Występowanie niektórych metali w Bałtyku Właściwym: w osadach (mg/kg suchej masy), w wodzie g/l oraz czas rezydencji

metali –(lata -TRT) i ich pionowy cykl przemieszczania

Stężenia metali w osadach powierzchniowych z różnych rejonów Morza Bałtyckiego (mg/kg suchej masy)

Stężenie rtęci (pmol/kg) w latach

1992- 2005 w poszczególnych basenach Morza

Bałtyckiego(HELCOM)

Stężenie kadmu (pmol/kg) (forma

rozpuszczona -a i zawieszona -b) w latach 1992- 2005 w poszczególnych basenach Morza

Bałtyckiego(HELCOM)

Stężenie ołowiu (forma rozpuszczona i zawieszona) w wodach powierzchniowych Cieśnin Duńskich i

Bałtyku Południowego

Czynniki decydujące o toksyczności metali w środowisku wodnym

Toksyczne działanie rtęci wynika głównie z tego, że jest ona silnym inhibitorem wielu enzymów. Pod wpływem jej działania powstają zaburzenia enzymatyczne w komórkach oraz zmiany w strukturze DNA dające działanie mutagenne.

Metylortęć jest kumulowana w organizmach, dlatego nawet przy niewielkiej zawartości Hg w środowisku wodnym ten metal może być niebezpieczny dla konsumentów wyższych rzędów (w tym człowieka).

Biomagnifikacja rtęci wzdłuż łańcucha pokarmowego