Równanie struny

Praca wykonana przez obracający się nieznacznie fragment struny

( traktowany jako odcinek prostoliniowy )

Przekształcenie poprzedniego wzoru z uwzględnieniem

odkształcenia struny w kierunku prostopadłym

Uwzględnienie elementu kinematycznego ( elementu ruchu )

we wyprowadzanym równaniu struny

Uwzględnienie we wyprowadzanym równaniu struny pola powierzchni

przekroju struny oraz gęstości materiału

Równanie struny w postaci 'różnicowej'

Przejście od postaci 'różnicowej' do postaci 'różniczkowej' ( do postaci

równania różniczkowego )

Konsekwencje podstawienia funkcji trygonometrycznej ( sinus lub

cosinus ) jako funkcji rozwiązującej wyprowadzone równanie

różniczkowe

Wyprowadzenie wzoru na prędkość propagacji fal sprężystych w

napiętej strunie

Wzór na częstotliwość drgań własnych napiętej struny