1

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI SZKOLNEGO KOŁA MISYJNEGO

- I SEMESTR

„MA toto ti amolenge”- Usłysz płacz dzieci

To, co możesz uczynić jest tylko maleńką kroplą w ogromie oceanu,

ale jest właśnie tym, co nadaje znaczenie Twojemu życiu.

Albert Schwietzer

Na spotkania Szkolnego Koła Misyjnego systematycznie uczęszczało 19 uczniów klasy VISP, I, II i III

GIM.

W naszej szkole Szkolne Koło Misyjne "Płonące Serca dla Misji" działa już od kilku lat. Zostało założone

w celu uczenia młodzieży globalnego myślenia, uwrażliwiania na potrzeby innych ludzi, a także poznawania

warunków życia oraz różnorakich sytuacji i problemów ich rówieśników żyjących na wszystkich

kontynentach. Młodzież poznaje różne kultury, specyfikę życia w poszczególnych krajach, przez co uczy się

szacunku do każdego człowieka oraz solidarności, zwłaszcza z dziećmi z najbiedniejszych krajów świata.

I chociaż jedni członkowie odchodzą, a inni przychodzą zachowuje ono swoją ciągłość w działaniu.

„Misyjni” nie stoją w miejscu, raczej odwrotnie, idą ciągle do przodu i rozwijają się. To grupa, która

w swoim najgłębszym, najbardziej fundamentalnym założeniu ma dawanie samego siebie - pomaganie

innym.

"Wszyscy jesteśmy aniołami z jednym skrzydłem: możemy latać tylko wtedy, gdy obejmiemy drugiego

człowieka." Bruno Ferrero

Pracę polskich misjonarzy poznajemy poprzez korespondencję z siostrą Grażyną i siostrą Oriencją, które

swoje życie poświęciły pracy misyjnej wśród tych najmniejszych w Kamerunie.

Zorganizowaliśmy, jak co roku, Tydzień Misyjny, podczas którego staraliśmy się „zarazić” innych

tematyką misyjną, ale także uwrażliwić młodzież na potrzeby tych, którzy czekają bez nadziei na pomoc.

Najbardziej przerosła nasze oczekiwania akcja wspomożenia najuboższych przyborami szkolnymi,

maskotkami, ubraniami, itp. które wysłaliśmy do dzieciaków z zaprzyjaźnionych szkół w Kamerunie.

Zorganizowaliśmy szereg akcji i konkursów, tj. "Zakładka Misyjna", Akcja „Znaczek na misje”, która

polega na zbieraniu zużytych znaczków pocztowych. Znaczki wysyłamy do Referatu Misyjnego Księży

Werbistów w Pieniężnie.

W ubiegłym roku po raz pierwszy wzięliśmy udział w edycji konkursu misyjnego „Mój szkolny kolega

z misji” w kategorii plastycznej. W tym roku próbujemy ponownie. Wszystkie podejmowane przez nas

akcje cieszą się dużym uznaniem i wsparciem zarówno wśród społeczności szkolnej, jak i rodziców.

Tydzień misyjny dostarczył nam wielu wrażeń i emocji. Uświadomiliśmy sobie, jak wielu jest

potrzebujących, którzy czekają na każdy najmniejszy gest z naszej strony. Mamy nadzieję, że jeszcze nieraz

uda nam się zorganizować podobne przedsięwzięcie. "Kuchcikowo Misyjne" pozwoliło nam na pomoc

dzieciom w Kamerunie. Pomoc ta jest bardzo potrzebna, ponieważ wiele z nich nie zna Ewangelii, ani nie

ma dostępu do nauki. Cierpią z powodu głodu, chorób, opuszczenia oraz doznają różnego rodzaju przemocy.

Chcieliśmy, aby inni poznawali problemy misji i razem z nami wspierali je materialnie i modlitwą.

Przed świętami wysłaliśmy listy z życzeniami świątecznymi i podziękowaniami z drobnymi upominkami

dla wielu Zgromadzeń, które bardzo nas wspierają w pracy misyjnej.

2

WNIOSKI:

Wszyscy wolontariusze są pełni sił, energii do pracy.

Ciągle zastanawiają się, co jeszcze mogą zrobić, by pełniej wykorzystać swoje możliwości. Jedno

jest pewne: jak długo będzie ktoś, kto potrzebuje pomocy, wsparcia, tak długo będą Ci, którzy

zawsze są gotowi bezinteresownie pomagać, bez żadnego wynagrodzenia- wolontariusze szkolnego

koła misyjnego.

Za naszą działalność otrzymaliśmy wiele podziękowań, listów oraz zdjęć z Kamerunu po

otrzymaniu od nas paczek z upominkami, bo

„Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.” A. Einstein

,,Każdy na świat przychodzi po to, by być kochanym, a potem samemu uczyć się kochać”.

REKOMENDACJE:

Nadal pomagać potrzebującym w trakcie trwania II semestru;

Pomoc i bycie dla innych jest inspiracją do zaangażowania się w dzieło misyjne Kościoła.

Wspomaganie bliźnich z krajów misyjnych kształtuje postawy dojrzałości chrześcijańskiej, która

wyraża się w przykazaniu miłości. Czas jest darem Bożym, dlatego należy przeżywać go roztropnie,

nie zapominając o tym, że obok nas żyją inni ludzie.

Rozszerzać wiedze uczniów o informacje o krajach misyjnych,

Utrzymywać kontakt listowny z zaprzyjaźnionymi dziećmi, Siostrami, nauczycielami w Kenii,

Uwrażliwiać innych na potrzebujących;

3

4

5