ISSN

142

8-24

88

Rok XI * I - III * 2006

P ismo Pap iesk iego Wydz ia łu Teo log i cznego we Wroc ław iu

naszfakultetnr 1/2006

Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?

Figura Chrystusa Zmartwychwstałegoz kościoła pw. św. Jadwigi Śląskiej w Opolu

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem (...) Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi”

J 13,34-35

Bóg jest miłością (1J 4,16) – ta prawda stała się przedmiotem rozważań Ojca Świętego Benedykta XVI w Jego pierwszej encyklice Deus Caritas est. Ojciec Święty, jest szczerze zatroskany o to, abyśmy przyjęli prawidłowy obraz Pana Boga, wobec coraz częstszych i natarczywych pytań ze strony ludzi dotkniętych różnymi doświadczeniami życiowymi. Pytają zarówno młodzi, jak i starsi o istotę Boga, o Jego obecność w świecie, a zwłaszcza o Jego wszechmoc i zainteresowanie się losem człowieka. Słyszy się także pytania – dlaczego? lub za co? W dalszym ciągu powtarza się również pytanie z lat II wojny światowej: gdzie był Bóg, gdy miliony ludzi, w piekle obozów koncentracyjnych i łagrów, czekało na straszliwą śmierć? Jeden ze spikerów telewizyjnych tak odpowiedział pytającemu: stał wśród skazańców i cierpiał z nimi, gdyż czekał także na Swoją śmierć. Odpowiedź jak najbardziej słuszna, gdyż - Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,16). Deus Caritas est - Bóg jest miłością i jako miłość najpełniej objawił się w Jezusie Chrystusie, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. W Nim też przyjął wszelkie niesłuszne oskarżenia, podjął mękę okrutną i śmierć krzyżową, został pogrzebany, ale trzeciego dnia zmartwychwstał. Ofiarną miłością pokonał śmierć, piekło i szatana, a w nas ożywił wiarę i nadzieję, że miłość wszystko przetrzyma i w ostateczności ona odnosi zwycięstwo, a nie grzech i zło. Tę prawdę przypomina nam każdego roku radosne Święto Zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa.Przeżywając najświętszy czas naszego odkupienia i radując się niezgłębioną miłością Zbawcy do całego rodzaju ludzkiego, pragnę złożyć całej wspólnocie akademickiej Papieskiego Wydziału Teologicznego, a więc wszystkim pracownikom naukowo - dydaktycznym, administracyjnym, studentom oraz przyjaciołom, sympatykom i dobrodziejom naszej Uczelni, najserdeczniejsze życzenia. Niech Zmartwychwstały Chrystus, który pozostał z nami w darze Eucharystii - po wszystkie dni aż do skończenia świata (Mt 28,20) obdarza jednością i pokojem. Niech Światło Zmartwychwstałego Chrystusa pomaga w przeciwstawianiu się wszelkim przejawom ciemności, w pokonywaniu zła i tworzeniu dobra przygotowującego nas na ostateczne przyjście Pana, który jest jedyną Drogą, najwyższą Prawdą i nie kończącym się Życiem.

Ks. prof. PWT dr hab. Józef Pater

Rektor

SŁOWO KS. REKTORANa Uroczystość zmartwychwstaNia Pańskiego

Przed szkołą

Moje zajęcia

Anurin i Jessy

Niebo i ziemia opiewają dziś niepojęte i najwyższe imię Ukrzyżowanego, który zmartwychwstał. Wydaje się, że wszystko pozostało bez zmian, ale w rzeczywistości nic nie jest tak, jak dotychczas. On, Życie nieśmiertelne, odkupił życie każdego człowieka i na nowo otworzył je na nadzieję. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe (2 Kor 5, 17). Każde postanowienie i zamysł człowieka, tej istoty szlachetnej i ułomnej, ma od dziś nowe imię w Chrystusie zmartwychwstałym, bo w Nim wszelkie życie powstaje z martwych. W tym nowym stworzeniu urzeczywistniają się w pełni słowa Księgi Rodzaju: A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam» (Rdz 1, 26). Przez Paschę Chrystus, nowy Adam, który stał się duchem ożywiającym (1 Kor 15, 45), wybawia starego Adama od klęski zadanej przez śmierć.

Orędzie Wielkanocne « Urbi et Orbi » - 15 IV 2001 r.

* * *Miłość mi wszystk o wyjaśniła, Miłość wszystk o r ozwiązała - dlatego uwielbiam tę Miłość, g dziek olwiek by przebywała.

A że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu, w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie, ale wiele jest z fali k ojącej, która światło w głębinach odkrywa i tą światłością po liściach nie osr ebrzonych tchnie.

Więc w tej ciszy ukryty ja - liść, oswobodzony od wiatru, już się nie tr oskam o żaden z upadających dni, g dy wiem, że wszystkie upadną.

PIERWSZA ROCZNICA ODEJŚCIA JANA PAWŁA II DO DOMU OJCA2 IV 2006