ROZWÓJ TRWAŁY (w tym r. przekr. gr. wzr.) ŚS albo kryzys i globalna katastrofa [ θ = θ (i)]
-
Upload
octavia-mccall -
Category
Documents
-
view
32 -
download
4
description
Transcript of ROZWÓJ TRWAŁY (w tym r. przekr. gr. wzr.) ŚS albo kryzys i globalna katastrofa [ θ = θ (i)]
Globalne bezpieczeństwo ekologiczne –
Ujęcie cybernetyczne
Wykład 2012/2013 - zintegrowany i uzupełniony
Lesław Michnowski
Wieloletni (1993-2011) członek Komitetu Prognoz
“Polska 2000 Plus” przy
Prezydium Polskiej Akademii Nauk
www.kte.psl.pl
Bezpieczeństwo ekologiczne
w ujęciu systemowym:
z wykorzystaniem - w analizie systemowej –
aparatury/modeli cybernetyki rozwoju.
Główny wniosek z systemowego badania istoty kryzysu globalnego oraz
uwarunkowań trwałego rozwoju (sustainable development)
światowej społeczności (ŚS):
Współczesnym warunkiem zapewnienia globalnego bezpieczeństwa ekologicznego jest przeprowadzenia ekohumanistycznej przemiany cywilizacyjnej – niezbędnej dla
odrzucenia darwinizmu społecznego i osiągnięcia zdolności trwałego rozwoju ŚS
EKOHUMANIZM: partnerskie współdziałanie dla dobra wspólnego/win-win – wszystkich ludzi
(bogatych i biednych, społeczności wysokorozwiniętych i w rozwoju
opóźnionych), ich następców oraz środowiska przyrodniczego –
POWSZECHNIE WSPOMAGANE nauką i wysoką techniką oraz
KULTURĄ INFORMACYJNĄ.==================================
Apel Warszawski - O ekorozwój http://www.kte.psl.pl/apelw.htm
Kultura informacyjna: wiedza o
(m.in. synergetycznych) właściwościach informacji oraz metodach jej tworzenia i wykorzystywania w celu wspomagania
życia, w tym obrony i rozwoju systemów życia (sż).
Rozwój trwały (sustainable development) – rozwój bezkryzysowy, idealna, wizyjna,
docelowa forma rozwoju społeczno-gospodarczo-przyrodniczego, uzależniona
od zintegrowania trzech jego filarów: rozwoju społecznego, rozwoju gospodarczego oraz ochrony (w tym właściwego kształtowania)
środowiska przyrodniczego(patrz m.in.. Capra F., Punkt zwrotny, Rio+20 The Future
We Want)
ROZWÓJ TRWAŁY (w tym r. przekr. gr. wzr.) ŚSalbo kryzys i globalna katastrofa [θ = θ(i)]
I – poziom informacji światowej społeczności (ŚS) - wg N. Wienera;
s – poziom entropii ŚS (j.w.);
n – ilość elementów ŚS;
q – jakość elementów ŚS;
Θ – trwałość ŚS.
Monitoring Dynamiczny (MD) – przetwarzanie danych statystycznych w prognozy ostrzegawcze i informację o jakości i dynamice oraz przyszłym przebiegu procesu życia ŚS, pod warunkiem braku interwencji w ten przebieg. Ekohumanizm w przezwyciężaniu globalnego kryzysu:
http://www.kte.psl.pl/episteme103-skr.pdf
W trakcie wykładu będziemy poszukiwali dróg doprowadzenie do
zrozumienia konieczności takiej wielkiej, EKOHUMANISTYCZNEJ
cywilizacyjnej przemiany, oraz metod jej przeprowadzenia
Cybernetyka - ogólna teoria sterowania
(przebiegiem różnorodnych procesów),
- ogólna teoria informacji
Informacja – pojęcie używane w trzech ujęciach:
1) jako, przeciwstawna entropii. konceptualna miara poziomu jakości, w tym zorganizowania sż;
2) jako informacja realna, zawarta w strukturze nadsystemu, czyli każdy czynnik, który
przyczynia się do życia lub bardziej trwałego i sprawnego funkcjonowania sż;
3) jako informacja odwzorowująca układ: system życia – środowisko, w tym wiedza
dotycząca jego przyszłości.
W ramach cybernetyki rozwoju traktujemy
różnej formy społeczności, organizacje, lub ekosystemy, w tym narody,
przedsiębiorstwa, innej postaci organizacje (np naukowo-wytwórcze, finansowe), itp –
jak również ekosystemy lokalne lub ekosystem globalny (Ziemia) - jako
systemy życia (sż).Również środowisko takich systemów
traktujemy jako system życia.
Życie jako proces tworzenia informacji realnej
w układzie: system życia – środowisko,
lub przeciwstawiania się wzrostowi entropii (dezorganizacji)
w tym układzie.
Rozwój sż a tworzenie informacjiTworzenie informacji polega na
dokonywaniu właściwych zmian w czasoprzestrzennych konfiguracjach już istniejących elementów układu: system
życia–środowisko.W wyniku - kształtowana jest coraz mniej
prawdopodobna i wyższej jakości dynamiczna struktura tego układu
Proces to ciąg zmian zachodzących zgodnie z jego logiką, określającą jego fazy
i etapy.
Uruchomienie lub podtrzymywanie pożądanego procesu wymaga znajomości:
(1) jego logiki, w tym dynamiki;
2) AKTUALNYCH – w tym środowiskowych - ograniczeń zmian, oraz
(3) kolejności podejmowanych działań.
(np etapów nie można „przeskakiwać”)
Istnieją takie oddziaływania, których konsekwencją jest cały ciąg
pozytywnych lub negatywnych zmian następujących w ślad za nimi już
spontanicznie
Lawina, zapałka, błąd kierowcy, ale także poprawne: edukacja, system ekonomiczny,
itp.
Błędna strategia obronna – zagrożenie globalną katastrofą!
Odpowiednie działanie może wywołać cały ciąg
- wymuszanych dynamiką procesu – pożądanych zmian w:
obiekcie, którego dotyczy dany proces,
lub jego środowisku.
albo
lub (i/albo)
Proces życia składa się z rozwoju i regresu.
System życia w trakcie rozwoju zwiększa poziom informacji,
a wraz z tym, swą trwałość i jakość w nim życia
Kryteria zmian rozwojowych dotyczących społeczności (zachodzących łącznie):
(1) wzrost („tu i teraz”) jakości życia stanowiących społeczność OSÓB;
(2) zwiększenie szans długotrwałego życia społeczności (θ → max);
(3) zwiększanie poziomu rezerw materialnych i intelektualnych zasobów życia społeczności;
(4) zwiększanie jakości środowiska społeczno-przyrodniczego.
A więc, w wyniku rozwoju system człowiek – technika (SCT):
- zwiększa swą trwałości i jakość życia tworzących go osób,
- zwiększa sprawność działania, w tym pomniejsza jednostkowe wewnętrzne i
zewnętrzne koszty jego życia, a wraz z tym - zwiększa skuteczność swych działań
rozwojowych, lecz także
zwiększa tempo zmian środowiska.
Proces życia sż jest nieodwracalny i podlega zmianom wraz z upływem
czasu
Zależność procesu od:
(1) struktury układu w którym się dokonuje;
(2) stanu środowiska tego układu, oraz
(3) kolejności oddziaływań;Medycyna: dieta, smog elektromagnetyczny, tworzywa sztuczne, materiały budowlane itp.
„Struktury grzechu” (JPII)
Kondycja i bezpieczeństwo społeczności (lokalnej lub globalnej), w tym
wzrost jakość życia stanowiących ją osób, szczególnie zależy od:
(1) zgodności funkcjonowania społeczności, w tym zgodności jej infrastruktury, z potrzebami życia
środowiska (społecznego lub przyrodniczego);
(2) kondycji środowiska i sposobu jego oddziaływania na społeczność.
Kryzys globalny
Kryzys globalny w świetle symulacyjnych badań
komputerowych/monitoringu dynamicznego Raportu dla Klubu
Rzymskiego: Granice wzrostu (GW/LtG).
Monitoring dynamiczny: przetwarzanie metodą symulacji komputerowej danych statystycznych odwzorowujących proces
życia danej społeczności w prognozę dalszego przebiegu tego procesu, w tym
potencjalnych zagrożeń – pod warunkiem, iż nie będzie interwencji w ten przebieg.
Meadows, D.H., …Granice wzrostu (1972)
Globalny Monitoring Dynamiczny (GMD) GW/LtG 1972 m.in. ukazuje:
(1) nieadekwatność stosunków społecznych, w tym metod
gospodarowania, względem aktualnych uwarunkowań życia;
(2) krótkowzroczność polityki społ.-gospod.;
(3) wielką bezwładność ŚS, w tym gospodarki, oraz
(4) wielką zmienność uwarunkowań życia
Stosunki (relacje) społeczne (orgware):sposób zorganizowania ludzi,
dysponowanej przez nich techniki, wiedzy i innych zasobów życia, wraz z dominującą aksjologią, w systemową całość: system społeczno-gospodarczy/system życia.
Uwarunkowania życia: stan społeczno-techniczno-przyrodniczego środowiska
człowieka/systemu życia, w tym dostępność zasobów naturalnych i energii, kondycja środowiska przyrodniczego (zgodność z
potrzebami życia sż), poziom rozwarstwienia społecznego, poziom rozwoju n-t, dostępność wiedzy, itp,
W kolejnym badaniu GW/LtG 1972 – także przy pozostawieniu ówczesnych stosunków społecznych, w tym metod
gospodarowania – przy założeniu braku ograniczeń w dostępie do zasobów naturalnych i energii, również globalna katastrofa, tym razem na skutek
zdegradowania środowiska przyrodniczego
Prymitywnym antykryzysowym wnioskiem GW/LtG 1972 jest uznanie przeludnienia
Ziemi za główną przyczynę kryzysu globalnego.
Meadows, Limits to Growth The 30-Year Update, 2004.
Dwie koncepcje przezwyciężania kryzysu globalnego („wyprostowania linii”) (I):
(1) ekohumanistyczna - drogą kooperacji dla globalnego dobra wspólnego ukształtowanie zdolności trwałego rozwoju całej światowej społeczności, nowej
rewolucji naukowo-techniczno-przemysłowej, w tym jakościowo nowych
– powszechną mądrością oraz sztuczną inteligencją wspomaganych –
metod sterowania procesem życia społeczno-gospodarczo-przyrodniczego Ziemi.
( ONZ „three-pillars” sustainable development, JPII CŻM.)
MĄDROŚĆ zdolność:
(1) - OBSERWOWANIA zdarzeń zachodzących w układzie:
podmiot życia społeczno-gospodarczego – środowisko (społeczno-przyrodnicze);
(2) - ROZPOZNAWANIA procesów, których te zdarzenia dotyczą;
(3) - PRZEWIDYWANIA przyszłego biegu tych procesów;
(4) - ich POPRAWNEGO (współcześnie EKOHUMANISTYCZNEGO) WARTOŚCIOWANIA,
(5) - WSPOMAGANIA procesów pozytywnych i PRZECIWSTAWIANIA się procesom negatywnym.
Dwie koncepcje przezwyciężania kryzysu globalnego („wyprostowania linii”) (II):
(2) neo-socjaldarwinistyczna – schładzania gospodarki (bezrobocie), radykalnego zmniejszenia ilości konkurentów do deficytowych zasobów życia
(energia, naturalne, ekologiczne) – zerowego wzrostu/„ekologicznego holokaustu”
(JPII, Sycylia 1993).
Social darwinizm „tradycyjny” – ery nadmiaru dostępnych zasobów życia:
energii, surowców naturalnych, „czystego powietrza” – silniejsi podporządkowują słabszych czyniąc z nich „narzędzia”
dostępu do – i przetwarzania - zasobów życia, aby w ten sposób (kosztem pracy
słabszych) zwiększać swe szanse długotrwałego życia.
Cele NEO-SOCJALDARWINISTYCZNYCH działań antykryzysowych:
(1) radykalnie zmniejszyć ilość użytkowników deficytowych – naturalnych i przyrodniczych - zasobów
życia;
(2) zmniejszyć zdolności rozrodcze Peryferii/słabszej części światowej społeczności (ŚS);
(3) pogorszyć, tej słabszej części, warunki wyżywienia i ochrony zdrowia oraz dostępności do innych osiągnięć
rozwoju nauki i techniki (np. mieszkań);
(4) wzmocnić zdolność obrony i samoobrony Centrum/silniejszej części ŚS.
Kryzys globalny jest kryzysem cywilizacyjnym, w tym aksjologicznym
Jego przezwyciężenie wymaga zastąpienia współczesnej cywilizacji społecznego
darwinizmu – cywilizacji śmierci –
Cywilizacją Życia i Miłości -Cywilizacją Ekohumanistyczną.
Neo-socjaldarwinizm – pozorna troska o środowisko
przyrodnicze – jako główne współcześnie
zagrożenie
Ostrzeżenia przed ekologicznym holokaustem, czyli patologicznym,
neo-socjaldarwinistycznym sposobem przezwyciężania
globalnego kryzysu:
Mamy więc zwolenników koncepcji (…) analogii do „łodzi ratunkowej”. Te analogie
(…) wyrażają myśl (…) że skoro zasoby są ograniczone, a liczba ludności wzrasta, tak że nie można wyżywić wszystkich, trzeba biednych podzielić na takich,
którzy zginą (…) Ponieważ łódź już jest pełna, zabranie do niej biednych
spowodowałoby zatonięcie wszystkich. Niech więc toną biedni[1].
[1] Patrz: O nowy styl rozwoju. Raport fundacji Hammarskjolda dla ONZ w sprawie rozwoju i współpracy międzynarodowej, (w:) Nowy Międzynarodowy
Ład Ekonomiczny, PWE, Warszawa 1979, s. 147.
Another mental model says that the limits are real and close, and that there is not
enough time, and that people cannot be moderate or responsible or
compassionate. At least not in time. That model is self-fulfilling. If the world’s people
choose to believe it, they will be proven right. The result will be collapse.
(Meadows, 1992, 2004).
UNEP Report - 12 maja 2011 (1)By 2050, humanity could consume an
estimated 140 billion tons of minerals, ores, fossil fuels and biomass per year
– three times its current appetite –(…) is "far beyond what is likely sustainable” if
realized at all given FINITE WORLD
RESOURCES (…).
UNEP Report (2) Scenario 3: tough contraction of
consumption in developed countries, converging with others.
Industrialized nations reduce per capita consumption by two thirds and other
nations remain at current rates, resulting in a global per capita consumption rate (…)
the same as in year 2000. Humanity Can and Must Do More with Less:
UNEP Report
Dr. J. Kenneth Smail, Professor of Anthropology, Emeritus, at Kenyon
College
Global population reduction: confronting the inevitable (2004)
the long-term sustainability of civilization will require not just a leveling-off of human
numbers as projected over the coming half-century, but a COLOSSAL reduction in
both population and consumption.
the Earth's long-term sustainable human carrying capacity, at what might be defined as an "adequate" to "moderately comfortable"
developed-world standard of living, MAY NOT BE MUCH GREATER THAN 2 TO 3 BILLION. (…)
several investigators and organizations have developed reasonably well thought out positions on future global population optima, and those
estimates have all clustered IN THE RANGE OF 1 TO 3 BILLION.
http://www.worldwatch.org/node/563 http://growthmadness.org/2007/07/13/
global-population-reduction-confronting-the-inevitable/
Dennis Meadows 2009:dla przezwyciężenia globalnego kryzysu
(1) We desperately need for population, energy use, material use, and pollution streams to be
reduced.http://www.euronatur.org/Interview_Dennis_Meadows.dennismeadows_en.0.html
(2) If you want everyone to have the full potential of mobility, adequate food and self-development,
then it is 1 or 2 billion.(mld, obecnie jest nas ok. 6,7 mld. osób)
http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,666175,00.html
„Zerowy wzrost” 1971/95
SNK – Wobec zagrożenia ekologicznym holokaustem
Wezwania Jana Pawła II do przezwyciężania globalnego kryzysu
drogą - na dobro wspólne ukierunkowanej - współpracy, a nie neo-darwinizmem
społecznym:
Jan Paweł II ostrzegał: „świat współczesny, łącznie ze światem
ekonomii, zamiast troszczyć się o prawdziwy rozwój wiodący wszystkich ku
życiu „bardziej ludzkiemu” (...) zdaje się prowadzić nas szybko ku śmierci.
Jest to w istocie stwierdzenie kryzysu globalnego oraz wskazanie głównego kierunku działań
obronnych
Jan Paweł II:
(…) budować razem aby uniknąć zagłady wszystkich. (…) dobro (…) i
szczęście (…) nie dadzą się osiągnąć bez (…) WYRZECZENIA SIĘ własnego
EGOIZMU (…) Jan Paweł II, SRS p. 26
Jan Paweł II: W ostatnich latach byliśmy świadkami (…) przełamania sztywnych podziałów świata na
przeciwstawne bloki ideologiczne, polityczne i wojskowe (…) W tym samym jednak okresie inne
zagrożenia osiągnęły poziom skrajnie niebezpieczny, co każe się obawiać „holokaustu ekologicznego”,
będącego skutkiem lekkomyślnego niszczenia najważniejszych zasobów środowiska naturalnego i
coraz liczniejszych ataków na życie ludzkie. (…) niepohamowany pęd nielicznej grupy
uprzywilejowanych do przywłaszczenia sobie dóbr ziemi i do ich eksploatacji staje się przyczyną
nowego rodzaju zimnej wojny, tym razem między Północą a Południem planety, między krajami
wysoko uprzemysłowionymi, a ubogimi. (Sycylia’93)
Wg Encyklopedii Katolickiej: „holocaustum ofiara całopalna, dar ofiarny, złożony w
całości Bogu przez spalenie” - patrz: Encyklopedia Katolicka, t. 2,
Lublin 1985, s. 1285.Hitlerowski holokaust polegał na podziale
światowej społeczności na „nadludzi” i „podludzi”, a następnie radykalnym ograniczeniu ilości „podludzi”. Plan
Himmlera-Generalplan Ost przewidywał zlikwidowaniu 85% Polaków.
Jan Paweł II:
Do starożytnych bolesnych plag (...) głodu, epidemii i przemocy, wojen, dodawane są
inne, dotychczas nie znane formy o niepokojących wymiarach.(…) jak nie przejmować się na przykład widząc
zdumiewający SPISEK PRZECIW ŻYCIU, który zwielokrotnia się i wyraża coraz
ostrzejszymi zagrożeniami osób i NARODÓW (…)
(Papież w Koloseum, KAI, 1996)
Jan Paweł II:
Obecnie zarówno w Ameryce, jak i w pozostałych częściach świata pojawia się
niebezpieczny model społeczeństwa zapewniający dominację silnym częściom
światowej społeczności, zaś wykluczający, a nawet ELIMINUJĄCY SŁABSZYCH.
(Adh. „Ecclesia in America", 1999)
Jan Paweł II:
„Formy degradacji osoby ludzkiej oraz wartości życia ludzkiego stały się bardzo
subtelne, a tym samym bardzo niebezpieczne. (...) Przyszłym losom świata grozi (...) niebezpieczeństwo, jeśli ludzie nie
staną się mądrzejsi”
Wyludnia się wieś, wyludnia się ojczyzna (…)
To jest STRATEGIA samobójcza, przed którą trzeba się chronić
Abp J. Michalik, Dożynki 2012
Abp H. Hoser, Wypowiedź w Radio Wnet (13 lutego 2013, ):
O zagrożeniach zmniejszaniem zaludnienia Ziemi do 1 mld osób:
http://radiowarszawa.com.pl/2013/02/abp-henryk-hoser-w-poranku-radia-wnet/
Homilia inauguracyjna Franciszka (1):
Tragically, in every period of history there are ‘Herods' who plot death, wreak havoc, and mar the countenance of men and women.
Niestety w każdej epoce dziejów są „Herodowie”, którzy knują/snują plany
śmierci, niszczą, oszpecają oblicze mężczyzny i kobiety (KAI, VS).
W każdej epoce dziejów są budzący grozę „Herodowie”, którzy śmiercionośnie spiskują,
sieją spustoszenie oraz pozbawiają człowieczeństwa mężczyzn i kobiety (LM).
Homilia inauguracyjna Franciszka (2):
J.w. w „luźnym” przekładzie (z uwzględnieniem kontekstu):
W każdej epoce dziejów (zwłaszcza obecnie) są budzący grozę „Herodowie”,
(czyli patologiczne ośrodki, które zamiast pełnić służbę na rzecz wszystkich ludzi i środowiska
przyrodniczego, dla utrzymania władzy), ŚMIERCIONOŚNIE SPISKUJĄ (zwłaszcza przeciwko
słabszym), sieją (społeczne) spustoszenie oraz pozbawiają człowieczeństwa mężczyzn i kobiety
(degradują człowieka).
Franciszek, 1 Maja 2013 „(…) how many, and not just young
persons, are unemployed, often because of an economistic conception of society that SEEKS SELFISH PROFIT, outside the parameters of SOCIAL JUSTICE.”
WE MUST RECOVER THE ENTIRE SENSE OF GIFT, OF GRATUITY AND SOLIDARITY.
A SAVAGE CAPITALISM HAS TAUGHT THE LOGIC OF PROFIT AT ANY COST,
GIVE IN ORDER TO GET, EXPLOITATION WITHOUT LOOKING
AT PERSONS
POPE VISITS MISSIONARIES OF CHARITY, REAFFIRMS VALUE OF SOLIDARITY
Vatican City, 22 May 2013 (VIS)
Franciszek, 1 Maja 2013 “SLAVE LABOUR”, work that enslaves. “how many persons around the world are victims of this type of SLAVERY in which the person is at the service of labour while it should be labour that
offers service to the person so that they might have dignity.
Franciszek:the financial crisis (..) to be found in a PROFOUND HUMAN CRISIS (…) the
dictatorship of an economy which (…) reduces men and women to (…) consumption
(…) human beings (…) are nowadays considered as consumer goods which can be
used and thrown away (…) POPE TO NEW AMBASSADORS: FINANCIAL CRISIS ROOTED IN
REJECTION OF ETHICS Vatican City, 16 May 2013 (VIS)
Franciszek:„(…) the joy of life is diminishing; indecency
and violence are on the rise; POVERTY IS BECOMING MORE AND MORE EVIDENT.
People have to struggle to live and, frequently, to live in an undignified way. ONE
CAUSE OF THIS SITUATION (…) IS IN THE OUR RELATIONSHIP WITH MONEY, AND OUR
ACCEPTANCE OF ITS POWER OVER OURSELVES AND OUR SOCIETY.”
POPE TO NEW AMBASSADORS: FINANCIAL CRISIS ROOTED IN
REJECTION OF ETHICS Vatican City, 16 May 2013 (VIS)
Franciszek: While the INCOME OF A MINORITY IS
INCREASING EXPONENTIALLY, that of THE MAJORITY IS CRUMBLING. THIS IMBALANCE
RESULTS FROM IDEOLOGIES WHICH UPHOLD THE ABSOLUTE AUTONOMY OF
MARKETS AND FINANCIAL SPECULATION, AND THUS DENY THE RIGHT OF CONTROL
TO STATES, POPE TO NEW AMBASSADORS: FINANCIAL CRISIS ROOTED IN
REJECTION OF ETHICS Vatican City, 16 May 2013 (VIS)
PROFOUND HUMAN CRISIS
Mechanizm redukcji miejsc pracy, towarzyszący rozwojowi technologii w warunkach wolnego rynku, skutkuje
rosnącym, chronicznym bezrobociem.
Kres „epoki” zaciągania długów, zasilania rozwoju pożyczkami, początek niestabilności
rynku finansów, stagnacja.
Kryzys systemu podziału wypracowywanych corocznie dochodów narodowych, rosnąca
przepaść między bogactwem a biedą, kryzysy społeczne, strajki, ZAMIESZKI ULICZNE…Z referatu Prof.. B. Galwasa Sekretarza Naukowego
Komitetu Prpgnoz PAN
Schaff, A., Medytacje, Warszawa 1997, s. 108.
(…) potrafimy zgnieść (…) bunt jak robactwo (…)
Współczesny (2013) rozwój nauki i techniki, w tym metod tajnej wojny, umożliwia zmniejszanie zaludnienia Ziemi w „białych rękawiczkach”
Neo-socjaldarwinizm a problemy do krytycznej analizy:
1. Chemitrails2. HAARP
3. Dr Rath – koncerny farmaceutyczne4. Echelon
a także Generalny Plan Wschodni (Generalplan
Ost)/Plan Himmlera
Cywilizacja Życia i Miłości (CŻM)/Ekohumanistyczna -
alternatywna względem cywilizacji neo-darwinizmu
społecznego
Cywilizacja Życia i Miłości – Cywilizacja Ekohumanistyczna
W miejsce neo-socjaldarwinistycznej selekcji poprzez eliminowanie/śmierć
słabszych, selekcja poprzez preferowanie tych podmiotów, które
więcej od innych swym życiem wnoszą w podtrzymywanie życia lub rozwój Człowieka/światowej społeczności
CŻM jako cywilizacja sprawiedliwości społecznej i pracy ekospołecznie
użytecznej realizowanej w warunkach godnych Człowieka
Jan Paweł II:1. Dla uniknięcia globalnej katastrofy
konieczność Cywilizacji Życia i Miłości
2. Czynna miłość: ochrania i troszczy się o ROZWÓJ ŻYCIA BLIŹNIEGO
Jan Paweł II wiązał zasadę MIŁOŚCI z obowiązkiem współdziałania na rzecz
WZAJEMNEGO ROZWOJU: „przykazanie «nic zabijaj» staje się wezwaniem do czynnej miłości, która ochrania i troszczy się o
ROZWÓJ ŻYCIA BLIŹNIEGO (...)„ (Veritatis Splendor, p. 15.)
Benedykt XVI:
Miłość jest większa od sprawiedliwości, ponieważ kochać to znaczy dawać,
ofiarować coś mojego drugiemu (…). (Caritas in veritate, p. 6) ;
Jan Paweł II:
(…) zasada sprawiedliwości (…) nakazuje oddać każdemu to, co mu się należy.(CA, p.
10)A więc należy w dobro wspólne coś „wnieść”,
ocenić ten „wkład”, a następnie proporcjonalnie „wynagrodzić”. Stąd współcześnie (SZiR)
konieczność informacyjnego systemu wiedzy zwłaszcza o kompleksowych skutkach ludzkich
działań.
Benedykt XVI:(…) odczuwa się (…) pilną potrzebę reformy zarówno ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH, jak i międzynarodowej STRUKTURY EKONOMICZNEJ I
FINANSOWEJ. (…) potrzeba prawdziwej politycznej WŁADZY ŚWIATOWEJ (…) dla zarządzania ekonomią światową (…) dla zapobieżenia
POGŁĘBIENIU SIĘ KRYZYSU (…) regulowana przez prawo, przestrzegać (…) zasady POMOCNICZOŚCI i
SOLIDARNOŚCI, być UKIERUNKOWANA NA REALIZACJĘ DOBRA WSPÓLNEGO, (CIV, p. 67).
Homilia inauguracyjna Franciszka:(…) authentic power is service (…) Protecting all
creation (…) to protect each person (…) to protect ourselves (…)
Homilia inauguracyjna Franciszka
i would like to ask all those who have positions of responsibility in economic, political, and social life, and ALL MEN
AND WOMEN OF GOODWILL: lET US BE 'protectors' of creation, protectors of
god’s plan inscribed in nature, PROTECTORS OF ONE ANOTHER AND
OF THE ENVIRONMENT.
there is a NEED FOR FINANCIAL REFORM
ALONG ETHICAL lines (…) an economic reform to benefit everyone (…) for
disinterested solidarity and for a return to PERSON-CENTRED ETHICS in the
world of finance and economics.POPE TO NEW AMBASSADORS: FINANCIAL CRISIS
ROOTED IN REJECTION OF ETHICS Vatican City, 16 May 2013 (VIS)
Jan Paweł II:„człowiek (...) przez swoją pracę
uczestniczy w dziele swego Stwórcy (…) praca (...) jest jedynym źródłem bogactw
(...) przez pracę (...) człowiek (…) urzeczywistnia siebie jako człowiek, a także poniekąd bardziej „staje się człowiekiem”
(LE, p. 9)
Franciszek (1 Maja 2013):
“LABOUR IS PART OF GOD'S PLAN OF LOVE. We are called to cultivate and
safeguard all the goods of creation and, in this way, WE PARTICIPATE IN THE ACT OF
CREATION!
Jan Paweł IIL„Liberalizm (podstawa kapitalizmu, to
ideologia – LM) "starania o dobro części obywateli, to znaczy tych, którzy są
bogaci i żyją w dobrobycie, (przyzwalająca aby – LM) zaniedbywać
resztę, stanowiącą niewątpliwie przeważającą większość społeczeństwa”
(CA, p. 10)
Benedykt XVI: „Greater hope is needed to as to permit
the common good of everyone to prevail over the LUXURY OF THE FEW and THE POVERTY OF THE
MANY.”
(Homily, Mass in St. Peter’s Basilica Jan. 6, 2008).
Jan Paweł II:(...) Własność prywatna ma z natury swojej charakter społeczny, oparty na
prawie powszechnego przeznaczenia dóbr. (...) Człowiek używając tych dóbr
powinien uważać rzeczy zewnętrzne, które posiada (…) za wspólne w tym znaczeniu, by nie tylko jemu, ale i innym przynosiły pożytek (wspólny interes – LM)„ (CA, p.
30)
Jan Paweł II:„Własność środków produkcji (…) jest
słuszna wtedy, gdy służy użytecznej pracy; przestaje natomiast być uprawniona, gdy
nie jest produktywna, lub kiedy służy przeszkadzaniu pracy innych, lub
uzyskiwaniu dochodu, którego źródłem jest nie globalny rozwój pracy i
społecznego majątku, lecz wyzysk, niegodziwe wykorzystywanie,
SPEKULACJA i rozbicie solidarności świata pracy”. (CA, p. 43)
W komunizmie była troska o sferę społeczną, podczas gdy kapitalizm jest raczej indywidua-
listyczny (...) są „ziarna prawdy" w (...) programie socjalistycznym (...) nie powinny
zostać zniszczone (…). Konieczna jest (...) umiejętność rozróżniania. Zwolennicy kapitalizmu
za wszelką cenę i w jakiejkolwiek postaci zapominają o rzeczach dobrych
zrealizowanych przez komunizm: walce z bezrobociem, trosce o ubogich
Papież między Zachodem a Wschodem, Wywiad z Janem Pawłem II wydrukowany w dzienniku „La Stampa", „Magazyn
Słowo. Dziennik Katolicki" 1993, nr 8,
Jan Paweł II:„nie do przyjęcia jest twierdzenie, jakoby po
klęsce socjalizmu realnego kapitalizm pozostał jedynym modelem organizacji
gospodarczej (...) (zdolnym - L.M.) uleczyć obecne zło, niesprawiedliwy
podział bogactw i nędzę (CA, p.p. 12, 35)
Jan Paweł II: „tworzyć ekonomię społeczną, która
będzie kierowała funkcjonowaniem rynku tak, by było to korzystne dla dobra
WSPÓLNEGO (CA, p. 52)
Jan Paweł II:„globalizacja musi stanowić część
szerszego programu politycznego i ekonomicznego, którego celem będzie
autentyczny postęp całej ludzkości. Wówczas będzie ona służyć całej ludzkiej
rodzinie i pomnażać wspólne dobro wszystkich ludzi, a nie tylko przynosić
korzyści uprzywilejowanej grupie osób
(Globalizacja a dobro całej rodziny ludzkiej, 2 V 2003)
Jan Paweł II:„gwarancje niezbywalnych praw człowieka: praca, pożywienie, mieszkanie, zdrowie,
wykształcenie, opieka społeczna, uczestnictwo w życiu społecznym, wolność stowarzyszeń i wyboru własnego powołania
(Homilia w Santa Clara , podczas wizyty na Kubie w 1998 r), Por.: ONZ, Uniwersalna Deklaracja Praw Człowieka, 1948
Benedykt XVI: "Moderation is (…) a path of salvation for humanity. it is now clear that only by (…) a
serious commitment to the fair distribution of wealth, will it be possible to establish a JUST AND SUSTAINABLE
MODEL OF DEVELOPMENT.” (Homily, Mass in St. Peter’s Basilica Jan. 6, 2008).
Benedykt XVI: „Jeśli wraz z postępem technicznym NIE
DOKONUJE SIĘ postęp w formacji etycznej człowieka (…), wówczas nie jest
on postępem, ale zagrożeniem dla człowieka i dla świata.” (SS, p. 22)
Benedykt XVI: „Z wielką precyzją, chociaż w sposób jednostronny i wybiórczy, Marks opisał
sytuację swojego czasu i z wielkim talentem analitycznym przedstawił drogę
do rewolucji – nie tylko teoretycznie: z partią komunistyczną, która zrodziła się z manifestu komunistycznego z 1848 roku,
konkretnie ją zainicjował.” (SS, p. 20)
Benedykt XVI: „Wówczas miały bowiem zostać
zniesione wszystkie sprzeczności (…) Odtąd wszystko miało toczyć się samo słuszną drogą, ponieważ wszystko miało należeć do wszystkich, a wszyscy mieli
chcieć dla siebie nawzajem dobra.” (SS, p. 21)
Benedykt XVI: „zwycięstwo (w Rosji) ukazało zarazem
ewidentny fundamentalny błąd Marksa. Wskazał on bardzo precyzyjnie, w jaki
sposób dokonać przewrotu. Nie powiedział jednak, jak sprawy miały się potoczyć
potem. Zakładał po prostu, że wraz z pozbawieniem klasy panującej dóbr, z
upadkiem władzy politycznej i uspołecznieniem środków produkcji
zrealizuje się Nowe Jeruzalem.” (SS, p. 21)
Meadows 1992/2004Tools for the Transition to Sustainability (…) VISIONING (…) Networking (…) Truth-Telling
(…) Learning (…) LOVING (…).
Jak zapobiec globalnej katastrofie?
Jakiego rodzaju działania/zmiany obronne
– w takiej sytuacji – mogą być podejmowane?
Czy Cywilizacja Życia i Miłości jest niezbędna, aby trwale przezwyciężyć kryzys globalny, oraz ukształtować
zdolność trwałego rozwoju światowej społeczności?
Czy koncepcja Cywilizacji Życia i Miłości -
Cywilizacji Ekohumanistycznejnie jest nierealizowalną utopią?Jakie właściwości powinna ona
posiadać?
Czy należy i jak
kształtować Cywilizację Życia i Miłości (CŻM)/Ekohumanistyczną
Główne badawcze problemy:(1) czy zasoby naturalne są wyczerpywalne?
Jeśli są wyczerpywalne to musi być ekologiczny holokaust
(2) czy człowieka można w innowacyjnej ekospołecznie użytecznej pracy zastąpić
automatem/sztuczną inteligencją?(3) jakie podstawowe działania i w jakiej
kolejności należy czynić dla realizacji wizji Cywilizacji Życia i
Miłości/Ekohumanistycznej
Czy prawdą jest, iżnie ma bezwzględnego deficytu materialnych zasobów życia (surowców, paliw, zasobów
ekologicznych)? Brakuje natomiast woli politycznej, wiedzy,
technologii, aktywnego potencjału intelektualnego i sumienia oraz czasu – czynników koniecznych do ograniczania
zbędnego zużywania deficytowych zasobów oraz stwarzania dostępu do zasobów
alternatywnych w miarę wyczerpywania źródeł aktualnie eksploatowanych.
Problem współczesnej zmienności uwarunkowań życia
N. WienerII Wojna światowa
Jak trafić do szybko przemieszczającego się celu?
A. Toffler, Szok przyszłości
Jay. W. Forrester 1971/95, kryzys globalny,
bo brak:- umiejętności analizy systemowej;
- INFORMACYJNYCH NARZĘDZI WSPOMAGANIA POLITYKI, oraz
- wiedzy o właściwościach i współzależnościach elementów systemów
społecznych, czyli
- KULTURY INFORMACYJNEJ POLITYKÓW, w tym
umiejętności analizy systemowej.
ANALIZA SYSTEMOWA we współczesnym kształtowaniu
polityki obrony i rozwoju, w tym
bezpieczeństwa ekologicznego
Analiza systemowa - z zastosowaniem aparatury cybernetyki
rozwoju - celem poznania istoty obecnego kryzysu
oraz możliwości i uwarunkowań ukształtowania zdolności trwałego rozwoju światowej społeczności.
Modelowaniejako podstawa
analizy systemowej celem poznawania
właściwości i przyszłego
(w zależności od zmian w oddziaływaniach/środowisku)
zachowania się badanego obiektu/sż
Modele:(1) konceptualne;(2) operacyjne.
Model konceptualny rzeczywistości jako:
- przedstawienie, przydatnej w sterowaniu rozwojem społeczności, wiedzy systemowo-filozoficznej, oraz
- narzędzie konceptualnej analizy
systemowej
Model operacyjny/symulacji komputerowej
Modelowanie dynamiczne J. W. Forrestera dla komputerowo-symulacyjnej analizy
systemowej
Sage’a koncepcja kształtowania polityki
- zgodna z postulatem Forrestera
Polityka jako - zgodne z celami jej kreatorów - sterowanie przebiegiem procesu życia społeczności, będącej obiektem polityki, oraz jej środowiska
Dla trwałego przezwyciężenia globalnego kryzysu i ukształtowania zdolności trwałego rozwoju (TR) konieczność:
- modelu konceptualnego rzeczywistości;
- adekwatnego do aktualnegp stanu rzeczywistości systemu wartościowania zmian w układzie: dana społeczność – środowisko;
- dostępności adekwatnych do zmieniającej się rzeczywistości baz danych i wiedzy, ją odwzorowujących;
- metod symulacji komputerowej, w tym monitoringu dynamicznego/MD;
- analizy systemowej konceptualnej i komputerowo-symulacyjnej.
Poprawny system wartości, w tym wartościowania rozwojowych przedsięwzięć, jako istotny element polityki rozwoju.
Adekwatny do rzeczywistości system wartościowania zmian będących skutkiem polityki jest zależny od aktualnego stanu, w tym kondycji
układu: społeczność–środowisko.
Dla przykładu, w warunkach nadmiaru dostępnych w środowisku zasobów nie występuje konieczność uwzględniania
kosztów ich zużywania
Egoizm albo egoaltruizm, współcześnie ekohumanizm
Wybrane modele konceptualne przydatne (lecz niewystarczające)
w kształtowaniu polityki TR:- systemy otwarty i ogólny
L. von Bertalanffy’ego; - system naturalny E. Laszlo- regulon K. Bogdańskiego;
- system cybernetyczny N. Wienera;- system autonomiczny M. Mazura
Systemy otwarte L.von Bertalanffy’ego
System otwarty, ze zdolnością homeostazy/utrzymywania się w stanie
stabilnym.Pozyskuje ze środowiska energię (w postaci falowej lub substancjalnej) i wykorzystuję ją w warunkującej jego stabilność pracy, w tym zapewnianiu
jego ultrastabilności
System ogólny L.von Bertalanffy’ego
Podstawowawłaściwość systemu ogólnego LvB:
Wszystkie elementy układu system–środowisko zą współzależne, powiązane
wzajemnie sprzężeniami zwrotnymi
System naturalny E. LasloCybernetic ICybernetic II
Struktura hierarchiczna
Cybernetic I
Podukład progresywny:sterowania zmianami zwiększającymi
sprawność jego działania oraz dostosowującymi system do zmian w
uwarunkowaniach jego funkcjonowania.
Cybernetic IIPodukład konserwatywny: zapobiegający
błędom w polityce progresywnej
Regulony K. Bogdańskiego
Pod pojęciem "Regulon" rozumiemy układ istniejący dzięki samoregulacji, której natura jest rodzaju adekwatnego do jego budowy i która oparta jest o - co najmniej - jedno ujemne sprzężenie zwrotne /u.s.z./.
- regulony falowe- regulony substancjalne- biopole.
- W procesie ewolucji po Big Bangu, część regulonów falowych przekształciła się w regulony substancjalne, a następnie integracja regulonów falowych i sibstancjalnych spowodowała powstanie regulonów falowo–substacjalnych, w tym organizmów żywych. (Por. CERN, bozon Higgsa)
N. WienerInformacja – entropia
i/s
Loty międzyplanetarne
Wzrost entropii nieuchronnym skutkiem każdego działania
Informacja jako podstawa skuteczności sterowania
Entropia, tu konceptualna miara dezorganizacji tworzywa/energii układu:
system otwarty-środowiskoDezorganizacja: zmniejszenie zdolności
podtrzymywania stabilności systemu.
System autonomiczny (M. Mazura):pozyskuje ze środowiska informację i
energię, i z pomocą homeostatu przekształca je w działania podtrzymujące
jego stabilność Czym wyższa jego informacyjna sprawność, tym mniejszym kosztem/przyrostem entropii realizuje
jego stabilizujące cele.
Wszystkie te modele są niewystarczające dla określenia istoty kryzysu globalnego
oraz polityki kształtowania zdolności trwałego rozwoju światowej społeczności
Metoda dedukcyjna jako podstawa cybernetyki rozwoju i budowy Sage’a
modelu konceptualnego rzeczywistości
J.M. Bocheńskiego koncepcja wykorzystywania wiedzy filozoficznej
metodą teorii aksjomatycznej
• Metoda aksjomatyczna Forrestera – Bocheńskiego jako sposób budowy ogólnego modelu konceptualnego:
• aksjomaty,
• pojęcia niedefiniowane
• pojęcia zdefiniowane (za pomocą pojęć niedefiniowanych)
• logiczne wnioskowanie
• badanie adekwatności modelu/teorii do rzeczywistości
Model konceptualny System Życia (SŻ)
jako system kompleksowy, który dotyczy zbioru różnorodnej postaci systemów życia (sż), w tym systemów: człowiek–technika–środowisko (SCT-Ś), jak również ich pod- i
nad-systemów, ujętych wspólną nazwą: systemy życia (sż).
Systemem życia (sż) jest także układ (system): sż–środowisko, jak również
środowisko..
Model System Życia (SŻ) odwzorowuje podstawowe właściwości statyczne i
dynamiczne oraz cechy strukturalne (w tym strukturę procesualną) różnorodnej
postaci systemów typu: człowiek–technika (SCT), ich pod- i nad-systemów, ujętych wspólną nazwą: systemy życia
(sż).
Model konceptualny System Życia (SŻ):jako źródło wiedzy ogólnej o:
(1) statycznych i dynamicznych właściwościach oraz cechach strukturalnych polityką
zmienianego systemu życia/sż , w tym SCT-Ś(2) współzależnościach występujących w
układzie: sż–środowisko (3) trwałych i okresowo zmiennych
ograniczeniach dokonywania zmian w układzie: sż-środowisko;, oraz
(4) adekwatnym, w danych warunkach, systemie wartościowania dokonywanych zmian.
System życia jest:- systemem otwartym (ze zdolnością
homeostazy) i ogólnym (L.von Bertalanffy);- systemem naturalnym (E. Laszlo)
- regulonem (K. Bogdański); - systemem cybernetycznym (N. Wiener); - systemem autonomicznym (M. Mazur);
- systemem dynamicznym, w tym inercyjnym (J.W. Forrester);
- systemem informacyjnym rozwijającym się (L. Michnowski).
Model konceptualny (Sage, Bocheński, LM)
systemów typu: człowiek-technika–środowisko
o nazwie System Życia (SŻ) jako
(przydatna - w rozpoznawaniu istoty globalnego kryzysu i projektowaniu WIZJI oraz strategii TR) -
pomoc w określeniu logiki procesu życia, w tym rozwoju, światowej
społeczności (ŚS) i środowiska przyrodniczego (ŚP)
(LM, Społeczeństwo przyszłości a trwały rozwój, K. Pr. PAN)
Podstawowe aksjomaty modelu konceptualnego
System Życia - przesłanki wnioskowania dotyczącego
poprawnej metody przezwyciężania kryzysu globalnego oraz kształtowania do CŻM prowadzącej polityki trwałego rozwoju
Człowieka/światowej społeczności.
Aksjomat I:i = B(n,q)1/s
i – poziom informacji systemu życia – zarazem poziom rozwoju oraz zorganizowania sż, jak
również konceptualna miara jakości sż.s – poziom entropii ekospołecznej systemu życia,
a także poziom rozwojowych rezerw sż. n – ilość elementów systemu życia;
q – jakość elementów systemu życia, oraz B(n,q) – pewna funkcja zależna od rodzaju
systemu życia oraz ilości I jakości jego elementów.
przy czym:Entropia ekospołeczna
(jedynie izomorficzne podobieństwo do entropii termodynamicznej)
s = k ln wk – pewna stała zależna od rodzaju
systemu życia;w – ilość różnorodnych
czasoprzestrzennych konfiguracji elementów systemu życia, które
umożliwiają uzyskiwanie tego samego stanu jakości tego systemu.
Aksjomat II:E = mc2
- rozumiany jako założenie, iż układ system życia–środowisko, zbudowany jest z energii w szerszym znaczeniu (falowej lub substancjalnej, a różnice
pomiędzy różnorodnymi postaciami sż sprowadzają się do odmiennych ich struktur, wyznaczających odmienne
właściwości różnorodnych sż.
Aksjomat IIISystem życia jest systemem (ogólnym) w ujęciu
LvB, czyli wszystkie elementy układu: system życia – środowisko, są współzależne zgodnie z:
gdzie: Q1 – Qn – elementy układu: system życia – środowisko;f1 – fn – funkcje określające dynamiczne zależności
występujące pomiędzy tymi elementami
System życia (sż)sż = < E, Rw, Rz, Ho, Ə, i, t >
E – elementy tworzące sż,Rw – zbiór relacji wewnętrznych. wiążących
elementy systemu w systemową całość; Rz – zbiór relacji zewnętrznych, wiążących
system ze środowiskiem;Ho – homeostat sż.Ə – okres życia sż,
i – poziom informacji/jakości sż; t – czas.
Tworzywem systemu życia jest energia (w szerszym znaczeniu) – zarówno falowa jak i substancjalna – E=mc2 (Einstein, Sedlak,
Bogdański)
Postać energii emitowanej przez sż do środowiska zależy od jego struktury.
Energia ta - gdy jest ukształtowana zgodnie z potrzebami życia środowiska/odbiorców - stanowi czynnik ich życia i może stanowić
także czynnik zwrotnego wspomagania emitującego
Wszystkie elementy układu: system życia–środowisko są wzajemnie współzależne i
powiązane sprzężeniami zwrotnymi
Wszelkie zmiany w strukturze sż lub przebiegu procesu jego życia można
dokonywać jedynie w ramach aktualnie istniejących – zależnych od aktualnego
stanu układu: sż-środowisko - ich ograniczeń
Okres życia sż (Ə) jest skończony, lecz nie zdeterminowany i zależy od poziomu jego
informacji (i), w tym ilości i stopnia odpowiedniego zróżnicowania elementów
sż.
Każdemu działaniu sż, jak i upływowi czasu, towarzyszy destrukcja (wzrost entropii) ,
zarówno fizyczna jak i moralna, dotycząca zarówno sż, jak i środowiska.
O ile każdemu działaniu sż jak również upływowi czasu towarzyszy wzrost entropii
w układzie sż-środowisko,to odpowiednim – powodującym rozwój - działaniom sż towarzyszy wzrost poziomu
informacji w tym układzie.
A zatem, aby żyć trzeba co najmniej względnie degradować siebie i środowisko, lecz - będąc dojrzałym i poinformowanym - można (wykorzystując efekt synergetyczny) pozytywnymi skutkami działań przewyższać
te negatywne konsekwencje życia, czyli środowisku więcej „dawać” aniżeli się
„bierze”, a zarazem zwiększać szanse kontynuowania własnego życia.
Warunkiem rozwoju sż jest przewaga dotyczących go (własnych lub środowiska)
oddziaływań konstrukcyjnych (negentropowych) względem oddziaływań
destrukcyjnych (entropowych)
Rozwojowa nadwyżka (konstrukcji nad destrukcją) służy do:
- dostosowywania form życia sż do nowych uwarunkowań życia;
- kształtowania środowiska zgodnie z potrzebami życia sż;
- zwiększania sprawności działania sż.;A także - jest rezerwą zasobów życia sż, do przeciwdziałania w porę nie przewidzianym
zagrożeniom jego życia.
Konsekwencją wstrzymania rozwoju i „steady state”/”zerowego wzrostu” będzie brak zdolności tworzenia rezerw zasobów
życia i upadek sż zwłaszcza na skutek braku zdolności przeciwdziałania w porę nie
przewidzianym zagrożeniom
System życia jest systemem dynamicznym, w tym inercyjnym, odznaczającym się
zwłoką czasową pomiędzy oddziaływaniem nań, a reakcją systemu na to
oddziaływania.
System życia (sż) posiada zdolność antycypatywności,
w tym FEEDFORWARD
orazfeedback
FEEDBACKsprzężenie zwrotne nadążające
Podejmowanie działań dostosowawczych na podstawie stwierdzenia w praktyce
dokonanych zmian w uwarunkowaniach życia
FEEDFORWARDsprzężenie zwrotne wyprzedzające
Przewidywanie zmian w uwarunkowaniach życia i z wyprzedzeniem podejmowanie
działań dostosowawczych
Każdy system życia posiada pewne, niezmienne w okresie życia,
indywidualne właściwości i cechy strukturalne.
System życia ma strukturę hierarchiczną: jest elementem nadsystemu czyli układu:
sż-środowisko, i jest zbudowany z elementów które są także systemami zycia.
System życia posiada homeostatyczną zdolność
obrony życia układu: sż–środowisko
oraz współpracy na rzecz życia tego układu
Środowisko SCT(społeczne lub przyrodnicze)
to system życia – zdolny do obrony jego życia i kooperacji dla dobra wspólnego
Ho – Homeostat H - HardwareO – Orgware Ob. – Otoczenie bliższeS – Software
Cechy strukturalne sż/SCT
o
Otoczenie bliższe (Ob.) SCT:ta część jego środowiska (Ś), która może być zniszczona niewłaściwym działaniem SCT, powodującym zarazem degradację
SCT.
Struktura sż/SCT składa się z: - mikrostruktury, czyli struktury elementów sż
(E), oraz - makrostruktury, czyli zbioru relacji wewnętrznych (Rw), wiążących w
systemową całość elementy sż/SCT
Mikrostruktura (hardware, software) sż/SCT ulega zmianom praktycznie w sposób
nieustanny, zaś makrostruktura (orgware) - okresowo
Aktywność orgware’u1, Poprawnie ukształtowany stymuluje
rozwój sż.2. Patologicznie ukształtowany stymuluje
zachowania patologiczne („struktury grzechu” JPII).
3. Gdy sż zbliża się do granic wzrostu orgware ulega moralnej degradacji.
4. Orgware poprawnie nie przebudowany, po patologicznym przekroczeniu przez sż granicy wzrostu, wymusza zachowanie
kryzysowe sż.
.Struktura sż/SCT zawiera jego homeostat
(Ho), umożliwiający niezbędną w SZiR ultrastabilność sż.
Homeostat - układ sterowania procesem życia sż - zbudowany jest z dwu
podsystemów: konserwatywnego i progresywnego.
Fazy i etapy trwałego rozwoju oraz
kryzysu
Fazy rozwoju sż:1 - osiągania „dojrzałości” przez nowy orgware
(zwłaszcza doskonalenie sprawności informacyjnej).
2 – stymulowanego nowym orgware’em rozwoju software’u i haredware’u;
3 – zwalniania tempa rozwoju wraz ze zbliżaniem się sż do kolejnej granicy wzrostu na skutek
postępującej moralnej destrukcji dotychczasowej formy orgware’u.
4 – podtrzymanie rozwoju w wyniku poprawnej przebudowy orgware’u lub homeostatu,
Fazy kryzysu sż (gdy nie nastąpiła poprawna przebudowa
orgware’u lub homeostatu i zatem sż patologicznie przekroczył granicę wzrostu):
1 – stabilna, mało widoczna;2 – destabilizacji, spontanicznego – lecz
nieskutecznego - odrzucania kryzysogennego orgware’u;
3 – stabilna, w wyniku ukształtowania nowej lecz patologicznej formy ordware’u.
Cztery – kolejno w procesie życia normalnie powstające - stany jakości życia SCT:1. Wewnętrznej konstruktywności przy
zewnętrznej destruktywności.2. Wewnętrznej i zewnętrznej
konstruktywności.3. Wewnętrznej destruktywności przy
zewnętrznej konstruktywności.4. Wewnętrznej i zewnętrznej
destruktywności.
Konstruktywność: przewaga konstrukcji nad destrukcją.
Destruktywność:przewaga destrukcji nad konstrukcją.
Globalne środowisko przyrodnicze jest obecnie wewnętrznie destruktywne, zaś
jeszcze zewnętrzni konstruktywne.
Konceptualna miara wzrostu jakości życia: przyrost okresu wewnętrznej i zewnętrznej konstruktywności osób stanowiących daną
społeczność.
Rozwój SCT odznacza się jego dwoma fundamentalnymi etapami:
I – rozwoju „niedojrzałego”, orazII – rozwoju „dojrzałego”.
W trakcie pierwszego – „NIEDOJRZAŁEGO” –
etapu ROZWOJU SCT jest wewnętrznie konstruktywny,
zaś nieuchronnie zewnętrznie destruktywny,
czyli w stanie„”Wzrostu KOSZTEM społeczno-przyrodniczego
środowiska”
SCT więcej ze środowiska „bierze” aniżeli „daje”.
W trakcie drugiego – „DOJRZAŁEGO” –
etapu ROZWOJU SCT jest zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie konstruktywny,
czyli jest w stanie „Rozwoju RAZEM ze społeczno-przyrodniczym
środowiskiem”
SCT sam się nadal rozwija a zarazem środowisku
„daje” więcej, aniżeli zeń „bierze”.
Podstawowe - kolejno w trakcie rozwoju kształtowane –
elementy homeostatu rozwiniętego sż/SCT:
1. pole informacyjne;
2. elita;
3. powszechna świadomość, w tym mądrość.
Przezwyciężenie kryzysu, poprzez:
1 – przebudowę makrostruktury SCT (orgware’u), zwłaszcza zwiększającą jego
sprawność informacyjną, lub2 – integrację SCT z innym/innymi SCT, o
zasobach informacji uzupełniającej się (synergia) a zwłaszcza zwiększającą jego
pojemność informacyjną.
Podstawowe kolejne
granice wzrostu SCT:
1 – BEZWŁADNOŚCIOWA – konieczność antycypatywności
2 – ŚRODOWISKOWA – konieczność aksjologii dobra wspólnego
3 – KATASTROFICZNA – konieczność symbiozy i wielkiej rezerwotwórczości
Wnioski z analizy systemowej
istoty globalnego kryzysu oraz możliwości i uwarunkowań ukształtowania zdolności
trwałego rozwoju światowej społeczności
„three pillars” of sustainable development
of the world society.
It is impossible to integrate social development with economic development
and environmental protection without computer simulation
Nie ma granic dla mądrze kierowanego wzrostu i trwałego rozwoju, sztuczną inteligencją wspomaganej, LUDZKIEJ
społeczności
„Per aspera ad astra”
Stan Zmian i Ryzyka (SZiR):1. Coraz szybciej wraz rozwojem n-t postępująca
moralna destrukcja dotąd poprawnych form życia
2. Wyczerpywanie dostępnych zasobów życia – naturalnych i przyrodniczych
3. Konieczność FEEDFORWARD – o wzrastającym wraz z rozwojem prognostycznym
zasięgu -.dla adaptacyjnych działań wyprzedzających zmiany w uwarunkowaniach
życia (duża inercja);4. Konieczność gromadzenia rezerw zasobów
życia „na wszelki wypadek”, ze względu na brak możliwości w pełni skutecznego prognozowania.
Kryzys globalny to skutek niedostosowania
światowej społeczności do życia
w Stanie Zmian i Ryzyka
Czym wyższy poziom rozwoju n-t tym większe natężenie moralnej destrukcji
układu: sż–środowisko, a zarazem większe zapotrzebowanie na dalszy rozwój n-t.
Czym wyższy poziom rozwoju nauki i techniki tym więcej mądrej, etycznej, ekospołecznie
użytecznej poznawczo-innowacyjnej pracy potrzeba dla:
(1) podtrzymywania rozwoju społeczno-gospodarczego,
w tym (2) eliminowania negatywnych konsekwencji niezbędnych coraz liczniejszych zastosowań
osiągnięć rozwoju nauki i techniki.
Im mniej bezrobocia i biedy - jednak bez wiedzy o prawdopodobnych
kompleksowych skutkach polityki, pracy i innych zmian w uwarunkowaniach życia - tym szybciej nastąpi wyczerpanie źródeł
aktualnie dostępnych zasobów naturalnych i zdegradowanie przyrody. A wraz z tym -
globalna katastrofa.
W SZiR konieczność coraz większego aktywnego i poprawnie motywowanego oraz doinformowywanego potencjału
intelektualnego/mózgów ludzkichdla eliminowania w porę, negatywnych konsekwencji - coraz szybciej wraz z rozwojem n-t postępującej - moralnej
destrukcji do niedawna poprawnych form ludzkiego życia.
Zagrożenia konserwatywną kontynuacją
Zachowanie się SCT przy DEFICYCIE ZASOBÓW w środowisku:
1. Przy wyrównanych potencjałach twórczych i obronnych:
- synergiczna współpraca, obronno-rozwojowa integracja
2. Przy dominacji tym potencjałem nad systemem słabszym:
- system silniejszy podporządkowuje sobie system słabszy i przekształca go w czynnik dostępu do deficytowych zasobów,
- w tym eliminujące konkurentów: - - wojna (tajna/spiskowa lub jawna) lub - -- integracja drenażowa.
Zachowanie się SCT przy NADMIARZE dostępnych ZASOBÓW w środowisku
1. Przy wyrównanych potencjałach twórczych i obronnych (inform.–energ.):
- koegzystencja, autonomia.
2. Przy dominacji tym potencjałem nad systemem słabszym:
- system silniejszy podporządkowuje sobie system słabszy i przekształca go w swą TECHNIKĘ.
W warunkach deficytu dostępnych zasobów
istnieje możliwość integracji rozwojowej, gdy zniszczenie systemu słabszego spowoduje upadek systemu silniejszego - lecz tylko wówczas, gdy elita systemu silniejszego jest świadoma takiego zagrożenia
(CŻM, Rodzina Ludzka/Narodów)
Warunkiem takiej integracji jest rozwojowe wzmocnienie systemu słabszego, zracjonalizowanie konsumpcji deficytowych zasobów, wprowadzenie specjalizacji i poprzez wzrost potencjału twórczego oraz n-t współpracą zapewnienie dostępu do nowych źródeł zasobów oraz poprawnego kształtowanie środowiska przyrodniczego.
Obecny kryzys finansowo-gospodarczy, w tym zadłużenia państw – jest jawną fazą kryzysu globalnego ujawnionego prognozą ostrzegawczą Pierwszego Raportu dla Klubu
Rzymskiego „Granice wzrostu” (GW/LtG) 1972
Kryzys ten rozwojowo nieprzezwyciężony będzie prowadził – poprzez stan wzrostu regresywnego - do eliminacji słabszych narodów oraz radykalnego zmniejszenia
zaludnienia Ziemi, a następnie - poprzez stan stagnacji pseudoelitarnej – do upadku także
narodów najbogatszych.
Dwa podejścia do problemu przeciwdziałania globalnej katastrofie:
I - czym więcej ludzi, tym więcej zanieczyszczeń środowiska przyrodniczego i mniej dostępnych
zasobów naturalnych, a zatem szybciej globalna katastrofa;
II – czym więcej ludzi zdolnych do MĄDREJ - na dobro wspólne ukierunkowanej, eko-
społecznie użytecznej poznawczo-innowacyjnej –
aktywności twórczej, tym większe szanse przekształcania tych zanieczyszczeń w czynniki
podtrzymywania życia ludzi i przyrody oraz zapewniania dostępu do nowych lub
alternatywnych źródeł zasobów naturalnych
Bez dokonania aksjologicznej przemiany od egoizmu do ekohumanizmu nie można:
a) zapewnić powszechnego dostępu do wiedzy (istniejącej i bieżąco odwzorowującej szybko zmieniającą się rzeczywistość), niezbędnej w: - kierowaniu się zasadą miłości (Vs p. 15), - wyprzedającym rozpoznawaniem i - eliminowaniem zagrożeń, a także
- umożliwiającej wraz „common good global governance” stymulowanie ekospołecznie użytecznej aktywności twórczej;
b) przekształcić obecnej formy globalizacji (w tym ekonomiki) w globalizację trwałego rozwoju - sprawiedliwą, „z ludzką twarzą” (m.in. odrzucenie spekulacyjnego bogacenia się, likwidacja nieuzasadnionych nierówności społecznych, bezrobocia, głodu, przyczyn obronnego terroryzmu).
Społeczeństwo powszechnej mądrości jako podstawa ewolucji intelektualnej –
warunku trwałego rozwoju polskiej, europejskiej i światowej społeczności
CŻM/E > trwały rozwój > ekorozwój (rozwój globalnego ekosystemu,
czyli rozwój społeczno-gospodarczo-przyrodniczy Ziemi)
CŻM jako warunek kontynuowania rozwoju Człowieka/światowej społeczności wspomaganego
wysoko rozwiniętą nauką i techniką
Dla ukształtowania zdolności trwałego rozwoju, w tym eliminowania negatywnych następstw omawianej moralnej destrukcji,
konieczność ekohumanistycznej przemiany aksjologicznej oraz nowej rewolucji n,-t., w tym wspomagania ludzkiej pracy sztuczną
inteligencją.
Cywilizacja Życia i Miłości/Ekohumanistyczna (CŻM/E)
jako skutek przemiany cywilizacyjnej, dotyczącej w pierwszym rzędzie aksjologii
(od socjal-darwinistycznego, śmiercionośnego egoizmu do
dobra wspólnego/win-win) oraz
(dla feedforward niezbędnej) powszechnej dostępności ekospołecznie użytecznej wiedzy
i edukacji
Model 3 - LM
Scenariusz drugi:• Zastąpić
darwinizm społeczny mechanizmami ewolucji intelektualnej.
• Aktywnością intelektualną zastępować aktywność rozrodczą (biologiczną)
LM - Nowa rewolucja naukowo-technicznaPrzekształcać odpady w czynniki życia środowiska
Strategiczne programowanie wizyjne (BACKCASTING) jako NIEZBĘDNY sposób
trwałego przezwyciężenia globalnego kryzysu
poprzez przeprowadzenie ekohumanistycznej przemiany cywilizacyjnej
Wizja powinna być zgodna z cybernetyczną teorią rozwoju SCT
Alvin Toffler: Praktopie
Sangeta Sharma: Attainable utopias
Konieczność – po pierwsze - ekohumanistycznego zintegrowania
światowej elity.
„Zło w dobro przekształcać”
Powtórzmy:Kryzys globalny jest kryzysem
cywilizacyjnym, w tym aksjologicznymJego przezwyciężenie wymaga
zastąpienia współczesnej cywilizacji społecznego darwinizmu
– cywilizacji śmierci – Cywilizacją Życia i Miłości (CŻM) -
Cywilizacją Ekohumanistyczną.
Cele EKOHUMANISTYCZNYCH działań antykryzysowych (1):
(1) zracjonalizować model konsumpcji i zużywanie deficytowych zasobów naturalnych (w tym
energii);
(2) zintensyfikować dostęp do alternatywnych źródeł zasobów naturalnych;
(3) przebudować technosferę na życzliwą środowisku (społeczno-przyrodniczemu);
(4) zwiększyć DALEKOWZROCZNOŚĆ polityki;
(5) zwiększyć ELASTYCZNOŚĆ gospodarki;
(6) zwiększyć EFEKTYWNOŚĆ społecznego procesu pracy;
Cele EKOHUMANISTYCZNYCH działań antykryzysowych (2):
(7) kształtować ekospołecznie użyteczną podatność innowacyjną;
(7) stworzyć system ekospołecznej sprawiedliwości (podziału wg ekospołecznej
użyteczności);
(8) stworzyć powszechnie dostępny informacyjny system wiedzy o kompleksowych skutkach
ludzkich zamierzeń i działań oraz innych zmian w uwarunkowaniach życia;
Cele EKOHUMANISTYCZNYCH działań antykryzysowych (3):
(9) stworzyć system gromadzenia rezerw zasobów materialnych i intelektualnych „na
wszelki wypadek”;
(10) stworzyć system ekospołecznie użytecznej aktywizacji społeczności wykluczonych lub w
rozwoju opóźnionych;
(11) racjonalnie – aktywizując ich bierny potencjał intelektualny - ograniczyć nadmierną
kreatywność biologiczną (rozrodczość).
Elastyczność:zdolność odpowiednio szybkiego
dostosowywania form życia do
nowych jego uwarunkowań.
Nowy Raport dla Klubu Rzymskiego:2052 – A GLOBAL FORECAST FOR THE
NEXT FORTY YEARS – JORGEN RANDERS
PTE, Aktualności, 10 grudnia 2012:http://www.pte.pl/226_starsze_pozycje.html
Główne tezy Raportu Randersa (1):1. Konieczność przemiany aksjologicznej:
“Konkurencję i eliminowanie słabych (dominacja) zastąpi kooperacja.”
(Eliminowanie słabych to neo-darwinizm społeczny a nie dominacja – LM),
Główne tezy Raportu Randersa (2): 2. Negacja kapitalizmu: „All because of inadequate
global governance We need to shift investment flows from what is most profitable to what society
needs Capitalism won’t do this – it is made to allocate money to what is profitable, not to what society needs And democratic parliaments won’t
pass regulations that could change this reality- because voters are against solutions that require higher taxes, more expensive gasoline or electricity in the short term The root cause is short-termism in
capitalism and democracy.”
Główne tezy Raportu Randersa (3): 3. Uzupełnić globalizację instytucjami
zdolnymi do wypracowania i realizowania dalekowzrocznej strategii globalnego rozwoju (np. postulowane w Polsce
utworzenie Światowego Centrum Strategii Trwałego Rozwoju): „Temper short-termism:
Establish supra- national institutions”: http://www.pte.pl/pliki/2/12/ListKPrp.pdf ; http://
www.pte.pl/pliki/2/12/InformacyjneUWARUNKOWANIA.pdf .
Tematy prac zaliczeniowych (1):
1. Cywilizacja Życia i Miłości/Ekohumanistyczna
jako warunek trwałego przezwyciężenia globalnego kryzysu – w świetle cybernetyki
rozwoju.
2. Cywilizacja Życia i Miłości/Ekohumanistyczna jako warunek
ukształtowania zdolności trwałego rozwoju (sustainable development) światowej społeczności – w świetle cybernetyki
rozwoju.
Tematy prac zaliczeniowych (2):
3. Holokaust ekologiczny jako sposób przezwyciężania globalnego kryzysu.
4. Globalna i lokalna infrastruktura społeczno-gospodarcza (orgware) dla życia w Stanie
Zmian i Ryzyka.