Publikacja objta jest prawem autorskim. Wszelkie prawa ... · Historia literatury jako historia...

Publikacja objęta jest prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozpowszechnianie zabronione. Publikacja przeznaczona jedynie dla klientów indywidualnych. Zakaz rozpowszechniania i udostępniania serwisach bibliotecznych

Publikacja dofi nansowana przez Uniwersytet Jagielloński ze środków Wydziału Filologicznego oraz Instytutu Filologii Słowiańskiej

RECENZENTprof. dr hab. Maria Dąbrowska-Partyka

PROJEKT OKŁADKIJadwiga Burek

© Copyright by Piotr Gierowski & Wydawnictwo Uniwersytetu JagiellońskiegoWydanie I, Kraków 2013All rights reserved

Niniejszy utwór ani żaden jego fragment nie może być reprodukowany, przetwarzany i rozpowszechnia-ny w jakikolwiek sposób za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywa-jących i innych oraz nie może być przechowywany w żadnym systemie informatycznym bez uprzedniej pisemnej zgody Wydawcy.

ISBN 978-83-233-3453-8

www.wuj.pl

Wydawnictwo Uniwersytetu JagiellońskiegoRedakcja: ul. Michałowskiego 9/2, 31-126 Krakówtel. 12-631-18-81, 12-631-18-82, fax 12-631-18-83Dystrybucja: tel. 12-631-01-97, tel./fax 12-631-01-98tel. kom. 506-006-674, e-mail: [email protected]: PEKAO SA, nr 80 1240 4722 1111 0000 4856 3325


Spis treści

Wstęp .......................................................................................................... 7

Rozdział 1. Czeskie syntezy historycznoliterackie od końca wieku XVIII do czasów pozytywizmu .......................................................... 13

Początki czeskiej historii literatury: Bohuslav Balbín ............................... 13Syntezy historycznoliterackie epoki odrodzenia narodowego .................. 14

Zalążki myślenia teleologicznego w historii literatury ........................ 20Spuścizna czeskiego odrodzenia: historia literatury w II połowie

XIX wieku .................................................................................... 20Pozytywizm: Jaroslav Vlček i Jan Jakubec ............................................... 21

Historia literatury jako historia idei ................................................... 22Problem formy artystycznej i kategoria typowości .............................. 26System wartości wpisany w dzieło ...................................................... 30Periodyzacja ...................................................................................... 33

W kierunku nowszych metodologii: Arne Novák .................................... 34

Rozdział 2. Praskie Koło Lingwistyczne ....................................................... 39Rodzime tradycje i konteksty czeskiego strukturalizmu ........................... 40Praskie Koło Lingwistyczne: powstanie i działalność ............................... 47

Rozdział 3. Jana Mukařovskiego Polákova Vznešenost přírody – pierwszy projekt strukturalistycznej historii literatury .......................................... 55

Rozdział 4. Przedwojenna recepcja czeskiej myśli strukturalistycznej w Polsce .................................................................................... 71

Tradycje polskiej wyobraźni strukturalistycznej ....................................... 71Kazimierz Wóycicki ........................................................................... 71Stanisław Ignacy Witkiewicz i Karol Irzykowski ................................ 73

Recepcja czeskiego strukturalizmu w latach 30. ...................................... 76

Rozdział 5. Historia literatury według Felixa Vodički ................................... 99Rozwój struktury literackiej .................................................................... 101


6 Struktury historii

Geneza dzieł literackich .......................................................................... 104Recepcja dzieł literackich ........................................................................ 107Całości historycznoliterackie .................................................................. 112Rozprawa Felixa Vodički: konteksty i kontynuacje .................................. 115

Počátky krásné prózy novočeské ............................................................ 117Dominacja marksizmu i renesans myśli strukturalistycznej

w latach 60. .................................................................................. 122Czasy normalizacji. Miejsce semiotyki: Znamení zrodu Vladimíra

Macury ........................................................................................ 125Strukturalizm czeski po roku 1989 .................................................... 128

Rozdział 6. Czeski strukturalizm w Polsce: okres powojenny ....................... 131Strukturalizm i marksizm ....................................................................... 131Lata sześćdziesiąte ................................................................................... 147

Poetyka ............................................................................................. 148Zagadnienie języka poetyckiego ......................................................... 150Stylistyka ........................................................................................... 151Wersologia ........................................................................................ 152Semiotyka ......................................................................................... 154Instytucjonalne formy rozwoju i popularyzacji myśli strukturalistycz-

nej ................................................................................................ 156Przekłady i publikacje czeskich autorów w Polsce .............................. 162Problematyka historycznoliteracka ..................................................... 166

Sytuacja po roku 1968 ...............................................................................184Klęska strukturalizmu czeskiego ........................................................ 184Publikacje popularyzatorskie ............................................................. 190Recepcja czeskiego strukturalizmu po roku 1968: tematy nowe i kon-

tynuowane ................................................................................... 191Zagadnienia odbioru i komunikacji literackiej ................................... 197Kryzys historii literatury .................................................................... 204

Zakończenie. Czeski strukturalizm a polskie badania historycznoliterackie ..... 209

Bibliografi a .................................................................................................. 213Indeks nazwisk ............................................................................................ 227


Wstęp

Czeski strukturalizm należy niewątpliwie do najwybitniejszych osiągnięć kultury czeskiej w wieku XX. Wpłynął znacząco na rozwój nauki o literaturze w skali świa-towej, odegrał też ogromną rolę w kształtowaniu się literaturoznawstwa polskiego, przede wszystkim w drugiej połowie stulecia. Zasadniczym celem niniejszej książki jest prezentacja strukturalistyczych osiągnięć w zakresie historii literatury – chodzi tu zwłaszcza o koncepcje, które ukształtowały się w ramach czeskiej myśli struk-turalistycznej w latach 30. i 40. XX wieku i które reprezentowane są przez dwie podstawowe prace: Polákova Vznešenost přírody Jana Mukařovskiego oraz Literární historie, její problémy a úkoly Felixa Vodički. Problematyka ta została wpisana w dwa zasadnicze konteksty: z jednej strony starałem się zaprezentować rozwój czeskiej historiografi i literackiej od momentu jej narodzin pod koniec wieku XVIII aż do pierwszej połowy wieku XX, kiedy to pojawiają się propozycje strukturalistyczne, z drugiej – przedstawić możliwie szeroko recepcję czeskiego strukturalizmu w Polsce, uwzględniając przy tym w jej ramach oddziaływanie metodologicznych propozycji Mukařovskiego i Vodički w zakresie badań historycznoliterackich.

Rozdział pierwszy: Czeskie syntezy historycznoliterackie od końca wieku XVIII do czasów pozytywizmu poświęcony został najważniejszym czeskim historiom li-teratury od schyłku XVIII do początku XX stulecia, realizującym dwa zasadnicze modele syntezy historycznoliterackiej, odrodzeniowy i pozytywistyczny. Stanowiły one (zwłaszcza ten drugi) bezpośrednią tradycję, na której tle kształtowały się po-glądy czeskich strukturalistów. W ramach modelu pierwszego, odrodzeniowego, omawiam przede wszystkim Geschichte der böhmischen Sprache und Literatur Josefa Dobrovskiego z roku 1792 jako pierwszą systematyczną historię literatury czeskiej oraz Historie literatury české aneb Saustawný přehled spisů českých, s krátkau historij národu, oswicenj a gazyka Josefa Jungmanna z roku 1825 jako pierwszą historię tejże literatury w języku ojczystym. Zasadniczym wyznacznikiem tego modelu jest jego lingwocentryczny charakter: obie syntezy koncentrują się przede wszystkim na historii języka, której opis stanowi główny trzon i dominującą oś wykładu. Model ten na długo zdominował czeską historię literatury, zasadniczą zmianę przyniósł dopiero koniec wieku XIX, kiedy to pojawiły się dzieła: Dějiny české literatury Jaroslava Vlčka i Dějiny literatury české Jana Jakubca, reprezentujące model pozytywistyczny, oparty przede wszystkim na opisie przemian ideowej zawartości czeskiego piśmiennictwa – obie te historie były w istocie dziejami idei oraz ich form artystycznych i naukowych.



Rozdział kończy omówienie Stručnych dějin literatury české Arne Nováka jako dzieła, które, przynajmniej częściowo, przełamywało model pozytywistyczny i w którym autor wprowadzał elementy nowszych ujęć i metodologii, związanych na przykład z osobowością twórcy czy zagadnieniami stylu.

Rozdział drugi: Praskie Koło Lingwistyczne prezentuje w zarysie najważniejsze czeskie tradycje i konteksty, które odegrały decydującą rolę dla ukształtowania się ośrodka praskiego, oraz zawiera krótką historię międzywojennej działalności Koła.

Rozdziały Jana Mukařovskiego Polákova Vznešenost přírody – pierwszy projekt strukturalistycznej historii literatury oraz Historia literatury według Felixa Vodički mają z kolei charakter analityczny – zawierają opis najważniejszych aspektów koncepcji historii literatury zaprezentowanych przez czeskich badaczy oraz próbę określenia ich trwałego wkładu w rozwój dycypliny. Podkreślić należy tu przede wszystkim, że najważniejsze innowacje, jakie strukturalizm czeski wprowadził w zakresie badań historycznoliterackich, były związane bezpośrednio z fundamentalnymi założeniami tego kierunku w odniesieniu do literackiego dzieła sztuki, a więc z jego ujęciem jako struktury (dynamicznej, funkcjonalnej całości), jako komunikatu językowe-go, w którym dominuje funkcja estetyczna, jako specyfi cznego, autonomicznego znaku. Tezy te wymagały gruntownej zmiany podejścia do historii literatury. Przedefi niowany został więc przedmiot badań (którym miały być wszystkie zjawi-ska językowe posiadające funkcję estetyczną). Główne dążenie nowego kierunku skierowane było na uwypuklenie niezależnego i swoistego charakteru literackiej struktury, której rozwój miał mieć charakter immanentny i celowy. Strukturalizm nie negował przy tym faktu, że literatura rozwija się w ścisłym związku z innymi szeregami zjawisk społecznych, nigdy jednak nie uzyskują one decydującego wpływu na jej przemiany. Tradycyjne problemy genezy utworu zostały więc ujęte w sposób całkowicie nowy, uwzględniający autonomiczny charakter zjawisk literackich (od-rzucony został pozytywistyczny determinizm): wpływ czynników pozaliterackich na genezę danego dzieła miał być zawsze ujmowany przez pryzmat autonomicznych, wewnętrznych możliwości i tendencji rozwojowych tkwiących w samej strukturze literackiej. Nadrzędność owej struktury w stosunku do otaczającej ją rzeczywisto-ści społecznej przejawiała się natomiast w tym, że wszelkie ingerencje zewnętrzne zostały „sfunkcjonalizowane” – czyli potraktowane nie jako przyczyny danego zjawiska, ale środki, które posłużyły do realizacji określonego celu, wynikającego z immanentnego rozwoju struktury.

Postulat o znakowym charakterze literackiego dzieła sztuki legł wreszcie u podstaw badań nad recepcją dzieł literackich – uwzględnienie tej problematyki w ramach historii literatury można uznać za jedno z najważniejszych i najbardziej produktyw-nych osiągnięć czeskich strukturalistów. Zwłaszcza w kontekście późniejszych badań nad odbiorem literackim, które w latach 60. rozwijała przede wszystkim niemiecka estetyka recepcji, metodologiczne propozycje Felixa Vodički ujawniają swój nie-wątpliwie prekursorski charakter. Również w Polsce ta sfera problemowa zawarta w rozprawie czeskiego badacza spotkała się z żywym zainteresowaniem środowiska literaturoznawczego i stanowiła jeden z podstawowych punktów wyjścia dla dalszych badań z zakresu komunikacji literackiej. Kontekst polski jest tu istotny również


9Wstęp

z innego powodu. Analizując prace Vodički i Mukařovskiego, starałem się wydobyć i podkreślić pewne zawarte w nich inspiracje fenomenologiczne, z których najważ-niejszą jest niewątpliwie pojęcie konkretyzacji zaczerpnięte od Romana Ingardena (ale nie tylko – związki z fenomenologią widoczne są choćby w konstrukcji pojęcia struktury literackiej jako intencjonalnej, niematerialnej całości istniejącej w świado-mości odbiorców). Należy przy tym zaznaczyć, że czescy strukturaliści, wprowadzając Ingardenowskie ujęcie w praktykę badań historycznoliterackich, zdynamizowali je i uhistorycznili – jest to o tyle istotne, że w ramach późniejszej recepcji propozycji metodologicznych Vodički w Polsce została otwarta jeszcze jedna droga „czytania” i przyswajania myśli Ingardena, właśnie przez pryzmat czeskiego strukturalizmu. Rozprawa czeskiego historyka stanowi więc w pewnym sensie interesujące świadectwo inspirujących związków między nauką polską a czeską.

Ostatnim zagadnieniem poruszanym w książce (w rozdziałach Przedwojenna recepcja czeskiej myśli strukturalistycznej w Polsce oraz Czeski strukturalizm w Polsce: okres powojenny) jest recepcja czeskiej myśli strukturalistycznej w naszym kraju, przy czym starałem się w zakresie tej problematyki uwzględnić szerzej kwestię metodologii badań historycznoliterackich związaną z dwiema wspomnianymi rozprawami.

W okresie przedwojennym omawiam przede wszystkim działalność środowiska warszawskiego, związanego z Kołem Polonistów Studentów Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego – jego najwybitniejsi przedstawiciele to Franciszek Siedlecki, Stefan Żółkiewski, Kazimierz Budzyk i Dawid Hopensztand – oraz wileńskiego, którego najważniejszym reprezentantem był Manfred Kridl. Proces recepcji teorii strukturalnej w polskiej nauce o literaturze przebiegał wówczas najintensywniej w drugiej połowie lat 30., a terenem, który objął, była przede wszystkim wersyfi kacja i stylistyka. Obszar historii literatury został natomiast właściwie pominięty.

Po II wojnie światowej i początkowym ożywieniu kontaktów polsko--czeskich przychodzą lata 50., w których pozycję dominującą w nauce o literaturze w Czechosłowacji i w Polsce zdobył marksizm. Dla polsko-czeskiej współpracy na-ukowej jest to w zasadzie okres martwy. Należy przy tym zaznaczyć pewne różnice pomiędzy sytuacją w Czechosłowacji i w Polsce – tam dominacja marksizmu miała charakter absolutny, co prowadziło do zdecydowanego potępienia nauki struktura-listycznej (aktem wręcz symbolicznym była publiczna samokrytyka naukowa Jana Mukařovskiego w roku 1951). W Polsce strukturalizm również był traktowany jako kierunek idealistyczny, opozycyjny w stosunku do marksizmu, niemniej pewne osiągnięcia nauki strukturalnej zostały uznane za przydatne i w związku z tym docenione – chodzi tu przede wszystkim o takie aspekty jak ujęcie dzieła sztuki jako tworu językowego, co prowadziło do podjęcia szeregu zagadnień z zakresu socjologii literatury, a także postulaty naukowości i obiektywności prowadzonych badań. Uwzględniono też osiągnięcia lingwistyki czy wersyfi kacji jako nauk po-mocniczych. W literaturze naukowej tego okresu odwołań do prac czeskich znaj-duje się w istocie niewiele (pewnym uznaniem cieszył się Mukařovský ze względu na socjologiczne aspekty jego koncepcji), a dziedziną, w której należałoby się ich doszukiwać w pierwszym rzędzie, jest, jak się wydaje, wersyfi kacja, kontynuująca tradycje przedwojenne.


Bibliografi a

S. Balbus, Poetyka i matematyka, „Ruch Literacki” 1966, R. 7, z. 6, s. 305–308.S. Balbus, VI Konferencja Teoretycznoliteracka Młodych Pracowników Naukowych Polonistyki,

„Ruch Literacki” 1967, R. 8, z. 4, s. 230–231.E. Balcerzan, Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego, Wrocław 1968.E. Balcerzan, I ty zostaniesz strukturalistą, „Teksty” 1973, nr 6, s. 1–8.J. Baluch, Konferencja Teoretycznoliteracka Młodych Pracowników Polonistyki (Pcim, 2–7 lutego

1965), „Pamiętnik Literacki” 1965, R. 56, z. 3–4, s. 605–608.J. Baluch, Problematyka badań nad czeską awangardą, „Pamiętnik Słowiański” 1966, t. 16,

s. 265–272.J. Baluch, Literatura czeska 1918–1968 r. (wykłady), Kraków 1973.J. Baluch, Wstęp, [w:] Drzewo się liściem odziewa. Antologia staroczeskiej poezji miłosnej,

Kraków 1981, s. 5–17.J. Baluch, Czeskie inspiracje polskiego literaturoznawstwa, [w:] Czechy i Polska na szlakach ich

kulturalnego rozwoju, red. J. Wyrozumski, Kraków 1998, s. 207–213.J. Barczyński, Od lingwistyki do semiotycznej teorii sztuki, „Teksty” 1972, nr 1, s. 174–177.A. Bém, Methodologické poznámky ke studii Jana Mukařovského Polákova Vznešenost přírody,

„Časopis pro moderní fi lologii” 1935, R. 21, s. 333–334.F. Bielak, Pierwszy Międzynarodowy Zjazd Filologów Słowiańskich w Pradze, „Przegląd

Powszechny” 1929, R. 46, t. 184, s. 384–389.W. Billip, Zjazd Naukowy Polonistów. 10–13 grudnia 1958, „Pamiętnik Literacki” 1962,

R. 53, z. 1–2, s. 579–584.K. Blahová, Historie literární. Emancipace vědní disciplíny na přelomu 19. a 20. století, „Česká

literatura” 2006, R. 54, nr 4, s. 45–85.P. Bogatyriew, R. Jakobson, Folklor jako specyfi czna forma twórczości, przeł. A. Bereza,

„Literatura Ludowa” 1973, nr 3, s. 28–41.P. Bogatyriew, Semiotyka kultury ludowej, wstęp, wybór i opracowanie M.R. Mayenowa,

Warszawa 1975.P. Bogatyriew, Teatr i szkoła, przeł. J. Waczków, „Scena” 1975, R. 53, nr 1, s. 8–11.W. Bolecki, Janusz Sławiński: U źródeł polskiego strukturalizmu, [w:] J. Sławiński, Koncepcja

języka poetyckiego awangardy krakowskiej [Prace wybrane, t. 1], red. W. Bolecki, Kraków 1998, s. 5–43.

K. Budzyk, Metodologie stylistiky v Polsku. (Pokus o charakteristiku a ocenění), „Slovo a slovesnost” 1937, R. 3, s. 139–155.

K. Budzyk, O gwarze, języku literackim i języku literatury, „Język polski” 1937, R. 22, z. 6, s. 161–170.

K. Budzyk, O stylu i stylistyce, „Życie Literackie” 1938, R. 2, nr 1, s. 12–24.K. Budzyk, O Franciszku Siedleckim wspomnienie, „Pamiętnik Literacki” 1946, R. 36, z. 1–2,

s. 375–386.



K. Budzyk, O trwałe wartości w nauce, „Pamiętnik Literacki” 1951, R. 42, s. 388–405.K. Budzyk, Stylistyka, poetyka, teoria literatury, Wrocław 1966.T. Bujnicki, Prace młodych polonistów, „Ruch Literacki” 1966, R. 7, z. 2, s. 90–92.T. Bujnicki, S. Jaworski, Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński,

Zarys teorii literatury, „Pamiętnik Literacki” 1964, R. 55, z. 1–2, s. 590–604.T. Burek, Jaka historia literatury jest nam dzisiaj potrzebna?, [w:] idem, Żadnych marzeń,

Londyn 1987, s. 23–44.A. Burzyńska, M.P. Markowski, Teorie literatury XX wieku. Podręcznik, Kraków 2006.W. Cesarski, Charisteria ku czci Mukařovskiego, „Studia Estetyczne” 1969, t. 6, s. 396–402.K. Chvatík, Estetyka strukturalna Jana Mukařovský’ego, przeł. C. Piernikowski, „Studia

Estetyczne” 1967, t. 4, s. 163–176.K. Chvatík, Problem stylu w świetle współczesnej teorii sztuki, przeł. M. Miklaszewska, „Studia

Estetyczne” 1978, t. 15, s. 55–77.K. Chvatík, Postawa estetyczna, przeł. J. Baluch, „Teksty” 1980, nr 4, s. 52–70.K. Chvatík, Słowo wprowadzające, przeł. J. Baluch, „Teksty” 1981, nr 1, s. 165–167.K. Chvatík, Strukturální estetika, Brno 2001.E. Czaplejewicz. III Konferencja Teoretycznoliteracka Pomocniczych Pracowników Naukowych

Polonistyki (Ustronie, 29 stycznia–3 lutego 1964), „Pamiętnik Literacki” 1964, R. 55, z. 3–4, s. 629–630.

E. Czaplejewicz. O matematycznym modelowaniu w poetyce, „Ruch Literacki” 1966, R. 7, z. 2, s. 65–80.

M. Červenka, Jana Mukařovkého rozchod se strukturalismem, [w:] idem, Obléhání zevnitř, Praha 1996, s. 386–397.

M. Červenka, O semantyce czeskiego aleksandrynu, przeł. L. Pszczołowska, [w:] Wiersz i poezja, red. J. Trzynadlowski, Wrocław 1966, s. 21–32.

Česká literární kritika v dotyku se strukturalismem (1880–1940), Antologii sestavil, úvod a komentář napsal a edičně připravil Jiří Kudrnáč, Brno 2003.

Český strukturalismus po poststrukturalismu. Sborník příspěvků z kolokvia pořádaného Ústavem pro českou literaturu AV ČR k připomenutí třicátého výročí úmrtí Jana Mukařovského, red. O. Sládek, Brno 2006.

J. Damborský, O časovém významu příčestí, „Prace Filologiczne” 1964, t. 18, cz. 3, s. 143–152.J. Damborský, Apozycyjne zestawienie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” 1966,

R. 46, s. 255–268.J. Damborský, Słownictwo polskie i czeskie (próba syntetyzacji), „Język Polski” 1975, R. 55,

s. 166–181.J. Damborský, Zdanie pojedyncze w języku polskim i czeskim (Studium konfrontacyjne), „Prace

Filologiczne” 1975, t. 25, s. 127–138.J. Damborský, Slovosled v polštině a češtině z hlediska kontextového členění, „Prace Filologiczne”

1976, t. 26, cz. 2, s. 255–262J. Damborský, Galicyzmy w listach Gabrieli Zapolskiej, „Prace Filologiczne” 1977, t. 27,

s. 297–298.D. Danek, Konferencja Semiotyki w Kazimierzu, „Twórczość” 1966, R. 22, nr 12 (257),

s. 147–151.M. Dąbrowska-Partyka, Narodowe i ponadnarodowe modele historii literatury, [w:] Slawistyka

u progu nowego wieku, red. B. Zieliński, Poznań 2001, s. 47–56.M. Dłuska, Pokrewieństwa fonologiczne samogłosek polskich, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa

Językoznawczego” 1936, z. 5, s. 22–38.M. Dłuska, Die tonische Verse im Polnischen, „Travaux du Cercle linguistique de Prague”

1939, R. 8, s. 138–148.M. Dłuska, Studia z historii i teorii wersyfi kacji polskiej, t. 1–2, Kraków 1948.


215Bibliografi a

M. Dłuska, Stan i potrzeby badań wersyfi kacyjnych w Polsce, „Pamiętnik Literacki” 1951, R. 42, s. 406–418.

M. Dłuska, T. Kuryś, Sylabotonizm, red. Z. Kopczyńska, M.R. Mayenowa, Wrocław 1957.J. Dobrovský, Dějiny české řeči a literatury, přel. B. Jedlička, Praha 1951.T. Dobrzyńska, Z. Kopczyńska, Tonizm, Wrocław 1979.T. Dobrzyńska, Konferencja poświęcona zagadnieniom struktury tekstu (Warszawa, 25–27

października 1972), „Pamiętnik Literacki” 1973, R. 64, z. 2, s. 375–378.T. Dobrzyńska, A. Markowski, Konferencja poświęcona teorii tekstu, „Język Polski” 1977,

R. 57, z. 4, s. 310–314.L. Doležel, Szkoła praska i statystyczna teoria języka poetyckiego, przeł. M. Basaj, „Pamiętnik

Literacki” 1972, R. 63, z. 2, s. 275–291.L. Doležel, Pražská škola v exilu, [w:] Světová literárněvědná bohemistika. Sv. 2. Úvahy a studie

o české literatuře. Materiály z 1. kongresu světové literárněvědné bohemistiky. Praha 28.–30.června 1995, Praha 1996, s. 506–511.

W. Doroszewski, Jan Baudouin de Courtenay na tle swej epoki i jako prekursor nowych prądów w językoznawstwie, „Prace Filologiczne” 1972, t. 22, s. 5–28.

B. Dziemidok, Niektóre problemy teorii komizmu, „Kultura i Społeczeństwo” 1965, nr 2, s. 229–233.

Estetyka i fi lm, red. A. Helman, Warszawa 1972.Felix Vodička 2004. Sborník příspěvků z kolokvia pořádaného Ústavem pro českou literaturu

AVČR k třicátému výročí úmrtí badatele, přip. A. Jedličková, Praha 2004.Z. Florczak, M.R. Mayenowa, Konferencja poświęcona zagadnieniom poetyki (sierpień 1960),

„Ruch Literacki” 1961, R. 2, z. 1, s. 58–62.J. Frentzel, René Wellek and Austin Warren, Th eory of Literature, „Pamiętnik Literacki” 1959,

R. 50, z. 1–2, s. 283–289.P. Gierowski, Prascy strukturaliści na emigracji (1938–1989), [w:] Słowiańskie diaspory, red.

C. Juda, Kraków 2009, s. 57–72.P. Gierowski, Czeski sen o strukturalizmie (1926–1948), [w:] Zrozumieć Słowiańszczyznę.

Prace poświęcone profesor Marii Bobrownickiej w dziewięćdziesiątą rocznicę urodzin, red. M. Dąbrowska-Partyka, Kraków 2010, s. 173–184.

M. Głowiński, Księga polonistów, „Twórczość” 1961, R. 17, nr 12, s. 143–145.M. Głowiński, Poetyka Tuwima a polska tradycja literacka, Warszawa 1962.M. Głowiński, Powieść młodopolska. Studium z poetyki historycznej, Wrocław 1969.M. Głowiński, Świadectwa i style odbioru, „Teksty” 1975, nr 3, s. 9–28.M. Głowiński, Style odbioru, Kraków 1977.M. Głowiński, A. Okopień, J. Sławiński, Wiadomości z teorii literatury, Warszawa 1957.M. Głowiński, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński, Zarys teorii literatury, wyd. 1, Warszawa

1962.M. Głowiński, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński, Zarys teorii literatury, wyd. 2, Warszawa 1967.M. Głowiński, T. Kostkiewiczowa, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński, Słownik terminów

literackich, red. J. Sławiński, Wrocław 1976.W. Górny, O stylistycznej interpretacji składni, „Pamiętnik Literacki” 1960, R. 51, z. 1–2,

s. 475–500.W. Górny, Z polskiej fonologii historycznej, „Język Polski” 1960, R. 40, z. 1, s. 68–76.W. Górny, Zestawienia – czy tylko kategoria składniowa, „Pamiętnik Literacki” 1962, R. 53,

z. 1–2, s. 181–193.W. Górny, O stylistyce Praskiego Koła, [w:] Praska szkoła strukturalna w latach 1926–1948.

Wybór materiałów, red. M.R. Mayenowa, Warszawa 1966, s. 6–25.A. Grund, Jan Jakubec. Jubilejní vzpomínka, „Časopis pro moderní fi lologii” 1932, R. 18,

nr 3–4, s. 225–231.



M. Grygar, Terminologický slovník českého strukturalismu, Brno 1999.M. Grzędzielska, Rym klasyczny polski i początki rymu romantycznego, Lwów 1935.K. Hausenblas, О стиле детской поэзии, „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 1962, t. 5,

z. 1, s. 17–43 (zawiera streszczenie w języku polskim).B. Havránek, Stylistika vědou samostatnou, „Slovo a slovesnost” 1939, R. 5, s. 112.B. Havránek, 50. rocznik Języka Polskiego, „Język Polski” 1971, R. 51, z. 4, s. 241–244.B. Havránek, Czy »Mit o panu Kowalskim«, „Język Polski” 1973, R. 53, s. 375–376.B. Havránek, J. Mukařovský, O II. Mezinárodním sjezdu slavistů, „Slovo a slovesnost” 1935,

R. 1, s. 65–70.Historie českého loutkářství, www.divadlo.cz/unima/czhistorie.asp.Hledání literárních dějin v diskusi, red. J. Wiendl, Praha – Litomyšl 2006.D. Hopensztand, Baudouin de Courtenay a szkoła fonologiczna, „Życie Literackie” 1938,

R. 2, z. 3, s. 89–101.K. Horálek, Zarys dziejów czeskiego wiersza, Wrocław 1957.K. Horálek, Monolog a monologické funkce jazyka, „Prace Filologiczne” 1963, t. 18, cz. 1,

s. 43–46.K. Horálek, Rodzaje literackie z punktu widzenia problematyki przekładowej, „Zagadnienia

Rodzajów Literackich” 1964, t. 7, z. 1, s. 5–13.K. Horálek, Wiersz ośmiozgłoskowy w słowiańskiej poezji ludowej, „Zagadnienia Rodzajów

Literackich” 1966, t. 8, z. 2 (15), s. 38–45.K. Horálek, Praska szkoła strukturalistyczna, „Biuletyn Historyków Literatur Zachodnio-

słowiańskich” 1971, R. 4, s. 43–45.O. Hostinský, O umění, Praha 1956.J. Hrabák, Studium polského verše, „Slovo a slovesnost”1936, R. 2, s. 122–123.J. Hrabák, Z nových polských prací o teorii literatury, „Slovo a slovesnost” 1937, R. 3, s. 250–251.J. Hrabák, Nová práce o polském verši, „Slovo a slovesnost” 1938, R. 4, s. 48–50.R. Ingarden, Szkice z fi lozofi i literatury, t. 1, Łódź 1947.R. Ingarden, O dziele literackim, Warszawa 1960.R. Ingarden, O poznawaniu dzieła literackiego, Warszawa 1976.Interpretacja literacka na terenie zachodniej i południowej słowiańszczyzny. Antologia, red.

M. Dąbrowska-Partyka, t. 1, Kraków 1981.K. Irzykowski, Walka o treść. Wybór pism krytycznoliterackich, oprac. W. Głowala, BN I, Nr

322, Wrocław 1975.R. Jakobson, O předpokladech pražské linguistické školy, „Index” 1934, R. 6, s. 6–9.R. Jakobson, O pozycji i perspektywach współczesnej poetyki, „Nowa Kultura” 1959, R. 10,

nr 46, s. 3.R. Jakobson, Kazańska szkoła polskiej lingwistyki i jej miejsce w światowym rozwoju fonologii,

„Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” 1960, R. 19, s. 3–34.R. Jakobson, Poetyka w świetle językoznawstwa, „Pamiętnik Literacki” 1960, R. 51, z. 1–2,

s. 431–473.R. Jakobson, Wkład językoznawstwa do krytycznej analizy tekstu Słowa o wyprawie Igora,

„Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” 1960, nr 24, seria „Prace Językoznawcze” z. 3, s. 301–302.

R. Jakobson, Z zagadnień struktury czeskiego poematu romantycznego (»Máj« Karla Hynka Máchy), przeł. K. Pomorska, „Pamiętnik Literacki” 1960, R. 51, z. 2–3, s. 389–409.

R. Jakobson, Analiza gramatyczna poezji słowiańskiej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” 1963, nr 60, seria „Prace Językoznawcze” z. 5, s. 429–432.

R. Jakobson, O lingwistycznej analizie rymu, „Prace Filologiczne” 1963, t. 18, cz. 1, s. 47–52.R. Jakobson, „Przeszłość” Cypriana Norwida, „Pamiętnik Literacki” 1963, R. 54, z. 2,

s. 449–456.


217Bibliografi a

R. Jakobson, Szczupak po polsku, „Prace Polonistyczne” 1964, R. 20, s. 132–141.R. Jakobson, O budowie ukraińskiego rozkaźnika, [w:] Studia z fi lologii polskiej i słowiańskiej,

red. K. Dejna, W. Kuraszkiewicz. T. Lehr-Spławiński, Warszawa 1965, s. 213–218.R. Jakobson, Perspektywy semiotyki, „Kultura i Społeczeństwo” 1967, t. 11, nr 1, s. 97–100.R. Jakobson, Czy upadek fi lmu?, przeł. H. Kuligowska, „Res Facta” 1969, nr 3, s. 137–140.R. Jakobson, Józef Mroziński – jenerał-językoznawca. Pamiątka i przypomnienie, „Kultura

i Społeczeństwo” 1969, t. 13, nr 2, s. 93–102.R. Jakobson, Wokół fi lmu w systemie znaków, przeł. W. Kalinowski, „Dialog” 1974, R. 19,

nr 11, s. 107–112.R. Jakobson, Językowe aspekty tłumaczenia, przeł. Z. Sroczyńska, [w:] Przekład artystyczny.

O sztuce tłumaczenia. Księga druga, red. S. Pollak, Wrocław 1975, s. 109–115.R. Jakobson, W poszukiwaniu istoty języka, t. 1–2, wybór pism, red. nauk. i wstęp

M.R. Mayenowa, Warszawa 1989.R. Jakobson, M. Halle, Podstawy języka, wydanie polskie sporządził, przypisami i artykułem

wstępnym opatrzył L. Zawadowski, Wrocław 1964.R. Jakobson, C. Lévi-Strauss, „Koty” Baudelaire’a, przeł. M. Żmigrodzka, [w:] Sztuka

interpretacji, wybór i opracowanie H. Markiewicz, t. 1, Wrocław 1971, s. 563–581.M. Jakóbiec, Zagadnienia historycznoliterackie na IV Międzynarodowym Kongresie Slawistów

w Moskwie, „Pamiętnik Literacki” 1959, R. 50, s. 301–315.J. Jakubec, Dějiny literatury české, t. 1–2, Praha 1929–1934.M. Janion, Jak możliwa jest historia literatury, [w:] eadem, Humanistyka: poznanie i terapia,

Warszawa 1974, s. 198–213.J. Janko, První mezinárodní kongres linguistický v Haagu, „Časopis pro moderní fi lologii”

1928, R. 14, s. 313–316.H.R. Jauss, Historia literatury jako prowokacja dla nauki o literaturze, [w:] idem, Historia

literatury jako prowokacja, Warszawa 1999, s. 126–180.A. Jedlička, K adjektivům s významem možnosti (nemožnosti) v nové spisovné češtině, „Prace

Filologiczne” 1964, t. 18, cz. 2, s. 199–208.B. Jedlička, Dobrovského »Geschichte« ve vývoji české literární historie, Praha 1934.M. Jelínek, Sémantické a syntaktické důsledky verbonominální transpozice sloves, „Prace

Filologiczne” 1976, t. 26, cz. 2, s. 285–292.J. Jungmann, Historie literatury české aneb Saustawný přehled spisů českých, s krátkau historij

národu, oswicenj a gazyka, Praha 1825.M. Kaczmarek, René Wellek i Austin Warren, Th eory of Literature, „Zagadnienia Rodzajów

Literackich” 1958, t. 1, s. 172–182.P. Kaiser, Významová představa Otakara Zicha a sémiotika tvaru literárního díla, „Česká

literatura” 1992, R. 40, nr 4, s. 333–350.P. Kaiser, Protostrukturalismus v české estetice a literární vědě, básnická typologie Otakara Zicha,

„Česká literatura” 1993, R. 41, nr 1, s. 83–89.Z. Kalandra, O metodu literární historie (Metodologické poznámky k J. Mukařovského Polákově

Vznešenosti přírody), [w:] idem, Intelektual a revoluce, Praha 1994, s. 9–15.A. Karcz. Th e Polish Formalist School and Russian Formalism, Kraków 2002.M. Klimowicz. 30-lecie Instytutu Badań Literackich, „Pamiętnik Literacki” 1979, R. 70,

z. 2, s. 89–100.K. Konrad, Svar obsáhu a formy. Marxistické poznámky o novém formalismu, „Středisko”

1934, R. 4, s. 56–65.Konteksty nauki o literaturze, red. M. Czermińska, Wrocław 1973.Z. Kopczyńska, L. Pszczołowska, Międzynarodowa Konferencja Poetyki 18–27 sierpnia 1960,

„Pamiętnik Literacki” 1960, R. 51, z. 3–4, s. 525–532.


Indeks nazwisk

Adelung Johann Christoph 14Apollinaire Guillaume 124, 125Araszkiewicz Feliks 144

Bačkovský František 21Baculewski Jan 81Balajka Bohuš 130Balbín Bohuslav 13, 14Balbus Stanisław 154, 160, 209Balcerzan Edward 11, 83, 164, 180–183,

186, 187, 210Bally Charles 48Baluch Jacek 11, 27, 36, 58, 99, 100, 115,

132, 137–139, 147, 160, 164–166, 174, 187–189, 191, 202

Baluch Katarzyna Barbara 192Barczyński Janusz 188Barthes Roland 148, 155, 174, 185Basaj Mieczysław 188Baudouin de Courtenay Jan 50, 77, 79, 94Becker Henrik 48Bém Alfred 61, 63–66Benedetto Croce 35, 81Bentkowski Feliks 37Bereza Aleksander 151, 157, 191Bernard Jan 193Bernsztejn Sergiej 77Beták Rudolf 16Betáková Valéria 16Bielak Franciszek 77Bieńkowski Władysław 81Billip Witold 146Bluszcz Anna 192Bobrownicka Maria 212Boček Jaroslav 193Böcklin Arnold 72Bogatyriew Piotr 39, 48, 150, 191, 192Bolecki Włodzimierz 187Bolzano Bernard 46

Bremond Claude 185Brikcí z Licka 25Brodziński Kazimierz 37 Brückner Aleksander 37Brušak Karel 192Budzyk Kazimierz 9, 80–82, 84, 88, 90–93,

95, 97, 133, 135–137, 139, 141, 143–145, 151, 157, 158

Budzyńska Alina 194Bühler Karl 66Bujnicki Tadeusz 161, 163Bułakowska Jadwiga 189Burek Tomasz 204, 206, 207Burzyńska Anna 39Byron George Gordon 36

Čapek Karel 125, 205Car Anna 193Carnap Rudolf 131Čelakovský František Ladislav 205Čepan Oskar 159, 160, 163, 196Černý Jan 25Červenka Miroslav 10, 43, 103, 104, 107,

123, 124, 153, 154, 157, 159, 160, 163, 190, 193, 194, 203

Cesarski Wojciech 165Chaplin Charles 192Chateaubriand François-René 110, 112, 119,

120, 125, 165, 183, 205Chelčický Petr 34Chmielowski Piotr 37Chomsky Noam 148Chvatík Květoslav 52, 85, 129, 154, 164,

165, 185, 188, 189, 194Cicero Marcus Tullius 211 Czaplejewicz Eugeniusz 154, 159Czermińska Małgorzata 120Czyżewski Dymitr 94, 133



Dalimil 31Damborský Jiří 164, 193Danek Danuta 155Daneš František 147, 190, 197Darwin Karol 41Davie Donald 149Dąbrowska-Partyka Maria 11, 19, 20, 189,

212Degler Janusz 73Dejna Karol 162Dibelius Wilhelm 82Dilthey Wilhelm 35, 138, 139, 206Disney Walt 192Dlabač Jan Bohumír 18Dłuska Maria 89, 95, 135, 137, 141, 143,

153, 157Dmochowski Franciszek Ksawery 157Dobner Gelasius 31Dobrovský Josef 7, 13–17, 20–22, 32, 37,

118Dobrzyńska Teresa 143, 193, 194Doležel Lubomír 128, 129, 147, 149, 150,

152, 157, 159, 163, 182, 185, 186, 188, 190, 194

Dondziłło Czesław 192 Doroszewski Witold 50, 51, 77, 78, 89, 163Drwota Mojmír 193Durdík Josef 40, 41Dutkowski Jan 164, 191, 192Dziemidok Bohdan 164

Eimermacher Karl 45Ejchenbaum Boris 84, 86Eliot Th omas Stearns 64, 174Elzenberg Henryk 88Engels Fryderyk 52Engliš Karel 47

Faleński Medard 212Ferdynand I Habsburg 15Fiedler Leslie 75Firbas Jan 194Fischer Josef Ludvík 47Fischer Otokar 77Florczak Zofi a 149Freienfels Richard Müller 75Frentzel Janina 143Fryde Ludwik 81, 131Furmanik Stanisław 153

Gallagher Catherine 130Gebauer Jan 22Gierowski Piotr 185, 192, 193, 212Głowala Wojciech 75Głowiński Michał 10, 83, 122, 143, 144,

146, 147, 155–159, 161, 167–169, 171, 172, 175–180, 183, 190, 197–202, 210

Gołkowski Cezary 82Gottsched Johann Christoph 14Górny Wojciech 46, 119, 147, 152, 165, 205Górski Konrad 164Grabowski Tadeusz 82Grecz Mikołaj 15Greenblatt Stephen 130Grochowska Alina 194Grund Antonín 22, 77Grygar Mojmír 47, 129, 157, 159, 163, 164,

185, 194Grzędzielska Maria 89Grzybek Peter 45Gurvitch George 172Gwóźdź Andrzej 192

Hájek Tadeáš z Hájku 25Hájek Václav z Libočan 31, 32Hálek Vítězslav 206Halle Morris 162Haller Jiří 51Haman Aleš 159, 163, 189Hanke Jan Alois z Hankenštejna 25Hanuš Ignác Jan 21, 46Hasištejnský Bohuslav z Lobkovic 17, 26Hausenblas Karel 147, 149, 150, 153, 163Hauser Arnold 172Havlíček-Borovský Karel 205Havránek Bohuslav 13, 47, 49, 63, 78, 95,

165, 193Hegel Georg Wilhelm Friedrich 20, 36, 37,

52, 55, 102Heinz Adam 166Hennequin Émil 22, 35Herbart Johann Friedrich 40, 41, 43, 61Hestermann Ferdinand 48Hettner Hermann Th eodor 22, 23, 28, 33, 37Heydrich Reinhard 99Hieronim z Pragi 14Hodějovský Jan st. z Hodějova 25Holý Jiří 129Honzl Jindřich 192


229Indeks nazwisk

Hopensztand Dawid 9, 80, 82, 88, 92–94, 96, 131, 135, 136, 151

Horálek Karel 143, 149, 150, 153, 163, 164, 189

Hostinský Otakar 21, 40–43, 153Hrabák Josef 80, 87–89, 133, 135, 149, 150,

153, 154Hruškovic Samuel 18Hujer Oldřich 51Hus Jan 14–17, 19, 24, 25, 34, 43Husserl Edmund 134

Ingarden Roman 9, 45, 56, 84, 85, 109, 111, 116, 141, 149, 161, 197–201

Irzykowski Karol 71, 73, 75, 76Iwanow Wiaczesław Wsiewołodowicz 185, 196

Jakobson Roman 39, 40, 46–51, 62, 67, 79, 80, 82, 84, 85, 87–89, 96, 131, 135, 136, 144, 146–151, 153–155, 160–162, 164, 165, 171, 174, 182, 186, 191, 192

Jakóbiec Marian 144Jakubec Jan 7, 15, 16, 21–23, 25, 26, 28–34,

36, 37Jakubinski Lew 77 Jan Luksemburski, król czeski 15, 19Janáčková Jaroslava 129Janion Maria 85, 144, 146, 155, 158, 204–207Janko Josef 49Jankovič Milan 43, 124, 125, 189, 194, 203Janoušek Pavel 130Janus Elżbieta 194Jasieński Bruno 180, 181, 183Jauss Hans Robert 201, 207Jaworski Stanisław 161Jedlička Alois 164Jedlička Benjamin 13–15, 17, 21Jedličková Alice 64, 129Jelínek Milan 193Jeřábek Dušan 35Jerzy z Podiebradów, król czeski 17Jireček Josef 21Jonderko Gabriela 189Jones Daniel 50Juda Celina 185Jungmann Josef 7, 15–22, 37, 115, 117–121Jůzl Miloš 43

Kačer Miroslav 159, 160, 163Kaczmarek Marian 143

Kaden-Bandrowski Juliusz 92Kaiser Petr 42, 43, 194Kalandra Záviš 61–63, 123, 136Kalinowski Witold 192Kaliska-Przymanowska Maria 191Kallimach 211Karcewski Siergiej 47, 48, 79, 87, 89, 120,

135, 153Karcz Andrzej 94Karela Sabina 21Karol IV, król czeski, cesarz 19, 27, 32Karpiński Franciszek 153Kateřina Blahová 21–23Kempf Jerzy Zdzisław 134Kędzierski Igor 192, 193Kinder Hermann 201Kinský František Josef, hrabia 25Kleinera Juliusz 97Klimowicz Mieczysław 136Kochanowski Jan 78Kolbuszewski Jacek 189Kolín Matouš 25Kollár Jan 126Kołaczkowski Stefan 97Kołakowski Leszek 168Komenský Jan Amos 17, 18, 26Konrad Kurt 61–63Kopczyńska Zdzisława 143, 149, 193, 194,

215Kořínek Josef Miloslav 83Kosík Karel 41Kosmas z Pragi 17Kostkiewiczowa Teresa 153, 156, 159, 190,

210, 212Kowalska Tamara 82 Kramerius Václav Matěj 206Krasicki Ignacy 83, 92, 94Krejčí Karel 144Kridl Manfred 9, 80, 81, 83–88, 92, 97,

131, 135Krman Daniel 18Kroński Tadeusz Juliusz 140Krupianka Aleksandra 157Krzyżanowski Julian 77, 82Kubíček Tomáš 129Kubínová Marie 129, 203, 210Kučera Jan 192Kucharski Eugeniusz 86Kudrnáč Jiří 41Kuhn Th omas Samuel 130



Kulczycka Janina 81Kuligowska Halina 192Kunda Bogusław Sławomir 189Kundera Milan 164Kuraszkiewicz Władysław 162Kuroczycki Józef 81Kuryłowicz Jerzy 83, 88Kurysiowa Krystyna 122Kuryś Tadeusz 143Kusáková Lenka 129Kwilecka Irena 150

Lefebvre Henri 172Lehr-Spławiński Tadeusz 162Lektorowicz Wanda 188Lem Stanisław 188Lenin Władimir Iljicz 152Lévi-Strauss Claude 148, 162, 180, 181,

185, 186Levý Jiří 149, 150, 153–155, 161, 164, 188,

191Lewin Jurij 185Lewiński Dominik 139, 142, 187Libin Zdzisław 81Linda Josef 118, 120, 121Linde Samuel Bogumił 15, 37Lipps Th eodor 72, 73Lubasz Halina 189

Łempicki Zygmunt 81, 82, 88, 91, 97Łoś Jan 86Łotman Jurij 155, 180, 185, 186, 196

Mácha Karel Hynek 26, 28, 32, 35, 52, 118, 121, 148, 162, 186

Macura Vladimír 15, 120, 125, 126–128, 196

Magnuszewski Józef 166Majakowski Władimir 183Majerek Rafał 128Małgowska Hanna Maria 164Mann Th omas 199Marčok Viliam 128Markiewicz Henryk 37, 67, 71, 81, 82, 84–87,

89, 92, 93, 120, 135, 140–142, 146, 151, 158, 162, 169, 174, 191, 209, 211, 212

Markowski Andrzej 193, 194Markowski Michał Paweł 39, 74Martinius Samuel 26Marty Anton 46

Marks Karol 52Masaryk Tomáš Garrique 21, 22, 46, 51Matějka Ladislav 48Matejov Fedor 196Mathesius Vilém 47–50, 99, 133, 194, 195Mayen Józef 192Mayenowa Maria Renata 10, 40, 46, 79, 80,

84, 85, 88, 125, 134, 135, 137, 139–141, 143, 146, 149, 150, 152–158, 161, 162, 165, 169, 190, 191, 193–195

Mázačová Stanislava 194Metallmann Joachim 78, 168Mickiewicz Adam 153, 193Miklaszewska Maryna 189Miko František 183Mikulski Tadeusz 135Milewski Tadeusz 94, 95Mochnacki Maurycy 37Moćko Krystyna 191Motyka Wanda 189Mroziński Józef 162Mukařovský Jan 7–9, 13, 35, 36, 40–44, 46,

49, 51–53, 55–70, 77, 78, 83, 87–89, 93, 96, 99, 102, 103, 107, 109, 111, 115–118, 120, 123–125, 127, 128, 133–138, 140, 141, 146, 147, 153, 154, 157, 161, 165–167, 171, 173, 174, 176, 179, 181, 186, 188–192, 205–207, 209, 210

Nadolska Ewa 194Nebeský Václav Bolemír 21Němcová Božena 189Neruda Jan 93, 109, 199Nitsch Kazimierz 50, 51, 78, 81Norwid Cyprian Kamil 153, 162Novák Arne 8, 21, 23, 34–37, 41Novák Bohumil 188Novák Jan Václav 21, 23, 35Novák Mirko 41, 42Nünning Ansgar 196Nycz Ryszard 97, 98, 197

Oesterreicher Henryk 78Okopień-Sławińska Aleksandra 10, 64, 80,

84, 87, 143, 144, 153, 157–159, 161, 169, 172–174, 183, 190, 197

Opacki Ireneusz 158Orłowski Hubert 201Osolsobě Ivo 45, 192Palacký František 20, 41, 42, 115


231Indeks nazwisk

Papoušek Vladimír 130Pascal Blaise 27Pavis Patrice 192Pekař Josef 35Pelcl František Martin 18Pešat Zdeněk 21, 23, 28, 33, 124, 125, 129Piatigorski Aleksadner 196Piekiełek Ewa 189Piernikowski Cezar 52, 165Pietrowski Michaił Aleksandrowicz 86Pilař Jan 189Piłsudski Józef 9, 80Piorunowa Aniela 155Pišút Milan 33Polák Karel 35Polák Milota Zdirad 7, 8, 53, 55–63, 65,

67–70, 93, 96, 99, 103, 107, 111, 116, 118, 120, 127, 153, 165, 186

Poliwanow Jewgienij 77Pollak Seweryn 162, 189Pomorska Krystyna 144, 191Popelová-Otáhalová Jiřina 41Popovič Anton 120, 152, 160, 183, 196Popper Karl 131Potiebnia Aleksandr 77Procházka František Faustin 14Propp Władimir 148, 154Próchniewicz Halina 192Pszczołowska Lucylla 10, 143, 149, 153, 154,

157, 159, 191, 193, 194Pustkowski Henryk 189Puszkin Aleksander 193Putrament Jerzy 84, 86Pytlík Radko 189

Richter Jan Bronisław 77Ricoeur Paul 203Rokycana Jan 34Rosenbaum Karol 16Rottenberg Anda 142Rowiński Michał 86Rydzewska Barbara 189Rzeuska Maria 84

Sadziński Roman 189Šafařík Pavel Josef 15–17, 21Sainte-Beuve Charles Augustin 22Šalda František Xaver 24, 25, 28, 29, 32, 34,

34, 46, 61, 63, 93, 94Saloni Zygmunt 77, 192

Sapir Edward 50Saussure Ferdinand de 46, 47, 77, 90, 91,

97, 132, 155Sawicki Stefan 15, 17, 19, 37, 163Schleicher August 46Šebesta Jakub 23Šebestová Anna 159, 163Sechehaye Albert 48Sedlák Jan Vojtěch 79Seibt Karl Heinrich 18Šembera Alois Vojtěch 21Semian Michal 18Šercl Čeněk 46Seweryn Barbara 189Sęp-Szarzyński Mikołaj 211Sgall Petr 194Sgallová Květa 154, 193, 194Siatkowski Zbigniew 144, 148–150Siedlecki Franciszek 9, 79–82, 84–89, 94–96,

98, 131, 132, 134–137, 141, 143, 154, 186

Sienkiewicz Henryk 211Sixt z Ottersdorfu 25Skalička Vladimír 147Škvorecký Josef 189Skwarczyńska Stefania 88, 140, 141, 143,

191, 197Sládek Ondřej 125, 129Sławińska Irena 45, 46, 160, 163, 191, 192Sławiński Janusz 10, 51, 60, 64, 80, 84, 87,

120, 126, 143, 144, 151, 153, 156–159, 161, 166, 167, 169–175, 181, 183, 187, 188, 190, 196–203, 209, 210

Słowacki Juliusz 72, 153Smejkal Zdeněk 153Smil Flaška z Pardubic 26, 30, 31Šmilauer Vladimír 164Součková Milada 48Speina Jerzy 159Spitzer Leo 82Sporck František Antonín 27, 28Sprusiński Michał 164Sroczyńska Zofi a 162Stalin Józef 135–137Stankiewicz Edward 149Stefan Batory 81Stejskal Václav 23Štítný Tomáš ze Štítného 26, 34Štorek Břetislav 159, 163Striedter Jurij 203


Redaktor prowadzącyJadwiga Makowiec

Adiustacja językowo-stylistycznaWojciech Adamski

KorektaEwa Kosiba

Skład i łamanieMarian Hanik

Wydawnictwo Uniwersytetu JagiellońskiegoRedakcja: ul. Michałowskiego 9/2, 31-126 Krakówtel. 12-631-18-80, 12-631-18-82, fax 12-631-18-83


Publikacja objta jest prawem autorskim. Wszelkie prawa ... · Historia literatury jako historia...

Documents

Transcript of Publikacja objta jest prawem autorskim. Wszelkie prawa ... · Historia literatury jako historia...