SKO.4170.8.2017 Przemyśl, 14.06.2017 r.

D E C Y Z J A

Na podstawie art.158 § 1 w związku z art.156 § 1 pkt.2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r., - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2016r., poz.23 ze zm.) oraz § 3 ust.4 pkt. 2 uchwały Sejmiku Województwa Podkarpackiego nr XXXDC/786/13 z dnia 28 października 2013r., w sprawie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Podka. z 2013 r. poz. 3589) po rozpatrzeniu wniosku Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie znak: WOOŚ.400.10.123.2015.AD-2 z dnia 12 marca 2015 r. o stwierdzenie nieważności stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa z dnia 3 marca 2015 nr RG.6220.1.7.2015.PC, ustalającej środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia i stwierdzającej brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na kompostowaniu odpadów biodegradowalnych na działce nr 689/5 położonej w miejscowości Leżachów Gmina Sieniawa",

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Przemyślu w składzie:

Przewodniczący -

Członek (spr.)

Członek

Jerzy Bober

Bogusław Kruk

E .Wilska -Szpiech

na posiedzeniu w dniu 14.06.2017r. postanowiło:

- stwierdzić z urzędu nieważność decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa z dnia 3 m a rc a 2015 n r RG.6220 .1 .7 .2015 .P C , u s ta la ją c e j ś ro d o w isk o w e u w a ru n k o w a n ia zg o d y na realizację przedsięwzięcia i stwierdzającej brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na kompostowaniu odpadów biodegradowalnych na działce nr 689/5 położonej w miejscowości Leżachów Gmina Sieniawa.

UZASADNIENIE

Pismem znak: WOOŚ.400.10.123.2015. AD-2 z dnia 12.03.2015 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie (dalej w skrócie:„RDOŚ”) działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 i 7 oraz art. 157 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.) zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu z prośbą o rozważenie możliwości wszczęcia z urzędu postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa z dnia 3 marca 2015 r., znak: RG.6220.1.8.2015.PC o środowiskowych uwarunkowaniach dlaprzedsięwzięcia polegającego na kompostowaniu odpadów biodegradowalnych na działce nr 689/5 położonej w miejscowości Leżachów Gmina Sieniawa .

2Powyższa decyzja w ocenie wnioskodawcy jest wadliwa i rażąco narusza porządek

prawny. Organ wyjaśnił, iż w dniu 16 stycznia 2015 r., znak: RG.6220.1.2.2015.PC Burmistrz Miasta i Gminy Sieniawa wystąpił do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie o wydanie opinii w trybie art. 64 ust.l pkt 1, ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r., poz. 1235 z późn. zm.) o obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i ewentualnego ustalenia zakresu raportu o oddziaływaniu na środowisko dla wyżej przywołanego przedsięwzięcia, w związku z wnioskiem Inwestora - F.H.U. Budinstel Paweł Ciąpała, 37-200 Przeworsk, ul. Głęboka 11 z dnia 13 stycznia 2015 r.

Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane będzie w miejscowości Leżachów, na działce o numerze ewidencyjnym 689/5, która leży w granicach Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, funkcjonującego na mocy uchwały Nr XXXIX/786/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 28 października 2013 r. w sprawie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z 2013 r., poz. 3589). Zgodnie z § 3 ust: 1 pkt 1 ww. uchwały, na terenie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu zakazuje się realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z wyłączeniem przedsięwzięć, o których mowa w art. 24 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody, tj. przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których przeprowadzona ocena oddziaływania na środowisko wykazała brak znacząco negatywnego wpływu na ochronę przyrody obszaru chronionego krajobrazu.

Ponadto, ze względu na rodzaj przedsięwzięcia, tj. rozbudowę kompostowni odpadów biodegradowalnych wykorzystujących m.in. osady ściekowe, odchody zwierzęce, odpady kuchenne, wielkość zajmowanego terenu (powierzchnia działki, na której będzie realizowane przedsięwzięcie wynosi ok. 3,3085 ha, powierzchnia zabudowy wyniesie ok. 0,8019 ha, powierzchnia nowych reaktorów to ok.1440 m2) , skali przedsięwzięcia wynikającej z ilości projektowanych bioreaktorów (ok. 5-cio krotnym zwiększeniu mocy przerobowej kompostowni), przewidywanego rocznego zużycia substratów wykorzystanych w procesie kompostowania wynoszącym ok. 25 000 Mg/rok oraz szacunkowej rocznej ilości w yprodukow anego kom p o stu n a po zio m ie ok. 12 500 M g, a także z uw ag i n a em isję i występowanie innych uciążliwości (eksploatacja przedsięwzięcia będzie skutkować wytwarzaniem odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne, powstawaniem ścieków sanitarnych, technologicznych oraz deszczowych, będzie również źródłem emisji hałasu oraz zanieczyszczeń pyłowych i gazowych związanych z procesem kompostowania, a także uciążliwości odorowej, wiązać się będzie również z poborem wody) przedsięwzięcie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.

Dodatkowo, istnieje ryzyko, iż inwestycja może negatywnie wpłynąć na środowisko gruntowo - wodne, gdyż w ramach funkcjonowania instalacji dopuszczono możliwość odprowadzania wód deszczowo - opadowych z jej terenu do potoku Czemiawka, stanowiącego jednolitą część wód powierzchniowych (JCWP) PLRW 20001722576, którego aktualny stan określa się jako zły, a ilość wód z powierzchni wynoszącej ok. 14 560 m2 może spowodować zwiększenie przepływu i stanów wody w korycie potoku, co objawiać się może występowaniem lokalnych wezbrań, a także doprowadzić do zerodowania koryta.

Tym bardziej, iż powyżej planowanej instalacji zrzutu wód opadowo - roztopowych będą odprowadzane wody deszczowe z innej instalacji (ok. 29 800 m2), dla której przeprowadzono już ocenę oddziaływania na środowisko i wydano decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach.

3Pomimo powyższych okoliczności, po zasięgnięciu stosownych opinii (w tym

Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie oraz Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Przeworsku) Burmistrz Miasta i Gminy Sieniawa w dniu 16 lutego 2015 r. wydał postanowienie orzekające o braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

W konsekwencji organ nie przeprowadzając oceny oddziaływania na środowisko dla rozpatrywanego przedsięwzięcia zakończył prowadzone postępowanie.

Zgodnie z art. 107 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego decyzja administracyjna musi zawierać określone elementy, m.in. uzasadnienie, które organ winien sformułować zgodnie ze stanem faktycznym oraz obowiązującym prawem. Organ wydający decyzję, w jej uzasadnieniu, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, winien zawrzeć informacje o wszystkich uwarunkowaniach, o których mowa w art. 63 ust. 1, uwzględnionych przy stwierdzaniu braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa zawarto ogólne stwierdzenia (nie podparte dowodami/analizą) oraz odniesiono się wyłącznie do wybranych uwarunkowań.

Po zapoznaniu się z przesłanym materiałem dowodowym i treścią wydanej przez organ pierwszej instancji decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia , Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie, uważa za zasadne wyeliminowanie jej z obiegu prawnego.

Pismem znak: SKO.4170.3.2015 r. z dnia 8 kwietnia 2015r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Przemyślu zawiadomiło strony postępowania oraz właściwe organy o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa z dnia 3 marca 2015 nr RG.6220.1.7.2015.PC o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia pn. “ Kompostowania odpadów biodegradowalnych na działce nr 689/5 położonej w miejscowości Leżachów Gmina Sieniawa". Podstawę wszczęcia postępowania jest przepisart.156 § 1 pkt.7 kpa - zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.

Po p rzep ro w ad zen iu p o stęp o w an ia S am orządow e K o leg iu m O dw oław cze ustaliło i zważyło co następuje.

Obowiązkiem organu wszczynającego postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest zbadanie, nie tylko czy wystąpiła w sprawie ta przesłanka, która legła u podstaw wszczęcia postępowania, ale także czy nie miały miejsca inne naruszenia prawa objęte art.156 § 1 k.p.a. (por. wyrok NSA z 12 stycznia 1994 r. sygn. akt II SA 2164/92, ONSA 1995 r. z.l poz. 32; por. też M. Jaśkowska (w:) M. Jaśkowska, A. Wróbel: Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, Kraków 2000, s. 930).

Przedsiębiorca Paweł Ciąpała F.H.U. BUDINSTEL 37-200 Przeworsk ul.Głęboka 11 wnioskiem z dnia 13 stycznia 2013r., wystąpił do Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: ,,Kompostowanie odpadów biodegradowa/nych Leżachów działka nr 689/5 Gmina Sieniawa'.

Burmistrz Miasta i Gminy Sieniawa w dniu 15 stycznia 2013r., zwrócił się do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Przeworsku oraz Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie o wyrażenie opinii w przedmiocie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

4Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Przeworsku w treści pisma nr

PSNZ.465-1/15 z dnia 20 stycznia 2013r., wyraził opinię, że dla ww. przedsięwzięcia nie występuje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie uznał (pismo nr WOOŚ.4240.15.2.2015.AD-6 z dnia 13 lutego 2013 r.) , że istnieje konieczność przeprowadzenia oceny, w tym sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Według organu zamierzenie kwalifikuje się do wymienionych w §3ust.l rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r., w sprawie przedsięwzięć mogących znaczące oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 z późn. zm.), tj. instalacje związane z odzyskiem lub unieszkodliwianiem odpadów, inne niż wymienione w § 2 ust.l pkt.41-47 z wyłączeniem instalacji do wytwarzania biogazu rolniczego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne o zainstalowanej mocy elektrycznej nie większej niż 0,5 MW lub wytwarzających ekwiwalentną ilość biogazu rolniczego wykorzystywanego do innych celów niż produkcja energii elektrycznej, a także miejsce retencji powierzchniowej odpadów oraz rekultywacja składowisk odpadów.

Zgodnie z art.5 ust.l pkt.2 wyżej wymienionej ustawy, przedsięwzięcie należy zaliczyć do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, których realizacja zgodnie z art.71ust.2 pkt.2 ustawy wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane będzie w miejscowości Leżachów, na działce o numerze ewidencyjnym 689/5. Ponadto, teren inwestycyjny leży w granicach Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, funkcjonującego na mocy uchwał; Nr XXXIX/786/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 28 października 2013 i w sprawie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Podk. z 2013 r. poz. 3589), gdzie zgodnie z § 3 ust.l pkt.l ww. uchwały na terenie Sieniawskiego Obszar Chronionego Krajobrazu zakazuje się realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z wyłączeniem przedsięwzięć, o których mowa w art.24 ustawy0 ochronie przyrody, tj. przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których przeprowadzona ocena oddziaływania na środowisko wykazała brak znacząco negatywnego wpływu na ochronę przyrody obszaru chronionego krajobrazu. Najbliżej położnym obszarem Natura 2000 względem terenu jego lokalizacji jest oddalony o ok. 2,2 km obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Dolina Dolnego Sanu PLH180020.

Postanowieniem nr RG.6220.1.5.2015.PC z dnia 16 lutego 2013r., Burmistrz Miasta1 Gminy Sieniawa odstąpił od obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.

Decyzją znak: RG.6220.1.7.2015.PC z dnia 03 marca 2015 r. Burmistrz Miasta i Gminy Sieniawa stwierdził brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko. W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, iż swoje stanowisko oparł na analizie przedłożonych dokumentów; treści art.63 ust.l ustawy o udostępnianiu informacji (...) oraz opiniach organów: PPIS w Przeworsku oraz RDOŚ w Rzeszowie. W treści decyzji zawarto ustalenia dotyczące: rodzaju i charakterystyki przedsięwzięcia; jego usytuowania względemmożliwego zagrożenia dla środowiska; rodzaju i skali możliwego oddziaływania rozważanego w odniesieniu do uwarunkowań wymienionych w dwóch poprzednich punktach. Załącznikiem do decyzji jest charakterystyka planowego przedsięwzięcia.

Inną decyzją nr RG.6220.10.11.2015.PC z dnia 29 marca 2013r., określono środowiskowe uwarunkowania realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia.

Mając na uwadze, rodzaj i skala zamierzonej inwestycji, usytuowanie przedsięwzięcia z uwzględnieniem możliwego zagrożenia dla środowiska oraz skalę możliwego oddziaływania

5na środowisko można stwierdzić, że w/w przedsięwzięcie przy zachowaniu warunków określonych w karcie informacyjnej nie spowoduje pogorszenia stanu środowiska i nie wpłynie też negatywnie na zdrowie ludzi. Na podstawie zawartych w treści decyzji ustaleń uznano,że z uwagi na rodzaj,skalę i charakter przedsięwzięcia , nie wymaga ono przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.

W przedmiotowej sprawie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie , który po rozpatrzeniu skargi Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie wyrokiem z dnia 23 listopada 2016r. sygn. akt II SA/IEz 348/16 uchylił wcześniejsze decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu z dnia 29 stycznia 2016 r. nr SKO 4170.1.2016 i z dnia 17 grudnia 2015 r. nr SKO.4170.12.15; w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Stosownie do przepisu art.153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( j.t. Dz.U.2016.718 ze zm.), dalej p.p.s.a., ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

W orzecznictwie zwraca się uwagę, że pojęcie "ocena prawna" w rozumieniu art. 153 p.p.s.a. oznacza wyjaśnienie istotnej treści przepisów prawnych i sposobu ich zastosowania w związku z rozpoznawaną sprawą. Ocena ta może się odnosić zarówno do przepisów prawa materialnego jak i procesowego. Musi ponadto pozostawać w logicznym związku z treścią orzeczenia sądu administracyjnego, w którym została sformułowana. Wskazania co do dalszego postępowania stanowią z reguły konsekwencje oceny prawnej. Dotyczą one sposobu działania w toku ponownego rozpoznania sprawy i mają na celu uniknięcie błędów już popełnionych oraz wskazanie kierunku, w którym powinno zmierzać przyszłe postępowanie. Wskazania co do dalszego postępowania zasadniczo stanowią konsekwencję oceny prawnej, określając sposób i kierunek działania przy ponownym rozpoznaniu sprawy.

Związanie oceną prawną, jak i zawartymi w orzeczeniu wskazaniami, co do dalszego postępowania, powoduje, że determinują one działania organu w postępowaniu administracyjnym, podejmowane w sprawie , której dotyczy postępowanie sądowoadministracyjne, aż do czasu jej rozstrzygnięcia, (por. Wyrok Naczelnego Sądu A dm in istracy jnego w W arszaw ie z dn ia 1 m arca 2017 r. sygn .ak t I G S K 2267/15 i z dn ia 10 lutego 2017 r. sygn.akt I GSK 311/15 )

Prawomocne orzeczenie sąd administracyjnego wiąże nie tylko strony i sąd , który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku ze skargą stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia. W orzecznictwie przyjęto, że w sytuacji, gdy zachodzi związanie prawomocnym orzeczeniem sądu i ustaleniami faktycznymi, które legły u jego podstaw, niedopuszczalne jest w innej sprawie o innym przedmiocie dokonywanie ustaleń i ocen prawnych sprzecznych z prawomocnie osądzoną sprawą. Rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym orzeczeniu stwarza stan prawny taki, jaki z niego wynika.

Organy administracji rozpoznające ponownie sprawę muszą przyjmować, że dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak przyjęto w prawomocnym, wcześniejszym wyroku. Stanowisko przeciwne, uznające możliwość czynienia ustaleń sprzecznych z treścią prawomocnego orzeczenia sądu, jest nie do pogodzenia z wypływającą z art. 2 Konstytucji RP zasadą demokratycznego państwa prawnego oraz określoną w art. 7 Konstytucji RP zasadą legalizmu (por. wyrok NSA z dnia 25 lutego 2014 r., II GSK 1939/12, LEX nr 1447198).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 listopada 2016r. sygn. akt II SA/Rz 348/16 stwierdził co następuje.

6Przedsięwzięcie polegające na: „Kompostowaniu odpadów biodegradowalnych

Leżachów działka nr 689/5 Gmina Sieniawa”położone jest na terenie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, utworzonego na mocy uchwały nr XXXXIX/786/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 23 października 2013 roku w sprawie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Woj. Podka. z 2013 r„ poz. 3589).

Podstawą ustanowienia obszaru chronionego krajobrazu jest art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. 2015r. poz. 1651 ze zm., dalej w skrócie: „uop”; na dzień orzekania przez Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa ), w myśl którego: 2. Wyznaczenie obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze uchwały sejmiku województwa, która określa jego nazwę, położenie, obszar, sprawującego nadzór, ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy właściwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego części, wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1, wynikające z potrzeb jego ochrony. Likwidacja lub zmiana granic obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze uchwały sejmiku województwa, po zaopiniowaniu przez właściwe miejscowo rady gmin, z powodu bezpowrotnej utraty wyróżniającego się krajobrazu o zróżnicowanych ekosystemach i możliwości zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem.

„Wyznaczenie obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze uchwały sejmiku województwa , która określa jego nazwę, położenie, obszar, sprawującego nadzór, ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy właściwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego części, wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1, wynikające z potrzeb jego ochrony."

Stosując się do treści cytowanego przepisu , w § 3 ust. 1 pkt 1 uchwały Sejmiku, , na terenie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu zakazano „realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.) z wyłączeniem przedsięwzięć, o których mowa w art. 24 ust 3 ustawy o ochronie przyrody".

Przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko ustawa z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dalej w skrócie: „uśod”) dzieli na dwie grupy, tj. na takie, które mogą zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (art. 59 ust. 1 pkt 1 uśod) oraz takie, które mogą potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (art. 59 ust. 1 pkt 2 uśod). Obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dotyczy obu kategorii przedsięwzięć, tyle tylko, że w stosunku do przedsięwzięć, o których mowa w art. 59 ust. 1 pkt 2 uśod, jego źródłem jest wydane w trybie art. 63 ust. 1 postanowienie. Jeżeli organ nie stwierdzi potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, również wydaje postanowienie, w tym przedmiocie, tyle że na podstawie - art. 63 ust. 2 uśod. Jest to postanowienie niezaskarżalne.

Wydanie postanowienia w trybie art. 63 ust. 2 uśod, jest dla organu wiążące, albowiem zobowiązuje go do wydania decyzji administracyjnej na podstawie art. 85 uśod, stwierdzającej brak obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Z taką też sytuacją mamy do czynienia w analizowanej sprawie. Jak wynika z akt sprawy, przedsięwzięcie którego dotyczy decyzja Burmistrza z dnia 3 marca 2015 roku, stosownie do postanowień § 3 ust. 1 pkt 80 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 roku w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. nr 213, poz. 1397 ze zm. ), należało sklasyfikować, jako takie, które może potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Postanowieniem z dnia 16 lutego 2015 roku Burmistrz wydał postanowienie „o odstąpieniu od obowiązku przeprowadzania oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko”.

7Kluczowe w niniejszej sprawie było więc ustalenie, czy wobec lokalizacji

przedsięwzięcia na terenie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i Wobec treści § 3 uchwały Sejmiku Województwa Podkarpackiego nr XXXXIX/786/13 z dnia 23 października 2013 roku , Burmistrz mógł wydać postanowienie z dnia 16 lutego 2015 roku i w konsekwencji decyzję z dnia 3 marca 2015 roku. Na okoliczność tę konsekwentnie zwracał uwagę GDOS w pismach skierowanych w sprawie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu znak: DOOŚ-oa.425.26.2015.ADK.l z dnia 20 .10.2015 r. i znak:DOOŚ-oa.425.26.2015.ADK.2 z dniał8.01.2016 r.

Sąd wyraził stanowisko, że brak związania opinią Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska nie odnosi się do sytuacji, gdy organ ten w swojej opinii zwraca uwagę na naruszenie powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Jeżeli więc RDOŚ komunikuje, że obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów prawa, to Burmistrz tym stanowiskiem związany nie był, ale nie oznacza to, że jeżeli faktycznie taki obowiązek z przepisów prawa wynika, to Burmistrz nie był zobowiązany go zrealizować.

Rozstrzygnięcie, czy taki obowiązek faktycznie wynika z przepisów prawa oraz jakiego charakteru wadliwością jest dotknięta decyzja Burmistrza w razie pozytywnej weryfikacji tego zagadnienia, powinno być podstawą ustaleń i ocen SKO w postępowaniu o stwierdzenie nieważności tej decyzji.

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska w sposób jasny i precyzyjny podał, że w jego ocenie decyzja ta narusza art. 156 § 1 pkt 2 in fine Kpa poprzez jego niezastosowanie. Wskazał także , że obowiązek przeprowadzenia takiej oceny wynikał wprost z § 3 ust. 1 pkt 1 wydanej na podstawie art. 23 ust. 2 uchwały nr XXXXIX/786/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 23 października 2013 r.

Sąd zobowiązał SKO do uwzględnienia faktu , że przedsięwzięcie, którego dotyczy decyzja Burmistrza z dnia 3 marca 2015 roku, znak: RG.6220.1.7.2015.PC, planowane jest na terenie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, na którym, stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 1 uchwały Sejmiku Województwa Podkarpackiego nr XXXXIX/786/13 z dnia 23 października 2013 roku, ustanowiono zakaz realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko z wyłączeniem przedsięwzięć, o których mowa w art. 24 ust 3 ustawy o ochronie przyrody. Wynika z powyższego, że ogólny zakaz realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko nie dotyczy takiej inwestycji, dla której przeprowadzona ocena oddziaływania na środowisko wykazała brak negatyw nego wpływu na ochronę przyrody i ochronę krajobrazu - art. 24 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody.

Poprzez ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, należy zaś rozumieć postępowanie obejmujące w szczególności: a) weryfikację raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, b) uzyskanie wymaganych ustawą opinii i uzgodnień, c) zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu — art. 3 ust. 1 pkt 8 uśod. Możliwość realizacji inwestycji mogącej znacząco oddziaływać na środowisko, planowanej w obszarze chronionego krajobrazu uzależniona jest zatem, po pierwsze, od przeprowadzenia oceny jego oddziaływania na środowisko, a po drugie, od ustalenia, że nie będzie ono miało negatywnego wpływu na ochronę przyrody i ochronę krajobrazu - kwestią tą zajmował się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 października 2014 roku, sygn. II OSK 897/13.

Tut. Kolegium stwierdza, iż decyzja Burmistrza Miasta i Gminy Sieniawa z dnia 3 marca 2015 nr RG.6220.1.7.2015.PC, ustalająca środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia i stwierdzającej brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na kompostowaniu odpadów biodegradowalnych na działce nr 689/5 położonej w miejscowości Leżachów Gmina Sieniawa" nie spełnia powołanych wyżej ustawowych kryteriów.

8Stosownie do przepisu art.156 §1 pkt 2) Kodeksu postępowania administracyjnego

organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa.

Przesłanka rażącego naruszenia prawa, o jakiej mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., wymaga spełnienia łącznie trzech elementów, tj. oczywistości naruszenia prawa, uwzględnienia charakteru przepisu oraz skutków społeczno-gospodarczych decyzji niemożliwych do zaakceptowania z punktu widzenia obowiązującej zasady praworządności (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2017 r. sygn. akt II OSK 453/16).

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż przedmiotowa decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, co stanowi przesłankę nieważności decyzji określoną w art, 156 §1 pkt 2) Kodeksu postępowania administracyjnego .

Wobec powyższego , należało orzec jak w sentencji.

Strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu ul. Borelowskiego 1 z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Przewodniczący

Członek

Członek

O trzym ują:

1. Strony postępowania zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik do decyzji

- w aktach sprawy

2. Burmistrz Miasta i Gminy Sieniawa

3. a.a - w tym BIP oraz tablica ogłoszeń