nierozwiązane konflikty.

Potencjalni uczestnicy:

- wychowanki z niskim poczuciem własnej wartości,

- wychowanki wywierające presję na grupę,

- wychowanki uzależnione.

Działania wychowawcze:

- wnikliwa obserwacja wychowanki i analiza jej sytuacji życiowej,

- rozmowa z wychowankami,

- nawiązywanie bliskich kontaktów z wychowankami,

- uwrażliwianie wychowanki na niebezpieczeństwo narażenia życia i zdrowia,

- konsultacja z psychologiem, psychiatrą, terapeutą.

Działania interwencyjne – doraźnego reagowania:

- pozbawienie narzędzi umożliwiających okaleczenie,

- udzielanie pierwszej pomocy,

- w poważniejszych przypadkach wizyta u lekarza, bądź wezwanie pogotowia.

Procedury formalne:

- powiadomienie wychowawcy wspierającego, wychowawcę klasy,

- powiadomienie kierownictwa placówki.

- zebranie Zespołu ds. Okresowej Oceny Sytuacji Wychowanki w celu ustalenia

dalszych działań.

V. UZALEŻNIENIA: nikotyna, alkohol, narkotyki

Przyczyny:

- moda,

- chęć zaimponowania grupie rówieśniczej,

- problemy osobiste,

- sposób na pozyskanie akceptacji,

- dostępność,

- niska samoocena,

- słabość charakteru, brak silnej woli, uległość,

- czynnik środowiskowy, genetyczny.

Symptomy

- agresja ( słowna, czynna),€

- autoagresja,

- zespół odstawienia,

- kradzieże, wymuszenia,

- nadpobudliwość ruchowa,

- wzrost napięcia emocjonalnego wewnątrz klasy/grupy

Okoliczności:

- wyjazdy na przepustki, urlopy okolicznościowe,

- odwiedziny w Ośrodku,

- ucieczki,

- wyjścia poza teren placówki,

- imprezy,

- łatwa dostępność – zakup papierosów,

- kontakt z lokalną młodzieżą,

- nielegalne wwiezienie używek, pieniędzy,

- bezkrytyczna postawa rodziny.

Okresy nasilenia zjawiska:

- około miesiąca po długotrwałych urlopach,

- sytuacje sprzyjające dostarczaniu, np. odwiedziny znajomych, powrót z ucieczki,

przepustki.

Potencjalni uczestnicy:

- zdecydowana większość wychowanek.

Działania wychowawcze:

- zajęcia wychowawcze z zakresu profilaktyki uzależnienia,

- edukacja pro zdrowotna,

- jednolitość, spójność oddziaływań wychowawczych,

- doskonalenie kadry pedagogicznej z zakresu uzależnień,

- kształcenie umiejętności pracy z osobami uzależnionymi,

- przestrzeganie regulaminu odwiedzin (kontrola osób odwiedzających wychowanki w

placówce),

- przestrzeganie zakazu palenia papierosów, spożywania alkoholu i zażywania

narkotyków,

- przepływ informacji.

Działania interwencyjne – doraźnego reagowania:

W przypadku stwierdzenia odurzenia środkami psychoaktywnymi i spożycia alkoholu:

- wyciszenie wychowanki,

- odebranie środków psychoaktywnych lub innych,

- odizolowanie od grupy,

- zapewnienie bezpieczeństwa,

- zorganizowanie dodatkowej pomocy wychowawczej,

- powiadomienie kierownictwa Ośrodka,

- udzielenie pomocy medycznej,

- powiadomienie policji,

- poinformowanie rodziców,

- zebranie Zespołu ds. Okresowej Oceny Sytuacji Wychowanki w celu ustalenia

dalszych działań.

- konsultacja specjalistyczna z zakresu uzależnień.

Procedury formalne:

- postępowanie zgodnie z regulacjami prawnymi,

ZAŁĄCZNIK NR 1: Procedury postępowania nauczycieli w sytuacjach zagrożenia dzieci i

młodzieży demoralizacją.

VI. UCIECZKI

Przyczyny:

- brak kontaktów z domem,

- trudności adaptacyjne,

- ofiara przemocy, uzależnienia,

- lęk przed odpowiedzialnością,

- trudności szkolne,

- niezaspokojone potrzeby emocjonalne,

- konflikty w grupie,

Symptomy

- unikanie kontaktu z wychowawcą, ukryte pilnowanie wychowawcy,

- odwracanie uwagi wychowawcy,

- nadmierna ruchliwość wychowanki,

- nerwowość,

- strój (kilka warstw).

Okoliczności:

- możliwość wyjścia na teren,

- okna w budynkach,

- umowy z dyżurną,

- wyjścia na spacer,

- wyjścia związane z wykonywaniem czynności porządkowych,

- wyjazdy do lekarza, pobyt w szpitalu, obozy wakacyjne.

Okresy nasilania się zjawiska:

- początek pobytu,

- poprawa pogody,

- okresy świąt i ferii,

- zespół odstawienia,

- zbyt długi pobyt w Ośrodku ( nieprzerwany).

Potencjalne uczestniczki:

- uzależnione,

- ofiara przemocy, sprawca przemocy, jednostki słabe psychicznie,

- wychowanki pozbawione kontaktu z domem.

Działania wychowawcze:

- rozmowy,

- nasilenie kontaktu z wychowanką,-

- zabezpieczenie budynku,

- terapia uzależnień,

- działania mające na celu zabezpieczenie potrzeb emocjonalnych ( kontakt z domem),

- rozładowanie napięć i konfliktów w grupie,

- wypełnienie czasu,

- pomoc psychologiczna

Działania interwencyjne – doraźnego reagowania:

- zabezpieczenie bezpieczeństwa grupy,

- poszukiwania wychowanki bez udziału koleżanek ( w budynku i poza nim),

- powiadomienie policji ( zgłoszenie telefoniczne i pisemne),

- powiadomienie dyrekcji,

- powiadomienie sądu i rodziny,

- obowiązek doprowadzenia wychowanki spoczywa na wychowawcy/nauczycielu

któremu uciekła.

Procedury formalne:

- ,,Program zapobiegania, ucieczkom, niepowrotom, nieusprawiedliwionym

nieobecnościom” – ZAŁĄCZNIK Nr 2

VII. KRADZIEŻE

Przyczyny:

- lekceważenie norm moralnych,

- przyzwolenie na kradzież wyniesione z domu,

- sposób na zaspokojenie potrzeb,

- przypodobanie się osobie znaczącej, wzorowanie się na niej,

- kreowanie siebie na lidera,

- handel wymienny ( kradzież z przeznaczeniem na handel),

- choroba

- podniesienie swojej pozycji w grupie.

Symptomy:

- zainteresowanie się obiektem,

- wyniesiony ze środowiska specyficzny sposób pozyskiwania rzeczy ( np.

pożyczanie bez oddawania),

- minimalizowanie znaczenia zagarniętej rzeczy i okoliczności kradzieży,

- nieuzasadnione posiadanie wielu rzeczy (kosmetyki, środki czystości).

Okoliczności:

- wykorzystanie nieobecności lub nieuwagi „ofiary”,

- wykorzystanie nieobecności lub nieuwagi osoby kontrolującej zachowanie,

- prowokowanie sytuacji sprzyjającej kradzieży,

- zastraszanie potencjalnej ofiary ( np. „daj...” )

- brak zabezpieczenia pokojów.

Okresy nasilania się zjawiska:

- przybycie nowej wychowanki do Ośrodka,

- przed wyjazdami, urlopami,

- po odwiedzinach rodziny,

- po powrocie z zakupów,

- finansowe problemy w domu.

Działania wychowawcze:

- ostrzeganie o możliwości kradzieży,

- propozycja pozostawienia w depozyt rzeczy wartościowych,

- reagowanie na potencjalne zagrożenie,

- wspieranie przez wychowawcę zdecydowanych reakcji na fakt kradzieży.

Działania interwencyjne:

- poszukiwanie skradzionych rzeczy i sprawcy kradzieży,

- sporządzenie raportu o okolicznościach kradzieży,

- wyciągnięcie konsekwencji,

- zadośćuczynienie ofierze.

VIII. BUNT

Przyczyny

- nuda – brak zajęcia,

- brak kontaktu z domem rodzinnym,

- niezapewnione potrzeby psychiczne,

- niezabezpieczone potrzeby bytowe,

- długotrwały konflikt z otoczeniem bez próby rozwiązania,

- uzależnienie i brak zaspokojenia głodu,

- nieumiejętne komunikowanie się z osobami dorosłymi,

- chęć zaistnienia w grupie wychowawczej,

- próba przejmowania kontroli nad otoczeniem,

- poczucie niesprawiedliwego traktowania.

Symptomy:

- wulgarne i niekulturalne zachowanie wobec koleżanek i osób dorosłych,

- przebywanie w pokojach, unikanie kontaktu z osobami dorosłymi,

- zamykanie się we „własnym świecie” i nie wchodzenie w kontakt z

otoczeniem,

- brak dyscypliny wewnętrznej,

- szukanie sobie zajęć własnych, unikanie zorganizowanych zajęć grupowych

i kół zainteresowań,

- odmawianie wykonywanie poleceń dorosłych,

- ucieczki z zajęć szkolnych, odmawianie udziału w zajęciach lekcyjnych,

- organizowanie zebrań w pokojach wychowanek,

- opuszczanie zajęć internatu.

Okoliczności:

- przymus nauki i pracy,

- brak zgody na wyjazd do domu,

- decyzje osób dorosłych niezgodne z oczekiwaniami wychowanek,

- nierozwiązany konflikt,

- finansowe problemy w domu.

Okresy nasilania się zjawiska:

- okres po przybyciu do Ośrodka,

- okres ferii i przerw świątecznych,

- wiosna,

- okresy abstynencji i głodu,

Potencjalni uczestnicy:

- grupa wychowawcza, wychowanki mieszkające na jednym piętrze,

- wychowanki przebywające długo w Ośrodku.

Działania wychowawcze:

- rozmowy indywidualne,

- zorganizowanie zajęć dla grupy wychowawczej lub wychowanek z pietra,

mające na celu ukazanie rangi i przyczyn tego zjawiska,

- zajęcia internackie,

- udział wychowanek w zajęciach kół zainteresowań,

- rozmowy z psychologiem i pedagogiem Ośrodka,

- rozmowy z dyrekcją Ośrodka,

- nawiązanie kontaktu z domem rodzinnym.

Działania interwencyjne- doraźnego reagowania:

- zapewnienie bezpieczeństwa wychowankom,

- zgłoszenie problemu do dyrekcji Ośrodka,

- zawiadomienie wychowawców,

- przeprowadzenie rozmów z wychowankami,

- wmieszanie się wychowawców w grupę,

- przekazywanie bieżących informacji w zespole wychowawczym,

- powiadomienie policji, rodziny, sądu,

- zebranie Zespołu ds. Okresowej Oceny Sytuacji Wychowanki w celu

ustalenia dalszych działań.

Procedury formalne:

- powiadomienie dyrekcji – kompetencje decyzyjne ( szybkiego reagowania),

- powiadomienie policji,

- powiadomienie rodziny,

- powiadomienie sądu.

Integralną częścią Strategii działań wychowawczych , zapobiegawczych oraz

interwencyjnych MOW w Głębokiem stanowi ZAŁĄCZNIK NR 3 - ZASADY

INTERWENCJI W SYTUACJI „GORĄCEJ” PRZEMOCY oraz PRZYKŁAD

POSTĘPOWANIA NAUCZYCIELA W SYTUACJI PRZEMOCY.