I n d y w i d u a l n a K a n c e l a r i a R a d c y P r a w n e g o M o n i k i O r ł o w s k i e j w S a n d o m i e r z u , j e s t b e n e fi c j e n t e m , r e a l i z o w a n e g o w 2 0 1 0 r o ku ,

p r z e z Ś w i ę t o k r z y s k i e C e n t r u m Fu n d a c j i Ro z w o j u D e m o k r a c j i L o k a l n e j p r o j e k t u : Ś W I Ę T O K R Z Y S K I P O M Y S Ł N A B I Z N E S ,

w s p ó ł fi n a n s o w a n e g o p r z e z U n i ę E u r o p e j s k ą z e ś r o d kó w E u r o p e j s k i e g o Fu n d u s z u S p o ł e c z n e g o ,

„Rynek pracy dla osób z niepełnosprawnościami”

Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Warszawa, 31 stycznia 2013

Dyskryminacja osób z niepełnosprawnościami w dostępie do zawodów i funkcji.

r. pr. Monika Orłowska Indywidualna Kancelaria Radcy Prawnego

w Sandomierzu

1. Praca na etacie.2. Plany, możliwości rozwoju.

HistoriaHistoria1. Praca na etacie.2. Określone umiejętności i doświadczenie.3. Plany i możliwości rozwoju.

Wypadek4. Zmiana wizerunku. 5. Zwiększone koszty utrzymania.6. Utrata środków utrzymania.7. Konieczność podjęcia zatrudnienia :

- pokonanie własnych słabości- pokonanie utrudnień na „rynku pracy”.

Wybór przepisów podstawowych:

KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r. Dz.U.1997.78.483 ze zm.

USTAWA z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Dz.U.1998.21.94 j.t. ze zm.

USTAWA z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych Dz.U.2011.127.721 j.t. ze zm.

USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń SpołecznychDz.U.2009.153.1227 j.t. ze zm.

USTAWA z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze Dz.U.2011.270.1599 j.t. ze zm.

USTAWA z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych Dz.U.2010.10.65 j.t. ze zm.

USTAWA z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze Dz.U.2009.146.1188 j.t. ze zm.

Konwencja o Prawach Osób Niepełnosprawnych sporządzona w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r. Dz.U. 2012 nr 0 poz. 1169 .

KONWENCJA Nr 159 MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI PRACY dotycząca rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przyjęta w Genewie dnia 20 czerwca 1983 r. Dz.U.2005.43.412.

USTAWA z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Art. 4. 1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

5. Zaliczenie do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby, o której mowa w ust. 1 lub 2, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadkach:1) przystosowania przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej;2) zatrudnienia w formie telepracy.

6. Kontrolę w zakresie spełniania warunku, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, przeprowadza Państwowa Inspekcja Pracy.

USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Art. 12. 1. Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

2. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.3. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Art. 13.  […]4. Zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy.5. W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

[…]Art. 104. 1. Prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach

określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6.

Studium przypadku:Przed wypadkiem: pełnienie obowiązków prokuratora, na stanowisku asesora prokuratury rejonowej:

USTAWA z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze .Art. 2. Zadaniem prokuratury jest strzeżenie praworządności oraz czuwanie nad ściganiem przestępstw.

Art. 3. 1. Zadania określone w art. 2 Prokurator Generalny i podlegli mu prokuratorzy wykonują przez:1) prowadzenie lub nadzorowanie postępowania przygotowawczego w sprawach karnych oraz sprawowanie funkcji oskarżyciela publicznego

przed sądami;2) wytaczanie powództw w sprawach karnych i cywilnych oraz składanie wniosków i udział w postępowaniu sądowym w sprawach cywilnych, ze

stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych, jeżeli tego wymaga ochrona praworządności, interesu społecznego, własności lub praw obywateli;3) podejmowanie środków przewidzianych prawem, zmierzających do prawidłowego i jednolitego stosowania prawa w postępowaniu sądowym,

administracyjnym, w sprawach o wykroczenia oraz w innych postępowaniach;4) sprawowanie nadzoru nad wykonaniem postanowień o tymczasowym aresztowaniu oraz innych decyzji o pozbawieniu wolności;5) współpracę z jednostkami naukowymi w zakresie prowadzenia badań dotyczących problematyki przestępczości, jej zwalczania

i zapobiegania oraz kontroli;5a) gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie w systemach informatycznych danych, w tym danych osobowych, pochodzących

z prowadzonych lub nadzorowanych na podstawie ustawy postępowań oraz z udziału w postępowaniu sądowym, administracyjnym, w sprawach o wykroczenia lub innych postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy, przekazywanie danych i wyników analiz właściwym organom, w tym organom innych państw, organizacjom międzynarodowym, w tym ponadnarodowym, oraz organom Unii Europejskiej, jeżeli przewiduje to ustawa lub umowa międzynarodowa ratyfikowana przez Rzeczpospolitą Polską lub jeżeli przekazywanie danych i wyników analiz tym organom i organizacjom wynika z odrębnych przepisów; administratorem tych danych, w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie danych osobowych, gromadzonych i przetwarzanych w ogólnokrajowych systemach informatycznych prokuratury jest Prokurator Generalny;

6) zaskarżanie do sądu niezgodnych z prawem decyzji administracyjnych oraz udział w postępowaniu sądowym w sprawach zgodności z prawem takich decyzji;

7) koordynowanie działalności w zakresie ścigania przestępstw, prowadzonej przez inne organy państwowe;7a) nadzór nad zgodnością z prawem inicjowania i przeprowadzania czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy ścigania

w zakresie przewidzianym w ustawach regulujących organizację i przedmiot działania tych organów;8) współdziałanie z organami państwowymi, państwowymi jednostkami organizacyjnymi i organizacjami społecznymi w zapobieganiu

przestępczości i innym naruszeniom prawa;8a) współpracę z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych;8b) współpracę i udział w działaniach podejmowanych przez organizacje międzynarodowe lub ponadnarodowe oraz zespoły międzynarodowe,

działające na podstawie umów międzynarodowych, w tym umów konstytuujących organizacje międzynarodowe, ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską;

9. opiniowanie projektów aktów normatywnych;10. podejmowanie innych czynności określonych w ustawach .

Po wypadku: zwolnienie z pracy

Problem: 1. czy osoba, poruszająca się na wózku inwalidzkim, może pełnić obowiązki prokuratora.Problem: 2. czy osoba z orzeczoną rentą z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z tytułu niezdolności

do pracy, może podjąć zatrudnienie. Problem: 3. czy osoba z niepełnosprawnością ruchową, która twierdzi, że może samodzielnie

wykonywać obowiązki prokuratora, może korzystać z ustawowej instytucji asystenta prokuratora, na tych samych zasadach, co osoba w pełni sprawna ruchowo.

Porównanie:USTAWA z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze . Asystenci prokuratorówArt. 100a. 1. W powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury mogą być zatrudnieni asystenci prokuratorów.2. Asystent prokuratora, w zastępstwie i na podstawie pisemnego upoważnienia prokuratora, jest uprawniony do:1) wykonywania bieżących czynności nadzoru nad dochodzeniem;2) przeprowadzania w toku postępowania przygotowawczego czynności procesowych:a) przesłuchania świadka,b) zatrzymania rzeczy i przeszukania,c) oględzin,d) eksperymentu.3. Asystent prokuratora wykonuje samodzielnie czynności administracyjne związane z prowadzeniem i nadzorowaniem postępowań przygotowawczych oraz z przygotowaniem decyzji

kończących te postępowania.4. Asystent prokuratora w Prokuraturze Generalnej wykonuje także inne czynności, zlecone przez przełożonego.USTAWA z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych. Dz.U.2001.98.1070 ze zm. Asystenci sędziówArt. 155. § 1. (331) Asystent sędziego wykonuje czynności zmierzające do przygotowania spraw sądowych do rozpoznania oraz czynności z zakresu działalności

administracyjnej sądów, o której mowa w art. 8 pkt 2.ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu wykonywania czynności przez asystentów

sędziów. Dz.U.2002.192.1613 ze zm. § 3. 1. Asystent samodzielnie wykonuje czynności administracji sądowej związane z załatwianiem spraw oraz czynności przygotowania spraw sądowych do

rozpoznania, z wyłączeniem czynności zastrzeżonych na podstawie odrębnych przepisów do kompetencji przewodniczących wydziałów.2. (2) Do samodzielnych czynności asystenta należy:1) sporządzanie projektów orzeczeń;2) sporządzanie projektów uzasadnień orzeczeń;3) sporządzanie projektów zarządzeń przygotowujących sprawę do rozpoznania na rozprawie lub posiedzeniu;4) przygotowywanie projektów zarządzeń w zakresie warunków formalnych aktu oskarżenia;5) kontrola sprawności, terminowości i prawidłowości wykonywania zarządzeń sędziego przez sekretariat wydziału;6) kierowanie wystąpień do osób i instytucji o informacje niezbędne do rozstrzygnięcia sprawy;7) kontrola terminowości sporządzania opinii przez biegłych;8) wstępna analiza akt spraw przydzielonych do referatu sędziego;9) wstępna analiza zarzutów zawartych w środkach odwoławczych;10) podejmowanie czynności sprawdzających w sprawach zawieszonych oraz przedstawianie sędziemu stanu spraw nierozpoznanych;11) wypełnianie kart statystycznych;12) gromadzenie orzecznictwa i literatury przydatnych do rozpoznawania spraw sądowych oraz wykonywanie innych czynności związanych z działalnością orzeczniczą sędziów, z

którymi współpracuje, wynikających ze specyfiki danego wydziału sądu;13) sporządzanie projektów odpowiedzi na pisma wpływające do danej sprawy, niestanowiące wniosków procesowych;14) podejmowanie czynności w zakresie wykonywania orzeczeń w sprawach karnych i w sprawach rodzinnych.3. (3) Asystent wykonuje inne czynności niż wymienione w ust. 2, mające wpływ na sprawność i racjonalność postępowania, na polecenie sędziego.

Po wypadku: świadczenie pomocy prawnej na podstawie wpisów: na listę radców prawnych oraz na listę adwokatów.

USTAWA z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.Art. 4. 1. Wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy

prawnej*, z wyjątkiem występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym i w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe. […]

USTAWA z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze. Art. 4. 1. Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w

szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. […]

* "Pomoc prawną" w rozumieniu ustawy [o radcach prawnych] traktować należy przy tym bardzo szeroko: to nie tylko udzielanie porad sensu stricte, lecz wykonywanie w imieniu zlecającego wszelkich czynności prawnych występujących w "obrocie prawnym", choć z przedmiotowymi wyjątkami, określonymi w art. 4 ust. 1 [ustawy o radcach prawnych]. Bardzo doniosłym momentem analizowanego zaufania omawianych zawodów, w tym również radcy prawnego, jest rozwiązanie polegające na obowiązku świadczenia czynności zawodowych w każdej sytuacji, gdy się o to zwrócono. "Tylko z ważnych powodów", jak głosi art. 22 ust. 1 [ustawy o radcach prawnych], radca może odmówić udzielenia pomocy prawnej. Sądzić należy, iż powody te zostały wyczerpująco wskazane w art. 13-16 Zasad Etyki. Sarnecki Paweł, Radca Prawny.2002.4-5.22 Radca prawny jako zawód zaufania publicznego.

Konwencja o Prawach Osób Niepełnosprawnych Convention on the Rights of Persons with Disablities

Preambuła - Państwa-Strony poniższej Konwencji:[…]

(e) uznając, że niepełnosprawność jest koncepcją ewoluującą, i że jest wynikiem interakcji pomiędzy osobami z dysfunkcjami a barierami środowiskowymi i wynikającymi z postaw ludzkich , będącej przeszkodą dla pełnego uczestnictwa osób niepełnosprawnych w życiu społecznym, na równych zasadach z innymi obywatelami, […]

(h) uznając również, że dyskryminacja wobec jakiejkolwiek osoby ze względu na jej niepełnosprawności jest wykroczeniem przeciwko godności i wartości człowieka,[…]

(k) zaniepokojone faktem, iż pomimo różnych instrumentów działania i podejmowanych kroków, osoby niepełnosprawne nadal spotykają się z barierami uniemożliwiającymi im pełne uczestnictwo w życiu społecznym, jak również nieustannym naruszaniem przysługujących im praw na całym świecie,[…]

(n) uznając wagę indywidualnej autonomii osób niepełnosprawnych i ich samodzielności, w tym swobody dokonywania własnych wyborów,

(o) biorąc pod uwagę fakt, iż osoby niepełnosprawne powinny mieć szansę aktywnego uczestnictwa w procesach decyzyjnych dotyczących polityki i programów, w tym również tych, które ich bezpośrednio dotyczą,[…]

(v) uznając wagę dostępności do środowiska fizycznego, społecznego, ekonomicznego i kulturalnego, do zdrowia i edukacji oraz informacji i środków komunikacji dla umożliwienia osobom niepełnosprawnym korzystania w pełni z praw człowieka i fundamentalnych swobód,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1 Cel Niniejsza Konwencja ma na celu promowanie, ochronę oraz umożliwienie wszystkim osobom

niepełnosprawnym nieograniczonego korzystania z wszystkich fundamentalnych swobód i praw człowieka, oraz promowanie poszanowania dla ich godności osobistej.

Do osób niepełnosprawnych zaliczają się osoby, z długotrwałą obniżoną sprawnością fizyczną, umysłową, intelektualną lub sensoryczną, która w interakcji z różnymi barierami może ograniczać ich pełne i efektywne uczestnictwo w życiu społecznym na równych zasadach z innymi obywatelami.

Artykuł 2 Definicje Dla celów niniejszej Konwencji:„Komunikacja” , „Język” „Dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność” oznacza wszelkie formy różnicowania, wykluczania lub ograniczania ze

względu na niepełnosprawność, których celem lub wynikiem jest utrudnienie lub uniemożliwienie uznania, korzystania lub egzekwowania wszelkich praw człowieka i fundamentalnych swobód, na równych zasadach z innymi obywatelami, w sferze politycznej, gospodarczej, społecznej, kulturowej, obywatelskiej i innej. Definicja obejmuje wszelkie przejawy dyskryminacji, w tym odmowę racjonalnego dostosowania środowiska do szczególnych potrzeb osób niepełnosprawnych;

„Racjonalne dostosowanie” oznacza konieczne i stosowne modyfikacje i adaptacje niepociągające za sobą nieproporcjonalnych i niepotrzebnych utrudnień, które to modyfikacje i adaptacje są niezbędne w określonych przypadkach dla zapewnienia osobom niepełnosprawnym możliwości egzekwowania i korzystania z wszystkich praw człowieka i fundamentalnych swobód.

„Uniwersalne projektowanie” odnosi się do takich rozwiązań, które są użyteczne dla wszystkich ludzi, w jak największym zakresie, bez potrzeby adaptacji lub specjalistycznych zmian. Termin ten odnosi się do produktów, środowisk, programów i usług, i nie wyklucza urządzeń pomocniczych dla poszczególnych grup osób niepełnosprawnych.

[…] Artykuł 5 Równość i niedyskryminacja1. Państwa-Strony uznają, iż wszystkie osoby są równe w obliczu prawa i przysługuje im bez żadnego wyjątku ochrona

prawna i korzystanie z prawa na równych zasadach.

2.Państwa-Strony zakażą wszelkiej dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność i zagwarantują wszystkim osobom niepełnosprawnym jednakową i skuteczną ochronę prawną przed dyskryminacją z jakichkolwiek względów.

3. Aby promować równość i eliminować dyskryminację, Państwa-Strony podejmą stosowne kroki dla zagwarantowania racjonalnego dostosowania.

4. Szczególne kroki konieczne do przyspieszenia lub osiągnięcia faktycznej równości osób niepełnosprawnych nie będą traktowane jako dyskryminacja w rozumieniu niniejszej Konwencji.

[…] Artykuł 20 MobilnośćPaństwa-Strony podejmą skuteczne działania, mające na celu umożliwienie osobom niepełnosprawnym mobilności i możliwie

największej samodzielności w tym zakresie, w tym poprzez:(a) Ułatwienie mobilności osobom niepełnosprawnym w sposób i w czasie przez nie określonym, oraz po dostępnych

kosztach;(b) Ułatwienie osobom niepełnosprawnym dostępu do dobrej jakości urządzeń ułatwiających poruszanie się, technologii

pomocniczych i różnych form opieki i pośrednictwa, w tym poprzez obniżenie kosztów nabycia powyższych produktów i usług;

[…]

Artykuł 27 Praca i zatrudnienie1. Państwa-Strony uznają prawo osób niepełnosprawnych do pracy, na równych zasadach z innymi

obywatelami, w tym prawo do utrzymywania się z pracy wybranej przez siebie i akceptowanej na rynku pracy i w środowisku pracy, o charakterze otwartym, niewykluczającym i dostępnym dla osób niepełnosprawnych. Państwa-Strony będą chronić i promować realizowanie prawa do pracy, w tym również przez osoby, które stały się niepełnosprawne w czasie zatrudnienia, podejmując odpowiednie kroki, w tym legislacyjne, aby między innymi:

(a) Zakazać dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność, w odniesieniu do wszystkich kwestii dotyczących wszelkich form zatrudnienia, w tym warunków rekrutacji, zatrudnienia, kontynuacji zatrudnienia, awansu zawodowego i warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy;

(b) Chronić prawa osób niepełnosprawnych, na równych zasadach z innymi obywatelami, do sprawiedliwych i korzystnych warunków pracy, w tym do równych szans i takiego samego wynagrodzenia za pracę tej samej wartości, do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, w tym prawa do ochrony przed molestowaniem i do zadośćuczynienia za poniesione krzywdy;

(c) Zagwarantować, ze osoby niepełnosprawne będą mogły egzekwować swoje prawa pracy i prawa związkowe, na równych zasadach z innymi obywatelami;

(d) Umożliwić osobom niepełnosprawnym skuteczny dostęp do programów poradnictwa zawodowego i technicznego, usług związanych z zatrudnieniem oraz szkolenia zawodowego i ustawicznego;

(e) Promować szanse zatrudnienia oraz awansu zawodowego osób niepełnosprawnych na rynku pracy, jak również oferować pomoc w znalezieniu, zdobyciu, utrzymaniu i powrotu do zatrudnienia;

(f) Promować szanse na samozatrudnienie, przedsiębiorczość, rozwój spółdzielni i zakładanie własnej firmy;

(g) Zatrudniać osoby niepełnosprawne w sektorze publicznym;(h) Promować zatrudnienie osób niepełnosprawnych w sektorze prywatnym poprzez odpowiednią

politykę i środki, tym akcje afirmatywne, działania motywujące i inne;

(i) Zapewnić racjonalne dostosowanie miejsc pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych; (j) Promować zdobywanie przez osoby niepełnosprawne doświadczenia zawodowego na otwartym

rynku pracy;(k) Promować programy, których celem jest umożliwienie osobom niepełnosprawnym rehabilitacji

zawodowej, powrotu do pracy oraz utrzymania zatrudnienia. 2. Państwa-Strony zagwarantują, iż osoby niepełnosprawne nie będą zmuszane do pracy

niewolniczej czy też na zasadach poddańczej zależności, oraz że będą chronione, na równych zasadach z innymi obywatelami, przed pracą przymusową lub obowiązkową.

KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r. Art. 69.  Osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczaniu egzystencji, przysposobieniu do

pracy oraz komunikacji społecznej.

USTAWA z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Podstawowe zasady prawa pracy[…]Art. 113. Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek,

niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy - jest niedopuszczalna.

Art. 183a.§ 1. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania

oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.

§ 2. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych w § 1.

§ 3. Dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn określonych w § 1 był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy.

§ 4. Dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują lub mogłyby wystąpić niekorzystne dysproporcje albo szczególnie niekorzystna sytuacja w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych wobec wszystkich lub znacznej liczby pracowników należących do grupy wyróżnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w § 1, chyba że postanowienie, kryterium lub działanie jest obiektywnie uzasadnione ze względu na zgodny z prawem cel, który ma być osiągnięty, a środki służące osiągnięciu tego celu są właściwe i konieczne.

KONWENCJA Nr 159 MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI PRACY dotycząca rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przyjęta w Genewie dnia 20 czerwca 1983 r.

Art. 7 Właściwe władze będą podejmować środki w celu utworzenia i oceny działania służb poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego, pośrednictwa pracy, zatrudnienia i innych podobnych służb, umożliwiających osobom niepełnosprawnym uzyskanie i utrzymanie zatrudnienia oraz awans zawodowy; istniejące służby dostępne dla ogółu pracowników będą wykorzystywane, zawsze, gdzie jest to możliwe i celowe, po niezbędnym ich przystosowaniu.

Art.. 8 Podejmowane będą kroki w celu popierania tworzenia i rozwijania służb rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych na obszarach wiejskich i w odosobnionych skupiskach ludności.

Art.. 9 Każdy Członek będzie zmierzał do zapewnienia przeszkolenia i dostępności doradców oraz innego wykwalifikowanego personelu do spraw rehabilitacji zawodowej, odpowiedzialnych za poradnictwo zawodowe, szkolenie zawodowe, pośrednictwo pracy i zatrudnienie osób niepełnosprawnych.

USTAWA z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych Art. 26. 1. Pracodawca, który przez okres co najmniej 36 miesięcy zatrudni osoby niepełnosprawne spełniające warunki

określone w ust. 2, może otrzymać, na wniosek, ze środków Funduszu zwrot kosztów:1) adaptacji pomieszczeń zakładu pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności poniesionych w związku z

przystosowaniem tworzonych lub istniejących stanowisk pracy dla tych osób, stosownie do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności;

1a) (uchylony);1b) adaptacji lub nabycia urządzeń ułatwiających osobie niepełnosprawnej wykonywanie pracy lub funkcjonowanie w zakładzie pracy;1c) zakupu i autoryzacji oprogramowania na użytek pracowników niepełnosprawnych oraz urządzeń technologii wspomagających lub

przystosowanych do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności;2) rozpoznania przez służby medycyny pracy potrzeb, o których mowa w pkt 1-1c.1a. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 26d, dotyczy wyłącznie dodatkowych kosztów pracodawcy wynikających z

zatrudnienia osób niepełnosprawnych.2. Zwrot kosztów dotyczy osób niepełnosprawnych:1) bezrobotnych lub poszukujących pracy i niepozostających w zatrudnieniu, skierowanych do pracy przez powiatowy urząd pracy;2) pozostających w zatrudnieniu u pracodawcy występującego o zwrot kosztów, jeżeli niepełnosprawność tych osób powstała w

okresie zatrudnienia u tego pracodawcy, z wyjątkiem przypadków, gdy przyczyną powstania niepełnosprawności było zawinione przez pracodawcę lub przez pracownika naruszenie przepisów, w tym przepisów prawa pracy.

[…]Art. 26a. 1. (41) Pracodawcy przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika

niepełnosprawnego, o ile pracownik ten został ujęty w ewidencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 26b ust. 1. Miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, zwane dalej "miesięcznym dofinansowaniem", przysługuje w kwocie:

1) 180% najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności;2) 100% najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia

niepełnosprawności;3) 40% najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności. […]Art. 26d. 1. Pracodawca, który zatrudnia pracownika niepełnosprawnego, może otrzymać ze środków Funduszu zwrot miesięcznych

kosztów zatrudnienia pracowników pomagających pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem, a także czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy.

[…]

„Iustitia est constans et perpetua voluntas ius suum cuique tribuendi” *Sprawiedliwość jest stałą i niezmienną wolą przyznawania każdemu należnego

mu prawa.

Stwierdzone potrzeby:

1. Rozpowszechnienie wiedzy: wśród lekarzy orzeczników, wśród pracodawców, wśród osób z niepełnosprawnością -

o możliwości i zasadach podejmowania zatrudnienia w przypadku orzeczenia o niezdolności do pracy w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

2. Skierowanie wsparcia bezpośrednio do osoby z niepełnosprawnością: poszukującej, chcącej podjąć, zmienić lub podejmującej zatrudnienie – zamiast, bądź obok wsparcia dotąd kierowanego wyłącznie do zatrudniającego ją pracodawcy.

3. Zniwelowanie dotychczas występującego rozróżnienia w świadczonym wsparciu w zależności od rodzaju pracodawcy (zakład chroniony, pracodawca na otwartym rynku pracy i pracodawca prowadzący działalność gospodarczą) oraz od rodzaju umowy, stanowiącej podstawę zatrudnienia (umowa o pracę i pozostałe umowy cywilnoprawne).

*(Definicja sprawiedliwości wg Ulpiana).

Monika OrłowskaIndywidualna Kancelaria Radcy Prawnego

Ul. Batalionów Chłopskich 627-600 SandomierzTel. 0048 502 495 159orlowskam@onet.euhttp://radca-sandomierz.pl/

Dziękuję za uwagę.