PRZYKŁAD WYKORZYSTANIA TIK W PRACY Z …sp11plock.pl/laur/3.pdfWykorzystanie do nauki narzędzi TIK...

1

PRZYKŁAD WYKORZYSTANIA TIK W PRACY Z UCZNIAMI

Autor: Agata Piotrowska

Przedmiot/ rodzaj zajęć: edukacja polonistyczna, przyrodnicza, społeczna Klasa i etap edukacyjny: klasa II, I etap edukacyjny

Temat lekcji:

Poznajemy Poznań.

Cel lekcji (wyrażony w języku ucznia):

Poznam zabytki i ciekawe miejsca w Poznaniu, dowiem się jakie jest położenie Poznania na

mapie Polski, wysłucham hejnału Poznania.

Ćwiczenie/zadanie dla

uczniów:

1. Czego nauczą się uczniowie

dzięki ćwiczeniu?

2. Krótki opis ćwiczenia

z zastosowaniem TIK.

3. Polecenie do ćwiczenia dla

uczniów.

1. Nauczyciel wyświetla uczniom prezentację dotyczącą

Poznania i jego najciekawszych miejsc, którą wcześniej

przygotował za pomocą kreatora lekcji dostępnego na

stronie www.blendspace.com . Dzięki temu uczniowie

mogą obejrzeć film dotyczący palmiarni, wysłuchać

hejnału Poznania i zobaczyć najciekawsze zakątki

Poznania na zdjęciach.

2. Następnie zadaniem uczniów jest rozwiązanie quizu na

podstawie informacji zdobytych podczas prezentacji.

Nauczyciel wyświetla uczniom przygotowany wcześniej

na stronie https://learningapps.org/ quiz, stworzony na

zasadach konkursu „Milionerzy”.

3. Na zakończenie zajęć uczniowie logują się na swoje

konta na stronie cacoo.com. Ich zadaniem jest

stworzenie pocztówki dotyczącej poznania, na

podstawie zdobytej wiedzy na zajęciach i zdjęć

przygotowanych i zapisanych wcześniej przez

nauczyciela na komputerach uczniów.

Uzasadnienie zastosowania

TIK

(korzyści dla uczenia się

uczniów; dlaczego użycie TIK

jest w tym miejscu lepsze niż

tradycyjne metody?)

Wykorzystanie do nauki narzędzi TIK zdecydowanie poprawia

motywację u uczniów, wpływa na efektywność zajęć,

uatrakcyjnia je pod każdym względem. Uczniowie mają

poczucie, że sami coś tworzą, na bazie dotychczasowej

wiedzy. Następnie mogą się wymieniać pomysłami, mogą

udostępniać sobie swoje mapy myśli. Podczas pracy

widziałam ogromne zaangażowanie uczniów, chcieli

http://www.blendspace.com/

2

natychmiast pokazywać pozostałym swoje prace. To

świadczy o tym, że byli zaangażowani w wykonywanie tego

zadania, zdecydowanie bardziej niż podczas pracy w zeszycie

czy podręczniku.

Wskazówki dla

naśladowców

Uczniom należy wcześniej stworzyć konto na w/w stronie.

Dzięki temu te i podobne zadania będzie można powtarzać,

bo program daje szeroki wybór możliwości. Link do strony

można zapisać na tablicy ( nie jest to nazwa polska, więc

dzieci mogą mieć trudności). Podczas przystąpienia po raz

pierwszy do pracy nauczyciel musi również po zalogowaniu

zmienić uczniom ustawienie na język polski.

Sprzęt i narzędzia TIK, zasoby, źródła wykorzystane do ćwiczenia/zadania dla uczniów:

Komputery, dostęp do Internetu, tablica interaktywna, www.cacoo.com,

www.blendspace.com, https://learningapps.org/

Materiały dla ucznia i nauczyciela:

zbędne

http://www.cacoo.com/

1

PRZYKŁAD WYKORZYSTANIA TIK W PRACY Z UCZNIAMI

Autor: Agata Piotrowska

Przedmiot/ rodzaj zajęć: edukacja polonistyczna Klasa i etap edukacyjny: klasa II, I etap edukacyjny

Temat lekcji:

Utrwalenie pisowni wyrazów z „ó” i „u” – przypomnienie poznanych zasad.


Przypomnę sobie zasady pisowni, wykorzystam poznane zasady podczas ćwiczeń,

wykorzystam zdobytą wiedzę w praktyce.


uczniów:


dzięki ćwiczeniu?




uczniów.

1. Uczniowie podczas zajęć utrwalą pisownię wyrazów z „ó”

i „u” podczas tworzenia projektu mamy myśli

i przeniesienia jej na schemat w wybranym programie.

2. Na początku uczniowie przypomną zasady pisowni

z wybranymi na zajęcia trudnościami ortograficznymi.

Następnie na kartkach stworzą projekt mapy myśli 0

mapę zasad ortograficznych, którą przeniosą do

komputera - na stronie www.cacoo.com. Będą mogli

wybierać schematy spośród wielu dostępnych szablonów

lub stworzyć swój własny. Nauczyciel wyświetli przykład

mapy stworzonej przez siebie. Na zakończenie pomoże

tylko uczniom wdrożyć ewentualne poprawki – tło,

rozmiar, zapisanie gotowej pracy. Przed zajęciami

nauczyciel tworzy konta uczniom na w/w stronie.

3. Instrukcja podawana etapami:

Uruchom przeglądarkę internetowa i wpisz adres

www.cacoo.com.

Kliknij przycisk Sing in w celu zalogowania. Dane

do logowania masz zapisane na kartce, którą

otrzymałeś na początku zajęć.

Spójrz na tablicę – tak wygląda przygotowana

przeze mnie mapa myśli.

Gdy jesteś już zalogowany, kliknij przycisk utwórz

nowy.

Spośród wyświetlającej się listy w lewym oknie



2

wybierz: mind map (jeśli chcesz gotowy schemat)

lub blank (jeśli chcesz stworzyć zupełnie nowy

projekt).

Przystąp do pracy.

(nauczyciel wyłącza opcję czatu na czas pracy uczniów,

kontroluje pracę, pomaga uczniom).


TIK




tradycyjne metody?)

Wykorzystanie do nauki narzędzi TIK zdecydowanie poprawia

motywację u uczniów, wpływa na efektywność zajęć,

uatrakcyjnia je pod każdym względem. Uczniowie mają

poczucie, że sami coś tworzą, na bazie dotychczasowej

wiedzy. Następnie mogą się wymieniać pomysłami, mogą

udostępniać sobie swoje mapy myśli. Podczas pracy

widziałam ogromne zaangażowanie uczniów, chcieli

natychmiast pokazywać pozostałym swoje prace. To

świadczy o tym, że byli zaangażowani w wykonywanie tego

zadania, zdecydowanie bardziej niż podczas pracy w zeszycie

czy podręczniku.

Wskazówki dla

naśladowców

Uczniom należy wcześniej stworzyć konto na w/w stronie.

Dzięki temu te i podobne zadania będzie można powtarzać,

bo program daje szeroki wybór możliwości. Link do strony

można zapisać na tablicy ( nie jest to nazwa polska, więc

dzieci mogą mieć trudności). Podczas przystąpienia po raz

pierwszy do pracy nauczyciel musi również po zalogowaniu

zmienić uczniom ustawienie na język polski.


Komputery, dostęp do Internetu, tablica interaktywna, www.cacoo.com


zbędne

1

SZABLON LEKCJI – MODUŁ II

Przedmiot/rodzaj zajęć: matematyka

Klasa i etap edukacyjny: 5, II etap edukacyjny

Autor: Monika Salamon-Cichosz

Temat lekcji: Liczby ujemne na osi liczbowej.

Liczby przeciwne.

Cel/cele lekcji

Uczeń:

podaje praktyczne przykłady stosowania liczb

ujemnych,

Interpretuje liczby całkowite na osi liczbowej,

Podaje liczbę przeciwną do danej liczby

Cele lekcji w języku ucznia/ dla ucznia:

Nauczę się zaznaczać na osi liczbowej liczby

dodatnie i ujemne,

Nauczę się odczytać z osi liczbowej liczby

ujemne,

Będę wiedział, ile wynosi różnica temperatury

w różnych miastach, a także w moim mieście w

różnych porach dnia,

Dowiem się, co to są liczby przeciwne i jak je

należy zaznaczyć na osi liczbowej

Kryteria sukcesu dla ucznia:

Zaznaczam na osi liczbowej liczby dodatnie i ujemne,

Rozpoznaję, po której części osi leżą liczby ujemne,

Wiem, że zero nie jest ani liczbą ujemną ani dodatnią,

Umiem napisać liczbę przeciwną do każdej liczby,

Wiem, jak zaznaczyć dwie liczby przeciwne na osi liczbowej,

Potrafię zaznaczyć na osi temperatury miast zapisane w tabelce,

Potrafię podać temperaturę niższą i wyższą od podanej w zadaniu

Umiem obliczyć jaka była różnica między jedną a druga temperaturą dodatnią, ujemną, między

temperaturą dodatnią a ujemną.

Dotychczasowa wiedza uczniów na temat realizowany podczas lekcji

Jak ją uruchamiasz u uczniów?

Uczniowie potrafią już odczytać temperaturę powietrza w różnych porach roku oraz obliczyć, o ile

stopni różni się temperatura w różnych miastach w danej porze roku, obliczyć, o ile stopni zmieniła

się temperatura pomiędzy jej odczytami, uczniowie rozumieją, co to znaczy, że w nocy wystąpią

przymrozki, nadchodzi odwilż.

Informacja dla uczniów: W zeszłym roku uczyliście się odczytywać temperaturę powietrza na

2

termometrze oraz obliczać różnice w temperaturze w różnych miastach a także robiliśmy ćwiczenie

mierzenia temperatury na własnych termometrach o różnej porze dnia. Mam nadzieje, że

pamiętacie, jak się to robi. Chciałabym, żebyście przypomnieli sobie te umiejętności podczas

rozwiania kilku prostych przykładów. (Przykłady podaję na tablicy interaktywnej, uczniowie najpierw

samodzielnie rozwiązują zadanie, a następnie uczniowie zgłaszają się i wpisują wyniki na tablicy:

Zadanie 1

Na termometrach zaznaczono temperatury zanotowane rano w kilku miastach Polski. Uzupełnij

tabelkę i zdania.

Najcieplej było w ……………………, a najzimniej

w …………………… . Dodatnią temperaturę

zarejestrowano w Poznaniu i w …………………… . Zero

stopni zanotowano w ……………………. .

Po wykonaniu zadania analizujemy wspólnie wyniki i

poprawiamy ewentualne błędy

Zadanie 2

(Uczniowie najpierw w parach rozwiązują ustnie zadanie, a następnie wybrani przez nauczyciela

umieszczają na mapie w odpowiednich miejscach poszczególne obrazki – na tablicy interaktywnej).

Przeczytaj prognozę pogody i przedstaw ją na mapce jak najdokładniej.

Na zachodzie kraju wystąpi całkowite zachmurzenie. W okolicach Olsztyna i Lublina oraz w centrum

spodziewane są przejaśnienia. W Zakopanem spadnie śnieg. W Rzeszowie zaświeci słońce.

Temperatura w okolicach Szczecina – około zera. Temperatura w Olsztynie będzie o 5 stopni niższa,

a w Rzeszowie o 2 stopnie niższa niż w Szczecinie. W centrum z kolei będzie o 4 stopnie cieplej niż

w Olsztynie. W Zakopanem temperatura spadnie do minus 10 stopni.

3

Po wykonaniu zadania analizujemy wspólnie wyniki i poprawiamy ewentualne błędy

Sposób podania celów lekcji i sprawdzenia ich zrozumienia przez uczniów

Cele lekcji zapisuję na tablicy, uczniowie w parach dyskutują 3 minuty nad zrozumieniem celów

tłumacząc je sobie nawzajem, następnie wspólnie dyskutujemy nad znaczeniem celów i zapisujemy

je w formie zrozumiałej dla ucznia. Następnie, po wykonaniu 1 i 2 zadania wprowadzającego, pytam

uczniów, jaki cel już mamy osiągnięty (czego już nauczyliście się wykonując to zadanie?). Jeżeli dany

uczeń nie rozumie celu, pytam go, czy potrafiłby samodzielnie wykonać podobne zadanie, jeśli tak,

to czego się nauczył? Jeśli nie, staram się wytłumaczyć treść zadania indywidualnie i ponowić pytanie.

Cele nowe (podaję liczby przeciwne do danej liczby ) mogą być niezrozumiałe dla ucznia, dlatego też

ich interpretacja i zapisanie w formie zrozumiałej dla ucznia zostają chwilowo pominięte, aby wrócić

do tego celu w odpowiedniej części lekcji podczas rozwiązywania zadania dotyczącego liczb

przeciwnych.

Sposób nawiązywania do celów w czasie toku lekcji

Podczas rozwiązywania kolejnych zadań uczniowie są pytani, czy to zadanie pomogło Wam

zrealizować cel, który widzicie na tablicy? Jeśli tak, uczniowie zapisują go do zeszytu.

Np.

Zadanie: Zaznacz strzałką w odpowiednim miejscu na osi liczbowej liczbę o przeciwnym znaku do

podanej w przykładzie. Zwróć uwagę, w jakiej odległości od zera leżą te liczby.

4

Uczniowie wykonują zadanie, a następnie, odpowiadają na pytanie, w jakiej odległości od zera

znajduje się cyfra 4 i -4, 7 i -7, po której stronie osi liczbowej znajdują się te liczby? Podaję definicję

liczb przeciwnych, pytam uczniów o zrozumienie definicji i przyporządkowanie kolejnego celu lekcji

do zadania i zapisanie celu w języku zrozumiałym dla ucznia, a następnie wykonujemy zadania

kolejne dotyczące liczb przeciwnych na zmianę z zadaniami dotyczącymi odczytywania liczb na osi

liczbowej, obliczania różnicy temperatur, po każdym zadaniu proszę o przypomnienie, czego

nauczyliśmy się wykonując dane zadanie.

Sposób sprawdzenia realizacji celów lekcji podczas podsumowania zajęć

Na zakończenie zajęć wspólnie rozwiązujemy zadania dostępne na platformie wydawnictwa (z

wykorzystaniem tablicy interaktywnej) i przypominamy, czego się już nauczyliśmy (uczniowie

wymieniają cele lekcji po każdym zadaniu). Pytam uczniów, czy będą pamiętać, czego się dzisiaj

nauczyli. W omówieniu pracy domowej przypominam, jakie cele będą uczniowie ćwiczyć w domu i

proszę, aby wpisali przy zadaniu numer celu zapisanego w zeszycie.

Szkoła Podstawowa

z Oddziałami Integracyjnymi nr 11

im. Bolesława Chrobrego w Płocku

09-402 Płock

Monika Salamon-Cichosz

Scenariusz lekcji matematyki

Temat: Rozwiązywanie zadań tekstowych.

Klasa IV

Cele lekcji:

Uczeń:

dzieli rozwiązanie zadania na etapy, stosując poznane strategie rozwiązania,

rozwiązuje zadania tekstowe za pomocą narzędzia „łamacz problemów"

do rozwiązywania zadań osadzonych w kontekście praktycznym stosuje poznaną wiedzę z zakresu

arytmetyki,

Metody nauczania:

metoda problemowa „łamacz problemów"

pogadanka

metoda ćwiczeniowa

Formy pracy:

praca w grupach, praca z całą klasą

Środki dydaktyczne:

załącznik nr 1 - zadanie 8 str. 45 z podręcznika "Matematyka z kluczem wyd. Nowa Era, karty

pracy nr 1 i nr 2 (schematy „łamacz problemów”)

podręcznik,

wizualizer, tablica multimedialna.

Przebieg zajęć:

Faza wprowadzająca:

Sprawdzenie obecności.

Przypomnienie zasad mnożenia i dzielenia "po kawałku" na podstawie wybranych przykładów z

pracy domowej.

Omówienie rozwiązania dodatkowego zadania domowego "dla chętnych" - zad. 8 str. 45.

Uczniowie przedstawiają swój sposób rozwiązania zadania tekstowego oraz wskazują, co według

nich stanowiło w tym zadaniu największą trudność.

Faza realizacyjna:

Zapoznanie uczniów z nowym schematem „Od zadania do pytania” przedstawiającym sposób

rozwiązania dodatkowego zadania domowego (Zał. nr 1).

Podanie tematu lekcji.

Podział na grupy. Każda grupa dostaje zadanie z treścią ze schematem do uzupełnienia (Karta

pracy nr 2)

Omówienie wykonania zadania,

Praca w parach: wykonanie na kartce schematu rozwiązania zadania z podręcznika (zad. 4 str. 50)

metodą: „Od zadania do pytania”

Omówienie wykonania zadania na tablicy multimedialnej przy pomocy wizualizera,

Faza podsumowująca:

Wykonanie Karty pracy nr 2 w grupach

Omówienie wykonania zadania i podsumowanie wykorzystania metody "łamacz problemów" do

rozwiązywania zadań tekstowych.

Załącznik 1

Zadanie 8 str. 45

Jola ma sześć jednakowych pudełek kredek, a Kasia dziesięć takich pudełek. Kasia ma o 96 kredek więcej

niż Jola. Ile kredek jest w każdym pudełku? Ile kredek ma Kasia a ile Jola?

„Od zadania do pytania”

Ile pudełek ma Kasia?

10 pudełek

Ile pudełek ma Jola?

6 pudełek

O ile więcej kredek ma Kasia niż Jola?

o 96 kredek więcej

O ile pudełek kredek ma więcej Kasia niż Jola?

10 - 6 = 4

Ile kredek jest w jednym pudełku ?

96 : 4 = 24

Ile kredek ma Kasia?

10 24 = 240

Ile kredek ma Jola?

6 24 = 144

Karta pracy nr 1

Jacek dostał od mamy 50 zł. Kupił w sklepie papierniczym 5 zeszytów po 3 zł oraz 4 bloki rysunkowe po 6

zł. Za resztę pieniędzy kupił naklejki po 2 zł. Ile naklejek kupił Jacek?

„Od pytania do zadania”

Ile kosztuje jeden zeszyt?

Ile zeszytów kupił Jacek?

Ile kosztuje jeden blok

rysunkowy?

Ile bloków rysunkowych kupił Jacek?

Ile Jacek zapłacił za 5 zeszytów?

Ile Jacek zapłacił za bloki rysunkowe?

Ile Jacek zapłacił za zeszyty i bloki rysunkowe?

Ile pieniędzy zostało Jackowi na naklejki?

Ile kosztuje jedna naklejka?

Ile naklejek może kupić Jacek?

Pieniądze Jacka

Karta pracy nr 2

Kasia i Wojtek złożyli się na farby do pomalowania swoich pokoi. Kasia dała Wojtkowi 150 zł swoich oszczędności,

wybrała w sklepie 2 puszki pięciolitrowe oraz 3 puszki dwulitrowe farby w kolorze zielonym. Wojtek wybrał 3 puszki

pięciolitrowe oraz 1 puszkę dwulitrową w kolorze niebieskim. Ile pieniędzy Wojtek musi oddać Kasi, aby oboje

zapłacili po równo wiedząc, że duża puszka kosztowała 30 zł a mała 15 zł.

„Od pytania do zadania”

Ile puszek pięciolitrowych

kupiła Kasia?

Ile puszek pięciolitrowych kupił Wojtek?

Ile puszek dwulitrowych kupiła Kasia?

Ile puszek dwulitrowych kupił Wojtek?

Ile łącznie kupili puszek

pięciolitrowych ?

Ile łącznie kupili puszek

dwulitrowych ?

Jaka była cena jednej puszki

pięciolitrowej?

Jaka była cena jednej puszki dwulitrowej?

Ile dzieci zapłaciły za puszki pięciolitrowe ?

Ile dzieci zapłaciły za puszki dwulitrowe ?

Ile razem kosztowały wszystkie farby ?

Ile pieniędzy dała Kasia ?

Ile pieniędzy dał Wojtek ?

Ile pieniędzy Wojtek musi oddać Kasi, aby zapłacili po równo ?

Ile pieniędzy powinno dać każde dziecko, aby zapłacili po równo ?

Szkoła Podstawowa



09-402 Płock



Temat: Kąty - rozwiązywanie zadań.

Klasa VI

Cele lekcji:

Uczeń:

oblicza rozwartości kątów przyległych, wierzchołkowych, zewnętrznych i wewnętrznych;

oblicza kąty w wielokątach

rozwiązuje zadania za pomocą narzędzia „gałąź wielu reguł"

Metody nauczania:

metoda problemowa „gałąź wielu reguł"

ćwiczenia aktywizujące „gałąź wielu reguł"

Formy pracy:

praca w grupach,


karta pracy nr 1, 3 - zadania z publikacji wyd. Aksjomat: M. Rosół, E. Wilińska "Zbiór zadań z

konkursów w województwie kujawsko-pomorskim" Toruń 2012

karta pracy nr 2

Przebieg zajęć:

1. Podział uczniów na grupy

2. Rozdanie kart pracy

3. Omówienie schematu „gałąź wielu reguł"

4. Praca w grupach

5. Omówienie wyników.

kąt AFE = ..................

kąt FEG = ..................

Suma miar kątów przyległych wynosi 1800

Suma miar kątów w czworokącie wynosi 3600

kąt = ..................

Kąty leżące naprzeciwko siebie w równoległoboku są

równe 1800

kąt = ..................

kąt = ..................

Suma miar kątów w trójkącie wynosi 1800

Karta pracy nr 1

Oblicz miary kątów oznaczonych literami greckimi. Odcinek AB jest równoległy do odcinka CD,

a odcinek DA jest równoległy do odcinka GB.

kąt BAD = 700

kąt ABC = 700

kąt ADC= 1100

kąt DCB= 1100

Karta pracy nr 2

Oblicz rozwartości kątów trapezu równoramiennego ABCD.

Karta pracy nr 3

W trójkącie równoramiennym ABC poprowadzono wysokość AD. Oblicz miarę kąta CBA, wiedząc, że AC = BC.

Szkoła Podstawowa



09-402 Płock



Temat: Dodawanie i odejmowanie ułamków o jednakowych mianownikach.

Klasa IV

Cele lekcji:

Uczeń:

dodaje ułamki i liczby mieszane o jednakowych mianownikach, odejmuje ułamki i liczby mieszane o jednakowych mianownikach,

Metody nauczania:

metoda problemowa

pogadanka

metoda ćwiczeniowa

Formy pracy:

praca w grupach, praca w parach, praca z całą klasą


załącznik nr 1 (karty pracy – schemat typu przykład - wniosek),

podręcznik

wizualizer, tablica multimedialna

Przebieg zajęć:


Sprawdzenie obecności.

Sprawdzenie pracy domowej.

Przypomnienie wiadomości z poprzedniej lekcji: Co to jest ułamek właściwy, niewłaściwy i liczba

mieszana? Co oznacza kreska ułamkowa?

Faza realizacyjna:

Podanie tematu lekcji.

Podział uczniów na grupy kilkuosobowe, rozdanie kart pracy - schemat typu przykład – wniosek,

krótkie zapoznanie uczniów ze schematem,

Praca w parach,

Przedstawienie rozwiązania karty pracy nr 1 - Dodawanie ułamków o tych samych mianownikach,

Przedstawienie rozwiązania karty pracy nr 2 - Odejmowanie ułamków o tych samych

mianownikach,

Zapisanie wniosków do zeszytu,

Praca w grupach,

Przedstawienie rozwiązania karty pracy nr 3 - „Dodawanie liczb mieszanych o tych samych

mianownikach”

Przedstawienie rozwiązania karty pracy nr 4 - „Odejmowanie liczb mieszanych o tych samych

mianownikach”

Zapisanie wniosków do zeszytu

Faza podsumowująca:

Uczniowie przypominają zasady dodawania i odejmowania ułamków zwykłych - wnioski ze swoich

kart pracy,

Wspólne rozwiązanie zadania interaktywnego,

Zadanie i omówienie pracy domowej.

Przykład 2.

+ 1

= 1

Wniosek:

Przykład 3.

1

+ 2

= 3

Przykład 1.

+

=

Własny przykład:

Załącznik 1

1. Karta pracy: Schemat typu przykład – wniosek

„Dodawanie ułamków o tych samych mianownikach”

Przykład 3.

2

- 1

= 1

Wniosek:

Przykład 2.

1

-

= 1

Przykład 1.

-

=

Własny przykład:


„Odejmowanie ułamków o tych samych mianownikach”

Przykład 2.

9

+ 4

= 13

Wniosek:

Przykład 3.

58

+ 32

= 90

Przykład 1.

2

+ 4

= 6

Własny przykład:


„Dodawanie liczb mieszanych o tych samych mianownikach”

Przykład 3.

57

- 29

= 28

Wniosek:

Przykład 2.

7

- 4

= 3

Przykład 1.

6

- 3

= 3

Własny przykład:


„Odejmowanie liczb mieszanych o tych samych mianownikach”

Praca domowa

Napisz kilkuzdaniową wypowiedź (co najmniej 5 zdań), będącą odpowiedzią na pytanie:

Dlaczego ludzie oglądają telewizję? Wypowiedź napisz w wybranym przez siebie edytorze

tekstu. Pamiętaj o poprawności ortograficznej. W razie wątpliwości skorzystaj ze słownika

ortograficznego lub włącz funkcję sprawdzania pisowni w programie, którego używasz.

Pamiętaj, by każde zdanie rozpoczynać wielką literą. Na koniec poproś rodziców, by

sprawdzili poprawność interpunkcyjną Twojej wypowiedzi.

Kryteria sukcesu:

1. Odpowiem na pytanie: dlaczego ludzie oglądają telewizję?

2. Moja wypowiedź będzie zawierała co najmniej 5 zdań.

3. Sprawdzę poprawność ortograficzną.

4. Będę pamiętać o wielkiej literze na początku każdego zdania.

5. Poproszę rodziców o sprawdzenie poprawności interpunkcyjnej.

Dlaczego ludzie oglądają telewizję?

Ludzie lubią oglądać telewizję, ponieważ mogą się dowiedzieć wielu ciekawych

rzeczy i usłyszeć dużo ważnych informacji. Dzięki telewizji i programom informacyjnym

dowiadujemy się o tym, co wydarzyło się na świecie. Dorośli często oglądają filmy i

programy rozrywkowe podczas których się relaksują. Dzieci bardzo lubią oglądać w telewizji

bajki, podczas których świetnie się bawią i śmieją.

Często razem z rodzicami oglądam różnego rodzaju bajki lub teleturnieje, przy

których świetnie się bawimy i zdobywamy nową wiedzę.

Gabrysia Machalska

Komentarz [P1]: Gabrysiu, bardzo się cieszę, że rozpoczęłaś pisanie pracy od akapitu. Dzięki temu praca jest przejrzysta, czytelna. Podoba mi się również, że w pierwszym zdaniu wymieniasz jedną z najważniejszych funkcji telewizji.

Komentarz [P2]: Ten zwrot wymaga poprzedzenie go przecinkiem.

Komentarz [P3]: Cieszę się, że ujęłaś odpowiedź na pytanie z punktu widzenia dorosłych i dzieci.

Komentarz [P4]: Doceniam, że na koniec swojej pracy napisałaś o swoich doświadczeniach związanych z oglądaniem telewizji. To dobre podsumowanie pracy.

Komentarz [P5]: Dziękuję za terminowe przesłanie pracy.

Praca domowa:

Dorosły człowiek śpi średnio 8 godzin na dobę. Kot przesypia przeciętnie doby. Kto śpi

dłużej, o ile godzin?

Kryteria dobrze wykonanej pracy domowej:

1. Przeczytaj uważnie treść zadania, zapisz, ile godzin ma doba.

2. Zapisz odpowiednie działanie, które pozwoli obliczyć, ile godzin przesypia kot.

3. Porównaj otrzymany wynik z danymi z zadania.

4. Sformułuj i zapisz odpowiedź do zadania.

Wskazówka techniczna:

Przy zapisywaniu obliczeń wykorzystaj znak dzielenia "/" (np.2/3) do zapisania ułamków

zwykłych.

Rozwiązanie zadania:

Doba ma 24 godziny, więc:

24 * 2/3 = 48/3 = 48 :3 = 16 godzin

16 - 8 = 8

Odpowiedź: Kot przesypia 16 godzin w ciągu doby, śpi więc dłużej od człowieka o 8 godzin.

Komentarz [M1]: Bardzo dobrze

poradziłaś sobie z rozwiązaniem zadania. Wykonałaś prawidłowo mnożenie ułamka

przez liczbę, a wykonując ostatnie dzielenie

otrzymałaś rozwiązanie zadania. Przy mnożeniu zwróć uwagę na możliwość

wykonania skracania liczby 24 z

mianownikiem ułamka: 24:3 = 8, 3:3 = 1, więc zostaje 8 x 2 = 16. Dzięki temu

będziesz mogła w wykonać obliczenia

szybciej oraz bez konieczności wykonywania obliczeń na dużych liczbach

w przyszłości.

Komentarz [M2]: Uważnie przeczytałaś treść zadania i prawidłowo sformułowałaś

odpowiedź do zadania porównując dane z otrzymanym wynikiem. Brawo :)

Scenariusz lekcji otwartej - "Wykorzystanie tablicy multimedialnej na lekcji matematyki"

Klasa: 5

Temat: Rodzaje i własności trójkątów.

Cele ogólne:

wykorzystywanie i tworzenie strategii

rozumowanie tworzenie strategii

Cele szczegółowe:

Uczeń:

rozpoznaje trójkąt ostrokątny, prostokątny i rozwartokątny,

stosuje nierówności trójkąta,

stosuje twierdzenie o sumie kątów w trójkącie,

rozwiązuje zadania dotyczące rodzajów i własności trójkątów

oblicza miary kątów w trójkącie na podstawie podanych w zadaniu zależności między kątami.

Metody:

ćwiczenia aktywizujące

pogadanka

Formy pracy:

praca indywidualna, praca w parach, praca z całą klasą


patyczki o długościach: 4 cm, 5 cm, 10 cm, 12 cm, dwa różne trójkąty z kolorowego papieru,

klej i nożyczki,

modele trójkątów - prezentacja na tablicy multimedialnej,

ćwiczenia interaktywne na platformie Learning Apps

multibook z ćwiczeniami interaktywnymi, tablica multimedialna, komputer, materiały własne.

Przebieg zajęć:


Czynności organizacyjno-porządkowe,

Sprawdzenie pracy domowej (metoda świateł drogowych),

Powtórzenie wiadomości - w jaki sposób mierzymy kąty za pomocą kątomierza - ćwiczenie

na tablicy multimedialnej)

Podanie tematu lekcji: Na tej lekcji poznamy nowe własności trójkątów.

Faza realizacyjna:

1. Nierówności trójkąta

N. - Czy z trzech dowolnych odcinków można zawsze zbudować trójkąt?

Ćwiczenie - Budujemy trójkąty z patyczków. (Uczniowie uzupełniają tabelkę na tablicy m., przepisują

tabelkę do zeszytu,

N- Czy można zbudować trójkąt z patyczków o długości 2cm, 5 cm i 7 cm?

U- formułują wniosek, z jakich odcinków można zbudować trójkąt, zapisują warunek trójkąta do

zeszytu: str. 95:" Z trzech odcinków można zbudować trójkąt, gdy najdłuższy odcinek jest krótszy od

sumy dwóch pozostałych." - utrwalenie - P. zad. 1/97

2. Rodzaje trójkątów.

U- przypominają rodzaje kątów (ostry, prosty, rozwarty, półpełny, pełny, wklęsły)

N - pokazuje modele trójkątów - na tablicy interaktywnej, pyta, jakie kąty są w tych trójkątach?

U- zapisują wnioski: "W każdym trójkącie przynajmniej dwa kąty są ostre. Jeśli trzeci kąt również jest

ostry, trójkąt nazywamy ostrokątnym. Jeśli trzeci kąt jest prosty, trójkąt nazywamy prostokątnym.

Jeśli trzeci kąt jest rozwarty, trójkąt nazywamy rozwartokątnym.

3. Suma kątów w trójkącie.

U - otrzymują 2 trójkąty, podpisują kąty literami greckimi. Z jednym z trójkątów postępują zgodnie z

poleceniem z zadania.

N- Ile jest równa miara kąta, który jest sumą kątów trójkąta?

U- wklejają do zeszytu ułożone kąty i trójkąt, a następnie zapisują wniosek - "Wszystkie kąty trójkąta

tworzą razem kąt półpełny, czyli suma kątów trójkąta wynosi 180o."

Utrwalenie śródlekcyjne - zadanie interaktywne.

Faza podsumowująca

N- Jakie poznaliście rodzaje trójkątów? Ile jest równa suma kątów w trójkącie?

Podsumowanie lekcji - pigułka wiedzy - tablica multimedialna,

ćwiczenia interaktywne: https://learningapps.org/364843 - grupowanie,

https://learningapps.org/687731 - test jednokrotnego wyboru.

Zad. 3 i 4 str. 98 w podręczniku (jeżeli wystarczy czasu na rozwiązanie zadań).

Omówienie i zadanie pracy domowej: ćwicz str. 55, 56 i 57.

1

PRZYKŁAD WYKORZYSTANIA TIK W PRACY Z UCZNIAMI (wypełnij wszystkie białe pola)

Autor:


Przedmiot/ rodzaj zajęć: matematyka Klasa i etap edukacyjny:

klasa V, II etap edukacyjny

Temat lekcji:

Liczby całkowite dodatnie i ujemne


- nauczę się zaznaczać i porównywać na osi liczbowej liczby całkowite,

- dowiem się, jakie to są liczby przeciwne


uczniów:


dzięki ćwiczeniu?




uczniów.

1. Uczniowie nauczą się zaznaczać i odczytywać liczby

całkowite na osi liczbowej

2. Na tablicy interaktywnej widoczna jest oś liczbowa z

zaznaczonymi punktami. Zadaniem uczniów jest odczytać

współrzędne punktów.

3. Odczytaj liczby odpowiadające zaznaczonym punktom na

osi liczbowej. Jaka jest odległość zaznaczonych punktów

od zera.


TIK




tradycyjne metody?)

Uczniowie przy tradycyjnej metodzie koncentrują się na

rysowaniu osi, doborze jednostki, co jest czasochłonne.

Wskazówki dla

naśladowców

Przygotowanie różnych osi liczbowych o zróżnicowanych

jednostkach.


Tablica interaktywna, projektor


1

Plan działania klasy czwartej wprowadzenia e-portfolio podczas zajęć matematyki styczeń - czerwiec

2015r..

Cele:

zapoznanie z metodą e-portfolio, sposobami prowadzenia i gromadzenia dokumentacji,

dokumentowanie pracy i osiągnięć uczniów oraz ich zainteresowań i hobby

rozwijanie umiejętności technicznych w zakresie sprawnego posługiwania się technologią

informacyjną: tworzenie filmów i prezentacji, obróbka zdjęć, korzystanie z możliwości google

sites, dysku google, publikowanie.

porządkowanie wiedzy,

analiza postępów uczniów,

kształtowanie umiejętności komunikowania się,

wspieranie uczniów i procesu uczenia się.

Termin realizacji: styczeń - czerwiec 2015r.

Działania nauczyciela:

zapoznanie uczniów z metodą e-portfolio,

zaprezentowanie przykładowych e-portfolio dostępnych w Internecie,

zapoznanie uczniów z celami wprowadzenia e-portfolio,

przedstawienie sposobów prowadzenia dokumentacji - zapoznanie z narzędziami TI,

ustalenie z uczniami harmonogramu działań,

koordynowanie działań pracy uczniów,

pomaganie i wspieranie pracy uczniów

gromadzenie i zamieszczanie materiałów, ocena pracy uczniów - informacja zwrotna.

Działania ucznia:

zapoznanie z ustalonymi metodami gromadzenia materiałów, harmonogramem działań, kryteriami

oceny oraz przyjętymi zasadami pracy,

poznanie narzędzi TI, które można wykorzystać przy gromadzeniu i publikowaniu e-portfolio,

wzajemna pomoc koleżeńska przy gromadzeniu dokumentacji własnej (wymiana doświadczeń,

pomoc techniczna),

systematyczne przesyłanie prac do nauczyciela,

nanoszenie poprawek i zmian zgodnie z otrzymaną informacją zwrotną od nauczyciela,

Potencjalne zagrożenia:

niechęć do dodatkowej pracy

brak motywacji

niesystematyczne gromadzenie materiałów

niezrozumienie celowości prowadzenia e-portfolio,

brak znajomości posługiwania się wybranymi narzędziami TI

Możliwe elementy zaradcze:

systematyczne konsultacje z nauczycielem - wyznaczenie stałych godzin spotkań,

wspólne ćwiczenia dające możliwość zapoznania z narzędziami TI w szkole,

2

pomoc koleżeńska oraz stworzenie grup wsparcie wśród uczniów,

sprawna komunikacja poprzez korzystanie kontaktów na platformie WSIPNET oraz konta google,

Wybrane narzędzia do pracy przy tworzeniu e-portfolio:

sites.google.com

dysk google (praca w chmurze, tworzenie prezentacji online, komunikacja dzięki Hangouts

learningapps.org - praca w utworzonej klasie,

glogster,

www.blendspace.com - praca w utworzonej klasie na platformie oraz wzajemna informacja zwrotna

nauczyciel - uczeń.

Zadanie Odpowiedzialni Termin

realizacji

1. Spotkanie organizacyjne:

zapoznanie uczniów z metodą e-portfolio,

zaprezentowanie przykładowych e-

portfolio dostępnych w Internecie,

zapoznanie uczniów z celami

wprowadzenia e-portfolio,

nauczyciel styczeń 2015 r.

2. Zasady współpracy:

przedstawienie sposobów prowadzenia

dokumentacji - zapoznanie z narzędziami

TI,

ustalenie z uczniami harmonogramu

działań w poszczególnych miesiacach.

wybór narzędzi i kryteria oceny

pierwsze prace uczniów, pierwsze

informacje zwrotne od nauczyciela,

pomoc koleżeńska - wybór i umiejętność

posługiwania się narzędziami |TI

nauczyciel/ uczniowie styczeń 2015

4. Wykonanie zadań zgodnie z harmonogramem nauczyciel/uczniowie Luty - czerwiec

2015 r.

6. Podsumowanie pracy uczniów metodą e-portfolio.

Ewaluacja.

nauczyciel czerwiec 2015 r.

https://www.google.pl/intx/pl/work/apps/business/products/hangouts/

1

Plan dla ucznia

Kryteria oceny:

Na ocenę końcową pracy z e-portfolio składają się:

terminowe wykonywanie zadań,

zachowanie kolejności zgodnej z harmonogramem działań,

zamieszczanie materiałów zgodnych z tematyką w kolejnych etapach pracy w szkole,

bezbłędność rozwiązania oraz zachowanie logicznej struktury zrealizowanego zadania,

kreatywność i zaangażowanie (aktywność, różnorodność stosowanych technik, sposób prezentacji,

innowacyjność w podejściu do problemu, przystępny odbiór),

estetyka wykonania (wygląd, dopracowanie, szczegółowość),

pomoc koleżeńska i praca w grupie

zamieszczanie odnośników lub informacji nt. źródła zamieszczonych materiałów - przestrzeganie

praw autorskich.

Każdy z powyższych elementów jest punktowany w skali od 1 do 5. Maksymalny wynik - 36 - 40 punktów

(mistrz). Minimalny wynik, który pozwoli zaliczyć pozytywnie stosowanie metody e-portfolio to 16 - 23

punkty (poziom podstawowy), od 24 do 31 - poziom średniozaawansowany, 32 - 36 - poziom

zaawansowany.

Ostateczny termin zakończenia prac - 18.06.2015

Forma oddania pracy - google sites lub blog.

Etapy pracy w ramach semestru dla ucznia:

Każdy uczeń ma możliwość zamieszczania własnych komentarzy i wskazówek dla kolegów i koleżanek w

postaci informacji zwrotnej oraz obowiązek odczytania i wykorzystania informacji zwrotnej od

nauczyciela celem dokonania ewentualnych poprawek technicznych i merytorycznych.

styczeń: wykonanie i publikacja dwóch wybranych diagramów słupkowych, prezentacja pt:.

"Rzymski system zapisywania i odczytywania liczb", rozwiązanie trzech zadań dotyczących

działu: kalendarz i czas (learningapps.org), zaprezentowanie sposobu rozwiązania zagadki

matematycznej z serii "W królestwie sprytu"

luty: dokumentacja zdjęciowa lub filmowa: proste prostopadłe i równoległe w otaczającej

rzeczywistości, prezentacja prawidłowego sposobu mierzenia kątów np.: glogster, power point,

prezentacja google, rozwiązanie zadania z serii "Mistrz superzagadek matematycznych - koła i

okręgi" udokumentowanie pracy na platformie WSIPNET,

marzec: stworzenie plakatu interaktywnego: "W świecie wielokątów" zgodnie z Nacobezu

(szczegółowe wytyczne nauczyciela), stworzenie zadania na platformie learningapps.org :

"dodawanie i odejmowanie pisemne" wybraną metodą np. test wielokrotnego wyboru, milionerzy,

opublikowanie dla klasy oraz wykonanie 3 wybranych zadań z tego działu przygotowanych prze

innych uczniów z klasy.

kwiecień: udokumentowanie zadań wykonanych w odwróconej lekcji przygotowanej przez

nauczyciela: własny opis zaprezentowanej na filmie metody mnożenia pisemnego, rozwiązanych

prawidłowo zadań wprowadzających, w tym wykreślanki.

maj: dzielenie pisemne - wyjaśnienie metody za pomocą komiksu, ocena koleżeńska co najmniej

dwóch wybranych komiksów udostępnionych na dysku google, tangram matematyczny lub

pentomino - własna refleksja nad zabawą matematyczną (prezentacja, plakat, film), obwód

wielokąta - definicja w formie rysunkowej (wysoko oceniana jest pomysłowość i staranność

wykonania), rozwiązanie zagadki matematycznej: "Zgadnij, jakie działanie będzie następne?"

(wyrażenia arytmetyczne)

2

czerwiec: praca w grupach trzyosobowych: plakat : kolejność wykonywania działań (liczy się

pomysłowość, kreatywność, estetyka wykonania, ujęcie wszystkich problemów matematycznych w

zadaniach wielodziałaniowych zgodnie z nacobezu dla ucznia), podsumowanie pracy klasy w

tworzeniu e-portfolio.

Sprawozdanie 1

ad. 1

1. Nauczyciele wyrazili chęć współpracy i wymiany doświadczeń w zakresie TIK.

2. Nauczyciele przejawiali zainteresowanie problematyką zagadnień związanych z

programem Aktywna Edukacja.

3. Nauczyciele wykorzystują TIK przygotowując zajęcia lekcyjne.

4. Nauczyciele uważają, że uczestnictwo w programie Aktywna Edukacja umożliwi im

zdobycie nowych umiejętności.

5. Nauczyciele widzą potrzebę szerokiego wykorzystywania technologii informacyjno-

komunikacyjnej w swojej pracy.

ad. 2

1. Jakie korzyści otrzyma szkoła w związku z realizacją programu?

2. Jak efektywnie wykorzystywać technologie informacyjno-komunikacyjne podczas zajęć

(oprócz korzystania z e-booków, prezentacji czy wyświetlania filmów)?

3. Czy nauczyciele otrzymają oprogramowanie do realizowania zadań TIK?

4. Jak pozyskać fundusze na modernizację istniejącej pracowni komputerowej lub na zakup

nowego sprzętu?

Potrzeby nauczycieli

1. Szkolenia w zakresie obsługi dostępnego w szkole sprzętu komputerowego, tablic

multimedialnych.

2. Pomoc w sprecyzowaniu potrzeb dotyczących sprzętu informatycznego.

3. Pracownie multimedialne wyposażone w komputery z dostępem do Internetu, tablice

interaktywne, projektory, drukarki, głośniki, wizualizery.

ad. 3

1)

W szkole podejmowanych jest szereg działań, które mają na celu poprawę bezpieczeństwa dzieci w

Internecie. Od stycznia 2010 r. szkoła uczestniczy w projekcie Szkoła Bezpiecznego Internetu , a w

maju tego samego roku otrzymała certyfikat SBI. W styczniu 2011 r. znalazła się w gronie trzech

najbardziej aktywnych placówek uczestniczących w projekcie na polu bezpieczeństwa internetowego.

W roku szkolnym 2011/2012, jako jedyna placówka w Płocku i najbliższej okolicy, otrzymaliśmy

grant na realizację działań związanych z obchodami DBI. Staramy się dokładać wszelkich starań aby

młodzież była bezpieczna w sieci. W naszej szkole:

a) wszystkie stanowiska komputerowe w pracowni informatycznej oraz w ICIM posiadają

zainstalowane oprogramowanie (Beniamin) chroniące przed dostępem do stron zawierających treści

niedozwolone dla dzieci w wieku szkolnym oraz regulujące dostęp do wybranych funkcjonalności

(m.in.: komunikatory, listy dyskusyjne, ściąganie plików z sieci, zarządzanie dostępem do serwisów

video i społecznościowych).

b) wszystkie komputery szkolne posiadają zainstalowany program antywirusowy ESET Endpoint

Antivirus 'NOD32', który jest na bieżąco aktualizowany,

c) uczniowie zawsze korzystają z sieci w obecności nauczycieli,

d) głównym dokumentem szkolnym traktującym o bezpieczeństwie dzieci w Internecie jest Polityka

Bezpieczeństwa Internetowego, której priorytetowym zadaniem jest uświadamianie całej społeczności

szkolnej (uczniom, rodzicom, nauczycielom i innym pracownikom szkoły) zagrożeń płynących z

http://m.in/

użytkowania Internetu i telefonii komórkowej, a jednocześnie uczenie zasad odpowiedzialnego i

bezpiecznego korzystania z tych technologii,

e) w szkole funkcjonują również inne dokumenty mówiące o bezpieczeństwie w sieci (Polityka

Bezpieczeństwa Informacji, Regulamin pracowni komputerowej, Regulamin ICIM, Procedura

reagowania w przypadku cyberprzemocy, Procedura korzystania z telefonów komórkowych i sprzętu

elektronicznego),

f) w listopadzie ub. r. została we wszystkich klasach został przeprowadzony cykl lekcji nt.

cyberprzemocy.

W dalszym ciągu zamierzamy dokładać wszelkich starań, aby dzieci były bezpieczne w Internecie. W

tym celu:

a) będziemy nadal wykorzystywać programy filtrujące oraz antywirusowe,

b) będziemy dbali o to aby uczniowie zawsze korzystali z komputerów w obecności nauczycieli,

c) będziemy przestrzegać Polityki Bezpieczeństwa Internetowego, Polityki Bezpieczeństwa Informacji

oraz procedur i regulaminów dotyczących technologii informacyjno-komunikacyjnej,

d) podczas godzin z wychowawcą oraz zajęć komputerowych i informatyki będą kontynuowane lekcje

dotyczące zasad bezpiecznego korzystania z Internetu, zagrożeń i zjawiska cyberprzemocy,

e) będziemy promowali wśród uczniów zasady netykiety,

f) zorganizujemy konkursy, quizy, wystawę prac, przygotujemy gazetki z okazji Dni Bezpiecznego

Internetu,

g) cała społeczność szkolna zostanie zapoznana z kodeksem TIK.

2)

1. Upowszechnimy znaczenie symboli związanych z prawem autorskim.

2. Będziemy uwrażliwiać dzieci, aby korzystając z różnych źródeł informacji dokładnie

podawały: tytuł, autora, adres strony.

3. Uświadomimy uczniów i nauczycieli jakie są konsekwencje wynikające z łamania praw

autorskich.

4. Podamy uczniom i nauczycielom adresy stron i portali, na których mogą bezpiecznie

pobierać oprogramowanie nie naruszając praw autorskich.

5. Będziemy propagowali instalowanie programów zakupionych legalnie bądź na licencji

GNU GPL, freeware.

ad. 5

Zasady korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnej w Szkole Podstawowej z Oddziałami

Integracyjnymi Nr 11 im. Bolesława Chrobrego w Płocku

1. Uczniowie i nauczyciele mają prawo do korzystania z dostępnego w szkole sprzętu

komputerowego i obowiązek właściwego użytkowania go zgodnie regulaminami pracowni.

2. Uczniowie i nauczyciele przestrzegają zasad bezpieczeństwa w sieci.

3. Nauczyciele i uczniowie dzielą się wiedzą i doświadczeniem w zakresie TIK.

4. Dostęp do nieodpowiednich i niebezpiecznych treści jest zablokowany odpowiednim

oprogramowaniem.

5. Uczniowie przestrzegają prawa autorskiego, zawsze wymieniają skąd pochodzi materiał,

który pobrali z Internetu i kto jest jego autorem.

6. Korzystanie z telefonów komórkowych i innych urządzeń elektronicznych przez uczniów

jest dozwolone tylko w określonych przypadkach. Szczegółowe zasady reguluje Procedura

korzystania z telefonów komórkowych i sprzętu elektronicznego.

7. Nauczyciele proponują uczniom korzystanie z internetowych narzędzi, programów, stron,

portali ułatwiających uczenie się.

8. Uczniowie i nauczyciele korzystają tylko z legalnego i bezpiecznego oprogramowania.

Kreatywność i odwaga

w życiu każdemu pomaga

Cele główne:

rozwijanie umiejętności twórczego myślenia,

pobudzanie twórczej wyobraźni.

Cele operacyjne:

dostrzeganie potrzeby integrowania się z rówieśnikami,

rozwijanie zdolności kojarzenia, integrowania się z rówieśnikami,

rozwijanie zdolności kojarzenia, spostrzegawczości,

rozwijanie ekspresji słownej,

przezwyciężanie barier poznawczo – emocjonalnych i motywacyjnych utrudniających aktywność

twórczą,

rozwijanie pogodnego i optymistycznego podejścia do problemów, rozwijanie umiejętności myślenia

dywergencyjnego i pytajnego.

Metody i techniki:

metody słowne,

metody czynne – zadań stawianych do wykonania,

techniki twórczego myślenia: stymulujące ciekawość poznawczą i myślenia pytajne, wykorzystujące

techniki myślenia dywergencyjnego, elementy treningu twórczości.

Formy organizacyjne:

praca indywidualna,

praca grupowa

praca w diadach i triadach.


materiały papiernicze, eko odpady.

1.Powitanie.

2. Rozgrzewka twórcza:

nauczyciel zadaje dzieciom pytania: jakiego koloru jest słońce?; ile nóg ma stonoga?; jaka zupę

lubisz najbardziej?; podaj imię twojej przyjaciółki lub twojego przyjaciela; co by było, gdyby węże

miały nogi?; co by było, gdyby kredki miały zęby?; co by było, gdyby muchy potrafiły gotować?; co

by było, gdyby Czerwony Kapturek zjadł wilka?; jak wygląda samotność?; co robi smutek?; kiedy

możemy zobaczyć twórczość, kreatywność?.

3. Część właściwa:

skupienie uwagi dzieci na wyrazie kreatywność(W jaki sposób można ją narysować? Czym się

charakteryzuje? Jakie ma marzenia? Co chciałaby powiedzieć każdemu dziecku?) – indywidualne

wypowiedzi dzieci,

praca w parch – dzieci przez 1 min. opowiadają koledze o swojej wyobraźni,

graficzne przedstawienie kreatywności / wyobraźni – praca indywidualna z niedoborem, czasu (5 / 10

min.),

szukanie sposobów dostania się do świata, w którym rządzi kreatywność – praca w diadach lub

triadach,

budowanie mostu / pomostu do kreatywności – praca w grupach zadaniowych,

omówienie projektów wykonanych przez grupy – przez 10 min. dzieci opowiadają o swoim moście

do świata kreatywności; przeprowadzają innych przez wykonany most; zaznaczają początek; na

końcu drogi, na podstawie rozłożonych, wykonanych wcześniej rysunków, opowiadają jak wygląda

kreatywny świat?

4. Podsumowanie:

omówienie zajęć z wykorzystaniem kapeluszy De Bono (żółty, zielony, czerwony),

Odkrywamy nieodkryte,

zdobywamy niezdobyte

- ja i moja wyobraźnia

Cele ogólne:

rozwijanie kompetencji komunikacyjnych dziecka poprzez wypowiedzi werbalne i niewerbalne oraz

współprace z partnerem,

rozwijanie aktywności twórczej w sytuacjach zabawowo – zadaniowych,

budzenie odwagi i ciekawości poznawczej.

Cele operacyjne:

dziecko rozpoznaje i nazywa stany emocjonalne ludzi oraz ich przyczyny,

twórczo interpretuje w różnych formach ekspresji problem otwarty postawiony przez nauczyciela,

snuje przypuszczenia na temat obiektów i postaci w wyobrażonym świecie.

Metody i techniki:

metoda czynna – ćwiczeń, kierowania własną działalnością dziecka, zadań stawianych do

wykonania,

metoda sławna – rozmowa,

techniki twórczego myślenia – wizualizacja, twórczego rozwiązywania problemów, abstrahowanie,

uogólnienia i refleksji praktycznych.


praca z grupą,

praca w zespołach,

praca w diadach,

praca indywidualna.


maskotka – miś, materiały papiernicze, kredki, drzewko z kartonu, wieszak ubraniowy, bibuła, taśma,

patyki, papier samoprzylepny, nożyczki, klej.

1. Powitanie:

nauczyciel wygłasza „mini – wykład”, w którym objaśnia cele zajęć, przedstawia

podstawowe treści nauczania, inspiruje ciekawość uczniów przez przywołanie odpowiednich

przykładów. Następnie stawia przed uczniami określone zadanie, zawierające problem do

rozwiązania lub tylko do odkrycia i sformułowania.

rozmowa na temat tego, co możemy odkryć, a co zdobyć? Prowadząca do stwierdzenia, że

jest bardzo dużo przykładów odpowiedzi. Uwagę dzieci skupiamy na tych odpowiedziach,

których nie możemy zobaczyć, dotknąć lub usłyszeć, czyli na wyobrażeniu, np. miłości,

przyjaźni, sukcesu, sławy lub wyobraźni. Stwierdzamy, że nie widzimy ich, ale możemy

przedstawić je za pomocą symboli, np.:

- miłość – serce, obrączki, gołębie itp.

- starość – laska, pomarszczone dłonie, starzy ludzie itp.

dzieci podając przykłady, dzielą je na te, które można odkryć i te, które można zdobyć.


dzieci wraz z nauczycielem stoją w kręgu. Nauczyciel rzucając do dziecka maskotkę,

jednocześnie zadaje mu pytanie. Przedszkolak łapie misia i udziela odpowiedzi na pytanie

(ważne jest to, aby odpowiedź była: spontaniczna, oryginalna i ciekawa).


praca w diadach – uczniowie rysują WYOBRAŹNIĘ, prezentują swoje prace.

odkrywamy to, co zostało ukryte na kartkach – praca w grupach, dzieci rysują to, czego

nie ma na kartce, a powinno być. Omawiają swoje prace układając krótką opowieść, bajkę

lub historyjkę.

poznanie Drzewka Wyobraźni – nauczyciel prezentuje wykonane wcześniej z kartonu

drzewko, przez środek którego można przejść. Dzieci wraz z nauczycielem rozmawiają o

swojej wyobraźni i o tym, co sprawia, że niektórzy nie potrafią odnaleźć swojej wyobraźni.

Po rozmowie, każdy przedszkolak przechodzi przez drzewko, by znaleźć się w krainie

wyobraźni.

w Krainie Wyobraźni – wykonanie Wyzwania na Teraz (praca w 2 – 3 zespołach

zadaniowych) – dzieci mają stworzyć Wieszakową Wyobraźnię. Mają do dyspozycji:

wieszak ubraniowy, bibułę, taśmę, patyki, papier samoprzylepny, kredki, nożyczki i klej.

prezentacja Wieszakowych Wyobraźni – najważniejsze jest to, aby każde dziecko miało

świadomość, że każdy ma wyobraźnię, której w odpowiednim momencie może użyć. W ten

sposób mogą przenieść się w świat fantazji, ale ten świat nie może zastąpić świata realnego.

4. Podsumowanie:

Sesja informacji zwrotnych, których celem jest:

umożliwienie dzieciom określenia najważniejszych aspektów doświadczenia, jakie było ich

udziałem w toku zajęć, np. przez odpowiedź na pytanie: Co byłoby, gdyby nie było

wyobraźni?

umożliwienie dokonania uogólnień i refleksji praktycznych, np. przez odpowiedź na pytanie:

W jaki sposób to, czego nauczyliście się dzisiaj można wykorzystać w życiu codziennym?

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Prowadząca: Monika Salamon – Cichosz

Miejsce: Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 11 w Płocku

Przedmiot: zajęcia rozwijające aktywność twórczą uczniów

Program: Poszukiwacze uśpionej radości

Klasa: V

Czas trwania zajęć: 45 minut

Temat: Jestem jak…

Cel ogólny:

rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej uczestników zajęć oraz ich indywidualnych

zdolności twórczych, poprzez pobudzanie kreatywności uczniów.

Cele operacyjne:

Uczeń:

- zna i przestrzega zasady zawarte w kontrakcie grupowym,

- dba o przestrzeganie zasad współżycia grupowego,

- wie, że każdy z członków grupy może być inny, wyjątkowy,

- wie jakie cechy powinien posiadać podróżnik i jaki powinien posiadać ekwipunek,

- rozwija myślenie dywergencyjne – giętkości, płynności, oryginalność,

- potrafi opowiadać o cechach osobowościowych podróżnika,

- potrafi współpracować w grupie, aby stworzyć wehikuł czasu. patchwork ilustrujący skarby całej

grupy.

Metody pracy:

rozmowa kierowana,

twórcza ekspresja,

burza mózgów,

samodzielne dochodzenie do wiedzy,

pogadanka,

dyskusja,

zabawy ruchowe,

wymiana poglądów.

Formy pracy:

grupowa (jednolita, zróżnicowana),

indywidualna (jednolita, zróżnicowana),

zespołowa.

Pomoce dydaktyczne:

kolorowe kartki papieru, kredki, załącznik nr 1 – Podróżnik, pudełka różnej wielkości, gazety,

nakrętki, klej, taśma dwustronna, bibuła, plastelina.

Przebieg zajęć:

I. Twórcza rozgrzewka

1. Zabawa Czuje się zapachem

Uczniowie siedzą w kręgu. Zadaniem ucznia jest opisanie swojego obecnego stanu emocjonalnego za

pomocą zapachu, np. „Czuje się jak zapach świeżo ściętej trawy”.

Zabawa stworzona na podstawie ćwiczenia Czuje się zapachem pochodzące z książki: Agnieszka Biela,

„trening kreatywności. Jak pobudzić twórcze myślenie, Samo Sedno, Warszawa 2015.

2. Przypomnienie kontraktu grupy

Omówienie zasad obowiązujących w grupie.

3. Zabawa Tysiące definicji

Uczniowie wraz z nauczycielem stoją w kręgu. Nauczyciel rzucając do ucznia maskotkę jednocześnie

podaje nazwę przedmiotu lub proste zjawisko. Uczeń tworzy definicje. Uczeń łapie maskotkę i podaje

jak najwięcej definicje zaczynając od najprostszej. Definicja ma być spontaniczna, oryginalna, ciekawa,

np.:

Młotek jest to …

przyrząd do wbijania czegoś w coś,

proste urządzenie złożone z trzonka i obucha, którym wbija się gwoździ i ćwieków, klinów i

kołków.

Propozycje nazw przedmiotów lub zjawisk:

- karta kredytowa

- muzyka

- optymizm

- przyjaźń

- rodzina

- ławka

- dom

- burza.

Zabawa stworzona na podstawie ćwiczenia Wymień … pochodzące z książki: Krzysztof Szmidt, „ABC

kreatywności”, Dyfin SA, Warszawa 2010.

II. Wprowadzenie

2. Zabawa Podróżnik i jego ekwipunek

Uczniowie formułują pięć pytań do słowa skarb. Korzystają z załącznika nr 1. Nauczyciel podaje

przykład: „Co ukryli groźni piracie na bezludnej wyspie? Odpowiedź: Skarb”. Po zakończeniu zadania

każdy uczeń prezentuje swoje pytania.

Nauczyciel opowiada uczniom, że na zajęciach będziemy poznawać jakie cechy osobowości powinien

posiadać podróżnik i jak powinien wyglądać podróżnik. Uczniowie mogą wybrać korzystając z

załącznika nr 1 czy chcą być kobietą czy mężczyzną podróżnikiem. Pierwszym zadaniem uczniów jest

napisanie jakie cechy osobowości posiada podróżnik i napisać obok postaci jego cechy. Uczniowie

przedstawiają jakie cechy powinien posiadać podróżnik. Następnie wykorzystując postać podróżnika

uczniowie dorysowują ekwipunek i strój podróżnik, który potrzebny jest mu w dalekich podróżach. Po

zakończeniu zadania każdy uczeń prezentuje swojego podróżnika.

III. Odkrywanie, formułowanie i rozwiązywanie problemów

3. Praca grupowa Wehikuł czasu

Uczniowie zastanawiają się jak może wyglądać super wehikuł, swoje pomysły prezentują grupie.

Nauczyciel zapisuje je na tablicy. Nauczyciel proponuje, że wehikułem czasu podróżnik poleci w

miejsca, które ponownie chce odwiedzić. Nauczyciel prosi uczniów, aby z wykorzystaniem

zgromadzonych materiałów w grupie stworzyli wehikuł czasu dla podróżnika. Po zakończeniu zadania

każda grupa prezentuje swoje wehikuły.

IV. Pożegnanie

4. Zabawa Zuummm

Uczniowie ustawiają się w kole. Po kolei zaczynając od nauczyciela uczestnicy wypowiadają słowo

„ZUUMMM” dodając do tego jakiś gest, ruch głowy lub innej części ciała.

Załącznik nr 1

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Prowadząca: Wioletta Polańczyk – Braun

Miejsce: Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 11 w Płocku

Przedmiot: zajęcia rozwijające aktywność twórczą uczniów

Program: Poszukiwacze uśpionej radości

Klasa: V

Czas trwania zajęć: 45 minut

Temat: Moje skarby

Cel ogólny:

rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej uczestników zajęć oraz ich indywidualnych

zdolności twórczych, poprzez pobudzanie kreatywności uczniów,

Cele operacyjne:

Uczeń:

- zna i przestrzega zasady zawarte w kontrakcie grupowym,

- dba o przestrzeganie zasad współżycia grupowego,

- wie, że każdy z członków grupy może być inny, wyjątkowy,

- zna swoje zdolności, zainteresowania, to, co lubi robić,

- rozwija myślenia dywergencyjnego – giętkości, płynności, oryginalnośći,

- potrafi opowiadać o swoich zainteresowaniach, zdolnościach,

- potrafi współpracować w parach, czwórkach, ósemkach, w grupie, aby stworzyć patchwork

ilustrujący skarby całej grupy.

Metody pracy:

rozmowa kierowana,

twórcza ekspresja,

samodzielne dochodzenie do wiedzy,

pogadanka,

dyskusja,

zabawy ruchowe,

wymiana poglądów.

Formy pracy:

grupowa (jednolita, zróżnicowana),

indywidualna (jednolita, zróżnicowana),

zespołowa.

Pomoce dydaktyczne:

kartki papieru A 4, kredki, załącznik nr 1 – Pięć pytań.

Przebieg zajęć:

I. Twórcza rozgrzewka

1. Zabawa Czuje się kolorem

Uczniowie siedzą w kręgu. Zadaniem ucznia jest opisanie swojego obecnego stanu emocjonalnego za

pomocą koloru, ale nie może to być kolor podstawowy. Lecz odnoszący się do świata rzeczywistego np.

„Czuje się ciemnośliwkowy”, „Czuje się zielonotrawiasty”.

Zabawa stworzona na podstawie ćwiczenia Czuje się jak… pochodzące z książki: Agnieszka Biela,

„trening kreatywności. Jak pobudzić twórcze myślenie, Samo Sedno, Warszawa 2015.

2. Przypomnienie kontraktu grupy

Omówienie zasad obowiązujących w grupie.

3. Zabawa Wymień…

Uczniowie wraz z nauczycielem stoją w kręgu. Nauczyciel rzucając do ucznia maskotkę jednocześnie

zadaje mu pytanie. Uczeń łapie misia i udziela odpowiedzi na zadane pytanie (ważne jest to, aby

odpowiedź była: spontaniczna, oryginalna, ciekawa). Zadaniem ucznia jest podanie jak najwięcej

rzeczy, które spełniają wszystkie cechy (kryteria) podane przez nauczyciela:

są twarde, nietrwałe i służą do jedzenia,

są małe, miękkie i białe,

są ciche, duże i drogie,

są słodkie, miękkie i czerwone,

są duże, białe i mokre,

są malutkie, szybkie i żywe,

są kolorowe, duże i okrągłe,

są słodkie, twarde i kolorowe,

są okrągłe, niebieskie i gumowe.

Zabawa stworzona na podstawie ćwiczenia Wymień … pochodzące z książki: Krzysztof Szmidt, „ABC

kreatywności”, Dyfin SA, Warszawa 2010.

II. Wprowadzenie

2. Zabawa Pięć pytań

Uczniowie formułują pięć pytań do słowa skarb. Korzystają z załącznika nr 1. Nauczyciel podaje

przykład: „Co ukryli groźni piracie na bezludnej wyspie? Odpowiedź: Skarb”. Po zakończeniu zadania

każdy uczeń prezentuje swoje pytania.

III. Odkrywanie, formułowanie i rozwiązywanie problemów

3. Patchwork Moje zdolności

Nauczyciel prosi uczniów, aby na kartce papieru A 4 narysowali kredkami to czym są interesują, jakie

mają zdolności lub to, co lubią robić. Po zakończeniu pracy uczniowie prezentują grupie swoje prace.

Każdy z uczestników ma możliwość prezentacji swoich skarbów, czyli swoich zdolności, zainteresowań.

Następnie nauczyciel prosi, aby uczniowie złożyli kartkę na pół, a następnie tę połowę karki znowu na

pół tak, aby cała kartka była podzielona na 4 równe części. Uczniowie za pomocą nożyczek tną swój

obrazek na 4 równe części. Nauczyciel zbiera wszystkie kartki, następnie tak miesza kartki, aby części z

jednego obrazka nie były blisko siebie. Uczniowie podchodzą do nauczyciela i losują 4 kartki. Każdy z

uczniów łączy 4 części rysunku za pomocą taśmy klejącej tak, aby powstała kartka A 4. Następnie

uczniowie w parze łączą swoje rysunki, połączone rysunki z pary łączą z rysunkami następnej pary, tak

aby powstał patworek całej grupy. Nauczyciel pokazuje wspólne dzieło grupy. Uczniowie odszukują

swoje części obrazka przedstawiające ich zdolności. Nauczyciel pokazuje uczniom, że stworzyli

wspólnie skarb grupy. Nauczyciel wiesza wspólne dzieło grupy na widocznym miejscu.

IV. Pożegnanie

4. Zabawa Twórczy start rakiety

V. Pożegnanie – Twórczy start rakiety

Uczniowie ustawiają się w kole i kucają. W podskoku udają start rakiety. Mogą wydawać takie jakie

chcą odgłosy, najlepiej, żeby nie imitowały głos rakiety.

Załącznik nr 1

„PIĘĆ PYTAŃ”

Sformułuj pięć pytań do odpowiedzi, która brzmi - „Skarb”.

1. …………………………………………………………………

2. …………………………………………………………………

3. …………………………………………………………………

4. …………………………………………………………………

5. …………………………………………………………………

Zgadnij koleżanko/kolego co to jest:

„Coś takiego z czymś takim bez czegoś takiego?”

Cele główne:

rozwijanie myślenia dywergencyjnego za pomocą kierowanej ekspresji werbalnej i niewerbalnej.

Cele operacyjne:

walka z Inhibitorami, pokonywanie własnych i cudzych słabości,

umiejętność współpracy w grupie,

generowanie ciekawych pomysłów,

tworzenie skojarzeń,

przełamywanie sztywności myślenia,

dbanie o estetykę swojej pracy – elaborację,

tworzenie neologizmów.

Metody i techniki:

techniki wspierające myślenie dywergencyjne, interpersonalne,

techniki twórczego myślenia: drama kreatywna, odmiana obrazkowa mapy pojęciowej.


praca z grupą,

praca indywidualna.


owoce i warzywa, markery, nożyczki, arkusze papieru, blok z kolorowymi kartkami, taśma dwustronna,

papier samoprzylepny, bibuła, sznurek, wykałaczki, kolorowy papier ksero.

1. Powitanie:

zgromadzeni uczniowie naklejają na ubranie imiona i kolejno się przedstawiają,


uczestnicy tworzą krąg i zgodnie z ruchem wskazówek zegara odpowiadają na pytania

rundki:

- Jaka może być; gruszka, gałązka, pomarańcza, ręka?

- Co by było, gdyby nie świeciło słońce?

- Co by było, gdyby nie było luster?

zagadka – co to może być: Coś takiego z czymś takim bez czegoś takiego?

Nauczyciel najpierw sam podaje przykład (np.: zegar ze wskazówkami bez dźwięku), a

później dzieci.


prowadząca podaje temat zajęć i objaśnia, na czym one będą polegały; ukierunkowuje

odpowiedzi uczniów pytaniami: Jakie znacie owoce?; Jakie znacie warzywa?; Jakie owoce i

warzywa najbardziej lubicie jeść?; Który owoc jest królem i królowa wszystkich owoców i

dlaczego?; Które warzywo jest królem i królową wszystkich warzyw i dlaczego?

zadanie – dzieci wspólnie z nauczycielem układają mapę pojęciową w formie obrazków,

wykorzystują do tego celu przygotowane przez nauczyciela ilustracje owoców i warzyw.

Punktem wyjściowym mapy pojęciowej może być hasło:

- Czy ludzie lubią wszystkie owoce?

- Czy ludzie lubią wszystkie warzywa?

- Co jest smaczniejsze: owoce czy warzywa?

uczniowie otrzymują owoce i warzywa. Ich zadaniem jest w kilku słowach opowiedzieć o

wybranym owocu lub warzywie. Gdy skończą swoje opowieści, wybierają jedno warzywo i

jeden owoc. Prowadząca proponuje, żeby dzieci połączyły je w jedno nowe

owocowarzywko i nadały mu nazwę,

uczestnicy za pomocą kleju, nożyczek, taśmy, papieru samoprzylepnego, farb, sznurka,

itp. tworzą swoje owocowarzywko na kartce i prezentują pozostałym,

dzieci dobierają się parami, każda para otrzymuje duży karton szarego papieru, flamastry,

kredki, farby, klej i bibułę. Zadaniem każdej pary jest odrysować kształt swojej sylwetki.

Następnie uczniowie proszeni są, aby poszczególne części ciała wykonali w kształcie

owoców lub warzyw, np.:

nos – marchewka

oczy – śliwki

usta – pomidor

włosy – pietruszka

uszy – ziemniaki

ręce – pory

tułów – dynia

nogi – korzeń pietruszki, itp.

4. Podsumowanie:

prezentacja i omówienie prac, podkreślenie tych, które odznaczają się szczególną

pomysłowością, nietypowością skojarzeń, wyjątkową oryginalnością.

PRZYKŁAD WYKORZYSTANIA TIK W PRACY Z …sp11plock.pl/laur/3.pdfWykorzystanie do nauki narzędzi TIK...

Documents

Transcript of PRZYKŁAD WYKORZYSTANIA TIK W PRACY Z …sp11plock.pl/laur/3.pdfWykorzystanie do nauki narzędzi TIK...